Hayırlı olsun. Kaç aylıklar mama yemeyi öğrenmişler mi? Aynı kum olur tabi ki. Daha sık temizlersin. Açık pencerelere balkonlara dikkat et kesinlikle düşme riskleri daha fazla yavruların.

Teşekkürler :) 2 aylıklar sanırım, anneleri beslemiş yeme ve tuvalet alışkanlıkları varmış. İki kedi tek taşıma çantasında taşınır mı peki :D

disari cikip gezip tozup gelmeli buyutecem derseniz kedilerin sokaktaki digger kedilerden fib kapip olebilecegini unutmayin. cok kolay bulasiyor ve caresi yok.

Taşınır sığamayana kadar :d

imkan varsa bir ay daha annelerinin yanında kalsinlar. yavru kedilerin sosyalleşmesi acısından 12 haftalık olana kadar anne ve kardeşleriyle yasamaları önemli.

cinsiyetleri ne?
farklıysa kisirlastirmak icin acele edilmeli, erkek kediler kisirlastirma ameliyatından 6 hafta sonrasına kadar dolu ateş edebiliyor.

2 kum kabi olsa daha iyi olur. sahibi farketmeden kediler kum kabi üzerinden mobbing uygulayabiliyorlar birbirlerine (girisin önüne oturup yalanarak diger kedinin kabi kullanmasını engellemek gibi).

kuru mamaya bulaşmasinlar, yas mamayla beslensin yavrular.

Biri dişi biri erkek, annelerinin yanında kalamıyorlar maalesef, yaklaşık 2,5 aylıkken alacağım ben. Ne zaman kısırlaştırmak gerektiğini veteriner söyler di mi bize?

bazı veterinerler ilk kizginlik döneminin, dis degisiminin vs. beklenilmesi gerektiğini söylüyorlar ama yok öyle bişey. ki sizde ateşle barut yanyana. bekleyelim diye diye kedinizin 6 aylıkken hamile kalma ihtimalini yükseltirsiniz.
3-4 aylık kedi de kisirlastirilabilir ama kedi daha küçük olduğu icin bazı veterinerler yanaşmak istemeyip bahane üretiyor. üretmeyen veterineri bulacaksınız.

Açılın iki kedili geldi. Tek kum kabı da olur. 6-7 aylık olana kadar tek sepetle taşınabilir.

Dişi ise ilk azgınlıkları sonrası hemen kısırlaştırabilirsiniz. İlk çığlıkları, yerlerde yuvarlanmaları duymak zorundasınız. Shsjja

İki kedi müthiş bir olay.

Ayy iki kedili biri olarak başka tavsiye var mı :D

iki kedi daha cok tuy demek. sundan almanizi oneririm.

www.rossmann.com.tr

Nd marka mama fiyat performansı en iyisi gibi geliyor bize. Balıklı ya da Kuzulu.

İyi yanı iki kedi sizi daha az darlıyor. Kötü yanı birini tutsanız biri kaçar. Kıskançlık oluyor genelde. Ondan birini sevince ötekini de sevin derim.

Daha önce kedi bakmadıysanız; istemediği anda sevmeyin ya da kucakta zorla tutmayın. Canınızı yakmasa bile ısırması ya da tırmalaması durumunda yüksek sesle kızın ve itip kendinizden uzaklaştırın. Buna kızdığınızı anlaması önemli.

kuantum üzerine konuşmayacaksanız sorun olmaz bence

romantik bir bulusma olacagindan emin misin? elin gavuru arada resmi bir sey olmayinca her seye 'oncelik muhabbet' gozuyle bakiyor. eger oyleyse dedigi gibi denersiniz, rezil de olmazsin biraz anlayisli biriyle konusmasan bile iletisim saglarsin.

Defter kalem götür. Olmadığı yerde işi resimli tabuya çevirirsin. Böyle bisey başıma gelse baya eğlenirdim ben.

Buluşmaya gitmeden bir kaç tane Flemenkçe kalıp cümle öğrensen hoşuna gider bence.

Denemeden bilemezsin, kız eğer dilini geliştirmek için bir partner arıyorsa senle olmaz. Ha yok senden hoşlanırsa dilsiz de olsan olur.

rahat ol,girişken olmaya çalış elbet anlatabilirsin bir şeyleri,telefondan da sesli çeviri yaparsın en kötü.Kız seni beğenirse zaten anlaşması kolay olur (:

alkol bu islerde inanilmaz yol aldiriyor. bildigin cumle kuruyorsun ama dogru ama yanlis bulbul gibi konusuyorsun. bilen bilir.

ben bakıyorum ve bence kişisel bakımına dikkat eden her kadın almalı. alan/almayan beni bağlamaz tabi yine de.

Almalı

koltuk alti degil bu arada, kollardan bahsediyorum.

erkegim.

cok asiri kurk gibi olmadigi surece bence alinmamali, dogal hali cok daha guzel geliyor bana. hormonal, Genetik bozukluk vs gibi durumlarda gerekliyse alinabilir. bunun disinda bence kadina gereksiz vakit kaybi. seni kolunda tuy var diye sevmeyecek adam sevmesin daha iyi.

Erkek. Benimkinden daha kıllıysa çok hoşuma gitmiyor açıkçası ama onun haricinde np. Kadın olsam almazdım sanırım.

ben de dikkat ediyorum.alınmasını tercih ederim.

erkek.

almasa da olur rahatsız olmam, erkek

Bakarım, almalı.

'temizlik' diyen arkadaslar, ozellikle erkekler, hakkaten cok saskinim, hic kolunu, bacagini alan erkek tanimadim, onlar pis mi ya da kadin neden pis oluyor kolunu almayinca - tekrar, koltuk alti degil - hakkaten anlamadim. nasil bagdastiriyorsunuz pislikle?

Özellikle siyahsa böyle erkek gibi duruyor, biraz seksapeliteyi öldürüyor açıkçası. Almalı almamalı demek bize düşmez tabii herkesin kendi bileceği iş ama bir erkek olarak bazı kadınlarda cidden dikkatimi çekiyor yani. Hoş durmuyor bence.

erkek de kadın da en azından "fazla" kıllarını almalı.
temiz ve estetik gelmiyor bana.
kadında kolunun rengini değiştirecek kadar, erkekte kabartı olacak kadar kol kılı varsa azaltılmalı, ölçümüm bu.

bakarım. kıllar siyahsa libido killer oluyor benim için. alıp almaması kendi tercihi.

meli mali diye bir sey yok. kisisel tercih meselesi bu. ben kadinim, alinik daha estetik oldugunu dusunuyorum. ayva tuyu gibi olsalar almazdim.

yalniz anlamadigim, @yedek'in yazdigina istinaden soruyorum, temizlik ile nasil bir baglantisi var acaba kol kilinin? bilmedigim bir sey mi var acaba bu konuda?

ben de almıyorum. kollarını alan arkadaşlarıma dokunuyorum sakal gibi sert sert çıkıyor.

bakarım. kıllar siyahsa libido killer oluyor benim için. alıp almaması kendi tercihi.

+1

alinik daha estetik

+1

Epey şaşırdım yorumlara yaa. Yazdım yazdım sildim. Almıyorum ben, belli de olmuyor. En azından bence. Bir de sayın erkeklere sormak lazım. Kol kılı ifşası mı başlatsak..

genelde aldırıyorum. ama bu aralar aldırmadım mesela. lazer bile yaptıracaktım ince kılı artırıyor diye yaptırmadım. ( kadınım)

öyle temizlik falan yalan bence, kol kılı seksi gelmediği için aldırılmalı diyor herkes. yoksa birinde görmek baba kılı gibi olmadığı sürece gözüme çarpmıyor.

Kıl var kıl var. Tüy ise zaten hiç gerek yok, ama kıl ise kıl kalınlığı, rengi, ten rengi ile alakaı bir durum.

Her kadın almalı diye bir şey yok, ama bazı kadınlar alsa daha güzel durur.

Kadınlarda kol bacak ve yüz kıllarının bakımlı olmasını seviyorum. Genital bölge konusunda ise tercihim tam ters yönde nedense..

Kadınım, aldırıyorum. Hemcinslerimde de dikkat ederim.

kadınım, kendimde alınmış halini daha güzel buluyorum. rengi belli olsun olmasın pürüzsüz parlak halini seviyorum. isteyen almasın

Kadınım almıyorum. Baya da var aslında bazen alsam mı diyorum belki sonra lazer yaptırırım. Sorduğum insanların hiçbiri alman lazım demedi. Bu durum karşıdaki için kriterse benim için de kriter, ben kendimi nasıl rahat hissediyorsam öyle yaparım. İsteyen alsın istemeyen almasım bize ne.

aldırılmamalı. aldırdıktan sonra çok daha kötü çıkıyor ve alınması için biraz uzaması gerekiyor bildiğim kadarıyla, o süreçte daha da çirkin duruyor. parlak bir kolda tek tük batıklı falan tüy görüntüsü daha kötü.

aşırı siyah ve bileklerde falan yoğun değilse asla düşünmezdim. benim de var normal ama aldırmıyorum. bi de onunla uğraşamam herkes işine baksın beni sinirlendirmesin :)

genç kuşakta var bu tür takıntılar, internette görsel bombardımana maruz kalmaktan oluyor. şahsen ben takmam, ister alsın ister almasın.

Ben çok yoğun olduğu için rahatsız olup erken yaşta almaya başlamıştım. Artık biraz azaldığı için de gözüme batmıyor hiç. Çıkınca da umursamıyorum pek.

Hijyenle bağlantısı olmadığı sürece böyle şeylerin dikte edilmesinden hoşlanmıyorum. Kol tüylerini almanın da hiçbir alakası olmadığına göre isteyen istediği gibi takılsın.

kadınım ve kadınlarda siyah siyah kol-bacak kılı görmek biraz midemi bulandırıyor. algılarımızı nasıl bozmuşlarsa artık...

öte yandan aşırı kıllı erkek kolu-bacağı da midemi bulandırıyor.

"Yapmalı, etmeli" gibi bir zorunluluk veya kural olduğunu düşünmüyorum ama ben alıyorum, bana böyle daha hoş geliyor. Keza erkek arkadaşım da parmaklarının her boğumuna kadar kılı olan biri olsaydı o da alsın isterdim. Gözünüze hoş gelmiyorsa, içinize sinmiyorsa alın diye düşünüyorum. Ama "kadın dediğin kolundaki kılı alacak aga" falan diyen biri olsa karşımda "tövbe allahım, cahile bak" derim içinden.

Killari alinammis kadin kolunu hayal bile etmek istemiyorum oyle soyleyeyim. Kadinin butun cekiciligi biter gozumde, huzursuz olurum kol killarini gordukce. Aman allahim..
Libido killer +1
Erkegim.

Eşim almıyor, çok belli de olmuyor zaten o yüzden abartı olmadıkça rahatsız olmam, olmuyorum.

Alinmasi taraftayim

Kadınlar için, alınıp alınmaması konusunda söz hakkının biz erkeklere düşmemesi gerektiğini düşünüyorum..

ben alıyorum ama öyle bazı kadınlarınki gibi ayva tüyü gibi değil benimkiler. belli belirsiz görünse almazdım.

belki de almak istemiyordur, bize ne?

Bireylerin, sırf belli bir küme öyle buyurdu diye ferdi seçimlerini biçimlendirmesi yanlış ve komik.

Almak istemiyorsan almak zorunda değilsindir. Kıl senin, karar senin.

Şu tarz ise kötü görünüyor malesef :/

i.hizliresim.com

İsterse aldırır, istemezse aldırmaz.

Dikkat çekecek kadar belirginse kesinlikle alınmalı. Dikkatimi çekmiyorsa problem etmem açıkçası.
Tabii ki son söz hakkı yine kadının.

siyahsa göze batıyor, en azından oksijenle felan sarartsın, tüy gibi olsun

Kadınım, bu konuda hiçbir şey düşünmüyorum. Kişi nasıl rahat ediyorsa öyle yapmalı, kimseye laf düşmez.

yani kötü duruyor bir erkek gözüyle(libido killer +1) ama vücut kiminse onun kararı.

siyah değilse boşver

"almali" degil ama ben kadin olsaydim alirdim buyuk ihtimalle.

Yetişkin bir birey Her gün duş almalıdır.

Bu arada tavsiye ile mutluluk yakalanacağına inanmıyorum. Motivasyon insanın içinde varsa vardır, yoksa yoktur.

Evcil hayvan beslemeyi düşünebilirsin? Huzur veriyolar.

başarı seni güçlü kılar. bir şey başar her ne olursa olsun. o başarının da ne olduğunu en iyi sen bilirsin.

ilgini çekebilecek bir konu keşfederek bu konuda uzmanlaşmaya, detaylıca bilgi sahibi olmaya gayret gösterebilirsin. hiçbir şeyin ilgini çekmediğini düşünüyor olabilirsin ve bu nedenle belki ilk uğraşın biraz olsun ilgini çekebilecek bir şeyler bulmaya kafayı takmak olabilir.

kitaplara yönelmek de güzel bir seçenek. hem fiziksel hem de ruhsal sağlık açısından çok zorlu bir süreçte bana çok iyi gelmişti bu. Travenian-Şibumi okumuştum ilk olarak o sıralarda. 1000kitap uygulamasını öneririm; okuma alışkanlığın yoksa güzel bir giriş olabilir.

farklı ülkeleri, gelenekleri, inanışları araştırabilirsin. ya da bilim ve teknoloji odaklı gelişmeleri takip edebilirsin. bunlar hayatın, dünyanın bulunduğun karamsar noktadan çok daha büyük olduğunu hatırlatacaktır ruhuna. farklı sanat dalları, spor dalları gibi pek çok şey olabilir. elbet bir şeyler ruhuna hitap edecek.

ayrıca bir konuda uzmanlaşmak, bir alana yönelmek şu anda yerle bir olmuş olması muhtemel özgüvenine de iyi gelecektir. hatta sonraki aşamalarda sosyalleşebilirsin bile bu güvenin de verdiği yetkiye dayanarak.

arkadaşlıklar enerjini yükseltebilir. sevgi bağı burada bahsettiğim nokta. bir evcil hayvan edinmek de çok güzel olur bu bağı hissedebilmek adına. (belki bir yılan ya da bir kedi, sen bak içinden gelen türe göre. :)

mutsuz olmak - wilhelm schmid okuyabilirsin bir de. mutlaka mutlu, huzurlu ve kaygısız olmak zorunda da değiliz belki, en azından her zaman.

spor yap :(

open.spotify.com
The happyness lab with Dr. Laurie Santos isimli podcast fena değil, belki 3 5 katkısı olur :)

Hocam niye mutsuzsunuz?

merhaba, yazini okudum ve yazinda kendimi gordum. aslinda bakarsan yalniz degilsin. su an senin gibi hissedip yasayan bir suru insan var.

ben depresyona girdim. bunun icin psikolog aramadim, kendi kendimi tedavi etmeye calistim. okudum okudum ve okudum. isin sonunda suna vardim ki aslinda ben ve kafamdaki dusunceler ayni sey degil. yani ben ve dusunceler. iki farkli sey. bu dusunceler bana ait degil tabii ki. beyin tasiyan her insanda ayni dusunceler beliriyor. yani bu su anlama geliyor, aslinda biz insanlar birbirimizden farkli falan degiliz. oyle goruyoruz kendimizi ama degiliz.

dolayisiyla kafamda beliren dusunceleri kendi insani varligimdan ayiriyorum. dusunceleri ciddiye almiyorum. dusuncelere inanmiyorum. sadece onlari observe ediyorum. izliyorum. gecip gidiyorlar.
dusuncelere asarilirsak, dusunceler bizi ele gecirir. daha sonra duygu pompalanmaya baslar. ve bu da bizi cikmaza sokar, bunu hissetmemek icin beyin bizi cesitli kacislara yonlendirir. bu kacislara ornek olarak, din, ideoloji, gundem ve haberleri takip etmek, seks, film ve muzik, arkadaslarla takilmak, baskasindan onde hissetmek icin yalan yere basarili olmaya calismak, sevgili bulmak gibi sayabilirim.

tum bunlarin sonunda kendini iyi hissedecegin beklentisi icinde olursun ama bu hicbir zaman gerceklesmeyecek. cunku dusunceleri ve beyni hicbir zaman doyuramazsin. tabii eglence sektoru de sagolsun bunun farkinda, sizi bos birakmamak icin her gun yeni fake fulfillmentlar cikariyor.
yapilacak sey, anda yasamaktir. beynin nasil calistigini ogrenip onu izlemektir. dusuncelerin dedigini yapmayin, inanmayin. onlar gercek degil. dusunceler sizin dediginizi yapsin.

yukarida bir arkadas evcil hayvan tavsiyesinde bulunmus, katiliyorum. ozellikle kopekler sizi su anda tutan varliklardir.

geç gördüm ama cevap yazayım. bendeki bu umutsuzluk uzunca bir süre sonra bir tür optimizme dönüştü. simone weil'in şuna benzer bir deyişi var: bir insan yaşamak için herhangi bir umuda veya amaca sahip olmamasına rağmen yaşamaya devam ediyorsa, gerçek iyimser o'dur. ilk ve en önemli kural kendinizle verdiğiniz kavgayı sonlandırmanızdır, insan kendisine karşı verdiği kavgayı asla kazanamaz. kendinizle barışın demiyorum, kavga etmeyin diyorum. içimizde kara bir delik var, sürekli gidip o deliğe bakmanın ve o deliği düşünmenin anlamı yok. ben o deliğin çevresini olay yeri şeridiyle çevirdim ve orda olduğunu bilmeme rağmen artık gidip kurcalamıyorum, onun varlığıyla yaşamaya alıştım. tüm bunlar bir sürecin sonunda oldu elbette ve bir noktada egomu da fena şekilde dövmek, kendimi aşağılamak zorunda kaldım, çünkü bunu yapmazsan bir kayaya dönüşüyorsun. yaklaşılamaz, iletişim kurulamaz hale geliyorsun. tabi bunlar çok uzun başlıklar, böyle cevaplarla özetlenecek şeyler değil fakat nirengi noktaları bunlar.

gelecek beklentisi yaşam tarzı dinlediği müzikler aile yapısı ve günlük rutinini konuşuyorsun başka ne konuşcan

Her flortte ayni konu konusulmaz, sevilmez ki. Yeni insan, yeni sayfa, yeni muhabbetler.

