youtu.be

amirimi arayıp hasta olduğumu rapor aldığımı söylüyorum.

Telefon +1

amirime mail atiyorum, cc'ye ik'yi koyuyorum.

bildireceğin kişiyle arandaki samimiyete bağlı aslında biraz, ben whatsapp'dan yazıyorum mesela. biraz resmiyet varsa telefon etmen daha makul olur. ama bazen de kıl tipler oluyor, telefonda salak saçma sorular sorup "kaytarmıyorsun işalla" mesajı vermeye çalışıyor, bu gibi bir durum oluşma ihtimali varsa mail atsan da olur.

Whatsapp.

bizim ekip küçük olduğu için Whatsapp gurubundan yazıyorum.

Whatsapp, manager’a yazıyorum.

Raporu daha almadiysam, bilgilendirmek icin E-Mail yolluyorum. Sonra raporun scanini de E-Mail ile yolluyorum.

sms ya da whatsapp

Bazen direkt arıyorum, bazen de hiç konuşasım gelmiyor Whatsapp'tan yürüyorum.

prensip olarak evden çalışıyorum. eğer acil bir durum varsa mesaj atıp evden de çalışamayacağımı söylüyorum.

Telefon açmak nedense içimden gelmiyor hem de amir kişisi müsait mi değil mi bilmiyorum. Whatsaptsn yazıyorum genelde umarım şikayetçi değildir

Eğer doğru söylüyorsam müdürümü arıyorum, fakat yalan söylüyorsam konuşurken kesin belli ederim diye whatsapptan yazıyorum. Umarım anlaşılmıyordur :)

Dersim varsa bölüm başkanımı arayıp bildiriyorum, raporu da sekretere ya fakslıyorum ya da tarayıp mail atıyorum. Dersim yoksa ve öyle bir ya da iki günlük bir şeyse yalnızca bölüm başkanımı ve/veya araştırma görevlisi arkadaşlarımı bilgilendiriyorum o kadar, rapor almıyorum.

evin kalıcı eşyası olduğu için ev sahibi.

korniş çok pahalı bir şey değil. taktırması pahalı. ben takarım diyorsan kendin al.

Ev sahibi

Bize kornişleri kiracı takar dediler, hayhay efendim dedik taktırdık. Giderken sökeceğiz.

Ev sahipleri ve emlakçılar çakallığın bokunu çıkarıyorlar artık.

Giderken sökmeye kalmadan şimdiden söyleyin bence, "bakın bu korniş işini bize kitlediniz ama giderken sökeceğim haberiniz olsun." diyin.

O zaman kombiyi de kiracı taksın, muslukları da, hatta pencereleri de!

Ayrıca sıfır evde korniş olmaz piyasanın altın kuralıdır bu, masraflı ve zahmetli olduğu için müteahhit görmezden gelir.

Hem belki de evi alanlar kornişli perde kullanmayacaklar, bilemeyiz :)

korniş ücretinden kaçan ev sahibi ile olmaz. yarın kombi arızasını kitler, çıkarken depozitonun üstüne yatar.

Yurtdisi gorme meraki bende de yok.

Sanirim atalardan gelen gocebe hayat sevdasi.

aslında fotolardan seyretmek benim daha çok hoşuma gidiyor ama bu sefer de asosyal damgası yiyoruz. benim kıta kıta ülkelere ait sanal foto albümüm var.

ama birde şu var eşyalarını hazırlayıp evden gezmeye çıkmak onun lezzeti çok değişik.

Gunumuzde gezmenin(ozellikle yurtdisi) populerlesmesinin sebebi net instagram ve like acligidir.

olay tabiki sidik yarışı ama bence fena bir şey değil. belki 1000'de 1'de olsa bir insan değişir başka gözle bakar hayata.

Dünyada minimum 193, kimilerine göre 206 ülke var. En az 150sine gitmediyseniz "gitmediğim sayılı ülke var" gibi cesur bir cümle kurmaniz pek hoş değil.

Ayrıca gezmekten güzel ne var şu dünyada? Eiffel kulesinin fotoğrafını görmekle kendisini görmek aynı şey değil. Ya da benim gibi farkli ülkelere ve insanların kültürlerine meraklıysanız onlari kendi şehirlerinde görmek harika bir his.

Hayatım boyunca en az 100 ülke görme hayalim var. Umarım başarabilirim

bir şeyleri yapmaktan çok o şey'i yaptığını kanıtlamak daha önemli hale geldi toplumda bunun tezahürü tamamen.

yurtdışı görmenin bir anlamı yok.

yurtdışını yaşamanın bir anlamı var.
adam havalimanından iniyor cuma 13.00'da, dönüyor salı 13.00'da. indin, pansiyona geldin, uyudun, uyandın.
oraya koştur, onu görmek için buraya koştur, bunu da gördüysen bilmem nereye koştur.


eee? senin gördüğün yer yurtdışı değil ki. koşturdun yalnızca.

işin anlamı anca 3-4 hafta konaklayınca olur. bir sabah kalkıp sokakta normal oranın bir sakiniymiş gibi dolaşacaksın. bir cafede oturup kahve içeceksin, hiçbir şey yapmayacaksın yani. biryere yetişmeye, bir tarihi eser görmeye çalışmayacaksın.

işin o zaman anlamı olur.
onu görüp fotoğraf çekicem, bunu görücem diyerek yurtdışı tatili yapılmaz. tv'de de var o kadarı.

Gezmek gerçekten değerli, ufuuk açıcı bir etkinlik ama 300 gezi bloğu, 700 instagram bilmemnesi, hepsi birbirinin aynısı “Ben gezdim. Bu da otostop çekmeden önce”lerden fenalık geldi. 4 arkadaşum bu “işe” girmiş. Hepsi birbirinin aynı. Bu işi bir tek Nas Daily’nin iyi yaptığını düşünüyorum. Adam gttiği yerlerde “Şurada şöyle sızdık, burada bunu yedim. Şununla tanıştık. İçtik, otostop çektik” gbi ayrıntıları biriktirmiyor; oradaki en ilginç, en dip köşe kültür parçasını ve insanları çıkarıyor. Örneğin, İsrail’de İbranice ve Arapça’yı birleştirerek yeni bir yazı fontu oluşturmuş kızı anlatıyor; zamanında protestolardan hapse girip Amerika’ya bir şekilde kaçıp orada zengin olan adamın Filistin’de Kardeş şehir tarzı bir toplu konut projesine girdiğini anlatıyor. Zanzibar’da çok eşli evliliğin nasıl yürüdüğünü anlatıyor. Turistlerin uğradığı yerler yanında, uğramadığı yerlere gidiyor. Daha doğrusu turistlerin gittiği yerlerde yerlilerin konuştuğu dilden konuşuyor. Gittiği yerde zaman zaman politik konuları deşiyor ve olabildiğince tarafsız anlatmaya çalışıyor. Her gün bir dakikalık videolar yayınlıyor. Bir videosu üzerine ortalama 10 saat çalıştığını söylemişti geçende.

Herkes gezebilse keşke, herkes dünyayı görebilse. Daha güzel ne var ama bunun herkes tarafından iş şekline dönüştürülmesi ve özellikle bunun için GoFundMe tarzı yerlerde para toplanması ya da dilenilmesi çok itici geliyor.

Bir de terelelli temcik bir entry’sinde şöyle diyordu: ne adamlar gördüm bir sene çinde yaşamış mesela; tek tespiti; -abi yemekleri çok kötü- oluyor. ne hayatı vasat görünen insanlar var; öyle bir keyif alıyor ki oturma odasını boyamaktan, insan onu tom sawyer sanıyor.

Bir de kişisel olarak “10 günde 7 şehir gezdim”leri anlamıyorum. Bir, bilemedin iki günde o şehrin ruhu anlaşılıyor mu? En küçük şehirde en az 4 gün geçirmeden şehrin ruhunu anlamıyorum ben.

Ben de önceden çok heves ederdim yurtdışı gezmeye. Para biriktirip gideyim, iste 10 günde 5 ülke gezeyim falan. Geçtiğimiz yaz bir ülkede 1 ay kadar kalma sansim oldu. İyi ki de o parayı mümkün olduğunca çok şehir görmek için değil o ülkede 1 ay kalmak için ayirmisim. Çünkü ben ilk kez yurtdışına çıktım, ilk günler acayip hayal kırıklığı yaşadım. Bu muymuş dedim ya. Şehir işte. Binalar. Fotoğrafta görüyordum zaten. Bana ekstra bir zevk vermedi. Ama orda yaşamak, o şehri ve insanlarını yavaş yavaş tanımak inanılmaz bir keyifti. Şehre aşık olarak döndüm. Kıssadan hisse, şunu da gördüm, buraya da gittim demek için gidip bir şehirde 1 gün geçirmek bana çok anlamsız geliyor. Like merakı gibi cidden. "Burda da fotoğrafım olsun" e ne anladın şehirden? Milyar tane fotoğrafta milyar tane açıyla gordugun yapıyı canlı görmek ne kadar etkilemiş olabilir seni? Bilmiyorum bana abartılmış geliyor. Param olsa gider her yerde en az 3 hafta kalırım ama. Bu keyif verdi. Bide farkettim ki ben konforuna düşkün biriyim, gidip 10 kişiyle aynı odada kalarak, şehrin her imkanından mahrum kalarak gezmek bana göre değil. 3 ülke az görürüm tam görürüm. Bu tarz geziler bana fotoğraf gezisi gibi geliyor artık.

ben de gezmekten, dolaşmaktan nefret ederim. evden işe bile hep aynı yolu kullanırım. bilmem şu kadar ülkeye gitmeliyim bana şovenizm gibi geliyor.

netten görebildiğim yeri asla merak etmiyorum. ha insanları ederim o ayrı.

Çünkü bu da tüketilebilir hale geldi. Geçtiğimiz yaz bir arkadaş 30 günde 26 ülkeyi gezdirdikleri bir tura katılmış. "Şimdi de Ukrayna düşünüyorum, sırf tik atmak için yani." diyor. Mesele deneyim değil, tüketim. O duvara asılan ve gidilen ülkelerin kazındığı haritalar da bunu gayet güzel özetliyor.

www.facebook.com kocaeli.esnturkey.org

Çoğu hocalarla anlaşıp İstanbula taşınıyor sınavlar için falan geliyorlar okula en azından bizim bölümde öyleydi.

burada kalacak düzgün yer bulamadıkları için mi?
onlarla nasıl iletişime geçebilirim?

Ben kou mezunuyum. 1 sene ispanyol bir erasmus ogrencisi ev arkadasi almistim. Uluslararasi iliskiler birimi diye bir kurum vardi okulda oraya gidip kendini tanitiyorsun ve ev arkadasi istedigini soyluyorsun. Yeni ogrenciler gelince sana mail yoluyla bildirim yapiyorlar.
Ben gelenleri karsilama islerine de koşuyordum, onu da yine ayni kurum ayarliyor.

Hatirladiklarim polonya, ispanya, almanya, portekiz, fransa. Avrupa'nin cogu ulkesinden geliyorlar.

Erasmuslularla kaynasma isini cok tavsiye ederim, deli ev partileri donuyor.

Benim tanidigim hicbir erasmuslu istanbul'da kalmiyordu. Hepsi izmit'teydi.

Duyuruyu tam okumadan yardirmisim bebegi falan gormemisim :) olayin ozeti yukaridaki gibi ama.

olumsuz yorumları salla(bilingual vs..), çok çok iyi bir düşüncedesin; esn ve uluslararası ilişkiler birimiyle iletişime geçersen yardımcı olurlar.partilemeye gelen kadar dersine,işine gücüne gelen de var, amaç para kazanmak değil sonuçta ücreti cuzi-minimum-0 tutarsan bence yüzde 99 bulursun birilerini. bol şans!

ev için ücret almayacağım. birileriyle iletişime geçtim ama bu sene kocaeli üniversitesine gelen erasmuslu sayısı 1’miş. evet terör falan muhabbetine kimse gelmemiş :/

Bir yanda mass hysteria diye bir şey var. Diğer yandan krizler akla geliyor.

Bilinçli bir şekilde toplumun psikolojisini bozmak isteyen iktidarlar kendi kuyularını da kazacaklarından mantıken böyle bir çaba onların çıkarına olmazdı.

'Siyasal iktidarlar' diye özellemek yerine 'güç sahipleri' diye soyutlayalım. Yönetici kesim veya erk sahipleri potansiyel olarak 'toplumun psikolojisi'ni bilerek veya bilmeyerek bozabilirler.

Dünya'da 1929'da 'Büyük Bunalım' yaşanmış.

Türkiye'de Cumhuriyet tarihinde başımıza bu kadar derin bir olay gelmemekle birlikte siyasi, askeri, ekonomik krizler yaşadık. Bu krizlerin sonunda mutlaka herkes terapi görmedi, fakat darbe döneminde işkence görenler PTSD geliştirdiler veya ekonomik kriz dönemleri yokluk görenlerden bir kısmı aşırı tutumlu oldular.

Başka örnek: Ermenistan'da yaşayan Ermeni'lerin bir çeşit kurban psikolojisiyle sarmalandığını duyuyorum.

Başka örnek: İsrail'de yaşayan erkekler matriyarka tarafından büyük baskı altındalar ve kadınların vicdanına kaldıklarından sıkıntılı bir hayat yaşıyorlar.

Kendi ülkelerinde daha rahat yaşamak dururken niye yurtdışında yaşasınlar? diye de düşününce mantık bizi yurtdışına göç veren ülkelerde bir takım derin problemler olduğuna vardırıyor.

Elbette, zaten en çok korku ve tehlikeyi kullanırlar.

Sosyal bilimlerde mutlak diye bir şey yok zaten, fakat sosyal psikolojinin uğraşabileceği en topyekün konular da bunlar işte.

