2

2 , fazlası kötü. @I was made for you ;Maddiyat her şey değildir. Önemli olan mutluluık ve huzur. Hayat kısa ne yazık ki :(

Büyük konuşmak gibi olmasın ama kendimden küçük bir erkekle evlenmeyi düşünmüyorum. Minimum aynı olmalıyız.
24

Milyonerse 7. Değilse 2

Ben zaten evlenmeyi düşünmüyorum ama kendimden küçük biriyle hiç evlenmem ya. Yani en fazla birkaç ay fark olabilir belki aramızda ama daha fazla fark olsun istemem.

32 yaşındaysam 30 olabilir.

@i was made for you

aynısı, erkekler için de geçerli yalnız...

2

5 yaş. 34

Kendimden 10+ büyük biriyle birlikte olduğumu göz önüne alarak en fazla 3 olabilir diyorum o da çok emin olursam ve olgunluğu konusunda ikna olursam falan filan.

3

yaşım 23. benden en fazla 10 yaş büyük biriyle evlenirim. 12 de olabilir ama 15 olmaz.

+5 -3 olabilir bana gore. Ayni devrin cocuklariyiz. Ondan sonrasi biraz daha farkli tecrubelerde oluyor kanaatimce.

Küçük istemezdim :(

3 yaş küçüğüyle az kaldı evleniyordum.

32.

4-5 yaşa kadar evlenirim. Eğer olgun bir insansa sorun olmaz. yaş:32

27 yaşındayım, eşim benden 3 yaş küçük ^^ gören herkes beni 20, onu da 26-27 falan sanıyor bir de kişilik olarak çok şey yaşamış, olgun birisi olduğu için sıkıntı yaşamıyoruz <3

en az 32 yaşında olsaydım en düşük 27 yaşında biriyle evlenebilirdim sanırım. yaş ilerledikçe yaş farkı sıkıntı olmuyor ama 20 yaşında olup 17 yaşında biriyle birlikte olamazsın mesela. kıstasım yok sanardım ama 32 olup da 27 aşağısı biriyle evlenmek düşüncesi tuhaf geldi şimdi de :D

normalde kendimden küçük biriyle olmaz derdim. ama şu an +-2 diyorum.

-2

valla arkadaşım 31 (kadın) yaşındayken kendinden 7 yaş küçük biri ile evlendi. 1,5yıl sonra boşandılar.

minyon oluşumu da göz önüne alırsak ve 32 yaşlarında olursam 28'den aşağısı olmaz.

ara öğün yapmayın demiyor, yapmamaya çalışın diyor. eğer illa da yapacaksanız (acıkırsanız) kuruyemiş yiyebilirsiniz diyor. meyve konusunda biraz sert zira şekerli olduğu için glisemik indeksi yüksek ve ara öğün olarak tüketilmesi leptin salgılanmasını engelliyor

ara öğün olayındaki tepkinisin sebebi ise, yediğimiz şeylerin bizi en az 4-5 saat tutması gerektiğidir, eğer 4*5 saat tok tutmuyorsa, yediğimiz şeyler bizim için sağlıklı olmayabilir.

Hülasa, ara öğün yiyecekseniz kuruyemiş tercih edebilirsiniz.

Sabah kahvaltısında kuru kayısı da kuru yemiş de yiyorum ben. Kahvaltıdan gayet doymuş kalkınca diğer ana öğüne kadar acıkmıyorum zaten. Aralarda da su, sade türk kahvesi, filtre kahve filan içiyorum. Alışmakla ilgili bence tamamen. Ben zararlı ya da yasak şeylerden de yiyorum ama hepsi de ana öğünün içinde. Leptini bozmuyorum yani, onun dışında canımın istediği şeyleri yiyorum yine, abartmadan tabii, nefsimi köreltecek kadar.

karatay diyor ki az ye az. az yersen yaşarsın çok yersen hastanede yaşarsın diyor. bide doğal beslen diyor.

bence neden "ara öğün yapmayın" diyor onu bir araştır. tam hatırlayamasam da insülin seviyelerini meyve, kuru meyve, karbohidrat vb alarak sürekli yükseltmekten kaçının tarzında birşeyler diyordu.

Çok sığ veya vizyonu dar bir cevap olabilir ancak ben ta lise başlangıcına gider, bölüm değiştirirdim. İnsanın daha kendisini ve dünyayı keşfedemediği bir dönemde bölüm seçmesinin, ilerleyen zamanlarda hayatını ne kadar da etkileyebileceğini maalesef iş işten geçtikten sonra algılaması böyle bir şey çıkarıyor ortaya.

çok net, m e b+1
Okulumda sadece sayısal sınıf olduğu ve okul değiştirmek istemediğim için sayısalcı oldum, endüstriyel tasarım kazandım, nefret ettim, güzel sanatlara geçtim, 28 yaşımda mezun oldum, 30'umdan sonra yayın sektörüne girdim, çeviri kitap editörlüğü yapıyorum. Ailem başının çaresine bak demek yerine arkamda durduğu için yıllarca okuyabildim ve bu sektöre girene kadar çabaladım ama edebiyat ya da dilbilim okusaydım çok daha iyi şeyler yapabilirdim.

Birden fazla uktesi olan adam için zor bir soru bu ama rasyonel bir cevap vermeye çalışırsam, belki ortaokul ortaları diyebilirim. Neyi değiştirirdim konusuna detaylı, net bir yanıt veremiyorum, çünkü her şeyi değiştirip bambaşka bir hayat yaşamaya çalışırdım. Sınırı yok yani; her şeyi değiştirmeye çalışırdım, değiştirebildiğim yere kadar, gittiği yere kadar.

Ben de ortaokula geri dönerdim ve OKS'ye çalışarak güzel bir lisede okurdum. Güzel dediğim Kabataş Erkek Lisesi falan. Maalesef düz lise mezunuyum. Gerçi benim lisedeki sınıfımdan 6 tane mühendis, 5 tane matematik öğretmeni, 4 tane fen bilgisi öğretmeni, bir tane moleküler biyolog çıktı ama ben aldığım eğitimden tatmin olmadım. Bahsettiğim şey Anadolu lisesi ya da fen lisesi eğitimi değil. Onları şu anda da istemiyorum. Sadece kültürel açıdan bana bir şeyler katacak bir okulda okumak isterdim. Kabataş gibi, Robert gibi.

Liseye döner adam gibi kafamı kullanıp doğru düzgün ders çalışır, gerçekten istediğim bölümü okurdum. Sadece bunu değiştirmem bile hayatımın gidişatını değiştireceği için benim için yeterli.

universite bolumumu degistirirdim.
simdiki bolumumun bir ise yaramadigini farkettim cunku :)

kesinlikle üniversite için farklı bir bölüm yazardım. güzelim puanımı dandik bi bölüm için heba ettim bi de o bölümü 8 sene biteremedim. bırakmadım da. belki farklı bi bölüm seçseydim şimdi hem mutlu olabileceğim bir işte çalışıyor olurdum, hem de kariyer yapardım çok para kazanabilirdim falan.

hayatımın hatasıdır bu.

okuduğum üniversiteyi bayağı severek okudum ama liseye dönüp bu kez üniversiteyi yurtdışında okurdum.

çalışmasam kesin yaparım. çalışırken çok zor. eve gidip dinlenmek istiyo insan

Ankaradayım. Pazar günleri evde canım sıkılınca çıkıp yürüyorum otobüse binip bir yerlere gidiyorum müzik dinleyerek. Kahve içiyorum kitap okuyorum parkta falan

Sürekli yaparım.Hiç olmazsa starbucks vb gidip dizimi orda izlerim.Ev bazen çok boğuyor.Dışarda olmak güzel,iki insan görüyorsun:)

Yapasım geliyor ama üşeniyorum, evde sıcak sıcak film/dizi izlemek varken gözümde büyüyor.

ben, biraz evcimen birisi olduğumdan evde otururken pek öyle canı sıkılan ya da üzerine hafakanlar basan birisi değilimdir.
ha, şu var: bazen, tabi, kız arkadaşım "hadi çıkalım, bir yerlere gidelim" diye emredinmce, ee... şey, pardon yani öneri getirince çıkmam icap ediyor tabi.

Bazen Pazar gunleri evde kalakalmışsam ve birlikte çıkacak kimse de bulamamışsam çıkıp bir yerlere gidip evde okuyacağım kitabı o bir yerlerde okuyorum

Eğer evdeysem ve boş vaktim varsa dışarı çıkıp dolaşmayı seviyorum, ama otobüse binmem, zira toplu taşımadan hoşlanmıyorum. Yürümek güzel, saatlerce amaçsızca yürüyebilirim. Yorulunca bir yerde mola verip kahve içmişliğim de oluyor.

bayılırım.. yanıma mama filan da alıyorum çıkarken, denk geldiğimde kedilere veriyorum, yakalamışken sevmeden bırakmıyorum :) duruma göre bir yerde oturup çay kahve içiyorum, çantama kitap atmışsam kitap okuyorum, dönüşte mağazaların vitrinlerine bakarak yeni çıkan şeyler hakkında fikir ediniyorum, en son markete uğrayıp eksiklerimi alıp eve dönüyorum.

eve gitmisken isim yoksa kesinlikle disari cikmam. gereksiz trafik ve kalabalik niye cekeyim diye dusunurum

Aylik akbilim yoktu ama Istanbul'dayken yine yapardim. Alirdim kitabimi, modada ara sokaklarda dolasir sonra bir kafeye girip saatlerce okurdum.

Yalnız değilsin, dakika 00:48 ile 2:15 arası :)

www.youtube.com

toplu taşımadan nefret ettiğim için o şekilde yapmıyorum, hayır. İstanbul'da yaşarken vapura binerdim ama aylak aylak, hele öğrenciyken. defalarca karşı yakaya gidip gelmişliğim var o şekilde.

onun dışında darlandığımda bulunduğum ortamı terk edip yürüyesim geliyor ama. hele bir kere spor salonunda heyheylenip, eşyalarımı bırakarak ortamı acilen terk edip sahile yürümüşlüğüm, koşmuşluğum, cebime sıkıştırdığım 20 lirayla iki bira içip spor salonuna geri dönmüşlüğüm falan var.

@onemoremile
Doğru lan bende böyle hissediyorum bazen :D
Ama bu başka tabi çıkıp dolaşmaya ihtiyacım olan bir dönem. Bkz. Son iki duyuru

erasmusta olsun, kendi normal yaşadığım şehirde olsun, takılacak biri bulamadığım veya bulmak istemediğim her zaman içmeye yalnız başına gittim. en son geçen hafta yaptım cuma günü. mekanım alsancak oluyor tabi, muzaffer izgü sokağı.

E tabi işim olmadığında büyük şehirdeysem tabi:) olduğum yerde yürüme mesafesinde her yer .. gezip alacaklarım varsa alıp sakin kafayla oturup bir şeyler içmek ..

aynen. ben de kızılay'a gidip geri dönüyorum.

Daima.

