şans yoktur olasılık ve risk yönetimi vardır.

değil. Şans dediğimiz şey, rastlantısal olumluluk.

sizin karşı çıktığınız şey sanırım şanslı insana inanmak. o da bu hallerin devamlılığı. Burada da etken bu olayların devamlılığından çok 1 tane çok büyük bi' şans yakalayıp onun avantajlarından faydalanarak iyi bir pozisyonda olmak aslında. yani çokcanası algıda seçiciliğiniz o kişiyi öyle gösteriyor olabilir.

mesela acun ılıcalı buna örnek olabilir. şanslı diyebilirsiniz, şanssız da diyebilirsiniz.
yahut az önce sorulmuş yine; koç ailesi de buna örnek olabilir. şansları yaver gitmiştir ve bunu kendileri de eylemleriyle destekleyerek bugünkü konumlarına ulaşmışlardır.
keza şengör ailesi de yine buna bi' örnek -ki bunu celal şengör söylüyor.

şans dediğimiz şey, genetik miras ve sosyo-kültürel ortamın(bkz: cografya kaderdir) zamanla buluşup kişiyi olumlu ayrıştırması işte.

ama james bond gibi, sürekli seken kurşunlar sağa sola abansın, anlık bütün olumlu rastlantılar aynı kişinin başına gelsin durumu, işte bu inanılmayacak kadar irrasyonel. diğeri değil.

keza, şanssa inanmak diye birşey yok esasında, bu bi' gerçek. yani imana ihtiyacı yok. ne zaman doğacağını anananın babanın kim olacağını hangi coğrafyada ve kimlerle arkadaşlık kuracağını belirleyemediğin müddetçe, şans bir realite.

şans, artık o kadar matematiksel olasılıksal hesabı yapmadığın zaman "eee artık o kadar da uğraşamayacağım" dedin anlar için gunlük yaşamda kullandığımız kolaylık sağlayan kelime sadece.

yoksa şansa "inanma" durumu yok.

eğer şans "inanılıyorsa" o zaman büyüye nazara toteme inanmakla aynı şey bu.

Şans derken neyi tanımladığımıza bağlı. Kader anlamındaki şansla, olasılık anlamındaki şans aynı değil. Aynı şekilde, kelimenin kullanıldığı yere göre değişebilir. Örneğin, 'Kaderinde kaza geçirmek' varmış cümlesindeki kader ile 'Coğrafya kaderdir' cümlesindeki kader aynı değil.

Şans rassaldır, olasılıkla belirlenir. Birinin şanssız olma veya şanslı olma olasılığı vardır. Biri tavla oynar ve sürekli 6-6 getirir; biri tavla oynar sürekli 1-1 getirir ama bunun kişiye bağlı olduğunu düşünmüyorum. Olasılık dağılımı öyle geldiği için öyle olduğunu düşünüyorum. Dünyada 7 milyar kişi varsa, birkaç kişi gerçekten çok şanssız olacaktır, birkaç kişi gerçekten çok şanslı olacaktır ve olmalıdır. Çünkü bu çoklukta, bu beklenir. Ancak, çoğunlukla şans olarak gördüğümüz şeyleri kişinin kendi yaratımı ama çoğu da çevrenin yaratımı. O açıdan özgür iradeye de inanmıyorum. Sen bir kişisin, dünyada geri kalan 6.999.999.999 kişiyi isteklerinin yönüne mutlak bir güçle çekebileceğime inanmıyorum. Herkes çekiyor her yöne ve hepimiz bir ağ gibi birbirimize bağlıyız. Ağın bana yakın bir parçası bir tarafa çekerse daha büyük hareket ederim, ağın uzak bir parçası hareket ederse daha küçük hareket ederim ama ki ağı ben dahil herkes bir tarafa çekiyor. Bu yüzden, ne kadere ne özgür iradeye inanıyorum. Tamamen şansa ve olasılığa ve o olasılık karşısında insanların kah rasyonel kah irrasyonel tutumlarına inanıyorum.

Örnek vereyim. Diyelim bir okula başvurdum ve ilk yedeklerdeyim. Önümdeki kişinin kaydolmaktan vazgeçmesi ve benim kaydolmam bir şanstır. Aynı şekilde, önümdeki herkesin kaydolması ve benim girememem bir şanssızlıktır. Bu da onların olasılık dağılımları ile karşılarına hangi seçeneklerin çıkacağına bağlıdır tamamen. Onlara o olasılık denk gelmez ve daha iyi bir seçenek yaratmazsa, bu benim şanssızlığım olur. Onlara o olasılık denk gelir ve daha iyi bir seçenek oluşursa, bu benim şansım olur. Şanssızlıkların ve şansın üst üste gelmesi düşük bir olasılıktır ama 7 milyar insanda da üst üste gelenleri olacaktır.

Bir yandan da şans dediğimiz şeylerin çoğu irpnik olarak kişinin kendi uğraşması sonucu elde edilen şeyler. Örneğin, Acun'un para kazanması tamamen şans değil, kendi seçeneklerini iyi değerlendirmesinin sonucu.

bu kızı övmeyeni dövüyolar heralde. ama bu kadarı da fazla harbi bu kızı sevip savunanlar beyin terk amk.

1996 yılındaki Tarkan'ın yanında lafı bile olmaz ama 2017 yılındaki Tarkan'a göre başarılı.

Edit: Kendisini dinlemedim. Youtube'da klibinin thumbnail'ını gördüm (Türkçesi ne ki bunun, edit: önizleme imiş), sosyal medyada karşıma çıktı, sözlükte başlığını gördüm. Tarkan'ın son şarkısını da dinlemedim. Başarı ölçeği olarak iki şeye bakıyorum. Liste sıralaması, dinlenme oranları. Bir de albüm satışına bakardım ama o kadar uğraşmak da istemedim.

Hayır, değil. (Why so serious?)

YouTube hiçbir zaman iki sanatçının (Aleyna Tilki'yi sanatçı kabul ettiğim için Tarkan'dan özür dilerim, eğer kendisi bunu okuyorsa selamlar.) başarı kriteri olamaz. Balıkesir'in Çılgın Eşekleri videosunun 1 milyon kişi tarafından izlendiği bir siteyi ciddiye almamı beklemesin kimse.

tarkandan hayatta değil de hadise ve türevlerinden iyi bence.

Pedofiliye yönlendirme konusu dışında başarılı bulmuyorum ekşide
diagnostic retikul çok güzel açıklamış okumanızı tavsiye ederim

aleyna tilki: t.co @d_retikul @sozluk

tarkanın son albümleri hiç dinlenmiyor yahu. soundları çok kötü bana göre.
bu kızı övmeyeceğim ama sound en azından çağa ayak uydurmuş vaziyette.

türkler pop müzik yaparken saz, davul vb. türk ezgilerinden ne kadar uzaklaşırsa parça da o kadar az mide bulandırıcı oluyor. aleyna tilki bence bunu yakalamış. şarkı az mide bulandırıcı.

Allah aşkına bu nasıl saçma bir karşılaştırmadır ya, Tarkan'ın çıkışını dahi hatırlayan biri ve her halükârda seveni olarak bu bir hakarettir hatta hadsizliktir. Yaşınız 20 ise böyle düşünmeniz normaldir ona bişey diyemem elbette, yahut aklınızca kafa buluyorsanız da.

tarkanın ölüsü aleyna tilkiden iyidir

hadsiz bir kıyaslama. net.

Bu kıyaslama çıktıkları yıllar baz alınarak Nokia 3310 ile Casper Via E1'i karşılaştırmak gibi. Casper günümüz ihtiyaçları teknoloji falan derken şu an nokia 3310 ile karşılaştırınca tercih edilebilir fakat çıktığı dönemde Nokia 3310'un sahip olduğu ve onu şimdi bile konuşulan başarıya sahip olamayacak. Üzerinden 20 yıl geçmesine rağmen nokia 3310 hala biliniyor ama üzerinden 20 sene geçtikten sonra Casper Via E1'i hatırlayan, konuşan kalmayacak pek. Aynı dönem çıkan HTC, iPhone, Samsung falan varken, ı ıh.

Cumlenin ikincisi daha dogru. Google Translate'e Turkce icin pek guvenme. Hatta hic guvenme.

Adverb'ler genelde cumlede sonda olur.

İkincisi doğru + 1
Ancak arada bir vurgu, bir edebilik farkı var sadece. İlk cümlede vurgu Bazı hikayelerin sonsuza kadar BİZİMLE BİRLİKTE kalması, diğerinde vurgu SONSUZA KADAR kalmasında.

Büyükçekmece Devlet Hastanesi'nde cildiye var, oradan randevu alabilirsiniz. Babam oraya gidiyor cildiye için, nasıl diye sordum, 'Bildiğin doktor' dedi.
Kötü demişsiniz gerçi ama abim Kolan'a gitmişti seboreik dermatit için, aldığı ilaçlardan memnundu. Hatta orada ben aldırdı cilt hekimine lazerle. İkisinden de memnundu aslında.
Medihaus var Marmara Park'ın o tarafta, başka dallar için gitmiştim ama memnun kalmıştım.

hastahaneye gitme boşuna. bu iş için çapa, cerahpaşa dahil bir sürü hastahaneye gittim. doktorlar losyon, şampuan yazıp gönderiyorlar.

sorun nerede biliyor musun? sorun bağırsaklarında. antibiyotik tedavisi gördün mü? çok mu stresli hayatın var? probiyotik kullanman lazım. ev turşusu, yoğurdu ye. şekeri kes. şeker candida mantarını besler. o da egzema yapar.

aynı ikilemi ben de yaşadım. gitmedim ama bir yere. pasarportu verirken polis memuru tanıdıktı, ona sordum böyle yapsam ne olurdu diye. adam "iyi ki yapmamışsın kendini de bizi de uğraştırırdın şimdi" diye yanıtladı.

benim bundan anladığım pasaport hala sorunsuzca kullanılabilse de olay farkedildiğinde sorun olma olasılığı var.

yunanistan'in vize kosullarina bakarsaniz gecerlilik tarihine en az 90/180 vs kac gun kalmis sarti istiyor. eger bu konuda bir sikinti yoksa gidebilirsiniz. sistemde sizin gorevli olup olmadiginiz gorunmuyor. ancak gri pasaport oldugundan sinirdan cikarken kurumunuzdan cikmasinda bir engel yoktur yazisini almaniz gerekir yine. hangi tarihlerde gidip gelecekseniz o tarihlere iliskin bir yazi olmali. yunanistan tarafinda ise pasaport polisi gelis amacinizi sorabilir. belge gostermeseniz bile o sirada orada bir toplanti vs hakkinda bilgi sahibi olursaniz birseyler sallarsiniz. problem olmaz.

Gri pasaport görevlendirmeye göre çıkar. Usulen görevlendirme olmadan kullanmaman gerekir.

Hele şu OHAL döneminde böyle bir harekette bulunma derim. Sonra canın sıkılabilir.

En son 2012'de kullandım ama orada şöyle bir sorun yaşamıştım. Gri pasaportla aktarmalı ya da aktarmasız bir şekilde ilk gideceğin yerin ve son döndüğün yerin görevlendirmenin yapıldığı yer olması gerekiyordu. Benim de bir konferansım vardı ve konferanstan sonra arkadaşı ziyaret etmek için başka bir ülkeye gitmiştim. Geri dönmem için görevlendirmenin yapıldığı ülkeye geri dönmek zorunda kalmıştım. 5 yıl içinde değişti mi bu durum bilmiyorum. Yani Türkiye-İtalya-Yunanistan-İtalya-Türkiye yapabilirdin ama bir de şu an görevlendirmesizsin. Sorun yaşar mısın, bilmiyorum.

Bir de, o kısmı bizim rektörlükle ilgiliydi ama gri pasaportu süresi dolsun dolmasın, dönüşten sonra bir ay içinde teslim etmezsen, konferans ödeneğini geri alıyorlardı mesela.

Ayrıca, bir de etik sorunu var. Gri pasaport size bir görevlendirme için ve devletin bir kurumunu temsil etmeniz için verilmiş bir pasaport.

Kesinlikle yapmayın! şahsi pasaport çıkartın değmez gerçekten

Ron dennis +1
Çeşitli fb gruplarında çok tartışılıyor bu konu. Normalde görevlendirme harici kullanman doğru değil. Kullananlar var ama yakalanırsan sıkıntı, hele ohal'de başına ciddi dert açabilir.

1. Eğer yorgunluktan/uykusuzluktan bayılıp uyuma durumu yoksa, gürültü çok etkiler, uyanırım.
2. Zifiri karanlıkta uyuyamıyorum, çok az loş bir ışık olması lazım.

1- Ağır etkiler uyuyamam hiç.
2- Az da olsa etkiler.

1. Top atsalar uyanmam. Gerçi bir sefer yan odamda yedi kişilik alkollü, bağırmalı parti vardı uyanmıştım ama milletin uyandığı şeye genelde uyanmam. Aynı evin alt katında mobilya kaldırıp indirdiklerinde ve düşürdüklerinde duymuyorum mesela.
2. Gözüme fener sokarlarsa belki uyanırım. Zifiri karanlıkta uyuyamam, çok rahatsız olurum.
Tam tersine uyumak için biraz gürültü ve ışığa ihtiyacım var. Üniversitede yurtta kalırken oda arkadaşım televizoyn getirmişti ve tek televizyon bizdeydi. Odanın herhangi bir saatinde 10 kişi olurdu, ya televizyon ya ışık hep açık olurdu ve hep muhabbet olurdu. En iyi ihtimalle odada ışık açık sabahlayarak çalışanlar olurdu. O ortamda 5 yıl geçirdim. Şimdi gürültü ve ışıksız uyuyamıyorum.

1) nefes sesinden bile uyuyamadığım oluyor.
2) zifiri karanlık olmalı. Elektronik eşya ışığı bile rahatsız ediyor.

ikisi de çok etkiler. uyku gözlüğü, kulak tıkacı gibi güzel icatlarla bertaraf etmeye çalışıyorum.

1- gurultulu ortamda yatip uyuyabilirim uykum geldiyse. Ama uykudayken ses oldugunda uyanırım, top atsalar uyanmam degil. Bazi siradan seslere uyanamayabilirim ama siradisi bir sese - sinek viziltisi kadar bile olsa - uyanirim. Bir seye karsi tetikte uyuduysam ciplak ayakla yurume sesine bile uyanirim. Tetikte falan değilsem gürültü sorun degil.

Ayrica etrfimda birbiriyle muahbbet eden 5-6 kisi olsun, ustune bir de tv acik olsun sorunsuz uyurum uykum varsa. Uykum yoksa ne yaparsan yap uyuyamam zaten.
Kısacası odadan buharli tren falan gecmiyorsa gurultu cok da problem degil benim icin.

2- guzel soru. Soyle soyleyeyim, dun gece lambayi sondurmeyi unuttum, sabaha kadar lamba yanık yattim. Odadaki lamba da odaya isigi biraz fazla gelen cool-white led lamba.
Hemen hemen her zaman pc yi acik birakip yatarım, ekranda da YouTube'dan bie belgesel acip oyle birakirim ve ses de açık olur.
Hatta odada lamba yanarken daha rahat uyuyorum diyebilirim daha da ileri gidip. Oda tamamen karanlik olduğunda uykum yavas yavas acilmaya basliyor ve bir noktadan sonra uykudan eser kalmiyoe cin gibi oluyorum.
Bazen uyuyamayıp kalkip lambayi yakip geri yattigim olur, bazen de lamba zaten aciktir ve uzanmisimdir lambayi kapatmadan devam eder uyurum.
Butun evin isiklari yansın hic problem degil.

Bende halihazırda uyku problemi var, uykum kactigi zaman karanlik-aydinlik, sesli-sessiz ortam farketmez s*ksen uyuyamam.

Uykum varsa isik ve ses problem degil, aksine tamamen karanlik ve sessiz ortamda uyuyamıyorum genelde. Uyusam da daha gec daliyirum uykuya. Isik varsa uykuya daha hizli dalarim. Su anda da isik acik ve uykum gelmeye basladi, kapatmadan yatacagim:)

hatunu eskiden çok severdim. şimdi özenti gibi geliyor. söyleyen kişiyle de alakalı bence. hanımefendi çok şık bence yabancı insanlar kullandığında. ayrıca yanımdaki bir erkek de üçüncü birisine benden hanımefensi diye bahsederse bu da hoşuma gider. ama her halükarda ikisi de söyleyen kişiye çok bağlı. özenti mi yoksa ağzına yakışmış mı diye

Hatun itici. Biraz varoş geliyor hatta; ceceli dinleyip nargile kafeye giden tipler canlanıyor gözümde.
Hanımefendi gayet normal. Önceden dolmuş şoförleri bile kullanıyordu ne oldu da değişik bişi gibi gelmeye başladı bize şaşkınım.

Ben sadece güzel kızlara hatun derim. Hatun fena gibi. Güzel olmayan kızlara kızcağız falan derim. Hanımefendi de güzel bir kelime ama gerçekten bir hanımefendi için kullanılırsa. Kezbanlar için kullanılırsa hoş olmuyor.

Hatunu severdim çok da kullanırdım sonra bir şey oldu artık kaba geliyor sanırım yukarıdaki arkadaşın söyediği ile ilgili kimin nasıl söylediği önemli.
Hanımefendi gayet kibar bence çok şık.

Hatun leş, hanımefendi cici.

İkisini de severim ama kullanım yerlerine göre. Hatun, samimi olduğum birine genelde çok güzel, çok fettan ya da böyle dişi bir özelliği olan bir kadından bahsederken kullandığım bir ifade. 'Hatun taş!' gibi. Çok yakın kız arkadaşımızla ismimizin sonuna hatun koyarak hitap ettiğimiz de olur ama isimler yeni nesil isimler olunca bir Nene Hatun gibi durmuyor; İrem Hatun, Ceren Hatun falan oluyor. Sonra da kıkırdıyoruz 'Ayça Hatun size bakraçla ayran çalkasın heee', 'Seçil Hatun, hele makaleleri bana tez forward eyleyesün' diye saçmalayıp mutlu oluyoruz. Kadından bahsederken hatun kullanımı bana çok samimi geliyor, 'Hatuna bak, gelirim dedi, gelmedi' gibi. İçeriğe bağlı olarak hatun kelimesini çok severim.
Hanımefendi daha çok sokaktaki 'bayan' lafını karşılayan bir şey gibi geliyor, 'Hanımefendi, cüzdanınızı düşürdünüz' gibi.
İkisi birbirinin alternatifi gibi gelmiyor.

iş yerindeysem genelde kadınlara hanımefendi diyorum. mesela müşteri aradığı zaman selamın aleyküm hanımefendi diyorum. nasılsınız diyorum. sizli bizli konuşuyorum.

ama normal arkadaş ortamında "naber kadın" derim.

hatun cok itici bi hitap sekli. kullanmayınız lütfen.

@dissendium ve @aychovsky + 1 çok güzel açıklamışlar.

ama "hatun"un itici, kaba gelen bir yönü de var. kırsal; erkeğin, kadının efendisi olduğu çağrışımı yapıyor. bunu birebir kullanan şahıslarda gözlemledim. bu yönüyle hoş değil. "nene hatun"daki kullanımı ise çok hayranlık uyandırıcı, hanımefendinin de hanımefendisi gibi bir çağrışım yapıyor bende.

Ikisi birbirini karşılamıyor ki. Ayri ayri degerlendirmek lazim. Hatun diye nasil hitap edilir ki zaten. Birinden bahsederken geyik ortaminda hatun diye bahsedilir en fazla. Hatun şeklinde seslenmek... bilemedim. Hanimefendi birçok ortamda, asıl kullanilmasi gereken hitap şekli zaten.

hatun lafını kullanmam, kullanılması da itici geliyor.
hanımefendiyi ben dahil çevremdeki pek çok kişi sinirlenince kullanıyor sanırım, düşünce farkettim.

Aman "bayan" demeyin de, ne derseniz deyin.

kakao +1

Hatun kelimesi itici geliyor açıkçası. Aksine hanımefendi 80'ler İstanbul'una ait, kibar bir kelime gibi geliyor kulağıma, daima eskileri hatırlatıyor. Keşke daha çok kullanılsa.

