Yeni mezun oldum, işe giren arkadaşlarıma soruyorum hep ya da görüşmeye gittiğinde ne kadar teklif ettiklerini falan. Daha önce de mesela günlük işlerde çalışıyor ne kadar olduğunu merak ettiğim için soruyordum. Tanımadığım birine sormam tabi de bir duyuruda "maaşımı yöneticimiz hariç kimse bilmek" gibi şeyler görünce merak ettim. Insanlar hakkında bilmesem de olur ya da "too much information" denilen bilgi bombardımanlarina bakıyorum bu kadar yaygın, içkili bir oyun olsa zaten herkesin cinsel fantezilerine kadar öğreniyorsunuz, maaş sormak ayıp mı gerçekten?

Hikayedeki 4 kişi de aynı alanda araştırma görevlisi, ben devlet üniversitesindeyim diğer 3'ü vakıflarda (konuyla ilgisi var devlet-vakıf ayrımının). Hepimiz de aynı okuldan lisans- yüksek lisans bitirdik.

X (erkek) çok yakın arkadaşım, o geçen dönem doktoraya geçmişti, sorun yok. Y onun nişanlısı, onla da arkadaşız. A benim X ve Y'den bağımsız yakın bir arkadaşım. Y, A ve ben bu dönem doktoraya geçiş yapıyoruz.

Şimdi, doktoraya girişte koronadan dolayı bizim okul sınav yapmıyor, sadece ales-dil-ortalama ile alıyor. Buna olağan alım diyelim. Bir de devlet üniversitesi araştırma görevlileri için belirsiz bir içerden geçiş imkanı var buna da içerden geçiş diyelim. Bu konu hakkında okulun başvuru kılavuzunda, sitesinde vs hiçbir bilgi yok, yök kararı var ama uygulanıp uygulanmadığı kesin değil. Burdan girenler kontenjandan sayılmıyor.

Benim puanlarım yüksek olduğu için olağan alım'da birinci girmem garanti gibi bir şeydi. X de puanları tam sınırlarda olan nişanlısı Y'nin önünü açayım diye içerden geçiş yapmam konusunda ısrarcı oldu. Ben de kesin olmadığı için ikisine de başvurdum, eğer ikisinden de kabul alırsam içerden geçiş'i kullanırım, olağan alım'daki hakkım da yedektekilere yani bir olasılıkla Y'ye geçer dedim. Ki X arkadaşım bu durumdan bahsetmişti, geçen dönem ikisine de başvurup kazanan biri varmış ve olağan alımdaki hakkı yedeğe geçmiş.

Ben de garanti olsun diye ikisine de başvurdum. Başka bir okula başvurmadım başka bir okulda yapmayı düşünmüyorum, o kadar puanları almışken riske atmak istemedim. İkisini de kazanırsam yedeğe hak düşeceği gerçeği de rahatlattı. Zaten bu konularda inanılmaz kötümser ve garanticiyim, hep b c planlarını düşünürüm, işlerin ters gideceğini varsayarım. Bu arada A da başvurdu ama okuluyla sorun yaşadığı için kazansa dahi kayıt yaptıramayacağı kesin gibiydi. Ki puanları benden düşüktü ama gayet yüksekti, kazanması garanti sayılırdı.

X ve Y evlenmek için Y'nin de doktoraya girmesini bekliyorlar. Y aşırı başarılı biri alanında, başka okullara da başvurdu sınavlara girdi. (sonradan girdiği tüm sınavları kazandığını öğreneceğiz, olay olduğunda belirsiz) En kötü ihtimal kendi okulunda girerdi zaten.

