Ben bir iki bölüm izlemiştim.

İyi dizi. Zira adam gerçek. Olaylar da gerçek.

İlk 2 sezonu izleyip bıraktım.

İlk sezonu izledim, damağımda çok hoş bir tat bıraktı. Devam edeceğim.

5. sezonda değil ki 4'de daha. ben 3'teyim yavaş ilerleyen bi dizi, herkes izlemez.

ilk sezonunu izleyince aha yeni bir breaking bad mi geliyor, efsane olma potansiyeli var demistim ama sonra o kaliteyi koruyamadilar. Ha yine severek izliyorum, ortalamanin fersah fersah uzerinde.. s04e04 baya saglamdi mesela..

3 sezon izlemiş olabilirim ve ilerledikçe tatmin olmamaya başladım. sonra da en son izlediğim bölümü bitiremedim kapattım o günden beri merak da etmiyorum artık.

İlk başladığı günden beri izliyorum ama izleyen sayısı gerçekten çok az. Doyurucu bir dizi olduğunu düşünüyorum, dördüncü sezon ile ilgili yorum yapmak için henüz erken ama.

ben de ilk sezondan beri pek severek izliyorum. 1. sezondan sonra olaylar geliştikçe daha güzel oldu bana kalırsa. 4. sezona henüz başlayamadım ama merak ediyorum çok.

sosyal medyada kullandığı dil ile işinde kullandığı dil yapısal olarak farklı olabilir, yine de uygun bir şekilde ağız aramak, işte de özen göstermiyorsa uyarmak gerekir bence.

ben hayal kırıklığına uğruyorum. bizim edebiyat öğretmeni de yapardı ve deli olurdum.
hani tam da imam-cemaat meselesi; imam böyle yaparsa cemaat ne yapsın?

Okulda böyle yazmıyordur tabii ama hesabında öğrencisi ekliyse dikkat etmesi gerekir bana göre. Öğrencileri eklemeyen biriyse bilemedim. Öyle değilse belki konuşulabilir, yakın arkadaşsa söylenebilir, böyle yanlışını düzeltmek gibi değil, laf sokma gibi değil de şakayla karışık öğrencilerin onu örnek alabileceği söylenirse en azından kafasına yer etmiş olur.

Ben yakınlarımın yanlışlarını yazardım hep, ortadan değil ama özel mesajla düzeltmesi gereken yerleri söylerdim, düzeltmezler ve sinir olurlardı bana. Facebook kullanmayı bıraktığımda en çok onlar sevinmiş.

Böylelerini görünce ben de kızıyorum. Umarım aceleyle yazdığı için yanlış yapmıştır, umarım derste de böyle değildir diyorum içimden.

Anılarım canlandı. Bizim bölüm birincisi olan şahıs yüksek lisansı bitirince şunu yazmıstı: sonunda yüksek lisansta bitti. Bu kişi edebiyat öğretmeni. Okulda doğrusunu öğretse kaç yazar?

benim de dikkatimi çekti. hem de 1-2 değil birçok öğretmende gördüm bu durumu. hatta daha bu sabah bir tanesi atamalarla ilgili dert yanıyordu ama da'yı ayrı yazmamıştı. bu imlayla zor atanırsın yazacaktım altına ama sonra vazgeçtim. :D öğretmenlik okuyan kişiler pek parlak öğrenciler değil. başarılı olanlar farklı alanlara yöneliyor diğerleri de öğretmenliğe gidiyor işte.

türkçe öğretmeni bir tanıdığım bana mesaj atarken 'şarz' yazmıştı. sözün bittiği noktalardan biriydi benim için.

Ya de da ayirma ne bileyim burada yazılan diger ornekler buyuk sıkıntı bence de ama "burda" samimiyet gostergisi gibi geliyo resmi olmayan yazışmalarda. Hani dilekçeyle falan yazılmaz ama sozlukte mesela entryde burda yazan biri olsa aa yanlış yazmış demem. Sempatik bile geliyo hatta.

öğretmenler cahilin önde gideni zaten. benim bir iddiam var, istediğin bir öğretmeni getir, kendi branşında sınav yaparım onu. çok iddialı oldu ama öğretmenlerin arasında çalışan bir öğretmen olarak şimdiye dek gördüklerim hep böyle. umarım hepsi böyle değildir.

O biraz hafif/göz ardı edilebilecek bir hataymış.

"Derste de" yerine "ders de de" falan yazan öğretmenler var. Yani "de de"yi ilkokul mezunu bir adama bile göstersek "Bir terslik var sanki" diyecekmiş gibi geliyor.


Yapacak bir şey yok bence.

taqılma böyle şeylere qanqi (:

"Ya da, da ayrı" diye bastıra bastıra söyleyen ilkokul öğretmenimi yıllar sonra Facebook'ta "yada" yazarken gördüğümde çok şaşırmıştım. Bir de bu meselenin akademi ayağı var ki ona bi girsem nereden çıkarım bilemiyorum. Koskoca profesörler neleri neleri yanlış yazıyorlar...

"burda" yazım hatası değil ki; konuşma diliyle yazmış.

Uyku uykuyu çekiyor. Kendine de ki, daha normal sürelerde uykuyla koşturman gereken zamanlar olacak, haberin olsun. Vücudun buna uyum sağlar, görece az uyumuş olmak pek vurmaz, sen de fırsattan istifade uykunu dzenlersin.

1 sene öncesine kadar 10-12 saat uyuyordum. şimdi ise max 2 saat olmak üzere gecede birkaç kez uyuyorum. toplamda 6 saat falan tutuyordur herralde. bazen de aralarda kestirmeye çalışıyorum.

Az uyumak için sabah erken uyanmaya sebep olmalı. Eğer sabah kalkacak bir işin yoksa atalet başlıyor:/

Ben günde 12 saat uyuma ortalamasıyla da 4 saat uyuma ortalamasıyla da yaşadım farklı dönemlerde...

uyku uzadıkça uzar. uykuya kanma diye bir durum yok. çalışmadığım bir dönem 3 gün boyunca sadece yemek ve tuvalet ihtiyacı dışında sürekli uyuduğumu bilirim. vücut alışıyor, tembelleşiyor, uyuşuyor. belirli bir dönem kendini zorla, uykusuz bırak. geç yat ya da erken kalk. bir de geceleri uyumaya çalış, gündüz uykusu bi halta yaramıyor. bir süre sonra istesen de o kadar uyuyamayacaksın. yetişkin bir insanın 7.8 saatten fazla uyuması normal değil bence.

Yıllardır 6-7 saatten fazla uyuyamıyorum. Eskiden 12 saat uyuduğum olurdu sanırım yaşlandıkça insan istese de uzun süreler uyuyamıyor. Eskisi gibi 12-13 saat aralıksız uyuyabilmek isterdim.

biseylerin sorumlulugunu alip stres yap. bence olabilcek en etkili yontem :D

ben gece 2.30-3.00 gibi yatıp sabah 9.30-10.00 civarında kalkıyorum. yani toplamda 7 saat civarı. eskiden aynı saatte yatıp sabah 7.00-7.30 gibi zınk diye uyanırdım ama son zamanlarda daha fazla uyur oldum. işte epey yorulduğum için uykuya daha fazla ihtiyaç duyuyorum sanırım.

çok fazla uyku bana pek yaramıyor. hayatımda 10 saat ve üzeri uyuduğum sayılıdır benim. o kadar çok uyuyabilmem için köpek gibi yorgun veya uykusuz olmam gerekir. normal şartlarda uyuyamam yani. uyusam da baş ağrısı ile kalkarım. tüm gün mal gibi gezerim ortalıkta. şiş bir surat da cabası.

az uyumak için sorumluluk almak gerekiyor +1 bilhassa çalışma hayatına atılınca kendiliğinden düzene giriyor zaten uyku.

Bende hic agri yok ama halsizlikten kiriliyorum.

Kis uykusuna yatmayi dusunuyorum :/
Saka bi yana, bol su + c vitamini aliyorum. Simdi de adacayi - zencefil - ihlamur cayi icicem :/

@kuehles blondes

Ilık iç :( geçmiş olsun...

Cö vitamini almak lazım evet. Baş ağrısı da var, net grip bu bence.

Boğaz enfeksiyonu varsa antibiyotiksiz geçmiyor maalesef. Yarın sabah sağlık ocağına gitmek en mantıklısı. Hafta sonundan önceki son şans. Ben nedense Theraflu içtikten sonra hemen kendime geliyorum. Bazılarına hiç etki etmemesine rağmen bende işe yarıyor. Sıcak çikolata, salep falan için. Bol su tüketin.

Bana keçiboynuzu pekmezi önerdiler, normalde böyle şeylere he he der geçerdim ama gerçekten %100 çalışıyor. boğaz için birebir, 2 günde iyileştim burun akıntısı, boğaz ağrısı varsa hepsini silip götürdü tavsiye ederim :)

Soğuk press bulursanız daha iyi olur, aç karna 2 yemek kaşığı yutun hemen boğazı rahatlatıyor :)

aaa çok ilginç ya bende de var aynısı. salgın mı acaba?

bütün vücuduma bıçak saplanıyor sanki. el bileklerim, parmak uçlarım bile sızlıyor. boğazlar çok fena şiş, yutkunamıyorum. ancak burun akıntısı, hapşırık, öksürük falan yok. bayağı enteresan bir durumdayım. ki üşütmedim, çok iyi biliyorum. son zamanlarda bayağı sıkı giyinip kendimi koruyordum ama dün sabah durduk yerde bu şekilde uyandım.

iki gündür ılık su içiyorum ben. sağlıklı beslenmeye çalışıyorum. biraz da ilaç aldım (nurofen ve antibiyotik). hastalık kısmen hafifledi ama üzerimde hala felaket bir kırgınlık var.

Öyle acaip ki annem benim hasta olduğuma inanmadı, yattı uyuyo. Evet burun akıntısı hapşırık öksürük yok ama geniz fena dolu mesela, yutkunmak çok acı verici. Lan kıçım ağrıyor diyorum anlamıyor hatun. Çok acaip.

Antibiyotik kullanmak istemiyorum ya oooff :((

Var.

Kaybetme korkusundan.

niye?
sevmek bence müthiş ve güçlü bişey.
tabii insan bazen keşke kimseyi sevmesem diyor.

hissettiğin seyler bence tam anlamıyla karşılığını bulamamaktan, aynı yogunlukla cevap alamadığından.

Öyle olmuyor bende. Sevince çok mutsuz oluyorum. Acayip mutsuz.

@mandlina kokusu
mutsuzluk da dahil. boş boş yürümeler. somurtmalar. günboyu süren iç daralmaları.

Bende tam tersi oluyor. Salak gibi hep gülümsüyorum, hayallere dalıyorum, üzerime dizginlenemez bir enerji ve mutluluk peydah oluyor. Sevgim karşılıksız ya da ilişki yaşamam imkansız da olsa böyle hissediyorum.

Misal şu an aşık olduğum kişinin benden haberi yok. Artı, sevgilisi var. Ancak benim umrumda değil bu. Önemli olan benim ne hissettiğim. Bak aklıma geldi yine pislik, aptal gibi sırıtıyorum şu an :)

karşılıksız sevmek mi ki burada bahsedilen? eğer o ise, "ya kazanamazsam onu, ya kavuşamazsak" gibi bir korkudan besleniyor olabilir. yoksa her iki taraf da sevip seviliyorsa niye öyle olsun. aksine herşeyin rengi bi ton daha açılıyor. siyah o kadar siyah olmuyor, beyaz ise daha parlak oluyor. :) şarkılar daha keyifle dinleniyor vs vs.

karşılıksız sevmek değil ama yani belirsiz sevgi ilişkileri.
iki insan birbiriyle güzel vakit geçiriyor ama yine de arada belirsizlikler var.
sonuçta bu bir sözleşme değil.

ben bu hissi çok güzel geçen bir one night stand sonrası da yoğunlukla yaşıyorum ayrıca.
buna çok benzer bir his.
kendimi berbat hissediyorum.
oysa her şey çok güzel gibi duruyor.

