çıkarıldıysa alır zaten? kendisi istifa etmemiş ki.

Fesih yasağı var şu an şirketler çalışanlarını çıkarmıyor pandemi yüzünden. Bu yasak varken nasıl anlaşmalı gidiyor onu soruyorum

İstifa etmiştir, iş sonu tazminatı adı altında tazminatı ödenmiştir.

Evet yüklü tazminat verip istifa etmiş gibi gosteriyorlar. Bu tabii alt kesim icin geçerli degil; alt kesimde kısa calışma ödeneği basip gecebiliyorsun.

aslında işten çıkarmak tam olarak yasak değil, brüt maaş tutarında idari ceza ödeyerek işten çıkartılabiliyor.

İstifa etmesi için o tazminatı veriyorlar. İstifa etmek yasak değil.

Ikale sözleşmesi de imzalamış olabilir. Üst düzeyler çok sefer ikale ile ayrılır.

ikale sözleşmesi yapılmıştır +1

Arkadaşlar fesih yasaklarında ikalenin çıkış kodu olan 22 de yasak. Dolayısıyla normal zamanlarda ikale ile ayrıldığında ödenen paket tazminat vs şu an bu kod ile çıkış yapılması yasaklandıpı için kullanılamıyor. Ben de bu adamla nası anlaştılar da kol gibi tazminat aldı onu merak ediyorum. ZTen sorum da ikalenşn yasak oldupu şu günlerde buna nasıl tazminatla çıkarım yapıldığı ile ilgili.

şöyle bir anlaşma yapılmış olabilir, işveren sözleşme şartlarında esaslı değişiklik talep etmiştir çalışanda bu değişikliği kabul etmediği için kendisi haklı nedenle fesihte bulunmuştur. hem ek tazminatını almıştır hem de kıdem tazminatına hak kazanmıştır. (tabi esaslı değişiklik fln hikaye, önemli olan tazminatlı fesih yapabilmek, bu çıkış türü işverenin de işine geliyor sözleşmeyi işçi feshettiği için dava riski olmuyor, işçi de hem tazminatını alıyor hatta işsizlik maaşına bile hak kazanıyor sonrasında, baya win win)

biz böyle yapıyoruz personel ile anlaşarak.

yani bir de siz ödeme talebini görmüşsünüz adama sen istifa et, biz sana 200k prim ödemesi yapalım bile denmiş olabilir. bunlar olağan şeyler..

speaking of dreams mi?

(bkz: speaking of dreams)

Tam da odur, çoook teşekkür ederim.

Hangi şehir? Çok değişir.

ailenin durumuna göre değişir. klasik türk ailesiyse, anne çalışmıyor baba memur ya da 3-5bin lira bandında maaş alıyorsa :

1- ailesiyle kalan lise öğrencisine aylık 200-300 anca verilir. kitap okul masrafları hariç tutar.
2- ben üni'de okurken kalacak yeri o kadar ucuza ayarlamıştım ki çok beleşe yaşadım. benim gibi istisnaları saymazsak, 550 kyk kredi/burs + min 300 lira çok güzel iş görür (kalacak yeri aile ayriyeten ödüyor)

bunlar türkiye gerçekleri. saydığım paraları göremeyen milyon öğrenci var. bana kalsa üni öğrencisinin cebinde min 2000-2500 olmalı ve konaklama ücreti uygun bir yer bulmuş olmalı.

1)500₺
Telefon faturasını ve ulaşım masrafını ailesi öderse çok rahat geçinir.
2)1000₺ (kalma masrafı hariç)

1- Kızım lise öğrencisi. Masraflarını elbette biz karşılıyoruz. Covid sebebiyle dışarıda arkadaşlarıyla dolaşamıyor. Eğer çıkıyor olsa idi 2 haftada bir o sebeple 100 TL (toplam 200 TL) verirdim. Şimdi sadece biriktirme bilinci oluşsun, almayı istediği (bana aptalca gelen) şeyleri de istiyorsa alabilsin diye ayda 25 TL veriyorum; gülmeyin bence yeterli.

2- Muhtemelen asgari ücret gibi bir şey olmalı

İlave bir cevap daha vereyim. Üniversite öğrencisi çocuğum yok ancak ben üniversitede okurken (aile yanında) ailem bana aylık şimdinin 100 TL'si kadar para verirdi. Tabii hiçbir şeye yetmezdi. O zaman ne yapıyoruz, akıllı olup ders veriyoruz. Liseyi bitirdikten sonra devamlı çalıştım ben. Şirketlerde staj yaptım (o zamanlar staj için asgari ücret verirlerdi), ders verdim, part time çalıştım. Üniversite öğrencisinin sadece ailesinin eline bakmasını yanlış buluyorum.

Günlük 10 TL yeterli bana göre, fazlasıyla ya sağlıksız beslenir, ya da gereksiz ve saçma yerlere harcar.

Aylık olarak topluca vermek de şeytana uydurabilir.

Bu sadece günlük yemek ihtiyaı için ama, diğer her ihtiyaç aile tarafından karşılanır zaten.

1. yemeği evden götürüyor ya da okulda yemekhaneden yiyorsa aylık 300 tl. az bir para ama bu para olur da arkadaşlarıyla haftada bir iki kez bir yere oturursa mahçup olmasın, canı yiyecek içecek bir şey çekerse alabilsin diye. bir de öğrenci akbili doldursun. yoksa geri kalan tüm masraflarını yine kendim karşılarım. bu para türkiye şartlarında anca çay kahve içmeye yeter.

2. konaklama hariç 1000 lira. yetmiyorsa bir zahmet garsonluk yapsın, özel ders versin, haftasonu yevmiyeli işte çalışsın. üni öğrencisinin basit bir işte de olsa haftada birkaç saat çalışması gerektiğine inanıyorum.

Ben İÜ Adalet MYO'nda birinci senemi bitirdim. Neden İÜ seçtim, tamamen İÜ isminden dolayı. Daha sonra geçiş yapar mıyım bilmiyorum. İlk sene tamamen çalışmadan daha önce İşletme'de okuduğum ve işyerinde edindiğim bilgilerle geçtim. Dikey geçiş için Ercü'nün dediği gibi olayı ciddiye almak lazım. Siz neden adalet okumak istiyorsunuz, onu yazmamışsınız, ya da Hukuk Fakültesine geçmek gibi bir planınız var mı bilemiyorum.

Adalet 2. Sınıfım. 1. Dönem okul bitecek. Online eğitim sebebiyle hiç bir şey öğrenmedim 2 dönemdir. Sadece 1.1 de öğrendim.

Hukuk için iyi derece şart. Yks daha kolay +1

Ben hobi için hukuk okumak istiyorum. O yüzden seneye deneyeceğim. Sormak istediğiniz bir şey varsa burdayım. Online eğitim olduğu sürece hemen mezun olursunuz zaten.

Bir de dgsde şöyle bir dezavantaj var. Eşit ağırlık puan türü olduğundan hem Türkçe hem matematik çözmek gerekiyor.

DGS, alese göre daha yumuşak bir sınav.

Ben anadoluda okuyorum. Tamamen can sıkıntısından başladım. Bana katkı sağlayacak başka bir alan varsa oraya da geçebilirim.

Şu an arge merkezi denetimi için sunumlarını hazırlamam gereken projeleri açmak :(
Bir daha proje açanı şeyetsinler zaten.

İlave: bir de 24 eylül 2018 sabahı işe gitmek. Gitme kararı vermemiş olmak isterdim.

yaptıklarımı hatırlayacaksam komple baştan doğmak isterdim .D

İlkokul beşinci sınıfta çalışkan öğrencilikten tembelliğe olmaya karar vermem salaklığını değiştirdiğim.

Yaş 31, ara ara geçmiş aklıma geliyor. Diyorum ki lan ne mal bir insanmışım. Neyse fark ettim de, bir şeyler yapmaya çalışıyorum.

10 sene öncesi. bi prodüksiyon firmasının kurgucusuyla sohbet ederken bir ifade kullanmıştı. "ben bu işe havuzda başladım" dedi. "Nasıl yani? Napıyordun ki havuzda?" diyerek yandaki yüzme havuzuna baktım. Meğer videoların toplandığı (hala ne anlama geliyor bilmiyorum) dijital havuzu kastediyormuş. O gün o sohbette konuya uzak olduğumu bu kadar belli etmeseydim hayatım çok başka olabilirdi.

10 sene önceki bir bench press setine girmezdim.

yazdığım üniversite/bölüm.

edit: aslında daha bir sürü şey var.

Birkaç tane var:

1- Naif ama ilkokulda bir arkadaşıma haksızlık yaptığımı düşünüyorum. Arkadaşça itişme sırasında beni fazlaca itti ve o sırada karambolde mideme yumruk attı. Eve dönünce karnım ağrıdı biraz, anneme söyleyince annem olayı epey büyüttü. Şikayetçi oldu filan. Çocuğun bunu kötü niyetli yapmadığını biliyordum ama annem o kadar yükselince durduramadım da. Herhalde ilk geri almayı istediğim şey budur.

2- Bu farkında olduğum - bilerek yaptığım bir şey değildi. Bir de yapmasaydım şimdiki ben olur muydum bilmiyorum ama hep düşünürüm; acaba girdiğim ilk üniversite sınavında matematik cevap kolonuna Türkçe cevaplarını işaretlemeseydim ne olurdu. Evet mal gibi kolonları karıştırmışım :(

3- İş hayatımın ilk senelerinde aldığım riskli kararları almasaydım.

Çocukken, ağzında yavrusuyla penceremize gelen o kediyi babamı dinlemeyip içeri alırdım. Resmen kandırdı beni “bak seni çok seviyor, sana hediye olarak yavrusunu göstermek için getirmiş” yuh mk... Tamam bahçede de çok vasat bi hayatları olmadı ama nolurdu hayvan yalvaran gözlerle bakarken onu içeri alıp bir minder tahsis etseydik?

yanlış insanlarla arkadaşlık kurmak. Sanırım bazı kişilerle hiç arkadaş olmazdım.

Bir arkadaşıma çok büyük bir ayıp yaptım, neredeyse 10 sene geçti üzerinden. Geri dönebilsem onu yapmazdım.

Bir akşam, aşık olmuştum. Yıllar süren bir hikaye, onunla iken kimseyi görmediğim yıllar. Ve her seferinde başkaları ile flörtöz istekleri sonucunda ondan uzaklaşmam, sonra yine bir şekilde ona gitmem. Beni hep cepte tutması, yıllar boyunca.. Kendim gibi değerli birini bir parça sevgi için oyalayıp durması.

İşte o gün, onunla tanıştığım o gün, aramızda hiç bir sorun yokken sonradan sarhoşluğuma verdiğimiz, hiç adetim olmadığı halde, ona defalarca tokat attığım o gün dışarıya çıkmazdım.

Ve belki şuan bakıp, bu çocukta çok iyiymiş niye red ettim ki zamanında dediğim bir listem olmazdı.

Belki bir sevgilim, sevdiğim olurdu kimbilir. Belki de olmazdı. Ama en azından bundan dolayı kendimi bu denli suçlamazdım.

Geri döndüğüm her sefer için kendimi defalarca suçlarken evet heri alabileceğim.birşey olsa o gün olurdu.

Şu, meslekleri beş dakikada öğrenip para kazanma merakı, eline aldığı işi yüzüne gözüne bulaştıran çok adam çıkmasına sebep oldu piyasaya.

Sorunun cevabı gibi görünmeyebilir ama sorunun cevabıdır.

Milyon çeşit kilit, anahtar düzeneği, bir meslek olarak ancak çalışarak öğrenilebilir.

Eldeki alet edevatla vatandaşın malına zarar verilmeye başlamadan önce, mesleklerin nasıl öğrenildiğinin öğrenilmesi gerek.

Ekside berberler ile ilgili başlık görünce aklıma geldi. Bu berberler genelde berber dükkanı olanlar falan oluyor. Ben berber dukkanında falan çalışmadan saç nasıl kesilir ogrenip, alet edevatimi alıp berberlik yapabilir miyim acaba? Evde olurum arayan olursa gider keserim falan. Mümkün mü bu?

Belki fikir verir.

@archmage mahmut dediğiniz mümkün değil berberliği öğrense de mümkün değil, ama çilingirlik mümkün. eğer biliyorsa gidip kapıyı açacak.

burada mesele müşteri nasıl bulacak ( çilingirliği öğrendiğini kabul ediyoruz.)

Belirli bir eğitimi var mı bilmiyorum. Tahminen çıraklıktan yetişiyorlardır. Bazen hobisini mesleğe çeviren insanlar oluyor. Youtube'da lockpickinlawyer diye bir kanal var. Onu izlemeni öneririm. Yine de herhangi bir mesleği yapmak için bir eğitim ve tecrübe gerekiyor.

r/lockpicking

"Milyon çeşit kilit, anahtar düzeneği, bir meslek olarak ancak çalışarak öğrenilebilir."

milyon çeşit kilit var ama çilingirin önüne gelecek kilitler bellidir, kale kilit ev kapıları vb.. toplasan 50 tip kilit vardır iş gelecek, bozuk kilitleri toplar pratik yaparsın, elin yatkınsa zaten öğrendiğini anlar insan, bir güven gelir. gerisi de ilan, semtlerin facebook sayfalarına reklam verme şeklinde iş bulmak.

kafada her şeyi bu kadar büyüten insanlar aldığı bir kitap yüzünden devamında 10 alakalı kitap daha alıyor daha sonra yatıyor o kitaplar.

"kafada her şeyi büyüten insanlar"

Evet milyon tane birbirinin aynı civata var ama birini yanlış sıkarsan, yeri gelir 10.000 tl'lik silindir kapağını çöpe atarsın.

Milyon tane birbirinin kilit var, önüne ancak 50 60 tanesi sürekli gelir ama, biraz karmaşık bir yapı ile karşılaşınca hem kilide ve bağlı olduğu kapıya zarar verir, hem kilit sahibinin zamanını çalar, hem açamadığınız kilidi daha da arap saçı yapıp, başka ustanın da açabilmesini zorlaştırırsınız.

Valla çilingirlik hakikaten enteresan meslek. Gayet yanlış amaçlarla kullanılabilir. Bunun etik düzenlemesini merak ettim şahsen.

Size cevap olarak:
Anahtarcılık mesleği için eğitimi; mesleki eğitim merkezleri tarafından “Anahtarcılık ve Çilingirlik” alanı “Anahtarcılık ve Çilingirlik” meslek dalında verilmektedir. Verilen eğitimde Matematik, Fizik, Kimya, Biyoloji derslerinde başarılı olmak gereklidir.

Eğitim süresi ilköğretim okulu mezunları için 2 yıl, lise veya dengi okul mezunları için 1 yıldır. Haftada 4 gün işletmede pratik eğitim, 1 gün mesleki eğitim merkezinde teorik eğitim verilmektedir. İlköğretim okulu mezunu öğrenciler teorik eğitimde Türkçe, Matematik ve Meslek Matematiği, İşletme Bilgisi ve Toplam Kalite yönetimi, Din Kültürü ve Meslek Ahlakı, Mesleki Bilgisayar gibi Genel Bilgi dersleri ile Ortak beceri, Teknik Resim, Temel Anahtarcılık, Temel Metal Şekillendirme, Otomobil Anahtarcılığı, Kilit İşlemleri gibi mesleki dersleri alırlar.

Lise veya dengi okul mezunları ise sadece Ortak beceri, Teknik ve Mesleki Resim, Temel Anahtarcılık, Temel Metal Şekillendirme, Otomobil Anahtarcılığı, Kilit İşlemleri gibi mesleki dersleri alırlar.

Çilingir çıraklık eğitimine başlayabilme şartları
Çilingir (anahtarcı) mesleği için açılacak eğitimlere başvurabilmek için aranan şartlar şunlardır:
En az ilköğretim okulu mezunu olmak. 14 yaşını doldurmuş olmak, Bünyesi ve sağlık durumu gireceği mesleğin gerektirdiği işleri yapmaya uygun olmak.

Detaylı Bilgi:
www.iskur.gov.tr
mbs.meb.gov.tr

kişisel bir önerim yok bu tür mekan pek bilmediğimden. ama google'a "istanbul michelin yıldızlı restoranlar" yazıp aratırsanız sanki bir şeylere ulaşabilirsiniz istediğiniz türden, yanısıra fine dining gibi yerler de çıkıyor gibi.

Türkiye'de michelin yıldızlı restoran hiç olmamış, kobuzchu kiz'a teşekkürler. bilip bilmeden yazdığım bu öneriyi yine de ibretlik olarak burada bırakıyorum :)

büyük londra oteli ismi havalı olmasına rağmen o kadar da fine dining bir yer değildir. Boğaz kıyısındaki otellerin restoranlarına bakabilirsiniz.

Saatleri konusunda emin değilim ama Turk Fatih Tutak'a bir bakın, çok övüldüğünü duydum geçenlerde. Bir de Ortaköy'de Ruby var.

TOI Kuruçeşme

neolokal (18 civari aciyor.) ve mikla olabilir aradiginiz sey. mikla´da standart sampanyalar vardi, neolokal`in listeni hic hatirlamiyorum.

kopuklu saraptan bahsediyor olabilir misiniz? Solera vb. mekanlarda kopuklu sarap bulabilirsiniz.

sampanya sunumu sikintili bir icecek. genelde yeterince soguk gelmiyor, sinir bozuyor. ben tercih etmiyorum sarap merkezli bir yer degilse ozellikle. bardak sampanya da, cok tercih edilmedigi icin, okside gelebiliyor masaya. dikkat etmek lazim.

istediginiz sarap yoksa, siseyi kendiniz goturun ve "tipa parasi"? verin. bu da bir alternatif.

foxy olabilir. maksut askar ve levon bagis istiraki

Bebek Hotel veya Feriye olabileceği gibi Divan Restaurant'ları da olabilir.

