inci

inci güzel bir isim. allah analı babalı büyütsün, tebrikler

inci +1 sağlıkla dünyaya gelsin.

İnci+1
Bahtı açık olsun

Pelin

İnci

inci +1
ömrü sağlıklı bereketli olsun

Ben İnci'yi seçerdim, Türkçe kökenli isimlere karşı sempatim var.

inci +1

şansı, bahtı açık olsun.
tebrikler.

iki isim de cok guzel bence.

ben de su an hangisini desem diye kararsiz kaldim. inci diyelim o zaman :)

inci

Ben Pelin demeye geldim.

İkisi de güzel ama İnci’nin maalesef inci sözlükten gelen kötü bir intibası var, o yüzden Pelin. Pelin havalı kız ismi güzel olur bence.

inci. hem çok narin hem de çok az. pelin çok fazla.

Pelin. Yurtdisina giderse inci ne yazmasi ne soylemesi kolay bir isim.

Pelin.

Yurtdışı detayı +1

Şansı, bahtı açık olsun.

türkçe karakter kullanmazdım.

iki ismi de koyun kendisi hangisini kullanırsa kullansın

İnci. İnci isminde bir öğrencim vardı, pek tatlı pek naifti. Pelinleri sevmem ben. İnci olsun.

O değil de sağlıkla, huzurla büyüsün.

Tatlıcı olarak Hafız Mustafa'yı tavsiye ederim. Kase tatlıları güzel.

Hayatta yanasmam

1000 euroluk çantayı görünce tanıyorsanız siz yine yürüyün, benzer dünyaların insanı olabilirsiniz. Hem bunun ikinci eli var, 1000 liraya satılan kaliteli taklidi var, belli olmaz.

çantanın orijinal olduğu ne malum? :)

@kobuzchu kiz +1000

Davul dengi dengine sözüne inanırım ben ama "benim maaşım 2500 onun çantası 1000 euro. Bizden olur mu?" gibi bir yaklaşım komik geliyor bana. Sanki hayatta her şey formüle edilirmiş gibi, her şeyin balansını kendi hayatında yakalamışsın gibi bunu da ona uydurmak, işçi edebiyatıyla bunu şeyapmak..

@kobuzchu kiz cantayi hemen tanimadim tabi Balenciagaydi, olaydan sonra arastirip baktim fiyatina 1100 euro imis

Burada vurguladığın şey "benim maaşım onun arabasının mazotuna yeter mi" ise yetebilir de yetmeyebilir de. Çok olasılık var. Arkadaşların dediği gibi çanta orijinal olmayabilir, ikinci el olabilir, isteklerini karşılayabilirsin. Ya da orijinal olmasa bile senden hiçbir şey istemez, her istediğini kendi alır. Orijinalse belki çalışıp almıştır, hediyedir, sana yine yük olmaz. Bundan bağımsız olarak bence sırf baktı diye kimseye adım atma.

Sizden adim bekledigi sonucunu nerden cikardiniz ki, biri bir sey mi dedi? Ortak tanidiginiz mi var?

Onun disinda, maddi durumunuzun sizin hayatiniza yetmesi yeterli zaten. Neden daha tanismamisken bile kadina bakmaniz gerektigini dusunurmus gibi yaklastiniz ki? Belki para biriktirdi aldi cantasini, hediye geldi, sahte, belki aynisindan otuzyedi tane var, belki ikinci el aldi, ya da iste oyle boyle bir suru sebebi olabilir 1000 euroluk canta kullanmasinin. Bu sizin icin herhangi bir anlam teskil ediyorsa zaten uyumlu olmayacaginiz daha bastan belli sanki.

@sopiro ortak tanidiga, birinin bir sey demesine gerek olmuyor bazen bakisarak gozlerle de iletisim kurulabiliyor siz hic bu tarz heyecanlar, flortlesmeler yasamamissiniz galiba ona uzuldum, he ben de oyle sagi solu kesen, herkese teklif eden atilgan bir tip degilim zaten ama bazen vuruluyorsunuz

cantayi tanimis olabilirsin. ustte denilmek istenen imitasyon diye bi sektor var. orijinalinden ayirmak zor. sandigin gibi cantaya 1k vermemis olabilir yani. neyse vermis bile olsa bunu dusunmezdim adim atmak icin. ki oyle devasa maddi fark olsa zaten ayni yerde bir arada olmazdiniz :)

hersey olabilir, benim de pahali cantam var, metroda da kullaniyorum. kazandim almak istedim aldim.
belki birine benzetti, vs.
arabeske baglamana gerek yok ama gereksiz adim ama bence arada ortak birsey yok, arkadas is vs.

yürürdüm, sohbet muhabbet'in kazanılan para/soysal statü/giyim kuşam ile bir alaası yok, çoook ileri düşünerek hayallere dalmanında anlamı yok, altı üstü iki muhabbet sohbet, sonrası allah kerim.

maddi konuları düşünerek adım atmama biraz saçma ki davet de almışsın.

asgari ücretle takside girip iphone 13 max pro ultra xyz alanlar var

insanlar zengin olmasa da bazı şeyleri pahalısından almak istiyor
daha doğal örnek olarak pahalı ayakkabılar

gerçekten zenginse zor tabi uyum, 2 tarafın da sorun etmemesi lazım

yurtdisinda markaya bakip zenginlik tahlili yapilmaz, zaten genelde parali tipler pek marka pesinde kosmaz. tr kafasiyla dusunmemek lazim. marka meraki arabesk bir olay..

1- 1000 EUR'luk çantayla 100 EUR'luk çantayı ayırt edemem.
2- Bir kadına yaklaşırken uzun süreli ilişki kurma niyeti ile yaklaşmıyorum. Dürtülerimle hareket ediyorum.

1. her ay ihtiyacim olmayan gereksiz harcama butcem var. kendimle anlasmam su sekilde o parayi harcamak *zorundayim*

2. dumduz parayi asla kabul etmiyorlar ama hediye falan aliyorum ya da yemege vs cikariyorum surekli

3. bir noktada cok yapiyordum ama ulkenin yarisindan cogunun aktif olarak sadaka kulturune itildigini gorunce maalesef biraktim insanlara yardimi. ara sira hayvan barinaklarina vs bagis yapiyorum

1. Jest olarak değil de kendimi iyi hissetmek için güzellik sektörüne her ay biraz para kaptırıyorum.
2. Ailem benim çocuğuma 3 sene a’dan z’ye tüm masraflarını üstlendi. Ben 4 aydır iyi bir işte çalışıyorum. Geçen ay 13k verdim salonun tülünü perdesini yeniledim. Bu ay 10k verdim ikisine özel sağlık sigortası yaptım. Ondan önceki ay kardeşimin bedellisine 10k vermiştim. Bu ara elibol davranıyorum emekleri çok diye ama ev kredisine girmeyi düşünüyorum. O zaman hatrı sayılır bir yardımım olmaz. Bekarken kuruşumu görmemişlerdi mesela.
3. Doğuda yaşayan okul okul yardım yapan arkadaşlarım var. İki üç ayda bir oraya yakında gidecekleri okul için listelerindeki ürünlerden alıp gönderiyorum.

1. Hauir
2. Jayir
3. Hayir

1. Nadiren. Retro oyun konsollarıyla ilgileniyorum bu ara. 3-4 ayda bir 500-1000 lira arası bi konsol alıyorum biraz uğraşıp satıyorum mesela.
2. Kardeşime 1000 lira civarı ay başında veya bi kaç gün içinde atıyorum.
3. Belirli bir kuralım yok. Denk gelirse yapıyorum.

kendime degil de sokak hayvanlarina jest yapiyorum mama alarak :D artik kimse mama vermemeye basladi.

yardima ihtiyaci olana kendi butcemi zorlamaycak sekilde maas alimindan bagimsiz yardim ediyorum zaten.

anne baba ve birkac akrabamiz var onlara da ufak tefek seyler aliyorum yemelik icmelik. kedime odulluk bisiler aliyorum :)

voaa kendim icin hic bisi yapmiyomusum!

1. maaş alsam da almasam da kendime çok iyi bakıyorum.
2. Annem harçlık gönderiyor. Yapma, etme diyorum, EUR altın gönderiyor. Çocukluğunda yapamadım, şimdi izin ver diyor. Benden bir şey kabul etmez ama hediye alıyorum.
3. Yardım yapıyorum. Bir dernek kanalıyla. Kendim de bilgisayar aldım bir okula. Şirket de yardım ediyor, orada destek oluyorum. Kırsaldaki devlet okullarının hali çok fena.

1) maastan bagimsiz olarak istedigim seyi istedigim zaman aliyorum. Yani soyle, eger bir ihtiyac ise hemen aliyorum. Eger bir hobi urunu, gereksiz bir sey, bir seyin fazlasi vs ise online olarak sepete atip birkac gune hala istiyorsam o zaman aliyorum. Bazen o arada o seyle ilgili bir detay ogreniyorum ve fikrim degisiyor cunku.

2) babam yok. Anneme her ay maasimi aldigim gun para gonderirim. Ihtiyaci oldugu random zamanlarda da gonderirim.

3) duzenli olmasa da yilda birkac defa bagis yapiyorum. Bazen bir dernege, bazen de tanidigim birinin organize ettigi bir aktiviteye.

1. Bonus monus almadıysam yapmıyorum.

2. Babam emekli annem ev hanımı. Bu emekli maaşı ve pahalılıkla yardım yapmadan yaşamaları pek mümkün değil.

3. Düzenli yapmıyorum.

1. Kesinlike hayir. Zaten kazandigim paranin tamamini kisisel hedefler icin biriktiriyorum. Sirf "jest" olsun diye plansiz tuketim yapmam. Maas alinca bir anda zenginlesmedim, gene buzdolabinda ne varsa onu yiyorum.

2. Hic para vermedim ama yanlarina gidince bir ihtiyac varsa alirim.

3. Evet ama duzenli degil, gerek olustukca.

1- Hayır, kendime jest yapma alışkanlığım yok.

2- Para almıyorlar da faturaları kredileri falan kendi üstüme aldım. Emekli olsalar bi kredi kartı çıkarıp falan veririm herhalde.

3- Patreon'dan sponsor olduğum insanlar var. Yani çocuklara falan yardım etmek de güzel de, yaratıcı ve bişeyler yapmak isteyen insanlara fon yaratmayı, onların bağımsız çalışabilmesini sağlamayı daha kıymetli buluyorum.

1-) maaş alınca değil de denk geldikçe.
2-) nakit olarak istemezler o yüzden farklı şekillerde, evet.
3-) üniversitede öğrencilik yıllarımda kredi kartına talimat vermiştim. Halen daha otomatikte. İşsizlik veya maaş durumuna göre bağış miktarını düzenliyorum. Bir de etraftan duyarsam denk geldikçe yardım etmeye çalıştıklarım oluyor ama o çok az denk geliyor.

1) Hayır
2) Hayır, zaten versem de almazlar (düşününce durumları benimkinden daha iyidir hahaha). Arada bunu sever/kullanır diye gördüğüm bir şey olursa alıyorum.
3) Düzenli bağış yaptığım yerler var

T. Harv Eker'in Milyoner Aklın Sırları isimli bir kitabı vardı, orada bu şekilde "harcama fonu", "yatırım fonu", "bağış fonu" gibi şeyler yazıyordu, ona bir göz atmanızı tavsiye ederim, güzel şeyler yazıyor.

1 evet
2 hayır
3 ailesinin maddi durumu nedeniyle ünv kazandığı halde gidemeyen bir öğrenciden haberdar olduk, işyerinden bir kaç arkadaş birleşip her ay destek olduk, şimdi o öğrencinin okulu bitirdiği haberini aldık, bu mutluluk tarif edilemez. Güzel bir yola girmiş oldu. Bu sene aynı şekilde bir öğrenci daha var :)

Maaşlı çalışan değilim ama yeni iş alınca öğrencilere kitap alıyorum

1- Yediğim içtiğimden fazlasını kazanıyorum. Yani ay sonunda makarna yiyorum da maaşımı alınca bir pirzola yiyeyim demiyorum. Ay sonunda da pirzola yiyebiliyorum.

2- İhtiyaçları olanı veregeldim. Şimdi sadece annem var. Zorluyorum ama istemiyor. Kardeşim vasıtası ile yine ihtiyaçlarını kapatıyorum.

3- Yeğenime harcanması için kardeşime her ay rutin x TL gönderiyorum.

İlk soru yanlış anlaşılabiliyor. Biraz açmak istedim. Jest dediğim şey 29 gün makarna yiyip 1 gün et yemek değil. Bunun yemeğin fiyatıyla bir ilgisi yok. Kendinize sevdiğiniz bir yemeği ısmarlamaktan bahsediyorum.

Asagi yukari evet ama tam degil

Bence farklı. Şerefsiz genel, bence daha ağır. Şerefsizlik yapmak belirli bir olay için söylenmiş, genel değil.

"şerefsizlik ediyorsun" deyince aslında genelde şerefsiz değilsin ama şu anda şerefsiz gibi davranıyorsun anlamı var bence.

Şerefsizsin = Sürekli şerefsizsin, hep şerefsizdin, hep şerefsiz olacaksın. Yaptığın her şeyin altında şerefsizlik yatıyor.

Şerefsizlik ediyorsun = Normalde şerefsiz değilsin ama bu hareketin şerefsizlerin yapacağı bir hareket, o yüzden bu yaptığınla şerefsizlik ediyorsun.

farklı anlama gelir.
biri "sen genel olarak, her konuda şerefsiz bir insansın" demek, diğeri "normalde böyle değilsin, bu konuda şerefsizlik ediyorsun" demek.

“Şerefsizlik ediyorsun” iltifat bence. Aslında hiç öyle biri değilsin ama n’oldu da böyle oldun sen anlamına geliyor.

“Şerefsizsin” çok ağır bi hakaret, gönül koysanız yeridir.

Şerefsizsin geneldir, genel olarak şerefsizsin.

Şerefsizlik yapıyorsunuz şu şekilde derseniz, kişiye değil davranışına mâl etmiş olursunuz. Şunu şunu yaparak şerefsizlik ediyorsun şu anda.

1. Hakaret olur başın derde girer
2. Tam hakaret sayılmaz, kurtarırsın

evet aynıdır

Hocam, taktik maktik yok. Sanki hiç zamanın yokmuş gibi, tek şansın buymuş gibi çalış. Kazanamasan bile bu süre sana performans, sabır, tecrübe katar. Bu sene olmasa sonra olur. Normal çalışmayla yetişmez ama günde iş gibi 8 9 saat ayırırsan bayağı ilerlersin. Sabah deneme çöz, sonra analiz yap. Kpss zaten beklediğin gibi olmayacabilecek bir sınav. Sınava yüzde yüz hazır olan bile ters köşe olabiliyor.

