Ben direk sayfalarindan geri bildirim olusturarak tazminat talep ettim. Bu analarinin gozleri zaten olumlu cevap vermezler. Sonrasinda nereye basvurmaliyiz emin olamiyorum. Avrupa insan mahkemesine kadar yolu var gibi.

bilet alırken gecikme ihtimalini de bildiğimi ve onayladığımızı belirtiyoruz. uçuş kuralları gibi bir madde var. 4-5 saatlik rötar için yapılacak pek bir şey yok diye biliyorum maalesef. geçmiş olsun, can sıkıcı bir durum.

Once ajetten yazili red cevabi alin. Daha sonra sivil havacilik kurumuna basvurun (sitesinde haklariniz detayli bir sekilde yazar)

misal, şu üründe bütün istediklerim var gibi. ama "almışken şu marka daha iyi olur" diyen varsa negzel olur :)

www.trendyol.com

bi de, Xiaomi'nin araç içi kameraları yok mu ya? severim o markayı, ama bulamadım.

Bir yerlerde Xiaomi'yi gömüp şunu övüyorlardı. Anladığım bir konu değil. Takipteyim

www.teknostore.com

evet, aynı modele baktım şimdi. daha iyi tavsiye gelmezse bunu alcam sanırım.

ama trendyoldan baktım, 25-30 bine de aynı kameradan var. yani yazıyor özellikleri, anlamıyorum, ama cahil olduğum her konuda olduğu gibi bunda da "kaç katı fiyat çekilenler daha iyidir" gibi düşünüyorum :)

"viofo a 229 plus 3 kameralı" araması yaptığımda trendyold'da tek sonuç geliyor: prnt.sc

uzmanı olduğum bir konu değil ama viofo'nun a129 modeli de iyi diye okudum (diğer çoğu pilli iken bunlar kapasitörlü olduğu için ön camda çok sık maruz kalabileceği sıcaktan daha az etkilenmesi adına), bu model herhalde daha yeni.

şarj konusunda dahili bir şey gerekmesin derken, tümü arabadan şarj olur, hepsinin çakmaklık adaptörü vardır, bazıları ise araç çalışmadığı anlarda da kayıt yapabilmek üzere ek bir kablo ile direkt aküye bağlanabilir. başka bir yöntem bilmiyorum.

Bende a129 pro duo var memnunum, alacaksanız yazıldığı gibi kapasitörlü alın.

kim araç içi kamera tavsiyesi istese viofo diyorum.

2. madde OK ama 1. madde bana biraz ters geldi.

Çünkü çoğu insan Çarşamba 19-20 arası ev bakamayacaktır. Eylül ayı da geliyor artık hava erken kararacak. Ayrıca emlakçı o saatte çalışıyor da olmayabilir.

üçünü de isteyebilirsiniz bu maddelerin, hakkınız. baştan demezseniz cumartesi saat 10'da kapınıza dayanırlar. ama sert konuşmayın, yeterli. geçmiş olsun.

bence ziyaret aralığı için en az 2 gün ve gün başı 2 saat olmalı.

Selamlar,

Haftada 1 gün o da haberleşerek olacak şekilde planlanmalı.
Ayrıca bu maddeleri kabul etmiyorsa size tebligat ile bilgilendirmesini söyleyebilirsiniz.

Ayrıca sabah saatlerini de yasal olarak iletebilirsiniz ve arkadaşların da bahsettiği gibi kimse kiracılı evi hafta içi sabah saatleri görmek istemez. Akşam saatleri daha uygun oluyor; arkadaşım saat 21:00 de ev bakmaya gittiği durumlar oldu. Burada önemli konu ev sahibiniz size zorluk çıkarıp sizi yıldırması mı? Yoksa gerçekten ihtiyaç vs. mi var? Evi satın almanız için size haber verdi mi? Ben bu evi satmayı düşünüyorum senin durumun da müsait ve senin için de uygunsa pazarlık vs. yapabiliriz şeklinde?

Eğer yıldırarak çıkarmayı düşünüyorsa işin için kötü niyet var ise 2 yıla zor çıkarır.

Ama niyeti kötü değil gerçekten ihtiyaç doğrultusunda ve size karşı davranışları da ılımlı ise de, siz de zorluk çıkarmadan destek olmanız herkes için daha iyi olacaktır.

İnsani ve etik noktada evin gösterim saatleri konusunda kesinlikle haklısınız. Ama ben karşımdaki insanın o noktayı çoktan geçtiğini düşünüyorum.

Bu yüzden yasal olarak, öne süreceğim bu iki koşul yeterli değil mi?

Sorunun özeti tam olarak şöyle mi?

'Ben ev sahibime nasıl kötülük yapabilirim?

@c0sh_kun

Niyeti şöyle söyleyeyim, kiram 21 bin lira olacak önümüzdeki ay. Sahibinden.com'da ilanlar 23-25 bin arası. "24 bin ver yoksa çık" dedi. Çıkmayacağımı, 21 bin verip devam edecegimi söyleyince de "evi satıyorum o zaman" dedi:)

evde 3. yılım bu arada. şimdiye kadar yaptığımız zamlar yüzde 100 ve yüzde 200.

@mirket

Türkçe kursu isterseniz yardımcı olabilirim?

Aynı durumu yaşayan hem kiracı hem de ev sahibiyim, o yüzden devletin bu konuda doğru kararlar almayıp, insanların birbirine düştüğü bu noktada iki tarafı da en iyi anlayanlardan biriyim.

%100 zam yapmak zorunda değilsiniz, ev sahibiniz size evi satılağa çıkaracağını tebligat ile göndermesi gerektiğini aksi taktirde evi kimseye göstermeyeceğinizi söyleyin.

Piyasa koşulunda aç gözlülük yapmaya çalışıyorsa sonucuna da katlanmalı diye düşünüyorum, ama dediğim gibi iyi niyetli olsaydı süreç farklı ilerlerdi. Ama 3 bin tl için bu tarz bir konuşma yapıyor ise yasal olarak gidebildiğiniz kadar gidin. Noterden size bu tebligatı gönderildiğinde çarşamba günleri 09-11 arası uygundur, bu tarihler arası gelecek taliplerin 2 gün önceden haber verilmesi gerekmektedir şeklinde de bilgi verirsiniz.

Eve yazı asılması zorunlu mu o konuda hiç bilgim yok yanlış bilgi vermek istemem.

Merhaba, biriniz yaşadığınız zorluklarla duyulmak istiyor, haklı ve haksızlık çerçevesinde onay bekliyorken diğeriniz tavsiye veriyor. Bazen ikinizin de bazen de bir tarafın ihtiyaçları karşılanmıyor. Arkadaşınızla sohbete başlamadan önce; siz istemedikçe öneride bulunmamasını rica edebilirsiniz. Yine yorum yapması/yapmaması konuşarında da önden ricada bulunabilirsiniz. "Bugün yine mağdur olduğum bir konuyu ona anlatırken beni suçladı." bu ve benzeri olaylardaki yaklaşım;mağdur olduğunuza dolayısıyla haklı olduğunuza dair onay beklediğiniz bir yaklaşım. Destek ihtiyacınız varsa, daha olumlu bir cümleyle anlatmayı deneyebilirsiniz.

anladığım kadarıyla sen biraz pohpohlanmak istiyorsun. abi sen haklısın densin, senin yaptığın doğru densin, yaptığın hareketlerin desteklensin istiyorsun.

benim de öyle bir arkadaşım var ne anlatsam beni suçlar konudan bağımsız. sizi anlayabiliyorum.

büyük bir ihtimal arkadaşınız sizi sevmiyor ve anlattıklarınızı dinlemek istemiyor. bir de sohbetlerinizde belli ki konuşmacı taraf daha çok sizsiniz o sadece cevap vermek için sizle konuşuyorsa büyük bir ihtimal sizi ciddiye bile almıyor.

bir de siz belli ki duymak istediklerinizi söyleyebilecek birine ihtiyaç duyuyorsunuz ve karşılık göremeyince deliye dönüyorsunuz. bence o arkadaşınızla iletişimi kesin. ona bir şey anlatmak ve ona ihtiyaç duymak zorunda değilsiniz.

bu arada çoğu konuda da haklı kimse sizi pohpohlamak evet sen haklısın demek zorunda değil.

dedikodu misali ben işe geç kalıyorum kızıyolar baskası gec geliyor kızmıyolar böyle düz bi muhabbet hem neden anlatılır ki kime ne fayfası var :)

aranızdaki ilişki toksikleşmiş fakat siz farkında değilsiniz. ya da farkına varmışsınız ki bu duruma isyan ediyorsunuz.

Sizin eğri ya da doğru olmanızdan ziyade karşınızdaki insanla ilgili yorum yapacağım:

Bu tip bireyler karşısındakini dinlemezler, onların kafasındaki teorik dünyaya siz mekanik biçimde sığmak zorundasınız. Hayat hakkında kesinleşmiş, formülize edilmiş bir içgörüleri var. Buna uymadığınız her durumda size ahlak sinyallerler, sizi suçlarlar. Bir sorunu paylaşmak her zaman yakınmak ile ilgili değil, bazen de yakın arkadaşınız, partneriniz vs. tarafından desteklenmek ihtiyacıyla tezahür eder. Aranızda net bir frekans farkı var, siz kendinizi duyurmak isterken o bunu reddediyor.

Hayatınızdan çıkarıp çıkarmamak sizin bileceğiniz iş, ama bana kalırsa en iyisi hiçbir şey anlatmamak.

20 yıllık arkadaşlık çok özel bir şey öncelikle. bunun kıymeti bilinmeli. illa biliyorsunuzdur da, burdan başlayayım dedim :)
bazısı ağzını şapırdatarak yer, bazı arkadaşlar kokar, bazıları dinlemez. her arkadaşlıkta binbir türlü dert var. sizin derdinizi küçümsemiyorum, ama dertsiz tasasız bir ilişki yok. zaten bu yüzden yirmi yıl devam etmişsiniz.

öncelikle, "bir daha sana derdimi anlatmayacağım" gibi kararlar üzücü. arkadaşınız bu yüzden özür dilemiştir. ama ben böyle aksi düşünen arkadaşları severim. anlattığınız örneklerin çok daha farklı versiyonları, sizin yüzde yüz haklı olduklarınız vardır. ve evet, insan bazen sırf onaylanıp geçilsin istiyor. dost dediğin, en olmaz şeyleri bile normalleştirir, kabul. ama şu açıdan da bakabilirsiniz, bir saat geç kalanların olması, sizin beş dakika geç kalmanızı gerçekten de doğrulamıyor. siz de aslında bunun farkındasınızdır. bu arada engelli park yerine içinde engelli olan normal araçların parkına açık mıdır, bu da ayrı konu :) şunu demeye çalışıyorum, olayları 'he' deyip geçemiyor demek ki arkadaşınız, irdeliyor. yapısı bu. ama bu durum sizi sevmediğini, saygı duymadığını göstermeyebilir. yapısı budur.

mesela çok sevdiğim biri var, o kadar ince ince düşünür ki, sinirden kudururum bazen. cafeye girdik diyelim, oturacağız bir yere "aslında cam kenarı daha ferah olur" der ve ben cam kenarındaki masaya doğru gidecekken durdurup "ama orası da biraz güneş alabilir, güneş kremi de sürmedik" gibi bir şey der. oturduğum yere yerleşecekken de, "burası da servis alanında gerçi... ama aslında..." falan diye başlar. ay nefret. ama yapısı bu. ben konuyu başka bir şeye çekince kapatır neyse ki. uzun süre takılı kalmıyor. ama kararlarında abartılı pimpirik.

tabi bunun yanında kızlar içten kıskanabiliyor, dışa vurumları daha sinsi olabiliyor. ilişkinizi bilen sizsiniz. önemli olan bu hareketleri sadece size mi yapıyor? bence buna bakmak lazım. başkalarına yapmıyorsa oturup konuşmak lazım. kızarken, küserken bile ayrıntılı konuşmak en iyisi. "zaten bütün yaptıklarının farkında" diye düşünmeyip, baştan başlayıp örneklerle ilerlerseniz belki işe yarar. yirmi yıllık geçmiş kıymetli çünkü.

Ben böyle insanlarla ya arama epey uzak bir mesafe koyuyorum ya da alakayı kesiyorum. Önce bütün yaptıklarını yüzüne söylüyorum ama. Zaten dünyanın en sorunlu insanıyımdır böylelerinin gözünde, buna dayanarak her şeyi çat çat konuşup daha da anlamıyorsa icabına bakıyorum. Çekilecek dert değiller çünkü. Bir de onlarla uğraşamam.

dogru arkadaslar bulmak istiyorsan eger kendine şu soruyu sor

"Bu adamin bana bu hayatta bir faydasi var mi"

Eger daha cok zarari varsa tekmele gitsin

Bu işlerin şirketleri var. Kendi evimdeki başka bir böcek türü için herkes kendince işe yarayan ilaçları önerdi, neler alındı, ama sonunda isyan edip o şirketlere telefon açtım. Böceğin şeklini, şemalını ayrıntılı olarak sordular. Hemen geldiler, çok pahalı da değildi. Hamam böcekleri ve birçok böcek öldürseniz bile yumurtaları sayesinde varlıklarını koruyormuş. Çok minik birkaç şey koydular ve bir hafta içinde kökü kurudu böceklerin. İki farklı evde yaşadık bu durumu. En kökten çözüm ilaçlama şirketi. Çok pahalı da değildi ben en son bu hizmeti aldığımda. Şiddetle bunu tavsiye ederim. Geçmiş olsun.

İlaçlara ilaveten hamam böceklerinin nereden geldiği konusunu çözmeniz gerekiyor. Evde mi yuvalanmışlar bir yerden mi geliyorlar ? (Lavabo giderleri, duvar çatlakları vs birçok yer olabilir)

Bayer'in K-othrine ilacı + Maxforce jeli aşırı etkili ilaçlardır ancak kediyle etkileşim durumunu bir google'layın derim.

K-Othrine iki çeşit satılıyor biri alıp suyla seyreltilerek kullanılan diğeri direkt sprey halinde kullanıma hazır olan. ikisi de iş görür. düzenli aralıklarla, yoğunluk durumuna göre haftalık veya iki haftalık periyotlarla eve uygulamak çözüm getirir.

Maxforce jeli de mutlaka 3 ayda bir uygulamak gerekir. soykırım etkisi gösterir, kökten çözümcü bir ilaçtır.

ben cok cebelleşmiştim kendileriyle. kedim de var. kafalarına terlik vuruyordum atıyordum falan meğer hayvan parçalanınca yumurtalarını salıyormuş üredi de üredi. raid tabletler vs bir çok şey kullandım. sonra o mucizevi, büyük ilah, kurtarıcı ve son hamam bükücü borik asiti bir yerlerde okudum. eczanelerde satılıyor ve ucuz bir kimyasal.

patates kızartmasından bir iki tane borik asite bulayıp dolap altlarına ve kenarlarına koydum. genelde mutfakta takılıyorlar, kediyi de mümkün olduğunca sokmadım mutfağa. zaten pek sevmez orayı. meğer bunlar patates kızartmasına gelince borik asiti fark etmeyip ayaklarına falan bulaşınca yuvaya da taşıyorlarmış.

1 haftada sağda solda cesetleri belirmeye başladı. topladım attım. bir daha da ne hamamı ne karıncası belirmedi.

Bayer Solfac ev içinde kullandım, hiç sorun olmadı, işe de yaradı. Çok kedili ortam.

Sadece dip köşelere sprey ile sıkıyorsunuz, hemen kuruyor. İnsan ve hayvana zararı yok. Sadece suyla silebiliyorsunuz vakit geçince.

Ancak hamam böceği yoktu. Hamam böcekleri için de çözüm olur sanırım.

Gözlem yeteneği iyi olan insanlar becerebiliyor bunu sanırım ya. Filmlerde herkes patır patır yapıyor da gerçek hayatta bu kadar fazla olduklarını sanmıyorum ben.

Ben de asla böyle şeylere dikkat etmem, yüz hafızam aşırı kötüdür.
İki hafta flört ettiğim adamın gözünün renkli olduğunu facebooktan stalklarken kuzenim fark edip söylemişti o derece :D
Birinin simasını tanımam için çok uzun süre görüşmemiz gerekiyor mesela bugün seninle oturup kahve içelim Cuma seni görsem acaba mı olurum emin olamam.

Başıma bir şey gelse ve eşkal vermem gerekse görevli memur kafayı yerdi.

alakasız ama, işinize yarar diye anlatacağım.
bir keresinde biri rahatsız etmişti beni. sinir oldum. polisi aradım. telefonda bana işgal sordular. panik halde biraz tarif ettim. aralarda öznel yorum da yaptım :) hani "gerizekalı gibi görünüyor" tarzı şeyler yani :) biraz sonra bana bir fotoğraf gönderdi polis. söylediğim kişi değildi, ama ikizi gibiydi. o kadar şaşırmıştım ki :) soracakları soruları biliyorlar ya da öznel cümlelerden hayal edilen şeyi anlıyorlar demek ki.

Robot çizim yapan polisler bu ise aliskin kisiler aslinda.

Çünkü her ne kadar insanlar çesit çesit olsa da, insan portrelerinde kaliplasmis karakteristik özellikler bulunur.

Yasli yüz, oval yüz, kalin dudak, uzun ve biçimsiz burun, baygin bakan gözler, kel, kirli sakalli vs...

Bütün bunlar isiginda zaten eskal çikmis oluyor.

paranın sahibini haberdar edin, kar ederseniz de hakkını verin.
rızası olmadan ben olsam yapmazdım. tabi ki risk sizin ama kâr da ortaksınız.

Sana bu amaçla bırakılmadıysa sadece emanetçiysen doğru bir hareket olmayacaktır dinen de caiz değildir diye tahmin ediyorum ama din işleri çok belli olmuyor dini açıdan yorumlamaya kalkarsan biraz zorlandığında her şeye onay verebiliyor, o nedenle önemli olan sana emanet bırakılan ve sana ait olmayan bir para üstünden kazanç sağlamak konusunda senin etik anlayışın ve ahlaki sağduyun ne diyor, önemli olan o bence.

İslam’a göre bilmem ama ahlaki olarak bakalım, haberi olmadan başkasının parasından para kazanıyorsunuz. Bu içinize sinecek mi, kendinizi ahlaklı/dürüst olarak adlandırabilecek misiniz? Cevabım silinecek ama 2024 yılında arap kanunlarından yola çıkarak ahlak inşa etmek canımı sıkıyor. Geldiğimiz nokta bu olmamalı.

Edit: Benim paramla haberim olmadan kar yapıp bir de karı benimle “paylaşarak” lütfettiğini sanan insanı yerin dibine sokardım ya. Düşününce bu ne hadsizlik.

Parayı aynen iade edeceksen islami yönden bir sakıncası olacağını sanmıyorum. Sonuçta bir eskime ve yıpranma da söz konusu değil.

