okumadım çok uzun.

soruya cevap: mutlu olacağım günleri düşünüyorum. bir umuttur yaşatan insanı.

etrafındakiler dediğini söylediğin şeylerin içini nasıl dolduruyolar, kasıtları ne laf sokma amaçlı mı söylüyolar... bilemiyorum. ama "iş bulamıyon ya ondan" kısmı evet kısmen doğru.

nihayetinde çalışıcaksın bir işte. bir ihtimal birkaç yere girip çıkıcaksın. kabaca söylüyorum hem çalışıp hem parça parça dünyanın çeşitli yerlerini gezmek de oluyo mu nasıl oluyo hayallerindkine ne kadar yaklaşıyo görmüş olcaksın.

hani demek istediğim bir belirsizlik durumu var ve sen de onu evhamla dolduruyosun.

giriceğin iş illa ki seni etkiliyecek, hiçbir şey olmasa bile gününün belli saatlerini ona vericeksin, ama nihayetinde bütün hayatını belirleyen bir şey olmuycak ki. hani kpss--> memuriyet değilse ve iş arayan biriysen olmadı çıkma imkanın da var. ki boş durabildiğine ve söylediklerinden anladığım kadarıyla harıl harıl kapı kapı gezip iş aramadığına göre borç harç sıkıştıran bir şey de yok demek ki.

@dafaisss aslında borç harç yok (kyk'yı saymıyorum...) hala ailemle yaşıyorum. yakında evlilik yok ne bileyim işte kiramı nasıl ödeyeceğim derdi yok. ama liseden beri babamdan para istemediğim için ve elimde kalan tek para da kyk'dan biriktirdiğim üç kuruş şey olduğu için aslında düşünülenin aksine kapı kapı gezip iş arıyorum. HEM DE ANLATTIĞIMIN TERSİNE KARİYER İÇİN. Yeni mezun olduğum için henüz işim yok, babadan zengin olduğum için değil yani. Ben de dünyanın geri kalanı gibi işe girip çalışacağım, işe girmek ve çalışmakla ilgili bir problemim yok aslında üniversitedeyken sürekli çalıştım, garsonluk yaptım, küçük freelance işler aldım, dergide yazdım vs.vs. ama hepsi hayatımı destekleyen ve beni öldürmeyen şeylerdi. Yani şöyle ki freelance işe 2 gün ayırıyorsam bir sonraki gelene kadar boştum. O parayla da yemek mi yerim ya da artık okula malzeme mi alırım neyse, günlük hayatımı rahatlatıyordu. Ama şimdi 8 saat 5 gün olacağı için PARAM OLACAK AMA HARCAMAYA VAKTİM OLMAYACAK kafasındayım. Çünkü eğlence ya da kafa dağıtma anlayışım avm'ye gidip kocişkomla salına salına yürümek değil. Doğada olmak, yeni yerler keşfetmek, trene falan binmek istiyorum. Kulağa inanılmaz şımarık geldiğinin farkındayım, okuyanlar da "ne toy bu" diyordur ama inanın çok samimiyim. Orta direğin de altından gelen bir ailedeyim dediğim gibi işe girmezsem herhangi bir maddi dayanağım yok. Olay çalışmak istememek değil, çalışıp hayatımızı heba ettiğimizi düşünmem.

Ama dediğin gibi belki de hiç tam zamanlı çalışmadığım için böyle düşünüyorum.

instagram çıktı çıkalı çoğunluk özellikle de kadınlar hep senin ruh halinde. Bir gezme isteği dağcılık, bisikletçilik felan. Eskiden millet kpss kasıp msn karşısında sigara tüttürerek mutlu oluyordu.

güzel hayallerin ve masum bir kalbin var belli ki ama burası türkiye piremses ☪

bende aynı senin erkek halindim bi ara.artık senin gibilere bakarken acıyorum(yanlış anlaşılmasın) bu bir içgüdü çünkü.güçlü güçsüze acır.

türkiyede yaşamak için öldürmen lazım.o kalbi çıkart at yerinden tr de yaşamak istersen.tek önerim budur.zaten tr de mutlu da olamazsın hele ist de

saygılarımla

bu ülkede yaşama, güney amerika ülkeleri tam senlik.. 3-5 yıl part time işlerle gez dolaş.. ne güzel işte heyecanların isteğin var..

*ama devam edeceksen de istanbulda bir iş bul hayallerinin üzerine çimento falan dök yeni hayatının temelini at ev borcuna gir.

Kızacaksın belki biliyorum ama bence senin gerçek derdin yok bu mutsuzluklarının tek sebebi bu.

"3 günde İtalya mı gezilir diye İtalya'ya gitmedim" cümlesinin nasıl bir şımarıklık olduğunun farkında mısın mesela? Ben sırf arkadaşlarımla sosyalleşebilmek için bile bir yandan çalışıp para kazanmak zorundaydım.

Başlığı görünce "çok acı var dayanamıyorum" naifliğinde bir içerik göreceğimden o kadar korktum ki ama altında koccaman ergenlik sancıları olan bir kız çocuğu çıktı. Büyüyünce geçer üzülme sen.

Icha +1

soruyu okumadım ama bu aralar mutsuz olanlara echart tolle şimdinin gücü kitabını öneriyorum. bi okuyun bana hak vereceksiniz. pambık gibiyim şu an.

Genel olarak haklısın, özellikle çalışma hayatı hakkındaki düşüncelerin. Çalışmaya başladıktan sonra daha kötü düşüncelere de varabilirsin. Fakat yine de bu derece mutsuz olman biraz da bakış açınla alakalı. Sıfır noktasındayken sürekli 100'ü düşünürsen doğal olarak mutsuz olursun. Sen önce 10ları 20leri düşün ve ulaş sonra zamanı geldiğinde yine yukarıları düşünürsün. Mesela bisiklet senin için büyük bir zevkse ve bisiklet alacak paran yoksa 1-2 günlüğüne kiralayabilirsin. Ülke ülke gezme şansın olmayabilir fakat ülke içinde birkaç şehirden oluşan bir seyahate çıkabilirsin. Bunun için hazırda paran yoksa 1-2 ay çalışıp işten çıkarak yapabilirsin. Yaşadığın şehir seni mutsuz ediyorsa birkaç yıl içinde daha kolayca mutlu olabileceğin bir şehre taşınma planları yapabilirsin. Tabi uzun vadede bir işe girip en azından 3-5 yıl dişini sıkman gerekiyor farklı bir hayatı mümkün kılmak adına. 3-5 yıl çok uzun dersen gerektiğinde 1-2 aylık aralar verirsin kendine. Sonuç olarak sahip olmadığımız şeyler için huzursuzluğa mahkum olmaktansa şartlar dahilinde bir şeyler denemek, iyi kötü sonuçlarını görmek hevesi diri tutmak adına daha mantıklı.

@Icha'nın bakış açısı yanlış olmasa da tam olarak öyle de değil.

Bir insanın canının istediği bir şey varsa ve onu yapamıyorsa mutsuz oluyor. Yıllar geçtikçe de bu mutsuzluk hafiflemiyor, sadece kabulleniliyor.

Yalnız gerçekten de tam zamanlı çalışıp kendine ufak geziler ayarlamalısın.

Bisiklet detayını vermemişsin, onu da yapmıyorsan tam dayaklıksın çünkü mazereti yok.

Yarisini okuyabildim ancak ama yapacak bir sey yok yani ben de 23 yasindayim ve dertlerim var bu dertler de su an hayallerimi isteklerimi gerceklestirmeme engel oluyor. O yuzden su anda mevcut guzel seylere odaklaniyorum ve ileride yapabileceklerime odaklaniyorum.

@redheath 2 3 sene daha kesin olarak İstanbul'dayım. Sonra yurt dışına kaçabilirsem öyle kurtulacağım temelli ya da olmadı daha küçük bir yere. Çünkü İstanbul'da mutlu değilim, kalabalığı ve kabalığı kaldıramıyorum. Doğduğumdan beri burada yaşıyorum ama olmuyor cidden. Geçen gün herifin teki dirseğini kafama gömdü üst geçitte, dönüp "pardon kardeş" bile demedi. Belki küçük bir şey ama beni günde 150 tane böyle şey olunca (laf yemek, tacize uğramak, çöp atmaktan, yemek almaya, tuvalete girmekten, yürüyebilmeye herkesi beklemek zorunda olmak, sıraya kaynak yapan insanlarla debelenmek vs) artık yıpratıyor.

@icha valla ben de sırf sosyalleşebilmek için 50 liraya günde 12 saat çalışıyordum. Çok biliyorum arkadaşlarımın doğum günü olduğu zaman tüm günün parasını sırf huysuz insan olmayayım diye bir bira, bir yemek ve yol parası için harcadığımı.Çalışamadığım yoğun zamanlarda da dediğim gibi kyk'yla yaşıyordum. Üstelik geri ödemesi için yarısını ayırarak. 200 lira gibi bir parayla İstanbul'da özel bir üniversitede okudum ben . 4 sene bir kere bile okul kantininden bir şey almadan, bir kere bile starbuckstan kahve içmeden. O yüzden lütfen o şekilde değerlendirmeyelim. İtalya için de evimdeyken demedim bunu. Erasmus'taydım ve gidilecekse 3 günlüğüne gidilecekti, ne bileyim Çek'e, Macaristan'a gittim 3 günlüğüne ama sanatı din olarak kabul etmiş bir insanın İtalya'yı 3 günlüğüne kabul etmesini bekleme. Ne müzeleri gezebilir, ne mimariye bakabilirim. Tabii ki şimdi hastanede ana babam olsa ne bileyim evden atılsak falan bunları düşünmeye vaktim olmazdı. Ama bu "haline şükretmelisin" kısmına genelen pek katılamıyorum ben. Çünkü sağlık konusunda herhangi bir ciddi problem yok şu an kimsede "eyvallah" ama geri kalan şeyleri bu götürmüyor. En basitinden hayat görüşüm ailemle bir değil. Onlara göre klasik, oku, iş bul ve evlen. Ama ben bu "pattern"in insanların sahip olduğu tek hayatı mahvettiğine inanıyorum. 23 yaşındayım ve lise 2den beri çalışıyorum. Sadece şu an tam zamanlı bir işim yok ama rica ederim para bulmam ve çalışmam gerektiğini söylemeyin bana. Yıllarca "züppe"lerin içerisinde hayatta kalmaya çalıştım. Hocalarım 40ü kişilik sınıflarda 90 liralık ödev isterlerken (değerlendirdikleri şeyi sergi için istiyorlardı, notum vardı ama sisteme girmeyeceğini söylemişti) ben param yok diyince PARASI OLMAYAN OKUMASIN O ZAMAN dediler. Tam bursluydum yani bilmiyorum ne yapsaydım? Para kazanmayı da, parasızlığı da biliyorum. Okulum kep cüppe'yi kiralamadığı sattığı için ona bile gidemiyordum ben. Elbise almaya falan da param yoktu. Kısacası anlattığım kadarını biliyorsunuz hepiniz. Dediğim gibi sıkıntım çalışmamak değil, tembellik değil. Sadece hayatımı bu uğurda heba etmek. Aklımda başka şeyler varken sabah 6da kalkıp işe gidecek olmak.

@harvey biraz karamsar ve sabırsız bir insanım kabul ediyorum. İkisi birleşince de böyle bir şey çıkıyor ortaya. Ben de farkındayım bir şekilde gezilir edilir, annem de diyor mesela "güzel bir işin var adam gibi çalış 5-6 sene sonra 6-7 bin lira maaşın olacak o zaman her haftasonu çık git istediğin yere :)" diye ama bu benim hayat tarzımı karşılamıyor. En azından sokağa çıkınca mutlu olayım istiyorum ya da mutlu olmasam da mutsuz, huzursuz olmayayım bari. Ya da madem hayatımızı heba ediyoruz bari değsin diyorum ama 10bin de kazansan bu ülkede 100bin de kazansan yukarıda anlattığım gibi o dirseği kafana yiyorsun ve kimse özür dilemiyor.

@cikmaz sokaktan cikagelen cocuk ya ben küçükken oturduğum yerde sürüyordum bisiklet, dön dolaş aynı 1 km'in içinde koymuyordu. Sonra Erasmus için gittiğimde, ki Litvanya'ydı gittiğim yer hani Amsterdam falan değil, bisikletle her yere gidip gelmeye başladım, günde 40 km binmeye başladım. Zaten yollar falan son derece müsait, bir de kadın olduğun için suçlu değilsin orada. Ama buraya döndüğümüzde Halkalı'da yaşıyorum. (Bunu söylemem bile yeterli olmalı bence :D) Bisiklete binebilmek için bisikleti arabaya yükleyip 3 saat yol gitmek lazım ya Belgrad'a ya da Moda'ya falan. Onun dışında en yakın Yeşilköy var ama orada kiralanan bisikletleri bile sürmek mümkün değil insan akınından. Hele hele günlük yaşamda kullanmak imkansız. Mavi saçlı bir kadının e5 kenarından okula gittiğini düşünsene. Açık hedef yani. 2 güne kalmaz gazetelerde görürsünüz adımı. Korkuyorum ben bu ülkeden.

ben de sadece ilk paragrafı okudum, sorry :-/ cok sevdiğin bir şeyi yapmak için 30 sene çalışıp para kazanmayı beklersen o para hiç bi zaman gelmez, istediğin şeyi de asla yapamazsın. hemen yola çıkmak lazım

neyden korktuğunu anlatman lazım, ben anlamadım şahsen.

yaşlı evinde okey çeviririz hep beraber. yapacak bişi yok bari sen sevdiğine bişiyler de yada belli et

Korkarsan yine kaybedeceksin. Korkmazsan kazanma şansın var. Sonuç bu kadar belliyken kafanın içindekilere değil, karşındaki kişiye odaklan. Dışa dönük ol.

korkma. korkak olma. ben şişmanım deme.

Dışarıdan kıytırık bir endişe gibi görünüyor ama içimde kapkaranlık bir karadelik bütün umut ve olumluluk hislerini müthiş bir gürültüyle yiyip kendi içine doğru çökerek kayboluyor ama aynı anda var da oluyor. Kafayı yicem. Bu facia nasıl yok edilir öğrenmek istiyorum...

haydaaa!

alarm caldiginda bize yaz. biz soyleyelim seviyo mu arkadasca mi yaklasiyor.

geçmişte yaşadıklarının ekisi var mı böyle hissetmende. büyük ihtimal vardır. önce onlarla yüzleş. boş sandalye tekniği diye bir şey var. ben bazen yaparım. takıntılarımda işe yarıyor.

felsefe sorusu gibi olmuş yaren. anladığım kadarına cevap vereceğim ama bambaşka bir şey sormuş da olabilirsin, kusura bakma şimdiden.

sende nasıl çalışır bilmem, ama bende şöyle oldu. 25 yaşıma kadar "sevdim sevilmedim, seveni sevemedim" modunda gezdim. hiç sevgilim olmadı. ama bu durumu o kadar sallamıyordum ki. hayatım boyunca hep "beni çok seven biri çıkacak ve öyle çok sevecek ki, diğer her şey önemsiz kalacak.." konulu hayaller kurdum. bil bakalım ne oldu. en ummadığım, en gitmek istemediğim ve gerçekten de zorla gittiğim yerde biriyle tanıştım, ve ilk görüşte karşılıklı aşk gibi bir şey oldu. işte öyle biriyle karşılaştığında anlıyorsun ki, bu sevgi çok başka. kafan bu işlere hiç basmasa da, bu güne kadar hiç tecrüben olmamış olsa da, nasıl sevilir ya da sevilmek nasıl bir şey hiç bilmesen de gördüğün yerde anlayacağın, hissedeceğin kadar büyük bir şey. o yüzden şimdi "anlayamıyorum, niye sevilemiyorum, niye sevildiğimi fark edemiyorum" falan diye üzülme, demek ki daha o'nunla tanışmadın. bir gün karşına "o" çıkınca her şey rayına oturacak.

sevgiler.

Bende de var o. Aleni yürüyen adamı kankam görüyorum. bu nedenle çevremdeki kızlar bana kim için "bu sana yürüyo" deseler, doğru çıkıyor.

Kendini kötü hissetmeni anlayamadım sadece. Bu kadar mutsuz eden bir şeyle savaşıp aşman gerekirken kendini korkuya ve mutsuzluğa teslim etmenin anlamı yok. Bu konuda kendinle savaş, başaramıyorsan da destek al.

Gecmisteki kotu tecrubeler + 1
@istanbul kanatlarimin altinda ve @lcha da +1

kendi beğenmediğin, rahatsız olduğun özelliklerini o aklından geçiriyomuş gibi düşünüyo olabilir misin? uyduruyorum çenende hafif bir yamukluk vardır bu da kafana taktığın bir şeydir, karşındakine zihninde "üff çenesi yamuk ne çirkin" dedirtiyosundur muhayyilende ama aslında onu diyen sensin. ve sonra da korkmaya başlıyosun. korktuğun da böyle bir şeyle, ya da başka bir şekilde reddediliş/karşılıksızlık'la karşılaşmak.

yani korktuğun sevilmek değil kırılmak, gururunun hassaslaşmış olması, ha kırıldım ha kırılcam hissi. o da seni kör sağır yapıyo. yine kırılırsam toparlayamam kendimi korkusu bir ihtimal biraz da. çözüm öneremedim ama bilmem işine yarar mı dediklerim.

sevildiğini anlaman gereken için çalan alarmı hangi korkular engelliyor hocam?

Kullanılma korkusu @regardless.

@dafaisss aslında sevilmekten değil sevilmemekten + kullanılmaktan + kan/dır/ılmaktan korkuyorum. Buldum. Hepinizin yardımıyla... var olun...

Bu korkular içime nasıl işlemiş merak ettim...

@yaren kullanılma korkusu normaldir hocam.akışına bırakıp insanları tanıman lazım ne diyebiliriz ki :)

böyle bir şeyden mutlu olmayacak üzülecek insan zaten ebedi cehennemlik olmaz. ebedi cehennemliklerde muazzam pişmanlık ve yaptıklarının acı sonuçlarının verdiği azap olur, cennetliklerde ise kendileri adına mutluluk ve huzur olsa da elbette cehennemlikler için de üzüntü olur, fakat hiçbir taraf yaşadığı üzüntüyle Allah'ın kararını değiştiremez. x'in geçmişte yapıp kendi elleriyle hazırladığı sonu da değiştiremez. O sebeple cennetlikler bu duruma "aşırı" derecede de üzülmezler.