Kendi çalışma stilinizi siz bilirsiniz. Herkesin yöntemi farklı ama ben en çok verimi deneme çözmekten alıyorum. Zaten az çok bütün konulara aşinalığınız oluşmuştur. Denemelerde yanlış çıkanların analizini yapmak, hatta varsa video çözümlerini izlemek baya yardımcı oluyor, o konuya dair unuttuklarınızıda hatırlıyorsunuz.
Onun dışında yapabileceğinizi düşündüğünüz konulara tekrardan çalışılabilir ama tamamen yabancı olduğunuz bir alana çalışmaktansa az bildiğiniz konulara yoğunlaşabilirsiniz. Örnek veriyorum analitil geometriye sıfırdan çalışmaktansa az bildiğim çember-daire ya da katı cisimlere bir göz atmak gibi.
Başarılar dilerim.

ben bu durumda olsam çözebildiğim kadar deneme sınavı/çıkmış soru çözüp sınav simulasyonu yapardım birnevi. daha sonra yanlışlarımı analiz edip yapamadıgım konuları halletmeye çalışırdım.

Deneme yapacaksın. Bir de vergi ve ceza hukukundaki süreleri ezberle, anayasadaki süreçleri ezberle

bundan sonra full deneme çöz hocam. en çok hata yaptığın konularada göz at.

"Yapıyorum, ediyorum yazmak yerine" derseniz geleneksel madde imleriyle listeleme yoluna gideceksiniz. O da muhtemelen şu şekilde olacaktır:

Firma: X Kalite Laboratuvarı
Görev: Yüzey Pürüzlülük Ölçüm Cihazı Operatörlüğü
Çalışma Süresi: 2020-2022

@zaman ilac degil insanlar unutkan, bu operatörlük değil. Genel bir kontrol sürecinin bir parçası. Bunun gibi bir sürü şey var.

@dissendium, işiniz genel bir ünvana sığmıyor ve bu denli spesifik adımlar içeriyorsa "yapıyorum, ediyorum" tarzında bir paragraf yazmanız bence daha doğru olur.

@zaman ilac degil insanlar unutkan, kalite kontrol sorumlusuyum. Amacım yaptıklarımı anlatmak. Şunu yapıyorum, bunu yapıyorum demeden anlatmak istiyorum.

Firma: Wayne Endüstri - Kalite Laboratuvarı
Görev: Kalite Kontrol Sorumlusu
Çalışma Süresi: 2020-2022

Kullandığım Cihaz & Yazılımlar:

a) Yüzey Pürüzlülük Ölçüm Cihazı
b) X

Bence bu örnek oldukça açıklayıcı ve özenli oldu.

Bir baska teknikte de isin altina temel sorumluluklar olmayan ama is cercevesinde yaptiginiz kayda deger seyleri yazarsiniz.
Misal ben ogretmenim.

2015-2020 AhmetMehmet Okullari
Ingilizce ogretmeni

derse girmek, sinav okumak

Yazmazsiniz da

2015-2020 AhmetMehmet Okullari
Ingilizce ogretmeni

Tez danismanligi, TOEFL hazirligi, dunyayi kurtarmak, okul guzellestirme kulubu baskanligi vs

Siz de bu sekilde “xyz yapmak, abc cihazini kullanmak, 123 kontrol surecleri denetimi” falan gibi altalta degil de yanyana listeleyerek yazabilirsiniz.

Ölçüm operatörü değilsen yüzey pürüzlülük ölçüm cihazını kullanabiliyor olman potansiyel işverenin açısından çok anlam ifade etmez. Bunu da CV'ne eklemen çok mantıklı ve bence doğru da değil.

Sen mühendissin, kalite departmanında görev aldıysan kalite yönetimiyle ilgili şeyleri yazman lazım. Operatörün yapması gereken işleri biliyor olman pratikte iyi bir şey gibi görünse de kariyerin açısından sana bir avantaj sağlamaz. Kalite departmanında çalışacak bir mühendisten beklenti operatör işini yapabilmesinden çok operatör işleri için bir standardı ve koordinasyonu sağlamasıdır.

Operatörün işini doğru yapıp yapmadığını kontrol etmek için de o işi operasyonel anlamda bilmene gerek yok. Ölçüm sistemleri analizi diye bir şey var (MSA). Bunu rutin olarak kritik ölçüleri ölçmekte kullanılan ölçüm ekipmanına yaptırırsan operatörün de, ölçüm ekipmanının da doğruluğunu teyit edersin.

Senin daha çok 'şirket içi MSA aktivitelerinin yönetimi, kalibrasyon sisteminin kurulumu ve yönetimi, ISO9001 sertifikasyon sürecinde şirket içi koordinasyonun sağlanması' gibi yönetsel şeyleri yapıyor ve bunları CV'ne yazıyor olman lazım.

Bir firma işe alacağı mühendisten yüzey pürüzlülük cihazı kullanmasını bekliyorsa zaten o firmadan uzak dur. Sana kariyer anlamında hiçbir katkısı olmaz.

@himmet dayi, yeni mezun sayılırım. O kadar tecrübem yok. Açıkçası bu tip teknik şeyler işin temelini bildiğimi gösterdiği için olumlu karşılanıyor. O yüzden yazmak istiyorum.

O zaman bunu biraz daha süsleyerek anlatmak lazım. Direkt operatör gibi ekipmanın kullanımı değil de, 'operatörlere ekipman kullanım detayları ile ilgili eğitim' gibi yine yönetsel tarzda işlermiş gibi yaz bence. Şahsen ben 2-3 yıllık tecrübesi olan bir mühendisten elbette ekip yönetmiş olmasını beklemem ama kafa yapısı olarak yönetilenden çok yönetici gibi düşünmesini beklerim.

Ben de yeni mezun olduğumda çok fazla operasyonel iş yaptım ama bunları bırak CV'ye yazmayı, sonraki iş görüşmemde "bana çok fazla katkı sağlamıyordu o iş, ben mühendisim. Yöneticilik yolunda bana katkısı olan işler yapmayı tercih ederim. Ama benden beklenen işler operatör seviyesindeydi." gibi açıklama yapardım.

Son olarak ölçüm ekipmanları detayında şunu söyleyeyim; bu ölçüm cihazlarının kullanımını öğrenmek yarım günlük eğitim işi. O kadar da etkileyici gelmiyor işe alım yapan müdür/yöneticilere.

valla ben çok tecrübeli değilim, 3 yıldır tecrübeliyim. ama bir araç kullanma becerisi çok niş şeyler haricinde cv'ye yazılmamalı bence. (şimdi istifa edip yeni bir işe geçme aşamasındayım, cv'mde bu tarz şeyler yazmıyor) bunun tek istisnası türkiye'de 1 2 tane bulunan, çok kıymetli araçlar/cihazlar var. onlardan birini kullanma deneyiminiz varsa onu cv'ye yedirmek en azından yaptığınız işin seviyesini göstermek için iyi olabilir. onda da bu cihazı kullanmayı biliyorum gibi değil de, x kullanarak bıdı bıdı bıdı işinin gerçekleştirilmesi gibi yazmak lazım. mühendisliğin özü araçları/cihazları kullanmak değil, onları kullanarak bir çıktı üretmek. cv'de bu çıktılara yer vermek lazım. tool öğrenmek yarım günlük iş.

kulak içi ya da kulak üstü, noise cancelling özelliği isteniyor mu ?

@orpheus, kulak içi istiyorum. Ekstra özellikler olabilir.

Xiaomi Redmi Buds 3 Pro

edifier tws nb2

ty.gl
1. sınıf replika, tam f/p ürünü diyebilirim, ses kalitesi de son derece iyi geldi bize.

Hayatı kaçırma korkusunun üzerine giderek, ekran sürelerini azaltarak
Burada nihilizmden her şeye kayıtsızlıktan bahsetmiyorum, örneğin amerikada tren raydan çıksa insanlar ölse üzücü bir olay fakat bunu öğrenince elimizden bir şey gelmiyor

Bu kadar şeyi takip edebiliyorsan çok boş zamanın var demektir. İşten fazla zamanın kalıyorsa bunu kişisel hedeflerin için harca. Yabancı dil öğrenmek olabilir, mesleki bir program olabilir. Spor, müzik çok basit ama hayatını değiştirebilecek tavsiyeler. Ben uzun süredir Türkçe haber okumuyorum. Bir de insanlık tarihi çok uzun. Bundan 1000 yıl önce de çok büyük olaylar oluyordu. Yani bu bilgi akışı, siyaset hiçbir zaman bitmez, bitmeyecek. Bunu bilerek her şeye yetişmeye gerek olmadığını fark edersen rahat edersin.

Ben dediğiniz şeylerin hiçbirini görmüyorum. Tv kanallarını izlemiyorum. Bbc ve diken dışında haber sitesi takip etmiyorum. Reklam engelleyici kullanıyorum. İnstagramda sadece kendi ilgilendiğim konuları görüyor gerisini takip etmiyor engelliyor, silemiyorsam da susturuyorum. YouTube’daki Türkçe içerikleri olabildiğince az tüketiyorum. Zaten çok büyük kısmı taklit ve bana göre çöp. Diğer sosyal medyalarla da pek işim olmuyor. Böyle olunca bombardıman falan görmüyorum, kendi dünyamda hayet mutlu ve mesudum.

bilgi, haber ve magazin bombardımanından uzak durup, kendimi keyif alacağım ve/veya para kazanacağım aktivitelere yoğunlaştırarak rahat yaşıyorum. tv izlemiyorum mesela, tv'mizde hiç kanal yok. sadece netflix, dizi film vs var. haberleri görebileceğim iki yer var biri ekşi sözlük, diğeri de twitter, oralarda da hoşuma gitmeyen şeyleri genelde izlememe, atlama gibi bir lüksüm var.

haberler ve sosyal medya en uç sesleri öne çıkarıyor, yani ya "her şey kötü öldük bittik" diyenler var, ya da "her şey çok iyi; ülkemüz süper" diyenler önüne düşüyor. herkesin hayat koşulları bu iki genellemenin çok daha ötesinde kalabilecek seviyede genellikle. o yüzden haberleri ve sosyal medyayı takip etmek, özellikle siyaset ve haber amaçlı olarak, aşırı gereksiz, faydasız ve saçma.

arada sırada burada da görüyorum, işte sokağa çıkamıyorum bir afgan beni kesecek diye korkuyorum falan yazan insanlar görüyorum. bu şekilde bir psikolojik bozukluğa maruz kalmamak için bu bilgi bombardımanına kişisel bir limit koymak mecburidir, yoksa gerçekten kafayı yememek elden değil.

bunun dışında başkalarının yaşadığı lüks hayata nefretle bakmanın da hastalıklı bir düşünce olduğunu düşünüyorum ben açıkçası. instada influencer'ları falan takip ederim mesela, yeni yerler öğrenirim, ufkum açılır, gıcık olmam yani.

Peki insan sadece insan için midir? Bir adımımızı da toplum için atmayacak mıyız ? Cevaplardan anladığım kendi konfor alanını yarat, geliş ve izole ol. Hayatlarımız zaten bu şekilde gitmiyor mu uzun zamandır ? Zaman buna sürüklüyor bir şekilde tuzu daha kuru olanları. Benim de tuzumun görece kuru olduğunu belirteyim.

Evet yani sistemi oy vererek değiştiremiyorum ve ülkeden de şimdilik kaçamıyorum. O zamana kadar bana ne yani… olursa da fakir fukaraya garibana oluyor zaten olan… isteseler oy verip yeni parti getirebilirler ama umurlarında değil. O zaman ben napayım yani, ne olursa olsun, nasıl olsa ben rahatım, bana bir şey olduğu yok.

Siz haber izleyip kendinizi üzerek adım atmış mı oluyorsunuz? Her hafta eylemlerde gaz falan yiyor musunuz?

bombardımana kendinizi siz maruz bırakıyorsunuz.
gündemden ekşi sözlük başlıkları, youtube ve twitter aracılığıyla haberdar oluyorum.
sözlükte bazen içeriği bile okumuyorum, sadece başlık yetiyor çoğu zaman.

işime gücüme bakıyorum.
günlük alışkanlıklarım, sorumluluklarım, ilgi alanlarım vb. sayesinde hayatım devam ediyor, yani vah vah yapıp kendimi gündeme kaptırmıyorum.

gündemden haberdar olayım diye youtube'da her gün dinlediğim bazı gazeteciler var mesela, bazen onları bile dinlemiyorum çünkü bir "olay" olmadıkça hep aynı şeyler.
ekonominin durumu belli, aşağı ya da yukarı 20 kuruşluk oynama nedeniyle, "dolar ne olacak?" konusunu her gün dinlemenin anlamı olmuyor.

önümüzdeki 1-1,5 yıl bu şekilde devam edecek, sonrasının nasıl olacağına o süreç sonunda bakacağız.
bunu kabullenmek gerek, sürekli kaygıyla yaşamanın anlamı yok.
durum ortada.

toplumsal sorumluluğa inanan biriyim ama toplumsal sorumluluk her gün haber dinleyip içimi karartmak değil benim için.
toplumsal sorumluluğun içinde bireysel olarak kaygıya kapılmadan, olabildiğince sakin kalmaya çalışmak da var çünkü bence.
herkesin soğukkanlılığını koruyabilmesi gerekiyor şu süreçte.
hem kendileri için hem toplum için.

toplum için elimden geleni yapıyorum şahsen, etrafımdaki bilinçlendirmeye çalışıyorum, bağış yapıyorum, oy veriyorum. onun ötesinde haberlerdeki pornografik şiddeti falan izleyip kendimi mutsuz edince ve psikolojimi bozunca toplum için bir şey yapmış olmuyorum ki. geçtiğimiz 200 senede olduğu gibi önümüzdeki 200 sene de aynı kısır döngüdeki gereksiz siyasi polemikleri yaşamaya devam edeceğiz, bu ülkenin değil dünyanın düzeni bu. kafaya takmaya değmez, üstüne düşeni yap geç.

TV izlemiyorum, sosyal medya kullanımım oldukça sınırlı ve benim tercih ettiğim kanallardan ibaret(ekşi sözlük ve Reddit). Gündemi takip etmiyorum ya da çok geriden geliyorum. Şans eseri gördüysem ya da birileri attıysa. Kendim bireysel olarak elimden geleni yapıyorum. Ha çok mutlu muyum? Değilim. Ama daha kötü olmamak adına elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

Selam, akademik kariyer düşünüyorsanız "ne için doktora yapıyorum?" sorusuna nir cevabınız var mı? Bazı alanlarda yüksek lisans yapmış kişilerin maaşları bir miktar değişiyor uzmanlık aşdığı için, ancak benim bildiğim hiçbir alanda doktoranın böyle bir faydası yok. Doktora akademik kariyer için gerekli. Zaten bu yüzden içerisinde formasyon eğitimi de veriliyor. Sizin için durum farklıysa bilmiyorum ancak mesleğe başlamanızı 4 yıl daha geciktirmenin sizi kötü etkilemeyeceğini düşünüyorsanız ve kişisel gelişim amaçlı yapmak istiyorsanız size kalmış. Yine de yaşı geçirmemekte fayda var.

