Üşenmezsem çıkıp dışarıda birşeyler yiyeceğim olmadı kahvaltılıklardan idare edeceğim.

Yalnızken yemek yapmak aşırı zor geliyo ya.

turşu ve közlenmiş kırmızı biberim olmasına rağmen büyük bir hayvanlık yapıp tantuni söyledim ben. gece ya da yarın sosisli turşulu biberli ranch soslu makarna yapmayı düşünüyorum. yurttayken turşu ve kırmızı biberi o kadar özledim ki şu an önüme baklava gelse közlenmiş biberle birlikte yerim. olamaz böyle bir güzellik. dolabı açıp açıp turşuları seviyorum. hürriyetsiz yaşarım turşusuz yaşayamam. bu kadar güzel olmak zorunda değilsiniz.

Türkiye'de avukatların durumu perişan, bence aileni dinle. Erkek arkadaşın da denklik alınca orada daha iyi kazanır ileride.

Gidin ve lütfen beni de evlat falan edinip yanınızda götürün.

Harika bir hayat fırsatı. Hele ki kafe vs açma gibi bir durum varsa misler gibi olur. Her şey yolunda giderse birkaç sene sonra işleri biraz yoluna koyar kafenin başına da güvendiğiniz birini bırakırsınız mis gibi gezersiniz de oh.

Ben olsam arkama bakmadan giderim. Kafe işi inanılmaz cezbetti beni. Ancak elbette erkek arkadaşının fikri de önemli. Onu baskılamadan böylesi bir durum hakkında ne düşündüğünü açık yüreklilikle sor. İstiyorsa ne ala. İstemiyorsa ona uygun bir alternatif yaratırsınız. Ha sen kesin istiyorsun o istemiyorsa bir taraf her şekilde mutsuz olacak demektir, o durumda da ayrılmayı düşünmek mantıklı olur.

imkan varsa arkama bile bakmadan giderim. üstelik ailen de orda ve sana destek olacaklarını söylüyor. 30unda olduğunu varsayıyorum diyelim ki gittin 5 sene kaldın yapamayacağını anladın geri döndün. türkiyede yeniden başlamak için çok geç değil bence insanlar kaç yaşlarında hayatlarını tamamen değiştiriyorlar. kısacası git dene ve gör. ama şundan eminim asla pişman olmayacaksın fraise.

aileni dinle

benzer bir ikilemdeyim. tezimi verip bi şekilde yurtdışına kaçış planları arıyorum.

"her şeyi" bırakmak söz konusu değil senin için. daha bıraktığın pek bir şeyin yok. eğer sevgilin de yurt dışında yaşamaya olumlu bakıyorsa 1 sene denklik uzun bir süre değil. birikmiş paranız varsa bu dönem için kullanırsınız. evliliği biraz aha ötelersiniz. sen de apmak istiyorsan mesleğini orada yapmanın yollarını araştırırsın illa kafe vs işlerine girmeden

Arkana bakmadan don git bence de. Ileride gitmedigine ciddi pisman olabilirsin.
Uluslararasi ticaret vs filan gibi bir masterla, avukat degil de hukuk danismanligi turu isler de yapilabilir belki yurtdisinda, mahkemelere girmek konusunda cok idealist degilseniz.
Okurken benim gidesim geldi valla:)

Dedim ben sana, yok ben 30lu yaşlarımda değilim henüz. 20li yaşların ortasına gelmek uzereyim. Biraz da buna güveniyorum aslında. Bir de dediğim gibi ben hep topu 5 senedir istanbul'dayım. Gitmem zor olmaz. Tek sorunum mesleği birakmak. Yani üniversite mezunu olup işimi yapmama kısmı aklımı karıştırıyor. Ha cafe açmaktan mutlu olur muyum? Büyük olasılıkla olurum.

Ben kendimden çok erkek arkadaşımı düşünüyorum işin aslı. Istersem geleceğini söyledi ama bir yandan da mutsuz olur diye korkuyorum.

Avukatım, keşke meslegimi yapmasam bu ülkeden de kurtulsam diyorum.
Ardina bakmadan git, çok şanslısın .

Mutsuz olursa ortak nokta ispanya'ya falan gidersiniz ordan :)

seni duyuru'dan az buçuk bilmesem, tanımasam dalga geçtiğini düşünürdüm. avrupa ülkesinde vatandaşlığın, maddi/manevi desteğini esirgemeyen bir ailen var. erkek arkadaşına denklik için sadece 1 sene yetecek, öyle baştan başlama ya da 2-3 sene okuma durumu da yok. ciddi ciddi soruyor musun? evropalıların iş/hayat konusunda bize kıyasla ne kadar rahat olduklarını sen daha iyi bilirsin. vay efendim burada hukuk okudum o zaman avukat olayım mı diyorsun illa? bence deme. git.

meh fraise, hala soruyor musunuz bu soruyu? ikinize de söyledim ; gidin ^.^

Kendin için hiç düşünme de sevgilinin bu konuda gerçek fikirlerini öğrenmek lazım. Tam olarak "istersen gelirim" dediyse ben olsam bi durur düşünürüm.

daha çok gençmişsin :)) bence arkadaşına da anlat bu durumu. avrupayı da deneyimlemiş olursunuz. herkesin eline böyle bir fırsat geçmiyor. evet alıştığın ortam çok farklıdır erkek arkadaşın için konuşuyorum. ama avrupadaki insana verilen değeri gördükten sonra bence fikirleri değişecek emin ol. yalnız kendinize fırsat verin ve tecrübe edin. dediğim gibi olmazsa geri dönersiniz nolcakki burası elbette sizin de vatanınız istediğiniz zaman geri gelebilirsiniz kaldığınız yerden ya da bi tık geriden başlamak hiç de öyle kötü bi durum değil.

gideceğin ülkede avukatlık yapabilecek misin? yani bazı ülkelerde avukatlık için baya zor sınavlardan geçiliyor. mesela almanya. bildiğim öyle.

ama şunu söyleyebilirim eğer böyle bir imkanın varsa, hiç durma git. türkiye'de durmaktansa avrupa'da çöpçü olmayı tercih ederim. şunu da düşünmüyor değilim ama, sen gidersen ben gidersem.. ne olacak bu türkiye'nin hali?

Burya, yapmam baya güç zaten. Üstelik klasik avrupa ülkesi de değil bizim gideceğimiz ülke, İsviçre. Kantondan kantona bile avukatların geçiş yapmaları çok güç. Annemler o yüzden cafe filan acalim dediler.

Gideceğin yer dandik bir Avrupa ülkesi değil. Orada cafe işleterek kendi işimin patronu olurdum, ardıma bile bakmazdım. Orta gelirli bile olsan yaşam kaliten buradan kat kat iyi olur. Çocuk ihtimalini de düşünmelisin.

isviçre bir cennet yahu. orada yaşanmaz mı? bir şekilde iş bulunur. cafe açma gibi bir imkan varsa, o daha da güzel. benim iki hayalim var şu dünyada mesela: birisi alaska diğeri südtirol. fırsatım olsa buralarda yaşamak isterdim :)

Ben olsam bunu yapmazdım. Türkiye İsviçre'ten kat be kat güzel bir ülke. O kadar uğraşıp avukat olmuşsunuz, şimdi bunu bırakıp ben gidiyorum demek hiç mantıklı değil. Kafe işletmeyi herkes kolay bir iş olarak görüyor ama hiç de öyle değil. Ben açıkçası zeka gerektirmeyen işlerle uğraşırken hiç tatmin olmuyorum. Bir süre sonra Türkiye'deki hayatını, kimliğini özleme olasılığın var. Türkiye'de bir avukatsın ama İsviçre'de alt sınıfsın. Bir tane hayatın var, yapabileceğinin en iyisi bu mu? Türkiye'de de güzel bir sahil şehrine yerleşip güzel işler yapabilirsin. Buradan git diyenlerin gazına gelme. Bunu diyenlerin birçoğu başka ülkelerde sıkıntıdan kafayı yer.

erkek arkadasin o ulkenin dilini biliyor mu? bilmiyorsa gittiginde bayagi bir sikinti yasayacak ve 30larinda olan bir insan boylesi bir sikintiya gelemeyebilir artik. uyum saglamaya calismak onun icin daha zor olabilir. tabii karakteri de onemli bu konuda, onu da sen bilirsin.

kafe isi biraz sikintili bir is ama biraz ticaret kafasi, biraz da sansla cok iyi kazandirabilir size. konseptinizin ne olacagi, nerede acacaginiz, o ulkedeki ya da sehirdeki hangi ihtiyaci nasil karsilayacaginiz, hepsi cok onemli. bir acik gorebilirseniz ve onun uzerine giderseniz cok iyi olabilir. almanya'nin ufak bir sehrindeki, cok da bilinmeyen bir kafenin gunluk 3-4bin euro kar ettigine tanik olduktan sonra gayet yapilabilir geliyor artik. gastronomi gercekten iyi paralar kazandiriyor. ben isin kafa dinleme kisminda degilim acikcasi, cunku o is de oldukca zor ve inanilmaz disiplin gerektiren, geceni gunduzunu alacak bir is. patron bile olsan cok calisacaksin. o yuzden 'oh kafam rahat' modunda yaklasirsan ve bu beklentiyle girersen yuksek ihtimal isi batirirsin. cok cok cok calismaya hazirsan bu ise gir, zaman icerisinde getirisini de alabilirsen eminim pisman olmazsin.

@dissendium: güzellik göreceli bir şey elbette ama türkiye ile isviçre'yi kıyaslamanız bence yanlış. aralarında dağlar kadar fark var. yani, türkiye'nin nesi güzel ben anlamıyorum? tamam, vatanımız cennet hikayeleriyle büyüdük ama türkiye cennetin birinci katıysa batı avrupa ülkeleri 15'inci katı olur. sadece coğrafi olarak değil düzen, kuralların işleyişi, insana ve doğaya saygı da bunun içinde.

dönüm noktasında bi bocalama yaşıyorsun bence, mesleğini biraz yapmaya çalış baktın olmuyor git ailenin yanına. nasıl olsa gençsin ve dönersen cafe açmak için geç sayılmaz ama işini yapmayıp dönmeye çalışırsan daha sonra geç olabilir.
daha öncede buna benzer bir soru sormuştun, erkek arkadaşınla ciddi ciddi konuş, sonrasında seni suçlamasın.
bu arada sen niye orda yüksek yapamıyorsun yani neden umutlu değilsin bunun için zorlasan olmaz mı?

@burya, evet "dağlar" kadar fark var. Türkiye'de Hakkari dendiğinde birçok insanın aklına dağ taş geliyor ama aynı dağ İsviçre'de olunca bir anda değerli ve güzel oluyor. Ankara'nın ilerisine geçmeyen insanlar, hiç tanımadıkları birine dağlardan oluşan bir ülkeye gitmesini tavsiye ediyor. Siz yılın 12 ayı zirvesinde kar bulunan ülkeleri güzel buluyorsanız bilemem ama bana sıcak olmayan, suyu olsa bile soğukluğundan ayak sokulamayacak derecede soğuk ve ruhsuz ülkeler güzel gelmiyor. Türkiye'de insanların Avrupa'ya göre daha eğitimsiz olduğunu ben de biliyorum ama sırf bunun için gitmek yeterli değil bence.

İsviçre her anlamda Türkiye'den güzel. Tartışma konusu bile olamaz.

Ancak orada yaşam standardın buradaki gibi olmaz diyeceğim ama burada da zaten ülkenin geleceği belli değil. Bence mantıklı olan gitmek.

Hele ailen ordaymış zaten, al sevgiliyi de git. Yalnızlık da çekilmez ne güzel.

gidin.

1 süre zarfında eşiniz denklik almak için hem okulu okur, hem boş zamanlarında yanınızda takılır. bu durumda hem geçiminizi sağlamak için geliriniz olur. hem 1 sene boyunca eşiniz cafe işletmenin kendisine uygun olup olmadığına bakar. kafasına yatarsa devam eder kafasına yatmazsa 1 sene sonunda denklik alınca mesleğini devam ettirir.

Dissendium, ülkenin güzel olup olmamasını, yaşam standartlarını tartışmaya gerek yok işin aslı. Türkiye şu haliyle dunyanın en güzel ülkesi bile olsaydi güvenli değil. İsviçre'de de öyle 12 ay kar filan yağmiyor. Tamam 40 derece olmuyor belki ama kutuplarda da yasamiyorlar en azından.

Cafe sahipleri de alt düzey insan olarak görülmüyor. Zaten insanlar arasında sınıf ayrımı olayı bir türkiye'de o kadar bariz sanırım. Isvicre'de temizlikci de olsan saygili davraniyorlar sana. Gidip dönerci de acmayacagiz zaten.

Dediğim gibi derdim ülkenin kötü olması ya da yaşam standartları değil. Kıyas kabul etmez iki ülke. Benim ve erkek arkadaşımın kendi içimizde yaşadığımız durumlar.