"bir senin lafın Allahın kararı değiştirilemez" denmesi bana çok saçma geliyor. bu sadece benim lafım olamaz. bir belgeselde izlemiştim tüm dünya insanlarının duyguları aslında birbirinin aynıydı. (yani olaylar karşısındaki tepkileri, utanma, üzülme, pişmanlık gibi...) bence hiçbir insan sevdiği kişiyi cehennemde görmek istemez.

ayrıca zaten üzülen kişi cehennemde olan değil, cennette olan kişi. ayrıca aşırı derecede üzülmeyeceklerini nerden bilebiliriz ki, adam üzülüyor sonuçta, onu da yanında görmek istiyor, bunun aşırısı azı var mı.

bu soru ilk defa sorulan bir soru değil, sözlükte de defalarca dile getiriliyor biliyorum ama belki burdan güzel bir cevap gelir mi diye sordum.

x sevdigin kisinin bir klonu sana verilir. sen klon oldugunu anlamazsin.

klonlama sahtekarlık oluyor ama. aslı yanıyor. neyse yatsam iyi ederim. umarım hiç bir sevdiğimi klonlamazlar airette.

Aşırı romantizm. Şu kıçı kırık dünya'da bile insan biraz rahata erdi mi sevdiklerini unutabiliyor. Sen diyorsun ki sevdiklerim yok diye cennet cehennem olur, e o zaman cehenneme git, sevdiklerinle cenneti yaşa?

@for day

cennetle cehennemde işler dünyadaki gibi yürümüyor ki, oranın şartlarını burası gibi düşündüğün için şimdiki hislerinle değerlendiriyorsun. öyle değil orası. cennet de cehennem de "sonuç" evrenleri. evet cennetteki kişi cehennemdeki sevdiği için üzülür ama onun bu üzüntüsü -tekrar ediyorum- o kişinin geçmişini de Tanrının o kişi hakkındaki takdirini de değiştirmez. zaten cennette olduğu yani kendi olumlu sonucunu yaşama halinde olduğu için de cehennemdeki kişi için "çok fazla" veya "aşırı" üzüntü yaşamaz. nihayetinde bunu o kişi kendi elde etti, kendi elleriyle ve kendi iradesiyle yaptı çünkü. onun yerine cehennem yaşamaz cennetlik kişi. ilahi adalet böyle bişey.

ek: valla @harvey'e fena halde katıldım yani.

harvey, yanılıyorsun sevdiklerimin yanına cehenneme gidip cenneti yaşamak romantizm değil sürrealizm olur. dünyadaki rahatı görünce sevdiklerini unutmak günah değil mi, Allah buna izin vermiyor, zaten bizi birbirimize sevdiren de o değil mi o zaman niye bu sevgiyi ahirette yok ediyor.

Zaman cennet ve cehennemde aynı şekilde akmıyor olabilir, herkes nasıl kıyamette bir anda uyanacak çok önce ölmüş olanlara bir an uyuyup uyanmışlar gibi gelecek, öyle.
"Oo ağaca bak, oo yemek istedim geldi, Allah'ım kedilere çimenlere bak" derken etrafı incelerken çoktan cezası olanlar bitirip yanımıza gelir gibi hissediyorum (veya biz cezamızı çekip gelmiş oluruz).

yaren, o zaman cennette düşünme yetimizi elimizden alacaklar öyle mi? ama bir yandan da diyorsun ki, kendi iradesiyle yaptı bana ne cezasını çeksin gibi bir şey olacak. bana bu sorunun mutlaka sevenleri birbirinden ayırmayacak bir cevabı olmalı gibime geliyor. neyse bence böyle sorulara verilen bu tür cevaplar hiçbir insanı inanca yaklaştırmaz. tam tersi uzaklaştırır.

@for day

cennettekiler bana ne'ci insanlar olabilirler de olmayabilirler de. onu biz belirlemiyoruz, Tanrı belirliyor.

senin sorunun cevabı bana göre tasavvufta saklı. vahdet-i vücud felsefesinde. "tecellî" gibi "zuhur" gibi kavramları incelemek lazım. cennet de cehennem de bizim şu sınırlı algılarımızın ve bilgilerimizin kavrayabileceği ifadeler. belki de gerçek bu bizim bilebildiğimizden çok daha değişiktir. belki gerçekten de senin dediğin gibi, sevginin ayrıştırılmadığı bir ortamdır. tek bildiğim, insanoğlunun her şeyi tam olarak bilmesinin mümkün olmadığı. sürekli bilmediğimiz bilgiler vardır ve var olacaktır. bu da, bilmediğimiz pek çok boyut olduğu anlamına gelebilir. o yüzden enerjini buna değil de, daha somut sorunları daha barışçıl şekilde çözmeye harcamak daha faydalı olabilir diye düşünüyorum.

Orada dunyadaki gibi akrabalik ana cocuk sevgisi duygular olmayacak. Tanidiklarini gorsen de birsey hissetmeyeceksin diye yillar yillar once duymuştum. Dogru mudur bilmem.

kovun evden.

hangi uyuşturucuymuş bu sağa sola saldırtan merak ettim.

ne içiyor ki?

1) madde ile bağı kesilecek kriz dönemini atlatana kadar , madde bulmasının önüne gecilecek.gerekirse bağlanacak.hapis tutuklama vb.
2)gerçekten bırakıp bırakmak istemediği tespit edilecek. Birakacam deyip yalan söyleme ihtimalleri çok fazla.
3) kriz dönemi ve düşkünlüğü bitince arkadaş ortamı ile bağı kesilecek. Yaşadığı şehir değiştirilecek. Güvenilir bir tanıdıkta köy vb. Bir yerde Kontrol altında tutulacak.
4) Bir işle oyalanması sağlanacak.
Uzun süreli kontrol altında tutulup sağlıklı düşünebileceği bir evreye kadar bırakılmayacak.
Çok zor ve uzun bir süreç geçmiş olsun , umarım ise yarar.

@scorpion o kadar yardırmışsın da ne maddesi onu da söyle anlamışsın belli ki.

www.ted.com

tanıdık var uyuşturucu kullanmıyor ama sağa sola saldırıyor, öfkesine hakim olamıyor. 112 acil aranılıp polis eşliğinde adana akıl hastanesine götürülüyor. orda kuzu gibi olup geliyor.

polisi arayabilirsiniz.

parayı nerden buluyo o da önemli. dibine vurmadan kastınızı bilmiyorum ama tahminen düzenli bir işte çalışamaz olsa gerek, ya da bulsa da süreklilik sağlayamaz.

burnu sürtmeden akıllanmaz diye düşünüyorum ben.

112 ve acil durumu kendisi maddeyi bırakmayı istemediği sürece işe yaramaz. Çünkü hastaneye gittiğinde psikiyatrist kendisine maddeyi bırakmak isteyip istemediğini soruyor istemiyorsa ayaktan tedaviyle bırakıyorlar. ancak birinci dereceden yakını sulh hukuk mahkemesine başvurduğunda kararda zorunlu yatarak tedavi ile ilgili bir şey geçiyorsa kararla toplum sağlığı merkezlerine gittiklerinde acil sevk ile yatışı yapılabilir. ama yine mahkemeden vasilik kararı çıkartmakta da fayda var.

oluyor. öğlen tıraş oldum ama dipler gözüküyor. yüzümde sivilceler arttı. karşımada vücudum olsa tokatlarım. aynaya yakından bakmayınca az daha mutlu oluyor yakından bakınca kusurlar belli oluyor .S

Tüm uğraşlarıma rağmen yine bi boka benzememişsem olduğum halimi kabul edip çıkiyorum sahnelere.

saatlerce hazırlanmıyorum bu yüzden. ne kadar uğraşırsan uğraş bir boka benzemeyeceksen o kadar uğraşmana gerek yok bence. mal bu, bu kadar oluyor; yapacak bişey yok, kendini hırpalama diyorum mesela kendime, naçizane öneririm.

1. ve tek kural: aynaya yakından bakmayacaksın, önünden geçerken saçı şöyle elinle düzeltip geçeceksin oldu bitti. sıfır sinir.

@bruce aynisini ben de diyordum ama makyajsiz hali ile makyaj yaptigi hali arasinda ucurum olan insanlar gorunce fikrim degisti. Bende ise makyaj yasimi +15 yapmak ve cirkinlestirmek disinda bir ise yaramiyor. Gerçi makyajsiz halimde bile insanlar oldugumdan 10 yas falan yasli oldugumu dusunduklerini soyluyorlar.

ergenken yasiyordum. "ya bu tip degismeyecek galiba hep boyle kalicam" diye uzuluyordum. sonra alisiyor insan, kabulleniyor. artik sadece "kiyafet daha dombili mi gosterdi, sacim daha az yoluk nasil gozukebilir" gibi ayrintilara yogunlasiyorum.

İnsanın doğal hali en güzel halidir. Sizi o şekilde beğenip sevecek insanlar bulursanız bunu anlarsınız ancak. Tüm dünya adnan oktarın zevkine göre şekillendi resmen. Çok üzücü

ya bence sen doğru malzemeyi seçemiyorsundur. ya da usulünü bilemiyondur. ben mesela makyajla kahveye yakın gözlerimi bildiğin yeşil yapabiliyorum. cilt çok önemli birde. önce cildini makyaja iyi hazırlamalısın. benim en büyük hobim boş zamanımda makyaj denemelri yapmak. böyle yap kendini daha iyi tanırsın. sen sen ol kendini kuaföre teslim etme. mesela göz kalemini içe sürmek gözlerimi dana gibi gösterir. kuaförün ilk işi gözümü göz kalemi sürmek olur.

yanlis renkleri seciyor olabilirsiniz; sac ve makyajda bu cok farkeder.

saclar da farkettirir cok.

Aynaya yakından bakma kafan rahat etsin +1

bazen.

bazen lan amma yakışıklıyım diyorum. bazen tipe bak diyorum. ama birinci dediğim yüzde 90larda.

yatarken boynunuzu ve başınızı güzelce örtün, günde üç hatta dört kez bol limonlu nane limon ya da ıhlamur çayı yapın.

first defence diye kortizonsuz bir burun damlası var, o biraz daha zararsız gibi ve güzel açıyor. diğerlerini zaten 4-5 gün kullandın mı daha çok tıkıyorlar.
biraz yürüyüş, birkaç kez eğilip kalkmak, kafayı aşağı eğip kaldırmak gibi hareketler geçici olarak işe yarıyor. hareketsiz oturunca hep tıkalı kalıyor.
bir de dilinin ucunu damağına dayayıp, burnunu parmaklarınla sıkıp nefesini tutarsan yine geçici olarak açabiliyor.

uyurken breathe right burun bandı yapıştır çok güzel uyursun
2 gündür evde hepimiz bu şekilde uyuyoruz .

Karfurda himalaya tuzu var. 15 lira civarı. 1 çay kaşığını 1 su bardağı suda eritip burnunuza çekin. Kime önerdiysem bana dua etti.

ben de tuz diyecektim. tuzlu suyu burnunuza çekince açılıyor.

ama tuz rafine edilmemiş himalaya tuzu olsun. öteki daha kötü ediyor bence.

annem vefat etti 1 yıl önce. normalde sağken pek aklıma gelmezdi ama ölümden sonra her gün aklımda, hiç çıkmıyor. bir şekilde alışıyorsun ama aklının bir köşesinde duruyor sürekli, unutma gibi bir durum yok pek.

babam öldü 7 yıl önce. sık sık aklıma gelir, içim de titrer. kendimi yerden yere vurmam ama ölmeseydi yapabileceklerimizin hayali kurarım ara sıra. özlem böyle bir şey sanırım. bazen uykudan uyanınca falan; unutuyor insan. arayıp bir şey sormak, akıl danışmak istiyor. sonra çok hızlı hatırlıyorsun. en rahatsız edici olan bu.

bulunmak istemediğim ama zoraki katıldığım yüksek sesli, uzun masalı eğlencelerde genelde hep aklıma gelir bir de.

dedem öldü 2013 haziranında. bizim hemen yanımızdaki evde oturdular yıllarca, her gün görüyordum. severdim de. ama hiçbir şey hissetmedim. hiç. sanki tanımadığım biri ölmüş gibiydi. daha sonra bu yüzden çok kızdım kendime ama sonuç olarak öyle işte, hiçbir şey hissetmedim, aklıma da pek gelmez. arada bir geceleri bunaldığımda mezarına giderim, o zaman da bir şey hissetmem.

gerçi zaten mezarlığa onun için gitmiyorum, o saatte birisi görürse en azından dedemin mezarını ziyarete geldim diyebilmek için onun mezarına gidiyorum...

Halam, kuzenim eniştem vefat etti altı ay sonra da dedem on sene sonra da babaannem.
Ailem zaten küçücüktü 12 kişiydik 7 kişi kaldık yakın akraba çevresi olarak.
Üzücü ama alışılıyor özel günlerde o da olsaydı dediğiniz insanların çok olması biraz burukluk.
Hayat...

88 senesinde ben doğalı beri sağ olan tüm akrabalarım sağdı.
94 senesine geldiğimde iki dedem ve iki ninem, iki amcam, bir halam, dedemin babası vefat etmişlerdi. bana en yakın olanları oda arkadaşım olan babaannem ve çok sevdiğim amcamdı. insanın altı yıl içinde büyüksüz kalması çok acı. bir tek halam kalmıştı. çok şükür dört yıl öncesine kadar kimse vefat etmedi aileden. o ara unuttuk yakın kaybetmenin acısını. dört yıl önce son kalan halam da vefat etti. geriye anne-baba ve kardeşler kaldı. anne-babamdan 1100 km uzakta yaşamama rağmen ayda bir (bazen 3 haftada bir) gidip en az 4-5 gün yanlarında kalıyorum. insan elbet alışıyor, alışmaya mecbur. ama herhangi biri öldüğünde heb bir tarafımın eksik olacağını biliyorum. git-gel uçak paralarına servet döküyorum ama sonra aklıma geliyor, yarın öldüklerinde trilyon versem bir saniye daha göremeyeceğim.
Pazar günü kısmetse yine ziyaret edeceğim...
Amcamı çok özlüyorum mesela. Arada rüyada gördüm mü biraz özlemi diniyor zira gidenin ardından buluşmanın tek yolu rüya. Sarılıyorum falan. Benimkilerin üzerinden neredeyse çeyrek asır geçtiği ve o zamanlar çocuk sayılacak yaşlarda olduğum için sürekli yoklukları batmıyor. Ama insan arkadaşlarının ailesindeki yaşlıları görünce imreniyor. mesela eşimin anneannesini görünce sarılıyorum gidip. çocuklarım, kayınvalidem, eşimle fotoğraflarını çekiyorum dört nesil yanyana diye...
canım babaannemin tek kamera kaydı olan bir hi8 video kasetimiz kameralarla falan çalınmıştı. bugün bulup getirseler senelik maaşımın yarısını düşünmeden veririm mesela... fotolar özlem gidermiyor ama video iyidir. bol bol video çekmeli...

En yakın arkadaşlarımdan birini kaybettim, bebeklikten beri süregelen bir arkadaşlıktı. Hala sık sık rüyamda falan görüyorum. Tamamen atlatmak diye bir şey yok sanırım.

önce ninem, sonra babam, sonra ablam. :(

hala içiniz titriyor mu hatırlayınca? hiç unutmuyor musunuz yoksa? ic titremesi ya da hic unutmama mi bilemem ama, aklinin ve kalbinin hep bir yerinde. 7/24 elbette onu dusunerek gecirmiyorsun ama aklina gelmedigi gun yok gibi oluyor. degisik bir sey. sanki kalbinin bir parcasi yok gibi yasiyorsun. kalbinin eksik oldugunu unutabilir misin? unutamazsin ama onla yasamaya alisirsin. her ölüm bir parcayi alip goturuyor.

yasasaydi neler yapardik diye dusunuyorsun. sabah falan bir saniye unutup hatirlama oluyor bazen @windows'un dedigi gibi, cok can yakiyor. ve ruyalarda gorup ozlem gideriyorsun +1.
acinin azalmasi diye bir sey yok bence, ilk 'yikilma' gecip toparlandiktan sonra, o aci/sizi sabit kaliyor. belki onunla yasamayi daha iyi ogreniyor olabilirsin ama aci azalmiyor.

geçtiğimiz yıl nisanda en yakın arkadaşımı kaybettim. hala sık sık rüyalarıma girer ve hala hergün aklıma gelir içim titrer

çok çok çok zor. ölümün var olduğundan haberdar nasıl kafayı yemeden yaşayabiliyoruz hiç bilmiyorum...

babamı kaybettim 2,5 yıl oldu. eskiden babasını annesini kaybetmiş insanlara bakıp bu acıya nasıl dayanıyorlar diyordum, aklım almıyordu. ama işte başınıza gelince dayanıyorsunuz bir şekil, çok canınız acıyor ilk zamanlarda, sonra acısı külleniyor, unutmak ne mümkün her gece rüyamda görüyorum hala. bazen gülüp eğlenirken kendimi suçlu hissediyorum, baban öldü sen kahkaha atıyorsun diye. kısacası acısı geçmiyor hep aklınds içinde, sadece o acıyla yaşamayı öğreniyorsun

ben düzenli aralıklarla temizlik yapıyorum tam aksine. bu baharda tüm kışlıklarımı dehleyeceğim mesela. iyi oluyor.

Satip yenisini almak istiflemek olmuyor ki?

Çok pis istifliyorum. Ben de kurtulmaya çalışıyorum yavaş yavaş elimdekileri dağıtıyorum.

Ölücüleri onaylamıyorum ama kalem ve ruj istiflemişim. Onun dışında talın yaşamaya çalışıyorum ama istiflemesem de zorlanıyorum.

istifleme değil de stoklama yaparım, her zamamn aldığım/alacağım bir ürünü donanım haber ölücüsü gibi ucuza bulunca bayağı fazladan alırım, istifçilğin aksine kullanmadığım /kullanmayacağım eşyaları atarım ya da bağışlarım.
Less is more :)

Hayır istiflemekten nefret ederim. Hatta şöyle olur bende bir şey çok işime yarayacaksa sahiplenirim. Azcık pişmanlik duyduğum bir esyayi hemen baskasina veririm. Ama bu aralar corap ve sicak tutacak giysiler istiflesem iyi ederim diye de dusunuyorum.

yemin ediyorum eksi butonunu aradım sorunu okurken :)

normalde saygı duyulması bir şey ama ben duyamıyorum arkadaş dh ölücüleri ve benzerlerine :) üzgünüm.

Hiç istiflemiyorum. Hatta akbile bile 10₺ atıyorum halbuki 50₺ at bitene kadar kullan dimi :)

Öğrencilik hayatının verdiği sonsuz fakirlikten olabilir :)

Biraz istiflemek zengin işi bence bir parfümün en az 70₺ olduğunu düşünürsek o da en iyi ihtimal yani 12 adet parfüm alsam aylarca aç kalırım şahsen.

