Boynum daha pürüzsüz, düzgün olduğundan daha açık.
Yüzümde kılcal damarlar, yer yer ton farkları varr o yüzden daha kanlı canlı ve koyu (ama bariz bi fark değil)

Boynum pürüzsüz müthiş bişe ama yüzümde kızarıklar var.

malesef farklı. vücudum daha sarı ama yüzüm daha pembe.

Ton farkı var, boynum daha açık.

Yüzüm daha açık. Boynumda kir gibi gözüken güneş lekem var hiç sevmiyorum.

benim de öyle. neden öyle

odamda halı yok, diğer yerlerde var ama terlik seviyorum. bazen çorap giymeden terlik giyince rahatsız ediyor ama yine de genede mayıs ayına kadar falan giyerim. tuvalete girecekken hep giyerim ama(tuvalet için ayrı terlik yok normal terlikle giriyoruz, tuvalette kilim var iki tane)

ay heyt terlik denen şey.

cıbıl ayak geziyorum

ev ayakkabısı, ev patiği daha çok.
terlik çok hoş bir şey değil.

Hem terlik hem çorap idrar yolları enfeksiyonu geçirince çok dikkat ediyorsun.

Halı var yazın ince panduf gibi bir şey kışın şu kalın kocaman olanlardan giyerim.
Rahat edemiyorum.

Yalın ayak. Annemler zorla giydirirse çorap. Terlik aşırı nadir. Halı kilim mevcut. Keşke olmasa.

Çorap giymeyi hiç sevmiyorum eve girer girmez çıkarıyorum terlikle geziyorum. Halı olsa da terlikle basmak daha iyi hissettiriyor başkasının evine de gidince hemen terlik arıyorum.

Halı + terlik. Öyle rahat ediyorum. Üşüyorum.

terliksiyim...

Mecburi terlik. Tamamen ortopedik sorunlar nedeniyle.

halı-kilim-parke fark etmez, yaz-kış parmak arası terlik giyiyorum. duşa da bunlarla giriyorum zaten. huy oldu erasmustan sonra özellikle. paylaşımlı bir evde yaşıyorduk ve ortak alanlar pis oluyordu çıplak ayak basamıyordum. duşun içine de giremiyordum çıplak ayakla, duşlar ortak olduğu için. şu anda da aynı şeyi devam ettiriyorum 3 senedir. memnunum

kışın pofuduk ev pabuçlarıyla, yazın da terlikle. çıplak ayak yere basmayı hiç sevmem.

Viva terlik ya da terlik forever alışkanlık işte

yazın kesinlikle cıbıldak, kışın evin sıcaklığına göre ya cıbıldak ya da terlik. çorabı eve girdiğim gibi çıkartırım hayatta rahat edemem. eğer dayanabileceğim bir soğukluk varsa yerden yine cıbıldak. terliğe de uyuz olurum.

ev ayakkabım var
ve de duş terliğim
ha bi de uyku çorabım

Halı var ama terlik giymeden asla rahat edemiyorum evde. Hava 40 derece de olsa terliksiz basamam yerlere.

Yaz-kış terlik giyerim. Halı yok evde.

benim yaşadığım yer bodrum kat. bir de bir şey yakmıyorum. soğuk oluyor. ısınma amaçlı en ufak ayrıntıdan bile faydalanmam gerekiyor. halı da var, ayakkabı da giyiyorum. havalar biraz ısınmaya başlayınca terliğe geçiyorum.

Çıplak da olsa çoraplı da olsa terlik olmadan rahat edemiyorum

Halı var, olmasa da farketmez

Halı var çorap var terlik var.

halı olsa da olmasa da yaz kış terlikle dolaşırım. terliksiz kendimi eksik hissediyorum. yere çorapla da basmam, çıplak ayakla da. ayağım mutlaka o terliği arar.

Çorap giymeyi pek sevmiyorum. Genellikle halı üstündeysem çıplak ayak ama halının dışına çıkıyorsam terlik. Yazın mutfak zemini gibi bir yerde uzun süre durmayacaksam tamamen çıplak ayak. Duştan sonra parmak arası terlik. Ayaklara özgürlük!

Şu anda geçici yaşadığım ev halı kaplı ama insanlar ayakkabı ile eve girdiği için mecburen terlikle dolaşıyorum. Kendi evimde zaten öyle bir pislik olmaz, o yüzden terlik aramam.

oha ben aşırı pislik şerefsiz hissettim kendimi şu an. her zeminde çıplak ayakla yürüyebilirim ve dönüp arkama bakmam bile. hiç terlik, çorap vs. aramam. aksine, genelde çorap ya da terlik varken rahatsız hissediyorum.

bütün gün metrobüste ağzına sıçılmış, bir de akşam evde metrobüste çile çeken adamı mı izleyeceksin? kendi hayatın bombok, empati ile zengin, süper hayatı olan birini izleyip kendini tatmin etmek istiyorsun işte. olay böyle.

behzat ç o yüzden çok tuttu, yani çok gerçekçiydi ve doğaldı dolayısıyla çok kişi sevdi.

ama bir yandan hayatımızın sıkıcı olduğu gerçeği de var ve mesela biraz farklı hayatlar görmek de kötü değil bence. o yüzden fi'yi sevdim ben. ama aşırı abartı ve zenginli dizileri sevmiyorum.

behzat ç. çok falan tutmadı. dizi defaatle gün ve saat değiştirdi ancak sosyal medyayı kullanan kişilerin ısrar ve hayranlıkları ile o dönemin star yönetiminin de desteğiyle devam ettirildi. ssg'nin bu tür yayınlar hakkında yazıları vardı yanlış anımsamıyorsam. neden devam ettirilir ya da neden bitirilir diye. ekşi dergisi üzerinden anlatıyordu.

ayrıca @ben demiştim zaten haklı. yakında yeni bir yaz dizisi çıkar ve ne demek istediğimizi daha iyi anlarsınız. bu amerikan rüyası kavramını anlayan iyi okumuş senaristlerimizin başlattığı bir furyanın ayağı düşmüş hali.


alternatif için eski dizileri ruhsar, memoli, çocuklar duymasın gibi zamanın çok tutulan hikayelerini yeniden canlandırmayı denediler patladı. türk insanı, güç arzusunun peşinde. aslında türk diye yaftalamamak lazım, nietzsche benden daha iyi bilir ama insan güç algısının peşinde ve bu yüzden amerikan filmlerinde ki o telefonu alırsan daha başarılı daha güçlü, o arabaya binersen daha güçlü olursun yaklaşımını ülkemizde tersten yedirdiler. daha güçlü insanlar. daha alengirli hayatlar.

izlemeye değer birşey olsun istiyor insanlar, yoksa sizin bahsettiğiniz diziler eskiden stv'de vardı. ev hayatı, soba, iş arayan baba gibi. günümüz dizilerinde fakirler bile istanbulda taksi ile seyahat etmek zorundalar, öyle seyahat ederler. çünkü o herhangi bir eğlence kültürü değil sosyal yaşamdan bir kaçış sunar insana.

eski türk filmleri gibi yani, ne diyordu sırrı süreyya önder; hüsnü(ah ulan müjgan)' filmin sonunda öyle konuşmaz aslında, ben size hüsnünün nasıl konuşacağını yaparım da rtük kanalı kapatır. orada senarist konuşuyor, ve izleyeni rahatlatıyor. çünkü seyirci film boyunca kendisini hüsnüyle özdeşleştiriyor. hüsnü filmin sonunda kazanıyor, tiradını atıyor ve seyirci istediğini elde etmiş oluyor. Gerçek hayatta böyle şeyler olmaz. Bu bir ekoldür, seyirci rahatlamak için sinemaya gidiyor.

Herkesin senaryosuna methiyeler düzdüğü Ezel dizisinde bile böyle olmuştur. aynen anlatıldığı gibi.

edit: ben yazarken @tolkienin hayranı'nın yazısı yoktu, aynı sırada benzer şeyleri düşünerek yazmışız.

"Ben demistim zaten" zaten demis. +1

- Türk dizileri çok hızlı ve çok uzun üretiliyor. Prime time'ın her akşam birtakım dizileri körüklüyor olması gerek ve bölüm reklamlarla birlikte üç saate, kemiksiz 90 dakikaya kadar uzun. Haliyle yaratıcı olacak zaman yok, acil dizi lazım. Haliyle kolaya kaçmak gerekiyor. Arada Elveda Rumeli, Behzat Ç gibi diziler çıkıyor ama nadiren.

- Türk halkı arabeskten, dramadan beslenir. Bu yüzden, ya bir fakirin zenginler yüzünden acı çekmesi ve bizim bu acıyı hissetmemiz gerekiyor (Öyle Bir Geçer Zaman Ki) gibi ya da zenginlerin bir türlü mutlu olamaması gerekiyor. Oysa, bu halk 20 yıla yakın Bizimkiler dizisini izledi. 20 yıl boyunca 'Katil geldi Sevim', 'Babacım, kapıcı', 'Zaptı tutuyorum şimdi' gibi replikleri yıllarca dinleyen bir iki nesil büyüdü. Başarısı da 'Halk kendi hayatı ile özdeşleştirdiği, ekranda kendini gördüğü için bu kadar tutuldu'ya bağlanmıştı. Ne oldu da, bu bu kadar değişti? Şuradan örnek vereyim. 1960-70 yapımı bir Hollywood korku filminde kanlı bir sahneyi doğru düzgün göremezsiniz. Görünen sahnelerde de kanın sahteliği bellidir ve delinen deşilen organ yoktur. Aynı şeyi izlemek seyirciyi sıkar ve her yeni ile birlikte çıta azıcık yukarı çekilir. 1980'lerde açıkta organ görmesek de Freddy Kruger'ın milleti deştiğini gördük. Korku filmleri şimdi aşırı gerçekçi. Cinayetleri rahat rahat, elimizde mısırla izleyebiliyoruz. Aynı filmi 30-40 yıl öncesine götürsen olay yaratır ve yasaklanır. Bu da beyni uyarma ile ilgili. Beyin belirli bir miktarda uyaranla uyarıldığında artık ondan düşük olanlara çok da yeni bir şeymiş ya da heyecanlandırıcıymış gibi heyecanlandırmıyor. Örneğin, Facebook'ta her atılana 100-200 beğeni gelen biri bir postuna 50 beğeni gelirse mutlu olmaz, tatmin olmaz ama her postuna ortalama 10 beğeni gelen biri 50 beğeni ile havaya uçabilir. Türk halkı için de bu beyin uyaranı drama olmuştur. Dramanın miktarı arabeskle başlayıp arta arta bugünlere geldi. Halka artık Bizimkiler'i göstersen sıkılır. Çünkü 100 like'ı olan birine 10 like'lık bir şeyle uyarmanın artık etkisi yok. Bu yüzden dizilerdeki kavgalar, dramalar, entrikalar, olaylar, vb. arttıkça artıyor. Burada zenginlik de gün geçtikçe artıyor.

- Aynı dizileri Orta Doğu, Balkan ve Güney Amerika pazarına satıyoruz. Hepsi de lüksü izlemeyi seven insanlardan oluşuyor. Orta Doğu'nun, Arapların zaten lüks ve abartı sevdası meşhur. Güney Amerika yıllarca pembe dizi üretmiş, zengin çocuk ile fakir ama güzel kızın aşkını işleyen dizilerin harman olduğu yer. Balkanlarda çok yaygın olmasa da fakir ya da orta halli ülkeler lüks hayatı görmeyi seviyor. Bir yandan Türkiye dışı pazar da düşünülüyor yani. Senin yerel hayatını izlemez bu insanlar ya da bunu o piyasaya sunmak riskli. Ne kadar zengin insan, o kadar yurtdışı yan gelir.

- Çalışmalar gösteriyor ki halk fakirleştikçe, izledikleri zenginleşiyor. Zenginin malı züğürdün çenesini youyor bir anlamda. Kendini dizide izlediği kişinin yerine kısa bir süre koyabiliyor. Televizyona odaklığında kendi çevresini görmüyor, ekrandaki çevreyi görüyor. Aslında bir şeyi izlerken kendimizi ekranın içine yerleştiriyoruz bir anda. Hatta, bazı anneler ekranla konuşur örneğin. Oyuncuya 'Ay ay ay, gitme oraya' ya da 'Aptal kız, adam seni kandırıyor' falan derler. Bu durumlar, aslında o an gerçekten kopulduğunun ve ekrandaki görüntünün o anlık kişinin gerçeği haline geldiğinin göstergesi. Bu şekilde, kişi kendi fakirliğini kısa süre unutabiliyor ya da kısa süre zengin gibi yaşayabiliyor. Aslına bakıldığında, bu tarz zengin dizileri bir anlamda kişileri uyuşturmak işine de yarıyor. Kendi fakirliğini bu şekilde bastıran kişi yaşadığından şikayet etmiyor. Hele ki zengin ailede entrikalar olunca kendi haline bile şükredebiliyor. Ama bir yan etkisi var; o da adi suçları arttırması. Ekranda kavga, gürültüyü çok gören bir nesil yetişti. Otobüslerde bazı genç kızların sevgilileri ile telefon konuşmalarını dinlerseniz diziler gibi konuşurlar genelde. Kavgası, draması bol ama anlamsız ve niye çıktığı belli değil. Aynı şekilde, televizyonda gördüğü gibi yaşayan insan elindeki şartlar o şekilde bir yaşama elvermediği için kapkaççılık, hırsızlık gibi suçlara teşvik de ediyor ama bir iki kişinin kapkaççılık yapması, bütün ülkenin fakirlikten bıkarak isyan etmesi yanında küçük bir bedel. İnsanların gazını alıyor bir anlamda. Bir anlamda ülke fakirleştikçe ya da gelir dağılımı adaletsizleştikçe, orta sınıf daraldıkça zenginlerin yaşamını ortaya seren dizi sayısı da artıyor. ben demistim zaten'in dediği 'Kendi yaşamını izler misin' de bu kapsamda incelenebilir. İsveçliler 6 saat boyunca sıradan bir tren yolculuğu izliyorlar mesela.

- Dizide gereken oyuncu sayısı tiyatrocu sayısından fazla ve tiyatro kökenli ve deneyimli oyuncular pahalı. Onun yerine, yeni mezun ya da az yüzü gözü düzgün birini ucuza oynatıyorlar; haliyle oyunculuklar genelde yerlerde. Bunun konu ile ilgisi yok ama araya iliştirmek istedim.

universite bitirdim, askerligimi yaptim, ingilizcemi gelistirdim, daire alip borcunu bitirdim, kariyerim ilerledi, araba almistim ama sonra onu sattim ve 2 sene once amerika'ya yerlestim.

bunun disinda yapamadigim seyler oldu, iliskimi yurutemedim, yuksek lisans hayalim vardi olmadi, fitness yapiyordum biraktim ve istedigim vucuda hala ulasmamadim.

