Ne kadar çalıştırmak yeterlidir bilmiyorum ama bisiklet çalıştırıyor tabii.
Bunun yanında evde elinize ağırlık alarak squat, sumo squat, walking lunges gibi hareketler de yapabilirsiniz.

yürümekle bisiklet sürmek aynı şey değil. kendinize açık havada yürümek için güzel bir güzergah bulabilseniz süper olur.

Egzersiz geçmişi yoksa 2 ay çok bir fayda sağlamayabilir ama ağırlıkla squat, lunges iyi olur.

Bunun yanında cardio için beginner hiit egzersizlerine bakılabilir youtube'dan.

şartlara uyuyorsanız yararlanılabilir ama galiba kosge eğitimi almanız gerekiyor o teşvikler için. Eğitim ücretsiz. Bir de iş yerinin faaliyete geçtiği yıl da önemli sanıyorum kosgeb sitesinden bakın mutlaka.

yalnız ben şuna dikkat ederdim. sürekli şirketini başkasının üstünde göstermeye çalışan adamdan korkarım.

Ortağı ayrıldıysa ayrıldı niye başkasının üstüne devretmeye çalışıyor? anladığım eskiden de kendi üstüne değilmiş.

Şirkette oluşabilecek her sorundan mesulsunuz öyle bir durumda. Üstelik sizin üstünüze olan şirketi patronunuz ne kadar denetlemenize izin verecek? Mesela muhasebe defterlerine istediğinizde bakabilecek misiniz? Baksanız bile bir usulsüzlüğü anlayabilecke misiniz?

Yarın öbür gün maliye geldiğinde, "ya şirket aslında benim değil sadece kağıt üstünde öyle" dediğinizde kimse sizi dinlemez.

Tanıdığınız biridir o yüzden sözüm meclisten dışarı diyeyim ama, iş hayatında böyle çok hikaye duyulmuştur. Genelde bunu isteyenlerin çoğu usulsüz iş kovalıyor, bir sorun olduğunda hemen sıvışmak için de şirketi başkasının üstüne gösteriyor. Vergi kaçırmak, naylon fatura, kaçak işçi, kaçakcılık vs...

En iyi ihtimalle geçmişten kalma büyük borcu vardır, şirket elden gitmesin diye bunu istiyordur. Ki o bile sıkıntı.

Her şeyi geçtim, dükkana 1 çalışan alır. Adamın sigortasını ödemez, adama bir şey olur dükkan sahibi olduğunuz için siz uğraşırsınız.

Geçmişte şirket adına yüklü çekler yazmıştır birilerine, karşılığı çıkmaz yine siz uğraşırsınız.

boşuna demiyor eskiler, ticaret başka dostluk başka.
Ticarette özellikle türkiye gibi ülkelerde böyle şeyler çok çok riskli.

Aranızdaki hukuku, yakınlığı bilemem ama böyle bir teklife çok güvenmezdim açıkcası.

değil patronun, baban gelse bile üstüne şirket açılmasına izin verme.

ben bu konuda hayatımın kazığını yedim ve 4 sene boyunca bu borcu ödeyeceğim.

basvurdugun pozisyon icin deneyimin varsa linkedin'de onu on plana cikar, aciklama, anahtar kelimeler ekle. eger basvurdugun pozisyonla alakali tecruben yoksa headhunterlarin dikkatini cekemezsin. kendin sirketlerin acik pozisyonlarina basvur. zaten her halukarda kendin de basvur acik pozisyonlara.

aciklama, anahtar kelimeler, hashtagler falan hepsini yaptım.
yine de noo :(

sen istediğinde onlara ulaşamıyorsun ama onlar ihtiyacı olduğunda bir şekilde seni bulup yazıyor :) verebilecek bir önerim yok sadece bu konuda tecrübelerim bu yönde.

hangi ulkeye bakiyorsunuz ve alaniniz nedir

Meslek ve istenen ülke çok önemli burada.
Ve tabii şans faktörü.

Eski iş arkadaşım facebook sayfalarına mesaj atarak alman bir şirketle görüşme ayarladı 5 yıldır orada. Adamların öyle eleman ilanı falan da yoktu zaten 20 kişilik butik bir firma.

Keywordleri iyi düzenle linkedinde. Yurtdışından freelance iş teklifi geldi 2 kere o sayede bana.

Bu iş biraz da şansa bakıyor tabii

Çok düşük bi ihtimal, sürekli kontrol etmen lazım. Bu pahalılıkta iptal eden erteleyen olmuyordur diye tahmin ediyorum

oluyor ya. en azından ben ankara-istanbul için sürekli o şekilde aldım bilet.

olabiliyor denk geldi bana birkac defa.

olabiliyor bazen sayfayı sürekli yenilersen rastgelebilirsin.

Sık sık yht ile seyahat ederim, tren hep paket, hep yer yok. Ama seyahat edemediğim hiç olmadı. Sürekli girin bakın, mutlaka biri iptal ediyor ya da açığa alıyor. Kesinlikle bulursunuz.

Bazen trene yoğunluk sebebiyle ek vagon konuyor ve yer açılmış oluyor.
Düzenli takibe almak lazım.

Bu sabah baktigimda 3 koltuk acilmisti, hemen kaptim. Tesekkurler

Valla haber kanallari iktidarin yaptigi hicbir seyi elestiremedigi icin dogal olarak sunacak dogru duzgun haberleri olmuyor. Hal boyle olunca da sacma sapan haberlerle yayini doldurmak islerine daha cok gelir. O haberlere de iste ya sosyal medyadan ulasiyorlardir ya oralarda calisan birinin cevresinden duyuluyordur falan filan.

Yani bence adamlar para odemiyordur cikmak icin, o programlar direkt o tur seylerin uzerine atliyordur.

WhatsApp ihbar hatları var oraya gelen haberler olduklarını düşünüyorum

Tanıdıklar veya ödeme usulü

birkaç yöntem var.
-Zaten birçok kanalın önemli lokasyonlarda muhabirleri olur.
Havaalanı, şehir meydanları, hastaneler, adliyeler, belediyeler, kamu kurumları vb. İlginç bir durum olunca habere yetiştirirler hemen.

-Kanalların ihbar hatları var. İnsanlar yazıyor ilginç bir şey olunca. Zaten bizim milletimiz bayılıyor tv'ye çıksın. Kendileri söylüyorlar bazen.

-Bir de böyle doktor, diyetisyen, yaşam koçu, avukat, fitness eğitmeni, iletişim uzmanı gibi meslek kolları için bir reklam mecrası haberler. Onlara özel tarifeleri olabiliyor. Bana da bir defa bir iş için gelmişti yerel bir kanaldan. Gelin uzmanlığınızla ilgili bir haber içeriği hazırlayalım sizin de tanıtımınız olur diye. Çıkacağım haberde "şu hizmeti alırken işletmeler nelere dikkat etmeli" diye 3-5 dakika konuşacağım onlara da içerik olacak.

kafa tv "Zafer Algöz anlatıyor" oynatma listesi. Ailecek derken anne ve babanızla beraberseniz (anne/baba rolü sizde değilse) özellikle onların da izlemekten zevk duyacağı yeşilçam anekdotlarına yer veriyor.

Noluyo ya özellikle yemek videoları.

Rotasız seyyaha alternatif olarak yolcuların dikkatine.


Boş boş karavanları seyretmeyi seviyorsanız (biz seviyoruz ahaha) Düş Yola.


Eski dizilere alternatif Elveda Rumeli.

Bizimkiker Armağan Çağlayan'ın kısa programları var, onları da beğeniyorlar.

Çağdaş özsarı

Sporla ilgili iseniz Socrates Dergi, Bilyoner.

36 yaşında pratisyen 41 yaşında falan da uzman olabilirsin. sen düşün.

18-20 yaşındaki gençlerle aynı sınıfta olacaksın. her şeyi geçtim neden tıp?
-düşük maaş
-yüksek çalışma saatleri 36 saatlik nöbetler
-hastalarla, şiddetle baş etmek

hiçbir cazibesi yok.

- başlanır da kazanabilir misin?
- benim gibi insanlar için kamu hizmeti oldukça mutluluk vericidir. doktorluk da böyle. ancak ciddi anlamda yorucu bir süreç. 6 yıl + uzmanlık derken mezun olduğunda 40'a merdiven dayamış olursun. o süreçte geçim sıkıntısı vs. gibi dertlerin olmayacak mı?
- elbette 30 yaşında insan hayattan ne istediğini 17'den daha iyi bilebiliyor. 1 sene manyak gibi öss çalışmaya var mısın?

bu sorulara cevabın "lanet olsun, evet, istiyorum!" ise en yakın dersaneye başvur derim.

@prole kazanırım hocam.Altyapım oldukça iyidir.

Tip okunur da 30'dan sonra beyin cerrahi olmaya calismak gereksiz.
Ben olsam discilik falan kasarim..

Doktor olmak sizi mutlu edecek mi? Yıllarca okumak, emeğinize oranla düşük maaş almak, değer görmemek... Bunlara rağmen tıp cazip geliyorsa okuyun. Bir de tabii işin maddi boyutu var. Doktor olasıya kadar nasıl geçineceksiniz? Maddi manevi hazırsanız başlayın.

30dan sonra isi gücü olanlar okuyor, tanıyorum. Seviyorsan olur bence. Pişman olursan işine geri dönme şansın varsa olur yani

hocam meslegini sevmedigini soylemissin. meslegin nedir? niye sevmiyorsun? niye tıp okumak istiyorsun? para icin mi veya itibar vb seyler icin mi? keske bunlari belirtseydin. daha saglikli cevaplar gelirdi belki.

gerçekten okumak isterseniz nobel ödülü bile alabilirsiniz:)
en.wikipedia.org (fizyoloji değil)


fen bilgisi öğretmeniyken ege tıp fakültesini
bitiren bir doktorun hikayesi vardı.
şimdi bulamadım, gören olursa eklesin lütfen.

Gerçekten ideallerinizde varsa, eğitim dönemini finanse edecek gücünüz de varsa neden olmasın.

30 yaş artık çok geç değil.
30s are the new 20s diyor batılılar.

Bizde var o algı. 30'a geldim, artık durulayım evleneyim, emekliliğimi bekleyeyim.

Eskiden insanlar 18-19 yaşında hayata atılıyordu bizim annelerimiz babalarımız döneminde. Haliyle 30lu yaşlarda birçok şeyi oturtmuş olman bekleniyordu hayatında.

Şimdi bir genç 25'inden önce hayata başlayamıyor.
Okuması, iş bulması, işi bulduktan sonra kendine yetecek kadar kazanması 25-26 yaşını buluyor.

bir de insan ömrü, egzersiz teknikleri, doğru beslenme ve tıbbi destekle insanlar daha uzun süre genç kalabiliyor. Yaşam kalitesini koruyor. Eskiden 50 yaş birçok hastalığın belirdiği, eklemlerin işlevsizleştiği, göbekli amcalara teyzelere dönüşülen bir yaştı. Düşün mustafa sandal 50 yaşında, jennifer lopez 52 yaşında. Ne kadar genç ve aktifler. Onlar ünlü diyebilirsin. Ama bir de 70'lerde bak 50 yaşındaki ünlüler ne haldeydi. Sadece estetik müdahaleler değil, düzenli spor, beslenme alışkanlıkları da etkili bunda.

O yüzden 30'dan sonra hayat yok diye düşünmemek lazım bence.

Burada en önemli kriter bu işe ne kadar gönül verebilirsiniz? Çünkü ideallerinizde yoksa o motivasyonu sağlayamazsanız soğursunuz.

Bir de ağır bir eğitim, haliyle eş zamanlı bir işte çalışmanız zor olabilir. 5-6 yıl düzenli geliriniz olmadan idare edebilir misiniz?

Mesleğin zorluklarını yazmama gerek yok zaten biliyorsunuzdur. Ama her meslek zor. Ben duyan herkesin ne kadar eğlenceli dediği bir iş kolundayım. Ben bile düşündüm acaba tıp mı okusaydım diye.

gerçekten istiyor ve doktorluk mesleğini seviyorsanız yaşın hiçbir önemi yok. Kendinizi sevmediğiniz bir işe mahkum etmeyin, bir süreliğine paranız olmasa da huzurunuz olur. Cesaretiniz için tebrikler

bence okunur.

Bundan 30 yıl sonra geriye baktığında 20 yaşında okumak ile 30 yaşında okumak arasında pek fark görmeyeceksin bence.

Hatta bence şimdiki olgunluğunla çok daha iyi bir öğrenci olabilirsin.

Çok genel bir soru, ne tarz hangi sınıf istiyorsunuz ?

Soruyu bilerek geniş tuttum, hep sıfır bakıyorum belki 2. elde hoşuma giden opsiyonlar çıkabilir diye.

i20 çok çirkin be abi :(

sıfırsa b segmenti olur. ondada seçenek az bin motor alma da.

Güzel düşük km astra bulabilirsin o fiyata.

Clio'nun üst segmenti hem konfor hem özellik olarak daha iyidir.

Ibiza cupra

Efes cross urban aldım, seviom

2018-2019 megane, 2015-2017 tucson, 2019-2021 corolla, 2018-2020 civic>>>sıfır clio

yazdığım arabalardan sedan/suv tipi araç sevdiğimi anlayabilirsiniz. 400 bine araba alsaydım bu modeller ve benzerlerinden şaşmazdım. hatta önümüzdeki sene ekonomimi toparlarsam benim chevy'i satıp bunlardan birine yöneleceğim.

Ben olsam 3-4 yaşında iyi bakılmış c segment bir araç alırdım. muhtemelen de uzak doğululardan birini seçerdim.

Ama ille de sıfır ise almak istediğiniz araç, b sınıfına bakmak lazım ilk.
Clio fena bir tercih değil. 380 bine şu an full donanım alabiliyorsunuz. R.S line da 390 bin.

Diğer bir seçenek hyundai bayon. Suv tarzı bir şey düşünüyorsanız.

Kia rio ve kia stonic de bir alternatif olabilir.

sıfır b segment araçlar arasında aslında gider bir toyota yaris alırdım ama bu durumda fiyat olarak yukarda kalıyor.

Ya da 500'lere çıkabilirse bütçe toyota corolla hatchbag fena bir tercih olmazdı.

Benim elimde 400 bin olsa gider bir tane style donanım i20 alırım 320 bine. 80 bin lirayı da yatırımda değerlendiririm. Ya da 290 civarı olan donaım seçeneğiyle bir clio alırım kalanı değerlendiririm.

Dürüst olmak gerekirse clio ya da türevi b sınıfı araçlarda sport line vs olsa ne olur olmasa ne olur? Yani touch ile icon arasında 80 bin lira var. Multisense sürüş deneyimi olsa ne olur olmasa ne olur araç zaten 1,0 motorlu 90 beygir bir araç. yani konforunu 6'dan 9'a çıkarmıyor. 6,5 oluyor hadi zorlasan 7.

Bir de 390'a aldığınız en üst donanım full gelmiyor. Opsiyon ekletebilmenizi sağlıyor ee opsiyonlar da bütçe. O yüzden ben olsam gider touch versiyon bir clio, ya da muadili bir b sınıfı alır 320 civarında keyfime bakardım.

Civic al gec. 6 sene garanti veriyor tup zaten 8,30.
14 liraya benzin alip binilmez artik.

polo life dsg.

Peugeot 2008 satabilirim.

Ben yardımcı olurum. Zaten normal işim early-stage startup'lara teknik destek sağlamak. İstersen mesaj at, istersen buradan yaz ben de buradan cevaplayayım, başkaları da faydalansın.

Ayrıca şunlara da bakabilirsiniz:

(bkz: startup kuracaklara tavsiyeler/@plutongezegendegilmi)

hocam güzel yazmışsın, ben de bu konularda araştırma yapıyorum

ekipte kod bilen biri olması mantıklı ama bir ekibim yok. Kendim koz yazmayı öğrenmem ise çok uzun sürecek bir süreç. o yüzden teknik kısımda biraz shortcut bulmaya çalışıyorum.

0dan bir fikir ile, hiç kimsenin çözmediği bir sorunu çözmeye çalışacak bir girişim yerine halihazırda işleyen bir sistemin benzerini yapmak istiyorum. Tabii ki bir google olamam ama pastadan pay alabilmek umuduyla, çünkü pasta son birkaç senede epey büyüdü.

online marketplace fikri. diğer büyük aktörlerden daha düşük komisyonla (en azından ilk etapta) rekabet etmeyi düşünüyorum. Sonrası için aklıma olan birkaç feature da var.

MVP olarak çok aşırı para dökmeden Sharetribe ın düşük ücretli seçenekleri makul görünüyor. Ama hiç para kazanamadan aylık masraflar altında boğulma riski de var. Başlıkta yazdıklarıma göre ne tavsiye edersin? clone script daha mı kolay olur, daha mı zor olur?

Sharetribe daha iyi bir seçenek bence burada.

Bu hazır script'ler daha ucuz ama hem kuracak birisi lazım, hem de bir sorun çıkarsa (ki kesin çıkar) müdahale edecek birisi lazım. Bunlar hem masraf, hem de operasyonu kilitleyebilecek şeyler. Ki Sharetribe kadar kaliteli olma ihtimalleri de yok.

