sene 99 falandır. liseden bir arkadaşla halkbankasının önünde pinekliyor, gelen geçen kızlara bakıyorduk. kendisi boyacı çıraklığı yaptığı için iş kıyafeti rengarenk boyalıydı haliyle. o zamanlar nokia var elbette simsiyah yılan gibi aletler. arada çıkartıyoruz, melodilerini dinleyip millete çağrı atıyoruz. bu arkadaş kemerine kılıfı ile telefonu takmayı severdi. üst baş kirli iken telefon çok iyi duruyor derdi hep. kızlar hasta kalıyor derdi, nasıl bakıyorlar görüyor musun derdi. aslında kimsenin baktığı yoktu.
kıyafetine uyuyorsa al kanka.
0