şirket yönetmeliğinde aykırı bir durum yoksa niye yasak olsun?

zaten son 10 senedir böyle bir olay kalmadı diye biliyorum. başını açan, kapatan, sonra açan gırla gidiyor.

en güzeli şirkette başka bu durumda çalışan var mı ona bakmak ve ona sormak. başka çalışan yoksa bu da sıkıntı olarak değerlendirilebilir tabi.

Yönetmelikler kanunla çelişemez. Çeliştiği durumlarda kanun geçerlidir.

işin özü şu ki; şirket tarafından ciddi bir mobbing söz konusu, bu sebepten dolayı istemesek de ne yazık ki böyle bir yol denemek istiyoruz :(

(bu mobbing yüzünden arkadaşım ciddi derecede psikiyatrik hasta durumda, detaylarına girmeyeyim)

bizi kovmalarını ve tazminatımızı alıp gitmeyi umuyoruz

en az 10 kişi iş dışında başörtülü olmasına rağmen, işyerinde yasak dendiğinden başlarını açmışlar, çok kurcalamamışlar

resmî olarak kılık kıyafete karışılamamasına rağmen, bu konuda çalışanlarına moving uygulayan şirketler biliyorum. üstelik bazıları, müşterileri genelde dindarlar olan firmalar.
tamamen firma sahibi ve politikası ile alakalı bir şey. bir mevzuat yok, dayanağı yok. ancak apayrı bir bahane ile işten çıkarma yapabilir. şirkette az başörtülü varsa ya da hiç yoksa, çalışanlar tarafından da dışlanabilir. bunun dinî açıklaması yok, çalışanlar yönetimin hoşlanmadığı kişiden uzak dururlar çünkü, bu refleksle arkadaşınız dışlanmıştır/dışlanacaktır.

başörtü yasak denildiği zaman açan insanlar, Türkiye'nin yakın zamana kadar yaşadığı tramvayı atlatamamış kişiler. yapılan bir zulüm. dar pantolon giydi diye işten atılma tehlikesi yaşanması ile arasında bir zihniyet farkı yok maalesef. arkadaşınız çok hassas olmasa ve bu konuyu sosyal medyada dile getirse ses getirebilir. ama çelik gibi sinir gerektiriyor bu durum. maalesef çalışırken işyeri yönetimini ilahi güç gibi görüyor genç kesim.

arkadaşınız kesinlikle net dursun. eninde sonunda çıkışını alır, tazminatıyla beraber ayrılır. daha önceden işyerinden ayrılma tecrübesi yoksa ona bu durum alır gelecektir. ama özel sektörde çalışıyorsan arada iş değiştirmelere alışacaksın.

kimsenin kimsenin kılını tüyünü görmek ya da görmemekle ilgilenmediği bir ülke olacağız ancak o zamanlar maalesef çok uzakta.

Birkaç yıldır çalışıyorsa, kıdem + ihbar tazminatı pek bir şey tutmayacaktır. Bir de işten atmazlarsa ne yapacaksınız?
Eğer mobbing varsa haklı fesih olabilir.

eft yolla bize derler. parayı verirken uğraştırırlar da parayı alırken en kolay yolu bulurlar bence.

Bir baskasinin parasını bir başkasına gönderme hakkını kendinizde nasıl buluyorsunuz peki? Robin hood musunuz siz? İster elaziga ister afyonlu Katolik gay taş fırını ustalarına yollayın yaptığınız dolandırıcılık.

hakkınız olmayan parayla ne yapacağınızı karşınızdakinin tutumu belirlememeli.
dolandırıcıyı dolandırmak da dolandırıcılıktır.

yıl sonunda vs muhasebeleşme yaparken ortaya çıkabilir. haksız zenginleşmeden dava açıp dava masrafları + faiziyle geri alabilirler. karar ve risk sizin

Ben olsam net ödemezdim. Dava açsınlar kredi kartına iade yaptıklarını fark etmedim sadece eft iadesi yaptılar sandım de geç.

Odeme kardes bosver

size kötülük yapmış bir insana kötülük yapmak da etik değil.
kendi vicdanınızı kaybetmeyin. iade etmezseniz olan size olur. iyiliğinize olan inancınızı kaybedersiniz. isterseniz o parayla bir başkasının hayatı ameliyatını karşılayın, yine de bir firmanın parasına bilerek el koymuş sayılırsınız.

polis yahut kamera olmadığı yerlerde de kırmızı ışıkta durmak, kimsenin olmadığı yerde de çocukları dövmemek, kimse görmediği zaman da başkasının cüzdanını cukkalamamak. iyilik budur.
siz de iyi niyet gözetmeseniz bu soruyu sormazsınız tabi. belki şöyle bir şey yapılabilir. mail atıp "bana fazla para yatırılmış" dersiniz. sizden istediklerinde de, bekletildiğiniz kadar süre bekleyin. bu intikamdır. uygun olabilir. ama parayı başka yere harcamayın.

nerden aldın istanbul bilişimden mi? yollama parayı geri. senin paranın 1 ay faizini yemişlerdir. para dursun 2 ay. kendiliğinden çekmezlerse sen ye çatır çutur

Bir süre bekle, belki yanlışin farkına varır isterler sen de gönderirsin. İstemezlerse sen iletişime geçer iletirsin. Bir kac hafta belki bir ay kadar bekle.

hahah. etik kısmının farkındayım zaten kimseye vermem :)) fakat ben uğraşmasam da onlar anlarlarsa umarım iletişime geçerler yoksa ilk defa sinirli olduğum bir yer için gram hareket etmem gibi.

Ardahan çok çok küçük. Para biriktirmek için birebir. Eğer sosyal faaliyet beklentiniz yoksa mantıklı.
Gaziantep de çok büyük bir şehir. Ben olsam gezerim, müzeleri tekrar tekrar görürüm diye Gaziantep isterdim. Merkezi falan çok gelişmiş bir şehir. Ama para biriktiremezsin çok. Suriyeli nüfus konusu da, nerde kalacağına bağlı. İnsanları çok canayakın ve görgülü gelmişti bana.

Ben ardahan'ı bilmiyorum. Fakat gerek imkanları gerek memleketime yakınlığı olsun gaziantep derdim. Aradaki fark çok çok açılırsa, kısa vadede ardahan diyebilirdim. Atıyorum bir yol veya baraj vb inşaatında 2 yıl çalışmak için olabilirdi. Ama min. 2-3 kat maaş farkı olursa.

İş süresine de bağlı. Senelerce sürmeyecekse Ardahan iyidir. Farklı bir tecrübe olur.

ardahan'da kim hangi işe 9 kağıt garanti veriyor?

Ben Antep derdim.

3.5 yaşında oğlum var ve tam da senin davrandığın gibi davranıyorum. Seninki doğru olan merak etme.

Kolay.

Sana emanet ettigim cocugum yerlerde yuvarlanirken telefonunla ilgilendigini farketsem ayni camura kafani sure sure, 4 yasindaki cocukla zeka olarak farkli olmani bekledigimi ve onunla inatlasmaman gerektigibi ogretirdim. (Ebeveynim)

Iste bu sebeple sorumsuz insana cocuk emanet edilme. Oz kardes dshi olsa.

@pk siz nasıl davranırdınız, Kaçarak garip garip hareketler yapan çoğuna karşı? Yola kaçmasından korkup hiç dokunmadım. Düşeceği zaten garantiydi o hareketlerle. Daha sakin düşmesini istedim. Soruyorum birseyin var mı bağırıyor. Elini yüzünü yıkamak istedim bağırıyor. Bağırması ile ilgilenmedigimi belirtmem yanlış mi?

Yanlis tabii. Boyle durumlarda baska oyunlarla cocugun dikkatini dqgitip, birlikte oynayacaginiz bir oyuna yonlendirirsiniz.

@ok ek olacak ama şunu da belirteyim olayın basında tutup sakin davranmasını istiyorum. Bağırıyor. Oyun parkında anası babası olmadigim bir kız çocuğu sarildigimda avazı çıktığı kadar bağırınca çok rahat olamadım.

abi 4 yasındaki cocukla sakin ol diye konusursan, bu "sakin olursan oynayamayız, sakin olma ki eglenceli olsun" gibi bir şey olur çünkü cocuk oyun odaklı.

dediğim gibi bu gibi durumlarda düşüncelerini dağıtacak bir oyun (meslea parktaysan saklanbac, senin kontrolunde yasayacağınız bir kosmaca, kaydıraktan kayma yarısı vs) yaptırarak cocugun abuk subuk davranmasını engellemeye calısırsın.

ha yine garantisi yok tabii cocuk bu sacma davranabilir. ama bunla genellikle işe yarar.

yeğenlerime aynı şekilde davranıyordum. fakat bir süre sonra, o çocuğun oyuna dalıp da yemediği yemek sana çok mühim gibi görünüyor. "üç kaşık daha ye, oyun parkına götürcem seni" falan derken buluyorsunuz kendinizi, çünkü yemek yemesini çok istiyorsunuz. boş midesini düşünüp üzülüyorsunuz.
ama elbette çocuk dediğin de onu sevenin yanında şımarıyor, yemek yiyeceğini bildiği halde son damlasına kadar şımarıklık yapıyor. ebeveynler de bazen sinir patlaması yaşıyor.

çocuk dediğin düşer. bizim dizlerdeki kabukları kaldırırdık, oyun gibi. düşmeyen, acıktığında yemeyen çocuklar yetiştiriyoruz merhametimizden. yine de, kendi çocuğunuz olsa arkadaşınıza benzeyebileceğinizi düşünüyorum. çünkü çocuğa objektif bakmışsınız. ve ebeveynlik oldukça subjektiftir.

sizin davranışınızda bir problem göremedim, kendi çocuğuma da aynı şekilde davranırım ecnebilerde sizin gibi davranıyor, hasta vs. olmadığı sürece ağlasın ağlasın susar, düşerse kendi kalkar diyor (uzmanlarda öyle diyor), serbest ama gözetim altında (başına bişi gelirse müdahale edilecek şekilde) olması doğru olan, bir olay yaşandığında da sence neden böyle oldu falan diye kendi kendisini tartmasını sağlamak lazım.

bir anı: bir arkadaş meclisinde herkes çantasını ceketini bir sandelyeye asmıştı, arkadaşlardan birininde çocuğu var 4 yaşında, sandelyeye çıkmaya çalışıyor, dediler ki dikkat et düşersin, çocuk dinlemedi çıktı sandalyeye, arkasına yaslanıp kaykılınca sandeye ile beraber düştü, biz aa düştü falan derken çocuk ağlamaklı oldu yüzü buruştu falan, annesi ilgilenmeyin kafanızı çevirin dedi sessizce; bizde öyle yaptık bende yan gözle seyrediyorum, çocuk sustu, yüzünü normale döndü sandalyeyi düzeltti tekrar oturdu, bizde çantalarımızı falan aldın kendi sandalyemize astık, çocuk arkada hep çanta var ya ondan düştüm dedi.

yine başka bir mecliste aynı çocuk bir köpeği sevmeye kalktı, köpeğinde çocuklara gıcığı varmış (sadece çocuklara ilginç şekilde) kolundaki monttan tuttu çekiştirdi falan, çocuk korktu ağlamaya başladı, bizde korktuk tabii neyse köpek çocuğu bıraktı, annesi fazla ilgilenmeyin dedi, iki dakika geçmeden çocuk tekrar köpeği sevmeye başladı ne korku nede başka bişi kaldı.

sizin durumunuzda ise çocuk sizin çocuğunuz değil, çocuğun alıştığı davranış biçimi sizin davranış biçiminiz değil, iki davranış biçimi arasında uçurum var, bir gündeki davranışınız ile çocuk ne bişi anlar ne siz nede çocuğun ailesi rahat edersiniz.

yani doğduğu günden bu yana nasıl davranılıyor ise aynı şekilde davranmak gerekiyor ki tutarlılık olsun.

ve tabii ki lovemyself'in de dediği gibi bekara karı boşamak kolay :)

doğru davranmışsınız bence.

zaten günümüz ebeveynlerinin yaptığı en büyük yanlış "yeter ki çocuk yemek yesin" ya da "üç lokma daha yesin" diye çocuğun başında durmak ya da peşinde koşmak.
iki kere aç kalıp sonraki öğünü beklemesi gerektiğinde, zaten doğru miktarda yemeyi öğrenir ve anlar.

ayrıca çocuğun abuk subuk davranması durumunda aklının dağıtılması gerektiğini de düşünmüyorum.
abuk subuk davranmaması gerektiğini bilerek ve söylenen sözü dinleyecek şekilde yetiştirilmeli zaten.
yani "suya girme" dendiğinde suya girmeyecek, bu kadar basit.
ama telefonla ilgilenmek biraz nahoş olmuş.
en azından bir sözlü iletişim yolu izlenebilirmiş.

ben ve çevremdekiler uzaktan kumandalı gibi hareket ederek büyüdük, tamam belki o kadar disiplin de fazlaydı (gerçi kötü bir sonuç da olmadı, hepimiz doğru düzgün insanlar olduk çok şükür), ama en azından söz dinleyebilmeli.
4 yaş da bunu yapması için yeterince büyük bir yaş.
siz bu şekilde davranan bir çocuk karşısında normal tepki vermişsiniz bana göre.

ben de paranoyak kedi gibi düşünüyorum. bu işin bir ortası var ve maalesef bunu tutturabilen çok az ebeveyn olduğu için çok fazla ruh hastasıyla iç içe yaşıyoruz.

bence ilgi isteyen çocuğa yokmuş gibi davranmak her şeyden önce acımasızlık. o çocuk bir şeylerden rahatsız ki dikkat çekmeye çalışıyor. o hale getirmeden önce takip edip ilgisini çekecek şeylere yönlendirmek gerekiyor. umursanmayan çocuk bir yerden sonra evet, saçmalamayı bırakır muhakkak; ama kendini yerden yere attıktan sonra normal bir yetişkin gibi "tüh lan bi boka yaramadı, neyse" demez, bundan bir şekilde mutlaka etkilenir.

bence senin burada 3 suçun var:
1- senin olmayan bir çocuğu terbiye etmeye çalışmak. çünkü anlamsız. çünkü çocuk 2 saat sonra evine gittiğinde aynı hayatı yaşamaya devam edecek ve sen de çocuğun bakım vereni olmadığın için bu durumda seni ilgilendiren hiçbir şey olmayacak.
2- babaya -hem de çocuğunun yanında- ebeveynlik dersi vermeye çalışmak. insanların bunu ancak istismara giren bir durum gördüklerinde yapmaya hakları olduğunu düşünüyorum. sana sordu mu "kanka nasıl babayım ama xd" diye? fikrini merak ettiğini sanmıyorum. hayatın her alanında birilerinin fikir sorulmadan başkalarının yaşam biçimi hakkında yorumlar yapmaları çok sinir bozucu.
3- arkadaşının çocuğuna bakmayı kabul etmek, hadi ettin, alıp parka bahçeye götürmek. büyük cesaret örneği.

ebeveyn değilim, kapış kapış giden kıdemli teyzeyim; zevkine çocuk psikolojisi kitapları okuyucusuyum.

