endişesiz ve moral açısından yenik olmanız oldukça doğal, ancak başınıza gelecekler neşeniz gayet yerindeyken olabilecek şeylerle aynı. hata yapacağınıza inanırsanız, inanınca yapacağınız her şey gibi, yaparsınız. temkinli olun, km hedefinizi düşürün mesela?

Bundan yeni bir Son Durak filmi çıkar. Daha ne olsun. Zorlama bence. Zaten bu şekilde zevk almazsın.

devam et. cok da anlam yukleme.

belki de mesaj "weiter weiter ins verderben"dir, arkana bakma.

Senin canın gitmek istemiyor derdim bi arkadaşım anlatsaydı bunları. Git tabii ki ne mesajı. :)

Evren yaşayacağın güzellikler öncesi gözünü korkutuyor.
Durma, devam.

Evet, yapmak istediğiniz şeyden vazgeçmemeniz için bir işret.

İnsanın hayatına öyle ya da böyle bir yön vermesi zor bir iş, illa bir şeyler çıkıyor. Bazen çok, bazen az.

Aklınıza koyduğunuz şeyi yapın, aksi halde hiçbir şey yapamıyor insan. Her türlü bir aksilik çıkıyor. Sonra bir bkıyorsunuz yıllar geçmiş bütün heveslerinizi ertelemişsiniz.

ohooo. gerçek bir tur mazoşisti olduğunda bunlar sadece tuzu biberi.

* ben motorla tura çıkmadan önceki gece çantaları sağlam bağladım mı diye görmek için küçük bi teste çıktığımda, dur bakalım şu viraja fazla yatayım çanta dengeyi bozacak mı dedim. bozdu, highside olup düşerek dirseğim çıktı. 6 hafta sonra daha yerine kaynamadan yine tura çıktım. dirsek ağrıdıkça sallayıp rahatlatıyodum. yolun ortasında arabalardan bakıyolar bu niye electro buggie yapıyo diye: youtu.be

* yine bi motor turunda bi yanık yağ kokusu geliyor, bi baktım yağ en az 1 litre eksilmiş. boxer'ın yağ yakma karakterini turda öğrendim. yağ ekledim bu sefer krank sensörü kaynaklı motor durunca stop etmeye başladı. gidip gelene kadar hiç durmamaya çalıştım. motor stop ederse bi daha çalışmayabilir diye. kamil koç otobüs şoförü gibi kırmızı yanınca 1 km kala yavaşlayıp yeşil yanınca durmadan devam ede ede gittim geldim.

* bi uzun yolda motorda pederi de götüreyim dedim. dönüşte arka çanta plakası kırıldı, çanta düştü düşecek, adamcağız 500 km eliyle arkadan çantayı tutarak geldi.

* Sonsuz Rota kanalını izliyorum bazen. yeni evli çift iran turuna çıktı. kız evlendikten sonra değişen soyadını ruhsata işletmemiş, motorun da muayenesi yapılmamış. bunu iran sınır kapısında öğreniyorlar. iran'a giriyorlar airbnbde kaldıkları evde pasaporta mühür vurdurmadıklarını farkediyorlar, kadın motosiklet sürücüsüne şeytan gözüyle bakılan bi ülkede kaçak olarak gözüktükleri için gece gece gümrüğe geri koşturuyorlar hehe. şu bölümde: youtu.be

* ride2world kanalı var. karda kışta Nordkapp yapıp döndüler. lastiğe takacaklaır vidalı çivileri yol üstünde uğrayacakları bir ülkeye kargoyla söylüyorlar, rahatlığa bak. buzda milyor kere düşmüşlerdir. en mutlu oldukları an düşmelerden birinde ön camın kırılması sonucu yapı marketten aldıkları temizlik kovasını kesip ön camın yerine bantla yapıştıracak olmaları.


oluyor yani bişeyler illa ki.

kötü şansları tükettim diye düşünürdüm.
edirne'ye gideceğim sabah yok yere ayak baş parmağımda ağrı oldu. o kadar hazırlanmışken vazgeçmek işime gelmedi. bisiklete binince ağrıyı falan unutmuştum. sonrasında da geçmişti.

işaret değil

İşaretlere inanmam ben ama bu kadar keyif kaçıran şey sonrasında kendimi şımartacak şeyler yapardım zahmet olacak şeyler değil.

Kisa bir guncelleme: cevaplar icin tesekkurler herkese.
Tura ciktim.
Tur sabahi antibiyotik yan etki yapti, o yuzden gec basladim. Aslinda son ana kadar vazgececek gibiydim ama trendeki konduktor o kadar iyiydi ki fikrimi o degistirdi gibi oldu.
Harika manzaralar esliginde super bir tur yaptim.

Bu sabah kalktigimda bir gozum sisik durumdaydi, hala da oyle. Sebebini bilmiyorum. Bu da bir sonraki isaret olsa gerek :///

Gider misin gitmez misini kontrol etmeye çalışmışlar gibi. ailenle yaşarsan mesela kira giderin yok demektir, bu yüzden düşük maaşa rağmen istifa etme ihtimalin düşer, kira ödeyen geçim sıkıntısını ciddi hisseden paraya daha çok ihtiyacı vardır yeni iş fırsatları arayabilir gibi gibi geldi bana

a) gercekten zor durumdaysa ailesi yardim etmiyosa zam yapalim
b) zam yapmazsak istifa basacak cesareti/aile destegi yoksa zam yapmayalim

Ilk aklima gelenler. Muhtemelen ikisinin karisimi bi seyle bi zam orani belirleyecekler.

Maaşın tecrübeye göre değil, geçinememe durumuna göre artırılması bence hedef şaşırtma. Geçinebiliyor olsam da tecrübeme göre maaş almak isterdim ki bu herkesin hakkı.

akillarinca gecinemeyene tembel, ise yaramaz bile olsa zam verecekler. gecinebilene de kendini paralasa da para yok.

ben de boyle igrenc bi yerde calisiyorum. sirf bekarim diye daha dusuk para aliyorum. saka gibi. bu yil cikti bu. zeka kupu mudur evlilere daha fazla zam yapalim demis. evli ve cocuklulara daha da fazla.
seninki de o hesap. himm ailesiyle yasiyor yeter buna o para. himmm babasi da zenginmis, yetinsin bu parayla. himmm ayri yasiyor demek dur suna biraz para verelim.

ben olsam bu sorularin mantigini anlamadim. cevaplara gore mi belirleyeceksiniz zammi. bu isler performansa bakmiyor mu diyip cevap vermezdim. bizim isyerinden bile asagilayici buldum ortami. neyse demem o ki o kirayi babam oduyor diyerek kaybetmis duruyorsun :(

@kittie ben zaten boyle giderse ayrilirim veya kovulana kadar zor durumda birakirim onlari. elimde dava acabilecek kanitlarim var ama henuz o ise girismedim eger istedigim donusu alamazsam direkt dava acacagim 2 ayri konuda. isten de kovulana kadar devam veya rapor haklari, izinler vs.

sirkette bir gelecek hayalim yok daha dogrusu sektoru degistirmeyi hedefliyorum hali hazirda. oylesine degil cidden senin dedigin gibi kaybeden taraf olursam buyuk ihtimalle onlarin da basinin agrimasi gerekecek. bu yazdiklarim hafif seylerdi gunumu keyifli gecirdigim. ortam korkunctan bi tik daha beter

Burada 2 taktik var duruma gore ise yarayan.

Ya ben fakirim gecinemiyorum rolu yaparsin, ya da ben zaten zenginim paraniza ihtiyacim yok istedigim zaman giderim acikta kalirsiniz havasi yaparsin.

Sirketine adamina gore degisir bu durum.
En ise yarayani da yaza dugun var nisanliyim ev diziyorum stratejisi.
Bekar adami kimse sevmez, tehlikelidir rest ceker otoriteyi falan bozar.
Nisanli adam guzeldir

Divit +1 kıt kanaat geçinip kredi borcu ödeyen adam istifa etmeye cesaret edemez deyip tepesine binip rahat rahat kırbacı vururlar. sebebi budur bence.

@divit nisanli bir kadindim uzun sure hahhaha simdi bekar ve tehlikeli, otorite bozan, sosyal.

paraya ihtiyacim yok istedigim zaman giderim dedim zaten acik acik. boyle sirin sirin anlattim bu parayla napilir ki "BENIM BENZINIME YETMEZ" :) reailte. bakalim ise yarayacak mi

Baya düşüncelisiniz, bunu düşündüğünüzü hissetirirseniz sorun olmaz bence. Herkesin kendine ayrı vakit ayırması lazım

Herkesin kendi rahatlama alanı ve zamanı olmalı. Ama tabii tüm gün onla oynayıp eşinize ev arkadaşı gibi davranmaya başlarsanız hoş olmaz. Konsolu alın ama kendinizi çok kaptırmayın:)

Sarmak dediğinize göre başından kalkmayacaksınız. Öyleyse ayıp olur. 1 saat falansa hiç ayıp olmaz.

bunu ayni sekilde esine sor bence. muhtemelen tabii neden olmasin falan diyecek, sen de alacaksin, ama cok abartma. zaten birkac seneye cocugunuz olacak, o zaman birbirinize özel zaman ayiramayacaksiniz. ilk birkac seneyi olabildigince birlikte baş başa gecirin.

daha yeni evliyken alın, yenge de sizin huyunuza suyunuza şimdiden alışsın. saatlerce gömülüp evinizi yuvanızı ihmal etmeyin yeter.

bu kadar da ince düşünmeyin. kadınlar bu kadar ince düşünen erkekleri ezerler. 16 yıllık evliyim. incelikten düşüncelilikten yemediğim yiyemediğim her halt döndü bir tarafıma girdi.

şimdi siz ince düşüncelilikten ayıp olur diye almazsınız, 3-5 sene sonra heves edip almaya kalktığınızda onun adı "sen artık benden sıkıldın, benimle vakit geçirmek yerine oyun aldın" olur. alamazsınız, alsanız hevesle oynayamazsınız, kursağınızda kalır.

alın.

Altın

Kripto.

Araba kaporası verip araba gelince sıra satıyor kimisi :)

fiziksel altın.

kripto şu an oldukça düşük seviyede, normal şartlarda alınır ama daha da düşmeyeceğinin hiçbir garantisi yok. veriler düşüşün devam edeceği yönünde, piyasaya güven kalmadı. kriptoya girecekseniz bile birkaç yıl kar beklemeyin. eskisi gibi uçacak kaçacak durumu olmayabilir zira genel bir küresel kriz var.

en güvenli liman altın...

Yatırıma şöyle en az bir 5 sene dokunmayacaksanız tamamıyla altın alın. Fiziksel veya banka fark etmez. Ama bankada olunca dayanamayıp bozdururum diyorsanız tabii fiziksel daha mantıklı. Yok 5+ sene durmayacak diyorsanız da yine yarısı altına, dörtte biri dolara, dörtte biri avroya yatırılabilir. Kriptodan şu an uzak durmak lazım. Tekrar yükselme eğiliminde olursa girilir o topa. Şu an aslında hepsinden mantıklısı mal almak. Evin, arabanın, teknolojik aletlerin fiyatı dolardan da avrodan da altından da daha hızlı yükseliyor birkaç aydır. Telefon, bilgisayar vb. ihtiyaçlar varsa onu da aradan çıkarabilirsiniz bekletmeden.

Yarisi dolar, kalanin yarisi BTC (18bine alis emri), yarisi altin.

vadesini de soylemeniz lazim,1 ay sonra mi lazim olacak yoksa 5 yil sonra mi?

hisse alınır.

her durumda altın alırdım. pandeminin başında 520 liraya aldığım çeyrek altının fiyatı şu an 1600 lira. 2 yıl bile olmadı. şimdiden 3 katı karlıyım. keşke o zaman daha çok altın alsaydım diyorum şimdi.

@nop +1


4 farklı bayiden 4 tane Golf için beşer bin tl kapora yatırıp ellişer bin tl'ye sırasını satan adam gördüm ağzım açık bir şekilde. Adam 2 ayda 20 bin tl'yi 200 bin tl yaptı.

Salt haberleşme amacı olmayan kişisel mesajlaşmalarda kullanıyorum, yüz ifadeleri ve ses tonu olmayınca emojiler bir nebze kurtarıyor.

Random gülüş (ahsjsj) yeni bir şey değil aslında, hatta yerini emojilere bırakmıştı. Tekrar yayılıyor olabilir, bilemedim. Ama 2000'lerin ortalarından 10'lu yılların ortalarına kadar çok sık kullanılıyordu, artık o kadar görmüyorum.

Kullanırım. Ama herkese değil. MSN kalıntısı :D :d gibi ifadeleri kullanıyorum. Bir gün torunum olursa dede ":D" ne diyebilir.

Ben de sarı top kafalar yerine :) :p emojilerini kullanıyorum, geçen orta 3 e giden kuzenime yazdığım cümle sonuna bunu koydum ^^ ne olduğunu anlamadı

yakın arkadaşlarımca o şekilde random tepki veririz, ortamımızda smile kullanmak dergahtan atılmaya neden olabilir. Öyle .d :) :D falan zaten itici geliyor ama bazen yerinde gidiyor diye çok nadir başvuruyoruz. biraz daha eski nesil sadece yuvarlak smile lerden anlıyor gibi geliyor. kız arkadaşım ile de ikisinin arası bir kullanımız var. illa noktalama işareti gibiler bir şey kullanılacaksa ben de ^^ tercih ederim genelde.

Ama nedense toplum içinde artık sdfjsgh kullanmak daha genç işi gibi gelmeye başladı. Mesela bizim lise zamanlarımızda xD vardı. Zaaa falan derdik. Onları da harcadık bıraktık. Randomdan da yaş ilerledikçe uzaklaşıyor gibiyim ama yakın arkadaşlar arasında eski iletişim üzerinden haberleşme olayı hep sağlanabildiği için oralarda hep kalabilir.

Cok yogun emoji kullaniyorum, is mesajlari da dahil.

Kullanıyorum ve çok seviyorum.

Random da noktalama işareti de emoji de kullanıyorum.

Kisi ile iletisimime o sirada muhabbetin havasina bagli olarak atiyorum.

Klasik :) :D ;) :'( tarzi seyleri kullaniyorum, daha farkli seyleri sadece yakin arkadaslarimla kullaniyorum mesela sticker ve gifler.

hiçbir şey olmaz. anksiyetesi olmayan mı var bu devirde ya. ben de ilaç kullandım iş raporunda falan sorun olmadı

hiçbir şey olmaz

Hiçbir sorun çıkmaz.

İşe giriş raporuna girilmiyor o bilgiler.

İşe girişte düzenli kullandığınız bir ilaç var mı sorusu olur formda. Siz geçici olarak kullandığınız için bunu yazmanız gerekmiyor. Bir sorun olmaz.

Bu yıl sonunda atılmış olabilirsin. Süre 2 yıl deniyor. Seneye kalmaz. E-Devlet'ten kontrol edebilirsin. Ama atılsan da Türkçe bölüme geçiş hakkın var.

Azami süreler ve öğrencilik statüsü
MADDE 28 - (Değişik:RG-22/02/2015-29275, md.3) (1) Öğrenciler, bir yıl süreli yabancı dil
hazırlık sınıfı hariç, kayıt oldukları programa ilişkin derslerin verildiği dönemden başlamak
üzere, her dönem için kayıt yaptırıp yaptırmadığına bakılmadan öğrenim süresi iki yıl
olan önlisans programlarını azami dört yıl, öğrenim süresi dört yıl olan lisans programlarını
azami yedi yıl, öğrenim süresi beş yıl olan lisans programlarını azami sekiz yıl, öğrenim süresi
altı yıl olan lisans programlarını azami dokuz yıl içinde tamamlamak zorundadırlar. Hazırlık
eğitim süresi azami iki yıldır.

istanbul üniversitesi.