Hayır. Size özel bir manyaklık değil, epey yaygın bir durum. Eşyayla kurduğunuz bağa bilinçaltında gerçek olmayan anlamlar yüklüyorsunuz gibi görünüyor. Memnun olduğunuz bir ürünün sadece evde tükenmesi bile kaybetme korkusunu tetikleyebiliyor.

Canimin cektigine gore yerim. Canim spesifik bir sey cektiyse onume ne getirirsien getir dunyanin en kotu yemegidir, canimin cektigini yemem lazim o an. Canim ozel bir sey cekmiyorsa ve hazirda bana uyan yemek varsa onu yerim, hazirda yemek yoksa yine canimin cektigine gore bir sey alir yerim.

Bir seyi sevmiyorsam tek kelimeyle "yemem" net. Neyse karnimi doyurayim en azindan yav ne yiyecez simdi bu saatte falan demem, sevmedigim seyi asla yemem. Sevecegim bir sey alir yerim.
Degisik tat olayina fazla girmem. Sevdigim belli seylerin disina cikmam kolay kolay.
Bir de bazen ne yiyecem diye kararsiz kalir acliktan basim donecek duruma gelirim.

canım ne istiyorsa onu yiyorum . kahvaltıma çok özen gösteriyorum. bi gün menemen yapıyorum, ertesi gün pankek yapıyorum, diğer gün serpme yani zeytin peynir türü, arada bir sadece sucuk kızartıp yiyorum. öğle mevsim sebze yemeği yapıyorum. yanına pilav. bazen çorba içiyorum. kemik suyu koydum dolaba çorbalara atıyorum. siz de yapabilirsiniz. dünyanın en kolay işi bence.

sosyal medya hesaplarına baktığım insanlardan soğuyorumbelki sen de bu nedenle yapıyorsun bu malla iyiki küsmüşüm demek için.

Normal.

Yoksa nereden dedikodu malzemesi bulacaksın?

haklısınız aslında onları kınayacak bir şey bulduğumda için için seviniyorum dedikodu yapmasam bile.

Dünyanın Sonundaki Dünya-Luis Sepulveda
Bilinmeyen Adanın Öyküsü-Jose Saramago
Tembellik Hakkı-Paul Lafargue
Palto-Gogol
Dinle Küçük Adam-Wilhelm Reich
Yabancı-Albert Camus
Kırmızı Pazartesi-Gabriel Garcia Marquez
Marcovaldo ya da Kentte Mevsimler-Italo Calvino

satranç

göğü delen adam

aylak adam-yusuf atılgan

franz kafka - dönüşüm
goethe - genç werther'in acıları
hermann hesse - siddhartha
voltaire - candide
balzac - eugenie grandet
tolstoy - ivan ilyiç'in ölümü
virginia woolf - kendine ait bir oda

Bulantı - J.P Sartre

Rezervuar alayım.

ursula - her yerden çok uzakta (96 syf)

en iyileri arasında sayılmasa da baya etkilemişti bu kitap beni.

Antabus
Suzan defter
Aziz bey hadisesi
Fareler ve insanlar

ben bugün eckhart tolle, dinginliğin gücü kitabını okumaya başladım. farkındalığını arttırmaya yönelik, meditasyon tarzı bilgiler içeren bir kitap. bana çerez gibi geldi çok hoş ilerliyor ve ilerlerken de sende güzel hisler bırakıyor.

teşekkürler iyi bir referans kaynağı oldu :)

İnce bir davranış olur. Doktorlar hastalarına pek o gözle bakmazlar(bir bayhan karizman yoksa) ama sizden memnun kaldım teşekkür ederim mahiyetinde anlaşılma durumu da var, o yüzden yolla.

Nein.

yollama bence.

yolla içinde kalmasın

yolla panpa

Tamam yollama diyorsunuz da bir neden de yazın niyeymiş?

heyecan verici ve cesur bir davranış. ama sen yine de yollama.

Son kontrole gittiğinde kendin verebilirsin, bahsettiğin şey ölü çiçekler değilse tabii. Canlı saksı çiçeği olmalı bence mutlaka çiçek olacaksa hediye.

yollama. herkes çiçek yolluyor, alıyor (ailem doktor). kim göndermiş bakmıyorlar bile. +1 olacaksın.

hastaneye canli çiçek yollamak kadar tehlikeli bir sey olamaz. bkz: aspergillozis

@pinkpeony kendisi yeni mezun sayılır, o yüzden çok almamıştır daha :)

bence 1 kg en güzellinden baklava yolla bir işe yarar en azından oturur yer.

Yolla bence, öyle şeylerle güzel hava atılıyor.

"Nasil bir davranis bu?"
Hanimefendiye yurumus oluyorsun iste.

@denklemci aynen, sonra da bi kebapçıya götürürüm, ellerimizle yemek yeriz.

@Peasant niyetim ciddi, kullan at amacım yok ama şimdiden ne olacağını nasıl bilebilirim?

@fallopian amacım hava atmak değil, kendisini yakından tanımak istemek.

@stavro yanlış yeri alıntılamışsın, "Nasil bir davranis bu?" değil, "bu sosyal medya devrinde sizce nasıl bir davranış bu?" olmalıydı. evet amacım o zaten ama bunun güzel mi abes mi bayık bir davranış mı olduğunu sormuştum.

Tamam iste, yurumus oluyorsun. Hoslandiysa olumlu donus alirsin hoslanmadiysa bosa gider, olay bu. Cicek gondermenin kotu bir tarafi yok, en fazla "pfff gerizekali" diyip cicegi bir kenara atar.

abartılı güller değil de bahar çiçekleri olabilir aslında neden olmasın .
sen giderken götürmek istersen de bonsai tavsiye ederim .
minik minyatür bir ağaç ona gelen ve gelecek olan bütün çiçeklerden farklı olacaktır.

O iş yaş. Daha yaratıcı olmalısın

içinde kalmasın yolla. sonra reddedil iyice içine dert olsun. sonra yine yaz buraya biz seni teselli ederiz.

@stavro işte sonunda bir cevap alabildik, teşekkürler.

@devilone ben giderken götüremem, biraz utanabilirim :)

@MaNOfTheYear örnek?

@for day to break bunu dert edecek değilim :)

cevaplara verdiği tiklerden zaten yollamaya kararlı olduğun anlaşılıyor. bizim ne dediğimizin bir önemi yok. o yüzden yolla/yollama tarzı bir şey demeyeceğim.

ama bir kadın olarak cevap vereceğim, artık çiçek almak her kadının hoşuna gitmiyor. benim mesela. (bir buket çiçek yolladığını varsayıyorum) "çiçek neymiş ya napcam şimdi bunu" derim şahsen. saksıda bir canlı çiçek (bakımı fazla zor olmayanından, bonsai çok zor mesela) çok daha güzel olabilir, en azından 2 gün sonra ölüp kötü koktuğu için çöpü boylamayacak. ama o da hastanede zararlı demiş @betsy. bilemedim.

mektup yazsana ^^

çiçek yollamak için flört olmasa bile en azından iki taraf da birbirinin farkında olmalı sanki. Senden hoşlanmasa bile çiçek geldiğinde senden geldiğini tahmin edebilmeli falan. birazcık belli etseydin önce daha iyi olurdu. yani şu haliyle "ne münasebet"lik bir durum bana göre.

Sen baklava yolla diyen arkadaşla dalga geçmişsin ama hastanın çiçek yollaması nasıl desem biraz irrite edici bir durum kız zor durumda kalabilir. Aranızdaki ilişki sadece hasta doktor olduğunu varsayarak konuşuyorum.
Gerçekten yiyecek bir şey daha mantıklı ve hoş olabilir. Baklavayı aşağıladığın için sana ekler öneriyorum.

@istanbul kanatlarimin altinda çiçek olmasa bile tanışmak için bir adım atacağım. sosyal medya üzerinden takip etmek istemedim çünkü "beni mi stalklamış?" gibi bir soru sorulmasını istemedim. çiçeğin daha şık olacağını düşündüm, zaten bunu da başka alternatif var mı acaba diye sormak için açtım. yani çiçek derken gül papatya vs değil, büyüyebilecek, çiçek açabilecek, aşırı bakım gerektirmeyen bir şey olacak. eheh mektup daha doğru düzgün tanışmıyorken biraz şey değil mi, hani flört edilir, o zaman yazılır gibi geldi :) hem mektupta ne yazabilirim, hastane nasıl, işler nasıl gidiyor :P

@aquarium isim soyadımı biliyor zaten, çiçeği yollarken de teşekkür mesajı, isim soyad telefon yazacağım, bu kadarı yetmez mi :/

@pastörizesüt ama yiyecek yenecek ve bitecek, hatırlatıcı bir şey olmasından dolayı çiçek demiştim. zor durumda kalması yok, içeriden başka bilgiler aldım, çiçek yollamak sorun değilmiş :) baklavayı aşağılamadım, sadece hoş bir hanıma en azından tanışma aşamasında göndermek saçma bence. ekler yollayacaksan adresimi verebilirim :)

Bir çiçek için bu kadar düşünmeye gerek yok, yolla gitsin.

zaten sen hava atarsın diye değil, gönderdiğin doktor hanım hava atar diye yazdım. Yürümenin başarıya ulaşması düşük bir ihtimal geldiği için senin için faydasını es geçtim.

@fallopian neden düşük bir ihtimal sence?

Bekar ve ilişki içinde olmaması bu jeste beklediğiniz şekilde karşılık vereceği anlamına gelmiyor yalnız.

Siz nezaket ve hoşluk olarak gönderirsiniz, doktor hanım da sevinir, mutlu olur, gururlanır filan güzel olur.

Yürüyecekseniz biraz daha yaratıcı olunabilir bence. Doktor-hasta ilişkisini devam ettirmeniz gereken bir doktor değilse, sağlığınıza daha çok özenip sık sık sağlık kontrolüne gidebilirsiniz mesela :D hafiften sohbet etmek vakit geçirmek çiçekten daha etkili olur

@otonomo aynen, gelmiyor ve bunun farkındayım. zaten çiçeğe karşılık gelecek olan tepkiye göre hareket edeceğim. mesai saatleri içerisindeyken sohbet biraz zor da, çiçekle birlikte bir mesaj vs gelirse oradan sohbet devam ettirilebilir.

yollama yazanlara tik vermemişsin sinir oldum. yollayacaksan neden soruyorsun o zaman? allah allah.

@pinkpeony bu sitedeki insanların gerginliğine bayılıyorum, sorular ne olursa olsun bir albay amca, bir huysuz nine kıvamındasınız :P tonla fikir alışverişi oldu, bunun için açmıştım duyuruyu zaten, niye sinirlendiniz anlamadım?

ahahaha :D sürekli ülkedeki cahillik ve yobazlıktan şikayet edip milletin hayatına muhtarlık eden pasif agresif kitle onlayn mı?

adamın tasviri bile güzel bak şirin hanfendi filan diyor. bırakın yollasın çiçeği ya, o çiçekler yollansın lütfen! :D hem bakarsın çiçek açar denemeden bilemezsin

Yolla bence güzel bir davranis.
Yolladiktan bir gün sonra falan sosyal medyadan ekler konusmaya baslarsin. Sonra biraz muhabbetiniz olursa da kahve icmek icin bulusursunuz.

Yolla, hoş şey çiçek yollamak

o kadar patırtı kopmuş. yollayınca haber verin bari, ne oldu biz de bilelim?

ayrıca cevap: yolla.

Çok ince bir davranış ben orkide çok severim üstelik hemen mahvolmuyorda. Yanında da zarif çok abartmadan 2-3 parçalık çikolata yollayın derim. vuhuuuuu

Hastaneler hep öyle. Özel diyetisyene gittim ben hiç fark yok. Burda okuduklarimla diyetisyenlerin söyledikleri o kadar farkli ki. Benim de kilo alma problemim vardı. Geri zeka diyetisyen bana diyor ki bisiklet sürme metobolizmani daha çok hizlandirir diyor. Tahlilimde de tam tersi metobilizmamın yavaş calistiği goruldu. Bu seferde ilaca baslaman lazim metobolizmanin hizlandirilmasi icin diyor. Deminki soyledigin nedir ya dedim. Cinim cik ekstrem durum bu gibi sacma sapan seyler soyluyor ya. Valla ben de kafayi yiycektim bir ara. Sonra her seyi biraktim. Keyfimce hareket ediyorum. Karnim ne zaman acikirsa yiyorum.

Doktor da fazla rahatmış :) Tamam panik atak olabilirsin de, pek halden anlıyo gibi gelmedi bana :)

Öncelikle ilk kez mi oldu?

Bu işin en temiz çözümü profesyonel destek.

Bende de vardı. Kaç gece hastaneye gidip EKG çekildiğimi biliyorum. Bir de dinlenirken nabzım 95-110 takılan biriydim. "aha geldi vallaha geldi" diye stresten çatlıyordum.

Sonra spora başladım sağlam kardiyo yaptım. 3 yılın sonunda dinlenme nabzım 70-75lerde. bu beni baya rahatlattı.

Eğer atlatamasaydım destek alacaktım. Şimdilerde de çok nadir olarak gece nefes alamıyorum diye birden sıçrıyorum yataktan. "Yek ya bişi olmaz" diyerek yatıyorum sonra.. Baya alıştım özetle.

nefes egzersizi yapıyorum. burundan derin nefes alıp ağızdan yavaş yavaş mum üfler gibi veriyorum

psikolojik olduğunu telkinle kendine anlatmayı dene. gerçek değil beynim yanlış uyarılıyor falan gibilerinden. bende işe yarıyor.

geçeceğini bildiğim için o an acıya katlanmaya çalışıyorum. kah Rabbime sığınıyorum, kah nefesimi takip ediyorum, kah bir şeylere okumaya çalışıyorum. zaten geçiyor uzun sünmüyor benimki çok şükür.

Geçmiş olsun.

kimisinde yılda bir bile olmazken, kimisinde hayatı karartıyor. şimdiden kendini korkutma. belki bir daha olmayacak.

tekrarlarsa kendini telkin etmeye ve güvende hissedeceğin bi yere gitmeye çalış. bir de kaşık sokuyorum ben boğazıma kadar, o öğürme hissi kendime getiriyor. yine panik atak hastası bi arkadaşımın doktorunun tavsiyesiydi.

tekrarlarsa doktora gitmeni öneririm. ama lütfen ilaç kullanımını son çare olarak görecek bir doktor bul kendine. ya da ilaç kullan ama bu süreçte de bir yandan bu sorunun neden baş gösterdiğini çözmeye çalış mümkünse bir terapistle. yoksa benim gibi senelerce ilaç içersin. :/

yukarıda bahsedilenler gibi, durumun fiziksel değil de psikolojik olduğunu hatırlat kendine. Ve bu durumun biraz sonra geçeceğini hatırlat kendine, uzun sürmeyeceğini hatırlat. Nefes egzersizleri fayda gösteriyor, derin derin nefes alıp vererek durumu kontrol altında tutabilirsin.

Geçmiş olsun, umarım bir daha yaşamazsınız.

vay be helal olsun doktora. "ilaçlara gerek yok, işin kolayına kaçma. sen güçlüsün, kendi kendine halledersin" demiş. çok doğru demiş.

panik atak olan bir arkadaşım doktor tavsiyesiyle kullanmaya başladığı ilk antidepresan ilacı sonucunda panik atak geçirdi. böyle de şeyler var.

her psikolojik sorunda ilaçlara yönelmeyin. iyisiniz, güçlüsünüz, bu yaşa kadar sapasağlam hayatta kalabildiyseniz beyninizin size oynadığı oyunlarla hayli hayli başa çıkabilirsiniz.

en temizi kafaya bir adet kurşun ile bence.

fekat!

yüksek katlı bir bina ya da köprüden atlayıp inene kadar son pişmanlığı yaşamak istiyorum. hatta şöyle çooooook yüksek bir binadan atlayıp düşünmek için bolca vaktim olsun istiyorum.

edit: yaşlılığımı hiç hayal edemiyorum. hep derim, bir gün öleceğim ve bu bir kaza olmayacak diye.

Sevgilime yan baktin kavgasinda.

Yaslanmadan ölmek isterim sadece. 50'ler ideal bence.

çocukluğumdan beri savaşta öleceğimi düşünürüm, böyle garip ve rahatsız edici bir his var. bu tamamen benim manyak olmamdan da kaynaklanıyor olabilir tabii ama sanki ağzımda rambo bıçağıyla cephedeyken çotank diye alnımın çatına mermi yiyecekmişim gibi hissediyorum. anında ölmeyeceğim ama. son anlarımda öleceğimi bileceğim gibi. böyle bir senaryo var kafamda. böyle ölmeyi istiyor muyum? bilmiyorum.

ben sanırım pişmanlık duymayacağım bir şekilde ölmek isterdim. "güzel bir hayat yaşadım" diyebilerek, çok ani olmadan, öleceğim için üzülmeyerek. bir de önlenebilir bir ölüm olmasın. hani gerizekalılığım yüzünden ölmeyeyim mesela, sevenler "kafası çalışsaydı ölmezdi" diyemesinler, "keşke öyle olmasaydı, o zaman kurtulabilirdi" diyecekleri bir şey olmasın ellerinde. "e ölmeyip napcaktı daha amk" desinler, ölmemin normal karşılanacağı bir durumda ve güzel bir hayat yaşamış olarak öleyim.

bu durumda galiba klasik ölüm döşeğinde huzurla ölme şeysi ağır basıyor. güzel olurdu ya. rammstein falan açardım. ergenliğimi, gençliğimi düşünürdüm. öyle sakin sakin ölürdüm. mis.

Yaşlanmadan, acı çekmeden.

Uyurken güzel olurdu ama içimde bok yoluna gideceğim gibi bir his var.

Uyurken fark etmeden.

Ben doksanımı göreceğimi düşünüyorum. (öyle düşünmek işime geliyor:)
80-85'e kadar aktif olarak geçirip kalanını da ihtiyarlığın tadını çıkararak yaşama düşüncesindeyim. Zihnimdeki ihtiyarlık görüntüsü şöyle: Tercihen evimin önündeki verandada sallanan sandalyede dizlerimde yün şal olduğu halde oturuyorum, hava serin ama güneş var, sabah çiğ olmuş, çiçeklerimin üzerindeki çiğ damlaları güneşin ışığıyla muhteşem renklere bürünüyorlar, ben ve köpeğim birbirimize bakıp gülümsüyoruz.

