Azıcık bile alakası olduğunu düşünmüyorum.

Bu "görüldü/okundu" meselesi e-mail ile başladı aslında. Eskiden insanlar mail attıktan sonra bir de telefonla arıyorlardı, "sana mail attım gördün mü" diyorlardı. Sonra mail'lerde iletildi ve okundu teknolojisi geliştirildi. Ardından bu iletildi teknolojisi SMS'lerde de kullanılmaya başlandı. Buraya kadar normal, internetin emeklediği dönemdeydik, sık sık her şey hata veriyordu ve insanlar gönderdikleri mektubun, mesajın ulaştığına emin olmak istiyordu.

Sonraki yıllarda mevzu şekil değiştirmeye başladı tabii. Mesajım iletildi mi kaygısı yerini "önemseniyor muyum" kaygısına bıraktı. Her şeyin çok hızlı tüketildiği bir çağda insanlar da tüketilmekten korkuyor tabii.

hayır fakat çoğu kullanıcı bu şekilde kullanıyor, haklısın. ben dikkat ediyorum, konu dışına çıkan, tartışmaya yönelik hiçbir cevaba tik vermiyorum.

ben görüldü diye değil vakit ayrılıp cevap verildi diye tik atıyorum. bazen direkt cevap istediğim duyurularda gelen cevap doğru değilse tik atmıyorum, onun haricinde yorum gerektirenlerin hepsine atıyorum. ki buna karşıt olduğum fikirler de dahil.

beni dürten şey mahalle baskısı değil yani, nezaket. ama sırf doğru cevaba tik atıyoruz kampanyası ya da kuralı gelse ben de isterim ki kullanıcıların tik yüzdesine göre güvenip güvenmeyeceğimize karar verelim. gerçi bir süre sonra herkesi tanıyor oluyorsun, o kadar az kişi kullanıyor burayı ama olsun; fikri desteklerdim.

ps. wassapta son görülmem de mavi tikim de kapalı.

Aynen katılıyorum.

Mavi tikten once de birkac kere "Neden tik atmiyorsunuz", "Tik atmayana cevap veriyor musunuz" duyurulari aciliyordu. Bu yuzden mavi tik ile ilgili oldugunu dusunmuyorum.

"Dogru cevaba tik verin" kurali zaten var ama cok da uygulanamayan bir kural, cunku yorum sorularinda dogru veya yanlisin belirlenmesi cok zor. Sorularin buyuk cogunlugu da yorum agirlikli cevap ariyor. Simdi sagda "Hayatinizin amaci nedir" sorusu var, birisi gelip "Hayatimin amaci patatestir" dese yanlis diyemeyiz ya da yanlisligini ispatlayamayiz. Bilmiyorum su anda goz onunde bulundurulup bulundurulmadigini.

Kendi adima yorum sorularinda tik veriyorum, bilgi sorusunda sadece dogru cevaba tik veriyorum.

Bence tik "Su sarki ne", "Bu film hangisiydi" tarzi bilgi sorulari disinda cok da gerekli veya degerli bir mekanizma degil. Ustelik, bu tarz yanlis cevabina tik verilmediginde alinan veya "Tikleri sabaha verecegim" diye niyetini onceden belirtmek zorunda hisseden insan var. Bu yuzden islevsiz ve artik gereksiz, hatta bir nebze zararli oldugunu dusunuyorum.

tikler'in hesabı duyuru tarafından tutuluyordu diye hatırlıyorum. hatta cevap verdiğin duyuru sayısı ve aldığın tik oranı ileride duyurudan banlanıp banlanmaman noktasında belirleyici kıstaslardan oluyordu.

bu yüzden soruma yönelik iyi niyetli her yaklaşıma tik atıyorum ben. illa benim istediğim cevap olmasına gerek yok. duruma göre, eğer net doğru ve yanlış cevabı olan bir soruysa, doğru cevabı ayrıca duyuru altında belirtiyorum.

@not sure if serious O tikler kayitli ve gercekten o oran var ama cok hassas bir oran degil. Her cevabi tikleyen, hicbir cevabi tiklemeyen, tik vermeyene cevap yazmayan veya tik verilmediginde cevabini silen var. Dolayisiyla cok da guvenilir olmayabiliyor.

Teraziye tıklama babında yapıyorum.

konu dışına cikilmadigi sürece emeğe saygı babinda tikliyorum.

" beni neden tiklemedin" grubu var bir de. saçmalık.

Annemi ve kedilerimi mutlu etmek

Sevdiğim işi yapmak, işim hakkında donanımlı kişilerle sohbet etmek, çevre edinmek. Tek amacım bu.

Hayatta birçok hedeflerim var.

Yaşam amacım pek ulvi değil, fakat yaşıyorken, henüz yeterli enerjim ve imkânlarım varken bazı fırsatları değerlendirmek gerektiğine inanıyorum.

Kendimce, kendime ve çevreme faydalı olacağını düşündüğüm bazı projelerim var. Bunlarla uğraşıyorum.

Orta direk bir aileden geliyorum. Hayatımdaki hiçbir şey mükemmel olmamakla birlikte olabildiğince elimdekilerin tadını çıkarıyorum.

Bana göre hayattaki hedefler ve amaçlar dışarıdan gelmez. İnsan kendi kendiyle uğraştıkça, zaman içerisinde yatkınlıklarını ve neleri başarabileceğini keşfeder. Bu yolda ilerlemek de yine insanın kendini motive etmesiyle alakalıdır. Kuşkusuz herkesin potansiyelleri vardır. Bunları yine kendisi gerçekleştirmek ve açığa çıkarmak zorundadır.

Yanımda olan anneme soruyu yönelttim. Ooohhf Amaranta bana böyle sorular sorma dedi:/ hadi hadi tum insanlik bu sorulari sormuş cevaplamış sen de cevap ver dedim. Senin yaşam amacın ne diye topu bana attı. Yaşam amacım yok dedim. O zaman benim de yok dedi. Birkaç saniye geçince cevabın ağırlığını hissetti herhal vazgeçip benimki çocuklarım ve onların iyi bir geleceğinin olması, Allah' a kulluk görevimi yapip ölmek dedi.
:/

daha fazla para, daha fazla rahatlık..

zor zamanlardan geçince bayağı, böyle oluyor insan.

dünyaya tek geliş amacım islamdır, bunu ayrı bir yere koyarsak:

doğa için yaşarım, çam kokusu beni bitirir, topraktan uzak yaşayamam. hayvanlar da doğaya dahil. trekking ve kampçılık en büyük hobilerimden.

sanat için yaşarım, çok sağlam senaryo yazarım, animasyon filmi yaparım, tablolara özel ilgim var. otomobil öncelikli olarak endüstri ürünlerine dair tasarımlar yaparım; tasarımı güzel olan her şeyi dakikalarca izleyebilirim; estetik bu dünyada benim için her şey diyebiliriz.

minimalizmi benimserim, tüketmek değil üretmek için yaşarım, sürekli bir şeyler üretmek zorunda hissederim. üretmek insanın temel ihtiyaçlarından bence. buna kullanılamaz bir radyoyu kullanılabilir hale getirmek de dahil, kimsenin aklına gelmeyen bir fikri üretmek de dahil, çok iyi yemek yapmak da.

bunlar benim önceliklerim ve yazdıklarımın hepsinin altı doludur... geri kalan spor/eğlence (kick boks/elektro bağlama gibi) vesaireyi hayat amacı olarak benimsemiyorum.

amaçsız olmak kadar kötü bi şey yok heralde şu dünyada. kişisel gelişim kitaplarından nefret ederim. nefes al, rüzgarı hisset, doğaya dokun, kendini keşfet filan gibi salak saçma şeylerden farklı benim buraya yazdıklarım, amaçsız hisseden birilerine belki bir fikir verir.

Ben merak ediyorum. Yasayacagim seyleri ve her gunun o gun neyle karsilasacigimi, neler ogrenecegimi, neler yiyecegimi, neleri begenip neleri begenmeyecegimi merak ediyorum. Elimde olsa cekirdegimi alir cittiri cittiri kendi hayatimi izlerim.

Hedefi degil, yolu seviyorum. Ara ara yol da zorluyor ama gidecegim yerdense yolda olmak bir yere gitmekten guzel.

ilkel zamanlarda varoldugumu varsayiyorum. amacim basit. hayatta kalmak. ve bunun icin beslenmek, barinmak ve giyinme gibi temel ihtiyaclarimi karsilamak icin yasardim. ta ki bir hayvana av olana ya da bir hastaliktan olene kadar.

peki simdiki benin yasama amaci ne? sabah kalkip ava cikmiyorum. giyinmek icin ayi oldurmuyorum. barinmak icin magara aramiyorum. yapmiyorum bunlari. bunlari benim yerime benim icin yapan baska insanlar var. ben onlardan bunu para ile satin aliyorum. baska bir deyisle uretmiyor, tuketiyorum.
temel ihtiyaclari bana satan insanlar magara aramiyor ama magara yapiyor; daireler, siteler, konaklar, villalar, evler.. bunlar magaralarin modernlesmis sekli. beslenmek icin avlanmaya gerek duymuyorlar ama hala hayvanlari kesip yiyiyoruz. giyinmek icin hayvan oldurmuyorlar, bitkilerden falan uretebiliyorlar hammaddeyi.. tabii bazi deri giysiler hala var. giysilerin modernlesmis sekli de bu.
bu ayri bir konu ve ben de pek hakim degilim aslinda. yani soyleyecegim o ki; temel ihtiyaclarimiza eskiden farkli yollarla ulasabiliyorduk ve tum zamanimizi bunlara harciyorduk. simdi ise daha farkli yollarla uretiyor/ulasabilyoruz, temel ihtiyaclarimiza ulasmak icin neredeyse hic zaman harcamiyoruz. bunu bir baskasi bizim yerimize yapiyor. durum degisti ama temelde ayni. yok olmadi, olamaz da zaten. adi ustunde, temel ihtiyac.
baskalasti dunya, insanlariyla beraber. ben de oyle.

simdiki ben bilim ve teknoloji ile ugrasiyor. amacim avlanmak degil, bir seyler uretmek. ve diger insanlara satmak. bunu yaparken de guclu bir anlam katmaliyim isime ki urunu insanlara satabileyim. elde ettigim parayi da temel ihtiyaclarima ulasmak icin harcayayim. bir tane midem var, ne kadar yiyebilirim ki. sahip olacagim bin ev olsa da gece sadece bir tanesinde uyuyabilirim. bir miktardan sonra bankadaki hesabimin benim icin bir onemi yok.
kova dolunca da kovasi bos olan ve benden daha sanssiz insanlara yardim edeyim. kendimi iyi hissetmek icin.

aslinda bakarsan kafamda soylemek istedigim cok sey var. yukarida yazdigim sadece kucuk bir bolum. geriye kalanlari kelimelere nedense dokemiyorum. sunu ekleyeyim ama: temel ihtiyaclarimiza ulasmak icin bir iste calisiyoruz ya. ha iste o is, yaparken kendimizi iyi hissettigimiz bir is olsun ki kisitli yasamimizi mutlu gecirelim.

amac hala ayni: yasamaya, hayatta kalmaya calisiyorum sanirim. cok dallayip budaklandirmamak lazim.

cok sevdigim yazar alan watts'tan bir alintiyi buraya birakayim:
"hayat hiçbir yere gitmiyor, ulaşılacak hiçbir şey yok. bütün çaba ve açgözlülüğünüz, eriyen avuçlarınızla bir dumanı kavramaya çabalamaya benziyor. hepimiz kayıp haldeyiz, doğduğumuz andan itibaren boşluğa fırlatılmış durumdayız; ve varacağımız tek yol unutulup gitmek."
"var olan tek yol gökyüzünde uçan bir kuşun bıraktığı iz: işte şimdi görüyorsun, şimdiyse görmüyorsun."

yani cok da sey etmemek lazim. unutulup gidecegiz. bizden once 107 milyar insan yasadi ve oldu dunya'da. kac tanesinin ismini biliyorsunuz? bizden sonra da milyarlar gelecek dunya'ya. ve bu sorunun aynisini yine soracaklar. bizden oncekilerin bu soruya cevaben bir seyler uydurmasi ve ve buna felsefe ismini vermesi gibi. bazilarinin da baska cevaplar vermesi ve bu cevaplari kutsallastirmasi gibi. simdiki biz insanlar daha once verilmis olan hangi cevap mantikli geliyor veya ogretiliyorsa o cevaba sariliyoruz. o cevapla omrumuzu yasiyor ve oluyoruz.

bence; onemli olan, anlamli oldugunu dusundugumuz ve mutlu olacagimiz bir is yapmaktir. bu da benim uydurdugum bir sey. is de temel ihtiyaca cikar. amac bu.

bu dünyanın en blabla konusu bana kalırsa.o kadar önemli değiliz..

bir amacım yok sanırım. ölene kadarki zaman sürecinde bir şeyler hissetmek, güzel bir seyler yaşamak vs. iyi biri olmak belki. iyilik yapmak ( ??? )

ilk defa duydum goodreads e ekledim. savol.

rica ederim. pişman olmayacaksınız.

Okumadım not aldım. Spasiva.

Ben de bir arastirdim. Yuzucu'yu aldim sesli kitap olarak. Ona bir dinlerim bu aksam, kisaymis. Oradan Bullet Park'a gecis yapabilirim. Tesekkurler :)

evet, bullet park güzel. bende para yok, şimdi arkadaşları inceden gazlama faaliyeti içindeyim diğer kitaplarını alsınlar da ben de okuyayım diye. hehe.

insandan insana, hatta insani da gectim ayni kisi icin zamandan zamana bile degisebiliyor.

5 sene onceki bana "26 yasinda nasil olmak istiyorsun" diye sorulsaydi, "evli,mutlu,cocuklu" derdim. hayatimi o zaman yasayacagimi dusunurdum.

simdi sorunca aklima gelen sey yeni bir seyler ogrenip/gorursem, bir seylere faydam olursa hayatimi yasamis sayarim. bir seyler uretemezsem hayatimi yasadigimi soyleyemem.

bana göre maddi ya da manevi hiçbir kısıtlama olmadan kişinin gönlünce ve keyfince istediği şeyleri, istediği zaman yapabilmesidir.

sağlıklı ve accuk paralı olmak benim için en başta gelir. ondan sonra, çalışmam gerekeceğini varsayarsak, günde 8 saat çalışıyor ve ek mesai için ücretimi alabiliyorsam ve hafta sonu 2 gün tatilin yanı sıra 30 gün yıllık iznim olabiliyorsa ben "güzel yaşıyorum" derim sanırım kendi adıma.

geçen seneye kadar hayat benim için "yatabilmek"ten ibaretti ama aktif olmanın zihinsel açıdan bana çok daha iyi geldiğini fark ettim. kurs, okul, iş... fark etmez. düzenli olarak sokağa çıkmamı, bir yerlere gidip birileriyle iletişim kurmamı mecbur kılacak aktivitelere ihtiyaç duyuyorum. aksi takdirde zaman zaman mutlu olsam ve hiçbir şey yapmak zorunda olmama özgürlüğünü sevsem de uzun vadede mental olarak çöküyorum, iyi gelmiyor.

şunları sağlayabildikten sonra çok şikayetim olmaz açıkçası çünkü hayat her zaman daha fazla yaşanabilecek bir şey. diyelim ki en büyük hayalimi gerçekleştirip almanya'ya yerleştirdim. autobahn'da bastım gaza, altımda şahane bir araba var, eisbrecher çalıyor. leipzig üniversitesinde prof olmuşum, güzel para kazanıyom, sülalem raad. %100 eminim ki o zaman bile hayallerim, pişmanlıklarım, "keşke yapabilsem"lerim olacak. bu hayatın kanunu bi' yerde.

o yüzden buna takılmamaya çalışıyorum. ne kadar yaşayabiliyorsam o kadar. çünkü bunun sonu yok. bazen bungee jumping yapmak evde oturup kitap okumaktan daha keyifli bir deneyim olur ama bunların nasıl olacağını çoğunlukla bilemezsin. bazen çok iyi ve güzel hatırladığın bir anı aslında basittir: o günü çok daha zengin ve farklı bir şekilde geçirme şansın olmuştur ama sen öyle yapmamış, yine de mutlu olmuşsundur.

"bunun sonu yok" ve "önemli olan bakış açısı" düşüncesine göre hareket etmeye çalışıyorum. evet güzel yaşamak istiyorum, planlarım ve isteklerim var ama bunlara körü körüne bağlanarak "evde sığır gibi oturma" özgürlüğümü kaybetmek istemiyorum örneğin. mutluluğu yaşadıklarıma değil de zihinsel yapıma göre şekillendirmeye çalışıyorum. sen yurtdışına mı çıkıyorsun yazın? çok güzel, sen mutluysan ne ala... işte ben onu yapamadığım halde evimin balkonunda çay içebildiğim için mutlu hissedebilmenin peşindeyim - bunu yaptığım sürece hayatımı "güzel yaşanmış" sayarım. çünkü dediğim gibi, "yaşamanın" sonu yok. ben sana başımdan geçen muhteşem, fantastik bi' şey anlatırım. dersin ki "vaooo adam ne hayat yaşamış bee". halbuki ben o an üzülüyorumdur belki, daha güzel veya farklı olabilirdi ya da daha fazlasını görebilirdim diye düşünüyorumdur.

o yüzden ben kendime vakit ayırabildiğim, sağlığımın yerinde olduğu ve para kazanabildiğim bir hayattan genel olarak memnun olurum galiba. "hayatımı yaşadım" diyebilirim. benim için toplum içine karışınca ve bir şeyle meşgul olunca gerisi geliyor çünkü. öyle bir durumda karşı cinsle de tanışıyorum, ilginç deneyimler de yaşıyorum vesaire. aktif olarak kovaladığım şeyler az. diğerleri, bu kovalamacanın sonunda kendiliğinden geliyor zaten. gelmeli. 15 koldan hayatın her şeyine saldıramam, ona enerjim yok. bazılarına ben gideceğim, bazıları bana gelecek.

benim için her şey inandığın ve yapabildiğin kadar güzel. dediğim gibi, ben şimdi bi' arkadaşımla çay içişimi anlatırım burada, "ulan ne güzel çay içmişler, keşke hayatımda böyle şeyler olsa" dersin. halbuki bi şey yok yani çay içiyoz işte oturup, ne özelliği var? ama benim hoşuma gidiyor, ben güzel hatırlıyorum. güzel yaşamışım o zaman bence. yine de dengeyi iyi sağlamak lazım tabii... "iyi görmek"le "kendini kandırmak" arasında ince bir çizgi var çünkü. aşırı pozitifliğin, polyannalığın da anlamı yok. bazen "napıyorum lan ben?" yahut "yaşadığım hayat mı?" diyebilmek lazım. bunlar hep ileri götürür insanı. güzel şeyler.

adım samuel 24 yaşım.

zor bir soru. "hayatını yaşamak" kavramı herkes için değişebilecek bir kavram gibi. beklentilerle alakalı sanırım biraz.

benim aklıma ilk gelen şeyler özgürlük ve üretkenlik.

para kazanma kaygısı nedeniyle istemediğin bir işte çalışmak özgürlüğün kısıtlanmasıdır mesela. herhangi bir nedenle arkadaşlarınla yeterince vakit geçirememek gibi, gitmek istediğin bir şehre gidememek gibi, kısacası yapmak istediğin ancak elinde olmayan nedenlerle yapamadığın şeylerin olması, özgürlüğünün kısıtlı olması demektir. bence her insanın özgürlüğünün peşinden gitmesi gerekiyor. yüzde yüz bir özgürlük tabii ki mümkün değil, ancak mümkün olduğunca özgür olabilmek adına adımlar atmak lazım. en nihayetinde insan yaptığı değil, yapmadığı/yapamadığı şeylerden dolayı pişman olur.

bir de üretkenlik... bu bir meslek olabilir ya da hobi olabilir, insanın bir şeyler üretmesi, başarmış olma hissini yaşaması gerekiyor bence. özellikle de sevdiğin bir alanda ilerleme kaydettiğini görmek...

ha bir de sevdiğimiz insanlarla bolca vakit geçirmek lazım. gün gelecek o insanları kaybedeceğiz. hayat ister istemez yollarımızı ayıracak bir şekilde. mutlu anılar biriktirmek büyük bir hazine.

