Sınavdan 12 gün sonra.

izlemedim de niye bu kadar sevimli bulunduğunu anlayabilmiş değilim, amma abarttılar. robot mu bu adam, ne olmuş yani sirtaki oynamışsa neyi bu kadar garip geldi ki yağlayıp duruyorlar sabahtan beri?

der meister, garipliginden değil de tatlı yani, bu kadar

Biri bana bir gün İlber Ortaylı'yı bir ayağı çıplak şekilde oyun oynarken göreceksin deselerdi "s.ktir lan oradan, mına kodumun delisi" derdim. Gördüm. Oluyormuş. Bir 100 promil seziyorum ama.

ooo hocamın kafa gitmiş ne güzel dağıtmış lan adamın alkol alıp dağıtması bile tatlı.

onlarin buyuk kismi 10 yil sonra got, gobek baglayip mutlulugu baskalarina salca olmakta arayacak. sen normalsin.

Tam bu duyuruyu okurken bir arkadaşımın twiti bildirim olarak geldi. Twitte aynen şu yazıyor "EVLENDİM :))))"

23 yaşında bu kişi. Ben de hayret ediyorum.

Bir insanın 25'indeki kafa yapısı ile 5 sene sonraki kafa yapısı bile bir değil, bu nedenle evlilik kararının 20'li yaşların sonu 30'ların ortasından önce alınmasını son derece riskli buluyorum. Erken evlenen kişilerin çoğunluğu, aşk evliliği bile yapsa ''şimdiki aklım olsa şöyle yapardım'' diyor. İstisnalar kaideyi bozmaz ancak, bir insanın olgunlaşması 27-28 yaşından önce benim düşünceme göre genelde mümkün değil.

Çocukluk biraz abartı ama erken evet.
30'dan önce evlenmemeli insanlar bence. Hatta 35 bile olabilir.
Benim bütün arkadaşlarım evli, Evlenen oldukça kendime yeni bekar arkadaşlar buluyorum, onlar da evleniyor. Benimle arkadaş olan 1 yıla kalmadan gidiyor.

Ve evlenip de bundan pişman olmayan bir tane bile tanıdığım yok.
Bunun doğru insan yanlış insanla da alakası yok üstelik.
Bir tanıdığım şunu demişti mesela: Şimdiki aklım olsa evlenmezdim ama illa evleneceksem yine karımla evlenirdim.

25 gayet normal bir yaş. Bugüne kadar evlenmeyi düşündüğünüz biri hiç olmadıysa hayatınızı gözden geçirim derim. Yoksa evde kalırsınız.

23 yaşıma giricem 2 yıl sonra evlenebilme ihtimalimi düşününce bile kalbim sıkışıyor. çocuğum ulan henüz.

insanlar çıldırmış.

25 yasindaki biri kendini cocuk olarak goruyorsa hala, pek normal degil. 25 yasindaki insanlar genc yetiskindir, yani cocuk degiliz napiyosunuz ya. Tek basimiza yasayip onemli kararlar aliyoruz, calisiyoruz vb.

Evlilik de pekala boyle bir karar. 25 yasin erken oldugunu dusunuyorum ama bu yonde karar vereni de kesinlikle sorgulamam. Erken oldugunu dusundugum icin kendi hayatimi bu yonde yasiyorum. O kisi ise kendi dusundugu gibi yasiyor. Ama "cocuk" demek baya ilginc.

beni en çok şaşırtan evlilik melodi diye bir kız var. melodi kızılgün galiba. lolodi diye de biliyorum. hem cosplay, hem youtuber. yabancının biriyle evlendi geçenlerde. kız galiba 20 yaşında. taş çatlasa 22.

Hayatini gozden gecirme; 25 yas nere evlenmek nere diye dusunmek gayet normal. 29 yasindayim sahsen ve de evlilik asiri uzak bir kavram bana. Herkes evlenme meraklisi degil sonucta. Kaldi ki gunumuzde 40 yas, 15 sene oncenin 30 yasina tekabul ediyor sayilir..
O kadar erken yasta evlenenlerin cogu zaten 10-15 yil icersinde bosanacak ya da hayatlarinin sonuna kadar mutsuz olan insanlara donusecekler.

"gunumzde 40 yas, 15 sene oncenin 30 yasina tekabul ediyor sayilir"
evet, belki artık bizim gibi 20-21 yaşında mezun olup 35 yaşına gelmeden emeklilik prim gününün yarısını doldurmuş, dünyanın yarısı gezmiş ya da evini barkını almış filan olmuyor yeni nesil. 30 larda anca işe başlıyor 40larda ancak duruluyor, aklını topluyor. ama
biyoloji diye bir şey var .40 yaşında evlenen kadının çocuk yapmak için taş çatlasa 5 senesi var. o da şanslıysa...
üstelik evlenmek illa her haltı göreyim, her naneyi yiyeyim ondan sonra götü göbeği salmak için imza atayım, fasilitesi değil.birlikte büyümek, birlikte bir dünya kurmak da mümkün olabilir. yapabileceğin insanla tabi.
ha şimdiki gençlerin bir kısmı da daha acaip 22-23 yaşındakiler evlenmeye daha meraklı ve emin değilim evliliği ne olarak gördüklerinden zira pek de birlikte bir hayat ülküsü paylaşıyor gibi değil daha çok oyun oynar gibiler, hayırlısı.
33 yaşındayım, bekarım. 25 yaşında çocuk değildim.

20 sonrası herhangi bir yaşta evlenilebilir. 25 erken bir yaş sayılmaz.

O kadar boşanan insan var ama onlara rağmen hâlâ birileri evleniyor. Bence asıl buna takılmalısın.

Hayatı gözden geçirin falan demeyin la moralim bozuluyor :(.

Bırakın evlenmeyi, 3 aydan fazla dayanabilirim dediğim bi kız bile olmadı daha.

25 yaş çocuk falan değil. bir kaç yıllık iş tecrübesi olan üniversiteyi bitirmiş bir kişinin uzun bir ilişkisi varsa neden evlenmesin ki. ancak 25 yaş artık evlilik zamanı geldi diye telaşa kapılınacak bir yaş da değil.

23 yaşındayken ben de 30'dan önce asla evlenmem diyordum, seneye 27 yaşında olacağım ve evleneceğim. mesele hayatı paylaşmak istediğin kişinin karşına çıkmasında. çıktıktan sonra evlenmemek saçma geliyor zaten ilişki de belli bir olgunluğa erişmişse.

bir arkadaşım var mesela, evlilikle ilgili ileri geri konuşup ben hayatta evlenmem sanırım filan diyor. iki gün sonra da "evleneceğim adam kim acaba, çok merak ediyorum" diyor. yani evlenmem etmem diye goy goy yapanlara da inanmıyorum artık ben.

uzak mesafe ilişkisiyle ilgili de ileri geri konuşuluyor, herkes yürümeyeceğinden emin, hepsi ayrılıkla sonuçlanıyor filan. biz uzağı yakın ettik öyle evleniyoruz mesela, bu tecrübem de bana hiçbir ilişki için genelleme yapılamayacağını öğretti.

23'ünde evlenir mutlu olur, 35'inde evlenir 3 ay sonra boşanır. binbir tane parametre var, insanları yargılamak da hiçbirimizin haddi değil.

Herkesin evlilik zamanı herkeșe göre deyişir. Bu bu şekil giyinir, o yirmi beşinde kendini tamam hisseder, gözü kararır koşar evlenir, lakin senin 25in ile onunki bir değildir. Herkesin olgunlaşma süresine kimse karışamaz

Ki evlenmek için olgunlaşmayi beklemeyi düşünen kafa zaten olgun kafadır. Çeşitli sebeplerden acele acele evlenmesi gerektiğini düşünen kişinin evlenmemesi, olgun zamanı bekleyip doğru bir karar vermesinden daha doğru gelirse evlenir. Belki de başka seçeneği bile yoktur, düşünemez. Söylenenleri de duymaz, anlamaz. Evlenmesi gerekiyordur hemen.

Olabilecek en az eşyayla. Ufak bi köşeli koltuk, duvara monte edilmiş televizyon. Küçük bi yemek masası birkaç sandalye.
Diğer odada zaten yatak, dolap olacak. Çekmeceli dolapları bol tutun çünkü 1+1 evdeki en büyük sorun o, dosyaları vs. koyacak yer bulamıyorsunuz evde.

Kitaplığı falan da mümkünse duvara monte edilen raflardan seçin.

Diğer türlü boğulur ev yaşayamazsınız ki ben az eşyalı 1+1 evde bile yaşayamadım. Sürekli eve değil de sanki otele gelmişim gibi hissediyordum.

Aaa ev 1+0 mış.
Yatağı sil, rahat koltuk al, diğerleri şart.
Mutfağın durumuna göre masa +sandalye de çıkabilir.

Ama yaşanmaz orada :/

@mutekebbir
1+0 denmis, ikinci bir oda yok.


Ben 1+0 evde kaliyorum.

Bende 3 kapili bi dolap (ama genis kapi degil, normal kapi) bi bazali 140*200 yatak, bi buyuk sifonyer var.
Dev bir masa, buyuk bir kitaplik. Bir cift kisilik kanepe ve 1 tek kisilik koltuk var. ve sehpa uzerinde televizyon.
Ama hala odanin ortasinda oturup yoga-pilates yapabilecegim bos bir alan mevcut.

Ikeayi gezip oradakilere bakabilirsiniz.

Yatak ve dolap nis gibi olan girintide duruyor, yani o kisim yatak odasi gibi (tabi ortada)

mutfak ayri mi yoksa amerikan mutfak mi?

kaç m2 bilmiyorum ama yatak kısmı ve oturma kısmı arasına kitaplık,perde vb. mobilya ve aksesuarlarla seperatör oluşturabilirsiniz.
s-media-cache-ak0.pinimg.com
cdn.home-designing.com
smallhousedesign.net
l koltuk,ufak bir tv sehpası,mutfakta oluşturulacak bir bar alanı ile yemek yeme kısmı da halledilebilir.

Yasanmaz diye bir sey yok. 7 yildir ayni evdeyim. Tabi ki yatagi daginik birakma luksum olmuyor ama cok ideal bir yasama alanim var.
Cok rahat yasiyorum, oturacak, misafir agirlayacak yerim var. kanepe cekince yatak olanlardan. Yatak olunca bile evde hareket edilyor.

Mutfak acik mutfaksa sikinti sadece. Benim mutfagim ayri, ufak bi yemek masam ve her seyim orada.
Rahat sigiyorum. Mesela buyuk calisma masasi severim, 150*75 masam var. yaninda 80cm genisliginde sifonyerim var, kapinin arkasinda kaliyor mesela. Masanin oteki yaninda tekli koltuk, onun yaninda (oteki kapinin arkasinda) kitapligim var. ortasi bombos dedigim gibi.

Akilli dosemek lazim.

ikea +1.

Odanın şekil ve büyüklüğüne göre yatak ve oturma kısmını şık ve ışığı tamamen kesmeyecek bir malzemeden yapılmış paravanla bölmek iyi olabiliyor.

Gaysan mobilya gibi modüler çözümler işine yarayabilir.

kadınla beraber temizlik yapmıyorum ama ona bir şekilde yardımcı olmak gerekiyor gibi hissediyorum. işini kolaylaştırmak için ortalığı toparlamak olabilir ya da temizlik daha anlamlı olsun diye dolap, çekmece içi düzenlemek, atılacak eşya varsa onları ayıklamak gibi. eğer kadın tam gün çalışacaksa ona yiyecek bir şeyler ayarlamak da iyi oluyor.

ben gayet de kendi halimde takılıyorum valla ama bana her hafta geliyor ve ben başkasının işini yapıp para kazanırken o da benim işimi yapıp para kazanıyor diye düşündüğümden ufak tefe istisnalar dışında yardım etmek bana da saçma geliyor. çünkü zaten ben de çalışıyorum ve evde temizliğe harcayacağım zamanımı para vererek satın alıyorum işin temelinde.

edit: evde temizlik olduğu gün home-office olarak çalışıyorum.

Ben çalıştığım için hafta içi alıyorum. Kadın evdeyken evde olmadığımdan kendi kendine hallediyor.

Bize de biri geliyor çalıştığım için. Birkaç defa yardıma ihtiyacı olup olmadığını soruyorum, genelde "hayır" cevabını alıyorum. O çalışırken ben de ona kahve, yemek yapıp, meyve tabağı vs hazırlıyorum.

Ortak iş yapmayı hiç sevmem, ben bir şey yaparken birinin gelip yardım etmesinden de hoşlanmam bu yüzden başkasının işine de karışmam.
Kadın temizlik yaparken ben mutfakta bir şeyler yaparım, işi bitince ya da ara verdiğinde ikram ederim.

hayır yapmıyorum.

Ben çalıştığım için hafta içi alıyorum. Kadın evdeyken evde olmadığımdan kendi kendine hallediyor. +1

kadın yapıyor ben işime gücüme bakıyorum, sonuçta onun da işi o.
sadece bazen şuralar da silinecek, şuraları da şöyle yapar mısınız gibi bildirimlerde bulunuyorum.

bende bütçe kontrolü sıffır sıffır sıffır. toparlanmaya çalışıyorum.
alışveriş bağımlılığı olabilir mi? ben de insan içine çıkıyorum ama bu yaz kendime aldığım giyim alışveriş parçası 3.

Ayar oluyorum. :)

Yok ya ne ayar olucam banane diyorum icimden. Disimdan da ya iste hayat pahali idareli olmak gerek falan diyorum.
Ve orada dusuncem bitiyor.


butcemi pek kontrol edebildigimi de dusunmuyorum.

- bu insanlara üzülüyorum
- ihtiyacımdan fazlasını almıyorum
- minimalizm hakkında okuyorum.