@dissendium teşekkürler, nasıl yaptırabilirim Türkçe bölüme? Atıldığımda ÖSYM sınavını kullanıp başka üniversiteye kayıt yaptırabilir miyim?

İnternette öyle bir hakkın olduğu yazılmış. Ösym sitesine bakabilirsin. En doğrusu öğrenci işlerine sormak.

Hazırlık geçme sınavı gibi bir şey varsa; yazın yoğun şekilde çalışıp belki sınavı vererek birinci sınıfa geçebilirsiniz.

Avm 'den aldıysan kazıklanmadın. Her tarafta öyle. Sokak arası telefoncularda yarı fiyatına.

Bence kontrolünün dışında gelişerek satın aldığın her şey kazıklanma. Bak bu da var deyip pahalı olanı satmış. İstediğin tarzdaki kılıfı alıp çıksaydın 20 30 lira verecektin.

kılıf bu kadar olur diye bir piyasa yok 30 liradan başlayıp 500-600 e kadar gidiyordur.

yani aldın bir kere. eğer verim alırsan, vaat edilen gerçekleşirse kazıklanmadın.

Kazıklanmadın en fazla belki 10-15tl fazla vermişsindir o da kazıklanmak değil

Akışkanlar mekaniği

Hidrolik makineler (türbinler)

Termodinamik 2 (çevrimler)

Derslerinin kitaplarını alabilirsiniz.

Aşamadığım çok pişmanlığım var. Zamanında terapi de aldım ama değişen bir şey yok. Bence yalnızlıktan oluyor. İnsan yalnız olmamalı. Kafası sürekli meşgul olmalı. En azından iki tane çok yakın arkadaşı olmalı. Uğraştığı bir hobisi olmalı. Bunlar olunca eskiyi düşünmek ortadan kalkar sanırım.

Valla ben hep rasyonel hareket etmeye çalışan biri olduğum için yok pek. Arada mf'ci olduğum için zamanında tm yerine mf'den tercih verseydim daha mı iyi olurdu diye yokluyor. Akabinde şu aklıma geliyor, başkalarının etkisinde kalmadan verdiğimiz kararlar genelde o koşullar içinde en mantıklı seçenek zaten.

Sırf teselli olsun diye yazmıyorum ama bence İstanbul'da olmayışınız cidden iyi. Kaldı ki bir şeyi komple kaçırmış olmadığınız gibi İstanbul'da mutlu olabileceğinizin de garantisi yok.
Yakın zamanda bir arkadaşım gelir uzman yardımcısı olarak İstanbul'u tercih edip atandı daha atanmadan pişman olmuştu bile. Şimdilerde kaçmak için planlar yapıyor.

Emin ol İstanbul'da olsan yine bunları yapamayacaktın. Hangi memurluk kadrosundasın bilmiyorum ama İstanbul'da en önemli şey para.

Diğer bir önemli şey de istanbul'un neresinde olacağın. Hiç istanbul'da yaşamamış kişiler istanbul'u boğaz yakını semtlerden ibaret sanıyor. Bu bölgelere yakın bir yere atansan başını sokacak ev bulamazdın.

Diğer şehirlerden farklı olarak istanbul'da paranla bile istediğin gibi ev bulman zor. Ev ve iş arası uzaksa yaşam gerçekten çok zor oluyor.

Sabah erken saatlerde toplu taşıma çok kalabalık. Metro-otobüs-metrobüs tıklım tıklım oluyor. İlk başlarda bu keşmekeş güzel olsa da sonraları isyan ediyorsun.

Bunlara ek olarak insan ilişkileri de sahte. Kim kimden ne koparabilirim buna bakıyor. Kısacası istanbul yine yanlış bir seçim olacaktı. Şu an neredesin bilmiyorum ama gerçekten huzurla yaşanabilir birçok yer var

Pişmanlıklar elbet var. Ama balık hafızalı olmam bunların üzerine eğilemememe (ne biçim oldu bu kelime) sebep oluyor. Ya da psikolojik bir şey bu, beyin kendini korumak icin sünger çekiyor üstlerine, adını ben koyamıyorum artık. İstanbul'a gelince, sözümona ucuz kira diyebileceğim bir yerdey(d)im -burası da ucuz değil artık evden çıktığım an s*ctım-, her yere uzağım. Araç evet var altımda, benzin pahalı, trafik sürekli var, park yeri sıkıntısı ile mi uğraşayım derken, doğru düzgün çıkmıyorum bile artık. Maaş 10k, tüm ödemeleri yapınca(kira, faturalar,kyk, kredi kartı, kredi) ve kenara da 2k koyunca hesabımda bu ay 2k kaldı. Bununla gezeyim mi, benzin mi alayım, market mi yapayım, kıyafet mi alayım derken evden çıkmamak daha cazip geliyor işte. Kenara koymayıp harcasak güvenecek hiçbir şeyim yok. Yarın ne olacak meçhul. Öyle işte. Memur maaşı ile kira ödeyecek biri için çok farklı olmazdı sanki senaryo.

istanbul çok yorucu, pahalı ve her yerden insan akınına uğramış bir şehir. eskiden turistik gittiğimde mutlu olurdum, artık o bile içimden gelmiyor.
biraz elde etmediğinize karşı tutkunuz var gibi. iş ortamı her yerde sevimsiz. bulunduğunuz yerde de festivaller, konserler, tiyatro etkinlikleri illaki vardır. adapte olun, anın, yaşadığınız yerin keyfine varın. diğer türlüsü kendinizi üzmekten, yaşlandırmaktan başla işr yaramaz.

@adivar; evet sanki öyle denebilir. her seçim durumunda aklım hep seçmediğimde, diğer ihtimalde kalıyor. bunu aşmak için konuyla ilgili kitaplar da okudum, kendimi aydınlatmaya da çalıştım, olmayınca olmuyor maalesef. ve dedğiniz doğru maalesef, hayat zaten kısa bir de böyle zehir edince yaşayamadan geçip gidiyor günler

@nvidia; evet işin komiği, bunu tercih yaparken de düşünmüş olmam. insanın aklına sonradan ''acaba nasıl olurdu, acaba denese miydim?'' gibi düşünceler giriyor

Çok var ama çaresi yok.

eski ilişkilerimle ilgili bazı pişmanlıklarım var arada aklıma geliyor.
maddi ve kariyer olarak hiç bir pişmanlık yok.

Hayatım pişmanlıklarla dolu olmakla birlikte en sonuncusunu yazayım. İstanbul'dayim bu arada ben de. Imkanım vardi gezmeye tozmaya ama parayı kriptoda kaybettim şimdi zorunlu olarak evde takılıyorum.

2018 rusya dünya kupası'na gönüllülük için başvurmuş ve kabul edilmiştim. nijni novgorod'da medya takımına seçmişlerdi beni. iş nasıl olurdu bilemiyorum ama gönderdikleri kağıtlarda hep "çok ünlü göreceksiniz, orada görevli olduğunuzu unutmayın, iş sırasında fotoğraf sorma ya da heyecanlanma gibi tuhaf tuhaf hareketler yapmayın" gibisinden şeyler yazıyordu. arjantin grup maçlarının bir kısmını orada oynayacaktı, yani kısacası hem yazı rusya'da geçirme hem de messi'ye "lionel abi hadi allahını seversen sen şu sağ tarafa geç ya kaç kere dedim ortaya teknik direktör oturacak diye" şeklinde posta koyma şansım vardı teoride dfjdfk.

dünya kupası bitirme sınavlarımla (hazırlık senesi, rusça) aynı zamana denk geliyordu... okula zaten 23-24 yaşında başladığım için korktum. sene kaybına tahammülüm yoktu ve hazırlıktaki bir hocamın beni hiç sevmediğini, dolayısıyla telafi sınavında beni geçirmeyeceğini düşünüyordum. o yüzden gitmedim rusya'ya, sınavlarımı verip sene kaybetmemeye öncelik verdim...

sonuç: takip eden yıllarda iki sene kaybettim okulda. "ya geçemezsem?" diye korktuğum, hazırlığı geçme sınavından 2-3 ay sonra düzenlenen sınav gayet kolay çıktı. kısacası gitmeme kararı almama neden olan her şey fazlasıyla başıma geldi... ben o deneyimi kaçırdığımla kalmış oldum. rus dili ve edebiyatı öğrencisi, yıllardır ucundan kıyısından medya sektöründe çalışmış birisi olarak KOSKOCA FIFA DÜNYA KUPASINDA, RUSYA'DA MEDYA TAKIMINDA YER ALACAKTIM VE BU ŞANSI TEPTİM.

yazarken bile ağlayasım geldi. ben öyle çok pişman olan birisi değilimdir, geçmişteki şeyler için "aman neyse ne" diyorum genelde veya zaten çoğunlukla istediğim şeyi yapabiliyorum ama bu öyle böyle yakmıyor canımı. gerçekten çok üzülüyorum bu aklıma geldikçe.

Der meister yazinca aklima geldi, turkiyede gerceklesen genclik olimpiyati gibi bir seye cagrilmistim. Para vermiyorlar diye gitmedim.

Erasmusa ustedigim kadar sinavsiz gitme hakkim vardi, okul uzar diye gitmedim.

Eski mudurumu dovmedigime cok pismanim, en fazla denetimli serbestlik alirdim. Kariyerim daha iyi giderdi.

Tam olarak pişmanlık denemez ama benim de aklıma gelen birkaç şey var.

Lisede bilgisayar mühendisliği tercih etmeyi 5 saniye falan düşünmüşümdür. O seviyede bir seçenek değildi benim için. Sonra başka bir mühendislik okudum. Bilgisayar mühendisliğini hiç düşünmediğim için biraz pişmanım.

Sonra yine üniversitede uzun dönem staj yapabilirdim. Ama hiç haberim yoktu. Turist gibi gidip gelmişim okula.

Çalışmak istemediğim bir alanın derslerini seçmiştim son sınıfta. Bitirme çalışmam da yine çalışmak istemediğim bir konudaydı. He AA getirip ortalamamı yükselttim ama bugüne kadar hiçbir iş görüşmesinde ortalamamı sormadılar bile.

Keşke daha fazla çalışsaymışım diyorum. Bizim ülkede gençler hiç yönlendirilmiyor. Ne bileyim, iş nasıl aranır, yabancı dil nasıl öğrenilir gibi çok önemli şeylerden kimse bahsetmiyor.

Derdini anlatmayan derman bulamazmis ben de iyisiyle kötüsüyle sizinle paylaşmak istedim.

hocam 26 yas hic gec degil oncelikle
yazilima, siber guvenlige yonelebilirsin
ozellikle siber guvenlikte kendini verirsen kisa surede buyuk yol alabilirsin
kararini vermeden once birkac ay daha gonulsuz calis, bostayken sermayen olsun

ticaret icin sermayen yok
ciftcilik olduruldu
pazarcilik yedirirler mi

Saglik turizmine gir, estetik klinigi ac, lazerci botoksu ac.
Aha su an benim bile botoks ihtiyacim var.

Gozunu seveyim yazilima girme, yazilim doktorluktan bin kat daha kotu bir meslek.
Getir 5bin kisiyi isten atiyor, 2 sene guzel gitti diye cazip gozuktu millete. O donem bitiyor.

Sağlık turizmi de mantar gibi yayılıyor ama ihtiyacın kapanmasına elbette çok var. Asıl sıkıntı yeterli sermaye olmaması sadece 250k değerinde bir arabam var onu da gözden çıkarmaya hazırım güzel ve sağlam bir basamak bulursam kendime.

Ben olsam yine sağlıkla ilgili bir işe yönelirim. Estetik kliniği, lazerci vb. öneriler bana çok mantıklı geldi. Öncelikle sizi bunaltanın iş mi yoksa mesai mi olduğuna karar vermeniz lazım. Sorun işse evet risk alınabilir ama sorun mesai kavramıysa yazılım vb. işlerde bunun beteriyle karşılaşabilirsiniz.

Plastik cerrahi

Bir video görmüştüm. İyi bir arabanın sürücüsüne ne iş yapıyorsunuz diye soruyordu biri. Estetik doktoruyum diyordu. Hele bu zamanda burun estetiği yapıp Instagram'da ünlü olursan paraya para demezsin.

Bilgi birikimi ve yetkinliği çöpe atmayacak bir şey tercih ederdim şahsen. Hekim olmak kolay değil. Belki turizmci olduğum içindir ama sağlık turizmi tercih ederdim ben olsam sanırım. Sağlık turizmi deyince aklınıza sadece saç ekimi gelmesin termal otel de sağlık turizmine girer mesela.

Çiftçilik ve beraberinde pazarcılık yapmak mantıklı geliyor bana, ürünün fiyatı çok kırılmayacak böylelikle. Köydeki konudan komşudan ürünleri piyasanın hafif üstüne alıp öncelikle 2 3 tane pazar taşında satmak gayet getirisi yüksek ama negatif yani emek çok fazla, mesaisi çok fazla neredeyse sabah 6 da kalk akşam 10 da eve gir tarzı bir mesaisi olacak. İnanmayacaksınız şuan domatesi 1.5 - 2 liradan alıyor toptancilar.

Plastik cerrahi ise 4 yıl asistanlık yanına 2 yıl da zorunlu görev olacak. Bu 6 yıl da verilen emegi iddia ediyorum koca Türkiye de sadece cerrahlar veriyordur. 2 yıl boyunca tüm ilin tek plastik cerrahisi olarak calismak 7 gün 24 saat 31 gün her an mesai demek şehir dışına asla çıkamamak demek. Ve ayrinca kazanması da bir hayli zor diğer uzmanlıklara göre.

Yazılım hâlâ bir fırsat çünkü ileride yurt dışına gitmek konusunda da gayet kolaylayici bir faktör olabilir iyi bir yazılımcı ise.

Uzmanlığı düşününce 6 yıl emek verilecek. 6 yıl herhangi bir konuya emek versen çok rahat onun uzmanı olursun diye düşünüyorum. O konunun aranan adamı olmak yani.

İlaç şirketlerinde çalışan doktorlar oluyor. Özel sektörden memnun kalacağınızı düşünmüyorum. Şimdi işinizi sevmesenizde bir iş garantiniz var. Özel sektörde birini memnun etmek için çok daha fazla uğraşacaksınız.

Ezbere hareket ederek yazılıma yönelmeyin. Belli ki doktorluk mesleğini seçerken de bu şekilde davranmışsınız. Bu iyi bunu yapayım gibisinden düşünmeyin. Tam olarak ne istiyorsunuz buna odaklanın.

En yapılabiliri yazılım gibi duruyor. Sermayeniz ve iyi bir başlangıç noktanız var ise ticaret de düşünülebilir. Tarım ve pazarcılık sizin de dediğiniz gibi ciddi emek gücü istiyor. Umarım her şey gönlünüzce olur. Doktorlar bu duruma düşmemeliydi memlekette. Yazık ettiler.

İlaç şirketleri geliyor aklıma,
Sağlık turizmi geliyor,

Siz hekimlik okuduğunuz için büyük ihtimalle beyniniz yeni ve fazla bilgi almaya çok açık, alışık.
İstediğiniz herhangi bir alana girip başarılı olabileceğinizi tahmin ediyorum. Ama bedensel işler yerine daha beyinsel işler öneririm.
Hekimlik pek çok başka sektörde de işe yarayan bir eğitim. Umarım istediğiniz gibi olur işler.