Yakın tarihten saydığım olayların en büyüğü Büyük Bunalım olmuş. Bu Amerikan toplumunun tamamını etkilemekle kalmamış dünyayı etkilemiş bir kriz. Zira o dönemde krizin doğası itibariyle oluşan balon patlayınca borsadaki menkul kıymet fiyatları %30-%40 kadar gerilemiş. İşsizlik fırlamış. 29 krizi deyip geçmemişler, ekonomik yokluğun getirdiği sosyolojik, psikolojik büyük yıkımlar olmuş. İntihar edenler olmuş. Boşuna Büyük Bunalım dememişler. Bu arada büyük buhranın en önemli bir sebebi devlet müdahalesinin hiçbir şekilde kullanılmaması. Yani devlet zamanında borsaya müdahil olsaymış muhtemelen kriz bu boyutlara varamazmış.

Türkiye açısından bakınca Birinci Dünya Savaşı ve hemen ertesinde başlayan Kurtuluş Savaşı büyük bir bunalım ve bundan çıkış süreci olarak kabul edilebilir. Bu süreci hazırlayan sorunlar, savaş süreci... çok zorlu koşullar, yokluk yılları... Böyle bir dönemde önceki bürokratların ve padişahın demokrasiye direndiğini görüyoruz. Dağıtılmış ordudan kalanlar ve kendi kaderini eline alan bir halk hareketi 'Ya İstiklal Ya Ölüm'e kadar zorlanmış.

ekleme: Sorudaki bir çelişki de şu, topyekün psikolojik problemler varsa gidecek psikiyatr bulmak mümkün mü? Hem maddi hem manevi olarak psikiyatr da toplum da çökmüş olacaktır. Böyle krizler medeniyetlerin yıkılmasına sebep olabilecek doğal afetler, savaşlar, kıtlıklar, kuraklıkların... vb. hep birden geldiği ve uzun sürdüğü dönemlerde ortaya çıkabilir.

Dunya savaslari ya da buyuk capli savaslar suresince hic kimsenin psikolojisinin normal olacagini sanmiyorum. Bu savaslar da siyasi iktidarlar tarafindan baslatiliyor ve sürdürülüyor.

Mesela Avusturyali yazar Stefan Zweig 2. Dunya savasi doneminde hedef haline getirildikten sonra bir sekilde Brezilya'ya kacmayi basarmisti. Ancak insanligin bir daha asla duzelmeyecegine olan kati inanci nedeniyle karisi ile birlikte intihar etmislerdi. Ne kadar bir karamsar tablo icerisinde yaşandığını tahmin edebilirsin.

bildiğim kısımları yazayım:

+ başvuruda eski pasaportunu da vermeyecek misin? ordaki şengeni görmeleri bir artı.

+ niye gercek biletini gösteriyorsun? thy'den gidiş dönüş rezervasyon yap, çıktısını koy. çıkışın farklı ülkeden olması pek hoş durmaz.

+ geçmişte tek bir 20 günlüğün varsa... hem uzun hem multi çıkması bana pek olası gelmedi.

+ yüksek lisans

1. Formül THY'den ayni ulke giris cikisli fake rezervasyon.

Rotterdam seyahatine Hollanda vize basvurunda gec kaldigim icin Fransa'dan vize alip Paris'ten Rotterdam'a trenle gecmistim. Vize icin bilet Paris gidis donus cakma rezdi. Bu olayi da tur firmasinin tavsiyesiyle yapmistik.

3. Konsolosluga diger seyahat programlarini da içeren bir dilekce yaz ve vize evraklari ile birlikte ver. Bizim arkadaslarda ise yaradi. Webde ornegini bulursun.

Kontuarda gostermeyin sorun olmaz.

çıkarırlar büyük ihtimalle

bence rahat geçersiniz. hatta garanti olsun diye uçağa binerken yanınzıdakilerin eline verin kahve makinesini.

easyjet olsa kesin almazlardı. uçak kapısında ajan gibi görevliler milletin çantalarını gözlüyorlar çünkü.

@japon abi yalnızım ya verebilecek kimse yok.

online çekin yapıp kontuarı pas geçicem, kapıda patlarsak büyük sıkıntı.

Çok büyük bir kahve Makinesi değilse sorun olmaz herhalde

@pasakli
Diger yolculari kastetim kardes. Rica edersin yardımcı olurlar. Ben bi kez Almanya donusu gurbetci bi kardeşimizin valizinin yarisini kendi cantama almistim kiloya takilmasin diye. Thy olduğu icin zaten hep Türk'tür yardimci olurlar.

sorun olmaz ama havalimanında o kutuyu bırakacaksınız. kutuyla almazlar, alsalar bile x-rayde kutu çıkacak. onun haricinde thy'nin pek sallayacağını sanmıyorum.

bahane bulup gitme.

acemi +1

Neden muhatabın oglan? O muhtemelen hicbir seyin farkinda olamayacak bi düşünce dunyasinda. Arkadasina durumu aktarip, planinizi ona gore iptal/değiştirme yoluna gitsene

Sorun arkadaşımın durumu anlayamayacak olması zaten, anlarsa da alınıp trip atabilecek biri

Açık açık soyle bence

'onu da geç ben niye arkadaşım ve onun sevgilisi ile sığıntı gibi tatil yapayım ya yapacak olsam sadece arkadaşımla yaparım zaten.'

Niye sevgilisi olan birini sevgilisinden ayrı tatile götürmek istiyorsun? Üçücü tekerlek olarak sen haksızsın. Bu çifte hakaret etmekte de haksızsın.

Sülük dediğin adam sevgilisiyle birlikte olmak istiyor ve haklı.

Bu kişilerle tatile gitmek istemiyorsan gitme. Saf saf ısrar etseler de gitme. Kendine uygun arkadaş bul.

sülük değil sevgilisi o tabii ki her plana dahil olmak isteyebilir. şu durumda sülük olan sensin kusura bakma.

Bence de gitme de burada plana sonradan dahil olan boyfriend anladigim kadariyla. Bunlar kizkiza plan yapmislar lavuk ben de geliyorum demis. Bizim kahramanimizin ciftleri ayirdigi falan yok. 3rd wheel olayindan nefret eden biri olarak ben gitmezdim.

gitme

planı kız arkadaşınla sen önceden yapmışsın, sonradan dahil olan erkek; bu durumda senin erkeği istememe hakkın var. kız arkadaşına söyle, "kız kıza diye düşünmüştüm ben tatili, şimdi sen erkek arkadaşınlayken ben orada kendimi rahat hissedemem, siz de ben varken rahat olamazsınız; bişey anlamayız tatilden" diye meramını söyle. kırılacak bir şey yok bunda, kız kıza tatil ile 2 sevgili ve +1 tatili tecrübe olarak birbirinden tamamen farklı şeyler.

ben yerinde olsam "planı birlikte yaptık, erkek arkadaşınla başka zaman gidersin" derdim. sonradan dahil olmak isteyen tip yüzünden neden kendi planını bozup "gitmesem hayattan bezdirecek" diyorsun ki. bunu anlamayıp sana trip atacaksa da bırak gitsinler, öyle de arkadaş olmaz olsun.

iyi de neden açık açık konuşmuyosun? zepline binip onla seyahat edicez dese yine 'bişey demedim' diye buraya gelip yazacak gibisin. istemiyoran gitme.

bence en az o çocuk kadar suçlusun sen açık olmayarak. ne bileyim bi nevi riya seninki. arkadaşına en başında söylemen gereken bişeydi bu. hadi söylemedin diyelim, gelip buraya arkasından konuşur gibi şikayet etmek de yanlış bence. tamam düşüncesizlik ediyor olabilirler ama bence sen de hata yapıyorsun susarak.

Kız arkadaşın seni anlamalıydı. Kıza trip at. İstemiyorsan gitme.

direkt söyle iyi niyetliliği boşver. ben senin arabana binmek istemiyorum, hatta arabanı bırak seninle tatile çıkmak istemiyorum de. anlasın yani üzmeyeceğim derken tatilini kendine zehir etmemelisin boşuna...

yazar yazmaz +1

sevgililik müessesesi > arkadaşlık müessesi (çünkü işin içinde oynaşma yiyişme var)

denklemini de buna göre kur derim.

çocuğun aklında threesome var ben diyim..

yaşınız kaç merak ettim, tatile gidecek kadar yakınsanız sevgilinin gelmemesini isteyecek kadar da yakın olmalısınız. bunu söyleyecek de olgunluğa sahip olmalısnız. eh nerede bu olgunluk?

erkek tarafı olaraksa ben sevgilimin bekar kız arkadaşıyla tatile gitmesini istemezdim açıkçası. çocuk yapışarak doğru olanı yapmakta kendi bakış açısıyla.

Kesinlikle onlarla tatile cikma. Birak basbasa gezsin onlar. Sen en olmadi kendi basina git tatil yap.

Bruce +1

Adam sevgilisiyle birlikte olmak istiyor, sevgilisi de buna bi şey demiyorsa burda olmaması gerekn kişi sensin. Belli ki sırf önceden plan yaptınız diye seni de dahil ederek plan kuruyorlar. Gitme.

Bruce + 1

Sizin arkadaşınıza "ben bunu birlikte, kız kıza tatil diye düşündüm, sen şimdi değiştiriyorsun" diyebilmeniz gerekir. Bir sürü değişken var, belki dertleşeceksiniz, belki nispeten yalnız olmak istiyorsunuz, bunların hepsi anlaşılır şeyler. Ayrıca bence bütçe de bir sorun. Zira, bu arkadaşınızla siz gitseniz muhtemelen aynı odada kalacaktınız misal, ama şimdi o sevgilisiyle kalınca siz tek kişi ücreti vermek zorunda kalacaksınız gittiğiniz yerlerde ki o da ikiye bölünmüş fiyattan daha pahalı olacak. Sırf bu yüzden bile sinir bozucu.

Arkadaşınız ve sevgilisinin sizi bu kadar kontrol edebilmesi çok şaşırtıcı. Hayatı bezdirecekler, yok planı değiştirecekler vs. Açıkça söyleyemiyorsanız bunu arkadaşınıza şikayet de etmeyin bence, bir alternatif yok zira.

sevgilisiz plan yapmıştık, artık istemiyorum de. bunda kırılacak bir şey de yok.

kız kıza tatil de ne sıkıcı yaa :( afedersin ama onları biraz kıskanıyorsun sanırım.

sen haksızsın. arkadaşın belli ki sevgilisi gelmeden tatile gitmek istemiyor. bunu kabullenmelisin. bazı ilişkilerde sevgiliyi bırakıp tatile gitmek de hoş karşılanmaz. sen bu planı yaparken arkadaşın da senin kadar istekli miydi acaba? gördüğüm senaryodan sen tatile gideriz diye gaza gelmişsin o da sana hmm tamam demiş sevgilisini de dahil etmiş gibi geldi.

ayrıca çok yargılamak istemiyorum ama sevgilisini de kıskanıyorsun biraz sanki. anlattıklarından anladığım kadarı ile çocuk da plan yapmaya uğraşıyor. şöyle yapalım böyle yapalım diyor.

velhasıl, sen bu tatile gitme sana iyi gelmeyecek. öyle değilse bile kıskanç sap manyak olacaksın bu tatil sonunda.

Bruce +2 (aynı fikirde olan biri daha var)

Bu durumda nasıl karşı taraf haklı bulunuyor aklım almadı.

Sizin yerinizde olsam: "Birlikte bir plan yapmıştık, bir başkasını dahil etme fikri yoktu (ortaya böyle bir fikir atılmadığını varsayıyorum) ama sen şimdi erkek arkadaşım da geliyor diyorsun. Bu durumda ben gelmeyeceğim." -belki biraz daha yumuşatarak- derdim.

Arkadaşınızın yerinde olsam, erkek/kız arkadaşıma: "Bu tatil planını Gta van city ile yaptık, iki kişi program yaptık, bu yüzden iki kişi gideceğiz." derdim.

Arkadaşınızın sevgilisinin yerinde olsam, dahil edilmediğim bir programa kendimi zorla dahil ettirmezdim. Hatta davet edilsem ve bunun nezaketen olduğunu düşünsem direkt reddederdim. Böylesi bir davete icabet etmek için program sahibi kişilerin tamamının gönülden katılmamı istediklerini bilmek isterdim.

Ama bu adam sizin planınızı yok sayıp kendi kafasına göre bir plan yapmış. Arkadaşınızın sevgilisi biraz ayı galiba. Mevcut şartlar altında gitmeyin bence.

Aynı olayı biz de yaşadık.

Ben, kız arkadaşım ve onun bi kız arkadaşı tatile gittik hatta üçümüz aynı odada kaldık. İlk başlarda herkesin biraz çekincesi vardı tabi ki nasıl olur, nasıl geçer diye. Ama tatil başlayınca o kadar eğlendik, o kadar kaynaştık kimse rahatsızlık hissetmedi, hayatımızın en güzel tatillerinden biriydi.

Üçüncü arkadaş da bana hep maganda gözüyle bakardı şimdi kız arkadaşımdan bağımsız olarak da görüşüyoruz. İki günde bir facetime bile yapıyoruz. Çok iyi arkadaş olduk.

Önyargılı yaklaşma derim. Ayrıca kız kıza veya erkek erkeğe tatillerin sıkıcı olduğunu düşünüyorum.

Ortada şöyle bir yanlış anlaşılma var: bu kız kıza tatil meselesi 2 yıldır yapmakta istenilen bir şeydi, onu da en başından beri planlayan kişi arkadaşımdı. Yani sevgilisi yokken de aklımızda olan birşeydi bu. 2 aydır hayatında olan birisinini, 2 yıldır planladığımız plana dahil etmeye çalışıyor ben mi sülük oluyorum? Tek salaklığım nasıl açık olacağımı bilemememdi o yüzden buraya soruyoruz. Elalemin adamının yanında nasıl rahat edeyim ya akıl var mantık var. Kimsenin kimseyi de yönlendirdiği yok saçmasapan çıkarımlar yapmışsınız her zamanki gibi.