Sevgilimle istediğim(iz) çoğu şeyi yapabiliyorsam(ak) "yaşıyorum şu hayatı be" derim. 25 yaşındayım. Bir de ben üniversitede istediğim bölümü okumasaydım da hayatımı yaşamamış hissederdim. Merakı giderme, bilgi edinme, kendini geliştirme süreçleri de en az tatil yapmak kadar keyifli. Ki bence hayatın asıl güzelliği böyle şeylerde.

guzel sorun icin tesekkur ederim.

hayatini yasamak, kendini iyi hissettigin seyi yapmaktir.

benim icin hayatini yasamak, baskasina karsiliksiz yardim etmektir, iyi bir seyler yapmaya hevesli insanlara yardim edecek bir seyler yapmaktir, kafamda kurgudum sirketi hayata gecirmektir, ailemle oturup guzel vakit gecirmektir, arkadaslarimla alemlere akmaktir-hunharca gulmektir-birbirimizle dalga gecmektir. ve gunun sonunda s*cmaktir hayatini yasamak.
sirket kurma disinda digerlerini yaptim ve yapmaya devam ediyorum. hayatin bana yarin ne getirecegini bilmiyorum ama bildigim bir sey varsa o da hemen ileriki kosede bir problemin mutlaka var olacagidir. bu problemin yaninda guzellikler ve firsatlar da olacaktir. benim yapacagim sey basit: problemin ustesinden gelmek icin elimden geleni yapmak ve firsatlari guzel seyleri degerlendirmek olacak.
aklimdaki sirketi kurmazsam kendimi yasamis saymayacagim.

yas 22.

Hayati yasamak pismanliklarin eriyip gittigi, keskelerin buyuk olmadigi bir hayattir bana gore. Geriye dondugumde kucuk birkac detay disinda "Sunu da degistirmek istemezdim, iyisiyle kotusuyle boyle kalsin" diyorsam ve Frank Sinatra gibi "I did it my way" diyorsam hayati yasamis varsayarim kendimi. "Keske bu bolum yerine su bolumu secseydim", "Keske bu adamla/kadinla evlenseydim/evlenmeseydim", "Keske sunlari sunlari diyebilseydim" ya da "Neden bunu boyle yaptim"lar kafanin icinde mesai yapiyorsa hayat harcaniyor demektir. "Fena olmadi be" deniyorsa da o hayat yasaniyordur.

Bir de benim icin hayat sikici ayrintilardadir. Sabah kah kufrederek kah uykumu alarak kalkmamda, her gun gordugum billboard'da, kapinin onunde buyuyen cicekte, iste mesaiye kalsan bile iyi arkadaslarla kalip bir yandan muhabbet edebilmekte, her ay aldigin dergide falandir. Istedigin gibi sacmalamak, aptallasmak, icindeki sese ihanet etmemektir. Ne olursa olsun, o ani iyisiyle kotusuyle yasayabilmek, o ana sahip cikabilmek ve kafanin icinde birbirini kovalayan sesler olmamasi demetir. Rutinini sevmek ama arada bir hayatin kacamaklarini yakalamak demektir.

Yasim 35 olmak uzere.

Ibizada kokain partisinden sonra ferrarimle kaza yapan sevgilimi özel jetimle ülkeden kaçırırsam mesela hayatımı yaşadım sayarim

Diyorlar ya hayat aslında plan yaparken geçen zaman diye, her ne yapmış ve karar vermiş olursanız olun bir alternatifi oluyor oluşu bu “hayatı yaşama” konusunda beni çok kararısız bırakıyor. Yani bence hayatı yaşamak konusuna bu yüzden minimal bakmak lazım. Zamanınızı kaliteli geçirdiğinizi düşünüyorsanız tamamdır, gerisi hikaye.

Yoksa şu an gayet iş olarak iyi bir konumdayım ve kazancım iyi. ama kanser oldum mesela. Ancak ben zaten yaşamayı seven, her anında hayatta olmaktan ve en önemlisi sağlıklı olmanın değerini hayatım boyunca ön planda tuttum. Şimdi kanseri yendim ama hayata tutunma açımda hiçbir şey değişmedi. Tam tersi hayatın tamamen raslantısal çalıştığına iyice kanaat getirdim.

Finalde demem lazım ki, hayatı yaşamak aslında kimsenin ne dediğine aldırmadan gönlünüzce yaptığınız her şeye denir. Hatta o şeye ulaşamasanız dahi, ona ulaşmak için yaptıklarınızda buna dahil.

Bu dizelerde ne güzel açıklar aslında; yunus.hacettepe.edu.tr

Kendi zamanını yönetebilmek

Aklından geçenleri değiştirmeden uygulayabilmektir hayatını yaşamak.Araba alayım ekonomik olsun,tatil yapayım ekonomik olsun,evleneyim az masraflı olsun,yaşamak bu değil.

şu saatten sonra çalışmadan ölmeyi başarabilirsem, "hayatı istediğim gibi yaşadım" derim. başkalarının hayatını yaşamayayım da açlık çeksem de kafi. tercih etmediğim fiziki acılarla karşılaşmadan nihayete erdirmek de şu ömrü, nişanı olur hayatın. yaş 33.

Yaşamak için çalışmak zorunda olmamak. Bunu yazmaktan yorulmayacağım.

Şu çam ağacı şeklinde olanlardan new car scent olanı.

Zararlı olduğunu düşündüğüm için kullanmıyorum ben. Gerçi kimyasaldan kaçmak pek mümkün değil. Araç yıkandığı zaman da plastik/deri/kumaş parçalara çeşitli kimyasallar sürülüyor. Bu koku bana hoş geldiği için (sıfır araç kokusu gibi) başka bir şey kullanmıyorum.

Airwick mango kullaniyorum ben. Tanesi 25-30tl civari. Ama bazen bazi marketlerde kampanya oldugunda ikisini bu fiyata satiyorlar, o zaman aliyorum, yoksa almam. :) kokusu etkili oldukca. Kavun kokusunu andiriyor daha cok. Genelde ben kokuyu hic duymuyorum araci surekli kullandigim icin. ama benim disimda binenler hemen farkediyor.

Bir de, arabama ne zaman kucuk cocuk binse uyuyor hemen, kokudan kaynakli olabilecegini dusunuyorum.

Zararlı olduğu için kullanmıyorum ama bazen parfümümden sıkarım.

Würth

Bence mallik yasadiklari elon musk da zengin bill gates de zengin onlarda neden bu tukenmislik yok yada baska milyonlarca kiside yok da bunda var? Tamamen kisisel eksiklik bence

Parayla mutluluğun düşündüğünüz kadar çok ilgisi olmadığından aslında

zenginler fakir olucam diye mutsuz

Tükenmişlik sendromu sadece psikolojik bir şey olmayabilir ve sahip olduğunla doğrudan ilgisi yok. Sahip olduğuna ödediğin bedelle ilgili.

Elon Musk veya Bill Gates’in tükenmişlik (burn out) olma olasılıkları, herhangi bir çalışanlarının tükenmesinden daha az. Kariyer açısından bakarsak sevmediğin işi yaptığında, tatil zamanını sen belirlemediğinde, tatilde iş yaptığında, patronlar ve iş arkadaşların tarafından takdir görmediğinde, artık işini sürüklene sürüklene yapar hale geldiğinde tükenmişlik olasılığı daha fazla. Bu kariyerin getirdiği duygusal tükenmişlik. Elon Musk bu noktada çok büyük ters giden şeyler olmadıktan sonra zaten duygusal tükenmişlik yaşamaz kariyer konusunda (kariyerin altını çizeyim) çok büyük olasılıkla, fiziksel tükenmişlik yaşar, tatile çıkar ve gider. Ayrıca, bu kadar ünlü olmadan önce reddedilme ve başarısızlıklarını kaldıramadığından dolayı uzun süre tedavi görmüş ve hastaneye yatmış. Üstüne şu anda da depresyon ve bipolarla savaşıyor.
www.thesun.co.uk
yourstory.com
www.entertales.com
Yani, o da yaşıyor aslında bunları, o da zamanında tükenmiş, sadece haberlerle duymuyoruz pek. Elon Musk’ın çalışanlarından onları gece gündüz çalıştırdığını, sinirli bir patron olduğunu (bipolar patron düşman başına), çok günlük işi birkaç saatte istediği için çalışanların tuvalete gideerken bile zorlandığını ve çok çalışanının tükenmişlik sendromundan muzdarip olduğu yazıyordu bir gazetede; hatta 1-2 senedir bu kültürü değiştirmeye çalışıyorlardı. Çünkü çalışanlarının tükenmişliği bayağı bir maliyet olarak geri dönmüştü o zaman. O günden beri “Nasıl tükenmeyiz” kültürünü hayata geçirmeye çalışıyorlardı. Kariyer anlamında tükenmişlik yaşamak için çok çalışmanın yanında “Ben bunu hak etmiyorum” dediğin şeyleri üst üste yaşamak gerekiyor. En çok tükenenlerden biri de üniversite sınavına hazırlanan öğrencilerdir. Stres, çok çalışma, ara verememe, üstünde baskı hissetme; bu tarz şeyler tükenmişliğe yol açar. Üstündeki baskı sonucu tükendiği için parası olduğu halde, tatile dahi çıkacak enerjisi ve morali kalmayan, evindeki odadan çıkmayan çalışanımız oldu bizim. "Sabah 8'de kalktım, akşam 4'e kadar tuvalete gidemedim" diyen çalışan var, şaka ya da abartı değil.

Sadece kariyer değil, duygusal hayatta da benzer davranışlar tüketebilir. Adı konmamış tükenmişlikler çok çevremizde. Örneğin, çok var çevremizdeki evliliklerde, bir tarafın çok baskın olduğu evliliklerde diğer taraf yorulur, ses çıkaramaz hale gelir ve biraz da aptallaşır, odaklanamaz pek bir şeye, sürekli düşünceli hale gelir. Örneğin, karısının dırdırından artık o konuşmasın diye her şeyi söylenmeden yapan bir adam veya kocasının sinirinden, dayağından korkup otomatiğe bağlayan ve kocasını terk edecek takati kalmamış bir kadın duygusal tükenmişlik yaşıyordur. Bir aksiyon alacak kadar enerji kalmamıştır. Halkımızda psikoloğa ya da psikiyatriste gitme oranı düşük olduğundan teşhisli gezinmezler sadece.
www.huffingtonpost.com

Kişisel kısmı da şu “people pleaser” da denilen, insanların gönlünü hoş tutmak in çabalayan ve kendinden önce başkasını koyan insanlar tükenmeye daha yatkındır.
labyrinthhealing.com
Burak Özçivit’in evini bilmiyorum ama karısı çok talepkarsa ve sürekli onunla uğraşmaktan yorulmulsa tükenebilir, çalıştığı sette yönetmenin sürekli mobbing’ine uğruyorsa tükenebilir, sürekli birilerini memnun etmeye çalışmaktan tükenebilir. Bunun çok da parayla ilgisi yok. Ne yaşadığını bilmiyoruz, hayatını onunkiyle değiştirdikten sonra 'Anam anam, neydi gız bu' diye kendi hayatına da koşturabilirsin. Başarısını görüp ödediği bedeli görmüyoruz.

Meryem Uzerli’ydi galiba, kadını hakkaten gece gündüz eşek gibi çalıştırdılar, bir de sevgilisi de çok baslın bir adammış dediler, paparazzi peşini bırakmadı. Üstüne, Almanya gibi insan hakları ve kişisel alanın önemli olduğu bir yerden kalktı buralara geldi. Bir sançye nefes alamadı kadın. Onun yerinde olsam ben de tükenirdim.

Her şeyim aynı kalsın zengin olayım söz veriyorum mutsuz olmiycam

para mutluluk getirmez. zenginlik esit degildir mutluluk.

sizi mutlu eden sey, aile ve arkadaslarinizla gecirdiginiz zamanin kalitesidir.

basit bir perspektif: afrika'da cadirda yasayan icme suyu icin 2 gunde bir kilometrelerce yol tepen karni ac adam, turkiye'de kirada bile olsa evde oturan, borc yuku olsa bile evinde musluk suyu, kanalizasyon vs. olan adamin neden mutsuz olabilecegini anlamiyordur.

para bal gibi mutluluk getirir, sorun nasıl mutlu olunduğunu bilmeyenlerde.

şu dünyadaki en mutlu kişi mutluluk verendir. bak haluk levent'e hiç tükeniyor mu? adam sadece maddi olarak yardımın dışında yardım etmek isteyenleri organize ediyor. yeri geliyor bir erkekle sahnede dans ediyor, yeri geliyor hayranlarının düğünlerine gidiyor, yeri geliyor yardım için butik konser veriyor. bence sanatçıların içinde en mutlusu o'dur. birini mutlu ettiğinde sen daha çok mutlu oluyorsun çünkü. yüzündeki mutluluk paha biçilemez. kendi başına git paris'e kahve iç. eeee? sonra tükenir tabii.

Olmazdım.

Yok

18 kız 30 erkek bile 17 kız 19 erkekten yeğdir Türkiye söz konusu olunca.

www.cumhuriyet.com.tr

Kız çocuktan para isterse vermezsen şikayet ederim derse napacaksiniz? Direkt kadının dediği doğru kabul gördüğünden hapse bile girer hatta kız rizam var benim arkadasim bile derse cocuk sayildigindan ailesi surindirebilir. Özetle uzak dursun.

arkadasin "biraz dusunmeye ihtiyacim var" desin, bir kac ay dusunsun. problem kendiliginden cozulur.

nasıl yani? 17 yaşındaki kız sırf 17 yaşında diye sevgili edinemicek mi? 17-22 yaş ikilisi gayet normal bence.

18 yaş üstü, reşit olmuş insan mı kalmamış? dışardan 17 gibi durmaması bir şeyi değiştirmez, bu kılıf bulmaya çalışmaktır, bahanedir. reşit olmuş bir insan, reşit olmamış biriyle birlikte olamaz, olmamalı.

@karjalainen

bu ve bunun gibi haktan hukuktan, yasadan bihaber insanlar anca "yeaaaa nesi varmış:ssss" derler. cahil misiniz, numara mı yapıyorsunuz, şu olayı savunabilmek için gerçekten beyinsiz olmak lazım.

Olmam. Sacma sapan is yapmasin arkadasin.

ben olmazdım. arkadaş çok hevesli ise 1 sene beklesin.

siyah giyen adam + 1, arttiriyorum, karsilikli rizaya dayali 18-70 bile 17-19'dan daha az sikintili.
Arkadasin da 17 yasinda olsa sorun olmazdi da, birinin hukuken cocuk sayilmasi ileride sikinti yarayabilir. Ailesi sikayet etse pedofiliden sayarlar.

Haklisin

Neden haklı gördün?

Bu kadar takmak saglikli olmasa da artik bir sekilde bir taraf bir kisiye takildiysa sevgilinin bu kisiyle iletisimini seni kirmayacak bir boyutta tutmasi gerektigini, aksi halde iliskinin guven yonunden zarar gorecegini düşünüyorum. Bu nedenle haklisin...

birincisi; sevgilinin yaşadığı şehre sürekli gitmesinin sebebi ne? ben olsam bunu etraflıca sorgulardım. mesela diyelim ki iş için geliyor... ne işi? neden işi orada oluyor? nasıl bir iş bu? iş içinse şirket neden otel ayarlamıyor?

ikincisi; "O arkadaş da sevgilisinin karşı cinsiyetten birisine evini açmayı asla kabul etmeyecek biri." bu önemli bir kırmızı bayrak bence. üzerinde iyice düşünülmeli.

bir de sözlükte benzer bir başlığa bir arkadaşın yazdığı etry'leri bırakayım: eksisozluk.com

son olarak da şunu söylemek isterim; ister istemez konuyla ilgili olumsuz düşüncelere kapılıp bu düşünceleri doğrulayacak verilere odaklanıyoruz. insan beyni böyle çalışır. beynin yarattığı bu ilüzyondan kurtulup doğruya ulaşmak için bir de aksini, yani olumlu olanı düşünüp bunu doğrulayan verilere dikkat kesilmek lazım. yani arkadaşının kalmasının bir problem yaratmadığını düşünüp bunu doğrulayacak olguları hatırlamak, bunlara odaklanmak lazım. bu şekilde gerçeğe daha kolay ulaşılır.

Aynı yatakta değillerse benim için sorun olmaz, özellikle benden eski arkadaşıysa iyice laf etmem. Şu anda yok ama daha önce evime gelip kalan arkadaşlarım oldu. Bir tanesi tatile bizim şehre gelmişti, bende kalmıştı. Sevgilimde öyle bir arkadaşı kalsa sorun etmem, başka kalacak yeri yoksa da “Ne biçim arkadaşsın” derim.

Eski sevgilisiyle denk deyince aralarında bir şey geçmiş mi ve ne seviyede neyin geçtiğine bakar.

Bir de karşı cinsi evine almaz demişsiniz; hem evine almaması hem de sevgilinin evine gitmesi ayıp ama bence bu kadar.

@novemba
Şehri gezmek, sevgileriyle buluşmak hatta evde sevişmek.

Ortada olgu yok. Daha çok karanlık zihniyetli biri var. Örneğin kendisi birçok kadınla ilişkiye girmiştir, evlendiği kadın büyük olasılıkla kimseyle ilişkisi olmamıştır.

@aychovsky
Hiçbir şey olmadığını söylüyor, buna nasıl ikna olacaksın?

Söylediğine inanarak.

Beni aldatması biriyle aynı evde kalmasına bakıyorsa, aldatsın zaten. Bunun için ekstra çaba göstereceğimi düşünmüyorum.

@aychovsky
İnsana ve insan ilişkilerine sizin gibi bakmıyorum. Bana göre insan bazen yapmak istemediklerini yapmaması için o ortama, o duruma girmekten kaçınmalıdır. Yalnızca bilinç, karar yetmeyebilir.

olasılıkar dünyası... bir zarı 1 kere atarsan 6 gelme ihtimali düşüktür. 100 kere atarsan neredeyse kesindir.