O şekilde aylarca bekleyen domatesleri yiyoruz biz bişe olmuyor. Sosunuzun muhteviyatını bilmiyorum ama sağlam kalma şansı yüksek sanki.

annem sanki yağ koyuyordu kavanozları kapatmadan, yağ havayı kesip bozulmayı önlüyor ama her yiyeceğe olur mu bilmiyorum.

1- kapak ve kavanozlar kaynatılmalı önceden. steril olmalı.
2- ters çeviriyor bizimkilerde. ama ters çevirmemek lazım. cam sağlıktır diyoruz, sonra kapaktaki BPA yüksek derecede sosun içine geçiyor. gelecek yıllarda ters çevirmemenizi öneririm.
3- açarken hava sesinin çıkmasını duyunca gönül rahatlığı ile yiyebilirsiniz.
4- güneş almayan serin bir yerde bekletin.

iyi günler.

youtu.be

Şöyle de bir kapaklama tekniği varmış 8.25 de gösteriyor

Yeni kapak şart. Dikkat etmişsinizdir, değil mi?

Dışarıda bırakmadıysan buzdolabında beklediyse yenir

Buzdolabında kapağı kapalı bir kapta durduysa pilav yenir (ben yiyorum), hünkar beğendi etli değilse o da yenir, köfteyi de bir kokla, tadına fln bak istersen ama ben olsam risk almazdım.

dolaptan hiç çıkarmadıysanız ve cumartesi günü parça parça ısıttıysanız (tüm tencereyi ısıtmadıysanız yani) sadece lezzeti kaybolmuştur ve etler sertleşmiştir biraz, onun dışında sorun olmaz.

Bence yenir, ben olsam yerim.
Zaten bi bozukluk olsa tadından kokusundan anlaşılır.
Afiyet olsun.
Yalnızlık o kadar kötü değil :)

Elbette yenir.

Yol üstü satış yaptığı adamı bağlamasına gerek yok. Herkesi tek atımlık görüyor ondan.

arnold hakli olmakla birlikte genel olarak bizim esnafta biz adam carpma anlayisi var evet. yani musteri doner dolasir gelir kaygisi olmasa hemen hepsi carpacak da allahtan musteriyi baglama durumu var o yuzden bazilari carpmiyor :)

Hele pandemi sonrasi iyice azittilar sanki...

(bkz: köylü kurnazlığı)

köylü milletinde utanma diye bir şey yok ki, çocukluğum geçti köylerde hepsi çıkarcı ve kıskanç tipler. iyilik yapmayı enayilik olarak dürüst olmayı da mallık olarak gören tipler.

muhtemelen senin arkandan şöyle demiştir "lan zaten ucuza satıyorum(kime göre) bi de gelmiş pazarlık yapıyor aldım 20 lirasını kaç kilo geliyosa 10 kilo diye yolladım" diye kahvede anlatıyodur

Türk esnafı yarını düşünmez üstat, günü kurtarma derdindedir, vizyondan ve stratejiden anlamaz, o anda cebine girecek olan paranın derdindedir.

Ben yan komşum olan kırtasiyeden bir koli a4 kağıdı soruyorum 110 TL fiyat çekiyor aynı marka kağıdın bir kolisi piyasada 60-70 TL civarı. Türk esnafının geneli vurkaç şeklinde gerilla taktiği uygulamayı dedelerinden genetik olarak almış, müşterinin tekrar gelip gelmemesi umurunda bile değil.

esnaf değil herkes böyle
eksisozluk.com

Bu ülkede herkes birbirini çarpmaya çalışıyor

kaldırıp indirirken 10 kilo olmadığını nasıl farketmediniz ben ona takıldım.

herkes dolandırıcı

Yukarıda gayet iyi anlatmışlar sebeplerini. Çok derin analiz yapmaya gerek yok aslında. Ticareti veya üretimi düzgün, yasal ve iyi yapmak oldukça zordur. Bir fabrikada da, bir dükkanda da bunun örneklerini görebilirsin. Ama uzun vadede işini iyi yapan kazanıyor. Bu yüzden işletmelerin yüzde 80'i ilk 2 yılda kapatıyor. Burada tercih müşteriye kalıyor. Riski azaltmak mümkün. Misal, alkol alırken büyük market zincirinden alırım. Özellikle rakı ve viski vb sahtesinin çok olduğu şeyleri. Elektronik alacaksam güvenilir yerlerden almaya çalışırım. Farklı yerlerden fiyat alıp, gerekli araştırmayı yaparım. Dolandırılmadan, kazıklanmadan alışveriş yapmak yüzde 99 bizlerin elinde.

Yalova-Pendik iskelesi önünde salatalık satarlar, 4 kilo diye başlıyor. Eşimin el tartısı iyidir. Kaç sene önceydi, tartarım ben bunu arabadaki tartıyla dedi,nitekim 2,5 kilodan biraz fazla geldi. Neden böyle yapıyorsun dedik, yılık yılık gülüyor. Herkesin arabasında tartı mı var, yol boyu yiyecen bitecek işte, dedi.
Ahlaki yozlaşma Turgut Özal döneminden beri gittikçe arttı, ama artık yakalanınca utanma da kalmadı.

Genellememek lazım beş parmağın beşi bir değil.

Ben de biraz seytanin avukatligini yapayim. :)

Kendimizi koylunun yerine koyalim. Butun sene ugrasmisim bir urun yetistirmisim. Biraz bahce tarla olayini bilenler hadisenin ne kadar me$akkatli oldugunu bilir, bunun capasi var, tohumu var, gumresi var, sulamasi var, bocegi ilaclamasi var allah var. Biz patates sogan der geceriz, ama arkasinda ciddi bir alin teri var.

Ulkede zaten tarimin degeri yerle yeksan olmus. Araci bir suru cakal var, senin normalde kilosunu 5 liraya satman gereken seye 1 lira vermiyorlar. Sen de aradaki cakallari ortadan kaldirmak alin terinin hakkini almak icin yol kenarina tezgah kurmussun satmaya calisiyorsun. Butun gun 40 derece gunesin altinda mal gibi beklemek zorundasin ki eldeki mali curumeden satabilesin. Her duran yerli turist pazarlik yapiyor, senin fiyatini kirmaya calisiyor. Ayni adamlar buyuk marketlerden urun alirken pazarlik yapamiyor ama..

Valla ben de bir noktadan sonra eksik tartmaya baslardim herhalde, acik soyliyim. Oyle basa boyle tarak.

Ben koylu ile pazarlik yapmiyorum, hatta cogu zaman ustu kalsin cekerim. Adamlara ne zaman velinimet gozuyle bakip ona gore muamele cekeriz, o noktadan sonra onlardan duzgun davranislar beklemeye yuzumuz olur. Su anda ben adamlara pek hak vermiyor degilim. Uzucu ama durum bu.

beline kadar gelen suda acil müdahale edebilecek kadar yakında duruyorsanız deniz kısmında bir problem olmaz. havuz merdivenleri ise tehlikeli benim gözümde.

Kendi çocuğum yok ama ablam deniz kenarında sürekli 1-2 metre uzaktan izliyor, olabildiğince karışmamaya çalışıyor tehlikenin ne olduğunu öğrenebilmesi için. Yeğenimin henüz yapmadığı bir şey için önceden uyarmıyor, yani merdivenlerde zıplamıyorsa zıplama demiyor. Riskli şeyler yapacak gibi olursa dikkatini başka bir şeye çekmeye çalışıyor.

4-5 yaşındayken babam beni tutup tutup havuza denize fırlatıyordu, ben de yüze yüze çıkıyordum sdfgsfg.

Çocuğum olsa kıyamam muhtemelen ama çok riskli bir şey değil, bi sıkıntı olursa gider tutarsınız, ardından 1-2 ağlar geçer, nolcak.

Havuz merdivenleri sıkıntılı, ama normal deniz ve mutedil dalgalarda kol mesafesinde serbest bırakırdım. Önemli olan o anda başka bir şeyle (özellikle telefon) meşgul olmamanız.
Benim çocuklarım o minnak dönemi geçtiler ancak iki olayı halen titreyerek hatırlarım:
1- Çocuk wc'den çıktıktan sonra duş alıp bana gelecek yeleğini giyip tekrar havuza girecekti, duşa doğru yürürken gördüm, sonra telefon çaldı. Konuşmadım, sadece kim olduğuna baktım. Kafamı tekrar çocuğa çevirdiğimde havuzda çırpınıyordu. Aklım çıktıydı.
2- Biri 5 diğeri 3 yaşında iki yeğenim var (o zamanki yaşları). Büyük olan havuzda babaanne ve dedeye nasıl daldığını, dipten oyuncağı alıp çıktığını gösteriyor. 4 yetişkin havuz kenarında buna bakıyorlar. Ufaklık da havuzun biraz ilerisinden giriyor suya, o da kendini gösterecek, ama kolluklarından birisi hava kaçırıyor. Ben balkondan baktığım için (yukarıdan, daha geniş bakış açısı ile) gördüm çocuğun çırpındığını. Neyse, az su yuttu ama bir şey olmadı.

@Cesario ahgddsghfdsgshfd baya güldüm

İlk cümleniz ve sorunuzun geri kalanı çelişiyor.

Hayır inanmıyorum.

hayır inanmıyorum, inananlarla da yakın iletişim asla kurmuyorum.

bir arkadaşımız hepimize borç taktı, nefes koçu oldu, koçluk yaptığı insanlarla bereket çalışması yapıp bu çalışmalardan ne kadar fayda sağladığını anlatıyor. borçları duruyor. hayatı yolundaymış gibi yaşamak, giyinmek, yemek içmek için başkalarından borç almaya devam ediyor. facebookta baksan bu enerji çalışmalarıyla köşeyi döndü, gerçekte herkes iletişimi kesti, sırf borç bulabilmek için yeni arkadaşlıklar kurdu.

Doğaüstü şeylerin hiçbirine inanmıyorum.

Bunların gerçekliğine inanmıyorum ama şuna inanıyorum, kişi neye çok inanıyorsa o gerçekleşiyor. Mesela su içtiğinde bile kilo aldığına inananlar su içince gerçekten de kilo alıyor, çok yese bile kilo almadığını söyleyenler gerçekten de sürekli yemek yedikleri halde kilo almıyor ki ben de onlardan biriyim. Bunu her şeye uyarlayabiliriz.

Bu durumda da bu ritüellerin işe yaradığına gerçekten inanan birisi için bunların işe yaraması oldukça mümkündür. Ben bağ kesme ritüeli yaptığımda eski sevgilimi unutacağıma kesin olarak inanıyorsam gerçekten unutabilirim, tıpkı (bkz: placebo effect) gibi. Aynı şekilde ben mor çorap giydiğim gün bütün işlerimin ters gideceğine inanıyorsam mor çorap giydiğim gün gerçekten berbat geçebilir.

Bir şeyi sık sık tekrar etme tekniği de (affirmations vb.) bu durumda fazlasıyla etkili ki bir noktadan sonra kişi gerçekten o dediğinin gerçekliğince istemsizce inanmaya, onu doğruymuş gibi kabul etmeye başlıyor. Benden bunların bilimsel açıklamasını isterseniz veremem ama hayatta sık sık karşılaştığımız her durumun bilimsel açıklaması olduğunu düşünmüyorum.

kisaca, inanmiyorum.

whyamy +1

sosyal psikoloji bunu soyle acikliyor: self-fulfilling prophecy
sosyoloji de boyle: thomas theorem

İnanmıyorum diyorsun ama enerjiden falan bahsediyorsun. Sen gel vazgeç bu inanmama işinden. Ay may çakra tütsü seversin bak o işlere girersen. Hatuna da yürü işte takılın. Dolunayda falan öbün birbirinizi. İtikatın sağlam senin.

Bu "enerji mevzusu" son zamanlarda pek bir popüler! Benim arkadaş çevremde de var(ne yazık ki).
Hatta, kendi enerjisini bol bulup, sıkıntılı durumda ki arkadaşına, yakınına gönderen "hayır severler" de mevcut.

Böyle olunca, enerjiler daha da büyüyor, hızlanıyor ve Evren'e gönderilmek istenen mesaj daha çabuk ulaşıyormuş!

Bir nevi, fazladan ücret ödenen kargo gönderisi gibi bir şey yani.

Ne kadar çok enerji, o kadar çabuk sonuç!

Athena, akıl fikir versin hepsine.

placebo +1

Ayrıca buna inananlarla değil ama bunun ticaretini yapmaya çalışanlarla iletişimi kesiyorum. Bir arkadaşım enerji ayağına senden-benden yolunu bulmaya çalışıyor. Bir de kendi hayatına bakmadan "ben bundan yolumu bulurum" diye kurban seçtiklerinin hayatında yolunda gitmeyen şeylere büyülteç tutuyor. "Eee, senin hayatın tümden berbat" diyemediğim için böyle yancı gibi her ortamda karşıma çıkıyor sinsi.

Ateistim, asla inanmıyorum inanan insanlara üzülüyorum ve uzak duruyorum. Maalesef çalıştığım yerlerde bu tarz çok insan olduğu için acı çekiyorum.

Whyamy +1

Bunu da paylaşmadan edemeyeceğim youtu.be

kendisine iyi geldiğine inanıyorsa kendisine iyi geliyordur. var ya da yok bu sorunun cevabı değil. ben de ateistim ama bir müslüman namaz kılınca huzurlu hissettiğinde onu anlayabiliyorum. her insanın kendini iyi hissedeceği bir şeyler vardır. bunlara bir başkası "ne saçma bununla mı huzur buluyorsun" diyemez çünkü o şey gerçek olmasa bile etkisi gerçek.

Ya böyle diyenlerin hep kadın olması?

Ateistim ama okutunca siğil geçiyor tarikatıyla aynı gerçi

İnanıyorum, uyguluyorum, faydasını da görüyorum. Misyoner gibi kimseyi inandırma "dinime" davet etme çabam yok. Kimseye de bana para ver sana enerji göndereyim gibi bir çakallıkta bulunmam, bulunanına da inanmam.

Örgütlü dini sevmiyorum, bu İslam da olabilir paganlık da budizm de. Eğer baskın bir kesim kendi dinini kalanlara zorluyorsa, baskın olmayan kesim bir din etrafında örgütlenip baskınlaşmaya çalışıyorsa v.s. o işin içine siyaset ya da maddi kazanç girmiş oluyor. Onun dışında bireysel bakınca isteyen, başka birine zarar vermediği sürece istediğine inanır felsefesiyle hareket ediyor ve bu özgürlüğümü de sonuna kadar kullanıyorum. :)

boyle seylere inanmiyorum. inanip etki gorenlerin gordugu etkinin placebo etkisi oldugunu dusunuyorum. yapinca iyi hissediyor, iyi hissettikce yapmaya devam ediyor. kendi kendine biseyler yapip mutlu olmaya calisiyor o da, temelde bir seylere inanip baglanip medet umma var dinde de oldugu gibi. ateistim ama inanan hic kimseyi de yadirgamiyorum. kalkip cihat filan ilan etmiyor sonucta ayla suyla isikla toprakla oynuyor, varsin oynasin :)

basit kolay bir şey dersen aklıma menemen geldi ama biryani yanına gitmez tabii.
çorba olabilir belki mercimek, yayla vs.

biryani hiç yemedim. şimdi fotoğraflardan baktım. yanına kesinlikle güzel bir cacık gider diye düşündüm. ama az gelir bir şeyler daha düşünmek gerekir de diyebilirsin.

Tatlı +1

Baklava bulursanız iyi gider, kendim yapacağım derseniz tam incir zamanı, incir uyutması derim. Kuru inciri ıslatın 1-2 saat, ılık sütle bızzzt, kaselere dökün, bekletin buzdolabında, nefisss.

biryani bizim mutfağa da çok uzak değil hani, güneydoğu mutfağından gelecek herhangi bir şey yanına gidebilir. illa tuzlu olacaksa içli köfte falan olabilir ama bence de tatlı +1, özellikle şerbetli olanlar, baklava falan gibi, güzel olur.

önüne mercimek çorbası yap. yanına çoban salata şöyle bol soğanlı maydonozlu, üstüne de peynir tatlısı. allah beee

tabi yapacakları yemeğin şöyle bir şey olduğunu hayal ettim: www.nefisyemektarifleri.com

al baklavayı geç işte neyini düşünüyosun:)

eşim hep kısır ya da mercimek köftesi yapıyor. bayılıyorlar.

hem hazırlaması kolay hem de lezzetli.

tr dışında olduğunuzu düşünüyorum baklava riskine girmeyin. ben istanbul'da bile baklavayı sayılı yerden alıyorum yoksa hüsran.

Bol sumaklı nar ekşili güzel bir salata yap, biryani ile iyi gider :D

Bir de cacık da olabilir. Yoğurtlu şeyler de güzel oluyor o pilavla.

Baklava olsa dukkan siin ama yurtdisindayiz. Cok kisitliyiz o konularda. Corba ve cacik yazdim. Tatliyi belki firini olan biri getirir.