Lisede henüz ne okumak ne olmak istediğini bilmeyen, kendisini bulamamış, tek hayali tiyatro olan biriydim 7 yıl önce. Şu an 2 üniversite bitirmek üzere olan, yüksek lisans ve akademik kariyer planlayan biriyim. Yine 7 yıl önce ailemle yaşıyordum pek arkadaşım yoktu asosyaldim, 5 yıldır ayrı yaşıyorum oldukça sosyalleştim, kendi ayaklarım üstünde durmayı sorunlarla tek başıma başa çıkabilmeyi öğrendim. Bu açıdan çok değiştim.
Ama değiştiremediğim şeyler de var. Hala kilolarımı veremedim, hala aşırı duygusal olmama bir çözüm bulamadım, hala aileme kendi istediklerimi anlatmak ve kabullendirmek yerine istedikleri kız çocuğu imajında kalabilmek için zaman zaman yalan söylüyorum.

Hayal ettiğim yerde değilim, olduğum yerden memnunum ama. 7 yıl önce olmasını istediğimden çok farklı ama sanırım daha iyi bir noktadayım.

dünyanın en insecure ilişkisinden kurtuldum. üniversite bitirdim. özel sektörün bana göre olmadığını anladım. babam öldü. yüksek lisansı bitirdim. ananem öldü. doktora yeterliği geçtim. sıkıldım. ülke değiştirdim. ünlü bir ülkenin ünsüz bir şehrinde tekrar sıkılmayı bekliyorum. tam olarak hayal ettiğim bu değildi herhalde. o zamanki hayallerim iyi ki gerçekleşmemiş zaten.

lise 2'deydim. çok belli bir hayalim yoktu, genel olarak almanya'da yaşamayı istiyordum. ya da iyi başka bir avrupa ülkesinde. sabah akşam oomph-rammstein-megaherz-die krupps dinler, hafta sonları ve cuma akşamları kızarmış patates yiyip ice tea içerek 2. bundesliga (bundesliga değil) maçları izlerdim. almanlıktan çok büyük tat alıyordum. başarılı bir öğrenci sayılırdım falan. iyiydi yani.

bu eylül-ekim gibi almanya'ya yerleşme ihtimalim var aslında, yok değil ama ihmal edileblir derecede düşük gibi. onun dışında, hayal ettiğim yerde olmasam da hayalime gidebilecek yolun başına geldim gibi hissediyorum. vura kıra pistin başına geldim artık. kuleden kalkış izni alınca moturları açıcam tuf tuf tuf tuf diye, ondan sonra da uçup gitçem umarım. uçmazsam da canım sağolsun, sığır olarak da yaşamayı öğrendim sonuçta.

7 yıl önce üniversiteye başladım. 2 yıl önce mezun oldum. 1 sene İstanbul'da çalıştım. Kafayı yedim. Şimdi tekrar üniversiteye hazırlanıyorum. Eylülde tecil bitiyo askere gidip gelicem. Sözün özü başa döndüm. :V
(git:
www.youtube.com

2010 nisanda 8. sınıftım şu an üniversite 3. sınıfım. o dönemde sanırım ege tıpta olmak istiyodum şu an ege tıptayım yani hayalim buysa şayet ulaşmışım denebilir. ama kişisel olarak daha önemlisi yurtdışına çıktım mesela geçen sene ilk kez ve bu benim için daha büyük bi hayaldi. o dönemde eh işte bi ingilizcem vardı şu an internetten her istediğim konuda araştırma yapabilecek, iyi kötü essay yazabilecek, insanlarla ciddi muhabbet edebilecek ingilizcem var ki bu 7 sene içinde yaşadığım en büyük katkı budur ama keşke bir yabancı dilim daha olsaydı.

onun dışında uğraştığım şeyler genelde aynı, o dönem de geek denebilecek biriydim hala öyleyim. o dönem de en büyük zevkim bilgisayar oyunlarıydı hala öyle. o dönem de sevgilim yoktu hala yok vs

insanlar geldi geçti.

yaşadığım şehir ve ülke değişti.

kilom görüntüm değişti.

bir kişi değişmemişti tüm bu süre boyunca hayatımda. Sonra o da gitti.

Şimdi de hayata bakışım değişti.

Hayal ettiğim yerdeyim. Ancak hayal ettiğim gibi değilmiş.

Şimdi de hayallerim değişti.

7 sene önce über bi üniversite hayatı hayalini kuruyodum. Üniversite ne anlamadan yıllar geçti, yalnızlığa alıştım, 5 senelik ilişki bitti, ama amk üniversitesi bitmedi. 8 sene vadeyle kredi cekip ev almış gibi hayatımı ipotekledi resmen.

okul bitti.
askerlik bitti.
hayalimin mesleğine kavuştum ama bir takım o.ç yüzünden bıraktım.

7 yıl önceki ben üniversteyi yeni bitirmiş, idealistlikten ölen arge mühendis olcam diye direten bir saftı.
şimdi o zamanlar denemem gereken şeyi yapıp hayatıma resmen sıfırdan başladım, yüksek lisanslı mühendis olarak yurtdışında cafede çalışıyorum. masa silip servis yapıyorum bazen koyuyor ama bu da ödemem gereken bir bedel. mutluluk title da değil hayallere giden yoldaymış şimdilik bunu gördüm, hayallerini geciktirdikçe gerçekleştirmek için verdiğin ödünler artıyormuş... belki 7 yıl sonra bugün ne safmışım dicem ama onu demek için de bu tecrübeleri edinmem gerekiyor sanırım :)

İyisiyle-kötüsüyle hayal ettiğimden çok farklı bir yerdeyim. Genel olarak net bir hayalim de yoktu ama 'Herhalde şöyle olur, böyle olur' dediğimden farklı bir noktadayım.

7 sene önceki benle şimdiki benin alakası yok; ben çok değiştim. Şimdi yapmak istediklerimle, o zaman yapmak istediklerim veya düşündüklerim çok değil ama farklılaştı bayağı.

Birlikte olduğum kişi değişti. Mali durumu toparladım. Maaşım artmadı, artanı da ben düşürmüş sayıldım. (Uzun konu) Ülke değiştirdim (başka bir ülke olsun isterdim). Hala da 5 ya da 7 sene sonrası için bir hayalim yok. Bir şeyler olur elbet.

Soru beni öyle düşüncelere daldırdı ki. Tahminimden çok farklı gelişti olaylar ve görüntüde daha iyi bir yerdeyim. Görüntüde...

bitirmem dediğim okulu bitirdim. mesleğimi yaparım diye düşünürken hiç alakam olmayan bir işe atıldım. evlilik kesinlikle bana göre değil derken evleneceğim kadını buldum. arkadaşlarım değişti. çevrem değişti. mesleğime geri döndüm. hatta siyasi görüşüm bile değişti. yaptıklarımın birçoğundan büyük yaralar aldım ama hiçbirinden de pişman değilim. hayatımdaki en doğru kararları vermişim. şimdiyse 7 yıl sonra bugüne bakıp pişman olmamak için daha stabil bir hayatı yaşamak istiyorum sadece. hiçbir şey hakkında kesin konuşmamam gerektiğini anlamışım.

hepsi de olumlu yönde olmak üzere çok şey değişti, birazdan çıkmam gerektiğinden ayrıntı veremeyeceğim.
yedi yıl önce bana şimdi olduğum gibi bir adam olacağımı söyleseler inanamazdım.

hayal ettiğim spesifik bir yer yok ama kazanmak istediğim kadar para kazanamıyorum, daha da önemlisi, olmak istediğim kadar mutlu ve huzurlu değilim.

Hiç alakam yok her yönü ile çok farklı bir noktadayım. Hayallerime uzak olsam da yeni hayallerim var.

7 yıl önce üniversite sınavına hazırlanıyodum. İstediğim yeri kazandım mezun oldum. Genel olarak üniversite hayatım güzel geçti ama bir takım pişmanlıklarım var tabi. Dilimi üniversiteye geçtiğim yaz geliştirip Erasmus, staj değişimi vs hepsini gerçekleştirmek isterdim üstüne düşmedim hiç biri olmadı. İşimde istediğim yerde olup olmadığıma emin değilim kafamı bu kurcalıyor. Bir de çoğu arkadaşım hayatını geçirmeyi düşündüğü insanı bulmuş gibi görünüyor yaşım genç olsa da bu konuda da geç mi kalıyorum acaba diye düşünüyorum. Sonuç olarak hayal ettiğim yerde miyim, sayılır.

üniversite kazandım, 1 yıl okudum, bıraktım. tekrar hazırlandım. kazandıgım yeni üniversiteden bi ay sonra mezun olucam. ama sor, mutlu musun, hayır. ne olcagıma dair hiçbi fikrim yok. onıun dışında salak salak insanlar girdi çıktı hayatıma pskilojimin içine sıçtım. sanırım asla mutlu olamayacağım, evlenip çoluk çocıga karışamayacagım. herşeyi bırakıp bu salak istanbuldan kurtulmak istiyorum. ailemin yanına izmire dönücem gibi duruyor.

yani hayal ettiğim yerde değilim, hatta yakınından bile geçemedim.

İkinci çocuğum oldu, annemin hastalığı ortaya çıktı, kilo verdim, kilo aldım, işimde mutsuz olmaya başladım, sağlığım bozuldu, evin borcu bitti, kilo verdim, işimde istediğim yere geldim, annem öldü.

Hayal ettiğim yer hep bir adım ilerisi. Annem sağlıkla yaşasaydı keşke diyorum sadece...

hem hayal ettiğim yerdeyim, hem de değilim.
çünkü durağanlıktan ziyade, harekete ve akışa inanıyorum.
bir yere varırsam, başka bir yeri hedeflerim ya da hayatın başka bir yere götürmesine izin veririm.
bu illa yukarıya doğru giden bir çizelgede ve hırs içeren bir hedef olmak zorunda değil.
önemli olan tutunmamak, yeni seçimler yapmak.

Çok değiştim. Olduğum insanı, hayatımı bir sevmeye başladım ki güç kazandım bu durumdan.
İş değiştirdim.x2
Şehir değiştirdim. X2
Evlendim.
Boşandım.
Saçlarımı kestirdim.
Hayatta böyle olmaz, denk gelemeyiz dediğim bir insanla sevgili oldum. "Be careful what you wish for" dedikleri doğruymuş, hiç güzel olmadı. (7 sene önce benim için önemliydi bu detay, ondan söylüyorum. Şimdi değil.)
Yüksek lisans yaptım.
Babam öldü.
Yıllarca konuşmadığım bir arkadaşımla barıştım.

Douglas Adams'ın dediği gibi "I may not have gone where I intended to go, but I think I have ended up where I needed to be."

iyi saf bir insandan, aslinda cok kolay kotu bir insana donusulebilecegini ogrendim. en buyuk degisim bu.

onun disinda epey aksakliklar ciksa da yurtdisinda yuksek lisans hayalimin gerceklesmesine iki ay kaldi. yani mezun oluyorum.

yurtdisi tatili yaptim o da guzeldi. daha fazla gezmem gerekiyor.

araba kullanmayi hala ogrenemedim kafama edeyim ama kafaya taktim artik ogrenecegim.

bahisi biraktim komple. zaman olduruyordu.

daha cok kitap okumaliyim ve daha cok film izlemeliyim.

spor yaptim gayet iyi oldu, son 2 yildir yapmiyorum ama ona da baslayacagim en kisa zamanda.

sacma sapan isleri de yapabilecegimi ve aslinda devamli is degistirmenin pek de kotu olmadigini anladim.

kariyer adami olmadigimi cozdum.

kendime yeni hobiler edinmeyelim.

ikinci bir yabanci dil ogrenecektim ama birinde asiri iyi olmadan digerine baslarsam, sanki ingilizceyi de unutacakmisim gibi hissediyorum.

gezilecek cok ulke var, belki onlara giderim.

ev almak gibi hayalim olmadi ama 3 sene icinde almayi planliyorum.

bu kadar.

asla gidemez çok daha masumu yaşandı ülkeye almadılar.
arkadaşına vize çıksa bile sınırda tutuklanabilir.

ne sandınz koca ülkeyi?Tabi ki gidemez.

gidemez. zaten vize vermezler.

arkadaslar lutfen bu islerle ilgili bilgisi olanlar yazsin, kendi goruslerinizi merak etmiyorum bence de giremez .

Konsoloslukça da gidemez bence.

Borç takma kısmı olmasaydı ve ülkeye hiç dönmeseydi, bir sorun çıkmayabilirdi. Yeşil kart çekilişlerinde 'Yeni gelenleri ülkeye dolduracağımıza, zaten bu ülkede kalanlara verelim de kaçak statüsünden kurtulsun' spekülasyonları dönüyor bol bol. Kart çekilişlerinin adil olmadığı iddia ediliyor. Bizzat, vizesi bittiği halde dönmeyen ve 8 yıl kaçak yaşadıktan sonra yeşil kart çıkmış, o zamana kadar kaçak çalışmış birini tanıyorum. Burada, bunun ötesinde aslında üç durum var:

1. J1 vizesi kullanmış. J1 vizesi dolduktan sonraki 2 yıl Amerika'da çalışma vizesi alınamaz zaten. O hakkı 'waive' etmek için aylarca uğraşmak ve kullanılan parayı geri ödemek, vb. gerekiyor. Bu yüzden sorun olur ilk olarak (iki sene dolmadıysa)
2. Ülkeye dönmüş. Dönmese yeşil kayıt şansı daha fazlaydı. Şimdi kara listeye alınmıştır 'Bu geldi mi dönmüyor' diye.
3. Borç takmış ve ödememiş. Vizeyi zaten vermezler de, ama oldu ki bir vize verdiler, borcun süresine ve ihtarlara göre girişte tutuklanabilir de. En iyi ihtimalle borcunu ödedikten sonra girebilir.

usa turk forumda abd deki borcu yuzunden green card cıktıgı halde alamayan bırısını okumustum. ayrıca hırsızlık ve dolandırıcılıkla iş tutan bırının hala abd ye gıtmeye calısmasıda ılgınc.

bazen gülesim filan geliyor duyuruları okuyunca.

mesela hep sorardım kendime, "bu reza zarrab amarigayı madikliyip, nasıl miamiye filan gidiyor, gidebiliyor" diye, al aynı zihniyet. sen adamın ülkesinde taş üstüne taş koma, dolandırıcılıkların, kaçakçılıkların dibine vur, sonra "ya olm ya çıkarsa" filan modunda vizeye mizeye başvurup hiç bir şey olmamasını bekle.

o arkadaş en başta kara listede, amerikada %99,99 oranında mahkemesi, üzerine suç gözüküyor. amerikada her şey affedilebilir ama borç, vergi kaçırma, dolandırıcılık, sahtecilik ağırdır. o arkadaşın %1 şansı dahi yok tutuklanmamak ya da vize kabulu alma konusunda.