@dissendium: burada klavye başında ahkam kesmiyorum ben. zaten yurtdışında yaşıyorum. isviçre'yi de gezmiş biriyim. doğrudur dağ ve kar hastası biriyim. bak ona bir şey diyemem. yani soğuk sevmeyen birisi zaten yaşayamaz bu ülkelerde. ancak yazı da gayet güzel. kaçkarları, ayder yaylasını, trabzon ve rize'nin bilumum yaylalarını gören birisi olarak şunu diyebilirim ki, isviçre bunlara havada karada beş çeker. kış turizmi ayrı, ren nehri kenarındaki kasabalar ayrı.

benim aklıma en ufak kasabasında yüzme havuzu olan, bisiklet yolları, yürüyüş rotaları müthiş bir ülke geliyor. sanayi ve tarımın aynı anda ufak bir köyde olabileceği yerler geliyor aklıma. yani bunları bizzat gördüm, görüyorum da hala.

genel olarak isviçre pahalı elbette. ancak ortalama bir işi olan insan hayattan keyif alır burada.

@fraise, bence Türkiye ile İsviçre karşılaştırılamaz diye düşünerek zaten hatanın en büyüğünü yapıyorsunuz ama neyse. Ben erkek arkadaşınızın yerinde olsam sizinle gelmezdim. Türkiye'de işi olan ama yurt dışına gidince zaten sahip olduğu işe yeniden sahip olmaya çalışacak biri çok büyük ihtimalle sıkılır. 30 yaşında biri için Türkiye'de bile evlenmek stresli bir süreçken bir de bunun yanına yeni hayata uyum sağlama sorunu eklenecek. Ayrıca ön yargılı ve panik halinde hareket ediyorsunuz. Bunlar bana göre akılcı fikirler değil. Gitmek istiyorsanız yolunuz açık olsun, ben sadece herkesin o ütopik gördüğü bazı noktaları da hesaba katmak istedim.

@konuşma ben konuşuyorum daha bitirmedim, nickinden de anlaşılabileceği gibi yine karşındakine saygı göstermiyorsun. söylediklerimi anlamayıp yazdığım ondan şeyden sadece dağ kısmını anlatmışsın. coğrafya ve doğa konusu açıldığı için dağlardan bahsettim. siz dağları sevdiğiniz için orada yaşıyorsunuz şeklinde hiçbir ifadede bulunmadım. bunu bence siz sığ olduğunuz için böyle anlamışsınız. sanki İsviçre'de pedofiller yok, hey Allahım ya, nereden buluyorsunuz bunları anlamıyorum. Bir babanın kızına tecavüz ederken çekilen bir fotoğrafı vardı birkaç yıl önce. Haber olmuştu. FBI araştırmaları sonucunda tişörtteki bir şirketin ambleminden yola çıkarak fotoğrafın çekildiği şehri ve aileyi buldu. O ülke İsviçre ya da İsveç gibi bir ülkeydi. En kötüsü de fotoğrafı çeken kişinin kızın annesi olduğu ortaya çıktı. Siz yurt dışında böyle şeyler olmuyor diye kendinizi kandırın.

@fraise, sana birçok kişi git der ama çok az kişi gitme der. hatta bu kişiler hadlerini aşıp gitme diyenleri dinleme der. ben sana hiçbir noktada gitme demedim. ne yapacağın beni ilgilendirmez. ben hayatı toz pembe gören biri değilim. senin de bunları görmeni istediğim için yazdım. ciddiye alırsın almazsın sana kalmış.

Diyelim çok param var, İstanbul'u kesinlikle bırakıp da Avrupa'da herhangi bir yere gitmezdim. Gelgelelim avukat olup ne kadar para kazanacaksın? Şu durumda gidilebilir bence.

bence gidin, başlarda zorlansanız da birbirinizden destek alır uzun vadede avrupa'da çok daha mutlu olursunuz. yaşam standardınız yükselir, çoluk çocuk yaparsanız onlar için de hayırlısı olur.

beni biliyorsun, ama işimi yapmıyorum. oyunculuk eğitimi alıyorum, türkiye'den gitme imkanım olmadığı halde bu bile beni mutlu etmeye yetti. sevdiğin şeyi yap. yanında da sevdiğin insanlar olduğu sürece her yerde mutlu olursun.

erkek arkadasin acisindan konusabilirim yaklasik 2 sene önce isini, arkadaslarini, kisacasi her seyini birakip erkek arkadasi icin yurt disina tasinan biri olarak.
Hic kolay olmayacak. Cok agladim, hala daha agliyorum. Yalnizim. X'in kiz arkadasi olmak disinda pek bir cevrem yok. Türkiye'de saygin bir isi, iyi bir okuldan mezuniyeti olan kalifiye bir eleman olarak burda 0'dan baslamak zorundayim.
Ama yine de sorsan onunla olmaktan cok mutluyum. Bir daha hayatima onun gibi birisi cikmayacagi ve geri dönmenin iliskinin sonu oldugunu bildigim icin burdayim. Inat ediyorum, her sey güzel olacak diye avunuyorum.

Kisacasi söyle diyeyim, kendi hayatinizla bogusurken orada, erkek arkadasinizin her seyden cok size ihtiyaci olacak. Eger bunu yapacak gücte ve sabirdaysaniz, mutsuz olsa bile her seye ragmen sizin yaninizda olmayi sececektir.

Kolay gelsin...

@konuşma ben konuşuyorum daha bitirmedim, soruyu soran kişi sosyolojik tespit istemiyor ki. fikrinizi belirtin diyor. ben fikrimi belirtiyorum, siz oradan atlayıp bana laf atıyorsunuz yorumunuz bilinçsiz diye. ben İsviçre büyük elçisi değilim ki İsviçre'yi resmi bir görevliymiş gibi tanıtayım. benim öznel yorumumu öznel olduğu için eleştiriyorsunuz şu anda. Orada da olmuyor mu olayı demagoji falan değildir. Demagojide saptırma amacı bulunur. Söylediğim şey bir gerçeklikten ibaret. iyi ki Türkiye'de yaşamıyorsunuz. Ülkesine karşı bu kadar dolu olan biri bence de burada yaşamamalı. konuyu dağıtmamak adına daha da cevap vermiyorum. Beni hedef almayın. Soru yukarıda.

go went gone.

o derece. :)

bence gitme, kal burada avukatlık yap.
bigün davasına baktığın katilin torbacının itin kopuğun ailesinden birileri adliye çıkışında götünü kessin.
yok yok, ölürsen çok kolay olur, şu daha iyi;
hapse giren oç girdiği delikten ev adresine -üstelik üzerinde "okundu" damgası olan- bir mektup atıp çocuklarına zarar vermekle tehdit etsin, bir bok yapamaz desen de uyku haram olsun, çocukları okula yollarken 3.5 at, diken üstünde yaşa.

allah'ım ne ka süfer bir ülke ya... tam da avukat olunacak bu cennet vatan bırakılıp gidilir mi lan hiç?

Kendisi de gidici, kariyerini 33 yaşını doldurduğu gün 10 yıl geriye atacak olan bir kişi olarak gitmenin zamanı geldiğine inanıyorum. Erkek arkadaşın mutlu da, mutsuz da olabilir ama yaşınız büyük değil ve İstanbul hep burada. İstanbul her zaman gelinebilecek bir yer. Bir yıl hiç önemli bir zaman değil, hemen denklik alınabilir. İsviçre'de İstanbul her zaman bir seçenek, bir liman ama 'İstanbul da İstanbul' dediğiniz sürece başka seçeneğiniz olmayacak. Eğitiminizin düzgün sayılması için diğer ülkelerin vatandaşlarına göre kendinizi kanıtlamak için daha fazla çalışacaksınız, uğraşacaksınız.

Ben şüpheye düştüğüm bir an bir arkadaşım bana 'Buranın Suriye gibi olmasını mı bekleyeceksin, o zaman da gidemeyeceksin' demişti. Umarım olmaz, olmasın; her zaman dönecek yerimiz Türkiye olsun ama tuttu ki bir savaşın ortasında kaldık. O zaman her şeye sıfırdan başlamak çok daha zor olabilir. Gerçi bu sadece spekülasyon, olasılık.

Erkek arkadaşın mutsuz olabilir, bu bir risk ama Türkiye her zaman burada, bir yere gittiği yok. Onun işi zaten zor iş bulunan bir meslek değil.

Ben senin yerinde olsam, baştan üniversite okurum. Yaşın daha çok küçük. Zaten erkek arkadaşınla yaşıyorsun; 'Evlenince çalışamam' gibi bir durumun da yok. Avrupa'da geçerli olacak bir şey okurdum. Tabii 4 seneni alacak ama 4 sene içinde hiçbir şey yapmazsan şu zamanki ile aynı durumda olacaksın. Eğer bir üniversite daha bitirirsen, bir diploman daha olacak. Hem de hukuk alt yapılı. Ben olsam hukuk temelimin işe yarayacağı bir bölüm seçer ve okurdum.

Bence gideceğiniz yerde mesleğinizi yapabilecek şekilde gidin.meslek insan yaşamında sosyal ve kişisel tatmin açısından çok önemli.Bahsettiğim bu önem paradan bağımsız bir şey.İnsanlar mesleklerini bu kadar kolay silip çöpe atmamalı.

Ben de 2018-2019 yıllarında yüksek ihtimal Almanya yada isviçreye gideceğim şu an Türkiyede çalıştığım şirketle bağlantılı olarak.Ancak eğer mesleğimi yapamayacak olsam asla gitmeyi düşünmezdim.

ne güzel ailen var lan, neyse git git durma git, durduğun kabahat, açarsınız bi kafe, eleman denklik alıncaya kadar hem seninle çalışır hem okur, denkliğini alınca kendi işini yapar, bu sırada kafe de işler yoluna girmiş olur eleman alacak paran olur vs.

tabii eleman bu işe ne der o da önemli, sığıntı gibi hissedebilir ne bileyim kendini kötü hissedebilir ailenden yardım geldiği için falan. onun kararı bizim fikirlerimizden daha möhim beraber gideceksiniz, ha bana kalırsa herifi salla yine git tabii.

bi 10 yıl sonra (belki daha bile kısa vadede) keşke gitseydim diye pişman olmak gidip de umduğunu bulamayıp dönsen bile yaşayacağından daha ağır olacaktır eminim. yapamadıklarımız ve o "keşke"ler sonunda bizi hep daha mutsuz ediyor. sonunu bilmediğin şeylere can sıkıyorsun en sonunda. çünkü başına geleni bir şekilde idare etmeyi başarıyorsun ne de olsa en sonunda.

Turkiye'den kaçma durumun varsa kesinlikle kaçacaksın bu yazılım gibi bir şey. if li mifli yazın şunu yahu.

yüksek olasılıkla evet.

Yüksek ihtimalle demeye gelmiştim...

beklentiyi minimuma indir, alternatifleri çoğalt, öyle devam et, daha az üzülürsün.

media.memurlar.net

bu kafayla devam ettigin surece evet.

Direkt evet.

alışsan iyi edersin.

bunun bi garantisi yok. muhtemelen çok üzüldüğün zamanlar da olacak çok mutlu oldukların da. hatta işin ironisi orada olacak, çok mutlu eden insan en çok acıyı veren insan olacak aynı zamanda. işte bunlar hep hayat.

Kim ne derse desin, hayat bu. Tekrardan seveceksin, yaşayacaksın belki üzüleceksin ama bir gün gerçekten üzülmeyeceksin. Geçmişe bakıp lanet edeceksin. Umarım o adam karşına çıkar.

Her üzüntünden de ders çıkarmaya bak.

Korkma sadece toprağa gideceksin, sonra toprak olacaksın... Sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin, oradan özüne ulaşacaksın... Çiçeğin özüne bir arı konacak. Belki, belki o arı ben olacağım...

Kısacası, üzülme olasılığınıza üzülmeye değmez :)

Bence kilo boy sorularina hep zayiflar cevap veriyor digerleri susuyor tipki benim gibi asdfghjkl

Yediğine içtiğine dikkat edenler bi tarafa, genelde normal hali zayıf olan kızlar var. Hemen doyan, fazla yemeyen, yese de kilo almayan, bünyesi çok yakan kızlar.

dedim ben sana +1, "zayıfım" duyurularını genelde zayıflıklarından şikayetçi olan insanlar açıyor zaten. onların da çok "kilo al bu ne hal" diyeni oluyor ama zayıf olmak, şüşko olmak kadar ayıplanası bi' şey değil. o açıdan fiziksel problem anlamında şüşkolara kıyasla daha rahat ve paylaşımcı olabiliyorlar diye düşünüyorum. vücut yapısıyla da alakalı. kimisi 10-12 kilo alsa bana mısın demiyor, kimisi 2 kilo verse cin ali'ye dönüyor.

duyuru için konuşmuyorum, genel konuşucam şimdi.

bndan bir 10 sene öncesi kuşağa göre yeni nesil yani bizler (hepimiz) daha bilinçli hareket edebiliyoruz, internet sayesinde ''doğru bilgiye'' ulaşmak artık daha mümkün. haliyle 10 sene öncesinde ''zayıflama çayı, kepekli ekmeğe abanma'' gibi mitler artık tarihe gömüldü ve herkes doğru bilinçli beslenmenin nasıl olması gerektiğini öğrendi. Geriye sadece irade kalıyor. Geçmiş nesillere göre daha doğru beslenen bir kitle var artık.

Bir de boy ile kilo arasındaki birime çok takılmamak lazım, aynı boyda olduğumuz ve kilo olarak benden daha az olan arkadaşım benim iki katım mesela. Kas kitlesi de önemli.

Göbekli hatunlar ifşa yapmıyorlar ama varlar.