Diğer konu için de evet, ben ara vermek istiyorum gibi bir gerekçeyle dondurma olmuyor. Geçerli sayılan nedenler var bunları enstitünüze sorup öğrenebilirsiniz.

Özür dilerim telefonda editleyemedim "akademik kariyer düşünmüyorsanız" demek istemiştim, düşünüyorsanız yazmışım.

Bence acele etme. Belki burslu bulacaksın ya da daha iyi bir şehirde, üniversitede bulacaksın. Yurt dışı bile olabilir. Lise değil ki bu ortaokuldan sonra devam edesin. Bildiğim kadarıyla doktora süreci uzun. Zaten hevesin en az bir kere kaçar. Yüksek lisansı sindirip çalışmak istediğin alanı daha net şekilde belirleyebilirsin.

@akhenaten,
Akademi düşünüyordum ama YL 'yaparken TR 'de akademiye girebileceğime dair umutlarım tükendi. Danışmanım ise bana çok güveniyor pes etmemi istemiyor. Israrı bu yüzden, bu da benim aklımı karıştırıyor.

@Amaranta, anladım. O halde ne kadar erken yaparsanız o kadar iyi. Bir sene boş kalınca da hiç düşündüğünüz gibi olmuyor inanın.

Hocanın güveni olması iyi, ancak sadece güvenle olmuyor ne yazık ki. Akademik kariyer planı uzun br süreç. Bence somut olarak aşamalar belirleyin kendinize, oluruna bakın. Çünkü 21 yaşında mezun olup 23'te yl bitirip 27 yaşında doktorayı bitirip kadro kovalarken özel sektörde şansınız git gide azalıyor. Ondan sonra elde avuçtanbir şey olmadan da kalabiliyorsunuz.

Hocanızın size referans olabileceği iş imkanları varsa öğrenin. Laf arasında konuyu çıtlatın bence.

Ortam kötü, elinizde somut bir plan olmadan çok geç kalmamanızı öneririm ben. Kendiniz için en doğrusunu siz bilirsiniz yine

türkçe olanları bile unutabiliyorum
dil öğrenme sürecinde bir aşama olduğunu söyleniyor
normal zamanla geçecek

Oluyor. Kafama vuruyorum sinirden. Bir mülakatta foreign'i unuttum. Yok oldu sanki o an. Kelime bütünü ile gitti. Ne yapılır bilmiyorum. Pratik tek yol gibi:/

oluyor, turkce olanlari da unutuyorum +1.

su seyin adi neydi ya hani kulpu var kahve yapmak icin kullaniyoduk fln diye soyleniyorum, biri cezve diye cevap veriyor, hah evet cezve diyip konusmaya devam ediyorum.

aynisini ingilizcede de yapiyorum. sozcugu unuttum diye panik yapmiyorum, onun yerine anlatiyorum ne demek istedigimi, biri dogrusunu soyluyor sonra, sohbet akmaya devam ediyor.

ben cok sik kelime unutuyorum, bazen cumlede ne demek istedigimi bile unutuyorum. taurina'nin dediginin aynisini yapiyorum, anlatmak istedigim seyi tarif ediyorum. ya ederken hatirliyorum, ya da hatirlatiyorlar.

Geçen sığırcık sürüsü gördüm. Dedim neydi bu. Excel'de yazdığım bir kelime. Sonra gidip baktım. Starling... Ben böyle olunca a, b, c diye harfleri sayıyorum. İlk harften yakalamaya çalışıyorum. Bir de kendimi zorlamadan direkt bakıyorum bazen. Çok olmuyor ama olabiliyor.

Haha bu bende de var, açık denizde, derinde yüzerim yüzmeyi severim fakat çok büyük olmayan 10 - 15 metrelik bir teknenin su altında kalan gövdesini gördüğümde çok rahatsız oluyorum, halbuki tahtadan ya da plastikten bir cisim neden bilmiyorum

youtu.be
Fobinin üstüne gidersen belki çare olur bana olmadı :) uçak gemisinin yanında yüzüyorlar

Ben de korkuyorum. Bu aslında gerçekçi bir korku. Geminin altında kalırsan uzun süre nefessiz kalabilirsin. Pervaneyi hiç söylemiyorum. Gemi büyükse oluşturduğu dalgalar sersemletebilir.

Mantıklı bir korku. Çok yanaşmamakta fayda var. Kaptanın sizi görmeme ihtimali yüksek. Bir de geminin akıntısına kapılmak, pervanenin çekişine kapılmak gibi riskler var. Daha önce boğazda birisi vapurdan düşüp pervanenin çekişine kapılmıştı.

Freebird'ün örneğinde gemi sabit sanıyorum. Yoksa o büyüklükte bir geminin akıntısı savurur tümünü.

@anten

Evet gemi sabit tabi muhtemelen her türlü güvenlik önlemi alınmıştır

Allahım burada yazanları okuduktan sonra yeni bir fobim oldu, tişikkürler! :)

denizi ve yuzmeyi cok severim ama gemilerin su altinda kalan kismi beni hep urkutmustur.
ayni sekilde iskelelerin altina falan da yaklasmayi sevmem.

aynı korku bende de var daha geçen hafta yaşadım., sanırım daha çok yüzmeyi sonradan ve havuzda ogrenenlerde oluyor. cocukluğunda suyla haşır neşir olan hatta dalış yapanlarda olmuyor sanırım.

@cooperr sen ben misin acaba? Ben de aynı böyleyim iskelenin ayaklarından da korkuyorum. Hatta böyle batıklarda yapılan özel dalışlar oluyor videoları var orda burda. Onu izlerken bile geriliyorum. Abi çok acayip ya 40 yaşında adamım nerdeyse yaşadığım korkulara bak.

bu arada fobinin adı buymuş: submechanophobia

eksisozluk.com

@condom kurşunu

dalis videolarini izlerken ben de geriliyorum bazen. derinlik beni etkilemiyor hatta severim, ama bogazda dalip vapur iskelelerinin altinda gezinen bir eleman var mesela, yaw beni o vapur iskelesinin altina milyar dolar versen soku$un yok.

Bence mantıklı. Çünkü mühendis olarak devlete girmenin hiç bir avantajı yok. Özel sektörde çok daha iyi şekilde tutunabilirsin.

Ayrıca Alesten düşük almışsın. Ben de hiç çalışmadan 98 almıştım ama diğer mühendis arkadaşlar içinde de 90 aşağısına düşen olmadı. Mühendis insan min 90 alır zaten.

Mühendisim. 70 80 işe yaramıyor bizim bölümde. 90 üzeri gerekiyor. Ben özelde çalışmama rağmen Kpss çalışıyorum. Sen de çalış.

Mühendisim, istifayı verip kpss çalışıyorum 7aydır
Bir ay kalmışken elinden geleni yap derim belki istediğin işi bulamayacaksın belki para vermeyecekler. Elinde puan olur.
Yeterli puan alamazsan düz memurlukta bir seçenek.

Kpssnin tarih coğrafya vatandaşlık içeriği var bu kısımda biraz zorlanabilirsin.
Bazı kilit bilgiler var soru çözmediysen o an yorum yapamayabilirsin

"Arkadaşlar sohbetlerimizde biraz daha dikkatli olursak iyi olur..."

Gördüğüm kadarıyla geyiğe ortak olmamayı tercih ediyorsun. Bunu söyleyince köprüleri yakmış olmazsın. Zaten köprü yok hiç anlaşılan.

üç erkekle "muhabbet" gayet eğlenceli de olabilir.
bence biraz ayak uydurmaya çalışın, bu kadar gerilecek bir şey göremedim.
başka konular açın, sohbet edin.
ya da bunaldıysanız, "ay bunaldım allah aşkına konu değiştirin" falan deyin.

rahat ve açık olun yani, profesyonel olmak demek ciddi olma zorunluluğu değil ki.
ya da iki sohbete, espriye ortak olsanız yüz göz olmuş olmazsınız.
sonuçta bütün günü birlikte geçiriyorsunuz bu insanlarla.

cinsel icerikli şakalara katlanmak ya da ayak uydurmak zorunda degilsiniz, acik acik söyleyin, rahatsiz oldugunuzu ifade edin bence. söylediginiz tarzda sohbetler oldugunda ortami terk edebilirsiniz, nicin böyle davrandiginizi soranlara açık açık olanlari anlatin. deneyimlediğiniz olay bir tür cinsel taciz, cinsel tacizin faillerine önce ifşa etmeli, sonra da sosyal tecrite maruz birakmali.

İyi olmayan yerlerde böyle şeyler oluyor. Erkek olmama rağmen bu tip bir ortamın da etkisiyle istifa etmiştim. Tek çözüm iyi bir yer bulmak.

sessiz moda devam. yani muhabbet futbol gibisinden daha erkeklere yonelik diyebilecegimiz bi konu olsa ve sizin ilgi alaniniz olmasa hadi neyse de argo, ergen kelime oyunlari cok cirkin ya. bir gun muhabbetin iyice arttigi bir anda biraz konusmalara dikkat edebilir miyiz rahatsiz oluyorum diyebilirsiniz. pek anlayacak tayfaya benzemiyor ama boyle derdim. daha da dinlemiyorlarsa ya isten cikardim ya tamamen kulagimi kapardim

rahatsiz oldugum uerde soyluyorum ama bizde genelde 10 erkek 1 kadin orani. benim de agzimi bozdurdular..... feminik oldugum icin ben genelde laf sokmali giydiriyorum bazen ortaya SEVIYESIZLIKTEN BAYILABILIRIM YHA diye yukseliyorum. surekli uyaramazsin ama arada SSHH BEYLER AYIP OLUYO diyebilirsin

Bence değil. Evi hor kullanırlarsa belki bir ton masraf çıkacak. Belki kirayı ödemeden kaçacaklar, geç ödeyecekler, o çevreye zaten standart Türk insanı gelmez. Daha da kötüsü kiracı bile bulamayabilirsin. Evde yasa dışı işler olursa da sorun yaşayabilirsin.

550bin liralık hiçbir evin kirası 5k olamaz. Bugün şansa birilerini bulursun 2 ay öder sonra kanlı bıçaklı olursunuz. Kiraya ev vermek güzel ama suadiyedeki eve bulacağın kiracı profili ile bu eve bulacağın taban tabana zıt. Kesinlikle tavsiye etmem dert sahibi olursun.

5000 kira getiren evi 550bine bulsa emlakçı kendi alır.

Onun yerine emlakci alsin 1 yerine 12 kira geliri olur.
550bini emlakci cebinden bile cikarir.

@brkylmz kesinlikle dogru demiş. 5k kira getirili evi 550Kya alabiliyorsan o evi zaten senden önce emlakçı alırdı.

Kiracıyla hiç muhattap olmayacaksın diyen emlakçıdan hele ki biraz sıkıntılı bir mahalledeyse itinayla uzak durun.

Evi göstermelik birine kiralayıp, sana her ay 5000'ini yatırım sonra evi saatlik ya da günlük kiraya açan çok emlakçı var özellikle beylikdüzü tarafında.

buyuk ihtimal evi gunluk fuhus ya da baska illegal isler icin kiralayacaklar, kira ondan yuksek olacak.

ya da evde 3 4 aile kalacak dolayisi ile kira yuksek olacak. ben olsam asla bulasmam

Freelance çalışmak biraz sıkıntılı. Hele Hollanda gibi pahalı bir yerde daha da büyük sıkıntı.

Ama onu bırak iklim diye bişey var. Amerika'nın da neresinde olacağına göre değişir tabi ama karanlık ve yağmurlu bir yerde yaşamaya anlam veremiyorum ben pek.

@pluton freelance iş garantisi olamdigi için mi ama alina maaş aylık noramlin iki kati

Ben 6-7 aydır freelance çalışıyorum, bıktım açıkçası. Yani tam zamanlı bir işin varken yanda yapılır ama sadece freelance stresli. Evet maaşlar yüksek ama garantisi yok, izni yok, saatler oynayabiliyor, şirkette tam yerin belli değil, genelde en sıkıntılı işleri sana veriyorlar vs. vs.

Ki yani coinbase / hp falan gibi "kurumsal" şirketlere de çalıştım, durum aynı. O verdikleri 2 kat paranın bir sebebi var.

bildiğim kadarıyla tr de olan birisi için abd de bu izinleri almak çok daha zor özellikle çalışma izni. ayrıca hem mesleki hem de maddi tatmin olarak ulaşılabilecek tavan noktasının abd de daha yüksek olduğunu söyleyebiliriz. son olarak burası biraz kişisel ama pluton un da dediği gibi california nın güneşli sahillerinde yaşamak varken yemişim hollanda yı açıkçası :)

4 yildir amerikadayim ve imkanim olsa kesinlikle avrupada yasamak isterim. tr yakin en basta, aileniz tr de ise bu zamanla cok buyuk arti oluyor.

amerika koca kita ve cogu kismi bombos. arabasiz adim atamazsiniz, sokaklar bombos, o filmlerde gordugunuz super bahceli buyuk evler ama bahcesinde insan goremezsin, sokak zaten bombos.

yani biraz ne aradigimn ile alakali, tr de nasil yasadigin ile alakali.

ABD tabii ki. Sadece maaşa göre ülke seçmek mantık dışı.

amerika ne avrupa'ya ne türkiye'ye benzer. Maaşlar yüksek olabilir ama giderler de o kadar yüksek.

Amerika'da avrupa'daki sosyal devlet anlayışı yok. Bizdeki kadar bile yok.
Kafanız rahat yaşamak istiyorsanız, iyi ve kapsamlı bir özel sağlı sigortanız olmalı ABD'de. Bunun da maliyeti ayda 500 dolardan başlar, 2000 dolara kadar gider. Daha yukarı bile çıkan paketler var.

Atıyorum 5 sene çalışır para biriktirirsin. Allah korusun yolda bir ayağın kayar kolunu kırarsın. Birikimin yarısını ameliyata verirsin sigortan karşılamazsa. Apandistin patlar bütün paranı eritirsin. O yüzden amerikalılar çok korkar hastane işlerinden, sigorta kapsayacak mı diye.

Avrupa daha rahattır bu konularda. Bir de her ihtimali düşünmek lazım. ABD'de işsizlik ile avrupa'da işsizlik aynı şey değil. ABD'de dibe vurmak çok kolay maddi olarak. Avrupa'da bu koşullar daha adil.

