Iron Maiden - 2 Minutes to Midnight www.youtube.com

bütün önerilere açığım dedin \m/

self control'suz 80'ler listesi eksik olur bence

www.youtube.com

Taylor Dayne de olsun orda.

tell it to my heart -- > www.youtube.com

I'll be your shelter --> www.youtube.com

sweet child of mine
(klişeden öldü)

yes-owner of a lonely heart
cheri cheri lady, you're my heart/soul, brother louie - modern talking
toto - hold the line

Another day in paradise
Boat on the river
Jeanne
Ice ice baby
Lambada

burn in hell - twisted sister
youth gone wild
quicksand jesus
i wanna be somebody - wasp
child in time

abba - the day before you came
starship - nothing gonna stop us now
starship - we built this city
survivor - burning heart
robert tepper - no easy way out
alphaville - forever young
bananarama - cruel summer
bananarama - venus
dead or alive - you spin me round
the jacksons - can you feel it
men at work - who can it be now?
cyndi Lauper- time after time
bonnie Tyler - total eclipse of the heart

Top Gun müziği- Take my breath away yoksa o 80'ler eksiktir ;)

www.youtube.com

Depeche mode - lie to me / strangelove / behind the wheel / never let me down again

Toto - Hold The Line denmiş, + on milyon yapıyorum.
A-ha - Take On Me
Journey - Don't Stop Believing ile Separate Ways
Alice Cooper - Poison
Phil Collins - Against All Odds
Bon Jovi - Livin' On A Prayer
Simply Red - Stars
Hall & Oates - Maneater
Billy Ocean - Caribbean Queen ile Suddenly
Michael Sembello - Maniac
Whitesnake - Is This Love
Cutting Cree - I Just Died In Your Arms
Culture Club - Karma Chamelion
Def Leppard - Love Bites
Duran Duran - Come Undone
Bir de Guns 'N Roses - Don't Cry

madonna - la isla bonita ilk ezberlediğim şarkıydı
falco - jeanny
modern talking - brother louie

MJ- Billie Jean, beat it, neredeyse bütün şarkıları
Madonna: La isla bonita
Eurythmics - Sweet dreams
kim söylüyordu hatırlayamadım ama footloose
Cyndi Lauper - Girls just want to have fun
Rocky'de çalan Eye of the tiger
Nena -99 Luftballons

kendini zorlamayı sevmiyor olabilirsin. ama zorlamayınca da bir şeyler elde edilmiyor.

Başlangıç her zaman en zoru ama sonrasında daha kolaylaşıyor işler. dolayısıyla gerekli motivasyonu sağlayıp sadece o adımı adıp sonrasında elde edeceğin kazanıma odaklanmanı tavsiye ederim.

yani tamam rutin istiyorsun ama neden? belki de ulaşmak isteyeceğin kazanımlar hakkında eksiksindir ? yani bir seni motive eden ve elde etmek isteyeceğin bir amaç uğruna bir rutin oluşturursan, bırakma anlarında kendi "nedenini" kendine hatırlatıp devam etmen daha kolay olabilir.

ayrıca kendini ödüllendirmeyi de deneyebilirsin.

sıkılıyorsunuzdur, odaklanamıyorsunuzdur.
Sizi çok zora sokan bir durum mu ona bakmak lazım.Yani her gün aynı saatte yemek yemek ne değiştirecek.
Bazı insanlar her gün düzenli çalışmak yerine, teslim öncesi 2-3 günde toparlayabilir işlerini.o süreç yaratıcılığı tetikliyordur hatta vs.

özel olarak size kazanım sağlayacak bir konuda rutin oluşturmak istiyorsanız hedefleri küçük tutarak başlamak lazım sanırım.Birçok kişisel gelişim kitabında da yazar ya, her gün 1 saat kitap okuyacağım demek yerine her gün 5 sayfa kitap okuyacağım demek işin gözünüzde büyümesine engel olur ve aslında her seferinde 5 sayfadan çok daha fazla okursunuz.
Başlamak en zor kısmı, başlangıç hedefiniz küçük olursa uygulamaya başlamak kolaylaşır.

uykum var, yoksa guzel soru...

bir defa, belli saatlerde yemek yemek anlamli bir hedef, bence degil.

duzenli calismaya gelince... ya duzensiz calisiyor ama deadline'lari karsilayabiliyorsak? bu durumda duzenli calismanin da sart oldugunu dusunemiyoruz.

rutin biraz buyudukce, zamanin daraldigini hissettikce oluyor; idare bizde hissedelim diye.

bence rutin'den ayni seyleri anlamiyoruz: bence rutin dusunmeden yaptigim seyler, mesela...

sizin icin ne?

Rutinin olması gerekiyor mu? Yani, rutinin yoktur ama hayatın yerli yerindedir; o zaman bir rutin arayışına gerek yok. En kolay olduğu için sporu örnek vereyim. Haftada 3-4 gün spor yapıyorsundur ama saatleri sana kalmıştır; illa akşamları belirli bir saatte olmak zorunda değilsindir. Her gününün programı birbirinden farklıdır; bir günün rutini diğer güne uymuyordur. İstediklerini yapıyorsan, rutine bindirmeye kasmanın anlamı yok. Beslenme konusunda bir sorunun olmadıkça, her gün aynı saatte yemek yemek için uğraşmak zorunda değilsin sonuçta.

Bunun dışında, bir sorun olduğu halde kendini düzene çekemiyorsan; sorun hayatında da olabilir, disipline yaklaşımında da. Örneğin, bir gün 8-18 çalışırken, öbür gün 12-23 çalışabiliyorum. Dolayısıyla, aynı saatte yatıp kalkmam mümkün olsa bile, günün kullanımı açısından verimli olmuyor. Erken kalktığım günde erken yatmaya uğraşıyorum, geç kalktığım günde geç yatmaya. Dolayısıyla, 'Ben her gün aynı saatte yemek yiyeceğim' dersem, istesem de yiyemem. Ya aşırı aç kalırım ya da birkaç saatlik uykudan sonra yemek için kalkmak zorunda kalırım.

Sıkılıyorsan ve bırakıyorsan, ya disipline gelemiyor olabilirsin ya da o disiplinin sonunda elde edeceğin şey buna değmeyen, çok büyük getirisi olmayan bir şey olabilir.

kira gelirleriyle veya faizle gecinen biri olarak goruyorum. yani 40 yasindan onceki en buyuk amacim calismayip ortalama bir gelirle yasamimi surdurmek.

kendimi göremiyorum.

baldur2 +1 = baldur3
:ppp

Belki ve umarım ölü olarak umarım mezarda.

mülteci kampında yemek sırasında kaynak yapanlarla tartışırken :)

şu an oldugum yerde.

Ben de görmüyorum.

10 sene çok büyük bir zaman. 10 sene önceki halime ne kişi olarak benziyorum, ne de 10 sene önce olacağımı düşündüğüm bir yerdeyim. Alanımda akademisyen olmak istiyorum ama kısmet.

günlük gidip geleceğim bir işim olmadan para geliri sağladığım, buna bağlı hiçbir şey yapmadan ya da ne istersem yapabileceğim bir hayat.

10 sene tabii ki çok uzun bir zaman ama umarım yurtdışına çıkmış olurum. hazırlığa yeni başladığımı ve yurtdışı için en büyük şansımın yüksek lisans olacağını düşünürsek, normal şartlarda bundan 5-6 sene sonra çıkmış olmam, 7-8 sene sonra da yüksek lisansı bitirmem gerekir. haliyle avrupa veya rusya'da düzenli bir gelirimin, oturmuş düzenimin olmasını ya da yapacak olursam doktoranın son demlerinde olmayı beklerim 10 sene sonra.

fiziksel ve mental olarak sağlığım yerinde olsun ve LÜTFEN türkiye'den daha iyi bir ülkede olayım. gerisi çok mühim değil. hallolur. ama buradan her istediğinde çıkıp gidemiyorsun işte. onu halletmem lazım.

babam işleri düzeltmiş, ben de işimi bırakıp onun yanına geçmişim meğersem. babasının holdinginde spor arabalarla gezip ne işe yaradığı belli olmayan berke olmak istiyorum.

404 not found

Hiç bi hayalim olmadi o yüzden bilemedim.

Anlatırdım ama hep bozulduğunu ve insanlara açıklama yaparak daha çok üzüldüğümü farkettikten sonra anlatmamaya başladım. Sadece sevgilimle paylaşıyorum

aile dışına hayır, çünkü rasyonel değiller ve küçük düşünüyorlar.

Asla, asla, asla. 2 hatalık vardı zamanında paylaştım. Saçma sapan, traji komik sebeplerle suya düştü. Içten içe düşündüğüm her hayal ise, örgü örer gibi yavaş yavaş işliyor.

*hayal

benzer durum benim de başıma çok geliyor, bildiğin hevesim de elimde patlıyor ya la :( o yüzden ben de çenemi tutup anlatmamaya çalışıyorum. hayır bilimsel kafalı bir insan olmasam "nazar deyiyi" dicem de...

Paylaşmıyorum kimseyle, yapabilirsem de yapamazsam da konunun tek muhatabı benim. Misal 8 senedir yüksek lisans tezime başlayamadım, artık bu konu hakkında kimseyle konuşmuyorum, ama bitirme hayalim tabii ki var.

cureforlove'ın dediğini diyecektim, sözlük girdirmedi. Ona ekleme yapayım.

Birine ya da birkaç kişiye bir hayalinizi anlattığınızda, daha doğrusu, ötesinde heyexanınızı paylaştığınızda, o hayale kavuştuğunuzda elde etmeniz gereken başarı hissinin bir benzerini yaşarmışsınız. Yani, o gazla anlatırken beyniniz "Başardım da, onu anlatıyorum. Başardığım için heyecanlı heyecanlı anlatıyorum" dermiş. Dolayısıyla, yalandan ve küçültülmüş bir baları hissi yaşarmışsınız anlatırken. Bu yüzden de, yeterince kişiye anlatırsanız, artık beyin iyiden iyiye başarıya ikna olduğu için daha fazla o şeyin peşinde koşmak istemezmiş, "Zaten başardım, daha ne koşayım" diye kendini salarmış.

Buraya kadarki zaten cureforlove'ın dediği, ekleyeceğim kısım şu: Hayal etmek de hayallerimize ulaşmamıza engel. Yani, o başarılı günleri hayal ettikçe aslında hak etmediğimiz, yalancı bir başarının zafer sarhoşluğunu yaşıyormuşuz; o yaşadığımız hayalin heyecanı değilmiş. Dolayısıyla, hayal edilmesi gereken başardığımız zaman ne olacağımız, nasıl olacağımız değil; nasıl başaracağımız kısmı imiş. Yani, diyelim ki bir şarkıcı olmayı hayal ediyorsunuz. Hayaliniz uluslararası bir star olmak. Başarılı halinizin hayali uzun sürmemeli, bir noktadan sonra beyin "Ben kendimin starı oldum zaten" deyip sallamıyoe. Hayakiniz gerçek etkisi yapıyor. Balarılı döbemlerin kısa kısa, bir iki ekran görüntüsü eşliğinde, atıyorum, şan eğitimi almanın hayalini kurmak gerekiyormuş. Hayalin öyle tatmin edecek kadar uzun tutulmaması, hayalden düşünce aşamasına geçilmesi gerekiyormuş. Daha doğrusu, hayal düşüncelerin ve planların Powerpoint sunumu gibi olmalıymış.

Bu yüzden paylasmiyorum. Baskalari sizin kafanizda olmadigi icin ya "Olmaz" Diyecekler ya da "Yapamazsin" Diyecekler. Bu yuzden anlatmak yerine hayata gecirmeye calisiyorum. Baskalarinin ne dedigi umrumda degil.

benden akıllı benden pozitif benden mantıklı kişilerle seve seve paylaşırım bana akıl verirler fikir verir yol gösterirler .
alay edecek küçümseyecek kimse ile konuşmam.

hayır çünkü insanlar eksik arıyor. hayal bu. bugün olmazsa yarın gerçekleşir. ya da 10 yıl sonra. ama insanlar bilirse sürekli şevkini kırmak isteyebilir. ya da gerçekleştirmek istemeyebilirsin. sonradan hevesin kaçar. millet noldu yapamadın mı falan diye kendini tatmin edebilir.

cureforlove ve aychovsky'a ek olarak.

www.hurriyet.com.tr

Ay ben yabıştırıyorum hemen! Zaten hayal, istek paylaştiğim bir elin parmak sayısını gecmez. Yok ya, iki el, iki el. 10 vardır. Içim de ne tutacağim ya, doldu taştı ıçim, yeter. Beynimin de bir sinyal verdığı yok, çatır çatır başardım.

Çok istediğim bir şeyse gerçekleşene kadar anlatmıyorum, hatta gerçekleştikten sonra belli bir süre bekliyorum garanti olsun diye.

İnsanların çok kıskanç ve haset içinde olduklarını düşünüyorum çünkü eskiden her söylediğim şeye nazer değdiriyorlardı.

Kesinlikle hayır.

hevesinin kırılmaması için paylaşma. Bunu sadece biz değil, tüm mentorlar diyor.

bu tür konularda gerçekçi davranıyorum sormadıkça bir şey söylemiyorum ama sorarlarsa da kendi fikirlerimi söylüyorum. Kötülemek yada gerçek dışı savunma yapmıyorum

söyledikleri doğru ise haklıdır, anlatır.

neden hoş değil?

doğruları söylemek kötülemek demek değil.

doğrusu türkiyenin çok övülecek bir yanı da yok.