Çoğu yalan söylüyor. Doğru söyleyenlerin de alayı skinny fat.

neferkitty +1

Yeni nesil artık sağlıklı beslenme konusunda çok daha bilinçli. Şu sağlıklı yaşam furyası herkesi etkisi altına aldı. Öğrencilerimi gözlemliyorum çoğunlukla, artık o eski obez hamburger çocukları pek kalmadı. Ayrıca aileler ve öğretmenler çocukları spora yönlendirme konusunda da artık daha bilinçli davranıyorlar. Çeşitli etkinlikler ile çocukları spora özendiriyorlar.

Biraz da bünye meselesi bu işler, boy kilo arasındaki farka takılmak yersiz. Kimisinin kemik yapısı kalın olur fazla kilo verince iskelet gibi görünür, kiminin ise ince olur ve kemikleri ortaya çıkmadığı için zayıflığı çok göze batmaz.

Zayıf olmayıp güzdl olanlar var. Zayıf olup da güzel olmayan. Toplum olarak iyi takıntı yaptık konuyu - yahooo

benim 20 birim fark var ama öyle istediğim vücuda sahip de değilim. terlemeden olmuyor bu işler

Bendeki var yaklaşık 22 birim. Bana sarılan tribe giriyor, zayıflıktan ölecekmişim muamelesi görüyorum. Halbuki bildiğin skinny fat'im. Halimden memnun da değilim, kas yapmam gerek farkındayım. Nasıl zayıfım, bilmiyorum istediğim her şeyi yiyorum ama böyle oldu.

Bazen kendimden dusunup o insanlarin yalan soyledigini dusunuyorum. Sonra yok yalan soylemiyorlar. Kas ve kemik kutleleri cok az. O yuzden toplam kilolari zayif. Boy-kilo oranina cok takilmayin bence, goruntu icinse olay bedenlerde. Konu sagliksa da, bel bolgesi olcumu ve kan tahlilleri. Gerisi hava civa.

1- Cameron kalmayi savunuyordu. Hatta ayrilmak isteyenler "Olm Turkler AB'ye girip Ingiltere'ye gelerek ulkenin icine edecekler, ayrilalim hemen!11!" derken o "Korkmayin lan, ayrilmamiza gerek yok. Turkiye 3000'den once AB'ye giremez zaten :'(" diyordu. Ancak isler onun yonlendirmek istedigi gibi olmayinca her ahlakli siyasetci gibi istifa etti.

Boris Johnson için de, eski Londra belediye başkanı. Haliyle tahmin edersiniz İngiltere siyasetinin önemli bir ismi. Brexit'i destekledi ve Brexit'in büyümesinde çok önemli bir rol oynadı.

1) hayır, cameron tam aksine birlik yanlısıydı. aslında bu brexit ateşini kendisi için o harlamıştı. "alın amk referandum" diyecekti, britanya birlikte kalmak isteyecekti ve cameron da herkese şu bakışı atıp gavatların ifadesiyle gücünü konsolide edecekti,

galeri4.uludagsozluk.com

2) johnson da tıpkı farage denen barzo gibi "çıkalım", efendime söyleyeyim "avrupa'ya kafam girsin" gibi söylemlerle piyasaya çıktı ama cameron istifa ettikten sonra başbakan olması beklenirken "ya ben yapamam ki öyle şeyler :S" diyerek geri vites yaptı. yani başından beri (aslında başından beri değil, bir ara sessizdi, sonra baktı millet coşuyo bu da verdi gazı) brexit'i destekleyen adam, brexit gerçekleştikten sonra cameron'dan boşalan ve büyük sorunları çözmesi gereken koltuğu kendi yetersizliği ve eşekliği yüzünden reddetti. bu sancılı süreç için birilerinin öne çıkması gerekiyordu ve bu isimlerin en başında johnson vardı. bu açıdan, geri vites yapması onu bir numaralı suçlu haline getirdi. farage'ın "avrupa birliği'ne verdiğimiz 350 milyonu nhs'ye verelim" deyip "qandırdım xd" diye yan çizmesini bir üst boyuta taşıdı gibi bi şey.

ayrıca sadece saçı bile bu herifi sevmemek için yeterli bir neden bence.

ps: maalesef pek çok ekşicinin aksine ben uzman neyin değilim, sadece sabah akşam haber okumayı seven ve evropa-kafkaslar-rasiya politiğiyle ilgili bir vatandaşım. o açıdan hatalar, eksiklikler, sığlıklar ve sığırlıklar olabilir. varsa düzeltiniz, vatana millete hayırlı olunuz, oldurunuz.

Bunu buraya yazdin ya burda da konusulur artik :)
Ben ki feminist dusmaniyim, bu konuda kızı hakli buluyorum. Adam ağır takıntılıymis

anladığım kadarıyla eleman kızı görmeden etmeden sadece mesajlarla sevmiş 3 yıldır.

takıntılı ve asosyal olsa gerek.

Ben de anlamadım.

Kız kezban işte, klasik Türk kızı. 3 sene muhabbet et nişanlanınca tacizci de. Bizimkiler de meraklı zaten her sikte linç etmeye. Ondan oldu böyle.

iki taraf da suçlu işte. kız kuyruk sallamış adam peşinden koşmuş. kız sıkılmış adamı göt gibi bırakmış, garibim de tacize başlamış.

kız tr de yaşadığını bilmiyor mu ? konuşmayacağın, sevişmeyeceğin, görüşmeyeceğin adamla niye konuşuyorsun ?

kezban işte yapacak birşey yok. kız ne kadar malsa adam da bir okadar mal. konuşacak bir şey de yok işte. feminizm, son zamanlardaki taciz olayları bu mevzuyu da şişirdi işte.

Ekşisözlük bu başka ne konuşulacak? Türk kızı, türk erkeği, fenerbahçe, tayyip konularından başka konuşulan bir şey mi var? Her şey circlejerk artık sitede, pardon forumda.

Bak bu sorunun altında bile kezban lafları havada uçuşuyor. Taciz eden sapığa garibim bile denmiş. Ortadoğulu kadın düşmanı erkekler yine iş başında.

Ben kızı suçlu buldum açıkçası, bu ortadoğulu erkeklerin değil mesajlarına cevap verip bir iki muhabbet edip bazı konularda (ki buradaki konu film tavsiyesi) yardımcı olmak, sümüğünü bile atmayacaksın bu ruh hastası eziklere.

Adam hiç görmediği bir kızı mesajlar yoluyla taciz ediyor, kızın akrabalarına bile ulaşıyor burada hala kezban diyorsunuz yuh. Bu ülkede kadınlar karşı cins biri ile sağlıklı bir şekilde diyalog kurmaktan kaçınıyorsa bunun tek sebebi kızın her sözünü "bağa umut virdi demek ki bağa iş atıyor" diye değerlendiren abazan Ortadoğu erkekleridir. Kıza suç atacağınıza çuvaldızı biraz da kendinize batırın. Velev ki kız umut vermiş olsun, "hayır" gerçekten hayır anlamına gelir. Kız sizden sıkılmış olabilir, sizin beyinsizin biri olduğunuzu düşünmeye başlamış olabilir, sizi hayatında bir fazlalık olarak görüyor olabilir, eğer buna rağmen hala o kıza ısrar ediyorsanız bunun adı tacizdir ve bu da sizi tacizci bir kımıl zararlısı yapar. İşte her şey bu kadar basit.

Şu tartışmayı buraya taşımasak keşke.

Trollenme diyor, belki trollenmedir ancak,

Dogru olma olasiligi var. surda kiza kezban diyenin sevgilisi netten birine cevap verse, o kisi de onu takinti yapsa, hic gormeden sadece birkac mesaj ile ask siirleri yazmaya baslasa gorurum bi tarafimin delikanlilarini

Isin aci kismi bu olay gercekse bugunku debe'deki entrylerin orda olmasidir. Bu ulkede gercekten kadinin adi yok

bence insanlar çok sağlıksız durumda (ben de öyleydim). öfkelerini, karşılıksız aşklarını, uğradıkları tacizleri vb. iki taraftan birini tutarak, bu gibi olayları vasıta olarak kullanarak ifade ediyorlar. kendi hayatlarında ifade edemedikleri için anonimliğin verdiği rahatlıkla kendilerini rahatlatıyorlar (sonuçta bir şekilde dışarı çıkması gerekiyor o bastırılan hislerin).

kadının faşist, seksist enty'ler yazmış olması, varsayalım kezban olması, şöyle olması, böyle olması yaşadığı şeyin taciz olduğunu değiştirmiyor*. adamın kadını 3 sene kafaya takmış olması ilişkinin tek taraflı olmadığının kanıtı değil. insan şüpheye düşüyor evet ama kadının adamla 3 sene muhabbet ettiğine dair hiçbir kanıt yok, neye/kime inanmak istiyorsan ona inanıyorsun. bu da senin taciz eden/taciz edilenden hangi tarafa yakın olduğunu gösteriyor işte.

audrey tattou'nun oynadığı bir film vardı, he loves me he loves me not diye; biraz oradaki karaktere benzettim adamı.

not: taciz etmek rahatsız etmek demektir; seksüel olan tacize "cinsel taciz" denilmesinin sebebi de tacizinin anlamının doğrudan"seksüel" olmayışı zaten. o yüzden ortada taciz yok mok demeyi düşünenler düşünmeye devam etsin. :)

edit: filmi tavsiye ederim: a la folie... pas du tout. romantik komedi olarak sınıflandırılmış olmasına aldanmayın, gayet psikolojik gerilim. belki bu filmi görmemiş olsam ben de kadına inanmakta zorlanırdım. saplantı gerçek ve korkunç bir hastalık...

*bu kısmı editledim.

Kız bence biraz değişik ama hicbir şey tacizi haklı çıkarmaz. İsterse umut verip başkasıyla evlenmiş olsun, taciz bu gerizekalilar. "O saatte işi neymiş" diyen abazan comarlardan bir farkınız yok.

Bu konuda kıza giydiren herkes potansiyel tacizcidir gözümde. Hiç kendinizi aklamaya çalışmayın, oluk oluk ortadogululuk akıyor pacalarinizdan.

Herif ağır takıntılı belli ki. Çizgisi belli değil, adres bulsa zarar verme, rahatsız etme potansiyeli yıllar sonra bile çok fazla. "Ben sevdim, sadece sevdim, koşulsuz sevdim suçum neydi ki" diye zırlayıp duruyor. Kadından cevap alamayınca bir şekilde bir akrabasına ulaşıp onu sordurmuş, bu da kadın için bardağı taşıran son damla olmuş.

Ha bu arada kadın aşırı derecede ırkçı ve Ermenilere hakaret etmediği entrysi yok gibi. Söyleyince de "Ben Karabağ'da akrabamı kaybettim tabii ki Ermenilere laf edicem" yazıp duruyor. (Ben yazdım diye çok şeyapmayın duyurunun sevgili ırkçıları, siz de bakarsanız benimle aynı kanaatte olacaksınız eminim ki.)

Kadın taciz konusunda haklı. O konuda yanında durmak, diğer meselede mahkum etmek lazım.

olayi bilmiyorum.

gormeden etmeden gorusmeden mesajlasma ile nasil birinden hoslanilabilir aklim almiyor.

erkegi tutanlar vs kadini tutanlar diye ikiye bolunuldu, insanlar stres atiyor :) internet tartismalarini da aklim almiyor gerci. sozlugun durumu ortada, bir olay ciksin, birine laf sokan bi entry girim de db'ye girim diye insanlar beklesiyor. eskiden inci'de @2 olmak icin kasardi insanlar, aynisi simdi eksi'de.

internetin coplugu mu dersiniz baska bir sey mi bilemem. inci sozluk basliginin ilk entrylerini okuyun, orda inci'ye yazilanlar eksi icin gecerli :)

olayın detaylarına vakıf değilim ama yorumlardan okuduğum kadarıyla ortada film tavsiyesi üzerine üç sene sürmüş bir taciz yok, kulağa çok mantıksız geliyor. pointer saplantılı ve kadını rahatsız ediyor, bu kısım elde ama karşı tarafın da (okuduklarım ve gördüklerime dayanarak söylüyorum) masum olduğunu düşünmüyorum ben açıkçası. burada "a kuyruk sallamış, b'nin yaptığı taciz sayılmaz" demiyorum. iki olayı ayrı değerlendirmek lazım. pointer taciz etmiş ama kız tarafı da olayı taraflı ve yanlış biçimde aktarıyor, eksik ve hatalı bilgi veriyor gibi. ne olduğu şahsen umrumda değil açıkçası, duyuruyu görünce açıp baktım konuya da. en fazla çekirdek çitleyip takip ederim, artık bu konulara da ayıracak enerjim yok, yaşlandık.

ayrıca her fırsatta kendi ezikliğini müthiş bir enerjiyle dışa vuran şu duyuru piremseslerine de bayılıyorum ya. ifşada ilgi görünce g*tü tavana vuran, ortadoğulunun hası olup da ortadoğu erkeklerine sümüğünü atmayan seksi piremsesler <33 yazdığını okurken egosundan, kendini beğenmişliğinden boğulacağınız sorunlu tipler gelmiş burada medeniyet dersi vermeye çalışıyor. ingiltere plastik sandalyesine oturduğunuzda ingiliz prensesi olmuyorsunuz canlarım, sadece şizofren gibi görünüyorsunuz :/

konu ağır troll.

saçmalık ya

bir kac tane vardi.
bir yil oncesine kadar gorusuyordum, son bir yildir bulusmuslugumuz/gorusmuslugumuz yok.

istanbul'da tanıştığım badimle şimdi yaşadığım şehirde karşılaştım. yine sözlükten başka bir abimizi de alıp üçlü rakı geceleri yapıyoruz.

