İngiliz aksanı ile konuşulduğunu ve İngiltere'nin bir sehrinde geçtiğini hatırlıyorum. Yalnız yaşayan (ya da bir ev arkadaşıyla da olabilir) bir adam var;bir sabah kapı çalıyor ve tanımadığı bir kadın gelmiş, eve giriyor; sonra sevişiyorlar. Her hafta çarşamba günü bu tekrarlıyor. Sonra adam merakına yenik düşüp kadını takip ediyor, tiyatrocu olduğunu öğreniyor, sahnede izliyor hatta onu.

Neydi ismi, hatırlayan çıkar mı?

İstanbul doğumlu bir Yahudi idi sanırım. Robert coroco mu albert soroco mu öyle bir şeydi.
Annesine çok bağlıydı annesi ölünce intihar ediyordu sanırım. Hatta annesi bir kez makyajsız karşısına çıkıp kadınlar böyle yalancıdır falan mı ne demiş...
Hatırladığım bi sözü: “insanlar dünyaya cüzam gibi yayılmış ve çoğaldıkça kendileriyle birlikte evreni de mahvediyorlar...”

Merhaba. Uzun ve kişisel bir yazı olacak.
Sorularıma geçmeden önce, sağlık geçmişim hakkımda bazı bilgiler vermem gerekiyor. Üniversitede az uyuduğum ve depresyonda olduğum dönemlerdi. Uyandığımda ilk bir saat içerisinde kollarımı geçici bir süre kontrol edemiyordum ve ani savrulmalar yaşıyordum. Ellerimde ne varsa düşürüyordum. Bir süre böyle geçtikten sonra, 2015 yaz ayında banyoda bayıldım (nöbet geçirdiğimi gören olmadı) ve epilepsi tanısı kondum (miyoklonik epilepsi). Tedaviye Keppra ile başladım. Birçok yan etkisi olan bir ilaçtı. Psikolojik olarak dengesizleştim. Yaklaşık olarak 6 ay kullandıktan sonra overdose aldım (38 tane). 1 gün uyku halinde kaldıktan sonra hiçbir şey olmadı. Sadece 2 gün sonra tanıkları da olan başka bir nöbet geçirdim. Yeni doktorum Keppra'dan Depakin Chrono'ya geçirdi. Akşamları 750 mg olacak şekilde başladım ilaca. Doktorum aşamalı olarak dozu düşüreceğini ve sonra ilacı bıraktıracağanı söyledi eğer tekrar nöbet olmazsa. 500 ve 250 mg kullanma aşamalarını da geçtikten sonra doktorum ilacı bırakmamı tavsiye etmedi. Nüksetme ihtimali var dedi. Sadece bir ihtimalden bahsetti ama bu riski almaya hiç cesaret edemedim. Halihazırda güzel sayılabilecek bir işte çalışıyorum. Dışarıdan baksa kimse epilepsi hastası olduğumu söyleyemez. Bazen fazla esnediğimi düşünüyorum. O kadar. Bir çok fiziksel aktivitede bulunabiliyorum sorun yaşamadan. Hatta çoğunluktan iyi bile sayılırım bu konuda. Ruh halim çok daha stabil. Yaklaşık 3 yıldan beri ilacı 250 mg dozunda alıyorum. Arada bırakmak için farklı doktorlara da gittim ve aynı yanıtı aldım. Açıkçası çok fazla da ilgilenmediler. Aralarda kontrol amaçlı EEG testleri yaptırdım. Hiçbiri olumsuz çıkmadı. Sadece tanı konulduğunda yapılan EEG negatif çıktı. Şimdi ilacı bırakmayı denemek istiyorum. Nedenlerinden biri ehliyet almayı istemem.

1. Sorum: Aranızda benimle benzer deneyimleri (benzer dozajlar, benzer epilepsi çeşidi) yaşayıp, ilacı bırakmadan ehliyet alabilen var mı?