"Eh artık ben ölem" dediğim zaman da artık yapmak istediğim bişi kalmamaış olacağı için akışına bırakırım.
Tek çekincem birilerine muhtaç olma düşüncesi. O şekil bişi başıma gelirse ve iyileşmem, kendime yetme durumum söz konusu değilse muhtemelen sevdiğim şeyleri hiç durmamacasına yeme gibi bişeler ayarlarım.
O yaşa kadar yaşamışsam çocuklar da artık büyüdükleri için kadavra başvurumu yapmış olurum. Gerçi 2050 lerden sonra belki kadavraya da gerek kalmaz, öğrenciler sanal veya yazıcı çıktısı organ ve bedenlerde pratik yapıyor olabilirler. Öyle olursa da toprakla buluşuruz :)

Ben soğuktan donarak ölmekte isteyebilirim. Ama tabi hiç acı yaşamayım korku da çok dozajında olsun. Ardimdan çok feci dramlar dönsün. Kibritçi kiz gibi.

Overdose.
40'ların başı olabilir.

son zamanlarda düşündüğüm iç savaş gibi bir sokak çatışmasında siniper la tek atış..

"100 Days of Happiness" diye bir roman var. Onda da hastalığından öleceğini öğrenen bir adam, 100 gün sonrasına bir başka ülkede (neresi olduğunu hatırlamıyorum) bir hastaneden randevu alarak assisted suicide ile ölmeye karar veriyor. Yeterince yaşadığımı ve ileride elden ayaktan düşeceğimi hissettiğim zaman o şekilde ölebilmek isterdim. Vedalaşarak, işlerimi hallederek, sürpriz faktörü olmadan, acı olmadan vs.

öncelikle ölmek istemiyorum.
ben yokken üretilmiş nadide sanat eserlerini, cevapları bulunmamış bilimsel problemleri ve insanların barış içinde huzurla yaşayabildiği günleri görebilmek isterdim. yine de eğer ölürsem çalışma masamda çalışırken, ney'imi üflerken ya da sevdiğim kadının yanında son nefesimi vermek isterdim.

fark etmez, çok bekletmesin yeterli.

overdose en temizi gibi düşünüyorum. bizimkiler öldüğünde kaç yaşındaysam o civarlar oluru var.

Mesela edip akbayram konserine gitmek istedim bir kaç ay önce en yakın istanbul da vardı. Bence orda yasayanlar daha şanslılar.

Tiyatro ve sinemaya gidebilme imkanım var. İçinde olduğum meslek kuruluşu arada etkinlik yapıyor ona katılıyorum.
Haftaiçi kitap, dizi, pilates ve arkadaş buluşması ile geçiyor. Şikayetçi degilim. Büyük şehirlerde bu kadarını bile yapamıyor insanlar.

Mersin
Sinema tiyatro avm dolaşmaca sahilde koşmaca

kitap okuyoruz, atölyelerimiz var; arkadaş, eş, dost biraraya gelip hem sohbet hem bir şeyler yapıyoruz. mahalle arasında sokak sineması kuruyoruz bazen milli maçları izliyoruz.

Kucuk bir sehirde 2 hafta kalmistim. Depresyona girdim, hayatimin en kotu 2 haftasiydi belki de.
Cevap: Hicbir sey yapamiyordum.

Küçük şehirden bildiriyorum, daha doğrusu büyükşehir nüfusu 1 milyondan fazla, insanların tiyatro, etkinlik, konser gibi dertleri yok.
Gençler okul dışı kafelerde takılıyor. En kötü ev veya parklardalar. Sürekli bir şeyler yiyip içip konuşuyorlar. Başka yaptıkları bir şey yok.

Orta yaş ise kahvehanelerde. Haftada 1 halı saha maçı. Çalışanlar çoğunlukla işteler. Parası olan hafta sonları çevre illeri gezer. Pikniğe falan giderler.

netfiliz.

Ne sıkılması ya, her günümüz vizontele filmi gibi :) şaka bi yana özlüyoruz, konser, festival, tiyatro, sinema hatta avmleri bile.

küçük şehirde bulunduğum zamanda haftada bir devlet tiyatrosu olurdu, kaçırmamaya çalışırdım, bazen de sinema, çoğu zaman da arkadaşlarla dışarıda yemek, yürüyüş, sohbet, bazı akşamlar evde toplanmaca, beraber yemek hazırlama ve yeme, evde film vs.

geri kalan kısım evde geçiyordu.

alıyorum. neden almayayım.

hesabım nedensizce uçurulursa ciddiye alırım. linkteki kişiyi bilmiyorum, belki haklıdır belki haksızdır ama bunu problem yapması anormal değil.

ciddiye almıyor olmak daha iyi tabii.

Genel olarak almıyorum da spesifik olarak bahsettigin olayda mesele ciddiye almak/almamak değil. Konuyu oraya çekenlerin okuduğunu anlama ve degerlendirmede problemi var. Adaletsiz bir karar mekanizması varsa olayın muhatabı ve muhatabı olmayanları rahatsız eder. Bu ciddiyet/sizlikten bağımsız.

Kimi insanlari aliyorum kimilerini almiyorum. Kimilerinin kimi goruslerine katiliyorum kimilerine katilmiyorum. Cok dolu birkac insan oldugu gibi cok bos insan da cok var. Kisaca ciddiye alinmasi gerekeni aliyorum. Kalani umursamiyorum.

şöyle ki, almıyorum. bahsettiğiniz olaydan haberim yoktu mesela beni de ilgilendirmez hiç. etliye sütlüye bulaşmam can sıkıntısına girer 2-3 soru okur çıkarım kimsenin nickini bile bilmem. sorduğum sorulara gelen cevapları, başka sorulara gelenleri alirim ama arka planda nolmuş kim neyapmış falan filan hiç alakadar etmez dalgama bakarım.

not: ekşiyi de almıyorum ama uçurulursa üzülürüm tabii ki o ayrı bişey o kadar vakit geçiriyosun fln

evet ciddiye alıyorum. insanlara yardım etmek için buradayım. bir faydam dokunsun derdindeyim. hatta bilgim olmayıp cevap veremeyip yardımcı olamadığım için burukluk yaşadığım oluyor.

duyuruyu değil insanları ciddiye alırım. bu konuyla ilgili kimi ciddiye alacağımı belirleyen, senelerin tecrübesiyle geliştirdiğim yarı geçirgen bir filtrem var.

Hesabım özelinde konuşursam evet.

Onun haricinde buradakileri nahoş bir durum olduğunda ciddiye almıyorum.

Ama çoğu zaman ciddi bazen de eğlence amaçlı kullandığımdan böyle bir meşgalenin şu an için bitmesini istemem.

neden almayayım +1

Zerre siklemiyorum.

2012-2013 yıllarında en çok zaman harcadığım siteydi. Git gide bitti. Hatta iddia ediyorum duyuru’nun boka sarmaya başlaması ilk ifşalar ile başladı.

drive denen mal banlandı mı? 2 kere seni mallar listesine ekliyorum diye mesaj attı 1 ay arayla. psikolojisi bozuktu galiba.

linkteki linkteki entry de silinmiş neydi bu arada?

burayı pek almasam da burada olan bazı insanları ciddiye alıyorum.

Ciddiye alınacak kullanıcıları ciddiye alıyorum -ki sayıca çok değil- onun disinda kavga, hakaret, moderasyon, tartışmaya yönelik duyurular gibi şeyleri çok önemsemiyorum.

bugüne kadar ciddiye alıyordum, bundan sonra ben de malları filtrelemeye başlayacam. az önce çamaşır ve kurutma makinesinin nasıl kullanılacağını soran birine üşenmedim madde madde anlattım,belki ilk defa çamaşır makiesi kullanıyor diye. ama şahıs duyurusunu silmiş ve benim yazdıklarım da boşa gitti. böylelerini gördüğüm anda mallar listesine ekleyeceğim artık.

Hesabımı ciddiye almıyorum. Yani, birgün uçsam 'Niye uçurdunuz beni' demem. Nick'im benim yatırım aracım değil, sonuçta kendimi belli etmek istersem aycho2, aycho3 diye milyona kadar yolu var bunun; illa kendimi burada ifade edeceksem, öyle ifade ederim. Bana ulaşamayınca hayatı kayacak biri falan yok. Bir küsur ay uzaklaştım yoğunluktan ve başka sebeplerden, bensiz kaos mu çıktı ya da ortalık mı karıştı. Ne koca koca insanlar gittiler, arkasından ağıt mı yaktık. En fazla 'Ay gidiyormuş, üzüldük' falan dedik. Bir gün de bırakmaya karar verirsem, herkes sakin sakin yazmaya devam edecek; atılırsam da aynı şey olacak. Hesabım çok umrumda değil.

İnsanları ciddiye alıyorum ama. 'Ailemle kavga ettim' diyeni, 'Sevgilim şöyle şöyle' diyeni ya da en basitinden 'Bu akşam ne yapıyorsunuz' diyeni dahi ciddiye alıyorum. Karşımda etiyle, kanıyla olmasa da zihniyle bir insan var ve yardım edebilirsem ne mutlu bana. Bilindik bir troll olursa ciddiye almam ama onun dışında herhangi söylenilen bir şeyi ciddiye alırım.

eksiduyuru benim en sevdigim sitelerden birisi ve basladigi tarihlerden beri yogun sekilde takip ettigim bir olusum.
Farkli jenerasyonlardan pek cok kisinin goruslerini buradan takip edebiliyorum,haber sitelerinden ve televizyondan uzak durdugum icin guncel pek cok olaydan burasi sayesinde haberdar oluyorum.sozlugu okumayai yazmayi birakali gene uzun seneler olmasina rag,en buradan hic vazgecemedim.kesinlikle ciddiye alip,cokcada egleniyprum burada.

Aslinda ciddiye almaya gerek yok diyenlerde ciddiye aldiklari icin bunu yaziyorlar gibi geldi bana,ciddiye almiyorsan bunu yazmanin bir manasi yok.

Moderatorlerle gecimsizlik konusuna da pek katilmiyprum.haksiz yere silindigini dusundugum cokca cevabim ,birazda sorularim oldugu halde buna icerleyip blr dalasa girmedim.silinmistir olup bitmistir.en son moderator kavgasinda da burada ciddi ciddi takildigi goruntusunu veren arkadaslarin birden fazla nikle moderatorlere giristigini ,sacma bir kontrol arayisinda olduklarini gorduk.birazda bu yuzden moderatorlugun anonim olmasinin faydali olacagini dusundum genelde.

Bir moderatorun olm sabah olsun sunu banlayim diye dusundugunu zannetmiyorum.enteresan bir suru adam var burada.herseyi kopileyip endeksleyenden tut,ifsa resimlerini stoklayana kadar.cevaba kufur eden cesitlerden,dmden hunharca yuruyenlere.enteresan komunite,yonetimi oldukca zor.

Bence siteyi aycovskiye devretmek lazim.

hayır ciddiye almıyorum, ancak haklı olduğumu düşündüğüm bir olay varsa sanal manal dinlemem pek.

ciddiye alıp almamak benim karar vereceğim bir iş.

duyuruyu ciddiye alıyorum.

bahsedilen olayın linkleri uçmuş, her gün girip bakmama rağmen kaçırmışım olayı. ama ilgili duyuruyu da yazdığım gibi, verilen cevaplarda haddi aşan, özel mesajlarda küfür/hakaret edenlerin uçurulması taraftarıyım.

sözlükle ve duyuruyla ilgisi olmayan, interneti facebook'tan filan ibaret insanlara öyle güzel anlatıyorum ki sözlüğü ve duyuruyu. bazen çok da mahcup oluyorum tabii ki.

@cesario, bahsettiğine benzer bir olay yaşadım. bir duyuru açan arkadaşla görüştük ve ticari bir iş için bulduğum kaynak başına pay alacaktım. sonra bu arkadaş mesajlara cevap vermedi filan. ben çevreme ettiğim büyük büyük laflarla kaldım. o kadar insan benim için çabaladı. kız asıldığımı filan düşünmesin diye de açıkça sadece işle ilgili bilgi almak için geri dönüş yapmasını rica ettim. tanımam etmem, o kadar mı çaresizim ki, sırf kız diye asılacağım ya da o kadar mı kıroyum.

ilginç şeyler yaşanıyor ama ben güzel taraflarını görmeye çalışıyorum hep. hayatta da hep öyle yapmaya çalışıyorum.

Sanal olarak varolduğum platformları ciddiye alıyorum. Ciddiye almadığım platformda bulunmuyorum.

Şimdi ben nasıl kanlı canlı oturmuş bu yazıyı yazıyorsam soruyu soran da aynı benim gibi ekranın arkasında yazı yazan bir insan. Niye ciddiye almayayım?

Hesabım kapatılırsa üzülmem, nedenine bakarım, yanlışım varsa ders almaya çalışırım, yanlış anlaşılma vs bi durum varsa kendimi ifade etmenin yollarını ararım, platform yönetimi veya üyeleriyle siyasi dini veya futbol taraftarlığı gibi fanatiklik içeren konularda aynı tarafta olmadığım için hesabım kapatılmışsa "yanlış yerdeymişim, iyi oldu bu" der üstüne bir de sevinirim. (Fanatizmden, fanatiklerden uzak durmak daha iyi)

duyuru ile ilgili ne zaman soru sorulsa 'burayı ciddiye almayın' diyen bi akıllı atlıyor hemen. sanırsın eve gidip duyuruda bu olmuş diye ağlıyoruz filan sanıcaklar. bişey olmuş soruyoruz alt tarafı. ayrıca burada bi sürü insanlar tanıştım ettim, yardımlaştım. ne bileyim. ciddiye alıyorum illaki. gayet normal bişey.

Duyuruyu ciddiye almiyorsan ve burasi mod ciftligi ve kadinlar kulubuyse neden buradasin? Amacim kavga cikarmak degil. Gercekten merak ediyorum. Neden bir suru forum bilmemne varken ve burasi dedigin gibi bir yerde neden buradasin?

gerektiği kadar alıyorum da bu i diverse olayı baya uzadı saçma sapan. banlanmış, gitmiş modlara sormuş, cevabını almış, hala "banlandım da banlandım" diye duyurular geliyor sürekli. o arkadaş bana da "seni mallar sürüsüne ekliyorum" diye mesaj attı. ben de cevap attım ve mesaj gönderemediğimi görünce duyuruma yazdım. sonra gitmiş uzun uzun paragraflarla konu hakkında duyuru açmış, ben de orada bıraktım olayı. bu kadar ciddiye almak mantıklı değil bence, insanda sinir yapar, erken yaşlanmaya neden olur. burada böyleyse, gerçek dünyada nasıl yaşıyor bu insanlar? zor bence.

ayrıca ben sözlükte reklam yaptığım için çok fazla uçurulduğumdan dolayı 7. veya 8. hesabımı kullanıyorum şu an ama yine beni bilen biliyor. demem o ki çok da şey yapmamak lazım.

bu arada açıklama ihtiyacı hissettim duyuruyu açan ben olduğum için.

iki tarafı da tanımıyorum. entryi yazan arkadaşla mesajlaştık konu üzerine. ama onun da küfür tarihçesinin kabarık olduğuna dair mesajlar aldım. bir de benim de daha önce tartışma yaşadığım biri (farklı nick) olduğunu söylediler. yani uçurulması belki isabetli bi karar olmuş olabilir. ama 3/3ün de duyuru altında bariz küfürleri var ve özel mesaj ifşası yapan da oymuş. bu durumda sanırım onun tarihçesi yeterince kabarık bulunmadığı için uçurulmamış. ama bence yine de ortada keyfi bi uygulama var.

günden güne daha az ciddiye alıyorum. çok iyi insanlar var elbette ama geneli kendini akıllı ve kültürlü sanan içi boş insanlar. belki yaşım ilerledikçe bunu farkettim. ciddiye almayan ve sadece ihtiyacı oldukça az yazı yazan insanların daha değerli olduklarını farkettim ayrıca.

alıyorum ama ciddiye alınmadığım için üzülüyorum. kim ne sorarsa sorsun, tüm içtenliğimle yanıtlıyorum ama benim sorularımla dalga geçen ufak tefek embesiller oluyor. onların da ergenliğine veriyorum.

Bilgi açısından gerçekten güzel cevap veren arkadaşlar var, bir yandanda iki yüzlü insanlar var Birgün rimel tavsiyesi alıp ertesi gün askerlik tecilini nasıl yapılır diye soran troller var. Kritik bilgi olup emek edip yazıp soruyu silenler. Hiç olmadığı hayatı olayları anlatıp hikâye uyduranlar var. Hatta bir tane kamil var ( bayan) bir hemşire oldu, bir yönetici bir araba aldı bir ev aldı bir patronu ile kavga etti vs hayat hikayesi yalan dolan. İfşa da sahte resim atıp milleti trolledi. Çok var böyle tipler. En azından çoğu kullanıcı bilgilerini deneyimlerini paylaşıyor seviyorum burayı

Ciddiye almıyorum diyenleri afaroz ediyorsunuz sanırım. Başıma bir iş gelmeyecekse ben burayı belli oranda ciddiye alıyorum. "Tabii ki ciddiye alıyorum yani .s.s" seviyesinde değilim. Şöyle ki, burada gerçekten yardımcı olmaya çalışan çok güzel insanlar var, onların cevaplarını ciddiye alıyorum bittabi. Kendilerine müteşekkirim, onlar sayesinde bu platforma arada uğruyorum, yazdıklarını okuyorum. İyi oluyor. Ama işi bulandıran, gerçek hayattaki tatminsizliğini burada başkalarına saldırgan cevaplar vererek atmaya çalışan vb. kişilere sinir olmuyorum. Neden? Çünkü bunlar gibilerini ben normalde de ciddiye almam, burada mı alacağım? He he deyip geçiyorum, çoğu zaman cevap bile vermiyorum. Kapatıp çıkıyorum. Benim buradaki bu tür bir insanı ciddiye alıp karşılık vermem için gerçekten çok ama çok kötü bir gün geçiriyor olmam gerekir. Yani o gün zaten sinirliysem o insana patlayabilirim. Onun haricinde sallamam. Başka derdim mi yok.

yoo olmuyo. sibel kekilli kadar baskı var mı üstümüzde?

onlar sevişiyor biz aciz gibi izliyoruz çünkü

bunu biraz şu yöne almak istiyorum.

neden en çok porno film çekilen, çevrilen ülkeler modern addedilirken pornonun en çok izlendiği ülkeler 'sapık' ilan ediliyor?

Pornonun cekildigi ulkeler yerine pornonun cekilemeyecegi ulkeler porno izliyor. Kiz arkadaslari da olamiyor bu ulkede insarin cunku kadinlari insan yerine koymuyorlar, seks yapan kadin orospu demek onlar icin, kadinlar da bu erkeklere guvenmiyor. Sonra bu ulkeler porno izliyor. Ornek ulke vermeme gerek var mi?

