İçerlemeleri normal tabi alan doktorlarının,doğrusu da tabi kişi ısmarlama kadro değil ,alana dair en nitelikli çalışmaları olan, en kötü ihtimalle yl Dr sizin alandan olan kişiler olmalıdır bence.

YÖK hiç el atmamalı bence bu işlere, sağlam çalışmaları olanları üniversite ya da hoca vs. kendi seçip alabilmeli. Kılıfına uydurmak zorunda kalınca böyle tuhaflıklar çıkıyor ortaya işte. Bahsettiğğm yöntemin kayırmaya yol açacağını düşünmüyorum.

devilred + 1
Doğrusu YÖK'ün bu işlere hiç karışmaması.

Bazı üniversitelerde usta-çıtak ilişkisi vardır. Eksik olduğu alana göre insan yetiştirir ama sonra da onu kadrosuna katabilmek için saçmasapan ilanlar açılır. Üniversite bir kişiye yatırım yapmışsa, onu elinde tutma hakkı olmalı. Burada sorunun ilanda değil, denetimde olduğunu düşünüyorum.

Söz konusu şahıs zaten o üniversitede çalışıyor mı çalışmıyor mu bilgi sahibi değilim fakat cevaplardan anladığım kadarıyla o üniversitede çalışıyormuş. Sonra Dr bitmiş kadro çıkmış. Arkadaşlar diyor ki (doğru anladıysam) üniversite o adama yatırım yapmış dolayısıyla ona kadro açabilmeli,ben de diyorum ki o adam en başından o alanda öğretim görevlisi vs olarak çalışamamakıydı.kimya eğitimcisi in okul öncesinde işi ne? Ne yatırımından bahsediyoruz burada ?

Fakat şahıs zihin engelliler eğitimi (az önce okul öncesi yazmışım) alanında Dr yaparken öğretim görevlisi olarak çalışıyorduysa sonra da Dr bittiyse ona özel kadro açmanın mantığını anlarım (daha doğrusu kadro açmaya gerek kalmamalı bu durumda, zaten adam o okulda çalışıyor, Dr bitti diye neden kadro vs işleriyle uğraşılsın ki?)

Yök normalde bu işe karışmaz zaten. Oğretim uyleri için genel kriterler vardır dil puanı vs gibi. Onun dışında her universite atama kriterini kendi belirler. Yard. Doç için ilana çıkıldıysa %75 zaten kendi araştırma gorevlisi ya da oğretim gorevlisi doktorasını bitirmiştir. Hele doçent ve prof ilanları %95 kendi personelidir. Bunlar da bana tuhaf gelmiyor açıkçası çunku daha seni ilk işe aldığı anda zaten yazılı bir kural olmasa da sen de bunun boyle olacağını biliyorsun. Hatta olmadığı zaman vay benim kadromu nasıl vermezsiniz diye cıngar çıkar.

Sıfırdan yani dışardan adam almak için ilana çıkılan çok azdır. O zaman da ne kadar genel geçer bir ilana çıksan da ya da genel kriterler belirlesen de sen gene kılıfına uydurur istediğin adamı alırsın. Ya çeviriyi spesifik bir konudan verirsin, diğeeleri apışıp kalır. Ya da dosyadan elersin. Kimse de diyemezki vay benim yayınım daha iyiydi. Gene aynı hesap.

Sen diyorsanki en başından bu adam alınmamlıydı ben de derim ki nerem doğru ki?

Diğer taraftan çok da abuk bir ilan gelmiyor bana. Yani hakkaten zihinsel engellilerin kimya/fen eğitiminde ozel ihtiyaçları olabilir.

Kullanmiyorum. Her gun camasir degistirmeyi ve yuzde yuz pamuklu camasir kullanmayi herkese tavsiye ederim.

nax +1

Regle yakin zamanlarda ve sonlarında kullaniyorum. Onun disinda kullanmiyorum.

bazen kullanıyorum, ama düzenli değil.

herhangi bir zararını görmedim. kullanıyorum devam da edeceğim muhtemelen

eskiden kullanıyordum bıraktım bence de zararlı. sonuçta kimyasal var içinde. dönem dönem kaşıntıda yapıyor markadan bağımsız. çevreyide kirletiyor.

günlük ped versiyonundan şundan sipariş verdim www.instagram.com dikiliyor bekliyorum bakalım. temizliği konusunda zaten iç çamaşırlarımı tek başına atıyordum makinaya o açıdan sıkıntı yaşayacağımı sanmıyorum. tek merak ettiğim iç çamaşırı üzerinde rahatsız eder mi onu da kullanınca görücem artık.

edit: iç çamaşırını günde iki kez değiştiriyordum zaten ben. şu an hamileyim mesela akıntıda artış oluyor daha fazla değiştirdiğimde oluyor.

nax +1

hem zararlı olduğunu okudum hem de hiç rahat değil. yanımda iç çamaşırı taşımayı tercih ediyorum.

Ben de hiç kullanmıyorum. Onun yerine nax gibi günlük iç çamaşırı değiştiriyorum ve pamuklu olmasına özen gösteriyorum. Regl zamanında bile rahatsız oluyorum zaten pedden.

Bir de zamanında jinekologum kullanmamam konusunda kesin dille uyarmıştı.

sürekli olarak kullanıyorum. dışarı çıkarken giydiğim iç çamaşırını eve gelince değiştiriyorum, yani günde iki kere ped ve çamaşır değiştiriyorum. zaman zaman kaşıntı yapıyor ve çevreyi kirletiyor +1 alternatif bulamadım +1

bir dönem okb geçirdim. vücut salgılarıyla aramdaki sorunu halen tam olarak çözemedim, bu nedenle devam malesef.

Ben sabah akşam günde 2 kez çamaşır değiştiriyorum zaten. Günlük pedin çamaşır değiştirmekle ilgisi yok ki.

Bazı günler akıntı yoğun oluyor (yumurtlama dönemi akıntısı). O günlerde gün içinde ıslak çamaşırla gezecek halim yok, 10dkda bir çamaşır değiştirecek halim de yok. Mecburen günlük ped kullanıyorum. Saat başı değiştiriyorum. Ayda 2-3 güne tekabül ediyor kullandığım dönem.

Günlük pedler reglin son günlerinde minik akıntılar için değil mi yahu? Her gün duş alıp iç çamaşırı değiştirdiğim için normal zamanlarda tabii ki kullanmıyorum. Ki bunu yapmayıp, günlük ped takanlar için bence de zararlıdır. Sonuçta o bölgeyi temiz tutmadığınızda poponuzda bile sivilce çıkar.

nemli kaldığı için kullanılmaması gerekiyor, rahatsız edici de zaten. kullanmasan daha iyi her bakımdan.

nax+1, çok rahatsız edici.

Hayır kullanmıyorum, sık camasır değiştiririm.

Her gün çamaşır değiştirmekle ne alakası var +1

Kullanıyorum tabii ki. Sık sık da değiştiyorum. Nemlendikçe. Akıntı yoğun olabiliyor. Bu sivilce mivilce bana şehir efsanesi gibi geldi. Normal ped zararlı değil de günlük ped mi zararlı?

Parfümsüz kullanıyorum bu arada.

İc camasirini gunluk degistirmeyen insan yoktur heralde. Gunluk ped kullaniyorum ama sadece disari ciktigimda. Evdeysem kullanmiyorum. Simdiye kadar hic bir zararini gormedim. Sivilce sadece regl yaklastiginda hormonlarin degisiminden dolayi genelde alin bolgesinde 1-2 tane cikip en gec 1 hafta icinde kayboluyor. O da her zaman olmuyor.

Hava almadigi icin akintinin artmasina sebep oluyor bende, bu nedenle kullanmiyorum. Disardayken bazen pecete koyuyorum. Zarari var midir bilmiyorum ama gunluk ped gibi olumsuz bir sey yasamadim.

Birkaç saate fantezili sevişmeyeceksem, pamuklu iç çamaşırı giyip pamuklu günlük ped kullanıyorum. Pamuklu olmayanlar çok zararlı gerçekten, florayı bozuyor ama pamuklu olanlar gün içinde ferah ve temiz tutuyor değiltirdikçe. Her gün değiştirmekle alakası yok, gün içinde duş almış gibi ferah hissettiriyor. Her gün kullanmıyorum ama çoğunlukla kullanıyorum.

Reyde +1

çene bölgesi neresi oluyor?

@pgup çene bölgesi neresi mi oluyor? Çene bölgesi çene bölgesi oluyor. Hani şu yüzümüzde bulunan.

İnadına sokaktan iki kedi daha al ve o kayınbiraderini de eve sokma. Bir daha da yüzüne bakma. Eğer bu olmuşsa. Eğer olmamışsa bilemem. İtiraf ettiremezsen bişey yapamazsın, belgelenmez de, apartmanda hakiki bir kamera yoksa yani. Eğer itiraf ettirirsen yapacağın şey bu. Eşinin ona olan davranışlarına dikkat et bakalım.

Çok üzüldüm. Endişen doğrulanırsa kayınbiraderin bir o***pu çocuğudur. Eşini de yokla, eğer onu, yani kardeşini zerre kadar savunuyorsa ondan da boşan. Vakit kaybetmeden de bir kedi sahiplen.

Eşim savunmuyor... O NUN yüzünden öldüğüne eminim dedi...

%100 mü dedim... Evet dedi...

Daha detaylı anlatamıyorum...Sinirlerim elvermiyor. Şu an onun yaptığından eminim... Zaten kedi öyle 2 metreden atlayıp köşede ölecek bir kedi değil. O yüzden hergün sordum çünkü benimde şüphem vardı...

O zaman sayın arkadaşım, o cani o***pu çocuğunu evinize sokmayın, onun bulunduğu hiçbir ortamda -aile meclisi, bayram seyran vs dâhil- siz asla bulunmayın ta ki tövbe edip insan olduğunu kanıtlayıncaya kadar. Ciddi yaptırımlar uygulayın. Eşiniz de sizinle birlikte hareket etmeli. Asla gevşeklik, yumuşaklık göstermemeli. Ayrıca bu o***pu çocuğuyla münasebeti, samimiyeti olan hısım akraba kim varsa silin gitsin. Ha öncesinde yaptığı haltı yayın çevrenizle paylaşın ki öğrensinler, bilsinler. Masum, günahsız bir hayvanı katleden insana neler yapmaz.

Acını hafifletir mi bilmiyorum ama vakit kaybetmeden sokaktan yine sahiplen bir kedi derim.

Hastaneye kapatın cani piçi

giriş kattan pencereden atmayla kedi ölmez hocam, darp edilerek öldürülmüş olabilir. Çok acı, çok üzüldüm. Herifi karşınıza alın ve yüzleşin, video falan olmadığı için belki yüzde yüz diye bişey olmayacaktır ama onun ölüme sebep olduguna kanaat getirirseniz gerekeni yapacak kadar cesur olun. Kayınbirader akraba falan da olsa böyle bir herifin sizin hayatınızda yeri olamaz, yaşantınıza zarar verir ve bir fırsat bulursa zavallı kediye yaptığı gibi her türlü kötülüğü yapması beklenir böyle adamların.

Döv ve eve sokma.

kayınbiraderde evin anahtarı mı varmış? bu tür bir şeyi yapabilecek kafada birisi mi? yüzde yüz emin olmadan suçlamayın bence. eş de tutarsız hikayeler anlattıktan sonra en sonuncudan yüzde yüz emin olduğunu söylüyor, ben eşten de kıllandım açıkçası.

kayınbiraderle yüzleşin.

Başıma böyle bir iş gelse o kişi bir daha benim evime adımını atamazdı. Arar, ağzıma geleni sayar söyler ve evime gelmeye çalışırsa kendinden şikayetçi olacağımı söylerdim. Eşime de rest çekerdim, kolay mı öyle benim evimdeki canlıya zarar verip benim evime adım atablecek... İt herif.

Hem şimdi bunu yapabilen insanın yarın çocuğunuza zarar vermeyeceği ne malum?

Eminseniz onun öldürdüğünden evine sokma hayatından çıkar gibi naif yöntemler yerine kolunu bacağını kırın hak ettiği muameleyi gösterin. Bi kedinin canı da bunu hak ediyor bence "Hıyıtındın çıkır ını tıtlım" tipi tepkiler çok yeterli değil.

savcılığa şikayet edin. kanun önünde o kedi sizin malınız ve malınıza zarar vermiş. tabi ki yerine geçmez ama uğraşsın dursun. ondan sonra da eve falan sokmayın dedikleri gibi.

bir insanın varabileceği en adi alçaklık seviyesi bu işte. kendinden güçsüzü gördü mü onun üzerinde gücünü göstererek kendini tatmin ediyor. bir canlıyı, sebebi ne olursa olsun camdan dışarı atmak? aklım almıyor.

defolsun gitsin, ben olsam daha da tek kelime etmezdim. yapılacak bir şey malesef ki yok. çünkü bir adamda gözünü kırpmadan bir cana zarar verebilecek derecede vicdan yoksa, o kadar ruh hastasıysa, yaptıklarınız, söyledikleriniz ona vız gelir. şu an dövseniz, bağırsanız, ağlasanız da inanın hiç umurunda olmayacak adi herifin. içten içe gülecek belki. ancak allahından bulsun diyebiliyorum.

size sabırlar diliyorum. bence de yeni bir kedi alın. bunu sakın kendi kedinize ihanet gibi düşünmeyin. dün akşam bir arkadaşımla otururken bu konu açıldı. çok sevdiği kedisi vefat ettikten hemen sonra 2 tane kardeş yavru kedi sahiplenmişti kendisi ve onların bakımıydı, büyümesiydi, oynamasıydı derken dediğine göre gerçekten de çok hafifletmiş acısını.

Arnold ve angelus +1
yani önce ağzını burnunu kırın, sonra görüşmezsiniz.

eğer kedinin size ait olduğunu kanıtlayabilecekseniz, savcılığa şikayet edin.
mala zarar vermekten en kötü ihtimalle para cezası alır.

sonra da hem ona, hem de ailesine karşı rest çekin.
konudan herkesi haberdar edin yani.

eşiniz de bunlara, "yani, tamam yaptığı yanlış tabii ama..." tarzı tepki verirse, boşayın.

tabii ki bir de kedi evlat edinin.

Evet Anahtarı vermiş eşim, Çocuk daha 23 Yaşında... Kız arkadaşıyla geleceğim diye istemiş anahtarı... Ergen biraz...

dovun diyen insanlarin ve bunlarin @blatta ve @krem peynir olmasina inanamiyorum!

dovmeyin tabii ki. siz ne yaparsaniz yapin bu insan esinizin kardesi, esinizin de bir sucu yok. yani isin yasal ve diger tum acilarini bir kenara birakiyorum, esinizi deli gibi uzup, ailenizi darmadagin etmek istiyorsaniz bilemiyorum.

'daha 23 yasinda' ne yahu, koca okuz gibi herif. insan olamamis. ben olsam evime almam (ben varken de yokken de), yuzune bakmam, hicbir sekilde de konusmam. bu konuda da esime net sekilde rest cekerim. kendisinin konusup konusmamasina bir sey diyemezsiniz, o da cok uzulmustur kardesinin psikolojik sorunlari olan bir canavar olmasina eminim. bir de savciliga gidebilirsiniz tabii ki. ayrica cocugum olsa, asla gorusturmem ve bu herifle yalniz birakmam. ha bir de evinizin anahtari sadece sizde ve esinizde olsun, esinizin ailesinde kesinlikle olmasin, gerekirse kilidi degistirin.

kassiopeia +1

"dövün, eşinizden de ayrılın" diyenleri allaha havale ediyorum. bir de "kalıcı iz bırakmayın usturuplu dövün" falan denilmiş. kurtlar vadisine döndük. dövmenin kime ne yararı olacak? ne kediyi geri getirir, ne kayınbiraderi akıllandırır, ne de üzüntüyü hafifletir. "kısasa kısas" mantığını savunuyorsanız oldu olacak çeksin tabancayı vursun kayınbiraderi madem, o kadar kolay mı o işler?

evinize kesinlikle sokmayın. bunun aynısını akrabasının bebeğine yapan var. kadın çocupu pencereden atmış sonra ah vah bütün mevlütlere cenazeye falan katılmış. Ben böyle bir şey olsa direk dava açarım. Konuşmayı keserim. Bugün kediyi öldüren yarın insanı da öldürebilir (ki ikisinin canı da kıymetli)
23 yaş ergen bir yaş değil. 5 sene olmuş reşit olalalı, belki eve birlikte geldiği kız şahitlik falan yapar.
Unutmuşum söylemeyi başınız sağolsun gerçekten acınızı içimde hissettim, çok üzüldüm.
Evinizin anahtarı onda varsa kilidi değiştirin.