Ikisi de problem degil benim icin. Hatun kullanmak icin pek uygun durum yok ama biri kullansa rahatsiz olmam. Ben hatun demiyorum. Hatun diyince gozumde kocakari canlaniyor biraz:)

Hatun kelimesi çok afedersiniz erotiğime gidiyor. Halbuse yasal eş demek. Hele bi de yasadışı olsa var ya off

Hatun boktan.

Xxx hanfendicim iyidir.

Bir kadın olarak cevaplıyorum. Hayatımda aşık olduğum bir adam olsun istiyorum. Herhangi bir kriterim yok. Evet hayalimde bir tip var ama öyle olmasını beklemiyorum. Hayatımda 1 kere aşık oldum. O da 3 yıl sevgilim oldu. Onun sorunları yüzünden ayrıldık. Sonra aşık olmadığım biriyle denedim ama olmadı. Bir süre sonra soğuyorum ve yaptığı her şey gözüme batıyor. Sonuç olarak aşık olmayı bekliyorum.

Beyaz atlı prenslerini bekliyorlar sanırım.

Uzun zaman sonra bir duyuruyu favladım cevapları takip :)

Çok metasal yaklaşmışsınız. Her şey güzel kadın güzel erkek denklemiyle bitmiyorki?
İnsanlar anlaşılmak, birlikte güzel şeyler paylaşabilmek, kendini rahat ifade edebilmek, huzur, sevgi, ilgi vs. başka şeyler de bekliyor. Karşınızdakinin sizi sadece çok sevmesi (üstelik sizi henüz tanımıyorsa sadece görünüşünüze göre karar vermiş yani görüntünüzü sevmiş olacak) çoğu zaman yetmiyor.
Bir de bunlara ek olarak bu kadınların önceliği, hayatlarına birini almak olmayabilir. Yani doğru demişsiniz kim istemez birimi ama "önceliği" olmayabilir. İş, akademi, hayat stamdartları.. derken başka şeylere odaklanmaktan, bir an önce birini bulma olayını es geçmiş olabilirler.
Bahsettiğiniz ölçütlerde, dünyalar güzeli değilim. Fakat erkek açısından şansı bol, tatlı, eğlenceli biriyim bence yine de hayatımda biri yok. Bu bana ilgi duyup reddettiğim insanları kötü, yetersiz yapmıyor. Beni de egoist hayalperest yapmıyor. Sadece kadınlar da tüm herkes gibi mutlu olmak istiyor hepsi bu.

Öncelikle bkz. pussyconomics.

Dediğinizden ziyade, fazla talep varsa/ tek eşlilik benimsenmişse=> daha titiz bir seçim süreci olacaktır.

Yine güzellik seviyelerinde üstlere çıkıldıkça, kişi kendisinin "gerçekten" sevildiğinden daha emin olmak isteyebilir. Zira o kadar güzeli benim babaannem de sever. Bu sefer bu "gerçeklik" arayışı da diğerlerine nazaran daha çok zaman alır.

Bu zaman da onları endişeye sevk etmiyor, zira her türlü piyasada değerleri var, her türlü ilgi, sevgi ihtiyaçları gideriliyor. İyi bir adayı bekletebilme lüksleri de var.

Pohpohunun azalmasına şöyle ya da böyle üzülmeyen kadın görmedim. Hani deli gibi ağlamazlar tabi de, derler yani ey gidi günler. Yine de pohpohun geçerli bir kriter olduğunu zannetmiyorum. Ortalama insan ne kadar pohpoh meraklısı ise güzel insanların ortalaması da odur.

Ütopik bir erkek aradıklarını zannetmiyorum. Sonuçlar ortada çünkü.

Benim teklifim, güzeller de bildiğimiz insan, ekonomik ve psikolojik sebeplerle eş seçimlerinde daha uzun süre bekliyorlar, beklemek de onlar için sıkıntı yaratmıyor.

Bence tezimin en çığır açan noktası güzellerin de insan olduğunu tespit etmiş olmam.

İyi akşamlar.

"Erkek milletinin kadınlar hakkında o kadar hiçbir şey bilmiyor olmaları ki aman yarabbi" konulu bir çalışma olmuş bu yazılanlar daha çok.

Arkadaş o kadar sığ bakıyorsunuz ki olaya "Aa bu kadınlar çok güzel, neden bu kadar güzel olmalarına rağmen sevgilileri yok??" diye çalışıyor sizin kafalar. Et pazarı mı arkadaş burası, kim daha güzelse hemen sevgili bulsun? Gerçek hayatta Tinder'ı mı yaşıyorsunuz siz?

50 bin tane nedeni olabilir; o dediğiniz güzel kadınların kariyerleri de iyiyse, bununla "deal edebilecek" erkek bulamıyor olabilirler, biraz kafaları çalışıyorsa entelektüel tatmin de arıyor olabilirler, daha önceki ilişkilerinden kaynaklı güven sorunu yaşıyor olabilirler, aşk arıyorlarsa aşık olabilecekleri bir adam karşılarına çıkmamış olabilir, sadece güzelliğinden etkilenen adamlar ile beraber olmak istemiyor olabilir, olabilir oğlu olabilir yani.

güzel bir kadın, güzel olduğunun farkındadır.
sevgililik olgusu, "bir sevgiliye sahip olma" durumunun artısını bir tarafa ayırırsak, sıkıntıları da beraberinde getirir; kendini anlatma derdi, karşılıklı kıskançlıklar, öz/güven sorunları, uyumsuzluklarla mücadele, geçmişten gelen yüklerle mücadele vs vs...
dolayısıyla, sorunuzda bahsi geçen bu 3 efsane kadın, "manitasızlıktan yakınma"yı, "bir manitaya sahip olma"ya yeğliyor olabilir. bilinçli ya da bilinçsiz olarak...
isteseler zaten bir sevgilileri olurdu... amaç bir sevgili edinmekse yani... bunun da farkındalar gayet.

--

bir başka alternatif ise şu olabilir:
zamanında bunu bana çok efsane güzel bir kadın söylemişti...
"güzelmişim vs... ne önemi var ki; birini sevdim, o beni sevmedi, end of story"

cevaplardan anladığım kadarıyla bütün insanlar biriyle sevgili olmak için milyonlarca kritere sahipler. evlenmekten bahsetmiyorum yav, alt tarafı sevgili olunacak; herkes mi bu kadar seçici, bu kadar ciddi, bu kadar detaycı? birini görür beğenirsin, o da seni beğendiyse tanışırsın birlikte vakit geçirirsin ve tüm bu süreç hoşuna gidiyorsa devam edersin; sevgililik deyince aklınıza ne geliyor anlamadım. herkes mi the one'ın peşinde?

bahsettiğim kadınlar bundan bile muzdarip gibiler. standart güzellikte bir insan minimum seviyede bile olsa uyuştuğu birileriyle birlikte olmak için çaba harcamak zorundayken ve ekstra şanssız değilse gayet normal bir sevgililik hayatı yaşıyorken bu çabayı harcamak zorunda olmayanların standart insana göre nasıl oluyor da daha az sevgilisi oluyor onu soruyorum. en son yazdığım cümlede de bunu belirttim ama anlaşılmadı galiba. kriter hesabına takılmayın, genelleyin dedim; bütün insanların ilişkiye "beyaz atlı prens/prensesimi buldum" diye başladığını mı sanıyorsunuz ki...

@kurcalamabozarsin, dışarıda sevgilisi olan o kadar çok standart insan olduğuna göre şu çıkarımları yapabiliriz sanırım:

1-demek ki the one arayanların çoğu nispeten bahsettiğimiz güzel kadınlar. bunun kabullenmekle ilgisi olabilir mi, standart güzeller konumunu biliyor ve the one aramıyorlar diyebilir miyiz?
ya da;
2-demek ki the one arayışında standartların kriterleri daha karşılanabilir ki bulabiliyorlar. bu durumda güzel kadınların bahsettiğim ütopik arayışı mı söz konusu hale geliyor?

benim şahsi gözlemim erkeklerin güzelliğe o kadar bakmadıkları. yok daha neler diyeceksiniz ama öyle. erkek elde edebildiğine bakar.

iki kadın düşünelim, biri çok güzel olsun ama çok hızlı samimi olamayan biri olsun. öbürü o kadar güzel olmasın ama sevimli ve flörtöz olsun. ikincisine hemen talip çıkar çünkü erkeğin bakış açısına göre daha ulaşılabilirdir ve erkekte özgüven sorunu ve kıskançlık oluşturmaz. erkek buna hemen yanaşır, çabucak samimi olurlar ve iş tamam. hele tinder gibi dating piyasası yaratan uygulamalarla bu eğilim iyice arttı bence.

'efsane' olmamakla beraber güzel olup ilk gruba dahil olan biri olarak bunu çok kere gözlemledim o yüzden eminim. karşısındakini tanımaya vakit ayırmak isteyen birini bulana kadar bekliyorum şahsen.

game theory senin aradigin cevap.

kucukluklerinden itibaren uzerilerinde cok fazla ilgi var; basinc olusturuyor.

ilaveten, gecerkenugradim hakli.

gorunus karsisinda insanlarin alabildigi sefil haller iclerini kaldiriyor olabilir; arzuladigin insanlar kumesiyle karsinda maymun olmayan insanlar kumesi oyle cok kesismeyebiliyor.

Öncelikle @Zeth ve @lily briscoe ile aynı düşünüyorum.
Aranan şey güzel olduğu için özellikle amacı sadece yatıp kalkmak olan ve her gördüğüne bulaşık tip erkeklerin ilgisi, beğenisi, aşkı(!) değil gerçeklik oluyor, zaten herkes beğeniyor, onun istediği bu değil. Sırf bişeyler yaşamak için, bişeyleri kaçırmak korkusuyla ilişkiye başlamaz, evlenmez, ya hep ya hiç der. Ona sadece güzel olduğu için aşık olmayan ve tutkusu cezbeden, vazgeçmeyen, onda merak uyandıran adamı seçer. ve o adam da onu en üzen olur genelde, çünkü çoğunlukla erkeğin kıskançlığı aşkının önüne geçer. O yüzden her güzel kadının ruhsal bir katili vardır üzerine hikâyeler yazılan, filmler çekilen. Şanssızdır genel itibariyle.

Güzel değilim ama güzel kızın yanındaki çirkin kankası olarak güzel kızların omzunda ağladığı bir kişi olarak yazayım.

Bir kısmı 'güzel olduğu kadar küstah' olmaları nedeniyle sevgilisizdi. Asla kimseyle konuşmazlardı. Birisi merhaba dese, ters ters bakardı. Arkadaş sayıları da azdı. Bir kısmı, 'Beni sadece yanındaki çanta gibi görüyor, nasıl anlayacağım beni ne için sevdiğini' der ve güvenemezdi. Bir arkadaşım 16 yaşında sinir krizi geçirerek yüzünü çizmişti mesela, çok uzun süre geçmeyecek bir façaydı. 'Hadi bakalım, şimdi benimle birlikte olacak mı' diye. Üniversiteye gidince koptuk, şu an ne yapıyor bilmiyorum.

Bir kısmına çok güzel olduğu için erkekler yanaşmaya çekinirdi 'Nasıl olsa reddeder', 'Kesin sevgilisi vardır' ya da 'Beni mi kabul edecek' gibi nedenlerle, hiç şansını denemezdi; ki çoğunluğun sevgilisiz kalma nedeni buydu. Çok güzel bir arkadaşım 'Ne olur biri teklif etsin, vallahi kabul edeceğim ama millet vitrindeki süs bebeği gibi bakıyor, geçiyor' gibi bir şey söylemişti zamanında. Kız birine yürüyünce bile tırsıyordu erkekler.

Bir tanesinin hedefi çok yüksekti, 'E bu kadar güzelim. Ali Ağaoğlu zenginliğinde, Brad Pitt yakışıklılığında olsun. Olmazsa da olmasın' diye bekledi. Sonra hakkaten buna yakın biriyle evlendi ve kocası iflas etti ve onu aldattı, çok mutsuz oldu. Şu anda güzelliğini hayatındaki en büyük laneti sayıyor. Bir tanesi ilgiyi seviyordu ve sevgilisi olursa o ilgi azalacak diye kimseyle birlikte değildi.

Herkesin kendine göre nedeni var. Bir de iki sevgili arasında olanlar var. Haliyle sevgilisinin olması için, sevgilisiz de bir dönemden geçmesi gerek. Güzel diye o ilişki ömür boyu sürmüyor.

Konu 'the one'a gelince, 'the one'a inanmayan bir kişi olarak bile şunu söyleyebilirim. Sevgili olacağım kişi evlenmek isteyeceğim ya da birlikte yaşamak isteyeceğim kişi olmayabilir, zaman ilerledikçe fikrim değişebilir ama en basitinden 'ileride ayrılırım ben bununla nasıl olsa' diyeceğim bir kişi ile, ufukta ayrılığı görebildiğim biri ile sevgili olmam ya da ayrılığın ilişkinin başında opsiyon olduğu ilişkiyi istemem. Kader, kısmet, ayrılınır, bunlar ayrı da; baştan bu şartlarla sevgili olmam. Evlilik için sevgililik kriterinden öte kriterim yok mesela. Bunu her kadın için genelleyemem, devir değişti sonuçta ama güzeli olsun, çirkini olsun; çok kadından duyduğum bir şey bu. Yani, şöyle söyleyeyim. Sevgili olmak 'Hadi, ben duvağımı hazırlıyorum' demek değil kesinlikle ama atıyorum, garsona kötü davranan biri ile sevgili olmam imkansız ya da hoşgörüsüz biri ile sevgili olmam imkansız. Ya da 'Ben sinirli bir insanım' diyen birinin insanın yanında gerilirim, sevgili olayım. İlişki içindeyken birini tanımaksa ayrı konu.

Ergenliğinden itibaren egosu sürekli şişirilen bir cinsiyetten bahsediyorsun. Normal.

soru eksik ama cevabi da basit.

eksik, cunku erkeklerin onlarla ne siklikla birlikte olmak istedigini yazmamissin. erkekler tarafindan boyle bir talep yoksa, guzel olmalarina ragmen baska bir sorunlari vardir.

erkeklerin boyle bir talebi varsa da, daha iyi bir aday bekliyorlardir. o vasat/siradan kizlarin birlikte oldugu erkekleri yeterli bulmuyorlardir.


evin, sana gore 1milyon tl etse, onu 100.000tl verenlere mi satardin, yoksa 1milyona yakin bedel veren birilerinin gelmesini mi beklerdin?

What's your relation with her.

Pardon, relationship to her.

what about emma

sormazsın. öyle bir kültür yok gevurlarda. sorarsan da abes olur. en fazla zarf atarsın işte "is she your friend or?" gibisinden.

How is s/he related to you?

"so, how do you know each other anyways?"

alperz + 1, iz + 1

Genelde bu tarz şeylerin sorulması, James ile ölümüne kanka değilseniz veya yeni tanıştıysanız kişisel alana taciz olarak algılanır ve sorulmaz. Normalde, James'in 'Bu benim kaynımın eltisi Emma' diye tanıştırması beklenir ve böyle bir açıklama yapmazsa da 'Anlatmıyorsa bir nedeni vardır, belki de metresidir' diye sorulmaz genelde ama soracaksanız da patadanak 'Şimdi bu senin neyin oluyor' diye değil de; dolaylı olarak alperz'in dediği gibi 'Is she a friend or a relative or ..?' diye sulandırarak ya da daha iyisi, iz'in dediği gibi 'So, how do you know each other' diyerek dolaylı olarak sorulması daha uygun kaçar. Sevgili misiniz ya da 'Aranızda bir şey var mı? Yoksa ben yürüyeceğim de' kısmı da genelde 'Are you two of an item' diye sorulması uygun olur.

who the fuck is Emma?

Beklerim.

Kısıtlar için eğer bir kısıt aşılıyorsa, amaç fonksiyonu deperine ceza verirsiniz. Yani, diyelim ki problem minimizasyon olsun ve genelde de amaç fonksiyonları değeri 100'ler civarında gezinsin. Eğer kısıtlardan biri aşılıyorsa, örneğin değeri çok güzel olsun, 75 gibi bir amaç fonksiyony değeri var ama kısıtı aşıyor. O zaman amaç fonksiyonuna ceza verir 20 ile çarparsınız. Değeri 750 olur ve asla en iyi parçacık olamaz. Algoritma ilk olarak infeasible noktalardan girer, bir süre cevaplar kısıtlara aykırı olur ama ywterince iterasyondan sonra güzel sonuçlr gelmeye başlar. Kısıtsız bir probleme göre daha uzun sürede çözülür çünkü ilk iterasyonlar olurlu bölgeyi tanımlamak için kullanılır. Problem maksimizasyonsa bu sefer amaç fonksiyonunu azaltıcı yönde ceza verilir.

Amaç fonksiyonları ise probleme özel kodlanır, problemi bilmeden yorum yapamayız.

Estağfurullah, ne demek, önemli değil, lütfen, vb.

1. Ne demek
2. Rica ederim
3. Sen de
4. Siz de
5. Eyvallah

sirali yazdim ama samimiyet seviyesine gore karisik da cevaplanabilir. hepsini ayni anda kullanmamak lazim ama..

Çok samimi olduğum kişiler bunları bana demez pek, dedikleri zaman da şakayla "bi daha benden bi şey isteme ama" falan deriz birbirimize, ama arada resmiyet varsa "ne demek" veya "önemli değil" diyorum.

Rıca ederım hepsi için en uygunu.

Ben genelde teşekkür ediyorum karşılık olarak da.

4.bp.blogspot.com

Bu.

edit: ama daha mütevazi bir biçimde gülümsüyorum böyle pişmiş kelle gibi değil daha anlık oluyor ayrıca.

Genellikle estagfurullah derim.

hi hm derim, asla dinle ilgili ifade kullanmam. Cok da kibar olmam gereken yerde "Rica ederim." derim ama ornegin biri icin kapiyi acarsam kucuk bir seydir "hi hm" diyorum.

Rica ederim
Ne demek
Bi sey degil canim nolacak

ilk 4 - ricæderim
5. - eyvallah

"Rica ederim" diyorum.

1 önemli değil
2 önemli değil
3 sen de sağol
4 siz de sağolun
5 sağol

rica ederim

Eyvallah genelde

Hepsi için çok farklı şeyler söylemiyorum ama yakınlığıma ve ne için teşekkür ettiğine göre "Rica ederim", "Ne demek, her zaman", "Lafı olmaz", "N'olcak canım" ve göz kırpma/havadan öpücük gönderme şeklinde sıralayabiliriz. Bazen şaşırıp ben de teşekkür ediyorum. Bazı kereler "Doğum günün kutlu olsun" diyen birine "Senin de", "İyi yolculuklar" diyene "Sana da" demişliğim vardır. Yalnız, "Allah razı olsun" denirse, "Sağ olun. Sizden de" derim.

Yabancıya: rica ederim
Arkadaşa: ne demek yahu, lafı bile olmaz, aşkolsun yav, asıl ben teşekkür ederim
Amire, büyüğe: estağfurullah

ayıpsın karşim

Bir de tasarim daha cok estetikle alakali. Sanatsallila estetik farkli, estetik icin temel estetik kurallarini yerine getiriyorsun ama sanatsal bir sey ortaya cikarman icin boyle belirli kurallar yok. Yani tasarimdaki gibi - dogrudan - begenilip begenilmeme kaygisiyla yola cikma yok. Bu yuzden dedigim gibi begenmedigin noktada zaten zorlama bence. Ben de ucundan tasarim isinin icindeyim, farkli seyler:)

Edit: cevapla yapacaktim eski cevabi editlemis eskisini silmisim:)

sanat eserini beğendim beğenmedim olmaz perde değil bu. teknik olarak birşeyleri biliyor olmak ayrı eserin altını doldurmak ayrı. benim okuduğum bölümde deli dehşet kompozitörler vardı adam duyduğunu notasyona alıyor, piyano başında çılgın atıyor ama john cage 4:33 e laf atabilecek cürreti kendinde bulabiliyor çünkü anlayamayacak kadar sığ.(seni tenzih ederim tanımıyorum)

Muhtemelen biliyorsundur işin gereği ama başka benzer bir soruya şöyle bir cevap vermiştim, onu yapıltıracağım.

