Tek daire malikinin basvurmasi yeterli ama bina icin belirlenecek olan paranin tamamini basvuranin ödemesi gerekiyor. Daha sonra diger daire sahiplerinden almak üzere.

Deil kamile teyze.

eksi kiraathanesini bosverin.

ben telefonu acarim, gider gezeriz, eski gunleri yaad ederiz. izin verirse yemek ismarlarim, bir ihtiyaci varsa da gucum yettigi kadar yardimci olurum. hayat arkadassiz cekilmiyor gercekten. benim icin oyle. tabii bu soylediklerim gecmiste guzel anilarimiz olan arkadaslarim icin gecerlidir.

benim bu konuya bakış açım babamın bir sözü üzerine değişmişti... yine evde oturduğum için kızdığı bir gün, arkadaşlarımın arayıp sormadığından ve hepsinin birer g*t olduğundan yakındım. "lord musun pezevenk, sen ara o zaman?" dedi.

o günden beri iki yıldır aramayan arkadaşım arıyorsa, "bunca zaman sonra niye arıyor?" yerine, "bunca zamandır ben niye hiç aramamışım?" diye soruyorum kendime. sırf işi düştüğü için arıyor olsa dahi yavşak yavşak samimi pozu kesmiyorsa eğer yardımcı olmaya çalışırım küçük bir şeyse, sorun değil.

zaten bu konularda biraz fazla katı ve höt höt bir herif olduğum için beni kimse iki sene sonra falan aramaz. genelde herkes o tarz bir talebe nasıl tepki vereceğimi kestirir önceden, "biz bunu ararsak bu telefonu bile açmaz aq" ya da işte "meister bize yardımcı olur bu konuda" diyebilirler bana sormadan.

Benim ailem de 20 30 sene sonra arkadaşları ile biraraya geliyor, geçen günlerde böyle bir ziyaret yaptım. En son kundakta görmüş kadın beni.

Ama şimdiki arkadaşlarim, hep işi düşünce arıyor. Keyfe keder arayan sohbet eden çok az.

Arkadaş var, arkadaş var.

Hal hatır soranları da var, fakat 5 sene kadar önce, ta liseden tanıdığım, liseden sonra hiç merhabamızın bile olmadığı, lisede dahi pek yakın bir arkadaşlığımın olmadığı hırtın biri, yüzsüz yüzsüz mesaj atarak 'borç' istemişti.

Dolayısıyla elbette kişiden kişiye değişir. Yani başlıkta bahsedilen 'arkadaş'lar bu tarz arsız kişiler olsa gerek.

2 sene önce çıkarcı olmayan bir arkadaşsa eğer 2 sene sonra aramasında bir sıkıntı görmüyorum. Benim çokça sevdiğim ama yaklaşık 3 yıldır görüşmediğim bir arkadaşım var, kendisi eminim şimdi benden nefret ediyordur. Öyle mıç mıç bir karakterim yok, arkadaş olsun olduğu yerde dursun anlayışındayım. Sıkıntısında sevincinde her zaman yanında olurum ama nasıl anlatsam... 7/24 görüşelim, şunu yapalım bunu yapalım kısmı bana uymuyor.

Her neyse... Dediğim gibi çook çok sevdiğim bir arkadaşım var Ankara'da. Aylarca yoğun bakımda yattı, gecelerce kendisi için ağladım eşiyle irtibat halindeydim sürekli nasıl oldu diye. İyi olunca da kendisiyle telefonda görüştüm, yanına gideceğimi söyledim ama... Ankara'ya gittiğimde hiç beklenmedik bir şey oldu, elimde olmayan sebeplerle onu göremeden İstanbul'a dönmek zorunda kaldım. Sonra tabi arkadaşım beni sildi. Birkaç kez görüşmek istedim, eşini araya koyarak reddetti.

Yani, çıkar ilişkisi olarak bakmamalı her şeye, yapı meselesi. Lanet yapı. :/

Gecenlerde neredeyse 3 senedir konusmadigim bir arkadasim (ki ortada bir sey yokken kendi kendine uzaklasmisti valla benim sucum yoktu) gecenin bir yarisi hukuki mesele danismak icin acil aramisti. Yüzsüzlügüne diyecek bir sey bulamadim önce. Donuk buz gibi bir tonla aciklama yaptim yardimci oldum ve kapattim. Ne yapayim yani sen böyle böyle yapmistin bu nasil yüzsüzlük kusura bakma yardim edemem mi deseydim. Olmuyor iste. Amaan deyip geciyorsun.

kişi kendi gibi bilir herkesi.
ekşi'de yazılanlara göre insanlara karşı tavrınız değişmesin.

2 sene sonra aklına gelmiştir aramıştır.
ben bir süre geçtikten sonra arkadaşlarımı aramak için bahane bulmaya çalışıyorum. bir süredir aramamışsam, aradan zaman geçince aramaya utanıyorum.

sonra aklıma esiyor birden, arıyorum ve öylesine aradım hal hatır sormak için diyorum. konuşuyoruz, görüşüyoruz.

ne benim ne de karşı tarafın bir çıkarı oluyor arkadaşlığımızı tazelemek dışında.

1 erkenden alıp ucuza getirmişlerdir 2 para vardır

evet fakirsin üzgünüm, ortalama üstü bir beyaz yakalı maaşı 10k civarındadır. eh rahat rahat bu parayla y.içi tatil de yapar, içer de... eğer eşi de çalışıyorsa ve o da yarısını bile alsa, erken rezervasyonla y.dışı tatili de yapabilir. tabi seneye o y.dışı hayal olacak o kesin.

burs filan dediğine göre öğrencisin galiba, çalışan kesim tabi daha rahat para harcayacak, olsun o kadar

ama tabi ki toplumun yapısı değişti daha fazla gösteriş daha az tasarruf yapıyoruz.
hane halkının az tasarruf yaptığını tüm uzmanlar söylüyor

bunu belirtince, "ehh millet asgari ücretle nasıl geçinip bi de tasarruf yapacak" deniyor ama asgari ücretli eniştemin altında passat var benim :) yani kredi mredi bi şekilde harcama yapılıyor. kimse biriktirmiyor.

ben birikim yapan bir insanım herkes beni tuhaf karşılıyor :/

ilk tatilime 25 yaşındayken çıktım. 1 yıldır çalışıyordum. her sene çıktım sonrasında da.
atla deve değil. birikim yaparsan her şey olur. bursla tatile çıkacak halin yok.

Öğrencisin ne tatili. Biz de öğrencilikte öyleydik hele kendi paranı kazanmaya başla o zaman yaparsın.

Sizin nesil bahtsız. İnstagram gibi bir saçmalık olduğu için bunları görüp herkes öyle yaşıyor sanıyorsunuz.

kriz fakire var çünkü. çalışan tatil yapıyor denmiş de benim sınıf arkadaşlarımın (ilginçtir ki bu arkadaşların neredeyse hiçbiri sınıfı geçemedi) bir kısmı bir aydır ya yurtdışından ya deniz kenarından hikaye atıp duruyor sürekli. dediğin gibi, biz eşek gibi ortalama yaptık burs arıyoruz hala. yani kimsenin parasında, eğlencesinde gözüm yok tabii de ister istemez uyuz oluyorum millette ne analar babalar olduğunu görünce. biz 200 lira istesek ne şerefsizliğimiz kalıyor ne tembelliğimiz, elin bir sene boyunca haftanın beş günü okula gidip de sikindirik bir hazırlık programını geçemeyen kızı iki ay yurtdışı geziyor. vay aq. ben gece işe sabah okula gidip de derste uyuyakaldım diye ayar yiyorum hocadan, en yüksek puanı ben aldığım halde. ama bunu söyleyince de işte biz ağlak oluyoz, amk baba parasıyla tatil yapan adam gelip bize dik durmamızı falan söylüyo. yapma yaaa. yrrağa bak hele.

kriz her zaman olduğu gibi fakir beybileri vuruyor. öğrenciyken denizli havuzlu tatil yapamamak zaten normal de ben bu şekilde çalışmaya başladığımızda da böyle şeyleri yapabileceğimizi sanmıyorum açıkçası. elo demiş birikim yaparsan olur. doğrudur, birikim yaparsan paran olur. iyi güzel de diyelim ki yeni mezun olmuşsun, iş tecrüben yok, iş buldun ve çalışmaya başladın. türkiye'de çok özel bir herif değilsen ya da devlete kapak atamamışsan alacağın en iyi maaş 2500tl falan. hadi devlete girdin, fişek gibi adamsın vs. 3000 lira para alıyor ol. bu ekonomide büyük şehirde ayda 3000 lirayla neyi biriktireceksin? 15'li yumurta 9 lira la, düşündükçe ağlıyorum. arabayı falan zaten geç. büyük şehirlerde eli yüzü düzgün, dağ başında olmayan daireler 1200-1300'den başlıyor. accuk insan gibi yaşayayım, haftada bir akşam dışarı çıkıp sosyalleşeyim desen öldün bitti. birikim yapmayı geçtim kenara "lan lazım olur" diye ayda 200 lira ya koyarsın ya koyamazsın. o parayı da sene boyu biriktirsen bile anca gtünü avuçlarsın affedersin. kaldı ki sene boyu her ay istikrarlı şekilde birikim yapmak kolay değil, bir sürü beklenmedik sorun-masraf çıkıyor.

velhasıl evet sen çok fakirsin ama yalnız değilsin, hatta biz çoğunluktayız. çünkü biz "bursumuz kesildi" diye story atmıyoruz, bulgur pilavı paylaşmıyoruz. story'yi gösterecek şeyi olan adam atıyor. haliyle hep onları görüyorsun, diğerinin olmadığını düşünüyorsun. ama öyle değil. fakirler olarak her yerdeyiz, için rahat olsun.

dişini sık, okulu bitir. kaç sene kalmışsa artık ona göre "fakir modu"na al kendini, beklentini düşük tut. tatilin öğlene kadar uyuyabilmek, akşam yürüyüş yapabilmek, arkadaşlarınla batak atabilmek falan olsun. şimdilik böyle idare edeceğiz.

ha mezun olunca da bi halt değişmez muhtemelen ama en azından düzenli ve bursun 3-4 katı gelirin olur, hem okul hem iş düşünmek zorunda kalmazsın falan. bi yandan aslında fakir olmak da güzel ha. çalışan adamın derdi de, geliri de, gideri de büyük oluyo. biz yerde 50 lira bulsak bi hafta mutlu oluyoruz. kriz mi çıkmış, dünya mı yanmış... çok da şey değil. öğrenci ve fakirken bu özgürlüğün de tadını çıkarmak lazım.

elo +1

Erken ucuz bilet ve Couchsurfing'le 20 tane Avrupa ülkesi gezdim.

Öğrenciyken de tatile ciktim calisirken de. Ama şu sıralar yurtici otellerin de fiyatlari geçen seneye göre oldukca artmis gibi geldi bana. Yurtdisi olayina hic girmiyorum bile. Yani bir, insanlarda para var. Iki, tatil anlayisini ucuz otel, çok gezme seklinde ayarlarsan cok da pahali bir sey degil.

@meister +1
Türkiyede okumak boş , okulunu bırakıp çalışmaya başla her sene tatile gidersin diplomayı aldıktan sonra da zaten bir işine yaramayacak.

400 lira gibi bir paraya bir haftasonu güzel bir tatil yapılabilir.
kalacak yeri çadır kamp gibi yerlere getirerek, 4 - 5 kişi gidip ev kiralayarak ya da birinin otomobili ile giderek masraflar daha da azaltılabilir ya da bu civarda bir harcama ile bir yıllık instagram albümü yapılabilir.

yurtışına gidenler muhtemelen uçak bileti ve diğer para işlerini bir kaç ay önce hallettiler, o yüzden son günlerdeki dalgalanmalar cebinde dolar ya da eurosu olana tatil konusunda çok koymadı.

ben bir yıldır çalışıyorum. yıllar sonra ilk tatilim olacak. tatil toplum baskısı ya da zorunlu bir aktivite gibi bir hal alıyor iş dünyasında. herkes bir yerlere gidiyor, herkes bir yerlere gitmek ve gittiğini göstermek zorunda gibi bir algı oluşuyor ister istemez.

Ablam vaktiyle böyle manyak bir aileye gelin gitti, 5. senede zor bela kurtuldu. Adam ne kadar beyefendi olursa olsun aile manyaksa o evlilikten hayır gelmiyor. Yaşlar gençse kaçsın kurtulsun derim.

gonion +1

eğer evlendiklerinde amsterdam'da oturmayacaklarsa koşarak uzaklaşsın.
askerlik yapmamış adama ne kızı zaten ya. bedelli bile yapamıyorsa gerek yok.
biraz geç anlamışsınız bu arada size uyuz olduklarını. belli ki çocuğun önünde olay çıkmasını istemişler ve kızdan soğutacaklar aklı sıra. ama ne kadar aşk, sevgi bilmemne olsa da aynı ilde bile yaşanmaz onlarla. benden söylemesi.

kız bir sene bizle otursun dedikten sonra oğlan gıkını çıkarmıyorsa babayı alsınlar. ana babasının dizinin dibinde sevişmeye niyet eden adamdan hayır gelmez.

ayrılsın.

üzgünüm ama öyle ailenin ağzını yırtarım. benimkiler böyle davransa, onlara da resti çekerim.

şimdiden kendini bu kadar ezdiriyorsa hiç mi özsaygısı yok bu kızın? yazık. 2 ay üzülür sonra şükreder kurtulduğuna. bu devirde cidden mantık dışında hiçbir şey para etmiyor.

aile sıkıntı.
"aileye mesafe koyarız" diye bir şey pek kolay olmuyor.

bence kardeşinizin kararının arkasında durun. bu aile gerçekten enteresanmış.

türkiye'de bu işler niye böyle lan?
kusura bakma da cahil cahil organizmalar evlilik sürecinde bir iktidar mücadelesine girmeler, bir üste çıkmaya, baskın olmaya çalışmalar. neyin peşindesiniz aga siz?

kızın yerinde olsam tek atarım.
anında bitiririm ilişkiyi.
senin ailenin kaprisini skerim der geçerim.

kusura bakmayın sinirlendim.

Müstakbel damat pısırık.

Bu saçma ortamın içinde kız kardeşinizin sözü bozmayı istemesi en doğru karar.

Gelinlik genç kıza 5 kilo ver, elbisene boncuk tak diyen evlenince yatağında örtüye kadar karışır. Yol yakınken dönülmeli.

çocuğun askerliğe gitmek için bile ailesinin sözüne ve eline baktığını düşünürsek, öyle mesafe koyarım lafları falan havada kalır.

Birlikte yaşadığı sürece mutsuz olmasındansa birlikte olmasın da 1-2 hafta mutsuz olsun nedir yani.

hiç uzatmasın ayrılsın coco

İnanılmaz saygısız bir aileymiş. Kardeşinizin sözlüsü şu olaylarda ailesine iki laf etmediyse bundan sonra da etmez/edemez, kardeşiniz bunu bilerek karar versin.
Durum başka bir gelin adayı olsaydı da yaşanabilirdi bence, açıkçası ailenin genel yapısı/saygısızlığı olarak gördüm.

@gonion +1

Kacsin kurtulsun. Hayatinda hicbir basari edinmemis insanlar etrafindakilerin ne yapip ettigini kendine mesgale ediniyor. Gecmez öyle hayat.

Arkasına bakmadan kaçsın kizkardeşin. Ciddiyim. Böyle kayınvalide, böyle görümceyle bu evlilik yürümez.

Sakın, sakın. 12 yıllık evliyim. Tecrübe konuşuyor.