Neyse sonuç günü geldi, sabah sabah bizim X ve diğer samimi arkadaşlarımızla olan grubumuzda X'in küfürleriyle uyandım, ne olduğunu anlamadım. Baktığımda 1. olduğumu, kayıt yaptıramayacağı neredeyse garanti olan A'nın 3. olduğunu ve Y'nin de çok ufak bir farkla 6. olduğunu gördüm. Dedim ki sakin ol zaten A kayıt yaptirmayacak ve ben de içerden geçiş'ten kabul alırsam hakkım yedeğe düşecek. Küfürler etmeye devam etti. Meğer listede 5'ten sonrası için yedek yazmıyormuș. Bu da sanmış ki yedek alımı yapılmayacak. Dedim okulun yedek açıklamaması benim suçum mu? Evet senin suçun sana kaç kere söyledim silmedin kaydını falan dedi. Ama duyuruda yedek listeler ileri tarihte açıklanacak yazıyor, görmemiş. Bunu kopyalayıp gönderdim. Öyle olunca yumuşadı ama yine sitem etmeye devam etti. Dedim ki okul yedek kayıt tarihi vs yayınlamış, yedek açıklamasaydı ne olacaktı bu benim suçum olmazdı git okulla hallet bana niye sövüyorsun. Hatta hemen A'ya sordum kayıt yaptırmayacağını teyit ettirdim X'e söyledim vs. Niye bu kadar alttan aldım bilmiyorum. Evleneceğiz evlenemiyoruz vs yazıyor grupta sanki ben engel oluyormuşum gibi.

Neyse sonrasında ben enstitüye gittim benim içerden geçiş dilekçesinin sonuçlanmadığını öğrendim, oradaki görevliye durumu anlatınca riske atma kayıt yap dedi. Ben de A ile tekrar tekrar konuştum, o kayıt yaptırmayacağı için Y'ye hak geçiyordu yedekten, o yüzden kendim olağan alım'dan kayıt yaptırdım. Bunları X'e yazdım hep. Neyse Y diğer okullarda girdiği sınavları kazandı vs sonra yedek listeler açıklandı beklendiği üzere yedekten kayıt yaptırmaya hak kazandı. Boşu boşuna X'in bana sövmesiyle kaldım. X yedek alım olmayacağı düşüncesiyle küfretti ama bir yandan iyi oldu, gerçek yüzünü görmüş oldum. O durumda bile yedek alım yapacağını açıklayıp yedek alım yapmayan okul yerine özellikle beni suçladı tekrar tekrar, sanki bir yükümlülüğüm varmış ya da kasten bir zarar vermişim gibi. Biz kendisiyle aşırı yakındık yani en iyi anlaştığım arkadaşlarımdan biriydi ama bu olay fena canımı sıktı. Gruptaki arkadaşlar da X'in abarttığının farkında. Benim bağımsız arkadaşlarıma, kız arkadaşıma konuşmaları gösterdiğimde çok sinirlendiler bu muameleye.

Ne yapmalı sizce? Tepki koymak istiyorum ama bir yandan kökten arkadaşlığı kesmek mantıklı mı bilmiyorum. Ne bileyim örneğin düğünlerine gitmeli mi? Eskisi gibi samimi olmamız imkansız zaten ama bilmiyorum, fikir almak istedim.

Not: küfür olduğu için silinmiş düzeltip tekrar açtım. Sabah yazılanları okumuştum.

Evle ilgili hiçbir şey yapmak istemiyor. Herhangi bir olayın sorumluluğunu üzerine almaktan kaçıyor. İkimiz de çalıştığımız için ev işi sorumlulukların hepsini üstüme almam mümkün değil o da bunu istemiyor zaten ama kendi üzerine düşen sorumlulukları da yerine getirmiyor. Gerekçesi ise genelde çok yorgunum,uykusuzum vb şeyler oluyor. Yapması gereken bir şeyi hatırlattığımda ise hem o işi yapması gerektiği için hem de o işi sallamayıp hatırlattığım için mutlaka surat asıyor. Temizlik yapacağımız günler mutlaka kavga ediyoruz. Artık gücümün ve vaktimin yettiğince gereken ne varsa tek başıma yapayım yeter ki söylenmesin, surat asmasın diye düşünürken buldum kendimi ama biliyorum ki bu da çözüm değil. Hem çalışıp hem de evin işlerini tek başına halleden biri olmamı tercih edebileceğini, eğer evdeki düzenimiz bu şekilde olsaydı bunu adaletsiz bulacağını ama değiştirmek için herhangi bir çaba harcamayacağını söylediğinde ne kadar acımasız bir insan bu karşımdaki diye düşündüm. Ne yapmam gerektiğini gerçekten bilemiyorum ve karamsar düşünmeye başladım artık çünkü tembelliğinden de ziyade vicdan problemi var gibi geliyor artık. Değişebilir mi durum? Var mıdır bana bir tavsiyeniz?