Ünlü ressamların tablolarından eskiden ben de bir şey anlamazdım. Sonra sanat tarihine biraz bakınca anlamaya başladım. Olay doğrudan hissetmek değil zaten, önce bilmek, bildikten sonra anlamak, anlattıktan sonra "Vay be, adamlar ne düşünmüş" demek.

Örneğin, en ünlü tablolardan biri ve en ünlü ressam. Picasso'nun Guernica'sı.
goo.gl
Buna bakıp çok bir şey anlamak mümkün değil. İlk başta konudan başlayalım. Guernica kasabasının Nazi Almanyası tarafından bombalanmasını anlatıyor. Ama bomba falan görünmüyor ama örneğin, yerde yatan insanın veya sağdaki kollarını kaldıran insanın yüzündeki ifadenin nedeni belli oldu. Solda da aynı şekilde ölü çocuğunu kucağında tutarak ağlayan bir kadın var. Aynı şekilde oradaki öküz başı da, "Sadece insanlar değil, hayvanlar da telef oldu" kısmını anlatıyor.

Ama hala bir şeyler eksik, bu resim daha etkileyici ve daha duygulu, gerçekmiş gibi yapılabilirdi, değil mi? İşte, burada akımlar devreye giriyor. Picasso kübizm akımının en büyük temsilcilerinden biri. Kübizm analitik ve sentetik kübizm olarak ikiye ayrılır.

Örneğin, şurada mandolin veya gitar çalan bir kadın var, şekli deforme
web.sbu.edu
Burada, kübizmi anlamak için ilk başta iki şeyi bilmek gerekiyor.
1. Kendisine yol açan akım fovizm akımı. Fovizm, vahşilik demek Fransızca. Fovist ressamlar da daha önce diğer ressamlar renklerin birbirine uyumunu, resmin daha sakin olmasını gözetirke, fovlar cart diye tüm tabloyu aynı ve parlak renge boyamış. Örneğin, aşağıdaki resim çoğunlukla cart kırmızı
goo.gl
Aynı zamanda masanın şeklinde de deformasyon var. Kübizm, nesnelerin doğal şeklinde ve renginde olmamasını fovizmden alan bir akım.

2. Bilim: Kübizm bilimden oldukça etkilenen bir akımdır. Kübizmle aynı dönemde çok fazla atomla ilgili çalışmalar var. Atom bombaları gündemde, atom artık bölünemeyen bir parça değil. Hem maddenin parçalaya parçalaya o atoma geliyorsun, hem de o atomu parçalayarak çılgın bir enerji elde ediyorsun. İşte analitik kübizmde de bir atomlara ayırma felsefesi var.

Gitar çalan kadına dönelim, resim atomlarına ayrılmış ama hala şekil görülebiliyor, henüz soyutlamaya varılmamış.

Bir de sentetik kübizm var. Bu da analitiğe tepki olarak doğuyor. Her şey daha bütün ve birleştirici. Aslında o atomlara ayrılıyor ve o atomlar daha sonra yeniden birleştiriliyor.

Gelelim, Picasso'ya. Picasso bilimle de yakından ilgili. Uğraşmasa bile anlamak istiyor ve hevesli. Bu dönemde Albert Einstein 4. boyut kavramını ortaya atıyor. Hepimizin eni, boyu ve yüksekliği var ama 4. boyut da zaman; zaman içinde en, boy ve yüksekliğimiz değişiyor. Picasso da bunu resimlerine katmak istiyor ve "Peki, bunun zamanı nasıl olacak" diye düşünüyor. Buluyor, mankenin etrafında dönerek ve eğilip doğrularak çizmeye, boyamaya başlıyor. Böylelikle bir burnunu tam görüyor, bir gözünü yandan görüyor, vb. Ve ortaya bu çıkıyor.
goo.gl

Resmi bu şekilde yapmanın bir açıklaması daha var, o da resimden heykelciliğe geçiş yapma evresi olarak algılanıyor. Resim gibi gördüğü yerden yapmıyor, heykel gibi üç boyutlu da değil; bir ara form. Bir yandan antik Mısır'da da aynı yaklaşım var. Antik Mısır resimlerinde vücudun herhangi bir uzvu en iyi hangi açıdan görülüyorsa o şekilde çizilir.
goo.gl
Örneğin, başın ayrıntıları, burnun girinti çıkıntıları en iyi profilden görüşeceği içi kafa profilden ama göz karşıdan. Gövde en iyi karşıdan algılanacağı için karşıdan. Bacaklar diz etkisini göstermek için profilden. Picasso bilinçli ya da bilinçsiz Antik mısır'a selam çakmış zaman boyutunu kullanırken, burun en iyi ayrıntıları veriyor, göz de. Tabii, fiston ve füzyon gereği resim atomlarına ayrılıp yeniden birleştirilmiş.

Bu dandik resim açıklamadan sonra bir "Haaaa" dedirtecek anlam kazandırmıştır sanırım.

Guernica da aynı şekilde Picasso'nun zaman boyutunu ortaya koyduğu ve sentetik kübizmi kullandığı bir eseri. İşte, bu yüzden bu kadar değerli ve bunları öğrenince insan bu zeka karşısında duygulanmadan edemiyor.

Bundan sonra anladım ki, eğer dünyanın beğendiği resim karşısında bir şey hissetmiyorsam, bunun nedeni altındaki hikayeyi bilmemem. Altındaki hikaye ve nasıl yaratıldığını bilirsem, o resim bana da bir şey ifade eder.

Boticelli'nin Primavera'sı
goo.gl
Bu resim üstüne sayısız akademik tez ve ondan fazla kitap var. Üç bölümlük özet belgeselden sonra "Haaa"yı çekmişrim bunun için ve mıhtemelen gördüğüm yerde hıçkıra hıçkıra ağlayabilirim "Hayatımın top boktası burası" diye.

Şu an günümüzde öğretilen "tasarım" ile o bahsettiğin ünlü tabloların ne biçim ne de içerik olarak hiçbir ilgisi yok. O ünlü tabloların bir çoğu sana okulda öğretilen estetik algısını, tasarım kurallarını zamanında yıkıp bambaşka algılar yaratabildikleri için o kadar ünlü zaten. O yüzden kurduğun bağlam ve paralelliğin fazlaca bir anlamı yok. (cümleyi böyle yazınca da sanki hakaret ediyormuşum gibi oluyor ama esasen "does not make any sense" demeye çalışıyorum)

aychovsky'nin de dediği gibi o tabloları anlamak için biraz sanat tarihi okuması yapmak, o devrin olaylarına hakim olmak, sanatçının duruşunu bilmek, akımları bilmek vs gerekiyor. Bunları bilmeden zaten etkilensen bir garip olur.

tasarım ve sanat arasındaki keskin çizgiyi öğrenmemişseniz çok da eğitimli sayılmazsınız.

yaklaşık ayda bir gidiyorum. tabii koltuk altı ve bacağa epilatorle kendim müdahale ediyorum bu süreçte.

İki haftada bir alınacak gibi olur, kendim bir şey yapmam, iki haftada bir giderim. Bırakırsam üçüncü haftanın sonunda "Aslında normal hali bu değil, bu anormal hali" mesajı vermek için en yakın dolunayda dışarıda ulurum. Gerçi o zamana kaldığında kendime saygımı da yitiririm kesinlikle. Ülkemizde açık ara en en en sevdiğim şey ağdacı fiyatlarının makul oluşu.

regl sonrası, ayda 1 gidiyorum.

Yardımcı doçentlik unvanı boş zamanlarında laboratuvarlarda deney yapan akademisyenlerimiz için bir engelmiş. Doktora yapınca iş bitiyormuş. Direkt doçent doktor olmaları lazımmış. Üniversitelerdeki kendi adamlarının önlerini açacaklar işte. Slayttan not okuyan adamlar doktoradan sonra doçent doktor olabilecekler.

(bkz: yardımcı doçentliğin kaldırılması )

aslında dünya genelinde "yardımcı doçent" diye bir şey yok. bizde doktoralı elemanlara ara kadro olarak böyle bir şey var çünkü bu seneye kadar arş.gör.dr. olsanız da derslere kendi başınıza girmeniz yasaktı (artık girebiliyorsunuz) ve çoğu üniversite doçentlik kriterlerine 2 sene ders vermiş olmak ya da tez danışmanlığı yapmış olmak gibi bir koşul koyduğu için ya öğr.gör. kadrosu bulabilirseniz öğr.gör. olup doktora bitince direkt doçentliğe başvuruyordunuz ya da arş.gör.dr olduktan sonra yrd.doç. kadrosu bekliyordunuz (bizim bölümde 6 senedir beklediğini iddia eden var) ya da arş.gör.dr olarak derse resmi olarak giremeyeceğiniz için hocaların yerine derse giriyordunuz, ders ücretini de çoğu hoca dersi yürüten siz olmanıza rağmen kendisi alıyordu.

bu tablodan sonra her ne kadar işin içerisinde Türkiye ve YÖK varsa saçma sapan bir yere bağlanabilecek olsa da, anladığım kadarıyla yrd.doç kadrosu ve maaşı vermek yerine zaten şu an artık mümkün olduğu gibi doktorasını bitiren arş.gör. derslere girebilecek. doçentlik kriterlerini sağlayıp direkt doç. olmak için çalışacaklar. diğer yandan büyük ihtimalle yandaş yrd.doç'lar hızla doç olacak bu bahaneyle (malum YÖKDİL ile yabancı dil puanı almayan kalmadı herhalde, daha ne yapsınlar), 5 yıla da gelsin taze yandaş proflar.

Umarım ben fesatlık düşünüyorumdur ya da eksik bilgim vardır da olayları yanlış yorumlamışımdır. evet bu kadro saçmaydı ama yeni düzenleme başka saçmalıklara gebe mi bilmiyoruz.

Aklıma ilk gelen iki şey var, bir taşla iki kuşumsu.

1. İş güvncesizliği: Bu asistanlarla başlamıştı, memurlar da tehdit altındaydı en son. Sözleşmeli öğretmenlik zaten yıllardır yürürlülükte. Bu da onun bir parçası olabilir.

2. Zaten KHK'larla birçok kişiyi çıkardılar, bu sefer aradakileri toptan kaldıralım, bizimkileri baştan yerleştirelim demiş olabilirler.

Bir yandan da iyice garip. Yıllardır 'Amerikan sistemini benimseyeceğiz' derken, birden Alman, daha doğrusu Avrupai sistem gibi bir şey önerdi. Biz de çok anlamadık. Tartışıyoruz hala.

Saatlerdir ne olduğunu anlamaya çalışıyorum.
Sözlük başlıklarından takip ediyorum, belki bakabilirsiniz.

ben.

kilo verdikten sonra "iyidin ama şimdi tam olmuşsun" tepkilerini büyük bir mütevazilikle kabul ettim :D

Aynen ben de :D

Aslında sarkmalar hep oluyor. Sarkmayı belirleyen üç şey var: İlki yavaş kilo verme. Yavaş ve sporla kilo verince vücutta çok sarkma pek olmaz. Hızlı verince birdenbire çöker. İkincisi de nereden kilo verdiği. Kilolarını ilk ve en çok yüzünden veren bir yapısı varsa, vücut normal hale gelene kadar yüz çöker. Bu insanlar şişmanken de yüzleri normaldir, çok şişman değildir zaten. Zayıflayınca yüzleri kaşık gibi kalır. Bazılarının yüzü vücudu ile aynı oranda kilo verir, onların yüzü sakin görünür. Bu kişiler kiloluyken yüzleri de kiloludur, kilo verince yüz de normale döner. Üçüncüsü de para. O sarkmaları, yüz çökmelerini bakımlarla çılgınca toplayabiliyorlar; yine dipdiri, ışıl ışıl olabiliyor kişinin yüzü.

Tam tersi var, en iyi, sağlıklı hissettiğim, karın kaslarımı her sabah koşuya çıkardığım kiloda(59-60, 1.76 boy) suratım fare gibiydi. 76 kiloda ve herkes bu halimin çok güzel olduğunu asla kilo vermemem gerektiğini söylüyor,4 kilo verdim homurdanmalar başladı.

Taban tabana zıt olsa "Ben nerede hata yaptım?" diye düşünürdüm herhalde. Ancak benimle birebir aynı fikir ve inançları benimsemesini de beklemezdim, hatta istemezdim de. Özgün olsun isterdim.

Benden farklı ise oturur görüşlerimizi paylaşır, geliştiririz. Benim tam tersim olursa küçük yaşta düzeltmeye çalışırım, büyük yaşta yaşıyor mu diye kontrol ederim.

Tam tersi derken şimdiden örnek verirsek siyasal islamcı, yobaz, akpli falan gibi.

Karışmam diyecektim ama @vegas'ın cevabını okuyunca biraz şunu düşündüm, müslüman olabilir ama yobaz olmaması için elimden geleni yapardım. Hangi din veya siyasi görüşü benimserse benimsesin; çağdaş, özgürlükleri kısıtlamayan, eşitlikçi vb. özelliklere sahip olmasına uğraşırdım.

Ben ateistken cocugum yobaz olmuşsa demek bu cocuga hicbi sey ogretememisim ne bicim cocuk yetistirmisim diye üzülüp kendimi suclarim ama evlat neticede bi yerden sonra kabullenip laf sokup dalga gecerim en fazla.

Benim çocuğum sonucta atsam atamam satsam satamam. Yobaz olacağını hiç düşünmediğim için çok da bir şey demem heralde yazacaktim ama öyle olursa isim zor,iliskiyi kesemem ama biraz seviyeli bir ilişkimiz olur sanki.

böyle konularda çok rahat konuşmak istemem ama cidden hiç fark etmez; sadece iyi bir insan olsun, evrensel ahlaki ve etik değerleri önemsemese dahi saygı göstersin, yeter. dindar ise hakkını vermeli, ateistse de "bakın, ben einstein'ın günümüzdeki temsilcisi olacak kadar bilim aşığıyım; bilim benden sorulur, sizi cahil yobazlarrrrrr!!!!" gibi çok sığ ve ego kokan cümeleler kurmamalı burada olduğu gibi.

Tam tersim bir görüşe sahip olursa, aklıma ilk gelen şey 'Demek ki çocuk bana tepki olarak böyle oldu ve bana karşı gizli nefreti var. Benden intikamı böyle alıyor herhalde' olur. Anne olarak iyi bir anne olmadığımı, kaybettiğimi düşünürüm. Çocuğa şiddet mi uyguladım, çok mu baskı yaptım, çok mu helikopter yetiştirdim, çok mu hayatına müdahalede bulundum da kaçışı orada buldu derim.

Onu bir şeye zorlamam, kimseyi rahatsız etmediği ve herkese saygılı olduğu sürece ne olursa olsun. Gerçi bir yaştan sonra müdahale edemem. Tut ki benim çocuğum IŞİD'e katıldı; ne yapacağım. Belli bir yaşta kulağından çekip eve getiremem ya. Ağlaya ağlaya psikolog yollarına düşerim 'Ben şimdi ne yapayım' diye.

Küçük yaşta ise sakin olmaya çalışırım. O yaşlarda arayışlar bol bol olur. Korkutup nefret ettirmektense 'Neden' diye falan sorarım sanırım. Belki arkadaş çevresinden ezberleyip gelmiştir ya da arkadaşları öyle diye o da öyledir. Arkadaşları ile arası bozulsun istemem, nasıl olsa o arayış dönemi sakin sakin geçecek. O aralarda konuşmaya çalışırım herhalde.

Anarşist ve ignostik olmazsa çocuğumu şefkat odunuyla döverim.

İki kadın görümce ve kaynana çok tehlikeli gelini kabullenmeleri zaman alacak. Sen nişanlının yanında ol yalnızlık çekmesin. Kız sonuna kadar haklı

okumadım ama anne mühim.

zeynep haklı.

bende anne her zaman haklıdır diyecektim ama annen haksız.
kızı götürecekler.
perde, kolye, yüzük bunlar önemli.
hacı perde alacak kızı niye götürmüyorlar böyle saçmalık mı olur:))
allah yardım etsin.
bu kadınlar adamı deli ediyor yemin ederim ulan hayatımda kimse yokken ne güzel mutlu mesut bir adammışım aklıma sokayım gram huzur yok her gün kavga..bak sinirlendim şimdi.

İkisini birbirine kirdir.

SENİN anlattığın şekliyle zeynep hanım sonuna kadar haklı. annenin ve ablanın yaklaşımları çok art niyetli ve elalemi kendi gibi / çocuk gibi sanıyor. annengile burnunu sokmamayı / kendi başlarına iş yapmamayı öğreteceksin bence çünkü yarın da oğlumun evi değil mi istediğim zaman gelir kalırım moduna gireceğe benziyor. zeynebin yerine bir kez daha sinir oldum.

Bir araya gelip hiç vakit geçirmediler mi? Benim bildiğim nişan alışverişine kız götürülür ve o ne beğenirse o alınır. Doğum günü hediyesi değil ki sonuçta bak bakalım beğenecek misin diyebileceğin bir şey olsun. Beraber vakit geçirin bir gün. Kızı ablana ve annene ısındır.

zeynep haklı

@dissendium abi hayret ettiğim nokta da bu, ailelerimiz 8 yıldır tanışıyor ve sürekli gidip geliyoruz zaten. Başkası bi şey deyince güzel gelinim diye bahseden annem, niye böyle yapıyor anlayamıyorum. Ben bilmiyordum böyle gösterilmesi gerektiğini falan, annem gerek yok demişti ne bileyim ya. Bi de diyor ki o hafta doğumgünüydü, ben onları doğumgünü için aldım ama düğünde takacağım, kitlendim bi şey diyemedim.

Bu da şöyle doğumgünü hediyesi aldık bi şey alma dedi almadım (meğer bunlarmış), doğumgününe evlerine gittik, ben bekliyorum ki hediye çıksın çıkmadı, sonra evde sorunca düğünde takacağız işte dedi. Bi de kızdan trip yedim doğumgünümü önemsemedin diye.

Zeynep haklı.
Geleneklerle zerre işi olmayan bir insanım ama bu memleketin örf ve adetleri bu tarz alışverişlerin kaynanalar, gelin, varsa abla kardeş ile vs yapılmasını gerektirir. Takıları nişanlınız beğenmeliydi. Açıkçası perdeleri de kullanmasa sonuna kadar haklı. Kendi evinde kullanacağı şeyi başkasına mı soracak?

Anneniz ve ablanız kendi kayınvalidelerinden gördükleri sinir bozucu şeyleri nişanlınızdan çıkarıyor gibi. Ya da kontrol manyağı olmuşlar. Nişanlınızı destekleyin bence. "Bak ben şimdi senin yanındayım, düğün müğün bitsin annemlerle de aramızı düzeltelim e mi" deyip orta yolcu olun derim ben.

Evi siz almışsınız sanırım. Bence aileniz kıza bu konuda içerli hani oğlumuz ev bile aldı daha ne diye nedense ben öyle hissettim yoksa kızın kullanacağı evdeki perdeleri kızdan habersiz seçmek akıl karı değil.

valla kusura bakma da annenle ablan çok fena. zeynep haklı. anneni ablanı çift işlerinize karıştırma derim. bundan sonra hayatını zeyneple yaşayacaksın.

@zeynep +1

Sen ve Zeynep'in kalacağı eve anne ve ablanın kafalarına göre perde alması, duşakabin tercihine karışması, gelinin düğünde takacaklarına karışması çok saçma. Ben gelinlerin saçma telaşı modunda bir şey bekliyordum, tam tersi çıktı.

Annende tipik bir "oğlumu başka kadına kaptırıyorum ve o ona yeterince iyi bakamayacak" bakışı var. Türk annelerinin ortak bakışı. Biraz da dışlanmışlık hissi var. Her şey mükemmel olsun istiyor ama kendi kriterlerine göre mükemmel. Benim annemde de o süreç geldiğinde olacak herhalde. Şimdilik aksini iddia etse de. O yüzden Zeynep'i süreçle ilgili haberdar edip, anneyi de gelin konusunda ve dışlanmışlık konusunda içini rahatlatma ve sözlü telkin yoluna gidebilirsin.