E-Ticaret için Getir falan gibi "yeni" bir şey yapmıyorsan kendi sistemini yazmamak lazım, içinden çıkılacak bir iş değil.

Aylık masraf konusunda da, en küçük iş için bile aylık 200-300$'ı gözden çıkarmak lazım maalesef.

Ama illa o da olmasın, ben aylık 50$ üstü harcamak istemiyorum dersen Sharetribe open source'muş. Yani kodu alıp kendi sunucuna kurabiliyorsun. Kurulumun kolay olacağını sanmam, yine birinden profesyonel destek alman lazım ve bence riskli bir şey (sunucu çöktü, nolacak?) ama kod burada açık: github.com

Girişimin içeriği ve ihtiyaçlar önemli burada? Yani bir e-ticaret sitesi mi açacaksınız? Sadece ürün tanıttığınız bir site mi olacak?

Rezervasyon mu alacaksınız? İhtiyaçlar ve çözümleri farklı.

Maalesef ucuz etin yahnisi yavan olur sözünü doğrulayan alanlardan birisi burası.

Ne kadar kaçarsanız kaçın, bir şekilde teknik destek almanız gereken durumlar olacaktır.

Sharetribe fena görünmüyor benzeri çok da sistem var. Ama bu sistemler çok da kısıtlayıcı olabiliyor. Çünkü aslında lego blokları gibi kuruyorsunuz uygulamayı. Ve sistemin size verdiği blokların işlevi kadar esneyebilirsiniz. Farklı bir şey isterseniz orada birinin kolları sıvaması kod yazması gerekiyor. Bu da maliyet, hem sharetribe'a ödeme, hem yazılımcıya ödeme...

2 konuda daha kısıtlayıcılığı var. Mesela bir yazılımcı sistemi size istediğiniz şekilde modifiye edebilir. Ama her şeyi bu sistemin kullandığı yazılım dili ve library ile götürmeniz gerekiyor. Bu da kısıtlayıcı, çünkü belki sizin ihtiyacınızı daha uygun ya da daha ekonomik yöntemlerle de çözebilirsiniz.

Bir diğer kısıtlayıcılık seo, site hızı vb. konular. bu sistemler herkesin kullanabileceği, her ihtiyaca yönelik çözümlerle geliyor. O yüzden kullanmayacağınız kod yığınları, özellikler vs oluyor. Bunlar da sisteme yük. Seo için de zorlayıcı. Haliyle birinin bunları da ayıklaması iyi olur.

Clone uygulamalar var evet. themeforest ya da envato elements üzerinde birçok ihtiyacınızı çözecek uygulamayı bulmak mümkün. Ama şöyle bir şey var. Bu şekilde kuracağınız her sistem, eklentilerin uyumlu çalışması vb için işi bilen birinin kontrolünden geçmeli yine.

shopify da düşünülebilir. İş modelinizi bilmiyorum ama kullananların memnun kaldığı bir uygulama.

Ne olursa olsun bu sistemlerin türkiye'ye uyarlanması gerekecek. En temelde ödeme sistemleri, kredi kartı ödeme yöntemlerinin eklenmesi, bankalarla eşlenmesi vs. E-ticaret olacaksa kargo entegrasyonu falan. bunlar da iyi tasarlanması ve kodlanması gereken konular.

Ben asıl girişimcilik üzerine bir şey söylemek isterim. Maalesef ne kadar ekmek o kadar köfte durumu var. Bu yüzden bütçenizi falan çok iyi kurmanız lazım. Evet gelir elde etmek için biraz bütçeye ihtiyacınız olacak.

Ne iş olursa olsun reklam ve tanıtım için bütçeniz olmalı mesela. Siteyi açtım duyan gelsin diye bir şey olmayacak. Seo da bir yere kadar. Seo tek başına yeterli olsaydı trendyol bu kadar reklama bütçe ayırır mıydı? Türkiye'nin en büyük reklamvereni öyle düşünün.

Bu arada işiniz ne olursa olsun www.shopify.com bir bakın derim. Özellikle business için.

@plutongezegendegilmi

Evet, sharetribe'taki destek olayı güzel. Oradan devam ettiğim takdirde teknik meselelerle ilgili destek sağlayabilirler. Open source alıp kurması ve sürdürmesi de zahmetli olur bence de.

@anten, sharetribe ihtiyacım olanları sağlayabilecek gibi. Tabii ki her özellik yok ve customization gerekli. Orada ya onların ekibinden ya da dışarıdan destek almam gerekecek. Bu customization işi için ne kadar büyük ihtiyacım olacak, onu çözmeye çalışıyorum onların free trial üyeliğiyle.

Bunların iyi yanı da Stripe ve Paypalla entegrasyonu epey kolay. Bu deneme sitesinde Stripe bağladım bile. Zaten şu parayı havuzda tutma özelliği ihtiyacım olan bir şey.

Öte yandan fiziksel operasyonu, kargosu vs olmayacak bir site. O yüzden o tarafları dert etmiyorum. Shopify benim ihtiyaçlarımı karşılayamayacak gibi görünüyor.

Tanıtımın önemine katılıyorum. Çok aşırı paralar dökmeden MVP yi launch edebilirsem bütçeyi ve emeği tanıtıma harcama düşüncesindeyim bir süreliğine. Bir sürü feature eklemeye çalışıp para kazanamadan batmaktansa

İşe gitmezseniz tazminat ödemek zorunda kalırsınız. İhbar süreniz kadar tazminat ödersiniz. İstifa edince de çalıştığınız yıla göre işe devam edeceğiniz bir süre olacak. Ancak iş yeri ile anlaşıp o gün de ilişkinizi kesebilirsiniz. Ne kadar süredir çalışıyorsunuz?

İstifa etmeyin, onlar çıkarsın? Tazminatınızı alın? ya da zorladıklarına dair kanıt bulup dava açın

Girme öyle şeylere.
Disiplin suçu vs. filan işlemeye de kalkma, her şeyi kitabına uygun yap. Onlar çıkarsın.

4 yıldır çalışıyorum.İşsizlik maası almak istiyordum ama bunlar herturlu vermeyecekler mahkeme vs uğraşmak istemiyorum en zararsız nasıl çıkarım onu merak ediyorum.Eğer tazminat ödemek zorunda kalacaksam gidip dilekçemi vereyim bugün

madem bugün ayrılmaya kararlısınız. demek ki çalışmayacaksınız. bana kalırsa 4857 iş kanunu çıktı alıp şöyle bir okuyun. orada kafanıza takılanları tek tek sorun burada. ona göre size en uygun olan kararı alın. kahve makinesi bile alırken 1500 yorumu okuyup, şikayetvar, sözlük, google yorumlarını okurken 4 yılınızı verdiğiniz işinizden ayrılırken içinize en sineni yapın. hatta ileride de işinize yarayacak şeyler çıkacak oradan. mesela istifa ettiniz, 3 yıldan uzun süre çalıştınız için 8 hafta ihbar süreniz var. direkt işten çıkıp yarın gelmiyorum derseniz iş yeri ile de anlaşmazsanız 2 aylık brüt maaş ihbar tazminatı borcunuz olur ortalama. ama istifanızı verdiniz ihbar sürenizi çalışmanızı istediler 8 hafta çalışmak zorundasınız. ama şöyle bir şey var, ihbar sürenizi tamamlarken günde 2 saat iş arama izniniz var. mesela dersiniz ki akşam 18:00yerine 16:00da çıkayım her gün iş arama iznimi kullanmak istiyorum. o şekilde yapabilrisinzi . yada yasal hakkınız olarak istifa dilekçenizde de belirtirseniz iş arama iznimi ihbar süremin sonunda kullanmak istiyorum diye.
bu durumda günlük 2 saatten haftada 5 gün dersek 10 saat yapar. 8 hafta için de ortalama son 8 günü işe gitmeden günlük iş arama izninden saydırabilirsiniz. bunun gibi tüm ayrıntılar 4857'de açık açık herkesin anlayabileceği dilde yazıyor. o yüzden biraz kurcalayın orayı. aklınıza gelmeyecek ayrıntılar orada var. ayrıca 4 yıl kısa süre değil. 6 aydan uzun süredir size baskı yapıldığını belgeleyebilirseniz ya da şahit bulursanız mobbing davası açabilirsiniz.(mobbing için eylemin sistematik'6 ay en kısa' olması gerekiyor.)

Siz normal işinizi olması gerektiği gibi devam ettirin. Bu konularla ilgili de kimseyle konuşmayın ofiste. Kimin ne niyetle hareket ettiği belli olmaz.

eğer kıdem tazminatınız iyiyse yani 3 yıldan fazladır orada çalışıyorsanız tazminatı yakmayın istifa ederek. Bu arada mazeretsiz işe gitmemek, görevi yerine getirmemek tazminatsız çıkarma sebebidir aman diyeyim.

Ha yeni iş buldunuz ve durum çok stresliyse ona göre değerlendirin.

Aslında durum şöyle ben doğum iznimi bitirdim ve beni farklı bölümde bıryerde (rencide etme amaç)yarın iş basısınız dediler.Yıllık izin kullanmak istiyorum yada ücretsiz izin dedim.Kesınlikle izin veremeyiz dediler.Benım tek derdim zararsız bir sekılde bu kurumdan kurtulmak artık ne tazmınat ne başka bırsey bana yasattıkları sıkıntı yetti kurumda belediye sirketi bu arada

bence ayrılma, bırak onlar uğraşsın. kovsunlar işsizlik maaşıda alırsın, sonra açacağın dava ile 8 maaş işe dönüş paranı da alırsın. sakın mobbinglerini yeme, hakkını ara.

İzin kullandırmayacaklarını yazılı olarak mı belirttiler? Haklı sebepleri var mı? Sizin izin kullanmak için çocuğunuz ile ilgilenmek dışında bir sebebiniz var mı? İstediğiniz zaman rapor alabilirsiniz, buna kimse birşey diyemez.

Sadece birinci sorunun yanlış olduğunu biliyorum. İstanbul dan kaç saat sürer değil Ankara dan kaç saat sürer diye sormanız gerekiyor. Tren Ankara dan kalkıyor.

1. Youtube'da video blog tarzı deneyimler olmalı. Biraz kurcalasan bilgi bulursun mutlaka. Ben Konya'dan Tarsus'a normal, hızlı olmayan tren ile gittim, 8 saatten fazla sürmüştü. Kars yolculuğunun da 24 saatten az süreceğini pek sanmıyorum.
2. Bilmiyorum.
3. Trende çok rahat uyunuyor.

1- aksam 10da filan kalkiyordu yanlis hatirlamiyorsam, sonraki gun aksam 6'da variyor. 20 saat nerden baksan.

2-soyle bi entry yazmistim, hala gecerli midir bilmiyorum: seyler.eksisozluk.com

3- acayip konforlu, hic boyle olacagini beklemezdim.

Merhaba, 2019 yılında kardeşimle gitmiştik.

1. Ankara - Kars 26 saat
Kars - Ankara 27 saat sürmüştü.

Ankara'dan akşam 18.00'de hareket etmişti tren. Benim icin yorucu geçmedi çünkü erkenden uyumuştum, uykumda ağır olduğu icin rahatsiz olmadim. Fakat kardeşimin uykusu cok hafif olduğu icin o rahat edemedi, dogru düzgün uyuyamadı.

Istasyonlarda bir kac dakika duruyor, trenden inmenize değmiyor.

2. Kendi sitesinden almistim, yataklı vagona cok rahat bir şekilde bulmuştum. Yanlis hatırlamıyorsam kişi başı 90 lira gibi bir şeydi.

3. Yukarıda yazdığım gibi benim uykum ağır olduğu icin mis gibi uyudum. Ses falan duymadım. Kardeşim anne olduğu icin onun uykusu ekstra derecede hafif, en ufak sese uyanır. Yolculuk boyunca rahat uyuyamadı hatta hiç uyuyamadı diyebiliriz =)


Biz gidiş ve gelişi trenle yaptık. Yorucu oldu, donus yolu cok uzun geldi. Şimdi gidecek olsam tekini ucak tekini tren tercih ederdim.

Şimdi doğu ekspresi degismis, bazi istasyonlarda uzun molalar verip o şehri gezmenizi sağlıyormus bu da fazladan 7 saat gibi bir süre ekliyor. 33 34 saate çıkıyor yolculuk ve fiyatda 1300 lira diye biliyorum.

Soguk pislik yikanamamak kotu yemekler... perişan olduk. Bi dolu da paramiz gitti. Donus yolu kabus gibiydi. Hatirlamak dahi istemiyoruz. Biz de cift olarak gitmistik. Guncel bi Beyaz yakali dolandirma taktigi sadece.

bence de kesinlikle beyaz yakali kerizleme yolu atla ucaga git hocam kars guzeldir. cildir ve ani gormeye deger bence ama trende kepazelik cekmenin hicbir anlami yok bence gereksiz hypelanmis bir sey.

Biz de 2019 yilinda hemen corona oncesi turistik dedikleri - sadece 2 kisilik compartmanlar, pulman yok - trenle karsa 25 saatte falan gitmistik.
Turla gitmemistik ama trendekilerin cogu turcuydu, bi de yilbasi oldugu icin belki bayaa elengirliydi, heryer susluydu falan
Turistik tren bazi illerde bi saat Iki saat duruyor ve o sehirleri de gezebiliyorunuz,

Turistik olan gayet rahatti, yanimizda Icecek ve abur cubur vardi ve mola verilen yerlerde kebap falan yedik, benim icin unutulmaz bi ani oldu, kars da Cok gzl bi sehir

1- Tahmini 25 saat sürüyor yol. Ama tren yolculuğunda her daim gecikme riski vardır. Hatta kabloların zarar görmesi, yolun karla dolması, elektrik kesintisi, arıza vb gibi durumlarla birkaç saat uzama ihtimalini de koymak lazım.

2- Her instagram mekanı gibi doğu ekspresi de aşırı rağbet görüyor. Haliyle biletler önceden bitiyor. Çoğunu da tur şirketleri alıyor diyorlar.

3- Tren yolculuğu güzeldir ama çok konfor beklemeyin. Özellikle 1-1,5 gün süren bir yolculukta. Bakmayın o instagramdaki şeker gibi fotoğraflara. TCDD ile çok yolculuk ettim. Trenler gürültülüdür ama kabinlerin ses yalıtımı fena değil.
Yine de vagon bağlantı noktalarına yaklaştıkça gürültü artar. Özellikle vagon kapıları açıldıkça delirebilirsiniz. Bir de yolculuk adabından bi haber insanlarla yolculuk etmeniz olası. Yan kabinde kalabalık coşkulu bir genç grubu varsa geçmiş olsun. Uykuyu unutun.

Konfordan kastınız ne bilmiyorum. Yani 18 yaşında bir öğrenciye aşırı konforludur. 27 yaşında bir beyaz yakalı için fena değildir. Trenler rahat sayılabilir. Hijyene de dikkat etmeye çalışıyorlar. Ama olduğu kadar:)
Mesela kimse bahsetmiyor ama her vagonda bir başta, bir sonda 2 tuvalet oluyor. Ve kullanım sıklığını bir düşünün. 25 hadi bilemedin 30 saat tuvaletinizi tutabilecekseniz sorun olmaz. Ama tuvalet yüzünden kabusa da dönebilir.

Trende idareten bir restoran vardı bilmiyorum hala mevcut mu yemekli vagonlar. Çok bir şey beklemeyin. Bir de kabin aralarında, restoran önünde çok sigara içiliyor ve kokudan geçilmez noktaya geliyor.

Hak kazanırsınız. O izinlerin ücretini yatırmaları gerekir.

iş yeri o izinleri kullandırtma yolunu da seçebilir. 14 gün erken çıkın diyebilir.

@anten, yıllık izinler ihbar süresinden sayılamaz.

Çok tartışmalı bir başlık bu:D

Öncelikle anfi değil aktarma sisteminin kablosuz olması yeterli.
www.mydukkan.com

şöyle bir şey işinizi görür.

Gitar için müzik tarzınız belirleyici olur. Her markanın ve modelin ses rengi farklılık gösterir.

Washburnler güzeldir giriş seviyesi ve ortalama kullanıcı için.

Çoğu bascı fender jazz bass tercih eder ama elbette aşırı yüksek fiyatı.

Onun yerine fender'in ekonomik markası squier'ın jazz basına bakabilirsiniz.
Sonra manyetikleri ve telleri daha iyisiyle değiştirir ufak modifiye edersiniz.

ama sert müzikler deneyecekseniz, jackson ibanez gibi markalara da bakabilirsiniz.

Türkiye'de çok yaygın değil ama Yamaha'nın da giriş seviyesi modelleri güzeldir. Benim tercihim yamaha olurdu.

İbanez'in klavyesi bir çok gitara göre oldukça ince, bu da ilk öğrenmedi parmakların açılması vs gibi konularda biraz daha kolaylık sağlıyor...

Çılgınca seçenek var, ne tarz müzik yapacağınız çok önemli.


Bi genel olarak çoğu işi yaptırtacak öneri de benden gelsin. Yamaha Rbx, Trbx serisi 4/5 telli bir gitar.

Roland Cube (en az 20 watt) bas amfisi.

