Yakışıklısın genc adam

@astrid: ehehe eyvalla, velakin gençlik kalmadı.

şimdi duyurunun çirkinleri gelip düşüyo mu böyle diyecekler.

@elorelia; valla, kendimim:) gömülsün de az gülelim dedim.

Seni 3. ilan ediyorum. Obaa ve benden sonra.

düşüyo mu böyle asfadsfsad

@passion rules the game: estağfurullahahahahaha

düştü mü hiç daha önce?

bence çok düşüyor.

lens gözlerin neler görüyor legolas?
düşmeye uğraşanlar insanlar görüyorum!...

üüh koca adam olmuşun oyuncak arabayla mı oynuyon hala?

olaya bak bi elinde şarap kadehi, ötekinde oyuncak araba, bi fırt şaraptan içiyor, vın vın arabayla oynuyor.

@Photographer yaahahahahah; oğlanın araba o ama arada ben de oynuyorum; ucuna bi disk temas edince kuş gibi bi şeye dönüşenlerden :)))))

kendimi bildim bileli radio hits dinlemeye devam ediyorum.
lise zamanı ağır sago dinlerdim. artık kafam almıyor mesela.

metal dinlemeyi bıraktım.

çocuklukta burhan çaçan'la başlayıp ergenlikte haluk levent'e, metallica'ya, 20'lerde eski rock efsaneleri, saykodelikler derken pink floyd'a, bugünlerde ise Sia'ya doğru evrilmiş bir yanar dönerim. allah belamı versin arada ceza filan bile dinledim.

Çocukluk dönemi = Türkçe pop
Lise 1 = Gothic metal
Lise 2-Lise4 = Yerli/Yabancı rock
Üniversite 1 = Rap
Üniversite 2 - Üniversite 4 = İndie/Alternatif
After graduation = Elektronik, üçüncü yeniler

Yaş ilerledikçe müzik zevkim değişmemiş resmen evrim geçirmiş.

kronolojik açıdan şöyle olurdu sanırım:
80'ler yabancı pop>
90'lar yabancı/türkçe pop>
90/00 yabancı/türkçe rock>
geniş spektrumda metal>
geniş spektrumda rock>
geniş spektrumda alternatif rock>
geniş spektrumda alternatif rock/elektronik

tüm bu süreçte tsm ve en baştan beri dinlediğim türlerden temel şarkıları hep dinledim, dinliyorum; her dönemden 10-20 tane çok sevdiğim şarkı vardır ancak genel ağırlık böyleydi.
son yıllarda arabesk ve türkçe pop hariç her şeyi dinlemeye çalışıyorum. şu sıralar geniş spektrumda elektronik müzik ve türkçe underground rap'e kaydım mesela, etrafımda dinleyenler sebebiyle. çalma listemde 900 civarı şarkı var ama çoğunu çok uzun zamandır dinlediğim için biraz sıkıldım, böyle ara ara yeni şeyler dinleyip ilişkimizi canlı tutmaya çalışıyorum, aynı zamanda aileye yeni üyeler katmış oluyorum.

@uzdeniz burhan çeçenden pink floyda uzanan yolculuğun takdire şayan :D
biyografi kitabı ismi gibi oldu

Metal muzik turevleri dinlerdim yas ilerledikce elektronik muzige techno'ya dogru gectim. EDM dinliyorum full birkac yildir. Yerine gore de pop.
Degismeyen tek sey; hicbir turden yerli muzik hicbir donem dinlemedim, boyle devam ediyor.
30E

He arada klasik de dinlerim, gider canli dinlerim sezonda arada.

Gençliğim heavy metal dinlemekle ve çalmakla geçti. Zaman içinde kafa kaldırmamaya ve müzikal olarak çok da değerli görmemeye başladım. Zamanla yumuşadı şimdilerde alternatif metal, funk, progressive, indie rock vs dinliyorum.

Dönem dönem flamenco bile dinlemişliğim var gerçi. Her şeyi dinlerim salaklar için pop müzik hariç.

Lisede country dinlemeye başladım, sene 2002. Hala dinlerim, çok seviyorum. Son 3-4 senelerde blues da dinliyorum. Ama country dinlemeyi hiç bırakmadım.
Lise öncesi belirgin bir müzik zevkim yoktu.

orta ve lisede post punk / funky dinlerdim. sonra ne olduysa melodic death ve doom metale kaydım. sonra afro funk, mellow jazz, techno, deep house falan oldu. bunların hepsini dinler oldum.

ufuk ercan ve burak kut ile baslayip, baris manco - hakan kursun - jimi Hendrix - king crimson - Guthrie govan diye devam etti. aralara cazlar, blueslar, turkuler, klasikler, popiler de serpisti.

hiç değişmedi, ama biraz yumuşadı. eskiden dinlediğim janrlara çok sadıktım, şimdi benzer janrlara biraz toleranslıyım. eskiye dönük spektrumu genişletiyorum.
selam olsun yirmi senedir aynı şarkıları dinleyenlere. o/

Çok değişmedi. Yalnızca biraz daha yumuşadı +1

folklör öğretmenim sayesinde türküleri sevdim. çerkes, rumeli, karadeniz... her türlü türküyü dinler oldum. amelie filmi yan tiersen sevdirdi metalica dinledim özellikle therion çok sevdim de ama yoruyor bence. caz ve arada musiki dinliyorum. dinlendiriyor. klasik müzik de güzel.

Akustik

İlkokulda ve ortaokulun başlarında Teoman, Ogün Sanlısoy falan dinliyordum.
Ortaokulda türkçe rap dinlemeye başladım.
Ortaokulun sonlarına doğru hafiften Pentagram ile Heavy Metal dinlemeye başladım.
Lisenin başlarında Linkin Park ve Evanescence dinliyordum (çünkü neden? çünkü hoşlandığım kız bunları seviyordu. Ayrıca biraz aptal bir insanım, onun da etkisi var -bu müzikleri dinlememde değil, hala ara ara dinliyorum, böyle bir sebeple keyif almadığım halde dinlemem aptalca).
Yine lisede black metal dinledim. Motörhead dinledim deli gibi. Megadeth - Metallica tartışmalarında azılı bir Megadeth taraftarıydım (mazlumun yanında yer aldım hep). Sonra öğrendim ki Dave eski Dave değilmiş, çok değişmiş. Götüm dedim, Metallica'ya yanladım.

Rehberlik hocam vardı (çok güzel kadındı ya hu, neohippiydi, turuncu saçlar, çiçekli elbiseler, takılar falan :/) odasına giderdim sık sık, ben ona rotting christ dinletirdim, o bana pink floyd'un welcome to the machine'ini dinletmişti de burun kıvırmıştım.

Sonra hoşlanmadığım bir kız bana Pantera dinletmişti, cemetery gates'i sevmiştim, this love'ı sevmemiştim (hala sevmem) Pantera maceram orada son bulmuştu.

Bu arada megadeth dinlemeye son sınıfa kadar falan devam ettim ben.

Tool'un şans eseri (abimin mp3 playerında denk gelmişti) tek bir şarkısını (sober) dinlemiştim, çok sevmiştim. Sonra Schism'i açtım youtube'dan, bu neymiş yae, bu ne biçim vokal, rap gibi, meh deyip tool maceramı birkaç yıl sonra başlatmak üzere orada sonlandırmıştım (iyi bok yemiştim).

Üniversite Pink Floyd, Pearl Jam, Alice In Chains, Camel, Neil Young, Tool, A Perfect Circle, Pain of Salvation, Rage Against The Machine, King Crimson, Van der Graaf Generator, Jimi Hendrix, Led Zeppelin, Dream Theater, Iron Maiden, Rush ağırlıklı geçti. En çok Tool, Pink Floyd, Neil Young, Pain of Salvation, Camel, Rush, Pearl Jam ve Alice in Chains dinledim.

Şimdilerde ise Buckethead dinliyorum sanırım en çok.

Müzik zevkim daha çok progressive'e kaydı diyebilirim, bir parça da yumuşadı ve farklı türlere de açığım artık. Eskisi gibi müzik yobazı değilim.

Edit: Bir utanç vesikası olarak diyebilirim ki ilkokula gitmeden önce İbrahim Erkal dinliyordum.

Edit 2: Lisede bir ara manyak gibi Draconian da dinlemiştim. Bir de çok güzel bir İtalyan Metal grubu keşfetmiştim, adamların ilk albümü 96'da çıkmış bir de şimdi kontrol ettim 2011'de albüm çıkarmışlar. Bu grup da benim için gurur vesikasıdır, çok az bilinir.

diğerleri artsa da azalsa da, bırakıp başlasam da the cranberries hiç değişmedi.

ergenken metalciydim. burzum'dan tut metallica'ya kadar geniş bir yelpazede severek dinlerdim. geçen zaman içerisinde biraz daha yumuşadım ve ağırlıklı olarak elektroniğe kaydım. synth-pop, ebm, antin kuntin efektli müzikler falan.

rammstein dinlemeye 12 yaşında başlamıştım. 11 yıldır değişmeyen ve değişmeyeceğinden emin olduğum tek tutkum neue deutsche härte. farklı dönemlerde farklı tarzlara ağırlık verdiğim, farklı tarzlardan hoşlandığım olmuştur ama NDH (veya genel olarak alman elektronik müziği) her zaman ayrıdır benim için. alman olmayanlardan nitzer ebb'i ekleyebilirim. onun dışında eisbrecher, megaherz, rammstein, stahlmann, eisenfunk, die krupps, die toten hosen vs. bunları hayatımın sonuna kadar aynı sıklıkla olmasa bile daima dinleyeceğimden ve aynı tadı alacağımdan eminim. AŞKIM NOYE DOYÇŞE HERTE

minimalizme kaydı.

Lise klasik rock heavy metal
Üni grunge hard rock 80ler pop
Yetişkinlik üsttekiler ve elektronik şeyler

Değişmedi, sadece yelpaze genişledi. Metal dinlerdim, şimdi metal, klasik müzik, new age, doğu müzikleri vs. dinliyorum.

Ortaokul lise dönemlerinde genel olarak rock dinlerdim, aslında rock'a dair ne bulursam dinlerdim.
Ama en çok o dönem patlama yapan korn, limp bizkit, slipknot, deftones, soad vb grupları dinlerdim, çoğu şarkılarını hala ezbere bilirim:) Şimdi sadece spor yaparken dinliyorum. Eminem de çok dinlerdim bak o dönem, ingilizcemin gelişmesini ona borçluyum hatta, essay gibi şarkı sözleri vardı bitmeyen, oturup ezberlemişizdir.

Bu gruplardan sonra RHCP ve incubus hayranlığım oldu bir dönem. RHCP'den sonra grunge gruplara geçiş yaptım ve üni zamanlarında tam bir grunge'cı oldum. Hala da öyleyim.

pek değişmedi hala eski müzikleri dinliyorum.
müzik değişti ben değişmedim.

benim değişmedi.

Çocukluk: Türkçe pop dinlediğim yıllardı. Suat suna, nalan, sertap erener, nazan öncel, tarkan, emel müftüoğlu, bendeniz, yaşar vs dinlemekle geçti.
Tabii bir daha asla bunlar harici türkçe pop dinlemedim.

Ortaokul-Lise: Kargo, Gripin, Yüksek sadakat, teoman, mor ve ötesi, 84, the script, shakira, Sting, Frank sinatra, imagine dragons dinlediğim yıllardı.

Üniversite: Dünya müziği ile tanıştığım yıllar oldu.Şu an telefonda 2bin pc de de bir o kadar müzik var ve bunların yarisi türkçe- ingilizce harici şarkılar. Arapça'dan İsveççe 'ye portekizce' den Rusça' ya kadar bilimum dilde şarkılar var. Yine Klasik müzik sevgimin temellerini attığım seneler. Bu yıllarda genel olarak alternatif rock sevdiğimi fark ettim. Ağırlıklı olarak şunları dinlemekle geçti: Noir desir, calexico, beirut, mark knopfler, pearl jam, eric clapton, elvis castello, oscar and the wolf, gipsy kings, radio tarifa, dead combo, dead can dance, sam karpaniea, alexi murdoch, loreena mc, cake, flört, modern talking, U2, muse, pink floyd, keane, elvis presley, johnny cash, myrath, anna rf, vas, niyaz, mohsen namjoo, pilli bebek, zardanadam, sigur ros, Morrissey, roxy music vs

şimdi : 2018 benim metal müziğe önyargımı kırmak için bir şans daha verdiğim yil oldu. Ufaktan dinleyerek kendi capimda sevebileceğim bir türünü arıyorum. lethe ile bildiğim Dark tranquilty, Iron maiden, opeth, pain of salvation, amon amarth şu sıralar dinlediğim gruplar.

tabii birde sezen aksu , yıldız tilbe, ahmed kaya ve bilimum türküler var onlar her dönemde dinlediğim şarkılar olduğu için dönem dönem ayırmadım hiç dinlemediğim türler ise zannedersem rap ve arabesk müzik. tabi ibo' yu ayrı tutuyorum. Arkadaşlarla süt eşliğinde az şarkısını dinlemedik.