Porno çekilebilen ülkelerde (pornodan kastım pornografik içerikli "film" yani bizdeki filmler porno değil) insanlar özgürce cinsel partner bulabiliyor haldeyken izlenen ülkelerde ölen karınıza 5 saat içinde son postayı koyabilirsiniz tarzı fetvalar veriliyor. Sebebi bu. Bir kısım nispeten daha özgür şekilde sevişebilirken, diğer kısım bir tanesi elden gidince "hass öldü lan, neyse daha kayarım ben buna, zati bidaha nerde bulcam aq" kafasında olduğu için bu şekilde. Kelimeler bana ait değil...

ya hu porno sektöründen büyük kadını sömüren, metalaştıran başka bir şey mi var? bu hal, vaziyet varken kadını insan yerine koymuyorlar birileri demek ne doğru.

sen olmuyor zannediyorsun. kaç pornocunun hayatını biliyorsun ki? ne yaşadıklarını ne bilelim. ayrıa sibel kekilli +1 kadın ne hisetmiş olmalı ki; bir ülkeyi engelledi. iyi duygular içindeyken yapmamıştır herhal bunu. ayrıca aydemir akbaş'ı kimse sevmez pornocu diye. şahin k'yla herkes dalga geçer. ülkeye göre de değişir bence. bizim ülke dememe gerek yok sanırım.

porno çekildiği için modern değiller yada modern oldukları için porno film çekelim denmiyor.

deep throat adlı film yayınlandığında amerika ayağa kaltı, oyuncular mahkemeye verildi, ölümle tehdit edildiler, sokak ortasında hastanelik oluncaya kadar dövüldüler. bu olaylar ise pek çok kanun ve düzenleme getirilmesine yol açtı. (ama en çok izlenen film de oldu haftalarca gösterimde kaldı?)

oyuncuların mahkemeye verilmesi aslında şu demekti; bir kişi herhangi bir filmde (pornografik yada değil) oynadığı rol yüzünden mahkemeye verilebilir ve hüküm giyebilir. Bu durumda birisi hitleri oynadı diye mahkemeye verilip hüküm giyebilir yada bir başkası stalin rolünü oynadı diye komünism propagandası yapılıyor diye hüküm giyebilirdi, işte modernlik tam bu noktada tüm sinema oyuncularının bir araya gelip bu durumu protesto etmesi, hakim, savcı, yönetici kişilerin ise bu protestoları "lan bi durun bakalım bunlar ne diyo" diyip dikkate alması ve gerekli düzenlemeleri çıkartmasıdır.

Birde yorumlarda sanki porno izleyicisi sadece ortadoğu'da yada 3ncü dünya ülkelerinde varmış gibi bir hava yaratılmış. Yok öyle bir dünya. 3ncü dünya ülkesi olarak pornoyu beleşe izliyoruz, e bu kadar oyuncu yapımcı milyar dolarları nereden kazanıyor? devlet mi veriyor? USA en büyük üreticilerden biri ve en çok para harcayan yine USA.

Genel olarak dünyada porno izlemek doğru bir davranış değil, bu nedenle tüm üreticiler içeriklerini başka başka isimlerle ücretlendirip banka extrelerinde anlaşılmaması için takla atıp duruyorlar.


Şu anda bir sürü insan sevişiyor ve bu kötü bir şey değil (din'i bakışı saymazsak) izleyicinin kötü olması ise abazanlığından falan değil, masturbasyon yapıyor olması ve izlemenin röntgenciliğe girmesi yüzünden böyle.

Tabii ki bu konuda ahkam kesenlerin hepsi de porno izliyor o ayrı. Bu güne kadar hiç porno izlemedim diyen kişinin evinden bile filmler fotoğraflar çıkabiliyor, izlemese bile çekiyor, manitalarına foto atıyor video gönderiyor (sexting vs.) ama ahkam kesmeye devam ediyor. Tamamen insanların iki yüzlülüğü işte.

Pornocuların özel ve cinsel hayatları çok güllük gülistanlık değil.

Dışı sizi içi onları yakar.

Ayrıca porno izlemek neden kötü olsun? Sorun porno izlemekten ileri gelmiyordur. Porno izleyen kişinin başka sorunlarından ileri geliyordur.

Her yemek yiyen obez olmadığı gibi her porno izleyen de abaza değildir.

Ufku bakireler sizi. Biraz ufkunuzu genişletmenizde fayda var.

seni benim gibi/kadar seven olmadı demek bence

seni üzmüşler demek.

"İlişkideki marazın suçlusu sensin" demenin kafa karıştırıcı ve romantik yöntemi.

Hasta ruhlusun demenin kibar ve duygusal sekli.

Çok güzel bir cümle bence. Öncekileri unut demek olabilir.

çok acayip sevmiş yani.

birisi bana bu cümleyi kursun isterdim.

İki anlamı geldi aklıma, ikisi birbirinin tersi.

İlki, seni doğru düzgün sevmemişler, sevgiye hasret kalmışsın, onu da ben göstereceğim.

İkincisi, hiç sevmemişler ve yeterince sevgi alamamaktan sen de kaskatı ruhlu, psikopat bir insan olmuşsun.

Umarım ilk anlamda ya da başka güzel bir anlamda kullanılmıştır.

O.ç nin tekisin demek.

Sevilme hissini hiç yaşamamışsın demek istiyor olabilir

ergen lafı.

bi tek kendi sevme biçimini doğru zanneden insan lafı. genelde yalan yulan davranışlarda bulunur bu insanlar, karşısındaki de samimiyetsizliğini anlayınca böyle derler. sevgilik gibi bir şeyse ve dediğim gibiyse kaçarak uzaklaş.

seviyorum seni ama anlamamakta ısrar ediyosun, sevilmenin nasıl bir şey olduğunu bilmiyosun

2 şekilde düşünülebilir:

1. "Sevilmeyen insan bayağılaşır"dan bahsediyor olabilir. Sevgi insanı zenginleştirir ya frekansınızı değiştirir, herkese/ her şeye karşı gönlü daha bol biri haline gelirsiniz. Bu romantik bi sevgi olmak zorunda değil; aile, arkadaş, eş dost, 4 ayaklı dostlar da sevdaya dahil. Bunların yokluğu insanı -bence- düz, derinliği olmayan, samimiyetsiz, köylü kurnazı, küçük hesapların insanı yapıyor zamanla.


2. Kimsenin hayattaki önceliği olmamışsın demek istiyor olabilir. Kimse dünya bir yana sen bir yana dememiş mesela.
Burada şöyle bir durum var bence hiç sevilmeyen insanlar buna izin vermeyen insanlar oluyor gördüğüm kadarıyla. Bunlardan bir kısmı kendisini sevmiyor, dolayısıyla başkası onu sevdiğinde durumu yadırgıyor ve uzaklaşıyor. hatta bi miktar karşısındakini küçük bile görebiliyor. Bir kısım da -biraz klişe ya da yavan gelebilir ama var bu arkadaşlar- sevginin/ilişkinin kaptırma haline kendini bırakamayacak kadar kontrolcü, mesafeli, duvarları yüksek ya da narsist olabiliyor.

saksıya fesleğen gibi oturturum manasıda çıkar.

1- sanırım doğduğumdan beri
2- %30
3- bazen çok bazen az
4- 3'ün aynısı
5- haftada bir iki kere

1- iki yil :(
2- bu kadar ciddi olacagini bilmedigimden meh dedim
3- tahmin ettigimden cok
4- basket-futbol-kosu yapamiyorum, bisiklet de cok az :(
5- haftada bir

1- 2 senesi teşhis koyulmadan 9 yıl
2- tanı alabildiğime şükrettim, ölümcül değil. tanı almadan hayatım daha zordu
3- hayatımın zaten alt üst olduğu bir dönemdi :) bunun tek müsebbibi değil. şu anda etkisi sınırlı. ama ben de hayatımı zaten etkisi sınırlı olcak şekilde düzenledim.
4- kısmen. gidip güney amerikada ya da kutuplarda bir yerde 6 ay kalamam. kariyerimde bazı istediklerimi yapamam -biraz daha garantici ve az stresli yaşamaya çalışmam lazım yapamasam da. bilmediğim şeyi yiyemem. doktora ulaşımım olmayacak uzun seyahatler planlayamam. ateşim yükseldiğinde iptal oluyorum en büyük olaylardan birisi de bu.
5- çok değil. zaten 35'e yaklaşıyorum. kronik hastalığım olmasa da çoluk çocuk meşguliyetinden ya da masa başı 9-6 iş yüzünden veya yaşın ilerlemesinden giderek stabilleşirdim herhalde. hastalığımın aktif dönemlerinde üzülüyorum. bazen kolumu kaldıramayacak kadar halsiz kalıyorum...o zaman sıkılıyorum biraz.

1) 8 ayı geçti
2)çok korktum ağladım ilaca başlamak istemedim, beni zorla mezara mı koyacaksınız diye doktorlara bağırdım, eve gelince tüm gün hopladım zıpladım çok sağlıklıyım diye. namaza başladım, geceleri kalkıp lütfen ölmeyim diye dua ettim.
3)her gün ilaç kullanmak çok zor ama olsun şükretmeyi öğrendim. oda arkadaşım kalp hastasıydı, ömür boyu çocuk doğurması yasaktı ve 13 tane ilacı vardı. daha duyarlı oldum. ağrısı olan insanları daha çok bağrıma bastım.
4)engel değil hiçbir şeye.
5)her akşam saat 8'de ilacımı alırken üzülüyorum.

1. 8 aydır falan.
2. Tanı henüz yok. Şu ana kadar göründüğüm doktorların hiçbiri bir şey bulamadı. Strestendir kafaya takma falan gibi sikko tavsiyeler alıyorum çoğundan. En boktan kısmı da bu. En azından geçmeyecek bile olsa adını koyabildiğim bir rahatsızlık olsa baş etmesi daha kolay olurdu gibi geliyor.
3. Hayat kalitemi ciddi ölçüde etkiliyor. Sanırım ciddi bir depresyona girdim bu yüzden.
4. Genel olarak olmuyor aslında. Sadece çok sevdiğim ağırlık çalışmalarıma engel oluyor çünkü eğer psikolojik değilse antrenman sonrası durumum biraz kötüleşiyor.
5. Canımı çok sıkıyor. Ruh halimi çok kötü etkiliyor. Özellikle ilk 1-2 ay çok korkunç durumdaydım, şimdi biraz daha kabullendim gibi. Arada sırada baş edeyim, mücadele edeyim diye motivasyonla doluyorum. Bazen de niye çekiyorum, intihar edip kurtulayum diye düşünüyorum. İkincisi daha ağır basıyor. Ruh halimi mahvetti ama.

evet
5 sene olacak
ataklarla giden bişey o yüzden çok etkilemiyor
gebelikte sıkıntılı olabilir
pek sıkmıyorum açıkçası

7 senedir
bununla nasıl başa çıkacagımı düşündüm
%50
evet engel oluyor, olacak
su sıralar haddinden fazla üzülüyorum

1- 16 sene
2- hiç birşey
3- çok fazla etkiledi ve etkiliyor.
4- engel olduğunu düşünüyorum ve engel oluyor zaten.
5- sıklıkla.

juvenil romatoid artrit var.

1- Yaklaşık 15 yıldır.
2- Kahroldum. Yatağa kendimi yüz üstü atıp saatlerce ağladım. Hastalığın geçme umudu kronik olduğunu öğrendiğimde tamamen yok oldu zira.
3- Tahmin edebileceğin en üst şiddette etkiliyor hayatımı.
4- Evet. Bu hastalık benim hayatımı güzel ve kaliteli bir biçimde geçirmemdeki en büyük engel.
5- Her saniyem üzülmekle geçiyor. Bu şekilde yaşamaktansa hiç doğmamış olmayı dilerdim. Biraz cesaretim olsa intihar edip kurtulurdum tümden.

1- doğuştan
2- küçüktüm çok anlamamıştım
3- küçükken günlük hayatımı oldukça etkiliyordu özellikle belirli dönemlerde. tedavi olduktan sonra ciddi bir sorun yaşamadım.
4- alacağım kararlarda etkisi olmuyor, olacağını da sanmam.
5- tedavi sürecinde canımı sıkıyordu. başarılı bir tedaviden sonra boşuna üzülmüşüm dedim.

2 yıl olacak nerdeyse
Derecesiz üzüldüm. Kendimi mutant bir süpergüç olarak görüyordum. Yıkıldı.
Büyük kararlarımı etkiledi. Mesleğimde alan seçimimi buna göre yaptım. Evlilik iyice zorlaştı. Sigara gibi küçük ayrıntıların yasak olmasını önemsemiyorum.

İyi yönleri: alanımdan çok memnunum. Stressiz bir yaşantıyı önermeselerdi nick uyumlu yaşantım olacaktı. Arada tek bir sızı şeklinde üzülsem de anlık bir şey. Karşı cinse güvensizliğim vardı. Hastalık bana bir turnusol oldu. Ak göt kara göt hastalığımı söyledikten sonra ortaya çıkar en azından.

Stressiz yaşantı, içimde bir şey tutmamamı sağladı. Bam bam bam. Bazen şükredesim geliyor, ilahi bir el beni sarsmış da kendime getirmiş gibi.

Yapmak istediğim bir şey yok. Varsa da ya yukarıda dediklerimdir, başka varsa unuttum. 2 yıldır hayalim yok. Hayat ne getiriyorsa onu yaşıyorum. Kalender bir insan oldum biraz.

Sadece şu iğneler olmasaydı. Bir de umarım kimseye muhtaç olmadan ölür giderim.

Cilt için en çok kullanılan vitaminlerden biri c vitamini. Ama kapsül olarak alınıp sürülen hali var mı bilmiyorum. Bazı markalar ürünlerinde olduğunu iddia ediyor.

E vitamini, kozmetik bir çok ürünün içinde olduğu da iddia edilir. Bence krem aracılığıyla almaktansa vitaminin kendisini almak daha mantıklı. Eczanelerden edineceğin E vitamini kapsülü kırıp cildine uygulayabilirsin. Kuru cildin varsa ya da mevsim geçişlerinde ekstra kuruyorsa saf zeytinyağı ile e vitamin kapsülünü karıştırıp gece uyumadan önce cildine uygulayabilirsin. Yapılandırma ve nemlendirme özellikleri yoğun olduğundan her zaman olmasa da ihtiyacın olan aralıklarla uygulayabilirsin. ( Bunların hiçbiri bilmediğimiz bir cilt için mutlak çözümler değil o yüzden cildini tanıyorsan ona uygun davranmalısın)
Kırışıklıklar için ayrıca makyajını silerken herkesin düştüğü hataya düşme çok nazik davran cildine. Gece uyumadan-sabah uyandığın gibi temizleme nemlendirme rutinin kanun olsun, uymazsan yaptırımı olsun :) Tabiki günde en az 2, 2.5 tl su iç.

E vitaminidir.

devitinizi kesinlikle 50 üzeri yapın.

Nedeni bilmiyorum ama bana olmuyor.

nedeni senin hiç öpüşmemiş olman ve öpüşmeyi çok istiyor olman.

hayır. öbüşmek güzel şey.

izlemesi her zaman keyifli olmayabiliyor. bazı öpüşmeler izleyiciye kendini fazlalık hissettirebiliyor. ama midem hiç bulanmamıştı ki bu arkadaşların nasıl öpüştüklerini de görmüş değilim, belki abarttılar.

benim bi ibrahim tatlısesin öpüşmesinde midem kalkıyor onun dışında sorun yok.

cakcuk diye sesler kulağımı tırmalamaya başladı mı bende rahatsız oluyorum.
bu nedir arkadaş, kıyma makinasına et basar gibi ya.
normal insanı bir öpüşme ise sorun yok.

midemi kıpırdatan tek öbüşme bu cinyus.com

onun dışında güzel, bence herkes öpüşsün.

The Şanlıurfa Kiss +1. Onun dışında severim.

Aseksüel olabilirsin belki.

bana olmuyor ama şu klipte ne hissediyosun merak ediyorum.
www.youtube.com

bir de xart izlemeyi dene.

edit: fi dizisindeki öpüşme bana da çok itici geliyor. bir de gossip girl'deki sarışın kız sevgilisi ile her sahnede gereksiz öpüşüyordu, o da çok iticiydi.

Sakal bıyık olaya dahilse midem biraz bulanıyor +1 yani bulanıyor demeyeyim de içim kötü oluyor. Onun haricinde sıkıntı yok.

izlemesi güzel olmaz belki ama sevdiğin biriyle dene. tabi bizimle dalga geçmiyorsan. çünkü senin soruların biraz alaycı geliyor bana.

Yağına zerdeçal ekleyin. İçindeki kurkumin etken maddesi kansere karşı güçlü bir savaşçı. Yağda çözünüyor ayrıca, fecci sağlıklı :)

Zerdeçal + 1
Ben de kullanıyorum.

Aslında en sağlıklısı üstüne yeşil soğan eklemek ama işe gidiyormuşsunuz, kokabilir. Ben yaptıktan sonra üstüne yeşil soğan doğruyorum.

üzerine kaşar peyniri ince ince zar gibi dilimledikten sonra altını kapattıktan sonra erisin diye koyabilirsin.

@blue eyes white dragon peynir yiyorum yanında zaten, ayrıca kaşar pek sağlıklı sayılmaz.

kavurma koy. mis

Evde varsa mantar koyuyorum ben. Ama benimki tamamen zevk amaçlı, tadını seviyorum. Yoksa o kadar gerekli değil bence ya, menemen tek başına yeterince iyi.

@cay koy geliyorum akşamdan yapıp sabah dolaptan çıkartıp götürüyorum, yani soğuk yiyorum o yüzden et türevi pek mümkün değil. yoksa kıymalı yapardım zaten.

@peggy mantar varsa iyi gidiyor evet. bende seviyorum ama f/p oranı düşük geliyor. çok pahalı bence kültür mantarları.

sarımsak koy. üzerine kaşar erit. kaşar yağlı dersen çeçil daha az yağlı o da sünen peynir.

@for day to break pişince kokmaz ise sarımsak iyi gider aslında.

Sarımsak pişince kokmaz ve çok lezzetli. Çok da sağlıklı.

Her ilacın her yan etkisi her bünyede görülecek ve aynı derecede etkili olacak diye bir kural yok. Belki de sende hiç görülmeyecek, böyle bünyeler de var. Antibiyotik önemli şey, onları kesme. Bu seferlik iç bitir. Sonra vücuduna ve ayrıca karaciğerine detoks yaparsın. Hiç gerilme şimdi huzuruna sağlığına bak.

