ya küçücük çocuğuyla finlandiya gibi bence aşırı soğuk yere dil bilmeden gidip yerleşen arkadaşlarım var, hatta böyle yabancı ülkelere gidip de çocuğuyla yerleşen bir sürü arkadaşım ve akrabam var. benim çocuğum olmadığı için kendi adıma konuşursam tuzu kuru olurum, o yüzden milleti örnek veriyorum. illa ki zorluk çekiyorlardır ama kafaca iyi anlaşıp da hakikaten de evliliği kurtarmak için çocuk yapmıyorsanız, bence çocukla da çoğu şey yapılabilir ya. yani çocuğu sırtına tak da tarla çapala ya da 20 günlük çocukla metrobüse binip istanbulun bir ucundan bir ucuna git demiyorum -ikisini nasıl karşılaştırıyorsun mal mısın diyecekler için, (bkz:
metrobüs) ki sonuçta insanlar zorda kalınca ikisini de yapıyorlar- ama yine de yapabilirsin bence ya çoğu şeyi. ne bileyim bence çocuğu tamamen bir engel olarak görmek de hata, çocuk hayatına girince tüm hayatını ona yönelik planlamak da hata. bence bizim insanımızda olan bir sorun bu biraz da, avrupalı aileler çocuğu sırtına takıp dünyayı geziyor misal. çok karışık yazdım kusura bakma ama demek istediğimi çözmüşsündür bence ya :) ha bir de şeyi hatırlarım, kardeşim on beş günlüktü, baya bildiğin istanbul bodrum arası road trip yapmıştık, ben de 9 yaşında falandım. annemle babam da baya manyakmış bu açıdan bakınca, ömürleri uzun olsun <3 ha aynı şeyleri bana da yaşattılar sağ olsunlar, sayelerinde çocuk yaşta ege ve akdeniz'deki tüm kıyıda köşede dağ başında kalmış antik kentlerden en taş üstünde taş kalmamış harabelere kadar her yeri gezdim :D biraz rileeekkkhsss olmak lazım belki de :/
ha bir de, duyuru için teşekkürler, ben daha evlenmedim bile, eşim olacak adamla birlikte şimdiden çocuğa göre (çocuk portakalde fikir bile değil yani XD ) nerede çalışsak da çocuk rahat etse diyoruz, bu duyuruyu ona da okutayım da biz de rileks olalım biraz. evet kendimize hayrımız yok.