Bostancı e5'ten binip, maltepe köprüsünde iniyorum, ordan mı gidiyorum. veya bostancıdan metroya mı biniyorum. napıyorum bi anlatsanız acil.

teşekkürler.

Maltepeden kadıköye e-5 üzerinden giden dolmuşlar saat kaça kadar var biliyor musunuz? Tesekkürler

tam olarak ne zaman verdiniz bu kararı? ne zaman "ben bu adamla/kadınla evlenirim" dediniz? mutlu musunuz? verdiğiniz kararı sorguladığınız oluyor mu hiç?

sadece evliler cevaplarsa daha iyi olur tabi.

şurdaki gibi bir şey yapacağım ve içinde köfte olacak. 10 parça için kaç gram kıyma almalıyım? göz kararı demeyin, gözümün kararı yok.
www.yemekgemisi.com

küfürlü dil için kusura bakmayın ama aramızda bu kadar andaval olmasına şaşırdım. aile uyarılıyor, gitmeyince polisi molisi arıyoruz ayağına geçiliyor bildiğim kadarıyla. vidyoyu da tamamen izlemedim.

fakat gelin görün ki metroda merdivenin solunda duranın ağzına sıçan türk insanı(ki merdivenin solunda durmak yasak mı ondan emin bile değilim), bisiklet yolunda mangal yapan aileyi savunuyor arkadaş! bu kadar mı çifte standart, bu kadar mı hakkını savunana karşı gelme arzusu, bu kadar mı riyakarlık?

hollandada olsa aileyi rehabilitasyona falan yollarlar, şaka mısınız?

siz ne düşünüyorsunuz?

büdüt: kaldı ki orada bir bisikletli kazayla o sofraya girse ciddi yaralanmalar olur, semaver çocuk falan var. böyle bir senaryoda da türk halkı bisikletlinin, hatta sadece onun değil bütün bisikletlilerin ağzına sıçmayı iyi bilir diye düşünüyorum.

Evet arkadaşlar en son kimin burnuna burnuna, gözüne gözüne vurmak istediniz ? İlla vahşi olmasına gerek yok tek bir tokatı da sayabiliriz.

sağlık ocağından "yurtta kalmasında sakınca yoktur" raporu almam gerekiyor fakat kayıtlı olduğum sağlık ocağına okul çıkışı yetişemiyorum. okulumun yakınındaki bir sağlık ocağından bu raporu alabilir miyim?

Hiç internette yazan gibi değil. 5dkd gozuken sefer 30dk dir gecmiyor. Her gun boyle, neden boyle?

2 tanecik sorum var. neden sorduğumu en son açıklayayım.

1- insanların gıpta ettiği, imrendiği bi ilişkiniz olsun ister miydiniz?

2- insanların gıpta ettiği ilişkiden anladığınız ne? (sizin gıpta edeceğiniz ilişki nasıldır? daha doğru soru olur sanırım. gösterişten uzak.)

son yarım saatte minibüse binenler var mıdır acaba? zam mı gelmiş?

adam fazla para alınca sinirlendim '10 dk önce tarife değişti' dedi. başta artislik yapıyo sandım da ciddi ciddi konuşmaya devam etti.

selamlar,

haftada 5 fix, bazen de 7-8 big mac yiyorum. çok güzel amnk şeyi. o fiyata en iyi seçenek o benim için.

abartıldığı kadar kötü bir alışkanlık değildir diye umuyorum.
yani ölmem di mi?

sonsuza kadar böyle gitmeyecek sonuçta. 1 sene falan böyle gidebilir ama.
:///

dün başlayan aşırı - ama cidden aşırı böyle kollarım falan uyuşuyor gözüm kararıyor - sinirden sonra bi tane atarax aldım. akşama sakinleştirdi sakinleştirmesine de resmen bayılttı beni, uykudan olduğum yerde düşüp kalacaktım.

aynı sinir devam ediyor. ama şu an kafam böyle sanki dün gece çok içimişim de şimdi akşamdan kalmaymışım gibi dönüyor uçuyorum sanki. bu ataraxın etkisi mi sinirden mi böyleyim bilemedim. ne yapayım? hem sinirimin yatışması lazım hem de şu kafamı normale çevirmem lazım yapmam gereken tonlarca iş var.