Kıza sakın yazık etmeyin, ne demek lan o gece sizi iyi kazıkladılar? "sayenizde" diyemediniz mi?

Nikahta keramet yoktur,

İleride düzelmez,

Evlenince değişmez,

Hele bi evlenin gerisi kolay, değil.

Yazık etmeyin kıza.

İstisnasız tüm aileler böyle durumlarda girerler işin içine. Bak en yapmaz denilen bile yapar. İyi niyetinden girer yine girer.. Ama burada mevzu, evlenecek olan çiftin iç işlerine karıştırmaması. Sizinkiler daha dakka 1 gol 1 engel olamamışlar.

Kardeşin ve sözlüsü konuşsun, kararları alsın ve uygulatsın. daha bugünden engel olamayan, yarın hiç engel olamaz. Herkese nerede duracağını öğretebiliyolarsa öğretsinler, yoksa hiç çabalamadan konu kapansın daha hayırlısı olur.

Size çok net bir tavsiye veriyorum, sakın ha göz ardı etmeyin.

Aile firmasının içinde çalışan adamla evlenilmez. Ailesinden bağını koparmış ekonomik özgürlüğü olan birisini bulsun. Saygılar.

Ayrilsin +1 aile sıkıntı

kurtarın kızı başı yanmasın

Olay damatta bitiyor. Onun tavrına, ailesine karsi durusuna baksin. Bunda problem yoksa aile icin nişan atılmaz. Onemli olan aile problemine karsi ciftin nasil durdugu. Aileler arasi sorun yasanmadan geçen nişanlilik donemi zor. Erkek tarafinin ailesinden dolayi nisan atiliyorsa genelde erkegin kizin yaninda durmamasindan atiliyor. Yani damat sağlamsa, kızı ailesine karsi koruyacak gibiyse nişan falan atmasin.

Offf,
İçim şişti. Şöyle söyleyeyim, bu bir aile içi güç savaşı. Kardeşinize özel değil, oğlan hangi kızı bulup getirse ona bu muameleyi çekecekler. Bu sizin "ayrıl" demenizle olacak şey değil, tam tersi ayrılma lafını sakın siz ağzınıza almayın. Kız kardeşiniz bir anda müstakbel eşini / eşinin ailesini korumaya başlar şaşırır kalırsınız.
En kritik nokta beraber oturma meselesi ve askerlik. Bu devirde hele böyle dayatmacı tiplerle asla beraber oturulmaz. Askerliğini yapmamış (aradan çıkarmamış) adamla evlenilmez. Aile işinde çalışmak yaş. Oğlanın maalesef "tasması" ailesinin elinde oluyor bu durumda. Allah yardımcınız olsun

yazıktır. vermeyin o aileye kızı

Bile bile göstere göstere terbiyesiz davranmışlar. Üstelik daha söz faslı bu. Terbiyesizlik yapılması potansiyel aktiviteler ve kararlar artacak zamanla. Perdesi halısı düğün salonu hepsi hepsi gerginlik olacak. Bunlar kesin. Damat adayının karıştırmayız vaadi evlilik sonrasına yönelik duruyor. Ancak söylenildiği gibi aile şirketinde çalışan ve annesinin aynı evde oturmayı teklif edebildiği bir oğul bunu yapamaz. Ekonomik bağlılık devam ediyor bi kere. Kendi işi gücü olanlar dahi sağlayamabiliyor bunu.

Ben nişanlılık dönemimdeyim ve anlattıklaeınızın binde birini ucundan kıyısından görüyorum. Nişanlım ailesine söz getirebiliyor olmasına rağmen tantana baş ağrıtıcı.

Sana ve ailene böyle davranılmasına göz yumma bence. Gençliğine de güzel duygularına da yazık. Kendine ikinci bir aile olarak böyle insanları mı layık görüyorsun?

Aile işi anahtar kelime, hem damat ailesine para olarak bağli yani eli kolu bağli, anne baba ne isterse onu yapacak, uzaklaşiriz falan palavra. Hem de damadin ailesi, islerin basindaki cocuklarini yani paraciklari, geline kaptirmak istemiyorlar.

o uzaklasirizlar, bu sene gecsin ayri eve cikariz, su sikinti gecsin oyle yapariz, bu olsun soyle olur diye uzar gider. ama hic bir sey olmaz.
bu donemlerde eger damat kisisi, ailesini idare edemiyorsa hic bir zaman edemez. 1 sene bizimle yasasin kiz derken, oncesinde mutlaka oturuup konusulmus, damadin onayi alinmistir ya da damada baski yapilmistir bu konuda. yoksa onun onayi olmadan boyle bir sey soylenmezdi. hele ki bunu soyledikten sonra damat direkt hayir demediyse, bunu kendi aramizda sonra konusuruz ama ben sicak bakmiyorum gibi seyler soylemediyse kendi evlerine cikmamayi onaylamistir zaten.
diyelim ki kizimiz gitti onlarla oturdu. ne olacak saniyor? kaynana kendine hizmetci yapacak, her seyine burnunu sokacak, sabah yatagini toplamiyor ben hizmetcimiyim diye aglayacak, sikayet edecek, aksam yemegine yardim etmiyor diyecek, isten gelip yemek hazirlamasi bekleyecek... bunlar cok uc seyler gibi gorunuyor ama sizin sevmediginiz bir seyi sizin onunuze sunmasi ve ama biz seviyoruz demesi bile yapabileceklerinin bir isareti. yuzsuz, gorgusuz ve en onemlisi saygisiz.

aile sirketinde calisirken damat nasil mesafe koymayi dusunuyor peki?

benim diyecegim kendini ezdirmesin. nasil baslarsa oyle gider.
anasinin aklinda ogluna begendigi baska bir kizdir vardir kesin. onu alsin sizin kizin yerine.

evet vardır. bebekte yaşayan birisi o kadar parayla zaten gideceği avukat bellidir.

Tabi ki vardir. Hatta avukatlik kadar şeklin önemli oldugu bir meslek yok gibi. Ofisin yerinden mobilyalarina, giyime kusama kadar hepsi muvekkilin gözünde oluşacak izlenim ve edinilecek muvekkil profili icin cok onemli.

bebekte oturan biri sence bağcılara gider mi? sorunun cevabı bu sorunun cevabında gizli.

Bence yeri önemlidir. Ama kimse sirf yanindaki diye gitmez diye dusunuyorum. “şu avukat iyidir” dedikten sonra “kule”ler plazalar yerine dandik bir is hanindaki avukata da giderler. Cok uzakta olmasina ragmen bölgesinden ya da ofisten etkilenip de gidebilirler.

Tam olarak evine yakın olan büroya gitmek demeyelim de, "oha adam bebek sahile büro açmış t*ş*klı avukattır bu iyi kazanıyo demek ki iyi iş yapıyor, gidelim kaç para derse verelim" derler.
Bebekte 10bine gıkı çıkmayan müvekkil, bağcılarda sana öehh 3binden fazla vermem der.

Insanlar kadını mutfakta görmek istiyor. Erkeği de kadini koruyan kişi olarak benimsemiş. Kadın degil, erkek sarar. Yani erkek tornavidayla çalışırken kadın ona karisamaz, erkeği saramaz. Geleneksel cinsiyetcilikte durum böyle.

mor bembombom + 1

İş mutfakta, tornavida da değil de; sevdicek senin dışında bir işe odaklanmış ve ona öyle odaklı odaklı bakarken şcelemesi ve sarılması çok güzel oluyor. Niyeyse bir şeye odaklanmış sevdicek en üstüne atlanılası sevdicek oluyor. Artık başka ille uğraştığından aslında kıskanıp farkına mı varmıyorum, evrimsel olarak “Bu adam böyle odaklandığına göre az sonra syrl yanar, vahşi hayvanlar ikişmez. Türümüzün devamını dağlar bu adam” diye mi düşünüyorum; o bilinçaltı kısmısını biliyorum ama ciddi işle uğraşan birinin seksapeli de fena oluyor nedense.

Ayrıca
youtu.be

Erkek arkadasim yemek yaparken gidip sarılıyorum. Ben yemek yaparken o sarilirsa sinirleniyorum. Bence her şeyin bi şeyi var.

Bence de kadin erkek fark etmeden bir şeyle uğrasirken sarilma olayi var. Belki o halini sevmek, belki ben buradayim hatirlatmasi yapmak, belki sebepsiz, olur yani. Mutfaktaki kadina sarilmak görsel açıdan estetik ve yerine göre seksi bulunduğu icin her yerde dolaşiyor, o yuzden klişe oldu o kadar.

Ayakta sabit durarak yaptığı herhangi bir aktivite olabilir bu. Maksat sarılmak. Tenis oynarken gidip arkadan sarılsan saçma olur kafana raketi yersin.

köri+krema+karabiber karışımı.

pesto. sadece pesto. ama çok koyulmayacak. harika oluyor

süzme yoğurt ve normal yoğurdu sarımsak +tuz ile karıştırıp makaranın üstüne, onun üstüne tereyağında bol nane ve kırmızı biber.

bazen ikisinin arasına salça sosu yapıyorum mantıdan hiç bir farkı olmuyor :)

domatesleri soyuyorsun, incecik olarak doğruyorsun,soğanları da doğruyorsun. sarımsakları ezip beraber tavaya atıyorsun, zeytinyağında onları bi güzel domates kendinden iyice geçene kadar pişiriyorsun.
kıymayı da içine atıyorsun 1 tatlı kaşığı domates salçası ile onlarla içine kekik koyuyorsun mis gibi sos oluyor

mantar, ince uzun doğranmış kırmızı ve yeşil biber, sarımsak, krema

Kabuklari soyulmus domates,sarimsak,taze feslegen + birazcik da makarnanin suyu. Bir de gecenlerde sunu denemistim cok lezzetli olmustu. youtu.be

taze fesleğen mutlaka kullan.

ben sebze sevdiğim için kabaklı sos yapıyorum. soğanları karamalize oluncaya kadar kavurup julyen kabakları atıyorum sonra dereotu ve sür ya da krema koyup tereyağ ekliyorum.

Soguk sikma az asitli cok iyi bir zeytinyagi, porcini mantari, cok az taze limonsuyu ve bir avuc kadar cok ince kesilmis Italyan maydanozu (ya da cok korpe bildigimiz maydanoz). Maydanoz ve limonsuyu tabii ki tava gormeyecek, en son karistirilacak. Güney Toskana´ya hos geldin.

Sanırım benim en sevdiğim makarna deniz ürünleriyle yapılıyor. Beyaz etli balıklar, domates, fesleğen, sarımsak, karides, bol tereyağında....

kekik, kırmızı toz biber, sarımsak kurusu tozu, çok çok az köri, çok çok çok az karabiber, aşırı az kimyon daha ne olsun.

Kuru fesleğen ve kuru sarımsak tozu krema çok kolay ve hızlı

arrabbiata

bence işkillenin.

ben üniversitedeyken 2 seans gitmiştim sadece. çok az tüycükler kaldı belli belirsiz. tabi o zamandan beri hafif artma oldu ama üstünden 7 sene geçmiş. ben olsam işkillenirdim en azından.

tabi tüyleriniz sarıysa falan durum değişebilir.

ben kola bu yüzden yaptırmadım. koldan memnun kalan pek duymadım çünkü. ilginç bir şekilde pek sonuç alınamıyor anladığım kadarıyla. ama hiç etkisinin olmaması normal değil sanki. tüy tipine göre cihaz değişikliği deneyebilirsiniz belki.

baba doğru söylemiş. kararlar kesin ise karışmamak lazım.

bence anne babanın kararına saygı duymalı. ama erişkin bir çocuğa hangi tarafta kalacağının özgürlüğünü de tanımak lazım. çocukken anne babadır sen karışma ikisini de sev denir ama 20 yaşında bir insanın bu ayrılıkta kalbi kırılan, haksızlığa uğrayan tarafa yakın durmaya hakkı vardır.

muhtemelen bu zamana kadar çocukluktan beri o da yeterince etkilenmiştir zaten. ayrılık kararında söz hakkı olmayabilir ama bu durumdan etkilenen biri olarak anneye ya da babaya bir tavır takınmaya hakkı var diye düşünüyorum.

Umut varsa tarafları uzlaştırma gayreti iyi olur. Umut yoksa 'Ben sizin kavganızda taraf olmayacağım.' mesajı verilebilir.
Küçük kardeş yaş itibariyle etkilenecektir. Ona yoğunlaşıp, sahipsiz olmadığını hissettirmek en uygun davranış olur.

içine düştüğüm herhangi bir kötü durumdan hiç beklemediğim birinin çekip çıkarma ihtimaline inanırım. Kötü giden her durumun bir anda çözülme ihtimaline inanırım yani genel olarak. adı mucize olmak zorunda değil. her an her şey olabilir zaten.

Peki bu kötü durum coooook uzun surse bile bu ihtimal gecerli olabilir mi @aquarium ?

@aquarium +1 hayat bu tarz sürprizler ile dolu ama görmesini bilene.

birinin çekip çıkarmasını beklersen hata edersin zaten. çooook uzun sürse bile geçerli evet. asla düzelmeyecek ne olabilir ki

Ben böyle durumlarda dünya tarihine bakarım ve savaşlarda yıkılmış avrupanın ve japonya'nın dirilişini düşünürüm. O nedenle evet umut hep vardır. İster ülke ol ister insan...

bahsettiğin şey mucize değil.

mucizelere inanırım.

Üniversitenin genel sekreterliğini aramanı öneririm

9-10 ağustosta desem fuaye alanında. Desem (dokuz Eylül sürekli eğitim merkezi) Alsancak'ta bu arada.

boğaziçi, odtü falan okullarında sunum falan yapıyorlardı. her okul öyle yapmıyor sanırım. baya faydalı oluyordu öyle. aslında daha çok okula gidip ortamı görmek istiyorum.

bina yeni , büyük ama kampüsü hiç görmediysen bi git gör tabi ortamı.

alırlar değil mi?

@nick bulamadim; alırlar, sıkıntı olmaz. Zaten tercih dönemi olduğu için aday öğrencilere açıktır.

Genelleyemem ama benim de gözlemim bu yönde

Mutabıkım

Çıkış problemi güzel ama sözcüklere döküş biçimi hatalı. Yani bu mantığa göre kadınlar genetik olarak daha pozitif ve azimli. E dünya nüfusunun geneline baktığımızda işgücünün çoğunluğunu erkeklerin oluşturduğu gerçeğini ne yapacağız? Neyse, belli ki gözlem yapmaya meraklı birisin arkadaşım. Şimdi o gözlemlediğin insanlara tekrar bak ve bu insanların o ana kadar sahip oldukları, ellerinde bulunan nesnelerin, başarıların, hayatta gelebildikleri yerin hangisi ve ne kadarı için kendi imkanlarını, hangisi ve ne kadarı için başkalarının imkanlarını kullandıklarına bak. Ve bunu ölçerken dürüst ol ve hiçbir detayı atlama.

Sonra elde ettiğin bu istatistiği cinsiyete göre böl. Bunu yaparken de dürüst ol ve hiçbir detayı atlama. Kendi cinsini kayırma yani.

Bunu araştırmayı eksiksiz olarak tamamladığında gel tekrar konuşalım.

Kendi gözlemimden öteye gitmeyecek bir şeyler yazayım. Her türlü yalanlayabilirsiniz.