Her şey konuşulur. Film, müzik, kitap hakkında neler sevdiği, ortak nokta bulmaya çalışma. Oyun oynar mı, spor yapar mı, gün içinde ne yapar. Ben fular takıp ahlak felsefesi yapıyorum mesela. Konuşulmaması gerekenleri yazmak istiyorum esas kendi adıma yaa. Eski sevgililer, eski hoşlanılan kızlar, her türlü 3. şahıslar. Iy.

lata +1

Sarhossam edebiyat. Ki edebiyati okumaktan çok yaşamayı daha çok severim.
Ustadlarimiz sağolsun, edebi betimlemelerle siksok muhabbetine girmeden orgazm etmişliğim cok var.

Normal moddaysam, mind trickleri çok severim(karşı taraf da aynı kapasite, seviyedeyse) farkli bir enerjisi var.

Muzik film v.s muhabbetini zamparaligin çömezlik zamanlarında yapardık, yorucu geliyor yaş aldıkça. 2 sene olmuştur bir kadınla muzik yahut sinema sohbeti yapmıyorum. Muzik ve sinemayi buna değer bulmadigimdan değil, sonu seksle bitecek bir hadiseye sanatı alet etmeyi kendime yakıştıramiyorum artık.

Ten uyumuna dair umut varsa seviyeyi düşürmeden daha çok ima etme yolu ile cinsellik atıfları yapılabilir ama bunun dengesini tutturmak için tarafların karakteri ve güvenilirliği lazım

öncelikle geçmiş olsun. çok klişe bir şey söyleyecek olsam da, hiçbir şey senden ve hem bedensel hem psikolojik sağlığından önemli değil.
üstelik 22 geç bir yaş da değil. ki bu arada mezun olacağın yaş olan 25 yaş da gayet normal, standart bir yaş.
türkiyede her şey bir yarış gibi algılanıyor malesef. ha 23 yaşında mezun olmuşsun ya 25 yaşında. istemediğin bir şehirde istemediğin bir bölüm okuyup zorla mezun olacağına, istediğin bir bölümü okuman hedeflerin için de daha doğru bir karar olur bence.

bir de kendinden 4 yaş küçüklerle okumak konusunda şüphelerin olmasın bence. üniversite en nihayetinde, lisede değilsin. benim üniversitede çok fazla benden 4-5 yaş büyük yakın arkadaşım vardı.

25 yaşında mezun olmanın nesi kötü ? 26-27 ? nedir yani bu korkaklık durumu onu anlamıyorum. Ailene açmama konusuda saçma , ebeveyn olduğunu düşün , şanssız bir kaza geçiriyor çocuğun , ona bağlı olarak düzgün olmayan bir psikolojiyle yanlış tercih yapıyor ve iyice mutsuz oluyor hatta o kadar ki intiharı düşünecek raddeye geliyor , dönüp senden yardım istiyor yada mutsuzum diyor , sırtını mı döneceksin?

Bu korkaklığı , tedirginliği anlayamıyorum ben , sen daha vereceğin kararın arkasında durmayı değil , gelen tepkileri şimdiden kafanda kurup yolunu direkt değiştirmeyi tercih etmişsin ama iç rahatlığı için burada paylaşmışsın , hatta o kadar reddedilmeyi kabul etmişsin ki herşeyden vazgeçip intihar edeyim demişsin.

Al eline kalemi kağıdı otur hesabını kitabını yap , hormonlarınla değil aklınla kararını ver ve harekete geç.

Ben ikinci üniversiteme 21 yaşımda başladım. Okulu bırakmayı aileme kabul ettirmesi çok zor oldu ama oldu bi şekilde. Kendimden küçük tribine hiçbir zaman girmedim. Çünkü ben ilk ünimde 18-19ken çoğunlukla kendimden büyükler ile takılmıştım. Doğal olarak onlar da benle takılmıştı ve çok da güzel insanlardı. Bu yüzden bu düşünce bana çok saçma geliyor. Zaten yeni bölümüne geç girmiş hazırlık okumuş insanlar da olacak. Şimdiki sınıfında senden büyük hiç mi insan yok?

Eğer bırakırsan geriye dönüp baktığında bu bikac senen gözüne görünmeyecek bile bana inan. Sadece eline yeni bir fırsat geçmiş olacak ve bunu çok iyi değerlendirmeni öneririm. Bölüm bırakan tonla insan var tonla yani. Eğer gerçekten istediğin bir bölümse ve öyle mutlu olacağına inanıyorsan kesinlikle yapmalısın. Çünkü istemediğin bir hayat içinde yaşanmıyor.

Teşekkür ederim fakat bir türlü

kazaya sebep olup kendimi bu duruma getirmek...
bir türlü bu pişmanlık duygusunu aşamıyorum.

ben de ikinciye 22 yaşımda başladım 26 da mezun oldum. kaza geçirmedim ama maddi yönden başımıza felaketler silsilesi geldi. çok çok zor zamanlardı. kendimi suçlayıp durdum ama bunun kimseye bir faydası yok. mutsuzsan son bir değişiklik daha yapılabilir bu senin hayatın. önemli olan bir sonraki okuluna başladığında, çalışma hayatına daha fazla geç kalmamak için staj, part time ne varsa kovalamak. gerisi hallolur. düşürme kendini.

insan kendini bunlar sadece benim başıma geliyor sanıyor ama o kadar fazla insan bizim gibi şeyler yaşamış ki. hayat devam ediyor. başka yollar açılıyor.

öncelikle kaza için çok geçmiş olsun bunu bir tarafa koyuyorum.
ama bahsettiğin x yaşında y'ye başlamak meselesi bu çağdan o kadar uzak bir mesele ki artık.. eğer gerçekten eğitim almak, hayatında eğitim yoluyla bir şeyler başarmak istiyorsan zaten yaşına değil amaçlarına odaklanman gerekir. (bu arada 22 yaşında bu krize girmek kırmak istemiyorum ama gerçekten abartılı bir durum) eğer iş, evlilik, çocuk silsilesinde geri kaldım meselesiyse iki yıllık bölümler var, hemen bitirip bir yerden hayata atılmak da mümkün. yok eğer 4 yaş küçüklerle okuma stresi bile sende intihar düşüncelerine yol açıyorsa burada söylenen hiçbir şey seni tatmin etmeyecektir, çünkü bakış açının gerçekten olgunlaşmaya ihtiyacı var.
ha bak sana gerçek trajediyi söyleyeyim bir şekilde doğru zamanda bitirip işsiz kalan milyonlarca genç. onlar hakikaten bir mücadele içerisinde. bu yazdıklarım seni kızdırabilir belki ama kendine bir hedef koyup ikna olmadan aileni de ikna edemezsin zaten. o yüzden umarım biraz sakinleşip, kapalı düşünce yapından uzaklaşarak farklı hayatların deneyimlerin farkına varırsın.(mesela amerika'da üniversite parası biriktirenler, ingilizce öğrenmek için ara verenler, lise sonrası dünyayı gezip sonra okula bakanlar...)
sağlığının bir an önce düzelmesini diliyorum, çok geçmiş olsun, onu baştan da söylemiştim zaten.

her seye gec kalmis hissediyorum bir-çok hayalime . bu kaza yuzunden

Hocam ben 18'de girdim de yine de 27'de mezun olabildim :D Hatta sizin geçerli bir sebebiniz de var, kaza geçirmişsiniz falan, benimki safi itlik serserilik. Kötü hissedecek bir durum yok yani bana sorarsanız, tekrar hazırlanın girin istediğiniz bölüme.

4 sene iktisat okudum.
4üncü senemin sonunda bitirmeden 6 sene daha konservatuvar okudum.

hiçbişey için geç değildir bu hayatta. yaşın önemi yok. sevdiğiniz şeyi yapın.

hşşş intihar falan yok, ne intiharı? geçmiş olsun. kaza oldu, geçmişte kaldı. kendini suçlama bu yüzden. önüne bak. 25 yaşında üniversite okumayı çok kolay sananların, o yaşta üçüncü üniversiteye başlayıp "ne var ki ben de okuyorum" diyecek kadar olaydan bihaber kişilerin aksine ben 25 yaşında ilk üniversitemi okuyorum. en iyi ihtimalle 28 yaşında mezun olacağım. ingilizce bilmek dışında hiçbir meziyetim yok diyebilirim, bölümü bitirince de bi' şey olamazsam işim yaş. niye devam ediyorum? çünkü biliyorum ki iki ihtimal var: ya 28'inci yaşımı göreceğim ya da öleceğim. ölürsem sorun yok... ölmezsem, o yaşa eriştiğimde şu anki bölümümü bitirmiş biri olmayı istiyorum.

o nedenle hiç çekinme derim. zaman her türlü geçecek, buna yapabileceğin hiçbir şey yok ama kendi yolunu değiştirmek her zaman senin elinde. ailenden destek alamayabilirsin, alsan bile kendini çok kötü hissedebilirsin ama inan 23 yaşında "niye okudum ki?" diyeceğin bir bölümden mezun olmak, 25 yaşında mezun olmaktan daha iyi değil. üstelik direkt okul sonrasını düşünme. daha okurken bi' şeyler yapma şansın var. hayat mezun olduğunda başlayacak diye bir kaide yok yani.

ben çok geriliyorum, her gün üzülüyorum ama biliyorum ki okumasam durumum çok daha kötü olurdu. şimdi "yaşım ilerledi, hala okuyorum, daha mezun olmama yıllar var" diyorum. okumasam "zaman geçiyor ve elimde hiçbir şey yok" diyecektim. şimdi en azından umudum var. eğer bu kadar rahatsızsan zaten önünde sonunda o bölümden ayrılırsın... yol yakınken yap bunu. güllük gülistanlık olmuyor, 30 yaş altı artık çok genç sayılsa da insanların "hmm bu yaşta hala bi baltaya sap olamamış" tavrına alışmak, çok ağır gelecek kaygısı yaşamak durumunda kalabilirsin ama tüm bunlar hiç istemediğin bir alanda sıkışıp kalmaktan her halükarda daha iyi. uzun vadede avantaja çevirme, geleceğini şekillendirme şansın var. risk almayıp olduğun yerde kalırsan muhtemelen eline hiçbir şey geçmeyecek.

ben kendimden 5 yaş küçüklerle okuyorum ama emekli asker sınıf arkadaşım da var :) böyle şeylere takılma, üniversite orası. her türden ve yaştan insan olacaktır. hem zaten nikahına almayacaksın ki ya kaç yaşında olduklarıyla niye ilgileniyorsun ki, yapacağın şey iki geyik, bırak sınıf arkadaşların kaç yaşında olursa olsun.

22 yaşımda okula girdim bir sebepten 31 yaşımda çıktım şimdi 33 üm yüksek kasıyorum.

Zorlandınız mi sınıfta okurken

arkadaşım 36 yaşında, hala okuyor, etrafındaki insanların yaşı küçük olsa bile kafası büyük oluyor.

Bir kadın tanıyorum. 20'sinde evlendi, liseden 2 yıl sonra. 3 yıl evli kaldı. Boşandı. Bir süre tedavi gördü, nöropsikiyatri hastanesinde yattı. Sonra sınava girdi, 25'inde üniversiteyi kazandı. Erasmus'la 6 ay yurt dışına gitti. Okulu bitirdi, bir süre öğretmenlik yaptı. Ardından en çok istediği işe girdi ve şu anda dünyayı geziyor.
Söyleyeceklerim bu kadar.

lisansi bitirmek icin 30'a kadar zaman var bence, 22 cok genc. sikinti yok.
30'dan sonra yuksek falan yapilabilir, orasi baska.

Ilacin ismi champix olabilir mi? Devlet odemiyormus ve 370 lira. Bilginize...

En zor anlardasın ya. 3 gün sabret sorası azalıyor. Ben de 2 kez bıraktım uzun süreli, yılbaşında yine bırakıcam. Çok mutsuz hissediyor olmalısın, çok normal. Yapman gereken tek şey üzerine gitmek. Yaparsın yaparsın.

bir anda biraktim, 21 ocakta, 1 sene olucak yakında. bir tane bile içmedim ( işin sırrı bu ) aklına içmek her geldiğinde bıraktığın için ne kadar özgür ve hafif olduğunu hissedip doğru bişey yaptığını düşün.

wellbutrin de ana amaci sigara birakma olmasina ragmen asiri etkili.

bir de fiziksel bagimlilik 3 günmüs, onu atlatinca rahatlayacaginizi düsünün biraz daha direnin. sakiz filan cigneyin. 3 günden sonra her sey kafada zaten yeterince istekliyseniz yaparsiniz.
agzinizin, elinizin, üstünüzün kokusunu filan düsünün, disaridan nasil igrenc algilandiginizi vs vs.. kötü seylere odaklanin.

1. ayımı doldurdum. nikotin sakızı çok yardımcı oldu tavsiye ederim ama bir de onu bırakmak gerek :))) sakıza da bağımlı olanlar varmış diye duydum.

gercekten cildircak gibi hissediyorum. dovecem yani anami babami o durumdayim

sigarayi birakmak cok kolay. icmiyosun artik. oh mis gibi temiz temiz.

Dur karşim, sakin. İşin büyük kısmını halletmişsin. Nedir o büyük kısım? tabii ki bırakmaya karar vermek. Şimdi telefonunu sessize al, aşağıdaki videoyu aç ve sonuna kadar izle. Sana sigarayı bırakma konusunda inanamayacağın kadar yardımcı olabilir. Ben bu video ile bıraktım ve herhalde 6-7 sene kadar oldu. Bu videonun sigarayı bırakmasına yardımcı olduğu bir sürü arkadaşım oldu.