Genel olarak değişmedi. Trip Hop dinlerdim hala severek dinliyorum. 90'lar rapi dinlerdim, hala dinliyorum bıkmadım. Hatta yeni nesilin bazı rapçilerini bile severek dinliyorum. Değişen tek şey indie rock. artık dinleyemiyorum.

Çocukluk-ilkokul: Barış Manço, MFÖ, Erol Evgin, Türkiye'nin Eurovision'a çıkan şarkıları, Adını bilmeyip melodisine takıldığım bazı yabancı şarkılar, TRT çocuk korosunun çocuk şarkıları [tek kanal dönemi TVsever çocuk playlisti]
İlkokul-ortaokul geçiş dönemi: Yeke Yeke (Mory Kante), Gimme Hope Joanna (Eddy Grant), Englishman in New York (Sting), Twist in my Sobriety (Tanita Tikaram), vs dönemin popüler yabancı şarkıları [Pop saati, 1 Numara programlarından]
Ortaokul: House, Techno, Rap [Asitçi-Metalci savaşları dönemi, tarafım "asit" olmuştu :) ]
Ortaokul-lise geçiş dönemi: Kısmen patlayan yerli popa hafiften kayış.
Lise: Rap, lakin biraz MC Hammer ekolünden Public Enemy ekolüne geçiş [Yo MTV Raps programı etkisi]
Üniversite: Rap'e devam, reggae ile tanışma [Üniversitede siyaseten biraz Üçüncü dünyacıydım da]
Üniversite sonları: Eskilere bir de yeni bir gözle bakarak nostalji hissiyle başlanan eski yerli şarkılar (aslında bu trend lise sondan beri gidiyordu. Başta yazdığım Barış Manço ve MFÖ'yü arada zaten bırakmamıştım), yine bi zamanlar arkadaşların dinlediği ve benim sevmediğim rock, metal şarkıları.

Şu anda: Neredeyse tamamı 1995 öncesinden her telden ve dilden müzik. Youtube listeme baksanız Kuzey Kore marşlarından Alman yodellerine her şeyi bulursunuz.

Ismail ağa çarşaflı full, ama tüm çarşaflılar ismail ağadan diyemeyiz. Bi de senin dediklerini biliyorum başka da bir şey bilmiyorum.

süleymancı görsem tanırım evet
"çok renkli eşarp takarlar eşarbın önünü alnına indirirler" değil aslında tam olarak
1- tesettüre riayet şeklen yüksektir- yani tam boy pardesü, büyük eşarp ve bağlanması da sıkmabaş olarak değil pardesünün üstünedir.
2-ama renk ve kalite olarak herkes imkanını sonuna kadar kullanır. süleymancılar genel olarak kız çocuklarını okutmaz. esnaf çoktur. erkekler çalışır kadınlara bakar mantığı vardır. kadınlar kaliteli giyinmeye çalışır. orta direk semt bile olsa mesela sülaymancı kadınlar sohbete giderken belli olur. kendi modaları var.
3- örtüyü önce çene altından iğneler, sonra o eski çene altı bağlama stili gibi tekrar bağlar. sülaymancı bir kadın görsem foto çekip atsam ne demek istediğimi anlayacaksınız :)

"Menzilcilerin dükkanlarında semerkand amblemi olduğunu farkettim sonra dikkat edince"
menzilci olup başı açık olan, bildiğin sarışın, kot pantolonlu, tişörtlü, bilmesen laikçi diyeceğin bi dolu hatun var. üstelik, bildiğim menzilci dükkanlarda çalışan işçi kızların da coğu siyah çarşafa yakın giyiniyor ve gayet kankalar- yani mezilde öyle tek bir giyim tarzı yok. (bunlar son dönem iyice moda oldu, kumaşı bildiğin çarşaf gibi değil, çok ince, akıcı kumaşlardan, aslında teknik olarak pardesü ama boydan düğmeli değil mesela, üstüne de kocaman düz renk eşarp bağlıyorlar). Onlarca kız çalışıyor bu tipte dükkanlarda.

geçen sene sohbet ettik biriyle, gavsları, sofiler ilahiyatları boş bırakmasın, ilahiyatlarda dinsizler okuyor demiş. Menzil eskiden okumaya çok önem vermezdi, bunu FETÖ olayından sonra meydanın boş kalmasına bağlıyorum.

"Dua ederken ellerini farkli açardi bir tanidik"
Şafi olmasın o?

Full çarşaflı olanlar daha çok nakşilerin altındaki kollar. Ama ben çarşaflı FETÖ ablası da gördüm diyanet hocası da. Öyle tek bir kimlik yok.

işaret olarak yok. mesela süleymancılar sakal bırakmaz ince bıyık veya bıyıksız takılırlar. her cemaatin kendine tarz işaretleri veya ipuçları vardır.

süleymancı kadınlar eşarplarını tavşan stili denen tarzda bağlıyorlar, iki ucu getirip düğümlüyorlar yani onların süleymancı olduğunu ben de anlıyorum.

erkekleri ayırt edemiyorsun, lord eddark bilmemne hippi görünüşlü aktroll çıktı mesela. kimlikleri hiç belli değil. bence erkeklerde de şalvar gibi bir şry olmalı, kadınlar belli oluyorsa erkekler neden belli olmuyor? müslüman erkeğin de belli olacağı bir şey olsun di mi. dindeki kadın ve erkek farklılıklarından biri.

Bir yerde emine erdoğan bonesi diye birşey okumuştum. Sanırım bone var altında. Ama hep bu model kullandığı için kendine özel eşarp yatırıyordur. O bone böyle yapmak isteyen kadınlar için yapılmıştır.

bağlama şekli cemaatten cemaate değişiyor. o durumla alakalı bir bağlama stili olabilir.

ona özel bir bağlama şekli, hatta bence kendisiyle birlikte anılmasını istediği için böyle bir olaya girdi.

Baskalarina neler yasattiysam artik, cok guzel bir hayat yasiyorum :)

hem de ne biçim... yaptığım en ufak şeyi yaşamadan edemiyorum, huyum kurusun.

@acemi zaten kismetsizsin bu beyanından sonra tüm kapıları kapattın bak :))

Evet. Nokta.

benim bebeğim olmuyor. çocuklardan nefret ederdim onun bedelini ödediğimi düşünüyorum. cezamın bitmesini bekliyorum. :)

ödedim.

Başkasına yaşattığımı yaşadım. Kötü anlamda. Galiba insan yaşattığını yaşamadan ölmüyor. Ilahi adalet mi diyorduk karma mı?

Napalim peki şimdi arayıp affet diyelim mi:)

Olabilir

kimseye kötü bir şey yaşatmadım, kötülük yapmadım. bedelini ödediğimi düşündüğüm hiçbir şey yok.

Kötü bir şey yapmadım. Bedel ödemiyorum.

evet

EVET

ek olarak çok olumsuz bir insanım ve bazen kendimden de nefret ediyorum. bugün arabayla şirinevler'den geçerken o insan kalabalığını gördüm ve kalabalığı görmek bile bıkkınlık, yorgunluk duygularımı kabarttı. kalabalık hemen üstümü başımı çıkartıp makinada yüksek derecede yıkama ve duş alma hissiyatı da oluşturuyo, belki gizli bi ocd hastasıyımdır ama bence değilim.

insanların içindeyim seviyorum insanları
hareketi seviyorum
düşünceyi seviyorum
kavgamı seviyorum
sen kavgamın içinde bir insansın sevgilim
seni seviyorum

demiş nazım hikmet, duygularımı tezahür ederek.

Büyüklenme, kendini diğerlerinden üstün görme emareleri bunlar. Sen de diğeri de sıradan insansınız işte, abartma.

insanlari kendi kisisel standartlarina gore degerledirirsen olacagi bu. kafayi yersin. sana sahte gelen o hareketler belki de onu mutlu ediyordur, bilemezsin ki. dolayisiyla insanlari kendi standartlarina gore degerlendirme. her insan farklidir.

ikincisi bir isle ugras, kafan isinle mesgul olsun, etrafini o zaman gormezsin. insanlarin ne yaptigi umurunda olmaz.

ve son olarak, biz insanlar birbirimizle variz. benim varligim baska insanlarin varliginin sonucudur. dunya'da senden baska hicbir insanin olmadigini dusun. ne kadar sikici bir yer olurdu degil mi? her seye anlam katan insanlarin varligidir aslinda. bu sebeple insanlardan nefret etmem kendimden nefret etmemle esdeger. insanlari seviyorum ve onlarin hayatina deger katmak benim onceligim. cunku onlar benim hayatima deger kattilar ve katmaya devam ediyorlar.

ek olarak kisisel olarak kotu davranislara sahip ve hayatimiza negatif etkileri olmus insanlar da var tabii ki. onlara kizigin olabilirz ama faturayi tum insanlara kesemeyiz. kurallar ve deneyimler ve kanunlar ve degerler insan-insan iliskisini ayakta tutan seylerdir, yanlis iliskiden ders alip ilerlemek gerektigini dusunuyorum.

Sisteme entegre olamıyorsun. Onlar da zevk almıyor bu işten ama prim getiriyor sonuçta

Fazlasıyla.

@j r r tolkien +1
Sevmiyorum ama nefret de etmiyorum.

Bazen bu tür hisler gelebiliyor ama kendimizi bu saydiklarınız içinde nereye konumlandırdığımız da önemli. Yani başkalarının sevmediği ya da nefret etmediği bir insan olmadığımız ne malum? Belki eylemlerimiz ve yaşam tarzımız da başkalarının midesini bulandırıyor. Söz konusu insanken keskin yargılar ve tanımlar yapmak çok güç bence.

evet ne zaman metroya metrobuse otobuse binsem bosbeles insanlardan ki %96sini olusturuyor ortamin, nefret dolu gozlerle bakiyorum. tamamen zarar ziyan yaratiklar oldugu her hallerinden belli. ozellikle yaslilar ah o karakter yoksunu bir baltaya sap olmamis yaslilar yok mu

Bir kısmından nefret etmiyorum ama insan sevmiyorum.

1.O nefret ettiğin insanların arasında emin ol seni tanımadığı halde insan olduğun için seven ve kaza vs. zor duruma düştüğünde yardım edecek insanlar da var. Bu adaletsizliği vicdanın kabul ediyor mu?

2.Nefreti sadece zihninde saklayamazsın. Mutlaka diğer insanlara olan davranışlarına da bir şekilde yansır. Yani diğer insanların senden nefret etmelerine yol açacak hareketlerin olur. Kendini bu kısır döngüye hapsetmek sana mantıklı geliyor mu?

çoğunlukla evet.

Sevmeye çalış, böyle hissedersen yalnızlaşırsın. İnsanlara mecbursun, mecburuz. Sağlıklı insan sosyal bir varlıktır. Kendini izole etmemelisin. Tahammül seviyeni zorla. Bence her şey üzerinde çalışılırsa başarılabilir. Bir de şunu aklıma getiririm hep
" eeveryone you meet is fighting a battle you know nothing about, be kind, always "

insanlar dediğin sensin. kendine dair ne hissedersen, insanlar dediğin şeye dair de o. böyle olmasa, bu durumdan rahatsız olman daha zor olurdu, değil mi? ya da değiştirmek istemezdin?

ne yapmalıyım? kendi halinden memnun ol, ya da halini memnun olacağın bir kıvama getirmeye uğraş.

epeyce. ama minik bir umut kırıntısı da taşıyorum bir yandan.

pis, gıcık, yobaz, şerefsiz, adi... lanet insanlar var ama yine de nefret etmiyorum insanlardan. güzel insanlar halâ var.

gülücüğe odaklan.

Muhteşem yorumlarim.
Benim de hayalim..