şuna bakın

www.usa-turk.com

Ben de burdan bir soru sorayım mı?

Amerika'da hesap açtırmıştım, bankamatik var yani kredi kartı da değil. Ama dönerken hesabı kapatmadım, kapatamadım. Kapatmazsam ne olur diye bankaya gitmiştim, beni tutuklarlar mı diye sordum, kadın da güldü dedi ki tutuklamazlar ama Amerika'ya geri dönersen bu bankadan hesap açtıramazsın sadece. Şu an her ay 7 dolar borcum olacak, senelerce bu birikse başıma bir şey gelmez herhalde di mi?

İnternetten hesap kapatılmıyor, onu da sormuştum.

abd'deyim, yetki abilere sordum. "hayirli kesinlikle almayiz" dediler, seni de mimlemisler arkadasindan dolayi.

hadi canım, yok canım, peki canım filan derkenki canım. ya da hadi belki "bak şimdi canım benim" filan gibi.
onun dışında demem. özellikle dikkat ettiğim bir şey de değil aslında.

en fazla "yok canım" derken kullanırım. o da ağız alışkanlığı.

Samimiyet. Hadi canim, yok canim gibi kalıpları kullanıyorum da. Bence önemsiz bir detay ya.

hiç kullanmam.

Yavaş canım, şimdi değil canım, büyük canım vs vs

Kadın ya da erkek fark etmiyor benim için, kimseye "canım" demem.

Ya benim inanılmaz gevşek bir arkadaş grubum vardı. Onlarla aşkımlar canımlar hayatımlar havada uçuşuyordu. Kimse için bir şey ifade etmiyordu ama.

niye ama + 1
Sıradan bir arkadaşıma "Hadi canım, yok canım" dışında pek canım demem.
Bir iki çocukluktan beri yakın arkadaşım var. Laf arsında canımcım derim. Hele bir arkadaşımla 10 yıl işte oda arkadaşı idik. Yıllarca onun en yakın arkadaşı ile birlikte idim, bizi o tanıştırmıştı. O da ortak bir arkadaşımız ile evlendi. Yıllarca yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi. Onu şimdi görsem "Canaaaağğm" diye sarılırım sıka sıka.

Ben genelde kızdığımda, laf sokarken, üstünlük taslarken falan kullanırım. Normalde kız/ erkek farketmez, kullandığım bi hitap değildir. Kullananı da çok sevmem açıkçası.

Herif Meriç ise adamdan saymadıklarından diyorlar.

Kız ya da erkek mühim değil kullanmam.
Bazen "yok canım daha neler" gibi durumlarda kullanırım bu kelimeyi sadece.

Aldım, hatta alamadım. Amerika'dan çıkınca USPS takip kısmını yapmadı. Sonra da 10 günde felmesi gereken belge iki ayda gelmedi. Aynı belgeyi 65 doları cebimden vererek UPS hava postası ile yeniden göndermeleeini istedim. Bu tecrübe evrensel midir, herkesi bağlar mı, bilmiyorum. Belki takip edleni vardır da, bana öyle göndermemişlerdir

Eylül'de aldım, Türkiye'ye girdikten sonraki kısım ptt'de şöyle gözüküyor: i.hizliresim.com

benim evim uzakta, şehir merkezinden non-stop bir yolculuk toplu taşımayla(sıra sıra hepsi gelmiş olsa) neredeyse 2 saat.

o yüzden uzak değil, bir de bu zamanın fiziksel olmanın yanında algıyla da bir ilişkisi var yani yolculuk konforu yolculuk amacı filan çok etkiliyor.

45 dk o yüzden uzak değil bence.

20 dakika uzaklığa gidiyorum ben. çok çok nadir olarak 1 saat uzaklıktaki yere. yolda geçen zamana çok acıyorum çünkü.

İşten çıkıp eve geldikten sonra çıkacağım yer 45 dakika uzakta olsa ben çıkmazdım, benimki genelde 3-10 dakika arasında değişiyor yürüyerek.

Aksam bir yere gideceksem eve gelmem, direkt is cikisi giderim. Eve geldikten sonra karsi bina bile uzak gelir. O yuzden eve ugramam.

Şehir? İstanbul'da yaşarken 1 saati geçiyordu hep benim. Bir buçuk saate kadar normal görüyordum. (bkz: beylikdüzü) İstanbul dışındaki her şehir için fazla bence.

haftada 2-3 gun 30km(20-30dk) uzaga gidiyorum onun dısında genelde 5-10dk mesefe oluyor

buf-e kür +1, Cesario +1
Gerçi birkaç büyük şehir için çok sayılmaz bence ama ben de gtmezdm. Arada gidiyordum Beylikdüzü-Kadıköy'ü ama birkaç ayda bir. Genelde yakınlardaki yerlere gidiyordum. Gerçi iş çıkışı doğrudan gidiyordum ben de. Eve uğramıyordum.
Yine de gitmek istiyorsanız kim ne karışr.

Stavro+1
Zaten eve varmam min. 1.5 saati buluyor, direkt işten çıkar giderim. Mekan evle iş arasında olur böylece toplamda her halükarda harcayacağım vakti harcamış olurum.

her gün 4-5 saatim(bazen 7-8) yolda geçtiği için hafta içi bir yere gitmiyorum...

çok ya boşversene haftasonu gıdersın.

eve girersem hayatta çıkmam +1

Soru sanırım %10 olasılıklı olaydan 10 denemede en azından bir kwre karşılaşmış olmak, hiç ıska geçmemesi.
Demek istediğiniz bu ise, arttırır.
Binom dağılımı ile. Mobilden link veremiyorum.
Hiç karşılaşmama olasılığınız 0.9^10 olur
En az bir kere karşılaşmanız 1-0.9^10 olur. Haliyle olasılık oldukça artar.

2004'de ben lgs'ye girdim. Yani evet lgs deniyordu. Lgs birincisi açıklanıyordu, oöksys gibi bişey demiyodu kimse. Sonra lise sistemi değişti, sınav sistemi de değişti ve heralde bu sebeple yeni bir isim bulmak durumunda kaldılar.

2003te girdim, herkes lgs diyordu ama resmi adı neydi bilmiyorum.

ayrıca soruları görüp nostalji yaptım. yanlış yaptığım soruları buldum hatta. gene yanlış yaptım.

2006da oks oldu kesin bilgi

2002 - lgs

1993 - Anadolu Liseleri Sınavı (İlkokul 5'te girilen)
1996 - Fen Liseleri Sınavı (Orta 3'te girilen)

1997 ya da 1998'de 8 yıllık eğitime geçildi ve bunlar kalktı. Kısa adı var mıydı hatırlamıyorum ama kullanılmazdı.

Liselere giriş için sınav mı vardı :D en yakın liseye gidiyorduk veya şimdiki gibi öyle şatafatlı sınavlar yoktu diye hatırlıyorum.

Öğretmen lisesi, Anadolu lisesi, fen lisesi, meslek liseleri vardı bi de ama onlara giriş nasıldı hatırlamıyorum.

Ha bi de süper lise falan diyorlardı ama o da fen lisesiydi sanırım, Di mi?

89lu kuzenim 2003te lgsye girdi diye hatırlıyorum, netim. anadolu öğretmen lisesini kazanmıştı çapayı hatta
yok adı lgsydi kesin hatırlıyorum liselere giriş sınavı hatta 1 hafta önce de özel okullar sınavı vardı. birkaç yıl sonra 2005-2006da falan oks olmuştu

aychovsky'nin dediği gibi ayrı ayrı oluyordu bunlar. ilaveten meslek liseleri için de ayrı sınav vardı diye hatırlıyorum.
lazpalle 85'li yıllardan bildirdi...

Fen Lisesi'ne sınavla giriliyoedu ve hazırlık yoktu fen liselerinde.

Süper liselere ise ortaokuldaki ortalama not sırası ile alıyorlardı. Süper liselerin iyisi ve kötüsü vardı. Genelde fen lisesini kazanamayan veya uzakta bir fen lisesi kazanıp girmek istemeyenler başvururdu. Süper liselerin hazırlık sınıfı vardı, 4 yıldı. Dolayısıyla Anadolu Liselerinde okuyanlar süper liselere gitmezdi. Zaten hazırlık okumuş olurlardı ve ortaokul+liseyi aynı okulda okurlardı fen lisesi sınavını kazanmazlarsa.

8 yıllık eğitimle süper liseler Anadolu liselerine çevrildi. 98'den sonra süper lise kalmadı. O yıllarda ortaokul ve liseler ayrıldığı için Anadolu liseleri de Fen liseleri de lise için öğrenci almaya başladılar ve sınavın adı OKS oldu.

lazpalle haklı, Meslek Lisesi Sınavı ayrıydı.

İlk okuldan sonra girilen Anadolu Lisesi sınavları vardı. Orta okuldan sonra da meslek lisesi sınavları vardı diye hatırlıyorum. Turizm otelcilik lisesi, denizcilik lisesi vs gibi meslek liselerine bu sınavlar ile giriliyordu. Yine söylendiği gibi orta okul puanlarına göre de süper liselere giriliyordu.

Anadolu öğretmen liselerinin de ayrı bir sınavı vardı sanki diye hatırlıyorum.

Ulan kredili sistem, ömrümüzü yedin...

@aychovsky hatırladığım kadarıyla 8 yıllık zorunlu eğitimle yani ilk ve ortaokulun birleşmesiyle süper liseler anadolu lisesine çevrilmedi o çook çoook daha sonra oldu. hazırlık olayının kalkıp bütün liselerin 4 yıla çıkmasından sonra.
2000li yılların başı olarak bahsedilen tarihlerde fen lisesi, anadolu öğretmen lisesi ve anadolu liselerine lgs dene liselere geçiş sınavıyla girilirdi, bu sınavlarla herhangi bahsi geçen okul türlerinden birini kazanamayanlardan not ortalaması yeterli olanlar süper lise adı verilen yabancı dil ağırlıklı yani hazırlık eğitimi verilen liselere gider, not ortalaması yetersiz olanlar da düz lise adı verilen yabancı dil-hazırlık eğitimi olmayan liselere giderdi, o da 3 yıl sürerdi.

robert, avusturya lisesi, alman lisesi, fransız liseleri vs. gibi özel okullarsa lgsden 1 hafta önce yapılan özel okullar sınavına girerek kazanılırdı.

edit: 8 yıllık eğitime geçildikten sonra da adı oks olmadı.0 2005-2006da falan bayağı sonra yani

süper lise, düz lise farkı olarak da. tek bir lise vardı bu liseler normal liseydi, ama aynı lisenin yabancı dil ağırlıklı süper bölümü vardı 4yıllık 1 yılı hazırlık, düz olanlardaysa hazırlık yoktu 3 yıllıktı

Limoncello, Hemen oldu o değişim, çünkü o dönem ben süper lisedeydim. 2. sınıftayken Anadolu'ya çevrildik. Bir sonraki öğrenciler aınavla geldi. Sondan bir önceki nesilim.

OKS adı farklı olabilir, benim yakaladığım o oldu. Ben girdiğimde, 96'da Fen Lisesi sınavı idi.

@aychovsky belki sizin okula özel bir durum olmuştur bilemiyorum ama o dönemleri çok iyi hatırladığım için söylüyorum; sizin okulda öyle olsa bile türkiye genelinde bütün süper-düz vs. liselerin anadolu lisesine çevrilmesi 98den itibaren olmadı.

o dönemler normalde liseler 3 yıldı ama hazırlık eğitimi verilen okullarla hazırlık+3 yıl şeklindeydi. sonra hazırlık kalkıp bütün okullar 4 yıl olunca bütün diğer liseleri de anadolu lisesi yaptılar çünkü anadolu liselerinin olayı zaten 1 yıl hazırlık eğitimiydi, o da kalkınca ve müfredat değişince hepsini anadolu yaptılar

www.milliyet.com.tr
bu linkte verilen haberde 2010dan itibaren kademeli olarak başlatılıp 2013te bütün genel liselerin(düz-süper farkı yok) anadolu lisesine dönüştüğünü söylüyor.

Hazırlıklar kalkıp liseler dört yıl olduğunda ben üniversitedeydim, en erken 2001-2002 olması gerek. Düz lise o döneme kadar 3, süpwr lise 4 yıldı ama İzmir'de süper lise kalmamıştı 1998 sonrası. 1-2 sene sonrasında benim kuzenim liseye girecekken birkaç öne çıkan düz liseyi apar topar süper lise yapmışlardı yeniden. Belki yöreyle ilgili bir durumdur. Ama o süper liseler açılana kadar eski süperler hep Anadolu yapılmıştı, 1-2 sene kadar da süpersiz kalmıştık ama yıllarından tam net emin değilim. Zaten o eski süperlerden İzmir'de 6-7 tane vardı, hepimiz dersanelerden oradan buradan her süperden bir 5-10 kişi biliyorduk.

en son oks'ye girenlerdenim, 2008 yılında oldu. (kesin bilgi)

oks tek sınavdı, ondan sonra 6,7 ve 8'de yapılan başka bir sınav geldi.

lgs 97den itibaren uygulanmaya başlanmış
şimdi araştırdım en son 99da ilkokuldan sonra olan sınavla öğrenci alınmış. hürriyette yazıyordu.