Ticarete yatkınlığınız varsa, becerebilirim diyorsanız küçük bir hostel ya da otel açmayı düşünebilirsiniz. Ama maliyeti nedir yapmak kolay mıdır pek bilmiyorum. Bana hep cazip gelmiştir otel sahibi olup müşterilerle ilgilenmek ama benim öyle bir imkanım yok :) ticaret yaparsanız da doktorlarla iletişimi kesmeyin bence. Doktorlara da yaptığınız işle ilgili yardımcı olursunuz. Mesela Facebook'ta doktorlar grubu var. Oradaki yönetici güzel işler yapıyor. Onu baz alabilirsiniz.

senin pozisyonunda olsam su anda ve uzmanlik istemiyorsan turkiye'de olmayan alternatif tip sektorlerine yonelirim. 1-2 sene yurtdisina cikip alternatif tip egitimi alir, akupunkturcu falan olurum. Sonra donup zengin bir muhitte kucuk bir yer acar yururum.

hocam holistik tıp, doğal tedavi gibi alanlara kay. online başla, sermayeyi biriktirince muayenehaneni aç. insanlar bu alandaki uzmanların yüzüne şu anda para atıyor, aç kalman çok zor.

yazılım ciddi zor bir konudur. bilgisayar müh. mezunlarının %95'i kod yazamaz, algoritma üretemez. lisede matematik problemlerini severek bulmaca niyetine zevkle çözmüyorsanız girmenizi tavsiye etmem.
benim kiracım yapı malzemeleri satıyor. 2 ortakdan birisi sizin gibi pratisyen hekimken bırakmış bir hekim. aynı zamanda müteahiitlikte yapıyor. ayda ne kadar kazandığını söylemeyeyim :(

ben çocukken ne olcaksın diyene mühendis derdim. 780 tür mühendislik olduğuu bilmiyorum tabi. arabayıda inşaatıda herşeyi aynı mühendisin yapıyor sanıyordum. sizin ticaret yapacam demeniz biraz onu anımsattı bana :) ticarette batmamak için (para kazanmak demiyorum bak) ciddi tecrübe / sermaye gücü / pazarlama ağı / x / y/ z bir sürü parametre vardır.

çiftcilik demişsiniz. kandırada babası dededi çiftci olanların %95'i arsası varken çiftcilik yapmıyor. hepsinin tek derdi asgariücretle şehirde bir işe girmek.

yapabiliyorsaniz sac ekim merkezi gibi bir sey acin.

Ilac sirketlerinde Medical advisorlik vs. neden dusunmuyorsunuz

Vergi avukatlığı iyidir. Tıptan yazılıma geçmekten bir farkı yok. Madem kazançlı bir meslek olsun.

Güzellik salonu açmak
Hekim olmanızın avantajı da olur
Botox vs

mba, finans etc masteri yapip direkt finansa/danismanliga gecebilirsiniz.

cok tutulursunuz, sizi farma konularinda uzmanlastirilar havada kaparlar o derece.

yazilima gecerseniz global firmalarin r&d ekipleri icin cok degerli olursunuz.

sektör alan degistirmek hic korkutucu olmali, türkiyede insanlar asiri korkuyorlar bu konularda, ben 32 yasinda sektör degistirdim analistlikten, yazilima gectim hic problem olmadi.

Termosifon çok elektrik yakar, sadece kullanacağınız zaman açıp işiniz bitince kapatırsanız daha iyi olur (kullanmadan yarım saat önce açarsınız)

Merkezi sistem ısıtmadan memnunum, sanki fatura daha az geliyor gibi (peteklere termostatik vana yaptırırsanız çok faydasını görürsünüz)

Tüple uğraşılmaz. Her bittiğinde arayıp sipariş vereceksin. Eskisini çıkarması dert, yenisini takması dert. Bitince hiçbir şey yapamazsın. Zaten bir tüp 300 lira olmuş. Kombili ev bulmaya çalış.

Termosifon çok elektrik yakıyor +1

Tüp ne kadar yemek yaptığınıza göre değişir bence. Ben tek kişiyim ve çok yemek yapmıyorum bir tüp bir buçuk sene kadar gidiyor bana.

termosifonlu evde ayda 500 lira elektrik faturası ödersin.

Merkezi sistemle daireler arası ısı kaybı fazlaysa, ortak kullanım alanları ısıtılıyorsa, sizin küçük çocuğunuz yoksa, sizin küçük çocuğunuz varsa, (yani her iki durumda da) apartman ya da sitede çok boş daire varsa, apartmanda veya sitede farklı metrekarede daireler varsa, yönetim hesaplamalarda adil olamıyorsa merkezi ısıtma sizin için kabus olabilir.

İzmir'de Nisan sonunda benim kapı pencere açıp tişörtle bunaldığım havada merdiven boşluğunun kaloriferi yanıyor. Sebep, karşı dairedeki bebek üşüyormuş.

Komşulardan geçen yılların faturasını isteyip kombili evlerle kıyaslayın derim.

Tüp ev seçiminde bir kriter değil, sık da yemek yapsanız aylarca dayanır. Bitince de bir telefonla getirtir, taktırırsınız, kafa yorulcak, uğraşılacak bir tarafı yok.

Ben biraz misantropistim o yüzden kutlanmayınca çok mutlu oluyorum böylece ben de yalandan da olsa onların doğum günlerini kutlamayınca kendimi suçlu gibi hissetmiyorum ama her şeye rağmen doğum günümü neredeyse aksatmadan kutlayan birkaç kişi var ki ben de onların doğum günlerini zorla kutluyormuşum gibi hissetmiyorum. Bence çok da doğum gününüzü kutlayıp kutlamamalarına takmayın size olan genel tavırlarında size siz olmanızdan dolayı saygı duymuyorlarsa belki siz de o kadar onları önemsememelisiniz yine de bu bir yatırım tavsiyesi değildir.

Güvendiğim birkaç arkadaşım var. Onlar hiç unutmaz. Ama işi düştüğünde arayanlar bilmez bile, benim için de artık önemsiz doğum günü şeysi. Bahsettiklerin o kişilerin öylesine arkadaşlık yaptığını hatırlattı.

Kötü hissettiğim oldu. Bence yapabileceğin en güzel şey kendine o gün jest yapman. Tek başına çıkıp gezebilirsin. Sevdiğin bir yemeği yiyebilirsin. Ben cips kola ile film, dizi izlemeyi çok severim. Günü hiçbir şey yapmadan böyle geçirebilirim. Kendinle mutlu olabilen birisi olunca hiç sorun olmuyor aslında. Kendi doğum gününü kendin kutlamış oluyorsun. Doğum günün kutlu olsun.

O gune ozel kayda deger guzellikte bir seyler (etkinlik, acayip bi hediye vs) yapilmadigi surece kuru kuru kutlanmis kutlanmamis umrumda bile degil. Aksine, ozenilmis somut bi sey yapilmadigi takdirde bir iki cumle ile kutlanmasi sinirimi bile bozabilir, samimiyetsiz gelir. Iyi ki dogmusum, aman ne de guzel olmus, yeni yasim super seyler getirsin ama tek yapilan mesaj yazmak... Hicbir sey yazmasinlar daha iyi :) Hic bozulmam.

Doğum günümün kutlanmasından hoşlanmıyorum.

Normalde kutlamayan biri, birden bire hatırlayıp kutladıysa işkilleniyorum hangi dağda kurt öldü diye.

bu sene 35ime girdim. hep 35 yolun yarısı, çok güzel kutlamak istiyorum o yaşımı derdim. doğumgünüm de bayramın son günüydü, hem eşim, hem ailem evde hep birlikte bir şeyler yaparız güzel bir anı olur diye umuyordum.

doğumgünüm geldiğinde evimde yapayalnız ağlayarak saç bakımı yapıyordum asdjgfkl :))

ben bunca senedir kendim dahil herkesin doğumgünü için koşturarak, pastasını, süsünü, püsünü dahil kendim yaparak hazırlandım. çünkü çok severim sevdiklerim için bir şeyler pişirmeyi, organizasyon yapmayı.

ilk defa bu sene herkes evde ve bir aradayken meyvesini yerim diye düşünürken kimsenin aklına gelmedim. annemler kardeşimin nişanlısının ailesiyle piknikteydi, eşim kızımı alarak yeğenleriyle birlikte çocuk günü planı yapmış, eşim ve abileri çocukları alıp gezmeye götürdüler.

normalde evde yalnız kalmam büyük lükstür, kendince erken anneler günü hediyesi vermek istemiş kendime zaman ayırmamı sağlayarak. ama ne annemler, ne eşim o günün doğumgünüm olduğunun farkında değildi.

işyerinden çok samimi olmayan arkadaşlarım bile teker teker arayıp kutlarken en yakınlarımın hatırlamaması başta çok koydu. bayağı salya sümük ağladım. bu mu yani dedim insanların hayatında kapladığım yer, bana verilen değer bu kadar mıdır? hadi herkes bir yana annem nasıl doğurduğu günü hatırlamaz, zaten 2 tane çocuğu var ötekinin 19 mayıs unutulacak gibi değil. bu kadar bile mi aklına gelmiyorum.

sonra babam hatırlamış o aradı, telafi edeceğiz falan dedi daha çok ağlamaya başladım. annem arkadan kızdı çocuk musun kaç yaşında kadının doğumgünü diye ağlaması normal mi vs diye fırça yedim üstüne. telefonu kapatınca daha çok ağladım.

sonra baktım ağlamaktan yüzüm leğen kadar oldu, kızardı vs dedim ya bi dakka. normalde bütün günü kendimle başbaşa geçirmek için sol kolumu feda ederim, dedim kendi kendime salak mısın ağlayıp zırlayacağına tadını çıkarsan ya.

kızım varken yiyemediğim ne kadar abur cubur varsa sipariş ettim, açtım güzel film dizi bir şeyler izledim, kitap okudum, uzun uzun banyo yaptım, kafa dinledim vs. sinir krizi geçirmeli ağlayarak başladı ama en güzel doğumgünüme dönüştü.

sonra zaten eşim de eşekliğini farketmiş pasta masta alıp gelmişler kızımla, telafisini yaptılar. ama annemin tavrına hala kırgınım, 50 yaşıma da girsem ben senin çocuğunum hatırlamadın bari küçümseme ne bu doğumgünü diye ağlamalar falan diye söylenmesi üzdü beni.

ama genel olarak beni çok mutlu eden bir gün geçirdiysem "bugün benim doğumgünümmüş meğersem" kafasında oluyorum. çünkü hiçbir doğumgünümde istediğim gibi pohpohlanmadım, ilgiyi üstümde toplayamadım. aman sen de iyi ki doğmuşsun işte muck falan yapılıp geçiştiriliyor. ama bazen spontane gelişen harika günler oluyor, ben yılın o gününü kafama doğumgünümmüş gibi kodlayıp güzel hatırlayarak mutlu olmayı seçiyorum.

ben de böyle böyle delirdim işte.

iyi ki doğdun @pikap. kimse hatırlamasa da biz en başta kendimiz için kıymetliyiz, önemliyiz. en çok kendimizi sevmeliyiz. her zaman en büyük darbeleri sevdiklerimizden alacağız bu bir gerçek ama kendimizi yeterince sever ve önemsersek üçüncü kişilerin bizi mutsuz edip yıkmalarına izin vermemiş oluruz. bu yaşımızın en güzel hediyesi de aldığımız bu dersler olsun. nice mutlu yaşlar dilerim...

birkaç kişi dışında umrumda olmaz.

Aksine, aylarca konuşmadığım, haberleşmediğim, samimi olmadığım insanlar kutlarsa samimiyetsiz geliyor, gıcık oluyorum. O yüzden sosyal medyada doğum günüm gizlidir hep. En yakın arkadaşım doğum günümü yıllardır unuttuğu için yıl içinde 3-5 kere kutlar, eğleniriz. En azından doğru haftada "bu aralar senin doğum günün di mi lan?" diye arıyor. En sevdiğim şey doğum günümde eşimle evde vakit geçirmek, güzel yemek yemek. Onun dışında yakın aile, sevdiğim kuzenler ve arkadaşlar kutluyor, yetiyor. Ben de çoğu insanın doğum gününü hatırlamam, özellikle unutmamak istediklerim takvimde kayıtlı, bildirim geliyor.

Siz sanki işsizlik ve kpss stresiyle biraz alınganlaşmışsınız, son 4-5 cümlemizden öyle anladım. Doğum gününüz kutlu olsun, bir sonraki doğum günü daha keyifli geçer umarım. :)

Doğum günüm kutlanmayinca hiçbir şey hissetmiyorum. Kutlanmaması daha iyi.

Son doğum günüme kadar Doğum günü vs özel günleri hiç sevmem (sanırdım) kutlamayı da kutlanmasını da.
yeni evliydik evliyken ilk doğum günümdü eşimin güzel bir sürpriz yapacağından emindim. o gğn akşam eve gittiğimde eşim annesiyle kardeşinin yemeğe geleceğini söyledi. biraz bozuldum sinirlendim ama sesimi de çıkarmadım.
Neyse eşim yemekten sonra bugün doğum günün istersen pasta alıp gelelim de beraber kutlayalım dedi. İste orda nasıl sinirlenmişsem patladım, kendime inanamadım doğum günümün kutlanmaması değil adet yerini bulsun diye hadi pasta alalım da kutlayalım demesi çok sinirimi bozdu. Ya git başımda istemiyorum kutlama falan git ananla kardeşinin yanına rahat bırak beni dedim geçtim.
soruya gelirsek evet kötü hissediyormuşum ama başkaları kutlamadı diye değil de sadece eşim kutlamadı diye sinirlenirim kötü hissederim.
bu olaydan sonra da ne doğum gününü kutlarım ne kendi doğum günümü kutlatırım.

Bugün benim doğum günüm ve ailem dışında sadece iki kişi kutladı şu saate kadar.

Şimdiye kadar doğum günüm pek kutlanmadı ben de aramadım açıkçası hiç. Hatta yapılan bir kaç kırık kutlamada da hep bir eğretilik vardı, hem içimde hem organizasyonda. benim üzerimde durmuyor. :) Ben insanların doğum günlerini hatırlamadığım için onlar da benimkini hatırlamayınca hiç de yadırgamıyorum, hatta sevgilisinin doğum tarihini takvime not alan biri olarak bir sürü kişinin doğum tarihini hafızasında tutan insanlara hayret ediyorum.

ben de kutlamayı ve kutlanılmasını sevmem. çünkü biri benimkini kutlayınca çiçek vs gönderince benim de kutlamam gerekecek. :) kutlanılmaması en güzeli. kafan rahat oluyor.

ya bi yerin kime ait olduğunu iki üç kişinin koyduğu kurallar değil tarihsel ve kültürel geçmiş belirler.

kanunların tarihsel ve kültürel geçmişten güçlü olması durumuna işgal deriz zaten.

hiç üzmüyor. yunanlar adalara bizden daha iyi bakıyor. alaçatı bu adaların çakması. adalar biz de olsaydı, her yer 5 yıldız otel ve ranta açık olacaktı. dünya için doğrusu yunanlılarda kalması.
yunanlıların ada kültürü bizden daha iyi her saat adalara feribot var oralarda gayet güzel yaşamlar var. biz de kalsa sadece zenginlerin gittiği pahalı mekanların olduğu yerler olurdu. bozcadaya gidip kazık yemek gibi. ama yunan adalarında bu kazıklama durumu yok.

Dünya savaşı sonrası "Almanya yenilince biz de yenilmiş sayıldık" ve bu adalar İtalyan yönetimine devredildi, sanırım Lozan anlaşması ile. 1945 gibi tarihlerde de Paris'te yeni bir anlaşma İtalya bu adaları Yunanistan'a devrediyor.

Şehir efsanesi mi bilmem ama güya, İtalya bu adaları bize vermek istiyor ama bizim bürokrasi gidip de uğraşmıyor ve Yunanistan'a devrediliyor.

Benim de çok zoruma gidiyor, taş atımı uzaklıktaki ada nasıl bize değil de Yunana ait olabilir ya hu?