Temel sorun şu; insanlar sigarayı bırakırken, sigarayı seviyorum ama sağlığım için bundan vaz geçmem gerekiyor motivasyonu ile bırakmaya çalışıyor. Sevdiğin bir şeyden vaz geçmek için büyük bir irade savaşı veriliyor. Bütün buna gerek yok. Çünkü sigarayı aslında sevmediğini, kendini nasıl kandırdığını fark ettiğinde bırakmak çok daha kolay oluyor. Bir dene, hiç bir şey kaybetmezsin. Gel sonra burda tekrar konuşalım.

www.youtube.com

3-4 ay icmeyisimin sonunda bir iki hafta önce tekrar başladım. yarın ya da üç dört güne bırakicam ben de. takipteyim duyuruyu

ya sigarayi birakinca sizde de asiri yorgunluk oluyor mu? benim vucudum hastaymisim gibi agriyor ya tovbe tovbe.........

abi şöyle söyliyim sana iyi gelecekse ananı babanı yine döv ama sigaraya dokunma. 3-4 gün sonra ciddi ölçüde azalacak istek. ben 2.5 yıl içtikten sonra yılbaşında (aslında tam yılbaşında değil, 5 ocak gibi) bıraktım, 11 aydır ateş ediyom. görebileceğin en iradesiz, en dangalak adamım. 25 yaşındayım, "gelirken niye tatlı bi şey almadın" diye anama kızıp duvar yumruklamışlığım var, o kadar mal bi herifim. sigarayı bıraktım. vallahi yaparsın, yeter ki ilk 3-4 günü atlat.

ama geri başlamamak için de zihniyeti değiştirmek lazım. çünkü açık konuşmak gerekirse bi yerden sonra YAKIŞIKLI_SAVAŞÇI_06 motivasyonu kayboluyor. en başta "sigarayla mücadele ediyorum" diye kendini gaza getirip içmediğin her sigara için gurur duyuyorsun. bi ay sonra mesela canın sigara çekerse mutluluk sebebin yok. zaten bırakmışsın, sana moral veren ekstra bi şey olmuyo... ama sigaran yok. işte geri başlayanlar genelde böyle anlarda düşüyor.

ben allen carr'ın sigarayı bırakma videosunu izlemiş ve gerçekten çok faydasını görmüştüm. özetle şunu diyor: bu zıkkımın sana hiçbir faydası yok. içince rahatlıyorsun, çünkü kendini sigara bağımlısı yaptın. sigara içmiyor olsan rahatlamak için buna ihtiyacın olmayacak. mevcut algının tek sebebi sigara içiyor olman. çok basit geliyor kulağa ama ben bunu duyunca "aa harbi lan" deyip bıraktıydım. her allahın günü pis kokacağıma, bi saat sigara içmeyince daralacağıma, nefessiz kalıp tonla para dökeceğime 3-4 gün meymun gibi yaşadım ama sonrasında her şey zamanla yoluna girdi.

unutma ki şu an çok ama çok sıkıntılı bir süreçten geçiyorsun, bundan daha kötüsü olmayacak. bundan sonra sadece daha iyiye gidiyor. ama işte bi yandan da "çok saçma bi şey yav niye sigara içiyom ki" demeye bak, yoksa sırf bırakmış olmak için bırakınca bi' süre sonra geri dönüyo insan. bırakmanın yanı sıra sigara içmeyi lüzumsuz görecek, sigara istemeyecek bir kafa yapısına kavuşmak lazım. yani iradeyi devreden çıkarmak, "sigara istiyorum ama içmicem" yerine "bi insan niye sigara ister ki" diyecek seviyeye gelmek lazım. yavaş yavaş hepsi oluyor. sabret.

bi sey diyim mi hala icmiyorum ve eskisi kadar sert gelmiyor ya ataklari. bunsuz da sarhoş olabildim.. of oluyor sanrim. ha hala canim cekiyor ama eskisi kadar aşırı degil.

Açılın, 3. yılı bitirip 4. yıla giren biri konuşuyor!

eksisozluk.com

Sadece bırakabileceğine inan gerisi çok kolay. Bu ilacı kullanırsan zaten çok rahat bırakırsın ama entryde de yazdığım gibi her önüne gelen kullanmasın bu ilacı, doktor kontrolü şart çünkü ciddi yan etkileri var.

ilaçsız şartsız koşulsuz bırakıyorum ya.

Olabilir

Mümkün. Özendim bile biraz. Rahatlatıcıdır

Bazen insan yalnız kalmak ister de fazlası zararlı.

depresif bir yapın vardır.

Benzinlige her ugradigimda sade alip iciyorum. Neden bilmiyorum ama istasyona girdim mi sade soda almak zorundaymisim gibi kendiliginden markete yonelip aliveriyorum. Ac karnına oldugum zamana denk geliyor midem bulanıyor bazen.

Bir de cesit cesit temizlik malzemesi aliyorum surekli. İhtiyacım oldugundan degil, gorup aliyorum bir yerde kullanirim diye. Sonra kullanacak yer ariyorum.
Ayni sekilde nalbur ürünleri alma huyum var. Aliyorum sonra kullanacak yer ariyorum.

Neden sigara içtiğime bir cevap bulamıyorum ben mesela.

neden öfkelendiğim zaman asla öfkeli olduğumu kabul etmiyorum.

Sabah çantama yolda okurum diye birden fazla kitap koyup gün boyu çoğu zaman hiç okumadan o kitapların hamallığını yapıyorum. Bundan senelerdir vazgeçemedim.

bu ilkler muhabbeti insanın kendini ve hayatını çok önemsemesinden kaynaklanıyor. anlam yüklemek saçma, böyle anlamlar yükledikçe değer kazanmış gibi sanılıyor. gereksiz duygusallık.

Verdiğin örnekler çok alakasız bence. Ülke gezmek ya da herhangi bir ilk falan herkesle olabilir. Cinsellik de olur ama kişinin karakterine göre. Kimisi yanında rahat hissedeceğ ve kendisini mutlu edecek birini arar, cinsellik aşkla bağdaştırılabilir bir şey sonuçta, bu istek cinslliğin kendi doğasından kaynaklanıyor. Ama her şekilde konforlu hissedecek biri herhangi biriyle de bu ilki paylaşır. Yine de anlam yüklenmesi saçma. Sonuçta her şeyin bir ilki var. Binlerce kez yaptığın şeyleri de ilk kez yaptığın bir an oldu ama hatırlamazsın bile. Demem o ki bir şeyi 1,2,3... kez yaptıktan sonra ilki aklına gelmiyor ve pek anlamı olmuyor.

Hiçbir insanı hayatıma öylesine girsin diye aldığımı düşünmediğim için öyle bir problem yaşamadım. Birinin öylesine oluşu gittiklerinden sonra anlaşıldığı için, ilkleri önemli birine saklamak hayatın kısalığı açısından büyük bir kumar.

Bence kiminle yaptığının hiçbir önemi yok çünkü bu senin hayatındaki bir ilk. Sen o ülkeye gitmek istiyosun, sen o fanteziyi yaşamak istiyosun, sen o konsere gitmek istiyosun, sen o yiyeceği-içeceği tatmak istiyosun ve kendi hayatında bunu isteyerek tecrübe ediyosun. Kiminle yaptığın ne fark eder ki kendin isteyerek yaptıktan sonra?

Biriyle ilk'ini yasama raddesine geldikten sonra degmeyecegini dusunmezsin. Degip degmeyecegine yasarken ve devaminda karar verirsin. Cinsel birliktelikse buradaki ilk, bencilce davranmayacagina emin olunmali. Gercekten her seyi birak, yataktaki hali travmatik etkiler birakabilir.

hayat her şeye rağmen güzel ve yaşanılabilir. bize verilen ortalama 60 yıl sonrasında zaten yokuz. bunu güzel değerlendirebilmek için yaşıyoruz.

İnancım.

her şey gibi hayat da limitli. kendi ömrünün kalan limitini, aneannenin doldurmuş olduğu limite üzülerek harcamak mantıklı değil. yas doğal bir duygusal tepkidir. zamanla daha iyi hissedeceksin.

başınız sağolsun. böyle bir durumda derinden sarsılman ve hayatı sorgulaman çok normal. acı sanırım asla geçmiyordur ama insan adapte olup önüne bakmayı öğreniyor. kuzenim yanılmıyorsam nisan ayında intihar etti. halam hala yaşıyor... acısını hayal dahi edemiyorum ama demek ki insan hayatta kalabiliyor.

kişisel olarak benim spesifik bir amaç ve motivasyonum yok. aslında yok değil de çok dağınık... hem almanya hem de rusya'da yaşamak istiyorum. bunları yaparken ankara'yı çok seviyor ve ankara'da yaşlanmak istiyorum. gençlerbirliği maçlarını iple çekiyor fakat avangard omsk'la aynı şehirde olabilmek istiyorum. öte yandan omsk bence yaşamak için korkunç bir şehir, o yüzden ikinci takımım olan avangard'ı sanırım daima uzaktan sevmek zorunda kalacağım. almanca öğrenmek istiyorum ama vaktim ve beynim yetmiyor. aslında gerçekten insanların huzur içinde yaşayabildiği, sömürünün olmadığı bir düzen istiyorum ama öte yandan havuzlu villamın olabilmesini de istiyorum. çok param olsun, "başarılı" olabileyim istiyorum fakat bunu alışıldık yöntemlerle ve sabah akşam çalışan bir işkolik olarak yapmak istemiyorum. alternatifler hakkında ise fikrim yok.

kısacası "şu yüzden yaşıyorum" diyebileceğim hiçbir şey yok ama bir oraya bir buraya savruluyor ve açıkçası bundan keyif de alıyorum. böyle sağa sola baka baka, bi' şeyler peşinde koşa koşa geçiyor vakit. öyle özellikle mutlu, pozitif, sevimli, hayat dolu bir adam değilim ama açıkçası 100-120 sene yaşayabilmek istiyorum eheh. olduğu kadar, bakalım.

fark etmiş olabileceğin üzere bu hayallerin hiçbirinde "ikinci kişi" yok. kaybı beni çok derinden sarsacak, hayatımı değiştirecek insanlar elbette var ama mutluluğu başkasına bağlamamaya çalışıyorum elimden geldiğince.

Başın sağolsun. Motivasyonum sürekli değişiyor, net bi amacım yok. Ama genel olarak başıma daha neler geleceğini merak etmek diyebilirim.

'' Alışır her insan alışır zamanla
Kırılıp incinmeye.
Çünkü olağan, yıkılıp yıkılıp
Yeniden ayağa kalkmak ''

Benzer bir soruyu ben de sordum senin duyurunu görmeden önce. Benim de yok gerekli motivasyonum.

annemin cenazemi kaldırmasına izin veremem.

Benim de çok spesifik bir motivasyonum yok hayatta kalmak adına ama birkaç senedir insan hayatının her zaman anlamlı ve değerli olması gerekmediği gibi bir düşünce belirmeye başladı zihnimde. Sürekli bir performans kaygımız var birçok konuda ama şu an yatağa girsem ve ölene dek çıkmasam dünyanın yörüngesi kaymaz, büyük depremler, tayfunlar olmaz. Sadece hayattan çekilmiş olurum. Hayatı yaşamamış olurum. Ve bu da ölümcül bir hata sayılmaz yani. Keyif aldığımız kadar bir şeylere bulaşsak yeterli sanırım.

Şimdi düzenli bir iş ve gelir için atanmaya uğraşıyorum çünkü parasızlık boyundan büyük sorunları beraberinde getiriyor. Artık ailemle yaşamayayım, yaptığım iş bana keyif versin diye uğraşacağım. Onun dışında gerçekten başka bir şey istemiyorum. Hiççi mi oluyorum, bilmiyorum ama bir şeyleri çok fazla önemsemekten ve kendime tutarlı, değerli bir hayat hikayesi yazmaya çalışmaktan yoruldum.

Başın sağolsun.

başın sağ olsun.
annemi yıkamak beni bir anlamda rahatlatmıştı.
tabii ki biraz travmatize edici ve ömür boyu göz önünden gitmeyen fotoğraflar olarak kalıyor zihinde.
ama manevi olarak rahatlatmıştı.
o an "öldüğünü" idrak etmemi sağladı.
bu da hayatıma devam etmemi kolaylaştırdı bir anlamda.
bana sanki ölmüş birini yaşıyormuş gibi özlemek, çıkıp gelecekmiş gibi hissetmek ölümü idrak edememekten gibi gelir.
o açıdan bunu idrak etmek bana iyi gelmişti.
hatta dinibütün bir insan olmamama rağmen, bunun neden yapıldığını ve ritüel olarak "ölü yıkama" işleminin nedenini daha iyi anladım.

sarsıcı bir deneyim de olsa, bunu hayatın döngüsü olarak kabul etmek zorundayız.
tabii ki morg, tabut, ceset torbası, gasilhane, mezarlık vs. bunlar çok soğuk şeyler.
tokat etkisi yapıyor.
ama insan doğuyor, büyüyor, (şanslıysa) yaşlanıyor ve ölüyor.
biz de öleceğiz.

süreci kişiselleştirmeden bu şekilde algılamaya çalışmak lazım.
korkulanın ve belirsizliğin dışında, aslında hayata bağlanabilmek için zaten ölmeye ihtiyacımız var bir anlamda.
sonsuz bir hayat kimseyi mutlu etmez, kimseyi üretmeye ya da yaratmaya teşvik etmezdi.

insanı boşlukta bıraksa da, hayata bu yönden saygı duymak lazım.

kişisel olarak düşündüğün zaman, en azından "anneannem" diyorsun, yani uzun bir hayat yaşamış.
çocuğu olmuş, torunu olmuş, onlarla bir şeyler paylaşabilmiş.
bunlar insana normal geliyor, ama gerçekten şans aslında.
çocuğunu büyütemeden, torununu göremeden gidenler var.
her ölüm erken, ama bazıları daha erken olabiliyor.
anneannenin ölümünden ziyade yaşadığı hayatı düşünebilirsin, belki faydası olur.

benim hayatta kalma motivasyonum, yapmam gereken birçok şey olduğuna inanmam.
yani daha işim var.
ayrıca yaşamayı, canlılığı hissetmeyi de seviyor, bundan zevk alıyorum.
yaşama sevincimi ayakta tutabilen şeyler var çok şükür.

bir süre sonra ölüm kavramına alışıyor insan.
sen de alışacaksın.

son iki sene içinde amcam, dedem, annem ve anneannem gitti. elbette en çok annemin gidişi koydu. zamanla geçer mi bilmiyorum ama çok çok büyük bir travma. hayat her şeye rağmen güzel falan olmuyor. sadece alışıyorsun hepsi bu.

www.google.com

Bunu mu diyorsun?

evet bunun gibiydi ancak düz yazı diye aklımda kalmış.

peki diyip basıp gidiceksin. bir ihtimal gelebilir sonra sana. gelirse hemen atlama. bunun dışında şansını burada ve ekşide deneyebilirsin. güzel insan çok. neredeyse bütün erkekler kızların efendi yerine piç tercihini konuşuyor. güzel bir insan bulmama şansın yok sadece biraz kendine güven. ayrıca evlilik amacı gütmemeni tavsiye ederim. birçok insanla sadece "öylesine" tanış. insanları tanımaya çalış. sonra kendine göre uygun birini bulucaksındır.

Birini sözde kendine aşık ettirmek için kendi tahminlerin doğrultusunda aslında hiç de sen olmayan bir profile büründükten sonra ne anlamı kalacak bunu düşündün mü? Senin için ne kadar sürdürülebilir olacak ve karşındakinin hislerini nasıl gerçekçi bulacaksın? Hiçbir şeye mecbur değilsin.

Çok yanlış düşünüyorsun bence.şayet bu düşünceni değiştirirsen, daha kolay olabilir istediğin şey..bekarken ve ilişkin yokken de yerin yurdun bellidir.son cümlen özellikle “bu saçma yalnızlıktan kurtulup yuva kurmak için buna mecburum” evliliğe bakış açını özetliyor.yalnızlıktan kurtulmak için evlenilmez, ayrıca hiç birşeye mecbur değilsin.üzgünüm ama bu düşüncelerle evlenirsen, yine mutlu olamazsın.

Çok kötü toksik bir hayatın olacak-oluyor gibi görünüyor. Adama ilgin de kara sevda falan değil bence bildiğin evlenmek için seçtiğin adamı takıntı yapmışsın. Adamın seninle evlenmek istememesi kendisi adına şans olmuş. Yoksa depresyon dolu korkunç bir hayat kendisini bekliyor olacaktı. @astrid'e katılıyorum, arkadaşlarım evlendi bi ben kaldım bu yüzden acil evlenmem gerekiyor diye evlenilmez. Bu kariyer gibi bir şey değil ki akranlarım x yaptı ben yapmadım diye geri kalayım. İnsan ilişkilerine senin gibi proje, statü, başarı olarak bakanlar toksik insanlardır. Bırak evlenmeyi, selam versen ömründen ömür alır bu insanlar. Dünyaya bir iyilik yap ve kimseyle görüşme.

olum kızın üzerine bu kadar gitmeyin lan :D insanın sevilmeyi istemesi çok kötü bir durum değil ben doğal karşılıyorum. evet haklı olabilirsiniz ama doğrularınız bu kadar şiddet doğurmamalı.

Bence de soruş şeklin ve sorduğun soru bir sıkıntı olduğunu gösteriyor. Kızlarda 28'de başlıyor bu evlilik takıntısı. Bence evlilik arkadaşlarla yarışmaktan veya yalnız kalma korkusundan daha öte bir şey olmalı. Ama bir musibet bin nasihattan iyidir. Adam sana ilgi göstermiyorsa başka birini bulursun. Dünyada başka adam mı kalmadı?

"..kendisine de bunu söyledim ama bana o gözle bakmadığını söyledi. ama kendisi de evlenme niyetli biri.."

demek ki evlenmeyi istiyor, ama sizinle istemiyor.
adamı dönüştürmekle uğraşacağınıza sizi sizin gibi isteyen birini bulun.

İnsan kıtlığından bu adamı bişi sanmışsınız biraz yeni çevrelere girin

İnsanları değiştiremezsiniz, hele ki "evlenince değişir" görüşü bin yıldır yanlışlığı tescil edilmiş bir görüş.

