Ben de sevmiyorum ama gözlemlerime göre bu oyunların belirli bir bitirme süresi yok ve bu da uzun bir macera sunuyor. Örnek olarak Uncharted 4 15 saatte bitebiliyor ama bu tarz oyunlarda ben birer saatlik 50 video görüyorum. 15 saat nerede, 50 saat nerede.

witcher 3'ü sevemedim,
skyrim iyi gibi
elden ring'e ısınamadım

sorun şu ki standart rpg'lere çok alıştık. yani sihirle adam öldür, kılıçla adam öldür. ateş topu daha büyük ateş topu aynı kılıcın mavisi falan.

artık rpg'ye başladığın anda tüm hikayeyi biliyorsun eline ilk verilen kılıç ile son kılıç arasındaki farkın bir kaç tane tırtık olacağını da biliyorsun

o sebeple sıkıcı

insanlar için oyunlar bitirilmesi gereken şey gibi bir şey oldu. oyunda mesela achivement kovalamak da saçma geliyor bana. insanlarda ben şu oyunu bitirdim demek için oynuyor sadece. dizi izlemek de saçma geliyor bana.

artık bu rpg fps falan değişmeli. daha realist olmalı.

Ben de sevemiyorum ve sevenlere aşırı imreniyorum. Geçenlerde arkadaşa gittim, PS4'te God of War var dedi. Ben de birkaç videosunu gördüm ama hiç oynamadım, sen oyna ben izleyeyim dedim. Kendim oynasam maksimum 10 dakika tahammül edebileceğim bir oyunu yanımda biri oynarken izlemek çok daha fazla keyif verdi.
Daha öne The Witcher serisine de şans vermiştim ama sevememiştim. İlk oyundan başladım olmadı. Sonra ilk 2 oyunun hikayesinin videolarını izleyip direkt 3. oyuna başladım, yine olmadı.

Fantastik edebiyatı çok severim, cilt cilt serileri okurum ama iş oyuna geldi mi hiç tahammül edemiyorum.

Yaşınızı bilmiyorum ama yeni çıkan oyunları sevmeyen kitlerinin büyük bir çoğunluğu 80 kuşağı gibi bizleriz nedeni de bizim zamanımızdaki bilgisayar oyunlarının mekanikleri ve kuralları.

Bizim bildiğimiz bilgisayar oyunları bizi zorlamak için değil eğlendirmek, bir şeyleri başarmış olmanın verdiği gururu tattırmak için tasarlanmışlardı, Bir Red alert oyuncusu iseniz Easy Mode'da başlar Hard ile bilgisayarı silkeleyecek noktaya kadar taşırdınız yeteneğinizi yani oyunun tek amacı sizi eğlendirmek, size başarmanın tadını yaşatmak ve aynı zamanda strateji geliştirme yeteneğinizi de arttırmaktı.

Yeni nesil oyunlarda bir kusur var ve oyun geliştiriciler bu kusuru bilerek ya da bilmeyerek gidermiyorlar, yeni nesil oyuncular zaten bu kusurla oyun dünyasına girdikleri için bunu yadırgamıyorlar ancak daha agresif, acımasız bir neslin yetişmesine de vesile oluyorlar. Özellikle online FPS türü oyunlarda acımasızlıklık öyle bir seviyeye gelmiş durumda ki, birbirini görmeyen tamamen yabancı iki insan birbirine o an için ölümüne düşman oluyor, gerçekten eline bir silah versen beynini saniyesinde pekmeze çevirir öyle küfürler, hakaretler.

Özetle yeni nesil open world olsun, fps, rts olsun tüm oyunlar sadece ve sadece daha çok adam kes daha çok para harca senin ne hissettiğin, ne yaşadığın umurumuzda değil kafasıyla hazırlanmış.

Ne anlatmak istediğimi anlamayanlar açıp İlk Tom Raider oyunlarının oynanış videolarını izlesin, Time Commando oyununun oynanış videolarını izlesin, bunun gibi oyunların nasıl kademe kademe insanı eğiterek, eğitirken de keyif almasını sağlayarak level atlatttığını görün. İşte o oyunlarda sıkılmadan, usanmadan adım adım bölümleri geçip nihayi sona ulaşıyorduk, şimdi harala, gürele oyunlardaki mekanikler.

witcher 3'te görüntüler çok karmaşık, orman falan gözümü yoruyor ama skyrim'deki atmosferi hiçbir oyuna değişmem. bildiğin alıp götürüyor insanı bu dünyadan. ayrıca bilgisayarım kaldırsaydı kingdom come deliverance oynayacaktım. onun da atmosferini çok sevmiştim.