Tuvalette bir şeyler okumak gayet normal ama bunun için orada kitaplık kurmak pek mantıklı değil. O an okuduğun bir şey vardır, bölünmesin diye yanında götürürsün de kitaplığı orada kurmak için tuvalette gereğinden fazla vakit geçiriyor olmak lazım. Evin diğer bölgelerinde okumaya harcanan vakit > tuvalette okumaya harcanan vakit olduğundan olumsuz bakarım. Tuvalet gibi nemli bir ortam kitap muhafaza etmek için pek uygun değil zaten. Bir de kişinin kendisi dikkat etse de tuvaleti kullananlar onun kadar hijyenik olmayabilir, orasına burasına dokunduktan sonra kitapları karıştırabilir :/

basur.

kitap okumayi sevmeyen ama gösterişe merakli, kendini oldugundan farkli gostermeye calisan biri oldugunu dusunurum. tuvalette kitap okunur da kitaplik nedir yahu? sen oradaki kitaplari sadece tuvalette mi okuyorsun diye aklima gelir. hele tuvalet duş ayni yerdeyse nemden falan o kitaplar zaten bir kac ayda buruş buruş olur.

tuvalette bir şey okumak, telefonla ilgilenmek, vs hepsinden iğreniyorum. mantıklı açıklaması var ya da yok. bunu yapan arkadaşlarımın telefonlarını dahi elleyemem.

Akışkanlar mekaniği okuyorsa helal olsun derim, 3. de geçeceğim bu dersi inş. :) Doğruyu söylemek gerekirse pis olduğunu düşünürdüm. Ben tuvalet, banyo gibi yerlerde sadece gerekli? işlemlerin kısa sürede halledilmesi taraftarıyım. Bir de spoiler olacak ama, Heisenberg tuvalette bıraktığı bir kitap yüzünden yakalandı. Sen o kadar laboratuvar kur, dünyaya uyuşturucu yay, adam zçarken senin kim olduğunu bulsun. Böyle "b*ktan" bir yakalanma hikayesi olmaz. Olmamalı.

tuvalette kitap okumak normal ama oraya kitaplık yapmak gıcık bi şey. sinir bozucu gelirdi bana.

ortam da çok sinir bozucu tuvaletten çıkıyosun: "froyd okuyosun... çok severim :) kaldığın yere tuvalet kağıdı koymuşsun biraz göz attım içerde."

Tuvalette kitap okumak, telefonla ugrasmak falan bence iğrenç ve saçma seyler. Isyerinde falan tuvalette isini gorurken eşiyle dostuyla konusanlari duyuyorum nasil bir saçmalik ve telefonun diger tarafindakine saygisizliktir anlamiyorum. Tuvalette Kitaplik kurmak da benim icin cok gereksiz ve biraz da pis bir olay.

Aşırı düz adam olduğunu düşünürüm. Ev, tuvaletten oluşmuyorsa son derece gereksiz bir eylem.

Fazla zorlama bir hareket diye düşünürdüm. Atom fiziği değilde karikatür dergisi, magazine filan olsa heralde çok zaman geçiriyor tuvalette diye düşünürdüm.

İğrenç

hemoroid. düzenli kabız.

banyoda kitaplık? olmamış. ben de yurtdışında yabancı birinin banyosunda dergilik görmüştüm. hani pis diyemiyorum tam olarak, temiz de olabilir ama banyoya kitaplık kurmak da tuhaf, olmamış geliyor.

Cok iyi degilim bir suredir.

İyi biri değilim +1 ancak özellikle kötülük yapıyor da değilim.

YEZZZ

Hayır

Değilim.

evet oyleyim. hic kimse iyi degildir, iyiyim diyene de gidim inanmiyorum.

ama iyi olmak onemli degildir; asil onemli olan kotu olusunu minimum duzeyde tutabilmektir.

Bazen evet. Salt iyiyim ya da salt kötüyüm diyemem.

media.tenor.com

www.youtube.com

I am, man. Yes, I am...

Edit: çünkü; my mother was a witch, she was burned alive...

Yok değilim, ama bu aralar çeşitli sebeplerden sandığım kadar da iyi bir insan olmadığımı düşünmeye başladım.

Değilim. Çok iyi bir insanım.

İmkân yok imkan olsa anasını ağlatacağım dünyanın (:

değilim asla

kimseye zararım dokunmaz. iyi adamım.

iyiyim.

%60 iyi, %40 kötüyüm.

Yoo iyi bi insanim bence. Temiz kalpli iyi niyetli oldugumu dusunurum hep.

Süper bir insanım bence

Oldukça iyi biriyim.

değilim. kötü alışkanlıklarım ve kötü huylarım var ama kötü biri değilim.

bazen...

Kime gore neye gore? Delirtir bu sorular insani.

@yuzir : kendine göre.

yeterince degil.

Fazlası ile kötü bir insanım.

Nein.

Cevremdekilere gore baya iyiyim ya. Arkamdan kotu diyeceklerini hic sanmiyorum ki degilim zaten.

Trilyoner değilsen, hiç bir günlük kullanım nesnesine o kadar para verilmez. Anne lisanıyla "para tuzağı" .

Cantanin bölmerini begendim bolca var gibi.
Ama renk ve tip olarak cok yaygin,
ya biraz daha para verip daha havalisini ya da daha az para verip su gecirmez + yine boyle bolmeli bisey bulurdum.

çanta güzel ancak amaç işlevi ise daha uygun fiyata bulunur bi çanta.

Bir detay var. Benzer kalıpta samsonite business gibi bir şey kullandım. Düz durmuyor. Öne devriliyordu. Bunda da olabilir.

280 de verilir, daha fazlası da verilir, neden verilmesin ki?

eğer beğendiysen al, ama bu tip çantalarda çok fazla markanın çok fazla modeli var.
araştırabildiğin kadar fazla araştır derim.
aklın hangisinde kalırsa onu alırsın.

Her hafta şehirlerarası yolculuk yapıyorum.
İçine bilgisayar, kitap, defter, iki üç parça tişört, çamaşır, cüzdan, kalem, kulaklık koyarım.

Bazen çok küçük kalıyor çantam. Ve sadece bilgisayara veya cüzdana ulaşmak istediğimde bölme azlığından dolayı zorluk yaşıyorum.

Bence cok guzelmis. Kesinlikle verilir. Tabi araştırın arkadaslarin dedigi markalari da. Daha ucuza begenebileceginiz bir sey bulursaniz alin. Ama begenmezseniz ve bu da saglam bir sey ise kesinlikle alinir. Bakmayin siz bunlara daha pahaliya da alinir. Ciddi ciddi kullaniyorsunuz sonucta.

Verilmez. Daha islevsel bir cantayi daha ucuza alirsin.

burada tabii ki verilmez diyecekler ve 30 liralık kalitesiz bir alternatifini almanı önerecekler.

Aman aman bir çanta değil. Biraz daha para verip thule almanı öneririm.

Bence güzel yaa.. paran varsa al bence

los angeles > san diego > san francisco > austin

Önce Teksas mı yoksa Kaliforniya mı diye sormak lazım bence. Teksas iklim olarak Kaliforniya'dan bayağı farklı diye biliyorum. Okyanus etkisi olmadığı için daha kurak sayılabilir. New Mexico ve direkt Meksika ile sınırı olduğu için o kültürün etkisi daha fazla oluyor. Kaliforniya'da bu etki daha azdır muhtemelen. Kaliforniya için de pahalılık araştırması yapmak gerekiyor. Kiralar fazlaysa brüt ücretin yüksek olması bir şey ifade etmeyecek. Direkt şehir olarak San Diego'ya yerleşirdim. Bana daha güzel geldi.

3 derim bunlar icinden para/yasanabilirlik orada bunlar arasindan

San Diego ve Los Angeles ayni yer pratikte.

Yasam olarak San Francisco'yu tercih ederim kesinlikle ama o para az. Gene de San Francisco.

San Diego en yasanabilir sehir anketlerinde hep tepelerde; ancak, Kaliforniya icin verilen para cok dusuk. Oda kirasinin 2000 dolarin altina dusmedigi yerler buralar ve soylediginiz brut maas, net degil. O yuzden, biraz sikinti cekilir gibi geldi.

ilk üçünü görebildim bu şehirlerin, 4. hakkında en ufak fikrim yok.

LA fazlaca yapay geldi bana, insanları, kültürü, yapıları biraz rahatsız edici şekilde abartılı ve boş. Ulaşım çok zor, araba şart. Üst sınıf zevklerin yoğun yaşandığı bir yer olduğundan beni pek sarmadı. Fazlaca şişirilmiş bir şehir gibi. Biraz da tehlikeli, ama çoook büyük, yani isterseniz daha sakin güzel yerlerine yakın yaşayabilirsiniz, örneğin Santa Monica.

SF mimarisi ve sokak yapıları ile daha çok avrupa gibi hissettiren, onun yanı sıra havası kirli, tıkış pıkış ama bir o kadar da sıcak kültürünü hissettiren bir şehir gibi geldi bana. Sanatsal faaliyetler, parklar, grafitili sokaklar vesaire dolu bir yer. Kiralar çok yüksek. Toplu taşıma çok kolay ve ucuz.

Evli çift için San Diego da güzel olabilir bence, biraz daha sakin, yazlık havasında olur.

Kişiliğime uygun olarak San Francisco seçerdim ben hiç düşünmeden.

san francisco'ya herkes bayiliyor. la ve san dieago'ya da oyle ama o maaslara oralarda gecinebilir misiniz bilmiyorum. gunde 2 saat trafikte gecirecek kadar uzakta yasamaniz ya da ikinizin ev arkadaslariyla bir evin bir odasinda yasamaniz gerekebilir o maaslarla.

austin de de yasayan arkadaslar cok seviyorlar orayi. texasin geneline gore cok daha liberal bir sehir. kiralar da acayip cok degil. bana kalirsa parayi isin icine katinca en iyi hayat kalitesine austinde ulasirsiniz gibi.

Fiyata göre en cazibi Austin bence bu listede.

Çok da güzel şehirdir. O parayla krallar gibi yaşarsın. Dallas, Houston, San Antonio'nun tam ortasında. TX şehirleri çok fazla iç göç alır. Refah açısından, iş olanakları açısından vs.

Kültür, sanat açısından da iyidir. Yemek olarak zaten Texmex akar. Eğlence için 6th Street. Deli mekan.

Teksas diye burun kıvırma, SF ayarında bir şehirdir Austin kafa olarak.

Keep Austin Weird

austin +1

california güzel ama o paralar az.

hiçbiri.

dünyanın en 'kirli' ülkesinde yaşamak için hiçbir haklı neden olamaz.

Austin derdim. LA ve özellikle Cisco barınmanın abartı derecede pahalı olduğu şehirler.

Austin, TX
sen listeye yazmasan da austin derdim.

birden fazla hayat kurtarilmasina vesile oldugunu da farkederek.

onu attilarsa o kisi tarafindan bir ihmal soz konusudur. boyle bir durumda o kisinin isine son verilmesi de gayet yerinde olur.

@robokot'un cevabına sağlıkçı biri cevap verebilir mi lütfen? her kan transferi öncesi test gerçekten yapılıyor mu, yoksa gerçekten laborant ölümüme sebep olabilir miydi?

robokot cevabınız için çok teşekkürler. haklı olabilirsiniz elbette ama yine de hoşuma gitmedi bu durum.

yani laboratuar hatasi oluyorsa ille kan grubu testi olmasina gerek yok ki, bu kisi ihmalle enstrumaninin kalibrasyonunu yapmiyorsa veya baska guvenlik sureclerini atliyorsa her turlu tahlil yanlis cikabilir. hayati ilaclarinin dozu direk tahlillere dayanarak ayarlanan insanlar var. en temel kan grubunda bile ciddi bir hata payi varsa diger tahlillerde kim bilir ne olur?

rica ederim ama neden hosuna gitmesin? simdi sen orada boyle hatalar yapildigini bilerek yarin cocugunu oraya goturur musun tahlil icin? muhtemelen goturmezsin cunku kotu bir tecruben olmus. "ya yanlis olursa" suphesiyle hareket edeceksin cunku sen biliyorsun. bilmeyen ne yapsin? bilmeyene yazik degil mi?

beni tedirgin eden nokta hastane yönetiminin beni teskin etmek adına söyledikleri. bana her kan transferi öncesi mutlaka tekrar tekrar testler yapıldığını söyledi. doktorumsa biraz saçmaladı, bu başka bir konu. o yüzden moralim bozuldu. "ya hayati olmayan bir sebepten dolayı işten çıktıysa" diye.

hastane yönetimi iyi bir şey yapmış. geçenlerde bir vlogger vakitsizlikten çalıştığı hastanede hastalara röntgen çektirirken o sırada videolarını düzenlemek zorunda kaldığını (!) anlatıyordu. ihmale gelmeyecek şeyler bunlar.

bazen vicdan aşırı ve gereksiz hassaslaşabiliyor. gerek yok hem de hiç...

işini, sorunluluklarını ciddiye almayan insan, hata yaptığında bedelini ödemeli. ki, ucuz atlatmış; siz de öyle.