Sokakta, cafede, otobüs durağında vs. karşı cinsten çok güzel/yakışıklı birini gördünüz. "Çok güzelsiniz/yakışıklısınız, gözlerimi alamadım sizden bir kahve içelim mi" demek rahatsızlık verici mi?

Not: Kanuna göre değil, kişilerin taciz sayıp saymadığına göre soruyorum. Size yapılsa taciz mi dersiniz, ne yaparsınız?

çok doluyum çok sinirliyim her yerde bu böyle midir? kadınlar dışarı çıktıklarında taciz ediliyor mu? özellikle kadınlara soruyorum sokağa çıktığınızda fiziksel veya sözle taciz ediliyor musunuz? napıyorsunuz?

ben artık tepkisiz kalmaktan çok bunaldım. o kadar kötü laflar duyuyorum laf atmaktan öte direk taciz yaklaşıp söylüyorlar. tipim çok normal türk kadını tipi, giyinişim normal. niye böyle normal yürüyemiyorum ben niye birileri bana gelip saçma tacizlerde buluyor ve ben yoluma devam ediyorum? bu türkiye'nin modern şehirlerinden birinde oluyor ve sankı gıttıkce artıyor gıbı gelıyor bana.

sizce taciz oranları çok fazla değil mi? mesela kız lisesinde okudum o zaman konusurduk ki yaş 15 falan hiç sözlü veya fiziksel tacize uğramamış kız arkadaşım yoktu.

BU NORMAL Mİ?

şimdi büyük insanlara böyle yapanlar küçüklere daha fazla yapmıyorlar mıdır?

---lütfen ya sokakta özgürce yürümek istiyorum gerçekten.----

son doğalgaz faturamın son ödeme tarihi 5 ağustos.
elektrik faturamın da 28 temmuz falandı.

eve fatura gelmiyor ne bu ya?
napayım ben telefon falan mı açsam fatura gelmiyor gönderin diye?

Resmen, flaş haberleri, günlük manşetleri, son dakikaları takip etmek için şu gerizekalı platformu kullanmaya devam ediyorum. Kapatıyorum, 10 dakika sonra sıkıntıdan geri açıyorum. Iyyy baydı şu salak ortam.

bugün kız arkadaşımla mağazaları dolaştık. evde en az 20 çift ayakkabısı olmasına rağmen "çeşit olsun" diye ayakkabı deniyor. öyle ayılıp bayılmadığı ayakkabıya bile düşünüyor alsam mı diye.... evde olan bokun laciverdi varsa ona da sarılıyor.
neden böyle yapıyosun dediğimde "ben böyle gördüm ailemden, beğendiğimiz bi şey oldu mu eger fiyati uygunsa düşünmeden alırız, lazım olmasa bile" dedi.
bunlar öyle zengin falan da değil, orta halli bi aile.

ben de dedim ki "bu şımarıklık, hatta görgüsüzlük. defileye çıkmıyoruz. 365 gün için 365 ayrı çift gerekmez. iki gün üstüste aynı çift akkabı giysen kimse seni kınamaz" dedim.
kendisi öğretmen adayı bu arada. dedim ki "yarın öğretmen olduğunda her gün aynı çift yırtık ayakkabıyla gelen öğrencin olursa, onun yüzüne bakabilecek misin? yüzün kızarmayacak mı?"

vay sen misin bana görgüsüz diyen.... öğrencimin yüzüne neden bakamazmışım? orospuluk mu yapmışım? bilmem ne....