Yok.

Duyurudan az, sozlukten cok var.

bir kaç kişi dışında kimsesizim :) görüşmüşlüğümüz yok.böyle iyi.

Var. Hem duyuru hem sozluk. En sık konustugumla her gun watsaptan cilginlar gibi konusuyoz. Baska ulkeye gitti malesef.

Olmaz mı? Sevmeyenim kadar sevenim ve sevdiğim var. :)

bir sevgili,
üç kadın arkadaşla buluşma,
iki kadın arkadaştan da buluşma sözü aldım. :p

Buluştum, sevgilim de oldu. Muhabbet için hala görüştüğüm bir insan var.

Hayır, buralarda yok.

Tanıştıklarım ya şişman yada deli çıktı, erkek arkadaş alımları da kapalı bende. Kimse yok yani.

sözlükten oldu da buradan yok pek. burada muhabbet ediyorum yani, dışarda buluştuğum olmadı pek. buluşmuşsak da bir kere olmuştur, samimi değilizdir vs. hatırlamıyom çünkü. samimi olsak hatırlarım.

Var

sözlükten yok, buradan var

anket duyuruya cevap beğenmeme egosu da yeni moda sanırım. nerede benim tik'im. sende mi şişmansın neyini beğenmedin cevabın?

Buradan yok, eskiden sözlükten vardı. Muhabbet azalsa da hala hal hatır sorariz, 6-7 senedir tanıyorum hepsini. Yüz yüze görüşmedik hiç, yolda karşılaştığım oldu ama ne bileyim büyüyü bozmamak için selam vermedim. :)

Sevgilim de sözlükten.
Şimdi hicbir mecradan arkadaş edinemiyorum, bu saatten sonra da zor heralde.

var, sözlükte daha fazla. daha doğrusu duyuruya 3 sene falan girmeyip o zamanlar kullandığım nicki de bıraktığım için burada öyle çok muhabbet ettiğim insan kalmadı.

sözlükten var burdan buluşmadığım ama sık sık konuştuğum biri var

en yakın arkadaşım olarak kız arkadaşım vardı.

nayır.

onlarca var. biri de sensin.

Evet. Bu yine neyse, eskiden "news" diye bir kültür vardı ve oradan koca bir arkadaş ordusu sahibi olduk, etkinlikler şunlar bunlar.

Tüm sevgililerimi de internet üzerinden edindim.

Kısaca internet en temizi. Direkt frekans odaklı bağlantılar kazanılabiliniyor. ;İşin püf noktası "kendiniz olmak."

Hangi bilet aldiginiza gore. Hand Baggage Only diye secenegi var. EN ucuz bilet. Ondan alindi ise sadece el bagaji ucretsiz.

2.secenek Promodan itibaren 23 kg tasiyabilirsiniz.

şurada bilgi var, düz ekonomi sınıfı biletse tek parça ve 23kg'yi geçmeyecek şekilde ücretsiz,

www.flyuia.com

iki kere kullandım, memnun kaldım. saat aralığı seçiyorsun teslimat için, ona göre getiriyorlar. genelde ağır şeyleri taşıyamayacağım zaman aklıma geliyor ve kullanmak istiyorum. normalde reyonlarda gezmek daha hoşuma gidiyor.

50'ydi sanki o, düşürdüler mi yoksa marketten markete değişiyor mu?

200-300 lirayı bulacak alışverişler için bence iyi bir seçenek ama onun dışında kullanışsız buluyorum kendi adıma. birincisi migros çok pahalı. ikincisi o menüde ürün seçmek azap gibi geliyor bana, reyonlar arasında dolaşa dolaşa, ürünü öpe koklaya almak daha çok hoşuma gidiyor. normalde internet alışverişçisiyim, ayakkabımı gömleğimi bile internetten almayı tercih edebilirim yerine göre ama market alışverişi için ı ıh.

4-5 kez kullandım. İndirim kuponları oluyor onu kullanarak yapıyorum fiyat düşüyor. Hem de markette gezme derdi olmuyor.

Biz ayda 4-5 defa yapıyoruz. Sürekli müşteri olduğumuzdan mı bilmiyorum ama meyveyi, sebzeyi artık karpuzu bile bizden güzel seçiyorlar. Ağır şeyler için çok rahat oluyor ya. Saat aralığınız siz seçiyorsunuz. Babam akşam alışverişi yapıyor ertesi gün şu saatler arasında gelsin diyor ve bir gecikme olmuyor.

Aylık temel ihtiyaçları alıyoruz.

haftada en az 1 kez yapıyorum
çok fazla içecek vs tükettiğim için onları taşımakla zorlanmıyorum
soğutucu arabaları olduğu için de dondurmalar erimeden geliyor vb.
oturduğum yerden seçerek ağır ağır düşünerek sipariş vermek keyifli,
bir de unutkan bir insan olduğum için Favori ürünlerim ve önceki siparişlerim sekmeleri işime yarıyor.
Meyve ve sebzeyi tavsiye etmem.

Ağır şeyleri bilmemkac kat taşımaya üşeniyorum. Saat aralığı seçeneği iyi, ayda bir her tür ev ihtiyacını gideriyorum. Birkaç kez servisin gecikmesi oldu ama arayıp haber veriyorlar hemen.

evdeyiz.

evdeyiz, bebeğin doğmasını beklicez

tatile gideceklerin kedilerini topladım bi' eve, onlara bakıyorum.

Evdeyiz, 6 yavru kedimiz var istesek de bir yere gidemeyiz. Günübirlik plan yaparız belki.

Aileyle tatile gidiyoz :)

bizde bayram kutlaması yok. ama çevreden gördüğümüz için su böreği sipariş edeceğiz. geçen yıl da yapmıştık, yavaş yavaş bunu adet edineceğiz sanırım. biraz onun hayalini kuruyorum :/

Tatil

benim için bayram tatilden ziyade aile ziyareti ve bayramlaşma demek. 1.günü eskişehire gideceğim baba tarafı için, 2.gün istanbuldayım, anne tarafımı ziyaret ederim. 3.gün de arkadaşlarla buluşurum artık.

ölümüne tatil

Tatil

annemler, teyzemlerin yanına gidecek. ev boş kalacak. fırsattan istifade, rahat kafayla bol bol çalışmayı planlıyorum. i got 99 problems money ain't one demek isterdim ama değil, para lazım.

yahu ıste ciddi misin ciddi değil misin diye poke ediyor seni. ping atıyor.

Ciddisi mi var, rezervasyon yaptik iste. Gelmezsen de kredi kartimdan cekilecek zaten. Confirm ediyorum diye yaziyorum bakalim:)

Aa stavro,cok cahilsin buralardan olmanin bir kurali,bookingte rezervasyon yakip kredi karti iptal ettirmektir.sana hic yakistiramadim,kredi kartindan cek falan diyip etigi bozuyorsun.

bence türk olduğunu gordugu ıcın ısgıllendi biraz ev sahibi.........

vize icin cok fazla rez yapip iptal eden var orta dogu'dan. o yuzden emin olmak istemis.

ciddiysen devam edelim diyor.

ahaha duptıs +1, bence de gerçekten gelip gelmeyeceğini bilmek istiyor. i confirm it, i will find you and i will kill you falan yazıver, başka bi çeşit confirmation istiyosa söyler zaten.

Uluslararasi en sorunsuz erkek ismi hic suphesiz Ali'dir. C ile baslayan derseniz Can geliyor aklima, telaffuzu kolay.
Edit: Yanlis okumusum, o zaman dedigim gibi.

@stavro yok c ile baslamamali

Adem de olur.

Ege var kısacık isim.
Levent derdim ama 6 harf uzun sanki.
Dini isimler komple olur.

kaan, ozan, mert? üçü de hem telaffuz hem anlam açısından benim çok sevdiğim, ilerde oğlum olursa koymayı düşünebileceğim isimlerden. türkçe karakter yok. yazması kolay. telaffuz da sıkıntılı değil aslında ama ona yapılabilecek bir şey yok, yabancılar ne olursa olsun yanlış okumayı beceriyor bir şekilde.

Babam Ali dedi.
Volkan
Selim
Deniz
Efe
Bora
Mert
Timur
Yavuz


En iyisi deniz ama :D

c ile başlayacak olsa can derdim. kendi adım can, şu ana kadar sözlü olarak birisiyle konuşurken adımı tekrar soran olmadı. c ile başlamaması gerekiyor dediğine göre deniz. deniz ismi de başka ülkelerde kullanıldığı için anlamakta vesaire sıkıntı çekmezler

@der meister mert fransızca "merde" gibi geliyo kulağa

Leven't olabilir.
I leven't do this sir, cuz im a turk.

Yusuf da olur bak.

biz altar tibet koyduk, yani ben koydum

Efe var bi tane :p
Ege'yi de soyleyemiyolar tam. Mert guzel ama mierda falan derler mi bilemedim. Ben mesela mete'yi seviyorum ama sokmak anlamina geliyor. Selim de hosuma gitti. Kaan da guzel

Deniz iyiymis bi dedirteyim bakalim

anası türk babası ingiliz bir çocuğun ismi john can. cancan ahaha. olabilir, john'ı telaffuz edemeyecek insan yok bu dünyada, universal.

tek isim o da türkçe olsun mu diyoruz?

@pink valla bizde ingilizlik olmadigi icin john sacma olur, hadi koyduk diyelim con diye okuyamazlar, can da c ile basliyor. Bi de turkce isim istemistim ama yine de tesekkurler

Aras

Emre de olur.
Emir olur.
Hakan, atilla..
Cok da takmamak lazm, biri tek seferde dogru soylese nolur ki. Ikinci ucuncude hrkes duzeltir zaten. Tabi gidin abdurrezzak koyun demiyorum ama cok da seyetmemek lazim.

Mete oyle bi anlamdaysa olmaz tabi ama :D

Mert e kimse merda/mierda demez

salih olabilir, sal derler, baris olabilir boris derler. bunlar benim cevremden yetiskin insanlarin isimlerinin basina gelenlerden ornekler, ki bence hicbirisi ne turkcede ne ingilizcede kotu durmuyor.

bora. ali.

hiç.

hiç

hiç+1

Şu ara çok su içtiğim için çişe kalkıyorum sabaha karşı bir kere.

Onun harici hiç kalkmam.

defalarca.

hiç diyenler ne şanslı insanlarsınız yahu.

ben 2-3 defa uyanıyorum sanki biri dürtüyormuş gibi.

düzenli uyuduğum dönemlerde hiç uyanmam genelde ama ara sıra sapıtıyorum, o zaman 2-3 oluyor

1 kere çişimi işemeye yada hiç.

deli gibi su içerim ama hiç kalkmam.

2 garanti.

Tolkien hayranı+1 hem sıcaktan hem de kedi var bende, hanımefendinin gece uyandırıp beni dolabın önüne götürme huyu var.

Bu faktörler olmasa danalar gibi uyuyorum.

Ekstra bir rahatsızlık olmadığı sürece asla uyanmam. Uyanınca da kolay kolay dalamıyorum.

uykunun tadına varmak için alarmdan 2 saat önce falan uyanıyorum bilerek :) yoksa hiç uyumamış gibi oluyor..

1 yani

1-2 falan eğer çok sıvı tükettiysem. Esmiyorsa 5-6 olabiliyor sıcaktan delirip.

Yalnız uyurken hiç. Biriyle birlikte uyursam (ki asla çok uzun süre düzenli her gece olmadı) 2-3 kere uyanıyorum ama uzun sürmüyor.

hiç. ama uyurken tüm olan bitenin farkında gibiyim. derin uyku uyuyamıyorum.

2-2.30 gibi yatıyorum sonra sabah 5-6 gibi çişe kalkıyorum sonra vurup kafayı tekrar yatıyorum ve 9.30-10 gibi tamamen kalkıyorum.

hiç

sıcak havalar nedeni ile 1 yada 2 kez.

uyanmıyorum.

şu aralar bin falan herhalde. ter icinde kalıyorum:(

55 kere falan herhalde. Dana gibi biriyle uyumak gercekten zor ya, ezilirsin, itelenirsin, tekme yersin, kendi bacagini kasiyacagina seninkini kasir, mini horlamalar :( Ayiracagim yatakları!

Normalde hiç. Ama bir kez olsun gece çiş yüzünden uyanırsam, 1 hafta ya da 10 gün boyunca aynı saatte uyanma gibi bir sorunum var. Vücut saatim nasılsa artık...

Dana gibi uyuyorum. Zaten dört saatten fazla uyumam.

hiç ama çevremde çokça uyanan insan var.