Bana özgüven eksikliği gibi geldi anlattıkların. Kendimden çok güzel benden çok daha üst bir kızla takılmıştım bir dönem bu yaşadıklarını hissediyordum tam olarak.

doğal bence. kimseye bir şey hissetmiyorken hissettiğimiz tek kişi kendimiz oluyoruz çünkü. ama diğer durumda artık hissedilen birisi daha oluyor. çift kişilik bir yaşam algısı gibi. bence sevginin içinde böyle hüzünlü bir ton olması da güzel, değerli geliyor.

gözü açık sevişen yahudi'ye katılıyorum. karşındakini kendinden üstün görünce insan sevdiğine pişman oluyor.

47 +-3 diyorum ben.

En az 47.

21-22 yaşında üniversiteden mezun oldu desek, 47-48 civarı olmalı.

akademisyense universitenin sayfasinda ozgecmisi falan vardir. en net bilgiyi orada bulabilirsin. en az 47

48

İki teoriyi de basitçe açıklamak ve bazıları buna inanıyor bazıları öbürüne demek en uygunu olur sanırım. Çocuk da büyüdükçe kafasına yatkın olanı seçer. Bir ilkokul çocuğuna tanrıya inanmayı empoze etmek kadar inanmamayı empoze etmek de yanlış bence.

Not: Ateist değilim tanrının varlığına inanıyorum. Anne baba değilim, annem babam ateist değil. Alelade bir insanım. Sadece yapılabilecek sağduyulu hareketin yukarıda yazdığım gibi olacağını düşünüyorum.

açılın ben ateist baba inanan anne çocuğuyum, annem her zaman mantıklı bir çerçevede kendi görüşünü ve babamın görüşünü anlattı, babam ise ''yaaav sktiret bu meseleleri daha adam akıllı şeylere gafa yor'' modundaydı.. yani demem o ki annemin yaklaşımı her zaman daha ılımlı idi fakat sonuç noldu? ben de inanmıyorum. yani nasıl anlatıldığının bir önemi çok fazla yok bana sorarsan, su yolunu bulur derler ya, öyle..

En kökten çözüm müslümanların çoğunlukta olduğu Türkiye gibi bir ülkede çocuk sahibi olmamak olurdu sanırım. En mantıklısı bu görünüyor şimdilik. İleride zaten çocuk yolunu kendi çizer ama arkadaşları ve öğretmenleri çocuğu kafir olarak etiketler ve dalga geçerler. Onu dışlarlar. Çocuk ikiye bölünür. Okullardaki akran baskısını ve aşağılamanın boyutunu tahmin bile edemezsiniz. Gerçekten berbat bir durum.

Şahsen ben çocuğumu çoğunluğun ateist olduğu bir ülkede büyütebilme imkanı yakalayamazsam çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum. Gerçi benim çocuk sahibi olmayı istemememin başka nedenleri de var, salt bu değil.

Edit: Ateist olmasalar da ılımlı bir ailenin çocuğuyum. Dindar insanlar değil bizimkiler.

Edit 2: Yukarıda söylemeyi unuttum, çocuk ilkokul döneminde bayağı zorluk çeker. İleride zaten nabza göre şerbet vermeyi öğrenir.

Ben baba tarafıyım.

Bir kere bebeyi tanrı kavramından bahsedecek yerlere götürmüyorum. Kreşye falan bastan soruyorum bu konudaki tavır nedir diye.

Onun dışında çocuk bizim ailede olmayan şeyleri (çarşaf vb) kesinlikle gormüyor bilmiyor. Nadiren ezan okuduğunu duyup anlam vermeye çalışıyor 'amca camide şarkı soyluyor' diyor geçiyorum

Çocuğa belli bir yaştan sonra dini meseleleri açıkça anlatmak gibi bir niyetim var ama dünyanın bir bölümünün bu kadar vahşi olduğunu nasıl anlatırım bilmiyorum.

Dua meselesinde bir iki kere deneme yanılma oldu. Sonra bıraktı o işleri. Benden once kuzen büyüttü çocuk, onlar da dua ile değil çalışarak birşeyler elde edebileceklerini gayet deneme yanılma yoluyla öğrendiler.

Senin görüşlerin berraksa netse çocuğa olduğu gibi anlatmaktan çekinme. Dogru zamanda ogrettiginde anlıyor.

Ben de dindar olmayan ama müslüman bir anne ve baba tarafından yetiştirildim. Babam biraz inançsız sayılırdı hatta, peygambere sübyancı derdi, saydırırdı arada, babannem cehennemden bahsedince de, gidip de dönen mi var anne, nerden biliyon ahahsadaf der gülerdi:) Evde dini öğretilerle yetiştirilmedim dolayısıyla. Sonuç ateistim.

Eşim deist. Çocuklarımızı bu konuda serbest bıraktık, soru sordukları zaman İslama göre böyle böyle, bilimsel açıdan da şöyle şöyle diye anlatmaya çalışıyoruz anlayabilecekleri şekilde. Neye inanıp inanmayacaklarını ya da kendi dinlerini seçmekte özgürler diyelim. Yarın öbür gün biz budist olduk diye gelirlerse şaşırmayız yani.

Okuldaki duruma gelince, müslüman bir ülkede yaşadığımızı ve dini konularda serbestçe her düşünüklerini her ortamda konuşamayacakları bilincini verdik. Bu konunuda farkındalıkları var.

Daha önce şöyle yazmıştım, onu geri getireyim.

Baba tarafım komple ateist (dedeler medeler, vb.), anne tarafım daha bir deist gibi ama bir felsefeye oturtmuş değiller. Çok da varmış yokmuş, umurlarında değil; "Allah varsa, iyi yani. Olabilir, olmayabilir; ne yapalım" ayarındalar. Bir de dede ve nineleri çok az gördüm. Anneannem ve annemin babası ben doğmadan ölmüşlerdi; baba tarafından dedem de ben çok küçükken öldü. Bir tek ağzı bozuk babaannemi birkaç kere gördüm ki, onun da inancı var mıydı, yok muydu bilmiyorum. Kapalı değildi ama başına yarım yamalak bir örtü takardı.

Büyürken garip şeyler yaşadım. Hiç evde din konuşulmadı. Kimse inanıyoruz, inanmıyoruz demedi; Allah'ın lafı açılmadı. Dünya tarihinde böyle bir şey yokmuş gibi büyüdüm. Sonrası travma oldu diyemem ama çok şaşırdığım dönemler oldu. Hiç din öğretmenim de olmadı mesela. İlkokul öğretmenim ateistti; ortaokulda din öğretmeni yoktu. Onun yerine Sosyal Bilimler ve Türkçe öğretmenleri girerdi. Onlarda da çoğunlukla Aziz Nesin, Muzaffer İzgü, vb. hikayeleri okutulurdu, sonra onları tartışırdık. Sadece ilk bir iki hafta dinle ilgili konuşulurdu. Lisede yine din öğretmeni yoktu son sınıfa kadar. Müzik öğretmenimiz din dersine girerdi ve klasik müzik eğitimi verirdi. Hafta sonu konçertolar olurdu. Dönem içinde iki haftada bir konçertolar olurdu. O konçertolara gittipimizde yoklama alınırdı. Kaç konçertoya gidersek o kadar yüksek not alırdık. Okul puanı ÖSS'de önemli olduğu için her konçertoya giderdik. Bir de bu hocaların hepsi sendikalılardı. Genelde müzik derslerinde okulun dertleri, toplum sorunları, vb. konuşulurdu. Son sınıfa doğru da test çözerdik. Bir tek lisede son sınıfta din öğretmenim oldu. O da "Bunlar ÖSS'ye girecek, test çözsünler" diye bırakmıştı bizi. Din derslerinde test çözerdik. Tabii şu an daha yoğun bir din eğitimi var, çocukların bu eğitimle karşılaşmaması imkansız.

9 yaşına kadar dinle ilgili hiçbir şey duymadım. Karşı komşumuz kursa gittiğini söyledi. Biz de ne öğrendin diye sorunca "İmanın Şartları" yazılı bir kağıt çıkardı, onları okudum. Az çok orucu biliyordum sadece. Onu da pide ayı olarak biliyordum. Bir de bizim evde çok net Türkçe konuşulur; Arapça-Farsça kelimeler düzeltilir, babam kızar. O yüzden o kızın okuduğundan bir şey anlamamıştım. Başta iman ne demek onu bilmiyordum zaten. Hani, yarı İngilizce yarı Türkçe bir şey okusa anlardım ama anlamadım. Eve gelince anneme söyledim, o da "Kuran kursuna gitmiştir" dedi. Bir yandan da bulaşık yıkıyordu. Ben de baktım anlamadığım kelime sayısı artıyor, konu da eğlenceli değil, "İyi, peki" deyip konuyu kapattım.

İlkokul 4'te din dersinde Kelime-i Şahadet'ten not almıştık. Öğretmen sınıfta üç kez okuduktan sonra herkesten ezbere söylemesini isteyip not vermeye başladı. İlk başta ağladım, iki yanımda oturanlar biliyordu ama bir o kadar da bilmeyen vardı. Bana başlık bile bir şey ifade etmiyordu. Sıra bana gelene kadar ezberledim. Neyi ezberlediğimi 10 yıl sonra anladım.

Ortaokul'da Tarih-Coğrafya hocasının girdiği derste de arada yarım saat ders kitabından bir şeyler okunuyordu. Orada "Hz. Muhammed son peygamberdir" diyordu. Bir arkadaş parmağını kaldırıp "Allah fikrini değiştirmiş olabilir mi?" diye sordu. Hoca "Allah fikrini değiştirmez" dedi. Arkadaş da "Fikrini değiştirdiyse nereden bileceğiz?" diye sordu. Girdiğimiz en dini muhabbet buydu. Orta 1'de gelen hoca ile hikayelerin arasında "Temiz olalım. Kimseyle dalga geçmeyelim. Yalan söylemeyelim." gibi daha çok ahlaka yönelik anlatımlar yapardı. Bir hafta temizlik konusuydu mesela. Temizlik nasıl yapılır, sabah kalkınca ne yapmalıyız, vb. vardı. Sonraki haftalarda "Kötü durumdaki insanlarla neden dalga geçmememiz gerek" gibi konuları işledik.

Bir de ben kitaplara meraklı olduğum için ders kitabından namaz diye bir şey öğrenmiştim. Bir iki kere elimi kolumu kaldıra kaldıra, toplam üç dua ile namaz kıldım. Evde kendi kendime namaz kılıyordum uyduruktan. Annem gördü, "Ne yapıyorsun" dedi, "Namaz kılıyorum" dedim. Bıyık altından gülerek mutfağa geçti. Birkaç kere kendi kendime namaz kıldım o şekilde. Sonra yaz geldi zaten, top oynamaya çıkmak daha çekici geldi. Hiç kimse inanmamız ya da inanmamamız gerektiğini söylemedi; öylece kendi halime bıraktılar.

Arkadaşlarımla yaptığım en dini muhabbet şuydu: 11-12 yaşındayken mahalledeki 7-8 çocuk oyun oynuyorduk. Konu bir şekilde Allah'a geldi. Bir arkadaşım "Bana Allah'a inanmayacaksın ama Matematik'ten geçeceksin deseler, bana uyar" demişti. Bir kişi "Matematiğe gerek de yok aslında" dedi. Bir iki kişi "Bana da uyar" dedi, bir iki kişi "Bana asla uymaz" dedi; ondan sonra da ne oynuyorsak ona devam ettik. 5 dakikayı geçmedi muhabbet.