Abi ben de 24 yaşındayım ama boş zamanlarımda hobi olarak camdan kedi atmıyorum. Tam tersine baktığımız kedi ve köpeklerin başına bir şey gelmesin diye gece 3'te uyanıp onları kontrol etmiş biriyim. Bunu ergenliğe yormak çok sığ bir davranış. Bunun altında ruhsal bir problem aramalısınız. Dövmeyin ama psikiyatriye götürün hiç değilse. Arkadaşlar çocuğunuzu da atar demişler ama kötü haber şu: sizi bile atabilir o çocuk camdan aşağıya.

kassiopeia + istanbul kanatlarının altında + dissendium 1

Gerçekten dövülmesinin tavsiye edilmesi fena. Onun yaptığı çok daha kötü bir şey olabilir ama sizin onu dövmeniz suç. Dövseniz kedi geri mi gelecek, yaptığından pişman mı olacak, kime ne faydası olacak.

Ayrıca, eşiniz bambaşka bir insan ve kardeşini savunmuyor, desteklemiyor. O da kimbilir ne kadar kötü hissediyordur. Bir de kardeşi adına suçlu hissediyordur. Onu daha da kötü hissettirmenin anlamı yok.

Ben olsam evime almam, konuşmam, çocuklar varsa onun yanına yanaştırmam ama eşim de ayrı bir kişi. Kardeşiyle görüşmemesini söyleyemem. O ne yaparsa yapar ama o kişiyi eve yanaştırmam. Ayrıca, profesyonel yardım almasını sağlarım. Ondan sonra düşünürüz.

krem peynir +1

Arkadaşlar kimseyi dövecek bir yapıya sahip bir insan değilim...

O insana Ben '' VURDUĞUM '' zaman benim acım hafiflemez ne yazıkki ama ben insanlığımdan bir şey eksiltmiş olurum '' düşüncesinde bir insanım...

Benim olduğum yere gelemez. Gelirse çok ağır konuşurum, yapabileceğim bu...

Bazen çok ağır sözlerim karşımdakinin kalbini kırarım ama bir insana vurmam...

onerim, bosuna konusup da sinirlerinizi daha fazla germeyin o kisiyle. empati dersi vermeye kalkarsaniz poposuyla gulecegine eminim. bence eve "nest cam" gibi bir kamera alin tum hareketleri kaydetsin.

yakında o senden ayrılır zaten

fakirlikten ziyade sanki sende bir ezilmişlik var gibi. sevgilisinin yanına gitmek isteyen her türlü gider. her türlü kendine kalacak yer bulur.

benimde hiçbir zaman çok param olmadı fakat hiçbir zaman da kendimi fakir görmedim. bir şeyi yapmak istiyorsam ki bu sevdiğim insan ile vakit geçirmek ise her türlü yaparım onu.

yol için otostop çekebilirsin. kalacak yer için couchsurfing gibi bilumum ortam var. para gerçekten çok şey fakat her şey değildir.

edit: para hakkında şöyle bir örnek verebilirim. cebimde 100 lira var iken istanbuldan erzurum'a gidip kayak yapıp üstüne cağ yiyip geri dönmüşlüğüm var.

ezilmişlikten ziyade kabullenilmişlik var. sorun şu ki ortak bir şehirde kalacağız. tek olsaydım sokakta bile sabahlarım ben. ona karşı hissettirmiyorum gelecekten umutlu, gururlu birisi gibi davranıyorum ama içten içe böyleyim.

Kadını üzen parasızlık değil çabasızlıktır. O çaba kadına verdiği değeri gösterir, kadına verdiği değer de erkeğin kendine verdiği değeri gösterir. Kadın erkeğin kıymetsizlik saplantısı olanından hiç hazzetmez, çünkü nu güçsüzlük getirir. Buna göre düşün, alabildiğine geniş ve şartlanmasız düşün. Çözümler sende. Sevgi kolay bulunan bişey değil, çabala.

Ek: iki taraf da çalıştığı halde, ben memurum ve İstanbul'a tayinim olmuyor diye, adam ben çalışmayacağım (?!??!!??) için ev araba alamayacağını düşünüp beni hayatından çıkardı. Bir başkası memuriyetimi basamak olarak kullanabilmek için benimle evlenmeye kalkıştı ama nasıl: beni bir başkasıyla formalite nikahı kıymaya teşvik etti. O sayede Ankara'ya tayin olacakmışım eş durumundan, sonra onu boşayacakmışım biz evlenecekmişiz... godoş. Üstelik 7 yıldır bitirmediği aöf'ni ben bitirttim, askere benim zorumla gitti ve çalışmayan, siyasi parti peşinde koşan, onların arada bir cebine koydukları 5-10 lirayla geçinen biriydi.

Bunlar erkek. Erkek böyle olmaz. Bana ne iltifatlar ne kocaman sözler ettiler ama asla uygulamasını göremedim. Çünkü onlar çabalamadılar. Çünkü kendilerini de kadınları da kıymetli bulmadılar.

Önce insan olduğunu sonra da erkek olduğunu hatırla ve çabala. Başka çıkışın yok. Kaçmak çok kolay. Evden çalış tez yaz yine para kazan. Bişey yap.

siz kompleksi biraz abartmışsınız. Onun kadın olması bir şeyi değiştirmez. Hayat müşterektir. Eve giren para zaten ikiye bölünür. Kimin ne kadar aldığının bir önemi olmaz ilerde. Tabi bu siz bu aşağılık kompleksini, ezikliği aşabilirseniz böyle olur.
Aşamazsanız ilişkiniz sizin yüzünüzden bitme noktasına gelecektir.

Yani bence siz ayrılın.

Ayrılmayın. İlki onun kararı bu, sizi seçtiyse buna rağmen seçmiştir ya da bununla birlikte seçmiştir.kimcisi onun suçu değil bu. Onun iyiliğini düşündüğünüz için ayrılarak onu çok üzeceksiniz. O kendisi içinneyin iyi olduğuba karar verebilir.

Zamanında işsiz bir kişi işe birlikteydim ve bnzer şeyleri yaşadık. yaren'in "Önemli olan çaba" sözüne katılıyorum. Hayat bu. Bir gün o da işsiz kalabilir. İşsizliği yıllarca da sürebilir. Aynı şekilde sizin işbirliğiniz de yıllarca sürebilir. Mesleğinizle ilgili bir iş bulamayanilirsiniz ama nir şekilde başka bir iş bulabilirsiniz. O zamana kadar dayanırsa ilişkiniz, çok güzel bir ilişkiniz olabilir. O zamana kadar dayanmazsa zaten olmayacakmış dersiniz. Ancak, atıyorum 5 yıl geçer de siz "Ne yapayım, bulamıyorum" der ve eve kapanırsanız, çabalamazsanız, o sorun olabilir.

o başka birine meyillenince biter. Ayrılsan da bir, ayrılmasan da

Hatunu boş ver, senin kendin için silkelenmen lazım. Bu ezik psikolojisini at üstünden.

yaren -1

Öğrenciliği unutmuş sanırım çabala diyen arkadaşlar. Hafta içi okul varken, hafta sonu sınavlarla, ödevlerle, dinlenmekle geçerken bir erkeğin çabalaması mümkün değil. Seviyorsan biraz daha idare et. Yoksa sen bilirsin. Kendini sığıntı gibi hissetmeye başladıysan o ilişkiden çok tat alamazsın zaten. Seviyorsan ayrılma. Bu sefer daha çok üzülürsün.

yahu kalın bacak(kaslıysa) sağlık göstergesidir. nedir bu milletin ince bacak sevdası?

spor yapıyorsan, bacaklarında da yağ varsa ve vücudun o yağları yakmaya karar verdiyse incelir. genetik olarak kaslı ve kalın bacakların varsa o kaslardan kurtulman lazım ki ya sağlıksız bir diyete gireceksin ya da ameliyat(oha) olacaksın.

genetik limitler de olmakla beraber bacak inceltmek uzun suren ve azim isteyen bir is.
ust bacak niye kalinlasti acaba kas mi oldu ki?

vücut tipiniz neyse, genelde zayıf da olsanız, şişman da olsanız aynı kalıyor.
ben kilo aldığımda da basenli olmuyorum, kilo verdiğimde de.
çünkü basenim yok.

yani aşırı bir durum olup tek bir yerden, tek bir şekilde zayıflamaz/kilo almazsanız, bacaklarınız yine bedeninizin geneline göre orantısal olarak kalın kalacaktır.

ya ne biliyim lömbür lömbür bacak hiç kaslanmış gibi bir havası yok. bu yaşıma kadar bu bacaklarla yaşamaya alışkındım aslında ama insanlar o kadar yadırgıyor ki psikolojim bozuldu. yok o bacağa şu giyilir mi bu giyilir mi... bıktım yemin ederim.

1 cmlik hesaplara düştüysen önce psikolog şart. bu kadar hassas olmayın,her şey bedeniniz değil.

kalın var kalın var şimdi. kaslı ve biçimli bacaklar gayet çekicidir. bkz : amanda cerny

Hiçbir gerçek sporcu zayıf, ince bacaklı değildir. Kalınlaşmanızın sebebi kas yapmanız olabilir.

Pilates ile bacaklarını görece inceltip sıkılaştırabilirsin. (Genetik çerçevesinde)

alt bacak zaten çok yağ tutan bir bölge değil. demek ki kemik kalın. görüyorum yani 50 60 kilo çeken iskelet gibi kız ayak bileğine bir bakıyorsun hayattan soğuyorsun yapacak bir şey yok yani.

bakın işte kalın bacak görünce hayattan soğuyanlar var. :'(

hocam burası bunu sormak için çok yanlış yer. Bura da çoğu insan cinsiyetçi ve kadınları kalıba sokmaya çalışıyor. Bileği kalın olunca ıyy falan diyor. incelme konusunda bir halt bilmiyorlar. Kadın fizyolojisine hiç mi hiç hakim değiller.

Çoğu kişinin söyleyeceği şey spor salonunda antrönörünün söylediği şey olacak. Ama Spor salonundaki antrönörlerde kadın bacağını inceltebilecek bilgi birikiminde deneyiminde insanlar değil.

Genetik yatkınlığı olan bir kadının bacağını inceltmek deveyi hendekten atlatmaktan daha zor. Şimdi gelip öyle değil diye bik bik ötecekler.

Kalın bacaklıyım diyosun kaslıyla sorun yok diyo. Bunu yalnızca bir erkek böyle anlayabilir anlıyo musun.

Ben acaba bacaklarımın incelme ihtimali var mı diye düşünüp kilo veren insanların öncesi sonrası fotoğraflarına bakıyorum. Çok az değişiklik oluyor.

Bulursan yöntemi bende aynı dertten müzdaribim bu başlığı takip edeceğim.

Normal kalınlaşması kas yapmışsındır bi caps varsa değerlendirelim:d

Hayatından yağı çıkarırsan belki mümkün. Ben erkeğim ama bacaklarım babamın bacaklarından daha kalın. Bunun için hiçbir şey yapmadım. Kendiliğinden öyle. Sporla incelmek bu tip durumlar için gerçekçi değil. Ben de sporcuyum ama ne zaman iyi antrenman yapsam bacaklarım daha da kalınlaşmaya başlıyor. Bu durumda en iyisi bacaklarını belli bir şekle sokmaya çalışmak. O zaman daha düzgün görünür. Bir de ben zayıf bacaklı kadın pek sevmem. Sütun gibi bacakları olan kadınlar daha güçlü duruyorlar.

Edit: Hayatından karbonhidratı çıkarman mümkün değil. Etrafındaki yüzlerce yiyecekte karbonhidrat var. Onu çıkaramazsın ama azaltabilirsin.

İnternette "leg slimming" videolarındaki hareketleri deniyor musun? Youtube'da bu konu üzerine bayağı video var. Uzun süre sebatla yapınca sonuç veriyor gerçekten. Bir de spordan ziyade bol bol açık havada hafif tempolu yürüyüş de işe yarıyor.

kadınlar için daha zor ama hayatından yağı değil karbonhidratı çıkarıp, güzelce de bi spor yaparsan inceltebilirsin.

Genetiğe çok bağlı bir şey. Ama kadınlarda bildiğim kadarıyla basenler en son giden yer, yani tüm vücuttan yağ atılır, en son oradan atılır.

O yüzden baya emek isteyen bir şey.

Genetik olarak kalın bacaklıyım. Altımla üstüm arasında beden farkı var. Bacaklar inceliyor ama en son ve en ağır onlar inceliyor. Ben de hiç incelmez sanıyordum, incelmişti. Tabii o arada üst biraz daha inceliyor. Vücuda göre hafif kalın kalıyor ama normale yaklaşaniliyor.

Bacakların en son incelecek. Genetiğin öyle yapacak bir şey yok.

Hayal değil. Pes etme, devam et. Zaten herkes söylemiş, genetikle alakası var bu durumun

benim de bir arkadasim bacaklarinin kalin olmasindan sikayet eder surekli. dusunuyorum, evet ince degil ama oyle kendi abarttigi kadar da degil. normalde belki dikkat cekmeyecek bir seyi bacaklarim kalin diye diye kafamiza kazidi. beli inceciktir mesela. ama o bacaklara takik. size tavsiyem bakis acinizi degistirin. kendinizde begendiginiz bir kisim varsa ona konsantre olun. spora da aynen devam. sporu bacaklar icin yapmayin. kalinsa kalin. seni seven boyle sevsin :) ama once sen sev kendini.

ıyy ince bacak güzel değil ki. çocuk gibi ne o öyle

benim de bacaklarım üst bedenime göre kalın, sevgilim her seferinde "yol mu yaptın" diye dalga geçer kızdığımı bildiği için. :D

onun dışında bence çok özel bir beslenme ve disiplinle belli bir sıkılığa getirmen mümkün. ama atıyorum kemiklerin kalınsa asla istediğin gibi olmaz. o yüzden bu kadar takıntı haline getirmeyi bırak önce.

ben 50 kiloyken bile bacaklarım normalden kalındı. şimdi 55 kiloyum, aynı :D
o yüzden artık ona göre giyinip takmıyorum.

Bir shot güzel votka. Beluga, ruski falan...

@alperz işle alakalı demiştim.

Dideral'in az dozunu bu tür durumlar için öneriyorlar. Ekşi Sözlük'te de bu tarz şeyler yazıyordu, bir bakın isterseniz. Yine de, aonuçta ilaç ve ben de medikal tavsiye verebilecek yetkinlikte değilim.

Ben İstanbul'da yaşıyorum tam tersi, en alt katta oturmaktan korkuyorum. Deprem olsa tüm evler üzerimize yıkılırmış gibi saçma bir inancim var. Sırf bu yüzden ev tutarken mis gibi bahçeli evi tutmadım.

Benim ilk oturduğum apartman katı 7. kattaydı. (7 katlı ev) Hatta, Allah yerden 7 kat yüksekte denince 'Herhalde bu civarlarda bir yerdedir' diye düşünmüştüm çocuk aklımla. Abime sordum, o da trolledi 'Evet, buralarda. Doğru, 7. kat' diye. Ben de Allah ile aynı katta yaşamanın mutluluğunu yaşadım bir süre.

Bir alt katta çaprazda en yakın arkadaşlarımdan Vildan ve ters tarafta Bahar vardı. Onlarla bütün gün balkondan mandal atıp tutmaca oynardık ve bir şeylere denk getirip nişan alacağız diye bol bol sarkardık. Annelerimiz de haliyle her saniyede başımızda olamazlardı. Yasaklasalar da biz kaçardık balkona zaten. Sonradan işi büyütüp sulu balon, top falan atmaya başladık zaten. Baktılar, biz malız ve günün birinde düşeceğiz, balkon demirlerini iki kat yükseltip göğüs seviyemize çıkarttılar. O günleri şimdi hatırlayınca başım dönüyor o yükseklikten. Çocuk aklımızla korkmamışız.

Bir de İzmir'de büyüdüm. İzmir'de 1-2 senede bir 5-6 civarı depremler olur. O yüzden, bol bol deprem hissettim ama 'Yıkılsa en üstte nasılsa biz varız' diye rahattım. 'Bizim üstümüze sadece çatı düşecek, asıl Vildan'ın, Bahar'ın üstüne biz düşeceğiz' diye düşünüyordum.

Bir 6 sene de 8. katta oturdum. Açıkçası, balkonu çok sevdiğim için yazı balkonda geçiriyordum zaten. Balkondan eğilip aşağıya bakmak gerçekten korkutuyor ama o manzarayı izleyince de keyif alıyordum doğrusu. Eğilip bakmadığın sürece alışabilirsin gibi geliyor. Bakacağın yer güzelse de için açılır baktıkça.

bende durum tam tersi. yüksek bir binanın alt katlarında oturmaktan çok korkuyorum. bütün bina üstüme yıkılacak gibi hissediyorum, gözüme uyku girmiyor. bu yüzden bir daire kiralayacağım zaman hep en üst katı tercih ediyorum.