Erkekler küçüklükten beri “Erkek ağlamaz”, “Erkek güçlü olur”la yetişiyor. Geçen gün 2-3 yaşında bir oğlanı akrabaları denize götürmüşler. Çocuğu yüzdürmek için boyundan büyük yerlere getirmişler, babası tutuyor, yüzdürmeye çalışıyor. Derine geldik, su da soğuk; çocuk çok korktu. Diğer akrabası güya yatıştırmak istedi ve “Benim iki kızım bile senin kadar ağlamıyor, bir şey olmaz” dedi. Daha el kadarken korkusundan, üzülmesinden ve bunun en doğal ve en sağlıklı çıkışı olan ağlamasından utandırılan çocuk da duygusuyla yüzleşip en doğal tepkiyi vermektense bunları dile getiremez hale geliyor; getirse bile biraz duygusunun yoğunluğundan bahsetse erkekliği söz konusu olabiliyor. Hassaslıkla, Meriç’likle suçlanıyor. Kaç kadını ve kaç erkeği salya sümük ağlarken gördünüz? Ya da kaç erkek duyguları hakkında bir kadın kadar rahat olabiliyor ya da uzun uzadıya dile getirebiliyor.

Böylece duygu yüzleşilmiyor, bastırılıyor ve yeterince bastırıldığında refleks haline geliyor. İnsan duygusuzlaştığının bile farkına varmıyor, duygularını tanıyamıyor. Hatta, duygularıyla barışık insanı hassaslıkla, muhallebi çocuğuyla ve güçsüzlükle suçluyor. İlk erkek arkadaşım üzüldüğünde sinir olarak çıkardı, streslendiğinde sinir olarak çıkardı, utandığında sinir olarak çıkardı. Ya da hissettiğinin hayal kırıklığı olduğunu bilmezdi, “Üzülüyorum” dersi, hissettiğinin tükenmişlik olduğunu bilmezdi, “Yoruldum” derdi, vicdan azabını adlandıramazdı, “Haksızlık ettim galiba” derdi. Ben “Vicdan azabı mı” dediğimde “Evet evet, o” derdi. En son ne zaman ağladığını hatırlamıyordu mesela. İçe atılan, tanınmayan duygular düdüklü tencere gibi insanın içini katılaştırıyor ve olmadık bir anda da olmadık bir şekilde açılmış düdüklü tencere gibi patlıyor.

Kadınlar bu açıdan çoğunlukla çok şanslı. Kendimi bildim bileli arkadaşlarımızla duygularımızı konuşuruz, içimizde bir şey kalmaz, rahatlarız. Hatta, az önce telefonda bir saat duygularımızla ilgili konuştuk. Kadın arkadaşlar çoğunlukla eğitimsiz psikolog gibidir birbirlerine; tam da o an ihtiyacın olan şeyi söyler ve rahatlatır. En kötü anlattıkça rahatlarsın. Erkekler de böyle salya sümük ya da ayrınrılı öz duygu analizi oluyor mu bilmiyorum, oluyordur belki, ben bilmiyorumdur.

Duygusu ile barışık olmayan erkek yatakta da “Bu hareketimi sevdi, bu hareketimi sevmedi” gibi ikili düşünüyor, duygusuyla sevilen insan sana hayatın binbir tonunu gösteriyor.

Güçlü olmaya, güya “erkek” olmaya çalıştıkça kendine ihanet ediyor insan. Kendini bastırdıkça ve tuttukça artık daha zararlı şekillerde duygu patlaması oluyor. O duygu içeride durmaz.

Burada kadınların üstünlüğünden değil, şansından bahsediyorum. Erkekler de “Kodum mu oturturum” derecesinde maço yetiştirilmedilerse bu konuda daha şanslı oluyorlar. Tamamen yetiştirilme ve toplumsal rollerin halt etmesi olarak görüyorum. Üç yaşındaki çocuğa “Benim kızlarım bile daha az ağlıyor” diye ağladığı için suçlu hissettirmenin veya daha az erkek hissettirmenin bir sonucu olarak görüyorum. Birileri beni de güçsüzlüğümden dolayı sürekli uyandırsa ve suçlu hissettirse, paylaştığım içimdekinin gazını alamasa ben de dellenirim olmadık yerde.

@katil usak bu problemin ortaya cıkmasında kullanılan kaynakların da etkisi oldugunu dusundum ben de. tabiri caizse ayaklar üzerinde durma problemi. ancak benim kast ettigim suydu. iş hayatında erkeklerin daha çok müdahil olmasını bir kenara koyarak da cevaplandırabiliriz bunu. cunku bahsettigim durumda erkek is hayatını kenara atmıyor. devam ediyor ancak kendine zehir ediyor, gibi. su an istedigim sekilde acıklayamadım. cok ustunkoru oldu ama belirteyim dedim.

erkekte sosyal yük daha fazla ve erkeğin bunu taşıması gerekiyor bu bir zorunluluk halinde neredeyse. elbetteki en temel sağlaması gereken yük maddiyat. erkek gerektiğinde ailesine, kardeşine, eşine, akrabalarına bakabilecek durumda olmalı ve onların standartlarını arttıran veya belli bir konumda tutan konumda olmalı bu olmadığı zaman hem toplumsal hem psikolojik büyük bir yük biniyor erkeğin üzerine bu durumda eziliyor erkek. sosyal ilişkileride çok hızlı bozuluyor.

kadınlar biraz daha rahat bu konuda genelde kadının temel amacı hiç kimseye bağlı olmadan bir ekonomik özgürlüğe sahip olmak bu daha rahat kazanılabilir ayrıca sosyal ilişkileri daha kuvvetli o sebeple daha rahat atlatabiliyor depresyonları. toplumda kadının eve en az şu kadar para getireceksin şu mal varlıkların kesinlikle olacak ve bunların devamını sağlamak zorundasın gibi bir yükümlülüğü yok iken erkeğin bu şeyleri yapması neredeyse zorunlu hale gelmiş durumda.

mesela kadın depresyonu 1 hafta 15gün gibi seyrederken erkek depresyonu en az 6 ay oluyor.

extreme durumlar hariç tabi.

Katılıyorum.

Aynen krdşm.

Ben olsam saksı çiçeği götürürdüm.

yorgan nedir yahu saçmalamayın asşldksşdf

çiçek + tatlı iyidir. bizim ilk tanışma öyle olmuştu. buket çiçek ve baklava getirmişlerdi erkek arkadaşımın ailesi. sadece kadınlar tanışıyorsa bukete gerek yok. baklava ve ayrıca kendi ev yapımınız bi tatlı olabilir.

Ben çiçek ve baklava götürdüm. Her gidişimde baklava götürüyorum, hedef tip 2 diyabet.

Baklava veya baska cesit bir tatli.

Bir saksı çiçeği ve pasta olabilir. Jest olsun çiçek de götürün bence.

tanışma da olsa abiniz, babanız falan da olsaydı çiçek götürülürdü ama şu durumda gerek yok. güzel, özenli bir paket tatlı yeterli. ama şık olsun. başka bir şehirden gidiliyorsa oraya ait bir şeyler de olabilir.

+1 Tatlı

Kaliteli bi baklava gayet şık.

çiçeğe de gerek yok sadece tatlı bence

Tatlı yiyelim tatlı konuşalım diye tatlı götürülür. Yaz olduğu için hafif bi tatlı da olabilir,baklava şart değil.

no çiçek yes tatlı

Direkt evlerine gidiyorsanız ev hediyesi formatından bir şey hoş olabilirdi.
Paşabahçe'den bir süs mesela.

Çaya gidiyorsanız tatlı ve börek de olabilir yanında.

Çikolata ve çiçek filan sanki direkt isteme gibi olmaz mı?

Enişte bize ilk geldiği gün çikolata getirmişti, isteme çikolatası filan daha farklı. bu klasik güzel bir çikolataydı, hatta sonra hemen her gelişinde çikolata getirdi, bunda bizim çikolata sever bir aile olmamız büyük faktör. Evlendiler hala çikolata getirir, henüz bıkmadık.

yarı yarıya çekin diyebilirsin en azından. ben öyle yapıyorum. bunu da bir kere yerim, aynı kişiyle ikinci buluşmada "hadi kartını ver" derim ki anlasın.

@kenarortay işte ben o yarı yarıya çekin lafını söyleyen taraf olmaktan utanç duyuyorum. zira bahsi geçen durumda kaldığım eski arkadaşlarım hesap geldiğinde cüzdanını bile çıkarmıyor. ama aslında dediğin doğru, bendeki kompleks yani. içtiğim kadarını ödemeyi seçme özgürlüğüm var. sadece utanç duyuyorum orada bu hesabı yapmaktan.

hepsini neden ödedin? mallık ama bu. desene kardeş ben 4 içtim al parası bu diye.

kasaya gittiğinde şunları şunları buradan alın diye uzatsana kartını/paranı.diğeri de kalanı buradan diye kendi ödemesini yapsın niye hepsini sen ödüyosun ki

@elo, @aquarium dedim ya utanç duyuyorum abi. sinirlerim bozuluyor nasıl yapalım abi lafını duyunca. karşımdakinin ne içtiğini bilmiyor olması mümkün değil. ne ödemesi gerektiğini biliyordur elbet. "nasıl yapalım" ne demek bunu anlamıyorum. kasada lise öğrencisi gibi beklemeyi sevmiyorum. kompleksim var evet.

@elorelia +113424646235

ya adama "herkes kendi içtiğini ödesin" diyeceksin. ya da hiç adamı muhatap almadan 4 tanesini burdan al diye direkt kartını uzatacaksın.

Nasıl yapalım denmeden önce kartını uzatıp buradan x TL ya da 3 bira alır mısınız dersin.

abi nasıl yapalım derken belki adamda nakit yok, kredi kartı ile hepsini ödeyip senden mi alayım yoksa sen öde ben mi sana vereyim diye soruyodur. yok öyle değil, ayak yapıyorsa bile niye hepsini sen ödüyorsun hala anlamadım. yok sinirim bozuluyor yok bilmemne, sosyal olarak bu kadar kırılgan olmayın ya. kompleks mi? evet bence takıntı yapmışsın. normal düşünemiyorsun. 5 yıldızlı otelde 4 şişe içip de uhuhuhuhu bana nasıl yapalım dediler diye 14 şişe parası ödemeyi aklım almıyor.

@elo takıntı yaptığımı söylememe rağmen tekrar söylediğin için sağol :) ühü ühü nasıl yapalım dediler demiyom olm. siz nası yapıyonuz diyorum. biri sana hesap sırasında habire nasıl yapalım derse ne yaparsın mesela. bana balık verme balık emmeyi öğret :)

niye hepsini oduyorsun? adam daha nasil yapalim demeden, kardes al 4 bira cek burdan deyip gececeksin. devamini o odeyecek.

Tamamen kiminle yedip içtiğime bağlı. Eskiden az param vardı, arada beni çeken 3-4 arkadaşım olurdu, şimdi param var, ben ödemeye gayret ediyorum. Zaten bir ikiden sonra dur tamam abartma ortak ödicez diyorlar.

Onun dışında yakın arkadaşlarla kesinlikle bölerek öderiz. Bir taraf yeme-içmede bokunu çıkarmadıysa.

Samimi olmadıklarımla kesinlikle uğraşmam. Ben yediğim içtiğimin hesabını şak diye öderim. Gerisini ne yaparlarsa yapsınlar.

Kalabalık davetler ve partilerde kural en sona kalmamaktır, birde hayat bana bunu öğretti. Pek yapabildiğimi söyleyemem ama cidden bu kural önemli. Çok arsız var bu hayatta.

hocam tüm enayi mıknatıslarına kurban olmuşsunuz. "nasıl yapalım?" yüzsüzlüğüne giriyorsa "ben 4 tane içtim kaç yapar?" deyip çıkacaksın işin içinden.

“Sence nasil yapalim?” diyip suratina bak.

Ooy. Neyse ki bu kişilerden çok nadir var çevremde. İlkinde hepsini ödemeseymişsin keşke, herkes +1 - buradan 4 bira derdim. İkinci durumda da yine kartı/parayı uzatır kendi yediğimi içtiğimi öder ve arkadaşı üç evetle az görüşülen arkadaşlar kategorisine uğurlardım.

Kendi içtiğini hesaplayıp şuradan x lira alın diyeceksin konu kapanacak.

Bu yaşıma kadar geldim. Nasıl yapalım sorusuyla ilk defa karşılaşıyorum. İş arkadaşım demişsin, iş arkadaşlarımla yemeğe gittiğimizde eğer posizyon olarak en yüksek bensem ve faturadaki meblağ beni üzmeyecek bir miktar ise hepsini ben ödemeyi teklif ederim. Eğer aşağı yukarı aynı şeyi yediysek hesabı eşit bölelim derim. Masada az yiyen biri varsa yediklerimi söyler kendi payımı öderim. Hiç nasıl yapalım diye sormadım. Soranla da karşılaşmadım.

Senin sorun üzerine düşündüm, böyle bir soruyla karşılaşırsam soran kişiyi muhatap almadan direk kasiyere yediklerimi söyleyip öderdim.

Hesap geldi, hesaba bakıyoruz, kartımo uzatıyorum ve buyrun buradan 4 şişe tuborg diyorum.

Belki sizin duraksamanızı farkettikleri için soruyorlardır nasıl yapalim diye.

1. sürekli beraber seyahat ettiğimiz bir grubumuz var. bu seyahatlerde bütün harcamaları (sakıza kadar) bir kişi yapar ve seyahat dönüşünde herkese pay eder. mesela ben bir mekana gitmediysem o mekanın hesabına beni dahil etmez. en temizi bu.

2. eğer yiyip içilen şeyler arasında bariz fark varsa çok yiyenin önden davranması gerekir. örnek veriyorum 200 lira hesap geldi, "150'sini benden alın" demesi lazım. yok demiyorsa sen ne içtiysen hesaplat agacım. mekanlar bu olaylara senin düşündüğün gibi çok da kıl değil. alışıklar en azından.

3. benzer şeylr yiyilip içildiyse kimse bişe demeden sana düşen payı öde geç. bahşiş de yarım bırak, isterse arkadaşın tamamlasın.

kardeş niye kasıyorsun ki, nasıl yapalımın cevabı, ben 4 içtim aha bu da parası demen yeterli.
eş, dost, kıymetli arkadaş olsa öde geç de hesap/kitap yapan adamın hesabı ödenmez reis.

Bu tip yüzsüzlükle çok karşılaşıyorsanız muhtemelen sizin bu zaafınızı bilen kişilerce kullanılıyorsunuz demektir. Onlarla ilişkinizi kesmenizde bu durumda bir kaybınız olmaz. Ama yine de ödemeyin hesabın tamamını.
Benim böyle arkadaşlarım yok. Olsaydı da tamamını ödemezdim inadına. Yarı yarıya, ya da sizin örneğinizde ne kadar yiyip içtiğinizi net hatırladığınız durumlarda (4 birayı benden kalanını arkadaştan alacaksın) gibi net konuşabilirsiniz. Genelde bu kadar net hatırlamadığım için ben kaç kişiysek ona böldürme taraftarıyım. Ben mezeden 2 kaşık az almıştım, ya da senin içtiğin içki daha pahalıydı gibi hesaplara girmek çirkin, ama sizinki de olmaz öyle...

Zaten kasaya gittiyseniz ödemek için belli ki herkes kendi yediğini içtiğini ödeyecek.
Kendi yediklerimi sayar, bir de paylaşılan varsa onları arada paylaşır geçerim.
Patatesi ben vereyim salatayı sen verirsin vs. derim olur biter.

Bu tip adamlara karşı suçluluk duyacak bir şey yok.

Kimse de demiyor ki o kadar birayı nasıl içtiniz.

“Buradan 4 bira alalım”+1

doktor, mühendis, avukat üçlüsünden en kolay olunanı avukat. belki ondandır.