herkese selam, 2 tane tekir kedim var biri 3.5 biri 4 yaşında.
temmuz ayında 5+4 totalde 9 gün evde yalnız kaldılar bir sorun yaşamadık.
şimdi ben evdeyken durduk yere seri şekilde miyavlıyorlar yüzüme bakıp yarım saatte bir yattığı yerden kalkıp yanıma gelip yüzüme bakıp miyavlıyor mesela ben işimi bırakıp kendisiyle ilgilenince de sevindirik oluyorlar, elinden gelse hiç çalıştırmayacaklar beni full ilgi :)
normalde sesleri çok çıkan, miyavlama huyu olan kediler değildirler, bu kadar ilgi manyağı da değillerdi yani şu an günde 15 kere sırnaşmaya çalışmalarına rağmen normalde günde 1-2 gelirlerdi.

yeme içme durumlarında sıkıntı yok, kumlarında bir şey görmedim, hareketlilikleri her zamanki gibi. neden olabilir bu sık sık miyavlama acaba?

merhaba, 3 farklı mülakat aşamasını başarıyla tamamladığım ve iş teklifi aldığım bir şirket var. maaş teklifi beklentimin altında hemen kabul etmeyeceğim ancak maile dönüş yaparken "imzalamayı düşündüğümüz sözleşmeyi incelemem için gönderebilir misiniz?" dersem şirkete güvenmediğim hissiyatına kapılabilirler mi?

not: şirket 2 yıllık fakat sektöründen kilit adamları bünyesine toplamış bir şirket. ama kurumsallaşması henüz tamamlanmamış, bu yüzden sözleşmeyi görmek istiyorum

1+1 ev tek kişiyim. Eşyam çok da az sayılmaz.
1 hafta sonra taşınıyorum. Nereden nasıl başlayayım bilemedim ya. Yakın zamanda taşınmış olan varsa bir sıralama alabilir miyim? İdeal paketleme sırası ..

Merhaba. Size tuhaf gelebilir ama rüyamda ilkokul hocamı gördüm. Adı Saime'ydi. Antalya'da öğretmenimdi ilkokuldayken. Yaşıyor mu onu bile bilmiyorum. Şu an bile bi tuhafım. Tüm internete baktım bulamadım. Akıl verebilir misiniz, ona nasıl ulaşabilirim sizce? Biz liseye geçtiğimizde oğlunu kaybettiğini biliyorum sadece, başka bi bilgim yok.

Meb'i arasam bilgilerini paylaşır mı? Ama biz ortaokula geçince emekli oldu diye biliyorum. Belki 15-20 sene olmuştur bile.

muhabbet kuşu olan arkadaşım sokakta beslediği engelli bir kediyi sahiplenmek istiyor. Ama kedi kuşa bir zarar verir mi diye endişeleri var. Kuşlar böyle durumlarda çok çabuk strese giriyor diye duymuş. Kuşu olup kedi sahiplenenler var mı diye sormak istedim...

Sizce bu işin sonu nereye varacak? İstanbulda girmedikleri mahalle kalmadı, her yer Arap her yer orta doğu. Nereye gidiyor sizce bu işin sonu, bizi neler bekliyor önümüzdeki senelerde?

yakın zamanda düğünü olan yakın, veya hatta en yakın arkadaşınızın düğününde ne taktınız?

Geçen hafta, akşam üzeri makineyi çalıştırdım ama uyuyakaldım. Sabah erkenden çıkartıp astım ama çamaşırlar kokmuş.