Gece gece mübarek Kaddafi'yi hatırlattın. Sanırım onda hem yükseklik korkusu hem de klostrofobi vardı ve her gittiği ülkede sahra çadırı kurdudur orada yatardı.

Neyse silinmesin diye cevap yazayım, benim hafif bir yükseklik korkum var,terasta falan tam dibe kadar gitmeyi sevmem. Ama hep +4 katlarda oturdum. Aklıma bile gelmedi.

99 depremini avcılarda yaşadım, etrafımızdaki evlerin yerle bir olduğunu hatırlıyorum. Yine de bi dönem 25. Katta şu an 10. Katta kalabildim/kalabiliyorum.

Deprem öncesi yapılmış, ya da rastgele müteahhitler tarafından yapılmış az katlı evlerdense son deprem yönetmeliğine uygun (2012 sonrası) ve büyük inşaat firmalarınca inşa edilmiş yüksek katlı evleri daha güvenli buluyorum.

@maleficent

Okuyunca bile nefesim kesildi :/ Ben beşinci kata dayanamıyorum, 39 nedir yahu :O

yükseklikten sayılıyormu bilmiyorum ama 11. katta oturuyorum, arkadan bakınca 13.kat oluyor ve benim de inanılmaz yükseklik korkum var. Bu yükseklik korkusu mesleğime de ters ama yükseklik korkusunu atamadım, hatta mesela bende ki tam yükseklik korkusu mu onu da bilmiyorum. şöyle oluyor, yukarıdan aşağı bakarken atlayasım geliyor, elim ayağım boşalıyor gibi hissediyorum. mesela elimde hiçbirşey tutamıyorum yukarıdayken, cep telefonunu filan cebime koyuyorum, sanki tutamaycakmışım gibi hissediyorum. sizin de korkunuz böyle birşey mi bilmiyorum.

onun dışında imkanım olsa(yani param) çok daha yüksekte ev almayı isteyebilirim, seviyorum esasında camdan izlemeyi, fi dizisinde can manayın ilk evini çok beğenmiştim mesela, yine o kadar da olmasa bu faziletin kızlarında ki o 2. çocuğun evi de güzel. bizim burada yeni yeni kule ev yapıları geldi ama tadı kaçık bir şekilde pahalı, yani maaşla çalışacak olsam ömrüm boyunca alamam. normalde alacağımı sanmıyorum gerçi de, otururum yani daha yüksekte.

Ben aksine ne kadar yüksekteysem o kadar huzurlu hissediyorum. Önceden 1. Kattaydık her yer yüksek katlı binaydı ve gökyüzünü göremiyorum deliriyordum. Şimdi 6. Kattayım 60. Kat olsa da olurdu.

bence evlencek birini bul pişman olmazsın

not : erkeğim

23 yaşındayım, 5 yıllık bi ilişkim var, sürekli evlenelim artık daha ne kadar böyle sürecek siye baskı görüyorum, ama evlenmeye hiç niyetim yok. Evlilik gerçekten çok korkutuyor beni. 5 yıl önce de böyleydi, 5 yıl sonra da böyle olacağını öngörebiliyorum.
Daha sonrası için bir fikrim yok, benim kafamda hep 30umdan sonra evlenirim gibi bir plan olduğu için 30a kadar korkup kaçacağımı düşünüyorum.

İnsanlar sorun değil bence ama sen yaşının geçtiğini düşündüğün için evlilikten korkuyorsun gibi geldi bana. Evlen mutlaka ileride zor olur.

İsteyip istemediğimi bilmiyorum ama düşencesi bile titremeye yol açıyor bende. Lafın gelişi söylemiyorum bunu, gerçekten fiziksel tepki veriyor vücudum.

Geçen gün anneme de dedim, hiçbir zaman o evlilik tanımı içerisinde konumlandırmadım kendimi, konumlandırmadım. Neden bilmiyorum ama olmadı işte, içimden gelmedi hiç. Büyük sorumluluk, daha kendi hayatım içinde tam olmamışım ben, tam olmadan olmaz ki bu işler diyorum sanırım kendi kendime. Yalnız kalmak da istemiyorum ileride, birtakım çelişkilerdeyim.

31 yaşın son demlerindeyim, bitse de gitsek hatta, hiç sevemedim kendisini.

ben. her geçen gün evlilik fikrinden daha da soğuyorum.

29-30 yaşındayken ben de delicesine ürküyordum. Hatta bol bol 'Niye sevdiğim kişiden evlenerek nefret etme riskini göze alayım ki' diyordum. Meğer sorun o zaman birlikte olduğum kişideymiş. Yeni yeni fikre ısınıyorum. Şu anda da çocuk fikri delicesine 'Hayatta olmaz, imkansız, istemem' görünüyor. Ona da zamanı gelince bakacağım. Ailemde 40-45 yaşları arası doğumlar bol, o yüzden çok da düşünmüyorum.

Bir arkadaşımla konuştum az önce. O da 36 yaşında. 'Benim hayalim hep evlenmemekti. Şimdi evlenmek istediğimi fark ettim' dedi. Yeni bir sevgili sahibi, göreceğiz.

Bir kuzenim var, 48 yaşında evlenmedi. O bile, 'Bilmem, zamanı gelince bakarız' diyor.

Eski patronum, 60 yaşında. O da 3 ay sonra evleniyor.

Dördümüzün de kız kurusu olmak dışında ortak noktası şu, pişman değiliz. Kendim hakkında polemik yapmayayım, taraflı olur; bu kuzen evlilik teklifi almamış ya da cinsel hayatı olmayan biri değil. Hazır hissetmemiş, istememiş ve yeni yeni hazır hissediyor. Açıkçası ben de tren kaçtığını düşünmüyorum çocuk düşünülmüyorsa. Yapabilinecek insan ne zaman denk gelirse. Bunun için zorlamaya, o an içinden gelmeyen bir şeyi yapmaya gerek yok. Zamanı geri çevirememek gerçekten bir dert, o konuda söyleyeceğim bir şey yok ama ilerisi için çok korkulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum.

Bende bu durum tam tersi. Is guc sahibi de olduktan sonra evlenmek istiyor artik insan. Evlilik dusuncesini hicbir zaman aklindan gecirmemis bir insan olarak evlilik olabilir artik diyorum. Evlenilecek kadin atsin birileri ustume.

25 / erkek.

kendimi bildim bileli gözümü korkutan bir şeydi. boşanmış aile çocuğuyum onun da etkisi vardı. şu an 25 yaşındayım, son 1 senedir nedense çok sıcak bakıyorum evliliğe. özellikle çocuk olacaksa bu yaşlarda olsun ki, yaş ilerleyince kafam kaldırmaz gibi geliyor. neden sıcak bakmaya başladın dersen, sevgili gibi gez toz beraber yaşa. nereye kadar. asıl o sıkıcı geliyor bana artık.

@ayça, aslında evlilik bizim kulturumuzde cekilcek cile degil zaten de o cocuk olayı tum işi tereddute sokuyor zaten:/

Evlilik kurumu keşke baştan hiç olmasaymış diyorum. Ama evlilik denen şeyin var oldugu mevcut durumda evlilik deyince korkup kaçanlardan da degilim. Tabi ilerisi icin. Su yaşımda evlenmek kötü olurdu. Sevdigim bir insanla makul bir zamanda evlenme fikrine gayet sıcak bakıyorum ama çocuk olayından emin degilim. Su an icin cocuga cok soguk bakiyorum. Ileride degisir muhtemelen.

Ergenliğimden beri evliliğe bakış açım hiç değişmedi. Hep nefret ettim toplumdaki bu evlilik dayatmasından. Bir an bile "acaba olur mu" diye geçirmedim aklımdan, her zaman aşırı uzaktım evlilik fikrine. Yıllardır bu fikrim değişmediyse artık yeni insanlar tanıyıp yeni şeyler gördükten, sorunlu evliliklere şahit olduktan sonra fikrimin değişeceğini sanmıyorum hiç.

Ben varım yani sonuç olarak. 24 yaşındayım.

31 k evlenmek istemiyorum. Ömür boyu gömlek ütüleyemem.

Ne gerek evlilige. Herkes yapiyor diye mi yani.

Suicides underground +1

Bir is arkadasim gecen baktim erkek arkadasinin gomlegini utuluyor. Sogudum cidden kizdan

27 k
Evlilik son 1 seneye kadar hep manasız ve eziyet dolu görünmüştü bana. İçinde illa ki aldatma olacakmış gibi, neden bu ihaneti yaşayayım ve hayatımı çıkmaza sokup modumu düşüreyim ki? diyodum.
Ama şuan öyle bakmıyorum, güven problemini biraz daha aştım, yalnız yaşamaktan alabildiğine korkuyorum. Aile dostlar falan biyere kadar, insan kendini yalnız hissediyor. Aileyle yaşamak kalabalık geliyor, tek yaşamak da çok yalnız. En iyisi 2 kişi olmak, sevdiğinle uyumak, her şeyden senin haber vermene gerek olmadan haberdar olması, senin hikayeni yarı yarıya paylaşması ve bunun resmiyete bağlanmış olması.
"Tam ve sürekli bir hayat ortaklığı" kanun tanımını ilk okuduğumda kabus gibi hapis gibi boğucu bir çıkmaz demiştim. Ama şuan tam tersi, tek başına olmak arkadaşlarla aileyle avunmaya çalışmak karanlık bi çukur gibi geliyor.

Çocuk sahibi olma konusunu düşünmek bile istemiyorum. Bazen kabuslarımda hamile olduğumu karnımın kocaman olduğunu görüyorum.

evliligi gomlek utulemeye indirgeyen, sevgilisinin gomlegini utuledi diye kizdan soguyan lumpenler kadar garip, sig bir topluluk gormedim sanirim. evlenmeyi istemeyenlere hicbir lafim yok da bu zihniyet muthis ya, ciddi ciddi yetiskin insanlarin boyle seyler yazabilmesi, bu konuda bu kadar dar goruslu olmasi urkutucu.

Tamamen tanıştığın insanla ilgili bence. Ben ütü yapmayı pek sevmiyorum diye gömlek giymem yaka takar üstüne kazak giyerim diyen sevgilim vardı mesela. Tamam belki ileride böyle olmaz ütülerim illa ama o da başka bir şey yapar bir şekilde beraber yürür. Evlenince de hayatında güzel ve kötü anlar olacak evlenmeyince de. O yüzden evliliği bir şeylerden vazgeçiş ya da kazanma olarak görmek biraz saçma geliyor bana. Bakarsın biri olur evlenirsin olmaz evlenmezsin. Her şey mümkün.

29,5! yaşımdayım ve seninle az çok aynı şeyleri düşünüyorum fakat şöyle de inandığım bir şey var; evlilik istenilmez istetilir diye. Yani muhtemelen o kafaya sokacak birisi çıkmadığı için karşımıza böyle düşünüyoruz.

evlenmeyi bilmem de
cocuk dogurup sonradan pişman olan hiç görmedim.

evlilik konusunda muhtemelen pişman olursun.
çünkü burası türkiye.
erkek halimle beni bunaltıyor dost akraba.

der meister +1

nutkum tutuldu.

Of cok guldum, hep utuden konusulmus. Utu muhim beyler. kimler kimler istedi de dedim utu yabmayi bilmiyorsan aufwiedersehen. Ben evlenmeyi cok seviyorum, herkese evlenme teklif ediyordum baska bir sosyal ortamda, cok komikti. Seye de heb gulmusumdur. Evlilik diyorsun, aklina dugun, akraba sorumluluklari bir seyler bi seyler geliyor. Olm bi gun beyaz bir elbise, bir takim giyeceksin, iki ayakta durup el cirpacaksin, biraz yorulacaksin, anneannen mutlu olacak! Olay bu yani. Yaşlılar mutlu olsun, ne olacak yani, sanki hergununu muthis anlamli seyler yaparak dolduruyorsun da bir geceye gelince ay dugunler cok sacma. Konudan dagildim, ne diyordum? Evliligin bu sevgili disinda geti4digi sevilmeyen seyleri iki dakikada halledince geriye muthis bir sey kaliyor bence. Yalniz hepimizin olmesi cok dandik bir sey. Gelecekteki kocamin olecek olmasina katlanamiyorum.

çocuk çok severim ama o sorumluluğu almak istemediğimden çocuk yapmam, o yüzden uzun süre evlenmem de diye düşünüyordum.

beni evliliğe itebilecek hiçbir neden yoktu bana göre zira 3 yıldır bir ilişkim var, birlikte yaşıyoruz, maddi sorunumuz yok vs. vs.

ama toplumun içine karıştıkça maalesef o sosyal baskıyı hissederek sudan çıkmış balığa dönüyorsun. en basitinden, halası beni komşularına "sözlüsü" diye tanıtırken daha ailemle bile tanışmamıştı sevgilim. yaptığımız ayıp günah değil neden böyle deme gereği duydu diye üzülmüştüm. o yüzden çocuk konusunda hala benzer düşünsem de 2-3 seneye evlenirim muhtemelen çünkü artık bu ülkenin kokuşmuş zihniyetiyle mücadele edemiyorum.

evlenmeyi iki kişinin canının istediği gibi şekillendirmek, kendi kurallarını belirlemek, yoldaşlık, heyecan, destek, eğlence gibi kavramları kaybetmeden sürdürülebilecek bir seçim olarak bakacak erkeği bırakın, genel olarak insan bulmanın çok zor olduğunu düşündüğümden evlenmek gibi bir düşüncem yok.

evlenmekten korkmuyorum da, kendi seçtiğim bir şeyden niye korkayım. En kötü ihtimalle boşanırsın, biter gider diye düşünüyorum, ama benim tuzum kuru. Çalışan bir kadınım, kendi param var, modern bir ailem/sosyal çevrem var, bu yaşıma kadar kimseden "evlen, çocuk yap" gibi bir baskı görmedim, görmüyorum.

daha önce evlendim, iki sene sürmedi. hayatımda yaptığım en saçma ve gereksiz şeydi.

Genel olarak evlilikten korkma kavramını pek anlamıyorum. Misal, durup dururken "ya attan düşersem" diye uykum kaçmıyor benim, zira ata binmeyeceğim, ata binmemi gerektiren ortamlarda bulunmayacağım, illa ata binmem gerekirse belki ders alıp pratik yapıp bunu başarıp başaramayacağımı deneyeceğim, hayat illa ata binmemi gerektiren bir şekilde ilerlerse de başka alternatiflerin de kabul göreceği bir yerde yaşamak için gerekenleri yaparak bir yol planı çizeceğim. Saçma bir metafor oldu ama, korkuyorsanız evlenmeyin demek istiyor şair burada.

Bence hızlı bir hayatınız yoksa çok pişman olursunuz. Birkaç tanıdığım var, hepsi açıkca belirtmese de pişmanlar. Bir tanesi geçen evlenmeyi denedi ama bu yaştan sonra sıkıntılı, olmadı...

Standart ev kadını veya evden-işe şeklinde bir hayatınız varsa mutlaka evlenin. Ancak ekstrem bir hayatınız varsa (örneğin dünyayı geziyorsanız), uzun bir süre niyetinizde buysa o zaman evlenmek istemiyorsanız evlenmeyin.


.

Benim arkadaşım beş yıl önce aklımdan geçmezdi evlenmek ama şimdi çok pişmanım diyor. Ciddi anlamda da istiyor evlilik. Bahsettiğim kişi 34,k.
Ben de biraz @kartallar yuksek ucar gibi düşünüyorum bu konuda.

İnsanlar hala bunun zorunluluk değil bir tercih olduğunu anlayamıyor.
Kadın bir erkeğe ait veya anne olmayınca daha değersiz değil, bunu karşındaki ile tartışmayı bilmek, ona gerçekten ne söylemeye çalıştığı konusunda yardım etmek lazım.
Çevresinde tek başına durabilen güçlü kadınların tü kaka ise kime neye göre olduğunu.. Bir insanın hayat kavgasını aşağılamaya vakit ayıran insanın vaktini almayı da bilmek lazım. Evliliğin zıttı Yalnızlık değil.

27-kadın

küçüklüğümden beri hiç evlenmek istemedim çünkü evlenmeye gerek olduğunu düşünmüyorum. eskiden korkutucu gelirdi sürekli aynı adamla yaşama fikri. şimdi ise tam tersi, bütün ömrümü aynı adamla geçirmek istiyorum ama bunun için niye evlenelim ki? bizim birbirimize "sana söz, iyi günde, kötü günde, hastalıkta, sağlıkta yanında olacağım. bunun altına imzamı dahi atarım. te bunlar da şahitlerim" demeye ihtiyacımız yok :D bunu zaten biliyoruz.

ailelerimiz açısından da şanslıyız, yıllardır sevgilimle beraber yaşamama rağmen hiç baskı kurmuyorlar "niye evlenmiyorsunuz" diye.

hem sonra evlenmeye kalksak düğün yapıcaz, annemler ablamın düğününde yaptıkları gibi 600 kişiyi çağırmak isteyecek, ben olmaz diyeceğim, kavga edeceğiz, sonuçta o 600 kişi gelecek, ve bir sürü gereksiz masraf olacak. yazık günah.

