ikisi de. bu ikisi arasinda bir tercih yapmanin anlami yok. is hayatinda huzurluysan ama paran yoksa hayatinda huzurlu degilsin demektir. is hayatinda huzursuzsan ama paran varsa yine huzursuzsun demektir. her turlu mutsuzsun yani. mutlu oldugun isi yaparken para kazanmanin bir yolunu bulacaksin mecbur. istisnasiz her iste cok para kazanabilen insanlar var. memuriyet kafasindan cikinca oluyor. "boyle calisir yaslanir giderim" dedigin an kaybedersin. alanin ne bilmiyorum ama eminim senin alaninda veya direk alakali is yapabilecegin alanlarda ozellesip dikkat cekip sevdigi isi yaparken para kazanan bir suru insan vardir. onlardan olmaya cabalamak varken neden para ve huzur arasinda tercih yapasin?

Huzur

Eski işimde maaşım yaklaşık %20 daha fazlaydı fakat çok daha stresliydi.
Şimdi kafam o kadar rahat ki anlatamam.

İkisini de defalarca bulup kaybeden biri olarak "huzursuz etmeyecek kadar para" diyorum. Aşırı stresli şartlarda kazanılan paranın bedeli daha ağır oluyor. Sadece huzur olsun ben strese gelemem dersen o da az paraya dayalı huzursuzluk getiriyor.

hayat dediğimiz 3 gün, yarına çıkacağımızın garantisi yok. o yüzden huzur daha mühim bence.

Huzur. Tercihim bu yönde oldu. Para ve kariyer hırsım yok, önemli olan huzurum olsun. Mezun olduğumdan beri aynı yerde çalışıyorum, 10 yıl bitti. Duyuruda 3-5 yıllık mühendisin beğenmediğini sıkça gördüğüm bir maaş alıyorum, kariyer fln zaten yok. Ama kafam rahat.

Sen de iyi yapmışsın bence.

Bence de en doğrusunu yapmışsın, bir kere geliyoruz dünyaya. Umarım en kısa zamanda hayal ettiğin gibi bi iş bulursun

fazla huzur da cildi bozar cok memur kafali degilsen. bir de para huzuru pek sevmiyor, huzursuz ortamlarda yeseriyor. nerde hareket orda bereket.

ben ortasi iyidir diyorum, seni baymayacak kadar huzursuz olmali ama zehirleyecek kadar toksik olmamali.

günlük yaşamın 3/4 saatindeki hayat ihtimali için, gününün büyük çoğunluğunu geçirdiğin yerde huzur olmazsa o 3/4 saatinde bir anlamı kalmıyor. genel olarak huzur derim.

Parası olmayan insanlar Huzur'u
Huzur'u olmayan insanlar para diyecek.

Vardiyalı sistem acayip berbat bir sistem. aynısını 4 sene önce yapmıştım, istifa ettim bende hoş şimdi huzurlu muyum? hayır, daha çok para mı kazanıyorum? evet.

Kardeşim hayat kısa tabii güzel hoş br şey de, pandemide işten çıkıp ne yapacaksın asıl önemli soru o. Gezeceğim desen gezemiyorsun, restorana gidip bi yemek yiyeyim desen yiyemiyorsun, saçma sapan bir dönem. Bence bu dönem yapılabilecek en iyi şey çalışmak, başka türlü vakit geçmiyor çünkü. Tüm bu değişkenlerden bağımsız olarak pandamı çok çalışmak için çok iyi bir dönem.

Parasızlık da huzursuz ediyor. Bir dengede olmalı diyorum ben +1

Benim de hem parasız, hem huzursuz olduğum bir dönem oldu. Allah bir daha göstermesin, hala sağlığım üzerindeki etkileriyle cebelleşiyorum.

işimin ücreti ve şartları çok iyi ama genel olarak huzursuzum. yine de parasız olmaya tercih ederim bu durumu. kendimi şımartarak rahatlayabiliyorum bir nebze de olsa.

evden de calismamak olabilir. rapor sadece is yeriyle mi alakali ya karantinada kalmasi gerekiyor cikmasi yasaksa da raporunu yazarlar. idk:)

@1917: ben çalışanın işgüzarlığı olark düşünüyorum zaten. ortada rapor alınması için gerekli bir durum yok.

@ala09: evden çalışmayı engelleyen bir durum yok. zaten evden çalışıyoruz ve kişinin de yapması gereken evden çıkmamak zaten temaslı olduğu için.

Var. Temaslı demek corona olması yüksek ihtimalli insan demek. Dolayısıyla işe gelirse ve pozitifse sizin de korona olma ihtimaliniz olur. Ve virüs bu şekilde yayılıyor. İşverenler bu zamanda izin vermeye yakın olmalı diğer vicdansızlık ve katil adayı olmalık.

@Hallegadola yanlış mı anladım ben acaba?
zaten evden çalışıyor. yani işe gelmesi gibi bir talep yok. ama çalışan raporlu olunca evden de çalışmıyor, hasta olduğunu gösteren bir belirti de yok.

zaten temasli olmasa da suram agriyor buram agriyor diye doktora gidip yine rapor yazdirabilirdi, hamilelerin durumunu sorgulamiyorlar rapor isterse yaziyor doktorlar. bence calisanin isguzarligi olmayabilir tamamen. ayrica gercekten garip bir psikoloji, hormonlar filan cilgin atiyor. belki cok etkilenmistir durumundan, korkuyordur, rapor isteyip is dusunmeden uzanmak dinlenmek istemistir bu da olasi. su anda hamileyim diye diyorum bunlari, insan gercekten garip bir donem geciriyor ve biz gercekten bu virusten normalde olacagindan cok daha fazla korkuyoruz.

raporda ne yazıyor acaba?_

sistemde çalışan olarak yani atıyorum 4a sgk'lı olarak görünen birine temaslı olması ve zorunlu karantinada kalması gerektiği durumda otomatik olarak rapor yazıyor olabilirler en baştan, böyle bir kural duymuştum.
sonuçta devletin sisteminde sizin iş yeri olarak home office çalıştığınız yazmıyor veya yasal açıdan raporlu olmayan bir çalışanı işveren olarak yarın ofise çağırma hakkınız da var.
çalışan ben home office çalışıyorum, rapora gerek yok dese bile doktor prosedürü takip etmek, risk ve inisiyatif almak istememiş de olabilir.
veya böyle bir prosedür yok ise de rapor yazayım mı diye sorduğunda çalışan kendini hamile de olduğu için garantiye almak istemiş olabilir.

çalıştığım yerde mart'tan beri home çalışıyoruz. bazı arkadaşlar bırakın temaslı olmayı direkt covid olmalarına rağmen çalışmaya devam ettiler. evden çalışılıyor sonuçta. bana manasız geldi.

benzer bir durum yaşadım,
sağlık ocaklarından aile hekimleri temaslı kişilerle iletişime geçiyorlar. her çalışan rapor istiyormuş. kimi sağlık ocağı covidli kişilere direkt rapor veriyor, kimisi de talep gelirse yazıyor rapor. sebebi de karantinada olunca işe gidilememe sebebiyle işverenlerin maaş yatırmaması aslında.
sizin personelinize de direkt sağlık ocağı yazmış olabilir, mümkün.
karantinada olduğu dönem evden de olsa çalışmak istememiş de olabilir, bu da mümkün ve normal, ben de böyle bir şey tercih edebilirdim, sonuçta insan tedirgin de hissediyor.

@hallegadola: yahu zaten evden çalışıyoruz. kaldı ki hamile olduğu için ofise girmesi kesinlikle yasak. işi olan bazı arkadşlar bir kaç saatliğine ofise uğruyor ama hamile olan arkadaşları asla almıyoruz. konu da bu zaten.

@makarnavodka: evet bizde de pozitif ama evden çalışmaya devam eden semptomsuz arkadaşlar var.

@diğer tüm arkadaşlar: sanırım hamile olduğu için kendisi talep etti ama zaten kendisine bütün kolaylıkları sağlayan oldukça kurumsal bir yapıyız.

istirahat raporu yazıyor raporda. aile hekimi temaslı takibinin ardından arıyor ve çalışıyor musunuz diye soruyor. Evet yanıtını verirseniz "raporu yazdım işyerinize SGK üzerinden gönderiliyor" diyor.
temaslı olması negatif olması anlamına gelmiyor. 3. gün ateşlense kim verecek hesabını? Bende temaslı takibindeydim. 3. gün ateşim çıktı. Filyasyonun testiyle pozitif olduğum ortaya çıktı. Raporu ben istemedim. Aile hekimim yazdı. SGK'lı değilim. Edevletten PDF formatında işyeri İK müdürüne yolladım.
Siz yine personeliniz ile görüşüp iş konusunda destek alabilirsiniz. Bunda bir sakınca yok. Kimse işinden olmak, işine mani olmak istemez. Sağlığı kötüyse zaten yapacak bir şeyiniz yok.

Kusura bakmayın yanlış anlamışım, hamile olduğu için vermişlerdir,

evden çalışmakla çalışmamak aynı şey değil çünkü.
temaslı kişilere ev karantinası verilirken tek düşünülen sizin sağlığınız değil takdir edersiniz ki, aynı zamanda onların da sağlıkları. dolayısıyla temaslı durumunun ilerleyen zamanda ne göstereceği de belli olmadığından biraz dinlenmesi yani daha anlaşılır bir dille "çalışmaması" daha iyi olabilir.
manası bu.

durumun suistimal edildiği şüphesine sahipseniz covid dışında başka bir sebeple de çalışanların gayet rahat rapor alabileceğini unutmayın derim.

Hamile olduğu için doktor yazmış, çalışanın da işine gelmiş olabilir. Bana yazsalar ben de ses etmem mis gibi iki hafta yatış. Doktorlar da risk almak istemiyor bu durumlarda eskiden rapor yazmaya çekinirlerken şimdi bol keseden veriyorlar.

Neyin peşindesiniz hocam? İnsanlar home ofis olarak çalışıyor diye canını mı almak istiyorsunuz? Adı üstünde "EVDEN ÇALIŞMA" yani evden de olsa kişiler çalışıyor? Çevrenizde çok yakınınız da covid 19 hastalığı geçiren ya da şüphenilen birisi var mı bilmiyorum ama bu hastalığı geçirmiş birisi olarak insanın o süreçte psikolojisi alt üst oluyor, bırak işi gücü eline telefon alası bile gelmiyor. Temaslı olması zaten şüpheyi güçlendiren bir durumken, üzerine kişi hamile iken "yav canım biz zaten home ofis çalışıyoruz, ne gerek vardı rapora" demek en hafif tabirle Türk tipi işveren ve yöneticilerin iş güzarlığıdır. Kusura bakmayın ama bu düşünce de olduğu müddetçe Türkiye dünya ile yarışacağı hiç bir alan yaratamayacak kendine. Durum çok basit, evden de olsa bir mesai, emek, zaman ayırma durumu söz konusuyken neden rapor aldı diye sorgulamak zihbiyetinizi yansıtıyor. İnsanlar evde olduğu zaman 24 saat yatmıyorlar, kaldı ki kişi hamile olması sebebiyle de ekstra ağır psikolojik bunalımına girmiş olabilir bu süreçte de gayet istediği gibi yan gelip yatabilir. Yönetici ya da işveren olarak sizin bu durumu sorgulama hakkınız yok.

Notumu da ekleyeyim: Ben kendimi bildim bileli babam yöneticilik yapıyor, abim bir çok büyük projede gmy pozisyonunda ve gm pozisyonunda çalıştı. Ben bir günden bir güne onların çalışanlara yönelik böyle acımasız sorgulamalar yaptığını ne gördüm ne işittim.

Unutmuşum hastalıklar insanlar üzerinde sadece fiziksel zorluklar yaşatmaz. İnsan hastayken ya da şüpheli iken (kaldı ki söz konusu hastalık Covid 19) psikolojik olarak da kendini iyi hissetmeyebilir, dünya yansa umurunda olmayabilir. Tüm bu perspektifden bakınca kendi kendinize tekrar düşünün derim hocam. Bir insanın (ki hamile birisiymiş çalışan) fiziki ve mental olarak dinlenip çalışması mı şirketinize daha çok performans sağlar yoksa psikolojik olarak etkilenmiş bir şekilde çalışması mı?

SGK kişinin evden çalışıp çalışmadığı bilmeden vermiştir raporu, çalışanın da işine gelmiştir. Kurumsal olmayan bir yerde gayet rahat personele telefon edilir "nedir senin derdin" diye sorulur. Sadece temaslı diye evden çalışmamak bence iyi niyeti kötüye kullanmaktır. Konuşurken "yani bu süre içinde çalışmayacak mısın" diye net olarak sorun bence. Olayın nereye doğru gittiğini anlaması için.

Gelebilecek her türlü hakarete karşı peşinen not: Pek çok işveren işini kapatma noktasında daralan piyasa yüzünden. Kurumsal şirketler bile zar zor ayakta duruyor. Yazılım şirketlerinde çalışanlardan çok duyuyorum böyle olayları. Ne işi tam gaz gidiyorken kısa çalışma ödeneğine baş vurup çalışanını zor durumda bırakan işyeri sahibini ne de aslında çalışabilecekken böyle sebeplerle raporun arkasına sığınıp çalışmayan elemanı etik buluyorum.

@ teritori

hem aile işimiz olduğu için işveren gözünden bakıyorum, hem home office beyaz yakalı gözünden, hem de beyaz yaka ekip yöneticisi gözünden:

bence bu durumda şu önemli:
1-raporu olduğunu nasıl söyledi, hangi cümlelerle ifade etti kendini, direkt olarak çalışmama talebini söyledi mi yoksa çalışıp çalışmayacağı muallakta mı kaldı?
2-çalışan nasıl biri genelde, nasıl bir performansı var, dürüstlüğüne güvendiğiniz biri mi, aranızda açık iletişim var mı, son zamanlarda hayatında yaşadığı kötü bir olay vb durum var mı vs?

ben işveren olarak normal şartlar altında home office çalışandan şuna benzer bir açıklamayı beklerim açıkçası, kendim beyaz yaka olarak da bu durum başıma gelse şuna benzer açıklamayı yöneticime kesinlikle yaparım:

abim pozitif çıkmış, bana da pozitif olmamama rağmen prosedür gereği rapor yazmışlar ancak ben de kendimi çok iyi hissetmiyorum, birkaç gün dinlenmem mümkün mü? acil ve süreli olan işlerim bunlardı, ekipten bu konuda nasıl destek alabiliriz gibi gibi.

yani yöneticime sağlığım benim için kesinlikle ön plandadır ama bakın işime karşı da sorumluluğumu göz ardı etmiyorum mesajı verirdim.

sonuçta testlerin yanlış çıkma olasılığı da var. belki gerçekten pozitif, kişi kendini gerçekten iyi hissetmiyor olabilir vs. ama işte bu durumun çalışan-yönetici arasında şeffaf bir şekilde konuşulması lazım.

o size hiçbir açıklama yapmadıysa bence uygun bir dil ile siz sorun.

ben güvendiğim astıma şöyle sorardım:

xx zaten hamile olduğun için ofis çalışması planlamamız kesinlikle mümkün değil, sağlığın her şeyden önemli, bunu öncelikle bilmeni isterim. kendini nasıl hissediyorsun, covid ile ilgili bir belirtin var mı, hamileliğin ile ilgili doktorunla konuştun mu? home office düzeninde de olsa kendini çalışabilecek gibi hissediyor musun? hissediyorsan bu süreçte benden beklediğin birşey var mı, ben sana bu süreçte nasıl destek olabilirim, iş planlarını yeniden gözden geçirelim mi? vs

ama işte burada normaldeki ilişkiniz nasıldı o ön plana çıkıyor, bu zamana kadar güvene dayalı bir ilişkiniz var mıydı, memnun olduğunuz, güvendiğiniz bir çalışan mı?

Doktorun “çalışamaz” diye rapor verdiği bir insanın hangi tıbbi bilginizle “kapris yaptığını” söylüyorsunuz ben de bunu merak ettim. Gerek var veya yok, doktoru getekli görmüş. Ayrıca gebelik sebepli başka sıkıntıları da olabilir ve bunlar için dinleniyor olmak da isteyebilir. Doktoru uygun görmüş, raporunu vermiş. Hamile olduğu için pozitif çıkarsa ilaç kullanamayacak mesela. Bu süreçte kendine dikkat etsin, dinlensin, bol bol uyusun istemiş olabilir mesela doktoru.

yasal olarak uygun mu? evet uygun, fakat ben yöneticisi olsam çalışan sağlıklı olduğu halde sırf kağıt üzerinde raporu var diye çalışmıyorsa hanesine eksi olarak yazarım.