Çamaşırı tekrar yıkadım ve bahçeye astım ama koku gitmedi. Üstelik makinede kokuyor.

1. Makine içindeki kokuyu nasıl giderebilirim?
2. Çamaşırı tekrar atsam makineye ve deterjan / yumuşatıcı koymasam koku gider mi? Yoksa başka bişey mi yapmalıyım?

Bi arkadasim bayramda kedisini bana birakmak istedi ama kedi kedi degil seytan. 2 saat bile dayanilacak kedi degil 5 gun falan bakmami istedi. Guzel bir bahane ariyorum.

Dün kendimi kadin erkek esitsizligi konusunda bir tartismanin icinde buldum.

Konu akademideki kadin-erkek profesör sayisindaki dengesizlik üzerineydi. Gruptaki birkac insan bu esitsizligi gidermenin yolunun önümüzdeki 10-15 yil boyunca akademik pozisyonlarin sadece kadinlara acilmasindan, erkeklerin basvurularinin degerlendirmeye alinmamasindan gectigini, baska bir cözümün olmadigini savundu. Cinsiyetten bagimsiz sadece liyakat temelli uygulamalarin sadece karinca hizinda ilerleme sagladigi ve yüzde 3 olan kadin oranini son 20 yil icinde sadece yüzde 5'e cikarmaya yaradigi ancak sorunu cözmek icin yeterli olmadigi söylendi. Haketmesine ragmen bu pozisyonlara basvuramayacak erkek adaylara ne olacagi soruldugunda, o adaylarin bu dönem boyunca mecburen dezavantaja ugrayacagi, fakat gectigimiz on yillar boyunca haksizliga ugrayan kadinlara kiyasla o erkeklerin sayisinin yine de az olacagi, erkek adaylari bu dönemde akademik kariyer yapmayi düsünmekten caydiracak bir takim politikalarla bu sekilde dezavantaja ugrayacak erkeklerin sayisinin düsük tutulabilecegi konusuldu.

Son derece sakincali buldum bu düsünceleri, yanlis düsündüklerini, bunun kötü bir ayrimcilik örnegi oldugunu söylememe ragmen sanki radikal düsünceleri olan kisi benmisim gibi bir muamele gördüm. Benim kacirdigim bir sey mi var?

Not: Ben erkegim. Akademideki esitsizligin bir an önce giderilmesi gerektigi konusunda hemfikirim. Söz konusu tartisma daha cok uluslararasi akademik platformalari ilgilendiriyor, Türkiye temelli degerlendirmeyin, Türkiye'de cok cok daha bir vahim durum oldugunu biliyorum.

sevdiği işi yapıyor ?

cidden sevdiğin işi yapıyorsunuz yani böyle severek uyanıyorsunuz falan.

imkansız. inanmıyorum. ama yine de söyleyin siz daha da hasetleneyim işime geliyor.

evetse neden, hayırsa neden açıklarsak sevinirim.

Kız arkadaşım beni delirtiyor. 5 yıllık bir ilişkimiz var. Üniversitede öğrenci evime geldiği için kendi düzenim vardı, bir problem olmuyordu. Yurtdışında staj yaptığımızda ve burada yüksek lisans yaparken bir süre beraber yaşadık. O zamanlar bu kadar gözüme batmıyordu fakat kullandığı bir şeyi yerine asla bırakmıyor.

Ben ortalığı toplamasam her yer yerde. Kıyafetler evin her yerine saçılmış, yatak hiçbir zaman toplanmamış ve üstünde bir sürü eşya, evin her yerinde küçük küçük eşyalar, peçete, bardak, bulaşık, ıvır zıvır.

Mutfakta da çok tartışıyoruz. Yemekleri ben yapıyorum. Her zaman yatmadan önce bulaşıklar halledilir ve tezgah silinir. Fakat kız arkadaşım daha bir şey neyle nasıl silinir bilmiyor. Öğretmeye çalıştığım zaman alınıyor. Nazik olmaya çalışıyorum, fakat orta yolu bulamıyoruz. Pislik içinde sarı bez ve bulaşık süngeri gördüğüm zaman çıldırıyorum.