Of çok sıkıldım bir dolanayım diye spontane çıkmam. Tek başıma çok gezerim ve severim ama her şeyimi planlayarak çıkıyorum çünkü evim uzak ve ulaşım zor.

Mümkün. Hatta büyükşehirdeyseniz küçük bir şehrin plakası varsa araçta kasko daha düşük çıkar.

Eskiden farklı şehire araç satışı oldu mu plaka mecbur değişiyordu.

Uzun yıllardır bu uygulama kalktı, şimdi noterde satış yapılırken "plaka değişecek misiniz?" diye soruyor. İstersen değiş istersen değişme.

Plaka değişim sorusu farklı şehir değil, aynı şehir içinde bile soruluyor. 34 ile başlayan plakalı bir araç alıp tekrar 34 ile başlayan yeni bir plaka ile değiştirebilirsiniz.

Eskiden bu uygulama ilk çıktığı zamanlarda kasko ve trafik sigortası için avantaj sağlıyordu. Ama artık sigorta şirketleri yeiyoru bunu, ikamete göre değerlendiriyor pirimi.

yasal olarak hiç bir sıkıntı çıkmaz.kullanabilirsin.

Tesekkurler. Peki ruhsat işlemlerini plaka degistirmesem istedigim şehirde yapabilir miyim yoksa plakanın oldugu sehirde mi yapmalıyım?

eskiden sana getirisi bile oluyordu böyle olunca. istanbul plakalı araca 500 lira sigorta çıkarken uşak plakalı araca 300 lira çıkıyordu mesela. şimdi durum nedir bilmiyorum.

Eğer plaka küçük bir ile aitse bir daha düşünün. Aldığımız araç ikametgahın olduğu şehre ait değil, ben bu kadar sık çevrildiğimi hatırlamıyorum. Hava alanına girerken hele resmen terörist muamelesi görüyoruz. En son araçtan beni de indirip kol çantamı da aradılar. Tamam güvenlik gerekçesiyle yapıyorlar ama cidden sinir bozucu. Değiştireceğiz plakayı kesin karar verdik.

Noter satışını yaptırtıktan sonra trafik poliçenizi kestirip, istediğiniz herhangi bir trafik tescil şubeye gidip ruhsatınızı bastırabilirsiniz.

Eğer kendiniz gidip teslim almazsanız 15 gün sonra emniyet ruhsatı postaya veriyor postacı getiriyor, ücretli olarak idi sanırım.

Poliçeyi yetkili bir acenteden kestirip giderseniz tescil büro anında sistemden görüp ruhsatınızı basar, diğer türlü işlemde bir iki gün gecikme olabilir.

En temizi poliçeni kestir iki gün sonra git tescile.

Son anda aklıma geldi, ruhsatlar artık tek yaprak, iki yaprak değil. Şaşırma.

İzmir'de yaşıyoruz. Balıkesir plakalı bir araba aldık biz. Dedikkeri gibi ruhsat ve sigorta ücreti daha düşük çıkıyor.

aynı zamanda ekşide yazar olan, aynı dönemlerde mezun olduğum bir arkadaşım belki 3 senedir izmir'in ortasında ordu plakalı bir opel vectra ile geziyor. sürekli iş için manisa'ya da gidip geliyor. çılgınlar gibi araba kullanır. bir kere çevirmediler. keza biz de 6 sene boyunca bursa plakalı araba kullandık.

kaza durumunda da hiçbir sıkıntı çıkmaz.

ruhsat işlemleri dediğin plaka değişmezse bir işlem yok zaten. satışı aldığın noter sana geçici bir evrak veriyor. sorna adresine yeni ruhsatın geliyor 15 gün içinde.

Stoklayıp sattıklarından. bir problem olmaz.

Siparişiniz iptal edilmiştir diye dönüş yapabilirler Fiyat çok düşükse. Onun dışında sorun olmaz.

Hayır, gelen telefon garantili, sorgularsın zaten sorun olmaz.

ben de oradan almıştım, sorun yok.

Daha önce alındı kullanılıyor, sorun yok.

Ben de hb'den alanlardanım. Sorun yok.

İthalatçı garantili değilse sorun yok. Apple türkiye garantili olmasına dikkat edin.

en son çalıştıgın yerde kaç gundur çalısıyorsun ? girdi-çıktı var mı ?

140-150 gündür çalışıyorum. Henüz işten çıkarılmadım :/

alabilirsin, 6 ay boyunca.

@paudi 140-150 gündür çalışıyorum. Henüz işten çıkarılmadım :/

son 3 yil icinde diye ibare ediliyor. Yani basvurdugun gunden itibaren 1095 gun oncesi.

@tiarwain
30 aralık 2017-30 aralık 2016-30 aralık 2015 mi yani? :/

Kesintisiz çalışmış olmanız lazım. Arada 1 gün bile boşluk varsa olmaz, arada ücretsiz 1 gün bile izin kullanmışsanız olmaz. Sigorta priminizin kesintisiz olarak yatmış olması lazım. Ay hesabına göre bakarsak ayda 30 gün var son 120 gündür kesintisiz sigortalı olmalısınız. Toplamda ise son 3 yıl içinde 600 gün sizin adınıza işsizlik sigortası yatırılmış olmalı. Bu iş yerine girişiniz en az 4 ay önceye dayanıyorsa ve hiç arada eksik gününüz yoksa, geçmişten de biriken 600 günlük priminiz varsa alabilirsiniz. Sizin alabiliyor olmanız lazım.

pis buluyordur belki de tuvaleti. bazen dönüp bakmıyor çoğu kişi. ikinci kez sifon çekilmesi gerektiği durumlar olabiliyor. bi kez sifona basıp gittiği için hala kirli kalmış oluyor. sonradan giren farkediyor tabi. o yüzden olabilir.

önceki pis bırakmış desem sonradan giren de çilek dökmeyecek üstüne. bence çok saçma.

@dedim ben sana, bizim tuvaletlerin boklu kaldığını hiç görmedim ama böyle olsa bile en fazla 30 saniye sonra basacaksın, ne kadar dayanılmaz olabilir ki.

çiş sesi gelmesin diyedir.

Umumi tuvaletlerde evet, evde hayır.

Dışarıda çekerim kesin
Evde hayır

sifonun çalışıp çalışmadığını kontrol etmek için çektiğim de oluyor.

çiş yapıp 350 tane kağıt atıp ya da kakadan sonra sifonun çalışmadığını farkedip arkamdan küfrettirmek istemem.

Cekerim. Doktor demisti cek diye. Hastalik vs riskini azaltmak icin.

işyerinde ben de çekiyorum. tuvalet pis oluyor ve hastalık riski olabilir.

çirkin bir durum yoksa çekmiyorum ki zaten çok sıkışmadıysam kötü bir tuvalete asla girmem. ayrıca umumi tuvalette oturmadan evvel sifon çeksek tüm bakteriler uçuşup götümüze yapışmaz mı? yapışır bence.

@evde liyakat.
E sen o pis suya tuvaletini yaparken oradaki bakterileri hareket geçiriyor senin idrarın? Her türlü daha pis yani

@benaslindayohum abi detay konuşup pisleşmek istemiyorum fakat tuvaletten her çıkanın sifonu çekmiş olduğu genel kabulüyle yazdım yukardakini. bence zaten sifon çekilmişken ikinciyi çekmeye gerek yok özetle.

Sesi bastırsın diye yapıyorlar.
Çiş sesi utanılacak bir şey mi?

çekin.. su akıyor mu diye kontrol amaçlı..

ev dışarısı fark etmez çekerim. ama tam çekmem. yani ufaktan bi su aksın ortam ıslansın diye. tam çekmek israf tabii. sebebine gelince ıslak alana yapılan tuvalet iş bittikten sonra tekrar sifon çekince tam temiz oluyor. amaç temiz bırakmak yani. herkese tavsiye ederim.

Adam çekmediyse önceden şap şup her düşüşte totoya birşey sıçrar diye çekilmesi mantıklı bence

Tıkanma ihtimalini azaltmak için olabilir.

Psikolojik rahatsızlık bence.

Psikolojik rahatsızlık. Eğer havadan nem kapıyorsa müthiş tepki göstereceği şeyler yaşamıştır. Kızmamak gerek zira psikolojisi hiç sağlıklı değil, sağlıklı da düşünemez şu anda. Kızmaktansa onu bi tedaviye yönlendirmek veya hiç değilse yarasınu sağaltmak gerekir. Eğer sevgi (sadece gönül işi olarak değil insaniyet olarak da sevgi) varsa tabii.

Kezbanlık değil, kadının psikolojik sorunları var.

öncesini bilmeden yorum yapamayız.

Hastalık bu, ne kezbanlığı.

Susar ve arkama bakmadan uzaklaşırım.

Kadınım bu arada...

salaklık

Flört ettiği adamdan para mı alacaktı? Etik anlamında söylemiyorum, ben biriyle flört etsem, onunla para meselesine girmem hiç.

Arada flört durumu varken para mevzusu geçmez, hem belki adam yemek, kahve filan ısmarlamayı düşündü sonrası için, tabii 6-7 saat çok uzun süre, sıkılmamış mı arkadaşın ? Bir daha ders teklifi gelirse zamanım yok der geçer gider.

Bu insan özel resim dersi veriyorsa para karşılığında, gelen flörtünün çocuğu da olsa kendisi de olsa o ders parası alınır.
Böyle saçma şey mi olur.
Emek var ortada.
Teklif etmemek de nedir?
Çok sinirlendim.
Adam pinti galiba.
6 saat diyelim iki güne bölünce bir günde 3 saat mi bırakmış ders için düşüncesizliğe bak.
Ben olsam görüşmem bir daha.
Bilen birini bulmuşken çocuğun dersini bedavaya getirmiş resmen.

Ya da hatun dışarıdaki buluşmalarda hesaba yanaşmıyorsa o da böyle kurtarmaya çalışmış olabilir yalnız.

Flörtten para alınmaz

Saçmalamayın, ortada emek var hak var.

Burada sorun ders öncesi para meselesinin konuşulup anlaşılmamış olması. Arkadaşın ders sonrası elemanın gönlünden ne koparsa vermesini mi bekliyordu? Eleman otomatikman yakınlaştığı kişinin kendisine karşılıksız iyilik yaptığını varsaymış ki normal. Bu tarz ilişkilerde para konusunu açmak sıkıntılıdır.

Flortten bal gibi para alinir. Teklif etmemis olmasi dupeduz ayilik, baska bir sey degil.

sorulması lazım idi açık açık. bir yerde emek ve zaman harcanıyor. isterse yıllanmış sevgilisi olsun, nezaketen sorulması gerekli diye düşünüyorum. adam hödük.

beyler bayanlar kesin söyleyin bak flörtten para alınmıyorsa ben bütün psikologlarla, efenime söyleyeyim bütün bevliyecilerle falan çıkayım. iyi iş lan valla, flört ayağına bedavaya getiririz...

asıl flört ettiğin insana verilir, yani vermek teklif edilir; almak istemezse onun bileceği iş. nasıl bi hödüklük lan bu, ne oldu flört ettin diye üzerine mi aldın.

iş özel ders boyutunda değilse, tek seferlik bir ricaysa iş başka. ama adam demişse "özel ders" diye, o zaman o parayı vermek teklif edilir. bana edilse ben almam mesela, "olur mu yhaa kaz gelicek yerden tavuk esirgenmez :))))))) " derim ama orası başka. tam flört olsun ya da olmasın, anlaşma "ders" üzerineyse adam hödüklük yapmış.