Ben de bahane bul gitme derim. Çıkacak yol yok, arkadaşına ne desen "senin sevgilinle takılmak istemiyorum"a gelecek durum ve seni değil onu seçmesi, aranızın açılması çooooook mümkün.

Bir de bazı çiftler böyledir, sevgilisinden bağımsız takılmazlar. Bu kız da öyleyse ilişkini biraz gözden geçir derim.

Gta van city haklı.

En iyi diyemem ama "meru".

making a murderer
Yenilerden hitler’s circle of evil

Winter on Fire: Ukraine's Fight for Freedom.

Tam belgesel gibi değil ama The Toys That Made Us hoşuma gitti yenilerden.

abstract
gaga five foot two
the mask you live in
embrace
house of z
franca
the truth about alcohol
twinsters
minimalism
dishonesty

the keepers

Cogu cacik. Ben auschwitz belgeselini cok begenmistim.

genius of the modern world gayet güzeldi.

Meru +1

City Of God'u izlediysen cidade de deus 10 anos depois isimli belgeseli şiddetle öneririm.

City Of God'u izlemediysen onu da şiddetle öneririm ayrı mesele.

amaç grup halinde makara yapmak.

istanbul'a tek başına gidemeyenlerin işine yarıyodur herhalde; hani sırf bunun için gidiliyosa ve çabuk dönülecekse diğer şeylerle uğraşılmasın diye; yemeğidir hangi dolmuşa otobüse binileceğidir vs.

otobüsle hep birlikte gidip yolda “eğlenmek”, gece geç dönüldüğünde beraber yemek, içmek bize güzel geliyordu. bir de okul kulüpleri için kaynaşmak açısından faydalı da oluyordu.

Gonul rahatligiyla biniyorum. Evlerden, koprulerden falan daha guvenli :)

Japonlar yaptı. Bence çökmez

Japon yaptı çökmez.

orada çalışan arkadaşlarımdan(inşaat müh.) hiçbiri binmiyor. ben de mecbur kalmadıkça kullanmıyorum.

Mecburen biniyoruz.
Kul yapımı en nihayetinde doğal felaketlere karsi kimse garanti veremez.

marmaray denizin dibinde tamam ama üstünde toprak gibi bir şey var mı?

var ise ne kadar?

yoksa bildiğimiz denizin dibinde mi duruyor.

Hiçbir halt olmaz. Hatta büyük bir depremde herhangi bir binanın içinde olacağıma orada olmayı yeğlerim.

@Photographer, denizin dibinde değil, zeminin bayağı bir altında.

mecbur kalmadıkça binmiyorum, binince de inene kadar paranoya yapıyorum.

yenikapı istasyonunda mesela adamlar deprem sonrası bir su yükselmesini, tufanı düşünüp kapak yapmışlar ki içeri su dolmasın. japonlar müthiş adamlar, tabii ki gönül rahatlığı ile kullanıyoruz, biniyoruz. istanbul'un başına gelen en güzel şey.

Burası türkiye, marmaray da çöker, metro da çöker. Ona binmesen otobüste kaza yapma ihtimalin daha düşük değil. Yürümek istesen sokakta biri “ne bakıyon” diye seni bıçaklayabilir. Çok şey yapmamak lazım.

istanbul'un marmaraydan cok cok daha buyuk problemleri var. tuneli sikintiya sokacak buyuklukteki bir depremde zaten tunelden bir sekilde ciksaniz bile disarda buyuk ihtimal tas tas ustunde kalmadigini goreceksiniz. kentsel donusum falan hikaye.

bindim, lazım olursa yine binerim. hiç de düşünmüyorum ne olursa diye.
ancak türkiye'de genel bir elektrik kesintisi olmuştu. çok fazla bahsedilen iki yakadada olan devasa jeneratörler çalışmadığı için millet inip yürümüştü. böyle de bir durum olmuştu.

yapımcı japonları, inşaatı erken bitirip seçimlere yetiştirmeleri için çok fazla sıkıştırdılar.
kendi hallerine bırakmadılar ki. ben kıllanıyorum açıkcası.

www.haberler.com

çökeceğini düşünmenin ve kullanmamanın muhalif zırvasından başka bir şey olmadığını düşünüyorum.

dayım var benim şimdi belki 70 yaşında. eski ağır komunistlerden. üni olaylarına falan karışmış, her türlü pisliğin içine girmiş. bu adam avrasya tünelini tayyip yaptı diye kullanmıyor. aynı adam 1974'de de 1. köprüyü protesto edip kullanmamıştı. on yıllardır ise cayır cayır kullanıyor 1. köprüyü. belli bi zaman sonra marmaray'ı da avrasya tünelini de kullanacak. boş tatava yapıyor şu anda.

Yolda yürürken kaldırımda araba çarpma ihtimalinden, mafya kılıklı tiplerin sağa sola ateş etmesi ve vurulma ihtimalinden kat kat daha düşüktür marmaray tünelinin çökmesi, burası Türkiye en umulmadık şeylere hazırlıklı olmam lazım.

Klostrofobi gibi kontrolsüz bir sebebi varsa kullanmamak anlaşılır. Yoksa "lan bu çöker mi acaba" diye akıl yürüterek binmeme kararı almak bana makul gelmiyor.

Ben, İstanbul'da yaşadığımız, yatıp uyuduğumuz, anamız babamız çoluk çocuğumuzu içine doldurduğumuz evlerin tamama yakınından daha sağlam olduğunu tahmin ediyorum. Ayrıca denizin dibinde değil, metro gibi o da toprağın altında. Havalimanı ve Maslak metrolarından da daha sağlam olduğunu tahmin ediyorum.

"Türk astronot ve Houston replikleri" tarzı bir yaklaşımla, Türkiye'de denizin dibinin de altından giden bir taşıta önyargılı yaklaşmak mümkün olsa da projenin Türkiye ile ilgisi; Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisine inşa edilmiş olması. Yoksa bildiğin Japon malı. Hani şu dakika başı bizde felaket sayılan şiddetlerde depremlerin yaşandığı, hakkında "Kanka Japonya'da 3500 şiddetinde deprem olmuş da tek kişi ölmüş o da camdan atlayan bir Türkmüş" geyikleri yapılan Japonya.

İtiraf edeyim; projenin açılışı Erdoğan'ın zamanına denk geldi diye hakkına öyle felaket senaryoları yazıldı ki ilk bir iki ay ben de binmekte tereddüt ettim. Sonra baktım kimse ölmeyince binip denedim ben de. Şimdilerde haftada birkaç defa kullanıyorum. Bence son senelerde İstanbul'da yapılmış en iyi iş bunun açılmasıdır.

657li olarak şartlarıma göre düşük alıyorum. kısıtlı bir alanda çalıştığım için daha yüksek almam gerektiğini düşünüyorum.

işe başladığımda x alıyodum
şu an 2x alıyorum

işe başladığımda x/2 biriktirebiliyodum
özellikle son 6 aydır x/2 ile biriktiremiyorum

yani kendi standartımı kendim yükselttim bence. o yüzden yeterli değil gibi. ama mantıken baktığımızda yetmesi lazım.

öncelikle maaş hiçbir zaman yetmez

7k alıyorum ben, 10k olmalı diyorum.

Aynı işi yapan büyükşehirlerdeki meslektaşlarıma göre daha rahat bir ortamda çalıştığım için ve daha az iş yükü olduğu için yeterli hatta fazla bile buluyorum.

birikim yapmayacaksam, kazandığımı harcayacaksam evet.

birikim yapacaksam hayır.

yeterli değil. meslektaşlarım daha iyi kazanıyor.
şu ankine x dersek, en az 2x olmalı.

elhamdülillah.

Yetmiyor. 5000 olursa yeterli olur.

yeterli değil, 5000 usd olmalı.

10000 kazaniyorum kredi borcumdan ve minnoscuk eve 1000 lira kira verdigimden yetmiyor. daha fazla kazanirsam onu da harcarim. boyle iyi iste.

Yetiyor ama İstanbul’da ev alabilecek kadar değil. 10 yıl boyunca en az 3.000 tl borç altına girmek çok ürkütüyor beni. Daha bunun çocuğu eğitimi filan var. Yoksa yurtdışına tatile de gidiyorum yurtiçinde istediğim yere de gidiyorum.

başvurduğun ülkeye ve başvuruna göre değişir.

pazartesi başvurup cuma aldım 2 ay önce hollanda.

4-5 güne çıkar maksimum

iki ay önce, macaristan'dan 2 günde çıktı, öncesinde bi dünya vizem olmasına rağmen de sadece gidip döneceğim tarihlere verdiler..

aralıkta-ispanya 2 günde verdi

italya 3 iş günü (1 günde aldım) almanya 15 iş günü (5 gün oldu hala bekliyorum)

evraklarına, başvuru tipine göre değişir. ama genel olarak seyehat tarihine bakıyor ve genelde yetiştirmeye çalışıyorlar.

fransa'dan alırsan 4 günde elinde. çok girişli ve uzun süreli veriyor.
ama macaristan tek giriş ve gittiğin tarihlerde veriyor ve bir haftadan fazla sürebiliyor.

Almanya su aralar 2-3 hafta

Paikolog değilim ama bence normal değildir. Böyle deney yapar gibi çocuk yetiştirenler sonradan topluma hiç entegre olamayan bireyler yetiştirmiş oluyorlar. Cümle biraz düşük oldu ama neyse.

çok detaylı okumadım ama okuduklarım kadarıyla, küçük yaşlarda ebeveyni çıplak görmek ileriye dönük psikolojik sorunlara yol açıyor.

doğru ya da yanlış, ben kendi çocuğumu riske atmam sanırım. gerek duyacağım bir şey değil.

Anormal demiyorum ama bence gereksiz. 18 yaşından sonra normaldir. o zaman yaparsan en azından ileriye dönük kalıcı hasar bırakmazsın. o daha da gereksiz ama hiç yoktan zararsız sanırım.

rica.

Ufak kızım annesiyle küvete girse rahatsız olmazdım, köpüğün içinde bir şey belli olmuyor zaten. Onun dışında olmasını istemem.

Hamam kültürü olan bir ülkede yaşıyoruz. 7 yaşına kadar olan erkek çocuklar anneleriyle hamam a girerlerdi. Sonra kaldirdilar tabi bu uygulamayı. Şahsen ben kızımla esim beraber girsin istemem. Soru sorma yaşı gelmişse özellikle. İleride hatırlayıp travma yaşayacaksa hele.

Normal degil bunu yapmak.
@Want2die gibi hassasiyet gösterip yikaniyorsa tamam ama öbür türlüsü hic saglikli bir durum degil.

Küçükken beni hamama götürürlerdi. Dize kadar inen memelere sahip kadınların görüntüsü hala aklımda. Bence olmamalı.

Kendi düşüncelerimi ve olayın çıkışını paylaşabilirim.

Ben bu olayın travmatik olabileceğini düşünüyorum, çocuk en en çok 1-2 yaşından sonra böyle bir durum içinde olmamalı. Çocuğu yıkar ebeveyni, kendi ayrı yıkanır.

Olayın çıkış noktası da şu ben İsveç'teyim şu an, burada insanlar kendi kişisel alanlarına çok saygılılar fakat havuz/gym soyunma odasında giyinme kabini yok. Erkekler herkes ortalık üstünü değiştiriyor/duşlar açık. Bu beni epey rahatsız ediyor, çıplaklık konusunda epey rahatlarmış. sonra geçen gün bir kız çocuğu gördüm içerde muhtemelen 3-4 yaşlarında o da çıplaktı, erkeklerin soyunma odasında muhtemelen yanında dedesi vardı, o da çıplak. Herkes çıplak yani. Bana çok garip ve uygunsuz geliyor bu durum. Benzer şekilde daha önce Bulgaristan'da bir kaplıcaya gittiğimde küçükken bir sürü erkeğin öyle çıplak olması bile çok rahatsız ediciydi benim için.

Sonra İsveçli kız arkadaşımla bunu konuşurken onlara göre bunun pek anormal olmadığını ebeveynlerin de çocuklarıyla duşa girdiğini falan söyledi. Hatta lisede de soyunma odalarında kızlar hep çıplak olurmuş duşlar ortalıkta herhalde yine. Amerikan filmlerinde falan gördüğümüz gibi aslında.

Öte yandan 7 yaşına kadar çocuk ebeveyni ile soyunma odasına girebiliyormuş havuzda. Diyor ki ben çocuğumla kız/erkek fark etmez orada soyunma odasına beraber girebiliyorken, yan yana duş alabilecekken evde olmasının farkı ne?

Neyse çıkış noktası da buydu. Sonra internetten biraz okuduk, çocuklar soru sormaya başladığı dönemlerde, kendilerini rahatsız hissettiklerinde ebeveynle beraber duş alması pek de yerinde değilmiş.

Ben sağlıksız buluyorum. Çocuk evde gördüğünü dışarıda da sürdürmek ister. Dışarıda bir çıplaklıkla karşılaştığı zaman kendini savunmayı düşünemez.

Oglum 23 aylik. Babasi ve ben hangimiz o an uygunsak uzerimizde sortla yikiyoruz. Yasi biraz daha buyuyunce sadece babasina devretmeyi planliyorum.

Bu isin normal olup olmadigini sormussunuz, hamam ornegini verenler cok haklilar.

Bugun Turkiye'de bunun degil soyunma odalarinda ve duslarda, evde yapilmasi bile cevaplardan da anlasildigi uzerine bir tabu. Ama hamam kulturu olan ulkelerde (orta dogu) erkek cocuklarinin ergenlige ulasana dek anneleriyle beraber kadinlar hamamina gitmeleri normaldi, o yasa gelince babalariyla beraber erkekler hamamina gitmeye baslarlardi ve bu ani degisim erkekleri cok etkilermis. Musluman toplumlardaki haremlik selamlik gelenegi o andan itibaren etkili oluyor, erkek cocuk kadinlar dunyasindan erkekler dunyasina giriyor. Kadin cevresinden artik "cok yetiskin, fazla erkeksi" diye ayrilmak zorunda kalan ergen, erkek cevresine girdiginde de gorece olarak "cok genc, az erkeksi" kaliyor. Deniz Kandiyoti'nin bir kitabinda bundan bahsediliyor, atabilirim.