Neyin ne olduğunu öğrenmem liseye dayanır. Belki arada küçük şoklar vardır ama hiç travmatik bir şey yaşamadım. Belki şu an unuttuğum bir şey vardır ama bulamadım. Şu an hatırladığım, 8-9 yaşında bir arkadaşımın Allah'ın her şeyi bildiğini ve gördüğünü, her yerde olduğunu söylediğini ve benim de onun üzerine bir süre banyoda üstümü çıkarırken çok çekindiğimi, Allah'a çok ayıp olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum. Baktım, banyolar kompleks bir hal alıyor, 'Amaaan, görürse görsün. Bakmasın' diye düşündüğümü hatırlıyorum. İzmir'de büyüdüm. Çarşaflı hiç görmedim, apartmanda türbanlı bir kişi vardı ama hiç onunla ilgili konuşulduğunu ya da başka biri hakkında dinle ilgili bir konuşma olduğunu duymadım.

'Boşver, inanmıyoruz'dan ziyade 'İster inan, ister inanma. Takıl kafana göre' daha uygun. Eğer dışarıda olan bir şey evde yasaklanırsa daha fazla merak uyandırabilir ve çekebilir. Bazen oturup 'Bazı insanlar inanır, bazıları inanmaz. Buna büyüyünce karar verebilirsin. İstediğinde kararını değiştirebilirsin' demek daha uygun olacaktır. Burada 'Sizin dininiz size, benim dinim banadır' kısmı kitaplarda çok vardı eskiden, hala var mı bilmiyorum.

annem babam ateist. ilkokula başladığımda allah kavramını biliyordum, okulda öğrenmedim. annemler sadece kendi inandıklarının bu olduğunu söylediler, bana inanmam için baskıda bulunmadılar. gerçi bir istisna hatırlıyorum: kedim öldüğünde allah'a sığınmak istemişim, o zaman babam kesin bir dille cennet falan yok demişti. onun dışında annemin okulda allah'a inanmadığımı belli etmememi sıkı sıkı tembihlediğini hatırlıyorum. yine de kendimi tutamadım, o zaman yakın olduğum bir arkadaşıma söyledim, o da bana kızdığı bir anda diğerlerine söyledi. o arkadaşım tarafından dışlandım, diğerleri de en azından garipsedi (ortamı yumuşatmak için "o da insan" demişti biri hatta). neyse bunun dışında bir olay yaşamadım. din derslerinde sinir oldum. arkadaşlarıma hep söyledim dinsiz olduğumu, normalleşsin diye.

ben ateist anneyim.
bizimkilerin anane babane vs kanalıyla müslümanlık hakkında bilgileri oldu. ananem namaz kıldırmış örtü hediye etmiş filan ben işteyken. ben karşı çıkmadım hiç birine. tam tersine öğrensinler istedim. ana sııfında italyan ana okuluna gittiler. o vesileyle hristiyan arkadaşları oldu. aynı çocuklarla kilisenin yaz kamplarına katılıyorlardı. pazar derslerine müslüman çocukları almıyorlardı ben katılmak isterlerse benim çocuklar katılabilirler dedim, yasakmış alamazlarmış. yine de başka inancın kültüre, ailelere, insanlara etkilerini gözlemleme olanağı bulduklarını düşünüyorum.

benim tutumum mümkün olduğunca değişik yaşamlarla tanıştırmak, araştırmaya yöneltmek yönünde oldu. onlar gözlemlediklerini kafalarında kendilerince harmanladılar sonuçlar çıkardılar. ben hemen hemen hiç müdahale etmedim.
müdahalem de mesela okulda ezberletilen duaların meallerini okumalarına yöneltmek gibi şeyler oluyordu.

soruları oluyordu ara ara. cin merak edilen yaşlarda cinleri sordular mesela. ruh çağırma seansları yaptılar ruh gelmedi tabii. işte böyle böyle büyüdüler.

annemin vafatında zorlandım çünkü çok sevdikleri ananelerini kaybetmişlerdi. o bizi görüyormuş demi gibi sorular sordular. gördüğüne inanmak istediler. 7 ve 8 yaşlarındaydılar.

boşver biz inanmıyoruz yerine " bazı insanlar öyle olduğuna inanıyor" şeklinde ifade etmek daha uygun. bırak sorgulasın, debelensin.. işi ne :)

Annem ateist babam deist.
Ablam müslüman ben ateistim.

Hayatım boyunca evde ne bir dua edildiğini duydum,ne namaz, ne ramazan, bir mevlut ne de başka bir şey gördüm.
Kurbanı vekalet vermişler bir kaç kere, duydum.

Bana kimse bir baskı yapmadı hatta bir kac yaz kur-an kursuna gitmemi teşvik ettiler; ben istemedim ve hic gitmedim. sanırım 5-6 yaşlarından beri (yas oldu 35; kendimi bildim bileli) inanmıyorum. Öğrenim hayatımda aldığım derslerde sure de okudum namaz da kıldım gerekliyse. Hic itiraz etmedim. Ailem bu konuda sorulama aciklamalar yaparken "inanmıyoruz" demedi hic. Sanırım okullarda dışlamayayım diye. Incili kuranı ve zeburu okudum. Hep okumami teşvik ettiler. Aklım başına gelince de evde kimin neye ne kadar inandığını çözmüştüm zaten.

Eşim müslüman. Namazını da kılar.
Ben ona ve oruç tutan dostlarıma iftar sofrası kurarım.evlenmeden önce de yapardım. Eşime sahurda bir şeyler hazırlamaya çalışırım arasira. Icimden gelir. Bayramlara da önem veririm. Benim için dini bir gelenek değil ancak ailenin ve dostların toplanması için vesile olmuş güzel bir zaman dilimidir.

Ateist olduğumu eşim bilir. Inanc konusu aramizda konuşulmaz. Tabu degildir,gerek gormuyoruz.Herkes kendi içinde yaşar.

@hayat aklını...ve @buffy +1

Oğlumuz da her ikisini bilecek. Temel dini bilgileri alabilir ancak detaylara girilmesine izin vermem. (Or:cennet-iyilik, cehennem-kötülük ilişkisini bilmesi yeterli. Yasina agir gelecek olan Cayır cayır yananlar ya da huriler gibi detayları ileride ilgilenirse öğrenir. )

Ben de okumasını teşvik edeceğim. Sonra diledigi şekilde yaşayabilir.

4 ya da 7
en önde şöförün çok sesi geliyor rahatsız eder .bir de gözün yolda kalıyor .

28

2-3u alirim. Cunku yolu izlemeyi seviyorum. 4 otobus modeline gore tercih ederim cunku bazi otobuslerde 4e oturunca yolu gormek zor oluyor.


Bunlar doluysa 21-22, yine onumde orta kapi sebepli bosluk olustugundan gorus acim genis oluyor. Ha tuvalete girip cikan oluyo ama muzik dinledigimden ve yola baktigimdan pek farketmiyorum.

13

1 numara oldugunu gormemisim, 2den basliyo sandim.

4 yerine 1 diyecektim.

niye bilmiyorum ama ben de 13ü alırım.

29 ya da 32

7

Orta kapı açıldığında soğuk geliyor, arka taraflar da çok havasız oluyor.
10 veya 13'ü seçerdim.

1-2-3-21-22

1 ya da 4.

her zaman sağ orta kısım, kalmamışsa şoför arkası alırım.
linkteki düzende 22. koltuk tam benlik.

imkan varsa her zaman tekli. çift kişiyken orta kapı arkası(örnekte 21-22) öncelikli ama fark etmez.

18. Cam kenarı ve arkası boş, koltuğu istediğim kadar yatırırım.

7-10
kaza anında şoför refleks olarak kendini koruyormuş, mesela;
sola kırarsa karşıdan gelen araç otobüsün sağ önüne vuruyor
sağa kırarsa karşıdan gelen araç otobüsün sol arkasına vuruyor

1 ve 4 şoföre çok yakın, 13 ve 16 kapıya çok yakın

iki kişiysek ve dizilim buysa 30-31 en güzeli. hem topkeklere yakın hem orta kapıdan uzak hem de çok arkada sıkışık değil.

5 nomra tekli koltuk. 1'e sigsam onu alicam da sigilmiyor.

19

3.

Her zaman en önde oturmayı tercih ederim ama şoförün tam arkası değil, direkt yola bakan diğer taraf cam kenarı.

23 - 25. savrulmalar ve kasislerden minimum etkilenen yer olduğunu düşünüyorum. ayrıca çıkışa yakın ve kafadan & arkadan çarpmalara göre daha güvenli.

en konforlu yer iki dingil arasıdır. yani ön ve arka değil. dingil üzerinde titreşim ve sarsıntılardan etkilenirsiniz.

wc yok ise ortada olurum. tek isem solda 16*19*20, çift isem sağdan 24*25 falan.

21*22 yi almayın, diz mesafesi kısa olur, ayakları uzatamazsın.
17 köşede. gelen geçen koltuğunuzdan tutunur, kafanıza çarpar.
en arka motordan dolayı sıcak ve gürültülü olur. ayrıca sıcaklığı ön taraftan farklı olur. çok sıcak veya çok soğuk olabilir.

23

7-10-13'un oldugu siralar en sukelalari.

7 alırım. 7 alıyorum varsa. yoksa bi arkası. orta kapıya da fazla yaklaşmam.

Her yolculukta 17-18 den birini almayı tercih ederim. Koltugun arkaya yatma payi biraz daha fazla. Bu nedenle arkanda kimse olmadigi için tantana olmuyor. Rahat rahat yolculuğunu yapıyorsun. Suya ulaşmak, muavinden ekstra cay kahve istemek oldukça kolaydır. Hele 2+1 otobusse tadindan yenmez.

Antika işinden anlamam ama o kadar etmeyeceğini düşünüyorum.

Antika değeri olsaydı daha spesifik bilgiler verilmeliydi bence. "Oldukça eskidir." bilgisi tatmin edici değil.

Annemde aynısından var, istersen yarı fiyatına bırakırım ;)

şurada yazdığına göre 1950 yapımı.

ismacs.net

ayrıca ed değil eg serisi. seri numarası eg ile başlıyor.

evet biraz para edebilir elbette ama 90 bin tl bariz keriz silkeleme işine dönmüş.

Bizde de var aynisindan 15bine satariz:)) keriz silkelicek adam enayi ariyor

aynısından rahmetli anneannemden vardı, hatta daha bile eski olabilir 500 bile etmez çünkü aradığında kolayca bulabilirsin.

Aha bizim evde de var. 2 bira ismarla senin olsun :p

50 bine bırakırım bi kayışı eksik komple çalışıyo

etmez. o model nadir bulunan bir model değil, 30000 tane üretilmiş zamanında.
1950 yılında 10 tane üretilen modeller bile o kadar etmez. ancak 1850 1940 arası üretimler edebilir belki. antika piyasasını bilmiyorum da etse etse o modeller eder diye tahmin yürütüyorum.

rakamı yanlış yazmış sanırım satıcısı.

Keriz.avi

Dalgasına konulmuş +1

Aynısı bizim evde de var. Ahah bu kadar para veren olursa satayım da kendime bir tane apart alayım bari.

karşındakine aksini söylemediğin ve beklentiye sokup mağdur etmediğin sürece herkes istediği her şeyi yaşayabilir diye bakıyorum.

bana göre değil ama yapanı da anlarım, seks için millet eşeğe falan saldırıyo yani yerine göre.

doğaçlama olarak gelişmedikçe bana "kim uğraşacak şimdi" tadında görünüyor. sosyallik gerektiriyor sonuçta, gezmek, tozmak, barlara gitmek bla bla. bunları normalde zaten yapmadığım için (çok çok gerekmedikçe hani) sırf bu konu için yapasım gelmiyor asla. normal bir ilişkiyi yürütmeyi buna tercih ederim. onun artıları daha çok ne de olsa.

