2 şekilde düşünülebilir:
1. "Sevilmeyen insan bayağılaşır"dan bahsediyor olabilir. Sevgi insanı zenginleştirir ya frekansınızı değiştirir, herkese/ her şeye karşı gönlü daha bol biri haline gelirsiniz. Bu romantik bi sevgi olmak zorunda değil; aile, arkadaş, eş dost, 4 ayaklı dostlar da sevdaya dahil. Bunların yokluğu insanı -bence- düz, derinliği olmayan, samimiyetsiz, köylü kurnazı, küçük hesapların insanı yapıyor zamanla.
2. Kimsenin hayattaki önceliği olmamışsın demek istiyor olabilir. Kimse dünya bir yana sen bir yana dememiş mesela.
Burada şöyle bir durum var bence hiç sevilmeyen insanlar buna izin vermeyen insanlar oluyor gördüğüm kadarıyla. Bunlardan bir kısmı kendisini sevmiyor, dolayısıyla başkası onu sevdiğinde durumu yadırgıyor ve uzaklaşıyor. hatta bi miktar karşısındakini küçük bile görebiliyor. Bir kısım da -biraz klişe ya da yavan gelebilir ama var bu arkadaşlar- sevginin/ilişkinin kaptırma haline kendini bırakamayacak kadar kontrolcü, mesafeli, duvarları yüksek ya da narsist olabiliyor.
0