Durduk yere gerçekleri çarpıtmak başka objektif olmak başka.

Övünülmeyecek şeyini öven olmaktan iyidir.

yo, aksine senin söylediğin şey bana şapşalca geliyor.

bknz: terörist.

ulkenin kotu olmasi var, berbat olmasi var.

"neden suriye'de savasa on ayak oldunuz", "neden o kadar gazeteci hapiste, fetocu diye onbinler hapiste, hukuk yok mu", "neden almanya'ya hollanda'ya nazi deyip duruyor rte" vb. onlarca soru sorunca gereken cevaplari veriyorsun.

keske ekonomik kriz falan olsa da kolay yerden gelse sorular.

Senin dusuncen cok sacma, yalan soylemiyorsa dogru olani yapiyordur, Turkiye artik yasanacak bir yer olmaktan cikma dogrultusunda ilerliyor, su an bile yasamayi tercih etmeyecegim bir lokasyon, her acidan fail, bunlari farkli bir millet vatandasi ile paylasmakta sakinca gormuyorum.

Sadece ulkesi hakkinda guzel yanlarini anlatan, kotu yanlari yokmus gibi lanse eden insan benim gozumde salaktir.

eğer uluslararası arkadaşlıklarınız varsa yurtdışına gitmeye de gerek yok bunun için. havadan sudan konuşurken "aa bu bizde böyle, sizde şöyle" muhabbeti olunca ülke zaten kendi kendini kötülemiş oluyor. biz sadece olanı aktarmış oluyoruz. bizim yapabileceğimiz bir şey yok. şu an ülke olarak pozitif durumda olduğumuz bir diyaloğa giremedim. çalışmalarım sürüyor :)

Ne yapalım, yabancılar "Ama duble yol var"ı yemiyor. Kötü yanından sorarlarsa kötü yanından, iyi yanından sorarlarsa iyi yanından anlatıyorum. Durduk yerde "Türkiye'de böyle yürünse tecavüz ederler" de demiyorum, "Oh, Gaziantep'in yemekleri olacaktı şimdi" de demiyorum. Ülke sırf kötü veya iyiden oluşmuyor. Ne denk gelirse o.

Gizli akp'li hezeyanları bunlar. İtiraf et kendine.

Onlar da az cok biliyorlar zaten. Birisi bana 15 temmuz anma törenini izledin mi diye sordu, düşün. Öyle fanus içinde değiliz.

ben dürüst olmaya çalışıyorum. özellikle kötülemem. ama diğer milletler de kötülüyor varsa kötü bir şey.

bu ülkeyi en çok ben eleştirsem de ben bu tiplerden hoşlanmıyorum açıkçası, hele şu youtube'da almanya'da yaşayan eleman var, market alışverişi yapmıştı bir ara; işi gücü almanya ile türkiye'yi karşılştırıp TR'ye laf sokmaktı, inanılmaz irite olmuştum, tamam türkiye kötü, almanya daha iyi ama bunu her anda dile getirmek bence eziklik.

onecelikle kavramlar uzerinde uzlasmak lazim

kotulemek nedir? "turk insani saygisiz" gibi genelleme iceren cumleler kotulemektir.

elestirmek nedir? "turkiyede insanlar siraya girmeyi bilmiyor, bu saygisizliktir" bu elestirmektir, bir konu uzerinden durum elestirisidir

yapici elestiri nedir? "turkiyede insanlar siraya girmeyi bilmiyor, bu saygisizliktir ve bu konuda kucuk yasta cocuklar egitilmeli, bir kultur olusturulmali"

insanlarin yapici elestirileri dikkate alinmaz ise, sadece elestirmeye baslarlar. onlar da dikkate alinmazsa kotuleyen insanlar cikacaktir. insanlar niye kotuler, ya kinleri nefretleri vardir. ya da elestirilerinden sonuc alamamislaridir. elestiren insanlarin, hele yapici elestiren insanlarin tek amaclari daha iyi turkiyedir. daha iyi turkiyeyi hayal etmese adamin umrunda olmaz ki, zaten yurt disinda yasiyor. ama diger taraftan kotuyen adamin aslinda kini vardir, bunun nedeni kendi kafasindaki irkci dusunce olabilir, ya da turkiyede kotu bir anisi vardir. bu durumdan da kendimize ders cikarmamamiz lazim, insanlar turkiyeden kotu anilarla ayrilmasin , hep guzelliklerini hatirlasin diye.

Dizi izleyip sagliksiz seyler yemek

Kahve yapip ders calismak

bütün gün evde oturup maç izleyip bahis yapmak.
her zaman gittiğim meyhanede arkada bir masada oturup rakı içmek.

balık tutmak. bunu babamla da yapmak zevkli. ayaklarımı uzatım belgesel vb. izlemeyi de çok severim

Yemek yapmak hatta daha iyisi pasta tatlı yapıp saatlerce mutfağı birbirine katmak. Aşırı keyif alıyorum, bir de mutfağı arkamdan toplayacak biri olsa hep yaparım.

çarşı pazar avm gezmek
akşam yürüyüşe çıkmak
bi de kulaklıkta son ses saçma sapan müzikler dinlemek

Okul kütüphanesinde çok rahat bir koltuk var orada yayılıp kitap okumak

bisiklet sürmek. özellikle istanbul sınırları dışına çıkmak.

Uyumak

koşmak

Saatlerce makale okumak
Müzik dinlemek
Yemek yemek
Alışveriş yapmak
Kuaföre gitmek
Masaja gitmek

Abur cubur yemek. Başkalarıyla yaparken zevk alamıyorum

bisiklet ve sinema var bende

motosiklete binmek, yürümek, kamp kurmak, film/dizi vs.

Birçok aktiviteyi tek basima yaptigimdan dolayi, hepsini tek basima yapmaktan keyif aliyorum.

Yürümek, gezmek, müzik dinlemek, dizi/film izlemek, mümkünse bisiklete binmek, manzara izlemek. Bu tarz şeyleri tek başıma daha çok seviyorum.
Makale/dergi/kitap okumak

Sadece özet-giriş-sonuç bölümlerini okuyun. Anlamadığınız yerler için makalenin içine bakın.

valla bir kaç tane okuyunca zaten hızlanıyorsun baya. sonuç bölümleri yetiyor zaten çoğunlukla. 2 dakka da genel olarak göz gezdirirsin olur biter ..:)

Kabul ederdim muhtemelen.

hayir derdim.

Sapık olduğunu söyleyip kliniğe yatırırdım

kar-zarar oranına bakarak karar verirdim.

atla arabaya gidelim derdim. boyle bi insan oldugum icin evlenmek sacma geliyor

Soruyu okurken bile gerildim ya sen ne diyorsun?

Bunu sorduktan sonra kendisi benim için “bir yabancı” olur

"aman tanrım" dirdim, "bu da mı başıma gelecekti"... sonra feryat figan; "havar gomşular havaaar, benim bey gavat çıktı"... :(

Gavatlik yapmıyorum derdim.

Cinsel konularda bana uç gelen şeylerin başkasına normal gelmesini garip karşılamıyorum ya da sapıklık, gavatlık olarak görmüyorum. Cİnsel dünyanın sınırı yoktur bence ama ben swinger'lıkta rahat edemezdim. O yüzden bayağı bozulurdum.

ilişkiye göre değişir. open relationship ise bu konuda ortak karar alınmış ise baştan sorun teşkil eden bir teklif değil.

ha değil ise gayet standart bir ilişki içinde birden böyle bir teklifle gelse hoş olmazdı. bozulurdum.

beni gavat yerine koymasına veya onun sapık olmasına bağlamazdım bu arada.

ayrılırım

yargılamazdım ama bana göre olmadıgından, uyum saglayamayacagımdan ayrılmamızı önerirdim. bu onun için çok merak ettiği, heyecan uyandırıcı, onu tahrik eden vs birşeyse ayrılmamızı önerirdim. yalnızca öylesine bir meraksa bunu unutmasını söylerdim.

süreç normal mi?
-evet normal.

çok normal hissettiklerin. merak etme şuan işe girdiğin yer de hem henüz 1.5 senelil iş geçmişin olduğunun hem de ordaki ilk günlerin olduğunun farkındalar. haliyle olabildiğince (mantıklı) sorular sorarak işi kapmaya çalışabilirsin. hem insanlarla kaynaşırsın, hem de birine bir şey öğretme duygusunu herkes sever iş ortamında, onlara bu fırsatı sunmuş olursun. hem de işe adaptasyonun artar. emim ol ilk iki aydan sonra çok daha rahatlayacaksın. ilk işini düşün aynen öyle. 5-6 seneye yaklaşmadıkça kimse hemen işe girişmeni beklemez zaten.

İşinde kendine konfor alanı oluşturmuş, kıdem almış kişiler mutsuz olsa bile, idealleri doğrultusunda ilerlemese bile başka bir sektöre, firmaya geçmezler çünkü buna cesaret edemezler.

Sen etmişssin. Bu yaşadığın normal süreci atlatıp mutlu olacağın sektörde yükselmeye bak.

O kadar normal bir süreç ki bu, şu an her şey yolunda gitse, her şeyi anlasan, her ortama cıva gibi girip çıksan anormal olurdu.

Öncelikle karar süper bir karar olmuş, konfor alanından çıkmayı göze almak her yiğidin harcı değil. Sadece şu kararı verip uygulamak bile başlı başına başarının ta kendisi.

Verdiğimiz kararların, özellikle radikal olanların, meyvesini elde edene kadar belirli bir zaman geçiyor. Radikal karar alan herkesin düzeni oturana kadar bir her şeyin kötü gitme hikayesi, bir 'Alışamıyorum / ne yapacağım' süresi vardır. Üstelik daha iki hafta olmuş, daha verdiğiniz kararın gerçekleştiğini yeni yeni anlamışsınızdır ve bir 'Ne halt ettim ben' düşüncesi, bir soğuk duş etkisi yeni gelmiştir. Panik normal.

Yalnız, şu anksiyete işi biraz sıkıntılı. Anksiyeteden çalışamıyormuşsunuz. Geçenlerde bir çalışma okudum (geçenlerde dediğim 5 ay oluyor), Alzheimer için en önemli savaşın konfor alanından çıkmak olduğunu söylüyordu ama öyle 'Eve giderken başka yollardan gidin' gibi değil; 'Öyle çok acısın ki, kendinize gelemeyin', 'Ortalıkta dımdızlak kalacak kadar' gibi. Beyni canlı tutmanın en iyi yolunun canını yakacak kadar konfor alanından çıkmak olduğunu söylüyordu. Şimdi, 'E hani beynim çalışacaktı; benimki panikten, üzüntüden, kaygıdan tutuldu' diyorsunuzdur.

Bol bol nefes egzersizi yapın işe gitmeden önce, kasları sıkıp gevşetin falan. Bu ara fiziksel aktiviteyi arttırın. Unutmayın ki maraton koşuyorsunuz; işe yüklenin ama birdenbire her şeyi öğrenmeyi beklemeyin. Kendinizi boğup saçı başı dağıtmayın. Bunaldıkça kendinizi telkin edin, daha sonra sakin sakin, usul usul çalışmaya dönün. Bu yaşadıklarınız çok çok çok normal. Hissettikleriniz çok çok normal. Başarılı olacaksınız bunda da günü gelince. Kötü hissettiğinizde hislerinizi yazın, kağıda dökün. Kendiniz gibi başkaları varsa onlarla konuşun.

Bence bunu soran insanın takıntısı yüksek. Daha ne yapsın diye düşünmüyorum, gayet samimi, makyajın 50 adımı var 47’sini atlamış. Asıl daha napsın.

Ayrıca makyaj yapmamakla övünmek de çok saçma, ben de makyaj yapmıyorum günlük olarak fakat hemcinslerimin makyaj yapmamakla bu kadar övünmesini aklım almıyor. Bu övünenler yüzünden bu kadınlar da böyle söylemlerde bulunuyor işte. Eğer samimiyetsiz buluyorsanız sebebi o kadınlar, onlara kızın.

Samimi buluyorum. Çünkü çok makyaj diye bir şey var gerçekten. Kıyaslama söz konusu, genelde katman katman ciltte farklı bir coğrafya oluşturan kesim.

Samimi olmayan bi tarafı yok. Kapsamlı makyaj, kapatıcıların, kontürlerin, fondötenlerin olduğu cilt makyajına dayanır. Bi kalem bi rimel gerçekten de bişey sayılmaz bunların yanında.

Yine bir kadin tarafindan reddedilip buraya aglamaya tum kadinlari kotulemeye geliyorsunuz.

Biz onları öyle de seviyoruz.

farkındalıkları düşük evet. asdfasdfasdfd

Kesinlikle. Tabii ki çok samimi buluyorum. No makeup makeup yapıyor dışarıdaki birçok kız, birçok kişi hiç makyaj yapmamış sanıyor. Ondan çok daha az makyaj yapan, bir kalem-ruj-rimel kullananı daha fazla yapmış sanıyorlar. No makeup makeup kızını ertesi sabah görseniz tabımazsınız ama diğerinin az çok nasıl olduğunu bilirsiniz. Kalem, ruj ve rimel dediğin şey tam bir makyajın son beş dakikası.

Kafayı takmadığıniz bı bu kalmıştı, hah şimdi rahat edersiniz.