Ben çok temiz ve düzenli bir evde büyüdüm. Belki benimki de abartı, ama bilemiyorum. Çok şey mi istiyorum? Kırıcı olmak da istemiyorum, zamanla orta yolu buluruz diyorum ama olmuyor.

Kendisi çok iyi bir insan, çok da seviyoruz birbirimizi. Ama bu yüzden delirme noktasına geldim çünkü dayanamıyorum.

Kuzenimin bir oğlu var, 14 yaşında. Bu sene liseye giriş sınavına girdi. Ders çalışmayı hiç sevmiyor ve bu nedenle hiç çalışmıyor. Tüm vaktini bilgisayar oyunu oynayarak geçiriyor. Yani bilgisayar oyunu oynamak dışında hiç bir yaşamsal faaliyeti yok çocuğun. Bilgisayar elinden alındığında da, salona gelip boş boş oturuyormuş. Tenis dersine, yüzmeye, satranç kulübüne, ingilizce kursuna her şeye gitti, bir süre sonra onları da bıraktı.

Kuzenim çocuğunun hiç bir şeyi eksik kalmasın, iyi okulda okusun diye ekstra mesailer ile, pazar günleri bile çalışıyor. Kendi çocukluğunda, gençliğinde kendisine alınmamış olan şeyler içinde ukte kalmış ve çocuğunun bir eksiği olmasın diye uğraşıyor. Ama çocuğun hiç bir şeye hevesi, bir amacı yok. Bu da babasının (kuzenim) çok canını sıkıyor, kafaya takmış bu meseleyi uyku uyuyamıyorum diyor.

Bana kalırsa yaşı halen küçük hayattan ne istediğini, ne yapmak ve ne olmak istediğini anlamak için, ama bu yaşlarını da boş geçirmemesi gerekiyor. Lise sınavının ertesi günü babası sanayiye vermiş, yazın çıraklık yapsın diye. Kirin pasın içinde 10 gün geçirmiş, hala diyomuş ki burası okuldan iyi yaa.

Bu çocuğa nasıl yaklaşılması gerekir? Aptal bir çocuk değil kesinlikle, hatta öğrenme ve kavraması da hızlı bence. Diyorum ki o da oyunlara ilgi duyuyor, herkes doktor, mühendis olmak zorunda değil. O da belki oyun tasarımcısı falan olur. Babası da diyor ki onun için de İngilizce ve yazılımlar öğrenmesi, çalışması gerekmez mi bu çocuğun hiç bir amacı, hırsı yok. Evet böyle bir çocuğa nasıl yaklaşılmalı? Uzun yazdım biraz ama yanıtlayanlara şimdiden teşekkür ederim.

Sınırlı çevremden totomdan uydurduğum bir gözlem o yüzden merak ettim, arkadaşlarımın cins kedileri daha huysuzlar, kendilerini sevdirmezler, tırmıklama alışkanlıkları var, tekir sarman calico gibi kediler kucak kedisi olmaya daha uygun teması seven kediler sanki

sevgilim işe gidip gelirken toplu taşıma kullanıyor bazen de kendi arabasını. neyse merak ediyorum gittiğinde geldiğinde haber versin istiyorum. o da haber veriyor zaten, problem yok bunda. birgünden birgüne rahatsız olduğunu söylemedi/ hissettirmedi. sadece ben kendimi sorguluyorum, baskıcı olmak istemiyorum.

abartıyor muyum sizce? yoksa hangi ülkede yaşıyorsun; bu ülkede endişelenmen, merak etmen normal mi dersiniz?

bura derneği'nin düzenleyeceği bir etkinliğe davet edilmiş ve kabul etmiş bulundum ama gördüğüm kadarıyla bu arkadaşların epey siyasal bir tarafı var. içeriden birileri bilgi verebilir mi, bu arkadaşların akp, fetö, zart zurt cemaati, ıvır zıvır ile bir ilişkisi var mı direkt olarak, yoksa bunlar dedikodu mu? eğer siyasi bir tarafı varsa reddedeceğim çünkü

edit: boğaziçili değilim, bana bir etkisi olamaz yani ama destek de olmak istemiyorum açıkçası öyleyse.