Şöyle diyeyim özellikle kuzey avrupa'da, en küçük köyde bile iyi kötü bir toplu taşıma vardır. ABD'de araban yoksa sıfırsın. Ha araba ucuz mu ucuz. Ama yine de böyle bir opsiyon olması güzel. Almanya, hollanda, polonya, isveç, fransa, ingiltere... Tren ağıyla neredeyse hepsini dolaşabiliyorsun.

Bu neden önemli? Mesela atıyorum yazılım işindesin. YAzılım şirketleri genelde büyük şirketlerde toplanır. ABD'de işinden uzak bir yerde oturma şansın yok. Ama Avrupa'da öyle değil. Küçük bir kasabada ucuza oturup, şehirde çalışabilirsin. Trene binip işe gitmen max 40 dakika. Düsseldorf'ta ofiste bir kız vardı. Düsseldorf pahalı diye köln'de oturuyordu. Trene atlayıp 30-40 dakikada geliyordu işe. ABD'de bunu yapmak zor.

Genelde avrupa mantığı şudur, en fakir ile en zengin arasında yaşam standartı anlamında bir uçurum olmaması için birr çaba vardır. Mesela bazı ülkelerde ve sektörlerde şirketin en düşük maaşı ile en üst maaşı arasında bir oran vardır. Yani ceo kendine zam yapacağı zaman en alta da aynı oranda yapmak zorunda kalır.

Ben oyumu avrupa'dan yana kullanırım.

Maaşa göre ülke seçiyorsan senin yerin amerika dostum. Avrupa daha farklı bir kültür ve kafa yapısı gerektiriyor. Para getirisi açısından bakacak olursan türkiyede bile çok karlı anlaşmalar bulabilirsin.

Merhaba,
Hollanda'da yasiyorum, pandemi oncesi Amerika merkezli sirkette calisiyordum is icin gidip geldim. Amerika'da yasamadim tecrubem is seyahatlerinden ibaret.

Hollanda'da ikamet edecekseniz freelance calisaniz da vergi vereceksiniz. Kontratli calisirken 3500, freelance olunca 7000 gibi bir durum malesef soz konusu degil. Kendi sirketinizi kurup freelance calisirsaniz is ile ilgili masraflarinizi gelir vergisinden dusmeniz disinda pek avantajiniz yok. Hollanda'dan Amerika'ya freelance calisip, Amerika maasi alirsaniz buyuk ihtimalle Hollanda ofisine gore daha yuksek olacaktir ama yine de vergi vereceksiniz. Belastingdienst'in IRS'ten asagi kalir yonu yok.

Bunun disinda yasam ve calisma kosullarina gelirsek, Amerika'da yillik izin standart olarak yok, benefit olarak veriliyor. Hollanda'da ilk yildan min 25 gun izniniz var. Hafta'da 40 saatten fazla kral gelse calistiramaz sizi Hollanda'da, ABD'de ise insanlar calismak icin yasiyor. Is yapma kulturu cok farkli. ABD'de insanlarin cogu para icin yasiyor, baska sey dusunmuyor ( benim kisitli gozlemim bu, dogru olmayabilir ) Hollanda'da ise kisisel hayat ve is hayati ayrilmis durumda, bir sekilde hayatta kalirsiniz Hollanda vatandasi olursaniz. ABD'de gelir dagilimi cok kotu, siniflar arasinda ucurum var, Hollanda'da bu daha dengeli. Toplumun buyuk kesimi ayni standartlarda yasiyor, bu yuzden insanlarin daha huzurlu oldugunu dusunuyorum.

Hangisini secerdim sorusuna gelirsek, 20'lerimde olsaydim ABD'yi tercih ederdim. O yastaki enerji ile rekabetci ABD'de mucadele etmek, iyi paralar kazanmak mumkun. 10 yil ABD'de calisip daha sonra hayatin daha huzurlu, daha konforlu oldugu Hollanda'ya donerdim.

Elmalı turta

Elma buzdolabında epeyce sağlam durur.
Torbanın içine kağıt havlu yaymak, (tercihan elmaları ikiye ayırarak, birer kg gibi) üzerine koyup tekrar kağıt havlu örterek nem azaltılabilir. Kese kağıdı gibi kağıtlar daha iyi de...
Başka paket kağıdı vs.yi de küçük toplar halinde elmaların arasına atabilirsiniz.
Turta yapamayacaksanız günde 1 tane yiyin ya da küçük küçük doğrayıp biraz sekerli suda kaynatıp komposto yapın. Yazın soğuk tüketmesi güzel olur. 1-2 karanfil atarsanız aromalı olur.

Ben olsam her gün kabuklarını güzelce yıkayıp 3-4 tane elma yerdim. ;) 2kg elma çok değil ki.

Takriben 10 elma gelmiştir, koy dolaba, hergün bir tane ye. İyi ki 5 tane diye 5kg sipariş etmemişsiniz.

benim senede total yediğim elma sayısı 3 falandır meyve sayısı da 10. komposto fikri baya iyi geldi.

elma asidi cilde çok iyi gelir. dilimleyip yüzüne sür. hepsini birden dilimleme, asidi kaçmasın. yüzüne sürdün, 15-20 sn sonra yeni dilim kes.

mezoterapi gibi.

tavuklu elmalı dolması var bir de. ilginç bir tat oluyor.

Elmali turta yaparsaniz zaten rahat 5 tane falan elma gider. Turtanin fazlasini buzluga atip sonra mikroldalgada 15-20 sn cozdurup uzun sure tuketebilirsiniz.

Gun icinde az su iciyorsaniz surahi veya sisenize birkac elma dilimi atip suyu aromalandirabilirsiniz. (Benim calistigim yerde su bir surahide elma ve portakal dilimi ile, bir digerinde limon ve portakal dilimi ile servis ediliyor sadece.)

Cok tatli sever bir insan degilseniz, elmayi ortadan ikiye bolup cekirdegini cikarip ustune tarcin, zevkinize gore biraz seker, muskat vs gibi baska baharatlar serpip firina atabilirsiniz. Biraz pisip rengi matlastiginda cikarip yersiniz.

Musli falan yiyorsaniz ona eklersiniz.
Kalanini da normal yersiniz.

elma sirkesi bu aralar baya moda oldu youtube da tonla yapılış videoları var, 2.5 lt kolo şişesine yapsan uzun süre yeter

Mesleğim aynı zamanda hobim (yazılım geliştirme) mesleğimi severek yapmanın ötesinde, kod yazmadığım zamanlar kendimi boşlukta, amaçsız hissediyorum, yüzüğü kaybetmiş gollum gibi mal mal dolanıyorum ortalıkta.

Bazen evet bazen hayır. Makine mühendisiyim. Bir şeylerin üretilmesine katkı sağlamak hoşuma gidiyor. Ama bazen de zor bir iş olmasına gerek yoktu diyorum. Daha rahat edebileceğim bir meslek seçebilirdim. Üniversitede matematik bölümünü bırakmıştım. Onun için biraz pişmanlık var. Öğretmen olup şu ana göre daha rahat olabilirdim. Ama bu mesleğin iyi tarafı da özelde tecrüben arttıkça maaşın, pozisyonun yükseliyor. Açıkçası her mesleğin ilk yılları zorlu oluyor. O dönemi atlattıktan sonra, biraz rahata ulaşınca ben daha iyi olacağına inanıyorum. Bir mesleğin kendine uygun olmadığını daha okurken fark ettiysen çok şanslısın. Değişiklik için zamanın var. İş hayatı zor. İş hayatında genelde seviyorum değil, tam tersi sevmiyorum diyor çoğu kişi. İnsan mesleğinden bile soğuyabiliyor. Öğrencilikte iş hayatını anlamak zor. Mutlaka staj da olsa iş hayatına adım at. O zaman her şey daha da netleşir.

bazen seviyorum, bazen sevmiyorum.

Bir sene turkiyede ozel bir ortaokulda derse girmem gerekti. Sabahlari servis beni almaya geldiginde "insallah bugun bir kaza yapariz ve olurum de ise gitmem gerekmez" diye dusundugum an terapiye gitmeye basladim. Ogrenciler inanilmaz simarikti, ve is cok manasizdi. O zamanlar ne deniyordu hatirlamiyorum ama cocuklari ortaokulda girecekleri dil sinavina hazirlamamiz gerekiyordu iste, sorular "what is in a borek? In borek, there is cheese" falan gibi seylerdi. Hayatimdan kelimenin tam anlamiyla tiksiniyordum gercekten ve cok cok cok mutsuzdum.

Uzun zamandir kariyerimde bazi gelismeler oldu, ben ekstra egitimler aldim, kendimi gelistirdim ve bazi firsatlari degerlendirdim falan filan. Simdi edebiyat derslerine giriyorum, ve genc insanlara okumayi dusunmeyi sevdirme ihtimali ve iyi bir maas aliyor olmam isimi sevmeme sebep oluyor.

Ha, su an biri onume on milyon dolar koysa bir daha herhangi bir okulun kapisindan iceri girmem, o ayri.

Üniversitede okuduğum bölümden ayrı bir mesleğim var. Bu mesleğe okuduğum bölümü sevmediğim için geçiş yapmıştım. Bunu da sevmediğimi fark ettim. Yaptığım işlerden hep iyi kazandım, fakat para için çalışmak da bir yerden sonra anlamsız ve yorucu olmaya başladı. Kısacası mesleğimi sonradan sevemedim. Çünkü her zaman başka bir dünyanın mümkün olduğuna inanıyorum. Şu an işimden arta kalan vakitlerde, gerçekten yapmayı istediğim şeylerle ilgilenip bunu geliştirmeye çalışıyorum. Günün birinde istediğim hayatı yakalayabilecek ime inanıyorum. Bazı insanlar bunun hayalperestlik olduğunu düşünüyorlar. Ancak hayalini kurduğum hayata yaklaşamadığım bir hayatı da çekilebilir ve yaşanabilir bulmuyorum. Neticede hayata bir sefer geliyoruz.

eger moda diye ya da aileyi mutlu etme gibi sebeplerle okumuyorsan, ufak tefek puruzler sikinti cikartmaz. meslege hazir aldigin bir takim elbise gibi bakmak lazim, terzide diktirdigin birsey gibi degil. sen calismaya basladigindan ufak tefek ayarlamalar cekerek ustune rahat hale getireceksin.

ben meslegimi seviyorum ama onceki calistigim yerde bi donem asiri mutsuzdum cok calismaktan. calistigim yerin sikintisi diye dusundum hep. sonra is degistirdim, artik daha az calisiyorum, ama yine mutsuzum, cunku ben megerse komple calismayi sevmiyormusum.

daha erken fark etsem zengin koca fln kovalardim.

ancak genel olarak yaptigim isten memnunum. mesleki tatminim var, birilerine gercekten faydam dokundugunu hissediyorum (bazi ust duzey yoneticileri zengin etmek disinda.. )

mesleğimi değil de şu anki makamı, mevkiyi, getirisini seviyorum. mesleğin benim için hiç önemi yok. önemli olan iş dışındaki hayatım, ailem, arkadaşlarım.

Kelimenin tam anlamıyla nefret ediyorum. İlk üç yıl ortamım, arkadaşlarım iyi olduğundan çekilir tarafları vardı, ha işi yine pek sevmiyordum ama nefret boyutunda değildi.
Ama özellikle son üç aydır istifa konusunu ciddi anlamda düşünmeye başladım. Tatildeyken bile "bu tatilin bitişi var, yine oraya gideceğim" diye düşünüp ana odaklanamıyorum.
Etraflıca sizi gerçekten neyin motive ettiğini düşünün. Para mı, birilerine yardımcı olmak mı, başarılı birisi olarak anılmak mı... Bunlar dışındada çok fazla parametre var hepsini göz önüne alarak değerlendirme yapın.

Öğretmen: Meslek muhtesem ama turkiye de korkunc bi is.

yooo olunur.
eğer özel bir beceriksizlik durumu yoksa rahatlıkla olursun.
amaaaaaaa

evet bu işin aması var.
40 yaşından sonra mutfak temposuna adapte olmak zor olacak. iki tava çeviriyorlar önümüze yolluyorlar, her şey sabahtan hazır zaten gibi düşünceler varsa o işler öyle değil açıkçası.

diğer yanı da nerede olduğunuz önemli ama küçük işletmelerde dahi hiyerarşi vardır. hele işin kurumsal ayağı olan otellerde bu iş doruktadır.
20-25 yaşında turizm mezunu ya da size nazaran erken başlamış bir alaylı genç sizin üstünüz olunca kafasını ceviz gibi kırmak isteyeceğiniz anlar olacak. işte o anlarda kendinizi tutmanız gerekir.
kaldırabilirim derseniz neden olmasın.

Abi aşçılık göründüğü gibi "romantik" bi meslek değil, yani günde 12 saat ayakta duracaksın haftasonun izni bayram tatili yılbaşı bilmem nesi olmayacak en alt kademede olacaksın her gelen bağıracak çağıracak sana psikolojin bozulacak, normalde bile acayip zor iş 40 yaşından sonra o atmosfere uyum sağlamak imkansız.

olunmaz, o ortama dayanamazsiniz.

zor bence hocam. ben liseden beri istiyordum ama zamanında ailem engel oldu süper vizyonları ile. dediler ki sen oku büyük adam ol başkaları sana yemek yapsın. boş memur aile vizyonu işte. neyse, aşçılık bir zanaat. çıraklık sistemi ile işliyor. yani önce mutfağı temizlemeyi öğreniyorsun sonra bıçak kullanmayı falan. bir sürü boş leş iş yapıyorsun ki sonradan yavaş yavaş ilerleyesin. kimse sana gelip hoşgeldin eğitim almışsan buyur geç mutfağa aşçı olarak demez. 40 yaşından sonra o leş ortama dayanamazsın. ben 29 yaşındayım ben bile dayanamam diyorum.

Herkes çalışma ortamı demiş de aşçılığın kendisi de biraz zor. Belki 100 kişilik pilav yapacaksınız ya da sizden zor bir yemek bekleyecekler. Bilmiyorum dediğinizde ya da lezzetsiz olduğunda ne biçim aşçı diyecekler. Kısaca zor.