Bunun yani sira bugunden farkli olarak, kiz cocuklari babalariyla birlikte hamama gitmezlerdi en bastan beri, haliyle.

annem ve babamla havuza, denize girerdim ama vücutlarının mahrem bölgeleri kapalıydı haliyle. havuza, denize girmekten bir farkı yok, vücutları kapalıysa.

çırılçıplak girilmesini sakıncalı bulurum, eğlence için bir iki kez hariç ama düzenli banyo yaparken de hep birlikte girmek bence gereksiz ve saçma.

edit: want2die yapıyorum yazmış ama yaptığı birlikte banyo yapmak değil, o tür bir durumdan bahsetmiyorum.

isveç norveç gibi ülkelerde çıplaklık ve cinsellik bizdeki kadar tabu olmadığı için çocukta travmaya sebep olma ihtimali bizdekine göre daha düşük olabilir. bizde çocuk küçükken kadın memesi görmenin normal bişey olduğunu sanıp büyüdükçe o memeden uzaklaştığı, hatta yakınlaşması yasak/günah olduğu için travma ya da bilimsel adı her neyse, ona uğraması daha normal geliyor kulağa. ya da büyümesine de gerek yok, anne-babayı çıplak görmeye alışıktır ama başkalarını görmemesi gerekiği ona öğretilir, kafası karışır. gibi.

hangisi doğru hangisi yanlış onu bilmiyorum ancak çıplaklık, cinsellik konularını farklı değerlendiren ülkelerin çocuklarının da bu konudan farklı etkilendiklerini düşünüyorum.

Almanya'da saunalarin veya havuzlarin aile soyunma odalarinda tum aileler birlikte soyunup giyiniyor.

1,5 yaşa kadar sorun yok. Sonrasında anne veya baba, farklı cinste de olsa aynı cinste de olsa çocuklarıyla banyoya girecekse özel bölgelerini kadınlar için bikini erkekler için şort mayo gibi ayrıntıları belli etmeyecek bir şekilde örtmüş olarak girmeli.

Çok fazla gizli saklı da tutulmamalı kadın-erkek vücudu çocuklar için. Bu sefer aşırılaşmış merak unsuru olabiliyor. Bir erkek öğrencim vardı, oyuncak kız bebeklerin eteklerini kaldırır giysilerini soyardı. (5 yaş) Annesiyle beraber (anne bikini giyecek şekilde) banyoya girmelerini tavsiye ettim. Anne uygun bir şekilde oğluna kadın vücudunun özelliklerini ve farklılıklarını anlattıktan sonra konu çözülmüştü.

Normal değildir.

Haydaa. Bizim ailede bir sorun mu var bilmiyorum ama ben 12 yaşında babamla banyo yaptığımı biliyorum, kadınım. Cinsel istismar mı bu şimdi? O tür bir şey olduğunu hatırlamıyorum.

dayım bi erkek bi kız çocuğunu aynı anda bu şekilde yıkardı. 2 yaş büyük olan kız yavaş yavaş çekmiş sonra kendini. yalnız banyoya dönmüş. ikisi de normal insanlar oldular, kocamanlar tabi şimdi. kaptan fantastik filminde de bu muhabbet var. bizim kültürümüz çok arabik ve sığ. canım annem dahi çocuk yetiştirmekten zerre anlamayan birisi. türk babalarına hiç girmiyorum zaten. bırakın seksi, çıplaklık bile hala tabu bizim memlekette. ışıklar bu yüzden kapanıyor sevişirken, kadınlar utanıyor seslerini çıkarmaya. kimse özgür değil, yalnızken bile değil. bu çok üzücü.

Ben yaklaşık 10 yaşına gelene kadar babam benimle duşa girmişti, onda mayo olurdu. Oyun oynatarak banyo yaptırırdı. Rahatsız olmuyordum. Ama doğru bir davranış diyemem.

Annem ve abim arasında böyle birşey olmamıştır, annem onu yıkarken kendi girmemiştir.

çocuğu yıkamak için giriyorsa ve şahsi eşyalarını kapatıyorsa, normaldir.

çocuğu ile beraber yıkanıyorsa ve zorundaysa, yine normaldir. tercih durumu olmayan zamanlar olabilir.

ama çocuğu ile sürekli olarak çıplak biçimde yıkanıyorsa, çocuk gelişiminden biraz habersiz olabilir. biraz okusa fena olmaz.

büyüğün de küçüğün de cinsiyeti fark etmiyor.

Benim anlamadığım kısım nesen çıplaklığın tramvatik olduğunu düşünuyorsunuz ? çıplaklık seks demek, cinsellik demek mi? aşırı saçma, asıl bence çıplaklığı oouuuu ya getirdiği için turk ailelerin çocukları tum karşı cinsine seex diye bakıyor.

çıplaklık oldukça normaldir. tramvatik olan baska durumlardir.

insan memesi, cinsiyet organları el kol görmek kadar normaldir.

2 yaşında mıydı neydi çocukta cinsel farkındalık oluşuyordu... düşüncem iğrenç olduğu yönünde.

12 yasina kadar (ergen degildim henuz) annemle birlikte kadinlar hamamina gittim. 7den 70e her turlu kadını gordum ama herhangi bir travmatik olumsuzluk yasadigimi tecrube etmedim. Nedir yani insan vücudu işte..

bana da normal gelmedi ama kuzey avrupa ülkelerine çocuk yetiştirme konusunda akıl verecek çapta değiliz onların olduğu hal ve bizim durumumuz ortada.

isveçli haklıdır diyorum :d

bir de şey geldi aklıma nudist aileler var böyle plajlar vs yani aile çocuğunu vegan, müslüman vs yetiştirebiliyorsa nüdistte yetiştirebilir o zaman.

bi kere olmuştu, ateşli hastalık geçiriyordum, uykudan uyandım yaklaşık 1 saat kalkamadım, çok çişim gelmişti, kalkamadım, sağa sola bile dönemedim, ses bile çıkaramadım. sonra nasıl hareket ettim bilmiyorum muhtemelen hastalıktandır.

bi kaç kere yüksekten düşerken uyandım, hemen sağa sola bakındım. evet fırlayarak uyandım.

onun dışında fırlamak evet çok doğal bir refleks ama ben uyanıp sağıma soluma bakıyorum dilikmekten çok.

çocukken birkaç defa oldu. gözlerim dışında hiçbir yerimi oynatamıyordum. birkaç defadan sonra kendi kendime "kapat gözünü yat, nolcak" dedim. bu şekilde iki-üç defa daha olmuştur. başka da olmadı.

bir kaç kere yaşadım. ilk başta anlamadım ne olduğunu. sadece nefes sesimi duyuyordum bi de gözlerim hareket ediyordu. baktım kollarım falan hareket etmiyor. ilkinde hafif aptallaştım da daha sonra olunca "aha gene oluyo" falan dediğimi hatırlıyorum.

Ben bi cok defa gordum. Bagirmaya calisip bagiramamistim. Bunlar hafifti.
En kotusu surekli dusuyormusum gibiydi.

Çok. Algı açık oluyor yani uyanık gibi oluyorsun ama ne hareket edebiliyorsun ne sesin çıkıyor. Kulakların uğulduyor, kalp atışını güm güm beyninde hissediyorsun. Bir aralar istisnasız her gece yaşardım bunu. Bana tam uykuya yeni dalmışken olurdu, derin uyku sırasında hiç olmadı sanırım.

Bana da iki üç defa oldu. Sanki üstümde biri oturuyor gibi bir ağırlık hissediyorum, kendi nefes sesimi duyuyorum ama sanki dışarıdanmış, kulağımın dibinde biri hırr hırr diye nefes alıyormuş gibi bir his oluyor. Yarı açık, yarı kapalı bilinç. Yani, "şu anda karabasan görüyorum herhalde, hmm korkutucuymuş" falan diye düşünebiliyorsunuz. Ben olduğu her seferde kendime "bu bilimsel açıklaması olan bir şey, doğaüstü bir şey değil, uyanabilirim" falan deyip kalkmıştım.

www.eksiduyuru.com

eksisozluk.com

B.k gibi bişey ozetle. Bu ikisinden sonra yaşamadım hiç.

Kabuslar da tüm modumu düşürüyor benim, büyük iç sıkıntısı ile uyanıyorum.

bana da olmadı hiç.

Bana cok oluyor. Birkac gece ustuste ya da ayni gece birkac kez olabiliyor. Ilkini hatırlıyorum lisede yurtta olmuştu ve inanilmaz korkmustum. Sonralari dua falan okuyarak defetmeye basladim, artik sallamiyorum bile. Biraz kasiyorum kendimi uyanmak icin o kadar. Alisiyor insan.

Sadece gece olan birsey degil gunduz uyurken de oluyor. Ha bi de aklima geldi simdi. Akserde garaj nobetinde kamyonun kasasinda kisin tekirdagin gece ayazinda uyurken basmisti. Bi uyandım bacaklarim yok. Soğuktan uyusmus .Ayaga kalkayjm derken yere kapaklanmistim. Kim s.ker karabasani oyle bi durumda.

yasadigim karabasan mi bilmem ama uyku ile uyaniklik arasi bi durumdayken kalkmaya calisip da kalkamamam ancak cok fena zorlamamla surunerek yatagin kenarina gelip ayaklarimi yere atabilmem gibi bi sey yasamistim vaktinde.

birkaç ayda bir yaşıyorum. sanırım normalden daha sık bir oran bu.
gözünüzün açık olduğunu ve hareket edemediğinizi sanıyorsunuz. daha doğrusu ben hala, o esnada gerçekten gözlerim ve bilincim açık mı, yoksa rüyada mıyım ayırt edebilmiş değilim. sanki vücudum yatağa kayışlarla bağlanmış gibi hissediyorum. bana hep geceleri oldu, sabah olmadı.

üniversitede 2-3 sene devamlı oluyordu. sonra kendiliğinden geçti. artık nadiren oluyor. olduğunda panik yapmayıp tekrar uyumaya çalışıyorum. başka türlü geçmiyor.

kabustan sicrayarak uyanmak diye bir sey hic yasamadim. film karesi gibi geliyor bana o. ergen kizlarin yuzustu kendilerini yataga atip aglamalari gibi. normal uyaniyorum fazlaca kalp atisiyla.

karabasan korkunclu. birkac defa oldu. birinde ustumde bir sey oturuyor, birinde ensemden nefes sesini duyuyorum, birkacinda sadece hareket edememe hali. bir kere de sehirlerarasi otobuste olmustu. kucagimdaki cantaya kafami koyup dalmistim. uyandim ama duzelemedim bir sure. degisikti.

Bana da yıllar önce çok olurdu. Hatta hiç unutmam, ilk olduğunda ölüyorum sanmıştım. Zira hareket edemiyorsun, bağırmak istiyorsun bağıramıyorsun. Bittikten hemen sonra koşa koşa yüzümü yıkamıştım. Belirli zaman sonra alışıyorsun.

Arada oluyor. Şimdiye kadar 10u geçmiştir birkaç aydır olmamakla beraber. İlk olduğu zamanlarda çok panikliyordum. Son seferlerde iyice alıştım galiba, sakin kalmak için kendimi telkin edip geçmesini bekliyorum. Panik olmadan kolumu oynatmaya çalışıyorum.

bir kere oldu.. yatağımla duvar arası açılıyor ve ben o araya doğru kayıyorum. kıpırdayıp, kendimi yatağımın üstüne atmak istiyorum ama olmuyor. iyice gömülüyorum ve bağırıyorum ama sesim çıkmıyor, duymuyorum sesimi. sonra birden uyandım ve o anda ev arkadaşımı kendi odasında çıyan soktu. evimiz 4. kattaydı ve bırak çıyanı, ufak bir böcek dahi görmemiştik evde o güne kadar. hala hatırladıkça içim titrer.

yılda bir iki defa oluyor. sırt üstü yatmak ile bağlantılı. genelde görülen beynin o an oda içinde fark ettiği fakat bilinç ile algılayamadığı için o objelerden türettiği fantazi oluyor. bir defasında sandalyede asılı olan montu yaşlı bi adam olarak görmüştüm mesela.

Hep duyardım hiç başıma gelmemişti iki sene öncesine kadar. Bir rüya gördüm, tanıdığım bir kızın, gerçekte olmayan apartman bahçesinde bekliyorum. Apartmandan iki kadın ve kapıcı çıkıyor, kapıcı kadınlara bahçeyi de gezdiriyor. Ben saklanıyorum, bakıyorum ki geliyorlar, kenara uzanıp, sırtım yola dönük, uyuma numarası yapıyorum. Kadınlar “aa burada biri uyuyor” diyor. Orada uyanıyorum ama olay orda başlıyor aslında;

Uyanıyorum, yatakta olduğumu, hangi tarafa doğru yattığımı bile biliyorum. Yüzüstüne yakın bir pozisyondayım. Sırtımdan bir şey beni Yatağa doğru bastırıyor. Bu sırada rüyamdaki Kadınların mırıldanmalarını da hala duyuyorum ama kelimeler seçilmiyor. Felak-Nas okumaya çalışıyorum ama dilim oynamıyor, bırak ses çıkarmayı. Aşırı panik halinde değilim ama korkmuş durumdayım tabii. “Yapacak bişey yok, öyle içinden içinden oku” diyorum kendime. Yarısına falan geldiğimde vücut kendine gelmişti, sesli sesli devam ettim o an. Refleksle dönüp arkaya baktım ama bir şey yoktu tabii.

Bende böyle oldu.