Belki çevreniz idealisttir. “Ülkeyi bu şekilde biraz daha doğrudan düzeltmeye katkım olur” diye düşünüyorlardır.

burty'ye katılmamakla birlikte, bir stj av olarak, piyasanın berbat oldugunu ve genclerin isteginin sebebini çözemediğimi ben de söyleyebilirim. sınava bugun girsem tercih etmeyebilirdim.

bizim zamanımızda tıp sayısal için neyse hukuk da tm için oydu. muhtemelen hala öyledir.

ayrıca ben tercih yapan çocukların (büyük çoğunluğunun) yazdıkları bölüm hakkında pratik bilgi sahibi olduklarını düşünmüyorum.

inşaat mühendisliği yazan adam hayatında inşaat görmemiş. gıda yazan fabrika görmemiş. bilgisayar yazan tek satır kod bilmiyor vs.

hukukta da durum öyle. en azından söylediğim gibi bizim zamanımızda öyleydi. ben o adamların adliye gördüğünü sanmıyorum.

kolaydan avukat, hakim olmak. Burada da görürsün. Açıktan adalet okuyup dgs ile özel hukuka geçmek isteyen çok. Emeksiz meslek edinmek istiyorlar. Ben eşek gibi çalışıp mezun oldum. Benim zamanimda hakimlik sınavı da zordu, baraj da vardi. Şimdi baraj yok, arkan sağlamsa direkt hakim olabilirsin. Kolaydan hakim oluyor bundan güzeli var mi ?
Meslekte 5 yılı devirdim, çocuğum olsa asla hukuk yazmasını istemem, ele ayağa düşürüldü bu meslek.

Iyi para var diye.

günün birinde iyi para kazanma potansiyeli ve işsiz kalma ihtimalinin yok gibi bir şey olması sebep olabilir.

Bana kalırsa onlar da bilmiyor. Bunca insan okuyorsa mutlaka vardır bir bildikleri deyip yazıyorlar işte.

Hukuk okuyanların hepsi zaten şöyle diyor; hukuk okuyalım da ülke 2 dk. muasır medeniyetler seviyesine çıksın. :D

Eşit ağırlık seçen çocuklar sınavda iyi bir derece elde ettiklerinde seçebilecekleri bölüm sayısı sınırlı bence. Yani sayısalcı birisinin seçebileceği çeşitli bölümler var ama eşit ağırlıkta çok fazla seçenek yok. Öyle olunca da arasından en iyisini seçmek gerekiyor.

- havali bolum
- parasi fena degil
- issiz kalma ihtimali dusuk

bunlar cok cazip maddeler. garantide hissettiriyor. insanlar da garantide olmayi cok severler.

ancak hukuk okumayi dusunen arkadaslar icin bir onerim var: okumayin.
yapay zeka hukuk sektorundeki isleri yapabilme seviyesine gelecek. 2030 gibi bunlari gormeye baslayacagiz. yani hukuk sektorunun gelecegi yok.

şimdi barajı genişletmişler belki o etkili olabilir ama ben bu sene geçen senelere göre biraz düşüş bekliyorum hukukta. insanlar daha çok yurt dışı imkanı sağlayan bölümleri tercih edecekler gibi. iyi okulların işletme-iktisatları revaçta olabilir.

-anne-baba, arkadaş, okul, dershane-rehberlikçi etkisiyle seçiyorlar
-mezun olduktan sonra direkt bi meslek vermesi
-dr. vsye göre sınavsız ve sadece 1 yıllık stajla avukat olunup ünvan alınabilmesi
-hukukta iş garantisi olduğunu düşünüyorlar ama tıp hariç hiç bi bölümde yok

gerçekten hukukçu olmak isteyen az insan vardır, çoğu öyle istediğini zannediyor ama değil

yok, hiçbir zaman olmadı. hiç yalnız hissetmiyorum

var. karakter olarak duyurucuların bildiği üzere olabildiğince detay vermeye, kendini anlatmaya gayret eden biriyim. haliyle hayatımda yer edinen insanlar zaten genelde nasıl hissettiğimi, nasıl biri olduğumu bilir. ne hissettiğimi ve dediklerimi anlayabilecek, anlamasa bile anlamaya çalışabilecek ve yargılamayacak insanlar da var. birden fazla. bu konuda genellikle yapıldığını düşündüğüm bir hata var: çok özel, erişilmez bağlar kurmaya çalışıyoruz. beni çok iyi anladığını ve yargılamadığını düşündüğüm insanlar yakın arkadaşım bile sayılmaz aslında. bana çok anlatıyorsun vikvik diyorlar da anlatmazsanız, korkarsanız hiçbir zaman "her anlattığınızı anlayacak" birini bulamazsınız. yoldan geçene hayat hikayenizi anlatın demiyorum ama korkmayın. kendinizi ifade etmekten, anlatmaktan, tanıtmaktan çekinmeyin. sevmeyeceklerse en azından sizi olduğunuz şey yüzünden sevmesinler. şu yaşıma kadar böyle yaşamaya gayret ettim, bence gayet de iyi yaptım. anlatmazsanız anlamazlar. "anlatmak istemiyorum" derseniz sizin tercihiniz elbette ama anlaşılmak istiyorsanız anlatmak zorundasınız, denemek zorundasınız.

***

bir insan bence tamamen anlaşılamaz çünkü insan genelde kendini bile tam olarak anlayamıyor. zaten bence buna gerek de yok. birini anlamaya çalışmak, sınava çalışırken kitaptaki her kelimenin altını çizmeye benziyor. buna gerek yok. etkisiz, verimsiz, faydasız, şerefsiz. konuyla ilgili olarak mustafa topaloğlu'nun çok sevdiğim bir sözü var, kendimce düstur edindim,


"Wear it like an armor and it can never be used to hurt you."

Var. Her tür saçma şeyi söyleyebilirim, beni yargılamaz.

yok maalesef
hissediyorum
-onunla alakalı olabilir ama tamamen bi kişiye de bağlamıyorum.31 yıllık hayatımın sonucu.
-bu sorunun cevabı net olamaz, sonuçta başka hayatları yaşıyoruz, çok kolay bişey değil tamamen anlaşılmak.gerçi ben artık sonuçta hormanlar,kimyasal reaksiyonların yönlerdirdiği yaratıklarız diyip pek sallamıyorum da

Yok. anlayabilen, paylaştığım, anlayacağını tahmin ettiğim birileri olsa da bahsettiğin "tamamen"in içini doldurabilen kimse yok bu aralar.

Var, çok şükür.

Kisisel olmayan soruya kisisel cevabim anlasilmanin benim icin sevmek veya sevilmekten daha da onemli oldugu. Bir kisinin beni %100 anlamasini ya da %100 yargilamamasini beklemem, ben kendimi %100 anlamiyorum, kim beni %100 anlasin. Bir kisiden boyle bir sey beklemem ama bir durumda en az bir kisi tarafindan anlasilmayi beklerim. Anlasilmayi iletisimin temel yapitasi olarak goruyorum. Anlasilmadigim kisiler duvara konusuyormusum hissi veriyor. Anlasildiktan sonra yargilanabilirim; hic guzel bir his degil, olmasa daha da tercih sebebi ama yargilanmak daha katlanilabilir ve geri bildirimi olan bir sey. Anlasilmamak tam bir kabusun icinde olmak gibi. Boyle kabus gordugunde bagirmak istersin de sesin cikmaz ya, anlasilmamak oyle bir sey benim icin. "E ben kendimi yirtiyorum, beni neden duymuyorsun" hissi. Belirli bir miktar anlasilmadan karsindaki ile bir baglanti kurmak mumkun olmuyor.

Bir de bugun beni anlamayan yarin anlayabilir, bugun anlamayan yarin da anlayabilir. Ayni sekilde ben de onlari zamana bagli olarak anlayabilirim, anlamayabilirim. Bugun basima gelen kotu bir durumda neden agir tepki verdigimi anlamayan biri, aynisi basina gelince beni anlayabilir, uc gun sonra acisi gecince yeniden anlamayabilir. Ben kotu bir sey yapsam, bugun anlayis gosterebilir ama ayni kotu durum kendisine yapilinca anlamayabilir. Ruh esine inanmak gibi bir sey bence, her an her konuda her durumda anlasilmayi ve de ustune yargilanmamayi beklemek. Anlamanin kolay oldugu durumlar ve zamanlar da oluyor, anlamak icin aktif caba gerektiren durumlar da. Onemli olan da o gayreti gosterebilmek.

Kisisel olan soruya cevabim ise her seyimi rahat rahat anlayabilecek kisiler var ama her zaman onlara yigilmam, her zaman onlara yigilirsam o da yorulur. Ayni sekilde her zaman kendime yigilirsam ben de yorulurum. Bu dayanisma her sekilde lazim geliyor, hatta bazen senin kafanda bir fikir varken bile birinin kendini sana anlatmasi bile lazim geliyor. Bazen kendinin anlamadigini baskasi anliyor. Dunyada nerede durdugunu bilmek ve bu sosyal labirenti bir miktar da olsa cozumlemek onemli geliyor bana.

Birkac hafta once bir durum oldu ornegin, o kisilere anlattim ve duygularimi da paylastim, hatta bol bol sarildik ve karsilikli biraz aglastik da ama icim hala sis sis kaldi. E simdi ayni kisiye civatasi bozuk musluk suyu gibi tum duyguyu yigip biraksam, hem ona fenalik gelir, hem ben ona kiyamam. Dolayisiyla havuz problemi gibi sisen ici bir musluk acarak bosaltmak lazim gelir bana, onu da genelde bircok durumu anlayabilme potasiyeli gordugum kisiyle yaparim. Gelip Duyuru'ya duygu kusmuslugum da coktur mesela.

köpeğim var. başka sanmıyorum.

Öyle birisine ihtiyaç duymuyorum çünkü komplike, anlaşılması zor bir insan değilim.

var, kardeşim. psikolog zaten herif. yani her şeyimi anlamasa bile anlamak için çaba gösterir, yargılamaz çoğu zaman.

bir insan tamamen anlaşılabilir mi? kusura bakma ama çok boş ve soyut bir soru bu. insan kendisini bile tamamen tanıyamazken bir başkası onu nasıl her şeyiyle anlayabilir? ayrıca insan çok katmanlı ve çok yüzlü bir varlıktır. kimisi senin bir yanını anlayabilirken, bir diğeri o yanına hiç anlam veremez.

yok sen anlamadın ile pardon ben anlatamadım insanları denk gelir hep hayatta.

Vardı, farklı şehre taşındı. Yalnız kaldım amk.

Var kanka.

Yok.
Evet.

Edit: Bir tane var. Ama iletişimimiz yok artık.

Aha, en sevdiğim soru!

Var öyle bir kimse, birden fazla kimse var hatta. Anlamasa da yargılamaz, anlamaya çalışır. Bu çok güzel bir şey -ki buna rağmen ben her şeyi anlatan bir insan değilimdir.

Mühdeşem bir alıntı bırakıyorum buraya, bunun için iki tane tik isterim:

“Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun ne de ben seninkileri ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin."

var ama evlendikten sonra onunla karşılaştık, yapacak bir şey yok. başta onunla tanışsaydım durum farklı olurdu.

Yok maalesef. Gerçi benim “en yakın arkadaşım” olarak adlandırdığım biri de yok. Yalnız hissetmiyorum.

Var ama çok farklı dünyalardayız.

var, ne yapsam, ne söylesem, ne etsem yargılamaz, beni bilir, anlar, içimi görür. 23 yıllık dostum olur kendisi. bu boyutta olmasa da beni yargılamayan ve anlayan başka yakın arkadaşlarımda var.

Var.

Yok, olmasına da gerek yok. Olsa iyi olurdu.

Var da ben hic yargilanmamayi sevmem. Yargilama ne icin var? Bazen yargilamak ve yargilanmak gerekir. Yargilanmayi iyilik olarak kabul ederim duruma gore. Yne duruma gore kendim de yargilarim.

bi tane var. ne söylersem söyleyeyim, ne yaparsam yapayım yargılamayacağından eminim. arkadaşım kendisi. ben onu yargılarım mesela ama o yapmaz biliyorum. hem anlıyor, anlamaya çalışıyor hem de ne zaman ihtiyacım olsa ne yapıp edip yanımda olacağını biliyorum. dünyanın en kötü en saçma şeyini de yapsam yine beni anlar. ben ona karşı o kadar değilim, ortak arkadaşlarımız bana zaafı olduğunu düşünüyor :P

Tam olarak olmasada anlaşılabildiğini görünce insan seviniyor
Anlayan insanlar olmayınca yalnız hissediyor insan ayrıca anlaşılmayı beklemek nafile değil

oha, ilk soruya var dediğim için diğer sorular elimde patladı. Hiçbirini cevaplayamıyorum.

ekstra soruyu cevaplayayım; bir insan tamamen anlaşılabilir, bunun için birkaç yeterliliğin üst üste gelmesi gerekiyor sadece. Olur yani, teknik olarak mümkündür.

Yok, yalnız hissettiğim dönemler oluyor.

kişinin çok zaman kendisini bile anlamlandıramadığı bunu ben mi yaptım dediği zamanların olduğu bir duygu,düşünce dünyasında sizi sizden başka anlayacak birisinin olması çok zor.

aman olsa ne olmasa ne ben kendimi anlayamadıktan sonra.

Şortun altına kısa tayt giy?

edit: Şortu giymeye çekindiğin için kısa tayt dedim.

@idexo tayt giymek problem zaten, şort neden giyeyim üzerine

erkeğim, tayt tecrübem kışın giydiğim İÇ DONUyla sınırlı ama şortun acayip rahat ve güzel bir şey olduğunu söyleyebilirim. kendini içinde rahat ve iyi hissedebileceğin bir şort al bence. fiziğinin nasıl olduğu önemli değil, spor yapıyorsun sonuçta. beğenmeyen dönüp kendi gtüne baksın. spor için şort en güzeli. bu sıcakta taytın düşüncesi bile iğrenç bence de. derinin hava alması lazım, püfür püfür olması lazım. taytla spor yaparsan 10 dakikada buharlaşırsın, 100-120 litre su içince biraz kendine gelirsin sanırım anca.

Linklerdeki içi taytli sortlar gayet kullanışlı ve rahat. Baska turlu şort giyilmez zaten rahat hareket edemezsin. Tayt ve şort arasında fiziğin nasıl olduğu konusunda fark yok bence.

fiziğinin nasıl olduğunun önemi yok. istersen obez ol; kendini nasıl rahat hissettiğin önemli.

bu kendinden taytlı şortlar spor yaparken rahat. eğer spor salonuna birini düşürmek için gitmiyorsan tavsiye ederim <3

Evet şort kesinlikle daha rahat ve kullanışlı ama ozellikle bacak çalıştığınız ekipmanları işiniz bittikten sonra havluyla silmeniz gerektiğini de unutmayın lütfen.
Bazı salonlarda bağzı kadın arkadaşlar bu konuyu atlıyor hepsine laflar hazırladım ;)

4 gündür arkadasimla ve bize eslik eden bir yayla köpegi ile yayla evinde kaliyorum. Tamamen saglikli ve taze ürünlere evde kahvalti :p öglen cikip gezmece, hava kararinca sobayi yak, gaz lambasini yak falan sonra raki iceriz herhalde :)

sabah denize gitmeyi, ardından bi yerde öğle yemeği yiyip, eve gelip tez yazmayı planlıyorum.

ha olacak olanı da söyleyeyim, sabah kalkamayıp denize gidemeyeceğim; öğleden sonra tv karşısında kahvaltı yapıp koltukta pinekleyeceğim.

at fava bekle /:

Sabah ormanda piknik. Öğlen çamaşır var atıştırmalık gider,.akşam yemeğine restoranlar kapalı pizzacı bakarız.

bi kız arkadaşımla alaçatıya gideceğiz. gerçi öğleden sonra olacağı için brunch gibi bişey olacak. sonrası için plan yok.