Zeynep'e konuyu açtığın için ondan lojistik destek alabilirsin. Yani o annene gidip alışverişe çıkmak, onun bol bol fikrini almak yoluna gidebilir. Tabii bunları kendisinin kesin fikri olmayan konularda ve annenle hemfikir olabildiği alanlarda yapması gibi. Örnek veremedim şimdi. Ben mesela yatak örtüsü derdim azıcık bile umrumda olmayan ev eşyası olarak gördüğüm için ama kadınlar için anayasanın değiştirilemez maddesi gibi olabiliyor sanırım o. Belki beyaz eşya?

Bu arada kusura bakma ama ablanın kahve falı büyük terbiyesizlik.

annen ve ablanla konuştuğun sahneler kafamda tam olarak şu şekilde canlandı -> llcdn.listelist.com

zeynep sonuna kadar haklı. allah yardımcın olsun..

ablan fena. kıskanıyo bariz.

annenin bu tarz davranışlarında ablanın etkisi varmış gibi geliyor.

ailene rest çek ama zeynep çakmasın.

Nişanlınla senin oturacağın evin perdesine duşakabinine annen ablan niye karışıyor ya, ne alaka amk. Olayda en büyük suç sende. Annenin ve ablanın saçmalıklarına engel olması gereken ve onları kontrol altında tutması gereken sensin. Hani iki taraf da irrasyonel davranıyor olsa "arada kaldım" deme hakkın olur da bu olayda senin savunman gereken taraf çok bariz ortada. Kuracağın aileyi doğduğun aileden koru.

zeynep haklı +1
o evde onlar değil siz yaşayacaksınız. alınan takıları onlar değil zeynep takacak. bişeyler yapılacaksa gelin kıza sorulur bu böyledir. ayrıca annelerin bu tarz şeylere karışmasını da aşırı itici buluyorum. fikir istenirse belirtsinler kız yanlış da yapıyor olabilir bırakın tecrübe etsin biraz para kaybetsin dünyanın sonu değil ya.
oğlan anaları böyle malesef türkiyede. ama sen annenlere karşı gerçekten bi mesafe koyamazsan evliliğinde çok daha büyük problemler seni bekliyor şimdiden söyliyeyim.

Zeynep Bacı haklı. Sonuçta evi siz kullanacaksınız ve siz oturacaksınız. Onun ve sizin birlikte düzenlemeniz, ondan habersiz iş yapmamanız gerek.

Ancak, bu nişan döneminde kalacak, evliliğe yansımayacak düşünüyorsanız çok fena yanılıyorsunuz. O zamanda evinizin anahtarının yedeği olsun mu, istediği zaman girsin mi tartışmaları olacak.

Şu ana kadar hep ailenizle mi yaşadınız, aynı şehirde misiniz bilmiyorum ama bu tarz anne ve görümce tepkileri ‘Elalemin kızı oğlumu üzüyor’ diye görünür ama derininde ‘Oğlumuzu bizden uzaklaştırıyor, oğlumuzu bize düşman edecek’ paniği yatar. Kendi doğurup bugünlere getirdiği oğlunun hayatında hala kraliçe olabilmek ve söz sahibi kalabilmek için hayatıyla ilgili kararları zorlar. Çünkü annenize uydukça, onun dediğini kabul ettikçe rahatlar, ‘Oh, hala benim oğlum’ diye sakinleşir. Gelin inatlaştıkça, ‘Oğlumu benden koparmaya çalışıyor’ diye ona bilenir. Bunun birçok adı var ama annenizdeki bu yaklaşımı Nusret Kaya ‘ateş rahim’ olarak, başka insanlar başka terimlerle ve yaklaşımlarla açıklar. Siz Zeynep’in haklı olarak tarafını alenen tutarsanız, anneniz ve ablanız ‘Fesat kız, oğlumun aklını çeldi. Şimdi parmağında oynatıyor. Evladım hayırsız çıktı’ der. Siz Zeynep’le aralarını yapmaya kalksanız ‘Gördün mü fesat kızı. Oğlumu iki arada bıraktı’ der.

Bununla ilgili bir fıkra bile var: Bir kadın güne gitmiş ve arkadaşı ile konuşmaya başlamış. ‘Ah, komşu! Gelin öyle kötü çıktı ki anlatamam. Tutturdu tatile gidelim diye, oğlanın tüm parasını harcattı. Evde hiç yemek yapmıyor, her akşam dışarıda yediği parasını oğluma ödetiyor. Oğlum yazık, çalış çalış çok yoruldu’ der. Komşusu ‘E, kızın nasıl’ diye sorar. Kadın anlatmaya başlar. ‘Ay komşu, öyle hayırlı bir koca buldu ki, her istediğini yapıyor. Tatile gidelim diyor kızım, götürüyor. Evde hiç yemek yapmıyor, bir eli yağda, bir eli balda. Her akşam yemeğe başka bir yere gidiyorlar, kızıma hiç ödetmiyor. Bir de çalışkan ki, sorma’ diye. Bizim annelerin çoğunluğunun durumu bu.

Dolayısıyla siz ağzınızla kuş tutsanız Zeynep’i sevdiremezsiniz. Zeynep’in de bunun farkına varması ve haklı olduğu halde ailenin gönlünü çalması ve orta yol bulması gerek. Başka türlü anneniz illa ki ona karşı dolacak ama bir yandan da Zeynep hayatında hep annenle senin aranda orta yol bulmak durumunda kalacak böyle olursa da.

Bu arada anneyi sakinleştirebilirsiniz. Evlenince sizi kaybetmeyeceği yönünde teskinde bulunun. Zeynep'in düşman olmadığı fikrini örneklerle anlatmanız gerek.

sizin aile biraz kontrol manyağı gibi. zeynep haklı diyorum ben. abi sonuçta aldığınız evde yapılacak en ufak bir değişikliği kendisi yapmalı. annenizin veya ablanızın herhangi bir söz hakkı yok bu işte. eve perde diktirilecekse zeynep beğenir ve anneniz yaptırmak istiyorsa zeynep modeli annenize gösterir gider anneniz aynı modeli yaptırır. anne ve ablayı frenlemezseniz daha kötü şeyler olabilir. alın karşınıza sakin sakin konuşun ikisiyle de. ben ikinize de çok değer veriyorum ama o ev zeynep'le benim ve o eve ne yapılacaksa zeynep'in istediği gibi olacak, zeynep'e bir hediye alınacaksa gidip de ikiz çocuk gibi ablamınkiyle aynı olmayacak vs. ama bu arada zeynep'in yaptığı da çok ayıp. sonuçta aileniz ona hediye alıyor ve bu hatun kalkıp hediyeyi beğenmezlik yapıyor veya hediyeye laf atıyor. alırsın iki gün görsünler diye takarsın beğenmezsen de kenara koyarsın veya satarsın. ama burada kusurun yüzde 75'i sizin ailenizde yüzde 25'i zeynep'e ait bence.

zeynep haklı. kız kendi oturacağı evin perdesini haklı olarak seçmek ister çok net.

İlk kolye olayında haksız
sonuçta hediye olarak alınmış ama geri kalan tüm olaylarda hakli. Ablan da ortalığı karıştıran tipik görümce, asıl o kim oluyor? Zeynep'in yanında ol. Bu aile ile kimle nisanlanirsan nişanlan sorun yaşarsın çünkü.

Zeynep haklı.

Aileler tanışıyor olabilir, araları önceden çok iyi olabilir ama bazı anneler evlenme işi ciddileştiğinde otoritelerini koymak ve her şeyi kontrol etmek istiyorlar. Benim ailem de böyle.

Zeynep haklı tabii ki her kadın kendisi seçmek ister takılarını, perdesini, sürekli kullanacağı eşyasını. Annen ve ablanla oturup konuşmalısın bence yoksa bu kavgalar uzar gider bir zaman sonra annenler aradan çekilse bile siz bu olayların kavgasını baya bir süre yaparsınız, en azından bizim öyle olmuştu. Sonra olay karşılıklı senin ailen şöyle böyle şeklinde bir boyuta gidiyor ki gerçekten içinden çıkılmıyor. Bu güzel zamanları zehir etmesinler bence daha fazla.

Zeynep'e allah sabir versin. Bu işler gelinle beraber onun begendigi seye göre alinir. Arada hediye almaları normal de evimin perdesinin siparişini verseler ben o perdeyi ya yakarim ya da alin siz kullanın diye onlara veririm.

Anne her zaman haklıdır.

Ancak eşinizi (nişanlınızı da) korumanız, ezdirmemeniz lazım. Yoksa 40 sene "annen şöyle yaptı, ablan böyle yaptı" emdiğiniz sütü burnunuzdan getirir. İmkanınız varsa, annenizle ablanıza "siz karışmayın" deyin ve nişanlınızla kendiniz alışverişi tamamlayın. Beğenmediği şeyleri anında kırın atın veya annenize verin...

İnsiyatif almazsanız, aradan çekiliyim kendileri aralarında halletsin derseniz olaylar çok büyür.


.

zeynep hakli gibi.

oncelikle evdeki perdeleri toplayip ustune benzin dokup yakiyorsun annenle ablanin gozunun onunde. 'zeynepe sormadan cay kasigi bile almayacaksiniz' diyorsun.

zeynepe gidip begenmedigi ne varsa elinden alip esdeger miktarda parayi verip 'git ne istiyosan al kendine' diyorsun. (insallah paran vardir pmkfkfk)

iki taraf da bir aradayken 'bi daha dunya mali icin birbirinizi ve beni uzerseniz iki tarafi da silerim haberiniz olsun' diyip postayi koyup dolasmaya cikiyorsun.

ben olsam boyle yapardim en azindan. yatirim tavsiyesi degildir.

Hadi ilk kolye neyse hediye de beştaş diğer kolye perde falan. Annen ablan haksız. Kızın gönlünü al bir şekilde.

yorumları okuyup inanamadım. bence Zeynep sadece ev için seçilecek eşyalar konusunda haklı, alınan hediyelere bikbik etmesinde haklı bir yan göremiyorum. daha neler ya, bir sürü arkadaşım evlendi hiçbiri de düğünde ne takılacak ne alınacak filan gidip şımarıklık yapmadılar. sonuçta hediyedir, anıdır. uzatıp saçmalamanın lüzumu yok. haddini bilsin.

iki taraf da birbirinden uyuzmuş açıkçası, sabır diliyorum, üzüldüm. bir taraf kızı görmezden geliyor, diğer taraf hediyeye çemkiriyor falan abooov.

Ben de gelinin şımarıklığıyla ilgili birsürü şey dinlicez zannediyordum ki tam tersiymiş.
Zeynep haklı.
Ablan çok fesat annen de eski otoritesini kaybetme düşüncesiyle eline geçirdiği her fırsatta saçmalıyor gibi geldi.
Annen ve ablanla konuş.

nisanlina sabirlar diliyorum. yuzugu, perdeyi annenin secmesi nedir ya. ben olsam kosarak kacardim ailenizden kusura bakmayin ama.

Zeynep haklı. Bu sürtüşmeler hep oluyor, kaynana-görümce-gelin şeytan üçgeni gibi bir şeydir ve olan da aynen senin gibi arada kalıp kimseye yaranamayan er kişisine olur. Bu anlattıklarında Zeynep haklı gibi duruyor genel olarak ama bundan sonrası için zeynepin de haksız olduğu olaylar olabilir, önemli olan her olayda hakim gibi kim haklı/kim haksız diye bakmak yerine iki tarafın da senin hatrın için birbirine asgari bir saygı göstermesini istemek olmalı. Yoksa bu üçgenin içinden çıkamaz ve evliliği sürdüremezsiniz.

Yalnız ablanız felaket bir şeymiş, o kahve falını bana o şekilde bakmış olacak, ben orada üstüne atlardım, büyük terbiyesizlik yapmış. Nişanlınız yine iyi susmuş.

Bir de ablanız ve annenizin şunu anlaması gerekiyor, "zeynep kendisini bizim üstümüze çıkarmaya çalışıyor, bi haller oldu ona zaten" demiş ya ablanız, hah zeynep artık onların üstünde zaten, siz yeni bir aile kuruyorsunuz, önceliğiniz elbette zeynep olacak, çocuklarınız olacak vs yeni aile>anne+abla. Sizinkiler bunu kabullenmek istemiyor, bunun aksini göstermek için de kendi kararları ile sizin hayatınızı yönetmeye çalışıyorlar.

Sucun buyugu sende yalniz; dogruyu yanlisi biraz tartip iki tarafa da gerektigi zaman sert cikman lazim.

Hediyeye cemkirilmez, hediyeyi secmezsin, sana gelir.

Elalemin oturacagi eve -oglunun evi dahi olsa- cok burnunu sokmazsin. Ha illa sokacagim dersen de gelinini de pasa pasa cagirman lazim.

Kolayliklar diliyorum ama su asamada nisanlinin haklilik yuzdesi yuksek.

Altta yazan yorumları okumadım aynı şeyleri yazarsam kusur bilinmesin.

Çok net zeynep haklı annenler haksız. Bencilce ve düşüncesiz davranıyorlar. sakın kızı yalnız bırakma annenleri bir yerden sora savunma ihtiyacı duyarak. Takılan şeyler satılır hiç önemi yok en fazla takmaz kız. Ama perde nedir ya? Ben de senle aynı dönemde evleneceğim, aynı süreçteyiz. Düşünüyorum nişanlımın annesi ablası bunları yapsa diye, sinirlerim bozulur ama öyle böyle değil. O perde takı konusu dışında bunların bana saygısı yok, nedir bu diye sorgularım. Annenle ablanın suçu çok net.

Seni bu kadar strese sokarak bile hata ediyorlar. Burada en çok yıpranan sensin. Senin suçun da ailenin bunları yapmasına fırsat vermiş olman. Net bir şekilde konuş, tavrını yaklaşımını bilsinler. Zeynep istemez dersen Zeynep'e tavır alırlar sonuçta aile dışından biri. Ben bu perdeyi istemiyorum, görmediğim beğenmediğim şeyi evime takmam; ben düğünümde beğenmediğim takıyı evleneceğim kişiye takmam, taktırmam vs diye ailene yansıt. O net tavrını bilsinler görsünler ve cesaret edemesinler artık. Zeynep beğenmez dedikçe suçu sürekli Zeynep'te görüp yaptıklarını anne kız birbirlerini gazlayarak normal görüyorlar, Zeynep'i şükürsüzlükle suçluyorlar.
Onlara sorsan; biz takı alıyoruz beğenmiyor, evine perde yapıp masraf ediyoruz yardımcı luyouz burun kıvırıyor; bu nasıl kız başkalarının eline geçmiyor bu beğenmiyor vs vs... diyorlardır. Haklılardır yani kendilerince.

twitter.com

Zeynep haklı bence de. Hadi hediye olarak takı alınır(bunu giyecek diye bir zorlama olması saçma), ama kadının kendi evinde kullanacağı şeylere anneniz neden karışıyor mesela?

Aileniz biraz sizi kızın üzerinde görüyor veya sizi çok sahipleniyor gibi geldi bana.

Evlilikle ilgili beklentilerini düşük tut daha evlenmeden haklı bile olsa ailene posta koymaya başladıysa iş vahim demektir. Bu konuda hem aileni hem aile olmak kurmak istediğin kadını iyi tart seçimini ona göre yap. Evlenmedim ama çevremden biliyorum yakın arkadaşlarım ve kuzenim evlendi şu anda en heyecanlı en mutlu günleriniz olması gerekirken böyle bir strese girdiyseniz bence evlilik işini tekrar tekrar düşünün.

ablana de ki "senin yaşayacağın evi kaynanan düzse, takacağın takıyı kendi zevkine göre alamasan mutlu olur muydun?" annene de diyebilirsin benzer bir şey.

belki de zaten ablan böyle bir şey yaşadığından zeynep'in de öyle olmasını istiyor olabilir.

bana kalırsa ablanı özel olarak al karşına oturt konuş. bari anneni doldurmasın.
sen de 1 kez evleniyorsun, nişanlın da.
ve o evde nişanlın yaşayacak. o kız ses etmeyip her şeye tamam diyip 2 ay sonra söylemeden her şeyin yenisini de alabilir gayet ama öyle olmasını istemiyor, adam gibi olsun istiyor belli ki.

arada kalma evdekilere restini çek. "1 kere evleniyorum benim huzurumu kaçırmayın, bari bana azıcık saygı duyun" de.

benim düşünceme göre kuracağın aileye kol kanat germen gerekiyor. anne baba kardeşimiz de ailemiz tabii ki ama sen artık başka bir ailenin parçası olacaksın, tercihinle kuracağın bir aile. nişanlını da kendilerine karşı dolduruyorlar haberleri yok.

çok pasifsin. biraz annene ablana dur demen lazım. nişanlının hiçbir hatası yok burada neyin arada kalmasından bahsediyorsun. kızın oturacağı eve kızdan habersiz perde diktirip bir de o kim oluyormuş ne karışıyormuş ne demek lan. üste çıkmaya çalışan kız değil senin annenle ablan. nişanlın gene çok iyi bir kız emin ol şu durumlara yine sabredebileceği ölçüde sabrediyor.

deli misin kardeş? anneni ablanı karşına al da konuş. Habire nişanlına karışmak nişanlının perdesini seçmek,onun oturacağı evi ona göstermemek de noluyor. Ağzını açıp annenle ablanla konuşmazsan daha çok mutsuz olursun.Allah muhafaza nişanlını bile kaybedersin bu gidişle

Anne her zaman hakli diyenlerin yasi bes falan sanirim.
Zeynep hakli ve en haksiz sizsiniz. Bunun 'nasil olmali'si yoktur. Kendi evinizin perdesini annenizin secmesi size garip gelmiyorsa, annenizden ve ablanizdan bagimsiz bir 'aile' kurdugunzun farkinda degilseniz, gerektiginde ailenize karsi dik duramayacaksaniz, olaylara karsi kendi fikriniz yoksa ve ne oldugunu algilayamiyorsaniz evlenmemelisiniz. Siz kizin neye sinirlendigini anlamamissiniz, 'gormeyince sorun cikiyor' diyorsunuz. Kizin alyansini/bes tasini ablanizin secmesi size hic garip gelmemis (ki boyle adetler deli sacmasi bence).
Belki tek bir mantigi olabilir, eger dugun masraflarini tamamen anne-babaniz karsiliyorsa 'biz ne istersek onu yapariz' diyorlardir belki, ki yine de hos degil.
Ayrica evlendikten sonra bu anne abla cok salca olur +1
Zeynep buraya bunlari yazsa, bana boyle yaptilar dese, buradakilerden alacagi cevap cok net.

bence bu hikayede haksız kişi damat adayı. Herkes saçmalamaya başlamış.Sen bu durumda ortalığı sakinleştirmeliydin.El atmalıydın.

Ablan fena işler yapıyor, dizginleri ele almazsan devamını da getirecek gibi görünüyor.

İkisini birbirine kırdır diyenler hatalı, kesinlikle öyle bişey yapma.

Anne her zaman haklı değildir. Anne haklı olmadığı zamanlarda anneyi mümkün olduğunca kırmamaya özen gösterilerek çözüm bulunur.

Düğün öncesinde bu tür şeyler oluyor, sırf seninkilere özgü değil, erkek annesinde bi kıskançlık oluyor, doğasında var. Elinden başka türlüsü gelmiyor olarak düşün anneye kızıp bilenme ancak ablanda olması ablanın kişiliğiyle ilgili, onunki normal değil. Ablaya bi tımar gerekli.

Süreci akıllıca yönetecek olan tek kişi sensin. Dizginleri ele al. Yapılcak şeyleri önceden sor soruştur, doğrusunu öğren, anneye hele ablaya hiç bırakma. Ben böyle yapılmasını istiyorum de, Zeynep beğenmedi deme, biz beğenmedik de.