İki defa yaşadım. İlki fantastikti ama mobildeyim anlatamayacağım. Karabasan tecrübesi yaşattı o. İkincisinde nasıl bir şey olduğunu biliyordum. Daha rahat geçti.

Seslenmeye çalışıyorsun sesin çıkmıyor. Hareket etmeye çalışıyorsun, kılın kıpırdamıyor. En ufak kaz gruplarımı hareket ettireyim, çözülür dedim. El olmadı. Ayak parmaklarını denedim. İki ileri geri yapabildiğim anda bütün vücut kendine geldi zaten.

Sözlükte başlığında ben korkmuyorum, öyle korkmam, böyle kafam rahat falan diye yazanlar var. Ya yalan söylüyorlar ya da müptelası olmuşlar. Felç oluyorsun. İlk ya da ikinci yaşadığında öyle kalacağın korkusu yaşamamış olman imkansız diye düşünüyorum. Yoksa karabasan geldi beni boğup öldürecek falan diye korkan yoktur elbette.

ben bir kere yasadim, efsane bir deneyimdi. ciddi anlamda biri seni yataga baglamis gibisin. inanilmaz bir duygu yataktan kalkmak isteyip kalkamamak.

direkt böyle bir seçenek yok. ancak istanbul -sinop-samsun aktarmalı falan olabilir.

Bildiğim kadarıyla yok. Zaten otobüslerin o yolu kullanmaları çok saçma olur.

İstanbul samsun arasında sahil yolu kullanılmıyor maalesef. Kullanmaya çalışsaniz o yol kaç saat tutar tahmin bile edemiyorum. Bati karadeniz sahilinde dogu karadeniz gibi otoyol yok bildiğim kadari ile.

batı karadeniz sahil yolu uçurumlar ve virajlarla dolu. bırakın otobüsü binek araçla bile gitmek tehlikeli.

oneri olarak restaurand kelimesini kesinlikle kullanmamanizi oneririm. restoran olarak turkcelesti o kelime zira.

hacı dürümcü'den başla. ucuza güzel dürüm. cidden bak istanbul'da dürümcüler eridi gitti. dürümcü'de başarıyı yakalarsan oradan yürürsün.

@j r r tolkien hayrani dünya mutfağı açacak donanım ve lezet tecrübesine sahip değilim. İnsan en iyi bildiği işi yapmalı diye düşünüyorum

antep-urfa tarzının sağlam ustaları pek yetişmiyor, halihazırda piyasanın en iyilerini toplamak için iyi maaş -hatta kardan pay- vermek gerekebiliyor.

ama nedir, kendine ait bir dükkan-işyeri tarzı bi gayrimenkulün vardır, onu değerlendirmek için kebabı iyi-kötü yapabilen birilerini bulursun, belirli sektör standartlarını tutturursun; o zaman para kazanırsın. yemek işinde konum önemli, bu da yüksek kira demek. işletme giderleri konusunda başarılı olduğunu varsaysak bile en başta sağlam sermaye gerekir. konum ne şekilde önemli olmaz, çok iddialı lezzetler sunarsan; günümüzde sırf güzel şeyler yemek için yol katetmek moda gibi bişey bile oldu ama işte cidden insanları oraya getirtecek lezzet lazım. bunun için de yine başa dönüyoruz, işinin ehli ustalar. senin damak tadının sağlam olmasının bu noktada işe yarayacağı tek aşama yeni usta keşfetmek olur, o da sadece şans. bu işin okulunu okuyanlar, daha profesyonel gözle bakanları ikna etmek zor olur.

iş ustada başlıyor yani, hakikaten iyisini bi şekilde bulursan neden olmasın. yoksa sıradan bir şeyler yapacaksan yaptığın yatırımı çıkartacak seviyeye kadar büyümen çok uzun zaman da alabilir, hiç o seviyeye gelemeyebilirsin de. kiradan vs. kaçacak bir durumun varsa, heves de ettim diyorsan olabilir.


Basta editi: basta'nın kurucuları Kaan Sakarya ve derin arıbaş Michelin yıldızlı restoranlarda çalışmış, sonrasında buraya gelip ülkenin en iyi fine dining restoranını açmış iki tane üst düzey şef. O çıta çok yüksek bir çıta, zaten sosyal medyada duyulmasının sebebi de ikisinin kariyer ve el becerisi; sadece reklamla olacak gibi değil. İkisinden birinin yarısı kadar işinin ehli usta bulsan daha da bişeye ihtiyacın kalmaz.

adım başı kebapçı. bence tutmaz.

kebap işi çok komplike, usta dışında, aldığın ete kadar dünya kadar ayrıntıyı düşünmen gerek, bence en iyi bildiğiniz 1-2 yemeği düşünün ve onun üzerine gidin. mesela çorba olur, köfte olur, lahmacun olur; bunlardan biri ya da en fazla ikisi olsun.

tabii bunlar iyi bir iş yapmak istiyorsanız, yoksa sıradan bir yerde, vasat yemeklere ortalama ve altı fiyatlar vererek bir şekilde kazanırsınız.

bir de devren satın almayı da düşünebilirsiniz, bu daha basit ama daha pahalı olur ama garantisi vardır.

(bkz: big fish)

Groundhog day

Movie 43

happy-go-lucky

(bkz: the double)

Nokta atışı yapıyorum. Mandariinid.

www.imdb.com

Kulagakacan

Kendisi afrikadan bir muzun içinde gelmiştir.

kanatlı bir böcek

yeni taşındım desen?

polis bir gün gelir de seni ikametinde bulamazsa kitler cezayı.
şimdi başvurup değişimi yaparsan kitlemezler ceza falan.
ben üni boyunca 6-7 sene lisedeki yurdumun ikametiyle gezmişim. sıkıntı olmadı sonraki adrese ikamet aldırırken.

cezası 58 lira zaten.

eğer hala eski adresinde oturuyor görünüyorsan yeni taşındığını söyle. ceza ödemezsin.
ama eğer eski adresine birileri oturdu ise sen otomatik olarak boşa çıkıyorsun. bu durumda ceza ödemen gerekir.

ben 1 yıl boyunca bildirmedim. 1 yıl sonra bildirince herhangi bir şey demediler. zaten fatura veya kira sözleşmesiyle ikametgah bildiriyorsunuz.

ben adıma olan ve en son gelen doğalgaz faturasıyla bildirdim. oradaki görevli direkt faturayı aldı, adresi sisteme girdi ve belgemi alıp gittim. ama bu demek değil ki sizin de başınıza gelmeyecek. belki ben şanslıydım bilmiyorum :)

bi ara 2.adres olarak işletmiştim şimdiki yeri, boş gözüküyordu. asıl adresim(1. adres) zaten ailemin evi.

Eski adresinize birileri taşınır da siz boşa düşerseniz (yani sistemde adressiz gözükürseniz) ve belirli olan süreyi geçtiyseniz ceza yersiniz.

Siz de öyle bir durum yok, hala ailenizin evinde ikametiniz gözüktüğü için sistemden anlayamazlar.

Elinde kira kontratı (dümenden bile olur, karala gitsin) ve son fatura ile başvurabilirsin.

Son mesajında zaten bir problem olmadığını belirtmişsin, niye kıllandın ki?

boşa düşerseniz cezası var+1. o da eskisi kadar çok değil diye biliyorum.

58 liraysa iyiymiş, yanlış bildirimde filan 1000 lirayı geçiyormuş. ben ondan korkmuştum. korkulacak bir durum yokmuş. hallederim. :)

kokabilir

sağda solda kıl bir karakter çıkmazsa sıkıntı olmaz.

kokar insanalrı rahatsız eder ve dışarı atılırsın.

olay çıkarmazsan karışan eden olmaz bence.
ben de akşam fatih akın'ın filmine gideceğim için çok heyecanlıyım. sen hangisine gidiyorsun?

bomonti filtresiz en az kokan bira. ondan al. pıtlatıp açar, içersin :)

@japonaskeri ben de bi ölümlü dünyaya gideceğim feyyaz'la Doğu'yu seviyorum biraz, bir de limonata'ya da sinemada gidip böyle takılmıştım baya keyifli olmuştu ondan

olmaz, hep yapiyorum.

Biz bir kere pipetle içmiştik, bir sey olmamıştı.

Bira, sinema için iyi bir tercih değil. Zırt pırt tuvaletiniz gelir. Onun yerine şarap daha iyi.

@japon hangi filmi fatih akın'ın?

dükkanlı esnafın en büyük hobisi bu, berbermiş manavmış bakkalmış fark etmiyor. adamların ana işi oturup sokağı kesmek, karı kız varsa bakmak, tanıdık varsa laflamak, olay varsa dalmak. hele ki büyükşehirlerde daha vahim, şehir küçük olunca tanıdık olur bişey olur diye dikkat edilebiliyor.

ekseriyetle doğru bir tespit. çok kez denk geldim.

iş/okul ortamında kadın olmayan her adam potansiyel abazadır aga.
esnaflar da bu gruptan işte.

Benim berberim insan olarak da kaliteli, işini de iyi yapıyor. Geçenlerde bir operasyon geçirmişti. Bir süredir de aramadım. Arayıp halini hatırını sorayım bari.

benim berberim sakin, efendi bir adam. hiç öyle itlikleri yok.

Mahallemizde bir berber var. Evli oldugumu biliyor. Cocugumla goruyor vs. Kac defa pesime takildi ki hic dikkat cekici bir tipim de yok. Gerci oyle olsa ne olur tamamen kendi okuzlugu. Resmen yolumu uzatiyorum onunden gecmemek icin.

(bkz: berber dayaması)

Yine de genellememek lazım.

Söylendiği gibi, esnafın önemli bir hobisi bu. Bir de erkek berberi bu, muhtemelen sabahtan akşama çalışıyor ve iş yerinde bile bir kadınla muhatap olma imkanı yok adamların. Doğru demiyorum ama anlaşılabilir bir durum.
Elindeki yahut bekleyen müşteriden çekinse kolay kolay yapamaz ama. Yaşını başını almış, kerli ferli, yol soracak olsan “dayı” falan diye hitap edeceğin adam bile ehehehe yaparsa gemi azıya alır tabii.

Bu dedigin butun esnaflar icin gecerli yalniz. Berberlerin gunahi yok, genelleyeceksen esnaflar olarak genellemelisin ki hakli bir genelleme olur.

Berberim arkadaşım. Böyle şeylerle işi olmaz. Düzgün biridir.

Ayni berbere mi gidiyoruz diye suphe ettirdin. O kadar nokta atışı bi tespit.

@bruce + 1

Berberi efendi, duzgun olan arkadaşlar ne sansliymis :) kadikoy-maltepr civariysa biz de gidelim.

Bir de @femme vitale'nin dedigi durum var. Kollari yana acmayinca sikinti olmuyor :) bilincli mi yapiyorlar anlamis degilim.

Bir yerde su uzerimize bagladiklari ortunun orta kismini seffaf bir naylonla kaplamislardi. Eleman, cep telefonuyla oynamamiz icin yapildigini soyledi. Sonra bi baska berberde "soyle bir sey vardi bir yerde. Cep icinmis" deyince "yok abi onun icin degil. Fantezi yapanlar oluyor" dedi ve ben bir yasima daha girdim. Demek tek sapik esnaf olmayabiliyormus.

Alayi degil ama cogu oyle zaten toplumun. Insan kalitemiz yerlerde maalesef.

şu anda kaynak gösteremeyeceğim ama o bölümdeki bilgilerin yalan, yanlış, sallama oldukları ispatlanmıştı. ilk izlediğimde vay amk demiştim ama şu anda verilen bilgilere bir itimatım yok.

Zeitgeist=çöp. Ciddiye almaya gerek yok.

İnsanlar internette gördüğü, rastgele bir resim üzerine yazılmış yazılara dahi sorgusuz inanır hale gelmiş durumda. Bu belgesel en azından biraz sorgulama fikri aşılıyor. Kendince bi ütopya fikri var. %100 doğru işe yarar diyemeyiz, belgesel alt tarafı. İzle geç, hayat değiştirecek bir yönü yok bence. Değiştiren varsa da bi yerden ışık bekliyormuş zaten o kişi.

Zeitgeist=çöp +1, yapanlar kötü niyetle hazırlamışlar. Kendi fikirlerini benimsetmek için bazı doğru bilgilerle çarpıtma veya yanlış bilgileri karıştırıyorlar. Kısaca "benim iyi bir amacım var o yüzden amaca ulaşmak için her yol mübah" mantığıyla hazırlanmış. Terörist mantığıdır bu. Ayrıca buna belgesel demek komik olur. Propaganda ürünü diyebiliriz ancak.

Kesinlikle hayır, çok yanlış.

hiç beklemediğin bir anda öyle bir kaza yaparsın ki hayatın kayar. sakın deneme.