Eğer seks uyumu güzelse bir ilişkiden daha güzel buluyorum. Zaten uyum yoksa konuşmaya devam etmek yersiz. Buradan yaşadıklarım oldu, bir çoğu normal sevgililerimden daha unutulmaz anlar oldu benim için.

valla benim öyle biriyle bikaç ay süren saçma sapan bi ilişkim olmuştu, ilişki de değildi ama. ben aşırı hoşlanıyordum o da sürekli yarım ağız konuşuyordu uyuz oldum, konuşmayı kestim. :d

Şu an tam aradığım ilişki türü fakat koca İstanbul'da aradığımı bulamadım henüz.

Sevgililik ve ötesi şu an için bana fazla ağır geliyor, tek gecelik olur veya çok gecelik olur (böylesini tercih ederim) ilişki çok daha mantıklı gözümde.

Bana denk gelmedi hiç ama kötü de bakmıyorum. Açıkçası, yargılayacağım tek şey bir tarafın rızasının olmaması. İster tek gecelik yanımadığı kişilerle tren yapsınlar, ister bunu her gece başka kişilerle yapsınlar. Şu anda bir arayışım yok ama eldeki durum böyleyse, yapabilirim.

Hiç sevgilim olmayan biriyle sevişmedim. Düşündüğümde yalnızca bir yerde yanımda dans eden, ya da bir kaç kere gördüğüm, hakkında hiçbir şey bilmediğim, tanık olmadığım, bir fikir ve his kurmadığım bir adamı ya da sanal bir mecrada tanıdığım yabancı bir adamı ereksiyon halinde görsem muhtemelen gülmem gelir. Bağlamından kopmuş bir penis çok anlamsız :D Durum tek başına benim için çok absürt.

Neler bildiğini, zekasını, neler yaşadığını, onları nasıl yorumladığını, işini nasıl yaptığını, insanlarla ilişkisini, tavırlarını, karakterini, huylarını, alışkanlıklarını bildiğim, esprilerini, belirli şeyleri nasıl yaptığını bildiğim, bunların bütünüyle çok hoşuma giden bir adamın beni yine tam halimle arzulaması, benimle sevişmesinin vereceği heyecan ve zevk paha biçilemez.

Mümkün tabii, bu konuda herhangi olumsuz bir düşüncem yok ama ben bunu asla yapamıyorum. Yapabilmeyi çok isterdim açıkçası ama birini sevmeden zinhar moda giremiyorum. Hadi sevmek demeyelim de en azından dış görünüşünü delice beğenmem ve hafiften hoşlantı hissetmem şart.

yapabilmeyi isterdim + 1

hoşlanmadığım erkek benim için tahrik edici bir unsur bile değil. aşırı bir çekim varsa o ayrı tabii. bana göre değil sanırım.....

eğer duygu, his olayı problem değilse, çok rahat yapılabilecek bir olay. beklentiye bağlı. ihtiyacımı göreyim şeklinde bakanlar var dinliyorum mesela kız/erkek böyle hikayeler. genelde herkes memnun duruyor.

geçen senelerde mantıklı gelirdi. özellikle fwb olayına çok sıcak bakardım. bir süredir ilişki sahibiyim ve artık çok çirkin bir davranış gibi geliyor bu. cinsi ihtiyçları karşılamak için yapılan münasebetler bana hayvansı geliyor.

mumkun tabii ki, taraflar birbirini kandirmadiktan sonra isteyen istedigiyle sevissin. daha cok daha rahat sevisebilen bir toplum olsaydik bazi seyler cok daha guzel olurdu ulkede.

En sevdiğim.

beceriksiz,acemi, salak, öküz (başkaları tarafından değerlendirilmiştir,bende aynı şeyi düşünüyorum tabii) <3 <3

Sevecen,güvenilir,uçarı.

Bebeksi. Ahahahha.

beyni alınmış bir sevgi pıtırcığı <3

Tam bi saf. Sifir mantik. Cok kere söylendi bana bu.

Tam bir ponçik <3 XD

Hoyrat.
Güvensiz.
Denemeye değer.

anne

nerde serseri kılıklı adam var bulup adam edip bırakmak için gelmişim dünyaya.

bencil, umursamaz, tahammülsüz. yalnız bunun yanı sıra eğlenceli ve darlamayan. huzur veren, gerektiğinde yalnız bırakan ve yargılamayan.

404 not found.

Kesinlikle ilgilenen ilgilenmeyi seven biri oluyorum.
Sonracığıma, bağlandığım için gözü kararan biri oluyorum.
efendime söyleyeyim, orta yolcu tadımız kaçmasıncı oluyorum.

edit : <3

Aynı. Seciyenin şirazeni kaymayacak.

ilgisiz, bencil, tedirgin, agresif. orospu çocuğuyum özetle. şaka değil. cidden çok kötü bi sevgiliyim. genel olarak da iyi bi insan değilim zaten. yani yerine göre çok kibar, fazlasıyla düşünceli olabiliyorum ama uzun vadeli bir ilişkide bunlardan eser olmuyor.

aklıma bu geldi
karikomedia.com

Şekerpare

denyo :(

Benimle hem iki kisiyle yapabilecgin her seyi yapabilir hem de yalniz kalabilirsin. Ağız dolusu gulersin, cok ciddi konusmalar yaparsin, tarih, reel politika, siyaset bilimi vs. Spor yapabilirsin, canin sıkılırsa guresebilirsin :D Ama susup kendi isine de bakabilirsin. Tek basina yapmak istediklerini tek basina yaparsin. Eşim "ne kadar yaklasirsam yaklasayim hep uzak bir tarafin kaliyor" diyor. Bence iyi bir tanım.

hiç ilişkim olmadı ama teklif ettiklerim genelde çok duygusal olduğumu söylediler.

şapşik^^

eğlenceli, huzur ve rahatlık veren, belki bazen biraz huysuz.

Kontrolcü. Bir şeylerin iyi durumda olmasını sağlamaya çalışmak genetiğimde var sanırım.

Normalde manipülasyon yeteneği aşırı gelişmiş, her tür insan ile muhabbete giren ve her ortama ayak sağlayan biri olarak; ilişki içinde 6-8 yaşlarında bir çocuk gibi olabiliyorum. Ben dinleyeyim o konuşsun sabaha kadar.

Salak, şapşal ve geri zekalıyım. :) Saygılar.

sanguine mcqaer +1

Bencil.

Böyleyim:
www.youtube.com

odun.

+1

+1

+1. nargile dahil.

ben "ulan ne varmış şunda bi de biz görelim, yak bi tane de bana." diye içmiştim bir tane. sonra günde bir paket içmeye başlksdlsdfs

yok ya, dünyanın en saçma şeyi bana kalırsa da. cidden denedim, sonra da insanların buna neden bu kadar para gömdüklerini merak ettim arada bir. içtikten sonra bir de elin ayağın ağzın yüzün leş gibi kokuyor lan, insan kendine bu kötülüğü neden yapar ki?

Ben.

+1.
Kokusunu bildiğimiz bir şey, içerken de çok farklı değildir bence.

Djarum içtim toplasan 7-8 tane olmuştur. Nargile 5-6 kez içmişimdir.

nargile, alkol dahil +

Ben. Nargile de denemedim hiç.

Sadece Amsterdam'da bir şeylerden bir nefes almaya kalmadan öksürükten boğulmuştum ama sigara değildi :)

+1

Ben varım, ha Amsterdam'da ot denemişliğim var öksürükler içinde umarım sayılmaz.

Ben de içmiyorum.

Ben

Ben de

Ben birkaç kez arkadaş iteklemesi ile denedim, onlara eşlik etmek için içer gibi yaptım ama hiç keyif alamadım. Hayatımda sigaraya hiç başlamadım yani, hem de bütün arkadaşlarım tiryaki olduğu halde. Dolayısıyla listeye beni de ekleyebilirsiniz.

ironi :)
i.hizliresim.com

Agustosa kadar bendim ağustos ayinda bir kac defa arkadasin sigarasindan bir kac nefes denedim ama hic tam sigara içmedim.

Nargile alkol dahil +1

hepimiz yeşilaycıymışız:)

beni de yazın. hatta ben dokunmadım bile paketine bile dokunamıyorum tiksiniyorum.

sadece nargile o da 40 yılda bir:D

size inanılmaz özeniyorum

27 yaşına kadar ben. nassı içiyolar la bunu diyenlere kısa açıklama:

ilk başta hemen hiç kimse zaten tadını kokusunu sevmez. ne kadar saçma da olsa ergenlik, ortamda kabul görme, var demek ki bir hikmeti, moral bozukluğu ile içmeye inat etme vs. gibi nedenlerden vücudu nikotine bağımlı hale getirdikten sonra geçmiş olsun. ilk başlarda bu bağımlılıktan kurtulmak kolaydır ama çoğu kişi o safhalarda buna ihtiyaç hissetmez zaten istesem hemen bırakırım diye düşünür.

+1 ile katiliyorum.

İçmem bende

içki ve sigara hiç içmedim. çok şey kaçırdım mı?

Ben de sigara ve turevlerini hiç denemeyenlerdenim.

+1

bikere denedim ben nasıl bir şey diye arkadaşımdan iki fırt çekmiştim sonra bir daha hiç içmedim. nargileyi ise hiç denemedim. merakta etmedim.

Sizinle beraber takılalım biz.. Ama küçücükken abiler içirmişti bana birkaç tane.

İçki konusunda ise barmenlik yaptım ama orda bile içmedim, hala direniyorum.

Nargile desen, bir fırt çekmiştim bir arkadaşın ısrarına istinaden.

+1

+1

içenlerin neyine şaşırıyorsun anlamadım. keyif aldıkları bir gerçek.
bu arada içenlere küllük ağızlı muamelesi yapmayın. o kadar da kötü değil. asıl sorun saça ve tene sinen koku.

bende şöyle cereyan ediyor,

/yak yak yak her yeri yak burnundan solu gözler dön dön dön kır kalp kır daha çok kır ağla ağla ağla rafta duran oyuncağa bunla senelerdir oynamadım diye ağla repeat x3.

iki gün sonra aa meğer pmsmiş. pmsin olayı zaten hormonal değişiklik gibi gelmemesi, her şeyin korkunç can sıkıcı şekilde gerçek ve sinsi gelmesi değil mi ya, öyle telkin melkin sökmez bence.

Ben o doneme yakin kafein tuketimini kesiyorum. Cunku kafein pms'in belirtilerini siddetlendiriyormus. Bunu yerine kiraz sapi cayi iciyorum cok rahatlatiyor ve uyumami kolaylastiriyor.

@evde liyakat kalmamış, ben artık birkaç aydır alarm kurmuş gibi takip ediyorum "geliyor" diye. çünkü fazla kırıp döküyorum. telkinle kendime değil de başkalarına atacağım tripleri bir nebze engelleyebiliyorum. ama bana daha çok yansıyor tabii.

Ben malesef eşime yükleniyorum. O da pek takmıyor.

hmm, eğer anlattığınız gibiyse belki hani genel olarak duygu durumunuzu stabil hale getirmek; daha keyifli daha mutlu biri olmak, bunun için çaba göstermek bir nebze engeller bence. ben bahsettiğim durumu eskiden sürekli yaşamama rağmen artık birkaç ayda bir bazı aksilikler üst üste binince yaşıyorum mesela. çünkü olumsuz düşünebileceğim, bana negatif yansıyan şeyleri hayatımdan çıkardım, tavsiye ediyorum.

bende olmuyor böyle ya siz ne yiyip ne içiyorsunuz?
ben hafif tripli oluyorum. sevgilim de "pms misin sen? taam gel seviyim" diyor. o kadar anlaşılıyor ama öyle kırıp dökmeler, kalp kırmalar, zırıl zırıl ağlamalar yok.
ağrınız çok oluyor mu? benim ağrım çok az oluyor. ondan kaynaklanıyor olabilir.