tam o esnada bundan hoşlanan tip mesaj attı whatsapptan....
"al işte, kapak olsun, berk mesaj attı bana, allah gönderdi tam zamanında...." gibi sevinç nidalari atti.

kaç çift ayakkabınız var?

yazdıktan sonra edit: oha okunmaz bu çok uzun olmuş. neyse ben içimi dökmüş oldum.


arkadaşlar çok dağınık anlatabilirim, ama kimseye anlatmadığım şeyler olduğu için, içimi boşaltıcam.

dünyanın en iyi arkadaşı değilim belki ama sadık bir arkadaşımdır. hayatımda hiçbir arkadaşımın arkasından vurmuşluğum yoktur ya da bir yere çağırdığında, bir şey istediklerinde bahane üretmişliğim yoktur. olabildiğince yanlarında olmaya çalışırım kısaca.

liseden süre gelen arkadaşlıklarımız var, altı kişiyiz. kişiydik, üç kız üç erkek. aramızda sevgili vs. olayları yoktu,z aten çoğumuzun sevgilisi var veya genel olarak olurdu diyebiliriz. neyse, bu arkadaşlardan biri istanbula gitti, kız olanlardan biri. o arkadaş grubundaki en yakın arkadaşımdı diyebilriim. en azından istanbula gidene kadar, araya mesafe girince tabi yakınımda olan arkadaşlarla daha yakın olduk. yoksa onunla dostluğuma dair bir problem yok. tu.


önce bu arkadaş grubundaki bir yavşaktan bahsedeceğim.
kıvırcık kafalı ibnenin teki. ben hayatımda hiçbir arkadaşımın arkasından böyle konuşmam, birinin konuşmasına da izin vermem. ama bu götoğlanı belli ki arkadaşım falan değilmiş, zaten konuşmuyorum da nerdeyse 1 senedir.

ben yavşakoğlu yavşak ve çok sevdiğim bir başka dostumla üç erkek her gün takılırdık. boş muhabbet işte, bazen bira içerdik, ki ben pek içmem. genelde onlar içer ben eşlik ederdim. pes oynar, ya da oturur bir yerde çay içip boş muhabbet çevirirdik.

o dönem sikindirik günlerden geçiyordum. kitabevinde çlaışmaya başladım haliyle bunlarla fazla takılamaz oldum ama boş bulduğum her vakit yanlarına gidiyordum. sonra yavaş yavaş bunlar beni çağırmamaya başladı, o çok sevdiğim elemanla ilgili bir sıkıntı yok. çünkü onun huyunu biliyorum, zaten kimseyi çağırmaz. hep boş bir adam olduğu için :) o genelde bir yerde oturur, biz onu arar yanına gideriz. neyse, ben bu sevmediğim yavşağı birkaç kez ayarlayıp buluştuk ettik. ama baktım bu beni hiçbir yere çağırmıyor etmiyor.

o dönemden sonra araya soğukluk girdi. sebebini hala anlamıyorum. yani bu yarrak kafalı ne sikime beni hiçbir yere çağırmamaya başlar, hiçbir sebep bulamıyorum. o sıralar kız arkadaş falan edinmiş bu. düşünün yani haberim bile yok.

neyse, sonra doğumgünüm vasıtasıyla üniversiteden arkadaşlarla rakı balığa gittik. ben liseden bu grubumu da çağırdım. sevdiğim eleman hasta olduğu için gelemedi. bu orospu evladı da, işini gerekçe göstererek gelmeyeceğini söyledi. doğumgünüüm ortasında, üniversiteden arkadaşlar bu yavşağı foursquare'de bilmem nerde taglerken görmüşler. ayıpladılar falan, "nasıl iş bu ya falan" diye. ben de feci utandım. harbiden utandım çünkü, en yakın arkadaşlarımdan diyeceğim adamın yaptığı ibneliğe bakın. kendimi sevilmeyen, asosyal biri gibi hissettim. hiç kimsenin siklemediği biri gibi.