Tamam yeteri kadar korktum :D

benim ehliyetimi alkollu yakalandigimda almislardi, 6 ay boyunca ehliyetsiz surdum sorun olmadi hic, cevirme gorunce kacaksin, bisi olmaz, kapan atabilirler ona dikkat edeceksin eger kapana dayanakli lastikler var, onlardan alirsan hic bisi olmaz

Çekilirsem kaçamam ya ben :D hem sen ne kadar iyi sürersen sür bi hayvan önüne atlar çarparsın bu ihtimal çok kuvvetli olduğundan mantıksız geldi şu an. Millet maganda gibi sürmese ehliyetsiz sürerdim ama.

kapana dayanakli lastikler var, onlardan alirsan hic bisi olmaz.
polis çevirirse çelik yelek giy, hiç bişi olmaz.
vurulursan korkma, hiç bişi olmaz.
ölürsen korkma, hiç bişi olmaz.

ne güzel akıl veriyorsunuz siz, maaşallah.

tavsiye etmediğim bir yöntem. araba sürmeyi biliyorsundur ama her şey araba sürmekten ibaret degil. bunun bir de sürme adabı, kuralı falan var. kendi hayatini düşünmüyorsan bari baskasinin hayatini tehlikeye atma. trafikte bir suru araç ve o araçlarda da bir suru insan var.

ehliyetin yokken, kaza yaptin diyelim ? sana benzeyen bir arkadasinin ehliyetini arabada bulunduracaksin boyle durumlar icin, kaza durumunda tak o ehliyet ile doldur tutanagi, hic sikinti olmaz. esas ehliyet sahibi, ehliyetimi kaybettim diyip yenisini alsin kendine, kayboldu diye gozuken sende kalsin.

polis cevirmesinde cikartma ama basin agriyabilir sonra, polis cevirmesinde kacaksin direkt, takip etmezler kolay kolay.

not: plakayi camurla kapla ama sadece son 2 hanesini sadece digerleri okunur kalsin cunku tamamen kapatinca ona da durduruyorlar. kapatmazsan plakanin son 2 haneyi, cevirmeden kacinca plakaya yakalama karari cikartiyorlar

Moruk beni cok cektiler. Bolu'da Hatay'da Izmir'de oha bi dunya yerde cekmisler la.

benim arkdaş galeriden sipariş ettiği bilmem kaç zamandır beklediği aracı teslim aldı, ilk ışıklarda arabanın tavanına at çıktı arabanın tavanı komple çöktü

evet hem de ışıklarda dururken.

önünde at arabası varmış, at ürkmüş geri geri derken hop arabanın üstüne çıkıvermiş.

olmaz olmaz diye bişey yok. ben katiyen alkollü ilken araç kullanmam, ehliyetim olmasa dururken bile direksiyona oturmam.


tam da kasko yaptırmaya giderken olmuş olay, çocuğun babası da trafik polisiydi, artık nasıl yaptılar bilmiyorum, para alabildin mi dedim, yok şikayetçi bile olmadım dedi.

niye dedim? olm adam zaten talikacı, üstte yok başta yok, neyini alcan, canını mı alayım adamın, sağlık olsun dedim geçtim dedi.

sen piyanodan devam et, çıkaramadığın şarkı olursa söyle ben yardım ederim.

Ehliyet yokken cevirmeden kactin diyelim? Polisin takip etme ihtimaline karsi arabada bir tane uzun namlulu tufek ve birkac tane el bombasi bulundurmanda fayda var.
Ayrica kovalamacada seni kistirirlarsa pazarlik gucunu koruyabilmek icin bagajda rehine olarak kullanabilecegin bir cocuk bulundur. hicbir sey olmaz. ben bu sekilde aylarca gezdim ankarada.
kalin ispirtolu kalemle plakandaki Pyi R, Fyi E, 3ü 8 yapabilirsin.cok daha iyi olur.

Gerçekten şaka gibi.
Yukarda arkadaşlar ihtimalleri yazmışlar zaten tekrar tekrar yazmaya gerek yok.

buradaki potansiyel kriminal arkadaşı sakın dinleme. ehliyetsiz kullanma hocam.

tabiki hayır!!!! olmaz olmaz ama bir oldu mu hayatın kararır. ölümlü yaralanmalı bir kaza da haklısındır 8/8 karşı taraf suçludur ama ehliyetin olmadığı zaman direk sana yazılır o 8 puan

Köşedeki bakkala kadar bile sürme

Kardeş, babası fabrikatör olanlar hariç herkes o yollardan geciyor, kimi buluyor kimi de yeditepe master mezunu tanıdığım gibi 40 yasında boşanmış işsiz çocuklu halde takılıyor. Maneviyatın varsa ona sarıl, Allah mutlaka bir yerden bir şeyler çıkartacaktır ve su akar yolunu bulur.

Iyi bir universiteden dereceyle mezun oldum. mezuniyet tarihimle ise baslamam arasinda 1,5 yil gecti. askerlik hala daha yapilmadi bu arada. onun icin sabirli olmakda fayda var. ayrica imkaniniz varsa koyde degil, is bulabileceginiz sehire ya da buyuksehire gidin. malesef turkiyenin gercegi bu istihdam piyasasi cok kati ve sadece buyuksehirlerde biraz daha esnek ve is imkanlari fazla. ne yazikki.

Nerede yasiyorsun ne mezunusun.is arama sureci en az 6 ay surer sen askerden yeni gelmissin. Is aradigim muddetce kariyer linkedin de ik cilar hurriyet ik eki takip etmedigim birsey kalmadi. Sana dusen kovalamak. Is ve es isi kismet. Hayat seni belki baska seye hazirliyor da olabilir

bilgisayar başında mail takip etmekten uzaklaştır kendine. bunu yaptıkça "işsizsin" "olmuycak" "niye dönüş yapmıyolar" diye kendi kendinin yüzüne vuruyormuşsun gibi bir hava oluşturuyosun, daha doğrusu bunun işlevi/sonucu bu oluyor.

mesleki olarak sana fayda sağlayacak bir şeyler katacak şeyleri ikame et onun yerine. içyüzünü bilemediğim için spesifik öneride bulunamıyorum, ama kastettiğim okuma/araştırma yapmak, şayet ikamet ettiğin şehirde varsa seminer/konferans vb. mesleğinle alakalı etkinlikleri takip et. üzerindeki işsiz/sorumsuz baskısını atmana da yardımı olur, nihayetinde iş/mesleğinle alakalı bir şeyin peşinde oluyor olacaksın.

Ikametini is basvurularini yaptığın sehir olarak goster. Baska sehirdeysen cagirmazlar.

Piyasa acaip durgun su anda. O yuzden alimlar da sınırlıdır.

Koyde yaşıyorsanız ve tarlaniz da varsa hayvancılık yapabilirsiniz. Devletin bununla ilgili teşvikleri var diye duydum. Profesyonel bir çiftlik kurun bence ve hem şehrin stresinden uzakta yaşayın hem de kendi patronunuz olun.

yeni türkiyeye hoşgeldin, avrupa bizi kıskanıyordu değil mi?

piyasada nakit yok, iş sahibi kişiler işini korumaya çalışıyor. yeni mezunu eğitmek derdiyle kimse uğraşmıyor.

tavsiyelere gelirsek:

öncelikle linkedin'de profil aç ve oradan da saldır.
mesleğini yazmamışsın, mesleğinle alakalı oda vs. var ise orayla irtibatlı ol. ilanlar çıkıyordur orada da, oradaki ilanlar yeni mezunlara yönelik olabiliyor.
hangi ilde çalışmak istiyorsan orayı göster ikamet yeri olarak. hiçbir firma, hele ki yeni mezun birini başka şehirden/köyden işe alım yapmaz.
eksik gördüğün konularda kendini geliştirmeye çalış, özellikle ingilizce sorunun varsa onu çöz.

son olarak da her görüşmeye pozitif gitmeye çalış, sinirlenme, sakin ol her daim. karşı tarafta şu görüş oluşmalı: tamam bu çocuk yeni mezun ilk deneyimi olacak ama öğrenebilir.

daha yolun başındasın bekle azıcık . işe gireceksin yok paraya çalışacaksın mobbing yiyeceksin vs vs.... 3 4 yıl sonra istediğin yer olmasada yakın bir konuma gelebilirsin.
ek olarak firma seç git elden cv bırak, ik ile görüşmek istediğini söyle randevu al falan ben son işimi öyle bulmuştum

İngilizcedeki "Hmm, well" gibi bi şey işte. Cümle aralarında düşünmek için vakit kazandırıyor.

Neden 'yani'siz konuşamıyoruz bilmiyorum.

İkinci sorun içinse bölgeden bölgeye, ülkeden ülkeye değişmekle birlikte evet. Yani kelimesi onlarda da var.

bkz: afazik toplum

Bu "yaaanii", "ıımmm", "şeeyy" kelimelerini konuşmalarında sürekli kullanan kişiler, dile hakim olmayan kişiler. Ana dili olsa da dile hakim değilse sakız gibi uzatıyorlar.

İfade zorluğu çekenlerin joker kelimelerinden biri. Yani, aynen, hani, şey...

Her dilde var. İngilizce'de de hitabeti zayıf kişiler "you know" diye, "i mean" diye, "you know what im sayin" diye vs konuşur sürekli.

Kelime dagarciginin kisitli olmasi ve dile hakim olunmamasindan dolayi. Politikacilar ya da konferans verenler vs neden kullanmazlar, çünkü kendilerini türkçe kullanımı konusunda geliştirmiştirler.
Almanlar da cok fazla 'also' derler mesela.

B ve C icin Aspekte.

Goethe Ankara'da b1.3 kurunu yeni bitirdim. Sicher kullanılıyor.

sicher b1+ lacivert olanı

alındığı video şu,

www.youtube.com

gerçekte var mıdır bilemiyorum, amariga'nın oyunu olabilir.

Charles de Gaulle Airport
www.france-hotel-guide.com

ulan nerden bileyim, belki internette bi yerde gördün fotoğrafı? belki işe yarar diye ipucu verelim dedik gördüğümüz muameleye bak.

Cevap değil ama Google görsellerde aratınca bu görselin aynısı çıkıyor birkaç sitede. @der meister +1 :)

@der meister
ayıptır şu tavır.

@bulunsun kenarda
aro kardeş az önce izledim belgeseli. caps oradan zaten.

Devlete giden para var tam tersine, devletten niye para ciksin? Calisanin isyerine maliyeti maastan daha fazla zaten.

eğer şirketinizin sigortaya borcu yoksa sigortaya ödenmesi gereken kısmın %5'lik kısmın ı ödemiyor. bi anlamda bu %5 devletten çıkıyor diyebiliriz.

@acemi
Ondan daha fazlasi nedir?

@stavro
Maaştan daha fazla derken? Kastettigin brut mu net mi?

acemi, yanlış. evet onlar da olabilir ama şart değil.

brüt ücretin tamamı şirketin kasasından çıkıyor. fazlası da çıkıyor, o da sgk işveren payı.

yani devlet senin bürt ücretinden %14 sgk payı, %1 de işsizlik sigortası payı kesiyor, ayrıca yine brüt ücretinin %19.5 işveren payı, %2 işsizlik payı da kendi ödüyor.

yani brüt ücret üzerinden %37.5 hesaplanıp devlete ödeniyor. bunun 15'ini sen, 22,5'unu işveren ödüyor.

brüt ücret = net ücret + sgk işçi kesintisi + işsizlik sigortası kesintisi + gelir vergisi + damga vergisi

işverenin cebinden çıkan = brüt ücret + sgk işveren payı + işsizlik işveren payı

işten çıkarıldığında dava açma diye tonla para verilmesi diye bir şey yok.

iki tane tazminat var. biri kıdem tazminatı. çalıltığın yıl kadar brüt ücretini ödüyor, eğer kendi çıkardıysa veya tazminatı hak etmeyi gerektirir bir şekilde iş sözleşmesi sona erdiyse.

ikincisi ihbar tazminatı. bu da, seni işten çıkaracağını çalışma sürene göre önceden bildirecek, ya da derhal göndermek istiyorsa o kadar sürelik parayı tazminat olarak verip gönderecek.

bunlardan başka dava açma diye para verilmesi falan yok.

www.sorularlasgk.com
buradan yola çıkarak olayın mantığını anlayabilirsin.

The vvitch

İt follows

begotten aslında kült film ama türkiye için underrated kalmış olabilir, izlemediyseniz bakın derim.

edit: the vvitch +1

frailty (2001)
www.imdb.com

tahminen 12-13 yaşında bu filmi izlemiş ve o kadar etkilenmiştim ki 30 yaşına gelmeme rağmen bir daha korku filmi izle(ye)medim. haftalarca aklımdan çıkaramamıştım filmi.

lake mungo

witch gayet güzel ama bu kadar kişi yazdığına göre o kadar underrated değilmiş demek ki.
bu yazacaklarım başta underrated kuralına uyanlar, yoksa muhteşem filmler değiller.
aralarında en iyisi bu.
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com

Oculus ve as above so below +1

gok-seung + milyon

as above so below +1

underrated değil ama kokuhaku

shion sono filmlerinin önemli bir kısmı mesela suicide club ve noriko's dinner table galiba (yalnız ya seversin ya nefret edersin, miike için de geçerli)

çoğu takeshi miike filmi

the invitation

daha çok gerilim ama hakkında konuşanı pek duymadım: ils.

Darkness. Anna paquin oynuyordu sanırım. Güzel tırsmıştım.
Son dönemlerde de insidious, sinister ve the conjuring güzel filmler.
Bunlaın yanında the objective filmi de ilginç ve korkutucu.

@sanat guresi haklısın. Ils gayet iyi bir film. yanına frontier(s)'i ekliyorum.

Polanski´nin Repulsion ve The Tenant filmleri cok iyi filmler ama sadece Rosemary´s Baby ünlü. Spurlos fazlasiyla underrated. Housebound yeni yeni bilinmeye baslaniyor, o da cok iyi film.

repulsion ve tenant benim favori filmlerinden ama korkudan çok gerilim demek lazım bence.
bi de diğer filmin tam adı spoorloos, aranıp bulunamaması ihtimaline karşı yazmak istedim. bunu biliyorum ama izlemedim henüz.

session 9.

1408

buf-e kür +1

özellikle tenant belki de izlediğim en iyi birkaç korku filminden biridir. hatta bence rosemary's den iyidir.

rezervasyon sırasıda ödeme alınmıyorsa otele giriş yaparken 3 kişi ayrı ayrı istediğiniz kart ile ödeme yapabilirsiniz.

Ama rez sırasında ''ön ödemeye gerek yok'' notunu görmeniz lazım. aksi takdirde verdiğiniz karttan hepsini çeker konaklama öncesi.

