yess

İyi bi terzinin yapamayacağı şey yok

araya bir tane de ben sıkıştırayım, cevap gelmezse duyuru açarım.

kısaltabilir mi. çok sevdiğim bir polo yaka tişört var. beden olarak değil ama boy olarak biraz uzun.biraz kısaltsa, olur mu?

Daraltılır.
Kısaltılır.

Genişletme ve uzatma dışında genel olarak her şey yapılabiliyor.

bazı tişörtlerin yanlarında dikiş olmuyor. iz bırakmadan onları nasıl daraltabilir ki.

Daraltabilir fakat dikiş türü izin verirse. Mesela bazı tshirtlerde yan dikişler aynı kot pantolonların ağ kısmındaki gibi çift dikişlidir. Daralınca bu dikiş düze döner.
Kısaltılabilir, daraltılabilir fakat terzilerin kesimi düzgün şekilde yapabileceğini pek sanmıyorum. Fabrikasyon bir ürün kalıbı beklemeyin, bazı kusurları olacaktır. Örneğin tshirtün etek kısmının daraltmadan sonra bollaşması ve kısaltmada yine etek kısmındaki dikiş çizgisinin yamuk gidilen yerleri gibi. Bir başka sıkıntı da özellikle polo tshirtlerde etek kısmındaki varsa detayların kesimle birlikte gitmesi, çok daraltmanız halinde terzi dikişinin zamanla açılması.

@onemoremile, iz bırakmadan dikemez.

Eğer günlük kategorisi yoksa yürüyüş tercih ediyorum.

edit: Gerçi model her anlamda galip geliyor. Yani ister güreş ayakkabısı olsun, modelini beğenmişsem ve eğer çok büyük bir rahatsızlığı yoksa onu satın alırım. Çoğu ayakkabım sneaker tarzında.

Ben lacoste un spor ayakkabilarini seviyorum. Gunluk diye geciyor sanirim. Sade ve rahat da.

Ben 2 yıldır falan perfect steps'in ayakkabılarını kullanıyorum. ilk kullanmaya başladığında insana bir garip geliyor tasarımından ötürü ama sonra alışıyor insan, bayağı rahatım şu an. çok seviyorum ayakkabılarımı.

yürüyüş/koşu kategorisi.

camper’dan sneaker aliyorsun olay bitiyor. her seye karsi iki yil da garantili.

i.hizliresim.com

kumaş veya casual giymiyorsan nike al geç hocam

Under armour yürüyüş

O nike adidas'ın spor ayakkabıları falan pantolon altına falan hiç yakışmıyor bence. Bildiğin tipsiz spor ayakkabıları günlük giyilir hale getirdiler.

Puma Suede alıp geçiyorsun abi ya da vans. Şu an her şeyin altına rahatlıkla olan 2 model bunlar.

şahsi fikrimce fallout'un eski oyunlarını oynayıp sevenler fallout 4'ü sevmiyorlar genelde. ben eskileri oynamadan fallout 4 oynadım ve çok sevdim.

witcher 3 de bu soru için kilit, şahsen bence de witcher 3 çok çok güzel bir oyun ama ona da ben ısınamadım, bir çok eşya vs var. zaman ayırmam gerekliydi içimden gelmedi, o moda giremedim, bir de ben 3rd person ve kılıç olaylarına daha bi soğuğum. elimde silahla gezen fps'ciyim.

ps ile oynuyorsun belli ki, fallout 4 fps olduğundan daha zorlu gelebilir. pc'de 174 saatim fallout 4'te ve beni çok çok tatmin etti.

Saydıkların orijinal TPS çıkışlı iken Fallout 4 önce FPS sonra TPS. Hikaye olarak hepsi sağlam, o yüzden sevmezse bu yüzden sevmez. tps modunda karakter kurşun askerle oynar gibi odunumsu kalıyor.

days gone çıktı yeni mesela. oynanışa bakıyorum. motosiklet sürüşü şiir gibi. etrafta zombiler olmasa enduro simülasyonu diye okutursun o derece.

Velhasıl TPS deyince bir akışkanlık, ağırbaşlılık olmalı. rdr2 bu konuda nirvana şu an. arkasından last of us geliyor, sonra gow, sonra witcher 3.

Fall out bence bahsettigin tum bu oyunlarin uzerinde, o yuzden sevecegini dusunuyorum

Fallout 4 ön siparişle aldığım ilk ve tek oyundu. Ben Fallout fanı olarak 1-10 arasından 6 sevmiştim. Bethesda oyunları o eski çağlardan kalma motoru yüzünden zaten tps oynanmaz. Fps oynayacaksın, arada giydiklerine bakmak için fps yapacaksın o kadar.

Fallout 4 her Bethesda oyununda olduğunu gibi araştırma hissi, gezinme hissi ve gezinirken yeni görevler keşfedip oradan oraya sürüklenme olayı üst düzey bir oyun. Ama eski fallout severlerin 5-6 puan vermesinin nedeni diyalog seçeneklerinin çok çok çok az olması, hikaye anlatımının basit olması, hikayenin hemen bitmesi falan. Witcher, last of us, gow gibi tok oynanış ve iyi bir hikaye anlatımı beklemeden boş boş oynayayım, etrafı keşfedeyim diyorsan oynanır. Eski falloutları oynamayan biri 8 verir :D

Sıralama yapacak olursam Last of Us > Witcher 3 > GoW > Fallout 4 derdim ama Fallout’u henüz bitirmedim o yüzden açık bırakıyorum puanı.

Last Of Us: 9.8
Witcher: 9.3
GoW: 8.7
Fallout: 6.9

Witcher 3 bende citayi oyle bir yukseltti ki ustune neyi denesem bitiremedim :(
Rdr yi buyuk umutlarla beklemistim ama fazlasiyla agir geldi, cok da oynayamadan raha kaldirdim.
Fallout serisine 4 ile basladim, esim daha once oynamis onu ve digerlerini, sevecegimi dusunmustu ama kotunun iyisiydi. Onu rdr den biraz daha fazla oynayip biraktim :)
Last of us a baslamayi dusunuyorum. Bakalim neyle karsilasacagim :)

Fallout 4: 5/10 bende.

Fallout New Vegas'ı sevme ihtimali daha yüksek.

Tenis. Takım sporu değil (çifler oyunu hariç) fakat bireysel bir sporda değil tabi. Kondisyon konusunda bayağı iyi bir spor ve özellikle bacak ve göğüs gücü gerektirdiği için bu bölgeleri güçlendirir. Biraz paraya kıyıp raket alırsanız birçok yerde ibb’nin spor tesislerinde cüzi bir ücrete eğitim de veriyorlar

Yüzme. Haftada 2 veya 3 gün, 1'er saat, 1000 veya 1500'er metre yüzme rutini oluşturup bunu sürdürebilirseniz istediğinizi çok fazlasıyla verir.

basketbol veya yüzme.

evin koridoruna barfiks demiri tak. bir çok kas grubunu çalıştırabilirsin.

Gym beni de cok darliyor o nedenle kurege basliyorum onumuzdeki ay. Denenebilir.

videolu programların amacında zaten koordinasyonu arttırma da var. kardiyo boksu dene bence, koordinasyon için güzel olur, zevklidir hem.

cevap yüzme.

ben de spor salonunda alet başında sıra beklemekten sıkıldıgım için 3 kere yıllık yazılıp toplamda 20 kere spora gitmemiş biri olarak crossfit diyorum. 1 saat sürüyor ısınma vs dahil ana kısmı 20 30 dk sürüyor genel olarak. Ve bir alet basında bekleme durumun olmadığı için çok severek devam ediyorum. Bir bak istersen belki hoşuna gider.

bana mesaj at. gecen bi arkadasa iki uc tane liste yaptim sana link atayim.

www.youtube.com

youtu.be

insanlar 'yunan mı? ouğv, direkt düşman' kafasında değillerse en azından giriş slow dans şarkımız bu olsun, geri kalanı siz seçin diye 'kandırabilirsiniz'.

www.youtube.com

(15.saniyede giriyor)

ortamlarda videoya bakarken giriş dansınızı izletirsiniz, sonra amaan, babaanne gibi düğün mü izliycez allasen deyip hemen kapatırsınız, film falan açarsınız, kim bilecek.

giriş müziği olarak bundan daha güzel bir şey düşünemiyorum. kendi düğünümde çalmadığım için çok pişmanım.

youtu.be

Bize yemek sırasında çalacak müzik de lazım arkadaşlar

vefa bozacisi aklimda. baska nereler olabilir?

ıslak hamburger var. yemeyi geçtim görmüşlüğüm yoktur.

karaköy poğaçası ve sarıyer börekçisi belli belirsiz bi yer etmiş beynimde.

bi de eminönü'de balık ekmek belki.

kadıköy balıkçılar çarşısı - kadı nimet
süleymaniyedeki kurufasülyeciler kendine özgü olabilir
çengelköydeki kokoreççiler

candan erçetin - nar çiçeyim

Badem - kara Değil mi

ayna - yalnixam

www.youtube.com

bozcaada için airbnb yapmıştım en son. 3-4 kez gittim. en güzeli airbnb ile olmuştu.

Bozcaada'ya herhalde uzunca bir sene gitmem, bu sene gittim. Esnafı bariz öpme derdinde. Avrupa'da EUR üzerinden para harcıyor gibi düşünün.

eksiduyu.ru

Kaplan! Kaplan!

Dune +1

kısa çıtır çerez bişi istersen "balığın esir düştüğü yer"
türk bi yazar yazmıştı ama adı aklımda değil. askerde okumuştum, eğlenceliydi, keyif almıştım

Cesur Yeni Dünya.

ama distopya mı ütopya mı olduğuna sen karar verebilirsin.

Philip K. Dick kitaplarını öneririm. Gerçi ben de sadece Do Androids Dream of Electric Sheep? ve Ubik'i okudum ama sürükleyicilik oranları son derece yüksekti. Le Guin'in Karanlığın Sol Eli kitabını da Mülksüzler kadar sevmiştim; tavsiye edebilirim.

Yenilerden Fırtına Anı fena değil,
Coen kardeşlerin The ballad of buster scruggs güzel,
Operation Finale'yi de beğenmiştim.
Jadotville Kuşatması güzel.
Genelde filmler iyi değil ama. 10 da 1 veya 2 si izlenir durumda bence.

roma

Bence en güzel filmi blackmirror dizisi. ~40 dakikalık uzatmadan sadede gelen diziden daha güzel bişey varsa o da ~40 dakikalık uzatmadan sadede gelen filmdir.

annihilation, bir de roma. netflix yapımı 20 film izlemişimdir, bu saydıklarım dışında hepsi tırttı. annihilation'ın da yapımcısı değil, yayıncısı netflix. o da netflix filmi sayılmaz aslında.

burada izlenebilir 25 tanesi listelenmiş:
obicimsinema.com

netflix-codes.com

Yaptıklarından sebep yapacaklarına hazırlıklı Sago. (burada nokta)
Yüzün sadık köpek (dışardan bakınca köpek gibi sadıksın)
Cüzün kedice pazarlıklı (ama için kedi gibi nankör)

olabilir. cüz ne demek diye sorma. farsça veya arapça edebiyat bilgisi gerektirebilir.

cüz fasikül bölüm, vs. anlamında. ben kelimelerin yerini karıştırmışım evet. sağol.