Bunun fontodeni var, kapaticisi var, farı var, allığı var. Varoğlu var. Evet sadece rimel eyeliner tabi ki az makyaj oluyor.

Bi ruj bi kalem bi rimel bence makyaj yapmamak değil çok az makyaj yapmak.

Bunun kapatıcısı sabitleyicisi allığı fondöteni bronzerı aydınlatıcısı dudak kalemi farı kaş kalemi daha bir ton şeyi var. O yüzden tbaikide az bi makyaj var ama yok denecek az bu kadar şeyi sürdüğünde işte asıl o zaman çok makyaj yapmış oluyorsun

gerçekten makyaj yapmayan biri olarak; “makyaj yapmıyorum, sadece bi kalem sürerim” diyeni bile samimi bulmuyorum. o makyaj yapmıyorsa o zaman ben ne yapıyorum? hem niye utanıyor ki söylemekten. o kalem bir makyaj malzemesi ve onu yüzüne sürdüğünde makyaj yapmış oluyorsun işte :D

illa her cümleninaltında bir şey aramak yersiz. konusu gelmiş biri bir şey sormuş ki söylüyor kız. yüz elli tane makyaj malzemesi çıkmış kız bi kalem bir rimel sürüyomuş işte doğru söylüyor çok makyaj yapmıyor. bununla övünüp övünmediğini de bilmiyoruz.

çok ya da az makyaj diye bir şey yoktur, makyaj ya vardır ya da yoktur. ya sürersin ya sürmezsin.
sen "bi rimel bi kalem bi ruj" sürüyorsan, yüzünde bir bütünlük sağlamana yetiyordur, havanı değiştirecek kadarını 3 ürünle yakalamışsındır ve azdan çoktan bağımsız makyaj yapıyorsundur.
az makyaj yapmanın da, bunu söylemenin de bir getirisi/götürüsü yoktur.

işte insanlara kendinden bahsedecek malzeme lazım, kimi makyajını kimi eşofmanının fermuarını bahis konusu yapar, he diyip geçmek lazım.

İltifat gayretinde olan bir erkeğe ancak makyajla böyle olduğumu söyledim. (İltifat almayı pek beceremem) Kalem ve rimel kullanırım genelde. O makyaj sayılmaz ki, dedi bilirkişi gibi. Makyajdan ne anladığına bağlı. Bence makyaj makyajdır. Başkasına göre de üfürük bir boyama olabilir.

Bunlara ekstra far sürüyorum çok makyaj mı yapmış oluyorum allah aşkına :)

Gittiğim salonda genel ihtiyaçvar var. O nedenle sadece kendimi götürüyorum.

Çıplak dolaşmıyorum, hatta uyarı bile var "nü dolaşmayın" diye..

Lif götürmüyorum.
Havlu, saç havlusu, terlik ve şampuan götürüyorum sadece. Bunlar kullandıktan sonra ıslandığı için torbada alıyorum yanıma.
Dekatlonun şu ince havlularından kullandığımdan çok yer kaplamıyor, tavsiye ederim.

Yedek çamaşır götürüyorum. Dikret gittiğimde terleyen çamaşırlarımı çıkarıp torbaya, torbayı da çantaya atıyorum. Duştan çıkınca da yenileri giyip eve gidiyorum. Temizlik ürünü olarak şampuan sadece. Çünkü maksat terin vücuttan gitmesi. Detaylı banyoyu evde yaparım.

kismisolungac duş kabininde mi çıkarıyorsun?

havlu saç havlusu bir de spor havlsu, 3 havlu mu?

himmet dayı nerde çıkarıyosrun soyunma odasında mı?

Aynen 3 havlu, duş alma kısmında çıkartıyorum.
Himmet dayının da dediği gibi amaç ter gitsin, keselenmeye gerek yok yani :)

şampuan, havlu, boxer.

spordan sonra üstümü çıkarıyorum, boxerla duşa giriyorum. boxerı orda çıkarıyorum. yanıma temiz boxerı da almış oluyorum. duş bitince, duşakabin içinde kurulanıyorum mümkün olduğunca, temiz boxerı da orda giyiyorum. sonra dışarı çıkıp kalan işleri orda hallediyorum.

Ben sadece üst tabakayı çıkarıyorum. Yani tişört ve altımda ne varsa onu. Duşa öyle gidiyorum. Su geçirmeyen torba içinde de duştan sonra giyeceğim iç çamaşırı oluyor. Duştan sonra giyinip havluya sarınıp öyle çıkıyorum. Üstümü dolabın orada giyiniyorum. Ama ilk gittiğimde normal kıyafetten spor kıyafete geçişi tamamen soyunmam gerektiği için kabinde yapıyorum. Sanırım daha karışık anlatamazdım. :/
Yanımda giysiden başka bir şey götürmüyorum. Havlu, şampuan vs duş kabinlerinde var. Çıplak gezmiyorum, gezeni de hiç anlamıyorum. Millet kremini sürüyor, arkadaşıyla sohbet ediyor, telefonda konuşuyor falan. Çok saçma geliyor bana.

Salon yan sokakta olduğu için evimde alıyorum. Uzak salona giderken de evimde alıyordum gerçi. Hiç işim olmaz salonda mantar falan kaparım kesin pis heriflerden.

Üç havlu ve peştemal ile gidiyorum. Spor havlusu, saç havlusu ve banyo havlusu. Peştemal ile duşa gidiyorum, havlu ile sarınıp dönüyorum. Seyahat boyu şampuan ve sabun/duş jeli götürüyorum duş kısmına. Gerçi duş jeli yapılık geldiği için sabunu daha çok götürüyorum poşet içinde. Lif pek götürmüyorum. Terlik, saç havlusu da gerekiyor. Yedek çamaşır ve çorap götrüyorum. Kirliler ve ıslaklarınayrı poşetlere koyuyorum, eve gider gitmez onları açıyorum. Bunun dışında matara ile su ve müzik dinleyecek bir şeyler de götüryoeum.

Dior nude air - dünyanın en güzel fondötenlerinden birisi ama 220 tl. Ayrıca cildini hiç yormadan tıkamadan çok güzel gösteriyor +++ bakım da yapıyor, spf'li olduğu için güneşe karşı da koruması var. Nadiren değil de sürekli kullanmak istersen tavsiye ederim.

www.suslusozluk.com

Nadir kullanım için loreal infallible veya nyx total control drop iyidir.

revlon colorstay benim hayatımın fondöteni ve indirimde 20 tl gibi bir şeye almıştım. asla maske gibi durmuyor bütünleşiyor. çok kapatıcı da değil galiba, bende sivilce çıkmıyor o yüzden onu bilemiyorum ama birkaç sivilce izim ve pütürlerim var onları gayet güzel kapıyor bana yetiyor. mutlaka dene bence^^

Ara sıra kullanmak için L'oeral'in True Match'inin küçük olanları güzel. Minik şişe zaten, her gün kullanınca çabuk biter. Kapatıcılığı orta. Bb krem'den az daha kapatıcı, Too faced gibi ağır fondötenlere göre çok daha hafif. Hemen çıkmıyor nemlendirici gibi.
i5.walmartimages.com

Edit: Revlon'un fondötenini kullanmadım hiç ama başka ürünlerini kullandım. Kalite süper. Markaya kefil olurum.

cilt tipin nasıl? yağlı/kuru/karma? seçeceğin fondöten bunlara göre değişir. mat bitiş mi istiyorsun ya da ışıltı mı hiç belirtmemişsin. mesela yukarda arkadaş true match önermiş ama cildin kuruysa o gitmez bence mat bitişli çünkü kurabiye gibi olursun, ben öyle oldum en azından. aynı markanın lumi magique fondöteni bence daha güzel, sağlıklı bir ışıltı veriyor yüze, kuru ciltlilere çok uygun. senin yerinde olsam 250 lirayı basar bir ysl touche eclat alırdım mükemmel bir fondöten.

Kuru ciltli değilim. Karma ciltliyim. Mat ya da da ışıltılı bitiş olması çok önemli değil açıkçası. İkisini de kullanabilirim.

Duyurumda belirtmistim aslinda; yılda 10-15 kere kullanacağım şey için 250 lira vermem.

Renkli güneş kremlerinden mi kullansan acaba? Sivilce kapatmıyor ama ufaktan renk eşitliyor. Üzerine de allık sürersin. Ben solante acnes tinted kullanıyorum 120 tl.

Loreal true match de çok güzel.

Aaa la roche un renkli nemlendiricisi var. Benim cildime koyu geldi ama çok güzel.

iddia ediyorum, lr fondotenden memnun kalmazsan bana ver:)))
48 mı neydi muhteşem dior mior halt etmiş

Ben kupkuru ciltliyim. True Match'i bol bol nemlendirici üzerine sürüyorum, iyi duruyor. Tek başına sürmüyorum.

@jazzabel Koyu renkli fondöteni elinde nemlendirici ile karıştırıp sürünce rengi açılıyor biraz, renk yoğunluğunu azaltıyor. Fondöten elinde kalmışsa bu şekilde değerlenir belki.

gururlu bir insanım fakat bununla gurur duymuyorum.

o duruma düşmeden buradan söylemesi kolay ama af dilemem.

hayır. dilerim.

dilemem

Evet. Özür dilenecek kalitede biriyse özür dilerim hakaret ya da küfür ettiğim için ama özür dilenmeyecek biriyse ceza almayı tercih ederim. Af dilemek biraz iddialı bir ifade. Ne olur beni affet falan demem kimseye kolay kolay.

adamin tutumuna bagli. bi laf vardir ya g.te e g.t denir diye... hakaretin tam olarak oturdugu birisiyse ve ceza da cok yuksek bir melba degilse lafimi geri almam.

adam gercekten malsa ismail abi gibi yapar he he der lafimi geri cekerim.
pbs.twimg.com

Evet.
Hayır.

Evet gururlu olduğumu düşünüyorum, ama ceza almamak için af dilerim yani "özür dilerim" demekse olay derim, bunu söyleyince gururumdan bir şey eksilmez.

Af dilemem.İnatçı ve baya gururluyum.

Gurursuzum, çok gurursuzum.

Genelde haklı da olsam, haksız da olsam özür dilerim zaten. Haklıysam, karşıdan da özür beklerim tabii ama %100 haklı olduğuma inanmam hiç, "Özürlük bir durum varsa, %100'ü tek bir kişinin suçu olamaz" dye düşünürüm ve %1'lik payım olsa da özür dileyiveririm genelde. Aynı şekilde, karşı taraf haklıysa onun da %100 haklı oldupunu düşünmem. Özür dilemem ya da affetmem hemen aynı ana döneceğiz, eskisi gibi güveneceğiz, şen şakrak olacağız veya olanlaeı unutacağız demek değildir. Sadece "Bu yük sadece senin yükün değil" mesajını verip rahatlatmak isterim. İki günlük dünya inatlaşmak için çok kısa bence. "Beşer şaşar" ve "Her şey insan için" atasözleri görüş olarak bana en yakın atasözlerinden. Gurursuzlukla onursuzluk arası çizgi aşılmadıkça benim için sorun yok.

Anlattığınız durumda, iş ne kadar uzarsa özür dilemek de o kadar zorlaşıyor. Genelde bu kadar bekletmem zorlaşmasın ve iletişim yolları kapanmasın diye ilk adımı atarım çoğunlukla ya da ilk adımı atabilecek kadar sakinleşmeyi beklerim en fazla. Anlattığınız durumda ceza almamak için özür dilerim sadece.

gururdan ve inattan orta yerimden çatlayabilecek bir insanım. haklıyken özür mözür dilemem.

Sıfatsız, sadelik sevilmek istiyorum. Mümkün mü?

Beni hep çok tatlı diye seviyorlar ama ben yakışıklı olarak sevilmek isterdim. Eli yüzü düzgün bir insanım ama yakışıklılık da başka bir şey. Bugün yakışıklı bir arkadaşıma kızın teki bağıra bağıra laf attı ya. İnanılmaz bir şey yakışıklı olmak.

24, E.

ne kadar şiddetten ve kaostan beslenen bir erkek şeklinde.

vurmalı, kırmalı, ısırmalı, kakmalı.

Sadece sevilsem yeter. Sıfata gerek yok.

"Shekh Ma Shieraki Anni ("My Sun and Stars" in Dothraki)"

Sevgili/eş meş beni 'hepsi bir arada', bulsun isterim. Olabilir miyim kısmı kişiden kişiye çoooook değişir, o ayrı ama genel olarak 'Aradığım 10 şeyin en az 9'u bu paket kapsamında' dese ne güzel olur.

i0.kym-cdn.com
bu benim için yeter;)

Çok yakınsa şeyimle (zeka, anlayış, tatlılık, güzellik vs.)