Bu yüzden evleneyim de ne olursa olsun kafasından çıkın, insanlara biraz daha şans verin, sizinle evlenmek isteyen, sizi gerçekten seven biri illa ki denk gelecektir.

Ha bu denk gelen erkeği siz görecek misiniz? Ya da görseniz bile şans verecek misiniz mechul?

Özetle bu adamla olmaz, eşden dosttan ve aile efradından birilerinin aracılığıyla da birileriyle tanışabilirsiniz.

Bu adamla olmaz + 1

tüm yorumlar için teşekkür ederim

bize denk gelmez ki böyle biri.. Bence de adamın aklında başka biri var, sizin aklınızda o olduğu gibi. Onu aşık etmeye çalışmaktansa fazla vakit kaybetmeden başka hedeflere yönelin. Hayat kısa, olsun diye beklenmeyecek kadar kısa.

Benim baharatta ilk baktığım şey, Üzerinde radura işareti olmamalı. Işınlanmıştır yazmamalı yani.

1-faydalı etken maddesi yağda çözülüyorsa yağ ile tüketin. midenize bağırsağınıza giriyor oradan aynen çıkıyor, yağa değmezse. suya çaya koyup içiyorsanız birazcık zeytinyağı falan ekleyin? süte bir kaşık coconut yağı ile de olur.

2-güvenilir aktarı nasıl anlayacağınızı bilmiyorsanız anlayamazsınız. aktar dediğiniz adam yalnız bu işin ticaretini yapıyor. rastgele bir adam. ne biliyor nereden öğrendi meçhul tamamen. kalite standardı falan sormak ne demek yakaladı mı sizin gibi pembe götlüyü bi sokar anlamazsınız. baharatı marketten alın mutlaka. aktarlar ufak paketlerle sattığından belli olmuyor, kilo bazında korkunç fiyatlara satıyorlar.

inekadam, cevaplar icin tesekkurler de bi konu hakkinda fikrim olmadigindan ogrenmeye calistigim icin durup dururken niye pembe götlü oldum anlamadim tam? bana efsunlu cay yapsin istiyorum demedim, adamdan kekik nane bisey alicam alt tarafi??

1- yağda erimesi demek illa yağ ile tüketmek gerekir demek değil. o zaman yağda eriyen vitaminleri de yağ ile tüketelim. hücrelerin hepsinin yapısında yağ zaten var.
2- aktar konusunda güvenilir aktar vardır mutlaka ancak paketlenmiş gıdanın daha güvenilir olduğuna benim şüphem yok.
3- KUCO isimli arkadaş radura işaretli baharatları almam demiş aksine ben radura işaretini güven telkin ettiği için tercih ederim. gıda ışınlama özellikle baharatlarda en önemli risk grubu olan mikotoksinleri ve diğer mikrobiyal faaliyeti engelleyen bir gıda koruma yöntemidir.

1) hücrelerde yağ var zaten düşüncesi ne alaka? Tamam var da mesele inekadam'ın dediği gibi olduğu gibi vücuttan atılmasın diye. Yağda çözünürse vücuda alınma oranı artıyor, kolay oluyor. Az bisey yağ ekle.

2)aktarlardan baharatlı toz haline getirilmemiş şekilde alabilirsen hile olayında rahat edersin. Örneğin ufak bir değirmen al, karabiberi evde öğütürsün. Yapraklı baharatlar da kurutulmuş veya taze şekilde satılıyor. Evde bir tepside kurutsan elinde ufalanıyor zaten, nane özellikle. Pul biber kurutsan rondodan bile geçiyor hatta.

2 soruya cevap olarak, aktardan acik baharat almayin. buyuk oranalr halinde ve acik olarak bekletildigi icin kuf, boceklenme (ve akabinde temizlenme), bayatlama gibi sorunlar oluyor genelde. bunlardan en onemlisi kuf ama.
paketli alin mumkun oldugunca. (doktorumun aynen bu sekilde tavsiyesidir)

diğer davranışlarınız değil de, aktara kalite standardı sormak pembe götlü bir davranış. tatlıcıda kasiyere "bu cezeryedeki bademin menşei nedir?" diye sormak gibi.

@inekadam, verdigin ikinci ornek daha da sacma olmus. diger davranislarimi bilip yorumlayacak, bu sorumla kiyaslama yapacak kadar beni tanimiyorsun zaten. ayrica yenip icilen, hatta alternatif tip olarak kullanilan urunlerin satildigi bir ortamda standart aramak ya da bu urunlerin menseini merak etmek pembe götlülük degil, normal bir sey. kaniksamis oldugun ortadogu batakliginda oldugumuz gercegini bir kenara birakirsak her sey gibi bunun da bir standardi olmali ve bu standart uygulanir ve kontrol edilebilir olmali. kaldi ki soruda da olmasinin iyi olacagini ama malum sartlar sebebiyle boyle bir beklentim olmadigini belirtmisim zaten.

hakarete kilif aramak oluyor senin su an yaptigin, amiyane bir tabiri daha var ama senin gibi hakaret etmek istemedigim icin o kismi kendin bulmani tavsiye ederim. baska cevap vermene gerek yok, diyalog uzamasin. baska soru da sormadim zaten.

hakkın tabi de, aktar kim? random bi dükkancı. hatta belki de o random dükkancının yeğeni ya da asgari ücretli çalışanı. ezberliyolar neyin neye iyi geldiğini... yani sallamasyon bi listeyi... koca koca beslenme uzmanlarının bilmediği şeyleri soracaksın adama. biyoyararlanım falan sorsan kaç kişi biliyor bunu? o adam bugün aktarı kapatır yarın para var diye lokmacı açar. lokmacıların kaçı glisemik endeks ne demek biliyor sence? sorsan ne der? kasiyer dediğin asgari ücretli ortalama 7-8 ay aynı işte çalışan biri. bu insanlara böyle şeyler sorup bilmelerini beklemen dünyanın her yerinde garip.

@inekadam, ben adama bir sey sormayacagim, en bastan beri onu bi turlu anlatamadim sana. sadece icine hile hurda karistirmayan dogru duzgun aldigini dogru duzgun satan biri illa ki vardir, onu anlamaya calisiyorum. ne sattigini ve bu sattiginin ne ise yaradigini bilmesi sart degil nice to have olur ancak.

kalite standardini zaten bu adam belirlemiyor, standart islerinde denetim kurulusu gelir denetler, uygun olmayani uygun hale getirir, gelmeyeni kapatir vs. adamin bana hipokrat olmasina gerek yok yani, boyle bir talebim ve ihtiyacim da yok. en bastan beri diyorum ki iki ivir zivir alicam o aldigim da cer cop degil dogru duzgun mal olsun. neresini anlamadigini anlayamiyorum.

bunu dedigim icin niye pembe götlü oluyorum (kaldi ki o ne demek) ve hala bunu nasil ve niye savunuyorsun, anlamadim gitti. neyse sen yazsan da ben baska bir sey yazmayacagim cunku gerek yok.

Benim kardeşim bonus oldu aynı şekilde. Yapacak bir şey yok hocam, sevmeye bak.

Not: bence çok güzel olmuş.

Kemoterapiden sonrada saç yapısı değişiyor ama sanırım bahsederdiniz, keratin baya zararlı kanserojen bir uygulama asla yaptırma içinde formol bulunmakta.

Kivircik sac iyidir. Kendine güzel bir sekillendirici krem al ve keyfine bak.

Hayallerimi yaşıyorsun :(

noisette +1

Bi ara her kufore saclarimi nasil kalici kivircik yapabilecegimi sorardim ;(

Not: bence çok güzel olmuş. +1

Kıvırcık saç nasıl bakılır bloglarına alalım sizi.

Edit: soru nick uyumu ^^

Icha;
O zaman başa gelen çekilir diyeceğiz. Teşekkürler.

Eja;
Bu yaşıma kadar şampuan haricinde hiçbir şey kullanmadım. Keratin sıcak gelmiyordu, verdiğin bilgiyle artık asla yaptırmam.

Chitosan;
Tavsiye alabilirim.

Noisette; haydaaaa :(

Nerdeyim ben;
Çıldırmış olmalısın.

Kobuzchu kız; Entry nick uyumunu farketmenle gönlümde taht kurdun.

saclariniz kivircik olmamis dalgali olmus. ama iyi ki de olmus. hic kurcalamayin bence de.

Saçlarınızın anlık hali baya havalı olmuş. Yukarıda yazdılığı gibi başkalarınım hayallerine sahipsiniz.

Saçlarını kuruturken fön fırçası kullanabilirsiniz.

Düzleştirici şampuanlar var

İyi dilekleriniz için teşekkürler. Genlerimle ve kıvırcık saçlarımla yola devam edeceğim.

yalnızlık, sevgisizlik.

Çok çalışıyorum, daha az çalışacağım bir iş arıyorum.

İşsizlik, zamlar, yalnızlık

Begendigim kisi beni begenmiyor

Derdim yok.sadece şu aralar planlarımı hayata geçirebilmek için zamanın hızla akmasını istiyorum.

Daha çok para kazanmalıyım. Başka hiçbir derdim yok.

Uyku bozuklugu

planlarımın gerçekleşememesi ,paramın istediğim şeylere yetmemesi ve yaşıtlarından geri kalmışlık hissi.

Daha öok para +1

Herkes parasız sanirim.

bi kız var. nasıl oldursam bilemiyorum.

daha çok para lazım.

insanlar

yazayım...

selanikte yanlızım. arkadaşım yok. her akşam üstü yanlız kahve/iki bira içiyorum. 1 ay daha katlanmak zorundayım. iş/eğitim için geldim. ama yanına geldiğim kişi felç geçirdiği için boştayım. farklı bir departmanda, nezaketen vakit öldürüyorum.

geldikten 2 hafta sonra tendinit'im azdı. 1 ay oldu geleli ve yürümekte zorlanıyorum. Kaldığım yer 1 oda 1 balkon, ocağım yok, doğru dürüst yemek yemedim. ağzımda aftlar çıktı ve 1 haftadır konuşmakta/yemekte hatta su içmekte zorlanıyorum.

buraya gelmeyi ben istemedim. bir nevi zoraki oldu. oluşturduğu ekonomik çöküntü ayrı, 30'undan sonra ailene el açma muhtaçlığının yarattığı çöküntü ayrı...

1 hafta sonra 32 yaşıma giricem. yaşıtlarımdan bazılarının çocukları okul çağına geldi benim daha kendi ailemi kurmak için girişimim bile yok.

Araba kullanmayı öğrenemiyorum, yani boş yolda kullanırım da trafiği okuyamıyorum, şu yaştan sonra ehliyet almaya kalkıştığıma pişmanım, üstelik berbat bir kursa denk gelmişim.

Trden uzakta yalnızım.

Sinir bozacak ve korkutucu derecede baş dönmelerim var.

proje bitiyor. yeni isimi ayarlayamadim.

Saçım dökülüyor. Çok fazla hem de.
Bir de geçen seneden beri bir sağlık sorunuyla uğraşıyorum, geçmiyor.

kontrolsüz öfke problemim var arada ama üzerine çalışıyrum ve epey ilerleme kaydettim

yüksek lisans bitince iş bulamazsam ailemin yanına dönmem gerekecek ve o şehirde ailem dışında kimseyi tanımıyorum ve aşırı aşırı küçük bir yer, çok sıkılıyorum. ayrıca uzun uzun ve sıkı sıkı sarılacağım birinin varlığını özlediğimi hissediyorum :(

paramla iş kuramamak. bir sektör bulamamak.

işsizimi anksiyetem var, karşılıksız aşığım, garibanım vs.

Bugün haberturk'te şunu söylediler 'bu deprem büyük depremi tetiklemiş olabilir mi? Olabilir. Fakat depremin ne zaman olacağı belli değil, olamaz da. Dünden bir farkı yok bu durumun. 3 saat sonra da olabilir, 3 gün sonra da, 3 yıl sonra da, 30 yıl sonra da.' E sürekli olarak huzursuz bir şekilde uyuyamacagimiza göre kendinizi sakinleştirmeye çalışın. Tedbirli olun tabii ki ama bugün deprem oldu diye hemen yarın büyük deprem olacak diye bir şey yok.

Önemli olan hızlı bir şekilde kendi onlemlerimizi tamamlamak.

Herkes çok gergin. İlk başlarda normaldim ama gün içinde her yerden durmaksızın deprem duymaktan gerildim. Bütün sosyal medya deprem. Bakmayayım dedim o aptal ses kayıtlarını yolladı biri. Üstüne 23.20deki deprem olunca ben orda koptum artık. Tedbirim elimden geldiğince var. Bir yerden sonrası gerçekten insanın elinde değil. Tek isteğim öleceksem de huzur içinde ölmek. Bu muhabbetler beni de depremden beter etti.

Hangi mahalledesiniz bilmiyorum ama Beşiktaş'ın dolgu zemin olmayan kısımları epey sağlam diye biliyorum. O anlamda rahat olabilirsiniz.

Ben böyle konularda soğukkanlı ve olursa olur amk napıcaz kafasında bir insanım ama özellikle şu yazıyı okuduktan sonra ben bile başka bir şehre taşınmayı düşünür oldum. Kaldı ki 99'u bire bir yaşamış ve yakınlarını kaybetmiş, uzun süre çadırda prefabrikte yaşamış bir insanım.

evrimagaci.org

Bu deprem olacak ve 30 seneyi bulmayacak yukarıda söylendiği gibi. ve güvenli yerde olup ölmesen bile İstanbul yaşanabilecek bir yer olmayacak uzun bir süre. Bunu bile bile hayata devam etmek benim gibi gamsız bir insan için bile tedirgin edici. Tedirgin olmakta haklısın. Tedirginliği azaltmak için somut ve etkili adımlar atman gerek, o da bana bu şehri terk etmek gibi geliyor. Kolay mı değil, hele ki İstanbul'da yaşamayı seven ve şehrin keyfini çıkarabilen biri olarak benim için hiç kolay değil. Sakinleşip akılcı ve uzun vadeli planlar yapmak lazım.

İstanbuldaki son 6/8 maksimum 10 ayım zaten.

gergin olmakta haklisin. ben zamaninda "depremden korkmuyor musunuz, bu sehirde nasil yasayabiliyorsunuz?" dedigimde demedigini birakmamisti insanlar, "oyle bir ihtimal icin hayati zehir edecek degiliz" seklinde, sanki deprem olacak diye ben kendi mabadimdan uydurmus da paranoya yapmisim gibi abuk sabuk laflar edenler vardi.

mecbur olmadigi halde bu korkunc tehlikeye ragmen istanbul'da 500 yillik binalarda yasayan insanlari asla anlamiyorum. yuz binlerce cana mal olabilecek bir felaket icin "ben orada degilim, kafam rahat" demek imkansiz elbette ama ben yine de ankara'da oldugum icin nispeten rahat uyuyabiliyorum.

bok var herkes dolustu su lanet sehre. yozgat'ta yasayin demiyorum ama iyi okul baska yerde yok mu? iyi is baska hicbir sehirde mi yok? tamam rezil politikalar yuzunden her sey istanbul'a yigildi, bazi alan ve isler icin cidden istanbul disinda ekmek yok ama bu kitle ne kadar kalabalik? 16-17 milyonun gercekten ne kadari istanbul disinda yasasa hayat kalitesinde kayda deger dusus yasar?

gidin kardesim, depremde olmezseniz kaosundan gurultusunden oleceksiniz zaten, hala niye diretiyorsunuz?

@der meister Sen 3 senelik bir öğrenci olarak İstanbul'u kolayca terk edip gitmiş olabilirsin Ankara'ya. Fakat insanların evi, ailesi, akrabaları, arkadaşları, hatıraları, düzenleri, her şeyleri burada. Sınırlı hayat deneyiminle atıp tutmaktan, insanlara aptal muamelesi yapmaktan vazgeç artık. İnsanlar yerleşik düzenini ve hayatını, başkalarının rant ve çıkarları için neden terk etmek zorunda? Bu sinir ve çok bilmişliğin hedefi yanlış değil mi sence de? İnsanlar senin kadar düşünemiyor mu sanıyorsun? Ankara'ya taşındığın için seni tebrik ederiz, fakat 3-5 ayda bir çıkıp, deprem bölgesinden farklı bir yere taşındığın için yaptığın bu ukalalığının kimseye faydası yok.

Beşiktaş Güvenilir mi? Soruya bu haliyle kimse yanıt veremez. Neden?

1 zemin
2 binanın kendisi

Hakkında bir şey bilmiyoruz. Diyelim ki çok berbat bir zeminin olduğu yerde bina. Gerekli zemin iyileştirme yöntemleri kullanıldıysa zeminin kötü olması sorun teşkil etmeyecektir.