@nuisanc kendinizi doktor yerine koyduğunuz için yasalar önünde haksız duruma düşersiniz. ahlaki yönünden bahsetmiyorum bile.
"çalışan sağlıklı olduğu halde" demişsiniz. olayın ciddiyetini kavrayamamışsınız. COVID-19 sağlıklı görünün bireylerce bulaşılığı olan bir hastalık. Hamile olması, evden çalışıyor olması, rapor almasını haksız göstermez.

@la lykia: editte nasıl söylediğini yazdım duyuruda. benim hiç hoşlanmadığım, burada atıp tutan insanların da duysalar "bu nasıl bir üslup" diyeceği bir tarzda bilgi verdi bana. kızdığım nokta bu.

bununla beraber rapor almış birisine çaışma planı, hastalığı ile alakalı soru sorma hakkım olmaz. babamın oğlu olsa dahi bunu ileride aleyhimde delil olarak kullanmayacağına güvenemem.

@teritori, tam olarak bunu kastetmiştim işte, üslup ve tavır her şeydir. özellikle böyle yoruma açık olabilecek konularda.

ve tabii haklısınız endişenizde.

bu durumda sizin iyi niyetinize karşın çalışanın üslubunun ve yaklaşımının etik olmadığını düşünürüm.

eğer gerçekten iyi, çalışabilir durumda olmasına rağmen çalışmayacak ise belki çok daha fazla sıkışarak, fazla mesai yaparak onun işlerini başka bir ekip arkadaşı yapacak.

ki bu tavırda biri gizli iş yavaşlatma, gereksiz rapor alma gibi işlere de girebilir. sonuçta midem çok kötü, bütün gece kustum deyip aile hekiminden 2 gün rapor alıp evde film keyfi yapmamızın önünde hiçbir yasal engel yok. eğer yapmıyorsak bizi bundan alıkoyan 2 şey var: işverenin sağladığı adil güven ortamı ile etik ve sorumluluk duygumuz.

eğer gerçekten -az ya da çok- kötü hissediyorsa, endişeleri varsa da ona bu güven ortamını sunmuş yöneticisine bunu şeffaf bir şekilde anlatması, kendini ifade etmesi lazım diye düşünürüm.

@playing star again, benim de biraz demek istediğim o aslında, kendi duygu düşüncelerimden bağımsız halimi şu an analiz edemiyorum.
ben arkadaş yorumu da hatırlamıyorum işin kötüsü, sanki bunların üzerine hiç konuşmamışız gibi. eminim konuşmuşuzdur, yani bu direkt bir hafızasızlık kaynaklı da olabilir.

soruyu sorma sebebim, acaba ergen olmanın getirdiği bir durum muydu bu özfarkındalık eksikliği, o yüzden sordum. ilkokul zamanlarında nasıl biri olduğumun daha farkındayım mesela.

2012'de mezun oldum. başka insanların beni nasıl gördüğünü bilemem tabii ama benim o zamanlar nasıl birisi olduğuma dair net bir fikir var kafamda. yine çekingen, ürkek biriydim ama enerjim ve potansiyelim daha yüksekti. başarılı bir öğrenciydim. küçük ama çok güzel vakit geçirdiğim, çok güzel anılar biriktirdiğim bir arkadaş grubum vardı. kendimi hiçbir zaman "insanlara ilham veren" birisi olarak görmedim, daha ziyade sessiz ve silik bir tipim ama şunu fark ettim mesela: ben buz hokeyini çok severdim. ne alaka yani türkiye'de lise okuyan adamın buz hokeyiyle ne işi olur, di mi? arkadaşlarımla NHL 09'da turnuva yapmıştık, ilçemizde açılan buz pistine kaydolmuştuk, geceleri oturup birlikte NHL izler hale gelmiştik vs... bu açıdan düşününce diyorum ki belki sandığımdan daha olumlu bile olabilir tablo. yani çocuklar benden görüp, duyup buz hokeyini sevmeye başladı. bir arkadaşın hala takip ettiğini biliyorum mesela yıllar sonra.

lisede neredeyse her şey iyiydi benim için. okulda başarılıydım, hemen herkes çok akıllı olduğumu düşünürdü, sağlıklıydım, fiziksel olarak aktif olduğum için at gibi vücudum vardı vs...

bir insan sekiz senede ne kadar batabilirse o kadar battım. sanırım biraz da o yüzden bu kadar net bir fotoğraf oluştu kafamda liseye dair. o zamanlar hayallerimiz vardı, ümitlerimiz vardı. olmayan her şey için "daha çok vakit var" diyebiliyorduk. şimdi ne oldu? iş yok güç yok, iki adım atsak gtümüz çıkıyor, özgüvenin ö'sü yok, bi ingilizceyi kotardık işte başka yetenek-beceri namına hiçbi şey yok. liseden sonra da güzel şeyler yaşamadım değil ama keşke hep lisede kalabilseydim hehe.

2012 mezunuyum, maldım. Şimdiki kafam olsa kimseyi siklemez hayvan gibi ders çalışırdım.

@jux ilk yanıtına katılıyorum. ortaokulda nası biri olduğumu da başkalarının hakkımda ne düşündüğünü de kesinlikle bildiğimi düşünüyorum ama lise halimi hatırlamıyorum neredeyse özellikle lise1

2006'da mezun oldum. Kadayıf olmuşum onu fark ettim. Neyse konuya girelim. Meslek lisesinde okudum. Çoğu şeyi hatırlıyorum. Naif , kibar , içine kapanık falan yazmayı çok isterdim. Ama itin tekiydim. Hiç pişman değilim. Geçen lise hocamla konuştum. Ona tasdik etti hayvan olduğumu.

Lise arkadaşlarımla eşimi konuşturamıyorum. :D İşin kötüsü nedenlerini dün gibi hatırlıyorum.

Bu ara Liseden kalma resimlerinize baktığınızda da hatırlamıyor musunuz ?

2000 yılında mezun oldun liseden :)

çok içe kapanık ve çömez bir kopildim. kızlarla konuşmaya bile cesaretim yoktu, hatta kitaplarına notlar sıkıştırırdım cesaretim pek yoktu. gerçi bunda evin en küçüğü olmam etkiliydi, abi baskısı. ev-okul hattında takılırım genelde. anca okulun bitmesine 1-2 ay kala açılmaya başladım o da biraz geç oldu, çünkü herkes okula gelmemeye başlamıştı.

allahtan güzel sanatlara gittimde sonra kendime geldim, yoksa kullandığım oy bile boşa gidecekti.

Mezun olalı 30+ sene oldu. Neredeyse dün gibi hatırlıyorum. Bunda lise arkadaşlarıyla ara ara buluşmamızın da etkisi var. Hatırladığım çok daha dışa dönük, sahnelere oynayan bir çocuktum. Zaman geçtikçe törpülendim. Zaman, zalimsin...

7 yıllık anadolu lisesinden 2002'de mezun oldum. lisedeki halim şimdikine benzer. zehir gibi bir kafa. yaşıtlarımın çok üstünde bir vizyon. yazın bir ayda babamın aylık maaşının üç katı para kazanırdım. inanılmaz bir ticari zekam vardı. gerekirse bu geliri kaptırmamak için çok küçük çapta mafyalık, çetelik işine bile girdim. (normal insana değil, benim işimi zorla elimden almak isteyenlere)

insanların nasıl gördüğünden ziyade kendimi nasıl görüyordum diye cevap verirsem,
daha enerjik, neşeli, komik ve vurdumduymazdım.
yaş aldıkça sorumluluklarla beraber tabi hayatın ciddiyeti daha çok çıkmaya başladı bünyede.

son derece kapasitesinin farkında bir lise öğrencisiydim, sürekli sorgulayan, haklarının peşinde koşan biriydim. lise arkadaşlarım ne zaman beni görse gram değişmedin sen diyorlar.

o zamanlar aşırı gevşek ve hiçbir şeyi umursamayan bir yapıdaydım (bunu bir savunma mekanizması gibi kullanıyordum) ve pek farkında değildim ama üzerinden yıllar geçip geriye dönüp baktığında her şeyi daha iyi görebiliyorsun.
hayatın en kazık taraflarından biri de bu olsa gerek.

2006'da liseden mezun oldum. Dışarıdan nasıl gözüküyordum bilmiyorum. Kendi düşüncelerimi yazayım.

- Aklı bir karış havada, toz pembe bir hayat yaşayan malım biriydim.
- Asosyal bir hayatım vardı. Yaz tatilleri bilgisayar başında geçiyordu.
- Utangaçtım.
- Erkek kişisi olarak karşı cinsle iletişimim epey zayıftı.

Baya malmışım özellikle lise döneminde. Kendimi iyi kötü bir şekilde kurtarmışım. Özfarkındalık üniversitede hazırlıktayken oluşmuştu. Utangaçlığımdan hocaya soru soramamıştım. O an dedim, bu iş böyle gitmez. Üniversitede pek süper geçmedi tabii ama en azından değişim için bir özfarkındalık oldu.

Üniversiteye 2007 senesinde girdim. Aradan 13 sene geçti, halen değişiyorum. Geriye dönüp baktığımda ne kadar malmışım diyorum hep.

8 sene oldu gayet iyi hatırlıyorum nasıl olduğumu. Her şeye ve herkese sebepsiz bir öfke duyuyordum. Tabii bunun nedenini daha yeni yeni anlamaya başladım. Kendimi düzeltmeye de öyle. o zamanlar farkında olsaydım yaptığım bir çok hatayı yapmazdım daha mutlu olurdum diye düşünüyorum ama bu şekilde öğrenmem gerekiyormuş.

peheyy 2013 mezunuyum. sessiz sakin gözükürdüm hocalara ama aslında piçin tekiydim ben de :D hiçbir şeyi ciddiye almazdım o dönemlerde yaa aklım olsa çok daha fazla ders çalışırdım.

Ezik.

hatırlıyorum çünkü hiç değişmedim. 2007 lise mezuniyetim.

ama sizin hatırlamıyor olmanız da çok sıkıntı değil bence.

Hatırlıyorum çünkü hiç değişmedim.+1 Gayet aklım başımdaydı, ergen triplerim ya da hezeyanlarım olmadı hiç.
2012 mezuniyetim.

iki kediye bakmak tek kediye bakmaktan daha kolaydır.

@ blatta hiberna
Neden peki?

çünkü çok iç içe olmasalar bile kendi türlerinden biri daha çevrede olunca birbirleriyle haşır neşir olurlar.
daha az yaramaz, daha az mutsuz olurlar.
birbirleriyle oynar ya da kavga ederler, çok muhatap olmasalar bile evin içinde kendi sosyal ortamları olur.

Tek başınaysan seyahat etmek tek kediye göre bir nebze daha zor. Söyleyebileceğim tek olumsuz yanı bu.

Kediler anlaşıyorsa olumlu yanı çok. İş gereği tekken yalnız olan kedimin şimdi arada bir birbirlerini kovalasalar da arkadaşı var. Kucak kucağa hiç yatmıyorlar ama arada evin içinde koşturuyorlar.

olumsuz tek yanı hangisini seveceğimizi şaşırmamız (gülücük)
olumlu yanları birbirleriyle müthiş oynuyolarlar, arkadaşlık ediyorlar, hiç yalnız kalmıyorlar. bize de iki kat eğlence çıkıyor.
olumsuz olan ama artısı eksisini kat kat aştığı için önemsşz kalanlarsa mama ve veteriner masrafı x2 oluyor. bir yere giderken taşımak zahmetli oluyor. bu kadar.

daha fazla tüy.

olumsuz: kakaları daha sık temizlemen gerekir :D mama, kum ve veteriner masrafı ikiye katlanır.
olumlu: birbirileriyle arkadaş olurlar ve mutlulukları artar. oynaşırlarken izlemek çok keyifli oluyor. sen evde yokken yalnızlık hissetmezler.

İkinci kediyi aldiktan sonra buyuk olan kedi alisana kadar birkac hafta gectiyse de sonra beraber yatmaya, evde kosturup oyunlar oynamaya basladilar. Rahat rahat evden uzaklasabiliyoruz cunku yalniz degil ve canlari sikilmiyor. Dezavantaji olarak daha fazla (cuzi de olsa) kum mama vs masrafi ve daha cok tuy disinda bir sey yok bence. Anlasamazlarsa kotu ama.

İkinci kedi iyidir.

İki kedi bir kediden kesinlikle daha avantajlı. Kendi kendilerini eğlendirebiliyorlar. Onları sevemedim, yeterli vakit ayıramadım diye vicdan azabı yapmaya gerek yok. Ve 1 hafta 10 günlük tatilde bile idare ediyorlar.
Olumsuz yanı kum ve mama masrafı olabilir. Bir de her gün o kumu temizlemek.

eğer iyi anlasirlarsa, tüy ve ek masraflar sorun degilse 2 kedi tek kediden daha iyi. yalniz kalmiyor, beraber egleniyorlar. bence daha mutlu oluyorlar.

bence iki kedi ideal. ikiden fazlası yorucu olur.

aslında iki kediliyiz ama iki kedi tek kediden iyidir mevzusuna cok katılmıyorum tek kediniz kendi kendine takılan cinsten bir kediyse ikinci kediyi zor kabullenebilir.neyse alışıyorlar sonra kavga dövüş oyun her şey oluyor da bakımı zorlaşıyor tek kediyi belki birine emanet edersiniz gitmeniz gerektiğinde ama iki kediyi taşımak bile zor. veterinere vs iki kişi gidiyoruz. kaç kişi ilgilenebilecek? en az iki kişiyseniz iyi.

mama, veteriner masrafları, tüy dökülmesi, kum temizleme meselesi iki katına çıkıyor

Iyi kabarmamis o, tuğla gibi olmuş. Glutensiz mi acaba?

%100 tam buğday ise gluten çok az olabiliyor. o durumda da kabarmıyor ekmek doğru düzgün. bu yüzden normalde beyaz unla tam buğady (veya siyez vs.) karıştırılarak yapılır bunlar genelde.

Mayalanması tam olmamıştır. Tam buğday unu gayet glutenlidir. Çavdar olsa başka ama.

glutensiz olduğunu zannetmiyorum ya o zaman daha pahalı olurdu sanki. 15 lira verdim.

Gözenek olayı -ekmeğin içini boşaltması- hamuru yeterince yoğurmakla alakalı. yoğurma süresi az olursa ekmek sıkı olur.

Kendilerini tıp doktoru olarak tanıtmadıkları müddetçe Dr. unvanını serbestçe kullanabilirler. Haklarıdır. Bileklerinin hakkıyla o unvanları almışlardır.

Doktor unvanı zaten bunun için var. Kullanabilir.

Adam bir tarafından kan çıka çıka doktorasını yapmış paşa paşa kullanır ünvanını elbette. Ne aykırılık olacak.
Yurtdışında bir form doldururken Mr. Mrs. Dr. diye seçtirirler hatta bu dr illa ki medikal doktor değil. Kredi kartlarında bile görebilirsin bu dr ünvanını.

Ikisi de Dr zaten. birisi MD oteki PhD ama bizde boyle harf kullanimi acisindan bir ayrim yok sanirim.

tabii ki serbest. bu o kişinin hakkı.

yalnız apartmandaki amcalar teyzeler "yavrım sırtımın şorası tee kalçama kadar ağrıyor bi bakıversen" diye kapıya geliyor iktisat doktorası yapan adama.

ona göre kullanın.

Ben olsam apartmana filan yazmam +1
Şirket yazışmalarında kullanılmasında fayda var. Güven veriyor karşı tarafa.

Unvanların sadece konusuyla alakalı özelliğin ortaya konması gereken yerlerde zikredilip, yazılmalı. Tıp doktorluğu dahil tüm unvan kullanımının doğru, 3. şahısları hataya sevketmeyecek şekilde olması gerekmektedir.
Mesela ekonomi alanında doktoranız var birine bu konuda görüş verirken bunu kullanabilirsiniz. Ancak tıp doktorluğunuz varken tarih alanında görüş verdiğinizde unvanınızı kullanarak karşı tarafın sizin tarih alanında etkinliğe sahip olmasına sonuç verecek şekilde güven kazanmanız, bundan fayda elde etmeniz halinde cezai sorumluluğunuz bile doğabilir.