Bikaç yerde bikaç paragraflık sağlam giydirmeleri var dost umuzun ama benim en çok aklımda kalandan en az aklımda kalana göre sıralaması şöyle;

Spoylır...
1- daha kitabın başlarında kız kardeşi dünya'ya talip olan zengin bebesi için söyledikleri. Tevazudan ne kadar uzak olduğu, her hareketinin leş gibi gösteriş koktuğu falan. hatta öyle ki bunları okuduktan sonra ilerleyen bölümlerde ne kadar iyi şey yapsa da altında bir böbürlenme, bir kroyum ama hava bende alt metni oluşuyor zihin olarak.

2- kitabın ortalarında dünya'yı ve annesini eve götürüp kalacak yer ayarlayan kankası razumihin için de lan ne kadar iyi adam haa, yaptığı hiç bi iyiliği başıma kakmıyor, ne b.k yersem yanımda gibi bir anlatımı var.

3- Bi de sonlara doğru Sonya için, çok tevazu sahibi olduğu, mesleği uüzünden değil, başka iş yapsa da böyle olacağı, karakter meselesi olduğu yönünde bir konuşması var.
Onu hırsızlıkla suçlayan adamı raskolnikov herkesin önünde tam bir şov edasında morartıyor mesela. Okurken içinin yağları eriyor senin de. Ama Sonya gidip bu adamı affediyor ya da onun gibi bişey. Bunun üstüne bir konuşma olabilir mütevazılık adına.

Bi de bonus: tam hatırlamıyorum ama barda içtikleri doktor için de konuşsan doktor demezsin gibi laflar ediyor ama bu çok kısa.

Konser, parti, tiyatro, sinema gibi ortamları hiç sevemedim. Kalabalığı sevmiyorum çünkü.

En son Lefkoşa’da yirmi7 konserine gitmiştim. 2016’nın sonları gibi. Güzeldi.

karsunun crr konserine gittim. mükemmeldi. 1.5 ayda bir falan güzel buldukça gidiyorum konsere. aylık harcamam 3500 civarı, aldığım biletler 50-70 arası, daha fazlasına içim elvermiyor.

geçen sene 9 konsere gitmişim. genelde de 10 civarı olur senede düşününce. bütçe meselesini de dinlemek istediğim bi grup gelince çok düşünmüyorum. yani harcarken düşünmemi gerektirecek ekstrem paralar olmuyor sonuçta. en son tiger lillies'e gitmiştim geçen ay. cumartesi günü nekropsi var.

konserlerde çalışıyordum geçen sene bu zamanlar. haftada 1 falan konser oluyordu. son gittiğim konser mayıs ayında australian pink floyd'du yanlış hatırlamıyorsam.

sanırım 2016 - haggard. fena değildi.

Büyük Ev Ablukada - Moda Kayıkhane konserine gittik bir ay önce kadar. yılda maksimum 5'i geçmiyordur sanırım. düzenli ve tarihleri belirli bir işte çalışmadığım için ileri tarihli bilet almak zor oluyor.

en son mor ve otesi konserine gittim aralik sonu gibiydi; gayet guzeldi. firsat buldukca gitmeye calisiyoruz, bazen ayda 2 konser oluyor, bazen 3 ayda bir. Gelecek ay icin 2 konser bir de tiyatro biletimiz var mesela.

bu tarz etkinliklere para harcarken ekstrem bir durum yoksa cok dusunmeyen gruptanim ben de; yillar once gittigim konseri dusununce bile hala o gune donup, asiri keyif aldigimi hatirlayinca parasi neyse verelim diyorum ki fiyatlar da asiri absurt degil sonucta.

ortalama 2-3 yılda bir sağlam konsere giderim, gidebilirim. bütçe ayırma durumu yok, gideceğim her konser için bütçemi ciddi anlamda zorlamam gerekiyor, o yüzden 2-3 yılda bir falan kafayı bozup yardırıyorum. en son oomph konserine gittim kiev'de, hayatımın en güzel günlerinden biriydi. ezhel (arkadaşım istemişti) ve tarkan (çocukken sjfsk) konserlerini saymazsak rammstein, prodigy ve oomph'u görebildim. ikisini kiev'de gördüm zaten. kızıl ordu korosu'nu çok istiyordum mesela, geçen geldiler ama param yetmedi ona.

bu vesileyle canım bebeyim ALLES AUS LIEBE'yi paylaşmak isterim, arkadaşım çekmişti galiba bunu,

streamable.com

"görmeden ölmek istemem" diyebileceğim sadece eisbrecher kaldı sanırım. kraftwerk'e çok geç kaldık. onun dışında sevip ettiğim bir sürü grup var ama hiçbiri oomph'un önüne geçemeyecek, biliyorum. bu inanılmazdı benim açımdan. bu saatten sonra hiç gitmesem de olur yani herhalde. bi' eisbrecher kaldı.

sıklığı ve bütçe değişiyo ya. oran vermek zor.

geçen ay evrencan gündüz'e gitmiştim. yarın pilli bebek var yanıma birini bulursam ona gidicem.

cumartesi nekropsi var kesin gidicem. dorock'ta sürekli canlı performansları izlerim. temmuz'da manowar var. planlı olan.

konserlerde en çok alkole para gidiyo bu arada.

severim, bol bol giderim. en son geçen hafta wooden shjips'e gittim, iyiydi. seyirciyle etkileşim tırttı ama albümdeki gibi çalıyorlar. işte arkaplanda the piper dönemi pf gibi görseller falan vardı onun dışında. mekanı hiç beğenmedim yalnız, ilk kez alt katta izledim salon iksv'de. sıkış tepiş, o iyi değildi. sanatçıyı/grubu ne kadar sevdiğime göre değişiyor ayırdığım bütçe. yeri geliyor 440 liralık bilet alıyorum, yeri geliyor 120 değmez bu gruba diyorum, gitmiyorum. yalnız o aldığım 440 liralık bilet hayatımın en iyi kararlarından biriydi sanırım. sonraki hafta boyunca "daha dün nick cave'in elini tutuyordum, bugün arapların değdiği otobüs tutacaklarını" diye diye ağlamaklı oluyordum ara sıra. o kadar fazla bütçe ayırabileceğim çok az grup vardır zaten. önceki yıl swans gelmişti, ona da o bütçeyi ayırabilirdim fakat 60küsur liraydı sahne önü. çok güzel anılar biriktirip döndüm oradan da. şaman ayini tadında bir konser, sonrasında michael gira'yla bağıra çağıra konuşmaya çalışmam çünkü ikimizin de sağır olması falan. :D konserler ilginç bir şekilde mutlu ediyor beni ya.. seneler sonra bile "ne güzel günlerdi, harika anılardı" diye hatırlıyorum. 2 ay içinde watain'den de benzer beklentilerim var çünkü hem canlı performansını çok sevdiğim grup, hem epeydir bekliyorum. kesin bu bekleyişe değecek bir anı olacak.

morun ötesine gittim. çok gitmiyorum çünki yaşadığım bölgeye gelmiyor fazla.

2018 - camel, iki-üç gün sonrasında da pearl jam.

hayatımda hiç gitmedim

hiç gitmedim.

Hayatimda hic gitmedim +1

Temmuz ayında Nijmegen'da Eminem konserine gittim. Muhteşemdi.

yazin ortalama 2 haftada bir, kisin biraz daha seyrek, ayda bir civari. en son gaye su akyol. güzel gecti. 2 hafta sonra altin gün‘e gidicem.

the cat empire - superdi.

Temmuz 2018'deki Joan Baez konserine gittim en son.

Ölümüne sevdiğim belli isimler kırk yılda bir Türkiye'ye uğrayacak olursa paraya acımıyorum hiç. Geçen yılki Robert Plant konseri böyleydi mesela benim için. Bunların dışında rutinde pek konsere gidemiyorum çünkü beklediğim isimler uğramadıkça ilgimi çeken çok bir şey olmuyor maalesef İstanbul'da.

Ceylan ertem

shakira / temmuz 2018

1- yılda bir.
2- yüzde bir.
3- selda bağcan. antik tiyatrodaydı. hazır tatile gitmişken kendisini babam çok sevdiği için jest amaçlı sürpriz yapmıştım. ama performansına dibim düştü.

artık bana dünyadaki bütün şarkılar arasında en güzel an hangisi diye sorsalar, selda bağcan'ın ''kâtip arzuhalim yaz yare böyle'' kısmını okuyuşu derim. tarif etme hadsizlik ve talihsizliğine girmek istemiyorum ama başka bir evrenden gelmiş gibi o an. hissederek dinlersen ayaklarını yerden kesiyor. masum dizisini bitirdim netflix'te mesela, sırf bu şarkı sayesinde bütün sezon boyunca intro'yu atla'ya tıklamadığım ilk ve son dizi olacaktır.

sonrasında konsere gidilecekse gerçekten değecek bir durum olmalı. sanatçı konserinde ne kadar normalden farklı yorumlarsa yorumlasın, ne kadar doğaçlama yaparsa yapsın, ne kadar konsere özel piyasada olmayan şarkı söylerse söylesin bana yetmez.

iki uç örnek vereyim;

1- www.youtube.com

Mustafa Keser'in bu standup tadında, içtikçe değişen performansını ölmeden görmek isterim. espriler tırt ve bel altı kabul. ama o ağızla enstrüman sesi çıkarması, şarkıların hikayeleri, o fasıl kültürü... bu işin nirvanasındaki, affetsin; fırlamasından görmek isterim yani.

2- www.youtube.com
Aynı şekilde binbir enstürman çalacağını ve son albümlerinden çalmayacağını bilsem Yann Tiersen'i canlı dinlemeden ölmek istemem. Ya da Fazıl Say'ı.

eskiden güzel gruplar geliyordu, 2007-2013 arası, festivaller vs. sonra güzel konser sayısı giderek azaldı. parov stelar dünya çapında meşhur olmadan önce yılda 2 kez gelirdi, şimdilerde hiç gelmiyor. evde boş boş otururken, 'hadi' diye zıplayıp faithless konserine koşmuşluğumuz var =)) konser maceraları bitmez

sonra bu terör olayları yüzünden, güzel gruplar gelmemeye başladı, dolayısıyla konsere gitme sayısı da azaldı. en son liam gallagher/oasis konserine gittim (temmuz2018), bu yaz belki franz ferdinand'a giderim.

özel bir bütçe yapmıyorum bunun için. illa konseri var diye sevmediğim bir grubun sanatçının konserine gitmem.

khruangbin
güzeldi
ayda 1-2 konsere gidiyorum

2018 - gezgin fest'e gittim. bi de oscan and the wolf'a gittim.

yılda 1-2 defa gidiyorum sanırım.

Nadiren çok beğendiğim grup gelirse gidiyorum kaç para fark etmez. En son Behemoth'a gittim Volkswagen Arena'da konser,mekan,ses sistemi,görsel herşey mükemmeldi fakat seyirci için aynı şeyi diyemeyeceğim. Zil zurna sarhoş bi şekilde gelip insanları rahatsız edenler,üstüme bira dökenler, kapalı alanda sigara yakanlar, telefonları havaya kaldırıp ortamı bozanlar vs. İnsanlar yüzünden sinemaya falan da gitmiyorum çatır çutur mısır yiyenler, salak salak espiriler yorumlar yapanlar, şap şup öpüşenler vs filme odaklanamıyorum.