Uykuya yenilmezsem sabah çok erken kalkip denize inip yüzmeyi, sonra gelip güzel bi kahvalti yapmayi planliyorum. Sonrasi belli degil.

Kuzenin düğünü var muhtemelen sabahtan akşama koşturacam.

Nöbet :(

erkenden kahvaltı sonra deniz <3

sansliysam evde yatip uyuycam ve bir an once pazartesi gunu olmasini bekliycem. bi planim yok.

kahvalti evde, sonra da ev. ev ev ev.

son bir haftadır çılgınlar gibi çalıştığım için yarın evi toplayacağım, çamaşır yıkayacağım, akşam üstü de sahile iner 2 bira içer erkenden yatarım diye düşünüyorum.

Sabah erkenden kalkıp Türkbükü'ne gidecegim. Gece de dönüş için yola cikacagim.

24 saat boyunca nöbet :(

boğazda kahvaltı ardından polonezköye piknik

Evde kahvalti.oglen 2'de is basi gece 12'de paydos.mukemmel bi pazar :(

Gözlerime çayla ıslatılmış pamuk bırakıp saatlerce yatmayı planlıyorum.

aslında kardeşimin dogumgünü ve bir dogumgünü kahvaltısı hazırlamayı planlıyordum. evde hiçbir sey yok belki birazdan markete giderim. sonrası ev

Kahvaltıyı bisiklet üstünde yaptım (muz) günün z raporu 128 km 1650mt yükseklikle bisiklet.

1- 13-14 saat

2- işe gidiş gelişlerde haber siteleri, sözlük, müzik. eve gelince duyuru, youtube'dan kısa videolar, bazen film izliyorum.

kendimi geliştirecek bir şey yapmam imkansız gibi bu tempoda.

3-3.5 yol. 9-6 işte. Evde tv aspor transfer raporu.

1- yol 1.5-2 saat arası sürüyor işle birlikte yaklaşık 12 saat gidiyor.
2- geldigimde genelde yorgunluktan ölüyorum, dus alıp sözlüğe bakiniyorum. Bazen ders çalışıyorum bazen televizyon izliyorum bazen aşka gelip yemek yapıyorum veya diğer ev işlerine bakabiliyorum.

Yaptıklarımın ne kadar verimli olduğu ise tartışmaya açık.

1- 8.30da evden cikiyorum. 5.30'da evde oluyorum.

2- spora gidiyorum, bisiklet biniyorum, mangal yapiyoruz vs. bazen gol kenarina gidiyoruz. genelde de 1-2 gibi yatiyorum

Toplam 10 saat evde yokum.(nşa)
İşten çıkıp bi işim varsa direkt oraya gidiyorum veya direkt arkadaşlarımla buluşuyorum(çok sık değil bu durum)

Direkt eve geldiysem bişeyler yiyip biraz tv veya telefonla vakit geçiriyorum. Sonra bi duş, sonrası zaten uyuma saati.

Ev işlerim varsa tv/telefonu çıkarıp o vakti gardrop-ütü-çamaşır vs. İçin ayırıyorum.

Kendimi geliştirecek bişey için zaman oluşturabilir miyim? Aslında evet. Ama o zaman nolur biliyomusun? Akşamki hafif atıştırmam, uyku düzenim, banyo saatlerim ve ev işlerim tamamen bozulur. O 2-3 saate o kadar çok ihtiyacım var ki kimseyle paylaşamam işte napıyım...

1. 11 saat
2. Senle aynı durumdayım. Baygın halde gelip mala bağlıyorum genelde.

1.12 saat
2.şu sıralar biraz salmış olsam da, kendimi geliştirme konusunda sürekli mücadele veriyorum. Kitap okumak, internetten kurs almak gibi şeylerden bahsediyorum. Çok verimli kullandığım tartışılır. Bazen arkadaşlarımla dışarıda oluyorum, yürüyüş yapıyorum. Başlıca engelleyiciler film, dizi, internet.

Yolda tartışma programı dinliyorum, o da bir şeyler katıyor.

günlük veya haftalık program yapıp onu takip etmek etkili oluyor. Habit tracker diye bir şey var ilgini çekerse. Alışkanlıklarını veya basitçe yaptıklarını takip etmeye yarıyor.

Aslında somut hedeflerin varsa, işin çok daha kolay. Çünkü nereye gittiğini biliyorsun, yaptığını neden yaptığını biliyorsun.

Bir dönem anksiyete sorunumu çözmek için haftada 5 gün 30 dk tempolu yürüyordum. Hiçbir engel tanımıyordum. Diz boyu kar yağıyordu veya yağmur. Kafama koyduğum için yapıyordum. Nasıl hissettiğimi umursamıyordum. O istek hiçbir zaman kalıcı olarak varolmuyor. Eve geldiğimde halim yoksa dahi giyinip çıkıyordum, 5 dk sonra vücut kendine geliyor. Yürüyüş bitip eve döndüğümde çok daha dinç oluyordum. Daha rahat bir uyku da sağlıyor.

Kendini yorgun hissetmeyle ilgili mevcut durumu inceleyebilirsin :

-işin fiziksel olarak çok yorucu mu? Tüm gün ayakta mısın? Bir şey taşıyor musun? Vb.
-stres yoruyorsa, onu azaltmanın yollarını inceleyebilirsin.
-yeterince uyumuyorsan uyku düzenini değiştirebilirsin. Uyku kaliten düşükse arttırabilirsin.
-yediklerinin arasında kalitesiz yiyecekler varsa, onlar da kötü hissettirir.
-uzun zamandır kafanda yer alan sorunlar varsa, bunlar bıkkınlık yapar, sırtta kambur olup moraline enerjine zarar verir.

1- sabah işe gidiş 15-20dk, akşam dönüş yaklaşık 40dk, totalde 1 saat yol diyebiliriz. 8.30-18.30 iş. 11 saat ediyor hepsi.

2-işten gelip hemen spora gidiyorum. spora gitmiyorsam genelde dinleniyorum, oyun, film, dizi, internette takılma şeklinde.

1- 6.20 evden cıkış 19.20 eve giriş.

2- dizi, film, müzik. yorgun değilsem kitap okumaya çok gayret ediyorum. haftasonu 1 günü tamamen okumaya,çğrenmeye ayırıyorum. diğer türlü vicdanım rahatlamıyor.

1- 10 saat toplam.
2- yorgun hissetmiyorum ama uykumu alamadığım zamanlar ki çoğu zaman böyle oluyor, erken uyumamaya çalışarak vakit geçiriyorum. uykum varken bir şeyler yapmaya hevesim olmuyor, hobilerimi yapamıyorum o yüzden. uykum yokken hobilerim konusunda kendimi geliştirmeye çalışıyorum ama uzun bir zamandır bir atalet içinde olduğum söylenebilir.

1,5 saat yol git-gel. şu an geçici olarak mesaim 8:30-17:30 ama 17:30da cıktıgım cok nadir.

gelir gelmez üstünü başını değiştir ve sakın beş dk suraya uzanayım vs deme. tv izleme.

Yol toplamda 40dk ya da max 1 saat sürüyor. Normalde 10 saat çalışıyoruz ama bazen bir kriz çıkıyor 17-18 saat çalışmış oluyoruz.

Kendimi sakatlamadan önce spora giderdim vakit buldukça, şimdi spor yapamadığım için çıkışta eve gitmiyorum yürüyorum, geziyorum, birileriyle buluşuyorum.

1-9 saat harcıyorum
2-spora gidiyorum bir ara ingilizce çalışıyordum sınavı geçince bıraktım metal maketlerimden yapıyorum

1-10.5- 11 saat (yol dahil)
2-bazen uyuyakalıyorum, bazen duş bile lüks olabiliyor ( saçlarım vakit alıyor.) eğer iş çıkışı bir programım varsa sabaha yorgun işe geliyorum. gencim ancak fiziken çok yorucu oluyor benim için.

eğer enerjim varsa, film- kitap. dışarıda haftaiçi aktivitem 1-2'dir. 3. gün de dışarıda olursam kendimi asla toplayamam.

8.30-8.40 evden çıkış, 19 gibi eve dönüş.

Haftanın belli günleri iş çıkışı spora gidiyorum. Gitmediğim zamanlar başka bir planım varsa dışarıda oraya gidiyorum, yoksa eve gelip uzun uzun yemek yapıyorum. Film, kitap, arkadaş vs bir şekilde geçiyor akşam. Çalışmanın ilk senesinde erkenden yatıp sabaha kadar bayılmış gibi uyuyordum. zamanla alıştım sanırım. şimdi her şeye zamanım ve enerjim var gibi geliyor.

evde kot mu giyiyorlar? :S

ben şort tişört giyiyorum püfür püfür.

ben genelde sadece boxer geziyorum, ev biraz serinse boxerın üstüne tişört giyiyorum, bu tshirtü yatarken de kullanıyorum. bir nevi pijama gibi

yatarken giydiğim şeyi giyiyorum, dışarıdan geldiğim kıyafetle koltuğa bile oturmam, değiştiririm.
pijama oluyor, tişört oluyor, şort oluyor; mevsime göre.

Eve girer girmez önce pantolonumu çıkarırım, şortumu giyerim, anahtarımı asıp ceplerini boşalttıktan sonraki ilk işimdir. Sonra, esmiyorsa tişörtü çıkarırım.

edit: encrypted-tbn0.gstatic.com

Asla dışarıdaki kıyafetlerle duramıyorum. Yazın sadece boxer, kışın pijama...

sadece boxer.

üste yatmalık tişört, alta boxer

Eski kıyafetlerimin hepsi ev kıyafetine dönüşüyor benim. Yazın ince bir şort ve tişört giyiyorum. Kışın da eşofman ve tişört giyiyorum.

Yaz kış şort/tişört. Evet ev merkezi sistem.

evde kotla oturan kişi benim. konfor beklentim yok, miskin hissederim. yazın sporcu atleti, tişört, şort giyerim ama.

Eve girdiğim anda çıkarırım üstümü. Şort/boxer, atlet çoğu zaman.

ropdöşambrımı giyip viski kadehimle arz-ı endam ediyorum.

Hatun kişiyim:

Kışın eve gelince kot giyiyorum, elastik olanlarından, tayt gibi ama paçaları düz inenlerden. Kadın kısmısına eşofman görüntüsü (en azından bende) çok güzel durmuyor. Üzerine uzun kollu pamuklu kazak.

Yazın şort&t-shirt

Yazin sort - tshirt ama rahat seyler varsa ustumde, o da kalabiliyor.

Kisin esofman alti - tshirt

Yatarken pijama. Direkt pijama giyersem otomatik olarak uyku moduna giriyorum.

İşten gelir gelmez üstümdekileri çıkarıyorum çünkü kediler ^^

Perdeleri açacaksam bi şort geçiriyorum, perde kapalıysa sadece boxer.

yazin sort-atlet. evin musaitlik durumuna gore (ev arkadasi veya misafir var mi, kapi calar mi vs) boxer-ustsuze donebiliyor. kisin da kombiyi acmayi siddetle reddettigim icin esofman ustune tisort ve hirka ya da esofman kazak falan.

ev icinde mumkun oldugunca az sey giymeye ve kirletmeye calisiyorum. bi sey yiyorum ustume mi dokuldu? bazen makina cikarmiyo. benim ustume dokulse oyle degil ama mesela, cikiyo. kendimi makinaya atmama, her gun giymek uzere farkli deriler almama, bugun hangi cildimi giysem diye dusunmeme gerek yok. kurudu mu kurumadi mi diye dusunmuyosun, kirli sepetine bakmiyosun. en guzeli donsuz gezmek o yuzden mis.

Eve girer girmez üzerimi değiştiririm.
O kıyafetlerle duramam asla hele yazın mümkün değil.

Kışsa;
kışlık pijama, tişört, sweatshirt.

Yazsa;
Evde insan varsa şort üstüne erkek kardeşimin giymediği bol tişörtlerinden biri.
Evde insan yoksa direkt erkek kardeşimin giymediği bol tişörtlerinden biri.

Yazın don atlet, kışın tayt ve kapşonlu üst.
Yatarken pijama.
Kotla asla duramam, benim de aklım almıyor.

elimde olsa sonsuza kadar pijama/gecelikle takilabilirim. eve girdigim anda giyiyorum pijamalari, cikana kadar zorunlu olmadikca cikarmiyorum.

don afedersin

evde kimse yoksa boxer tişört-eğer birisi varsa + şort.

penye şort.

Yazın askılıkısa penye elbise. Kışın pijama. Bu giyisilerle aynı zamanda uyuyorum da. Dışarıdan eve geldiğimde üstümdekilerle asla oturamam. Kot falan bu sıcakta evde olacak şey değil.

rahat kısa ev şortu üstüne tişört ya da askılı atlet tarzı bi şeyler giyiyorum yazın. kışın tayt ya da kareli ev pijamalarından üstüne herhangi bi şey.

Sort ve bi beden buyuk ev tshirtu. Kissa pijama alti/ esofman.

Şalvar

Üstümdeki rahatsa yatana kasar çıkarmayanilirim. Özellikle kışın kat kat giyindiğim için pek kirlenmiyor da ama pislendiyse, terlediysem, vb o zaman doğrudan yatağa giyeceğimi giyerim.

Bol bol kıyafetle çok rahat edemiyorum ben, bol ve gevşek kıyafetler daha rahatsız ediyor beni. Elimi yıkarken pijamanı kolunu ıslıyorum, pijamanın paçası belimden sarkarsa bol bol ayağımın altına girer falan; bol veya şalvar gibi kıyafetle çok rahat edemiyorum. Sıkmayan ama dar kıyafetlerle daha rahat ediyorum. Pijamaların da öyle bol bol olanını sevmiyorum, kapri giyiyorum genelde. Kot da o açıdan güzel bence. Bol t-shirt ile de rahat hareket edemem, korırıp dolarım bir şekil.

yazın: ev şortu-tişört(bunları yatarken de giyiyorum)

kışın: eşofman altı üstüne ev kazağı ya da tişört(yatarken yine şort tişört giyiyorum ama)

duşun ardından boxer ya da ince bir şort. arkadaş evdeyse gelecekse şort ve tişört. neyse ki çok karşılaşmıyoruz ve ben genelde odamda takılıyorum ve boxer!

arkadaşını aldatmış olması iyi bir baba olmayacağını göstermez, çocuk da bu durumdan memnunsa ve adam aslında arkadaşına geri dönmeye çalışmıyorsa bence söylemene gerek yok.

eşliklerinden ayrılmış olabilirler ama anne-baba görevleri devam ediyor. anne babalıktan ayrılmıyorlar. o yüzden karışmayın.

valla hocam arkadaşınla samimiyetin, arkadaşının bu konudaki tutumu vs. bu konularda önemli etken.

Çok yakın arkadaşımsa evet söylerdim. çünkü ben de çok yakın bi arkadaşımın böyle bi durumda bana söylemesini isterim. Çok yakın ama psikopatsa söylemezdim filan..

Biraz sen aynı durumda olsan o ne yapmalıydı/yapardı diye düşünürsen, o cevap kendi kendine gelir bence.

niye durulmuş suyu bulandıracaksın ki yeniden? bırak önlerine baksınlar.

ben bana soylenmesini isterdim. soylenmediginde salak yerine konulmus ve arkadasi da buna goz yummus oluyor.

ayrilmis da olsalar eve girip cikan, cocugunun babasi olan kisiye ne derecede guvenmesi gerektigini bilmek hakki.