Merhabalar,

6 ay önce babamızı kaybettik, babamın köyünde epeyce büyük bir tarlası vardı, 30 yıldan uzun süredir bu tarlayı halam ekip biçiyordu, biz 4 kardeşiz 2 abimin ekonomik durumları kötü ve kara listedeler, tam rakamını söylemiyorlar ama bankalara vs borçları var yani bir miras düşse üzerlerine anında ham yaparlar, benim durumumum kardeşlerime göre hallice iyi herhangi bir hukuki sorunum yok.

Şimdi gelelim soruma, noter'e gidip veraset ilanı çıkarttırdım tüm kardeşler için ama gidip tapudan sanırım kalan mallar için de işlem yapılması gerekiyor, öncelikle bu süreç hakkında hiç bir bilgim yok ilk sorum bu ne yapılacak vs?

İkinci sorum bu tarla ve diğer gayrimenkullerin paylaşımı sonrasında başımıza neler gelecek, mesela ben gidip tapuya başvursam şurada şu ölçüde tarlanız var diyerek yeni tapu çıkacak ve hisselere bölünecek abilerime düşen paylara haciz mi gelecek?

Tam olarak nasıl bir senaryo çıkacak ortaya merak etmekteyim.

Eğer hiç müdahale etmezsek halam ekip biçmeye devam ederse ne olur?

Teşekkürler.

Kendi hayatını bile yaşayamıyosun. Sürekli evlilik,evlen bilmem ne. Boğuyorlar insanı bi nefes aldırmıyorlar. Neden aileler ve çevre başkasının hayatıyla meşgul bu kadar? Sanki kişi evlenmiyo aileler evleniyor bu nedir ya

Evde olmayacaklar için soruyorum. Pet oteline mi birakacaksiniz yanınızda mi götüreceksiniz?
Bayram olduğu için bakacak birini bulamadım ben.

en yakın olduğum 2 arkadaşım var. haftada min. 4-5 akşam görüşürüz, bende kalırlar, dertleşiriz, bir sıkıntıları olduğunda dinlerim, onlar da tabi derdimde yanımda olurlar vs. erkek ikisi de. ben kadınım.

canımı sıkan muhabbetlerimiz genel olarak şu şekilde:

ben planlar yapıyorum heyecanla. oraya gidelim, bunu yapalım, bana gelin diye. hepsi de bugüne kadar hep yaptığımız ve keyif aldığımız şeyler. arkadaşlarımdan gelen cevaplar genel olarak şöyle:

olabilir.
bakılır.
bilmem. (bilmem yapan, ellerini iki yana açmış adam emojisi)

sonra o planlar 90% yapılıyor.

ben de sinir oluyorum bu kadar heyecansız olmalarına. o kadar hevesimi kaçırıyorlar ki. ben çünkü detaylarıyla düşünüp neşeli neşeli anlatıyorum. onlarda bir gülümseme kırıntısı, benim heyecanımın yarısı dahi yok.

bir de bu planları aylar sonrasına yapmıyorum tabiki. mesela az önce, "yarın akşam bize gelin, diğerlerine de söyleyeyim toplanalım" dedim. gelecek insanların yasaklar yüzünden bende kalmaları gerektiğini söyledim. "şu burada yatar, o burada yatar, herkese yer buluruz" diye planımı destekleyici şeyler de anlattım uzun uzun. "geliriz herhalde." dedi birisi. diğeri dediklerimin orasını burasını sorguladı, "diğerlerine de sordun mu gelecekler miymiş" dedi, (daha diğerlerine sormadığımı, önce onlara sorduğumu söyledim) ama kendinin gelip gelmeyeceğine dair bir şey demedi.