çok hızlı ve kolay bir şekilde humus yapabilirsiniz.

Ne kadar iyi niyetlisiniz. Mobilyalarınızı tabii ki verin. Özlerseniz de haftaya letgo’dan fotoğraflarını açıp bakarsınız.

@rahmi pinkfloydoglu, satmak demeyelim de ona:)

Şaka bir yana bence şöyle bir şey yapın. "Beraber götürelim eşyaları hem bende görmüş olurum aileyi başka bir ihtiyaçları var mı diye sorarım" diyin.

"Aa başka bir yerden zaten yeni yardımda bulunmuşlar" cevabı alırsanız, cevabınızı almışsınız demektir.

lisede "güzel adlandırma" diye bir şey vardı o aklıma geldi. "sen eşyanı ver biz satalım" yerine ihtiyaç sahibine verelim demişler.

bu insanlar neden kendilerine "ikinci el eşyayı ihtiyaç sahibine götürme" gibi bir misyon yüklesinler? sevgi kelebeği, iyilik meleği mi bunlar? sabah akşam mobilya taşıyorlar, bi de başkalarına hayır mı yapacaklar :)

bağışladığınız malzemelere tek kuruş ödemiyorlar. yirmi liraya bile gitse kâr onlar için... ki fazla fazla fiyata satacaklardir.

şarkıcılar ekstraya çıkıyor ya, bu da onların ekstrası.

ben olsam gerçekten ihtiyaç duyan birini kendim bulmaya çalışırım.

ben böyle tekliflere bizim vereceğimiz yer belli diyorum.

böyle bir evin eşyasını gerçekten ihtiyaç sahibi olan insanlara dağıttım.

elektronikleri de satarım ya dedim ama yavaş yavaş satılıyorlar. büyük elektronikleri de en büyük ihtiyaç sahibi birinci derece akrabalar diyerek onlara verdim. 65 inç ve 55 inç tv vs gibi.

Biz yeni eve taşınmadan önce bulaşık makinesi almıştık bir ay sonra da başka bir eve taşınmıştık, taşındığımız dairenin kendi bulaşık makinesi vardı bizimki haliyle boşa çıktı, bizim nakliyeci de "abi bizim bi tanıdığın bulaşık makinesi ihtiyacı vardı bunu kullanmayacaksanız biz alalım ona verelim" deyip 500 lira teklif etmişti 1 ay önce 3000 liraya aldığımız bulaşık makinesi için, oluyor yani böyle şeyler hayatta.

Senin "yok ben onu satarım" diyecek kadar katı kalpli olmadığını düşünüyorlar. Sen satacağına ben satarım dememen için o "ihtiyaç sahibi"...

veriyorum ben ama cok eski ise vermeye utanirdim herhalde.
universitede okurken kendime sifirdan ev duzmustum. universite bitti ayrilirken tek camasir makinemi ve televizyonumu aldim geldim. geri her seyi ogrencilere dagittim.

Durumunuza bağlı.
Ama burada Sizinki daha çok aracılarla ilgili bir şüphe .
Böyle şeylerde ciddi anlamda bu işi yürütecek birileri yoksa siz kendi ellemizle teslim edin. Böyle daha iyi olur.

Ben olsam öyle vermem de öğrenciye bekara falan veririm. Ankara’da öğrenci evine çıkmıştık. Ekşi’den biri mesaj atıp bize 2 çekyat bir baza vermişti. Biz de mezun olup evi boşaltırken bizden sonra girecek olan öğrenci arkadaşlara bırakmıştık.

Feriye falan olmaz mı

Sur balık

Villa Bosphorus
Biraz daha uzak Del Mare

lacivert restaurant

bütçe sıkıntısı yoksa kesinlikle lacivert.

Kesinlikle Gümüşyalı Anadolu Hisarı. Hem sizin hem misafirlerinizin dibi düşecek garanti veriyorum. Bahçede bar da var, birer aperitifle başlayıp (yabancılar sever bu şekli) sonra da deniz tarafında yemeğe geçersiniz.

Kandilli Borsa da çok güzeldir.
Lacivert, evet
Feriye, evet
Ah, pandemi. Gidesim geldi...

Beylerbeyi polis evi.

m.bianet.org

kafa yapinin hic uyusmadigi biriyle mi evlendin yani?


kisisel gorusum bunlari soyleyen yobazdir ve hiyardir. evlenmeyi birak sosyal cevremde barindirmam.

@hot potato, bu konu dışında çok uyumluyduk. bu konudaki beklentileriyle ilgili birtakım işaretler vardı ama bu kadar katı olacağını bilemedim...

edit: aslında bu işaretleri gördüğümde ona sordum. "sen beni tanımıyor musun, katılmaz olur muyum" dedi. ben de tanıdığım kadarıyla %50-50 olmasa da %40-60 katılacağını düşündüm. hatta bu konuşmayı ona hatırlattığımda "sözümün arkasındayım ama her şeyi paylaşmak istediğini nerden bileyim" dedi. daha detaylı konuşmalıymışız.

Valla evlenmeden önce bunlarla karşılaşacağın bir durum olmuştur illaki, yani erkeğin böyle olduğunu anlamış olman lazımdı aileyi boşver

Yani boyle cetvelle kim ne kadar is yapti diye olcen biriyle ben de evlenmezdim acik soyleyim. Duydugunuz sevgi duzeyi yeterli degil demek ki yoksa muhtemelen balla borekle beslerdiniz ve kendinizi ustu kapali "ezilen kadin" pozisyonuna da sokmazdiniz. Aldiginiz maasin esitligine kadar dem vurmussunuz muhtemelen o adam sizin 100 misliniz kazanan bi fabrikator olsaydi tutumunuz degisecekti. Adam utusunu de yapiyor, kahvalti da hazirliyor, yer yer aksam yemegi de yapiyormus.

Bu arada 'kaynana' sozcugu birtek bana mi asiri kaba geliyor?

hot potato + 1.
Dünyanın sosyal yapısı gereği, söylemler ne olursa olsun ev işi öncelikle kadına kalıyor, bu gerçeği kabullenmiş de olsak sizinkilerinki biraz aşırı geldi bana.

bence de kocanı yeterince sevmiyorsun; daha ayak yıkama, boklu donları kirli sepetine atma ve tırnaklarını kesme işlerine bile gelmeden yan çizmişsin. adamın duygularıyla daha fazla oynamadan ayrıl, yazık resmen tanıyamamış seni hiç, kim bilir onu sevdiğini düşündü...

bas edit, erkegim. ve acikcasi bence bu isler maalesef kadina ait. en iyiyi sona sakladim.

esinize katiliyorum. yapmak istemiyorsaniz birini tutun. yine de en iyiyi sona sakladim.

evlenirken bunlari kabul etmistiniz. tamamdir.

@msb, eşit olmayacağım biriyle evlenmezdim. maaş belirtmem gereksiz olmuş olabilir ama aynı işi yapıyor olmamız, aynı mesaiyi yapmamız, aynı düzeyde yorulmamız önemli bir nokta diye düşünüyorum. seven kadın ballı börekle besliyor da seven erkek nasıl oluyor da işten BİRLİKTE dönüldüğünde salondaki koltuğa uzanıp "acıktım, yemek pişmedi mi daha" diye mutfağa seslenebiliyor?
kaynana ve koca sözcükleri bana da çok itici geliyor evet.

Çalışma saatleriniz nedir?

Ben eşimden çok sonra eve gelebilirdim. O da akşam yemeğimizi hazırlardı.

Yani belki siz önce geliyorsanız, sizin hazırlamanız mantıklıdır. Ama yani kurulan cümle biraz gereksiz ve ciddi mi?

Arada biz de bu tarz şakalar yaparız. Kayınvalidelerin söylediklerini çok önemseme derim ama eşitlik maaşla da olmaz yani o bakış açısını kaldırmanız gerek.

@makarnacanavarı, işe birlikte gidiyor, işten birlikte dönüyoruz..

Çok üzüldüm. Keşke evlenmek gibi ciddi bir işe kalkışmadan birlikte hayatı paylaşıp birbirinizi tanısaydınız. “Seven insan balla börekle besler” savunmasını da ciddiye alamıyorum. Aksine korkutucu buluyorum. Seven insan karşısındakinin hayatını kolaylaştırır. Ben olsaydım böyle bir birlikteliği devam ettirmezdim.

Sizin eşinizin ev işi yapacak kapasitesi var aslında. Kendi ütüsünü kendisi yapıyormuş. Ama neden size düzgün yardım etmiyor, ev işlerini paylaşmıyor onu anlamadım. Yani üşenmeyip ütü yapıp, elinden iş gelirken sizinle tartışması arasını bozmayı göze alması garip geldi.

Birde evlenmeden önce ne yapıyor ne yapamıyor bilmiyor musunuz? Yolun başında ev işlerine dair hiç konuşmadınız mı? Belki birbirinizin huyunu suyunu bilemeden, tanıyamadan evlenmişsinizdir. Siz ilk yıllarda ev işleri konusunda ciddi tavır almazsanız birkaç yıla işler daha kötü hal alır.

www.instagram.com

Evet, o zaman sıkıntı. En azından yemeği siz hazırlıyorsanız o da mutfağı toparlayabilmeli.

Söylediği cümle çok sıkıntı. Yani beyin yok gibi. Kusura bakma.

Ha ben senin yerinde olsam yapmam. Yemek hazırlamam. Menemen, yumurta, peynir, zeytin falan. İş yoruyor artık böyle diyebilirsin.

Ya da sadece kendi ütüsünü yapıyorsa sen de sadece kendine yemek yapabilirsin. Keyfi bilir.

Eşimin tek iyi özelliği böyle şeylerde yardımcı olması sanırım. Bulaşıklar ondadır mesela. Ütü ondadır. Sevmem ben bunları. Banyoyu yıkar. Kendiliğinden görev dağılımı oldu bizde. Siz de bu şekilde görev dağılımı yapabilirsiniz.

biraz mizahla karışık yazacağım:

eşin tam bir ataerkil yarı alfa ama beta erkek (çünkü ütü yapıyor). ya kılıbıklığa doğru ilerleyecek ve evdeki bütün işleri yapacak ya da ayrılacaksınız. bu kılıbıklık arkadaş ve aile çevresinde sürekli aşağılanmasına neden olacak. aile dedikodularının baş kahramanı olacak.

ayrıca senin çocuk yapmanı isteyecek ve sonrasında da işe dönme istersen diyecek. sonra sana tüm işleri kitleyecek.

böyle adamlarla başa çıkma metodu hem işten ayrılmak hem de yardımcı tutmaktır. keyfine bak bacım kariyer falan hikaye bana şimdi bakacak bir koca bulsam işi gücü bırakır evde otururum.

iyi ki yazmışım buraya, baya ümitsizliğe kapılmıştım.. şimdi biraz daha güçlü hissediyorum. güzel cevaplarınız için çok teşekkürler <3

Eşinizin bakışı elbette normal değil. Diğer özelliklerini bilmemekle beraber, pek kaliteli bir imaj yaratmıyor. Bu tarz sıkıntılar yaşamamak adına gerçekten kısa süre de olsa aynı evi paylaşmak fayda sağlıyor.

"evlenmeden önce bilmiyor muydunuz?" ya da "ailesiyle tanışınca anlamadınız mı?" gibi soruları geçiyorum, zaten birçok kişi yazmış.

bulaşık makinesine tabak koymak nasıl bir iş ki?
ziyafet sofrası hazırlamıyorsanız, iki kişinin salata malata derken beş tabağı çıksa, saniyenin onda biri falan sürüyor bir makineye tabak koymak.
evlilikte bunu şikayet konusu yapmak eşitlik, ev işinde ortak paylaşım falan konusu değil artık bence.
"o kadar kısa sürüyorsa o koysun" diyorsanız da, "hayatım şunu makineye koysana" diye eline tabak verdiğinizde "sen de ne biçim kadınsın?" diyeceğini sanmıyorum.
adam ütü yapıyor diyorsunuz, hiçbir şeye dokunmayan biri değil ki.

ama karşımdaki bunu tartışma ve eşitlik meselesi haline getirse, ben de "neden evlendin o zaman?" diye sorabilirdim.
yarın öbür gün çocuğunuz olacak, yaşlanacaksınız, birinizden biriniz hastalanacak vb.
evlilik böyle bir şey çünkü.
"bundan şikayet ediyorsa, yarın ne olacak?" diye düşünürüm.
artık yanındakinin önüne bir kase yemek koymak da zul gelmemeli insana.
kaldı ki, yemeği de arada bir yapıyormuş.

bunu bu şekilde hak arayışı ve benlik iddiası haline getirmek, "ben üç yaptım, sen beş yaptın" meselesi yapmak bence antipatik bir şey.

madem "çalışmak zorunda değilsin" diyor, yani sizin geliriniz olmasa da olur, o zaman haftada bir kadın tutun, temizliği o yapsın.
siz de rahat edin, o da rahat etsin.
yani illa adamın eline vileda vermek mi buradaki mesele?

kayınvalidenizin söylediği şey yersiz ve biraz bayağı ama işte dediğim gibi, bunlar "sen yapmadın, ben yaptım" tartışması haline gelirse, taraflar psikolojik olarak savunmaya geçer.
oğluna da biraz düşkünse, haddini de aşar.
ikisinin de söylemleri doğru değil ama normal.
burada "evlenmeden önce..." konusu devreye giriyor.

kendimi düşünüyorum.
karşımdaki bir şeyden şikayet ederse, "e ama..." derim.
ama "şunu şuraya koyar mısın?" dese, "tabi" der, dediğini yaparım.
insan psikolojisi böyle bir şey.
üslubunuzu değiştirmeyi deneyin.

bulaşık makinesine tabak dizmek, yemeği o akşam kimin yaptığı gibi şeyler evlilikte tartışmaya değecek şeyler değil bence.
umarım evlilik hayatınız boyunca tek deriniz bu olarak kalır.
"konu yemek ya da bulaşık değil, böyle demesi" diyorsanız da, yukarıda yazdığım gibi olayı tartışmaya çevirirseniz, taraflar kendini savunmaya geçer.
temel insan psikolojisi.

"ben üslubumu ona göre mi ayarlayacağım?" diyorsanız da, boşanın o zaman.
benim yazdıklarım bu deveyi gütmeye yönelik şeyler.
karşınızda böyle tepki veren biri varsa, dediğinizi yaptırmanın, iletişim kurmanın, çözüm bulmanın yolunu arayacak olan sizsiniz bu durumda maalesef.

@blatta+

Cevapların üzerine ekleyebileceğim pek bişey yok ama, bana da biraz haksız gibi geldin. Sorumluluk paylaşımını farkında olmadan rahatsız edici bir noktaya getirmiş olabilirsin. Eşinin tek yaptığı ütü kahvaltı vs. değildir, fazlası vardır ama sen zaten eşitliğe inandığın için gözüne gelmiyordur. "O zaman neden evlendin" ütüsünü kahvaltısını yapan adamın bulaşık tartışmasında söyleyeceği şey değil. Altı başka şeylerle doludur bu cümlenin.

ozdek +1

adam calismak zorunda degilsin demis zaten. ben yerinizde olsam hayatta calismam birakirim herif calissin, evi cekip cevirir arta kalan zamanimi da kuaforde gecirirdim ya, mis gibi.

su dunyaya hatun olarak gelmek varmis ya :)

Seven insan balla börekle besleyecekse, bunu sadece seven kadının değil seven erkeğin de böyle yapması lazım. İşe beraber git beraber dön ama eve gelince sen ayakları uzat yat kadın dinlenmeden yemeğe girişsin.

Buna alıştığında bu sefer her gün taze yemek isteyecek her gün sebze yemeği isteyecek her gün artacak istekleri.

Kaynananın bu şekilde konuşması da gayet kötü. Siz evlisiniz diye senin onların kültür ve kafa yapısına sahip olmanı bekleyemezler, bu karar senin kadar eşinin de kararıydı. Demek ki seni değiştirmeyi kafalarına koymuşlar.

Evli değilim ve hiç evlenmedim ama, sözüm parama geçmiyorsa boşanırdım ben bu adamdan. Çünkü dediğim gibi zaman geçtikçe ve istediğini aldıkça daha fazlasını isteyecek ve hayır dediğimde kötü ben olacam. Neden? Onlar öyleler diye, yani keyfî. Ağır bir şey bu.

Esiniz zamanla is yapmaya yanassa bile bu sefer pasif agresif modlara gecmesi olasi. Burada duzgun bir iletisim sart. Cani kimsenin gercekten istemedigi zaman yapilmamali.

Eşinizi seviyorsanız kurbağa taktiği izleyeceksiniz. Kurbağayı direk sıcak suya atarsan kaçar ama soğuk suya koyup, azar azar ısıtırsan kaçmaz...

Mesela bulaşıkları makinaya koy diyeceksiniz. Alıştırıp, 1-2 ay sonra başka bir şeye geçeceksiniz. Bazı erkekler böyle maalesef...



.

konu sahibesi eşini dinleyip işi bıraksa, tüm işleri o da yapsa, bu kafa yapısındaki biri o zaman der ki: 'sen tüm gün evdeydin, en çok ben yoruldum'. Adam işsiz kaldığında, temizlikçi olmadığında kadına destek olacak mı bu kafa yapısında birisisiyse? Kuzenim evlenince eşi işten ayrıldı, 3 hizmetçisi vardı. Evde yemek bile yapmazdı. Kocası iyi biri, kadına değer verir, bir sıkıntı çıkmadı.
Bir arkadaşımın eşi 1 yıl işsiz kaldı. Adam tüm gün evde olmasına rağmen bardak bile yıkamazdı. Kıza da bu senin görevin derdi. İşten sonra bir de ev toparlardı kız.