En son mabel matiz. beğendim sahne enerjisi pozitif biri. ama sahnesinden en çok zevk aldığım athena - mfö.
100- 200 tl arası ayırırım. senede festivaller de dahil olmak üzere 4 5 kere gidiyorumdur. ama istanbul'da yaşamadığım için de imkanlarım kısıtlı.

büyük firmalar yapıyor o işi (kalyon gibi)

çok ciddi maaliyetleri var tahmin edebileceğiniz gibi.

türbin çok ciddi gürültü yapıyor, yanında ev olmaz.

O işi herkes yapamasın diye ödemelerde falan garip koşullar koymuşlar duyduğuma göre. Adamlar isyan ediyordu.

güneş paneli işini de araştırın benzer mantıkla çalışılıyor devletle, akarı kokarı daha az gibi.

gunesenerjisipanelleri.net

Büyük türbinler milyon dolarlar seviyesinde yatırım gerekiyor. Ayrıca her yere dikemezsin ülkelerin rüzgar ve güneş haritaları var. Yaptığınız yatırımı amorti etmesi için bu haritaları dikkate almalısınız. Yani kısacası yatırım maliyeti çok fazla ve kolay bir iş değil.

her şeyden önce bunun için devletten yatırım yetkisi gibi bir şey almanız lazım. Her bahçesi olan rüzgar santralini dikmesin, bir kaydı kuydu olsun diye. Bunun bir ihalesi oluyor bildiğim. Bu ihaleyi hazandığınız zaman belli bir dönem içinde belli bir yatırım yapmayı taahhüt ediyorsunuz.
Tanıdığım birkaç kişi var bu işi yapan. Erken dönemde girdikleri için "süper zengin" oldular.
Peşin Not: Lütfen süper zengin lafını deşmeyelim. Bir Koç, Sabancı değiller tabii, ama normal çalışan adamın kat kat üstünde zenginler.

güneş enerjisiyle paralel yapılabilir sanırım gerekli yazılım ve donanımla

benim sorduğum milyon dolarlık türbinler değil
fazlasını satmak mümkün ise yerleşim yerine dikilebilecek fazla ses çıkarmayacak kw'ta

amacım ileride emekli olursam ev alıp kiralamak yerine böyle bir işe girmek
arsa gerçekten esintili yüksek rakımlı bir yerde yazın bile esiyor ama yazlık yer işte

şebekeye bağlamak için alacağınız izinlerin maliyeti genelde panellerin/rüzgar güllerinin maliyetinden daha büyük olabiliyor. şirkete 7kwlık bir ges kurmuştum ben çok uğraştırdı. şimdi 10kw altına daha kolay ama 10u geçince yine başlıyorsunuz tedaş ile tırmalamaya. yekdem fiyatları da düştü diye biliyorum. 20 senede amorti ederseniz şanslısınız.

bu arada öyle acayip acayip izinler almanıza ihaleye girmenize falan gerek yok arkadaşların dediği gibi. 1mw altında lisanssız elektrik üretebiliyorsunuz sadece belirli bürokratik süreçleri geçmeniz gerekiyor. projesini hazırlayıp devlet dairelerine iki satır dilekçe yazmayı becerebilen herkes eğer trafolarında yeterli kapasite varsa güneş/rüzgar santrali kurabilir.

@agent dawn, bunu aşmak için paravan şirketlerle üretilen kapasiteyi 9.9 kW'lık paketlere böldüklerini duymuştum. Her işte bir açık aramak bizim milletin işi.

Ben de sevmiyorum. Ama sizin saydığınız etkenlerden dolayı değil. Çok kısa açıklamak gerekirse, tembel olduğum için çalışmayı sevmiyorum.

bezgin bekir sen misin?

sevmedigin isi yapiyorsun o yuzden bu sekilde hissediyorsun, ama etrafindaki insanlarin buyuk cogunlugu isini sevmeden yapiyor, o yuzden calismak zor geliyor. isini severek yapanlar da azinlikta, onlar mutlu

hazır sorumluluğun ve maddi sıkıntın yokken mesleğini değiştir.

ben varım. güzel ortamda güzel denebilecek insanlarla çalıştım 6 sene. iyi de kazanıyordum. iş temposu bazen hayvan gibi yoğun olsa da (haftada 70+ saat çalışmak gibi) projeler bitince kafa izni filan veriyorlardı. proje esnasında izin kullanmak fln da mümkündü. öğlen işin varsa çık hallet gel, sabah kaçta gelirsen gel, istersen evden çalış yeter ki işi hallet modeli ile oldukça rahat bir ortamdı. başarılı, işini düzgün yapan, sevilen de bir çalışandım.

ancak, çalışmak olgusundan bayaa bayaa nefret ediyorum. iş ile alakalı değil bence, ben genel olarak çalışmayı sevmiyorum. başka şirkette başka yerde başka insanlarla başka imkanlar altında da çalışsam yine sevmeyeceğim. sebebi de ÇOK FAZLA ÇALIŞIYORUZ. haftada 3-4 gün, günlük 4 saat filan olsa o zaman seve seve çalışırım, çalışmaktan ziyade oyalanmak gibime gelir. ama haftanın 5, yoğun zamanlarda 7 günü, 40-45 saat, yoğun zamanlarda 70-80 saat, trafiği yolu suyu elektriği derken sevilecek bir yanı kalmıyor malesef. hayatımı sömürüyor çalışmak. içinde bulunduğumuz çalışma modeli sıkıntılı.

hatırlıyorum bi kere kar yağdı, servisler 9.30ta aldı çalışanları, 10 gibi ofisteydik, 14:30da da çıktık yine kar sebebiyle. MUH-TE-ŞEM bir gün olmuştu, yapacağım bütün işleri de yapmıştım. 15:00'da evdeydim, çıktım sahilde yürüdüm kitap okudum, film izledim vs ve hala saat 6 bile değildi. bir sürü şeye zaman kaldı. çalışma hayatımın en güzel günüydü desem yalan olmaz.

bu şekilde az çalışayım desen part time çalışma opsiyonları var. az çalışıp bol bol zamanın oluyor ama bu sefer de o bol bol zamanı değerlendirecek yeterli paran olmuyor. bu da böyle yaman bir çelişki. mecburen razı oluyoruz o yüzden aynı modelde çalışmaya devam etmeye. işi sevdiğimizi fln sanıyoruz ya da hayatta yapacak başka hiç bir şeyimiz olmadığı için (çünkü vüzyonumuzu geliştirecek zamanımız da paramız da imkanımız da yok) işe odaklanıyoruz. halbuki yaptığımız şey birilerini zengin etmekten öte bir şey değil. özel şirketlerde şirket sahipleri ile hissedarları, devlette de malum kişiler zengin olup duruyor üzerimizden. biz ise işçiyiz işçi kalıyoruz. senede verdikleri 3-5 kuruş prime, 'Yönetici' gibi havalı pozisyon ünvanlarına, elimize verdikleri 'iş' telefonlarına, altımıza verdikleri arabalara fln tamah ediyoruz.

Kimse çok bayılarak çalışmıyor. Ancak babadan zengin ve çalışmak zorunda olmadığın için sana daha çok batıyor bu durum. Normal yani, yapacak bir şeyin yok.

Ben de hiç sevmiyorum. Zorla olan hiçbir şey sevilmiyor zaten.

Ben!

Ek: çalışma saatleri en yüksek ülkelerden biriyiz ve çok ucuza çalışıyoruz.

kendi birikmiş param ve babadan kalacak şeyler bana bir ömür yeter ama şimdilik durum bu.

diyebilecek bir hayatım olsa ne yapardım bilmiyorum ama şuanki durumumda it gibi çalışıyorum belli bir seviyeye gelmek için. sevmediğimi söylemreye cesaretim yok. yapmak zorunda olduklarım var sadece.

@photo85 e katılıyorum. ucuz iş gücü türkiye.

hiç sevmiyorum. Ne yazık ki çözüm bulamadığımdan mecbur çalışıyorum :/

yakın durumlardayız ama çalışmayı sevmiyorum diyemem. bunun sebebi de sanırım işsiz olmanın, adresinin belli olmamasının getirdiği iç kemirici huzursuzluğun, çalışmayı sevmemeye daha ağır basması. işsiz olma, sevdiğin işi kur diyecekler için de şöyle bişey var;

altın elbiseli adam'ın videolarını açıp izliyorum arada, birden fazla kez denk geldim muhabbetlerinde ve resmen üçüncü gözüm açıldı. adamlar diyor ki sevdiğin işi yapınca adı üstünde, İŞ, sevdiğinden şeyden de oluyorsun zamanla. bak işte bu çok ürkütücü. düşünsene. hobinden nefret eder hale gelmişsin. çünkü insan. çünkü problem. ne yapacaksın o zaman?

o yüzden çalışmayı sevmemeyi sevmek iyidir. söyleneceksin. stres atacaksın. arada da hayatını ne kadar yaşayabilirsen yanına kâr işte.

Var ben. Nefret ediyorum. İşe gittiğim her gün başım çatlıyor ağrıdan.

Sadece WhatsApp. O da olmadan olmuyor iş güç falan.

twitter hesabim sadece var, twitterda arama yapmak icin uye olmak gerekiyor o yuzden uye olmustum.
whatsapp zaten akilli telefonlarin olmazsa olmazi
facebook da var.

instagram ve tinder yok. tinder kullaniyordum ama biraktim.

giovanni +1

Yalnızca whatsapp.

Yalnızca Whatsapp +1.

metraj, film
yol
iş
elbise/etek
saç
süre/zaman
göl
yazı

Çubuk

marlboro/parliament

Şoray uzun geliyor benim aklıma

Yol

Entry.
"Okuyacak durumum yoktu kardes"

Ve sigara.

İlk okuldaki soyadı Uzun olan arkadaş.

recep tayyip erdoğan.

şak, yao ming, kevin garnett, semih erden.

soyadı uzun olan yakın arkadaşım.

Cem onaran

uzun adam : rte

saç

ilk olarak akla ne geldiği zamana ve mekana göre değişir. mesela çalışırken akla "mesai" gelebileceği gibi, yakın zamanda yola çıkacak birisi için akla "yol" gelebilir. bana şu an yol geldi.

Otururken yere değen bişey, pascal hep diyor ya “boynuma dola” öyle bişey, bende var. Çok uzun olduğundan takılıyor biyerlere. Çok beğenen hatunlar oldu. Alıp yanağına yüzüne koyup ben bunla uyumak istiyorum diyorlar. Kışın sıcak tutuyor. Arada ayağıma bacağıma dolanmasa daha iyi olacak ama kısası da işlevsiz ya. Seviyom kaşkolumu..

kavak agaci

1 hafta göz açıp kapayıncaya kadar geçer senin için umarım. Her şeyin en iyisi en hayırlısı olsun. Her şey gönlüne göre olsun.

O beklediğin şey hakkında hayırlı olacaksa, seni ve aileni mutlu edecekse gerçekleşsin. Eğer hayır gibi görünüp şer olacaksa da gerçekleşmesin ve karşına daha iyi fırsatlar çıksın.

senin bu iş büyük ihtimalle tam içine sinen şekilde olacak, şimdiden hayırlı olsun, ufacık bi ihtimal olmazsa da canın sağolsun, daha güzeli olur çok yakında.

bir hafta sonra bu duyuruna bakıp hehehe hehehehehehe hehehehehehhehe diye gülersin umarım :)

Hepinize çok teşekkür ederim. Çok mutlu ettiniz beni. Umarım siz de böyle mutlu olursunuz

Malesef beklediğim sonuç gerçekleşmedi. Fakat çok iyi insanlarsınız hepinize teşekkürler iyi dilekleriniz için.

