Aslında önemli değil, yani dolaptan peynir çıkarıyorsa yeter ve yapıyorsa ne güzel de, bunu tek başına değerlendiremiyorum. Normalde çok yemek yapmasa da olur ama evin tüm işi bana yıkılacaksa, onun 'Hayır, ben yemek yapmam' diye çekilmesini kaldıramam. Fazla fazla yiyorsa, bir tencere dolusu yemek en geç iki günde bitiyorsa, her gün değişik çeşitlerde yemek istiyorsa, iki üç gün aynı yemeği yiyemiyorsa, bu tarz şeyler benim için pek makul değil. O zaman yemek işine el atmasını beklerim. Yani işten gelince ikimiz birden yemeğe dalabiliriz. Ben bir şeyler yapmaya çalışırken o salataya ya da ıvır zıvıra dalabilir de, 'İşten geldim, yemeği yaptım, yarına yemek kalmadı' ya da 'Her akşam ne yapacağımı düşünmekten bıktım' durumu olmadıkça sorun değil. Tabii, ara ara sevdiği bir yemeği yapmak, sunmak isterim ama benzer bir jest de arada olsun isterim. Yapamıyorsa da çok sorun değil; yeter ki hayatın o kısımları müşterek olsun ve mutfak düşmanım olmasın.
0