Sözlük'te ve Duyuru'da iyi insanlar da var ama geneli öyle. Geçen Sözlük'te bir entry'de o gün doğum günüm olduğunu yazmıştım mesela konuyla ilgili diye. 15 kişi falan hiç muhabbeti olmamasına rağmen mesaj atıp doğum günümü kutladı. Sol frame'e bakmadan gezmeye çalışıyorum. Sözlük yönetimi bunu istiyor. Daha çok karmaşa, daha çok olay, daha çok tıklanma, daha çok kazanç. Moderatör gelip sorun oluşturan entry'yi anında silerse, o zaman kimse tartışma yapamaz. Tartışma olmayınca da Sözlük daha az tıklanır. Millet zaten o tip şeyleri okumak için giriyor.

Her zaman troller oldu, hatta zaman zaman ucuruluyorlar ama yeni hesapla geri geliyorlar. Yazi stillerinden falan anliyorsuz zaten ayni kisiler olduklarini. Zaten trolleroin bir kismi sevgili bulmaya geliyor, sevgilim benden sunu istedi kabul etmedim beni param icin kullaniyor diye yalan yanlis basliklar aciyorlar.

Nefret soylemi de zaten Turkiye'de en liberal gecinen insanlarda da var. Kadin haklarini savunur ama escinsellik karsitidir, irkciligi elestirir ama Israil dusmanligi yapar, Turklerin Avrupa'da ezildigini soyler ama Kurt karsitidir... insanlarimiz boyle, sozluk ve duyuru da bunun sadece yansimasi.

genel itibariyle internet böyle bir şey, sözlüğe ya da ülkeye özel bir durum değil. hatta daha da genel bakacak olursak bu içerisinde bulunduğumuz dönem bilginin değil, dikkat çekmenin değer kazandığı bir dönem. bu da her alanda kendisini gösteriyor işte, gayet normal. ha bilgi yine mevcut ancak düzgününe ulaşmak zorlaştı.

ya bu arada traveller, "irkciligi elestirir ama Israil dusmanligi yapar" demişsin de ne alakası var? tam aksine birçok hümanist net olarak israil düşmanıdır. misal şu harekete içlerinde brian eno gibilerinin de olduğu birçok isim destek vermiştir --> bdsmovement.net ha kendi fikrime göre israil, hani derler ya "necessary evil", ne yazık ki bu devleti de o konumda görüyorum açıkçası şu coğrafyada.

nefret söylemi konusuysa söylemden söyleme değişir. yani bazen öyle abartılıyor ki ağzını açsan problem oluyor. dengeyi sağlamak mühim.

bu arada benim sözlükte en rahatsız olduğum şey yapılan hakikaten kötü espriler. klişeler var ya, bakınız veriyorlar direkt ezbere. açılan başlıklardaki ilk 2-3 sayfa çöp resmen artık. herif ilk sayfada yer almak adına sıçarken klozete düşecek telaşından. ben sadece ülkede ne olmuş diye gündemdeki başlıklara bakıp geçiyorum, okuduğum yok pek.

kanzuğun trolleri de vardır kesin. ne kadar yaygara o kadar tık. o kadar boş muhabbet, saçma anket hem trollerin hem de yeni nesilin tırt olmasından kaynaklı sanırım. duyuru da pek farklı değil. adam en güzel elma hangi renk diye sorarsa altında bırakın da bi iki espiri dönsün.

2003'ten beri sözlükçüyüm. sözlük yıllar içinde gittikçe dayanılmaz bir yer haline geldi benim için.

mümkün olduğunca sol frame ile ilgilenmiyorum. badiler ne yazmış, neler favlamış, o kadar. badilerin yazdıklarından ve favladıklarından yeni badi devşiriyorum.

eskiden troller anında uçurulurdu ve bu troller şimdiki gibi ağır provokatif başlık açan tipler de değildi. o zamanlar sözlük sözlüktü. şimdi twitterımsı bir yapı yaptılar. hukuken sakıncalı olmadıkça her istediğini yazabiliyorsunuz.

yöneticiler de sözlükçülerin etinden sütünden ve hitinden ne kadar yararlanabilirizin hesabını yapıyor. o yüzden size tavsiyem, okuyun, alacağınızı alın, geçin.

@soso

Bir ulkenin insanlarindan oldugu gibi nefret eden humanist! hahaha

Bir ulkenin hukumetini elestirebilirsin ama ben de Turk hukumetini elestirecekken Turk halki diye elestiri yapanlari sevmiyorum. O humanist gecinenlerin de bundan farki yok. Hukumeti elestireyim derken tum ulkeyi asagilamak, halkindan nefret etmek humanist bir durum degil.

israil halk değil, bir devlet. israil karşıtlığı ayrı antisemitizm ayrı. sen israil dediğin için devlet üzerinde durdum. ancak israillilerden bahsediyorsan, tabii ki biraz gerizekalılık oluyor o tür bir düşmanlık.

tabudeviren + 1

Sol frame'e bakmıyorum bile. Geçen gün bir başlık vardı, İngiliz bilmemkimleri acil toplantı için çağrılmış ve ilk entry 'Şu kadar yıldır olmayan bir durum, herkes merak içinde' tarzı bir şey yazmıştı. Olayın ne olduğunu bilmiyorum, sayfalarca bilgi aradım ve sayfalarca geyik vardı. Her sayfada 3-4 tane de 'Geyik yapmayın, haber almaya çalışıyoruz' tarzı entry vardı. Haklı olsalar bile onların çokluğundan yine bir şey anlaşılmıyordu. Velhasıl, 5. sayfada bilgi gibi bir şeye rastladım en sonunda. Önemli bir şey değildi ama Ekşi'yi hep bilgi alma amaçlı kullandım. Sonradan türedi bu 'Bilgi için buraya geliyorsanız, vay halinize' grubu.

Keşke sadece kutsal bilgi kaynağı olarak kalsaydı. Geyik yapmak komple yasaklansa ve ortalık ciddiyetten kaskatı olup buz kezse bile, şu durumla karşılaştırınca tercih ederim. Moderasyonun toplu istifasından sonra toplanamadı Sözlük. Şimdi sadece badiler neye favlamış ve o gün bir şey olmuş mu diye bakıyorum.

Nefret söylemi için bir mail grubu vardı eskiden ve çok güzel tartışmalar oluyordu. İnsanlar çok eleştirmişti 'Yapacak işiniz mi yok' diye ama her kelimeyi ayrı ayrı tartışıyorlardı. Sonuçta 'Yok, bu saldırı içeriyor' gibi basit bir yere çıksa ve bazen tartışma sonuçlanmasa bile gerçekten her şey güzel gerekçeli idi ve bir miktar emek verilen tartışmalarla ortaya çıkıyordu.

Sözlük artık ülkenin yansıması; nefret söylemi ülkede gırla giderken Sözlük'ün sığınak gibi olmasını beklemek zordu.

kesmemeliyiz

Paşa gönlüne kalmış.

çok kazağa bağlamadıysa kesilmemesi taraftarıyım.

bende havuzla başladı, sonra alışkanlık oldu.
artık kendimi kıllı görmeye tahammül edemiyorum.

yazın rahatsız ediyo ya tişört mişört giyince o kıllar beni. Bacak gövde komple alıyorum haziranda bi kere, idare ediyo bütün yaz zaten.

www.youtube.com

pek kıllı değil. ondan kesmiyorum. hatta keşke biraz daha çıksa da kesmem gerekse :D

yuzucu oldugumuz icin kesiyoruz mecbur

Ben bodygroomer ile kisaltiyorum. Tabi paşa gönlüne kalmış bir şey

Ya krem peynir hemfikir olduğumuzu söyleyince, ben de hemen araya girip çıkacağım. Bence kesin. Çünkü sevgili kişisi göğsünüzü öperken araya kıllar girdiğinde öğürebiliyor. Siz oral yaparken ya da meme emerken ağzınıza kıllar dolsa, ıslak ıslak kıl emseniz, onlardan biri kopsa da ağzınızın içine kıvırcık kıvırcık damağınıza yapışsa sevişirken nasıl hissederdiniz?

O nedenle kadınları dinlemeyin, aramızda anlaşmaya varmış değiliz. Nasıl istiyorsanız, nasıl mutlu oluyorsanız öyle yapın. Zaten kesince de 10 güne uzayan bir şey.

ayço +1

bu sefer krem peynir+1111 diyorum gönül rahatlığıyla.

göğüs kılını seviyor ve gücümüz yettiğince koruyoruz.
erkeği erkek yapan yegane unsurlardan biri zira.

Kesilmiş kıllar daha kötü duruyor. Lazer yaptırmak en iyisi. En azından kabasını alır, seyreltir inceltir. Ama ortalama kıllı bir erkekse kesmese de olur diyorum. Kadından kadına değişir.

eski sevgilim severdi, ondan önceki sevmezdi. burada bile konsensus yok gördüğümüz üzere. kişiye bağlı keserim ya da kesmem diyorum ben.

Kesmeyin kaktüs gb oluyorsunuz. Sakal gb oluyor

İkincisi. Para biriktirip araba alabilirim istediğim zaman.

2 yılsa süreç 1. 5-10 yıl falan sürerse 2

çok net 1.

sayılı gün çabuk geçer borç biter. aksi halde yavaş yavaş olmuyor. hem azla yaşamayı öğreniyor insan, iki sene sonra tüm maaş bana kalınca da en fazla 2000 harcarım.

fark etmez ikisi de olur. evet işsizim.

Turkiyeye yatirim yapmam hicbir sekilde. 5 bini alir kenara 10unu kenara koyar avrupaya gitmek icin yollar arastirirdim.

@konusma ben konusuyorum evet hepsi yok. Yatırım yapıp evde yemek yapmak, pek dışarı çıkmamak, gezmemek özetle kendini kısıtlamak mı yoksa keyif ederek yaşamak mı bunu soruyorum. Sadece her iki durumda da kira vermiyoruz.

tabiki de 2. istanbul'da yaşadığım için arabaya hiç ihtiyacım olmadı, olacağını da sanmıyorum. bence ya manyak olmak lazım burada araba almak için, ya da çok aşırı zengin olup parayı nereye harcayacağını bilememek lazım.

kaldı ki insan 27 yaşında gezip eğlenmeyecek de ne zaman eğlenecek? ben de 27 yaşındayım ve şimdiden 22 yaşında yaptıklarıma bakıp "helal be ne deli enerjim varmış, şimdi hayatta onca şeyi yapamam" diyorum. bundan 10 sene sonra da kesin şu anki gezip tozmalarım bana yorucu gelmeye başlayacak. 40'ıma gelip zengin ama yorgun olmaktansa, bu yaşta her şeyin tadına varmış olmayı tercih ederim. tabi burada en önemli nokta şu, o kazandığınız 15 bin lirayı bir ayda yemeyecek bir iradeniz olması lazım.

2 sene çok kısa zaman. Mülkü almayı tercih ederdim normalde ama, önce elimde bir 10000-15000 para bulunsun, yurtdışına gidecek olsam ya da bir acil durum olsa o para elimde bir bulunsun; ondan sonra diğer yatırımları yapardım.

Özetle, birkaç ay para biriktirdikten sonra 1'i yapardım. 1500 ele kalan net para ise bence güzel bir para. 1500'e ben gezip eğlenirim rahat rahat.

Edit: Alta yazsam soruya cevap olmayacak şöyle cevap vereyim. İstanbul'da çalışınca zaten akşamları işten gelince spora gidiyordum haftada 3 hafta içi. Bazen mesaiye kaldığım oluyordu, hafta içi akşamları haftada bir iş çıkışı gezi oluyordu. Onda da yemeği genelde ev yemekçiye gittiğimiz için 10 TL'ye hallediyorduk. Ondan sonrası çay kahve zaten. Hafta içi 50 TL harcıyordum en fazla. Cumadan cumaya geziyordum. Onda da 100 civarı gidiyordu. Haftasonları yakın diye sahil kenarına iniyordum, o iyice harcamasız oluyordu çünkü sahil kenarında ya yürüyorum ya bisiklete biniyorum. Arkadaşlarla inmişsek en fazla bir şey yenip içilirdi. O yüzden aylık gezme tozma masrafım 500'ü pek geçmez. Haftada ortalama 1 gün gezmeli, iki veya üç gün de yürüyüşlü, çaylı, kahveli gezme olurdu. Onda da çok gitmiyor zaten. Mutfak masrafım da aylık tek başına çok fazla tutmuyor. Kemiksiz (faturalar hariç) 1500 kaldığında ondan arttırabilirim.

@aychovksy en ufak dışarı çıkmamda 100-150 tl para gidiyor :( nasıl gezip eğlenirsin 1500 tl ile istanbulda?

1.
elime geçen 15 bin lirayı sağda solda ezip duracağıma iki yıl 1500 TL'yle ve yaşarım.
o parayla benzin filan tüketemeyeceğim için arabayı da kullanmaz, satarım.

13500x24=324 bin lira Gayrimenkuller 2 sene sonra 324'ten daha çok kazandırıyorsa 1. Para biriktirirsen senede %10 eriyecek, yersen de zaten eline bir şey kalmayacak. 2 sene bir şey değil.

2

1. İki yıl sıkışır, üçüncü yıl derin bir nefes alırım. Ayrıca 1500 de asgari süzeyde bir yaşam olmaz o saydıklarınıza sahip olacağınızı da düşünürsek.

seninki dert mi derse o adamı orada dövmen lazım, hiç biri demez öyle, boşuna mı eğitim alıyorlar. git konuş, çekinme, iyi gelir.

Aynı durumdan muzdarip bir şekilde 2 farklı doktora gittim ve olumsuz sonuç aldım. Bunun sebebide yaşadığım şeyi tam olarak ifade edemememdi. Sanki kurduğum cümleler hissetiklerimi indirgiyor ve basitleştiriyordu ama doğru kelime bulamıyordum, bunun sonucunda da çok fazla konuşup karşımdakinin söylediğinide bir noktadan sonra anlamamam oldu. Uzun bir arayıştan sonra çok iyi bir doktor buldum fakat bu sefer doktora gittiğimde doktoruma "ben kendimi ifade etmekte zorluk yaşıyorum, bana doğru soruları sorarsanız çok daha rahat anlatacağım" dedim, ve bu şekilde ilerledik. Neticede diyeceğim şu ki, iyi bir doktor, doğru ilaç tedavisi ( ki ilaçlara çok karşıydım) ile başarılı sonuç aldığıma inanıyorum. Küçük dozda ilaç ve kendini rahat, doğru ifade edebilmek + iyi bir doktor, olumlu sonuç getiriyor kesinlikle :) çok yazdım ama aynı dertten muzdariptim ve bu şekilde aştım :)
Geçmiş olsun, geçecek :)

şu an 3 üncü doktorumdayım ilk doktorum fena değildi, ikincisi inanılmaz sinirlendiriyor hala beni.

pskiyatriye karşı fobin olduğu için bile gitmen gerekebilir aslında. gittiğinde bunu da söyle, bilime karşı fobim var dersin.

probleminizi bilmiyorum ancak sizi tenzih ederek soyluyorum gunumuzde hemen psikologa gidip ilac alma kolayciligina karsiyim. felsefe ve kendinizi sorununuzu teshis edebilecek seviyeye yetecek kadar psikoloji okumanizi tavsiye ederim. bu kitapla baslayabilirsiniz ornegin:
kitapmetre.com

Seninki de dertmi efendim demezler :) fakat hepsinin dinlemeye, uzun uzun anlatmaya tahammul esiklerinin cok yuksek oldugunu sanmiyorum, ozellikle de devlet hastanelerind ebu pek mumkun olmuyor zaten teknik olarak. Adamlar cabuk hasta gormeye mecbur. Onun disinda terapi yapan uzun uzadiya dinleyen psikiyatristler var belki oyle birini bulabilirsiniz.
ama bu konularda psikologlar, dinleme, anlama, dusuncelerinizi tanitma acisindan daha iyidir,daha cok faydasini gorursunuz.
Ama dedigim gibi terapist olan psikiyatristler de var. Bazen ilac gercekten gerekiyor, bu insanin elinde olan ya da hemen ilaca sarilmak istemekle alakali bir durum degil. Oyle diyenlere kulak asmayin. Bu insanlar o kadar bosuna kafa patlatmiyorlar, isleri bu.
Çözümü zor degil, yeterki siz probleminizi farkinda olun ve yardim almaktan cekinmeyin.

Size cave geleceğim ama öncelikle elvan abeyiylegezse -1 demek istedim. Aslında katıldığım nokta basit bir belirtide ilaca başlanması ama insanın kendi kendine teşhis koymaması gerektiğine inanıyorum. İnsan psikoloji veya felsefe ile çok ilgili olabilir, duygusal zekası aşırı yüksek olabilir, hatta neredeyse bir psikologla kendini kapıştıracak bilgisi olabilir ama bunun eğitimi apayrı bir konu. Her eğitim alan iyi bir psikolog olacak diye bir şey yok, her psikolog iyi değil ama insanın kendine teşhis koyması ve 'kendi kendinin doktoru' olması tehlikeli bir durum. Psikoloğun yaptığı iş tavsiye etmek ya da 'Anlıyorum' deyip geçmek değil, kişiye ayna tutmaktır ve kişinin kendine tutacağı ayna yanlıdır. Hadi, yüz kişide bir kişi kendine doğru tutsun, kalan 99 kişi için yanlış bir tercih. Psikolog kendinizi keşfetmenize engel olmaz, bilakis düzgün olanı yardımcı olur. Ayrıca çalışmalar insanların çoğunun kendini olduğundan daha fazlasıyla teşhis koyduğunu söylüyor. Yani, aslında bir kişilik özelliğiniz olabilir ve bu sevmediğiniz bir kişilik özelliğinizse sizin onu hastalık gibi görmek ihtimaliniz artıyor. Aslında biraz titizsinizdir, siz bunu 'Ben obsesifim' şeklinde yorumlayabilirsiniz. Aynı çalışmada bazı hastaların da aslında altında yatan sorunu inkar ettiklerini de gösteriyor. Yani, 'Aslında kişilik bölünmesi yaşamıyorum, sadece unutkan bir yapım var' ile de sık sık karşılaşılıyor. İnkar, kötü bir sonuçla karşılaşıldığında çok sık verilen bir tepki ve inkar ile kişiler kendini hasta olmadığına ikna edebiliyor. Ya da paranoyak insanlar paranoyası için mantıklı bir zemin/temel bulup hastalığını o zemine oturtarak aslında davranışının 'sadece bir kişilik özelliği' olduğunu söyleyebiliyorlar. Bu yüzden psikolojinin biraz 'kendi söküğünü sakın dikme' bilimi olarak görüyorum. Belki basit dönemsel sıkıntıların üstesinden gelinebilir ama kişi kendi başına atıyorum 10 birim çaba harcayacaksa, psikolog yardımı ile 5 birimlik bir çaba ile rahatlamanız mümkün.