23,kadın

"yüzüme nefretle bakmayın yeter"

Hem çok güzel şeyler vardı, hem "O neydi gız"lar vardı. Özetle, acısıyla tatlısıyla cici cici yaşamış bulundum. Güzeline de, iyisine de geri dönmek istemiyorum; tekrar aynı şeylerden geçmek gereksiz geliyor. Önüme bakıyorum.

güzeldi ya, özlüyorum ben. ha çok daha dolu ve güzel yaşayabilir miydim, evet. baktığın zaman büyük bi şey mi başardım, süper şeyler mi yaşadım? yoo. güneşli bi ilkbahar günü okul çıkışı kızlı erkekli bi grup olarak İDDAA BAYİİNE gidip yarım saat boyunca çay içerek norveç ligini tartışmıştık mesela jasfhasfjak. millet segs yapar, dünyayı dolaşır, çılgın partilere gider... benim ortamım buydu. ama olsun, kızlıydı. çok mu spektaküler bi şey? değil. ama o gün aklıma kazındı resmen. ergenliğime dair en güzel anılardan biri oldu. özel değildi, önemli değildi ama güzeldi işte. sanırım önemli olan da bu. lise 2'ye geri döneceksin deseler bir saniye bile düşünmeden ÇEKETimi alır ve ışınlanma pozisyonuna geçerdim.

ondan öncesi de kötü sayılmazdı, şükür öyle travmatik ya da acı bi deneyim yaşamadım ama lise 15-19 yaş arası en güzeliydi, çocukluğuma dönmek istemem mesela.

geçmişi özleyen insan şu an istediği ya da hayal ettiği yerde olmayan insandır.

gun gectikce daha boka sardigindan bana ogrencilik yillarimi verin amk

İkisini de diyorum. O yüzden şu anla daha çok ilgilenmeye çalışıyorum.

Zamanımı çok fazla boşa harcadığımı düşünüyorum, dolayısı ile güzel olduğunu söyleyemem.

Üniversite dönemim çok güzeldi. Üniversite dışında çöp.

"keşke..." diyorum. çok diyorum hem de.

sigara rahatlatıyor mu peki?

Sigara yakıldı pencere açıldı rahatlanıldı.. the office 8x9 açıldı kafa dağıtıldı.

Kötüyüm ama birisi var aga açıyorum fotoğraflarını çok güzel gülümsüyor O bana iyi geliyor. Az önce yine açtım baktım iyi geldi.

Ailem yurt dışına çıktı dün, haber alamıyorum. Umarım keyifleri yerindedir. Haftaya İstanbul'a taşınacağım iş sebebiyle. Ailemin yanından ilk ayrılışım olacak. Endişeliyim. Doğru yapıp yapmadığımı bilmiyorum. İşyerini sevdim aslında ama biraz daha beklesem beni çok daha mutlu edecek bir yer bulur muydum bilmiyorum. Bunun dışında yakında ABD'ye yerleşecek advisor'ım Türkiye'deki işlerini askıya alıp tezimle ilgilenmediği için bir sene uzatma ihtimalim var master'ı. Kariyerimde nasıl bir etkisi olur tez savunmasını önümüzdeki yaz yapmak zorunda kalırsam bilmiyorum. İçimde istek de kalmadı tezi tamamlayacak. Kısacası kötüyüm.

@jack of hearts... her şey çok güzel göründü bana oysa. ki bence öyle de :)

birkac saattir kalp ritmimi belli araliklarla cok kuvvetli hisettigim icin biraz tedirginim, gun icinde kahveyi cok tuketmis olabilirim diye dusundum. onun disinda poncik gibiyim.

Üşüttüm. Burun fırıl fırıl, tam olarak şu adam gibi bir surat ifadesi/gözler ve burnumda tuvalet kağıtları ileyim. Burun kenarları kırmızı. "Uzayda olsam burnun akmazdı" diye planlar yapıyorum. Sırtımda havlu var. Tam nane/limon havasındayım.
c3.thejournal.ie
Bir yandan çalışıyorum.

günde 13 saat mesai. ayakta... su, çay, sigara içmek bile zor. aldığın da üç kuruş.

borçlar, borçlar...

hala rahatsız eden, akıldan çıkmayan eski sevgili mevzuları...

kötü, kibarca.

canavar

Cevaplarını bilmediğim sorularım var kendime, sanırım ben deliyim.

Sikintili bir bekleyis icerisindeyim

çok iyiyim, 23 yaş bunalımını hızlı atlattım her şey tıkırında, yoluna koydum hayatı gidiyor öyle.

genel olarak iyi sayilirim... okula basladim, yasadigim yeri seviyorum, arkadas falan da edindim sayilir. maddi problemler ve onu cok ozlemem disinda bir sorun yok gibi, bunlar da zaten cozulmeyecek meseleler degil. bes senenin ardindan yine dolu dolu yasadigimi hissediyorum diyebilirim. iyi geldi. yine de neyden kaynaklandigini bilmedigim bir bosluk var tabii, huzunluyum biraz. kesin onu ozluyorum diyedir. geciyor diyorlar ama, bakalim.

Çok yorgunum ve boynum tutulmuş.
Kendimi pek iyi hissetmiyorum.

eh

hem deyimsel hem gerçek anlamıyla "I'd rather be in Philadelphia" demek istiyorum.

uykusuzum ve önümüzdeki 12 saat bilgisayara bakmak zorundayım.

Fena hallerdeyim. Bir iki yabıştırsam kendime gelirim. Böyle yeri göğü inleten cinsten.

dün test yaptım hamile olmadığımı öğrendim . pek keyfim yok o yüzden

biraz uykusuzluk dışında gayet iyiyim ya. hafta güzel geçiyor, bakalım.

Hastayim.

Bir dersin toplantısına geldim. Sınıf mankenlik ajansı gibi. Mutluyum niyeyse.

grip olmamak için direniyorum, onun dışında uzun zamandır ilk defa gerçekten çalışmalarıma yoğunlaşabildiğim için mutluyum.

Oilatum bebek şampuanı. Hem vücut hem saç için kullanılıyor. Özellikle kuru ciltler için tavsiye edebilirim.

Doa kozmetik kullanmıştım bi ara ama bende kaşıntı ve kepek yaptı, bıraktım.

raen. çok memnun kalmıştım.

ayrica lila kutu sitesindeki markalara da bakın.

Novocrin serisi.
Örneğin, sülfür olanı kepeğe iyi geliyor.

Ben baya dir prozinc kullanıyorum

ben düzenli aralıklarla temizlik yapıyorum tam aksine. bu baharda tüm kışlıklarımı dehleyeceğim mesela. iyi oluyor.

Satip yenisini almak istiflemek olmuyor ki?

Çok pis istifliyorum. Ben de kurtulmaya çalışıyorum yavaş yavaş elimdekileri dağıtıyorum.

Ölücüleri onaylamıyorum ama kalem ve ruj istiflemişim. Onun dışında talın yaşamaya çalışıyorum ama istiflemesem de zorlanıyorum.

istifleme değil de stoklama yaparım, her zamamn aldığım/alacağım bir ürünü donanım haber ölücüsü gibi ucuza bulunca bayağı fazladan alırım, istifçilğin aksine kullanmadığım /kullanmayacağım eşyaları atarım ya da bağışlarım.
Less is more :)

Hayır istiflemekten nefret ederim. Hatta şöyle olur bende bir şey çok işime yarayacaksa sahiplenirim. Azcık pişmanlik duyduğum bir esyayi hemen baskasina veririm. Ama bu aralar corap ve sicak tutacak giysiler istiflesem iyi ederim diye de dusunuyorum.

yemin ediyorum eksi butonunu aradım sorunu okurken :)

normalde saygı duyulması bir şey ama ben duyamıyorum arkadaş dh ölücüleri ve benzerlerine :) üzgünüm.

Hiç istiflemiyorum. Hatta akbile bile 10₺ atıyorum halbuki 50₺ at bitene kadar kullan dimi :)

Öğrencilik hayatının verdiği sonsuz fakirlikten olabilir :)

Biraz istiflemek zengin işi bence bir parfümün en az 70₺ olduğunu düşünürsek o da en iyi ihtimal yani 12 adet parfüm alsam aylarca aç kalırım şahsen.

Hayır. Size özel bir manyaklık değil, epey yaygın bir durum. Eşyayla kurduğunuz bağa bilinçaltında gerçek olmayan anlamlar yüklüyorsunuz gibi görünüyor. Memnun olduğunuz bir ürünün sadece evde tükenmesi bile kaybetme korkusunu tetikleyebiliyor.

Ruja bagli.

Likitse kalmiyor genelde.

Kalıyor.

Cok tesekkurler.

Max Factor'ün şuyu ise kalmıyor.
d3d71ba2asa5oz.cloudfront.net

Diğerlerinde kalıyor.

Hatırlıyorum, hatta bir noktadan sonra rüzgar da devreye giriyordu ve rüzgarda yanlışlıkla kendimizi vuruyorduk.

Android şöyle bir oyun çıkarmış, ona çok benziyordu.
lh5.ggpht.com

Bulursam güncelleyim.

Edit: Tank Wars imiş. Şurada benim oynadığımın hafif değişiği var.
www.wiredarcade.com

Vay be efsaneydi bu oyun ilk okukda falan oynardik toplu mouse zamani, kraloyun.com turu sitelerde vardi sanirsam

kral oyun'da vardı sanki böyle bir şey. ismi tanks.

www.kraloyun.com

Şebnem Ferah - Bugün?
www.youtube.com

İdil Üner - Güneşim?
www.youtube.com

Google'da "gel güneşim ol ısıt" diye aratınca çıkıyor?

www.youtube.com

yazdıklarınız değil malesef

www.youtube.com

bu çıkarsa helal olsun derim.. :)

Sözlük yönetimi zahmet edip kaç artı kaç eksi oy alındığını göstermediği hatta kişilerin bile girdiği entrylere artı alıp almadığını bilmediği için fav butonu mecburen like butonu işlevi görüyor. Ben de beğendiğim bir entryi favlıyorum, hiç artı eksi oy kullanmış sayılmam belki birkaç tane, çünkü insanın oylama yapası gelmiyor o tırnak gibi sıkıcı ve göstergesiz butonlarla.

artı eksi oyun işlevi kalmadı. en kötülenenler yok debe yok ne var lan it. *

ben sonra okurum falan diye uzun entryleri favlıyorum. iyi emek verilmiş paylaşılmış listeleri falan.

Ben oyluyorum; favorilediklerimi daha sonra dönüp okuyorum. Zaten arada bir de favori listesini güncelleyip temizliyorum ara ara. Genelde uzun olanlar favoride oluyor. Böyle 'Varım diyor', 'Anan zaa' gibi şeyleri hayatta favorilemiyorum. Belki en fazla birine göndereceksem, kaybolmasın diye kısa bir süre olur. O da 10 dakikayı geçmez muhtemelen. Hatta, böyle entry'leri katma değeri olmayan çöp entry'ler olarak görüyorum ve görmemek için elimden geleni yapıyorum. Birinin laf sokması benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Argümansız, fikir tartışmasız laf sokmaları çöpten sayıyorum; görüşü ya da konusu fark etmiyor.

Almıyorum. Ben de sonra okurum veya ulaşırım dediklerimi alıyorum.
Badilere duyurma, en çok favlananlarda çıksın diye de favlıyorlar olabilir.
Ben de anlam veremiyorum.

fav'lamayı sadece sonradan dönüp okumak istediğim ya da referans niteliğindeki entryler için kullanıyorum. diğer türlü beğeni göstergesi olarak yukarı/aşağı oylamayı tercih ediyorum. dolayısıyla bu türlü entryleri fav'ladığım olmadı.

bunları fav'layanların, o entryi yüceltmek için değil de, yazanı esprili bulmaları gibi sebeplerle sonra diğer entrylerine bakmak için fav olayını kullandıklarını düşünüyorum.

Çok saçma buluyorum bu tarz entrileri favlamayı. Oylamayı sık sık yapıyorum. En son on yıl entri girmiş bir yazarın entrilerini bile oyluyorum. Debe vs olması önemli değil benim için. Beğeniyorum artılıyorum.

Aychovsky +1 bunları favorileyenlere iyi gözle bakmam.

bu gene formata uygun ona şükür

- + nın nasıl işlevi kalmadı? yazdığım bir entry sonrası ertesi gün karma puanım 50 puan değişmişti.

Burak yeter - tuesday olabilir mi?

bu soru geçen de sorulmuştu. soran siz değilseniz arama kısmından bir aratın bence.

Geçen soran arkadaş şunu sormuştu sizinki de bu olabilir

m.youtube.com

Geçen ben de "monday " geçen parça sormuştum , mevsimler tutturmuştu

Craig David - 7 Days?

İkisi de olur, conscious da olur.

Sensitive'dir. I am sensitive to the social issues mesela.
Conscious kullanamazsın bilinç arz eder, farklı bir anlamı var.
Ayrıca contribute to society şeklinde bir kalıp da vardır konuya yakın olarak.

Kelimenin tam anlamını karşılayan kelime conscientious. Bunun dışında ikisi de olmaz ama belki başka kelimeler olur.

Örneğin: "My job is to train young people to be conscientious about social injustice and what they can do about it". Bu arada, bu bir adamın gerçekten işi.

Sensitive genelde 'Toplumsal olaylarla ilgileniyor' anlamında değil de, daha çok 'Toplumsal olaylara karşı çok hassas' gibi bir anlamda kullanılıyor. Toplumsal olaylar açısından insan değil, konu sensitive olur genellikle. Aktivistler ya da bir konu karşısında taraf olanlar sensitive değildir ama bir konu aktivistlerinin tepkisine neden oluyorsa sensitive'dir. Örneğin, vergilerin arttırılması 'sensitive' bir konudur ama buna karşı çıkan ya da bununla ilgilenen kişiler sensitive değildir. İnsan da sensitive olabilir. 'He is sensitive about bla bla' dersek, 'Bu konuda kılı kırk yaran bir kişidir' anlamına gelir. Örneğin, 'I am sensitive about my work' dersek; 'İş yaparken, düzgünl iş çıkarmak için özenle uğraşır; özen gösterir' anlamına gelir; 'My boss is sensitive about my work' dersek, 'Patronum, benden çok düzgün ve özenli iş bekler. İşimdeki en ufak pürüzü görür ve mızmızlanır' anlamına gelir.