Baskasinin emanetini kafana gore kullanman dinimizce helaldir kardesim.

Aslında burada konu habersiz olması değil. Haber de verebilirim paranı kullanıp gelen kazancı bölümümüz zarar edersem de zarara ortak değilsin diye. Bu şekilde bi sorun yoktur heralde.

habersiz kullanman emaneti koruma açısından sıkıntılı, caiz olmaz.
haber verince de, şunu garanti etmen gerek: velev ki kaybettin, o parayı yerine koyup, adama bir gün bile geciktirmeden vermen gerek. en kötü ihtimalde zararı karşılayamayacak durumdaysan başına bela alırsın. (son cümle dinî açıdan değil, kişisel tavsiyeydi)

haber verince kârını paylaşma mecburiyetin yok. ama karşıdaki talep ederse/teklifine evet derse vermek zorundasın.

emanetin canı götünde olur.

din insanı değilim ama ahlaken rızasız yapılan hiçbir iş caiz değil.

bilgi vermeni engelleyen ne var?

valla dün bahçemdeki su hortumunun açılmış ve suyun kullanılmış olduğunu gördüm. canım sıkıldı.
nedeni de şu, o hortum sitenin deposuna bağlı. hortumun hepsini açtılarsa belirli saatlerde verilen suyu harcamış birisi.
bana haber verilse ben veririm suyu ama habersiz yapılınca hırsızlık oluyor. hem de tüm sitenin hakkını yemiş kim yediyse...

bak yine içim darlandı.

Zarar da etsen o parayı vereceksin

Caiz ne ya devam

2000 doları borsada batırıp sonra arkadaşına para yok diyeceksin.

devamke =)

Anapara sana ait olmadığı için uygun değil, haram.

dinen caiz değil, haberi ve rızası olması gerekiyor. o parayı size borç olarak değil, emanet olarak bırakmış. bunun yanında hassasiyetiniz var ise borsanın caiz olup olmadığı hususunda da farklı görüşler var. makbul olanı şüpheli şeyden uzak durmak. ama haber verip rızasını alıp o para ile ticaret yapayım derseniz Allah bereketini artırsın.

@mustafakesekci borsanın caiz olması konusunda ise caiz değildir denmiyor diyanet ve daha birçok görüşe göre katılım yani yatırım yapılabilir hisse listesi hazırlanmış ve bunlara yapılan yatırımlar caizdir deniyor. Net haram olmamanın yanında daha çok helale yakın görüşe belirtildiği için kendi adıma uygun buldum. Daha cok harama yakın görüş bildirilse uygun olmayabilir derdim. Tabii ki bu kesin doğru olduğunu göstermez ama.bu anlayışla at eti de yetmezdi. Tüm orta Asya at eti yiyor. Yoruma çok açık.

Şöyle bir fetva var:

kurul.diyanet.gov.tr

Para size emanet olarak verilmiş inancı olan biri değilim ancak bu durum ahlaken uygun değil. Kişi size parayı işletip kâr elde et diye vermiyor. İkincisi ise, borsada yatırım yapabileceğiniz alanlar çok sınırlı. Sonuçta bu paranın İslam’a göre işletilmesinin caiz olup olmadığını öğrenmek isteyen birisiniz. Yatırım yapacağınız şirketin faiz içerikli gelir elde etmemesi gerekir. Bunu yapan kaç tane şirket var, açıkçası merak ediyorum. Faizde işletilen parası olan şirketten kâr elde etmek İslam’a ne kadar uygun olabilir ki? Katılım endeksine göre yatırım yaptığınızı belirtmişsiniz ancak endekste Coca-Cola yer alıyor. Şirkete Anadolu Efes ortak ve temettü dağıtıyor.

İzin alınarak ticaret yapılabilir ve paylaşılabilir.

İzinsiz hiçbir tasarruf yapılmaz.

Emanetten kendiliğinden doğan kazanç emanet edene aittir. (Koyundan elde edilen yün gibi)

sert olur. çok bastırmadan uygulama gerekiyor. sert olduğu için alttaki dokuyu da hareketlendiriyor zaten.

O kadar farka değmez bence. Spor da ucuz durmuyor. İsterse farklı kordon alıp takar hediyeyi alacak kişi.

yani arada o kadar fark varsa görseli de epey fark ediyordur gibi geldi ama... fiyat farkını düşünmeden, siz görseniz çelik kasa bir saati, "Aa pahalı olanı takıyor" diye düşünür müsünüz mesela? Bilinen bir şey mi bu?

bu arada kişisel görüşüm, akıllı saatler bana çocuk saati gibi görünüyor. çelik gözüme biraz daha karizmatik gelmiş olabilir bu yüzden

Ömrü birkaç sene olacak teknolojik bir alet için bu kadar fazla fark vermem şahsen. Bir de, çelik olanı almak ömür bakımından olumlu bir etki yaratmayacaktır muhtemelen.

Alüminyum alır geçerdim, ister hediye olsun ister kendime alayım.

Ekleme: Eğer kafanızda böyle bir bütçe belirlediyseniz, biraz daha fazla verip Ultra da düşünebilirsiniz, en azından aradaki fiyat farkı gerçekten hissedilen farklılıklar için ödemiş olursunuz. Ha Ultra almaya değer mi o ayrı sorun ama ben olsam ya Alüminyum 9 ya da Ultra alırdım.

İkisi aynı saat değil ama. Yani sadece kordon farkı değil o. 40 bin TL dediğiniz GPS + Cellular. O modelde telefonunuz yanınızda olmasa dahi saatinizle gelen çağrılara cevap verebiliyorsunuz. 17.000TL olanda ise saatinizle çağrılara cevap verebilmeniz için telefonun yakınlarda olması gerekiyor.

Cellular'a gerek yok bence. Spor kordonlar da hoş ayrıca.

p.s. bana göre apple watch -özellikle pil performansı açısından- tırt bir cihaz. Ama hediye olarak gelse sevinirdim o ayrı.

alüminyum yeterli. gayet saglam.

se de olabilirmis bu arada hicbir özelligini kullanmiyorum.

En dogrusunu anneniz bilir

bir şey takmak zorunda değilsiniz. şık bir takım götürmek de oluyor. ama illa takmak isterseniz gram altın ya da yine gram altın ağırlığında bir hediye altın takmak olabilir. Bebeklere takmak için oluyor öyle seçenekler kuyumcularda.

50 dolar takana kadar gram altın...Anne babanız ne taktı acaba; ve düğünlerinizde birbirinize ne taktınız..
Ya da güzel 40-50$ bebek hediyesi satın alabilirsiniz

50 dolar veya gram altın. Racon budur hiç düşünme, o bebişe yardımcı olacaksın, sana dönüşü olsun ya da olmasın hayat uzun, hastalıkta sağlıkta şu fani hayatta 1000, 2000 tl hiç dokunmaz kimseye.

Böyle bir gereklilik artık yok bence. Çocuğa hediye alabilirsin.

Bebege destek olmalik bir durum yok arkadaslar zaten benden 10 kat zenginler. Maksat adet yerini bulsun.

biz de maddi durumu çok iyi olanlara genelde para ya da altın takılmıyor, altın gelenek olsa da orada es geçiliyor. öyle bir tanıdık vardı herkes ihtiyaç olabilecek güzel tatlı şeyler götürmüştü. kimisi 1 tencere dolma, kimisi bebek puseti için mini battaniye kimi oda aydınlatma bilmem ne. bahsettiğin "benden 10 kat" zengin dediğin birine 50$ falan bence pek doğru olmayabilir.

Gram altın pahalı geliyorsa çocuk giyim mağazasından veya bütçeye göre (lcwaikiki) gibi mağazalardan hediye kartı alabilirsiniz. İstediğiniz tutarda yükleme yapıyorlar bildiğim kadarıyla

Bu altın olayı gelenek meselesi, örneğin benim eşimin ailesinde böyle takı olayı hiç yok, sadece hayırlı olsun diyip geçiliyor veya bi kıyafet alınıyor. Ama benim ailemde altın şart mesela. Almayınca çok ayıp kaçıyor. Sizin aile geleneği nedir, çok ayıp kaçacsksa geri dönüşü olup olmayacağına bakılmaksızın gram altın almanız lazım.

Mesela ben 4-5 yıl önce kuzenime çeyrek takmıştım. O bana benim düğünümde yarım altın taktı. Benin ona 1 çeyrek borcum kalmıştı, o yüzden bbeği doğduğunda 1 çeyrek taktım bebeğe. Aranızda böyle bi borç varsa onu takmanız lazım.

Ben olsam ona sorardım bebeğe almayı düşündüğün bir şey var mı benim alabileceğim, ben bir hediye alıcam nehe ihtiyacı varsa onu alayım diye sorabilirsin. Yok derse ya gram altın ya da bütçenin yettiği kadarıyla 50 euro filan verebilirsin, sırf gelenek yerini bulsun diye dediğin gibi.

Mobil edit; bulunduğum yerde yağmur var şu an bir de

evet varlar. pazartesi günü açık havada arıdan kaçan bir kadına şahit olmuştum.

bugün gördüm birkaç tane arı. olur.

Bal arıları bu ay bal yapmaya çıkar.

muhakkak yapmışsınızdır, ama yine de yazayım dedim.
psikoloğa gitmek ne kadar iyi bir şey olsa da, bir çok insan söyleyemediklerini orada dillendiriyor. temel rahatlama aracı bu. bu rahatlamayı annenizle yapın.

hayatımda net olduğum, açık açık söylediğim her şeyden olumlu sonuçlar aldım. annenizi karşınıza alıp, uzun uzun bu yazdıklarınızı anlatmanız en güzeli. babanızın sürecinin zor olduğunu, sonrasında yalnız kaldığını gördüğünüzü, onun için bir şeyler yapmaya çalıştığınızı, arkadaşlarıyla turlara gitmeyi pek istemediğini fark ettiğinizi... konuşun yani. içini dök, bizden beklentin varsa de, demeniz bile ona iyi gelir. psikoloğu olun onun. arkasından düşünüp kaygılandıklarınızı ona söyleyin. konuşmak, en iyi şey.

bunun yanında, her gelişinizde önce sarılın ve öpün annenizi. bazen bu davranış alışkanlık olmadığı için erteleniyor. rutine bindirin bunu.
son olarak da, ondan bir şeyler isteyin. hem sizin için bir şeyler yapıyor olmanın doyumunu yaşayacak, hem de görev alacak, işim var diyecek. anneanneme bir şeyler ördürürdüm ben mesela. sabahları "dün şu kadar ördüm, bugün de şu kadar örerim" hesabı yapardı. işe yaramak iyi gelirdi. banyo lifi gibi basit şeyler örmesini istemekten tutun da, eşinizle karar veremediğiniz bir konuyu danışmaya kadar, her yardım talebi iyi gelecektir.

başınız sağolsun.

Eş kaybı çoğu durumda evlat kaybından bile travmatik geçirilen bir dönem, özellikle de uzun süreli evliliklerden sonra. Babanızınki gibi uzun süreli hastalık döneminden sonra yaşanan kayiplarda ise eşlerin bazilarinin yas tutma süreci çok kısa sürerken bazılarınin da çok uzun sürüyor. Beklenen, olmasi gereken yas sürecinden farklı bir deneyim yasiyorlar. Bu noktada annenizin hala yas sürecinde olduğunu düşünebiliriz.

Eğer gitmeyi kabul ederse bir psikolog ile görüşüp yas terapisi almasını sağlayabilirsiniz. Emin olun çok faydasini görecektir ama bunu kendisinin de istemesi gerekiyor. Zorla gidince terapötik ilişki çok zor kurulur çünkü. Terapötik ilişki kardeş, çocuk vs gibi başka insanlarla kurulamaz bu arada. Sizin yaptiginiz şey sosyal destekten öteye gitmez. Terapi yapılandırılmış ve çok daha farklı işleyen bir süreçtir.

Sizin yaptığınız sosyal ve maddi destek kısmı zaten olması gereken dozajinda. Kendinizden çok çok fedakarlık yaparak bu süreci atlatmasini saglayamazsiniz ama komple elinizi de cekmemelisiniz. Eğer terapiyi asla kabul etmeyecek gibiyse kardesiniz ve sizin dışında olan sosyal desteğini arttirmalisiniz. Ne gibi? Birlikte ikinizinde de keyif alacağı bir gruba katılabilirsiniz, orada sosyallestikten sonra siz yavaş yavaş ortamdan ayrilabilirsiniz. Anaokuluna yeni başlayan çocuk gibi düşünün. Anneniz de yeni bir hayata başlayacak. Sevdiği bir hobi bulmasını sağlayabilirsiniz.


Yine siz bu konuyla ilgili bir uzman ile görüşüp destek alabilirsiniz. Kendisinin gitmesi daha etkili tabii ama siz de danışmanlık alabilirsiniz.


Başınız sağolsun. Ölüm ve yas süreci gerçekten insan hayatında zorlu olan dönemecler ama anneniz şanslı ki sizin gibi çocukları var. Bir şekilde destekle hayatını yoluna koyacaktır.

Aynı durumlarda çok daha büyük sorunlar yaşamış biri olarak tavsiyem eğer yanınızda değilse aynı evde yaşamaya çalışın çünkü ne kadar destekte olsanız da Yanlızlık duygusu bu gibi durumlarda zordur.

İşe gitmesi çok olmulu bir durum devam etmesini ve sosyal olmasını sağlayın

Belirli yaştan sonra psikoloji çok önemli , bu çöküntülerin arkasından parkinson yada Alzheimer gibi hastalıklar tetiklenebilir lütfen ihmal etmeyin.

Dostum bende çalışmasının çok iyi geleceğini düşünüyorum. Hem ister istemez kafası dağılır hem bir iki arkadaşı ile sohbet eder.

Unutmadan eğer yoksa bir pet edinmeye çalışın kendisi için, özellikle kedilerin psikoloji üzerindeki olumlu etkisi yerine göre ilaç tedavisinden bile daha etkilidir.

Begenmezsel size geleyim kısmı bana göre daha etik olmayani.
Yapmaniz gereken şey başlamak istediginiz ise baslamak. Su an etik olmayan bir durum yok, sözleşme imzaladığıniz sürece. Şirket size yatırım falan da yapmadi yani.

Sirket sizi 3 ay sonra hatirlamaz bile. Bu arada bende su an tam tersi var; adaya tamam dedik, kontrat yolllayacagiz, ise alimiar dondu ocaga kadar. Haliyle ise alamiyoruz. Bunun yapıldığı ortamda tam tersi de yapilabilir.

"şerefsizlik" abarti ve dramatik bir tabir. is hayatinda fikir degistirmek falan cok normal. Etik olmayacak sey, atiyorum bir firma icin calisiyor olman gereken 9-6 diliminde baska firmaya is yapmak, veri calmak, cart curt. Anlattigin sey etiklik bir sey degil.

O 12 kisilik takimin oldugu firma da baska lider bulur kisa sure icinde.

Hayır şerefsizlik olmaz.

Bakın basitçe "ne için çalışıyorum", "ne için seviyorum", "ne için arkadaşım" sorularına verilen cevaplar farklıdır. En temelinde iyi bir gelecek ve kazanç oluşturmak için çalışıyoruz. En iyi geleceği ve kazancı size kim sağlıyorsa orda olursunuz. İş ilişkisinde gönül bağı olmaz. Eğer anlaştığınız şirket rakip şirkete "eleman kaptırıyorsa" ki burada eleman siz oluyorsunuz bu onların sorunudur. Piyasa şartlarına uyum sağlamaları gerekir.

Bu temelde sizin için faydalı olduğu kadar ülke ve sizinle aynı mesleği yapanlar için de sağlıklı olan durum. Siz daha iyi şartları olan işe geçerek kendinize doğrudan fayda sağlarken, meslektaşlarınıza ve rekabeti koruyarak ülkeye de dolaylı yoldan fayda sağlamış oluyorsunuz.

Yani dediğinizin tam tersi olarak etik olan daha iyi teklif veren yere geçmeniz.

iş hayatında ayıp olmasın diye iş yapılmaz. en iyi maaşı veren ve şartları sağlayanla çalışılır. denildiği gibi, şirket sizi birkaç ay sonra unutur bile. en iyi maaşı ve konumu Vaad eden, en köklü şirkete he deyiniz.

şimdiye kadar şirketleri ve oralarda çalışanları düşünüp attığım bazı adımlara pişmanım. önemli olan kendi kariyeriniz. elbette söz verip tutmamak etik değil, ama Ülker'de çalışmak yerine öztosunlar gıda'da çalışmayı etik değerlere uydurmayın.
hakkınızda hayırlısı olsun. sevgiler.

ben iş hayatında etiğe, ayıba falan inanmıyorum (çok ender rastlanan bir patrona rastlamadığınız sürece).

o patron ki sen zaten onu zengin etmek için çalışıyorsun. o patron ki sana verebileceği minimum maaşı vermeye çalışıyor. o patron ki yarın bir gün %10 hedefi yerine %6 büyüdüğü için gözünün yaşına bakmadan seni işten çıkaracak.

sizi hiç umursamayan ve sömürmeye çalışan insanları sizin bu kadar umursamanız hiç uygun değil.

@hot potato, ya tüm arkadaşlarım bunun çok ahlajsızlık olduğunu söylüyor. Bunun tam tersi de ahlaksızlık tabi ki.
Bence de sözünde durmak insanın karakteriyle alakalı.

Bu arada diğer şirket beni 3 ay sonra unutmaz. Bu firma da beni böyle çağırmıştı 2 sene sonra geleyim mi dedim gel demişlerdi o gün başlamıştım hemen. İşime güvendiğim için o konuda rahatım.

Para için tereyağı gibi erimemek güzel. Her şey para değil. Prensip sahibi olmak şart.

"O yüzden dedim ki diğer tarafa başlayayım beğenmezsem size geleyim."
En uygun cevapta bu zaten.
Verilen sözden caymak uygun değil.

Kendim internetten satışa koyduğum bir ürün için daha fazla fiyat verene bile bakmadım. Bir önceki talip olana sattım.
Ev sahibi olsam parası fazla olanı değil, dürüst olan kiracı ararım kendime. Özellikle bu zamanda.

'ne istersen veririz, konuşuruz' ifadesi fazla muğlak gibi. aklınız orada kaldıysa ücreti ve hatta 1-2 yıllık zammı açıkça konuşun, kıvırırlarsa içiniz rahat eder. yoksa an itibariyle bu ikisinden birinde başlamanızın etik olmayan yanı yok bence

İş hayatını bu kadar ciddiye alma, "söz namustur, şerefsizlik olur" gibi yaklaşımlara girme. :D İş hayatının ayıbı olmaz, profesyonellik esastır. Para karşılığı zamanımızı, emeğimizi, hayatımızı veriyoruz. Tabi ki en iyi imkanı neresi sağlarsa orada çalışacağız.