Kablosuzu boşverin 2005'ten beri sahnedeyim bir defa ihtiyacım olmadı. İlk etapta bütçenizi gitar ve amfiye ayırın daha iyi.

fiyat performans ne kadar fiyat performans?

uzun süredir sahibinden de kendim için bas takip ediyorum 3000 liraya fiyat performans bas da var 85 binliraya da.

ha 3000 liralık olanın sıfırı 7 binlira (üzerindeki manyetik + preampli + luthier ücreti), 85 bin liralık olanın da sıfırı 12.500$ (amerika fiyatı + kargo ve gümrük hariç)

yeni başlayan insanlar için hata yapmaya çok müsait bir konu.

baslar kısaca 3 e ayrılır, jazz bass, precision bass ve modern bass (modern de içinde ikiye ayrılır, normal modernler ve pahalı butik baslar olarak)

4 tel mi 5 tel mi 6 tel mi? ohoo bu kadar bilgiyle çok zor.

fiyatlar acayip şişik bu ara, bir an önce karar ver ve bana haber ver gördüğüm fiyat performans bas ilanlarını paylaşayım seninle.

amfiye sonra bakarsın. ikisini bir ancak set olarak alabilirsin o da çöp olur.

Çalacağınız müziğin türü de önemli. Eğer metal müzikse ESP modellerine bakılabilir, ben yamaha'dan da memnun kalmıştım. Blues ve jazz'da herkes gibi ben de fender diyorum ama fiyatlar çok uçtu.

5kya kadar cikabilirim. Muzik türü olarak rock da jazz da seviyorum. Her iki türde de eserleri calmak isterim.

duyurudan sonra amfilere bakmaya başladım.

fiyatlar inanılmaz yüksek ve malesef alınabilecek pek bi model yok.

200 lira bile etmeyen ibanez marshall 10 15 watt amfiler 1000 1500 2000 gidiyo ikinci elde.

işini görürse roland micro cube 15 falan bak.

1. evet. direkt o raporu gösterecek.
2. bilmiyorum

1. Sadece kağıdı gosterse yeterli, benim de pasaportum yok öyle yapıyorum.

2. 1.5 ay öncesine kadar İstanbul havalimanına sadece uçuşu olanlar girebiliyordu.

pasaport kullanmama kısmını anlamadım. AB vatandaşı bile olsa mutlaka girişte çıkışta bi bakarlar.

verdikleri test sonucunu 2 nüsha olarak yanına alsın. Zaten havaalanında 1,5 saatte sonuç veren testlerden var diye biliyorum. Onlar yönlendirir. Yine de bi sorun.

@anten sonuç pasaporta işleniyor sanıyordum.. Belge veriliyor ise sorun olmaz zaten.

Pasaporta işlenme gibi bir durum yok. Sadece test sonuç belgesine bakıyorlar, ingilizce olması gerekiyor tabii ki; onu atlamisim az önceki cevabımda.

Pandemide herhalde 10'a yakın yurtdışı uçuşu yaptım. Bu şekilde işliyor sistem.

Büyük çoğunluğu dernek statüsünde. A.Ş olanlardan bazılarının sahibi var fakat her A.Ş olanın da bir sahibi yok. Mesela Galatasaray'ın da Sportif A.Ş oluşumu var bildiğim kadarıyla ama yönetimi çok büyük oranda (%70+ olması lazım) Galatasaray Derneği'nde. Çok emin değilim teferruatından ama Kasımpaşa ve Göztepe'nin sahibi var sanırım.

Bizdekiler dernek statüsünde ama drnek statüsünden şirket-sahiplik statüsüne geçen takımlar da var Kasımpaşa ile Göztepe sahiplik statüsünde mesela, Başakşehir de şirket. Fenerbahçe Galatasaray Beşiktaş aslında hem dernek hem şirket ama futbol kısmı dernek statüsünde.

dernek statüsünde olduğu için galatasaray, fenerbahçe vs. takımların sahibi yok. sadece ingiltere değil bir çok ülkeden takımın sahibi var.

yapılan yatırıma kıyasla yıllık getirisi aslında düşük takım sahibi olmanın. yatırımı takımın yıllar içinde değer kazanması üzerine, bir mülk gibi düşünerek yapıyorlar. örneğin radrizanni leeds'i championship'teyken 45 milyona almıştı. takım premier lige çıktı. şu an 300 milyon.

dernek statüsünün yanında kârlı değil.

Kim niye alsın ki türk futbol takımlarını?

avrupa'da bir iddiası yok,
gelecekte değerlenme ihtimali düşük,
kötü yönetildikleri için borçları boylarını aşmış,
genç yetenek çıkarır desen o yok...
Ratingi yok.
Lig desen oyuncak olmuş.

Anlamsız bir yatırım. Kimse girmez o işe kolay kolay.

Başakşehir iyi bir denemeydi mesela, değerlenir sandılar kulübü fena da gitmedi ama şu an ellerinde kaldı.

almanya hariç her ülkede takım almak mümkün. almanyada yüzde 49u tek kişiye hisse ile satılıyor. diğer ülkelerde takım sahipleri mevcut. örneğin watford udinese ve granadanın sahibi pozzo ailesi. juventus sahibi agnelli ailesi, fransada arap sermayi psg var mesela. farklı bir örnek basketbolda monaca fedcom rus mafyasının takımı. acun ılıcalıda diğerleride para aklamak ve politik sebeplerle takım alıyor. Benim taraftarı olduğum Karşıyaka klübünü satmaya çalıştılar alan olmadı. 3 büyük klübün statüsünü bilmiyorum ama bir ara takımları arap sermayesine satmaya çalıştılar ancak araplar yanaşmadı diye biliyorum.

legonun video oyunları da var lego batman vb

Sen de bunu yedin? Bildiklerimi anlatırsam yer yerinden oynar! 10 yıldır medya sektöründeyim. TV de gördüğün duyduğun ne Varsa, aklına ne gelirse 10da 9u yalan. Kalanı da şüpheli.

bu sene hiç izlemedim. kanal değiştirirken bile denk gelmedim. bu mevzuyu senin yazdıklarından gördüm şimdi.

birini cezalı olarak bir adaya sürgün gönderiyorlarsa bile, sırf biz "bu herif ne yapıyor" izleyelim diye çekiyorlardır herhalde.

adaya sabit kamera kurmadılarsa illa kameramanlar, asistanlar, yönetmen mönetmen var yani.

zaten normal adada da, kayanın üstünde oturmuş gizli gizli dedikodu yapan adamları ta diplerinden kamera çekiyor. ortama uzaktan baktığını düşününce ne anlamsız bi görüntü.

Yarışmacılar bizi buradan kurtarın diyerek kıyıya S.O.S yazmadıkları sürece sorun yok.

Program bir reality sov.
Yani zaten tamamen yalandan ibaret. Durdur tekrar cek seklinde ilerliyor onlar bir nevi senin oyuncun.
Ac karna 1 saat kosmayi ya da biriyle bagirarak tartismayi dene zaten kafanda netlesir her sey.

Hadi diyelim her sey gercek olsun ve seni surgune yolladilar.
Yarismayi birakip ulkene donebilirsin.
Kimse zorla tutmuyor seni.

O yarismada en hasta oldugum konu da budur.
Uhuhu annemi ozledim diye aglayip dururlar.
Birak gel tutan mi var.

Ben de medya ile ilişkili bir sektördeyim. Survivor'ı bilemem ama bu tarz yayınlar reality show adını alır ve büyük oranda kurgudur. Normal bir diziden farkı şudur, dizide senaryo bellidir.

Diziden farkı ortam, konu ve ana fikir belli. Senaryo yok sadece. Geri kalan şeyler oradaki insanların doğaçlaması ve kurgu masasındaki kurgucuların marifeti. Arada tabii ki senaryosal yönlendirmeler de oluyordur. Olmasa bile kavga edecek iki insanı özellikle yan yana getirme gibi işlere girişiliyordur.

Zaten mantıken ıssız bir adada aylarca "coconut" yiyen bir adamın vücudunda kas mas kalır mı? Maaşallah dalyan gibi dönüyor alayı yarışmadan.

Bu arada sağlam ödeme alır bu tarz "yarışmacıların" çoğu bölüm başına. Çok sağlam gizlilik anlaşmaları da imzalanır.

Çok kafana takmışsın. Okurken güldüm. İzlediklerin kurgudan ibaret.
reality show'lar hep böyledir. kurgudur ama gerçekmiş gibi algı yaratılır. izleyicinin gerçek zannettiği birer dizi film'dir bu tarz programlar.

onlar zamanının çoğunu civar otellerde geçirmiyorsa ben de bu işi bilmiyorum

Google maps'te Playa Conda Samana diye aratırsan oteller vs olan bölgede çekim yapıldığını görebilirsin :)

@kidlazer
Otelde kalmıyorlar. Gerçekten o barakadalar.

Suç denemez çünkü ortada zorlama yok. Bir de şöyle bir şey var. Güney Amerika'da gerçekten Survivor'daki gibi hayat yaşayan halka sahip ülkeler var. Örnek olarak Brezilya'da sadece balıkçılık ile geçinen, yoksulluk içinde yaşayan bir sürü insan var. Survivor aslında o bölgedeki birçok insanın doğal yaşam şekli. Sadece bize uzak geliyor. Türkiye'de bir eve fare girmesi büyük bir olaydır ama söylediğim bazı yerlerde bu çok normal bir şey. Dava açılsa bu açıdan kendilerini savunabilirler.

Cuma günü güzergahtaki hava durumu tahminlerine bakmak daha uygun olur.

yol şartları zorlayabilir ben kış mevsiminde gittim. Bu mevsimde çok hareketli olmuyor hem güzel ama hem de çok kasvetli. Değişikti hissiyatı.

ana yolları kar yağdıktan bir kaç saat içinde açıyorlar ve tuzluyorlar. ana yollar kolay kolay kapanmıyor veya buz oluşumuna izin verilmiyor. safranbolu istanbul arası tamamen ana yollardan oluşuyor. ben sorun olacağını sanmıyorum. sorun olsa olsa safranbolu merkezde olur. orası da küçük bir yer arabayı pek kullanmazsanız sorun olmaz.

kvkk çok sıkı takip edilen bir durum. her bankanın ilgili birim ve veri sorumluları var. mutlaka gereken yapılır eğer bir ihmal varsa. ciddi cezalar kesiliyor kvkk kapsamında.

İlk siz olsanız ne yazar, edin şikayet :)
10 sene sonra data silme konusu var biz bir data demizleme yapıyoruz varya kaç kişi toplaşıyor kaç kontrolden geçiyor fazla veri tutarsak diye. Yanlışlıkla veri tutmak böyle bir problemken bilerek veri dağıtmak iyi can yakar ki zaten kvkk tam da sizin durum.
Ben olsam operatörümden döküm alabiliyorsam alır, yoksa kendim manuel şu nodan şu tarihte arandım der yaparım şikayetimi. Güzel de ceza alırlar.

muhtemelen kvkk hakkında izinleri vermişsinizdir. ancak bu maddeler genel işlem şartı kapsamında sayılıp geçersiz sayılır. bence ceza alır. hem suç duyurusunda bulunun hem de kvkk kuruluna başvurun

Banka tarafinda birilerinin cani cok pis yanacak.

Buyuk dert almislar baslarina.

sadece merakımdan soruyorum 'ne kadar para yatırdılar da 20 kişi aradı?

bir de aradılar da ne dediler?

kvkk onayınız olabilir şubede ama ona baktıklarını sanmam. şikayet edebilirsiniz tabi.

Bir şirketin yöneticisi "adam lazım olursa dursun" diye başvuru için gelen cvleri arşivlemiş bilgisayarına. Ama normalde cvlerin silinmesi gerekiyormuş başvurudan 3-4 ay sonra. Bu yüzden ceza yedi şirket.

Aşırı ciddiye alınıyor bu konu

hiç bu tarz kaygılarım yok, 43 kiloyum.

Var.

Yuzde 55 60 gibi

Evet bu kaygıyı taşıyorum. Yüzde seksen uyduğumu düşünüyorum.

Kaygim var ama tembelim. %15 diyorum.

Kaygım yok, %70-80

kesinlikle var. kendi yaptığım ev yemeği olmak zorunda illa. dışarıdan söyleyince uyku düzenimden tut cildim bile bozuluyor.

tatlı dışında %80 sağlıklı besleniyorumdur. kendime söz verdim, ayda yılda bir evde yaptığım sütlaç dışında tatlıyı da keseceğim artık.

Kaygım var hatta takıntı seviyesinde. %80-90 sağlıklı beslenmeye çalışıyorum. Dışarda yemek ve paketli gıdalar minimum seviyede. Canım tatlı isterse sağlıklı bir tarif bulmaya çalışıyorum. Şu an evden çalıştığım için buna uymak kolay ama işe gidince zor oluyor.

Valla hiç öyle bir kaygım yok. Yediğim sağlıklı şeyleri hep kazara yiyorum sanırım. Yani atıyorum 3-4 lahmacun yiyorsam lahmacun içine kattığım yeşillik falan sağlıklı sayılır herhalde anca. O yüzden benim yüzdem 20 falandır herhalde.

Yemek seçerim. Ispanak, pırasa falan yemem. Ama dikkat ediyorum. Gidip kekin üstüne çikolata yemem. Bir cips yediysem sonra bir hafta yemem. Kola içtiysem iki bardağı geçmem. Ben bu şekilde sınırlamayla kontrol ediyorum.

Maaşımın çoğunu organik ürünlere ve vitamin takviyelerine verdiğim için %80 diyebilirim ancak sağlıklı beslenme kaygısından çok pahalılığın artacağından ve sağlıklı ürün alamayacağımdan kaynaklı bir kaygı mevcut.

Günlük aldığım kaloriye ve aldığım besindeki protein, karbonhidrat, yağ dengesine dikkat ediyorum.
Yıllardır şeker ve şekerli bir besin, dolayısıyla paketli gıda tüketmiyorum.
Günde en az 2 litre su (sıvılar hariç) tüketiyorum.
Her gün mutlaka farklı bir sebze (Çiğ ya da haşlanmış) tüketiyorum.
Kendi ekmeğimi, zeytinimi, peynirimi, yoğurdumu, şarabımı, cider ımı kendim yapıyorum.

Yüzde hesabı nasıl yapılır bilemediğim için cevaplayamayacağım.

Beslenmeyle alakasız gerçi de iyi de spor yaparım.

Yok. Sevdiğim şeylerden sağlıklı olanlar sayesinde yüzde 10u tutturuyorumdur herhalde yani umarım:)

Canımın çektiği şeyi ne olursa olsun tüketecek kadar sağlıklı besleniyorum. Sağlıklı beslenmek uğruna anlık isteğimi yadsıyacak kadar sevmiyorum bu hayatı.

benim de var, şöyle var. evde abur cubur, kolay şeker tutmuyoruz. gereksiz kalori almıyoruz (hani açlık ve stres anında bi gofret yiyeyim dersin ya o), gereksiz alkol kullanımımız yok sadece sosyal okazyonlarda kullanıyoruz. dengeli beslenmeye çalışıyoruz (evde pişecek şekilde arada bi sebze, çoğunlukla tavuk, et) kahvaltı dışında ekmek yemiyoruz. tabii ki sağlıksız beslendiğimiz, hamburger baklava vs yediğimiz oluyor ama sık sık ve dandik yemektense seyrek ama kaliteli yiyoruz mutlaka, yediğimize değiyor yani.

kızartma ve rafine şekerden mümkün olduğunca uzak duruyorum. yemeklerimi evde kendim yapmaya çalışıyorum, dışarıda yiyeceksem sağlıklı şeyler seçemeye özen gösteriyorum.

yemeklerde zeytinyağı kullanıyorum.

bazı dönemler tatlıya karşı zaafım oluşuyor, kontrollü bir şekilde yemeye çalışıyorum sonra geçiyor.

asitli içecekler on yıldan fazladır hayatımda yok.

bu şekilde idare etmeye çalışıyorum, iyi beslendiğimde iyi hissediyorum ama yemek yemeyi de çok seviyorum:) denge kurmaya çalışarak devam ediyorum diyebilirim.

bir de haftanın üç günü direnç antremanı yapıyorum, bu hayat kalitemi baya yükseltti.

Midem her şeyi kaldırmadığı için dikkat ediyorum.

Şeker, tuz, ekmek, paketli gıdalar, katı yağ ,yağlı gıdalar minimumda yiyorum.

Bakliyat,yumurta,peynir,tavuk tüketmeye çalışıyorum
Meyve ve sebzeye ilaveten yulaf, kinoa , börülce tüketiyorum
Kuru kayısı ceviz kuru üzüm enerjim düştüğünde yiyorum
Kahvemi çayımı sade içiyorum

Canım çok tatlı isterse ki senede 2-3 supangle tercih ediyorum.

Tek sorun yeni tarifler bulamıyorum ve bazı tarifler yavan olduğu için en ufak lezzet verici bir sos-krema-baharat filan eklemek maliyeti arttırıyor.

sağlıklı beslenme çok geniş bir kavram ülkemizde.
Sadece "Fit" gıdalar tüketen de sağlıklı yiyorum diyor.
Organik beslenen de...
Karatay diyeti uygulayan da.
Kendince tuhaf diyet rituelleri uygulayanlar da sağlıklı yediğine inanıyor.