Tabii psikiyatriste gitmek istemiyorsanız, ilk önce bir psikolog ile başlayabilirsiniz. Sonuçta mutsuzmuşsunuz ve neden böyle yaşamak zorunda kalasınız. İnsanlar çok daha basit şeyler için, hayatlarının stabil dengesini ölçmek için bunu kullanıyorlar. Siz neden yapmayasınız? Eğer ilaç gerekiyorsa, psikoloğunuz belki bir psikiyatriste yönlendirir. Onunla bu konuyu da konuşabilirsiniz.

@aychovsky, görüşlerime katılmamanızı anlıyorum. benimde size katıldığım/katılmadığım noktalar var, açıklığa kavuşturmak isterim. İnsanın kendi davranış patternlerini kendinin keşfetmesinin oldukça zor ve zahmetli olduğuna katılıyorum. Gerekli olduğunda elbette psikolog ve psikiyatriste danışmanın faydaları yadsınamaz. @relaton duyuruda bahsettiği tarif depresyonu veya diğer psikolojik hastalıkları andırmadı bana, yalnızca bir iç çatışmayı anımsattı. Hayatın amacı bizi mutlu etmek değildir, hümanizmin son 3 yüzyıldır şekillendirdiği sürekli mutlu olmalıyım yönünde bir algı var insanlarda. Ülkemiz bilginin, düşüncenin, felsefenin, insanın her alanda baskılandığı bir toplum böyle bir atmosferde mutsuz olmak çok kolay. Her mutsuz olan kişiyi 'hasta' olarak nitelendirmeyi yanlış buluyorum. @relaton'un kendisini mutsuzluğa sürükleyen iç çatışmanın sebebini bulmak için çabalaması, sorumluluğunu alması onu mutluluğu için gereken yola sokacaktır çünkü mutluluk bir hal değil eylemdir. Eğer yaşadığı olumsuz duygular günlük yaşamını, sosyal yaşamını, iş yaşamını etkileyen boyuta ulaşırsa elbette bir psikologa danışmalıdır.

@elvan abeyiylegezse Her insan her zaman mutlu olamaz tabii ki, buna katılıyorum. İnsanın içe dönmesi, kendini değerlendirmesi, bir soluk alması güzel şeyler tabii ki ama insan hayata bir kere geliyor. Bunu istediği gibi harcayabilir ama sürekli neşelilik hali ile mutsuz olma arasında fark var. Her gün çiçek böcek değil de, üzgün olmanın, mutsuz olmanın verdiği 'Ben insanım' tatmini de var ama neden kişi hayattan tatmin almayarak yıllarını harcasın. Niye bunu üstünde ağırlık gibi taşısın ki boş yere? Hayatın bir amacı olduğunu düşünmüyorum, ötesinde amacımızın neyi belirlersek o olabileceğini düşünüyorum. Bir de psikoloğa gitmesi için hasta olmasına gerek yok ki zaten, psikolog da doktor değil ki. Sadece insana ayna tutan bir kişi.

@krem peynir, niyetim "alçı yaptırmana gerek yok, bu tamamen kolaycılık" demek değil aksine "ihtiyaç olmadığı halde alçı yaptırmak kolu iyileştirmek yerine daha çok zorluk çekmenize sebep olacaktır" demek. burada ki ihtiyaç durumunu belirleyen otorite ben değil @relaton'un kendisi olmasını gerektiğini anlatmaya çalıştım. yani belirtileri inceleyin kırık olduğunu düşünüyorsanız, psikologa danışabilirsiniz demekti çabam. niyetim kimseyi yönlendirmek değil, duyurunun yazılma amacı fikirleri öğrenmek olduğuna göre düşüncemi eklemek istedim sadece, sizin gibi.

@aychovsky, haklısınız hayattan tatmin duyarak yaşıyor olmak önemli bir durum ve böyle bir ağırlıkla yıllarca yaşaması anlamsız. psikologa gitmesine karşı değilim kesinlikle. psikologa gitse dahi bu durumu değiştirmek için çabalaması gereken kişinin kendisi olacağının farkındalığına varmasını ve kendi içindeki ihtiyacını tanımasını istedim. "yaşamak için bir 'neden'i olan kişi, her türlü nasıla gögüs gerebilir" der nietzche. belki de @relaton'un kendi içinde aradığı şey belki de yalnızca bir 'neden' olabilir.

Kırmızı olanı Hint sarisine benziyor, her an Chori Chori deyip dans etmeye başlayacakmışsın gibi.
Mavi ama onun da deseni çok fazla, hafiften göz yoruyor.

Şu daha güzelmiş ama kalın biraz sanırım
www.bandito.com.tr

Şu daha güzel ve yazlık gibi
www.bandito.com.tr
Keza,
www.bandito.com.tr

ikisi de korkunç kötü

www.stilgiyin.com

nerede giyilecek? bence ikiside değil ama illa birisi olacaksa mavi olan derim.

aychovsky chori chori :D aayy sabah sabah ne güldüm :D :D öyle gerçekten.

kısa istemiyorum malesef peki şu nasıl:
www.bandito.com.tr

O güzelmiş, beğendim :)

bu sonuncu çok hoş

siyah+1

2 veya 3 ama 3. daha rahat kombinlenir sanırım

mavi, omuzları biraz daha indirip kemerle.

bence de siyah.

siyah

Bence en güzeli siyah.

Bilgisayar sarj aleti mouse kalem kutusu cikolata agiz spreyi dudak kremi powerbank

kitap, kalem, gözlük, güneş gözlüğü, tütün tabakası, bazen ekstra tütün, power bank, dudak kremi, ıslak mendil, kağıt mendil, yara bandı, deodorant, sakız, kulaklıklar. genelde bunar fix.

gunes gozlugu-kindle-kulaklik-kalem-su-kuruyemis

Powerbank, ufak bir tırnak makası seti, sakız, diş ipi, ağrı kesici, bir kaç tane ilaç(grip nezle, talcid etc.), fish eye telefon lensi, bir bloknotla kalem, mezura, micro usb şarj aleti, led ışık(usbden çalışan, powerbank için) bir ufak çikolata, neşter bıçağı, açacak, kopmayan ince halatlardan, 30 cm çapında bir lastik kordon, pusula, su geçirmez kendi yaptığım bir ufak çok sağlam içine not bırakabileceğim özel kutu, 2 sağlam çöp poşeti, yara bandı.

Ben dışardayken Zombi apokalips filan olursa zorda kalmayacağım şeyler işte, bunlarında hepsi ufak bir etui içinde, çanta değiştirince onu birinden diğerine atıyorum sadece.

Aynı zamanda evde ciddi gıda zulam var.

yağmur yağma ihtimali varsa yağmurluk veya ince bir hırka, derse gireceksem defter, bazen laptop, deodorant, kulaklık, tapır,şarj aleti, ağrı kesici.

spor malzemeleri, su, termosta kahve, kitap-defter-kalem, dudak kremi, deodorant, şarj aleti.

ha bi de artık güneş gözlüğü.

yaşasın :) yalnız değilmişim!

tamamını yazmamıştım manyak olduğum düşünülür diye.

paketli sigara, tütün, sigara kağıdı, filtre, çakmak, parfüm, kitap, güneş gözlüğü, ev anahtarı, kulaklık. ilk defa bugün çantayla çıktım bu arada, çok memnunum.

kitap tükenmez kalemler ıslak mendil kulaklık hırka

değişiyor sürekli, çanta taşımayı sevmem ama aldığım zamanda içine koyacağım şeyler genelde hırka ve güneş gözlüğü, anahtar olur.

Laptop, sarj aleti, telefon, saat sarj aletleri. Kullandigim ilaclar. Agri kesici. Tutun (yedek kapali paket her zaman olur), sigara kagidi, filtre, kagit kalem. Parfum.

her zaman almıyorum, alınca; gözlük, güneş gözlüğü, defter, kalemler, mama, naneli sakız/şeker, su, kitap, mevsime göre deodorant, powerbank

kitap, defter, kalem kutusu, su, bisküvi, kulaklık, tarak, deodorant, parfüm, makyaj çantası, güneş gözlüğü, peçete, ıslak mendil, el kremi, yara bandı, anahtarlar, cüzdan, ağrı kesici, şemsiye, minik diş fırçası, küçük ayna, şekerler.. şimdilik aklıma gelenler. gittiğim yere göre ekstralar olabilir.

Telefon, kulaklık, power bank (ya da duruma göre şarj aleti), yazın su, mendil, minik kolonya, ruj, anahtar, cüzdan, kalem, yazın güneş gözlüğü, bazen kalem parfüm.

Boxer, traş köpüğü, çorap, tırnak makası değişik geldi; itiraf edeyim.

Spor malzemelerim, ruj, güneş kremi, su, muz, şarj aleti, okula da gidiyorsam + kağıt kalem

Kitap+defter, küçük ayna, selpak, anahtar, cüzdan, kartlık, ipod, dudak nemlendiricisi, 2 adet ruj. bugün bunlar var. (Bunlar çantamın temel parçaları)

Ekstra olarak; termos, bilgisayar ve şarj aleti, ıslak mendil.

spor eşyalarım
öğle yemeğim ve atıştırmalıklar

kitap, kalem, not defteri, baska bir not defteri, ogs, telefon, ayaga takilan isik, makyaj cantasi, parfum, el kremi, toka cantasi, islak mendil, gozluk, ogle yemegi, ruhsat, pecete, cuzdan, sakiz, kumas poset ve gecici olarak gezdirdigim bardak alti gibi ivir zivirlar.

Gözlük kabı, gözlük temizleme zımbırtısı, kobo, kalem, not defteri, kağıt/ıslak mendil, alka seltzer, tütün kesesi, ekstra tütün, kağıt, filtre, çakmak, kulaklık, çorap, boxer, deodorant/parfüm, krem, diş fırçası, sıcak dönemlerde tişört. Evet, manyağım.

Gunluk sirt cantasiysa

Powerbank, sarj kablosu, sarj ucu, cuzdan, 1 lt su, gunes gozlugu, suni gozyasi damlasi, lens kabi, mendil, sigara, cakmak, minik not defterim, ajandam, tukenmez kalemim, rujum, goz kalemim.
Bunlar fiks.

Havaya gore hirka, semsiye, gunes kremi vb ekleniyor.

kelepçe, kravat, prezervatif, güneş gözlüğü, asma kilit, bozuk para, telefon bağlantı kablosu, kulaklık, tükenmez ve uçlu kalem, kalem ucu, silgi, nasır bandı, mendil, Rennie tablet.

t-shirt, deodorant, parfum, kondom, zar, powerbank, sarj aleti, kulaklik, gozluk, mendil, su, sakiz, kartlar ve kimlik.

@mermize yaklaşık iki yıldır çanta ile dolaşıyorum. Ne zaman ne olacağı belli olmayan, saçma bir hayat sürdüğüm için yaşam kalitemi kat kat artırıyor diyebilirim. Çantamda olan çoğu şeye her gün, diğer kısma ise bir iki gün içinde kesinlikle ihtiyaç duyuyorum.
Hatta az önce çantama bir baktım da bir iki şeyi yazmamışım :)

Herkes amma çok şey gezdiriyormuş yanında. Ben normal dışarı çıkacaksam cüzdan, anahtar, telefon ve toplu taşıma kartı alıyorum. Bazen çanta çok boş görünüyor bir de kitap atıyorum. Okula giderken de su, kağıt ve kalem ekleniyor.

çok önemli.

artı puan.

geçirir.

Daha benim kadar iyi yapanına denk gelmedim. Özel ve nitelikli yemekleri iyi yapabilen bir kadın olursa artı puanı olabilir.

Yemek yapmaktan zerre anlamam, iyi yemek yapan sevgilim olursa öper başıma koyarım ama sırf iyi yemek yapıyo diye de diğer adayların önüne geçmez yani :D
Ona gelene kadar ohooo....

artı point

Ben zaten her çeşit yemeği yapiyorum, kendisi de bana asci degil sevgili olacagindan benim gözümde herhangi bir önemi yok.

Ha mutfağa girip ara sıra yardım edebilirse iyi olur tabii. Bunun için de yemek yapması değil, düşünceli olması gerekir.

Artı puan evet ama karşımdakinde en son dikkat edeceğim özelliklerden biri sanırım. Yemek yapmayı bi şekilde öğrenir sonuçta. Önemli olan istek deyip klasiklere bağlayıp uzaklaşıyorum.

kadınım, partnerimin yemek yapması çok önemli. hoşlanmadığım bir insandan hoşlanmamı sağlamaz ama hali hazırda hoşlandığım biriyse bayağı ileri taşır hislerimi.

önemli bir kriter değil.

bir erkek olarak sevgilimin iyi yemek yapabiliyor olmasını isterim.
çünkü ben iyi yemek yapabiliyorum. isterim ki gelsin mutfakta beraber pişirelim beraber yiyelim. fakat bugüne kadar tanıştığım çoğu hatun kişi yemek yapmaktan anlamadıklarını beyan ettiler. beyan esas... yemek yapmaktan anlamadıklarını beyan etmelerinden daha çok, beni yaralayan, yemek yapmaya ilgi duymamalarıdır.

Benim damak tadım kimseye uymuyor ekmek yemem tuz katmam otlarla yaşarım. Muhtemelen ilerideki eşim yemeklerimi yemeyip aç kalacak. Umarım yemek yapmasını biliyordur.

pek önemli değil. olsa güzel olur seviyesinde.

bence de önemli, istekli olup bana yardım etse de olur ama.

Erkek de kadin da yemek yapmayi bilmeli. 20.yuzyilin basinda degiliz, 100 yil gecti aradan herkesin kendini kurtarmayi ogrenmesi gerekli.

çok önemli, çok artı. güzel yemek yapan adamlar çekici oluyor. ayrıca kendine yetebilmek, emek vermek, öküz gibi yatmak yerine bi şeyler yapmaya çalışmak falan, bunların hepsini anlamayı sağlıyor yemek vs. parametreler. yemek yapmayan adamlara asalak paçoz gözüyle bakıyorum. yakın çevremde biri böyle bi adamla o yüzden sinirlendim şu an. benim erkek arkadaşlarımın bir iki tanesi hariç hepsi güzel, özenli yemekler yapardı. yapmayanlarla da tecrübesizken çıkmışımdır. bu demek değil ki herkesten şef performansı bekliyorum. özen göstermesi, uğraşması, zaman ayırması çok önemli. zaten öküz olmayan pratikler geliştirebilmiş bir adam da yemek yapabiliyor oluyor.

İyi yemek yapan tarafın ben olmasından mutlu oluyorum o yemek yapamasın umrumda değil

zerre önemi yok

benim için önemli bir kriter değil. olmasa eksi değil ama olursa da artı tabi.

Ben bi insanın yemek yapmayı bilmemesini tuhaf buluyorum asıl. Benim için bir kriter değil haliyle. Zaten olması gereken bi şeymiş gibi.

iyi yemek yapabiliyorum ancak partnerimden böyle bir talebim olmaz. önceki sevgililerim epey başarılıydı ancak sonuçta yemeği birliket yaptığınız sürece sıkıntı olmaz. tabi sanatıma engel olmaması tercih sebebidir.

ben yokken açlıktan ölecek kadar beceriksiz olmasın, yumurta kırabilsin mesela.
ama onun dışında ben yeterince iyi yapıyorum, onun yapmasına gerek yok.
zaten bu konularda cinsiyetçi olduğum için ben ona yapmak isterim.

kesinlikle hiçbir önemi yok.

ama sorunun soruluş şekli bana kalırsa güzel olmamış. ne demek "diğer adayların önüne geçirmek"? sevgili seçiminde "adaylar" diye bir şey olmaz ki. birini görürsün, aşık olursun, sonra sevgili olursan zaman içinde dersin ki "aa yemek de yapabiliyormuş, ne güzel" ya da "aa araba kullanmayı bilmiyormuş, hay allah"

insanlarla birlikte olmadan önce onları sanki böyle teknosa'dan aldığımız cihazlarmış gibi teknik özelliklerine bakarak değerlendirilmeyin. sonra "bu daha iyi" diye aldığınız ahmet daha yüksek watt'la çalışıyor olur, daha çok enerji harcar. ama onun yanında beğenmediğiniz ali enerji tasarrufludur, az yakar. pişman olursunuz.

Aslında önemli değil, yani dolaptan peynir çıkarıyorsa yeter ve yapıyorsa ne güzel de, bunu tek başına değerlendiremiyorum. Normalde çok yemek yapmasa da olur ama evin tüm işi bana yıkılacaksa, onun 'Hayır, ben yemek yapmam' diye çekilmesini kaldıramam. Fazla fazla yiyorsa, bir tencere dolusu yemek en geç iki günde bitiyorsa, her gün değişik çeşitlerde yemek istiyorsa, iki üç gün aynı yemeği yiyemiyorsa, bu tarz şeyler benim için pek makul değil. O zaman yemek işine el atmasını beklerim. Yani işten gelince ikimiz birden yemeğe dalabiliriz. Ben bir şeyler yapmaya çalışırken o salataya ya da ıvır zıvıra dalabilir de, 'İşten geldim, yemeği yaptım, yarına yemek kalmadı' ya da 'Her akşam ne yapacağımı düşünmekten bıktım' durumu olmadıkça sorun değil. Tabii, ara ara sevdiği bir yemeği yapmak, sunmak isterim ama benzer bir jest de arada olsun isterim. Yapamıyorsa da çok sorun değil; yeter ki hayatın o kısımları müşterek olsun ve mutfak düşmanım olmasın.

beimki harika yemek yapıyor
çok mutluyum

iyi yemek yapabilen erkek, kriter degil ama buyuk arti

seks kadar önemli +1

Benim için hiç bir önemi yok, ben her türlü yemek, pasta, börek konusunda gayet iyiyim. Ha artı puan belki heveslenip de mutfağa girdiğinde mutfağı aşırı batırmaması olabilir, ilgisi varsa destek olurum, onun dışında bir beklentim yok.