Bir de cezai ehliyeti olmadan kullananlar var:) Bir uçuş sırasında fenalaşan yolcuya açılın ben avukatım diye mudahale etmeye çalışan meslektaşımı düşündükçe mütemadiyen utanmaktayım.

Tanımlarlar. Hatta bi doktora mezunundan konferans dinlemistim. Hep doktor olma hayalim vardı.. O şekilde olmadı bu şekilde oldu demişti.

camasır suyu

Ben olsam çamaşır makinesine atarım.

soyulmaz değil mi?

soyulmaz, plastik boyama değil gibi görüyorum. Isıyı düşük seçin max 30 derece.

bir sonraki işinize olumsuz referans vermeyecek şekilde her türlü bahane olabilir.

benm calistigim şirkette epey ciddiye aliniyor bu cikis görüşmeleri.

Ben ik’nın yaşadıklarım konusunda özellikle çalışma koşullarından çok haberi olmadığını düşünüyordum. Baya saydırdım ama referans olarak yazmadım sonrasında.

Politik bakıyorum ben. Hiçbir görüşmede şartlar şöyle şirket böyle falan demedim. Bir şekilde eski çalışma arkadaşlarınız, eski yöneticileriniz karşınıza çıkabiliyor sonradan.

Hayat bu kimin ne olacağı belli olmuyor. Ben bugün işten ayrılsam, pek sövüp saymam.

Bu arada şunu unutmayın. Sorunların çözümünde. HR genelde pek etkili olamaz. Ellerindeki yetki belli.

HR ın görevi şirketin çıkarlarını korumak, çalışanın değil. gerçekleri söyleyeyim de bi faydam dokunsun demeyin. siz gittikten sonra ne halleri varsa görsünler. o fayda siz ordayken yapılamamış, zaten değişmeyeceğine inandığınız için ayrılıyorsunuz.

üstteki yorumlara katılıyorum.

söylediklerinizin herkesle paylaşılacağını farzedip konuşun.

Benim çalıştığım şirkette de çıkış görüşmeleri ciddiye alınır. Elbette bu sizin çıkacağınız gerçeğini değiştirmez ama özellikle yönetici veya grup çalışanı arkadaşlarla ilgili sıkıntınız yüzünden çıkıyorsanız tavsiyem sakin bir dille durumu kendilerine bildirmeniz. Tek bir şikayette olmaz belki ama birikmiş şikayetlerde gayet ciddiye alınıyor bu durum.

bizde yapıyoruz işten ayrılış kararı veren personeller ile istifa mülakatları , düzeltilemeyeceğinden emin isen politik davran geç fakat , birimde ki bir problemin gerçekten işyerine de zarar verdiğini ve düzeltilebilir bir şey olduğunu düşünüyorsan açık açık söyle .

personel bulmakta zorlandığımız bir alanda işe alım yaptığımız 2 kişi de 2 ay geçmeden işten ayrılmak isteyince çıkış mülakatı yapalım dedik kabul ettiler , yaptığımız görüşmeler sonrasında birim müdüründen savunma alındı ve birimde ki sorunun düzeltilmesi konusunda o arkadaşın ifadeleri çok etkili oldu.

ama yukarıda yazan bir arkadaş var kesinlikle katılıyorum insan kaynaklarının vizyonu asla işverenin vizyonunun ötesine geçemez.Türkiyenin en yetenekli ekibini toplamış ol işveren vurdumduymaz ise insan kaynaklarının yapacağı hiçbirşey kalmaz

spotify:playlist:2J4XjoTf8pYLJaAuMdQ0Ve
sözsüz sakin

ne biçim link vermiş ya
open.spotify.com

link veremedim ama spotify'a "gentle piano" yazınca çıkan listelerden dinliyorum

Alındığı konuda gerçekten kendisini eksik hissediyor.
Kompleks yapıyor.

Bill Gates'e fakir desen alınmaz.
Arkadaşına desen alınır
gibi

attention bunlar hep, attention wh.

kötü niyet değil ama çocuklukta onlara gösterilen ilginin devam etmesini istiyorlar.

bazen eksik hissetme söz konusu olmayabilir. o konuda kendisine çok fazla güvense bile ilgi için özellikle böyle davranabilir. hatta alındığı konuda gerçekten ciddi bir eleştiri almışsa, alınganlığı bırakıp saldırı moduna geçer.

En büyük alınganlar anneler, babalar.
Hani evladına yaptığını karşılık beklemeden yaparsın ya, tam tersi. Ben böyle olduğunu evlenince gördüm. Hava yağmurlu desem "sen bana ördek dedin" durumu oluşabiliyor. Biraz ego, biraz da iyi niyetli biriysen yandın. Üzüntüsüyle yönetiyor çevresini.

çocukluk döneminde ilginin eksik verilmesi ya da inanılmaz derecede fazla ilgilenilmesi gibi durumlarla ortaya çıktığını düşünüyorum.

böyle aşırı alıngan bir arkadaşım var. çocukken gereksiz bir şekilde üzerine titrediler, aşırı müdahaleci bir ailesi vardı yakından şahidim. bu arkadaş ortamda alakasız bir konu konuşulduğunda bile devamlı üstüne alınıyor, kendini sorgulamaya başlıyor. daha sonra da hiç onu kastetmememize rağmen savunma geliştiriyor, surat asıyor ve günlerce alınıyor.

kötü niyetli değil elbette ama çevresindekiler için yorucu bir karakter. her ne kadar onu sevsem de sık görmek istemiyorum mesela.

ilgi sevgi eksikliği ve ihtiyacından oluyor. Ama bunu kendi kontrol edemiyor olabilir. Çok sevdiğim ama aşırı alıngan 2 arkadaşım var. kabullendik :D

Eski alınganlardan biri olarak "biraz büyümemiş" yorumuna katılıyorum. Ancak her şeyin kendi etrafımda dönmesini hiçbir zaman arzu etmedim.

Artık neredeyse hiçbir şeyi sallamıyorum. Kim ne derse desin umrumda değil. Demek ki biraz büyümüşüm :)

alınganlık eşittir eziklik diyebilecek kadar kaba, gaddar ve terbiyesiz biriyim.

psikolojik nedenleri değişir kişiden kişiye ama benim herhangi bir ilişki sürdürmekte çok zorlandığım insanlar oluyorlar.
dolayısıyla, bir noktadan sonra çok da sürdürmüyorum, sürdüremiyorum zaten.
çok yorucu.
dünya kimsenin etrafında dönmemeli.

Normal mi bilmiyorum ? Ama sokakta baktığım bazı yavru ve yetişkin kedilerde de ara sıra oluyor.
İnsan korkuyor ama çok ciddi bir değil gibi.

kediler kus gorunce falan yapar onu av ustunde iken yani. sikinti yok oynat ugurcum.

@turbo, aynen ben de gözlemledim onu, av sevinci, ilkel bir ritüel olsa gerek.

Sinek ya da kuş görmüştür. Çok tatlı oluyorlar o sesi çıkarırken.

Kekav sesi, bayılırım :)

kuş taklidi yapıyordur :) benim kedi de neredeyse her gün yapar. 6 yaşında.

Gerekli önlemleri alıp “abartmayın”

Biz aynı evin içinde hastalanmadık tabi ama önlemsiz de olmaz. Binada düzenli ilaçlama yapılsın. Olmuyorsa siz apartmanda maskesiz durmayın. Dokunmayın bir yere vs. Eşimin babasına da muhtemelen alt komşusunun hasta olmasından dolayı geçti. Kimseye haber vermemişler çünkü. Bina içi pencere varsa sürekli açık durmasına dikkat edin bence. Ve evet, çıkarlarsa gelen giden olursa şikayet çok önemli. Ben öyle bir komşumu şikayet ettim. Gelen giden oldu mu bilmiyorum tabi. Kadın pozitif çocuklarla parka markete gidiyordu. Neyse işte yapanlar oluyor.

Nasıl şikayet ettiniz? @makarnacanavari

Virüs yarın size de bulaşabilir. İnsanlardan nasıl muamele görmek istiyorsanız karşınızdakilere de o şekilde davranın.

asansör kullanmayın,
sağa sola dokununca mutlaka elleri temizleyin,
çocuğunuz apartmanda sağa sola dokunmasın
eve gelen kargo vs paketlere dikkat edin, kargocu sucu falan da mesafe bırakın temas kurmayın

yeterlidir. her gün farkında olmadan onlarca pozitif insanla temas kuruyoruz zaten. komşuları da sakın ola rahatsız etmeyin.

Rahatsız etme niyetimiz yok onları.. Sonuçta bir salgın var ve enfekte olmuşlar.. Acil şifalar diliyorum onlara.. Karantina şartlarına uyduklari sürece hiç sıkıntı yok.

Maalesef asansör kullanmama şansım yok.. 15. katta oturuyoruz..

Ama ekstra dikkatli olacağız tabi ki..

Hahah şanslısınız, bir sürü insan covid oldu daire karantinası ilk defa görüyorum. İnsanlar dışarıda + - beraber takılıyorlar resmen.

Maskeye ek olarak tek kullanımlık eldivenlerden kullanabilirsiniz belki en azından apartman içerisinde asansör kullanırken vs. @emfuzi gayet güzel anlatmış zaten, dışarısıyla etkileşiminizi en aza indirmeye çalışın kargocu, varsa apartman görevlisi, sucu vs. ye karşı da tedbirlerinizi alın onların apartman içinde ne kadar önlem aldıklarını bilemezsiniz. Ben olsam mecbur olmadıkça bir şey sipariş etmezdim mesela. Karşı komşunuz olduğu için kapınızın önünde çok oyalanmamaya özen gösterebilirsiniz ayakkabıları içeride giyip çıkarmak gibi. Şimdiden kötüyü düşünmeyin belki komşularınız tüm karantina şartlarına uyacaklar ki herkes için en hayırlısı bu. Siz de dikkatli olduğunuz sürece birşey olacağını düşünmüyorum. Sağlıklı günler.

rutine ek hiçbir şey yapmanıza gerek yok. komşunuzun tek farkı sadece biliniyor olması yoksa siz de bile şu an virüs taşıyor olabilirsiniz ama haberiniz bile yoktur. ortalık o kadar çok pozitif ile dolu ki, kendi önlemlerinizi almaktan başka çareniz yok.

Gecmis olsun.
Eger evlerinden cikmayacaklarina eminseniz, koridoru dezenfekte etmek icin soyle bir sey kullanabilirsiniz belki.

www.ttmedicalgroup.com

www.ttmedicalgroup.com

Mesafe ve maske kurallarına uyarak kapılarını çalın. Geçmişolsun dileklerini iletip market alışverişi vs. bir ihtiyaçları olursa aramaları için telefon numaranızı verin. Bu size hastalık bulaştırmaz. Ama bugün ona yarın size. Komşuluk önemli.

Mirket+1

Bizim apartmanda komşumuzun annesi Covid+ oldu. Kendileri haber verdiler apt grubuna. Biz de apartmanca elimizden geleni yaptık.

Evde kal uygulaması var. Orada ihbar bölümünden şikayet oluşturdum. Bir de 155’i aradımnkayıt aldılar. Gelen giden oldu mu tabi bilmiyorum.

künye yaptırın? değişik olur

altın her yerde altın, bozdurulabilir. ben olsam altın yerine kullanabilecekleri bir hediye alırdım.

kullanabilcekleri nasıl bir hediye olur? her şeye açığım. bir den fazla da hediye götürebilirim

Yunan adetlerini bilmiyorum ama Alman gelinimiz bizim çocuklar doğduğunda gümüş kaşık hediye etmişti. Çok güzel bir adet bence (ağzında gümüş kaşıkla doğmak). Bu adetin onlarda da olduğunu o zaman öğrenmiştim.

Lcw den zıbın. Zibinin dini dili ırkı yok arkadaş lazım oluyor

Kıyafet alabilirsiniz. Babymall sitesinde satılan bebepan marka kıyafetler var. Gerçekten desenleri falan başka markada yok, kalitesi ortalama, zaten pamuk olması yeterli. Ben bebepanın alt açma yatağı, battaniyesi, birkaç çeşit kıyafetlerini aldım. Herkes soruyor nerden aldığımı.

Madem bütçe var gümüş mama kaşığı +1
Hem antibakteriyel, hem hatıra saklanabilir hem saklanmak istemeyip bozdurulabilir ileride

Benim kaşığımı babam askerdeyken paramız yok diye bozdurmuştu annem hey gidi mazi...

hayatım boyunca hiç bir zaman sürekli espri yapan, dersi sevelim diye alakasız şeylerle sevdirmeye çalışan hocaları sevemedim. bir çok öğrenci de sevmiyordur. şirket yönetmiyorsunuz ki insanların mutluluğu için şarkı espri vs uğraşasınız.

en temel sevdirme ve dikkat toplama yöntemi, dersin gerçek hayattaki örneklerini anlatmaktır, hikaye anlatmaktır. örneğin akademisyenseniz ve x dersine giriyorsanız, öğrencilere diğer ülkelerde yapılan çalışamaları, insanların neler yaptığını, ülkemizde de x alanında çok iyi çalışmalar olduğunu söylemeniz karşı tarafın kulaklarını tavşan gibi dikleştirir.

ha ilkokul ortaokul öğretmeniyseniz, sınıfınız vasat öğrencilerden oluşuyorsa, okulun olduğu konum alt kesimden insanlara aitse sizin de hikaye anlatma,dikkat toplama gibi becerileriniz yoksa, emekliliğinize kadar bu sıkıcı ve vasat sistem devam eder. zaten öğretmenlerin kontrol edildiği bir mekanizma da olmadığı için 1-2 seneye amaan der sallarsınız önünüze bakarsınız muhtemelen

otorite figürünün toplumsal tesiri ile alakalı sanki.

siz öğretmen olarak bunu deniyorsunuz sonra çocuk eve gidiyor "baba ne derse o olur" kafasını görüyor. Yahut tam tersi durumlar veya başka alanlarda benzer şeyler.

yetişkinlerde de aynı durum olabiliyor örneğin yazdığınız şekilde çalışılan bir iş ortamı ve sonrasında otoriter devlet figürü çatışması vs.

kafa gidiyor yani. olay biraz daha topyekün derin sanki.

genelde eğitim bilimleri ideal öğrenci tipi üzerinden varsayım yapıyor. yapılandırmacı yaklaşım için hazır bulunuşluk, uygun sınıf ortamı, öğrenci mevcudunun azlığı ve iyi bir planlama lazım. bizde genelde bunların biri veya birkaçı eksik oluyor.

30-40 kişinin olduğu sınıfta proje gelişimini nasıl takip edeceksin, bireysel farklılıkları nasıl takip edeceksin, dikkati nasıl artıracaksın?

diğer yandan otorite yönetimi çok önemli çizgiler ve kurallar en baştan net bir şekilde sınıfla belirlenmeli. bu konuda kendimi hep eksik görmüşümdür.

yapılandırmacı yaklaşım bu değil.

everything matters olmalı. herkesin fikrine aynı önemi vereceksiniz verilecek ortamı da yine siz sağlayacaksınız.

otorite ve hiyerarşi net şekilde hissedildiğinde yani o sistem korunduğunda, "şarkı eğlence vs" boşluğunda öğrenci geçici olarak otoriteyi ele aldığını düşünerek cozutuyor. daha doğrusu o da otoriteden yararlanmak istiyor fırsat bu fırsat. oysa zaten bunu her zaman elde edebileceğini bilse, öyle bir durumda kafayı yemez, insan gibi davranır. siz bile bu söylemde belki istemeyerek "ulan biz hoca olarak iyilik yapıyoruz yine yaranamıyoruz" yaklaşımındasınız. zihniyet ve sistem burada hatalı zaten. senin orada hiyerarşi kurmana sebep olacak ne var pardon? (nşa için konuşuyorum :D geleneksel türk okulları için değil) öğrencilerin otoriteye değil moderatöre ihtiyacı var. moderasyon da her zaman piramit şeklinde olmayabilir. hatta genelde daire gibidir.

öte yandan hayatının hem fiziksel hem duygusal açıdan en hareketli dönemlerinde 10 saat sırada oturmak, dik durmak vs vs her yerden çomaklanan varlıklardan söz ediyoruz. tepemize çıkıyorlar diye sorumlu tutulacak en son grup öğrenciler bence.