@meyal
1- çocuğu terbiye etmek istemedim. Kaldı ki, üzerime vazife değil. Aslinda parkta avazi ciktigi kadar bagiran kiza yapabilecek ikinci bir fikrim yoktu. Elini yuzunu silmek istedim bağırdı. Ciddi birseyi olmadığını düşünüp ilgilenmedim. Aslında esas sebep ikinci bir fikrim olmaması. Ne yapacaktım?
2- fikir vermek istemedim babaya da zip zip sinirim bozuldu. Otur yemeğini ye. Yok prenses bilmem kimmiş yok kurbağaymış sağda solda geziyor. Yoksa üzerime vazife değil tabi.
3- aslında çocuk bakmak benim harcim değil de; daha iyi bir alternatif yoktu. Mecburduk.

lokum seviliyor baya. güllü lokuma bayılıyor misal ingilizler. narlı lokum da güzel seçenek. çifte kavrulmuş güllü ve narlı lokum diyorum.

adam başı hediye iyi fikir olmaz. belki biri daha katılır. eksik olmasın. o sebeple, yiyecek en makulü.
ben genelde daha önce yemedikleri yiyecekleri götürmeye çalışıyorum. Istanbul'da vefa'daki leblebiciden, üzüm pestili miydi ondan, renkli şekerli leblebilerden, eğer bayatlamayacaksa meşhur hamur işlerinden. seviliyor.

elbette ofise bir hediye de alınabilir. dekoratif bir mevlana heykelciği gibi şeyler ilgilerini çekebiliyor ama ben daha modern tasarımları tercih ediyorum genelde.

baklava gider oraya, düşünülebilir.

teneke kutuda orjinal kestane şekeri.
kafkas.com

kuru baklava
öğle yemeğinden sonra enerjiyi toplamak için kahveyle beraber patlat
benim fiks hareketim, hep işe yaradı hem de çok beğenildi

iyi bir lokum al. çok seviyorlar.

lokum, kayısı, baklava. Kişi başı hediye almak istersen güzel porselen çini tarzı bir şey yada masaları için kart tutucular var kıskaçlı. Yeldeğirmenli, arabalı...vb olanlardan alabilirsin.

karisik gida sepeti hazirlayabilirsiniz. icinde baklava, kesatne sekeri, helva, badem, kahve, hashasli, simit falan tatli tuzlu karisik.

ya da sadece 15tane simit ve karper ve cay.

Lokum ama kavrulmus, fistikli falan. Yapis yapis olan her yere pudra sekeri yayan asiri sekerli (yani yemesi turkler icin bile iskence) bir sey goturme.

Kuru incir de olur. Incir her yer yerde yetisen bir sey degil ve dolayisiyla egoztik meyve kategorisinde. Kayisi da olur yaninda.

Simit, kestane sekeri vs gibi turkiye'de duygusal sebeplerden prim yapan, aslinda bir ozelligi olmayan seyler goturme. Zaten simit tarzi ekmegimsi seylerin krali var orada.

Turk kahvesi de goturme, nasil yapilacagini icilecegini bilmeyen yabanciya cok gereksiz.

en güzeli lokum abi, lokumdan şaşma, büyük paketi ortaya salarsın herkes üşüşür. ben geçen sene şu kuru cennet elmaları varya ondan götürmüştüm. incir, fındık fıstık karışımı da olabilir.

herkes tatlı sevmiyor, ben olsam lokum yanında bir türk kahvesi-cezve-fincan seti de götürürdüm.

Envai çeşit lokum götürdüm, baya kapış kapış gitti. Bu kadar seveceklerini tahmin etmiyordum. Kestane şekeri de götürdüm ama o sönük kaldı lokumun yanında.

İmanın şartları olmasın?

bu altı kelime, islam inancının temellerinin özeti gibi kabul görüyor. yani, direkt dinin içinde belirtilmiş bir konu değil de, ayet ve hadisler ışığında bir yol gösterici gibi düşün.
fakat, bu bir tarz meselesi. mesela namaz konusu tartışılmaz, her durumda farz, çünkü ayet var. sünnetlerde de hadis kesin mi/değil mi tartışmaları yüzünden çok ayrım çıkıyor, malum. örneğin cübbeli, şimdi ben kalkıp "peygamber şöyle buyurmuştu" desem, "hadis olabilir" diye ona da uyar belki. belki. neyse.

bu 6 kelime ise, dinin genel anlayışını özetlemek, inanışa bir çerçeve çizmek için yapılmış bir şey. biz imanın altı, islamın 5 şartı ezberiyle yetinmişiz. yetinmişiz diyorum, çünkü dinde ayetlerle açıktır, yalan söylemenin günah olduğu. faiz konusu net şekilde haramlanmıştır. ama cennete girmenin olmazsa olmaz koşulu olarak 5 şart içinde sayılmaz. bütün şartların özetidir 5 madde.

coğrafi bir durum olduğunu düşünüyorum 6 kelimenin bizde kullanılmamasını. fakat bildiğim kadarıyla ilk iki madde zaten imanın şartlarıyla benzer :) allah'ı ve peygamberi kabul-sevme ile alakalı. diğerleri de tövbe, iman esaslı.

Ben de imanın şartları sandım ama baınca değilmiş, ilk dört tanesini her namazda okuyoruz zaten.

İlki Kelime-i tevhid zaten,

İkincisi Şehadet,

Üçüncüsü namaz bittikten sonra tesbihattan önce okuduğumuz zikir/dua.

Dördüncüsü tesibahattan sonra duadan önce okuduğumuz zikir/dua.

Diğerleri de belki cemaatte müezzinden sürekli duyduğumuz ama şu an okuyunca anlayamadığım şeylerdir.

6 şart olan imanmış, islam değil yazıda yanlış yazmışım :)

@lovemyself güzel açıklamışsın hocam, ben de öyle düşünmüştüm çünkü kalıplaşmış bir kullanımı var bunların. google playde yüzlerce uygulama geliştirilmiş sadece bu altısına keza google araması yapınca da bir sürü site çıkıyor altısını anlatan ama altısının birden geçtiği tek bir Türkçe uygulama ya da site bulamadım o yüzden merak ettim. Ki kaynakların tamamına yakını urduca, bengalce falan. Teşekkürler cevaplar için.

1 yılı doldurduktan sonra her yıl için 1 brüt maaşa hak kazanırsınız
1 yılı doldurduktan sonraki kalan aylar için tazimat hakkınız orantısal olarak hesaplanır.

yani 1 yıl 11 ay çalışırsanız sadece 1 brüt maaş tazminat almazsınız. kalan 11 ay için de tazminatınız hesaplanır.

böyle yaptığımızı hatırlıyorum. diğer türlüsü de saçma olur zaten.

elorelia +1. ocak içerisinde 5 yılı doldurduysan fark eder, onun dışında fark etmez.

çok teşekkürler.
yani, bu durumda -eğer süreci erteleme imkanı varsa- 5 yılın dolacağı güne kadar beklemek ve öyle çıkarılmak olumludur, doğru mu anladım?

evet, ama firmalar bunu takip ediyor, doldurmaman için uğraşabilirler. uyanık ol:)

çok fazla fark olmaz. altı üstü bir maaşın 1/12 si kadar fark olur. Yani brüt 6bin tl maaş alıyorsan çalıştığın ay başına 500tl farkeder.

bakımı yapıldıktan sonra ilk aldığınız yakıt aytemiz'den mi, yoksa denemiş miydiniz opet'i de bakımdan sonra? bazen eski hava filtresi çok kötü olduğunda yenisini takınca yakıt tüketimini arttırdığına şahit oldum fakat bu kadar çok etkilememesi gerek, ve çekişi de değiştirir yani fark etmeniz gerekirdi, dolayısıyla o değildir diye düşünüyorum.
vuruntu falan oluyor mu düşük devirde gaz pedalına yüklendiğinizde?

aytemiz'den geçen yaz bir kampanya sebebiyle benzin almıştım. normalde yakıt ne kadar gider pek takip etmememe rağmen bitiş hızına şaşırdım. ikinci almada da aynı şey yaşanınca bir daha almadım. aslında hep sempati beslemişimdir bu markaya, neden olduğunu da anlamadım.

hava sıcaklığı da düştü bu arada. yaz ile kış arasında biraz fark normal kabul edilir. geçen dediğiniz geçen hafta ise sıcaklık farkından olma ihtimali var. ama halk arasında da hep bir söylenti vardır bu aytemiz kadoil vb firmalar hakkında "pompaları az basıyor" diye. 10 lt diye alıyorsunuz 9.6 lt geliyor mesela. sayaç 10 gösteriyor ama, arabayı tartmadığımız için bilemiyoruz doğruluğunu. birde gece ve gündüz arasında da marjinal bir fark var yakıt konusunda :)

tabii mevsim koşulları da etkiler, çok soğuk hava çok sıcak havaya göre %20'ye kadar arttırabiliyor bazen, aracına göre.

@gkhncnzdgn, Hayır bakımdan sonra çok kere yakıt aldım Opet'ten, zaten yeni dediğim bakım da 2-3 aylık. Bariz bi vuruntu hissetmedim.

@tears, evet ben de sıcaklık farkına bağlıyorum bir kısmını ama yine de bu denli fark yaratmaması gerek, en azından daha önce bu denli fark yaratmıyordu aynı araç.

mevsimle alakalı galiba. ben de de aynı durum var.

lokmacılar işte tam bu yüzden patladı:)

Orjinali olan oreo ile ilgili daha hafif tarifler var nette,bu şekilde çok ağır olur.

@duptıs

Evet orjinali oreo tabii ki. Ancak negro bana göre oreo'dan daha iyi, oreo bana hafif acımsı geliyor. Ve de negro daha ucuz:)

Oreo dedigin %50 mısır şurubu, negro daha iyi olacaktır.

şeker eşiğiniz yüksekse seversiniz. ama bence tatlar dengeli olmaz salt mısır/glikoz şurubu tadı hissedilir şu boğazı yakan.

@muslu

Haklısınız nutellanın boğaz yakıcı etkisini unuttum. Nutella yerine Fiskobirlik Nuga kullanırım belki, onun için iyi deniyordu.

of bomba :( çooook tatlı olur..

Onun yerine şunlar daha iyi oluyo (bence) www.hurriyet.com.tr bunu değiştirerek yapılırsa daha iyi olur gibi geldi geldi.

eti burçak la yap

denilmiş zaten, eti Burçak daha farklı bir tat verecektir.
bir de, içine seviyorsanız ceviz atmanızı öneririm. ufalanmış olacak tabi. çikolataya bulamayacak olsanız kuş üzümü de atın derdim. ama böyle bilemedim..
birkaç tanesini de kremşanti ile kaplamayı deneyebilirsiniz. onların içine rendelenmiş ve biraz haşlanmış havuç da koyarsanız nefis olur. söylediğiniz tadı farklılaştırır ama söyleyeyim de içimde kalmasın dedim :)

Beni Kör Kuyularda.
Tam olarak Hasan Ali Toptaş anlatımının örneği olmuş. Hikaye, tasvirler, tam onu anlatıyor. Ben sevdiğim kitabı. En son çıkan aynı zamanda.

Heba.

Hasan Ali Toptas'tan ote, okudugum en ıyı kıtaplardan bırı oldugunu soyleyebılırım.

Edit: Olu Zaman Gezginleri kitabını da ekleyebilirim.

"Gölgesizler" de iyidir. Fakat, "Bir Gülüşün Kimliği" isimli ilk öykü kitabı ile "Yoklar Fısıltısı" eserlerindeki öyküleri içeren "Geçmiş Şimdi Gelecek" kitabını tavsiye ederim. Acemilik dönemini tanımak açısından.

hepsini çok seviyorum ama ilk üç yaparsam; 1. kuşlar yasına gider 2. heba 3. ben bir gürgen dalıyım.
*beni kör kuyularda da çok iyiymiş diye duyuyorum, henüz okuyamadım.

Eliz. Hem öztürkçe, hem de Beliz'den daha az duyulmuş. Lİz de Elizabeth'in kısaltılmışı gibi sanki. Bu yüzden, oyum Eliz'e...

kesinlikle eliz.
beliz "bel" kelimesini fazlasıyla çağrıştırıyor.
liz de insan ismine göre çok kısa.
Elif'in söylenişi daha ahenkli diğerlerine göre.

ucu de degil bence

elif onerim

Ucu arasinda Eliz

eliz de güzel beliz de.

Eline, diline, beline sahip ol gibi olmus. Ucu icinde eliz

elif kesinlikle olmasın.(merve, gamze, gizem, elif nedir yav sene 2020)
eliz bence iyi.

Eliz

3 de kötü. bence

Üçü içinden eliz

sondaki z çok sertlik katıyor. eliz en kötüsü. liz kısaltma gibi. beliz daha idare eder.

2 kere işten çıkarıldım. Birinde evde otururken işten çıkarıldığımı öğrendiğim için kavga etmeye imkanım olmadı. Diğerinde de gidip sövmek isterdim ama gerek görmedim. Bazı insanların yüzüne de tükürseniz anlamazlar.

Oldu, çok sinirlendim.
İznimi bile patron efendinin keyfine göre almışken, işten çıkacaksan bize en az iki üç ay ver diye duugu sömürüsü yaparken tam Türkiye'ye gelmeden önceki gün bana türkiye'den dönünce kendine yeni iş bul hadi eyv çekti pezevenk.

Sonuç? Çok daha iyi şartlarda bi iş buldum, ama o pezoya da sövmekten geri kalmıyorum hala.

İşten çıkarılmadım ancak önce saygısızlık ardından da haksızlıkla karşı karşıya geldiğim oldu. İlk seferki saygısızlıkta toydum, gereksizce naif davrandım. Sonra o mesele içimde çok büyüdü. İkincisinde haksızlık ettiğinde kapıyı çarpıp çıktım. Keşke daha ağır konuşup çıksaydım diyorum bazen ama kavgacı bir mizacım yok. "Artık sizinle çalışmayacağım" diyip çıktığımdaki iç rahatlığı muazzamdı.

Sonra gözümü karartıp kendi işimi kurdum, mis gibi de oldu.