Canın sağ olsun boş ver takma.

mudanya'ya giderken yol kenarındaki ormanlar yakın zamanda rant için yakıldı. bir yandan siteler yapılıyor bir yandan fidan dikiliyor, oradaki yarışa destek olunabilir.

uludağ'a kent merkezinden çıkarkenki ormanlara dikilebilir, uludağ'a orhaneli tarafından çıkarkenki misi köyü civarlarına dikilebilir, kocayayla civarlarına dikilebilir.

kentin ciğeri sayılır, atatürk kent orman çiftliğine 5 liraya giriş yapılıp piknik alanlarından biraz aşağı yamaçlara dikilebilir.

çok kolay bi soruymuş gibi ama düşününce bişey çıkmıyor valla.
sanki böyle şaka malzemeleri satıp, tişört baskı yapan mağazalardan birine gitsen işin görülecek gibi nedense. his sadece.

Abi fantazi edebiyatı ne? Fantastik edebiyattan mı bahsediyoruz?

Öyleyse çok sevdiği kitabın figür, kupa vb eşyalarından alabilirsin. Ya da en sevdiği sanatçının plak albümü - bu iş görür-

uyku sersemi duyuru açınca fantastik edebiyat fantazi olmuş. olur arada böyle. iki öneriyi birleştirdim ve plak, kupa, özel ajanda kombosuyla atlattık bu doğumgününü.
öneriler için teşekkürler.

Metro Exodus oyna. Shooter gibi bakma, şahane atmosfer yapmış herifler.

Bu arada God of war fanı değilim ama son oyununda hack&slash kimliğinden çıktı onlar ya. Çıkmadı mı? bence çıktı.

Ac fanıyım :) Ac odyssey oynamadım ama ac Origins iyiydi. Ona bi bak istersen.

witcher 3???

Uncharted 4: Bir Hırsızın Sonu

Witcher +183838372
Unchsrtec serisi de +28388272

Bence GoW baya iyiydi Metro’nun onceki serileriyle birlikte Exodus ve Witcher 3 GOTY +1526262

Uncharted 1-2-3-4
God of war(son çıkan hacknslash değil)
The last of us
Heavy rain/beyond two souls/detroit become human
The order 1886
Ratchet and clank
ilk aklıma gelen güzel ps excleri hepsinden zevk alabileceğini düşünüyorum

rdr2'nin o yoğun gerçekçiliğini, ağırbaşlı yapısını, karakterlerin arcade keskinliğinde değil de simülasyon yumuşaklığında hareket etmesini düşününce tam karşılığı The Last of Us gibi.

su gecirmez bile olsa terleyince kulagin icinde kayma durumu oluyor. ses kalitesi olarak sony mdr efsane bence.

1- evet tutup da havuza girmezsen su geçirmez. gözde büyütecek bişey yok, basit conta sistemi.
2- decathlon'da onear var. gayet memnunum. sporda gaz için bol bass şart; var. kulağından düşmesin diye kolye mantığıyla boyna sabitlenmesi şart; bunda daha güzeli var (toka gibi kafa arkasına sıkıştırılıyor).
3- avrupa birliği ülkelerden siparişlerde 22 euro'nun üstü yüzde 18 kdv yiyor.
4- tabii ki kablolu olanı, diğeri spor yaparken uçar gider.

Ups'te bi kere tesadüfen kargom nerde bakayım diye girmiştim, konumunu görmek için tıklayın diye bişey denk geldi. Tıklayınca GPS'inizi açın diye uyarı falan da verince heyecan yaptım. sonra harbiden 2 cadde arkadaki fabrikada gösteriyordu konumunu. iş yerinin kapısına kadar çıktım meraktan ve gerçekten araç karşıdan gelmeye başlamıştı.

ups uzun zamandır yapıyor.

araç takibi bir sistemle dışarı açmanız gerekiyor. ups'in yaptığı da o.

hmm ups büyük firma haliyle onlarda bu sistemin olması şaşırtıcı değil. Bildiğiniz bu sistemi uygulayan daha makul appler var mı? Mesela yemeksepetinde filan.?

Bunu yapan minik sim kartlı cihazlar var ama ben daha çok bunu google altyapısı ile halledebilir miyiz onun derdindeyim

getir app de var bu. gerçek zamanlı kuryelerin hareketini gösteriyor. ama nasıl yapıyor bilemem.

google altyapısı ile haritada gösterirsiniz ama haritada gösterecek bilgiyi nasıl alacaksınız? ya araç takip sistemi kullanacaksınız hazır oradan webservice ile siteye aktaracaksınız ya da her kuryenin cep telefonuna custom yazılım atıp telefon üzerinden takip edeceksiniz adamın pili bittiğinde takip sağlanamayacak tabi.

WhatsApp'te anlık konum paylaşımı var, hemen hemen aynı şey oluyor

glovo'da da var. bir kere sipariş verdim. arada sapıtıp kuryenin deniz üzerinde gittiğini iddia etti ama sonra normale döndü.

Incendies

Biutiful

Benim en çok ağladığım filmlerden ilk aklima gelenler:
Yeşil yol
Sarhoş atlar zamanı
Soraya' yı taşlamak
Mor yıllar
Cennetin rengi

Manchester by the sea

Oldboy
(İzledikten sonra hayat anlamsız gelebilir)

Incendies çok fenadır tır çarpmışa dönersin bilgin olsun.

eşkıya

@all bunların hepsini izlemiştim halbuki

Murder in the first?
Konu siradan ama isleyiş ve oyunculuk çok iyi.

Jacob’s ladder
Mystic river
Gran torino
The road
Umut (Yılmaz Güney)
Sürü
Yol

intouchables
hachiko
shindler’s list

An American Crime

oslo 31 august

hell or high water

Gemide

Masumiyet

Empire of the sun

21 grams
Amores perros

requiem for a dream

21 grams
Masumiyet - 1997

tabutta rövaşata.

Dünyanın orta yerinde aşk için ağlıyorum dram filmdir

dear zachary a letter to a son about his father

çok fena. çok.

aşırı bilindik requiem for a dream'leri falan geçersek:
lilja 4-ever
christiane f.
rosetta
heaven knows what ilk aklıma gelenler.

beni ağlatabilen çok film yok sanırım ya. bunlar beni ağlatmadı ama en ağlağından vıcık vıcık dram hepsi. gerçi höstsonaten'deki monolog hariç beni ağlatabilen film sahnesi de yok hatırladığım kadarıyla.

bunlar haricinde gaspar noe filmleri var her biri bana travma yaşattı diyebileceğim, izlediğimde günlerce etkisinden çıkamadığım. millet utanmadan porno diye tanımlıyorduysa da love, izleyiciyi depresyona sokabilme ihtimali olan bir film. popüler gerçi, iyi ki popüler yazmayacağım dedim.

(bkz: nelyubov)
www.imdb.com

ağlak dramdan öte can sıkıcı ve iç karartıcı.

sonradan aklıma geldi, daha popüler olan room var, o da yukarıdaki tanıma uyuyor.
www.imdb.com

niye öyle kullanıyorsun ki o nasıl bir alışkanlık :D

Ya cvt şanzımanlı hybrid araçlar kullanmaya alışkınım, şimdi 1.6 atmosferik motor ve manuel vites bir araç kullanıyorum.

Haliyle daha önce kullandığım hybrid araçlara göre çok fazla yakıyor. Ben de az yaksın diye düşük devirde kullanıyorum. :)

2000-2500 bandı iyidir. Bende benzin otomatik var, 2500e kalmadan vites atıyor genelde. 2000-2300 devir civarında kullanıyorum genelde. Siz de 2000 altına çok düşmeyin.

doğru şekilde uygulandığında gayet yerinde bir davranış. fakat yüklenmek hata olur, araç ivmelenemiyorsa vites düşürün. lugging diyorlar, zararlarını arkadaş şu videoda açıklamış:

www.youtube.com

piston ve çevresindeki bileşenlere o devirde kaldırabileceğinden daha yüksek basınç uygular, bu da bazen sadece ömrünü kısaltmakla kalmaz, bazen tamiri pahalı arızalara da sebep olabilir.
motorun tork eğrisini öğrenip sürüşü genelde yüksek tork elde edilen devirlerde (veya yakınında) devam ettirmek idealdir diye düşünüyorum. ara sıra düşük devirlere inmek çok büyük sıkıntı çıkarmaz muhtemelen, kısa sürede ideal devirlere geri çıkıp yağlamayı ve basıncı normal seviyelerde uygulamayı devam ettiğiniz sürece.

Ben 2000 devir altında gidiyorum genelde ama motor boğulmuyor.

Yani yüksek viteste hızlandırmaya çalışmıyorum aracı, boğulmayağı şekilde hızlanıp yüksek vitese geçiyorum.

Örneğin düz yolda 50km/h hızla giderken 4. ya da 5. viteste gidiyorum sabit hızla. (Araç 5 vitesli)

dizel için öyle. sürekli düşük devirde kullanmak ciddi arızalar çıkartabilir. benzinli için böyle bir şey yok. dizel zor yanan bir yakıt, o yüzden devirlenme gerekmekte. benzin ateşi gördüğü an yandığı için sıkıntı yaratmaz. ben de sizin gibi kullanıyorum. amcam sanayici, ondan öğrendim araç kullanmasını. atmosferik için düşük devir yüksek vites ekonominin anahtarıdır.

Yok. Hatta şu an sürücü kursu eğitimi çalışıyorum (Türkiye'de kamyon ehliyetim var 12 senelik) ve burada bile mümkün mertebe yüksek vites düşük devir öneriliyor.

Hem sürüş güvenliği hem konfor hem de aracın selameti için gaza bastığınızda hızlanabileceği en düşük devirde kullanın derim.

Gaza yüklenince dahi ivmelenmiyorsa(1000 devir 6. Vites gibi) o devir çok düşüktür, bu iyi bir şey değil sürüş güvenliği açısından.

Düşük devir iyidir denmiş ama ne kadar düşük? Dizel benzin farketmez, aracı her viteste maksimum torku ürettiği devirde kullanın. Örneğin benzinli turbo bir araçta 1750 devir ise 1500'lerde kullanmak muhtemelen sıkıntı yaratmaz ama 1000 devirde kullanmaya çalışırsanız boşuna yakıt harcar piston kolunu ve ona bağlı bağlantı noktalarını zorlarsiniz. Bisikletle yanlış vites/devirde pedala abandığınızı düşünün, bacaklarınız ağrır, kaslarınız yanar değil mi? O hesap işte.

benzinli motorlarda düşük devirde çok sıkıntı olmaz genelde dizellerde yüksek devir istenir. aracın vites istediği durumda da düşük devirde kullanıyorsanız bence sıkıntı arabaya ne istiyorsa vermeniz lazım. lpg tak.

(bkz: dizel partikül filtresi)

Her turlu arabayi mahvetme yontemi. Ici kurum baglar, genelde kizlarin kullandigi arabalar boyledir. Basarsin gitmez uzun yola vurmadikca acilmaz.

Dizellerde sorun olduğunda herkes hem fikir, sanırım turbo motorlarda da uzun vadede sıkıntı.