Hiç karıştırma, duyduğunu da unut bence

Sen kötü olursun sonra, karışma.

Benim arkadaşım böyle bir şeyi bilse ve bana söylemese çok kızardım. Ben böyle böyle duydum dersin, karar onun. Belki kadına zina davası açmak isteyecek.

bir, arkadaşınla ne kadar yakınsın ? iki, arkadaşın bu konuyu ne kadar aşmış durumda ? bunlara göre hareket et.

Hala eski eşi stalklamak konuyu çok aşmadığını gösteriyor. aklı aldatılma ihtimalinde takılı kalmış belli ki. nasıl olsa boşanmışlar, senin sebep olabileceğin daha kötü bir sonuç yok gibi duruyor. söylersen arkadaşının aklını netleştirip, boşanmakla doğru yaptığına inanmasını ve öfkesini kusacaksa da rahatlayıp yoluna devam etmesini sağlayacaksın bence. hem mesafesini de ona göre koyar. evine girip çıkmasını istemeyecek, çocuk için farklı yollar bulacak belki. olur ya ilerde tekrar yakınlaşma ihtimalleri olursa bu kez söylemediğin için daha zor durumda kalırsın.

ikisi de artık birbirinin umrunda değil, arkadaşım kendi yolunda keyfi yerinde deseydin söyleme derdim.

valla boşanmışlar bi kere, çocuk olsa da adamın hep arkadaşının evinde olması çok normal değil. iyi bi baba olmak için bile olsa normal değil. belki kadının belki adamın belki her ikisinin de tekrar bir araya gelme gibi düşüncesi/umudu olabilir.

o yüzden gerçekleri söylemekte fayda var. ama doğruluğundan emin olduğunuz ve hatta gerekirse kanıtlayabileceğiniz takdirde. yoksa direkt kabahatli siz olursunuz.

sal gitsin. kafani boyle bos islerle nasil mesgul etmeyi becerebiliyorsun? bana ne baskasinin hayatindan, isledigi haltlardan. zerre umurumda degil.

soylemeMElisin.

sana gelen ilk dedikodularla yine gelen 2. duyum arasında kategorik olarak fark yok. ne kadar sağlam birinden olduğunu da söylesen sonuçta elindeki 2. el bilgi. nitekim arkadaşın ayrılmayı seçtiğine göre elinde şüphelenmek için senin elindekinden daha somut deliller vardır.

bence boşver.

söyleme diyenler, ne biçim arkadaşsınız la

çok yakın arkadaşınsa söyle

bir arkadaşınsa sallamayabilirsin.

bence söyle. kadın boşu boşuna her şeyi uydurduğunu sanıyor, halbuki şüpheleri doğruymuş. içi rahatlar, hatalı değilmişim der en azından.

Elbette söylemelisin, kadın gerçeği bilmeli, sonrasında ne yapacağı nasıl davranacağı ona kalmış.

bence söyleyin. ben olsam söylenmesini beklerdim.
adam resmen eşini aldatmış. bu ilişkiyi saklamış. boşanma üstünden belli bi süre geçtikten sonra da aklı sıra "ayrıldıktan sonra birlikte olmaya başladık" imajı verecek. bire bir aynısına şahit oldum. kusura bakmasın da adamın karakteri tekin değilmiş. böyle insanlar bencil olur. bencil insan da ne yaparsa yapsın iyi bi eş iyi bi baba o-la-maz.
yazık ya arkadaşınız bi de her şeyi uydurduğunu sanıp kendisini suçlu da hissediyor.
rezalet.
bi insana böyle hissettirilir mi?


söyleyin bence.
evine de sokmasın böyle bi adamı.
kızıyla görüşmek isteyen kendi evinde görüşsün bi zahmet.
gerçekten sinir ediyor böyle bencil ve kendisini zeki sanan insanlar.
gördüğüm yerde her şeylerini açık edesim geliyor artık

:(

empati kur, o arkadaşının böyle bir durumda sana bunu söylemesini ister miydin? ona göre davranmanı öneririm. ama senin bileceğin iş.

@ Apocalypse
Boşanmanın ardından söylemesin bana kimse zaten, yoluma bakayım. Öncesinde bilen varsa söylesin. Benim bakış açım tabii.

antik rıdvan otel e bakın.
geçen burada konuşuyorlardı konumu çok iyi diye

sakız otel, ayhan pansiyon bakabilirsiniz konumları çok iyi

bence doğru yapmışsın. üst kademe yöneticin ile durumu konuşmaya bak.

sorumluluk almak güzel ancak her zaman doğru söylemek mümkün olmuyor ne yazık ki. kaldı ki, bu davranışın yöneticinden gelmiş, hesap verilebilirliği var, madem mağdur tarafa ulaşmadan halledilebiliyorsa çok da şeyetmemek lazım.

Doğru yaptın, hata yaptığında söyleyen biri intibasını bırakmak önemli ki üstünü kapatma durumlarında hiç şüphe çekmeyesin. Bundan sonrakilerin hepsini söylemeyeceksin tabii ki.

İş hayatında tamamen dürüst olmanın getirisi götürüsü kadar olmayabilir her zaman, stratejik yalanlar hayat kurtarır çünkü hiçbir yerde sistem asla düzgün işlemez. Doğrucu davutluğa alışma o yüzden, vicdanın rahat olur ama enayi gibi hissettirirler.

ustunu mu kapadin telafi mi ettin? ikisi farkli cunku.

ilk sefer için doğru olanı yapmışsın bence de ama her zaman bu tavır işe yaramayabilir. Büyük yalanlar söyleme tabi ki ama halledilebilecek her meseleyi üstlere anlatmaya da gerek yok.

en iyisini ve doğru olanını yapmışsınız. insanların güvenini kaybetmektense işimi kaybetmeyi göze alırım. güven tamiri mümkün olmayan bişey. şimdiye kadar ne işimle ne de özel hayatımda yalana başvurmadım.

Telafi edilebilir bir hata ise üst kademenin umrumda olmaz. Gidip konuşursan yoneticine ayıp etmiş olursun.

belirli bir süre geçtikten sonra fesih halinde bu savunmanın feshin geçerliliğine veya haklılığına bir etkisi olmaz.

doğru yaptın.

yonetici zaten senin kendisine gebe kalmani isteyen biri degilse, duygusal olarak bozulabilir profesyonel dusununce takdir etmesi lazim. istiyorduysa da zaten bu senin hakliligini gosterir. lakin telafi edilebilir biseyse bosuna suyu bulandirmaya da gerek yok, ust kademeye her seyi yansitmak gereksiz.

Üstünü mü kapadın, telafi mi ettin? Telafi ederken prosedüre aykırı bir şey mi yapılacaktı?

Bayagi ilgincmis gercekten. Bence artik kendi mutlulugunuzu dusunmeniz lazim. Bu zamana kadar es-aile catismasini girmissiniz ki sizin aileniz artik esinizle olan ailedir. Yani esiniz biraz hakli gibi geldi bana, yine de bilemem cunku bosanirsan kendimi oldururum diyen birisi soz konusu. Sizin hataniz da yangina korukle gidipz uyusamayan insanlari ayni yerde yasatmak.
Siz esinizi seviyorsaniz bir sekilde halledip, iki tarafi cok karsi karsiya getirtmemeye calisin.

Her iki taraftan ayrı yere taşının +1

Ailen problem yaratıyor al eşini başka yere taşın bence.

bence siz boşanin, babam da aynen sizin gibi.annem ilk olarak babamın ailesi ile yaşamayi birakarak, onlardan uzaklaşarak rahatlamış. Ancak annem hala eziliyor, babam ailesine karşı onu korumuyor. Ben 30 senelik evliliğin dahi bitmesini istiyorum. Siz değişmeyeceksiniz, o kadınla da aileniz evlenmedigine göre eşiniz sizden boşansın.

Karini da al baska yere tasinin.

oo hayatının kararı resmen.
çuvallarsan bir daha hiç mutlu olamazsın. psikolojin dağılır söyliyim.
tüm cesaretini topluyorsun, gerekirse bir psikoloğa danışıyorsun,
ailenden uzakta bir ev tutup yaşıyorsunuz.
boşanırsanız vicdan azabı ve aşağılık kompleksi, depresyon peşini bırakmaz.

pasif karakterinizi değiştirmediğiniz sürece evli de kalsanız, boşansanız da, başkasıyla da evlenseniz bir şey değişmeyecek.

öncelikle ailenizden bağımsız olarak, eşinizle ne kadar mutlusunuz onu düşünün. onlar böyle gelin olmaz diyor olsa da önemli olan onların istediği gibi bir gelin olup olmaması değil, sizin istediğiniz gibi bir eş olup olmadığı. yani böyle bir eş olur mu size? buna karar verdikten sonra ya eşinizle, ailenizden uzak bir yere taşının. ya da eşinizden boşanın ve gene ailenizden uzak bir yere taşının.

Maddi yönden aileye bağımlı değilseniz gidin başka yere. Yapabiliyorsaniz başka şehre.
Sesinizi de yükseltin.
Yapabilir misiniz bur şey diyemem ama gereken bu

doğulu ailelerin genel yapısı bu maalesef. çocuklarını asla rahat bırakmıyorlar, sürekli hayatlarına müdahil konumda kalmak istiyorlar. ailenizle olan ilişkinizi daha bireyselci bir seviyeye çekmediğiniz sürece sorunlar bitmeyecek. önce bunu çözmelisiniz. işiniz zor gerçekten, kolay gelsin.

Karım şunu yapıyor ailem de o yüzden boyle gelin olmaz diyor gibi bir seyden bahsetmemissin. Ailen durup dururken sorun cikarıp durmuş, sen de karını alıp baska yere taşınacagına iki taraftan da uzak durmaya karar vermissin. Gercekten inanılmaz pasif bir adammışsın. Eşine üzüldüm.

Ayri bir yere taşındığınızda belki yine anlaşamayip boşanmayi dusunecektiniz ama insan en azından denemez mi ? Ortada somut bir sey yokken ailen eşine saldirıyor sen de boşanayim diyorsun. Gercekten ilginç. Boşanmanız eşinin iyiligi icin gerekli gibi.

bir omurgaya sahip olup kendi kisiligini ortaya koymayi, esine sahip cikmayi falan dusundun mu hic? captainobvious cok hakli. sokakta yan bakana kafa at demiyorum ama bu kadar pasif olamazsin. bu senin evliligin, senin esin. kararlari birlikte verebilmeniz, agirligini koyabilmen, ailenle iliskini duzenleyebilmen gerekiyor. "arada kaldim" diye bir insan hem esine hem ailesine kusebilir mi, bu nasil bir kafa? nereye varmayi hedefliyorsun bu sekilde? senin kendi fikrin, inancin falan yok mu? niye annenlerle, esinle iletisim kurmaya calismiyorsun mesela? bu yasta hala "anam ne derse olur" deyip de sozunden cikamiyorsan o zaman esinden ayrilacaksin. yok ben seviyorum diyorsan da biraz agirligini koyacaksin, esinle baska bir yerde evliliginizi bizzat sizin yonettiginiz bir duzende yasamaya baslayacak ve ailenizin iliskinize mudahil olma duzeyini de siz ayarlayacaksiniz.

kusura bakma ama bu yaptigin agir karaktersizlik ve bayagilik ornegi. ben pasifim, ailemiz gelenekci vs. bunlar bahane degil. oyleyse evlenmeyecektin. esinle ailen tartistiginda cocuk gibi iki tarafa da kusup onlari karsi karsiya getireceksen, sorumluluk bilincin bu kadar zayifsa niye evleniyorsun?

bir erkek çocuğu olarak ailemi çok seviyorum, aşırı da bağlıyım. ama şunu çok net biliyorum; aile tutsaklıktır, aile tüm kötülüklerin anasıdır. aileden kopmadan ne kendin olabiliyorsun ne de yeni bir aile kurabiliyorsun. senin hatan burada.

sen dertliysen, eşin 2 kat dertli duruyor. düşün ki, hem kayınvaliden üst katında yaşatacak hem de her fırsatta 'senden gelin olmaz' diyecek ya da bu düşüncesini hissettirecek. ölüm gibi. seviyorsanız bunu ona yapmayın. sevmiyorsanız da yapmayın. bir insana yapılmaz.

ne istediğini biliyor musun? asıl mesele bu. eşinden ve önceki kararlarından eminsen, anne babayı karşına alıp güzelce konuşman gerekiyor. anlayıp anlamamaları onların derdi. sadece sen düzgünce kendi açından durumu anlatmalısın. böylelikle alacağın aksiyonun mantığını önceden belirtmiş olacaksın. 'ah bizim oğlanın da aklına girmiş bu kadın' demelerine fırsat vermeyeceksin.

ben yerinde olsam, karımı 1 hafta gönderirdim annesinin yanına, tüm bu diyaloglardan uzak tutardım. aileyi karşıma alıp konuşurdum. maddi durumum el veriyorsa (maaşımın yarısı kiraya gitse bile ve biraz daha kötü şartlarda yaşayacak olsam bile) ev arayışına başlardım. aile bu durumda, direkt geri adım atıp sizi rahat bırakacak, aman yavrum gitme moduna girecektir. işte bu nokta, taviz verilmemesi gerekilen nokta bence. bi kere verdin mi tavizi, geçmiş olsun.

maddi durum el vermiyorsa da bir ultimatom olarak, taşınmayı düşünüyorum diye açıkça ailemle konuşurdum.

eşiniz sert mizaçlı olabilir, ikna edilmesi güç olabilir, değişime açık olmayabilir. ama o sizin hayat arkadaşınız ve sizinle evli. size güveniyor. onu bu durumlardan uzak tutup, hayatını yaşamasına olanak vermelisiniz. benim annem yıllarda bunun çilesini çekti. bir oğul olarak babamı bu açıdan affetmeyeceğim, anne tarafımın sülalesini de küfürle anıyorum.

dirayetli olmanız dileğimle.

Eşin hangi geleneklere karşı çıktı? Bence ailelerden uzaklaşın. Bilgi az ama eşin haklı gibi geliyor bana..

Annen istedigi gelini alamamis. Bosanirsaniz annenin sana dusundugu biri var. Buyuk ihtimalle de onceden gelinin ailesini falan cok sevmiyordu.
Hep ayni hikaye oluyor genelde. Bosanirsan yagmurdan kacip doluya tutulcaksin hesabi olacak.

ailen korkunç insanlar. sen de karaktersizsin. umarım eşin senden sonra çok iyi biriyle evlenir.

ailen "böyle gelin olmaz" diyormuş ya, ne yapmış da "gelinlik" görevini yerine getirememiş?

üzüldüm eşine, yazık ya.

bosandigin zaman (eski) ailenin dedigi seyi yapmis oluyorsun iste, bastan beri istedikleri o, sen de onu yapiyorsun yani seni basariyla kontrol etmeye devam etmis oluyorlar.

normal sartlarda derdim ki hemen bosan kiz da bu cehennem hayatindan kurtulsun. ailen belli ki seni hayatin boyunca kontrol edecek... ama esin de ayrilmaya gonullu degil muhtemelen ekonomik ozgurlugu falan yok diye dusunuyorum ortada kalma korkusu falan. zor bir durum (onun acisindan).

sene 2018 hoca. eger esini biraz seviyorsan ailenin alt katinda yasama sacmaliklarini falan birak, toplanin kimsenin size direk karisamayacagi bir yere tasinin. sen de tasmani kopar artik, yetiskin insanlarsiniz herkes hayata nasil gogus geriyorsa siz de gerersiniz kimseye ihtiyacin yok, zaten onlar da yola gelir zamanla. bir ay muhattap olmayacak kadar sozunu gecirebiliyorsan daha fazlasini da yaparsin.

aile kontrolu, "gelenekler" vs uzerine de kritik dusunmek icin bir firsat olur sana. birbirini seven iki kisinin arasinda gelenek denen sacmalik nasil giriyor nasil olaylari bozuyor otur dusun.

yazdiklarina bakarsan hep "ailem" dedigin seyin parmaginda oynamissiniz, sen kendini elin ailesinin kontrolunde hayat nasil olurdu hayal edebiliyor musun?