çocuk istersem o zaman evlenirim tabi. ama çocukları çok sevmeme rağmen şu yaşımda bir çocuğun minimum 18 yıllık sorumluluğunu almak istemiyorum. şu anki yaşam tarzım bir çocuk yetiştirmek için kesinlikle uygun değil. çocuk için hayatımı toptan değiştirmem gerekecek. çok zor. 

sevgilimin gömleğini de ütülerim donunu da yıkarım ayrıca. o da benim için yapar. bunlar da bir şey mi, insan sevdiğinin yüzü gülsün diye neler yapmaz ki. sanırım birbirimiz için yapmaktan gocunacağımız hiçbir şey yok şu hayatta. gömleğini ütülemekten şikayetçi olacağınız biriyle evlenmemelisiniz zaten.

bir kez evlendim(aslında imza atmamak için oldukça direndim ama işte enerjimizi neden insanlara bunu izah etmeye çalışarak harcayalım, kendimize harcarız söylemleriyle ikna oldum, belki de o dönem ikna olmak istedim). öyle travmalı, çok kötü bir evliliğim olmamasına rağmen inanılmaz pişman oldum. hayatımda verdiğim en yanlış karardı. balayından döndükten sonra pek çok kişiden, evlenmeden önceki etkinliklerime/hobilerime/iş tempoma vesaire devam edince, artık evli barklı kadınsın "uyarısı" aldığımda ne "halt" ettiğimi idrak edebilmiştim. eskiden işyerinde asiliklerim, aferin phoebe hakkımızı aldın diye yorumlanırken, evlilik sonrası e ama sende kendine bir çeki düzen vere dönüştü. hayatta evlilik kadar pişman olduğum hiç bir kararım olmadı gerçekten. o yaşa kadar inşa ettiğim bütün kimliğimi/zihinsel birikimimi sınırlamam ve evliliğe uygun bir kadın profiline dönüştürmem beklendi. bunu yaşamayan kadın sayısı son derece sınırlı bu ülkede. sosyo kültürel-ekonomik düzeyi farketmiyor. kadınlar bunu kendi aralarında dahi dile getiremiyor çoğunlukla. çünkü seçilmemiş/tercih edilmemiş kadın algısıyla anılmayı göze alamıyorlar. yemişim bu algıyı. benim mutluluğumdan, huzurumdan daha önemli ne var bu bir kere yaşayacağım hayatta? istisnai evlilikler elbette vardır, her evlilik böyledir diye ahkam kesmeyeceğim.

herkes tekrar evlenmeme sebebimin evlilik fobisi falan olduğunu düşünüyor. hiç alakası yok. bunun bir tercih olduğunu kabul etmek istememe sebepleri, çoğunlukla, kendileri bu sosyal algıyla mücadele edecek gücü kendilerinde göremedikleri için yaşadıkları iç çekişmeler. şükür iç huzurum çok yerinde ve son derece mutluyum. 50 yaşımı 50 yaşına gelince düşünürüm. neden olasılıklar üzerinden senaryolar yazıp bugünümü anksiyete ile geçireyim?

ezcümle; bir başkası ile birlikte olmadanda ben tam ve bütünüm. bir başkası ile hayatımı birleştirme kararı alırsam şayet, bu toplum istedi diye, kendimi tamamlamak için vesaire olmaz. bir yol arkadaşı istediğim için olur, ki imza atmayı yinede düşünmüyorum.

27 k, birebir aynı fikirdeyim sizinle.

yalnızca evlilik değil, genel olarak ilişki olayına alerjim var. ne zaman gereğinden fazla bir samimiyet oluşsa biriyle, ya bi yolunu bulup kendimden soğutuyorum, ya da ayaklarım totoma çarpa çarpa kaçıyorum. çevremdeki ilişkilere ve evliliklere baktıkça bu fikrim sadece pekişiyor. bundan 4-5 yıl önce bu görüşümün 30a yaklaştıkça değişeceğini ve isteyeceğimi düşünüyordum, tam tersi oldu. kafamda soru işareti bırakan tek husus toplum baskısı. bu yüzden mümkün olan en kısa zamanda daha medeni topraklara kaçmaya çalışıyorum, evlenmemiş kadınların buradaki kadar yadırganmadığı yeni diyarlara doğru.

sebebi ise büyük ihtimalle korkunç bir babaya sahip olmaktan kaynaklı çocukluk travmalarım. çok severek evlenen annemin neler yaşadığına doğrudan şahit oldum. önceden mantık evliliğine veya paravan evliliğe biraz daha yakındım, şimdi o da gitti. sevmediğim sürece aynı evin içinde ikinci bir kişinin varlığına katlanamıyorum. hiç gerek yok o yüzden. ama işte, dediğiniz gibi, 50 yaşıma geldiğimde akranlarım çocuk, ve hatta torun severken acaba pişman olur muyum diyorum ben de. hayırlısı yaa.

ekleme: sebep demişim, havada bırakmışım. tamamen kısıtlanma psikolojisiyle alakalı. istediğim an, istediğim kişilerle, istediğim aktivitelerde bulunmaya çok alıştım. yukarıda da bahsedilmiş, evlilik "kendine çeki düzen verme"ye mecbur bırakıyor insanı biraz. çok hareketli bir hayatım olduğundan da değil de, canımın istediği gibi hareket etme özgürlüğüme biraz fazla düşkünüm. hayatımı ikinci bir kişiye (çocuk da giriyor devreye bu noktada) göre şekillendirmek istemiyorum. aldığım kararların hepsini kendim öyle istediğim için almak istiyorum, mecburiyetten veya sırf uyum sağlayayım diye değil.

Hiç kimseyi sevmemiş, hiç kimse tarafından da sevilmemişsiniz.

Çağımızın sorunu bu olduğu için, kimse evlilik düşünmüyor ya da korkuyor.

evliliği ömür boyu gömlek ütülemek sananlar var. tamam evlenmenin bana göre de pek bir mantığı yok ama evlenince ev işini kadın yapar mantığındaki erkeklerle evlenip sonra da evlilikten soğuyorum demek salakça.

öyle delicesine istememek değil de biriyle nasıl geçineceğim konusunda ciddi endişelerim var. Bu da beni geride tutuyor.

Ailemde ve yakınımda geç evlenen/hala bekar olan ileri yaşlar var. 39'dan 73 yaşa kadar bir aralıktan bahsediyorum. Evlenenler keşke erken yaşta evlenseydik, bekarlar da keşke evlenseydik diyorlar.

Türkiye medeni bir yer olduğunda evlenen çift sayısı azalacak. İstemediğiniz kimseyle evlenmek zorunda değilsiniz.

öncelikle der meister +1


biriyle sürekli beraber olacak olmak, geçinme dusuncesi korkutucu. su yıla kadar evlilik benim de korktuğum bir şeydi. ama bilhassa su günlerde ' neden olmasın ya ^^ ' cümleleri geçiyor icimden.

22 k istemiyorum, korkunç

Insanlarla yapamamak ayrı bir sorun, onun evlenmeyi istemekle alakası yok. Iyi vakit gecirdiginiz insanlar yok demek ki etrafınızda?

Evlenme kısmına gelince, iki yıl öncesine kadar evlenmek istemiyordum. Hala da, çok baskı yoksa evlenmeyi sebepsiz görüyorum. Yaklasık iki senedir evliyim. Bu denli aile baskısı üzerimde olmasa ve beraber yasadıgım insanı sürekli 'saklama'ya calısmaktan bıkmıs olmasam, ikimiz de sacma buluyorduk evliliği,özellikle asla cocuk istemeyen bir cift olarak, hala da öyle buluyoruz.

27-k.

Eşim çift olmadan birey olmayı bildiği için evlilik öcü gibi gelmiyor şu an bana. Omuzuma binen hiçbir ekstra yük yok. Öyle oldugu için de, bir imza atıp aileyi rahatlatmak çok büyümedi gözümde.

23 yaşında bi erkek arkadaşım oldu, ilk 1 sene evlensem evlenirdim. Sonra bir soğudum bu evlilik olaylarından, 29 yaşımda da ayrıldık zaten...

30 yaşındayım, çocuk doğurmaya karar vermedikçe evlenmem diyorum. Korkmak ürkmek vs. değil, sadece gereksiz buluyorum.

var.
bulduğun adam
1. hem çok aşık olduğun bir adam olacak
2. hem sana çok aşık olacak.
3. hem sorun çıkartmayan düzgün bir dünür ailesi olacak.
4. hem ekonomik-kültürel olarak senin aile kültürüne uyum sağlayacak.
5. hem aldatma ihtimali düşük olacak, sadık kalacak.

böyle bir adam bulma olasılığı yerlerde sürünüyor açıkçası, en güzel kızlar için bile zor, hatta güzeller için beğeni skalası daraldığı için daha da zor. dolayısıyla bu sebeple bekar kalan bir sürü kız arkadaşım var bende bunlardan biriyim.

evlenmek istemeyen kadın yoktur, kendine layık gördüğü adamlar onunla evlenmek istemeyen kadın vardır. dolayısı ile yoktur, ütü mütü hikaye. coni dep gelsin gömleğimi ütüle desin yuvarlanarak ütüler. boş geyik bu, farklıyım ben edebiyatı işte. meriç avcısı şişman teyzeler daha çok girer bu işe.

bas gitar kursuna gidiyordum. tekrar başlayacağım mesela ama bu sefer daha teori üzerinden gidecek bir program isteyeceğim.

kurs enerji alan bir şey değil ki. kendimizi enerjisiz hissettiğimiz zamanların çoğu aslında psikolojik yorgunluk. o kabuğu bir kırsanız mesela zorlayıp bir iki gün o kursa hobiye vakit ayırsanız aslında yorgun olmadığınızı fark edersiniz.

kurs önerisi olarak evine bir klavye alıp bunun kursuna gidebilirsin, tenis kursuna gidebilirsin ki bence çok güzel bir şey.

Ben daha önce çeşitli kurslara gittim ama bunalmadan ya da çevreden öte ihtiyaç için gittim. Bir iki tanesine arkadaşla gittim. Açıkçası, bunalmış olsam faydasını görür müydüm bilmiyorum. Önemli olan kursa gitmiş olmak için gitmek ya da görev gibi yapmak değil; kursun kendisinin insanın sevdiği bir hobisi üstüne olması. Bir arkadaşım hafif sıkıntılı bir zamanında ve yelken kursuna başladı. Şu anda çok eğleniyormuş, çok güzel gidiyormuş. Hatta 'Hayatımda en güzel şey yelken kursu' diyor ve haftasonu gidiyor.

Bir diğeri abim. Kız arkadaşı ile okçuluk kursuna gitti. Meğer adamın oka yeteneği varmış, 40'ından sonra bunu keşfetmiş oldu. Sonradan lisans aldı ve yarışmaya girdi ikinci ayının sonunda. Evde ok yapıyor şimdi, çok eğleniyor. En büyük hobisi o oldu.

Hobiyi keşfetmek kolay değil. Sonuçta normal zamanda 'Hadi, ok atıyoruz' demiyor bana kimse ya da neye yeteneğim olup olmadığını da bilmiyorum. Motivasyonu şu sağlıyor, yaptığın şeyden zevk aldıkça iple çekiyorsun zaten. 'İş bitse de bir an önce gitsem' gibi şeyler söylerken buluyor insan kendini.

Üniversitede uzun süre tiyatro yaptım, kurstan ziyade bütün enerjimi ve zamanımı alacak kadar büyük bir şeydi, haftada 3 akşam 6dan gece 11e kadar sürüyordu. Keşke bırakmasaydım diyorum.
Evet başlaması zor, evet zaman zaman yorucu, ama başlayınca çok keyifli bir şey insanın ilgisi olan alanda bir şeyler yapması.
Üstelik çok daha sosyaldim o zamanlar, her prova çıkışı olmasa da sık sık kahve muhabbet takılıyorduk, haftasonları oyun izlemeye vs gidiyorduk.

haftaiçi çalışıyorum.ismek'te haftasonu 9 dan 2 ye kadar ingilizce kursuna gidiyorum.B1 seviyesi olacağım sınavı geçersem. 1 ay sonra bitecek ve sonrasında bu boş vakti nasıl değerlendiririm telaşı aldı beni. bisikletim çalınmayaydı daha bir rahat olurdum. ama şimdi evde oturup pc başında kalmak boğuyor beni, bir an önce yeni bir şey bulmak istiyorum açıkçası. tiyatro müzik falan yetenek fakiriyim o konuda. el becerim iyidir. uygun bir şeyler bulacağım artık.

ha bir de unutmadan. kurstaki ingilizce hocam enfes birisi çıktı. müthiş bilgili hoş sohbet bir insan. biraz da ondan ayrı kalmak üzüyor. koşar adım gidiyorum yani anlayacağın kursa.

Haftada 3 gün saat 18.00-21:00 arası Almanca kursum var. Kurs bitince Almanca bilecek olmam en büyük motivasyon kaynağım.

İki tane kurs bitirdim. Biri 64 saatlik AutoCAD, diğeri de 72 saatlik SolidWorks kursu. İkisi de bölümümle ilişkili olduğu için zevk aldım ama zordu bu kurslar. AutoCAD kursuna sabah saat 9'dan öğlen 1'e kadar haftanın ilk üç günü gidiyordum. Kurstan çıkıp okula gidiyordum. SolidWorks kursu da hafta sonu beşer saat idi. Bayağı yoruluyordum. Yiyeyim öyle motivasyonu. Bu tempoya gireceğime depresyona girerim daha iyi. İki film izlersin kafan dağılır. Kursa başlayınca "madem başladık bitirelim" diyorsun. İkinci kursumu bir saat bile devamsızlık yapmadan bitirmiştim. Hoca tebrik etmişti.

Günlük workshop diye geçen kurslara gidiyorum çok zaman da almıyor ama bunlar genelde yemek, teraryum ya da resim yapma gibi kafa dağıtmalık şeyler oluyor. Ciddi bir şekilde bir konuda uzmanlaşacağım kurslara gitmiyorum.

Üniversiteye gelene kadar özgüveni olmayan bir tiptim. Üniversitede mutsuzdum. Gittim bir gönüllü topluluğuna katıldım hayatım o oldu sonra , açıldım. Şimdi mezunum yine bir gönüllülük faaliyeti buldum. Aynı zamanda Kadıköy'de bir Kültür atölyesine gidiyorum. Üniveristeden yeni mezun olmuştum. İstanbul'da tanıdığım kimse yoktu ve iş de bulamamıştım. Yaşamayı sevmesem kesin intihar falan ederdim öyle saçma sapan bir hayatım vardı. Atölyeye kayıt oldum öncelerde tanıdığım kimse olmadığı için nasıl yaparım nasıl ederim gibi düşüncelere kapıldım zamanla insanlarla kaynaştık. Hem çok önemli bir çevirmenden ders alıyor olmak hem de hayata bakışımı değiştiriyor olması benim en büyük motive kaynağım.
İsmek vb kursları denedim bana göre değil. O yüzden bir şeyler üretebileceğim daha görünür olabileceğim alanlarla uğraşmayı seviyorum.

Kesinlikle katılıyorum. Dikkat çekmez olur mu? Bunu Sözlük'le de kısıtlamamak gerek; her yerde anlamsız bir öfke, laf sokma çabası, güç savaşı var. Buradan da çok mesaj alıyorum 'Millet laf sokacak, hiç kastetmediğim bir yere çekecek diye sorumu soramıyorum' diye. Ülke olarak yaşadığımız sinir harbinin bir yansıması gibi olabilir. Bir de biz hiç kibar bir toplum olmadık ki. Yani, olduğumuz dönemler olmuştur da, genel olarak 'Altta kalanın canı çıksın' yaklaşımı çok kişinin ailesinden başlayarak gördüğü bir şey. O nedenle şaşıramıyorum ama çok üzülüyorum.

yani yanlış anlama bunu küçümsemek için söylemiyorum ama bunu neden sözlüğe özgü bir şey sanıyorsun ki.

internet = toxic. hangi mecraya gidersen git(böyle kalabalık ortamlar tabii) herkes birilerine laf çakma, saldırma derdinde.

edit: ayrıca bunun sadece türkiye'ye özgü olduğunu sanmak da büyük yanılgı.

bu ara bayağı yeni yazar alındı onun büyük etkisi var. ha genel agresyon vardı da bu da üstüne kat çıktı.

ben o yüzden entry girmiyorum pek. eski hali yok tabii. off.. eski zamanlarım.