Edit: Wiki'den;

1912 yılında imzalanan Uşi (Ouchy) Antlaşmasına göre İtalya On İki Ada'yı Osmanlı İmparatorluğu'na verecekti. Ancak adaların, Yunanlar tarafından işgal edilebileceği düşüncesiyle Balkan Savaşı'nın sonuna kadar İtalyanlarda kalmasına karar verildi. Ancak İtalya bu adaları Osmanlı İmparatorluğu'na vermekten vazgeçerek kendi topraklarına kattı. I. Dünya Savaşı sonrasında Osmanlı'ya dayatılan Sevr Planı ile On İki Ada ve Meis'in İtalya'ya bırakılması amaçlanmıştı. Sevr Planı'nın hayata geçirilememesinin ardından Lozan Antlaşması'nda da On İki Ada'nın İtalyan yönetiminde kalması teklif edilmiş ve bu madde kabul edilmiştir. II. Dünya Savaşı'nda İtalya'nın 1943'te teslim olmasından sonra İngilizlerin adaları alma girişimleri başarısızlığa uğradı. Denetimi ele geçirmiş olan Alman birlikleri Mayıs 1945'te adalardan çıkarılabildi. Adaların yönetimi ise ancak 1947'de Paris Antlaşmasıyla resmen Yunanistan'a geçti.

mika +1.

benim zoruma gitmiyor valla zamanında imzayı atıp vermişiz, bu coğrafyada bizim kadar yunanlar da vardı, uzaydan gelmiş değiller.

zoruma giden tek şey yunanların denizden taş çıkarıp bunun etrafında hak iddia ederek ege denizi'ni tamamen kendilerine ait görmeleri. ülke olarak da sorunumuz bence bu olmalı - adaların kime ait olduğu değil.

"dibimizdeki adalar onların" demek saçma geliyor bana yani Meriç nehri'ne bakıp "tüh öte tarafı yunanlara ait" demek gibi. onlarınsa onların yani ne yapalım.

adaların türkiye'ye teklifi mevzusu şudur, adalar türkiye'ye 2. dünya savaşı sırasında öneriliyor almanya ve italya tarafından. niyetleri adaları türkiye'ye verip kendi yanlarında savaşa girmelerini sağlamak. iyi ki kabul edilmemiş yoksa almanyanın yanında savaşı kaybetseydik adalar geçtim neleri neleri kaybederdik.

bize ait olsunlar isterdim. bugünkü ege, akdeniz kıyılarının hali ortada. bir savaş fala çıkmadan almamız da imkansız

der meister aynen abi bak buna da katılıyorum; o zaman da aklıma şu geliyor "abi bu topraklar zaten Yunanındı o zaman İstanbul'a kadar adamlar hak iddia etse hakkıdır yani" diyorum. Şimdi bunu yasal bi platforma taşırsak bize derler ki yok abi burası sizin tamam abartmayın. E abartmayacaksan o zaman neden kıta sahanlığı var abi Sisam adası 2 km ötemizde, neden bizim değil? Tamam imza atıp vermişiz ama bu imzayı atan kişiyi 120 yaşında gözü görmez eli tutmaz bi adamı notere götürüp elindeki evi almak için vekalet imzalatmak gibi geliyor bana, Osmanlı o dönem aynı böyle bir adamdı, bu adaların elimizden çıkması bunun gibi bir şey, bu bana çok da meşru gelmiyor sadece.

Savaş sonrasında toprak paylaşım sorunları hep oluyor. II. Balkan Savaşı Bulgaristan fazla toprak aldığı için çıkmış. Bunu fırsat bilip geri aldığımız yerler var. Benzer şekilde Romanya'nın yüz ölçümü Bulgaristan'ın iki katından fazla. Bizim sorunumuz da bu. Bence ülke için bir kayıp ama savaş çıkartacak kadar değil.

dissendium Yok abi zaten savaşalım alalım demiyorum bu saatten sonra kimse kimseye bir karış toprak vermez bunun için savaş çıkarmak da zaten "ayranı yok içmeye" gibi bir şey olur da insan üzülüyor işte.

der meister +1

yapilmasi gereken yunanistan'i ege denizi'nde hakkaniyete dayali bir sinir cizmeye ikna etmek.

Ben gözlük alırken optikçi odak noktasını işaretlemişti camın üstüne. Atasun değil de hastane çevresinde olan optikçilerden alırsanız daha iyi olur diye düşünüyorum. Onlar daha tecrübeli bence. Artık alırken diyeceksiniz.

Sen atasun'a gidip gözlüğü sipariş ettiğinde alacağın çerçeveyi gözüne taktırıp ipad ile fotoğraf çekiyorlar ya. O fotoğrafta göz bebeklerini işaretleyip camın odağını o noktaya göre yapıyorlar. Bunu yapmadıysan ya da yaptığında gözlüğü kullandığın pozisyonda takmadıysan odak hatalı olmuştur. bir daha gittiğinde bu fotoğrafı çekerken çerçeveyi normal şartlarda nasıl takıyorsan öyle takıp çektireceksin.

Harry Potter serisi. O evreni seviyorum. Hikâye derin, ayrıntılı, özenilmiş.

En sevdiğim film diye bir sey yok çünkü bir filme en sevdigim demek cok iddaali olur.

En sevdiklerim var ve ornek olarak dark knight verebilirim. Nedenine gelince her şeyiyle iyi film, yani bildigin her şeyiyle. Bir filmde ne varsa onların hepsi iyi bu filmde. Sahneler, cekimler, oyunculuk, muzik, senaryo, aksiyon, filmin nesine baksan cok iyi.

bir filmi neden severiz ya da sevmeyiz.
eksisozluk.com

En sevdiğim film: The Shawshank Redemption
Sebebi; neredeyse her sahnesi dokunaklı. Ana fikri olan "umut iyi bir şeydir" kısmına o kadar da bayılmıyorum ama özellikle Andy ve Red arasındaki diyalogların olduğu sahneler favorim.

Bir de The Matrix serisini seviyorum. İnanılmaz bir kurgusu var. Animatrix ile öncesini falan da anlatıyorlar. Gerçekten çok iyi. 4. film berbat tabii. Onu da ekleyeyim. Resmen seriye ihanet.

En sevdiğim film big fish. çünkü hayatım, hayatı yaşayışım, hayata bakışım edward bloom ile aynı. 6 yaşımdan beri.

35 kişilik sınıf rezalet. Hiçbir şey öğrenemez. Siz buna + yazmışsınız ama bu kocaman bir eksi.

İkinci okul daha mantıklı.

İngilizce eğitiminin iyi olduğu bir yer seçin.

3. seçeneği direkt listeden çıkarın.

1B ve 2 seçeneğini zorlayın.

Kesinlikle Tev çok iyi bir seçenek olarak görünüyor. Psikoloğum, kendim de köklü bir kolejden mezunum yıllar yıllar öncesinden. Sınıfım 30 kişilikti ve sorun yaşamadım.
İstanbul koşullarında eve yakın okul çocuğunuza yapabileceğiniz en büyük iyilik. Zihnini , ruhunu besleyeceği diğer aktivitelere yer açıyor olacaksınız. Maddi imkanınızı da yine bunlara yönlendirebileceksiniz.

Once ozel okul ogretmeniydim simdi meb teyim. Hic dusunmeden 3 numara diyorum. Ilkokulu akademik degil sosyallesme kurumu olarak gorun. Cogunlugun basari olarak gordugu yabanci dil matematik v.b. derslere agirligi 7 ve 8. Sinifta verin.

Paranız bosa gider. Keske gitmese ve bi ise yarasa... ilkokulda evladinizi rahat birakin.

yukarıdakilerin iyi niyetini anlamak ve katılmakla birlikte iyi devlet okulunda iyi öğretmen bulmanız çok zor. öte yandan zorunlu ve her sene bir tuhaflaşan (!) müfredat ve çevre kitlesi, arkadaşlığı tadacağı, öğreneceği, hobiler edine(me)yeceği veya maddi eşitsizliklerden dolayı düşük niteliğe razı olacağı bir grup onu bekliyor olacak. yabancı dil öğretmek için ayrı bir bütçe ayıracaksınız.

1a, hibe edecek para varsa, kesinlikle diyorum.
1b, yabancı okullar.
sonra belki tev,
son seçenek olarak da devlet okulu+ hadi bulabiliyorsanız iyi öğretmen diyorum.
diğer seçenekleri düşünüp oyalanmayın.

bir de çocuğun üstün zekalı çıkması tüm bu sorduklarınızdan bağımsız bir konu. yukarıdaki okullarla görüştünüz mü, böyle bir protokolleri var mı? üstün zekalı öğrencileri olmuş mu ne yapmışlar? bu çocuklar daha akıllı, daha çalışkan veya kolay anlayan gibi saçma bir algıda değerlendiriliyor. üstün zekalı çocuk, üstün emek isteyen çocuktur. dikkat veya ilgi dağınıklığı, ciddi sosyalleşme sorunları yaşama potansiyeli daha yüksek olabilir. sevinmekten çok endişe etmeniz ve (iyi anlamda) uğraşmanız gereken bir profil.



***ortalamanın üzerindeki özel okullar seçeneği, diğer özel okullar dediğiniz seçenekle birlikte en son sıraya düşmeli. devlet okulu "bile" daha üstte olabilir. yıllarca bu okullardan öğrencilere ders verdim. bence 2022deyiz hepsi çöp.

Ne stajyerisiniz ki size dolap düzenletiyorlar?
Başka birileri var mıydı etrafta?
Ayrıca eşya senin değilmiş neden demedin benim değil diye?

Bir şirketin kalitesi stajyere verdiği değerden belli olur. Sizinki iyi bir şirket değilmiş. Şirketler maalesef iletişim bilmeyen insanlarla dolu. Hiç kafanıza takmayın. Buna tepki ciddi bir yüz ifadesiyle olabilir. Bir şey demeye gerek yok. Ayağını kaydırma ifadesi iş hayatında kullanılıyor. Gülerek deniliyorsa "bizimle iyi geçin" anlamı çıkıyor.

@sevilen, pazarlama departmanındayım ama masa ve laptop henüz ayarlanamadığı için angarya iş verdiler ikinci günden. Etrafta başkaları da vardı. Eşya benim değil, ortak dolabın eşyasıydı. onu düzenlerken orda kalmış. Eşya benim değil ama ben koymuştum. Kibarca dikkatli olmamı söylese ben zaten dikkatli olurum. Benim gücüme giden şey kibarlık yapıp gülümsemem ve kibarlık yapıldığı zaman karşıdaki insanın daha da ezmeye çalışması oldu.

@dissendium, hayır gülerek demedi gayet agresifti.

karsidaki tam bir kazma fakat sen de kendini ezdirmissin malesef. daha once hicbir yerde calismadin mi? garsonluk vs?

kusura bakmayin + gulumseme ve bunu iki defa yapmak.. cok buyuk sikinti

el cevab: ucuncu kez masasina bir sey koy, yine ters yapacak. sen de hayirdir birader derdin ne senin diyeceksin. saka degil cidden bunu yapmalisin yoksa o kazma seni ezmeye devam edecek

@nibba biliyorum, kendimi ezdirdiğimin de farkındayım. Daha önce hiç çalışmadım. Mizaç olarak da kibar ve güleryüzlü birisiyim. Böyle olunca da işyeri için ezilmeye çok müsait olunuyor, onun da farkındayım.

Bir yandan da ilk günden tartışma yaratmak istemedim. Birdahakine alttan almam diye düşünüyorum.

Staj defteri yazacaksanız şirketi tanımaya çalışın. Diğer çalışanlara sorular sorun, varsa normal birileri onlarla iyi olmaya çalışın. Yanlarında oturun ne yaptıklarını öğrenmeye çalışın.
Nasıl bir yer bilmiyorum ama stajlardan sorumlu kişi varsa bu şekilde daha verimli olacağınızı söyleyebilirsiniz.
Olayın şokuyla bir şey diyememiş olabilirsiniz. Staj süreniz fazla değilse bu kişiyle yüz göz olmamaya bakın. Stajınız uzun süreli değilse tabi.

bu muydu yani? ben de cok buyuk mesele var sandim. Stajyersin alt tarafi ne olabilir ki? Isi gucu yok stajyere sardi diye dalgaya bile alinir is yerinde o kisi. Bir stajyere soylenen ayagini kaydiririm lafi da ciddi soylenebilecek bir laf gibi durmuyor bu arada. Deadpan humour dedikleri espri anlayisli biri olmasin o.

@speedy espri degil, dominasyon kurmaya calisan bir insandi.

Ayrica espri de olsa beni rahatsiz edecek bir espriye katlanmak zorunda degilim ki. Ki benim sorunum, şu an bana üstünlük kuran bir insanı anlatıp onun üzerinden görüşlerinizi almak istiyorum sadece. Çünkü biliyorum ki iş hayatımda daha bir çok buna benzer olayla karşılaşıcam ve tekrar başıma geldiğinde içine sinmiş bir karakter olmak istemiyorum.

beyaz yakalı değilim o dinamikleri çok bilmiyorum ama şunu derdim;

"rahatsız olduysan daha düzgün bir üslupla söyleyebilirdin (o noktadan sonra siz falan demem) bunun nazik, medeni hali "masada kalemini bırakmışsın, bir daha dikkat edersen sevinirim"

daha da üstüme gelirse hiç alttan almazdım. belki işten çıkarılırdım tabii onu da göze alırdım.

bunları hayat tecrübesi olarak gör. biliyorum rahatsız edici. haksızlığa uğramı hissediyorsun ama böyle böyle öğreniyorsun. geri bildirim yapma durumu varsa üst yöneticiye falan bahsedebilirsin. "yaptığım şey hata olabilir (ki büyük bir şey değil) bu şekilde bir iş yerinde birini tehdit etmesi, kabadayı gibi konuşması rahatsız etti. işyeri olduğu için huzur bozulmasın diye alttan aldım, nazik bir şekilde karşıladım ama üslubu gerçekten rahatsız ediciydi" vs. diyebilirsin. böylelikle hem şikayet etmiş olursun hem de kendi nazik tavrınla puan toplayıp lehine çevirirsin belki. aslında olanı direkt söylemiş olacaksın.

@onkiloversemtamamım daha once hic calismadigini duyurudan anladim zaten. :))) ulkemizde part time is kulturu yok dogru duzgun. eger daha once calismis olsaydin o kazmaya agzinin payini verirdin eminim. senin karakterinde bir sikinti yok. evet, kibar ve guleryuzlu insanlar cogunlukla ezilir fakat bu isyerinde olmamali. sen bu olayi comezligine ver. gercek hayati yeni ogreniyorsun gibi dusun. ama lutfen ucuncu sefer fiziksel siddet kullanmadan ustesinden gel o kazmanin. yani benim gibi hayirdir birader degil de, derdin ne senin kacinci kez bunu yapiyorsun tarzi konus. sonucta her speech her karaktere uymuyor. :))) merak etme bu olayi unutacagin bir gun gelecek hatirlayinca da gulup gececeksin

Sizi uzen adamin okuzlugu degil, sizin silik davranmis olmaniz. Siz gene de dusunun ama bunu hazir henuz sicakken tepkinizi gosterin. Ozsayginizi yitirmemek icin. Ya hemen yarin ne soylemek istiyorsaniz iyice dusunup ama sakin kurgulamadan gidip bam bam bam soyleyin ya da olcuyi tutturamayacginizi dusunuyorsaniz direk amirine/bagli oldugu bi ust pozisyondaki kisiye duydugunuz rahatsizligi iletin. Hatta sikayet olarak degil de sanki ne yapmaniz gerektigine dair fikir soruyormus gibi iletin.

Bu arada bu sefer dogru olani yapamadim ama bu bana ders olsun bir sonraki sefere ayni yanlisa dusmem dusuncesi yanlis. Geregini yapmadan asla dogrusunu yapmayi ogrenemezsin.

Alttan alirsan cok ezerler. Benim hatam falan deme bi daha. Belli ki manyagin tekine denk gelmişsin. Yav he de geç.

Okurken vucut isim 2-3 derece artti valla..