Ama atmosferik (turbosuz, klasik) benzinli motorda zararlı diyen de var, doğru olan düşük devir diyen de var.

Yalnız düşük devirden kasıt, motoru boğmadan, gaz aldığında gidecek şekilde en düşük devir.

Benim aracımda genelde 1200-1800 devir bandı arası oluyor.

-starbucksları çok azalttım, kahve makinesi aldım, kahvemi kendim yapıyorum.
-arkadaşlarla yemekli buluşma haricinde mümkün olduğunca evde yiyip öyle çıkıyorum.

bir şey almak istediğimde nişanlıma atıyorum, al diyor, gerek yok çok para ihtiyacım da yok ama güzelmiş diyorum. sonra o alıyor.

nakitle gezmemek tek bilip yaptığım şey. duvarda silah asılıysa oyun sonunda mutlaka patlar misali o cepteki nakit illa ki olmayacak şeylere çarçur (abur cubur) ediliyor. kartla gezersen öf şimdi şifre gir, bekle derken aman kalsın diyosun. gereksiz şeyler rafta, para hesapta kalıyor.

-Aç karnına alışverişe çıkmıyorum.
-Uzun süre kullanacağım ürünün kalitelisini, kısa süreli olanın ucuz olanını satın alıyorum.
-ben yapmıyorum ama, açıköğretime yazılıp öğrenci kart almak büyükşehirde ulaşımda avantajlı oluyor.
-Telefonunuzun gps ini kapatmak da enerji tasarrufu sağlıyor.

Direkt soyleyeyim, en iyi tasarruf yontemi "amac".
Bir hedefin oldugunda bunun icin tasarruf yaoabiliyorsun, tasarruf yaptıkça motive oluyorsun. Direkt tasarruf yapma amaciyla tasarruf yapmaya calisinca olmuyor.

- haftaiçi 1-2 kez oruç tutuyorum. :) gereksiz yeme, içmeyi kesiyorum böylece dışarda. çünkü nerden baksan 50 liram gidiyor gün içinde.

- iş yerinde bazen yemek yapıyoruz. iki kişilik yemek parasına 6-7 kişi karnını doyuruyor.

- kıyafet alışverişlerini yılda bir veya iki kez yapıyorum. indirime girince de almıyorum artık. sebebi sizin birinci maddedeki soru.

- avm'lere gitmiyorum hiç. avm'ye girince ister istemez bir tüketim çılgınlığı geliyor zira.

- aldığım maaşın çoğunu bankaya atıyorum. 500 lira ile ne yap et ay sonunu getir diyorum kendime.

şimdi baktım da aşırı cimri hissettim lan kendimi. ama şu ekonomik şartlarda böyle takılmak lazım. bizim ülke bol keseden harcıyor zira. sahte zengin yaşamlar var her yerde.

Gelen paradan tasarruf yapacağın miktarı ayırıp bankaya atacaksın kalan miktar ile yaşayacaksın, kalan miktarı aşarsan da(bu max %20 olmalı ve her zaman değil) bunu kredi kartından aşacaksın nakit kullanmayacaksın... sonra gelen parada ödemelerini yapıp kalan paradan yine ayıracaksın bir bakmışsın para birikmiş. O bankaya attığın paraya dünya yıkılsa dokunmayacaksın. Ama bu istikrar irade ister, 1000 tl 500 tl küçümseme, zamanla büyüyececek.. tasarruf için ise insanoğlu eşek değil neyin gereksiz olduğunu en iyi sen biliyorsun, ona göre davran, kimini kıs kimini kes.

Asgari ücretle geçinenlerin hayatı tasarruftan ibaret o ayrı bir konu..
-Banyoda sıcak su gelene kadar suyu kovaya doldurur, o suyu da klozette sifona basmak yerine kullanırız.
-Prizde kullanılmayan fiş bırakmayız.
-Enerji tasarruflu led ampül kullanırız.
-Bayat ekmekleri atmayız.
-Çöpleri cinsine göre atık kutularına atarız.

Hani eksicilerin hepsi zengindi lan dhdhdhd gelirler birazdan neyse.

- bana tam 5 senedir yoldaslik eden canim oglum ps4 u sattim. Metro exodus oynayip bu nesili sonlandirdim. Oyun fiyatlari ve plus artik enayi yerine koyuyor gibi hissediyordum.

- “icek lan” diye disari cikip icmekten vazgectim. Mekan sahiplerinin biralari 20-25 liraya sata sata moda sahilde 2 milyonluk ev almalarina destek olmuyorum. icilecekse evde iciyorum.

- nisan ayinda lviv’e gidecektim ama bilet fiyatlarinin yolmak icin belirlendigini gorunce vazgectim.

- sigaracimin numarasini sildim. O guzel sigaralar bile cekti gitti bu diyarlardan.

Tek sorun kiyafet, mesela bir kabana 600, bir esofman altina 259 lira vermekten vazgecemedim bir turlu aq

Bu ust bas alisveris sorununu cozersem bir komunist parti kurar ve oylarinizi beklerim artik.

Aç geziyorum

Markette meyve sebze tartarken poşeti çıkartıp tartarım. *

küçük sefer kaplarım var gezmeye giderken içine mutlaka yiyecek bir şeyler koyarım. meyve, zeytin, peynir, kuruyemiş. dışarda yemek yerim ama çok acıkınca bunları atıştırmakta abur cubur almanı engelliyor.

sonra internetten bakarım ne alacaksam. evde az buçuk hedef belirler mağazaya öyle çıkarım.

- Dışarıda yemeği iyice azalttık
- Bir şey almadan önce "gerçekten ihtiyacım var mı" iyi bir başlangıç. İlaveten akıma evde olan onun ikamesi olabilecek şeyleri getiriyorum. "Onu neden kullanmıyorum, o varken buna neden ihtiyaç var ki" diye sorguluyorum.
- Bir önceki günün ana yemeği veya zeytinyağlısı ertesi günün çorbası oluyor
- Senelerdir yaptığım şey, arkadaşımın kızına küçük gelenler benim büyük kıza, oradan küçük kıza, küçük kızıma küçük gelenler başka bir arkadaşımın kızına
- İtinayla giysi tadilatı yapılır, beni aşıyorsa terziye verir yaptırırım.
- Moda kıyafet almıyorum, her şey klasik, 25 sene önce aldığım ceketimi bile giyerim.
- Pazardan alışveriş yapıyorum ya da babama filan rica ediyorum bizim için yapıyor. Hem daha taze hem de Migros'ın yarı fiyatına
- Yazın Balıkesir tarafından yazlıktan dönerken et alır derin dondurucuya koyarız. Bir sene olmasa da 3-4 ay idare ediyor. Oranın etleri hem daha lezzetli hem de daha ucuz.
- Hayatımda yaptığım en akıllıca yatırımlardan biri derin dondurucu. Yazın sebzesini vs. temizleyip porsiyonlandırıp derin dondurucuya atıyorum. Sonra yarım saatte 3 çeşit yemek yapabiliyorum. Aynı şekilde pazar alışverişi sebzelerini de hafta sonu yıkayıp porsiyonlandırıp donduruyorum.

eskiden sorduğum "buna gerçekten ihtiyacım var mı?" sorusunun tam anlamıyla yaşıyorum ve o almadığım şeylerin hiç birine ihtiyacım yokmuş. :)

ha bir de şarj cihazımı fişte bırakmıyorum artık.

yaz sebze ve meyvelerini almiyorum. domates, marul, hiyar... vs. gibi. her sey mevsiminde hem uygun olur hem de tadinda olur.

disaridan yemek istemiyor ve yemiyorum. evde kahvalti ve aksam yemegi yiyiyorum.

bir esya lazimsa ikinci eline bakiyorum. temiz esya cikiyor bazen, aliyorum. ayni sekilde kitaplar icin de ozellikle ingilizce icin, 2. elleri daha uygun.

abur cubur almiyorum. ickim, sigaram yok. bir tek cayim var, ondan da vazgecmem.

Hem para biriktirmek zorunda olduğum hem de genlerime işlemiş memur çocuğu zihniyetinden dolayı ben de "gerçekten ihtiyacım var mı?" sorusunu sık sık sormaya başladım ve çok faydasını gördüm.

Evde üç tane olan bi şey alacak oluyorum, sonra gerek var mı ya diyorum vazgeçiyorum. Mümkün olduğunca evde yemeye çalışıyoruz. Bazı ihtiyaçlarım için doğru zamanı bekliyorum, güzel indirimler oluyor eskisi kadar olmasa da epey karlı hale geliyor özellikle giyim alışverişleri.

indirim uygulamalarını takip ediyorum. her şeyin fiyatını hep takip ediyorum. yani evde z.yağı bitince fiyat bakmaya başlarsan tokatlanırsın bunun çaresi yok. hep kullandığım şeylerin fiyatlarını hep bilirim ve eğer çok uyguna bulursam evde olsa bile(yağ gibi dayanıklı ürünlerse) alırım.

ben bunu evde yaparım zihniyeti ile yaşarım. 15 liraya alınan kıyma ile bol etli burgerler yapıp yenebiliyor allah gibi doyuyorsun en azından ekmek arası sos ve turşu yememiş oluyorsun.

bir şey satın almadan önce ihtiyacım var mı diye sormam, istiyor muyum diye sorarım. ihtiyaca sınırlarsak öyle bir limitli yaşanır ki aklımız şaşar. bir sürü şeyden tasarruf edip(çünkü bu beni mutsuz etmiyor), gidip sırf beni mutlu ettiği için pek çok kişinin gereksiz olarak göreceği şeylere para harcıyorum çünkü sizi mutlu eden şeylere para harcamazsanız delirirsiniz. fakirler o yüzden yiyecek ekmek bulamazken son model akıllı telefon kullanıyor, sigara-alkol tüketiyor vs.

ilk aklıma gelenler bunlar, halimiz kötü.

ehliyet yenilemek için alınan sağlık raporunda bir de biyometrik fotoğraf olması lazım ki doktor bunun üstüne kaşe vuruyor. kan gurubu kartına gerek yok, istemiyorlar, eski ehliyetin duruyorsa onda yazıyor zaten, o yoksa da sana kağıdın bi köşesine ad soyad kan gurubu imza yaptırıyor.

özel hastanelerde mesai saatleri dışında yapılır ama gitmeden sormak lazım bu işe bakan doktor var mı diye.

dipnot: özel ve devlet hastanelerinde ücretli, aile hekiminde ücretsiz diye biliyorum.

en masrafsız ve kolay aile hekiminden alabilirsiz ücretsiz bir şekilde.

PCX var bende. Çok memnunum ama B ehliyet ile kullanamazsınız.

Zaten keyifle kullanılabilecek hiçbir motoru B ehliyeti ile kullanamazsınız.

Başlangıç motoru hedeflerine göre değişir, eğer "ileride biraz daha güçlü bir motor sürmek istiyorum" diyorsan vitesli bir 250cc almanı öneririm. Fiyat olarak sanıyorum bir Bajaj-Pulsar alınabilir, 2-3 sene önce bir arkadaşım 9bin civarına 0km almıştı, memnun kalmıştı, fakat şuan ki fiyatı nedir bilgim yok.