1 kere şehri gezmeye gittin. bi sevgili yaptın birkaç kere de onun için gittin. ama sevgililerin neden hep yaşadığın şehrin dışındaki belirli bir şehirde olur?

aklıma başka sorular da geliyor. siz hiç çocukla bir araya geldiniz mi? aranızda bir samimiyet var mıydı? sevgilin çocuğa senin durumdan hoşlanmadığını söyledi mi? söylemediyse niye söylemedi? söylediyse çocuk neden gelmeye devam etti?

Sen haklısın. Ama kız seni sallanıyor malesef çok ortada. İstersen devam et ama çok ciddiye bindirme bu işi.

Ben her erkeğin/kadının biyolojik aile dışındaki her kadına/erkeğe cinsellik duyacağını düşüncesindeyim. Aksini yaşamadığım için bunun dışındaki görüşü kabullenmem söz konusu değildir.

bu kafa yapısınu değiştirmediğiniz müddetçe çok daha büyük sıkıntılar yaşarsınız ilerde, hiç sağlıklı değil, hatta saçmalık.

Çevremden örnek vererek konuşcam. Cinsiyetim kadın, yaşım 26.

O kişi kız arkadaşınızın gerçekten yıllardır sadece arkadaşı olabilir, yıllardır arkadaşı olup sonrasında fuckbuddysi olan biri de olabilir. Peki bunu nasıl anlayacaksınız? Çocukla tanışarak. Sevgilinize bu talebinizi de şöyle belirtmelisiniz “Ya ben bu X’i çok merak ettim, eh madem senin de bu kadar sıkı dostun bize de artık tanışıp sevmek düşer”. Tam olarak böyle dedikten sonra tepkisini bekleyin. Eğer gerçekten arkadaşıysa buna sevinecektir. Yok eğer fbuddy iseler veya bu tür uygunsuz durumlar var ise tanışmanıza olasılık sağlamayacağı düşüncesindeyim.

Son olarak sizin yetişme kültürünüz karşı cinsi beraber olunacak biri olarak görebilir bunu kız arkadaşınıza dayatma çabanız anlamsız. Ona görüşme deseniz ve tehdit etseniz bile kafasına koyduysa bir şekilde görüşecektir. Bunun önüne geçebilmeniz mümkün değil. Size görüşmedim der yine bir şekilde görüşür. Bu yüzden baskı kurmaya çalışmayın. Olayın içine dahil olun ve duruma göre aksiyon alın.

Adamın düğününe gittiyse aralarında bişey yoktur bence. Gerçi insanları da anlamak zor ya neyse.

Herkesin mesajını okuyorum. Sağ olun. Eklemek isteyen, hak veren veya hak vermeyen yazsın.

Tavanarasi

Noir Pit

cok yer kalmadi zaten, her yer teker teker kapaniyor.

bridge restoran var. biraz düğün mekanına çevirmiş olsalar da restoran kısmı halen iyi.

armada teras var. bir taraf sultanahmet'i bir taraf da boğazı görüyor. hoşuma gitmişti.

ikisinin de yemekleri iyi. armada biraz daha osmanlı tarzında.

yeşil konseptli nopa var, manzarası yok ama ambiyans güzel.
hem manzaralı hem de kaliteli topaz var.
st. regis brasserie ambiyans bakımından çok başarılı.
bir de neolokal var, ambiyansı ve manzarası ortalama üstü ama işin içine yemek girdiğinde üsttekilerden daha iyi.

Kasibeyaz Tarabya. Ambiyans olarak romantik degil ama tasarim guzel, manzara super, yemek super.
Romantigimsi bir yerse Lacivert olabilir.

ferahfeza.

Marcus Ribs

Huhn dreht sich
alman restaurantı ambians falan kötü gerçi de

buyukcekmece albatros, resimlerine bak derim

Uskumru (atmosfer değil de manzara daha çok)

Go mongo gittiklerim arasında top diyebilirim

Araştırmalarım sonucu buldum. Franco Micalizzi - L’ultima neve di primavera imiş. Lazım olup da denk gelen olursa diye köşede dursun.

pasabahce

pasabahce +1
vakko
sutte sarkuteri

mavi ve LTB

Paşabahçe + 1
Eyüp Sabri Tuncer + 1
Baharata falan girersek Kemal Kükrer ve Arifoğlu
Derimod
Pensan

paşabahçe bir +1 de benden

rebul da iyidir

Eye connection, isim niye yabancı bilmiyorum ama fiyat performans harikası gözlükleri var.

eyeconnection.com

LESCON!

abartmıyorum, tüm bilindik markalardan daha sağlam ayakkabı üretiyor. bugüne dek onlarca ayakkabı eskittim, %80'i nike ve adidas'tı %20si lescon'du. lescon olanlar yıllardır sıfır gibi duruyor. diğerlerini ise ÇÖPE ATMASAYDIM şuanda giyilebilecek durumda değillerdi.

isterdim ki ülkede herkes lescon alsın. ülkemizin değerleri yükselsin.

eti

yu-ma-tu

biz gittiğimizde Migros'un civarına park etmiştik, ücretsizdi.

cadde kenarında yer oluyordu genelde.

Kaleici'nde otopark yok, Kale icine araba da pek giremiyor ama cevredeki sokaklara, ana meydandaki bosluklara, Migros civarina falan arabayi birakabiliyorsunuz. Sistem 'Yer buldun, park et' seklinde.

ben satış yapınca öyle oluyorum
90 k usd lik patlattım simdi bir tane
iyiyim :D

Dun gece tuzlu kurabiye yaptım çok güzel oldu buna sevindim.
Öncesinde kendim için ve yakınlarıma hediye etmek için bez çanta boyamıştım baktıkça mutlu oluyorum.
Okuduğum dergilerdeki iki kuşe kağıdına basılmış güzel fotoğraflardan mektup zarfı yaptım. Mektup arkadaşlarım çok sevdi.
Kurutulmuş yapraklardan kitap ayraci yaptim çok tatli oldular.

Az önce yapboz bitirdim ve gururla, mutlulukla izledim. Tabii, onun üretilmişini yeniden ürettim aslında. Ancak, yapım aşaması çok büyük bir sabır testiymiş, bir daha yapacağımı sanmıyorum. Birden fazla kere yapboza yeltenmiş insanlara çok büyük saygı duyuyorum, hepiniz übermensch’siniz.

Dün de tahmin yapan bir kod ürettim, onunla oynuyorum.

yıllar önce küçüklüğümden beri kendimce programlar yazmaya çalışırdım. çalışan bir şey ortaya çıktığında aynı duyguları hissederdim, dönüp dönüp bakardım. çok büyük haz verirdi. keza onların hatalarını ayıklamak, daha da geliştirmek, yeni sürümlerini yayınlamak filan da çok büyük keyifti. hatta bi kere bi sitede yaptığım bi program haftanın en çok indirileni falan olmuştu da içim içime sığmamıştı anlatamam o hissi. özene bezene tasarlardım en ufak ayrıntısına kadar böyle baktıkça mutlu olurdum.

uzun süredir bir şey üretmemişimdir sanırım. programlamadan falan da uzaklaştım zaten, hayata dair beklentim de pek kalmadı, bir şeyden de zevk alamıyorum öyle ruh gibi geçiyor günler. şimdi bu soruyu okuyunca hatırladım o hisleri güzel de oldu.

1/10 olceginde scale model RC ucak urettim. Evet cok keyifli.

5 ayımı verip kitap üretiyorum, sayılır mı?

Az önce yeni Rav-4’ün Manifold’unu ürettik. Evet oldukça zevkli.

ben balkonda kekik, fesleğen, biberiye, adaçayı vs. yetiştiriyorum. onlar büyüdükçe bakıp mutlu oluyorum.

Her yaptigim kokteylde keyif aliyorum.ozellikle,begendiklerini dile getirdikleri zaman ^^

Kod yazdım, problem çözme hissini seviyorum.
Şarkı yapardım eskiden. 2 sene önce falan müzikle uğraşmayı bıraktım.

Benimkiler çok, işim gücüm bişeyler üretmek zati (malum anneyiz:) Denişik iki tane var onları yazayım.
Bu sene ilk kez sübye yaptım. Sübye kavun çekirdeklerinden yapılan geleneksel bi içeceğimiz. İzmir'de yapan bi aile vardı belli noktalarda satarlardı, hala yapıyorlar mı bilmiyorum. İlk denemeye göre başarılı oldu diyebilirim, kıvamı biraz daha koyu olsaymış iyiymiş ama böyle bile çok güzel oldu bence. Denemenizi tavsiye ederim, çok lezzetlidir.
ikincisi karpuz dondurması. Akşam yemeğine gelen misafirler bi karbuz getirmişler allaha emanet, ordu doyar. Bizim bitirmemize imkan yok belli çoğu atılacak. Ben de cin fikrimi çalıştırdım, 4/3'ünü püre yapıp sütle karıştırıp dondurdum. E vallahi o da çok güzel oldu, serin serin:) Yalnız o kadar çok oldu ki dondurucuda yer kalmadı, bi kısmını konu komşuya dağıtmayı düşünüyorum :)

en son kendime kalan kumaştan jile diktim.

Likör
Reçel
Tentür
Sabun
Sac kremi
Bitkisel boyama
Tohumdan çeşitli bitkiler yetistirme

geçen hafta 80 küsür model bir pinarello toplayıp sattım. yaşasın klasik bisikletler^^

Balkonda domates üretiyorum. Geçmişte hep bir şeyler ürettiğim için alışığım. Çalıştığım yerde de bir şeyler üretiyorum sürekli.

Geçen hafta 650 lira çektikleri çerçeveyi 200 liraya kendim imal ettim. şimdi duvarımda ve bundan daha kaliteli olmazdı muhtemelen.

Master tezi yazıyorum. Bittiğinde üretmiş olucam umarım

yeni bilgisayara windows ve driverlar yükledim, mükemmele yakın hale getirdim. sayılır mı?

Irish stout bira.
vişne şarabı

kelimelikte degerli bir kelime urettim en son, oyunu beraberlige tasidim.

teraryum urettim. ciceklerimden dallar kirip yeni cicekler uretiyorum.

betondan sehpa, eski kemerden saksilik, sapkadan kus yemligi falan urettim.

en son iki tane makale yazdım yolladım,

2 tane janjanlı pasta altlığı yaptım 40*50 ebatlarında

20 küsür anaokulu öğrencisine ebru yapmayı öğrettim, birlikte ebru yaptık

uzak bi yerdeki sempozyumda sanal sunum yaptım

tavan, hem yer kaplamaz, hem de tepeden tüm odaya üfler.

tavan. klima taktırana kadar yıllarca kullandım. gerektiğinde ters çalışma özelliği ile direkt üflemek yerine tersten üflediği için daha yumuşak bir esinti de oluşturabilir (bazıları direkt rüzgardan rahatsız oluyor)
bunun yanında bütçeye saçma bir tavsiye gibi görünse de imkan varsa klimanın güzelliğini anlatamam :D

5-6 yıl önce tamda bu fiyat aralığında koçtaştan seyyar klima almıştım, 8bin btu'luk. Şuan ne durumdalar bilemiyorum

Tavan vantilatoru rocks.

kaynak yapabilir miyim?

bunlar sadece kendi hizasına mı üflüyor? tam altında mı durmak zorundayız?

İkisini de kullanıyorum, tavan + 1

Yer kaplamaması ayrı bir konu da, iki kule (Tolkien’e selam olsun) denedim. Birinin üflediği kadar ben dudağımla üflüyorum ve “en çok satan”, “ödüllü” bir zamazingoydu bu. Diğerini de merkezi soğutmaya ek gibi çalıştırıyorlardı, öyle yetiyordu. Kuleye olan güvenimi ve inancımı kaybettim. Galiba içindeki pervaneler küçük olduğundan anca kendi çevresine yetiyor. Az kalsın sarılıp yatacaktım kule vantilatöre.

Tam altında durulmak zorunda değil ama salon givi yerlerde uzak köşeye erşmeye ilir.

Bir de soğuk hava aşağı, sıcak hava yukarı prensibi ve çalışma yönü gereği de tam aşağı gönderiyor tavan vantilatörü havayı. Böyle tepene tepene güzel esiyor.

tavan al

Cevaplar için çok teşekkürler. Kullanım alanım yatak odam olacak. maksimum 10 m2lik bir alan. Araştırıyorum ama çok fazla kule tipi çeşidi var. Soğutmalı olanlar falan da çıkmış sanırım.

Tavan da düşünüyorum ama onda da kumandalı olup verim alabileceklerimin fiyatı 500 tl civarı

www.hepsiburada.com
kumandalı olsun diye kasmayın bence
iki ayrı yöne dönebilen bir tane alın

"Bu adam ipsiz, sapsiz, meczup bir adam degil; aile babasi, sorumluluklarini bilen, vergisini veren ornek bir vatandas" anlatisi kurmak, insanlarda sempati uyandirmak icin olmasi muhtemel.

Muhafazakarlar için makbul insan profili işte.

Bizde 40-50 yaşlarındaki bir insanın bekar olabileceğine ihtimal vermediğimiz için belirtme, vurgulama gereği duymuyoruz. O yaşlardaki bir erkeği default "aile babası" olarak kabul ediyoruz.

Mesela Devlet Bahçeli bekâr, hiç evlenmemiş. Zaman zaman siyasi rakipleri tarafından eleştirilir bu yönü ile.

Ozetle salihdt +1

Amerika'da "wholesomeness" diye "ahlaki acidan oturmus, iyi, faydali, derli toplu" gibi bir anlami olan bir kavram var ve bu adla olmasa da her yerde karsisina cikiyor insanin. Ornegin, Hallmark kanali sadece "wholesome" fimler yayinliyor. Aileyle izlenilen filmden daha ote olarak guzel ve uslu mesajlar veren filmler olarak tanimlaniyor. Boyle "Amanin degerlerimiz de degelerimiz" diye tutturan ama ciddi meselelere gelince suya sabuna dokunmayan bir tatli su degercisi gibi dusunulebilir.

Sadece politikacilarda degil, bircok alanda wholesome olmak kariyer icin lazim olabiliyor. Tonya Harding diye bir buz patencisi vardi ornegin, I, Tonya diye belgeselimsi bir filmini de yaptilar. Kadinin teknik super, herkes kadar iyi ama aile yasantisi duzgun olmadigi icin (annesinden ayri yasadigi ve bosandigi icin) kac kere engel olmuslar yukselmesine. Su anda bulamadim aradigim diger kelimeyi ama isyerinde yukselme icin de bu tur seylere bilincsizce dikkat edildigini soyleyen bir yazi da vardi bir dergi de.

Politikacilar bunun da otesinde, cunku dogrudan ulkeyi yonetecek. Genel kani "Ailesini yonetemeyen ulkeyi nasil yonetsin". Iki sene once "Politikacilarin hayati tamamen halka acik olsun" diye bir girisim de vardi. Bazilarinda da "Politikacinin benim evde gundelik olarak yasadigim sorunlarin bilincinde olmasi, bunlari aksiyon almasini beklerim", "Karisini/kocasini aldatan adama ben ulkeyi nasil teslim edeyim", "Ya vergimle fahise tutuyorsa", "Toplumun en kucuk kurumu ailedir. Aile degerlerine sahip cikabilen bir insan ancak ulkenin degerlerine sahip cikar" gibi dusunceler var.

"Degerler" Amerika'da cok onemli seylerdir, ici bosalmis olsa ve formalite icabi da olsa bu degerlere onem verirler.

Bekir Bozdag ile Donald Trump'i karsilastirirken saka yapiyordun degil mi?

Turkiye'de ya da ABD'de durum farkli degil. Muhafazakar secmen aile babasi goremk istiyor. Bu nedenle biz de Cumhurbaskani'nin ailesini taniyoruz. ABD'liler de kendi baskanlarinin ailesini taniyor. Eski sistemde hem cumhurbaskaninin hem de basbakanin ailesini tanirdik. Yasi kucuk olanlar hatirlamaz ama ornegin Ecevit'in esi af yasasi cikarmak icin kulis yapardi. Ahmet Sezer'in de esini tanirdik ayrica.

amerikanlar hayatları yalan ve feyk olduğu için bu tarz kavramların üzerine fazla düşerler. chicago's best diye bir youtube kanalı var mesela, takip ederim. chicago'da antin kuntin ne restoran varsa oraya giderler. açken ya da acıkmak için izliyorum. neyse, orada müşterilere "niye burayı tercih ediyorsunuz?" diye sorduklarında, muhakkak en az 1-2 kişi "evimizde hissediyoruz" tarzı bir cevap verir. "herkes birbirini tanıyor" derler, "ortam çok samimi" derler, "üç kuşaktır geliyoruz" derler. hani "herkes kendisinde olmayanı ararmış hesabı", amerikanlar "authentic" olana takıntılıdır. asfalt yolda kamyon gibi araba sürer, sağlıklı ve standart dört kişilik bir ailenin bir ayda tüketebileceği şeyi beş günde yer ama iki yumurta kırıp gülümseyen işletmeciye de tapar.

genelde bu tavrın sebebi de zaten salihdt'nin yazdığı gibi "örnek vatandaş" algısı oluşturarak yine halkı skmektir. sözde özgürlükler ülkesi olup da insanların düşünce yapısı olarak bile özgürlükten bu kadar uzak ve kıt olduğu başka bir coğrafya yoktur sanırım.

neyse, özetle amerika'daki diğer neredeyse her şey gibi kolpalık bunun sebebi de. katilin iyi hal indirimi almak için mahkemede uslu durması, takım elbise giymesi falan gibi düşün. kâr amacı güden, gücünü pazarlama ve reklamdan alan bir şirketten bahsediyoruz. amerika bundan fazlası değil. bu rospu çocukları "senin nickin der meister" dese on yıllık meisterliğimden şüphe ederim.

@der meister

Abi ABD'de ne kadar yasadin? Bak aychovsky'nin yazdiklari onemlidir cunku orada yasadi, ben de iki yil orada yasadim ama afedersin de Youtube'dan bir video izleyip tum Amerikalilara bok atmak cok sacma. Gidip yasamis olursun o zaman bok gibi yer dersin o ayri. Senin yaptiginla iki haber izleyip Turkleri asagilayan cahil Fransizin yaptigiyla farki yok.

amerikalıları aşağılamıyorum zaten ben, amerika'yı aşağılıyorum. sen de bu varoşların neyini bu kadar seviyorsun da her başlıkta amerikan savunuculuğu yapıyorsun anlamıyorum. açık açık "biz bu yönetimi beğenmiyoruz" deyip darbe üstüne darbe yaptıran, başka bir ülkenin kendi çıkarları doğrultusunda hareket edebilmesinden bile rahatsızlık duyan, kendini dünya polisi bellemiş, dünyanın dört bir yanında sayısız savaş çıkarmış bir ülkeyi böyle şuursuzca övmekten hiç mi rahatsızlık duymuyorsun? kendi yaşantından memnunsundur, çevrendeki insanlar ve hayat şartların iyidir ona bir şey demiyorum da bu devleti bu kadar övmekten gerçekten hiç rahatsız olmuyor musun?