Türkiye internet camiası başından beri böyleydi

Sözlük artık çöplük resmen. Bi iki başlık okuyasim bile gelmiyor

Kesin bir cevap veremeyeceğim ama kendi tecrübelerimi söyleyeyim.

Multivitamin takviyeleri iyi beslenince çok bir işe yaramıyor. Genelde, multivitaminler vücudunda besin kaynaklı bir eksiklik varsa onu tamir ediyor. Yerine süper enerjiler vermiyor.

Tükenmişlik sendromu, yorgunluk, bitkinlik için aşvaganda kökünü öneriyorlar. Açıkçası denedim ben de bir iki kere, işe yaradı ama pişman oldum. Antibiyotiğin karaciğere yaptığı yıpratıcı etkiyi bu bitkisel özler de yapıyormuş. Hatta C vitamini için çok çok kötü sonuçları olan çalışmalar gördüm. Bu son 1-2 senede öne çıkan bir bilgi, hatta özel adı da var. Aşvaganda kökü için henüz bir çalışma yok. Tolerans geliştirmediği biliniyor ama riskli tabii ki.

Kafeine karşı tolerans gelişebiliyor ama yine de kafein şu ana kadarki en düzgün çözüm gibi.

önceki gün benzer bir soru sormuştum, şuraya bakabilirsin, www.eksiduyuru.com

ikincisi multivitaminler bu aralar reklamlarla falan bilinçli olarak dinç tutan, enerji veren şeyler gibi gösteriliyor. bu da apaçık aldatmaca. vitamin eksiğin yoksa bunların hiçbir faydası yok. hatta zararı olabilir. kanser de dahil. şurada da bu konuda yapılmış bir araştırma var. www.ncbi.nlm.nih.gov

özetle, böyle bir şüphen varsa doktora git. kısa vadade körlemesine bunları almanın plasebo dışında etkisi olmaz.

Vitaminlerin çoğunda fazlası depo edilmez yani vücuttan atılır. O yüzden düzgün besleniyorsanız vitamin takviyesi hiçbir işe yaramaz.

bir saniye düşünürsem aklımdan şüphe ederim.

ben giderim. ukrayna'ya yerleşmeye gidip gtüne baka baka geri dönmüş biriyim; yurtdışında yaşamayı tecrübe dahi etmeden ne kadar zor bir şey olabileceğini gördüm. buna rağmen benzer bir imkânım olsa yine kalkar giderim açıkçası. üstelik benim standartlarım feci şekilde düşüyordu orada, sırf ülkeden kaçayım diye gitmiştim ama gidince "ulan değmez" deyip döndüm.

benzer standartlarda yaşayabileceksem arkama bile bakmam. kolay olmayacaktır kesinlikle ama insanız sonuçta, zamanla alışıyoruz. ben gitmek, yaşamak hayaliyle öldüğüm sibirya için bile, şu gün önüme vizemi ve işimi koysalar, deseler ki "gel knk seni çelyabinsk'e atalım, güzel para da kazanacaksın", yine bi' düşünürüm. kolay mı tek bir insan tanımadığın, tamamen yabancı bir şehirde/ülkede yaşamak?

yine de sonuç olarak çektiğin çileye değer bence her türlü. türkiye korkunç bir yer oldu maalesef. standardım aynı olacaksa basar giderim ben.

Direkt giderim, gittim de.

ben giderim ama insanların yurtdışı deneyimleri genelde birbirinden farklı oluyor. benim aile, arkadaş gibi konularda öyle derin zaaflarım yok mesela. bu yüzden başka ülkede hiç zorluk çekmedim. ancak sende bu tip hassasiyetler varsa ki olabilir, çok doğal, zorlanabilirsin de. onun dışında da genel itibariyle yabancılık da çekebilirsin, kendini yeni ülkene ait hissetmeyebilirsin. bunlar da mümkün. özetle, bilemeyiz.

İşimden memnunum, parasından memnunum, hayatımdan memnunum, ailem sevgilim herkes yanımda... bu durumda İngiltere'ye gitmek için bir neden göremiyorum ben. Yani ne bileyim İngilizlerin de en az Fransızlar kadar dallama olduğunu düşününce, bu seçimim bana çok makul geliyor.

İş, aile ve çevreden memnunsam benzer standartlar için rahatımı bozmam.

Memnunsam yasamimdan neden gideyim ki? Sirf gitmek icin gidilir mi? Sacma.

Ne orada olmak için cazip bir motivasyon kaynağı ne de burdan gitmek icin bir olumsuzluk varken, anlamsız bence de

sen gitmek istemiyorsan ben gideyim ? hayır anlamıyorum nasıl gitme imkanına sahip olduğunuzu açıklarmısınız

Oyle direkt atlamamak gerek diye dusunuyorum. Onemli bir karar iyi dusunmek lazim. Aidiyet hissinin yerini doldurabilmek kolay olmuyor. Turkiyede yasamak cok zor ama yine de aidiyet hissiniz varsa yikilsa da burayi ozluyorsunuz ve yeri dolmuyor. Mesela bazi seyleri sadece kendi dilinizde anlatabiliyorsunuz. Insanin kendi evi gibisi yok derler ya ulke icin de oyle.

Biraz gelecekte ne yapmak istediğine bağlı.

İşimi çok seviyordum, arkadaşlarımla çok iyi ilişkilerim, çok geniş bir çevrem vardı, rahatım yerindeydi, uzun yıllardan sonra borçları tamamen kapatıp hiç görmediğim artılı rakamlara geçmiştim, ailem kışın yanımdaydı, yazın onların yazlığına gidip keyif yapıyordum ve şu an öğrencilik şartlarına geri dönecek şekilde terk edip geldim.

İşimi çok seviyordum ama cemaat ve AKP kadrolaşması yüzünden azaldıkça azaldık. Millet istifa etti, bir kısmı kovuldu. İş yerine rekor sayıda dava açıldı. Darbeden sonra KHK'larla kovulan arkadaşlarım oldu. Gelmesem belki ben de kovulacaktım, bugün olmasa yarın. Bir arkadaşım bir yıldır işsiz ve en son Fransa'ya politik sığınma talebinde bulundu. Sıfır Fransızca ile.

Arkadaşlarımla aram çok iyiydi, yavaş yavaş yurtdışına taşınmaya başladılar bir şekilde. 5-6. arkadaştan sonra ben taşındım. Benden sonra 3-4 kişi kaldı. Muhtemelen kalsam, 3-4 sene sonra tek ben kalacaktım. Hatta, bu ülkede 5 kişi olduk. Birbirimize gidip gelme planları yapıyoruz.

Ailemle olmak çok güzel ama ölene kadar onlara sığınamacağım. Kendim için karar vermem gerekiyor. Aile dediğin her gün Skype'tır, Whatsapp'tır görüşülüyor zaten. Normalde annem yaptırmıyordum yemeğimi zaten. O konuda değişen bir şey olmadı.

Sonuçta geldiğime pişman değilim ama daha düzenimi oturtamadım, yerleşemedim. Başka bir kültürde zorlanıyorum ama ilerisi için bu kararı şimdilik güzel bir karar olarak görüyorum.

İyisi ne, kötüsü ne?

Metrobüse binmiyorum. Sinirli insanlar yok. Hayatıma karışan insanlar yok. İstediğim zaman istediğimi giyiyorum. O tarz konularda kafam aşırı rahat. Hayatımda stres çok az.

Kötüsüne gelince, vatandaş değilim ve kendimi kanıtlamak için çok çalışmak zorundayım. Hayat standardım düştüğü için tek başıma bir evde kalacak kadar kazanmıyorum. Ev arkadaşları/sahipleri çılgın çıkabiliyor. Kimseyi tanımadığım bir yere geldim, kapkalabalık arkadaş çevresinden konuştuğum 3-4 kişiye düşünce sudan çıkmış balık gibi hissediyorum. Birileriyle konuşmak istediğimde beklemek zorunda olmak ve birilerini arayamamak, sosyal hayata yetecek kadar kazanamamak garip geliyor. Ciddi ciddi değil ama hafiften de bir kültür şoku yaşadığımı fark ettim. Bu konuda rehberlik alıyorum.

İstanbul her zaman orada geri dönülmek istese. Türkiye yerli yerinde duruyor. İstenilse, başka ülkede yapılamasa dönülüverir ama canım istediğimde Türkiye'den ayrılamam. O yüzden, bu fırsat benim için değerli idi ve bu şekilde değerlendirdim. Yukarıdaki sıkıntılar birkaç sene içinde yenilebilecek, aşılabilecek sıkıntılar. Bu fırsatı bunları düşünerek değerlendirdim. Arkadaşlarımdan da 'Tam zamanında gittin, çekilmez oldu buralar' mesajları alıyorum.

Ama herkes için durum böyle olmak zorunda değil. İşinde bir gelirin ve tehdit edilmeyen bir ortamın vardır. Geleceğini Türkiye'de görebiliyorsundur ve çok kişinin yaşadığı bazı sıkıntıları yaşamıyorsundur. O zaman terk etmenin anlamı yok. Değerlendirilecek kısım şu, şu anın güzelliği ne kadar sürecek? 10 yıl sonraya bu güzellikler kalacak mı? Bu güzellikler kalacaksa güzel, madem mutluysan değerlendirmek zorunda değilsin ama bu güzellikler kalmayacak gibi görünüyorsa 10 sene sonrası için bir B planın var mı?

Giderim. Bu kulturde dogdum ama bir turlu alisamadim, belki o kulture alisirim:) Alisamasam da alisirim. Pisman olmam.

uzun yollu düşünürüm. ailemin burada yalnız kalması yüzünden. öyle büyük bi sülale değiliz. bir ihtiyaçları olduğunda hemen koşup gelebilmem, icabında bir süre yanlarında kalabilmem gerektiğini hissediyorum. şimdiye kadar çok şükür olmadı böyle b'şey ama yaşlar ilerliyor. ingiltere'de "sen git oğlum ihmal etme ana babanı" gibi bir esnekliği bana sağlayacak bir işverenim olacaksa benim için olay büyük ölçüde çözülür.

sizin yaşlar gençse, benimki gibi bir kaygı ufukta yoksa ve kırsalda bi çiftlikte toplumun genelinden izole yaşamayı düşünmüyorsanız (öyle olsa burada da gayet rahat yaşanır bence) karar vermek daha kolay. uzun vadeli sonuçlar çok bariz çünkü. daha doğru ve huzurlu bir yaşam, evlilik ve çocuk olursa eğitimleri ve topyekün kişisel gelişiminiz gibi. adapte olana kadar büyük çaba harcıyorsunuz ancak gelecek nesile de bırakabileceğiniz şeyler elde ediyorsunuz.

eskiden gitmek istiyordum. artık istemiyorum. bu toprakları seviyorum. insanının tümünü olmasa da dilini, toprağını, ezanını seviyorum. gitmek istemiyorum.

Bu soruyu sorana kadar valizi toplamıştım.

work & travel yapmadan önce silikon vadisinde çalışma hayalim vardı, fakat gidip görünce vazgeçtim o hayalden. göründüğü gibi değil hiçbir şey. bir de ingilizler çok ırkçıdır. sosyal anlamda sıkıntı çekebilirsiniz.

Düşünmeme gerek yok, anında giderim.
Yurt dışında çok yaşamadım toplamda bir buçuk seneyi biraz geçkin yaşadım ama oralardan döndüğüme çok pişmanım.

Bitaksi'ye şikayet edin bence.

abi adamın adını buradan gizlemen gerekebilir, yüzünün resmini de.

Bitaksi'den bir çiftin başına bela olan bir şoför vardı. Hatta ikinci kez denk gelip çifti kaçırıp erkek olanını arkadaşların dövdürtmüştü.

Bunun dışında, taksi şoförleri tanıdık değilse birlikte binenlerden çifter para almak için kasıyor. Yağmurlu bir günde taksi bulmak zor olduğundan aynı yere gideceğim iki kişiyle birleşmiştik. Adam "Birbirinizi tanımadığınızı bilsem almazdım. İki taksicinin ya da benim iki seferimin rızkını yediniz" diye kızmıştı. Bomba patladığında bedava taşımak yerine bilmemkaç yüz lira isteyen kişilerden öok şey beklememek gerekiyor.

Taksicilerin %90'ı oç olduğu için ben şaşırmadım

n'olur sonucunu söyle,
sistemden çıkarmışlar mı? Sana bilgi verdiklerinde bize de desene pls

geçmiş olsun. @aychovsky'nin bahsettiği olay: eksisozluk.com

siz iyi atlatmışsınız... internetiniz varsa maps'den yakındaki taksi duraklarını da görebilirsiniz, böyle bir uygulamaya gerek yok diye düşünüyorum.

@michael_knight

Şoför sistemden çıkarılmış, teyit ettiler.

çok fazla.

beylikdüzü için bir hayli fazla.

Fazla diyorum veznedeki arkadaş aslında daha pahalı bu eski fiyatlar diyor. Orada kimle görüşsem bu fiyata müdahale ettirebilirim

fazla. o paraya tel taktırdım ben abi.

eşim geçen ay adana'da bir diş hekiminin özel muayenehanesinde yaptırdı. 2 seanstı yaptıkları şey aynı şey mi bilmiyorum ama diş eti çekilmesi tedavisi ve diş eti temizleme ikisini bir yaptı. ben de kireç taşı temizlettim. toplam 500 lira verdik. bana uçuk fiyat gibi geldi.

anormal

Yok artık daha neler.

Bu sanırım Periodental(?) tedaviye giriyor ki, ekstra para verip temizletmişliğim sonra ilaçlar yüzünden derinlere giden sürekli diştaşı oluşu yüzünden de sıgortama ödetmişliğim var. Seanslar 40 dk. ve üzerinde oluyor ve çok bunaltıcı, zor bir işlem. 500 Tl'nin altında yapılması zor gibi. Normal diştaşı temizleme işlemi değil yani, buradaki yazılanlar yanıltıcı olabilir.


Size yapılacak işlemin tam adını alıp, başka hastaneleri arasanız? Örnegin Memorial?

Sıbgingival küretaj yapmış tdb fiyatları 101 lira imiş ama bize 92 liraya yapmış hatta şimdi 100 lira indirdiler 1400 değil 1300 lira yapabiliriz dediler

Oha diyenler çok hakim konuya ne güzel. Kardeş 3 seans diş eti opearsyonu olduysa normal ücret.

Diş taşı temizliği değil de diş eti hastalığı içinse NORMAL.

Diş hekimiyim.

Çok fazla. Ben de dişlerimi Beylikdüzü'nde yaptırdım. Temizlik hatırladığım kadarı ile 200 civarıydı. İki dplgu ve bir temizliğe 700 veemiştim. Ocak'ta yaptırdım Dr. Ayda Karabulut'a tavsiye ederim.
Edit: Aradaki işlemleri görmemiştim. O zaman normal olabilir.

periodontoloğum, yani diş eti hastalıkları uzmanıyım. ben hali hazırda bu tedaviyi yapıyorum ve aşağı yukarı bu ücreti alıyorum.

periodontitis hastalığının evresine göre, hastanın kemik kaybına göre, diş eti çekilmesinin boyutuna göre yapacağın tedavinin süresi değişiyor. benim 3 seans da yaptığım olmuştur, tek seans da yaptığım olmuştur. bu işlem hem diştaşı temizliği dediğimiz yüzeysel temizliği hem de subgingival küretaj dediğimiz derin temizliği içermekte.

bence ücret normal. lütfen hastalıktan muzdarip değilseniz ve işlem yaptırmadıysanız yorumda bulunmayın.

nick bayan nicki, oltayı atayım ya tutarsa yöntemi.

benim de başıma geliyor. dediğin gibi ifşalık veya ekstra özel durumlarda anlarım da diğer türlü bana da saçma geliyor.

Ya tutarsa. Buradaki abaza kesim çok nitelikli insanlar yürüme konusunda, senden iyi takip ediyordur senin yazdığın entry leri

Meslek, geçmiş, özel bilgi değilse ve vereceği mesaj duyuru altında tartışmaya dönecek bir şey değilse özel mesaj atma sebebi %90 "yürüme". Çok basit ve aleni cevap ama bu. Başka cevap istediysen bilemedim :)

Ben genelde duyuru altında saçma sapan tartışmaya girmek istemediğimde mesajla cevap veriyorum. Her konuda laf sokma çabasında birileri çıkıyor çünkü.

Yürüme benim de aklima geldi tabi de.Gözden kacirdigim bir sey olabilir mi diye merak ettim.