Ehliyet alabileyim veya alamayayım. Her durumda ilacı bırakmak istiyorum. Açıkçası cerrahi tıp dışında diğer tıp alanlarına ve doktorlara pek itimadım kalmadı. Bir şeyi düzeltmeye çalışırken, birçok şeyi çekinmeden bozuyorlar ve moronları doktor diye başımıza dikiyorlar. Bu süreç içinde zekamda gerileme olduğunu hissediyorum. Zeki olduğumu hissederdim. Artık öyle hissetmiyorum. Gerizekalı değilim ve yine ortalamanın üstünde sayılırım ama sanki kafamdan eskisi kadar randıman alamıyorum. Hafızamda eksilmeler, kopmalar olduğunu hissediyorum zaman zaman. Bunlar hüsnükuruntılarım olabilir ama takip edebildiğim kadarıyla epilepsi ilaçlarının yan etkileri arasında da geçen şeyler saç dökülmesi, kilo alma ve karaciğerde sorun ile birlikte.

2.Sorum: Aranızda benimle benzer deneyimleri (benzer dozajlar, benzer epilepsi çeşidi) yaşayıp, ilacını bırakmaya cesaret edenler varsa tecrübelerini paylaşabilir mi?

Uzunca bir yazı oldu. Ekşi duyuru çok takip ettiğim bir ortam değil. Kurallara uymamış olabilirim. Özür dilerim. Hastalığımı hep gizliyorum. Sorunlarını anlatamamak, kimseye güvenememek yorucu oluyor bazen. Oysa çok farklı çeşitleri olan ve yaygın bir hastalık. Benzer şeyleri yaşayan kişilerden tecrübelerini dinleme fırsatım hiç olmadı. Burada belki bu fırsatı bulabilirim diye düşündüm. Cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.

Kadınım ama yakın kız arkadaşım olmadı hiç. Hep dönemsel oldu, aynı sınıfta olduğumuz için vs. Aslında tatlı, cana yakın, herkesin derdine koşan ve yardımcı olmaya çalışan biriyim ama olmuyor bir türlü bir kız arkadaşım işte.

Erkek arkadaşlarım oluyor yakın arkadaş olarak, onların da duyguları değişiyor nedense bir yerden sonra genelde. Sıcakkanlı, konuşkan biriyim ve insanlara cinsiyet fark etmeksizin çok yakın ve samimi davranırım. Yanlış anladıklarını düşünüyorum bu yüzden beni bazen ama benim normal halim bu halbuki.

Şu an mesela çok yakın arkadaş olarak gördüğüm iki erkek var hayatımda ama benden hoşlandıklarını hissediyorum cümlelerinden falan. Benim onlar hakkındaki tek düşüncem arkadaşım oldukları ama git diyemiyorum onlara da, ne diyebilirim ki sonuçta? Birine kız bile ayarlamaya çalıştım ama çok sert tepki gösterdi, daha nasıl belli edeyim hoşlanmadığımı?

Kısacası ne yakın kız arkadaşım ne yakın erkek arkadaşım olmadı ve olmuyor düzgünce. Sizce neden olabilir? Ne yapabilirim düzeltmek için?

Merhaba,
Aynı yerde çalıştığım bir kızdan yakın zamanda "evcilik oynama" teklifi aldım.
Kızın sevgilisi var, benim de var.
Beni evine davet etti, ben de oyuncaklarimi alıp gittim ve 1-2 saat boyunca evcilik oynadık. Hatta oyunda çocuk bile yaptık.

Kız ilişkisinden memnun değil. Ben benimkinden pek bahsetmedim ona ama ben de "usengeclikten sürdürüyorum" kivamindayim kendi ilişkim için.

Bu evcilik oynama işini fırsat oldukça yapalım diye sözleştik. İkimiz de 20'lerin sonlarindayiz.

Belirgin bir soru yok. Yorumlarınızı merak ediyorum.

merhaba, ingilizce hikaye kitapları aldım kendime ve onları okumaya çalışıyorum. soru şu, mesela siz ingilizce bir şey okurken nelere dikkat ediyorsunuz? yanınızda sözlük bulunduruyor musunuz? anlamını bilmediğiniz kelimeleri hemen açıp bakıyor musunuz? bunun hakkında bir şey okumuştum daha önce, işte durup durup anlamına bakmayın hiç gerek yok tarzı bir şey diyordu. peki o kelime kayıp olmayacak mı benim için mesela? n'apmak lazım? bir de şu an okuduğum kitap seviyemin biraz üstünde, bilerek böyle başladım biraz zorlanayım diye ama anlamadığım cümleleri biraz anlamaya çalışıp, anlamazsam da geçip gidiyorum. yanlış mı yapıyorum? önerileriniz neler? alabileceğim maksimum verimi almak istiyorum. teşekkürler

20 biraz küçük geliyor gözüme. Psikolojik sınır 21 benim için. Sizce nasıl?