önemliymiş aslında

önemli değil, ben yapar doyururum ikimizi de.

Yemek yapmayı severim.
Yemek yemeyi çok severim.
Güzel yemek yapan bir adamı daha çok severim.

Ama sadece olsa iyi olurculardanım, kriter değil.

yemek yemeyi ve mutfakta bulunmayı severim ama maalesef yapma konusunda çok beceriksizim. yaparım ama lezzetsiz olur yani, oturup yemek diye yemezsin. gerçi bu durumda yapamıyor oluyorum, neyse jsfjskls.

aşqımı iyi yemek yapamıyor diye daha az sevecek değilim ama iyi yemek yapabiliyor olması benim gözümde tanrıça mertebesine yükseltir kendisini. ben bir kadın için "bunu severim lan/bununla evlenirim" demişsem, o da beni sevmişse, yemek yaptığı takdirde ondan asla ayrılamam diye düşünüyorum. duygusal olarak KARI GİBİ bi herifim, kaprisim tatavam çoktur ama arpamı suyunu verdiğin zaman dönüp de başkasına bakmam aq öyle bi özelliğim var, evcil hayvan gibi adamım.

o yüzden iyi yemek yapabilmesi müthiş bir artı benim için. yapamıyorsa da canı sağolsun birlikte kıra döke öğreniriz. tahammül edemediğim tek hatun cinsi, "ay ben yumurta kırmayı bile bilmem ki" diyen ve hatta bununla övünen tipler. bunlara günahımı bile vermem, güvenmem. bugün yumurta kıramayan yarın vatan haini olur, terörist olur. iyi yemek yapamayabilirsin, yemek yapman gerekmemiştir vs. ama yenebilir seviyede bi makarna, menemen, basit bi çorba falan yapabil aq yuh.

Düzenli ilişkide, evet.

güzel yemek yapan kızla sevgili oldum.
yemek yapmayan kızla sevgili oldum.
acayip güzel yemek yapan kızla sevgili oldum.
yemek yapmayı sevmeyen, seven, isteyen, istemeyen vs farklı farklı kızlarla sevgili oldum ve cevabım: Zerre önemli değil.

Benden iyi yapmasi onemli cunku ben yemek yapmayi pek sevmiyorum.

Hic onemli degil.

Önemli değil

Her yaşın kendi kremi var. Ya da kremi demek doğru olmaz, ihtiyacı dyelim. Eğer 22 yaşında "Kırışık kremi lazım" deyip 40 yaş cildinin ihtiyaçlarını kullanmaya başlarsan, 30 yaşında 50 yaş kremi diye gider ve 50'inde artık krem işlemez, mumyalamak zorunda kalırız. 20 yaş cildi çok genç olur, kırışıklık karşıtı bakımı henüz gerektirmez ama Eda Taşpınar misali güneşte kavrulmuşsan belki daha yoğun bir şey gerekir. Ayrıca, kırışıklık bakımı saat gibi bir anda gerekmez, zaman içinde yavaş yavaş dönüşür. Örneğin, senin yaşında yağ kontrol edici ürünler kullanıyordum, sonra nemlendiriciye döndüm. Şimdi ise yavaştan daha yoğun nemlemdiricilere dönüyorum ve göz kremim var. Önemli olan cildin ilacını belirlemek, ona göre zamana ayak uydurmak ama şu anda bu tarz şeyler için çok gençmiş gibi duruyor. Yoğun ürünler için küçük bir yaş.

Güneş kremini doktor hep (yaz/kış) kullanmamı söyledi ama benim cildim çok çanuk kızarır güneşte, hiç bronzlaşmaz ve amcamı cilt kanserinden kaybettim. Dolayısıyla ailede de var ve paranoyakça kullanmak zorundayım. Bunun dışında, güneş keemleri de kimyasallı ve bu yüzden dengeyi bulmak şazım. Bir doktor dedi ki "30 spf için bir kapak dolusu kimyasal varsa, 50 spf'de bir bardak var. Bu yüzden 30 spf ile sık sık sür, sakın yanma". Buna dikkat ediyorum. Ben de yüz için uygun krem arayışındayım. Yağlı olsun istemiyorum ama kuru olanlar da yüzüme yoğurt/kireç karışımı sürmüşüm gibi duruyor.

o kremlerin hiçbir faydası olduğunu düşünmüyorum. 33 yaşındayım hayatımda hiç krem kullanmadım kırışıklığım da yok. sağlıklı beslenir bol su içer spor da yaparsan kreme fln ihtiyaç yok.

Aychovsky+1 demeye geldim.

Bu yaşlarda cildin temizliğine dikkat etmek ve hafif bir nemlendirici krem kullanmak yeterli oluyor. Ben daha bu sene çok hafif olan bir göz kremi kullanmaya başladım zira gözaltlarim çok kuruyordu, far ve kapatıcı pul pul dökülüyordu gözümden. Su gibi formu var zaten, direkt emiliyor. Senin böyle bir ihtiyacın yoksa (ki 22 yaşında genelde olmaz) onu da kullanmana gerek yok.


Güneş kremini yaz kış kullanıyorum, o yaştan bağımsiz bir şey. Disariya çıkmadan önce mutlaka sürerim. Avene ve la roche posay'ı dönüşümlü kullanıyorum; bu ara elimde Avene var.

Hepsine +1
Cildi nemli tutmak gerektiği kadar güneşin zararlı ışınlarından da korunmak lazım. Kırışıklık gidericilerin kırışıklıkları engellediğini sanmıyorum o kadar kullandım bu faydasını da görmedim ama yeni oluşacak kırışıklıkları engelliyor olabilirler ki bunu da bir kırışıklık önleyici ile değil normal e vitaminli yüz kremleriyle yapmak yeterli bence.
Su içmek çok önemli. Kırışıklık önleyici kullanmak yerine birer besin takviyesi olan collagen ve hyaluronik acid hapları kullanmak daha faydalı olacaktır. Kullananlar öyle diyor en azından. Bunları yurt dışından almak daha uygun bu arada.

Çok takıyorsan bu konuyu hyaluronic asit ve kolojen içeren desteklerden al. Kremler konusunda da hyaluronic asit içermeyen krem kırışıklık konusunda işe yaramaz.

Güneş kremi zaten sürmen gerekiyor. Ben solante kullanıyorum.

dermatologum gunes kreminin kirisiklik onlemede %80 etkili oldugunu soyluyor. yaz kis en az 30 tavsiye eder. beyaz tenliyim.
la roche posay kullaniyordum ancak boyle elime beyaz beyaz gelmeye basladi onu birakacagim, rahatsiz ediyor, bioderma da kullaniyorum, memnunum. la roche posay bu sene bir sprey cikarmis hem onu hem de avene deneyecegim, beyaz dokulmenin olmadigini okudum. bir ara solante kullandim ben de ama bana cok agir geldi, hafif su bazli gibi bir sey tercih ediyorum.

19 yaşındayım. 16-17 yaşımdan beri her sabah ve akşam yüzümü temizler tonikler ve nemlendiririm. İki ayrı nemlendirici kullanıyorum. Biri göz altı nemlendirici diğeri yüzümün geri kalanı ve boynum için. Göz altı hassa olduğu için daha farklı bir nemlendirici kullanmak gerekiyor.

ve evet yüzünüzü nemlendirmezseniz kırışıklıklarınız ilerleyen yaşlarda artar tabi sadece bu etken değil genetik faktörleri de dikkate almalısınız.

Cilt tipinize göre krem seçmelisiniz. Kuru ciltliyseniz yağlı kremleri, yağlı cilde sahipseniz su bazlı nemlendirici kremleri tercih etmelisiniz. (Aynı şey güneş kremleri içinde geçerli) Ama unutmayın yüzünüzün yağlı olması aynı zamanda iyi nemlenmiş bir cilt demek değildir. Örneğin benim yüzüm hem yağlı hem de nemsiz. Yaşlanma karşıtı kremlerde var piyasada ama ben açıkcası onlara pek güvenmiyorum biraz marketing gibi geliyor.

Benim cildim normalden yağlıya dönük ve aşırı hassas bir cilt o yüzden piyasadaki çoğu üründen memnun kalamıyordum hassas olduğundan dolayı. Kielhs bile benim iin çok iyi değildi.
Ama uzun zamandır rossmandan aldığım rival de loop markasının göz altı kremini ve yüz kremini kullanıyorum gayet memnunum ve ikisi 30tlye geliyor sanırım.

güneş kremine gelirsek kışın bile güneş kremi kullanmalısınız özellikle yaşlanmayı önlemek için ve kırışıklıklarınızı önlemek için. Benim malesef güneş kremi alışkanlığım hiç yok çünkü yüzüm çok hassas herhangi bir güneş kremini alıp yüzüme sürersem olacakları siz düşünün vücut hemen tepki gösteriyor. Anca gerçekten iyi bir doktora gidip onun tavsiyesiyle almalıyım ona da malesef zamanım yok.

Aklınıza takılan bir şey olursa mesaj atabilirsiniz. Yardımcı olmaya çalışırım.

Not: kesinlikle uzman vs değilim sadece tecrübelerimi yazdım, sevgiler

26 yaşındayım, göz çevresi için özel nemlendirici ve yüzüm için güneş kremi kullanıyorum. Yves Rocher ikisi de. Bence 30'a kadar güzel bi nemlendirici ve iyi bir temizleyici yeterli.
Konuştuğum cildiyeci doktorlar ve eczacılar kırışıklık kremlerinin biraz yalan olduğunu söylediler. Asıl önemli olan göz çevresine, yüze dokunup masaj yapmak, nemli tutmakmış.

Odaya girmeden ses kaydını başlat sonrasında seans anında telefonunu elinde hiçbir şey yokmuş gibi tut. Odadan çıkarken ses kaydını sonlandır. Böyle basit şeyleri de kafaya takma, bu olayı bile büyütmüşsün kafanda bak.

@Siradan cinko karbon pil+1
Ayrica once saglik sorununuzla ilgili testleri yaptirin ve bunun tedavisini arayin. Bazi saglik sorunlari da psikolojinizi etkileyen seylerdir. Psikologunuzun biglilendirmesi lazim. Siz bu haldeyken nasil psikolojinizi duzeltebilirsiniz ki?

Kabul etmez muhtemelen. Bu bir suçtur ayrıca. O kişinin yerinde ben olsam ve bir şekilde fark etsem hukuki yollara başvururum. İlk seansta bilgilendirilmiş onay formunda da belirtilir zaten. Aklında tutmanı gerektirecek öğüt verir gibi işleyen bir psikoterapi yaklaşımı yoktur.

bence de etmez çoğu süre bitsin de paramı alayım derdinde çünkü.

Kabul etmeyebilir.
Unutkanlık normaldir. Depresyondayken bilgi işleme yavaşlar bellek dikkat gibi bilişsel beceriler zayıflar.

Roe+1
Sormadan kayıt yapmanız etik değil.
Belki terapist karşıt transferansla size kendi deneyimlerini yansıtabilir, danışan siz olabilirsiniz ama bu gizliliği ihlal edebileceğiniz anlamına gelmemeli.

Coca cola +1

Boyle bir sey etik degil. İzinsiz yapılması hic degil

arkadaşlar sorum yanlış anlaşılıyor galiba. böyle bir şeyi izinsiz gizlice yapamayacağımı zaten belirttim. benim size sorum: unutkanlık durumumu doktora açıklayıp ses kaydı almak istediğimi belirtsem tepkisi sizce ne olur? seansta böyle bir sey yasayan var mı? buydu. sevgiler herkese.

Gizli kayıt almayın + 1 (Zaten almayacağınızı belirtmişsiniz ama yine de vurgulansın istedim)
Kabul eder mi bilmiyorum ama kabul etmese bile bir çözüm yolu önerebilir belki. Belki de belirli kısımları kayıt etmenizi kabul edebilir. O kısmı aklınızda olsun isteyebilir.
Bir de zaten unıutma sorunu bir insan bile psikoloğa gitse, oradaki 1 saat içindeki duygu hengamesinden ne konuşulduğunu unutuyor. Orada 'Psikolog bana bunu söylemişti, aklımda tutup şunu yapayım' diye bir olay olmuyor. Hatta, çıkınca bir 'Ne demiştim ben ya? O da, işte, bir şeyler söylediydi' durumu oluyor. Önemli olan onun söyledikleri lafları hatırlayabilmek değil zaten, önemli olan orada söylenenin içe işlemesi. Bunun dışında, bence hatırlamanız gereken bir durum varsa o kısımlar için kayıt izni verebilir.

Hayatta kabul etmez.

daha önce ses kaydına alan bir tanıdığım vardı. Sıkıntı yapacak bir şey yok ama sorma bence gerek yok.
1- telefonu uçak moduna al (biri ararsa ses kaydı duruyor)
2- ses kaydını aç
3- masaya ters bir şekilde koysan bile anlamaz. Eğer bunu yapamam diyorsan hırkanın cebine vs koyabilirsin. ben 200 kişilik sınıfta hocanın ses kaydını alıyorum o kadar sese ve uzaklığa rağmen jilet.

İlk cümleyi anlamayanlar favlasın beyler.

Edit: düzelmiş (: baş ve omuzlar iyidir.

Yves rocher in bir kepek önleyici şampuanı var narlıymış. Kepek problemine bir tek bu şampuan iyi geldi. Öneririm

kepeğe iyi gelen clear biliyorum ama iyi gelmeyeni napcaksın anlamadım.

yıllar önce kepek sorunum için bir kaç ay boyunca sebamed'in kepekli saçlar için olan şampuanından kullanmıştım. o zamandan beri saçımda kepek yok.

head and shoulders clinical strength

Sebamed kullan. Düzgün phlı olsun. Sık sık değiştirme şampuanı. Az kullan miktar olarak da. Vichy de iyi. Bir modeli vardı onun unuttum. Bioderma dan da memnun arkadaşlar.

(bkz: konazol)

Sakın konazol kullanma derim. Sakın !

En altta kesin çözümü anlattım;

eksiduyu.ru

mattiadestro + 1
Ayrıca, Novocrin Sulfur. Şu zamazingo ,çok başarılı.
www.eczanemizde.com.tr

Tresan 6 bitkili Kepeğe Karşı Etkili, mükemmel etki yaptı bende. Öneriyorum.

Zaten homoyum seçeneğinin olmaması bence olmamış gerekliydi

geçen gün dil öğrenme çetleşme sitelerinden birinde çocuğun biri pek hoş konuştu.
eşcinseldi. başkasına da söylemiştim burda da söyliyim. ulan bir gururum okşandı ki sorma :D
"şşş sus mus" dedim çocuğa ama içten içe de "ulan aslanım kaplanım" diyodum kendi kendime :D

bu bence herkesin hoşuna gider.
iltifat sonuçta.

erkek, 24, evim var, mühendisim :D

UYGUN BİR ŞEKİLDE DİLLERİM.

"hocam buyur" deyip zorla dahil etmedikleri sürece başkalarının eşcinsel ilişkisiyle derdim yok. hemcinsim benden hoşlandığını söylerse de kırıcı olmamaya çalışırım. zor bir şey olduğunu düşünüyorum çünkü. düşünsene abi, hayatın boyunca 100 kişiden hoşlansan bunların belki 90'ı seninle aynı cinsten bile hoşlanmıyor olacak. can sıkıcı bir durum olsa gerek. eşcinsellik zor iş. o yüzden kalp kırmak istemezdim, düzgün bir dille streyt olduğumu ifade edip alkışlarla uğurlardım. bi de nasıl hoşlanmış lan o önemli. beni maskülen bulduysa tamam da "mmm gödü de pek tatlıdır bunun" diye düşündüyse huzursuz olurum. hayvan herif. fatih portakal sesiyle okuyun: terbiyesiz adam!

22E

Kadın, 26.
Hoşuma gider. Şöyle ki, bi erkeğin söylemesinden daha çok hoşuma gider. Ama karşılık veremeyeceğim için üzülürüm. Ben de ona iltifat ederim beğendiysem, ama ileri gitmem.

Kadin guzelse soyle citi piti falan, benim de kafam iyi keyfim yerindeyse sartlar olgunlasirsa neden olmasin :))) höt höt erkeksi lezlerdense hiç şansı yok, "gec oldu bacım" der kaçarım

Söyledi. Cok zorlandim ya. Cunku bir umutlari var, ne olursa olsun. Istersen heteroseksuel ol, yine de ondan etkilenmeni bekliyor. Bir de dusunsene, nasil bir sey basarmis olacak, basarsa, muazzam bir his olurdu herhalde. Hic kadinlardan etkilenmeyyen birini kadin olarak etkilemis! Tanidigim da birisiydi, tepkim yumusacik bir red oldu, ne olacak baska.

Eger bi iliskim yoksa ve bende onu begendiysem neden olmasin derim..bicurious egilimim olabilir..cunku kadin vucudu da her zaman cekici ve tahrik edici geliyor bana.

Benim başıma geldi, teşekkür ettim, çok da hoşuma gitti yalan söylemeyeyim. Herhangi bir ilişki veya temas durumumuz olmadı, hemcinslerimden hoşlanmıyorum. :D

Gadın, yirmbeş.

Bir kere öpebilirim. Sadece o kadar.

Erkek 23.

Çarşı garışır gardaş.

Herkes begenilmeyi sever

öncelikle @fıytfıyt +1

benim de hoşlandığım biriyse çok mutlu olurum deli misin, değilse de söylerim

27K

fıytfıyt+1

herkesin yorumu hoşuma gider denerim vs olmuş. Ne kadar doğru bir genelleme yapacağımdan emin olamadığım için kendi adıma en azından söyleyebileceğim heteroseksüel olan kadınlara senden hoşlandım diye atlama riskini almam. Sizlerin dediği gibi de deneyelim diye karşılık alacağımı da düşünmüyorum.
(Ki bu yorumumu heteroseksüel olarak kendini tanımlayan biri ile 2 sene beraber olan biri olarak söylüyorum. İlk adımı karşıdan beklemek daha garanti oluyor.)

Karşılık veremeyeceğim için üzülürdüm, kadın yanda erkek fark etmez; hoşlanmadığım birinin gelip açılması üzer beni. Hele ki arkadaşsa, arkadaşlık gitti diye daha da üzülürüm.
33k

no, thx.

erkek, 23, ahırım var, at antrenörü

yapılıyor. ırkçılık haklı olamaz ama tepkilerin bir kısmı haklı.