ya da mesela kampa gidecek oluyoruz. benden çıkıyor gene fikir. hafta başından başlıyorum gidelim demeye. gene gelen cevaplar "olabilir" seviyesinde. hatta ben biraz ısrar edince bu olabilir'ler geliyor. ısrar etmesem cevap bile yok. sonra perşembe akşamı oluyor, ben gene darlıyorum eee? diye. bazen inanın ki perşembe günü bile hala belirsiz cevaplar veriyorlar. ertesi akşam yola çıkacağız ama. sonra 90% geliyorlar.

bunu bir ihtimal daha iyi plan çıkarsa ve gelmekten vazgeçerlerse "ama biz söz vermedik ki" diyebilmek için yaptıklarını düşünüyorum.

benim bu huylarına sinir olmaya hakkım var mı? yani en yakın arkadaşlarım bunlar, her şeyi beraber yapıyoruz sözde ama hiçbir şey için şöyle ağız tadıyla heveslenemiyorum.

Marmarayı *ok götürüyorken, bu kadar leş bu kadar akla mantığa uymayan gerizekalıca fikir için neden bu kadar ısrarcılar?
Mantıksızlık ve katliam kısmını geçtim finansman ve yapımı bile hayal ürünü ve israf.
Aklı başında vatandaşların yaşadığı bir ülkede bu tarz bir işin yapılması ciddi oy kaybı olur. Neden bu kadar inatçı neden bu kadar ısrarcılar?

firma amerikan firmasının türkiye'deki distrübitörü. benim tahminim,distrübitörü olduğu firmanın haberi olmadan 'biz sizin malları türkiye'de satıyoruz' diyerek irana kaçak şekilde satıyor.ancak teknolojik ürün olduğu için ambargo dahilinde.hatta teknik servis vs. de veriyolar gizli şekilde.
şimdi bu distrübitör firmayı amerikadaki asıl firmaya şikayet etsem bir şey çıkmama ihtimali var. usa devletine şikayet etmenin tam olarak yolu nedir?
ambargo ihlalleri için şikayet etmemiz gereken özel bir yer var mı?

1. ABD'de hangi eyalette, hangi şehirde yaşamak isterdiniz? Neden?

2. Yaşama şansınız olsa California'da mı yaşamak isterdiniz, New York'ta mı? Neden?

Bu iki eyaletin birbirlerine göre ne gibi avantajları var?

iki dededen de toplu iğne bile gelmedi. birisi almancı diğeri köy ağası olmasına rağmen güzel güzel yemişler gezmişler helal olsun.

bize kalmadığı gibi kendi çocuklarına da bir şey kalmadı. dayı, hala, amca falan filan.

bunu gören dayı, hala, amca falan filan da kendi çocuklarına bir şey bırakmayacak anlaşılan.

herkes kendi hayatını yaşar kendi birikimini yapar. ben kimse için çalışıp biriktirmek zorunda değilim. en fazla liseye kadar okuturum sonra kendi başının çaresine baksın bir birey olarak mı?

hayatımızın bir bölümünü de gelecek nesilin bizden daha iyi şartlarda yaşamasına harcamak lazım mı?

SB.

Bloom and Fresh'ten memnundum ama fiyatları ütopik bir seviyeye ermiş, anneme aldığım ortanca da 3 günde soldu gitti.


Özellikle Orkidesi iyi olan, var mı öneriniz?

Anadolu yakası.

Teşekkürler

Apartman otoparkından bisikletler falan çalınmaya başladı. belli başlı noktalara güvenlik kamerası mı taktırsak diyoruz. Geçmişe yönelik bi sürelik kayıt alan 3 4 tane kamera.

Yakın zamanda taktıran ya da bu işle uğraşan var mı? ne kadara patlar bu iş bize?

Merhabalar,

Kızımın LGS sınavı pek de parlak geçmedi. En azından üniversiteye gidecek yolu şimdiden doğru belirleyeyim diyorum. Devlet okulu artı özel ders mi yoksa özel okul mu dersiniz? Tabi ki her şey üniversite sınavını kazanmak da değil. Lise hayatı boyunca yabancı dil olsun kişisel gelişim olsun bu konularda da aşama kaydetsin derdindeyim.