çalıştığınız yer ne kadar profesyonelse ona göre değişiyor.
mesajla işten çıkarıldığımı da öğrendim (bu amatör kafalı patron demek), istifa edeceğimi anlayıp benden önce davranan ve beni suçlu duruma düşürerek ayrılmamı zorlaştıran patron da oldu (bu, direkt şerefsiz grubuna giren patron demek)

kavga ederek ayrılmadım. ama aşırı kibarlıkla kavga etmek isteyenleri sinirden kudurtmuşluğum vardır. insan gibi ayrıldığım, hâlâ görüştüğüm yöneticilerim de oldu. ama az.

haksızlığa uğradığını düşündüğünde, direkt boşvermeyi tavsiye ederim. çünkü kavga ederek, karşıdakine bir salak olduğunu hatırlatarak anca kendi günlerini sinir-stress dolu geçiriyorsun. başka bir işe gerekmiyor. yanından ayrılacağın insanı ne eğitmen işe yarar, ne bozman. beddua bile etmeden ayrılmayı yeğlerim.

2 kere başıma geldi. ancak ikisinde de zaten ben artık isyanlardaydım çıkarsalarda gitsem modundaydım. bu yüzden çok koymadı ancak uzun süre çalıştığım yerler olduğu için rahatsız etti.

birincisinde 9 sene fln çalışmıştım patron ve müdür çok baymıştı artık, arkadaş ortamı çok iyiydi en çok ona üzüldüm, para konularında ciddi haksızlık vardı. bir açığımı buldular bende panik oldum hak idda edemedim. sonradan düşünce iş işten geçmişti tongaya gelmiştim. tazminatta alamadım malesef 5 yıl kadar bir tazminat yandı. ancak hayatım sabah akşam iş olmuştu. kendime geldim çıkınca. arkama bile bakmadan gittim. pahalı bir tecrübe oldu bana.

diğeri 3.5 sene idi. zaten orda da bayılmıştım. dışardan gelen ithal bir müdür yüzünden kendinden tecrübeli olan herkesi çıkarttırdı 6 kişiydik, sinir küpü etti herkesi. başka iş planlarım vardı. şansıma dava açmayalım diye ekstra tazminatta verdiler bu çıkardıkları kişilere saolsunlar. akıllanmıştım bu sefer araştırdım iyice basacaktım davayı, hepimiz dava açacaktık. ekstra tazminat ilaç gibi geldi zıplaya zıplaya kimseyle kavga etmeden ayrıldık. dava açsak 2 sene uğraşacaktıkk sıcak para lazımdı banada. sektörün en en kurumsallarından biriydi bu firma.

15 gün oldu kovulalı, 3.5 senedir çalışıyordum ama para kazanma falan yok. Bezmişlik, motivasyon kaybi vs. artık ne dersek diyelim bunu adına çıkmak istiyordum zaten.
Verdiler tüm hakları kaçarcasına gittim.
Ama yine de çok sövdüm arkalarından yurtdışına kardeşimin yanına çıkacaktım 21 gün izin vardı biriken içeride. Evrakları istedim ikdan, ertesi gün beni işten çıkarıp, hevesimi kursağımda bıraktılar. Sırf işin yoğun olduğu zamanda gitmeyeyim diye de ertelemiştim 3 hafta.
Siz siz olun böyle işverenler için planlarınızı ertelemeyin.

oldu. detaylarını hatırlamayacağım kadar unuttum.

çalışıyorum yine. mecburuz. ekmeğimizin peşindeyiz.

Çoook.

Bilhassa üniversite yıllarımda o kadar çok kapı önüne konmuşumdur ki sayısını ben bile hatırlamam.

Şimdi şükür kendi işimin patronuyun, kendi kendimi kovamıyorum yani :)

Bir kere işten çıkarıldım. Saçma sapan bir aile şirketinde çalışıyordum, müdür diye başımıza koydukları askerdeyken üstlerine itaatsizlik ettiği için malulen emekli edilmiş eski bir astsubaydı.

Bir gün bir liste getirdiler bu ne dedim mıntıka temizliği listesi dedi arkadaş. Her gün şirket bahçesindeki dökülen yaprakları, köpek bklarını temizleyecekmişiz. Beni yazmayın dedim, "müdür" geldi "ama biz burda bir aile gibiyiz bik bik" diye konuştu, köpeklere ben bakmıyorum, bkunu temizlemek bana düşmez dedim.

Tamam dedi, bir sonraki ay çıkışımı veriler. "kimlanbu biz sana iş veremiyoruz, bizim verdiğimiz işleri sen yapmıyorsun, senin yapacağın işler bizde yok" dedi lavuk. Hiç pişman değilim. Benden sonra esas işleri halleden tecrübeli teknisyen işi bıraktı, arkasından en kıdemli çalışanları işi bıraktı, yeni gelen mühendis işi bıraktı, ben girdikten sonra işe giren 2 teknikerden birisi daha bıraktı derken dükkanı kapatmış gitmişler.

Sonra bu "müdür" lavuğu da patronla ters düşmüş, hak ettiğini bulmuş.

edit : sonradan benim çalıştığım şirkete işçi olarak girme ihtimali vardı, "ya ben ya o" diyebilecek kadar kıdemliydim, o kozumu kullanmama gerek kalmadan işine taş koydum.

iki defa kovuldum.
birisi ilk işimdi. zaten askere gitmek için istifa etmiştim sonra vazgeçmiştim. sevmediğim bir işti. kovulunca üzüldüm, sonra askere gidene kadar yattım bir kaç ay, iyi geldi. bir kaç ay önce istifa edip vazgeçtiğim işten tazminat alıp çıktım böylece.

ikinci kovulmamda işimden nefret ediyordum. hiç çalışmıyordum. patron farketti 3 ay sonunda "bugün son günün" dedi. tamam dedim. mesai bitiminde fazladan bile çalışıp işleri bitirdim çıktım gittim. sonra da telefonlarını açmadım hiç. koymadı bile.

ilgi eki veya tamlayan eki olabilir mi?
"bir varlığın kime ait olduğunu bildiren "-in" eki"dir diyorum ben.

Bence de soru güzel.

"Ben ile gelir misin?" diye sorunca bir gariplik var gibi geliyor bana. "Benim ile gelir misin?" kulağa daha doğru geliyor.

Teorimi yazıyorum:

Türkçe’de edat grubu diye bir yapı var. İsim türlü bir kelime ve bir çekim edatından oluşur.

Önce isim türünden olan kelime sonra edat gelir.
Misal;
Benimle oynama

Balıkla oynama


Gibi...

İlkinde ben ek almış, ikincisinde balık ek almamış.

Eğer edat grubu isimle oluşturulursa (balık gibi) ek almaz. Amma ve lakin bir zamirle oluşturulduğunda (ben, sen gibi) tamlayan eki alır. Benimle oynama, onunla çıkma vs.

myself - benim, yourself - senin gibi bir kullanim var.

sozcukler "senin - ile", "benim - ile", "onun - ile" yordamiyla turuyor.
benzeri "benim gibi" (ben gibi degil), "senin icin", "bizim kadar" kullanimlarinda da gorulebilir.

ilgiliyseniz, benzer bir mevzudaki arastirmaya da goz atabilirsiniz:
dergipark.org.tr

ingilizcede de benzeri var: "come with I" denilmez, "with me" denir.
Ben çevirisi I iken, me çevirisi "beni/bana" olarak yapılır.

"Eğer zamir eylemden ayrıysa beni-bana şeklinde kullanılır" Tam cümlemiz bu. yani, "Ben yaptım" "Ben gittim" sözündeki ben ile "Benimle kal" "Benimle git" deki ben'ler farklı. İkinci örnekte ben özne değil. İşi yapan değil. Bu sebeple -in'i eklemek zorundayız.

benzer bir soru burada da vardı (git: 1387489)

onlar iyelik eki ama bunlara neden ihtiyaç duyuyoruz sorusuna cevabım yok doğrusu. ama benle, senle kulağımı acayip tırmalıyor.

İngilizcede come with i yerine come with me denmesinin sebebi grammatical case

2. sıradaki cevabıma bir ilave yapacağım.
"in-im" aidiyet bildiren, ilgi ekidir, tamlayan ekidir.
"Pekâlâ neyin kime ait olduğunu bildiriyor?" derseniz.
Cevap öznenin varlığı ile ilgili bir aidiyet.
Örnek: Ben-im-(i)le evlenir misin?
benim (varlığ'ım') ile evlenir misin?
+ Sen-in-(i)le iyi arkadaş olabiliriz.
Senin (varlığın) ile...
Gibi

Tamlayan Eki yani ilgi Eki.

bekaret konusuna zerre kadar önem vermeyen kişi için bile bu durum dava açma sebebidir.
bakire birini muayene ederken bu durumu gözönünden bulundurmalıydı.

kızın babasına söyleme konusundaki tedirginliğini söylüyorsanız, bence baba da ortalığı delip geçmemiş. doktorun ya da kızın dövülmesi gibi bir şey yok haberde. şikayetten ailenin de haberi vardır.

kızın olayın ilk şoku ile panik olmasını, insanların ona inanmayacağını düşünmesi kısmı can sıkıcı, fakat ülkenin konumu, modernleşme süreci malum. bütün insanların elele tutuşup "amaaaan bekaret de neymiş" demesi için çok çok erken.

bence bu durum ülkenin yaya kaldığının bir habercisi değil. başka haberci durumlar olabilir, ama bu durum "böylesi de anca Türkiye'de olur" klişesini söyletecek bir şey değil. doktor ciddi bir hata yapmış, kız panik olmuş, doktorun tavrı yüzünden iş mahkemelik olmuş.

bunun tc'nin yaya kalması ile alakasını çözemedim.

doktor yanlış müdahale ile hastanın vücut bütünlüğünü bozmuş mu? evet bozmuş. üstelik hastanın tüm uyarılarına rağmen. hatasını telafi etmek için de üstüne para istemiş. hasta dava açmakta haklı. olaya bekaret özelinde bakmayalım. kaldı ki kişi bekarete değer de verebilir, bu bizi ilgilendirmez. birinin muayene ile kızlık zarını bozmak için de özel bi çaba gerekli bence eğer zar çok önde vs değilse.

Seiko SEIRPD37J
Çok mutlu oldum.

Bugün oğluma ateşte yapılan el yapımı camdan jaguar heykeli aldım. Arkadaşıma yılbaşı kapı süsü. 4 yaşındaki yeğenime amigurumi bebek.

en son fular hediye edildi.

En son ailem doğumgünüm için bir kazak ve gömlek almışlardı

Ben de en son kardeşime seveceğini düşündüğüm bir resmi (şuradan: www.instagram.com ) çerçeveleyip vermiştim.

paspas

etkinlik bileti hediye ettim en son. tiyatro ve konser. bazı popüler etkinliklere güzel yerden bilet alırsan, hoş bir armağan oluyor.
bana da içine şeker ve çikolata doldurulmuş iki tane al yapımı süsleri olan kavanozumsu bi şeyler geldi. masada duruyor, atıştırmalık koyuyorum içine, görünümü güzel.
instagramdaki el yapımı ürün satan bazı hesapları takip ediyorum. fabrikasyon bir hediye vermek istemiyorum genelde. amigurumi oyuncak da çok aldım.

Ben de biletix hediye çeki aldım, gönlünce eğlensin. Hediye tavsiyesi : pegasus hediye kartı. Seyahat çok güzel hediye :)

swarovski'den bunu aldım:
www.gunkutsaat.com

Bana adidas sweatshirt alındı.

*bana hediye almak isteyen olursa, jordan 1 bloodline alabilirsiniz. Teşekkürler

kaft'tan çanta ve t-shirt alındı bana. çok sevdim kendilerini.

kendi ülkene ait bir şey alsan daha hoş olur aslında. eğer alıp kargoyla getirmen ya da birileriyle getirtmen zorsa, yanındaki neslelerden düşün. hocan için bir tesbih, ya da şimdilerde çok gündemde olan Göbeklitepe heykelciği ne hoş olurdu.

Kalem al. (Dolma kalem olabilir)
Defter/ajanda apabilirsin. Moleskin'in cogu urunu trye gelmiyor mesela..

hocaya viski, şarap vs
arkadaşlara o kültürün motifini taşıyan kupa, atkı vs..
müzelerin içindeki dükkanlardan al mesela.
yelpaze al.
yani şey de yapabilirsin, net bi tane hediye bulamadıysan; böyle kese kağıdı gibi bişeyin içine; çeşitli küçük şeyler de atabilirsin; kahve/magnet/çikolata/kalem/mini likör vs gibi.

tr'den baklava al geç

2 yıl önce 2 kişiyle bir ev paylaşıyordum. iki öğrenci, bir çalışandık. çalışan kişi baya disiplinli ve titiz birisiydi fakat yapman gereken şeyleri yaptığın zaman sorun çıkmıyordu. diğer arkadaş da öğrenciydi. biraz sorumsuz bir arkadaştı. duş almaya girdiğinde donunu askıdaki yüz havlularının üzerine asıp orada unutabiliyordu, yemek yaptığı zaman temizlemesi, bulaşık makinesine atması gereken bulaşıkları ortalıkta bırakıyordu, dışarı çıkacağı zaman buzdolabının kapağını açık unutup saatlerce ve de belki günlerce açık kalmasına sebep olabiliyordu. bu yüzden de baya tartışma çıkmıştır o evde.

baya böyle gider bu. arkadaşının ne kadar sorumlu, ne kadar görev bilinci olan bir insan olduğu konusu önemli. bunlar varsa gerisi bir şekilde hallolur çünkü genelde bundan dolayı ortaya çıkıyor problemler.

eşyaları ortak değil de, sen şunu al-ben bunu, şeklinde alırsanız daha iyi olur. ilerde biri ayrılınca sıkıntı olmasın.
25 yaşında ve erkekseniz, biri anormal titiz ya da dağınık değilse anlaşacağınızı düşünüyorum. umarım keyifli olur.

Her haltı en başta konuşup, aynı çatı altında yaşamaya başladığınızda bu konuşulanlara uyup ödün vermezseniz, sorun yaşamazsınız.

Daginik olmasi
Banyoyu pis birakmasi

Faturayi sana yikmasi da olabilir.

bekarlık ailenin yanındayken sultanlıktır, iş eve uzak değilse hiç girme böyle işlere

kurallarınızı öncesinde tartışıp yazılı hale getirin ve altını göstermelik de olsa imzalayın.