Irkçılığa maruz kaldıklarına şahit oluyorum.

Kesinlikle yapılıyor.

düşünmekle kalmıyor görüyorum, görüyoruz.

ırkçılık bir illettir, insanlığın başındaki en büyük beladır, "yoksa haklı tepki mi sizce?" gibi bir soruyla aynı yerde bulunması bile utanç verici.

Zor durumdalar evet, bizi daha aşağıda görüyorlar ama orası kesin. Belki ırkçı belki sadece türk olduğumuz için o kısmını bilmiyorum.

hayir aksine bizden daha rahat yasiyorlar bu ulkede oturdugum mahallede iki tane suriyeli bakkal var.

Çoğu durumda yapılıyor.

Ben en çok 'onlar burda yaşıyor, bizim askerlerimiz orda şehit oluyor. Toplayıp hepsini askere göndersinler' kafasindakileri anlamıyorum. Benzer bir durum yasasalar topuklarını vura vura Bulgaristan sınırından geçmeye çalışacak adamlar saçma yorumlar yapıyor. Kaldı ki suriyeliler 'gidin bizim ülkemize girin' demedi, kendi hukumetimizin fikriydi bu.

Her milletten olduğu gibi Suriyelilerin içinde de kötü olanları vardır elbet fakat tüm insanları genellemeyi ben anlamıyorum. Bu insanları kontrolsuzce ulkeye alıp, her yerde dilenmelerine neden olan hükumete kızmak gerek.

fraise + 1

Irkçılığa maruz kaldıklarını düşünüyorum. Aynı durumda biz olsak, biz de benzer koşullarda benzer şeyleri yapardık.

Bizden daha iyi yasamiyorlar, gordugunuz uc bes ornekle ya da abartilan gazete haberleri ile degerlendirmeyin lutfen. Suriyelilerle calisan bir cok stk var, bir sure gonullu calisip hallerini gorebilirsiniz. Irkcilik yapiliyor ve irkciligin 'ama'si, bahanesi olamaz. Sistemden faydalanan, sistemi kotuye kullanan insan her yerde var, basta kendi insanimiz (yurticinde ve yurtdisinda), bunu irkciliga mazeret sayamayiz.

bırakın allasen. düzgün adam tr'ye niye gelsin. nerde it kopuk var onlar geldi.

daha bugün plazalar çevresinde 20 tane suriyeli keko erkek önlerine gelen kadınlara sarkıntılık edip, erkeklerin üstüne üstüne yürüdü, sıkıştırdı. herkes bir yere kaçıştı. hani nerede medeniyet? kim ne yaptı onlara da böyle davrandılar? sayın aychovsky anlat abi hangi şartlar oluştu bugün de böyle davrandılar?

sktrip gitsinler. ülkelerinin kötü halinden kaçıp sığındığı ülkede terör estiren mantığı anlamıyorum ben de. insan gibi davransalar kim onlara ırkçılık yapacak? bi tane siyasi de çıkmış o kadar suriyeli içinde 30-40 bin kötü insan olabilir diyor. 30-40 bin diyorsun. bir ilçe nüfusu.

eğer şöyle bir şey olsa, türkiye'de veya dünyanın başka bir yerindeki tüm suriyeliler üzerinde ırkına göre bir olumsuz fikir olsa, ırkçılık olur.

biz de cono aşiretini yollayalım suriyeye, adamlar ortalığı dağıtsın, suriyeliler bu gelenlere tepki göstersin. alın size türklere yapılan ırkçılık.

@stewie yazınız kendi içinde çelişkiler içeriyor zaten ama en beğendiğim kısmı "insan gibi davransalar kim onlara ırkçılık yapacak?" cümleniz oldu.

evet yapılıyor ama şaşırmıyorum tabi. özellikle bizim batı ege'de ırkçılık yaygındır. kürtler, çingeneler, suriyeliler ilk sırada sonra ermeniler ve rumlar gelir. belli bir yaşa gelene kadar taşaklarımın pırlantadan mamul olduğuna inanacak kadar aryandım. hakkını vermem lazım; artık komünist değilim ama zihinsel gelişim sürecimde ırkçılığı aşmayı komünizme borçluyum.

Evet aşağılanıyorlar, sosyal yaşamda kötü muameleye maruz kalıyorlar görüyoruz.
Mesela geçen dolmuşçu önünden son anda geçen bisikletlilere kızıyodu, 1 geçti 2 geçti bunlar Türktü, bişey demedi, sonra bi suriyeli geçti hemen arkalarından aha bak suriyeli işte dedi kornaya bastı huzursuz etti adamı.

Ama şu var, suriyeli kadınlar da erkekler de bakışlarıyla beni inanılmaz huzursuz ediyolar. Kapalı değilim diye, çarşaf giymiyorum diye hatta bişeyler söyleyenler de oluyor sanırım kendi dillerinde, işte böyle yapanlardan nefret ediyorum. Bunu yapan Türklerden de nefret ediyorum!

@luchetti, beyfendiciğim. yazımı beğendiğinize sevindim. daha güzellerini siz hayranlarım için gelecekte yazmak üzere saklıyorum.

siz biraz daha okuyun. pekişsin.

ırkçılık ve onur kırıcı davranışlara maruz kalıyorlar.

Evet hatta yapmak için çabalıyorum.

yapardım.
hele yanımda sevdiğim olsa, düşünmem bile.

yaş önemli değil, ecnebilerin dediği gibi: "run for your life !"

35 yasindayim suan imkan olsa yaparim, zaten buradada super imkanlarla yasamiyorum, eger senin imkanlarin harikaysa 8-10 bin ve uzeri bir gelirin varsa dur yine bir dusun, burada oyle bir durumun yoksa gidecegin ulkede standartlarinin cok dusecegini sanmiyorum. ayrica sevgiln varmis, hadi yalniz olsan gerek yok diycem ama yaninda birisi olacak. hayata bir kere geliyorsun, yeni seylere sans ver.

Arkama bile bakmadan giderim. Ailem burada evet ama onlara ne kadar faydam dokunuyor tartışılır. Yurtdışında hem kendime hem gelecekteki çocuğuma iyi bir yaşam sunabilirim Avrupada. Zaten tek korku yalnızlık olur onda da evleneceğim adam destek olur zaten. Arkama bile bakmam Avrupa'da oturup dil oğrenecegim üstüne bir de yuksek lisans yapacagım ha. Vay arkadaş. (İmrendi)

yaptim, mutluyum
hayatim bir degil, 3 tik ust seviyede

edit: buradaki özne ben değilim diye sonradan eklemişsin, ben yazarken allahıma yoktu o. ben sensindir diye düşünüp ona göre şeyaptımdı.

"otuzlu yaşlarında ya da yirmilerin sonlarında olmayan şerefsizler yazmasın" demediğin için çok yakında 23'ü dolduracak bir zırtapoz olarak yazıyorum,

ülkenin şu anki durumunu, bildiğim kadarıyla senin durumunla da birleştirecek olursam, ben bu riski alıp ülkeden kaçardım. seni daima çalışkan biri olarak gördüm, yanılmıyorsam halihazırda evropa vatandaşlığın da var zaten. hatta bir dakika ya, sen niye hala burada saygın iş kurulu düzen falan deyip duruyorsun ki, niye gitmiyorsun? orada da düzen kurulur, orada da yaşanır. düzen kurana, dil öğrenene kadar geçen süreçte yatağına bağlı vaziyette kalmayacaksın ki. öyle veya böyle hayat yine akacak, buradaki gibi olmasa bile yine yaşayacaksın.

ben yurtdışında yaşamayı kısa süreli olsa da tecrübe ettim. ne kadar ağır gelebileceğini, tatile gitmekten ne kadar farklı olduğunu gördüm. yine de bir avrupa ülkesinde yaşama şansım olsa bugün arkama bile bakmadan giderim.

bu ülke, hele ki genç bir kadın için, hiç güzel değil. ben senin avrupa görmüş bir insan olarak buraya nasıl bu kadar bağlandığını da hiç anlamıyom zaten. ben olsam giderim. hani klasik "o dönemin şartlarında değerlendirmek lazım" geyiği var ya... sen de gittiğin ülkenin şartlarına göre değerlendir kendini.

türkiye'de asgari ücretle çalışacak olsam, annesiyle yaşamak zorunda olan top sakallı teknosa çalışanı olurdum. ne geleceğim, ne gerçekleştirebileceğim hayallerim, ne de düzgün bir yaşantım olurdu. kendi adıma konuşuyorum, başkası pekala yardırıp gidebilir.

öte yandan almanya'da asgari ücretle çalışacak olsam muhtemelen yurtdışı tatilleri yapabilecek, işe bisikletle falan gidebilecek, netto kasiyeri olduğum için toplumda boş beleş adam muamelesi görmeden sakin sakin yaşayabilecektim. ben bu yüzden evropa'da yaşam için (almanya-fransa gibi ülkeler için söylüyorum) birkaç adım geri gelmeye razı gelirdim. evet biliyorum insan her yerde aynı, almanya da öyle cennet değil ve asgari ücretle çalışan bir yabancı olarak insanların bana bayılmayacağını biliyorum ama sonuç olarak kötü değil işte ya. değil yani bence.

ben rus dili edebiyatı okuyorum çünkü çok istediğim halde avrupa'ya gidemiyorum. bu yüzden rus hükümetine çalışıp avrupa'nın birlik ve beraberliğini bozmak, hansgillere falan nükleer bomba atmak istiyorum. tamam rusya'yı ve rusları gönülden severim ama motivasyonlarımın başında avrupa'yı bozmak geliyor. evet. ya benimsin ya kara toprağın çünkü.

git fraise, git. iki yıl oldu galiba, soruyorsun. git. valla git ya.

çok üzüldüm biraz sevineyim,

www.youtube.com

Kesin evleneceksem dil de öğrenirim, dünyanın bir ucuna da giderim.

Senin durumunda olsam ben de aynısını yapardım sevgilimden bunu istemek bencillik değil bence ikinizin de iyiliği için istiyorsun.30lu yaşlarımda değilim belki o zaman değişikliğe daha karşı olurdum tam kestiremiyorum ama şu anki düşüncem bu şekilde.

Gitmezdim. Bence sen de gitmek istemiyorsun. İstesen bugüne kadar çoktan gitmiştin.

şimdi bekara karı boşamak kolay. adamın kurulu düzeni var, iyi ve geleceği olan bir işi var. ailesi var. bunları bırakıp sevgilisiyle bir maceraya atılmak istemeyebilir, bu en doğal hakkıdır. fazla zorlarsan ayrılık kapıda. na işte buraya yazdım.

bu bir bakış açısıydı. kısıtlı bilgilerle bunu söyleyebiliriz.

sevgilinin kapasitesi de önemli. belli bir yaştan sonra sıfırdan başlamayı göze alamayabilir. burada mutludur belki de, belki de senin buraya ayak uydurmanı bekliyordur. aynı sorunun sana sorulduğunu düşünürsen daha iyi anlarsın. neden bu soruyu sen ona soruyorsun da o sana soramıyor? avrupa'da senin rahat edeceğin bir hayat yerine türkiye'de onun rahat edeceği, senin bir dönem gelişmeni gerektirecek bir hayat önerisini neden o sana soramıyor?

Bana sorulsa giderim ama çalışmak, dil öğrenmek bana kolay geldiği için. yapmakta zorlanacağım bir şey olsa, türkiye'de bırakmayı istemeyeceğim insanlar olsa, rahatımdan vazgeçemeyebilirdim.

düzeni bozma

gideceğim yerin yaşam standartları önemli. temelli mi kalıcam orda bu süreçten sonra o da önemli. bunlar okeyse 3-4 yıl bişey değil. ben giderdim.

Gereksiz bir macera olur. Bunu yapmam için iki şey olmalı: Ya Türkiye savaş haline girer, ben de kaçmak için giderdim; ya da tüm bu işlerin sonunda astronot olma şansım olurdu, onun için giderim. Yoksa kurulu düzenim, geleceği ve kazancı olan iyi bir işim varken yurtdışında 3-4 yıl sığıntı bir hayat yaşamayı göze almazdım. Kaldı ki bizim planladığımız süreler hiçbir zaman nokta atışı olmaz, yani 3-4 yıl diyorsak o iş en az 6-7 yıl olur, hayatımın 6-7 yılı çöpe atamam bu şekilde. Ha ama dediğim gibi, işin sonunda astronot olacaksam şansımı denerdim.

taşınırım.

temmuz'da evleneceğiz. yabancı dilimiz çok iyi değil biraz dilimizi geliştirip bi şekilde gitmek istiyoruz.

Burada ne kadar maaş aldığım hangi şehirde yaşadığım önemli faktörler olurdu. Gideceğim Avrupa ülkesi de önemli bence
Sektorel olarak çalıştığım ve esimin çalıştığı alanın o ülkedeki durumuna bakar tr'den daha iyi şartlarda yasayabilecegime ve er ya da geç buradaki standartimi yakalayabilecegimizi düşünüyorsak sevgilimi ya da esimi de ikna ederdim ve gitmek için tüm şartları sağlamaya çalışırdım

su anda 30lu yasların basında yeni yeni , düzen kurmus rahat etmiş birisiyim

hiç bir sey beni tekrar dil ögrenmeye , tekrar yuksek yapmaya itemez . birazda kafam rahat olsun artık yaş olmus 30bilmem kaç

valla içim bir kötü oldu
yurt dışında hazır iş var , ortam var , calısma kosulları mukemmel , mmaş on numara , 2-3 ayda bir 2-3 haftalıgına seni turkiyeye yolluyoruz filan derlerse düşünebilirim :D

sonunda hep mutsuzluk vardır bu işlerin .. hep ama

Yaptığımı biliyorsun. Aile, kurulu düzen, kadrolu iş, para, vb. ne varsa hepsini dağıtıp geldim. Düzenimi yeni kurmuştum ve uzun zamandan sonra her şey düzene girmişti. Türkiye'deki imkanlarım düzgündü, yoluna giriyordu. Borcum harcım yoktu, beyaz yakalı ayarında maaşım vardı; fıstık gibi yaşıyordum. Biraz yoruluyordum gerçi, 4 saatlik trafik dışında derdim yoktu.

Şimdi, daha da çok çalıştığım, asgari ücretin az üstünde kazandığım, yaşamakta zorlandığım, düzenin ötesinde bir durumdayım. Hayatım yetişkin hayatından, öğrenci hayatına başladım; bildiğimiz sıfırdan ama bu bir 3 seneden sonra normale girecek.

Türkiye'de 3 sene sonra yine aynı yerde olacaktım, iş yerinde mobbing'e uğruyorduk ve o daha da yoğunlaşarak devam edecekti. Arkadaşlarım KHK'larla atıldı, belki ben de atılanlardan biri olacaktım. Geldikten sonra 'Tam zamanında gitmişsin, çekilmez oldu burası' diyen mesajlar aldım bol bol. Pişman değilim geldiğime ama güzellik bedavaya gelmiyor tabii ki.

Üstelik bunu birkaç sene sonra tekrar yapmak durumunda da kalabilirim. Bu ülkede olacağımın bir garantisi yok. Dil öğrenip başka bir ülkeye geçmeyi de deneyebilirim. Ama şunu biliyorum ki birkaç sene çok stabil bir düzenim yok.

temelli orada kalabileceksem evet. yoksa dil okulu için gitmeyi mantıksız buluyorum. yüksek için de gidilebilir.

Hayat cok kisa, fazla garantici olmamak lazim diye dusunuyorum. Ben olsam kesin giderdim, hatta su an bavulumu toplamaya baslardim. Ha bu arada ben yillardir burada dikis tutturamamis biriyim, onun da etkisi var, belirtmis olayim. Gidince de hersey cok guzel olacak diye birsey yok, ama yine de denerdim.

Not: 30 kusur yasindayim.

Kriterlere uyan birisi olarak, duruma bağlı diyorum.

Burada ticaret vs. yapıyorsam, işimi oturtmuş ve rahata alışmışsam bir daha düşünürüm. Ama normal bir çalışan vs. isem, şartlara bakarım. Eğer çok yoksulluk çekmeyeceksem ve köle gibi çalışmak durumunda kalmayacaksam giderim, kim ne demiş şeyimde bile olmaz. Kaldı ki sevgilim çağırıyor diyorsun ve muhtemelen evlenirim diyorsun. İlk zamanlarında sana yardım eder illa ki, o yüzden gidilebilir diye düşünüyorum.

Özet, para sıkıntım olmasa ben çoktan gitmiştim zaten. Maddi olarak burada halihazırda çok iyi durumda bulunuyorsam da yine ciddi bir düşünürdüm ve hatta gitme düşüncesi yine ağır basardı bence.

yaptim, devam ediyorum ama surunmem sanarken surunur hale geldim. pisman miyim degil miyim bilmiyorum, bazen pisman oluyorum bazen olmuyorum. fakat bu olay sevgiliyle beraber yapilacak is degil arkadas, sonu mutlaka kotu biter, kimse sizin icin hayatini degistirmez. degistirse de mutlaka basiniza karar, ya da icten ice nefret beslemeye baslar. siz hangi taraftasiniz bilmiyorum ama iki taraf icin de risk. iki kisinin de ayni seyi ayni derece tutkuyla istiyor olmasi gerekiyor bunu beraber yapmak icin. dedigim gibi, hayat gulluk gulistanlik gecmiyor, bazen maddi bazen manevi cok sayida problem yasaniyor yurt disinda, egitim falan orta yasta, cok zor.

kesinlikle giderdim, türkiye'de şu an iyi gözüken işin olsa ne yazar, yarın ne olacağını biliyor musun, işsiz mi kalacaksın, en doğal haklarından mahrum mu olacaksın, ülke nereye gidiyor belli değil.
hele bu ülke isviçreyse kesin giderim. 30 yaş zaten çok genç bir yaş, aile sıkıntı olabilir sadece onun için de iletişim kanalları çok gelişti zaten.
bence hayati önemi var bu konunun. kesinlikle giderdim

bunun yaşla ilgisi olmadığını düşünüyorum.
30'lu yaşlardayım ve taşınamam.
20'li yaşlarda olsaydım da taşınamazdım, gidip farklı bir ülkede yaşayamazdım.

sevdiğim insanlar benden böyle bir şey istese çok üzülürdüm.

tabii bu benim düşüncem.

ben buraya ait hissediyorum. anadilimi konuşmak istiyorum. buranın yemeklerini yemek ve rakı içmek istiyorum.

bu ülkeyi düzeltebilmek istiyorum.

teşekkürler,

daha kotu kosullarda yaptim bu eylemi, evet su an surunuyoruz ve biraz daha surunecegiz ama mutluyuz.