2005 yılına kadar lgs olarak devam etmiş sınav, sonra 2005te oks olup 2007den itibaren adı sbs olmuş.
Hafızamızı tazeleyecek olursak ;1997 yılında uygulanmaya başlanan Liselere Geçiş Sınavı’ndan (LGS), ile başlayan sınav sistemi 2005’de değiştirilerek Ortaöğretim Kurumları Sınavı’na (OKS) dönüştürüldü. Sonra MEB OKS’de bazı değişikliklere gitti ve İlköğretim Başarı Puanı (İBP) ilk kez uygulanmaya başlandı. 2008’de ise OKS son kez uygulanıp o dönem 6. ve 7. sınıfta olanlar sene sonunda Seviye Belirleme Sınavı’na (SBS) girdi. Sonra her sene yapılan SBS’den vazgeçildi. Tekli SBS sistemine geçildi. Bu sistem iki yıl uygulandı. Son olarak SBS’nin de bu yıl son kez yapılacağı açıklanarak merkezi yazılılardan oluşan yeni bir sisteme geçildi. Yeni sistem üçlü SBS sisteminin kısmen de olsa özelliklerini taşıyor.
Yani özetle;
1997:LGS tek sınav :sadece 8. Sınıflara yapılıyordu
2005: OKS tek sınav: sadece 8. Sınıflara yapılıyordu.
2008: SBS Üç sınav: 6.7.8. sınıflara yapılıyordu.
2010 :SBS tek sınav :8. Sınıflara yapılıyordu.
2013: TEOG: Merkezi yazılılar.(6.7.8 sınıflarda her dönem 6 sınav toplam 36 sınav) yapılacak.
Milli Eğitim Bakanlığı'nca hazırlanan yeni ortaöğretime geçiş sisteminde, 2013-2014 eğitim öğretim yılından başlayarak 6 temel ders için 8. sınıfta öğretmenleri tarafından dönemsel olarak yapılan sınavlardan bir tanesi merkezi gerçekleştirilecek.
kaynak: eğitim tercihi.com hayati oktay

2006 da oks oldu ilk magdurlarından biriyimdir ordan biliyorum

@konuşma ben konuşuyorum en son 86lılar girdi diye yazmıştım emin olmadığım için silmiştim
bu linkte de öyle yazıyor eksisozluk.com
bazen 1 yıl erken geç başlayanlar da olabiliyor belki kuzeninde öyle bir durum olabilir, yani yanlış hesaplamış da olabilirsin sıkıntı yok

edit: gerçi 87liler de girdi diyen de var benim de kafam karıştı, dediğin gibi de olabilir 86-87 çok bi fark yok ya:)

benimki buydu
yegitek.meb.gov.tr

@aychovsky
tüm süper liseler anadolu lisesi yapılmamıştı o dönem. bizim buradan örnek vermem gerekirse kabataş ve korkmaz yiğit süper liseydi. kabataş'ı anadolu lisesi yapmışlardı, ama korkmaz yiğit süper lise olarak devam etmişti. benim arkadaşlarımdan biri 99'da sınavla kabataş'a girmişti, bir arkadaşımsa istediği yeri kazanamayıp okul puanıyla korkmaz yiğit'e gitmişti.

bir de anadolu lisesi sınavı ve kolej sınavına ek olarak devlet parasız yatılı sınavı vardı ilkokul döneminde. ama çok kişi rağbet etmezdi. bizim öğretmen beni yanına çağırıp "siz garibansınız sen de başarılı bir çocuksun yazdıralım seni sınava" minvalinde bir şey söylemişti, öyle girmiştim. üç ayda bir para alırdın. ya da uzak okullarda öğrenim görenlerin ücretsiz yatılı kalabilme imkanı olurdu.

ilkokulda girilen sınavla kolej veya anadolu lisesi kazananlar okullarından memnun değilse ortaokul sonrası da sınava girebiliyorlardı. bizim okula ortaokul sonrası kolejlerden gelenler de olmuştu. hazırlık sınavını geçenler lise 1'den başlıyordu, geçemeyenler tekrar hazırlık okuyorlardı.

özel okullar sınavının ben de daha zor olduğunu hatırlıyorum.

soruya çok cevap üretemedim ama yukarıda yazılanların üstüne bildiklerimi eklemek istedim.

Cevaplara şöyle bir baktım ama göremedim. Benim girdiğim yıl kitapçığın üzerinde "oölökgs" falan gibi uzun ve çirkin bir kısaltma yazıyordu diye hatırlıyorum ama şimdi çıkaramadım.

öncelikle yorum yazan herkese teşekkür ederim. ortada ufak bir bilgi kirliliği de var gibi.

2003'te ilköğretimden mezun oldum. o sene, liseler 3 yıl, süper liseler 4 yıldı. anadolu liseleri kaç yıldı hatırlamıyorum. sınavı yapan giderdi yapamayan da ortaalama yüksek ise süper liseye giderdi. onu da beceremeyen ya düz liseye, ya da mesleki liselere giderdi.

ben 2006 mezunuyum liseden. ben lise 3 iken lise 2'ler değil de birinci sınıflara vurdu 4 yıl. yani 2005 girişliler 4 yıl lise okudu.(düz lise için diyorum)

**************************

her şeyi iyi güzel tartıştık ama lgs dediğimiz hatta beraber girdiğimiz 2003 yılındaki bu sınavın kitapçığında liselere giriş sınavı yazmıyor, internet sitelerinde de öyle yazmıyor. aslında adı başka bir şeydi de biz herhalde kısa ve öz olsun diye lgs diyorduk ortaya çıkıyor herhalde?

düz lise: 3 yıl
süper lise: hazırlık+3 yıl toplamda 4 yıl
anadolu, anadolu öğret. liseleri: hazırlık+3 yıl toplamda 4 yıl
fen liseleri bizim zamanımızda 3 yıldı ama ben önceki nesil sayılırım, yani bu 2000'in başları 2003 yılında ona da 1 sene hazırlık eklenmiş olabilir, sanki 4 sene okudular onlar da diye hatırlıyorum yani hazırlık + 3 yıl toplamda 4 yıl.

sınavın adı lgsydi ya belki kitapçıkta öyle yazmıyor ama hatta dönemin sınava hazırlık kitaplarında hep lgsye hazırlık şeklinde yazardı, yani öğrencilerin uydurduğu bir şey değildi, sonra adını ortaöğretim kurumları öğrenci seçme ve yerleştirme sınavı yaptılar hatta kısaltmasını okösys saçma bir şey oldu söylenmesi zor olduğu için ortaöğretim kurumları sınavı (oks) şekline çevirdiler.

Protex sabun ve soğuk su.

Sabah ve akşam değişiyor. Sabah L'Occitane'ın Immortelle Precious Foam'u ile yüzümü yıkıyorum. Sonra Clarins'in papatyalı toniği ile yüzümü sliyorum. Germaine Di Capuccini'nin spf'li göz ve Excel Therapy yüz kremini sürüp makyaj yapacaksam yapıyorum, yapmayacaksam yapmıyorum. Akşam yüzü bir makyaj temizleme mendili ile siliyorum. Sonra Shiseido'nun makyaj temizleyicisini bir pmuğa sürüp pamukları gözlerimin üstünde birkaç dakika bekleterek ve makyaj varsa, onu yumuşatarak siliyorum. Yine bir yüz yokama ve tonik seansından sonra MBR'nin nemlendirici öncesi serumunu sürüyorum. Sonrasında Germaine De Capuccini'nin gece kremi ve göz kremini sürüyorum. Üç-dört gecede bir de krem yerine nemlendirici serum sürüyorum.

clinic' in seti var, jel, tonik ve nemlendirici ayrı ayrı onu kullanıyordum günlük olarak. sonra estée lauder perfectly clean multi-action creme cleanser/moisture aldım yalnızca bunu kullanıyorum haftada bir de maske olarak uygulayabiliyorsun. gayet memnunum. gerçi clinic in toniğini hala kullanıyorum zararlı olsa da içindeki alkol yüzümün rengini sağlıklı bir pembeliğe döndürüyor.

skin ceuticals'ın günlük kullanım için pompalı bir ürünü var. sabah onunla yüzümü yıkayıp nemlendirici ve güneş koruyucu sürüyorum.

shiseido'nun temizleyicisi ve nemlendiricisinden de çok memnun kalmıştım (temizleyiciyi maske olarak da kullanabiliyorsunuz haftada 2 kere falan) ama pahalı geldi biraz. makyajtrendinde deneme seti 100 tl şu an.

avatar last airbender
kendi cocuguma da izletecegim dizidir

üzülerek söylemeliyim ki kızınız tam bir "pretty little liars" izleme çağında <3

bayılacağına eminim. ingilizcesi de kolaydı diye kalmış aklımda.

hocam o cok cinsellik ya - avatar iyidir.

Avatar iyi fikir, çizgi film olanı değil mi?
Bütün sınıf kızları giysi, marka vs konuşurken - bir taraftan üzülüyorum yanlız kalıyor diye, öte yandan gurur duyuyorum- benim kızım o konuşmaları "aptalca" bulduğunu söylemişti. "Pretty little liars" konusunda bu yüzden nasıl düşünmeliyim bilmiyorum. Çocuğu bu konuda açmak mı lazım, yoksa bozmamak mı?

harika baskan
evet cizgi film olan
biraz bilincli yetismesinde sıkıntı yok baskan cocugu

Giysi, makyaj, marka,vs konuşmaları aptalca bulduğu için gurur duymalısın gerçekten de.
Benim tavsiyem hem yeni olması, hem de izlerken beyin jimnastiği yapabilecek olması sebebiyle 13 Reasons Why.

Baby Daddy var pek hoş aslında.

avatar şahane fikir.

a series of unfortunate events, stranger things ve cosmos a spacetime odyssey de güzel alternatifler.

A Series of Unfortunate Events + 1

avatar the last airbender +1
seinfeld olabilir ama yer yer cinsellik imaları olabilir sizin takdirinize kalmış.

Çok teşekkür ederim bütün cevaplar için.
Series of unfortunate events'in dizisi olduğunu bilmiyordum, kızım kitaplarını okumuştu, bu da çok iyi olabilir. Gilmore Girls'ü de ben vaktizamanında izlemiştim. Gerçekten uygun.
Seinfeld'de Friends gibi bana ingilizce konuşmayı öğreten dizilerden. Kızım için belki birkaç sene daha var. Tekrar hepsi için teşekkür ederim!

Umarım evrimin bir yerinde kimin ne giydiğinin diğer insanları ırgalamadığı bir noktaya varırız.

edit: kadının en büyük düşmanı yine kadın.

gezmem.
saçma buluyorum.
üstelik estetik de değil.

transparan t-shirt içine güzel bir sutyen ya da o tarz bir şey giyilse daha seksi bence.
o giyilir.
ama tabii giyileceği yer var, giyilmeyeceği yer var.
taksime giderken falan giymemek lazım.

erkek olarak;

insanoğlu henüz buna hazır değil.

kılıçdaroğlu olarak;

böyle bir şey olabilir mi?

doğru bulmuyorum.

memelere özgürlük hareketini ben de destekliyorum. herkes istediğini giysin. ben olsam giymezdim ama. moda anlayışıma uymuyor

Bütün kadınlar erkekler gibi plajda orada burada memelerini açarak dolaşmaya başlasalar, ilk başta kaos ortamı oluşsa da en fazla bir iki jenerasyon sonra normalleşeceğini ve kimsenin yadırgamayacağını düşünüyorum.

Biz kapattığımız için, normalimiz bu olduğu için, şu an açılması ayıp-tahrik edici vs geliyor. Yoksa cinsel olarak konumu bir dudak veya bacaktan öte değil.

Sadece trde değil ki, ilkel kabileler dışında, dünyada nereye gitsek kadın memesi tabu :D O yüzden yurt dışında da üstsüz gezmem.

Gezmem. Neden dersen şu noktadan sonra hangi ülkeye gidersem gideyim içinden çıkamayacağım bazı ahlaki normların etkisi altındayım yıllar yılı burada yaşamış olmak ve bu ülkenin kültürü içinde şekillenmiş olmaktan dolayı.

Buna ek olarak estetik de gözükmediği noktasında blatta'ya katılıyorum.

Bir de böyle tırt isyanlar bana çok yalan geliyor ve sinirimi bozuyor. Maksat memelere özgürlükse, maksat meme utanılacak bi şey değil erkekler sonsuzluktan itibaren meme gösteriyorlar biz neden gösteremeyelim ise, esas kaygı buysa yani tamamen çıplak gezilsin o zaman. Memeleri gösteririz kimsecikler de karışamaz diyip tamamen soyunmaya cesaret edemeden bunu transparan bir kumaş parçasının arkasına gizlemek bana inanılmaz büyük bir iki yüzlülükmüş gibi geliyor. Ortaya koyduğu hiçbir iddiayı destekleyemeyen, tamamen gösteriş ve dikkat çekmek üzerine yapılan bir hareket olduğunu düşünüyorum. Norm olana karşı verilen her tepki haklı değil, akıllıca da değil ne yazık ki.

Evet, 10 dakika kadar bu gereksiz konu üzerine düşündükten sonra esasında s.kimde olmayan bu mevzuyu da geçmişin derin karanlığına gönderiyorum.

buff çok güzel açıklamış +1

giyip giymeme konusuna gelince benim için memelerim cinsel bir obje. çocuğum olunca farklı bir anlamı daha olacak ama o zamana kadar götümü açıp gezmekle mememi açıp gezmek arasında fark görmüyorum. bu sebeple asla giymem.

Türkiye'de değilsiniz, istediğinizi yapacağınız yerdesiniz. Öyle gezer misiniz?

türkiyede yetişmemiş olsaydım gezerdim. ama şu saatten sonra bi yere gidip memeler özgür bi şekilde istesem de dolaşamam.

bunun hakkında bir fikir sunulmasını aptalca buluyorum.

Turkiyede asla giymem..yurtdisinda da sutyensiz tisort ya da derin gogus dekoltesi haricinde mememi direkt gosterecek bisey giymem..cunku benim icinde hala buyuk bi tabu.ama yurt disinda gece bara gittigimde tranparan giyen cok fazla kadin gordum.yani en azindan bunu rahatlikla yapabiliyolar, guvenlikleri tehlikeye girmeden..ama orada bile cogu kisi icin meme demek cinsellik demek..dunyanin genelinde boyle bazi kabileler haric..oyuzden dunya uzerinde bu tabu bitmedigi surece oyle gezmem

gereksiz pahalı tekstil ürünleri gibi cinsel teşhir de kar oranı yüksek bir ticaret. kıllı meme ucu ile, sarkık göğüsler ile türk kızı mı giyecek onları. ha ha. o özgüven hiçbirinde yok. çıplaklık insanın en özgür duygusudur. evde çıplak takılan, denizde çıplak yüzen biri olarak söylüyorum ki bence cinsel devrim olmasının vakti geldi. internetin her yeri olmuş cinsel seks (bkz: porno sektörü), bi ünlü memesini açınca millet hala kafayı yiyor. ne ebru şallı , ne rihanna, ne fappening, hiç birine merak edip bakmadım. çok banal. kimi açılıyor kimisi de kapanıyor bu ara zaten. ayarı kaçtı işin iyice. cinsel devrim şart.

gündelik hayatta değil de tatil beldelerinde giyilebilir bir tarz bence bu.

ve evet, daha modern bir ülkede olsaydım arada sırada böyle gezebilirdim. bence çok şık ve güzel dururdu.

kendimi epey ileri ve açık görüşlü bir adam olarak tanımlarım ama bana da itici geliyor. olayın ahlak boyutunda değilim ama bence estetik değil. isteyen istediği gibi giyinsin yoksa. ben erkeklerin tayt gibi pantolonlar ya da bileklerinden bir karış yukarıda paçalar giymesini de sevmiyorum şahsen. o da estetik gelmiyor

Yazarken dinledim; youtu.be (şarkı çok güzel, teşekkürler prens)

rihanna'nın memeleri çirkin diye düşünüyordum, sonra aklıma geldi bu çirkin memelerle bile popüler olmasının getirdiği özgüvenle beğenilebiliyor dedim.

tüm bunların dışında, kıyafet çaputtur. ona kıymet veren(olumlu/olumsuz) sizin kafalarınız.