Benim herkese gıcık olma durumum oluyor. Hislerimi insanlara belli etmiyorum, pms geçince de zaten gıcık olmakta hatalı olanın kendim olduğunu anlıyorum geçiyor :)

kadınlara sormuşsun ama ben de dertliyim arkadaş!

hayır anlamadığım şu, bak sen de ne güzel demişsin "bak çakıs, hormonlar seninle oyun oynuyor buna alet olma" diye...

bunu biliyorsunuz, abarttığınızın farkındasınız ama buna engel olamıyorsunuz. tamam, duygusallaşın kabul, reklamlara falan da ağlayın, o da kabul. ama neden saçma sapan sebeplerle etrafınızdaki insanları kırıyorsunuz arkadaş?

Ben hiçbir şey yapamıyorum o durumda. Elim kolum bağlı çaresizce geçmesini bekliyorum. Kendimi ne kadar ikna etmeye çalışırsam çalışayım kar etmiyor, o dönemde bambaşka bir insana dönüşmemi engelleyemiyorum.

@lordoz
kimse bilerek isteyerek birini kırmıyor zaten, ayrıca o anda mantıklı gelebiliyor yaptığın hareket ya da verdiğin tepki - tüm dünya sana karşıymış gibi hissedebiliyorsun ya da normalde kırılmayacağın bir olaya kalbin çok kırılabiliyor ve tepkin de buna göre yoğun oluyor. memnun olmuyorsun sen de bu halinden ancak elinden gelmiyor işte. insanlar lohusa dönemlerinde intiharın eşiğinden dönüyor.

Ben cok sert ve ters olabiliyorum ama oyle aglama, uzulme gibi seyler olmuyor. Sadece sinirli oluyorum :D

O kadar :D

zamanında çok çekerdim bu pms'ten.
her şeye ağlayan, psikolojisi bozuk, abartan falan bir insana dönüşürdüm.
her şeye sinirlenirdim.

düzenli meditasyon yaparsanız düzeliyor.

bu konuda şuna inanıyorum. bu doğanın bir parçası. kadınlar bununla kadınlar. anlayış önemli sadece. o yüzden uçlaştırılması itiyor beni. yani ne her durumda "ee o pms döneminde" diyip "aman dokunma, aman alttan al, aman her dediğine evet de" gibi bir üst-özenme hali gerektiriyor, ne de "yemişim pms'yi, bana ne" diyecek kadar bencillik. ikisi de gözümde aynı yerde. pms'li diye normalden çok daha hassaslık gösterecek kadar prenses gibi görmek de haksızlık, bazı şeylerde alttan alamayacak kadar katı olmak, akışkan olamamak da... kısacası bunu "silah" olarak kullananları gördüğümde itiyor beni. gerçi seksi de ödüllendirme olarak görenler de hayatını buna göre şekillendirip, kendilerini özel hissedenler de aynı şekilde itiyor.

Geçmesini bekliyorum ve mümkünse önemli günleri o tarihlere denk getirmemeye çalışıyorum, kendime mantıkla hissettiğim olumsuz duyguların geçici olduğunu hatırlatıyorum sürekli ama yine de dünyanın sonu gelmiş gibi hissetmeme engel olamıyorum.

uzun zamandır kuzenime kılım, dün aslında çok da büyütülmeyecek bi durumdan kavga çıkarıp kızla muhabbeti bitirdim, pms olmasaydı o olaya tepki vermezdim o kadar . gerçi iyi de oldu ya. ben kırıp döküyorum sonra da kedi oluyorum özellikle de sevgilime

Trip yapacak kadar cok sevebiliyorum. Normalde pek ugrasmam trip filan. he yav he he der gecerim. Trip atiyorsam bu onemli bir gostergedir. ha tabi tatsizlikla sonuclanan triplet degil bunlar :)

Sevdim mi cidden fazla seviyorum. Ters bir hareket görünce anında soğuyorum. Fazla sevgi iyi bir şey değil. Kimse bir başkasını kendinden çok sevmemeli.

sağlıklı bir sevgim yok. çok ' bağlanıyorum' bence.

yuvalanantencereninkapagi +1

cok baglanip kendime/hayatima zarar verecek duruma gelen sevgi turu. saglikli olmayanindan.

Kendimden çok severim, kendimden çok düşünürüm.

çok fedakarımdır. yemem yediririm içmem içiririm. mutlu etmek için herşeyi yaparım. kendimden çok severim. daha çok anne gibi olurum. ama bir yanlışını gördüğümde anında vazgeçer soğurum. kimse için uzun süreli üzülmem acı çekmem

Manyak gibi severim. Kendimden cok severim. Ya ben sevme duygusunun kendisini cok seviyorum.

sevdiğim kişinin gönlünü hoş etmek için türlü türlü şeyler yaparım ama içimden sevgi derecesini hiç öyle kendimle bir ya da kendimden üstün tutmam. önemli olan benim çünkü. yanlış anlaşılmasın bencil değilim kimseye o derece güvenemiyorum sadece. 6 yıllık evliyim, eşimi çok seviyorum ama yarın çıkıp gitse hiç öyle öldüm bittim olmam yoluma bakarım kendime bakarım.

gözünün içine bakarım, mutlu etmek için her şeyi yaparım, o düşünmeden ben düşünürüm.
şımartmaya çok meyilliyim, o yüzden hep kendimle savaşırım kontrol altında kalmak için.

sevgiden dolup taşarım resmen, ama artık böyle hissetsem de belli etmeme ya da dizginleme ihtimalim yüksek.

Sevemiyorum.

tam aidiyet anlayışında seviyorum. güniçi sırf onun varlık bilgisi bile keyif verebilecek şekilde. tabi katı olmamak kaydıyla. nasıl desem su gibi sevmek. akışkan. ilişkiyi bembeyaz bir duvar gibi algılayıp, en ufak bir toz parçasında "lanetler olsun" diyecek gibi mükemmelliyetçi olmamak kaydıyla. referans noktalarım olur "karşılıklı seviyor-seviliyor olmak" gibi. öyle "toz" anlarında o referans noktalarına odaklanırım. pire için yorgan yakmam. iskambil kağıtlarından oluşmuş gibi en ufak bir esintide yıkılacak bir şekilde görmem ilişkiyi. ağaç gibi görürüm. yeri gelir o ağaç rüzgarlarla sallanabilir, yaprak dökebilir ama referans noktalarından ve de minnet duygusundan beslenen kökünden dolayı er geç kendine gelir, yeniden yeşillenir vs vs..

Karşılıksız seviyorum.

biraz önce bu yazıya denk geldim, ardından da senin duyuruya. Güzel denk geldi.
bunu da seveceksin eğer önceden okumadıysan.

www.uludagsozluk.com


işte tam böyle sevmek lazım da..
Bu devirde böyle sevgi zor.

benim cevabım; sevmesini hiç beceremedim bu zamana kadar. mantığım, duygularımdan önde geliyor.

kendimden çok seviyorum, kendimden çok düşünüyorum ve bu çok sağlıksız.
bence de en güzeli hakikaten kendini sevdiğin gibi sevmek.

Aşırı bağlanmak çok saçma. Sonra acısı çok fena çıkıyor. Standart seveceksin. En temizi. Onu kaybetmekten korkacaksın ama o korku seni onun kölesi yapmayacak.

Normal. Şiirsel cümlelerle anlatılmayacak kadar standart diyeyim. Romantik olmaktan ziyade, aklı başında bir şekilde.

ben de kimseyi sevemiyorum, yani böyle bir şeye ihtiyaç duymuyorum. sadece mantığım ile hareket ettiğimden dolayı sanırım.
hayatta tecrübeler kazandıkça aşk, sevgi gibi duygular çok manasızlaşıyor.

Hoyrat severim.

bir şey paylaşırken daha büyük veya daha lezzetli kısmı ona veriyorum farkında olmadan. bunun aynısı bir de kardeşimde oluyor.

Sevmiyorum.

Yani tabii, sempati beslediğim bazı insanlar oluyor arada ama kimseyi yana yakıla sevmedim ben şu ana kadar. Ben herkesten ve her şeyden önce geliyorum.

eksisozluk.com

şu işe yarıyormuş, diyorlar.

ılık şeyler için bol bol. suyu bile ılıtarak için, hatta içine birkaç damla limon sıkabilirsiniz.

ayrıca toz zencefil ile balı (1 tatlı kaşığı) karıştırıp macun haline getirin ve onu yutun sabah akşam. o da çok iyi geliyor.

öksürük kolay geçen bişey değil. büyük kısmını atlatsanız bile o sonunda kalan kuru öksürük çok uzun sürüyor geçmesi. bende genelde 1-2 ay sürer. bu süre içinde kendine iyi bakarsan geçecektir. 1 hafta çok kısa bi süre.

eğer geçmez, şiddeti ve sıklığı çok az bile olsa artarsa ya kendine iyi bakmıyorsun ya da hastalık ilerliyor, acele doktora.

Bol su iç. Akciğerleri en iyi temizleyen şey su. Bi de vaktin varsa temiz havaya çık, mümkünse sabah serininde yürüyüş yap. Bol su iç. Geçecektir.

selam 2 bardak suya 1 tane büyük soğanı soy 4 e böl kaynat, sonra içilebilecek seviyeye inince, üstüne yarım limon sık iç

çat diye bi kerede kesiyo daha iyisini görmedim

ikinci seçenek ise 1 tatlı kaşığı bala yedirebildiğin kadar kuru yada yaz zencefil rendesi karıştırıp yutmak, ağzına at suyla yut, pek yenilcek bişey değil çünkü

nar ye.

ilgi bekliyorum ben.

Kimseyi istemem yanımda. Ses de yapmasın kimse. Anneme mızmızlanırım biraz. Arada bir de sıkılıp böğürdüğüm oluyor.

İlgi bekliyorum ailem ya da çok yakın arkadaşlarımdan, görmeyince ağlıyorum hatta. O kadar çirkin bi kişiliğe bürünüyorum.

Yalnız kalmak ve dinlenmek isterim sadece.

ilacımı alır üstümü örter tek kalmak isterim, ne konuşasım gelir, ne başkasıyla ilgilenesim gelir. O evlerden ırak halimle de kimseyi sıkmak istemem.

Annemin beni şımartma halini direkt özlüyorum ve ben hasta yatarken benimle ilgilenilsin istiyorum. Annem uzakta olunca da haliyle sevgiliye düşüyor görev adsasdas. Domates çorbasını seviyorum diye işten eve gelince ev yapımı kaşarlı domates çorbası buldum karşımda acayip bir mutluluktu mesela. Böyle oldukça insanın hasta olası geliyor :D

yalnız kalıp dinlenmeyi tercih ediyorum. kimseye tahammülüm olmuyor, konuşasım düşünesim bile gelmiyor. kendi kendime mızmızlanıp duruyorum.

Annemi istiyorum sadece, su hayatta ondan baska kimseye nazim gecmiyor.
Tek malum kisim de annem. O da arar sagolsun.
Bazen o yanimdayken hasta oluyorum, iyi oluyor oyle olunca :D

herhangi bir konuda yormasınlar yeter...

kimseyi istemem +1. sadece yemeğim yapılsın önüme konsun o kadar. ama maalesef böyle bencil olarak yaşayamıyorum hastalık dönemlerimde.

ben tam olarak "bilge ve bir o kadar da yaşlı amca"ya dönüşüyorum ya. kemiklerin sızlaması, o zayıflık hali... aman allahım. her gün rospu çocuğu, mna koduklarım diye milleti boğazlayan adam gidiyo, yerine kuru ekmeği öpüp hayatın öneminden ve her şeyin ne kadar da huzur dolu olduğundan bahseden biri geliyo. ben hasta olmayı seviyorum açıkçası çorba yapacak birisi olduktan sonra. bambaşka bi kafa.

hiç konuşmak falan istemem ama ilgilenilsin de isterim. hasta olduğumda sanırım dünyanın durmasını istiyorum :D

günaydın
ofisteyim-içerenköy tarafı.
çalışıyorum.
saçma sapan bi prosedür yazıyorum. daha doğrusu ingilizceye çeviriyorum.