Bu kadar o kolay bi konu değil. Ben de olsam sizin yerinizde benzer şeyler hissederdim. Ama bu gibi durumlarda biraz soğukkanlı olmak gerekiyor. Somut bakın Biraz, sonuçta işini iyi yapmayan, savsaklayan biri var. Eğer siz gidip de hastane yönetimine bu teknisyeni işten çıkarın demediyseniz sizin bi suçunuz yok. Ama dediğim gibi ben de benzer karışıklığı hissederdim. Bu belki de hassas olmaktan kaynaklanıyor

bir de son olarak, bazen kuruluslar musterinin belirttigi bir sikintida hataya sebep olan bir "sistem" ise yani suclusu tekil bir kisi yoksa, musterinin gonlunu ferahlatmak adina "o kisiyi isten cikardik siz hic merak etmeyin" derler, baya standarttir yani. bir suru kisi bunu duyunca rahatlar cunku ondan yaparlar, senin gibisinde ters teper.

uçak biletini alırken bagaj hakkınız yazıyor ayrıntılarda. 2 tane 23 kg lık olması lazım thy de

Direkt uçuşsa 2x23, aktarmanıza da bağlı.

Taşınırken 5 koli kitabımı benden bir ay önce PTT kargo ile yerden gönderdim. Ben geldikten sonra da kargo geldi. 5 iri koliye 300 tl gibi bir şey vermiştim. Karadan 1-2 ayda gidiyor

Evcil hayvani burda sormustum www.eksiduyuru.com Pek tatmin olmadim cevaplarla, bir kac haftaya tekrar sormayi dusunuyorum.

Bildigim kadariyla asilarinin tam olmasi gerekiyor, bir veterinerden, bir de belediyedendi sanirim bi belge almak yeterli diyorlar evcil hayvan icin.

Kabinde kedisini goturmus biri varsa ve yazarsa ben de cok sevinirim.

evcil hayvan konusunu en iyi uçacağınız hava yolu şirketini arayıp, internet sitesini karıştırıp öğrenebilirsiniz.

Yuksek lisans orada bir yil.

Ogrenci vizesi ile gideceksin, en faz staj yapabilirsin.

Seni bir sirket ise alirsa, kabul mektubu gonderir. Turkiye'ye geri donersin ve bu kez calisma vizesine basvurursun.

iş arayıp bulma kısmı en zoru zaten. hazır onlarcs siizn gibi çalışma izni olan varken neden sizi alsınlar ?

(bkz: ankara antlasmasi)

@oscar

İş bulmanın zor oldugunun farkındayım ama bulabilirim de, her özelliğimi yazmam mümkün değil buraya. Ben sadece süreci merak ettim,iş bulabilirliğimin değerlendirmesini ayrıca bi duyuru olarak açarım.

İngiltere özelinde bilmiyorum ama orada da vardır muhtemelen, yüksek lisans süresi ek 6 ay gibi bir süre için vize veriyor ülkeler. O arada iş bulup girerseniz sonra çalışma iznine falan başvurabiliyorsunuz. Öte yandan Ankara antlaşmasına da bakılabilir.

Son paragraf sorusuna cevap olarak ek, 10 20k pound okul ücreti, kalacak yere göre haftalık en az 120 150 pound kalma, ulaşım ve yemek de haftalık en az 100 150 denebilir. Yani okul hariç 1 yıllık en az 13000 pound gibi bir şey lazım olur.

ankara anlaşması hakkı kaldırıldı diye biliyorum;
www.bbc.com

bu kadar paranız varsa en basitinden fransa için master sonrası çalışma ve oturma izni alabiliyorsunuz. yani bu işe kafayı koyduysanız buraları da düşünün derim.

logic'in yazdığını yazmaya gelmiştim. ankara antlaşması sınırlandırıldı.

iş bulursan kalırsın, şu "seni neden alsınlar ki" yazanları da anlamıyorum. herkes aynı mı ülkede, insanlar farklı alanlarda farklı becerilerde. seni almıyor olabilirler ama başka bir adamı çok rahat alabilirler. illa sen üçüncü dördüncü beşinci sınıf vatandaşsın tamam mıa muhabbeti döndürülecek yani.

Ben de seni neden alsinlar kismina soyle gireyim;
Bugun buyuk bir firmada tedarik uzmani pozisyonu icin görüştüm ve adamlar turkce bilen mudur arıyorlardi(daha dogrusu tercih sebebi diyorlardi). Firma 9 milyar dolarlik bir firma.
Kisacasi o konulara kafayi takmayin, denk geliyor.

Yakın zamanda bir tanıdığım tası tarağı toplayıp ailesiyle İngiltere'ye yerleşti. Burada çok güzel bir işi vardı. Orada bir iş kurmuş, danışmanlık firmasıymış. Zeytinyağı satışı yapıyormuş. Ben Ankara Antlaşmasıyla gitmiştir diye düşündüm. Çünkü bu kadar kısa sürede bir ailenin oturum ve çalışma vizesi alacağını düşünmüyorum.

Neden olmasın

Neden olsun ya da olmasin demiyorum, nasil oluyor diyorum?

Olunabiliyor. Olan çok fazla kişi var. sen de şahit olmuşsundur kendi örneğin dışındakilere

elindeki hazır materyali stokta tutacağına değerlendirmiş.

Evlenilebilecek biri çıkmıştır karşısına ve evlenmeye karar vermiştir. Ben evliliğin aşkla çok ilgili olduğunu düşünmüyorum. Kafasındaki belirli şartları sağlayan birini bulunca direkt evlenmeye karar vermiştir.

Asktan nasil vazgecebiliyor bu insanlar boyle, ve hemen yeri dolabiliyor.
Hakkaten anlayamiyorum?
Ben bana zulmeden adami atlatamadim, adam deli divane asigim derken nasil iki gun sonra renk degistiriyor?
Hoslanmak demiyorum.

Hepimiz aynı geceyi yaşıyoruz ama karanlığımız farklı.

valla fiber romantik akımları bu davranışlar ile birlikte bitiriyorsunuz, :) ne bekliyordun.. insanlar acı çeke çeke duygusuz bir hayvana dönüştü.. merak etme sen de dönüşürsün..

İnsan boşluktayken birine kafayı takıp ona çok aşık olduğunu sanabiliyor. Belki size karşı hisleri de öyleydi.

Konuyla ilgili Camus'den bir alıntı: "Bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi, her şeyi feda etti ona, dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile, ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. Canı sıkılıyordu, hepsi bu, insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu."

Ya da şu an evleniyor olduğu kadına aşık değildir, sadece "evlenilir bu kadınla" demiştir. Herkes aşık olup evlenmiyor ki.

Senin asktan anladigin baskadir, adaminki baskadir, bana sorsan ask bence kisa sureli ve gecici bir sey. Asigim oluyorum bitiyorum diyenlere de inanmiyorum genelde, gercekci gelmiyor bana mesela. Olur yani, neden olmasin +1

her insan için aşk eşit değildir evlenme sebebi. hatta bu kadar çarpık insanın yaşadığı bir ortamda aşk gibi başka bir çarpıklık işin içine dahil olunca hepten sapkın ilişkiler yaşanabiliyor. ben aşık olduğum değil 20-30 yıl uyumlu yaşayabileceğim insanla evlenicem mesela.
örneğin başkasıyla evlenmiş olması hala sana aşık olmadığını göstermez, içini rahatlatma ihtimali varsa diye söyleyeyim.

Çok düşünme ve anlamaya çalışma bence. Kendi hayatına odaklan

cok yakin arkadasim var ayni bahsettigin gibi biri. yillarca ayni kizin pesinde kostu, yapmadigi kalmadi kizi ikna edebilmek icin, duygusal olarak kimseyi hayatina sokmadi hatta ama olmadi. sonra bir gun bi anda bir baskasiyla tanisti ve 10 gun icinde evlenmeye karar verdiler. tanismalarindan 6 ay sonra evlenmis olacaklar. arkadasim cok mutlu, nisanlisi da oyle. olabiliyor yani. bir yerden sonra pesinde kosmaktan yorulup nasilsa elde edemiycem dusuncesine kapiliyor insanlar galiba. o sirada karsilarina cikan ilk kisiyle evlenebiliyorlar da bazen hatta.

Ablacım 27 yaşı geçmiş erkeklerde şöyle oluyor;
- geçmişten tanıdığın kızları tara
- evlilik kriterlerini ne kadar sağlıyor kıyasla
- oransal olarak yüksek ise görüşmek iste
- kız istemedi -> salla
- görüştün ama naz yapıyor, aşk oyunları oynuyor ->salla
- aklı başında evlilik odaklı aile kurmaya istekli -> söz nişan düğün

aşk dediği hoşlantı falandır. kimse aşkından karalar bağlayıp kara treni beklemiyor.

Ben onun gibisine bir daha denk gelemeyecegimi dusundum ama ona asik olmadan evlenirsem hem ona hem kendime haksizlik etmis olurum diye dusundum.
Onun kotu ya da iyi biri olmasiyla alakali olmuyor malesef,kisiligi hayranlik uyandiracak kadar iyi bircok konuda. Ama yaninda eski sevgilerime hissettigim seyi hissedemiyorsam neden evleneyim dedim.
Insanin birseyleri yeniden hissedebilmesi icin desarjolmasi gerektigini eskilerin tozunu uzerinden atmasi gerektigini dusunuyorum. Bunun suresi 1.5 ay olabilri mi?
Hala ayni noktadayim evet...

Bazı insanlar çivi çiviyi söker zihniyetinde, bazıları için ise zaman alan şeyler bunlar. İlki o, ikincisi sen. Yapınız farklı.

Kiminin çöpü, kiminin serveti

hayatınızda olmayan birisinin kendi hayatında ne yaptığı sizi bu kadar ilgilendirmemeli.
ve ömür boyunca 1 kişiye aşık olacağız diye bir kural yok.
demek ki sizin dışınızda da aşık olabileceği kadınlar varmış, aşık olmuş ve evleniyor.
ayrıca size emek veren, insanı sadece aklınızın bir köşesine koymanız onun sizi ömür boyu beklemesini de gerektirmiyor.

devilred +1

Sana asik olmamis cunku seni tanimiyor bile. Elini bile tutmamis, opusmemissiniz bile. Sen de bunlara izin verip seni tanimasini istememissin.

Yani sen onun hayatinda hic olmadin.

Bu yaptiklari neydi peki? Sarki bestelemeler falan?

Bunlar demo’dur. Bak ben boyleyim, seni tanimama izin ver devami da gelecek mesajlaridir. Ikna yontemleridir, kendini tanitmadir. Obur turlu herkes odun gibi birbirine gidip “merhaba ben x, sevgili olalim” derdi.

Senden hoslanmis, ac kapiyi gireyim demis. Sen acmamissin. Yaptiklarini, ugrastiklarini cok da sahsi algilama yani.

Allah mutlu mesut etsin ikisini diyelim artik napalim :)

Seni de tabi

"Insanin birseyleri yeniden hissedebilmesi icin desarjolmasi gerektigini eskilerin tozunu uzerinden atmasi gerektigini dusunuyorum. Bunun suresi 1.5 ay olabilri mi?"

Bence de olamaz. Ben yapamam, yapan insanların da yeterince sevmediğini, yalnız kalmamak için birini bulduğunu düşünüyorum.

Benim de başıma böyle bir şey gelmişti. Kendisinin 8 yıllık sevgilisi uzatmalı olmaya dayanamayıp iki ay içinde başkasıyla nişanlandı, evlendi. Bana da bu olaya üzüntüsünden hasta olduğunu falan söylemişti, sonra bana yazmaya başladı cevap alamayınca ailesinin bulduğu bir kızla nişanlandı, kısa bir süre içinde de evlendi.

Herkes dengini bulur umarım.

bence burada sorun şu : bizler karşımızdaki insanı elde etmek için duygularımızı biraz abartarak aktarıyoruz. yani sana tabi ki aşık falan olduğu yok. öyle düşündüğün kadar yoğun değil yani sana karşı hisleri.

tabi erkeklerin bu tavrı takınmak zorunda hissetmesinin sebebi de yalnızca kadınlar.

hello devil, n'aber?

Küçükken bizimki de öyleydi, odaya almıyoruz diye kapıları kırardı şimdi kafasına göre yatıyor istediği yerde, bazen ayak ucumuzda bazen de kendi koltuğu var orada, şu an çok küçük, normal seninle uyumak istemesi, senden başka kimsesi yok ki?