Kocanız evlenmeden önce aileleyle mi yaşıyordu? Hiç beraber yaşamadınız mı?

Öncelikle geçmiş olsun.
Eşiniz ciddi ciddi söylediğini düşündüğünüz şeyleri şaka yollu söylüyor olabilir mi ?
Yine de kayınvalidenizden sizin özelinizle ilgili paylaşmadığınız birşeyin cevabını alıyor olmanız oldukça yanlış siz oğluyla evlendiniz kendisiyle değil.

Evli ve birden fazla çocuklu biri olarak birçok arkadaşın da dediği gibi bir sürü sorumluluk o veya bu şekilde zaten sizin omuzlarınıza binecek. Ama daha çiftken bu aşamadaysanız lütfen buna katlanmayın ve siz de oturup konuşun gerekiyorsa da anlaşarak bitirin.

Birçok eski insan gibi bir kere evlendim bir şekilde devam eder çocuklarım için yaşarım ızdırabına dönmesin hayat sizin için.

herkes şaşırmış seni desteklemiş ancak türk erkeklerinin %99.9u bu şekilde zaten.
madem bu önemli kriter, ev işi yapan erkek bulunca kaçırmayın basın nikahı.
eğer ev işi yapmak istemiyorsan bir yardımcı tut, çevremdeki çoğu kadın böyle yapıyor. kocan yardım etmez, unut bunu. adam sana istersen çalışma, yeter ki ev iş yap demiş. klasik türk erkeği işte :)
bu duruma neden bu kadar şaşırılmış ben de ona şaşırıyorum.

Erkeklerin hiçbiri "aman hayat arkadaşım yorulmasın, beraberce yaparız" kafasında değil. Bunu cepte bilin. Aralarındaki tek fark kadın yardım isteyince yardım edenler ve yardım etmeyi tümden reddedenler. Eşiniz tümden reddetmiyormuş. Bu iyi bir başlangıç. Eşim de ben de çalışıyoruz. Eşim işten daha geç geliyor ve evin pek çok işi bana bakıyor. Benim eşim yardım etmeyi reddetmiyor, ancak ben yardım etmesini değil sorumluluk almasını istediğimde sıkıntı çıkıyor. Yavaş yavaş alıştırıyorum (18 senenin sonunda).
Bir; "çalışmak zorunda değilsin" lafını diyebilen birine haftalık temizlikçi ücrteti çok da koymasa gerek. Temizlik işlerini lütfen hemen bu kişiye devredin. Bu ödemeyi de eşiniz yapsın.
İki; gündelik yemek işlerini sohbet ederken beraber yapmayı alışkanlık haline getirin. Bu da beraberliğin bir parçası. Bazen insan işi yapmaya erinmiyor da kendisi iş yaparken eşinin içeride tv seyretmesi koyuyor. "Bu evin hizmetçisi miyim" duygusu pek fenadır. Bunu eşinizle açık konuşun
Üç; fazla titizlenmeyin. Her gün yerleri silmek, ya da mutfağın her daim pırıl pırıl olması şart değil. Temiz olsun yeter. Bir arkadaşım her mutfaktan çıktığında çaydanlık dahil her şeyini yıkıyor, yerleri silip öyle çıkıyordu. Gerek yok, canınızın kıymetini bilin.
Dört; aslında en başa yazılmalı belki. Bu tartışmaya kayınvalidenizi kesinlikle dahil etmeyin. Bu sizin kendi özeliniz. Eşinizi annesine şikayet etmeyin. Eşiniz sizi annesine şikayet ediyorsa çok ciddi konuşun. Bu konuda bile üslup "o zaman neden evlendin"e gidiyorsa bunun daha çocuğu var, işsizlik durumu var. Evin içindeki evde kalır.
Maalesef modernlik bu coğrafyada sadece görseldir.

Evde, birileri ev işinin, sadece kadın olduğunuz için sizin göreviniz olduğunu düşünüyor. Bir de üzerine, ekonomik özgürlüğünüzden vazgeçmenizi tavsiye ediyor. İleride, çok daha ileri gideceği belli.


Kusura bakmayın ama o evdeki kişi sizin 'eşiniz' değil, o oyunda beraber, yan yana değilsiniz.

Siz de oturup ciddi ciddi 'niye evlendiğinizi' bir düşünün ve tartışın evdekiyle.

Kadınlar, size yardım etmek zorunda değil erkekler. Yardım etmek, zaten bir sorumluluğu üstlenmiş birine gönlünden kopanı yapmak oluyor. 'Yardım' çok yanlış bir kelime.

Hocam ben anlamıyorum ki evlenmeden önce hiç mi görmedin bunları?

Neyse, bu kafa yapısındaki birini bu yaşında düzeltemezsin. Yol yakından boşan ya da onun sana atadığı rolü benimse. (bu kötü haber)


Cevapları okuyunca duruma komple acıdım:
Maaş farkı çok olan evliliklerde az kazananın hizmetçi olarak görüldüğünü, ütü yapmanın ve arada bir kahvaltı hazırlamanın "e yeter işte" diye algılandığını bilmiyordum. Doğulu bir baba ve batılı bir anne ile büyüdüm böyle bir tutum görmedim.

Kendisine ya da kadına saygısı olmayan kişiyle birlikte olmak zor. Onlarca farklı açıdan onlarca cevap gelmiş. Hangisi kafana daha çok yatarsa onunla ilerlersin. Ama bana annem şunu öğütledi:
İlk evlendiklerinde babam sorumsuzluğundan fatura filan ödemiyor annemden yapmasını bekliyormuş. Annem de sallamamış, evde elektrikler kesilmiş, sonrası hop babamın sorumluluğu.
Bir de anneannemden örnekliyorum:
Bir bayram sabahı dedemin takımını ütülerken dalgınlıkla yakıyor. Dedem 83 yaşında ödene kadar kendi ütüsünü kendi yapardı. Yemeği de kafasına göre bölüşürlerdi.

Özetle 1926 doğumlu adam ve 1960 doğumlu adam bu kafadaysa 2020lerde biraz daha farklı bakmak gerekiyor gibi düşünüyorum.

Ailemin kadınlarından öğrendiğim kadarıyla ben böyle yetiştiğim için "ehe çalışmayacaktıysan neden evlendin güzelim" leşliğini de sindirebileceğimi pek sanmıyorum.

ben olsam anında boşanırdım. ne olursa olsun. bakın buraya parmak basmak istiyorum, ne olursa olsun...

ekonomik bağımsızlığınız var, siz köle değilsiniz. lütfen kendinize bu muameleyi yaptırtmayın.

Timmie +1
Umarım hizmetçilik yapmaya devam etmiyorsunuzdur.

aile değişik ya da size uygun değil. Babam annem ev hanımı olduğu halde yardım ederdi, bize annemden çok baktığı oldu. O yüzden evlilikten önce tanıyamamış olabilirsiniz, çok üzüldüm ama bu saatten sonra düzelebileceğini hiç sanmıyorum .

içtenlikle cevap verirsem kocana karşı saldırgan olmam gerekir. ama burada seni suçlayanlara, nasıl görmedin canımcılara hak vermiyorum. işte görmüşsün, bazen karşıdaki insan kendini gizler, bazen sen göremezsin, ne yapalım olmuş. harika müneccimler olmak zorunda değiliz hakça olanı yaşayabilmek için.

ayrıl coco diyorum.

Yapmayın abi,bütün mahalleyi kanat kokutacaksın.

Kendi açımdan soylersem mangal değil evi yaksan umrumda olmaz ama ufak çocukların canı çekiyor bir şekilde.kanat dediğin nedir al bi kilo yap dersin ama o an olmayınca büyük ihale işte.

milletin çamaşırı sizin kömürünüz ya da tavuğunuz yüzünden leş gibi kokmak zorunda değil. dünyanın hiçbir yerinde apartmanda mangal yapılmaz dumanı çatıdan verecek bir sistem yoksa.

evde elektriklide yapın. yoksa kavga çıkar. ben olsam çıkarırım.

elektrikli de olsa yapılmaz çingene mahallesi vs değilse

Köyünüzde, müstakil evinizin balkonundaysa yapılır.
Şehirde, apartman dairesinin balkonunda yapılmaz.

Milletin evi, çamaşırı sizin mangalınız kokmak zorunda değil +1

2020’nin Türkiye’sinde herhangi bir şehrin apartman dairesinde mangal yapılıyor.

Komşum yapsın istemezdim, o sebeple canım istediği halde yapmıyorum.

Komşulardan biri yapsın istemezdim, iğrenç kokuyor.

benm bi proj...

Şaka şaka, seni çok iyi anlıyorum. Hukuki konuda çok fazla bilgi talebi geliyor. Bende mesleğimi söylememe kararı aldım. Bu biraz rahatlatıyor. İkinci adımda başka bir meslek uyduruyorum hedef şaşırtıyorum. Son çare ben xxx alanında çalışıyorum o konuları bilemiyorum(bunu sende yapabilirsin) diyorum. Son dediğim kesin çalışıyor bende.

@infernalcadre

bir daha görme ihtimalim olmayan taksici gibi insanlara yapıyorum zaten onu ama arkadaşlık kuracağım insanlara da yalan söyleyemiyorum. bir de insanlar yazılımla uğraşan birinin yazılım ile ilgili herhangi bir şeyi yapabileceğini sanıyorlar orda problem çıkıyor.

Seni çok iyi anlıyorum ve infernalcadre+1
Ben hiç mesleğimi farklı şekilde söylemedim ama “o kısım benim alanıma dahil değil” güzel bir cevap bence.
Arkadaşlık kurmaktan bu sebepten çekinmemelisiniz bence, bağlantı kurmayın bu durumla veya şöyle düşünün, sizden faydalanan insanlardan siz faydalanabilir misiniz?
Mesela beni geçen akşam bir arkadaşımın arkadaşı aradı, işte olmama rağmen 40 dk konuşmuşuz ve tamamında ben bir konu anlattım. Adam avukatmış, bir şeye ihtiyacın olursa ilk beni ara sana borçlandım dedi. Normalde “ay yok canım olur mu öyle şey” derdim. Ararım, teşekkür ederim dedim. Fazla avukat göz çıkarmaz :)

Hahahaha, bunun bi model de üstü var, bi projem var ama söylemem, çok gizli, sen fikrimi çalarsın diyenler.

Ben genelde yüksek fiyat çekiyorum, bazı arsızlar "öğrenci falan tanıdığın yok mu, ona yaptıralım" diye bastırıyor. Ona bi çözüm bulamadım hala.

Ben yazılım geliştiriciyim, (bkz: algorithmic trading) yapıyorum. Aynı sıkıntı bende de vardı, artık borsa, hisseler vb detaya inmeden yazılımcıyım deyip geçiyorum. Ne yazılımı deyince de matematiksel hesaplamalar vb diyorum, anlamıyorlar zaten, konu orada kapanıyor.

Senden faydalanmaya çalışan adamdan arkadaş olmaz zaten, boşver açma telefonu.

Buna benzeri bende de oluyor ama iyi ki yazilimci filan degilim, hic cekilmezdi.
Hicbir yazilimci arkadasima da (sonradan arkadas olduklarim dahil) bu sekilde gitmedim, bence o kisilerle arkadas olma zaten.
Daha bismillah yani.

Asiri spesifik, mesleki terimli filan bir sey soyle, yazilimci diyince her seyi yapabilecegini filan zannediyor insanlar cunku.

aynı sektördeyiz, ben de benzer bir şeyden muzdaribim.

ben yüzeysel dinleyip direk olumsuz yaklaşıyorum. yapılmıştır o araştırdın mı? o iş zor çok para lazım, işin arka kısmı senin düşündüğün kadar kolay değil vsvs. kendi projelerim var onlarla ilgileniyorum dışarıdan proje yapmıyorum falan da diyorum.

Hahah, eşim yazılımcı, babası her konuşmamızda ayrı bir fikirle geliyor. Nasıl da ısrarcı. r volution'un dialoğunu beğendim. Projesi olan insanlar bunun sermaye gerektiren bir iş olduğunu düşünemiyorlar bile.Bu bizim babaya çözüm değil ama çevreden gelen talepleri püskürtür.

siyah

Gri veya beyaz

Siyah ve lacivert elbiselerin altına kırmızı stiletto çok güzel duruyor bazen. Laciverte siyah olmaz. Beyaz da çok cart durur. Zümrüt yeşili stilletomu da giydiğim olmuştu siyah elbisenin altına. Yeşil veya kırmızı gibi zıt renkler seçtiğimde ya tokamı ya da küpemi seçtiğim renkle aynı takıyorum, güzel oluyor. Ama illaki ikisine de uysun ve daha pastel renkler tercih edecekseniz krem veya koyu pudra rengi olabilir.

Hallegadola +1

zümrüt yeşili dışında tonu tutarsa farklı tonlarda maviler, morlar falan bile giyilebilir ama pastel ya da sade görünüm peşindeyseniz nude ve pudra tonları.
siyah, beyaz falan bence de olmaz.

Peki lacivert ayakkabı olur mu sizce?

nude, bej tonu

kırmızı

+1 blatta hiberna katılıyorum. Lacivert-mor, lacivert-güzel bir mavi, lacivert-fuşya, lacivert-bordo olur.
siyah elbise- hardal sarısı stiletto- altın renkli küpeler şeklinde kombin yapmışlığım da var.
tüm denilenler +1 ikisine de uysun isteniliyorsa dediğim gibi +nude tonlar

pudra, nude tonları +1
lacivert ayakkabı siyah elbiseye gitmez.

Nude or kırmızı.

ben taba rengi diyorum
nude yazilmis zaten
siyahla laciverti hic yakistirmiyorum ben o yuzden lacivert ayakkabi olmaz.

Gezmeyi çok sevmiyorsanız denizi/plajı olan otellere pansiyonlara bakın. Belki tekne turu yapabilirsiniz. Yeme içme olayları için kaş merkezde takılmanız gerekiyor.

- liman agzi
- buyuk cakil
- severseniz kucuk cakil (sahil yok)
- incebogaz

denize yukardaki yerlerde girebilirsiniz. sevdiginiz bir yere tekrar gidebilirsiniz tabi.

otel olarak : sonne, payam
airbnb: cok guzel villalar var, hic kalmadim ama merkezden biraz uzak villalara da bakabilirsiniz.

zaika yemek yemek icin guzel yer. alkol kullaniyorsaniz pek cok meyhane var

Kaş öyle güzel bir yer ki, 4 günde sıkılmazsınız. Zaten hinterlandı da geniştir. Gezecek çok yer var çevresinde. Antik kentler. Güzel plajlar. Araba varsa 4 gün az bile.

Biz geçen sene 2 gece kalıp doyamamıştık. 4 gün gayet iyi bence.

Biz koylardan en çok Hidayet Koyu’nu beğenmiştik. Eğer dönüşta Dalaman tarafından geçecekseniz Sarsala Koyu’na da bayılmıştık orda.

İlginizi çekerse yarım gününüzü deneme dalışına ayırabilirsiniz. Scuba diving.

araba varsa kaputaş çok uzak değil. demre tarafına gidiyorsanız simena.

araba varsa denize girmek için kaputaş ve patara’ya gidilebilir. xanthos antik kenti gezilebilir. liman ağzı’nda da en az bir gün geçirilir zaten. dört günde sıkılmazsınız.

restoran olarak mutlaka zaika’ya gidin. hatta gitmeden rezervasyon yaptırın.

Gelos meyhane çarşı içinde güzel manzara doğru hizmet güleryüzlü insanlar uygun fiyatlar, kesin gidin

kıvamıyla ilgili bir problem olabilir mi? benim kedi de bokuna elliyor kabını karıştırırken sürekli ama kakası kuru ve sert olduğu için hiç olmadı böyle bir şey.

Kıvamı normalmiş. Öyle ishal gibi değil. Kuru da değil.
Mama n&d yavru kedi maması.
Acaba ağır mı kaçıyor nd? Proplan filan mı alsak?

yavru olduğu için tam halledemiyor olabilir. zamanla çıkmadan üstünü iyice örtmeyi ve basmamayı falan öğrenir.

ya o minik şapşik şimdi tam beceremiyor çok küçük. büyüdükçe öğrenecek. şimdilik yapacak pek bişey yok.

Öyle bir kediciğim vardı. Erken de ayırmışlar annesinden, belli. Biz tuvaletten çıkınca yakalayıp silerdik. Mamasını değiştirin. Kıvamı biraz daha katı olursa bulaşmaz öyle. Bir de kakasına basmamayı biraz daha büyüyünce öğrenecek. Ona kakasını kapatması gerektiğini öğretin mesela.

@SiyamkedisiZorro
nd'yi ben kendi kedimde kullaniyorum. 3.5 yasinda filan. memnunuz. kardesim de buna bakarak yavru kedi icin olanindan almis.
acaba diyorum tekirler daha mi zeki? ben yolun kenarinda bulmustum. belki 20 gunluktu. veterinerden aldigim sut tozuyla filan buyutmustuk. hicbir sikinti yasamadik tuvalet ile alakali.
kardesimdeki kedi yakin dostlarindan aldiklari bi kedi. cins kedi oldugu belli. bilmiyorum aklima oyle bir seyler de gelmiyor degil :)

tamamen psikolojik bence. biraz daha vakit geçtikçe alışacaktır muhtemelen.