AILEM duskun. AILEMLE daha evlenmeden catismalar... AILEMIN alt katina tasindik, neden? AILEMIN istegi sonucu. AILEM surekli sikayet dile getirdi. (esin "boyle gelin olmaz" diye saldiran kisiye niye uyum gostersin? karakterli biriymis, zor biri degil.) devam ediyoruz, "bugun ise AILEM baski yaparak..." "AILEM bosanin diyorlar"... ailem ailem ailem de ailem, bana gina geldi iki paragrafta esin iyi dayanmis.

evlendiysen senin ailen esinle senin kurdugunuz unitedir. ailem de ailem ailem de ailem dedigin insanlar bir gün ölecek, siz yine esinle bas basa kalacaksiniz. senin ailen ikinizsiniz iste. biri esine saldiriyorsa onu savunmalisin, savunamayacaksan zaten evlenme. evlenmissin madem geregini yap.

dusun ki bir kadinla evleniyorsun, seni evlendigin kadinin "ailesinin" alt katina yerlestiriyorlar, sonra da laf ediyorlar taciz ediyorlar, esine de bosan da bosan diye baski yapiyorlar. akil sagligini ne kadar sure koruyabilirsin? boyun me egersin? boyleymis mi dersin yoksa biraz karakterin var da "bu boyle olmaz" diyebilir misin? esinin icinde bulundugu durum tam olarak bu.

normalde bu kadar net yorum yapmam inanın. ama burada aileniz bariz hatalı. ve siz ömrü billah bırakın yuva kurmayı, bir birey dahi olamazsınız bu aile ile.

eşinizi de alın uzaklaşın. biraz sınır çizin. bu nedir allah aşkına? evlatsınız siz, size bunu yapmaya hakları yok

"boşanalım kurtulayım diyorum"

siz eşinizi sevmiyor musunuz?

Burada 2 büyük yanlışınız var :

1. Olayı baştan konuşmanız lazımdı. Benim böyle bir aile yapım var. Evlenirsek ailemle yanyana yaşarsın, şöyle şöyle şeyler beklerler demen lazımdı. Bu olayı çok yumuşatırdı. Eğer konuşmuşsanız, bu konuşmalarınızı eşinize hatırlatın. Gereğini yapmasını isteyin.

2. Olayı kendi haline bırakırsanız, gitgide daha kötü olur. Zaten öyle de olmuş. Sizin her olayda arayı bulmanız ve eşinizi korumanız lazımdı.

Ben olsam:
1. orta yol bulmaya çalışırdım.
- eşimi karşıma alır konuşurdum.
- Ailemi karşıma alır konuşurdum.
Bu durumda çatışmalar hiç bir zaman sonlanmaz ama yaşanabilir hale gelebilir.

2. Anladığım kadarıyla siz orta yolu geçeli çok olmuş. Bu durumda evliliği devam ettirmek istiyorsanız, ailenizi karşınıza alın "ben sizi seviyorum ama ailemi de devam ettirmek istiyorum" diyerek taşının. Ailenizi tek başınıza ziyaret edin. Eşinizi de özel günlerde (bayram vs) götürürsünüz. Yok ben ailemsiz yapamam veya evliliği devam ettirmek istemiyorum derseniz de boşanın...


.

Boşandığınız zaman kurtulmayacaksınız. Bu sefer bir başka kız bulup "evlen, evlen, bununla evlen, tek başına olmaz" diyecekler.
Sonra (eğer o kızı beğenmişlerse) "çocuk, hani çocuk, çocuksuz olmaz" diyecekler. Çocuk olunca kadınların bir süre odak noktaları değişir biliyor musun. Çocuklarını korumacı olurlar. Bu sefer Gelin için yeniden "olmaz bu kız, çok farklı tanıttı bize kendisini, boşa onu burnu sürtsün" diyecekler.
Siz ne diyeceksiniz? Siz ne hissediyorsunuz? Eşinizi diğer huyları neler, ailem dediğiniz anne-babanız neden bu kadar üzerine geliyor bilemiyorum. Ailem dediğinizde neden karınızla kurduğunuz aile gelmiyor aklınıza mesela? Eşiniz dediğinde çok net haklı, seni paylaşamıyorlar, kıskanıyorlar. Kadıncağızdan kurtulduklarında rahata ermeyecekler. Sen de rahata ermeyeceksin.

bütün sıkıntı ailenden kaynaklanıyor. Eğer eşin "saygısızlık" yapmıyorsa ailene, ailenin tatava yapmaya hakkı yok. ailenin sana düşkünlüğü filan muhafazakarlıkla alakalı değil, ciddi anlamda psikolojik sorun. belirtildiği gibi, eşinden boşanırsan yarın öbür gün evlenmen için karşına başkasını getirecek ailen ve sen yine mutsuz olacaksın.

yapacağın şey basit: vur yumruğunu masaya, hadi bize eyvallah de.

Geleneklere ve gelenekçi insanlara uzak biri olarak söylüyorum ki eşinize ailenizi musallat ederek ona bir kere kötülük yapmışsınız. Haklı olduğu yerlerde dahi muhtemelen ailenize karşı desteklemediniz de ve şimdi de sırf onların baskısı yüzünden boşansam mı diye düşünüyorsunuz. Siz pasif karakterli olmanın yanında aşırı bencil düşüncesizsiniz de. Ağır olduysa kusura bakmayın ama, bir kadının hayatını mahvediyorsunuz. Zaten eşinizin de sağlıklı bir ruh halinde olmadığı kesin zira sizin gibi birinden boşanınca mutlu olması gerekiyordu. Ben bunu şunu yapın diyemeceğim ama boşanırsanız umarım eşiniz intihar etmez. Eminim daha güzel bir hayat yaşayabilir.

allah eşine sabır versin

Kusura bakmayin ama bu yasa gelip hala ailenin etkisinden cikamayan, ustune ustluk esini de buyuk ihtimalle sevmeyen bir adamla evli esiniz. Uzuldum kadina. Bosanin ve esinizin hayatini kurtarmis olun. Sizden koca olmaz.

eger ki hemen esinizi oradan alip aileyle biraz mesafe koyacak dirayeti gosteremeyecekseniz bence bosanip esinizi ailenizden ve kendinizden kurtarin. esinizin gelenekci olmamasi istemedigi seyleri kabul etmemesi onu zor biri yapmaz. hepsini gectim ne kadar zor biri olabilir ki ailenizin alt katinda yasamayi kabul etmis? esiniz "zor", annesi "problemli". kaldi ki bosanalim kurtulayim demissiniz ustelik. yapici yorum yapabilen arkadaslari kutluyorum nerenizden tutsam elimde kaliyorsunuz. uzuldum

Hayati tehlike varsa ücretsiz, onun dışında ücretli. Hastanenin SGK anlaşmalarına göre değişebilir ama sanırım. Kesin bilgiyi hastaneden almak gerek.

gerçekten acil durumlar için gidersen ücretsiz, onun dışında ücretli. örnek: www.google.com.tr

yeşil alan hastaları devlet hastanelerinde bile ücretli muayene olur.

Dünden önceki gün gittim. Agri kesici igne yaptilar 40 tl aldilar.

Yüksek ateşten bayıldım ve kafam yarıldı gecenin bir körü. Bir sürü işlem yapıldı, tek kuruş almadılar, izmir medicalpark. Acil kodundan yapıldı girişiniz dediler. Nrmnm nin dediği gibi anlaşılan.

versinler

Ben insan seçiyorum biraz, gözümün tutmadığına yer vermem diğerlerine veririm.
Bana da öyle yapılsa çok koymaz herhalde.

vermesinler.

Verirse sagolsun, vermezse de bunu goze alip cikmis olmaliyim zaten

versinler, ben yer vererek 60 yaşıma yatırım yapıyorum.

ama ben de hepsine yer vermiyorum şimdi. bu konu çok şey. üni sınavı zamanında sabah okul öğleden akşama kadar dersane koştururduk, genç de olsak insanız dimi yoruluyoruz. bu durumda evde canı sıkılmış 65 yaş kartıyla şehre gidip bi tane simit alıp geri dönen yaşlı reyize neden yer verme mecburiyetim olsun? homurdanıyorlarmış filan bazen, hatta zorla kaldıran yaşlılar varmış "galk" diye. Allah tabi hayırlısını versin de yani yaşlanınca kafa da gidiyo hafiften. yaşlanmak fobisi var bende artık...

he yine yer veriyoruz gönlümüz el vermiyo koltuk sevdamız yok çok şükür;))

ben yer veriyorum, annem de otobüse binince ayakta kalmasını istemiyorum kendisi 66 yaşında

kendimce karma yapıyorum

Vermesinler

55-56 gibi olmeyi dusunuyorum.

ama diyelim ki olmedim, 60 yasimda neden hala otobus, dolmus ile seyahat ediyorum? bu yasima kadar ne yaptim? bu yasima kadar eger ozel jetim veya arabami edinememissem, suc bendedir. basarili bir hayat yasamamisim demektir. varsinlar yer vermesinler. gocunmam.

60 yaşımda taksiyle ya da özel aracımla gezecek param olmasını umuyorum. Olmazsa da yer vermek zorunda olduklarını düşünmem açıkçası

Ayakta duramayacak kadar güçsüz gorunuyorsam ve herkese bana yer vermek zorundasiniz bakislariyla bakmiyorsam versinler. Ben genelde vermiyorum.

alaimisema gibi düşünüyorum. eğer imkanım olmazsa da yoğun olmayan saatlerde yolculuk ederim (30 yaşımda bile bunu yapmaya çalışıyorum), en azından otobüsle bedava seyahat etmeyi hobi haline getirecek kadar boş bir hayatım olmasını istemem yaşlandığımda.

bir de 60 artık yaşlı sayılabilecek bir yaş değil. 75-80'den önce kendime yaşlı dedirtmem.

Başlarında dikilip ters ters bakmam yer verin diye ama veren olursa da oturmam demem. Ben genelde yer veriyorum o yaştakilere, gençler de ileride bana verse hoşuma gider, yalan yok.

yorgun değillerse vermeleri güzel bir jest olur. ben çok yorgun olmadığım süreçte mutlaka yerimi veririm.

Arkadaşların dediği gibi, 60 yaşında hala metrobüse-otobüse biniyorsam bana müstehaktır yer vermesinler fakat 15 yıldır bilfiil deadlift yapıyorum, yaşarsam bi 20 yıl daha yaparım en az, yani bana çok koymaz yer vermemeleri sıkıntı yaşamam.

versinler amk 30 senedir veriyorum

30+'im geçenlerde genç bir çocuk abla geç lütfen dedi:D ben de yok dedim otur dinlen kardeşim. Ben de yorgun olmadığım zaman yer veriyorum, özellikle hamilelere. Minibüste hiç vermiyorum çünkü denge problemim var, kapıdan uçarım diye korkuyorum. Yer vermezlerse sorun etmem, kimseye dert olmak istemem. Hoşgörülü bir insanım.

erkekte biraz çocuksuluk ve enerjiklik, kadında da biraz olgunluk olursa birbirlerine uyum sağlayabilir. diğer türlü mr and mrs no

36 yasinda adam icin 23 resmen cocuk. Olgunluk farki var ciddi anlamda. Olmaz.
30Erkek.

Arada cok fazla yas farki var, olmaz diyorum ben.

K, 28

olmaz o iş. 23 yaşındaki kişi her şekilde gezip tozmak hayatını yaşamak isteyecek. 36 yaşındaki kişi -genelleme yapıyorum evet- daha sakin bir kişiliği olacağı için ona uyum sağlayamayabilir.

13 yaş çok ciddi bir fark.

kadın ile erkek arasında 20 küsür yaş farkı olan bir evliliğe şahit oldum. 40 sene evli kaldılar. fakat aralarındakini aşktan çok "mantık evliliği" olarak nitelendirdiler hep.

özetle. ciddi bir şey çıkması çok zor o işten.

bunun k 23 e 38 versiyonunu sormuştum buraya bir ara. o iş olmadı. olmaz yani. başlangıçta kuşak farkı, ilerisi için de fiziksel etkiler nedeniyle olmaz.

@hep mutlu
Son cümle +1
Sonra da aldatır belki.

Bir kadın neden bu yastakilere bakıyor anlamak güç. Sanırım sevgiliden ziyade baba gibi koruyup kollayacak, şefkat gösterecek birini arıyorlar.

Olmaz knk.
22-K

maksimum 10 yaş en iyisi kız 26 olsaydı ya da sen 33 olsaydın daha iyi olurdu.

ama 23 resmen çocuk falan değil, eğer cidden olgun düşünen biriyse. fikir ve görüşlerini hayata nasıl baktığını görmen gerek

gayet de olur. 23 yaş neden çocuk olsun abartmayın ya insanlar üniversiteden mezun oluyor o yaşta. 36 da yaşlı değil aynı şekilde. uzun süreli bir şeyse illa ki sıkıntı olur ama hangi ilişkide olmuyor ki zaten? kısa süreliyse zaten sıkıntı yok.

not: iki tarafın da (özellikle kadının) yaşanacak ilişki için istekli oluğunu varsayarak yazdım tabi.

olur olur, bal gibi olur.

34E

"yrs old" diyen bu ikisinden birisiyse olmaz.

Olmaz
37 m

Olmadı tecrube konuşuyor olmaz o iş. Yaş farkindan değil kizin yasindan dolayi. Çocuktum çocuk gordu sahiplenemedi. Arada yaş farki varsa bile kizın 25+ olması gerektiğini düşünüyorum. Hatta alt sınır 30 a doğru kayabilir. Bir de şunu eklemek isterim kız için ilk heyecanlar adam için çoktan sönmüş demektir aynı enerjiyi yakalamaları da zordur.
K 27

erkek 36

ben 27 yaşındayken bile çocuk gibi geliyordu 23 yaşındakiler.

36 yaşında adam bırak ilişkiyi falan katlanabiliyorsa eğer nirvanaya ulaşmıştır.

bu arada 23 ile 26 yaş arasında çok büyük bir uçurum var(kadınlar için geçerlidir, yatırım tavsiyesi değildir.)

Kızın yapmak istediği, heyecanla tutkuyla yaklaştığı çoğu şeyi adam çoook önce yaşamış ve hevesini almıştır. Sevgilisinin kendisiyle aynı heyecanı paylaşmadığını gören kızın hevesleri kırılır, zamanla agresif ve isteksiz görünmeye başlayabilir.
Kısaca, olmaz.
27, K

ol-maz.

çocuk büyütmeye doymuşsa olmaz. doyamamış hala babalık yapmak istiyorsa sevgilisine gayet güzel olur.

33 E

Olmuyor biliyorum. Git biraz hayatın tadını çıkar iki ilişki daha gör öyle gel demek lazım.

cevaplar için teşekkürler.

1-en az 25 yaş kadın için olması gereken yaş. öncesine ben de sıcak bakamıyorum. 25 yaş üzeri bir kadın için ise erkeğin yaşının bir önemi yok. (bana göre)

2- cevap veren arkadaşlar 36 yaşı dünyanın sonu olarak görecek yaşta da değiller niye böyle çok uzakmış gibi gördünüz anlamadım.