Bizde çocuk aileden dayak yiyip azar işitiyor. Büyükleri kendisine bağırınca yaramazlığı bırakıyor ya da ders çalışıyor. Ülke içindeki toplum yapısı da önemli. Bizim öğrencilere kimse yapılandırmacı yaklaşımla ders anlatamaz ki belki üniv hariç ama orada da pek uygulanmıyor. Dolayısı ile ortaokul öğretmeni bu yapsa öğrenci “eheheh eheheh öğretmene bak ne kadar kibar” der öğretmeni ciddiye bile almaz.

sen niye sarkı soyluyosun ki?

Çağdaş eğitim, interaktif ders, katılımı sağlama, derse ilgi çekme bunlar hep dinleyicinizin eğitim seviyesine göre değişik araçlar kullanarak yapacağınız şeyler. Hepsi de iyi niyetlerle yola çıkıyor. İlkokul / ortaokul öğrencisini derse çekmek için şarkı söylersiniz, hoşuna gider, öğretmenini sever, aynı şeyi üniversite öğrencisine yapın, amfi bir anda buz keser.

Eğitim seviyesi ve olursa olsun derse giren öğrenci kendisine ders anlatan kişinin konunun kurdu olduğuna güvenmek ister. Bu güveni sağlayamazsanız dersi sulandırır, kontrolü elinizden alıverir.

Şirket çalışanlarına eğitime giriyorum. İlk zamanlarda gençtim, konuyu biliyorum, ama karşımdaki 30 senedir çalışan afedersiniz ortamın pt'u olmuş adam benim yetkinliğimi sorguluyor. En ufak bir tökezlememde benim üzerimden ego tatmini yapacak. Bu adama espri yapılamaz. Espri konusu olursunuz. Şimdi ben oldum 20 küsur senelik. Hem yetkinliğimi kanıtladım, hem de tecrübe biriktirdim. İlgili esprisini de yaparım, uzatmadan konuya hemen geri de dönerim.

Aklıma geldi Hababam sınıfında bir genç kız öğretmen gelmişti, sınıfın haylazları ağlatmışlardı kızı.

Yapılandırmacılık için bence sınıflarımız kalabalık,ders süresi uzun ve ders sayısı fazla. Günde 8-10 saat ders işlenen ve öğrencilerin tahta sırada oturduğu ortamda kaliteden bahsedilemez. Öğretmen olduktan sonra kısa bir süre için o sıralara öğrenci olarak döndüm.Ve saatlerce orada oturmanın ne zor olduğunu çok iyi anladım ki çocukların çoğu yeterli harçlıkla okula gelemiyor yani aç bir şekilde okulun bitmesini bekliyor.Çocuğun evdeki durumu da çok önemli. Ama biz -kimsenin beğenmediği- öğretmenler çoğu zaman mucizeyi gerçekleştiriyoruz.

Ben zamanında freshlook kullanmıştım. Gözlerim ela gibi, ben turkuaz almıştım. Arkadaşlarımdan biri bana "gözlerinin bu renk olduğunu şimdiye kadar fark etmemiş olduğuma inanamıyorum" demişti. Colorblends olanlar içine kendi göz rengini de aldıkları için çok gerçekçi duruyor.
Sadece bir uyarı; renkli lenslerin çapı normal şeffaf lenslere göre biraz daha büyük sanki. Bütün gün bilgisayar başında olacaksan konforlu olmayabilir.

air optix gri almıştım. gözlerim kahve normalde. karışımları yeşil/koyu turkuaz gibi bir şey oldu ve gayet doğal duruyordu. hangi lens olursa olsun çok yakınınızdan bakanlar lens olduğunu anlar, ama normal mesafede hiç anlaşılmıyor. 2 sene kullandım, çok memnundum. değişiklik iyidir, alın kullanın.

renkli lenslerin çapı şeffaftan daha büyük +1
şeffafın konforunu vermiyor maalesef, her gün takmak için mantıklı değil (bence).

Çok büyük çoğunlukla egolar devreye gider. Kadın sorun etmese erkek yetersizlik hissine oradan aşağılık kompleksine kapılır. Gerek yok.

Girmez girmez.

Eşimin benden daha çok ya da az kazanması sorun oluşturmaz.

Tarafların karakterine bağlı. Ben tınlamam böyle şeyleri ama çalışmalar kadınların bu durumu sorun ettiğini gösteriyor.

erkekte oluşmasa bile kadında sorun olur. maaşına göre bir partner arar. Kendisi kadar ya da fazla maaş alan biriyle olsa daha lüks evler, arabalar, tekneler alırdı, çocuğunu daha iyi okula gönderirdi, yurtdışı tatili yapardı. Ama böyle fakirliğe talim :(

Boşver sen bu ilişkiyi, yol yakınken dön.

benden fazla kazanan bir suru kadin var. bunlardan birinin benim esim olmasi sorun mu yaratmali? bos isler. birey kendine yetecek kadar kazaniyorsa, digerinin daha fazla kazanmasi sorun degil. hos kendine yetecek kadar kazanmiyorsa da problem degil bence.

abi olaya tersten bakarsan mantıksızlığı daha net göreceksin, manzara şu:
ben fakirim o zaman eşim de fakir olsun ailece hep böyle az kazanalım.

Benim icin benim param, benim paramdir, iliski turune bakilmaksizin. "Sikinti icerisindeyim, ihtiyacim var sinyali verilirse", elbette paramin uzerinde uyumam, paylasirim. Saklayacak degilim, ancak bir denge kurulsun isterim. Ego konusu yapilacak tek sey degil para. Iliskinin gelecegini sadece bu belirlemez.

Ancak egitim, sosyal cevre egonun cok daha guclu oldugu konular. Oralarda durum nasil?

Benim hayatımda olan şu:

Babam isteği dışında zorla emekli edildiğinde maaşı 10'da 1'e düştü ve annemin maaşının yarısından da az oldu. Annem öğretmen. Babam gittikçe hırçınlaştı gittikçe daha fazla borç yaptı ve sonunda annemi aldattı. Annem babamla parası için evliymişmiş de emekli olduğundan beri babamı istemiyormuşmuş. Halbuki annemin babama olan davranışları hiç değişmedi, bu tamamen babamın kuruntusuydu. O borçları hâlâ ödüyoruz, belimiz doğrulmadı.

Kardeşim ise önüne gelen her işi yaptı. Kokoreççilikten saray restorasyonuna su satıcılığına şantiye şefliğine ve evrak memurluğuna kadar. Karısı onun aldığı hiçbir maaşı beğenmedi (kendisi asgarî ücretle ve haklarını gözetmeden çalışıyor) ve kardeşimi çok büyük borçlara soktu. Kardeşimde ne metabolizma kaldı ne diş ne sağlık hiçbir şey, kardeşim kendi kazandığı parayı artırmayı elbette istiyor ama bunu sen ben davasına çekmiyor, ama kadın götüne bakmadan sürekli daha fazla para diye ortalığı yırtıyor.

Kişilerin karakterine kalmış. Ama olan genellikle bu arkadaşlar. Belki yeni nesil farklıdır. 39 yaştan bikdiriyorum.

Maaşımın 2 katını alan bir kadın bulursam anında evlenirim. Hayalimdeki kadının kriterlerinden biri benden çok kazanması. Hatta öyle çok kazansın ki benim çalışmama gerek kalmasın, evi ben çekip çevireyim; mis!

Eşim benim kazandığımın iki katını kazanıyor. Sorun olması aklıma bile gelmedi. Eminim onun da böyle kaprisleri yoktur. Hatta çocuğumuz olduğunda bir süre evde kalabileceğimi bile önermişti.

Ben erkeğim.

Ben problem olarak görüyorum.

Beraber olacağım insanın benden daha iyi bir pozisyonda olmasını istiyorum. Haliyle de bu durum maaşa da yansıyor.

28K

Bi arkadaşım bu sebeple boşandı. Kadın sürekli laf sokuyormuş ama demesine göre.

Sorun olur oluyor. Erkeğin maaşı büyük eşittir kadının maaşı.

Tarafların karakterine bağlı. ve kadının beklentisine.

aynı ilişkide kadın olarak, erkek memur 4-5 bin, kadın 10-11 de idim. Ve hiç önem vermezdim. Bilmiyordum o zamanlar bu duruma bakış açımı sonsuza kadar değiştirecek bir ilişkiye başladığımı. Erkek mükemmel bir görünüme havaya ve coolluğa sahipti. Alışmış o, yakışıklılıkla herşeyi karşıdan beklemeye, eski ilişkilerinden biliyorum.. Bana söylediği şey tam olarak "sen ilerde evin masraflarını ödersin ben araba alacağım" Böyle lömp diye ama, tamamen bu cümle ile. Hayırdır hacı. Bunu söylemenin bin yolu var. Sonra ayrılacağımız gün sen böyle dedin dediğimde diyor ki, araba senin üzerine olurdu (ben öyle birşey mi istedim acaba), ki böyle bir muhabbetin içinde de kalmak istemezdim. Ve hayatım boyunca kalmadığım kadar para mevzusunun içinde kaldım onunla olan ilişkimde. Bana dese idi ki, bak benim maaşım bu, ilerde ne yaparız, nasıl yaparız, ev giderleri bana da bir araba fln alırsak nasıl olur ikimizde ortaya birşeyler koyalım vs. Ama onu söyleyiş tarzı.. Bilemiyorum..

Bence kadını beklentileri ve adamın tavrı ve karakteri çok önemli. Erkeğin tavrı aşırı aşırı aşırı önemli.

Şahsen erkeğin bu durumu kafaya benden daha çok taktığını düşünmem, beklentilerim ve daha fazla bu kadar para mevzusunun içinde kalmak istemediğim için ayrıldım.

Beklenti mevzusu. Ben tatile önem veririm. İlk başladığımızda kanada'ya gidecek adam,(sonra iptal oldu), ben sonra yazın kübaya gitmek istediğimde uzattı da uzattı bin türlü bahane buldu en sonunda maddiyat olduğu benim kavga edip olayı derinleştirmemle anlaşıldı. Okey de baştan söylese hiç sorun olmazdı ki küba masraflı bir yerdi anlardım ve onun hakkında düşüncelerim değişmezdi. Sonraki sene gidelim dediğimde olur dedi nereye gidelim fln dedi. sonra zaman geçince ilişkinin bir yerinde dedi ki, ben hiç bir zaman yurtdışına gidemem sanırım. Dalga mı geçiyorsun benimle. Bozcaadaya gidelim dedim, onda bile uzattı da uzattı. Bir tatile bile güle oynaya gidemedim. Elini asla bana karşı açık oynamadı. Asla. Her dediğime yaparız dedi. günü gelince param yok oldu. Şuan maaşını bile tahminen yazdım asla bilmiyorum hala ne aldığını. Benimse açık ve seçik ortada idi. Ama beni bu kadar yıpratmadan en baştan, benim şuan durumum bu şekilde, bir kaç sene tatile gidemem, yurtiçinde gidelim, ne kadar bütçe ayıralım kendimi ayarlayayım, böyle yapsak benim için daha uygun olur dese idi, ona olan sevgim saygım azalmadan belki şimdiye herşey farklı olmuştu. Onunla tanıştığımızda asla takmazdım. ama artık bu durumu inanılmaz takıyorum sağolsun. Bir daha dersen hayır. Kendimi öyle bir durumda bulmak istemem.

Ve saygı. Zamanla ona olan saygım o kadar azaldı ki, bu davranışları söylemleri ile. Onu gerçek bir erkek olarak bile göremedim. Ve o babyface vücutlu vs vs adamla son 3 ayda sevişmedim bile. Hala zaman zaman, fotoğrafına bakıp birşey hissetmemem üzerinde düşünüp duruyorum, okdr yakışıklı bir adamla sevişmek istemeyeceğim denli yalanlarına. Ayrıldıktan sonra annemi arayıp, laf arasında maaşının 8-9 olduğunu söylemiş mesela, bana ne isterse 20 olsun bu saatten sonra. Para mevzusunda yalan berbat birşey. Asla yaşatmayın karşı tarafa.

Saygı biterse ilişki biter. Kadın asla saygısını kaybetmesin, erkek kadının saygısını kaybettirecek şeyler yapmasın. Erkek asla para mevzusunda yalan söylemesin. Neyse o. Azsa az yani, bunu değiştirecek şekilde göstermesin. Ve çok fazla para mevzusu mevzu bahis olmasın.

Ha aslında bakarsın yürümez mi yürür, kadın ortaya 4 koyar adam ortaya 4 koyar. Yaşar giderler, kadının üstü onda kalır. Ama dediğim gibi erkeğin tavrı ve kadının beklentileri çok önemli.

Edit: sonraki sene gidelim dediğinde bana ülke tarih fln seçtirdi, konuşuyorduk yani üzerine, sonra ben bulunca buna gidelim diyince işin rengi değişti. Dalga geçer gibi ben okdr zmn baktıktan sonra, ben hayatım boyunca gidemem demez mi bir de. Baştan söylesene hayatimda en sinir olduğum insan tipi, içinden hesap yapan. Onun haricinde baştaki kanada fayk olabilirdi bilmiyorum artık. Maaşının tutarı hakkında 4 kere yalan söyledi. Okdr çok yalan söyledi maddi mevzuda artık tek cümlesine inanmıyorum hayatının. Bu arada evet çok doluyum bu mevzuda. Ben eski moby, ilk başta aylarca adama hiçbirşey demedim, alınır gücenir diye. Maaşım 2 dedi ona bile tamam neyse yapacak birşey yok dedim. Düşünebiliyor musunuz öyle biri idim ben. Sonra kredi öduyor kalan tutar 2 oldu, sonra krediyi ailesi ödüyor o kredi kartlarini ödüyor oldu, sonra krediyi yine o ödüyor ailesi evlenmesi için para biriktiriyor oldu, sonra ailesi arabası icin para biriktiriyor oldu, sonra evlenince araba için kredi çekecek oldu, bu arada maaşı 2 den 4 5 e ayrılırken de 9 10 a yükseldi. oldu da oldu yani... Ha bir de aynı çocukla çıkarken ilk başta bukdr mükemmel biri bende ne buldu diye aylarca düşünmüştüm ya ne safmışım ya. Cidden ki ne güzel iyi niyetli güzide insanmışım.. Bu arada son söz, bir daha düşünmem. Şöyle ki, bir arkadaşım da maaşı 5 6 olan biri ile çıkmıştı. Kız bütün yurtdışı tatillerine tek çıktı. Ve aralarında laf sokma başlamıştı. Bence olmuyor ya. Ve iyi niyet de bir yerde bitiyor. Ve o kız 2 yıl çıktı, ayrıldıktan sonra ya farklı hayat beklentileri oluyor ya bir daha asla düşünmem demişti ben üzerine cok düşünmemiştim o sırada güzide bir şekilde ilişkim devam ediyordu çünkü. Ah şimdi karşımda olsa ne dertleşirdim o kızla var ya.

mantıklı bakan 2 insan arasında problem yaratmamalı. zaten direk maaş muhabbetinden eziklik açısından bakıyorlarsa yürümez o iş. şimdi benim eşimin maaşı *5 olsa ben memnun olurum daha çok kazansın yani

davul bile dengi dengine
kadın kendisi gibi maaş alan birini bulsa (ki kadın şimdi pratisyen 3 4 seneye uzman olunca 20 30lar alacak) hayatı bambaşka olur
bu devirde 4 bin alan erkek, vasıfsızdır, vasıfsız da kalacaktır
Ne senelik ücreti 100 bin olan fransız okuluna gönderirsin çocuğunu
ne senede 1 2 kere yurtdışına gidersin
bodruma herşey tatil bile zor adamın 3 kuruşu ile

adama hayat güzel de
kadına eziyet

düzgün işi gücü okulu olan adam bulsun

Oturup konuşulduğunda çoğu insan sorun olmaz diyebilir.

Oturup konuşan insanların bu soruya cevap vermesi için düşündüğü süre bir kaç saniye.

X'i Y'yi sorun etmem deyip de evlendikten sonra tam da X'i Y'yi sorun eden insanlar tanıyorum.

Çünkü evlilik bir kaç saniye düşünülüp veya aynı şeyleri yaşamadan fikir söylenecek kadar basit bir süreç değil. 1 sene içerisinde zibilyon tane konu, iş, tartışma, uyuşmazlık, inatlaşma, alışveriş ve plan yapılıyor. Dengesizlik bir yerde patlak verecektir. Bir taraf kötü hissedecek veya diğer taraf laf sokmaya başlayacaktır. Normalde öyle insanlar olmasa bile ailesi veya arkadaşları gaza getirecektir.