Merhaba,

Birkaç gündür bir kızla konuşuyorum, tinderdan tanıştık. Dün görüşecektik ilk defa ama hastaydı cuma görüşücez şimdi. Pazar günü de doğumgünüydü. Ben böyle çok abartmadan ufak bir jest yapayım istiyorum. Hem çok param yok hem de aramızda henüz fol yok yumurta yok. Yine de boş geçmeyeyim bir güzellik olsun diyorum, bakarsınız kız arkadaşım olur hehe :)
Yaşlar 27, olay Türkiye'de geçmiyor, ben Türk o isveçli.
Kedileri ve atları var ama bunlara göre alacağım şeyler muhtemelen baya pahalı olacak.

Neler olabilir?
Teşekkürler

İslam'ı öğrenebileceğim bir kurs yok mu? Kur'an kurslarına bakıyorum, ayet ezberletiyorlarmış. Benim en karşıt olduğum işlerden biri. Zaten ben de müslüman değilim. Ayet ezberlemem.
Amacım İslam'ı öğrenmek. Hristiyanlık ve Yahudilik'ten ne farkı var, niye gelmiş iyice bilmek. Bir din seçiminde bulunacaksam İslam'ı da bilmem lazım diye düşünüyorum. "Son din" gibi bir iddiaları var neticede.
Ama ben Türkiye gibi yerde camiye bile ilk kez geçen ay gittim. Alakam o kadar.

Kitap okumak istemiyorum. Şu an kitap ve video kaynaklarını es geçin.

Böyle bir kurs yok mu?

koltukları rahat olsun, cayimizi kahvemizi icelim, cok gürültü cok kalabalik olmasin. var mi bildiginiz bir yer?

www.businessinsider.com

Millie Bobby Brown, "Stranger Things" , 350 bin dolar alıyormuş bölüm başı. bu çocuk 15 yaşında. bölüm başı 1000 dolardan anlaşmış olsalardı çocuk yok mu diyecekti? çok uçuk değil mi bu? değeri nasıl belirleniyor?

o paraya bin tane çocuğu doğumundan itibaren yetiştirirsin sırf oyuncu olsun diye.

5 senelik ilişkim az önce bitti. kavga ya da hakaret olmadan. 5 senedir biriyle olunca hayatınız artık o olmuş oluyor. şimdi napıcam? nasıl başlıyoruz tekrar hayata.

Şimdilik moralim iyi. kafamda kötü düşüncelerde yok. hatta sanki biraz için ferahladı.

İş ortamında ya da sosyal hayatta herhangi bir tartışma anında mutlak surette ne olursa olsun sakin kalabilmeyi becerebilmek istiyorum. Büyük oranda sesimi yukseltmemeyi ya da kendimi kaybetmemeyi başarıyorum ancak farkediyorum ki ciddi anlamda ellerim titiriyor o anda sinirden. Yani dışarıya karşı sakin bir görünüm sergiliyorum ancak bünyede sinir patlaması yaşanıyor.

Tartışma anındaki düşünce yapısını kontrol altında tutmak ve sakin kalabilmek için uygulanabilecek teknikler var mı? Siz nasıl sakin kalabiliyorsunuz?

Durumu olmayanlar için özet sondadır.

Merhaba arkadaşlar,

Büyük kardeşimin 7- 8 yaşlarında biri kız biri erkek birbirinden fırlama 2 tane çocuğu var. O kadar fırlamalar ki gittikleri her yerde terör estiriyorlar. Terbiye denen bir şey yok. Her istedikleri yapılıyor, alınıyor. Hiç hayır denmiyor. Eğer istedikleri yapılmazsa ağlayarak yaptırmaya çalışıyorlar. Gittikleri her yerde ortalığı birbirine katıyorlar, kimse bir şey demiyor, uyarmıyor. Uyarılsa dahi yalancıktan. Çocuklara anne kızsa baba çocukları kayırıyor, baba kızsa anne kayırıyor. Zaten her şeyin sorumlusu anne ve baba.