Responsive duyarlılığı değil, doğrudan tepki vermeyi belirtir. Etkiye tepki anlamını taşır responsive. Örneğin, gaza basınca şaha kalkan, frene basınca zınk diye duran bir araba responsive'dir. Responsive bir insan da anında tepki veren bir kişidir. Toplumsal olaya responsive olan kişi, konuyla ilgili bir şey olduğunda, neredeyse refleks gibi tepki veren kişidir. Örneğin, dizine çekiçle vurulduğunda ayağının tepik atması responsive olmaktır. İnsanın toplumsal konuda responsive olması, vergi zammı haberini duyunca refleks gibi, düşünmeden konuyla ilgili tepkiyi vermesi anlamına gelir. 'Responsive insan en çok şu şekilde kullanılır. Hemen savunmaya ya da saldırıya geçen insan responsive'dir. Örneğin, sana 'Çirkinsin' dedim, sen de 'Sen kendine bak' dedin; bu responsive olmaktır.

conscious ile conscientious farklı anlamlardadırlar. conscious ya vicdanlı ya da şuuru yerinde anlamında olup, conscientious bir konu hakkında bilinçli olma, duyarlı olma anlamındadır.

böyle ingilizce konuşan görmedim lan yaz gitsin istedigini, ingilizce bilen ne demek istedigini anlıyor her türlü sıkıntı olmaz merak etme.o an aklına hangisi geliyorsa yaz kullan, düşünme doğru mu diye

Yine burada, ezbere konusan isguzarlar olacagini tahmin ettigim icin kapi bir kanit atmak boynumun borcudur: swindlink.com

sanki sensitive aksiyon almıyor gibi geliyor, sırf hassas gibi.

concerned biraz endişe taşısa da belki olur. belki mindful of.

oww bi de cognizant diye kelime varmış. baya ağır duruyor sdffsd

perfectum

Sen de ezbere konuşan işgüzarlardan birisisin. Conscious'un tek bir anlamı yok.

www.merriam-webster.com

Sensitive'in ilk eş anlamlısını conscious olarak vermiş burası da, responsive de var listede.

www.thesaurus.com

Aynı şekilde responsive'in de tek bir anlamı yok.

www.merriam-webster.com

Ne yazıyor orada? :react appropriately or sympathetically :SENSITIVE

Yani senin kadar aychovski de ezbere konuşmuş. Kelimelerin sahip olduğu anlamlar arkalı önlü kağıtlarla ezberlediklerinizden ibaret değil.

@i was made for you: Bak kardesim, ustune alinmissin, daha fazla rencide etmek istemem. Sabahlara kadar kendi bildigin kafada takilabilirsin ama ortada public bir soru var ve ornegiyle birlikte dogrusu ortada.

Ha bak konunun bir alt basligi olarak social consciousness diye bir kavram var bilmezsin, duyarlilikla yakindan uzaktan alakasi yoktur.

Yani sevinçten midir bilmem ama mesela arkadaşlarımın bi çoğunun nikah töreninde gözlerim dolmuştur. Benzer şekilde ilk öğrencilerimi mezun ederken, çok değer verdiğim kişiler tarafından övülürken vd.. gururla karışık mutluluk durumlarında oluyor bana sanırım.

istedigim okulu kazaninca sevincten aglamistim.
mutluluktan agladigim da cok oldu.

Oldu birkac kere, genel olarak hayatimi degistiren olaylardi.

Bir de genel olarak arkadas dugunlerinde gozlerim doluyor ama hungur hungur agladigim mesela su an yasadigim ulkenin vatandasligina kabul mektubu aldigimda olmustu.

bazen sevgilime karşı hislerim yoğunlaştığında bile ağlıyorum. hatta dışarda bir çiçek bir hayvan gördüğümde bazen. ' ne kadar güzel' mutlulugundan agladıgım çok olur.

Sağlığım için ağlamıştım. Patoloji sonucunu sabah 8 buçuk gibi bana arayıp söyleyecekti, geceden sabah telefon çalana kadar gözümü kırpmadım. Hayatımın en mutlu anıydı ve mutluluktan ağlarken uyumuştum. Bir tane daha var, hayatımın en güzel doğum günüydü. Bi daha öyle bir gün yaşar mıyım bilmem.

Ben hayatimda sevincten ilk defa dogacak cocugumun cinsiyetinin kiz oldugunu ogrendigimde aglamistim.

Ikinci defasi da kizimin dogdugu andir.

Dusunuyorum da hayatimda beni aglatan, gulduren, yasama tutunduran yegane sey kizimmis zaten. Beni bu hayatta aglatacak da guldurecek de tek varlik o.

Birkaç kere.

Doğduğum ve büyüdüğüm şehirden uzaklaşmıştım, o şehirdeki evimizi satmıştık. İlk 17 yılımın tamamını, sonraki 5 yılı da yılda 4 ay geçirdiğim şehri 4 sene hiç görmemiştim. Rüyalarımda üstünden uçup konamıyordum, yüzüyordum ama oraya ulaşamıyordum. 4 sene sonra adım atınca sevinçten önce elim ayağım kitlendi, dilim tutuldu, ne yapacağımı ve nereye bakacağımı şaşırdım. Sonra gözlerim dolmaya başladı, sonra da birden koşmaya başladım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. En sonunda da dizlerimle yere oturup avucuma biraz toprak alıp koklamaya ve daha çok ağlamaya başladım. Bir anda kavuşunca öyle kısa süreli bir delilik oldu. Şimdi o kadar özlemiyorum ama, o zaman çok özlüyordum. Kavuşunca çok çarpmıştı.

Bunun dışında, bazen huzur dolunca da gözlerim dolar. O anı yakalamak, oama sahip çıkmak isterim.

ben ilk defa kedim doğum yaptığında mutluluktan ağlamıştım. hiç anlam verememiştim, ne diye akıyor bu gözyaşları diye düşündüğümü hatırlıyorum.

ikincisinde ise kabak koyu'nda şelaleye çıkarken durduğumuz, tersi fena ya da tersi dünya denilen kayalıklarda ağladım mutluluktan. yanımda çok sevdiğim adam, önümde dünyanın en güzel manzarası vardı. hiçbir kötülüğe yer olmayacak kadar güzeldi her şey. "çok güzeeğğll" diye hüngür hüngür ağlamıştım.

ben de bu sorudaki hikayeleri okuyunca alamaklı oldum şu an biraz. sizlerin adına sevindiğimden.

Duygusal biri değilim. Sadece evlenme teklifi aldığımda ağlamıştım (istemsiz bir iki damla yaş sadece). Evde otururken durduk yere gelmişti teklif, çok huzurlu ve rahat olduğum bir anda yakalamıştı. Restoranda orda burda olsa ağlamazdım yine.

ağlanıyor tabi.

ben galiba en son 6 sene önce ağlamıştım, başka hatırlamıyorum bile.

diğer örneklere göre biraz tırt olacak ama djokovic roland garros'u kazandığında ağlamıştım. benim için de öncesinde bu durum bir mevhumdan ibaretti, nasıl olur falan diyordum. sonrasında da şaşkınlığım sürmüştü. ama olabiliyormuş hakikaten.

Hiç sevinçten ağlamadım. Benim için çok onemli olan şeyler de yaşadım, sevinçten havalara ucmam lazım olan durumlar da oldu gayet sakin davrandım hep. Sadece üstume gereksiz bir huzur çöker öyle durumlarda.


Üzüntüden, kizginliktan agladigim cok olur ama. Anahaber izlerken ağlayan biriyim.

Bana olmuyor oyle seyler. Tabii erkek kisisiyim, onun da etkisi vardir.

Su da cok tatli:) www.youtube.com

Stajdayken serviste simit yiyordum. İş yerinde poğaça ve meyve suyu. Çevremdekiler evden sandviç getirip yiyorlardı. Ben uğraşmıyordum.

ben öğle yemeğine kadar bekliyorum.

işyerinde zeytinli poğaça vişne suyu

İşte.
Bazen müsli, bazen domates+peynir+yumurta+biber salatası, bazen yarım tost, bazen de sakallı. (Peynirli olan)

evde. kahvaltıyı işyerine bırakmak kocaman bi hataymış 1 sene böyle yaptım, şimdi birkaç aydır evde yapıyorum ve çoheyi. poğaçayla simitle ömür geçmiyor.

Üşenmediğim günlerde sallama çay+zeytin peynir vs
Veya cornflakes

Üşendiğim günlerde kahvaltı yapmadan çıkıyorum, zaten yarım saat önce iş yerinde oluyorum, kahvaltı da çok ucuz, orada yapıyorum 3 4 lira tutuyor

2 tane muz yiyorum. Mideyi rahatlatıyor ve partik oluyor. Kışımda ballı limonlu ıhlamur yanıma. Süper oluyor. Tavsiye ederim.

iş yerinde simit, poğaça tarzı şeyler. ama artık gına geldi. biraz daha erken kalkmayı göze alarak evde yapmak istiyorum ben de artık.

kahvaltı hep hazır olur sabahları ama zaman darlığından dolayı portakal suyundan bi firt alır, çıkarım. halledemiyorum pek.

küçük bi kavanoza 2 yk yulaf, 1 yk chia tohumu, 1 tane doğranmış meyve, 1 bardak süt yanında da haşlanmış yumurta götürerek olayı kapatıyorum.

kahvaltı yapmayarak hallediyorum. 15 dakika falan varsa bi poğaça alıp yürürken yiyorum. o da haftada 1-2.

Akşamdan tostu hazırlıyorum, uyanınca makineye koyup üstümü giyiniyorum. Evden çıkarken alıp yürürken yiyorum.
Bazen muz yiyorum yolda aynı şekilde. Nadiren adam gibi oturup kahvaltı yapıyorum.

Zamanım varsa evde yapıyorum, zaman darsa hiç yapmıyorum. Evde yapacaksam duşa girmeden hemen önce yumurtayı kırıyor / haşlanmaya koyuyorum. Kaseye de varsa yulaf (Dr. Oetker Vialis) ve sütü koyuyorum.

Poğaça, simit vs. ile yıllarca midemi çöplüğe çevirmişim. Çok pişmanım. Artık poğaça yiyeceğime öğlene kadar aç duruyorum. Kahvaltı yapmamak, poğaça yemekten çok daha iyidir bence.

Bir süre evden sandviç götürdüm. Sonra bir arkadaşla birleşip ortak buzdolabı aldık. İçine zeytin, peynir, ekmek, yoğut falan koyduk. İşe gelir gelmez kahvaltı yapıyordum. Sonra işi büyütüp ocak aldık, menemen yapıyordum işte. Şimdi ya evde yapıyorum ya da iş yerindeki buzdolabından malzemeleri alıp yiyorum.

işte müsli (eti litalif + 200 ml sut)

evde. bazen kaşarlı tost, bazen omlet, bazen quark üstü yulaf. eşim hazırlıyor sağolsun.

İş yerinde. Peynir, domates, zeytin ezmeli dürüm (kepekli lavaşa) yanında 1 haşlanmış yumurta. Ya da kesilmiş domates ve peynir götürüyorum bir kaba koyup, yanında 2 haşlanmış yumurta.

Uzun zaman işyerinde simit + peynir + çay ile hallettim. Ama şimdi diyetteyim. Akşamdan yoğurdumu, meyvemi hazırlıyorum, yemek 10dk sürmüyor bile, sonra iş.

çünkü olayı anlatınca normalleştiriyorsun. olay normalleşince rahatlıyorsun.

Hiç kimseye bir şey anlatmayan bir insan olarak geçenlerde bütün dürüstlüğümle bir daha görmeyeceğimi düşündüğüm birisine kendimi açtım.

Hayatımda hem stresin bir nebze de olsa azaldığını hem de olayları, düşüncelerimi, hareketlerimi tekrar değerlendirmemi sağladı.

çünkü insanlar kendi evrenlerinin ortak kabul görmüş gerçekliğe yakınlığından emin olamadıklarında, kendisini haklı bulacağına inandığı bir kişiye anlatma yöntemine başvurarak, genel kabul gören gerçeklik ve kişinin kafasındaki gerçekliği benzeştirmek ister böylece haklı olma ihtiyacı tatminlik yaşar

Kime ve neden anlattığına bağlı. Aktif olarak ve empati yaparak dinleyebilecek biri ise anlatmak tahatlatanilir. Birinin destekçi olması belirli problemlerle baş etmeyi kolaylaştırabilir. En azından soruna bir de dışarıdan bakıp aslında içinde büyüttüğün kadar dev gibi olmadığını görebilir. Çözüm bulmanın ötesine geçip akıl verme zevzekliğinde bulunacak, seninle empati yapamayacak biriyse, "Hay dilimi eşşek arısı soksaydı" pişmanlığında da olabilir insan. Bir de anlatmak için hazır olmak lazım, insan her an anlatamayabilir ya da o an farklı bir ruh halinde de olabilir. Bunlar sorunun devam etmediğini göstermez.

Bir de şu var. Uzun zamandır süregelen bir şeyse, insanlar çözüm önerirken senin taa en başından başladığın noktadan başlayabilirler. Yani sen onu otuz kere yapmış ama sonuç alamamış olabilirsin ama ilk akla gelecek şeydir ve hemen onu söyleyebilirler. İnsanların senin derdinle ilgili o anki durumu yakalaması için senin aklına gelen çözümleri üretmeleri gerekebilir. O arada "He anam, o benim aklıma gelmedi sanki" dememek önemli. Karşındaki kişi senin olduğun yollardan geçmedi, henüz senin derdinle yeni tanışıyor ve sana yetişmesi için senin tecrübelerinin ya bir kısmından ya da hepsinden geçmesi gerekiyor.