Ben kursta sürdüğüm YBR 125 ile A2 ehliyeti alıp gidip 600rr almıştım, ama kesinlikle önermem riski çok büyük, gerçekten şanslıydım ki -acemiliğim yüzünden- ciddi bir olay yaşamadım, bu şekilde tercihler yaparak hayatını kaybeden bir çok insan oldu. İstediğin kadar dikkatli ol, kazalar illaki oluyor/olacak çünkü ülkemiz şartlarında trafikte sıradışı olanı yapacak bir aptala illaki denk geleceksin(karşı şeritten önüne dalınması gibi), pahalı aletlerin parçaları da pahalı, ülkemizde haklı olduğun kazadan hasar masrafını çıkarmak dahi 2 yıl mahkemede sürünmene sebep olabiliyor, oldu da, hayat veya uzuv kaybetme riski oldukça yüksek.

Genelde küçük hacimli scooterla başlanır. 100-250cc arası. Ben honda alın derim. Diğer hiçbir dalda bir marka bu kadar üstün değil sanırım. Acemiyseniz biraz düşeceksiniz. O yüzden 2.el almak mantıklı. Temiz bir pcx alırdım ben olsam. B ile sadece 50lik scooter sürülebiliyor. Onlar da istanbul'da işe yaramaz diye düşünüyorum. Kaliteli koruyucu ekipman alın(kask eldiven mont). Bütçede 2-3bin yer bırakın. Mümkünse eğitim alın. Vitesli motor kullanmayı da öğrenirsiniz.

Önce eğitim. Ama ehliyet kursundakiler değil, gerçek eğitim. Ehliyet eğitim-sınav sistemi şu an müsamerelerde 3c sınıfının kurtuluş savaşını canlandırması gibi trajikomik.

yüzeysel olarak;

yamaha riding academy
honda güvenli sürüş

ileri seviye olarak;

art moto akademi
one more mile riders

eğitimleri alabilirsin. hepsinin mantığı aynıdır aslında.

İlk ders motorda oturuş pozisyonu, hakimiyet.
İkinci ders hafif manevralar, bakış çalışmaları.
Üçüncü ders fren çalışmaları, yol hakimiyeti.
Dördüncü ders kuruma göre interkomlu gurup yol eğitimi ya da kapalı alan ileri sürüş çalışması.

Üçüncü derse kadar hehangi bir kurumdan eğitim alıp, bu aşamadan sonra motora devam edip edemeyeceğini de öğrendikten sonra ehliyet alıp yol eğitimine geçebilirsin.

Yaklaşık ücretler hemen hemen aynı.

İlk ders, 400 küsür, ikinci 500, üçüncü 600, ileri sürüş eğitimleri de 700 liralar civarında ama içeriğe göre 2.000 liralara çıkabilir.

Motor konusunda da eğitim kurumundaki hocalar tarafından beceri seviyene göre yönlendirilirsin. Scooter'la da başlatabilirler, 125likle de. 250 cc genelde üçüncü derslerde verilmeye başlanır.

Hala motor almadık sana farkındaysan, neyi bekliyoruz? En az 3.000 liralık ekipman almamız lazım çünkü. Kasksız, montsuz, eldivensiz, korumalı pantolonsuz, ve botsuz motor kullanılmaz. Kullanılırsa en ufak kazada çok üzülünür.

Bu yukarıdaki döngüye iyi bak. Motosikleti hayatında önemli bir yere oturtursan kesinlikle ama kesinlikle yaşayacağın bir süreç. Madem öyle neden en başından herşeyi kuralına göre yapmayasın?

İşin ciddiyetini biraz kavrayıp tüylerini diken diken etmek adına kendine şu soruyu sor;

Motorda iki yanı uçurumlu bir yolda 50 km/s ile gidiyorsun. Önünde sağ viraj var. Gidonu hangi yöne çevirirsin?
Eğer cevap sağ ise geçmiş olsun sol uçuruma uçtun.*

Anlatabilmişimdir umarım.

Saglam yemek yiyorum is cikisi bir yere gidip direkt. Girtlaga kadar doyacak et yiyince stres geciyor.

çıkışta iki bira içiyoruz.

2 bira ya da 2-3 kadeh şarap. dışarda ya da evde fark etmez.

Çıkışta iki bira +1
Hava güzelse sahilde yürüyüş

Kafa arkadaşlarla buluşup muhabbet, güzel bir yemek.

akşamına karışık kebap

içiyorum

eve gidip müzik açıyorum son ses, bir müddet bağıra çağıra şarkı söyledikten sonra koltukta kitap okuyorum, mum yakıyorum. çok iyi oluyo.

Viski/şarap koyup piyanoya oturuyorum.

sex

kedimle oynuyorum.

is arkadasina masaj yaptiriyorum

spor. ama salon iş yerinde. tam bir paradontaks.

stresli gün sonunda iyi bir şeyler olduysa güzel yemekle ödüllendiriyorum. kötü olduysa bilgisayar oyunu kuş gibi hafifletiyor.

Yürümek çok iyi geliyor. Ama hunharca yürümek. Bir çıkıp 10 km sonra kendine gelmek, o arada saydırmak, saydırmak. Bir süre sonra, "hayat ne güzel, martılar felan..." oluyor.

Spor yapıyorum

işte insanın kendine verdiği değerle ilgili. ses çıkarmasını bilmiyorsa amiri de ezer sevgilisi de.

yanlış kelime kullanmış o kadar, sen daha çok içerlemişsin

ben olsam bozarım, kıl olurum böyle densiz laflara. baştan nasıl alıştırıyosanız öyle gidiyor maalesef. ama ben hassas biriyim başkası olsa alınmaz. siz de bana benziyosunuz biraz. başkalarında da görünce haliyle şaşırıyosunuz.

yüzünden düşen bin parça ile yüzün sirke satıyor arası bişeyler söylemeye çalışmış. yoksa gerçekten onu demek istemiş olsa, tavır olarak 45 yaşında da adile de hanımdan farkı kalmaz. kırıcı olamayacak kadar komik olur.

cocuk cahilmis, hem bilmiyor hem bilmedigini de bilmiyor. dogrusunu ogretirseniz yardimci olmus olursunuz.

sen neden minicik tatlı kızcağıza söylenen bir lafa bu kadar alındın?

@ lolilo ufacık minicik diye muhtemelen :) sessizliğinden faydalanıp ezmeleri sinirime dokunuyor. kızkardeşime çok benziyor, huy olarak da görüntü olarak da. istemsizce ona da ablalık yapıorum sanırım.

Çocuk bunu söylerken nasıl söyledi o da önemli. "Yüzünden şer akıyor" desem muhtemelen kavga eder gibi, ya da tiksinir gibi bir ifadeyle söylerdim. Mimik + lafın nasıl söylendiği önemli. Eğer bunu destekler bir görüntü yoksa yanlış biliyordur.
Sorunuza cevap: çok çok kırıcı bir laf.

@SiyamkedisiZorro gülerek ya da şakayla karışık söylemedi. mimikler de vardı şer derken harfleri bastırarak suratında tiksinti bi ifade olarak söyledi. o yüzden kızın üstünde durmaması garip geldi zaten. belki özel hayatlarında kız çok kaprislidir bezdirmiştir bilemem ama öyle bile olsa 3.kişilerin yanında öyle konuşmamalıydı.

Çocuk şer kelimesinin anlamını bilmiyor, cahillik diyelim. Umarsız kelimesini ısrarla umursamaz anlamında kullanan cahiller gibi.

Bigjoy aromaları güzel. tek servislik olarak paketlenmiş kutusu var, onu alabilirsiniz. kutu içinde kakaolu, çilekli ve muzlu olarak 3 çeşit aromalı paketler var.
optimum da kullandım. bigjoy aroması optimuma göre epey lezzetli.

şu: www.supplementler.com
mix olanı karışık

my protein kullanıyordum su ile gayet güzel gidiyordu

150-200ml su ile yap en fazla, sonra üstüne normal su iç tabi elbette. en iyisi muz aromalı ya bence.

Laktozsuz sutle icsen? Ben sutle icemesigim icin oyle yapıyordum.
Optimum un muzlusu suyla harika olmasa da içilebiliyor bu arada.

kesin çözüm: az suyla karıştırmak.

(bkz: syntha 6)

Musletech çikolata fena değil

aroma ve sindirim kolaylığı olarak weider'e yaklaşan göremedim.

Suyunu az koyun, karışımı içtikten sonra ekstra su için.

Ek olarak, blenderınız varsa (table blender) onunla da hazırlayabilirsiniz. Çünkü blenderla yapınca hafif köpüklü, krema gibi bir kıvam çıkıyor ortaya. Daha keyifli oluyor içmesi.

karisima bir tane gercek muz atin, blenderle (mix and go da guzel is goruyor) karistirin, cok guzel oluyor, muzlu sut gibi.

Multipower'ın çilekli olanı var. Güzel bence.

Pahalı değil de, ses kalitesini denemekte fayda var.

Bir de, elzem mi ya? :)
Normal bluetooth hoparlör alip kabin dışına koyarak dinlesen, duş haricinde de kullanacak bir hoparlörün olur..

Ben olsam almam. Gereksiz.

Her sabah duş alıyorum ve zaten kısa sürüyor ve suyun gürültüsünden bir şey duyulmuyor.

Telefon gelecekse de beklesin iki dakika suyu kapatıp konuşmak zorunda kalmayayım.

neden? niye? ne gerek var?

ben bunu aldığımda 80 liraydı, dünyanın en güzel şeyi. bazen duşta telefon çalınca bile konuşuyorum, ha ölümcül lazım mı değil ama keyifli işte..

Şimdilerde radyo yayını veya usb den yayın yapan duşa kabinler mevcut onlardan da düşünebilirsin ;)

o para etmez bence.

tr.aliexpress.com

ses kalitesi sanal bebek kalitesindeyse hayır, en azından güncel bi telefon kalitesindeyse evet.

ben bilinmezliğin korkutuculuğu diye algıladım. güven duygusu yerine korku yaratıyor. tam da korku değil de işte tuhaf bir his.

tehlike algısının karmaşıklığı.

yılmaz özdil

korkunun durumsallığı

aynı yavaşlıkla kısmında v=gt'den dolayı duygudan çıktım.

Dusunmeye vakit kalinca cesaretimizin azaldığını. Düşünmek ve cesaretin zıtlığı. Kısaca sonun7 düşünen kahraman olamaz

Heidi'deki Clara geldi gözümün önüne.

şeker kız candy

candy ve klara sarışındı, bu kız kızılsa ikisi de değil.
vatana millete hayırlı diyince aklıma "sezercik küçük mücahit"ten başkası gelmiyor.

where is carmen sandiego vardır o kızıldı ama, vatana millete fayda kısmını bilemiyorum.

Judy Abbott

Animenin adı: Daddy long legs. TRT1 vermişti yanlış hatırlamıyorsam.