Sağlıklı beslenmeden benim anladığım katkısız (bu şartlar altında düşük katkılı), gıda ürünleriyle dengeli ve düzenli yemek (akdeniz diyetine yakınım diyelim)

Ama maalesef ülkemizde marketten alınan ürünlerin birçoğu bu tanıma uymuyor. Tamam dengeli beslenmek mümkün bir şekilde. Ama tükettiğimiz ürünler sorun.

Tohumlara güvenemiyorum, et ürünlerine güvenemiyorum çünkü hayvan nasıl yemleniyor, nasıl ilaçlanıyor bilmiyoruz.

Gıdalara eklenen birçok renk ve katkı maddesi bir şekilde "sağlığa olumsuz bir etkisi kanıtlanmamıştır" denerek yırtıyor.

Ne yazık ki doğal gıdaya ulaşmak hem çok maliyetli, hem de çok eforlu. Çünkü her ürünü Türkiye'nin dört bir yanından almak ve bunu düzenli bir şekilde almak dert.
Sırf bu iş için bir ekibinizin olması lazım.

Üniversiteye başladığım dönem sağlıklı beslenmeyle ilgili neyin ne olduğunu öğrenmeye başladım, fakat sağlıklı yemeklerin üstüne ek olarak dışarıdan aperatif söylerdim, kilo sorunum hiç olmadı ama yağ oranım biraz yüksekti, hep rahatsız oldum bu durumdan.

Üniversite sonrası yemek yapma konusunda çok iyi noktaya geldim, nadir yediğim abur cubur ve dışarıdan yemeleri özel günler haricinde bıraktım.

Artık her gün evde spor yapıyorum, beslenmeyle ilgili son gelişmeleri takip edip vücuduma iyi gelen rutinleri oluşturuyorum.

Nadiren dışarı çıktığımda burger, pizza gibi kaçamaklar yapıyorum. Hayatım bu sayede kökünden değişti, çok iyi hissediyorum. %95 diyebilirim.

Benimsenmediğini kim söyledi.

Toprakta çilek yetiştiriciliği diye bir şey kaldı mı acaba?

@mirket Tarla tapan ile uğraşanların mümkün olduğu kadar azalmasından bahsediyorum aslında. Ancak bunlar hala çoğunluğu oluşturuyor.

Para kazanılması için aeroponik sistemlerin (veya benzeri)düzenli ve titiz bir şekilde yapılması gerekiyor. Örneğin günde en az iki defa su kalitesini ölçmek gerek vs (14 mineral var aslında gereken).

İlk yatırım maliyeti de zaten yüksek. Saldım çayıra mevlam kayıra olmuyor. Kültürümüz bu disipline yatkın değil.

Kafa yapısı farklı olan ve sermayesi olanlar da çilek yetiştiriyor (yılda 3 mahsul). Derin su kültürü veya aquaponic sistemleri ise, bilen veya uygulayabilen 3-5 firma yoktur şu anda.

www.youtube.com

Domatesin kilosuna 10 lira yerine 100 lira vermek istemediğimiz için.

Geçenlerde bi video görmüştüm, silikon vadisindeki bi kaç gerizekalı güneş paneliyle elektrik üretip, o elektrikle led kullanarak bitkilere ışık veriyorlardı. %3 verim artışı için ürettikleri plastiği, atığı, madenciliği falan geçtim, güneş henüz bedava abi, direkt onu kullanabiliyorsun??

Yani bozulan tarım arazilerini yeniden verimli hale getirmek (a.k.a. ağaç dikmek, permakültür vs), binlerce dolarlık yatırım yapıp, bir sürü plastik ve elektronik kullanarak kapalı alanlarda tarım yapmaya çalışmaktan daha mantıklı geliyor bana.

Ekilebilir topraklarımızın bile tamamını kullanmıyoruz ki, kaldı ki topraksız tarıma geçelim. Bizim ülkemiz için pek bir ihtiyaç değil şu an, ülkemizdeki sera sayısının bir misli kadar daha bile kurulacak alan vardır belki de.

Öncelikle birçok üründe Türkiye'de bu şekilde ciddi bir üretim görebilirsiniz. Eski bir sınıf arkadaşım çilek üretiyor mesleğini bıraktı bu işe girdi. Şu anda 2. tesisini açıyor.

Ama her çözüm bir ihtiyaçtan doğar. Bu tarz tarım faaliyetlerinin öncü ülkelerinin tamamı ihtiyaçtan buna yöneliyor.

İsrail, almanya, kore, gibi ya soğuk iklim ya da alan yetersizliği gibi sorunlar yaşıyor. Bu kriterlere uymayan tek ülke ABD. Onun da aşırı tüketici nüfusunu beslemek.


Bu yüzden ya iklim koşullarından bağımsız bir alan oluşturmak için,
ya da sınırlı tarım arazisini oldukça verimli kullanmak için faydalı o ülkeler için. Bu adamlar ithal edeceğime, nakliyeye saklamaya ödeyeceğime kendim üreteyim diyor mantıksız değil.

Türkiye'nin iklimi uygun (hala), tarım arazisi sorunu da yok. O yüzden direk tarlaya ekmek daha ekonomik. Elbette dezavantajları ve riskleri var. Birinci sebebi bu.

İkincisi kurulum maliyeti çok yüksek. Sistem iyi mühendislik istiyor. Yanlışlıklar, uzun vadede verimlilik düşüşü olarak dönüyor. Forumlarda, youtube'da bakın, sistemi kurulan ama %40 verimle çalıştığı için kar edemeyen adamlar var.

Kurulum maliyeti de oldukça yüksek diyorlar. Ben de araştırdım bu konuyu küçük bir arsamız vardı orayı değerlendirelim diye. Ama maliyetli geldi bize.

Anladığım kadarıyla da Türkiye'de bu uygulamaları kuran merdivenaltı firma çok ve çok insanın canı yanmış. O yüzden de bir ön yargı var çiftçide. Bu konuda bilgi birikimi de olmadığı için henüz, firmalar için bu işe niyetlenen her çiftçi bir deneme ve arge çalışmasına dönüyor.

Son olarak şu an ürün çeşitliliği az. Belli başlı ürünler dışında ürün yetiştirmek kolay değil sistemin ona uygun customize edilmesi gerekiyor vs.

Şu an için bu yüzden çok ilgi görmüyor bu sistemler. Ama başarıyla işletenler var. Tabii o başarılı örnekleri inceledim, oldukça iyi sermayeyle kurulmuş tesisler. Oldukça da büyükler. Büyüdükçe birim maliyetin düşüyor. Futbol sahası kadar alanda üretenle, 100 metre kare yerde üretenin 1kg çileği üretme maliyeti farklı. Büyük daha ucuza mal ediyor.

Bu yüzden çok rağbet yok. Tarımda sürümden kazanıyorsun sonuçta.

Ama orta vadede Türkiye'yi bekleyen bir su ve iklim krizi var. Bir noktadan sonra kaçınılmaz olarak bu sistemlere yönelmek zorunda kalacak birçok üretici.

üstad minimum kriter diye bir şey yok. kız arkadaşının konsolosluğa göndereceği bir davet mektubu ile gidiş dönüş uçak biletinizi (1 hafta) gösterdikten sonra reddetmeleri için bir sebep yok.

Davet mektubu diye bir sey yok. Yükümlülük beyani aslinda bu islem. Bizimkiler boyle tatli bir isim vermisler.

Davet eden sizin her ihtiyacinizi karsilayacagini ve tüm sorumluluklari ustlenecegini soyluyor. Ancak, yine de sizden istenen evraklar var. Banka ekstreleri, maas bordrosu vs. vs.

Donme ihtimalinin az goruldugu insanlara vize cikmayabilir. Bunun yükümlülük beyaniyla vize alinmasiyla bir alakasi yok.

minimum kriter diye bir şey yok. davetiye de duruma göre ters bile tepebilir. işsiz olmak büyük dezavantaj. dandirikten de olsa bi sigorta-maaş görünse güzel olurdu. geri döneceğine inanmaları için neredeyse hiç bir sebep yok çünkü mevcut durumda.

banka hesaplarını isterler. para olması da avantaj sağlar ama genellikle gerçekten maaş alıyor musun vs. gibisinden bakmaları için istiyorlar.

sonuç: bileti alacaksın hocam. deneyeceksin. italya normalde çok turistik bir memleket olduğundan vize konusunda daha iyidir. uzun süreli vizeler verir, pek reddedileni de görmedim açıkçası. eğer vize çıkmazsa bileti açığa falan aldırmayı denersin, aldırabilirsen ileride bir zaman gidersin.

Bahsedilen kriterlere göre dönmen için hiçbir geçerli sebebin yok. Vize verirlerse de dönme zaten :)

Şu an sizi TR'ye bağlayan hiçbir şey yok. Dolayısıyla vizeyi alma ihtimalinizi sıfıra çok çok yakın görüyorum.

normalde italya vize konusunda çok sıkıntı çıkartmaz (5 vizem var italya'dan. en sonuncusu 3 yıllık) ama sigortalı bir yerde çalışmıyorsan çok zor diyebilirim. belki bankada yüksek miktar para ve üzerine gayrimenkul var ise ok diyebilirler. bileti sadece rezervasyon yaptır ?

Şu şartlarda almanız imkansız.

Ben 2019’da açıköğretimde okurken ve işsizken babam sponsor oldu diye İsviçre’den vizeyi almıştım. (Kendisi oradan emekli) Ama belki teyzemin davet etmesi de bir etkendi, bilmiyorum. Aileden biri sponsor olursa bir ihtimal sorun olmayabilir ama davet eden kişi de akrabanız değil. İnsanların ülkeden kaçmak için fırsat kolladığı şu ortamda şansınız biraz az bence.

Vize alman imkansız diyenlerle parasına iddiaya gir, toplam tutarın %60ını bana ver, sana vize danışmanlığı yapayım; evrak sürecine başladıktan 1 ay sonra vizen elinde. Kalan %40'la da lazanya falan yersiniz.

İmkansız değil.

Düzenli bir gelirinizin olması lazım.
Yoksa, size birinin sponsor olması yani tüm masraflarınızı karşılayacağını "belgelemesi" lazım.

İşsiz olduğunuz için banka hesabınızda biraz nakit olması iyi olur.

Bu arada vizede günlük bir masraf tutarı var. Rakamı hatırlamıyorum ama günlük minimum X miktar x gün sayısı gibi bir hesabı var. O miktarın elinizde olması lazım.

bir de bazı ülkeler bu "davet mektubu" ya da arkadaşımın evinde kalacağım konusuna takılıyor. Bu acaba dönmemek üzere mi geliyor diyebiliyor.

bankada yeterli para göster, ögrenci belgeni koy. ucak biletini satin alma sakin rez. göster(kons. da böyle istiyor) seyahat sigortasi yaparken de "vize basvurusu red edilirse bunu karsilayan sigortadan" sec. bisey olursa parani da geri alirsin. almak zor olmaz ogrenci oldugun icin.

Cambria (Haber Siteleri)

Georgia (Haber Siteleri)

Consolas (İstihbarat Belgeleri)

Google Fonts'a gir, istediğin formatta yüzlerce font var. Denemen de mümkün:)

Helvetica çok güzel bence.

Ya uzun bi cevap yazıp sildim. Özet geçmek gerekirse: uygulama geliştirmeye başla, ihtiyacın oldukça öğren.

Ama konuların temelini bilmeden nerede neye ihtiyacın olduğunu nasıl anlayacaksın? Bir şeye ihtiyacın olduğunu nasıl farkedeceksin yani? Bu sorunun cevabı yok. Sanırım üniversite bu işe yarıyor, bilen birileri mentörlük ediyor bi bakıma. Ama oturup "üniversite oku" demek saçma bi cevap olacağı için bu soruya mantıklı bir cevap bulamıyorum.

Algoritma olayının sonu yok çünkü. Çok özet bir cevap vermek gerekirse:

1- Computation temellerini öğren (opsiyonel)

2- Temel veri yapıları ve algoritmaları oku, sonra da implement et
temel veri yapıları: array, linked list, tree, graph
temel algoritmalar: search, sorting, tree balancing, graph traversal

3- Algoritma karmaşıklığı nedir, nasıl hesaplanır, big-o notasyonu nedir bunlara bak

4- JS'in temellerini öğren. Piyasada herkes kod yazıyor ama "this" tam olarak ne işe yarıyor, event loop nedir, değişkenler ram'de tam olarak nasıl tutuluyor falan bilen az.

5- Bolca pratik :)

plutongezegendegilmi gayet güzel özetlemiş. Bence de önemli husus veri yapıları ve algoritmalar üzerinden hangi dil olduğundan bağımsız bir yazılım nasıl çalışır onu anlayabilir hale gelmek. Sonrasında gidip basit açık kaynaklı uygulamaların kodlarına bakıp ne döndüğünü anlamaya çalışarak da o veri yapılarının nasıl kullanıldığını, algoritmaların nasıl uygulandığını görürsünüz. Bundan bir adım sonrası da Object Oriented Programming özelinde class nedir, object nedir vb. gibi temel şeyler olabilir.

roadmap.sh bu site sorunun tamamını karşılayacak şekilde yapılmış bence.

learntocodewith.me bu konuda gördüğüm en başarılı içeriklerin olduğu site.

Bir bakın derim, kendi başına sıfırdan öğrenmiş biri hazırlıyor siteyi.

kişiden kişiye değişir, mesleğinde ilerlemiş sonradan kariyer değiştirmiş insanlar tanıyorum.

bence denemeden bilemezsin. belki seversin yürür, belki sevmezsin kalır.
İnternette binlerce kurs var farklı konularda deneye yanıla git elbet birinde yeteneklisindir.

benzer durumda biraz ilgim sebebiyle oyun tasarımına merak saldım hocam. başka bir arkadaşım var o da android uygulamaları falan yazıyor. halk eğitimin bir kursuna katıldı oradan öğrendi. uygulama dediysem basit şeyler yapıyor işte ama iyi kötü gelir getiriyor.

ben udemy'den falan gittim, daha öğrenme aşamasındayım. basit mobil oyunlar yapabilir kıvamdayım. çok zor olduğunu da söyleyemem. kolay değil ama kesinlikle zor da değil.

burada esas olay sıkılmayacağın bir şey yapmak. yazılım sıkıcı bir iş. sevmezsen yapamazsın onu söyleyebilirim.

Muhasebe olabilir. Yazılım yerine Photoshop olabilir. Üç boyutlu tasarım programları da var. Kamu rahatlığı varken sürdürebilmek zor.

Kamudayım. yaş 26. Kira hariç aynıyız. Bekarım. Bu sene 2. lisans hukuka başladım. Başta çok hevesliydim vize haftası yakınlaştıkça öğrenme hevesimin yerini sınav zorluğu alıyor amacımdan uzaklaşıyor gibi hissediyorum. Pes edecek gibiyim.

Kamu rahatlığında ne yapılır gerçekten ben de bilmiyorum.

Boyle durumlarda tekrardan diplomaya yonelenleri anliyorum, ama cikmaz sokak. 30'dan sonra okul isini birakmak lazim. Bence sifirdan bir seye baslamak da mantiksiz. Yuksek falan da vakit kaybi. En fazla birkac sertifika falan kovalayip bir hobi ustune yogunlasilabilir.

Bir arkadas isletme okumustu, amator olarak fotografcilik ile ugrasiyordu. Bankada falan calisti galiba bir sure isinden nefret ediyordu, sonra hobisine daha cok vakit ayirmaya basladi, birkac kursa gitti galiba. Simdi buyuk markalara afis isleri yapiyor.

Yurtdışı görevi her kurumda oluyor mu

Hayatta kalmasına kalırsın da her gün makarna yediğin hayat ne kadar hayat olur onu sen düşün. Eve taşınma masrafı bile binlerce lira tutuyor. Kimsenin aklına uyma. Gerçekçi düşünmüyor o kişiler.

Zamanında rahat rahat ev, araba sahibi olabildikleri için. Bir de yaşlanınca gerçekten zekada bir gerileme oluyor, artık bundan emin olmaya başladım ben.

Uyulacak bir akıl yok maalesef ortada. Ne ev kiralayacak ne de araba alacak durumu göremiyorum kendimde. Yemeyip içmeyip iki senedir birikim yapıyorum ama o bile yeterli değil. Bu ortamda yeterli param olsa da hareket edemem.

Yani insan belli bir yastan sonra kendi evine cikmasi makbuldur eyvallah da bunun basit bir matematigi var, ac kalacagini bile bile de bunu yapmanin alemi yok. Su anki piyasada bir asgari ucretliye bedava ev verseler sadece aile evinden cikip o eve yerlesmenin masrafini 2 senede odeyemez. Akil var mantık var.

ya mis gibi duzenin olsa da insanlar elestirecek bir seyler bulur hic farketmiyor yani, bizde genelde baskalarinin hayatini nasil da yanlis yasadigini gostermek gibi bir takinti var. "ben senin yerinde olsam ne yapardim biliyor musun?" -yapamazdin abicim

elestiri aileden geliyorsa uzun vade cozumunu merak ediyor olabilirler. barinma + yemek parasi olmadiktan sonra (aileyle yasaniyorsa, tabii onlara para veriyor musun bilmiyorum) o maas direk egitime harcanabilir. sonucta kendini gelistirmiyorsan maasin zamlansa bile alim gucun asagi yukari hep ayni kalacaktir. omur boyu bu sartlarda yasamak istemedigin varsayimiyla, "tamam simdi 4500 maas aliyorsun, sirada ne var? bu durumdan nasil cikacaksin?" diye merak ediyor olabilirler.