Çok çok az duydum ama ortak havuzda paralarını toplayıp kimseye de kulak asmayıp mutlu mesut geçinen insanlar var. Fakat iki taraf da vizyon sahibi. Parayı kullanan var kullanamayan var.

Yine de güçler dengesinin birbirine yakın olması gerektiğini düşünüyorum. Çünkü erkek fazla kazanınca hovardalık yapabiliyor, aşağılayıp küçük görebiliyor. Kadın da benzer şekilde laf sokarak hayattan bezdirebiliyor. Sorun aslında çoğumuzun güçlü karakterde olmaması. Başta düşündüklerimiz çok rahat değişiyor ileride. Sonra da diyoruz ki yaşamadan bilemeyiz. Kardeşim sen her ihtimali düşünüp de yola çıkacaksın. Düşünmüyorsanız o sizin plansızlığınız. İyi günde kötü günde deriz ama çoğumuz için fasa fiso. O yüzden bunu düşünerek söylüyorum, çok büyük ihtimalle ileride sorun çıkar.

Bizim arkadaşlar var oğlan hemşire 5bin tl falan alıyordur, Eşi kadın doğum uzmanı sanırım 20 bin tl falan alıyordur.
Gül gibi geçinip gidiyorlar.Evlilikte 3. yılları....

Avrupada ve dunyanin medeni ulkelerinde sorun olmaz ama Turkiyede kadinlar kendilerini armagan olarak gordukleri icin cok kucuk bir azinlik disinda yurumez derim.Turk kadinlarindaki bu mantalitenin duzelmesi icin 2-3 kusak daha gecmeli

Maaşta değil ama eğitimde ve görgüde fark varsa yürümez. Erkekte ilerisi için potansiyel varsa yürür.

Kadın aldığı maaşı aldığı gibi kocasının hesabına yatırıp kocasının kendisine harçlık vermesini bekler ve tartışma nereye giderse gitsin asla para mevzusunu açmazsa olur.

İlişki yürür de evlilikte işler değişir. evlilik demek ortaklık demek. sen kendinden az sermayesi olanla ortaklığa girer misin öyle düşün.

Ben erkek olarak benden çok az kazanan kadınla evlenmem. 8 alırsın o 6-7 alır olur ama 8'e 4 olmaz. Bİr de o ilerleyecek, sen de bu imkan yok.

Olaya şöyle bak. Kendi gibi birini bulursa daha hızlı ev alır. Ailenin arabası olur. Çok kazananla az kazananın ilişkisinde bunlar geç olur.

SiyamkedisiZorro +1

evlilik uzun bir süreç.
sürekli power couple olabilenlere ne mutlu.
ama işsiz kalınan dönemler, iş değişiklikleri falan gibi süreçler de yaşanabilir.
bunlar atlatılır.
ama kökten gelen bir fark veya hiç değişmeyecek maddi uçurumlar sorun yaratır.

birinin diğerini hayatın içinde geriye düşürmemesi veya aşağı çekmemesi gerekir.
böyle olunca genelde kadınlar parayla ezmeye ve adama saygı duymamaya, erkekler de para azlığından komplekse girmeye ve kendini erkek gibi hissetmek için saçmalamaya meyilli olabiliyor.
temelden gelen bu tarz bir farklılık olunca karakterlere ve çiftin dinamiğine göre iki taraftan birine doğru denge bozuluyor.

valla hiç tekerleme falan söylemezdik. ladesse lades yani.
ahret mahret zaten çocukken hiç kullanmadığım bir kelime olabilir.

-ladesim lades olsun mu?
+ olsun.
-almayan gavur olsun mu?
+olsun..
- nesine?
+....
biz aile içinde oynardık sinemasına falan ama hiç kimse almazdı :D:D

sene 90lar tabii o zaman kafamız pek ince düşünceye çalışmıyor. kimse x yaptın ayrımcısın demiyor. şimdi olsa gavur olsun mu demezdik herhalde

Ladesim lades olsun mu?
Olsun
Vermeyen kâfir olsun mu?
Olsun
Neyine
1 hafta boyunca emretmesine

Kardeşimle böyle yapardık.
Emretme olayı da 1 hafta boyunca su getir, ayakkabımı temizle, ekmek almaya git şeklindeydi.

almayan eşek olsun mu?

- ladesim lades olsun mu?
- olsun!
- yerde ne var?
- çimen!
- gökte ne var?
- bulut!
- sen bunu hemen unut!

Tavuk kemiği yoksa küçük parmağımızla ladese tutuşurduk. Sıkça çorap için ladese tutuştuğumuzu hatırlıyorum. Biri diğerine bir şey verdiğinde alan taraf "aklımda" dedikten sonra almasında mahzur yoktu.
Lades borcu borçtu ama büyüklerle ladese girdiğimizde bizim kandırmamıza göz yumarlardı sanki. Anneme bir şey aldığımı hatırlamıyorum.
Babam anneme kızardı, hep sabahları tam ayılmadığı zamanlarda kandırıyormuş onu diye.
Good old days...

tekerlemeyi babamla oynarken söylüyodu babam ama tam halini hatırlamıyorum. Lisede bi arkadaşla çok oynardık ama tavuk falan da yok normal serçe parmakla. Onda tekerleme söylemiyoduk. Bi ara o kadar uzun süre ladeste kaldık ki bittikten iki ay sonra falan hala aklımda diyoduk birbirimize dshdsh

bi şeyine oynamıyoduk ya, ego tatmini genelde..

etna ile matilda'nın versiyonlarının karşımını söylerdik biz, "vermeyen gevvur olsun mu"

ben hiç zevk almazdım çünkü çok çabuk unutuyor, hep kaybediyordum, küçükken bıraktım o yüzden oynamayı. yıllaaar sonra ofisteki iş arkadaşımla yemekte çıkan lades kemiği üzerinden girdim bu topa. aynı günün akşamında tüm departman fıstıklı baklavasını kemirip bana sırıtıyordu.

ben isim olarak bilmiyordum ama yüzünü görünce tanıdım.

Ben Tesla'yı tanımayan kadından soğurum.

Soğurum. Birazcık pop kültür de olsun. Basit bir şey gibi geliyor ama bir yerden sonra sürekli bir şeyler anlatırken buluyorsunuz kendinizi karşıdakinin de size katacagı şeyler var mı yok mu böyle anlarda fark ediliyor.

olabilir çünkü bizde çok popüler biri değil, duyan da michael jackson'ı duymamış falan zanneder :d

25'den büyükse soğurum.

Çocukluğumdan beri ismini bilirim ama her defasında yüzüne bakmam gerekir. Yüzü tanıdık gelmeyince ben bu adamı niye tanıyorum diye her defasında sorarım kendime. Gençliğine baktım çok iddalı değil. Yaşlanınca daha bi oturmuş. Filmografisine baktım şimdi hep 80ler 90lar. Benim jenerasyonumun ilgisini çekmeyebilir.

Sınır 25 kabul edilmiş ama 32'ye kadar garipsenecek bişey yok.

Duymuş olan da tanıyor mu ki? Indiana Jones ve James Bond seven bir kadın varsa anca o tanıyordur zaten. Bırak bu filmleri, genç nesil Yüzüklerin Efendisi, The Matrix vb. görece 2000 civarı filmleri bile izlememiş oluyor.

Az önce arkadaş ile bire bir aynı muhabbeti yaptık. Özetle "eğer favori aktörleriniz yaşlılıktan bir bir ölüyorlarsa siz yaşlanıyorsunuz demektir" sonucuna vardık. Arkadaş'a örnek verdim: İki sene evvel üniversiteden mezun olan, doğma büyüme İstanbul'da yaşayan bir iş arkadaşım İlyas Salman'ı tanımıyordu. Yeni nesil eski nesli tanımak zorunda değil. Bir Atilla Atasoy, Nalan Altınörs falan bilinmeyecek birkaç seneye...

@playing star again, bilginin niteliğinin entelektüelite ve kültür birikimi açısından önemsiz olduğunu mu düşünüyorsunuz? Herhangi bir bilgi, birkaç bir şey bilmek çok afaki tabirler çünkü.

Sean connery'yi bilmeyen birinin entelektüel olmadığını ve genel kültürünün eksik olduğunu çok rahat savunabilirim mesela, bu bilgi herhangi bir bilgi gibi değil bana göre. Karşıdakinin bilmediğini bilmek değil maharet, o yüzden herhangi bir bilgi olarak kısıtlama yapılamaz diyorum.

@playing star again, kimin daha çok bildiğinden bağımsız aslında benim söylemek istediğim şey. Jari menpaa Sean connery kadar tanınmış biri değil, bunu kabul edersin sanırım?
Bazı bilgiler temeldir, onu demek istiyorum. Buna ben karar vermiyorum, belirli seviyeye gelmiş herkes bildiği için temel hale geliyor
Menpaa'yı bilen herkes entelektüeldir denebilir mesela. connery ondan daha common bir isimdir, onu bilen herkes entelektüel diyemem. Ama onu "bile" bilmeyen birinin kendini benim senden ayrı bildiklerim var demesi tuhaf gelirdi bana. Onları öğrenirken nasıl kaçırdın bunu gözden derdim öyle birine.

karşınızdakiyle sizin aranızdaki genel kültür düzlemi farkının ölçümü binlerce küçük bilgi / görgü parçası üzerinden yapılmalı. tek atış tek kurşunla adamdan soğuma aşırı genelleme olur. siz de bunun farkındasınız da belki de tanımadığını söylerken takındığı umursamazlık filan batmıştır.

Yerli yabanı ünlü tanıma konusunda benle kapışana rastlamadım. Sean connery’i herkes bilmez, zaten bilen insan az çok sinema kültürü olan bir insandır. Ama james Bond gibi bir kültü tanımayan, takip etmeyeni içten içe kınar içimden gülerdim herhangi bir platformda böyle bir kişiye rastlasam.

Ben bilmiyom. Çünkü isim hafızam yok. Şuan bunu burada okudum ve tartismalari takip ettim ya, 3-5 ay sonra tekrar sorulsa yine hatirlamayabilirim. Demem o ki hemen sogumayin :') 1-2 testten daha geçir xd

Sinema kültürü yeterli değildir. Başka kültürleri var mı ona bakın.
Bomboş biriyse o zaman soğuyun.
Herkes her şeyi bilmek zorunda değil.

siz ronny johnsen'i bilir misiniz kendisi besiktasa rekorla gelmisti?

insanlarim toplamdaki degerleri esittir. bu bilgi icin de boyle zeka icin de boyle yetenek icin de boyle.

ornek veriyorum, hekim arkadas derse kafasini yormustur disari cikmamistir kendisi spor alaninda pek bulamamistir.
bir de ders calismayip eve girmeyen gence bakarsin besyo'da okuyordur.

bakarsin birisi kendisini ise vermistir. isinde cok basarilidir altinda 800.000 lik arabayla dolasir laboratuvarindan cikmiyordur. digeri de internetten dizilerden gece aleminden kitaplardan sosyal hayattan dusmez ama altinda megane vardir.

biz insanlar icin de boyle. normal bireyler icin gozlerimiz goruyor diyoruz, ama gorme engellilerin de kulaklari bizden daha hassas onlar da oradan o acigi kapatip bizden one geciyor. ya da down sendromlular mesela. ilk bakista normal bir insanin aldigi egitimi almasi zor. bu alanda iyi degiller ama sayi ezberleme kapasiteleri. diger insanlardan cok cok cok cok daha fazla bizim yapabileceklerimizim ustunde.

sonunda herkeste 100 birimlik bir olusum var. kimisi 40 birimini c'ye koyuyor 60ini d'ye, kimisi 30'unu c''ye atiyor 70'ini D'ye. bazisi da cidde freedos hdjsks.. o da iste ne verirsen ezberlemeye meyilli tabularasa gibi emiyor hdks

İki ihtimal var. Ya yaşı küçük ya da cidden boş birisi.

50 kisilik üniversite sınıfında hitchcock un ismini duymus 4 kisi vardi. sınıftan sogudum. flört durumunda tuvalete gitmek icin izin ister bir daha geri dönmezdim.

Bu soruya Sean Connery özelinde değil de daha genel cevap vermek istiyorum.
Kişiye göre değişen durumlar, istediğin şey senin tanıyıp bildiğin birini onun da tanımasını istemen, mesela yukarıda biri Tesla'yı bilmezse soğurdum demiş ama Sean Connery'i bilmemesine takılmamış bunun gibi..

Kendimce "başarılı", "yetenekli" bulduğum ve sevip beğendiğim ya da yeteneksizliğiyle nam salmış sevmediğim ama "popüler" olan insanları tanımaması (ya da tanıyıp beğenmesi :)) soğuturdu.

Şu an aynı şeyi yaşasam mesela ve karşımdaki kişi "Sean Connery mi aa o kimdi?" dese ne derdim bilmiyorum, soğurdum direkt. Zaten soğuyasım varmış olayına çok inanmıyorum böyle şeyler önemli, çok sevip değer verdiğimiz insanlar böyle böyle puan kaybedebiliyorlar.

bilinmemesine şaşırılacak biri değil ki?

ben de adamı sadece james bond filminden biliyorum ki filmi de izlemedim sadece ekrandaki görüntülerden gördüm. adını ölümünden sonra duydum.

ama daha bilindik biri olsa: mel gibson, leonardo di caprio gibi birini bilmese de umrumda olmaz.

bunlar çok basit şeyler. onun da ilgilendiği başka bir alan vardır benim bilmediğim.

Benim de bilmediğim genel kültüre dair o kadar çok şey var ki sadece Sean Connery üzerinden bir insanı yargılayacak konumda olmadığımı düşünüyorum kendi açımdan.

sogurum

Valla şirkette eğitimde bir arkadaş Saddam Hüseyin'i tanımıyordu. Ben dinozorum kabul ettim onu çoktan, ama kendinden önceki 20 seneyi üniversite okuyan birinin bilmemesi bana yanlış geliyor. 90'lı birinin Ecevit'i, Demirel'i tanımaması gibi bir şey.

Politika'dan örnek verdim ama kült filmlerde oynamış birini üniversitede okuyan birinin tanıyor olmasını beklerim.

Soğumam, çiğ bir tavır ve dahası bahane.

Sean Connery nerdeyse 20 yildir oyunculuk yapmiyor ve oynadigi filmlerin ciddi kismi belli bir zevke hitap ediyor. Tanimiyor olabilir.

Sorun kendi yasi ve zevkine uygun bilgilerde bile genel kultur seviyesinin cok asagida kalmasi ise soguyabilirim bir insandan.

senior bir pozisyon, müdür demek :) hatta belki üst yönetim.

senior analist gibi bir pozisyondan bahsetmiyor, olsa gerek.

biseysoracaktım, "senior bir pozisyon" dediğin bahsettiğin senior anlamında değil. öyle olsa, pozisyon senior analist, senior advisor gibi bir şey derdi.

senior bir pozisyon denildiğinde, işin tecrübe gerektiren, yüksek seviyede bir konumu olduğu ifade edilir.

yani o işin uzmanı , ustası veya en tecrübelisi

göreve ve işyerinin hiyerarşisinin nasıl işlediğine de çok bağlı, senior diyip yine amele işi yaptırılan yerler de az değil. altında junior varsa senior'luğun bir anlamı olabilir ama yoksa zaten ha junior ha senior.

uzman demek.

junior değilsin yani tecrübesiz değilsin,
seniorsın demek.

Yani seni amele gibi çalıştırmayacağız demek.
Uzman demek isteseler specialist derlerdi, onda bile senior specialist diye senior titleı olan pozisyon var.

Özet geçersem: Titlelar karman çormandır, verilen maaşa ve pozisyon için kaç yıllık tecrübeli aradıklarına ve organizasyon şemasındaki yerine bakarak anlayabilirsin.

senior kidemli uzman olarak da geciyor bazi sirketlerde. yani uzmanin ustu yoneticinin alti. manager olarak ayri bir unvan varsa o senin ustun oluyor. senior'in devaminin ayni oldugu bir unvan varsa o da senin astin oluyor.

şirketlerin belirlediği yıl sayısına göre(çoğunda 5 yıldır) "aynı görev pozisyonu" için o yılı doldurduktan sonra aldığın ünvandır. senior olmayınca junior da değilsin. hiçbir yeni başlayan mühendis junior engineer yazmaz titresine. 5 yıldan sonra titreye senior eklenir örnek veriyorum.