üni kazandırmada iyi, ingilizce hazırlık ve dersleri olan güzel bir okula vermeli tabii ki.
yurt dışı işi çoğu zaman yalan olur, ki zaten astarı yüzünden pahalıya gelir.
yabancı dil en iyi orta okulda, hadi bilemedin lisede öğreniliyor.
özellikle ingilizce için üniversite çok geç.
o yüzden muhakkak ingilizce hazırlık okumalı çocuk.

tabii ki kimseyi yargılamak kimseye düşmez ama işte çocuk yapılırken bunlar planlanmalı.
kardeşinin varlığı çocuğun istikbaline engel olmamalı.
çocuğu geride tutmanın anlamı yok, gerekirse okul masrafı için ev satılır.
çocuk okutmak böyle bir şey.
kardeşinin zamanı geldiğinde de onun için şartlar zorlanmalı tabii ki.

not/edit:

bizim zamanımızda hiçbir ilkokulda yabancı dil öğretilmiyordu, şimdikiler tabii ki daha şanslı ama çevremdeki tüm okul arkadaşlarım orta okul ve lise döneminde dil öğrendiler, şakır şakır yabancı dilleri var.

çocuk liseye gelmişken, en kötü lisede yabancı dil öğrenirse öğrenir.
zaman makinesi yoksa ve çocuğu ilkokula döndüremiyorsak, yapılacak en iyi şey lisede yabancı dile boğmak.

bu arada orta okulda ingilizce, lisede almanca birer yıl hazırlık okudum.
ikisi de tüm derslerin yabancı dil olduğu okullardı.
üniversite sınavında dil sınavından tama yakın not aldım, alanım filoloji.
15 yıllık çevirmenim.

dil konusunda ne dediğimi biliyorum yani.
yabancı dili asla üniversiteye bırakmayın.

Ben bir eğitim derneğinde fizik öğretmenliği yapıyorum, bu 4 yıllık lise hayatı gerçekten çok önemli bir insan için. İyi, kötü alışkanlıkların kazanıldığı, eğer iyi bir arkadaş çevresi ve iyi bir eğitim alınırsa ahayatta 3-0 önde olacağı bir süreç. Özel liseye vermek istemesi çok normal. Biz eğitim derneğinde ihtiyaç sahibi, başarılı öğrencilere ücretsiz ders veriyoruz, benim öğrencilerim çok iyi anadolu liselerinde okuyan, sorumluluk sahibi çocuklar ama okulları maalesef kötü, dersleri hiç verimli geçmiyor. Eğer devlete verirseniz mecburen ek ders, etüt merkezi, dershane ihtiyacınız olacak. Zaten devlet lisesine gidenler son 10 yıldır açık liseye geçmeye başladılar, açık liseye kayıt olup dershane ile çalışıyorlar.

Doğa kötü bir okul, size bir faydası olmaz. Bu tip özel okullarının eğitim faydası pek olmuyor, sadece çevre açısından avantajlı. İstek vakfı da öyle. İstek in tek iyi yanı, istek'ten mezun öğrencinin yeditepe'de okurken indirim kazanması. İtü vakfının belirli çalışma alanlarında olan ailelere indirimleri oluyor.

Ya da final temel lisesi gibi temel liseler var. Ben olsam evime yakın olan temel liseleri araştırırdım. Bunlar dershane mantığında çalışıyorlar, özel okula göre daha avantajlı, finalin İstanbul'daki bazı şubeleri çok iyi, çekmeköy final, kadıköy final, altıntepe final var, bunların yöneticileri de iyi. Bu yıl burada okudu diye bir sonraki yıl indirim yaparlar. Öğrenci ve öğrenci veli açısından da temiz. Temel lise olduğu için de daha uygun ücreti var.

lisede en iyi yere bile gönderse, her çocuk kendi kapasitesi kadar yaşar. o kapasiteyi yükseltmek daha önemli diye düşünüyorum.
alakasız görünecek, ama kişisel fikrim şu: o çocuğu özel okula göndermek yerine her hafta çocuğu ile bir biletli etkinliğe gitse, daha çok faydasını görür. baba ile gidilen bir tiyatro oyunu, beraber izlenilen bir bale çok daha etkili olur. çocuğun karakteri değil asıl söylediğim, derslerine de daha çok etkisi olur. çocuk özel liseye-üniversiteye gittiğinde ailesine karşı kendisini borçu hissetmiyor (ki, öyle hissetmesini istememiş de olabilir baba) ya da "daha çok çalışayım, ailem bana çok güveniyor" demiyor. ders çalışma bir farkındalıktır. instagram keşfetinde gezinmek eğlenceli gelmiyor çocuklara. o harcayacağı parayı çocuğun üst başı için marka kıyafetleri için harcasa dünyanın en mutlu çocuğunu görebilir karşısında. o da birkaç ay sonra normalleşir, ayrı konu.

şunu demeye çalışıyorum: özel okul üniversite için bir basamak değil. iyi bir üniversite kazanmak istemek, üniversitenin önemini bilip, eğitimi sevmek önemli. üstelik, zenginler arasında okuyunca daha da zengin olana özenme ihtimali daha fazla.

ben olsam çocuğa eğitimin önemini göstermek, yine de buna inanmayıp vasat bir yerde kalırsa onu kendialanında desteklemek isterdim. büyük konuşmanın kralını yapıyorum, özel okula göndermedim, göndermem de. nişantaşı üniversitesi mezunu birini işyerinde yüceltmem. ama odtü iyidir, boğaziçi iyidir. boğaçiçi kazanamamış, niğde'de okumuş biri de boğaziçi mezunundan daha iyi enstrüman çalabilir, ya da daha karizmatik olabilir. bunların ayrımını yapmak ve çocuklara fazladan para dökmemek gerektiğini düşünüyorum.

Bir çocuğun gelişimindeki en önemli yer lise bence. İyi bir liseye giden biri kendini her yerde belli ediyor. Meslek lisesinden alıp boğaziçine koyduğun çocukta hep bi şeyler eksik kalıyor.

akademik başarı istiyorsa bilfen, dil ögrenmesini istiyorsa ted'e versin. diger özel okullarin birbirinden farki yok, hatta en pahali en iyi diyeceginiz okullarda akliniza hayalinize gelmeyecek sorunlarla karsilasirsiniz.

oncelikle kullanicilardan birinin dedigi gibi yabanci dil orta okulda, en kotu lisede ogrenilemiyor maalesef. o ise ilkokulda baslanacakti ya da "en kotu" orta okulda.
cocugun kapasitesine de bagli olmakla birlikte lise cok gec yabanci dil icin. o yuzden oyle cok pahali okula gerek yok cunku bir anda cocuk muthis bir seviyeye gelemeyecek.

yabanci dile onem veren, kalifiye yabanci ogretmen calistiran ortalama bir okul yeterlidir.

bunun yaninda okulun sadece ticarethane mantiginda olmadigindan da arastirarak emin olun. ornegin kultur koleji cok ucuk degildir diye dusunuyorum ve bir hayli yeterli bi okuldur.

ayrica uni sinav basarisi da cocugun kapasitesine bagli yine. anadoluda, bize gore koy gibi olan kucuk sehirlerden istanbulda okul kazanip gelen cocuklar sayica azinlik degil. ama ozel lise hep bir ayricalik saglar tabii ki. yine demek istedigim illa cok ucuk rakamliya gerek yok.

22 yıllık bir eğitimci olarak "lovemyself"e sonuna kadar katılıyorum. Kişi öğrenmeyi sevdikten sonra köy okuluna bile gitse başarı onu bulacaktır. Bu konuda Jean-Jacques Rousseau'nun Emilie adı kitabını okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

Şu veya bu kesin öneride bulunamıyorum ama bir noktaya değinmek isterim.
Lise yılları çocuğun ergenliğe girdiği kişiliğinin şekillendiği yıllar. Özü ne kadar iyi olsa da insanoğlu bozulmaya meyilli. Parayı üniversiteye saklayıp mahallenin lisesine verirseniz ve orası da serseri yuvası olursa illa ki etkisi olacaktır. Özel okullarda da tabela olup serseri yuvası olan var elbet. Bu noktada özel veya devletten ziyade düzgün ortamı olan okul bulmak gerek. Bunu da ancak eş dost referansı ile bilirsiniz. Ne özel liseler oluyor barajı anca geçiyor öğrenciler, ne devlet liseleri var veli profili düzgün çocuklar iyi yerler kazanıyor.

Çocuk anadolu lisesine girsin özel ingilizce kursuna gitsin o parayla da yurtdışında master yapsın

Edit : anadolu lisesi olmuyorsa düz lise

Açıkçası yaptığınız şey kumar oynamak. Çocuğa milyon dolar da dökseniz belki iş imkânı çok az olan bir bölüm okumak isteyecek, okuyacak. İngilizce konusu da abartılıyor. Ben üniversitede öğrendim. Yeterli seviyede İngilizceyi üniversitede de öğrenebilir. Shakespeare düzeyinde olmaya gerek yok. Ben kendini hiç kasmadan Türkçe konuşur gibi İngilizce konuşan fabrika müdürü tanıyorum. Her şey çok iyi olmalı düşüncesi sizi gerçek hayattan uzaklaştırır. Birçok şirkette girişte İngilizce mülakat yapılırken işin kendisinde 10 saniye İngilizce kullanılmıyor. Bir de üniversite artık bir hedef değil. Sınava 3 milyon kişi giriyor. İyi üniversite, iyi bölüm artık eskide kaldı. Ne okursan oku, nerede okursan oku, tonla rakibin oluyor. Çok iyi liselere gidip kötü üniversite, kötü bölüm kazanan çok insan var.

Lisede IB veya AP gibi uluslararası müfredatları öğreten okullardan birini tercih edin. Hazırlık ve 9/10da bir pre-IB programı veya IGCSE öneriyor olabilirler, bunlar da iyi, en azından İngilizce bilgisi ilerleyebilir. IB diploması ile yurtdısında üniversite secenekleri daha çok artmış olur. Tek koşul değil tabii ama çok yardımcı.
Doga koleji bayagı kötü bir okul, öğretmenlerine doğru düzgün ödeme yapmaması ile meshur. Yani bıkkın, her an gitmeye isyan etmeye yakın bir eğitimci grubu veya yeni mezun tecrübesi cok olmayan kişilere denk gelebilirsiniz.

Bunlar ısın mekanik kısımları. Cocugunuza yapacagınız en büyük iyilik kendisine spor, sanat gibi alanlarda fırsatlar yaratmanız, bir şeyler denmesine destek olabilmeniz. Okumayı, öğrenmeyi sevmesinde rol modeli olabilmeniz.

Yani okulda at binme saati olması lüzumsuz bir şey, cocukların çeşitli kulüp aktivitelerine, iyi bir rehberlik servisine, işinden bezmemiş kurumundan tiksinmeyen öğretmenlere erişime ve araştırmayı ve eleştirel düşünmeyi destekleyen bir müfredata ihtiyaçları var. Daha az önce bir kitapta okudum, iyi çocuk yetiştirmenin en önemli kriterinin iyi yetişkin rol modellerine erişim olduğu, iyi okulun cok daha az öneme sahip bir kriter olduğunu gösteren bir araştırmadan bahsediyordu.

Ben olsam eğer çocuğumu uluslararası müfredat öğreten ortalama bir liseye verir, burdan tasarruf ettiğim parayı da hobi, terapi, dil eğitimi, seyahat ve tasarruf gibi başka alanlara yönlendirerek çocuğumun daha açık fikirli ve kültürlü bir insan olmasına yardımcı olurdum. Okul her sey degil.

(20 senelik eğitimciyim, uluslararası okullarda ingilizce edebiyat öğretiyorum.)

6 ay askerlik yaptım. Sadece eve ve terminale geldiler. Kutlamalardan nefret ederim, istemem. 1 ay için telefonla arasan bile olur.

Ben de arkadaşlarım da dümdüz kendimiz gittik geçirene bile gerek yok. Sadece içeri girmeden ailemi bi aradım geldim artık vakit olunca askercellden ararım diye :D

evdekilerle evde hadi ben gidiyorum diye vedalaşıp otogara gidersin, arkadaşlara da telefonda hadi gittim ben 1 ay sonra görüşürüz derdim yani 1 aylık konuyu dramatik hale getirmeye gerek yok

annemin ısrarı üzerine kardeşimi hava alanına bırakıp aynı taksi ile geri dönmüştüm. çok da abartmamak gerek. gerçi bazı arkadaşlar bedelli gibi değil de 12 ay gidiyormuşcasına tribe giriyorlar. onların tavır yapma ihtimaline karşı düşünün derim.

abim arabayla otogara götürürken şakasına birkaç kez kornaya basmıştı:)

Çantamı alıp çıktım evden, abartılacak bir olay değil bence. Ama birliğin önün de çocukları sıra beklerken davul zurna çaldıran ailelere görünce çok şaşırdım. 30 yaşında adamı kapıya getirmiş anası babası yedi sülalesi orada. , vedalaşmalar ağlamalar vs vs.

dümdüz otogardan yollamak olur, gayet yeterli. abartmaya gerek yok.

Saf çikolata olarak Ülker'in kare çikolataları iyi. Milka sevmiyorum. Yağ yiyormuşum gibi geliyor. Eskiden Milka böyle değildi. Caramio'u seviyorum. Çikolatası fena değil. Laviva da severim. Godiva bence en iyisi.

favorim laviva ve nutymax. eskiden lilapause hastasiydim cocukken, cocuklugimdaki tadi yok gibi simdilerde.

Geçende Ülker'in şu gofretini yedim ve çok beğendim.

www.migros.com.tr

Çikolata: damak bitter. Damak Antep fıstıklı.
Gofret: eti hoşbeş tadında. Karam. Dido kare. Eskiden kitkat vardı artık bulamıyorum :(

nestlenin her cesidini seviyorum. onun disinda damak klasik alirim sadece.

eskiden milka cok severdim. eski tadi yok +1

Lindt ama şuan çok pahalı :(
Tüm çeşitleri

Eti canga gofret, hoşbeş fındıklı, torku no1 gofret (bozdu son dönem), pahalı lakin ferrore roche ve rafaelo, godiva domes (hindistan cevizli), m&m (fıstıklı)

Bimdeki kasanin orada satilan bar cikolatanin beyaz cikolata olani. Digerleri de güzel aslidna sadece beyaz değil.

ritter sport ama cok pahali. 50 lira veremem bir cikolataya www.migros.com.tr

eti ahenk son zamanlardaki favorim.

Yazmayı unuttum.

En güzel çikolata bu.

www.macrocenter.com.tr

Tony's chocolate. Ritter falan hikaye..

eti ahenk ve keyfince

Ömrüm boyunca tek çikolata yeme hakkım olsa Halley i secerim

Eti ürünleri dışında hiç bir çikolata yemiyorum desem hepsini kategoriye alabilirsiniz

Canga

Tadelle king size bu kategoriye girmiyor mu? Kimse yazmamış çok şaşırdım :)

Giriyorsun Enpara cep şubeye. Altın al diyorsun, altın alıyor, dolar ya da euro al diyorsun, onu alıyor. Çok kolay. Dene bir bak.