çok da şeyapmamak lazım.

bir de bu tür davranışlara genel tepki kadınlardan gelir genellikle, çünkü onlar hala destekli sütyen v yaka tişört taraftarı, bu şekilde daha etkili olabilecekleri zannı içindeler.

Kadın memesi kadın kolu ya da ne bileyim kadın kulağı gibi cinsel etkileşim içermeyen bir organ olsaydı, ki bunlardan da etkilenenler vardır ama genel anlamda konuşuyorum, tabii böyle şeyler mantıklı olabilirdi ama öyle bir şey değil bu organlar, e o zaman açmanın mantığı ne? Ben ana bacı eksenine girmeden, hiçbir kadının bu şekilde sokakta dolaşmasını istemezdim, dolaşanın da attention whore olduğunu düşünürdüm. Onun dışında, biz kadınların sadece Türkiye gibi ülkelerde risk altında olduğunu düşünüyoruz ama kadın dünyanın her bölgesinde, Avrupa'da da Amerika'da da tehlike altında, yani Türkiye'de giymem ama İsviçre'de olsa giyerim demek de mantıksız. Bir de erkekteki meme, evriminin son noktasına gelmiş bir tek ucu kalmış bir organ, erkekte öne çıkan bölge göğüs. Yani erkekler yapıyor hadi biz de yapalım diye bir şey yok. Biz mememizi çıkarmıyoruz ortalığa, yok çünkü. Meme ve göğüs farklı şeyler. Ha ben açık havada spor yaparken tişörtümü çıkarabiliyorum rahatlıkla ama memem olmadığı için çıkarıyorum, benim memem olsaydı ben de çıkarmazdım muhtemelen.

Erkeğim, genel olarak krem peynir'e katılıyorum.

Memenin, emzirmenin tabu olmadığı bir toplum daha yaşanılası geliyor bana. Kadınların rahatlığından ve sağlığından yanayım. Seks objesi olarak görülmelerine yol açacak akımlara sıcak bakmıyorum. Yani bahsi geçen akımı rahatlık, sağlık için destekleyen insanlara sıcak bakarım ama teşhir, seksi görünme ve ilgi çekme çabası ile destekleyenlere kendilerine yaptıkları için üzülürüm. Ki bu akım da biraz teşhir amaçlı sanki, niyet sütyenin zararlarından kaçmak olsaydı transparan detayı olmazdı. Yok, erkekler üstsüz geziyor biz de gezebilelim demek ise amaç, bir şehir merkezinde üstsüz gezen erkeğin de rahatsız edici olduğunu hatırlatmak isterim.

bir de şimdi farkettim, erkeklerin memelerini açık gezdiği yerlerde kadınlar da memelerini açıp gezebilirler ve evet bu 1 günde de olur(gezen çok sayıda insan var). olayı, o şekle sokmaya hiç gerek yok.

temel yanlış şurada bence; insanlar dilediklerini yapmakta özgürdürler fakat bu dilediklerini yapma özgürlüğü sadece o yapana has değildir. doğanın ve diğer insanların da buna bir refleks gösterme(onların da dilediklerini yapma) durumu vardır(hakkı değil) işte bu refleksi göze alarak yapmalılar insanlar istediklerini. (zaten döngü böyle oluyor, sen birşey yapmak istiyorsun yapıyorsun, doğa ve diğerleri buna refleks gösteriyor sen o reflekse- refleks gösteriyorsun, onlar buna refleks gösteriyor diye ilerliyor, akıl denilen şey de burada oluşuyor)

yani sen kuleden kuleye atlayacağım dediğin anda bunu yapabilirsin ama yer çekimi de ''nereye gidiyon hacı'' diyecektir. tıpkı sen erkeklerin memelerini gösterdiği yerde memelerini açarsan, bu boyutuyla ve şekliyle doğru orantılı biçimde diğer insanların senin memene bakmasına sebep olacaktır. emin ol, eğer seninkiler kadar büyük memeleri olan bir erkek de olsa yine insanlar ona o şekilde bakacaklardı. kadınla erkekte ki bu bakan ve yorum yapan sayısal farkta da, erkeklerin cinselliğe o kadar da hızlı ve istedikleri şekilde ulaşamaması etkeni ve erkekte meme o kadar da çok cinsel bir obje olmasa da kadında memenin cinsel bir obje olması hatta bununla ilgili seks pozisyonları ve fantazilerin bulunmasındandır.

çok başlık konusuyla ilgili değil ama yaklaşım biçimleriyle ilgili bir ''cevap bu'' oldu, kusura bakmayın.

Ana baci ekseninin dislanmasina karsiyim. Kisiler arasi empati icin gerekli bir eksen.

Olay memelere rahatliksa tisort niye transparan onu anlamadim.

Ben giymem cunku bok gibi. Ancak tabii ki MEMELERE OZGURLUK. Rahat memlekette olsam sutyensiz gezerdim.


Isteyen istedigini giysin, umrumda degil.

biz memelerimizi saklamıyoruz da, transparan tişörtlerle de dolaşmıyoruz.

kadın memesi cinsel istek uyandırıyor. siz erkek memesi görünce hipnoz olmuyorsanız aynı şey değil maalesef.

@mavijojobatanecigi Haklısın, biraz yanlış söyledim. Demek istediğim "Ana bacı ekseninden bakmayın" değil de, "Sadece bunu söyleyip geçmeyin" anlamındaydı. Mobilden uzun uzun yazıyorum, internetsizim. Cümleyi başından sonuna kadar çok iyi takip edemiyorum yavaş yazdığımdan.

Çok çirkin. İmkanı yok gezmem. Kadınım ama özgürlük diye bazı şeylerin saptırıldığını düşünüyorum teşekkürler.

kimsenin ne giydiğine karışmam isterse donla gezsinler ama ben memenin mahrem bölge olmadığına katılmıyorum.

"uygarlıkla birlikte gelişen bedeni gizleme alışkanlığı, cinsel merakı uyanık tutar ve kişi onun saklı bölümlerini ortaya çıkararak cinsel nesneyi tamamlamak ister" Freud

uzun kulaklı yalnız tavşan

Zımpara kağıdı ile 31 çeken pinokyo

ferdi carrefour
orhan bencegay
ibrahim tatliseks

Godoşu beklerken

ender gelisen osasuna ataklari

cikmaz sokaktan cikip gelen adam

uyuyakalip kavimler gocunu kaciran adam

Yanlis yazmis olabilirim ama boyle seyler.

atakan seni sikecegim arslanim.

jushfuasjaıkaf bayılıyorum buna. peşinde olduğu adam da mvp atakan'dı galiba.

Atakan seni sikecegim arslanım +1 ahaha

kediye kafa atan mücahit fare
ilaçlama aracının arkasından koşan sinek
intihar ederken ipi kopan adam
ne olursan ol and justice for all
annelerin onla konusma dedigi kotu cocuk
atli akinlarda sen olan cocuk
sutyen kullanmayan memeli hayvan
yok satan nihilist bakkal
bidi bidi bi sus artik
nukleer baslikli kiz
is that altinmese
erken boşalan çaycı
nilay seni cok ozledim amina koyim ya
real eyes realize real lies
cern de cayci olmak vardi

arsizca yaladim leopari

feeling the blanks

Yankee jumping

X yapan Y tarzı nick'leri pek sevmiyorum.
katina scissorhands görmüştüm. Onu çok sevmiştim.

Endoplazmikbirkukuişte

bedava dese yine çektirmem

Bir kere cektirmistik oyle deneyelim diye. Artık pas geçerim, çektirmem.

pas

bu işi mi yapmayı düşünüyorsun? ben çektirmem ama iş olarak yapılabilir.

hayır.
belki sevgilim ısrar ederse, istemeyerek. (neden etsin o da ayrı konu)

Yok, pas. Bedava bile olsa istemeyebilirim, "Ne amaçl çekti acaba" diye rahatsız olurum.

çektirmem. Polaroid makinemiz var zaten yanımızda taşıdığımız.

Çektirmem. İzmir'de 1 lira falan Kordon'da. Mürekkepleri çok kalitesiz, solup gidiyor. O kadar bile etmez.

Ben çekildim 10 diyorlar 2 kopya çıkarıp 20 alıyorlar kağwdkğakd güzel tezgah. çok para da değil düşününce anı hatıra.

her gün yapmayın yine de siz fakat bir kere yapılabilir.

çektirmem telefon zaten 10 numara çekiyor 63 kuruşa bastırın.

Öyle aktiviteler çok görgüsüzce geliyor. Bir şeyin "yapmadım" dememek için yapılması...

Yok yav gerek yok

nöö

5 dakikada bir aralıksız ne demek? Kaç kere atılıyor toplamda, sonsuz mu? Ona göre cevap değişecek de.

Bir de herhangi bir yüzün bir daha gelmemesi ile belirli bir yüzün bir daha görülmemesi farklı. Hangisinden bahsediyoruz? Bir daha 6 gelmemesi mi, art arda 6 gelmemesi mi, yoksa ilkinde gelebilir ama bir daha gelmesin mi? Yoksa şimdi attığım neyse, o mu bir daha geşmeyecek. Hepsi farklı.

aynen her 5 dakikada bir sonsuza dek atıldığını varsayıyoruz.

her hangi bir yüz ile spesifik olarak seçilen bir yüz arasında fark var mı? her hangi bir yüz diyelim.. zaten gelmeme çevrimine girdiği zaman hangi yüzse o yüzden sözediyoruz demektir.

Az sonra yazarak göstereceğim. Yüklediğimde cevabı sileceğim. Heehangi bir yüz ile belirli bir yüz ile arada fark var. Örneğin iki arılta belirli bir yüzün iki kere gelmeme olasılığı 35/36 iken, herhangi bir tüzün iki kere gelmeme olasılığı 5/6.

tamam biz bir yüz seçelim. diyelim ki 6 olsun. zarı bugün saat 00:00 da atmaya başladım. her 5 dakikada bir atıyorum. yani saatte 12 kere, günde 288 kere atıyorum bu zarı. 1 yıl boyunca da aralıksız atıcam. bu süre zarfında, 6 nın 30 kere gelmediği olacak mı? olacaksa hangi sıklıkla olacak?

30 kere art arda elbette.

eğer discrete-time Markov chain biliyorsan çok basit bir soru. one-step transition matrix kuracaksın, her bir periyodun state'i, zarın o yüzünün son periyot öncesinde ard arda ne kadar geldiğini gösterecek. yani state space'in 0'dan sonsuza gidiyor. tipik bir success-runs sorusu, probability matrix'İn regular olacak, ardından long-run limiting probability'i ergodic theory üzerinden hesaplayacaksın (muhtemelen 30 bilinmeyenli 31 denklemli lineer bir sistem elde edersin ergodic üzerinden). eğer dediklerimi anladıysan kağıt üzerinde yazıp sonucu bulayım, eğer markov zinciri üzerine birşeyler bilmiyorsan başka bir yol bulan arkadaşlar varsa onlar yazsın.

dediklerinden hiç bir şey anlamadım ne yazık ki. ama en azından birileri için çözümün çok basit olduğunu bilmek güzel. yine de teşekkür ederim.

30 kez üstüste gelmeme ihtimali (5/6)^30 değil, çünkü iki kere üst üste gelebilir, üç kere üst üste gelebilir veya yirmidokuz kere üst üste gelebilir. Sadece 30 kere gelmeyecek. 30 kere üst üste gelmeme ihtimali 1- (1/6)^29.

288 atışta aynı sayının iki kere üst üste gelmeme olasılığı (5/6)^287. İlk değer her şey gelebilir, sonraki değer ilk değer hariç her şey olabilir, bir sonraki değer ise kendinden önceki her şey olabilir. İlk değerin ne olduğu bizim için önemli değil, o yüzden, (5/6)^287.

Problemi şu şekilde anlıyorum. (Stabil internet bağlantım yok. Mobilden giriyorum). 288 kere atacağız ve 30 kere arka arkaya aynı sayı gelmeyecek. Bu durum, slhmlr'ın dediği gibi en basit Markov Zincirleri ile yapılabilir. Şu an hesapladım, 180 denklemin çözümü ile yapılabilecek bir soru. O yüzden, onu geçiyorum. Şu an toplantıya gireceğim. Basit çözümü kağıt karaladım ama modelleyemedim henüz. O zaman güncelleyerek yazacağım.

tamam bekleyeceğim, umarım anlayabilirim. şimdiden teşekkür ederim.

Soruyu tam soramamissin saniyorum. Anladigim kadariyla cevap vereyim. Siklik sormussun. Siklik icin bir zaman birimi gerekir. Fakat burada olaylar var. Olay sabit araliklarla oluyorsa olasiligi siklik olarak dusunebiliriz. 30 kere ust uste ayni sayinin gelmemesi olasiligi = p = 1-(1/6)^29
Olay 5 dakikada bir oluyorsa, bu olasiligin frekansi 5 dakikada p, yani dakikada p/5 tir.

Basitleştirmeye çalıştım ama beceremedim.
i.hizliresim.com
i.hizliresim.com

dunal'ın dediğinde hem şöyle bir doğruluk hem de şöyle bir yanlışlık var. 30 kere üstüste gelmeme olasılığı doğru ama bu 30 atışta 30 denk gelmeme olasılığı. Sonsuz kere atılsa bu olasılık 1 olur, örneğin. Çünkü sonsuz kere atıldığında sonlu bir ardışıklık mutlaka gerçekleşecektir. Aynı şekilde 288 atışlık bir deneyde de, bunun olasılığı az biraz artacaktır.