Ben de mulayim biriyim, ama malesef bazilari sert seviyor. Ise yeni baslaman, ya$in, deneyimin falan onemli degil, sana birisi tekrar tekrar boyle davranirsa ne olacagini dusunmeden hemen tavir koymani tavsiye ederim. Yoksa seni daha cok uzerler. Baktin devamli ters davraniyor, cek kenara sen ne ayaksin birader neyin pesindesin diye bir sor bakalim ne diyecek, %99 geri adim atacaktir ve noktada sen de ciddi bir deneyim kazanacaksin.

silik olmayın elbette ama pasif agresif veya agresifte olmayın kendinizi dolduruşa getirip. iş hayatında diplomasi nedir, nasıl uygulanmalıdır, iş hayatında stres yönetimi, iş hayatında etkili ve şiddetsiz iletişim vb. konuların peşine düşün. enerjinizi bana bunu diyemez ulayn, bir dahaki sefere gününü gösteririm/göstermeliyim yerine bu tarz konuları araştırmaya ve uygulamaya harcayın. daha yolun başındasınız, bu tür kavramları içselleştirebilirseniz normal sosyal hayatınıza da çok ciddi olumlu katkıları olur.

Şöyle bir şey var, insanlar mobbinge suyu yavaş yavaş ısıtarak başlıyor. Sizin alttan aldığınız her davranış daha sonra buna karşı çıkma ihtiyacı hissederseniz vermeniz gereken tepkiyi artırıyor.

Örneğin sizin örneğinizde ikinci durumda özür dilerim dikkat ederim derken aynı anda gülümsemeyip "bu ne kaba bir tavır" anlamı verecek şekilde kaşınızı çatmış olsanız belki de ilermeyecek bir durum daha sonra artık kaş çatmayla değil "benimle böyle konuşamazsınız" evresine ilerleyebiliyor.

Yılanın başını küçükken, aynı dozda kuvvetle ezmek gerek.

Hoşlanmadığınız bir durumda kesinlikle hiçbir sorun yokmuş gibi yapmayın, dozunda tepkinizi gösterin. Karşınızdaki kişi bunun farkında olmasa bile davranışlarına bir sınır çekmeye başlayacaktır.

Bonus olarak

İş hayatında en rahat kişi rahatça ve ciddi şekilde "ben şaka sevmem, şakadan da anlamam" diyebilen kişi oluyor sanırım.

Bu tür bir şey hiç yaşamadım ama gözümde şu canlandı ben olsam napardim diye düşününce: önce çok anormal bir şeyle karsilastigimi belli edecek bir yüz ifadesi takinir, kaşlarımı hayretle kaldırırdim. Sonra da kocaman bir kahkaha atardım, o eşyayı da oradan alırdım ki kafası karışsın :)

Niye böyle bir tarif yaptım, yani söylenebilecek başka şeyler de olabilir ama bu tür bir konuşmayı yapmayı kendine hak gören tiplerle sözlü iletişim kurmaya çabalamak beyhude oluyor. Ancak alaycıliktan ve görmezden gelerek had hudud bildirebiliyorsun diye düşünüyorum ben.

Neden canınızın sıktığını tahmin edebiliyorum, ama olur da böyle şeyler insan gafil avlanır dalgın olur. Ama sizi bence biraz kilitleyen kendinizi tanimlayisinizla olayı ortusturmeniz.

Daha açık ve anlaşılır olsun diye abartılı bir örnek vereyim, eğer o kişiye o anda "masani yedik mi la (küfürler küfürler)" deyip boğazına sarılmış olsanız bile bu sizi kibar olmayan/kaba biri yapmaz. O anki duruma aşırı tepki veren biri yapar sadece.

Demek istediğim, kibarlikla/kaba olmakla karsinizdakine haddini aştığını belirtmek/hatırlatmak birbirinden apayrı şeyler.

Aslında senin kaybedeceğin hiçbir şey yok. Şikayet et, arıza çıkar. Neyden korkuyorsun anlamadım

Valla 10+ senedir beyaz yakalıyım bi dünya saçma tiple çalıştım ama bu örnekteki kadar "pis insan" görmedim. Eğer bir kez daha yaparsa, duymazdan gel asla ne olumlu ne olumsuz cevap verip kendisine pay çıkarmasını bekleme. Burada laf söyle vs diyenler karşındaki adamın bu lafı yiyince susup oturacağını mı düşünüyor? ayrıca "stajyerin attitude problemi nedeniyle gönderilmesi gerek" diye üstüne ispiyonlamasına da malzeme olur.

O nedenle tekrar ederse git önce müdürü yoksa İK'ya söyle mevzuyu. İlgilensinler. Böyle ego bombaları egolarının ezilmesinden anlar ve onu stajyer halinle yapamazsın.

oncelikle oyle kesin bir dagitim yeri yok.

ayrica acemilik sirasinda cesitli illerden gezip bazi meslek elemanlarini da seciyorlar. berber olup cok rahat askerlik yapan da var, yine berber olup cok zor askerlik yapan da var... veya ulastirma olup kamyon suren de var, komutan soforu olan da var...

acemiligi ulastirmada yapip hic arac surmeyen de bir suru asker var...

ustteki yazarin dedigi gibi oyle yedek subay veya astsubay olman icin sansli azinliktan olman lazim. son olarak yedek subay olarak acemiligi yaptin diye yedek subaylik dahi garanti degil. abuk subuk biri oldugunu dusunurlerse er olarak devam edebilirsin.

ozet: her sey ihtimal dahilinde. en guzel hizli ve saglikli bicimde yapi gel. gerisini kafana da takma. atlatman gereken bir surec olarak dusun.

hayirli tezkereler.

Her yer çıkabilir. Yedek subay olursan takım komutanı olursun. Sorumluluğu daha yüksek. Yedek astsubaylık yeni çıktı. Ben yaparken yoktu. Zorluk kısmı çok şeye bağlı.

internete bağlanıyor mu bu diye mesele edebilirler. etmeseler bile yine de götürmek pek akıllıca olmaz.

İlk hafta benim terliklerimi çalmışlardı. Terlik çalınır mı deme, çalıyorlar. Saati de çalabilirler.

Yasak.

muhtemelen fark etmezler.

tut ki fark ettiler; en kötü alırlar ve çıkarken de teslim alırsın, o açıdan ceza vermezler. çıkarmazsan çalınmaz ama şarj etmek için mecbur çıkaracaksın (gerçi çıkarırsan bile çalınmayabilir, kimlerle karşılaşacaksın bilemezsin).

hiç götürmemek en iyisi.

Çalınır değerli eşya götürmeyin

kesin calınır deodorantım calınmıstı

Problem olmaz ama zarar görme ihtimali yüksek. Casio F-91 in bile kordonu kopmuştu. Ki o kadar dayanıklı saat.

askerdeyken minimum yaşam koşullarına sahip olacak şekilde kendini ayarla. napıcan akıllı saati allah aşkına?

senin gibi soru soranlara hep şu videoyu izletiyorum: www.youtube.com

Mavi araç tali yoldan çıktığı için ana yoldan gelen araca yol vermesi gerekir gibi görünüyor.

Geçiş üstünlüğü kırmızıda, yüzdesi hakkında hiçbir fikrim yok ama mavi kusurlu bence de.

sadece yönlerle kesin kanıya varılabilir mi emin değilim.

kırmızı araç mavi araç kavşağa girdiğinde neredeydi?
mavi araç kavşağa girmeden bekledi mi?
çarpışma mavi aracın hangi bölgesine zuhur etti?
yolda, fotoğrafta görünmeyen herhangi bir trafik işareti, levhası var mı?

bir kaç soru daha vardır aklıma gelmeyen kesin. ama kırmızı araç standart bir sürüş ve kurallara uygun şekilde geldiyse mavi %100 hatalıdır. neredeyse tamamen aynı bir kazayı mavi araç olarak ben de yaptım 3-5 yıl önce.

Kırmızı araç için herhangi bir 'Dur', 'Yol Ver' işareti görünmüyor. Kırmızının geldiği yol ana yol mu tali yol mu o da belli değil. Ana yol işareti Türkiye'de şöyle: trafikisaretleri.gen.tr

Bu olmasa bile, hatta bu kavşak kontrolsüz kavşak olsa bile kırmızı aracın yol vermesi gereken tek yer kendi sağıdır. Mavi araç soldan geldiği için ona yol vermesi gerekmiyor. Haliyle mavi hatalı. Yüzdesini bilemiyorum ama bence %100 mavi.

Kırmızı kendi yolunda gidiyor. Dönerken mavinin kontrol etmesi lazım. Bence mavi hatalı.

Mavi kirmiziya orta yandan mi one yakin yandan mi yoksa arkaya yakin yandan mi vurdu?

Mavi araç potansiyel birkaç kuralı ihlal ediyor

1- Kontrolsüz kavşaklarda sağdaki araçlara ilk geçiş hakkı verilir.

2- Tali yoldan gelen araçlar, anayoldaki araçlara ilk geçiş hakkını verir (anayol gibi görünüyor kaza olan yer)

3- Sola dönecek araç sağdan ve karşıdan gelen araçlara yol verir.

Burada kırmızının suçlanabileceği tek konu, eğer böyle bir durum varsa kavşağa hızlı girmek olur.

@floydian Kırmızı kurtarmak için fren yaparak kendi gidiş (yönüne göre) sağa kırdığı için, mavi aracın ön yanına vurdu. Kırmızı araç sağa kırmasaydı, mavi aracın (yolcu tarafı) tam ortasından çarpardı muhtemelen. O yüzden mavi araçta hasar daha az ama kırmızı aracın önü komple gitti.

çok büyük ihtimal mavi %100 hatalı çıkar o zaman. yolda mobese falan varsa onları da izliyorlar diye biliyorum.

bence kırmızı araç sensin ve kaskon yok. aracının hasarını karşılayabilmek için endişelisin. eğer öyleyse bence müsterih ol. karşı tarafın sigortası öder hasarı.

@karayel

mavi araç sağdan gelmiyor yalnız. soldan geliyor.

benim bahsettiğim kontrolsüz kavşaklarda genelde dur işareti olur. dur işareti de yoksa kavşağa geldiğinde sağındaki araç yolun ortasında ya da başında diye fark etmez. eğer ona yol vermezsen ve gelip sana çarparsa suçlu sen oluyorsun. ama bu duyuruda konu o değil. dediğim gibi mavi araç soldan geliyor.

%100 mavi araç kusurlu gibi duruyor.
hangisi sensin merak ettim.

www.sbm.org.tr
sayfa 15’teki duruma benziyor

Getir götür tam olarak bunu yaptı çoğu kişiye.

Riskli ama riskin çokluğunu azlığını etkileyen birçok şey var. En az bir yıl yetecek birikimin varsa, iş ilanlarının fazla olduğu bir mesleğin varsa, tecrüben varsa o iş olmasa da başka iş bulabilirsin.

evet bu açıdan risk var, fakat bundan korkuyorsan zaten bu işlere girmezsin. comfort zonedan çıkma meselesi biraz da bu. yeni girdiğin işte kendini kabul ettiremediğin durumda da benzer şey başına gelir.

ayrıca anormal durumular(toplu işten çıkarma, o firmanın kapanması, darbe teşebbüsü v.s.) hariç hiç bir firma işe alım sürecine emek verip bulduğu çalışana böyle bir şey yapmaz.

Tam olarak belirttiğin gibi bir risk var. Hatta işe girip, 2 ay sonra işten çıkarılabilirsin de, bu da bir ihtimal. Deneme süresinde sıkıntısız tertemiz anlaşmayı feshedebiliyorsun. Ama bunun gerçekleşme ihtimali çok çok düşük yani.

evet riskli. yıllık iznin varsa ihbardan düşülebiliyor. düşmezse bile erken ayrıldığında parasını ödeyebilirsin. bu şekilde istifanı geç verebilirsin.

Yani işinde tecrübeli insan neden korksun. Her işin learning curve’ü var, kolaylıkla vazgeçilebilecek bir iş yapıyorsan, piyasada senin gibi zilyon iş gücü varsa haklısın da, hfm, sap, ingilizce bilen audit kökenli biriysen, örneğin, tamamen atıyorum, böyle dertlerin olmaz.

Bu sıcakta onlar bakmadan siz çıkarırsınız zaten. Konserde biraz garip. Çünkü hastalıktan çekiniyorsanız kalabalığa girme riskini hiç almamanız lazım.

Ben maske takanlara hiç garip bakmıyorum. Nerden bileyim, belki astımı falan var. Belli ki bu virüs hiçbir zaman yok olmayacak. Maske takıyorum diye ömür boyu konsere de gitmeyeyim mi?

Bu aralar epey konsere gidiyorum (hem kapalı hem açık alan) ve maskemi hep takıyorum. Başkaları da olabiliyor. Nasıl rahat ediyorsanız öyle hareket edin, bu konuda kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz.

Etrafı boşver tak bence

açık havada takmanın bi anlamı yok gibi. Kapalı alansa ben de takmak isteyebilirim.

Fakat madem takacaksın FFP2 tak işe yarasın. Düz beyaz maske sadece psikolojik olarak korur :D

kalabalığın olduğu tüm kapalı mekanlarda takmaya devam ediyorum.
niye garip görünsün.
hele ki şu günlerde çöl tozu, orta doğu tozları havada uçuşurken bence herkesin takması gerek.

gittim ffp2'mle, kimseyi sallamadım güzel vakit geçirip döndüm.
herkese selam

1. Forbrydelsen, Kalifat
2. The Looming Tower, The Investigation

4. Regular Show, Skins

2- behzat ç 10 yıl önce yayınlanırken bu diziyi hafife alırdım. hatta izleyenleri hor görürdüm. senarist sahiden çok çok başarılı. sadece erdal beşikçioğlu için bile izlenebilir. az parayla baş yapıt çıkarmışlar.

twin peaks

The missing
Forbrydelsen
Bron broen
Black spot

Behind her eyes

2. Breaking Bad. Hayatımda bitirdiğim tek dizi.

Sonu ne olacak diye diye bitti.

5. Hayatın içinden olan dizi Behzat Ç.

Sanki dizi değil de gerçek hayatı gizli kamerayla çekmişler gibi.

1- sonu için denir mi bilmiyorum ama özellikle sezon finalleri kafayı yediren bir dizi olarak lost 1 numaraydı benim için.

2- lost, game of thrones, sherlock, big little lies (1. sezon), dark, house of cards (son sezon hariç), narcos (escobar sezonları), 3. sezon sonrası breaking bad

3- the lost room. 6 bölümlük mini dizi sadece o yüzden sürükleyici kısmında yazmadım ama bir solukta biten acayip mistik bir iş.

4- legion

The terror. Tek sezon ve guzeldi.

30 güzel dizi var, bakabilirsiniz bedavainternet.com.tr

Hades. Temiz 100 saatten fazla gomdum ben. Ama pcde com ucuz ps storeda cok pahali ona gore.

Uncharted 4, The Last of Us

Sadece bu oyunu al yıllarca oyna. Red dead redemption 2.

Days gone
Witcher 3
Fallout 4

Detroit Became Human.

Uncharted 4, the last of us remastered, the last of us part 2

god of war serisi

Mükemmeli bekleme, elinden gelenin en iyisini yapmaya çalış.

Böyle şirketlere ulaşmak çok zor. Onlar sana ulaşırsa senin cvni görürler. Onlar sana ılaşmazsa nereden başvurursan başvur cvni görmezler. Olay mülakat şansı yakalamakta. İsterse çok iyi cvin olsun, mülakat şansı yakalasan yüzde yüz işi kapacak ol, o cvnin görülmesi ve mülakat şansı yakalamak çok zor. O yüzden kaçırma. 15 gün yeter. Kendine yeni bür yetkinlik eklemeye kasma. Hali hazırda olan yetkinliklerini doğru açıklamanın yöntemini bul, tekrar tekrar pratik yap yeter

usttekilere arti 1

Bunların grupları var. Orada paylaşıyorlar. Telegram falan araştır.