Mesai saatleri dışında al-sat yaparsan alım satım arasındaki fark (makas denir) çok büyüyor. Onun için mesai saatleri içinde alım satım yapmanda fayda var. Gerçi hükümetin talimatıyla artık makas hep büyük. Onun için çok kısa süreler için alıp satmak karlı olmuyor artık.

İstersen Dövizde vadeli hesaplar da açabiliyorsun.

Diğer bankalarda da aynı işlemleri yapabilirsin.

Enpara ilaveten, paran gecelik faiz kazansın dersen Birikim hesabı açıp vadesiz hesaptaki Türk Liralarını bu hesaba aktarabiliyorsun.

@Mirket, makas muhabbeti varmış. İnternetten alınca yüksek diyorlar. O olay ne? Bir de dolar, euro alınca düşükken almak lazım. Şu an alınır mı? Bunun takibini yapmak istemiyorum. Para değerini kaybetmesin yeter.

internet bankacılığından dolar, euro ya da altın alıp bozma saatleriniz piyasaların açık olduğu gün ve saatler. yani haftaiçi 9-17 arası yapın. işleminizi. yoksa makas denilen şey sizi zarara sokar.

"Bir de dolar, euro alınca düşükken almak lazım" hic kimse kisa veya orta vadede ne zaman dusecegini yukselecegini bilemez, dolayisiyla paran varsa al su an.

doviz hesabi acip, tl hesabindaki parayla doviz satin alacak ve o hesapta tutacaksin. enpara vs kullanmasi asiri basit.

haliyle doviz oldugu icin gelecek faiz asiri dusuk olacak, bu da normal.

Benim kullandığım yöntem vadesiz döviz hesabı kullanmak ve haftaiçi mesai saatlerinde makas aralığı az o saatlerde alım satım yapmak.
Ayrıca şöyle bir şey var mesela dolar çekip fiziki olarak veren bankalar var vermeyen bankalar var.
Bazı banka diyor kardeşim senin 100doların var ama ben şu kurdan sana tl olarak veririm buradan dolar fiziki alamazsın.
Atm ile nakit direkt döviz çekebileceğim bankaları tercih ediyorum ben.

Mavi araç olsam frene basar yavaşlarım, kırmızı önüme geçsin. arkasından küfrederim.

Kırmızı araç olsam frene basar mavinin arkasına geçerim, kendime küfrederim.

Yeşil araç olsam frene basar iyice sağa yanaşırım.

Ben yavaşlamam da hızlanmam da. Beni geçmek isteyen hızlanıp geçsin. Yavaşlarsam yol vermiş olurum. Bu durumda yol vermeyi sağlıklı bulmadım.

mavi araç olarak düz yolda olsa normal hızda devam ederim ama viraj varsa risk varsa sollamada genelde yavaşlıyorum.sonuçta karşıdan ani bir araba çıkarsa refleksle sollayan benim üzerime aracı kırabilir.karşıdan gelen benim üzerime kırabilir.riski ne aza indirmek bana mantıklı geliyor.

mavi araç yol vermek zorunda değil, kaza olsa kabahati yok ama insani olarak yavaşlayıp kırmızının bir an önce önüne geçmesine müsade etmeli. haa aynı anda kırmızı da yavaşlayıp arkasına geçeyim diye düşünürse ayvayı yer o ayrı. dediğiniz gibi o anki hızlarına, karşıdan gelen aracın mesafesine vs bakmak lazım sağlıklı cevap vermek için

Görselden mesafeleri, hızları, birbirlerini görme durumlarını bilemiyoruz ama siz sanırım kırmızı arabanın bariz şekilde ileriyi görmeden hatalı sollama yaptığı durumu soruyorsunuz. Görsele göre kırmızı zaten mavinin önüne geçmiş, muhtemelen maviye göre epeyce hızlanmış ve sollamayı tamamlamaya yakın olduğu için mavi fren yapmalı, ama trafik kuralı olduğu için değil, delinin biri yüzünden ölmemek için. Hızlanma seçeneği çok daha tehlikeli, böyle riskli durumlarda amaç kırmızıya haddini bildirmek değil kazadan kaçınmak olmalı. Ama kırmızı hata yaptığını fark edip sollamadan vazgeçmek için fren yaparsa, mavi o durumda fren yapmayı bırakmalı tabi. Hızlanabilir de ama araçlar genel olarak yavaşladıkları kadar çabuk hızlanamazlar, yani hızlanmak acil durumda başkasını hemen geçip geride bırakmak için iyi bir yöntem değil.

kırmızı virajı gördü ve kaza yapmamak için maviyi biçecek. hele karşıdan geleni de görürse tam biçecek. ben mavi olsam, kaza yapmamak için kırmızının hızına bakarım zaten beni geçmek üzere. hızı da benden yüksek ise, ya gazdan ayağımı çekerim ya da hafif fren yaparım. birkaç saniye sonra kırmızı benim şeridime girince en iyisini yaptım der, kendimi överim.

Kullanmadım ama inceledim. Modadil.

prnt.sc

modadil +1

şöyle bir video klasörüm var boyutu 30 gb üstü olduğu için paylaşamıyorum malesef fakat hepsi youtubeda olan videolar sadece gözümün önünde dursun diye indirip arşivledim ve zaman zaman buradan açıp bakıyorum. konu anlatımı, çözümler, çıkmış soru çözümleri hepsi mevcut ve tatmin edici. isimleri youtube'da aratarak videolara ulaşabilirsin.

Çok teşekkürler @marlonbrando

Hastane değil de doktor araştır. Eğitim ve araştırma hastanesi, üniversite hastanesi de dene mutlaka. İyi doktorlar olabiliyor.

Ben göz muayenesine hep dünyagöz etilere gidiyorum. Doktor standart bi muayenede bile uzun uzun ilgilenip sorularımı cevaplıyor. Etiler hastanesini tavsiye ederim.

Dünya Göz'e eskiden giderdim, epeydir gitmedim, son halini tam bilmiyorum ama karışık yorumlar var. Acıbadem Maslak olabilir.

ben hem annemi hem babami yeditepe goz hastanesinde Sinan Tatlipinar'a goturdum. ikisinde de katarak ameliyati ve retinada problemler vardi. kendim de ona gidiyorum. cok ilgili ve cok bilgili.

LinkedIn.

Şu ana kadar iki işimi İşkur sitesinden, birini de kariyer'den buldum. Kariyer'den bayağı görüşmeye gittim. Bir kere de yenibiris'ten görüşmeye gittim.

linkedin profilini inceleyen head hunter'lar seni buluyor.

hâlâ yaygın, son girdiğim işe oradan girdim. hâlâ profil görüntüleme ve aramalar devam ediyor.

Çok öznel bir konu. Mesela şimdi çok iyi bilinen Hitchcock çok iyi işçilik yapmış olsa da kendi zamanında değersiz filmler yapan yönetmen gibi anılıyormuş.

Bence toplumları etkileme (her kültürden) ve klasik anlatıyı kullanmak açısından Steven Spielberg bayaaa baya iyi bir yönetmen. Ama neye baktığına bağlı kimi Lars von Trier de diyebilir, sadece oyuncu yönetimi ve sahnelemesine bakarsan belki bambaşka biridir. Gişe başarısı (kitleleri etkileme) olarak bakarsan James Cameron bir numara ama iyi yönetmen demem ben şahsen. Biricik bir özelliği yok.

Martin scorsese valla bence.

Terry gilliam

Çünkü filmlerini ana akım hollywood tarzı çekse sonlarını hollywood un sevdiği gibi bağlasa çok daha tanınır ve para yapardı fakat kendine has yönetme kesme yazma tarzı var, bazen çok tuhaf bazen gereksiz fakat kafasındaki gibi kendi istediği gibi yapıyor öyle olsun istiyor ünü parayı itip canının istediğini çektiği için nedense bu tuhaf adama saygı duyuyorum

Yüzüklerin Efendisi'ni düşününce Peter Jackson. Avatar'ı düşünce James Cameron. Film türüne göre değişir.

Bence Werner Herzog. Çünkü:

www.youtube.com
www.youtube.com
www.youtube.com

Steven Spielberg de olur + James Cameron da olur + Asgar Ferhadi de ++++ bi çok olur. öznel, kişisel bir soru olmuş.

çok öznel +1

yaşayanlar arasında filmografisi en güçlü olan martin scorsese derim. tarzına en çok sempati duyduğuma ise jim jarmusch derim. spielberg olsun, cameron olsun bu yönetmenlerin filmlerinde prodüksiyon yönetmenliğin önüne geçiyor bence. benim nazarımda spielberg, cameron, ridley scott büyük “stüdyo” yönetmenleri, ötesi değil. hatta ridley scott’a bir sürü boş filmine rağmen diğer ikisinden daha çok saygı duyuyorum, blade runner ve alien gibi kültlerin hatrına. scorsese de tamamen bağımsız değil, o da büyük stüdyolarla çalışmış ama filmlerinde stüdyo değil yönetmen filmi tadı hep baki, bu yüzden daha değerliler benim için.

Master olayını bu kadar büyütme. Büyük olasılıkla sonucunda hiçbir şey elde edemeyeceksin. Heyecanını anlıyorum ama bu açıdan bakınca belki biraz rahatlarsın.

Ya bence kazanamayacağım da işte başvurmuş bulunduk isteyenin bir yüzü gibi bir motivasyon. :D

İngilizce vlog izle bol bol.

öylesine girdiğim yl mülakatını hiçbir referansım ve beklentim olmadan geçtim ve bölüme girdim. bir şey elde edemeyeceksin, kazanamayacaksın gibi karamsar düşüncelere salma kendini. kaybedecek bir şeyin yok, öyle düşün sakin ol. sordukları sorulara cevap vermek zorunda da değilsin. anlamadığını, o cümlede ingilizcenin yetersiz kaldığını ifade etmek de seni diğer cevap veremeyenlerden bir adım öne atacaktır. birkaç gün bile olsa kas kendini. hakim değilim ama video chat uygulamaları edinip birebir konuşarak alıştırma yapabilirsin.

Gerekli tabii ki. Sadece kurstaki dersle otoyola çıkılmaz. Hız sorun değil. Reflekslerin gelişmesi lazım.

Bunun cevabı sizde. Ben özel ders almadım. Ehliyetimi aldıktan sonra hiç ara vermeden yakın çevrede kendime aynı sınav parkuru gibi bir parkur belirledim ve tek başıma sürmeye alışana kadar 1,5-2 ay sadece o parkurda sürdüm.

Ondan sonra ilk kez akıcı trafiğe çıkacağım zaman yanımda bilen bir kişiyle birlikte yola çıktım. Bu aşamadan sonra da navigasyonla her yere gittim geldim. Başta biraz diken üstü hissettim ama aşama aşama gevşedim. 1,5 yıl oldu ehliyetimi alalı, artık rahatsızlık hissetmiyorum.

Ama başka bir tanıdığım da özel ders almasaydı asla yapamayacağını düşünüyor.

Eğer tek başınıza çok heyecanlanacağınızı düşünüyorsanız özel ders alın. Bir de örneğin yaşadığınız muhitte uygun bir parkur yoksa, sokaklar çok dar ve sıkışıksa ya da ana cadde üzerinde oturuyorsanız özel dersi düşünebilirsiniz bence.

Cesaret varsa gerek yok. Yanına sakin iyi bi şoför al öğretsin, yanlışlarını söylesin.

gerekli. kesinlikle faydalı ve mantıklı bir yatırım.

gereksiz. İlk önce kendinize hedef sakin bir yol belirleyip gündüz trafiksiz bir saatte oralarda gidin gelin kendinizi deneyin.

Ben 2 sene önce ehliyet aldığımda, ilk önce önümüzdeki yoğunluğu düşük caddede babamla gezmiştik git gel şeklinde 15 dakika. Ertesi gün onları o cadde üzerinden başka bir yere götürdüm,3. gün ise kız arkadaşımı almaya gitmiştim ve direkt trafiğin içine dalmıştık. Çok iyi değildim, kaza vs olmasa da aksaklıklar yaşadım ama denemek gerekiyor. Tabii ben küçük bir ilçede yaşıyordum, İstanbul için durum farklı olabilir.

Eğer vaktiniz varsa ve birazcık para ayırmak bütçenizi sarsmıyorsa, naçizane tavsiye, muhakkak alın.

Elbette İstanbul ve büyükşehir şoförlüğü tecrübe ile gelişir ve şüphesiz aracı iyi kullanmak, kuralları bilmek dışında dikkatli ve sabırlı olmak elzemdir; fakat yine de doğru tüyolar ve ikazlar verecek birinden ders almak epey faydalıdır.

cesaret ve yatkınlık işi. ben ehliyeti aldıktan 1 hafta sonra trafiğe çıkmaya başladım. hatta bir süre de ehliyetsiz sürdüm sınavı geçtikten sonra, akşam trafiği cartcurt dinlemeden daldım yol da baya sıkıntılıydı. ama öyle öyle 1 ayda öğrendim. 1-2 çok küçük kaza / sürtme de oldu onlar olunca iyi oluyor bi kendine geliyorsun.

arkadaşlara da katılıyorum bu arada yanına bilen birisini al 3-4 defa çık veya 3-4 ders al en fazla yeter. veya gözü karart direkt kendin çık.

o bir sinav ve dogrudan ingilizce bilginizle ilgilenmiyor.

ezberlemek size uyan bir konu değilse, cesur öztürk'ün kitaplarından çalışın. halledersiniz.

1 yıl her gün BBC ve CNN okuyarak YDS'den 80 aldım. Yökdil daha kolay. Her fırsatta yazı okuyun.

1975 yılı opec baskınında oldu.

D.B. Cooper var.

Filmde Al Pacino uçakla Cezayir'e gitmek istiyordu, OPEC baskınında da uçakla Cezayir'e gitmişler, filmin vizyon tarihi Eylül 1975 OPEC baskının tarihi de Aralık 1975, enteresan bi tesadüf olmuş.

Gün değil, ay. 1 ay sürebilir. Dersler var. Sınav var. Sınavdan kalınca bir dahaki sınavı bekliyorsun. B sınıfı ehliyetimi yeni aldığım için güncel süreci biliyorum. Sınavlar haftada bir olduğu için zaten bir hafta kesin gidiyor. Bir de kalan çok var. Sınav videolarına bakabilirsiniz.

Dün kursla görüştüm. Temmuz 10’a kadar kayıt süresi varmış kurs için ama o tarihe bırakma bu ayın sonuna kadar gel dedi. B ehliyetim olduğu için sadece sürüş sınavına giricem, o da Temmuz sonundaymış. Yani bugünden itibaren 1 ay 1 hafta var sınava. Sonrasında ehliyet de birkaç günde elinde oluyor sanırım.

hiç motosiklet kullanmamış birinin umarım trafik tecrübesi vardır. önündeki araç sinyalsiz dönüş yapar mı, önüne hangi araba atlar, kim sana teğet geçer vs. bunlar motosiklet kullanmadan önce tecrübe edilmesi gereken şeyler. malum kuralların işlemediği bir ülkede yaşıyoruz.

bkz. kurs haricinde bol bol altın elbiseli adam'ı izleyin youtube'dan. ruhu şad olsun barkın ağabeyimizin...

ne için çalışıyoruz ki.
ben olsam kabul ederim.