Bulaşık Makinesi mutlaka al tartışma genelde ordan çıkar yemek yapmasan bile çay kahve derken illa bulaşık çıkar. Eve birşeyler alınırken arkadaşım arada kafasına göre alır ortak hesaba yazardı gider diye. Eve arkadaşları ile kalabalık gelir bazen geceleri sarhoş olurlar kusma sesleri vs. ben alkol kullanmıyorum hemde iğrenç gelirdi. Eşyaları ortak aldık o da sorun oldu bence tek tek alın siz giderken paylaşım kolay olur.

okurken birlikte eve ciktigim 2 kisiden biri 6 ay sonra erkek kardesini eve getirdi. sormadan, emrivaki ile.

ilk basta kura ile odalari paylasmistik. bana cikan oda en buyuk odaydi ama kapisi yoktu. oraya bir kapi ayarlayinca benim oda kiymete bindi ve bu arkadas benim odayi istedi. kardesiyle sigmiyorlarmis olduklari odaya. ben odami vereyimmis. vermedim.

soguk savas basladi. bu arada masraflar ve kira hala 3e bolunuyor sanki kardesi bizimle yasamiyor gibi. 3. kisi bu arkadasin arkadasiydi, sessiz bir tipti ama sonucta o da bu kisinin tarafindaydi. evden gideyim diye ugrastilar bayagi. buzdolabi bizim kullanamazsin, sofbeni biz getirdik kullanamazsinlara dogru gitti olay. eve yavru pitbul getirdiler, her yere sicti. sesleri gurultuleri saymiyorum bile. en son anasi babasi geldi eve. babasi ustume yurudu falan. sonra bir Sabah tasinip gittiler. giderken de faturalari bana kilitlediler.

simdi bu kiz soyle uzaktan bakinca duzgun bir ailenin iyi bir okulda okuyan alternatif takilan kizi. herkes boyle sorunlar yasayacak demek degil tabi ama hic beklemedigin insanlardan cok acayip davranislar gorebilirsin diye yazdim boyle uzun uzun.

faturalar kimin Adina olacak, eve kim girip cikacak, sigara icilecek mi, evde hayvan beslenecek mi kim bakacak, esyalar ortak alinirsa tasinirken ne olacak, yemek yapilacak mi, ortak mutfak olayina girilecek mi?

eşyaları ortak bütçe ile almayın. hesap yapın herkes kendi payına düşen bütçe ile belli eşyayı alsın. çıkarken de ister götürsün ister satsın ister bıraksın.

temizlik, bulaşık, çöpler gibi basit görünen şeyler sonradan çok sıkıntı yaratabiliyor. ya bu da mesele mi dediğiniz basitlikte şeyleri bile konuşun karara bağlayın.

bir sorun olduğunda en baştan oturup konuşun, biriktirmeyin. sonra patlayabiliyor.

bir taraf hayvan evladı gibi dağınık, sorumsuz, kötü niyetli veya hastalık derecesinde titiz değilse erkekler arasında çok fazla sorun yaşanacağını sanmam. ortak yaşamın gerektirdiği tolere etme becerisi ve hoşgörü olduğu sürece her şey hallediliyor.

Ben 'kesin sorun yaşarsın'diyenlerden değilim. Üniversitede son 2 yıl kaldığım ev arkadaşlarımı hala çok özlerim (10 yıl oldu). Özlerim dediğim, o evi ve evdeki aramızdaki bağı özlüyorum. Neredeyse hiç tartışmamıştık. Bunda belli kuralların önceden belirlenmesi büyük rol oynadı. 4 kişiydik. 2 kişi güzel yemek yapıyordu ve sadece yemek yapmaktan sorumluydu. Diğer 2 kişi de sadece bulaşık yıkamaktan sorumluydı. Haliyle sıra gibi bir durum yoktu. Bulaşık hep 2 kişi tarafından yıkanırdı. Yemek de hep 2 kişi tarafından yapılırdı. "Ben aç değilim siz bir şeyler atıştırın" gibi bir durum bir kere bile olmadı. Yemek yapan ekip tok olsa bile o yemek yapılırdı. Temizlik olayında da hafta sonu aynı anda girişim 2-3 saatte bütün evi pırıl pırıl yapardık. Bizim evimize gelen okul arkadaşlar öğrenci evi olduğuna inanmıyorlardı. Öyle bir temizlik ve düzen anlayışımız vardı ve bu hiç yorucu gelmedi bana.

Yine de sorun çıkabilecek mevzular genelde banyodan sonra duşakabini pis bırakmışsın, ayakkabılarını neden içerde çıkartıyorsun, ketçabın kapağına hep ketçap bulaşmış gibi çok ufak telef şeyler. Bu gibi gereksiz konularda taraflar karşılıklı anlayış içinde olur ise büyük problem çıkmaz.

Çok ev arkadaşım oldu ama ders aldığım bir olayı anlatacağım;

Kalacak yer bulamadığım için üniversite 1.sınıftaki oda arkadaşımın yanına yerleştim. İlk başta bir yer bulana kadar kalacaktım. Anlaştık, devam ettik. Sonra o ev satıldı. Başka Bi yere taşındık. O evi ev arkadaşım ve sevgilisi bulmuştu. Taşınma masraflarını ikiye böldük ama benim ne kontratta ne de faturalarda ismim vardı. Arkadaşıma güvendiğim için hiç sesimi çıkartmadım.

Sonra hiçbir halta karışmayan 3. Kişi olarak kuzeni geldi. Bu kızla tartışınca ev arkadaşım senin adın hiçbir şey de yok, hiçbir hakkın da yok dedi ve evden ayrılmak zorunda kaldım.

Özet; kira kontratında senin de adın olsun. Faturalarda da.

10 ev arkadaşım olduysa sadece bu kız sorun yaşadım.

en başta kural koyma olayı genelde olmaz. lafta koyun en güzeli dense de yakın arkadaşını karşına alıp daha eve çıkmamışken "bak kenk şöyle yapamazsın ben bunu kabul etmem haberin olsun" mu diyeceksin? en güzeli zaten sen güveniyorsan eve çıkacaksın sonra hoşuna gitmeyen durumları hemen kibarca belirteceksin. bu işin oluru budur. peşin pazarlık yapan adamı kimse sevmez.

2 hafta önceden alıcan. yoksa en arkalar kalıyor genelde.

dt'de 15 gun sonranin oyunlari icin bilet aciliyor. giselerde saat 10:00'da internette 10:10'da aciliyor. iyi oyunlar icin genelde 10dk icinde bilet tukeniyor. cunku insanlar gisede sira oluyor. iyi oyuna bilet icin saat 10:00dan once gisede olman lazim.

Devlet tiyatrolarinin biletleri oyle maalesef. Her gun, on uc gun sonrasının bileti satisa cikiyor. 10 da giselerden 10u10 gece de internetten. O saatte girip almaya calisacaksin ya da gisede siraya gireceksin sabahtan. Garip ama senelerdir boyle sacma sapan ilerliyor.
Oyun gunu oyunun oldugu yerlerde tuhaf tiplerin bi dunya bileti oluyor, orda satiyor.

Ben internetten, özellikle DT için, bilet alabildiğimi hiç hatırlamıyorum hep gişeden aldım, internetten bilet alabilmek biraz mucize gibi bir şey.

takip edeceksin o kadar. gayet de internetten iyi yerden alınıyor. en fazla 1 2 hype olmuş oyuna gişeden almak zorunda kaldım.

hatta bilet bulamayınca oyun saati gidip bilet alıp girdiğim de oldu çok. gerçi son 2 deneyişimde denk gelmedi ama..

takip et önceden al. illa gişeye gerek yok.

biletin satışa çıktığı gün ve saate alarm kuruyorum. hatta beş dakika öncesine. bilgisayarı açıp, sayfaya girmek falan derken, tam zamanında girmiş oluyorum. buna rağmen ön sıralar doluyor ben tıklayıncaya kadar.

devlet tiyatroları uygun fiyata oyun izleyebileceğiniz ender yerlerden. elbette talibi çok oluyor. güzel oyun izleyecekseniz, tek yol bu.
hatta gişelerin önüne o saatte yığılıyor insanlar, internete geç düşüyor diye.

Devlet tiyatrolariysa cok normal. Hep boyle. Bilmedigkn su var, satisa ciktigi an atlayacaksin. Herkes oyle yapiyor. Ozellikle sevilen oyunlar icin pusuya yatmazsan imkansiz.

Kalma.

Akraba ilişkilerinde mesafe her zaman iyidir. Hele ki müstakbel eşin yakınıysa bu iki kat daha önemli.

Evinizi kiralayıp, bir yatak bir kanepe idare edin eşya dizene kadar.

elbette mantıklı olan kalmaman.
fakat bu dediğinin benzerini yapıp, hiç de sorun yaşamayan insanlar da gördüm. sonradan başına kakacaklarını düşünmüyorsan ve iki ay boşa kira vermek istemiyorsan, olabilir. evlenmeden önce karşılar etme gözüyle bakılabilir.

ben kalmak istemezdim, ama evleneceğim kişinin böyle bir durumu olsa akrabamın yanında kalmasını yürekten teklif ederdim.

yahu direkt gidip dedede kal. Dedede kalmanın ki banyolu bir oda, ne gibi bir zararı var allasen? Hem yaşlıya yarenlik etmiş olursun. Hem de kira vermeyecek olman eve bir seyler almayacak olman anlamına gelmiyor. Alışveriş yaparsın eve faturalara ortaklik edersin. Ben olsam anında dedeye giderim, sever sayarım dedeyi. iki, üç ay saçma sapan insanlarla yaşayacağıma.

zaten izmire geldiğimden beri boşa para verme, hazır ev, temizlik çamaşır vb derdin olmaz diye dedenin evi öneriyorlardı. kafalar karışık. ha dedimmi yanına taşınacağım birileri de yok, baktığım herkes 3. yü arıyor eve.

dedeye yarenlik yap, kaleyi içten fethet. Zararı olmaz yaşlıların.

cidden 1-2 ay varsa, dedede kal, dedeyi tavla.


asıl 2 ay için bile olsa geniş ailesiyle kalamadın diye basına kakılabilir bu durum.

kesinlikle dedede kal.
düşük ihtimal ama sorun çıkarsa başka çare düşünürsün.

çizgi romanı çıkmıştı bazı kitaplarının. çok kaliteli, güzel çizgiler. iyi bir yayıneviydi, bakmaya üşendim şimdi. size kısa bir giriş sağlayabilir. tabiki yazım dili değil de, hikaye mantısı hakkında bilgi verecektir.

ya çizgi romanla giriş yapmaya ne gerek var? mis gibi kitapları var işte, direkt başlayabilirsin herhangi bir kitabından. her kitapta farklı olaylar var. istersen kronolojik olarak araştırıp öyle de okuyabilirsin.

belli bir sirayla okuyun, insan hah sirada simdi su var oluyor oyle olunca. wikipedia’daki yayinlanma yili sirasina bakin yaninda poirot yazanlari sirayla alin.

çiçek balında ortalama %81 şeker var. kalan %19'u için övüyorlar.

uzun zamandır bal yememiştim ve geçen yulafa kattım. meğer ne kadar şekerliymiş lan bu diye içimden geçirdim. bir daha da yemedim...

antiseptik ve antibakteriyel özellikleri var, sıradan market balı değil de doğal ballarda o kadar şeker çarpmıyor. fethiyede direkt arı çiftliğinden bal almıştım hala tadı damağımdadır.. yıllar yıllar önceydi..

Sektörü canlandırmak, pazarı kuvvetli tutmak için uydurulmuş bir balon bence.

ayet var mehmet, ayet var.

bal adında da anlaşılacağı gibi balondur.

doğal bal var. ormanlarda, doğal hayat içinde oluşturulmuş orijinal kovanların araştırılıp bulunması ile elde edilen. onlar fena pahalı.
bunun dışında, elde edilen bütün ballarda şeker kullanılıyor. kovanların yanına serpiştiriliyor şeker. arı kardeş de gidip çiçek çiçek gezeceğine bu balı alıyor, pat bal yapıyor. bu sebeple yediğiniz ballar bal gibi değil. aşırı şekerli.

peteği balmumu olmayıp arının üretimi olan, etrafa serpiştirilen şeker oranı en düşük olan balı aldığınızda "bu şekerli bi şey" diye düşünmezsiniz. tatlı, fakat kendine has bir lezzeti vardır gerçek balın. şekerli diye tanımlanamaz. marketlerde satılanlar ise tam bir şeker küpüdür, yemeyiniz, yedirmeyiniz.

dini kaynaklarda adı geçtiği için faydalı zannediliyor. kanallada çıkıp faydasız diyebilecek o açıdan biraz zor bu şartlarda. kendin araştırıp karar vermen gerekiyor. bilmiyorum bilimsel açıdan faydası var mı.

Şekerden şekere büyük fark var. (glikoz fruktoz laktoz)

bence zararlı sağlıklı pek doğal birşey kalmadı kendi üretiminiz değilse.

According to modern scientific literature, honey may be useful and has protective effects for the treatment of various disease conditions such as diabetes mellitus, respiratory, gastrointestinal, cardiovascular, and nervous systems, even it is useful in cancer treatment because many types of antioxidant are present in honey. In conclusion, honey could be considered as a natural therapeutic agent for various medicinal purposes. Sufficient evidence exists recommending the use of honey in the management of disease conditions. Based on these facts, the use of honey in clinical wards is highly recommended.


Baya icindeki faydali maddeler sebebiyle. Fazladan alinan enerjiyi hesaba katip ona gore baska seylerden kisacaksin.

Ağır fondötenlerin hepsi böyle yapıyo, bir tek NYX’ in mineral stick fondöteni istediğim gibiydi. Cildi nemli tutan ve canlı gösteren bir fondötendi.
Ama malesef üretilmiyor artık... Üretilmediğinden beri de fondöten almıyorum o kadar iyiydi ki.
Bb krem veya yine mineralli bir fondöten bulabilirseniz onlardan alın.

Aslında bunun şunu yap denilebilecek bir çözümü yok çünkü makyaj yapıp dışarı çıkıyoruz. Cilt nenini kaybediyor, soğuk hava ile buluşuyor, hapşurıyoruz, burnumuzu kaşıyoruz, rüzgarda saçımız sürtünüyor derken hem fondöten oynuyor yerinden, olanı da cilt emiyor. Derken böyle oluyor. Günlük kullandımda ben olabildiğinde hafif formülleri, özel 1-2 saatlik durumlarda ise daha ağırlarını tercih ediyorum.
Bu görüntüyü engellemek çok mümkün değil ama makyaj tazelemeyle (nemli süngerle cildin üzerinden geçmek gibi) önüne geçilebilir.

bunun tek çözümü var: makyaj yapmadan hemen önce sıcak bir banyo. buhardan gözenekler açılıyor ve makyaj emanet durmuyor.
banyo yaptınız, yüzünüzü mümkünse keselediniz, ya da yüz sabunu ile de yıkadınız, kuruladınız diyelim. sonra yüzünüze hiçbir şey sürmeden makyaj yapın.

bir de, fondötenle yerine bb kremi bu sebeple kullanıyor insanlar. fondötenle kalındır, bb daha esnektir, hava aldırır.

neyle sürüyorsunuz? nemlendirilerek kullanılan makyaj süngerlerini deneyebilirsiniz, bir de fondöten süreceğiniz günlerde biraz daha kuvvetli bir nemlendirici.

dikiz aynasının kenarına çok sevdiğin birinin vesikalık fotoğrafını koy.

her zaman orta şeritten giderim. kendi çapımda yaptığım istatistiğe göre, kazalar sağ ve sol şeritlerde oluyor.
orta şeritte belirli bir hıza kadar çıkabilirsin.