Dijital reklam ajansinda 10 seneden fazla tecrubeli senior arkadasim 3.5 bin maas aliyor. Bazi gunler de 10 12 saat calisiyor aylik raporlar bilmem ne bi seyler hazirliyoruz diye. Sektorune gore bu amelelik hali değişiyor sanirim.

senior kıdem belirtir, direkt ünvan belirtmez. yukarıda dendiği gibi uzamanın da senior'ı olur, müdürün de. organizasyonel şemada aynı görevi yapan, aynı pozisyondaki çalışanların maaş ve sorumluluklarındaki farkları belirtmek için kullanılır genelde. title'ı senior accounting specialist olan bir çalışan ile accounting specialist olan çalışan özünde aynı işi yapıyordur ancak öbürü daha kıdemli olduğu için daha fazla para alıyordur, kendi aralarındaki sorumluluklar açısından daha fazlasına sahiptir.

yani senior pozisyon diyince müdür ya da yönetici olacaksın anlamına gelmek zorunda değil. mesela müdürün de senior'ı olur ama bu aynı işi yapan başka müdür var anlamına gelmez. local managerlar vardır, onların üstünde, bu local manager'ların raporlama yaptığı senior manager vardır.

yukarıdakilere uymayıp, o pozisyonda uzun zaman tecrübe sahibi olan birine title yükselmesi yapılmak istendiğinde de senior ünvanı verilebiliyor.

kısacası; işin kendisi amelilik içeriyorsa kıdemli amele olacaksın diyebiliriz. pozisyonu bilmeden bişey demek zor.

En detaylı ve doğru Bruce anlatmış. Açık açık senior manager demedikçe müdür / direktör gibi anlamamk lazım

"senior bir pozisyon" dendiğinde, üst kademelerde bir pozisyon demek olur.

"o pozisyonun senior'ı" dendiğinde aynı işi yapanların eskilerinden demek olur.

Uzman ile alakasi yok, kidemli demek iste.

Uzman / Specialist= bir konuda meslektaslarina gore daha bilgili, o konuda uzmanlasmis kisi

Senior= Kidemli, tecrubeli kisi. Uzman ile donusumlu kullanilacak bir sey degil. Hele mudur hic degil, alakasi yok.

Lakin "senior" bazen pek bir sey ifade etmeyebiliyor. Ben ne seniorlar gordum, evet adam/kadin 15 yildir yapiyor bu isi ama bir arpa boyu yol almamis olabiliyor.

Junior - Yeni baslamis
Senior - Deneyimli / Kidemli

Sektore ve firmaya gore senior tanimi degisir. Benim sektorde (Elektronik Tasarim) genelde 4-5 sene ustu senior sayilir.

Evet

kesin eminsem soylerim, %0.1 ihtimal bile suphem varsa soylemem.

en yakın arkadaşım ise söylerim. kesin emin olmam şart. normal arkadaşım ise söylemezdim.

En yakın arkadaşımın karakterine bağlı. Eğer kendisine aldatıldığını söylediğimde akıllıca davranacak biriyse kendim açıkça söylerim. Ama söylediğimde saçma sapan davranacak biriyse kendim söylemem. Ona aldatıldığına dair şüphelenmesine sağlayacak şekilde davranırım.

Sevgilisine/eşine bu duruma yakıştırmayıp bana kötü davranıp, beni suçlayabilir. Aldatıldığını biliyor bunu kabul etmiş olabilir, aldatıldığını yüzüne söylediğim için beni kötü bilebilir. Aldatıldığını söylerim bana inanmaz beni suçlar. Her şey olabilir.

Aldatan ben miyim peki? Degilsem soylerim

Hayır. Belki sineye çekilecek, kurtarılacak bir evlilik olan biteni ben biliyorum diye, bunu ifşa eden benim diye bitebilir. Şartları bilmiyoruz. Çocuk varsa ortada durum daha komplike. "Karın/kocan seni aldatıyor" demek dile kolay ayrıca.

söylerim. ufak bir şüphede bile söylerim.

iki kişilik ilişkilere dahil olmamak, bu işlere dikkat etmek lazım.
üstelik çok fazla değişken var.
nasıl bir aldatma?
beş yıldır devam eden bir ilişki mi, tek gecelik sarhoşken yaşanan bir şey mi?
ben bunu nasıl öğrendim, nereden biliyorum?
evliler mi, üç aydır çıkıyorlar mı?

kesin bir cevap vermek çok zor.
ama uzun süreli bir evlilik falan söz konusuysa, bilmesi gerektiğinden yüzde yüz eminsem, belki önce aldatan tarafla konuşup onun itiraf etmesi için uğraşabilirim.
veya en azından durumla ilgili diğer tarafın düşüncelerini öğrenebilirim, ona göre hareket ederim.
ya da belki ben yine söylemem ama bir şekilde öğrenmesini sağlarım.

önemsiz ya da yeni bir ilişkiyse direkt yüzüne söylerdim ama ciddi bir durumsa gidip yüzüne söylemek en son tercihim olurdu muhtemelen.

Kanıt varsa söylerim. Ama söylemeden görmesini, anlamasını sağlamanın bir yolu varsa denerim.

Net söylerim. Ama lak diye değil.

evet

bu sorunun cevabı kesin değil.
en yakın arkadaşım bunu benden öğrenirse ve daha sonrasında eşini affederse benimle olan arkadaşlığı da zarar görebilir.
belki ilk etapta aldatan kişiye bu konuyu bildiğimi belli ederim.
ama şahit oldum diye beni imha edecek insanlar değillerse tabi :)

Iki kisilik iliskilere asla karismamayi biliyorum. Soylemem

söylerim. ama dikkatli ol senin kıskançlıktan bunu yaptığını düşünebilir. emin ol.

En berbat ikilemlerden biri. İnan onun yerine yakaladığım adamı/kadını orada ifşa etmeyi tercih ederim. Söylesen belki biliyor ama harekete geçmek için doğru zamanı bekliyor. Ben söyleyince zamanlamasını bozmak zorunda kalacak, daha erken hareket edecek. Ya da sineye çekmeyi düşünüyor. Ya da kendi yakaladı ama bir şans vermeyi düşündü. Bin türlü senaryo. Bakmayın "ben bana söylensin isterim" diyenlere. Bilmeyi istemekle yüzyüze birinden duymayı istemek farklı şeyler. "Bir dost" notu ile iletilen mesajlar çok daha doğru gibi geliyor bana.

Kesin olarak söylerim

Söylerim.

Kesinlikle söylerim.

Dünya da insanlar da çok garip. Bazen suçu gösterirsin, suçlu sen olursun. Onlar yine mutlu olur, olan sana olur.

O yüzden benim söylediğimi bilmeden bir şekilde söylemeye çalışırım. Farklı bir mailden tüm bildiklerimi sıralarım mesela. Veya farklı bir hesaptan instagramdan vs.

Yani bir şekilde söylerim evet. Çünkü kendimi onun yerine koyarım. Aldatıldığını bilmeden ilişki yürütmek çok kötü bir şey.

Ama soru şöyle olsaydı; yakın bir arkadaşım sevgilisini aldatıyorsa, onu gidip kıza söyleyemem sanırım. Kötü bir şey, biliyorum ama arkadaşımı satamam sanırım. En fazla bu böyle olmaz git ona söyle veya ayrıl falan derim. Kendimi yakın bir arkadaşımın yerine koyabiliyorum ama karşı tarafın yerine koyamıyorum sanırım :D

Yatırım olarak alacaksam sorun etmezdim.

Tabii kontrat vs yasal prosedürler neyse onları gerçekleştirdikten sonra sorun etmezdim.

normalde hemen girmem gerekimiyorsa zaten veya zaten kiraya vereceksem etkilemez de normalde kiraya vermek gibi bir planim yoksa biraz arastirma gerekir. Yani mal sahibi kirayi odemedi diyelim ya da 8 ay sonra ben cikmiyorum dedi, ugras dur o zaman mahkeme mahkeme.

8 aylik kirayi ve kaporayi satis fiyatindan duserim. Cikinca kaporasini veririm. Sozlesme yaparim.

Avukata danisirim mutlaka ve kaybım olmaması için tüm önlemleri alıp evi alırım. Ev aynı durumda olacak mı, görünmez giderler VS, riske atmaya degmez

Bir suru degisken var ama soyle bisi her konuda degismez. O 8 ayda evin icine eder o eski sahip

icinde kiraci olan evi almam. sizin ornek dahil. (tabii yatirimlik almiyorsam)

ps: butun kanunlar kiracidan yana, cikmazsa cikmaz, senin de basin cok agirir. hasta eder adami. sozlesme mozlesme hikaye

burada bir kullanıcı vardı, kiracıyla satın almış ve adamı evden çıkaramamıştı

Benim aldığım evde ev sahibi 3 hafta daha oturacağını söylemişti. Alım-satım sözleşmesine yazdık ve evi aldık. Çıkması 5 hafta filan sürdü. Bize iki ilave kiraya mal oldu. 8 ay neden 8 ay? Eğer makul bir sebebi yoksa (yurtdışına gidiş, evin çocuğunun üniversite sınavı vs. ki bu bile bence makul değil) diğer alternatiflere bakarım.

Kira kontrati sart degil satis sozlesmesine madde olarak eklenirse kiraci haklarindan yararlanamaz

Babakanuç, bol yeşillikli çoban salata yapabilirsiniz. Bir de yoğurtlu kırmızı pancar salatası da çok güzel oluyor. Pancarın az biraz haşlanmış haliyle ama.

Edit: umarım soruyu doğru anlamışımdir. Zira ben balığın yanına diye anladim:/

en sade şekilde;
kabuklu küp doğranmış domates, kırmızı soğan halkalarıyla karışmış bol nane ve kaliteli zeytinyağı, limon.

Balığın yanına değil de balığı kullanarak yapabileceğim bir şey aramıştım. exitmusic güzel fikir verdi. palamuttan menemen çok iyi fikir :)

Türkçede büyük harfle başlıyoruz.

Ben Almanca'da da büyük harfle başlıyordum, sizden öğrenmiş oldum.
Türkçe'de büyük harfle başlıyoruz. Her ne kadar orada virgül de olsa aslında bir hitap ve satır değişiyor. Mantığımı bu şekilde kurdum, ancak yanlış da olabilir.

Hitap,

Büyük harfle başlayan cümleler.

Büyük harf. Eskiden dilekçe, vs. yazmayı öğretirlerdi okulda, aynı şey.

ilk çağırdığım gün ben de evdeydim yardım ettim, diğer günler evde değildim kendisi yaptı ben dışarıdaki işlerimi hallettim. Çağırıp da yardım etmeyenler de var tabii ama bana uygun değil

Yapacak olsam ben zaten yapardım kısmı maalesef doğru. O yüzden o işleri hallederken ben başka işlerim varsa (dolap içi düzenleme, buzdolabının içini düzenleme vs gibi) onları hallediyorum. Yoksa alışveriş gibi dışardaki işlerimi yapıyorum. Bazen de hiçbir şey yapmiyorum.

yardımcının ayağına da dolanmamak lazım. böyle düşünürsen içine siner gibi sanki. bırakın rahat rahat çalışsın. aksi durumda o da gerilir sen de gerilirsin, olan evin temizliğine olur. çıkın dolaşın ya da bi odaya çekilip kitap müzik film vs bir şeyler takılın. ben olsam öyle yapardım.

fraise+1.

ben daha detay, doğrudan kendim halletmem gereken şeyleri yapıyorum şayet onunla aynı anda evdeysem. ya da salonu önce bitirmesini rica edip, kendim orda takılıyorum, arada kahve çay vesaire soruyorum.

Şu sıralar evdeyim ama çalışıyorum. Çalışmasam da yapacağım şey dolap içi düzeltme gibi bir şey olurdu. Ona "yardım" etmeye gerek yok. işini azaltacaksam (bir-iki ıvır zıvır ütüleme gibi) o gelmeden önce yapıyorum. Yetiştiremeyeceğini düşünürsem.

Hiç etmedim etmem de. Zaten genelde birisini kontrol etmesi için evde bırakıyorum ben evde olmuyorum. Ben evde olsam da kendi işime bakıyorum veya oyun oynuyorum, sadece arada kontrol ediyorum.

kahvaltısını suyunu çayını eksik etme
tam gün temizlik yapacaksa yardım etmene gerek yok
ama iyi kontrol
kimse kendi evi gibi uğraşmaz

güvenebilecğein biriyse evde bekleme
temizlikçi çağırmaktaki amaç boş vakit kazanmak değil mi

ortalıkta yayılmış olan ve toplanması gereken şeyleri topluyorum zaten yardımcı bilmez bu olay baya vakit alıyor ama bu iş olmasaydı o çalışırken ütü yapardım veya buzdolabını temizlerdim en kötü yemek yapardım ha evet yemek demişken yardımcı çalışırken mutlaka yemek yapıyorum ona yedirmek için vakit böyle geçiyor. dediğiniz gibi hem biri çalışırken ayak uzatıp oturmak saçma geliyor hem de evdeki tüm işler bitsin temizlik sonunda bir şey kalmasın istiyorum

bilirkişi öyle istemeyle gelmez. şikayetçi olman lazım. savcı veya hakim -emin değilim- uygun görürse bilirkişi atar, ki anlattığın durumda bilirkişi ataması çok normal. bilirkişi ücreti senden kesilir. dava sonucunda kazanırsan sana iade edilir, dava açtığın kişi veya şirket tarafından karşılanır.

çok normal mi anormal mi?

Apartman yöneticisini göreve çağırmalık durum, bence.

tespit davası açarsın, mahkeme acil durum olduğu için hemen bilirkişi ile gelir inceler. raporda kimin sorumlu olduğu belirlenir.

1-ben belediyeyi aramıştım, gelip tutanak tutmuşlardı.
2-www.emlakgundemi.com.tr

yönetici üstümdeki ama umrunda değil.
belediye de tutanak tutmazmış.

öncelikle kendin de var olan zararları bir listeye dök. güzelce ayrıntılı belirt. sonra fotoğraflarını da çek. birkaç şahit bulup bu yazdığın listeye, fotolara imza attırırsan işin daha da kolaylaşır. mahkemeye öyle elin boş gitme. oradan bilirkişi gelene kadar evde zararlarda değişiklikler vs. olabilir hemen olmuyor öyle.

bence dediğimi yap, yöneticiye söyle bakın mahkemeye gideceğim aha işte kanıtlar, belgeler, şahitler. mahkeme masrafları, avukat masrafları filan size patlar de(bundan emin değilim ama sen koz olarak kullan) yapmazsa git mahkemeye.

avans talebi yaparsın ihtiyacın kadar, avans verilir, dönüşte faturalandırırsın harcamalarını, kalan avans olursa onu da iade edersin.

yok avans değil de harcırah veriyorsa onu da muhasebe departmanına sormanda fayda var. günlük ne kadar vs. gibi.

bordroya işleme kısmını bilmiyorum.

şirketten şirkete değişir. kimisi avans verir verdiğin faturadan mahsuplaşır kalanını bir sonraki maaşından düşer. kimisi bir şey yapmaz sadece fatura ister. masrafınızı öder.

şirkete göre değişir bu. bazısı günlük max limit söyler o limite kadar olan harcamanı öder, kimisi limitsiz tüm harcamalarını öder, kimisi de sana günlük harcırah verir, ister harca ister harcama bu para senin olur, artanı senindir yani. bordroya işlenmez şirket bunu gider yazar, bordroyla bir ilgisi yok

devlet kurumlarında avans veya kredi verirler. yol, konaklama ve iaşe giderlerini faturalandırırsın ve elinde kalan parayı iade edersin.

harcırah veriliyorsa da harcırah kanununda her yıl değişen günlük limitler vardır. harcamayı sen kendi cebinden yaparsın. görevden sonra sana yurtiçi veya yurtdışı yolluk formu doldurup imzalatarak sana öderler.

özel şirketlerde de durum böyledir diye düşünüyorum. harcırah kanuna uyuluyordur. harcırah kanununa göre para alacaksan oldukça zararlı çıkarsın çünkü günlük 40 50 tl gibi komik rakamlar veriyorlar. avans veya kredi kullanırsan limiti yok.

bizde otel ve uçak rezervasyonlarını şirket kendisi yaptığı için direk ödüyordu. günlük harcırah olarak da kalınacak güne göre bir ödeme çıkıyordu önden. dönüşte de faturaları muhasebeye teslim ediyırduk.