Yani genelde çok basit şeyleri sorarlar, illa alandan soracaklar diye bişey yok, genel kültür de sorarlar, hukukla alakalı da sorarlar ama en önemlisi verdiğin doğru cevaptan çok cevabı verme şeklin, üslubun. 11 yılı bitmiş bir katip olarak söylüyorum.

Hafız Mustafa var tatlıcı. Beyazıt'takine gitmiştik. İçerisi turist dolu. Alıp dışarıda yemiştik. Supangle iyiydi bayağı. 35 TL'ydi bir iki ay önce. Şimdi 40 olmuş olabilir. Tavsiye ederim. Oranın tatlılarını deneyebilirsiniz.

Yapı düşünmüyorum demişsiniz ama ben Türk islam eserleri müzesinin üst katındaki açık, oturulan alanı çok seviyorum. Limonata kahve vs alıp orda oturup kitap okurum sürekli.

süleymaniye'deki manzaralı kafelerden birinde oturup manzarayı izlemek. ağa kapısı, hüsnü ala vs

hafız mustafa, tatlıları guzel, bıraz fazla sekerlı , görece elbette. 1 ay once, 2 tatlı, 3 cay ıcın 125 tl odedık.

Day Day Pastanesinden ekler ve elmalı turta yiyin sıcak sıcak.

Day Day Pastanesi + 1

Ayrıca Sultanahmet'te Çiğdem Pastanesi.

Hamburger severseniz, Virginia Angus Burger iyidir. Google'dan bulursunuz. Yazarken yutkundum.

Büyük Postane'nin etrafında bir dolaşmak isteyebilirsiniz. Seyretmesi keyifli bir yapı.

Küçük Ayasofya'ya da bir bakabilirsiniz. Kadırga'dan Yenikapı yönünde yürümek bir parça tekinsiz gibi gelse de ilginç keşiflere yol açabilir. Öneririm.

Kapalı Çarşı'ının içinde enteresan şeylere rastlayabilirsiniz.

Nuruosmaniye Camii bir parça farklı mimarisiyle görmeye değer, etrafında şöyle bir dolaşabilirsiniz. Kapalıçarşı'dan ilgili kapısından çıkınca ulaşmak kolay.

abi eleman beyaz bir ırkçı, üstün ırk olduğunu söylüyor bıraktığı notta. beyazlar hariç herkesi öldürüyor markette.

Sadece zencileri hedeflemis sanirim ama en bastaki kadin da beyaz.

bilallica, dediğine katılırdım da beyazları da vuruyor.

Bence o an kafa gitti. Zaten heyecanlı.

bir kolombiyali bu arkadas icin beyaz degil istedigi kadar teni beyaz olsun, o basta vurdugu da hispanik muhtemelen

ölenler ya siyahi ya da hispanik. yani her siyah olmayan beyaz değil aslında.

Var ama toplum baskısından dillendirilemiyor.

ruhen hastayim +1

Çok var ama söyleyemiyorlar. Belki kendileri bile kabullenmek istemiyor. Dediğin gibi atsan atılmiyor sonuçta.

benim yakinim anne olmak istemiyor su anlik ama bi suredir evli oldugu icin baski hissediyor esi de cocuk istiyor. evliligine zarar gelir korkusuyla(esini seviyor) cocuk isine giriscek sanirim.

bunu kendine itiraf etmek bile zor geliyor muhtemelen, acikca boyle demiyor. burda yazdiklarim onunla konusmalarindan cikardigim yorumdur.

Anne olmaktan baba olmaktan pişman olanlar bunu kendilerine bile itiraf edemiyorlar ki.

Soruyorsun her açıdan önceki hayatının daha iyi olduğunu söylüyor zaten. Ama işte çocuk başka denip kapatılıyor.
Mutsuz görünen, mutsuz olan bir çok insan var.

3 sene önce amerikalı arkadaşım doğum yaptıktan iki sene sonra eşini boşadı, çocuğunu da bırakıp amerika'ya döndü. şu an gayet mutlu bi şekilde devam ediyor hayatına. aradaki sohbetlerde annelikten, annelerden beklenenlerden, anne baba arasındaki orantısız sorumluluktan ölesiye nefret ettiğini söylüyordu.

Reddit'te r/regretfulparents var. Oradaki paylaşımlar ilginizi çekebilir.

Türkiye gibi bir toplumda, bireyci toplumların aksine, bunu söyleyebilmek daha zor. Çocuk istemeyen kadın bile yadırganıyor.

"atamazsin satamazsin sonucta"

29 yaşındayım. Kendimi bildim bileli çöpe atılan bebek, camiye bırakılan bebek haberi görüyorum. Atan atıyor yani. Satan da var. Kız çocuklarını para için satan aileler var. Kimse çıkıp pişmanım demez. Pişmanım diyebilmek bir yerde medeniyettir. Pişmanım diyemedikleri için bunu şiddetle ortaya çıkarabiliyorlar. Pişmanlık öfke olarak ortaya çıkıyor. Çocuğuna psikolojik ve fiziksel şiddet uygulayan çok insan var. Bunun en yaygın biçimi de sorumsuzluk.

Annenin sorumsuz olmasıyla ilgili bir film: Gone Baby Gone

Kadınlar kulübünde aratın bir sürü başlık açan var annelikten pişman olan kadın.

Toplumsal baskı ve psikolojik şiddet nedeniyle kapalı gruplarda var Facebook vb. ortamlarda.

Elbette var ama bunlarin tamamina yakini zaten psikolojik ya da maddi anlamda sorunlu insanlar. Bi de bu acidan bakin derim.
Ne cocukla oluyor ne de cocuksuz. Ama her seye ragmen cocukla daha iyi.

Lohusa döneminde degisen, kocasindan ya da cocuktan soğuyan ve bosanan cok kadin duydum. bir arkadaşımın eşi emzirmekten bile nefret etmeye baslamisti hatta. adam da yolu verdi allahtan, erken kurtuldu.

zimbirik +1

kendilerine itiraf edemiyor çevremdekiler.

ha, çocuk varken pişman olduğunu hissetse ne olur?
o da ayrı bir şey.

asıl sorun çocuktan önce farkındalık geliştirememek çünkü çocuk yapmadan önce çocukla mutsuz olacağını yanındaki kişi, dost/arkadaş olarak ben bile görebiliyorken, kendisi göremiyor ve durumu tahlil edemiyor mesela.
o denli bir körlük var çoğunda.

zaten bu farkındalıksızlıkla yaşayanların çoğu çocuğu da doğal yönelimlerle, "yapmak lazım, olsun artık" kafasıyla, içgüdüsel olarak yapıyorlar.
yani ürüyorlar.

üremekle çocuk yapmak aynı şey değil bana göre.
üreyenler, çocuk olduktan sonra da hayatı aynı güdüsellikle yaşamaya devam ettiklerinden, kendilerini sorgulamadan, yaprak gibi savrula savrula yaşamaya devam ediyorlar.
birbirini getiriyor yani bunlar.

anne değilim ama ablamların çocukları var. çocuk büyütmek cidden zor bir iş. ancak o sevgi zorluğa da katlanmanızı sağlıyor. çevremden gözlemlediğim çok.

çöpe atma durumları da ya gizli birliktelik, ya aile korkusu vs. gibi ekstrem durumlarda oluyor. yani ben evlendim, çocuk yaptım ama pişman oldum dur çöpe bırakayım diyen yok.

sizin bahsettiğiniz pişmanlığı yaşayan gerçekten çok az, çünkü dediğim gibi annelik duygusu tüm zorluklara katlanmanızı sağlıyor. teyzelik bile bu kadar sevgi oluşturuyorsa annelik nasıl bir sevgi barındırıyordur diyorum kendime.

bu arada evlenmeyi de çocuk yapmayı da düşünmüyorum. çünkü hayatın normal sorumluluklarını yerine getirebilen birisi değilim. dolayısıyla o sorumluluğu asla kaldıramam. bir de hayatımın çocuk büyütmekle geçmesini istemem :)

Kendi annemden örnek verebilirim.

Kendisi bunu pek kabul etmese de bana olan desteği genellikle maddiyat yönünde oldu.

Çocukken hep bakıcı baktı, okula özellikle tam gün gidilen özel okula gönderdi, yaz tatillerinde, sömestrda daima kendi anne babasına gönderildim. Hafta sonları da genellikle benimle uğraşmamak için illa ki bir işi olurdu da evden kaçardı.

Üniversite için şehir dışı teşvik edildi, üniversiteyi kazandığım gün beni evden gönderdi, her ay asgari ücret+ev kirasını gönderdi.

Şu an 33 yaşındayım. Çalışıyorum, hala kendisi ev kredimi öder, asgari ücret gönderir kendi paramı kazansam da.

15 yıldır beni 3 defa ziyaret etti onda da işi de düşmüştü bu taraflara.

Özetle bana maddi anlamda destekte bulunup vicdanını rahatlatıyor. Ayda 1 de arar 2 dk konuşuruz yolumuza devam ederiz.

benim annem. pişmanım demiyor direkt olarak ama sık sık anneliğin onu tükettiğini, çok yıprattığını söyler. çok kardeşli bir evde büyümüş bu nedenle zaten en başında pek çocuk istemiyormuş. uzaktan sevmek güzel der.

ben de 1.5 yılı aşkın süredir anneyim. bu iki yılda kendime ayırabildiğim vakit çok sınırlı, saymaya kalkışsam sayılır. pişman değilim, ikinciyi de istiyorum fakat pişman olanları da asla yargılamıyorum, çok anlaşılır bir durum. eskiden çocuk yetiştirmiyor da çocuk büyütüyorlarmış. ilgilenerek, severek, anlayışla bir çocuk yetiştirmek çok zahmetli.

ayrıca yanılmıyorsam iletişim yayınları’ndan annelikten pişman olmak isimli bir kitap çıktı, yeni. satın aldım fakat okumaya fırsatım olmadı henüz. tam konuyla alakalı, yazmak istedim.

Yakindan tanidigim bir arkadasimin annesi postpartum depresyon yuzunden arkadasimi camdan atmaya calismis. Sonrasinda da genelde ablasi bakmis kendisine.

çocuk olduğunda ilk 3 ay zaten tam eziyet, bu dönem bence sayılmamalı, bunun dışında anne olup mutlu olmayan insanların çoğu normalde de mutsuzdur bence.

Cumhuriyet altını

altın.

Eve bakliyat, peçete, yağ, tuz, şeker ne varsa al bence

@dissendium mesela neden çeyrek değil de cumhuriyet? alım satım makası mı daha düşük? fiziki altından pek anlamıyorum da...
@rose parks fiziki mi yoksa bankadan kaydi altın mı? çok fark eder mi?

Onu sayı olarak az olur diye dedim. 25 bin liraya 4 tane alabilirsin. Saklaması daha kolay olur. Diğer türlü 15 tane çeyrek altın almış oluyorsun. Bozdurup harcarım dersen o da olur. Hatta gram altın da olur. Genel olarak altın demek istedim.

altın veya döviz. dolar gitgide artacak gibi duruyor, düşmesi için bir neden göremiyorum.

altını da fiziki veya kaydi alman bir şey fark ettirmiyordur muhtemelen, ikisi de altın. doları da kaydi alıyorsun sonuçta.

internetten alıyorsun diye bankalar sana satabilmek için sanal altın yaratamaz. öyle olsa altın enflasyonu olur, fiyatları düşer.

Gümüş

Kripto batti derken? Zirvesinden ortalama %50 geride su an, ki nasdaq’taki pek cok buyuk hissenin zirvesinden kaybi daha fazla (mesela netflix). Bir sey yuksekken degil duserken alinir.

Kripto alin demiyorum, demek istedigim dedikleriniz biraz iddiali olmus. Yatirim kafasiyla bakmak isterseniz ve kisa vadede bu paraya ihtiyaciniz yoksa 20-30k civarindan bitcoin alinir diye dusunuyorum. İkide bir portfoye bakmamak ve 10-15lere duserse panik yapmamak sartiyla tabi. Yoksa, en kotu ihtimal tl disinda ne alirsaniz alin bu parayla derim (ben bosta parami dolarda tutuyorum)

Kendi portföyüm %60 BIST, %30 yabancı hisse ve kıymetli maden ağırlıklı fonlar, %10 nakitte. BIST'teki kağıtlarımın yarısı kalıcı hisselerim. En az 1 sene, yani seçime kadar kımıldatmayacağım. Fonda orta vadeliyim, sonbaharda bir bakacağım. Karından memnun olduklarımı daha geride kalan ama ümit vaad edenleriyle değiştirebilirim.

Nakitte kalan kısmı ile Pazartesi ilk iş yabancı hisse ağırlıklı bir fon alacağım. Bu IXIC'de toparlanma beklediğim için teknoloji fonu olabilir, daha spesifik bir sektör de olabilir. Bu minvalde bir dağılımla paranızı değerlendirebilirsiniz siz de.

Sıfır motosiklet bile alabilirsin neredeyse.

Yanlış yazmışım başta paranin 6-7'de biri kadarı kaldı. Başta kaybım 4te 3 kadardı ve beklesem çıkardı ancak çıkılmaz bir noktaya soktum son birkaç günde panik olduğum için.

Önceki sorularınıza baktım. Altında da zarar etmişsiniz. Bence siz Türk lirası dışında bir şey kullanmayın. Abartmadan keyfinize göre harcama yapın. Diğer tarafa götürülmüyor bildiğiniz gibi.

2-3 yıl da değil, 5 sene falan biriktirsem (kendimi çok kasmadan) toplarım o parayı. Onu da düzelteyim mobilde oldugum için ekleyemedim.

para yonetmeyi bilmiyorsan paran olmasin.
Hep krediye gir araba al motor al.
O zaman istesen de kaybedemezsin.

Zamanında bende kriptoda kaybettim ama 4 aylık birikimdi benim için, ilk başta çok kızdım kendime ama yapacak bisey yok deyip saldım. Onun yerine araba aldım vs o parayı daha az biriktirip yemeye başladım. İnsanı üzüyor, tuhaf bir duygu kaybetmek, bende bide okb var sen düşün. Gerekirse psikolojik destek al. Borç alıp birşeyler almak onları ödemekte mantıklı. Mecbur ödeme yapmak zorunda kalırsın. Elinde somut birşey de olur.

29 yasında gencecık yakısıklı dağ gibi bir akrabamız 4 trılyon kaybettı bitcoinde , geçen hafta kendini astı ve öldü. geride 10 aylık bebegı ve eşi , onu cok seven aılesını bıraktı. en azından boyle bısey yasamadın. hayat devam edıyor. saglıklı ol da para ne ki, yıne kazanırsın. dusunmemeye calıs ve bundan sonrakı adımlarını doğru at.

utanmayı. böyle şeyler olur hayatta.
sadece, paranın bir kısmını batırdığınız yerde tekrar çıkma ihtimaliniz çok düşük. birincisi, bu konuda uzman değilsiniz ve bir yara aldınız. ikincisi, kimse bu şekilde zengin olmuyor. üçüncüsü ise bence en kritik olanı: o üzüldüğünüz, yapsaydım daha iyiydi dediğiniz yere hiç gelemeyeceksiniz zaten. yani isterseniz şu an kaybettiğiniz miktar kadarını kazanın, yine bırakmayacaksınız. daha sonra yine kazanın biraz daha, yine paranızı çekip kardeşinize, bilmemkime vermeyeceksiniz. çünkü yükseliyor diyeceksiniz. neden zarar edeyim ki, diyeceksiniz. bu sebeple, memur olanlar birçok kişiden daha çok mülk sahibi oluyor. kredi çekiyor, düzenli ödüyor, geleni-gideni belli. riske girmiyor. riske giren de ya fena batıyor, ya da arada çıkıp arada batıyor. elbette aile desteği vs olanlardan bahsetmiyorum.

bence çıkın o piyasadan. daha bilindik sularda yüzün. az bir miktar kaybetmişsiniz, yarısını da kaybedebilirdiniz sonuçta. hepsi de gidebilirdi. bir yol çizin kendinize. bu yol "paramı çatır çutur harcıcam" da olabilir, daha basit mantıkla "şimdi bi araba alayım, seneye satıp karşılar ederim" de olabilir. ama risk sizi mutsuz kılar.
bu yazdıklarım maddi açılımlardan çekinen, o konuda garantici birinin yazdıklarıdır. dikkate almayabilirsiniz de. ama asla mutsuz olmayın, işi kötü yerlere çekmeyin. yaşamak için kazanıyoruz, kazanç hayatımızın amacı değil.

para kısılarak biriktirilmez. kendini sürekli geliştir. her sene gelirini katla. belki bu bir başlangıç olur senin için. para harcamamak için evde oturacağına, bir şey yapmayacağına ekstra iş yap, iş öğren. şöyle düşün; 5 lira kazanıp 3 harcayıp 2 biriktireceğine, 10 lira kazanıp 6-7 harca. eğer kariyerinin ya da side hustle'ın üstüne koyarsan, küçük de olsa büyüme şansın varsa, bileşik faiz gibi düşün, mutlaka büyük birikimleri tekrar yaparsın.