Sizin herşeye Zeynep'le beraber karar vermeniz lazım, evlenecek olan sizsiniz, o evde yaşayacak olan sizsiniz, alınanları kullanacak olan sizsiniz. Doğru olan bu.

Sen de kolayına kaçma, allahım al canımı demekle bişeyleri yönetemezsin. İki parça eşya almak değil olay, mesele ailene sahip olmak meselesi. Bu yaşadıklarınız daha başlangıç, huzurlu bir evlilik istiyorsan emek vermen lazım, emek verdiğin konuda başarılı olabiliyorsun, ne kadar emek o kadar iyi sonuç.

Mesela ablan inşaat işinde oyaladığında, münasip bir şekilde ablayı devreden çıkarıp işin devamını sağlayacak olan sendin. Abla kendi kolyesinin aynısını aldı demi, beğenmedik ya da beğenmedim diyeceksin. Ailenle konuşurken "sorun oluyor sonra" deme, nişanlının beğenmemesi değil sorun olan, sorun onun hiçe sayılması ona sorulmadan onun kullanacağı şeyin alınması. Sizin kullanacağınız perdeyi seçebileceğini düşünüp üstüne üstlük " bu kız kim oluyor " diyebilen bir ailen olduğu için nişanlını mümkün olduğunca ortaya sürmeden ilerlemek daha sağlıklı olacak. Bırak yaptırsınlar, beğenmedim onları asamayız de başka yaptırın de, yine beğenmezsem başka yaptırırsınız de. Kararlı ol, kararlı olduğunu anlasınlar. Aile içine karışamayacaklarını ne kadar erken anlarlarsa sizin için o kadar iyi olur.
Ailen nişanlını çağırmıyorsa siz nişanlınla gidip beğeneceksiniz, ailene biz bunu beğendik diyeceksin, "biz" demenden rahatsız olurlarsa ben bunu beğendim de.

Ben geçtiğimiz yılarda iki kız çocuğumu evlendirdim, önsesinde biri kız ikisi erkek kardeşlerimin evliliklerinde annemiz olmadığı için büyük abla olarak annemin vazifelerini de üstlendim. Soracağın bişey olursa memnuniyetle yardımcı olmaya çalışırım.

ek olarak:
Annenle konuş. Ablaya pas verme, biraz dışarda kalması gerekiyor onun. "böyle yaparsan seni dikkate almam hatta beni kaybedebilirsin" mesajını almasını sağla.
Annene;
"Bizim için uğraşıp didiniyorsun ne kadar teşekkür etsem azdır" şeklinde başlayıp teknik konulardaki tecrübelerine ihtiyacınız olduğunu vurgulayarak beğenme kısmını ikinizin yapmasını istediğini söyle. Hem anneyi onure et hem sınırlarını çiz.

Sürekli gönüllerini yapmaya çalıştığın için böyle oluyor.

Gelin haksızdır kesin diyerek geldim ama annen de ablan da çok bencil. Kızın evinin perdesine annen neden karışıyor ? Kızın takacağı kolyeyi neden ablan seçiyor ? İkinizin oturacağı evin tadilatından ablana ne ? Hadi annen klasik kaynana moduna girmiş, onun yaptıkları bir şekilde tolere edilebilir, oğlunun evi özenmiş diyelim, onu da konuşman lazım. Madem işin içinde bulunmak istiyor, kızın fikrini alması lazım. Ablanı tamamen işin dışında tutman şart, yaptığı çok ayıp, gidip kendi takılarının aynısından alması çok ayıp, burada ben iyi niyet göremiyorum, sanki kızı sinirlendirmek için yapmış. Kısaca elini masanın üzerine vur, herkesin çizgisini belli et. Anneni kırmadan, nişanlını üzmeden, ablanı karıştırmadan bu işleri hallet.

annen haksız, ota boka burnunu sokmaması gerekir, senin evinin duşakabininden ablana ne. 2 sene önce evlendim hem kendi aileme hem eşimin ailesine evlenmeden önce elinizi ayağınızı bizden çekin dedim. iki aileden de belli miktarda para alıp düğün nişan ev vs aklına gelecek her şeyi eşimle ben yaptık. annemler eşime hediye alacaksa kızım ister parasını verelim sen al gönlüne göre istersen beraber gidelim dediler. ben zaten hediye vs sevmediğim için hiç birşey istemiyorum diye başta belirtmiştim.

işin içine onun anası kaynı bunun dayısı teyzesi girdi mi cılkı çıkar. annenle konuş anne yardımların için sağol teşekkürler bundan sonra gerekli işleri biz hallederiz diye.

Zeynep haklı. şimdi ortada gelin kayınvalide görümce üçlemesi varsa kayınvalide ve görümcede mutlaka alttan alta bir art niyet oluyor ya. İlk kolye neyse ama sonraki yüzük kolye küpe falan usulen gelinin de yanında götürülmesi şeklinde olur. O beğenir ve öyle alınır.

hadi bunları da geçelim ablanız ve anneniz arasında "zeynep kendisini bizim üstümüze çıkarıyor" gibi bir yorum yapması olayı özetliyor aslında. kız evleniyor, ona takı alınıyor, onun evi düzenleniyor ama kendi fikri sorulmadı ve seramikler için bile ablanız beklendi diye sinirlenince üste çıkmış oluyor.

Yapmayın. nişanlınız ailenize saygısızlık etmediği sürece onu ezdirmeyin.

ıssız adaya falan git abi sen, sağın solun kezban dolmuş.

tipik anne inatciligi, her seyi ben bilirimciligi. maalesef zeynep yok sayilmanin siniri icerisinde ki hakli.

zeynep %100 haklı. kaynana görümce olmuşlar tam ya. sinir olurum bir insanın adına konuşanlara, annenle ablanın yaptığı da bu. başka biri adına karar vermek. bu kadın yetişkin değil mi? yıllarca kullanacağı şeyler için bir fikir alsalarmış gidip satın almadan önce.

ortalığı karıştıran da abla kişisi gibi geldi bana. anneyi dolduruyor, gelin kişisine de laflar hazırlıyor :) ben bile sinirlendim, konuşmaması kızması çok normal yani.

ablan ve annen haksız. zeynep'in de tek haksız olduğu şey belki ilk kolyedir. o hediye olduğu için mırın kırın etmesi gereksiz. ama geri kalanı... çok pasif duruyorsun açıkçası. ben zeynep'in yerinde olsam kendimi kimsesiz hissederdim. anne ve abla senin kanından olabilir ama yaptıkları şeyin saygısızlık olduğunu değiştirmiyor (ağır olduysa şimdiden özür dilerim) yani zeynep sizin ailenin bir parçası olacak ilerde, böyle lafların arkasından bile söylenmiş olması sıkıntı. yarın öbür gün nasıl birbirlerinin suratına bakacak bu insanlar? bence al annenin ve ablanı karşına konuş, zeynep şikayet ediyor filan da deme konuşurken, ben rahatsızım de, ben zeynep adına üzülüyorum de. zeynep rahatsız dersen, bu sefer sana ikisi çıkıp "o kız seni dolduruyor di mi" filan yapacaklar, daha kötü olacak.

yorumları şimdi okudum kassiopeia +10000000
ve loveless +1

Zeynep haklı. Allah sabır versin kendisine.

valla hiç 2-3 yıl dayanan farım olmadı. şu an beğendiğim bi renk var hemen hemen her gün onu sürüyorum, 6 ay dayanmıyor. ama bitmediyse atmazdım sanıyorum fondoten vs değil sonuçta. böyle şeylerde pek takıntılı değilimdir.

ayrıca birbirinin aynı olan far paletlerinden doldurumayın evinizi rica ediyorum, bence resmen para tuzağı.

Atmıyorum 10 yıllık farım var hala ilk gündeki performansını veriyor. Bence bunlar yalan, kokusu değişmediyse hiçbir şeyi atmam.

ekaterina + 1

10 yıllık farım da var. Kırılıp dağılmadıkça ya da yapısı bozulmadıkça kullanıyorum. Her gün kullanmıyorum. Yazın çok kullanmam. Kışın da kıyafetin rengine göre dört renk gölgeli karışım yaptığımdan kolay kolay bitmiyor.

atmıyorum

Hic attığım farim olmadi. Cok nadir kullaniyorum zaten yilda iki kere far surmek icin surekli far alip atmak manasiz geliyor. Performanslarinda bi degisiklik de gormedim hic. 10 yillik stick bi fondoten var onu bile cok nadir de olsa kullanıyorum. Eye liner rimel ve ruj cok eskiyse kullanmam herhalde.

Benim de 10 yıllık var ve kaç liraya aldığım farı bitmeden atacak kadar zengin değilim. Gözümün üstünde birkaç saat duran şeyin nasıl bi zararı olabilir bilemiyorum, anormal bir bozulma koku vs görürsem ayrı tabii.

ben de atmam 5-6 senelik farım var, sonuçta hergün far sürecek kadar yoğun makyaj yapmıyorum +10-15 farklı renk olunca cok sık bitmiyor.

yok yapmadım. soruya cevap vereyim dedim vermezsem dövecekmişsin gibi hissetim de.. kusura bakma abi hiç aklımdan bile geçmedi.

Lisedeyken kutu kolayı yırtıp onun keskin kenarıyla yapmıştım. Neden, çünkü depresif bir ergendim ve bunun cool olacağını düşünmüştüm. içten içe ilgi çekmek istiyordum. Yaparken bir şey hissetmedim, çok acımadı.

Jiletmedim düşününce bile içim kalkıyor. ama makasın ucuyla ve kibritin ucuyla harf yapmaya çalışmıştık sırf acıcak mı nasıl olacak özentisiyle. Yaş 15 tabii.

hiç yapmadım ve yapmak aklımın ucundan bile geçmedi. ama bunu yapanları yargılamamak veya pek de sorgulamamak lazım çünkü genelde ergenlik dönemlerinde yapılıyor ve o dönemlerde çevren neyse sen de yüzde 80 ihtimalle o oluyorsun. benim çevrem süper elit beyfendilerden ve hamfendilerden oluştuğu için hiç böyle şeyler olmazdı. ama olan kişileri biliyorum mesela hiç öyle insanlar olmamalarına rağmen çevreleri yüzünden yapmışlardı.

Hic jiletlemedim de hayatimda 1 kez sinir krizi gecirdim sanirim, elimde bardak tabak olsa onlari kirardim ama rotring kalem vardi. Bunla elimin ustunu kazimisim. Ben ne yaptigimin farkinda degildim, aci da cekmedim, rahatladim zaten. Sonra kan filan olunca farkettim.

2005te oldu, izi durur hala. Simdi biri sorarsa tost makinasi sikistirdim
Ya da kedi yapti filan diyorum. Gerci anca kaplan kurtarir o izleri :D

Ortaokulda koluma falçatayla 'Ayça' yazmıştım. Bir derdim olduğundan değil, önümde oturan Caner öyle yapınca, ben de 'Allah Allah, niye öyle yapıyor ki, nasıl bir şey acaba' gibisinden yapmıştım. Başkasında dövme görünce 'Hadi, ben de yaptırayım' demiş gibi. Benden sonra da yanımda oturan Ahu aynısını yaptı, sonra onun arkasındaki derken bir süre sonra sınıfta herkesin kolunda kendi adı olmuştu. Tam bu Müslüm Baba, jilet olaylarının olduğu dönemdi. Çok acımadı. Zaten canım tatlı olduğu için bastırmadım ama bir ayda falan geçti.

Hocalar bize 'Arkadaşın pencereden atlasa sen de mi atlayacaksın' diye kızmıştı. O an 'Yok' demiştim ama o kafayla atlardım muhtemelen. :)

12, 13 yaşlarında, bir yaz amcoolu'nun kuaföründe çıraklık yaptım.
90'lardı, arabesk can çekişiyordu ama henüz ölmemişti.
o kadar jilet ustura bolluğu arasında sıkıntıdan, meraktan koluma derin bir faça attım.
şimdi koluma bakıyorum ama izini göremiyorum. tek "façam" oydu.

ilk kez kendime zarar verdiğim zaman kedimi kaybettiğim gündü. 25 yaş civarı. o gece sokakta dolaşırken yüzüme taşla vurmuştum birkaç kez. kendimi suçluyordum. sonrasında ne hissettiğimi hatırlamıyorum. ilk kez jiletle kendimi kesmem de kız arkadaşımla tartıştıktan sonra olmuştu. jilet de veterinerin kediye vereceğimiz hapı kesmemiz için verdiği jiletti. kedimi kaybettiğim zamana yakın dönemlerdi yani. sonra aralıklarla başvurduğum bir yöntem oldu bu. "alev aldığım" anlarda kendimi kesiyordum. rahatlama getiriyordu. sonraları bu yalnızca alev aldığım anlarda yaptığım bir eylem olmaktan öteye geçip bağımlılığa dönüştü. ceketimin cebinde jilet taşır oldum. cep telefonumun bataryası lastikle tutturulmuştur, x-ray olan yerlere girerken ona bağlayıp sokuyordum falan. müziğin, içkinin yanında eşlik etmeye başladı. bir albümü ilk dinleyişimin ardından "hmmm autoluminescent da tam jiletlikmiş, onu geceye saklayayım" diye sokakta albümü döndürdükçe o ayırdığım şarkıyı atlıyordum. vücutta şekiller çizmeye başladım. 1-1.5 sene kadar sigara içtiğim bir dönem oldu. o dönemde sigara da söndürüyordum üstümde. hala da duruyor bir paket, söndürmek için kullanırım diye. hehe. yalnız ilk birkaçı dışında nadir görünen yerlere yaptım/yapıyorum. göğüs, karın, kasık gibi. diğer türlüsünün "yardıma ihtiyacım var" mesajı olarak algılanabileceğini düşünüyorum. ama son bir 5 aydır falan bağımlılık niteliği taşımıyor. en son 1-1.5 ay önce falan kestim kendimi sanırım. havalar ısındıktan sonra spora başlarım. içimden gelse de vazgeçiyorum bu dönemde. çünkü bazı hareketlerde zorluk çıkarıyor yaralar. açılıp kanıyor, ihtiyacım olmadığı bir anda acı veriyor vs.

bir de 21-22 falandım, bir arkadaşım kolunu kesmişti falçatayla. dikiş atılması gerekmişti. o zaman tiksindirici geldiğini hatırlıyorum. sonra 23 civarı amerikalı bir kız arkadaşım vardı. küçük yaşta tecavüze uğramıştı. o da kendini keserdi. geceleri uyuyamaz, günde 3 saat uykuyla falan takılırdı. onun yaptıklarına da akıl erdiremiyordum. cahillikten bu eylemi kafamda belli bir kesimle özdeşleştirmiştim, onun yapması garip geliyordu. yaklaşık 2 sene sonra kendim başladım. şimdi hayatta kalmayı borçlu olduğum (bunun ne kadar olumlu bir şey olduğu tartışılır tabii) boş zaman aktivitelerinden biri olarak nitelendiriyorum bunu. ne enteresan.

+neden sorusuyla ilgili olarak da elbette tam bilememekle beraber travma ve depresyonla baş etme yöntemi olarak kendine zarar verme/kendini cezalandırma yolunu seçmek diye bir tahmin yürütüyorum.

silerim muhtemelen bunu sonra... birini durdurmak için maket bıçağıyla bayağı bir kesmiştim kendimi.

En kaba tabirle siktiri cekerim boyle insanlara. Hani ciddi ciddi. Hic dayanamam.

Böyle arkadaşlara (bkz: attention whore ) deniliyor, hiç haz etmem.

Her insan az ya da cok takdir edilmeyi, begenilmeyi ister. Sosyal varliklariz ve sosyal ortamlarda boyler seyler her insan da az ya da cok vardir.

Lakin, "attention whore' olma durumu bir kisilik bozuklugu bana gore. Kendi ozguveni olan, kendine has hayat gorusunu oturtmus, bazi seyleri asmayi basarmis insanlar da olmaz bu durum.

Attention whorelar genelde surekli onay alma haliyle yasarlar. Git gide '"dependent-personality-disorder" (DPD) durumu ortaya cikar. Ozgun degillerdir. Bir seylerin eksikligi dolayisiyla bu durumu yasiyorlardir.

Kanimca iyi bir hal degildir uzerine gidilip degistirilmesi gerekir.

Sosyal medyanin kendisi degil ama sosyal medya "bagimliliginin" bunda kesin payi oldugunu ben de dusunuyorum.

@qazaqwsx bu 'özgün olmama durumu' ilginç geldi, çünkü aynı arkadaşın daha önce gidip bende gördüğü alakasız birkaç seyin aynısını (kazak, tekli koltuk gibi) aldığını fark etmiştim. pek üzerinde durmamıştım 'beğenmiştir, almıştır' diye ama olay oturdu gibi şimdi.

ilgi odağı olmak için yırtınan insanlar değil de; yalnızca yaptığı işe yoğunlaşan ve bu işte iyi seviyelere geldikleri için gayri ihtiyari ilgi odağı olan insanlar var. işte tüm saygım onlaradır. benim ilgimi o kişiler çekiyor.
misal, nuri bilge ceylan.
veyahut bilim dünyasından fizikçimiz mete atatüre.

ne özgüveni, tamamen mallık.
sosyal medyanın getirisi olan şeyler bunlar.
herkes dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanıyor.

İlgi odağı olmayı hep severdim. çocukken hep şarkıcı olma hayalleri kurardım, hep sahneye çıkardım mesela. Ya da odak demeyelim ama ilgilenilmeyi severim. Hatta, birçok insan ister adının güzel şeylerle anılmasını. Şurada + 1 geldiğinde kendime tezahürat yapmasam da, iki saniyelik 'ehehe, sağ olsun' diye sevinirim. 'Anaaa, biri aycho demiş' diye mutlu olur, anlık şımarırım kötü bir şeyde değilse. İşyerimde bir başarımdan bahsedilse orta yerde, o gün göbek ata ata dolaşırım. Sevgilim ilgi gösterince mutlu olurum, hiçbir neden yokken ilgi göstermezse dikkatini nasıl çekeceğim diye maymuna dönerim. Biri elbiseme 'Ne güzel elbiseymiş' dese, 'Ben de çok sevdim bunu, yaşasın başkası da sevdi' der, 32 diş sırıtırım.

Burada kişiyi iyiden kötüden ayıran sınır; kendisine hep ilgi gösterilmesini beklerken başkasına ilgili göstermemesi, başkalarına zerre ilgi göstermemesi, tüm ilgiyi kendisinin emmesi, assolist havasına girmesi olabilir. Bence bu bir dengedir; birileri seni şımartır, sen de başka birini şımartırsın. Böylece güzel bir denge ve döngü oluşmuş olur. Herkes dışarıdan ilgi görürse herkes mutlu olur. Biraz şımartılmak herkesin hakkı. Şımartılan insan, o mutluluğu ile güzel de şımartır, mutlu eder. İlgi gösterdiğin, şımarttığın insandaki o utanmış ama hoşuna gitmiş gülümseme kadar güzel ifade çok azdır, sırf o ifadeyi görmek için bile şımartmak güzeldir. Kötü dönemindesindir, normalden fazla ilgi toparlamana yardımcı olur. Yarın da başkası için gerekir.

Şımartıldığını sana geri vermiyorsa, başkasına iletmiyorsa, kendi emip duruyorsa, 'Yazık kimin çocuğuysa' der geçerim. İlgi odağı olmakla, herkesin yegane ilgi odağı olması arasında fark var.

Bir de ilginin kıskanılması konusu var. Gerek ilgi odağını kıskanma, gerek başkasına gösterilen ilgiyi kıskanma olsun, tek başına ilgi odağı olmak istemek kadar ağır davranışlar. Bugün sen şımartılırsın, yarın ben. Herkesin şımartılma ve ilgi alanı da farklı olabilir ama bir yer mutlaka vardır.

Hatta konuyla ilgili
s-media-cache-ak0.pinimg.com
Bunu hepimiz için yapmamız gerek bence.

Şurada ayrıntılı olarak açıklamış.
www.youtube.com

Bence evrenin oluşumunu andıran çok güzel bir sanatsal çalışma olmuş. Halı bana ait olsaydı çıkarmazdım herhalde.

Bence güzel duruyor, silmesen de olur gibi bu haliyle.