Bir de şu var, sıklık için olasılık değil, beklenen değer bulmak gerekiyor. Bu sıklık günde 288 kere ise, 288*365/(2.56*10^16) kere bu durumdan olmasını bekleriz, bu da 4.13*10^-12 yapıyor. Yani, bu olasılıkla bir kere bile denk gelmez bir yılda.

nasıl hesaplandığı bi tarafa, 1 yılda, 288*365 atışta her hangi bir yüzün 30 kez üst üste gelmeme ihtimali yok anladığım kadarıyla.

mart ayına ait veri var elimde, sol taraf ayın günleri. sağ tarafsa 24 ve yukarısı gelmeme zincirleri.

(git:hizliresim.com)

muhtemelen ben soruyu soramadım. ya da bu sonuçlar manipüle edilmiş. çünkü bu veriye göre neredeyse 2 günde 1 bu gelmeme durumuyla karşılaşmışız.

24 ve yukarisi gelmeme zinciri ne demek? 24 nereden cikti birden?

@aychovsky,
Sonsuz kere atsan da N kere atsan da frekans degismez. Cunku frekans birim zamanda tanimli.

oradaki rakamlar her hangi bir yüzün ardışık gelmeyişleri. 24 çok önemli değil, ben 30 u baz alıp, onun matematiksel sıklığını öğrenmek istiyorum.

aychovsky nin hesabını doğru anladıysam eğer her hangi bir yüzün 30 kere üst üste gelmeme ihtimali yılda 1 den az. fakat görüyoruz ki verilerle hiç alakası yok. ya ben soramadım, ya da zarlar üzerinde manipülasyon var.

kadın olmak çok zor dostum.

ögrenecegin cok sey var dostum.

gülmedim

Cidden. Pembe de dışkılamıyoruz. Konu açılmışken.

Ben niçin ağda yapmayıp jiletle aldıklarını anlamadım.

Hic iyi agda yapamayan ya da jiletle iyi tiras edemeyen kadin da mi gormedin? Kirli sakal gibi olabiliyor ve bacak killarini kesmek istemeyen kadinlari destekliyorum.

bazen insan yalanlara inanmak ister...

iste bu da tam olarak oyle bir durum.

adam hakli.

@tahin pekmez yoğurt:

ağda çok zahmetli ve zaman alan bir iş de ondan.
jiletle bir duş süresi içinde işinizi halledebiliyorsunuz.
yine de sadece ağda yapan, jilet sürmeyen ya da hiç ağda yaptırmayanlar da var tabii.

Cunku ağda çok acıtıyor

Dogal tuysuz erkekler de var.
Ama tuy dokucu, agda vs kullanan kadinlar cogunluktur sanirim.
Koltuk alti degil de bacaklar bana sexi geldi.

Philips marka bi ışın kılıcı var bazı kadınlar onla alıyor cillop gibi oluyor ;)

Nasıl yapıdıgını merak edersen artı 18
www.youtube.com
Evet tepeden tırnağa ağda traş cımbız vs oluyoruz. kaş bıyık hatta bazen kadınlar tum yüzüne de agda yaptırıyorn. genital bölgeden bacaga her yere bir ton vakit kaybı olmadı binlerce lira lazere sırf ayu gibi kıllı erkekler bizi beğensin toplum kabul etsin diye.

@fasulyek:
söylemeden duramadım...
videodaki çok başarısız bir ağda uygulaması bu arada.
ağdanın türü de farklı ve çok kalın sürülüyor.
bizimkiler olsa 15 saniyede çatır çutur girişip, bitirmişlerdi.
üstelik elleri değmez bile.

@playing star again: ben normalde bacaklarının/kollarının tüysüz olduklarını, hormonal sebeplerle bazılarında biraz fazla olduklarını ve onları aldırdıklarını düşünüyordum. bikini bölgeleri, koltuk altları için gittiklerini düşünüyordum.

yani hani bazı hemcinslerimizin erkek olmasına rağmen fazla istenmeyen tüyleri olmaz ya, onun tersinin kadınlar için olduğunu sanıyordum.

Duyurudaki günün sorusu bence bu olmali. Ya da haftanin sorusu :)

Hiç çıplak kadın görmedin mi dostum?

@m e b, Homo sapiens-sapiens, butun derisi kil ile kapli olan bir mahluk.

Fakat bu killarin sekli, kalinligi ve birbirine yakinligi, DNA'daki katilimsal verilere ve vucuttaki testosterona gore degisiyor. Ozetle, herkesin tum vucudu killa kapli.

Kolları falan belki anlarim da butun epilator/agda reklamlari en cok bacak uzerinden yapilir genelde. Hic mi gormedin :) az ya da çok olur her kadinda. Yapisina, tenine gore degisir azligi coklugu ama var yani.

soruyu yanlis sormus; verdigi cevapla bu yanlisi acikliga kavusturmus.

kadinlarin kollarinda/bacaklarinda da kil olabilecegini ama bunun yaygin degil de istisnai durumlar oldugunu zannediyormus bu arkadas. bu acidan bakildiginda eskisi kadar siritmiyor.

Sonraki yorumlarını okudum. 2 ihtimal var akraba da olsa etrafında kadın yok veya etrafında kadın var ama tüysüzler.

yemekhane nohutunun tarifi basit aslında, dünden kalan yemek tenceresini yıkamadan nohut yemeği yapıyorsun. dünden kalan yemek işin mayası oluyor.
afiyet olsun.

Kimyon ekleyince pek güzel oluyor. Acaba ondan mı? Bazıları kimyon koyar, bazıları koymaz da; ben kimyonlu seviyorum. Bir de suyu az olunca.

domates salçası yerine biber salçası kullanmak.

adam akıllı nohut alarak başlayın. marketteki 3 liralık ithal nohutlardan değil, kilosu 10 lira civarındaki nohutlardan alın.

orjiinal köy nohutu olacak. taşlı maşlı, sonra ev yapımı salça bolca katılacak. Nohutun bekleme suyu da süzülecek...

Nohut piştikten sonra bir gün bekleyince daha lezzetli oluyor

Kemikli et olmali. Ilik suyu çıkacak yemeğe.

ek yapayım, nohutu pişirirken ilk olarak ortaya çıkan o köpüklü suyu dökeceksiniz ardından bir kez daha kaynatacaksınız, pişireceksiniz.

yemekhanede yediyse çok pişmiştir, o da helmelenmiş seviyodur muhtemelen.

bende şuna benzer bişey var.
i00.i.aliimg.com
üzerime tişört ya da uzun kollu bi tişört giyiyorum. üstüne de bunu alıyorum. havaların sabah 10, öğlen 25, akşam 2 derece olduğu şu saçma günlerde bu şekilde hiç üşümedim.

70 kat. İçe t-shirt, onun üstüne hırka, onun üstüne mont. Ondan sonra da 'Mont beni' diye dolaşıyorum ama akşam da donuyorum.
karikaturistan.files.wordpress.com

haha çok özür dilerim cinsiyeti unutmuşum, erkekler için tavsiye isteyecektim ya :) kadın giyimi cidden kolay da biz erkeklerde daha zor. öyle sadece tişört falan acayip itici geliyor :/ alternatif ne olabilir onu da biliyorum

tshirt üstüne güzel bir kot gömlek olur. direkt güzel bir gömlek olur. sıcak havada zorla giyinip yanma :)

Tshirt+kot. Arabada da ceket duruyor.

ortaçgil ilk plana sözlerini koyuyor. Yabancı ülkelerde singer/songwriter kategorisine girer. Yani kısaca adamın sözlerine müzik eşlik ediyor. Eğer sözleri sadece melodi olarak dinliyorsanız böyle bir sonuca varabilirsiniz.

www.youtube.com

ben de ara ara sevmeye çalıştım, olmadı.
doğal ortamda, tesadüfen filan yakalaması lazım bir yerlerde, o da bütün külliyatı kurtarmaz herhalde.
birkaç şarkısını açıp dinleyebiliyorum ancak. anlıyorum seni.

Ben de sendenim. 'Müzikten anlamıyorum' diyeyim de, en azından kafam rahat olsun.

Bir de ilkot'un dediği durum var. Ben şarkı sözlerini şarkıya eşlik ederek daha çok zevk alma aracından ötesi olarak görmüyorum. Şarkı sözüne dikkat bile etmiyorum. Yani, altyapısı ve Ajdar'ın sesi düzgün olsa ben Nane Nane'yi severdim. Ya da düzenlemesi hoşuma gidiyorsa şarkı doğrudan anama da sövebilir, anama sövülürken bağıra bağıra eşlik ederim. O yüzden, ağlamalı sözlü şarkılarda kafa sallar ve göbek atarım ya da şarkı sözü güzel olsa bile arkadaki müzik kalbime dokunursa ağlarım. Sözleri sallamayınca, başıma bir şey gelmeyecekse, Bülent Ortaçgil mıyır mıyır akıp giden birkaç dakikadan ötesini ifade etmiyor bana.

beni de ekleyin, rahatladım valla

+1

hacılar müzik din olsa şu an çarpılmıştınız.

www.youtube.com

bunu ben de itiraf edemiyordum ayıplarlar diye shshsh

+1 sarki sozleri guzel olabilir fakat muzik bende hic heyecan uyandirmadi hic bir zaman.

ortaçgil iyi şarkıcı değil, kendisinin de kimsenin de böyle bir iddiası olduğunu sanmam zaten. sesi yoktur yani, konuşur gibi okur şarkıları. ama çok güzel şarkıları var. özellikle yağmur şarkısına bayılırım ben.

sana neden müzikten anlamıyorsun diyelim, sevmeyebilirsin ne var bunda. ben bazı şarkılarını seviyorum. kaliteli bir müzisyen bana göre.

Bulent Ortacgil yerine Feridun Duzagac koysan sohbetin tadina doyulmazdi >)

Ben de sevmiyorum, dile de getiriyorum bunu. Linç edecek kadar kalabalık olmadılar hiç, belki bir gün hepimizin korktuğu lince uğrarım bilmiyorum.

Bok gibi lan şarkıları, kitap okur gibi şarkı söylüyor adam. Oh bir rahatlama daha geldi.

Şarkılarda sözlere zerre dikkat etmeyen biri olarak ben de sevmiyorum. Ortaya çıkan müzikalite kadar değerlidir benim için şarkılar. O yüzden türkiyede pop/rock adına yapılan işlerin çok büyük çoğunluğu bana göre tırt.

Sevmiyorum diyemem, ara sıra dinlenir. Ama takibe gerek gerek duymadım hiç. Acaba ne yapacak kesin güzel bir şeyler yapıyordur demedim.

Kendisi Türk müziğinin en overrated ismi olabilir.

leonard cohen'in de, tom waits'in de, bob dylan'in da sesi güzel degil, müzikalite eh işte. ama iş sözlerde saklı, tavırda saklı. ortaçgil'i tavırsızlıgı ve apolitikligi yüzünden eleştirebilirsiniz ama ozanligini eleştirmeyelim.

Şerefsizim aklıma gelmişti. Bir +1 de benden.

Tadı güzel değil daha çok tuz ve ekşi bir tad geliyor. Dün Antep'te yedim ilk kez. Beğenip almadım.

orta anadolu da yaparlar konya bölgesinde vs gördüğümü hatırlıyorum.
yaşadığın bölgedeki teyzeler yapıyor olabilir onlar daha lezzetli olur fikrimce.
ben severim ama internetten sipariş verecek kadar aklıma gelmedi.
Merak için denemek için verilebilir.

ben hic sevmiyorum. bizimkiler adana'dan ya getiriyor ya getirtiyor surekli.

ben hiç sevmemiştim (kahramanmaraş)

Maras tarhanasina ben bayılıyorum. Çorbasını ayrı seviyorum.

Denildiği gibi tuzlu bir ekşi tadı var, bir süre sonra bayıyor. Maraş'ta yemiştim...

maraşlı arkadaşım getirmişti ama sevmemiştim. tarhananın çorbasını içeceksin.

migros'ta falan satılıyor mlife marka, git bir dene hoşuna giderse alırsın. el yapımı biraz daha yoğun olur, buna hesaba katmakta fayda var.

yöresel bir lezzet olduğu için o yörenin dışındakiler genelde beğenmiyorlar. ben çok severim ekşimsi tadına bayılırım. bugüne kadar denettiğim kişiler arasında bir eşim bir de en yakın arkadaşım beğendi ve severek yiyorlar. diğerleri genelde beğenmedi.

cips inceliginde olanlarini macrocenter'da bulabilirsin. onlara arkli baharatlar da ekliyorlar daha guzel oluyor. normalde yogurt tuz kekik bugday olur, normalde de bu tatlari seviyorsan seversin. ben yogurt corbasi manyagi bir insan olarak seviyorum ama iyisi olursa.

sevmiyorum. üniversitede maraşlı bir arkadaşım vardı kızı çok da severim ama hatrına bile yemedim.

Yedim ama pek beğenmedim. Hastayken normalde yediğin şeyleri yiyemezsin de, benzerini yapar ve 'Al, bak bu da ondan' falan diye kandırırlar ya; bu da ona benziyor. Tarhana çorbasını severim ama cipsini pek tutmadım.

benim de pek hoşuma gitmedi, ekşi ve tuzlu değişik bir şey. çorbasını severim ama.

acı bi tadı var ben hiç sevmem. mecbur olmadıkça tarhana çorbasını da sevmem.

@bb; Muhteşem bir insan olduğumu iddia etmiyorum tabii ki, belli bir düşünsel seviyenin üzerinde olduğumu düşünüyorum sadece.

aşma ya, niye aşacaksın. hep böyle kal.

Aysun Kayacı sen misin?

aynştayn mısın sen?
mari küri misin?

"Aslında sadece kaliteli insanlarla iletişimde olup diğerleriyle mümkün mertebe mesafeli olmamın faydalı olduğunu düşünüyorum" şu kısma cevap vermiştim.

Bunu nasıl aşabilirim? sorusuna cevap ise aşamazsın dna ile gelen yazılım bu şekilde.

Kaliteli insan kıstasın yanlış.

Öncelikle fularsız yazıyorum kusura bakma ama bu denli nefret duymanı gerektirecek neler yaşadın, nasıl genellemelerle bu kadar keskin yargılara sahip oldun merak ediyorum.