Yeri gelir O 2 haftadır bekleyen firma yarın sorunlar çıkmaya başladığında seni öyle bir işten çıkarır ki eşyanı toplamaya fırsatın olmaz.

Bence yazılım direktörlüğü pozisyonu veren şirketle açık açık konuş ki konuşmuşsun ama hatalı bir konuşma şekli olmuş. Farklı bir firmadan teklif aldığını, istifa ettiğini ve ihbar sürecine girdiğini, kendilerinin bir teklifi varsa resmi ve yazılı olarak yapmalarını talep et. Resmi tekliften sonra oraya geçip geçmemeyi değerlendir. Süreç böyle olmalı.

Kendi personeline de bu şekilde davranma derim. Yani isteyen istediği yerde çalışır, ülke şartları malum. X teklifi kabul edip sonra Y firmasına geçmek şerefsizlik olmuyor. "Yazılım Direktörü" noktasına gelmiş biri olarak daha profesyonel olmanı tavsiye ederim.

Bir de "maaş ne kadar istersen veririz" ifadesi çok yuvarlak ve saçma bir cümle. Yeri geldiğinde 3-5 bin'in hesabını tüm kurumlar yapar. "Somut ve yazılı bir teklifle bana gelin bu cümleyle hareket edemem demen lazım".

@lethe, resmî teklif kabule dayalı yapılır. Kabul etmedim ki resmî teklif yapın diyeyim:)

TL ile borçlanmak bugüne kadar hep karlı oldu bu ülkede. elinizdeki hazır parayı gömmeyin bence. 2m paranız varsa ve tl ile düz %25 mevduat faizine bile koysanız aylık faiz geliriyle taksitinizi ödüyorsunuz ki birikiminizi tl de tutmak en kötü senaryo bile olabilir (ör: enpara 2m tl'ye aylık 41k net faiz veriyor, güncel oranı %25).

yatırım konusunda tecrübesiz olmanız paranızın mevcut değerini muhafaza etmenize mani değil. ekstra kazanç sağlayacak riski alamıyorsanız da enflasyon karşısında paranız erimesin diye altın dolar sepet yapıp tutabilirsiniz. gerekirse, taksitlerinizi ödeyemez olursanız tırtıklarsınız aradan. (normal şartlarda 17k ile başlayacak olan taksitlerinizi ödeyebilecek durumunuz olduğunu farz ediyorum tabi).

Toki'den bir mülkü 10 yıl ödemeli aldığınızda, hemen ödeyemiyorsunuz. üzerinden bir yıl geçtikten sonra, senede iki kez çıkan kampanyalardan faydalanıp borcu kapatabiliyorsunuz. yeni almadıysanız ayrı konu. ilk 3-4 yıl rahat öderseniz, sonrasında daha kolay ödeniyor, hele son seneler komedi bir rakama dönüşüyor taksitler. kafam rahat olsunculuğunuz yoksa, denenebilir.

bana yanlış hatırlamıyorsam duyuru üzerinden birisi vermişti sağolsun, benzer duyuru açtığımda "ben kullanmıyorum göndereyim sana" demişti. ben o ara sigarayı bıraktım ve iki yıl filan içmedim.

bana acayip yardımcı olmuştu, çok abartmamak kaydıyla neredeyse canım her sigara çektiğinde atıyordum bir tane ve cidden kısa süre sonra sigara içmiş gibi geçiyordu isteğim. ağzımda sakız olduğu için psikolojik olarak da iyi hissediyordum. paketi aç, ağzına at, çiğne vs. sanki elimde sigara varmış gibi meşguliyet oluyordu.

nasıl temin ediliyor, fiyatı nedir bilmiyorum ama sizin için zor veya maliyetli olmayacaksa deneyin derim. en azından şahsi görüşümce kesinlikle denemeye değer. ben dünyanın en iradesiz, istediği şey olmayınca 6 yaşında çocuktan beter manyak gibi davranabilen biriyim ama bu sakızla çok rahat bırakmıştım zamanında. geri dönüş çok sonraları tamamen şahsi manyaklığımdan kaynaklandı, ben nikotin sakızından razıyım hehe

hâlâ var mı bilmiyorum, ama bir yakınım nikotin bantından kullanmış ve çok faydasını görmüştü. sigarayı onun sayesinde bırakmıştı. zararını falan bilmeden söylüyorum tabi.

10 yıl olduysa kontrat ya yeniden yapılır ya da başkasına kiraya verilir. Önce can sonra canan. Ben böyle bakarım.

10 yıl olmuş. O yüzden bundan önceki kiranın kaç lira olduğunu hiç dikkate almayın.

Şu anda diğer evler kaç liraya kiralanıyorsa siz de aynı kirayı kiracınızdan isteyin, istemezse çıkması için makul bir sürede anlaşın derim.
Diğer daire 9 bin liraya kiraya verildiyse siz de 9 bin lira talep edin. Pazarlıkla belki 8'e anlaşırsınız.
Şimdi yapacağınız bir indirim önümüzdeki 10 yıl boyunca sizi etkileyecek, indirim yapmayı düşünürseniz bunu göz önünde bulundurun.

Bornova'nın neresi?
5'e ev yok şu an Bornova'da.

@hedep manavkuyu başarı sitesi. izmirde yaşamadığımız için mecburen söylenenlere göre hareket ediyoruz

sahibinden'den bakın derim. ilanlar size yeni kiracı için bir ipucu verecektir. düzenli ödeyen kiracı ise, bir tık indirilebilir yeni kira ortalamalarından, sonuçta biri girip de ödemese, süründürse o bambaşka bir sıkıntı.

70mai kullanmış ve çok memnun kalmıştım, görüntü kalitesi iyi kayıt da sorunsuz, arabada en ufak bir darbe alırsa otomatik kayıt alıyor vs.

70mai kurulumunu izledim şimdi. çakmaklığa bağlanırsa kablo sarkıyor ortada, başka sigorta kutusu sökülüp takılmış falan, epey iş... bir elektrikçiye yaptırmam gerekecek sanırım.

Ben de arıyorum. Everest in m21 modeline baktım dün vatanda. Özellikleri iyi ama çakmaklıktan şarj alıyor kablo kirliliği yüzünden almadım. 70mai alıp oto elektrikçiye montaj yaptırıcam.

6-7 senelik araç kamerası tecrübem var. ben viofo'cuyum. viofo araç kameraları bu işin mercedesi bmw'si gibi birşey. xiaomiler de iyidir ama onlarda pil oluyor sanırım. viofolar kapasitörlü. her zaman kapasitörlü kamera seçin. ben kapasitörlü kamera kullanıyorum 7 yıldır. pilli kullansaydım muhtemelen ömrü daha kısa olurdu.

1- muhakkak kablo var. enerjisiz nasıl çalışacak :) ben enerjiyi çakmaklık girişinden alıyorum. bildiğiniz telefon şarj aletine takıp, uzun kablosunu döşeme içinden dikiz aynasına kadar çektim. onu da kameraya bağladım. zor birşey değil siz de yapabilirsiniz.

2- benim dediğim gibi araca biner binmez çakmaklığa takılı bırakırsanız araç çalıştığı an kayıda başlar. başka bir yöntemse sigorta üzerinden yapılan bağlantı. oto elektrikçiler yapıyor. alacağınız kameraya göre araç bağlantı kiti almanız gerekebilir. her yerde bulunmaz.

3- pil olmasın, kapasitör olsun. bişey olmaz diyenlere kulak asmayın. gruplar pilim yandı kameram gitti kısa devre oldu keşke kapasitörlü alsaydım diyenlerle dolu.

4- eğer sigortaya bağladıysanız gece kayıt alabilirsiniz ama araç sürekli yatan bir araçsa zamanla akünüz bitebilir. o yüzden aktif olarak arabayı kullanmıyorsanız tavsiye edilmez. uzaktan kayıda ulaşan kamera görmedim henüz. wifi üzerinden kameraya yakınken telefona aktarım yapabiliyorsunuz sadece.

5- bu soru her sorulduğunda viofo markasını öneriyorum.

banyonun havalandırma penceresi.

genel olarak iyi buluyorum.

bornoz, havlu, nevresim, yatak örtüsü gibi ev tekstili ürünleri çok başarılı bence.
hatta koridora küçük bir halısını bile aldım, ondan da çok memnunum.
kedilerin tırmalamasına çok dayanıklı ve leke tutmuyor.

mutfakta da kesme tahtasını falan kullandığım oldu, gayet iyi.

Bir battaniye almışım on yıl önce, dün yıkadım yine, gık demiyor, hiç bozmadı.
mutfak ürünleri de şirin. iyi bir marka, kaliteli. beni şaşırtıyor bu yüzden.

Turknet, turktelekom altyapısı kullanıyor. Turkcell superonline kullanıyor. Kablonet kendi altyapısını çekiyor. Buna göre karar verebilirsiniz.

Apartmanınızda Kablonet varsa ona geçin, altyapısı Türk Telekom'dan farklı. Apartmanda kutu yok ama sokakta varsa da apartman sakinlerinin onayıyla hat çekebiliyorlar, başvuru, randevu, montaj falan bir haftada halloluyor.

(resmi sitesi şu: www.turksatkablo.com.tr)

turk telekom fiber getirdiyse superonline fiber altyapısı yoktur. zaten türkiye yanlış bilmiyorsam 2 tane büyük fiber altyapıya sahip firma var. Turk Telekom ve Superonline(Turkcell).

Siz Turk Telekom altyapısı kullanan bir şirket seçebilirsiniz. TurkNet, Netspeed, Millenicom vs. (atladığım olabilir)

Saydığım şirketlerden kullananlar yorumlarını yapacaktır. Benim yorumum şöyle. Kullananlardan duyduğum kadarıyla Turk Telekom altyapısını kullanan şirketler müşteri hizmetleri konusunda iyi değil. Turk Telekom gibi hizmet sağlamıyor telefondan. İleri bir kullanıcı değilseniz ne yapacağınızı bilemezsiniz.

Deneme amaçlı taahhütsüz bu firmaları deneyip hız sorununuzun çözülüp çözülmediğine bakabilirsiniz.

cevaplara teşekkürler.
bu işlerin cahili olarak şöyle bir soru soracağım: Türk Telekom çok yavaş. tek sıkıntım bu zaten. şimdi türknet'e geçersem, aynı altyapıyı mı kullanacağım? e o zaman aynı yavaşlık olmayacak mı yine?
yani şöyle bir çıkarımımız olabilir mi: "madem Türk Telekom altyapısından memnun olmadın, bu sefer de superonline'ı dene" gibi. Bu arada superonline'ın abonelik iptallerinde sıkıntısını biliyorum, eğer mantık doğruysa Turkcell'e geçeceğim. zaten hattım da Turkcell.

Turknet sitesinde adres sorgulama kısmı var kaç megabit hız vereceklerini gösteriyorlar ve o hızı veriyorlar. Taahhüt olmadığı için bir iki ay kullanıp sonra iptal de edebilirsiniz. Ben 1,5 yıldır kullanıyorum memnunum baya. Müşteri hizmetleri kısmında da fena değiller bence.

Yani türk telekomda x liraya 25 megabit 3x liraya 100 megabit gibi uğraşmak yerine tek fiyatta ne kadar hız alabiliyosan onu veren bir firma. Taahhüt olmadığı için ekonomiye bağlı olarak son yıllarda çok zam geldi evet ama bence hâlâ daha türk telekom'a göre daha mantıklı

bu soru çokça soruluyor, arayanlar için rehber olması için biraz uzun yazayım.

Türkiye'de 3 tip bağlantı var kabaca; xDsl, fiber ve kablo tv altyapısı (ki bu da özünde fiber ile iletiliyor).

xDsl kendi içinde adsl ve vdsl olmak üzere 2'ye ayrılıyor. adsl saha dolabından dairenin içine kadar bakır telefon kablosu ile geliyor ve en kötü bağlantı tipi. fakat kablolar kaliteli ise örneğin 16mbit bir bağlantıda adsl/vdsl/fiber/kablo tv arasında kullanıcı açısından fark yok.

vdsl'de ise sokağa ya da binaya kadar fiber bağlantı geliyor, daireye yine bakır telefon kablosu ile iletiliyor. adsl'e göre daha yüksek hızlara (download ve upload) çıkabiliyor.

adsl ve vdsl'de altyapı tamamen türk telekom'a ait ve genellikle telekom'a ait olan altyapı kaliteli. dolayısıyla taahhüt edilen hız binaya ya da daireye kadar geliyor fakat bina/daire içi bakır kablo kalitesine bağlı olarak bağlantı sorunları yaşanıyor.

fiber de kendi içinde 2'ye ayrılıyor; binaya kadar fiber -> daireye kadar ethernet kablosu ya da daire içine kadar fiberoptik. ikisi de sorunsuz, ikisi de gigabit'e kadar çıkabilir.

kablo tv altyapısı malum koaksiyel kablo ile geliyor, bu da teknik olarak sorunsuzdur. daire içi kablolama düzgünse yine taahhüt edilen hıza çıkar.

sizin sorununuza gelince, öncelikle modeme bir bilgisayarı ethernet kablosu ile bağlanıp hız testlerini yapın, bakalım bağlantı sorunu wifi yüzünden mi anlayın. sorun devam ediyorsa başka çözümler ararsınız. fibere geçtim demişsiniz, saydığım bağlantı tiplerinden hangisindesiniz? binaya ya da daireye kadar fiber geliyorsa problem olmaması lazım teknik olarak. bazen bu kadar detayı bilmeyen insanlar fibere geçtim zannediyor ama aslında vdsl kullanıyorlar, bu durumda bakır kablo kalitesi devreye giriyor.

eğer gerçekten fiber kullanıyorsanız sorun sizde değildir, ya operatördedir, ya modemdedir (adaptöründen bile olabilir), ya wifi yüzündendir (kanal değiştirmek işe yarayabilir). yok eğer vdsl kullanıyorsanız dediğim gibi ev içi kabloları kontrol etmek lazım. mümkünse eğer bina girişindeki telekom'a ait bakır kabloya direkt olarak modemi götürüp bağlayıp test edebilirsiniz ama uğraştırıcı bir yöntem (elektrik götürmek, kablolara ek yapmak vesaire). ama sorun tespiti açısından verimli bir yol.

eğer size/binanıza ait kablolarda (bağlantı xDsl ise) sorun olduğu kanaatine varırsanız bu kısım telekom'u ilgilendirmiyor, sizin çözmeniz lazım.

bir diğer husus; xDsl tipi bağlantılarda tüm operatörler türk telekom altyapısını kullandığı için bağlantıda sorun varsa hangi operatöre geçerseniz geçin sorun devam eder. web sitelerindeki ulaşılabilir hız bilgisi xDsl bağlantılar için telekom'a ait altyapıyı baz alır, bina içi kablolar bilinmediği için elbette hızı taahhüt edemezler. binaya kadar 100mbit sorunsuz bağlantı kurulabilirken daire içinde 8mbit bile kurulamayabilir.

fiber altyapıda ise son dönemde epeyce değişiklik oldu, operatörler birbirine ait fiber altyapıyı kiralayabiliyor. şu an kim kiminkini kullanabiliyor takip etmedim ama gerçekten fiberoptik altyapı olduğuna eminseniz herhangi bir operatöre geçilebilir.

aynı binada birçok altyapı da olabilir. bizim binamızda örneğin türk telekom ve superonline'a ait daireye kadar fiberoptik var. ailemin evinde türk telekom vdsl (sokakta fiber kutusu var, ordan itibaren binaya bakır kablo geliyor), superonline fiber ve kablo tv var. olabiliyor yani.

İkisi de hoşuma gitmedi ama illa ikisinden biriyse cevabım bir. İkincisinin o çekmececeli kısmının masanın iç bölgesinde olması sinir eder beni.

Ilki hos görünüyor ama bacaklarinin sallanmasi pek iyi degil. Eger masa üzerinde yazi yazacaksaniz, sallanan masa bir süre sonra sinir bozucu oluyor :)

O yüzden ikinci eger stabilse, ikinciyi öneririm.

2. çok güzel görünüyor

laptop kullanacağım, yazı yazınca ne kadar sabit durur bilemedim ya :( demiri çok hafifti, ondan sallanıyor dediler. acaba bu yüzden mi uygun... birkaç kişi daha beğenmezse vazgeçeceğim sanırım. ama inceden bi tasarım-otantik kokusu var gibi, bu fiyata da uygun geldi.

Valla ilki cok kotu bence. Ikisi arasinda net 2. derim.

görsel olarak da 2, uzun olduğu için zaten 2. İlki 90 diğeri 120cm.

İlk masa ince metal ayaklarla otantik gözükmüyor ki.
İkincisi çok çirkin, her yanı ayrı oynuyor.

www.ahsapsokagi.com şu hoşunuza gidebilir gibi geliyor bana, aynı markanın başka bir masasını kullanıyorum, yeterince ağır ve sağlam.

@kobuzchu kız, gerçekten çok iyiymiş. ayakları hariç, bu tarz arıyorum ama onlar da çok sırıtmıyor sanki, tarz durmuşlar. arada 4 bin oynuyor tabi.

illa bir tanesi olacaksa 2.yi secerim.
ilkinin bacaklari cok ince sallanir kesin.
3.de yer yok ve eski suratli.

Evet altını ev ziyaretinde takmalı.
Bebek için bütçeye göre hastane çıkışı, tulum veya battaniye arasından bir seçim yapıp götürün. 0 numara Prima bebek bezi de olabilir:)

hastaneye niye gidiyorsunuz o kısmı anlamadım. yani doğum yaptığımda hastanede davetsiz misafir görmek istemezdim açıkçası. hadi diyelim gidilecek neyse. çiçek götürülmez, zaten yasak. çiçek yerine oyuncak ayılı, balonlu vs bişeyler yapıyor çiçekçiler, onlardan götürebilirsiniz. ev ziyareti yapacaksanız, altını oraya saklayın.

@hocam madem bu kadar davet edildiğiniz bir olay, neden ilk defa gidiyor gibi sordunuz. bizden çok biliyorsunuz, maşallah. kesin davetsizsiniz demedim zaten.

hastaneye davetsiz misafir niye olsun :))) doğum yapacak arkadaşlarımdan samimi olanlar genelde beni bir önceki gün arayıp doğum zamanını söyleyip, beklediler. hastane odasına doğum sonrası gidip tebrik edilir, oda süslemeleri bile var bu yüzden. siz kişisel olarak istemezsiniz, o ayrı. ama davetsiz misafir olunduğuna kesin emin olmanız ilginç :))

@elorelia genelde çok samimi olduklarımın yanına giderim, hemen ardından evde de yardımcı olurum. bu sefer az samimi olduğum biri ısrarla çağırdı doğumundan önce. bilgi olarak da editleyeyim, yeme içme-süs falan hazırlanmış bir sürü. herkesi de çağırmış, hastanede ziyaretler yapılsın, evde kalkamam diye. takı yastığı da koymuşlar, altınlar takılıyormuş. çiçek de aldılar içeriye. yedik içtik, moral verip döndüm.

hastane sihirli degnek degil. doktorlar aldiklari asagi yukari ayni egitim uzerinden tahminde bulunuyor iste. farkli gorus alip farkli tedaviler almak ise yarayabilir, birinden biri tutabilir ama o kadar. pahali hastanede cok beklenmedik bir tibbi metot uygulandigini sanmiyorum. zaten oyle olsa o kadar asiri zengin unlulerin vs hic hastalanmamasi gerekirdi. tip gunumuzde hala o kadar net bir bilim degil maalesef. gecmis olsun.