Geçmişler olsun.

Ben Cipro'yu geçen sene kullandım. O zamanlar hakkında hiç bir fikrim yoktu. Herhangi bir yan etkisini fark etmedim. Sorunsuz bir ilaç demiyorum, sadece bende bir etkisi olmadı.

cureforlove'ın dediğini bilmiyorum mutlaka araştır. ama ben de cipro'nun ne kadar zararlı olduğunu biliyorum. gene de başladıysan bırakmak daha da zararlı diye duyarız hep.

@birşeylersoracağım malesef yan etkileri yıllar sonra bile ortaya çıkabiliyor. şimdi bir yan etkisini fark etmemiş olabilirsin, yıllar sonra allah korusun herhangi bir şey çıkarsa doktora gidince cipro yüzünden olacağı aklının ucundan bile geçmeyecek. bu yüzden çok tehlikeli zaten. genellikle bağırsak florasını değiştirdiği için bağırsak problemleri yaratabilliyor. eğer kullanıldıysa bağırsaklarının dengesi değişmesin diye bol bol doğal probiyotikli yiyecekler yemek lazım.

FDA geçen sene açıklama yaptı cipro ve benzeri ilaçlar hakkında. hastalığınızın tedavisinin başka bir yolu varsa, çok zorunda kalmadıysanız bunları kullanmayın dediler. ama bizim doktorlar her şeye bunu yazıyor çünkü gerçekten çok etkili bir antibiyotik, eminim sen de fark etmişsindir ne çabuk iyileştirdiğini.

geçmiş olsun.

5 gün ictiysen sikayetin kalmadiysa birakabilirsin. ama yan etkilere bakarak ilac birakilmaz. her yan etki herkeste gorulecek diye bir sey yok. yan etkisi ani olum olan ilac var. ona bakarsan ohoo.

bi de bagirsak florasini degistirdigi soylenmis. Adam zehirlenmis alo? ilaci zaten bagirsak florasini duzeltmek icin aliyor. cureforlove'in yazdiklari da anlamsiz. her tedavinin belli bir süresi vardir. o yuzden her ilacin belli sure alinmasi gerekir. kutu bitene Kadar degil, 5 gün veya 7 gün veya 10 gün, 3 ay 10 sene neyse artik. gastroenterittte 5 gün yeterli. cipro mesela bildigim kadariyla 10 tablet olan kutusu var, 14 tablet var, 20 tablet var. düsündügü tedavi süresine göre Doktor bunlardan birini secer, hastaya verir, bitene Kadar ic der.

@fayfim

duyuruda verilen sözlük entrysini açıp bakmadıysan diye buraya tekrar kopyalıyorum
eksisozluk.com
lütfen bir göz at.

@cureforlove da yapılan bir araştırmanın sonucunu bizlerle paylaşmış. sence anlamsız olabilir, ama senin fikirlerinin yanında araştırmacıların fikirlerine inanmak daha mantıklı geliyor bana.

ilacın vücutta kalıcı hasar bırakma riski var denmiş, sen "ama adam ishal :(" diyorsun. başka başka tedavi yolları da var ishalin, tek çözüm cipro kullanmak değil. hatta çözümü herhangi bir antibiyotik kullanmak da değil. vücudunda siksok bi mikrop var diye antibiyotik alanlar yaşlandıklarında umarım bunun yüzünden çok acı çekmezler.

son olarak, tıpla alakam yok, mühendsim. ama iddia ediyorum ki grip oldunuz diye agumentin yazan doktorlardan çok daha iyi biliyorum ne zaman ilaç alınıp ne zaman alınmaması gerektiğini. elinizin altında internet ve bunca makale varken kendi sağlığınızla ilgili neler yapmanız gerektiğini kendiniz de öğrenebilirsiniz. doktora tabii ki gidin, çok değerli doktorlar var. benim babam mesela. ücra bir ilçenin devlet hastanesinde doktor, ve hep der ki "ilaç yazmayan doktor iyi doktordur." kendisinin ilaç firmalarından ne büyük maddi teklifler aldığını ben biliyorum. ve dediğim gibi bir ilçenin devlet hastanesindeki doktora yapılan teklifler bunlar. büyük şehirdeki doktorlara gelen teklifleri siz düşünün artık. bir noktadan sonra sizin sağlığınız gittiğiniz doktorun zamanında ettiği yemine sadık kalıp kalmamasına bakıyor. teklifler o kadar ağız sulandırıcı ki, en dürüstüm diyen doktor bile ikinci kez düşünüyor kabul edip etmemeyi.

bu yüzden her gittiğiniz dokotra 100% güvenmeyin. hele ki çok ilaç yazdıysa ve siz aslında görece olarak basit bir hastalık geçiriyorsanız aklınızda bir soru işareti hep olsun. bir ilacı almadan önce kendiniz gerek olup olmadığını araştırın, tanıdık doktor ya da eczacı varsa mutlaka ona da danışın derim ben.

özel hastane doktoru bana da ciprro yazmıştı idrarda lökosit görüldüğü için ben de o enrtyi okuyup içmemiştim. sonra buraya da sormuştum hatta, onlar da bana aman iç sen bakma o entryi böbrekleri ele alırsın diyenler olmuştu. sonra devlet hastanesinde yaşlı bir üroloğa gittim. o da içme bol su iç, egzersiz yap 1 ay sonra yine gel dedi. 1 ay sonra gidince eser kalmamış dedi. iyiki içmedim o ilacı.

sevgili kardesim bak o fda'nin biz doktorlara yaptigi uyariya;

Health care professionals should stop systemic fluoroquinolone treatment immediately if a patient reports serious side effects, and switch to a non-fluoroquinolone antibacterial drug to complete the patient’s treatment course.

eger hasta ciddi yan etkiler gosterirse ilaci durdurun diyor. kimseye vermeyin bunlar cok tehlikeli ilaclardir demiyor. sakin icmeyin ölursunuz demiyor, yasaklamiyor. tekrar soyluyorum her ilacin yan etkisi var. eger cok yan etkisi varmis diye ilac icmeyecekseniz icecek ilac bulamazsiniz. agri kesicilerin neredeyse hepsi bobrek yetmezligi yapar. Aspirin ozellikle cocuklarda Reye sendromu yapar. en basit dediginiz ilacin yan etkilerini okusaniz zehir dersiniz. her gun onlarca olumlu Trafik kazasi yasaniyor ama insanlar yine de araba suruyorlar. kimse sakin trafige cikma, yürüyerek git bak araba sürenler kaza gecirip ölebiliyormus demiyor. ayni sekilde en bilinci insan hic arabaya binmeyip her yere yuruyerek giden insandir diye bir sey de duymadim. en iyi Doktor en az ilac veren degil, Dogru ilaci Dogru hastaya veren doktordur. hic ilac vermeden herkes iyilesecekse doktora gerek yok. yoksa her gelen hastaya bisey olmaz su ic gecer demek en kolayi.

yine bahsettiginiz entryde bahsettigi sekilde cesitli uyarilar cogu ilac hakkinda surekli yapilir. o bayer'in fabrikasina 100 km mesafede calisiyorum, hala cipro ozellikle komplike uriner sistem enfeksiyonunda 1. tercih olarak veriliyor. dünyada cipro kullanimi azaltilmaya calisiyor ama bunun nedeni yan etkileri degil, cok hizli sekilde bakteri direnci olusmaya baslamasi.

tavsiyem uzmani olmadiginiz meslek dallarini uzmanlarina birakin. nasil bir Doktor googledan bakip sizden daha iyi bir muhendis olamazsa siz de bir doktordan daha iyi tip bilgisine sahip olamazsiniz. tip tecrübedir.

tamamini okudum son derece aptalca bir entry gercekten.

eksisozluk.com

bu daha dogrusu.

yan etki olayi isminden dolayi olsa gerek cok yanlis anlasiliyor. örneklerle aciklamak gerekirse arabaya binmenin yan etkisi Trafik kazasi, ciddi yaralanma, hapse girmek, vicdan azabi, para ve can kaybi vs vsdir. ne bileyim spor yapmanin yan etkisi ani kardiyak ölüm, ciddi yaralanmadir. Doktor bana cipro Verdi, böbrek yetmezligine girdim, öldüm demekle Doktor bana spor yap dedi, spor yaparken kalp krizi gecirdim öldüm demek arasinda tibbi acidan cok fazla bir fark yok aslinda. ikisi de olasi "yan etki".

Misal; aspirinin yan etkileri;
Doza bağımlı olarak gastrointestinal hemoraji, ülserasyon, tinnitus, vertigo, geçici işitme kaybı, kanama zamanının uzaması ve nadiren lökopeni, trombositopeni, plazma demir konsantrasyonunda düşme görülebilir. Ayrıca nadir vakalarda aşırı duyarlık reaksiyonları olarak kaşıntı, ürtiker, angionörotik ödem, astim ve anaflaksi görülebilir.

Haber, entry basligi:
SOK SOK SOK Aspirin Astim yapiyor! FDA'dan yapilan uyariya gore gereksiz Aspirin kullaniminin astima neden oldugu ortaya konuldu. Basit bir dis agrisina karsi bile verilen Aspirin insanlarda astim yapip akciger fonksiyonlari geri donusumsuz olarak bozabiliyor. uzmanlar doktorlari Aspirin verirken daha dikkatli olmalari konusunda uyardi.

Simdi burada isimleri degistirip Aspirin yerine dipro, astim yerine de ne isterseniz yazin.

@fayfim doktora sağlıkla ilgili ayar vermişim haberim yok :D

ama bence iyi yapmışım. mühendislerin yanlış yaptığını düşündüğün bir konu olursa sen de bana ayar vermekten çekinme, sonuçta hepimiz hata yapıyoruz. ama cipro konusunda senden daha tecrübeli doktorlardan biraz bilgi alman iyi olacak, görünüşe göre bir şeyleri yanlış ya da eksik biliyorsun.

zaten senin de yazdığın gibi, ilaçların hepsinin yan etkisi olduğu için çok gerek olmadıkça ilaç kullanmamamız gerekiyor. "ilaç yazmayan doktor iyi doktordur" derken sen benim neyi kastettiğimi anladın bence. doğru ilacı doğru hastaya vermek; evet, mesela grip olana antibiyotik, başı ağrıyana vermidon dayamak doğru ilacı doğru hastaya vermek mi oluyor şimdi? eğer başım çok ağrıyorsa o ağrıyı geçici olarak vermidonla geçirmek yerine "ulan acaba bir problem mi var, başı niye ağrıyor bunun, bir baktıralım" diye sorgulayan doktor isterim ben. "vermidon iç geçer" diyeni değil.

ayrıca her ilacın bin tane yan etkisi var dedik ama sence neden cipro fazlasıyla belirgin bir şekilde öne çıkıyor? acaba gerçekten alınmaya değmeyecek kadar riskli olduğu için olabilir mi?

sağlığımızı sadece gittiğimiz bir adet doktorun eline bırakacak olursak çok yanılırız. sebebi için bkz. önceki cevabımın son 2 paragrafı.

Cipronun one cikmasi diye bir duruma ben almanyadaki tip camiasinda rastlamadim. Kaldi ki burada her ay tipla ilgili guncel bilgileri derleyen bir tip dergisi duzenli olarak bütün doktorlarin adresine yollanir. Bir seyleri yanlis bilme olasiligim sizden cooooooooook daha Kücük yani dert etmeyin :)Yan etkileri nedeniyle artik verilmeyen cokca ilac oldu, olmaya da devam ediyor. tip böyle ilerler cünkü. cipro henüz bunlardan biri degil. tip kar zarar iliskisidir. hastanin gorecegi potansiyel yarar zarardan fazlaysa ilac verilmeye devam eder.

tibbin mantigini cok dogal olarak anlayamiyorsunuz. basi agriyan hastaya agri kesici verilir tabi ki. vermidon verilir. basi agriyan herkesi neden basi agriyor acaba beyin kanseri olabilir mi diye arastiramazsiniz. halihazirda üretilmis bütün mr cihazlariyla sürekli beyin mri yapsaniz bile yetmez. o noktada sadece Klinik süphe girer isin icine. he bu sirada atiyorum 1 milyon bas agrili hasta icinden 3 tane hasta da beyin kanseri tanisi konamadigi icin ölür. yapacak bir sey yok. onlar ölmesin diye bütün kaynaklari her hastaya veremezsiniz. kan tahlili yapilirken hersey bakilsin demek de ayni sebeble mantiksiz iste. herkes herseye baktirmak icin her ay hastaneye giderse saglik bütcesinin tamami oraya gider. sinirli kaynaklari sinirsizmis gibi kullanamazsin. bunun yaninda mr aslinda cok zararliymis diyen adamlarla da ugrasmak gerekiyor.

sagliginizi tabi ki sadece 1 doktora birakmayin, Dogru. ama biraktiginiz doktora güvenin. istediginiz Kadar Google arastirmasi yapsaniz da o Doktor Kadar iyi bilemeyeceksiniz, bunu kabullenin. arastirdiginiz seyin gercekten dogur olup olmadigini da yine baska bir doktora sorun. bak mesela, siz arastirmissiniz, bravo. ama bana soruyorsunuz, aslinda öyle olmadigini söylüyorum, acikliyorum. lakin hala benden aslinda daha iyi bildiginizi ima ediyorsunuz. o Zaman bunun adi bilincli insan degil, okumus cahil olmak oluyor malesef :) herseyi bilmek zorunda degilsiniz yahu. bu benim alanim degil, bilmiyormusum, yanlis biliyormusum, ögrendim demek bu Kadar zor olmamali.

Ben içmiştim zamanında, iki sene sonra reflü oldum, kesin Cipro yaptı.

Tıbbı genel olarak tırt bir disiplin olarak görüyorum ama iç gitsin bir şey olmaz zaten içeceğin kadar içmişsin.

@fayfim

amacım "ben doktordan iyi biliyorum" demek değil, lütfen yanlış anlama. sadece google'dan baktığım şeyleri gelip burada satmaya da çalışmıyorum. yukarıdaki cevaplarımın birinde de dediğim gibi, bir tarafta doktor olan babamın dedikleri var, bir de senin burada dediklerin var. ve ikiniz de doktor olmanıza rağmen dedikleriniz çelişiyor.

babam belli bir ilacı reçeteye yazarak belli bir kotayı doldurması için ilaç firmalarından büyük teklifler alırdı. elbette hiçbir zaman kabul etmedi. yersiz ilaç yazılmasına karşıdır, sistit ya da ishal durumlarında cipro kullanımına karşıdır, basit hastalıklarda antibiyotik kullanımına karşıdır, her bir yerin ağrıdığında ağrı kesici içmeye karşıdır. dayanılmaz baş ağrılarında ise ağrı kesici içmek yerine "harbiden ya niye başım ağrıyor ki" diye baktırılmasını savunur. tabiki her baş ağrısında değil. cevabımda da "çok" başım ağrıyorsa demiştim zaten.

ha bana mantıklı gelen tabiki babamın dedikleri. ayrıca bunun bir zararını da görmedim. çocukluğumdan beri çok çok nadir ilaç kullanırım, ve hiç de hasta olmam. bu ikisi arasında bir ilişki olmalı.

diyeceklerim bu kadar. sevgiler.
dünyanın en seviyeli tartışması oldu :D

edit. ilaç firmaları yukarıda da anlatığım gibi milyar dolarlar kazanmak uğruna güvenimi çok fazla sarstığı için şu anda ilaçlara karşı çok fazla önyargılı da olabilirim, bunu kabul ediyorum. ama bu günekadar başıma gelen basit hastalıklarda bir ilacı sırf o ilaç şirketinin kasası dolsun diye kullanıp sonra ağlamaktansa hiç kullanmayıp biraz sıkıntı çekmeyi tercih ediyorum. yoksa elbette ilaçlar, antibiyotikler ve doktorlar olmasa insanlık olarak sağlık durumumuz çok daha kötü olurdu.

gerekli olmadikca vermemek lazim, o kesinlikle Dogru. sistit icin konusursak mesela, idrar yolu enfeksiyonlari komplike ve komplike olmayan olarak ikiye ayrilir. komplike olmayanlari eger sikayet ve ozel bir durum(yakin tarihte ameliyat vs vs) da yoksa tedavi etmek de gerekmez. su icmek kafi. ama komplike idrar yolu enfeksiyonuysa antibiyotik vermek gerekir. erkeklerde idrarda görülen bakteri mesela direk komplike idrar yolu enfeksiyonu olarak degerlendirilip 10-15 günlük antibiyotik tedavisi verilme endikasyonudur. veya bu enfeksiyon böbreklere sicradiysa hastanin yanlarinda vurmakla agri oluyorsa vs. yine antibiyotik verilir. bununla birlikte sürekli tekrarlayan kroniklesmis idrar yolu enfeksiyonlarinda uzun süreli(14 güne Kadar) antibiyotik vermek gerekiyor. simdi isin bu Kadar ayrintisini tabi ki Doktor olmayan vatandaslarin bilmesi gerekmiyor. ama sizin babaniz bunlari tabi ki cok iyi biliyor. onunla farkli dusundugumuz herhangi bir nokta yok, emin olabilirsiniz. bu konuda onunla konussak ikimiz de birbirimizin soylediklerini dogrulariz muhtemelen:) doktorlar gereksiz antibiyotik kullanimini engellemek, hastalarda bilinc olusturmak icin sürekli basit seylerde antibiyotik almayin, sistitte, gripte antibiyotike gerek yok falan seklinde basit kisa cumleler kurarlar ama sistitte antibiyotik gerekir mi, gerekirse hangi durumlarda gerekir sorusunu cevaplandirmak icin 1 saatlik tartisma yapilabilir. siz doktora gittiginiz Zaman benim idrar yaparken yanmam var dediginizde doktorun kafasindan cinsiyetinizle baslayip hamile olup olmadiginizla devam eden, cesitli olasi faktörleri icine Alan bir algoritma calismaya baslar, ona yönelik sorular sorar ve bir karara varir. bunu uzun karar mekanizmasini x durumunda antibiyotige gerek yok sigligina indirmek Dogru degil. benzer algoritmalar bas agrisinda da olur.

sürekli ilac kullanin diyen birisi degilim, yanlis anlasilmak istemem. benim bahsetigim nokta eger bir ilaci Doktor recete etmisse onu icin. kendi kendinize yorum yapmaya, tani koymaya calisirsaniz genellikle yanilirisiniz. siz 20 yasinizdasinizdir, basiniz agridigi Zaman agri kesiciye gerek olmadan yatar uyursunuz gecer. baskasi 50 yasindadir, aslinda tansiyonu 200e 120dir, ondan agriyordur. sizde idrar yolu enfeksiyonu vardir, Doktor ilac vermeden su icmeyi tavsiye etmistir, gecmistir ama baskasinda da ayni enfeksiyon varken sadece cinsiyeti farkli oldugu veya hamile oldugu icin belki 10 gün antibiyotik kullanmasi önerilmistir.

bakin hangi antibiyotigi secmeliyiz, cipro idrar yolu enfeksiyonunda verilir mi, once hangi ilaci vermek gerekir, antibiyotik baslamadan once Kultur yapmak gerekir mi falan konularina girmedim bile. bu konularin bir karara baglanmasi icin uluslararasi konferanslar düzenlenip tani tedavi semalari olusturuluyor. komplike veya komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonunda hangi ilaclarin hangi dozda kac gün boyunca verilmesi gerektigi yapilan calismalarla belirlenmis durumda. sadece komplike degil, komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonunda da sikca verilmesi nedeniyle ciproya karsi cok ciddi direnc gelismeye basladi. türkiyedeyken katildigim son bilimsel toplantida e. coli yoluyla olusan enfeksiyonlarda yüzde 50-60larda bir direncten bahsediyorlardi. bu cok ciddi bir rakam. dogal olarak cipro azaltilmaya calisiliyor. monurol suanda komplike olmayan basit sisttite en cok tavsiye edilen en az direnc gorulen antibiyotik. tek doz kullanilmasi da tedavi uyumu acisindan artisi. komplike idrar yolu enfeksiyonlarinda da hala cipro, ampisilin veya bactrim oneriliyor.

mevzu derin yani, bir cumleyle oyle sistite antibiyotik verilmezle gecilecek Kadar basit degil ama babaniz simdi oturup size butun idrar yoluna yaklasimi anlatacak degil :) selamlar.

insan olan etkilenir.

etkilenmeyenin insanlığından şüphe ederim.

yemin ederim ilk paragraf benim (üst komşuyla sadece merabalaşmam arabayı parkedemeyince tekrar binip parketmem falan)

okuyunca tırstım.

insan her şeye alışıyor. babam dahil dört yakınımın ölümüne şahit oldum. he alışamayan da olabilir, o zaman da psikiyatrist kapılarını aşındırıyor insanlar. tabi ki alışma belli bir süre gerektiriyor yoksa o kadar da kaygısız olmak mümkün değil. daha geçen gün muhabbet kuşumu kafesin dibinde buldum. sabah oynayıp sevdiğim kuşu öyle görmek bile insana ölümü sorgulatıyor.