Japon askeri'ne ek. Ön ödeme alırsa da dünyanın sonu değil. Arkadaşların otele vereceklerini sana verirler.

prag budapeşte. turlara bakın.

ben annemi ilk paris'e götürmüştüm, çok beğenmişti.
aralıkta da budapeşte ve prag'a gittik, christmas marketler falan, bayıldı. prag'ı daha çok sevmekle birlikte budapeşte'nin de akşam ışıl ışıl olmasını çok sevdi.
şimdi de balkanlar turu istiyor, yaza götüreceğim.
diyceğim o ki kolay gezilebilecek, devasa mesafeler yürünmeyecek bir yer seçin bence..
bu mevsimde hiçbir yerin pek cazibesi yok ama bana kalırsa da, kuru soğuk var. baharı veya gelecek chrisması bekleyin diyorum ben de.

Bu mevsimde Orta Avrupa falan yapmayin bence de. Yazik olur, para harcayacaksiniz. Bana sorarsan bu mevsimde guney sehirlerinin bile tadi yok ama Orta Avrupa'dan iyidir.

Lizbon olabilir bu mevsimde, biraz tepelik ama yine de dolaşmak çok zor değil. Eser ama soğuk olmaz

Birkaç günlük tatil var az uzaklaşayım büyük şehir gezeyim dedim Münih'e gittim ama 2. gün atlayıp geri geldim evime, yemişim gezmesini buz gibi. Sıcak bir yerlere gidin Aralık zamanı gibi falan değil bu aralar iğrenç bir sğouğk ve herkesin de dediği gibi dışarıdan gelen biri için cazip gelecek noel pazarı olsun vb yok. Almanya'nın belli yerlerinde Fasnet/Fasching/carnaval var ama o da birkaç gün içinde sona erecek. En azından Almanya'yı listeden çıkarın derim ben.

Romaya geldik

Office Space (1999)

www.imdb.com

Me, Myself & Irene (2000)

www.imdb.com

Flipped, Le Herisson, Welcome to Collinwood

6:30'da kalkıyorum, akşam 6:30'da evdeyim.
haftada en az bir (max iki) halısaha,
haftada en az bir sinema,
diğer günler akşamları evde dizi - film
akşamları yarım saat yazılımla ilgili eğitim videosu ya da kitap okumak.

akşam 6'da evdeyim, haftasonu 2 gün tatil. kendime ayıracak bolca vakit buluyorum.
istanbul.

ama ev arkadaşım biraz daha şanssız. çoğu zaman 9-10'dan önce gelemez ve sadece pazarı tatil. aynı okuldan, aynı bölümden mezunuz. ama kader işte.

Sabah 6.30 Kalkış 7.00 Servis 7.45 İşe geliş 8.30 Başlama
Akşam 17.30 Çıkış 18.30-45 Eve geliş

Hafta içi akşamları dizi, oyun ve dışarıda arkadaşlarla buluşma. Kitap fiziksel okuyamıyorum, en fazla elektronik.

Hobim kutu oyunları. Hafta içi 1-2 akşam, bazen hafta sonu da oluyor. Maket modelcilik ve FRP hobilerime biraz ara verdim. Ayda bir cumartesi veya pazar harcıyorum.

Bu sıralar 6:45 gibi kalkıp akşam 7:30 - 8:00 gibi evde oluyorum.
Sadece bazı akşamlar spora gidiyorum güçbela, o zaman da spordan dönünce zaten tamamen tükenmiş oluyorum ve 2 saate falan yatıyorum.
Haftasonları da 1 günüm temizlik, çamaşır, ütü falan derken öyle geçiyor, yine yoruluyorum ve akşamları bir şey yapacak halim pek kalmıyor. Pazar günü de tıraş, spor ve/veya dinlenmek ile geçiyor.

Şöyle bir daha bakınca tekrar kendime söylüyorum, b.k gibiymiş. Bazı akşamlar evde de çalıştığımı hesaba katmadım bile.

Edit: Yani güçbela kendime ayırabildiğim tek şey spor oluyor. Onun dışında bir şey yok.

sabah 6:40 ayaktayım akşam 6 gibi evde oluyorum. 12-1 arası uyuyorum. servisle işe giderken de dönerken de ortalama 20 dk uyuyorum.

abine nispet gibi olacak belki ama söylediklerinden ilgimi çekenleri yapıp bitirip, bomboş kalıp sıkıldığım zamanlar bile oluyor :/

"sabah kalk işe git çalış tüm gün akşam gel yemek ye sonra uyu" döngüsünden kurtulmak için çoğu zaman kendimi dışarı atıyorum bir nedeni olmasa bile yürüyüş yapıyorum bisikletle dolaşıyorum.

çünkü evde kaldıkça uykum geliyor ve hareket etmekten uzaklaşıyorum.

"bir de bugün pazartesi fazla da anlam yüklememek gerek.

ben işten eve geldiğimde saat 5 buçuk oluyor, yapacak şeylere vakit buluyorum ama uyku yetmezliğinden ben de muzdaribim, gece 12'de yatıp 7'de kalkıyorum. cumartesi geceleri 10-11 saat uyuyorum bir süredir.

Hafta sonlarım ve resmî tatiller boş. Hafta içi de 6 gibi evde oluyorum genelde. 2 gün falan 3-4 de işim bitiyor.

5:45'te kalkıp spora gidiyorum 6'da. Haftada üç dört kez bunu yapmaya çalışıyorum.
4 gibi, bazı günler 6'da evde oluyorum. Erken geldiğim günlerde özel ders verdiğim zamanlar oluyor.
Sonra hızlıca yemek yapıp, yemek yaparken komik bir İngiliz programı izliyorum 25-30 dklık. QI, 8 Out of 10 Cats vs. Ruh halime göre bazen yemek yaparken müzik dinliyorum.
Evimde televizyon yok, o yüzden dalgınlıkla saatler harcamış olmuyorum. O sırada kitap okuyorum, bazen duyuruya bakıyorum bilgisayardan.
Merkezi bir yerde oturuyorum, o yüzden eğer çok daralmışsam alışverişi bir yürüyüşe falan çevirmeye çalışıyorum, markete gidiyorum, Starbucks'a yürüyorum vs.
Akşam 10 gibi yatağa girip gratitude journal ve normal günlük yazıyorum kısacık da olsa. Sonra uyuyorum.

Hafta içi bir akşam bir aktivite yapıyorum, bir arkadaşla buluşup şarap içmek, sohbet etmek vs gibi. Çok ihtiyaç hissetmediğim sürece - ki hissetmiyorum, iş günlerinde alkol almıyorum ama.

Hafta sonu bir sabah da ya arkadaşlarla ya aileyle buluşup kahvaltı yapıyorum.

bir de evli versiyonu yazalım.
sabah 6'da kalkıp 7.40 gibi evden çıkıyorum. işe geliş gidiş bisikletle bu sayede sporu aradan çıkarıyorum.
akşam eve geliş 8 civarı.

hayal edilen
yemek+biraz ağırlık çalışma+çocukla zaman geçirme+kitap okuma+ingilizce pratik yapma

gerçek
yemek+kelime oyunu izleme+çocukla zaman geçirme+zapping+hanımla kavgalar (şaka) saat 11-12 gibi kapanış.

tek tatilim pazar. o da zaten hiçbir şeye yetmiyor.

Tabiki buluyorum hafta ici haftasonu farketmiyor. Ama herkes icin gecerli olamaz tabiki. Sabahin korunde ise gidip aksam gec saatte gelen kisiler cok!

Haftanin 6 gunu 17-04 calisiyorum. Sabaha karsi 4-5 gibi evde oluyorum.

Ise gidis suresi otobus ve yurume dahil max. 45 dk. Donus servisle.

Surekli ayakta ve surwkli koştur... bir sey yapmaya mecalim de zamanimda yok.

Ise gitmeden once biraz internet, yolda internet; donuste internet...

Komikli şeyler izlemeye calisiyorum, duygusal muziklerden uzak durmaya...

Duyuru, sozluk, gmail, hurriyet, youtube her gun girdigim siteler.

Bir de borclar var. Cok sukur bu kadar yogunluga karşılık borclarimi odeyebiliyorum. Beni cok sıkıştıranlari bu ay bitiriyorum, gerisi kolay.

Min 16 sene okul okudun. Nasil gectigini anladin mi? Bu da oyle iste bi sekilde geciyor zaman. Is hayatini bir zaman sonra icsellestiriyorsun zaten ve rutinin oluyor.

sigorta prim günlerin dolduğunda biraz ara vermek ya da kendi işine odaklanmak gerek yoksa yıpratır ara vermeden o kadar yıl çalışmak..

Her gün erken kalkacak olmak bana inanılmaz geliyor, umarım o kadar uzun yaşamam.

Çözüm erken emeklilik.

SSK emekliliği için gereken gün sayısı zaten çok hızlı doluyor, sadece yaşını beklemeye başlıyorsun.

Erken emeklilikte amaç klasik beyaz yaka tuzaklarına düşmeyip para biriktirmek, bu parayı uzun vadeli az-orta riskli yatırımlar ile (Borsa, fon vs..) değerlendirmek. Bileşik faiz'in gücüne inanmak. Biriktirdğin para hedeflediğin noktaya geldiğinde kendini emekli ediyorsun. Abartı olmayan bir yaşam tarzı ile 90+ yaşlara kadar yaşayabiliyorsun (Eğer her şeyi doğru yapmışsan biriktirdiğin para arkada artmaya devam ediyor)

www.reddit.com

para biriktirme konusunda bir sıkıntım yok, hala ailemle yaşıyorum ve geçen ay sadece 600 lira harcadım. ileride yurt dışında yaşama mevzuları falan olur diye takıntı derecesinde para biriktiriyorum. döviz işine girmedim daha pek çakmıyorum bu işlerden :(

7.seneye giriyorum iş hayatımda. artık bi hafta tatil yapıp geç kalktığımda kendimi garip hissediyorum. tatilde bile erken kalkıyorum daha sonra tekrar uyumaya çalışıyorum. boş durunca da zaman geçiremiyorum. ha param olsa çalışmasam zamanımı boş geçirmem illa ki bi aktivite olur ama çalışmayınca da para yok malesef.

15-20 senelik çalışanlar daha fazla alışmıştır artık diye düşünüyorum.

evlenmek de çözüm :) belki erken kalkmana gerek kalmaz ve geliriniz iki katına çıkar..

ve bir süre sonra para biriktirip dünyayı dolaşmaya vakit ayırırsınız, örneklerini çok duymaya başladık.

İnsan bir şeyler ile uğraşmak ister her zaman, oyalanmak ister. Bu yüzden belki de katlanıyoruz çalışmaya, işinde mutlu olanlar emekli olsalar da bırakmıyorlar.

Mutsuz olanlar da emekli olsalar bile sabah erken kalkmaya ve mutlu oldukları başka bir şeyler ile uğraşmaya devam ederler.

İhtiyacımız olan barınma, ısınma, yemek. Aslında temele indiğinizde çok basit ve kolay karşılanabilir şeyler.

Ama bizler önce kendimize ihtiyaç uydurup sonra o ihtiyaçları karşılamak için hayatımızı harcıyoruz.

İnsana temel ihtiyaçları için bir kulube, bir kaç tavuk, bir koyun/keçi, biraz da ekilecek toprak fazlasıyla yeter aslında.

40 yıl biraz çok değil mi ?
emekli olabilmek için sigortalılık süresi 25-30 yıl diye biliyorum.

Sayın @devilone, bahsettiğiniz süre prim ödeme süresi. Emekli olabilmek için belli bir yaşı beklmeniz gerekiyor.

65 yaş civarında emekli olacağız.

ben de 4 ay oldu iş hayatına gireli. kısır döngüye girdim. hayatın anlamsızlığı her sabah kalktığımda yüzüme tokat gibi çarpıyor. eğer hayat böyleyse cidden hiç gerek yok.

İş arayan işsizler var. Onları düşün.

Emekli olabilmek ayrı bir sorum, bunu kabul ediyorum. Önceki dönemlerden gelen erken emeklilerin maddi yükü sebebiyle 60-65 yaş aralığında emeklilik özellikle kadın için çok yıpratıcı, bunu da kabul ediyorum. Kadın için özellikle diyorum çünkü çoğunlukla iki işte birden çalışır gibi yoruluyoruz.
Ama arkadaş 3 aydır çalışıp bu emeklilik stresine girmek için de erken biraz. Okula giderken de erken kalkmıyor muydunuz? Burada genellikle sıkıntı sevmediğin işte çalışmak oluyor. O zaman insanın ayakları geri geri gidiyor vs. İşle ilgili sıkıntım yok demişsiniz ama bence sıkıntı vermese bile iş sizin için para kazanmanın dışında bir şey ifade etmiyor olabilir. 25 senedir çalışıyorum. Bazı yerlerde sadece para kazanayım diye çalıştım. Ama bu 25 senenin 20 senesinde genellikle işe böyle bir işim olduğundan dolayı şükrederek gittim. Genellikle mesai kaldım, işi takip ettim. 18 yaşından bu yana sigortalı olduğum için önceki dönemin yaş skalasına göre çoktaaan emekli olabilir haldeyim ama olmuyorum, çünkü işimi seviyorum. Emekli olsam bu işin danışmanlığını yapar yine çalışırım.
Olay işi sevmekte. Eğer sabah 4'te kalkmayacaksanız 8-8,5 gibi yatmak bence depresyon belirtisidir.

@SiyamkedisiZorro hayatım boyunca (yani ortaokuldayken öğlenciydim mesela ders 12.30da başlıyorsa 11.40da uyanırdım) ters yaşadım. sabaha kadar (cidden işe başlamadan 3 4 hafta öncesine kadar sabah ezanına kadar dizi izliyordum) oturup ertesi gün 3-4 gibi uyanıyordum. istediğiniz kadar aksini iddia edin ama benim biyolojik saatim bu şekilde. iş yerimin şartları falan iyi, 7.45 mesai başlangıcı ama tabii ki 8.30u buluyor. çıkış 17.15 ama millet 16.50 gibi ayaklanıyor. evde 6da oluyorum, çalıştığım insanlar da düzgün. dediğim gibi beni erken kalkmak VE HAYATIMIN GERİ KALAN HER GÜNÜNDE BUNU YAPACAK OLMAK yoruyor. okula da erken kalkıyordum tabii ki ama üniversitede "yatam yavvv" deme lüksümüz var. en son lisede arka arkaya erken kalkıyordum ki meslek liseliyim son senem yetenek kursu, sınav, stajla falan geçti onu da saymazsak ben en son 2010 yılında düzenli olarak erken kalkıyormuşum. bünyem şaştı, alışırım diyordum ama 3 ayda alışamadıysam herhalde hiç alışamayacağım

2010 temmuzdan beridir çalışıyorum, ilk zamanlar oluyordu bu his ama zamanla geçiyor.