Şirketten şirkete değişir, bizde saat ücretlilere harcırah veriliyor (süpervizörler de dahil), satışçı vs. sadece fatura (yemek/konaklama/seyahat) karşılığı parasını alıyor. İK genelde bilir, gitmeden mutlaka danışın. Bir de görevlendirme / izin yazısı gerekir mi onu sorun.

Twitter kullanıyor mu

Mitomani

Aynısı benim liseden bir arkadaşım. 15 yıldır en samimi arkadaşım kendisi. İyi günde kötü günde hep yanımda ama söylediği yalanlara artık tahammülüm kalmadığı için araya mesafe koymak zorunda kaldım. Huylu huyundan vazgeçmez çünkü.

Ya boyle insanlar hep var her yerde var. Benim de hayatimin hemen her doneminde oldu en az bir tane. Su an da var. İsin garibi mesela artik bozuyorum "olum ben de oradaydim lan ne salliyosun haahahah soyle soyle oldu iyi salladin ha" diyorum kafasini cevirip baska bir konuya geciyor asiri garip.

7 yil onceki duyurumu hatirlatti eksiduyu.ru

Büyük ihtimalle hayatını çok sıkıcı bulduğu için renklendirmeye çalışıyordur.

benim de var böyle 2 arkadaşım.değişik değişik hikayeler yazıyorlar kafalarında.seviyorum da kendilerini.he deyip geçiyorum artık.

böyle insanlarla direk sonlandırıyorum ilişkimi.

yarın başka birine benim hakkımda bir yalan anlatmayacağının garantisi yok.

Arkadas grubumuzda bir mitoman vardi. Acima duygumuzu kullanarak surekli sempatimizi topluyordu. Isin komigi bize zarar veren bir davranisi da yoktu (Gruptaki bazi kizlara yuruyordu ama o da dert degil herkes yapiyor), sadece surekli onun iyiligi icin endise duyuyorduk. Bir noktada insanlar notlarini karsilastirip yalanlarini detayli bir sekilde cikarinca gruptan attik.

Hala arada acikli mesajlar yaziyor gruptakilere, sallamiyoruz.

Ikinci mitoman baska bir arkadas grubumuzdaydi. O da ilki gibi zararsizdi ama bi ara Amerika'ya gidiyorum diye milletin elektronik siparislerini topladi, paralarini aldi sonra memlekete dedesinin yanina gittigi ortaya cikinca bazi arkadaslar dolandiriciliktan mahkemeye verdiler. Gotum gotum odedi paralari geri.

Kisasi, mitomanla ugrasilmaz. Uzucu ama kesip atmak lazim hayattan.

Yalan derken fikra gibi mi anlatıyor. Ciddi mi ? Ciddiyse selamı sabahı kes.

Yalan söyleyen insanla dost olunmaz . Zorunda değilsem selam bile vermek istemem .

2 daha güzel görünüyor. Kotun üstüne giyilir.

Bence bu paralar verilmez. Trendyol'dan 100 lira civarına birsürü almıştım orayı takip etmelisin.

Çok para +1
İkisi de bence alınmaz zira kot duzdur renk olarak. E bunlar da düz. O halde kareli veya desenli bir ceket daha çok işe yarar kanaati oluştu bende.

Blazer bence kot üzerine çok yakışıyor. Ben 1.sini beğendim. İş için de gayet uygun. İçine ister t-shirt ister boğazlı...

kot ile giyeceksen 2 daha spor. 1 kotla garip durabilir.

Cep detayında 1 daha klasik geliyor. genelde 2yi tercih ediyorum veya bu kadar büyük olmayıp flato cep tarzı olanlar var. onlar da güzel. kapaklılar klasik geliyor.

İlla bunlardan biriyse kesin 1 ama ikisi de değil.

1 güzel, ama giyecek kişi kiloluysa olmaz o iş. Yıllardır ceket giyerim. O yakanın kıvrılan, önden görünen kısmı dar ise giyecek kişi zayıf, fit bi insan olmalı. Bi de internetten almak sıkıntı, bedenini bilsen bile düğmeyi iliklediğin kısmın da ayrı bi ölçüsü var. Denemeden alma yani.

Hepinize teşekkür ediyorum ben daha çok ceple ilgili sormuştum. Şu şununla giyilmez deniyor mu?

Öyle çok giymeyi seven biri değilim. Bir adet olsun, düzgün olsun, adam akıllı bir şey olsun diye bu markalardan bakıyorum. Dolabimda bir adet ikincideki gibi cebi olan lacivert ceketim var. Bir tane de siyah olsun dedim ama ceplere takıldım ben sadece.

@antihero'nun söylediğine dikkat ederim çünkü azıcık göbeğim var. Yaka olayı aklımda.

Koysa, cebi dışarda almalısın. Spora spor...

250 fazla, şu aralar 200 civarı fiyatlar.

200 benim standartım. +Evden yemek ya da 30 lira veriyorum.
ama geçende memnun kaldığım biri geldi , bilmiyordum ücretini. 180 aldı. dışarıdan yemek sipariş ettim.
2+1 ev. evcil hayvan yok.

yani eviniz dublex vs değilse, hayvan dostunuz falan yoksa sizin hesapla 300e yaklaşıyor ,bu biraz çok.

180-200

2+1 ev için 150, 3+1 için 200 normal.

200+ ev buyuklugune gore

200+20 yol veriyoruz evde yemek kahve vs

Anadolu yakası
200 TL + yemek (kendisi yapıyor)
Önceki sene farklı bir kadın geliyordu, ona o zaman 220 veriyorduk (evet, yuh)
Ev 3+1, 130m2
Tutturabildiklerini istiyorlar, 250 biraz fazla geldi bana. Ben yeni yılda 220 vereceğim.

9-19 arası çalışıyor 200 +20 yol + öğlen yemek yiyor
Yeni yılda yolla birlikte 250 yapar muhtemelen

centilmenlik değil NDA (gizlilik sözleşmesi) geregi.

böyle bir sözleşmen varsa zaten şartlarında neyi yapıp yapamayacağın yazar. önemsiz bir elemansan seninle bu sözleşmeyi yapmaya uğraşmamış olabilirler. zaten kritik bilgileri de paylaşmazlar.

Centilmenlik anlaşmasını birbirleri arasında imzalıyorlardır. Çalışanlarıyla değil.

@orpheus Öyle ölmez füze at. Adam zaten depresif :))

bazı şirketler arasında iyi niyet anlaşması var ancak bütün firmalar arasında yok. Üstelik bu firmalar arasında geçişlerde de yönetim onay verirse geçebilirsin.

NDA tüm şirketlerde oluyor. Ası sorun o değil. Non-compete Agreement diye geçen rakiplere gitmeme gibi bir anlaşma imzaladıysan o zaman gidemeyebilirsin rakip bir firmaya.

NDA genelde rakip firmaya gitmeni değil, gittiğinde bilgileri paylaşmamanı garanti altına almak için yapılır.

Non-Compete agreement'ın hukukta karşılığı nedir onu araştırmak lazım. Senin mesleğin, tecrüben bu alanda. Ne yapacaksın rakip şirkete girmeyip, pazarda soğan mı satacaksın. Çoğunlukla hukuki karşılığı olmayan anlaşmalar bunlar. Ama firmalar arası anlaşmalar vardır, illa yazıya dökmezler ama birinden çıkınca bir daha o sektörde (ya da büyük oyuncularında) iş bulamazsın, almazlar, o bir gerçek.

Teoride yasak. Pratikte de sözleşmelere o maddeyi koyuyorlar ama biraz gri bir alan, öyle bir maddenin konulabileceğine ilişkin bir kanun yok mesela. Temelde "aynı müşteriye iş yapan" başka bir şirkete geçmek yasak gibi görünüyor ama savunmanın tek müşterisi var ve o müşteri her yerde, o zaman bu geçerli olabilecek bir madde mi? Bir de savunma sanayi şirketiyle davalık olmak ister misin sorusu var tabi :)

Pratikte ise yöneticini ikna etmen gerekiyor. Özel bir durumunun olduğuna ikna edersen geçersin. Yönetici seviyesinde zaten aralarında paslaşıyorlar sürekli. Düz mühendise bu lüksü tanımazlar, çünkü kendi aralarında rekabete girmeleri piyasayı yükseltir, niye böyle bir şey istesinler.

Savunma sanayi sirketleri ve alt yuklenicilerinin is sozlesmelerinde genelde ayrildiktan x sure icinde ayni alanda rakip sirkette calisamazsin yazar. Su ana kadar genelde alt yuklenicilerden buyuklere (Aselsan, Tai vs...) gecis gordum ve bu gecislerde cok kavga dovus olmasi mumkun degildi cunku kucuk firma sudan bir sebeple buyukten gelen isleri kaybetmek istemez.

Sozlesmenizi kontrol edin, ilk verdiklerinde saklamadiysaniz IKdan kopyasini isteyin bakin ne yaziyor.

Aracı bırakırken ne istediğini belirtmen lazım. Daha doğrusu şikayetini. Müşürden olup olmadığına emin değilsen sadece problemini belirt. Onlar bulur zaten ama yetkili servisleri "bu işlerden daha iyi anlayan" kurumlar olarak görme. Yetkili servis zaten tamir değil parça değişimine gider. Benim önceki aracımın yağ pompasında sorun vardı. Yetkili servis (Ford) ilk olarak turboda sorun var, değişecek dedi. Sonra Turbo değilmiş Şarj dinamosu değişecek dedi. Orda da sıkıntı olmayınca Klima kompresörü dedi. Asıl problemi bulamadılar. Asıl problem yağ pompasındaymış ve turboyu yağlamadığı için turbodan ses geliyordu. Bunu tespit eden de sanayi içinde özel bir ford servisiydi. Dışarıdan görüntüsü de gayet merdiven altı bir yermiş gibiydi ama usta gerçekten ustaymış.

abi her servis aynı değil ki, bende de punto var 2011 aldığımdan bu yana servis bakımlı ve şimdiye kadar 3 servis değiştirdim, ilk 2 si bildiğin beni dolandırmaya çalıştılar, şu an gittiğim servise ise 2014 ten beri devamlı gidiyorum ve çok memnunum, hem uygun fiyatlı hem de çok ilgililer(lokasyon bursa).

kısacası yetkili servis olması çok iyi oldukları anlamına gelmiyor. punto forumları var, hangi şehirdeysen o şehirdeki yetkili/özel servis tavsiyesi iste bu forumlarda, yetkili servis diye gözün kapalı güvenme yani.

Servislerin hepsi bir değil maalesef. Benzer bir sorun benim eski Opel'de vardı, aldığımın senesinde sorun çıktı, defalarca servise götürdük, en sonunda (bence) o ışığı kestiler, körlettiler. Sorunu çözdüklerine hala inanmıyorum. Sattık sonra arabayı.

Hata verince servise gidin, bilgisayara bağlayıp hata koduna bakarlar. Müşürden kaynaklanıyorsa (ucuz bir parçadır), zaten değiştirirler.

hocam genelde gençken başlıyor millet ve orada yükselmeye çalışıp görev alıyor ileride. gözlemlediğim buydu genelde. zaten başlarda meyilli oluyorlar ayak işleri için.

ama siyasi partilerin hepsi beş para etmez olduğu için bu ülkede bu yola girmek mantıklı mı bilmiyorum.

-sadece üye olabilirsin.
-delege olup bulunduğun ilçede ve hatta ilde partinin başkanlık seçimlerimde oy kullanabilirsin / aday olabilirsin.
-gençlik kolları artık geçmiş, ana kademede başka görevler alabilirsin.
-ev ev gezip, cami cami dolanıp vatandaşla konuşur, partini tanıtırsın.
-bol bol para yardımı yaparsın. lokma dökersiniz, çorba dağıtırsınız o paralar ile.
-anadolu'da bir şehirde isen yerel kanallara çıkarsın, 1 saatlik programa konuk olursun.
-daha çok para döker, milletvekili aday adayı olursun.
-daha daha çok para döker, milletvekili adayı olursun.

ya da daha 2. adımda parti içinde dönen katakullileri görüp "bana göre değilmiş ne haliniz varsa görün" diyerek istifa edebilirsin. ki az biraz aklı, gururu, mantığı olanlar böyle yapıyor.

Duster gayet detaylı anlatmış, ben başka bir tarafa dikkat çekmek istiyorum.
Özel bir şirkette iyi bir konumda olduğunuzu yazmışsınız. Şirket sizin aktif siyasette olmanızı istemeyebilir. Mevcut durum taraf/bertaraf ekseninde olduğu için şirketin zarar görme ihtimali korkutabilir. Aktif olarak parti için çalışmadığınız sürece kimse karışamaz hangi partiye üye olduğunuza ama temsil ve yayma görevi sözkonusu olduğu zaman şirket buna karışabilir, ben sizi baştan uyarayım.

deva partisi hariç geleceği olan yeni açılmış parti yok. biraz bu işler de mevki makam lazım. bir arkadaşım partideki birine danışmanlık yapıyor. adam sadece ortamlarda geziyor danışmana işin ağır tarafı kalıyor.

Duster + 1

Senin gibi idealist insanlar partilerin icine girince hepsinin ne halt oldugunu gorup kusarak cikiyorlar. Hepsinde en ufak mahalle organizasyonuna kadar koltuguna yapisik tipler, kendisini riske atacak herkesin ayagini kaydiranlar ve hiziplesmeler var.

Senden 10 yas kucukken denedim onu birkaç ay bayagi calistim ve yükseldim de (bayrak asma degil) ama sonra tuhaf isler ve büyük yalanlar döndüğüne emin oldum ve cikip bunu takir takir söyledim. Sabahi telefon: "Baskanimiz istifa etmeni emrediyor."

Etmedim tabii. Yukseldigim icin bir şey de yapamıyorlardı. Sonra baktım bunlar toplanıp 5-10 kisi adam falan dövüyor. Kendi seyinizde boğulun deyip istifa ettim...

public sayfalarda like vs atıyorsan onları takip edip istek gönderen programlar var. karikatüre like atmışsındır adamın biri karikatür temalı sayfasına takipçi çekmek için o likeları atanlara istek gönderen program kullanıyor. bunun dışında internette girdiğin her sitede aşağı yukarı facebook data topluyor zaten, telefonundaki rehberden, mesajlardan, bilmemnelerden çıkarım yaparak bu hesabın sahibi bunlarla yakın diye hemen önerilmeye başlıyorsun. benim bi tane fake hesabım vardı kimseyle bağlantısı yoktu, ama kendi orjinal hesabıma önerilenlerde gözükmeye başladı. çünkü orjinal hesabımla fake hesabımı çift simli aynı telefonda kullanıyorum.

Son bir aydır benim de dikkatimi çekti bu olay. Hesabım gizli, takipçi sayım az, fotoğrafım da yok denecek kadar az. Ama her gün iki-üç istek geliyor. Yıllardır aynı hesabı kullanıyorum halbuki. Son zamanlarda yeni bir şeyler olmuş.

Bir ürünü laykladım, her gün ona benzer ürün satıcılarından istek yağıyor :(

müdürümle 10 yıldır yan yana çalışıyoruz, diğer arkadaşlarla da yeterince samimiyiz, onun için şimdi öyle bir şey olsa hiiiiç çekinmem, beğenmişsem ben de onların yanında da olsa alenen yürürüm. işe yeni başlamış olsam biraz çekinebilirdim, ulu orta yürünmesinden biraz rahatsız olurdum herhalde, ama yürüyeni beğenmişsem yürümek baskın çıkardı ^^ o an şeyapamasam bile bir yolunu bulur müdürümün olmadığı bir ortamda iletişime geçerdim en azından.

İşe yeni başlamış, başlamamış fark etmez bence. Kimsenin özel hayatı da iş yerindekileri bağlamaz. Tabii iş akışını ve iş yerini zora sokacak durumlar yoksa. Ben olsam hoşuma da gitmişse verirdim. Ama belki direkt odada değil de 'gel kahve içelim' diyerek kuytuya çekerdim.

Not: benim ofiste otomat ve mutfak odamdan epey uzaktaydı. Böyle düşünerek örneği verdim. Türetebilirsiniz.

Sizin müdürünüzle ne kadar samimi olduğunuzu size yürüyen kişi bilemez, bu yüzden bu topluluk içerisinde size yürüyen kişi densizdir, lüzumsuzdur, düşüncesizdir. Her şeyin bir usulü vardır.
Ha eğer ki o ortamda sizin ona yürüyesiniz varsa, bence bir şekilde numaralar alınmalı ve ordan yürünmelidir. Müdürlerin yanında hoş değil, gerek yok.