3- jenerasyon aynı olmayabilir ama aynı yaşam standartları ve koşulları içinde büyümüşlerdir 80 ler ve 90 lar. anlaşılmayacak bir nokta yok.

@gameof madem senin için sorun yok, madem senin için her şey normal o zaman neden bu soruyu sordun anlamadım. Olmaz. Bunu 30 yaşında bir insan olarak söylüyorum. Son olarak 25 yaş üstü kadınlar için erkekte yaşın önemi yok demişsin ama kesinlikle var. Davul bile dengi dengine.

olur. tecrübe ettim. çok güzel olur.
ama erkeğin içindeki çocugu öldürmemiş olması, genç görünüyor olması, kızın da şımarık ergen olmaması gerekiyor.

@iamcool bu soruyu daha çok tecrübe yaşayanlar için sorudm. olur da kardeş biz yaşadık oldu/olmadı gibisinden.

ben sadece fikrimi yazdım.

kişilere göre değişmekle beraber oluru var.

Böyle bir ilişkim olmadı ama şu anda aynı bu yaş aralıklarında bir arkadaşımızın sevgilisi var. Aynı ortamda girdiğimiz muhabbet etmekte gerçekten zorlanıyoruz. Yaş farkından ziyade nesil farkı diye açıklıyorum ama ben bu durumu.

K, 32.

benim için kadın ve erkek sevgili olmanın yanısıra çok ama çok iyi arkadaş olabilmeliler. uzun soluklu ilişkileri gözlemlediğimde, aralarında sağlam bir arkadaşlık / dostluk ilişkisi de görüyorum. demem o ki, arkadaş olabilir misiniz 13 yaş küçük biriyle? kesişen küme ne olacak/olabilir?

Bilmiyorum. Haklı olabilirsiniz. O yaştaki birisinin dünyadan, yaşamdan beklentileri fazla olabilir..

eski kayınbiradarim ve karısı bunlar. kız 20 yaşındaydı adam da 36 evlendiklerinde.
adamın geçmişi vukuatlı, bir boşanma, sayısız nişan atma vs. kafasına göre takılmayı seven, gezmeye tozmaya bayılan, kimseyi takmayan minimum derecede sorumluluk sahibi bi adam. kendisine karışmayacak, istediği gibi yönlendirebileceği, salak bi kız lazımdı ona, buldu evlendi. hemen de çocuk yaptılar. çocuğa anne baktı bunlar hayatını yaşadı. tek dertleri gezip tozmak yiyip içmek ve milyorlarca fotoğraf paylaşmak.
bazı şartlar altında olmaz değil. ama bazı şartlar altında.
K,31

Gayet güzel olur. 23'ten bile küçükken 30 yaş üstü hanımlarla uzun süreli ilişkilerim olmuştu. Kız ergenliğini atlatmışsa ve genel kültürü belli bir seviyedeyse hiç zorlanmazsınız.

Olgunluk farkı eğer erkek gerçekten olgunsa dolayısıyla ne yaptığının farkındaysa ilişkideki bağlılık faktörü açısından dev bir avantaja dönüşür. Kızımızın erkeği kaybetmesi de zorlaşır.

Ayrıca erkeğin kızın toyluklarını hezeyanlarını tölere edecek olgunlukta olması da ilişkinin devam etme olasılığını arttıran bir faktördür. Zannedilenin aksine iki ergenin bir kapta durması daha zordur. Fakat burada yazdıklarım erkeğin gerçekten kendi olgunluk yaşına (onun için bu yaş her kaç olacaksa) erişmiş olmasıyla mümkün.

İki İstisna:
1. Kız başına buyruk asi bir tipse yürümez. 2. Cinsellikten romantizm kaçışıyla uzak duran sorunlu bir tipse olmaz. Olgun erkeği bu kadar fakir bir cinsellik kesmez. Aşırı romantizm beklentisi, cinselliği romantizm eldiveniyle tutmaya çalışmak ciddi sorun belirtisidir. Hatta açık seçik yetersizlik kanıtıdır da diyebiliriz.



Not: Eğer bahsi geçen erkek bu yaşta hala Türkçe içine "yrs old" şeklinde ingilizce sokuşturan bir ergen sözlük yazarıysa. Bahsedilen olgunluk farkı yok hükmünde yer alacağından faydası da görülemeyecektir. İşte ilişki bu durumda yaş farkından(!) bitebilir.

yrs olda niye bu kadar takıldınız? halbuki o yaş gurubu jargonuyla konuşmaya çalışmıştım.

Türkçe konuşulurken gereksiz şekilde yabancı sözcük kullanımı özentilik bu da ergenlik sayıldığından olgun yaşta fena halde utanılır ve yapılamaz. O kusuru işleme lüksü belli bir akıl yaşından sonra kalmıyor. İşte bu nedenle belirtilerden biri olarak gösterdim.

Kendim bu sitede hatta kendi bilgisayarımdaki herhangi bir metinde dahi gerçek kişiliğime dair doğru düzgün ipucu vermiyorum. (www.eksiduyuru.com) Her yaştan her telden yazıyorum fakat seninkinin amacını ve gerçeklik payını bilemem.



Olgun erkek genç kız ilişkisi 90'ların ortasına kadar kesin standart kabul ediliyordu zaten. Toplumsal kurallardan biriydi diyelim. Feministler ilk önce sermayeyi akabinde de medyanın tamamını ele geçirince tüm diziler ve filmlerde bunu aşağılamaya başladılar ve nihayetinde toplumsal normlarla oynandı. Toplum zaten koyun sürüsü ne versen onu yiyor. (Koyunla "haa evet" diyenler kastedildi.) Ardından eşit yaş ilişkisi geldi ve boşanma oranı %50'lere fırladı.

Bunlardan haberinin olmaması ve kişiliklerini gerçek amacı beyin yıkamak olan (tümü) dizilerle oluşturan bir ergen topluluğuna gelip danışman gibi değişkenler bende haklı olarak bazı sorular oluşturdu.



Yukarıda açıkladığım toplu beyin yıkamayla ilgili biraz daha açıklayıcı cevaplarım ve başlıklarım da oldu. Feminist egemen moderasyon tarafından sessiz sedasız silindiler. Bu da oyunun bir parçası. Kritik başlıklarını benim yaptığım gibi yedeklersen iyi olur.

Bence, ele geçirilmiş medya tarafından beyni yıkanmış toplumun tepkisinden tırsıp nabız yokluyorsan girme bu ilişkiye. Yok kişiliğin tek başına ayakta durabilecek kadar güçlüyse ve kızı da motive edebileceksen sorma bunlara.

Karşındaki kişiden daha ilk günden başkalarını dinlemeyeceğine ve onları ilişkiniz hakkında konuşturmayacağına dair söz al.

evrensel ilişki yaşı limitinin dışında. formül için (bkz: 2'ye böl 7 ekle)

91'li kız ile 77'li erkek evlenen arkadaşım var, adam hatta yurt dışında yar. doç. İngiltere'de bir üniversitede. Ben kızı tanıyorum, üniversite sonrası hocasıyla çıkmaya başlıyor sonra evleniyorlar.
Annemle babam arasında da 18 yaş var, tek problem babam erken gitti öteki tarafa. Başka örnekleri de var etrafımda ama yaşlı olan taraf bunu sorun yapabiliyor, spora vs giderek aradaki farkı kapatmaya çalışıyor.

Bence rakama çok takılmamak lazım..

30 e

Bildiğim kadarıyla iskan alınınca satış durumunda daireler krediye uygun hale gelecek. Bu da evin değerini yükseltecek.

tapusuz daireleriniz yasal hale gelecek. Tapu değil ama yapı kayıt belgesi verilecek, ilerde şartlar sağlanırsa kat mülkiyetine geçiş şansınız da olabilecek. idari cezalar varsa onlar iptal edilecek vs.

hocam çook kısaca şöyle ki imar ve ruhsat problemi olan yapılar ve aykırı yapı sahipleri bu yapılarına yapı kayıt belgesi falan alabilecek. yani senin binan kusurlu. kaçak kat, yol işgali vs vs aklına ne geliyorsa. bu halledilecek bir de yapı kullanma izin belgesi aranmaksızın cins değişikliği ve kat mülkiyeti tesis edilecek

Bebeklerin ter kokusunu alınca gülüyorum. :)

Sevgilim

Ter kokusu demeyelim de vücudunun teninin kokusu dersek cevap evet. Bu arada bahsettiğim parfüm vs değil, kişinin doğal kokusu.

Baba çocuk kardeş yok. Annemin hiç ter koktuğunu görmedim. Eski sevgililerimden birinin ter kokusundan hoşlanırdım. Bi kadın ne kadar ter kokabilir ki zaten? Kiminin o parfümsüz, doğal kokusu insanı büyülüyo. Sürekli sarılasın geliyo

Bununla ilgili bir belgesel izlemiştim kadın deneklere parfümsüz sabunsuz 3 gün erkek denekler tarafından giyilmiş tisörtler koklatılıyor
Hatırladığım kadarıyla görmedikleri halde ter kokularından yola çıkarak sağlıklı erkekleri seçiyorlardı kadın denekler

ben aşık olduğum iki kadının da ter kokusuna bayılırdım. ciddi ciddi bayılırdım ya, bildiğin hoşuma giderdi. öyle terini akıtıp içmekten bahsetmiyorum elbette. ama seviştikten sonra ya da ne bileyim terletecek bir aktiviteden sonra onlara sarılıp tenlerinin kokusunu içime çeker ve mutlu olurdum.

Asik olunan kadin, yes

Hayır. İsterse aşkımdan ölüyor olayım yine de bu tip kokuları çekici bulamıyorum.

Sevgilim evet. Ter kokusu dahil

Sevgili terini yirim!

böyle bilimsel araştırmalar da vardı yanlış hatırlamıyorsam.

Genetik olarak birbirine en benzemez olanlarin birbirlerine cok iyi koktugu bilimsel bir gercektir. Tabii ki de oldu. Ama annem babam vs degil tabii ki de.

arkadaşların yukarıda bahsetmeye çalıştıkları "bilimsel" nane feromon ancak bunun direkt olarak terle alakası yok. terli tişörte elbet sinmiş oluyor ancak güzel feromon diye bir şey yok; çalışma prensibi henüz netleşmemiş olsa da feromonun insanların biyolojik olarak kendine en uygun eşi seçmesine yardımcı olduğunu düşünülüyor. hayvanlar nasıl koklaşa koklaşa anlaşıyorsa biz de bir zamanlar öyle anlaşıyorduk. günümüzde "beğeniyi" etkileyen çok kriter var ve feromon bunlardan biri ancak farkında olarak gerçekleşen bir durum değil bu.

feromonun çoğu zaman burnumuzla rahatça anlayabileceğimiz bir yoğunluğu olmaz, o insana yaklaştığımızda algılarız ama algıladığımızı fark etmeyebiliriz. ter kokusunun içinde feromondan daha çok bakteri makteri olduğu için ilk etkisi "ohh miss" olmaz ancak "doğru insanı" seçmişseniz(belirli kriterler içerisinde) -zaman içinde o ter kokusunun sevilen insanla bağdaşmış olmasının da etkisiyle- bir noktada "ter kokusunu seviyorum" durumuna geçebilirsiniz. "doğru insan" kısmını bilerek tırnakladım, ter kokusuna göre sağlamasını yapamayız ama temel noktada o insanı beğenmenize sebep olan şeylerden biri feromondur ve bu yüzden ter kokusu da çekici gelmiştir denilebilir.(tartışmaya açık)

sadece sevgilinin ter kokusunun sevilmemesi tartışmanın en büyük kanıtı olabilir, benim için annemin teri de iğrenç değildir örneğin. haliyle işin içinde sadece "çiftleşme" güdüsü yok. kalabalık sürülerde yavrularını koklayarak bulan memeliler var, yani sadece sevgili bulma aracı değil feromonlar. bir nevi kokusal kimlik denebilir ama her insanınki tamamen ayrı mı değil mi, o konuda net bir bilgim yok.

işin bir de sevme/tiksinmeme durumu var. benim de terinden tiksinmediğim sevgilim olmuştur ama bu terini ayrıca sevdiğim anlamına gelmez. sanmıyorum yaz günü sevgilisinin koltuk altını yalayan insanlar çok fazla olsun...

ileri izleme:
eksisozluk.com

Ter kokusu feromon icerir. Bruce boydan boya laf ola beri gele dizmis. Birinin ter kokusundan tiksiniyorsaniz ona asik olma ihtimaliniz yok.

@perfectum, yazdıklarımdan cidden "ter kokusu feromon içermez" anlamını mı çıkardın yoksa söylediklerimi karşına alıp savını güçlendirmek için kasıtlı mı çarpıttın? ona göre ciddiye alıp "laf ola beri gele" kısmına cevap vereceğim.

Bebek teri disinda hosuma giden olmadi. Bebeklerin teri birak rahatsiz etmeyi guzel kokuyor:)
Yetiskin olan sevgili falan farketmez her turlu rahatsiz olurum.

@esmeralda
O deneyde sagliklidan ziyade normalde fiziksel olarak begenecekleri erkekleri tercih ediyorlardi gormedikleri halde. Uzun boylu olani falan.

ten uyumu varsa ter kötü kokmaz. ten uyumu demek zaten aslında genetik bir uyum anlamına gelir.

bütçe ne kadar?

yani net bir rakam düşünmedim ama 600-700 e kadar çıkabilirim.

Çanta olabilir. Maddi bir şey istemiyorsanız Paris'e haftasonu seyahati diyeceğim ama pasaport vize falan uzar. İl neresi bilmiyorum ama yakınsa Sapanca gölüne gidin haftasonu konaklayın. İstanbul ise adalarda haftasonu konaklayın.

Tatil + masaj

selamlar,

pandoranın bileklikler var, 485702452035 farklı charmı da var, sürekli ne hediye alacağım diye düşünmezsiniz.

ilk başta alırken sizi ve eşinizi temsil eden 2 charm +1 zincir alırsınız, sonra evlilik yıldönümünde, çocuk olunca küçük sürprizlerde yeni charmlar alırsınız kolayınıza gelir.

benim çoğu arkadaşım öyle yapıyor. bütçenizin de içinde.

esya degil de boyle guzel yemek vs olabilir

bütçe için pandora +1 ya da ufak bir baş başa tatil çok güzel olur

DNA testi

bisiklet, paten, gitar, org, tuval, dans kursu, yetiskin bale kursu, tiyatro kursu, senaryo yazim kursu vs.

Basbasa tatil.

Bir şey olmaz.

ben giderdim

git

gitmelisin. çivi çiviyi söker

Ağrı ve acı birbirinden farklı şeylerdir. Zorlanan kaslarda spor sonrası ağrı normal, eklemlerde acı normal değildir.
Ağrıyan kasları tekrar zorlaman doğru değildir. Başka bir kas grubunla antenmana devam etmeni tavsiye ederim.
Diz acısı farklı bir konu.

Diz dediğim dizlerimin üst kıstmı, bacaklarımın içi. Gideyim o zaman, bacakları elimize almayız inş. :))

Bu ağrılar genelde antrenman öncesi-sonrası esnetme çalışmaları yapılmadığı için oluyor, özellikle bacak çalışmalarından sonra bir 10 dakikayı esnemeye ayırın, sonraki çalışmalarda daha rahat edersiniz.

@angelus peki gideyim mi? Senin yorumun ne? :)

Acı değil de ağrı varsa, iyi bir ısınmayla antrenman yapılabilir düşüncesindeyim fakat baktın verimsiz bir antrenman olacak, ısınmayla da ağrıların geçmedi, Oğuz'un dediği gibi başka bir bölgeyi çalış, yani illa bacak çalışacam diye zorlama kendini programın bozulmaz.