@matilda, ben de çok kontrolsüzüm ama kıyafete hiç para vermem. bana zengin akrabalarım gönderir alışveriş yapmış kadar mutlu olurum. benim bir tek dışarda yemeyi sevme lüksüm var. onu da kontrol edebiliyorum artık.

ben acıyorum sanırım o insanlara, hayat zor olmalı onlar için.

ben iki senedir (mezun olduğumdan beri) part time çalışıyorum (yüksek lisanstan dolayı). dolayısıyla tam zamanlı çalışacak olsam alacağım maaşını 3/5'ini alıyorum. gayet de para biriktirdim, yepyeni donanınmlı bilgisayar aldım, 1 hafta viyana'da kaldım ve gezdim. ayda 1 özel tiyatrolarda oyun izliyorum, gayet de istediğim gibi geziyorum.

bence işin sırrı ay başında bütçe yapmakta, kendini başka insanlara kanıtlamaya çalışmamakta ve bilinçli tüketici olmakta, ihtiyacın olmayan şeyi almamakta.

kendi adıma yaptıklarım:
- 2 yazlık, 2 kışlık ayakkabım var. misler gibi yetiyor.
- kıyafet olarak yaz/kış olmak üzere her mevsim geçişi en fazla 2-3 parça eklenir. hatta bu yıl ona da ihtiyacım yok sanırım.
- kılık kıyafette minimalist takılmak kafayı rahatlatıyor ve vakit kazandırıyor. dolabım daha doluyken giyecek hiçbir şey bulamazken, şu an parçalar azaldı ama alternatifler arttı gibi.
- market şampuanı ve kremleri kullanmam, dermokozmetiğe para yatırırım. ama mesela 1 rujum, 1 göz kalemim 1 de rimelim var makyaj malzemesi olarak. bunlara para harcamıyorum, sıvama makyaj sevmiyorum.
- haftada ikiden fazla dışarıda yemek yemiyorum. dışarıda sarhoş olmayı sevmiyorum, o yüzden en fazla bir kadeh alkol/kokteyl/bira içiyorum çıktığımda eşlik etme amaçlı.
-en önemlisi, her ay başında bütçe yapıyorum ve ne kadar para nereye gidecek onu planlıyorum. şu kira, şu fatura, şu kenara atılacak, şu market, şu dışarıda yeme-içme gibi. o ay için ekstra olan ihtiyaçları da planlamış oluyorum, plana uyunca da ihtiyacım olmayan şeyleri zaten almamış oluyorum.

öncelik ve anlayış meselesi. zenginliğin ya da fakirliğin ölçüsü yok, bunu kişi kendisi belirliyor. yerine göre 10 bin lira kazanan birisi çok iyi bir araba sürmek veya muazzam bir evde yaşamak istediği için ay sonunu getiremiyor, 2 bin lira alan adam "ben bu parayı nereye harcayacağım?" diye düşünüyor. tamamen beklentilerle, bakış açılarıyla ilgili bir durum. bu insan 5-6 bin lira daha fazla para kazansa da aynı şeyi yapacak muhtemelen, bugün 150 liraya pantolon alıyorsa yarın 450 liraya alacak. önemli olan rakamlardan ziyade yüzdeler kazanma-harcama konusunda. parası olup da yokmuş gibi yaşayan adam tam anlamıyla zengin hissedebilir. ayda 20 bin lira kazanıp 17 bin lira kredi ödüyosan, eyvallah evin araban bissürü şeyin vardır da yine "ay sonunu getiremiyorum" deyip üzülürsün yani. mesela 2 bin lira benim için şu an ortalama üstü bir para olur. hatta bayağı iyi olur. ama babaannem falan istanbul'da yaşıyo olsa mesela onun yanına yerleşsem, kira mira vermeyip faturaları ödesem, 1000 lira bile müthiş para olur. mühim olan paranın kendisi değil hiçbir zaman.

bütçe konusunda, hayır bütçemi kesinlikle kontrol edemiyorum. gerçi param yok zaten, kazandığımdan fazlasını barınmaya veriyorum, o yüzden kontrol etmek gibi bir derdim de olmuyor.

Sadece kendi kendine yakınıp duruyorsa umursamam.
Alışveriş sırasında yanındaysam, "bütün maaşını kıyafete verip sonra parasız kalıyorsun bir de sürekli aynı şeyleri giyip duruyorsun" diye söyleniyorum.
Bazen borç istediğinde paramın olduğunu bildiği halde vermiyorum neden vermediğimi anlıyor.

Benim tek zaafım dışarıda yemek yemek.
Kıyafette ihtiyacım olmadan asla bir şey almam ama konu yemek olsun üşenmem her yere gider canım ne istiyorsa yerim.

@mutekebbir +1

yeni bir yer keşfedince, hele bir de çok övülmüşse oraya gidip yemek yemeden uyku uyuyamam.

kıyafet alışverişini de ihtiyacım olunca ya da var olanları "gerçekten" artık çok giymişsem yapıyorum. her gün ayrı şey giyeyim, bir giydiğimi bir daha giymeyeyim, her günüm full makyaj/full tarz geçsin insanlarının hayatta başka amacı yokmuş gibi düşünüyorum. boş insanlar gibi geliyor.

kafayı buraya bu kadar yorunca başka şeye yoramıyorlardır diye düşünüyorum.

ekleme yapmak istiyorum: her harcamanı kalem kalem not etmek bütçe yapabilmek için önemli. özellikle bütçe planı yapmadan önceki ay önemli, nereye ne harcadığını görmen lazım yoksa gerçekçi bütçe oluşturamazsın, çok karamsar veya iyimser olabilirsin. aayrıca her gün işe giderken starbucks'tan kahve alan biri "oha her ay 160 tl'yi starbucks'a yatırıyorum" diyebilir.

mesele aslında maaş arttıkça harcamanın artmasıyla da ilgili değil, mesele bunu dengede tutmakta. yoksa 6k gelirli insan asgari ücretli gibi yaşıyorsa bu cimriliğe kaçar ve hayat kaliteni düşürmenin anlamı yok. mühim olan ihtiyaçlarını çevrene göre değil kendine göre belirlemen ve bütçe yapman. o kadar.

4 ya da 7
en önde şöförün çok sesi geliyor rahatsız eder .bir de gözün yolda kalıyor .

28

2-3u alirim. Cunku yolu izlemeyi seviyorum. 4 otobus modeline gore tercih ederim cunku bazi otobuslerde 4e oturunca yolu gormek zor oluyor.


Bunlar doluysa 21-22, yine onumde orta kapi sebepli bosluk olustugundan gorus acim genis oluyor. Ha tuvalete girip cikan oluyo ama muzik dinledigimden ve yola baktigimdan pek farketmiyorum.

13

1 numara oldugunu gormemisim, 2den basliyo sandim.

4 yerine 1 diyecektim.

niye bilmiyorum ama ben de 13ü alırım.

29 ya da 32

7

Orta kapı açıldığında soğuk geliyor, arka taraflar da çok havasız oluyor.
10 veya 13'ü seçerdim.

1-2-3-21-22

1 ya da 4.

her zaman sağ orta kısım, kalmamışsa şoför arkası alırım.
linkteki düzende 22. koltuk tam benlik.

imkan varsa her zaman tekli. çift kişiyken orta kapı arkası(örnekte 21-22) öncelikli ama fark etmez.

18. Cam kenarı ve arkası boş, koltuğu istediğim kadar yatırırım.

7-10
kaza anında şoför refleks olarak kendini koruyormuş, mesela;
sola kırarsa karşıdan gelen araç otobüsün sağ önüne vuruyor
sağa kırarsa karşıdan gelen araç otobüsün sol arkasına vuruyor

1 ve 4 şoföre çok yakın, 13 ve 16 kapıya çok yakın

iki kişiysek ve dizilim buysa 30-31 en güzeli. hem topkeklere yakın hem orta kapıdan uzak hem de çok arkada sıkışık değil.

5 nomra tekli koltuk. 1'e sigsam onu alicam da sigilmiyor.

19

3.

Her zaman en önde oturmayı tercih ederim ama şoförün tam arkası değil, direkt yola bakan diğer taraf cam kenarı.

23 - 25. savrulmalar ve kasislerden minimum etkilenen yer olduğunu düşünüyorum. ayrıca çıkışa yakın ve kafadan & arkadan çarpmalara göre daha güvenli.

en konforlu yer iki dingil arasıdır. yani ön ve arka değil. dingil üzerinde titreşim ve sarsıntılardan etkilenirsiniz.

wc yok ise ortada olurum. tek isem solda 16*19*20, çift isem sağdan 24*25 falan.

21*22 yi almayın, diz mesafesi kısa olur, ayakları uzatamazsın.
17 köşede. gelen geçen koltuğunuzdan tutunur, kafanıza çarpar.
en arka motordan dolayı sıcak ve gürültülü olur. ayrıca sıcaklığı ön taraftan farklı olur. çok sıcak veya çok soğuk olabilir.

23

7-10-13'un oldugu siralar en sukelalari.

7 alırım. 7 alıyorum varsa. yoksa bi arkası. orta kapıya da fazla yaklaşmam.

Her yolculukta 17-18 den birini almayı tercih ederim. Koltugun arkaya yatma payi biraz daha fazla. Bu nedenle arkanda kimse olmadigi için tantana olmuyor. Rahat rahat yolculuğunu yapıyorsun. Suya ulaşmak, muavinden ekstra cay kahve istemek oldukça kolaydır. Hele 2+1 otobusse tadindan yenmez.

Pharmaton

Supradyn All Day

Zadevital balık yagi
Omnivit

şakır şakır yağmur var, giyilmez mi!

Giyilir. Yaşasın bot mevsimi.

Sabah çıkarken giymedim. Şimdi pişmanım. Net giyilir

Ben yarından itibaren bota geçiş yapıyorum havayı umursamayacağım belli olmuyor ne yapacağı.
Bugün de giymeliydim ama havayı kontrol etmeden çıktım, imkanınız var madem kesinlikle giyin.

kar yağmadıkça bot giymezlerdenim, spor ayakkabı yeter bence gün boyu dışarıda kalınmayacaksa.

Bu havalar öyle şahane ki isteyen herkes istediğini giyebilir.

1 milyon liralik yatin vardir, marinada yanindaki yat 5milyondur onu almak istersin. Kaldi ki hazira dag dayanmaz, isler yolunda gidiyorsa neden devam etmesin ki? Ege'de bir kasabaya mi yerlessin?

bodrumda yeni acilan beachlerden biri, ton balikli makarna 350TL

@enaz3kedi tamam işte kardeşim onu anlatıyorum bende. Hayal et aylık maaşın 22.500 TL işcisin. o ton balıklı makarnayı yiyorsun ve sonra diyorsun ki mecidiyeköyde ben bundan daha güzelini yedim 70 TL idi orada. :)

Mevzu bu daha pahalı diye daha güzel değil.

Düsseldosrfta bir tomaten soup içtim. Böyle birşey olamaz. Tavsiye lazo'nun harika ama 10 € verdim sadece. Çok güzel olmasını değiştirmiyor ki.

Bir şeylere "sahip" oldukça kaybetme "korku"su artar. Ne kadar çok mal/para/herhangi düşkün olunan bir şey o kadar çok korku. Evlat da sosyal çevre de makam mevki de güzellik de başarı da dahil. Fakat her birinin birer sınırı var ve bu sınırı bence hem kişinin öz yapısı hem de ailede verilen eğitim/terbiye belirliyor. Zaten hayat da bu sınırların sınanması ve doğruya doğru yeniden eğitilmek süreci.

Yani paran arttıkça yoksun kalma korkun artar. Mevzu bu.

yaren +1.

bir süre sonra kazandığın para ile ihtiyaçlarının bağlantısı kopuyor ve sen sadece varolanı kaybedeceğin korkusuyla yanıp tutuşan bir deliye dönüşüyorsun.

moliere'in cimri'sini semaver kumpanya oynuyordu, izlemenizi tavsiye ederim.

zevkler değişiyor.
mesela koleksiyoner oluyorsun, tablolara heykellere milyon dolar ödüyorsun.
özel jet alıyorsun.

Sen zenginleştikçe bir zamanlar ihtiyaç duymadığın, istemediğin ya da istemediğine kendini inandırdığın şeylere para harcamaya başlıyorsun.

Örneğin:

- daha güzel sitelere, evlere taşınıyorsun. Hop aidat arttı, vergiler arttı, banka kredisi. Ben mesela zengin olsam moda bomonti'deki denizin dibindeki dairelerden bi dubleks alırım. Ömrümü en az 10 yıl uzatıp, yaşam kalitemi yükseltir.

- Yarım saat otobüs bekleyeyim, inince aktarma için koşayım" demiyorsun. Lüks arabana binip gidiyorsun. Hop otopark parası, vergisi sigortası, bakımı, yakıtı, kredisi geldi

- Evinde daha çok eşya oluyor. Dur kombiyi, kaloriferi yakmayayım demiyorsun. "eeh yeter lan hesaplı internet" deyip çok yüksek ya da hiç AKKlı yüksek hızda internet alıyorsun, telefon hattında artık daha bol GB ve konuşma süreli paketlerin oluyor. Ne oldu? Fatura da coştu.

- daha kaliteli ürünler Ve kıyafetler aldın. Yemeğini alırken 400gr bonfile alıp haftayı kapatmadın. Doya doya yiyebiliyorsun. Yemek alacağın zaman da alkol alacağın zaman da daha kaliteli ve daha pahalı ürünleri alabiliyorsun. bak temel giderler de coştu.

Gördüğün gibi daha yat, yazlık, uçak almadan, hafta sonları yurt dışı kaçamakları, pahalı saatler, pahalı restoranlar, biç kılablar olmadan oransal olarak senin benim gibi 3-4 bin kazananlar kadar gideri oldu. Yani öyle muazzam paralar artmadı. Bu paragrafın ilk cümlesindekileri ve yukaridakilerin daha iyilerini yapması gerekiyorsa daha çok kazanması lazım.

Yani şimdi cüzdana bakıp, gerek fukara avuntusu olarak gerek de bilinçaltı olarak ihtiyacımızın olmadığına ve onu istemediğimize (kendimizi) inan(dır)dığımız şeylerin ne kadar önemli olduğunu görüyoruz. Yani ben zengin olursam yukarıdakiler benim hedeflerim.

Bak daha bunun aile olmak ve eşin, çocuğun giderleri, özel okulları falan var.

Ne kadar kazanırsan o kadar da harcaman oluyor.
Zevklerin değişiyor, isteklerin artıyor.