En fazla 2. SOnrasında uyku ölmüştür ama geçen 5-6 kere uyanıp devame ttim yine. Fenaydı.

hiç. arada sırada 1 kere çişe kalkanlar haricindekilerin hepsinde sıkıntı var, çözmeye çalışsınlar.

hiç. "uyumak zorundayım" diye değil de gerçekten "uykum geldiği" için yatağa girdiğimden kararlı bir şekilde uyuyorum. bazen alarmdan önce kalktığım oluyor ama.

gece değil ama nedense sabahın çok erken saati bi uyanıp mal gibi yine uyuyorum, hiç hoş değil.

hamilelikten önce hiç uyanmazdım şimdi 6-7 kez uyanıyorum.

ne guzelmis, herkes misil misil uyuyor. cisliler, sicaktan darlananlar, bebekliler, kedililer, iri sevgilisi olanlar sayilmaz :) dissal etmen onlar.

Kışın hiç. Yazın 4-5 defa. Odada ufak bir ışık açıksa 7-8 defa.

Tabii ki aldığım radikal karardan, sonucu başarıyı tam olarak alamasam da gurur duyuyorum

Ve ara ara aklıma düşüyor " iyi ki" diyorum.

Benzer bir kararı geçen sene aldım. İlerisi ne olur bilmiyorum ama öncekinden çok daha iyi olacağına neredeyse emin gibiyim.

2012'de puanım çok daha fazlasına yetiyor olmasına rağmen kendi isteğimle istanbul üniversitesi ispanyol dili ve edebiyatı'nı birinci sıraya yazdım. sonra hem kişisel sorunlar hem de bölüme ısınamamam dolayısıyla 2013'te italyancaya geçtim. yakın zamanda ülkeden kurtulma şansım hasıl oldu, bunu değerlendirerek önümüzdeki yıldan itibaren ukrayna'da ingiliz dili ve edebiyatı'na başlayacağım.

en başta, ilk tercihimi daha çok düşünüp yaparak 4 senede mezun olabilmeyi isterdim. bunu başarabilseydim, şu an daha okumaya yeni başlayan bir zırtapoz değil de 3-4 bin lira maaş alan işinde gücünde biri olabilirdim. bunun haricinde, ispanyolcada devam etmediğim için gayet memnunum. birinci sınıfta değilse üçüncü sınıfta bırakırdım o bölümü. dilin kendisini seviyorum ama akademide yapacağım iş değil.

italyancayı çok seviyorum. hem daha avrupai olması, hem yaptığım işle alakalı olması hem de tarihe duyduğum büyük ilgi bayağı gazlamıştı beni. yalnız italyanca okurken de işte türkiye'den kaçma fırsatım olunca, bırakmaya karar verdim. pişman olur muyum? zannetmiyorum. ukrayna'da işler çok kötü gitse dahi türkiye'de, hele ki istanbul denen bok çukurunda yaşamayı kesinlikle istemiyorum. o açıdan, "tüh, keşke istanbul'da kalsaymışım" diyeceğimi sanmıyorum. bu baskı, stres ve ümitsizlik ortamında zaten mezun olabileceğime de inanmıyordum açıkçası, daha koskoca 3 senem vardı.

o yüzden ben en başta daha düzgün kararlar verip bir an önce mezun olabilmeyi isterdim ama şu anki durumumdan şikayetçi olduğumu da söyleyemem. hatta bana liseyi bitirdiğimde "4 sene mal mal yaşayıp hiçbir şey yapamayacaksın ama 22 yaşında ukrayna'ya yerleşeceksin" deseler bunu keyifle kabul ederdim sanırım. türkiye'de herhangi bir şey istemiyorum çünkü, kendimi eksik hissediyorum. bunun yobazlıkla, çomarlıkla vs. alakası yok. ülkesini sevmeyen biri de değilim. "ben daha iyisini hak ediyorum" da demiyorum, ukrayna buradan daha dandik bir ülke sonuçta. sadece buradan çıkmam gerektiğini hissettim hep. doğum tarihim 2016'ymış gibi hissediyorum.

mesela zabıtalık istanbulun neresinde? yani en kötü 3 lira alman gerek ki geçinebilesin. zabıtaya da o kadar vermiyorlardır sanırım. doğu illeri hangileri bi de onları da yazarsan iyi olur.

Pardon yazmayi unutmusum.kadikoy ve arnavutkoyde.

Ben ankara yenimahalle yasiyorum.bugun zabitalarla konusmaya gittim.aldiklari maasa cok sasirdim 4000e yakin aliyorlarmis.maas belediyeden belediyeye degisiyormus ama 3300 3400 un altina dusmuyormus buyuksehir belediyelerinde.

Maddi olarak zor bence orada yaşamıyorum ama kime sorsam bunu diyorlar .

istanbulda eve adım atmak en az 3 bin lira. eşyayı katmadım daha. kadıköy daha yaşanabilir bir yer eğer ücret 3 liradan fazlaysa düşünülür. tabi orası da gelirse puanına.

Puanim 89.6 gelecegini dusunuyorum acikcasi.ama basa dogu mu istanbul mu yazmakta kararsizim.doguda 4 5 sene sonra batiya tayin var ama.istanbul cakili kadro bi memurla karsilikli anlasilirsa degisiklik olabiliyormus

kimisi aşık olur, kimisi nefret eder. ben ikinci gruptanım. birkaç işimi halletmek için geldim, 2-3 günde bunaldım. yaklaşık 4 sene nasıl yaşamışım burada, hayret ediyorum kendime. gürültüsüz, ışık kirliliği olmadan geçen tek bir dakika yok. ha sakin bir muhitte oturup bunun bir nebze önüne geçebilirsin ama gün içinde insan içine karışacak ve farklı yerlere gideceksin sonuçta, ömür beylikdüzü'nde geçmiyor ki.

ben doğu illerini tercih eder miydim bilmiyorum ama alternatifim varsa kesinlikle istanbul'a gelmezdim.

Annemle babam zamanında ankarada yaşarken istanbula geldiler. Her yıl ankaraya geri dönme hayalleri kurdular ama hala istanbuldayız :) Ankara insanı yapamıyor burda pek.

Kocaeli'de yaşıyorum. Mühendislik öğrencisiyim. Mezun olduktan bir süre sonra İstanbul'a taşınmayı düşünüyorum. İstanbul iyidir. Anne tarafım zaten İstanbullu. Bence ekonomik durumunuz iyi olacaksa taşının. Doğuda hayat geçmez. (Kars'a otobüsle gitmiş bir insanım)

Ben üniversite eğitimi dolayısıyla İstanbul'da 4 yıl yaşadım. Sonra iş sebebiyle doğu illerinin birinde de 4 yıl kaldım. İstanbul'u doğu illerine on milyon kez tercih ederim. Açıkçası bahsettiğin memurluğun ne kadar kazancı olur bir fikrim yok ama yaşam pahalı, bu doğru. O konuda İstanbul'u savunamayacağım.

Ben tayinimi İstabul'a isteyebilecekken istemedim, çünkü Eskişehir, Ankara gibi seçeneklerim de vardı. Ama bugün İstanbul ile doğu illeri arasında kalsam bir saniye düşünmeden İstanbul'u seçerim.

ne istediğine bağlı. ben avmsiz yapamam illa her hafta sinemaya gitmem lazım kalabalığı severim trafiğini çekerim diyorsan yazabilirsin istanbulu. doğu illerinde de farklılık çok havaalanı olanlar nispeten daha elit oluyor sosyal aktivitesi de olur. ama bahsettiğin küçük bi yerse pek olmaz. bi de şöyle bişey var doğuda memurlar daha sıkı dost olurlar. aktiviteyi sen arkadaşlarınla planlarsın ve uygularsın. o taraflarda memurlar genç olduğu için genellikle kendi yaş grubun daha fazla olur ama istanbulda evli çocuklu iş arkadaşların olur. tercih senin hangisi sana göreyse onu seç.

Bu biraz da hayattan ne beklediğine bağlı bence.

Diğer duyurunu da hatırlıyorum. Misal ben senin yerinde olsam İstanbul'da yaşamak yerine Kars veya Bingöl'de yaşamayı seçerdim (ben de Ankara'da yaşıyorum şu anda) Neden dersen büyükşehirde yaşamaktan bıktım. Sakinlik ve doğa istiyorum. Hiç para biriktiremiyorum, biriktirmek istiyorum. Para biriktirip iş dışında esas istediğim şeyleri de yapabilmek istiyorum. Bir de büyükşehirde yaşıyor olmama rağmen şehrin avantaj olarak görülen imkanlarından faydalanmıyorum. Evden işe, işten eve. Arada dışarıda arkadaşlarla buluşma, sinemaya vs gitme dışında bir şey yaptığım yok. Bu noktada senin bir şehirden neler beklediğini sorman lazım kendine.

Lakin benimki elbette çok kişisel bir yılgınlık. Bir de iki kadının tek başına olma durumu var, doğuda nasıl olur bilemedim. Gerçi İstanbul çok mu güvenli bu konuda, orası da tartışılır.

Evet aslinda beni de dusunduren dogu durumu.yani tek basina istanbulda yasamak ister miyim sorusunun cevabi asla istemem.ama doguya gitmekten daha mi iyi sorusuna cevap bulamiyorum.doguya hic gitmedigim icin yorumlayamiyorum.

gelirin ne kadar olacak ?

beklentilerin nedir?

normalde nasil bir yasantin var?

bir de ister istemez sehire ayak uyduruyorsun? maddi bakimdan acilma yasayabilirsin.

Çok zor kardeşim. 4-5k arası alıyorum, tek başıma yaşıyorum ve zorlanıyorum açıkçası.

500 TL kira verdiğim evin anahtarını almam 3k'yı buldu. Eşyalar da 5k civarında tuttu, ayrıca yemek yapmaktan da tiksindim bu aralar. Dışarıdan söylüyorum paso. 4-5k almazsan tek başına zor ki ben; İstanbul'da en uygun kirayı verdiğimi düşünüyorum.

mesela kadıköy de 3 ile yaşayamazsın. zor. yani yaşanır da kirasıydı şusuydu busuydu hayat kaliten ne olur tartışılır. istanbul'da yaşamanın keyfi biraz da parayla çıkıyor. harcayamadıktan sonra napim istanbul'u diyor ve kendim de taşınıyorum zaten. doğuya git bi kaç sene takıl deseler,böyle bi iş imkanım olsa giderdim bile.

Çok pis genelleyeceğim şimdi ama "Sivas'tan göçtük, bok gibi bura", "Rize'den geldik, İstanbul rezil bir yer", "Bilecik'ten geldik, İstanbul sucks" gına getirdi artık. Gelmeyin abi. Sivaslı gelir kendi mahallesini kurar Sivas'ını buraya taşır, Mardinli gelir çetesini kurar Mardin'i burada yaşar, İzmirli kordona aşık ama anca bayramlarda gider. Geçen nerelisin diyen birini İstanbullu olduğuma inandıramadım, dedemin dedesine kadar çıktım yine ikna olmadı, en son "utanma yahu memleketinden, neresiyse söyle!" dedi. Bir İstanbul var da her şey bok gibi değil; sen, ben, o bok gibiyiz. Yaşanmaz hale getiren de sensin, eşin, dostun. Eh be arkadaş!

istanbul kesinlikle memura göre bir şehir değil.İstanbul'a atanan memurlar çareyi evlenip çift maaşla geçinmekte buluyorlar.

Antalya,Muğla, İzmir gibi yaşanılası yerler varken düşünme bile.

Arkadaslar sanirim yanlis anlasildi konum.ben de zaten istanbulda yasamak istemiyorum asla.bogazda yali verseler istemem.ilk tercihlerim zaten ankara olacak.ankaralilar beni anlar burdan kopmak zordur.ama ortada bi mecburiyet var soru tam olarak kisaca su:


4000 kusur maas ile dogudaki havaalanlarinda calismak mi yoksa 3500 lira maas ile istanbulda kadikoyde ya da arnavutkoyde zabitalik mi?

Dhmi'de tayin olayları nasıl? Kolay gelinemediğini duymuştum.

Zabıtalar belediyeden belediyeye değişiyor, sosyal dengeyle beraber 3500 ü geçiyorlar. Ben olsam, bu ikisinin arasında istanbul'u tercih ederim, ayrıca doğuda kadın olarak yaşamanın zorlukları da var.

Belediyelerin kpss ile alım yapma zorunluluğu kalktı diye biliyorum.

3500 ile istanbul tabii ki. doğu nedir ya bi kadın için. erkek için bile güzel yerler değil.

doğunun merkezi illerinde olacağın için ben doğuyu tercih ederdim. sonradan tayinle bir şekilde gelirsin...

İstanbul'un sakin yerleri var. Halkalı tarafındaki güvenlikli sitelerde çift maaşla arabayla falan gayet güzel yaşanıyor. 1+1 ankastreli peyzaj manzaralı daire 1000tl.

yaşanmıyor.
birçok insan hareket etmekten korktuğu için istanbul'da çakılı kalmış; yeni düzen, yeni iş, yeni şehir, yeni olan ne varsa korkutucu geliyor. lanet olası bir kaos gibi görünse de öldürücü bir rutin/monotonluktan başka bir şey değil istanbul. gördüğüm en pis alışkanlık "istanbul'da yaşamak."

pahallı bir evde deprem korkusuyla yaşamak istiyorsan gel,
işe gitmek için 3-4 vesait yapıp 1-1,5 saat trafik çekmek istiyorsan gel,
avm'de, konser'de, terminal'de, herhangi bir açık hava etkinliğinde patlama ihtimalini göze alıyorsan gel,
tenha ya da kalabalık eğlenmek için çıktığın her sokak ya da cadde potansiyel tacizci-tecavüzcü dolu; başa çıkabilirim diyorsan gel...

kısacası; burası kalabalık, burası tehlikeli, burası pahallı...