Bu çocukları etrafta seven kimse yok, herkes yaka silkiyor. Biz bile lanet ediyoruz o derece. Ben bize geldiklerinde yaramazlık yaptıklarında bağırdığım için çocuklar da annesi de pek sevmez beni. Ama asla vurmam, sadece kızarım. Çünkü çabuk sinirlenen bir insanım. Onun dışında anneleriyle ben pek sevmeyiz birbirimizi.

Her neyse az önce bize geldiler. Erkek olana babası istediği topu almamış da başka bir top almış. O yüzden beyefendi ortalığı birbirine kattı. Ayrıca çok da küfürbaz. Ağza alınmayacak küfürler ediyor, kimse bir şey demiyor. Her neyse bu anneme, annesine vuruyor, onlar uyardıkça onlara küfür ediyor. Bizimkiler de o daha da kudurmasın diye sadece uyarmakla yetiniyor. Kapıları tekmeliyor, benim şalterler attığı için kızdım, kızınca bana da küfretti. Ben de yakasından tutup sendeledim, bu sefer de vurmaya başladı, ben de sert olmayan şekilde vurdum. Annem araladı.

Bu arada annesinin yanında oldu bu olay. Annesi de ona sinirliydi. Annesini falan görmedi gözüm. Belki küsmüştür bilmiyorum ama sabrım tükendi. Ama onlar gittikten sonra küstüklerini düşünüp üzülür gibi oldum. Bazen ne kadar haklı olursam olayım sinirlenince verdiğim kırıcı tepkilerden sonra pişman oluyorum.

Her neyse siz olsanız ne yapardınız? Sizce küsmüşler midir? Olaya diğer taraftan bakınca ebeveyn olsaydınız ne yapardınız? Yorumlarınızı bekliyorum. Teşekkür ederim. Kusura bakmayın uzun olduysa.

Özet: Ortalığı birbirine katan fırlama yeğenime birkaç tane vurdum annesinin yanında. Yanlış mı yapmışım? Küsmüşler midir? İki taraftan da bakınca nasıl duruyor?

Sabiha Gökçen'e en hızlı nasıl gidebilirim otobüs ile?

4'e binip Bostancı iskeleden e-9'a binmekten daha çabuk/pratik bir yol var mı?
Bir de saat 21.00'den sonrası icin soruyorum bu soruyu.

Selam,

Yeni yapilmis bir apartmandaki bir daireye tasinacagim. Nelere dikkat etmek lazim? Aklima gelen tum sulari bir saat filan acik birakip birkac gun bekleyip bir yerde kabarma var mi diye beklemek geldi mesela.

Veya sigorta falan yapiliyor mu herhangi bir elektrik/su arizasinda bizim esyalar icin?

Selamlar, işin içinden çıkamıyorum ve danışmak istedim. Özellikle hafta içi iş dönüşü ve yemekten sonra her akşam sanki günlerce uyumamışcasına uykum geliyor uyuyorum ve uyumama rağmen sabah işe geç kalıyorum.

Yapmak istediğim, vakit ayırmak istediğim çok şey var fakat uykumun gelmesinden dolayı hiçbir şey yapamıyorum ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum, günlerim bu şekilde geçmeye başladı ve değişmiyor. İş çkışı plan yapıyorum mesela eve gidince bu akşam şunları yapayım diye ama inanın yok olmuyor çıkamıyorum bu durumdan. Dışarda vakit geçirsem bile eve geldiğimde hemen uyumak istiyorum.

Beni bu durumdan çıkaracak önerileriniz var mı? Ben başaramıyorum. Yine uykum geldi.

Not: genelde ofiste çalışıyorum. Fiziksel anlamda yorulacağım bir iş yapmıyorum.

aylardır iş arama + reddedilme süreçlerinin son basamağında bu kardeşiniz bir barda part time iş buldu. ilk defa böyle bi yere görüşmeye gidiyorum ve garsonluk tecrübem yok. mekan çok iyi, temiz ve okula yakın, o yüzden istiyorum. tecrübe konusundan vurulmak istemiyorum artık, anasını satayım kazanamıyorum ki tecrübe bi yerden.. özetle bu tip yerlerde çalışmış olan birileri varsa bana söyleyebilir mi, nasıl konuşayım, ne diyeyim. aklınıza gelen her tavsiyete açığım.