Araya girdim, açıkçası der meister’ın yazdıklarının çoğuna katılıyorum büyük oranda. Hani, Oregon’dur, New York’tur gibi demokratik eyalette eğitimle kesim çok yüksek ve anlattığı düşünce yapısı en yaygın düşünce yapısı gibi değil ama iç eyalet ve çoğu cumhuriyetçi kesim bu şekilde gerçekten. Aslında Türkiye’den pek farkı yok Amerika’nın açıdan. Hani “Biz küçük amerika olalım derken, Amwrika büyük Türkiye oldu” geyiği var ya, hakkaten öyle.

Herkes genellenemez, yaklaşık en az bir yüz milyon küsur kişinin hakkı yenmiş olur hepsini bu şekilde söylersek de, der meister’ın anlattığı kosım hakkaten muhafazakar küçük şehir insanını anlatıyor genel olarak. Arizona’da yaşayıp “Eyaletimden çılmadım hayatım boyunca, has Arizona’lıyım” diye dolaşan insan az değil. der meister’ın anlattığı ülkenin belki yarısından fazlasını oluşturan ve tuğralı Fiat Doblo’lu insanın hafif eğitimlisinin karşılığı. Belki bir o kadar, belki daha az “değerler” ile dalga geçen de var.

Madalyonun iki yüzü varsa, bu da kötü kısmı. Yerine göre cuk oturabilir, yerine göre abartılı da olabilir ama çok yanlış değil ama benim gözlemim o şekilde .

ABD'de secime katilim oranlari cok dusuktur. Yuzde 58 oy vermis son baskanlik seciminde mesela. Dolayisiyla bir kere yuzde 42'sinin kafadan Trump secmeni olmadigini bilmek gerek.

Oy veren yuzde 58'inin de esasinda yarisindan cogu Clinton'a verdi. Yani 500bin gibi bir fark vardi sayisal olarak yanlis hatirlamiyorsam. Ama electrol college sisteminin boktanligindan Trump kazandi. Yani bunun da sebebi var.

Ama cok duz hesapla ulkenin yuzde 29'unun oyuyla baskan oldu herif. Ulkenin yuzde 71'i adami istemiyor oyle ya da boyle. Kimisi Clinton'a oy verecek kadar istemiyor, kimisi dunya hali bana ne diye istemiyor, kimisi sosyalist oy vermem ulan ben bu duzene diye istemiyor vs.

Yani aychovsky'nin ulkenin yarisindan fazlasi doblolu benzetmesi bence cok da oturmuyor.

Bence der meister'in ofkesi, ABD'nin dis politikasindan esasen. Ona da amenna. Kim zaten destekler ki politikalarini adamlarin. Fakat dunyanin varosu falan da bence olmuyor. Hic degilse, adamlarin senin benim tahayyul edemeyecegimiz kadar parasi var. Bu paranin getirdigi sanat, bilim uretimi var. En varos ufacik kentinde, semtinde, koyunde bile gidin cok guzel bir public library vardir. Oradaki gider gitmez ayri hikaye -ki public library cok verimli kullanilan bir sey orada- ama neticede kutuphan kulturu var cok yaygin.

ABD'deki liberal, muhafazakar terimleri bizim kullandigimiz sekillrinden de farkli. Simdi homeschooling diye bir sey var. Cocugu okula gondermiyorsun ailesi olarak; kendin egitiyorsun. Bunun ciktisi genelde sacma sapan tipler haliyle cunku cocugunu ya okulda darwin anlatiyorlar diye gondermez ya da cifligi cok uzaktir en yakin okula, 9-10 cocuk vardir nasil gondersin, nasil gotursun getirsin. Ha hayatinda ilk kez universitede orgun egitimle tanismis homeschooling yapmis tanidigim da oldu. Adam olumune Sanders diyordu mesela. Yani kisiye de bagli.

Ha bunu neden soyledim. Amerika'da liberal olmanin sinirlari bizim kafamizdan ote bir yerde. Okula gondermemeliyiz, cunku devlet ideolojisini enjekte ediyor, biz kendimiz cocugumuza daha bilimsel ve ilerici bir egitim verebiliriz diyen solcular da var mesela dunya'da. Yani ABD'de yasayip, boyle yapan da var.

Kisaca toparlarsak,

- ABD cok cok buyuk. Genellemek imkansiz. Eyaletler cok farkli, kentler bile farkli. Herkesin kendi kanunu bilmem nesi var. Amerikalilari genellemek, Orta dogu diye Fas'tan Pakistan'a bir cizgi cekip, oradakilerin hepsi Musluman ve ayni diye genellemekten farksiz neredeyse.

ABD'deki siyaset setleri bizim anladigimizdan farkli. Soruya gelirsek, aile mevzusuna, cok uzun hikayede aile dedigimiz sosyolojik kavram olarak evrensel bir sey. Amerikali, Turk, Alman diye bir sey yok. Aile ailedir. Farkli formlarda olabilir, buyuklugu degisken olabilir vs. Ama aile ailedir. Amerikan muhafazakarliginin da en onemli yapitaslarindan birisi aile. Oradaki siyaset setlerinden ondan bahsettim. Cok uzun mevzu, ondan girmiyorum. Ama bizim nasil surekli bir dis mihraklar bizi bolecek ama biz turkuz hey de hey uzerinden urettigimiz bir muhafazakar, paranoyak setimiz varsa onlarin da aile en muhim seydir uzerinden, hulyanin uzerinden urettikleri politika setleri var. Kisaca ABD muhafazakarliginin kaynaklarindan birisi aile.

Trump'i gecelim, Pence zaten ruh hastasi bir adam. Karisi yoksa baska kadinlarla yemek falan yemiyormus, bir suru manyaklik. Yani artik onun muhafazakar aile tasavvuru hiper boyuta gecmis. Bir sembol yani bu.

Ama tekrar genellemeye donelim. Mesela "demokratik egilimli" Oregon'da durum bu: www.google.com.tr

su haritada cok guzel eyalet ve county olarak gosteriyor. www.nytimes.com

Birkac daha yogun nufuslu county demokrat ama kalan countylerin hepsi cumhuriyetci. Simdi demokrat diye yerlessen, ucuncu gune kafayi yersin belki. Yani demeye calistigim Amerikalilar soyledir ya da boyledir genellemesi hakikaten calisan bir genelleme degil. Bir kere hangi Amerikali? Hani mesela Amerikali tipi nedir? Bence oyle bir tip yok. Binbir milletten, tipten insan.

Devlet ve milleti ayrimina gelince de, gene bence, ABD federal devleti dis politikada hakikaten korkunc bir sey. Bunu savunmak bile abesle istigal. Eyalet duzeyine gecersek ise, gene genellemek imkansiz. Birinde Darwin okutulmuyor otekinde ot serbest vs. Hani tabii ki bir takim referans noktalari ile genellemek icin cerceve yaratilir ama cok da kestirmeden genellenemez bence.

Neyse, oyle kimseye su boyle bu boyle demek icin yazmadim. Oyle gibi oldu da :) Tartismayi gorup ortaligi bulandirayim dedim :) Yoksa ABD iyi ya da kotu gibi moral bir tartismada zaten bir yerim yok. Kategorik olarak bilim disi bir soru bana kalirsa. Bir de devlet her yerde cok da matah bir sey degildir ya. Devlet devlettir iste.

@der meister

Aslinda ayni seyi soyluyoruz, ama olayi YouTube kaynakli vermekle orada yasayanin soylemesi arasinda fark var. Yoksa ben de Wyoming'de Utah'ta Arizona'da eyalet disina cikamis kisiler gordum. Ancak kaynaklar cok farkli anlatabiliyor muyum, biri orada yasayan biri digeri YouTube videosu? Sana Rusya konusunda guvenirim ornegin, cok arastirdin ama baskasinin YouTube'da izledigi videolara guvenmem. Bir de beni rahatsiz eden, sanki Amerika'da ve Avrupa'da kotu seyler son 10 yilda ortaya cikmis gibi bu ulkeleri kotulemede bir patlama yasandi! Onune gelen sozlukte duyuruda Avrupa'yi Amerika'yi kotuluyor. Su Almanlar bizi kiskaniyor, Ingilizler havalimani acilmasini istemiyor geyiklerinin baska turlusu donuyor. Su filmi izledim Amerikalilar cok kasinti insanlar, su haberi izledim ABD'de cok evsiz var, su facebook paylasimini gordum surasi bok burasi bok gibi soylemler gercegi yarim yansitiyor. Kolaysa kendi mahallelerini elestirsinler. ABD'yi de elestirsinler isterlerse ama duzgun bir kaynaklari olsun. Siyasi nedenlerle Bati'yi elestirmek moda oldu iste. Adamlar sanki kendileri bok icinde yasamiyormus gibi surekli ABD'nin Avrupa'nin eksiklerini ariyor. Hangi ulke mukemmel ki? Hem Avrupa'da yasadim hem Amerika'da. Ben aslinda savunmuyorum. Dogrulari soyluyorum. Iyi yani da var kotu yani da var, ama dedigim gibi aychovsky soylediginde sesimi cikaramiyorum cunku orada yasiyor ve dediklerine katiliyorum.

Herkes bozulur böyle bir yanlışlığa ama sanırım günün sonunda sizin yaptığınızı yapardım.. çocuk dersini almıştır sanıyorum, almasa da onun bileceği iş, 25 tl için değmez kesinlikle..

hanim fazla tepki gostermis de isin bu raddeye gelmemesi gerekirdi normal yollardan bosuna dedektifcilik olmus yani.

sen bir yerden siparis veriyorsun, beklentin nedir? siparisin sana ulasmasi. yani sana bunu online olarak satan kisi, sadece dogru urunu gonderecegini degil, sen bana parayi boyle uzaktan yollarsan su kadar gun icinde evinde olacagini taahhut ediyor.

urun kargoya verildiyse ama sana ulasmamissa kargo subesine gidersin veya ararsin, boyle boyle kargomuz vardi teslim edilmis gozukuyor ama bize gelmedi. onlar da duruma bakar ona gore yonlendirir. kargo sirketlerinin boyle durumlar icin sigortalari bok pusurleri var, sik basa gelen bir olay ve tam da bu durum icin kenara para ayiriyorlar zaten. veya soyle diyeyim: sen her kargo masrafi odediginde, o odedigin paranin bir kismi boyle durumlarin sigortasi icin odedigin paradir. zarar tazmin yukumlulukleri olmasa kargo parasi daha az oderdin bugune kadar.

hani suc cocukta bile olmayabilir, gonderen adresi yanlis yazmistir, cocuk dogru yere birakmistir. olabilir yani. tamam kimlik dogrulamasi lazim ama kargo sirketleri bunu yapmamanin riskini daha hizli dagitimlar icin kendileri aliyor. son 100 siparisimde 5 farkli kargo sirketi, bir kisi bile kimligime bakmamistir. kendi aldiklari bir risk. kargom yanlis yere giderse oderler.

siz simdi gidip de dagitimci cocugu nereden buldunuz? 25 liralik sey icin birinin ekmegiyle oynanmaz tamam ama zaten sizin o cocukla direk muhattap olmamaniz gerekirdi, cocugu bulmaniz bile tuhaf yani.

oradaki imza sizin degil, kimlik dogrulamasi yapilmamis, mesuliyet kargo sirketinde demektir, onlar da zararinizi tazmin eder, olmasi gereken de buydu zaten.

hic biri olmadi saticiyi ararsin, yan cizerse kredi kartindan chargeback yaparsin, paran iade edilir, o zaman satici dusunsun, baska kargo sirketiyle calissin.

Belki sikayet etmek gerek ama bu durumda benim icim elvermezdi sanirim. Bilerek yapildigindan ya da duzeletecek durumu veya zamani varken duzeltilmediginden emin oldugum bir durum olsa kesin sikayet ederim, bana gore buyuk pahasi olan bir icerik olsa onu da sikayet ederdim de, bunda biraz hata payi olan durumlar var (dikkatsizlik, acele, vb). Bir de kargo calisanlari gunluk calisma saatlerinden 3-4 saat daha fazla ve asgari ucretle calistigi icin "Biz sizin kargonuzu kirdik" deseler cok da ses cikarmam. IETT soforu manyaklasinca da ses cikarmam mesela, icimden "Sen olsan su zamana kadar 30 kere kafayi kirmistin. Istedigi kadar manyaklasmayi hak ediyor" derim icimden. Boyle durumlarda ilk seferde sikayet etmiyorum ama kisa sure icinde aldigim bir urunde ayni durum bir daha olursa o zaman sikayet ederim. Ornegin, ayni urunu yeniden soylesem ve gelmese, artik emin sayarim kendimi.

Sizin durumunuzda site ya da apartmanin bir panosu varsa "Boyle boyle bir paket yanlis kisiye teslim edilmis, bu paketi teslim alan var mi" diye bir yazi asardim sanirim.

Herkesin hatasının bedelini ödemesi gerektiğini düşünüyorum hatalı kimse cezasını kesmek lazım. Bu töleranslar sonucu kimse işini düzgün yapmıyor.

dağıtıcı ile değil direkt şube ile iletişime geçmeniz gerekirdi. çocuk tabi ki vicdanınıza oynamış.

sizin gibi yapardım.

bence sen doğrusunu yapmışsın.

kadınlar fazla kaptırıyolar böyle olaylara.

Hocam çocukla muhatap olunca olay saçmalamış...

Hanımın da fazla gergin, gerek yok böyle gerilmelere.

Kargo şirketini arar kargom gelmedi dersin, bulun dersin. Bana verildiğini iddia ediyorsanız ispat edin dersin konu kapanır. Gidip çocuğu bulmuşsun konuşmuşsun vs. konu gereksiz duygusallaşmış. Bu durumda ben de zaten o çocuğu gördükten sonra başımın gözümün sadakası olsun derdim.

yenge kesinlikle haklı. işini düzgün yapmıyorsa, bedelini ödeyecek.

sen haklısın bence hocam. ama en başta şirketle iletişime geçsen bence de mantıklıydı. sonrası için yorumum:

hanıma da ver 25TL bir daha sipariş etsin o zaman kestirmeye o kadar meraklıysa. ayıp yahu. çocuğun kötü niyetinden emin olsa haklı ama böyle sinir/stres...

ha kötü niyetliyse evet enayi sen oluyorsun ama bence o riski almaya değer. belli ki sen de adam işinden olsa o vebali kolay kolay taşıyamayacak birisin 25 TL için.

Ben hata yapınca maaşımdan kesiliyor çat diye, o yüzden böyle durumlarda çok da acımıyorum. Hata yaptıysa bedelini ödesin, benden üstün bir tarafı yok yani nihayetinde.

Tamamen çocuğun hal ve hareketleri ile değişir durum. Eğer çocuk hakikaten üzgünse ve samimi olduğuna inanırsam dünyada herkes hata yapıyor. Dünya üzerinde hata yapmayan birisi yok. Sadece ölüler hata yapmaz.

Fakat çocuğun sallar, umursamaz bir hali var ise şikayet ederdim.

Sizin için hangisi doğru ise onu yapın. Ne hanımınızı dinleyin, ne de bizi.

İhanet kaç kişilik haklı bence. Tamamen çocuğun üslubuna bakardım ki anladığım kadarıyla çocuk samimi. 25 tl’lik Şey için çocuğu işinden etmezdim ama iyi bir konuşurdum ki sen de konuşmuşsun zaten. Senin hanım biraz fazla şey yapmış bence.

yok, hiçbir zaman olmadı. hiç yalnız hissetmiyorum

var. karakter olarak duyurucuların bildiği üzere olabildiğince detay vermeye, kendini anlatmaya gayret eden biriyim. haliyle hayatımda yer edinen insanlar zaten genelde nasıl hissettiğimi, nasıl biri olduğumu bilir. ne hissettiğimi ve dediklerimi anlayabilecek, anlamasa bile anlamaya çalışabilecek ve yargılamayacak insanlar da var. birden fazla. bu konuda genellikle yapıldığını düşündüğüm bir hata var: çok özel, erişilmez bağlar kurmaya çalışıyoruz. beni çok iyi anladığını ve yargılamadığını düşündüğüm insanlar yakın arkadaşım bile sayılmaz aslında. bana çok anlatıyorsun vikvik diyorlar da anlatmazsanız, korkarsanız hiçbir zaman "her anlattığınızı anlayacak" birini bulamazsınız. yoldan geçene hayat hikayenizi anlatın demiyorum ama korkmayın. kendinizi ifade etmekten, anlatmaktan, tanıtmaktan çekinmeyin. sevmeyeceklerse en azından sizi olduğunuz şey yüzünden sevmesinler. şu yaşıma kadar böyle yaşamaya gayret ettim, bence gayet de iyi yaptım. anlatmazsanız anlamazlar. "anlatmak istemiyorum" derseniz sizin tercihiniz elbette ama anlaşılmak istiyorsanız anlatmak zorundasınız, denemek zorundasınız.

***

bir insan bence tamamen anlaşılamaz çünkü insan genelde kendini bile tam olarak anlayamıyor. zaten bence buna gerek de yok. birini anlamaya çalışmak, sınava çalışırken kitaptaki her kelimenin altını çizmeye benziyor. buna gerek yok. etkisiz, verimsiz, faydasız, şerefsiz. konuyla ilgili olarak mustafa topaloğlu'nun çok sevdiğim bir sözü var, kendimce düstur edindim,


"Wear it like an armor and it can never be used to hurt you."

Var. Her tür saçma şeyi söyleyebilirim, beni yargılamaz.

yok maalesef
hissediyorum
-onunla alakalı olabilir ama tamamen bi kişiye de bağlamıyorum.31 yıllık hayatımın sonucu.
-bu sorunun cevabı net olamaz, sonuçta başka hayatları yaşıyoruz, çok kolay bişey değil tamamen anlaşılmak.gerçi ben artık sonuçta hormanlar,kimyasal reaksiyonların yönlerdirdiği yaratıklarız diyip pek sallamıyorum da

Yok. anlayabilen, paylaştığım, anlayacağını tahmin ettiğim birileri olsa da bahsettiğin "tamamen"in içini doldurabilen kimse yok bu aralar.

Var, çok şükür.

Kisisel olmayan soruya kisisel cevabim anlasilmanin benim icin sevmek veya sevilmekten daha da onemli oldugu. Bir kisinin beni %100 anlamasini ya da %100 yargilamamasini beklemem, ben kendimi %100 anlamiyorum, kim beni %100 anlasin. Bir kisiden boyle bir sey beklemem ama bir durumda en az bir kisi tarafindan anlasilmayi beklerim. Anlasilmayi iletisimin temel yapitasi olarak goruyorum. Anlasilmadigim kisiler duvara konusuyormusum hissi veriyor. Anlasildiktan sonra yargilanabilirim; hic guzel bir his degil, olmasa daha da tercih sebebi ama yargilanmak daha katlanilabilir ve geri bildirimi olan bir sey. Anlasilmamak tam bir kabusun icinde olmak gibi. Boyle kabus gordugunde bagirmak istersin de sesin cikmaz ya, anlasilmamak oyle bir sey benim icin. "E ben kendimi yirtiyorum, beni neden duymuyorsun" hissi. Belirli bir miktar anlasilmadan karsindaki ile bir baglanti kurmak mumkun olmuyor.