Şimdi bile maaşın ikiye katlansa alışveriş yaptığın mağazaları bir bir değiştirmeye başlarsın, daha çok harcamaya başlarsın ve yarısıyla gül gibi geçinirken iki katı yetmez olur.

Zengin degilim. Ama su an kazandigimin 150 katini kazansam yine de harcayacak yer bulurum. Hic sikinti degil. Hayat guzel, yapacak cok sey var.

herkes harcamaya odaklanmış da, zenginler kazandıklarını oransal olarak fakirlerden daha az harcıyor gerçekte. 350 TL'ye makarna yiyen anca 30 yaş altı serseriler olur. holding sahiplerinin o parayı birden fazla vereceğine inanmıyorum.

zengin adam yatırım yapar. 5 evi varsa 5 tane daha alır. BIST'te 10 mio TL hissesi varsa gider 10 mio da Dow Jones'dan alır. fabrikası varsa makinelerin sayısını artırır.

her kazanılan para ferrariye gitmiyor yani.

sonra "Istanbulda 1 milyondan ucuz düzgün ev yok, kim alıyor bunları" deniyor ya, işte o zenginler alıyor üçer beşer.

Bahsedilen tanıma uyan kuzenim var kendisi halamın oğlu oluyor, Türkiye de iyi bilinen zincir marketlerden birinin sahibi. Yani şu an işi gücü bıraksa 10 nesil sonrasına yetecek maddi gücü var. Ben kendisini küçükken gördüm bi kere, bi daha da görmedim. Burada yazılanlar gibi lüks harcamaları yok yani bir şaraba gidipte 10bin asla vermez, harcadığı her kuruşun hesabını tutar. Sabah 6 da çıkıp gece 12 de eve gelir ve senede en fazla 1 hafta tatil yapar.

bazısı gerçekten çalışmayı, başarmayı seviyor.
bazısı paranın verdiği gücü, yönetmeyi seviyor.
bazısı manyak para sever oluyor. yemediği gibi çocuklarına da yedirmiyor. (böyle bir akrabam var)

çok zengin olsaydım bile içimdeki fakirlik korkusunu atamazdım. bence onların içinde de var bu korku. o yüzden biriktiriyorlar.

parası olanların bazıları o parayı kaybetme korkusuna sahiptir, o doğru.
çünkü parayla var olduklarını düşünürler.
onun nedeni, içlerindeki güven ve eksikliğini parayla kapatmaya çalışmak.
ama hayatta herkes parası olsun ya da olmasın, korkudan işlemez.
bu apayrı bir konu zaten.

normal şartlarda paran varken daha fazlasını kazanmayı istemek, parayla direkt ilgili değil.
"daha çok para kazanayım!" hevesiyle, paraya odaklı çalışmıyor insanlar.
herkes gibi onların da bir işleri ya da çalışmakta olan bir şirketleri var ve bu düzeni devam ettiriyorlar.
kazandıkları para da yanlarına kâr kalıyor.

bunun yanı sıra, çok para kazanabilmek için çok insana para kazandırmak gerekir.
başkalarına para kazandırıyorsanız veya maaş veriyorsanız, o insanların sorumluluğu üstünüzde oluyor.
bu, devam etmeniz için çok önemli bir etken.

yani çok para kazanmak veya çok para sahibi olmak, aslında sadece parayla ilgili bir şey değil.
çünkü para, hayatın içinde manevra yapabilme kabiliyetidir.
yani ne kadar paran varsa, hayatını ona göre, o kadar şekillendirebilirsin.

bunun yanı sıra, girdiğin/bulunduğun çevreler ve o çevrelerin standartları her sosyal ortamdaki gibi önemli oluyor.
mesele "para para para" değil.

sen arkadaşlarınla nasıl hafta sonları taksim'e gidiyorsan, o da (mesela) bilmemne adasına gidiyor.

parası olmayan insanlar günlük hayatlarını daha çok paraya endeksli yaşıyorlar.
dolayısıyla daha çok paraya göre hareket ediyorlar, para düşünüyorlar.
parası olan insan ne yediğinin, ne içtiğinin, hangi vasıtayla gittiğinin ayrıntısına takılmadan, sadece istediği şeye odaklanabiliyor.
nasıl olduğuna takılmama lüksüne sahip.

bu da enerjisel anlamda isteklerine daha kolay ulaşmasına yardımcı oluyor zaten.
asıl kilit nokta bu.

@nohut buradaki mevzu yedigin seyin tadi degil statu meselesi. makarnaya 350tl verebilecek olanlarin takildigi bir mekan. ayni sosyal katmandaki insanlar bir arada.

bi yerden sonra puan usulü, bilgisayar oyununda level'i geçmeye rağmen daha yüksek puan almaya kasan insanlar gibi düşün.

ihtiyaçlar sınırsızdır. sana göre ihtiyaç olmayan bir şey o adama göre ihtiyaç olabilir.

Çok paran olunca harcamaların da artıyor. Tek kalemde ödediğin miktarlar artıyor örneğin.

zengin olmak var zengin olmak var.

surekli sabut bir gelirin varsa ve sen emek harcamasan da bunun durma ihtimali yoksa, bu cok iyi bir durumdur.

ama zengin olmanin sebebi kopekler gibi calismak ise ve calismaz isen bu bir zaman sonra sona erecek ise, nirnal calisandan pek farki yoktur bu insanin. yine gelir gider hesaplari yapip duruyordur.

Doğaçlama.
Dolaba bakıp gözüme takılanı giyerim.
Etkinlik varsa ortada düğün, nikah vs. ki çok nadir giderim, onda bellidir önceden sadece.

Son zamanlarda yemek yapmaya vaktim yok ama yaptığım zamanlarda o gün özellikle yemek istediğim bir şey yoksa tarif kitapları ve yemek kanalları yardımcı oluyor. Fikir veriyor en azından, birebir gördüğünü yapmasan da çağrıştırdığı yemeği yapabilirsin.

Pratik ve az çeşit yemek yapıyorum. Misal çorba+nohut+pilav+cacık yerine nohut+salata/cacık yapıyorum; ya da çorba ve ana yemek. Kafada ferahlamayı bu sağlıyor.

Basit yemekleri buzdolabı/ erzak dolabının durumuna göre yapıyorum. Çalıştığım için mümkünse hafta sonu yapıyorum iki çeşit zeytinyağlı falan ki hafta içi kolay olsun. Şunu haşla, sonra ızgarada kızart, üzerine bilmem ne sosu dök, fırına ver şeklinde tariflere itibar etmeyince bunalmıyorum.

Pazardan/marketten de alışveriş yaparken genelde o haftalık yemek planımı (kolaylık ve zevkime göre) gözden geçirip alışveriş yapınca, dolapta ne kaldıysa onu pişirmek zorunda oluyorsun. Dolaptaki azalmayan sebzeler de insanı darlamıyor o zaman.

beni bunaltiyor ve nefret ediyorum. bana kalsa aksam bir kase yulaf ezmesi ya da yogurt ya da meyve ile yasayabilirim. ya da bir tencere corba yapar butun hafta onu icerim. ama olmuyor ne yazik ki.

açıyorum dolabı ,ilk önce ne yiyeceğimi düşünüyorum,

sonra dolapta ilk bozulmak üzere olan şeylere bakıyorum genelde sebze meyve türevi oluyo bunlar

bi öğünü bozulcak şeylerle değerlendirip

öteki öğünü kendi isteğime göre yapıyorum.

zaten 2 öğün yerim günde.

Hem de nasin bunaltiyor... Nasil karar verdigimi sorarsan karar veremiyorum.

ben çok bunalmıyorum. annem ne yaptıysa ya da işyerinde menüde ne varsa onu yiyorum. pek yemek seçmem. ama işyerinde evli ablalar var. akşama kadar kafayı sıyırıyorlar her gün, ne pişireceğim eve gidince diye düşünmekten.

çok bunalıyorum +1

yani öyle böyle değil. işten çık, eve git, yemek yap çok zor. bazen çok üşeniyorum. kıyafet konusunda bir sıkıntı yok. orada sıkıntı yıkamayı unutursam bir şeyleri o zaman oluyor. ya da kurumadıysa henüz. çorba hiç yapmıyorum ayrıca. yani uğraş uğraş, su iç.

Evet evet. Cok. Kocam ayarliyor.

bu yüzden haftasonu, haftaiçi yiyeceklerimin 5/3 ünü hazırlıyorum. iki gün balık yiyorum zaten o belli böylece salata vs hazırlamak ve yemekleri ısıtmak dışında bir derdim olmuyor. tavsiye ederim şiddetle, pazar gününün çoğu gidiyor ama haftaiçi rahatlık süper oluyor.

zerra kadar bile düşünmüyorum o an kafamdan ne geçiyorsa onu yiyorum evde isem açıyorum dolabı ha şu varmış deyip ona göre yemek yapıyoruz.

Yemek yemekten nefret ediyorum, resmen zaman kaybı. Çoğunlukla dışarıdan söylüyorum. Yapmam gerektiğinde de basit sebze yemekleri, olmadı makarna, olmadı sandviç, ona bile üşendiysem ekmek peynir zeytin. Evde ne varsa ona göre doğaçlıyorum bi şeyler.

Ben de yapmaktan hiç haz almıyorum. hazır karşıma gelse ayıla bayıla yerim de. amaan evde olmak çok zor valla. Keşke şöyle yerler olsa: hesaplı, temiz ev yemekleri satılan yerler.

yalnız değilsin..

@for day to break
meal box deneyebilirsin

ciddi bi yük.

bunaltma ne demek ağzıma ediyor..

gidip sonunda pişmemiş makarna yiyorlar boşuna sorular. O marketteki makarnaları ninem almıyor

yemek konusunda çok mutsuzum. gerçekten. hayattaki en büyük derdim bu olabilir. yurtta kaldığım için odada ortalığı dağıtmak pahasına yapabileceğim en güzel ve ucuz şey soğuk sandviç olur, öyle saçmalıkları da ben hiç sevmiyorum. bana istersen 3 ekmek yap yani domatesle peynirle, psikolojik olarak doyduğumu hissetmem. bir tas çorba olsun doyarım mesela ama yemek değil de böyle ekmek arasıdır şudur budur olmuyor işte. dışarda yesem, pazartesi-salı-çarşamba akşam 8'e kadar sokaktayım. döneriydi, poğaçasıydı vs. çok sağlıksız. ev yemeği yapan ucuz yollu yerlerde bile bir çorba bir taze fasulye desen 6-7 lira. perşembe-cuma 4'ten sonra işim yok ama hazırlık derslerine gittiğim için okulun yemekhanesi de ta ebesinin nikahında kalıyor, kullanamıyorum. hafta sonu zaten hepten rezalet. yani ya içimde döner ağacı çıkacak, ya pis pis her gün poğaça simit yiyip zaten boktan olan sağlığımı hepten rezil edeceğim ya da her ay şu öğrenci halimle yemeğe 300-400 lira vereceğim en az.

yıldım amk. gerçekten bu duyuruyu görünce çok mutsuz oldum. bak benim kıyafetlerim de sorunludur. son 10 seneyi 2 pantolon 2 gömlekle geçirdim. sonra baktım benim daha fazla dışarı çıkmam gerekecek, gittim aldım pantolon kazak falan. sorun çözüldü. mis. yemek öyle değil ki. her gün yiyosun. bak akşam ayıptır söylemesi çok güzel çorba ve tavuklu taze fasulye (akşam oldu diye ikisini karıştırmışlar herhalde) gömdüm, yanında su içtim. 8 lira verdim buna. ulan dükkan kapanmak üzereyken giriyorum, koca gün beklemiş soğuk yemeği yiyorum, bunu en ucuz esnaf lokantasında yapıyorum yine 8 lira aq. "ayda 10 kez yapsam" diyemiyosun ki. yemek abi bu. ne yapayım 20 gün yiyip 10 gün yemeyeyim mi mesela. ya da tamam, bu "şımarıklığı" 20 kez yaptım mesela, e gün boyunca bi kez yemek yemiyoruz ki? ben zaten kahvaltı etmem, iki öğüne de tavım ama o bile sıkıntı.

yaaa işte öyle for dey to breyk. yemek konusu kadar hiçbir şey bunaltmıyor beni. hem sağlık hem de ekonomik açıdan en büyük derdim bu. barınma bile bunun yanında hafif kalıyor, orada hiç değilse aylık ne vereceğini falan biliyosun. yemek öyle mi. bi tanesine 7 lira gidiyo ama ay boyunca 140-150 kere yapıyosun bunu. öf. neyse. iyi akşamlar.

der meister, ücretsiz yemek bursum vardı uludağ medikoda 4 çeşit yerdik öğle yemeğini. yemek salata pilav meyve ya da tatlı olurdu suyla beraber.sizin oralarda yok mu öyle şeyler.

Inanamadım ben. Nane yagi dokmesin daha cok?

nane yağını bir iki damla koyuyor açıklamada da yazmış

Olabilir bilemedim.
Ben argan yağı kullanırım çok çabuk uzar hiç ölçmedim böyle ama belli oluyor hemen uzadığı.
Aktarlarda vardır balkabağı yağı.

yanı pek ınandırıcı gelmedı ama uzun sure kullanımda belkı ıse yarar. benım kullanıp memnun kaldıgım tek sey hındıstan cevızı yagı oldu, bana dokulme ablama uzatma ısınde yardım ettı.

onu bilemem ama şunun işe yaradığına kefilim:

www.kontesce.com

pamuk tam aksine benim saça hiç iyi gelmedi hindistan cevizi yağı iyisinide almıştım halbuki.

Hava çok sıkıcı. Yaz geri gelsin.

Al benden de o kadar. Bir gün ancak bu kadar lanet başlayıp böyle boktan devam edebilirdi.

piç roma kaybetmeseydi daha iyi olurdu ama şimdi de fena değil. 6'da yatıp 12'de kalkmış olmama rağmen iyi hissettiğimi söyleyebilirim. gece erken yatarım mis gibi, sabah da çalışırım. sonra osbire devam. hafta sonlarını seviyorum ben ya. kuşlar ötüşüyo, evropa'nın her yerinde maçlar var, insanlar genel olarak daha pozitif ve mutlu falan. niye sevmiyonuz ki pazarı?

Sıkıcı yine.