Biraz büyüsün, değişebilir, değişmeyebilir de. Kedi bu :)

eğer çok yılışık bir kedi olmazsa büyüyünce daha bireysel takılmaya başlar, niye yanıma gelmiyor diye içlenirsiniz :)
şu anki hali normal, idare edin.

annesi gibi görüyordur, yalnız kalmak istemiyordur, gayet normal bunlar. yanına peluş bir oyuncak koyabilirsin. karakteri, birkaç aya şekillenir. :p

evet hep seninle uyumak isteyecek. kapıyı açmazsan kapının önünde miyavlayıp duracak (yerim).

Bari kafamın üstünde uyumasa :(

Bir aylik cok kucuk, genelde 2.5 3 ay gibu anneden ayriliyor, haliyle yalnızlık onun icin zor. Buyudukce azalir temas istegi.

Benimki yedinci ayı bitirdi sanırım. Aldığımda üç haftalikti. Aldığım günden beri benimle yatakta uyuyor. Uyumadan önce en rahat ettiğim pozisyona geçiyorum ben, onu da uygun şekilde yerleştiriyorum, öyle uyuyoruz. O zaten rahat edemezse ayak ucuna geçiyor.

Sabah işe giderken sorun oluyor biraz. Oynasirken evden geç çıkıyorum.

Hep seninle uyuyacak! Sevinmelisin bence :) Tadını çıkar.

Tam şu anda kafamda uyuyor ve aşırı derecede boyun problemleri yaşayan bir insan olarak buna sevinemiyorum maalesef :/

@pinkpeony oda kapısını açan kedim vardı benim, ilkokula 1-2ye falan gidiyordum, dışardan tıkır tıkır sürekli sesler geliyor, korkudan yatağa çivilenmiş, bildiğim tüm duaları okuya okuya uykuya dalmışım, ertesi gün rahmetli ninem "kedi senin yanında yatıyordu sabah, ben kaldırdım" diyor

damlalarını kullanıyor musun? bana da olmuştu hatta gözlerim bir yandan da acayip yanıyordu. doktorum damla vermişti ve o çok iyi gelmişti. şu an bir sıkıntım yok.

kullaniyorum. yanma ya da kizariklik yok da bulaniklik var gecmedi bir turlu.

sena şener?

hayır.

evet

Hayır

hayır hiç kullanmadım

Bu konuda çok saçma bir hikayem var. Benim zamanımda OKS vardı. OKS başvurusu yaparken mi, tercih yaparken mi, şimdi tam hatırlamıyorum, 978199 diye bir doğrulama kodum vardı. Aklımda nasıl yer ettiyse artık, basit sitelerde şifre olarak kullanıyorum çoğu zaman. Ama direkt öğrenci numarasını kullanmıyorum.

Evet

Belki..

Hatırlıyorum ve kullanmıyorum

Evet, bazen.

evet asdfgfgj. çok okul değiştirdiğim için benden başka birinin hepsini bilmesi imkansız.

Şifren ilkokul numaram+ lise+ lise numaramdan oluşuyor :))

Hayır. O zamanlar da kullanmamıştım hiç.

eskiden kullanıyordum, artık kullanmıyorum.

kullanmıyorum.

Her ailede var boyle bi enayi, bizim aileninki de benim,

yuklu kredi cek ev al.

Bana biraz fazla geldi miktar, normal değil. Sana gökten mi yağıyor o para, emeğini boşa yediriyorsun. Evleneceğim para biriktiriyorum artık gönderemeyeceğim de bence.

yönetmeci, narsisistik bir aile mi bu? meblağ fazla, ya...

Normal değil kesinlikle. Sağlık konuları haricinde her türlü isteğe hayır demeniz gerekiyor. Ev al yorumuna +1 diyorum. Gelecek için en önemli şey ev.

Her ailede oluyor böyle biri denildiği gibi; biz henüz anne babaya destek aşamasına gelmedik kardeşimle ama babamlarda da bu kişi babam. Annemin en sikayet ettigi konulardan biridir bu. Gönderdikce 'nasılsa var herhalde' diye düşünüp daha cok isteyebiliyorlar.

İhtiyaçları olduğunda tabii ki yardım edersiniz (sağlık vs konusunda özellikle) ama varınızi yoğunuzu göndermeyin, keyfi harcamalarına karışmayın derim. Bu şekilde eriyorsa yatırım yapmaya odaklanın. Sorduklarında da 'malum ben de bunu aldım, onun borcunu ödüyorum kusura bakmayın.' dersiniz. Destek olmak isterseniz de az bir miktar gönderirsiniz yine. Söz konusu anne baba olunca hayır demek zor oluyor ama bazen hayır demek gerekiyor.

Her ailede var böyle bir enayi +1 bizim ailede de Benim
Ama sen de çok veriyorsun :/

Kredi çek ev veya araba al. Para istedikleri zaman mazeretin olsun.

Ben bu konuda aile icinde para konusulmasini dogru bulmayanlardanim.sen yeterince kazaniyorsan onlarda evlat,kardes gunu gormus oluyorlar,ne mutlu size,ne mutlu onlara.

biri de çıkıp demiyor ki aga bu nedir? üstad napıyorsun sen?

hemen kredi çek kendine sıfır km bir araba al. sorana borcum var de. üstüne bir de param yok deyip ağla.

bir sonraki isteyen kişiden 'tam da ben senden isteyecektim, 5 bin ateşlesene çok sıkışığım bu ara' de. dedikleri gibi bişey al taksit yap, veya onlara öyle söyle.

anne babanın çocuğunu sömürmesinin güzel bir örneği. her ailede oluyor +1.

sen teklif edersin, yaşamlarını kolaylaştırırsın annen babandır falan ama bu derece para kapısı görülmek ne bileyim bizzat annen baban yapsa da çok çirkin geliyor bana. abine kadar para gönderiyormuşsun, herkes kendi kazandığıyla yaşasın.

Aile bu. Gerekirse 1000000TL de verirsin. Ama sizin sıkıntınız anladığım kadarıyla acil olmayan, gerekli olmayan durumlarda da istedikleri yönünde hissiyatınız.
Bunu açıklayabilirsiniz belki ailenize.

Ya da üstü kapalı, ne gerekiyorsa siz alın onlarla beraber. Zaten seçici olacaklardır.

Bu arada diğer öneriler de bence ikinci çare olarak fena değil (belli bir miktarda anlaşma, borçlanma vs.)

Belli ki iyi kazanıyorsun ve "domuzdan ne koparsak kardır" mantığı ile seni tırtıklıyorlar, kusura bakma.

Denildiği gibi hemen kendine bir ev al ve borç ödemeye başla, böylece istesen de onlara veremezsin. Hem de birikim yapmış olursun, nakit para birikmez. Çok pinti olsan saklanır ama bu durumda olmaz.

İhtiyaçları varsa faturalarını otomatik ödemeye al, varsa kiralarını öde mesela. Ama yardım yapacaksan da bunu sabitle kendince.

Sağlık harici para verme, gerek yok. Yıllar sonra konusu açıldığında "ne yaptın ki?" diyecekler emin ol.

Bi dayım var, hepiniz örnek alın ondan. Daha kimse kendisinden bişey istemezken bile "çok borcum var, piyasa berbat, hapı yuttuk" diye konuşup durarak herkesin bilinçaltına veriyor mesajı. Siz de bundan sonra keyfi bir şey yüzünden para istediklerinde bu mimvalde yakınacaksınız. Yapacak bir şey yok.

Bemim ailem bana böyle yapsa tiksinirim resmen onlardan.

3

4

4

5

2

1

- adı ne?
+ fobi
- aa, niye fobi?
+ Hayır öyle değil. Phoebe diye yazılıyor.
- hmm güzelmiş

Fiiibi okunuyor yalnız o :/

Olsun. Benim gibi yarım ingilizce bilenler fobi der ona.

6 - phobia.

3.

4

4

2

Bafi the pandikslayer

Edito: buffy iyi de bafi okuyunca kötü

1 ve 5 HAYIR.

3 > 2 = 4

@bass solo

Ha ha, aynen ben de ona takılıyorum. Anlatamazsın da böyle böyle vampir avlayan bir gacı vardı diye insanlara.

4

5

Bonbon

5 adı 4 soyadı olsun bence. Bihter Bonbon, mahallenizin şuh bakışlı kediciği.

sassy

bu kelime resmen kediyi anlatıyormuş..

tureng.com

Bihter diyorum ben de.

5 olmadı 3

aytek güzel olmaz mı ya?

4

devlet üniversiteleri bildiğim kadarıyla sadece psikoloji bölüm mezunlarından başvuru kabul ediyor. "yapmak çok zor"dan kastedilen yl programına kabul edilmek ile alakalıysa; ve "tanıdığın varsa olur" falan denmeye çalışmışsa onu bilmiyorum. yapmak çok zor kısmını okuyunca aklıma ilk gelen şeyler bu minvalde olduğu için böyle bir açıklama yaptım; çünkü başvuru kabul edilmiyorken nasıl "yapmak çok zor" olabilir, değil mi?

öyle bir hakları yok pdr ve psikoloji ayrı bir bölüm.

Son ruh sağlığı yasa tasarısıyla rafa kalktı o olay. Klinik psikoloji tanımında sadece psikoloji mezunları yazıyor. Sağolsun Türk Pdr derneği bir bok yapmadı bu konuda. Allahtan başkan değişti.

Ayrıca Zaten devlet üniversiteleri almıyor gerçekten. Özellerde şansınızı deneyebiliyordunuz ama önceden.


Bir ikincisi de neden klinik psikoloji istiyorsunuz?

çoğu üniversitede (%99 diyeyim) klinik psikolojiye başvuru için ps,koloji bölümü mezunu olma şartı var. şansınızı yurtdışında deneyebilirsin, psikoloji mezunu olsan bile klinik psikolojiye 50-60 bin vermedikten sonra (hatta vereceksen bile) girebilmen zor. çünkü kontenjanlar, çünkü yığılma.

@dafaisss "yapmak çok zor" dan kasıt başvuru yapılabiliyor ancak başvurunun kabul edilme ihtimali çok az.

Devlet üniversiteleri sadece psikoloji mezunları
Özellerde durum farklı Pdr de olabilir ama bilimsel hazırlık okuturlar büyük ihtimalle

kardeşim klinik psikolog; psikoloji mezunlarının bile düzgün bir yerde klinik yüksek lisansı yapması çok zor. ben hacattepe'nin mülakatını gördüm, mahşer yeri gibiydi ve çok az kişi alıyorlardı (bir kısmı zaten belliydi).

duymazdan gelirim

Direkt kafayı çevirir, inene kadar o yöne bakmazdık. İstanbul burası itin uğursuzun harman olduğu yer.

sapık diye basarım tokadı.
33e

Kulağımda kulaklık olacağı için seni duymam.

Duysam da duymazdan gelirim sanırım +1 Açıkçası ortalıkta manyak çok, aynı şekilde ben de teşekkür edip kibarca gülümsesem inince peşime takılıp beni evime kadar takip etmeyeceğinin garantisi yok. Sonra al başıma belayı.

Nezaketen teşekkür eder kafamı çeviririm. Güzel olduğunu duymak kötü bir şey değil, söyleyen yakışıklı ya da çirkin olsun farketmez.
Beni sadece manyak olup olmadığı endişelendirir. Malum menleketin manyağı bol. O nedenle sonrasında kafa çevirmek doğru geldi.
Hemen hemen her gün buna benzer hem erkek hem kadından saçıma yönelik iltifat alıyorum. Doğal ve farklı bir saç rengim var. Bmyle bir iltifat almak hiç de fena değil. Çoğunlukla da evet doğal saçım teşekkür ederim diyerek kafamı çeviriyorum.

duymazdan gelirim +1

bu gibi durumlarda selam ya da pardon deyip 'bir sey soylemek istiyorum' ile acmak sohbeti daha mantikli. hem karsındakinin dikkatini aldigindan emin oluyorsun hem de ZONK diye karsindaki insan beklemiyor durumdayken fazla yukleme yapmis olmuyorsun. ve dusunce gosterip, kendine bir puan ver. sadece denklerine yap bunu.

Oha!

Tepkim bu olur.

mewthree +9999999999 çok beğendim bu cevabı,belirtmek istedim.