İç güç

Trendeyim. Ankara'ya geçiyorum, işe gideceğim. İğrenç hissediyorum.

mecidiyeköy'de kör bi' amca var peçete yara bandı filan satan, acaba o amca her sabah oraya oturup nasıl bu kadar nazik olabiliyor diye düşünüyorum, çünkü ben herkesten ve her şeyden tiksiniyorum.

ofisteyim, üzerimde hiç iş yok bir buçuk haftadır, çok sıkılıyorum. siz nasılsınız napıyorsunuz?

okuldayim. gecen sene okula neredeyse hiç gitmedim. simdi oyle mal mal bekliyorum dersi. kimseyi de tanimiyorum.

bulgaristandayız. benim oturma iznini yeniliyoruz bir de bizim bebeğe vatandaşlık almaya geldik o işlerle uğraşıyoruz. akşama dönücez.

İşteyim, bir salağın hatasını toparlamaya çalışıyorum.

@111111 ben de işteyim, ara sıra yoğunluk olup ara sıra bomboş oluyor.

sabah çok zor uyandım, hala da uykum var. Masaya kafayı koyup biraz uyumakla kahve içip kendime gelmek arasında gidip geliyorum. Uyku yetmiyor.

iyte'de tez danışmanımın odasında doktora öğrencisini dinliyorum koltukta oturup, işsiz güçsüz bir makina mühendisi olarak yüksek lisans yaparak zaman geçiriyorum

ptt'de sıra bekliyorum, ayakta.

önümde 30 kişi var ve tek kişi çalışıyor, öğle tatiline kalacağım galiba, of. :(

Şaşmaz oto sanayi'de siranin bana gelmesini bekliyorum. Arabanin sorununun cozulmesini ve mumkunse 200 liradan fazla tutmamasini umarak.

ofisteyim. kakam geldi kıvranıyorum.

ofisteyim (ankara) , biraz is biraz duyuru biraz bahis takiliyorum :)

Evdeyim. Henuz kahvaltı etmedim. Pencereden cocuk parkini ve çocukları izleyip sigara iciyom.

Yataktayim, ayilmaya calisiyorum. Agzima hala bira tadi geliyor.

Birazdan duşa girip, uzerine de guzel bir kahvalti yapicam.

otobusteyim, istanbul'a donuyorum. sanirim bugun intihar edicem.

Iş yerindeyim, 5 senedir grip olmuyordum ne guzel ama cuma gunu muhtesem bagisiklik sistemimin bile yenemedigi bir virus nedeniyle grip oldum, bu seneki virus baska turlu gelmis soyleyeyim asdfsda. Haftasonu yatip dinlendim simdi daha iyi bir sekilde ise geldim kahve iciyorum.

"İsimdeyim gücümdeyim" demek isterdim ama düşünceliyim, evdeyim, birazdan 4 ' teki sınavım için ders çalışacağım.

Iyiyim. Isyerindeyim, gece hafif usuttum. Geniz akintimla birlikte calisiyorum.

İşteyim, karton bardaktan Türk kahvesi içiyorum. İş çok ama yapasım yok o da ayrı dert..

Fena değil. Evdeyim, okula gitmedim. Çizmem gereken dört teknik resim var. Birazdan başlayacağım.

Son 6 senedir her hafta sektirmeden yaptigim.gibi iki sehir arasi gidip geliyorum yollardayim. Bir son bulsun artik diye dua ediyorum.

evdeyim. sizi okuyorum hahaha

Evdeyim. Miskinim. Hava güzel gezmeye üşeniyorum böyle de nankör bir insanım.

okula gitmedim. birazdan ders çalışıcam sanırım. 10 gün sonra sınavım var ve iki haftadır hiç derse gitmedim.

duyuruda çalışan sayısı çok düşük sanırım :)

bankacıyım ama kravat takmıyorum. polo yaka tshirt, kanvas pantolon, skechers ayakkabı.

kahverengi kaşe bol paça pantolon
beyaz tshirt
kırmızı superga
kahverengi tonlarında uzun hırka. (gerçi fazla oldu galiba hırka)

krem kot, tişört ve gs poları

serbest meslek

günaydın.
siyah polo yaka tshirt,
siyah kot,
siyah ayakkabı.

sabahları soğuk oluyor diye bir de siyah hırka aldım. nedense bugün öyle komple siyahım.

günaydınnn

siyah salaş gömlek
siyah dar paça yüksek bel pantolon
kahve tonlarında süet corcik giydim bugün.

Bugün dersim yok. Birazdan çıkıyorum ofise.

i.hizliresim.com

kot, tisört, kapsonlu hırka, sisme yelek, spor ayakkap.

günaydın.

mavi/lacivert damalı göynek, lacivert kot, lacivert skechers.

ne iş yaptığımı anlatmaya başlamayayım.

kanvas pantolon, tişört üstü polar. ayakta da spor ayakkabı.

Şu an sweatshirt, eşofman altı ve çiçekli skechers var. Öğlenden sonra iş yerine geçerken kareli oduncu gömlek, içine sweatshirt, altına siyah dar kesim kot giymeyi planıyorum. Altına belki spor oxford ayakkabı giyerim belki bilek kesim bot ya da spor ayakkabı. Moduma göre.

@kostebek kurabiye
pics or didnt happen

@kosun lan mevzu var trendeyim daha. eve gidip giyineyim belki atarım :D

Günlük elbise, mutfak önlüğü, başımda bone. Mutfakta talaş böreği yapıyorum.
Emekli ablanızdan sevgilerle :)

takım elbise. her zamanki gibi.

ofise rahat rahat gidenlere imreniyorum.

beyaz gömlek, lacivert takım elbise. 234235345 tane beyaz gömleğim var sanırsam. beyaz gömlek takıntım oldu iyice.

hırs negatif bir kelimedir, öncelikle onu belirteyim.

oldukça azimliyimdir. bir şeyi kafama koyarsam, elde etmeden durmam. normalde sabırsızımdır ancak hedeflerim konusunda asla. anlık rutin durumlarla alakalı sabırsızımdır. ama uzun vadeli planlarım ve hedeflerim konusunda asla zamana yenilmem.

açıkçası kişilikle alakalı olduğunu düşünüyorum. sonradan edinilebilecek bir özellik değil bana kalırsa. insanların çoğunluğu hevesli ve azimli gibi gözükse de, maalesef uzun vadede istikrarı koruyamıyor.

tavsiye veremem ancak bir anda 10 şeye odaklanmak yerine, tek şeye odaklanarak yürüyebilirsin. ya da bu şekilde yapıyorsan tam tersini deneyebilirsin. bir yap bakalım, yine zamanla hevesin azmin kaçıyor mu denersin.

Ben de azimliyimdir, istisnalar dışında hedefleyip yapmadığım şey olmamıştır. Iyi odaklanıyorum ama imkansizi da istemiyorum. Işin sirri ne bilmiyorum ama ne olmuşsa ben küçükken olmuş. Orada şekillenmiş bu hal.

hırs yok ben de..

ama motive olduğum bir konuda azimliyim baya. kendi tatminime bakarım genelde. önemli olan o motivasyonu bulmak.

hırslı da değilim azimli de. şu ana kadar elde ettiğim şeylerin çoğunu bala g*te elde ettim diyebilirim.

Bende asla yok. Bütün ailem ve akrabalarım çok hırslı ama mutsuzlar ve hep problemler yaşadılar. Aralarında başarısızlıklar sonucunda sinir krizi geçirip hastaneye yatanlar oldu vs ben o yüzden hep çok rahat yaşadım. Aman kızım okul önemli değil sen gez aman kızım rahat işte çalış parasına bakma diye telkinlerde bulundular. Azıcık hırsım olsaymış fena olmazmış ama. En ufak bi zorluk gördüğümde pes ederim genelde. Şurda azimle devam ettiğim bi spor var hayatımda o kadar.

oldukça

borderline cadı+1 hırslı değil ama azimliyim

zannedersem tek eksiğim hırstı.

Azimliyim.

Elde etmek istediğim şeyde belli bi standart yakalayınca onu bırakmadan devam etmeye kolayca motive oluyorum zaten.

Hırslıyım ve hırs hayatımda büyük yer kaplıyor. Belki biraz abartıyorumdur ama hırs olmadan bile zevk almıyorum. Örneğin arkadaşlarla ne oynasak hırsı artsın diye büyük bir iddia koyarız ortaya. Pes, batak vb tüm oyunları kan ter içinde kalarak oynarız.
Onun dışında dediğin şeyi KPSS'de yaşamıştım. Tüm arkadaslarımın başarılı olup benim olmamam çok koymuştu o yüzden hergün göreceğim yere: " vazgeçme! Yaşadıklarını unutma" tarzı şeyler yazarak sürekli görmek istedim. Sonucunda başardım. Yani bence hırs başarının olmazsa olmazıdır.

hayatta bikaç şey konusunda hırslandım onlarda da başarılı oldum. onun dışında oturduğum yerde hırslandığım olur ve bu hırs totalde 3 saniye falan sürer.

sıkılıyorum ben. :(

Bunun yolu başladığın işi bitirme disiplini edinmek.
Çeşitli yöntemler deneyebilirsin. Mesela hoop gevşeme geldiği anda sana yapmak istediğini hatırlatacak bişey olsun. Yapmak istediğin şeyi kocaman kocaman yaz, her gün göreceğin bir yere as.

Sınava hazırlanıyorsan mutlaka bir planın olsun. Çok özel durumlar dışında plana sadık kal. Atıyorum her gün 500 soru çözeceğim de yaz bir yere. (Her gün 500 soru çözersen iyi bir derece yaparsın diyolla) 500 soru senin sınırlarını aşıyorsa 200 soru de, 300 soru de... yani ne yapacağını belirle ama uygulanabilir olsun.

hırs iyi bir şey değildir. hırs açgözlülüğü besler. ya da ondan beslenir. "para hırsı" gibi mesela. açgözlülük de bencillikle, o da ego ile alakalıdır. geniş vadede kişiye zararlı bir şey bana göre. azim belki daha naif. engellere aldanmayan, onları göze alan insan azimlidir. azimli olmak iyidir de yine de hamleni yapıp gerisini göklere bırakacaksın. :) bir tohumu vaktinden önce yeşertemezsin. taşı yarsan yine olmaz. o hesap...

hırslı da değilim azimli de. keşke birazcık olsaydı.

Hayır, kesinlikle değilim.

Ben kendi çapımda başarılı ve sorumluluk sahibi bir insan olduğumu düşünüyorum ama daha fazlasını elde etmek için canla başla uğraşacak enerji yok bende.

Bence yanlış sıçıyorsun.

şu videoyaya da bakayım, instagram'a da bakayım derken 20dk yı bulabiliyor gerçekten.

ev arkadaşım laptopla giriyodu çıkınca ayakları uyuştuğundan yürüyemiyodu

benim de 2-3 dk mı alıyor. eşim ise girdiği zaman yarım saatte anca çıkıyor. anlayamıyorum napıyor onca saat. ben zaten erken çıkacağımı bildiğim için yanıma hiçbişi almıyorum çünkü alırsam konsantre olamıyorum o zaman daha uzun sürüyor.

en guzelini yapiyorsun fazla uzun kalmak basura neden olabilir.

ben genelde 45 dk dan once sicamiyorum. 20 dk da sicarsam kendimi sansli sayiyorum

bu da buradaki son entryim daha da kiz dusmez burdan

@fay day to break
yoo gayet isimi bitirip cikiyorum. geride kimse kalmiyor :D
hayir insanlar sinyal gelmeden tuvalete girip gelmesini mi bekliyor anlamadim..