Bu kedinin karakteri olabilir maalesef. Ablamın kedisi böyle. Hadi bende sadece yazları kalıyor ama ablama karşı da tokatını sakınmaz, ısırık, pihleme, ne arasanız. Karakteri uyuz kedinin.

Zaten normal kedi davranışı bu değil mi? Bugüne kadar üç kedim oldu hepsinde bu davranış vardı bence çok normal.

benim kedi bu aynııı :D çözümü yok bağrına basacaksın ve kollarındaki yaralarla barışık olmayı öğrenceksin..

Hahahah benim rahmetli kedim de boyleydi. Yukarida da dendigi gibi kolumda, bacagimda cizmedigi yer kalmamisti. insanlar gibi bunlarin karakteri de farkli farkli iste.

Beyaz renkli kediler boyle dengesiz oluyor genelde(beyaz mi sizinkki de?)

10 yaşında kedi azıcık yaşlı değil mi, ömrünün 3te2 sini doldurmuş neredeyse. Karakteri de oyunculuktan sakinliğe kaymıştır çoktan. Bu saatten sonra karakteri değişmez. Belki yanlış bir yerine dokunuyorsunuzdur, özellikle sırtından kuyruğun başladığı yere doğru dokunduğunuzda bu agresif hareketleri görmeniz normal.

Aynı şekilde doğduğundan beri sizde olmadığı için karnına dokunmanızdan da pek hoşlanmayacaktır. Güven oturana kadar tehlikeli bölgelere dokunmayın, haşin sevmeyin.

belki eski sahipleri dövüyordu veya kızıyordu, hayvandaki dengesizlik bundan da olabilir.

benim 10 yıllık kedim de böyle. ezelinden beri böyleydi. kolumun yarasız geçirdiği tek bi gün.

@bahele: bende van yöresinden gelme yaşlı bir teyze var, @kimlanbu'nun dediği şekilde kuyruğunun başladığı yere özellikle dokunmadığımız sürece tırmalamaz. zaten paso uyuyup, pissssmi diye tesbih çekiyor XD hatta küçükken bir van kedimiz daha vardı, o daha bile sakindi, bir keresinde önüne top attık oynasın diye, atlamak için kıçını sallarken uyuya kaldı XD ben de mesela sarı kedileri çok oyuncu manyak diye bilirdim, sakinleri de oluyormuş :D biraz renk-karakter ilişkisi var elbette, ama yine de karakterleri binbir türlü bunların.

soruya gelince, kedilerde doğal gördüğümüz davranışlar bunlar, ama benim hiçbir kedim böyle davranmadı. iki tane van, iki tane tekir, bir sarı beyaz, bir siyah beyaz, bir de tekir beyaz kedim oldu, hepsi de sokaktan geldi, hepsi de farklı yaşlardaydı, aralarında yetişkin de vardı, yavru da, yaşlı da ve hepsinin de karakteri farklıydı, ama hart hurt atlayıp ısıran kedim olmadı hiç. umarım da olmaz :( belki de kediye çok kötü davrandılar o da olabilir :( umarım böyle birşey gelmemiştir başına. siz böyle sakin sakin sevmeye devam edin, belki davranışları azalır.

@bahele: evet beyaz ankara kedisi benimki :D demek genetik bişey?

her kedinin yaptığı bir şey değil bu aslında.

Hakli haksiz mevzusu degil de rahatsiz olman dogal. 2. Kez yasanmazsa bir sure sonra unutursun. Yine boyle bir durumun ortasinda kalirsin ve yine bu sekilde hissedersen demek ki hayati yasayis bicimleriniz pek de ortusmuyor. Usulca yollari ayirabilirsiniz. (Ya da cok seviyorsaniz orta yolu bulmayi deneyebilirsiniz ama zor.)

bu tarz olaylar tamamen subjektif ve ilişkinin dinamikleriyle alakalı. benim için ayrılma sebebi başkası gülüp geçebilir. bana göre bunu yapma cüretinde bulunan kadın erkeğe saygı duymuyordur.

kendince haklısın ancak sevgilin de yanlış birşey yaptığını düşümediği için senin yanında rahat davranmış.
aranızda konuşup anlaşmışsınız. bence uzatma, bir daha tekrarlarsa farklı düşün ama.

karşı tarafın cinsel kimliği önemli değil. kız arkadaşın normalde nasıl biri? bana şu anlattıklarından ciddiyetsiz, lakayt, gereğinden fazla rahat biri gibi geldi. benim de normal karşılayabileceğim davranışlar değil açıkçası.

Kadınım, değil gey bir arkadaşım olsun kız arkadaşlarımla ya da kardeşimle bile böyle aşırı fazla ten temasına girmem sevgilimden başka. Annem ve babama bile sarılırken çok çabuk darlanıyorum. İnsanın vücudu ve teni özel olmalı bence. Sarılma eyleminin çok özel bir şey olduğunu düşünüyorum. Çok samimi olduğum arkadaşlarım vardı cinsiyet fark etmeksizin, ne böyle mıçmıç bir sarılma faaliyetleri içinde bulundum ne de el şakaları yaptık birbirimize. Sevgilinizin karakteri ve alışkanlıkları ile alakalı olduğunu düşünüyorum. Siz de bir sıkıntı göremiyorum, ben de çok rahatsız olurdum yerinizde olsam.

Konunun daha fazla üzerine gitmeyin. Henüz ayıp etmediniz ama daha fazla üzerine giderseniz ayıp etmiş olursunuz hatta haksız duruma düşersiniz. Şu anda kız makul davranmış gibi duruyor. Bu olay tekrar ederse durum başka olur tabii.

SiyamKedisi ve Tolkien'e katılıyorum. Rahatsız olman çok doğal ama ikiniz de medeni bir şekilde sorunu konuşup gerekeni yapmışsınız. Kız da bir daha olmaz demiş konu kapanmış. Devamında böyle hissetmene gerek yok bence de.

Ama bu konudan bağımsız olarak sevgilim genelde çok samimi, arkadaşlarıyla aşırı sarılıp el kol atan bir insan olsa ben ilişki yürütemezdim. Ama 1 yıla yaklaşacak bir ilişkide zaten bunu anlamanız ve ona göre sevgili olup olmamayı seçmeniz gerekirdi.

subjektif ve ilişkinin dinamikleriyle alakalı +1
Şahsi görüşüm bence haklısın, kavga gürültü olmadan da tepkini belli etmişsin, kendini kötü hissetmene gerek yok bence, herkesin yapısı aynı değil, ben olsam bende kaldıramazdım böyle birşeyi. Uzatmaya da gerek yok diye düşünüyorum, hiçbirşey olmamış gibi devam edebilirsiniz, tşk.

gereksiz ten teması hemcins olsalar bile salakça. ayıp etmemişsiniz. kucağına yatmazsa arkadaşlıkları çok kankitoluk olamıyor mu?

Eski arkadaşıyla samimi olmak -> sorun değil herkesin temas toleransı başka
Rahatsız olman -> olabilir insansın
Bunu medeni şekilde dile getirmen -> iyi hareket
Kızın özür dilemesi -> Süper hareket
Kıskançlık krizi hala rahatsız hissetmen -> mantıklı değil üstüne gitme geçer
Ayıp mı ettin? -> şu an değil uzatırsan evet.

abi araya girdim ama paçır puçur demişsin, covid19 bağışıklık var galiba?

Arada cinsel bir gerilim olmadığı için ten temasından kacinilmamis ama ben de çok dokunmatik biri olmadığım için bana da biraz aşırı gelir birbirinin orasını burasını cimciklemek, üstüne oturmak vs. Birkac sene önce arkadaşımın evinde tanıştığım bir gay dudagimdan opmustu mesela, ne alaka demiştim ama içimden tabii. İki üç saattir tanıdığın birinin dudağını niye opersin. "Aynı takimdayiz" mesajı mi vermeye çalışıyorlar, çok anlamıyorum açıkçası.

Garipsemen normal yani.

Haklısın ama unut uzatma. Bir daha olursa o zaman gerekeni yaparsın

Haklısın ama uzatma +1.

haksızsın ama neticede konuşup anlaşmışsınız unut gitsin muhtemelen ilk defa bu hissiyatı yaşadığın için atamıyorsun. Ilık bir duş al, diziye miziye düş geçer.

haklısın

ayıp falan değil bence. mesela kız arkadaşlarımızın da üstüne gidip yatmıyoruz bize cinsel istek beslemiyor diye. aşırı samimiyet, hem karşı cinse hem sevgilinin yanında pek hoş değil. özür dilediği için bence uzatma. bir daha olursa düşünürsün.

ben de herkesle aynı fikirdeyim + olarak da şunu söyleyeceğim; asla benimsemesek de yetişkin her insan yaşadığı toplumda nelerin garipsenebileceğini bilir. Örneğin misafirliğe gittiğimizde herkesin yatağına gittiği sessiz bir ortamda balgam çıkarmayız değil mi. bu o an fiziksel bir ihtiyaç olarak aşırı belirgin hale gelse de bunu yapmayız. aynı şey ikili ilişkilerde de geçerli bence. kız arkadaşın ortalama bir insan zekasına sahip her yetişkin gibi senin nelerden rahatsız olabileceğini anlayabilir diye düşünüyorum. neden böyle düşünüyorum; çünkü yaptığın asla havadan nem kapmak değil. o nedenle benim tavsiyem bu olay kanser olmadan hayat görüşlerinizin farklı gibi göründüğü bu arkadaşa yol vermen. yoksa durduk yere sende geleceğe dair bir defekt oluşacak. ileriki ilişkilerinde daha katı olacaksın belki vs. gerek yok. eyyorlamam bu kadar

bence burada takıldığın nokta kızın hatasını anlaması değil o hareketleri yaparken buna alınabileceğini düşünmemiş olması ya da yanlış bir şey oldugunu fark etmemiş olması.
senin kafandaki soru işareti sen yokken bunu başkasına da hata oldugunu bilmeden yapar mı? sorusu olabilir. bence bu yönde konuş ama olay kapandıysa uzatmaya da gerek yok.

haklısın. ayıp etmedin.

Defne, doga, zeynep ilk 3’um

Pek kisa degil ama sevdigim bir isim; Melodi

su olabilir mi, daha kısası yok.

Bence absürt isimlere girmeye gerek yok açık ve net anlamı olsun, türkçe karakter olmasın maks 2 hece olsun, tek kelime olsun, duyunca yüzü gülümseten güzel anıları hatırlatan isimlerden olsun.

Deniz güzel, olur da isim babası olursam söyleyin mutlaka bi hediye alır gönderirim :)

bir de soyadınız önemli, adsoyad yanyana gelince saçma sapan yerlere varmasın konu, derin adını koyunca mesela soyadın da "kuyu"ysa
"Derin Kuyu" gibi

@habarbey Su’lı ve nur’lu isimlere sıcak bakamıyorum,
@bradshaw 3 isimde ailemizde var
@erty_ksk deniz çok güzel ama eşim istemiyor sanırım onu da absürt isim olmasın diye uğraşıyoruz vallahi ;)
@harmonikhakaret melodi değişikmiş gerçekten

Ece :)
Edit: kendi çocuğum olsa koyamam ama en güzel kız ismidir.

öykü
beste
nehir
yonca
ekin

Deniz, Nehir, Nil, Yağmur, Defne çok güzel isimler bence. Sizin düşündüklerinizden Ada’yı beğendim sadece.

esin

Bilge

güneş, nil, eylül ve içinde ay geçen isimleri beğeniyorum ayzıt güzel geliyor. Ya da bir yıldızın ismi, ya da bir çiçek ismi koyabilirdim çocuğum olsa

Mutlaka iki isim koyun, böylece ergenlikte ve yetişkinlikte kendisi için kullanacağı ismi seçme şansı olur.

Bu iki isim fonetik olarak birbirine uysun, hatta soy isimle de mutlaka uyumlu olsun.

Kimsede olmayan farklı bir isim bulalım diye abidik gubidik bir isim koymayın.

O bebeğin bir gün yetişkin olacağını unutmayın, hep bebek kalacakmış gibi isimler koymayın.

Verdiğiniz 4 isim de biribirine uygun, mesela;

inci naz
ipek naz
ipek inci
inci ada

gibi iki isimler olabilir, ama soy isimin de fonetiği önemli.

bir arkadaşımın ismi "nice". çok seviyorum. hem yurt dışında vs zorluk yaşamaz hem de böyle fonetiği güzel geliyor, akılda kalıcı. kıza kimse ikinci kez adını sormuyordu.

biz de kiz isimlerine yogunlastigimiz donemde cok isim dusunduk bana en yakin gelenler sirasiyla ipek, melis ve gunes oldu. ipek sizin de dusunduklerinizin icindeymis melis de cok guzel bir isim diye dusunuyorum. gunes anlam ve fonetik olarak cok begendigim bir isim olsa da icerdigi ü ve ş'den dolayi mesafeliydim kendisine. sonra zaten erkek olacagini ogrenip kiz ismi dusunmeyi biraktik :) erkek ismi de bulabilmis degiliz gerci hala dusunuyoruz biz de bakalim :) cok tebrikler ayrica saglikla dogsunlar da alalim kucagimiza.

Cevaplar için çok teşekkürler , defne veya nil koyabilirdik ama gerçekten çok fazla var . Çocuk okula başladığında 5 kişiden 3 ü defne veya nil olacak herhalde.eylül ‘ü çok seviyprım ama ekim’de doğacak diye eşimi ikna edemiyorum her şeye bir kılıf buluyor ;) ipek diyorum yok saten diyor , duru diyorum yok hacı şakir diyor

@in vino veritas melis gerçekten güzel , erkek ismi daha zor bence de size de kolay gelsin , sağlıjla gelsinler , isimleriyle yaşasınlar ;)

defne ya da yaprak

cok tesekkurler evet cok zor gercekten :( umarim guzel, icimize sinen birer isim bulabiliriz hep birlikte :)

İpek
Deniz
İnci
Neva
Neşe
Eda

Kısa ve anlamlı isimleri çok seviyorum. Kızımın ismi kesinlikle bunlardan biri olacak. Zeynep ama rica ederim koymayın. Melodi falan da sevmediğim insanlarda duyduğum için antipatik geliyor bana. Selin, Güliz, Sinem, Gülin isimlerini de severim ama bu isimli tanıdıklarım olduğu için düşünmüyorum. Yakın çevrede ve geçmişte tanıdığım isimleri tercih etmeme taraftarıyım.


edit: Gülru ismini de çok severim. Güllerin savaşı team.
edit 2: İki isim koymayın. İki isimli olup da memnun olan bir arkadaşım/tanıdığım yok. İsim insanın karakterini ve kaderini etkiliyor, buna inanıyorum hep. Sağlıcakla doğsun da büyüsün minnoş kızınız. :)

ben kesin deniz koyardım çocuğumun ismini

azize
ferah
ışık
gülce

ela
duru
leyla

nil, mila, ışıl

Ece
Ama ilerde güzel kız olma ihtimali düşük kızlara da lütfen Ece ismini koymayalım.

@etki'ye katılıyorum :)

@etki sen de haklısın , annesi güzel o da güzel olur bence ;) ama bi arkadaşımız da kızına koydu o yüzden koymayı düşünmüyorum ece yi

Cansu
Lale
Lal
Yeşim
Özge
Ezgi
Berna
Seda
Eda
Mine

Türkce karaktersiz olsun diye bir sey dusubmeyin, turkce karakter olmasa da o ismin yabanci isim oldugu anlasilacak, soyad da var hem.
Herkes biraz ugrastiktan sonra turkce karakterli ismi telaffuz edip yazabiliyor.
Benim turkiye’de soyadimi dogru soyleyebilen ve yazan yok ama yurtdisinda yasiyorum, herkes bir kez soyledikten sonra harika telaffuz ediyor ve dahi yazabiliyor

Defne ve Deniz olamayacaksa, Eda, Ada, Pınar ve Güneş diyorum.

Umay

Doğa
Asya
Beril

Çok sevdiğim isimler. Rahatlatıcı ve duru bir his veriyorlar bana. İsim seçmek zor iş, başarılar:)

Ekin
Doga
Nisan
Ege

isim için fikir veremeyeceğim ama bizim eşimle yaptığımız taktiği anlatayım, belki sizin de kafanıza yatarsa bunu uygulayabilirsiniz isim seçerken.

önce eşlerden her biri belirli sayıda isim buluyor 10'ar 20'şer vs. daha sonra bunların hepsini küçük kağıtlara yazıyorsunuz, daha sonra doğuma kadar belirli günlerde bir masaya oturup bütün isimleri masaya yatırıyorsunuz, yine herkes belirli sayıda ismi listeden çıkarıyor mesela her seferinde 2'şer isim. ama ismi çıkarırken neden o isimleri istemediğini mantıklı bir şekilde belirtmek zorunda, en sona üzerinde hem fikir olduğunuz isim kalıyor. biz bu yöntemle belirledik bebeğimizin ismini. hem eğlenceliydi hem de isimler üzerinde düşünme fırsatınız oluyor işi sürece yayarak.

Allah analı babalı büyütsün, sağlıkla büyüsün inşallah. tebrikler...

Lila, Duru, İrem, Mavi, Rüya

:)

ben kizim olsa "su" koyacaktim kesin, hayirli olsun.