Kafamı eğip teşekkür ederim ama söylenmemesini tercih ederim. Korkarım çünkü. “Normaline mi denk geldik, manyağına mı denk geldik. Durağa gelip beni alacak olan biri var mı? Kimi çağırsam” diye düşünürüm her ihtimale karşın. Sadece tecavüz değil, acaba benim dikkatimi dağıtmak isteyen bir kapkaççı olup olmadığını düşünürüm. Benzer bir durum hem benim başıma hem de bir arkadaşımın başına geldi çünkü. Benimkini çevredikler engelledi gerçi. İltifatla deil de, muhabbete tutularak.Biri beni güzel bulmuşsa da söylemesin isterim, kendi halimde kalayım isterim. Bunu söyleyecek kişi farkında olmadığım ruh eşin olsa bile kaçsın o fırsat, daha iyi. Suç oranımız düşene kadar güzelsem de çirkinsem de bilmeyeyim.

Hiç bana söylendiğini düşünüp üzerime alınmam, duymazdan gelirim yani. Böyle bir şey söylenip de dikkate alınması isteniyorsa öncesinde az çok bir muhabbet olmalı taraflar arasında.

ilk fırsatta uzaklaşırım.

sapık.

kadın 26

hemen ıslanırım, sonra bana o lafları söyleyen ağzını, metrobüsün sıcağından nemlenmiş c-cup göğüslerimin arasına alırıp motorboat yaparım

Ben de aynıyım. Gelecek kaygım var geçmişi düşünüp duruyorum. Ya atanamazsam diyorum. Ancak sonrasında açlıktan ölen yok. Fabrikaya girip çalışırım diyorum. Hayat zor. Kimse beni anlamıyor. Hayatımı sonlandırsam bunun anneme ve babama çok zararı olur çok üzülürler. Hem çözüm de değil. Mutluluk yurt dışında değil bunu da söyleyeyim. Bir amaç edin ama bu ulaşamayacağın bir şey olmasın. İşin yoksa işe gir. Sevmediysen değiştir. Benim de psikolojim böyle. Napcam bilmiyorum ama endişe giderici verebilirler sana. Benim param yok. Psikiyatriste gidemiyorum

@cafecreme yurt dışında da dünyanın en mutlusu olmam belki ama buradan daha iyi olurum. daha düzgün insanlar, kısıtlanmadan emeğinin karşılığını alabildiğin bir yer vs.

amacım yurt dışında iş bulmak. zor ama debeleniyorum.

işim var, işimin kendisiyle ilgili sıkıntım yok şu an, problem olan şey iş tanımım, yaptığım şeyler falan değil. alanımı ve yan dallarını da seviyorum.

çok para değil ya psikiyatra gitmek, annemlerin gittiği bir bey var 60 liraydı muayenesi mesela. terapisiz tabii ki. esas psikologlar pahalı ama ben iş yerimde olan bir kadına gidiyorum o yüzden para çıkmıyor cebimden

eğer bir şey sonuç vermiyorsa planlarda değişiklik yapmak ya da ara verme zamanı gelmiştir, mevcut durumu en iyi nasıl yaşarım ona bakmak gerekiyor.

yurtdışında yerleşmek için bizim ülkeden kasmak zaten çok zor iş. bir ton hovos tarzı siteler var, barınma karşılığında çalışıyorsun falan.

*psikiyatra gitmek de bazen güzel bir şey.

Yurtdışı için green card a başvurdunuz mu? 15 inde açıklanıyor. Bende aynı çıkmazdayım. Yurtdışı bence de buralardan kat kat daha iyi. Sabah kalktığımda kusasım ve ağlayasım geliyor. Sabah otobuse binerken kendimi arabalara atasım geliyor. İntihar edesim geliyor. 2 senedir sabret geçer diyorlar. Geçmedi. Geçmeyecek. O yüzden sizin de yurtdışına gitmekten başka çareniz yok gibi. Hemen hemen aynı durumdayız.

birkaç ay önce de yazılmıştı sana psikiyatist bul kendine diye. tüm psikiyatristler öcü değil ve yine aynı şekilde tüm ilaçlar da seni zombi yapmayacak. saçma salak triplere gireceğine adam gibi kullan ilacını. hem sevgiline yazık hem sana hem de çevrene.

ilaç da allahın kelamı değil sana kötü geliyorsa değiştirilir.

teenager depression

meditasyon yap. iyi gelir. (git: meditasyon.co)

alkol kullanman sağlığından daha mı önemli? zombi gibi de gezmezsin. psikiyatriste git. beğenmezsen başka bir psikiyatriste git. durumunda kim ne diyebilir ki şimdi sana? bir de hatırladığım kadarıyla sevgilin kanada'ya gidip seni de çağırmıyor muydu, o zaman da istemiyordun sanki.

@pinkpeony henüz giden yok, gidecek mi o da belli değil. Bir sene kadar ertelendi durumlar. Gitmek istemiyor değildim ki hiç öyle bir şey demedim ben :/

Hem alkol vs. alamayacağım kısmı bence odaklanman gereken kısım. Sağlığın sosyal hayatından çok daha önemli. Zombi gibi olmak da neyin nesi ayrıca, ucu bucağı bilinmeyen çok derin bir ihtisas alanı psikiyatri, biraz önyargılı yaklaşmıyor musun sence?

13 yıl sigara içtim, 7 yıl önce bıraktım. o eksiklik hissi tam olarak yok olmadı bende. ama yaptığım her şeyden aldığım keyifte herhangi bir eksilme yok.

hiç sigara içmemiş olmayı dilerdim ama sigarayı bırakabilmek de gerçekten önemli bir başarı bence.

hocam 11 ocaktan beri sadece çok aşırı alkolün yanında içen biri olarak sigarayı bırakmak hayatımda yaptığım en doğru şey aynen devam :9

eylül'de sigarayı bıraktım. birkaç gün önce arkadaşımla lucky strike siyah aldık, alkolle güzel gidiyor diye düşünürken tekrar başlamaktan korkup paketi çöpe attım. onun dışında, ara ara canım çekiyor.

o hissi tamamen biliyorum. hayatin bos gelmesi, mutlu anlarin mutlulugunun tadini cikaramayacagin, uzuntulu anlarla basa cikamayacagin / onemini kavrayamayacagin hissi. "cok istedigim bir yere gittim, cok guzel bir aksam yemegi yedim, manzara harika... sigara icmezsem keyif alabilecek miyim ki o andan? " hissi

guvenle soyleyebilirim ki bir sure sonra tamamen geciyor. tuhaf bir beyin programlanmasi o ama geciyor, normal hayatinda hic sigara icmeyen insanlar o keyifleri nasil aliyorsa zaman icinde o keyfi aklina sigara bile gelmeden aliyorsun.

"2 günde sigara bırakılmaz diyebilirsiniz ama beni tanımıyorusunuz :)" dedikten sonra

Ne bileyim mesela kahvenin yanında bir şeyler eksik gibi, iş aralarında ne yapacağım onu hiç bilmiyorum

Kendime ödül gibi düşünürdüm, alkolün yanında içerdim falan. Bunları sigarasız yapmaktan da keyif alabilir miyim?

Bırakanların hayatı nasıl değişti, mesela o eksiklik hissi nasıl gitti?

bunları soruyorsan sen de kendini ne kadar tanıyorsun bi düşün bence :(

@washe +1

@washe mesele bırakmak değil daha önce sigara içmediğim zamanlarda ne yaptığının bilmemek konuya yanlış yerden bakıyorsunuz. Bir sevgiliyi bırakmak gibi sonrasında ne yapıyoduk ok?

Sigara içmeyen insanın anlamasını beklemiyorum zaten

Bende eksiklik hissi gitmedi ama anlık bi sey ve hic de önemli bir eksiklik olarak gelmiyo. Çevremde çoğu kişinin sigara icmesiyle de ilgili sanırım. Her şeyden aynı miktarda zevk aldım hicbi sey degismedi o yönden. Yemegin ustune yakiym, arkorle iciym gibi istek yok. Ya da cooook sinirlendigim oldu, aklima hic gelmedi icmek. Ama yerine dönem dönem farklı seyler koydum. Spor gibi ya da her şeyi yemek gibi.

Birakmak icimi rahatlattı o yüzden arada bir kendimi "tebrik ederim bidıl, teşekkür ederim bidıl" seklinde konuşurken buluyorum. Seni de simdiden tebrik ederim. Gittigin yol, yol. Başarılar!

ben de bi 7 senedir herhalde sigara içiyordum içmekten de keyif alıyordum. hatta görenler "seni görünce sigaraya başlayasım geliyor" derdi. neyse. geçtik o günleri. bir haftayı geçti herhalde bırakalı.ilk günler kurduğum tek cümle şuydu "normal insanlar mutsuz olunca, sinirlenince vsvsvs ne yapıyorlar?" çünkü ben her küçük fırsatı "of bunun üstüne bi sigara" olarak değerlendirdim.

o yüzden o eksiklik hissini anlıyorum. bazen çok canım çekince sakız çiğniyorum. geçen gün arkadaşımla içerken dönüp dedim ki "neden sigara içmiyordum ben bi hatırlatsana bana" o an vurdu mesela ama içmedim. galiba geçmiyor lan o his. abo.

13 senedir sigara içiyorum. bıraktığım zamanlar da oldu. bu soruları benim de aklımdan geçti ve tekrar başlamamda etkileri oldu.

genelde iş yerinde sigara içtiğim için, beraber sigara içtiğim insanlar benim sigara alışkanlıklarımı biliyorlar ve ben istesem yine rahatlıkla bırakabileceğimi söylüyorlar.

sorgulama, keyfini çıkar, akışına bırak en basit ve etkili yok bu.

sigaranın keyfini çıkar demedim ben. sigarasızlığın keyfini çıkar dedim :)

Ben de bir gün içerisinde bırakmıştım sigarayı geçen yaz. Tam tarihi bilmiyorum, hiç saymadım, hiç aramadım.

Nefesim düzeldi en başta, yokuş, merdiven çıkarken falan çok rahatım. Eskiden sigara içmek için zaman yaratırdım, önceliğim oydu hatta gün içerisinde az sigara içtiğimi düşünüyosam geç yatardım birkaç tane daha içmek için ahdjfj :D

Ben eksiklik yaşamadım ki, her yediğim içtiğim sigaraya göre ayarlanırdı. Tiryakiler hep öyle değil mi zaten kahveyi, çayı sigara için içip, bi şeyleri sigaraya altlık olsun diye yerler. Çok net olmak gerekiyor sanırım o eksiklik hissinin oluşmaması için. Bitti ve bundan sonra yok, diye düşünmek gerekiyor.

Benim hayatıma dair tek kötü etkisi kilo almak oldu sigarayı bırakmanın ama onu da vermeye başladım bakalım yavaş yavaş.

Bol şans.

Ben de 17 senedir, günde yarım paket civarı içiyorum. 2-3 sefer bırakma denemelerim oldu ve şu an yeni bir teşebbüsün içerisindeyim. :) 10 gün oldu içmeyeli.

Bu hissiyat bende de oluyor ve genelde sigara içemeyen insanların da aynı anlardan gayet keyif aldığını aklıma getiriyorum. Üstünün, başının, ellerinin, nefesinin kokmaması da cabası. Haftaonu deniz kenarında rakı-meze yaptık ve masadaki herkes içiyordu, canım istedi ama içmedim. Güzel bir sınav oldu mesela. Vücuttaki nikotin isteği azaldıkça, bu hissiyat da kaybolacak.

bağımlısı olunan birşey bırakılınca hayattan keyif alınmaya başlanmıyor bence. o bağımlılığını arayıp duruyorsun.

Cok dogru hepsi seks eksikligi. Is simdi sana dusuyor burada troll arkadasim. Kadinlar bolca temizlik yaparak sana mesaji vermisler.

Tabii bir kışlık/yazlık temizlik halleri veya genel olarak aşırı hassas insanlar olabilir ama ben bu kadar saplantılı şekilde temizlik yapılmasının mutsuzlukla bağlantısı olduğunu düşünmüşümdür hep. Hayatınızda genel olarak her şey sizin kontrolünüz dışında gelişiyorsa (sizi pek takmayan kişilerle çalışıp yaşıyorsanız, pek sevilmediğinizi hissediyorsanız, ekonomik özgürlüğünüz yoksa, fikriniz sorulmuyorsa genel olarak vs) "kontrol edebildiğim şeyi elden bırakmayayım bari" diye coştukça coşuyor insanlar. Kadın, erkek herkes aynı.

hayır işleri yok. tüm gün evde oturunca, sosyalleşemeyince temizlik takıntısı geliştiriyorlar.