30larin sonu, evli ve cocuklu.

Ben de bunun yaşla alakası olmadığını düşünüyorum. Kişilik, beklenti ve hayaller ile ilgili bu durum. İsteğinizi belirtmenizin bencillik olduğunu düşünmüyorum, ancak sevgiliniz açık ve net bir şekilde istemediğini söylediyse ısrar etmeniz çok yıpratıcı ve üzücü olur. Farklı zamanlarda ve biçimlerde benzer bir ısrarı babam ve sevgilim üzerimde uyguladılar, üzüntüm ağlamaya kadar gitti fakat hiçbir yere gitmedim. Bu yüzden ısrar etmeyin.

Yaşla alakası yok diyenlere katılmıyorum. İnsan öğrenciyken, gençken garsonluk, kasiyerlik, amelelik yapar fazla koymaz. Ama üniversiteyi bitirmiş eğitimli, iyi de bir işe sahip kişi bir anda hayat standardının bu derece düşmesini kolay sindiremez. Cem Yılmaz gosterisinde diyor ya hani, skmişim İngiltereyi, ne kasıyorsun pasaport görevlisi Pakistanlı diye. Bir zahmet en kalifiyemiz başvursun bakalım, İngiltere'de pasaport görevlisi olabiliyor mu olamıyor mu? Herşeyden once bir göçmensiniz, Hele bir de dile hakim değilsen, bir beyaz türkün burun kıvırdığı sekreterlik, resepsiyonistlik, garsonluk bile yapamazsın. Ha dile gerek duyulmayan bir mesleğin vardır, yazılım, it alanında ya da mutfakta şef sindir. Kendi mesleğini icra edersin, fazla standartların değişmez ya da daha da yükselir o ayrı. Ama her zaman bir yabancısındır, Londra ya da New York gibi bir kozmopolit yerde yaşamıyorsan bunu her zaman hissedersin.

yaparım ve yapıcam da zaten. planlarım o yönde. hatta, gücüm yeterse annemi de yanıma almayı planlıyorum ilerleyen senelerde.

25 yaşındayım. askerliğimi yaptım ve türkiye'de halen yüksek yapmaktayım. yazma sebebim başlığım aklımda kalması ve gaza gelmek. sevgilim yok, sapım, sadece annem ve babam var. başka kimseye eyvallahım yok.

"Yoksa bu kadar çabaya değmez mi diye düşünürsünüz? "

ama buna bazen evet diyorum.

yurtdisinda zorluk cekebilirsin, baslarda her sey farkli gelir. insanlari anlamayabilirsin, kazik da yiyebilirsin. ama bir sure sonra yurtdisina tasinmanin ne kadar dogru bir karar oldugunun farkina varacaksiniz. bu arada yurtdisindan turkiye'ye donus yapanlarin cogu, tutunamamis insanlardir..mesala odtu'de bu sekilde donmus cok hoca vardi.

buradaki mutluluğunun ölçüsünü bilmeden kimse bişey diyemez aslında. yada der de bi sonuca ulaştırmaz seni ama benim kendim için fikrim şudur,yurtdışı askerlik gibidir kardeşim .. hele burada bir evi ailesi evi arabası gelrii olan biri için çok zor bir yerdir. bu durumda değilsen burada alta tabaka olacağına orada alt tabaka olmanı önerebilirim .
burada durum ortalama ve üstüyse kal ,değilse git

Metallica dışında böyle bir grup yok bence Türkiye için. Iron Maiden'ler, U2'lar stat dolduramadı; Aerosmith'in biletleri satamadı Türkiye'de. Yeni nesil saçma sapan grup ya da ergen şarkıcılardan vardır belki benim bilmediklerim ama benim dinlediklerimden anca Metallica stat doldurur Türkiye'de.

justin bieber.

madonna

Justin bieber +1
Bir de belki beyonce

rihanna

Bon Jovi ama o geldi 2011'de. Yeniden gelirse o kadar toplayamaz.
Metallica da daha yeni geldi sayılır ama 10 yıla yakın oldu, toplayabilir.
Justin bieber İtü stadını doldurdu, kampüs veli toplantısı gibiydi zaten.
Coldplay veya Red Hot Chilli Peppers olabilir.

arttırıyorum. arctic monkeys.

bu zamana kadar hiç gelmedikleri için coldplay ve radiohead kesin full çeker.

fişleme olayını hiç duymadım, 10 haftaya kadar yasal olmasına karşın pratikte zorluk çıkarıyorlar lgbtisagligi.org

Söz konusu duyuruda ki aramaların sebebi gebeliği ilk andan itibaren takip edip anne-bebek sağlığını kontrol altında tutmak. Eskiden ebeler kapı kapı dolaşır yeni evli var mı, gebelik var mı sorardı. Cevaplara göre ellerinde ki formlara son adet tarihini falan yazarlardı. Tamam iktidarın bu konularda zihniyeti çağ dışı ama bu derece paranoya yaratmakta abes yani.

Devlet ya da özel hastaneleri bilmiyorum ama şu durum var "Her kürtaj bir Uludere'dir' açıklamasından önce çok sayıda özel hastanede yapılan bir işlemken, açıklamadan sonra çok sayıda özel hastanede kaldırılmış. Yapan hastaneler de az olduklarından fiyatları oldukça yükseltmişler.

bekar ise ve yasal süreler içindeyse özgürce yaptırabiliyor olması lazım. evli ise eş onayı gerek galiba.

özel hastanede yaptırıyorsa bence kayıtlara geçmeme ihtimali var, doktorla olan anlaşmaya bağlı olarak.

yasal sınırları geçtiği halde kürtaj yapan doktorlar da var. onlar hiç kayıtlara geçmiyor tabi.

Valla bazen aynı şeyleri ben de bir müslüman olarak düşünüyorum ama cevap bulamıyorum.

yük. kendinle ilgili olarak bahsettiğin şeylerde de mistik bir taraf göremedim. ateistim ve senin bahsettiğin korkuların yarısını bile yaşamıyorum sanırım. yani ya benim sülalem rahat ya da mevzu tanrı ile ilgili değil.

tanrı kendisini problem olarak vermiş. demiş ki beni çöz. o problemi çözen tanrıyı buluyor. ateizmle mümin arasında ince bir zar var. o zarı yırtan ateist iman ediyor. o yüzden bazı filozoflar iyi bir müminin iman etmiş ateist olduğunu söylerler. hz ibrahim'in kıssası da bunu destekliyor. batan güneş benim rabbim olamaz diyor.
tanrı benim açımdan Allah huzurdur... Varlığı beni teskin ediyor. tanrının yük olarak görülmesinin sebebi çözülememesinden. bir öğrenci düşünün problemde x'i çözemedi. o öğrenciye bu x, çözemeyince problem olur. off çözemedim diye hayıflanır. çözene de sevinç kaynağıdır.

Soruyu çok sevdim öncelikle, sorduğunuz için çok teşekkürler.Bu sorular akıllı insanların tartışmaya devam ettiği ve tartışmanın sonlanmayacağı sorular. O yüzden, akıllı insanlar da tartışsın, biz de kendi aramızda mis gibi tartışalım; ne güzel.

Önce katılmadığım yerlere geleyim. İlk olarak, durağanlığın iyi mi kötü mü olduğu da yine tartışılan bir soru. Çok akıllı adamların bir kısmı bunu ceza olarak görürken, bir kısmı da hedef olarak görüyor. Bu da cevapsız sorulardan biri.

İkinci olarak tam da o an, durağan bir an değil. Yani, 'an' tanım gereği durağan, herhangi bir an zaman içindeki bir nokta olduğundan durağan da; sizin o hissettiğiniz durağanlık tek bir an değil; kısa bir zaman süresi. Bu 'an' aslında varlığımızın tam da farkına vardığımız an. Bunun yalnızlıkla ilgisi hafif var, yalnızken veya oyalanmadığınızda bu kendi varlığından birdenbire haberi olma anını hiç yaşamayanlar var, yalnızken yaşayanlar var, sık sık yaşayanlar var, yanlarında insanlar varken birden geleni var. Bu çeşitli formlarda olabiliyor ve kişiye, hayata bakış açısında göre çeşitli tepkiler verdiriyor. Bu kavrama 'depersonalization' ya da 'hyper awareness of existence' deniyor. Bu aynı uyarana verilen tepkiler kişiden kişiye değişiyor. Bazılarında 'Boşluktayım. Nasıl yani?' diye başka bir boyuta kendi isteği dışında gönderilmiş gibi bir dehşete düşme ve korku yaratıyor. Bazılarında 'Boşluktayım, yer kaplıyorum. Oha, ben varım! Gerçekten varım' diye sevinç verdiriyor ve hatta bunu bilinçli yapmak isteyeni var. Bazılarında da 'Her şey ne kadar küçük ve anlamsız. O kadar uğraşıyoruz da ne gereği var' diye depresyona yaklaştırıcı etkileri oluyor. Dolayısıyla, herkeste ya da doğada safi korku hakim değil. Safi korku hakim olan kişinin kendi doğası. (Eğer doğru anladıysam)

'Depersonalization'dan bir sonraki adım da her şeyi bir bütün olarak ele alıp da bu hissedileni hissetmeye başlamak; yani, 'Oha, koca evren dönüyor. Hepimiz aslında boşluktayız. Her yer boşlukla kaplı' hissi. Yani, sadece kendini değil, uzayın varlığını hissetmek, uzayla birlikte bir varoluş krizi yaşamak. Tanrı da bu noktada kişiye göre yük de olabiliyor, battaniye de.


Bir de anlamadığım kısmı sorayım: Doğaya safi korku hakim olduğunda neden Tanrı problem olmaya başlıyor? Onun ara basamağı nedir? Yani, Tanrı korkuyu yarattığı için mi ölmeli? Ya da bizi korku ile baş başa bıraktığı için mi? Tanrının problem olan kısmı nerede?

Genelleme yapılır mı bilmiyorum. Bunu çalışmak lazım ama bazıları bu boşlukta Tanrıyı huzur olarak görüyorlar, çünkü Tanrı yanına geldiğinde (ya da içinde hissettiğinde) artık yalnız değil ve içi huzurla doluyor. 'ateistlerin içindeki korkunç boşluk' dedikleri de bu boşluk oluyor. Ancak ateistlerin çoğu zaten o boşluğu bu kadar dehşetle yaşamıyor sanırım. Olan da kendine başka yollar buluyor. İnanan için can yeleği, inanmayan için denizde ayağa bağlanan taş. Dinden bahsetmiyorum bu arada, o kısma girmedim. Sadece bir kavram olarak Tanrı'dan bahsediyorum.

Ben hala kararımı vermedim. Aslında durum biraz da 'Umrumda değil, ne yapayım yani' boyutunda, uçak korkusu dışında çok da aramıyorum, küçük aklıma yatmıyor. 'Akşam ne yemek yapmak lazım' daha dert edici bir soru bana. Tanrı inancıyla varlığını bağımsız görüyorum birbirinden. Tanrı varlığı-yokluğu beni rahatsız etmiyor. Kızgın, sitemkar, hayran ya da şükran dolu değilim. Tanrıyı huzur veya yük olarak görmüyorum; daha çok Joker gibi görüyorum. (Film olan değil, iskambil kartı olan) İhtiyaç anında kullanılan bir kart gibi geliyor. Daha çok "Mutlu ediyorsa inansınlar, negzel. Etmiyorsa da sallasınlar, ne gzel. Herkesin şeyine kimse karışamaz" modundayım.

akraba ziyaretleri tatilden sayiliyor mu?

Tek giderim. 1 günlükler bile sayılıyorsa yirminin üstündedir.

Yurtdışına istediğim kadar olmasa da gidiyorum. Sık istiyorum çünkü:D

İki üç hafta gibi uzun süreler de oluyor ama genelde daha kısa.

Son dort yildir en az 4-5 kere.

Yazin 2 hafta sürecek bir tatil, icinde hem denize girme, hem bisiklet turu, hem tarihi yerleri gezme olmali. Büyük sehirlerden ya da cok merkezi yerlerden kaciniyorum. Bütce minimal sinirlarda olmali. Konaklamada lüks aramam asla. Cadirdir, hosteldir... En son kücükken ailemle 5 yildizli her sey dahil`e gitmistim. O konsepten hic hoslanmiyorum.

Ölü sezonlarda da gormek istedigim büyük sehirlere gidiyorum. Aralik sonunda uzun bir tatil var, o sürecte 4-5 günlük tatile giderim. Bazen Türkiye´deki arkadaslarimi, ailemi ziyarete gidiyorum, yine bir haftayi gecmez.

Sehrime yakin sayilacak yerlere, spontane plan yapip giderim, Couchsurfing ile masrafsiz neredeyse gezilerim.

Konsere/etkinlige gittigim bir sehirde iki gece kalip geziyorum mesela, sayilir mi?

Tek basima Orta ve Dogu Avrupa turu yapmistim üc sene once. Simdi iki üc günlük geziler disinda tek gitmiyorum. Tek gidiyorsam esim "trip yapiyor".

Master ogrencisiyim, az cok yeten bir bursum var, yer Almanya. Calismaya basliyacagim nasil olsa yakinda bu kadar gezemem diye, geziyorum iste.

Ben gittiğimde 3-4 hafta kapatmayı seviyorum. Haftasonları yakın yerlere gidiyoruz ama kalk iki günlüğüne Roma yapalım demiyoruz. Keşke desek ama halim kalmıyor.

sık sık olmasa da haftasonları yakın yerlere gitmeyi seviyorum. özellikle cuma ya da pazartesi tatilse. yoksa yorgun olarak dönüyorum önceki haftanın yorgunluğu dinlenilmemiş bir haftasonu ve çalışan bi hafta ile iki hafta dinlenmeden geçince perte çıkıyorum. o yüzden gideceğim yere, zamana, kiminle gideceğime, ne kadar eğleneceğimi falan göze alıp gidiyorum değmeyeceğini düşünüyorsam gitmiyorum. tatildeki önceliğimde görmediğim bi yer olması, deniz kum güneş tatili bana göre değil.

istediğim gibi olmasa da yurtdışına çıkmaya çalışıyorum. bu yaz mesela hindistana gitmek istiyorum ama pek mümkün görünmüyor onun yerine başka yere gidecek gibiyim. tek başıma tatile mecburen gidiyorum. gidicek arkadaşım yok çünkü. çoğu evli, bekar olanların da zamanları uymuyor. zamanla bundan keyif almayı öğrendim. öyle ki kafa dengi olmayan biriyle tatile gidince eziyet oluyor gerçekten.

1 sene iznim olmadığını bilseydim kendimi belli dönemlerde motive edip bi yerlere muhakkak giderdim. 2 ayda bir falan ben kendimi anlıyorum mesela değişiklik istiyorum bi yerlere gidiyorum. gitmediğimde çevremdekileri darlıyorum kendim de mutsuz oluyorum. zaman zaman değişiklik iyidir.

min ayda bir haftasonu tatil modunda bir şeyler yapıyorum. şehir dışına çıkıp tatil amaçlı 3 gün kalmak falansa onu da yılda 4-5 kere yapıyorum. ama öyle 15 gün blok tatilim pek yoktur.

her biri 1-2 günlük olmak üzere ege kıyılarına yılda 15-20 kez.

Geçen sene ohal'den iki aylık ve Ağustos-Eylül'de full kullanacağım iznim yandı. Bir ayı tamamen tatil olacaktı. Özene bezene biriktirmiştim. Bir kere Ramazan Bayramı'nda gidip geldim. İki senedir tatil yapamadım.

1 günlükler sayılıyorsa, 5-6 kere falan yapabildim.

Şu anda, bundan sonraki 3-4 yıl haftasonu yakın yerler gezebileceğim. Senede bir konferansla gidip o bölgeti gezebilirim. Arada da annemlerin yazlığına atarım kendimi.

2-3 kere. her biri de genelde 1-2 haftalık oluyor.

denize gitmediğim için benim tatil anlayışım gezmek, yeni yerler görmek. iki üç haftada bir illa ki gidiyorum bi yerlere. cuma akşamı çıkıp pazar akşamı geliyorum.

İki haftada bir haftasonu bir yerlere gitmeye calisiyorum. 20 falan sanirim.

2-3 kere de izin alip / tatilleri birlestirip bir yerlere gidiyorum

iki haftalik yaz tatili yapiyoruz hersey dahil bir yerde, onun disinda hic bir yere gitmeyiz. sehir disina cikmiyoruz. cocukla gezmek tam bir eziyet cunku.

24 yaşıma kadar sadece 10 günlük bir marmaris tatili yaptım, o da geçen sene.

yazın yazın okudukça oturuyor amk içime. bu sene de tatil yok. alışınca eksikliğini hissetmiyor insan.

Geçen sene bayramların da hafta içine denk gelmesiyle epey yapabildim ama her sene öyle olmuyor :) Hepsi en az bir hafta olmak üzere 5 tatil, 15'in üstünde de 2-3 günlük şehir dışı turu yaptım. Kendi kendini koşullayıp, belirli bir plana sadık kalmazsan kısa süreli şehir dışı tatilleri fiziksel olarak ta, mental olarak ta seni zorlamaz. Önemli olan istediğin saat, istediğin yerde kafana estiği gibi hareket etmek.

r ile ne yapmak istiyorsun?

basit işler
machine learning
data science
veri madenciliği

R for everyone - Jared Lander
Learning with R - Richard Cotton
Beginning R - Mark Gardener
Hands on R programming- Garrett Grolemund
R dummies

Edx'in Analytics Page dersi çok iyi. Oradan başlayarak sonra kendi alanına doğru kaydırabilirsin.

haluk bilginer, mi, acaba. öyle geldi.

haluk bilginer diyesim geldi.

edit: olgun şimşek de olabilir bak. bir dizide canlandırdığı iki karakterden birisi, diğerinin taklidini yapmaya çalışıp beceremiyordu. onu oynadı adam.

erdal beşikçioğlu çok başarılı

erkan can

şener şen.

erdal beşikçioğlu,uğur yücel

ufuk bayraktar, ercan servet, birol unel bunlarin oyunculugunu begeniyorum. ama sener sen yasadigi muddetce bir numaradir tabi.