o günden sonra iyice soğukluk girdi aramıza. ve ben tüm bu soğukluğa rağmen doğumgünüme çağırdığım piçin, birkaç hafta sonra olan doğumgününe çağırılmadım. daha dünkü bok 3-5 elemanı da almış, benim sevdiğim arkadaşla beraber bilmem nerde doğumgünü kutlamışlar.

feci zoruma gitti.
o arkadaş grubundan 'merve' (kodadı olarak kullandım) isimli arkadaş da "oha 'burak' (kodadı) seni doğumgününe çağırmadı mı" falan diye konuşunca, ben yine utandım amk. resmen kendimi ezik hissettim. ciddi diyorum, hayatımda kendimi en ezik hissettiğim dönemdi.

o günden sonra bu orospu çocuğuyla bağımı kopardım. demek içten içe bir hesabı varmış benimle, bir türlü anlamadığım bir hesabı. ve bulduğu ilk boşlukta bağları koparma planı yapıyormuş. hala o doğumgünümde yaşadığım üzüntüyü unutamam. ki ben doğumgünü kutlayan biri de değilimdir, belki ortaokuldan beri ilk kez arkadaşlarla birleşip doğumgünü kutlamıştım. cidden aklıma geldikçe üzülüyorum amk. böyle davranmasına da hiçbir sebep hala bulamıyorum. dediğim gibi aklında bir hesabı varmış demek.



bir diğer tokadı da bu sıralar yiyorum esasında.
iş dolayısıyla istanbula taşındım. tanıdığım bi üniversiteden arkadaş var burada, bir de o 6 kişilik grubumdan 'ece (kodadı)' var. bir de askerlik arkadaşım. neyse, kimseye yük olamyayım diye iyice yerleşene kadar, ilk 1 hafta falan sesimi çıkarmadım. şimdi zannederler, onlardan bir şeyler isteyeceğim falan diye. sağolsun, üniversiteden 'berk(kodadı)' isimli arkadaş, ben hiç istemememe rağmen bu dönemde de baya yardımcı olmuştu.

neyse, hafif bir düzen kurunca 'ece' ye mesaj falan attım. zaten istanbula taşındığımı biliyordu. dedim buluşalım edelim diye, zaten uzun süredir görüşmüyorduk. ben askerden yeni geldiğim için. neyse buluştuk. sohbet muhabbet.

ulan istanbula taşınalı 4 ay oldu nerdeyse, bundan da ses yok.
yani ne bileyim, bu kız izmire geldiğinde ne kadar işim varsa ben iptal eder, buluşma falan ayarlardım. başka birileriyle planlarım varsa bile '40 yılın bi başı geliyor', der iptal eder onunla olan buluşmalara katılırdım. ama yok, ondan da ses yok. konumu gereği ben de söylemiyorum hani buluşalım edelim diye, emri vaki olacak çünkü. ben daha önce de yazmıştım "ben zaten hep boşum ya tanıdığım kimse yok burda, sen buluşmak istediiğinde mesaj at yeter ben gelirim" diye.

yok, ondan da ses yok. olabildiğince yazı da yazmamaya çalışıyor.
ayıp olmasın diye haftada bir ben bişiler yazıyorum. daha doğrusu yazıyordum, artık bişi yazmıyorum.

ben anlamıyorum bu insanları amk.
en basitinden bu kız bizim oralara taşınmış olsa (ha bu arada istanbulda da evler yakın ha 20-25 dakika) o istese de istemese de ben zorlarım yardıma giderim, şehirde hiç tanımadığı birileri olsa her gün "bak sıkılıyor musun gel iş çıkışı bişi yapalım" falan derim.

harbiden kendimi boktan hissediyorum ya.
alınganlık yaptığımı düşünmüyorum. çünkü alınganlık yapmıyorum, hiç de yapmadım. yarın gelse buluşalım dese, bunları yüzüne de söylerim. ama hakikaten zoruma gidiyor amk. ben bu insanlara 10 yıla yakın zamanımı verdim. işleri düştüğünde en önden koşturdum, yeri geldi onlar için sabahladım. şimdi bi tane yavşak orospu çocuğu, kafasında kruduğu hesaplarla arkadaşlığı bitirdi.