Yalnız hakikaten soyut bir big bang çalışması gibi olmuş, bence de kalabilir.

jackson pollock geçen bizdeydi der geçersin, kim bilicek

kurumadan nemli bir bezle örtüp en azından kabasını çekmesini bekle derdim ama kurumuş belli ki.

diş fırçası + asetonla kazıyabilirsin. beyaz diş macunu denemiş miydim emin değilim birden aklıma geldi ama :D

farklı renk ojeleri de dökerek özgün bir halıya sahip olma fırsatını kaçırma :)

Şurada çeşitli çözüm önerileri var.
www.eksiduyuru.com

Cumhuriyet ve demokrasi farkli seyler. Ben demokrasi istiyorum. Ingiltere gibi kralicemiz olacaksa ve demokrasimiz de olacaksa hic itiraz etmem.

türkiye'nin sorunu koyu bir cahilliğe batmış olması. sadece sağcısını da demiyorum bak,solcusu şusu busu ben sen hepimiz aynı durumdayız. bu nitelikte insan topluluğunun üzerine ne koyarsa koy boka sarar.

kölelik yaşanmamış bu topraklarda, ben tarihsel kırılmayı ona bağlıyorum açıkçası.

önemli olan yönetim şekli değil.
adaletin kendisidir
her anlamda ama. mahkemedeki adalet değil sadece
ülke kaynaklarının doğru kullanılması vs vs

aslında tüm yönetim biçimleri özünde iyidir.
sorun onların doğru kullanılmamasıdır.

ip man filminden alıntı yapayım: dövüş sanatları önemli değildir. önemli olan onu uygulayandır
iyi uygulayan kazanır

ulkenin cumhurbaskani, baskani, basbakani veya kralinin yargilanabilecegi, adalet onunde normal bir vatandas gibi hesap verebilecegi seffaf bir yonetim olsun da adinin ne oldugu onemli degil. cumhuriyet turkiye icin yetersiz.

Traveller + 1
Daha ne kadar aynısını söyleyebilirim bilmiyorum.

Bize uygun bir sistem değil dışarda olgunlaşıp gelmiş üstümüze olmamış

cumhuriyet için demokrasi gerekir ama demokrasi için cumhuriyet gerekmez. Ben demokratik cumhuriyetten yanayım, nasıl bir şeyse

Cumhuriyet için demokrasi gerekmez. Bu SSCB'de de böyleydi, Cin'de de böyle, Kuzey Kore'de de. Demokrasi için de cumhuriyet gerekmez. Batı Avrupa ülkelerinin en az yarısı krallık. Demokrasi ve kuvvetler ayrılığıdir o ülkeleri yaşanır kılan.

genel olarak istediğim cevabı alamamışım. arkadaşlar, isme takılmayın. demek istediğim, seçim yapılan bölgede(ülke, şehir artık neyse) bulunan bütün vatandaşların oy kullanarak her şeye karar verdiği bir sistem iyi bir yönetim biçimi midir?

çoğunluğun fikri ne olursa olsun vasat altı oluyor çünkü. bunu sağ veya sol adına söylemiyorum ikisi için de geçerli. çoğunluktan aykırı şeyler göremezsiniz. çoğunluk gelenekselcidir, tutucudur vs. vs.

O halde soru şu "demokrasi iyi bir yönetim biçimi mi?". Yıllar önce Churchill cevap vermişti bu soruya. “Democracy is the worst form of government, except for all the others.”

çok sevdiğim iki yazardan uyarlama iki dizi:
dirk gently's holistic detective agency
american gods

black mirror
the handmaid's tale
utopia

the wire
oz
sopranos
breaking bad
dexter

fargo

2 broke girls <3

Türü mürü? Nasıl bir şey arıyorsun?
Monk

friends. mutlaka.

O çamuru, tozu, ayrı havasıyla carnivale'ın ayrı bi yeri var benim için. Bi deneyin derim.

ayda 1 2 kere avrasya tünelini kullanmak olacak sanırım.

güzel yemeğe iyi para vermek sanırım en büyük lüksüm. maaşımın en büyük kısmı kaliteli yiyeceğe gidiyor. onun haricinde teknolojik aletlerimi alırken alabileceğimin en iyisini almayı tercih ediyorum, hem evladiyelik hem de hoşuma gidiyor; ego tatmini işte...

Kitap okuyup duruyorum. Kendime kindle aldım. Artık her kitap sonu internete girip kitap almak benim lüksüm.

seks

bahçeli bir evde oturuyorum, lüks denilebilecek bir arabam var.
istediğim an tatile gidebiliyorum.
çıkar çıkmaz iphone ve macbook alıyorum.

hoşuma giden bir şeyler aldıkça şımarıyorum. bok herifin tekiyim.

leman, uykusuz falan arasıra...

max. iki bira, yanında fıstık :)

etin en yağsızını alıyorum.

Çok çalıştığım zaman kendime seyahat armağan ediyorum. Tatil olarak değil de gezi olarak daha çok.

küveti sıcak suyla doldurup içinde uzun süre vakit geçirmek, düzenli nefes egzersizine vakit ayırmak, sıcak su tüketmek, bira çeşitleri denemek, bisikletle doğaya çıkmak.

kendime buzlu kahve yapıyorum ^^

Duyuru'da üyeliğim var. Bu bi lüks. asfasfas

hayatımda hiç yemek yapmadım. çünkü hiç ihtiyaç duymadım
işyerinde istersem uyuyabiliyorum. kimse karışmıyor.
mesai saatlerinde iş yerini terk edip çarşıda gezebiliyorum.
kafam çok atarsa 10 gün içinde ülkeyi temelli terk edebilirm

Evim metrobüse yakın. Evet beklentilerim biraz düşük sanırım.

sabah yataktan ne zaman istersem o zaman kalkıyorum.

Digiturkte spor extra var.

arada pasta almak

evde nudist takılmak.

Duyuru'da zaman harcıyorum. Şu aralar hakkaten lüks, ben de lüksü sömürdüm ama biraz da böyle rahatlıyorum. Ciddi ciddi lüks.
Organik şeyler alıyorum ama organik olmayanlar da kaçıyor.
Cilt bakımı yapıyorum.

Tütüne geçtim geçeli metrobüse yürümek yerine taksiyle gidiyorum. Ama gene metrobüse biniyorum :/

yemek,bulaşık,çamaşır,ütü vb işlerle meşgul olmamak
kindle çok güzel
kaliteli restoranlar keşfetmek
işim sayesinde yurtdışına gidebilmem
ödül olarak internet alışverişleri, arkadaşlarıma hediyeler almak
...

Kavurmalı kaşarlı pide. Yuvarlak olacak ama.
Tatlıya da çok para veriyorum.

Bir de motosiklet işte.

motosiklet, yılda bir yurtdışı genelde bir hafta, antika arabam var toplamaya çalışıyorum halen, yılda 3-4 kere turne yaptığımız bi toplulugumuz var şimdilik ülke içerisinde

günde 2 adet sade soda. yılda 700 tane içsem 50 kuruştan 350tl tutar, bence gayet lüks.

Ev işlerini anneme yıkıp uyumak.
Ev işlerini anneme yıkıp kendin-yap şeysiyle kafa dağıtmak.
Market alışverişi ayağına gidip oralarda acık dolaşmak kafama göre bakınmak.

yalnız yaşamak
kendi damak tadıma göre yemek, pasta, börek yapıp bunları birine beğendirmek zorunda olmamak
tatil zamanlarında istediğim saatte istediğim şeyi yapabilmek

Kendime gtx 1080li oyun bilgisayarı topladım. Bol bol şımartıyorum kendimi.

Huzur.
Parayla asla satın alınamayacak ve bu zamanda her insanın sahip olmadığı bir lüks. Yüzlerce hatta dolaylı olarak binlerce insanın sorumluluğunu taşıdığım çok stresli bir işim olmasına rağmen son 1 senedir inanılmaz huzurluyum. Huzurumu bozacak kişileri anında kendimden uzaklaştırıyorum ve olaylardan kendimi soyutluyorum. Huzurlu olmamda İst'da yaşamamamın da etkisi oldukça büyük tabi :)

Smule Sing,
macbook pro,
1 koli milka lila pause,
gitar.

Bence kedi kopek sahiplenmek pek de durust olmayan bir eylem. Ornegin ben senin vegan oldugunu biliyorum. Sirketlerin hormonlarla 3 gunde 15 kilo hale getirdigi tavuklara acimadan o tavuklari sansli kedi ve kopeklere yediriyoruz. Yani sansli bir canli icin binlerce sanssiz canlinin aci cekerek yasamasina ve olmesine neden oluyoruz. Bu durum Amerikali cocuklar Nike giysin diye calisan Bangladesli cocuklarin hikayesine benziyor. Onlar hayvan acidan anlamaz diye bir tartismaya elbette girmiyorum ya da hayvanlar insanlar icin yaratilmis ya da evrimlesmis seklinde sig tartismalara.

kısırlaştırmak gerektiğine inanıyorum.
çünkü ülkemizde sokak hayvanlarının bu kadar aşırı olmasının öncelikli nedenlerinden biri kontrolsüz çoğalma ve kısırlaştırmama zaten.

sokağımda sahiplenilebilecek 10 tane yavru varken, benim kedim iki ay sonra unutacağı annelik hissini tatsın diye orada burada perişan olacak yavruları dünyaya getirtmem.
bunu mantıklı bulanın da aklından şüphe ederim.

"o zaman insanlar da üremesin" falan diye düşünenler var.
ama insanların hayvanların yüzde %98'inin aksine, zevk ve ihtiyaç amaçlı seks yaptığını da unutuyorlar.
üstelik, bir kediyi doğurtsanız, sonraki ilk kızgınlık döneminde yine çiftleşecek, yine çiftleşecek ve yine çiftleşecek.
özellikle cahil kesimde nüfus planlaması yapmama örnekleri çok olsa da, insanların genel geçer kısmı bir ya da kaç çocuk istiyorsa o kadar çocuktan sonra üremeyi durduruyor.

bir kedinin ya da köpeğin kısırlaşmadan bir yıl içinde doğmasına neden olduğu yavru sayısıyla, insanınki bir değil.

bunu da açıklamak istedim konu açılmışken.

hayvan hakları olan kısım da şöyle...
ben kedilerimin hepsini sokaktan kurtardım.
benim sorumluluğum ona bakmak, onu sağlıklı tutmak, onu mutlu yaşatmak.
sokaklarda sefil olacaklarına ya da dediğim gibi iki ay sonra unutacakları yavrularına sahip olmak yerine, benimle sağlıklı, uzun ve güzel birer ömür yaşamaları daha doğru.
yani dediğim gibi, özellikle ülkedeki hayvan durumu göz önüne alınacak olursa, kısırlaştırmanın hayvan hakları ihlali falan olduğunu düşünmüyorum.
bunun öyle olduğunu düşünenin de yine aklından şüphe ederim.

kısırlaştırdım. veteriner prostat kanseri riski olur kısırlaşmazsa demişti. diğer köpeğime sürekli çiftleşme hareketi yapıyordu.
bunun dışında zaten çiftleştirmeyecektim, çünkü doğacak yavruların akıbeti benim sorumluluğumda olacak. ben bakmayacak olsam da vebali bana. ki türkiye'de gözüm kapalı kimseye sahiplendirme yapamam, ömür boyu bakar bu diye kimseye güvenemem. ciddi sorumluluk isteyen bir şey. ve o yavrular da büyüyünce kısırlaşacak mı yoksa onlar da mı yavrulayacak, sonrası ne olacak vs vs.
hayvanın doğasına müdahale kısmına gelince, zaten doğası mı kaldı? evde bakıyorum, yürüyüşe çıkartıyorum, yemeğini veriyorum. evcil hayvanın doğası diye bir şey yok, doğal olan bu değil ki. bakımı benim sorumluluğumdaysa olası her şeyine müdahale etme hakkını kendimde görürüm.
herhangi bi barınağa ya da orman beslemesine gidip hayvan kısırlaştırılmazsa ve çiftleştirilirse nelere sebep olunduğu görülür zaten.
bunları düşünüp kısırlaştırdım.

BEn de vegan mamalar var ve evet, vegan olmayankar kadar sağlıklı ya da kediyi vegan yapmak ne kadar doğru tartışmalarına girmek iste miyorum. Ama zaten veganların bir çoğu vegan olmayn mama kullanıyor türkiyede. Başka hayvanların bedenlerini kullanıyor. Şu an için zorunluluk biraz bu durum.

İnsanlar Kedilerin köpeklerin yaşam alanıarını işgal edip onları çöp kutularına, otoban kenarlarına mahkum edince, bir kaç insanın eve alıp onlara evini açması pek de zorba bir eylem görünmüyor.


Evcilhayvanlarda kısırlaştırma ömürlerini uzatıyor. HOrmonlarını bastıracak kadar sevişemedklerindne sanırım.

Doğasına dokunmamamız gerektiğini düşünüp ilk kedimizi kısırlaştırmadık. 3 yıl sonra yavru dişi bir kedi aldık eve ama ikisini buluşturmadık. Yavru olan çok hastaydı onu iyileştirmek için odama aldık. Kokusunu aldı ve sesini duydu yine de. Zaten amacımız iyileştirip salmak ya da birine vermekti neyse. Dişinin kokusunu alınca bizimki tuhaflaştı çiftleşmek istedi yavru diye uzak tutunca hep depresyona girdi, egzama oldu, çocuk gibi hastalandı iyileşemedi bir türlü ve bir gün kaçtı gitti. Sonraki aldığımız kediyi anında kısırlaştırdık. Sitede beslediğimiz kediler var. Saldırgan köpek çok olduğu için yavruları parçalanıyordu korumak isteyen anne de yaralanıyordu. Onları da sırayla kısırlaştırdık.

Şehir hayvanseverlerinin en büyük çelişkilerinden biri bu bence. Hayvanların ev ortamına uygun olup olmadığını düşünmeden kendi keyifleri için evlerine alıp sonra kısırlaştırmayı savunuyorlar. Kontrolsüz çoğalma varmış. Evlat edinsen "bu kalabalık dünyaya bir insan daha getirmesin" diye kısırlaştıracak mısın?

biatta hiberna +1

@ossssy durumun vehametini anlayabilmek için gerçekten barınak gezmeli, çaresizce yardım etmeye çalışan insanların evindeki onlarca hatta yüzlerce kedi gerçeğiyle yüzleşmeli, her gün sokaklarda ezilen öldürülen tecavüze uğrayan hayvanlara çevirmelisiniz odağınızı.

İnanın o kadar hızlı çoğalıyorlar ki yetişmek mümkün değil. Sırf bizim sitedeki dişi kedi bile bu sene 3 doğumdan 10 yavru doğurdu. Bakın bu tek bir dişi kedi. Yavrularına bakmaya çalışırken erkek kediler tarafından tekrar zorla çiftleşmeye zorlanan sadece tek bir kedi. Her gün bu ülkede doğan kedi yavrularına yetişmek imkansız. Boşu boşuna sokaklarda ölüp gidiyorlar. Köpek üremesi daha kontrollü ve az. Ama kedilerin çoğalma ve aynı hızla da sokakta ölme oranı o kadar yüksek ki insan hayret ediyor.

İşte o doğan zavallı yavrucaklar üç gün sonra arabanın altında kalıp ölmesin -zaten yaşam şansları çok çok düşük- diye kısırlaştırmayı savunuyoruz. Bir arkadaşım bu zavallı hayvanları sokaktaki vahşetten kurtarma işine girişti de şu an 50 kedi var bahçesinde. Kimse sahiplenmiyor, kimse evinde istemiyor, e sokakta ölüyorlar.

Kedi hayvanının nesli tükenme riski baş göstermediği sürece inanın kısırlaştırmak vahşetle ölmelerinden daha iyidir.

Ayrıca kediler ev hayatına uygundur. En sevdikleri yer evdir. Kendi keyfimizden almıyoruz ayrıca. Ben kendi kedimi mesela, o kadar çaresizce evin önünde ağlıyordu ki 1.5 aylıktı, yalnızdı, açtı, ölmek üzereydi, almazsam öleceğini bildiğim için onu orda bırakmaya vicdanım elvermediğinden sahiplendim. Ay tüyü kılı diye eve almasaydım 3 gün sonra ölüsünü bulduğumda "aman evim tüy olmadı" mı deseydim? Merhamet ve şevkat çok yüce duygulardır.

Lütfen ama lütfen allahın yarattığı canlıları günümüz şehir hayatında ölümden kurtararak evlerine alan insanlara ve sokaktaki canlılara karşı daha nazik daha kibar olun.

Köpekleri niye kısırlaştıralım öyleyse?

Bana kalırsa insanlar da üremesin zaten. İnsanları da kontrollü kısırlaştırmalıyız ya da doğacak çocuk sayısına göre ceza vermeliyiz nüfus 2-3 milyona düşünceye kadar. Doğmuş olanların yaşam hakkı ayrı da, bundan sonra en fazla iki çocuk, ki o bile fazla diye düşünüyorum. Bu benim kendimce ütopik görüşüm ama biri önerse karşı çıkmam.

Hayvanlarda ise ev hayvanları için kısırlaştırma uygun olabilir, olmayabilir. Duruma bağlı. Geçmiş yıllarda ailem sokaktaki bir kediye bakıyorlardı, ki evde bile değildi. Onun 5 yavrusu, 4 torunu derken 20-30 kediyi geçti ve mahalleli yetişemiyor. Sokak kedisini alıp kısırlaştırmak tabii ki çok anlamlı değil. Yalnız, kedileri apartmana tıkmak da ayrı bir konu da, ev hayvanının ömrü ile sokak hayvanının ömrü bir olmuyor. Annemlerin gözü gibi baktığı sokak hayvanı her akşam ayrı bir yara, ayrı bir iltihap, ayrı bir sakatlıkla eve geliyor. Daha önceki ev kedimiz de bahçeye, vb. çıkabiliyordu ama o 16 yıl kadar yaşadı. Burada bir sokak hayvanı 5 yıl yaşadığında 'Bir ayağı çukurda, taş çatlasa iki sene' diyoruz. Yani, bir yandan ömrünü uzatıyoruz ama bunu yaparken de 20 metrekareye tıkmak da işkence. 16 sene yaşayan kedimizi kısırlaştırmıştık, çünkü hayvan acı çekiyordu, kız kedi. Bir doğursa her sene 4-5 yavru verecek. Onlar nasıl olacak, ne yapacağız diye düşünüyorduk. Üstüne de doktor 'Kısırlaştırmazsanız, bazı hastalıklara açık olur' dedi, onun üstüne kısırlaştırdık.

Köpeklerde durumu bilmiyorum.

Ossy +1

Hayvanlar için "iyi" olana karar verip onlar icin yapmak başlı başına üst tür kibri. Bana her türlüsü iğrenç geliyor. Hele bunu hayvana iyilik olarak pazarlamak.

kedim var. ve evet sancılı bir kısırlaştırma operasyonu ve iyileşme süreci geçirdik. fakat her şeyi ile değdiğine inanıyorum. kedim daha önce iki doğum yapmıştı. ve inanın toplamda beş yavrudan yalnızca ikisi hayatta kaldı ve onları da sahiplendirene kadar canım çıkmıştı. şimdi ne kedimin kızıştığı için evden çıkma isteği, ne doğum sancısı ne de yavruları sahiplendirme stresi yok. resmen huzurluyum. size de en kısa sürede yaptırmanızı öneriririm.

birden fazla kedi sahibi olmak mecbur bırakacaktır. sokak kedileri cins olmuyor ve sahiplendirmek çok zor.
@traveller sen kendi yediğin yemekten verebilirsin elbette. eskiden mama da yokmuş kedi kumu da. ne pişerse evde ondan yermiş kedi. ki köylerde hala aynı şekilde, kimse mama almıyor. tavukların yetiştirilme çeşidine biz değil devlet karışacak, temel insanı haklarımızı bile savunamazken bunu savunmayı denemek bile çok zor bu memlekette. hayır sanki sebzeleri cennette yetiştiriyorlar, ölümsüzlük pınarının suyu ile büyüyorlar. yol kenarındaki tarlalarda egzoz gazını yiye büyüyor organik diye aldıkların, kimyasal gübreler ile büyüyor, üstüne pis derelerde yıkanıp temizleniyor bu sebzelerin kumları. genetiğine tohumuna hiç girmiyorum.