Gün bi bana mı güzel :/

İnsan gibi uyumadım, bütün haftanın uykusuzluğunu attım, annem en sevdiğim yöresel yiyeceklerden birini yaptı, şu an da kanepede uzandım akşam İstanbul'a kaçta gitsem onu düşünüyorum. Çay var içer misiniz?

pazar diye değil de, bilmiyorum hiç enerjim yok...
kaşlarım atatürk orman ciftligi gibi kuaföre bile gidemiyorum :,(

Yemek yapayım, dışarıdan mı alayım kararsızlığı var, napsam tencere ?

çok taze fasulyeli bir gün gibi benaslindayohum.

ben sabahtan beri ağlıyom bok gibi

Burada taze fasulye yok:(

İki saatim trafikte geçti. Bok gibi bir gün.

Sahane geciyor acikcasi, bir ton guzel dizi ve film izledim sabahtan beri.. Thiem ve Pospisil de sagolsun maglubiyetleriyle saglam para kazandirdi keratalar...

örnek bi fotoğraf koysan da ona göre karar versek.

Sırf seks olsun diye sevişmem ama çekici bulursam sevişirim. Şimdiye kadar 1-2 kere çekici bulduğum balık etliden biraz daha üst makamda kadın oldu.

Bana farketmez, sevgili olmam ama yoklukta sevisebilirim resimdeki gibilerle.

hocam ilgi cekmesi yeterli

Sevişmişliğim var. Gayet de iyidi.

asabi olmak istemiyorum ama senin suratından iyidir

Bence bu kafayla fazla seçici olma.

aramızdaki enerjiye bağlı ama çoğunlukla evet. 1. fotoğrafta kadın harika birşey hatta. bayılırım ben balık etli hatunlara. 2. fotoğraftakiylede birbirimize iyi gaz verirsek kesinlikle ve kesinlikle süper olur.
balıketli şişko ve obez kadınlar isterlerse eqlesin.

hayır. iğrenç. zaten böyle birini çıplak görsem var olan ereksiyonumu kaybederim, seks ihtimal dahilinde bile değil. kaldı ki ben normal bir insanım, penisim 45 santim değil, bunca yağ kütlesinin arasında vajinayı bulamam diye tahmin ediyorum.

social justice warrior'lar için not düşeyim, iğrenç bulduğum şey şişman biriyle seks düşüncesi, kişinin kendisi değil. kaldı ki şişmanlığı da iğrenç bulabilirim pekala, iğrenç bir şey çünkü.

ayrıca bunlar balık etli değil, kendinizi kandırmayın. hayır istiyosanız obezle sevişin ona ben bi şey diyemem de sağlık açısından zararlı bu tutum. buna balık etli dediğin zaman bu vücudu idealize etmiş oluyosun. bu sağlıklı bi şey değil. balık etlilik böyle bi şey değil. bunlar bildiğin bıngıl bıngıl şişman insanlar.

ben bir erkek olarak karşımdakinin şişman olmasını bırak, kendim bu kadar şişman olsam ve karşımda aşqım scarlett johansson olsa yine soyunup sevişmem amk, benim o kadar özgüvenim yok kusura bakmayın. yağlı yağlı löp löp pis pis terliceksin bi de o ne be. gerçi scarlett'le ben zaten sevişmem, hillary için video çekmiş satılık rospu, terbiyesiz. sildim onu defterden.

son olarak "sırf seks olsun diye" sevişmek neden ki abi?

1 dekinin gideri var, 2'den kaç kaç kaç

bence başlık biraz itici. sanki şişkoları zenci gibi dışlamış gibi oluyor. sanki şişkolarla sadece "sırf seks için" sevişiliyormuş gibi.

kesin çizgiyle buna "hayır" diyemiyorum. yani koşullar öyle bir şekillenir ki öyle biriyle de sevişirken bulabilirim kendimi. o an "kendimden tiksinmem" yani. o derece ölümcül bir durum değil bu.

dipnot: şişko değilim.

der meister gibi konusan bir arkadaşım vardı şu an karısı 100 kilo ve mutlular.

Sayılır mı bilmiyorum ama ilk fotoğrafdakinin bir tık altı ile takılmıştır bir süre.
Bu tarz ablaların yüzü genelde güzel ve pürüzsüz oluyor. Hatta bazılarında kusur bulamıyor insan. Muhabbetleri de güzel oluyor çoğunun. Goy goy yapmayı falan seviyorlar.
Çekim olurda ayartırsa sevişirim.

Yüzü güzelse sevişirim.

ilk kız zaten şişman değil. ikinci kız şişman, direkt o muhabbete girmem.

BBW candır :)

Soruda cinsiyet belirtilmemiş.
Fotoğraflarda sadece kadınlar kullanılmış.

Bunlar biraz riskli sorular. Kesin konuşmamak gerek.
Hatun obezdir ama adamı 700 km yol yaptırıp getirir ayağına bir gece için (bizzat şahit oldum)
Ayrıca obez sınırında olup bir kadını birkaç konuşmada sevişme kıvamına getirebilecek erkek arkadaşım da var.
Bu biraz farklı bir durum uzaktan bakarsın çekici gelmez, ilk görüşte hiç ilgini çekmez, güzellik de bunun gibi mesela, ama tanıdıkça içinde istek oluşur, bu aradaki muhabbetle ilgili olabilir, kişinin karakteri ile ilgili olabilir.
Olur yani böyle, çok kurcalamamak lazım.

Bana soracak olursan şimdi düşününce ben de istemem şişman biriyle birlikte olmayı, kocaman göbek, yağlı bir vücut, ama yine de kesin konuşmamak lazım ne olacağı belli olmuyor bu hayatta.

İğrenç bir soru ama balık etli kadınlar hojdur demeye geldim:)

d1sui4xqepm0ps.cloudfront.net

ne güzel kafalar..

şişman sevmiyorum. beğenmediysem sevişmem.

bu arada birebir aynı kaygıya ben de düşmüştüm bi ara, internetten şişman pornoları izlemiştim. böyle ayrı bir kategori varmış ve insanlar özellikle bu kategoriyi falan izliyolarmış mesela bunu öğrenmiştim. tavsiyte ederim çekici gelirse yaparsın.

2 olmaz.
1 neyse.

Türkiye'deki cinsel açlıktan haberiniz var mı? Adamlar yokluktan damacanaya halleniyorlar. Cinsellikte kaynağa erişim sıkıntısı var Türkiye'de. Her iki cins için de geçerli bu. Resimdeki kızları parçalarlar. Herkesi sizin sahip olduğunuz imkanlara sahip sanmayın.

yok olmaz çok şişko

elektrik almakla alakalı, 45 kiloda 85 kiloda kız becerdim

Onun aynısın erkek versiyonu mevcut :(. Neyse konumuz o değil..

Karışmak değil de çok üzgün olduğu kendisinin de kafası bu konuda karışık olduğu bir an da yönlendirici olmadan biraz akıl verebilirsin. Sen ne desende kendi bildiğini yapacak :)

Benim yakın çevremde de böyle biri var ve ben çileden çıkıyorum. Kendisini defalarca kez düzgün bir şekilde uyarmama ve yol göstermeye çalışmama rağmen asla beni ya da başka birini dinlemiyor. Her defasında daha şiddetli bir kavga yaşıyorlar ve sonrasında gelip bana ağlıyor. Ayrılığı asla düşünmüyor ve kaldıramıyor. En son olaydan sonra o kişiyle arama mesafe koydum çünkü kendisine saygısı olmayan bir insanı yakın çevremde istemiyorum.

Kendisine saygisi olan kadin erkeginin saygisizlik etmesine hicbir kosulda izin vermemeli zaten. Tencere kapak bunlar. Yarin evlenirse sunumsuz yakalandim demeye de baslar. Karişma sen boşver.

Bu tip insanlara üzülmek hata çünkü ellerine düşsen aynı muameleyi sana yapacak olanlar bunlar oluyor genelde.
Ayrıca karışma, onlar yarın bir gün barışır sen çıyan olursun.

oyle biriyle ev arkadasiydim. sinir krizlerine giriyordu, ilaclar kullaniyordu. sevgilisi gelirdi tartisirlardi hediye. boyle olaylara sahit olmak insani deli ediyor.

bunlar gibilerine bir gram üzülüyorsam namerdim. çeksin dursun işte salaklar. istisnalar da var muhakkak; fakat hemen herkes hak ettiği muameleyi görüyor.

benim şu ana kadar hiç böyle kısıtlayıcı bir erkek arkadaşım olmadı çünkü kendime saygım var, kendi hayatıma öz annem babam da dahil kimseyi karıştırmam. bunlar gibi alık kızların nedense ekseriya aşırı kıskanç, maço, döşü gıllı sevgilileri oluyor ve hayatı onlara zindan ediyorlar. neden? çünkü bunlarda kafa yok.

benim de böyle bir arkadaşım olmuştu geçen yıl. artık görüşmüyorum. nedeni malum. acımıyorum da. müstehak.

Üzülmüyorum, sinirleniyorum.
Bunun erkeği kadını yok bu arada karakterle ilgili.
Sevgilisi tarafından inanılmaz derecede kısıtlanan erkek arkadaşım da var, kocasıyla sürekli benzer sorunlar yaşayan arkadaşım da.
İnsanlara sürekli "ayrıl", "boşan" demekten bıktım artık ne halleri varsa görsünler.
Buna izin veren hak ediyor demektir.

Kiziyorum bazen uzuluyorum ama karismiyorum. Bana ne. Belli bir yasa gelmis insanlara oturup kendine saygi duymasi gerektigini mi ogretecegiz. Genellikle oyle kadinlarin aile icinde sevgisiz buyudugunu ve sevgiyi farkli yorumladiklarini dusunuyorum. Sevdiklerine falan da inanmiyorum. Sadece muhtaclar.ne pahasina olursa olsun o sevgilim dedikleri adamlara muhtaclar. Ne yaparsan yap degismez yani. Birak herkes ne hali varsa gorsun. Senin ona soylemek istediklerini ya da soylediklerini bir bir yasayacak zaten.

kesinlikle karışma, karıştığın anda sen suçlu olursun. Aman, bunlar sorunlu insanlar.

Gelişen olayların ucu sana dokunmuyorsa karışma.

1

Bizi soruyorsan iki kişiyiz.

iki. gay olduğumu bilmeyen çoğunluk için ikinci bi kişiliğim var.

3-4 sanırım

Saat olmuş bilmem kaç, Emrah Serbes'ten gelsin o zaman; "İnsan en az üç kişidir. Kendisi, olmak istediği kişi ve aradaki farkta yaşayan üçüncü. En sahicisi de bu üçüncüdür. Olmak istediğin kişiden kendini çıkardığında, aradaki farkta yaşayan kişidir en çok sana benzeyen. Ne kendin kadar huzursuz ne de olmak istediğin kişi kadar hayalidir o."

O zaman bozmayalım, kişiliğimiz de en az 3 olsun madem.

3
İş yerinde başka, aile hayatında başka, arkadaş arasında başka.
Hepsi bi garip.

i.hizliresim.com

2

Sosyal kimlik desen daha doğru olur

4

iş, trafik, spor, okul, baba, yatak olmak üzere 3 farklı kişiliğim var.

bir de sayı saymayı bilen var, onu pek kullanmıyorum.

1'e indirmeye çalışıyorum ama zor oluyor bu toplumda tek kişilikle yaşamak.

Benim de üç yıl oldu sanırım net hatırlamıyorum ama iyi bir şey galiba. Dışarıdan nasıl gözüküyor bilmiyorum :)

benim de üç yıl olmuş. hiç hoş değil bence.

iyi birşey değil, bu bi' ihtiyacç öyle ya da böyle bir şekilde insan sevmek-sevilmek istiyormuş bilim ya da ona benzer olduğunu düşündüğüm davranış hikayeleri öyle diyor. çokcası hormonal birşey zaten, bence bi' düşünmelisin neden yok acaba diye, yani istemediğin için(istiyeceğin birisi henüz karşına çıkmadığından) hamle mi yapmıyorsun yoksa istiyorsunda mı hamle yapmıyorsun, hamle yapıyorsunda başarılı mı olamıyorsun bunları bir düşün, çünkü yalnızlığa öylesine alışırsan orası sosyal açıdan sıkıntılı bir yola doğru gider. geçenlerde uzun yıllardır görmediğim kuzenimle konuşmuştum -ki kendisi o kadar da okuyan birisi değil- bu sosyal hayat hakkında çok güzel çıkarımlar yapmış, bunun tek olma ihtimali başa gelmesi ve farkındalık oluşturması. yani, tecrübe etmememiz gereken birşey bence.

düzensizler var olduğu sürece kötü bir şey olarak değerlendirmemek lazım.

çünkü bana göre düzenli de olsa "idare eden" ilişkiler "süper ilişkiler"den daha iyidir.

iyi ilişkiden beklentiler de yüksek olur. öyle olunca haliyle yorulursun. yorulduğun zaman tadı kalmaz.

iyi bir şey. kafana göre takıl, kısa süreli takılmalar yaşa.

kimine göre iyi, kimine göre kötü. benim de 3 yıl oldu ve benim için kötü mesela, çünkü artık tercih edilebilir bir insan olmadığımı düşündürüyor. batuhan karadeniz ya da balotelli gibiyim amk. 3-4 sene önce büyüyünce allah olcam sanıyodum, şimdi malın önde gideniyim.

Bunun senin hayatındaki tesirlerini bilemediğimiz için cevap da veremeyiz. Göreceli bir durum. İlişki içerisinde olmanın veya olmamanın hayatına nasıl etki ettiğini sen bilebilirsin. Hatırla bakalım ilişkin varken nasıldın; şimdi nasılsın; ilişkin olsa nasıl olursun? Cevabı uzakta arama, kendini en iyi sen bilebilirsin.