öbürü de, sevgilisi yüzünden midir (gerçi tanıyorum elemanı da, öyle biri de değil.) ne diyedir bilmiyorum, arayı mesafelemeye çalışıyor.

cidden üzülüyorum.
arkadaşım yok demiyorum bu arada. grubun diğer 3 insanıyla hala çok yakın arkadaşım. onların artık her şeylerinden, her hislerinden de eminim. hiçbir zaman bırakmayacakalrını da biliyorum. üniversite grubumdaki 6 kişilik grubumla da aram iyi. hepsi iyi dostlarım, kötü günlerimde yanımda da oluyorlar.

ama bu iki insan cidden moralimi bozdu.
niye yahu amk, adam silmek bu kadar kolay mı cidden bunu sorup duruyorum kendime.

Efenim 1,5 yıl olacak ki bir sevgilim var. Bunun beş ay süresi birlikte aynı şehirdeydik derken son bir yıldır başka şehre atandığım için uzaktayım. Dolayısıyla birbirimizi seviyoruz o gider ben gelirim öyle yaşıyoruz... Benim bir tane de küçüklükten beri arkadaşım olan bir dostum var.

Sevgilimden gizlim saklım, hiçbir duvarım yok. Şifrelerim, telefonum vs.hep ortadadır. Sevgilimden de yegane ricam o dostum olan şahısla olan muhabbetlerimi okumaması. İzahı da efenim erkeğiz iki erkek dostun da kendine göre özeli olur, argo konuşuruz, gönül meselesi konuşuruz, iş hayatından konuşuruz...konuşuruz yani.

Hatun bi kere arkadaşımla mesajlarımı okuduğunu fark ettim kızarak şifremi değiştim. Uzun aylardır face şifrem onda yoktu. Ama uzaktayız ben sevmiyorum içine sinmeyen iş olsun zaten çalışıyom iş ev akşam çayı fazla sosyal hayatım da yok. Şifremi dedim al yani ortak arkadaşlarımız var benden de iletişim kurabilirsin.

Açar açmaz arkadaşımın mesaj ekranını açmış. Kızmadım kendisine ama yalancı ve güvenimi kaybettiğini, böyle bi insana değer veremeyeceğimi söyledim. Meraktan ben de girdim okudum.

İşyerinden konuşmuşuz, araba konuşmuşuz, nere gezmeye gitsek diye konuşmuşum, maaşlarımızı nasıl tasarruf etsek diye konuşmuşum...en ufak ne argo var ne karı kız dedikodusu. Öyle adam bile değilim zaten. Kızmadım ama erkek olarak kırıldım.

Arıyor açmıyorum şimdi çok canım sıkıldı. Sözümün değeri yok mu diyorum, merak ettim diyo.
Ne yapim sizce abartıyor muyum? :/

40 kişi ayrıl yazarsa ayrılırım :p

Böyle kadınlara küçük süprizler yapmamış mı kim veya kimler tarafından yaratıldıksay artık, inancınız neyse. Her ay kanasın duygu durumları değişsin bunlar hoş şeyler mi? Ya da orgazmla birlikte kızlık zarının da başa bela edilmesi? Bu tabi yaşadığımız toplumla alakalı ama çoğunlukla. Tamam hepsinin bilimsel açıklaması var regl döngüsü kızlık zarı vs kadın bedeninde olması gereken şeyler. İşte tam da onu gerekli kılandan bahsediyorum. Kendimi dalga geçilmiş hissediyorum, hastalıklı düşüncelerim mi var?