Eğer bu hastalığınız konusunda endişeliyseniz üniversite hastanelerinden birinden randevu alın.
Mesela Cerrahpaşa'dan. Zaten rutin kontrol olduğu için ne zaman randevu bulursanız o zaman gidersiniz.

Özel hastanelere sürekli gidiyorsanız özel sağlık sigortası yaptırmanız daha ucuza gelir ama sigorta başlangıcından önceki hastalıklar sigortaya dahil olmaz. Çoğu özel sağlık sigortasında muayene ücretinin %20'sini ödersiniz. Ama 2500 TL olan muayene ücreti sigorta şirketi için 1500 liradır mesela siz 300 TL ödersiniz. Farklı farklı anlaşmalar da var elbette.

Eğer siz normalin çok dışında, ilginç bir hastalığa, duruma sahipseniz devlet hastanesindeki doktorlar bunları daha kolay farkediyor gibi geliyor bana. Sebebi de sanırım özel hastaneye sizinle aynı şekilde ilginç durumda hasta bir kişi 3 yılda bir denk geliyorsa devlet hastanesindeki doktora 3 ayda bir böyle birisi denk geliyor.

Abartmamanız gerektiğini de kendinize hatırlatın.
İki uzman doktor, iki radyolog bakıp da görmediyse çok yüksek ihtimalle bir şey yoktur.

hastalık bir noktada kişiye özel, normal olarak tanımlanan değer senin için düşükte veya yüksekte kalabilir

kafayı taktığın yerde sorun yoktur, başka bir problem de tetikliyor olabilir
ama ultrason yalan söylemez bu konu askıya alabilirsin

bence beslenmene odaklan, bünye eksik olan gıdayı "aşerir"

ben ortalama 3 doktordan fikir almadan aksiyona gecmiyorum.

pahali olan iyi olacak diye bir kaide yok ama isim yapmis olanlar pahali oluyor, isim yapmalarinin da sebeplerinden biri iyi olmalari.

cocukken basima soyle birsey geldi, bir kulagim az duyuyor gibiydi, girmedigim test kalmadi birsey bulamadilar. 5-6 doktora gittim hepsi birsey yok dedi yolladi, ama bir sikinti var ben hissediyorum. En sonunda annem aldi bir yere goturdu, pasaj gibi bir yerin icinde bir muayenehane, sekreter falan yok doktor tek basina bir odada oturuyor, les gibi bir yerdi. Kucuk olmama ragmen anneme "emin misin burasi bana pek saglikli gelmedi" diye sordugumu hatirliyorum. Doktor bakar bakmaz bunun kulak zari cokmus dedi, burnuma bir boru soktu ve basincli hava verdi. Gozlerimden hava ciktigini hatirliyorum ama zari yerine oturttu. 30 senedir sikinti yok.

Ozetle, carenin nereden gelecegi belli olmuyor. Gecmis olsun...

kesinlikle alakası yok.

2 yıl önce bir hastalığımla ilgili -ameliyatlık durumdaydım-
kendi özel muayenesi olan sıradan bir cerraha gittim. muayenesi bir çok özel hastanedeki proflardan daha pahalıydı. klasik internete kendi reklamını veren instagram doktorlarından yani.
10 dakika muayene etti etmedi direk ameliyat ve şu kadar gün yemek yemeyeceksin, sıvı beslenceksin, şu kadar dikiş olacak vs vs paket program bir şekilde hızlıca bilgilendirdi ve bitti dedi. muayene sırasında da canımı çok yaktı hakkımı helal etmiyorum ona.

sonra bilindik bir özel hastanedeki profesör bir hekime muayene olmaya gittim. alanında bilinen ve deneyimli bir hekim. muayene parası bu yukarıda bahsettiğim zibididen daha ucuzdu ve muayene sırasında hiçbir şey hissetmedim.
bu hekime ameliyat oldum ve diğerinin verdiği fiyattan 2bin tl daha ucuza. düşünün bu hastalığın profesörüne ameliyat oldum hem de daha uygun fiyata. ertesi gün normale döndüm. iyileşme sürecimin zaten 1 yıl süreceğini takip edilmem getektiğini söylemişti doktorum. vücudumda ameliyat, dikiş izi vs bile yok neredeyse öyle düşün.

eğer daha pahalı diye bu daha iyidir diye düşünseydim şuanda ilk doktora ameliyat olmuştum ve bunu hayal bile etmek istemiyorum.

iyi bir hekim zaten finansal olarak yapmıştır yapacağını ve hakettiğini alır. instagramda reklam veren doktorlara sakın ha araştırmadan etmeden güvenmeyin derim. sağlığınızdan olursunuz mazallah.
ben direkten döndüm.

eğer bir konuda uzmanlaşmış türkiyenin o alanda sayılı doktorlarından biri değilse özel hastaneye gitmeyi ben gereksiz buluyorum. sırf otel konforu sundukları için o kadar paralar bayılmaya değmez.

inanın kamu ve özellikle üniversite hastaneleri bir çok konuda daha iyi. daha çok ve çeşit bakımında daha fazla hastalık gördükleri için tecrübeleri daha fazla oluyor.

önce eğitim araştırma veya üniversite hastanesinde bir uzman hekime gidin. hekimi seçerken isim olarak araştırın( www.hekimler.net ) burada isim olarak bakın. hangi okuldan ne zaman mezun olmuş. özellikle istanbul-çapa-hacettepe-ege gibi üniversitelerin mezunlarını ve orta yaşlı hekim bulun. ondan randevu alın.

eğer cevapları tatmin etmezse bu sefer üniversite hastanelerinde fark vererek prof. veye doç. öğretim üyelerine kontrol olabilirsiniz. onları da seçerken yayınlarına ve vaka sunumlarına(yine internette kısa bir araştırma ile) bakarak ilgili olanları tercih edebilirsiniz.

git. öncelikle kafan rahat eder. gitmedim bir şey var mı düşüncesi içini kemirmez. hem de 3. bir pahalı ya da ucuz fark etmez belki daha iyi teşhis yapabilir.

yüksek fiyatlı hastane size her türlü masrafı çıkartır. şuna da bakalım, bu da olsun, derler ve sizin de dediğiniz gibi yüksek fiyatlıdırlar. ultrason-mr gibi şeyler çok pahalı buralarda.

ama işin ehli bir yere gitmek istiyorsanız, Michael ile aynı düşünüyorum: üniversite hastanesine gidin. devlet hastaneleri sizi para kaynağı olarak görmez ve devlet imkanları özelin tasarruflu politikasından daima daha iyidir. randevuyu falan da çok kolay alıyorsunuz zaten uygulamadan.

geçmiş olsun.

Hocam soyadın Sabancı ve Adanalı değilsen gitme tabii ki. İki doktor da söylemiş işte, üçüncüsünde Amerika’daki bir hekime başvurmak istemeyeceğin ne malum :). Sevdiğim başarılı bir hekim arkadaşım şöyle diyor bu durumlarda: uykuna ve beslenmene dikkat et, stresten uzak dur. Sen de bence bunlara dikkat et.

Geçmiş olsun

kornayı duymayın, sallamayın. inip saldıracak halleri yok. trafikte en büyük tehlike panik ve kararsızlık. ara sokakta hızlı gitmek zorunda değilsiniz.
arka cama acemi yazmayın da "YENİ SÜRÜCÜYÜM, SABRINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER" gibi bir şey yazarsan insanlar daha toleranslı yaklaşabilir. acemi sözcüğünün çok negatif bir algısı var. kullanım yoğunluğunuza göre 2-3 ay içinde aracınızı da daha iyi tanıyıp hangi aralığa sığar, hangisine sığmaz keşfetmeye başlarsınız inşallah.

Arka cama acemi olduğunuzu belirten herhangi bir şey yazarsanız yaşadığınız tacizin boyutu ben diyim 3'e siz deyin 5'e katlanır. Böyle bir şey yapmanızı hiç tavsiye etmem. Çözüm kornaları duymayıp kurallara bağlı kalmak. Yokmuşlar gibi düşünün, asla cevap vermeyin.

Sakin olman lazım. Acemi yazmayın. Daha çok uğraşırlar.

Öncelikle acemiyim falan yazmayın, mazlumu ezme eğilimi trafikte de çok fazla.
canınızı alamazlar, normal hızınızda gidin, kimseyi takmayın. münakaşaya da girmeyin. herhangi bir sorun olursa elinizi pardon neticesinde kaldırın, bu hareket işe yarıyor.
zaten olay arabaya alışmakta yazdığın gibi.
2-3 aya alışacağını düşünüyorum.

kendini kısıtlarsan korku oluşur ki bu en kötü durum olur.
zamanla alışacaksın, geri adım atma.

ben 6 senedir her gün türkiye’de araç kullanıyordum ve bunu normal sanıyordum, 1 senedir ingiltere’de sürüyorum şimdi 1 haftadır türkiye’deyim inan seninle aynı şeyleri hissediyorum. tam bir kaos, kelimenin tam anlamı ile açık ara kaos. zaten aynam çarptı 2-3 kişiye insanlar çok yolun ortasında yürüyor arabalar da üzerime üzerime sürüyor.

çözüm : çok sık kullanmak, kaos düzenine alışıyorsunuz normal geliyor. çok zor biliyorum ama alışana kadar arkayı umursamayın.

Arkanızdaki sabırsız şoförlerin korna-selektörlerini umursamamayı öğrenmek de araba sürmeyi öğrenmenin bir parçası.

Birkaç defa bir yerlere sürterseniz aracın kapladığı alanı çok daha hızlı öğrenirsiniz. Ama merak etmeyin kısa süre içerisinde o da kafanıza oturacak, üzerine çok düşünmediğiniz bir şey olacak.

Bu panik yapmama işi çok önemli. Kendinizi stadyumdaki bir beyin cerrahı gibi düşünün. Taraftar ne kadar bağırsa da siz doğru bildiğinizi yapın. Çünkü bu işin sonunda gerçekten birilerine zarar verme ihtimaliniz var.

inadına yavaş gidiyorum öyle olunca. ara sokakta önüme geçse sanki hız yapacak. bigün dayak yiyeceğim de bakalım

acemi falan yazmayın daha çok üstünüze gelirler. dikkatli gitmeye devam edin ve korna selektör vs umursamayın.

ilk başlarda yanınızda birini alabilirsiniz, güven verir size.

arka cama bir şey yazmak yurtdışında süper bir çözüm, ama aksine sizi daha da sinir etmek isteyebilirler. ben araç kullanmaya başladığımda bu yüzden bunu tercih etmemiştim. sadece, birileri bana kızdığında, selektör yaptığında çizmeli kedinin masum hali gibi başımı camdan çıkarıp "isterseniz biraz uzaklaşın, acemi şoförüm de, çarpıyorum, ondan dedim" deyip saçma bir gaz veriyordum arabaya. söylenmeyi bile kesip arabalarıyla uzaklaşıyorlardı :)) kadın olmanın artıları...

araba kullanırken her ne kadar takmayacağımı söylesem de, o kornalara, uzun uzun korna basmalarına çok üzülüyordum. panik olup daha beter hata yapıyordum. şimdi bakınca, evet, yaptığım hatalar aslında yanlış değildi, ama trafiği aksatan şeylerdi. yavaş gitmek, dönüşlerde fazla yavaşlamak, gibi... bunu zamanla öğreniyorsunuz. şimdilik uyarıları ve hakaret derecesindeki hareketleri zerre kadar takmayın. bunu kendinize sık sık hatırlatın. Araba kullanmayı bırakmayın, yoksa cesaretiniz kırılır ve belki yine başlayamazsınız. bir tanıdığım acayip kötü sürüyordu arabayı başlarda. "çok küfür yedik" dediğimde, "Amaaan kendilerine baksın onlar, herkes anasının karnından iyi şoför olarak doğmadı ya" derdi. hiç de takmazdı gerçekten. şimdi milimlik ayarla ve hızlıca en dar yerlere bile arabayı park ediyor.

göz altında fark etse de, burun ile aradaki yerde garip bir çizgi yapıyor. yani bebek gibi olmak imkansız. ya da şöyle diyeyim, en iyi ihtimalle "işlem yaptırmış ama yakışmış" duruyor bence. eğer yüzünüze dikkat eden biriyseniz ya da çevrenizdekiler öyleyse elbette fark edecektir.

kesinlikle meşhur bir yere gidin, adı duyulmuş ve iyi bir doktora yaptırın. paradan kısacaksanız hiç girişmeyin.

Merhaba, tavsiye edeceğiniz bir yer var mı, varsa özelden yazabilir misiniz?

Yeni alırdım. Eski evin derdi bitmez.

3 kisi 1+1'de yasanmaz (hatta 2 kisi bile zor) ama 2-3 seneye daha buyuk ev alabilecek maddi gucunuz olacaksa dusunulebilir. Ama sikintili yani, esin hakli.

1+1 net 70 değildir sanırım. 3 kişi 1+1de duvarlar sana doğru gelir.

Bence başka çözüm bakın.

eski evin derdi çok oluyor. evet küçük, ama bütçeye göre bu alınabiliyorsa alınmalı.

eski evde oturuyorum ve uzak bir yere giderken birilerine anahtar bırakıyorum, arada evi su basmış mı, üst katın boruları patlamış mı diye. bence kendinizi zorlayın, ama yeni olan bina için zorlayın. eğer "yeni ve 2+1'e geçebiliriz, ama çok zorlar" diyorsanız, zorlanın. yoksa yine de 1+1 derim.

1+1 bebek ve iki kisi icin epey kucuk. bi de "ben sana demiştim" diyen es yorumları eklenir gibi :)

mevcut durumu bilmiyorum ama. yüksek kira getiren hangisiyse alıp kiraya verseniz, o kira mevcut kiranızdan fazlaysa krediye de bi tık destek olur. 2-3 yıl sonra da satıp asıl planı yapsanız nasıl olur?

eski ev yaştan dolayı sıkıntılı, yeni ev de boyutundan gibi.

merkezi konumda olmayan yeni 2+1 ev bakarım. eski evi alıp arada deprem olur mu gerginliği ile yaşamak istemem ki deprem oluyor sık sık artık. yeni 1+1’i alıp da çocukla yaşamak bence çok ama çok zor. ayrıca eşin eşyalara yer bulamıyorum tribi de cabası. merkezi olması bu sıralamada 4. öncelik bence.

özellikle bü yük evden küçüğe geçiş çok zor bir şey ve eşin de istemiyorsa çok problem yaşayacağına emin olabilirsin. hani şu an oturduğun ev küçük olsa neyse.

3 kişi ile 1+1 olmaz. Giriş kat zaten kötü bir seçenek. 2+1'40'ı gördüyse ve merkezi konumdaysa kentsel dönüşüm ihtimali var ufukta. Orayı satın aldıysan dönüşür 0 yaşında binada oturursun. 1+1 ise 1 kişi için bile küçük bence.

Depremden önce yapılan, depremde yıkılacağı nerdeyse kesin olan bir evde m2si büyük, gelen misafirler rahat uyusun diye pozitif bakiyorsunuz yani? Hadi Kendi canınızdan vazgeçtiniz, çocuğunuz için bari bu riske girmeyin. İstanbul’da iseniz kesinlikle yapmayın. Bu işin şakası yok, 2+1 ile kendinize geniş ferah bir tabut seçmiş olursunuz. 1+1 tek kişiye gayet yeter, 2 kişi içinde yeterli. Dünyanın heryerinde böyledir. Çocukla biraz zor olabilir ama canınızı ne kadar sokakta buldunuz ona göre karar verin lütfen. Eşinize de bu bilinçi vermeye çalışın..

Polisan elegans yarı mat
Türkiye sınırları içindeki en iyi boyadır.
Sözüme itimat et

Jotun tavsiye ediyorum. renkleri de inanılmaz canlı. onun da farklı özellikleri var, yetkilisine sorarsınız, biraz ayrıntılı.

jotun+1
minik kartlarindaki renk neyse, onu veriyor. suprizi yok

Düğün iki ailenin de düğünü. İsteyen istediğini davet eder. Size fazladan bir masraf çıkarmıyorsa diyeceğiniz bir şey yok.

Hem kalaba düğün iyidir.

Masraf sendense mırın kırın yap da bu durumda biraz gerginlik yaratması garip olmuş.

aslında sınırlar çok aşılmadığı sürece uyum sağlamak güzel olabilir. mesela bürokratların düğüne gelmesi sizin için de güzel olur bence. network, itibar vs. malum ülkede önem veriliyor böyle şeylere.

evladını yetiştirmiş, büyütmüş, düğününe de istediğini çağırır. kimse bi şey diyemez buna. ilerde eğer ebeveyn olursanız ve büyüdüklerini görürseniz bence sizin de düğüne bakış açınız değişir. adam haklı. çünkü düğün sadece ikiniz için yapılmıyor.

ben bu durumda olsam, düğün masraflarını karşılıyor diye kayınpederime ve eşine teşekkür ederdim. gelen misafirler takılarıyla gelecek muhtemelen. o fazladan gelen 300 kişi en azından 100 çeyrek altın değerinde hediye getirir, bu yüzden de mutlu olurdum. takıları kayınpeder alsa da mutlu olurdum (sonuçta düğün masraflarını karşılıyor, masrafın bir kısmını çıkarmış olurdu), eşim ve ben alacaksak da mutlu olurdum, çünkü para iyidir :)

düğün ve düğün günü hakkında fazla hayal kurmamak gerekiyor bence. birçok kişi için özel anlam ifade ediyor o gün. akrabalıkla alakalı bir şey düğün. siz gelinseniz, bir başkası da elti oluyor, görümce oluyor. ortada çocukların dolaşması, düğün pastasında yaşanan sorun, müzik sisteminin bilmemnesi falan, fazla hayal kurmayınca üzmüyor insanı. hatta mutlu oluyorsunuz.

bunların yanında, asıl olandan uzaklaşmayın lütfen. hayatınızın eşini, aşkını bulmuş ve evliliğe karar vermişsiniz. sık sık bunu kendinize ve eşinize hatırlatın, mutlu olun.
mutluluklar.

Niye gerginlik yarattı, o kısmı biraz daha açmanız lazım.