Benim 30 yıl oldu ben bişey diyo muyum? :)

böyle sorduğuna göre arada bişeyler olmuş. HİÇ OLMAYAN*(3-4 yıldır hiç hareket olmayan demek istemiştim editle belirteyim :D) versiyonu benim burada ve diyorum ki kötü bir şey. En azından bi flört olsa hayatımda kimse olmasa bile benden hoşlanan yazan 1-2 kız olsa da egom tatmin olsa.

der meister +1

ama çok uzun ilişkiden çıkan insanlar ilk yıllarda rahatlayıp mutlu oluyorlar. Benim bahsettiğim o değil.

yoo kötü değil. düzenli ilişki yaşıcak birini bulmak zor bence. sırf biri olsun diye sevgili olcak biri değilsen eğer. ama arada kısa süreli, takıldığın ınsanlar olursa fena olmaz. beğenmek,beğenilmek bir ihtiyaç bence.

Etrafındaki insanlardan çok da değer görmemeye başlarsın zamanla. Seni eksik, değersiz ve epey alt tabaka görürler. "Tercih edilmeyen/beğenilmeyen" olunuyor çünkü.

Ama en azından 3 yıl önce de olsa bir şekilde beğenilmişsin. Hayatın boyunca hiç olmaması çok çok utanılacak bir şey.

Kendimden örnek vereyim. Benim de bir süredir ilişkim yok. Ama bir ilişkim olamayacağı için değil, pek uğraşmadığım için yok. Sorun yok yani ortada. İstesem kısa sürede ilişki içine girebilirim. Ama ben istiyorum ki gerçekten sevdiğim biri olsun, sırf sevgili olmak için sevgili olmayalım. O kişinin yanında olduğum zaman hayvan gibi heyecan hissedeyim. Bu açıdan bakarsan kötü değil. Aradığını bulamamış olabilirsin. Ama ilişkisizlik bir soruna bağlıysa o zaman kötü olabilir. Yani kendine hiç bakmıyorsundur, hayatında problemler vardır, tercih edilmiyorsundur, o zaman çabalayıp da ilişki yaşayamadığın için kötü durumda sayılabilirsin. Yeterince çaba göstermiyorsan dert etme bence. Her yıl bir tane sevgilim olsun diye kurallar koymuyorsan kendine, bu da bir performans sorunu olarak görülemez.

Bunun değerlendirmesini ancak sen yapabilirsin.

yorumları okuyunca insanın aklına tek bir soru geliyor

"bunca insan yalnızken neden bunca insan yalnız"

Düzenli ilişki adı altında hayatının içine edilebilirdi de.
Öyle saçma ilişkiler var ki etrafta insan yalnızlığına şükrediyor.

Ben kısa vadelilerle gayet mutlu mesut yaşıyorum. İyidir iyi.

Daha öncelerine bakarsak ki 20 yaşından 25 yaşına kadar tabiri yerindeyse ilişkiler yönünde pislik birisiydim. Aynı anda 2 kızla çıkmalar sürekli ayrılıp başkasıyla takılmalar. 5 yıl içinde (listeme bakıyorum...) 16 kızla beraber olmuşum. Sonrasında 2 yıl çıkıp ayrıldım. Ahh almak istemedim belki de daha fazla. Ayrılıp insanları üzmek istemedim.
Şimdi de bu duygu var sanırsam ama evlilik anlamında sanırım karşıma birinin çıkmasını bekliyorum. Veyahut bir şey beklemiyorum. Ama böyle de olunca hayatında birisi olmayınca biraz boşlukta hissediyor insan.

Göz önünde olmayacak ya insanın içi rahat etmez ki, hep tedirgin olursunuz, bence farklı yollara bakın.

türkiye'de tehlikeli bu fikir. ben direksiyonda bile tedirginim mesela.

Yok artık. Hayvan ne biçim korkar ayrıca çok rüzgar alır. Arabanın içine almanız lazım normal, dışarıda taşımak mantıklı bir fikir değil ayrıca zalimce.

arkadaşlar bu işi yapan büyük markalar var normalde.

www.bagajmarket.com

ayy ben bazen bisikletle giderken cok yoruluyorum motorlu kadin yada erkek suruculere "beni de gotur gittigin yere" sarkisini soyluyorum arkalarindan.

coyote +1

edit: yalniz bu soruyu tr yi dusunerek cevaplamadim ben tr de yasamadigim icin :D

Bu geçenlerdeki aynalı "arkanda dünyanın en güzel kızı var" denemesine benziyor. Olmuyor işte, zorlamamak lazım. Elini tutmayı bırak, merkezden uzak bir yerde öyle yürürken arkadan motorlu biri gelse laf atmasın taciz etmesin diye dua eder Türk kızı. Hatta tecavüze uğrayabilir de, yollarda tek dolaştığı için suçlu da çıkabilir. Bi de elini tutsa ohoo, tecavüzcüye tam indirim sebebi.

Ortalama bir Türk kadını maalesef bu şekilde yaşıyor. Paranoyak ve suratsız olmamız da bundan kaynaklı. Keşke başka bir yerde, başka bir zamanda doğsaymışız. O yüzden ben de elini tutmam, hatta direkt kapkaççı muamelesi yaparım.

bir tepki vermezdim ama elimi de uzatmazdım. hayır öyle kibirden vs değil, korkardım. yüzüne tekme yiyen hemcinsimin haberinin dumanı üstünde.. bugün sırf o tekme atan adama benzeyen birini gördüm diye arkama baka baka geldim işe. bu ülke kadını da erkeği de paranoyak yapıyor. Bu ortamda yetişmiş biri olarak yurtdışına yerleşsem bile insanlara tam olarak güvenemeyeceğime eminim

Tirsardim olum zaten oyle seyler oluyor ki yanimdan biri gecince bile tirsiyorum.

Yabancı biriyle mümkün mertebe fiziksel temas kurmak istemem. Elimi çeker hatta düşürürdüm adamı panikle.

Erkegim.
Turkiye'de olsa elini vermezdi buyuk ihtamlle kimse. Bugun ben kadin olsam ben de vermem ve sonuna kadar da hakliyim.

Bizim kulturde ne kadar cok kadinla yatarsan o kadar prim yapiyorsun, ortamlarda o derece havan oluyor, o derece gipta ediliyor ve o derece kendini iyi hissediyortsun. O yuzden bizim erkek milleti onune gelene salliyor afdersin. Yani sinekten yag cikartmak gibi mi diyeyim, bu deyim pek uymadi ama nerede nefes alan bir disi varsa (bu cevreden biri olur, gittigin kurstan biri olur, isyerine yeri giren kadin olur, musteri firmadan ziyarete gelen genc kiz olur falan) biz turk erkekleri hemen skor arttirabilmek icin yataga atilabilitesini analiz ettigimizden sebep yapisma ihtimalimiz yuksek oluyor. Batida elini verirsin sana guzelce yaklasan motorcu abiye ama burada elini verirsen kolunu kurtaramayabilirsin o yuzden.
Evli barkli da farketmiyor, siz kadinlar her gun onlarca kisi tarafindan dedektorden geciriliyorsunuz guzel ulkemizde. Dunya'nin her yerinde vardir ama yuzdeye bakmak lazim. Bizim erkeklerin %70'i falan dedektor. Sinyal aldigi ya da aldigini sandigi o da olmadi alacagini tahmin ettigi an yapisiyor.

Muhtemelen motor o kadar yaklaşsa önce kapkaççı sanıp tırsarım. Elini uzatsa tutmam ama "ulan ne cana yakın insanlar varmış be" diye düşünürüm.
Karşılık vermesem de böyle olaylar hoşuma gider.
Karşılık vermiyorum çünkü insanlara güvenim yok.

Başka bir ülkede olsam elimi elbette ki ben de uzatırdım ama Türkiye'de takdir edersiniz ki böyle bir hareket pek sağlıklı sonuçlar doğurmaz ve elimi uzattığım için bana her şey müstehak görülür.

ben bu gif'i başka bir duyuru için araştırmıştım. bunlar birbirine yabancı insanlar değil yalnız:
www.reddit.com
www.youtube.com
kızın kapüşonlusunun kolunda motosiklet grubunun logosu var.

ben uzatirdim elimi ya. biraz dusunmeden, otomatik tepki olarak yani. arkadasim herhalde diye dusunurum. bir de motosiklet seveni severim, araba olsa uzatmayabilirdim. tehlikeli gelir.

ne tatlı bir şey. keşke biz de yapabiliyor olsak.
fakat yapamayız.

yumruk mu geliyor diye kendimi korumaya çalışırdım.

geçen gün bi çift arkadaşımız boğaziçinden arabayla geçerlerken kızın kolu camın dışında havadaymış. ekipmanlı bir motorcu arkadaş da yanından geçerken eli farkedince muzip bi bro fist yapmak istemiş. tam yumruk teması sağlanacakken arka koltuktaki yolcu birinin yanaştığını farkedip kızı uyarmış, o da panikleyip zipp diye çekmiş elini, motorcunun selamı havada kalmış. kızcağız olayı anlayınca hayli üzülmüş. hatta eşine yetiş şu motorluya bro fist yapıcam demiş ama geçip gitmiş tabi motorcu. bu örnekte arabanın güvenliğinde olan, eşinin yanındaki evli bir kadın söz konusu elbette ama sonuç halen yarı pozitif :)

hemen tutardım. çok eğlenceli görünüyor.

Hayır, bakirse soru işaretlerim olabilir ama konuşulur anlaşılır.
28 Kadın.

bekaret dahil her konuda dürüst ve dobra olmasını önemserim.
yaş: moruk
c: erkek

Hayır, 25 erkek.

hayır. ama cinsel açlığı olmaması önemli.
22 k

önemsemem derim de önemserim. kimseye söyleme ama, aramızda.


28 erkek.

Bu arada aslolan şey aidiyet bence, bir olmak. bekaret, mekaret sıradan şeyler bunlar.

önemserim. bakir olmamalı. 32/k

Kriter bu olmamalı.
Bu daha çok karşındakinin karakteriyle ilgili bir durum. İnternette lafa gelince "Ben önemsemiyorum" derler ama iş ciddiye binince işler değişiyor. Bu işin bu denli önemsenmesinin sebebi de bu tip insanlar zaten.

Samimi olmalı. Güzellikleri ilk benle yaşamasını önemseedim.

Önemserim, önemsedim. Bakir olmalı25/k

Önemserim.

Önemserim, bakireyse sevgili olmam, evlenmem.

26, E.

bakir adamla yapamam :( deneyimlisi gelsin asdgh (gavat alert) ciddiyim.

24, k.

önemli degil bakire olmamasını tercih ederim hatta bir erkek olarak.Yas 33 cinsiyet erkek

26 erkek. Onemsemem.

bakire olmamasını tercih ederim ama sırf bakire diye beğendiğim, etkilendiğim biriyle sevgili olmaktan veya evlenmekten vazgeçmem. 32e

Bakir olmasın. Ilki olmak istemem. 24k

Tabii ki onemserim; bakireyse ayni asansore bile binmemeye gayret ederim. Bu yastan sonra tecrubesiz insan cekemem zerre; ki 20li yaslarinin ortasina gelip de bakire kalmis biriyle anlasabilecegimi dusunmuyorum zaten.(diger fetislerimi soylesem kim bilir nasil tepki verir?) 29 erkek.

Ben onun ilk tecrübesi olmalıyım o da benim . 24/E

bakire olup manyak olan vardır olmayan vardır, bakire olmayıp çok düzgün olan vardır rahatça tek gecelik ilişki yaşayan da vardır (evet kriterim bu, ben erkek olarak tek geceliğe sıcak bakmıyorum sevgilim de bakmamalı yaşamamış olmalı). Kişisine göre hepsi değişir.

25,e.

tersine cevap vereyim, kadınlar bakir erkek sevmez ama tatminsizlikten değil, "diğer kadınların beğenmediği" erkeği istemediklerinden. Diğer kadınların beğendiği - istenen erkek normalde kötü de olsa tercih sebebidir.

bu arada cinsel açlığı olmasın diyenler, o biraz zor, küçük bir kısım erkekle birlikte olmadığınız sürece. Türkiye cinsel açlığın afrikası ibiliyorsunuz. En düzenli hayatı olan adam bile sevgilisinden ayrılınca 2-3 yıl yalnız kalabiliyor. Evet durum bu.

"selam, asl?" geldi aklıma. asv versiyonu olmuş.

bakir/bakire insanın muhtemelen sosyal fobisi ya da çok büyük bir kusuru vardır.

not: "bakire" ile kastım hiç içine almamış demek değil tabii ki, hiç sevişmemiş kadın bakiredir sadece. yoksa delik korumakla bakire kalınmaz, bunu bilmeyen kaldı mı?

@lordoz haklısın benim kendi bakire tanımım da bu ve bakire kadın bulmanın bakir erkek bulmak kadar zor olduğunu düşünüyorum da, ben toplumun zar olsun da ne olursa olsun kafasını baz alarak aldım, sonuçta sevgilisiyle birleşme hariç her şeyi yaşayan bir sonrakine bakireyim diyor, onlar da yiyor ya da yemek istiyor. Benim burdaki kıstasım hiç sevgilisi olmaması. Öyle olursa bakiredir derim. Sonuçta zarı korumuş kendine bakire diyor ben de o tanımı kıstas aldım burda

28 erkek

önemserim, bekaret derken bir erkekle çırılçıplak yatağa girmesi veya oral yapması benim için aynı şey. çünkü aklıma gelir o anlar.

önemsemem, 26E. 25'e kadar bir şeyler yaşamadığını söylüyor ise bir sıkıntı vardır ya da yalan söylüyordur.

26 erkek, önemsiyorum, bakire eş istiyorum kesinlikle. kim ne derse desin başkasıyla o derece samimi olması içime sinmez kolay kolay. sevgili olurum ama büyük konuşmayayım da evlilik düşünmem pek.

bakir olmasın mümkünse. uyum olmaz. 25k

seksistin en önde bayrak sallayanıyım. ama önemsemiyorum. 23-24'üme kadar önemserdim.

bu demek değil ki 30 herifle yatsın, geçmiş boşver seninleyim desin. o kadar da geniş adam değilim.

31 kadın

ben de bakir/bakire insanların sosyal fobisi veya büyük bir kusuru olduğunu düşünüyorum +1

+20 olup da hala bakir/tecrübesiz olan erkekle uğraşmazdım ben de.

20 K

No.

Önemserim. Bakire bir insanla evlenebileceğimi sanmıyorum :)

Erkek, yaşım çok gizli.

burdan çıkan sonuç herkes kendi gibi birini ister:) ne fazla ne az .

