Ben kendi akrabalarımdan çok daha fazla seviyorum ne yalan söyleyeyim. Sıcak insanlar, bana bayılıyorlar. Özellikle annesi, abisiyle falan vakit geçirmekten inanılmaz zevk alıyorum. Kafamiz uyuşuyor, eğleniyoruz çok. Hatta sevgilimi zorla götürüyorum "anana gidelim, abine gidelim" diye. İlerde işler daha da ciddiye binince ne olur bilemem; düşüncelerim değişir mi, onların tavrı değişir mi vs. Umarım değişmez. Ki ben insan sevmem pek, soğuk nevaleyimdir, "ne kadar az insan, o kadar huzur" havasında biriyim.
Bu arada daha öncekilerin ailesi için tam da normalde olduğum gibi soguktum, sevmezdim hiç. Bu kadar aile içine de girmemiştim, biraz da benden kaynaklı sebeplerle. Bunları seviyorum ama.
0