Ben de yaşadım benzer durumu. Küçük bir organizasyon olması gerekirken babam bürokratlar vs. de çağırmak isteyince sayı arttı. Ben de babama direkt söyledim, karşı taraf daha küçük bir düğünü karşılayabiliyor. Senin istediğine güçleri yetmez. Eğer sen saha büyüğünü istiyorsan kendin yapmalısın ya da üzerini tamamlamalısın diye. En sonunda birlikte yapılmasına karar verilmişti yarı yarıya. Gerçi benimki sonradan başka nedenlerle iptal oldu ama o sorunu öyle çözmüştük.

Neymiş efendim düğün ailelerin düğünümüş hayır efendim düğün sizin, evlenenlerin düğünü. Bu zihniyetten çıkın evlenen sizsiniz. Ananızın babanızın akrabasını yiyip içirmek eğlendirmek zorunda değilsiniz. Bu sizin eğlencenin.

Tanımadığınız insanları görmek istemiyorsanız haklısınız ama parayı veren düdüğü çalar gibi bu durum. Aile ödeyince her şeyi istediğini çağırıyor.

Benim de düğün planım var. Genele göre daha katı düşünüyorum. İstemediğim hiçbir şeyi kabul etmek zorunda değilim bu yüzden aileden ve akrabalardan para almayıp her şeyi kendimiz yapmayı düşünüyoruz. Benim düğünümle ilgili hayalleri olan varsa evlenip hayallerini kendi düğününde gerçekleştirebilir.

Bu süreçte kalp kırmaktan kaçınan kârlı çıkar.
Siz yine eğlenin kendi kendinize naçizane tavsiyem. Misafir üç beş oturur gider. Hem eli boş da gelmez.
Eşiniz de babası ve sizin aranızda kalmamış olur, oğlunun düğününe davet etmezse kendince ayıp olacak insanlar vardır. Çok içinizde kalırsa, sonradan bir tur da kendi arkadaşlarınızla bir eğlence yapmak bir fikir olabilir.
Bir yıl iki yıl sonra aklınıza bile gelmeyecek bunlar.. naçizane tavsiyem.

Parasını veriyorsa sorun kalmamış gibi :)

Evi sat bir de üstüne kredi çek alabildiğin en pahalı arabayı al. Otomatik ve turbo benzinli olsun.

alperz +1

ev kaç ediyor bilmiyorum da 1.2-1.3 den falan fazla vermezdim araca.

araba artık sıkıntı çıkardığı için mi ev satmak istiyorsunuz yoksa yaşlı olduğu için mi? eğer halen idare ediyorsa yatırım yapmaya devam edin. şu devirde ev satıp araba almak gereksiz geliyor bana göre.

Ev satıp araba alınmaz.

Sakın satma. Araba eskir, ev eskise de değeri devam eder

çok heveslisiniz, fakat arabayı bir alırken, bir de satarken mutlu olursun, gerisi hüzün.

Araba için ev satılmaz ya. Üstüne biraz koyup veya borçlanıp model yukseltirdim ben.

cok kotu bir fikir. insanlarin varliklari hep boyle boyle eriyor. bu gidisle 15-20 seneye o evler ve dukkanlarin hicbiri kalmaz elinde.

yeni bir araba sahibi olmak çok güzel fikir. ama bunun için ev satılmaz. çünkü o evi tekrar alma şansınız hiç yok. evlerin kiraları sizi bir ömür idare edebilir. önemli bir kaynak bu. çünkü kendiniz yazmışsınız zaten, kendi imkanlarınızla o evi alma imkanınız yok sonuçta.

şöyle düşünün, eğer size ailenizden kalmasaydı o arabayı zaten alamayacaktınız. İlerde emekli maaşınızın yanında hem kira vermeyip, hem de az da olsa bir ev kirası almak çok işinize yarar. carde diem böyle bir şey değil. pişman olacağınızı öngörüyorum.

ama şunu yapın, araç kiralayın. birkaç ay kullanın lüks aracı. bu, kendiniz için yapabileceğiniz bir sürpriz, hoşluk olur.

Evi sakın satmayın derim ben de. Ev almak her gün giderek güçlesiyor, yerine tekrar o evi koyamazsiniz.

Yeni araba almak istiyorsanız biraz birikim yapın (ama Türk lirası ile değil), arabanızı satın. İkisini birleştirip peşinat yapıp biraz daha yeni bir model araba alırsınız.

Bir de en kötüyü düşünün; kaza yapsanız araba direkt hurdaya çıkacak. Evden olduğunuzla kalacaksınız. Ayrıca arabalar durdukça fiyati düşen şeyler.

Burdayım 2010 ya da 11'den beri. Nick değiştirip başka nickle gelenleri yazım stilinden falan anlayacak kadar tecrübeli bi duyurucuyum... En çok compadrito'yu özlüyorum.

Edit: Glori vardı bi de onu da çok özledim :P

Ben de eskilerden. Uzun aradan sonra geri geldim. Belki giderim sonra.

Edit: buraya ilk girisim 2007 senesi. Vay be.

vaaay vedat reis seni unutmuşum kusura bakma. O zamanlardan hatırladığın kimler var başka? Bunlardan kaçı sence aramızdadır. Bence insan buraya alışınca bırakamıyor.

O zamanlardan hatırladığım birçok kişi nick değiştirdi ve tekrar duyuruya yeni personalarıyla giriş yaptılar. İfşa etmiyim şimdi. Herkes burada aslında, kayıp yüzde 10 falandır diye düşünüyorum max.

süpermiş. neyse iyi oldu herkesin bi anıları depreşsin :)

compadrito'yu hatırlıyorum.

Ben bırakmadım ya hala burdayım :) eskisi kadar aktif değilimdir belki ama buradayım. Ben de sanıyorum 2011’den beri takip ediyorum. Az önce bir arkadaşla muhabbetini yaptık, eski duyuru ne güzeldi diye.

Dissendium seni de hatırladım. Anketçi birader :D Az anketini cevaplamadık ahksdghj

Elo burada olduğunu görmek güzel. Selam olsun :)

Angelus burda olsa sen bu duyuruyu açamazsın zaten. Ya angelusu yeteri kadar tanımıyorsun ya da başkasıyla karıştırıyorsun

ben varım!

karayel seni çıkaramadım bak. yoo angelus varken de bu tip duyurular oluyordu. biz bakıp oha o kadar senedir burada mı diye şaşırıyorduk. sen yenisin galiba

obaa seni de hatırladım ifşacı :D

@meka

Demek ki angelus o zaman mod değildi. Burada eski olan herkes kendisinin modluğunu yakından bilir yoksa başka açıklaması olamaz :)

www.eksiduyuru.com duyuru cevaplarında görüleceği gibi 10 yıl ve üzeri bir çok insan hala burada :) her ne kadar eksisi gibi olmasa da ben hala çok seviyorum buradaki olayı, normal hayatta bu kadar hızlı ulaşamayacığımız cevaplara ulaşmayı, insanlara yardımcı olmayı, birilerinin hayatına bişeyler katmayı, yeni yeni bir çok şey öğrenmeyi vs. benim 15. yılımmış. duyuru iyi ki var.

hypathia eskilerin burada olduğunu bilmek güzel. ben hepsi artık bırakmıştır diyordum. biz eskisi gibi değiliz ki duyuru da eskisi gibi olsun :(

en çok senialanağlasın.. ı merak ediyorum. Bir de ayça ablayı :)

ben de bi 15 yıldır falan duyurudayım. ama kimsenin tanıyacağını sanmıyorum, hep sessiz sakin/kendi halinde biri olduğum zamanında ifşalara falan katılmadığım için.

Valla ben de yıllardır burdayım. 2006 2007 yıllarından beridir burdayım açıkçası tam hatırlamıyorum. Yazar olmadan önce duyurucuydum. Hergün mutlaka girerim siteye. Atatürkiye zamanı diyelim.

Buradayız

Hala günlük sabit giriş yaptığım sitelerin başlarında geliyor. Eskisi kadar aktif olmasak da burdayız

Bir 10 yıl hatırladığım ve öncesini hatırlamadığım süredir buradayım.
cevaplara bakınca hatırladıklarım şu nickler
vedatchillipeppers
dissendium
elorelia
hypatia

Duyuru 2006'da kuruldu, o zamandir buralardayim. 17 sene olmus, seneye resit olacak. Vay arkadas...

10 seneden fazla oldu, buralardayım ancak uzun zamandır o duyuru ruhu yok gibi.
herkeste ölü toprağı var.
sanki şöyle bir çağrı lazım
www.youtube.com

10 yılı geçmişim ben de. Her gün bir şekilde giriyorumdur sanıyorum. Uzunca süre çok işime yaramış çok insanın da işine yaramama vesile olmuştur duyuru. son zamanlarda "chat akmıyor", "feed ölmüş gibi" ama yine de harikuleyt bir fasilite.

2009 dan beri buradayım ikinci nickim
İlk nickimle hep nasıl yazar olunur sorusu sorardım Hey gidi

Eski dostlarla buluşmuş gibi oldu. Herkese selam olsun..

Ben de 7. Nesildenim. Limon zirveleri olsun sinema bira midye zirveleri ile hatırlıyorum. Yazışmasak da nicklere aşinayım. Selam olsun herkese

Abi burada herkes eski ya aynı kişilerin 500 farklı hesabı var sadece, yoksa 1978'den beri kadrolu 100 kişi var tüm hesaplar da bu 100 kişi arasında dönüyor bence :)

7. nesilim, sürekli girerim buraya. ama yeterli bilgiye sahip olmadığım konularda yazmaya çekiniyorum. hemen her gün girip bakarım, ama ismen tanınacak kadar aktif yazmıyorum. bir görev bilinci ile giriyorum buraya :)

Ben de eskiyim ama burada eskiyim diyen kimsenin nickini hatırlamadım:)

douchebag vardı, ellaam öldü herhalde, kimse hatırlamıyor. kral adamdı :) burada mesai yapardı.

divit var ama ban yemiş, kesin haklıdır.

Bir kaç güzel kız vardı ama genelde çok agresiflerdi, içleri sirke dolu fıçı gibiydiler.

Sözlüğün bisikletçisi burada, on yıl oldu mu? Olmuş!

gabe h coud senin douchebag hesabını kimse siklemiyor farkında mısın asdadsds

2012'den beri buralardayim ben de; duyuru'nun yeri bende ayrıdir. Çok güzel insanlarla tanıştım sayesinde. Gerçi ben boş kaldigim dönemlerde daha çok sariyorum, bazen aylarca hiç uğramadığim da oluyor. Aktif moderatörlük yaptığım dönemlerde gitmeyi düşünsem de komple hiç bıraktığım olmadı.

Edit: bu arada himmet dayı ve aycho'yu ben de severdim.

benim eski 13 yıllık sözlük hesabını saçma bir sebeple şutladılar ki istatistiklerde top5'te idim. modlar özelden soru sorardı duyuru ile ilgili adamın biri beni kafasına göre gönderdi.

bu hesap var şimdilik

hikaye anlatıyordum size gece 12'de başlayıp sabah 5'te kadar radyo odalarında.

eskiler hatırlar.

2010/2011'den beri buralardayim ben de. ara sira eski nickleri gormek guzel oluyor.

ilk duyurumu 13 sene evvel açmışım ama kimseyi tanımıyorum. boş gelip boş gidiyorum sanırım. ne zaman üye oldugumuzu nereden görebiliyoruz?

ben de aynı nickle 2011den beri buradayım ama sessiz sakin efendi bir tipimdir. herkese saygılar :D

on yıl olmuş, bi o kadar daha girer çıkarım sanırım. günlük 5-10 duyuru okuma yıllık 5-10 duyuru yazma ortalamam var. eski yeni herkese sevgiler :)

ayrıl koko esprisi yapan bile kalmaamış :)
ya angelus'a ne oldu ki?

buradayiz :D

Ben de buradayım 2006'dan beri.

Since 2011

Duyuru açıldığından beri girerdim ama çok uzun zaman oldu nedense girmiyorum. En son duyurumu yapalı da 10 sene olmuş.
Bu gece aklıma geldi, bir bakayım duyuru'ya dedim ve bu duyuruyu gördüm. hatırlayan çıkmaz, sözlükte de entrylerimi sildim ama yine de bir selam vereyim.

Arkadaş herkese zaman hızlı geçmiş ne ara bu kadar süre geçti diye dert yanılmış. Bana da yavaş geçmiş bu sayede onu fark ettim :) 10 yılı geçmiştir diyordum ki 8 yıl olmuş daha. Hoş öncesinde 1 sene falan da üyeliksiz stalk dönemim var. Ha 8 yıl oldu ama insanların aklında kalmış mıyımdır sanmam. Ama iyi ki var be duyuru (yazar burada ılır). Cidden ilk koştuğum yer oluyor bir sorum olduğunda.

Eksi mi duyuru mu kapansin diye sorsalar eksiyi feda ederim. O derece.

Ha eksi'nin zirve duzenlenen ilk donemleri bir baskaydi ama bitti artik.

Hatta eskiden online yazarlar diye bolum vardi, kim online'sa gorur selam verirdik. Yaslandik heaaa.

Duyuruda da bir donem sacma bi moderasyon hakimdi. O donem pek girmiyordum. son 1 2 senedir ya gozume carpmiyor ya da onlar da duruldu artik.

On yildan fazla olmus. Nick degistirmedim hic.

Douche seni de hatırladım. Bisikletçi lazpelle miydi? Himmet dayı, fraise, fakyoras, Cocodancer, baldır, kibritsuyu, bufekur hepinizi hatırladım. Hatırladığım hatırlamadigim herkese selam olsun. Burada olduğunuzu bilmek güzel :)

Compu siteyi kurduğundan beri buradayım ben, sözlüğü bıraktım da burayı bırakamadım.

Ben de eski sayılırım (en az 10 yıldır buradayım), önceleri sözlük hesabımla giriyordum sonra bu hesabı saçma sorularım için aldım ana hesap bu oldu.

Angelus buralarda olsa çoktan silerdi +1 Beyefendiyi her nasılsa kızdırdığım için ilk hesabım uçtu v2 ile devam ediyorum.

Her gün girdiğim bir site duyuru ama modların bir ara yaptığı kıyım sonrası pek çok kişi ya bıraktı ya eski hevesi kalmadı bence.

Düşündüğümden fazla kişi hala buralardaymış ama selamlar herkese!

şimdi baktım ilk cevabım 2011. sessiz sakin kendi halinde takılanlardanım.

ben de buradayım.

kaç yılından beri buradayım hatırlamıyorum gerçi.
yaşımla hesaplayınca 13 senem var.

merak edenlere not:
himmet başka nickle aramızda değil arkadaşlar, tamamen bıraktı.

2012'den beri buradayım(başka nickler ile) ama zerre zevki kalmadı buraların.

ben de 2007'den beri neredeyse buralardayım.

eskiden dambil vardi bayadir yok ozledim adami. compadrito'suz bir duyuru dusunemezdim. oluyormus demek ki.

der meister olarak buradayım.

ekşi'yle küsüştüğüm için hesabımı kapattım. göz önünde olmayı sevmiyorum, bu benim için kaçınılmaz bir durum sanırım fazla sivri olduğumdan dolayı. yoksa kimse beni tanımasa, bilmese daha iyi hissederdim sanırım.

duyuru'nun kesinlikle eski havası yok ama yine de sevdiğim, önem verdiğim bir platform. "taş attın da kolun mu yoruldu" hesabı, iki satır yazıp geçiyoruz işte. kaldı ki duyuru ahalisi beni pek sevmezdi, o yüzden özlendiğimi de düşünmüyorum ama buradayım yine de şimdilik djfdjf

yıllardır yoktum ama yavaştan dönüyorum gibi. şimdilik hayalet kullanıcıyım. zamanla cevap vermeye de başlarım :) sözlük hesabımla arada soru soruyorum.

Bisiklet.

isme özel kitap var. internetten arayıp bulursunuz. vaktiniz varsa onu tavsiye ederim.

eğer samimiyet varsa, prenses elbisesi her zaman iş görür.

kutu oyunu tavsiye ederim. dobble, Qbitz, equilibrio vs gibi

Kızlar şu dönem elsa mı nedir bi kraliçe figürüne bayılıyor. Beyaz saçlı buz kraliçesi sanırsam. Onun ıvır zıvırlarına bayılırlar eminim.

kaplumbağa

Bazı insanlarda var o.

Baş edemeyeceği, kabullenemeyeceği bir sorunla karşılaşmaktan korkuyorlar.

Bir tanıdığımız covid sonrası her ihtimale karşı deyip tomografi çektirdi, safra kesesinde taş varmış aldılar. Başka bir tanıdığımıza alakasız bir sebepten yapılan tetkikte böbreğinde ur buldular.
Sizin anne-babanız gibi bir tanıdığımız da bu örnekleri yaşayıp görünce check-up yaptırmaya gitti :)

Çevrede örnek görmek işe yarıyor :)

hasta olan insanları anlatıp korkut bence.

babam lafını etmezdi. çünkü erken teşhis sayesinde kanserden kurtuldu. belli bi yaştan sonra 6 ay düzenli kontrol şart. kalp akciğer beyin şakaya gelmez.

Benim annem de bu kadar ararsan hastalık bulursun kafasında ama çevresinde erken teşhisle kurtulanlar var. Anneannemle dedem ise geç teşhis olup sorun yaşayanlardan. Bu yüzden nefret etse de sürekli doktora gidip kontrollerini senelik yaptırıyor. Doktorları ailemde bu hastalıklar var tüm testleri yapın diye darlıyor. Çevrenizdeki kişilerden örnekler verin bence. Ya da direkt emrivaki yapıp size check up paketi satın aldım haydi gidiyoruz diyin.

randevularını alın, ellerinden tutup götürün. olmuyorsa, fazla kendinizi yıpratmayın.

doktora gitmek istemeyen insanı götüremezsiniz. sizi yorar. ben tecrübelerimle bunu öğrendim.
öte yandan da şu var, insan kendisinin en iyi doktorudur derler. anormal bir durum hissederlerse belki gidiyorlardır. kontrol mantısı ters geliyor bazılarına. benim bir tanıdığımda da şöyle bir şey var; sürekli Mamografi yaptıran birkaç tanıdığımız vardı, onlarda kanser çıktı. o tetkiklerin-ışınların hastalığı tetiklediğini düşünüyor ve gitmiyor. başta kızıyordum, ama sonra dedim ki belki de o haklıdır. teknoloji gibi tıp da sürekli değişiyor, belki Mamografi yasaklanacak ya da başka türlü tetkikler yapılıp eskisine kızılacak.

onları anlamaya çalışıp, zorlamayın. arada hatırlatmanız gerekiyor tabi, özellikle kronik rahatsızlık dediğiniz için, siz de haklısınız. ama onları tamamen haksız görür ve onların penceresinden hiç bakmazsanız bıkar ve onlara kızmaya başlarsınız. bu işe yaramaz.

sağlıklı ömürler diliyorum ikisine de.