Katarsis

bana genelde iyi geliyor. neden? çünkü birincisi, anlatırken bir anlamda o olayla yüzleşmiş oluyorsun. canın mı sıkkın, sevgilin mi terk etti, bir işin mi ters gidiyor... bunu karşındaki kişiyle paylaşırken olabildiğince somutlaştırmış oluyorsun. bazen kendi kendine düşünürken aklına gelmeyen bir fikir veya yön çıkıyor ortaya, sorunu çözmen ya da en azından anlaşılabilir hale getirmen kolaylaşıyor. "abi biz kokaini normalde bizim kamyonların taşıdığı çekyatların içine saklıyoruz, durdurmuşlar üç tanesini, yarım ton kaybettik" gibi bir sır veya bana karşı koz olarak kullanılabilecek bir şey olmadığı sürece ben her problemimi paylaşmayı seviyorum açıkçası - hatta bu yüzden çok memnuniyetsiz ve mızmız olduğum düşünülür. yanlış değildir belki ama benim paylaşmamın sebebi her şeyin dayanılmaz acı vermesi değil; çoğu insanın aksine paylaşmayı sevmem ya da paylaşma konusunda o kadar katı olmamam. herhangi birine de anlatabilirim mesela, illa yakın arkadaş olmasına gerek yok. mühim olan paylaşmak, karşıdaki taraftan ziyade.

paylaşmak en başta yaralıyor aslında. çünkü o canını sıkan şeyin olanca gücüyle üzerine geldiğini hissediyorsun anlatırken. yine yoğunlaşıyor, yine canını sıkıyor. hele ki karşıdan olumsuz bir tepki alırsan daha da üzülüyorsun. ama uzun vadede bu bence daha iyi. acıyı kalbime ya da aklıma gömmektense, o ilk sağlam darbeyi yiyip, zehri akıtmayı tercih ediyorum. sevgilim mi terk etti? bir ay boyunca toplamda 200-300 mail atıyorum kıza. word'e döksen 100-150 sayfa yazı çıkar. ama sonuç olarak kafamda hiçbir şey kalmıyor. söyleyebileceğim her şeyi, yapabileceğim her şeyi yapmış olarak terk ediliyorum. "bu iş benden çıktı"nın psikolojik rahatlığı oluyor. terk edilince "TAMAM O ZAMAN SİE" diyen adam bir ay sonra özlemeye, "bir şeyleri değiştirebilir miydim?" diye düşünmeye başlıyorsa, ben ayrıldıktan sonraki bir ay kendimi paralıyorum ama sonrasında onu arkamda bırakmış olarak devam ediyorum. yani arkada bırakmış olarak değil de, uzun vadede yaralamayacak diyelim. "bu iş bitti, bitirdim" diyebiliyorum.

beni bu yüzden rahatlatıyor. bir de ben yazmayı, anlatmayı seviyorum. karakter meselesi biraz. nasıl desem, bendeki depo küçük... insanların kimseye anlatmadan saklayabildiği şeyler olabilir. ben o kadar güçlü değilim. paylaşmam, atmam, kafamı boşaltmam lazım. delireceksem de en azından insanlar neden delirdiğimi bilsin, ne olduğunu görsün istiyorum.

şöyle bir şey var: dertlerini fazla insanla paylaştığında biraz savunmasızlaşıyorsun. çünkü zayıflığını, seni neyin üzdüğünü, mental anlamda ne kadar dirayetli ya da aptal olduğunu vs. çok fazla insan görmüş oluyor. üstelik sürekli insanların kafasını skiyor olmak da cabası. bunu da kendimce biraz daha cesur olarak çözdüm, yani kezo tribi gibi biraz ama "ben böyleyim kardeşim, seviyorsanız böyle sevin; kimseyi zorla tutmuyoruz" havasındayım.

çok şükür ki şu kısa hayatımda (23) bu konuda sorun yaşamadım, tek bir insan bile durum ne olursa olsun bana gelip kendisine anlattığım şeyle canımı yakmaya kalkmadı. kendi çapımda "modern zaman kekesi" olmaya çalışıyorum. sevdiğim insanlara yakınlık göstermekten, onların yanında olmaktan, onlarla kendimi paylaşmaktan çekinmiyorum. şu zamana kadar da gördüm ki insanlar buna değer veriyor, belli bir noktadan sonra onlar da senin yoluna giriyor hatta. iyi bir arkadaşım, iyi bir insanım vs. diyemem ama hayattaki en büyük mutluluklarımdan biri, normalde bayağı sert mizaçlı ve duvar gibi bir herif olan ukraynalı arkadaşımın bana sarılıp "herkesin senin gibi bir arkadaşa ihtiyacı var" demesi. bildiğin iki tane koskoca adamız. çok mu samimiyiz? sayılmaz. ama sonuç olarak bu adam bir şey olduğunda gelip bana anlatıyor. ben ona anlattığımda "mna kodumun delisi" demiyor. birbirimiz için bir çeşit acil çıkış gibi bi' şey olduk yani.

seviyorum ben böyle şeyleri. bunlar parayla, tecrübeyle alınabilen şeyler değil. içmeye, dolaşmaya çıkacak insan bulursun mesela. duyuruya yazsan bile. ama işte "iyi ki varsın" deyip sarılabileceğin ya da sana sarılabilecek insanlar kolay bulunmuyor. böyle insanlar kazanabilmek için de fedakarlık yapmak lazım bence. kimse gelip sana en derin sırlarını anlatmaz. o yüzden ben kendimce inisiyatif alıyorum. ben sana güvendim, kendime yakın buldum; bu da benim skim hüsnü deyip, yakınlık gösteriyorum. şu zamana kadar bundan asla pişman olmadım. karşı tarafın yaptığından bağımsız olarak, olacağımı da zannetmiyorum. ben buyum. aptal değilim, kimseye "anlatılmayacak" şey anlatacak halim yok.

gerçi böyle yazınca da anlatmayı seven samimi bir arkadaştan ziyade, insanları manipüle edip küçük çocukları şeker vaadiyle kandıran şerefsiz biriymişim izlenimi uyandırdım ama demek istediğim anlaşılmıştır sanırım. hem belki de öyleyimdir zaten, mühim olan niyet değil sonuç bence...

Niyete bagli. Bence a

%50 bence. görmek lazım.

a

1

bence b. güzel insan ekstra sıçıp batırmadığı takdirde makyaj sonrası bu yorumu duyacak kadar çirkinleşmez. ama normal güzellikte birini daha belirgin çirkinleştirebilir kötü makyaj.

ama ben a şıkkı olduğunu düşündüğümde söylüyorum bu cümleyi, ne kadar az ya da doğal olursa olsun makyajsız hali tercih ederim.

a

a, nadiren b, bazen de ikisi beraber.

a

A tabii ki.

ben hep inş a) dır diyorum ama :)
bence a dır ya.

C) düzgün makyaj yapmayı ogren.

c) makyajın dokusundan hoşlanmıyorum

erkeklerin hepsi makyaj sevmeyebiliyor. eksiduyu.ru şu duyuruda bazı erkekler yazmış mesela; erkekler yakınlaştıkları öptükleri kokladıkları kızların cildinde ekstra bir şey olmasından hoşlanmayabiliyorlar.

doxanikee +1500

güzel makyaj yapan yakıştırır, anlaşılmaz, abartı durmaz.

"zaten güzelsin, makyaj yapınca kıçıma benziyorsun. sen yapma."

Hem a hem b de olabilir sonucta.

a.

bence daha çok, "kötü makyaj yapıyorsun" ya da "kendine yakışan makyajı yapmıyorsun, o yüzden makyaj yapma daha iyi" anlamlarına geliyor.

dolaylı olarak b.

elbet güzel de buluyordur, ama direkt makyaja yönelik yorum yapıldığı için b diyorum.

Bunu yüzünde makyaj varken söylediyse kötü makyaj yapıyorsundur. Makyajsızken söylediyse güzelsin demek istemiştir.

@aquarium +1

Mesela ben en güzel kadındaki en iyi makyajı bile iğreti bulurum. Yapay ve bayağı geliyor. Benim gibi biriyse a.

Ayrıca niyet aramaya gerek bence güzel bir iltifat işte.

Bence a kızların makyajsız halleri kesinlikle daha güzel.

Kesinlikle A

a

B

Beceremiyorsun, yapma bari.

doxanikee + 1, ben bundan "Makyaj yapmayı beceremiyorsun" anlarım. Dolaylı yoldan "Sen yapma ulan ayı" diyor diye düşünürüm. Makyajım üstüne çalışırım.

kesinlikle b. makyajın olayı zaten kusurları kapatıp kişiyi olduğundan daha güzel göstermek. eğer makyajlı bir kadın doğal halinden daha güzel görünmüyorsa makyaj yapamıyordur.

not: bu durumun makyajsız halinin güzel ya da çirkin olmasıyla alakası yok.

kendimle barışık olurdum ama yine de pek kimseye anlatmazdım. hiç beklemediğiniz bir konuda insanlar önyargılı davranabiliyor.

Yakın arkadaşa, aileye söylerim, benim durumumdan onlar da etkileniyordur ama öyle ortalığa da yaymam.

bipolar tanısı konulan 2 arkadaşım var. ikiside söyledi bana sürekli dalga geçiyorum kodumun manyağı diye. biri kız bir erkek

edit : kıçımda basur yok

Ben olsam çok yakınım güvendiğim insanlar dışında söylemezdim, ne gereği var? Kıçında basur olduğunu saklayan adamlar dalga geçer ancak.

ailem ve en yakın arkadaşım harici kimseye söylemem.

ailem ve çok yakınlarım dışında kimseye söylemezdim.

söyledim.

Valla ben çekinmez söylerdim. Uzun yıllar okb ile mücadele ettim ve çekinmeden söyledim çevreme.
Ama yeni girdiğim bi arkadaş grubunda, 30+ insanların -ki hepsi okumuş, işinde gücünde tipler- bu tür bir sorunu olan arkadaşa nası yaklaştıklarını, arkasından neler konuştuklarını gördüğümde fikrim değişti.

Arkadaşımın çocuklarından tecrübeler aktarmak istiyorum; bazı çocuklar (ki bu hiç az bir olasılık değil) çok gözlemci olup mükemmel öğrenene kadar konuşmayı reddediyorlarmış. Yani 'babbabbaa' diye konuşmak yerine, 'Domatesin suyunu sıktınız mı' kıvamına gelene kadar konuşmuyorlarmış. Bir arkadaşımın oğlu 2.5 yaşına kadar konuşmadı ve bu süreçte doktora gittiler; sonrasında 'Canım çok sıkılıyor, bugün ne yapıyoruz' ile açılışı yapmıştı ama o zamana kadar anne de baba da ömürlerinden yediler. Sizin çocuğunuz da bu yapıda olabilir. Ancak, 'Böyle de olabilir' deyip salmayın, bir doktora (pedagog) başvurun ve önce bazı yapılması gereken testler varsa yapsınlar. Sonra içiniz rahatlasın sizin de.

Şöyle de bir entry var konu ile ilgili
eksisozluk.com

erkek cocuklar biraz daha gec konusabiliyor. kuzenim 3 bucuk yasinda konusmaya baslamisti. her seye iii diyodu sadece. bi de kokoooo diyordu (kokuyor) :D etrafimdan da 3-4 yaslarina kadar konusmayan cok cocuk duydum.

Sorun olmayabilir, çocuk erkekse daha da normal. İş arkadaşımın çocuğu neredeyse 2,5 yaşına kadar herşeye “e e” diyordu, devamında ayço’nun dediği gibi kapsamlı cümleler kurmaya başladı. Şimdi hiç susmuyor diye şikayetçiler.

hiçbir sorun yok diye tahmin ediyorum. söylediklerinizi anlıyorsa, göz teması kurmakta ya da sözsüz iletişimde sorun yaşamıyorsanız çok endişe etmeye gerek yok. biz aile içinde benzer bir durum yaşadık. şu an 2,5 yaşında ve son 1 aydır bildiği tüm kelime dağarcığını kusmaya başladı. 2-3 kelimelik cümleler de birden bire başladı. çocuk istediği zaman konuşacak merak etmeyin.

psikomotor gelişim ya da çocuk gelişimiyle ilgili kitaplar alıp ya da araştırmalar yapıp net sonuca ulaşabilirisniz. Biz üniversitede derste bile gördük her çocuk belki aynı değil ama belli gelişim evreleri yaşlara göre sıranlanmış durumdadır. (1 yaşında şunu yapıcak 4 aylıkken şunu yapabilecek şu organları gelişecek gibi)

bizim oglan da iki yasina kadar istedigi seyi parmagiyla gösterip "ee" diyordu, simdi "su alabilir miyim lütfen" diyor. bir-iki ay icinde birden cözüldü dili.

bence endiseleriniz su an icin yersiz.