Binanın sağlamlığını da dışarıdan bakarak anlamak mümkün değil. Projesine bakarak da anlaşılamaz. Malzeme olarak ne kullanılmış ve o malzemenin şu anki durumu nasıl bunu bilmemiz lazım.

Bir başka olay da şu. Diyelim ki müthiş sağlam bir binaya taşındınız Beşiktaş’ta. Zemin de mükemmel.

Deprem oldu sizin yapınız neredeyse hiç hasar almadı. Yanınızdaki 5 katlı bina yan devrildi geldi sizin binaya vurdu. Güm. O depreme dayanan binanız yerle bir olabilir.

Yani şunu demek istiyorum. Elinizden gelen bir şey var mı? Depreme karşı bireysel olarak ne yapabilirseniz yapın. Ama depreme karşı bireysel önlem almak işin belki %1lik kısmı. %1i küçümsemiyorum ama kafaya takmaya değecek bir şey değil diye düşünüyorum. Eğer mümkünse, imkanınız varsa tek katlı etrafı açık Bahçeli güzel bir eve taşının. Onun dışında yapabileceğiniz çok bir şey yok.

İstanbul için genel olarak Marmara denizine yaklaştıkça risk artar kuzeye Karadeniz’e yaklaştıkça risk azalır. Ama çok aşırı genelleme bu tabii.

İstanbul’dan taşınma meselesine gelince.

Ülkede tarım yok. Yapılan her 3 yatırımdan 2si İstanbul’a yapılıyor. Anadolu’daki bir yerel seçimde bile İstanbul’daki mega projelerden bahsediliyor. Çünkü başka bir yatırım yok. Tarımı bitirdik, hayvancılığı bitirdik. Bir zamanlar tarla ekip biçen adamlar şimdi İstanbul’da üç kuruşa hayatta kalmaya çalışıyor. Bu insanlar şımarıklık yapmıyor. Boğaz’da latte içmekten vazgeçemeyip memleketine denemeyen insanlar değil bunlar. Hakikaten adamın memleketinde yapacak iş kalmadı. E şimdi bu adama siktir git memleketine dersen adam da “tabii ki açlıktan ölmek daha güzel deprem olacakmış hemen memleketime dönmeliyim” demiyor. Orada açlık garanti. İstanbul’da şansını deniyor işte. Vay efendim deprem olacağını bile bile burada yaşıyor bu mallar demek bence çok mesnetsiz. Dünyadan ve gerçeklerden aşırı kopuk bir bakış açısı.

Bu nüfusla İstanbul’da herhangi bir afete karşı önlem almanın da imkanı yok. Yok. Bilimsel olarak bu kadar insan trafiğini afet sonrası yönetebilmemize olanak yok.

İstanbul nüfusu 20 milyon desek. Sadece 4te 1i depremden etkilense, bunların da sadece ve sadece 4te 1i evlerinden dışarı çıksa 1milyon 250bin kişi deli dana gibi ortalıkta dolaşacak. En iyi tahmin bu. Her bir toplanma alanına 100 kişi toplansa 12500 tane toplanma alanına ihtiyaç var. Fiziken mümkün değil.

Şu saatten sonra başka şehirlere yatırım yapılıp İstanbul dışındaki şehirleri de iş açısından çekici hale getirmezlerse durum daha da kötü.

Bireysel olarak yapabileceğiniz çok bir şey yok(Boğaz manzaralı katre keyfini bırakamıyorum diyenlerden değilseniz). O zaman bütün gün oturup bunu düşünüp kafayı yemenin anlamı yok.

Denize ne kadar yakınsanız o kadar riskli, Beşiktaş da riskli ilçelerden. Binanın yeni ise (en fazla 15 yaş) hiç korkmayın, Allah'ın izniyle birşey olmaz.

Ama bina eskiyse çok riskli, bir an önce eski binalardan uzaklaşmamız lazım.

ben akşam iki saat deprem programı izledim.

özetle sağlam zemindeki bir gecekondu ayakta kalabilirken, çamurluk, kumluk bir yerdeki son sistem depreme dayanıklı binalar çökebilir dediler.

ayrıca bu japonyada beşik gibi sallanıp yıkılmayan binaların hepsi de çelik konstrüksüyonmuş , bizdeki gibi betonarme ve acayip garip garip temelli değilmiş.

o yüzden kime nasip kime kısmet bilinmez bu iş, zaten ne zaman olacağı da belli değil.

ha şimdi sen korktun uyumadın da ben uyudum mu? ben de uyumadım. çok kafaya takmamak lazım.

uyurken yakalanmasan, tuvalette, banyoda yakalanırsın veya alakasız bi yerde, araçla bir tünel içinde, marmarayda, ne bileyim metroda, yüksek bir binada, yok yani hangi ihtimali düşünebilirsin ki endişelenebilesin?

@gmzo, evet benim tanidigim falan yoktu istanbul'da cunku zembille indim ben. ayrica oylesine "cikin sehirden" diyorum ya hani, caniniza mal olabilecek bir felaket yuzunden degil. o yuzden sen de haklisin tabii, yaptigim cok yanlis bir sey. ayrica eger sehrine o kadar bagliysan sen otur, sana kimse kalk git demiyor. ben imkani olanlar icin soyluyorum. kaldi ki boyle bir deprem ihtimali soz konusuyken "ben orayi seviyom ya" deyip bu sehirde yasamaya devam etmek ne kadar mantikli, orasi da tartisilir.

ben atip tutuyor veya sinirimi istanbullulara yoneltiyor degilim. bence senin sinirlerin bozulmus, soylediklerimi anlamiyorsun. muhtesem hayat deneyiminle istanbul'da yasamaya devam et o zaman sen kolay gelsin, umarim deprem oldugunda "keske gitseymisiz zamaninda" demek zorunda kalmazsin.

bir insanin deprem bolgesinden tasinip baskalarini da bunun icin yureklendirmesi neden bu kadar rahatsiz ediyor, anlamiyorum. ist denen bok cukuru disinda da hayat var. cogu insan cesaret edemiyor gitmeye. sen yine kalmak istiyorsan kal, bana ne. benim gibi "dogru lan, gideyim" deyip 20 kisi ayrilsa kardir. sen neden uzerine aliniyorsun?

ayrica insanlar akil edemiyor mu demissin de cok degil daha gecen sene bu konuda actigim bir duyuruya bir suru kisi "sen paranoyaksin yea, deprem olacak diye sehir mi degistirilir yea" minvalinde seyler yazmisti. gayet de cogu insan umursamiyor aslinda. bunu da bir hafta icinde unutacaksiniz.

ben golcukluyum. "sinirli hayat deneyimi" bana depremin ihtimalinin bile ne kadar korkunc oldugunu ogretti. kusura bakma senin de canini sikmis olduk insanlara "gidin" diyerek. hepiniz kalin istanbul'da, kolay gelsin.

@gmzo +11111

arkadaşlar binalar sağlam diye deprem olunca çıkmamazlık yapmayın sakın. tamam doğru eskisi kadar berbat değil demirler nervürlü azıcık daha kontrol var betonlarımız daha iyi. ama sanıldığı kadar iyi değil. zemin etüd raporlarının çoğu nasıl yapılıyor biliyoruz kimse kimseyi kandırmasın. normalde binanın yapılacağı yere sondaj atılır. bunu doğru düzgün yapan yok o fiyatlar kurtarmaz zaten. gidip yanbinanın raporu alınıp kopyalanıyor. normalde atıyorum 10 metre 30 metre sondaj atmak gerekiyorken 30 cm atıp kuyu açılmış gibi gösteriliyor. ben bunun örneklerini sahada çok gördüm.
şunu söyleyebilirim evet binalarımız eskisi kadar kötü değil ama yeni binalar çok iyi sakın korkmayın paşa paşa takılın yok arkadaşlar. bir binanın statiğinin önemi kadar dinamiği de önemlidir. zeminle nasıl çalışıyor bunu bilmek doğru ayarlamak zorundasınız. sıvışlaşma olan zemine siz ne kadar sağlam bina yaparsanız yapın eğer sıvılaşma gözönünde tutulmamış ise, sadece binanın sağlamlığına önem verilmiş ise zemin önemsenmemiş ise istedğiniz kadar binayı sağlam yapın. o bina deprem anında yere gemi gibi batar. gömülür ya da zar gibi olduğu yerde yuvarlanır. bakın mesela bu binayı yapan arkadaş harbi iyi yapmış statiği çok iyi www.izlesene.com
ancak bu binayı zeminine uygun yapmazsanız deprem aynında aynen böyle yuvarlanma ihtimali var. binaya bir şey oldu mu hayır taş gibi duruyor.

siz siz olun binam sağlam zemin iyi ben evden çıkmam gibi hareketlerde lütfen bulunmayın. binayı siz yaparsınız zemin etüdüdü de siz yaparsınız o zaman paşa paşa takılın.

@sen de başını alıp gitme ne olur, şu adresteki yayınlarına baktım: web.itu.edu.tr Programın tamamını dinlemediğim için tam olarak ne dedi bilmiyorum ama yorumunuza bakarak bulduğum en yakın çalışma şu: web.itu.edu.tr

"In Istanbul, considering the
proximity of several segments of the active North Anatolian Fault (NAF) in the Sea of Marmara, which
have remained unbroken since 1776, the characterisation of subsidence susceptibility for Istanbul is
crucial with regard to hazard mitigation and urban planning, as it can identify the vulnerable parts of
the region that are prone to possible future earthquake damage."

Tamamını okumadım ama hem zemini doğal olarak sakat olan hem de bozuk şehirleşme nedeniyle sorunlu olan kısımlar Büyükçekmece ve Küçükçekmece golleri arası kalan kısım (Avcılar, Beylikdüzü vs.) ile Bakırköy-Yeşilköy ve çevresi.

Bir de 2000 yılından bu yana doldurulan alanlara (Yenikapı civarı) bakmışlar. Son 20 yılda 2.6 milyon kilometre kare alan doldurulmuş.

Belki bilen biri daha fazla yardımcı olabilir. Ya da en garanti yol kendisine e-posta atmak :)

yeşilköy gayet sağlam bir yer. kireçtaşı olan bir yer. sıkıntılı olan yer bakırköy zeytinburnu eminönü sayfa 3
yerbilim.kocaeli.edu.tr

Normaldir, yeni deprem oldugunda her an deprem olacakmis gibi dusunup tirsar insan hicbir mantikli aciklamasi olmasa da. 1-2 gune gecer.
Deprem korkusuyla yasanmaz, temel onlemini alir hayatina devam edersin. Mantik isi degil o korku.
Cok yuksek ihtimalle burayi okuyan herkes deprem disinda sebeplerden olecek.

@der meister gibi dusunmen sadece huzurunu kacirir, doga olaylarini da olasiliklari da degistirmez.

istanbul'daki son 10 ayın mı? e daha nereye telaş yapıyorsun? tamam, deprem yeni oldu diye herkes bir tedirgin ama yani 10 ay da oldukça kısa bir süre. ben kendimi "neyse inş beklenen deprem 20-30 sene sonra olur, o zamana kadar herhalde sağlamlığından çok emin olduğumuz bir apartmana veya başka bir şehre taşınırız" falan diye rahatlatmaya çalışıyorum. sevdiklerin için endişelebilirsin de kendin oldukça şanslı durumdasın.

Yeni yapılmış bir bina değilse evet büyük bir deprem riski var. Bütün haritalar da bunu gösteriyor. Özellikle dar sokaklı bölgelerde oturuyorsan zaten depremde canlı kalmak bile bi dert olacak diyorlar.

Ahm1 +1

hocam rasathane sayfasına bakıp moralini bozma küçük depremler her zaman oluyor

Normal. Yatmadan önce yazarsa sıkıntı yok.
Yattığı halde yazmamışsa yol ver

Kendine zaman ayırmayı tercih ettiği bir gün ise doğal. Boş güne ertelenen ıvır zıvır işlerle uğraşılıp gün harcanmış da olabilir. Yine normal.

Büyütüp büyütmeyeceğiniz sizin ilişki alışkanlıklarınıza bağlı öznel bir seçim.

Dün de bugün de boştu iki gün de arkadaşlarıyla dışardaydı dün 11e kadar gelmesini bekledim öyle konuştuk bugün ben aradım öğleden sonra gibi dışardayım deyip açmadı sonra da 10a kadar dönmedi. Ben kızınca da her şeyin normal olduğunu kızılacak hiç bir şey olmadığını söyledi. Normalse ciddi bi özeleştiri yapıcam çünkü gerçekten çok sinirliyim.

Uzak mesafe ilişkisinin kendisi normal olmadığı için onu baltalayan ne varsa normal geliyor bana. Karşı tarafın boş gününe göre ayarlamak zorunda değil kişi kendini.

@ahududu
Normal. İlişkiden beklentilerinizin farklı olduğunu kabullenip durumu konuşmalısınız.
İletişimsiz geçen günün sonunda "Ne var bunda?" tavrı elbette yanlış. Baştan, kendine zaman ayırma konusunda net olmalı karşı taraf. Siz de bunu anlayışla ve normal karşılayabilen bir birey olup olmadığınız konusunda kendinize karşı dürüst olup durumu kabullenecek veya itiraz edeceksiniz.

Çok büyütme sen yine de ama bana da hoş gelmedi. Sanırım kafana taktığın nokta buraya yazmamış olsan da karşı tarafın durumu aktarış biçimi olmuş. Beklentilerini karşılamayan bir şey için çok sinirlerini yıpratma bence.

Normal diyenlerin aksine, daha önce 3 yıl uzak ilişki devam ettirmiş ve mevcut ilişkisinin de ilk yılı uzaktan devam etmiş er kişi olarak hiçbir şekilde normal bulmadım ben. Kişi günü kendine ayırmış olabilir, arkadaşlarıyla eğleniyor olabilir. Ergen gibi tüm gün elinde telefon size mesaj atmasını beklememelisiniz ancak akşam 11e kadar "naber?" diyecek kadar zaman ayırmayan kişi benim gözümde ilişki yaşamıyordur.

Biz de müthiş yoğun günler yaşıyorduk ama en azından uyanan bir günaydın vs yazıyordu. Ne bileyim evden çıkarken ben çıkıyorum yazıp dikkat et, kolay gelsin, iyi eğlenceler vs dileklerini duyuyordu. Gün içerisinde genel hatlarıyla neler yaptığımızı bilirdik yani.

Hele öğleden sonra aramaya dışarıdayım diyip açmamak sonra akşam 11de dönmek. Bilemedim.

Normal değil bence. @yerçekimini kendine çeken adam haklı. Akşam o saate kadar seni hiç merak etmemesi, kendi yaşadığı şeyler seninle paylaşmak içinden gelmemesi ne bileyim...

Hocam, uzak mesafe ilişkisi zordur. Gözünün üzerinde kaşı olduğu için bile kırılabilirsin, burada kimsenin seni onaylamasına ihtiyacın yok.

Eğer bu ilişki yürüsün istiyorsan, git sevgilinle konuş. Bundan rahatsızım, devam etsin istiyorsan böyle yapma de, konu kapansın. Eğer konuştun anlamadıysa zaten yol yakınken bitir. Zaten bir kavuşma tarihiniz yoksa, er ya da geç bu ilişki bitecek. Ne kadar erken o kadar iyi..

(From: 6 sene kıtalararası uzak mesafe ilişkisi yürütmüş biri)

Öyle bir şey yazmışsın ki fakülte de 200 ders vermişsin 1 ders kalmışta okuldan atılmış ve bir ömür bulaşıkçılığa mahkum kalmışsın gibi. Hayatın böyle zorluklarını görmek gerekiyor ben de benzerlerini yaşadım merak etme güzel günler de görürsün diplomanı eline alınca. 5 sene sonra bu günleri hatırlayınca gülüp hey gidi ne güzel günlerdi diyeceksin. Utanma olayın da normal takma kafaya

Icinde bulundugun durumu fazla dramatize etmissin + walter sahnesi vs bana yasinin oyle yasitlarim mezun oldu coktan diyebilecek bi yas olmadigini dusundurdu. Yok oyleyse de kendine gel bi an once, gercek dunyaya don. Yazdiklarin cocukca biraz cunku.

Okulu bitirirsin kim bilir ne, sevmiyorsan bile gecersin agir ama sozel bi bolum, calis gec cinsten.

Abartilacak bi durumun yok bence.
Uzme kendini bosuna, biraz para yapip okulu hallet

o utanma duygusuyla kendini motive et işte bir an önce bitirmeliyim diye. gören olursa da görsün boşver, insanlar avukat olsan da konuşacak zaten arkandan.

Yazdıkların çok çocukça geliyor kulağa. çalışmak ayıp değil, kolay da değil. Eğer el işi yapmayı sevmiyorsan okuluna önem verseydin. Şöyle olabilirdi böyle olabilirdi hesaplarını bırak ve sadece kendine bakmaya başla. Kendini çözdükten sonra başkalarına bakmaya başlarsın.