Babam da bu şekilde. Sanırım hastahane veya sağlık ya da ölüm kaygısı hastahanelere karşı 50 yaş üstü grubu uzak tutabiliyor. Veya tam tersi her hafta aynı kaygıyla doktora giden teyzeler amcalar da var. Ters tepkiler olabiliyor. Şimdi araştırdım da yabancı sağlık siteleri 50 yaş üzerine, yılda bir öneriyor. -bence bizim için fazla 'idealist' ve pazarlamaya dönük bir aralık-

Fakat kronik hastalığı olan biri için bence o branşın hocası kaç ayda, kaç yılda bir gel diyorsa öyle gitmek daha makul. Bu arada eğer aktif bir şikayetleri yoksa kış aylarında siz de bence çok ısrar etmeyin. Zira hastahaneler grip vb oldukça kalabalık.
Hiçbirşey yokken hasta olup da dönmesinler.

Aynı bu şekilde doktora gitmeyi şiddetle reddeden, çocuk olmadığı için kucağa alınıp götürülemeyen ama kronik hastalıkları olan bir yakınımızı geçen hafta kaybettik. Kötüleşti, hastaneye gitmeyi kabul etti, acildeki müdahale işe yaramadı, yoğun bakıma alındı, öldü. Bunları hepsi 2,5 gün sürdü.

Anksiyetenizi artırmak istemem ama check-up paketi aldım, hadi gidiyoruz demek iyi bir seçenek. Ama grip mevsimi geçince yapın, o konuda @psmstc haklı.

Evden çalışan insanlar İzmir, Muğla gibi yerlere gidiyor. Siz tam tersi İstanbul'un en kalabalık yerine gitmeyi düşünüyorsunuz.

15 bin liraya kış olduğu için belki denize sıfır bir ev bile bulabilirsiniz İzmir, Antalya gibi yerlerde. Hatta 15 bin liradan daha düşük bile olabilir.

100 bin liranın anlamı olmaz olur mu. İnsanlar 100 bin liraya iş kuruyor.

@dissendium, evet arada şehir dışından çalışma imkanım da oluyor ama 3-4 günü geçince özlüyorum istanbul'u, antremanlarım, ailem ve arkadaş çevrem burada olduğu için başka bir şehir düşünmüyorum, genel olarak memnunum açıkçası istanbul'da yaşamaktan.

o güzel semtin avantajlarını kullanacak, arada sahile yürüyerek inecek, kadıköye kaçacak biriyseniz ki öyle görünüyor, bence o para verilir. 55 binde 15 bin çok büyük bir para değil. hayatınızı yaşayın derim.

daha önce bahsettiğiniz gibi içinde spor salonu, yüzme havuzu, marketi eczanesi olan rezidans gibi dizayn edilmiş bir sitede 3 sene yaşadım. yaklaşık 2 yıldır da kadıköyde taşınmayı istediğiniz semt gibi bir yerde apartman dairesinde yaşıyorum. aradaki fark benim için inanılmaz.

sitedeyken şöyle bir yürüyeyim gezeyim dolaşayım olmuyordu, ya araç ya da toplu taşıma kullanmak zorundaydım. evim geniş olmasına rağmen kendimi akvaryumda balık gibi hissediyordum.

şimdi ise kulaklıklarımı takıp kadıköye ya da moda'ya yürüyorum. caddeye gidiyorum kahve keyfi yapıyorum, büyük büyük parklar var sıcak havalarda sandalyemi kitabımı alıp gidiyorum. kadıköy dışına da pek çıkmadığım için hayatımda araç ya da toplu taşıma kalmadı. gece bardan çıksam bile eve yürüyerek gitmem 15-20 dakika sürüyor. komşularımı hala çok iyi tanımıyorum ama karşılaştığımızda gülümseyerek hal hatır soruyoruz filan. aradaki farkı önemsemeden , eğer ödeyecek gücüm varsa ben evi değiştirirdim.

Roket adam +1

Biz de İstanbul'un diğer ucu olan Beylikdüzü'nde yaşıyoruz 7 yıldır, şu an yurtdışına taşınıyoruz ama tasinmasak Istanbul'da merkeze yakın bir yere gececektik çünkü zaten haftada bir iki zaten gidiyorduk. Son zamanlarda çoğu etkinliği sırf yol yüzünden ertelemeye başlayınca bu böyle olmayacak demistik. Anladığım kadarıyla siz de bizim gibisiniz. Yaşam tarzınıza uygun bir yerde, kiranın sizi çok etkilemeyeceği su durumda bence taşınmak gayet mantıklı. Ev alma seçeneği yoksa özellikle de. Bir kere geliyoruz şu hayata, imkanlar dahilinde istediğiniz gibi yaşayın bence de.

Aynı ülke degil ama şu an Fransa'da ısıtma hariç 770 Euro veriyorum. Apartmanda hiç sıkıntım yok. Içi 2017 yapımı vs.

Ama köpek sahiplendik ve köpeğin hayatina uygun değil. Dedik ev bakalım.

Şimdi kira olarak 1100 civarına yani ayda 400 euroya yakın ek masraf ile eve gececegiz. Dediğiniz mantığı aynen diyorum ama insanin kafa rahatlığı da bir noktada paranin önüne geçmeli. Parayi bunun için kazaniyoruz.

55 bin içinde 15 bin ideal. Kesinlikle geçin.

maddi durumun el veriyorsa, nerede yaşadığın çok önemli.

7 ay önce 3500tl kira öderken 18bin tl kiraya caddebostana taşındım. bir saniye bile pişman olmadım. göztepe, caddebostan vb. bölgeler çok güzel yerler. buralara verdiğin her fazla para hayat kaliteni artırır. asla düşünme bile. 55bin tl maaş gayet iyi.

yılda 100bin tl biriktirsen ne farkeder, motorsiklet bile alamazsın.
hiç düşünme hiç.

Aradaki on bin tlyi kiraya vermek sizin yaşam kalitenizi düşürmeyecekse olabilir. Ama yarın bir gün evden çalışma dönemi biterse mantıksız gelebilir size .

@hypathia - fraise, tam olarak özlemini çektiğim şeylerden bahsetmişsiniz, bazen akşam 10'dan sonra trafiği atlatıp arabayla sevdiğim 1-2 parka gidip koşu - yürüyüş yapıyorum ve 30 km'lik dönüş yolunda napıyorum ben diye kendime kızıyorum.
alkol sonrası toplu taşıma da geç saatte büyük eziyet oluyor, bundan da muzdaribim.

@elorelia, şirket kalıcı olarak uzaktan çalışmaya geçti, ona güvenerek ev bakmaya başladım ben de, şehir ve ülke dışından da çalışanlar var, yoksa düşünmezdim dediğiniz gibi.

Hocam hayatı neden yaşadığımız ve neden para kazandığımız konusuna bir değinmek lazım.

EN kıymetli şey zamanımız. Onu da güzel geçirmek istiyorsak ve maddi olarak müsaitse bence direkt taşınmanız en doğrusu. Biraz pahalı olabilir ama hayata kaç kere geliyorsunuz? Veya daha yakın maltepe veya başka semtlere de bakabilirsiniz pek anadolu yakasını bilmiyoruz fazla.

Hatta yapabilirseniz, Ocak ayında 0.79'a ev kredisi çıkacak. güzel bir sıfır eve girin, kira civarı veya kiradan biraz daha fazlaya kendi evinize geçmiş olursunuz.

15k asiri iyi fiyat bulursan sanslisin.
mutlaka tasin. kadikoye gidemezsen bostanci falan da olur ama o siteden uzaklasip halka karisman iyi gelir

bence cevabı zaten vermişsiniz. ekstradan ödeyeceğiniz 100kyı ödemeseniz hayatınızda büyük bir değişiklik olmayacak. kaldı ki kadıköy tarafında yaşamak, sosyal hayata dahil olmak, semtte spontane takılmak 100kdan daha önemli. @logisticsmanager güzel demiş, kafa rahatlığı da bir noktada paranin önüne geçmeli.

Bence üstünde düşünmek bile anlamsız, hiç düşünmeyin ve kiralayın (bu arada 15 bin çok iyi imiş kira için, kiralar inanılmaz arttı), ödenebildiği, sıkıntıya sokmadığı sürece parayı kiraya vermek bence karşılığında elde edeceğiniz olanaklar için değer, kimisi boşa atılmış para gibi görüyor kira giderini, atıyorum o paraya ev taksidine girerim diyerek, uzak yerlerde yaşamaya razı oluyor ve bakınca uzun vadede parasal olarak daha avantajlı ama zaman da geçiyor bir yandan ve sürmek istemediğiniz bir yaşama makhum oluyorsunuz. Şu an bizim de başımızda kentsel dönüşüm belası var ve bulunduğum çevrede ev bakıyorum, kiralar uçmuş durumda ama yine de Çekmeköy'de, Kurtköy'de Bahçeşehir'de yaşayayım da bu kadar parayı kiraya gömmeyeyim diye düşünemiyorum, ruhum ölürmüş gibi geliyor öyle bir yerde yaşarsam.

oturdugun yerde devam edip pesinat olacak kadar para biriktirmeli ve ev almalisin.

oturduğunuz muhit soğuk bir site ise, bence hayatın tadı kalmıyor. merkezî bir yerde oturuyorum ve çok işime yarıyor. istediğimde dışarı çıkabilecek, kıyafet-market alışverişi yapabilecek olmak önemli. çünkü neden kalitesiz yaşayalım?

Ama, bunun dışında, eskiden beri ev alma fikrine karşı olan biri olarak, birikmişi eve peşinat sayanların kısa zamanda kâra geçtiğini görüyorum. ev değiştirmenin bir sıkıntısı bence yeni bir ev sahibi, o ev sahibinin gıcık-paragöz olma ihtimali gibi şeyler. sorunuz bu değildi, ama belirtmek istedim. ev almayı düşünün. hele ki küçük bir ev, daha kolay alınabilir. 10 sene sonrasını da düşünmek lazım.

ama ev almayacak da olsanız, yaşadığınız yerin hareketli, insanların kaliteli olması çok güzel bir şey. cesaretinizi toplayın, derim. kolay gelsin şimdiden.

bence aşırı mantıksız. ürünü kullanamadan garantisi dolar. düğünden max 6-8 ay önce falan alınmalı. çoğu yerde sonradan teslim olarak alabilirsiniz. yeriniz varsa oraya da koyabilirsiniz.

döviz çok hızlı yükselirken düğün tarihi belli olan kişiler beyaz eşyayı alıp bayinin deposunda bekletiyordu. mobilyayı almak risk olur ama erken alan hiç duymadım eve sığar sığmaz riskli biraz.

Biz evlenirken bazı şeyleri alıp koymuştuk. Büyük mobilyaları da 6 ay öncesinden konuşup anlaşmıştık. Mobilyacıya beğendiğimiz mobilya için kaç m2 yer gerektiğini sormuş, evi de ona göre bakmıştık. Tam tuttu diyebilirim.

Beyaz eşyaları da alabildiğimizi alıp evde boş odalara koymuştuk. Tabi büyük beyaz eşyalarda mecburen bekledik. 1-2 ay depoda bekletmiştik sadece.

Çeyiz derken ne anladığımıza göre değişir bence.

Ortada bir şey yokken hanımların "evlenince kendi evimde kullanacağım" fikriyle önden aldıkları şeyler diyorsak mobilya ve beyaz eşya pek alınmaz. Genelde küçük mutfak eşyaları ve yemek takımları, nevresimler tarzı şeyler oluyor bunun içinde. Beyaz eşya alan varsa da ben etrafımda görmedim.

Her şey artık netleşmiş ve ev kurmaya gelinmişse o zaman birkaç ay önceden alınmaya başlanıyor tabii. Ama ona çeyiz mi denir bilemedim.

seneler öncesinden de alıyorlar. şöyle oluyor, satıcı ile anlaşıyorsunuz, depoda bir fazla tutuyor o eşyayı. dört yıl sonra istediğinizde veriyor size ve garantisi de o zaman başlıyor. bu ne kadar resmîdir bilemedim, ama böyle yaptıklarını duydum hep.

Garanti işine bir açıklama da ben getireyim, beyaz eşyayı alıp kutusunu açmadan uzun süre evinizde saklayabilirsiniz.

Kullanacağınız zaman servisi çağırır faturayı beyan edersiniz, servis kutuyu kendisi açar ve garantisini o an başlatır.

1-2 düsmeyle zaten kolay kolay kirilmaz. Asil problem, olusan cizik ve ezikler. O yüzden kilif olmadan kullanmayi hayal bile edemiyorum :D

Kap daha ergonomik hale getirdiği için kullanıyorum ben. Hem köşeli hem kaygan. Bok gibi yapmışlar tasarımı.

önceki telefonum iPhone du ve hiç kılıf/ekran koruyucu kullanmadım. bir defa telefon elimdeydi ve ben tam da o elimin üstüne çok kötü düştüm, ekran kırıldı, yaptırdım. onun dışında, aradan 7 yıl geçince baktım, minnak çizikler... 7 yıl kılıf ve cam koruyucu ile kapkaçın bir telefon kullanmaktansa, o minnak hasarlar göze alınabilir yani. çantama falan da hep öyle attım, hiç korumasız kullandım. 13 haydi haydi dayanır. ufak çizikler oluyor ekranda anahtarlara falan denk gelirse. ilk etapta sadece ekran koruyucusu ile kullanın derim. ama önemli bir nokta şu, telefonu gören sanki ölmek üzereymişsiniz gibi bağırıyor, sizi ikaz ediyor, nasıl kılıf kullanmazsın diye. onları sakinleştirmek biraz sıkıcı.

ben 12 kullanıyorum, sadece jelatin var. eğer düşürdüm bir sıkıntı olmadı ANCAK kamerası çok çizildiği için kamera kalitesi eskisi gibi değil. 13 pro lensleri daha büyük olduğu için riskli olabilir

Valla hocam olay simdiki isyerinde memnun olmadigin seylere de bagli. Sanirim tek etken para meselesi degil. Eger sikintilarin gundeme getirdiginde cozulebilecek seylerse hazir su an elin gucluyken onlari gundeme getirip cozulmesini sagla.

Yok cozulmesi zor olan seylerse ve bu durum da seni bogacak sekilde devam edecekse o zaman ayrilman daha mantikli olur. Risk de gececegin firmaya, firmadaki kisilere, sektore vs gore elbette var ancak kendini iyi hissetmen de onemli. Guncel sorunlarini bisekil cozmeden direkt fazla parayi kabul edip devam etmen bence pek iyi olmaz.

Tebdili mekanda ferahlk var. 10 yıllık tecrübenizle yeni işe de alışırsınız.

tek problem para ise patronun teklifini değerlendirmek mantıklı. benzer bir senaryoda ben mevcut işyerimde kaldım ve gayet mutluyum. aynı paraya iş değiştirmek çok mantıklı değil. ama kendini sağlama almak açısından mutlaka zammı vs hemen netleştir. öyle bakarızla kalması.

patron tamamen manipulatif. okurken tiksindim, musterinin yorumlari ustune falan. 10 yıllık tecrübenizle yeni işe de alışırsınız +1.


ben olsam degistirirdim. su anki patron "yapariz bir seyler" demis gordugum kadariyla, ortada somut bir iyilestirme yok sanirim. her turlu ikisi de ayni paraya gelecekse ben yeni is diyorum.

Mevcut sorunlarla ne kadardir bogusuyorsunuz, uzun suredir mi? Degistirme cabaniz oldu mu, olduysa nasil karsilandi? Uzun suredir devam eden, boyle kurumsallasmaya calisirken tokezleyip duran bi patron sirketi sorunlariysa hot potato'nun dedigi gibi, patronun tavri manipulatif bir tavir. 2 kat maas da yeni yilda zam vermeyecekleri icin o kaybinizi kompanse etme cabasi gibi. Alaniniz nedir bilmiyorum ama yeni sirkette ornegin ic kontrolde is surekliligi vs icin sistem kuracaksaniz cok sorun yasarsiniz ama sirkete sertifika aldirdiktan sonra hem buyuk basari kazanmis olursunuz hem de bir daha istemezseniz kimse sizi oradan kaldiramaz.

Patrona bu işten bahsetmeseydin aynı paraya çalışacaktın. :) Madem maaşın iki katını verebilecekmiş, neden sen demeden vermemiş. Ben olsam yeni işe geçerim. Şirket de tecrübesizse sorun yaşamazsınız, beraber ilerlersiniz. Şirket tecrübeli olsaydı ve siz tecrübesiz olsaydınız sorun olabilirdi.

zaten yazmışlar, ama kaçın, gidin oradan. çünkü şimdiki patronunuz durduk yerde size fazla para vererek zarara uğramış. kabul edip kaldığınızda kısa zaman içinde bu zorluğun bedelini fitil fitil olmasa da sizden sorar.

özel sektörde daima iş değiştirmenin iyi olduğu kanaatindeyim. 4 yıldan sonra iş değiştirmek iyidir. sizin on olmuş.

bunun dışında, müşterilerin söyledikleri tamamen çöp. eski işyerimde akşam yemek yiyelim diye batımın etini yiyen, mıçmıç konuşan herkes ben gidince yerime gelen kişiyle samimi oldu.hiçbiriyle şu an görüşmüyoruz. müşterilerin sözü, patronun hüznü sizi zerre kadar etkilemesin.

artı, neden yeni işi yapamayasınız? onların verdiği imkanlar fazla iyi değildir, siz şu anki işyerinizde az paraya çalışıyorsunuzdur. tebdili mekan iyidir, iş değiştirmek güzeldir. ayrılmak insana zor gelir, ama ayrıldıktan birkaç hafta sonra o ferahlığı hissedersin. bir kere geliyorsun dünyaya...

her ne karar alırsanız, hakkınızda hayırlısı olsun.

zamanında verseymiş şimdiki patronunuz da o görüşmeye gitmeseymişsiniz. ben olsam sadece bu nedenle bile o işyerinde devam etmezdim. kim kime ne ittirebilirse kafası nedir ya, hakkın neyse verselermiş zamanında.
yeni iş teklifini de şöyle düşün; adamlar için de sana teklif vermek bir risk. onlar da kendilerini düşünmüş ve ona göre teklif vermişlerdir. yapamayacağını düşünseler teklifi sana vermezlerdi zaten. comfort zone'dan çıkmak büyük cesaret işi, seni de anlıyorum 10 yıldır o işi yapmak, beraber çalıştığın iş arkadaşlarını müşterilerini tanıyor olmak insanı çok iyi hissettiriyor. ama insan zorluklarla büyüyor gelişiyor.
işsiz de kalmazsın merak etme. 10 yıllık iş tecrüben, networkün var artık. bir şekilde çok zorda kalırsan zaten cv'ni güncellere networkünden faydalanırsın. onu da o zmn düşünürsün ayrıca.

Erkekler daha güçlü diye ve o algı var diye. Hem biyolojik olarak, hem ataerkil toplumlardan gelen bir düşünce yapısı.

Onun disinda beyindeki norolojik farkliliklar ve hormonal farkliliklar da etki edebiliyor.