Leyla, Bilge, Umay, Yekta, Rana

Ece , eda , ela , esra ,

Farklı bir isim tavsiye ederim

Erva.

bizim oldu, inci koyduk adını :)

Bu dönemde saçımı kendim boyadım. En son ne zaman manikür-pedikür yaptırdığımı hatırlamıyorum. Eşimin saçları kısa, makineyle ben hallediyorum. Gelin görün ki benim de saçlarım azıcık uzasa kötü görünen türde. Geçen ay gittim kuaföre.

Yeterli değil ama 15-20 günde bir gidiyorum ben, çok şükür bir durumla karşılaşmadık.
Geçende birisi ısrarla kuaför malzemelerinden bulaşmaz diyordu. Bilemedim

kuaför malzemelerinden bulaşır gayet ama ben de 1 kere gittim.
kaşımı, bıyığımı evde kendim alıyorum. alıyorum derken fazlalıkları alıp makasla biraz alıyorum kaşımı. bıyığımı zaten ben alırım hep. saçımı evde boyuyorum ama 2 ay önce saçımı kestirdim kuaförde.

bence bu riski almaya değmez gerçekten, ne kadar önmel alınırsa alınsın yakın emaslı çalışılan yerler kuaförler. saçınız uzunsa kendiniz çok kolay kesebilirsiniz. berber makası alın bir tane yeterli.

benim kuaförüm girişte ateş ölçüyor, galoş giydiriyor.

ben bir sıkıntı ile karşılaşmadım.
kaş bıyık ve kesime bile gittim. hatta eve bile geldi bir kere.

covid ile ilgili düşük frekanstaki kişileri etkiliyor diye okudum, ki her şeyin frekansı var.
gül en çabuk frekans yükseltendir.
kalbine, veya kalp çakrasına, gül sür, yağı olur, suyu olur, hatta gül tomurcuğundan ay bile içebilirsin.

korkun varsa, frekansın düşer.

kaş- bıyık için gidiyorum. 1 kere saç kestirdim. geçen pazar boyattım (lükse kaçtı ama artık biraz).
risk ama yani ne yapalım. kaş hariç hepsinde maskeliydim.
makas cihangir'de maske kuralına uyuluyor. en rahat hissettiğim yer orası oldu.

instagramdan takip ettiğim kuaförlere bakıyorum, gitmem arkadaş. En sonunda kendim kesmeye girişicem sanırım. Maske takmayan çok, aksıran tıksıran çok. Doğru düzgün dezenfektan veya kolonya taşıyıp ellerini dezenfekte eden insan bile görmek çok zor. Herkes iyice salmış durumda, insan kendi yakınına zor laf söylerken dikkat etmiyor diye, elin insanlarına kurala uymayınca uyarabilecek misiniz, önce onu bir düşünün. Ek olarak uzunca bir süre kötü havalandırılan veya klima ile içerdeki hava döndürülen bir yerde vakit geçirmeye ve risk almaya değer mi diye soruyorum. bence değmez.

Evde kesmek de zor. Kestim bir kere çok döküldü sonrasında saçım.

istemeye bırakırsan her şey istenir. 5'i 1 yerde vs sonuna ev araba falan da konur.

normalini soruyorsan, akıllı olmak ve mantık çerçevesinde hareket etmek olur. tek orta yol, kendini ve karşısındakini bilen bir kadın, kendini ve karşısındakini bilen bir erkektir.

çoğunun gösteriş olduğunu amacın sadece mileete "oo" dedirtmek olduğunu falan herkes biliyor ama kimse bilmiyor gibi davranılıyor.

eğer size göre çevrenin düşüncesi eşinizle sizin düşüncenizden daha değerliyse yanmışsınız.

damadın alması gereken altın nedir ya? ulan ben de evlendim hiç kimseye de şu kadar altın isterim demedim. önceki geline 7 bilezik taktık sana da aynısını yapalım hem ona hem sana ayıp olmasın dediler ok dedim.
biz mümkün olduğunca makul kalmaya çalıştık her şeyde. ama yine de sanırım bi 60k tutmuştur.
bu dediğim 2 sene önce
not: bilezikler hariç.

5'i bir yerde ve bilezik isteyen köylüdür. Biz o toplara girmedik hiç.

Eşyalar 30-40 bin civarı tuttu. Eşyalar (hepsini arçelikten aldık) ve ev masrafları dışındaki her şey lükstür, onun dışındaki hiç bir şeyi karşılamak zorunda hissetme kendini. Damadın alması gereken altınlar diye bir şey bizde hiç yoktu. Düğün yapmadık, ufak bi yemek yaptık, ona bile gerek yoktu bence.

2019 ağustosta evlendik. Düğün yapmadık. 40-50 bin civarı tuttu. Ama bu ortalama bir fiyat yani her bir kalemi nereden aldığına göre değişir. Örneğin Beko almayayım son model bosch alayım dersen sadece beyaz esyan 30 bile tutabilir. Ya da yemekli bir düğün yapacaksanız o da çok pahalı.

Damadın takması gereken altın şudur diye senden bunları istedilerse Allah kolaylık versin. İstedikleri altın 50 bin yapıyor zaten. Ya zenginsiniz ve bu sizin için küçük bir rakam ya da karşı taraf utanmaz ve paracı. Ben kadın tarafıyım, altın vs istenmedi. Güç ne ise o takıldı.

Ben evlenmedim ama ailem geleneksel olduğu için az çok biliyorum.

Altın isteniyor genelde evet. Bizde iki aile eşit bölüşüyor. Erkek tarafı ne kadar taktıysa kız tarafı da o kadar takıyor, Erkek tarafının durumu çok iyi değilse kız tarafı daha fazla altın da alabiliyor, düğüne katkıda bulunuyor.

Bazı aileler isteme, nişan günleri gibi zamanlarda da ayrıca altın, pırlanta alıyor. Bir arkadaşıma mesela istemede 5 taş taktılar, erkek tarafında gelenek böyleymiş. Nişan zamanında da ekstra bir şeyler almışlar.

Geleneksel bir aile ise baştan her şeyi konuşun net olsun. Bence eşitlikten gidin. Bugun bunu diyen yarın evin şurasını o x paraya aldı, ben y paraya aldım muhabbeti de yapar. Siz ve sevgiliniz ipi elinizde tutmazsanız işiniz zor.

affedersin ama köyden kız mı alıyorsun, damadın alması gereken altın nedir khdskfdsf

durumun neye imkan veriyorsa onu alırsın. takı seti de alınır, bilezik de alınır ya da hiçbir şey alınmaz. sonuçta evlilikte ortak bütçeye geçiliyor. kredi çekip bilezik alsan ya da kenardaki tüm birikimini buna harcasan bu para sadece senin cebinden değil, eşinin cebinden de çıkıyor. ailen zenginse bilemem tabi. eski zamanda kırsalda kız çocuklarını korumak ve tarım yapan ailenin işçi kaybını telafi etmek için ihtiyaçtan doğmuş adetleri 2020'nin şehir hayatında sürdürmeyin gözünüzü seveyim.

Ben evlenirken tek bir talepte bulunmadım baştan diyeyim de :) bana tektaş ve beştaş pırlanta ile bozunca 40 gr altın değerine gelen kolye takılmıştı.

Bunun kuralı yok herkes görüşüne ve görüşüne göre maddi durumu el verdiği şekilde takar takısını veya altın da neymiş der. Ama genelde düğün seti diye geçen altın kolye seti ve yanına bilezikler takılır gelin hanıma. Damat beye de saat.
Bu arada görüş demiştim ya benim 1000 kişilik düğünde o kadar altın takılırken arkadaşımın kahvehanedeki kınasında kaynanası 10 tane burma, trabzon işi set, 30 tane çeyrek altından oluşan bileklik, 5’lik reşat kolye taktı. Nişanda da tektaş beştaş alyans ve bilezik takmışlardı.

1) bu kişiden kişiye çok değişen bir şey. düğün yapıp yapmamaya, o düğünü yaptıgın yere, eşya alıp almamaya... en az 50000 tutar bence eşya ev yoksa
2) bilmiyorum bizde damadın alması gereken altın yoktu.

Tek yaşıyorum ve evimde birçok eksik var. Az önce hesapladım eşyalara 23-25 bin bandında harcama yapmışım. Daha fırınım, perdem, televizyonum falan da yok üstelik. Buradan bir fikir edinebilirsin.

İkincisi ise, senden altın istenmişse geçmiş olsun. Evleneceğin insanı gözden geçir derim.

üşenmedim hesapladım, yaklaşık 40 bin liralık altın istenmiş o da en ucuz bilezikleri alırsanız. bileziğin fiyat skalası geniş baya. yani bu işler çok göreceli düğün için ayırabildiğiniz bütçe 300 bin liraysa evet 40 bin liralık altın alırsınız yok bütçeniz 100 bin liraysa ona göre alırsınız. bütçem yok, kredi çekip düğün yapacağım durumundaysanız yine de sizden 40 bin liralık altın istendiyse geçmiş olsun.

1 )bu işin kesinlikle bir alt/üst sınırı yok. şöyle söyleyeyim sizden adeta bir tür ayakbastı parası mantığıyla istenen 5 i bir yerde, 5 tam altı 2 bilezik parasına tüm düğün masraflarını hallettik bir kaç yıl önce. düğün sürecinde yapılacak masrafları minimuma indirdik. yıllarca düğün, kredi, mobilya borcu ödemek istemedik. şu an sadece 5 ay önce aldığımız evin aylık 1500 lira kredi taksidi dışında ekstra masrafımız yok.

2) takının normali standartı falan yok. 5'i 1 yerde 5 altın 2 bilezik diye şart koşanlar orada sınırlı kalmaz, siz bu bahsettiğiniz takılar dahil bir daire parası harcarsınız gibi hissediyorum. size sponsor olacak zengin bir babanız yoksa gösteriş olsun, ya bi kere evleniyoruz yapacağız ne gerekiyorsa diye yapacağınız her ekstra lüzumsuz iş, karı koca olarak sizin sırtında kambur olacak.

Tamamen kişiye göre değişir. Damadın alması gereken altın başlığı altında yazanları kız tarafı talep ettiyse kaçın.

- Bilmiyorum neden böyle, kız oldugumdan mi yoksa annem beni sadece 2 ay emzirmis hasta olduğum için, bağlılık mı gelistiremedi acaba?

ilk secenek.
edit: ve senin buna karsi bir sey yapmaman. muhtemelen "nasil olsa 22 yasinda kiz, yarin elin ogluna gidecek" kafasi var annede. bizde de var boyle akrabalar. adamlar 50lerde, 60larda almanyaya gitmisler. 3 kusaktir oradalar, cocuklarin hepsi almanya da iyi yerlerde okumus insanlar ama bazilari kendi kizini hizmetci gibi kullanip zerre kadar saygi duymuyor. oglanin yedigi b**lar halici doldurur ama her daim kizi ezerler.

Kız olduğun için +1

Abin "görevi" olmadığı halde yaptığı için aklında kalıyor, ama senden o konuda beklentisi daha yüksek olduğu için bir şey yapmıyormuşsun gibi geliyor.

Güzel yemek olayı abin evde değilse geldiği zamanlarda heyecanlandığı falan içindir, orası normal. Sen evden ayrılıp ara sıra eve gitsen sana da aynısını yapar.

genelde anneler oğullarına daha bir düşkün olurlar, babalar da kızlarına. istisnalar var tabii ki ama genelde böyle oluyor.

ben de 22 yaşındayım, 2 yaş büyük abim var. öyle çok olmasa da temizlik yaparım ama abim eline bir süpürge alınca hemen "bak erkek çocuğu olduğu halde temizlik yapıyor,sen?" der. sanki hiç iş yapmıyormuşum gibi. ayrıca yine dediğin gibi evde her zaman aynı şeyler pişer ama abim gelince kıyma alınıp köfte yapılır. eski insanların zihniyeti işte, onlara göre kız çocukları köle gibi çalışıp hizmet edecek, erkek çocukları da paşa gibi keyiflerine bakacaklar. he de geç. ben artık takmıyorum.

Kiz cocuklar hizmetci, erkek cocuklar gercek evlat oldugu icin. Zihniyet boyle, yapacak tek sey sizin kendi cocuklariniza bu sekilde davranmayip bu zihniyetin degismesine katki saglamak.

Erkek olmasi
Ilk goz agrisi olmasi
Oedipus kompleksi-tersten

sorunuzun dogru bir yaniti olabilir mi? muhakkak. ama bu dogru cevabi ancak siz verebilirsiniz gunun birinde. bir baskasinin bu soruya verecegi cevaplar varsayimlar, sahsi deneyimler, belki okunmus izlenmis bir kac materyal uzerinden kurgulanacaktir. belki sizin yaninizda olmak isteyen, destek cikmak isteyen bir dost size hak verecektir, belki bir baskasi anneye oyle denir mi diye kizacaktir size. bunlarin hicbir ehemmiyeti yok. onemli olan sizi uzen, caninizi sikan bu konu hakkinda sizin nasil bir tutum sergileyip bundan sonrasi icin ne yapacaginiz. ebeveyn evlat iliskisinde duygusal bag/yakinlik standart donanimda geliyor gibi dusunuluyor. ozellikle bizim kulturumuzde. ancak cocukluk genclik travmalari da maalesef en cok aile icerisinde yasaniyor. ve yine maalesef ki sanilandan cok daha yaygin bir sekilde goruluyor.
sorunuza iki kitapla cevap verecegim. ikisi de tam olarak sordugunuz soruya ufuk acici cevaplar veriyor diye dusunuyorum. umarim okudugunuzda sorunuza cevap bulma yolunda basarili adimlar atmis olursunuz.
olgunlasmamis ebeveynlerin yetiskin cocuklari - lindsay gibson
insan olmak - engin gectan

Ne yazık ki cinsiyetiniz ve ben de eklemek istiyorum onlarla yaşadığınız için

Gelecek yıl okulunuz bitsin ayrı eve çıkın. Evlenmeseniz de ayrı eve çıkın. Çok değerli olduğunuzu anlayacaklar. Ben üniversite ilk yaz tatilinde yanlarındaydım, erkek kadın fark etmeksizin sorun oluyordu, daha sonra arkadaşlarla tatil falan derken çok az uğrar oldum ve değerim gittikçe arttı.

Yukarıda biri iyi demiş. Siz çocuk isterseniz erkek çocuğunuzla kız kardeşi ayrı tutmayın.

Işiniz olup eviniz olduğunda siz de annenize anlayacağı deyimlerle bir iki alttan laf söylersiniz, bir daha da öyle şeyler yapmaz. Örneğin, annem de "el iyisi", benim bir şeye ihtiyacım olur elini kipirdatmaz, hala yemek yap ev işi yap der, bir yabancının bir şeye ihtiyacı olsun bizi bırakır ona koşar de. Onlara bizim dedikodumuzu yapar bir de, deyin yüzüne karşı. Ama kavga etmeyin tabi.

Konudan bağımsız bonus: Şu et sevgisi da çok abartılıyor. Onlarca güzel sebze yemeği var. Bence et pahalı olduğundan insanlar süper bir şey diye sartlanmış. Bir gün mercimek 100 lira olsa, oooo mercimek süper diye insanlar begenmeye başlayacak gibi :)

Direkt Etin Cinsel Politikası gibi bir giriş yapmışsınız. (Okumanızı öneririm.)
Çoğu evde etli yemek erkeğe gider. Etli yemeğin en etli kısmı erkeğe gider hatta.

Cinsiyetçi anne işte. Hepimizde var. Standartı bu o kuşağın.

Sorsan asla öyle bir niyeti yoktur, sinirlenip reddeder. Erkek çocukları bir gün yatağını toplamış ya da ev işinde aktif bir rol oynamış olsun, on yıl anlatırlar. Kız çocuğu küçük yaştan itibaren ev işinde rol oynamazsa olmaz. Zorundadır çünkü.

İyi hissetmediğiniz, ait hissetmediğiniz bir yerde, aile evi olsa dahi kalmamalısınız, yoksa çok büyük özgüven ve özsaygı sıkıntıları yaşarsınız. Tabii ki benzerlerini yaşadım ve en hızlı şekilde ev ile arama fiziki mesafe koydum. Tek yolu bu.

Bu çocuklarınıza kadar yansıyacak bir tutum. Hazırlıklı olun.

kız olduğunuzdan dolayı ne yazık ki.

ailedeki tek erkek torunum ve sadece teyzem var.

o yüzden her ne kadar ilk torunum diye yerimin ayrı olduğu iddia edilse de bence erkeğim diye el üzerinde tutuluyorum.

çok çirkin bir şey ve anneanneme de bunu açık açık söylerim her zaman.

Hoş diğer torunlara kıyasla kesinlikle daha fazla vakit geçiriyorum anneannemle ama işte bu diğer torunlara yaklaşımından da kaynaklı olabilir elbette.

Ayrı eve çıkın bence de. Ev işlerine elinizi sürmeyin. Kadınım, yaş 26. Şuna eminim ki kendimi ev işlerine harap etsem annem beni daha çok sevmeyecekti. Ya da maaşımı alınca anneme ve babama maaşı vermek beni daha değerli yapmayacaktı. Protesto edin. Annemle babamı çok severim. İkisini birbirinden ayırt etmem. Ama onlar beni daha çok sevsin diye hiçbir işin altına girmedim. Temizlik, yemek yapma, ütü vs benim işim değil evde, annemin işi. Ya da evi geçindirme derdi benim değil babamın derdi. Bu arada normal ortadirek bir aileyiz. Babam emekli, annem okul varken kantincilik yapıyordu. Çok şükür borcumuz yok hiç ve Karadenizliyiz biz toplattığımız çaydan gelir geliyor belli bir meblağ babama. Gelirleri bu kadar. Maaşım şimdiki gelirlerinden yüksek yani. Ama hiç ellerine para saymadım ki istemezler mesela. Bugün siz çalışmaya başlasanız ve maddi olarak yardım etseniz dahi yine de abiniz daha kıymetli olur bana öyle geliyor.