Şener Şen...

Şener Şen+1
Haluk Bilginer+1
Olgun Şimşek +1
Uğur Polat
Çetin Tekindor
Metin Çekmez

tabii ki, çetin tekindor.

şöyle bir liste yapılmış.

www.imdb.com

Şener Şen, Haluk Bilginer ve Çetin Tekindor demeye gelmiştim ben de.

Erdal Beşikçioğlu'na güldüm. Behzat Ç. haricinde gerçekten bir olayı yok.

Haluk Bilginer olabilir. Masumiyet filminde Güven Kıraç ile olan konuşması oyuncu geçinenlere ders olarak okutulmalı. Gerçi biz daha genciz. Eski oyunculara haksızlık ediyor olmayalım ama bence Şener Şen de son yıllarda performans gösteren biri olmamasına rağmen iyi.

Edit: Ben Erdal Beşikçioğlu hakkındaki araştırmamı çok önceden yaptım. Haluk Bilginer gibi biriyle karşılaştırılamaz. Bana gülen adamın yazdığı cevaba bak: Taner Birsel. Bir Zamanlar Anadolu'da filminin kamera arkasını bir izle, Taner Birsel'in yönetmenin yüz elli tane yönlendirmesi olmadan ne kadar rol yapabildiğini gör.

haluk bilginer bence. bu kadar farklı karakterleri bu kadar iyi canlandıran başka aktör yok gibi.

disendium'a güldüm, ufak bir araştırma yeterli erdal beşikçioğlu'nun sadece behzat ç. ile kısıtlı bir adam olmadığını görmek için.

erdal beşikçioğlu +1
haluk bilginer +1
taner birsel
şener şen +1
ve tabi ki münir özkul, nasıl unutulmuş.

Şener şen
Haluk bilginer
Mustafa ve Ahmet Uğurlu

Arkadaşlar çok iyi oyuncular saymışlar. Bana göre de en iyilerden biri Zafer Algöz.

Genelde bu soruları sadece sahnede izlediğim insanları düşünerek cevaplarım bir kişi hariç yine öyle yapacağım;
Halit Ergenç; Kendisini tiyatro sahnesinde izlemedim ama burada ismini vermemek büyük haksızlık olur.

Erdal Beşikçioğlu
Mert Turak
Yiğit Sertdemir
Mert Tanık
Musa Uzunlar
Okan Yalabık

Altta görünce lan nasıl unuturum diye kızdım kendime kesinlikle
Bülent Emin Yarar +1
Yetkin Dikinciler +1 diyorum.

tiyatro sahnesinde devleşenler;
bülent emin yarar
zafer algöz
yetkin dikinciler
erkan can

daha önce pek çok kez sayılan
şener şen
olgun şimşek
haluk bilginer
çetin tekindor

umut vaadedenlerde de bence aras bulut iynemli var.

ferhan şensoy, erdal beşikçioğlu ve şener şen 3'lüsünden biri olmalı bence. ben şener şen'i bir adım önde görüyorum.

benim için tartışmasız
1-Şener Şen
2-Cüneyt Arkın'dır.

En iyi mi bilmiyorum ama bence Cengiz Bozkurt şistede olmalı. Parmaklıklar Ardında'ki karakterle Erdal Bakkal arasındaki 180 derece fark var ve adam oynamıyor, yaşıyor. Sinop'ta diziyi çekerken adam kötü karakteri oynadığı için yolda durdurup kızanlar, suratına tükürenler olurmuş. Adam çok büyük yere gelmeli.

Sıralı listem;
Haluk bilginer
Fikret kuşkan
Şener şen
Erkan can
Ayhan ışık
Erdal beşikçioğlu
Yetkin dikinciler
Nejat işler
Cüneyt arkın
Ahmet uğurlu
Yiğit özşener
Mahir günşiray
Ufuk bayraktar
Tuncel kurtiz

Ercan kesal
Berkay ates
Rifat sungar
Taner birsel
Olgun simsek
Daha var tabi de aklima gelmedi su an

şener şen, ilyas salman, erkan can, settar tanrıöğen.

en iyi dediğiniz için 1 tane yazıyorum.
Şener Şen.

ahmet mümtaz taylan ve çetin tekindor. tek geçerimmm ikisini de. Uğur Yücel ve Erkan Can'ı da izlemekten keyif alıyorum.

Diziyi izledim ve ne dediğinizi anlıyorum ama şahsen bana son derece sıkıntılı, hatta hastalıklı geliyor bu ilişki tipi. Güçsüz olan tarafın elini kolunu bağlayan, baskın tarafın sallamadığı garip bir beraberlik. Korkunç. Yapanlar karizmatik dizi oyuncusu olunca tamam ama gerçek hayattaki benzer yansımalarını gördüm, sonunda mutluluk yok.

Anladım teşekkürler yorum için fakat güçsüz olan taraf yok bu ilişki formülünde. Baskın tarafın sallamadığı bir durum da yok. Anlattığım da bu değil. Zaten beraber iş yapıyorlar ve işlerinde çok iyi iki insan. Hatta bunlar insanla uğraşıyor yani biri yalan uzmanı diğeri eskiden psikiyatrlık yapmış biri. Karakterleri de oldukça gelişmiş. Yani güçsüz biri yok, Cal'ın gücünde derken karşı tarafın güçsüzlüğünü kastetmedim sadece Cal'ın gücü yani.

Ama evet haklısın gerçek hayattaki yansımaları sıkıntılı olabilir. Karizmatik ve karakterleri oldukça gelişmiş kişileri izlerken güzel oluyor.

şundan mı bahsediyorsunuz acaba x fliestaki mulder ve scully gibi bana çekici geliyor bu tarz ilişkiler, Unresolved Sexual Tension ust deniliyormuş bu olaya sanırım, sevgili olamama durumları?

Olamama denmez bunlar gündeme gelmiyor bile. Üstü kapalı sevmek ama dostluğun harika boyutlarda olması. Aşırı korumacılık işte. Hatta hayatlarına olağan devam ediyorlar. 2 apayrı insan gibi 2sinin de farklı ilişkileri oluyor. Aralarında bir sorun olmuyor. 2 dost düşünün 1i seviyor ama bahsedilmiyor bile bundan.

Xfilestaki örneği bilemedim ama çözümlemek için biraz bakabilirim diziye.

Bana da güzel geliyor fakat işte kişi güçlü karakterli olmalı ki ağlak bi duruma düşmesin :D

Ya ben de güçlü güçsüz derken işte karaktersiz ya da zavallı babında demedim ama ilişki dinamiklerine göre biri baskın diğeri değil.

bence baskınlık konusunda da eşitler ya..

Bana bu ilişkiymiş gibi gelmiyor.
Normalde çok fena kanka olacakken, çevrelerinde kafa dengi sevgili olmadığı için birbirlerine sarmış ama arkadaş oldukları için de bir şey yapamayan iki kişi gibi daha çok. Kankalığa geçmeden önceki garip aşama gibi daha çok. Arkadaş arkadaşı tabii ki çok sever ama aralarında aşkımsı, tutkumsu bir şey olduğunu düşünmüyorum ama bir şey yaşayacak ve yeterince etkilendikleri birileri olmadığı için de içkerinde kalanı birbirine yöneliyor gibi, biri dğerinin yanında osurabilse ya da ne bileyim, "Eşşoğlueşşek, babanın donu gevşel" falan dese her şey rahatlayıp stabil düzene kavuşacakmış ve iki can arkadaş ortaya çılacakmış gibi. Aradaki yavşaşmalar içeride biriken kalbin ve libidonun gidecek yer bulamamasındanmış gibi geliyor. İki sene sonra bunlardan biri başka birine aşık olur, sevgili yapar; bunlar da aynı cins arkadaş gibi muhabbete devam ederler bence.

Eğer senin elbisenle uyumlu olacak bir kravat olursa damat için güzel olur, aksi takdirde de bir sıkıntı yok bence senin içinde bir huzursuzluk yaratmıyorsa.

fotoğraf filan çektireceksiniz illaki. ben olsam imkanım varsa gider beyaz bi elbise alırdım. şart değil ama benim görüşüm.

sonradan pişman olmayacağınızı düşünüyorsanız, canınız ne isterse onu giyin bence. Ben de şimdi yine evlensem, sadece nikah yaparım ve güzel bir elbise giyerim. Elbisenin özellikle beyaz olmasına dikkat etmesem de beyazlı ve şık bir şey olmasına özen gösteririm sadece.

Fotoğraf çektirmeyecekseniz kot tişört bile olur bence. Ben istediğim renk bir elbise giyerdim. Renk uyumlu kravat nerde kaldı ayrıca:(( çok itici. Kıro konseptlere gerek yok madem odada kıyılacak. Hayırlı olsun.

niye şart olsun canım. siz beğendiğiniz ve içerisinde kendinizi mutlu hissettiğiniz sürece gerisi mühim değil

gelinlik giyecek olan birinin illa beyazlar içinde olmasına gerek yok bence.

Bi arkadaşım bebe mavisi elbise giymişti mesela

Düğün olmasa bile gelinlik giymenize gerek yok, düğünde de zaten gelinlik giyeceksiniz. O yüzden, nasıl içiniz rahat edecekse yapıverin gitsin.

şort tişört terlikle nikaha giden arkadaşım oldu. normal bence.

en iyi arkadaş. 28k

seksle hayat geçmez arkadaşa veriyorum oyumu 20e

En iyi seks. Seks olmazsa iliski yurumuyor maalesef.

Arkadaş tabi ki. Seks bir ilişkiyi güzel kılan bir vasıtadır sadece. Arkadaşlık, kafa denkliği, frekans örtüşmesi daha mühim.

27 erkek

24 erkek en iyi arkadaş.

ben birlikte olacagım kadının benim aynı zamanda en iyi arkadasım olmasını isterim. sevgililik, evlilik sanki kalıplar içerisinde yaşanıyor gibi geliyor bana, en azından gordugum o. hosuma gitmiyor.

hatta aklıma su geliyor, insanlar genelde birlikte oldukları adamı / kadını cok fazla vakit gecirmeden seciyor. ya da birlikte cok fazla vakit gecirmeden birlikte olmaya baslıyor. o adamın / kadının her yonunu gormuyorlar iliskiye basladıklarında. oysa arkadasının iyi / kotu her yonunu biliyor ve bunlarla birlikte yurutuyorsun iliskini. en iyi arkadasın sevgili olması mantıklı geliyor bana. her yonunu biliyorsun, birlikte konusmakten ve vakit gecirmekten keyif alıyorsun. bir insanda daha baska ne ararsın ki?

Neden birinden birini seçmek durumundayız ki ikisi de en iyi olmasın ama olsun yani birinin eksikliği sıkıntı çünkü 28k

Arkadaş 25e

arkadaş , 33k

arkadaş kesinlikle.

baya kolay bu sorunun cevabı. en iyi seks. en iyi arkadaşı dışarıda çok daha rahat bulursun en iyi seksi bulmaya kıyasla.

en iyi arkadaş 22k

En iyi arkadaş. Seks konusunu hallederiz, o kolay. E 27

Arkadaş, 27 k

İlla birinden biri mi?
Herhangi birinden birini en fazla 6-4 kayırabiliyorum. Sadece seviştiği için anlaşamadığım birini bütün gün çekemeyeceğim gibi, ten uyumu yerlerdeyse ona da bir yıl dayanılır mı bilemiyorum. Hiç sevişilmese daha iyi.
Arladaş olmak ilk anda daha iyi gibi geliyor ama ondan sonra da "Ne olur gece olmasın", "Ne olur çabuk bitsin" demek de apayrı bir kabus olsa gerek. Arkadaşlığı yer bitirir ama aseksüel oturacaksak, o zaman arkadaş olabiliriz de, o zaman neden düz arkadaş olmuyoruz, amacımız ne. Seçemedim.
33k

En iyi arkadaş, 25k

@mermize, kedi köpek gibi birbirini yedikten sonra ne anlamı var, boşanmamak ilişkinin sadece bi şekilde sürdüğünü gösterir, gerçek mutluluk bu değil :/

arkadaş olalım da gerisi kolay +1

En iyi arkadaş diyorum ben de. Konuşmak, bir şeyleri paylaşmak ve karşındakinin seni anlaması bu dünyadaki en güzel şeylerden bir tanesi.

En iyi sex. 27 e

en iyi seks, 28e.

iddialı olmak istemiyorum, ama en iyi arkadaş ve en iyi seks diyorum.
ikisinden biri, bir ilişkiyi hayat boyu sürdürmek için yetersiz.

en iyi seks zaten çok göreceli bir kavram.
en iyi seks zannettiğiniz şey, bir başkasıyla olduğunuzda ortalama bir sekse de dönüşebilir.
bu kavramlar üzerinden yola çıkmak çok saçma o yüzden.
o ana kadar en iyi seksi, en iyi iletişim kurduğunuz kişiyle yakaladıysanız ne mutlu.

bu durumda soruyu çok mantıklı bulmadım.
hayatı birlikte geçirmek için çok çok daha fazlasına ihtiyaç var.
olay o kadar basit değil.
32 k

arkadaşla en iyi seks :) 29e

27e

soruyu biraz garip buldum. ama böyle bir ayrım yapacaksam illa ki, seksin arkadaşlığa göre daha geliştirilebilir olduğunu düşünüyorum. 5 olan arkadaşlığı 10 yapmanın, 5 olan seksi 10 yapmaya göre çok daha zor olduğunu düşünüyorum. bir de sanki seks tarafların birbirine olan tavırlarından daha çok etkileniyormuş gibi geliyor. yani bir şeyler hissettiğim bir kişiyle, iyi arkadaş isem bu seks yaparken ki duyguları da etkileyebilir. ama bir şeyler hissettiğim kişiyle, mükemmel seksin arkadaşlık ilişkisine çok etkisi olduğunu düşünmüyorum.

sorunuzda hayat geçirmek dediğiniz için vadeye de bakardım ben. arkadaşlık ilişkisi daha uzun sürecek gibi diğerine göre. bu olmaya bilir tabii. ama sonsuzda arkadaşlık daha büyük süre olarak.

Arkadaş 24e

kesinlikle arkadaş,
seks dediğiniz zaten ne kadar sürüyor? hadi çok iyisiniz oscarlık performans sergiliyorsunuz ikiniz de, sonra oturup ne konuşcanız? ya da sen heycanlı heycanlı başına gelen bişeyi anlatcan ya anlamayacak ya siklemeyecek. Hayatta seksten çok önemli şeyler var. frekans uyuşması başta, ortak zevk alınan şeyler, senin hoşuna gidenin onun da hoşuna gitmesi vs.

28 e

En iyi arkadaş 24e

bu ikisinden birinin 10 üzerinden 5 olduğu kişiyle hayat geçmez.

arkadaş, 27e. seks iyi güzel de 45 yaşından sonra işe yaramıyor. uzun vadeden bahsediyoruz.

eloluk yapıp en iyi seksi seçiyorum.

en iyi arkadaşım da oldu, en iyi seksim de (kendimce işte). ben arkadaş diyorum çünkü seksin tadı yalnızca damağımda kaldı ama arkadaşım hala yanımda.

en iyi arkadaşla oturup seks konusunu çözemiyosanız zaten allah belanızı vermiş demektir.

seks bazen alakasız insanlarla güzel olabiliyor, ama iletişim zayıf kalabiliyor.

iyi seks iyi iletişim demektir diye bir şey okumuştum. mantıklı gelmişti.

33 erkek.

seksin geliştirilebilir olduğuna inanmıyorum.
daha doğrusu, inanıyorum.
ama kötü veya ortalamanın altı bir seksi, dünyanın en iyisine çevirmek bence hayal.
çok iyiyi, çok daha iyi ya da belki en iyi seviyesine taşıyabilirsin.
arada o kimya vardır ya da yoktur.
olmayan kimyayı, çekimi var edemezsin.
ama çok kuvvetli olanı, son noktaya taşıyabilirsin.
iletişim de bu noktada devreye girer.
benim fikrim bu yönde.

seks için söyleyebileceğim şey, (kendi adıma) karşımdakiyle yakınlaştıkça "ilerlediği" yönünde.
yani üzerine mutlaka bir şeyler koyuluyor, o da iletişimle mümkün.
karşındakini daha iyi tanıdıkça, mükemmel olanı daha da olağanüstü hale getirebiliyorsun.

ama yine de soru yanlış.
saçma demeyelim de, mantık olarak hatalı.
başlangıç noktası önemli, yani dediğim gibi o çekimin var olması, kafaların belli oranda (hatta ortalamanın üstü şekilde) uyuşması, benzer tabakalardan olmak önemli.

seksin de, ilişkinin de her zaman daha iyisi vardır.
aranırsa, bulunur.
burada asıl çapa olan şey o kişiyi sevmek ve onunla olmaktan zevk almak demek.
seks sadece yatakta olan bir şey değil benim için.
ilişkinin geneli seks zaten.

ama bütün bunların dışında, kötü ilişki, kötü ilişkidir.
seksin iyi olmasıyla kötü ilişkiyi sürdürmenin bir alakası olmamalı.

edit:
bir de, aynı dili konuşmak dediğimiz şey zaten sadece iletişim ve entelektüel düzeyde kalan bir şey değil.
hayat görüşü, seks, dünyaya bakış, bunların hepsi bir zaten.
performans olarak seksin "iyi" olması ya da (biraz amiyane bir tabir olacak ama) karşınızdakinin her yola gelmesi, seksin iyi olması demek değildir.

edit2:
aldatma çok farklı bir konu.
sadece seks için yapılan aldatmaların bile duygusal düzeyi oluyor.
ilişkinin aldatmaya rağmen devam edip etmemesi, ilişkinin kalitesiyle ilgili bir şey değil.
mutsuz olduğu halde ilişkisini ya da evliliğini sürdüren insanlar var.
ama aldatmaların büyük kısmı zaten duygusal boşluktan kaynaklanıyor.
yani bu konunun ucu bucağı yok, ama "aldatma seks nedeniyle oluyor, dolayısıyla önemli olan seks" çok yüzeysel bir bakış açısı.
ve büyük oranda da yanlış.

fırsatını bulduğunda tek gecelik kaçamak yapmak vb. tarzı aldatmalar ayrı bir kategori.

sabahtan beri bu soruya cevap bulamadım.
ben onu bunu bilmem gardaş, segz varsa yazın beni de.