Kendi hayatına dair önemli atılımları ancak comfort-zone'dan çıkarak yapabilirsin. Keza comfort-zone'da da sayılmazsın geçinemediğin için. Ben işi al derim.

gecinemiyorsaniz rahatlik luksunuz olmamali. uzgunum.

İkinci firma ile anlaşırsan ilk firmadaki amirin ile "böyle bir teklif aldım, şu kadar maaş verecekler. ben kalmak istiyorum ama mevcut maaş ile geçinemiyorum. ekonomi malum. maaşımda iyileştirme yapılırsa kalmak istiyorum." dersin. senden memnunlar ise büyük ihtimalle bir iyileştirme yaparlar (ağlamayana meme verilmiyor maalesef bu ülkede). Eğer "maalesef, biz kurumsal bir şirketiz, sadece zam dönemlerinde yüzde olarak ne öngörüldüyse onu veririz" falan derlerse yeni yere geç bence. Eski yerle bağlarını hemen koparma. Pişman olursan amirini vs. arayıp üstü kapalı 'memnun değilim buradan, keşke ayrılmasaydım'a getirirsin lafı. "O zaman geri gel" derler.

Himmet Dayı, bahsettiğiniz ağlamayana meme vermeme olayı çok yaşanıyor burada. Bu şekilde yolunu bulanlar oldu. Bana da bir karşı teklif yaparlar belki. Ama o bile tatmin etmez. Bu ara sık sık iş görüşmesi için arıyorlar. Çıkan sonuç, ben şu an bedavaya çalışıyorum.

himmet dayi +1

ilaveten, yeni gittiğiniz yerde iki sene yoğun çalıştıktan sonra eski firmanıza ya da benzeri kurumsal bir yere terfi etmiş olarak geri de dönebilirsiniz. bu size bir zıplama olanağı da verebilir.

denemeden de bilemezsiniz.

@auroraaurora

eğer böyle bir iyileştirme zaten yapılıyorsa sana da kesin yaparlar. çünkü sen işten ayrılırsan yerine birini bulmaya çalışacaklar. birini bulsalar da ondan nereden baksan 1 sene verim alamazlar. üstelik sana 'veremedikleri' maaşı ona vermek zorunda kalacaklar. bu aralar sirkülasyonun çok olması zaten şirketlerin gerçek enflasyonu (tüik'in açıkladığı saçma sayıyı değil yani) karşılayacak ücret artışı yapmıyor oluşu. haliyle yeni birini şu an senin aldığın maaşa bulamazlar.

Katılıyorum sivrisinek. 3,5 aydır kesenin ağzını açmadıkları için aynı pozisyona birini bulamamaları yüzünden iki kişinin işini yapıyorum, yanlış veya eksik bir şey yapınca da laf işitiyorum üstelik. Ama asıl işimden bir şikayetim yok. :))

Yaş bilgisi ve firmada kaç yıldır çalışıldığı bilgileri olmadan fikir yürütemeyeceğimiz bir denklem

burada kararsızlık yaşayacak bir durum yok.

mevcut durumda çok rahatsanız ve sırf bu yüzden 2 katı maaşlı teklifi kabul etsem mi diye düşünüyorsanız mevcut işinizde kendinize hiç bir şey katamıyorsunuz ve sürdürülebilir değil demektir.

düşünmeden yeni teklifi kabul edin.

Gecinemiyorsan gecmen lazim ben olsam dusunmeden kabul ederim. Kabul edelim veya etmeyelim para icin calisiyoruz.

lemmiwinks+1

İş değiştirebilirsin ama bence o iş bu iş değil. Birinin özel yardımcısı olacaksanız belki bu iş günde 15 saatinizi çalacak. Ben böyle belirsiz şeyleri mantıklı bulmuyorum.

Kaliforniya sanırım. San diego tarafları olabilir. Havası güzel, new york gibi keşmekeş yok pek vs.

Yaşamak istemeyeceğim eyaleti de yok galiba. En kötü yeri bile yaşadığım yerden iyi olduğu için...

Çomarın harman olduğu orta eyaletlerde bir kasabada yaşamak isterdim ama orada doğmuş olarak, böyle garip bir fantezim var.

Henüz 2 hafta oldu SAN francisco’ya 15 dk uzaklıkta bir yerde kalıyorum. Harika, tabi bu nerede yaşama fikri beklentinize göre değiştir. Mesela arkadaşım Miami’de yaşamaya karar verdi. Oranın tatil beldesi olması ve sürekli canlı oluşu onun için bir kriter. Bende ilk etapta küçük bir yerde yaşamayı tercih ediyorum.

Boston, manhattan :)))

kuzeyde yaşamak isterdim. kültürel olarak avrupa'ya en yakın tarafı orası diye biliyorum. minnesota, wisconsin filan. oduncu gömleği giyip dağda bayırda gezerdim.

brooklyn ya da boston derim. the town filminde boston şehrini görüp çok beğenmiştim. hem avrupai hem de amerikan görünüyor.

Favorim Şikago. Ama kışın aşırı soğuk oluyor. O yüzden cevabım Los Angeles.

En büyük hayalim miaminin sıcak sularında kendimi kaybetmek.

Güney hep yakın geliyor bana. Bu yüzden Texas isterdim. Diğer ikisi de New York ve California. Florida istemem. Sabah uyanınca bahçemde timsah görmek için hazır değilim. Gerçi New York da kıyamet filmlerinde ilk etkileniyor. En iyisi Texas.

Manhattan, 2 sene eglenmelik.
Malibu/Santa Monica, surekli.
Boston, surekli.
New Orleans, Mardi Gras donemi eglenmelik.
Miami, sikildikca tatillik.
San Diego/Seattle, yukarıdakiler olmazsa. Surekli.
Austin/Denver, cok iyi maas (400k+) fln olacaksa belki 3-5 yillik.

Sanırım hayatımı Boston'da geçirebilirdim iş bulsaydım. Gerçi kışını görmedim, muhtemelen kemiklerim donardı. Yine de hayal kursam Boston derdim. Hangi eyalette yaşamak istemezdim. Hepsini görmedim nihayetinde bilmiyorum o kadarını ama Georgia'da yaşadım, almayayım.

Seattle veya Chicago. İkisi de tam kriterlerimi karşılıyor. Kışın karlı yazın serin. 1-2 saatlik mesafedeki kayak merkezleri, plajları, ormanları, ulusal parkları, doğal güzellikleri cezbedici. Her türlü sosyal ve sportif aktiviteyi bulabileceğim, envai çeşit eğlence ve yemek kültürü olan canlı şehirler.

Portland, Oregon. Doğa, doğa, doğa...

texas, colorado, kaliforniyanin cok guneyi haricinde butun bati yakasi.
tuzum biraz daha kuru olursa new england, vermont, rhode island tarafi.

Dinci oraninin yuksek oldugu yerleri tercih etmem. Buradakilerden kurtulup, oradakilarin sacmaligi ile ugrasmanin alemi yok.

Para varsa California, yoksa kuzeydoguda sehre cok uzak olmayan ama cok da pahali olmayan bir yer.

Washington (Eyalet) de oldukca guzel gozukuyor.

Seattle ya da San Francisco

atlantik kiyisi le$ bence, pasifik kiyisi o yuzden. California ve civari.

Hawaii tabii ki. Amerika'ya bağlı ama özerk diğer adalar da olabilir. Guam, Amerikan Samoası, Porto Riko, Virjin Adaları...

bir yazılımcı olarak san francisco

Son kullanma tarihi yaklaşmış olabilir. Depoda çok vardır, bitsin diye düşürülmüştür.

Raf fiyatlandirmasi ile ilgili olabilir. Diger marketler raf parasi almiyordur belki o firmadan.

Marketler artık kafalarına göre etiket basıyorlar. Ciddi anlamda suistimal var.

Bizim evin yakınında da az bilindik bir market var. Piyasada dalgalanma oluyor. Et fiyatı, ped fiyatı, meyve suyu fiyatı, işte koroplast çöp poşetleri vs her yerde aynı anda zam yiyor. Bu market etiketleri bazen 10-15 gün gecikmeli değişiyor. Sistemleri dinamik değil, güncel fiyatı devamlı alamıyorlar diye düşünüyorum.

Annemlerin evi görece bulunduğum semtten daha fakir bir semtte, ne zaman annemi ziyarete gitsem markete uğrar bir şeyler alırım (gıda, deterjan vs) en son ziyaretine gittiğimde annemin mahallesindeki marketten yaptım alışverişi neredeyse benim her zaman yaptığım alışverişin 2/3'üne maloldu aldıklarım. bu arada market şu meşhur 3 harflilerden birisi.

Sanırım markette çalışan kişi sayısı, marketin kira giderleri, vs markette satılan ürünlerin de fiyatını doğrudan etkiliyor. yani aynı market zincirinin farklı şubelerinde farklı fiyat politikası olabilir, olmayabilir de bilemiyorum ama gördüğüm kadarıyla semte göre fiyat farkı bariz şekilde var gibi.

o kadar değişken bir konu ki bu.

Zincir marketin sirkulasyonu daha fazla. O yüzden eski stokları bitirp yeni stok siparişi geçmiştir raflara. Onları da daha yüksekten aldığı için fiyat artmıştır.

Küçük marketin sirkülasyonu daha az aldığı için çooook önceden çok ucuza aldığı ürün hala raftadır. Son kullanma tarihi yaklaştığı için de ucuzdan eritmeye çalışıyordur.

Farklı toptancılardan alıyorlardır. Küçük marketin toptancısı o üründe kampanya yapmıştır.

Adam stok eritmek depoda yer açmak için bozulacak ürünü zararına satmaya niyetlenmiştir.

Diğer zincirler raf için "reyon parası" alıyordur. Bu küçük market almıyordur.

gibi gibi.

Abi bizler hep kendi ekonomik seviyemize göre değerlendiriyoruz bu olayları ama ülkede belli bir gelir grubunun üstünde olacak şekilde para kazanan ve 20 bin liralık bilet parasını umursamayacak çok insan var, yani çevremizde görmüyor oluşumuz onların olmadığı anlamına gelmiyor, böyle düşünelim; talep olmasa neden arz oluşsun.

Aileden zengindir. Ben kendi maaşını döküp saçan görmedim pek.

Rating ölçümlerinde şöyle bir değerlendirme vardır;
A + 300 bin kişi
A 1.5 milyon kişi
B+ 3 milyon kişi
B 5 milyon kişi
C + 10 M
C 20 M
D 40 M

Sen hangi gruptasın önce bunu bulalım. sonra soruyu cevaplamak kolay :-)

20bin dediğin 1.200 dolar etmiyor.

Aha yanimdaki arkadas verdi beraber okuyoruz su an.
Eve 75bin giriyor niye vermeyim diyor. Kari koca toplami bu

Büyükşehirlerin orta halli semtlerinde iş yapan bir müteahhit tek bir konut satışından en az 2 milyon kazanıyor.

Benim etüt merkezimin olduğu iş merkezinde 86 işyeri var. ortalama kira 10bin tl. Yani iş merkezinin sahibi sadece bu binadan yıllık 10milyon kazanıyor.

Galerici bir tanıdık var. Geçen hafta araç almak için yanına uğradım. 2 saat oturdum 3 tane sıfır araba sattılar. Sahibindende bakın sıfır araçlara, liste fiyatından alıp tanesinden en az 80bin kar ediyor bu adamlar. 4-5 milyonluk Porsche sattıkları da oluyor.

Bu saydıklarım A+ adamlar değil. Kalburüstü esnaflar.

20 bin tl uçak bileti ne ki?

Yakın zamanda teyzem gitti yurt dışına. Orada yaşayan akrabaları karşıladı. Kendileri almadı. Son çalıştığım yerde şirketin sahibi ileride Almanya'ya götürürüm demişti ki öyle çok tecrübeli biri sayılmam. Sadece fuar için bile yılda birkaç kez şirketler gönderebiliyor. Maaşlı çalışan çift için de çocuk yoksa, masraf azsa bir yıllık birikimle gidilebilir. Ama bu lüks olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Daha 5 yıl önceye kadar üniversiteli bebeler Work and Travel ile ABD'ye gidiyordu. Şu an bu beyaz yaka için bile zor.

Yani mecbursaniz vereceksiniz, eger ailevi bir durum, saglik sorunu varsa veya ozlemisseniz falan.

Expat olan kisilerin genelde bazi ucuslarini sirketleri karsiliyor. Gecen yaz ailemi ziyarete geldim Turkiyeye, bilet 51bin liraydi. Bunun bir miktarini sirket karsiliyordu. Bu sene gelseydim -saka yapmiyorum- 222bin lira tutuyordu gidis donus bilet. O sacmalik tabii.

Yurtdisiyla baglantili calistiklari icin cok ucan bazi kisiler fazlaca mil biriktirebiliyor. Sonra onlarla keyif seyahati yapabiliyorlar.

esim de ben de sigara kullanmiyoruz, alkol desen sosyal duzeyde zaten ben emzirdigim icin cok nadir. bebegi aksam birakacak yerimiz olmadigi icin sinema, tiyatro, aksam bi mekana gidip partilemece olayimiz bitti. eve genel olarak aldigim alisveris gibi seyleri kampanya veya indirim kovalayarak aliyorum. gelir duzeyimiz de fena degil diyebilirim. aktif para harcamayi gerektiren bir hobimiz yok (bebegin giderleri haric :)) ) ikimiz de ise yuruyerek gidip geliyoruz evimiz ofislerimize yakin yani yol masrafimiz, benzin derdimiz yok. bu sartlarda yilda 2 avrupa veya 1 okyanus otesi ucus cok koymuyor. bunu da yapmayacaksak olelim yani cunku. ayrica avrupa ucuz degil evet ama turkiye de ucuz degil ki artik. turkiye'de yaz icin tatil bakacak oldum gozum kanadi. 4 gun kotor'da mis gibi korfez manzarali villada kaldigim paraya antalya'da 1 hafta uyduruk bir otel odasinda kalamiyorum. ne anladim ben bu isten :)

1200 dolares yani 20 bin tl ile daha iyi ne yapılabilir? son çıkan iphone'u bile alamıyorsun şu anda. mal gibi para biriktirsen ne yaparsın yani bu parayı? yaşın da gençse böyle egzotik yerlerde ezmek daha mantıklı. biz geçen yıl meksika'ya gittik, hayatımızın en ilginç tatiliydi mesela, hiç bir şeye değişmem bu anı ve tecrübeyi. eskisi gibi kuruş kuruş para biriktirmenin bir manası kalmadı, özellikle gençlik döneminde biraz gönlünüzce para harcamıyorsanız çalışmanız için motivasyonu sürdürmek çok zorlaştı.