1) Para biriktirmek için tek yol tasarruf yapmak değildir. emek verip ek para kazanabileceğin şeyler var.
2) hayatındaki en mükemmel tecrübelerden birini yaşadın. kolay yoldan para kazanılmıyor. kazanılsa da riski çok, bir anda herşeyin gitme ihtimali var. bu günden sonra ne kumar ne coin gireceğini sanmıyorum.
3) paranın hepsini de kaybetsen ne olacak? belli ki kendi kendini götürebilecek bir bilgin yeteneğin var, en kötü ihtimal araban olmaz, telefonun kötü model olur, belki istediğin yemekleri evde yaparsın...kaldı ki seninle benzer şeyleri yaşayan o kadar insan var ki. yalnız değilsin. sağlık en önemli şey, onu korumaya bak

Büyük miktar ne abi? Ona göre tavsiye verelim. Büyük ihtimalle 60-70 bin kaybettin.
Geçen seneden bugüne 1.4 milyon TL olan param şimdi860 bin. Üstelik BİST yüzünden.

paranın kaybettiğin kısmı senin kazancın miydi? kaybettigin kısım havadan geldiyse uzulmezdim ben olsam.

total zararım 4000dolar ve dün ossura ossura uyudum.

Yanlış anlaşılmasın paramın YUZDE 85 kadarını kaybettim ilk cümlede yanlış yazmışım.

Yani çok değişik hissediyorum sirazem kaydı, biriktirdiğim miktar arttıkça harcamalarımi daha güvenle yapıyordum, dhaa kolay istediğim şeyleri daha kaygısız alıyordum.simdi gene o hardcore tutumluluk moduna mi geri döneceğim. Hayrına 1000 lira bir yere vermediğim halde yüz katını çöpe atmış olarak şimdi nasıl hareket edeceğim onu düşünüyorum.

Tam anlayamamış da olabilirim ben de ilk kez böyle bir şey yaşıyorum. Tavsiyelere çok teşekkür ederim, benzer durumda olanları duymak istiyorum.

Hocam sizce gerçekten tatile gitmeyip, kendinizden kısıp para biriktirmek ve bunu buyütmek için kumar oynamak mantıklı mı, size ne getirecek, daha çok para mı, daha çok oara size tefah ve mutluluk mu sağlayacak.

Siz o refah ve mutluluğu tatile gitmeyi bıraktığınızda kaybettiniz zaten. Parayı bu kadar büyütmeye odaklanmayıp tatilinize, hobinize bütçe ayırsanız zaten ulaşmaya çalıştığınız mutluluğu refahı yakalacaksınız.

Bence artık buna dur deyin. Mutluluğunuza yatırım yapın

hayat her zaman mükemmel olamaz. acı çekmekten, üzülmekten, utanmaktan sürekli kaçamayız, gerek yok. üstelik hep böyle yaparak asla yeterince ders çıkaramazsınız. şimdi bana kızabilirsiniz ama baya baya hata yapmışsınız, bir karar almışsınız ve yanılmışsınız ki olabilir.. ama bu kararın sorumluluğunu alıp, bu acı ve sıkıntıyla devam etmelisiniz en azından bir süre. o yüzden kendinizi pohpohlayacak birşey aramayı bırakın. bir bedeli olmalı yani. gidip kahrolun demiyorum ama 50-100 liranın hesabını yapacaksınız tabi sizin şu anki durumunuzda, bundan daha normal ne olabilir?

illa avutacak bir dayanak bulacaksak; deneyim satın almış ve paranızı buna harcamışsınız gibi düşünün. anlamadığım işlere girdim, fütursuz davranmadım ve sonunda kendimi eğitmek için bu parayı harcamış bulundum deyip geçin. hala yok 6 katına çıkarsa, şu olursa bu olursa, halam erkek olursa amcam olur kafası taşıyorsanız üzülmeye devam edebilirsiniz. ya finansal bilginizi geliştirin ya da bilen birilerinden danışmanlık alın.

ayrıca şakasız söylüyorum; her şeyin başı sağlık. hayatta ve sağlıklıysanız -psikolojik sağlığınız da aynı oranda önemli- bu en kıymetlisi. o yüzden hayatta ve sağlıklı kalmaya bakın.

geçmiş olsun.

ilk hata birikiminin tümünü cryptoya yatırman. halbuki olması gereken seni üzmeyecek kadar rakamlarla girip kazandıkça bunu crypto sermayene eklemen. işler iyi giderse kazancını koruyacak kadarını içeride tutup fazlasını başka ve daha güvenli bir yatırım aracına aktarmandı.

Her gün bir saat BBC ve CNN okuyun. Size kaç lazım bilmiyorum ama sadece bunu yaparak bir yılda 80 aldım.

8

Aktif kullandığım 4 5 falan.

3

2

3

1
İşle beraber 2

2

bir hotmail bir gmail.

iş maili ile 6.
aktif olarak kulandığım ise 1
diğeleri cloud vs.. için.

4-5 tane var.
Keşke bir yolu yöntemi olsa da hepsini tek tuşla birine bağlayabilsem.

İş için 2, kişisel 3.
1 tanesi ilk açtığım mail, 16 sene olmuştur, hala kullanıyorum.
Diğeri soyad.ad ama yandexmail çünkü diğerlerinde alınmıştı ergenlik mailini kullanmayacağımı fark ettiğimde.
Öbürü de gmail, Google servisleri için.

5

40-50 tane vardır ya ama hiçbirini hatırlamıyorum. 1 iş ve 1 kişiseli aktif kullanıyorum.

2

2

4
önemli hesaplarım için 1
çok önemli olmayan üyelikler vs için 1
çerçöp üyelikler için kullandığım 1
iş için 1

aktif 1
yedek 3

1 iş, 2 kişisel olmak üzere 3 tane.

2

Tam anlamadım ama Hoppala Paşam Malkara Keşan gibi bir şey mi soruyorsunuz acaba.

Aa evet bu cok guzel bi ornek oldu bu minvalde daha var mi acaba baska seyler

Vergi kacirmis, malpraktis davasindan kurtulmus,sigortayi devre disi birakip daha cok kazanmis...

Aslinda adam ameliyati kendisi yapmamis bile olabilir.

@Mirket döküm ustası doktor döküm de ben olduğum için öğrenmek istedim. Konu döküm olsa peşine düşmezdim ^^

Doktorunuz başhekim ile beraber çalışıyor. Asistan da işin içinde. Küçük bir suç örgütü diyebiliriz. Başhekim payını almıştır. Ameliyatı da asistan yapmıştır. O asistan bu iş için bile oraya yerleştirilmiş olabilir.

Divit +1

Benim kuzenim geçenlerde burun ameliyatı oldu, hastaneye parayı nakit verdi, fatura alamadı filan. Dediğiniz gibi doktorun adı olaylarda geçmiyor. Bence de kitabına uyduruyolar bu işleri demek ki.

Başka bir doktor arkadaşımla konuştum. Vergi kaçırmak için böyle işler yapıyorlarmış

yapıştır geç c ye, b babanın oğlu değil sonuçta

Rahatsız etmesine gerek yok ki. Bir iş ilanı açıldıysa kıtlık olan bir alan değilse zaten son 3, son 5 aday hep vardır. Sen reddedince bu kişilerden birini arayacaklar. Senin dert ettiğin kadar dert etmeyecekler yani.

Aileni sebeplerden dolayi sehir disinda bir yere tasinamayacaginizi soyleyebilirsiniz. Son anda gelismis bir durum vs olabilir hayatta, cok da fazla takmayin kafaniza. Basarilar yeni isinizde

Birebir benzerini yaptım (ayrılıcam deyip ayrılıp sonra vazgeçtim mevcut firmama devam ettim) , hiç bir sıkıntı olmadı. Etiği falan boşver kendini düşün. Sözleşmeye imza atmadığın sürece hiç bir şey bağlayıcı değildir.

Yapıştır geç hocam. Şirket senden ucuza çalışacak birini bulsa seni yarın kapının önüne koyar.

ben de yapistir demek icin geldim. b firmasi yarin seni ise aldigina pisman olsa kovmak icin 10 saniye dusunmez.

Etik olan en iyi imkanlara sahip olacağınız yeri seçmek olur. Bu hem size hem meslektaşlarınıza hem de genel manada ülkedeki çalışma koşullarının iyileşmesine fayda sağlar, çünkü vazgeçtiğiniz firmalar elemanları rakiplerine kaptırmamak için olanaklarını geliştirmek durumunda.

Ayrıca ülkede yüksek enflasyon ve şartlar kısa sürelerde büyük farklar oluşmasına sebep oluyor. Kısacası her şeyin çok çabuk değiştiği ve tutturulan bir ayarın uzun süre devam ettirilemediği bir zamandayız.

Özel hayatın dinamikleriyle iş hayatınınkiler farklı. Özel hayatınızda iş ilişkisi kurarsanız nasıl ki zarar verici olursa, iş hayatınızda da özel hayatınıza uygun etikle yaşamaya çalışırsanız bu sorun oluşturur.

Sizin ayıp gördüğünüz şey firma için "aldığımız eleman başka yerle anlaşmış, ilanı tekrar koyalım" demekten ibaret.

şirketler babanızın değil sonuçta. bu kadar duygusal yaklaşmayın. patronlar ve ik hiç duygusal davranmıyor emin olabilirsiniz. geçin c^ye

işin etik kısmını düşünüyorsan bu konuyu burada anlattığın gibi gidip B firmasıyla konuş. Yeni bir iş alternatifi çıktğını, bunun da ekonomik olarak cezbedici olduğunu ve eğer aynı ya da daha iyi bir şartı sağlayacaklarsa onlarla devamedebleceğini yoksa C firması ile devam etmenin ekonomik olarak seni ancak idare edebilceğini belirt.
Firmalar için işçi bulmak, iş aramaktan çok daha kolay emin ol. Vicdan yapacağın bir durum yok, hepimiz temelde hizmet satıyoruz firmalara. Ortada bir iş sözleşmesi varsa bu senin için de firma içinde çıkar ilişkisine dahil bunu unutma.

Blog açma fikri geldi geçenlerde aklıma. Eskiden okurdum. En son bir gezi araştırması için okudum. Bence onun yeri ayrı. Özellikle gezi yazıları araştırma aşamasında ilgimi çekiyor. Bilgi verme açısından faydalı buluyorum. Bir de internet bazen gerçekten çöplükten farksız. X'e giden otobüsleri araştırıyorsun diyelim. Siteler hep "X'e hangi otobüsler gidiyor, öğrenmek için tıklayın", "işte o otobüsler" gibi saçma şeylerle zaman kaybettiriyorlar. Blog okuyunca direkt "buraya ulaşmak için şu otobüsleri kullanabilirsiniz" şeklinde bilgiye ulaşılıyor.

bizim sektorde (it) gelismek icin sart blog yazilari okumak. bir de paper dedikleri naneler var onlari da okuyorum.

edit: ben de bazen teknik yazilar yaziyorum github.io sitemde paylasiyorum. okunmasa da olur en azindan bildigim bir seyi anlatiyorum.

Ben çok takip ediyorum. İş-güç harici genelde substack'ten amerikan pol-sci yazarlarını takip ediyorum.

Valla çok okunmuyor gibi geliyor bana. Yani post'a bakıyorum 250 like var, x100 desen 25000 kişi okumuştur. Ama okumak için para ödüyorsun, o yüzden yazan adam yolunu bulabiliyor.

Güzel bir yazı > bütün diğer medium'lar. O kadar ifade gücünü başka türlü elde etmek zor. Bir de yazarken, diğer platformların aksine, kendi düşünce şeklini yontabiliyorsun. Ben pek yazmıyorum ama sevdiğim etkisi o yani.

blog olayi youtube'a kaydi benim icin genelde. ozellikle bir sey aratiyorsam google'da ve sonuc bir blogda ciktiysa okurum ama onun haricinde rasgele rutin olarak blog okumam.

Okumam. Bir sözlükçünün blogunu okuyordum, o da sıktı, bıraktım.

Bloglar kanımca YouTube, Instagram ve Twitter gibi mecralardan çok daha farklı konumlanıyor. Bir kere hitap ettikleri kitle çok farklı. Bu yüzden yıllar içerisinde enerjisinden ve takipçi sayısından hiçbir şey kaybetmeden yoluna devam eden pek çok blog biliyorum. 15 sene önce büyük hevesle başlamıştım blog yazmaya. Farklı konseptlerde birden fazla blogda aktif olarak yazıyordum. 6-7 sene kadar da düzenli olarak üreterek hayatta tuttum bloglarımı. Güzel insanlar tanıdım. Bloglarım hâlâ aktif ve sadece bir tanesine yılda birkaç defa yazıyorum. Bir nevi anıt oldu bloglarım benim için, zaman zaman uğrayıp hislerimi sunuyorum.

Öğle yemeğini dışarıdan yerdim sürekli, artık haftada 2 3 gün evden bir şeyler götürmeye başladım. Yulaf yoğurt vs yiyorum daha hafif oluyor hem.

Lahmacun en lüks yerde bile yemem. Dışarıda en güvenmediğim şey kıyma. Çok nadir değişiklik olsun diye aldığım oldu.

Genelde Popeyes, KFC tercih ediyorum. Burger King ve McDonalds gereksiz pahalı. Avuç içi kadar hamburgere o kadar para vermek anlamsız geliyor.

Popeyes, KFC tercih etme sebebim tavuk etini sağlıklı bulmam. Seviyorum da lezzet olarak.

Pizza tam tersi fiyatını hak etmeyen ürünler arasında ilk sırada. Hamura para vermiş gibi hissediyorum. O da çok nadir değişiklik olsun diye.

bir değişiklik olmadı. istediğimde yiyorum yine.

akşamları dışarı çıkacaksam dışarda yiyorum biriyle buluşacaksam. bazen üşenirsem eve söylerim ama dışardan söylediğimiz en ucuz yemek da 60-70 tl olmuş.

dışarda yesek de öyle. 50 tl verince iyi ucuzmuş falan diyorum. pizzalar aşırı pahalı bence. pizza-hamburger 60-70ten aşağı yok.

Fiyatlar pahalı olduğu gibi kalitede düşmüş geçen Ankara’daki aspavalardan birine gittik beyti kebap aldık 70 TL mi ne üzerine bol miktarda margarin eritip dökmüşler buram buram margarin kokuyor keza yanındaki bulgur pilavı d. Tereyağından eser yok. Bu kopuş oldu bende artık çok kaliteli olduğundan emin olmadığım sürece dışarıdan yemek istemiyorum. Buzluya hazır dondurulmuş şinitzel köfte koyup yemek bile daha iyi. Dışarıdan yemeyi çok severdim ama durum bu

Mecbur kalmadikca yemiyorum.
Sorun para degil de kalite les gibi, sirketin odedigi 500 liralik yemek bile rezaletti.
Ondan once 150 liralik kebap yedik o da baya kotuydu.
Hatta kebap ustasi tanidikti abi kofte yemeyin onu disardan aliyoruz sikintili olabilir dedi.