Hayatını geçirmeyi düşündüğün kişiyse ikisi de birarada olmak zorunda. Sadece arkadaş sadece ten uyumu-iyi seks o ilişkiyi uzun ömürlü kılmaz.

@cutie, önşart olarak seks 5/10 demiş, 0/10 dememiş dikkat edersen. Sen ise felaket senaryoları üzerinden gitmişsin.

en iyi arkadaş, 29K

Soru çok garip + umrumda değil de ben @blatta hiberna'nın insan ilişkileriyle alakalı yazdıklarını inanılmaz çöp buluyorum, insan bu kadar berbat olabilir mi bu konuda ya? Yani yazdığı "wall of text"ler bile kurtarmıyor kendisini çok üzgünüm.

En iyi arkadaş. 32 erkek.

@dirtysecretsofduyuru:

teşekkür ederim :)

Aslında soruyu sorarken kendimde kısa bir cevaba sahip gibi gelmişti. Ama sonra yazılanları okudukça birazcık dalgalandı.

Öncelikle ben de ancak iyi bir seksin çok iyi seviyelerine çıkarılabileceğini düşünüyorum. Seks geliştirebilir birşey evet. Ama misal ben 26 yaşındayım. Görüştüğüm kişi de muhtemelen en az öyle olur. O yaştaki bir adamın seksi muhtemelen oturmuştur. Yani zevkleri istekleri ne derece oral sevdiği sertliği yumuşaklığı filan falan. Seksin herdaim gelişmeye değişmeye açık olduğunu kabul ediyorum elbette. Ama kulvar düşüklüğünü de kabul etmek lazım. Ben ilk seksimde bu adamla 4 de kalıyorsam gelişse gelişse kaç olacak? Geliştire geliştire 7 fln. O da iyi zamanlarında. Adamın kulvarı o. Ne kadar değişecek?

Ne bileyim seks ilk başta en az bi 6 olacak ki alıp 8 9 10 yapacaksın.

En iyi arkadaş 5 te ise belki konuşarak çaba harcayarak artabilir. Bilmiyorum.

Neyin ne kadar yettiği de çok önemli. Misal arkadaşlığı 6.5 a çıkarırsın iyi bir seksle ömür boyu yeter. Ama 6.5 seksle iyi bir arkadaşlık ömür boyu yetecek mi?

Sorunun benim için genel olarak cevabı en iyi seks sanırım. Çok iyi bir seks insanın vazgeçemediği olabiliyor. Seks iyi olmazsa o ilişki yürümez gözü ile bakıyorum biraz da olaya. Bir yerde iyi seks neye göre kime göre denmiş. Belki adam hiç yaşamadı denmiş. Haklı bir bakış açısı. Çok iyi bir seksi düzenli olarak bir müddet yaşayıp cevaba bir de öyle bakmalı. Tabi öylesine denk gelmek için biraz şans da lazım.

Belki de en iyi arkadaş ilişkim bittiği için böyle bakıyorum olaya. Bilemiyorum onu. İnsan hiç bir şeyin vazgeçilmez olmadığını görünce fikirleri değişebiliyor. Bir daha da en iyi arkadaş gelmez sanırım. Yaş büyüyor tecrübeler artıyor 2 saat oturduğun adamı az buçuk çözüyorsun. Arkadaşlık fln da hikaye oldu günümüzde. Şeffaflık dürüstlük azaldıkça, nasıl bir imaj çizeyim kaygıları artıp çizilen imajın önemi arttıkça buna bağlı yapaylıklar gerçeküstü kişilikler peydahlandı. Dış görünüş maddiyat gibi şeylerin önem sıralaması yükseldi. En iyi arkadaş mı o da ne? derken buluyorum kendimi.

Özetle en iyi seks 26 k.

en iyi arkadaş dedim, bi türlü sevemedim, ikimiz de harap olduk. yaşım 25, en iyi seks diyorum artık. kadınım.

En iyi seks. 28e.

Karar veremedim. Sanırım seks ağır basardı. Ben bu kararsızlıkla ikisini de kaçırır yine yalnız kalırım. 27 K

yahu şu soruya seks dedim diye aldığım mesajın haddi hesabı yok, ne abazan heriflersiniz. elin otuzbircilerine kaldık askdljasdf

Ay olm seks seks! Of. At gibi guldum allah affetsin. Kadinim. Gencim.

Dilenen kimseye çöp dahi almam. Çalışan kağıt toplayan çöp karıştıran çok kişiye yemek yedirdim, para asla vermem çocuksa gider çikolata alırım şeker alırım renkli renki açsa yemek yedirdim.

2 çocuğunu arabaya koyup kağıt toplayan bir ablamız var yokuş yukarı arabasını görürsem iterim 2 tane oğlu var bir gün dilendiğini görmedim. Işıklarda çorapsız bekleyen adama çorap aldım verdim baktım ertesi gün yine çorapsız geziyor bir daha beş kuruş harcamam ona. Öyle işte.

i have a story
günün birinde börekçide kahvaltı ederken bir çocuk gelip abi açım bir çorba parası verir misin dediğinde gel abim otur börek ye demiş bulundum.Sonra çocuk abi kardeşlerim de aç diyince al burdan börek onlara götür dedim. Geçmiş gün tam hatırlamıyorum ama çocuk 40-50 liralık börek aldı gitti.Ben kahvaltımı bitirip okula yöneldiğim zaman aynı çocuk yolda benden 1 dal sigara istedi..

bu da böyle bir anımdır. O gün bugündür kimseye bi bok almam.

"ölen dilencinin banka hesabından milyon lira çıktı", "gündüz dileniyor, gece mercedese biniyor; gizli kamera görüntüleri" tarzı haberleri yıllardır görüyordum ancak he deyip geçiyordum.

sonra,

bir tanıdığım ankara'da yoksul denebilecek bir semtte kentsel dönüşum çerçevesinde yapılan konutlardan bir ev aldı. evin balkonu gecekondulara bakıyordu. balkonda otururken o taraflari izledim. akşam üzeri evin çocukları olduğunu tahmin ettiğim bebeler geldiler. büyük bir sini vardı bahçede. üstüne topladıkları paraları yıgdılar hep bir yandan. kagıt ve demir paralardi ancak kagit paralari sonradan tumleterek elde ettiklerini dusunuyorum. neyse, sonra hemen paralar bir araya getirildi, baba paralari cebe koydu(bir deste para bu arada), bir miktar parayi cocuklara verdi. cocuklar gidip et kola falan alip geldi. mangal yaptilar. arkadasa soyledim. mangal yapiyolar la dedim. sasirdim cunku. para ritueli hep boyle, mangal falan da cogu gun boyle dedi. o gunde beri dilencilere bi sikim almiyorum. vermiyorum da. cunku o sana aldirdigi bir ogun yemek ile sadece kendi kazancindan arttiriyor. sen almasan sonunda acikip kendisi cebinden alacak.

bana bi defa avm'de çok kötü halde olduğu belli olan kadının biri gelip:

"evladım çocuklarım çok aç nolursun yardım et" dedi bende abla nakit yok dedim, "para istemiyorum bari yiyecek bişeyler al" deyince dayanamadım kalktım napsam diye hemen önünde oturduğumuz pizzacıyı gösterip pizza almamı istedi. mecbur alacaktım,neyse orta boy pizza siparişi verdim, kadın hayır hayır deyip kendisi büyük boy olanı istedi ve garsona söyledi ardından da büyük kolayı da yanına kaynak yaptırdı aldı gitti amk. ben kendime 22 tl'lik masraf yapmıştım kadına 36 tl'lik yemek almıştım.

velhasıl çoğu sahtekar olabiliyor çok ısrar etmese geç git.

hic sallamıyorum. hangi birine yetişcez. sokaklar dilenci asalaklarla dolu. ihtiyacı olan iş bulsun bulamıyorsa belediye, valilige basvursun amk. boku cikti istanbulun. siz bunlara verilen her lira memleketin gelecegine vurulan bir baltadir.

Aç insana tabiki yemek alırım da aç insan ne bulursa onu yer ve şükreder. Hamburger, pizza nedir? "Kahven nasıl olsun?" diye sorup yürümek gerekir. Acıyacak bir durum yok.

Hayir, almiyorum.
Gecen gun kadikoyde otururken masamiza geldi bi tane bebekli. "Para istemiyorum, bebegimin mamasi bitti" dedi.

Bizim arkadas o an bosta bulunup "ne istiyosun, hangi mamaysa alicam" dedi. Kadin "bebelac 1 numara" dedi, arkadas da Gitti migrosa, 2 kutu aldi. Arada 5-10 dk var yok yani.

Kac saat daha oturduk (raki masasi) kadin gelmedi. Arkadas da 2 kutu bebelacla kaldi oyle.

geçen gün okulun orada akbil doldururken 8-9 yaşlarında bir çocuk akbil büfesine dayanmış herkese "abla açım" "abi açım" diyordu önce "yok kardeşim" diyip uzaklaştım sonra çantamda pastaneden aldığım tahinli çörek, kurabiye falan olduğunu hatırladım geri döndüm koşarak, "aç mısın cidden bak çantamda kurabiye var vereyim mi sana?" dedim o da yarım ağız "yk abl dğlm aç" dedi. hani evet güven sarsıcı oluyor cidden, öğrenci olduğum için burada yazılanlar gibi kimseye pizza falan alamam zaten ama böyle şeyleri yaşamama/görmeme/okumama rağmen o an "açım" diyene yemek verebilecek ya da yemeğimi paylaşabilecek durumdaysam hayır diyemem sanırım.

hatta bir keresinde taksimde bir adam "abla açım 2 lira ver" falan dedi 100 metre önümüzdeki teyzeye, kadın da verdi adam valla kadın gidince büfeye girip döner aldı. bu tarz şeyler de oluyor, kimin doğru kimin yalan olduğunu bilemiyorsun.

ben tüm bu dilenen insanlar, aç ve açıkta olanlar benim suçum olmasa da hatta çoğu numaradan dilense bile önlerinden geçerken sahip olduğum şeyler için (çok bir şeyim yok da yani yeni ayakkabı aldıysam ondan, elimdeki telefondan, cüzdanımdaki 10 liradan vs.) utanıyorum, sanki ben çok iyi bir hayat yaşarken onlar o şekilde sürünüyor ve bunun sorumlusu da benmişim gibi hissediyorum.

sanırım malım biraz tşk.

Bişey satıyorsa alınır. Bir kalem, selpak dahi olsa bişey satan birinden alışveriş yap. Hatta 1 lira istiyorsa 2 lira ver.

Para isteyene verme yemek isteyene alma. Sen belki evinde pırasa yiyorsun o senden döner ekmek, pizza istiyor.. yani suistimal olabilir. Para isteyenin suratına bile bakmadan uzaklaş zaten.

dedi ayca'nın yazdıklarını okuyunca 'Aaa, ben mi yazdım dedim'. Sonra nick'in gördüm, 'Ya ben şaka yapıyordum, hakkaten ben yazmışım galiba' dedim. :)

Çok fena utanıyorum olan malımdan. Öyle çok malım da yok ama işte, yolda yürürken telefonum, cebimde öyle çok sayılmayacak bir param var. Fakir durumda birini gördüğümde kendimden utanıyorum, çok suçlu hissediyorum. Ki hissetmekten öte, suçlu olduğumu da düşünüyorum. Gidip özer dileyesim gelmiyor ama içimden geçmiyor değil.

Yemek isteyen biri olduğunda elimden geliyorsa yardım etmeye çalışırım ama 'Ben tokum, para ver'e çevirirse 'Ben de kredi kartıyla alacaktım, param yok ki'ye yatarım. Ki yanımda nakit taşımadım uzun süre çalınır diye, bir açıdan çok da yalan değil. Para isteyenlerle ilgili şöyle bir durum yaşadım. 5 yıl önce, üstümde çok borç olan bir dönem aysonuna iki gün kala parasız kalmıştım. İşten çıkışta da servisi kaçırmıştım, cebimde de eve gidecek para yoktu. Kasım ya da Aralık'tı sanırım. Bir arkadaşımı aradım, ondan borç alacaktım 20 TL ama arkadaş Okmeydanı tarafında. Ben de Beşiktaş merkezdeydim. Yol param yoktu, başladım yürümeye. Mecidiyeköy'ün arkalarında bir yerdeydim sanırım. Ağlasam ağlayacak durumdayım, kafamda sürekli 'Nasıl bu hale geldim' diye sorular dönüyor. O sırada bir dilenci çıktı, adam 'Kızım, Allah rızası için' derken sinirle adama 'Cebimde yol param olsa kaç saat yürümez, otobüse binerdim' demişim. Adam az sonra beni durdurdu. 'Kızım, al bu 10 TL'yi, yol parası yaparsın kendine' dedi. Ben gayet saf saf 'Yok amca, sana da lazım' falan diyorum. Adam ısrar etti, 'Kızım, gecenin bu saatinde dışarılarda yürüme tek başına. Bir daha karşılaştığımızda verirsin' demişti de, 'Yok amca, ben arkadaşa yaklaştım, ondan borç alacağım' deyince bırakmıştı. Bayağı şaşırmıştım.

Bir kere de geçen seneydi sanırım. Bir yerde yemek yemiştim, bir de kurabiye verdiler kocaman. Ben yemeyecektim, 'Bir arkadaşa veririm, dursun' diye çantaya attım. Yolda dilenen bir kız vardı. Kızı çağırıp kurabiyeyi verince çok sevinmişti. Bir o denk geldi, bir de iş yerinin yakınlarında aşırı kültürlü evsiz bir adam vardı. Meğer İstanbul Üniversitesi İktisat mezunuymuş, bir şekilde evsiz kalmış. 50'li, 60'lı yaşlardaydı; tam da anlayamadım o zaman. Adam zaten haber spikeri gibi aşırı düzgün bir artikülasyonla konuşuyordu. Giysilerinin de zamanında çok iyi ve marka olduğu belliydi ama pislenmişti delicesine. O yol kenarında bizim üniversiteye baka baka ağlıyordu, ben adama gitmiştim. Adamla 2 saate yakın lafladık sanırım. Hikayesini anlatmıştı bana. Önce eşini, eşinden sonra aklını kaybetmiş. Zaten bir noktadan sonra adamla birlikte ağladık. Yalandan insan hıçkıra hıçkıra ağlayabilir mi, bilmiyorum. Belki bir kısmını yaşamadı, attı; belki bana anlattıklarını yaşamadı ama adamın bir şeyler yaşadığı belliydi. Belki de adamın evi vardır ama o aklı kaybetme sonrası kendini dışarı vurmuştur, belki kendi hayal dünyasındadır. Adama sandviç ve ayran almıştım, hatta ayranı birlikte içtik. Bir de 20 TL vermiştim. Ara ara gelmesini söylemiştim ama bir daha görmedim. O adama ne oldu diye çok merak ediyorum. Hatırlayınca gözlerim doluyor, daha da utanıyorum.

Düşünüyorum da, beni iyi kaçırmadılar, öldürmediler bu zamana kadar. Çok fena içim eziliyor öyle birini görünce. Deli gibi suçlu hissediyorum.

genelde görmezden gelirim ama bir keresinde sabahın 7'sinde evden çıktığım sıralar mesaiye kaldığım bir gün, akşam 10'da falan işten çıkmışım servis bi yere kadar bıraktı minibüsle eve gideceğim.

gençten bir çocuk benden para istiyor. ulan çocuk benden sağlam. gir bir yere çalış değil mi?
ben bu saatte işten geliyorum biliyor musun? dedim. bir şey diyemedi haklı olarak.

e bi zahmet çalışın be abi. o kadar emekçinin suçu nedir? sağlıklı bir insana bir kuruş verirsem adam değilim. yemeğimi paylaşırım orası ayrı.

Yemek alma pozisyonuna hiç düşmedim, eskiden bi ara çantama çikolata bisküvi doldurur dilenen çocuklara dağıtırdım, sonra çocuklara zehir dağıttığımı farkedince vazgeçtim. Meyveli olanını lojistik olarak çözemediydim, şimdi de eskisi gibi denk gelmiyorum yoğunluktan.

Para vermem, verdirmem. Fakat geçen gece, sabaha karşı acayip bişey oldu. Taksim meydanının ortasında son derece şık giyimli ve elinde onlarca alışveriş poşeti olan bi amca beni durdurdu. Yarı İngilizce yarı Türkçe, cüzdanımı çaldırdım, ben aslında gs lisesinde hocayım, bak bu da kartım, bi 20 Tl verebilir misin evime gideyim dedi. Benim gözler 8 baktığından kartla ilgilenmeyip 20 Tl uzattım. Adam birden doğrulup, bi 20 daha versene vermişken dedi. İşte eyle :/

bir keresinde @aychovsky'nin anlattığına benzer tarzda bir adamla karşılaştık. ama bunun hikayesi daha bomba; eski yeşilçam oyuncusuymuş, başka bir ünlü "jön" kollarında ölmüş, cüneyt arkın düşündüğüm yaşta değilmiş, sektörün en kötü adamıymış. :D

bunu derken köpeklerin hep yattığı bir duvarın orda oturuyor, bira şişeleri var etrafta, bir şeyler de yemiş. köpeklere diyor ki "bunlar benim en iyi dostlarım" ama önlerine bir kuru ekmek bile atmamış.

sonra anlattı anlattı, dedim delidir ama iyi delidir heralde henüz bir şey istemedi, dinliyorum ayıp olmasın diye derken silivri'deki kızının doğum günü için pasta istedi. o sıra içerenköy'deyiz bak, yazın ortası :D

"o pasta oraya kadar ne hale gelir" dedim. "o benim sorunum" diye bağırmaya başladı. lanet olsun ki hiç yanılmıyorum, anlaşıldı diyip yoluma devam edeceğim hala bağırıyor "iki saattir dinlemesini biliyorsun ama!" diye. :D

genelde hiç bulaşmam böyle tiplere ama bazen insanın basireti bağlanıyor, o inanma isteği var ya çok kötü bir şey. her seferinde haklı çıktığım için bu tiplere istemeyerek kötü davranıyorum, yok sayıyorum. zaten asla para vermem ama kırk yılda bir falan yiyecek alırım.

