5 yıl bu tür öngörülemez planlar için çok uzun yaklaşımlar. Ancak yine de deneyelim
1.sorunun cevabı başarının tarifi çok bellidir; hangi alanda kavgaya tutuştuysanız o alanda kazanmak. İster mesleki donanım olabilir, ister maddi gelir olabilir isterse, donanım ya da gelir olmadan belirli bir fitle sahibi olmak olabilir, bi' önemi yok. Hayat seni hangi alana ittiyse aslolan şey o alandaki kavganda hayatın seni utandıramaması. Bunu sağlayabiliyorsan başarıdır.
Benim için, başarabileceğim/kavga etmeyi isteyeceğim bir alan yok. Genelde benim durumumda olanlarda durum böyledir, bizim gibilerin elde edebileceği en fazla şey sayısal çoklukların artmasıdır ki bunun da gerek şartları farklı, başka bir diyalogun konusu.
2. sorunda Manevi başarı ve mutluluk ise birbirinden ayrı şeyler aslında; yani şöyle başarı bir miktar mutluluğu arkasından sürükler ama manevi mutluluk için başarıya ihtiyaç olmadığı durumlar daha ağırlıkladır.
Bunun tanımı da tamamen ''kimyasal'' hazlarla ilgili. Başka hiçbir açıklaması yok. Yani bir çocuğun olur sana maddi bir faydası olmaz hatta zararı olur ama senin başka karakteristik özelliklerini kırbaçladığı için; sahip olma,koruma v.s hayal dahi edemeyeceğin bir mutluluk hissedersin.
ya da aşık olabilirsin, o kişinin varlığı bile seni dünyanın TEK mutlu insanı yapar. Yani manevi başarı ve mutluluk tamamen kimyasal faktörler, gece uyanırsın güneşin doğuşunu izlerken birden için neşeyle dolar, ya da güneşe gerek yok (bkz:
gece 2 de gelen yakışıklılık hissi) aniden mutluluk hissini yaşayabilirsin.
Kimyasal.
edit: farkettim ki manevi başarıya değinmemişim. Manevi başarı aslında iç huzur dedikleri şeyi sağlayabilmek sadece. Zaten bu manevi sandığımız şeylerin çokcası manevi değil de neyseki o da şimdinin konusu değil, misal kendine verdiğin sözleri tutabilmek manevi bir başarıya belki örnek gösterilebilir.