Artılarıyla eksilerini tarttığında artıları ağır basıyor. Nefret ettiğim yönleri var ama doğu ile kıyaslarsak kesinlikle İstanbul.

Öncelikle 4000'e yakın alacaksan 1000 tl kiralı evde gayet geçinirsin, 500 tl kira veren arkadaş nasıl yaşıyor (yaşayamıyor) bilmiyorum. ama düzenini oturtana kadar baya para harcarsın. eşyası, emlakçısı, depozitosu ayrı dert.

doğu illerinden her türlü evladır istanbul, kusura bakılmasın. istanbul'u sevmeyenlerdenim ama doğruya doğru. arnavutköy eğer beşiktaş'taki ise on numara olur. kadın için doğu illeri çekilmez yerler.
bir ev arkadaşı ayarlayıp masraflarını kısabilirsin. sonra bir yolunu bulup dönersin ankaraya.

istanbul'da maddi olarak yorulursun.
kadıköy ve çevresi ya da arnavutköy,beşiktaş vs gibi merkezi yerlerde 1500 tl'ye ahır kiralanıyor ancak.2000tl'yi gözden cıkarman lazım sadece kira için.
bu noktada ev arkadası bulman şart bence.
ya da gidip istanbul'un bir ucunda 700-800e ev bulup her gün 1.5 saat gidiş dönüş yolu çekersin.

bunları doğu illerinde yaşama ve çalışma şartlarını bilmeden yazıyorum ama muhtemelen oralarda idare edebilirsen de iyi para biriktirirsin.
bir önceki duyurunuzda kars ile ilgili cevaplar vardı.gidip görme şansınız,tanıdık vs araştırma durumunuz varsa bence bir gidin görün derim.
belki de para sıkıntısı olmadan,sizin gibi insanlarla tanışıp gayet rahat yaşayacaksınız.
istanbul seçeneğinin olayı belli,diğer tarafı da detaylı inceleyin seçmeden önce bence.

boş işler
üzüntülerini sunarlar bu güzel bir şey ama teröre açık açık sevinmezler tabi.
ünlü falan olunca daha boş geliyor.

ne yapsınlar amk yazsalar trip yazmasalar trip, ne istiyosunuz?

@basond, abi sana bi şey demedim sen niye alındın, duyuru sahibine diyorum ben.

bence havaalanında olması etkili oldu biraz. daha internasyonel bi ortam falan.

Bugune kadar olan saldirilar icerisinde ozellikle dis basinda en cok dikkat ceken saldiri oldugu benim de dikkatimi cekti. Ozellikle Amerika'da kanallar saatlerce canli yayinla verdiler. Sanirim olayin uluslararasi cok buyuk bir havaalaninda olmasi onlari da endiselendirdi. Bugun New York JFK havaalaninda bomba aramasi yapildigina dair haber vardi mesela.

kesinlikle mükemmel bir şansızım.

dünya ortalamasına göre şanslı olduğumu düşünüyorum
ama 99 zarfa 100 tl 1 zarfa 5 tl koysak seç birini senin olacak derseniz gider 5 tl yi bulurum.

büyük konularda baya şanslıyım. önemli anlarda, sınavlarda vb. şansım hep yaver gider. ilk 100'e girmem gereken sınavda tam 100. olmuşluğum falan var.

günlük hayatın küçük detaylarındaysa acayip şanssızım. hani mesela eldiven takacağım, elime aldığım eldiven teki sağ elime takmaya niyetlenirsem sol, sol elime takmaya niyetlenirsem sağ tek çıkıyor. bi ara yüzde 50'li ihtimallerdeki yanılma payımı üşenmeyip saymıştım. %70 gibi bir oranım var bu konuda da.

hayat 100 gün sinirimi bozup 1 gün keyfimi yerine getirerek dengeliyor.

ek: son 1 senedir bir kaç büyük konuda da fena sıçtım. o yüzden evrenden bi güzellik bekliyorum bu aralar.

bakış açısına bağlı bu. bir yandan temiz ve içilebilir suya her an ulaşabildiğim için şanslıyım, diğer yandan norveç'te değil de türkiye'de yaşadığım için şanssızım... doğuşta ve sonrasında iyi kötü sahip olduğum standartlara göre değerlendirme yapacak olursam, şanslı olduğumu söyleyebilirim. yaşamam gerekenden birazcık daha iyi yaşayabildiğimi düşünüyorum.

Benim değişik bir durumum var bu konuda. Çok şükür başıma hiç çok büyük olaylar gelmedi ama düzgün giden bir isimde illa ki sorun çıkar, neyse ki iyiye bağlanir eninde sonunda. Hayatımda iyi bir şey olacaksa öncesinde mutlaka zorlanirim. Evrak yetisecektir mesela mutlaka son gün olur o. Bir şeyi 30 kere denerim; olur ama en son sansimda olur vs vs. Bu yüzden stresten saç baş yoldugum çok olmuştur. Kıl payı kötü olaylardan da kurtulduğum çok olmuştur.

Kısacası aslında şanslıyım ama hayat sanssiz olduğumu düşünmemi istiyor sanırım.

Hayir degilim hatta sansa dair inancim da yok. Neyse ki isimi asla sansa birakmayarak gerekeni yapiyor ve sonuca ulasiyorum.

Hayatım boyunca maddi sıkıntı çekmedim, anlayışlı bir ailem var, muhtemelen kendi işimi başarılı bir şekilde kurmama önayak olacak bir abim var... İçinde bulunduğum hayat şartları güzel.

Sıradan şeylerde standart...

Aşk konularında bazı ciddi şanssızlıklar yaşadım.

Birçok konuda gerçekten şanslıyım evet. Bazı konularda hayır.

Sanssiz oldugumu dusundugum donemler bittikten sonra iyi ki o donem sanssizmisim da bunu yasamisim diyorum. Sonu guzel seylere baglaniyor hep. Dolayisiyla ne kadar uzun sure basiretim baglansa en dayanilmaz anda bile sanssiz bir insan oldugumu dusunemiyorum.

bu etikette sadece nelere iyi geldiği yazıyor. muhteviyatı ile ilgili herhangi bir şey yazmıyor.

edit: içerisinde balzam var sanırım.

Temel olarak nelere iyi geliyormuş?

kırıklara, yanıklara, burkulmalara, egzamaya, bağırsak iltihabına, böbrek hastalıklarına, ciğere, ülsere, hemoroide ve 3-5 şeye daha iyi geliyormuş. bence biraz,

(bkz: atma sergey din kardeşiyiz)

internette gördüğüm kadarıyla, yanlış anlamadıysam "bir buğday tanesi kadar" (0.15 - 0.20 gram ediyormuş yaklaşık) günde iki kez (sabah uyanınca ve gece yatmadan önce) kullanılması önerilmiş. sibirya menşeili bir ürünmüş. benim baktığım şey bunun aynısı, ondan eminim ama kullanım talimatları konusunda emin değilim, yanlış yönlendirmek istemem.

@superkurbi

yaralar, kemik kırıklarına, böbrek ağrılarına, egzamaya v.s bilumum hastalığa iyi geldiği yazıyor.

Başlığı takip ediyorum.

80k$ bir çok yer için iyi bi para. Ama sıkıntı şu, para herhangi bir ülkeye elini kolunu sallayarak gitmene imkan sağlamıyor. Eğer milyon bazında paran yoksa, sponsorluk, evlilik, ankara anlaşması vb. gibi bir şeye mecbursun. Eğer sen başka bir yolunu biliyorsan merakla bekliyorum

avrupa'da bu parayla baltık ülkelerinden ev alınabilir diye tahmin ediyorum, benzer bir duyuruya cevap vermiştim geçenlerde ama şu an bulamıyorum maalesef. benim böyle bir imkanım olsa sanırım estonya'yı tercih ederdim ANCAK baltık ülkelerinde ciddi bir rusya saldırısı korkusu var. bir gece ansızın 82 narva 83 tallinn olabileceği gibi bu insancıklar huzur içinde yaşamaya da devam edebilirler. ben türkiye'den her şekilde iyidir deyip yerleşirim imkânım olsa ama "o kadar parayı estonya'ya gömmeyelim" diyeni de anlarım pekala.

güney amerika hakkında pek bilgim olmamakla birlikte o parayla gayet güzel düzen kurulur diye tahmin ediyorum. öyle bir şey yapacak olsam kolombiya'yı tercih ederdim sanırım... hem farc'la da barıştılar şimdi, nispeten güvenli ve düzgün bir ülke sayılır. güney amerika'da benim aşkım bebeyim şili'dir ama oralarda da tansiyon yüksek bu ara sanırım, bilemedim.

durumumuz çok benzer sayılmaz ama ben bir aksilik olmazsa ağustos'ta lviv'e yerleşiyorum, 22 yaşındayım. burada birinci sınıftaydım henüz. orada bir okula lisans için başvurdum, kabul aldım. araya danışman firma falan sokmayıp her şeyi kendim hallettim. hazırlıkta harç 3400 liraya, bölüm için de 3200 civarına denk geliyor. benim istanbul'da aylık masrafım 1000 lirayı aşıyor. orada okulun yurdunda kalacağım ki devlet finanse ettiği için aylık 30 lira gibi komik bir paraya geliyor. onu geçtim, eve çıkacağım desem, yanıma bir arkadaş bulup ayda 300 liraya gayet güzel yaşarım. otobüs/tramvay ücreti gün itibariyle 46 kuruşa denk geliyor ki buna öğrenci indirimi dahil değil. hastası olduğum kırmızı et, patates, soğan falan çok ucuz. kulağa çok komik gelebilir ama benim için önemli detaylar hepsi. üstüne üstlük 5 sene yurtdışında okuma, ukraynaca ve rusçayı çok iyi seviyede öğrenip diğer yabancı dilimi (ingilizce) geliştirme kısmı var... avantajım, internet üzerinden yapıp türk lirasıyla kazanabileceğim iki farklı işimin ve dolayısıyla ukrayna'da döviz kazanma şansımın bulunması. yoksa tabii ki ortalama maaşın 500 lira olduğu, doğusunda savaş yaşanan bir ülkeye gitmek çok süper bi' olay değil.

yine de ben kararımdan dolayı çok memnunum. ukrayna'da da yolsuzluğun bini bir para ama çocuklara "ölüyle cinsel ilişkiye girerseniz orucunuz bozulur" yazan kitaplar dağıtmıyorlar. ülkenin içinde bulunduğu duruma rağmen islamcı magandalar terör estiremiyor, orta ve batı ukrayna'da terör olayı sıfır. ülke de aşırı ucuz. lviv dediğin şehir zaten avrupa'nın dibinde, mimarisi olsun halkının kafa yapısı olsun avrupai sayılır.

ben sağ salim gider ve mezun olabilirsem, param olması durumunda baltık ülkelerine sapmayı düşünüyorum. master için hiç değilse mesela. kısa süreli projeler ya da. bence o bölgenin tek sıkıntısı rusların saldırma ihtimali, onun dışında ne terör uğrar ne başka bi' şey. ha yaşam tarzına bağlı olarak oralar seni çok sıkabilir, onu da düşünmek lazım. ben 3 ay evden çıkmasa eksikliğini hissetmeyecek birisi olarak izlanda'nın köyüne bile giderim yani ama herkes öyle değil, sosyallikler seksler gırla.

o kadar param olsa yeni zelandaya yerleşirdim.

kibris'a gidebilirsiniz.

ya da

bosna

ya da

Kazakistan

ya da

malta

ya da

portekiz

Galiba Avustralya, Kanada, yukarda Yeni Zelanda da denmiş, hiçbir bilgim yok ama o da uygundur herhalde, bu tip ülkeler sana gider. Gerçi para yeter mi bilemem, onu oralarda konaklayanlar söyler. Güney Amerika'nın uzaktan göründüğü gibi olmadığını düşünüyorum. Yalnız tamamen cahilim o coğrafya hakkında, sadece tahmin yürütüyorum. Yani düşünüyorum da Kolombiya'da, Uruguay'da, Şili'de falan yaşanmaz gibi geliyor bana. Bir de biliyorsun geçenlerde elemanın teki polisten resmen dayak yedi Uruguay'da. Fazla göçmen alan bölgeler değil buralar. Bölge halkının yabancıya alışkın olması şart. Hatta bu özelliği ilk sıraya koymalısın. Sanmıyorum ki hayat oralarda bir yabancı için hayal ettiğimiz gibi olsun. Bu yüzden benim aklıma direkt Kanada geliyor. En ideal ülke sanki bir yabancı için. Ha ben Avrupa'yı sevdiğim için Almanya'ya geldim. Fakat daha fazla param olsaydı Abd ya da Kanada düşünürdüm sanırım.

Kanada'yı mevsim şartlarından dolayı düşünmüyorum. Avustralya için ise vize alımı gerçekten çok çok zor. Yeni Zelanda ise seçeneklerim arasında.

meslek ne?

paranız olsa da ülkeler hadi ne zaman geliyorsun diye beklemiyorlar. göçmen kabul şartlarını araştırmanız gerek.

mesleğiniz nedir, o ülkede bu meslekteki insanlara ihtiyaç var mı ve ülkenin bu konuda bir politikası var mı bakmak lazım.