Beyoğlunda serin bir bahar sabahıydı. Saat günün erken saatleri, 7 buçuk civarı. Elin gavurunun walk of shame diye tabir ettiği durumun tam ortasındayım. Ellerim ceplerimde dalgın dalgın yürürken sokağa iki seksen uzanmış, hafifçe doğrulup başını eline dayamış etrafı izleyen bir adam gördüm. Üzerindeki parçalanmış kıyafetleri, kir pas içerisinde, başında yeşil keçeden bir fötr şapka. Ama adamın öyle bir ışığı var ki, insan ister istemez ondaki bu kayıtsızlığa, dünya sikime minaresi götüme tavrına özeniyor. Önünde cam bardakta da bir duble rakı. Beni gördü, yüzünde kocama bir gülümseme ile fötr şapkasını başından hafifçe kaldırıp tam bir istanbul beyzadesi edasıyla "Günaydın beyefendi" dedi. Sonra rakısından küçük bir yudum alıp etrafı izlemeye koyuldu. Bunu o kadar doğal bir tavırla yaptı ki, sanki yerlerde sürünen bir ayyaş değil de, tahtına uzanmış üzüm yerken halkını seyreden bir roma imparatoru. İlerideki börekçiden börek aldım, yanına gidip "Beyfendi buyrun. Bunu yan masadan gönderdiler" dedim sırıtarak. Adam "Ah ne kibarlık, ne incelik. Selamımı söyleyin" dedi yerinden bile doğrulmadan.

İşte tanımadığım birine ilk ve tek yemek alma maceram.

Asla almıyorum. Kardeşim üzülmüş almış bir kere. Tam markete girerken dilenci kadın tutmuş tamam bir şeyler alayım demiş kardeşim de. Sucuk salam peynir donmuş gıda falan almış kadın da bu kadar mı aldın ala ala demiş ya. Bu arada kardeşim markete giderken beslediği sokak köpekleri kapıda bekler. Kardeşim de madem öyle diyip parçalayıp köpeklere vermiş kadın da kaçmış sonra.

Dilenen adama-çocuğa hiçbir zaman para vermiyorum. Bir gün yemek yerken bir çocuk geldi para istedi, vermedim ama vicdan azabı oldu; ben yemek yerken çocuk aç mıdır diye. Çocuğa aç mısın deyince bir yemek de ona aldım. Yolda karşılaştık tatlı tatlı gülümsedi, içim eridi. Onun dışında çocuk dilenci olursa şeker vs veririm ama para hiç olmaz.

Orta yaşlarda, gençlerde dilenci görünce ama bırak üzülmeyi daha sinirleniyorum.

Şöyle bir durum da var. Yakın zamanda yolda 18-19 yaşlarında bir erkek ağlıyor, durdum ne oldu diye eğildim. Açım abla dedi. Sİmit poğaça vs aldım yan taraftan verdim çocuğa. İki gün sonra aynı yerde aynı çocuk aynı pozisyonda yine ağlıyordu. Buna da elimi kıpırdatmam bir daha mesela.

ben de bir anımı paylaşayım.

arabadan indiğimde ufak bir çocuk yaklaştı yanıma, "abi bana şuradan tavuk döner alır mısın" dedi. "tamam" dedim, alırken "abi ikiye bölseler olur mu" dedi, "niye ikiye böldürüyorsun" diye sordum, "yarısını kardeşime götürücem" dedi. "iki tane alayım böldürmeden götür kardeşine" dedim, "yok abi bu bize yeter zaten" dedi. tavuk döneri ikiye böldürdüm, verirken de 20 lira para vermek istedim ama almadı.

yani evet, art niyetli ve insanların duygularını suistimal etmeye çalışan insanlar çok çok fazla ama hepsi de böyle değil.

asla para vermem, para isteyenden tiksinirim.
açım diyenin o anda dokunursa, bir öğün yemek ısmarlarım. ısmarladığım oldu.
tavuk dürüm döner, kola aldım. fazlasını da almam.
çocuklardan bir şeyler satın alabilirim.

belki 7-8 yıl önce caddebostan sahilde adı ertan olan bir sokak çocuğu ile tanışmıştık. yaşı belki 13-14 olabilir. kız arkadaşımla çimlerde otururken iki kişi bir de köpekleri yanımıza geldiler. konu nerden nasıl ilerledi hatırlamıyorum ama konuşmaya başladık. ailesinin aslında anadoluda bir şehirde varlıklı olduğunu ama babasının bir suçtan hapse girince üvey annesi ile amcasının onu istemediğini ve dayaktan ölmemek adına kaçtığını anlatmıştı.

arabalara ve hayvanlara çok meraklıydı yanındaki arkadaşı ise inanılmaz sessizdi. dilenci değil de sokak çocuğuydular işte. ertan kendinden çok köpeğe önem veriyordu. mesela hiç çöp yedirmiyormuş verilen paralarla köpek maması alıyormuş. hatta hangi mama migrosta ne kadar çok iyi biliyordu. bir iki defa para vermeyi denedim genelde kabul etmedi zorla verince de sonra ödeyeceğini söyleyerek aldı.

bu tip insanların iki sosyal yüzü var. birincisi tanımadığı yabancı insanlara karşı olan umursamaz tavrı ikinci yüzü ise onu bir insan yerine koyan ve tanıdığı kişilere karşı olan tavrı. bir iki defa da yemek aldım gene aynı utangaçlıkla aldı benden yemekleri. bu kadar zaman geçmiş ama bir sözü aklımdan çıkmıyor. günlerdir cips dışında bir şey yemedim demişti. yaz ayı herkes caddebostan sahilde cips, kola ve bira yapıyor. ortamdak en bol besin ise cips. o yaz defalarca gördüm ve hep konuştuk. bana anlattıklarının hiç biri yalan gibi gelmedi ki bu konuda çok şüpheci bir insanım.
en son bir internet kafede kalıp temizlik falan yapıyordu. dizilerden, arabalardan, internetden bahsediyordu sürekli yani böyle bir hayat istemediği ve zengin bir iç dünyası olduğu belliydi. en çok polislerden ve sürekli dayak yemekten. her hırsızlıkta her olası suçta bunları toplayıp götürmelerinden şikayetçiydi. abi biz hırsız değiliz bize verilmeyen hiç bir şey almayız diyordu sürekli.

sonraki yazlarda bakındım ama göremedim belki başına bir iş geldi belki de bir şans ile kurtuldu oradan bilemiyorum. ama artık sokakta yaşayan insanlara dilenciliği yüz metreden belli değil ise önyargı ile bakmıyorum.

Dilencilere para da vermem, yemek de almam. Yardım edenleri de uyarırım. Herkes 3 çocuk yapsın, devlet bakar diyenler umursamıyor, ben mi umursayacağım :)

bi de aklıma şu geldi. adana kozan'a proje çalışmaya gittik. biz öğrenci projesi çiziyoruz ama kentsel dönüşüm söylentisi çıkmış, halk bize düşman. bana düşen mahallede şopar kaynıyo, bi tarafımızı kesicekler diye yusuf yusuf dolaşıyoruz. bi tane ufaklık bayaa ilgili, takıldı peşimize sokak sokak takip ediyo, sorular soruyo, cin gibi. biz de mola verdiğimizde muhabbet ettik bununla. okulda sevdiği kız varmış (ilkokul 2), buna çayırda randevu vermiş, buluşucaklarmış, çok heyecanlıymış falan. fakat afedersiniz kıçında bi don var, ayaklar falan çıplak. dedim ayağına bi terlik giy bari :P bu da dedi ki, abimle kavgalıyız, ayakkabısını verecekti buluşmada giyeyim diye, maçı varmış. dedim gel sana ayakkabı alalım. tamam dedi, beğendiğim bi ayakkabı vardı, onu al bari. bu tuttu beni, hiç abartısız yarım saat yürüttü çarşının öbür ucuna, yarım saat de dönüş.. benim de vaktim kısıtlı, akşam oluyor. dükkana girdik, rafını bile biliyo, nokta atışı buldu ayakkabıyı. bi de terlik aldık. kız beni beğenecek diye uça uça gittiydi :) keşke hep böyle denk gelse, seve seve alıp helal etsen, lakin ki büyük şehirde pek öyle olmuyo..

Makinasız çık, görmediğin güzel yerlere git.

medeniyetten uzak, sık ormanlarla kaplı bölgeleri bisikletimle gezmekten delice zevk alıyorum. (örn: uludağ, çatalca'nın iç kısımları, belgrad, doğu karadeniz vs.)
yeter ki düzgün asfalt olsun. dağ bisikletçisi olmadığımdan, cross sürüşten hoşlanmıyorum.
tek başıma değilsem doğa yürüyüşünü de severim.

şehir içinde doğa yok, temiz hava yok ki. egzoz soluyan insanlar olarak yapay şeylerden keyif alır hale gelmemiz doğal.

neynep, benim yaşadığım yer ilçe ve havası güzel aslında.

hem de çok. öğrenci olduğum şehirde sırf keşif için arkadaşımla bisikletle rotamızı hiç bilmediğimiz yerlere çevirdik. yine ulaşım araçlarının pek uğramadığı yere yaya olarak 2 saat boyunca yürüdük sırf şelale var, oraların da güzelliğini görelim diye.

kısacası böyle şeyleri çok severim. her şeyin yapaylaştığı ve doğallığını yitirdiği şu çağda doğa bize gelen en iyi psikolojik ilaç bence.

Çok seviyorum, kapalı alanlar kısa sürede darlıyor beni.

bir amaç olursa belki hoşuna gidebilir, ben mesela deniz kenarı ya da yakın ilçelerde yürüyüş yapıyorum ama sonunda kendimi ödüllendiriyorum. balık ekmek ya da karışık meyve tabağı gibi..

Çok çok severim. Ailemin yaşadığı ülkede her yer agac, dağ, bayır, orman, gol, nehir; ben de orda büyüdüm. O zamanlar sürekli bunlarin içinde olduğum için eksikliğini anlamazdim. Yaklaşık 7 yıldır istanbul'da yaşıyorum, bazen sahiden kafese tikilmis gibi hissediyorum. Yeşil- mavi bir yere gittiğimde cocuk gibi seviniyorum.

Tatillerde annemlerin yanına gittiğimde günümün yarısı yürüyüş yapıp, çimlerde kitap okuyarak geçiyor.

Sizin de doganiz internet başı değildir, emin olun.

ben de hiç sevmem canım sıkılıyor doğada.

kamp insanı falan değilim, yani en fazla 1-2 gün.
ama doğada bulunmak bana kendini evinde hissetmek duygusunu veriyor.

içim sıkıldığında falan bile nat geo'yu açıp, amazon ormanı ya da bilmem ne dağı izlemeyi seviyorum.
geçici ve yüzeysel de olsa bir rahatlama yaşıyorum.

benim için sığınılacak bir şey yani doğa.

ne güzel şeyler yazmışsınız tekrar dışarı çıkasım geldi. kalın sağlıcakla. :D

yeşil ve maviye bakmak bana huzur veriyor. böyle bir yerde büyümüş olmam da etken. önceden kıymetini anlamazdım ama artık gerçek zorlama olmayan doğal alanları bulmak o kadar zor ki.

doğa bana çok iyi geliyor. haftasonları hava güzelse hep kamp yapmaya gideriz. hiçbir yere gidemediysek de kesin sahile iner, bir ağacın altına atarız kendimizi.

sizin sıkılmanızın sebebinin tek başına çıkmak olduğunu düşünüyorum. çünkü insan dışarıda gördüğü güzellikleri paylaşacak birini arıyor bence. "abi şuna bakar mısın, hava ne kadar da güzel değil mi??!!" diyemedikten sonra, balta girmemiş yağmur ormanlarında olsan nereye kadar. yalnız olduğum günler ben de çıkmam mesela hiçbir yere, hatta tam olarak sizin yaptığınızı yapardım muhtemelen.

o modda isem zevk alırım yoksa işkence gelebilir.
genelde severim ama yeterli enerjim vardır doğada gezmek için

seviyorum. kulaklığımı takıp saatlerce yürüyebilirim. fırsat buldukça da kamp yapmaya çalışıyorum.

nefret ederim, ormaninda bocuk yilan orumcek, denizinde kicinin arasinda kum bi de islak islak otur, dagda yuru yuru tirman offf afakanlar basti.

benim dogayla olan tek olayim deniz kenarinda falan yurumek. ya da parkta. piknik yapmam ama, karinca falan gelir, ne ugrasacam. bana uymuyo. dogayla bariscil modern insan tipi cizcem diye kendimi kasamiyorum.

Doğada olmak comfort zone'dan çıkmak demek. Bu yüzden benim için doğada olmak şehir parkında gezmek değil, dağın başında veya denizin 20-30mt altında gezmek oluyor tam anlamıyla:)

Yukarıdaki arkadaş bahsetmiş, böceği var, dikeni var, soğuğu, sıcağı, yağmuru var, telefonun çekmemesi, bütün şarjların bitmesi var:) Doğa ile baş etmek lazım. Kimi insan kendi güvenli medeniyet bölgesinden çıkmak istemez, kimi de tam tersine çıkıp doğada hayatta kalmaya çalışmak ister. Zevkler ve renkler bana göre. İçinde yoksa ne kadar zorlasan da olmaz.

Evet, çok güzel oluyor.

Çıkıp dolaştığını yer neresi?

Buna da bağlı

Kendine zaman vermeyi, dogayi sevmeyi ogrenmelisin. Dibine kadar sehirli, her türlü bortu bocekten korkan, yesili hic bilmeyen biri olarak, 23 yasimda ogrendim ben de. 30 km. civarinda yürüyüs turlari yaparak basladim bahar aylarinda. Sonra her haftasonu birini pesime takip dag, bayir gezdim. Simdi en sevdigim sey cadirda uyumak, insansiz alanlarda bisiklet sürmek.

insan olmayan, denizin ağacın olduğu yerde, iki ağaç arasına hamağı kurarım hemen. arkadaş zıpkınla dalarken ben bişeyler okur, bişeyler dinler, yüzer, fotoğraf çeker, uyuklarım. gece kalırsak malum çadır işleri. mangallar falan. gittiğimiz yerler karanlık olduğu için samanyolunu da cam gibi izlerim komple, viskimi içerken.

tek başına olduğun için sıkıldın belki de.

Çok ama çok seviyorum. Ormana çıkmasam bile, yolda çalı, çiçek, vb görümce yanındakileri dürtüp "Bak, bak, ağaç var", "Biraz durup çiçeğe baksam ya" diyorum ki, orman morman olduğunda çocuk gibi oluyorum.Telefonumda çiçek ve ağç fotoğrafı çok, çıkınca yarım saat bakıyorsam 10-15 kere de "Ay dur, ben sonra yine bakarım buna" diye çekiyorum. Geçenlerde yolumu değiştirdim komşunun bahçesindeki ağaç güzel diye. Önünden araçla geçtiğim için hızlı hızlı oluyor ama işlerin bittiği bir sabah sırf o ağacı gezme planım var. Yeşillik yerlerden ayrılasım gelmiyor. Tabii, belirli bir süreden sonra kalsam ölürüm herhalde. Ne de olsa apartman çocuğuyuz, ormanda ne yenir ne yenmez bilmiyorum ama o zamana kadar kalmak isterim.

Keyiften de öte, bayılıyorum. Şehirden uzak, doğayla iç içe bir hayat hep hayalimdir ama malum hayat her zaman istediğimiz gibi olmuyor. Hafta sonları yeşilliklerde çimlere yayılıp kahvaltı yaparak, deniz ve yeşilin arasında yürüyerek falan yetinmeye çalışıyorum şimdilik.

çok yoğun çalıştığım dönemlerden supradyn alıyorum.
ama sadece o dönem, sürekli ve düzenli değil.

Yıllarca çeşit çeşit denedim, fayda fark etmedim. Zaten son zamanlarda multivitaminlerin gereksiz olduğunu hatta bazı durumlarda zararlı olduğunu anlatan yazılar çıktı.

www.sciencealert.com

Çinko ve D vitamini dışında bişey almayın diyor.

düzensiz beslenme dönemlerinde arasıra atıyordum. suprady ve ya solgar..

en önemlisi d vitamini. sadece onu alıyorum.

Donem donem medigard kullanıyorum. Faydalı bence

sağlıklı ve dengeli beslenen birinin ihtiyacı olmaz bunlara..

ben sağlıksız beslendiğim dönemlerde bunlardan kullanıyordum kendimi kandırıyordum sanki kullanınca health pointim artıyormuş gibi..geçiniz..

en güzel doğal yollarla sağlıklı beslenmek..işi bunlara bıkrakmamak.

(bu arada senin yazdıkların tamam ama D vitamini doktor tavsiyesi olmadan alınmaması gerekiyor diğerlerinin fazlası vucuttan atılıyor durduk yere D vitamini alırsan zararlı..onun yerine güneş gördüğünde at kendini sokağa benim gibi..en güzeli..)

ilaçtan nefret ediyorum ama şu d vitamin mantıklı geliyor. onun da ampülü dokunuyor bana iğnesini bulursam yaptırcam. ya da güneşe çıkacam bi geleydi güneş kardeş.

Çok yoğun çalıştığım dönemde kullanıyorum. Fark ediyor mu bilmiyorum, yoğun dönemde kafeindi, ıvırdı zıvırdı; ne varsa tıkıyorum ama sadece bu dönemde ve geçici olarak.

Düzenli olarak sadece Omega-3 destegi alıyorum. Kısın d vitamini alıyordum güneş geldi artık almıyorum.

Mevsim gecislerinde, sinav donemlerinde farmaton ya da supradyn aliyorum.

vay be bir tek biz kullanmıyormuşuz duyuruda.

fitness yaptığım ya da başka bir sporda kendimi çok zorladığım günlerde alıyorum.
nadiren de çalışmaktan zombiye dönmüşsem şöyle bir kendime getirir umuduyla.
bu da haftada minimum bir, maksimum ikiye tekabül ediyor.

www.supplementler.com

pharmaton filan çok kullandım benim için çok etkili olmadı ama krill oil içince sabahları daha iyi uyanmaya başladım belki de placebodur bilmiyorum. bir de aşırı tempolu dönemlerde c vitamini alıodum iyi geliodu sanırım, en azından o dönemde hiç bir yerde yorgunluktan düşüp bayılmadım :) sabahtan geceye kadar ayakta koşturabildim