@sopiro kontrol altina alma teorisi +1

hayatta her sey kontrol disi gittigi zaman ve baska bir kacis olmayinca ev ortaminda kendini obsesif olarak temizlik islerine verme olayi sık goruluyor, kadinlara has da degil sadece memlekette ev erkeginden cok ev kadini oldugu icin. erkekler de ayni problemi baska sekillerde disa vuruyorlar. bir seyin kontrolunun elinde olmasi anksiyeteyi azaltiyor gecici olarak.

seni cok geren bir odevin projen vs oldugunda ve bir turlu baslayamadiginda "dur su odayi evi toplayayim once iyi bir, bilgisayar masaustumu de adam edeyim oyle baslayayim" deyip saatler kaybettigin oldu mu hic? onun her gun yasanani gibi dusun. ama proje yok... ve gecen hafta evi topladin, temizledin, bilgisayari formatladin, butun dosyalari kategorileden iki farkli diske yedegini aldin, masaustu kusursuz, evde tozlu yuzey yok ve bugun yapacak hic bir sey kalmadi. ne yaparsin? sira yorganlara gelir degil mi?

genellemeyse genelleme, 3 şeye inanıyorum:

1 temizlik takıntısı olan kadının
2 trafikte agresif takılan erkeğin
3 altında çalışanı ezen yöneticinin, cinsel hayatı kötüdür.

Bir de birbirlerine bakıyor bunlar o en fenası. Ayşe'nin, fatma'nın evine gidiyor temiz gelip o da başlıyor temizliğe.
So da bu artarak gidiyor gizliden ya da alenen birbirlerinin evini kontrol etmeler, hangimiz daha temiz onun kıyaslaması, sürekli punduna getirip kapı kenarlarını, sehpanın altını, koltukların arkasını kontrol etmeler. Sonra da kendi böyle diye başkasını da böyle zannetmeler ve sonsuz bir döngü.
Temizliği ben daha iyi bilirim halleri.

evde kalmaktan kafayı yemiş, hayata dair zerre amaç ve fikri olmayan insanlar.
bizim çevremizde de var öyle.

Hayatlarında yolunda gitmeyen şeyleri unutmak için kendilerini bi güzel yoruyorlar. Hırslarını böyle alıyorlar. Ya da gerçekten takıntılılar.

üst kat kadın komşum da böyle, her sabahın yedisinde elektrik süpürgesini çalıştırır, alarmı kapatıyorum artık elektrik süpürgesiyle uyanıyorum, günde bilmem kaç kez de halı silkeler filan, temizlik konusunda obsesyonları olduğunu düşünüyorum.

karşı apartmandaki komşu sokağı süpürüyor. sokaktaki beton mantarların altını bile süpürüyor. cocuklarına da yaptırıyor. doktora gitmiş, mutluysan yap temizlik demiş adam xd. seks hayatlarını bilemiycim.

aramıza hoş geldin hocam, gizli depresyon. bende de üni hayatımda kafam rahattı düşünmüyordum çok fazla bir şey, kitap okuyordum sürekli.

iş, stres katsayısı artınca okumak denen eylem insanda azalıyor.

1 senedir aynı şekildeyim. Favlıyorum bu duyuruyu.

soyle asabilirsin, gunde 1-1,5 saatini sadece kitap okumaya ayir. zorlanacaksin, aci cekeceksin ama alisacaksin.

Kitap okumak istiyor musun?

İstediğin halde, kitap okumaktan daha ilgi çekici olduğunu kabul ettiğin şeyler yüzünden mi okuyamıyorsun?

Eğer bu şekildeyse kendine olabildiğince sığ, düşünmeden, mesai harcamadan okuyabileceğine inandığın bir kurgu al. Teoremden uzak dur. Novella, öykü, roman olabilir; ama bence öykü en iyisi. Sığdan kastım edebi sığlık değil. Basit, takibi kolay olay örgüsü.

Günde 1.5 saat bile fazla.

Kendine hedef koy. Günde 10 sayfa okuyacağım de. 10 bak, 9 değil. 11 değil. 10 sayfa hedefiyle bir hafta oku. Her gün oku. Tuvaletteyken oku, yoldayken oku, yemek pişirirken mutfak tezgahının üzerine koy oku.

Zaten bir süre sonra 10 sayfa yetmeyecek. Kendiliğinden vakit ayırmak isteyeceksin; ama bir hafta boyunca günde 10 sayfa okuman lazım.

Uzun zamandır aynı durumdaydın, evde okunmayı bekleyen 5 kadar kitabım var çantamda neredeyse 2 aydır aynı kitap duruyordu daha ortasına bile gelmemiştim.
Ama okuyamıyorum sürekli bir mazeretim var bunun için.
Geçenlerde beklediğim ve okumak istediğim kitap çıktı, aldım elimdeki bitmeden ona başladım ince olmasına rağmen 2 günde bitti kitap. Dedim ki demek isteyince vakit ayırabiliyorsun.
Dün yeni sipariş ettiğim kitaplar da geldi elimde bekleyenlerden daha fazla ilgimi çeken kitaplar aldım sabah ilk fırsatta başladım birine.

Belki biraz farklı tarzlara yönelebilirsin. Okuma alışkanlığını yeniden kazanana kadar ilgini çeken, merakını uyandıran mevzularla ilgili kitaplar okuyabilirsin.
Benim aldığım son 3 kitap şunlar mesela;

Büyük Yönetmenlerin Gizli Hayatları
Büyük Sanatçıların Gizli Hayatları
Büyük Yazarların Gizli Hayatları

İnanılmaz merak ediyorum hemen okumak istiyorum.
Baktım klasiklerle olmuyor magazine daldım ben de alışana kadar.

aynisi bende de var. kafami veremiyorum kitplara.
daha cok haber ve kose yazisi okuyorum. kose yazilarinin ciktisini alip okuyorum.
bi ara dergi okurdum. artik dergi okumak da sikmaya basladi.

sosyal medya tahammül sınırımızı bir hayli aşağı çektiğinden ötürü benzer problemlerden ne yazık ki çoğumuz muzdaribiz. kısa kitaplarla okumaya geri dönebilirsin. romain gary'nin onca yoksulluk varken'ini alabilirsin eline örneğin. işe/ okula arabayla gitmiyorsan toplu taşımada okuyabilirsin. gece yatmadan önce okuyabilirsin. o kısa kitabı bitirdiğinde hala okuyabildiğini göreceksin ve diğer kitaba geçebileceksin. bu şekilde 3-4 kısa/ince kitap ve bir kalın kitap şeklinde yoluna devam edersin.

bir müddet uzak duracaksın. anlattığın kadarıyla zaten okumaya meraklı biriymişsin, kesilip gitmesi pek mümkün değil o durumda. kendini kendi haline bırak. zorladıkça ters teper.

@mutekebbir

benzer dönemlerimde bu tarz serileri, çok satanları okuyorum ben de. üç kitabı da okudum, çok eğlenceliler.

öykülerden derleme kitaplar, çok satanlar, kurtarıcım. açlık oyunları'nı şu yaşımda oturup hayatta okumam ama bazen, tekrar alışana kadar seçeneğim kalmıyor.

çünkü internet. telefonu ve bilgisayarı kapatmalısın. hiçbir şey yapma bir süre, sonra elin tekrar kitaplara gitmeye başlayacak.

farklı tarzlara yönelmek önerilmiş +1 veriyorum. aynı şeyleri okumak da insanı zorluyor bir yerde.

Bir sanat sergisi kitabı alabilirsin ya da bir fotoğraf dergisi. Yarım bırakacağın kadar uzun olmucaktır. Elinde kitap olma haline alışıksın tekrardan belki, fotoğrafa dalmak ve meraklanmak olasıysa hele senin için daha da etkili olucak çünkü anlattığın tarzda bir okuyucuysan o detaylara inmeyi, gittikçe çoğalan merakı tekrar hatırlıcaksın.

Bence cagimizin sorunu bu konstre olamamak.. kaynimda da var. Sebebi yogun sosyal medya, youtube ve tv izleme.. okumak bizi sesle ya da hizli akan goruntuyle tutamadigi icin,dikkatimiz dagiliyor... yazilari bile atlayarak okuyoruz.. çare yukarda saydiklarima ara vermek..

ben eve ayakkabıyla girerim, ama koltukta yatakta yayılacaksam ayakkabımı çıkarır öyle yayılırım. belki onlar da öyle yapıyordur, ne bileyim.

bazi ulkelerde oyle, misafirlige gitsen ayakkabini cikarsan ayip / tuhaf gorulur. bana da igrenc geliyor (evin icine ayakkabiyla adim atmam), ama tamamen kulturel bir degiskiklik. amerika mesela direk oyle, ev sahipleri belki kendi evlerinde cikarirlar kendi baslarinayken ama misafirlige falan gitsen cikarmazsin. turkiye'de amerika'dan gocmus kisilerin evlerinde de cikarilmadigina sahit oldum. adam kapida bana cikartma diyo lan 20 dakka once les gibi umumi tuvalete girdim ben o ayakkabilarla diyemiyosun giriyosun tabii oyle pis ayakkabilarla.

Büyük ihtimal kültürle alakalı. Ben de kendi evimi tutarken evsahibinin evine cıkmıstım(aynı apartmanda yaşıyoruz), eve ayakkabıyla girmiştik. Hatta ben çıkarmaya yeltenmiştim de yok canım gerek yok o ne öyle eski usul fln demişti:)

amerikada özellikle kuzeydoğu’da sokaklar tertemiz, araba bile yıkatmaya gerek olmuyor. iki yıl boyunca ayakkabı ilk alındığı gibi kalıyor.
türkiye’de sokaklar pislik içinde. çöpü balgamı vs vs. dolayısıyla kültürel artı fiziksel. türkiye’de hayatta ayakkabı ile eve girmem.

Cedex arti bir. Adamlar disarda yalin ayak geziyo, evde ayakkabiyla.

delik çoraplarla dolaştıkları için çıkarmaya utanıyolar.

ayakkabı ile girilince, evin dışarıdan tek farkı sadece etrafının duvarlarla çevrilmiş olması kalıyor. halbuki içinde yaşadığın anılar bile evi ev yapıyor.

gel gelelim hayatımda en ufak ortak noktamın olmadığı insanın balgam kalıntıları benim anılarıma ortaklık etmesin bi zahmet

ev hergün temizleniyorsa, süpürülüp tozlar alınıyorsa siliniyorsa ve arabayla evden iş, evden başka mekana gidiliyorsa, çok da kirlenmiyor.

ben eve geldiğimde dışarıda giydiğim her şeyi çıkarıyorum, o kıyafetlerle yatağımda yatmak, koltukta oturmak istemiyorum.

aklıma geldi de çocukken gilmore girls'ü seyrediyordum. rory annesine kızmıştı falan odasına çıkmıştı, yatağına bağdaş kurup oturduktan sonra ayaklarındaki botları çıkarıp fırlatmıştı. hala unutmadım. yatak yani bu, dışarıdan geldiğin botlarınla üzerinde yatıyosun.

bu biraz zenginlerin evlerinin farklı olmasıyla alakalı. lüks bir evde yaşadığını düşün. ofiste nasıl ayakkabıyla dolaşıyorsan birçok insanın evi de ofis gibi büyük. geleneksel halılı evler değil. o yüzden ayakkabı giyiyor olabilirler. ama onun dışında geleneksel evlerde olmaz bence.

Cilt tipinize uygun temizleyicilerle temizledikten sonra tonik kullanırsanız zamanla küçüleceklerdir.

Çok rahatsız ediyorsa kozmetik destek -> benefit-porefessional

Bence banyodan sonra açılmış gözenekleri sıkıp (bunun teknikleri var tırnaklarını batırmadan) kil maskesi yapmak aşırı faydalı olacaktır. Ama bir kez yapıp bitirebileceğin bir şey değil ayda birkaç kez yapılmalı.

genetik, kalıcı pek çaresi yok.

pasif agresifim. sinirim en cok kendime zarar veriyor.

pasif agresifim, en çok kendime zarar veriyorum ama zaman zaman çok yakınımdaki insanlarla alakasız patladığım oluyor. bunu değiştirmek için stresten ve tartışmalardan olabildiğince kaçınmak dışında bir şey yapmıyorum.

sinirliyim. çabuk parlıyorum.

Değilim, hatta şimdi düşünüyorum da haksızlık olmadığı müddetçe sinirlendiğimi anımsamıyorum. Orada da aslında hissettiğim şey sinirlenme değil çaresizlik'e refleks gösterememe, yani yine çaresizlik. Hakikaten hiç kızdığım birşeyi anımsamıyorum çok ilginç.

Gerçekten büyük bir mesele olduysa birden sinirlenir parlarım.

Bazı dönemler çok agresif olabiliyorum, normal bir soruya bile ters cevap veriyorum ama bu durumu fark ediyorum hemen ve o gün iyi olmadığımın bilincine varıp olabildiğince az insanla muhatap oluyorum.