Bir de bugun beni anlamayan yarin anlayabilir, bugun anlamayan yarin da anlayabilir. Ayni sekilde ben de onlari zamana bagli olarak anlayabilirim, anlamayabilirim. Bugun basima gelen kotu bir durumda neden agir tepki verdigimi anlamayan biri, aynisi basina gelince beni anlayabilir, uc gun sonra acisi gecince yeniden anlamayabilir. Ben kotu bir sey yapsam, bugun anlayis gosterebilir ama ayni kotu durum kendisine yapilinca anlamayabilir. Ruh esine inanmak gibi bir sey bence, her an her konuda her durumda anlasilmayi ve de ustune yargilanmamayi beklemek. Anlamanin kolay oldugu durumlar ve zamanlar da oluyor, anlamak icin aktif caba gerektiren durumlar da. Onemli olan da o gayreti gosterebilmek.

Kisisel olan soruya cevabim ise her seyimi rahat rahat anlayabilecek kisiler var ama her zaman onlara yigilmam, her zaman onlara yigilirsam o da yorulur. Ayni sekilde her zaman kendime yigilirsam ben de yorulurum. Bu dayanisma her sekilde lazim geliyor, hatta bazen senin kafanda bir fikir varken bile birinin kendini sana anlatmasi bile lazim geliyor. Bazen kendinin anlamadigini baskasi anliyor. Dunyada nerede durdugunu bilmek ve bu sosyal labirenti bir miktar da olsa cozumlemek onemli geliyor bana.

Birkac hafta once bir durum oldu ornegin, o kisilere anlattim ve duygularimi da paylastim, hatta bol bol sarildik ve karsilikli biraz aglastik da ama icim hala sis sis kaldi. E simdi ayni kisiye civatasi bozuk musluk suyu gibi tum duyguyu yigip biraksam, hem ona fenalik gelir, hem ben ona kiyamam. Dolayisiyla havuz problemi gibi sisen ici bir musluk acarak bosaltmak lazim gelir bana, onu da genelde bircok durumu anlayabilme potasiyeli gordugum kisiyle yaparim. Gelip Duyuru'ya duygu kusmuslugum da coktur mesela.

köpeğim var. başka sanmıyorum.

Öyle birisine ihtiyaç duymuyorum çünkü komplike, anlaşılması zor bir insan değilim.

var, kardeşim. psikolog zaten herif. yani her şeyimi anlamasa bile anlamak için çaba gösterir, yargılamaz çoğu zaman.

bir insan tamamen anlaşılabilir mi? kusura bakma ama çok boş ve soyut bir soru bu. insan kendisini bile tamamen tanıyamazken bir başkası onu nasıl her şeyiyle anlayabilir? ayrıca insan çok katmanlı ve çok yüzlü bir varlıktır. kimisi senin bir yanını anlayabilirken, bir diğeri o yanına hiç anlam veremez.

yok sen anlamadın ile pardon ben anlatamadım insanları denk gelir hep hayatta.

Vardı, farklı şehre taşındı. Yalnız kaldım amk.

Var kanka.

Yok.
Evet.

Edit: Bir tane var. Ama iletişimimiz yok artık.

Aha, en sevdiğim soru!

Var öyle bir kimse, birden fazla kimse var hatta. Anlamasa da yargılamaz, anlamaya çalışır. Bu çok güzel bir şey -ki buna rağmen ben her şeyi anlatan bir insan değilimdir.

Mühdeşem bir alıntı bırakıyorum buraya, bunun için iki tane tik isterim:

“Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun ne de ben seninkileri ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin."

var ama evlendikten sonra onunla karşılaştık, yapacak bir şey yok. başta onunla tanışsaydım durum farklı olurdu.

Yok maalesef. Gerçi benim “en yakın arkadaşım” olarak adlandırdığım biri de yok. Yalnız hissetmiyorum.

Var ama çok farklı dünyalardayız.

var, ne yapsam, ne söylesem, ne etsem yargılamaz, beni bilir, anlar, içimi görür. 23 yıllık dostum olur kendisi. bu boyutta olmasa da beni yargılamayan ve anlayan başka yakın arkadaşlarımda var.

Var.

Yok, olmasına da gerek yok. Olsa iyi olurdu.

Var da ben hic yargilanmamayi sevmem. Yargilama ne icin var? Bazen yargilamak ve yargilanmak gerekir. Yargilanmayi iyilik olarak kabul ederim duruma gore. Yne duruma gore kendim de yargilarim.

bi tane var. ne söylersem söyleyeyim, ne yaparsam yapayım yargılamayacağından eminim. arkadaşım kendisi. ben onu yargılarım mesela ama o yapmaz biliyorum. hem anlıyor, anlamaya çalışıyor hem de ne zaman ihtiyacım olsa ne yapıp edip yanımda olacağını biliyorum. dünyanın en kötü en saçma şeyini de yapsam yine beni anlar. ben ona karşı o kadar değilim, ortak arkadaşlarımız bana zaafı olduğunu düşünüyor :P

Tam olarak olmasada anlaşılabildiğini görünce insan seviniyor
Anlayan insanlar olmayınca yalnız hissediyor insan ayrıca anlaşılmayı beklemek nafile değil

oha, ilk soruya var dediğim için diğer sorular elimde patladı. Hiçbirini cevaplayamıyorum.

ekstra soruyu cevaplayayım; bir insan tamamen anlaşılabilir, bunun için birkaç yeterliliğin üst üste gelmesi gerekiyor sadece. Olur yani, teknik olarak mümkündür.

Yok, yalnız hissettiğim dönemler oluyor.

kişinin çok zaman kendisini bile anlamlandıramadığı bunu ben mi yaptım dediği zamanların olduğu bir duygu,düşünce dünyasında sizi sizden başka anlayacak birisinin olması çok zor.

aman olsa ne olmasa ne ben kendimi anlayamadıktan sonra.

Ispanya.

ispanya

2 ülkeye de gittim, İspanya diyorum.

İspanya ev sevdiğim ülkelerden biri ama bence turistik olarak İspanya, akademik olarak Finlandiya. Ayrıca Kuzey ülkelerinin kültürü, toplum yapısı, düzeni, iklimi vs vs çok farklı geliyor, o yüzden yerinde yaşayıp deneyimlemek isterdim.

Uzun sure gitseydiniz, temelli tasinsaydiniz iklim sartlari gercekten onemli olurdu ama 1 yil zaten zirt diye geciyor. Bir yil sikinabilirsiniz, buyuk bir etkisi olmaz. Yine de sizin iklime verdiginiz oneme bagli;

Ben Ispanya'ya arastirma icin 7 ay gitmistim, ayni donemde oda arkadasim 5 ay Tampere'ye gitti. Ben Ispanya'ya asik olarak ve aglaya aglaya dondum. Arkadasim Tampere'yi begendi, gezindi ama normal dondu. Biraz da beklentilerle ilgili bu. Ispanya sen sakrak insanlarin oldugu asiri rahat bir memleket, arkadasimin anlattigina gore Finler de soguk insanlar degillermis ama uluslararasi ortam daha fazlaymis bize gore.

Ispanya daha ucuz, Finlandiya daha pahali. Arkadasim 4 patlicani 8 Euro'ya aldigindan bahsetmisti. Ayni donemde ben Ispanya'da cilegi kasayla aliyordum. Yeme icmede pahali Finlandiya, bazi urunler Ispanya'dan geliyor zaten.

Bir sorun da su, ben Valencia'ya arastirmaya gitmistim (bir muhendislik bolumune), normalde konferansta zorlansalar da kasarak Ingilizce konusan insanlar, ben laboratuvarlarina katildigimda "Konferansta degiliz, sen buradasin" diyerek Ingilizce konusmadilar. 10 kisilik laboratuvardaydik, 4'u hic Ingilizce bilmiyordu "I went home" deyince kitlenip kaliyorlardi. Diger dort kisi zorlasa konusuyor ama konusmak istemiyordu. Iki Fransizla Ingilizce konustum ilk gittigimde. Kampusteki ogrencilerin de cogu Ingilizce bilmiyordu. Benzer sekilde ev arkadaslarim ve ev sahibim de Ingilizce bilmiyordu. Danismanimla konustugumda "Su anda azaldi bayagi ama ulkede genel olarak bir Amerika nefreti var. Genelde okullarda ikinci dil olarak Fransizca okutuluyor. Buyuk oranda akademisyen ve is adami cocuklari Ingilizce ogrenenler" demisti. Bir de eyalet dili olayi var; bir ders sabah Ispanyolcaysa, ayni ders ogleden sonra o eyaletin dilinde de aciliyor ama Granada zaten Endulus'te sayilir; orada cogunlugun konustugu farkli bir dil yok. O acidan sansli olabilirsiniz ama kisa surede derdinizi anlatacak kadar Ispanyolca ogrenmelisiniz. Barcelona ve Madrid o acidan sansli; oradaki ortamlarda rahat Ingilizce konusuluyor ama Granada o kadar enternasyonel bir ortam sunmayabilir ama bir sure sonra kolay kaparsiniz.

Bunlarin disinda secim icin bunlardan daha onemli olani ve asil size gerekecek olan kismi, danismaniniz. Hangi danismanin yayin sayisi ve kalitesi, uluslararasi gorunurlugu daha fazla ise onu secmeye dikkat edin. Atiyorum "Oh Ispanya guzelmis" dersiniz ve o sirada yayin cikarmazsiniz, o zaman ziyaretiniz cv'nizde tatile gitmis gibi gorunur ve hos olmaz. Orada calisacaginiz profesorle ilgili yorumlari bulup okuyun, ogrencilerine e-posta gonderip sorun (dedikodu yapar sekilde degil), son 5 senede kac yayin cikardigina bakin ve sizi kim uretici hale getirecekse onu secin.

çok teşekkür ederim yorumlarınız için. ispanyayı seçtim. akademik olarak iki hoca da çok iyiler. diğer alternatifleri bu yüzden elemiştim zaten. önceliğim oralarda geçinebilmek oldu şimdiki düşüncemde.

baska bir bilgi olmaksizin - finlandiya illa ki ispanya'ya gore daha gelismis ve saygin bir ulke. ispanya turkiye'nin bir tik ustu.

Ben Finlandiya'yı seçerdim. Eğitim öğretim deyince aklıma ilk Finlandiya geliyor. Çomar İspanyollardan nefret etmem de büyük etken tabii. Bomboş millet.

Saç sakal dışındaki tüm kullardan nefret ederim.

"ben heteroseksüsel bi erkek olarak kadınlarda feminen özellikleri çekici buluyorum"

"bu mantıkla düşününce kadınların da erkeklerde maskülen özellikleri sevip feminen özellikleri itici bulması lazım"

Şimdi sen öyle düşünüyorsun diye her erkek ya da her kadın aynı olacak diye bir şey yok. Olgun kadınları seven erkekler de çok.

Ayrıca begenilerimizde sosyal çevre de çok etkili. Moda olan neyse ondan hoşlanıyorsun, bu durum tam da biyolojik değil. 10 yıl önce erkekte baby face modaydi, sonra erkek topuzu ve sakal moda oldu. 10 yıl sonra başka bir şey moda olur ondan hoşlanırsın.

Kıl daha çok doğulu olmakla ilgili bir durum benzer sekilde. Esmer ve kıllı bir erkek coğrafi bölgesini her an belgeliyor. Bir gün batı değil orta doğu toplumlari gelişirse o zaman belki daha esmer kıllı erkekler begenilecek.

@traveller tabiki ama evrimsel açıdan böyle olması daha mantıklı. genelin görüşü bu şekil olmalı bu sebeple. olmayanda bi sıkıntı vardır manasında değil istatistiki olarak söylüyorum.

"ne kadar yakışıklı adam yav" dediğim, kimi zaman yürümeye çalıştığım tüm erkekler gay çıktı. çok da şey etmeyin bence.

Bahsettiğiniz ince bel, geniş kalça ve sağlıklı saçların çekici bulunmasının evrimsel açıdan bir açıklaması var evet ama bunların erkekte karşılığı kesinlikle kıllı vücut değil. Bir de göğüs kılının olmasıyla çok fazla olması farklı şeyler, bahsettiğiniz olumsuz görüşlere sebep olan görüntü aşırı kıllı olandır muhtemelen. Ha beni uzun sakal daha rahatsız eder orası ayrı, sinek kaydı insan yok resmen.

Şöyle özetleyelim: Evrim her zaman ortalamanın veya melezin avantajlı olduğu bir oluştur.

Yani ortalama erkek ve ortalama kadın, en geniş kitleye hitap eder. Neslini sürdürme şansı da daha fazladır.

Buna karşılık sarışınların esmerlerden hoşlanması veya tam tersi de melezleşme eğilimiyle ilgilidir. İçgüdüsel olarak genlerimizi aktarırken kaliteyi de yükseltmek istiyoruz.

Yani safkan soylar kendi ırksal özelliğinden gelen hastalıkları da nesillerce aktarırken ırkın kalitesi melezlere göre düşük kalacaktır. Oysa melezleşmiş soylarda daha iyi genlere sahip bireyler hayatta kalmayı ve genlerini taşımayı daha yüksek oranda başarır, hastalıkların da zaman içerisinde elenmesi beklenir.(Beklenti her zaman gerçekleşmeyebilir. Artık tıp da ilerledi. İnsanlar her türlü hastayı yaşatma gayreti içerisinde. Her türlü bozukluğa sahip bireylerin toplumda yer bulduğunu görüyoruz. Fiziksel evrim açısından bu durum, gen kalitemizin yükselmesine ket vururken; düşünsel evrimde yani insanın evrimdeki üst boyutlu rollerinde bir ilerleme de sağlıyoruz. Stephen Hawking örneği...)

O zaman şunları da söyleyebiliriz: Ortalama kıllı erkek pek sorun yaşamayacaktır. Ortalama kıllı kadın da pek sorun yaşamayacaktır. Sıkıntı şu ki mükemmel ortalama diye bir şey de yok. Her birey bazı yönleriyle daha baskın ırksal özellikleri de taşır. Bunun sonucu bazı özelliklerin hiç bulunmaması veya daha abartılı olması da söz konusudur.

Nihayetinde 'döşü gıllı erkek' arayan kadınlar da yok değil ve durum oldukça girift.

Kaslı erkek sevmiyorum ama Adem Kılıççı gibi adam seviyorum. Şu ara zevkime uyan, ünlü bir tek o var. O yüzden örnek verdim.

Bu mantik cok gecerli degil. Ornegin, escinsel olmayan kadinlar erkeklerden daha fazla lezbiyen pornoya duskun. Bu mantikla, erkeklerin de escinsel pornolara ragbet etmesi beklenir.
www.yourtango.com

Erkekler de, kadinlar da cesit cesit. Dosu killi olmayani erkekten saymayan da var, sadece bebek yuzlu ve kose erkek seven de. Kisisel olarak ben gogus kilindan ozellikle tiksiniyorum. Kimseden bebek cildi beklemiyorum ama killarini kisaltmayinca icim kalkiyor. Kisa kil tamam ama nerede olursa olsun, kivirciklasmissa icim kalkiyor.

kadındaki kalça/bel oranı, meme işlevi = kadınsılık ile erkekteki kıl = erkeksilik korelasyonu dediğiniz kadar yok
evrimsel olarak da ooo erkek ne kadar kıllı o kadar errkek beni daha iyi döller gibi bir şey (mutlak olarak) yok.. oo ne kadan da kaslı beni/bebeği iyi korur, daha iyi avlanır, hoplar zıplar, var tabi ki.
evrim biyolojisi henüz etnisiteler arasında değişen kıllılık oranını tam açıklayabilmiş de değil, kıl oranı vücut ısısı kontrolü, parazitlerden korunma vs. yönleriyle daha önemli."maskülenliğin şanı" algısı doğu toplumlarında var.

kadın olarak görüşüm:
sene 2018 ve 15 yaşında eş seçmiyoruz. belki 15 yaşında yaşadıklarımız ve zamanla birikenler, zamanın algısı, görsel dünya vb. yüzünden 30 yaşında bambaşka bir yerde oluyoruz.

ben sevmiyorum mesela çok kaslı iri yarı adam, korkuyorum. genelde kaslı abilerde IQ sorunu da oluyor. pro olanlar bir kenara.
kıl tüy normalde takmam ama ben zaten pek esmer adam seven biri değilim. esmer olmamasına rağmen kıl/tüy olabilir, varsa vardır.

@acemi
orada kaslı erkek derken boynunu çeviremeyen abileri kast etti herhalde, epeyce çalışmış olanları.
ayrıca erkekler ne kadar istikrar abidesi o da tartışılır
hiç mi görmedin 10 senelik sarışın fit sevgiliden ayrılıp tombul kıvırcık saçlı kızla evlenen/çıkan
kızlar zır zır ağlıyor sonra "benden 5 yaş büyük 15 kilo şişko çirkin biriyle evlendi" vs. diye...

@acemi Adem'in neresi kasli? Hafif yapili bir adam, celimsiz degil o kadar.
Celimsiz olmamakla kasli olmayi birbirine karistirma.

Al bak Adem'in six packsi mi var? www.instagram.com

@niye ama Adem cidden kasli degil ve ben net olarak adonisli baklavali vs gym e gittigi belli olan tipleri sevmem.

@aychovsky

'Lesbian porn, on the other hand, often includes two good-looking women taking care of one another's needs in a way that is both appealing to women and men. More straight women are into that because of the idea of taking it slow.'

Bu çıkarım doğru olabilir, çünkü kadın kendini doğal olarak lezbiyen pornodaki tatmin edilen taraf olarak hayal ediyordur. Tatmin eden taraf olarak hayal edecek olsaydı düz porno da aynı işi daha iyi görürdü.

Düz pornolar genelde erkeklere hitaben çekiliyor. O yüzden yaygın olarak erkekler tatmin ediliyor. Düz porno olup 'female friendly' kategorileri de var. Bunlar lezbiyen kadar yaygın olmayabilir.