Kabız olmamışın bence. Kabız insan 45 dk da durabilir tuvalette, durmuşu var yani :$ :$

bu arada hatali yazmisim duyuruda. giriyor degil girmiyor olacakti. mobildeyim.

3-4 dk
5dk olmamıştır hiç.

ben sabah ilk tuvalete gittiğimde uyuyakalabiliyorum sdsjk onun dışında işim bitince çıkar giderim.

Ben de hıc anlamıyorum bunu ya. Baktım tuvaletim gelmiş, sıkıştırıyor, giriyorum. 20 saniye içinde patır patır çıkıyor ne varsa. Ondan sonra uğraşşam da gelmiyor yani bişi. Nası o kadar saat kalıyorlar, garip.

ben de sormuştum bunu. buradaki cevaplara ek olsun.

(git: 1059253)

ben de tuvalette işini ışık hızıyla halleden bir insanım.

maksimum 3-4 bilemedin 5 dk'da çıkıyorum.

bazı insanlar temizlenmek için birkaç dk işini uzatabilir belki. ya da bağırsakları bozunca falan bi müddet uzun kalabilir. ama sürekli uzun süre kalmak pek sağlıklı gelmiyor bana. aynı zamanda iğrenç geliyor. ve orada okumak gibi bir eylemi yapmayı da hoş bulmuyorum. vaktini düşünerek değerlendirebilir insan orada.

tok satıcı yapmış. para almadan kölelilk yapmanı yalvarmanı istiyor. başka avukatlara bak

ben "gurur yapmama" hakkımı başka alternatifimin olmadığı durumlarda saklardım açıkçası. sen şu an burada çalışmak zorunda mısın, bu tecrübeye veya paraya acilen ihtiyacın var mı? daha doğrusu, başka bir yer bulma şansın yok mu? muhtemelen başka bir yer bulabilirsin veya hiç bulmasan da idare edebilirsin. o yüzden hiç böyle terbiyesizlere, serserilere prim verme. allah vermeye bir gün böyle arsızların eline düşersin, o zaman mecburen gidersin ama şu an imkânın varken değerlendir, gitme. cevap vermemek bile bir yere kadar kabul edilebilir de bunun yaptığı ultra öküzlük olmuş.

@der meister ihtiyacım pek yok çalışmasam da olur, seneye 1 yıl staj var zaten. ben okula gitmeyi sevmediğim için bari çalışayım diyordum da gerekli bir şey değil cidden.

senin tavrına sahip olsaydım, 1. ve 2. cevabı aynı mesajla verirdim sonrada unutur giderdim.

Ama yanlış anlama, adamın sana saygısızlık yapmak istememiş. Bu bi' karakter özelliği sanırım, çünkü ben de olsam o adam gibi davranırdım. o cevabı verebilirdim. bana çok olağan geldi

ben senin yerinde kendi karakterimde olsaydım da şöyle okurdum olayı.

''Neden 5 gün beklemiş, e çünkü aramaya devam etti bu 5 gün içinde ve bulamamış. Ya da kendini beğenmiş bi' y.şak ama böyleyse daha iyi, çalışması hem zevkli olur hem de halden anlar. tabi baba parası yiyerek gelişen egosu işinden yüksek birisi değilse''

evet. Malesef ben de insanlara o adam gibi davranıyorum ve zerre saygısızlık yapmak isteğiyle değil, aksine bana ihtiyacı olan insanları kırmam, asla kırmak istemem. O yüzden onları kırmak için(ya da üsten konuşmak için) yapmıyorum, samimi davrandığımı düşünüyorum. Aslında konu uzun ama, insanlar anlamsız(bu önemli) nezakate doğruluktan daha fazla önem veriyorlar, ben buna karşıyım. Belki de bu yüzden böyle davranıyorum, bilmiyorum.

Cevap verme. Başka yerlere bak

twitter üzerinden başvuru için mesaj atmak hem de kim olduğunuzu, nerede okuduğunuzu falan belirtmeden. ben olsam ciddiye almazdım sonuçta twitter kişisel bi hesap iş başvurusu için uygun bir araç değil. ha 5 gün sonra bulamadık diye cevap atmak da hoş değil tabii. bu saatten sonra cevap yazmayın bence

hiç cevap verme. madem çalışmayacaksın.

..kseler cevap yazmam. ne yoracağım kendimi ya.

Twitter gibi bi mecradan ozel mesajla cv, isim okul vb olmadan boyle bi mesaj gelse cevap bile atmam.!
Ha bir de twitter ozel mesajlari biliyosunuzdur, notification gelmiyo bile bazen bugli bi uygulama sonucta. Gormemis de olabilir.
Gormus ama twitterda boyle hic bilgi vermeyen birine nezaketen cevap atiyim bari demistir.

Yani bulamadiysaniz birini ben calisayim diyen kisiyi niye cagirsin ki?

twitter'dan eleman arayan anonim birine nerden başvurmamı bekliyorsunuz? ismini bile bilmiyorum, mail adresi falan yok. twitle arıyor işte, dm attım mecbur. okulumu sınıfımı yazmıştım zaten.

Kesinlikle cevap vermezdim vericek olsaydım da ben baska bir yer buldum ama size kolay gelsin derdim.

cok lazim degilse 2. cevap cok guzel benim bile icimi eritti.

Gitmek istemiyorsan cevap verme gec. KArsilik vermeye gerek yok.

'ilerde kimsenin boyle bir talebi olmasin diye' - kimse talebiniz disinda sizi zorla cocuk sahibi yapamayacagina gore, once gercekten istediginizden emin olun bence.
ayrica bekar oldugunuz icin yasal olarak yapilamamasi gibi bir durum yok bildigim kadariyla, etik olarak uyarabilir, kendisi yapmamayi secebilir o zaman baska doktor bulursunuz.

Bu kişi sırf ileride başkası talep etmesin diye istiyor ise jinekolog yerine psikoloğa gitmeli. Kararına saygı duymayacak insanları tanışma aşamasında tanıyıp bu kişilerle ilişki kurmayabilir. Gerisi show.

Şaka maka ben de bunun cevabını merak ediyorum. Çocuğum olmasın diye yıllarca korunmak mecburiyetinde kalmak istemiyorum. O yüzden takipteyim.

gidip tuplerini baglatabilirsin. ama bu bahane duydugum en sacma sey, hatta doktor da ayni seyi soyleyecektir. bu sekildr tuplerini baglatip sonra kopek gibi pisman olan onlarca hasta hikayeleri de dinlersiniz.

kanunen yapabilir tabi doktor sadece öneride bulunabilir. bana erkek olarak o kadar da garip gelmiyor açıkçası ama kadınlarda biyolojik saat nedeniyle durum biraz daha zor olabilir.

Sebebi bizi ilgilendirmiyor. Doktorları da ilgilendirmiyor. Üzerine yorum yapmak da yine gereksiz. Kişi kendini açıklamak zorunda değil, bağlatmak istiyorsa bağlatır. Uygulamayı yapmayacak doktorla da işi olmaz bu sebeple diye düşünüyorum ve sıkıntı olacağını zannetmiyorum.

Uygular tabi. Özellerdeki doktorlardan bulabilirsin.

bimden 2 3 tl olanlardan. 3 4 ayda bi değiştiriyorum.

ucuz ve 1-2 ayda bir.

ucuz colgate markalılardan. 2-3 ayda bir değiştiriyorum.

oral-b'nin kenarında ortasında plastik şeyler olan diş fırcalarından alıyorum ben. 6-7 ay sonra da değiştiriyorum. şimdiye kadar hiçbir diş fırçam için de ya mal gibi olmuş bu çok eskidi değiştiriyim demedim. zaman bakımından değiştirmelerim oldu hep.

Colgate'in ucuzlarından kullanıyorum, en fazla üç ayda bir değiştiririm.

oral b ikili paket var 3 lira gibi bir sey fiyati. bundan kullaniyorum. kaliteli
www.hepsiburada.com

2-3 ay bile olmadan degistiriyorum.

Ayda bir. 5-6 liralik signal mignal bir sey iste. Dis fircasindan cok beklentim yok.

bim'dekilerden alıyorum, 3-4 haftada bir değiştiriyorum.

Ucuzlar çok sert oluyor, acıtıyor. Yumuşak olanları tercih ediyorum ben mecburen. Haliyle onlar da pahalı oluyor biraz. Yalnız son zamanlarda şahane bir fırça keşfettim, fiyatı hem uygun hem de yumuşacık. Rossmann'da satılan Perlodent diye bir markanın yumuşak fırçasından alıyorum. Fiyatı 3.99 (ya da 4.99) muydu neydi. O bayağı güzel bak.

Benim dişlerimde tel olduğu için fırça 2-3 haftada yamulup parçalanıyor. Hangi marka kullanırsam kullanayım bu böyle. Biraz da sert fırçalıyorum sanırım ben, onun da etkisi var. Dolayısıyla 2-3 haftada blr değiştiriyorum.

Öpüşür yaaa öpülmez mi, çok iyi etmişin bence :)) az daha yüz bulsam mıncıklarım ben :))

şimdiye kadar hiç patisini uzatan köpekle karşılaşmadım da ben yeni tanıştığım insanları bile yanağından öpmem sadece el sıkışırım. köpeği neden öptün ya adsfghjlk

benim kopegim de pati uzatiyor. siz de kendi patinizi uzatip selamlayacaksiniz, normal olani yapmissiniz. opmek de guzel tabii.

@nrmnm bunu pek cok kopek yapiyor ve kolay ogrenebildikleri bir numara aslinda.

Öpülür öpülür rahat ol :)

Hicbir sey yapmam. Tokalasmadim diye bana kirilacagini sanmiyorum kopegin.

Ben kopegimi durduk yere de yanaklarindan, gidisindan falan opuyorum.
Baska kopekler bana pati verirse, tutarim patisini sonra aferim deyip kafasini oksarim.

Ay cok guldum ya asiri komik bir manzara:) patisini tutup biraksaniz yeterdi ya:)

patisini tutup "leeeeeen" diye bağırarak kafasını okşama.

verilen selami almak sunettir. dogru olani yappmissin

şu ana kadar hiçbir köpek bana patisini uzatmadı ama uzatsaydı eğer sahibine ayıp olmasın diye ucundan biraz tutar sonra ilk fırsatta gider ellerimi yıkardım.

hayvanları sevmiyorum.

Usulca iki yanağından da öpmeyi akıl etmiş bir kişi daha çıkarsa rahatlayacağım. Çünkü galiba bundan sonra hep böyle yapmaya karar verdim :)
Sevgimi gösterebilen biri değilim.

Şimdiye kadar hiç hayvan öpmedim. Hayvan öpülmez demiyorum ama pati uzatan köpekle tokalaşıp iki yanaktan öpmek komik olmuş :D

Ben hiç böyle bir şeyler karşılaşmadım ama karşılaşsam tokalaşıp ya kafasını Ya çenesinin altını okşar/severim :)

sen yine iyi yapmışsın. bayram ziyaretindeydik. kuzenin köpeğini patisini uzattı öpüp alnıma koydum ben...

Bizim ofisteki köpek pati uzatabiliyor "patini uzat" denince. Her seferinde çok şaşırıp sarılıyorum. (gerçi ne yapsa sarılmaya hazırım) Bence iyi yapmışsınız, insan gibi davranıyorsa aynı şekilde karşılık verilmek belki hoşuna gidiyordur.