Şu kaza testleri var ya araba dümdüz oluyor, hava yastıkları falan açılıyor, içindeki manken bi o yana bi bu yana gidiyor. O testler 60 km/sa hızla yapılıyor.

80-90 en çok madem aracına da güvenmiyorsun. E-5'te üst sınırı yok milletin biri makas atar önüne kırar ani bir frenlemede durabilmek de önemli.

Ceza yememek icin soylemis sanirim arkadas, 88km uzerinde ceza yiyebilirsin kamera sistemi olan noktalarda

e-5 çoğu yerde 80km sınırı var. toleransla max 88 ortalama.

araba kullanmaya yeni başlayanlar kendilerine inanmıyorlarsa aşırı yavaş, değilse genelde hızlı gider. allah korusun bir vesile ile olayın ciddiyetini görünce yavaş sürmeyi öğreniyorlar. ben de öyleydim. ilk sene deli hızlı kullandım. bir gün, daha yumuşak olduğunu sandığım bir virajda fena zorlandım. kaza yapmadım ama aklım çıktı. zamanla oturdu yerine.

80 i geçmemeye çalış hem kolay kolay ceza da yemezsin.. Gerekirse hız limitörünü aç 85falan yap maksimum

E5'in istanbul içine denk gelen kısmın genelinde hız sınırı var zaten, muhtemelen şimdiye kadar birkaç tane ceza gelmiştir. Cezalar 6-9 ay gecikmeli geliyor. İlla hız yapmak istiyorsan istanbul park pist günlerine katıl (araba fark etmeden katılabiliyorsun çok zevkli) veya 3. köprü yoluna çık.

yandex hız sınırını aştığında uyarıyor.

Teşekkür ederim. Ben hız sınırından çok (kaza için) kaza yapmamak adına yapacaklarımı sormak istemiştim. Ama bu vesileyle e-5’in hız sınırını öğrenmem iyi oldu. E-5 ve TEM’i karıştırıyorum bu arada, TEM’de de 90 km’yi aşıyorum. Normal mi?

yeni araba kullanmaya baslamissin, altindaki araba boktan ve dunyanin trafik olarak en kaotik metropollerinden birinde araba kullanmaya calisiyorsun. tem'de, e5'de hiz sinirinin kac oldugunun onemi yok, kullanmayi cozene kadar sagdan yavas yavas takil, acemiligi atman birkac sene surecek zaten. sonra arabayi yenileyip orta seride gecersin. sol seridi salla zaten kafani soktugun anda 2km oteden selektor yapmaya basliyorlar, sinir sahibi olmaktan baska bir ise yaramaz.

o ağrı bu işlemin yan etkisi. işlemi bitirdikten sonra en çok 5-6 saat daha aralıklarla olacak, sonra geçecek.
ağrı çok sık olmaya başlarsa, örneğin dakikada bir, işlemi yapmayı bırakın, isterseniz bir hafta kadar sonra devam edin.

galiba evlendikten sonra 1 yıl içinde yaşanması gerekiyor onun, evlilik cüzdanıyla notere gidip oradan ihtarname yapıyorsunuz yanlış bilmiyosam, bizim şirkette bi kız ayrılmıştı böyle.

hiç de sormuyorlar, eşiniz neden izin vermiyorlar diye. olayın peşine düşünmez yani. zaten hakkınız olduğu için "evlilik sebebiyle ayrılıyorum" diyorsunuz istifada, tazminatınızı veriyorlar.

Daha üsturuplu jargonu vardır mutlaka ama istifa dilekçesinde evlilik nedeniyle diye belirtin.

Evlendikten 1 yil iicnde evliligi gostren belgeyle ki bu aile cuzrani oluyo is verene gidip feshin de evlilik nedeniyle oldugunu acikca belirtiyosunuz kidem tazminati kosullarini saglayiyosaniz kidem tazminati alabiliyosunuz. Kadın isciye taninan bi hak bu. Ayrica kocam izin vermiyo demek gerekmiyo

Eş izin vermiyor ne ya kim dedi bunu? Evlilik sebebiyle ayrılıyorum dersin, evliliği belgelersin, bu kadar. Nikahtan itibaren bir yil içinde yapmalısın. İhbar süresine uyman lazım ama kıdem alırsın.

oh ne güzel kafa

"Ama eş izin vermiyor diye söylemek lazımmış. Benim eşim olacak adamın böyle bir sözü yok elbet :)"

hem dalga geçer gibi feminist ayakları yap

hem muhafazakar sistemin kadına sunduğu avantajlardan yararlan

bu ülke beyaz yaka kadınlara güzel valla. iyi yere kapak atmışsınız

bütün duvarı boyamayacaksanız -ki sanmam, alçıyla kapatıp benzer bir tonla boyamak dışında aklıma bir çözüm gelmiyor maalesef. bu arada bu konuda efsane bir reklam parodisi vardır, direkt aklıma o geldi :) www.youtube.com (bu arada böyle birşey türkiyede var mı, varsa işe yarar mı hiç bilmiyorum)

alçı ve boya yama durur, kötü olur.
denildiği gibi duvar kağıdının şerit olanlarından alabilirsiniz. birkaç tane yanyana/üstüste yapıştırdığınızda motif gibi duracaktır. ya da eğer duvarın üstünde ise raf alabilirsiniz.

boya almaya niyetin yoksa orayı kamufle etmekten başka seçeneğin kalmıyor. duvarın hangi odada bağlı olduyğuna göre ayna, tablo, askılık, raf...vb gibi bir şey asarak orayı değerlendirebilirsin.

Yıldırma (mobbing), itibarsızlaştırma gibi şeylere hazır ol. Baştaki orman çocuğunu hal ve hareketlerinden tespit edersin zaten. Çok açık verme ama çok da mesafeli olup düşman gibi de görünme. Selam ver al işine bak.

Ekleme: Aynı durumdayım senle, geçenlerde kurumdan bir tane orman çocuğu diyor ki, senin bu kadroya girmen tamamen şans, hiç tanıdığın falan yok vs. Kendisinin nasıl girdiğini herkes biliyor. Kurumun da yarısından çoğunun kimlerin selamlarıyla girdiğini öğrendim zaman içinde. Sürekli kinliyim ama hareketlerime yansıtmıyorum. Zamanı gelince kullanmak için kenara at yakaladığın şeyleri.

yaratır. hırsızlar, yolsuzlar çevrelerinde düzgün çalışan insan olmasına tahammül edemez. sürekli ispiyonlanacakları korkusu yaşar, tedirgin olurlar. ya seni kendilerine benzetmek ya da aralarından atmak isterler.

Ben zamanında tam böyle bir işe torpilsiz girdim. Üstte yazanların tam aksine içerde herkes birbirinden korkuyordu. Müdür bile kimseye sert çıkış yapamıyordu çünkü kimin kimden torpilli olduğu belli değildi. Bu yüzden çok rahat bir ortam vardı :)

Torpilsiz girdiğini anlarlarsa bütün kurum üstünden geçer, buna hazır ol. Çünkü o dakika itibariyle kurumdaki x kişisinin köyden annesinin dayioglunun güzel kız kardeşi olan oğlunun yerini işgal ediyor olacaksin.

Torpil imalı sorulara kaçamak cevaplar ver, "var işte bir yerlerden karıştırmayalim neresi olduğunu başımız ağrımasın" gibi hem gizemli hem aba altı sopa tarzı.

Cok korkuyorlar bu tarz hareketlerden o tip insanlar.
Ama öğrenirlerse vay haline :))

"torpilin yoksa giremezsin" demişler ama girmişsin.
"seni fena yıldıracaklar, her yer yolsuz dolu olacak" diyorlar ve bence bununla karşılaşmama ihtimalin de büyük. internet sitelerinde yazmak için okuma yazma bilmek yeterli sonuçta. takma. kazanmışsın, girmişsin, demek ki kurumun sana ihtiyacı var. kimse kimseyi yemiyor.

çalışıp sivrilmez, içeridekilere tehlike olmazsan çok sorun olmaz.

benim başıma geldi, sorun yaratıyor. bu yüzden katiyen "torpilim yok" demeyin. insanlar "torpili var, ama kim bilir kimden" diye düşünecektir. Böyle düşünmeleri sizin için iyidir. bu tarz konuları katiyen açmayın, konuşmayın, politik olun.

bu şirketler olabilecek en berbat çalışma ortamlarıdır. bilginiz olsun.

diğer bir seçenek: her yerde yazılan şey belki de doğru değildir. belki orası da (kısmen) profesyonel yönetilen bir yerdir. onu da zaman içinde öğrenirsiniz.

ne kadar fazla mesai
günde 8 saat normal çalışıp 8 saatte fazla mesai yapıyorsan git tabi ne anladım ben o işten.
ama mesai olayın zamanla yok olacaksa kal şirketinde.

hangisinde daha az calisacak ve daha fazla gelisecekseniz (bazen tecrube bazen bilgi bazen farkli alanda calismak) onceliginiz o olsun derim. para en sonda olmali.
ben para kazanip da harcayamadigim zamanimi hatirliyorum. ayni zamanda o kazandigim.paralari da simdi krizte kaybettigimi de. allahtan 20 li yaslara kadar her seyi tattim da ulan eglenemedim gezemedim tozamadim demiyorum. cunku 25-30 arasi it gibi calistim. 2 sene eve hic gitmedigimi biliyorum. geceleri ruyamda beton dokuyordum gunduz santiyeden baska bir sey gormedigim icin.
parayi en sona koyun derim tekrardan. zaten vakit ve tecrube olunca para kazanabiliyorsunuz ihtiyac halinde. ben insaat sektorunde boyle tecrube ettim.

Maaş aynıysa boşuna heyecana gerek yok.

@basond, şöyle diyeyim: sabah 8 de işe başlayıp akşam 10-11 gibi çıkmak oldukça normal. ertesi sabah yine 8 de mesaiye başlıyoruz. ilerleyen zamanda mesai olayı azalmayacak. çok agresif büyüme hedefleri var şirketin.

eski halim geldi aklıma
şu durumda git abi hiç düşünme hayat değil yaşadığın.

öncelikle, o mesaiden kurtulunca eğer akşamları evde o ses türkiye izlemeyeceksen hayatı yaşadığını fark edeceksin. akşam 5-6 oldu mu işten çıkıp tiyatroya, operaya, kahve içmeye, arkadaşlarla geyik yapmaya gitmek sana neden yaşadığını hissettirir.

bir de, birçok sektörde iş değiştirmek, yeni bir iş teklifi alarak başka firmaya geçmek çok güzel bir şeydir. tercih ediliyorsun yani. hep aynı işyerinde çalışmanın keyfi daha azdır. başka firmadan teklif almayı bekleyen çok özel sektör çalışanı var. gittiğin yerde de, çok büyük bir aksilik olmaz, daha elüstünde tutulacağını düşünüyorum. go on.

Hizli yazdim mobilden, yazidaki hatalari duzeltemedim :)

Genellemen hatali. Biz konusmayi cok severiz. Change engiri bord, change the level ...

susmak ya da içine atmak çözüm değil. karşındakinin seni dinlemesi için konuyu aktarış şeklini geliştirmelisin.

kadınlar bir konuyu giriş, gelişme, sonuç şeklinde aktarıp bitirmek istemedikleri zaman erkekleri bunaltmaya başlıyorlar.

www.youtube.com

www.youtube.com

durumunu net anlıyorum.
erkekler gerçekten konuşunca sıkılabiliyorlar. elbette genelleme yapmak hata olur ama anladınız işte.
ben bir gün onların gözüyle baktım olaya. misal, bir söz söylemişim, alındı mı diye bakmışım, garipsemiş gibi durumu. oturup anlatmaya çalıştım diyelim. ne söylemek istediğimi, onun yanlış anlayabileceği yerleri falan. baktım karşıdaki sıkıldı. çünkü sonucu görüyor sadece. net cümlelerle ilerliyor hayatta. "bir şey dedi. canım sıkıldı. şimdi de beni ikna edinceye kadar susmayacak" düşündüğü şey buydu. daha sonra başka bir konuda "pardon, öyle demek istemedim tabi" deyip kapattım konuyu. baktım ki, hakikaten mutlu adam. iş büyümedi diye huzurlu.

erkeklerin olayı ele alış şekli daha net. samimi bir erkek arkadaşım yakında bana "eşimin söylediği durum hoşuma gitmedi ama şimdi söylesem yok şu sebepten, yok ben onları şurdan tanıyorum, diye başlayacak konuşmaya. laf etmedim bu yüzden. ama canım sıkıldı" dedi mesela. baktım, gerçekten uzamasından nefret ediyor. yine aynı arkadaş bir yemek davetine gitmedi. evde olacaktı davet. neden, dedim. "muhabbetler kasıyor" dedi. "-ay bu et de iyi pişmedi ama - yok çok iyi pişmiş, deli misin -ne bileyim, tuzu az mı sanki? -hayır canım mükemmel olmuş -tatlıyı bakalım beğenecek misiniz -senin tatlıların güzel oluyor, bu da müthiş olmuştur -ay gerçekten mi -bayıldım yaa" söyle muhabbetler olacak ve sıkılacağım dedi. samimi erkek arkadaşlarımın birkaç tanesi hariç, hepsi yemek yer, teşekkür eder, kalkarlar. sonunu bildikleri, gidişatı tahmin ettikleri konuşmalar saçma duruyor.

ben de tavrımı değiştirdim. bir şey demediğimde içime dert olmuyor artık. zamanla alışıyorsun. hatta, giydiğim kıyafeti nasıl bulduğunu anlatırken pantolonun dikişine kadar irdeleyen kız arkadaşlara artık ben de pek katlanamıyorum :) bu bir alışkanlık meselesi. birkaç defa az konuş, içinde kalacak, kendi kendini yiyeceksin, ama sonra unutacaksın, alışacaksın. bu az konuşma durumu hayatını genel olarak da sadeleştiriyor. sorun mu oldu? konuşmayıver. her şey konuşarak halledilir diye bir şey yok. annenle-babanla konuşmadan attığınız durumlar olmadı mı hiç?

bunun dışında, eskiden beri irdelemekten hoşlanmadım. insanları tanımaya ve hamleleri önceden bilmeye yönelik bir savunma sistemi gibi gelir bana bu durum. artı, söylediğim her cümleyi de savunamam. arkadaşıma kızdıysam, gelip "bir daha yapmam, sen de şunu yapma" demesi yeterli. yok sen şöyle dedin, ben böyle hissettim, şu kelime ağırdı falan, bana ters geliyor. küfür olmadığı sürece, kızgınmış işte, boşver. emin ol hafifleyeceksin. ayrıntıları görmemeyi ve her şeyi yargılayıp/irdeleyip kılı kırk yaran görüntüden kurtulmayı seveceksin.