"Bunu ben açık açık görebiliyorken, bu insanlar neden böyle davranıyor?"

"Bunu ben açık açık görebiliyorken, bu insanlar neden böyle davranıyor?" Çünkü boş konuşmaya bayılırlar.

İş değiştirme imkanınız yok mu?

Şu an vasıfsız işçiler bile 4.250 lira alıyor. 4.500 liranın çok üstünü hak ediyorsunuzdur eminim. benim gibi düşünen işverenler de vardır. bu şartlarda çalışmak zorunda değilseniz mutlaka yeni bir iş bakın.

Schengen vizesine başvurdum, o çıkar çıkmaz işimi bırakacağım. Şu an Tik Tok’un işlerini yapan bir firmada çalışıyprum. Yani işim kabaca tik tok’ta içerikleri silmek. Çok havalı geliyor kulağa ama asla değil. İstifa etme sebebim de psikolojimin bozulması. İş bulabilir miyim, umutsuzum açıkçası bu konuda. Başvurduğum yerlerden dönüş alamıyorum. Yurt dışından çok daha iyi dönüşler var ama onda da çalışma izni sorun.

insanlari bosver, duzen kurmak istiyorsan once istanbul'dan tasinman lazim..
ayakta kalabileceginiz paranizin yettigi sehirde yasayin. Metropolde yasamanin bir maaliyeti var, ve bu giderek artmaya devam edecek. Ilerde gelirini duzeltirsen donersin.

@robokot +1 Özellikle ya mis gibi duzenin olsa da insanlar elestirecek bir seyler bulur hic farketmiyor +5


@invictae948 +1 Çünkü boş konuşmaya bayılırlar. +5

maalesef ülkemizde hava atmak, üstünlük taslamak, başkalarını aşağılayarak, ezerek, kötü hissettirerek iyi hisseden çok insan var. bu dediklerimi hobi gibi yapıyorlar, nefes almak gibi bir şey onlar için. kendilerini başka türlü önemli ve iyi hissedemiyorlar.

ülkemizde privacy denilen kavramın olmaması, herkesin birbirinin hayatına dan diye burnunu sokma cürretinde olması işleri daha da kızıştırıyor.

ek olarak hosftede kültür boyutlarından güç mesafesini inceleyebilirsiniz. ülkemizde ciddi bir ye kürküm ye durumu var. insanlar kendilerini ve diğerlerini güç, makam, mevki, mal, mülk üzerinden değerlendiriyor sadece.

insanlar hakikaten cok ilginc. turk insani hayati su planda kuruyor: oku > askerligi yap > ise gir > evlen. ben cocuklugumdan beri bu anlayisi hicbir zaman hazmedemedim. mesela ben evlenmem diyen bir arkadasim bile gecen gun bana dedi ki, isin gucun var keyfin yerinde niye evlenmiyorsun? dedim, niye evleneyim??? neden yani ne icin? duzen olur hayatina ortak olur falan diyor. sana bunlara ihtiyacim oldugunu kim soyledi birader :D ben ciddiye almiyorum valla allah nasip etsin falan diyorlar yok etmesin diyorum geciyorum. insanlarla ugrasmak cok zor, ya dalga gec ya da gormezden gel bosver

öncelikle sakin olun ve insanları da yargılamayın.
kaç senedir çalışansınız bu da önemli.
yalnız olay sizin şu anki ekonomik ve sosyal durumu normalleştirmemenizde yatıyor. napalım ülke böyle, süreç böyle diyip dur bakalım bekleyelim dememek lazım. neyi bekleyeceksiniz bişey gelmeyecek, eee ne güzel işte yerinde sayan bir fakir yani sürekliliğe sahip bir "mahrum" olursunuz ve asla değişmez.

insanlar bu kabullenişe sitem ediyor bira da.
ev arkadaşıyla çıkmayı düşündünüz mü? iş değiştirmeyi, ek gelir sağlayacak bir iş yapmayı düşündünüz mü? aileden bir destek alabilir misiniz örneğin? ev kredisi gibi bir şeye girseniz? bu kadar para getiren bir mesleğe sahipseniz ve bu -sosyal ve ekonomik statü açısından- pek değişmeyecekse neden istanbulda yaşıyıyorsunuz? küçük bir şehre gitme imkanınız var mı? yurt dışına göç etme imkanınız var mı?

4+1 bir eve çıkmak değil olay; kendi kendinize yetecek, birey olabilecek düzen kurmak önemli.

Sana öyle diyenlerin bir yerden desteği vardır. İstanbul'daki çoğu kişi ailesinden destek alıyor. Başkasının ne dediğini boşver. Zaten Türk insanının aklı ortada, gösteriş için yaşıyor millet.

Bir de beyaz Türk tayfası var. Kadıköy, Beşiktaş'ta evinde yoga yaparak ailesinin kira gelirleriyle falan yaşıyor. Bunları hiç dikkate bile alma.

ruhsen +1. zamaninda ucuza ev almis grup guncel gelir gider matematigini yapamiyor, zihinleri almiyor. takma.

Ayrıca şu an Türkiye'de iş bulsam da alacağım maaş 3700'den 10 bin seviyelerine fırlamayacak bence. Bu olsa bile bu pahalılıkta hayat kurmaya yine yetmeyecek gibi geliyor bana.

Bu ortamda yurt dışını zorlamak daha makul geliyor.

Önümde iki seçenek var; ya Polonya gibi ülkelere master için gideceğim ya da İsviçre'de evlilik kovalayacağım.

"Neden İsviçre?" derseniz, 2006'da oradan döndük ailecek. Ben orada doğdum. C -kalıcı- oturumumuz vardı ama ailem bu oturumu iptal edip Türkiye'ye döndü. Akrabalar hala orada ama kimseye faydaları yok

Bir şekilde evlilik yolunu zorlayıp dönmek bir seçenek olabilir ama kısmet bulmak zor. :( -Ayrıca konsolosluğundan tutun, ülkeye girerken muhatap olduğum pasaport polisi bile evlilik yolunu en sağlıklısı olarak görüyor, bu yolu işaret ediyorlar-

Bundan üç sene önce konsolosluğa gittiğimde benimle ilgilenen kadın "Akrabalarına söyleyeceksin, onlar sana kız bulacak. Öyle gideceksin" demişti.

Sorun şu ki, o kadar maaş verirler mi bilemiyorum. Onu da geçtim, ben şu anki işime benzer bir işin yakınından bile geçmek istemiyorum artık. Milletin rezilliklerini izlemek gerçekten sinir bozucu çünkü. Her allahın günü intihar eden insanları görmek hoş olmuyor.

Çevrendeki insanlardan kastın eş, dost, yaşlı akraba ise onların varsayılan davranışı o, değiştirmek mümkün değil. Yani içinde bulunduğun maddi durum, sosyal statü, ruh hali vb. ne olursa olsun hayatında bulunduğun aşamaya göre evlenmeni, ev ya da araba almanı, +1 çocuk sahibi olmanı falan istiyorlar. İnanılmaz garip bir kafa yapısı. Bazen bot olduklarını falan düşünüyorum bazı akrabalarımın. Gerçi bot için bile fazlasıyla basit kaçıyorlar, olsa olsa oyunlardaki tek repliği olup, sürekli onu tekrarlayan NPC gibiler.

Ayrı eve çıkma konusu, "tek başına hayatımı ve düzenimi kurdum" tavrı Türkiye'ye öğretilmiş bir davranış. 80'lerin sonundan itibaren türkiye'de bireyciliğin şişirilmesiyle bu yaşam tarzının itelenmesiyle ivme kazandı 2000'lerden itibaren. O yüzden sanki tek seçenek buymuş gibi kendini zorlama takılma:)

Sanılanın aksine Avrupa'da özellikle akdeniz ülkelerinde, yunanistan, italya, ispanya vb ve doğu Avrupa'da ailelerin bir arada yaşama alışkanlığı çok yaygın.
İş için bu konuda bir araştırma görmüştüm oradan biliyorum. "Tek başına yaşama" anglosakson ve kuzey avrupa kültüründe daha yaygın. Bir de bizim gibi onlara özenen ülkelerde. O yüzden üstünde böyle bir baskı hissetme stres olma.

Neyse bu kısmı geçiyorum. Önemli olan ekonomi zaten. Bizde insanlar gücü yetmese de zorluyor sırf etrafa kendini kanıtlamak için. ama istanbul'da bir evin maliyeti zaten 4000 lira, kirası, faturası, mutfak gideri vs.... O yüzden boşver kardeşim milletin ne dediğini. Herkes bol keseden atıyor. Emin ol "bak biz hayatımızı kurduk" diyenlerin çoğu 35-40 yaşında bile hala borç içinde yüzüyor oluyor. Ne hayat kurması?

Mesleğiniyazmışsın ama iş bulsan bile 4500 TL'den 8-9 bine çıkartabilecek misin maaşını?

eğitim durumunu bilmiyorum deidğim gibi. Ailenin maddi durumunu da.
Ama senin yerinde olsam şunları denerdim.

1-Eğer şansım varsa (aileyle yaşadığına göre kira, fatura vb giderlerin daha azdır diye düşünüyorum) maaşımdam mümkün olduğunca yatırım için ayırırım. Ama böyle NFT, Metaverse fantezi yatırımlar değil. Bir bankaya gider görüşürüm elimdeki nakiti ufak da olsa değerlendirmek istiyorum diye. Aile yanında olmanın en büyük avantajı bu.

2-Eğitimini bilmiyorum ama bana daha fazla maaş getirecek bir meslek için eğitim alırım. Beyaz yaka, mavi yaka fark etmez. İstersen bilişim üstüne teknik eğitim veren yerlerle görüş, istersen mutfak çalışanı yetiştiren eğitim kurumlarına falan git. ilgim alakam el yatkınlığım neye uyuyorsa ona giderdim.

3-Bir meslek edinmeye yoğunlaşırım. Yani büyük bir firmada çalışıyorsun ama bir uzmanlığın yok gibi duruyor. O yüzden yasal geçerliliği olan bir meslek sertifikası edinmeye çalışırım. Uluslararası olması daha iyi tabii. O yüzden elin yatkınsa mutfak çalışanı olmak bir seçenek çünkü uluslararası sertifikalar veren okullar var Türkiye'de.

4-Kulağımı etrafa tıkar, kendi hayatımı yaşarım.

Ben de aynı şeyi düşünüyorum. 4000'den 8-9'lara fırlamak pek mümkün gelmiyor bana şu ortamda.

Halkla ilişkiler mezunuyum ve bu alandaki işlerin maaşları maalesef bir yazılımcı vs kadar olamıyor bu ülkede. Artık alanımla ilgili pek konuşmak da istemiyorum, çünkü insanlar sanki herkes yazılımcı olmak zorundaymış gibi birbirini yermeye fırsat kolluyor. Bu ülkenin insanını zaten artık anlayamıyorum, neyse.

Bugün istifamı verip sonrasına bakacağım. Bir süre kendimi çekip çevirecek param var. Sonrasına bakıp bir yol bulacağım artık.

yaptigin is cok yipratici bir is. yipratici oldugu bilinen bir is (turkiye'de biliniyor mu bilmiyorum ama yabancilar uyandi buna coktan). bir suru kisi profesyonel yardim almak zorunda kaliyor sonradan. kesinlikle degecek bir is degil yani, aile yaninda kaliyorsan istifa etmekle cok iyi yapmissin.

Son cevabına göre istifa etme derim. İnanılmaz mantıksız bir hareket olur. Hareket alanın kısıtlanır. İş bulmadan istifa etme kesinlikle. Yıl başı olduğu için biraz durgunluk var. 4500>0. Ayrıca işe gitmeyince ailenle daha çok zaman geçireceksin.

Git Sultanbeyli'de bir giriş katında 1+1'de otur. Orada da A101 ve Bim'den kredi kartı ile borç içinde yaşayarak aldıklarınla beslen diyorlar. Çünkü onlar için o hayat ile Kadıköy'de, Beşiktaş'ta falan oturmak arasında fark yok. Sadece Etiler'de ve Bebek'te oturmak lüks diye biliyorlar, onların da masrafı kesin pahalı marka ve içki onlara göre o kadar. Geri kalan hepsi aynı onlara göre.

Kafa yok.

Türkiye'de insanlar bilmiyor bu işin ne kadar yıpratıcı olduğunu. Arkadaş çevremde falan bu işi yapıyorum deyince "Ooo ne güzel, evden video izleyip para kazanıyorsun" diyorlar. Ama o iş öyle olmuyor maalesef. Şirketim de bu işin ne kadar yıpratıcı olduğunu biliyor ki, geçen ay bize sözleşme imzalattılar "Psikolojiniz bozulursa bizi dava edemezsiniz" diye. Ki şirket psikolojik destek de sağlamıyor.

Geçen sene Dublin ofisine QA olarak başvurdum, sponsor da oluyorlardı ama şirkette daha 5 aylıktım o zaman. Deneyimden çuvalladım zannediyorum. Maaşı da 3000 euro civarıydı. Kısmet değilmiş.

@ dissendium

İstifa etmezsem kanser olacağım. Çok bunaldım çünkü. Vücudumda çıkmadık yara kalmadı.

Gördüğüm kadarıyla avrupada ehliyet almak hem çok zahmetli hem maliyetli. Tabii ki avantajlı yani. Tr'den ehliyet almadan gelirsen eğer muhtemelen çok pişman olursun.

Ehliyet denkligi, transferi vs ulke bazinda degisen seyler dolayisiyla hangi ulke vs hic detay vermeden kimse net bir yorum yapamaz.

Onun haricinde Turkiye'de ders alip araba kullanmayi ogrenmis olman avantaj olur cunku cok daha ucuz.

Turkiye'de ehliyet alsan bile avrupa'da belli bir mebla karsiliginda yine bazi sinavlara girmen gerekecek. Ehliyetin normal maliyeti avrupa'da 1500 euro ise, turkiyede ehliyetin var ise belki bu sana yari fiyatina gelecek fakat bu kadar para icin iki defa sinava girmeye deger mi tartisilir.

Ayrica avrupa'da ehliyet almak zahmetli degil, olmasi gerektigi gibi, yalnizca turkiye'de fazla basit ve bastan savma. Avrupa'da ehliyet alirken hocam turkiye'de araba kullandin mi hic diye sormustu. Hayir cevabini aldiginda ise sevinerek, guzel sana dogru araba kullanmayi ogretmek rahat olacak demisti ki, oldu da.

Turkiye'de ehliyet almadigima, araba kullanmayi ogrenmedigime memnunum acikcasi.

İtalya ve Portekiz'in Türkiye'den alınmış ehliyeti değiştirdiklerini biliyorum ama hangi ülkeden bahsettiğimiz kısmını atlamışım.

Gittigin ülkeye göre degisir tabi ama her türlü avantajli. Almanya ve avusturya icin sadece sürüs sinavina giriyorsun.

Zorunlu sürüs dersi almak zorunda degilsin 20-30 saat arasi her saati 80-100€ yaklasik

Teori sinavina girmek zorunda degilsin.

Zorlu sürüs sartlari sinavina girmek zorunlu degilsin.

3000-3500€luk ehliyet 1-2 de sürüs saati alirsan 400-700€ arasi bi fiyata gelir sana.

İngiltere icin, ilk 1 yıl Türk ehliyeti ile araç kullanabilirsin.

Burada aldığın ehliyet 6 ay boyunca geçerli. Gittiğin ülkede. Sonra tekrar sınava girmen gerekir. Ama sınava girene kadar ihtiyaçlarını gidermen için ehliyetinin olması iyi olur. Bi de oradaki sürücü sınavları daha zorlu biraz antrenmanlı olursun gidene kadar trafik konusunda.

hollanda'ya highly skilled migrant olarak gelirsen turkiye ehliyetini hollanda ehliyeti ile degistirebiliyorsun.

Fransa; geldikten sonraki bir yıl içinde ehliyeti değiştiribilirsiniz. Sinav yok öyle ciddi bir maliyet de yok.
1 yil+1 gün olduğu an sinavlar, 1500-2000 euro arasi maliyet.

Kısacası gittiğiniz ülkeye göre değişir. Ehliyet değişimi varsa Türkiye'den alin. Hem daha ucuz hem daha kolay.

Örnek; Türkiye'de sinavda 50 soru var 35 doğru lazim. Fransa'da 40 soru var 35 doğru lazım.

işime yakın, o yüzden.

bayağı sert bir geçiş olmuş ama toplu ulaşıma yakın, merkezi, nezih bir apartman-dairede kalırsan sorun yaşamazsın diye düşünüyorum. Bir de neden esenyurt'a taşınman lazım ki? Başka bir semt olmuyor mu?