özel
hayır (duygular belirtilemedi)

Özel ,

Sırf bu iş için Ankara'dan İstanbul'a taşındım . Firmayı çok istiyordum .

Geldim ve herşeyim alt-üst oldu . Resmen yalnızlık çekiyorum , onun dışında iyi herşey

özel, memnunum.

Özel. Eh ışte.

özel, memnunum.
memnun olmasam da devlet memuru olmayı asla tercih etmem.

özelde-belediyede-devlette sıralamasıyla çalıştım.en memnun olduğum yer belediyeydi,tabi büyükşehir belediyesi

Devlet, memnunum.

özel,
memnunum.

Özel, memnunum. 11'de evden çıkıp kafama göre takılabileceğim, maaşımın primimin bir gün sekmeden yatırıldığı başka bir iş bulamam sanırım. :)

Ozeldeyim, calisma kosullarimdan simdilik memnunum. Onumuzdeki 3-5 seneki hayalim devlet tarafina gecmek. ( baslangic degil de daha ust seviye)

ozel + freelance, genel olarak memnunum. saatlerimi gunlerimi kendim belirliyorum, harcayabildigimden daha fazla kazaniyorum ama son bir iki senedir her ay kenara para atamiyorum, devlette olsam etkilemez ama ozel sektor olunca piyasa dalgalanmalari beni birebir etkiliyor. o zamanlarda dertlenmeyi birakabilirsem kafa dinlenecek bos zamanim artmis oluyor en azindan. normalde de bazi donemler haricinde cok yogun calismiyorum, fakat mesela 3 ay ortadan kaybolma luksumun olmamasi bazi donemlerde can sikici. misal param olsa da ben dunya turuna cikamam. devlette olsam istifa ederim giderim, cunku sen sadece calisansin, fakat kendine calisinca hersey sana bagli oluyor, hicbir zaman kafan tamamen rahat olmuyor, dunyanin en guzel yerine bile gitsen beyninin bir kismi hep iste oluyor, her an sekreterler arayabilir vs. yani serbestsin ama tamamen ozgur degilsin. kisinin kendini bu acidan iyi tanimasi gerekiyor. herkesin mutlu olabilecegi bir duzenek degil.

Özel, memnunum. Çalışma saatleri biraz daha az olabilirdi sadece.

Özel, idare eder parası daha iyi olabilirdi +1

özel,memnunum

özel. evet memnunum. koşulları söylediğimde linç etmek isteyenler oluyor hatta.

devlet.
memnun değilim.

Özel memnun değilim.

Millete baksan işim koşullarım süper ama ben çalışmayı sevmiyorum. Biri bana para versin ben dünyayı gezeyim istiyorum.

Devlet.
Çalışma şartlarım süper ama ben işimi sevmiyorum. Evet, rahat batıyor sanırım.

devlet. memnunum ama kaşınıyorum

Kamu
Kadromun oldugu yerde memnun degilim, gecici gorevde oldugum yerde memnunum

Devlet. Memnun degilim.

devlet. çalışma koşullarından memnun değilim ama yılda 2-3 ay ekstra izin yapabiliyoruz.

yarı özel yarı devlet
memnunum

Tabi ki plus cunku plus ozellikleri var

foto çekerim dersen plusta ois var. bir de ekranı büyük.

Fotoğrafla falan pek işim olmaz. Benim için önemli olan kullanışlı olması.

6s. Plus çok büyük ele sığmıyor cebe sığmıyor bence hiç kullanışlı değil estetik açıdan

Kullanışlı olması için plus almamak lazım. Kocaman. 6s iyidir. Çok haşır neşir değilseniz 6 da yeter 1-2 sene. Daha küçük düşünürseniz se alın geçin taş gibi telefon. 5s formatında.

Boyut önemli değilse se alın geçin taş gibi telefon gerçekten

boyut önemli değilse se en f/p ürünü.

çok küçük de olmasın dersen 6s.

büyük olmaıs işime gelir, fotoğraf çekerim film izlerim dersen plus.

kesinlikle 6s.

plus tepsi gibi çok kullanışsız.

Plus. Ama aslında Nexus kullan derim. Lg Samsung falan, gerçek android bunlar değil :)

büyük gelmezse plus

Ben de SE demeye geldim, kocaman telefon istemeyen için şu aralar en iyi seçenek.

lg kullanıp da androidden tümden soğumak saçma. lg kronik sorunlarıyla meşhur bir marka g5 bile kronik sorunlu. ben de g2 kullanıyordum telefon kendi kendine basmaya başladı 2 sene sonra. çok daha iyi seçenekler var ama neyse ben uzatmayayım siz kararınızı verdiyseniz.

eğer telefonla çok haşır neşir değilseniz düz olan modeli tercih edin. ekran kasa oranı çok iyi olmadığı için(67.7%) 5.5 inç olan diğer modellere göre daha büyük

seninle aynı kanaatteyim.
ben konuşamam, herkes beni dinliyormuş gibi gelir.
garip, bende bir çok kez şahit oldum.

Böyle bir üsluba sahip bir insanla aynı fikirde olduğumu belirtmek hayatımda yapmak isteyeceğim en son şeydir ama ne yazık ki ben de çok rastlıyorum bu insanlara ve inanılmaz rahatsız oluyorum. Birkaç kez uyarmayı denedim beğenmiyorsan git taksiye bin dediler ahah. Nefret ediyorum bu insanlardan.

Bir keresinde arda dan ayrıldığını 10 arkadaşına anlatan kız ile YHT seyahati yaptım 1.5 saat boyunca arkamda aynı cümleler ile arda ile olan durumunu 10 arkadaşına sırayla arayarak anlattı. Uyarsan da anlamaz öküz zaten saygısı olsa yapmaz.

bir tanesi benim günümü mahvetmişti, kadının hayatının o kadar büyük bir parçası oldum ki yarım saatte, kendime gelemedim, sokaklarda ruh gibi yürüdüm.

Geneli böyle maalesef, ama ben birak ozel hayati iş hayatını bile konuşamam toplu taşımada.

Erkekler ozel hayatını hiç konuşmuyor bence :p

Kadini erkegi yok. Erkeklerin de telefonda igrenc muhabbetlerine tanik olmustum. Kadinlarin da ayni sekilde. Ben ozel hayattan ziyade genel olarak otobuste uzun telefon sohbetlerine karsiyim. Sabahın köründe aksam iş çıkışında kimseyi dinlemek zorunda degiliz. kafa bırakmıyorlar insanda. Cok yorgun oldugum anlarda uyarmışlığım var. Cok rahatsiz olursaniz uyarin bence.

Bunun iş yerinde olan versiyonu da var. Çocuğunun ıvır zıvır herşeyi farklı kişilere her seferinde ezbere konuşur gibi anlatıyorlar.
İnsanlar bir acayip.

özeniyorum böyle düşüncesiz oluşlarına. bizim ofiste de bi kız vardı sürekli özel hayatıyla ilgili konuşurdu. bayılacak gibi oluyordum.

ben dışarıda telefonla konuşurken neredeyse fısıldıyorum millet rahatsız olmasın diye. adamlar bağıra bağıra kocasını anlatıyor. garip.

ben çok seviyorum bu insanları, dizi izler gibi oluyor. "lan acaba diğeri ona ne demiş, karşı taraf şu an ne diyor" diye merak bile uyandırıyor :P

E aynısını televizyon ekranında yıl boyu yapınca para veriyorlar.

Televizyonda yapsın, biz de otobüste rahat edelim.

ufak bir bar açardım. kar amacı olmadan, kendini çevirecek kadar çalışacak bir yer olmasını dilerdim.

Çalışmam da boş gezenin boş kalfası da olmam, sıkılıyorum öyle olunca da. Önce Türkiye'yi sonra dünyayı gezerdim. Düşündüm de direkt dünyayı gezerdim.

çok rahat bir işte çalışırdım . mesela ayda 4 tane 24 saatlik nöbet tutardım . onu da bilgilerim taze kalsın diye . kendimi işe yarar hissedeyim diye . onun dışında çalışmaz hobilerime yönelirdim . gezerdim . kendimi geliştirirdim .

Doğuştan zengin olsam bilemiyorum ama şu anda büyük miktar para elde etsem de çalışmaya devam ederim.

DIY projeleriyle uğraşırdım, onların satışı falan işleri nasıl büyütürüz vay yastıkçılık seramikçilik aman sabunculuk vs. büyük ihtimal atölye hayatı. olmadı ege taraflarınca zeytincilik olabilir 35ten sonra.

diğer ihtimal de akademi, kendimi okumaya verirdim zaten bi süre sonra tebrikler okuyosunuz diye para falan alıyosun sıkıntı olmuyor.

Çalışırım.

Hayır.

çalışmam.
dünyayı gezerim, ilgi duyduğum alanlarda akademik çalışmalara yönelirim, kitap yazarım, senaryosunu kendimin yazacağı bir sinema filmi yaparım. toplumsal projeler ile ilgilenirim. çalışmam. herhangi bir işte çalışmayınca aylak olunmuyor.

Geçen bunla ilgili bi yazı vardı onedio'da sanırım. Ben çalışmam diyordum ama benim gibi düşünen insanlar bir süre sonra kafayı sıyırıyormuş falan.

ben çalışmam diye düşünüyorum. ama çalışmasaydım da çalışmak isterdim sanırım.

paraya ihtiyacım olmasa gönüllü işi yaparım, ne bileyim bir barınakta çalışırım örneğin.

Çalışırdım çünkü insan boş boş sıkılır. Evde 1 ay boş oturduğum bir dönem vardı, hayatımın en kötü dönemidir.

Çalışmak derken hobilerime yönelirdim. Fotoğrafçılık yapardım (dünyanın en ekstrem yerlerine giderdim), resim yapardım, sonra ortaya çıkan şeyleri satıp gelirini bağışlardım falan. Zaten zenginler ya böyle şeyler yapıyor ya da cafe,bar vs açıyorlar.

kendi işimi kurarım, keyfimce çalışırım. canım isteyince tatile giderim falan. bomboş oturmam.

yazar, çizer, gezegende dolanırdım. bir sene tayland'da, bir sene new york'ta falan yaşardım. film çeker, kitap yazar, belgesel yapardım. fikri olan sanatçılara sermaye sağlar, prodüktörlük yapardım. gençler için sanat okulu kurar, kendi akımımı oluşturmanın mücadelesini verirdim. sınırsız vaktim ve imkanım olacağı için sürekli bir şeyler üretir ya da birilerinin bir şeyler üretmesine önayak olur, kendimi şu ankinden çok daha fazla geliştirirdim. ve eminim ki bu sayede şu an kazandığımdan bin katı daha fazla para kazanırdım. böyle sistemin adaletini..

3 evim var yinede calısıyorum.Daha miraslarda var gelecek.Calısmadan duramam.Mesai bile yapıyoz sirkette.

çalışmazdım da tabi ki hayatımı dolduracak başka şeyler muhakkak olurdu. kafadan bisiklet turuna çıkardım. yalnız yöntemini buldun da söylemiyorsan aybediyon.

kesinlikle çalışmazdım.

Calisirdim.

ccc calismak ozgurlestirir ccc.

para kazanmak için çalışıyorum. tabi ki çalışmazdım. çalışırdım diyenlere de şaşırarak bakıyorum. eve gitmesin ofiste yatsınlar o zaman :)

çalışmam ama uğraşlarım, hobilerim olur.

aileden durumum iyi çok şükür , biraz burnum sürtsün diye çalışıyorum köpekn gibi.
kariyer hedefim kapalı çarşıda çay itemiyle kapıya çıkan esnaf olmak. bence asıl yorucu olan iş hayatında başkasına çalışmak

tarım yapardım
tavuk severdim

para yerdim
çalışmak ne derdim :)