Hocam mudurunun patronunun yaninda pas vermezler. Is arkadaşının yaninda bile rahat davranmazlar patronu gectim. Duyurudaki cevaplar yaniltir.

Benim yöneticim çok çok rahat onun yanında çekinmem ama şirkettekilerin özel hayatımı bilmesi beni rahatsız ettiği için çok beğenmediysem kabul etmem.

asla kabul etmem aksi halde işyerine dedikodu malzemesi olurum.

Çekingen davranmak daha mantıklı. Malesef burası Türkiye. Karşı taraf hakkında olumsuzkuk yaratır bunu düşünmesi gerekirdi bir iki kere daha işe gelip bir şekilde muhabbet edip ufak ufak, sonra yapması daha doğru olurdu

Yok artık, derim.

Patronu, müdürü bırak normal iş arkadaşımın yanında bile olsa kızar reddederim. Cep telefonu isteme kısmı biraz daha farklı, iş kılıfında isterse verebilirdim (bekarken).

Bu kitap, “sokakta yaşayan sahipsiz hayvanlara karşı duyarlı davranan, sokakta üşüyen köpeğe montunu, battaniyesini veren insanların çoğunlukta olduğu” inancı ile o insanlara ithaf edilmiştir.

İlginç olan tırnak içinde yer alan cümlenin yargıtayın bir kararından alınmış olması. Hoşuma gitmiş ve yüzümde gülümseme oluşturmuştu bu cümle kitabı ilk elime aldığımda

"Call me Ishmael."

Yeraltindan notlar

1919 yılı Mayısının 19'uncu Günü Samsun'a Çıktım

"Hayatımın en mutlu aynıymış,bilmiyordum" Orhan Pamuk

Üstüne tanımam:)

Burdan bakabilirsin başka bisiler.

www.google.com

"önce eru vardı."

Call me Ishmael.

Fenomendir zaten.

Muhteşem Gatsby;

“Birini eleştirmeye kalkıştığında,” demişti, “bu dünyada herkesin senin sahip olduğun imkanlarla doğmadığını hatırla,”

"Bir gün bir kitap okudum ve bütün hayatım değişti"
Kara Kitap / Orhan Pamuk

Hepimiz o kitabı arıyoruz hayatımızda, mevcut hayatımızı değiştirmek için...

yolladım bile.

özel okul. tedbirleri tatmin edici. çocuk mart'tan beri evin içinde patladı. zaten haftanın iki günü okul, üç günü yine canlı ders olacak. gitsin bari iki gün arkadaş görsün, sınıf görsün, azıcık koşup oynasın.

ilkokul 3.

çocuğum yok ama yeğenim var.. psikopata bağladı 7 yaşındaki çocuk. doğru dürüst yaşıtlarıyla görüşmedi kaç aydır. açacaklarsa açsınlar gözlerim ağrıyor bilgisayara bakmaktan diyor :) bence bizden daha çok ihtiyaçları var arkadaşlarını görmeye ve yüz yüze eğitime.

Benim çocuklar daha büyük, henüz sadece sınav için okula gidecekler. Ama başlasa mecbur gönderirim.

çok vazgeçilmez değilsin demek ki. yenisi bulunur hem de belki daha ucuza.

Senin istifandan çok önce senden vazgeçmişler.

Hiçkimsenin yeri doldurulamaz değil hele ki profesyonel hayatta. O nedenle normal olanı yapmışlar.

Bu zamana kadar kurumsal bir firmada "istifa ederim haa" diyen insanı tuttuklarını görmedim.

Blofune rest demisler, olur oyle arada :)

pandemi donemi. millet issizlikten kiriliyor, ik'da sirada ne referanslar ne torpilliler vardir, bosluk olsa da alsak diye bekleyen, normal bu zamanda

neredeyse herkesin yerine aynı paraya ya da daha ucuza çalışacak daha nitelikli kişiler bulunur, ki ekonomi berbat işsizlik tavan, corona muhabbeti vs. özellikle bu dönemde gayet normal. canınızı sıkmayın.

uk'de istifa eden adama neden diye bile sormadıklarına şahit oldum. çok normal sonuçta istifa ediyorsa vardır bir bildiği bana ne diye düşünüyoruz.

genelde de maaş konusu olduğu için 4 alan adama aynı şirkette 5 vermek söz konusu bile olmayacağı için kal vs denilmiyor.

tr piyasası ise bunun tamamen tersi ama ben yöneticilik zamanımda gidene kal demedim hiç. buna izin verdiğim anda başka yollar açılacaktır. kimse o kadar vazgeçilmez değil. yine de olan bana oluyor sonuçta tabi. adamı sıfırdan al yetiştir. 1 sene çalışsın maaşının 2 katını talep etsin. sonra yeniden başla..

şirket prensibi de olabilir. eski şirketimde gidene kimse dur demezdi. kralı olsa güle güle diyip yolladılar.

yöneticilerde istifa edeni geri çevirmemek, ısrar etmemek bir prensip meselesi olabilir.
zorlanacağını bile bile, yeni personel alırken, eğitimi, yeni kişiyle süreçler, bunlar yorucu işler. ama gitmek isteyen insanı tutmak doğru değil. ben de bu şekildeyim. istifa ettiğinde bana istifa edeyim mi diye sormuyor. geleceği için önemli bir kararı almış. ben de saygı göstermeliyim. sonuçta bu işte yeni personel alınması da var. hayat devam eder bir şekilde.

Hafta sonu, bayram seyram demeden iş yerine çağrılan mühendisler , teknisyenler , operatörler vardır .
Bu insanlara ağa dur soluklan derler.
Ama aynı işi yapan başka biri varsa abi yolun açık olsun derler.

istifa etmişsin, gidiyorum demişsin. adamlar da git demiş.

Onlar bu şekilde diğer personellerinin daha sıkı işlerine bağlanacağını düşünüyor olabilirler.

Ne diyebilir ki? Kreş mi yani orası? Kollarını açıp getme mi deyeydi?

Görevle ilgili sorumluluklarının başkalarına aktarılması için de ihbar süresi diye bir şey var. İşlerini aktarır ve gidersin.

Gene bu tarz durumlar için prosedür ve talimatlar da var. Yeni başlayan o talimatları ve prosedürleri uyguladığı sürece akış devam eder.

Edit:egoya bak, pohpohlanmadığından cevabı beğenmemiş minik çekirge.

Hocam sen daha iyi bir iş bulmuş gidiyorsun, yöneticin eski kötü şirkette kalıyor. Buna konsantre ol, niye keyfini bozuyorsun :)

olur oyle, bosver,

herkes isyerinde "ulan bir ayrilsam butun isler bunlara kalacak" diye dusunmusuzdur, bu sekilde dusunmedim diyene inanmam, ben de cok dusundum ama istifa edince isler bir sekilde yuruyor...

eksisozluk.com

ya salla gitsin kimse vazgeçilmez değildir kafana takman bile gereksiz.

Akli basinda hicbir sirket gidecem diyen adama ne olur kal demez, derse ornek teskil eder sonra calisanlarin maskarasi olursun. Dunyada tek olsan yine de yol verirler, bu isler boyle..

Bana 18 yaşını geçmiş birisinin maddi olarak da zorlanmayacak durumu varsa ailesiyle yaşaması hiç normal gelmiyor.

Değildir. Bence iş güç sahibi olmuş kendi parasını kazanan herhangi bir bireyin ailesiyle yaşaması normal değil (yaş üst sınırı veremeyeceğim ama 30 yaşına gelip hala kendi parasını kazanmıyor olması da normal değil zaten). Bence.

Çok sonra edit: yeterli parası olan yetişkin bir insan ayrı eve çıkmayıp ailesiyle yaşıyorsa o insanın birey olamamış olduğunu düşünürüm. Bunun kadını erkeği yok.

turkiye'de son derece yaygin ve normaldir.

Türkiye’de normaldir ama imkan varsa ayrı eve çıkılması tercih edilmelidir. Sadece maddi değil manevi imkanlar da önemli.

Bana normal gelmiyor.

Türkiye'de normalleştirilmiş bir durum ama bana doğru gelmiyor.

isterse 20+1 ev olsun, ayrı ev ayrı evdir.

Yemek önüne konuyor, çamaşırların yıkanır, faturalara karışmıyosun vs.
Ayrı evin tek mevzusu eve istediğinde kız arkadaşını getirmen değil ki, mevzu: sorumluluk bilip bilmemen.

o nedenle ailesiyle yaşayan bunları bilmez diyerek rahatsız eder (kadın erkek farketmez)

Kesinlikle normal olduğunu düşünmüyorum. Icha haklı. Anne babanın saygılı, hiç birşeye karışmamasıyla alakası yok, sorumluluk kazanmakla, kendine yetmekle, olgunlukla ilgisi var. Temel ihtiyaçları ailesi tarafından karşılanan erkekler çocuk kalıyor çünkü, sonra kadınlardan da benzer şeyler bekliyorlar.

Türkiye'de normalmiş gibi düşünülüyor ama sonucu Icha çok güzel özetlemiş.

normal değil, hele ki ayrı evde yaşayacak parası varsa ve erkekse.

Hiç normal değil. 23-24 yaşa kadar Türkiye için normal olsa da ondan sonrası artık Türkiye için bile normal değil

Farklı eve çıkmak için bir neden olması lazım. Evlenmek, başka şehire taşınmak, evin iş yerine çok uzak olması, Evde huzurun olmaması vs. gibi.

Ben ayrı yaşayacağım diye, ayrı bir eve çıkmak çok mantıklı değil. Boş yere zahmet + boş yere masraf.


.

yasim 32 ailemle yasiyorum :) erkegim. cok sukur isim de var.

bu arada kisa not duseyim kendi evinde kalmak gibi kendi kirani camasirini utunu halledebilmek gibi osuruktan teyyare seyleri de sorumluluktan saymak asiri ilginc.

ha diyorsan ki ben eve kari kiz atiyorum. biranin sarabin dibini buluyorum. gece sabahlara kadar disarilarda surtuyorum sabah eve geliyorum ailem de buna izin vermez ailemin kulturu de buna uygun degil, ciktigim kabugu da begenmiyorum
anormal gelir. sen eve cik tabii kardesim. temel ihtiyaclari giderebilmeyi de sorumluluk say.
edit, bu arada buna karsi cikanlar da.genelde kadinlardir cunku kadinlar evde daha fazla baski altindalar evde istediklerini yapamiyorlar. aileleri buna izin vermiyor. kadin ailesi ile yasacak eve sarhos kafa 12_1 de gelecek :)) bu mumkun mu? iste o yuzde anormal.

Ayrı eve çıkmayı yücelten kadınlar seni manipüle etmeye çalışıyor, yeme.

bence normal değil.

cinsiyetten bağımsız olarak bende kendi ayakları üzerinde duramayan, bağımlı bir aile ilişkisi olan ve birey olmayı becerememiş, konfor alanından çıkma cesaretinden yoksun, kendi bütçesini yönetme becerisi olmayan, annesine bu yaşta dahi donunu yıkatmaktan ve yük olmaktan rahatsızlık duymayan(yine cinsiyetten ve ama annem isteyerek yapıyor geyiğinden bağımsız) vesaire vesaire insan intibası uyandırıyor. tam olarak güven duymuyorum ve paylaşım alanlarımı sınırlı tutuyorum.

sağlık vb konular kapsam dışıdır.

turbo sadık harika özetlemiş.

Ben 30 yaşımdayım. Annemle yaşıyorum. Evde yemek yemem pek. Çamaşır-bulaşık desen zaten annemden daha iyisini yaparım. Ondan daha düzenli, disiplinli bi insanımdır. Eve getiremediğim kız arkadaşım olmaz. Tek gecelik dışında 3-4 gün özel zaman geçirmek istediğimde de para verip tatile yolluyorum. Hem ona hem bana iyi geliyo.

Annemle yaşıyorum, çünkü niye yaşamayayım? Babam yok, tek çocuğum. Annemin kuzusu olmadım hiç. Her zaman istediğim gibi yaşadım. 14 yaşında sigaraya başladığımda bile anneme ben sigara içiyorum dedim.

Şimdi kendi olamamış ergenler gibi “bana ne yaa ben ayrı eve çıkcam” desem çok saçma olur. Niye eşya aliim, ev kirası vereyim ki? Durduk yere hem de. Ev sahibi, bok püsürle uğraş dur bi de. Gereksiz.

Üniversitede 5 sene kendi evimde yaşadım. Hiçbir olayı yok aileden ayrı yaşamanın. Sen eziksen, ana kuzusuysan ailenle de yalnız da öylesindir. Objektif değerlendirme yapmaktan aciz, genelleme yapan insanları dinlememek gerek.

bence normal değildir. o yaşta ailesiyle yaşayıp bunalmayanlara da büyük saygı duyuyorum. yalnız yaşamak büyük oranda psikolojik bir rahatlık. eve sevgili atmak değil olay. yaşam koşullarını kendinin seçebilmesi. temizliğin gürültünün uykunun uyanmanın sohbetin partinin eve girmenin dışarı çıkmanın vaktine başka birini düşünmeden karar verebilme özgürlüğü. bunlar basit gelebilir ama bunlara bir kez sahip olduğunuzda, mahrum kaldığınız zaman ne büyük anlam ifade ettiğini görürsünüz. iki durumu da uzunca yaşamamış olanlar yorum yapmasa daha sağlıklı olur bence.

Türkiye’de yaşıyoruz kültürümüze göre normal elbet ama bence mezun olan maddi manevi müsait insan evini açıp bir evi kendisi döndürmeli. İnsanın kendi evi çok başka, o sorumluluk biraz zor ama çok güzel bence.

Maddi durumum müsait, ailemleyim ama ayrı ev de açtım kendime.

Fakat Türkiye şartlarında, hele hele İstanbulda yaşayıp ortalama maaş alan birinin ya 2-3 arkadaşıyla bekar evi mantığıyla ayrı eve çıkması lazım, ki rezil bir yaşam, ya da fındık kadar evde istanbulun çevresinde dandik bir evde yaşayıp gezme yeme içme zevklerini komple feda edip birikim yapamaması gerekiyor.

Genelde erkek ayrı evde yaşamalı fikri de maddi durumu iyi olan arkadaşlardan geliyor ki aynı şekilde cevap veren 1-2 arkadaşın hem baba hem koca olarak maddi durumu iyi olduğunu biliyorum.

Turbosadık +1

Bence normal.

olabilir ama yaşantına bağlı olarak seni zorlayabilir de çok anormal denemez.

genelleme yapılabilecek bir konu değildir. ne olacak yani, bir gün tek başına kaldıklarında holde ölü mü bulunacak bu insanlar? :) kaldı ki artık bu ülkede hayat şartlarının zorluğunu da düşünürsek, kendine ait özel bir odası varsa insanın, ailesiyle yaşamasında hiçbir sıkıntı yoktur.

Turbo Sadik noktayi koymus, uzatmaya gerek yok. 5 bin lira maas alip 2500 lirasini kiraya verenleri de hic anlamiyorum zaten.

mesele çamaşır bulaşık sorumluluk falan değil. kız arkadaşınla buluştun ailenle yaşıyorsan eve mi getireceksin ya da sürekli otele mi para vereceksin. O yaşa gelip de bu konuda rahatsızlık hissetmeyende bir tuhaflık vardır bence.

Karşı cins mevzusunu geçelim. Normal arkadaş ağırlarken ne kadar rahat olabileceksin.

Hadi normal arkadaşı da geçelim, sürekli aynı ortamdasın ailenle ve bireyselliğin sıfır. Bahsedilen yaş cidden aileyle yaşamak için normal olmayan bir yaş. Benim üstte anlattığım kafa yapısında değilsen muhafazakar biriysen de evlenip kendi aileni kurarsın. Ben bu şekilde ailesiyle yaşayan birini tanıyorum. Kadınlar ciddiye almıyor bunu. Evlenmek istiyor, köye falan haber salmışlar birini bulsunlar diye. O kadınlar bile istemiyor bunu.

5000 maaş alıp 2500 ünü kiraya vermek bu konuda gayet normal bence. Tam hayatı yaşayacak dönemdesin. 2500 fazladan kenarı atsan 30 000 para yapar. 10 senede bir ev ya da araba anca alırsın ve hayatını verirsin.