Nişantaşı, Osmanbey ara sokaklardaki abiyecilere bakın, Fatih'de de olur, balık model zaten tüm abiyecilerde var neredeyse.

oleg cassini

Kadikoy opera onur pasaji

Kadıköy Altıyol civarında Fatoş Butik var. Bir tanıdığımın mağazası.
fatosbutik.blogspot.com.tr

Başıma bir şey gelmeyecekse,kinyas ve kayra. Ne karanlık kitap,boğuldum okurken.

Masumiyet müzesi, bitsin diye okudum, bazı kısımları sıkıcının da ötesinde.

Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı.

Olmuyor, akmıyor, devrik devrik 5 kere okuyunca bile anlaşılamayan cümleler... Hikayesi güzel ama ana dilde olmayınca asıl olaydan, felsefesinden eksik kalıyorsun.

Yüzyıllık Yalnızlık

Okurken aşırı sıkıldığım başka bir kitap bilmem.

Çok sıkıcı olduğundan değil de çok uzun olduğundan Paul Auster'ın 4,3,2,1 kitabı. Kindle'dan okumuştum bir de, elimde gerçek kitap olsa fiziksel olarak sayfaların ilerlemesinden falan bir şey anlaşılır, bunda okuyorum okuyorum hala yüzde altmışı kalmış vs. Herhalde sonsuza kadar okuyacağım, diye düşünmüştüm.

Asıl cevabım, benim de başıma bir şey gelmeyecekse, Yüzyıllık Yalnızlık. Hatırladıkça tansiyonum düşüyor.

Masumiyet müzesi +1.
kitaptan son hatırladığım sayfa bu:
adam aşk acısından kapı kolunu kemiriyordu. afakanlar bastı ve bıraktım.

Puslu kıtalar atlası

bülbülü öldürmek.

sıkıntıdan patladım.

Orhan Pamuk kitapları :(

gazap üzümleri
o kaplumbağa var ya o kaplumbağa, hani daha kitabın en başlarında tozlu ve çorak yoldan karşıya geçmeye çalışan. allah belasını versin o kaplumbağanın. daha o sayfalarda anlamalıydım aslında.

Cthulhu'nun Çağrısı. Korkudan değil sıkıntıdan ölecektim.
Puslu Kıtalar Atlası +1
Amerikan Tanrıları'nın bazı kısımları :(
(linç yiyeceğim ya, du bakalım)

sıkıcı kısmını geçiyorum çünkü kitabın amacı zaten "sıkmak" ancak bu kadar zorlanacağımı bilmiyordum; pessoa-huzursuluğun kitabı. hayata hiçbir zaman umutsuz bakan biri olmadım ancak bu kitabı okuduğum zaman hayatımın en melankolik, en depresif zamanlarıydı; yine de öldüm öldüm dirildim. sonra anladım ki öyle bi oturuşta 150 sayfa okunacak bir kitap değilmiş bu, aşırı doz almışım.

şimdi arada, yine canım sıkılınca açıp beşer onar okuyorum; alplerde, bir hiçliğin ortasındaki kulübemden gecenin bir yarısı hava almaya çıkmış gibi yüzüme çarpıyor soğuğu.

Zar Adam +1

vadideki zambak. ucuncu sefer elime aldigimda gozlerim ve beynim kanaya kanaya bitirdim. uzunca bir paragraf sadece bir cumleden olusuyordu. cumleleri ogelerine ayira ayira okuyup anlamayi da denemistim. balzac, mezarinda zambaklar bitsin.

gulun adi kitabi fenaliklar gecirdi bana. baya baya ilerlemiyodu. sonuna yaklastim, nasil bittigini sorup ogrendim.

şu çılgın türkler.
okulda dönem ödevimizdi o kitap.. aynı sayfaları döne döne okumamıza rağmen hiçbir şey anlayamıyorduk. çok sıkıcı gelmişti. sonra kitabı bitirmedim, ödevimden düşük aldım ve bir daha da asla o kitabı eve sokmadım.

ahmet hamdi tanpınar - huzur

resmen huzurum kaçtı okurken ki bitirememiş bile olabilirim.
üniversitedeyken hocamızın biri okutmuştu, bu kitabı okuyup anlayabiliyorsanız işte olmuşsunuz derdi. demek ki o zaman olmamışım, yaş oldu 32 bir daha elime almadım.

Yolda

Bitiremedim zaten

Sasa Sokolov - Budalalar Okulu ...basladım..denedim...bi daha cabaladım olmadı ..rus edebiyatı severim diye hediye gelmişti kitap..hırslandım..gene yapamadım..belki de benim kapasitem yetmedi ama yarım bıraktım :(

kafka- dönüşüm
incecik kitap olmasına rağmen haftalarca bitiremedim. okurken bu kadar sıkıldığım başka kitap hatırlamıyorum.

Tutunamayanlar - iki kere denedim bitiremeden

Zar adam + 1

1984. Bitiremedim. Yazım kurallarına o kadar dikkat etmişler ki, okurken virgüle, apostrofa bakmaktan cümlelere konsantre olamadım.

Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı +1

hediye edildi iki kere. mecburen okudum. gezi desen degil, ani desen degil, felsefe degil, manuel degil. vakit kaybi gibiydi :(

tarihimizde garip vakalar. büyük bi ümitle başlamıştım ondan dolayı olabilir.


ivan iyliç'in ölümü. sevmedim.

Tutunamayanlar +1
Yarısına anca gelmiştim. Sinirlenip (evet, kitaplara saygım olmasa yırtıp atacaktım hatta) bir köşeye kaldırmış ama bir yandan da yarım kalan kitaplara karşı vicdan azabı çektiğim için tekrar devam etmiştim. Ama o mu beni bitirdi, ben mi onu bitirdim, onda hala kararsızım. 7'den 70'e herkesin "Bu benim başucu kitabım." demesi de beni hayretten hayrete düşürmüştür bu yüzden.

Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu,Italo Calvino. Okuduğum, okurken epey sıkıldığım bir kitaptı bu da. Yazım tekniğini hiç sevemedim.

Pedro Paramo,Juan Rulfo. Bu da kısacık bir eser olmasına rağmen sayfalar bereketlendi, bitmedi, azmettim, bitirdim ama hiç memnun olmadım okuduğum için. Son derecede zorladı beni. Ben bu tarzda yazılmış kitapları sevmiyorum zannedersem.

Gurur ve Önyargı, Jane Austen. Şu zamana kadar okuduğum en ama en gereksiz eserlerden biriydi. Bunda da sayfalar bitmedi bir türlü. Bitirdiğimde de pişmanlıklar yaşadım ve Tutunamayanlar'a zamanında yaptığım haksızlık yüzünden biraz da üzüldüm. Eğer imha edilecek bir kitap olsaydı bunu hak eden kitap bu olurdu diye düşünüyorum.

Savaş ve Barış, Tolstoy. Büyük beklentiyle okumuştum ama hiç beğenmedim. Bitirince "Ee?" diye de Tolstoy'a sitem edip trip atmıştım.

Ve ilk defa yarım bıraktığım bir kitap: Başkan Babamızın Sonbaharı, Gabriel Garcia Marquez. Eserde tek noktalama işareti virgül. Cümleler hiç bitmiyordu, ben de okumayı bıraktım.

Dava / Şato, Franz Kafka. Dava'yı hem berbat bir yayınevinden okuduğum hem de ölümünden sonra yayımlandığı için bu kadar sıkıcı ve hikayesi havada kalan bir eser sanmıştım. Ama Şato'yu da işinin ehli bir yayınevinden okudum. Onda da tema ve havada kalmışlık sorunu vardı. Bu yüzden ikisini de okurken hem sıkılmış, hem de biraz hayal kırıklığı yaşamıştım. Herhalde Dönüşüm kadar tat alamadığım veya Dönüşüm, beklentimi yükselttiği için böyle hissediyorum, bilmiyorum.

Vedat Türkali - Güven 2 cilt

Yalniz Mavi Karanlik kitabini okuyun derim.. hele ilk sayfa..

yaşar kemal, binboğalar efsanesi. ortaokulda verilmişti ve okumadım zaten. okunası o kadar insan varken hiç pişman değilim.

güçlükle bitirip de çok sıkıcı olduğunu düşündüğüm kitap william burroughs'ın çıplak şölen'i. naked lunch yani. ama ben sahafın tekinden çok boktan bir çevirisini alma hatasında bulunmuştum. iğrençti. bu beat kuşağı konusunda on araba laf söylemeye başlamadan durayım. gerçi, 2001'den bu yana çok zaman geçti, belki baksam fikrim değişir. onu not etmiş olayım.

daha da var da ilk aklıma gelen bunlar.

çalıştığını kanıtlayabilirsen seni sigortasız çalıştırmış olmaları kıdem veya ihbar tazminatı hak etmene engel değil ancak bunun için öncelikle hizmet tespit davası açman lazım.
www.lebibyalkin.com.tr

deneme süresinin sigorta ile alakası yok. bir gün de çalışıyo olsaniz sigorta zorunlu. yani sizi 4 aydır sigortasız çalıştırmışlar.

alo 170 olması lazım bi ara.

Şikayet edin, işyerine haber vermenize gerek yok, iş yerine giden müfettiş diğer çalışanlarla konuşur, orada çalıştığınızı kanıtlayan evrak filan varsa daha kolay, ihbar tazminatını işveren çıkarıyorsa vermek zorunda, ayrıca deneme süresince de sigorta yapmak zorundalar.

Yan aynaları kullanmayı öğrenmelisiniz, anlamıyorsanız ayna ayarlarınız tam yapılmamış olabilir. Yola çıkmadan aynaları mutlaka kontrol edin, dikiz aynası aldatıcı olabilir, kör noktalar var ya da daha yakın bir aracı daha uzak sanabilirsiniz. Yan şeritin müsait olduğundan iyice emin olup öyle şerit değiştirmelisiniz. Alışana kadar orta şeritleri kullanın, zamanla pratik yaptıkça geliştirirsiniz kendinizi.

