yazayım...
selanikte yanlızım. arkadaşım yok. her akşam üstü yanlız kahve/iki bira içiyorum. 1 ay daha katlanmak zorundayım. iş/eğitim için geldim. ama yanına geldiğim kişi felç geçirdiği için boştayım. farklı bir departmanda, nezaketen vakit öldürüyorum.
geldikten 2 hafta sonra tendinit'im azdı. 1 ay oldu geleli ve yürümekte zorlanıyorum. Kaldığım yer 1 oda 1 balkon, ocağım yok, doğru dürüst yemek yemedim. ağzımda aftlar çıktı ve 1 haftadır konuşmakta/yemekte hatta su içmekte zorlanıyorum.
buraya gelmeyi ben istemedim. bir nevi zoraki oldu. oluşturduğu ekonomik çöküntü ayrı, 30'undan sonra ailene el açma muhtaçlığının yarattığı çöküntü ayrı...
1 hafta sonra 32 yaşıma giricem. yaşıtlarımdan bazılarının çocukları okul çağına geldi benim daha kendi ailemi kurmak için girişimim bile yok.
0