Olaya bakış açısını değiştiren uygulandığında belirgin ölçüde verim sağlayabilecek bir yöntem, çekincem bir veya birkaç üstümdeki insanların bu yöntemi kendileri düşünmüş gibi anlatıp rol çalma ihtimalleri; çünkü bu yöntem büyük bir değişim sağlayacak; yöntemi anlatmak için hangi yolu izlemeliyim

1)Direkt hemen üstümdeki insan grubuna ayrıntısına kadar anlatmak.
2)Doğru zamanı bekleyip hiyerarşide daha üst insanların olduğu bir ortamda olayı anlatmak.
3)Hiçbir şey söylemeden bu işi bu yöntemle yapıp işin en sonunda, bakın şunu şunu şöyle yaptım, sonuç böyle şeklinde.
4)Yöntemden hiç bahsetmeyip eski usul ile projeye devam ettirmek.
5)Varsa başka yol?

Ailem var, ama kuru gürültüden ibaretler. Hiçbir zaman ihtiyacım olan sevgiyi vermediler bana. Maddi olarak iyi durumda olmamı sağlıyorlar, ama bazen açlıktan geberseydim de yine de mutlu olsaydım keşke diyorum.

İyi hissetmek için ne yapmam gerekiyor?

Merhabalar, sıradan bir üniversitede mühendislik okuyorum. Teorik derslere karşı ilgim çok az. Sizce teorik dersleri önemsemeyip(dersi geçmeye bakıp) pratik dersleri mi yönelmeliyim?
Bu şekilde ne kaybederim tecrübeleriniz nedir?
Şimdiden Teşekkürler.

Kiralamak için gittiğim evin eşyalarını teminat altına almak için resimdeki seneti imzalatmak istedi. Senette açıkça belirtilmediği için imzalamadım. Bana göre bu senette "sana 15 bin tl borcum var" yazıyor. Herkesin imzaladığını söyledi, sözleşmeleri falan gösterdi.

Senetin arkası beyaz boş sayfa, en üste "eşya teminat bedeli" yazdı sadece.

ne olabilir acaba? az kitap okuması mı, topluma pek girmemesi asosyal olması mı, güvensizlik mi? örneğin, sık sık kullanılıyor ya, birinin paragraflarca cümlelerine aynen diye karşılık veriliyor bazen face'te görüyorum fotoğrafın altına, "vaayyy" yazıyorlar. konuşmayı mı bilmiyorlar dersiniz?

Bugün gazeteler dikkatimi çekti, çok az gazete kalmış ortada.
TV'lerde malum zaten her yerde malum kişi.
kuzey korede de böyle zaten. Biz o kadar olmadık diye düşünürdüm ama acı gerçekler gün yüzüne çıktı artık.
siz ne düşünüyorsunuz?

Ben bisküvi kek vs şeyleri yemeyi sevmem, yanında sıcak birşey olmadan yutamıyorum çünkü. Herkesi böyle sanıyordum, karşılaştığım 2 kişi duruma şaşırana kadar. Dün bir lokma kek attım ağzıma, oldukça da yumuşaktı yutamayıp hemen su aradım. Siz çaysız bisküvi kek poğaça yer misiniz?

Örnek verecek olursam x-files’ın filmleri gibi bu tip 90-00’lerin hafif dandik görünümlü i
bilimkurgu filmlerinden öneriniz var mı?

olarak "benden önceki arkadaş izinden döneceği için onunla devam edip beni çıkaracaklarını düşünüyorum o yüzden kendimi sağlama almak için başvurulara başladım" denir mi? ki gerçekten öyle düşünüyorum.

Genel olarak bir olayı anlatmayı bilmiyorum. Bunu nasıl öğrenebilirim?

Bu kişi X'i reddetmiş ama X ileride bu kişinin onu seveceğine dair güçlü bir umuda ve inanca sahip. Bir süre beklerse bu kişi gerçekten de büyük ihtimalle X'e ilgi gösterecek. Bu durumda X çok sevdiği bu kişiyi beklemeli mi, yoksa yeni insanlarla tanışıp hayatına yeni birini mi almalı? Hangisi daha uygun?

siyasi düşünceden bağımsız olarak bu konuda ne düşünüyorsunuz
şahsi olarak öğretmen adaylarının bu konuda çok fazla demagoji yaptığı ve gereksiz yere ağladıklarını düşünüyorum
yurtdışında bu işler nasıldır mesela ?