Tayland'a gidip hostel açın.
Daha yakın istiyorsanız Belgrad'da hostel ya da 3. nesil kahveci açın.
Olur yani pek de güzel.

Bu arada Vancouver nispeten iyi deniyor aslında mevsim şartları açısından fakat epey pahalı olduğunu da duymuştum.

Siyaset bilimi/Uluslararası ilişkiler okudum ama farklı alanlarda alakasız işlerde çalıştım bugüne kadar. Mesleğim şudur diyemiyorum açıkçası.

+ Amerika'da akrabalarım var ama gerek siyasal durumlar gerek stres vs gibi konularda Türkiye'den çok da farklı olmadığını düşünüyorum atmosferin.

kamboçya.

www.dunyabirmasaldir.com

www.dunyabirmasaldir.com

www.dunyabirmasaldir.com

www.dunyabirmasaldir.com

Tekrar salça oluyorum duyuruna ama yapman gereken Reddit'te düşündüğün ülkelere ait subreddit'lere yazmaktır bana kalırsa. Sonuçta özellikle Güney Amerika için orada halihazırda yaşayan kişilerden fikir almak çok daha sağlıklı bence, zira turistik gezi ile yaşamak aynı şey değil. Mesela turistlere sorsan İstanbul hala tam bir cennet, halbuki durum pek de öyle değil. Terörden falan bağımsız konuşuyorum. Öte yandan ekonomideki bozukluktan ötürü ülkesini terk eden birçok Arjantinli ile tanıştım Berlin'de. Şikayet edip duruyorlardı. Gerçi hükümetleri değişiyordu, belki onunla alakalı bir değişim de geçimişlerdir, bilemiyorum. Eğer ciddiysen bence direkt yaşayanların fikrini al.

www.reddit.com
www.reddit.com
www.reddit.com
...vs.

Takipteyim.
der meister +1
Lviv yasanabilecek bir sehir. En azindan belli bir sure.

27 yaşında 40k nasıl yaptın aga?

Ben de aynı yaştayım cebimde 130 euro var. Ama neyse ki bir şekilde sittir olup gittim ülkeden.

Gel almanya'ya dönerci açak.

ya bu ülkenin sizin gibi aydın insanlara ihtiyacı var, nereye gidiyorsunuz?
şaka şaka sen de git, laikçi der meister da gitsin, ülke bize kalsın)))

Arkadaşlar biraz cahilce olucak bağışlayın ama, mesela bu 80 bin dolar hangi şekilde yurtdışına çıkarılabiliyor ev almak için? Ya da ev alırken o para evin sahibine vs nasıl ödeniyor?

@ne nicki be aynen kanki çomar çomara takılırsınız artık:)

@brasileiro,

Ülkeler arasında değişiklik gösteren bir durum. Mesela Amerika'ya gittiğinizde dilersen yanında 1 milyon dolarla dahi giriş yapabilirsin. Herhangi bir kaynak göstermen gerekmiyor bunun için. Bazı ülkelerdeyse 15 bin dolar üstü her para için gelir kaynağı göstermen şart. Gerek havaalanında gerek ise banka transferlerinde. Ülke kanunlarına bakmak lazım.

(bkz: uruguay vatandaşlığına geçmek) diye bir başlık var ama bilgim yok. Bi bakabilirsiniz.

ya allah aşkına, kanada düşünmüyorum falan denmiş. kanada seni düşünüyor mu bir sorsana. 80 bin doları olan herkes kanada'ya yerleşebilseydi kanada'nın nüfusu 1 milyar falan olurdu herhalde.

yeni zelanda da aynı. 240 bin lira çok para değil ki. iş falan kurman için genelde 500 bin dolar falan gibi meblağlar isteniyor zaten.

@bohr atom modeli; bir master programından kabul alabilirse alır, vizeye başvurur ve gider işte. Okul parasını rahatlıkla çıkarıyor. Okula harcadığı para kadar da cebine kalıyor, onla da masraflarını karşılar, bir de okurken bir şekilde ek iş bulduğunu farz edelim. Master'dan sonraysa birkaç yere başvurur ve adamakıllı bir çalışma izniyle Kanada'da çok daha yerleşik bir hayata geçmiş olur. Anlamadım ki bu anlamsız atarının sebebini.

okumak olabilir onu düşünmedim. ben direkt göçmenlik olarak düşündüm.

italya toscana yada calabria bölgelerindeki koylerden birinde o paraya ev alır kucuk de bi iş kurarsın çiftçilik yada cafe falan. hayali bile guzel.

işte bir toplum kendini nasıl çukurun dibine çeker, titanik batarken keman çalmak nedir, istanbul kuşatılırken meleklerin cinsiyetini tartışan zihniyet nasıldır, toplumlar neden hakettikleri biçimde yönetilirler vb.

bence bunları düşün. etrafında cereyan eden toplumun aptallaşmasını, tercihlerinin sonuçlarını yaşamasını çaresizce izlemekten başka yapacak birşey yok.

bunu biz istedik, içimizden birilerinin ölmesini istedik. bunu beyan ettik. şimdi de ölüyoruz. ya ne olacağdı?

ister resmini paylaşsınlar ölenin, ister kimliğini, ister yakınlarının feryadını. ne fark eder?

sırf bu tür paylaşımlar yapmadığım için hükümet yanlısı olarak yaftalandım biri tarafından

Valla mevcut ortamda takılinması gereken en son noktaya takilmissin.

İnsanlar ne yapacaklarını, tepkilerini nasıl ifade edeceklerini bilemiyorlar çünkü. Çaresiz, öfkeli hissediyorlar. Annen baban olse de bi sure sonra normal hayatına dönüyorsun, başka şeyler konuşuyorsun, selfie de paylaşıyorsun. Bana çok doğal geliyor.

Şuraya bir +1 bırakıyorum sana. İnsanlardan soğudum ben zaten çoktan. Sosyal medyada goygoy yapıp, atar yapıp bir şeyleri değiştirdiğini sanan klavye devrimcilerini pek sevmiyorum.

Dün mesela "Mark as safe" olayı vardı, o aralar uçuşu olan, pilot ya da hostes olan vs. arkadaşlarımdan önce İstanbul'un öteki ucundan alakasız insanların "safe" yapmalarını çok itici buldum. Bunlar bir şeyin parçası olma kendini tanımlatma hevesi gibi geliyor.

@nawar ben de ilk "mark as safe" yapanlardan biriyim çünkü çok uzak yerlerden bir sürü mesaj aldım iyi olup olmamamla ilgili

çorum'da oturup o gün ahl'den bir yolculuk da yapıyor olabilirdim

Sosyal medya denilen şey genel olarak bir gösteri yerinden başka birşey değil. Ne yazık ki yas ve vicdan da bu gösteriye dahil. Hepimiz o kadar vicdanlı insanlarız ki bunu diğerlerine göstermeden edemiyoruz.

Eğer içlerinden sinir ve öfke çıkıp rahatlayacaksa işe yarayabilir de, o ölü-yaralı resimleri fazla geliyor. Bir arkadaşım 'Ölüleri görmeden ses çıkarmıyorsunuz, alın sayfa sayfa ölü resmi. İyi bakın ki neyin içinde olduğumuzu anlayın' demiş. Biraz şey gibi geldi bana, sanki köpek evin ortasına pislemiş de, köpeğin burnunu 'Bak, ne yaptın' der gibi zorla o pisliğe sokuyormuş gibi.

Yine de rahatlamasınlar, Facebook'ta ve Twitter'da rahatladıkça daha da uzuyor bu iş, çünkü reelde tepki vermeyi geciktiriyor insanların rahatlaması. Yeni bombalara zemin açıyoruz.

Bir de la noix'nın dediği 'Bir şey yazmadın, o halde destek veriyorsun'cular, 'Hani, duvara yazılmış bir şeyin yok'çular var ki, düşman başına.

Ben kendimi güvende hissettiğimi söylemedim ama bir on kişi 'Öldün mü' diye mesaj attı. Hala söylemedim, hala arada mesaj geliyor. Yoksa, İstanbul içinde milyon kişiyiz ve listede kaç kişi İstanbul'dan, kafa sayımı yapabilecek durumda değiliz de; eğer birinin İstanbul'daki tek arkadaşı isen ya da iki üç tanıdığından biriysen merak ediyorlar. Biz tüm iş/sınıf arkadaşlarımıza tek tek 'İyi misin' diye sormayız, aklımıza gelmez de; atıyorum ki X şehrinde tanıdığın bir kişi olsun. Orada bir patlama olduğunda o aklına gelir ve 'İyi misin' diye sorarsın. Bu güvende olduğunu belirtme de o insanlar için; sen, ben, bizim oğlan için değil.

ben bir şey düşünmüyorum, bir şey düşünmeyi de doğru bulmuyorum. herkesin acıyla, kederle başaçıkış yordamı farklıdır. sana dokunmaz, ayşe'ye fatma'ya bir başka dokunur misal. ben ekran karartmıyorum, bela okumuyorum. belki bir, belki on cümle yazı yazıyorum genelden farklı bir şey düşünüyorsam. bazen hiçbir şey yazmıyorum.

yani evet, terörün allah, titanlar, tüm galaksi sistemi belasını versin ama, defalarca. DEFALARCA. bunu yazmakta bir anlam göremiyorum, yine de yazanı yadırgamam. terör bu topraklarda olağan ve sıradan çünkü. son zamanlarda başımıza gelebilecek belalar sıralamasında nambır van çünkü.

bundan sonrası biraz kişisel: dünkü patlamadan çok etkilendim, tam olarak neden, tek bir noktaya parmak basamıyorum. saatlerce ağladım. sabah kalktım, ofise geldim. hiçbir şey olmamış gibi. boğazımda yumru, gözlerim dolu. böyle olacağını bildiğimden belki. dün haber kanallarını izlerken, haber yapabilme adı altında orada bulunan kişilere sorulan sorular içimi acıttı. ses nasıldı, sizce canlı bomba mıydı, sesi bana tarif etmenizi istesem. çok yaralı var mı. ambulansları görüyoruz. yaralı sayısını tahmin edebilir misiniz. sizce kaç yaralı var. ateş edildiği doğru mu. etrafınızda yaralı var mı. bunları dehşetle işittiğimden belki.

hayat devam ediyor tabi ki. nasıl ettiğini bilemiyorum, ama ediyor. yine de bu kadar içimize dokunan şeyleri hayatın akışı içerisinde bu kadar normalleştiriyor olmamıza içerliyorum. ne düşünmen gerektiğini bilmediğini yazmışsın, özetle ben de bilmiyorum.

harvey +1, bugün düşündüklerim üçüncü kez benden önce yazılmış pfff.

Kimseye yararı yok ama insanlar bir şekilde tepkilerini, üzüntülerini göstermek istiyorlar, elden başka bir şey gelmiyor, o yüzden bu insanları çok da eleştirmiyorum.

Ben sosyal medyada bunu çok göstermiyorum ama arkadaşlarla oturup konuşurken biz de "allah belasını versin" vs muhabbetler yapıyoruz, iktidarı eleştiriyoruz .

Sırf iktidara yalakalık yapalım diye yazılan yazıları okuyunca benim de midem bulanıyor.

Mark as safe konusunda La noix +1, kendimi güvende olarak işaretledim çünkü dünyanın bir diğer ucunda yaşayan arkadaşlarım var, merak edip mesaj atıyorlar. Bana bir şey olmuş olsa buradaki yakın çevrem çoktam öğrenirdi zaten.

ben bunu yıllardır söylüyorum, iğrenç ve aşırı yapmacık bir tavır. "insanlar sana mı soracak" diyorlar böyle yazınca. yoo, benim öyle bir iddiam yok. isteyen istediğini yazsın tabii, buna ben karar verecek değilim ama bu saçmalıkları kendimce eleştirmeye ve tiye alma özgürlüğüm de var. benim en nefret ettiğim tayfa şu "orada olabilirdim"ciler. onlarca, yüzlerce insan olmuş ama bunlar kendi drama queen'liklerinin peşinde. sanki kendisi seçilmiş kişi. ulan hepimiz orada olabilirdik. böyle trajedileri adeta kendinde toplamaya çalışan tiplerden nefret ediyorum. ben ki o kadar attention whore'um bu patlamalarla ilgili hiçbi şey yazmam. tamamen mantıksız ve saçma geliyor çünkü. başbakan mıyım ben taziye paylaşıcam, "çok üzgünüm kahrolsun ışid" falan yazıcam. bana ne abi. kimse "der meister bu patlama hakkında ne düşünür?" diye sormuyo ki. benim de bi görüşüm yok zaten, neyi yazıcam.

sosyal medyanın şeysi bunlar hep. hepimiz başbakanız, hepimiz önemliyiz. ondan oluyo.

uyuz oluyorum felaket yapmacık geliyor. gerçekten üzülen birinin(istisnalar illa ki vardır herkesin duygularını dışa vurma ve yaşama biçimi farklıdır) öyle instagram'da falan fotoğraf paylaşıp o kadar saldırgan tavırlar göstereceğini düşünmüyorum. bir düşünün çok üzücü sarsıcı bir şey oluyor sizin için ilk bir iki gün sarsıntıdan böyle mal mal gezinir moraliniz düşer içinize mi kapanırsınız yoksa internette terör lanetleyici sloganlar mı sallarsınız?

tamamen gösteriş.