Bence bu anime o:

myanimelist.net

çok teşekkür ederim ama bunlardan birisi değildi.

evet evet Akage no Anne. cevabı şimdi gördüm:) aylardır aklımı kurcalıyordu neydi neydi diye. çok teşekkür ederim

Spor oncesi ve sonrasi acma germe hareketlerini yetersiz yaptiginiz icin olur. Zorlamayıp kendi haline bırakınız.

bu tip durumlarda çivi çiviyi söker kuralı daima işe yarar. bugün tekrar spora git.

uzun aradan sonra full body ve ısınma tarzında olmalı antreman, 6 ay sporu bırak ilk antremanda sabaha kadar açma germe yap ama sonrasında yine 4-5 set biceps girersen sonra böyle kolu açamazsın.

antreman bazlı kas ağrısı zamanla iyileşir daha hızlı bir yolu yok, bir de fazla su tüketiminin etkili olduğunu okumuştum

Beslenme de önemli. Ağırlık çalıştığım gün, öncesi gün, ertesi gün beslenmem yeterliyse (toplam protein=toplam vücut ağırlığı x 2'ye yakın rakamlardaysa), yüzde veriyorum; kas ağrısı 5%'lere kadar düşüyor ki hemen hemen hissetmiyorum demek istiyorum. Ama beslenme yetersiz kaldıysa hem antrenman tam kapasite çıkmıyor hem de o dandik idmana rağmen ertesi gün kasların canına kastetmişim gibi durduğum yerde hayvan gibi ağrıyorlar, 60%'lara çıkıyor ağrı. Her adım atışta quadricepsler taş kesiyor, kulağımı kaşımaya kalksam göğüs yırtılacakmış gibi oluyor.

Rakamlar temsilidir.

Beslenme önemli.

Uyku daha önemli.

Dinlenme ve yeterli beslenmedir tek çözümü. Kasların kendini onarabilmesi için gerekli olan zaman ve malzemedir. Steroidler falan var ama tavsiye etmem :)

Bu arada herşeyin arasına bol su için eklenmesi de bir garip. Bol değil yeterli su içmek gerekir. Gerisi idrarda fazla su olarak atılır, kaslara da bu fazla suyun bir şey kattığını düşünmüyorum

ani bir hareket yapmadan, kolu ağrıyan yönde yavaş yavaş esnetmek bende etkili oluyor. gün içinde 15-20 defa esnetiyorum açabildiğim ölçüde. tabi ben uzman değilim, bu da kesinlikle uzman tavsiyesi değil. sadece bana iyi geliyor :)

Exquage +1

İnsan yapımı pek çok araçla daha basit bir şekilde de ölünebilir, uçak daha az riskli bu konuda ama benim yüksekle aram yok pek o nedenle geriliyorum.

Allaah allaaaah uçak bence en az korkutucu vesaitlerden biri.

Hıyar gibi araba kullanan şoförlerin taşıtları, denizde bi o yana bi bu yana sallanan vapurlar bence daha korkunç. Trenden bile daha rahat bence uçak. Tabii ben hiçbirinden korkmuyorum. Sadece sıralama yaptım.

Bunların içinde de en rahat uyku uçaktaki. 1 saatlik yolculuklar yaptım şimdiye kadar. Hepsinde uyudum. Yapacak daha iyi bi şey yok çünkü. Sıkıcı. Etrafta araba yok. Tren yollarının etrafındaki doğa yok. Vapurdaki manzara yok. Bilmemkaç feet yükseklikten yuvarlak bi top izliyosun, bulut mulut var. Google earth bile daha heyecanlı.

İçimden de uçak düşse ne güzel olur dedim hep. Kesin ölüm. Kılçıksız. Haberlere falan da çıkarız. Ölümsüz gibi aynı. “Bilmemne uçak kazasında öldü” diye adımız sonsuza kadar yaşar. Mis. Ölmezsen daha da güzel. Lost etkisi. Uçak kazasından kurtulmak herkesin yaşayabileceği bi tecrübe değil. Yaşamak isterdim

Cunku istatistik. Karada olumler daha yuksek olasilik. Bir de 16 saatlik ucuslarim oldu. Bos yere Traveller degilim alistim artik.

Bir sıkıntım yok. Öğrenciyken hep uçağı kullandığım için alıştım epey. Hele bir de yamaç paraşütü ile uçtuktan sonra uçak artık çok da korkutmuyor. Ama garip bir şekilde her uçuşta aklima And dağları uçak kazası geliyor ve camdan dışarı bakarken ister istemez Fransızlarin (bkz: l'appel du vide) dedikleri hissi yaşıyorum. İlginç:/

Uçağın yüksekliği yükseklik gibi gelmiyor bana ya. Şimdi garip gelecek ama ben de yüksekten korkuyorum ama her gün meslek olarak uçak uçuruyorum. Ama uçağın camından bakınca yüksekteymişim gibi gelmiyor. Ama yüksek bir binanın camından aşağı bakamam mesela ahah. Uçakta ölme ihtimalin yok gibi bir şey senin abi, bırak pilot düşünsün sen yaslan arkana uyumana bak :)

Birinde Kibris'tan donerken ucak agir turbulansa girdi ya da ne boka girdi bilmiyorum isiklar sondu, sarsinti resmen Aksaray Konya git gel bozuk satih yollari gibiydi, bavullar dustu falan ortalik feryat figan olunca insan geriliyor tabi. Hepsini gec rahat edemiyorsun. Boyle olunca evet uc bucuk attiriyor.

Ama normal bir 3+ saat ucustan once mutlaka 2 tek atarim, ucakta da cilalarim. Boylece fazla zorlamaz.

Ben de kısa uçuşlarda gerilirim.3 yıl önce okyanus ötesi güney amerikaya gittim.bu tarz uçuşlardan önce ve uçuş sırasında alkol aldığım için fazla takmıyorum.

Kalkistaki o asansor hissi yasandigi sirada icimden "ulan stall mu oluyoruz yoksa" dusuncesi gecip biraz beni gerse de kokrmuyorum, biniyorum gonul rahatligiyla. Ucakta olmayi seviyorum.
Gerilirsem kalkista geriliyorum, duz ucusta rahatim.

çocukluğumdan beri iflah olmaz bir uçak hastasıyım, matematiğe kafam bassaydı lisede sayısal okur ve kesinlikle pilot olmaya çalışırdım. o yüzden uçağı çok seviyorum. benim için tek sorun yolculuğun sıkıcı geçmesi. çünkü kalkış ve iniş dışındaki kısımlarda uğraşacak hiçbir şey olmadığı için acayip bunalıyorum. kulaklar gittiği için doğru dürüst müzik falan da dinlenmiyor zaten, internet yok. kitap okuyayım desem araçta "beyin" gerektiren işlerle uğraşamıyorum ben, odaklanamıyorum hiç.

böyle taş sektirir gibi voink voink bi' inerek bi' yükselerek (hatta bi ismi vardı bu manevranın galiba) gitse uçak çok eğlenirdim. ama genel olarak uçağa binmeyi çok seviyorum diyemem çünkü havalimanındaki prosedürlerden, bekleme sürelerinden vs. nefret ediyorum. otogara veya gara gidip de otobüse/trene atlayıvermek daha hoş geliyor. o yüzden otobüs ve tren alternatifim varsa uçağı tercih etmem. yurtdışında mecbur.

velhasıl uçak güzel, seviyom ben. motorların çalıştığı an olsun, kalkış olsun çocuk gibi mutlu oluyorum ama işte havada geçen saatler çok sıkıcı. hiçbi şey görünmüyo. geceyse yine iyi... bulutlar ve ay varsa muazzam görüntüler çıkıyo.

Zibilyon kere bindim hala biniyorum hic sikintim yok

uçağın tekeri yere deyince uyanıyorum. sıkıntı yok burada. korkunun ecele faydası yok.

bayılıyorum uçağa binmeye. telefona ivmeölçer indirdim, yükseklik falan hesaplıyorum kendimce, hıza bakıyorum, mesafeye falan. tabi ölçümlerin tamamı yanlış, ama çok zevkli lan. yurtdışı uçuşlarda bazen internet satın alıp kendimi takip ediyorum flightradar24 üzerinden.

boş zamanlarda da telefonda airline commander oynuyorum. orada görüyorsun aslına uçak indirip kaldırmanın çok da zor bir şey olmadığını.

en sevdiğim şey uçak kalkmadan kanatları titreyene kadar hızlanması, sonra tekerleri yerden kesmesi. bir de teker koyduktan sonraki fren. hastasıyım.

ortaokul 1. sınıfta bir çocuk iken beni tek başıma uçağa bindirdiler. bişeyler oldu filan, pilotlar sağolsun beni kokpite almıştı o zaman. izlemiştim ben de oturup. o günden beri hastasıyım uçmanın.

niye pilot olmadım lan ben hakikaten?

bu kadar geriliyosan niye ucaga biniyosun ki? Trenle ya da arabayla da seyahat edebilirsin

Ben de öyleyim bu yüzden hep alkollü uçuyorum. En son Kiev uçağına binerken birinin koluma girdiğini hatırlıyorum.

Ben de geriliyorum, fakat her zaman aynı oranda değil. Yani genel olarak psikolojimin daha sağlam olduğu zamanlarda daha rahatım.. İşin ilginci, kalkış ve inişlerde çok korkmuyorum da, havadayken en ufak türbülansta ödüm kopuyor, ellerim terlemeye başlıyor. Hatta türbülansa gireriz diye tuvalete gitmeye korkuyorum, gidince hemen işimi bitirip dönmeye bakıyorum. En uzun yolculuğum 4 saatti, ben de seyahati çok sevdiğim için bununla yaşıyorum bir şekilde, hatta seneye okyanus aşırı uçma planımız var ama bakalım. Daha uzun yolculuklarda alkol yardımcı oluyor gerçekten.

valla benim olsa da binsek şeklinde :)

en son gps loggerım ile binmiştim. uçağın acclerationu'u nu ve gittiğim rotayı kaydetmiştim.

tabi telefonla değil kendi gps modülü olan bir logger ile :)

Türkiye'de evden havalimanına gidene kadar başınıza bir şey gelme ihtimali uçaktayken gelme ihtimalinden çok daha yüksek :)

Kalkarken motorlara tam güç verildiğindeki hız hissine bayılıyorum. Tırmanırken de emekli apartman yöneticisi gibi "teknoloji işte adamlar yapmış" diye içimden geçirmeden edemiyorum.

Sadece bir kere uzun bir uçuştan sonra uçaktan inme süresi uzayınca "laaan nefes almam lazım" diye pirenelir gibi oldum.

youtube/kerem gök/enter.

efendi çocuk, düşük bütçeli, samimi videolar koyuyor. uçaklara olan aşkını görürsen belki rahatlarsın. ha bol bol uçak kazası videosu da var, daha beter de olabilirsin o da ayrı.

ilk uçak deneyimimi kız arkadaşım ile tatilden dönerken yaşadım. kesinlikle 12 saatlik otobüs yolculuğu karşısında çok cazip. fakat çok gerildim uçaktayken. koala gibi kızın kolundan ayrılamadım çok rezil anlardı. şimdi öyle bir durumda olsak yalvarır araba kiralar uykusuz kalır yine giderim diyorum.

umarım yenerim bu stresi. yoksa sarhoş binmek zorunda kalacağım uçaklara.

Zerre umrumda olmuyor bir kere uçak ciddi türbülansa girmişti ben uyuyordum insanların panik sesleriyle ve sarsıntıdan uyandım başka bir şey mi var diye bakındım yok türbülans nedeniyle panik olmuşlar uyumaya devam ettim :D ama yükseklikten korkuyorum aslında mesela bir kere kamikazeye bindim aklım çıktı kalp krizi geçiriyorum sandım. Bir kere de dünyanın en az ekstrem doğa sporu olan zipline yapmıştım son anda vazgeçtim binmiycem ben hayır hayır hayııır derken görevli beni itti o şekilde bindim :D uçak güvenli bir his veriyor bana açıkçası o an zarar göreceğimi düşünmüyorum.

ilk bindiğim zamanlar çok stres yapıyordum
şimdi biner binmez kulak tıkacı + boyunluk + göz bandı takıp uyuyuorum
benim için otobüs yolculuğundan bir farkı kalmadı
aradayalanan türbülanslar diriltiyor tabii insanı

Direc-t - Ama Aşkım Yok.
Barış Manço - Kara Sevda.