Öncelikle sana atmadım onu bi' açıklayayım da aklı evvellerin aklına birşey gelmesin.

ben bazen cevaplaya basacağıma mesaja basmış oluyorum, dalgınlıktan. oraya yazıyorum, hatta bunun bir cevap bu kısmı yüzdesi var ya, o geliyor aklıma lan gitti boşuna yüzde kaçırdık filan diyorum.

onun dışında çok karşılaştığım birşey de, konuya yanlış cevap veren birisi oluyor, onu kırmayayım veya da onunla uğraşmayayım diye özel mesajla cevap verebiliyorum. mesela birşey soruyor teknik bir bilgi, alta yorum geliyor cevap değil. şimdi o yorumun altına cevabı göndersen o salak birşeyler söyleyecek ve ben 2li sohbeti çok sevmiyorum. sıkılıyorum, ve sıkılınca onunla zaman harcadığım için sinirleniyorum. böyle zamanları yaşamamak için, duyuruda cevap değil de bi' yorum varsa özel mesajla cevabın linkini filan atıyorum.

bazen de konuya cevap olmayan ama olayın benim aklıma takılan bir kısmı oluyor, yani mesela adam birşey sormuş, güzel bir soru aklıma onunla ilgili birşey geliyor ama soruya cevap değil, buranın amacının soruya cevap olduğunu düşündüğüm için o başlığa değil de özelden aslında şöyle de olabilir, ya da benim de aklıma şu kısmı takıldı o konuda bir fikir verebilir misin gibi şeyler söyleyebiliyorum.

ben tik atmayana bazen cevabı mesajla gönderiyorum. soruya zahmet edilip bir ton cevap yazılmış ama adamın okuyup okumadığı belli değil. mesajla al sana cevap diye gözüne sokmuş oluyorsun direkt.

bazen ben de yapiyorum bunu, duruma göre farkli sebepleri oluyor. ama yürüme amacı ile yaptigim olmadi. bazen cevapla degil de mesaj dügmesine basmıs oluyorum gayri ihtiyari, bazen verdigim yanitin başkalari tarafindan görülmesini istemiyorum, bazen de verecegim yanıtlara başkasının musallat olmasını istemiyorum, sadecesoru sahibine yanitini vermek istiyorum. buradan bircok kadın kisisi ile yüzyüze görüsmüslügüm var, daha ilerisi de oldu. ama hicbirisi ile bu sekilde başlamadi yakınlık.

Başkasının işine yaramayacak, spesifik bir soruysa ya da karşılıklı bir şeyler sorup ona göre netlestirilecek bir soruysa mesaj atıyorum genellikle.

adam ilaç tavsiyesi istiyor doktor değilim duyuru altına yazsam tartışma çıkar basıyorum cevabı özelden , teknik bir şey soruyor açıklaması uzun gramerle uğraşmayım diye konuştuğum gibi yazıp basıyorum özelden.

bazen şey oluyor, konuyla ilgili uzun bir şey açıklayacak/anlatacak oluyorum. sadece benim değil soru soran insanın da mahremiyetine dokunabileceğinden herkesin göreceği bir yere çok şey yazmak istemeyebiliyorum. yürümek için de yaratıcı bir yol değil bence :)

@raydingoz

Merhaba, sizin icin yazmadm aslinda.Tavsiyenizi uyguladim.Zaten muhabbeti özel olarak devam ettirme cabasi da görmedim.Yine de baska nedenleri var mi diye merak ettim.Bir sürü neden geldi,iyiki sormusum.

Bir sebep de şu olabilir, soru altinda ikili yazışmaya/ tartismaya dönüsen durumlar olabiliyor. Soru altini isgal etmemek icin devamı ozel mesajla getirilebiliyor. Bir de tesekkur mesajlari var. Duyuru altina tesekkur etmek yerine ozel mesajla tesekkur edenler oluyor. Cevabin herkesçe gorunmemesini istemek de çok mümkün. Burada birbirini taniyanlar var. Ama "-bel fitigi bir anda olur mu -olur" olayi biraz anlamsızmış.

Her olayı "yürüyor" diye geçiştirmeyin. Ben dediğin konularda hiç mesaj atmadım ama çok mesaj atan biriyim yapım böyle. Kadın olup olmadığını bile bilmediğim nick'ten bile anlaşılmayan kişiler bile bana yürüyormuşum gibi cevap veriyor acayip sinir oluyorum. Atın şu kezbanlık kıyafetinizi üstünden. ayıp valla ayıp

salakça yürüme yolları işte.

En fazla bir iki kere özel mesaj atmışımdır. O da herkese anlatamayacağım özel bir konu ile ilgili cevap olduğundan, benşm veya başka birinin sırrını içerdiğinden, sadece duyuru sahibi bilebilsin diye.

Anlamıyor değilim de, eğer biri yanlış cevap yazmışsa özelden mesaj göndermek daha kötü değil mi? Yanlış cevap kabak gibi hep ortada olacak ama işin doğrusunu kimse bilemeyecek. Örneğin, zamanında "Sarhoşum, akşamdan kalmayım. Ne yapayım" sorusuna "Alka Seltzer" demiştim ve bir doktor bana bunun ne kadar tehlikeli olabileceği ile ilgili mesaj atmışrı. Ona göre cevabı düzenlemiştim ama düzenlemesem kabak gibi belki duyuru sahibini, belki duyuruyu okuyan başka birini tehlikeye atacaktım. Doğru bilenin ortaya yazması görev veya zorunluluk değil tabii ki ama olması gerekenmiş gibi geliyor bana.

konuyla alakasız bir şey değilse veya özel bir durum yoksa mesaj olayına girmek saçma.

ben önceden silerler şimdi moralim bozulur diye yapıyordum bi de verilmiş bir cevabın aynısını veya +1 yazmak yerine yaptığım olmuştur veya emin olmadığım zamanlarda sonradan okuyanı yanıltmamak için

enlight - fotoğraf düzenleme aracı. baya bi özelliği var, youtube'dan falan izleyip farklı şeyler yapıyorum.
spotify.
icloud sayılır mı bilmiyorum. aylık 3 lira veriyorum 50 gb için.
monument valley - hem satın aldım, hem oynuyorum.
limbo - satın aldım, oynuyorum.

Spotify
Flightradar

clash royale, paralı sandık almıştım
whatsup a zamanında .99 dölar vermiştim,
sniper lı bi oyun vardı galiba

Parali aldigim baya var da su an hatirladiklarim zaten yukarda yazilmiş, digerlerini hic hatirlamiyorum. Bi de mesela oynadığım bi oyunda reklam varsa ve engellemek icin 3 4 lira istiyosa al da kurtulayim diye verdiğim cok oluyo

Oyun olarak color switch ve sapan oynuyorum. Sapan Türk yapimi ve baya iyi oyun tavsiye ederim

Novalauncher ve Spotify.

Star Wars Commander oynuyorum.

flightradar. oyun oynamiyorum.

spotify'a ücretli bir uygulama değil gerçi ama para veriyorum kendisine.
bir de perfect ear var. o da ücretli değil ama tam alıştırma paketi için verdim parayı kendisine.

hiçbir oyuna para vermedim henüz. oynadığım iki adet oyun var. biri clash royale diğeri de satranç.(chess.com'un uygulamasından oynuyorum.)

Nine - muazzam bir mail uygulaması.

Spotify
MotionX GPS
ReklamEngelle
Thug Life
Tivibu

Night Sky (iCandy apps olan) var para verdiğimi hatırladığım ve hâlâ kullandığım. Şu an tam karşımda Neptün varmış, gökyüzü haritasına bakıp öyle şeyler öğrenip mutlu oluyorum.

Spotify
Sleep Cycle

Bonus olarak oyun oynamıyorum telefonumun hafızası artık yetmediği için, ama oynadığım dönemlerde Don't Starve ve Hearthstone oynuyordum.

Spotify
Fit flexibility (spor)

Oynadığım oyun: Brain wars (ücretsiz)

babysparks

Ucretliler:

Period Tracker Deluxe
Tinder Plus
Afterlight (Gerci artik kullanmiyorum)

iş ile alakalı prosedürlerin olduğu bir uygulama
edit:oyun olarak satranç var bi tek

Spotify

nova launcher ve spotify.

Spotify
Sleep Cycle

Cidden tipsiz ilk attıkların. Hem çirkinler hem de kat kat makyaj yapmışlar. Senin beğendiklerin hoşuma gitti.

ilk resimde olan kız çok güzel. 4. resimde olan kız çirkin. ya da fotoğraf bilmiyorum.
2 güzel
5 güzel
3 yoklukta gideri var.

edit: beğendiklerine bakmadım, ayıb.

neden kafayı yiyosun sevgili karşim? çok mu önemli yani bu? sen de onları beğen nolcek?
senin beğendiklerin beğenmediklerinden iyi değil bence ;)

kafayı yiyecek ne var onu anlamadım ben.
şu beğenme, beğenilme olayı biraz fazla abartılmadı mı ya hu.
bence hepsi güzel bi farkları yok.

klasik tiki kız tipi işte bizim üniversitenin iç mimarlık, işletme, iktisat fakültelerinde bolca mevcut dediğin tipler.

@gabe h coud peki neden o zaman çok tutuluyor bunlar? nerde zengin iş adamı var bunların peşinde,nerde babadan zengin bmw 320 tayfalı müteahhit çocuğu tipli eleman var bunların peşinde anlamıyorum ki.

birde çok tekin olmayan tipler bunlar. aldatma potansiyeli de oldukça yüksek görünüyor benim gözümde

sevgilin fotoğraftaki kadar güzelse full makyaj kadınları güzel bulmamayı problem etmene anlam veremedim.

Guzellik bakimindan senin begendiklerinle begenmediklerin arasinda bir fark goremedim. Sen kizlarin tipine degil kendilerini soktuklari sekillere gore degerlendirmissin.

Senin begendiklerin: saci basi yapili olmayan makyajsiz süssüz normal guzel kiz

Begenmediklerin: saci basi yapili makyajli süslü normal guzel kiz

"Çok güzel" dediğin kızlar da kırmızı ruj sürüp mavi camlı güneş gözlüğüyle şuh poz verse onları da beğenmezdin. Kafayı yiyecek bi durum yok cnm

@duru +100

İlk attığın kızlar çirkin değil. Sadece fazlaca boyalı ve yapay. Özellikle 5 nolu resimdeki kız bayağı güzel. Keşke o kadar makyaj yapmasaymış.

Senin beğendiğin kadınlar da güzel. Sonuç olarak ben ortada bir sorun göremiyorum.

ilk 5 fotograftan kekoluk kezbanlik yapaylik herneyse onlar akiyor iste, bir de esmerler ama boyle arap gibi egreti ucuz estetik anlayislari ve tavirlari var, digerleri daha dogal ve asil gorunumlu anglosaxon tipler. (olmayabilirler de ama o tarafa yakin, ayni sekilde digerleri de arap olmayabilir.)

burada olay zevk ve renk. salla gitsin kafayi yemeye degmez.

hepsi guzel zaten de ilk fotodakilerle ikinci fotodakiler arasinda da fark yok zaten. bir grubu begenip digerininin begenmemenin ardindaki sir perdesini merak ediyorum. yani bu kadar da ugrasmissin, su fotolari bulmak, kategorize etmek icin. sana bir site soylyeyim kanka belki isine yarar: www.iskur.gov.tr

hepsi güzel 1.kısımdakiler bakımlı fazla özenli 2.kısımdakiler doğal ortak payda da fark yok..

İlk ikisi ve sonuncusu güzel. Diğerlerini pek beğenmedim. Son attığın lise arkadaşım bu arada :d kızı okulda hiç görmedim ama güzelliği çok konuşuluyordu.

İlk gruptan sadece 1 ve 5'in yüzü güzel bence. Senin beğendiklerinden de bir tek sonuncuyu beğendim.

Duru + 1
Kızlar birbirinin aynı, sadece ilk gruptakilerin tarzı çok yapay. Güzellik olarak birbirinden çok farklı değiller. Hepsinin aşdatma potansiyelleei kendine bağlı.

Bir de ilk gruptakileri sevenler ilk geuptaki halini dışeıda görüyor, evde ikimci geuptaki hallerini görüyorlar.

güzelliğin göreceli olmadığını iddia eden biri olarak iyi bir güzellik algınız olduğunu söyleyebilirim, ilk resimler çirkin ama çirkin olup sevimli, sempatik tipler de vardır ya bunlar ondan da değil bildiğin çirkin.

güzellik anlayışımız aynı sanırım. aynı şeyi ben de çok yaşıyorum.

(bkz: yenilen pehlivan gurese doymaz)

dogmaz yazmisim.

South sevenlerin özelliği ırkçılığı. Böyle bir kadına denk geldim. Özetle, zenci isen oromatikman pis, böceklerle yaşayan, konuşmayı bilmeyen, vb insan olduğunu varsayıyorlar, aksan kayıksa da "Ülkene geri dön. Burada istenmiyorsun" gibi tepkiler veriyorlar. Geöen gün kadının biri eczanede dururken Latin biri gelmiş, "Afedersiniz, şu ilacı alsam azıcık kaysanız" gibi bir şey söylemiş. Kadın gürleye gürleye "Burada istnmşyorsun. Sizin devriniz geçti, hepinizi geri göndereceğiz" diye gürlemiş. Orada da zencinin biri laf edince "Bana n*****'ın teki mi akıl verecek" demiş. En son eczane yöneticis gelip kadından dıları çıkmasını isteyince "Bu saçma insanlarla aynı yerde alışveriş yapacağıma giderim" deyip çıkmış. South mantığı genel olarak bu. Azınlıklara ve özellikle zencilere karşı "Gidin ülkemizden, burası bizim" yaklaşımı

@bb +1. aynı bizim osmanlıcılar. diriliş uyanış vs. gibi söylemlerle uyumlu. osmanlı yeniden doğuyor = sounth will rise again.

bizdeki osmanlıcılar/çomarlar vs. devletimis diye dolanır. devlet yarak olsa bunlar 7/24 bj yapar. konfederasyon/alt-right/redneck vs. de ise böyle bir durum yok. tam tersi diyebiliriz hatta. en büyük fark bu herhalde.

Bana kalirsa neo-osmanlicilik tam karsilayamaz, zira "rebel" kimligi bu insanlarin gozunde degerli bir sey ve osmanlicilarda bunun karsiligi yok. Bugun Turkiye'de osmanliciligi pompalayan bizzat hukumet yani "establishment", ama konfederasyon bayragi dalgalandiranlar bunu Washington D.C.'nin inadina yapiyorlardi, eyaletlerin baskentlerindeki devlet binalarinin onunde dalgalandirilmasi gurur/gelenek meselesiydi vs. Yani imparatorluk hayalinin tam aksine, "devlet oyle her boka karismasin, biz kendi kararlarimizi kendimiz aliriz"dan dem vuruyorlar.

"south will rise again"deki "again" iste ozetle o pehlivan ornegi. Isyan edip ulkeyi cok kanli bir ic savasa suruklediler, halbuki en bastan kazanma ihtimalleri yoktu (sanayi yok, kuzey butun limanlari direkt ablukaya aliyor..). Belki irkci olmayan insanlar da nostaljiden ve underdog'u tutmayi onurlu saydiklarindan sonucu bile bile guneye sempati duyuyor olabilirler. Ama ciddi ciddi "gun gelecek gene ayaklanacagiz" diyenlere benim algiladigim kadariyla verilen tepki "yavas ayaklan sacin basin dagilmasin" seklinde, ama abd'de yasayanlar daha iyi bilir tabii.

edit: Ben yazmaya calisirken muftu de ayni seyden bahsetmis.

Bb +1

Kıyafet sıkıntısı geliyor aklıma, mesela tüm gün sutyenle gezmek zorunda olmak. Şık giymeyince ciddiye alınmamak( bu erkeklerde de var aslında)

Adetin ilk günlerinde işe gitmek. Karın, bel, baş ağrıları her biri dört bir yandan sıkıştırıyor. Nefes alamıyorum ama bir sürü insanla muhattap olmak zorunda kalıyorum. Yine içim daraldı.
İş yerine göre kıyafet sorunu.

Aklıma geldikçe eklerim.

"Evli, yakında hamile de kalır" nedeni ile işe alınmamak, bunun da görüşmede "Yakınlarda çocuk düşünüyor musunuz" dorusu ile belli edilmesi.
Giysi kuralları demek istedim ama erkeklerde de var bir şekilde. Onlarda da kravat, hatta bazılarında yaz günü ceket sorunu olabiliyor. Kadınlardaki giyim sıkıntıları ile erkeklerdeki giyim sıkıbtıları farklı olabilir.
Kadın patronlar, üstler hakkındaki "Manyamıştır erkek gibi davranıp patronluk taslamaktan", "Çirkeftir, kaprislidir" gibi önyargılar.

benim için; koca bulamamak en başta gelen sorun. afterpartylerden çıkmayan pelinsu'ların bile bebekleri olmuş, geçen bir stalklayayım lisanstakileri dedim, tadım kaçtı :/

projelerden dip boyasına gidememe.

mesainin de kuaförün de 09.00'da başlıyor/açılıyor olması.

ofiste herkes topuklu ayakkabı giymeyecek kadar paçoz olduğu için topuklu ayakkabı giydiğimde kendimi assolist gibi hissetmek.

masamdaki aynaya bakarken odaya birinin gelmesi.