örneğin neden inşaat mühendisliği mezunları devlet bize iş vermiyor diye bas bas bağırmıyor ?

yada ne bileyim arkeoloji mezunları çıkıp eylem yapmıyor devlet bize kadro vermiyor diye.

şahsi görüşüm devlet hiçbir üniversite mezununa iş vermek zorunda değil
ihtiyaç olursa mezunlardan devlet gerekli şartları sağlayanları kadrosuna alır çalıştırır diye düşünüyorum.

peki atanamayanlar ne yapsın derseniz: bence bunu okumadan önce kişi kendi düşünecekti derim.

sizler bu konuda neler düşünüyorsunuz

Merhaba. soru biraz uzun olabilir kusura bakmayın :/

1.5 yıl önce üniversite bitti ve bittiğinden beri aklımda yurtdışında yüksek lisans yapma fikri var. maddi problemlerden dolayı başvurularımı ertelemek zorunda kalıyorum. Şu an halihazırda çalışıyorum ve para biriktiriyorum ama döviz biriktirme konusunda çok da iyi ilerleyemiyorum.

Aklımda Almanya'ya gitme fikri var, başvurmam durumunda kabul alabileceğimi düşündüğüm birkaç okul da var fakat Almanya için burs bulamıyorum. Sadece DAAD bursları var ve o da 3 ve üzeri ortalama istiyor fakat ortalamam 3'ün altında. Almanya istememin sebebi de eğitimin ücretsiz olması.

edit: bölüm: bilkent işletme. yaş:24

Kendimle ilgili bir miktar bilgi verdikten sonra sorularım şöyle;

1- Almanya dışında eğitimin ücretsiz olduğu ve burs bulabileceğim başka ülkeler var mıdır? direkt ülke ya da okul önerebilirseniz sevinirim.

2- Şu an ortalama 5-5.5 bin lira maaş aldığım bir işte çalışıyorum. Çok fazla iş tatmini yok, çok da mutlu değilim. Maaşım fena değil ve iş garantisi var, artı yönleri bunlar. bu durumda yüksek lisansa gitsem orada sürünme riskini almam saçma mı olur sizce?

Merhaba,
Saç kremi sürdükten sonra bir süre bekletip saçı yıkamak gerekir mi?
Krem Avon advance techniques, ambalajda bir şey yazmıyor.

Yaklaşık iki aydır tanıştığınız bir kadın size sizden hoşlandığını söylese ve onu reddetseniz onun kolay v rahat biri olduğunu mu düşünürsünüz?

Bazı erkeklerin böyle düşünceleri varmış, bu kadar kısa sürede bana teklif ettiyse herkese edebilir diyorlarmış. Doğru mu?

sb. okurken/izlerken kurgusuyla, zekasıyla sizi hayran bırakanlar özellikle..

Bu nedenle ailem dışında hiçbir insanı sevmiyor ve güvenmiyorum. Size menfaati olmadan yardım eden insan görevi bu olsa bile ve siz her zaman ona karşı kibar olsanız da bir süre sonra kabalaşıyor. Bikaç dönemdir sadece kayıt yenileme zamanlarında mesaj atıp soru sordugum bir asistan geçen ben bunun cevabını önceden vermistim bak bul gibi biseyler yazmis. Önceki kibarliklarinin ve yardımlarının bir anlami kalmıyor bu durumda benim için bu nedenle dostum yok. Siz nasılsınız bu durumda?

evet eğitim ücretsiz olmalı herkes yararlanmalı bunları zaten herkes biliyor da benim merak ettiğim eğitimin ücretli olmasının faydaları ne olabilir? bahsettiğim üniversite eğitimi.

çevrenizde var mı?

Kendini alkole verip bir şekilde alkol dolayısıyla ölenler, lisede üniversitede çok zeki olup bir şekilde yoldan çıkanlar, karanlık işlere bulaşıp hayatı değişenler gibi.

Valla kendi sorunum değil, ama bakıyorum erkeklerde kadınlara aldıkları hediyeler ayrılma veya boşanma sonrası dert oluyor. Erkeklere değerli hediye örnekleri; pahalı saat, pahalı cüzdan, mücevher tadında kol düğmeleri, pahalı kalemler vs.