Anne ve babanız da olsa bazı konularda prensipli olun ve mesafe koyun. Annem ev işi yapmadığımı söylediğinde yaptığım işleri beğenmediğini hatırlatıyorum. Bir şey diyemiyor mesela.

Benim de bir erkek kardeşim var. 20 yaşında. Okuyor ama savruk bir hayatı var. Aşırı para harcar. Tatile gitmek istedi. Ben asla para vermedim yardım da etmedim. Annemle babam ödemek zorunda kaldılar.

Sınırlarınızı çekin. Anneniz iş yap dediğinde dersim var diyip ders çalışın. Arkadaşlarımla buluşcam diyip dışarı çıkın. Onlar size gidici nasıl olsa bu evden gözüyle bakıyorsa siz de o şekilde davranın.

Bağlılık geliştirememekten değil, cinsiyet ayrımcılığından. Ve bu travmalar insana seneler geçse de vuruyor. Bir arkadaşım dedi ki "Babam eve geldiğinde karşılar boynuna atlardım, bena söylediği ilk söz "kardeşin nerede" olurdu". Böyle yetiştirilmiş bir kızın evlense de evlenmese de ne erkek kardeşine ne de anne-babasına sevgi duyması mümkün değil. Ancak ana-baba yaşlanınca kim bakacak onlara? Zırnık değer vermedikleri kızları mı, yoksa canım oğullarının eşi el kızı gelin mi?
Konuşsanız da değişecek şeyler değil bunlar ama illa ki bir ara (ve tekrar tekrar) bu tartışmayı yaşayacaksınız ebeveynlerinizle.

İlaveten tersten Oedipus kompleksi demiş baldur. Kesinlikle katılıyorum. Erk merkezi yaşlandıkça babadan oğula kayıyor ve kadın erk sahibine yakın olmak, kontrol etmek istiyor. Sizin için üzülüyorum ama abinizle / erkek kardeşinizle evlenecek kıza daha fazla acıyorum.

merhaba, yemek yapma olayına geldim.

ben de uzakta okudum ve yine ailemden uzakta çalışmaya devam ediyorum kardeşim ise onlarla beraber kalıyor -bir süre o da uzakta okumuştu- ve ben ne zaman gelsem sevdiğim yemekler yapıldığından anneme takılıp duruyor. iki kız kardeşiz, aramızda da üç yaş falan var. cinsiyet vs. ile alakalı değil yani, sadece uzakta olanı özleyip değer verdiklerini gösteriyorlar/eve gelince mutlu etmek istiyorlar :)

e tersi elektra kompleksi iste. ama size boyle geliyor da olabilir. olabilir de olmayabilir. su aralar mesela kiz cocugu populer.
kiz cocugu oyle kiz cocugu boyle kiz cocugu olmayan babayim demesin. kizlar babaya cok duskun.
ilk cocugum erkek ikincisi kizdi. kizin dogumuna kadar evde hayvan besledigimizin farkinda degilmisiz vs vs. bu isler boyle.
cok eskiden cok cok eskiden yine kadinlar revacta idi sonra erkekler oldu simdi gene kadinlar oluyor yavas yavas.

biz iki erkek kardeşiz. eskiden babam sürekli ev dışında olurdu o eve gelince sevdiği yemekler yapılırdı. abimle anneme laf atardık kocasına nasıl da bakıyor diye. sonra babam emekli oldu abim yurtdışında çalışmaya başladı abim türkiye'ye geldiğinde abime hürmet sevdiği yemekler hazırlanır oldu. babamla abim üzerinden anneme laf attık. şimdi. ben de dışarıdayım babam anneme laf atıyor. çocuklarına nasıl da bakıyor besliyor çocuklar eve gelmese biz hiç bunları yemeyeceğiz diye. kadını boş yere şaka ile karışık üzmüşüz.
bu arada annemler 5 kardeş bir tek dayım var onlar da anneannemin dayımı hep el üstünde tuttuğunu söylerler. dedem de en cok teyzemi severdi. kısacası olabilir deeeee olmayabilir dee. olanı da var olmayanı da var. size çok büyük zararlı şekilde geri dönüşleri yoksa fazla takmamak lazım.

Bizde de tam tersi 3 kardeşiz ilk kız bur oglan ben abla ve birde küçük kardeş erkek ama bizimkiler de ortanca kız kardeşe böyleler. Söylediğinde direkt bağırarak savunmaya geçiyorlar biz ayrım yapmayız hepiniz birsiniz. Birsek erkek kardeşim ve ben nasıl hissediyoruz bunu? Böyle dediğinde de eee o işte çocukluktan beri biraz huyluydu onun üzerine düştük. Huylu dediği de ağlayarak, duygu sömürüsü ile vs. Duygusal yönden bunları kandirmasi.
Çok söyledik çok yaşadık aynı şeyleri, sonra bir zaman geliyor ve artık söylemekten bıkıyorsun gözlerinin içine bakardık bizimle ilgilensinler konuşsunlar diye. Şimdi ikimiz de ortanca kardeşe Bilendik erkek kardeşim öylesine de olsa konuşuyor ama ben yıllardır konuşmuyorum.
Yıllarca çalıştım babam bekledi ki maaşımı ona veriyim vermedim, annem ne yaparlarsa yapsınlar büyük olduğum için kardeşi ve onları hoşgörmemi bekledi görmedim. Erkek kardeş bizden 12 yaş küçük ona yapsalar ayrımcılığı anlar kafamda mantıklı bir nedene oturturdum ama benden sadece bir yaş küçük kardeşe tapmalarina dayanamadım. Benim de hatta bizim de anne baba ilgisine ihtiyacımız vardı hala annem her konuştuğumuzda illa ara konuş der neden dediğimde çok üzülüyor der hala onu düşünüyor yani.
Zor yani zor sanırım bu durumu burada en iyi anlayan benim. Yıllarca gördüğüm muameleyi kimse görmemiştir bir şey dediğimde de sen kiskaniyorsun oldu.
Kıskandım ya da haksızlığa karşı çıktım diyelim bu benim hakkım degilmiydi?
Şimdi bir kızım var sırf bu yüzden bir kardeşi olmayacak.

Bizim ailede tam tersi. Annem sizinle yaşıt kız kardeşime laf bile ettirmiyor. Detaya girmeyeyim ama cinsiyetle alakalı olmayabilir.

normalde böyle bir platformda bu derece detay anlatmam ama şu an içinde bulunduğun ruh halinde kendini yalnız hissetmemen için bazı detayları paylaşmak istiyorum. ben doğunca kız çocuğu bu emzirme ölsün denilmiş ve hiç emzirilmemişim. bütün çocukluğum ve ilk gençliğim bu hikayenin bana kundakta terste çevirdik nefessiz kal diye, emzirmedikte ama ölmedin şeklinde kendilerince şaka yapılmasıyla ve hatta sitemiyle geçti. eve alınan o dönemin pahalı yiyecekleri sadece abim yesin diye kilit altında tutuluyordu. yemek ayrımı o derece barizdi ki kendi paramı gani gani kazandığım dönemde bile içgüdüsel olarak sadece tavuğun kanadını yemeye devam ettim bir süre. kafam gözüm yarılacak derecede fiziksel şiddeti, abi okumadığı ama ben hep takdirle geldiğim için onu küçük düşürüyorsun diye sürekli okuldan alınmamı vesaire saymıyorum bile. yatardım abim kalkardım abim konuşulurdu, bu arada kendisi de kumar oynayan, sabaha karşı eve gelip akşamstü 5 e kadar falan uyuyan bir tipti. ama herkes tapınırdı ona. sonra vefat etti, vefatındaki karmaşayı da fırsat bilip lise sonda evden ayrıldım ve bir daha asla o eve ziyaretler haricinde dönmedim. uzaktan bile zehirlemeye devam ettiler ama kontrol altına aldım bir süre sonra. tamamen kendi yaşam duruşumla ve vicdanımla alakalı olarak anneye bakım gerektiğinde yanıma alıyorum, para desteği sağlıyorum, gidip gelip evin eksik gediklerini hallediyorum ama asla anne sevgisi hissetmedim, hissetmiyorum, hissetmek zorunda da hissetmiyorum. nefrette etmiyorum, kendisine hesap falan sorup yüzleşmiyorum da. o kadar yaptığı şeyin farkında değil ki, konuşmak, derdimi anlatmaya çalışmak, özür dilerim kızım bilemedim demesini beklemek boşuna zaman kaybı geliyor. çok uzun yıllar önce kendi içimde hallettim zaten bu hesaplaşmayı. zaman içinde olgunlaştıkça, bu toplumsal yapıda kadın olarak yaşadığın deneyimler arttıkça, onun bunu hangi motivasyonla yaptığını anlıyorsun (ama hak vermiyorum o ayrı), araştırıp okudukça altında yatan psikolojik gerekçeleri çözüyorsun. bu "ama ana babanın hakkı ödenmez" ağlaklığından da hiç hoşlanmıyorum zira benimkine benzer milyon tane hikaye olduğunu biliyorum, dinliyorum, şahit oluyorum. her çiftleşip üreyen ebeveyn olmuyor maalesef.

çalış çabala, gerekirse okulunu dondur çalışıp para biriktir ama o toksik ortamda yaşamaya devam etme. imkanların elverdiğinde de bu konuda uzman desteği al, bütün hayatına yayılmasına, senin iç dünyanda kökleşmesine izin verme. bugünki mental sağlığımı, kariyerimi, yaşam enerjimi, iç huzurumu geçmişte bir cesaret aldığım bu evden ayrılma kararına borçluyum.

önerilen kitaplara ek olarak boş ayna kitabını da tavsiye edebilirim.

sen kıymetli ve önemlisin. adı anne bile olsa senden başka hiç kimse senin kıymetini belirleyemez. kendine lütfen şefkat ve sevgi göster ve asla kendini erkek kardeş ile kıyaslama, sevgi dilenmek için çabalama. hiç bir koşulda sonuç alamayacaksın. bu gerçeği ne kadar hızlı içselleştirebilirsen o kadar hızlı yol almaya başlarsın.

mutlu ol.

Klasik çorbaların dışına çıkamayan biriydim ama bu sene yurtdışında şu üç çorbaya çok alıştım;
Taze zencefilli havuç çorbası (servis ederken içine beyaz peynir ve çiğ kaju-fıstık çok yakışıyor)
Kırmızı pancar çorbası (peynir+kaju/fıstık+1)
Brokoli çorbası (pişrikten sonra içinde tereyağı eritince daha başarılı)

Balkabağı çorbası deneyin, zencefilli kremalı

Mobil edit: ye-mek.net buna yakın yapıyoruz biz, kesin tarifimiz yok. Ek olarak ufa bir parça taze zencefil ekliyoruz.

tarifini veremem ama kremalı mantar çorbası ve kremalı brokoli çorbası denemenizi tavsiye edebilirim.

Mevsimi değil ama kereviz çorbası (içine havuç, soğan ve sarımsak da koyuyoruz)
Yeşil kabak çorbası
Balkabağı çorbası

közlenmiş domates.

www.ardaninmutfagi.com

ezogelin mantığında yapıp içine taze sebze ve kuru bakliyatla çok güzel birşey cıkartabilirsiniz. biraz limon biraz pul biber, oh miss

yeşil mercimek içine erişteli olandan denediniz mi?

her çorbanın içine bulgur, erişte atsanız kıvamı artar. bir de süt ürünleri tüketiyorsanız, çorba üzerine bir kaşık yoğurt tadını güzelleştirir.
ben sebzeleri (elde ne varsa) atıyorum patates de ekleyip.

Yani bu adam evlenir evlenmez böyle olmamıştır sonuçta. Öncesinde anlaman gerekirdi. Yaptıkları çok çiğ. Ama senin de iş/güç sahibi olmadan evlenmen çok bilinçsizce.

Bizim tum hesaplarimiz ayri ama tum kararlarimiz ortak. Kisisel maas hesaplarimiz, yatirim hesaplarimiz, bir tane de esimin adina yuksek faiz veren bir yerde kara gun parasi dedigimiz bir miktar nakit para duran bir hesap var totalde.

Genelde bunu alabilir miyim gibi sorular olmuyor. Calismiyorken kibarlik olsun diye soruyorduk birbirimize bunu, cevabin asla hayir olmayacagini bile bile. Sunu begendim aliyorum seklinde ilerliyor daha cok. Ancak, finansal olarak bilincli insanlariz ve beklentilerimiz benzer, o yuzden birbirimize gore sacma seylere pek para harcamiyoruz. Bu konuda uyumlu olmak onemli, a kisisi x i cok begenir onsuz yapamaz, b kisisi icin x gereksizdir, tatsizlik cikar (ornegin makyaj malzemeleri veya elektronik bilimum ivir zivir, anlayisli olup orta yolu bulmak gerekebiliyor bazen).

Buyuk bisey alinacaksa hangimizin kredi karti yuksek puan veriyorsa, veya hangimizde o sirada limit varsa ordan aliyoruz, geri kalan hersey aynen devam ediyor. Kredi kartiyla alamiyorsak kara gun parasiyla alip sonrasinda ilk once orayi tamamliyoruz.

Bence oturup karsilikli konusun, beklentileriniz nedir, nasil daha uyumlu ve her ikizin de rahat edebilecegi bir duzene gecebilirsiniz bunlari ortaya koyup cozum arayin. Ben evlilikte senin/benim param muhabbeti olmamali, simdiye kadarki tavrinin sizi rahatsiz ettiginden bahsedebilirsiniz.

Bütün hesaplarımız ortak. Kredi kartlarımız vs her şey ortak. Senin benim param yok asla da olmadı. Büyük bir şey alacağım zaman sorarım o da tamam der ya da o bana sorar ben de tamam derim onun dışında hiç karışmayız birbirimize. Zaten alışveriş konusunda çok aykırı tipler değiliz.

6 yillik evliyim. Sizinki evlilik degil profesyonel beraberlik. Yarin bir gun hasta olsaniz ve maddi olarak tum birikiminizi kullanmaniz gerekir ise ya size borc verir ya da kendi parasini kullandirmaz gibi geldi bana.

Merhaba. Öncelikle okurken üzüldüm, evliymişsiniz de üstelik
Eşiniz gerçekten arkadaşın da dediği gibi çiğ hareketlere sahip
Evlenmeden önce basıldı? Hiç konusu geçmedi mi bu durumun ?
Ve içinizdeki o güvensizlik duygusu ileride birçok şeyi sorgulamanıza sebep olacak.
Buraya yazdığınız gibi tüm hissetiklerinizi eşinizle paylaşın. Esiniz sonuçta, herseyde birlik ve ortak olmaya karar vermişsiniz. Çözmeye çalışın. Çözemedikçe daha farkı sorunlara yol açacak.
En kısa sürede halledersiniz umarım.

Siz İngiliz tarzı evlilik yaşıyorsunuz.

Bize ters.

bu tabloda, "sen çok su sarf ediyorsun su faturasını sen öde" vb gibi diyaloglar da doğabilir. sta nın sitemi en ideali.

bence doğrusu şu olmalı. ortak tüm harcamalar (evin tüm giderleri vs) ikiye bölünüp herkes ödemeli. ekstra zevk için harcamalar (mesela oyun konsolu gibi) kim tutturuyosa o ödemeli. herkesin banka hesabı ayrı olmalı. senin paran benim param evet kötü duruyo ama yoksa işler çok karışır

Evli degilim. Ama ortalama bir insandan daha tutumlu ve pragmatik biri olarak yaklasiyorum:

Ben ev almak icin, veya yarin bir gun isimi kaybedersem idare edebileyim diye veya gelir getiren bir seye yatirim yapmak icin her gun hem madden hem de zihinsel fedakarlik yapiyorken esime sirf arkadasi aliyor o da ozendi diye taki almazdim.

Buradaki anahtar kelimeler:
1) "İhtiyacım olan şeylere müdahale etmiyordu"
2) "İşe başlayınca bu konuda çok rahatladım"

"Neye ne kadar harcama yaptığıma karışmıyor. Para biriktirirken yatırım için öneride bulunuyor. Ama gerisine karışmıyor." - anlamadim ne yapacak ki daha? aranizdaki senin paran benim param muhabbetlerini bilemeyiz ama "gerisine" nasil bir karismasi istedigini anlamadim.

Herkesin iliskisi farkli ama ihtiyaclari %50 %50 bolusup fuzuli harcamalarin kisinin kendi sorumlulugunda olmasi absurt bir konsept degil. Evliligin zaten sonsuza kadar surmesi garanti bir sey degil, her turlu kendi kendine butce yapip para biriktirebiliyor olman lazim.

Bu tarz şeylerin tek çözümü var. Eşiniz için uygun bir zamanda konuyu, uygun bir üslupla dile getirip, rahatsızlıklarınızı ve istediğiniz para harcama yöntemini dile getireceksiniz. Konuşacaksınız. Bazen çözüm tahmin ettiğinizden kolay olabilir.