Şerit değiştirirken veya kenardan katılırken gaza bas. Şeridin gerektirdiği hızla çık. Arkandaki senin yüzünden ani fren yapmak zorunda kalmasın. Sinyalini ver. Yan aynadan mesafeyi tahmin etmeye çalış. Orta aynaya bakmayı unutma. Yan aynada görünenler gerçekte daha yakın oluyor. Kullanarak öğreneceksin. Birisi kornaya basarsa çıkma. Uzunları yakıp söndürürse çıkma. Bir de üstte orta şeritten git öğrenene kadar demişler. Kesinlikle yapma. Sağdan sağdan git. Orta şerit hızlı gitmesi gereken şerit. Sol şerit sollama için kullanılması gereken ve boş olması gereken şerit. Orta yavaş olursa ne sola çıkabiliyorsun ne sollayınca geri ortaya geçebiliyorsun. Soldakiler 120-130 gidiyor. Ortada birisi tıngır mıngır gidince bütün şeridi kilitliyor. Sağda takıl.

şerit değiştirmeden yeterli süre önce sinyalinizi verin ( yan dikiz aynalarından ve orta dikiz aynasından kontrol edin)

tali yoldan ana yola çıkarken de, sinyalinizi verip, güvenli mesafe varsa yola bağlanın. sık sık dikiz aynasını kontrol edip, yeterli süre önce sinyal verirseniz ve yeterli mesafe aralığı varsa geçişinizi yaparsınız. size yol verip vermediğini ölçmeniz gerekmiyor. sinyal önceden verirseniz ve güvenli mesafe varsa, o yol verdi mi vermedi mi diye düşünmenize gerek yok.

siz geçişe başladığınızda, arkadaki vatandaş dur şunla çarpışalım diye hızını artıracak değil sonuçta.

Aynalarını biraz yanlara doğru aç. Yani normal oturur pozisyonunda kendi aracın gözükmesin. Hafif aynaya doğru eğilince arka kapılarını görebil. Bu şekilde çaprazındaki araçları görebilirsin, kaçırmazsın.
Şeride uygun hızla girmen lazım, bu sayede arkandakiyle arandaki mesafe kapanmaz sen de daha rahat olursun.
İstanbulda ne yazık ki yıl vermelerini beklemekten ziyade, trafiği tehlikeye atmadan sen yolu alıyorsun.
Tali yoldan ana yolu dahil olurken arada omuz üstünden bakış atıp, yolun müsaitliğini kontrol edip, hızını ayarlayarak yola katılıyorsun.

Edit:sinyali önceden vereceksin tabiki

şu aşamada sağ şerit daha hızlı akıyor gibi opsiyonel sebeplerle şerit değişirme.
aynaların ayarı önemli, göremiyor olmanın başka bir izahı yok.

Daha çok bak, anlarsın. Yenisin ya sana öyle geliyor.

Ben de ilk başladığımda en çok bu konuda zorluk yaşıyodum. Ulan araba geliyo ama ne kadar hızlı geliyo geçebilir miyim acaba diye tereddüt ediyodum. O yüzden hep garanti olduğunu düşünene kadar hareket etmedim. Sende öyle yap, zamanla alışırsın yolda mesai harcadıkça. Bi de yeniysen baskı altında kalmamaya çalış. Arkadan gelen selektör yapmış korna basmış falan takılma iki söver ama gider. O baskıyla kontrol edemeyeceğin hareket yapma ya da hızlanma.

Yav ehliyet almadın mı ?bunları öğretmediler mi?

Şaka bi yana , istediğin herşeyi yapmakta özgürsün ,

kural 1, kural yok.

Takıntılarından vazgeç ve haftada ya da onbeş de bir istediğini ye.

Ayrıca sağlıklı beslenmek ve bunun dışına çıkmamak mutsuzluk getirir.
Sen bakma beslenme şeklini yeni değiştirmiş ya da gerçekleri kendine itiraf edemeyen insanların "sağlıklı besleniyorum ve çok mutluyum" hallerine.
Etrafta o kadar uyaran varken, herkesin nasıl yiyip içip keyif aldığını bilerek görerek sen nasıl sebze yiyip mutlu olacaksın ki...

birkaç tavsiye:

Ketojenik gibi özel bir diyet uygulamıyorsan haftada 1-2 öğüne bu aklına gelenleri sokarak bir nebze rahatlatabilirsin kendini. Ama bunu yaptığın günler diğer karbonhidrat kaynaklarını kısarak bir denge yaratabilirsin ya da aynı/önceki/sonraki gün uzun süren açlık-oruç uygulayarak bir nebze dengeleyebilirsin (Intermittent Fasting metodunun özellikle uzun süreli açlık modelleri gibi).

Bu tür karbonhidrat kaynaklarını tüketirken yanında kaliteli yağ da tüketmeni tavsiye ederim sindirimi bir nebze yavaşlatabilmesi için.

Maksat nefsi köreltmek ise çok yüklenmeden yapılır, bu karb. kaynaklarını tüketince çabuk acıkacaksın sonraki gün yine canın isteyecek diyenlere kulak asma, hele bir dene.

Sürekli aynı şeyleri yeme, sağlıklı beslenmeye devam et ama arada kaçamakların da olsun. Misal oturup koca bir tabak patates kızartması yeme, nefsini bastıracak kadar ye. Her gün tatlı yeme ama arada canın isteyince bir dilim yaş pasta ye, yeni pişmiş bir böreğe denk gelirsen bir dilim börek ye. Ben bu şekilde besleniyorum en azından, bir de yediğin saat önemli, zararlı olduğunu düşündüğüm şeyleri belirli saatlerde yiyorum, patates yiyeceksem mesela en çok kızartmasını sevdiğim için kızartma olarak yiyorum, normalde kumpir de severim ama yemiyorum ya da çikolata konusunda çok hassasım canım çok isterse Türk kahvesinin yanında yiyorum. Bence hiç bir şeyi abartmamak lazım. Özge Ulusoy da mesela mantıya düşkünmüş, yiyor gibi gözüküyor mu ? Arada bir yeyince bir şey olmaz, asıl olay beslenme düzenini bozmamakta.

ilacin sutlu tatlilar, kuru yemis ve kuru meyve.

pazar gununu kendini simartma gunu olarak belirle. cop yiyecekler yeme ama yine de.

ben bu şekeri tamamen kesme konusunun dünyadaki herkes için uygun olduğunu düşünmüyorum. herkes bir değil ki. yemek yemek kimi için bir tutkudur, kimisi de yemese hiçbir eksiklik hissetmeyecek kadar sallamaz yemeyi. yemek yemeyi sevenler bile çeşit çeşit. kimisi ete düşkün, kimisi tatlıya.

yemeğe düşkün olmayan kesim için kolay tabi "şekeri kestim" demek. zaten sevmiyordu ve yemiyordu. ama sen diyorsun ki, "eskiden antep'e sırf baklava gömmeye giderdim, şimdi bir senedir hiç şeker yemiyorum." hiç olacak iş mi? senin hobin, hayattan zevk alma yollarından biri de bu. ama sen kendi kendine esnetilemez kurallar koyarak bu yolu kapatmışsın.

diğer yandan fast food olsun, paketli yiyecekler olsun, bunlar kilo aldırmaktan öte kanserojen katkı maddeleri içerdikleri için zararlılar zaten ve bence de hiç yenmemeliler. ama yani senede bir antep'e gidip gözün doyana kadar yiyip gelsen hiçbir zararı olacağını zannetmiyorum. ya da ev yapımı tatlılar, yemekler, börekler ne kadar yağlı/şekerli olsalar da abartmadan dozunda yenildikeri sürece kilo yapacak ya da sağlığa zarar verecek şeyler değiller.

yani canın bir şeyi çok istediği zamanlarda ye gitsin. göbek konusunu da çok takıntı yapma. her şeyden öte psikolojik olarak sakıncalı. aslında sen de biliyorsun ki arada bir kendini mutlu edecek kadar tatlı yesen göbeğin çıkmaz ama bunu takıntı yapıyorsun. buna devam edersen takıntıların artabilir, en olmadık şeylerde bile takıntıların oluşabilir.

Arada bir ye. Morfin içeriyorlar. Yiyince mutlu oluyorsun.

en.m.wikipedia.org

çok çok benzer durumdayız. şu hayatta sadece doğuştan "şeker sevmeyenler" mutlu olabilir ben buna inanıyorum. ben de hayatımı sağlıklı beslenme&spora adamış vaziyetteyim. ideal kilomdayım, fitim, kendimi çok beğeniyorum ama mutlu muyum? asla...

ayda 1-2 kez tatlı yiyorum ama sanki kolumu, bacağımı koparıyorlar o kadar huzursuz oluyorum. yediğmiden de zevk almıyorum yani imkanı yok. sürekli bir kısıt, sürekli bir yasak. bu bende ekstradan sinirli ve depresif ruh hali de yaratıyor. millet koca götüne-göbeğine aldırış etmeden pasta gömerken, evden getirdiğim karnabaharı yemek acayip zoruma gidiyor.

Bizim gibi insanlar 50+ yaşlarda ancak mutlu olacak sanırım. amaaan yemişim diyetini sporunun dediğimiz zaman:) kısa vade de mutluluk gözükmüyor pek.

Şeker yediğinde bağırsak floranı bozduğun için aslında daha fazla mutsuz oluyorsun. Biz ailecek sağlıklı beslenmeye takıntılıyız ama yüzde yüz kısıtlamıyoruz. Annem çok güzel tatlı yapar arada sırada onları yiyoruz. Kuru meyveli unsuz şekersiz enerji bar ya da sütlü tatlılar gibi. Bunlar dışında hayatımda yediğim en güzel tatlı yoğurdun üzerine tarcın serpmek. Dene mutlaka.

@muti
Günde bir-iki porsiyon yiyorum. Tarif önerisi alabilirim :) Galiba işimin yoğunluğu dolayısıyla işlenmiş bir şey yemektense hiç yememeyi tercih edebiliyorum ondan bu mutsuzluk. Evden yapıp götürmem gerek.

Gözleme yapabilirsin. Top haline getirip üstüne süzme yoğurt ile servis edebilirsin.

Yufka al, bas içine, fırında (fırın yoksa tavada) biraz alt üst çevir, oldu sana gözleme.

sigara böreği

patates köftesi : yemek.com

Kavurabilirsin, biraz zeytinyağı koy tavaya, harcı koy üzerine kavur. Kahvaltıda filan lezzetli olur.

Ne yapacaksan çabuk yap bozulur o patates hemencecik
Gözleme yap

Üstüne yumurta kır

@pilav +1

yumurtalı patates en mantıklı tercih

Top top yap yumurta ve una bula kızart mis gibi kroket

Kroket gibi yap, galeta ununa bulayıp.

Böyle evlilikler aşk evliliklerinden daha sağlam oluyor. Ben de böyle evlenecem mk. Hayır yok aşk meşk olaylarında.