bazı oyunlar insanın içini açıyor. ben bunu çok seviyorum. seni bildiğin alıp ortaçağa götürüyor. mükemmel bir şey ya.

ayrıca ben 90'larda age of empires falan da oynamış adamım. öyle yeni nesil oyuncu sayılmam. zaten yeni oyunlardan oynayabildiğim çok yok, sadece bu tür atmosferi güzel açık dünya ve hikayesi olan oyunları çok seviyorum.

bu oyunlar bana aşırı zor geliyor ya. birkaç ay önce bir hevesle titan quest aldım ek paketleriyle birlikte. ama zor geliyor bir türlü oynayamıyorum. aynı şekilde civilization falan da zor gelmişti. the witcher 3 keza öyle. oyunu anlasam seveceğimden eminim de işte olmuyor bir türlü. eskiden fm serilerinden de anlamazdım, oyunu çözünce hastası oldum.

Witcher serisi ve skyrim'i uzunca bir süre oynadım, hala arada açıp skyrime bakarım.

Bu oyunlarda seçenekler geniş, ben bunu seviyorum. Örneğin skyrim oynarken ister imperial, ister stormcloak tarafında olabiliyorsunuz. Bunların birinde olup ya da olmayıp çeşitli alanlarda gelişmiş (magic, one-hand, two-hand, archer...) Karakterlerle ya da bunların karışımlarıyla oynayabiliyorsunuz. Hiç savaş olayına girmeyip sadece iksir yapan, lahana satan bile var. Ya da bambaşka bir oyun stili olarak sadece belli bir daedra üstüne yoğunlaşabiliyorsunuz, bu da olmazsa sadece darkbrotherhood, thief guild gibi yerlerde ilerleyebiliyorsunuz. Bu böyle gider... seçenekleriniz pratikte sınırsız çünkü her kombinasyonu denemeye kalksanız işi gücü bırakıp bir iki seneyi bilgisayar başında geçirmelisiniz.

Gördüğüm kadarıyla sıkılan çoğu insan "oyunu tamamen bitirme" dürtüsüyle bir yapılacaklar listesi içinde boğulup gittiği için sevemiyor bu tarz oyunları.

Tabi doğrudan bu klasik elf, cüce gibi fantastik evren de ilginizi çekmiyor olabilir. Bir de bu tarz oyunlar içine gömülmelik, saatler geçirmelik oyunlar. Çalışırken oynamaya çalışıyorsanız zor. İşten yorgun argın gelip ne yaptığınızı hatırlamaktan hikayeyi takip edemezsiniz ki?

Normalde hiç oynamadığım forza horizon gibi başla bitir oyunlara başkadım çalışmaya başladığımdan beri. Skyrim gibi oyunları çok sevsem de bugün çıkan benzerleri beni sıkıyor artık, takip edemiyorum çünkü.

Her şeyi sevmek durumunda değilsiniz bence kasmayın.

duyurukullanıcısı +1

son zamanlarda bu kafadayım. ben de sevemedim. arada lol, overwatch, cod warzone falan oynuyorum o yüzden.

witcher biraz sarmıştı ama çok devam edemedim. o tarz oyunlar arasında en çok kendimi kaptırdığım, ilk çıktığı zamanlarda dragon age idi. sonradan dinamikleri pek değişmedi, sıktı bıraktım.

İngilizcem biraz daha iyi olsa skyrim falan oynardım belki ama yok ya witchker ilk çıktığı zamanlar tr yama ile oynamıştım yine devam ettirememiştim artık zaman kaybı gibi geliyor cidden. ve şu refahsızlıkta oyun oynamaya hakkımız yokmuş gibi geliyor.

Belki insanlarda keşfetme heyecanı vardır.. bilemedim. fare - labirent - peynir olayı gibi geliyor single player oyunlar artık.

Ona rağmen Conan Exiles beni nedense çok etkiledi o da açık dünya ve ister single player ister multiplayer hatta pvp bile oynanabiliyor. Neden çok patlamadı bilmiyorum. Ark daha fazla patladı ki o çok daha karmaşık ve zor, yoruyor insanı. Gerçi bunlar survive oyunları. pek dediğin tarza uyar mı bilemedim.

elden ring aşırı zor geldi bana da. yani uğraşsam geçerim ama bi boss için 10 kere ne diye farklı taktik deneyim ya. bir de o kadar canını indiriyorsun ölünce hadi sil baştan.

yani bilmiyorum şey gibi geliyor artık, oldu olacak biraz daha zorlaştırın gerçekten ölelim yani sdjfsjgs veya oyuna bir daha giremeyelim ne bileyim. hatrı sayılır bir oyun geçmişim var belki bu yorum abartı gelmiştir ama şu an ki kafam bu yani.