Niye utanıyorsunuz? Herkes aynı şartlarda doğmuyor ki! Ben de hamallık yapan hukuk fakültesi öğrencisi biriyle tanışmıştım, çok takdir ettim. Ailesine yük olmamak için para kazanmaya çalışıyor, keşke ben de bir şeyler yapsaydım.Öğrencilikte yaptığınız işler bence size çok şey katacak. Mezun olduğunuzda belki sizde alanınızda çok başarılı olacaksınız.

Herkes yaptığı hataları yapmasaydı bugün çok iyi yerdeydi. Mesele o zaten. Ben de bugün hayallerimi yaşıyor olabilirdim. Hayatımın içine ettim. Bu ölene kadar değişmeyecek yapacak bir şey yok. Ama garsonluk yapmak zorunda kaldığım için hiç utanmadım. Yine yapmak zorunda kalırsam yine yaparım. Hiç ama hiç takma. He tanıdık biri görecek de 'aa garson olmuş' diyecek. Hadi ya ne zekisin hiç fark etmemiştim derim. Kendini yüce hissetmek için toplumun beklediği noktaya istenen zamanda gelememiş birini küçümsemeye ihtiyaç duyan insanı mı takacaksın?

hukuk fakültesini özel üniversitede okumadıktan sonra 4 yılda bitiren azdır. okulu uzatmanı bu kadar takma derim.

okulu uzatmışken mesleğinle alakalı ne yaptın? Staj, iş deneyimi, araştırma falan yaptıysan diğerlerinin önüne geçersin. Bir de artık mezun çok fazla. 90'lı yıllarda değiliz. Mezun olsa da zaten hemen iş yok.

23 yaşımdayım. 1 sene mezuna kaldım. 60 70 binlerden tıp kazanacak noktaya gelmiştim o yüzden bu kadar dağıldım.
@horo, ing maksimum noktaya çıkmaya çalışıyorum.

Sen bölümünü sevmemişsin. İsteyerek de seçmemişsin. O yüzden allahına kadar uzamış. Ya bu deveyi güdeceksin ya da bu diyardan gideceksin, durum bu. Sürekli böyle duyurular açmandan ötürü bu konuyu ciddi takıntı haline getirdiğini düşünüyorum. İmkan varsa profesyonel yardım al. İşsizlik kaygısı sadece senin sorunun değil, ülkenin yarısı bu histeriyle yaşıyor şu an. Yapamadıklarını düşünüp hayıflanmanın sana faydası yok.

Profesyonel yardım aslında psikolojik yardımın kibarcasıydı. Takıntılarından kurtulmana yardımcı olur.

Profesyonel yardım almam bana ne sağlayacak ki?

Ben de oldum ama iş bulamıyorum aylardır, bulunca da bı bok ölünmüyor yani merak etme

güzel video, kurzgesagt beybimi çok severim zaten. videodaki tanımıyla yalnız hissediyorum evet. en doğru kısmı da "yalnızlık yüzünden coşup herkesin olumsuz olduğunu düşünmek, bu yüzden davranışlarının değişmeye başlaması ve çok soğuk/tuhaf görülmek". "ben seni ilk gördüğümde burnu kalkık itin teki zannetmiştim hiç kimseyi umursamıyo gibi duruyodun" cümlesini 83583 kez duydum sanırım. aslında gayet canayakın, konuşkan, ilgili biriyim ama düzenli ve düzgün iletişim kurmadığım için sosyal ortamlarda sapık gibi davranıyorum ister istemez. hem karşımdaki insanları hem de kendimi çok fazla yargılıyorum. eziyete dönüşüyor sohbet. tam olarak osuruktan nem kapan biriyim ama tutumum agresif değil. mesela insanların beni aralarında istemediğini düşünüyorum ama kendimle ilgili olumsuz bir şeyle ilgili görmüyorum bunu. "ben eğlenceli değilim, o yüzden istemiyorlar. başkası olsa isterlerdi" demiyorum. genel olarak "beni niye istesinler ki" diyorum. samimiyetle, bi' insanın benimle oturup konuşmak ve arkadaş olmak istemesi için bir sebep göremiyorum. bu bana eksik hissettirmiyor, üzmüyor. ben de mesela hayatımda kimseyle durduk yere arkadaş olmayı istemedim. herhangi bir konudan açıldı muhabbet, öyle yürüdü.

bence bu zamanda bu histen kurtulmak çok ama çok zor. gerçekten kimsenin kimse için vakti yok. 1-2 yakın arkadaş, aile üyeleri, aynı ortamda bulunduğun için az buçuk muhabbet ettiğin insanlar... o kadar. beynimiz 50 bin yıl önceki gibi çalışıyor evet ama biz artık 5 kişi toplanıp da gece aynı ateşin etrafında toplanmıyoruz veya birlikte yaşamıyoruz. şu an öyle yapsak bile millet birbirini boğazlar. konfora, yalnızlığa alıştık bi nevi.

bak yalnızlıktan şikayet ediyor insanlar ama hiçbiri de oturup seninle bir saat geçirmez. hepimiz için geçerli bu. hızlı yaşıyoruz ama yavaşlama şansımız da yok. herkesin işi, gücü, sorumluluğu başından aşkın. modern yaşamda bunun alternatifi olduğunu sanmıyorum. bazı insanların ilişkileri daha kuvvetlidir, daha sağlamdır ama yalnızlık hissinin şehirlerde yaşayan günümüz insanları için tamamen geçmesi bence imkansız.

gerek de yok zaten. tamam evrimsel bi tepki bu ama artık beynimiz de yalnız kaldığımızda ölmeyeceğini idrak edecek kadar akıllanmıştır herhalde. yani 50 bin yıl öncenin yalnızlığıyla bugünün yalnızlığı evrimsel/zihinsel açıdan aynı şekilde etkilemiyordur sanırım. bugün yalnız olan netflix izliyo işte, o zaman yalnız olan ölüyomuş direkt. bence çok fark var jsfjs.

yalnız dikkatimi çekti sen son zamanlarda hep yalnızlıklı, bunalımlı duyuru açıyosun. böyle yapma. bira iç.

ben sanırsam ergenliğimden beri

edit:Aaaa eski ev arkadaşım yazmış önce

Basindan sonuna kadar izledim videoyu simdi, tam da ne kadar yalnizim diye dusunurken cikti karsima cok ilginc:) dedigim gibi cok yalniz hissettigim bir donem, aslinda kendimi bildim bileli alisik oldugum bir durum ama videodakinden farkli oldugunu dusunuyorum. Yani benim tavirlarimdan ya da asasyolligimden gittikce icime kapanmam vs. degil aksine sosyal birisiyimdir fakat ya sevdigim insanlardan uzak kalmak zorunda kalmisimdir( tasinma vs. nedeniyle), ya anlasabilecegim birileri denk gelmemistir yalnizligi tercih etmisimdir, sansla alakali birazda.
Aslinda videoyu izledikten sonra dusunmedim de degil acaba bilmeden farkinda olmadan itiyormuyum cevremdekileri diye. Videonun bi yerinde yalniz kalmaya alistikca cevrendekileri yaklastirmiyorsun, daha savunmaci oluyorsun diye, ozel hayatim icin dogru olabilir o kismi bu arada.

"being alone" ve "being lonely" farklı şeyler.
birçok şeyi tek başıma yapmaktan hoşlanan biriyim. kendi kendime yetebiliyor olma hissi beni mutlu ediyor. kalabalık ortamlara girdiğimde ise genellikle ortamdaki kişilerin birbirleri ile yarıştıklarını gözlemleyip topluluktan tiksinmem uzun sürmez. diplomalarını, telefonlarını, tatillerini, fotoğraflarını, içebildikleri alkol miktarını...vb yarıştırıyorlar.

hayatımda, etrafında birkaç saat durmaktan sıkılmayacağım çok az kişiyle tanıştım. karşı cinsle aram iyi ama internet üzerinden onaylanmaya karşı duydukları açlık beni rahatsız ediyor. whatsapp'tan günde 45616581 kez mesajlaşmasza ölecekmiş gibi yaşayan, bi yerde oturup iki çift laf ederken kafayı telefona gömüp like'larını sayan kadınlar hevesimi kaçırıyor.

Çok güzel videoymuş teşekkür ederim öncelikle. Ne zamandır böyleyim bilmiyorum ama videoda 'bu genellikle yıllarca süren yavaş ve ürkütücü bir süreçtir' dediği tanım çok doğru. 27 yaşına girmek üzereyim. Yaklaşık 20 yaşından beri arkadaş sayım azalarak 2'ye düştü. Ve artık bu kalan iki kişiden bile uzak durmaya başlama sürecindeyim. Nereye kadar yok olucam bilmiyorum.

Video çok ironik fakat. Yalnızlık hissinin seni giderek yalnızlığa itmesi. Daha iyi bir cehennem tasviri düşünemiyorum. Ve önerdiği çözüm de beklentisiz bir şekilde insanlarla iletişime geçmek olmuş. İnan ki denemedim değil. Hali hazırda yalnızlığa itilmeme sebep olan yalnızlık hissini tekrar tekrar yaşamaktan başka bir şey olmuyor. Beklentileri nereye kadar düşüreceğiz abi, kişiliğimiz de bir yere kadar el veriyor. Öyle çok özellikli bir insan değilim, çok özel biri değilim, çok eşsiz kişiler olsun istemiyorum hayatımda. Yine de bir şekilde o enerjinin tuttuğu insan sayısı hep çok az olmuştur. Sanırım videodaki her şeyi olumsuz görme illüzyonu bu oluyor. Ben hep şanssızlık demiştim.

Cevaplara bak, klonlar gibiyiz. Tekrarlamak gibi olmasın diye yazmadım ama yukarıdaki çoğu şeye katılıyorum da. Hey allahıma ya. Cidden her şey çok ironik :D

nasıl biri olduğuna bağlı, kimi lise mezunları pek çok üniversite mezununu cebinden çıkartır. kişiye bağlı yani, asla olmaz demem. kadınım.

asla olmaz demem, kişisel gelişimine, işine bağlı.

Tahsil ile evliliğin hiçbir bağı yok bana göre. Ne üni mezunları var zihniyet Ortadoğu. Evliliğin dünyaya bakışla bir ilgisi olmalı

Pelinsu ünisinden mezun olacağına isterse ilkokul mezunu olsun. Önemli olan düşünce yapısı ve kişisel gelişim.

Piyasada lise mezunu mu kaldı? Barajı aşan üniversite mezunu. Sanki bi kıstas da. Neyse efenim, yukarıdaki herkes +1. K.

Benim için sorun olmazdı nasıl biri olacağıyla alakalı artı bir

üniversite mezunu/lise mezunu etiketi önemli değil hiç. Ama muhtemelen onun lise mezunu olmasına sebep olan sosyo kültürel/ekonomik sebeplerden ötürü öyle biriyle ilişki içinde olamam gibi hissediyorum.

dilleri yanmıştır. eskiden sevmezdim. artık yavaş yavaş böyle olmaya başladım.

Fark etmez, sanki dövüyorlar mı gelip? Bence insanlar kendilerini oluşturan özellikler yerine kötü yanlarını törpülemeye çalışsa her şey daha güzel olacak.

Kesinlikle değil. Ben de böyle olsam hayat ne kadar rahat olurdu, işim gücüm ne güzel yürürdü diye düşünüp dururum. Toplumumuzda, özellikle de sokakta sert ve aksi görünmek iyidir.

Ben de böyleyim, ta ki konuşuncaya kadar. Konuşunca ne kadar ürkek, ne kadar nazik ve yumuşak olduğum anında ortaya çıkar. Önemli olan da bu galiba.

doğuştan öyleyim. sürekli duyduğum sözdür "biz seni sert biri sanmıştık falan falan". ergenlik zamanında kafaya taktıysam da farkında olmadan yararını gördüğümü farkettim. sadece dış görünüşe önem veren tipleri kafadan eliyoruz istemsizce. herkes hayata ne ile geldiyse onunla yaşamayı öğreniyor, değişmeye çalışırsan sakil durur.

Mis gibi yapmışsın diye yorumladım. Dozunu kaçırmışlar.

ilkinde sen sacma tepki vermissin.

ikncisi normal.

Biraz daha açıklayıcı olun bir zahmet? Bir sürü soru sordum sonda.

ilkinde kisisel algilamani tribe girmeni gerektirecek bir durum yok. projedeki ogrencilerle casual bir iliski icindesin, seni diger turke benzetsinler yani ne olacak. "iletişim kurmayı reddettim"e getirecek asosyallesecek bir sey degil. hele hele yeni tanistigin, birlikte yasadigin ve gecinmen gereken insanlara karsi. gereksiz bir kompleks.

hot +1

İlkinde gereksiz kasıp 2 ayını çöp etmişsin, daha diplomatik olman lazımdı.

2.si haklısın.

Her iki durumda da haklısın ve doğru olanı yapmışsın.

Ne münasebet benden önceki kimselerin muhabbetini dinleyeceğim. Başıma geldi oradan biliyorum. Sevişmek üzere olduğum kadın benden önce tanıştığı flörtlerinden laf açmıştı ki ikinci lafında yataktan kalkıp gittim, bir daha görüşmedim.

İshal?

saç ektirdim de.

hamilelik

kıl dönmesi

Kıl dönmesi

Sizofreni

Vertigo

ayak bilegimi burktum doktor bir sure ustune basma dedi.

yediğim bi şeyden enfeksiyon kapmışım sürekli kusuyorum ve ishalim diyebilirsin.

İshal +1

midemi bozdum diyebilirsin.

20lik cektirme

sosyalleşmen gerekiyor. okullar hem eğitim hem öğretim kurulu, ve senin ikisine de ihtiyacın var.

tüm olay diploma mı derken? ilkokul mezunları ehliyet bile alamıyor farkında mısın? ilerde ne iş yapacaksın? nasıl iş bulacaksın?

lagaluga yapmak yerine onlardan bir şey öğrenebileceğin, sana iyi gelen arkadaşlar bulmaya çalış.

kendi işinin patronu olabilmek için iki şeye ihtiyacın var. birincisi network ikincisi sermaye.

ikisini de bulmanın en kolay yolu konvansiyonel yöntemlerle üniversite okumak. müthiş parlak bi fikrin ve bu fikrin yazıya dökülmüş projeleri yoksa 6 7 sene dişini sıkıp bu yollardan geçmen lazım.

diyosan ki benim muazzam bi fikrim var, bu fikrime yatırımcı bulacak networküm de var, boşver okuma. ama zaten bunlar sende olsaydı bu duyuruyu açmazdın.

r evolution'ın yazdığını ciddi anlamda özümsemen lazım, başarılı olmanın yolu tamamen adapte olmaktan geçiyor. çok nadiren (300 500 milyonda bir) adapte olmadan da müthiş başarılar elde eden insanlar da var tabii ama onlardan biri olup olmadığını bilmiyorum.

mustangin cevabına tik atana kadar açık görüşlüydüm ama artık değilim. kendi cevabımda tam olarak neye ihtiyacın olduğunu söylemiştim, ama sen duymak istemediğin şeyleri görmezden geliyor gibisin. bunu da agresiflik olarak alacaksın muhtemelen, olabilir alabilirsin. senin kişiliğine özel bi cevap vermiyorum, verdiğim cevaplar genelde böyle.

bir planın varsa bırak okulu, onu gerçekleştir. planın yoksa okulda kal.

eğitimi ikisi de veriyor
yanlış, vermiyor. diploma ders vs değil mesele, eğitim bir yaşam standardı kazanmaktır.
ne yazıkki asla bir robert kolejliyle ya da kabataşlıyla anadolunun bir ücrasından mezun olmuş bir insanın sonraki yaşamının aynı olamayacağı gibi.

hayat; senin paran, işin, ünvanın vs değildir. hayatı nasıl algıladığın, hangi kalitede nasıl yaşayabildiğindir.
seni kastetmiyorum ama sığır gibi okula gidip, mezun olup, iş bulup, aile(?) kurup, ölüp gidenler. sen nerede olmak istediğine bak.

hayatını yaşamak istemenden ve ailenden farklı şekilde yaşamak istemenden daha doğal bir şey yok. ama kendine şunu sor; nasıl yaşamak istiyorsun ve bunun için neler yapman gerek.
hepsinden öte, sancılı bir süreç ama özünden hepimiz "birey" olabilmek için uğraşırız. sosyal, ekonomik, zaman vs açısından özgür olabilmek yani.
ailen hiç yokmuş gibi ya da bir anda tüm varlıklarıyla (maddi manevi) ortadan kalkacakmış gibi düşün, o hiçlikte/yoklukta bile yukarıda saydığım özgürlüklere sahip olabilmen gerek birey olmak için. belki şu anda hemen değil ama bu yolda yürümen gerek.
sevgiler.

düşünüyorum jimjim, aslında hiçbir altyapım yok. beni destekleyecek kimse yok. ama normal bir hayat yaşayacak normallikte yok bende. hayatımı bir tek ben biliyorum hepimiz anonimiz. cidden ailemin bana düşman gibi davrandığı, fazlalık olarak bile gördüğü oldu. evime istenmediğim zamanlar da oldu, bir sürü şey oldu işte. ama tüm bunlardan sonra kaybettiğim iki şey oldu. pişmanlık ve duygu. duygum yok değil ama olgular kadar önemli değil. bir gün gelir maddi manevi hiçbir şey kalmaz, işte o gün en anlamlı günüm olur. bu sıkıcı hayatımdan kurtulmuş olurum, varlığımın bir anlamı olur. anlayan anladı beni.