Akrabalarımdan 3 tanesi öyle evlendi. Gayet güzel gidiyor. Mutlular baya.

mantıklı cevap bulamadığı bir konu. Nasıl oluyorsa görücü usulü evlilikler aşk evliliklerinden daha uzun ve daha güzel bir şekilde sürüyor.anlamıyorum neden?

saygı meselesi, saygıyı kaybetmeyen ilişkiler vıcık vıcık olmuş ilişkilerden çooook daha uzun ömürlü ve sağlıklıdır.

yakın akrabalarımın hepsi annem babam/ amca dayı hala teyze kuzen görücü usulü evlendiler; tam senin görücü usuülünden kastettiğini bilmiyorum ama görücü derken; uzaktan dıdısınınınnı şeklinde akrabaların yakıştırmaları ve tanıştırmalarıyla.

ve hepsinin evlilikleri vasat, ve pek de birbirlerini seviyolarmış gibi görünmüyolar.

Bosanma korkusu ile alakasi oldugunu sanmiyorum. Gorucu usulu evlenip 3 ayda ayrilan oluyor. Ama gorucu usulu evliliklerin daha saglam oldugu genellemesini yapmak icin yeterli done var kanimca. Ve ben suna bagliyorum. Iliskinin daha basinda kartlar acik. Iki taraf da karsi tarafin niyetini biliyor. Blof yok. Ya olur ya olmaz. Gayet net.

Var bir sürü, eğer bu şekilde tanışıp sonrasında da birbirlerini severlerse gayet sağlam evlilikler olduğunu gördüm. Sırf aile, sosyal yapı, eğitim denk diye düşünüp mantık evliliğine evrilirse ilerleyen yıllarda sorun yaşayabiliyorlar.

Boyu boyuna olan, giyiminden duruşuna kadar uyumlu olan çiftleri görünce ne kadar çok yakışıyor derim ama tersi durumda bir şey düşünmem.
Aklımdan da bir şey geçmiyor açıkçası normal çift işte.

Anormal gelmiyor. Sevimli bile gelebiliyor. Gerçi bunun sebebi benim de uzun boylu erkekleri beğenmem olabilir.

üzerine bi' de çocuk yakışıklıysa kızı tebrik ve takdir ediyorum, sonuçta bizim civarımızdan 1 kişiyi daha elemiş oluyor.

Onun dışında da gönül işleri karmaşık diyen ergenlerden değilim, avamın gönül işlerine basit mühendislik mantığıyla yaklaşırım bu yüzden ''ne kadar da tatlılar'' filan da demem rahatsız edici herhangi bir olumsuzlukta refleks de vermem, en fazla yanımda çoook samimi bi' arkadaşım varsa komiklik olsun diye ''saat 4 yönünde ediyle büdü geliyor, bi' imza istesene'' diye takılırım.

O durum sık yaşanabiliyor. Türk kızının genel ortalaması 1.52 falan sonuçta. Anormal ama yapacak bişey Yok.

banane amk diyorum

Ruh halime göre belki "ehi" falan diye hafifçe gülerim ama bir şey hissetmem veya üstüne düşünmem.

Koca adamın yüreği narinmiş diyorum. Bence güzel bir tablo.

Ya geçen bi çift gördüm arkadan. Kız baya ufak tefek, eleman bir ara kafayı eğip kızı öptü "oha adam çocuğu öpüyor lan" dedim bir an içimden. Meğerse çiftlermiş sksksj

Oley diyorum, çünkü ay lav uzun boylu erkekler. Onların da kısa kadınları seviyor olması mucizevi.

Zamanında benim de böyle bir ilişkim olduğu için normal geliyor bana.

Cok umursamiyorum ama tam tersi durum cok tatli hayalimdeki iliski.

Ben itiraf ediyorum sevisme olaylarini düsünuyorum. Sinsi miyim neyim.

Velvetmorning:) öylesin

Bence çok büyük fark değil 30 cm.
Dikkatimi çeker sadece
Kadın uzun olmadıktan sonra sıkıntı değil

Ne kadar da guzel bir cift, diyorum. Ah keske herkes oyle olsa, diyorum :)

Benim boyum bir bucuk metre. Bana herkes uzun, herkes kocaman. Gonlum kimi sectiyse uzun kisa -kisa dediysem de ne kadar kisa olabilir ki bana gore- fark etmeden birlikte oluyorum. Boy degil, huy :D

kadın tarafının boy kompleksi olduğunu ve uyumsuz bir çift olduklarını düşünüyorum. itici geliyor.

Gariplik yok, daha güzel hatta bence. İyi ki uzun boylu erkekler kısa boylu kız seviyor.

Ayda ortalama ne kadar e-fatura keseceksiniz ? Size ortalama kaç tane e-fatura gelecek ?

1200-1500 arası keseceğiz. 100 civarı gelecek.

ama efatura değil, earşiv diyelim tabi biz buna.

evet kendi işini kolaylaştırmak için istiyor, 1500 fatura var ise pek de haksız sayılmaz. muhtemelen sizin entegre programla kestiğiniz e-arşiv faturaları kendi kayıtlarına tek tıkla almak istiyor.

resmi muhasebe işlemlerinizde bir değişiklik olmayacak, siz ön muhasebenizi paraşüt ile tutacaksınız. mikro yerine paraşüt seçmenin, adamın işini zorlaştırmaktan başka bir eksisi olmaz.

ama fiyat farkı da çokmuş. mikro'yu bilmiyorum ama muhasebe programları (en azından benim kullandığım) herhangi bir program ile excel tablosu olarak alınan raporu yine tek tıkla işleyebiliyor. eğer programı bunu yapabiliyorsa ve eğer paraşüt de kesilen faturaların listesini excel tablosu halinde export edip raporlayabiliyorsa (yapıyordur herhalde, 2018 yılında da yapabilsin artık programlar bunu), siz fatura listesini excel olarak kendisine gönderirsiniz, yine tek tıkla işleyebilir.

ucuz olanı alın.

o faturalar zamanında o defterlere tek tek elle yazılıyordu, hava yapmanın gereği yok. faturaları işlemek kendi görevi. otomatik yapmak istiyorsa, kendi ödesin parasını.

bence ucuz olanı alın, işinize bakın. faturaları işlemek muhasebecinin görevi.

muhasebeyi bu kadar onemsiz gormeyin; muhasebeciniz ile anlasamiyorsaniz da baskasi ile calisin derim; artik herkes bu isi yapiyor ve de dusuk ucretlerle... ne kadar ucret oduyorsunuz bilmiyorum ama e-arsiv fatura'ya gecmis bir firma ve cok fatura kesen bir firma iseniz muhasebenizin ve muhasebeciniz de iyi olmasi sart; ucuz olsun mantigi ile de "kotu" bir muhasebeciniz varsa inanilmaz cezalar ile karsilasirsiniz ileride

bu arada normalde ben şuanki sistemde ona 1500 basılı faturanın xml çıktısını gönderiyorum. o tek tıkla import ediyor sistemine. sonra da son bi double check için basılı faturalarla karşılaştırıyor tüm işi bu.

eğer çok istiyorsa e-fatura için de aynı sistemi yapabilirim sıkıntı yok benim açımdan.

Geçende bir arkadaş e-arşiv'e geçti.
Şimdi sordum, Innova ile 1.000 TL'ye 30.000 e-arşiv faturası göndermek üzere anlaşmış.

Bu rakamlar biraz yüksek sanki.

peki arkadaşlar şu e-defter mevuzsu noluyor?

snaırım paraşütün böyle bir uygulaması yok. e-defteri nasıl alıyor ve elimzideki faturaları buna nasıl entegr ediyoruz?

Doğum günün mutlu olsun.
Cevap verip vermemek sana kalmış bir şey. Kendin karar ver. Tekrar birliktelik istiyorsan ver.

Doğum günün kutlu olsun. O yaşadıklarınıza bağlı, ve nasıl ayrıldığınıza. en iyi kararı sen verebilirsin.

Adam soru sormuş cevaplara bak. -Ne yapayım ben?
-Sen bilirsin.

Cevap verme, görmezden gel. Eskimiş bitmiş, unutmaya başlamışsın. Kendini hatırlatmaya da hakkı yoktu hani.

Doğum günün kutlu olsun.

tesekkur ederim de. nezakete nezaketle karsilik verirsen daha iyi olur. illa seninle tekrar gorusmek istiyor anlami cikarmaya gerek yok.

Mutlu yillar, nice saglikli ve huzurlu yaslari geride birakirsin umarim ^^

Bence bir tesekkur ile cevap ver.

Bir beklentisi olduğunu nereden çıkardın? Belki sırf kutlamak için kutladı. Teşekkür ederim der geçersin ya da cevap vermezsin. Ben olsa sallamazdım.

Mutlu yıllar.

herkese doğum günü mesajları için teşekkürler öncelikle :)

@ kendi kendine yasayan yavrucak, bence de yoktu, inşalla mesaj atmaz diyodum ama attı.

@kobuzchu kiz, aynen nezaketen teşekkür edeyim mi diye soruyorum zaten temelde.

@baldur2, bence tekrar görüşme gibi bi amacı yok. Benim canımı acıttığını biliyor, o yüzden kendini iyi hissetmek için attı diyorum ben.

@ teknikekip, beklentisi var demedim ki :) Ben kendi açımdan soruyorum soruyu zaten.

nice yillara. tesekkur et ve baska bir diyaloga girme.

Canını acıtan birine karşı nazik olmana da gerek yok. yani çirkefleşmekten bahsetmiyorum elbette siz beni anladınız zaten ama buna cevap verip kendinize haksızlık etmenize gerek yok.

Siz kalbinizi kırdığından bahsetmişken herkesin kibarlıktan bahsedip sizi toplumsal norma sokmaya çalışması sorunuzu okumadıklarını düşündürttü açıkçası bana.

Şimdi cevap vermen bir sonraki doğum gününde tekrar mesaj atma cesaretini verir. Kendini koruyacak olan sensin. Üzen birine de kibarlık kasılmaya çalışılmaz. Boşver bence.

Doğum günün kutlu olsun.

Ben nezaketen cevap vermiştim. Bir sonraki sene kutlamadıydı. Gerçi ben onunkini nezaketen de kutlamadım. Ayrılık sebebimiz benzer senle.

Sen de nezaketen teşekkür et. Kestir at.

Aldatan adamin nezaketine (!) nezaketle karsilik vermesen de olur. Yazma hicbir sey bosver.

@ aquarium, adam değil kadın ama olsun :)

Cevap bile verme. Kafandan da sil. Aldatmak ne ya. Ugrasmaya degmez.

Ben olsam cevap vermem

görmezden gel.bugün senin özel günün.tadına bak.

İçinden ne geliyorsa onu yap nazik olmak zorunda değilsin; hayat senin hayatın ve cevap yazasın yoksa yazma. Ancak bence sen içten içe yazmak istiyorsun gibi; biraz sevindirk olmuşsun gibime geldi ancak bu güzel günün heyecanını sana değer veren insanlarla yaşa.

ben olsam cevap vermezdim.

@ neferkitty, yok valla sevindirik olmadım. Sadece hayattan keyif alıyorum şu aralar, o da yazış şeklime yansımıştır.

eski sevgililik bu günler için var deyip arkana yaslan.

hala üzgün değilsen, bir şey ifade etmeyecek ve aklını karıştırmayacaksa teşekkür et, nolacak.