Esenyurt'ta yaşayacak olsam İstanbul'a gelmezdim hayatta. En kötü yerlerden biri diyebilirim.

Ben olsam İzmir'den esenyurt'a gitmezdim. Zorlanırsın.

@prole yol parası olmadan yürüyerek gidebileceğim mesafede olması lazım.

Beylikdüzü tarafına tasinsaniz? Aradan bir cadde geçiyor ama resmen popülasyon değişiyor. Beylikdüzü'nde sorun yaşamazsınız.

iyi bir siteye taşınıp, yürürken kapşon bere ne varsa geçirmem gerekecek sanırım.

Kiptaşlara bak. En azından site içinde olursun. Dışarısı bayağı kötü. Araban olsa çok iyi olur bir de. Dolmuşlar çok bunaltıcı ve kalabalık oluyor Esenyurtta.

orta doğu'nun tamamı anlaşıp buraya göçmüş gibi. iran, ırak, suriye, kırgızistan, kazakistan, tataristan, afganistan vb. ülkelerin vatandaşlarının hepsini bir arada görebileceğiniz tek ilçe olabilir. izmir'den buraya gelmek hayatınızın en kötü kararı olabilir. gerekirse günde 30-40 dk yol çekin ama buraya taşınmayın bence. en iyi ihtimal iş yeri e5'e yakınsa metrobüs dibi bir yer olabilir ama burda da çok uçuk kiralar verirsiniz sanırım.

eger yol parasinin bile hesabini yapmak zorunda kalacagin sartlarda calismaya esenyurta tasinacaksan izmirden, hayatinin hatasi olur. evet is piyasasi zor, is bulmak zor ama o kadar da degildir bence. tabii sartlarini bilmiyorum ama "ya bu is ya da sokakta kalacagim" gibi bir durum degilse olmaz yani.

Berbat bir yer. ist da kimse isine yakin oturmuyor, yani esenyurta tasinmayin

İstanbul'da bir ilçenin mahalleleri arasında bile bayağı büyük farklar olabilir. O yüzden ilçeyi değil, mahalleleri araştırın. Fırsatınız varsa komşu ilçelere taşınmayı deneyin. Örnek olarak Başakşehir, Arnavutköy daha iyi olabilir. Ev iyiyse zorluk azalabilir. Bunları düşünmeniz gerek.

Ne Başakşehir'i, ne Arnavutköy'ü hocam ne alaka oralar? 10 dakika mesafede Beylikdüzü var. Adnan kahveci mahallesi gibi bir yer dururken Arnavutköy gibi çomar yuvasında ne işi var? Ayrıca Başakşehir'den kaç saatte gidilir Esenyurt'a haberin var mı? Ulaşım açısından aşırı ters yerler.

Esenyurt'un oturulabilecek tek yeri Marmara Park'ın bulunduğu hat. Yani E-5'in bi arka Caddesi üzerindeki site gibi binalar. Yine de oradan çok daha iyisi yolun karşı tarafı. Beylikduzu adnan kahveci ve cumhuriyet mahalleleri gayet iyidir.

Izmir'in neresinden tasinacaksin? Bu soru Esenyurt'a tasiniyorum kadar onemli bir veri.

Izmir'de Konak Ege mahallesinde, Buca Mehtap mahallesinde ya da kadifekale'de yasiyorsan Esenyurt senden korksun aksjdhakjhds

Twitter'da TT olmuş bi bak istersen az fikir edinirsin

esenyurt değil de beylikdüzü tarafına taşınmanı öneririm.

yasin daha genc diye tahmin ediyorum, bu kotulugu kendine yapma.

Esenyurt olarak geçse de bazı yerler yaşanır, çalışılır durumda. Tam yeri anlamak onemli

Yani izmir'deki rahatlığınızıla esenyurtta yaşamaya kalkmayın. Hava kararmadan dönün eve:)

Şöyle diyeyim, istanbul'un her ilçesinde eskiden sorunlu bölgeler mahalleler vardı. ARtan emlak fiyatları yüzünden buralarda yaşayanlar yavaş yavaş şehrin dışına gittiler. Çoğu da esenyurt civarına yerleşti.

Göçmenler, mülteciler de buraya dolunca istanbul'un gül gibi bir gettosu oldu.

herkes kotu yorum yapmis ama sanirim olan olmus. moralini duzelteyim biraz. istanbulda yasayanlar asiri onyargili bazi semtlere karsi. diger ornegi ise bagcilar. o kadar cok espriye konu oldu ki, bagcilar denince hic gitmeyen biri bile dalga gecebiliyor. halbu ki bagcilar epey gelisti. ayni sey simdi esenyurt icin yapiliyor. hic gitmeyen biri bile hakkinda kotu yorum yapabiliyor. ha merkeze biraz uzak ama hayatinizi o semtte kuracaksaniz merkezde isiniz olmaz. kalkip kadikoyden esenturta tasinsan yapma derdim. ama izmirin neresindesin nasil bir hayatin var bilmiyoruz.

Bence de abartiliyor.
istanbul'da araban yoksa zaten artik guvenligin yok.

Bagcilar ve esenyurt geyigi bitmedi.
hele belediyecilikte ve guvenlikte bagcilar kadikoyu tokatlar.
Adamlar ters yonden girme diye her sokaga lastik patlatan tuzak koyuyor. En ufak sikayetini cozuyor.
Ben kadikoy belediyesine istek acinca cozum bulabildigim sikayetim sifir.

Daha bu ay kadikoy'de sokaga iseyeni uyardi diye dayak yedi adam.

Esenyurt'da duzgun bir sitede kaliyorsan sikinti olmaz.
Ama araban olacak cunku istanbul guvemli degil.
Artik izmir'in de guvenli oldugunu sanmiyorum.

esenyurt'ta tam olarak nerde bilmiyorum ama ben beylikdüzü tarafına bakmanızı tavsiye ederim.

ahahah güldüm yukarıda yazılalara ama bazı kısımlara hak verdim ben esenyurtta yaşıyorum öncelikle esenyurtun neresi diye sormalıyım iş nerede tutacağın ev nerede bunlara göre cevaplar şekil alır.

esenyurt'un bana göre en yaşanacak yerinde yaşıyorum. çok güzel süper öyle lüks vb olarak anlaşılmasın tabi (ben ekonomik bir sitede oturuyorum, buranın sakinleri yüksek oranda emniyet ve belediye personeli onun dışında normal düşük gelirli halk) esenyurt'ta bile lüks sayılabilecek siteler de var bu arada.

mesela otobüslere bindiğimiz durakta genelde oturarak gidebiliyorsunuz. 1 durak sonra ayakta gidiliyor, 2 durak sonra hiç binilmiyor, aynı şey inerken de geçerli

site içinde oturuyorum, dışardan elini kolunu sallayanı sokmuyolar, sitenin güvenliği oldukça iyi, her tarafta güvenlik kameraları var ama çocuk gürültüsü çok oluyor, sitede suriyeliler de var az da olsalar..

etrafında ilköğretim okulu, sağlık ocağı, a101, bim, şok, tekel bayii, yerel market, eczane ve biraz yukarısında avm var.

beylikdüzü vb gibi yerlere göre sanıyorum ki kirası ciddi şekilde fark yapar.

şimdi bu civarın dışında özellikle gece pek ara sokaklara girmedim, girdiğim yeler gayet normal mahalle arasıydı ha birbirini kılıçla kovalayan suriyeliler de varmış esenyurtta haberlerde görmüştüm.

yenikentten belediye kadar çok gittiğim oldu, son derece işlek, neredeyse bakırköy meydanı ayarında bi yer, onun alt sokaklarına da çok girdim çok derinlere girmemek kaydıyla orada da bişey görmedim ama sanıyorum ki bu hep haberlere çıkan kavgalar dövüşler olaylar falan olan da bir yeri vardır.

zaten ben kalkıp da gezmeye esenyurta çıkmam, cafe mafe ararsan heryerde var da onun dışında yapılacak bişey yok esenyurtta, istanbul uzak haliyle tabi, taksime tek otobüs var 1.5 saat çeker.

sabah saat 6 da bile yol kenarlarında, otobüs duraklarında işe gitmek için bekleyen çok sayıda insan görüyorum. öyle çok tekinsiz diyemem bu civar için ama genel olarak türkiye zaten tekinsiz.

aracınız olmadığını ve işinizin yakın olduğunu ekonomik şartlarda kimse karışmasın etmesin işe ev yapayım diye düşünürseniz evet ihtiyacınızı karşılar ama burasını istanbul olarak düşünmeyin istanbula en az 1 saat otobüs mesafesinde. öyle çok gezip tozabileceğiniz bi yer değil :) ev iş, işte ara sıra hafta sonları kaçamak genelde evcimen bi yaşam istiyorsanız size uyar.

hani istanbulu gezeyim tozayım derseniz bence işe değil gezmek istediğiniz yerlere yakın olsun veya en azından metrobüs hattına yakın olsun.

size mesaj attım, eğer bilgi almak isterseniz yazın.

burada yaşamayan arkadaşların yazdığı cevapları da abes buluyorum şaka maka 4 senedir buradayım.

Daha detaylı bir geribilidirim daha faydalı olabilirdi. Yani, zaman yönetimi, ekip yönetimi, müşteri/paydaş yönetimi, iş geliştirme, iş takibi, dokümantasyon, bildirim, raporlama vs bir çok alan var. Biraz daha detay ve somut örnekler isteyebilirsiniz. Böylece kendinize daha iyi bir yol çizebilirsiniz.

Ekip yönetimi aslında

şu kitabı okuman faydalı olur www.nadirkitap.com

Kitap tavsiyelerim;
Dale carnegie - How to win friends and influence people

Jocko willink - extreme ownership

hiç o toplara kendi başına girme. yani, öneri verme.

liderlik eğitimi istiyorum de. insan kaynakları sana uygun bir program bulsun. kurumsal bir şirket ise zaten yöneticiler için programlar vardır. değilse de dış kaynak kurumlar var.

bir yerden başla, kendini danışmanların yardımıyla keşfettikçe nerede destek almak istediğin şekillenir.

"Liderlik eğitimi istiyorum" deyin.

Bir de liderlik pratik yapa yapa öğrenilecek bir şey. ama sadece şunu kasdetmiyorum; müdür ol pratik yaparsanız gelişir. Örneğin bir takım aktivitesinde de yöneticiliğinizi geliştirebilirsiniz. Burada takipçilik, takım arkadaşlarıyla iletişim önemli. Çoğunlukla "liderlik" dendiğinde yöneticilerin kıstası "ben bir iş verdiğimde beni karıştırmadan işi çözebiliyor mu?"

bir işin uzmanlığı ile yöneticiliği çok farklı iki iş. Mesela bir işte başarılı bir adam, iyi bir yönetici olmayabilir. Ama işte ortalama bir adam, çok iyi yönetici olabiliyor.

Atıyorum senior bir mühendisin işi verilen görevi, verilen zamanda eksiksiz şekilde tamamlamak. Bunun için de o işle ilgili uzmanlığı önemli.

Ama bir yönetici işi tamamlamakla uğraşmaz. İşin tamamlanması için takımı organize eder.

Futbol gibi düşün, iyi bir forvet olmakla, iyi bir teknik direktör olmak çok farklı işler. Teknik direktör sahada gol kovalamaz. Kovalayamaz da.
Ama o forvetin iyi oynaması için gereken ortamı hazırlaması lazım. Bunun için takımla iletişim, takımın motivasyonunun sağlanması, kriz yönetimi, takımın üst yönetimiyle ilişkiler, futbolcuların eğitimi, kendilerini geliştirmeleri için gereken imkanların sağlanması, izinleri, takımdaki adalet duygusu, doğru adamın doğru yerde kullanılması, o adamın yedek bile olsa görevden mutlu olması gibi gibi işlerle uğraşır.

Şöyle bir laf vardır, işinde iyi bir adamınızı yöneticiliğe terfi ettirdiğinizde, sadee işinde iyi bir adamınızı kaybetmiş olursunuz. Bu kısmen doğru:)

Yöneticilikle ilgili sıfırdan öğrenmeniz gereken çok şey vardır böyle bir işte çalışmadıysanız daha önce. O yüzden eğitim isteyin.

Bunula ilgili öğrenebileceğiniz bazı teknikler var. Ama bazı şeyler de doğuştan gelen kişisel özellikler, bu konuda da kendinizi iyi ve objektif değerlendirin.

Mesela dinleme becerisi öğrenilebilecek bir şey değil. bunu siz ölçeceksiniz, bu konuda eksiğinizi görecek ve değerlendireceksiniz.

yöneticinden bir iş için sorumluluk iste
o projenin sorumlusu sen ol
en iyi böyle gelişir

ne yapman gerekiyor
-başkasına iş yaptırmak
-iletişim: laf sokmadan fazla kibar olmadan
-işin içinde olmak ama işi kontrol edecek kadar da kendine zaman kalması
-kendini geliştirmek için zaman ayırmak
-toplantıyı yönetmek: öncesinde gündemin belli olması
-çalışan fikirlerini, önerilerini almak

kulaklıkla çözerim sorunu. çalışırken müzik dinlerim. bazıları eğitilmiyor kolay kolay.

Bence sen de bir arkadaşına durumu anlat sana abuk sabuk ses kaydı atcam dikkate alma de. Belki onlar da rahatsız olur da yaptıklarını anlar

kulaklık kullanmaya çalışırdım özellikle onlar telefon görusmesi yaparken.

Açık açık söyleyin, biz rahatsız olmuyoruz sen de olma biraz saçma:) Kusura bakmasın kimse de iki adım atmaya üşeniyor diye rahatsız etme lüksü olmamalı kimsenin.

başlıktaki yorumları okumadım ama şahsi görüşüm şu, kısa kollu gömlek otobüs şoförü imajı oluşturuyor bende. hepsi değil tabii. keten gömleklerde kısa kol güzel duruyor. bahsettiğim şey klasik gömleğin kısa kollusu.

Kadın & Erkek giyiminde bazı giysiler var, fit hatta biraz kaslı bir vücut istiyor. Erkekler için kısa kollu gömlek bunlardan biri . Eğer geniş omuzlar, sıkı kollar varsa, kısa kollu gömlek gayet iyi duruyor.

Ama kollar zayıf ve cılızsa çok iyi olmuyor. Sebebi kolları geniş biri giyince gömleğin kol kısmı o bölgeyi iyi sarıyor. Zayıf biri giyince dikkat edin kolda boşluk kalıyor. Aynı şekilde kilolu biri giyince de kollar boğum boğum oluyor.

Bizde de düzenli egzersiz alışkanlığı çok yaygın olmadığından genelde bir cılızlık ya da fazla kilo var.

yine aynı şekilde gömlek yakalı olduğu için, omuzları dar biri giydiğinde omuz çizgisiyle boyun arasındaki mesafenin kısalığı daha belirginleşiyor. Dikkat edin aynı sorun omuzları dar biri lacoste gibi yakalı bir tişört giyince de yaşanıyor.

yani fit değiliz genel olarak:) Çoğu insanda durmuyor kısa kollu gömlek. Yoksa yakışana yakışıyor.

Ekşi duyuru moda servisi iyi günler diler

kisa kollu gomlek sadece clubbing ortamlarinda akar. yani yakasi falan boyle biraz cafcafli olacak, ayrica vertical cizgili kisa kollu gomlekler muthis oluyor.

kotu olan kisa kollu gomlekler berbat duz renklere (kahverengi, sari, khaki yesili gibi) sahip, regular fit olan, kollari da taaa bileklere kadar uzanan tarzdaki olanlar. kisa kollu gomlek ama kollari bileklere kadar uzaniyor. igrenc yani.

diger turlu kisa kollu gomlekte bir absurdluk veya iticilik goremiyorum. tam yaz aksami giysisi.

Kosa kollu olup da kötü görünen gömlekler bildiğimiz kumaş pantolon üstüne giyilen gömlekler.

Gidip efil efil hawaii gömleğini de uzun kollu giyecek diiliz sonuçta.

Ama siz de abartmışsınız biraz, sizde sırf inat olsun diye kısa kollu gömlek takıntısı oluşmuş galiba :) gece yatarken de giyilmez yani, düğmesi falan rahatsız eder en başta :)

sporda gömlek nasıl tişörtten rahat olabilir? full likralı gömlekler var penye tarzı. ama gömlek olduğu için düğmeliler. düğmeli bir kıyafet sporda rahat olamaz diye düşünüyorum.

ayrıca yakışıklı ve vücüdun iyi değilse kısa kollu gömlek çok kötü durur.

çok geçmiş olsuın bana çok saçma geldi

bildiklerim şunlar.

112 götüreceği hastaneyi kendisi seçmiyor, 112 merkezinden geliyor talimat. gerisi konusunda bilgim yok ama eğer kötüleşirse 50 defa da olsa 112yi arayıp çağırın

yer olup olmaması bizim sorunumuz değil 2 seneden beri hani covid için türlü türlü hastaneler, solunum cihazları bilmemneler yapılıyordu ne oldu?

ulan geçen sene istanbulda yer yok diye taaa kaç şehir öteye hasta götürdüklerini duymuştum kaç defa.
normalde olması gereken şu, özel hastanenin covid servisi yoksa bile sevk etmek için tüm hastaneleri tek tek arayıp yerini ayarlayıp sevk etmesi lazımdı ama bu 112nin özel hastaneye götürme saçmalığının sebebi bazı malum şahsımcıkların özel hastane sahibi olması ve sağlık üzerine mevki makam sahibi olması.