Peki:

1- Kadınlar; siz erkek arkadaşınıza kocanıza değerli hediye almıyor musunuz? Aklınıza geliyor mu ayrılık sonrası onları geri istemek

2- Erkekler; size gelmiş değerli hediyelere bakışınız nedir, siz ayrılık sonrası onları geri vermeyi düşünür müsünüz? Ya da size eşiniz / kız arkadaşınız değerli hediye verdi mi?

whatsapp'da sohbet ettiğim arkadaşım, mesajımı okumuyor ama o anda online görünüyorsa ve bu süreç bir kaç defa tekrarlanıyorsa o kişiyi rehberden siliyorum. Bunu bi' saygısızlık olarak algılıyorum, ama şimdi bu durumu farkeden(ona küstüğümü düşünen) arkadaşım aradı ve konuyu konuşunca ''mesaj oğlum bu mesaj, çok önemliyse arasaydın'' dedi. Hafiften küfürleştik. Şimdi biraz sakinleyince adam haklı diyorum, ama bazen böyle sesli konuşasım gelmeyen durumlar oluyor, onları mesajla yazıyorum falan filan. neyse işte buna bu kadar takılmamda problem bende mi yoksa onun online olmasına rağmen bilinçli okumaması ve varsa meşguliyetini beyan etmemesi zaten saygısızlık mı ?

bir de geçenlerde işyerinde benden yaşça büyük birisine bu konuda atarlandım. ondan isteyeceğim birşey vardı o yüzden aramıştım cevap vermemişti, bir kaç saat sonra tekrar aradım yine cevap vermedi. (geri de dönmedi, zaten 2. aramayı llkini görmüştür ama meşguldür, sonra da geri dönmeyi unutmuştur diye yapmıştım)
Ardından 1-2 gün sonra ofislerinin orada işim vardı, onların ofise gitmiştim. Orada başkalarıyla kahve içerken bu da sesimizi duyup yanımıza geldi hoş beş yapmaya böyle hal hatır soracakken ''abi bana bulaşma s**** git'' dedim, adam böyle ne olduğunu anlamadı yüzüme baktı ''bi' sakin ol, düzgün konuş'' filan dedi sallamadım ''ne oldu'' sorusunu da yanıtsız bıraktım. Biraz küfürleşince o da odadan çıktı gitti. Mesela bundan zerre pişmanlık duymuyorum, hatta bu ''düzgün konuş'' dediğinde ağzının üstüne 2 tane asılmadığım için pişmanlık duyuyorum.

Fakat bu mesaj olayında istemeden fazla reaksiyon gösteriyormuşum gibi geldi.

edit: bi' yanlış anlaşılma var; bu 2. olaydan çok memnunum, hatta adamın üzerine daha fazla gitseymişim daha rahat hissederdim kendimi. Böyle insanlara tahammülüm yok, şimdiye kadar etmedim şimdiden sonra da etmem. Ben burada 2. olayı; bu tavra(bkz: tavır) karşı refleksim daha iyi anlaşılsın diye anlatmıştım, zaten sonra o adam da arkamdan mail atsaymış zaten işle ilgili olmasa aramıyor filan demiş. Mesele o(2. olay) değil, telefonla aradığımda farkettiği halde dönmüyorsa kısmını sormuyorum, mesaj olması benim aklıma takılan-acaba adaletsizlik mi ediyorum diye düşündüren- şey oldu. Bunda da sms-whatsapp ayrımı aklıma yatmıyor.

mesela neden bir garson bahşiş bekler, zaten o işi yapmak için müşterilerin paralarının bir bölümünden maaşlarını almıyorlar mı? ya da kuryeler, valeler vesaire...

yanlış anlaşılmasın, cimrilik bu hayatta en nefret ettiğim şeylerden. ama garson "afiyet olsun abi :)) :) ;) :))" diye yüzüme bakarken bu bahşişi vermem gerektiğine inanmış olmam gerekiyor.

berber çırakları farklıdır mesela, onlar meslek öğrenmek için oradadır sadece bahşiş alır çoğu. ya da kuryeye ağır bi şey taşıtırsın, verilir normaldir... ama ?