Konuşmaya akıcı şekilde katılmayan, katıldığında da muhabbete bir şeyler katmayan, belki biraz yavaş ve sıkıcı konuşan, espri yapamayan, espri yapıldığında hemen gülmeyen, donuk donuk bakan tiplere tutuk diyorum ben.

www.youtube.com

duru +1

bizim orda "su yutkunu" derler öyle tipler için. yeni bir ortama girince pasif, sessiz, utangaç veya sıkılgan tavır sergileyen... bir oyuna katılmak istemeyen, katılsa bile insiyatif almayan. duygularını açıkça ifade etmeyen/ edemeyen, ağır tabir ile "sümsük" kimseler için tutuk denilebilir.

ben :(

Duru +1

Çok yaygın olmasa da kullanılan bi tabirdir.

konuşamayan insanlara deniyor tutuk işte; yok espri yapamayan sıkıcı konuşan falan binbir alakasız detayla eziklemeye, abartmaya lüzum yok.

çekingen kişilik yapısını anlardım. ''iletişim konusunda sıkıntılı'' bence daha acımasız duruyor.

@otonomo, çekingen kişiik yapısı tam karşılamıyor.

buradan anladığım kadarıyla belli bir tarifi yokmuş bu kullanımın. ilk tutuk dediklerinde ben "acaba lan kekeme mi demek istiyolar bizimkine" diye düşündüydüm.
silahın tutukluk yapması, ben sende tutuklu kaldım falan geldi yani aklıma.

şimdi ekşi'de tutuk başlığının ilk entrysine baktım. burası daha karmaşıklaştı.

eksisozluk.com

Bence senin söylediğin şey tam tanımı kafamdaki. Aynı şeyi söylüyorsunuz

coyote +1

İçe kapanık, pek konuşmayan insanlara denir.
karadenizde çok yaygın bu tabir.
Özürlü, sümsük vs. bunlar çok ayrı şeyler.

Duru + 1
Ben de çok duydum ve bu anlamda kullanırım.

Kaliforniya'ya gidin. Bir ay gezin. Geliriniz ne bilmem, belki yanmaz cebiniz.

Yoksa sakıza falan gidin. Ucuz yollu.

Orta avrupa, prag budapeste viyana. Zamaniniz varsa salzburg krakow venedik yaparak cemberi genisletirsiniz

cep yakmayan: karadag. cok uygun ve denizi filan cok guzel.
azcik cep yakan: guney fransa turu, sahil kentlerini gezersiniz. ben bu yaz yapmayi dusundum bir ara, baya guzel yerler var. denizi muthis

yunanistan garantidir, her seyin ucuzunu da pahalisini da bulmak cok kolay orada. deniz masmavi, dogasi korunmus. harika.

Cep yakmayan Ukrayna.

Prag

Sharm el sheikh, fas (tanca, marakes)

En cep yakmayan için Euro bölgesinden uzak durmak gerekebilir ama azıcık cep yakabiliyorsa o ayrı.
Hırvatistan olabilir. Dubrovnik, Split falan sahilleri güzel yerler.
Prag çok güzel bir yer ama yaz tatili dedin mi benim aklıma deniz geliyor. Deniz sizin için önemli değilse Prag ve öevresi 3-5 günlük tatil için güzel ve ucuz.
Bunun yanında eğer deniz istiyorsanız Tunus'u tavsye ederim ama Eylül'e doğru daha iyi olabilir, yaz oetası sıcak olabilir. Uçak kısmı pahalı olabilir ama 5 yıldızlı otelin bir gecesi Avrupa'daki bir hostelin gecesi ile denk. Akdeniz boyu sahiller çok güzel, Djerba adası çok eğlenceli. Ben gittiğimde barlara pasaport ile giriliyordu yerel halkın içmesini engellemek in. Icuz olduğundan çok Avrupalı da oluyor. Bir nevi Bodrum gibi.
Euro bölgesi idare edecekse, İspanya, Portekiz'de hostellerde kalarak ucuza yakın bir tatil yapabilirsiniz.

stockholm

GÖzümüz medeniyet görsün.

Viyana.

Tabii bunun için İngilizce yetmez. Almanca da lazım.

Amsterdam veya Berlin

Londra. Ulaşım ağı, yeşil alanların bolluğu, İskandinav ülkelerine kıyasla ikliminin daha yumuşak olması, tarihle modern yaşamın iç içe olması, sosyalleşme imkanları gibi birtakım yüzeysel nedenlerle tercih ederdim. İş olanakları, sosyo-ekonomik şartlar vb. hakkında pek bilgim yok.

Berlin ama türk e benzemiyorsun diye iştifat ediyorlar. Irkçılık hep var. Müslümansın nasıl bira içiyorsun diyen mongollar da döner alman yiyeceği aq diyenler de üniversite de okuyor. Bir de öyle düşün.

Volendam

Ben hayatımda bu kadar tatlı ve küçük bir şehir görmedim. Amsterdam'a da çok yakın. Belediye otobüslerinde şoförler inerken el sallıyor.

stockholm ya da prag

Roma. Hiç gitmedim, inş. birkaç sene sonra gitmeyi düşünüyorum. Atmosferi tam bana göre. İnsanlık zaten İtalya'dan çıkma. Sanat desen orada, bilim desen orada. Fazla açıklamaya gerek yok.

stockholm için kendimce eksi olabilecek şeyleri yazdım ekşide.
eksisozluk.com

ama medeniyet hissi gerçekten yetiyor. stockholm diyorum ben de.

londra.

Svalbard demek istiyorum

Brüksel

Yabancı arkadaşlarım(Hollanda, italya ve almanyadan) brüksele taşınmak için iş arıyorlardı. Ucuz olduğundan dolayı para biriktirebilmek için ve lokasyonunu sevdiklerinden dolayı.

kuzey avrupa'nın küçük şehirleri. neredeyse insanın olmadığı, yılın büyük bölümünde gri ve karanlık olan bir yerde yabancı olarak yaşamak eminim hiç kolay olmayacaktır ama uzun vadede bana iyi geleceğini düşünüyorum. küçük şehir istememin nedeni, terör saldırısı ihtimalinin önemli ölçüde az olması. ırkçılık hususunda da insanlar genelde yabancının bol olduğu büyük şehri tercih eder ama ben küçük yerde yabancı düşmanlığının da olacağını sanmıyorum pek. yani stokholm'de ne kadar benimsenirsem lulea'da da en az o kadar benimsenirim gibime geliyor, üstelik oradaki insanların bana karşı önyargılı olma ihtimali biraz daha az sanki. neyse.

oulu, tampere, vaasa, rovaniemi, lulea, skelleftea, örnsköldsvik olabilir mesela. rovaniemi dışında hepsinin kendi en üst düzey liginde oynayan buz hokeyi takımı da var. işe giderim, maça giderim, ormanda yürüyüp blek metal falan dinlerim işte ne bileyim kafam rahat olur abi. şöyle 1-2 arkadaş edindin miydi, ortama adapte oldun muydu gayet güzel yaşanır. kışın çıkarım donmuş gölde kayarım. her yer doğa zaten yav. yapacak bi şey illa bulunur.

iş bulması, ekonomisi vs. sıkıntılı tabii ama hayal kuruyoz şurda, onda bari istediğimiz yere gidelim işi gücü düşünmeden. bana kalsa ben böyle bi yerde yaşayacaksam zaten basit işlerle de uğraşabilirim hiç gocunmam ama nerdeeee amk finlandiya da beni bekliyo zaten. tacizci tecavüzcü olamadık ki peşimizden koşsunlar.

Direkt tam zamanlı iş bulabiliyorsam Berlin derim. Maaş/hayat pahalılığı en yüksek büyük şehirlerden ve söylenenlere göre eğlenceli de bir yer.

Ha yok iş bulmaya çalışacaksam ve tırmalamam gerekiyorsa, çalışma iznim de varsa Dublin derim. Hem büyük şirketler, hem de startup'lar var İrlanda'da, dil sorunu da çekmem, o yüzden iş bulana kadar ufak tefek işler yapabilirim. Öyle yani.

brighton.
londra.

londra

asla aç kalmazsın küçük de olsa iş yapabilirsin. türkiyeye tatil bile olsa geldiğinde kazandığın para 4le çarpılacak.

Barselona

Valencia, Alicante
İlki iklim güzel, soğukta bunalıma giriyorum.
İkincisi insanlar neşeli, sürekli herkes birbirime gülğmsüyor. Akdeniz insanı sıcaklığı hakim.
Üçüncüsü, halk aşırı tembel olduğundan azıcık çalışan biri çok çalışkanmış gibi duruyor.
Dördüncüsü, halk zamanında haklarını sçke söke almış. İnsan hakları konusunda iyiler ve geri vermeye niyetleri yok. En yfak insan hakkı ihlalinde her türlü ses yükseliyor.
Beşincisi, metropol gibi boğucu değiller ama büyük şehir, hayat çok rahat.
Altıncısı, Avrupa ortalamasına göre ucuz şehirler.
Yedincisi, şehir içinde ya da en kötü bir metro yolculuğu uzağında plaj var ve siesta zamanı gidilip yüzülebilir. Yılın neredeyse 7 ayı denize giriliyor.

Zorlukları ise şunlar:
İlki, ekonomi hafiften batık. Özellikle yabancılar için iş bulmak çok zor.
İkincis, İngilizce konuşam kişi sayısı çok az ve bazen İspanyolca bilmek de yetmiyor. Özel sektör için yeter ama akademi için eyaletin kendi dilini de bilmek gerekiyor.

basel. gittim gördüm, tam yaşlı şehri. sakin sessiz, nehri var, para çooook, hayat güzel, doğa var, eğlenceye uzak değil. arada orada yaşayan şanslılar aklıma gelir de hüzünlenirim.

roma ya da dresden

1) berlin
2) prag
3) krakow

Prag. Küçük, yaşam standartları yüksek, batı avrupaya göre daha ucuz ve tonla casino var.

londra veya amsterdam.

Son 1-2 senedir ben de oturamıyorum ters koltukta. Deniz tutması gibi, araba tutması oluyor. Mide bulantısı falan. Eskiden severdim ters oturmayı. Şimdi yine otururum da telefonu falan kurcalar, bir şeyler okurken sıkıntı oluyor az da olsa. Geçici durumdur benimki umarım.

Sebebini bilmiyorum ama ben de ters gidemiyorum. Hele dur kalk anlarında midem iyice ağzıma geliyor. Ters gidemiyorum diye bir başkasının oturabileceği yeri işgal etmek de hoş değil tabii.

dolmuş gibi hızlı kalkış ani fren yapan araçlarda ve trafikte dur kalkın çok olduğu hatlarda ayakta giderim daha iyi. midem bulanıyor üzerine bir de egzoz debriyaj vb acaip yol kokuları derken zor atıyorum kendimi dışarı

karşı bir hedefe doğru ilerliyorsun ancak nereye ilerlediğini göremiyorsun. yani beyne ulaşan mesajla, vücudun yaptığı eylem aynı olmuyor gibi. beyin bunu tehlike olarak algılıyor ve bu durumdan kurtulması için vücudu tetikliyor. bu da baş dönmesi, mide bulantısı, huzursuzluk şeklinde ortaya çıkıyor. (iç kulaktaki dengeyi sağlayan sıvıyla da alakası vs var ama tam ayrıntısını açıklayacak kadar bilgim yok)

Bende de var bu durum. Sadece ters koltukta oturmak da degil, arabayı iyi kullanmazlarda arka koltukta, teknelerde, gemilerin alt kabinlerinde deli gibi midem bulanır. Arabada kesinlikle telefonla oynamayamam, kitap okuyamam.

Sebebi orta kulakla-goz- beyin arasındaki kordinasyonda sorun olmasi. Detayı tam hatırlamıyorum maalesef.

www.bilgiustam.com

Mobildeyim editleyemiyorum. Şu verdiğim linkte açıklamıştır aslında.

sana ne amk gidemiyor iste adam. cani istemiyor belki de. sana gelip ben ters gidemiyorum kalk bana yer ver falan diyorsa istedigini soyle. yoksa istedigi gibi gider insanlar.

edit: o hat mavi baslikli degil beyaz baslikli
edit2: terse gitmek degil ters gitmek

Birkaç dakika ters gittiğimde ya da yolda kitap okuduğumda, telefona gereğinden fazla süre baktığımda midem bulanır, bu durum devam ederse kendimin ve yolcuların üstüne kusarım. İngilizcede buna "motion sickness" deniyor, Türkçesi araba tutması ve iç kulaktaki denge kristallerinden gelen ve gözden gelen sinyallerin ters gelmesi ile oluşuyor. Geriye oturarak ileri gittiğinde iç kulaktaki denge kristalleri "İleri gidiyoruz" diye beyne sinyal gönderiyor, göz ise "Ne ilerisi, baksana geri geri gidiyoruz. İleri dediğin vücudun ön tarafıdır" diye sinyal gönderiyor. Bu durumda beyin de "Gördüklerime mi inanayım, duyduklarıma mı" diye sapıtıyor ve mideyi bulandırarak "Bir karar verin be" diyor. Aynı şekilde, kitap okuduğunda göz vücudun sabit olduğunu düşünüyor, kulak hareket ettiğini. Aynı sabit-hareketli çeliikisi otobüsün arka koltuklarında ve gidilen yön görülemezse de yaşayabilir insan. Beyin yine harekette olma-sabit durma kararını veremeyerek sapıtıyor.

Bazı insanlarda bunun hassas olma nedeni iç kulak kristallerinin hassaslığı. Bazoları en ufak hareketi algılar, bazıları belirli şiddetteki depremleri hissetmez. Ayrıca, yaş, hastalık, prematüre doğmak , havasız ortam ve stres de hassaslaşmada etkilidir. Eğitim ve alışma ile geçmez ama baI insanlar hassaslıklarını yitirebilirler. Ben de o hassas insanlardan biriyim ve normalde yan da gidemiyorum üstelik. Yan gidiyorsam başımı arcın gittiğii yöne çevirerek oturabiliyorum, o zaman tutmuyor ama ters gidince başımı 180 derece çevirecek bir 46 kromozomlu canlı olmadığından, haliyle benim de olmadığımdan dolayı ters oturamam; oturursam tutar. Ayakta durup öne bakmalı, mümkünse yolu kısmen de olsa görebilmeliyim, bu öndeki hacı amca ya da gün teyzesi ile öpüşecekmiş gibi olmak anlamına gelse de.

Bir arkadaşım iyice hassas mesela, arabayı o kullanmıyorsa tutuyor, rahatsızlanıyor. Bunun da benzer ama biraz daha öte bir açıklaması var. Sen araba kullanacağım zaman reflekssel olarak beynin nereye gideceğini biliyor ve araba kullanan herkesin bu refleksi var. Arabayı kullanan bir başkası ise, seninle aynı reflekslere sahip değil ve %100 aynı zamanda aynı hareketleri yapmıyor. Dolayısıyla beklenen-gerçekleşen farkından dolayı beyin yine şamşırıyor, "Hani o noktada sağa dönüyorduk, dönmedi ya" diye mideyi bulandırıyor. Bu mide bulanması da vücudun verdiği güzel bir tepki, çünkü "Hey dostum, bir sorun var" diye seni uyarıyor ve aksine kulak kristalleri hassas kişiler denge hastalıklarına karşı daha dayanıklılar, çünkü vücutları bir denge sorunu olduğunda o sorunu büyümeden biliyor. Kulak kristalleri onları erken uyararak kusmalarını sağlıyor, önlemler daha erken alınabiliyor bu sayede.

Özetle,
"İnsanların güvenini kaybetmektense para kaybetmeyi tercih ederim" Robert Boscch
"Araçta ters gitmektense hem parayı hem de insanların güvenini kaybetmeyi tercih ederim" aychovsky

Edit: Bazı son çalışmalar bunun uçak korkusu ile ilgili olduğunu söylüyor. Çünkü hassas kristaller minik uçak manevralarını olduğundan çok daha büyük algılayarak korkutuyormuş. Örneğin, minik alçalmaları bir miktar düşme sanma gibi etkileri mevcutmuş.

Müsade isteyerek ikisine de birer içki ısmarlayıp, muhabbet esnasında beğendiğin kadına daha çok odaklanmalı yoğunlaşmalıydın.

megalomaniac + 1
Biz böyle gördük.

Masaya gidip ben de size katılabilir miyim demeliydin bakıştığınız için kabul ederdi herhalde.

moda olan ne bi anlasaydık? kadınlar yüzyıllardır birlikte takılır.