Hepsine gidip fiyat isteyecekler. Telefonda genelde fiyat söylemezler. Derin bir eksiklik yoksa özel ders alabilir. Dershanelerin çoğu İzmit'te. Ben Kültür'e gitmiştim 10 yıl önce. Oradaki hocalar kendi eğitim kurumlarını bile açtı. İyi hoca nerede bilmek zor. Çünkü genelde genç öğretmenler çalışıyor. Final iyidir ama tek başına bir şey ifade etmez. Final'e gidip barajı geçemeyen biliyorum. Zaten dershane kaynakları artık bir şey ifade etmiyor. Piyasa kitap dolu. İyi kaynakları alıp çözecek. Youtube bile tonla video dolu.

ben de aslinda oyle dusundum. cunku caliskan bir cocuk. iki senedir pandemi mandemi bozuldu hep calisma duzeni bir de ergenlik... ama inanci var zaten calisacagina. matematikten geri oldugunu dusunuyor. belki de oraya yogunlasmak daha dogru olur, hem de daha hesapli (ozellikle su anki durumda)

tesekkurler!

ihlamur, visne, sakura.

Salkımsöğüt

Çam fıstığı ağacı isterdim. Çocukken karşı komşuda vardı. Sonra kestiler. Şu an kilosu çok pahalı. Fındık falan yanında ucuz kalır. Adamı zengin eder.

Bonsai

Görsel güzellik için, rüzgar almayan güneş gören bir bahçeniz varsa mavi ladin, su konusunda sıkıntı olmayan bir yerdeyse salkım söğüt

Kokusu için ıhlamur, iğde, iklimi uygunsa portakal, limon veya turunç

Heybeti için, sonbaharı görsel güzellikle karşılamak için çınar

Görsel güzelliği için ve meyvesi için, Zeytin

Ağaç olması şart değil, bahçe kapısını sarsın görsel güzellik yaratsın dersen Begonvil,

Çook güzel de kokan birşey olsun, gece olunca kokudan bayılayım dersen Melissa,

Çitimi sarsın, dışarıdan içerisi görünmesin, baktığımda yeşilden kırmızıya kadar her rengi göreyim dersen Amerikan Sarmaşığı

Duvar gibi bir şey olsun, sınır olsun dersen, yüksek olsun dersen mazı, alçak olsun dersen şimşir.

Bahçem büyük, uzağa dikerim, para kazandırsın dersen Ceviz (Sülfür salar, başağrısı yapar, onun için uzağa olsun)

çam fistigi, christmas çami= kislik ve yagmurlu yerlerde

palmiye(turleri), dev kaktusler= yazlik ve denizi olan yerler

amazondaki dev agaclar<3 turunu bilmiyorum ama orman cok seviyorum

Ihlamur, kokusu beni mest ediyor.
Görsellik için hurma ağacı.
Gölgesi ve verdiği manevi his için çınar ağacı

hayatımda hiç ağacım olmadı.
ağaç hayalimde olmadı.
"ağaç hayali" diye bir hayal türü olduğunuda ilk defa şimdi duydum.

Verecekler tabii ki. Her oturum birbirinden bağımsız.

Yeniden verecekler, bugünkünü götürseniz de içeri almazlar

Pek gıdanın pizzaları

torku'nun pınar'ın falan hazır köfteleri. normalde aşırı pahalı da indirim olunca güzel indirim oluyor o zaman evde yaptığın köfteden çok az pahalıya geliyor. acil durumlar için müthiş kurtarıcı sadece indirim takip edip toplu almak lazım.

onun dışında donmuş ıspanak, donmuş taze fasulye, donmuş soğan hep tutmaya çalışıyorum hızlı yemek yapmam gerektiği zamanlar için.

www.migros.com.tr

su var cok favorim asiri seviyorum. bir de cikolatalisi cikmis denemek icin almistim ama diyetteyim su anda deneyemedim henuz. bence o da guzeldir.

Dr Oetker pizzaları inanılmaz başarılı.

Süperfresh'in bezelye ve nohutundan birer avuç her yaptığım pilava çeşni olarak koyuyorum. Tavsiye ederim.

Ayrıca Migros'dan Feast Pizza Gurme Meksika Usulü harika ötesi bir şey.

Ayrıca 5M Migrostan aldığım simitleri (Taze ve çıtır olacak) ikiye bölüp buzluğa atıyorum. Çözülmeden 5 dakika ısıtılmış fırında 5 dakika bekletince çayın yanında peynirle harika oluyor. (Süperfreshinki değil, kendi unlu mamüller reyonunda satılan)

Ayrıca İzmir Metro'da (Diğer şehirlerde var mı, bilmiyorum) dondurulmuş boyoz satılıyor. Sadesini tavsiye ederim.

A-101'de satılan ıspanaklı, kabaklı, pırasalı tepsi börekleri.

dondurulmuş bezelye, bamya, brokoli. çok pratik oluyor

Pınarın fish fingeri baya güzeldi
Pınarındı sanırım kasap köfteleri müthişti ama artık yok sanırım üretimi.

Donuk schinitzelleride seviyordum fiyatı ucuz diye temkinli yaklaşıyordum şimdi fiyatları almış yürümüş yaklaşamıyorum.

Feast Tostmania

A101in rulo ve kalem börekleri efsane.

ben bir telefona o kadar para vermeyi açıkçası israf olarak görüyorum. aşırı apple tutkun yoksa 3 te biri fiyatına xiamoi almanı öneririm.

kalanıyla da dolar/euro yapabilir, hatta yapmayıp kısa bir avrupa seyahati yapabilirsin.

tabi tercih senin.

20bin geçse 10bnilik telefon alırım. 10binden sonra telefonların marjinal faydası ciddi anlamda düşüyor. hatta belki 8bin falan.

benim bir arkadaş var ofiste, o da senin gibi hocam. en son araba ev alamıyorum, bari keyini çıkarayım dedi. hem iphone 13, hem de airpods aldı. mutlu olacaksan sen de al gitsin. ama faizsiz kredi, taksit vs yaptırabiliyorsan nakit yerine onu tercih edebilirsin. hazır parayı da bir şeylerde değerlendirebilirsin.

uzun süre gidecek bir telefon alman lazım, iphone veya S serisi Samsung vs. 8-10 binden başlayacak.

Bahsettiğin kafayı iyi biliyorum ama orta direkten fakire düşme sebebimiz de bir yandan bu. Düzgün birikim yapmadan bunları hak etmiyoruz aslında :/ Ama şimdi almazsan ileride fiyatı daha da artacak orası kesin. Ben olsam hepsini telefona gömmezdim sanırım. 1 tam altın 6000 küsur lira mı, onu alıp köşeye atıp kalan 14 bine alırdım hem kendimi az da olsa birikim yapmış hissederdim.

alırım. geçmişte de aldım. parayı yerine koyabiliyorsan, yarın yiyeceğin yemeğin hazırsa düşünme al. keyfini çıkar. yavaş yavaş bir şeye sahip olma lüksünü kaybediyoruz zaten. bugün alsam mı acaba düşünürken yarın bunu bile düşünemeyeceksin, erişiminin dışında olacak belki de.

ben eskiyene kadar telefon kullanam bir insan olarak o parayla tatile giderdim.

bizim cto bile 13 kullanmiyor adam koc'la falan takiliyor 200bin maasi vardir.

Ne gerek var sana para kazandirmayacak alete para gommene. Madem gozden cikardin parayi, a52 alip kalan parayi egede antalyada ez.

Fakir bir insanın cebinde 20 bin liralık telefon olması bazen telefoncu dayıların haklı olduğunu düşündürüyor bana :) Tercih senin elbette ama genç yaşlarda olduğunu düşünerek 6-7 binlik iyi bir telefon alıp üstünü eğitim gideri olarak harcamayı düşünürdüm. Hiç olmadı ye iç gez toz seviş yine kısıtlı parayı telefona gömmekten iyidir. Yapma bence.

kişinin önceliklerine göre çok değişebilen bi durum bu. benim elime o paranın 5 katı geçse de bi telefona o kadar para vermezdim sanırım. işimi görebilecek fiyat / performans ürünü bi telefon alıp kalan paranın tamamını gezmek, tatil yapmak, değişik yerler görmek için harcayabilirdim ama bilgisayar dışında herhangi bir elektroniğe 5 haneli rakamlar ödemezdim.

Hayatta almam. Birikim sadece ev, araba için yapılmıyor. Bir gün istifa edersin, iş bulana kadar birikimin seni rahat ettirir. Ya da ne bileyim, dişin ağrısa iyi bir dişçiye gitmek için bile birkaç bin lira harcıyorsun. Ne zaman paraya ihtiyacın olacağı belli değil. O yüzden en fazla 10 bin liraya telefon alırdım. 10 bin liraya mis gibi telefonlar var.

Alırım. Çok paraya ihtiyacın olursa satar daha ucuz bişey alırsın zaten seneye. Benim geçen sene 8-9 bine aldığım telefonu şimdi ikinci el 20 bine satıyorlar :)

Al

almam

Elimdeki telefon bozulmadığı sürece değiştirmem. Yapması gereken her şeyi yapıyor zaten.

al gitsin. 5 yil gayet uzun bir sure telefon icin. yenisini de bir bes sene daha kullanacak gibi dusun. o bes sene icinde eline gecen parayla yaparsin digerlerini, daha kaliteli Ispanya fotograflari cekebilirsin :D

araba anahtarı yasak. kantin ya da okulun etrafındaki esnaf emanet alır oralara bırakırsınız.

5-10 lira için egzoza, janta falan anahtar mı bırakılır yahu. uzaktan gören birinin hiç aklında olmasa bile aklına düşürürsünüz çalmayı.

eğer eski mekanik anahtarlardansa sokulabilir ama dijital herhangi bir parçası varsa yasak. para karşılığı kantine veya esnaflara emanet edebilirsiniz. son çare olarak jantın arasına saklayabilirsiniz belki.

Araba anahtarını saklamakta ne var. Egzoza koyabilirsin.

Hocam okul çevresinde anahtarı arabanın bi köşesine saklanmış arabaları alıp götüren hırsızlar vardır hele bu devirde daha da vardır alıp götürürler kalırsın ortada, sigortaya derdini de anlatamazsın böyle bir şey yapmanı ben naçizane önermem, emanet de bırakmak riskli en sağlıklısı arabasız gitmek.

araba anahtarı yasak ama ben ayakkabımın içine koymuştum

Ben de boyle bir durumda ayakkabimin icine koyardim

Kalem sokabiliyor muyuz?

Petibör bu işin kralı. Kilo alma kaygım olmasa çaya bana bana her gün üç kilo yerim en az.

"Daha rafine zevklerim var, üç beş parça yemek bana yeter." derseniz Annas Zencefilli:
www.migros.com.tr

Biskrem extra

Tutku ama ilk çıktığı zamanki gibi değil. Biskrem Extra. Çikolatalı Saklıköy'ü askerde çok yedim. O da fena değil. Bebe bisküvisi de severim. Muzlu olanı da güzel.

Negro tıkıyor biraz. Probis de bayıyor bir süre sonra.

biskrem'i ilk denediğim anı hatırlıyorum. çocuktum. arabanın içinde bir pakette kalan 3 tanesini yemiş ve büyülenmiştim. bence biskremin üstüne yoktur.

şimdikinin tadı mı farklı, yoksa benim tat algım mı değişti bilmiyorum ama eskisi kadar sevmiyorum hiçbirini.

2.bp.blogspot.com

böyleyken hastasıydım.

Finger bisküvi

Biskrem'in askerleriyiz.

eti negro tabii ki

Şimdilerde eti burçak zeytinli

eti burçak sütlü çikolatalı

Tutku
Beyaz kremalı bisküvi
Klasik Eti Burçak

biskrem, tutku, eti kakaolu

biskrem dünyada en sevdiğim bisküvi olabilir. bence rakibi yok.

peynir dolgulu cizi
fistik ezmesi dolgulu oreo
fistik ezmesi dolgulu burcak
sutlu cikolatali burcak
burcak kurabi
tahil patlakli kakaolu burcak
negro

bir de artik yok sanirim ama elmali biskrem :,( bu cok iyiydi, benden baska seveni yok diye kaldirdilar piyasadan ahah :)

Eti cici bebe, mcvities'in sütlü çikolatalı ince digestive bisküvisi, lotus biscoff, annas zencefilli+1

Edit: bir de bim'de satılan, fig newton çakması incirli bisküvi.

hanımeller
haylayf -uzun zamandır yemedim ama mazimiz var-

probis, hanımeller damla çikolatalı, biskrem vişneli, torku ruşeymli orman meyveli...

Peynir kremalı Çizi'den kilolarca yiyebilirim. Ama yemiyorum :)

Hanımeller karışık da uzun yıllar kendini bozmamış tatlardan.

Taç kraker de çok iyiydi eskinden lise yıllarında doymalık yerdik şimdi nasıl bilmiyorum.

Cicibebe +1
Lotus +1
Probis +1

Lotus karamelli
Asolo Dolce Cantuccini
Krumiri Classici

cicibebe.çaya bandırıp yiyorum. frenlemezsem 1 paket temiz gömerim.

Başıma bir iş gelmeyecekse ben Oreo'cuyum. Klasik Oreo.
Bir de Probis +1
Biskrem de iyidir ama fazlası bayıyor.

Eti burçak, üstü çikolata kaplamalı olan.
Onun dışında fusion diye yine çikolata kaplı bir bisküvi vardı. Onu çok severim ^_^

Caya batirmalik digestive olsun tastan olsun marka, cesit onemli degil.

Ağrı olduysa gitmen daha iyi. Zararı olmaz, faydası olur. En azından için rahat olur.

Aynı banka değil ama bana işe giriş için istediklerinde hesap cüzdanının fotoğrafını çekip çıktısını almıştım.
Daha önce hesap cüzdanı vermişlerse onu çekebilirsiniz.

Doğru olur mu bilmiyorum ama uygulamadan ya da internet şubesinden hesaba gelip ilgili yerlerin ekran görüntüsü de olur diye tahmin ediyorum. Pdf'e çevirirsiniz.

Yanlış yönlendiriyor olmak istemem yanlışsa düzeltsinler.

@sevilen progressive türkücü, o da aklıma geldi ama buldum hocam. Teşekkür ederim.

Dijital Hesap Cüzdanı diye bir seçenek varmış. O şekilde çözdüm.