Muhatap olmak istemediğin insanlarla muhatap olmayı şehir yaşantısında bir yere kadar sürdürebilirsin. Daha keskin sınırlar için becerebiliyorsan kendi ağını yaratır, o çevre içine kimseyi almaz ve tüm ihtiyaçlarını kendi içinizde karşılayarak o insanlardan kendinizi izole edebilirsiniz. Bu şekilde bile jandarma falan gelir arada, seve seve muhatap olursunuz üzgünüm :/

Nefretini anlıyorum, fakat kendini bu cümlelerle ifade etmeye kalkarsan her ortamda yanlış anlaşılırsın. Bu tip şeyler geri kalmış toplumların ortak sorunu, malum ülkemizin durumu ortada. O yüzden çok önemsememeye gayret göster, çevreni değiştir, samimiyeti olabildiğince düşür.

Kendi bulunduğunuzu düşündüğünüz seviyeye, eğitime ve kafa yapısına uymayan insanları etrafınızda tutmak istememeniz doğal bence.
Ama bu dairenin dışında kalan insanlara karşı da nefret vb. kötü duygular beslemek herkesten önce sizin için yorucudur diye tahmin ediyorum.
Çünkü karmakarışık bir toplumun içinde, bambaşka insanlarla bir şekilde iletişim halindeyiz.( istesek de istemesek de ) ki bu Türkiye'nin durumuyla alakalı da değil,dünyada böyle.
Dolayısıyla bu duygu içinizde sürekli bir stres, savaş hali yaratır.
Bu yorumu sizin seviyeniz nedir ki bıdıbıdısı üzerinden yapmıyorum.o şekilde düşünüyorsanız öyledir.

Biraz daha rahat olmaya çalışıp, boşveeeerr kafasına girmeniz lazım bence:)
Yoga yapın örneğin.ben bu tarz şeyleri garip bulurken sırf spor sonrası esnemek vs için yoga yapmaya başladım.Gerçekten çok rahatlatıyor :)
Gün içindeki durumuma da yansıyor bence.

Hayata bir kere geldiğinizi düşünüp kıymetli zamanınızı başkalarından nefret ederek değil de sizi mutlu edecek şeyler yaparak geçirin derim.
Hobiler,spor vs. kafanızı dağıtıp rahatlatır.

Olaya kaliteli/kalitesiz ayrimi yerine "benim gibi olmadigini dusundugum insanlar" şeklinde bakman daha dogru olurdu bence. Senin de kaliteni, kaliteden ne anladigini bilemeyiz cunku. Sohbet edemedigin, sana gore faydasiz, bilgisiz, boş insanlarla mesafeli olman kötü degil, tercih meselesi tabi ki. Hatta olmasi gereken bence. ama senin gibi olmayanlara nefret beslemek cok da saglikli degil. Önemsemeyerek aşabilirsin belki. Gercekten "kaliteli" dedigimiz insan nefes almasi bile israf dedigi kimseler için bu kadar çıldırıp nefret kusmaz gibi geliyor bana.

Sana katılıyorum. Dünyada ne kadar kötülük varsa hepsi insan işi.
Bende mümkün mertebe yeni insanlarla tanışmamaya çalışıyorum.

Size özel değil de, insanlar nasıl başka birinin kalitesiz olduğuna ya da değersiz olduğuna kanaat getirebiliyorlar, anlayamıyorum. Örneğin, bir arkadaş Sıla'nın 'İki satırlık adamları musallat ettik ömrümüze' kısmında çok duygulanır, çok hissederdi kendisi yaşamışçasına. 'Sen kimsin, neyin otoritesisin, nasıl karar verdin o adamların iki satırlık olduğuna, kendi satır sayın kaç, nereden bu kadar eminsin' derdim. Bunu kişisel algılamayın, hatta genel bir soru bu: Kim olduğunuzdan nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz?

Senden farklı olanı beğenmemek ve hatta bazı konularda ya da bazı alanlarda küçük görmek normal. Sevgili olarak istemezsin, beğenmezsin mesela ama ya da atıyorum Bahar Candan gibi birinin televizyonda söyledikleri ciddiye alınmaz da; reelde, günlük hayatımızda bu derece nefret bence biraz fazla bence.

Her zaman senden kalitelisi çıkacaktır ve vardır da. O sana sümük muamelesi yapsa ne hissedersin?

Eksiklerini bu şekilde kapatmaya çalışıyorsun. Kendini yetersiz bulduğun konularda geliştirmeye çalış.

Dikey yüzeyleri silmek. Camlar, dolap kapakları, duvarlar, banyonun fayansları vs. ifrit kesiliyorum. Çok da yorucu.

bulaşık makinesi yoksa bulaşık. anlayamazsınız. ütü de zor ama açıkçası ütüyle pek uğraşmıyorum olduğu kadar deyip geçiyorum.

Yoo ben erkek olmama rağmen üşenmem ya, ütü falan yaparım yani. Tek yaşadığım için alıştım.

Sadece yemek olayı canımı sıkıyor, yemek yapamıyorum pek

ütü ama ben ütü yapmıyorum kışın ya. zaten kazak falan giyiyorum ve kazaklar genelde kırışık falan olmuyo. geri kalanları da annem ütülüyo.
cam silmeyi sevmiyorum bi de.

ütüyü hem beceremem hem de sevmem. aslında ev işine dair hiçbir şeyi sevmem de, en azından haftada bir biraz toparlamak gerekiyor ortalığı.

ailemleyken düzenli biriydim, eşyalarımı derli toplu tutardım falan. bekar hayatında çok dağınıkmışım, düzensizmişim aslında, onu gördüm.

en sevdiğim şey ütü. birazdan 5 gömlek ütüleyeceğim, ne mutlu bana.

En sevmediğim elimde bulaşık yıkamak, arkasından da süpürge ile süpürmek geliyor sanırım.

Yemek yapmak :(

Ütüyü severek yaparim. Ama camasirlarla ilgili diger isleri sevmem. Makineye atmak, katlamak, yerlestirmek, dolaplari duzenlemek.. ama en cok bulasigi sevmem. Makineye yerlestirip temizleri bosaltmayi da, elde yikamayi da hicbir sekilde sevmiyorum.

Toz almak. Mezun olayım, toz dinamiği üzerine araştırma yapıcam valla. Bir kere siliyorsun, iki gün sonra her şey başa dönüyor. Ütü yapan biri değilim. Yemek yapmayı eğlenceli bulurum. Bulaşık yıkamak sıkıcı bir eylem. Ama toz almak kadar olamaz.

Hepsini seviyorum, yaptıktan sonraki tatmin çok güzel. Belki yemek yapma ve bulaşığı daha az seviyorum.
Ama hepsine de üşeniyorum, bu bi gerçek..

Çamaşır yıkamak.
Makine yıkıyor demeyin, o kadar nefret ediyorum ki evde 2 tane 4 kapılı dolap ağzına kadar dolu, en son 2 ay önce çamaşır yıkadım şu an giyecek az kıyafetim kaldığı için yıkamak zorundayım.
Ayırması ayrı yıkaması ayrı asnası toplaması kurumasını beklemesi katlaması ütülemesi yerleştirmesi ayyy nefret ediyorum.
Ütüden nefret etmiyorum, dandik süpürge yüzünden süpürge de çok sinir bozucu.
Cam silmek bana çok eğlenceli geliyor.

Çamaşır ve süpürge kesinlikle.

Ben genelde evde iş yaptıkca resmen dinleniyorum beni sıkmıyor ama en sevmediğim iş ıspanak gibi topraklı yeşillikleri yıkamak. Sirkeli suda bekletsem de tüm yaprakları teker teker yıkamam aşırı zaman kaybı geliyor. En sevdiğim de yerleri silip pırıl pırıl yerlere çıplak ayakla basmak :D

hiçbir şey değil ama tencere yıkamak!
öğrencilik yıllarımda yeteri kadar tencere yıkadığım için nefret etmiştim. sonra bulaşık makinesi aldım rahatladım. bunun dışında ev işlerini zevkli bir hale getirmeye çalışıyorum. mesela ütüyü gece geç saatte yaparım ve yaparken de mutlaka içerim :)
yemek desen yeni tatlar denemeyi seviyorum, boşandıktan sonra daha çok yapmaya başladım. zorlandığım bir şey var o da sanırım toz alırken dar alanlara girmek. üşendiğimden değil ama bu cüsseyle (1.95) dip temizliği yapmak gerçekten insanı yoruyor.

Nevresim değiştirmek. Askerde bile kendim değiştirmezdim evde mecbur değiştiriyorum ihale bana kitlendi, ömrümden ömür götürüyor her seferinde.

kesinlikle nevresim değiştirmek.
zulüm.

toz almak. bütün sebebi de o zaten. süpürmek, silmek vs ütüye bile bi yere katlanabiliyorum ama toz almak tam bir zulum geliyor bana.

Yemek yapmak disinda butun ev islerinden nefret ediyorum :(

1) bir yerleri silmek ve süpürmek

Toz almak.
Yemek pisirmek

ütü :(

evi süpürmek (önceden çok sevmeme rağmen yoğun kedi tüyünden dolayı usandım artık)
en sevdiğimse ütü.

ütü benim de :( zaten çok beceremiyorum düzgün yapabilmek için epey uğraşmam gerekiyr, bi de o çıkardığı ısı bunaltıyor iyice. kabus gibi. temizlik, yemek ve bulaşığa bayılırım ama. terapi gibi geliyor bana.

bir kisi de cikip perde takmak dememis ya lan. bu kadar mi cok seviyorsunuz bu lanet şeyi? allah dusmanimin basina vermesin.

Ütü. Kesinlikle ütü. Bir de ütü titiziyim.

Geri kalanını az da olsa severim. Hele temizledikten sonra oturmayı çok severim.

ocak ve fırın silmek :( nefret ediyorum. ocağın üstündeki o demirler, fırının ızgara telleri hiç sevmiyorum onları temizlemeyi. bazen ocağın üstünü uzun süre temiz kalsın diye aliminyum folyo ile kaplıyorum o derece.

hahha guldum okurken. utu guzel ya. hele o giysinin duzlesmesi. kol kisimlarini sevmiyorum ama zor oluyo.

carsaf degistirmek kesinlikle! yeni serilmise yatmak sahane olsa da o surec cok ama cok zor. hele bir de yatak duvara dayali oldugu icin yatagin her kosesine ulasamadiginda.

yesillik yikamak sevimsiz.

bir de camasir katlamak. cunku her giysi turunun ayri katlama stili var bende ve cok zamanimi aliyor :(

kitaplik tozu almak sevimsiz.

nö.

devasa derim genelde.

dünyanın en büyük ..... sı falan derim

neden herkes cinsel olarak anlamış anlamadım. ben cinsellikle alakalı değil de günlük argo olarak kullanıyorum. "kol gibi fatura gelmiş" vs. gibi.

ben de kullanmıyorum.

İçinde bulunduğum ortama bağlı her şeyi deme ihtimalim var.

kadın değilim ama mevzuyu düşünme kabiliyetinden yanlış anlayanlar olmuş.

biz kol gbi tanımlamasını cinsel yönlerde çok nadir kullanırız, kimse ben de bi' pipi var öyle böyle değil kol gibi demez mesela.

daha çok abi' kol gibi fatura gelmiş, ne yaptınız lan sevgi koduklarım der.

abi gerçekten şoklardayım.

neden cinsel olarak cevapladınız ki?

duyurularımı bilen bilir hiç cinsel bir şey sormam. küfür ederim ama kesinlikle aseksüelim.

beni hayal kırıklığına uğrattınız.

ben cinsel içerikli anlamadım. duyurunun içeriğinde buna yönelik bi şey yok ki zaten. herhangi bir şeyin büyüklük ölçüsü olarak cevapladım.

Biz rocco siffredi disinda bir hemcinsimizin pipisini konusmayiz ki. gay misiniz olm siz.
Kol gibi deyimi anca sicmak fiili icin kullanilir.

Lisede kullanırdık, 'Sınav kol gibi girdi' derdik. O zaman da yeni öğrendiğimiz bir küfürdü, herkesin dilinde sakız olmuştu. Yıl 1997. Yoksa organ tanımında hiç kullanmadım.

O zamandan beri kullanmadım sanırım. Ne organ tanımında, ne bir şeyin zorluğundan bahsederken. Alternatif olarak organ için kocaman, zorluk için 'Çok zordu' gibi daha sıradan kalıpları kullanıyorum.

çok fazla ama tom ve jerry ile bugs bunny arasında kaldım.

candy

2. sırada da ay savaşçısı vardı

3te de bugs bunny

Taş devri ile Hollywood Yaramazları

sırasıyla ilk 3

road runner, jetgiller, şirinler

Hollywood Yaramazları, Taş Devri, Ninja Kaplumbağalar, Tom ve Jerry.

bir de, spider man'i hep çok sevmişimdir kendimi bildim bileli.
hâlâ da izlerim.

captain tsubasa, beyblade, yugi oh, casper, scoby do.

Teletabiler, Şirinler, Taş Devri

Şirinler, Taş Devri ve Jetgiller. Ama en çok Şirinler.

Maske

Maske

Şirinler hatta bu yaşımda geçen hafta sinemada yeğenim ile izledim; ondan daha çok ben eğlendim.

Şirinler ile ilgili çeşit çeşit çocukluk hikayelerim de vardır; evlendiğim günün akşamı şirinleri izleyip şirinleri izleyip yatacağım demek gibi. piknikte babama saatlerce şirinleri aratıp bulamayınca 'ben iyi bir çocuk değil miyim?' diye aglamaya baslamisim. Babam 'şirinler bu ormanlarda yaşamiyor' diye kandırmış beni. Ayrıca belirli bir yasa kadar da şirinlerin evi diye mantar yemeğimi hatırlıyorum.

Böyle bir şirinler aşkı vardı bende.

pokemon

Uçan kaz, clementine, candy, heidi, değerli

life with louie
mad jack the pirate
voltran
ghost busters
heman
xmen
maske
şirinler

youtu.be

402 no'lu sınıf
heidi
şirinler

star da yayınlanan spider man
alkislarlayasiyorum.com

fox kids ve jetixtekilerin hemen hepsi. onlardan öncede kanal dedekiler.

pazar sabahları voltran, okul sonrası he-man, bir de clementine vardı huzursuz ederdi.

Looney tunes. Bugs bunny'yi o kadar sevemezdim ama diger karakterlerine bayilirdim.