Çok sık yaşadığım bir şey olmadığı için de değiştirmeyi düşünmedim açıkçası.

Değilim. Çok sakin bir insanım.
Çok nadir sinirlenirim ama sinirlendiğim zaman da öfke kontrolü problemi yaşarım. Kendimi dizginleyemem, sonradan çok pişman olacağım şeyler yaparım. Bu genelde bana yılda 1-2 kez olur.

Hayir degilim.
Sinirlenirsem de genelde bu yemek yuzunden olur, onda da sadece soylenirim kendi kendime. Soylenerek desarj oluyorum. Zaten en baba sinirim 5-10 surer sinirlensem bile.
Eskiden sinirli bir yapim vardi ama o gunler cok eskide kaldi.

Genel olarak değilim, alttan almayı da süreç yönetmeyi de çok iyi beceririm ama bazen çileden çıkıyorum.

Kimseye zarar vermedim, kendime zararım da olmuyor sadece o anlık yıpranıyorum.

Trafikte sürücü veya yaya olarak daha az sinirlenmeye çalışıyorum. Allahtan arabam yok, yoksa kendi terapi sürecim çok daha zorlu olurdu herhalde.

Giderek düşen bir tahammül sınırım var. Aynı kişilerden aynı şeyler gelince o sınırı daha yüksek bir ivme ile geçiyorum. Genelde pasif agresif ya da fiziksel herhangi bir sonuca varmayan hatta bağırmaya bile çoğu zaman varmaya sesteki değişimlerde (titremeye başlama veya yükselme) olayı kesiyorum hemen hemen her zaman. Kendime veya başkalarına fiziksel zarar vermedim yıllardır. Tahammül sınırım düşerken, öfke kontrolüm de yükseldi zamanla.

Sinirliyim,özellikle tahammülümün azaldığı insanlara,olaylara karşı.. Sinirim geçtikten sonra kendime çok kızıyorum, haklı olsam da neden boşveremiyorum diye üzülüyorum.. Öyle en ufak şeye parlamıyorum tabi, ama inceliksizlik,düşüncesizlik beni çileden çıkarıyor..

anlık çok çabuk yükselişlerim oluyor. çevremdekileri bu ani çıkışlar yüzünden kırıyorum. trafikte deliriyorum. sonradan kendime kızıyorum ancak ne fayda.

çok sinirliyim. çabuk sinirleniyorum. sonra soğuma evresine geçip aynı konu için sinirden kendimi yiyorum. aynı sinir beni mide hastası da yaptı. işin kötüsü düzelmiyor da :(

sinirli değil pamuk gibi insanım ama öfkem çabuk alevleniyor (çok da çabuk sönüyor).

fcking no.

çok çalıştım bu konu üstüne ve büyük oranda kontrol altına aldığım bir öfkem var. Yani, aslında sinirli bir insan olduğumu bilmeyen kişi "ya sopiro da budist rahip gibi bir insanmış, bu kadar sakin olunmaz" falan der muhtemelen.

Öfkelenince de bağırıp çağırmıyorum da Hollywood'daki psikopat karakterlere dönüşüyorum. Gözlerini size dikip tane tane, sakin bir ses tonuyla laf anlatmaya çalışan birini düşünün, hani aksiyon filmlerinde hafifçe gülümseyip yavaşça ayağa kalkarak "Johnny, ah hah, Johnny, Johnny, Johnny.." falan diyen tipler vardır ya. Ben de öyleyim. Ama çok, çok nadir bu kıvama gelirim.

Gerçi normalde de suratsız olduğum için, çok bir şey fark etmiyor olabilir.

Kısaca: sinirliyim.

Bence bu soruya bizden ziyade en yakınlarımızın cevap vermesi daha doğru olur. Sonuçta insan kendisine karşı ne kadar objektif olabilir ki?
Soruya cevap:

Bence değilim. Ortada ciddi bir haksızlık olursa sinirlenebilirim. Sinirlenince kendime ya da etrafımdakilere zarar vermiyorum.

hiç değilim, sinir bozucu derecede sakinim hatta. sinirli insan en nefret ettiğim insan tipi, sinirli olsaydım kendime hiç katlanamazdım muhtemelen; bu da daha çok sinirli yapardı. buradan şu sonuca varabiliriz ki sinirli insanların sinirinin büyük bir kısmı kendilerine. o yüzden öyle anlarda koşarak uzaklaşıp kendini yiyip bitirmesini beklemek lazım.

Maalesef evet. Bu durumu daha çok içimde yaşamaya çalışıyorum ama kimseye doğrudan çatmasam da sinirli olduğum fazlasıyla belli oluyor; hareketlerim sertleşiyor, insanlarla iletişime geçmekten kaçınıyorum, kısa kısa cevaplar veriyorum ve en uç noktada diş sıkarak ağlayacak duruma geliyorum. Sinirlenince tek istediğim sakinleşinceye kadar yalnız kalabilmek.

ooo sinirli de laf mı, o biçim. hemen her şeye sinirlenebilme kabiliyetim var. lisede falan hocalarla sıkıntı olabiliyordu ama en çok kendimi etkiliyor bu durum. daha çok olaylara/olgulara? sinirlenirim. kendi kendimi yiyorum, bir yere vardığı da yok. değiştirmek için herhangi bir şey yapmıyorum. olaylar/olgular kendini düzelttiğinde her şey düzeliyor zaten. çevremdekiler de beni böyle kabul etsin, kimseye haksızlık yaptığım, kırdığım olmuyor. ha kırarsam, o zaman bana çektiri çekebilirler.

değilim

Hayır, çok sakinim. Tüm sinirimi kendime yöneltiyorum bu yüzden bi 10 seneye patlarım gibi geliyor.

çalışmıyorsa, yoksulluğa düşecekse evet.

(bkz: yoksulluk nafakası)

kesinlikliği yok bu işin, her zaman erkek ödemiyorcu tayfa gelir birazdan ama onları ciddiye almaya lüzum yok.

Nafaka kadina hakaret degil mi yav? Feministler de benim gibi dusunuyor dimi?

Sonra erkekler neden evlilikten kaçıyor.

gecici olarak saksiyi uzaklastirmak - erisilemez hale getirmek gerekiyor. kumunu veya kumunun temizligini begenmiyor da olabilir. kumu her gun temizleniyor mu? kumun cinsi de degistirilebilir.

hayvan bu, yapar. saksıyı ulaşamayacağı bir yere taşıyın.

saksının toprağını aluminyum folyo ile örtmek çözüm olabilir.

Misafir gelen kedinin misafirliği uzun sürüp de çatlak bizim saksıyı tuvalet belleyince saksının etrafına iri delikli tellerden geçirmiştik.

dünyada ünlülere tapan çok kişi var. genelde ergen yaş grubu oluyor. sağlıklı bir durum değil, kişiliği tam gelişememiş.

Paris daha büyük şerefsiz, Helen biraz kader kurbanı. Yani en nihayetinde dönemin şartları nedeniyle istemediği bi evlilik yapmış sonra Paris'e kapılmış, Paris bi prens olarak yaptıklarının ne büyük sonuçları olacağını biliyordu, buna rağmen yaptı.

paris çok mu iyi? başkasının karısına sulanıyo, kadının aklına girip onu kaçırıyor.

Al birini vur ötekine.

Olimpos Dağı’ndaki üç tanrıça, Hera, Athena ve Afrodit, Nifak Tanrıçası Eris’in ortaya attığı ve üzerinde "En güzeline" yazan altın elmayı paylaşamaz. Bunun üzerine baştanrı Zeus, altın elmanın kime verileceği konusunda Truva Prensi Paris’i hakem tayin eder. Üç tanrıça, kendisini seçmesi için Paris’e çeşitli rüşvetler önerirler: Hera güç, kudret ve iktidar vaat eder; Athena bilgeliği ve aklı; Afrodit ise dünyanın en güzel kadını Helena’nın aşkını vaat eder.

sonuç olarak bütün suç eşeğin aklına karpuz kabuğu düşüren afroditte dağılın beyler:)

Paris hikayedeki kötü adam. Helen'i ayartıyor. Tamam eyvallah da Helen de "aa evliliğim kötü, o zaman bu elemanla kaçayım" demiyor. Aphrodite'in etkisi ile gidiyor Paris yoluna. Paris'in Aphrodite, Athena ve Hera ile olan "Altın Elma Güzellik Yarışması" olayının sonucu o da.

Peleus ve Thetis'in düğününe Eris (kavga/karmaşa çıkarma tanrıçası) davet edilmez. Eris de düğünü basar. Ortaya bir altın elma atar. En güzel olana gibi bir şey yazıyor elmada. Athena, Aphrodite ve Hera elmanın kendi hakları olduğunu iddia eder, en güzel kendileri olduklarını düşündükleri için. Zeus'a karar vermesi için baskı yaparlar. Zeus da "taraf olup diğer kadınların düşeceğime, ölümlü bir adama kitlerim görevi" der. Paris'i seçer bu konuda. Seçmesinin sebebi de geçmişte Ares ile olan bir olayı var Paris'in o.

3 tanrıça, Hermes ile birlikte yeryüzüne gelir. Paris'in karşısına çıkar. Hermes olayı anlatır, hepsi vaatlerini sunar, kendilerini en güzel seçmesi ve elmayı vermesi için. Hera, ona avrupa ve asya topraklarının kralı olmayı vadeder, Athena ona savaşta güç ve bilgelik vadeder. Aphrodite ise en güzel kadının (insan olan) aşkını sunacağı vaadinde bulunur. Paris de artık abazan olduğu için mi yoksa ergen olduğu için mi bilmem, Aphrodite'i seçer ve altın elmayı ona verir. Spartalı Helen'in, Truvalı Helen olmasının hikayesi böyle başlıyor.

ekleme: yazıyı bir ara yarıda bıraktım o sırada @moderniko yazmış bile. :D

bunun lezzet ve yağ oranı gibi bir standardı yok ki. tavuğun butu yağlıdır göğsü yağsız, mesela dana kıyma yağlıdır, pirzola çok lezzetlidir falan. vücudun parçasına göre değişken.

bacon sevmiyorum ben mesela, genel olarak da tercih etmiyorum domuz ama bazı salamlarda falan güzel olabiliyor. zaten o salamların da sırf dana etlisi bulunmuyor. (yurt dışı)

yerine göre yağ oranı değişir. amsterdamda kaburgasını yedim, sosis olarak da yedim bence enfesti

allahsızlığı yayma kürsüsü başkanı bir etobur olarak ukrayna'da çok yedim. farklı türleri var ve hangisi nasıl adlandırılıyor bilmiyorum. tat olarak saydıklarının hepsi domuzdan daha güzel ama sonuç olarak domuzunki de et ve et her şekilde güzeldir sjfsk. ben en çok mangallık olanlarını sevmiştim, bizdeki gibi şişe geçirip yapıyorlar eti marine ettikten sonra. hayvanın neresidir bilmiyorum. o inanılmaz lezzetli.

Polonya'da bir türk arkadaş yaptı sanıp yemiştim mutfakta bulunca, domuz etiymiş ukraynalı arkadaş yapmış, farkını anlamamıştım.

yedim ve özlüyorum. bi ingiliz kahvaltısı olsa da yesem keşke.

jamon diye şahane bir şey var.

Alisik olmadigimdan olsa gerek bana tadi ağır geliyo ne kadar denediysem sevmedim.

ağır, kötü, etmem.

kadıköy'de pizzacı da yemiştim ama hangi dilim pizzacıydı hatırlamıyorum. biraz ağır ama güzeldi.

Jambon, sosis ve bacon olarak güzel. Schnitzel fena değil. Biftek olarak dananın eline su dökemez. Başka hallerini yemedim. Yediklerimi, biftek hariç tavsiye ederim.

Yağ oranı tavuk ve hindiden daha fazla. Dana ile parçaya göre yarışır. Dana antrikot ya da bonfilenin yerini tutmaz asla domuz biftek.

@iyi olmayan gececi;

kadıköy moda pizza bar

hamburgerini yemiştim. ama çok açsan yiyebiliyorsun, ve çok lezzetli geliyor. ama doyduğum an bir ısırık daha alamamıştım. çok ağırdı tadı. kalanı sokak köpeğine vermiştim. normalde bir iskender yer, yan tarafa geçer bir iskender daha yerim ama doyunca yenmeyecek bir haldeydim.

açıkçası kokusuna dahi dayanamıyoruz yolumuzu değiştiriyoruz bu sebeple asla yemem.

var.

Yok

çatlak var.

edit: erkeklerde selülit olmaması gayet normal.

Biraz var.

Selülit yok, çatlak var.

selülit yok, çatlak var +1