Ogün Sanlısoy - Pencere

Diyar pala - pompalamasyon

Mfö - ele güne karşı
kıraç - Şarköy türküsü
duman - köprü altı

www.youtube.com

ceviz

Cevizli

fıstık her zaman benim için.

tatlısına göre değişir.

Fıstık rulez.

tatlısına göre değişir

cevizli forever.

annelerimiz yıllardır cevizli baklava yapıp durdu. ilk yeşil fıstıklı baklava yediğimde aklım çıkmıştı. o yüzden baklavada fıstıklı. ama piyasadaki yeşil fıstıklı baklavaların yapay olduğu söyleniyor, ıspanağı, bezelyeyi rendeleyip donduruyorlar mıymış neymiş. bu ayıp bişey.

Ben fıstığa aşığım.
Özellikle şerbetli tatlıda benim için en önemli şey yeşilliktir. O yeşil görüntü beni bitiriyor.
İnanılmaz seviyorum.
Tabii ki fıstık.

Annem cevizli yer mesela yıllardır anlayamam bir insan cevizli tatlıyı nasıl sevebilir.
Ancak başka alternatifim yoksa cevizli tatlı yerim.

fıstıklı

tatlısına göre değişir. baklava cevizli olmaz, konu o ise

fıstıklı

Cevizli

fıstıklı

fistik

ne kadar sıkıcı bir soruş biçimi, cevizliyi seçmene hiç şaşırmadım. daha iyisini şurada bulabilirsiniz tşkleeer...
eksiduyu.ru

fıstık

Fıstıklı

fıstıklı

kartlığı bıraktım demişsin ama walter wallet'ı duymadıysan bi incele istersen. patentli bir sistem. cüzdanla kartlık karışımı. kağıt para da konulabiliyor. bende plastiği var, şimdi alüminyumundan alıcam.

beğenmiyoruz.

valla ben de begenmiyorum.

çok afedersiniz, dört kişilik bir aileye her öğün çay-simit alamayan bir işi beğenmiyoruz.

zaten iddianın ciddiyet düzeyi şu; "Eğitim fakültesini bitirince neden öğretmen olmak istiyoruz?" kafalar pırıl pırıl.

Herkese 4 sene universite okutup 1600 tlye çalıştırmak istiyorlar. Sorun burada.

beğenmiyorum.

Bir kişiden beş kişilik iş bekledikleri için ben de beğenmiyorum. Depocu giriyorsun hamallık işi çıkıyor. Git hamal tut o zaman hQ

ben meslek dalımdaki bu tutmuş, bu kesmiş, bu pişirmiş, bu yemiş teki atıyorum illa ki kesmiş olan olmak için diretiyorum, öyle olunca da olmuyor, hani bana hani bana oluyorum.

iş beğenmemek denmez ona.
"çalışmak" ile "istismar edilmek" arasında bir farkı görmek denir.

valla ben de beğenmiyorum. sonuçta emek verip meslek sahibi oluyoruz. Sonrasında deneyim kazanmak için nispeten kötü şartları ve düşük maaşları kabul ediyoruz. bunların büyük bir kısmı sonrasında koşulları kendimiz oluşturalım diye.

ama vasıfsız işçi statüsü için bilemiyorum. Yine de insanlar koşullarını kendileri belirleyebilmeli. onların da kendine göre seçenekleri var. ama şartlar da değişiklik gösterebilir.

herkes bir prenses/prens olduğundan, 5 senedir evde yatan adam tanıyorum ya iş beğenmiyor sözde.

beğenmiyoruz.
bu arada çocuk haklı, mesaisi olan işyerinden neden çalışsın.
zaten tekstilde normal mesailer bile fazla, haftanın üç günü ekstra mesai ve cumartesi çalışmayı beğenmemesi normal

Şunları da paylaşmak istiyorum.
digitalage.com.tr
www.sozcu.com.tr

12 yıllık tekstil işçisiyim. Trakya da çalışıyorum. Birebir üretim elemanıyım. Aldığım maaş bordolanıyor. Mesailer de aynı şekilde.pazar çalışırsam 1 ekstra gündelik+1 ücretli izin hakkım oluyor. buraya kadar memnunum. Ama iş ağır,verilen sözler tutulmuyor. Bağlı olduğum bölümde adam barınmıyor. Bana yardımcı olarak alınan arkadaş 2 ay sonra maaş zammı istiyor. Hakkıdır. Ama en fazla çalışma istememe sebepleri x işi yaptın, boş kalınca y işini de yap demeleri. Memur kadrosundan değil ama ara usta kadrosundan aşırı mobbing görmeleri. Ben neden çalışıyorum? Eşime 4 yıldır iş bulamadık, evim kira, ve bu bulaştığım alan yaygın olmadığı için 12 yıllık tecrübemi değerlendirecek yan firmaya kaçamıyorum. Çünkü yok.

hakkımı alacaksam ve durumum kötü ise asgari ücretle de çalışmaktan gocunmam. benim sorunum her işe asgari ücreti hak görmeleri, yeni mezun gençleri gelecek vaadi ile asgariden çalıştırmaya başlayıp sonra da çocukcağız söylenince postalayıp yerine yeniden aynı vaadler ile gencecik çocuğu işe almaları.

mesaisi var demek de haklı bir şey bence. bir arkadaşım zar zor iş buldu, mağazada eleman işte, çalıştığı yer de şehir dışında bir outlet. asgari ücret alıyor, sabahtan akşama çalışıyor ve işi bitince ama servis yok bilmemne yok bahanesi ile 3-4 saat daha çalıştırılıyor ve bu da maaşına yansımıyor. hayatı kalmadı çocuğun pazar bile çalıştırıldı ve sonunda sokakta aç kalmadığım sürece bu işi yapmam ailemin yanında dışarı çıkmadan hiç bir şey yapmadan dururum daha iyi yaşadığımı hissetmiyorum dedi.

bu durumu yaşayan milyonlarca insan var.

sayın valimizin çocuğu olur, torunu olur, yiğeni olur artık hangileri varsa. alalım bunları. random atalım ister ordu'da ister istanbul'da isterse memleketin başka yerindeki tekstil atölyelerine bir haftalığına.

o "bunlar benim akrabam demesin", onlar da "ordu valisi benim akrabam" demesin bu süreçte. sadece bir hafta "bu garibanın kimi kimsesi yok bir iş aş verin" diye sokalım o işe.

bir hafta sonunda alalım işten. tek tek konuşsunlar vali dedeleriyle, amcalarıyla.

on atölyeye yollamışsak en az dokuzunun patronlarını, ustabaşlarını evlerinden gece üçte helikopterli, tomalı, pöhlü aldırmazsa o vali bir tarafıma serim masası soksunlar.

o kalan bir atölye için de gece üçte değilde daha insanı bir saatte ekip gider daha normal şartlarda alır patronu, ustabaşını.

çünkü küçük esnaf ve kobiler de şöyle bir şey var,adam metal kesim-işleme atölyesinde kaynakçı olarak işe başlamış;
patron da istiyor ki hem kaynak yapsın,hem forklift kullansın,hem tır yükleyip bindirsin,bunun karşılığında hiçbir ücret talep etmesin,her zaman mesaiye hazır olsun,bu şartlarda tabi ki de insanlar çalışmayı istemiyor veya az biraz daha fazla para veren bir yer bulduğunda hemen iş değiştiriyor.

çünkü bu ülkede çalışanın,emeğin karşılığı verilmiyor,verilen vaatler adam işini on numara yapsa da yokuşa sürülüyor.
mesailer birçok yerde verilmiyor,maaşlar zamanında ödenmiyor v.s
şevkle çalışanı zevkle s.....r diye bir söz var.

iş mi değil mi onun cevabını versin,gerisi kolay.

gerçekten öyle. kimse iş beğenmiyor, işsizlik maaşıyla, ana baba parasıyla veya borç harçla yan gelip yatmayı tercih ediyolar. daha geçen gün bir meslektaşım maaşını beğenmediği için istifa etti. seneye evlenecek. ne yapacaksın diyorum, allah büyük diyor. böyle millete her türlü kötülük müstehak bence..

Patron parayı hamuduyla götürürken işçisine tavuğa yem atar gibi para veriyor. Patron kazanmasa anlayacağım da, gayet gelir elde ediyor. Kazanılan parayla emekçiye verilen arasındaki uçurumu gören de o adamın altında çalışmak istemiyor haklı olarak. Kimi kandırıyorlar??

Is sahibi olmakla patronun kopegi olmak ayri seyler. Iki taraf da begenmeme luksune sahip olmali. Mesela eski is yerim ise alimlari ve yoneticilerin mantalitesi sayesinde isimi duzgun yapmama mani oluyordu, ben de siktir olup gittim, tek basvurdugum yere de alindim, cok normal bir sey. Ha ama niye normal, kanada'da yadadigim icin. Yoksa bir ton tantana, patron tribi vs olurdu

www.burulas.com.tr

otogardan minibüs/otobüs ile kent meydanı. oradan metro ile organize sanayi istasyonuna gelip son olarak mudanya minibüsüne binerek ulaşabilirsiniz.

naksidil'e ek olarak diyelim ki trene kullan at kartla değil de bukart (akbil gibi) denen karttan alıp bindiniz, bu kart organize sanayi istasyonu'ndan bir sonraki istasyon olan emek'ten kalkan mudanya otobüslerinde indirimli bir şekilde aktarma yapmanıza olanak veriyor. indirim miktarını bilmiyorum. Tren 2,3 liraysa, indikten sonra yarım saat için geçerli otobüs 35 kuruş gibi yaklaşık, tam bilmiyorum.

Bunun dışında direk otogardan kalkan sarı otobüsler de var. Çevre yolundan gittiği için daha çabuk gidecektir. Geçenlerde aynı duyurudan vardı, orada süreler de yazıyor, aratırsanız çıkar.

eminem fiit riyanna - love the way you lie?

bu mu? www.youtube.com

www.youtube.com ?

Sıla ile 23 saat geçirmişim.

Peki sıla'nın bundan haberi var mı diye sordum spotify'a.

ibb.co


David Guetta cikmis hic beklemezdim.

Two Door Cinema Club, Walk The Moon, One Republic sasirtmadi ama Alessia Cara ve Jason Derulo herkesle duet yaptigi icin listeye girmis normalde hic dinlemem.

317 saat müzik dinlemişim.
Bunun 3 saati Britney Spears imiş. Kendisini yolda görsem tanımam, hayatımı nasıl böyle meşgul etmiş anlamadım.

Link tatliymis, tesekkurler oncelikle haberdar ettiginiz icin.

340 saat muzik dinlemişim, 11 saati diana krall. Fonda çaldigim için sanirim, yoksa devamli dinledigim baska gruplar var...

48.377 dakika.

en çok 137 saat maroon 5 dinlemişim.

Selda Bağcan 14 saat.
Zaman çevirisi yaptığım site doğru ise toplam saat 539.

45 saatimi yemis Pretty Motherfucker

i.hizliresim.com

39.524 dakika.

83 saatim Fiona Apple'ın.