bu arada yazarken uzun yazdım ama gerçek hayatta sahiden de çok konuşmuyorum. zamanım olunca yazmayı seviyorum sadece :)

bence genellemenizde dogruluk payi var. sizin gibi kadinlar var, susan erkekler de var. olayi susanlar acisindan dinleyin:
illa her sey konusulacak, her sey desilecek, her sey bir sonuca baglanacak? nedir bu gerginlik, huzursuzluk? neden biraz daha rahat olamiyoruz?
a) bir sorun yasanmis, kavga edilmis ya da tartisilmis mesela, sonra konuyu degistiriyoruz, devam ediyoruz. ufak seyler icin gunlerce kusulmez elbette. sonra kadinlar bu meseleyi konusmak istiyor. dunyanin en gereksiz aktivitesi. baska sey konus, guzel bir sey paylas, iliskiyi (kapsami ne olursa olsun) ileriye gotur. hayat akip gidiyor. neden "su oldu, bu oldu, sunu dedik, bunu yaptik" - ile zaman gecirelim?
b) bir konuyu konusmak istemiyorum, cunku diyecegim her seyi soyledim. diyelim ki fikir ayriligi var. olabilir. o konuyu tekrar neden gundeme getiriyorsunuz? farkli ne duymayi bekliyorsunuz? bazi seyleri zamana birakmak guzel. insan bazi seyleri zamanla ozumser, bazi fikirler, duygular zamanla gelisir, olgunlasir. zaman icinde insanlar bir birine evrilir, ya da uzaklasir. hicbir sonuc kotu degil. kimse salt konusarak baska biri olmaz.

susarak öğrenilir nasıl öğrenilecek?

biri zaten hızır a.s. duası diye yazmış. diğeri de rastgele yapılmış gibi. büyü cazı değil.

merhaba,
hızır Aleyhisselam duası diye yazılana baktım, Allah'ın isimlerini dua şeklinde söylüyor. sıfatlarıyla seslenip, genel dua etmiş.

ikincisindeki vav'lar genel prova niteliğinde yazılmış. yazan kişinin yazısı fena değil. çok güzel de değil. var harfi de yazması zor, ama güzel yazıldığında afilli duran bir bir harf. kelimeleri tam okunmuyor ama üstteki de dua sanırım. büyü ile alakası yok.

lakin arabanızda bulduysanız, not kağıdından yola çıkarak kim düşürmüş, bulabilirsiniz. arabanıza binen bir teyze falan olduysa, ondan da düşmüş olabilir. bu tarz duaları yanlarında muska gibi taşımayı seviyor bazı insanlar.

rahat olun. büyü gibi şeylerde daha farklı anlamdaki ayetler yazılıyor.

Anadolu Sigortadan kasko yapmışlar sana. Sigorta Poliçesi o :)

Çok teşekkür ederim yorumlar için :)

Kendiniz mayaladıysanız ki öyle bozulmaz. Ben defalarca dışarda bıraktım sadece dediğin gibi biraz ekşir. Hatta daha geçen hafta kendi mayaladığım kefirleri ve yoğurdu buzdolabı bozulunca sıcak olmasına rağmen 5 gün dışarda tuttum, hiç bir şey olmadı. Tadı çok ekşi geldiyse cacık yap ye ya da çorba.

Hiçbir şey olmaz. Patiska kumaşla süzüp süzme yoğurt yapılabilir.

hiçbir şey olmaz. ekşise bile, bu doğal bir tepkime. gayet de yenir. yine de yiyemeyeceksen, süzme yoğurt yapabilirsin. ya da ocağa koyup sirkeyle kestirip, süz ve peynir yap.

ama ekşi yoğurttan asıl ayran yapılır. mis gibi olur.

kesinlikle bir sey olmaz. yogurt zaten tanim itibariyle bozuk bir sey.

yedim gayet de güzeldi evet, çok teşekkürler ^.^

Bir yardım kuruluşuna bağış yaptırmasını sağlamak, davayı kazanmaktan kat kat faydalı ve güzel bir hareket olacaktır.

kanunu bilmiyorum ama muhtemelen alacağı ceza ya para cezasına çevrilir ya da ertelenir. (2 yıla kadar cezalar ertelenebiliyor ve hakaretten 2 yıldan fazla alacağını düşünmem) o yüzden bağış yaptırtmak daha mantıklı. tabii mahkemeyle çok işi olmayan birisiyse, gelsin mahkemede süt dökmüş kediye dönsün, o halini göreyim diyorsan o da farklı bir tatmin sağlayabilir.

Bana kalırsa da doğru düzgün kökeni belli bi kuruma bağış çok yerinde bi karar olurdu. Hem daha uzlaştırıcı hem de daha etik. Sinirle kalkıp süründürcem diye düşünürseniz adliye koridorlarında sürünen siz olabilirsiniz :) Sanki bağış seçeneği daha hızlı sonuca ulaştırır gibi duruyor. Zaten hukuksal ütünlük sizi tatmin eder diye düşünüyorum. Adalet bu ülkede biraz zor bulunan bi şey olduğu için :D

peki ne kadar bağış talebinde bulunayım? aklımdan geçen mehmetçik vakfı 2 bin lira, darüşşafaka bin lira.
az mı olur veya fazla mı olur?

bağış yapacaksan da kızılay'a yapma. nedenini merak ediyorsan sözlükte kızılay başlığına bakmanı tavsiye ederim. ben şimdi burada ne desem gg.

nakit para talep et.

Bence uzlaşma. Mahkemede HAGB alsın, bi daha da akıllı olur sonra.

Niye herhangi bir vakfı ve beslenen kodamanları zengin edeceksiniz sahsınıza isteyin parayı.

@soru icin geldim

para mevzusu için de avukata danışın, davayı kazanmanız halinde cezayı para şeklinde ödeyecek ama ne kadar bir meblağ olacak? avukat size yaklaşık bir sayı söyler. örneğin 4000 liraysa siz mesela 3000 talep edin, fazlası olursa eğer "uzlaşacağıma cezayı öderim" diye düşünebilir.

tanımadığın kişi sana niye küfür ediyor orasını anlamadım.
hadi etti diyelim, adam seni tanımıyorsa küfürlerin hedefi de sen değilsindir ?
niye bu kadar ciddiye aldın?
falan filan.

Tanımadığım ortak bir whatsapp grubu.Kamu atamaları ile alakalı bir grup.Gruptan biriyle dalga geçti bende yaptığının yanlış olduğunu söyledim sonra bana sardı.

dava sonunda alması muhtemel ceza kadar olan paradan biraz eksik parayı, kendiniz için talep edin. ne demek etik değil? hakaret size edilmiş.
Mehmetçiğe iki bin lira bağış yaptığı için ilerde ortamlarda övünür bile. bu bana ceza değil gibi geldi. gerçi sonucu güzel ama, siz dünyayı dar etmek istiyorsunuz, amacınıza uygun mu, bilemedim.

Şerefsizin maddi durumuna gore değişir o iş.
Serefsize zarar vermek istiyorsan eger serefsizi iyi tani, analiz et, yumuşak yanina yumruk at.

Para pul pek umrunda değilse parasini verir bir daha sover mazallah :)

Uzlaşma. Ceza ne olsura olsun yargılansın. Işin ciddiyetini görmesi icin yargılanması, kanunun hesap soracağını bilmesi gerekiyor.

"Durumun ciddiyetini savcıda anlamış olacak ki dosyaya uzlaştırıcı vermiş."

Yahu ciddi bir durum yok. Yasa böyle, hakaret suçu uzlaşmaya tabi. Standart işlem bu yani. (bkz: uzlaştırma kapsamına giren suçlar)

Diğer konu karşı taraf sizin talebinizi kabul etmek zorunda değil. Gider paşa paşa adli para cezasını öder (devlete) hatta daha önce sabıkası yoksa hagb (hükmün açıklanmasının geri bırakılması) alır 5 yıl suç işlemezse bu olay silinir gider.

Soruya cevap olarak; alt sınırı 3 ay olan bi suç. 90*20 1800 tl adli para cezası var indirimsiz en az hali ile. 1000 yada 1500 tl para ister çıtır çıtır yerdim. İçim soğurdu.

Başıma buna benzer değil ama hakaretle ilgili bir durum geldi.
Neyse uzlaşma kapsamında mecbur ilk basta zaten. Adam 19 yaşındaymis dedim tamam uzlasirim seçeceğim vakfa yardım yapsın. Basta dedim 1000 tl. Uzlastirmaciya demiş gelip özür dileyim o kadar param yok. Yalnız çocuğun aile sıkıntılı tipler. Özür istemiyorum 500 versin konu kapansın 250 demiş ulan dedim tamam ver ama noldu bil bakalım adam ödemiyorum dedi. Davalık olduk 7 ay sonra hagb verdiler ama 200 tl de yargılama masrafları girdi ona, avukatım yoktu bu arada. Eğer infazı olan biriyse 10bin de istesen olur bir araştır bence.

ben olsam para istemezdim, hakim karşısına çıkacak olması bence büyük bir stres. siz para isteyip vazgeçerseniz, para verince kurtulurum diye yine aynı şeyi yapar.

davanın sonuna kadar gidin bırakın ceza alsın.bir daha kimseye en azından hagb süresince kolayına küfredemez.

amiyane tabirle bekara karı boşamak kolaydır derler. burada biz ne kadar fikir/öğüt versek de olayda yine etkilenecek sizsiniz. ama şahsi fikrimi soracak olursanız vazgeçmezdim. en azında 5 sene boyunca g.tü başı ayrı oynamazdı

yanlis anlama ama ana avrat soy sulale kufur edecek ve sende nakit para isteyeceksin, boyle bir sey olsa demek ki ederi buymus derim ben!

inandiginiz bir kuruma bagis olabilir, en mantiklisi bu genelde

Asliye hukukta ayrıca tazminat davası da aç hakaretten

tazminat üzerine yoğunlaşmayın sadece. Ama muhakkak dava açın. Özgürlüiün sınırlarının küfürle genişlemeyeceğini,hukuki yaptırımlarla anlaması lazım.

3 ay boyynca her gun en az 1 tane guzel seyler iceren mesaj atmasi.

Ya bircok akademisyen asiri hiyar oluyor, inek gecmislerinden dolayi sosyal becerileri algilari gelismemis oluyor diye dusunuyorum - o yuzden takma. Universitede sort giyilmeyecek de ne giyilecek? Nerede giyilecek? Asiri sacma bir muhabbet acmis.

karışamazlar. o üniversitede yazın arş. görlerden kisme şort giymiyormuymuş acaba.

sacmalamis. hoca diye ciddiye almaniza gerek yok bence.

onlardan her yerde var demek ki. bizde de bir tip tişört şortla gelmeyin falan diyordu. daha saçma olanı bir sonraki gün ben hariç herkesin grand tuvalet gelmiş olmasıydı.

Bıraksın bu işleri. Geçen sene de benim hocam bu tarz bir şeyler demişti ama herkes iş çıkışı geldiği için şıktı, benim çalıştığım yerde serbest kıyafet olduğu için çok salaştım. Kafana göre giyin sen de.

aklıma ilk gelen şortunuz çok mu kısa, belki otururken bazı görüntüler veriyor olabilirsiniz.

eğer bu değilse, onlara neymiş ya, boş verin.

sanırım saygısızlık olarak algılamış olmalı. yaşlı ise x kuşağı sevmez bu tarz işleri. çünkü onlar farklı ekollerden/gelenekten geliyorlar ve bizim de aynı yoldan geçmemiz gerektiğine inanıyor olabilirler.
zaten bu tarih itibariyle isteseniz de giyemezsiniz malum havalar soğuyor.

Hemen kesmeyin giymeyi otorite kabul ettirdim diye de triplenebiliyor hocalar. Bir iki daha giyin sonra bi tık daha smart casual'a kayarsınız. İmaj nihayetinde zaman zaman size avantaj da sağlayacaktır alımdır, hoca seçimidir, kongreye gönderilme, araştırmaya davet vs. Durumlarında.
Ha yok ben diplomayı alsam yeter gibiyse donla gidin hoca egosundan odasında kudursun.

öğrencisine dememeli bence ama eski kuşak takabiliyor evet.

Fakat araştırma görevlisi okulun çalışanı, bir arkadaş ar.gör'ler giymiyor mu demiş de evet baya giymiyorlar benim çalıştığım ve gördüğüm yerlerde :D İletişim fakülteleri çok daha rahattır ona rağmen giyen görmedim.

herkes tersini düşünmüş ama, şortla gitmek rahatlık alameti gibi görünür. elbette istediğiniz kıyafetle gidersiniz, ama ben üniversiteden herhangi bir hocamı ziyarete gideceğimde bile özenli giyinirim. şort ahlak açıdan sıkıntı olduğundan değil, fazla rahat bir kıyafet olduğundan yadırganır.

kimsenin kıyafetine karışmam ama yüksek lisansta şortla derse giren arkadaş olsaydı ben de dönüp hocaya bakardım, acaba ne diyecek diye. daha ciddi, daha kurallı bir yer orası. akademik anlayışta şort... bana da garip geldi.

bence giymeyin. zaten havalar da soğudu. elbette keten pantolon ve ütülü kumaş gömlek giymenize gerek yok. ama yüksek lisans doktora hazırlığı olarak geçer. eşofmanla, şortla gidince işi basite aldığınız düşünülebilir. kaç tane makale yazmış, senelerini akademiye vermiş insanlar, ders vereceği kişinin de duruşunu kendilerince özenli görmek istiyorlar. derste -patlatmak ya da cakkıdı cakkıdı ses çıkarmak harici tabi- sakız çiğnemenin de bence saygıyla alakası yok. ama çiğnenmez. bunun gibi.

Yüksek Lisans yaparken aynı zamanda okulda asistan/araştırma görevlisi gibi bir göreviniz varsa giymeyin. Ama düz yüksek lisans öğrencisi adı üzerinde öğrencidir ve öğrenciler ne giyiyorsa onu giyer.
Sadece biraz dikkat edin, böyle önemsiz şeylere takıp egosunu sizin üzerinizdetatmin etmesin...

çocuk ya da yazlık bölgeler hariç şort giymenin anlamı yok hoca haklı

hocam, çok uzun sakalın vs olduğunda da kestir olum şunu diyen hocalar da olabiliyor.Ama araştırma görevlisi olma fikrin yoksa çok önemli değil kılık kıyafet.