@myopati herkes kendi gibi birini istese zaten sorun kalmaz:) ama galiba kafa olarak kendi gibi birini istiyor, deneyim olarak olmasa da her zaman.

Herkesin düşüncesine saygım var, isteyen istediği gibi düşünür/yaşar kimse de karışamaz/karışmamalı. @bakhs'e tamamen katılıyorum, 29/e.

(bakhs = benim adim kerim hepinizi severim)

Ben hiçbir şekilde eski sevgilileriyle olan ilişkisini bilmek istemiyorum. Birisiyle beraber olmuş mu olmamış mı kimle olmuş falan beni delirten ve içimdeki canavarı uyandıran şeyler. Uyum varsa sorun yok.

23k

bakire olmasın 24/e

umrumda olmaz

bence gaayet hoş olur.

Herhangi bir gariplik yok. İstediği alyans gayet normal bir hediye. İçinize sinmeyen bir şey varsa güzel bir yerde de yemek yersiniz olur bence.

güzel fikir bence. yanında hoş bir yemek de olabilir.

Bence de güzel bir fikir. Ben olsam çok mutlu olurdum.

bekarlar da yapıyor aynısını, merak etme. benim en yakın arkadaşlarım da yapıyor maalesef. duruma göre analiz edebiliyorum ama; aralarında -toplum normlarına göre- evliliğe en yakın olması gereken ben olduğum için bu şekilde davranıyorlar.

Kıskançlık+1 ve gerikafalılık
Sanki çok garip bi şey söylüyormuşsun gibi bakmalar vs.
Bunları söyleyenlerin genç olması da gerikafalı olduklarını değiştirmez
Toplumun onlara biçtiği rolü kabul etmişler sorgulamadan yazık onlara
Kıskançlık demiş miydim

bir de evlilik toplumda bir statü oluşturmuş durumda, kariyer anlamında olumlu etkileri olduğunu düşünüyorlar ve seni buna itmek istiyorlar..

çünkü köylüler. amele zihniyeti bu başka bir şey değil. bir insanın hayatında sevdiği, bir şeyler paylaşmaktan hoşlandığı, harika anlaştığı, onsuz bir hayatı düşünmek istemediği, aşık olduğu biri varsa tamam evlensin. o konuda bir sıkıntım yok. ama hayatında daha eş adayı bile yokken evlilik telaşına girmek, "aman tanrım!!!! yaşım geldi hemen kör topal birini kapaklayıp evlenmeliyim .s.s.s" şeklinde tutuşmak tam bir vizyonsuzluk örneğidir bana göre. en belirgin çomarlık işaretidir.

benim evlilikle ilgili herhangi bir sorunum yok. yukarıda da dediğim gibi uygun koşullar gelişmişse eğer, hayatında ömrünü paylaşmak istediğin biri varsa evlenirsin ama hayatında böyle biri yoksa ve tüm yaşam hedefin bir an evvel evlenip üremekse kusura bakma ama sen tam bir köylüsün (sana demiyorum ha, üstüne alınma. cümle o şekilde aktı).

ben böyle insanlarla iletişimi kesiyorum direkt. daha geçen gün bir kadınla tanıştım. 23 yaşında apar toplar evlenmiş art arda iki çocuk yapmış. benden yalnızca 2 yaş büyüktü (29-30 yaşlarında yani) ama benim teyzem gibi görünüyordu. insanlıktan çıkmış bin kilo olmuş. evde kendini nasıl harap ettiğinden, eşinin ona ev işlerinde hiç yardım etmediğinden, çocuklarının çok yaramaz olduğundan, kendine hiç vakit ayıramadığından, kayınvalidesinin dırdırından şikayet etti durdu. sonra da bana sordu sen evli misin diye. hayır dedim. böyle hafiften küçümser gibi baktı ve "cınım evlen ama artık bak yaş geçince bazı şeyler daha zor olabiliyor" vs. dedi. e madem sen evlilikten bu kadar bıkmışsın, insan kılığından çıkmışsın benim niye başımı yakmaya çalışıyorsun? ben gayet rahatım, çatır çatır paramı yiyorum, istediğim an istediğim şeyi yapmakta özgürüm, bana ayak bağı olacak çoluk çocuk yok, tüm zamanımı kendime ayırıyorum, spor yapıyorum, müzikle uğraşıyorum, 3 dil birden öğreniyorum. keyfim yerinde yani, neden keyfimi kaçırmaya çalışıyorsun ki benim?

bence neden salt kıskançlık. benim hayatım evlenince kabus oldu diğer bütün kadınların da öyle olsun. ortada özgür, mutlu, fit kadın kalmasın istiyorlar. bu kadınları tehdit olarak görüyorlar.

bir kez daha söylüyorum, kafana uyan, içine sinen, seni tamamlayan, hayranlık duyduğun birisi ile evlilik çok güzel olabilir. fakat seni gerçekten seven, sana değer veren, evde iş bölümüne sıcak bakan, seksist olmayan birisine denk gelebilmek bu ülkede çölde vaha bulmak gibi bir şey. böyle birisi denk gelirse bana evlenirim, neden evlenmeyeyim? ama böyle birisi denk gelmezse de gayet hayatıma devam edebilirim. insanları apar topar evliliğe teşvik etmek, üzerlerinde baskı kurmaya çalışmak onlara yapılabilecek en büyük kötülüktür çünkü bir anda bütün hayatın kabusa dönüşebilir.

çok uzattım biliyorum, uzun lafın kısası takma bu aptal insanları.

çevremde mutlu evlilik yürüten insan yok, çoğu eşleri tarafından aldarılmış ve bunu sindirmekle kalmayıp üzerine bir çocuk daha yapan/yapmayı planlayan kadınlar. bana bu çok üzücü gelmekle birlikte böyle insanlar bana evlen derse önce kendi hayatını düzene sok ondan sonra akıl ver derim. aldatılmamış olanlar da ayrı yataklarda yatıyor, kendi annem babam dahil.

evlenmek bir başarı değildir onu idrak edelim önce. 24 yaşındayım, yakın zamanda ailemin yanından ayrılıp şehir değiştiriyorum, bekar hayatı yaşayacağım. kendi sevgilim de gideceğim şehirde. onla da eve çıkmam, bu şekilde rahatım ben.

umursama yahu. herkes kendi hayatına baksın.

Benim de çevremde var bu tip insanlar bir sürü, en yakın arkadaşlarım, patronumun karısı, arkadaşımın arkadaşı...
Ailem bu konuda sıkıntı çıkarmıyor neyse ki hatta annem aman evlenme boşver hiç bulaştırma beni o karışık işlere falan diyor sağolsun.

Başta istemiyorum, düşünmüyorum diyerek erteliyordum ama dediğin gibi inanmıyorlar.
Artık diyorum ki sizin gibi evlenip de başıma bela alacaksam evlenmem daha iyi. Evlenip bundan mutlu olan kimse yok çünkü etrafımda, herkes eşiyle bir dünya problem yaşıyor evlendiğine pişman adım gibi biliyorum ama evlen evlen diye tutturuyorlar.

En sonunda ben karar aldım, tam anlamıyla kafama uygun birini & ruh eşimi bulana kadar evlenmeyeceğim susun artık diyorum, tamam sen bilirsin ama yok öyle biri diyerek susuyorlar.
Yoksa evlenmem anasını satayım sanane.

Ayrıca köstebek kurabiye +1

Köstebek +1000
Zaten okurken anlamıştım köstebek olduğunu

Kocalarını ayartmandan korkuyor olabilirler. Gerisini zaten köstebek yazmış.

sıkılıyolar

Bana o tür soruları kimse sormadı. Soran olsaydı, sen ne zaman boşanıyosun cnm yhaa derdim.

Medeni durumuma saygı duymayan birinin evliliğine saygı duyamam maalesef. Bekar olmak kişinin özel hayatıyla ilgili bi durum.

evet durumlar aynen böyle. şu bayram tatilinde yediğim lafın haddi hesabı yok resmen. ben de anlam veremiyorum.

bence endişeleniyorlar. yaş ilerledikçe evlenmek zorlaşıyor. insan seçici oluyor. yalnız kalmanı istemiyorlar.

valla bana batan şey insanların evlenmemesi değil, evlilik kurumuna bok atması. bu da feminist-vegan işine döndü. ben kimseye evlenmiyorsun baskısı yapıldığını görmüyorum kendi çevremde ama nerede evlenmek isteyen ya da evlenen var, "yapılacak şey mi yea"cılar, evlilik hakkında siksok aforizma kasanlar anında bitiyor.

geçen bir duyuru vardı, evlenmeden yaşamanın avantajları diye. millet neler neler yazmış. yok sorumluluğun olmuyomuş, yok istediğinle sevişebiliyomuşsun. ulan hangi dünyada insanın sevgilisine karşı sorumluluğu yok? ya da derdiniz herkesle sevişebilmekse, bunu gayet evliyken de yapabilirsiniz?

evlenmek istemeyenlerle ilgili hiçbi şey düşünmüyorum, beni hiç ilgilendirmez ama evlilik düşmanlarının çoğunun ikiyüzlü ve ilişki konusunda hastalıklı fikirlere sahip insanlar olduğunu bizzat gördüm. görüyosun işte, sevgilisi için "sorumluluğum yok :))" diyor ama yarın imzayı attığı zaman o adama karşı sorumluluk hissedecek.

burada sorun imzada, evlilik kurumunda değil. tam olarak sizin zihniyetinizde, ikiyüzlülüğünüzde. evlenince ilişki başka bir boyuta geçmek zorunda değil. iki insan bir birlikteliği idare etmekten, kendi isteğinize göre şekillendirmekten tipler evlilik şöyle evlilik böyle diye bikbik yapıyor. (bu paragrafta sağlam rage yapıp saçmalamışım, toparlayamıyom da şimdi cümleyi ama ne demek istediğimi anladınız işte)

ha yaşlı insanların "neden evlenmiyosun" sorularına takılıyosanız da biraz büyüyün derim, bunları uzun uzun araştırmaya gerek yok. her söylenene bu kadar takılacaksanız işiniz var.

çünkü türkiye'de doğduğun anda hayatını nasıl yaşayacağın kararlaştırılmıştır.

erkek: lise, yüksek öğrenim ya da zanaat, askerlik, iş, evlilik, çocuk, emeklilik, ölmek.
kadın: lise, yüksek öğrenim ya da erken evlilik, iş ya da ev, çocuk, ölmek.

bu sıralamanın dışına çıkmaya çalştığın anda toplum denen bok yuvası seni yadırgar. bu yüzden herkes evlenmeni bekliyor.

kadın veya erkek nerdeyse evli bütün arkadaşlarım eşleri ortamda yokken evliliğin kendilerini ne kadar körelttiğinden, özellikle kadınlar üstlerine binen sosyal roller ve yüklerden, eşlerinin asla ev işleri ve çocukla ilgili "yeterince" sorumluluk almadığından bahsedip şikayetleniyorlar. sonra hep birlikte yemek masasına oturunca sanki daha az önce evlilikten nefret eden onlar değilmiş gibi, başlarınıda hafifçe yan eğip, sahte bir şefkat ayarı yaptıkları ses tonuyla "ayyy phoebecim, hadi seni de evlendirelim artık" diyorlar. hatta biri bana bir defa evlenip ayrıldığım için bu evlilik fobinle ilgili uzmanla mı görüşsen acaba dedi, valla böyle dedi direkt. dedim ki fobim falan yok, sadece evlenmemeyi "tercih ediyorum" şu an için. ama nasıl tamamlanacaksın ki o zaman deyince, sen yanlış anlamışsın beni deyip konuyu kapattım.

bu arada evliliğe karşı falan değilim, belki 3 ay sonra evlenirim, belki hiç evlenmem, belki birlikte yaşarım, belki hemen nikahı basarım falan filan. şu an çok mutluyum, iç huzurum süper bir noktada. evlenmemiş olmak bunları olumsuz etkilemiyor. çocuk çok seviyorum ama çocuk sahibi olmadığım için kendimi eksik falan hissetmiyorum. ezcümle, bunların mecburiyet/statü/başarı vesaire olduğunu düşünmüyorum. bu tarz sorular ısrarlı/iğneleyici ve hatta küçümseyici bir üslupla söyleniyorsa (ki sizin bahsettikleriniz bu tipler) cevap dahi vermiyorum, hı hı napalım işte kısmet deyip masa da götümü dönüp başkasıyla sohbete devam ediyorum.

evlilerin bilinçaltında bekarlara katlanamamak diye bir şey var çünkü. :) bir an önce etraflarından katlanamadıkları bu kitleyi, kendi kitleleri içine çekmek istiyorlar.

bir de genel nedeni evliliği amaç olarak görmeleri. toplumun yani. onların mantığına göre bu en doğal ve en olması gereken şey. olmayınca error veriyorlar işte. yani "insan doğar, büyür, evlenir ve çocuk yapar" gibi bir şablona sahipler. bunun dışına çıkamıyorlar. oysa evlilik amaç değil sadece bir araçtır.

çünkü 30 yaşlarında hormonlar alarm vermeye başlayınca o "evlenmiycem ben" değişiyor, ama evlen evlen diyenlerin bunu hesaba katar mı katıyo mudur değişir o.

Sorular abuk subuk. Hiç olmazsa siz evlenmek istemediğiniz söylemişsiniz açık açık (inanıp inanmamaları mesele değil). Ben 32 yaşında evlendim. O zamana kadar çoook sınırlı ve mesafeli erkek arkadaşlarım olmuştu (uzak mesafeyi kasdetmiyorum, samimiyet derecesini kastediyorum). Bana böyle diyenlere, "yaa aslında ben de istiyorum ama kısmet işte" dediğim zaman herkes sus pus oluyordu. İkinci bir defa aynı soruyu sorana da "eee, söyledim daha önce, sen bana birini mi buldun ki" diye terslemiştim. Bu hatundan başka da bir daha soran olmamıştı.
Vakti geldi, sevdiğim adamı buldum, evlendim. Gereksiz sorular, gereksiz meraklar.
Potansiyel tehlike de var tabii. Çiftler çift olarak takılmak istiyor. Erkek arkadaşın bile olsa gelirken yanlız kalma istiyor da olabilir. Niyeti insanların gözünden anlarsınız zaten.