Tam girip bir şey yazacaktım ki aychovsky benim düşündüklerimi yazmış. Bakinca göz teması kurup, sizi anladığını belli eden hareketler yapıyorsa çok endişelenmeye gerek yok. Evet, çocukların gelişim aşamaları var ama her çocuk bu aşamalar ile paralel gelişim gostermeyebilir ki son yıllarda geç konuşma vakaları oldukça arttı. 1.5 yaş çok da geç bir yaş değil. Benim erkek kardeşim de 3 yaşına kadar konusmadi, anneme 'anne' bile demezdi. 'Ginga' derdi. Annem çok endiselenirdi, babam bir psikolog olarak durumun normal olduğunu soylemis hep. İlk cümlesi 'annecim parka gidelim' oldu. Kelime bile değildi yani. Sonrasında gayet açılıp konuştu.

Tabii ki içinizin rahat etmesi için bir pedagog ile görüşün. Süreci hızlandırmak için belirli aktiviteler vs onerebilir ama çok büyük bir sorun olduğunu sanmıyorum ben.

kreş bu işi çözüyor genelde. kısa sürede çok hızlı mesafe alabilirsiniz kreşle.

Kulağında su olabilir. Bu yüzden kelimeleri eksik duyup eksik öğreniyor da olabilir. Sadece bir varsayım. İnşallah hiç bir şeyi yoktur.

allaa çok heyecanlı valla. inşallah genius'tır :D allah analı babalı büyütsün.

çocuk cin gibi bakacak böyle çakır çakır. dili çözülür korkmayın.

*profesyonel sağlık tavsiyesi değildir. kocakarı bilgisidir ^^

Gelişim psikolojisi kitapları konuşmayı 0-2 yaş arası olarak belirlese de son araştırmalara bakıldığında konuşma yaşının 4'e kadar çıktığı görülmekte. Bunun sebebi ise beynin dil merkezinin yer aldığı bölümünün yeni doğanlarda daha kalın olmasıymış.
Tabii ki yine de bir pedagogla görüşün ama bireysel farklılıklar, mükemmeliyetçilik gibi konuları da göz ardı etmeyin.

sizinle iletişimi, göz teması normalse herbsey yolundadır. 1.5 yaş kontrolüne gidince doktora da sorun.

ama her çocuğun gelişim evresi aynı degil. oğlum 3.5 aylıkken sürünmeye 6 aylıkken de sıralamaya başladı. ama 8 aylik olduğunda bile oturamıyordu.

şimdi 1.5 yaşında. iki kelimeli basit cumleler kuruyor. "hadi gidelim, anneanne yok" vb gibi bir kaç basit cumle. kelime dağarcığı epey geniş.
gel gelelim henüz anne demedi.
kendi başına (parmak beslenmeye başlayalı daha 2 ay oldu. normalde 8 ay civari söküyorlar bunu.)
hic blenderla ezip ya da rende ile püre vermeye alistirmadigim halde salatalık elma gibi besinleri çiğner ama yutamaz tükürür. ustelik 16 dış var ağzında.

kısacası bu yaşta konuşabiliyor olması diger becerilerinin çok iyi olmasını gerektirmiyor. siz çocuğunuzu kendi ozelinde değerlendirin.

her gün becerileri artıyor mu?
göz teması var mi?
adına tepki veriyor mu?

bir de emzik, tv, tablet konuşmayı geciktiriyor diye duydum. benimki hic kullanmadı bunları.

yavruyu opun benim için...

2 - 2.5 yaşına kadar konuşmayan çocuklar oluyor. Endişe etmek için henüz erken. İsterseniz bir çocuk doktorundan görüş alın. Gerek görürse işlevsel olup olmadığını anlamak üzere kbb, çocuk nörölojisine yönlendirir.

Konuşma kaslarını geliştirecek bazı oyunlar önereyim.
Üfleme hareketi hem konuşma hem boşaltım kaslarını çalıştırıyor. TBen tvalete alıştırırken ufak balonlardan bi torba alırdım, hem eğlence hem kas gelişimine faydası olurdu.
(arada balonun içine su koyup ağzını sıkıca bağlayın karşılıklı geçip birbirinize atın. atarken 3'e kadar sayın. 3'e kadar sayma kısmı konuşmaya teşvik gerisi el kol kasları gelişimi, motor hareket gelişimi, el göz koordinasyonu için yararlı ve eğlenceli bi faaliyettir. yaşı büyüyünce de bırakmayın, 5-6 yaşlara kadar hatta çocuk oynamak istemeyene kadar yapın. balonları zamanla büyük boya geçirirsiniz. çok yararlı bi oyundur. yalnız büyük balon çalışmasını yazın ve mümkünse bahçe balkon gibi yerlerde yapın. balon patlayabiliyor:)

Kağıttan rüzgar gülü yapabilirsiiz o da yardım eder azıcık. Yaparken küçük kas grubu çalışır üflerken de konuşma ve karın, kalça kasları çalışır.
Kış geliyor cama üfleyip buğu yaparsınız, Bol bol üflesin, üflemek iyidir.

Yanakları sırayla şişirip parmaklarla ağızdan bırr sesi çıkarma oyunu gibi oyunlar oynayın.

Onunla konuşurken daha çok eksiz, uzun olmayan basit kelimeler seçmeye özen gösterin. Bir nesne veya olay için çocuk konuşmaya geçinceye kadar hep aynı kelimeyi kullanmayı tercih edin. Kelimeleri anlaşılır hızda söyleyin.
Dikkatinizi onun konuşmasında olmasın. Hemen anlarlar tedirgin olurlar. Bunlar hep oyun. Siz de eğlenmeye bakın, tadını çıkarın.

çok kıymetli ve rahatlatıcı bilgiler aldım. tecrübe ve bilgilerini paylaşan ve daha paylaşacak olan herkese ayrı ayrı teşekkür ederim. birbirini hiç tanımayan insanların iyilikte ve iyi niyette buluşması çok güzel

sıkıntı yok. benim oğlum 2.5 yaşına kadar çiçek diyordu sadece :)

Şimdi hatırladım onu da ekleyeyim. Bir de ilk kelimeden sonra bir süre ara veriyorlar. dede dedi mesela bir süre gidiyor o öyle. duraklama devri gibi düşünün. Bir süre sonra başka kelime geliyor.

Konuşmaya başlayınca trt gibi düzgün türkçe kullanılan radyo programlarını açın, fonda çalsın.Kelime dağarcığına katkısı olur (kulak dolgunluğu olur) telaffuza katkısı olur.

dün görüp cevap yazamamıştım.

ablam 8 aylıkken konuşmuş, 1 yaşında tekerlemeler biliyormuş. 5 yıl sonra doğan ben ise, 2 yaşıma geldiğimde saçmasapan sesler çıkararak derdimi anlatıyormuşum. kaç defa doktora götürmüşler bu çocuk sağır mı, gerizekalı mı diye. en son bir doktor "siz onu anladığınız sürece konuşmayacaktır, size kendini anlattığı için konuşmaya ihtiyaç duymuyor tembellik ediyor, söylediklerini anlamayın" demiş. ondan sonra bizimkiler beni anlamıyor gibi yapmaya başlamışlar ve ben 2,5 yaşında konuşmuşum.

bir daha hiç susmadım.

aychovsky gayet güzel özetlemiş. Ben sadece Selim İleri'nin anlattığı anısını yazmaya geldim.
Selim İleri 3 yaşına gelmiş neredeyse hiç konuşmuyor. Aile gergin, doktora götürüyorlar, nefesi kuvvetli hocalara okutuyorlar, nafile. Bayram öncesi Selim'e ve ablasına yeni ayakkabılar alınıyor. Ablanın ayakkabıları kırmızı rugan, nasıl güzel ayakkabılar. Selim zaten ablasını çok kıskanıyor ve o hiddetle "çıkart o ayakkabıları ayağından #½ ?!$" şeklinde küfürlü bir konuşmaya başlangıç yapıyor. Aile sevinse mi üzülse mi öyle kalakalıyorlar.

Her çocuğun hazır bulunuşluğu farklıdır.Siz istediğiniz kadar onu konuşturmak için uğraşın, çocuk o hazır bulunuşluk seviyesine gelmeden konuşmaz. Eğer sizden aldığı komutları anlıyorsa ve tepki veriyorsa sıkıntı yok, kafanıza takmayın. Benim oğlum 2,5 yaşında kelimeleri söylemeye başladı. 3 yaşında cümle kurdu. (cümleden kastım yanyana 3 kelimeyi getirebilmesi)

Endişe etmeyin, bu zamanlarınızın tadını çıkarın.

realtime müdahale imkansız, kısıtlı kaynak var.

E ğ i t i m!!!!!!!!!

anca böyle..

bende sürekli bunu düşünüyorum. hatta istanbul'da en çok kullanılan 500 caddeye kamera sistemi kurup ceza yazacaksın. günde en az 1 trilyon diyorum ben.

Eğitim yetersizliği ve Orta Doğu kültürü. Denetleyen de o kurala uymuyor; haliyle biri kuralı ihlal ettiğinde 'Ne var ki onda, ben de yapıyorum o kadarını' deyiverebiliyor. Bunun dışında, denetimci sayısı ile kuralı ihlal eden kişi sayısı orantısızca farklı, bir 'Hangi birini durdurayım' durumu da var. Aslında 3-5'ten sonra millet 'Aaa, durduruyorlar' diye yola girmeye başlar gibi geliyor bir nebze.

her yıl alınan 10 bin 20 bin polis kadar bir de ayrıca trafik polisi için alsalar gram laf etmem. isterlerse 100 bin alsınlar ama yeter ki alsınlar. önce cezaları arttıracaksın ardından bu. bak o zaman nasıl hizaya geliyorlar. acımadan ceza yazacaksın.

egm (bkz: sivil trafik polisi) diye bir şey çıkardı acayip mutlu oldum. acaba çalışıyor mu diye merak ettim başlığa birisi yazmış şoföre cezayı kitlemiş.

bir gün emniyet genel müdürü ya da içişleri bakanını görürsem bu soruyu sorarım.

Polis işini yapmıyor. Etliye sütlüye bulaşmadan başına iş almadan mesaisini bitirip maaşını almanın peşinde polis memurları.

oylar gitmesin diye. başka bir açıklamasını bulamıyorum ben. sigarayla yapılan savaşın 1/4'ü trafik canavarlığı konusunda yapılsaydı kazalar yarı yarıya azalırdı herhalde.

@burya
akp'ye oy verenler de şikayetçi değil mi trafikten?

Bol bol el yıkamak önemli.

Böyle hapşırık, tıksırık falan olduğunda Umca kullanıyorum ben. Engelliyor hastalığı sanki. Bunun dışında, grip için Cistus Antivirüs iyi gibi görünüyor. Geçen seneyi o sayede atlattım gibi.

Eve gelince adaçayı gargarası yapıyorum. (Gargarayı tükürmüyorum, çayı içerken gargara yapıp içiyorum)

Keşke hasta olanlar kendine yedirip maske taksa. Japonya'da insanlar hasta olduklarında başkalarına bulaştırmamak için maske takıyorlar, özellikle toplu taşıt kullanıyorlarsa.
www.tofugu.com

görmezden geliyorum, almıyorum

o çocuklar o şekilde para kazandıkça o koşullarda çalıştırılmaya devam edecekler. akordeon alınıp eline verilmiş, sürekli aynı 5 notayı basan çocuğun gerçekten ihtiyacı olduğu için onu yaptığına inanmak safça olur. hadi sokakta kendi haline yatan cidden aç olduğu için dileniyor olsun, açlıktan ölmesin diye yardım etmek isteyeni anlarım ama bahsettiklerinin masum amaçlar taşıdığını düşünmüyorum.

ve evet, insanlar o çocuklardan alışveriş yaptıkça aileleri o çocukları okula göndermek yerine metrobüse vapura götürecekler.

Beni biri öpmüştü biri de sarılmıştı.
Ben de sizin gibi düşünüyorum almazsak yapmazlar demek istiyorum ama pek de öyle olmaz gibi sanki.

Açıkçası 'Kimse almazsa, onlar metrobüste olmaz' düşüncesine çok katılmıyorum. Kimse almazsa, ailelerinin 'Kimse almıyor nasıl, metrobüse boşuna gitmesinler. Okula gitsinler, madem para kazanamıyorlar' diyeceklerini düşünmüyorum. Hatta, ailelerin o şartlar altında parayı zorla da olsa getirtecek daha inovatif çözümler bulacağını ve daha vahşileşeceğini düşünüyorum. Bu sefer daha zor şartlar altında dilenecekler; ya yan kesicilik için, hırsızlık için metrobüse gönderilecekler ya da başka yerde daha kötü şekillerde karşımıza çıkacaklar. Buna müdahale etmesi gereken kurum olan devlet müdahale etmedikçe ve denetmedikçe, çocukların seçeneği olmayacak. Sosyal Hizmetler gibi kurumların aktif çalışması gerek bunun için.

Denk gelirse ve ihtiyacım varsa alırım. Bakarım, cebimdeki mendilden bir tane falan kalmışsa, o zaman alırım ben.

kesinlikle para falan vermiyorum. keşke bununla ilgili bi sivil polis çalışması yapılsa ve bunu yapanların anne babaları cezalandırılsa. bu çocukların da devlet kontrolünde yetiştirilmesi devam etse. sarayın elektrik faturasını osmangaziden geçmeyen araçların paralarını ödeyeceğimize bu çocukların beslenme barınma ve eğitim masraflarını ödesek daha iyi.

bir şey hissetmiyorum.

cumartesi akşamını bekliyoruz,
perşembe...

spora gidiyorum. kitap okuyorum. şarap içiyorum bazen, genelde içmiyorum. bazen yakın bir arkadaşımla erken akşam yemeği yiyoruz dışarıda.
erken uyuyorum.
başka insanlarla uğraşmak, sarhoş muhabbeti çekmek en tahammül edemediğim şey. dışarıya çıkmamak eziklik demek değil falan diye açıklama yapmaya gerek kalmıyor. herkes mutlu.

hoi4 oynuyorum.