Bir de Maske'nin yeri ayri tabii:) MUthis karakterdi:D Kilodu kafaya gecirme hareketi bende aliskanlik yapmisti, kapsonlu giyenlerin kapsonunu cat diye kafasina gecirmekten kendimi alamiyorum. Yasim 29, hala yapiyorum:D

en sevdiğim şirinler'di. onun arkasından da snoopy, simpsonlar, red kit ve heidi gelir.

ek: varyemez amca ve rocko'nun modern yaşamı (gerçi bunu 11-13 yaş arası falan izlerdim, geç çocukluğa denk düşüyor yani) da vardı.

www.youtube.com

jetgiller, aslan kral, scooby doo, haa bir de tsubasa ve beverly hills

Esteban, Sirinler, Varyemez Amca, Tsubasa, Genki, Clementine, Voltran. Kucuklugumde Trt1den baska kanal olmadigindan ne yayinlansa gozlerimizi dort acip izlerdik.

Ay savaşçısı. Bu aralar yeniden başlamayı düşünüyorum hatta.

valla çok vardı yaaaa <3 hala da düzenli olarak çizgi film izliyorum -tabi artık animedir, familiy guy'dır, southpark'tır falan seyrediyorum ama olsun :D -

looney toons'un tiny toons diye bir versiyonu vardı, ana karakterlerin çocuk versiyonları vardı, mesela erkek çocuk tavşan -ne demekse- maviydi, kız olanı pembe gibi :D onu severdim.

sihirli kurdele'ye bayılırdım, hatta daha geçenlerde tekrar bitirdim :D ara ara izlerim hala :3

sailor moon, wedding peach gibi mahou shoujo - magical girl animelerini severdim, hala da severim :D sailor moon galp

bir de mavi suyun sırrı vardı trt'de, hatta disney sonra buna benzer bir çizgi film de yaptı, onu severdim çok.

bir de luff-a-lympics vardı aldkşadkadkasi onu çok severdim.

aa dragonball'u unuttum!! <3 XD

he-man ile she-ra'yı da severdim, ama aşırı değil.

şeker kız candy'e ba-yı-lır-dım! terry grandchester <3 zaten kızların efendi adam yerine piç tercih etmesi hep bu pezevenk yüzünden XD

şirinler'i hala çok ama çok severim, oyuncaklarını biriktiriyorum :3 hatta ufak birşey: bir yüksek lisans+doktora dersine, hoca her derste sabahleyin kinder sürpriz yumurta getirirdi, biz de bilmemkaçyaşındaki eşşek kadar "çocuklar" hepsini biriktiriyorduk -bu dediğim 3-4 sene önce falan oluyor- hepimiz asistandık, hepimizin odası ağzına kadar kinder'den çıkan şirinler oyuncakları ile kaplanmıştı XD

aa varyemez amcayı da çoook severdim! ve dark-wing duck! yeah! darkwing duck'a bayılırdım, çok seksiydi bence XD

tom ve jerry demiş miydim? :D

bi de slam dunk ile tsubasa'yı da severdim ama asla sportif bir insan olmadığım için daha çok arkadaşlık duygusu yüzünden severdim sanırım :/

disney çizgi filmlerinin hepsini de severdim, hatta trt'de bir seri halinde hatırlamışlardı diye hatırlıyorum, babam hepsini kasede kaydetmişti, oturup seyrederdik ailecek.

bir de uçan kaz nils ile çanta kafa-testerella ikilisini severmişim daha da küçükken ama ben hatırlamıyorum, annemle babam anlatıyor :D

ha bir dee!! MAGIC KNIGHT RAYEARTH! sihirli şövalyeler! bu da magical girl cinsinden, ama clamp evreni çok başkadır ve manyaktır, o yüzden ayrı bir yeri vardır bende :)

ha bir de şunlar var: maske -aşıktım XD- , tazmanya canavarı -evet looney tunes ama ayrı belirtmek istedim, çünkü aşıktım-, kaptan mağara adamı -aşıktım-, çakmaktaşlar, jetgiller -zamanda nasıl gidip geldim belli değil XD hannah barbara'nın hangi çizgi filmi varsa artık XD - BEVERLY HİLLS GENÇLERİ!!! BİANCA <3 ALDSJKİDKAİ kötüyüm kabul XD bi de çok küçük olmasam da, nickelodeon'daki çizgi filmlerin çoğu: rocko's modern life, kablam, hey arnold!, rugrats, ahhh' real monsters, catdog vs vs

en sevdiğimi sormuşsun ama ben hepsini de en çok sevdim *hüzünlü kemanlı müzik girer* :,)

Digimon harikaydı. Sonrasında beyblade, pokemon, megaman, shaman king, yugioh. Hepsi de güzeldi.

şirinler, tom ve jerry, çizgifilmden sayılırsa eğer teletabiler, pokemon, sailor moon,
life with louie, 402 no'lu sınıf, çılgın korsan jack, örümcek adam, süper kene,
sünger bob, the wild thornberries, rugrats, danny phantom.. çok var daha :D

Şirinler
Tom ve jerry
Bugs bunny

Batman, He-Man, Conan, Rambo, Tsubasa, Richie Rich

oscar
he-man
ninja kaplumbağalar

arkideş: bugs bunny.

ağaçkakan woody vardı bir de.

şirinler tabii ki, he-man.

www.youtube.com

bi kedi gördüm sanki.

İnsanlardan ne kadar uzakta takılırsam, iki konuda da o kadar sağlıklı olduğumu farkettim.

İlkine örnek olarak, işyerinde insanlarla min. muhabbet içindeyim ve zorla bişeyin içine sürüklenmediğim takdirde kafam acayip rahat.

meditasyon
meditasyon
meditasyon

Fiziksel direnç için spor yaptım. Eskiden zırt pırt farenjit olurdum, artık eskisi gibi değil.

Mental için blatta hiberna meditasyon demiş, çok katılmak isterdim ama ben yoga ve meditasyon sırasında kendimi veremeyip çok gülüyorum. Kendimi dışarıdan Umut Sarıkaya karikatürü gibi görüyorum, bir gülme geliyor bana. Kaç yoga seansında kadının sakinleştirici sesine kahkaha attığımı hatırlamıyorum. Mental için sosyal kalmaya uğraşıyorum, ne kadar çok insanla laflarsam o kadar iyi hissediyorum. Spor buna da iyi geliyor aslında, endorfini pompalıyor. Bir de çevredeki aktivitelere katılıyorum yeni yeniz onlar da kafamı çok rahatlatıyor.

@aychovsky:

kendine uygun tekniği bulamamışsındır.
sessiz kalınca hop diye derinleşecek zannediyor insanların çoğu.
yani orada yapılan toplu meditasyonlardan randıman almamış olman normal.

nefes saymanı ya da guided meditation yapmanı öneriyorum.

Alternatifi yok

Ben kadın erkek herkes için kullanılırım, hafız falan demekten iyidir. Ayrıca kadına da bu şekilde hitap edilebilir rahatsız olacak bir durum yok bunda, hoca illa erkek olacak diye bir kural yok en nihayetinde cami hocasından bahsetmiyoruz.

Kendi tavrımı ekliyim: İnsanlara msj atarken hiç bir hitap kullanma gereği duymadım açıkçası. Selam, şöyleyken şöyle diye lafa girerim genelde.

@angelus, bu hitap erkeğe dairdir demiyorum ki, bana eril geliyor dedim, rahatsızlığım da bende uyandırdığı o raconvari histen geliyor işte. geçmişte hocalık yaptığımdan o dönemden arkadaşlarımla hala birbirimize öyle hitap ederiz, ondan hiç rahatsız olmuyorum mesela.

kardesim yazsam ben senin kardesin miyim diyecek tipler var. hocam lafi gayet de guzel.

varsa guzel bir fikir soyle onu kullanalim.

Ortaya koyma biçimim yanlış olmuş sanırım. Kastettiğim şu; birbirini tanımayan insanlar arasında muhabbetin içine 'hocam' hitabı girdiğinde, sanayide taburede oturan eli tesbihli iki adamın muhabbeti tadını alıyorum :D

@blue eyes, tercihimi yukarıda belirttim. Ben hitap kelimesi kullanmıyorum, eksikliğini de çekmiyorum.

hafız, hacı, başkan (başgan) gibi hitaplardan daha iyidir bence.
arkadaş çevresinde müdür hitabını da kullanıyoruz.
tanımadığımız kişilere karşı abi, ablacım gibi hitaplar yaygın.

artık ankarada yaşamasam bile odtü mezunu olduğum için çok sık kullanıyorum. ağız alışkanlığı. cinsiyeti falan yok. imamım demiyoruz ki.

@argent, cinsiyeti konusunda arada bi cvp yazdım

Kızlara hocam demem. İnternet ortamında kullanırım ama gerçek hayatta bana samimiyetsiz geliyor. Geçen derste hoca bana hocam dedi, hocaya hiç yakıştıramadım bana hocam demesini. O kadar okuyup hoca olmuşsun öğrencine niye hocam diyorsun, biraz ağırlığın olsun dimi? Gardaş de, emmi de, ama hocam deme.

herhalde sadece odtü'de cinsiyetsiz bir hitap bu.

ben eril ve raconvari konuşmak istemediğim insanlara karşı kullanmıyorum, ama sempatim var.

Gerçek hayatta, yüzyüze olan hocam hitabı değil kastettiğim. Üniversitelerde kantinci, fotokopici, herkes herkese hocam der, çünkü hoca kim öğrenci kim belli olmadığından risk alınmaz.

Gülük hayatta çok denk geldiğim bir ortamda değilim. Bir de akademisyenlikten ötürü hocam'ı çok duydum ama birbirimize karşı hiç kullanmıyorduk, sadece hocalarımıza Hocam diyorduk. Öğrenciler de kendi aralarında pek hocam demiyoru. Bir gün ODTÜ'ye gittik bir etkinlik için, arkadaş birine hocam deyince onu gerçekten hoca sandık. Bir de etkinlik için öğretim üteleri ile buluşmamız, spru-cevap seansları falan gerekiyordu. Bir de saf saf "Hangi dersi veriyorsunuz?", "Yakınlarda konferans var mı" falan diye sorduk dört kişi. Sonra herkes birbirine hocam deyince "Herhalde kültür böyle" dedik. Sonra biri geldi, ona da hocam, hocam derken bizim gruptan biri kulağıma eğilip "Bu hakkaten hoca galiba. Sorsam mı sormasam mı" dedi. Biz kafayı yemiştik hangisi hoca, hangisi değil, ayıramıyoruz diye. Kulağım bana "Hacı Abi" denmesine alışkın, ki oda arkadaşım der ama hocama alışkın değilim pek.

hocam hitabının kaynağı bu entryde güzel açıklanmış:

eksisozluk.com

olay sinan cemgil'den geliyor, kendisinin baya başarılı bir öğrenci olduğu hatta yakaladığı ortalamanın hala geçilmediğine falan dair efsaneler vardı(ya da babam uydurmuş da olabilir bilemiyorum..) neyse bu nedenle odtülü olmasam da ya da ailede odtülü olmasa da kullanmayı çok sevdiğim bir hitaptır hocam. baba solcu olunca bu tarz gelenekler oluyo ister istemez :D

Hocam erkekler arasinda soylenir.

Title fark etmeksizin meslekte uygundur kullanimi.

Bence eril değil, gayet cinsiyetsiz.

İkinci boşluğu diyorsanız "had better" herhalde.

@sopiro had olsaydı supported (v3) kullanmak gerekmez miydi? Bir modal verb daha uygun olmaz mı?

had better bi kalıptır, olsa iyi olur anlamına gelir. sonrasında v1 gelir.

Would ya da should

"Should better" genellikle "Büyük bir kanun yok buna karşı ama yapsam ne güzel olur" ya da "İyisi mi" anlamına geliyor. Had better birez daha yasala yakın "Yapmazsam başım belaya girer" anlamı taşıyor. Burada Rachel'a yardım etmezsek bunub bir yaptırımı yok. "Çalışıyordum ama iyisi mi Rachel'a yardım edeyim", "would better" olunca da "Canım yardım wrmek istedi" gibi bir anlamı var.

Gramer dersi ise had mantıklı çünkü arkasından better var ama had better'ı sonunda başımıza kötü şeyler gelecekse, tehditsel bir anlamda kullanıyoruz. "Yapmazsam başıma kötü şeyler gelecek" anlamı var. Should better ise "İyisi mi şunu yapayım" gibi bir anlamı var.

Cümlenin başındaki ought dolayısıyla should better uygun, yapsam iyi olcak manasında.

psikoloji ve sanat seviyorsan psikeart
aktif bir sinema takipçisiysen psikesinema
bilim seviyorsan popular science

Tarih seviyorsaniz atlas tarih tam abone olmalik bir dergi, ustelik baski kalitesi de tam koleksiyon yapmalik.

magma

kesinlikle çok güzel bir dergi

Magma

edebiyat için varlık dergisi olabilir; yıllık 150 liraymış.
hep istemişimdir bu dergiye abone olmayı.

Magma demeye gelmiştim. Bilim ve teknik diyerek ekleme yapıyorum.

bütün dünya

güncel hukuk

magma diyecektim birkaç arkadaş söylemiş :) ben de ekleyeyim

Popular Science + 1 (Şu an elimde hatta)
Bilim ve Gelecek de güzel bir bilim dergisi.
Geo.
Magma hakkında çok güzel şeyler duydum, çok merak editorum.

Ben de tam aynı şeyi düşünüyordum. Kitap bittiğinde başını çoktan unutmuş oluyordum. Başını geçtim, son 10 sayfadan öncesi iptal bende. Bir de hızlı okursam, bir gecede falan bitirdiğim bir kitapsa, piii, 1 hafta sonra kitabın konusunu bile unutmuş oluyorum. Bazen 'Ben bunu lisede okumuştum' diyorum ama konusu, herhangi bir karakter falan kesinlikle yok. Bülbülü Öldürmek çok güzel kitaptı diye hatırlıyorum ama ne anlattığını ve konunun ne olduğunu zerre hatırlamıyorum örneğin. Geçen gün biri 'Irkçılıkla ilgili' dedi, 'Valla mı' dedim. Okumamış insanla birim.

Psikolog olan ve sosyoloji yüksek lisanslı bir arkadaşım var, onunla konuşmuştum bu durumu. Dedi ki 'Hatırlamana gerek yok. Şu an hatırlamıyorsun ama o içine işlemiştir. Filmler, kitaplar senin aslında başkasının gözünden gördüğün tecrübeler ve bilgilerdir. Ne olduğunu hatırlamasan bile beynin onu 'Böyle bir olay yaşandı' diye kaydeder. Dolayısıyla, oradan süzdüğün tecrübe seninle yaşıyordur zaten. Bir kitaptaki bilgi de lazım olduğunda aklına gelir. Sanki hissetmiş gibi bilirsin'. O yüzden çok da sallamıyorum hatırlamamayı artık.