"It's hard to define a person by one thing that arouses them," says Jenny from Cosmopolitan. "It's too diverse and complex for that."

fakat bu yaklaşım doğru ve gerçekçi değil. Çünkü bu yaklaşımla yazar bazı gerçekleri bilinmeze itiyor. Dolayısıyla safsatadan ibaret. İnsan hangi cinsel tercihlere sahipse odur. Sürekli gay porno izleyip tatmin olan erkek, muhtemelen gay'dir.

büyük meme geniş kalçalı kadın kaslı erkek gibi net evrimsel açıklamaları olan parametreler değil tok sesli erkek, kıllı erkek, minyon kadın vs farkındayım ama erkeklerden hoşlanan biri maskülen özelliklerin kadınlardan hoşlanan biri feminen özelliklerin çoğunu sevmeli en azından nefret etmemeli gibi bi düşüncem vardı onla alakalı hepsini aynı potada erittim.

bir de şu var abartı kaslı vücut sevmeyince kaslı sevmiyo, abartı kıllı sevmeyince kıllı erkek sevmiyo olmuyosunuz, abartıları kimse sevmez severse de fantezi olarak sever en fazla. ortalama üstü kası sevmeyen kaslı sevmiyorum desin lütfen. adem'in six packinin belli olmaması onu kassız yapmaz kolunu sıkınca benim göbeğim kadar oluyo kolu bu ortalamanın çok çok üstü bir kas kütlesi demek.

ayrıca @idexo'ya üşenmeyip yazdığı ayrıntılı cevabı için teşekkür ederim

@acemi 2015 2016 ya gitme adami 2018 de tanidim oglum :D Hic de kasli gormedim. Eskiyi bilemem son 1 senelik versiyonu iyi.

kılsız ve/veya zayıf erkek bana itici geliyor. sırt ve omuz hariç bir erkeğin her yerinde makul miktarda kıl bulunursa kendisini çok daha erkeksi ve çekici buluyorum.

not: gayspor

bi ara sevgilim göğüs kıllarını traş etmekten hatta tüm vücut traş olmaktan falan bahsetmişti, aman ha dedim.
kılsız tüysüz, fit, yağlanmış ve pürüzsüz vücuduyla arz-ı endam eden erkekler anca kadın/moda dergilerinde olur. o kılları traş ettikten sonra ufak ufak çıkmaya başlıyorlar ya, allahım gözlerden ırak. sırtta ve omuzda kazak kıvamında olmadıkça bir mahzuru yok bence. göğsünde yatarken saçıyla sakalıyla göğsündeki kıllarla oynamaya bayılırım, o da keza.

Acemi +++
Evet arkadaşın dediği gibi kızlar çok farklı bu konuda, bir gün kısa şişmanla sevgili olup, bi bakmışsın başka gün uzun boylu kaslıyla sevgili.
Sarı bıyıktan nefret ederim diyip sarı bıyıklıyla evlenen çok kız tanıyorum.
Ya da aşırı esmer biriyle sevgili olup bir sonraki sevgilisi sarışın olan kızlar da çok.
İstagram'da ideal erkek diye paylaştığı adamın tam tersiyle sevgili olan da cok.

Bu sadece kızlara mi ait, tabii ki değil, cinsiyetcilik yapmamak lazim :)

"hani bizim gibi meme şu olsun göt bu boyda olsun diye net olarak yazamıyorlar, cunku birgun kaslı adamla cıkan kadın bir sonraki sevgilisinde morbid obezle cıkabiliyor, defalarca gördüm. kılsız adam seviyorum yazan yarın dağdan inme adamla çıkabilir."

Buna aynen katiliyorum. Kadinlarin bu konuda net ve degismez kriterleri yok. Ayni sey kil konusu icin de gecerli. Her bir kadin birey icin birer default on tercih vardir (ben kilsiz severim, bana kil mil farketmez vs.) ama bunlar manipule olmaya cok musait tercih kriterleridir. Kildan nefret eden kadini yarin aksam kil yimagina asik olmus halde bulabilirsin.
Erkeklerde de %100 tutarli olmayabilir elbette ama kadina kiyasla buyuk oranda tutarli. Bunu etrafinizi gozlemleyerek de gorebilirsiniz buyuk ihtimalle. Erkekte de kadinda da karsi cins seciminde bir takim fiziksel ozellik beklentileri olmakla birlikte kadinda bunlara ek baska etkenler var. Bunlar da tum bu kriterleri manipule edebiliyor ve alakasiz bir tercih yapmis buluyor kendini.
Bunu "kadinlar tutarsiz ne istedigini bilmiyor, erkekler tutarli ve mantikli" demek icin falan soylemiyorum, sadece farklardan bahsediyorum. Yoksa erkek dedigin de partner secerken oyle mutlak rasyonel davranan yaratik falan degil hepimiz biliyoruz.

umrumda olmaz. acından ölsün mü insanlar?

ben de oynardım.

Deli misiniz kuzum? Sevdigim bi oyuncu trt'den gelen dizi teklifine siyasi sebeple hayir dese ne mal adam/kadinmis derim.

Baska secenegim veya birikimim yoksa oynardim. Oyunculardan oyle cana yakin buldugum biri yok ama atiyorum, rahmetli Tarik Akan gibi muhalif durusu olan biri oynasa garipserim. Anlarim ama.

trt dizileri en kebap diziler. reyting kaygısı yok. tutsa da tutmasa da yapımcı ile trt anlaştığı sürece sürüp gidiyor. bir sürü adam trt dizilerinden ekmek yiyor piyasada. diriliş dışında aman aman izlenen çok az dizisi var trt'nin ama en kötüsü 2 sezondan aşağı çekilmiyor. hem oyuncu hem yapımcılar için harika bir garanti var trt dizilerinde. ufuk özkan, uraz ka gibi isimler o nedenle trt'nin kapısından ayrılmıyor.

Üst düzey bir oyuncu değilse, yani iş seçme seçeneği yoksa, bir oyuncunun ben TRT'de iş yapmam şurda oynamam burda oynamam deme lüksü yok, zaten para kazanamıyorlar doğru düzgün gel Beşiktaş'a hepsi kafelerde takılıyor sabahtan akşama kadar, hele bi tanesi geçen yaz dondurma satıyordu iş yok diye, o adama TRT'den teklif gelse ve kabul etmese önce ben "Olm rahatsız mısın sen" derdim, o nedenle soğumam, soğumak için başka kriterlerim var. Bugün misal en muhalif dediğimiz adamlar bile çıkıp banka reklamlarında oynuyorlar, bir yerde hayat şartları bunlar yapacak bir şey yok. Ha ama özünü unutup para tatlı gelince özçizgisinden çıkıp yandaşlığa kayarsa o ayrı bir durum.

Soğumam. İşini yapıyor sonuçta. O istemez mi, her taraftan sanat fışkırsın, hep sanat konuşulsun, çok büyük oynasın? İster. Ama aç kalmamak da ister. Şartlarını iyileştirmek de ister. Yapılabilir yani. Fakat oynadığı dizi kendi fikirleriyle çelişirse soğurum. Örneğin hayvan hakları için mücadele eden bir oyuncu, hayvanlara eziyeti meşrulaştıran, normalleştiren, bunu hak gören bir yapımda yer alsa, soğurum.

Benimki.

Ben üğpoıuy in neden yaratıcı geldiğini merak ettim valla

benimki. çünkü beni çok iyi anlatıyor. genelde yanlış anlaşılıyorum.

bence de benim nick.

benim ki değil onu biliyorum bi boka benzemiyor.

market arabasıyla terör estiren trafik canavarı.

popolocoqoqo

üğpoıuy neden yaratıcı ben de merak ettim? qwertyu olmadığı için mi, yoksa kız olduğu için mi? böyle yürünüyor mu? ahahaha

Senin nickin bile daha iyi bence eğer "iyi" endişesi içeriyorsa. "Benim nickim değil"ler arasına ben de katılıyorum neticede iş görsün diye olan bir şey. Genel olarak da Türkçe karakter içermeyen (ş yerine s, ı yerine i gibi) nickler, anlatım bozukluğu ya da imla hatası içeren nickler ve yeterince karakter olduğu halde boşluk bırakılmadan yazılan nickler dışında hemen her nicke sıcak bakıyorum. :D

cosmicgadin

zam sampiyonu domates vardi eskiden, baska bir nick'le aramizdaysa selam olsun, bayagidir gormuyorum. kaynaklarini etkin kullanamayan iktisatci idi sanirim onu da cok begeniyorum. bir tane daha kelime oyunlu vardi ama cikaramadim. intihal komandosu tarzi bir kelime oyunuydu, cok hostu djkdkdk

Yazarken ellerini bırakan var süper bence

"kanzuk seni yiyeceğim arslanım" banlandı ama arkadaşım.

altin yumurtlayan lavuk yazinca aklima geldi, duyuru'da degil ama eksi'de (dusununce aslinda ayni zamanda duyuruda da) "atakan seni sikecegim arslanim" vardi fjjdjskd her aklima geldiginde yariliyorum hala. her kelimesi ayri, butunu ayri komik geliyor. o tehditkar ama ayni zamanda sogukkanli ve yatistirici tavir...

ananiyimioguz

senialanaglasin’lı nick’i her gördüğümde tıhıhı diye güldüğüm için o.

godoşu beklerken vardı mesela. Tanımam etmem ama ilk aklıma o geldi.

Bir de benimki tabii.

Kelime oyunlu nickleri seviyorum nedense bi sürü var nihlist nihlistim demez herkes kaka yapar gibi bi nick vardi bunun gibi seyler iste

güzeli bilmiyorum da senialanaglasin... komik geliyor bana da +1 sdjkhfjsk

teoride feminist pratikte geyşa çok güzel bence

şerefsizim benim aklıma gelmişti. geçen hafta ben açacaktım bu duyuruyu, arada kaynadı gitti.

el cevap:
feridunbitir (uzun zamandır görmüyorum kendisini)
ananiyimioguz

Hayat aklını konuşacak bir filozof üret+1

Sahibine de söyledim. Çok güzel nick gerçekten.

‘Barbara herhalde barbara manken olan’

Böyle biri vardı yanlış hatırlamıyorsam.

ayrıl coco
Kitap arasında kalmış silgi tozu

benimki +1

En cok hosuma giden nick'market arabasıyla terör estiren trafik canavarı' ;)

Benim nick değil mi ya? Cevaplarda göremedim.

"market arabasıyla terör estiren trafik canavarı" hoşuma gidiyor. Bir de "j r r tolkien hayrani"

üğpoıuy nasıl yaratıcı yahu ilginçsiniz. :d

kaptan maydanoz sevimliymiş cidden. tnşlm mı? .s

zam sampiyonu domates +1

benimki çünkü telaffuz edemiyorsunuz

Aşırı normal. İğneli eğilasyon hızlı çözüm veren bir yöntem değildir, üç seans henüz etki için erken.

Nedir, ne değildir için
eksisozluk.com

Bazı bölgelerim için üç yıl gittim ben.

Her seferinde mevcutları alıyor. Bir sonraki gidişinizde küçükler büyüyor onları alıyor. Bu şekilde kademeli olarak bitecek. Alınanlar yeniden çıkmıyor bu arada.

Hormonal bozukluk dolayisiyla yillarca ugrasan arkadasim var. Herhangi bir sorun olmamasina ragmen tek tuk kalanlar icin 7-8 seans gittim, gitsem hala gidilir.

Biraz sabir gerekli.

Ara isteyen kadinsa, o süre diye bir sey olduunu sanmiyorum reis

Ara verelim olayina girersen bence o ilişki zor toparlanir.

En iyisi doğal yollar ile, nasil mi? Tek basina veya arkadasinla tatile falan gideceksin 10 gun, mecbur gorusemiceksin.

Normalde deli gibi ozlemen lazim eğer bu surecte ufak bir gelisme olmazsa bilemiyorum.

Niyete bağlı tamamen. Sevgilinin nasıl duygular içinde olduğunu veya karakterini bilemeyiz. Belki ara verelim ayrılalım demek de olabilir ya da seni özlemesi biraz düşüncelerini toparlaması da olabilir. Ben iyi niyetimden2. şıkkı işaretliyorum. Gelişmeleri aktarırsan sevinirim.

biri size böyle bir teklifle gelirse anında siktir edin yolunuza bakın.

O sebepler genelde incir cekirdegini dolduruyordur, o yuzden sure sonsuza gidiyor hep.

uzuuun süredir aynı bokun içindeyim, çok yorucu ve iğrenç bir şey. hiç öyle güzel hikayeler duyma gereksinimi hissetmeyin, 10 yıl yaşlandım ben skdfkfkf

Geçmiş olsun. Bir şekilde kendine gel toparlan önüne bak.
Ara diye bir şey yok.

Ara verelim fikrini atan taraf benim öyle bi sıkıntı var.

ara vermek bitirmek için yol yapmaktır. ara vermek diye bir şey yok aslında. direk bitirilse daha iyi.

Ara vermeye delfina’nın enteysindeki gibi bakıyorum.
eksisozluk.com
Zamanında bir haftalık ara vermişliğim var benimde, bir haftadan sonra 7 yıl daha devam etti.

Yassak.

bazı firmalarda maaş bilgisi paylaşmak yasak bazı insanlar da özel gördüğü için paylaşmıyor.

yasak olduğunu sanmıyorum, bunları yapanların hepsi aynı firmada çalışmıyor. ayrıca bizim sektör ufak zaten, herkes birbirinin ne kadar maaş aldığını biliyor ya da az çok tahmin ediyor. tabi öğrenciyken biz bilemiyorduk. mezun olduktan sonra yavaş yavaş öğrendik

Bazi firmalarda yasak olmasinin otesinde, benim part time calistigim firmada patron tutturabildigi ve pazarlik sonucu elde edilen maasi verdigi icin birbirleriyle konusmaktan cekiniyordu "Seninki az, benimki cok" kavgasi olmasin diye. Hatta, en cok calisan ve "Sirketin dinamosu" olarak adlandirilan kisi digerlerine gore az maas aliyormus aslinda. Baska birine sormustum, "Simdi soylemeyeyim, ben ondan cok aliyorsam ona ayip olur" demisti. Kurumsal firmalarda da herkes ayni maasi almayabiliyor. Millet birbirini kotu hissetmesin, kimin az kimin cok aldigi ortaya cikmasin diye konusulmuyor boyle seyler.

Su an yasadigim ulkede ve calistigim yerde de isler ayni sekilde, hangi fiyata anlasirsan o maasa calisiyorsun. Ayni statunun veya isin esit bir maasi yok. Otesinde "Maasin ne kadar" kulturel olarak da kimsenin kimseye sormayacagi, soranin kinanacagi bir soru. Kurum ici yasak olmasi disinda, kurum disinda arkadasina da soramayacagin sorulardan biri. Ayni sekilde "Bekar misin, evli misin", "Yasin kac", "Evini kaca aldin" sorulari da sorulamiyor mesela. Sorsam Insan Kaynaklari'na sikayet ederler. 5-6 sene once fenc sayilacak bir hoca olmus, “Cok genc oldu” diyorlar ama yasini bilen yok hic.

Kim olursa olsun maaş sormak hoş bir şey değil. Cevabını da vermek istememeleri doğal.Çok yakın arkadaşın ya da çekirdek ailenden biri olursa o başka tabi. Bir tek ablama ''maaşın ne kadar oldu'' diye sorarım,bir de anneme(emekli).

baska bir ulkede falan buyumus olabilir misin?

Turkiye'de maas sormak / ogrenmek vs. tabu meseleler arasina girer. Cok cok yakin olmadigin kisilere (arkadasin / ailen olmayan kisilere ki ailede bile belli bir yakinlik gerekir) "ne kadar maas aliyorsun?" diye soramazsin, cok kaba bir davranis olarak gorulur. Hatta eleman aksam yemekte anlatacak kadar afallayabilir "eleman geldi bana maasimi soruyo dusunebiliyo musun?" diye. "esinin memeleri ciplakken nasil gozukuyo" diye sor ayni hesap yani, olmaz, turkiye'de boyle. her ulkede boyle degil ama burada boyle. oyle rastgele millete kac para aliyosun diye soramazsin.

Maaşı söylemek tazminatsız kovulma nedeni. Herkes bilse değil gözüyle görse bile söylemek yasak

Yasak olmasa bile maaş sormak ayıp karşılanıyor. Ben karşıyım buna ama gelenekçi bir toplumuz ne yapalım

yasak hocam. muhtemelen daha önce bu maaş mevzusu yüzünden de ağızları yanmıştır o yüzden paylaşmıyorlardır.

Bence bu Türk özel sektöründeki ziyadesiyle ahlaksız ve etik dışı zihniyetle alakalı. Gelişmiş ülkelerde hemen hemen bütün kurumsal şirketler kamuya açık verdikleri iş ilanlarında gross salary miktarını en azından aralık olarak yazarlar. Bizde %90'ı asgari ücret veya bunun nispeten biraz üzerinde maaş aldığı aşikar özel sektör emekçileri maaş miktarlarını söylemeyip kendilerince şark kurnazlığı yaptıklarını sanıyorlar. Neymiş tabuymuş, yasakmış falan. Bir tarafımla gülüyorum.

maaşımı şirketin ik sı ve yöneticim dışında kimse bilemez. soranı da terslerim genelde

bu başlığın yarısı kafayı yemiş. milletin maaşını bilmeden pazarlığı neye göre yapacaksınız? yasak diye bir şey yok. herkese sorulabilir, rahatsız olan söylemez. böyle bir sebeple de kimse kimseyi işten atamaz. ancak ticari sırların görüşülmesi sebebiyle çalışan işten atılabilir böyle bir konuda. beyaz yaka sendromu baş göstermiş başlıkta. tabu dediler ya.

Beyaz yakalıların profesyonellik gördüğü ancak sadece patrona yarayan saçma bir tabudur bu.

Beyaz yakalıların patron sevgisi malum. Şirketin x birimi yöneticisinden aferim aldığında kutlamaya gideni, patronunu ciddi ciddi amerikan masallarında olduğu gibi lider olarak göreni var.

Bu maaş söyleme tabusu da patrona sürekli bir pazarlık gücü kazandıran bir unsur. Yanındakinin ne kadar çalıştığını biliyorsun ama ne aldığını bilmiyorsun. Pazarlığa nereden başlarsın? Ortalama ücreti bilmediğin için patron dese ki o kadar parayı kimse almıyor, gerçeği bilmediğin için istediğin miktardan indirime gidersin.

O yüzden patronunu canından çok seven kişiler için bu saçmalık profesyonelliktir. Bazı şirketler de bu amaçla iş kanuna aykırı olmasına rağmen bunu atılma sebebi sayar. Atamaz ama beyaz yaka su içen bir ceylandır çıt sesi gelse aslan sanıp koşar.

kendi pozisyonumda birisi sorunca söylüyorum. ama geçen gün bir stajyer sordu ben de söylemedim. samimi bulmamıştır seni.

bizim için sözleşmeyle yasak mesela. ama bence herkes paylaşmalıydı. paylaşmamak patronların işine geliyor biz de üstte denildiği gibi aman biri bize gıcık kapmasın diye söylemiyoruz. herkes bilmeliydi ve ciddi eşitsizlil varsa zam zamanları dillendirilmeliydi bu. hele kilit elemanlarsanız.

Amsterdam bayraginda var. Zamaninda bir tane Amsterdamli azizi X seklinde bir carmiha germisler, bayrakta da o simge kullanilmis.

bir azizin simgesi olduğu için bayrağa koymuşlar.

Internette Porno anlamına gelir. Kullanımı Amerika'da porno filmlere verilen 'X-rating'den geliyor. Ektra X rating gibi bir anlamı var.

Amsterdam'ın başına gelen 3 ana felaketin simgesi: flood, bir şey bi şey, bi de bir şey daha.

çıkar demeyelim de beklenti diyelim.

erich fromm'dan birkaç alıntı yapacağım bu konuda, kitap yanımda değil buna yakın olarak düşünün.