Valla para konusu bir yana içindeki şeyler asla güven vermiyor. Çok çok mecbur kalmadıkça tercih etmiyorum.

Yemeye devam ediyoruz mecburen , güncel izmir fiyatı vereyim ;

Cumartesi günü ; 2 adet 1,5 kuşbaşılı pide 2 büyük ayran --- 121 tl

Pazar günü ; 2 tane 1,5 iskender 2 kutu kola --- 193,50 Tl

Pazartesi günü ; 2 Adet 1,5 tavuk badem 2 kutu kola --- 204 Tl

Salı günü ; 3 adana 2 ciğer dürüm 2 ayran 1 şalgam --- 168 Tl

Çarşamba günü ; 2 levrek 2 mırmır ızgara 2 kola 1 salata --- 295 Tl

Bu mekanların hepsi orta sınıf mekanlar , yüzde 90 doluluk oranları ile devam ediyorlar.

Jen +1
Beni bu hayata bağlayan en kolay ulaşılabilir şey güzel yemek olduğu için yemekten de kısarsam üzüntüden ölür giderim. Fakirlikten ölene kadar devam...

Dışarıdan yemek söyleme alışkanlığım hiç yoktu ama sıklıkla arkadaşlar ile buluşurduk. Kime denk gelirse o öderdi. Son zamanlarda neredeyse dışarıda hiç buluşmuyoruz buluşsak bile genelde kahve içiyoruz.
Ayda en fazla üç kere filan dışarıda yiyorum artık.

Ben şöyle yapmaya başladım. Orta karar yerler iyice kaliteden ödün vermeye basladı ve vasatlaştı. Onları tamamen bıraktım, basit yerlerde zaten yemem.

Benim olayımda yeni mekanlar ve lezzetler keşfetmek. Hayatımın bu yönünden vazgeçemem:)

Fiyat olarak yüksek ama lezzeti iyi olan mekanlarda yemeye basladım artık. Kullandığı ürünlere güvendiğim işletmelere. Orta karar yerleri iyice eledim. Dısarıdan yeme sıklığımı azalttım. Ama yersem de iyi yerlere giderim.

Fiyattan bağımsız, sağlıklı beslenmek için bazı değişiklikler yaptım. Aylardır pizza, pide, lahmacun yemiyorum. Dondurma, tatlı vs yemiyorum. Dışarıdan söylediğim bir Chinese yemekler var bir de Günaydın ve Polonez Grill’den sağlıklı yemekler söylüyorum. Zamlar beni etkilemiyor. %95 zam aldım. Akıyor mübarek.

Dışarıdan yemek tercih ettiğim bir durum değildi ama karşı durmazdım. İki yıl önce kilo veririm diye başladım, kilo veremedim ama evden yemek taşıma işini bırakmadım. Bu iki yıllık süre zarfında ofiste üç kere dışarıdan yemek yedim. Ayda bir, iki ayda bir farkli dünya mutfaklarını denemek için hanımla yemeğe çıkıyoruz.

haftada 1-2 gün dışarıdan yiyoruz fix, yani bir değişiklik oldu sayılmaz. fiyatı artmayan işletmeye zaten gitmemeyi tercih ediyorum çünkü son 2-3 ayda maliyetini sabit tutan işletme kesinlikle aradaki farkı yemek kalitesinden çıkarmak zorunda kalıyor. herkes 30 liraya lahmacun satarken 10 liraya falan yapan ucuz yerlere kesinlikle gitmemeye çalışıyoruz. çiğköfte vs gibi zevklerden tamamen vazgeçtik zehirlenmemek için.

ama bugün tavuk sote yaptık evde, ev maliyeti 100 lira tutunca biraz şoke olduk açıkçası.

Fiyatlar dışında içeriğine güvenemiyorum. Pek yemiyorum bu yüzden. Haftada bir işe gidince ve arkadaşlarla çıkınca normal yemek yiyorum. Onun dışında teksem ve açsam marketten yoğurt granola ya da kefir meyve falan alıp geçiştiriyorum.

Ben maalesef alışkanlığımı değiştiremedim. O yüzden de aylık kredi kartım 2x-3x oldu. Hiç hoş değil.

Ama fiyatlardan öte kalite çok düştü. Yani bu son 1-2 yılda kalitesi artan sadece 1 restoran var düzenli gittiğim, geri kalan her yerde en iyi ihtimalle porsiyon küçüldü. Yiyip aç kalkıyorum resmen.

1. Hayır

2. Hayır

Aldatmadım, aldatmam da. Eğer ben bir kere birini aldatırsam bir daha kimseye güvenemem en başta gelen sebebi bu.

İşim gereği çok çeşitli insanla muhatap oluyorum uzun süre. Etraftan marifet gibi ballandıra ballandıra anlatılan o kadar çok aldatma hikayesi duyuyorum ki, kendimi ancak benim gibi insanlar da vardır diye avuttum şimdiye kadar. Cidden moral bozucu bir durum. İlişkimin başlarında bu yüzden güven sorunu yaşadım büyük oranda.

Ayrıca bu zamana kadar sayısız "anı" dinlemekten aldatma potansiyeli yüksek insanları tespit etme konusunda da baya geliştim. Artık sırf tipinden tanıyabiliyorum, soruyorum söylüyorlar. Zaten kimse saklamıyor. Çok ilginç bir durum.

cok

1-) Hayır.

2-) Hayır.

evet
hayır :)
ama sizce burdan ne kadar doğru sonuç alacaksınız..

Hayır
Evet

1-) Hayır.

2-) Hayır.

hayır.
hayır.

Hiç aldatmadım

Asla aldatmam gibi büyük bir söz söylemek istemem, çünkü biliyorum ki her aldatma kötü karakterden değil, bazen insanlar içinden çıkamadıkları toksik ilişkilere saplanıp kalıyorlar ve o sırada spontane şekilde gelişen bir paralel ilişki de aldatma kategorsine giriyor. Yani bana nefes aldırmayan ve kendim de uzaklaşamadığım boğucu bir ilişkideyken karşıma harika bir insan çıkıp beni çok mutlu etse ve hali hazırdaki ilişkiden de o kadının psikolojik sağlığı açısından hemen çıkmam mümkün değilse bir süre iki kişiyle aynı anda götürebilirim.

Ama öyle birşey hiç yaşamadım. Hep düzgün kızlar çıktı, hiçbirini de aldatmadım. Kendi açımdan normal bir ilişkide de aldatmam mümkün değil. Bir Netflix açıp sevdiçeğimle ayakları uzatıp mandalina yemek varken niye dalayım entrikalara :)

Hiç aldatmadım. Aşık olduğumda dahi önce ayrıldım. Sonra ne yaşandıysa yaşandı. Karşımdaki insana sorumluluğum var gözüyle baktım hep.

Hiç aldatmamak için ne gerekiyorsa onu yaşıyorum şimdilerde. Başa gelirse, öldüm ben.

Aldatmadığım halde aldatmış damgası yedim.Telefonlarımı açmıyor.İletişim kanallarını tükettiği için bende belirsiz normal bir hayat sürüyorum

evet evet

1) Hayır

2) Hayır

1- hayır.
2- hayır.

hayır/hayır
ama itham edildim

Farenin nereden girmiş olacağını çözüp ona göre bir önlem almanız gerekir. Bahçe katında iseniz sokaktan girme ihtimaliniz yüksek.

Bu şekilde hijyen açısından sıkıntı olur. Nerede gezdiğini bilmediğiniz için sürekli bardak, tabak, masa temizlemek lazım.

Yapıştırıcı tuzaklardan alın. Evin her yerine dağıtın. Onlar işe yarıyor.

Geçmiş olsun, küçük bi hayvan ama aşırı tiksindirici... Geçtiğimiz aylarda apartmanın dördüncü katında aylardır boş duran dairenin içinde fare çıkınca bizim apartmanda da ufak yollu bir heyecan oldu. Bizim bina eski olduğu için banyo ve tuvalet havalandırması eski tip küçük pvc pencereler kullanılmış, onlar da hep yaklaşık bir karış aralık duruyor, farenin oradan girmiş olabileceğine kanaat getirdik, sonra apartmandaki hemen hemen herkes banyo ve tuvalet pencerelerine menfez aldı ve taktı... Siz de bir önlem olarak düşünebilirsiniz...

Annemin apartmanının 7. katında görülmüştü ve kapıcının cevval karısı ayağıyla ezmiş (duyduk).
Ben bahçeli evdeyim. Muhtemelen bizimkilerin dikkatsizliğiyle bahçeden girmiş sanırım geçen yıl. Maalesef geç fark ettik. Bir yerlerden kemirme sesi geliyordu, tahta kurdu mu diye epey oyalandık. Bir gece salondan mutfağa geçtiğini gördük. Yerini bilmek önemli. Mutfak kapısını devamlı kapalı tuttuk. Rodilon pasta zehir aldım, buzdolabının altında olduğunu biliyorduk. Dolabın çevresine alüminyum folyo üzerinde zehir koydum. Zehirleri her gün dolabın altına çekiyordu. Yenilerini koyuyordum ama ölmesi bir hafta falan sürdü. Bir gün mutfakta ayakta zor duran bir fare gördüm, üzerine kova kapattım. Ertesi gün zaten ölmüştü. Neyse ki tekmiş.
O dönemde bulaşık bırakmadık ya da kirliler varsa torba geçirdik. Çöp bırakmadık ki beslenecek bir şey bulamasın. Yerini bilseniz keşke, orayı izole edip zehirlerdiniz.

Ben üniversitede okurken kaldığımız yurtta vardı, dışardan geliyodu yan binanın çatısından filan büyük ihtimalle. Öncelikle @cruyff' nin de dediği gibi nerden girdiğini tespit etmek lazım. Eğer camlarınızda sineklik teli yoksa hızlı ve ucuz bi çözüm olarak tüm pencerelere şundan takın;

ty.gl

En azından bu yolla dışardan girişler önlenmiş olur. Evin her yerine dolapların arkalarına vs fare zehri koyun. Ben fareli yurtta 2 ay filan yaşadım bi sorun olmadı, yani tabi ki çok huzursuz edici ama bişiy olmaz o kadar korkmanıza gerek yok.

annemin evi kentsel dönüşümde yenilenemden önce bir gece eve geldim ve asansörün kapısını açmamla devasa bir fareyi asansörün içinde buldum.ağzında karafatma.
ilaçlamacı çağırdığımızda karafatma,tüm haşereler,fare asansöre girip üst katlara çıkar dedi şaşırmadan.
asansör varsa mutlaka o kısmı sağlam ilaçlatın

Ne kadar huzursuz olduğunuzu tahmin edebiliyorum.
Fare zehirlerini, kapanları herkes zaten tavsiye etmiştir de edecektir de. Mutlaka uygulayın.

Gece odaları açık bırakıp her oda kapısına yapışkan sürülmüş kağıttan koyun, yatak odasının kapısını da kapattıktan sonra içinizin rahat etmesi için altına havlu gibi bir şey tıkayın. Gece mümkün olduğunca rahat uyumanızı sağlar bu umarım.

O yapışkanlara mutlaka yapışacaktır. İlk defa sesini duyup gördüyseniz bir tane olma ihtimali çok yüksek. Bu gece onu yakalarsanız bir süre de sinyal görmezseniz rahata kavuşursunuz umarım.

Kolay gelsin,

Yapışkan gibi şeylere benim gönlüm asla el vermiyor, n11'de vs. satılan canlı kapanlar var. İçine peynir-salam vs. asıyorsunuz gelip alınca kapan kapanıyor ve yakalanıyor. Gidip dışarı bir yerde de salarsınız. Bir kez uyguladım bunu, yapışkanla öldürmek çok canice yapmayın mümkünse.

Bir arkadaşımın evinde su gider borularından çıkmıştı. İki kez bulaşık makinesinin kirli su hortumunu kemirip eve girmişti sıçan ya da sıçanlar. Bulaşık çamaşır makinesi bağlantılarını ve giderleri de kontrol edin.

Teşekkür ederim cevaplar için çok sağ olun <3. Binqda asansör yok. Yarın tuzak koyulacak. Evde kalamıyorum. Yatağa filan tirmanabiliyormus pencerelere yapiskan sineklik de alacağım. İse yarıyor mu bilmiyorum ama

Bundan 2-3 sene önce direk çanakkale'den al derdim.
Şimdi de alınabilir ama eskisi kadar cazip mi bilemedim. (Diğer şehirlerdeki ev fiyatlarını bilmediğimden)

mesela canakkale ama hangi ilcesi?
nasil ki istanbulda esenyurt secmeyeceksem baska illerde de iste ne secmeyecegimi bilmem lazim.

Kendi yaptıklarımı yazayım. Tanıdığım yer, insan yoktu. Hatta pandemi zamanıydı ve gidip hepsini göreyim de diyemiyordum. Kafamda da belli bir yer yoktu. Olabilir mi acaba dediğim yerlerin videolarını izledim, hakkında yazılanları okudum. Çevremdekilere sordum. Biraz fikir sahibi olunuyor bu şekilde hiç gitmemiş bile olsanız. Sonra gidip semtlerini, pazarlarını gezdim, esnafiyla konuştum emlakcilardan önce. Orada olmadan çoğu şey öğrenmiliyormuş bunu gördüm. Sahibinden olan ilanlar varsa direkt yine halkıyla konuşmuş olunuyor, başta emlak ofisine gitmemek daha iyi.
Tabii ki ev fiyatlarını sürekli takip ediyordum, favori listeleri, arama alarmları... Ama süreci Uzatmamak gerekiyor, biraz gözü karartmak gerekiyor. O dönem benle benzer yola girenler biraz düşünelim diyenler maalesef ki bu sacmasapan ekonomide kaldı bir şey yapamadan.

İstanbul'da yaşayan birinin Kocaeli'den alması mantıklı. Gebze olabilir. Marmaray'a yakınsa çok avantajlı.

bizzat gidip orada bir süre bulunup araştırmadığın sürece ters gitme ihtimali olan çok şey var. mutlaka bir tanıdık veya senin orada olman lazım yoksa gerçek manada kazıklanabilirsin.

Canakkale tek ilcedir o da merkez :D yani ilcesi var tabii de merkezi disinda oturmak istemezsin. Fiyaylar hic de az degil orada da.

Bir de su konu var. Daha ne kadar remote calisacaksin? Canakkalede is yok cunku

Benim anladığım öz eleştiri yapmışlar.

Haberi okursanız, İskoç devletinin kendi tersanesi var, ancak üretim için yeterli değilmiş.

İskoç olmayan 4 firma ihaleye katılmış, hepsi yabancı imiş. İhaleyi Türk firma kazanmış. Diğerleri de kazansa utanacaklardı.

El cevap: 2- iskoçyalılar yapamadığı için utanç duyuyorlar.

akustik istiyorsan akustik, klasik istiyorsan klasik al, çalım tarzları farklı olsa da ikisini de öğrenebilirsin.

zaten öyle dünya starı olma çaban olmayacağı için akustik keyif veriyorsa akustik alman uygun olur bence.

marka model önerisi yapamıycam, fiyatlar inanılmaz derece yükseldi, bir sürü marka bir sürü model var.

yamaha olabilir ama. özellikle öğrenci gitarları, enstrumanları, düşük model gitarlar, baslar da yamaha'dan çok memnun kaldım ben.

f serisi oldukça başarılı, bir de gitardan çok iyi anlayan birisiyle git ve seçerek deneyerek alın.