şu dünyada kadının kadına yaptığını kimse kimseye yapmaz yeminle.

muhtemelen "evde mi kaldın? hihihi" diye -kendilerince- dalga geçmenin başka bir yolu bu. yahu, evlilik dediğin şey asla ve asla insan doğasına uygun bir şey değil. tamamen zorlama, toplum normlarıyla dayatılan ve evli hiçkimsenin memnun olmayacağı bir kurum.

ben evliyim, eşimle gayet iyi arkadaşlarız, çok keyifli vakit geçiriyoruz ve yine biriyle sevgili olacak olsam onu seçerim. şanslı azınlıktanız, kendimize vakit ayırabiliyoruz yeterince.

amma ve lakin; evlilik insanlığın (özellikle de erkeklerin) doğasına aykırı. insanlar tek eşli değiller. kimse bana bunun aksini savunamaz, kalbini kırar gerçeklerle yüzleştiririm. ayrıca evlilik kurumu ne yazık ki aileleri de birleştirdiği için, ekstra zaman kaybının yanı sıra pek çok gerginlik ve strese de gebedir. bunu tüm evli insanlar bilir. "ay ben kayınvalidemle çok iyi anlaşıyorum." diyen yalancı velev ki samimi olsa dahi görümcesini öldürmek istiyordur.

ancak toplum ve yaşam şartları insan ırkını maalesef üremek için tek eşli "görünmeye" zorlamış. çocuk sahibi olmak isteyen biri için bunun dışına artık çıkmak imkansız. en azından çocuk sağlığı için.

insanların çoğu evleniyor. evlenmemek marjinal kaldığı için de dikkat çekiyor, insanların garibine gidiyor. tabi ki evlenmeyi gözünde yücelten insanların tepkisi de can sıkıcı olabiliyor ancak bu tolere edilemeyecek bir şey değil.

potansiyel tehlike kısmı biraz fazla uç bir niyet okuma olmuş. milletin birbirinin nikahlı eşine atlayabildiği bir toplumdayız sonuçta :/ evlilik kurumuyla ilgili yapılan olumsuz tespitlerin de objektif olmadığı kanaatindeyim. kendi kontrolü dışında gerçekleşse bile ikili ilişkilerinde başarıyı yakalayamamış çok insan var. evlilikten nefret edip bunu paragraflarca yazıya döken insanlar, kategorik olarak insanları evlenmeye zorlayan kişilerle aynı yerde kanımca.

kafanı rahatlatacak olan şey sırf evlenmek için evlenilmeyeceğini belirtmen. "ilk bulduğum kişiyle nikahı basıp ömrümü mü çürüteyim ya, çok sevdiğim ve iyice tanıdığım biriyle olur ancak." gibi söylemler işini kolaylaştırır. başarılı ve huzurlu bir evlilik olmadıktan sonra hiç olmasın'ı anlayabileceklerini sanıyorum.

@der meister

eğer kimseye evlenmiyorsun baskısı yapıldığını görmüyorsanız ya çok izole bir çevrede yaşıyorsunuz ya da görmek istemiyorsunuz bu baskıları. kadının üzerinde baskı eksik olur mu toplumda? hele ki üzerinden bu kadar pirim yapılan evlilik hadisesinin baskısı eksik olur mu? bir an önce gerektiği daha çocuk doğar doğmaz işlenmeye başlıyor. evcilik oyunlarından tutun, okulda okumayı söktükten hemen sonra okutulan yazılara kadar. daha sonra anne olmanın kutsal olduğu dayatılıyor, çocuklara. türkiye'de kadınların ilk evlilik yaşı 23 yaş dolaylarında tüik'e göre. 23.8'den 23.1'e kadar düşmüş son 5 senede yanlış hatırlamıyorsam. erkeklerde ise bu 27 dolaylarında. hangisi erken hangisi değil siz karar verin.

sorumluluk gibi bir şeyden de bahsedilmiş. herhalde bir evde ortak yaşam sürüp, hayatın her anının beraber planlandığı; bir anlaşmaya bağlanarak sürdürülen evliliğin, ayrılıyorum artık seni istemiyorum diyerek sona erdirmenin mümkün olduğu sevgililik ile sorumluluklarının (eğer varsa) aynı olduğunu düşünmek, durumu tam olarak kavrayamamak kanımca. en basitinden şöyle düşünün, bir evlilik mahkeme kararı olmadan bitirilemiyor. öyle ben bıraktım demek ile olmuyor yani. sorumluluğu oradan hesap edin mümkünse.

sevişmekten falan bahsedilmiş. bunun türkiye'de nasıl bir tabanda olduğu yani sosyolojisi üzerine bir araştırma yok doğru dürüst. zira bu durum, bu toplumda konuşulabilecek bir şey bile değil. kız çocukları ilk defa regl olduğunda bunu gizlemek gerektiği gerçeğiyle yüzleşiyorlar. "halam geldi" gibi farklı şifrelemelerle dile getiriyorlar bunu. bakın bu anatomik bir durum üstelik. daha o zor konuşuluyor bu ülkede. bir toplumu düşünürken bizim mahallede böyle değil diyerek düşünmek yine durumu tam kavrayamamak.

evlenince ilişki başka bir boyuta geçmek zorunda. bu sosyolojik olarak zaten böyle. ama dediğim gibi ortada bir sözleşme var. hukuksal bir karşılığı var.

ben olayın bütün sosyolojisini çözdüm diyemem. tabi ki çözebilmiş değilim. ama anlamlandırabildiğime inandıklarım üzerinden de en azından birine iki yüzlü demiyorum.

olsun ama ne diyelim!

şart değil ama nezakettir, eli boş gidilmez. al bence bi' hediye.

@evde liyakat kalmamis; O zaman şöyle 40-50 liralık bir şey alsam? Ne bileyim kahve takımı, tatlı takımı falan alınır herhalde o paraya.
Para da yok anasını satayım gaza geldim konuştuğumuz gibi bileti aldım ama :/

bence kahve yeterli ama istersen bi de yanına kahve fincanı seti al. şok marketlerde kütahya porselenin topkapı serisi indirimde 30 lira. ben kendime aldım. şahsen biri bana alsa çok sevinirdim :)

bence tatlı yaptır. yeter de artar bile. şöyle bol lokumlu, çikolatalı, şekerli şık bir paket yaptırırsın tamamdır bu iş.
eğer içine sinmiyorsa kahve + şirin bir fincan takımı hoş olur +1

tatlı veya kahve bence uygun. hediye beklemiyordur o da seni düğününe çağırmadığının farkında sonuçta. fazla kasmadan nezaket olsun diye ucuz yollu bir şeyler götürüverirsin eli boş gitmemek adına.

Tatlı ve kahve yeter. Düğününe çağırmayan insanla görüşmen ve onu özlemen bile enteresan.

Şehir yakın zamanda başlar diye tahmin ediyorum net tarihi hakkında bilgim yok sürekli kontrol etmek lazım.
Devlet Tiyatroları programı çıktı oyun gününden 13 gün önce saat sonra 10:00 da gişede 10:10 da internetten satın alınabilir.
Programda bulunan oyunlar arasında profesyonel izlemek istediğim oyunlardan biri öneride bukunabileceğim bir oyun maalesef yok.

Profesyoneli izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim. Devlet tiyatroları biletlerini biletiva.comdan alabilirsiniz.

Mobilim editleyemedim,programa da devtiyatro.gov.tr'den bakabilirsiniz.

1. Ekim
2. Bilet almak yalnızca bazı oyunlar için zor. Bunlardan biri de Profesyonel. Biletin satışa çıktığı gün sabahın ilk ışıklarıyla birlikte gösterildiği tiyatronun gişesinden satın alman lazım. İnternetten alamıyorsun o tür oyunları.
3. Devlet tiyatrolarındaki çoğu oyun facia. Benim önerebileceğim bir oyun yok. Şehir Tiyatrolarında ise Kerbela ve On İkinci Gece.

www.biletiva.com devlet tiyatrolarına buradan bilet alabilirsin internet üzerinden. ben de şehir tiyatrolarını terçih ederim ama ben bütün oyunlara gidiyorum zaten. gerçi kadıköy'den gitti bu sene devlet tiyatrosunun oyunları, belki gidemem ona.

profesyonele gittim, güzel oyun ama alamazsan pek de peşinde koşma ya, o kadar da şey degil. bir efsane halinde büyütüyorlar.

opera ve bale'de başlıyor süreyya operasında, ona da bakabilirsin istersen. biletler aynı adreste.

Sadece kurs ücreti İstanbul genelinde 1300.
Her şey içinde 1980.

Fiyat sabit olduğu için eğitim kalitesine dikkat edebilirsiniz, araçlara, hocalara Vs.

bana şubat ayında 1300 oldu artık inemiyoruz diyen kursa pazarlıkla cash on the table 600 liraya anlaştım. haaa tabi sınavı temmuza anca ayarladı. darbe yüzünden ağustos sonu oldu filan.

bi pazarlık yap.
direksiyon 8 saat olsun mutlaka.

sınav sormamışsın ama bence öğren 60 yazılı 70 direksiyon
neden? çünkü bizim aşüfte benden 150 lira istedi yazılı sınav için. yer miyim be...

İstanbul için bir fikrim yok ama başka bir şeye değinmek istiyorum. Öğretmeninizin sakin ve hoşgörülü biri olmasına dikkat edin. Bunu o kişiden ders almadan önce onunla 10 dakika sohbet ederek aşağı yukarı anlayabilirsiniz. Bu çok önemli bir kriter. Çünkü eğer bu kritere uymuyorsa araba kullanma isteğinizi ve rahatlığınızı çok etkileyecek.

Ayrıca en başından ondan size açıklayarak öğretmesini isteyin. Siz araba kullanırken "Sağa geç şimdi", "Öndekiyle aranı biraz daha aç" gibi talimatlar vermesi araba kullanmayı öğrenmenizi sağlamayacak. Eğer ona en başta bunu söylemenize rağmen ezberci bir eğitime devam ediyorsa da sık sık sorular sormaya başlayın ona, her şeyi sorgulayın. Sorularınıza da tatmin edici cevaplar alamıyorsanız da o kişiden ders almayı bırakın.

Lise ve üniversitede birlikte okuduğumuz bir arkadaş vardı.
Üniversiteyi uzattı ama tam bitirmesi gereken zamanda bıraktı okulu.
Herkese de mezun oldum demiş.
Liseden bizimle aynı sınıfta olan biriyle aynı yerde çalışıyorlar lise buluşmasında konuşuyorduk mevzu oldu, iş yerine de mezun olduğunu söylemiş.

mezun olmamışsan mezun gibi davranarak kurumsal bir yere bu şekilde girme şansın yok. çıkış belgesi veya diploma isterler.
küçük bir yer, kobi falan olabilir belki.
ama her halükarda farkedildiğinde ben patron olsam şutlardım direk. ayrıca belgede sahtekarlık tarzında hukuksal durumlarla muhattap da olunabilir bu işin sonunda.

money.cnn.com

@eloharp; kendisi gayet bilindik bir şirkette çağrı merkezinde çalışıyordu.

oyle insanlar cok. lakin, bir defa yakalanirsan afedersin t.ssak malzemesi olursun. ben olsam dalga gecerim yani. ayrani yok icmeye tahterevanla gidiyor sicmaya derim..

birilerinin torpilliyle, devletin paralarini heba etmek icin stanford, mit vs gibi universitelere 2-3 ayligina gittikten sonra, cv'lerine sanki orada gercekten calismis gibi gosteren dangalaklar biliyorum. adamlar hatta, atiyorum rize uni'den mezun. onu bile silecek duruma geliyor, 3 ay kaldigi universiteyi ustu cikarmak icin.

Aynı senin gibiyim. Ütüyü esasen gereksiz buluyorum.

Aynı senin gibiyim. +1

Kot pantolonu sadece yıkandıktan sonra ütülerim tekrar giyerken ütülemem.
Tişört kumaş durumuna göre değişiyor, kuruduğunda ütüye ihtiyaç duymayan düzgün olan tişörtleri ütülemem, ama çok kırışık olanları ütülerim, düzgün olsun isterim.

Annem her seyi utuler, utulemek icin helak olur hatta. Bense asarken silkelerim 3-5 kalan kirisikligi acmak icin, sonra da utulemem.

Hala kirisiksa once askida fon makinesiyle acmayi denerim, genelde acilir. Yok acilmazsa baska bir sey giyerim ahjsah utuye bulasmiyorum en sevdigim gomlegi utunun tabanina yapistirdigimdan beri :((

hayatımda ütü yapmadım desem yeridir

Ütüsüz gömlek pantul giymem. Kendim ütülerim. Ütü yapmayı hiç sevmem.

Hayatımda ütü yapmadım desem yeridir +1

Şu ana kadar ya bir ya da iki kez gömlek ütülemişimdir herhalde, o kadar. Genelde ütü gerektirecek klasik tarzda kıyafetler giymiyorum. Kot pantolonu ve t-shirtleri falan ütüleyen insanları ise hiç anlayamıyorum.

Yalnız şöyle bir durum var, benim dolabımda her şey çok düzenlidir, mağaza usülü katlayıp asarım her şeyimi, her şey zaten jilet gibi duruyor dolapta. Kıyafetlerin kırışmasına izin vermeyince (tabii yıkandıktan sonra şöyle güzelce silkerek kurutmak lazım ki en başından kırışmasın. Sonra da simetrik bir biçimde güzelce katlamak ya da fazla sıkıştırmadan asmak gerekir) ütüye gerek kalmıyor zaten.

cok elektrik yakıyo biliyon mu, sevimsiz bisey zaten, nerden tutsan elinde kalıyo

Ütü gerektirmeyen kıyafetler alıyor ve giyiyorum

Bazı kıyafetler ütü istemiyor ancak her şeyi ütülemeye çalışıyorum. Ütülü kıyafet daha temiz, düzgün geliyor bana. Kat izi olmuş nevresimleri dahi ütülerim çok zor gelmezse.