Gormus gecirmis, zor durumlarda kalmis kadinlar daha korkusuz olur. Ve dovus sporlari, tehlikeli islerle veya sporlarla ugrasan kadinlar da daha korkusuz olur. Kulturel, yoresel farklililar da olabilir.

erkekler daha güçlü oldugu için ailesini, kabilesini koruma görevi hep erkeklerdeydi.
bu yüzden erkekler daha korkulu şeyler yaşadılar. savaştılar, kavga ettiler vs.
bu durumlarda korkmayacak şekilde evrimleştiler.
çocukluktan beri erkekler dövüş ile öyle veya böyle ilgilidir.
kadınlar ise daha çok sosyal becerilerde evrimleştiler.

sunla ilgisi olabilir: www.youtube.com

Valla videonun birazini izledigimde erkeklerin de urperdigini gordum. Hic urpermiyorlar diye bisey yok, korkanlar da var. Sadece kadinlara gore tepkilerini daha kontrollu veriyorlar. Bu da yetisilen cevre ve toplumsal roller ile alakali gibi.

Bunun disinda bir de dalgin olan kisiler ya da direkt etkilesime giren kisiler daha cok tepki vermis ki bu da dogal. Erkekler orada genelde ya daha ilgisiz ya da olayi zaten bisekilde farketmisler gibi. Saydiklarim disindakiler de tepki vermis zaten.

Ataerkil toplumdaki sorumluluk ve ozgurluk kavramiyla da alakali oldugunu dusunuyorum biraz

çünkü kadın ve erkek farklı. eşit olmak başka şey, aynı olmak başka.
bazı şeyler feminendir, bazıları erkeksi. türkçe dışındaki çoğu dilde nesneler bile kadın-erkek olarak ayrılır. üzümün kavundan daha az kokması gibi bir şey bu sorduğunuz.

evet, günümüzde bir aynılaştırma eğilimi var. koreli bebeksi yüzlü erkek şarkıcılardan tutun da, cinsiyet eğilimine karşı çıkan aktivistlere kadar çok başka görüşler var. ama cinsler birbirinden farklıdır. kainatın düzeni bu. evet, senelerce vücut çalışınca kadınlar da kas yapıyor, evet, kas kuvveti az olan erkekler de var, ama genel eğilime bakarsanız, erkek daha güçlüdür. kadın daha narin yapılıdır. günümüzde neyin nasıl algılandığı çok da umurumuzda olmayarak bakarsak, tamamen yapıdan kaynaklanıyor bu. ses tonundan reflekslere kadar ciddi farklılıklar söz konusu.

bunun dışında 'toplum bize dayatıyor' denilen, ama milyon yıldır var olan bazı roller de var: fare görünür, kadın korkar, erkek gidip o fareyi mekandan uzaklaştırır. çok çok büyük hayatı tehlike anlarında başka tepkiler gösterebilirler, ya da çok korkan erkekler de var, ama genel eğilimde göre 'normal' olan budur.

zaten modernlik dediğiniz de kadının farklılığını işine gelince vurgular. bir odaya girilecekse kadına yer verirler mesela, buna centilmenlik deniyor. ama ilkel olanla aynı kökten geliyor bu davranış. kadına öncelik. acıma. yine kadının narin yapısına dönüyor iş.

bloomandfresh. Ama son zamanlarda değil, uzun süredir var onlar. pahalı, ama iyiler.

Tazecicek?

Tazecicek.

kesinlikle tazeçiçek. görselin dışında bir ürün gittiğini görmedim. totalde 20 kere falan çiçek alıp göndermişimdir.

Vakti gelmiş

O durumdaysa zaten ne kadar erken gidiş o kadar iyi.

anneannen zaten hayatında aktif, seni değiştirecek/dönüştürecek bir yere sahip değildir.
bir de şu var, ölüm yaşadıkça tanınır. ben de küçükken ailemin yanında bir cenaze evine gittiğimde ya da ölüm haberi aldığımda net tepki veremezdim. hatta insan bazı yaşlarda "çok yaşamayıp ölmek en iyisi" diyor. 20 yaşında bir gence sorsan 65 yaşında ne yaparsın diye, ölmeyi tercih ettiğini söyleyebilir. bunlar hep yaşamamakla alakalı. mesela ilk ayrılığında, sevgilin gidince ölürsün sanıyorsun. intihar edenler var. ama 45 yaşındaki biri sevgilisinden ayrılınca intihar etmez genellikle. çünkü o duyguyu tanır, geçeceğini bilir. bunun bir benzeri ölüm denilen şey.

ben ne zaman ölüm karşısında karakteristik bir duruş yakaladım? tanıdıklarım önce. gittiler, gelmediler. gittikleri zaman bana boşluk bıraktılar. çok samimi olmadıklarımın ölümü ile fazla üzülmemeyi, tanıdıklarımın ölümüyle eksilmeyi kabullendim. önceden bir vefat haberi duyduğumda, arkadaşımın akrabası ölmüş olsun örneğin, arayamazdım. ne diyeceğimi bilemem diye. şimdi koşarak yanına gidiyorum. çünkü benim de akrabalarım öldü ve o gün yanımda olanların bana ne hissettirdiğini biliyorum.

benzer şey, gençlerin acılarında da kendini gösteriyor. liseye giden bir tanıdığım, arkadaşının arkadaşı kanser olmuş diye onu teselli ediyordu. teselli ettiği kişi, kanserli olan kişinin arkadaşı yani. dünyanın en klişe laflarını kullandı. Twitter'dan toplama laflar. kınamıyorum, çünkü o acıyı hissetmiyor. "bi susar mısınız, kız ağlıyor burda!!" hassasiyeti gibi bu. ama bir yakını kanser olsaydı, ne demesi gerektiğini, ya da susması gerektiğini bilirdi. bilecek, öğrenecek. hayat böyle.

bence gençsiniz ve biriktiriyorsunuz. bir şirket kurup onunla vergi rekortmeni olmayı bilmiyorsunuzdur mesela, çünkü yaşınız ve deneyiminiz tutmuyordur. ölüm de bunun gibi. aslında bu yüzden, gelenekler önemli. senelerce yaşanmış, biriktirilip yeni nesillere aktarılmış şeyler onlar. kötü gelenekler de duyuyorum bazen, ama mesela bizim geleceğimizde hasta ve ölü evine yemek götürülür. uzun yoldan gelen de, ev sahibi de onlardan yer. bulaşıklar da götürülür geri. bunlara karşı da sert görüşleriniz ya da yorumsuz bir duruşunuz olabilir. neyse, uzattım, ama demek istediğim, yaşla kazanılır bazı şeyler. çok normal. siz duygusuz değilsiniz. 95 yaşındaki birinin yaşamasını isteyecek kadar 'yaşlıların gözünde hayatın kıymeti'ni bilmiyorsunuzdur henüz.

çok gönül bağınız olmayabilir. ben 2 ay arayla babaannemi ve dedemi kaybettim. babaannemde pek bir hissim olmadı, o zaman ben de şaşırmıştım, yaşlı diye herhalde demiştim. dedemi kaybedince anladım ki yaşla hiç ilgisi yokmuş. şu an yazarken bile gözüm doluyor. aramızdaki bağ çok çok farklıydı, babam gibiydi. babamı kaybetmiş gibi oldum. 100 yaşında da olsa aynı şekilde üzülürdüm, çok sevince hep erken geliyor.

80'i gecen birisi bence gorevi basariyla tamamlamistir. O yuzden ben de yakinim olsa dahi pek uzulemiyorum.

Ama gecenlerde 60li yaslarda akrabam olmayan sadece tanisikligim olan, cok sevdigim birisi covidden gitti, 40 yasinda adamim oturdum agladim 5 dakika. Hala arada aklima geliyor huzunleniyorum.

Bi kaç sene önce anneannemin annesi öldü, 100 küsür yaşındaydı (net bilmiyo kimse). Bi de öyle bi hastalığı falan da olmadı, pat diye gitti bi gece.

Taziye evi ilginç bi şekilde baya normal, hatta neredeyse "neşeli" bi ortamdı. Yani bi kızı (o da 80 yaşında) biraz ağladı ama geri kalan herkes muhabbet ediyo, ölen kişiyle ilgili anılarını anlatıyo falan. 20-30 yaşında ölen birinin evindeki o ağırlığın zerresi yoktu yani.

Başta bana da garip geldi ama sonra sanırım herkes bilinçaltında "zaten yaşayacağını yaşadı, hayatı da iyiydi, daha ne olsun" diye düşündüğü için böyle bi ortam oldu. Beklenmedik bir ölüm değil, zor bi ölüm değil, bi pişmanlık, suçluluk, kötü bir anı yok. Zamanı gelince öleceğimizi de biliyoruz. Sonradan düşündükçe normal geldi o ortam.

İnsanlar aynı olaylara farklı tepkiler verir. Endişe, stres, yas, üzüntü süreçleri çok karmaşık.

Siz de denk gelmişsinizdir, yakınlarını kaybeden insanların hepsi ağlayıp sızlamaz. Bazısı sanki hiçbir şey olmamış gibi her işe koşturmaya devam eder ancak dışardan bakan biri ondaki tuhaf gerilimi hisseder. İnsanlar durdurur, onu kenara çekerler. Birçok kişi bu durumu fark etmiştir, kendi aralarında durumun aciliyetini kavrayıp sessizce hemen bir görev paylaşımı yaparlar yapılacak işlerle ilgili.

Demem o ki siz ne kadar üzgün olduğunuza falan kafayı takmayın. Şu anda bu ruh halinizi anlamlandırma çabanız bile zor bir süreçten geçiyor olduğunuzu gösteriyor. Gerçekten umursamayan ya da durumla başedebilen biri "takdiri ilahi" ya da "üzüldüm yani ama onun için böyle daha iyi" gibi şeyler söyleyip geçerdi. Sizin yaşadığınız böyle bir şey değil.

Kendi üstünüze çok gelmeyin. Ne hissettiğinizin de bir önemi yok zaten. Şu anda bir şeyler paylaşmak istediğiniz insanlarla daha yakın olmaya bakın.

Benim anneannem de benzer durumlarda, şu an özel bakimla yasiyor. Annem ve teyzemler sürekli yanında oluyor birinden biri. Bir dönem tüple falan beslendi.

Yani su an durumumuz artık çok acı cekmeden gitsindi. Daha 6 ay önce covid falan oldu yoğun bakıma gitti, hic istemedi gitmeyi. O yüzden bizde de var. Uzuluyoruz ama misal zamaninda dedem 60 yaslarinda vefat etti, daha erkendi. Onunki gibi olmuyor tabi 90 yaşında birine üzülmek.

Valla insan son 20 senesni Parkinson ve Alzheimer ile, 10 senesini yatalak, son senelerini baya bilinçsiz geçiren anneannesi ölünce bırak üzülmesini sevinebiliyor bile.

Arada kusak farki cok olunca insan sevse bile o kadar üzüntü duyamayabiliyor. Normaldir, olur öyle.

anneannem öldüğünde ben de böyle hissettim. herhalde kalanlar için de öyle hissederdim. artık hepsi 85+ ve aslında ben bu yaşta halen ölmemek isteyen kişilere biraz kızgınım. hiç adil değil böyle şeyler. gençliğinin baharında ölenler varken 85 yaşında ölmek istememek bencillik değil de nedir?

ben bile şu yaşımda ölsem, benden 10 yaş genç ölen ve benim kadar şey görmemiş milyonlarca kişi varken kendi ölümüme üzülmeyi biraz bencillik sayardım.

80 yaşına erişen bir insanın ölümüne üzülmem. yeterince yaşamış.

Bu olaydaki işe giriş gibi resmî bir şey değil. Doktorun sekneteri gibi bir çalışan aracılığıyla doktorla irtibat kurduğu için doktor kanıyor. Tecrübe kazanmak gibi bir talebe de haddi aşar bir olur veriyor doktor. Orası eğitim-araştırma hast olmadığından orada resmî bîr eğitim düzeni yok. Doktor iyi niyet ve saflığıyla olur demiş anlaşılan.

kız resmi olarak hekimlik yapmamış. ankarada ihtisası kazandım, göreve başlayana kadar burada sizinle takılarak gözlem yapıp tecrübe edineyim demiş. tıp işi göre göre yapa yapa öğrenilen bir nevi usta çırak ilişkisi olduğundan yeni mezunlarda hatta öğrencilerde yaygın bu olay. tabi bu işi belirli sınırlar dahilinde kendi fakültende ya da irtibatın olan seni tanıyan kişilerin yanında yapabilirsin, kafana göre değil. artık bu kızda nasıl bir özgüven ve iletişim becerisi varsa herkesi kafalayıp ameliyatlara girmiş, dikişler atmış hatta ifadesi doğruysa kaşesi bile varmış ki olaydaki en saçma kısım bence burası. açığa çıkması gereken yer birden fazla uzman hekimin hiç eğitim almamış birinin gerçekten doktor olup olmadığını o kadar sürede nasıl anlayamamış olduğu.

Evrak işini benim de aklım almıyor her seyin dijital kaydı oldugu gunumuzde bunun kaydı kuydu dijital ortamdan teyit edilmiyor mu sorusu geliyor aklima da bir diger mevzu da bu kadar insana doktorum diye yutturabilmesi ve caktirmamasi buyuk beceri ona takildim ben. Valla bravo:)

Birkaç güne ne olduğu tam olarak ortaya çıkar. Bu kızın arkadaşı da kendisini beyin cerrahı olarak tanıtmış. Her durumda garip ama çevresindeki doktorların bu kızın tıp eğitimi almadığını anlayamamaları. Tıbbi terimleri bilmiyordur. Hiç mi konu açılmadı acaba derslerden, ders kitaplarından. Kız gece nöbetlerine de kalmış.

Haberlerde kızın üniversite kimlik kartı gibi bir sürü sahte evrakları var.

m.sabah.com.tr

kesin bilgi veriyorum: kızın resmî bir görevi yok. çevresine kendisini tıp okuyor/sonrasında da bitirmiş olarak tanıtıyor. ben de zamanında tıpta okuyan hiçbir arkadaşımı bizzat okulun içinde görmemiştim sonuçta, iyi yalan söyleyebilen biri bunu yapabilir.

bunun dışında, hastaneye gidip, kendisini medeni cesaret göstererek bir intörne tanıtmış, samimiyeti ilerletip, doktorlarla da tanışmış. kimse durduk yere "tıp bitirdim ben" diye dolaşmaz. prezantabl bir görüntüsü var sonuçta. bağcılar bebesi gibi dolaşsa şüphelenilirdi. ben de doktor olsam "demek buralarda takılmak istiyorsun, diplomanı göster" demezdim. bunu şöyle düşünün: bir ortamda tanıştığınız kişi size "mühendislik bitirdim, iş bakıyorum" diyor. aynı meslektenseniz tavsiye verir, yol gösterirsiniz, "çıkar diplomanı" demezsiniz.

ameliyata kızın girmiş olması normal değil, ama yeni mezunlara yapılan bir ayrıcalık. iş gösterme gibi düşün. fotoğraftaki dikiş pozu ise biraz uyduruk, fotoğraf için yapılmış. yaptığı kötü bir şey, ama kalp nakli de yapmıyor sonuçta. asistanlara bırakılan son dikiş kısmında bi göstermelik yardım etmiş gibi duruyor. elbette bunu onaylamıyorum, ama şu net: kız resmî bir iş yapmıyor, ameliyat da yapmamış. millete yeni mezun gibi davranmış, kadına yönelik pozitif ayrımcılığı ve iyi niyeti kullanmış. tabi iyi niyet salakça bir seviyede ve denetim sıkıntısı da olmuş.

bir ek, ben de özel bazı işyerlerinde, sigortasız çalışmıştım zamanında. doktor değilim, ama diplomamı istememişlerdi. fakat bu kız e-devlete girip oynama yapmadığı sürece zaten resmî bir başvuru ya da çalışma yapamaz devlette ya da özelde. mülakattaki diyaloglarda, en olmadı sigorta işlemleri sırasında belli olur.

@lovemyself'nin söylediklerine katılmıyorum.

Ben bir kişinin meslektaşım olup olmadığını ikinci muhabbette çözerim. Mesleği kenardan köşeden öğrenmiş olması hiç farketmez. İsterse çocukluğundan itibaren meslektaşlarımın yanında büyüsün.

Anlamamak için saf olmak lazım diye düşünüyorum.

ama ben @Mirket'in söylediklerine katılıyorum :)
doktorların yaptığı saflık ayrı bir konu. sadece resmî olarak çalışmadan orada bulunmanın yolu olduğunu söyledim çünkü. doktorların bu kadınla birebir muhatap olduklarını pek düşünmüyorum, intörnler de koşuşturmaca halindeler, bilgialışverişi olmamış olabilir aralarında. bu arada evde epey tıp kitabı bulunmuş. altyapı çalışmaları uzun sürmüş. bunun yanında, yeni mezun olan kişi doktorların değil, intörnlerin yanında da pek konuşamaz zaten, gördüğüm en sıkı kast sistemi hastanelerdeydi :)

çerkezköy devlet ikinci basamak bir hastane olduğu için intörn veya asistan doktor bulunmaz. cerrahi bölümde yalnızca uzmanlar görev alır. üniversite hastanesi olsa hevesli bir öğrenci denilerek göz ardı edilmiş denilebilirdi fakat kız öğrenciyim bile dememiş direkt mezunum demiş. liseden geçen sene mezun olmuş 21 yaşında birinin doktor olup olmadığını anlamak için doktor olmaya bile gerek yok aslında. sağlık sektöründe bilgisi olan aklıselim (hatta yaşını da düşünürsek matematik bilen) herhangi biri de anlayabilir. tustan aldığını iddia ettiği puan da neredeyse rekor. tüm bunlara rağmen aylarca kimsenin bir şeyden şüphe duymamış olması çok ilginç. medyada bize aktarıldığı kadarıyla biliyoruz olayı, hastane çalışanlarının ifadelerini de görmek gerek.

bence kız aile baskısı yedim diyor ama tıp eğitimi yalanına başlayınca çevresinden edindiği algıdan müthiş keyif aldı. sonra işi çok hızlandırdı. biraz da ezikliğin verdiği hal ile doktorluk oyununu bir ego tatminine dönüştürdü.

hastanede de herkes iyi iletişim vs kuruyordur diye bahsetmiş ama bence mutlaka kur yapmakta iyi olan, oradaki ilgili kişilerle gönül ilişkisi kurmuş birisiydi de. bu kadar sorgulanmamasının başka açıklaması olamaz.

Sayginlik ve otorite sahibi olmak. Guclu olmak. Basarili olmak. Beni mutlu eden seyler.

hedefler ve planlar güzel şeyler ama "hayat amacı" mefhumunu her zaman saçma bulmuşumdur. benim hayatımın bir amacı yok. kalbinin sadece tek bir yanlış hareketiyle 10 saniye içinde yok olabilecek veya sokakta yürürken durduk yere gtüne sustalıyı yiyebilecek bir canlıyım. o kadar önemli olduğumu düşünmüyorum. kafam rahat, mutlu, insanlara zarar vermeden yaşamak benim için yeterli eğer amaç sayılacaksa.