''ben bir şeyi seviyorsam onun büyümesi ve gelişmesi için çaba gösteririm fakat bunu beraber olduğumuz için değil onu sevdiğim için yaparım''

'' sevgi, bir şeye gösterdiğimiz etken ilgidir. düşünün bir kadın gelip çiçekleri çok sevdiğini söylüyor fakat evine gittiğinizde görüyorsunuz ki çiçekleri solmuş, bu kişinin çiçek sevgisine nasıl inanırız''

Türkiye'de parasız adamın sevildiğini görmedim. Para yoksa da bir yerlerden bulabilme yönü olması gerekiyor

"çıkar" kelimesini nasil tanimladigina gore degisir.

kimsenin gormeyecegi bir yerde ihtiyacli birine yardim eden, parasini veya zamanini veren kisi (altruist kisi) cikari icin mi hareket ediyordur?

yaptigi bu iyiligi yardim ettigi kisi harici kimse gormeyecek, bilmeyecek. kimseye de soylemeyecek.

kimisi der ki "bu kisi bunu yine kendi icin yapiyordur, yardim edince kendini iyi hissediyordur, kendi idealingeki gibi bir insan oldugunu dusunuyor, bu inancini pekistiriyor, mutlu oluyordur. mutluluk da bir kazanimdir, bu yuzden bu kisi bu yardimi onunde sonunda kendi cikari icin yapiyordur"

eger bu goruse katiliyorsan, evet annenin cocuguna hissettigi sevgi dahil her sey cikar iliskisine dayalidir.

Yok yukaridaki tanima katilmiyorsan, degildir.

Ben kardeşlerimi hiçbir çıkar gözetmeden seviyorum. Beni sevmediklerinde, dinlemediklerinde de seviyorum. Başlarına bişey gelse, biri üzse deliriyorum, saldırganlaşıyorum. İleride yanımda olmayacak olsalar da seviyorum. Beni istemeyecek olsalar üzülürüm, ama yine de sevmeme engel olamam.

Maddi çıkar veya manevi çıkar...veya beklenti... veya karşılık... Hepsi aynı kapıya çıkar mi? Bazen çıkar bazen çıkmaz.
Maddi çıkarları bir yana bırakalım. O zati belli bir konu onun hakkında konuşmaya bile değmez.
Yalnız manevi olarak bakarsak... Sevgi karşısında sevgi ister. Çünkü sevilmek kabul görmek, varlığına onay almaktır bence.
Özellikle ailemizden bahsederken tabiki onlar kusur da isleseler biz de islesek dahi döner dolaşır affeder/affediliriz. Ama temelde ne var biliyor musunuz? Milyarlarca insan içinde sizin ait olduğunuz yerin ora olduğu duygusu... Anan, baban, kardeşin... Düşünsenize uzunca bir süre size hasmane davransalar, sizi dışlasalar, gözlerinde tek bir sevgi kıvılcımı görmeseniz içinizdeki sevgi ne kadar dayanacak? Beslenmeyen şey kurur ölür. Yani entropi gibi düşünün. Sistemin yaşaması için dışardan enerji alması lazım. Dışardan enerji almayan sistem bir süre sonra ölür.
Dışarı çıkıp insanlara annelerini babalarını neden sevdiklerini sorsak nasıl cevaplar alırız?
- çünkü o benim annem. Beni doğurdu.
- çünkü bize hep şefkatlidir.
- babam hayatını bize adamıştır.

Vs vs... gibi yanıtlar alırız herhalde.

Kadın erkek ilişkilerine gelirsek Duygusal ve fiziksel ihtiyaclar daha farklı bir boyutta ve birazcık daha farklı ama temel mantık aynı bence.

Yani ihtiyaçlar hiyerarşisi işte. Madden ve manen, farklı rollerde birbirimize ihtiyacımız vvar işte. Çıkar dersek üstünkörü biraz kaba bir yaklaşım oluyor ama aramızda sürekli bir alışveriş olduğu gerçeğini de yadsiyamiyoruz bence.

İnsan ilişkilerini bilmiyorum ama hayvanlara duyulan sevginin tamamen çıkarsız olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden hayvan sevmek sevginin en güzel hali bence.

evlat sevgisi hariç bütün sevgilerin bir çıkara dayalı olduğunu düşünüyorum.

Edit: insanlar için konuştum. Hayvanlar bizi severse çıkarsız seviyor o ayrı.

Her iliski bir alisveristir. Buna aile de dahil. Anne seni cok sever ve ucu bucagi olmayan fedakarliklar yapar, neden? Cunku seni o var etti, bir ego soz konusu. Askta bile bir cikar vardir, kendini mutlu etmek, tatmin etmek ugruna karsindakine yagdirirsin.

Cikar sozcugu biraz alengirli bir sozcuk, "bencillik" gibi. Ornegin, bazilari "Sevgilim oldugu icin kotu gunde yanimda olmasini beklerim"i bir cikar olarak goruyor."Iyilik yapinca mutlu oluyorum, dolayisiyla buradan ben de bir kazanc sagliyorum. Bu kazancin maddi olmamasi benim bir seyler elde etmedigim anlamina gelmez" gibi iyilik nedenini bencillik olarak goren tanimlar da var.

Benim gorusum "Hoh, anasini satayim. O kadar da abartmayin". Biyolojide uc farkli birlikte yasam tipi var ya mutualizm, kommensalizm ve parazitizm. Mutualizmde ikisi de birbirinden fayda saglar, kommensalizmde taraflardan biri fayda saglar diger bir halt saglamaz, parazitizmde biri batarken digeri cikar. Acikcasi, cikar iliskisi deyince benim aklima parazitizm geliyor, yani bir alis-veris dengesinin orantisiz olmasi. Bir de bir taraftan gelen fayda eksilince diger tarafin fiymasi geliyor aklima.

Bir de "cikara dayali" iliski var, "cikar iceren" iliski var. Burada cikardan ziyade anahtar kelime dayali olmasi bence, temelinin cikar olmasi. Yani, annenin cocuguyla iliskisinin yogun kismi "Gelecekte bu bakacak bana" uzerine kuruluysa o iliskiye cikara dayali diyebiliriz ama "Cocugum mutlu olsun" dusuncesi ile baslayip yan madde olarak gelecekte cocugun annesine yardim ettigi iliski cikar icerse bile cikara dayali degildir bana gore. Birinin diskili beziyle ugrasilan bir iliskinin cikara dayali olacagina inanmam.

Hatta, soyle soyleyeyim, iliski cikara dayali olsa bile bunun arkasinda bir miktar da olsa sahte duygular olmadigini dusunuyorum. Hatta, bir laf vardi: Insanlarin birbirini kullanmasi arada gercek duygular olmadigi anlamina gelmez. Kullanmanin derecesi tabii ki etkileyici de, kimse kaldiramadigi veya en azindan sempati beslemedigi bir kisi ile cikar iliskisine de baslamaz.

Yani, bu acidan siyah ve beyaz olsalar, her sey tam siyah ya da tam beyaz degil ama grinin cok genis tonlari. Hepsinin icinde birazindan var ama asagidaki iki gri de ayni degil
www.beautycolorcode.com
images3.pixlis.com

Yolumuz yoremizi, limitlerimizi artik bu grilerin icinde kendimize gore belirliyoruz. Herkesin grisi ve tanimi kendine. Asil tehlikeli olanin bu grilerin hepsini ayni degerlendirmek, “Hepsi ayni” muamelesi yapmak oldugunu dusunuyorum; bunun bir pusula kaybetmek oldugunu dusunuyoum. Bir “Bakkaldan sakiz caldim. Kotu tarafa gectim bir kere, o zaman cinayet de isleyebilirim” gibi bir mantik oldugunu dusunuyorum.

ben bütün ilişkilerin çıkar içerdiğini düşünüyorum. çıkar dediğim maddi bir şey olmak zorunda değil, daha çok manevi kazançtan bahsediyorum.

birini seviyorsan seni mutlu ediyor diye seviyorsun, birine yardım ediyorsan temelde bu sana huzur verdiği için ya da iyi bir insan olduğunu düşündürdüğü için seviyorsun gibi gibi. Bunun kötü bir şey olduğunu da düşünmüyorum. ilişkilerin doğası böyle bence.

belki karşılığında bir şey almak için sevmiyoruzdur fakat kişisel görüşüme göre sevgi yalnızca bir karşılık olduğunda oluşabilen bir şey. belki çok hastalıklı ve nahoş bir düşünce, belki ben sevmeyi bilmiyorumdur ama benim için böyle. evlat sevgisi dahi "çıkara dayalı" demeyeyim ama çıkardan beslenir.

karşılıklı sevgide hissettiklerimizi ve bize verilenleri, karşılıksız sevgide ise egomuzu ve sahip olabileceklerimizi severiz.

düşünüyorum, baba oldum. eşimi çok seviyorum, birlikte dünyaya yeni bir canlı getirmişiz. bu düşünce beni büyüleyen bir şey. eşimi ve çocuğumu çok seveceğimden hiç şüphem yok. karşılıksız mı peki bu? asla. zannetmiyorum. bana verdiklerini ve yaşattıklarını seveceğim. başka bir insanla bir araya gelip ortaya yeni bir "ürün" çıkarmak, çocuğumun bana hissettireceği "ben baba oldum" hissi, beni sevecek olması, benim onu dünyadaki en güzel şey olarak görüp onu destekleyecek olmam... burada çıkar yok mu? alası var. bir anne çocuğunu yıllarca görmese, çocuğu itin teki olsa bile sevebilir ama hepsinin önünde bir "ben anneyim" düşüncesi vardır; kadın nasıl olursa olsun bir insan doğurmuştur, asla değiştirilemeyecek bir gerçek ("o benim oğlum") yaratmıştır. belki çocuğu doğurmaktan pişmanlık duyuyordur ve çocuğunu sevmiyordur ama sonuç olarak böyle bir şey yapmıştır. bir evladının olmasının neye benzediğini, çocuk doğurmayı, anne olmayı vs. tatmıştır. oğlunu/kızını illa sevecekse bu yüzden sever.

ben sevginin bizlere öyle gökten inen bir şey olduğuna asla inanmıyorum. biraz hayatın bizi yönlendirdiği bir şey olarak bakıyorum. örneğin ben bugün bir suriyeli mülteci çocuğa türkçe dersi vereceksem, onu sevip kardeşim belleyeceksem ilk etapta bunun nedeninin benim çok yürekli, muazzam bir insan olmam olduğu söylenebilir. halbuki bu içgüdüsel bir şeydir: o çocuğu güçlendirmek, benim aracılığımla gerçekleştiği için, beni de psikolojik olarak güçlendiren bir şeydir. o çocuğun tinerci olup insanları bıçaklamasındansa türkçeyi düzgünce öğrenmesi, iyi bir eğitim alması, toplumun mutlu ve başarılı bir ferdine dönüşmesi çoğumuz için faydalıdır.

sevgi bence tümüyle bizim kendimizi iyi hissetme, besleme ve koruma içgüdümüzden kaynaklanan bir şey. bize verilen, bize hissettirilen için severiz. somut olarak hiçbir şey alamadığımız noktada da alabileceklerimiz, egomuz, gururumuz, "fight or flight" refleksimiz yüzünden mücadele edip "sevmeye" devam ederiz.

ben böyle düşünüyorum. "sevgi yoktur" demiyorum. kendi yaşantımda sevgiye, iyiliğe önem veren duygusal ve elit bir beyefendiyim (kızlar eqlesin) ama bunun bu kadar mucizevi ya da gökten inme bir erdem olduğunu düşünmüyorum. zaten kendi düşüncemde de bir yanlışlık görmüyorum, bana bunun tam tersi daha garip ve anlamsız gelirdi.

sevgi bir nevi anlaşmadır. bir şey alırsın, bir şey verirsin. sevgi daima olur çünkü sosyal varlıklar olarak daima almak ve vermek durumundayız. ticaret yapan birisi nasıl ki sürekli olarak bu işin içinde olacaktır ve olmadığı anda "tüccar" sıfatını yitirecektir, biz de insan olduğumuz sürece seveceğiz ve sevileceğiz ama bu sevgi öyle bize gökten indirilmiş bir erdem veya sadece bazı insanlara has özel, güzel bir şey değil. olmayacak. ben oğlumu "aslında bana verdiklerin yüzünden seviyorum seni, sktir git mk bidonu" deyip dövmeyeceğim tamam ama sonuç olarak bana hiçbir şey vermiyor ve hissettirmiyor olsaydı, bende güzel duygular uyandırmasaydı sevmezdim. koltuğu sempatik veya güzel bulmuyorum mesela çünkü bana bir şey hissettirmiyor. bu benim sevgisiz olduğum anlamına gelmez, ona karşı bir şey hissetmediğim anlamına gelir.

evet konuyla tamamen alakasız absürt örneğimi de verdiğime göre artık susabilirim.

valla salaş derken kastırmaması/rahatlık vs. içinse "cozy place" yeterli.

Shabby place kullanabilirsin, eski bakimsiz anlamini karsilar

Bence shabby olumsuz bir hava katar ifadeye.
Causal olmaz mı? Günlük, gayriresmi anlamında

 A casual dining restaurant is a restaurant that serves moderately-priced food in a casual atmosphere (wikipedia)

dive denir.

Cozy place +1

Bence de en uygunu cozy

www.urbandictionary.com

Doğru olan dive

"It's a laid-back place." de denir.

Cozy uygun degil.

dive sadece barlar icin kullanilir bildigim kadariyla.

casual falan denir herhalde.

Dive bar bir de yani salastan cok boktan manasinda. Ne bileyim, bizdeki birahaneler gibi falan.

Cozy, şirin böyle insanın içini ısıtan şeylere denir, salaşa denmez. Salaş denince bizde adamı soymayan, ucuza mal edilmiş, ucuza servis yapan ama yoklukta gideri olan yer anlamı çıkar.

Kelime uyduramadım ama not fancy dersen olur mesela.

Gebelde casual diyorlar. Very casual deyince artık taburelerle oturduğun, elinle haldır haldır yemek yediğin bir yeri bekliyorsun.

Cozy’nin salaşlıkla doğrudan ilişkisi yok. Loş ışıklı, içini ısıtan her yer cozy olabilir.

Simple olmaz mi mesela ya da ordinary

A hole in the wall

kesinlikle seninle aynı şekilde düşünüyorum. bu ülkede bok yoluna gitme potansiyelimiz çok yüksek ve ben bunu böylece minimize ettiğimi düşünüyorum açıkçası.

Ben herkese yardımsever davranıyorum şahsen ama elinde bıçak olan birine müdahale yapılmaz. polisi aramak en iyisi. dövüş sanatı bile bilsen defalarca pratiğin yoksa elinde bıçak olan adama karşı koymak zor. hiç bilmeyenlerin hele karşı koyması mümkün değil.

@neill+1

Öyle bir durumda hizlıca durum analizi yapıyorum bu kavga büyür mü, etrafta benden güçlü yardım edecek başkaları var mı, mağdur olacak kadın veya çocuk var mı diye tartarım. Cevaba gore müdahale ederim.

Birde ben ufak tefek bir insanım yani kavga ayırmam için yürek yemem gerek. Ezip yutarlar beni. Öyle bir durumda polisi, ambulansı aramak en mantiklisi. Ama kavga eden çocukları düşünmeden ayırıyorum. Çocuk dediysem 5-15yaş arası. Daha büyüklerin kavgasından tırsiyorum.

ben böyle mevzularda tabi durum analizi de yaparak yardım etmeye çalışıyorum hemen, otostop dahil (tabi tipine göre). senin düşündüğün gibi ben de, mağdur olan tarafta ailem olsa ve kimse yardım etmese? diye düşünüyorum. annem darp edilmişti ve çevresinde insnalar olmasına rağmen kimse yardım etmedi. arkadaşım benimle buluşmaya gelirken arbede sonucu bıçaklandı, yoldan geçen arabaya beni ilerideki hastaneye bırakın lütfen, öldürücek beni bu çocuklar yoksa demiş, almamış adam.

benim sözlü kavgayı yatıştırma gibi üstün bir yeteneğim var. sözle dalaşanlara hemen nutuk çekiyorum inanılmaz etkili oluyor. ama yumruklaşma evresine geçmişlerse orda bağırır polis filan çağırırım. birinde bursa'da 48 otobüsünün şoförünü dövmek için bir kaç kişi dışardan kapıyı yumruklamıştı. bu şoför gel lan gel açıyorum kapıyı ne yapacaksınız ha bana tribindeydi. var gücümle bağırıp kapıyı açmasına engel olmuştum. hala düşünürüm bağırmasam adamı belki öldürmüşlerdi. :D
otostopla da birini almıştım korkumdan ödüm bokuma karıştı arkadan her an saldıracak gibi geldi. tanımadığımı asla almam o yüzden.

Gecen sene mahallede iki aile birbirine girmisti gecenin 3'unde. Birkac kere toplu bagirmalar ve "Bicak cekti" tarzi sesleri cok duydum ve polisi aradim. Polis 1.5 saat gelmedi, o arada kavga dagildi. Ben de geri polisi arayip "Kavga dagildi" dedim. Sabah uyanip birlikte kaldigim kisilere durumu anlattim, "Manyak misin? Birak, kim kimi olduruyorsa oldursun. Daha once onlar birbirine girdi. Birisi polis cagirmis, tanidiklari varmis ve kim oldugunu bulmuslar. Polisi cagirani bulup yaraladilar" dedi.

Biri dusmusse falan yanina gider "Iyi misiniz" derim, oyle seyleri yaparim. Otostopcunun da ogrenci olup olmadigina bakarim mesela. Yani, yol ortasindan anlasilmiyor da, kampus kenari otostop cekenlerin ogrenci oldugu belli oluyor ornegin.

Onun disinda, kadin olmamdan kaynakli sanirim, iki tane kocaman erkegin kavgasinda zaten tepki versem bascavusun esegi muamelesi goruyor ve pek kimse sallamiyor. Sesimi daha da arttirirsam, hem bagirma cagirma deneyimimim pek yok, hem erkek sesini bastiracak gucte degilim, hem boy bidik, hem de caril caril bagiran igrenc sesli kadin kategorisine girecegim (ki bebek aglamasiyla birlikte en katlanamadigim sestir); bir sey demem.

Bir de en son gupegunduz Nisantasi'nda 8-10 cocuk bana bicak cekti, 10 metre otemdeki millet "Aaa oyun oynuyorsunuz sandik" dedi. Gucum cocuklara da yetmediginden hic girmem o topa.

metroda asansör beklerken arkamda bekleyen bir adam montumun cebinden telefonumu çekmiş almış koşarak giderken, yine benimle birlikte asansör bekleyen 4-5 kişi diplerinde olmaları ve görmelerine rağmen müdahale etmediler ve ben tam asansöre binerken dürtüp "şey hanımefendi sanırım bir adam telefonunuzu aldı" dediler. yani bırakın bir şey yapmayı, tam olarak bu cümleyi o kadar rahat bir biçimde söylediler ki anlamadım ne olduğunu, düşünün. şu olaydan sonra bir şeylere müdahale etme, insanlara yardım etme isteğim o kadar azaldı ki. yine de zor durumdaki birine elimden geldiği şekilde yardım etmeye çalışırım, ama hem kız hem de bayağı güçsüz olduğumdan dolayı kavga vs müdahale etmiyorum tabii.

belirli aralıklarla eve götürüp yıkıyorum.