Önce nöroloji sonra psikiyatriye gidiyorsun. Bunu aynen anlatıp gereğinin yerine getirilmesi diyorsun. Muhtemelen halüsinasyon bu. Müdahale şart.

deli kategorisinden yazıyorum; psikologa gitmelisin. psikolojik problemler fiziksel olarak vücutta kendini gösterebiliyor. hafife alma. en doğru cevabı doktorun verecektir.

Psikotik depresyon olabilir. Mudahale sart.

Çok teşekkür ederim. Çok oluyorum belki ama, sizlere göre sorun nedir? Daha önceleri şuan ki maddi manevi çöküşün daha beterini yaşamıştım, o zamanlar bu belirtiler kendini göstermemişti. Neden şimdi? @cilekesgargi @1bir1bir1

bu alanda okumuş biri olarak yazıyorum,
bu söylediğinden deli olduğun sonucuna ulaşamam. bu yola girmemiş bile olabilirsin.

bu sesi farklı ortamlarda da duyuyor musun? örneğin, 3 farklı ortamda duydun mu? eğer hepsi aynı ortamda ise, çoğunlukla bir sesi çocuk sesine benzetmişsindir.

duyduğun ses belli belirsiz mi? yani senin dikkati çekip, yanındakinin duymaması çok mu anormal? atıyorum, yan odadan geliyor gibi mi sesler, hemen yanından geliyor gibi mi, yoksa "komşulardan biridir ama alt kat m ı üst kat mı anlayamadım" düzeyinde mi? son seçenekse de muhtemelen duyduğun ses gaipten değildir, nesnel bir karşılığı vardır.

atıyorum, üst katın musluğu açtığında çıkardığı ses çok kısıktır ve sen algıda seçicilikle artık o sesi duyuyorsundur, ancak çevrendekiler duymayabilir. sorduğun insanların yaşları bile önemli. orta yaş ve kuşağı iyi duymuyorsa mesela...

ama bunları sana "şşş bi şey yok, git dizi izle" anlamında söylemiyorum. sadece, "sesler duyuyorum"un kaynağı tahmininden daha yüksek oranda somut verilere dayanıyor. verdiğin cevaplara göre hâlâ durumdan şüpheleniyorsan git. durumunu büyütme, ama küçümseme de.

psikolojik sorunların mideye, bele, başa vurması çok bilinen bir durum. maddi durumu ve sonrasında manevi sıkıntıları çözmedikçe miden için daha ağır ilaçlar kullanmanı tavsiye etmem. mutluluk, ki en çok yakışandır bize, fiziksel sorunları yok etmek için birebirdir. asla ilaç alma demiyorum, ama bence somut bir rahatsızlık, ciddi sıkıntı görülmezse ilaçları arttırma. ah keşke "her ilaç alacağında önce spor ayakkabılarını giyip, kulaklığını takıp bir yürüyüş yap, bir komedi filminin en sevdiğin sahnesini izle, sonra at hapı, diyebilsem.

sıkıntılarını küçümsemiyorum. aksine, kişinin ruh sağlığının her şeyin önünde olduğunu düşünüyorum. umarım sarpa saran işlerini bir an önce yoluna koyarsın. çok tatlı bir şekilde devam edersin hayatına.

Once norolojiye git, organik bir sebebi olabilir. Onu elemeden digr branslara gitmen sikinti yaratabilir.

Bence günübirlik gitmek çok daha mantıklı olanı zaten. Sabah erkenden gidip günü orda geçirip akşam dönmek yetiyor gayet.

giderken bir yayla görmüştük. yol üzerinde gözleme gibi şeyler ve kahvaltı mekanları vardı. köylü kadınlar işletiyor bu yerleri. evden çıkarken ağzınıza bir şey atın, dağ yolları yaklaştığında zaten göreceksiniz. tatlı teyzeler var, birinde durursunuz.

gittiğinizde bütün gölleri göreceğiz diye koşturmayın. ilk gittiğimde öyle yapmıştık, saçmalamışız. en büyük olanı görün, toplamda iki tane görün, ama keyfini çıkarın. aralarında çok fark yok. oturup izleyin manzarayı, bütün gölleri görmekten daha iyi.

Verir tabi man yak mısın 35 ne ki

asıl o zaman verir. çünkü kendi paranı tamamen kendin harcıyorsun. o zamana kadar zaten evini kurma, eşya derdin bitmiş oluyor. kazandığını harcıyorsun. çok para kazanınca düşünüp harcamaları hesap etmeden harcıyorsun, mis.
20 yaşında çok para kazansan ne yapsan, Tarkan konserine falan gidersin anca. ya da arkadaşlarının çok parası olmaz, onlara sigara alırsın.

vermiyor.

yani veriyor da, para başlı başına tatmin edebilecek bir şey değil.

insan para kazanıyorum, iki ki doğmuşum diyemiyor.

kazandığın para yani zaten hep kazanıyormuşsun gibi oluyor.

alternatif keyif verecek şeyler arıyor insan. eşin olabilir, sevgilin olabilir, hobiler olabilir araba vs. gibi. bunlar için bir araca dönüyor.

35 yaşını dede falan mı sanıyorsunuz. ben daha çok keyif alıyorum çünkü nereye harcayacağımı biliyorum ve
20 yaşında çok para kazansan ne yapsan, Tarkan konserine falan gidersin anca. ya da arkadaşlarının çok parası olmaz, onlara sigara alırsın.

Paradan alınan zevk kombineleri:
20-30 arası: bira zevki. sabaha kadar bol bol zevk alırsın. gider aptal hamallıklarda harcarsın.
30-40 arası: şarap zevki. adam gibi 1 şişede durursun. kalite 3 tık yukarıda.
50-60 arası: single malt zevki. şişe bitirme yok. l-2 kadeh bile zirve. elegant.

bilader yaşın kaç senin. 35 yaş mı la

Annem 80 yaşında ve paraya ihtiyacı var.

Yalnız kaldıysan pek zevk vereceğini sanmıyorum. O yaşta çoğu aile filan onla uğraşıyor misal. Eş dost ortam varsa sana denk keyif verir. Yalnız olup memnunum diyorsan orası sana kalmış.

asıl 20-30 arasında çok para kazanmak sıkıntı. post-ergen dönemde banka hesabında yüzbinlerce lirası olan adamın ne gibi öküzlükler yapacağını tahmin etmek istemem.

30 yaşındayım, hayatım para kazanmaya başladığım 23'ten sonra başladı desem yeridir. dolayısıyla ben vereceğini düşünüyorum LAKİN kendine harcamaya devam edebilirsen. eğer çoluk çocuk etc dertlerine düşersen tabii ki sıkıntı yaşanıyor zevk kısmında.

verir. zaten para ile nasıl davranılacağını ancak öğrenirsin. nasıl birikim yapılır, para nasıl yenir, neye harcanır, nasıl harcanır otuza kadar ancak öğreniyorsun. 30dan sonra gelen para çok daha fazla zevk veriyor.

35 yaşında yaşadığın hayata bağlı.

bizim mutfakta da yol yapmışlardı kendilerine.
www.raid.com.tr
şundan aldık, kesti hemen.

Yıllardır bu sorunu ben de yaşıyorum. Hem de mutfak, salon, yatak odası ve hatta banyoda bile varlar. Açıkçası kesin çözümü yok. Beyaz bir toz var şimdi ismini hatırlayamadım ama keskin bir zehir. Döktüğünüz yerde karınca kalmaz. Ancak evde küçük çocuk varsa tavsiye etmiyorum bu yöntemi.

geldiği yerlere tarçın dökün. bir daha gelmezler.

Bayer k-othrine sc 50 , hemen her yerde bulunur. İnsana ve evcil hayvana zararı yok, sulandırıp üstlerine ve geldikleri yerlere sıkın. Ne karınca ne de haşere bırakır , ilaç sıktığınız yerleri bir kaç gün temizlemeyin yeter.

benim taşındığım evde de vardı karıncalar. kısa zamanda hallettim şükür. şöyle ki,

birincisi, yere en ufak bir şey döküldüğünde hemen elektrik süpürgesi tutmaya alışın. ilk aylar çok yapın bunu. ve elbette dökmemeye de.

ikincisi, tarçın bende işe yaradı. karıncayı izledim, tam olarak eve girdiği noktayı buldum, parkenin arasından bir noktadandı. oraya tarçın döktüm. evde kalanları da peçeteyle alıp dışarı attım. gelmediler. kokusunu hiç sevmiyorlarmış,i kaçıyorlarmış tarçından.

geçenlerde ben yokken evde kalan arkadaşım yere kırıntı düşürmüş, seneler sonra yine gelmiş karıncalar. aynı işlemi yaptım, kesildiler.

yabancılar baştan koyulan kurallara riayet ediyor genelde. "aksi halde" çıkmanızı isterim diye baştan söylersiniz.

4-5 ay kira vermeden yaşayacaksınız bence gayet güzel. kısa süreli olması da artı bir özellik bence. sizin hoşunuza giderse ilerleyen dönemde tekrar kiralarsınız , öncesinde kuralları konuşun mutlaka.

9kuyruklukedi +1

yabancıların bizlere nazaran en güzel özellikleri, kuralları baştan koyarsan ve kabul ederlerse onu bozmuyorlar. o kurallara göre hareket ediyorlar. ama baştan konuşmaz ilerleyen dönemlerde sorun oluşursa bunu baştan söylemeliydin böyle birşey söylemedin deyip kafalarına göre davranabiliyorlar.

baştan sohbete "ben takıntılı birişiyim onun için şey şeyi en ayrıntısına kadar konuşalım" deyip konuşursan 4-5 ay çileye dönüşmemiş olur.

ama her zamanki ortadoğulu tavrı takınıp kasmaya gerek yok kızlar herkes kafasına göre diye girersen konuya 1-2 ay sonra bok kokusundan uyuyamaz hale gelebilirsin.

aşırı mantıklı duruyor kara bile geçiyorsun

Kabul etmemek icin bir sebep gozukmuyor. Ben olsam atlarim.
Nereliler bilmiyorum da Alman iseler hicbir sikinti yasamazsin zaten buyuk ihtimal.

eve misafir getirmeleri, temizlik, gürültü gibi konuları baştan konuş. öğrenci milleti sonuçta, çok salarsan sapıtabilirler. ikinci ay bir bakarsın eve devamlı birileri girip çıkıyor, her yeri bok götürüyor, gece sesten uyuyamıyorsun vs.

ekonomik açıdan süper mantıklı hareket.

yazılı bir şekilde kuralları belirle onlar da onaylarsa dursun kenarda. Söz uçar yazı kalır. AB/ABD'de yazılı kontratlar oluyor, onlarında kafalarına daha uyar

evde parti az yapılacak, ev temiz tutulacak, onu bunu getirmeyin lütfen haa arada olur ama sese dikkat edilecek dersen sorun olmaz. demezsen her akşam kıllı, yünlü... efendime söyleleyim nalburcu, sucu gibi bebeleri alır gelirler. salonunda her sabah boxer ile oturup sigara içen erkekler görürsün kafaları yersin. 2000 tl için pek değmez. yani kurallarını baştan paylaş.

tuvalet temizliği ve banyo kullanımı, çamaşır makinesi deterjanına varıncaya kadar konuş derim. baştan önemli değil dersin, ama bir de bakarsın ki her gün tuvalet temizliyorsun..

ayran aşı çorbası olabilir. soğuk yenebilir, doyurucu ve sağlıklı olur.

buharda ya da mikrodalgada sebze pişirmek mesela bir kaç parça brokoli olabilir.

bulgur, kırmızı mercimek gibi bakliyatları haşlayıp, maydonoz, nar ekşisi, nar gibi şeylerle süsleyip mükemmel ve doyurucu salatalar hazırlayabilirsin. soğan-sarımsak koymadığın sürece hem işte kokmaz, hem de bozulmaz. tabure salatası gibi.

tavuk haşlayabilirsin. kara buğday ekmeği gibi şeyler de koyarsın içine. çok doyurucu oluyor o da. soğuk da yenir.

yeşil salata içine atılmış peynir veya et

yoğurt - yulaf, azar azar kuruyemiş - kuru meyve.

zeytin, yumurta, domates, kepekli ekmek, salatalık.
gece dolaba koyup sabah evden çıkarken dolaptan alıyorum.

Kızım için her gün yapıyorum ben bunu. İki kaplı bir sefertası var. En sevdiği kuru köfte, yanına bir zeytinyağlı koyuyorum, örneğin ıspanak, ya da taze fazulye, kabak kalye, yeşi yaprak salata gibi. Protein kısmını da 2 günde bir değiştiriyorum, köfte yerine böf strogonof (okul yemeği olarak komik biliyorum ama çok pratik, bildiğimiz mantarlı, havuçlu et), haşlama tavuk / hindi but (didiklenmiş olacak), çok vaktim yoksa ton balığı konserve, nohut salatası ya da zeytinyağlı barbunya. Gayet memnun mönülerden.

olayı "biz fena sinir olduk" mimikleriyle değil de, "abi sen ev kokmasın diyosun da bizim eve geliyor dumanlar ahahaha biz de dedik kim evde gizlice sigara içmeye çalışıyo, bilgin olsun diye geldim, işler nasıl?" falan deyip hemen ayrılın kapıdan. olayı eğlence boyutunda anlatırsanız hiçbir şey demez. ama arkasından çok kızıp geldiğinizi anlarsa o da terslenebilir.

Çözüm önerim yok, takip etmeye geldim!

Her yaz aynı sıkıntıyı yaşıyoruz, bizim komşu da aksi adamın teki ek olarak sürekli alkol alıyor, bişey denmiyo herife :D Mecbur camları kapatıyoruz.

Astimim var, nefesim tıkanıyor sigara dumanindan diyebilirsiniz.

Bence o aksi değil de sizin burnunuz fazla keskin gibi duruyor. Adam kendi penceresinden sigara içiyormuş işte. Bir de alt kattaymış, daha ne yapsın? Borunun ucuna sigara takıp sizin pencerenin önüne uzatıp içmiyor sonuçta. Ha, her türlü aşırı duman geliyorsa ve adam da füze değilse, sizin evin katlar arası yüksekliği ranza kadar mı acaba?

yemek versiyonunu düşünelim. diyelim ki yine rüzgar o taraftan esiyor ve alttan yükselen kokular sizin mutfaktan içeri giriyor. ne diyeceksin, yemek pişirme mi?

bir evde bir balkon bi de mutfağın büyük penceresi olur maks. başka nerde içsin adam?

yani adam haklı demiyorum ama çözüm yolu görmüyorum. adam içerde içemiyor, camda içemiyor, napsın dışarı mı çıksın?

Ben alt komsunun ictigi sigaranin bi evi les gibi yaptigina inanmiyorum. Sigara icen biri degilim, net bilgim yok o yuzden ama bence pencereyi falan kapatin

Benim de burnum çok keskindir ve acayip rahatsız olurum sigara kokusundan.