Çok geçmiş olsun. Uzman değilim, önce bunu belirteyim. 112 ekibi oksijen seviyesini düşük bulduysa evde beklerek zaman kaybetmeyin. Covid polikliniği olan hastaneye kendiniz gidin ambulans götürmüyorsa. Yatirmazlarsa medikalden oksimetre ve solunum cihazı almayı araştırın.

112'nin özel hastaneye götürdüğünü ilk defa duydum 112 genelde en yakındaki araştırma hastanesine ya da devlet hastanesine gider.

Eğitim araştırma hastanelerinin çoğunda covid servisi var. Mutlaka aciline götürün. Şehri bilmiyorum ama her şehirde vardır mutlaka 1 tane.

anten yakın zamanda yaralanmalı trafik kazası dolayısıyla ambulansla acile gittik.

hangi hastaneye gideceğiz diye sorduğumda hastaneyi biz seçmiyoruz112 merkezi bize bildiriyor onu bekliyoruz dedi ve bir özel hastaneye götürdü bizi.

Çok ama çok geçmiş olsun.
Babam kalp krizi geçirdiğinde 112 özele yönlendirdi. 112 özele yönlendirsin sizi yine. Tek kuruş para vermedik biz, siz de vermezsiniz. Üstelik bizde stent falan takıldı yani.
Israrla arayın, normal hastanelerde yoksa özele götürüyor. Özel para almaya kalkarsa da kuruş para vermeyin. 112 yönlendirdi bizi para mara yok diyin. Bir de sizden onay almadan devletin karşılamadığı bir şeyi yapamazlar ama çakallık yapıp yapmaya kalkışırlar size kağıt imzalatmaya kalkarlarsa imzalamayın. Tek kuruş vermeyeceğinizi açıkça belirtin.

Pandemi hastanesi acil servisi. Nazar değmesin hastane doluluk oranı yüksek değil, bundan sonra da yükselmez umarım.

Arkadaşlar herkese teşekkür ederim, Çam ve Sakura’ya götürdük yatıracaklar şimdi, tüm hastalara acil şifalar diliyorum :(

Reddit? Subredditler çeşit çeşit, science var, art var, books var, scifi var, upliftingnews var...

Wired, monocle, rolling stone, dazed magazine, foreign affairs, mashable, wallpaper magazine, the verge, the next web aklıma gelenler:)

günde 1 tane yeşil elma, 1-2 tane kuru kaysı olabilir.

Hocam tatlı yememeniz sağlık sorunları nedeniyle değilse bence yarım porsiyon yiyin. Diyetin sürdürülebilir olması açısından. Çünkü kuru kayısıyı yiyince tatmin olmayacaksınız üzerine bir de tatlı yiyeceksiniz. Gereksiz.

paranız varsa stevialı eritritollü tatlılar alın. maltitollüler işe yaramıyor. aroha'nın stevialı fındık kremaları var nutella tadında. ya da stevia alın evde kendiniz badem unlu, hindistan unlu kek falan yapın. badem de pahalı olduğu için çok yapmayın ufacık bi şey yapıp yiyin mesela. ketojenik diyet tatlılarını araştırın.

bir iki hafta sonra canınız çekmeyecek bu kadar zaten. ağzınıza bi süre karbonhisratı bol meyve falan sürmeyin. çilek böğürtlen belki. şu anda vücut adapte olmaya çalışıyor.

iyi şanslar :)

alperz +1, kalori az gelince olabiliyor bu. bir de ilk gunlerde normal, yapacak pek bir sey yok maalesef, irade gostermek gerekiyor. onun disinda intermittent fasting deneyebilirsiniz yapmiyorsaniz, o da kan sekerine "hop hemsehrim nereye" deme ozelligi olan bir stil olmasindan kelli karbonhidrat krizlerini cozmede ise yarayabiliyor.

gercek su ki karb tuketimi daha cok istemeye yol aciyor ama ben kendi adima tamamen kesmek yerine azaltip ara ara kacamak yapmayi kendi adima daha basarili buldum. bir ayda 10 kilo verip sonra geri alacagima bu sekilde daha surdurulebilir bir duzen oturtup daha yavas ama istikrarli ilerliyorum, ara sira olculu sekilde tuketince ve genel olarak if + protein agirlikli beslenince cok sarsmiyor, sakin sakin devam ediyorum.

"ben kilo vermek icin yapmiyorum ki" diyorsaniz daha bile iyi zaten, cok endiselenmeniz gereken bir durum degil.

Protein bar yenir ya 8-9 gram şeker oluyor. Züber, fellas vs.

diyetisyen kontrolüyle mi başladınız buna? çünkü sıfır karbonhidrat da biraz iddialı. Benim tanıdığım beslenme uzmanlarının çoğu ufak miktarda da olsa karbonhidrat da almak gerek diyor.

Bu arada robot olmadığımız için öyle katı beslenme kuralları çalışmayacak asla. Aksine bir anda aşırı tatlı yemeye başlayabilirsiniz diyeti sallamadan. O yüzden her istediğinizde değil ama haftasonu mesela 1 öğünde yemekten alıkoymayın kendinizi.

Yoksa bu diyet sürmez.

Gkfkkfkfk sıfır karbonhidrat dediğinizde bana bi gülme geliyor abi kusura bakmayın. Sen dışarıdan sıfır şeker alayım hiç karbonhidrat tüketmeyeyim dediğinde vücudun şeker dönüştürülebilir aminoasitleri yıkıp onu kullanıyor durduk yere kas kaybediyorsun yapmayın böyle. Karbonhidrat senin düşmanın değil düşmanın olan dandik karbonhidrat seçimi olabilir en fazla. Kendinizi bu kadsr kısıtladığınızda böyle etkileri oluyor, yapmayın.

Konu daha geniş izah gerektiriyor ama kısaca söylemek gerekirse
eskiler:
bir şeyin şükrü kendi cinsindendir.
Örneğin insanın maddi durumu iyi olduğunda sadece çok şükür demesi değil ayrıca o maddi imkanla durumu zayıf olanları gözetmesi ve yardım etmesidir.. der

sahip olduklarımızın kıymetini onları kaybedince anladığımız gibi, sahip olmayanları gördüğümüzde de anlıyoruz. şükretmeyi kıymet bilmek gibi düşünebilirsiniz.

birisinin şükür etmek için daha kötü durumdaki birini "görmesi" gerekmez diye düşünüyorum. az biraz canlandırmayla veya geçmiş deneyimlere dayanarak da şükredilebilir.

aradığınız şey bir kelime veya tanım sanırım. şükretmek az çok karşılıyor bunu sanki. zira şükretmek minnet duymak gibi bir şey. çok kötü durumdaki biri görülüp de, "yatıp kalkıp haline şükret" dendiğinde aslında "bu halde olmamanın sebebi sensin, her ne yaptıysan buna minnet duy, kendine teşekkür et" anlamına geliyor. bence. yani bu bir mutluluk değil sizin dediğiniz gibi, ama bir "rahatlama", "iyi ki" deme durumu. mutlu olana göd derdim ben olsam.

bahsettigin sey icin turkce'de direk bir kelime yok sanirim. almanca'da meshur "Schadenfreude" sozcugu dedigin seyi karsiliyor.

en.wikipedia.org

katarsis denir.
aristoteles-poetika falan bakabilirsiniz.

edit: benim bildiğim, insan şükretmek için "öteki" nin varlığına ihtiyaç duymaz. yani bir kıyas söz konusu değildir. varlığa da şükreder, yeri gelir yokluğa da şükreder..

esasında şükür Allah'a yapılır, düşünmek; tefekkür etmek amaçlı
haline kalpten razı olmak, hoşnut olmak hayatın için

alıntı: Erva
"örneğin insanın maddi durumu iyi olduğunda sadece çok şükür demesi değil ayrıca o maddi imkanla durumu zayıf olanları gözetmesi ve yardım etmesidir.. der"

daha fazlası için emek vermek, insanlara yardım etmek bağlantılı emirler

kötü durumda bir insan görünce kendim için mutlu olmam
o kişi ahirette burdaki dezavantajların dikkate alındığı bir adalete tabi olur diye inanırım
kendim için de aynı şekilde, ahiretteki karşılığı mutlu eder

şükretmek, başına gelen şeyin iyi mi kötü mü olduğunun ölçülmesiyle başlayan bir şey. bir şeyi ölçebilmek için de birden fazla kere var olması gerekiyor, o yüzden ötekinin varlığı olmadan şükretme eylemini gerçekleştiremeezsin.

başkasının ya da kendi kötü haline bakarak şükretmekten ziyade sahip oldukları için mutlu ve müteşekkir olmak bence şükür. zorlayarak yapılacak şey değil, insan mutlu olacak ki içinden şükretmek gelsin.

bendeki tanım böyle.

Şimdi hatırlamıyorum nerde gördüm ama bir istatistik koymuştu bir sayfa:

-Eğer bu metni okuyabiliyorsan, dünyada okuma bilmeyen 1 milyar insandan daha şanslısın.
-Bugün sağlıklı uyandıysan ve 1 hastalığın yoksa, bu hafta bir hastalık yüzünden ölecek milyonlarca insandan şanslısın.
-Eğer iyi kötü bir sağlık güvencen varsa, hasta olsan bile doktor bulamayan milyonlardan şanslısın.
-Şu an bir savaş, kıtlık, susuzluk, esir düşme gibi riskin yoksa, özgürce gezebiliyorsan 500 milyon insandan şanslın
-İstediğin siyasi görüşü destekleyebiliyor, özgürce ibadet edebiliyor, istediğin tarzda yaşayabiliyorsan, dünyadaki 3 milyar insandan daha şanslısın.
-Buzdolabında yemeğin, dolabında giysilerin, ve başını sokabileceğin sıcak bir evin varsa dünyanın %75'inden daha zenginsin.
-Bankada biraz nakitin, yatırımın bile olsa dünyanın en varlıklı %8'lik dilimindesin.

O yüzden bu elindekiler için şükret, değerini bil ve bu imkanları olmayan insanlarla imkanlarını paylaş gibi bir metin. İstatistikler ne kadar doğru bilemem.

Bence kimse kendinden kötü durumda olanları görünce mutlu olmuyor. Yoktur böyle bir insan. Ama kendinden kötü durumda insanları görünce elindekinin değerini anlıyordur.

Şöyle düşünüyorum, daha büyük ev istiyorsun mesela, daha iyi araba istiyorsun. Alamayınca üzülüyorsun. Arkadaşların yurt dışına çıkıyor sen üzülüyorsun bu sene bütçen olmadığı için. Ya da herkes iphone 13 alıyor sen ortalama bi android kullanıyorsun memnun değilsin bundan içten içe.

Ama mesela evine internet bile bağlatamayan çocuğu görünce, diyorsun ki "yahu öyle böyle benim internet erişimim var". Ya bu da olmasaydı?

Arkadaşın yeni lüks bir araç almış. Senin 2. el mütevazı bir araban var. Özeniyorsun, ama başkasına bakmana bile gerek yok. 2 sene önce soğukta 45 dakika otobüs beklediğin günleri düşünüyorsun, şükürler olsun diyorsun. En azından sağa sola gidebilmeni sağlayan bir aracın var.

babam mesela vefat etmeden önce ömrünün son 1 senesini kısmi felçli geçirdi. Balkona kadar gitmek, orada 1 saat oturmak bile büyük olaydı onun için. Bu tarz durumları düşününce, bırak tatile gitmeyi şöyle sahilde bir oturmak, çay kahve içmek bile ne kadar değerli olabiliyor fark ediyorsun.

Şükretmek sanıldığı gibi aza tamah etmek değil. Elindekinin kıymetini değerini bilmek. Bir karikatür görmüştüm, senin normalin, başkasının hayali olabilir diye.
Yolda ortalama arabada giden bir adam, yandaki lüks 4x4'e bakıyor hayran hayran.
Hemen yanda da tekerlekli sandalyede bir adam o mütevazı arabadaki adamın arabasını kullanabildiğini hayal ediyor kafasında düşünce balonunda. Tam olarak bu durum.

Elindekinin kıymetini bilmek önemli. Elbette daha iyisi için mücadele etmeli insan. Hayal kurmalı. Ama son yıllarda o kadar materyalist bir yaşama geçtik ki, hayallerimize kavuşamayınca elimizdekinden bile nefret ediyoruz.

Çocuklarda çok olur bu, eğer değer bilmeyi öğrenmediyse görürsünüz. Oyuncak ister atıyorum. Evde var ya bir sürü oyuncağın dersin. Onları beğenmez. Öbürünü almadığın için gider onları da kırar falan...

evet, sizin bildiğiniz doğru.
"ben x'ten iyi durumdayım" diye şükredilmez.
şükür şartlara bağlı olmayan, içten gelen, bireysel bir şeydir.
yani olan hâle, dış koşullardan bağımsız olarak şükredilir.

sabah uyanırsın, bugün de uyandım diye şükredersin.
"başkası uyanamadı, aman ben uyandım çok şükür" dendiğinde o şükür olmuyor.

Şükür kelimesi benim islamiyetle öğrendiğim bir kavram. Allah diyor ki "şükredin ki size nimetimi artırayım". Demek ki şükür denen şey çoğaltıcı, artırıcı bir şey. Bu sebeple de içinden geçirerek veya telaffuz ederek yapılan bir şey olmadığını düşünüyorum.

Bir şeyi ne artırır diye düşününce de ilk aklıma gelen, o şeyi temiz kullanmak, iyi bakmak, onu sağlam/sağlıklı kılmak için gerekenleri yapmak gibi şeyler geliyor. Bildiğin "kıymet bilmek" hatta Doğan Cüceloğlu'nun tanımladığı haliyle "sevmek" yani.

Onun için bana göre şükretmenin Türkçesi kıymet bilmektir, sevmektir. Her konuya da uyarlanabilir diye düşünüyorum.

şükrettiklerimiz, kendi hakkımızda razı olduklarımızdır. etrafta hiç insan olmadan da şükretmek mümkün ise; diğerlerine bakınca yaşadığımız, ancak ve ancak o insanlarda kendi geçmişimizden yansımalar görüp bunları geride bırakmış olma konusunda kendimizi takdir etmektir.
bilinçli ve farkındalığı olan birey, egodan ve materyalden her ne kadar uzaklaşsa da bazen diğerlerinin bu aşamaya gelememiş olmasını hor görebilir. yeterince berrak görebilirse, aniden bu durumun da egosunun başkalarının üzerinden rayonel ilişkilendirmelerde bulunduğunu fark eder ve halen arınmadığını ayrımsar.

Arka koltuğa otursan, sol kapıdan sağ kapıta bir örtü gibi bişeyi sıkıştırıp arkaya gersen fon için. Arabada olduğun anlaşılmasa, yapamaz mısın?

Hani karşı taraf "ulan görüşme saatini bile ayarlayamamış, arabada yakalanmış zamana, demek ki sorumlu ve dakik değil" diye düşünür mü acaba?

Ben çok girdim öyle görüşmeye. Çoğu yer takılmıyordu ama bozulan şirketler de vardı. Buna bozulacak şirkete ben girmem zaten.

ik cıyım, çok kişiyle arabada mülakat yaptım, sahada çalışan adam benimle görüşmek için izin mi alsın?

bence çok normal.

araba hareket halinde değilse garip karşılanmıyor genellikle. görüşmeden önce çok dikkat dağıtıcı bir açıda olmadığınızdan ve ekranın sürekli hareket etmediğinden emin olun sadece.

Ben de cok girdim arabada, buna takilan sirkete girme zaten.

Karşılanmaz ben yaptım, gayet anlaşılabilir bir yöntem. Hatta iş yerindekilerin dikkatini çekmesin diye yakındaki AVM'nin otoparkına gitmiştim:)

öncesinde haber verirsen daha iyi olur

görüştüm. gayet anlayışla karşıladılar, hiç öyle ters bi durum yaşanmadı.
cevap veren herkese teşekkürler.

az önce biri görüşmeye arabadan katıldı. Sürekli karşılaşıyoruz. Sorun edilecek bir durum değil

çok önerebileceğim bir şey yok. lakin kendimden biliyorum, iki çeşit r söyleyememe durumu var. r harfini y olarak telaffuz ediyorsa, hani "ayabanın tekeylekleyi" falan diyorsa bu çocuk dili. özel bir terapiye bile gerek yok, zamanla düzelecektir. ben de ilkokul 2 veya 3'e kadar y olarak telaffuz ettim, sonra düzeldi. oğlum da öyle. 5 yaşındayken hala ayabanın tekeyleği diyordu, o da şimdi düzeldi.

ama ğ veya v gibi telaffuz ediyorsa bu pek düzelmiyor, beyazıt öztürk gibi, aziz yıldırım gibi. küçük yaşta dil terapisi ile biraz yol alınabilir belki.