Konuşmadan, gizleyerek evliliğinize, mutluluğunuza yara verirsiniz. Bir süre sonra saçma sapan bir hayat yaşamaya başlarsınız.

Eşiniz iyi niyetle, yaptığında sıkıntı olmadığını düşünüyor olabilir. Tek bildiği yöntem bu olabilir vs. vs.

Kadınların bu konuda çok hassas içgüdüleri var. Eşinizin hangi konuşmaya, ne tepki vereceğini bir süre sonra çözersiniz zaten.


.

Ben karşı tarafın tavırlarında herhangi bir problem göremedim açıkcası, sadece ortak bir yatırım hesabı olması, ileride oluşabilecek ani veya yüksek masraflı işler için iyi olabilir, araba vs. için ise ne kadar ödediğinizin bir önemi yok, nasıl ki buzdolabı, süpürge, tv vs. nasıl ki evin malı, arabada öyle, isterseniz hepsini siz ödemiş olun isterseniz hepsini o ödemiş olsun.

takı konusunda yaşadığınız ise(gerçi karşı tarafında tavrı tek taraflı) biz para harcama/biriktirme konusunda biraz hesap kitap yapmayı severiz, belki sizin için 100 liralık bir takı olacaktı ve mutlu olacaktınız ama karşı taraf o yüz lirayı masraf olarak gördü diyorsunuz ya aslında onun başka planları vardı, mesela para biriktirip beraber tatile çıkmak veya beraber bir etkinliğe/yemeğe gitmek vs. gibi, belki bir sürpriz bişi planlıyordu ve bu nedenle para biriktirmeye çalışıyordu veya kafasında bambaşka hesaplar vardı. size hayır demesinin sebebi bir yerde hayır demez ise ucunun açılabileceği ve o kafasındaki hesapların şaşabileceği gibi şeyler. bu konularda erkek milleti ketum davranır biraz.

Böyle durumlarda karşı tarafı dinlememek yorum yaparken illa eksiklik oluşturuyor. Eşim de ben de çalışıyoruz. Eşimin iş hayatında kötü dönemleri oldu. Çoğunlukla evin asıl maddi getirisini benim maaşımın oluşturduğunu söyleyebiliriz. Son 2-3 senedir hem benim pozisyonum yükseldiği için, hem de onun işleri yoluna girdiği için rahat nefes almaya başladık. Bütün bu zor dönemlerde de, şimdinin nisbeten rahat döneminde de önemli olan satınalmalar konusunda ortak bir akılda kalabilmek. Takı örneğini vermişsiniz. Ben evlenmeden önce paramı gayet rahat Kapalıçarşı'da harcardım. Her sene güzel bir parça alırdım (hatta öğrenciliğimde bile). Evlendik, çocuk oldu. Şimdiki kazancım bu alışkanlığımı sürdürmeye elbette yeter, ama düşünüyoru bunun bedeli ne? Çocukların eğitimine yeterince kaynak ayıramamak, daha az gezmek... Böyle bir durumda eşime sormam bile "şu takıyı alabilir miyim?" diye. Bunun sonuçlarını tahlil edebilecek durumdayım çünkü. İşsiz olduğunuz dönemde pahalı takı dükkanına giriyorsunuz ve eşinize (cevabı belli) soruyu soruyorsunuz. Bence bu soruyu sormak bile yanlış. Belki buna benzer örneklerden yola çıkarak sizin paranızı (eve pahalı şeyler alınırken) kullandırmaya çalışıyor ki, siz o parayı (afedersiniz) çarçur etmeyin.
Benim gördüğüm karşılıklı güvenin henüz kurulmamış olduğu. Siz de kendinize güvenin, doğru hareketlerde bu güveni kurabilirsiniz. Araba almışsınız, %20 de olsa katkıda bulunmuşsunuz. Araba ortak arabanız. Kendinizi de ezmeyin, ezdirmeyin.

Eniştede bir sorun göremedim. Siz biraz evhamlanmışsınız gibi geldi.

Ben de yeni evli sayılırım, eşime para konularında hiç karışmam o da bana karışmaz aynı şekilde. Ortak hesabımız var ayda belli bir miktar yatırım/birikim için ayırıyoruz, kirayı bölüşüyoruz, faturaların da bazıları bende, bazıları onda. Bunun dışında atıyorum oyun konsolu alacağım, kendi kredi kartımla alır kendi birikimimden öderim. Yani burada mülkiyet değil olay, ben kendi keyfim için harcama yapıyorum. Ama eşimin çok istediği bir şey var, ortak hesaptan alabiliriz onu da kesin sınırlar yok, olmamalı da zaten.

Bir şekilde kendi içinde dengeye ulaşıyor para konusu. He siz bu adam benden parasını sakınıyor düşüncesindeyseniz alın karşınıza konuşun. Belki gerçekten de içten içe öyledir ve kendine çeki düzen verir. Eşinizi en iyi siz tanıyorsunuz buradakiler sadece kendi hayatlarından örnek verebilir.

evlilik ben ve seni arkada birakip biz olabilmektir.
butun gelirlerinizi ortak hesaba atip, butun harcamalarinizi da oradan yapin.

15 Yıllık evliyim , ben maaşımı hanım işimizden kazandığını atar çanağa atar. Bütün kredi kartlarım,banka kartlarım ondadır. Sabahları harçlığın var mı der (evet hala harçlık alıyorum), ne alınacaksa ne ödenecekse birbirimizin haberi olur (enim ona aldığım süpriz hediyeler hariç).
@oscar ; + 1 milyon , sizinkisi evlilikten ziyade profesyonel beraberlik gibi olmuş, hele bir de o takı dükkanında yapmış olduğu şey yontulmamış kütüklüğün ağa babalığıdır.

Evlisiniz siz , nefesinizi yatağınızı en mahrem duygularınızı birleştirebiliyorsunuz ama iş paraya gelince ...

Her şeyi anlatırım.

Eski manitaya anlatırdım. Şimdi o kadar konuşasım yok.

Tabii ki hayır.

Konusuna göre değişmekle beraber bazı konuları sadece konu başlığıyla, bazılarını detaylarıyla bilse bile bazılarını da hiç bilmemesi daha uygudur. Her şeyi bilecek diye bir şey yok. Bazı konular bireyseldir. Birlikte hareket edilmemesi gerekiyor.

Anlatıyorum hatta bazen stres topu olarak onu mu kullanıyorum acaba diye düşündüğüm de oluyor zira bir sorunum varsa gözlerim ilk onu arıyor, yanımda değilse telefona sarılıyorum; refleks gibi oldu artık.

İlk yıllar biraz daha ketumdum da 8. Yılın sonunda 'ona anlatmayacagim da kime anlatacağım?' modundayim.

Hayır sıkılıp soğuyor

Her şeyi anlatıyorum. Hatta şu an fark ettim de sevgili olmadan önce arkadaşken de ona anlatıyormuşum yine her şeyi.

sevgilim olduğunda bir süre sonra en iyi arkadaşım da oluyor çoğu zaman.
yani bir şey olduğunda ilk ona haber vermek, komik bir şey olduğunda ilk onunla eğlenmek istemek, bir sorun olduğunda ona anlatmak istemek, bazı konularda sırdaş olmak, bazen içini dökmek istemek, dedikodu yapıp yorumunu merak etmek ya da iç dünyanı anlatmak gibi şeyler zaten bu işin bir parçası bence.
öyle bir diyalog varsa başka şeyler de güzel oluyor zaten.
ama o bağı kuramadığında yakınlık da kuramıyorsun sanki.
fikrini, düşüncelerini merak etmediğin biriyle ne kadar yakın olabilirsin ki?

Her şeyimi anlatamadığım biriyle sevgili olmam, şu anki sevgilime her şeyi anlatıyorum ama boğup onu da sıkmak istemediğim için önemsiz şeyleri geçmeye çalışıyorum.

hayir. arkadaslarima anlatiyorum ama her derdimi anlattigim tek bir kisi yok. bolusturuyorum - hem sikmamak icin hem de herkes farkli bir fonksiyonu karsiliyor hayatimda.

yiiuuoo niye anlatayim ki. ben normalde de derdini paylasan biri degilim. erkek kadin farketmez.

hayır.

bazı konuların bireyselliği konusu +1. hepimiz farklı bireyleriz, hayatımızdaki her şeyi karşı tarafın bilmesine lüzum yok.

bunun yanı sıra ve daha da önemlisi şu: hayattan beklentiler, kafaya takılanlar, sıkıntılar vs. tamamen farklı olabileceği için bana çok büyük gelen bir dert karşı taraf için çok çok önemsiz olabiliyor. senin için çok önemli bir derdini karşıya açtığında, "ee, bu mu?" tepkisini almak can sıkabiliyor. tabi sadece dert değil, sevinçler için de geçerli bu durum.

Eskiden anlatırdım fakat artık bunun bir tür zayıflık olarak algılandığını sezince bıraktım.

eskiden anlatırdım, zaman içinde anlattıklarımı kullanıp tartışmalarda çirkin çirkin konuşmaya ve kendince aşağılamaya başlayınca ve annesine babasına da anlattığı için anlatmıyorum artık. bir daha asla hiçbir özelimi de anlatmak istemiyorum, çok çirkin geliyor.

Eşime anlatmayacağım çok az konu vardır. Anlatmayacağım konu da annesinin densizlikleri olabilir ki onlar için de kız arkadaşlar var. O da anlatır bana.

her şeyi anlatırım, o da anlatır. hiçbir zaman da o anlatınca of pof dememişimdir ama ondan sıkıldığının sinyalini alsam anlatmayı bırakırdım sanırım. ya da bırakmazdım ya bilemedim çocukluk arkadaşıyız biz zaten sevgili olmadan önce de hep dertleşirdik "bu hoca bana taktı, elif silgimi aldı kaybetti" tarzı dertleri bile anlatırdık. bu kadar dandikleri bile anlatıp önemli şeyleri saklamak olmaz ki eş demek yol arkadaşlığı, yarenlik demek bence böyle şeyleri paylaşmaktan daha doğal bir şey yok.

Ben anlatırım, onun da anlatmasını isterim.

Kimsenin başkasının derdini dinlemek gibi bir özverisi olmadığını anladığımdan beri hayır.

Ancak trajik olayları konuyla dalga geçerek anlattığınızda devamı merak ediliyor yoksa özet geç oçe durumu oluyor.
Her derdinizi anlatınca herşeyden şikayet eden, zayıf karakterli ve sadece kendi dertleri varmış gibi bencil bir insan olarak algılandıktan sonra (sadece psikolojim bozulmuştu) bıraktım. Bence gerek de yokmuş.

derdim birdi karima anlattim iki oldu diye atasozu var :D

Her seyi anlatiyorum. Simdi evliyiz ama daha sevgili olmadığımız donemde bile gereksiz sekilde her seyi anlatıyormuşum düşününce. Anlatmamak icin kendime ket vuruyor olsam iliskiye aynı saflığıyla bakamazdim herhalde.

Genelde anlatiyorum ama bazen ona anlatmak icin cekince duydugum bazi konulari once "ic cember" diyebilecegim bir arkadas grubuna anlatip kafami topluyorum. Sonra onunla konnusuyorum.

Anlatabiliyorum, anlatamasaydım eşim olmazdı muhtemelen.

Hastalık ve ağrı şiddeti haricinde her şeyi paylaşırım. Hanım haricinde hiç kimseyle paylaşmam.

gündelik iş sorunları zaten anlatılır manasında yazdınız sanırım notu.
kişisel derdimi anlatırım, iş sorunlarından asla bahsetmem.
işini eve taşıyıp mutlu kalabilen çift örneği görmedim.

Esime ve aileme anlatamam, anlatirsam cokerler cunku. Birisinin dertleri sirtlamasi lazim, esim psikolojik olarak cok guclu degil. Saclari bosuna agartmadik.

anlatmıyorum çünkü dertler paylaşıldıkça artıyor gibi geliyor :)

%99

Ben koymam. Feza nasil? Nedense ilk aklima o geldi

Hayat koyardım ben olsam.

Hayat kısa.


Anlamlı ve güzel olurdu. Yoklamada adı okundugunda burda demesinde "kuşlar uçuyor" desin.

Minik insana şimdiden güzel bir ömür diliyorum.

isimle farklılaşma çabası çok anlamlı gelmiyor çocuğa sorma imkanı olamayacağı için.

Kız olursa Eda
Erkek olursa Cem

gibi Türkçe karakter içermesin, kısa ve net olsun diyenlerdenim.

Ben de koymazdım. Hem kulağa güzel gelmiyor hem de çağrıştırdıkları güzel değil.

Ekleme: hayat kısa gibi soy isimle bağlantılı şeylerden de uzak dururdum. Bir insandan bahsediyoruz. Oyuncak değil ki.

dünya isimli bir arkadaşım var. güzel bir isim bence.

"Feza" kulağa hoş geliyor ancak şöyle bir aratınca anlamının "ümitsizlik" olduğunu öğrendim, pek içime sinmedi, tavsiye için teşekkürler :)

Ben böyle bir isim koymazdım. İsminden nefret eden ve bu yaşında hala ailesine bu yüzden kızgın olan bir insan olarak ismin gerçekten çocuğun özgüveni üzerinde bile çok etkili olduğunu düşünüyorum. Özgün ya da çok marjinal olduğunu düşündüğünüz bir isimle bir insan çocukluğunu, öğrenciliğini, iş hayatını, bütün sosyal hayatını geçiriyor. Gerçekten yapmayın.

Ben olsam koymazdim.
Simdiden guzel bir hayati olsun :)) <3

Ben koymazdım. Ama siz kız olursa koyabilirsiniz. Erkek olursa koymamak daha iyi.

Anket böyle giderse eşim galip gelicek sanırım, iyi dilekleriniz için çok teşekkürler :))

İki isim koyun, kavga bitsin.

Doguracagim çocuğu severim diye düşünüyorum. O yüzden böyle bir kötülük yapmam.

Ayrıca isim konusunda tartışmak neden? Tek tarafin kararı ile olacak bir şey değil çünkü. Çok beğendiğim bir isim bile olsa eşim begenmezse üzerini siler geçerim. İllaki ortak beğenide buluşulur.

Kız için de erkek için de çok kötü bir isim. Kusura bakmayın ama böyle abidik gubidik isimler koyanları hiç anlamıyorum, bir de soyadıyla esprili/sempatik bir kombinasyon yapmayı amaçlayanları. Kuşlar uçuyor densin diye çocuğun adını hayat koymak falan Twitter kültürünün içinde doğup büyümüş de çocuk sahibi olmuş ergen ruhlu bir çiftin yapacağı iş gibi geliyor kulağa. Deniz koyabilirsiniz cinsiyetsiz olarak, çok hoş bir isim.

değişik sayılabilecek ama genel olarak beğenilen bir ismim var.
ona rağmen telefonda birine adımı verirken falan zorlanıyorum bazen.
bir de kolay unutuluyor, sürekli yanlış yazılıyor ya da söyleniyor.

kaldı ki, dünya değişik, nadir duyulan ve güzel sayılabilecek bir isim değil gibi.
illa değişik bir şey istiyorsanız biraz daha araştırın derim.
isim ve nereden esinlenilerek koyulduğu insanın kaderini bile etkileyen bir şey, iyi düşünün bence.


edit:
kobuzchu kiz +1 :)
bu ülkede ne başaklar, ne yapraklar harcandı.
dünya'ya kimse acımaz.

ben şahsen koymam

ben koymam.

hayır

Koymam. Çok dalga geçilir.

soyisim ironik. ben olsam dümdüz bi isim koyardım. ismini dünya koymayın, yazık çocuğa.

raskolnikov'un (suç ve ceza) ablasının ismi "Dunya" idi. Avdotya'nın kısa (şirin) formu. rusça ve diğer slav dillerinde ismi şirinleştirmek için kısaltmalar çok kullanılıyor, dmitri / dima, aleksandr / sasha gibi.

www.behindthename.com

artık ne isimler konulmuyor çocuklara, dalga geçilmeyecek isim az bulunur bu zamanda bence ona hiç takılmayın. tınısı güzel hiç kötü değil bence.

e: ayrıca bakınız;

www.behindthename.com

"Turkish form of Dunia"

far cry'ın oyun motorunun ismi de Dunia idi ki bayılırım seriye, buradan geliyormuş demek hm.

www.behindthename.com

Dünya ismi hiç kulağa hoş gelmiyor. Lila, venüs, kuzey, deniz, melis, gökçe gibi isimler ilk aklıma geldi.

Bence anne-babanın isimlerine uyumlu isim seçebilirsiniz ya da sizin isimlerinize kafiyeli isimler.

Güneş koyucam ben.

Hayırlı olsun, sağlıkla dünyaya kelsin.

Soyadıyla birlikte dalga geçilmesinden çok, bir sürü soru sorulur vs. Dünya Eda gibi birşey olabilir. Venüs ismi de güzel.

Bu aralar özellikle erkek çocuklarında cokca duyduğum bir isim ama ben bu ismi kendi çocuğuma koymam sanırım.

Bence de sifat tamlamasi veya cumle olusturacak isimler gulunc. Ayse Kisa veya Hasan Kisa bu kadar kotu durmazdi.

Anketinize katıldım, hayır diyorum.

Alternatif olarak büyük resmi görüp Evren koyabilirsiniz ya da resmi küçültüp Ege koyabilirsiniz çocuğunuzun adını. "Evren Ege Kısa" da hoş oldu aslında.