çalkalıyorum, illa köpüklü yıkayacaksam ya elle köpürtüyorum yada eve götürüyorum. kağıt mendili de sünger gibi kullanıp sonra atabilirsiniz

ofisteki diğer bardaklarla birlikte güniçinde ve günsonunda da makinede yıkanıyor.

her gün evden temiz bardak getiririm. öyle de bir manyağım.

temizlik hastası çaycı dilek abla her kullanımdan sonra yıkıyor, benim uğraşmama gerek kalmıyor. sağ olsun kaç tane bardağımın rengini attırdı, en azından hijyen açısından içim rahat.

Bizde de makine var, sabah akşam çalışıyor.

Bardağın biraz şaftı kaydı ama olsun. He ofiste kullandığım termosu makineye attırmıyorum. Kullandıktan sonra güzelce çalkalayıp kaldırıyorum, unutmazsam Cuma günü de yanıma alıp evde yayına kadar söküp yıkıyorum. Öteki türlü kahve hem koku hem tortu bırakıyor.

Ya ofisteki bulasik makinasina koyuyorum ya da evden sunger getiriyorum cekmecede tutup onu kullaniyorum.

makinede yıkanıyor

diğer cevaplara bakılırsa ben 2 yıla kalmaz mikroptan ölürüm

kahve biter bitmez çay molasında kullanılan semaverin kaynar su çeşmesinde çalkalıyoruz. Böyle 2 hafta idare ediyor. Kahve rengi çıkmamaya başlayınca meşhur mutfaktaki abla bizde de var, veriyoruz yıkıyor.

Ortak süngeri kullanmıyorsan al koy bi onlu sünger yıkarsın kendininkini ordan.
Bizde makine var.

bulaşık makinasında yıkanıyor bizimkiler.

Ofiste süngerim ve deterjanım var, onunla yıkıyorum. Ortak sünger ya da makina yok. Herkesin kendi süngeri var bizde. En fazla 2-3 kişinin ortak kullandığı sünger var. Mutfağa her giren kendi süngerini götürüyor.

Bizde mutfak, bulaşık makinesi, çaycı abla yok. Laboratuvardaki çeşmede çalkalıyorum, sonra sebilden sıcak su doldurup tekrar çalkalıyorum. Peçeteyle de kuruluyorum. Sadece şekersiz çay içiyorum bu bardakla ve içer içmez anlattığım şekilde yıkıyorum, yeterli olduğunu düşünüyorum.
Mesela müdürüm bardakta kalanı bile dökmez genelde. Yarısı dolu bardağı bırakıp birkaç gün işe gelmediğinde o bardakta yaşam formları türüyor. Döndüğünde sıvı sabunu eliyle köpürterek yıkıyor. Yıllardır bu şekilde kullanıyordu bardağını. Geçen gün hediye bardak geldi, bu emektar bardağı attı.

mümkün olduğunca deterjan kullanmamaya çalışıyorum. ne kadar durulasam da gitmiyor. bir şekilde ya köpük ya da tat bozulması yapıyor. ayrıca deterjan artığı çok zararlı. sıcak suyla çalkalayıp peçete ile siliyorum, bazen elimde ovuyorum.

Mutfaktaki bulaşık makinesinde yıkanıyor.

Al deterjanı dök kupaya, elinle yıka.

Suyla bi' çalkalıyorum ya da eve götürüp yıkıyorum.

önce çalkalıyorum yetmiyo köpürte köpürte süngerle yıkayıp üzerine bir de makineye atıyorum ardından aside oturtup en sonunda da el bombasıyla onu havaya uçuruyorum dşakdiasd. ya manyak mısınız sizin bardağınız değil mi zaten? ortak süngerden ne geçiyormuş ayrıca veba falan mı. çalkala geç, kahve lekesi vs olduysa da süngerle imkan varsa arada makineye falan at..merak ettim ayrıca, bir kafeye gittiğinizde siparişini verdiğiniz bardağın nasıl yıkandığını biliyor musunuz..

@shine bir kere görmüştüm, çalkalayıp tezgahı masaları sildikleri sarı bezle kuruluyorlardı. Bağdat Caddesi'nde iyi bir kafede hem de.

iki termos var, biri çay biri kahve için. hafta içi sıcak suyla çalkalıyorum, hafta sonu eve götürüp ikisini de güzelce yıkıyorum.

bir sıkıntı olmuyor.

@pati: birkaç tane sıkıntılı işletmecisi olanların dışında tamamının öyle olduğuna emin olabilirsin..

intikam için sevişilir mi ya? yani ben yapamazdım/yapmadım.

intikam için çok saçma. ben de yapmazdım/yapmadım.

İntikam hırsı gibi bir şey olmadı da, kısa süre içinde rebound yaptım çok eskiden. Sonra rebound kişisi sevgilim olmuştu çok uzun süre.

senin yaşadığın tek gecelik ilişki nasıl eski sevgiliye intikam olsun ki? hadi diyorum adam rahatsız olacak bundan, gidip söylüyor musun? bu nasıl düşüklük?

sevişecekseniz yine sevişin de intikam için sevişilmez.

Personel kullanımına tahsis edilmediği için kullanmak doğru değil. Bu işler çocuğunun ödevlerini bastırmaktan başlar, şirketin panelvanını ev taşımak için kullanmaya kadar gider. Sonra personel şahsi işlerine, şirket işlerinden öncelik verip, şirket imkanlarını kendilerine kullanmak için yarışmaya başlarlar.

Sen şirkette şu var bu var diye bakmayacaksın. Mesela personel mutfağındaysa kahve öğütücü, git öğüt. Ama müşteriye hizmet edilen mutfaktaysa unut. Öyle bir imkan var diye düşünme. Yarın kahve öğütücü bozulur, mutfaktakiler senin için "her gün gelip kahve öğütüyor, her gün kahve mi öğütülür" diye üzerine atarlar.

Kolay gelsin...

Malherios +1

Özellikle her gün kahve öğütüyor derler tespiti efsane.

Eskiler bunu "Bal tutan parmağını yalar" diyerek güzel özetlemiş. Ölçeği, sınırı, uygun olup olmadığı sizin takdirinize bağlı.

Abartmadıktan sonra sorun olacağını düşünmüyorum ben. İş yerimin öyle güzellikleri olmadı hiç, hatta işteki oturdupum sandalyeyi, kış için ısıtıcıyı ben aldım ama olsa basit şeyler için çekinmem. Herkes kahve çektirebilir bence. İşyerinde içiliyorsa istismardan öte hak olarak görüyorum da, herkes abartmadan evşne kahve çektirse de olur. Bu biraz şey gibi, hani pazarda peynirciye gidersin ve almadan önce tadarsın. Almadığında sen rahatsız hissetsen bile adama ayıp olmaz ama sömürüp her peynirden biraz yiye yiye karnını doyurmazsın. Bu da onun gibi, abartmadıkça küçük şeyler için sıkıntı görmüyorum. Fotoğraf makinasını almak biraz fazla geldi bana ama kahve çektirmek, kalem almak gibi şeyleri herkes yaptırsa ayıp olmaz.

Hayır kullanmam. İş için verdikleri usb lere şahsi dosyalarımı bile yüklemem mesela.

Benim babam da böyleydi:) İç Anadolu'da bir ilçede tarım müdürüydü babam, annem daireden biraz gübre alıp çiçeklerine koymuş, kıyameti kopartıp, kadına saksıların dibinden avuç avuç gübreleri toplattırıp geri götürmüştü. Sen nasıl devletin malını alırsın demişti.

Böyle gördük, böyle gidiyor işte hocam.

Duruma göre değişir. Kompresör var bizim atölyede bazen arabanın lastiğini şişiriyorum. Ama gidip de çim biçme makinasını alıp evin bahçesini biçmem.

b.ku çıkarılmadığı sürece kullanılır, ne olacak ki.

ben kendi adıma doğru bumuyorum bunu, kontrol edilemez bir boyuta ulaşıyor bir süre sonra. x departmanında ki diyor ki y departmanından bruce kahvesini öğütüyor, ben de şunu kullansam ne olur ki. derken derken çığ gibi büyüyor bu konu. tabi büyük işletmelerden bahsediyorum. yoksa 3-5 kişinin çalıştığı ofislerde, suistimale dönüşmediği sürece yapılabilir böyle şeyler.

ama benim kendi adıma "emanetin canı g.tünde olur" prensibim olduğundan, kolay kolay hiç bir malzemeyi emaneten kullanmam.

Kullanılmaz. Şirketten bir çöp dahi dışarı çıkarılmaz izinsiz, imzasız. Böyle bir durumda işten dahi atilabilirsiniz. Böyle bir şeye göz yumarsaniz da sirketin size olan güveni sarsılır.

Not: kurumsal şirketten bildiriyorum

@Crymeariver, işten atılma gibi bir durum söz konusu değil, soruda da belirttiğim üzere izinsiz bir iş yok, işveren vekiline, gm'e bile gidip sorabilirim ve sorduğuma gülerler de. gizli kapaklı bir şeylerden bahsetmiyorum yani.

benimle aynı fikirde olan insanları görmek sevindirdi, bu açıdan içim rahatladı; teşekkür ederim herkese cevabı için.

Her türlü imkanı onay alarak kullanıyorum. Bunda negatif bir şey olduğunu düşünmüyorum.

kullanırım çok da dert etmem. sonuçta gizli kapaklı yapmıyorum. fotograf makinası bana zimmetli ise zaten başına bir iş gelirse, kaybolursa sorumlusu benim. matkap da teknik ekibin malı ama sorumlusu izin veriyor ise bence sorun yok.

önemli olan işini yaparken bunları kullanma konusunda gösterdiğin titizliği gösteriyor musun.

Ben bir dönem işe evden yemek götürürdüm. Gereksiz bir külfet geldi. Sonra "sal gitsin" modunda işyeri yemeğine devam ettim.

Menülerim;

*Sandviç (tonbalıklı, peynirli, rus salatası ve salamlı, tavuklu gibi gibi)
*Makarna (yoğurtlu, salatalı, mısırlı, sebzeli)

İnsan bir yerden sonra üşeniyor.

maddi bir sıkıntı yoksa mailbox ofislere öğle yemeği hizmeti veriyor. süreli ve gruplu üyeliklerde kişi başı günlük 15 tl'ye güzel yemekler yenebilir. detaylı bakmadım.

evde biri sizin için özenle sağlıklı yemekler pişirip tapır içinde kapının koluna poşet ile asmıyorsa o iş zor. en fazla 1 hafta sonunda pes edersiniz. işyeri civarında esnaf lokantası araştırmasına girin. olmaması mümkün değil. illaki vardır. o yoksa da fatoş abla ayşe teyze gibi bir butik ev yemekleri yapan bir lokanta vardır.

Ben de yemek goturenlerdenim. Hijyensiz bırakılması gibi endişeler nedeniyle buzdolabı alınmıyor. Ben de bunun için aldığım mikrodalgaya girebilen ve sızdırmayan yemek kapılarını klimanın altındaki dolabın üzerine koyuyorum. Evde de zaten dolaptan çıkarıp götürüyorum. 5 saat hiç sorunsuz bekliyor.

Ancak et yemedigim için tavuk falan götürmuyorum. Sebze yemekleri, salata, baklagil, tahıl ağırlıklı oluyor. Bunları isitmaya da gerek kalmiyor. Kapağını açıp yiyorum.

(bkz: meal prep)
(bkz: toplu yemek hazirlama)

eğer dışarı çıkma imkanınız varsa bu tarz lokantalar candır.
scontent-frx5-1.xx.fbcdn.net

Ben de yemek götürüyorum. Ailemle yaşadığım için sıkıntı olmuyor. Sağolsun anneciğim evdeki sebze yemeklerinden koyuyor dökülmeyecek kapların içine. Ofiste de mikrodalga olduğu için ısıtıp yiyorum hemen. Ekonomik olarak hem rahatlattı hem de kilo verdim.

ben beyaz yakalı değilim ama çözümü geç kahvaltı yaparak buluyorum. yani kahvaltıyı geç yapıp öğlen yemeği ihtiyacını ortadan kaldırıp akşam da evimde yapabilirsem yapıyorum. dediğin gibi denediğimde 3. gün pes edip kısır döngüye tekrar dahil oluyorum.

Beyaz yaka değilim ama işyerimizde yemek verilmiyor, çevresinde restoran yok. Ben de çoğunlukla evden yemek götürüyorum bazen, bazen aç oturuyorum, bazen “vending machine” gibi makinelerden saçma bir şey alıyorum,bazen yol üstü marketten yiyecek bir şeyler alıyorum giderken, bazen bir araçla en yakın yiyecek yerine gidiyorum. Genelde herkes evden getiriyor. Beslenme çantalarımız var. Onun içine sızdırmaz ve cam saklama kapları ile yemeği koyuyorum. Yanına küçük yoğurt falan alıyorum. Beslenme çantası da piknik çantalarının küçüğü. Yalıtımlı, o yüzden içinde duruyor.

kendine sızdırmaz yemek kabı/sefertası vb bişey al öncelikle.

ben 4-5 kg kıymayı soganlı domatesli vb kavurup, 200er gramlık buzdolabı poşetlerine kare tabak gibi incecik yayarak, buzlukta depoluyorum. 2-3 saatlik uğras sonucu elimde 30 kadar, tavaya attıgımda incecik oldugu için 5dk da çözünen, mis gibi kıyma oluyor. her seye kullanıyorum. sebze yemegi yapıp 3-4 gün yiyorum. lor peynirim domatesim eksik olmaz. tuzsuz zeytin bol yerim. cok çeşit aramam sevdiğim şeyi sürekli yerim.

istersen köfteleri hazırlar pişirir ve 5erli paketler halinde buzluğa atabilirsin. soğuk soğuk güzel gidiyor.

öğle yemeğinde 200 gram kıyma, lor peyniri, zeytin, biraz yeşillik, domates, doymam dersen bulgur pilavı. becerebiliyorsan (ki çok kolaydır, soğan salça ve su/domates püresi) zeytinyağlı sebze yemekleri yapıp 3 gün yiyeceksin.

ton balığıyla ekmek arasıyla olmaz o iş. yapacaksan kendine düzgün tost veya soğuk sandviç yap. yediğin şeye özen göster.

Öpüşelim demekle mi oluyor o işler?

Sesli guldum. Opusmenin fonksiyonu ve degeri kizlarda sendekiyle ayni degil de ondan ;)

“Gereksiz prosedürler dostum! Önce güzel sözler söylemen, hatta yemek yemen, romantik bir ortam yaratman gerekiyor maalesef. Halbuki bunlar hep amaca giden yoldaki engeller. Ah... Minik dostum... Her şey seks için. Herkes biliyor bunu ama yine de prosedürler...”

hocam bazı tensel temaslar lazım öncelikle, dokunduğunda irkilmediği bi sınır olur ordan sonrası bayır aşşağı gidiyor, öpüşme kısmı da iyi bir göz teması sonrası spontane geliyor zaten, sorma olayı yok, sorunca hakkı sevişelim mi gibi bişi oluyor.

öpüşelim mi demezsin, direkt öpersin.

Ben anlamadım. Sevgiliyde niye birkaç ayda öpüşülmüyor, muhabettinin olduğu rasgele bir kızsa neden öpüşülüyor. Aradaki ilişki nedir?

Kız arkadaş, flört falan olduğunda zaten sormuyorsun; o an öyle gelişiyor. Arkadaşlıktan fazla bir durum varsa ztaen kız sen öpesin diye bekliyordur.

Sadece muhabbetinin olduğu bir kızsa zaten ya hoşuna gider ya tokat atar ve sapık diye bağırır. Yemeğe çıkmak o kadar da özel bir eylem değil.

eksiup.com

spontane gelişen bir olay bu. hele ki bir kızla henüz yeni tanıştıysan. cevaplarda verilmiş, güzel sözler, şahane bir akşam yemeği yada sahilde otururken sakin ve romantik bir ortam lazım. bunun dışında arabanla eve bırakıp son bir öpücük de olur. genelde bu olay kadının isteğiyle oluyor. genelde diyorum bak altını çizerim. erkeğe kalırsa bu olay onun biraz dominantlığına ve karizmasına kalıyor :p

zor durum. sanırım kadınsınız ve evli değilsiniz ? halanıza beraber yaşayalım deseniz ileride evlenince ne olacak ? onun için çok daha fazla yıkım olur.

bence her gün arayın sorun ilgilenin, hastaneye götürün alışverişine yardım edin sosyalleşin ancak aynı ev fikri bana hiç mantıklı gelmedi.

bu arada kadın olmasanız da aynı durum yani. malesef insan hayatında böyle şeyler var ve ne güzel onunla ilgilenen bir yeğeni de var sizin gibi

düşündüm de gerçekten zor bir durum. yani siz abinizle yaşıyorsunuz zaten. bu hala gel bende kal kararını tek başınıza da alamazsınız zaten. bunu abinizin de istemesi gerekir. sen birazcık halanın önüne bunu sür. sanırım halan senden teklif bekliyor gerçekten. arada sırada yanında kal bence. çok yalnız bırakma. hergün sor ama ne bileyim mesela haftasonları onda kal. ya da onu al size getir haftasonları. haftada birkaç gün beraber kalın yani. o da sen de ağır kayıplar yaşamızsınız kolay değil ve şu anda bu duygusal boşluğu mutlaka birisi ile doldurmalı. ve o kişi sen görünüyorsun.

aynı ev çok çok zor.

Aynı ev çok zor da, sizin evinizin yakınlarında(aynı apartmanda, vb) kiraya çıkma olanağı olur mu? Yani, hem uğrarsınız sık sık hem de istediğiniz zaman evinizde kalırsınız. Her akşam da arayıp sorabilirsiniz.

Bir de yakınlarının hepsini kaybetmiş, yalnız kalmış. Profesyonel yardıma nasıl bakar?

Bahsettigim isini birakmak istemeyecegi icin muhitini degistirmez sanirim. Abimle de konusmadiklari icin bizim eve getiremem. Su an o isine yuruyerek gidiyor. Ben dediginiz gibi aramaya calisiyorum hep, ugrayamayacak gibiysem de. Daha ic acici konular acmaya calisiyorum. İcimden geldigince muhabbet etmeye calisiyorum. sirf o mutu olsun diye bi rol yaptigimi da dusunmesin istiyorum.
Doktor antidepresan vermis, duzenli kullaniyor onlari. Ama psikologa yonlendirmemis mesela. Kendisi de kabulleniyor depresyonda oldugunu. Bir seyleri fazla dusunup kaldiramayip kalbine vuran streslere donusecek diye korkuyorum. Sanirim antidepresanlara devam etmesi onemli.
Tesekkurler herkese cevaplar icin. Saglik sorunlariyla baseden veya baskalarina destek olan herkese kolayliklar.

sen cok mu mutlusun diye sor. kesin deildir. zira mutlu olan insan baskalarinin murvetini dert etmez. iste bunlar hep can sikintisi. renksiz hayatin urunu.

Sen de akıl ver ters köşe yap. Afallasinlar.

Ustalik gerektiren kafaya takmama sanatini okuyabilirsiniz. Genel olarak sklememek uzerine guzel bi kitap

En mantıklısı aceminin taktik. Ama her duruma uygulanmıyor tabi.