Hala içinde ufak da olsa bir kırgınlık varsa cevap verme, yoksa teşekkür et yeterli.

@ elikası, olmaz mı?! Hayatımın en zor zamanlarını yaşattı bana bu kız.

@ yaraticinick, hala üzgünüm ama kendisi pek bir şey ifade etmiyor.

teşekkür bile etme derim. hiç cevap yazma

Normal şartlarda yani ayrılık sebebine göre bir teşekkür çok görülmemeli diye düşünürüm, aldattığı için ayrıldığım adama da teşekkür falan etmem, cevap yazmam.

mutlu yıllar
cevap verme

Verme

İki şıkkın var:
1)Hiç cevap vermemek
2)Kutlama mesajındaki canayakınlık tonunun altında bir cana yakınlıkta soğuk bir cevap.

Cevap vermemekle sağol demek arasında kaldım resmen. Neyse sikerler deyip geçicem artık herhalde.

herkes verme diyor ama sende cevap atacak bir tip sezdim.

normalde gonul isleri sorularina bakmam ama sag tarafta gorunce hayir cevaplama demek icin geldim

@ kleeberg, ahahha valla ben de o tipi seziyorum kendimde bazen. Bugün büyük ihtimal atmam ama belki birkaç güne :(

Kendimi tutamayıp allah ne verdiyse sallicam diye korkuyorum.

doğum günün "kutlu" olsun dediyse ya da "mutlu" yıllar başkasıyla da oynaaşmış madem laf sokun işte fırsat bu fırsat. sen yokken ne kadar mutlu olabildiğimi farkettim gibi adasdfa ^^

45 gündür konuşmuyorsunuz.
son birkaç haftadır başkalarıyla görüşüyorsun.

yani toplamda 3 hafta falan boş durmuşsun zaten. onda da başkalarıyla görüşmek için altyapı hazırlanmıştır mesajlarla, instagram like'larıyla falan. dolayısıyla sen senin eski sevgilini zaten aşmış geçmişsin haftalar önce. "teşekkür ederim. iyi geceler," yaz mesaj olarak, yeterli.

@sen git ben geliyorum, yok öyle değil. Ağustos başından beri ayrıyız, ben mal gibi ne zaman arasa açıyodum, sürekli onu düşünüyordum falan o başkalarıyla yatarken(evet mal gibi kendime yedirdim bunu).

en sonunda ekimde bi daha konuşmayalıma geldi olay yüz yüze görüştüğümüzde.

var ama 57 yaşında.

Tanıştır yaklaşalım (şaka :p). ben böyle bir şeyin varlığına inanmıyorum. bana kimseyi beğenmiyorlar, aşırı kıçları kalkık oluyor sonra da bunu "çok güzelim ondan yaklaşmıyorlar" diye anlatıyorlar gibi geliyor.

var olmaz olur mu.bir noktadan onun etrafındaki kalkanı kırıp yaklaşmayı başarıyorsun
ama nasıl olur bilemem :)

var ama 129 yaşında.

@uğpoıuy, asılan masılan da yok yani? Etrafta bu kadar hayatında hiç kadın görmemiş gibi dolaşan erkek varken nasıl mümkün oluyor?

benim çevremde çirkin olduğu halde yanına yaklaşılmayan kadınlar var.

kadın düşmanı mı oluyorum yoksa ne :(

üğpoy haklı, şahitleri var.
ben şahidim yani:)

güzellikten değildir o. güzelliğine eşlik eden soğukluk ve kibirdendir.

Kimseyi tanrılaştırmayın.

yani, öyle biri yok. olmamalı da.

Yalnızca güzellikle alakalı olduğunu düşünmüyorum, mutlaka o kadında başka bir şey daha vardır o yüzden yaklaşmıyorlardır. Hem kendi hem huyu güzelse hele mutlaka etrafında birileri vardır, siz görmüyorsunuzdur o kadar.

İstanbul

Ankara

Tabii ki istanbul.

Tartışmasız İstanbul.

kayacak mayacaksanız bursaya gelin.

Böyle bir karşılaştırmada cevap İstanbuldur. Ancaaaak;

Şimdi bunu söyleyen olmak istemezdim ama geçen yılbaşında İstanbulda olanları biliyoruz :/ Neyse, sadece aklıma geldi o yüzden insan istese de istemese de İstanbula soru işareti koyuyor.

Ha, Ankara bu konuda çok daha mı iyi hayır tabii ki. Hatta Ankara da gezilecek bir şey de yok.

İlla Türkiyeye gelecekseniz İstanbul bana kalırsa. Keşke Ankara diyebilseydim ama gerçekten yapacak fazla bir şey yok.

İstanbul tabii ki.

Ankara'da hem bir şey yok hem de boşuna donarsınız soğukta.

Neden aklınızda sadece İstanbul ve Ankara var ? Bence Türkiye'ye gelecekseniz bir sürü başka seçenek de olabilir. Ankara da hiç bir şey yok zaten de, İstanbul için de özel planlar yoksa bence Kıbrıs bile olabilir.

Yilbasi iznine istanbula gidilmez. Hicbir sey icin istanbula gidilmez cunku istanbul o aklinizda kalan istanbul degil. Artik arap ve dilenci dolu koca bir santiye. Yolda bile rahat yuruyemezsiniz, dolayisiyla gezemezsiniz.
Ankarada zaten kayda deger hicbir sey yok.
Elikasi+1 diyorum.

İstanbul :)

Baska bir ulke bakin. Kurban bayrami olsa İstanbul derdim. Bombos olurdu. Ama yilbasi İstanbul'da izmir'de falan kutlanmaz ki

ankara ne yaaa. memurlarla yilbasi kutlamasi mi yapmayi dusunuyorsunuz. tabi ki istanbul.

Yelken

Eskrim

yelken +1

Kayak.

snooker

enduro motosiklet. yapiyorum ama param olsa daha cok zaman harcardim bu ise. hala daha para varsa kayak, buz pateni.

Karate yapıyorum. Profesyonelliğe yakın bir durumdayım. Sörf yapmak isterdim ama köpek balıklarından korkuyorum. Buz hokeyi de olabilir ama bunda da geri geri kayamıyorum. Buzun üzerinde özgürleşebiliyorsun. Ben voleybol demek istiyorum. Top hakimiyetim iyidir övünmek gibi olmazsa.

yelken +9999

Masa tenisi!

Downhill bisiklet, aletler acayip pahalı.

bisiklet

yüzme

İçten içe curling'e bayılıyorum. Ama izlemekle yapmak aynı keyfi verir mi bilmem.

kürek

yuzme taybiki

Powerlifting.

kite surfing <3

powerlifting. boyle bir mutluluk yok.

kürek, yelken ve sakatlık çıkmazsa crossfit

Tenis

Dalış

Gerçi profesyonelliği nasıl olur bilemedim. Sakinliğine paha biçilemez.

tenis, kayak, snowboard

Ben ya önceki hayatımda basketbolduydum ya da bir daha ki hayatımda olacağım. O derece.

İçimde bir MJ ruhu var. Beni bulun. Değerlendirin...Harcanıyorum..

Basketbol. Para falan farketmez. Beni en çok mutlu eden spor dalı.

Yüzme de yaptım ama bir basketbol değil.

Soruya cevap mı bilmiyorum tabi

Rally pilotu olmak isterdim. Motokros da olur.

triatlona gönül vermek isterdim.

dağcılıkla uğraşıyorum keşke daha çok yapabilsem. hem maddi hem coğrafi imkanlarım artsa keşke

Buz pateni

Amerikan futbolu. Yaptım gerçi.

Onun dışında, formula 1 pilotu olmak isterdim.

dagcilik/tirmanis
kayak (yapiyorum da finansal sebepli son 3 senedir, ondan once de sakatlik sebepli 3 sene yapamadim)
voleybol

1- telefondaki ciplak fotograflarimi sileyim bari iyi hatirlattin.

cekmecemde ki penis fotograflari ve nazi bayragi.

1. Var. Kötü.

2. Var.

1) hayatıma giren herkesi biliyorlar. her şeyi anlatırım. hatta kardeşim kimle birlikte olduysam bilir. zaten ölmüşsem ölmüşümdür, ben öldükten sonra benim hakkımda düşünecekleri şeyleri umursamayacağım bir yerde olacağım.

2) dünyanın en sırsız insanıyım ahdjdjddjd

Annem geldi aklıma :) Dışarı çıkarken evi derleyip toplar, uzun yola gitmeden önce evi dip köşe temizler, çamaşır sepetinde asla kirli çamaşır bırakmaz. Sebebi de ölürüm kalırım arkamdan ne pis kadınmış demesinlermiş :)

Bende yok.

1. Var ama hiç kimse bilmiyor değil ama çok kişi bilirse hoş olmayacak bir şey var. Onun dışında, şu anda iki kişinin bildiği ve duyulduğunda düşüncelerini değiştirecek değil de, 'Oha, bunlar da mı olmuş' diye çok kişinin düşüp bayılacağı ve filmi çekilesi birkaç şey var.

2. Kendime ait hiçbir şey yok ama başkasına ait bir sır benimle birlikte mezara girecek.

bego'nun annesi benim de annem sanırım. Bir arkadaşım vardı; ağda zamanını hiç kaçırmazdı. Derdi ki 'Biri bana tecavüz ederse, öldürürse beni kıllarla bulmasınlar; öldürmezse zaten o kıllarla kimsenin karşısına çıkmadan ben kendimi öldürürüm' derdi. O da geldi aklıma şimdi.

Öyle sırrım var evet. 1 tane de değil maalesef. Mezara kadar gelecek benle. Öğrenen kişi üzülür benim adıma galiba

1) var ama imha etmeyi düşünüyorum.

2) evet var.

Benim ölümüm büyük felaket

1. Var. Fotoğraf, eşya, belge hepsinden var ama öldükten sonrasını mı kayıracağım?

2. Var. Her şey anlatılmaz ki.

1- Hayır arkamda bıraktıklarımdan farklı bir anlam çıkaramazlar, ama yine de tüm sosyal medya hesaplarımdan ve mail adreslerimden çıkış yapacak kadar vaktim olsun isterim, olmazsa da sorun değil, bilmedikleri bir şey çıkmaz, gereksiz anı biriktirmekten hoşlanmıyorum çünkü.

2- Var.

her iki soruda da hayır

İki sorunun cevabı da benim için evet ama ölmüşüm zaten yahu, bana ne?

1- Var ama öğrenmeleri çok küçük bir ihtimal.
2- Var.

1. yok
2. yok
(duz adam)

aileme sinir krizi anında bir çok şeyi anlatmıştım özellikle cinsellikle ilgili.
sanırım yok ya.

Ailemin üzüleceği şeyler var elbette, o aptal çocukluk ergenlik günlüklerimi imha etmek istiyorum ama kıyamıyorum, ne salakmışım diye gülerek okuyorum bazen. Konu geçince onlara da derim bakın ölür ederim o kilitli çekmecemi imha edeceksiniz, sakın bişeyi kurcalamayın. Ne kadar dinlerler bilemem tabii=)

-var.