Çok etkiliyor. Ve korkuyorum. Herkes için. Simdi bile birileri veda ediyor hayata.

Sıradanlığına rağmen ürkütücü bir olay tabi ama diğer taraftan ölümün karşısındaki yaşam da ondan daha az ürkütücü değil ki.

ne bileyim, sevdiğimizi kaybetmek ayrı, kendimiz için ayrı. Az sonra veya yarın ölebilirim, ama bunu bilsem de bilincinde değilim, uzak sanıyorum. Öldüm farzedelim, herşey yarım, planlar, acılar, hırslar, mutluluklar, heyecanlar, kızgınlık ve kırgınlıklar. Böyle düşününce hepsi ne kadar gereksiz.

çok sevdiğim dedemi kaybetmeme rağmen, üzülme konusunda her zaman yaygın kanaat ile paralel düşüncelere sahip olmayabiliyorum.

bunun sebebi; ölüm ile ilgili olan bakış açımı az çok değiştirmem olmuştur. inancımız ne olursa olsun, ölüm hep bir bilinmeyen olduğundan, çocukluktan beri bu bilinmezlikten o ya da bu şekilde etkilendiğimiz için ölüm olgusu bizi etkiliyor.

keza sürüngen beynimizdeki "hayatta kalma içgüdüsü" de bizi ölüme direnmeye mecbur bıraktığı için, özellikle yakınlarımızın ve sevdiklerimizin ölümü halinde, etik anlamda olmasa da pragmatik anlamda menfaatimizin etkilenmesi bizi üzer.

4 sene önce çok sevdiğim dedemi kaybettiğimde üzülmememin nedeni, ölümünü bekliyor olmam, kafamda alışmış olmam değildi. zaten ani bir ölümle aramızdan ayrılmıştı kendisi. tabi ki bakış açısını değiştirmekte, çeşitli inançların etkisi yadsınamaz ama biz kendi ölümümüzü çok uzak gördükçe, ölen kişiyle bir araya gelme ihtimalimiz olduğuna inansak bile, bu sürenin uzunluğu bizi sabırsızlık temelinde çok etkileme potansiyeline sahiptir.

Bütün bunlara rağmen, yine de sevdiklerimi ve yakınlarımı kaybetmek istemem o işin ayrı boyutu.

dede 1 - mort
dede 2 - mort (genç gitti)
nine 1 - mort
nine 2 - mort (genç gitti)
rol model dayı - mort (genç gitti)
büyük amca - mort
büyük hala - mort (genç gitti)
büyük yenge - mort
küçük amca - mort (genç gitti)
enişte 1 - mort
benden önceki on kardeş - mort (yarısı doğmadan, yarısı doğduktan sonra)
kuzen 1 - mort (baya genç gitti)
candan çok sevilen it - mort (çok genç gitti, 4 yaşında idi)

kuzenden sonra ölümü tamamen ti'ye almaya başladım. "büyük" ile başlayan ekip totalde 5 senede, son üçlüsü ise 3 ayda olmak üzere beraber gitti. benim kayışı koparmam sevimli itimin baya baya kıvranarak ölmesi ile başladı sanırım. kaç, üçüncü yıl dönümü geliyor galiba onun da. ondan bi' hafta önce dayınınki var - doğum günümle aynı gün.

tl;dr: aşağı yukarı anne ile baba, bi' avuç da teyze-amca-dayı etc kaldı. 5-6 gibi her şeyi siktir etmişlik geliyor, 8-9 civarı (ki her gün gördüğünse) kayışı kopartıyor. net bi' şekilde söylüyorum, daha bu pazartesi "ÇOK" uzun süreli depresyondan çıktığımı fark ediyorum. tıraş oldum - zararlı birkaç alışkanlıktan kurtuldum - eski hobilere döndüm ve yenilerini ekliyorum - kürek aleti sipariş ettim, fenerbahçe'yi zorlayacağım - okulun bi' spor takımına giriyorum etc.

tl;dr'nin tl;dr'si: yakınlardaki ilk birkaç ölüm sadece konsept ile tanıştırıyor - toz pembe dünyayı yıkıyor. sonraki birkaç ölüm yaşam sevincini biraz emiyor. ondan sonraki birkaç ölüm kaybetme korkusunu hayatın her anına sokuyor, sadece insanları sevip de kaybetmemek için mizantropi bile oluşabiliyor. sonrakiler de artık enkaza çeviriyor insanı - belli bi' yerden sonra anca toplarma adımları atılabiliyor.

özet geçiyorum, yakın akrabalar epey - akrabalar evet - çevredekiler, bi' yerden sonra pek önemsemiyorsun.

Bir izleyinin o anda kensini özdeşleştirebileceği 3 farklı şahıs var.

1. Suçlu. İzleyici kendini suçluyla özdeşleştirebilir ve olaylara onun açısından bakabilir.

2. Mağdur. İzleyici kendini mağdurla özdeşleştirebilir ve olaylara onun açısından bakabilir.

3. Cezayı uygulayan. İzleyici kendindini cezayı uygulayanla özdeşleştirebilir ve olaylara onun açısından bakabilir.

Sen kendini sanırım mapdurla özdeşleştiriyorsun ve mutlaka ceza bekliyorsun. Cezasını bulduğunda ise için ferahlıyor. Doğru mu anladım?

Burada psikolojik sorun değil de hassayet var diye düşünüyorum, zamanla bu özdeşleştirme mevzuu şizofrenlerdeki gibi hayal ettiğine inanma olayına dönüşmemeli. Dikkatli olmak gerek. Yani izlerken bu kadar duygusal değil de daha mantıksal izlemek lazım galiba.

Degil.

Bu konuda bilimsellikten uzak olarak şunu söyleyebilirim ki bu bir sorundan ziyade süper kahramanların gelip onu kurtarmasını bekleyen çocuk psikolojisi gibi bir şey. Kendini tüm adaletsizlikleri çözecek güçte görmediğin de ya da o an harekete geçecek fiziki durumun olmadığında birinin senin yerine de intikam alması seni rahatlatıyor gibi.

bence için adaletsizliklere karşı hırsla dolmuş ama pek de bir şey yapamadığın için suçlu hissediyorsun. Bu da dışa vurumu.

batı diyarlarında bu sorunun cevabı "evet" olacaktı, lakin kültürel olarak bizde bu öğreti yok.

suç ve ceza hukuku esasında suçluların yakalanması ve rehabilite edilmesi şeklinde yerini buluyor. bu yüzden gotham'da hala batman'i istemeyen bi' ekip vardır. istanbul sokaklarında bi' batman'imiz olsa bağrımıza basarız. vigilante kültürü bizimki, tek adamcılık etc.

psikolojik ve biraz da antropolojik boyutunu biraz daha açmak gerekirse, bunu her ne kadar çağdaşlaşmaya çalışsak da öğretilmiş kültürden kopamamamıza bağlıyorum. hani biliyorsunuz, her ne kadar çağdaş bir insan gibi yaşamaya çalışsanız da "öeah, bu kadarı da fazla." şeklinde bi' cümle kuruyorsunuz illa ki, ölçülülüğü erdem kılan bi' kültürden geliyoruz ve on yıldır adaleti uygulayacak kurumların adaleti sağlamadığını aksine insanlık suçu sayılabilecek faaliyetlere eğildiğini görüyoruz.

bu bağlamda hem evet, hem hayır. ama hayır daha ağır basıyor, bu bahsettiğin örneklere yakın insanların başlığı açılıyor sözlükte, en çok favori alan genelde en çok ana avrat siken oluyor.

evet sorunlusun. seni dövseler ben de çok mutlu olurum. çünkü ben de sorunluyum. iyi geceler.

Bunun napayım'ı yok ki, konuşmak zorundasınız. Haklı olduğunuz noktalar da var, haksız olduğunuz noktalar da var. Misal, X saatte yat, şu saatte kalk gibi bir arzunuz olabilir ama bence bunu dile getiremezsiniz. Siz partiden geç geldiniz diye başkaları bunu önemsemek zorunda değil, herkesin hayatı kendisine göre önemli. O da isterse gece üçte kalksın, her şeyi sessiz halletmek zorunda tabii. Benim eski ev arkadaşlarım bir sene boyunca benim iş günü de tatil günü de sabah 5'te kalkıp duş almama dayandılar mesela, ama sağolsunlar "yoo hiç sorun değil" falan diyorlardı ben her mahçup olup da kusura bakmayın dediğimde.

Ev arkadaşı toplantısı yapın bir nevi. Ortak ürünler nelerdir, onları belirleyin. Misal, tuvalet kağıdı, çamaşır deterjanı, bulaşık deterjanı, temizlik malzemeleri gibi şeyler. Bunları almak için bir sistem geliştirin. Her ay herkesin belirli miktar para vermesi olabilir, markete gidip alıp o anda ikiye bölüşerek vermek olabilir, bir ay biri bir ay biri alsın gibi olabilir. Hangisi en güvenilir geliyorsa.

Size ait bir şeyi yiyip içiyorsa ve siz "ya salla boşver" diye bakamıyorsanız - ki bakmak zorunda değilsiniz, mümkün olan en direkt şekilde söyleyin. "Erkek arkadaşım bu hafta yine gelecek, bira içip film izleriz diye düşünüyoruz. Bir iki gün içinde bir markete gittiğinde bizimkileri yenilersen çok iyi olur" deyin.

Eşya konusunda ise kesinlikle katılıyorum. Size ait bir şey kullandığını gördüğünüz anda "dostum ben onu alayım, pimpirikliyimdir ben, hiç hoşlanmam böyle özel şeylerin paylaşılmasından" deyip hop diye alıverin o anda.

Zor geldiğini anlayabiliyorum, fakat başkasının sizin hayatınız üstünde bu kadar kontrol sahibi olması daha zor gelmeli size. Olabilecek en en en kötü şey, biraz kaba saba laflar edip ağzınızın tadını kaçırması olur, ki kaçmış zaten.

çekingenliğini üzerinden atman için fırsat ayağına gelmiş. sen de ona onun gibi davrancaksın, o da kendi tavrı olan şeylerden bıkıp anlaşmacı tarafa döncek kuzu gibi olcak. sen de onun tuvalet kağıdını birasını kulaklığını vs. izinsiz kullancan vs. anlattığın kadarıyla vurdumduymaz birisi, karşına alıp anlaşmaya çalışarak bir yere varamazsınız.

ufukta bir kavga görüyorum kaçarı yok kavganı et geçebiliyorsan başka bir odaya geç böyle böyle haklarını savunmayı öğreneceksin ne yazık ki hayat böyle

Ya bu saygısız insanlıktan anlamaz ya, çat çat söyleyeceksin başka yolu yok.
Tuvalet kağıdı gibi ortak kullanılan şeyleri ayrı ayrı alsın herkes kendine, sen kedine ayrı al kendi dolabında sakla ki ortak kullanma amacında olmadığını anlasın, biraları da söyle, erkek arkdaşım gelince içicez alıp yerine koyar mısın de. Sen uyırken ses yapınca da kafanı kaldır, daha sessiz olur mısun de, ışığı kapatıp odadan çıkınca da geri gelecektir nasılsa, gelince ona "odadan çıkarken ışığı kapama benim ışığa ihtiyacım oluyor, olmazsa kendim kapatırım zaten" de. Eşyalarını alırsa "cnm ben pek hoşlanmıyorum k.b. senle alakalı değil" de.

Samimiyetiniz daha ilerlememiş 1 hafta olmuş, o yüzden hoşlanmadığın her şeyi şimdi söyle, yoksa ilerde hiç mi hiç söyleyemezsin, söylemeye kalksan "en başından beri böyle yapıyorum, şimdi mi aklına geldi söylemek, ne oluyor" falan tarzında tepkiler alıp fesat insan konumuna düşersin, dikkat et, saçma sapan bi insanla karşı karşıyasın.

kulaklığımı alabilir miyim diyemedin mi, geri isteseydin ya bu kadar mı çekingensin. biraz seninki çekingenliği geçmiş enayiliğe dönmüş. başkasının malı kullanılacaksa bile nezaketlice istenir benim bildiğim. verip vermemek senin bileceğin iş. ha çok yüzsüz biriyse ve sen de hır gür çıksın istemiyorsan eşyalarını onun ulaşamayacağı yere koy, kilit vur giderken.

Bir üstteki yoruma sonuna kadar katılıyorum seninki çekingenlik değil salaklık olmuş kusura bakma.

Gayet ağır konuşacaksın, çat çat söyleyeceksin, eşyalarımı izinsiz kullanamazsın diyeceksin. Bu kadar basit.

Baştan tepkini koy önce güzel üslupla, sonra gidişata göre karşı tarafın altında kalmayacak şekilde bir yere kadar, ama karşı taraf insanlık dışı noktaya geçtiği anda kaliteyi bozmayıp yolları ayırmak en güzeli. Anlattığın tip insanlar genelde yola gelmez, "aa sevmiyo muydun, tamam bi daha olmaz kusura bakma" demezler. Ama Sen yine bir dene, olmuyorsa ayrılın. Bu cins insanlarla birlikte yaşanmaz. Dinsizin hakkından imansız gelir.

eve çıkın.evden yazıyorum :)

Haftada kaç tane ağrı kesici kullanıyorsunuz? Sadece baş ağrısı mı yoksa sırt boyun kaslarında ağrı var mı? Fibromiyaljiyi bir araştırın, belirtiler varsa fizik tedavi hekimine gidin.

Kansızlık da yorgunluk ve ateş yapar.

Bu belirtiler bir çok nedenden olabilir. Doktor tahlil sonucuna göre bi tedavi uygulamış. Tekrar gidip "şunlar yapıldı ama şikayetlerim geçmedi" demen lazım. Şikayetlerin geçene kadar git.
El ayak yanması için bir de cildiyeye git.
Yorgunluk hali çok çok nedene bağlı olabiliyor. Kardiyolojiye bi git, kalp damar bakılır onu bi elemiş olursun.

Beslenme düzenin nasıl, dengeli besleniyor musun, hareket ediyor musun. Değilse düzenle.
Stres var mı, varsa stres de yapar.

Doktorları önceden araştırıp öyle git.

genel muayene yaptırın kendinize. tiroitleriniz normal mi vitamin eksikleriniz var mı. kolestrol de başağrısı yapıyor. birde hepatite baktırın.

D vitamini eksikliği de olabilir ona da baktırın

doktorlar sallamiyorsa ciddi bir sey degildir.

aynılarını ben de yaşıyorum ve depresyonda olduğumu düşünmeye başladım. ay hev rizıns.

D vitamini araştır. Devit.

olma bence. sağlık konusunda her geçen gün değişik açıklamalar yapılıyor. sonradan toplatılan kemik ilacını kullanmış bulunan bir tanıdğın sol göğüs kafesi içine doğru çökük şimdi. o ilaçtan şüpheleniyorlar. daha 20 yaşında. yıllar sonra aslında grip ilaçları bik bik diye açıklamalar yapılabilir. doğada bir sürü sağlıklı yiyecek var onlardan ye. vitaminin değerlerini yükselt. özellikle d olanı.

grip aşısı yalan bir şey ya. olmayın. her sene bir sürü insan grip oluyor ve bu yüzden grip mikropları her sene daha da dirençli olmak için mutasyona uğruyor. siz aşı olunca vücudunuza grip mikrobu alıyorsunuz ya hani, o senenin yeni grip mikropları sizin aşıyla vücudunuza aldıklarınızdan çok daha çetin ceviz olmuş oluyorlar. dolayısıyla aşı bir işe yaramamış oluyor, hatta tam tersi boşu boşuna vücudu yormuş oluyorsunuz.

grip sözkonusu olduğunda aşı işin kolayına kaçmak oluyor. doğrusu ise düzgün beslenmek. ben yıllardır ilaç almam, antibiyotik kullanmam, aşı olmam ama hasta da olmam mesela.

Ben bu tartışmayı hiç anlamıyorum her sene aynı muhabbet. Aşının ücretinde de acısında da bir şey yok ki bir dakikalık işlem. Belki 10 yıldır yaptırıyorum.

ben geçen yıl oldum, pek bir işe yaramadı. daha ağır soğuk algınlıkları geçirdim.