Eğer ki özel lise olursa kişisel tecrübeleriniz veya çevreniz vasıtasıyla şu okul iyidir diye önerileriniz var mıdır?

Saat kaçtan sonra yemek yemiyorsunuz? Yaşınızı belirtirseniz iyi olur. Belirtmek zorunda değilsiniz. Yeme içme işini kaçta bırakıyorsunuz? Yemek yerken kendinize sınır koyuyor musunuz? Beş poğaçadan fazla yemeyeyim, geç saatte kola içmeyeyim, üst üste tatlı yiyecekler yemeyeyim gibi. Ya da bu hafta mutlaka sağlıklı bir yemek yiyeyim, meyve yiyeyim gibi şeyler düşünüp bunları uyguluyor musunuz?

Merhabalar, soracagim soru belki cok naif olabilir bilmiyorum, fakat buradaki bu kadar insanin tecrubelerine dayanarak yorumlarini ve deneyimlerini ogrenmek istedim.

Kurumsal hayatta yalakalik yapmadan bir yerlere gelmek mumkun degil mi? Surekli gorunur olmak mi gerekiyor bir sekilde? Surekli yaptigimiz her seyi yoneticimizin gozune mi sokmaliyiz mesela? Sadece isimizi iyi yapiyorsak bu yeterli degil mi? Bu Turkiye’de de yurtdisinda da bu sekilde mi?

Ben karakter geregi boyle biri degilim ve eger genel bakis acisi bu ise yoneticilerin vs bu benim hicbir zaman isimi duzgun yaparak bir yere gelemeyecegimi gosteriyor. Cunku karakter olarak “o kisi” olamam gibi. Bir noktada yoneticilerin gorevi her calisaninin kisisel olarak kapasitesini bilmesi ve buna gore bir kariyer ve gelisim belirlemesi ve buna gore yonlendirmesi degil mi? Bunu yapan yonetici yok mu?

Bu durumda aslinda sorun kurumsal hayatta degil de bende mi oluyor? (Buradaki ben aslinda benim gibi olan elbet baska insanlar da vardir, onlari da temsilen) Ben kurumsal hayata uygun degil miyim? Birileri beni fark etsin ve yonetici yapsin gibi bir amacim yok ama sadece isimi iyi yaptigimin ben soylemeden de fark edilmesi gerekirmis gibi geliyor. Tanima ve farkinda olma aslinda. Sonucta bunun bir onemi yoksa, benim isimi iyi yapmamin hicbir karsiligi olmuyor aslinda. Belki daha cok enayi bile oluyorum. En azindan boyle hissettiriyor.

Umarim kendimi anlatabilmisimdir, gerekirse cevaplara gore ekleme yaparim, tesekkurler simdiden.

Edit: Bu arada global bir sirkette calisiyorum, orada durum boyle mesela, burada o yuzden sirket kulturunden ziyade, konu yoneticiyle mi ilgili, anlattigim diger turde de olan yoneticiler var mi, bunun orani nedir gibi sorularin cevabi da benim icin iyi olur.

Sevgili mimar, insaat muhendisi veya konu ile ilgili fikri olan arkadaslar,

Uzun zamandir gozlemledigim vefakat bir turlu mantikli bir aciklamasini bulamadigim bir sorum olacak;

Ozellikle Caddebostan, erenkoy, fenerbahce civarlarindaki eski binalarin giris katlarindaki bosluklarin sebebi nedir acaba? Butun giris kati bosluk seklinde ve ne arac girebilir ne baska bir amacla kullanilabilir gibi degil. Giris katlarda sadece, kocaman bir kat kadar bosluk, kolonlar ve binanin giris kapisi bulunuyor. Bu bosluklari daire/dukkan yapmak yerine neden boyle bos birakiyorlar bir fikriniz var mi?

Sevgiler