-var.

istediğim çoğu şey olmadı.

rock yıldızı olmak, sahnede gitarla şov yapmak isterdim.

bırak yıldız olmayı, gitarım bile olmadı.
beyaz yakalı köle oldum :)

Bir enstrumani cok iyi calabilmek isterdim. Ozellikle piyano. Ama vakit bulamiyorum su an. Bir gun ogrenecegim.

Yurt dışında yaşamak istedim tüm düzeni burada kurdum =/

Evlenmek - olmadı

gazeteci olmak istedim, bu ülkede mümkün olmadığı için olmadı. ingiltere'de y.l yapmak istedim, jean monnet iptal oldu olmadı. İstediğim başka bi y.l programı vardı, başvurulardan 1 ay önce ielts'in denkliğini iptal etti ösym, olmadı. istediğim ne varsa güzel, canım ülkem yüzümden olmadı <3

Hayatında iki hatunu çok istedim olmadı. Brlki de çok istedim diye olmadı. Çok istememek lazım aslında. Başka kültğrlerde dinlerde çok istememek bi kaide bundan olabilir. Yani bizde kader gibi.

İstediğim her şey oldu oluyor ama biraz geç oluyor.

Çocukluktan üniforma aşkım vardı yaptım, beylik silahına özenirdim aldım sonra beğenmedim bıraktım. Mühendis olmak istiyordum oldum, Avrupa'da yaşamak istiyordum şimdi yaşıyorum. Araba istemiştim 18 yaşımda, 20'de aldım. Bas gitar istemiştim 15'imde 17'de aldım. Milli olmak istiyordum 14 iken 20'de oldum.

Kedim olsun istiyordum o da var haha:)

Bir şeyi ne kadar çok istediysem olmadı, kendimi yırtacak kadar uğraşmama rağmen nokta atışı bir isteğime kavuşamadım; hep 'Bir yaklaşık sonuç' oldu. Buraya hayatımı dökmeye çok utandım şimdi ama Haruki Murakami'nin bir cümlesi var; o cümle hayatımın özeti gibi 'İnsan istediğini elde edemeye edemeye, en son ne istediğini bilemez oluyor'. Bir noktadan sonra da 'Nasıl olsa olmayacak'a bağladım, ondan sonra da artık bir şey istememeye başladım. En çok bana 'Yapabilirsin' diye umut veren insanlardan tiksindim. Yine de bir yaklaşık sonuçlar da o kadar kötü değildi. Yani 0-1 şeklinde bir istediğim oldu/olmadı durumu olmadı ama daha çok istediğimi kıl payı kaçırıp ona yakın ve zaman zaman iştahımı kapamayan şeylerle idare etmek zorunda kaldım. Yani, canın eve gelirken patates kızartması çeker de, eve gelince saçmasapan bir pırasa bulursun gibi olmadı da; eve gelince patates kızartması yoktu ama peynirli makarna vardı en azından gibi oldu daha çok. Daha çok 'O olmadı, bu oldu; o da olumlu' gibi. Olan şeyler de çok kişinin hayali olabilecek şeylerdi, o yüzden şikayet de edemiyorum.

İlginçtir ki, istediğim şeyler olmadı, umrumda olmayan şeyler tereyağından kıl çeker gibi gerçekleşti. Belki de isteyince anksiyete tavan yapıyor ve elime yüzüme bulaştırıyorum sanırım. Bir de başkalarının istediklerini kavuşturdum genelde, o açıdan teselli bulabiliyorum; bu beni gerçekten mutlu ediyor.

bağlama çalmak, futbolcu olmak, eczane açmak isterdim bi de.

Olmayanların hepsi de benim yüzümden olmadı, yapamadım yani, gerçekten yapmak istememişim demek ki diyorum, elimi taşın altına sokmak istememişim. Şimdi yavaştan akıllanıyorum, biraz geç oldu ama güç olmasın inşallah.

dj olmak istiyorum 3 senedir. olmadım. ama olucam..
para biriktirmek, araba almak istiyorum henüz alamadım. biriktirmeye de yeni yeni başladım.

Araştırma görevlisi olmayı çok istemiştim ama olmadı.

2.5 savaş üstü 1.05

sivil toplum örgütleri siyasi partilerin yerini alacak

Herkes vejetaryen olacak, mecburen.

Petrol kullanımı bitecek, doğalgaz da çok azalacak. Otomobiller tamamem elektrikli olacaklar.

Su savaşları veya göçmen dalgaları olacak. Hindistan veya Çin veya ikisi birden su veya gıda kaynak sıkıntısı nedeniyle büyük göç verecekler. Avrupa bunu durdurmaya çalışacak olmayacak. Sonunda Avrupa Birliği dağılacak ve her ülke kendi kaderine bakacak.

Kanada ve Avustralya süper güç olacak. Özellikle Kanada, Norveç, İsveç, Rusya, Finlandiya gibi ülkeler tarımda çok güçlü hale gelecekler küresel ısınmadan ötürü.

İzlanda yeni bir İsviçre olacak, küçük refah ülkesi.

Bütün zengin siktiriboktan arap ülkeleri abandone olacak, kaçıp gidecek herkes.

Nüfus kontrolü zorunlu hale getirilmesi gibi uygulamalar konuşulmaya başlayacak. Evlatlık edinme yaygınlaşacak ve destek verilecek küresel çapta.

Afrika'dan bir ülkeden atılım bekliyorum. Birinden biri(büyük ihtimal güney afrika cum) baya baya G.Kore gibi gelişecek.

Kuzey Kore dünyaya açılacak ve monarşisi sona erecek.

aziz yıldırım başkan olacak yine.

dünya savaşı.

arsalar çok prim yapacak. insanın değeri hızla düşecek. insan hakları ortadan yavaş yavaş kalkacak.

nerede o eski günler demeye devam edeceğiz..

muhtemelen ben yoğum.

Savaş ve kıtlık bekliyorum, teknolojik gelişmelerle insan ömrü daha uzayacak, insanın iş gücü değeri azalacak.

kulak arkamıza takılan cihaz sayesinde elimizde telefon ekranı almadan "telefonu" düşünerek yöneteceğiz. daha doğrusu onun adı da kişisel bilgisayar olur ama pc mi derler yoksa taşınabilir ultra nano pc mi derler bilemem.

bi nevi google glass düşünün.

önümüzdeki otuz yılla ilgili verebileceğim en net bilgi benim var olmayacağım olur. tabii bundan size ne, değil mi? :/

türkiye'de bile kayıtlı binlerce drone var yani uçan araba hayal ki gerek yok, elektrikli arabalar çok yaygınlaşacak zaten avrupa bunun çalışmalarını çok önceden başlattı. dizel arabalar 2030'dan sonra neredeyse kalmayacak, avrupada bunlar yaşanırken hangi ülkede dizel arabaların sayısı artıyor bilin bakalım?

nüfus bu denli artarsa bir şekilde düşme eğilimine girmek durumunda bu hastalık, açlık ya da savaşla olabilir.

ayrıca yiyecek ve su alanında büyük atılımlar olabilir.

ortaokul arkadaşım intihar etmişti.. Lisedeydik. Babasının arabasını kaçırıyor ve birisine çarpıyor. Çarptığı kişi ölmüyor ama arkadaşım öldü zannediyor. Kaçıyor ve kendini asıyor.. çok üzülmüştüm

kuzenim.. evet farklıydı çünkü daha mantıksız geliyo herkese. hastalıkta yaşlılıkta bi bekleme durumu var kaza fln olöduğunda allah'ın takdiri diyip geçilio. ama intihar normalde olmayacak bişi daha hakedilmemiş daha yazık.. aynı zamanda haliyle onu o noktaya getiren faktörler ve daha iyi farkına warılabilinir miydi, warılsa durum değiştirebilir miydi ws bunlar hesaplanıyo her açzok duyarlı birey tarafından fln..

Ben ilkokuldayken Fransa'da yaşayan kuzenim intihar etmişti. Ailesinin istediği ile tıp yazmıştı, okulun 1. senesinde intihar etti ve maalesef hayatını kaybetti. Çok güzel ve akıllı bir kızdı, hep hayranlık duyardık ona, öldüğünde çok üzülmüştüm. Ailesi hala toparlanabilmiş değil, özellikle annesi çok sarsıldı, uzun süre psikolojik tedavi gördü, üzerinden çok geçti ama benim bile yüzü hala aklımda, normalde birisi vefat ettiğinde daha sonra aile ile o kişi hakkında konuşulur, ama bu abla hakkında hiç kimsenin konuştuğunu duymadım.

ortaokuldayken benim yaşlarımda uzaktan bir akraba (kız) intihar etmişti aile baskısı nedeniyle. beni pek etkilemedi ama babamı etkilemişti, morgda görmüş cansız halini.

Çok değer verdiğim bir insan silahla başına ateş ederek intihar etti. Silah tutabildigine bile inanmayacagim kadar naif bir insandı. Tam da her şey düzelmiş gibiydi. İnanamadım. Bunu yapma şekli ve zamanlaması çok sarsmıştı. Diğer ölümlerden farklıydı. Çünkü sebep arıyorsun. Kimsenin bilmediği ama onu buna iten bir şey varmış demek ki. Kimse bilmiyor hâlâ. Bir sürü duygu bir anda hissediliyor.

var, tanıklık ettim. yakını benim. benim tanıdıklarıma sorman gerekiyor galiba. ben hatırlamıyorum nasıl tepki verdiğimi. tek bildiğim zor olduğu.

Çok yakınım, evet. Adli tıp müdahale ettiği için cenazeyi apar topar kaldırmıyorsunuz. İnsanlar çok şaşırıyor haliyle. Biz çok az kişiye söyledik, zira insanlar bu bilgiyle ne yapacaklarını bilemiyorlar.

Bir reddedilmişlik duygusu oluyor bencilce. “Benim sağlayabileceğim hiçbir mutluluk da mı yoktu” diye sorguluyorsunuz. Sonra geçiyor, üzülüyorsunuz. Ne büyük dertmiş demek ki diyerek bir gönül bağı kuruyorsunuz olmayan kişiyle.

Kızgınlık falan olmadı bende. Üzüntü oldu sadece. Şok vs.

Farklı oluyor tabii ki. Kendini suçlama, etrafındakilerin seni suçlaması, vicdan azabı, kızgınlık, hayal kırıklığı..
Hele ki o kişinin ölümünün dedikodu malzemesi olduğunu görmek..

Amcam kendini asmıştı. Baba tarafım birbirlerinden kopuktur, aşırı bir üzülme veya tepki verilmedi, rahmetlinin çocuğu yoktu, sadece eşi üzüldü.

yakın akrabam 4. kattan atladı. maalesef yerde can çekişmesine şahit oldum. geç yaşta evlenip anne olmuştu. ikizleri arkasında bırakıp gitti. bu kadar trajik bir ölüme verilen tepki tabi ki diğer ölümlere göre çok farklı oldu. hele ki balkonda beraber oturdukları ablasını günlerce teskin edemediler.