@cursed chico hem evde hem bahçede baktığım onlarca kedi var, hepsini elimden geldiğince kısırlaştırıyorum. bu sene eğer komşunun bırakıp gittiği 5 kediyi de kısırlaştırmasaydım şu an bir 20 kedi daha olacaktı bahçede. evdekilere gelince hem en önemli stres kaynağından kurtarıyorsunuz, hem de birçok kanser türünden. yavruların sahiplenilmemesine, saçma sapan insanların eline geçmesine değinmiyorum bile.
@doxanikee ben merak ettim burada neyi "pazarlıyorum"?
somut ya da soyut anlamda olsun ne yaptığını, nelerle uğraştığını bilmediğiniz insanlar hkk önyargılı konuşmayın.
biri köpekleri sormuş, onların hali daha da beter. ama tabii gidip gerçekten görmek lazım barınakları, çoğalınca ormanlara atılan hayvanları. "hayırsız ada" neymiş bir okumak lazım. öyle sallamakla olmuyor.

blatta hiberna + 1

Bunca senedir kedi bakarız. Aralarında cins olan da vardı sokakta gözümüze hoş bakan da, paspasın üzerinde can çekiştiği için kurtarıp evimizin kedisi yaptığımızda. Eğer sokaktan da alsan bir kere ev kedisi yaptın mı ondan sorumlusun. Bu demek oluyor ki hayvan istediği gibi sokağa çıkıp çiftleşemeyecek. Ve o zaman hayvan bildiğin acı çekiyor. Dişi olsun erkek olsun bu durumdaki bir hayvanı kısırlaştırmak en doğru çözüm. Doğurganlığını kısıtlayarak nasıl bir kötülük yaptığımızı anlayabilmiş değilim. Kendimiz de doğum kontrol hapı, spiral, kondom kullanmayalım, 15 tane çocuğumuz olsun sersefil...

Çıkarım tabii ki.

Çıkarım onla mı uğraşayım.

karşımdaki hocam sonuçta, çıkarım.

Fikrini değiştiremeyeceğim uyuz biriyse muhatap bile olmam çıkarım.

Öteki türlü hoçam kusura bakmayın vs. der, telefonu sessize de almaz direkt kapatırım.

Bu sene basima boyle bir olay geldi. Hoca tam bana dogru bakti ve "Cikin!" dedi. Ben de bir sey demedim ciktim. Simdi aciklama yapmaya calissam daha da uzayacak is, hem daha cok dersi bolmus olacaktim, zaten bitmeye az kalmisti, ciktim ben de.

çıkarım hiç polemiğe girmem

yanlış anlama: hocam ben değildim o ama yine de çıkayım iyi dersler.
telefon: affedersiniz hocam kusura bakmayın iyi dersler.

çıkarım, uğraşılmaz +1

Cikarim ve dersten sonra yanina gider ozur dilerim. Ornegin is yerinde bir toplantida sikiysa telefonun calsin da ozur dileme. Hocan patron degil diye mi ona atar yapiyorsunuz. Her profesor akilli durust falan demiyorum da ogrenciler de az iki yuzlu degil.

yanlış anlaşılma ile telefon çalması çok farklı durumlar. iki durumda da çıkarım. ha telefon çalmışsa özür dilerim sonra yanlış anlaşılma varsa durumu açıklar özür beklerim.

kibar bir şekilde afedersiniz, dersinizi dinlemek istiyorum derim. problemli biriyse hiç konuşmam çıkarım.

çıkmazdım, zamanında çıkmadım da. suçunuz yoksa niye çıkasınız? beni de hoca bana ait olmayan bir çöp yığını gürültüyle ön sıraya düştü diye istemsizce gülünce çıkarmak istedi. çıkmadım, bana ait değil dedim oturdum. küstü bana:) ders boyunca benim bulunduğum yere bakmadan ders anlattı.

Çıkmam. Ünide telefon çaldı diye hoca atmaya kalkacak da ben de çıkacağım? hoca rezil olduğuyla kalır.

Diğer bir açıdan bakarak yazayım. Bugüne kadar üç öğrenciyi topluca dersten çıkardım, birini de derse almadım.

Topluca dersten çıkarmamın sebebi sınıfın en arkasındaki masayı çevreleyip çay kahve modunda dersi dinlemeyip sohbet etmeleriydi. Bakışlarımla ve kaşlarımla uyarmayı denedim fakat üzerine topluca gülüşmeler başlayınca. Sohbetlerine dışarıda devam etmelerini rica ettim, çıktılar. Kimseyi zorla tutamam ki tüm sınıf tavırlarından rahatsız olmuştu. Sonra gelip özür dilediler.

Derse almamam da dersin ilk on dakikasında geç gelenlerden ötürü konsantre olamadığım için 11. dk. geleni lütfen artık kimseyi almıyorum deyip girmemesini istedim. Zaten aynı durum haftalar sonra etkinliğini sunarken kendi başına geldi ve beni anladığını söyledi.

Yani durup dururken öğrenciyi sınıfa almamak gibi bir durum olmuyor, en azından kendi adıma.

Soruya cevap: Kendim üniversitedeyken hocalarımı çok sevdiğim ve saygı duyduğum için çıkardım.

Çıkarım. İnatlaştığımda daha da haksız olduğum düşüncesini kafasına çivi gibi çakmış olurum. Sonra da mail atarım 'Özür dilerim, yanlışlıkla oldu' diye. Zaten kendimin %100 haklı olduğunu düşünmem genelde. En kötü ihtimalle bir şeyi yanlış anladığını, o yanlış anlama ile onun bakış açısından da haklı olduğunu düşünürüm. Bu hoca için değil, ailevi ya da arkadaşsal durumlar için de geçerlidir. Beni dinlemeyi reddediyorsa onun öküzlüğü, arkadaşın olsa konuşmazsın ama hoca olduğu için çok bir şey de yapamıyorsun.

Bir de telefon çalınca bence hoca haklıdır. Yani, dışarı atılacak bir şey değil tabii ama hocanın telefonu bile çalsa hoca haksızdır, öğrencinin telefonu çalarsa öğrenci haksızdır bence. Telefonun ders boyunca ele yakın olmaması gerekir bence, tek istisnası öğrenci dersi kaydediyorsa olabilir.,

Hiç kimseyi dışarı çıkarmadım hocalık dönemimde. Çok konuşan olursa öndeki tayfa genelde onları zorla susturur zaten 'Bir şey anlamıyoruz sizin yüzünüzden' diyerek, lince uğrarlar. Onları kendime siper ederim ama olmadığı yerlerde sorun çıkabilir tabii. :)

territory daha spesifik bir alanı temsil eder, muhtemelen kesin çizili sınırları vardır; türkçe'ye daha yakını alandır diyebiliriz.

region biraz daha soyut bir alanı temsil eder. fiziki olarak ayrılmış değil de daha çok o alanı oluşturan ortak şeylerin(kültür, dil, coğrafi özellikler vs.) bir arada tasvir edilmesi için kullanılır. türkçe'ye daha yakını bölgedir diyebiliriz.

bir ince nüans da şöyledir diyebiliriz; bir territory'yi insan belirler, sınırlarını insan çizer. ama region doğal olarak oluşmuştur, ortak paydaları olan o alanı genelleştirmek için kullanırız.

daha çok sipariş üzerine gidilen bir çeviri bu. o yüzden region bölge, territories mahalle diye yaptım. yanlış mı?

region bölge olur ancak territories'e mahalle demek çok doğru değil.

geçtiği yere göre uygunsa "toprakları" denebilir.

Bruce'un da dediği gibi territory bir sahiplik göstergesidir. Duruma göre mıntıka, toprak, alan falan olabilir. Territory olan bir yere ya sahipsindir ya bu alandan sorunlusundur. Örneğin, "jandarma mıntıkası" bir territory'dir, çünkü sınırları belli ve jandarma o alandan sorumludur. Evinin bahöesi bir territory'dir, çünkü sahibisindir. Ya da devlete bağlı bir roptak parçası, o devletin aorumluluğunda olduğundan o devletin territory'sidir.

Her tereitory bir region'dır denilebilir, ama her region territory değildir. İçeriğe bağlı ama mahalle büyük olasılıkla uygun kaçmayabilir.

Sevgiliyi fazla sahiplenirsen "Ben senin territory'n değilim" derler mesela ya da Shakira şarkısında sevgilisine "Here is the man I chose, here is my territory" der. "Ben fethettim, bu vücut yekpare benimdir. Bütünlüğü benden sorulur" anlamında.

Mahalle yerine kelime uygunsa mıntıka daha uygun olabilir.

english.stackexchange.com

senin sordugun alana dayali cevaplar burada.

en başarılı 0 mı 1 mi? 1 ise 0-6 arası yerine 1-6 arası girmeniz doğru olmaz mı?

0 ile 6 arasında bir değerse farklı, 1 ile 6 arasında bir değerse farklı olacaktır.
En düşük not 1 ise, 0 diye bir not yoksa
Alm: Almanya notu
Tr: Türk notu olsun
Tr=20*(6-Alm) olur.

Aynı şekilde, Alm = 6 - (Tr/20) olur.

Bostancı İstanbul'da yaşanabilecek en güzel yerlerden bir tanesi. bostancı'dan levent, beşiktaş taraflarına da ulaşım kolay diye biliyorum. bence hata olur deyip konuya gireyim.

kira konusunda fulya tarafları olur hata bende o taraflardan baktığım için aşağı yukarı kira fiyatlarını biliyorum minunum 1600 tl den başlıyor.

ev alma konusuna gelince o taraflarda 350 bin lira bütçe az gelebilir pek sanmıyorum düzgün bir yer alabileceğinizi.

@karsinin aksisi haklısın ben de çok seviyorum bostancı'yı ama biraz geç uyansam üzerine minimum 1 saat koymam gerekiyor. bu tarafta otursam atlarım taksiye hemen ofisteyim.

bostancı'daki ev de kendi evimiz ama orada kardeşimle yaşıyorum. bi ev onun bi ev benim olacak. evleri de ayırmamız gerekiyor yavaştan sanki, o yüzden bakıyorum. bostancı'da çıkabiliyor mesela o dediğim bütçelere göre evler, oralarda mı kal diyorsun?

iş değiştir

istinye'nin sahilden yürüme mesafesiyle 10 dakika içinde çok iyi siteler var, bu senenin başında baktığımda 2+1 evler 1750-2000 arasıydı. yalancı olmayayım fiyatlar illa ki değişmiştir ama bi göz at istersen.

@probiyotik sektörümle ilgili çoğu kurum avrupa yakasında :/ zaten bu işe de yeni başladım.

Selam. Ben de bostancida oturuyorum semtlerin en guzeli. Kadin olarak da hic sikinti yasamiyorsunuzdur. Bi tik kucukyali altintepe tarafindan 2+1 alinabilir bence. Ev almak daha mantikli.

herkesin yaşamak için hayal kurduğu yerden ayrılmayı düşünme diyorum ben. :) bostancı'dan ev al desem biliyorum oralarda pahalı. hatta epey pahalı. ama bence bostancı'dan ev almayı zorlayabilirsin.

avrupa yakası pişmanlık olur hele ki bostancı rahatlığına alıştıktan sonra daha kötüsünü görmek pişman eder diye tahmin ediyorum.

Aslinda bostancidan metroyla levent e gitmek baya rahat.

Belki toplu tasimayi biraz daha optimal kullanmaniz gerekiyordur, nasil gidiyosunuz ki?

metro ile uzunçayır + metrobüsle zincirlikuyu + metro 1 durak :)

eger site ici bakmiyorsaniz, cok nezih olmasa da mecidiyekoy (cevahir'in oralara bakabilirsiniz). metroyla 10 dakikada is yerindesiniz.

arabayla gidip gelme imkani varsa yesilpinar (eyup), gaziosmanpasa (mevlana mahallesi) falan bakabilirsiniz. tem'den sabah trafigiyle yarim saat falan surer.

Ulan saçmalamayın bostancidan levent nasil rahat, gezmeye gelmiyo ki sabahın köründe işe geliyo, metrolar metrobusler tıklım tıklım.
Ben de kadikoyden besiktasa tasinirken kotu olmuştum cunku bu tarafta evler yollar daha bitisik daha kalabalik ama omrunden giden zamana gore iyidir yine, hafta sonlari gider ailenin yaninda bostancida takilirsin kopmak istemiyorsan ne olacak.
Besiktas tarafına bak istersen, su siralar her binada kiralik yazısı var, evler küçük o fiyata bu ev mi diyebilirsin ama tek kisiye yeter. Istinye taraflarina falan da bakabilirsin ama oralar da biraz uzak kaliyor (isine degil genel olarak hayata).
Sayın alma konusunda karlıdır zararlıdır bilemiyorum açıkçası onun için bir şey yazamıcam.

Arkadasim yillardir sikayetsiz gidip geliyor bostancidan levent'e.

Ido ile yenikapiya gidip oradan metroya biniyor idi en son yanilmiyorsam, bu da cok zahmetli bir yol degil acikcasi. Yolda kitabini okuyup/dosyalara calisiyordu hatta uyumadigi zamanlarda.

Tabi ki mobilde editleyemedigim icin... bir de 202ye biniyormus.

Ama genel olarak sisli/kurtulus civarlarinda da bakabilirsin.
Biriyle ortak eve cikabilirsin... ailen geldiginde kardesinde kalir mesela.

Ev almak mantıklı bir karar, ancak bizim Beylikdüzü'ndeki apartmanımızdaki bir ev geçen gün 350.000'e satıldı; hem de alt kat ve arka cephe. Levent dediğiniz yer İstanbul'un merkezi. Orada 350000'e alacağınız ev ya nem küf içinde olur ya depremde ilk taklaya gelecek evlerden biri olur.

Ancak, bir arkaadaşım 3 sene önce Kurtuluş tarafında 40 m2 stüdyo bir evi 300000'e aldı. Dikilitaş'ta eski evlerden kelepir olanlar var.

Şöyle olabilir, Kurtuluş, Reşitpaşa tarafında 1+1 kiralık arardım ben olsam. O zaman maaş da yetebilir belki ama şimdi durumunuza göre biraz bunalabilirsiniz. Ayrıca Üsküdar'daki kiralar da ucuzdur. Motorla 5 dakikada Beşiktaş, oradan en kötü 20-25 dakikada Levent yapabilirsiniz.

2. köprüye yakın Anadolu yakası civarı olabilir. Kavacık'tan otobüsle levent'e sorunsuz ve hızlı geçiyorsun diye biliyorum. Bir arkadaşım Kanlıca'da yaşıyor ve oradan Levent'e gidiyordu iş için. Ev almak o bölgede zor olur ama kavacık civarı bütçene uygun kiralık daire bulabilirsin.

bir de 250 bin peşinat verip üzerine kredi çekerek İstanbul'dan ev alma. bugün 250 bine hiç kredi çekmeden izmir'in menderes, gaziemir gibi bölgelerinde kredisiz ev alıp ortalama 1000 tl'ye kira verirsin. buradaki evin de 750 - 1000 Tl'ye gelir. sonra da buradan çıkıp gidersin. bu benim hayalim. umarım olur. sen yap :) 100 bin çektiğinde 120 ay vadeyle ömrünün koca bir kısmını faiz borcu ödeyerek geçirme derim.

hayalperest değilim ama hayatımın gidişatına da çok müdahale edemiyorum maalesef. bu beni biraz endişelendiriyor ve üzüyor.

yani hayalperest olmamanın tersi hayatın gidişatını önemsememek değil bence, soruda bi dengesizlik var. :)

İntihara gidiyor. Dolayısıyla gidişatı çok umursamamaya başladım. Bir şey canımı sıkarsa "nasılsa ölünce böyle bir derdim kalmayacak" diye düşününce rahatlıyorum biraz.

önemsiyorum, istediğim şey olması için de elimden geleni yapıyorum. olmazsa en azından bu huzur veriyor denedim diye.

Ne zaman bunu sorsam sonra kendime şunu derim;

cevap: s-media-cache-ak0.pinimg.com

----

juliewinegard.com

Nereye gidiyor pek önemsemiyorum da önemli olan gitmesi, param olsa rockefeller gibi ölmemek için 6 kez kalp nakli olurum o derece ama yok :D o yüzden bu konu üzerine çok düşünmüyorum.

hayalperestim ve aynı zamanda hayatımın/hayatın gidişatını da önemsiyorum.

hayatımın gidişi hiç hoş değil. bolca umut var sadece. hepsi hayal değil, olabilecek gerçekçi şeyler de var. çabalıyorum olması için. şu an itibariyle @ bugunku antremanda goz dolduran futbolcu'nun dediği gibi çok kötü bir yere gidiyor. birkaç güne düze de çıkabilirim, çok fena patlayabilirim de.

qazaqwsx +1

Hayalperest değilim. Hayal kurmayı çok severim ve çok hayal kurarım ama genelde ayakları yere basmayan hayaller kurmayı severim. Örneğin, çocukken banyoda şarkı söylerken komşumun bir plakçı olduğunu ve banyodaki sesimden çok etkilendiğini ve bana hemen albüm yapmak istediğini, sonra da ödüller aldığımı, müzikallerde oynamak için kapışıldığımı hayal ederdim. Oysa şarkı bile söyleyemem. 11 yaşındaki hayalim buydu mesela, konserlere, gazinolara, vb. çıkıyordum ama büyümeden, o yaşta. Şimdi içeriği değişse de bu uçuklukta ve bu çapsızlıkta hayal kuruyorum. Bu hayaller orada kalıyor. Başrolünü benim oynadığım bir kısa film gibi izleyip hayatıma devam ediyorum. Ayağı yere basan hayaller kurup bunların peşinden gitmediğim için hayalperest sayılmam.

Hayatımın gidişatını da önemsiyorum ama bunu kontrol etmek için stratejik planlar çok yapmıyorum. Bununla ilgili en fazla 2-3 stratejik karar verip uygulamışımdır. 'Hedefim bu' deyip o hedeften ziyade 'İlerisi için bu mantıklı görünüyor, zaten yapmak da istiyorum. O halde yapayım' ile 'Ne yapmak istediğimi bilmesem de, şunu yapmak istemediğimi bilmiyorum' ve 'Şu anda şunu yapasım var' arası bir yerde.

Tutkularımın peşinden gidiyorum ama 'Du bakalım, bu yolun sonu nereye çıkacak' şeklinde. Şu ana kadar bir iki kere gittiğim yol ayağıma dolandı, İnek Şaban'ın dediği gibi 'Tünelin bu ucu bomb.k bir yere çıktı' ama sonra oralardan da başka bir yere çıktı. Hakkaten hayatın nereye gittiğin değil, gidilen yolun kendisi olduğunu düşünüyorum. Yoluma çıkanı severek ya da üzülerek kabullenip bir sonraki yolculuğu beklerim.

O an hayat güzelse böyle oluyor.
s-media-cache-ak0.pinimg.com
O an zorluklar varsa şöyle
www.brainyquote.com

Evet.

Kendimi tek kelimeyle tanımlamam, haddim değil.

tek kelimeyle sıkıcı, iki kelimeyle drama queen...

moralim yerindeyse çok tatlıyım, uzun bir dönemdir işle ilgili sıkıntılarım o yüzden çok sıkıcıyım.

ya sıkıcı mıyım bilmem de, bu aralar pek gelenim gidenim yok
beklerim..
eksisozluk.com

Evet.

(bkz: merdümgiriz)

Evet.