Onun yerine kefir iç hocam. Ya da sarımsak hapları var bağışıklık sistemini güçlendirir. Meyve ye bol bol.

grip aşısı çok saçma. daha hayatımda hiç olmadım.

valla ben insanlarin yasadigi konsantrasyon, yorgjnluk, mutsuzluk, uyuzluk vs,. gibi seylerin hepsini bozuk cinsel hayata bagliyorum. anamiz, babamiz da dahil. insanlar istedigi kadar segse ocu gibi baksin. bence gercek bu.

Cinsellik hiç hafife alınacak bir konu değil. Bi sibel üresin değilim ve olmak da istemem ama gerçekten evliliklerin en önemli konusunun cinsellik olduğuna inanırım. Cinsellik duygusuzluk değildir ve olmamalıdır. Öyle hassas bir konudur ki bana göre, her insan sadece eşinden yatak odasında gereken verimi alabilmek için bile olsa ona güzel davranmalı, yani eşler arasındaki huzuru bağlılığı ve ve sevgiyi sağlayıp devam ettiren bir şey bu. Hani önemli olan boyu değil işlevi cümlesindeki gizli anlam "kullanmayı bilecen"dir ya, cinselliği de kullanmayı bilmek gerek. Ne kadar büyük de olsa cinsellik de bir araç ve evet kullanmayı bilmek gerek. Bence çok önemli çok hassas çok incelikli. Ama yine de araç.

Şu yönde katılmıyorum bu açıklamaya. Türkiye'de cinselliğin yokluğundan değil de, aşırı bir cinsellikten kaynaklı bir toplumsal problem var. Her bakış cinsel (özellikle siyasal islamcılar cinsel lens kullanımında başı çekiyor). Kılık kıyafet, namus, eğitim, alkol, ulaşım vb. aklına gelebilecek siyasi, sosyal ve günlük her olay cinsellik üstünden yorumlanıyor. Aslında Michel Foucault'nun Viktoryen Britanya üstüne yorumu bizim için de geçerli: Muhafazakar gözüken toplumumuz cinsellik üstüne o kadar fazla konuşuyor ki, aslında olan şey cinsel yasaklama ve tabu değil; sürekli ve aralıksız bir cinsellik düzenlemesi. İşte Türkiye'deki cinsellik kaynaklı nevrozların sebebini aşırı-cinsellik üstüne kurulu sosyal kodlarımızda buluyorum.

Ben katılmıyorum buna. Tam tersi sağlam cinselligi sağlam bedenler ve sağlam kafalar yaşayabilir. Kimse mutlu cinsel hayatım yok diye de hasta olmaz, bunalıma girmez. Cinsellik hayatin bir oyunu. Hickimse de bu oyundan mahrum kaldiğı icin kafayi bozmaz. Sanmam. Kaynak yok tabi ama cok mutlu cinsel hayatlari olan insanlarin suruyle cocuklari oluyor adam onlara bakamiyor örneğin hepsini katlediyor kendini de öldürüyor. Öyle olsa böyle olur mu.

@Protector Her şeyin cinsellik üzerinden yorumlanması, aşırı cinsellikten değil de cinselliğin yokluğundan kaynaklanabilir mi? Dolayısıyla aşırı cinsellik de (her şeyin yorumlanması bazında) cinselliğin yokluğundan kaynaklanabilir mi?

Nasıl yemeğe açlık hissediyorsak, cinsellik de öyle bence.

Aç kalınca davranışlar değişiyor , cinsel açlıkta da öyle.

@elitist. Aslında her şeyin cinsellik üstünden yorumlanması şuna işaret eder: Cinsellik problematikleştirilmiştir. Problematik kılmak sosyolojik bir kavram. Bir toplumun belli zamanda, spesifik problemler üstüne dönen tartışmanın toplumu kurması demektir. Türkiye'de mevcut cinsellik üstüne yorumlamaların sebebi, cinselliğin problematik kılınması.

Peki cinsellik neden problematik kılınmıştır? Bunun cevabını emprik bir çalışma yapmadan vermeye çalışmam kafadan atmak olur. O sebeple bunun cevabını vermem imkansız. Mesela Foucault'nun Viktoryen dönem incelemesinde bunun cevabı nüfus kavramının ortaya çıkması, biyopolitika ve burjuva tipi ailenin yönetimi idi. Yani cinsel eksikliğin dışında aramak gerekiyor, çünkü cinsel eksiklik/açlık da cinselliğin problematik kılınmasının ardından ortaya çıkıyor.

İşte bu sebeple aşırı-cinsellik, De Sade'ın eserlerindeki gibi sürekli bir cinsellik ve keşiş eğitim kitaplarındaki gibi cinsel perhiz ikiliğinin ötesine geçer. Mesele ne kadar cinsel ilişkiye girildiğinden önce, cinselliğin problemtikleştirilmesi.

duyuru sahibinin paylaştığı yazı, + 1

@protector, + 1

bizde bitmez bir açlık var. cinsellik konusunda da, yemek konusunda da; para biriktirme, ev sahibi olma konusunda. doymak bilmez aç, köylü bir toplum. 4 kadınla evli olan da böyle, 30 dairesi olan da, milyon lira parası olan da.

bastırılmış cinsel güdüler evet birçok sosyal/siyasal sorunun kaynağı. ama kuduruk bir cinsellik temelli bakış da bu toplumda yaygın yer bulan bir davranış @protector'un dediği gibi. bu, ikiyüzlü bir toplum olmamızdan kaynaklanıyor.

akşama kadar "garı da garı" muhabbeti yapan, gelen geçenin orasına burasına dalıp çıkan ayı; özgürlükten, eşitlikten, adaletten, haktan, hukuktan bahsedince bir anda bilmemkim hocaefendi oluyor ve hooop dinden çıkarıveriyor seni. çomar kesiminin durumu bu.

bu bastırılmış, ikiyüzlülük cinsellik ve alkolde kendini gösteriyor daha çok. bu yüzden içenlerin çoğu ağzıyla içmeyi bilmez, çünkü yasak olan bir şeyi yapıyor. bir anda dönüp, allah kitap diye hoop dinden çıkarabilir sizi.

ibrahim tatlıses özelinde bir kadın yazar yazmıştı bunu yıllar önce. "arzuladığı kadınlar farklı, evinde olmasını istediği kadın farklı" gibi bir tespiti vardı. "evlenilecek/eğlenilecek kızlar" gibi.

Ben cinselliğin yokluğunun hususi olarak tecrübe etmemiş insanlarda çok daha büyük ve olumsuz etkileri olduğunu düşünüyorum.

Cinsellik dominant bir alan, evet. Bizi yönetiyor hatta. Ama varlığından ziyade yokluğuyla. Doymuş olan çok da sallamıyor. Doymamış olanlar tehlike saçıyor.

Cinsellik yoksunluğu önemli etkileri olan bir durum ama aynı önemde hatta daha çok önemde olan başka gereksinimlerimiz var. Karnını doyurmak, doyuruyor olacağına güvenmek mesela. Nevrozun varlığında dominant etki olarak cinselliği işaret etmek hata olur.

Öncelikle diğer bütün temel ihtiyaçları karşılanmış bir bireyde cinsellik yoksunluğunun nevroza etkilri ve cinselliği yeterli doyumda yaşayan bir bireyin diğer temel ihtiyaçlarından birinin eksikliğinin nevroza etkileri araştırılmalı.
Bunlar bilinmeden "cinsellik dominant bir alandır yoksunluğu bireyin özününün parçalanmasına ve toplumsal ciddi problemlere neden olur" demek hata olur, hedef saptırmak olabilir, yanlış çözümlere itebilir.

Üzerinde ağır baskı olan bir alan cinsellik. Baskının çok boyutlu nedenleri var. Soy sop takipi etken, din bir etken, nüfus artışı konusu etken... Baskı olan alanda sapmaların, yetersizliklerin, yoksunlukların, taşkınlıkların, yanlışların, travmaların olması gayet normal. Bir nesnenin üzerine ağırlık koyunca ne oluyorsa bunda da aynı oluyor. kimi yer eziliyor kimi yer yanlardan taşıyor, fışkırıyor etrafı pisletiyor vs. Hangi fizyolojik ihtiyacı aynı baskıya maruz bırakırsan aynı sonuçların olacağını söyleyebiliriz. Bu nedenle belirleyici kelime dominant değil baskı olmalı bana göre.

Pastel de nata

Hatay usulü kabak tatlısı..

kerebiç

Daha modern tatlilar olabilir mi? Tatlı içecekte olabilir.

modern olarak algılamayabilirsiniz ama nevzine diyorum.

modern ise cannoli. güzel bir italyan tatlısı.

ya şimdi böyle çok agresif bir cevap olacak şimdiden özür dilerim ama bu nasıl bir soru?

yer yemez çok beğendiğimiz tatlıları mı sormaya çalışıyorsunuz?
ilk defa tadıp çok bayıldığımız...

herkes de tatlı tatlı cevaplamış, bir ben anlamadım sanırım soruyu (:

Creme Brulee

Kadayıflı muhallebi ve Antep katmeri <3 Batılı anlamda bir tatlı beğenim yok. Milföy krema filan meh -.-'

Bursada yedigim sut helvasi

kaymaklı sac arası.

gayet modern, adına dé la pistache petit paté avec créme derseniz modernlikten yenmez.

@neyleyim

Sanirim birine daha ilk tadimda "mmmhhhmmmm" dedirtecek bir tatli arayisinda kisi, bunu ifade etmeye calismis gibi geldi.

Ben sonradan gelisen modern tatli kismini anlamadim :D modern tatli diyince bisey canlanmiyor gozumde ama cheesecake, cupcake filan herhalde. Macaron fena halde eski moda mesela. Belki populer tatli dmeek istemis de olabilir. Bilemedim.

(bkz: medovnik)

semifreddo

Şimdi Bilal'e nasıl anlatilır bilmiyorum. Büyüyünce anlarsiniz.

ya da kendimizi daha doğru ifade etmeyi öğrenmeye çalışabiliriz mesela, anlamayanda noksanlık aramaktansa (:

tikler de cevap vermeyenlere gelmiş.

cevap verelim: limonlu sorbe

ilk defa tattığımda beni en çok etkileyen tatlı, kaymaklı ve fındıklı vaziyetteki kabak tatlısıydı.

son zamanlarda tattığım çikolatalı mus var. şef bir arkadaşımız porto şarabı eşliğinde denetti, çoğiyi oldu. (bu senin modern tanımına uyuyor mu bilemedim, tarihçesi belki daha eskidir)

soru muğlak, ikisini de belirteyim dedim.

eti canga......

Kan şekerimin düşe yazdığı bir gün yediğimde beynim uçmuştu... belki o yüzden iyi gelmiştir.

Neyleyim soruda anlamayacak ne var, ilk defa yiyip beğendiğin bir tatliyi soruyorum. Modernlikten kastim da herkesin bildiği baklava, seker pare vs türü olmaması. Evet senin alginda problem var, hatta kendin de belirtmissin asabi olduğunu. Benim de senden kalir yanim yok. En iyisi sen daha iyi idrak edebildiğin sorulari oku.

peynir tatlısı

trileçe. ilk kez geçen sene yedim bayıldım değil belki ama sevdim yani :)

Çilekli magnolia

evet, bir sebep olabilir. her zaman en az bir sebep vardır.

yazsam, kendi derdini unutur, oturur ağlarsın. halâ birkaç sebep bulabiliyorum. eminim senin için de bulabiliriz.

Bertrand russel" mutlu olma sanatı" kitabını tavsiye ederim.

aslında bedava yaşıyoruz biliyor musunuz, öyle zor yaşamlar var ki? şuan bedenimi dinliyorum da, ne güzel.

psikolog'a git rahatlatacak

kaç çıktı?

sta, 4,5

şu videoda kadın diyor iyot alın eczaneden. benim doktor bunu bir kaşık suda boğacak gibi duruyordu? hangisine inansam acaba? www.youtube.com

4.5 hamilelik için yüksek. hamilelikte onu 2.5'un altına düşürüyorlar. daha yükseğe çıkmasına izin vermiyorlar. hamilelik düşünüyorsan ilacı kullanman gerekebilir.

@kobuz.. dikkat edersen yüksek deil sınırda, birde, önceki tahlillerde de yükselme ve sonra düşme olmuş demişim. doktor dedi tekrar düşebilir bekleyelim ama yine de istersen ilaç da yazabilirim bekleyelim demezsen dedi. doktor bana normal ve insanca geldi. bence tam tersi sen senin onayına sunmadan tak diye sana ilaç yazan doktordan uzak durmalısın.

Gençlerde üst sınır çok daha düşük. 1.5-2 gibi. Tiroid hormonu çocuğun zihinsel gelişimi için çok önemli. Madem kaya tuzunun sorun yarattığını fark ettin, kaya tuzu kullanma. Tansiyon için en sağlıklısı hiç tuz kullanmamak. İlla kullanacaksan tiroidin için iyotlu tuz kullan. Balık ve deniz ürünleri ye. Az iyot da fazla iyot da tiroidi baskılıyor. Canan Karatay'ı geç. İlaca başla. Bir zararı yok. Eksik olan hormon yerine konuyor. Karaciğer ilaçlarıyla alakası yok. Sabah kalkıp bir hap yutacaksın diye çocuğunun ömür boyu acısını çekmesini istemezsin.

ya bana ahlaksız diyenlere sizin gibi gerzeklerle muhatap olmuyorum, ben burda derdime derman arıyorum yazdım sadece. ayrıca özelden onları şikayet edeceğimi de yazdım.

çünkü haklı çıkıp tatmin olmak için, çünkü içini rahatlatmak için, çünkü gerçekleri kabullenemediği için.

bazı insanlar için gerçekte haklı ya da haksız olmak, doğru ya da yanlış bilmek hiç önemli olmuyor. önemli olan kabul görmek, onaylanmak.

yani bu insanların haklı olmak istemesi bi' hezeyandan mı ibaret ? faydasız bir hezeyan hem de, bencilce.

bence tamamen öyle.

babamdan biliyorum. asla tartışamazsın, gerçekleri söylediğin zaman sinirlenir. haksız bile olsa haksız olduğunu duymak istemez, onaylanmasa bile. en sonunda da durumu "bence"ye getirir.

gerçekleri duymak istemiyorlar, gerçekleri görmek istemiyorlar, yanılgıda olmadıklarını, haklı olduklarını, doğru olduklarını, hata yapmadıklarını düşünüyorlar ve birileri bunu söylesin istiyorlar. Ha, birileri bunun aksini söyleyecekse de hiçbir şey söylemesin daha iyi, onlara göre.

Çünkü kompleksliler.

Çünkü her olumsuz tarafın aslinda yapici yani da vardir. Kimse yikici eleştiriyi sevmez.

İnsana en küçük yaştan itibaren doğruluk, hakkaniyet ve iyilik hakkıyla sevdirilmemiştir, ondandır. Bunları çoğumuz sadece kendi çıkarımız için kullanırız, ardına saklanırız. Halbuki "kendin için istediğini başkası için de istemek" en başta gerçekleri olduğu gibi görmeyi sevecek, yanlış olduğunda eksiklenmek değil de düzeltmek yoluna gidecek, kendini tanrı olarak değil hatalı yanlışlı insan olarak görüp hep iyiliğe yönelecek şekilde davranmanın sağlaması. Kendim için istediğim adaleti senin için de aynı dozda istemeliyim. Hürriyeti, eşitliği, doğruluğu, güveni... ancak bu eğitimden sonra insan yanlışını sükunetle görebilir, ancak bu eğitimden sonra yanlışı düzeltmeyi seçebilir.

Yani değerler eğitimimiz, kişilik/karakter eğitimimiz çok 40 katır terkisinde süründüğü için böyleyiz.

çünkü gerçekler egoyu yeterince beslemiyor.
kendi kafalarında tasarladıkları daha cazip geliyor.

Gerçekler genel olarak acı verici şeyler, insanlar acı çekmektense yalan da olsa mutluluğu ve tatmini tercih ediyor.Ayrıca kimse biricik egosuna zarar verecek ve vicdanında rahatsızlık yaratacak şeyleri duymak istemez.

Çünkü kendine başkalarının ona verdiği değer üzerinden değer biçmeye alıştırılıyor doğumundan itibaren. Bir şey yapıyor ebeveyni gülüyor aynı şeyi tekrar yapıyor ebeveyni tekrar ilgi gösterdiği anda sorun başlıyor. Arkadaşının komik olmayan şakasına zorla gülsün ki kendininkine de gülünsün ilkokulda ortaouklda bunu öğreniyor. Çocukta ebeveyninde olmayan bir içgörü yoksa fıtratı ebeveynininki gibiyse onlar gibi olup çıkıyor.

Türkiye toplumunda çok yaygın bu durum. O yüzden yalnızlığı anlayamıyor, birey olmayı idrak edemiyor insanlar. Bir de isim takmışlar Akdeniz toplumu, sıcakkanlılık diye.

Ben de bunu soruyorum, cevap bulursam haber veririm tsk.
Aslinda cevap belli, onaylanmak isteyen yaratiklariz. Bu da kabul etmemiz gereken gerceklerden biri.

atilla atalay - sıdıka

Selçuk Demir mahalleden arkadaslar

Otostopçunun Galaksi Rehberi (mizah bu değil diyenle tartışırım)
Madde 22
Sıdıka +1 (Genel olarak Atilla Atalay) <3
Huysuz İhtiyar

Ferhan Şensoy - Oteller Kitabı

Şans eseri karşıma çıktı.

Otostopçunun Galaksi Rehberi + 1

en kaliteli demek iddialı olur ama iki tanesi aklımda, biri aslan asker şvayk; diğeri de ingiliz yolcular. yalnız ikincisinin mizah olup olmadığından emin olamadım. aklımda eğlenceli bir kitap olarak kalmış. 15 yıl olmuştur okuyalı.

otostopcu cok iyidir. mizah kitabi tanımı tartışmalı ama mizah anlayışını sevdiğim iki yazar var kurt vonnegut ve jonathan s. foer. turkiye de yazanlardan da murat menteş ve alper canıgüzü sayabilirim.

umut sarıkaya - benim de söyleyeceklerim var 1-2-3

Captainobvious +1

Otostop

umut sarıkaya + 1

Neil Gaiman Anansi Çocukları
Alper Canıgüz, Murat Menteş ve Sezgin Kaymaz'ın pek çok kitabı. (Sezgin Kaymaz'ın kitapları hem ağlatıp hem güldürüyor)
Bir de trajik bir konuyu anlatmasına rağmen Oblomov'un ilk sayfalarında havaalanında gülme krizine girmiştim.

aziz nesin zübük
cervantes don kişot
otostopçu nun galaksi rehberi