Gurursuzum, çok gurursuzum.
Genelde haklı da olsam, haksız da olsam özür dilerim zaten. Haklıysam, karşıdan da özür beklerim tabii ama %100 haklı olduğuma inanmam hiç, "Özürlük bir durum varsa, %100'ü tek bir kişinin suçu olamaz" dye düşünürüm ve %1'lik payım olsa da özür dileyiveririm genelde. Aynı şekilde, karşı taraf haklıysa onun da %100 haklı oldupunu düşünmem. Özür dilemem ya da affetmem hemen aynı ana döneceğiz, eskisi gibi güveneceğiz, şen şakrak olacağız veya olanlaeı unutacağız demek değildir. Sadece "Bu yük sadece senin yükün değil" mesajını verip rahatlatmak isterim. İki günlük dünya inatlaşmak için çok kısa bence. "Beşer şaşar" ve "Her şey insan için" atasözleri görüş olarak bana en yakın atasözlerinden. Gurursuzlukla onursuzluk arası çizgi aşılmadıkça benim için sorun yok.
Anlattığınız durumda, iş ne kadar uzarsa özür dilemek de o kadar zorlaşıyor. Genelde bu kadar bekletmem zorlaşmasın ve iletişim yolları kapanmasın diye ilk adımı atarım çoğunlukla ya da ilk adımı atabilecek kadar sakinleşmeyi beklerim en fazla. Anlattığınız durumda ceza almamak için özür dilerim sadece.
0