:)
yalnız olmadığını bil,
insan hayatta her şeyi kendi sevinçleri ya da kendi dertleri kadar limitliyor. o ana kadar en büyük bizim aşkımız en büyük bizim acımız sonra bi bakıyorsun daha büyükleri var ya da daha büyüklerini bizzat sen yaşıyorsun.
bi de ölüm varlığının ispatı ya da anlamı asla olamaz zira yok olmuş olacaksın. yani aslında bu ancak yokluğunun anlamı olabilir ama "sen" olmayınca sana ait bişeyin de (yani senin yokluğunun da) bi anlamı olamaz. üzgünüm ama ölüm sanıldığı gibi romantik bişey değil. otobüste kart basmak kadar gerçek,basit ve düz bişey.

neyse, konumuz bu değil :) cevaben demek istediğim yaşadıklarına acılarına, dertlerine vs saygı duyulmalı ama unutma hep daha kötüleri vardır.
ve bunlar hep geçicidir, şu an içinde bulunduğun ruh hali de geçecek, bunu unutma.

ölmek istemiyorum. sıkıcı hayatımdan kurtulup arayışa çıkarım, bir iki macera yaşarım belki. kimse ölüme yenilecek kadar güçsüz olmamalı, kendisi olmalı.

aileler doğru şeyleri çok yanlış biçimde söyleyen insanlardır önce bunu bi kabul et. bana ailenle inatlaştığın için okuldan soğudun gibi geldi. ama inan bu yaşta alacağın iyi bir eğitim ileride senin kişiliği oluşturacak en temel şeylerden biri. okulun nasıl bir okul o da önemli bu durumda. sosyal olmamanı da derslere odaklanmanı sağlayacak ve çoğu insanın ihtiyacı olan bir özellik olarak kendinde bir artı olarak kullanabilirsin.

size kendimi anlatamadan rahatça ölemem artık ben. daha çok sizinle inatlaşıyorum ailemin aksine. bakın, ben örgün eğitimi içindeki gürültü, serseri öğrenciler, alakasız öğretmenler yüzünden doğru bulmuyorum. ben baba olduğumda da aynı şeyi çocuğum isterse bir saniye düşünmem. işte benim ailemle sorunum bu. benim ailem tüm fikirlerime karşı. ve şunu da anlayın artık ergen psikolojisinde değilim ben. bu benim kişiliğim. anlaştık mı? anladınız mı? var mı başka anlamayan?

sosyal olmamamı ben de derse odaklanmak için kullanmak istiyorum bu yüzden açık öğretim istiyorum! anladık mı?

o kadar mı sinir ettim sizi moderatörler :D silmişsiniz tüm cevaplarımı. direkt yasaklayın beni uğraştırmayın. ben yanıt vermeden edemem.

sen daha hayatı hiç anlamamışsın kaarşim, okulunu oku, eğitimini al veya alma, ona lafım yok, ama olay diplomada değil canım kaarşim. en azından tek başına diplomada değil. arkadaşın yoksa diplomayla anca kıçını silersin, ha tabii müthiş zekisindir, en bitirilmez bölümü birincilikle bitirirsin o zaman çevre olmasa da yolunu bulursun, kapı gibi diplomam var dersin, ama sen o seçilmiş kişi misin?

mutluluk arkadaşlarınla beraber vakit geçirmektir. arkadaşın yoksa mutlu da olamazsın, ister zengin ol ister fakir, ister zeki ister aptar fark etmez. mutluluk paylaştıkça çoğalır. mutsuzluk da yalnız kaldıkça artar. kiminin bir sürü arkadaşı vardır, öyle mutludur, kimi kitaplardan başını kaldırmaz ama kaldırdığında yalnız değildir. çünkü iletişim böyle bir şey.

bende lise birde okulu bıraktım sikerler dedim, sonrasında da it gibi çalıştım (bir sürü farklı işe girdim çıktım vasıfsızdım sonuçta) sonrasında sevdiğim şeyi buldum ve daha çok çalıştım hatta o kadar çok çalıştım ki okul okusaydım birinci olurdum. Bu çaba bana maddi rahatlığı, mesleki saygınlığı getirdi evet ama sosyal hayatımı bitirdi, arkadaşlarım sevgilileri ile gezerken ben evde çalıştım, sonuç ne oldu? Bu gün hoşlandığım birine bunu nasıl belli edeceğim hakkında hiç bir şey bilmiyorum. derdim olduğunda kiminle nasıl konuşacağımı seçemiyorum, kalabalıkta ne yapacağımı bilmiyorum falan. okul sana bunları öğretiyor aslında, yoksa kitapları alır okur öğrenirsin ne var yani, ben yaptımsa herkes yapabilir. kimse salak değil aptal değil. herkes öğrenir.

okul, özellikle de lise ve üniversite dört duvar bir hocadan ibaret bir yer değil, yaşıtlarınla olduğun seninle aynı şeyleri yaşayan/paylaşan insanların olduğu, kaynaşmayı/kaynamayı paylaşmayı öğrendiğin tecrübe edindiğin bir yer. Bunları öğrenemezsen çobandan farkın kalmıyor. bilgili çoban oluyorsun sadece, ama çoban işte.

sen kendi kendini tartıp olur çobanlıkla mutlu olurum ben diyorsan, ne güzel, kendini bilen birisin, salla her bişeyi köye git yerleş, kim tutar seni derim.

tek tavsiyem sana; kıskanma. kıskanıyorsan da güzel kıskan, onun var benim yok yerine, onun niye var demek yerine, ne yapmışda olmuş bende yapayım benimde olsun de, böyle kıskan o zaman zaten başarılı olursun.

ben bilgi diplomadan daha önemli demişim ya karşiimmm neden anlamıyosunuz beni karşiimmm

kıskanmıyorum, kıskansam da güzel kıskanırım. kıskanılacak kimse tanımadım. hayatım okuldan ibaret değil. okula gitmemek eve kapanmak değil.

ve yazdığımı da dikkatle okuyun, anlayın artık. ben ne dediysem onu diyorsunuz.

Sosyallesmek istemiyorum yazmissin. Bu sadece okul arkadaslarina ozgu mu? Okul dışında mahalleden, spor salonunda, kurstan veya part time calistigin bi yer varsa ordan insanlarla sosyallesmeyi tercih ediyo musun ? Onun dışında evde egitim diye bi sans var tabii ki dunyada. Turkiyede egitim icin egitim mantigi olmadigi icin diploma da is hayatinin giris kapisi oldugu icin ihtiyacimiz var. Kendi isinin patronu olabilmeni cok isterim bunu ictenlikle sana soyluyorum. Diyelim ki isler ters gitti kendi isini kuramadin diploma da sallantida e anlasilan ailenle de aran bozuk gibi peki b planin ne ? Benim kardesim de 15 yasindayken uni okumamayi amerikaya yerlesip mc donalds ta çalışmayı planliyodu ve kendince cok mantikli bir plandi. Oluyo boyle planlar. Bizimki amerikaya yerlesebilmesinin ve sifir ingilizceyle is bulamayacagini anlayinca vazgeçti.

Ustteki arkadaşların da benim de ayrica diploma diye belirtmemizin sebebi acik ogretimle vs alicagin diplomanin okula giderek edinecegin diplomayla is hayatinda es olmamasi. Yoksa kastettigimiz bir belge olarak diploma degil. Yoksa tabii ki diploma edinebilirsin aciktan. Aslinda ben dahil herkes seni kendi isini kurmanin zor ve riskli oldugunu diplomanin sana bir b plani kazandiricagini vurgulamak istemis.

insanlara düşman değilim. muhabbet sararsa çok rahat konuşabilirim. ama etrafımda bana uygun gördüğüm kimse yok. kardeşinin planını bilmiyorum da benim planım amerikaya gidecek kadar büyük değil zaten. diyelim a planı yaramadı, b planı da halen nefes alıyorken isteklerim uğruna yaşamak olur. hiçbir şey değişmez. a planım neyse b planı da başka yollarla aynı hedef olur. türkiye'de kaç kişi üniversite mezunu, kaç kişi işinden memnun? eminim hepinizden daha mutlu olurum. şuan hepinizden daha mutsuz olsam da.

Liseyi aciktan bitirdin diyelim sanirim uni planin hic yok cunku egitimin devamindan bahsetmemissin planlarda. Is kurabilmek için bir sermaye lazim. Peki sende sermaye var mi ? Sermayen yoksa nasil edinmeyi planliyosun? En ufak hesapla uni okumasan liseyi de aciktan okurken calissan diyelim yeni uni mezunu 22 yasindaki birinden kabaca 5 6 sene fazla calismis olursun. Peki bu 5 6 senede ne is yapicaksin sermaye biriktirmek icin? Universite mezunu cok cok az kisi isinden memnun cunku okudugunu bölümle ilgili isi yapamiyor. Ogretmenlik mezunu adam markette kasiyerlik yapiyor, isletme mezunu lcw de satis danismanligi yapiyor. Yani eskiden diploma olmadam da yapilacak isleri artik universite mezunlari yapiyor. Rekabet cok fazla. Yani sermayen olmadigini varsayarak kendi isini kurmak icin gerekli sermayeyi sana kazandiricak ufak gecici isleri bile memur olmak icin kpss bekleyen universite mezunlari yapiyor. Tahminen 15 yasindasin negatif seylerle canını sıkmayı hic istemem sadece planin detaylarini iyi hesapla diye yazdim. Bir de hayatta cok sorun var bunlarla bogusurken maddi manevi ama en cok da manevi aile destegi inanilmaz yardimci oluyor. Umarim diplomadan okuldan isten arkadastan vs once ailenle her sey yoluna girer.

ailemle barışmak istemem. anlık bir sinir insanın gerçek yüzünü ortaya vurur bence. ve tüm olaylardan sonra aynı masada oturup gülüp eğlenmek fazla uçuk bir hayal olur.

şöyle ifade etmeye çalışayım, salt bilgi, salt diploma 25 yaşına geldiğinde hiç bir işe yaramıyor. iş ararkende yaramıyor, iş kurarkende yaramıyor.

Şu paragrafı da tekrarlayayım:

okul, özellikle de lise ve üniversite dört duvar bir hocadan ibaret bir yer değil, yaşıtlarınla olduğun seninle aynı şeyleri yaşayan/paylaşan insanların olduğu, kaynaşmayı/kaynamayı paylaşmayı öğrendiğin tecrübe edindiğin bir yer.

bu yüzden okul diyoruz önemli diyoruz, sosyal melike denilen şeyden bahsediyoruz.

Dudagimin kenarındaki benin büyüdüğünü fark ettim. Belki mikronluk büyüme ama tadim kaçtı biraz. Onun dışında iyiyim balkonda salincakta sallanıyorum.

Çok yorgunum

saçma sapan bir gün geçirdim. benim de o huzursuluğumu alan kedi oldu.

mutsuzum. melankolik şarkılar dinleyip çekirdek çitliyorum. kedilerimi özledim lan

Hayatımda hiç bir şey düzgün gitmiyor. Çare bulamadık. Sadece benim değil ailemin de hiç bir işi düzgün gitmiyor. Sürekli olumsuz haber alıyorum. İş güç yok. Master kabulü de alamadım. Kafayı yememe ramak kaldı. Oyalanıyor ve hayırlısı diyorum sürekli. Hayattan hiç bir beklentim yok. Bir şeyin değişeceğine de inanmıyorum. Ölümden beter haldeyim. Bir şekilde hayata tutunuyoruz arada ufak tefek şeyler bulup gülüyoruz işte. Bizimki de hayat :(

Amcam yurt dışından döndü, canım sevgilim yanı başımda. Ailevi sorunlarımı düşünmüyorsam mutluyum, gelecekten umutluyum.

Hakuna matata

hiç iyi değilim, çok bunaldım. bir yumruk atsam karşıki dağlar yıkılır.

(ben ikinci cümleyi büyük harflerle yazmıştım ama moderasyon sağolsun hiç uyarı bile eklemeden küçültmüş. demek ki herifler istese bizim yazdığımızı silip, "ben fedöcüyüm" yazabilecek... vay be, süper moderasyon. such mahremiyet, much wow. insan not düşer bari moderasyon tarafından şu şu düzeltme yapılmıştır diye, yuh)

Yorgun

Cuma ve cumartesi günüm bol alkol, zıplamalı dans, çok sigaralı geçtiği için yorgundum. Neyse, yatar dinlenirim derken maç muhabbeti çıktı. Bira içip maçı izledik derken yine gg olduk.

Bir benim keyfim yerinde herhalde. Genel olarak iyiyim, itlik ve serseriliğe devam.

iyiyim, üzerimde güzel bir hafiflik var. sonbahar da geldi oh mis.

Çok heyecanlıyım.

Okulum başlıyor ama öğretmen olarak gideceğim :) Bugün de dairemi kiralamaya gidiyorum. Daire okulun yanında ve deniz görüyor. Şimdiden şuraya şunu koyarım buraya bunu yaparım diye bir sürü hayale daldım. Her şey çok güzel olacak resmen.

Oluyor. Gercekci olmaya başlayınca beklentiler de yok oluyor.

Ben baya bir süredir böyleyim.

@stavro son derece gerçekçi bir insanım, ama olmadı
Başaranlar nasıl başardıklarını da açıklayabilir mi

ben sıfırladığımı düşünüyorum. nasılını bilmiyorum, yaşın ilerledikçe deneyimlerle kendin buna karar veriyosun zaten. ama mutlak mutluluğu falan yakalamadım. bence mutlak mutluluk insanın içinde olan bir şey. insanlardan bir şey beklemeyerek de insanlarla iletişimde kalabilirsin ki. insanlardan ne bekliyosun o önemli.

beklentileri sıfırlıyosun da bazen bir kırıntı kalıyor yine de ama mutluluğu getirmediğine emin olabilirsin. sadece mutluluk veya mutsuzluk nedenlerin değişiyor. asosyallikten kurtulmak meselesine gelirsek eğer çevrende insanlar varken mutlu oluyorsan dans vb insanlarla iletişim kurup sonrasında sosyalleşebileceğin kurslara gidebilirsin.

İnsanlardan bir şey beklememek mesela arkadaşın olan ama senin tüm enerjini emen, seni düşüncelerine saygısı olmayan empati yeteneği olmayan kişiyi yavaş yavaş hayatından çıkarmak ve bundan pişman olmamak. Ama tabi yeni insanlarla tanışmaya devam etmek ve bu insanları süzmek gerek eğer kafa hakikaten kaliteli anlayışlı bir arkadaş olduğuna eminsen o arkadaşlığa yatırım yapmak

neden bekleyeyim diye düşündüm ben hep o zaman daha kolay. hiçbir neden yok.

Flanör olmak ya da olmamak, bütün mesele bu sevgili Azra Akın.

bunu yapabilmek icin kafadaki dusunce akisinin farkinda olabilmek gerekiyor. dusunceler kafada belirir ve eger o dusuncelerle kendi icinde munakasaya girmezsen kaybolur. bir yerden sonra artik o dusunce belirmez.

beklenti de bir dusunce seklidir. ben bir daha insanlar akarsi beklenti icinde olmayacagim dersen, beklenti dusuncesiyle munakasaya grmis olursun ve bu da bu dusuncenin sende kok salmasina sebep olur. bunun yerine, beklenti dusuncesi belirdiginde, o dusunceyi izlemek. hicbir sey yapmamak. boyle boyle ustesinden gelinebilir.

mesela su an kafamda acaba senin benim bu cevabima tik atip atmama durumunu ele alan bir beklenti belirdi. onu izliyorum. bosver, onemli degil de demiyorum. hicbir sey yapmiyorum.

@Leonardo bahsettiğin konuyla alakalı önerebileceğin kitaplar var mı?