Sıkıcı değilim. Sıkılan taraftayım.

kendimden sıkılıyorum ama başkaları sıkılmıyor benden bu beni ne yapar?

genelde öyle kafam rahat değilse sıkıcıyım. "sıkıcı ama iyi"

can sıkıntısı açısından bakarsak hayır. öyle 2 kişi yan yana geldik sohbet etmedim, muhabbeti baltaladım, eğlenmek isteyene ket vurdum, ortama ayak uydurmadım, negatif enerji saçtım gibi davranışlarım yok; şu yaşıma kadar kimseden duymamışımdır "öff çok sıkıcısın" lafını.

uyuz edip can sıkmak konusunda ise bazen hey heylerim gelince olabiliyorum ama o da genelde benim canım sıkıldığında oluyor.

ilk 2-3 saat hayır sonra sıkılırım, enerjim uzun vadeli değil ama varken de çok eğlenceliyimdir. tabii daha çok yanımdakine bağlı, ortamda güzel bir kız varsa ve henüz benim değilse sıkılma ihtimalim umudumu kesene kadar yok.

Soğukkanlı insanlarla soğukkanlı, samimi insanlarla samimi olduğum için yarı yarıya.

egoistçe bir yanıt olsun istemem ama hayır. en azından çevremdeki her insan ayrı ayrı olarak "seninle vakit geçirmeyi çok seviyorum." der. bir allah'ın kulunun da önceliği değilim, orası da ayrı mesele. tek kelime ile ifade edecek olursam da : yapayalnızım.

evet, bayağı sıkıcıyım. hiç unutmuyorum lisede bi' kız gece 4'te uyanıp buz hokeyi maçı izlememden çok etkilendiğini söylemişti. nasıl bir tırtlıksa artık, insanları etkilediğim şey bu kadar yani, gece maç izlemek.

Fazlasıyla.

sıkıcı insanlarla benim de modum düşüyor, sıkıcılaşıyormuşum gibi hissediyorum. ama sevdiğim muhabbetinden hoşlandığım insanların yanında benim de neşem yerine geliyor, esprilere sohbetlere doyum olmuyor. çevremden çok etkileniyorum yani anlık.

Sıkıcıyım.
Aslında ondan da emin değilim. Tek bildiğim sıkılmamam. En son ne zaman canımın sıkıldığını hatırlamıyorum.
Tek kelime bulamadım ama çok kelime de bulamadım

Değilim. Aile icinde, arkadaslar arasında falan en neşeli genelde ben olurum. Sevdigim insanların modunu yükseltiyormuşum öyle diyorlar. Üşengeç degilim ,hareketli bir yapım var. Kendimden sıkılmıyorum. insanların da pek sıkıldığını sanmıyorum, genelde sevilirim. Ama bu yeni tanistigim insanlarin yaninda hemen ortaya cikmaz. Başta soğuk görünürüm hatta.

sıkıyımdır
aynı zamanda bomboş bir insanım.

evet

Cok degisken, bazen cok sikici olurum bazen de eglenceli. Sikilma konusunda da en son ne zaman canim sikiliyor dedim hatirlamiyorum +1

aychovsky yalan soyluyor:) Sikici falan degil, 7/24 kesintisiz muhabbet edilebilitesi var:)

Bazı insanlara göre bazen sikiciymisim.

Yanımda yöremde asabımı bozan biri yoksa çenem düşer, karşımdakini de kıvama getiririm.

hayır

Kendi halime bırakıldığımda monoton bir insanım, dolayısıyla da sıkıcıyımdır muhtemelen. Aktif iletişim halinde olduğum kişiler varsa, arar sorar, sohbetimi severler(miş). Biraz girizgahı zor bir insanım sanırım.

Ha, tek kelime kısmını unutuyordum; üşengeçpezemenk.

Sevmediğim ya da yakın olmadığım kişilerin yanında suratım beton gibi. Tek kelime konuşmam. Sıkıcı ya da eğlenceli olmam yakınlığıma bağlı.

Tanımlayamam.

Bir kısmı devlet ve özel tiyatrolarda çalışıyor. Gerçi en son devlet tiyatrolarındakileri oyunculara televizyonda oynamama yasağı çıkarmışlardı, yürürlükte mi bilmiyorum. Bazıları eğitmenlik yapıyor çeşitli sanat merkezlerinde ya da küçük yerlerde.

tv cok kazandiriyor. ozellikle basrol oyuncularina. eger akillilik yapip kazandiklari parayi iyi degerlendirirlerse dunyaliklarini bir sekilde yapiyorlar. zaten reklam filmlerinde falan da oynuyorlar

mesela erken ece. kadin yillar once sunucuydu, en son trt sunuculugu oncesinde bilinen bir isi yok benim bildigim. ama cok iyi sartlarda yasiyorlar, gozumuz yok, daha iyi yasasinlar...

olay akilli yatirimda

Bu abi arka sokaklarda oynadı birkaç bölüm geçen sezon. Onun dışında tiyatro yapan, oyunculuk eğitimi veren, seslendirme yapan, etkinliklerde sunuculuk yapan, YouTube kanalı yürüten, Instagram Ünlülüğü ile uğraşan hatta pazarcılık yapan bile var bkz Füsun Demirel. Ünlü değilse ve yapacak başka bir mesleği yoksa sürünüyorlar.

1.ufak tefek roller
2.reklam
3.kendi müteşebbisleri
4.babadan kalanlar
5.asli işleri
6.tiyatro
7.seslendirme

Kitap seslendirme artı radyo tiyatrosu seslendirme.

Evdeki Milliyet'in verdiği Büyük Larousse'da Şangay, TDK'ya göre Şanghay.
tdk.gov.tr
20 yıl önce Şangay diye, artık Şanghay diye yazılıyor olabilirim. Takipteyim. Sözlüğe danışmaya karar verdim.

Doğru Türkçe için kılavuzumuz TDK olduğu için doğrusu: Şanghay

Bu arada "Türkçe'de nasıl yazılır?" cümlesindeki "Türkçe'de" ifadesinin doğru yazılışı da "Türkçede". Yapım eki almış özel isimlere gelen çekim ekleri kesme işareti ile ayrılmaz.

Çincenin alfabesi bizimkinden farklı. O zaman özel isimler okunuşuna göre yazılmalı. O zaman doğru kelime Şangay. Ban Ki-Mun gibi.

Ek: TDK mutlak olarak doğru kılavuz değildir. Zira "kılavuz"un yayınladığı kılavuzlar (öyle 40-50 yıldan bahsetmiyorum) birkaç yıl arayla birbirini yalanlıyor.

Olay büyümesin diye susarsın, niye susuyorsun diye çemkirir. Konuşarak çözüm aramayı denersin bu sefer o takmaz, böyle bir döngü içindeydik.

sergilenmesini istediğim davranış&söylem: evet haklısın sinirlenmekte, ama ben şu şu şu sebeplerden bu şekilde davrandım, senin kırılabileceğini düşünemedim, afedersin eşeklik ettim (çeşitli şaklabanlıklar sarılmalar)

gerçekte sergilenen davranış&söylem: ayakkabını sakladım gidemezsin ki HEHEHEHEH (kapının önünde durmak, hıyar gibi sırıtmak)
sonuç: beraber gülüp neye kızdığını unutmak.

duyuruya ek olarak büyütme bence, önemsiz bir şey için sidik yarıştırmanın lüzumu yok. sevgilin sana inat koymuyor o bardağı oraya muhtemelen, unutuyor. sen de benim dediğimin hiç önemi yok mu, niye benim dediğim olmuyor diye gereksiz yere kaprisleniyorsun. böyle.

Tamam dediğim bir şeyi tekrar etmem. Unutup ettiysem de sebebini açıklarım.

ben bi şeye tepki verdiğimde, o bu tepkime tepki verirse ifrit oluyorum.

beklediğim davranış: sakince bunun normal bir şey olduğunu, aklından çıktığını vs vs belirtmesi. o zaman ben de "aa hakikaten lan buna mı kızdım" diye düşünüyorum.

ama aynı şekilde karşılık görürsem olaylar büyüyor.
böyle bi manyağım, elimde değil, sorun olsun diye yapmıyorum.

neyse ki %99 oranında beklediğim gibi davranan olgun bir minnoşla beraberim.

'aklımdan çıkmış canım, bir dahakine daha dikkatli olurum' dese olay büyümeden kapanır ama erkekler alttan alıp olayı tatlıya bağlamak yerine savunma mekanizmalarını devreye sokup karşı atağa geçiyorlar.

partneriniz sizin düşmanınız değil, hayatınızdaki en değerli insan; üzerine tartıştığınız o konu da ikinizin birlikteliğinden daha önemli değil. kavga ederken bunları unutmayın.

Sinirlenmek derken öfkeli ve agresif durumdaysa kontrolünü kaybetmiş veya kaybedecek gibiyse susulup sakinleşmesini beklemek veya ilgiyi dağıtmak başka yöne yönlendirmek iyi olur. Durulacak gibi değilse evden çıkıp biraz dolaşıp gelmek iyi olabilir.
Sinirli ama sakin kalmayı başarabilmişse konuşmak iyi olabilir. En azından siniri geçirecek bir iki cümle fena olmaz. Özür dilemek gerekiyorsa özür dilemesini beklerim. Ama özür dileyip dileyip aynı şeyi yapmaya devam edeceğini biliyorsam o özür küfür etkisi yaratır.

Kadın tarafıyım.
not:
eşini rahatsız eden şeyleri elinden geldiğince yapmamaya çalış, yapmamak elinden gelmiyorsa da "tamam" deme, "haklısın ama benim bunu uygulamam mümkün olamıyor görüyorsun" de. ortak bi çözüm bulun.

Böyle zamanlarda yüzsüzlük yapılmadıkça ve üzerine tüy dikilmedikçe büyük sorun olmuyor bende pek. 10 yıl önce eski bir erkek arkadaşım aynı hareketi yapıp yapıp duruyordu. Aslında kızdığımda, onun üzüldüğünü ve istemeden yaptığını da biliyordum ama 'Neden yapıyorsun' deyince ortalık komikleşsin yumuşasın, espri olsun diye gevrek gevrek 'Allah da beni böyle yaratmış, ne yapalım' derdi. Bu laf bende 'Aynısını tekrar tekrar yapacağım, sen de kabul et artık' izlenimi yaratırdı. Bir yandan aslında onun üzüldüğünü ve suçlu olduğunu da kabul ettiğini bilecek kadar tanıyordum. Ben üzülünce ne yapacağını şaşırır ve büyük oranda saçmalardı ama yine de bu laftan sonra kafam çok karışıyordu. O an affedeceğim varsa bile o süreyi öteliyordu.

Özetle kızdıysam karşımdakinin ortayı yumuşatmak için espri yapması, gülmesi, beni gülerek yumuşatmaya çalışması, beni anlamadığını ve olaya aynı ciddiyetle yaklaşmadığını düşündürüyor bana. Bunun dışında, beni neden kızdığımı anladığını gösteren birkaç cümle ve özür yeterli, ama davranışın isteye isteye tekrarlanmaması şartıyla.

bir erkek olarak niteliğine ve dozuna göre davranırım.

haklı olduğunu düşünüyorsam neden böyle yaptığımı anlatır anlayış bekler, tekrar olmayacağını söyler en sonunda işi espriye vardırır konuyu kapatırım.eğer tekrar yaparsam ve de karşımdaki kadın yine tepki verirse ya çocuk numarası yapar ya da öküzlüğe vurur olayı sulandırırım.ama aklımın bir köşesine de tekrar yapmamam gerektiğini yazarım

eğer ben haklı isem biraz konuşur sonra o da sinirlenince işi yine espriye döker ortamı yumuşatırım.

hayatta çok daha önemli şeyler varken bardak çanak gibi şeylerin tartışması birbirini seven eşler için o anlık eğlence olur sadece. eğer bu ufak şeylerden büyük kavgalar çıkıyorsa sorun daha büyük demektir bu ve çözümü de o konuyla ilgili değildir muhtemelen.

Eşimle aramızdaki diyaloglardan örnekler.

Hayatım neden sürekli her yerden kahve bardağı çıkıyor. Banyodan,çalışma odasından,terastan sürekli bardak topluyorum.

E toplama o zaman.

Tiplamasam kim topluycak evde yardımcı yok.

Yaaa İki dakka dırdır yapma hayatım. Işim var görüyorsun.

Şimdi yapması gereken dırdır yapma diyeceğine, Tamam dikkat ederim canım kusura bakma demesi. Değil mi?

Kontrolünü kaybedip bağırmalı çağırmalı öfkeli kavgalı ilişkim olmadı, olursa ağzının payını verip yerine oturturum, sonra da terkederim.

Suç bastırıp Tayyip Erdoğan moduna girerim. Siz de bunu bunu yapmıştınız diye ad homini gırtlak dalarım. Hahahah

gün içinde biriken stres saçma sapan ses yükseltmelerine sebep oluyor, bunu bilince fazla takılmıyor insan. bir kez bile ikimizden kaynaklanan sebeplerden dolayı tartışmadık. oto kontrol güzel bir olay, ikimizde de fazlasıyla mevcut. ikimizden biri kesin olarak susuyor. sonra zaten tatlıya bağlanıyor. unutuluyor. susmak çok önemli bir olay. ha bir de tartışmayı seven insanlardan olmamak lazım. benim tartışmaya enerjim yok. 10 k koşayım ama tartışmayayım kimseyle.

eğer karlı taraf haklıysa suçumu kabul eder, ne duymak istiyorsa onları söylerim.

ama ben haklıysam, hele karşı taraf da bunu kabul etmiyorsa sabaha kadar dırdır ederim. zaten sinirlenince çeneme vuruyor benim. sinirlendikçe hem ses tonum yükseliyor hem kelimelerim sertleşiyor. ama allahtan bunun da çaresi var. çabuk yoruluyorum. hızlı ve yüksek sesle konuşunca 5dk sonra falan başım ağrımaya başlıyor ve susuyorum.

erkek tarafı.

Bir kadin olarak karsi taraftan oncelikle bir aciklama beklerim. Aciklama yaparken konunun benim icin onemli oldugunu anlamasi onemli. Hal ve tavirlardan belli olur bu zaten. Aciklamasi tatmin ederse ve bu konuyu onemsedigine inanirsam zaten tamam diyip konuyu kaparim. Bu ikisi gerceklesmezse karsimdaki kisinin en yapmamasini istedigim sey benimle inatlasip ben ne soylersem soyleyeyim dinlemeyip kendini hakli cikarmaya calismasi olur. Eger boyle sacma davranislar sergilemiyor ama aciklamasi da tatmin etmiyorsa bir daha olmayacagina dair soz verip ortami yumusatmasini tercih ederim.

başlığa güldüm.
ya yasak olsa ne olacak, yapıştır gitsin.

Ya inip sonra yol ortasında kalmak istemiyorum. Karga biraz hasta da...

yapma böyle birşey. tepki çekersin. s**erim karganıda senide diyebilirler (bu yüksek bir ihtimal) sence dünyanın en pıtış canlısı olabilir ama senin dışında kalan insanlara göre leş bir hayvan olabilir. yavru kediye ıyy diyen bir toplumdan bahsediyoruz.

binerken karganın sepetine örtü ört istersen ince bişey kimse görmez hemde o görmediği için sesi çkmayabilir, tabi tersi de olabilir. ama in gitsin ya en kötü iner bir sonraki metrobüse binersin ne olacak. dedikleri gibi ne insanlar binio aq, tinercisinden sarhoşuna kadar herkes var.

bence "in la aşağı o ne biçim karga, azıcık medeni olun lan" diye bağıran bir dayının stresini çekmek istemezsin. direk taksiyle git :/ veya facebook'ta help turkey grubuna yaz yardımcı olacak biri elbet çıkar.

Bir yasak olduğunu sanmıyorum, çünkü daha önce kedi köpekle binenler gördüm. Sepet içindelerdi. Hatta birini sepetinden sevdim. Karganın çok farklı olacağını sanmıyorum ama garanti vermek zor tabii.

Çok geçmiş olsun, bir an önce iyileşsin.

sepette yoğun olmayan saatlerde(gerçi öle bi saat yok ama pik saat harici diyeyim)gidersen sıkıntı olmaz

taşıma sepetinde martıyla bindim ben, hem tramvaya hem metrobüse. kimse de bi şey demedi. sepette taşımaya hakkınız var. yoğun olmayan saatlerde daha az gergin insanlarla yolculuk ederseniz yolcularla bi problem de yaşamazsınız :)

tears of devil kendince şakalar komiklikler yapmaya çalışıyor sanırım. sepetin içindeyse hiçbir şey olmaz, kimseye de laf söylemek düşmez. çok kalabalık bir saatte binersen zorlanabilirsin, onun dışında sorun olmaz. ben metrobüste daha kimsenin kimseye "ŞUNUNLA BİNİLİR Mİ KARDEŞİM" diye atarlandığını görmedim, söylenen de kendi içinden söylenir veya en fazla "niye bindin abi bununla allah allah" der, sen de "hasta yav nabalım amk" deyip geçersin, en fazla küçük bi tartışma yaşanır yani kimse karga soktun diye seni metrobüsten indirecek değil. o metrobüse bin ve reyiz iyileşsin. yüksek ihtimalle hiç ama hiçbir şey olmayacak.

der meister ingilterede yaşıyor olabilir. hasta bir kargadan bahsediyoruz. sanki ben kargayım amk bana laf ediyor. metrobüste yaşlıya yer vermedi diye adam bıçaklıyolar bu memlekette, öyle kargaya laf edilince "hasta yav nabalım amk" diyen olursa adamın kıçından kan alırlar. siz bakmayın bu yıkıklara. boşu boşuna stres çekme ihtimaline girmeyin, help turkey size yardımcı olur.

abi hasta olsun, ne olacak? kedi sepetinin içindeymiş. on tane kedi sepeti büyüklüğünde yükle biniyor insanlar. türkiye medeni bir ülke değil tamam ama her şeyi de bu kadar abartmayın, duyan da her gün metrobüste adam bıçaklanıyor zannedecek. ben bir keresinde iki bavul ve bir çuvalla binmek zorunda kaldım, bıçaklamadıkları gibi yardım bile ettiler. niye bıçaklasınlar allah aşkına. birisi bir şey derse açıklarsın, böyle böyle hasta bu karga heal atmaya götürüyoruz diye, en fazla cık cık deyip dönerler arkalarını. karga taşıyo diye adam bıçaklayacak birisi ayağına bastın diye de bıçaklar yani kargalık bi durum yok ortada.

insanlığın genelinin korktuğu-sevmediği, batıl inançlara sebep olmuş bir hayvan ve "HASTA" durumda, ve Türkiye. bence sırf muhalefet olmak için atıp tutmaya hacet yok. ben binilmemesi taraftarıyım. iq ortalamamız tek haneli rakam zaten, kargayı yakarlar bile metrobüste dasufgsdf

merhaba, metrobüste en arka koltukta oturuyoruz. Kargada mikrobik bir durum yok bu arada. Zaten bir gece veterinerde kalmıştı. hlt1985'in tavsiyesini uygulayıp ince bir tül serdim. Kimse bir şey demedi. Herkese teşekkürler.

ben metrobuste yolculuk ederken, biri yanima gelse elindeki sepetle ve karga oldugunu gorsem en fazla vay aq karga besliyo adam diye dusunurum, in lan metrobusten, kardesim kargayla yolculuk etmek zorunda miyiz seklinde niye bir kavga cikarayim anlamadim. bunu ancak rahatsiz ruh hastalari yapar.

tearsofdevil ne konustugunu bilmiyor, bence bir sey olmaz ne olacak aga. karga yuzunden millet senle kavga edecek degil ya.

Hasta değil de kanadı kırıl vs. derseniz kargadan kendine hastalık çıkartacak tiplerle uğraşmamış olursunuz. Bir de tenha zamanları öneririm.

ben geçen hafta 2 tane minnoş yavru kedi taşıdım kedi taşıma kabında, hem de uzunçayır'dan beylikdüzü'ne kadar. -_-

hem de yol boyunca mikmiklediler ama ters bir olay yaşamadık kimseyle. aksiyone sevmek isteyen falan çok oldu. korkma yani bir şey olacağını sanmam.

soran olursa içeride turna var de. yare selam göndermiştim yolda hastalanmış, doktora götürüyorum dersin.
anadolu insanı turna deyince ilişmez. "tabii ya, durna" der, susar.
tam o anda öterse "ehe, üst solunum yolu enfeksiyonu tabii, ses filan gitmiş biraz" dersin.