Maalesef camı kapatmak ve küfretmek dışında bir şey yapmıyorum, yapamıyorum. Adama gidip evin içinde iç diyemeyeceğimize göre katlanıyoruz ve sigarayı bırakmasını veya taşınmasını diliyoruz.

He ama daha birkaç hafta önce üste taşınan elemanlar izmaritini ya camın önünde bıraktı ya da aşağı attı ve bizim koltuğun üzerinde yanık halde buldum tam yatmaya gidecekken. İzmariti yutturuyordum çocuklara gözüm döndü ama diğer durum bu kadar vahim değil.

Bunun bir de kendi evi kokmasın diye davlumbaz altında veya banyoda içen modeli var ki evlerden ırak. Sigara içen birinin o kokunun rahatsız ediciliğini anlaması çok zor. İletişiminiz zaten varsa şakayla karışık söyleyebilirsiniz ama diğer türlü terslenme olasılığınız çok yüksek maalesef .

napsın adam parka gidip orada mı içsin sigarasını? kendinizi düşünürken biraz da karşı taraf adına düşünün olayları.

adam kendi camının önünde içiyor, bir şey diyemezsin.

Bu olay ile evde yuksek sesle muzik dinlemek veya tepinerek yurumek arasinda nasil bir fark var ki? İkisi de komsuyu rahatsiz eden seyler. Adamin kendi evi kokmasin diye bizim ev kokuyor, nesi mantikli bunun? Gitsin evinin icinde icsin cok istiyorsa.

Aksiligini bu olaydan dolayi soylemiyorum, genel olarak mendebur bir adam. Gunaydina cevap bile vermez. İki aydir alt katimizda, oyle cok muhabbetimiz de yok.

teoride haklısın ama mesela bizim de alt katta bebek vardı, gece falan uyanıyordu ben rahatsız oluyordum. aynı şey değil diyeceksin ama neticede ben de kimsenin bebeğinin gürültüsünü çekmek zorunda değilim. fakat ortak yaşam alanında oluyor işte böyle şeyler, göz yummak zorunda kalıyorsun.

Camin altina bir tente(yagmur camur fan islanmasin) onun altina da ufak bir fan takmaktan baska bir secenek goremiyorum.

bende bunun inanilmaz kokulu yemek pisireni var, ben boyle bir yemek kokusu gormedim, sanirim bir haftalik falan pisiriyor bilmiyorum. hafta ici sabahlari acmiyorum cami genelde ama her haftasonu ozellikle sabahlari odami havalandiramiyorum bu aile yuzunden. kufretmekten baska bir care bulamadim henuz. bir cozum varsa ben de isterim.

icerse icer diyenlerin mantigiyla otobuse les gibi kokarak da binilebilir mesela. ortak yasam alani apartman. balkonda mangal yapmak bu yuzden yasak. yuksek ses bu yuzden yasak. duman da gayet ust kata gidebilir. icmeyen kisiyi de evinde sigara icilmis gibi rahatsiz eder. ben de sigara iciyorum ama acik alanda yuzume gelen duman bile rahatsiz ediyor.

ama tabi ki nezaketle iletisim kurmak lazim. en suratsiz insan bile gulumseyerek gelen birine kayitsiz kalamaz. alerjik astimim deyin, baska tarafa bakan pencerede icmesini rica edin. bir tabak da asure goturun.

@jimicik güzel örnek vermiş bak. otobüste kimseye gidip -niye leş gibi kokarak otobüse biniyorsun- diyebilir misin? diyemezsin, dersen de kavga etmeyi göze alırsın. bu da öyle işte.

Lezzetler, çeşitlilik, mekan kaliteleri vs. Her açıdan "Gastronomik" olarak cevap veriyorum.


istanbul

İstanbul cok net

İzmir balık, meze ve zeytinyağlı dışında sınıfta kalır. Izmir'de senede 10 defa etli yemek yememişimdir.
Ot konusunda da çok fazla çeşitli değil maalesef. İstanbul sınırları içerisinde Karadeniz iklimi bile görülen yerler var, İzmir'de malum, sadece Akdeniz bitkileri görebilirsiniz.

Artı, balık iki şehirde de doğru mekanlarda çok iddialı yapılıyor.

Harbi gastronomi için ne istanbul ne izmir. Doğuya gideceksin. Medeniyetin beşiğine, mezopotamyaya.

Ama İstanbul mu İzmir mi diye sorarsan ben yine İstanbul’u tercih ederim.

Çeşitlilik olarak istanbul olabilir ama kesinlikle lezzet bakımından izmir. İstanbulda herşey bir noktadan sonra fabrikasyon oluyor. Esnaf lokantaları esnaf olarak kalmıyor ama izmirde pek çok örnek var.

Karşılaştırma bile garip. İstanbul marizler...

of'ta, kıbrıs'ta, uşak'ta.

(bkz: ünsüz sertleşmesi)
(bkz: fıstıkçı şahap)

ben de şeyi merak ediyorum. mesela ayşe'nin diyoruz ok kolay ama isim su olunca ne dicez? su'yun? çok saçma durdu. su'nun desem kulağa güzel gelmiyor :P

Bitişik yazılan -de/-da sertleşir, ayrı yazılan de/da sertleşmez.
Uşak'ta / Uşak da
İsmet'te / İsmet de

(Bizim Su diye arkadaş var, Su'yu, Su'ya falan diyoruz.)

Yazarken Su'nun okurken Su'yun diyebilirsin. Arnavutköy'üne gidiyorum diyen bir keko kadın vardı tanıdığım.

"Kıbrıs'ta". D sertleşir.

@neira: Su'nun doğrusu. Arzu ismi gibi düşün. "Arzu'nun" dersin, "Arzu'yun" değil.

mutlu olunca, seni sevdiği için

benimki doyup uykusu gelince kucağıma yerleşip gurulduyordu. ne fena ses çıkarıyorlar öyle. bi o guruldamaya alışamadım. korkardım bazen.

Mutlu olunca, sevilince <3
Ayrıca kendilerini rahatlatmak için de purrladıklarını okumuştum bir yerde, acı çekiyorken veya ölmek üzereyken gibi.

Mutlu olduğu zamanlarda da; korkup, kızıp, heyecanlandiginda kendini sakinleştirmek için de hirlar. Bizimki karnini sertçe bir yere vurunca bir köşeye kaçıp hır hır kendini sakinleştirir mesela. Bunun dışında kucağınıza alıp sevince de aynı sesi çıkarırlar. Karışık bir durum yani.

kapıyı açmam sevmediğim biriyse

geldiği yer uzaksa (başka şehir, çok uzak bir semt, açarım. aynı şehirdeyse yakınsa açmayabilirim.

Ben evde yoğum :)

Bana bunu arkadaşlarım yapıyor. ''Alkol almazsanız evde yokum'' diyorum. Alıp geldiklerinde balkondan bakıyorum, gösteriyorlar aldıklarını kapıyı anca öyle açıyorum.

yakın zamanda başıma geldi.
toplanmışlar bir araba dolusu insan. ve bunlar dostum da değil, akraba. telefon açmış, diyor ki "senin mahalleye geldik, evde misin"
programları önceki günden belliymiş. telefon açıp, "belki gelebiliriz" deseler bile yeterdi. ev hali oturuyordum, salaş halde. aralarında elini öpmem gereken akrabalar da var. evde yokum maalesef, dedim.
yalan söylemek yerine "müsait değilim" deseydim, anlamayacak, "bir şey beklemiyoruz ki" diyeceklerdi. kızacaklardı. anlayacak olsalar müsait olmadığımı söylerdim. ama yokum deyince bende yemek yeme planlarının olduğunu da öğrendim. iyi ki de yalan söylemişim. seviyorum yalanlarımı.

en az birkaç saat önceden haber edilmesini istiyorum. farklı şehirden gelip, eve beş dakika kala söyleyen insanlar var. kanka değilsek bu yapılanı hoş bulmuyorum. ama bunu akrabalara ve bazı arkadaşlara söylemek zor.

buyur ederim, misafir evde kafasina gore takilsin.

ben öylesini seviyorum. bizim eve şu zamana kadar kimse telefon açıp gelmedi. çok nadir yani. kapı zaten tam kapalı olmaz. salonda otururken lök diye girer konu komşu. bazen kanepede uyurken gelen kimse beni uyandırır kak biz geldik diye. biraz mahremiyet olsun istiyorum ama beceremiyorum. kaç defa hırsız girdi ama yok yani.

ayni mahallede yasayan yakinligi olan es dost arkadas arasinda cok normal bence. en azindan 30 yas bandi icin diyorum, universiteliler icin oyle olmaz tabii. ben rahatsiz olmuyordum. ama uzak yerden gelenlere tahammulum sifir haber verilmeli.

yakin samimiyetimin oldugu biriyse problem degil de, uzak biriyse gorusmem, her an herkesle gorusebilecek kapasitede biri degilim hem o gorguye sahip degillerse ben de musait degilim/yokum deme ozgurlugune sahibim. baska sehirden geliyorsa ve haber vermediyse evde olmadigim riskini en basinda almis olmali zaten

annem seviyor böyle şeyleri.. her zile basan olduğunda gider kapıyı açardı..
kendisi artık yazlıkta yaşıyor, haliyle komşuları da kapıya gelmiyor tabi..
zaten benim tayfa asla habersiz gelmez, çoğunlukla da dışarıda buluşuruz..

ee annem yok.. yakın arkadaşlarım da evime gelmiyor..
durum böyle olunca bütün çalan zilleri güzelce umursamıyorum :)

yüzlerce yıldır kullanılıyor hafız çok da şey yapmamak lazım bence. yanma ısısı daha yüksek olduğu için kızartmalarda falan gerekli zaten de zeytinyağını yemeklerde kullanmak daha yeni bi moda bence. akdeniz bölgeleri haricinde çok kullanıldığını düşünmüyorum eskiden

ben et ve tavuğa ayçiçek yağı, balık ve sebzelere zeytinyağı kullanıyorum.

arada mısır yağı da kullanmayı önermişti bir uzman. ayçiçek yağı ile hemen hemen aynı fiyattaydı sanırım.

Ay çiçek yağı yüzyıllardır kullanılmıyor, yaklaşık 200 yıldır kullanılıyor (1800 lerde başlıyor bundan yağ çıkarırız biz konusu ama kullanımı birinci dünya savaşı sonrası yaygınlaşıyor) daha öncesinde süs bitkisi ayçiçeği.

Mısır özü yağı ise 1900 lerde üretime başlanıyor. Öncesinde mısır sadece mısır.

Ben evde tereyağı ile zeytin yağını karıştırarak yemek yapıyorum, kizartmalari da zeytin yağında yapiyorum ama çok kızartma yiyen biri değilim.

Not: geleneksel yemeklerde salça yoktur, salcaninda tarihi 150 yıl falan.

sıcakta erimeyecek derken? kamerayı açık mı bırakacaksın sürekli?

yok. ama birkaç yıl önceki bir soruda "o markayı aldım ama yaz sıcağında gezerken plastik kısımları eridi" demişler. yolda kullanacağım ve sıcak iklimlerde olacağım. eklemek istedim..

70 mai iyidir. edit ek: aracım günde 10 saat güneş altında bir problem yok.

Geçen xiaomi 70mai pro GPS onermistim, lakin viaofo a129 çift kamera gpsli modeli piyasanın en iyisi ama biraz tuzlu

+Ya Altan.. Buranın güneşi de kuvvetli, tanımadığımız bir güneş. Bi şey alsak, şapka yaa..
-Var işte, şapka, al, şahane!
+Oldu mu?
-Tamamdır, budur!!

Her Şey Çok Güzel Olacak'tan

Iskembeyi kubradan ufuruyorum. Cig balik sindirimi zor ondan oluyordur diyorum.

aynı şeyi hissediyorum. içindeki pirince bağlıyorum ben. yağsız hazırlanmış o pirinçler mideciğimizi rahat ettiriyor gibi..

sahimi değil de, Roll tercih eden biri olarak cevapladım.

Suşi güzel mi, hiç yemedim

Pirinçtendir. Fazla tüketmemekte fayda var. Bir tencere pilavı yemediğimiz gibi 30 tane sushi yemek de doğru değil.

Arada sırada maks 15 tane iyidir.

istediğin saatte gidiyorsun.
kuru mama ile gitmek şu yönden komik oluyor: senin 3 kilo mama alacağın parayla barınaktakiler 8 kilo alıyor. O yüzden istemiyorlar alınmasını. 20 lira bile bağış yapmak daha çok işlerine yarıyor.

eski battaniye ve gazeteleri de bekliyorlar. nakit dışında en çok istedikleri bunlar diye biliyorum.

gitmeye niyetlenmissin madem bence git, hatir isi onemli, formaliteden 2-3 saat takil sonra icinde kalmasin. bosver gitmeyenleri

Valla ben gittim. Sıkıcı oluyor söyleyeyim ama böyle şeyler önemli. Seni görünce sevinir. Mesela benim gittiğim hala söyler ''bi sen geldin lan helal olsun'' der durur :D

1-2 saat dur, takını tak sonra çık. Ben öyle yapmıştım.

şehirdışındaki arkadaşın düğününe gidenler candır.
hele ki annesi de çok sevinecektir. düğün yerine git, anneyi ve arkadaşının tebrik et, sonra tüy ortamdan. çok mutlu olacaklar. ben böyle durumlarda gitmezdim, ancak yaşayıp da gördüğüm şeyler sonrası olayın diğer boyutunu fark ettim. şehirdışında düğün yapıp da arkadaşları gelmeyince düğününde üzülen kişileri gördüm. dolayısıyla, ben olsam giderim.

Benim de tek gittiğim oldu. Arkadaş hatrına gideceksiniz mesele sadece takı değil çünkü geldiğinizi görmesi mutlu edecektir. Zaten bir köşede oturup etrafı geleni geçeni izleyin her türlüsü sıkıcı olacaktır :)

Ben olsam giderdim hem güzel ortamdam da olur sonunda bir suru yalnız kız oluyor düğünlerde mesela ;)

Ben olsam gitmezdim ama sen git. Benim gibi olma.

En son gittiğimde evlenen arkadaşın bekar nikah şahidiyle tanışmıştım ^^ yani bence git :)

Git git

Ben gidiyorum. Oturuyorlar bir masaya, masadakilerle tanışıp sohbet ediyorum. Denk gelirse onlar da orada birileriyle tanıştırıyor.
Sohbete muhabbete açık olursanız sıkıcı geçmiyor. Düğün sahibi de sizi gördüğüne memnun oluyor. Hatır için çiğ tavuk yenir gidip bir kaç saat kendi kendime takılmak zor gelmiyor bana.