öncelikle bir bakteri suşunun probiyotik olarak tanımlanması için tonla testi var. bir suş bütün testlerden geçip probiyotik olarak tanımlanmış ise güvenilir oluyor.(bunun onayını veren bi kurum vardı ama unuttum, fao'ya bakabilirsin) normalde probiyotik üreticilerinin de saflaştırılmış bu onaylı suşlardan çoğaltarak kapsül üretmeleri gerekmektedir. eğer herhangi bir bulaşma olmadan ürün üretilmişse de güvenli olması beklenir. bundan sonrası endüstrinin sorumluluğu oluyor bi nevi. bu türlerin suşları birbirlerine oldukça benzeyen meretler aslında. bakteri saflaştırması sırasında tabi ki menenjite sebep olan bakteri türünün bulaşmış olması bana mümkün geldi. ama bu risk çitosun içinden hamamböceği çıkmasından ya da tavuktan zehirlenmenizden daha az bana kalırsa. yine de her şey mümkün dünyada.

Kedigillerin doğası bu. Problem olarak görmemek ve kedinin tabiatını değiştirmeye kalkmamak daha uygun olur kanaatindeyim.

Sabah su bardağının onda biri akşam onda biri yaş mama ver, kuru mama ise her zaman tabakta yeterince olsun.

yaş mamayı haftada 1 80 grlık olarak veriyordum ben. kuru maması hep tabakta ama çok yiyip obez olur diye korkuyorum. biraz obur bir kedi gibi geldi ya da ben ilk kez baktığım için bana öyle geliyor :D

İçme suyu vermenizi öneririm, klor sağlığa zararlı. Eğrr musluk suyu verecekseniz 1 gün ağzı açık şekilde beklettikten sonra verebilirsiniz. Hatta imkanınız varsa daha çok su içmesi için su pınarlarını araştırmanızı tavsiye ederim (Drinkwell vb.).

Mamasını 10 aylık olana kadar kısıtlamamamızı önermişti bizim veteriner (gelişim çağında olduğu için). Ondan sonra kedinizin hareketlilik seviyesine ve onu hangi kiloda sabit tutmak istediğinize göre bir gramaj belirliyorsunuz paketlerin arkasında da yazar. Mesela biz 70-80 gr veriyoruz. Bunun için mutfak tartısı kullanabilir ya da kullandığınız mama markasının ölçü kabından alıp (veteriner ya da petshoptan) onunla ölçebilirsiniz ya da buradan marka çeşit falan yazarsanız tartıp bardakla ölçüsünü söyleyen çıkabilir.

ısırma konusu kısırlaştırana kadar devam edecek muhtemelen. bunun için de büyümesini beklemek gerekiyor. ama ısırdığında kızın, sadece elinizi çekerseniz oyun olarak algılayabilir.

Doğası bu birazcık +1. Yine de her ısırdığında odayı terk etmeniz bu hareketin sizin için iyi olmadığını ona öğretir ama biraz uzun sürer.

Doğası bu evet ama oyunu bu olmaktan çıkarmak da sizin elinizde. Yani kedi ısırmalı ama elinizi değil. Öncelikle elinizi daha cazip hale getirmeyin. Yani kaçırmayın. Ne kadar ısırırsa ısırsın elinizi kaçırmayın. Elinizi ısırdığında diğer elinizle hayvanı durdurun. Atın dövün demiyorum. Yani hop, bir dur bakalım der gibi. Avuç içinizi duvar olarak kullanın. Trafik polislerinin dur demesi gibi. Oyun oynarken hayvanı sevmeyin. Oyun oynarken araya bir şey koyun. Örneğin kedi oltası. Elinizle oynatmayın asla. Elinizi sadece kediyi sevmek için kullanın. Devam ederse arkanızı dönün. Kediler de birbirine bunu yapar. Arka ayaklarıyla hafifçe iterler hatta.

Severken de yaparlar bazen. Siz severken elinize yeltenince sevmeyi durdurun. Isırmaya devam ederse, oynamayın. Siz oltayla oynarken, oltaya değil elinize atlarsa oyunu hemen bırakın. Böyle böyle 2 ayda kapar.

Ek olarak kedinin tabiatı diye bir şey yok artık evde. Yani o ev kedisi artık. Doğada avlanıyorlar da bu hayvanlar. Ama evde mamayı siz veriyorsunuz. Doğası bozulmasın diye eve çekirge ne bileyim kertenkele salmıyorsunuz sonuçta, avlasın diye. Elinizi de ısırmamayı öğretebilirsiniz. Ama kediler direnir. Direnen hayvanlardır. Anlasa da inadına yapar. O yüzden sabırlı olun.

Kedilerde çok sıkıntılı bir durum bu. Eğer son zamanlarda böyle olmaya başladıysa ya ergenliğe girdiği için olabilir yaşı itibari ile ya da eliniz ona artık oyuncak olarak gözüküyor. Tamamen ısırma huyu geçmez kedilerde ( en azından benim yetiştirdiklerim gördüklerim kadarıyla :) )

Öncelikle ona ısırabileceği bir oyuncak bulun. Her sizi ısırmaya çalıştığında önce ses tonunuzu bağırmadan ama otoriter bir şekilde hayır deyin her defasında. Sonrasında ile oyuncağını verin. Hemen düzelecek bir şey değil yalnız bu ama sabırlı olun her defasında böyle yapın. Ayrıca elinize kolonya sürebilirsiniz kokusundan hoşlanmadığı için yaklaşmaz.

Eğer bunlara rağmen hiç çözüm olmuyorsa kulağının ucuna fiske vurun. Bakın dövün ya da sert yapın hayvana demiyorum. Acıtmayacak şekilde fiske vurun ki bu olaydan hoşlanmadığınızı anlasın. Ama bu en son tercih olsun.

Günde en az 1 saat onunla oyun oynayın. Sıkıldığı için de yapabilir. Hırçınlaştırmayacak şekilde onu oyun oynayın enerjisini atsın.

Mama olayı içinde temiz su her zaman kabında olsun. Asla musluk suyu kullanmayın ilerde sıkıntılar yaratabilir. Mama paketlerinin arkasında genelde kaç gram tüketmeli olduğu yazar kedinin kilosuna göre. Sürekli mama kabı dolu olmasın. Mama kabı sürekli dolu olduğunda enerjik olur. Genellikle oyundan sonra yemeklerini verin. Her zaman az bir şey mama kabında maması olsa da mama verme işlemini günde iki ya da üçe bölüp verin. Ayrıca iki haftada bir scheiser, matisse gibi kaliteli bir yaş mama vermeniz sağlıklı olur. Kış aylarında haftada bir yapabilirsiniz.

arasıra tat ve koku kalitesini geliştirmek için işlem yapıyorlar, ona denk gelmiş olabilirsiniz. benim de başıma birkez geldi samsunda, detaylı bilgilendirmişlerdi bu konu hakkında tabi ne kadar doğru bilmiyorum.

Oeh, kahve yapmıştım leş gibi olmuş ve bunu gördüm. +1

e klor iste? o kokuyu almak icin kimyager olmaya gerek yok.

@kaosu akan suyu kokluyorum ama çok kesif bir koku geliyor. Sizde de mi böyle olmuştu?

@super daha önce suların klorlandığını hatırlıyorum ama hiç böyle değildi. Hatta klorlandığında beyaz tanecikler oluyor. Şimdi yok ve koku aynı çamaşır suyu gibi nefes kesiyor. Güçlü kimyasal gibi.
Şikayet bıraktım bakalım ne çıkacak.

Arsenik benzeri bir sey olabilir mi?

@dont bilmiyorum onun kokusunu.

Hangi il/ilçe onu da yazsaydınız.

Disabled +1 mossu gördüğü an altıma isemiştim :D

Himymdan aklıma geldi 2 sahne; barney hapşırırken

youtu.be

Marshall bonibon düşürürken

youtu.be

iasip-banging your sister is perverted
www.youtube.com

@noisette söylemeden edemeyeceğim, barney'nin hal ve hareketlerinin çok abartılı olması sinir bozucu değil mi ya

@owaki bu sahnede mi genel dizi içinde mi? Bilmiyorum açıkçası, hayatımda hiç analiz yapmamışçasına gülmüştüm o sahnede.

@owaki

uzun zaman önce iasip'yı çok az izleyip bırakmıştım, tekrar başlamak istedim bunu görünce

coupling'in neredeyse her anini kenarda birakirsak
i'm disabled +1
hatta yerde uzandigi sahne ofiste duvarimda asili resim olarak. (:

itcrowd this is internet
geniş aile kütük kafa

friends'ten de bir sahne vereyim hazır aklıma gelmişken :)

www.youtube.com

Friends' te Ross' un Mona ile birlikte evde tam öpüşürken Rachel' in babasinin eve geldiği sahnede acayip gülmüştüm.

en olmasa da :)

www.instagram.com

It Crowd - Roy'un sevgilisini fotoğraflardan silmesi.

it crowd disabled benim de açık ara 1. sahne bunu izleyen biri 1'den aşağıya koyamaz bence. the office first aid, yangın tatbikatı, stanley'nin hiçbir şey farketmeyişi gibi popüler sahneler dışında jim'in dwight'ı windows açılış sesiyle pavlov'un köpeğine çevirdiği sahne, darryl'in mahvolmuş depoya bakışı, aniden çıkan sarı saçlı dwight gibi aşırı güldüğüm sahneler hatırlıyorum. spaced'de scooby doo referanslı kısma aşırı gülmüştüm. friends, himym, peep show'da falan da hayvan gibi güldüğüm sahneler var tabii ama direkt aklıma gelen bi şey olmadı şu an.

spaced +1 mükemmel bir diziydi.

Arrested Developmentda "Analrapist" sahnesi (git: www.youtube.com

Friends - Ross ve fosilleri

www.youtube.com

@superfluid
sonunda birisi arrested development yazdı :)

iasip- look out faggot: www.youtube.com
iasip- the gang go to jihad: www.youtube.com
arrested development: annyong: www.youtube.com

iasip'dan daha çok gelirdi de ilk anda bunlar geldi aklıma.

Seinfeld. Jerry ve George’un muhabbeti. Özellikle 2.25-3.00 arası.
youtu.be

it's always sunny in Philadelphia "creampie" (git: www.youtube.com

the it crowd'a başlayayım demiştim, ilk bölümün yarısında sıkıntıdan ölüp bırakmıştım. Bari tekrar izleyeyim bu kadar övdüğünüze göre..

Benim en midir bilmiyorum ama bu sahneyi görüp diziye başlatan sonra da izlerken kahkaha attıran sahne brooklyn nine nine'dan I want it that way'in söylendiği sahne..

www.youtube.com

hiç 1 zaman öyle hissetmedim. kendimi mutlu edecek şeyler yapmamı bile işe yarar 1 iş yapmış olarak saydım.

Genel olarak

Evet. Ama eziklik değil realite

Gereginden fazla ise yaradigimi dusunuyorum.

gotu kalkık eksiciler toplanmış. hiçbir boka yaramiyorsunuz olm neyin tribi bu. kime ne faydanız dokunuyor acaba?

Bana da olmuştu. Ama mezun olduktan sonra bir cacık olmadığını henüz bilmiyordum. Az ders ile geçecek o dönemini dil geliştirmek veya bölümün ile alakalı bir işe girmek ile geçirebilirsin.

kendine üzülmekle vakit kaybetmeye ve psikolojini bozmaya gerek yok. aksi halde o 6 sene 7 de olur 8 de. yapılması gereken neyse onu yapacaksın. bundan sonra vereceğin derslerin notunu yüksek getirmeye bak. farklı okuldan da olsa yaz okulu vs. kovala. dönem içinde az ders ve çok boş vakit olacaksa okuduğun bölümle alakalı bir yere girip çalış.

Ne oldu da dünya yıkılıyor başına anlamadım ki. Alt tarafı düşündüğünden bir dönem daha uzamış. Duyulmamış şeyler değil bunlar bu kadar abartma ya

O dönemde yapmak istediğin şeyler varsa onları yap. Git staj yap, ne bileyim dil falan öğren. Ya da gezmek istiyorsan gez. Öğrenci statüsünde olmayı değerlendirmeye bak. Bir dönem erken mezun olsan hayatında değişen pek bir şey olmayacaktı emin ol.

Fazladan ders alabiliyorsan alıp erkene çekmeye çalış. mezuniyetten sonra bir de işsizlik depresyonu var. o yüzden şimdiden kendini yeyip bitirme.

dönem dediğin 3 ay bişey ya. o ara iş ararsın işte, sıkıntı yapma o kadar.

İşe başvurursun anca dönerler zaten.

benim de her dönem bir dönem daha uzadı. seneye 6. senem olacak (son olacak umarım). insan alışıyor.

4/5 nedir la? sende taktığın şeye bak, sanki o 4 ayda dünya barışı/huzur/ sağlayacaktın, hem okullu olmak getirdiği haklar neticesinde daha eğlenceli.

tabii ekonomik problemler çoksa o zaman sıkıntı olabilir ancak

Bu kadar uzadığının aslında ne kadar önemsiz olduğunu gereksiz yere gerildiğini vs okul bittikten 1-2 yıl sonra farkedeceksin.

hayat güzel devam ediyor

bir şey olmaz. ben de yaşadım neredeyse aynısını. şimdi 7 yıldır işimde gücümdeyim. gülerek anlatıyorum geçmişi. birkaç ay daha öğrenciliğini yaşa olan olmuş.

Tünelin ucu boka çıkıyor. Uzat bişey olmaz. Gençliğine ve bol zamana bir yıl daha ekledin

That '70s Show
Au Service de la France
Entourage

popüler ama izlememe ihtimalinin olduğu bir kaç tavsiye bırakayım madem ;

#animasyonlar
- rick and morty
- love, death and robots

#bilim kurgu
- person of interest
- orphan black

#belgesel
- human planet
- planet earth
- blue planet I-II
- cosmos

#dram
- fargo
- house of cards
- Mr. Mercedes

#mini dizi
- after life
- 11.22.63
- The Pacific

frasier
the sopranos
coupling

Netflix'ten 3 çerezlik hoş dizi; the good place, russian doll, atypical.

@avatar belgeselleri izlemedim evet

Community,
Gravity falls,
Black books

band of brothers
shtisel
fauda

Banshee(salt aksiyon)
Stranger things
Bojack horseman

hemen hemen hepsini izledim izlemediklerimi indiriyorum teşekkürler

izlememiş olabileceklerin:

hustle (www.imdb.com)
coupling
louie
horace and pete
one punch man
11.22.63
penny dreadful
the deuce

seinfeld
that 70s show(seinfeld'den sonra biraz alt seviye kalıyor ama yine de güldürüyor beni)
sons of anarchy
breaking bad
mad men
Wire(mutlaka izleyin)

abi resmen karınca / sincap gibi yazın yemeğini kilerde, dizilerini hard disk'te depolayıp, kışın ise depoladığın yiyecek ve dizilerle hayatını geçiriyorsun :D

- breaking bad. kesin izlemişsindir ama :)

Escape at Dannemora (müthiş bir mini seri, niye az insan biliyor!!!)
Fleabag

Kaygısızlar ı da indir.

bartu ben.

Scream queens acayip komik geliyodu bana ilk sezon

Kesinlikle
ANİMAL KİNGDOM*****

e ama şık yok belki 30 falan diye sallayacagiz.

Edit: @windows, doğru yaa. piii rezillik. Bi dahaki sefere artık.

noisette 72nin olduğu kesişim noktasına O desek OC VE OD nası eşit oluyor?

Şimdi pc de çizdirdim 24 derece. Çözüm için uğraşalım

Çözemedik yani ?

Arkadaşlar çabalarınız için müteşekkirim ancak sanırım çözemedik. İki adet ikizkenar üçgen benzerliğinden çözmeye çalıştık mamafih oradan da farklı açılar çıktığından, biz de işin içinden çıkamadık. Farklı bir gidiş yöntemi falan, ya da hiç bilmediğimiz trigonometrik bir benzerlik olmalı ama göremiyoruz.

noisette bir yere kadar doğru da bir yerde hatalı. O üçgenler benzer olmaz ki bu pozisyonda. bir açıları ve bir kenarları eşit şu an sadece. Bir açıları ve bir kenarları eşit iki üçgen benzer olmaz. Ya aynı 2 kenar aynı 2 açıya bakacak. ya eşit 2 kenar arasındaki açı aynı olacak ya da birkaç farklı durum daha.

Ama sağ tarafta net olarak ikizkenar üçgen var. Ayrıca sol tarafta da açıortay var, 42 42. O yüzden karşı tarafta bir dış açıortay zorladım ama olmadı. Hani bir dış, bir iç açıortay kesiştirsek, çember geçirirdik çevresinden falan... Açıortayın kollarına dik inip bir şey yakalamayı da denedim. Belki ikizkenar üçgenin diklik mevzusunu kullanırız diye. Onu da yakalayamadım. Başka da aklıma bir şey gelmedi.

Hani belki bu dediklerimden biri bir şey çıkarır diye söylüyorum. :)