Vaktim olsa carsaflari yastik kiliflarini bile utuleyecegim ama vaktim olmuyor. O yuzden sadece kiyafetleri giyecegim zaman utuluyorum :)

Pantolon, gömlek ve tişörtleri ütülerim hep. Bazen ütü takılıyken çamaşır katlamam gerekiyorsa yastık kılıfından iç çamaşırına varana dek ütülüyorum, normalde yapmıyorum.

Ne varsa utulerim.evet saatlerimi aliyor ama ev kiyafetlerim bile azcik burusuk gorsem giyemiyorum.takintili birimiyim acaba dedim yorumlari okuyunca.

ben de senin gibiyim. ütü gerektirmeyen giysiler almaya özen gösteriyorum.

Okula gitmeden zaman varsa ütülerim.

Türk olarak Şener Şen'de büyük bir yıkım yaşarım benim için çok kıymetlidir.
Metin Akpınar da aynı şekilde.
Dünyadan öldüğünde yıkılacağım kişiler de çocukluktan beri derin duygular besleyip yaptığı her işi pür dikkat izlediğim Gary Oldman ve yine çok sevdiğim Anthony Hopkins.
Robin Williams'da çok üzülmüştüm mesela bana yaşlandığımı hissettiren kişi de odur, adamla birlikte çocukluğum gözümün önünden geçti gitti resmen.

Sezen Aksu giderse bitmistir is.

İlyas Salman

Ferdi Tayfur

Müjdat Gezen

Arnold Schwarzenegger

Jean Claude Van Damme

Yunus Bülbül

Perran Kutman

Ayşen Gruda

Jackie Chan

Abi ben 93'lüyüm. Şener Şen'i ben de severim tabi ama onun gençliğini görmüş biri değilim. O yüzden bu tipteki kişiler çocukluğumu bitirmez. Ne zaman Harry Potter ölür, Peter Parker ölür, o zaman vay amk geldik gidiyoz derim. Türklerden Cem Yılmaz, Ata Demirer ölse üzülürüm mesela. Çok kişi var, hepsini burada sayamam.

Ayşen Gruda + 1
Halit Akçatepe

Kemal Sunal ölünce çok şey gitti benim için.

Tarık Akan'ı unutmayalım Allah kendisine şifa versin

Şener şen +1
Barış manço huzur içinde yatsın
Mehmet ali erbil de çokça izledik

lösev

Bence yardım isteyen ilkokullar bunların başını çekiyor. Instagram'da @gelecegeisiktut gibi hesaplar bulup o çocuklara yardım edebilirsiniz. Kışın giyecek ayakkabıları dahi olmuyor kimi zaman.

ÇYDD

insan için lösev. hayvan için yukarıda sabitlenmiş gönüllü barınak duyurusu var.
instagramdan sayfa beğenip yardım yapmak bana pek akıllıca gelmedi. türkiye'de yaşıyoruz %70'imiz falan dolandırıcı.

ısrarla ve inatla Pozitif Yaşam Derneği. yanlış anlaşılmak istemem, gönül ister ki hepsine birden yardım edebilelim ama zaten herkes Lösev'e ve bilindik diğer kurumlara yardım ediyor. biraz da HIV pozitifler gibi toplum tarafından dışlanan, hakları hatta varlıkları herkes tarafından yok sayılan insanlara destek olmalı bence.

Bağış yaptığım; Tema, Koruncuk, Bana Göz Kulak Ol.
Bağış yapılası; Lösev, ÇYDD

Nesin Vakfı

Ben düzenli olarak Greenpeace e yapıyorum.

İstanbulda kurs fiyatları sabitlenmişti en son. Hepsi aynı fiyat aynı ders saati veriyor olması lazım.

Söylendiği gibi fiyatlar artık sabit iki sınıfı aynı anda alamazsın ama art arda alabilirsin. B sınıfı 1300 kurs 60 yazılı sınav 70 direksiyon sınavı 520 harç+kart toplam 1980 é gelir.
B den A1 é fiyatı hatırlamıyorum da B den A2 770 liraydı galiba yazılıya girmiyorsun 70 lira direksiyon harcı 250 civarı vergi+kart 1090 gibi bir fiyat olur.
B yi ehliyete çevirmeden direk diğer sınıfa devam edip ikisini aynı anda ehliyete döndürürsen bir kere kart parası verirsin.
Direksiyon dersleri de eskisi gibi değil derslere önem veriyorlar çünkü sınavda belli bir başarı altında kalınırsa kursa soruşturma açılıyor, inceleniyor adaylarla görüşülüyor Vs. Bunlarla uğraşmamak için eğitimi düzgün veriyorlar.

o kişi, sırrı anlatan kişiyi tanımıyorsa anlatırım.

Gerçekten işe yarar bir örnek olarak söyleniyorsa ve birbirlerini tanımıyorlarsa problem değil bence. Ama ben yine de yakın arkadaşımın sırrını söylemezdim bir başkasına.

O kişi, arkadaşımı tanımıyorsa ve tanıma ihtimali çok çok düşükse anlatırım.

Kutu acilirsa hersey ortaya cikar,acmamak lazim.

yeterince üstü kapalı anlatabileceğime eminsem anlatırım.

-Bir derde deva olacak mı?
-Tanışma ihtimalleri olsun/olmasın isim vermeden anlatabilir miyim?

bu iki sorunun cevabı evet ise anlatırım.

Anlatmam.

Önemli bir konuda önemli olabilecek bir örnekse, isim vermeden anlatılabilir. Tabii söylendiği gibi tanışmıyorlarsa ve kişi örnek verildiğinde kim olduğunu anlamayacaksa.
Atıyorum ben yapsam bunu zaten 3 tane arkadaşım var birinden birine bir örnek versem hemen anlar kimden bahsettiğimi tanışmasalar bile durumu bilir bu yanlış olur haliyle.

Mesela benim çok yakın ve çok sevdiğim bir arkadaşım başka bir arkadaşı hakkında bana bir şeyler anlatmıştı zamanında, tanımıyordum ismen biliyordum ama daha sonra tanıştık ve ben daha önce yaptıklarını bildiğim için hep temkinliyim kıza karşı.
Haliyle yakın arkadaşıma karşı da öyle, eğleniriz falan ama ortalığa dökülsün istemediğim şeyleri paylaşmam onunla.

Sırrın sahibi kişinin ifşa olmayacağından emin olman lazım. Yine de gereksiz.

Sırrı anlatmam, başa gelen bir olayı anlatırım. İkisi farklı şeyler.

alakasız biriyse söylenebilir. tanımıyor etmiyor sonuçta nolacak

İshal olabilirsin.

vücudunda simite dönüşür.

biz kahvaltılarda aylardır ekmek yerine simit yiyoruz, henüz ölmedik. Kilo kontrolümüz de yerinde. Onun haricinde ekmek yemiyoruz.

Ben vakti zamanında satmıştım, çok kötü şartlarda yapıyorlar ve zaten pekmez de kullanmıyorlar, zift gibi bir çöp bidonu içinin dolu olduğu bir suya daldırıp çekiyorlar, şekerli siyah bir su herhalde. herşey için öyle derler ama, bunu gerçekten yapıldığı yerleri görseniz bir daha yiyemezsiniz. gerçi belki sizin aldıklarınız daha temiz ve usulüne uygun yapılıyordur bilmiyorum ama, sağlığa zararlıdır kesin.

keza sonuçta hamur bu, bolca g.t göbek yapar deniliyor hakkında. Yemeseniz daha iyi.

tabii 1 simit değil kişi başı çeyrek simit yiyoruz kilo kontrolü için

her gün 20 km koşuyorsan ve bunun dışında füzgün besleniyorsan hiç bir şey olmaz.

kahvaltıda yanında bir şey yemeden, çay simit gömen tayfa var bizim şirkette. Yetersiz beslenme oluyor tabi. Yoksa normal kahvaltıda ekmek yerine yiyorsan sıkıntı yoktur. Ama sanırım siz de çay simit gömen kişilerdensiniz.

BEn simit yanında domates salatalık biber(üç çeşit kırmızı yeşil acı dolma , 4 müş), vegan peynir, humus gibi şeyler yiyorum hepsi bir arada olmasa da çoğu zaman. NOrmalde ekmek yemem de şirkette yerken yiyorum arada. Simit de var tabi.

Öncelikle kritik olan noktalar:
- ilk malzemeler: Şekerle yumurta olacak. Bu ikiliyi bolca çırp, iyice beyaz köpük kıvamına gelmeden diğer malzemeleri ekleme
2- kabartma tozunu es geçme, unla birlikte katarsan daha iyi olur (önce ya da sonra değil)

3- fırına attığında ilk 15-20 dk sadece alt açık olsun, sonra kabardığına inandığında alt-üst yap, en son üst yap. Direkt üstü açarsan kekin çok kabarmaz. Kabarık kek sevmem diyorsan, alt üst aç sal fırına gitsin.

Malzeme sıralaması önemli, önce sıvılar sonra katılar,fırın önceden ısınsın evet, mümkünse sıvıları bir yerde katıları bir yerde karıştır sonra birleştir birleştirdikten sonra hızlı çırpma dışarıdan içeri doğru ağır ağır karıştırıp iç içe geçmesini sağla.
Yumurta ve şekeri ayrı tutuyorum, yumurta ile şekeri güzelce çırprıktan sonra üzerine sıvıları ekle ben öyle yapıyorum güzel oluyor.
Katı olması için söylenen ölçüden biraz daha fazla un ekle evet.
Un eklerken elekten geçirirsen çok daha iyi olur.
Kabı fırına koymadan önce sert bir zeminde vurarak üzerinde oluşan köpükleri yok et.

malzemeler oda sıcaklığında olsun.
yumurtayı çırpıp şekeri eklemeden önce 1 tutam tuz atmamı söyler annem ne işe yaradığını bilmiyorum ama
bir de piştikten sonra kolay çıkması için yağlanan kalıba un serpilir

*malzemeler oda sicakliginda olacak.
*yumurtalar taze olsun.
*damla cikolata atarsan hepsinin dibe batmamasi icin bir sey yapiliyordu, unuttum.

yazılması gerekenler yazılmış. ben de kalanları yazayım.

fırının kapağını zırt pırt açıp içerideki sıcaklığı düşürme. pişmiş göründüğünde aç ve emin olmak için kürdan (yoksa bıçak) batır. cıvık hamur yapışmıyorsa olmuş demektir.

üzüm, damla çikolata, ceviz vs koyacaksan galiba önce hafif una buluyordun. direkt koyarsan hepsi dibe batar.

bir de başlangıcı mutlaka şeker ve yumurtayla yap. şeker tamamen erimeden ve yumurta köpürmeden diğer malzemelere geçme.

sert olsun istiyorsan unu bol tut, mikserle de uzunca çırp (2-3 dakika).

Normalde gluten fazla ortaya çıkıp hamuru sertleştirmesin diye un eklenince çırpılmaz bile hamur. Ama sert, kıvamlı bir kek için çırpıp gluteni açığa çıkarman gerekir.

pbs.twimg.com

al

s-media-cache-ak0.pinimg.com

Bu böyle gider mi sence?
Kaç ay sonra düzelip seni rahat bırakır? Bırakmaz.
Huy olmuş gibi anlatıyorsun ki, böyle ilişkileri seven insanlar var. Bırak onlar çeksin kahrını.

Oo psikolojik siddetten fiziksel siddete donme potansiyelli iliski.

Boyle birini nasil sevebiliyorsun?

Onun disinda: ayrilmayi dusunmuyorsan bence ayrilmayi dusunmeye baslamalisin.

>geçmişte yaşadığım şeyleri de her kavgamızda mutlaka yüzüme vuruyor.

bu kısım bana şunu dedirtti; geçmişteki o şeyler nedir acaba? ne kadar ak kaşıksın yani? güven evet kesinlikle baş şart ama o güveni sarsaracak bir şeyler yapmış olabilir misin?

ya köpek gibi birbiriniz üstüne işeyip koku da bırakın oldu olacak ya, bölge kime ait belli olur. zaten sinirliyim kusura bakma ters yazdım ama bu nedir aga? buna neden izin veriyosun ben anlamıyorum ki, bi' buçuk ayda bu nasıl bi' sevmekmiş acaba gözü kapalı, beyin filan çürümüş gibi. güvenmiyorsa çok uzatmadan ikilesin.

banko ayrıl.

sevgili olmadan önce arkadaştık o yüzden ondan önceki ilişkilerimi biliyor. geçmiştekileri yüzüme vurması bundan kaynaklı tabi ki kimse sütten çıkmış ak kaşık değil. ayrılmak istemiyorum bana güvenmesi için ne yapabilirim diye sormak istemiştim. ayrılmak düşüncesinde en azından şimdilik değilim. güven sorununu aşmak istiyorum ayrılmak değil.

Bu insanların güven sorununu aşamazsınız, çünkü onlar kıskanç değiller hastalar.

bu sorun hiçbir zaman aşılamayacak. ite bak sen yüzüme vur diye mi anlattım onları sana diyeceksin

İtaat et, anlayisli ol, sorgulama, onun mutlu olmasina odaklan, sozunden cikma, yasakladigi seyleri, rahatsiz olduklarini yapmaya kalkma, senden sıkılmadıkca ayrılmazsınız, tanımlafığın tipim ilişkiden beklentileri bunlar.

vodafonedan türkcelle 2 aydır taşıyamadım habir ekavga ediyoruz vodafone fatura indirimi yapıyor. ağustosu ücretsiz verdiler, eylülü de seve seve verecekler.

Avea'dan Turkcell'e geçtim. İletişim merkezindeki işlem 20 dakika kadar sürdü. 2 gün içinde taşıdı. Öncesinde mesajla bilgi veriyor şu gün şu saatte hat taşınacak diye ona göre saati gelince yeni kartı takabiliyorsunuz.

Vodafone'dan Turkcell 3 gün, Turkcell'den TT 4 gün. Faturasız hepsi.

izmir, alaçatı.

edit: oha ne kadar vizyonsuz adammışım lan. fakirlik demek ki atadan gelen bir şey bizde. fazla hayal kuramıyoruz.

füssen

ege bölgesinde bir yer.

istanbul tabiiki. kadıköyde falan sanırım. paran varsa en güzel yer olanaklar bakımından istanbuldur bence.

kievde ya da pragda.

zaten izmirliyim; bazı şeyler parayla olmaz..