"baybayoş mu şenin adın guci guci" falan yapmasın kimse yeter şimdilik.

evet, düzeltilebilir.
36 yıldır r'leri tam söyleyemeyen biriyim. arada çıkıyor o ses, arada belli kelimelerde çıkmıyor, çıkamıyor.
dil terapisti arkadaşım basit teknikler vermişti ve bi kaç ay içinde düzeltilebileceğini söylemişti (benim vakamdan bahsetti, her vaka öyle olmaz sanırım); ben de olayın biraz diş-çene yapımdan olduğunu, artık alıştığımı, r'leri iskoçlar/seda sayan gibi bastırma gereği duymadığımı söylemiştim. hala özellikle soyismimi söylerken yanlış anlaşıldığım olur.

Dil ve konuşma terapisi bölümü olan üniversiteler var, bunların uygulama merkezleri de oluyor diye biliyorum. Mesela Anadolu Üniversitesinde vardı. dilkom.anadolu.edu.tr

İzmir'de Bakırçay Üniversitesinde ve Tınaztepe Üniversitesinde bölüm varmış, uygulama merkezleri var mı diye sorabilirsiniz belki.

Bende de ufaktan var. Aziz yıldırım örneğindeki gibi çok belirgin olmasa da bazı kelimelerde ğ-v arası çıkıyor bazen. Ama çoğu insan fark edilmiyor diyor. Çocukken daha belirgindi zamanla azaldı. Hiç bu konuyla ilgili bi çalışma denemedim. Belki düzelirdi ama ihtiyaç duymadım. Tabii çocukken taktıysa ona anlatamazsınız. Yaşı da küçük ama arkadaşları falan bişey dediyse takılmıştır.

Çevresinde en azından yetişkinleri uyarmak lazım bu konuyla ilgili şaka, yorum, sevgi gösterisi bile kafaya takmasına neden olur. Ayğan mı iççen sen bakim falan gibi "sevimlilik" deneyen olursa dert büyür:)

Büyük kızım kibritsuyu'nun dediği gibi r'leri "y" olarak söylüyordu, 5 yaş gibi kendiliğinden düzeldi. Küçük r'leri "ğ" olarak telaffuz ediyordu 5 yaşında hiçbir gelişme görmeyince konuşma terapistine götürmeye başladık. Tesadüftür onun da adının baş harfi R. Bu terapiler sırasında ev ödevleri veriyorlar. Yani haftada bir götürüp düzelmesini beklemiyorsunuz. Ebeveynleri olarak çocuğu düzenli çalıştırdık(hatta biz anaokulu öğretmenini de konuya dahil etmiştik) Böyle böyle belli dil kası egzersizleri ile dili açıyorsunuz. Fiziki bir sorunu yoksa (dil altındaki perdenin çok önde olması gibi) bu iş çözülüyor. Bizimki 6 ayda çözüldü çok şükür.
Bir de o sıralar aşağıdaki üründen almıştık. İstanbul'da olsanız benimkini size vereyim diyeceğim. Ama aklınızda olsun.
duyumarket.com.tr
Edit: gramer filan.

dil terapistleri işe yarar ve çocuğa r'leri bastıra bastıra konuşma çalışmaları yaptırarak r'leri daha belirgin hale getirmeye çalışabilirsiniz gidene kadar.

benim zamanında ortodonti tedavisi yüzünden s'lerim tıslamaya başlamıştı, konuşma terapisti çözdü olayı. r harfi de çözülür bence. yapısal olarak farklılık varsa dahi çalışmalarla fark edilmeyecek seviyeye bence getirilir.


ve diksiyon derslerinde de r çalışırken r tekerlemeleri üzerinden gidilir. çocuğa r'li tekerleme öğretin yine dil terapistine gidene kadar.

O ülke Türkiye varandaşlarının girişi kısıtlanmıştır derse istersen uzaydan in. Yine almazlar. Nereden geldiğin değil, pasaportunun nereye ait olduğu önemli.

Üsttekine ek olarak o avrupa ülkesinde en az 10 gün kalma şartı da getirebiliyorlar.

@kaset, birkaç kişiden daha duydum atıyorum malta'da 10 gün kaldıysan o ülkeden istediğin ab ülkesine geçebiliyorsun pasaporttan ziyade geldiğin ülke önemliymiş.

Hatta bizim sınırlar açılınca, başka ülkelerden türkiye'ye gelen çok olmuş avrupa'ya geçmek için.

Geldiğiniz ülke önemli +1

A ülkesi 10 gün karantina uyguluyor diyelim. B ülkesine uygulamıyorsa, B’de 10 gün geçirdikten sonra A’ya gidilebiliyor.

Eğer beğenirseniz macfit' üye olun 3 ilçede de yeri var:) istediğinize gidersiniz.

Salonlar fena değil, biraz kalabalık oluyor ama ben sabahları gittiğimden boş bulmak mümkün oluyor. Fiyatlar makuldu en son bıraktığımda. Şu avantajdı iş çıkışı gidiyorum mesela levent'e bakıyorum. Aaa kalabalıkmış dur altunizade'ye gideyim diye şak orada devam ediyorum.

andromeda içerisinde myclub var. spor salonundan anladığımı söyleyemem ama ben seyrek giderim ve gittiğimde de sabah saatlerinde kullanırım. hep sakin ve rahat gördüm + havuzu var. sanırım otopark da veriyorlar.

ataşehir için :

clubshape.com

Buka Glute Lab.

antrenör daha iyi yanıtlar bunu antrenman şablonunu o biliyor. Ama başlarda antrenman sonrası yarım ölçek alıyordum ben.

Faydadan kasıt 20 gram protein almış olacaksın işte.

Baslangic seviyesinde yeme duzenini degistirip protein almak daha iyi. Artik yemekle alinamayan seviyeye gelince protein tozu kullanmak lazim. Ama baslangic seviyesinde gerekli proteini normal bir yeme duzeniyle almak mumkun

mümkün mertebe herşeyi gıdalardan almaya çalışmalısın, gıdalardan alamadığın miktarı da supplementler ile desteklemelisin.

günlük protein ihtiyacın 160 gr ise ancak sen 120 gr alabiliyorsan geri kalanını supplementlerden alabilirsin. aynı şey karb içinde geçerli.

ancak bunlar kadar önemli olan bir başka şeyde kalori, ihtiyacın olan kaloriyi de tutturman lazım.

kilo vermeyi düşünüyorsan hali hazırda zaten kalori açığı yaratmalısın, antremanın ihtiyacı olan 2000 kalori ise sen 1800 (rakamları salladım tabii) kalori almalısın ki geri kalanını mevcutda depoladığın yağdan kullansın.

bunların hesabını yapan siteler, yazılımlar mobil appler var.

Bankalar, telekom şirketleri 850'li numaralardan iletişime geçiyorlar, bazı kargo firmaları da öyle. Bitaksi için de lazım.

Beni kasko firması aramıştı engellediğim için bakamamıştım, kasko trafik sigortası bittikten sonra tesadüfen öğrendim bittiğini.

sisecam 850'den arayip is gorusmesi yapmaya calisiyor.
Bi kere de baska bir firmada daha denk geldim. Adamlarin ik numarasi boyle.

Mesgule attikca israrla aradilar :)

Tabii ki. En basitinden, getir'den bir şey soyledin siparişle ilgili sıkıntı oldu adamlar ulasamayacak sana. Bunun bankasi var bilmemnesi var..

@sivrisinek benim zamanim ve maliyetim ne olacak?
Bir de bu tarz yalan yanlış bilgiler verip dolandirici oldugu cok net olan numaralar nasil sistemde bariniyor ve devlet buna bir cozum bulamıyor.

Beni danışmanlık aldığımız firma 850'li numaradan aradı.

En basitinden banka sizi bir güvenlik konusuyla ilgili aradığında ulaşamaz. Kartınızdan habersiz bir harcama olduğunda teyit içni banka sizi arıyor mesela ulaşamaz o durumda.

bir engelleme programı ile 0850 ile başlayan her numarayı engelle diye ayarlarsınız.

Sonra da bankanız, sigortanız vs alakanız olan kurumların numarasını programa girerek güvenli diye kaydedersiniz.

phone repair guru.

ben afrika ile ilgili çekilmiş belgeselleri çok izliyordum bir ara.

Vice'ın eski videoları, Unreported World, RT Documentary benim sevdiğim kanallar.

Liberya'daki iç savaşa ilgili olan;

www.youtube.com

Moritanya'da kız çocuklarını evlilik için zorla şişmanlatan aileler;

www.youtube.com

edit: Tanzanya'daki Cadı Avı;

www.youtube.com

www.youtube.com

Journey to the microcosmos, yüksek kaliteli mikroskop altında çekilmiş videolar yayınlıyorlar. Baya güzel.

Otomobil restorasyon videoları izliyordum bir ara. Cok fazla var. Artik sıkıldım izlemiyorum ama ilgini ceker belki.

100 yıllık eşyaları buluyor ve yeniliyor, özellikle mekanik tornavida ve ütü muhteşem.

www.youtube.com

www.youtube.com

youtu.be

turbo motor, düşük motor hacmindeki araçlara (1.0 gibi) gereken gücün sağlanması için kullanılır. Ya da yüksek performanslı araçlarda ama bu konumuzun dışı:)

Yani bir araç turbolu değilse büyük ihtimalle 1.3-1.5 atmosferik motoru vardır. Muhtemelen baktığınız araç 1,5 motorlu versiyonu.

turbo motorun olayı şu: 3 silindirli bir aracın ürettiği gücü, 1 silindirle üretmesini sağlıyor motorun. Bu da güçten ziyade yakıt tüketimine katkı sağlıyor. Daha az yakıtla aynı gücü üretmek amaç.

Honda city'nin 1.0 Turbolu versiyonu da var mesela. O yüzden turbo var yok çok takılmamak lazım.

Seat İbiza 2018 ve üzeri tek geçerim.

Bu saatten sonra makul fiyata el arabası bile gelmez. İbiza ya da fabia işini görür.

Sizi rahatsız ettiyse, başkalarını da eder. Ben şahsen motordan kuşkulanmam ama motor değişimi esnasında servisin bozduğu başka yerler çıkabilir ondan huylanırım. Başıma geldi çünkü...

markası nedir merak ettim. aracın motoru değişmesi sıkıntılı bir durum değil ancak yeni araçta böyle bir sıkıntı düşündürücü.

Alıcı olsam, olumlu yaklaşırdım. Oh ne güzel sıfır motorlu araç diye :)

Bir arkadaşımın aldıktan 1buçuk yıl sonra başına geldi. Opel motoru değiştirdi. Sonrasında 3 yıl hiç sıkıntısız bindi, sanırım hala da kullanıyor.

2019 model bir araçta olması dikkat çeker.

2000 model bir aracın motorunun yenilenmesi kimsede soru işareti uyandırmaz. Ama 3 senelik bir araçta "ne oldu ki acaba" derim.

Yetkili serviste garanti kapsamında değişmiş, bir sikinti yaratmaz diye düşünüyorum alici acisindan.

ben olsam aracı kullanmaya devam ederim açıkçası, şu saniyede aracı elden çıkarırsan ucuza satmak zorunda kalırsın bu sebepten ötürü. ama 7-8 yaşına gelince nispeten bunların çok etkisi olmaz.

@mikahakkinen BMW

bmw yeni kasalarında bu arızalar çok oluyor gibi geldi bana. arkadaşımın 2018 318i aracı 40bini geçik motor arızası vermişti. ben preminyum araçta bunu şüphe ile karşılarım. bmw güzel araç ama üzüyor.

selam,

1 - "Burs olsa daha iyi olurdu tabii" - burs isini "olmaz" kabul et.

2 - "çok katı GPA kriterleri ile karşılaşıyorum (3 üstü)" - eger bir okul master icin 3 alti GPA istiyorsa zaten ortalamanin altinda egitim veriyordur. Kalburustu, isim yapmis okullar 3.5 ve ustu ister genelde.

3- "Kalburüstü bir okulda eğitim alma şansım hiç mi yok sizce? Bu umudu kesmeli miyim?" Var diyemem, yok da diyemem. Avrupa sistem nasil bilmiyorum ama kuzey amerika'da senin gibi seneler once kotu GPA ile mezun olup yuksek yapmak isteyenler icin "mature student" olayi var mesela. Gidip birkac ders alip kendini kanitliyorsun, eskiden zipirdim simdi aklim basima geldi seklinde iceri girmeye calisiyorsun, ama bu isin ogrenci vizesi kismi ne sekilde halledilir bilmiyorum, buna vize vermeyebilirler. Bir baska ihtimal de tezli yapmaya karar verip hocayi kafalamak. Hocalarin senin GPA'ini override yapma yetkisi vardir, ortalamasi dusuk ama ben bu adami istiyorum diyip aldirabilir. FAKAT, kalburustu bir okulda hangi hoca boyle bir riske girer? Cok cok dusuk ihtimal..

burs işi imkansıza yakın gibi. ama kabul alırsınız ya. 3 üstü isteyen okullara başvurmazsınız olur biter. altındaki okullar da sizin işinizi görür. aylarca toefl gmat çalışıp çok iyi skor alırsanız gpa'in açığını kapatabilirsiniz bu arada. gayet mümkün. o durumda 3lük okullara başvursanız da olabilir. www.thegradcafe.com buraya düşündüğünüz okullara nasıl profiller girmiş diye bir bakın. her şey gpa değil.

Okuldan okula değişiklik gösterir bu durum. Burada öncelikle ne amaçla yüksek lisans niyetiniz var ona göre karar verin.

ben akademik kariyer hedefliyorum ya da iyi okullardan mezun olayım dev şirketlerde çalışayım derseniz evet iyi bir okula kabul almak önemli. Bu not ortalamasıyla olmaz değil, ama çok zor. Eğer okuduğunuz alanla ilgili çok başarılı bir kariyeriniz varsa onun bir etkisi olabilir. Uluslararası bir firmada çalışmak vs. gibi.

Ama derdiniz ab'de çalışma izni alayım da nasıl olursa olsun ise, ortalama okullar da işinizi görür. Genelde devlet okulları bu konuda daha katıdır. Ama özel üniversiteler ödemeyi aldığı sürece devlet okulları kadar katı olmaz.

Bir diğer kriter iş tecrübesi. Eğer alanınızla alakalı iyi bir iş tecrübeniz varsa, ikna edici bir niyet mektubuyla birlikte not ortalaması kadar etkili olabiliyor. İsveç, finlandiya gibi ülkelerin üniversiteleri daha açık fikirli olabiliyor bu konularda.

2,76 GPA ile top 30 içinde bulunan bir okulda yüksek lisans yapıyorum, 3,5 da isteseler 3 de isteseler başvurmaktan çekinmeyin, cambridge vs. hariç para istemiyorlar zaten başvuru için.

imkansız değil ama nasıl ve neden tercih edilecek?
almanyanın göçmen almakta tek ve en önemli motivasyonu oradaki emeklilerin maaşlarını göçmenlerin vergilerinden çıkartarak ödetmek.

meslek bilgisi ve deneyimini bolca "belgeli" şekilde çıkartıp, akredite etmeli.
bir de mesela akıcı (B2 gibi) almancası falan varsa imkansız değil işte.. ama iyi ustayım, yetenekliyim ama okulum yok, dilim yok çalışacağım süre kısıtlı ee? bu açılardan zorlaşıyor.
bir de mavi yaka ama nasıl? su altı kaynak ustası da mavi yaka, düz güvenlik görevlisi de mavi yaka.

mesleğiyle gitmeyecekse yani hemen iş bulmak şart değilse işler tabiki daha kolay.
evlenebilir,
iş kurabilir (ankara antlaşması veya freelancer vizesi) bunlar için biraz avukatlara biraz da işe para lazım tabiki.
dil okuluna gidip kalabilir vs.

Eğer serbest iş kurabileceği bir mesleği varsa (oto tamir, motor ustası, aşçılık vb), bu konuda ustalığını gösteren bir belgesi varsa iş kurabilir. Böylece birçok bariyeri aşmış olur. Ama bunda en önemli kriter maddiyat çünkü iş kurmak dükkan açmak vb ciddi maliyetler.

Bir de dil çok önemli.

İstenince yapılmayacak şey yok bence. Yaşın ise hiçbir önemi yok.
Şu haber işinize yarar belki;

haberglobal.com.tr

six feet under olabilir.

Tabi ki The Sopranos.

Better call Saul
Bu arkadaş benim kafadan kesin sever bu diziyi. Bu duyurudan açmak istiyordum

Vinyl iptal edilsede

mad man'i izlemedim. pek benzemiyor olsa da boardwalk empire diyorum.

man men benim de çok sevdiğim bi dizidir. kesinlikle ilk tercihin the wire olsun derim. daha sonra six feet under, boardwalk empire, the sopranos'tan birini kafana göre seçebilirsin. hepsi mükemmel ötesi diziler.

Zor :) Sopranos ve six feet under mutlaka izlenir mad men üstüne.

Succession

Aynı maaşa daha çok sorumluluk mu?

Daha çok maaşa daha düşük pozisyona gidilebilir de aynı maaşa niye müdür olayım? Maaş artışı istesen terfi yollu artışın önü kapalı. Ben olsam gitmezdim.