I like to have a good time
Any of my friends will tell you
So if you confront me with stupidity
I'm doubly angry at you

demiş şair.

Budur, bu olmalıdır.

Hayatın amacının kesinlikle başarı olduğunu fark ettim. ne yaparsanız yapın, başarıyla yaparsanız saygı görüyorsunuz. küçükken en uzağa tükürmeyi başarmaktan, iyi bir masa tasarlayan marangoz olmaya kadar, her başarınız insanların gözünde sizi yüceltiyor. dostluklarınız daha kalıcı oluyor. herhangi biri olmamak, benim şu hayatta en önemsediğim şey. o yüzden başarılı insanların önünü kesmeye çalışanlar kötülerdir. o kişi hayattaki amacını gerçekleştiremesin isterler.

mutlu bir birliktelik de bence kişiyi tamamlıyor. bahsettiğimiz saygınlık, bu açıdan da önemli. yoksa her yer berkecan dolu, her yer instagramda öpücük pozu veren kız dolu..

Ya herro ya merro.
Benim de siradanliga, rutine, dumduz hayata tahammulum azaliyor artik.

dolar milyoneri olup geri kalan hayatimi dopdolu bir sekilde yasayacagim, hedef bu. Paranin getirdigi guc ve sayginlik paha bicilemez.

Amaç ya da hedef ulaşılabilir, ulaşıldığında yenisi olmadığında da hayalkırıklığı yaratabilir şeyler. O yüzden hayatı bir veya birkaç amaç / hedefe bağlamamayı öğrendim ben. Aslolan "anlam". Eğer kişi hayatının anlamını bulabilirse (ki tek değil, birkaç tane de olabilir) her ne yaparsa yapsın o anlamı gerçekleştirebilir. Bence...

Kendini gerçekçi şekilde tanımak, tanıdığın kişiyi sevmek, sevecegin eylemleri keşfetmek, sonuçtan değil süreçten keyif almayı öğrenmek.

Bkz. Şimdiki Zaman

Bu konuda coğrafya bir faktör bence. Dolayısıyla bulunduğumuz coğrafyada amaç HUZUR olmalı. Eğer yeterli huzuru yakalayabilirsen sonrasında onun etrafına istersen ekstra heyecan, istersen ekstra huzur sosu serpebilirsin, şekillendirebilirsin. Ama huzur temeli olmadan başka amaçlara yönelirsen hep biraz eksik kalırsın, yıpranırsın. Atıyorum bir Norveç'te doğsan huzur default olarak gelir zaten, orada gidip en riskli spor ne kardeşim? yamaç paraşütü mü? tamam getir bana oradan eğitimi, yamaç paraşütçüsü olucam diye gezinebilirsin, birisi de ne yapıyor bu demez. Ama burada adama gülerler.

www.hizliresim.com

www.eksiduyuru.com

mutlu olmak, sevdiklerimi mutlu etmek. öldükten sonra beni hatırlasınlar gibi bir derdim yok. mutlu mesut yaşayayım, insanlar beni gördüklerinde içten gülümsesinler, mutlu olsunlar, bol para kazanayım ve bunu güzel harcayayım, tatiller yapayım, en son da datça'ya küllerimi savursunlar. snorkelle dalan uzun sarışın bir elf güzelinin kulağından içeriye girsin bir parça külüm. iskelede tek ayak üzerinde sekerek çıkarmaya çalışsın, avucuna düşeyim, beni üzerine silsin.

@sekerler diyarinda bir ruya, arkadaş homelander herhalde.
başarı diyen herkes bana özgüvensiz ve övgüye aç gibi geliyor.

ben yaşanan zorlukların ardından gelen ferahlık ve mutluluk hissini seviyorum beni ruhen diri tutuyor.

masallardaki gibi sevdiğimle upuzun bir ömürle sağlıkla mutlu olmak..

sakinlik ve huzur.

haz. yani dopamin. her şey buna çıkar.

Yaşlılıkta dönüp baktığımda yaşadığım hayattan tatmin olayım, mutlu olayım. "Ulan bunca yılı bomboş, teneke gibi yaşamışım" demeyeyim. Bu kimi için title, kimi için gezmek, eğlenmek olabilir; bende birkaçı birden. Yani dengeli olsun hayatım; işkolik de olmayayım, gezicem diye kendimi de paralamayayım. Little little right into the middle hesabı.

Giderken "e tamam olduğu hali güzel. Yaşadık, bitti." diyebileyim.

hayatın amacı mutlu olmaktır. herkesi bambaşka şeyler mutlu eder. dolayısı ile herkesin cevabı farklıdır.

kişiye göre değişir. kimine göre mal sahibi olmak, kimine göre otorite sahibi olmak, kimine göre ünlü olmak vb. herkes mutlu olmak der. ancak çok sağlam bir para, mutlu bir aile ve her şeyi yapabilecek gücün bile olsa amacına ulaşmamış sayabilirsin kendini.
@onemoremile +1 coğrafya kaderdir bu da önemli bir etken.
benim için saygınlık, otorite, başarı falan amaç değil.

insan oldugumu unutturmayacak kadar az stresle yasamak.

kendini gerçekleştirme becerisi. mal, mülk, parasal olaraktan ziyade insanlık olarak.

Bilmiyorum. Henüz "amacım şu" dediğim bir şey yok.
30 yaşındayım, bu saatten sonra bulabilirmiyim bilemiyorum. Zor gibi.

2017 senesinde 35 yaşıma geldiğimde(89 doğumluyum) yaptığım tek aktivitenin kitap okumak olmayacak demiştim. O günden bugüne kadar yemesi, içmesi, yurt içi/dışı gezmesi gerçekleşti.

Şimdi ise 40 yaşıma geldiğimde pişman olmayacağım bir hayata sahip olmak istiyorum.

Hayatin amaci yok.

Hayatimin da bir amaci yok. Olmasini da istemiyorum. Yarin icin bir amacim var, bu gün icin koydugum bir hedef de var ama öyle tüm hayatimi anlamlandiracak yüce bir amacin pesinden kosmuyorum. Kosmayi da sacma buluyorum.

1) yok.
2) yok.

Amacım yok. Olması gerektiğine inanmıyorum.

Allah'a kulluk etmek

Erken teşhis hayat kurtarır ama bakarsın o da yanlış teşhistir? Tek doktorla yetinmeyen ve çok doktora göründüğü için kâra geçen çok insan var, üzülmesin.

Ayrıca D vitamini, güneş, toprak, ağaç, temiz hava ve bol bol oksijen, 23.00'te uyumuş olacak şekilde şahane bir gece uykusu, şekerli ve paketli gıdalardan kaçınmak, stres esnasında güven duygusuna sarılmayı öğrenmek, hayatta yeni anlamlar ve tadlar bulmak elbette her türlü ilaçtan çok daha kuvvetli etki edecektir. Korkmasın!!! O bize lazım. Güçlü olsun sıradağlar gibi dursun bakalım. Biz onunlayız. <3 <- kalp.

cilt kanseri olan çok yakın bir akrabam oldu. ileri evredeymiş üstelik. radyoterapi aldı. bu süreçte birkaç kişi tesadüfen duydu, mecburen söylediler. başka kimseye söylemedi, çünkü insanların üzgün sesle arayıp "ayyy çok geçmiş olsun, duyduk, üzüldük" demesini istemedi. çok da iyi etmiş. ben de karşılaştığımda hiç bu konudan bahsetmedim. çok rahat geçirdi. yaraları oldu, acısı da olmuştur, ama çoğu zaman hasta olduğunu unuttum, uzağımdayken aklıma geliyor.

ailesinden bana bu haberi gizlice veren kişi "en kolay atlatılan kanser türüymüş" demişti. cildin daha ağır yaralanması gibiymiş ve geçecekmiş, demişti. çok geç fark etmelerine ve hastalık ilerlemiş olmasına rağmen söyledi bunu. en son görüştüğümüzde turp gibiydi, yine aynı kişiye sordum, şükür atlattık demişti.

size moral olsun diye yazmadım, gerçekleri söyledim. ama umarım moral de olur. geçmiş olsun. sevgiler.

doktorlar 1 sene boyunca kanser oldugunu anlayamadigi icin bizde de cilt kanseri ileri seviye yakalanma durumu oldu, kanser buyumustu ancak mucize sekilde lokal kaldi,,bu sayede sikintisiz atlattik...interneti okuyunca buyuklugunden dolayi cok umutsuzluga dusmustuk ancak oyle olmadi cok sukur

Okuduğum kadarıyla iyileşme oranı en yüksek kanser türlerinden birisi. Geçmiş olsun.

Aşağıdaki video'da anlatılan konular benim çok ilgimi çekmişti.
Kahramanlık, savaş hikayeleri ve döneminin diğer güç odakları ile mücadeleri değerlendirilebilir.

www.youtube.com

ilk çocuk müslüman olması hep etkileyicidir. bu olayın peygamber üzerindeki etkisi de önemli. onu ilerde damadı yapıyor çünkü peygamber. zamanında verdiği destek sonrası, kızını emanet edebilecek kadar çok güven duyuyor ona. ikisinin arasında hep bir ahdi vefa ilişkisi var.

eğer süre fazlaysa, cemel olayı diye bilinen, Hz Ayşe ile aralarındaki tartışmaya ve savaşa da oradan bakardım. peygamber varken en sevdiği eşi ve en güvendiği kişi, onun yokluğunda ilişkilerini yürütemiyorlar.

ben olsam bu aşağıdaki hikaye üzerinden giderim.


Ey Resulullah!
Neden herkesten çok Ali' yi seversin?

... Efendimiz s.a.v.:

Neden çok sevdiğimi anlatayım mı?

-Anlat derler.Efendimiz s.a.v.sorar:
... -Sizlere sormak isterim; birisi size kötülük yapsa ne yaparsınız?
-İyilik yaparız efendim derler...
-Yine kötülük yaparsa?
-Yine iyilik yaparız.
-Soruyu tekrar eder;
Yine kötülüğüne devam ederse? Cevap verirler:
-Düşünürüz Ya Resulallah derler.
Peygamber:
-Çağırın Ali'yi diye buyurur. Hz. Ali gelir, Peygamber Hz. Ali' ye sorar;
-Ya Ali! birisi sana kötülük yaparsa sen ne yaparsın?
Cevap verir;
İyilik yaparım, der. 7 kez tekrar eder. Hz. Ali 7 kez "iyilik yaparım" der. Son defa sorunca da o iyilikler şahı şu mükemmel cevabı verir;
-Ya Resulullah! Kötülük yapan kötülüğünden usanmıyorsa, ben iyilik yapmaktan niye usanayım ki...! der.

Efendimiz s.a.v. soru soranlara döner ve "neden çok sevdiğimi anladınız mı" buyurur.

Ben (bir Alevi kökenli olarak) İslam adına yaptığı katliamları anlatırdım. mesela:

(bkz: beni kurayza katliamı)

Bale daha az ama opera severim. Hatta cok sevdigim bir g. verdi eserini 4 kez falan izledim. Evet kolay degil izlemesi ama seviyorum keyfini ben.

Bale için ben de bir şey diyemiyorum. Sadece bazen ne kadar estetik diyebiliyorum o kadar.

Opera bale ile kıyaslandığında bana çok çok daha yakın. İyi bir izleyici olmasam da arada izlerim.

izlemesi kolay değil bence de. düzenli denebilecek kadar klasik müzik konserlerine gidiyoruz, arada birkaç operaya da gittik, çok keyif alamadım ama sanırım alışılabilecek ve tad alınabilecek bir şey. baleye sanırım bir kez gitmiştim, o daha zor gibi geliyor.

operaya gidişinizde kafanızın rahat olmasına bakın. sıkıntılı-telefona bakmak istediğiniz zamanlar zevk alamazsınız. konuyu az-çok anladıktan sonra üst yazıları okumayı bırakın. orkestranın canlı çalması, oyuncuların canlı performansları, seslerini zorladıkları yerler ilginizi çekebilir. koltuklarda oturmanın keyfini çıkarmak önemli. istanbul'da iseniz Süreyya operasından başka yerde izlemeyin zaten, atmosfer muhteşem. oyunu takip ederken arada mekanı inceleyin. önemli olan olay değil, olay çok basit ilerler zaten. kaçıracağınız bir konu olmaz. bale ikinci adım, müzik ve beden gösterisinin uyumu ön planda. beden kullanımı mühim.

ama yine de hoşlanmayanlar var. en güzel oyunu, en iyi sahnede ve en konforlu koltukta izlerken bunalan tanıdıklarım oldu. bu durumda şöyle yapmanızı öneririm "Ben opera sevmiyom yaa" diye bahsetmeyin ortamlarda. gizlemeyin, ama bu durumla da övünmeyin. "ben havuç sevmiyorum yaaa, bnce kötü" demek kadar saçma çünkü. operaya giden ve buna bayılan birinin sırf bu yüzden entelektüel olduğunu düşünmesi kadar saçma.

sevmiyorsanız boşverin. kimi tavla sever, kimi kayıt oyunu. bunlardan hiçbirinin diğerine üstünlüğü yok. onun gibi bir şey.

operaciyim ama turkiyede no

İlk operaya gittiğimde Türkçe bir eserdi (4. Murat) yabancılamıştım, hem de komik gelmişti biraz. Sonra gittiğim klasik eserlerden seçme yabancı performanslar vs dinledim. Daha esere, performansa odaklama fırsatım oldu gerçekten keyif aldım.
Bale ile tanışmam bir fındıkkıran temsiliye olmuştu. Muhteşem etkileyici bir deneyimdi, sonra da başka daha modern vs performanslar izledim müthiş zerafetli bir şey. İkisi için de söyleyeceğim İnsan vücudunun sınırlarına dair bir gösteri bence yapana çok saygı duyuyorum. Çok sık olmasa da hayatımda olmasını isteyeceğim türler.

Baleye bayılıyorum. Tam nedenini ve nesinden zevk aldığımı anlatamam bile ama mesela Romeo ve Juliet balesi bana net şekilde filmlerden veya tiyatrosundan daha yoğun duygular yaşatabiliyor, tamamen kaybolup gidiyorum izlerken. Tabi hiçbir baleyi hikayesini bilmeden izlemedim. Konuyu ve karakterleri baştan bilmiyor olsam nasıl olurdu düşünemiyorum.Ayrıca her türlü performansın iyisi ve kötüsü oluyor. Müzik ve dansçıların hatta dekor ve salonun kaliteli olması çok büyük fark yaratıyor. Benzer şekilde modern dans da genel beğeniye hitap etmiyor. Ben sevmeme rağmen her performans aynı şekilde hislerine dokunup alıp götürmüyor... @lovemyself ' e katılıyorum: Opera, bale, modern dans, klasik müzik ya da modern sanat sevip sevmemek övünecek ya da utanacak bir şey değil. Bunlar o kadar genel şeyler ki ilgiliniz varsa illa ki her birinde hoşunuza gidecek bir esere/performansa da denk gelebilirsiniz, sevmediklerinize de. Çok sıkıldığım için yarısında çıktığım/bitiremediğim filmler de oluyor öte yandan izleyip vay be nasıl bir zihin böyle şahane bir şeyler üretebiliyor deyip hayranlık duyduğum da. Ama kategorik olarak bazı filmlere katlanamıyorum film sevemiyorum demek garip olurdu...

Bence yap, için rahatlar. Onlar da ya cevap vermezler ya da teşekkür ederler. İki durumda da sen kazançlı çıkarsın.

hos bi sey degil ama gelmis gecmis. sirket sana gonderilen bi ekstra urunle batmazdi zaten. ama haksiz kazanc elde ettin. birinin bi sekilde hakkini gasp etmek gibi aslinda. buysa sana bunu 7 sene sonra yazdiran ben olsam muhtac birine karsiligi kadar bi para verirdim.

üstünden yedi yıl geçmiş. sana beleş gelen kulaklığı sennheiser fark etmemiştir bile. yaptığının yanlış olduğunun farkındasın, pişman olmuşsun. yaptığından zarar gören kimse yok. o sipariş iptal edilmesine rağmen geri dönmediği için birisi azar işitmiş veya işinden olmuşsa bile şimdi sorsan hatırlamaz muhtemelen.

bence hiçbir şey yapmana gerek yok. anlamsız olur. karmaya, ilahi adalete vs. inanıyorsan o günün 50 lirasına denk gelecek şekilde bir yerlere yardım yap. ne bileyim bir öğrenci evinin faturasını öde, küçük kuzenin/kardeşin vs. varsa onlara hediye al... illaki içini rahatlatacaksa bence parayı bu şekilde harca.

yani aradan yedi yıl geçmişken sennheiser'e "ben sizden kulaklık çaldım parasını vermek istiyorum" demek bana acayip komik geldi, mesajı gören yetkili olsam bayağı güler ve hediye olarak "sıkıntı yok kankito" notuyla sana yeni bir kulaklık gönderirdim yani kusura bakma :(

Ben bunu sık sık yapıyorum ya. Zamanında torrent'ten bi sürü oyun indirip oynamıştım, şimdi o oyunları denk geldikçe steam'den satın alıyorum oynamayacak olsam da.

Mail at, şirket muhtemelen kabul etmez, sen de bi tane alıp başkasına falan hediye edebilirsin.

Yıllar önce bir bilgisayar almıştım da bir hafta arayla iki bilgisayar gelmişti. İkinci bilgisayarı kargo parasını cebimden ödeyerek geri göndermiştim. O geldi aklıma.

Bir de bir protein tozu almıştım. İki tane gelmişti.

Vicdanen rahatsızsan o bedelde bir garibanı sevindir. Olsun bitsin. Protein tozu olayında ben öyle yapmıştım.

Demiştim ki, Bir emekçi hata yapmıştır. Bildirsem şimdi onun gırtlağına çökerler.

mail at

ben öderdim.

geçen ay oldu felan deseydin bedelini öde derdim ama olan olmuş artık. 2015 yılında it gibi aşık olduğum kişinin ismini cismini unuttum ben.

bir tanecikten marka zarar görmez diyenler olmuş da satış departmanında çalışan personel belki o hafta/ay hesap vermek durumunda kaldı, kendi ödedi? bilemeyiz!

arkadaşlar, böyle bireysel anlamda yav koskoca X markası diyip geçmeyin, neticede bu ürün ve hizmetleri bize ulaştıranlar evine ekmek götüren it gibi çalıştırılan insanlar. onları düşünün asıl.

Ben fayda zarar ilişkisine bakıyorum, firma senin vereceğin 300-500 liraya muhtaç değil, şimdi bissürü yazışma falan filan çok gereksiz, seninkine çok benzer bir durum yaşadım ve parayı öğrencilere askıda yemek uygulaması yapan bir lokantaya bağışladım.