Faturada vade farkını da göstermelisiniz, Kdv matrahına dahil edeceksiniz, dolayısıyla Kdv de değişecek

60 lira icin urun adi ile keseceksiniz, ayni faturada alt satira vade farki aciklamasini yazip 3 lira yi da ekleyip toplam 63,00 tl keseceksiniz; kdv icinde 63 olacak

hatta o kadar ki, faturayı keserken değil, sonradan vade farkı koysanız bile, vade farkı diye 3 liralık daha fatura kesmeniz gerekir.

yani bir fark varsa (fiyat farkı, vade farkı, kur farkı) onlar da faturalandırılacak.

Yoğurt yiyorum bayağı. Ketçap ve mayonezi çok uzun yıllardır yemiyorum. Su içme alışkanlığım var. Geçen odamdan 9 tane pet şişe attım. Okula giderken çantamda hep su olur.

Ev yogurdu ve kirmizi meyve sebze tuketiyorum.beyaz ekmek ve tuz kullanmiyorum. Sekeri azalttim.

Kefir mayalıyorum, çiğ yumurta içiyorum haftada birkaç kez. Şeker, tuz, ayçiçek yağı vb şeyleri tuketmiyorum. Unlu ürünleri de tuketmiyorum.

1. Şekeri unut. Yani meyve ve çok zaruri gıdalar dışında şekeri tamamen unut.
2. Ambalajlı her şeyi unut (marketlerin yüzde 90'ı).
3. Her türlü gazlı içeceği unut. (Su, soda, ayran, kefir, süt, kahve, çay ve türevlerinde sıkıntı yok abartmadığın sürece.)
4. Hamur işini çok çok nadiren ye.
5. Alkolü çok nadiren tüket. Biradan uzak dur.

...

Ben çocukluğumdan beri kahvaltı yapmayı hiç sevmedim. Hiç de keyif almıyorum. Zaten günde üç öğün yeme dayatması bitiyor yavaş yavaş. Sağlıklı değil zaten.

Yumurta, tahıl, çavdar, balık, tavuk ve sebze ağırlıklı besleniyorum. Kendine bir kalori limiti koy ve o limiti ne olursa olsun aşma. Akşam arkadaşların doğum günü partisinde pasta mı yiyeceksin? Akşam yemeğini atla.

edit: diyelim ki kendini tutamadın ve yedin ya da ne bileyim sevdiğin kız poğaça yapmış reddedemedin yedin ve günlük kalori limitini aştın. o zaman spor ayakkabını ve eşofmanını giyip koşuya çıkacaksın. orta - hızlı arası bir koşuda on dakikada 150 kalori yakıyorsun (yaklaşık 2 km mesafe koşmak demek bu). yani 5 km koştuğunda 30 dakika harcamış oluyorsun ve karşılığında yaklaşık 375 kalori yakıyorsun. yüzme, boks falan gibi şeylerden az olsa da müthiş kalori yakıyor. üstelik koşmak vücuduna çok faydalı. ben spor salonunda en az 30 dakika koşmadan ağırlık altına girmiyorum kesinlikle.

her gün kahvaltıdan sonra beyin sağlığı için ve kanser önleyici özelliğinden dolayı zerdeçalı sütle karıştırıp içiyorum. bu beni güçlü eder.*

youtu.be

Günde 2 öğün yemek
En az 1 buçuk litre su
Yoğurt
Günde bir bardak limonlu ya da sirkeli su
Akşam 8'den sonra bir şey yemek yok
Karbonhidrat ihtiyacını abur cuburlardan değil meyvelerden sağlamak (Her gün 1 ya da 2 meyve)

Evet sağlıklı besleniyorum. Ekmek yemiyorum, her gün kahvaltı yapıyorum, işe erken gittiğim için her gün evden kahvaltı götürüyorum, yumurtalarım direkt köy yumurtası, tavuk yemiyorum onun yerine yine köy hindisi yiyorum, tereyağı ve sızma zeytinyağı dışında yağ yemiyorum, çiğ kuruyemiş yiyorum, çok su içiyorum, alkol, asitli içecek hiç yok hayatımda. Her şeyi mevsiminde yiyorum, paketli gıda yemiyorum, pilav makarna ayda en fazla bir kere çok çok seyrek yiyorum. akşam 8'den sonra hiç bir şey yemiyorum. Elimden geldiğince hareketli olmaya çalışıyorum.

Sucuk yaptirfim kasaba kurban etinden. Eti guvenilir yerden aliyorum. Sebze meyveyi mevsiminde aliyorum.

sağlıklı beslenmek için mukussz yiyckler

www.mucusfreelife.com


vegan olanlarıyla tabi.


bense günde sadece 4 saat vegan yiyp 20 saat yemiyorum.bu da burda var

www.eksiduyuru.com


ve tabi iki bitkilerin verdiği sağlık (ve tabi sömürüye destek olmamanın verdiği mutluluk)
www.cosmopolitan.com

Aklima geldi yogurdu evde yapiyorum.

Yurtta ikamet eden bir öğrenci olarak ne kadar son yıllarda zorluk çeksemde beslendiğimi düşünüyorum arada yaptığım çılgınlıklar dışında.

Makarna/pilav yemiyorum sadece tatile gittiğimde anacığımın yaptığını yiyorum onunda yemiyceksem yaşamıyım zaten.
Kahvaltısız güne başlamam. Bu bana annemden kalan bir alışkanlık. Kahvaltıda belki vi dilim ekmek yerim belki yemem onun dışında yemem.
Meyve suyu kola falan zaten en son çocukken şçtşm heralde.
Yoğurt kefir müptelasıyım.
Kızartma yemem, hele dışrda asla.

Ama bu dün yediğim 2 gofretten aldığım şekeri sağlıklı saydığım anlamına gelmez :/

Veganım. Daha sağlıklı beslenilebileceğini zannetmiyorum.

Kahvaltı yulaf ezmesi veya tam tahıl wasa ekmek. Ya da yaban mersinli veya çilekli mangolu smoothie.

Öğlen hayvan gibi yerim, ara öğün olarak sandviç ve fındık fıstık ceviz kabak çekirdeği vs.

Akşam öğünü öncesi kek, dondurma, cips bi kamyon vegan jelibon.

Akşam da dünden arta kalan öğlen yemeğini yerim veya pizza falan gömerim.

Yatmadan evvel de b12 alıyorum.

Yazdığım tüm ürünler vegan. Bunlara yoğurt, süt, peynir, et vs dahil.

Aralarda yediğim meyveleri falan yazmamışım. Mevsime göre ne varsa alır yerim meyve olarak. Her gün en az 1 çorba kasesi brokoli mikrodalgaya atarım cips niyetine.

şekeri ve gofret, hazır kek vs. türü işlenmiş gıdaları yemiyorum. kola, gazoz veya meyve suyu gibi içecekleri çok uzun zamandır içmiyorum. sadece arada çikolata yiyorum.

beyaz ekmek hiç yok, az ekmek yiyorum. yersem de mutlaka tam tahıllı ekmek oluyor.

salam ve sosis yemiyorum kalitesine güvendiğim sucuk olursa yerim. ama bu da ayda yılda bir olur.

sıfır olmasa da eti azalttım, günde en az 1 ögün sebze yemeye dikkat ediyorum, her gün mutlaka 50-100 gr arası fındık, badem, kaju, ceviz vs türevi kuruyemiş ve 1-2 meyve tüketiyorum.

1- ekmek az ve tam tahilli yiyorum
2- kola mola asla icmiyorum
3- abur cubur asla yemiyorum
4- asiri yag ve tuz katmiyorum yemeklerime
5- bol bol meyve ve kuru yemis tuketmeye dikkat ediyorum
6- bol bol su iciyorum. al bi tane cam sise 700 ml, devamli bulunsun yani basinda, sabah kalkinca biraz, yatmadan biraz icince bir sisenin yaridan cogu bitiyo zaten. e bi de gun icinde icersin tamamdir.
7- yumurta-sut-peynir-balik bol bol tuketiyorum.

bu kadar.

17:25

15:55

17:20

şu tarz başlıkları okuyunca bunalıma giriyorum. yine de tıklamaktan vazgeçemiyorum.

benimki akşam 8 idi.

17:25 +1

Ofis ve ev arası ortalama 2-3 dakika. Hızlı yürürsem bu süre 1 dakikaya kadar iniyor. Kosarsam 20-25 saniye içerisinde varabiliyorum.

Not : Yolcu gemisinde çalışıyorum :)

5'te çıkıyorum, 5.30'da evdeyim. 20km yolum var.

17:35 - 40 arasi degisiyor

Herkesin refah seviyesi ne yüksekmiş:)

18:15-18:40 arası değişiyor:/

valla hep evdeyim evden calisiyorum.

15:00 çıkış 15:25 varış
23:00 çıkış 23:45 varış
07:00 çıkış 08:00 varış

18:30.

min 19:00 max 20:00

8

16:45 - 17:15 arasi.

Ofisten ciktiktan 8 dakika sonra evde oluyorum.

19:00

16:00 cikis 16:30 gibi evdeyim

Çıkış saatimi çalışmalarıma göre kendim belirlediğim için belirgin bir saat yok ama okuldan çıktıktan sonra evde olmam maksimum 40 dk.

haftada 1 gün 17:35 çıkış 19:00 varış.
haftada 4 gün 18:00 çıkış 18:00 varış. (evden çalışıyorum)

Eğer hiçbir yere uğramayıp direkt eve gidersem 16.45-17.30 arası evde oluyorum.

En erken 20.30 - 21

Cok mu mutlusunuz :(

Çok değişken, ortalama 19 diyebilirim sanırım.

18:00 çıkış, 18:15-20 ev.

servsle gdersem 6 metrobüsle 17.27

18:00 çıkış 18:15 eve giriş. il İstanbul

Hanzade

zafer

Bruce koyardım.

Ben hayatımda bu kadar "badass" bir isim duymadım.

not: kendi adımdan memnunum.

Zapata de la Rocha koyardım. Sonra... Sonrası devrim... :/

ne koyardım bilmiyorum da kısa basit bi isi koyardım.
zeynep ismine bayılırım mesela ama kendime yakıştırmıyorum.

taylan

uzay falan koyardım belki. ama ismimden memnunum, gerek yok.

Sarp

Ismimden memnunum ama göbek adımı hicran olsaydı efsane tamamlama olurdu benim için

Ponçik

Ben kadınım ama kendim koysam direkt Felix koyardim. Bayiliyorum ya. Muhtesem degil mi?

Şimdiki adımı koyardım, zira çok memnunum.

Deniz ya da Nehir güzel olurdu.

Şimdiki adımı seviyorum.

yukarıda iki ayrı kişinin de onayladığı üzere ismimden memnunum. ben olsam ben de bu ismi koyardım. bu isim benim olmasa oğluma koyardım.