Kural 1: Kadınlar hakkında tavsiye alacaksan, kadından alma.

Bu konuda tecrübeli bir erkek vardır. Ona sor. Ben bu gibi iletişimler sonrası kızların yanına giden, içki ısmarlayan sonra da bırak numara falan almayı doğru düzgün sohbet bile edemeden ayrılan örnekler gördüm.

Orada önemli kişi senin hoşlandığın değil, onun yanındaki ve muhtemelen senin bütün hamlelerini engelleyecek olan ingilizcede argoda kısaca cb olarak adlandırılan kız.

Moda olan "kadınlara soru" diye başlık açmak demek istenmiş galiba, kadınların bara birlikte gitmesi değil. @sane ego

içki falan ısmarlama, 30-40 tl boşuna çöpe atmış olursun.

icki ismarlamak nerde cikti ya. bunu okuyunca aklima barlardaki yiyici tayfadan kadinlar geldi.

filmlerde içki ısmarlanıyor olabilir ama ben kadın olsam biri gelip içki ısmarlayarak katılmayı istese uyuz olurdum. cock blocker'ı aşamayacaksın o akşam o yüzden içki ısmarlamak gibi şeylere girişme bence. onun yerine katılabilir miyim diye oturursun 5-15 dk muhabbet edersin muhabbet zirveye ulaştığında tam düşüş noktasına geçmeden önce numarasını ister ayrılırsın. içki ısmarlama teklifini daha uzun süreli gerçek bir buluşma teklifi için ayırırsın.

Konya'daki bosna göçmenlerinin yerleştirildiği yer doğrudan bosna mahallesi -şimdi üniversite var o tarafta.
zamanında muhacir ya da çerkes yerleştirilen yerler de çerkez mahallesi, muhacir mahallesi filan olmuş - ama resmi, ama gayriresmi.
bu şekilde toplu yer gösterme ve yerleştirme yapıldıya, evet yerleşim yerleri adlandırılmış özellikle köylerde var bu. ama bizde dağınık yerleşim de çok. yahut adam gelmiş izmir merkeze yerleşmiş, nasıl yer ismi versin ? onlar da soy isimlerini plevneli, florinalı filan almış.
yenibosnayı hiç bilmiyorum :)

Ben de Yenibosna'nın hep Bosna'dan gelenler çok olduğu içni o adın "Orada Bosnalılar var hep" anlamında olduğunu düşünmüşümdür ama onlar iyi hissetsin diye değil de, taşınmalarından sonra orada çoğunluk oldukları içindir diye. Bir nevi China Town ya da Little Italy gibi.

New York'un eski adı New Amsterdam imiş zaten. Çok Felemenk varmış diye. Orası o bölgeye başkent olduktan sonra belediye York Dükü'nü onurlandırmak için adını değiştirmiş. Yani, New York da bir nevi 15 Temmuz Şehitler Köprüsü.

bugün yenibosna denen yerlere göç 93 şavaşına kadar tarihleniyor diye biliyorum. bi' de Polonezköy var aynı şekilde.

cool bir şekilde teşekkür ediyorum. zaten her şeye cool yaklaşan bir yapım var, abes durmuyor.

o senin ...'dır. olarak cevaplarım. "..." aynı ya da benzer iltifat

Iltifati alaninda uzman birisi etmiyorsa danke deyip geciyorum. Eger uzman birisi ne bileyim, sporcudur, bacaklarimi over, ya da isimde cok iyi biridir yaptiklarimi over ozman hemen konuyu kapatip degistiriyorum. Utaniyorum (*-*)

Çok incesin teşekkür ederim, derim. Hoşlandığım biriyse ben de ona iltifat ederim.

"teşekkür ederim, çok naziksin" derim kızlara. erkeklere de "eyw karşim" derim.

Hiç iltifat almadığım için böyle bir derdim yok.

Eger hocamdan, isimle ilgili alaninda uzman birisinden iltifat alirsam soyle tepki veriyorum:

pbs.twimg.com :large

Tipime iltifat gelince "he saol canim" diyip geciyorum. Onun disinda urettiklerime iltifat gelince gozumden kalpler cikarak "ay gercekten miiiii ayyy sacmaliyosunnn" falan oluyorum.

Gecen profesyonel bir cizer arkadasim "sen baya cizebiliyomussun, ne guzel yapmissin o resmi oyle" dedi, "ayyyy yemin etttt" diye eridim. Ayni resme en yakin arkadasim "cok guzel olmus eline saglik" diyince "ehe saol" diyip gectim. Kimden geldigi de fark ettiriyor tepkimi.

"Evet oyleyimdir" derim:)
Saka bir yana tesekkur ediyorum.

i1.kym-cdn.com

şunu yolluyorum.

galeri8.uludagsozluk.com

utangaçlıkla karışık cilve ve flörtle karşılık veriyorum, teşekkür de ediyorum.

Vücut fatal error veriyor :D
s-media-cache-ak0.pinimg.com
İçeride hakkaten bunlar olurken, dışarıdan sakin ve utangaç bir şekilde teşekkür ediyorum. Bana değil de, sahip olduğum bir şeye iltifat edilmişse de, "Giysi sana yakışmış" tarzı örneğin, "Teşekkür ederim. Ben de bu giysiyi çok seviyorum" diyorum. Bu arada, karşındakinin beğendiğim bir özelliği varsa ben de iade-i iltifat ederim. Yoksa da, ehehe mehehe yaparım. Çok yakın olduğum bir arkadaş falan söylerse de "Yaşasın! Yaşasın!" diye zıplarım (gerçekten). İşle ilgili iltifat alırsam, dışarıdan hiçbir şey olmamış gibi devam edip nazikçe teşekkür ederken içimde sadece bu zamanlarda uyanan cinsiyetçi futbol holiganı canlanarak "Olleeeey, oley oley oleeeey. Koduk mu çocuğu, koduk mu?" der ve timsah yürüyüşü yapar. Sevgilim söylerse cilveleşir ve uzun uzun öperim.

teşekkür ederim.
eğer hoşlandığım biriyse, teşekkürün yanında flört de ederim.

"saçma sapan konuşma la"

Teşekkür ederek.

250 kumar.

Öğrenciyken ihtiyacım olduğu bir zaman 70 lira düşürmüştüm cüzdanımdan baya koymuştu. Daha yüksek bir meblağ olmadı.

150-200 TL kadar bi paramı cüzdanın içine koymuştum ve otobüste unuttum. içinde sadece para vardı. Bulan kişi istese de bana ulaştıramazdı çünkü küçük bi cüzdanın içinde sadece para :((

1000 tl-bahis . Çok koymadı zaten bahisten kazanmıştım hatta tamamını kaybetmediğim için sevindim.

cüzdanım çalındı Polonya'da, 350 zloti vardı içinde yalan oldu haliyle. o zaman 350 zloti 210 tl falan yapıyodu şimdi 335. piiii..

Almanya'da 30-35 euro civarı bir parayı bir zorunluluktan dolayı şu sokakta bul karıyı al parayı oynatan tiplere yedirmişliğim var. Parayı da ben basmadım zaten, arkadaşlarım sağ olsun heyt höyt diyemeden uçup gitmişti.

100 tl. 13 temmuz 2014 almanya arjantin maçında almanya'ya basmıştım. berabere bitti :)
bütün dünya almanya'ya basmıştı. kasalar müthiş kâr etti.

Birkaç hafta evvel cüzdanımdan 5.000 TL çalındı.Rekorum bu

borsa'da 3.000tl

1500 civarı sanırım İddaa'da.

borsada çok kaybettim, çok da kazandım

Eski eşim boşanma alamamızda bana sormadan arabamızı satıp parayı kullanmıştı. 15bin tl.

hırsızlık
12 bin tl - altın
3500 tl - saat
2011 yılında oldu aklıma geldikçe kasvet çöküyor.

kumar
850 euro
tek seferde en yüksek meblağ, umrumda olmuyor kumarda giden bağımlılık oldu ufaktan.

Bahis. 300-400 tl

babamın emekli maaşı gitti hırsızlıktan.(1300 gibi bir rakam)

geçmiş olsun arkadaşlar, yaranızı deştiğim için kusura bakmayın :/

@ada meltemi, rulet/bj?

50 dolar kaybettim gecenlerde, hic anlamam bahisten de..

Dakıka 70 2-0 bu saatten sonra gol olmaz dedım 3-2 yenildi takım o zaman anladım bende gafa yok madem. atlatacak bir durum yok cok buyuk meblag degıldı

53 bin tl gecen sene bu zamanlar kumarda(futbol bahislerinde) kaybettim. İki yillik uyumadan calisarak kazandığım birikimimdi intihar bile düşündüm. Sonraki uc ayda inanilmaz derecede sikinti yasadim saclarim dokuldu.

1100 TL'lik telefonum çalınmıştı. Nakit olaraksa 100 TL'den fazlasını kaybetmedim sanırım. O da kapkaç. Aynı çantadalardı.

2000tl, 2-3dk icinde kaybettim Forex. Margin call yedim, isim de yogundu bakamadim gume gitti.
Sonradan geri kazandim kaybettigimi.

Hırsızlıktan 10 bin liralık bir zararım olmuştu. 1 sene hiçbir şeyden keyif almadan, ot gibi yaşamıştım. Zira paradan öte manevi yükü daha ağır geldi.

Gaziantep valove çikolatayı arıyorsun, havale yapıyorsun sana 1 paket yolluyorlar. ŞA-HA-NE. Laduree overrated evet hatta istanbul'da overrated olmayan makaron yok.

Bence de overrated.

şimdi neymiş diye baktım.
"faydasız ve gereksiz bir gıdayım, benden uzak durun" diye bağırıyor.

overrated üstü bir derece varsa onu seçerdim. olmaz olsun öyle tatlı. çok iyi dedikleri bir yerde denedim, tatlıdan içim yandı. hiç gereği olmayan popüler kültür gıdası.

paris laduree'de yedim. mükemmel bir şey. istanbuldakiyle alakası yok. ama pahalı, tercih etmiyorum.

gereksiz overrated bencede. hele mücevher modunda ufak ufak paketlerde premium kutularda filan satılmasına şaşırıp kalıyorum.

Yemeden önce sert kurabiye gibi birşey zannederdim, ilk yediğimde dişim içine gömülünce kıvam bakımından hayal kırıklığı olmuştu. :))
Tadından veya kıvamından ziyade o verdiği "Aman Yarabbi Paris'teyim ve makaron yiyorum!!!" hissi için Paris'te yemek güzel. Sanki hayali dilek listemdeki maddelerden birini karalamışım gibi başarılı hissediyorum. Paris'te makaron? Check! İtalya'da pizza,makarna,gelato? Check! vs vs.

Guzel yapan yerde iyi oluyo ama gidip de ulan bi makaron yiyim diye aramam. Paristeki ladureede ben de yedim, donuste paris havaalanindaki bi cikolatacidan hediyelik aldiim daha basariliydi.

Pierre Hermé'nin makaronunu yiyene kadar hepsi abartılı

Ben ki her türlü tatlıyı seven bir insanım, bana bile güzel gelmiyor tadı. Ömür boyu yemesem aklıma gelmez.

Bir kere yedim. İçi boştu ve tadı için aşırı abartılı bir fiyatı avardı. Onun yerine aynı görünümlü ama daha kaliteli, ucuz tatlı lazımsa Bahar Pastanesi'den şarmeli alınmasını tavsiye ederim. Acıbadem hamuru ile yapılıyormuş, tadı da kendi de dolu dolu.
scontent.cdninstagram.com

spora girmeden yarım saat önce 1 dürüm tavuk göğsü yeseniz acıkmazsınız.

19.00-20.00 arasında antrenmanım. 17.00'de yiyorum. Antrenmandan en az iki saat önce yenmeli. Yanında yemek taşıyabilirsin.

Yanında yemek taşıyacaksın başka çaren yok.

Yemek yemenin saati yok, istersen gece 12'de ye yemeğini bir şey olmaz. Yemek saatinle yatma saatinin arasında minimum 1 saat olsun yeter.

Yemekten önce biraz peynir, yoğurt gibi bir şeyler atıştırıyorum. Dönünce de salatamsı haff bir şey. 20:00'de gidiyordum ama işten 17:30'da çıktığımdan iki saat öncesinde yemek yiyemiyordum yolda. İşte de orta zamanda yemek yiyemiyordum. Zaten 3 gibi mğle yemeği yiyordum. Haliyle spora gidince yarı aç oluyordum, o yüzden kendime böyle bir sistem geliştirmiştim. Şimdi iki saat önce yiyebileceğimr durumdayım, öyle yapıyorum.

(bkz: intermittent fasting)

yedikten iki saat sonra uyuyorum, zaten haşlama tavuk.

Spora gitmeden kahve, geldikten sonra baklagilli ya da grill sebze salata. Hep yarisini yiyebiliyorum, gec saatte yemek yersem uyuyamiyorum cünkü.

Bencede sanane. Sen kötü olacaksın sonunda.

belki biliyordur anlamını.
o zaman rezil olursun.

tişörtünüzü çok beğendim, nereden aldınız? bu kelimenin anlamı nedir? diye sor.
bilmiyorsa da öğrenir.

Anlamı pek hoş olmasa gerek de ve üsteleme. Zamanında üzerimdeki sweatshirt te şarapçı anlamında bir kelime vardı. Bir kişi anlamını söylemişti sağolsun. Gerçi bebeksiz ve erkektim eheh.

Bence bilmiyordur. Hangi anne kendine böyle bir tanımlamayı uygun görür ki? Ben olsam söylerdim. İletişim kurmaktan bu kadar korkmaya gerek yok. Ama düzgün demek lazım. Telefondan sözlüğü açıp göster ne anlama geldiğini. Ablacım üstünde orsp yazıyor dersen olmaz tabii.

Muhtemelen pazardan aldı, giydi. Ben de kadınım ne bileyim şimdi giysem bi tshirt üstünde japonca "suck my dick" yazsa bilmeden giysem? Biraz empati?

gavur illerinde kullanıyorlar bunu. ben cadıyım gibiyim falan demek istiyorlar sanırım.
muhtemelen kadın farkında değildir gerçi.

şarkıda bile var : Alanis Morissette - I'm A Bitch

...
I'm a bitch, I'm a lover
I'm a child, I'm a mother
...

www.youtube.com

ikiniz de kadınsanız ve tekrar aynı tisortu giyerken görürsen 'üzerinde ne yazıyor, biliyor musunuz?' diyerek konuya gir. biliyorum derse ehehehe diyerek uzklaşırsın, bilmiyorum derse 'ya sanırım küfür gibi bişeydi. durun netten bakalım' deyip telefondan sonucu göster. heralde anlar.

sen erkeksen hiç bulaşma.

Anlamını biliyorum derse de ne demek olduğunu sorun. Şöyle bir diyalog yaşanabilir.

A: Anlamını biliyor musunuz?
B: Evet, bitch mutlu demek. Öyle değil mi?
A: He he öyle.

Bu karşıdaki kişinin vocabulary düzeyiyle ilgili.

kadınla tanışıklığın yok, onun için hiç karışma boşver. hadi bir şekilde sordun diyelim, kadın ya en iyi ihtimalle bilmiyorum diyecek, ya da orospu yazıyor farkındayım diyecek. konu nereye varacak?

Ona kötü davran.

görür görmez telefondan ona ingilizce bir metin gösterip pardon ingilizceniz iyise bunu çevirebilir misiniz de. ingilizcem kötü falan derse tişört mevzusunu anlatın. ingilizcesi iyise mevzuyu çakar zaten bişey demenize gerek kalmaz. aynı taktiği bi kadın bana yapmıştı ordan biliyorum ama benim ki ayıplı değildi :S

bi kadının başka bi kadına pantolunun fermuarının açık olduğunu söylemesi, kadının "biliyorum işine bak" ayağı çekmesi arkadaşımın başına gelmiş bi olaydır. hiç karışma, bebeği var diye neden kadını rahibe ilan ettiniz onu da anlamadım.

pbs.twimg.com

hiç bulaşma. lüzum yok

Sanane ya boşver.

Tam cay koy geliyorum'un verdiği linki verecektim. Sonuçta oğlunun eskiyen Metallica t-shirtlerini pazara giyen teyzeler vardı zamanında. Bizim bir teyze de "I'm a virgin but this is an old t-shirt" yazan bir t-shirt gitiyordu. Salla bence, o yaş ve sosyoekonomik sınıf için bir anlam ifade etmiyor. Japonca ya da az bilinen başka bir dilde "Suck my dick" t-shirt'ü giyerim ben, Türkiye'de kim ne anlayacak, kaç kişiye denk gelecek. İşe bile giyerim deseni ve kımaşı uygunsa. Japonya'da gitmem sadece.