İş arası, öğle yemeğinden sonra arkadaşlarla genelde bir yerlere oturup hemen hemen her gün bi 50lik içiyoruz. E spora başladım göbekten kurtulmak için falan. Günlük yaşantımda normalde şekeri, tuzu, yağı, abur cuburu, fast food u kesinlikle çıkardım hayatımdan fakat bira bırakılacak gibi değil arkadaş. İçince de yaptığım bir sporun faydası olmuyor doğal olarak. Sizce bi 50'lik mi daha zararlı şu konumumda yoksa şeker yüklü frappe tarzı içecekler mi? Ha diyeceksiniz ki hiçbir şey içme, olmuyor hocam bi mekana oturulunca ille bir şey içesi geliyor insanın :D ..

İlişkide ilk ay. Normalde böyle şeyleri sallamam ama kutlanabilecek her anı kutlamak geliyor içimden, durduramıyorum. Diğer yandan çalışıyoruz ve akşam ancak 8'de buluşabileceğiz.
Aklıma gelen plan;
Yemekleri evde yiyelim. Evinden alayım. Birlikte sahile bir yunan restoranına gidelim. Bir kaç kadeh içip, sohbet edelim.
Standart bir plan değil mi?
Çeşitlendirmek gerekir mi?
Gerekirse ne yapılabilir?
NOT: hediye almak yok. hediye dışında ufak ipuçları hoş olurdu. Ha bir de sevişmek yok. Belki eve dönerken manzara izleriz biraz, orada takılırız belki.

değerli arkadaşlar,

hem merak hem de dandik de olsa bi istatistik yapabilmek adına sizden günlük hayatta en çok yaptığınız yazım yanlışlarını yazmanızı rica ediyorum.

teşekkür ederim.

ps: haftalık hayatta yaptıklarınız da olur
pps: boku çıkmadan susayım.

Kime ait olduğunu bilmediğim çıplak kadın fotoğraflarına rastladım.

Her şey şöyle gelişti; eşimin cep telefonundaki bir uygulama, eşimin kullandığı mail adresine bağlı olarak uygulamayı kullanan arkadaşlarını gösteriyor. Uygulamayı göstermek için telefonunu almışken "Bak arkadaşlarını da görebiliyorsun," dedim ve seçeneğe tıkladım. Aralarında birçok kadın vardı. Benim de tanıdığım ama eşimin mailleşmek için bir nedeninin olmadığı, mailini nereden bulduğunu bilmediğim bir ismi de gördüm. Eşim o sırada telefonu elimden aldı, ne o bir şey söyledi ne de ben sordum.

Bir buçuk iki ay sonra önceki gün bilgisayarını yanımda açık bırakıp mutfağa gitti. Anlattığım olay aklıma geldi, şeytan dürttü. Masaüstündeki bir klasör ilgimi çekti ve bahsi geçen fotoğraflarla karşılaştım.

Ben fotoğraftakileri tanımıyorum, incelemeye fırsatım olmadı. Porno oyuncuları da olabilir, sıradan insanlar da. O fotoğraflarla karşılaşmak beni çok incitti. Eşim gelmeden acelece bilgisayarı eski haline getirdim ve kendi yerime döndüm. Hala çok şaşkınım.

A. Bu kadınlar eşimin ulaşabileceği kişiler değiller. (Porno oyuncusu ya da ünlüler gibi.)
B. Eşim beni aldatıyor.


Eğer A şıkkı doğruysa, yok yere olay mı çıkartıyor olacağım? Aldatmakla ne farkı olabilir? Eşimi cinsel olarak tatmin etmiyor muyum, bir erkek neden çıplak kadın fotoğraflarına bakma ihtiyacı hissedebilir? Eşinizin bilgisayarında kadınlar-çıplak kadın ya da erkekler-çıplak erkek fotoğraflarına rastlasaydınız ne hisseder ve yapardınız?