çok maceracıyım vuhuuu modundaysan eğer bir süre çalışmaz gezersin ama bu işler için de para gerektiğini unutma. ailenin parası varsa zaten derdin yok demektir, kendi işini de kurabilirsin, tatil de yaparsın, gezip tozabilirsin de.

eski alışkanlıkları tamamen unutman gerek, kendi işini de kursan iş yapabilmen için belli bir düzenin olmalı. yoksa kimse sana iş vermez / seninle çalışmaz. uyuşturucu bile pazarlasan bu işin saati yeri vardır. ben uyuyom diyemezsin yani :)

ya bir de şu an millette şey kafası var "işime girdim, düzgün bir yer, maaşı belli, saati belli, yemeği servisi var ohhh 2 seneye yükselsem şahane. ben emekli olurum buradan" ama ben bu ülkede kalmak istemiyorum. "sie go" da demeyiniz çünkü deneyim lazım yani bu şekilde iş bulabilmek için. istediğin kadar eğitim al, sektöre girmeden olmuyor böyle şeyler. belki de bu yüzden geri geri gidiyor ayaklarım. çünkü geçtiğimiz yaz yurt dışında staj yaptım orada da erken kalkıyordum hem de yaz tatilim olması gerekirken ama yine de mis gibi gidip geliyordum.

bence haklısın ama yorumlardan iş hayatının çok ciks olduğu izlenimine kapıldım. herkes methiyeler düzmüş sanki:)

Bir insan isinin 3uncu ayinda kendisini mutsuz hissediyorsa alternatif aramaya baslar.zamanini istedigi insiyatifte kullanacagi bir isi dusunur.oyle bir is yoksa kurar.kuracak gucu yoksa o gucu kazanmaya calisir.oyle bir kabiliyeti yoksa o kabiliyeti kazanmanin pesine duser.daha bastan 40 yil o iskenceyi cekecegini kabulleniyorsa o yasayan bir oludur ve yasayacaklari seciminin ve secimindeki israrinin korkakca bir sonucudur.25 yil cezaevinde kalacak olan ama kazmasi 24 yil surecek bir tuneli yine de kazan insana saygim var.ya da o cezaevindeki gunlerini disardan daha verimli geciren insana.ama madem burdayim yapacak bisey yok diyip 3 ogun yemegini yiyip gece kogusunda uyuyan baska da bisey yapmayan mahkuma saygi da duyamam uzulemem de.ben de universite mezunuyum.varlikli bir ailenin cocuguyum.ihtiyacim olmadigi halde daha ogrenciyken garsonluk isportacilik yaptim sirf insanlarla iletisimim artsin bir donanimim olsun diye. Mezun olup goreve basladim sevemedim isimi.gittim borc parayla is kurdum memuriyete devam ederken.6 ay cok zor gecti ticarette ama adim adim guzellesti.bir sene sonra istifa ettim.yillardir da ticaret yapiyor mutlu mesut yasiyorum.ticaret yapin demiyorum.ama bir sekilde tunel kazin diyorum.simdiden durumunuzu kabullenmenini kabullenemem.gencecik insansiniz belli ki.cesur enerjik isyankar olmaniz lazim.daha bu yasta memur zihniyetine girmeyin

@a summer day zaten memur zihniyetli olsaydım bu durum benim canımı sıkmazdı diye düşünüyorum? benim durumum yoktu, ailemin de yoktu ve 2010 yılında (yani lise 3de) bir dergide (bayağı bilindik) yazılar yazmaya, röportajlar yapmaya ve kendi paramı kendim kazanmaya başladım. üniversiteye geçtiğimde de ben de aynı şekilde garsonluk yaparak hem ihtiyaçlarımı karşıladım, hem birikim yaptım, sonrasında o parayla erasmus yaptım vs. çalışmaktan gocunmuyorum ben ya da dediğim gibi "böyle bu kabulleneyim" de demiyorum. şu an kendime yatırım yapmakla meşgulum, hani şuna da bakayım, bunu da deneyeyim (alanım moda/tekstil/tasarım o nedenle bakıp denediklerim çizim teknikleri, sanatsal zımbırtılar) şu programı da çözeyim, portfolyoma şunu da koyayım şeklinde. kendimi "yetiştirince" de kendi yerimi açmasam da risk alacağımı düşünüyorum. çünkü türkiye içerisindeki(alanımda) en şahane ve çalışanına değer veren, piyasanın üstünde veren ve insancıl çalışma şartlarına sahip bir yerdeyim. en kolayı durumu kabullenip sabah 7 akşam 5 yapmak olurdu benim için. sadece bu durumun bu şekilde geçici olduğunu düşündüğümde çıldıracak gibi olmuyorum. bu nedenle bu şekilde düşünen birisi için biraz manasız bir yorum olmuş.

40 yıl çalışmak bence iyimser yaklaşım. bu nufus yapısı bu ekonomi ile, şu an çalışan nesil 45 50 yaşlarını geçtikten sonra işsiz kalacaklar bence. bu konuyla ilgili bir şey yapıyor muyum diye sorarsanız hayır.

görmüşsün işte.

cevapla'ya tıklıyorum, buraya bi şeyler yazıyorum, sonra göndermekten vazgeçiyorum ama yazdığım şeyi silmiyorum.
başka duyurulara bakınıyorum falan sonra hadi şuna bi cevap vereyim diyorum, cevapla'ya tıkladığım anda göndermekten vazgeçtiğim şeyi orada görebiliyorum.
diğer taslaklara da tek tek böyle ulaşabilirsin sanırım.

(git: 247447)

Tam 7 sene once sormusum bi soruyu. Vay bee :)

@japon askeri

o günlerdeki arkadaşlardan kimse kalmadı. hey gidi günler..

bacakların uzunsa ilk sıraya sığamazsın

Gece karşıdan gelen araçların farları gözünü yorar.
Allah korusun otobüs arkadan bir tıra falan girerse ön sıradakiler max zararı görür.
(Bunu niye yazdım. 2008'de ben otobüsten indikten 10 dk sonra otobüs sis nedeniyle öndeki tırı göremeyip buzlama nedeniyle tıra arkadan çarpmıştı. Şoför ve muavin öldü, ön sıradakilerin kolu bacağı burnu falan kırıldı. O günden sonra ilk sıralara hiç binmedim.)

Gündüz güneş karşıdan vuruşa rahatsız eder.

Vurursa**

Bazı şoförler sürekli telefonla konuşur bıdı bıdı. Rahatsız edebilir.

yolu izlemeyi seviyorsan güzel, ama bazı şoförler sigara içebiliyorlar, kokusu geliyor.

4 saatlik yolda 2-3 numaraya oturduk eşimle okadar çok yağmur ve rüzgar vardı ki otobüs durmadan sallanıyordu. Yolu direk gördüğüm için çok korktum. hep kayıyomuş gibi. onun dışında hep en önden almaya çalışırım yolu izlemek güzel oluyor.

Güneş ya da araba farı ışığı

Oha yeni duyuru sanip bi daha cevap vermişim. mal gibi. Ama verdiğim cevaplara bakıyorum da kendi icimde kararli bir yapiya sahipmisim. Yazdığımı da silemiyorum. Burda kalsinlar malligimin tescili olarak

alper canıgüz kitapları eğlencelidir. hepsini alıp okudum, bu tarz bi dönemden geçtiğimde.

Sait Faik öyküleri, Küçük Prens, Stefan Zweig romanları.

Gogol un kisa hikayelerinden guzel baslangic olabilir belki. Bir delinin hatira defterinde var birkac hikaye. Palto, burun, vs.

dan brown'un kitaplarını öneririm. heyecanlı ve merak uyandırdığı için kitap okumayı sevmeyip de bu kitapları okuyan çok oluyor. ama ihanet noktasından başlama başı sıkıcı :)

Kendi zevkini bulman lazım. Okuması nispeten kolay kitaplar aşağıda. Aslında polisiye çok sürükleyici oluyor. Birçok kişi okumayı polisiye türüyle seviyor

Sherlock Holmes

James cain
Çifte tazminat

John steinbeck
Fareler ve insanlar
İnci

JD Salinger
Çavdar tarlasındaki çocuklar

Marguerite Duras
Bahçe

Panait İstrati
Arkadaş

Jack london
Doğu yakası

Oscar wilde
Mutlu prens

Çeviri eserlerle başlamamanızı tavsiye ederim. Direkt Türkçe yazılmış eserlerle ve hatta mümkünse öykü ile başlayın. Kitap okuma alışkanlığı edinemiyorum diyen tüm arkadaşlarımda işe yaradı bu önerilerim.

Sirasiyla;
1-Hayvan Çiftliği
2-Otomatik Portakal
3-1984

Olasiliksiz Adam Fewer. Bu kitabi bi oku, ondan sonra ver elini kitap dünyası. ;-)

çocuk kitapları ile başlayın diğer türlü keyif almanız zor.

yaşar kemal - ağrı dağı efsanesi.

bana kitap okumayı sevdiren kitap.

Yaşar Kemal - Ağrı Dağı Efsanesi diyecektim ki @tabudeviren benden önce davranmış.

Yaşar Kemal-Ağrı Dağı Efsanesi, Henri Charriere- Kelebek, Cengiz Tuncer- Kerkenez, okuduğum ilk 3 kitaptı. Sonrası çorap söküğü gibi geldi.

Ahmet Arif- 93 Moskof Harbi ve Başımıza Gelenler adlı kitap bana tarih'i sevdiren kitaptır.

Ölmeden Önce Okumanız Gereken 1001 kitap diye bir liste var. O listeyi bul. Oradan ismini beğendiğin kitabı alıp gönül rahatlığıyla okuyabilirsin. Yalnız tercüme kitaplarda 'kuşa çevirme' ve 'kitabın içine etme' şeklinde iki akım var. bunlardan korunmak için yayınevini iyi seçmelisin. Ben sana sırasıyla, İş Bankası Kültür Yayınları, Yapı Kredi Kültür Yayınları ve Can Yayınları'nı öneriririm.

Bir ekleme yapayım. E-Kitap okuyucudan kitap okumak, her an her ortamda yapılabildiği için muhteşem bir olay. Ancak örneğin pdf den epub'a dönüştürülmüş bir kitabı okumak, insanı sadece kitap okumaktan değil, hayattan da soğutuyor.

1984 yazilmis. ama tavsiye etmem. okuma aliskanligi olmayan biri icin sıkıcı ve ağır olacaktır.

ilk once 'seker portakali'ni oku sonra da cengiz Aytmatov'un kitaplarına geç.hepsini bitir. artık kitap okuma aliskanligina sahipsin.

Evet o da kopek. Yoksa ususurdu cesedin basina

Ne allahi ne kulu ne diyon haci sentetik mi aldin?

2 kangal var gibi görünüyor.

Ekşideki yorumlara baktım da abowww. Kurtlar muhaliflere milliyetçileri hatırlattığından, kangalda o bölgenin halkı ve kültürüyle özdeşletiğinden olsa gerek bu mücadele sonucunda kangal kurtlara yem olduğundan dalga geçiliyor.
Ne de olsa Kangalın altın kemeri elinden alındığı için kimilerini sevindirmiş. Çünkü onlara göre köpek demek, golden demek.

Konuyu tanriya nasil bagladin anlamadım. Izledigin sey vahsi yasam, dunyanin duzeni. Belgesel falan da mi izlemedin hic hayatında?

50 snlik videodan köpeklerin akrabalik iliskisini cikaranlari ayrica alkisliyorum.

Hamburg.

--> www.youtube.com

almanya'ya hiç gitmemiş birisi olarak belki çok yersiz olacak yorumum ama çocukluğundan beri alman hastası, habire alaman illeri hakkında okuyan birisi olarak ben yaşama imkânım olsa hamburg'u seçerdim. ikinci sırada düsseldorf gelir ama o duygusal biraz, en iyi şehri olduğundan değil.

şunu da eklemekte fayda var, elin alamanı öyle dizayn etmiş ki memleketi, en ücra köyünde bile üst düzey standartlarda yaşayabilirsin sanırım. ekonomik açıdan olsun, eğitim imkânları olsun, sosyal imkânlar olsun... köyde üniversite yok tabii ama genel olarak her şey o kadar çeşitli, kaliteli ve eşit dağılmış ki nereye gidersen git ortalama üstü, sağlam bi' şeyler bulabiliyorsun.

almanyanin her sehirinin avantani dezavantaji var. Berlin diger sehirlere gore daha rahat ve eglenceli, ama heryere uzak ve deniz yok. Hamburgda ise deniz var ve diger bircok sehirden guzel. Munihden ise daglara dogasi guzel yerlere ulasmak kolay. O nedenle deniz seven hamburg, eglence ve hareket seven berlin, doga seven icin munih.

Hamburg.

Berlin

Tam bir hipster sehri. Kocaman bir Kadiköy gibi. :)

Münih'tir. Hamburg'da yagmur altinda gunes gormeden gecirilen aylar adami kanser eder.
Benim Freiburg'da bir süre yasama firsatim oldu ve asik oldum. Hangi Alman'a sorsan Freiburg hayaller sehridir. Ama tabi bahali bi sehir.

Fenerbahçe derbilerinde maalesef dilimle kesiyorum. Derbiye denk gelmezse de uzadığında.