Eve gelir gelmez yatıyorum.

film ,dizi izliyorum ve internetten komikli video

Haftasonu çalışanlar olarak dinleniyoruz :d

Yemek tarifi videoları izleyip bir şeyler deniyorum evde.

Eğlenceli baya :)

Bir arkadaşım hep "Yarın ölüp ölmeyeceğim belli değil, neden bunları yapıyorum" derdi; ben de "Yarın öleceksen yapma ama ölmezsen sorun büyük" derdim. "Yarın öleceksek..." dizeyinde bıkkınlık varsa, arayışta olup kendine yakışanı bulmaya çalışmak gerek. Her zaman buna fırsat olmuyor ama fırsatı sabırla kollamak gerek. Yine de çoğu şey tek başına yapılmaz. O geldi aklıma.

Bir de cenaze işleri ile ilgilenmiyorum. Öldükten sonra pamuk olsa ne olur, herkes ölüme tecavüz etse ne olur, kırk parçaya ayırıp parçamı bulamasalar ne olur. Zaten ölmüşüm; herhangi bir şey beni daha ölü yapacak değil. Önce tıbbi bir şeye katkısı olsun isterim ama olmuyorsa da nekrofili biri varsa, bedenimi ona bağışlarım. Cinsel açlığın alasını o çekiyordur, yazık.

Ben cevabımı okuduğumu belli etmek adına tik atıyorum. Bence olması gereken de bu.

Önemsiz bir şey. ÖNEMSİZ.

Daha önemli şeyler var, takılmayın tike mike

Öncelikle, hayatta neredeyse her sorunun daha önemlisi var. Boş yere önem kıyasına girmek manasız.

Soruya göre değişiyor. Bazıları var, doğru cevabı belli. Bu sorunun cevapları arasından yanlışlar elenmeli ki, bir anlamı olsun.

Bazı sorular ise yoruma dayalı, seninki gibi. Bu noktada da 'emeğe saygı' stayla her gelen cevaba tik atılmalı bana kalırsa çünkü ortada nesnel bir doğru yok.

Soruya cevap verenleri en azından mantık çerçevesi içinde olan bütün cevaplara tık atıyorum ama bazı dallamalar abuk sabuk şeyler yazio o zmn tık mik yok

cikmaz sokaktan cikagelen cocuk + 1

"Bu flm hangisiydi", "Bu şarkı ne" gibi cevabının doğruluğu yanlışlığı belli olan soruda sadece doğru cevaba tik atıyorum. Tikin doğru cevapta kullanılması gerek.

Yorum sorularında doğru yorum, yanlış yorum olmayacağı için ya da "Bnim görüşüme uygun, o halde doğru" diye bir şey olmayacağı için gerçek olamayacak kadar saçma olan bir şey olmadığı sürece tik atıyorum.

Kurallar gereği aslında sadece doğru cevaba tik atılması gerekiyor.

Gerçekten soruma cevap verildiğinde zaten tik atıyorum, duruma göre mesajla özel olarak teşekkür de ediyorum. Doğrudan cevap olmayanlara da vakit ayırıp yorum yazdığı için teşekkür amacıyla atıyorum. Hatta soruyu ince görüp espri yapanlara da atıyorum :). Yeter ki terbiye sınırları aşılmasın.

başrol oynadığı PK filmi iyi bir fakültenin iyi bir dersinde sınav sorusu olacak.
"uyduruk" deyip geçilmemeli.

adam dünya çapında aktör
bildiğin brat pitt in hindistan versiyonu.
sadece adam amerikalı değil diye senin gibi insanlar tanımıyor
brat bitt desem haa evet o adam diye tanırsınız
malesef ülkemizdeki çoğu insanın sinema bilgisi hollywood dan ibaret.
bu yüzden bu konulara fransız kalıyor insanımız

adam yaptığı filmlerle hükümetin politikalarını değiştirebiliyor.
özellikle dangal filmiyle hükümet kız çocuklarına destek kararı almıştır
eksisozluk.com

Ahdhsjaka Brat pitt'in Hindistan versiyonu ne yaaa. Hindistan dediğin insanların sicmaya tuvalet bulamadığı boktan bi memleket. Beş para etmez, sumugumu silmem su salaga.

sen gene de aamiri kucumseme secrex

Hindistan'dan bir oyucu. Acayip fanatikleri falan var. Kore hastalari gibi Hindistan hastasi olanlarin genelde sevdigi bir oyuncu.
Dunya capinda aktor falan da degil. Bati'da sokaktan gecene sorsan yarisindan cogu bilmez.

Bir insan bollywood diye bir şey duyduysa bu adamı duymamış olması imkansız. gerçekten güzel filmler yapıyor. Senin dediğin durumu bilmiyorum.

Hindistan'da bir süre yaşamış bir arkadaş'ın Aamir Khan hakkındaki yorumu "Hindistan'ın Mahsun Kırmızıgül'ü işte abi.."

Kendisi şu kadar büyük bir isim... Hollywood dışındaki dünya sinemasının en bilinen aktörü çıkar dünya genelinde bir oylama yapılsa ve Hindistan nüfusunun fazlalığından kaynaklanacak sapma göz ardı edilse dahi.

Havaalanında gösterilen ilginin abartı olduğunu ben de düşünüyorum ama 20 yaşında, tek kabiliyeti top oynayıp para kazanmak olan futbolculara gösterilen ilgiyle karşılaştırınca normal diyorum.

Türkiye'nin dünyaya açılıp kabul görmüş Kemal Sunal'ı denebilir belki kendisi için.

Aamir Khan adamdır.

Aamir Khan'ın yaptıklarını İstanbul, Avrupa veya Amerika kafası ile değerlendirmek, 1800'lerde yapılan bir keşfi 2000'ler kafasıyla değerlendirmek gibi bir şey. Nasıl ki biri pamuk içinde fasulye yetiştirse "Ne var, onu ilkokulda da yaptık. Olayı ne şimdi" derse, Aamir Khan filmlerini batı şartlarında değerlendirmek elma-armut gibibir şey olur. Örneğin, Amerika'da yoğun bir tartışma vardı geçen ay: Malala Yusufzay'ın Harvard'a kabulü. İnsanlar "Evden çıkıp okula giderken vurulunca ölmemek Harvard'a girmeye yetiyormuş demek. Ben o kadar çalışıyorum, ne anlamı var" dyorlardı. Pakistan'da bir kızın okula gitmesiyle, Amerika'da bir kızın okula gitmesi çok farklı şeyler. Aynı şekilde, Van'da okula gitmekle İzmir'de okula gtmek bir kız için aynı şey değil.

Aamir Khan bir devrimci falan değil, o kadar yüceltmenin anlamı yok ama yaşadığı şartlar altında yaptığı filmlerin konularının etkisi bizdeki Kibar Feyzo'nın döneminde yarattığı feodalite ve sınıf eleştirisi ile denk bir etkisi var. Adamın filmleri bize göre ya da batıya göre klişe olabilir ama Hindistan'da sorguluyor gerçekten bazı şeyleri. Şu anda da kız çocuklarının okuması ile ilgili dernekleri, projeleri var ve bazı bölgelerde kız çocuklarının okuma oranını zıplatmış. Aynı konuyu Amerika sanıyorum, bir 50-60 yıl önce halletmiş en az, Türkiye'de 20 sene önce Kardelenler projesi vardı; bu da Hindistan için yeni. Hindistan bazı açılardan Türkiye gibi bir ülke. Bir. Kısmı gelişip az da olsa batılılaşmış ama çoğu zamanı geriden takip ediyor. Aamir Khan'ın Taare Zamen Par'ı eğitim açısından, PK'i din açısından, Dangal da kızların okuması açısından birer Kibar Feyzo. Filmden argoyu arındığında altında derin mesaj var. Mesaj senin için uyfuruk ama özellikle kırsal Hintlinin bu konuda henüz algısı açık değil, ancak göz açtırıcı.

15-20 yıl öncesine kadar, Kolombiya'da kadınlar meme ya da rahim kanseri olduğunu söyleyemezmiş. Mahrem bölgeler olduğu için millet hastalığını saklar ve hastalık ilerledikçe de ölür gidermiş, ki Kolombiya. Kadınların don giymeden popolarla dolaştığı ğlkeden bahsediyoruz. Bu dönemde Soraya adındaki bir şarkıcı meme kanseri olmuş ve yaptığı şeyler sabah programlarına çıkıp "Ben meme kanseriyim" demek ve bu konuda bir albüm yapmak olmuş. Doraya'nın bunu yapması ile Kolombiya'da yüzbinlerce kadının hastalıklarını artık saklamayarak hayatının kurtulduğu söyleniyor. Soraya'ya ilahe gözü ile bakılıyor ama yaptığında çok büyük bir adım yok baktığında. Aamir Khan'ın etkisi de bunun aynısı. Basit ama etkili.

Ayrıca, PK'in din düşmanlığı yaptığı gerekçesi ile sinemaların taşlanmasını ve asamın ölüm tehdidi aldığını da hatırlamak gerek. Kastta alt seviyedeki bir Hint vatandaşı ile empati yapılmadığı sürece, batılı gözü ile Aamir Khan filmlerinin değeri anlaşılmaz.

Ağlamak, zırlamak abartılı tepkiler ama adam hakkaten şöhretini hak ediyor. O açıdan Brad Pitt'ten daha kaliteli olduğunu düşünüyorum. Brad Pitt'e yemez mesela Amerika'da büyük tartışma konusu yaratacak, milletin cephe almasına neden olacak ya da hükümete/başkana reformsal gelişmeler yaptıracak hareketler.

Bence hayır. Ayrıca o bölge bahar-yaz gibi daha güzel olmaz mı?
Ben de bir süredir düşünüyordum, ancak şuan gitmektense Orta Avrupa'da başka bir yeri tercih ederdim şahsen.

bence gidilir, özellikle benim gibi çok sıcağı sevmiyosan en güzeli kasımda falan gitmek, hem biletler ucuz hem çok kalabalık değil. ben yürümeyi çok seviyorum ama sıcakta yürüyemiyorum, benim gibiysen aman denize gireyim vs demiyosan kasım da pekala gidilir, gayet de hoş olur hatta

Ben Kasım'da gttim ilk. Madrid hariç diğer yerler Kasım'da genelde İstanbul kadar soğuk olmuyor ama belli olmaz, üç gün oraya gidp yapmura denk gelme ihtimalin de var ama bu ihtimal baharda da var. Zira, güzel yağmur alıyorlar. Ancak, hava buz gbi, gezilmez gibi olmaz. Özellikle Barcelona ılıman olur oldukça. Kasım ayında bir haftalık gezide bir gün palto, iki gün mont giydim, kalanında sadece ince kazaklarla dolaştım.

Gidilir, madridde bence genel olarak bir şey yok zaten. Ama Barcelona’nın kışı ayrı, yazı ayrı güzeldir.
Sen durumlar karışık diye sormuşsun, bir şey olacağını sanmıyorum. En fazla protestolara denk gelirsin, yanından arkasından geçer gidersin.

eyül ayında porto ve lizbon'a gitmiştim çok üşüdüm .her gün saat 16:00 dan sonra rüzgar başlıyordu buz gibi oluyordu hava.
haziran ve temmuz aylarında da aynı yerlere gitmiştim geceleri yaz olmasına rağmen soğuk oluyor . bunu düşünerek gitmelisin

Ben kasimda gittim, gayet iyiydi. Barselona gayet iyiydi en azindan.

6:30'ta başlar trafik en geç. 6:15'te falan kurtarılabilir. Trafik o saatte başlar, 8:30'tan sonra yavaş yavaş rahatlar. TEM giriş gişelerine 7'den sonra varırsan iptal. Hatta kesin saat 7:05. Bu saatten sonra gişelere vardığında yolun süresini 1.3 ile çarp.

bilgisayar güzelmiş.

15 şubat 2015 diyor sanki. gerçi prospektüste skt kutunun altında yazıyor demiyorsa boşuna tarih anlamı da çıkartmayalım başka bir şey olabilir.

yeni aldıysan lot number ya da üretim tarihi falandır.

Bu lot ise skt yok, çünkü başka bir şey yok kutuda.

15.02.2016 veya 16.02.2015
başına/sonuna sayı ekleyip lot yapmışlardır.
"SKT, Üretim tarihinden itibaren x aydır" yazmıyor mu? O varsa ÜT de olabilir.

16 Şubat 2015 anlıyorum. Ya üretim tarihi, ya SKT'dir.

Şöyle bir site var..

www.checkfresh.com

korece 제조 manufactured date çıktı, yani üretim tarihi o.

bu üretim tarihidir. üretim bandından çıkarken tarih ve parti numarası yazar.

eğer ilaçsa prospektüsünde ya da kutusunda son kullanma tarihi üretim tarihinden itibaren X yıldır. üretim tarihi kutunun altında yazmaktadır. gibilerinden bir yazı yazar.

pc basinda olsam uzun uzun cevap yazmak isterdim bu duyuruya. film onermekle yetineyim: about elly.
kucuk beyaz yalanlarin yarattigi buyuk sorunlar uzerine.