B şıkkıysa ne yapacağımı biliyorum ama diğer yandan A şıkkı ile B şıkkı arasında fark göremiyorum.


Eşimin bilgisayarını şifreli. Masaüstünde bunlar varsa diğer dosyalarda neler vardır diye düşünmeden edemiyorum...

Tansiyonum normalde standart seviyeden düşük, 9'a 5 falan çıkıyor. Bazen gözlerim kararacak kadar düştüğünde tuzlu ayran yapıp içiyorum. Annem de babam da yüksek tansiyon hastası. Bu yüzden babam beni darlayıp duruyor tuzlu ayran içtiğimde. Yaşlanınca napıcaksın, tuza alıştırma kendini falan diyor. Kaldı ki ben kapalı ayranları tuzlu bulan biriyim, zaten onlar az tuzlu yedikleri için ben de az tuzlu yemeye alışmıştım hala da öyle devam ediyor. Vücudun ihtiyacı varsa da ay aman alışmayayım diye gerekeni yapmayayım mı yani? Kim haklı?

not: Tuzlu ayran düşük tansiyona gerçekten iyi geliyor mu bilmiyorum ama gelmiyorsa da güzel plasebo etkisi var.

az önce fartkettim de dertleşme konusunda pek iyi degilim. beceremiyom bu işi. adamın iki güzel lafa, öneriye, anlaşılmaya ihtiyacı oluyo. ama bende tık yok. niye böyle acaba? sorun bende mi? sizin de böyle mi? ben cok iyi dertleşirim diyen biri var mı?

Askerde bonzai çetesinden bi çocuğun okumaya yeltendiği ama okuyamadığı kitabı bi solukta okudum. eroin mi neydi kitabı. Sanki ilkokul 1 e yönelikti. Hızlı okuma tekniği ile bi saatte bitirip süper anlayabileceğiniz bir kitaptı...

basit ve net bir üslubu var bence... Ama edebi değil. ebedi olacağını ise sanmıyorum..

sizce nasıl?

selam,

beyaz gömleklerimi bir dalgınlık sonucu gri tsihrtlerimle birlikte yıkamışım ve artık tam olarak beyaz olmayan gömleklerim var. acaba diyorum çamaşır suyuyla yıkasam tekrar beyazlar mı? evetse çamaşır suyunu makinenin neresine koyucam yumuşatıcı gözüne mi omo gözüne mi? bir de çamaşır suyu giysilere zarar verir mi yıpranmasına neden olur mu?

Kalabalık mı? Hangi saatte gittiniz?

Merhaba, erkek arkadaşım çok fazla yemek yiyor yani bundan mı sıkıntı yaptın diyeceksiniz belki bana kızacaksınız ama artık dayanamıyorum. Bu sorun yüzünden dışardan yemek yiyemiyoruz çünkü doymuyor, bazen mecburen dışardan yiyeceksek bile evde 2 yumurta pişirip 3-4 dilim ekmekle yiyor öyle çıkıyoruz. Sonra bıktım artık her gün yemek yapmaktan çünkü ertesi güne kalmıyor hiçbir şey düşünün 700 gr. etle tantuni yapıyorum 4-5 lavaşla bitiriyor hepsini, 5 de birini bile yemiyorum ben hani hiç yemesem benim payımı bile yer o derece. Ayrıca çok fazla masrafımız oluyor dışardan yemek istersek, mesela dürüm yesek 3 dürüm gelecek, porsiyonsa kesin 2 porsiyon, ekmek bol olacak gibi. İşin ilginç tarafı kilo da almıyor bi göbeği var ama yıllardır üzerine 1 gr. eklenmedi. Yemek yapmayayım diyorum masrafa dayanamıyorum, yemek yapayım diyorum ona da dayanamıyorum tezim var derslerim var işi gücü bırakıp sürekli yemek yapmam lazım doyurmak için. Yeme deyince de kızıyor ne yapayım allah aşkına bana bir yol gösterin ?