O kadar bıktık ki, o kadar üzgünüz ki. Bunu ya normal karşılıcam ya bi şekilde dışa vurmam lazım. O yüzden de facebookta hissettiklerimi yazdım. Her olayda yazmıyorum. Ama dünkü olay daha çok üzdü ve duygularımı daha bi paylaşmak istedim. Ha bişe olmuyor ama tepki gösterdiğim için iyi hissediyorum kendimi. O güvendeyimi evet yurt dışında falan tanıdıkları olanları anladım ama taa bi ucunda yaşayıp nerdeyse çevresi İstanbulda olanları anlayamadım açıkçası.

Sour, o yazdığınızı görmedim bile ben. Tam üstüne denk gelmiş ama kendi duyurumda bahsettigim iktidar yanlısı yazıları okuyup sinirim bozulmuştu. Onlara ithafen yazmıştım.

Çaresizlik insanın kendi varlığını tehdit ettiği için o çaresizliği ifade etmen lazım, ifade etmezsen hayatına devam edemezsin. Pratikte bir faydası olmasa da kendi varlığını kabul etmen için duygularını dışa vurma ihtiyacı duyuyorsun. Sosyal medya da zaten bu yüzden bu kadar seviliyor ve aslında varoluşsal bir ihtiyaç.

bilmem, istemesek de bir şekilde oluyor galiba.

bir yerde okudum güldürmüştü beni;
"sıkıntı yapma hayat, biz seni her türlü yaşarız."
düşe kalka devam hacı.

ben gayet kanıksadım. milletçe helak olmayı hakettiğimizi düşünüyorum. yavaş yavaş da öyle oluyor zaten. dolayısıyla gidişat beni üzse de şaşırtmıyor. bir yandan hayat devam ederken bir yandan da patlamalar oluyor ve ölüyoruz; gayet olağan...

etrafımdan gördüklerim, dün olayın içerisinde veya havaalanında yakını bulunmayanlar "haa bomba mı patlamış, bitti bu ülke ..." deyip sonra günlük yaşama devam ediyor.

Bense son 3-4 patlamada hep tanıdıklarım olaydan etkilendiği veya etkilenebilecek kadar yakında oldukları için olanları içimde hissettim.

Olayların kontrolü tamamıyla benim elimde değil ki. Ben kendimi paralasam da değişmeyecek çok şey var çevremde. Bunu kabullenerek başlıyoruz hayata devam etmeye.

Belki birazdan öleceğim, belki bunlar benim son nefeslerim, yaşadığımız ülke malum. Hal böyleyken neden üzeyim ki kendimi? Üzeyim de mutsuz mu öleyim? Ben yaşadığım her saniyenin tadına varmak istiyorum, zihnimi yaşadığım olumsuzluklardan tamamen arındırmak istiyorum. Hayat gerçekten çok kısa ve o sahip olduğumuz en değerli şey. Neden her şeye rağmen devam etmeyelim?

Dersen ki "Şu yaşadığımız hayat da hayat mı allasen!?", o zaman çeşitli intihar yöntemlerini araştır derim. Böyle yaşanmaz.

Edit: Benim uzun uzun yazmaya çalıştığım şeyi devilred özetlemiş o yüzden devilred +1 diyorum.

Ben bu patlama gibilerinden sonra daha bir sarılıyorum hayata. Nasıl olsa ne zaman gideceğim belli değil, kalanın tadını çıkarayım istiyorum.

insanın duygularını bile şoklayacak cinstendi dün akşamki patlama.

sl78
devilred +1

ben anlamıyorum artık insanları. ofiste kimsenin umrunda değil, o kadar duyarsızlar ki bırakıp kaçasım geliyor.
bu denli ağır bir toplumsal olayda neden sessizleşir, görmezden gelir insanlar?

ben anlayamıyorum, çok yoruldum düşünmekten.

@absinthe, hele bir tanesi, aa evet sabah duydum dedi ve geçti. Sanki Kadıköy'de su kesintisi haberi duymuş herif.

Aklimda o kadar soru var ki.

Su baskanlik sistemi ciktigindan beri kac bomba patladi,kac sehit verildi? Komplolar teoriler... Ve yine gizli kapakli isler. Maskeli baloya hoşgeldiniz diye ekranlarda boy gösterenler.hedef gösterenler.Ihanetler ve entrikalar. Masumlarin hayatları üzerine denge kurmalar.Korku yaratanlar.Evet sesleri cikmasini isteyenler. Kisacasi kafamda deli sorular..and time..

birkac defa baska baska yazdim, her seferinde sildim.

ne desem gg.

böyle yasamak zor. ölü olmamak yasamak degil @sour, güvende hissetmeden yasamak yasamak degil. yok sayabiliyor ya da kaniksayabiliyorsan, devam ediyorsun. afferim o zaman sana.

kalanlar icin degil. yasamak bu degil. insanca yasamak bu degil.

bazen şurada bile çok insancıl durumlarda bazı insanların verdikleri tepkileri görüp "ne ara bu kadar vicdansız olduk" diye düşünür olmuştum. mesela bu duyurunun altına mesaj atan insanlardan bir kaçı benim gözümde o seviyededir.kendini çok masum hissediyor mesela, olanlardan kendine hiçbir şekilde pay biçemiyor.. sana çok acımasız birşey söyleyeyim geldiğimiz noktayı anla. ölse sikimde olmaz. düşün. yüzünü bile görmediğim bir insana nasıl bir nefret besler olmuşum.

Ben kaldiramiyorum; dün geceden beri cok az uyudum, basım ağrıyor, gözümün önünden kaçan insanlar geçiyor.

İnsanların yorumları da ekstra midemi bulandiriyor. Bilmiyorum ülkenin sonu ne olacak ama benim sonum hiç iyi değil.

Açıkçası kanıksadım, 10 saniye içinde hayata devam ediyorum kaldığım yerden. Dediğin şeylerden yaşıyorum. 'Değerini bileyim, ben de olabilirdim. Ne zaman olacağı belli değil' gibi değil; bildiğin 'Evet, patlama olmuş. Ne zaman öleceğimiz belli değil. Öğle yemeğinde de bamya varmış, kantinden mi yesek? Bu arada, rektörlük yarın soruşturmaya çağırmış. O zaman yarına kalmadan dosyaları hazırlayayım. Aaaa, yine mi kadroyu bir partiliye vermişler? Ya, su bitmiş, söylesek ya' hızında.

Yaşıyor muyuz? Evet, nefes alıyorum. Yetiyor mu? Bazen.

Daha önce birkaç kere yazmıştım, tekrar okuyanlar için affola. İnsan bulunduğu koşula süper uyum sağlayabilen bir canlı. Haberler okuyoruz örneğin, diyor ki 'Irak'ta (ya da savaş olan başka bir yer) çocuklar dışarıda oyun oynarken, üstlerine havan topu düştü' ve biz şaşırıyoruz 'Savaşın ortasında aileler nasıl çocukları oyun için dışarı gönderir' diye. Ya da pazar yerinde bomba patladığında 'İnsanlar nasıl savaşta pazar yerine gider', diyoruz. İnsan kendi içinde yaşadığı koşulların süresi uzadıkça ona adapte oluyor, artık bunu normal kabul ediyor. Örneğin, kocasından şiddet gören ve kendi maaşı olan bir kadının nasıl olup da boşanmadığına hayret ediyoruz. İnsan hayatındaki kötüyü normalleştiriyor. İçten içe kötü olduğunu biliyor ama umutsuzlukla birlikte artık onu normal sayıyor ve 'Normal hayatım bu zaten' diyerek günlük işlerini yapmaya devam ediyorlar. İnsanlar savaşın göbeğinde yaşayıp akşama ne pişireceklerini, izleyebileceği dizileri düşünebiliyorlar. Bir nevi alışıyorlar.

Normalleştirme kabul etmek değildir, ilgisi yoktur; bunun altını çizmek gerek. Açıkçası, Facebook'a yazabileceğim ya da gördüğüm 'Kınıyoruz, lanet olsun. Allah belalarını versin' ya da 'Bu kaçıncı ha, kaçıncı'nın çok bir etkisi olduğunu düşünmüyorum. Tabii etkisi vardır, en azından çok insanın senin gibi düşündüğünü ve yalnız olmadığını biliyorsun ama artık yapıcı bir eleştiri gelmiyorsa, sadece lanet okuyorsak, bir eylem planı yoksa, 'Şunun şunun yapılması lazım' ya da 'Şunu şöyle yapmamız lazım' denmiyorsa, ben 'Kahretsin, güvende değiliz' diye devamı gelmeyen şikayetlerle ya da umutsuzlukla zaman geçirmek istemiyorum. Bir şiddet karşıtı olarak 'Hacı, ben her türlü kamu malına zarar vererek bunu protesto edeceğim' ya da 'Ben toptan ülkeyi terk ediyorum, bıktım' bile daha çözüm odaklı ve yapıcı görünüyor bana. Büyük oranda katılmadığım görüşleri söyleyen kişilere bile 'Çok teşekkür ederim çözümle geldiğin için' diye sarılmak istiyorum. Şu anda da Ekşi Sözlük'te debe'de okuduğum ekonomik boykotu uyguluyorum kendimce. Yoksa, öğle yemeğinde iş arkadaşlarımla 'Yine patladık, ne zamana kadar yaşayacağız. Allah belalarını versin' gibi aynı şeyi üç yüz milyonuncu kez konuşmak istemiyorum. Konuşup konuşup bir şey yapmamaktan sıkıldım. Bu şartlar altında konuşup üstünde durasım da yok.

Bir yandan da kendimi sorumlu ve suçlu hissediyorum. Çünkü diğer patlamalarda bir şey yapmadığım için bu patlamanın da gerçekleştiğine inanıyorum. Bir anlamda bu patlamaya da ben izin verdim. Dolayısıyla lanet okuyamıyorum; lanet okuduğum insanların içinde kendim de varım. Bir yandan da, kendimle yüzleşmemek için de düşünmemeye çalışıyorum.

ölüm, dünyanin her yerinde yaşanabilir. meseleyi sadece bu topraklarla sınırlayıp şikayet etmek seni beni başkasını kurtarmaz. dozunu kaçırmadan ihtimalleri düşünüp kendi tedbirini alırsın olur biter. kendi evimizde bile ne kakadar güvendeyiz? düdüklü tencere bile (yerine göre) o kadar masum değil.

ben 10 ekim katliamının tanıklarından biri olarak ertesi gün işe geldiğimde hayatın nasıl devam ettiğine inanamamıştım. o korkunç manzaralar hala gözümün önündeyken takip etmem gereken siparişler vardı. üstelik o katliam sonrasında, azımsanmayacak kadar çok büyük bir kesim "orada ne işleri varmış" düşüncesine sahip olduğu için duygularımı kimseyle paylaşamamıştım. günlerce ruh gibi yaşadım. daha toparlanamadan ankara katliamı oldu. çok uzun bir süre toplu taşımaya binemedim, kızılay'a, eğlence mekanlarına, avmlere gidemedim. aylardır her arkadaş ortamında bunları konuşuyoruz. artık katliamlar toplumun hiçbir kesiminde ayrım gözetmediği için herkes benim kadar endişeli.

kısacası ben zaten hayatıma eskisi gibi devam edemiyordum. şimdi kimse edemiyor.

yav ben duyarsız biri değilim. dün gece ağladım bile. her patlamadan psikolojik anlamda ciddi olarak etkileniyorum hatta çevremdekiler ipin ucunu kaçırdığımı söylüyor biraz. buna karşın her patlamadan sonra şu sosyal medyadaki "omg nasıl unutabiliorz ://" triplerinden nefret ediyorum. inanılmaz çiğ ve yapmacık geliyor. orada olabilirdimciler var bi de. ölene, patlamaya mı üzülelim senin vicdan mastürbasyonuna mı destek çıkalım amk ne istiyosun yani amacın ne. o açıdan üzüleceksem de kendi çapımda üzülüyorum ben, herkesin travma yaşadığı dönemlerde böyle piyasaya çıkıp da NASIL YAŞAYACAĞIZ ŞİMDİ tripleri yapmayı saçma buluyorum.

savunmaya geçme lütfen, ben senin nasıl düşündüğünü ve neden öyle düşündüğünü de anlıyorum ve buna bi şey diyemem. yani kendini haklı göstermeye, anlatmaya çalışmak zorunda değilsin çünkü ortada bir haklı veya haksız olma durumu yok zaten. nasıl devam ediyorsunuz demişsin ya, ben de en başta bu soruyu düşünmenin bile anlamsız olduğunu düşünüyorum. sormuyorum. o yüzden devam ediyorum. ulu önder till lindemann'ın dalai lama adlı eserinde de belirttiği gibi: wir müssen leben bis wir sterben.

devam edemiyorum diyenlere de şunu sorayım: normalde yaptığınız neyi yapmıyosunuz ya da yapamıyosunuz abi? sözlükte, duyuruda döşemeye devam ediyosunuz. hepiniz işinize gücünüze gittiniz. hayatınızda değişen ne? bu patlamalarda her insan etkileniyor. çoğu insan bir köşede gözyaşı döküyor ya da içten içe yaralanmış, örselenmiş hissediyor. speşıl snovfleyk'lik yapmanın lüzumu yok.

not: patlamaya şahit olanları ya da patlamada sevdiğini kaybedenleri ayrı tutuyorum elbette, onların attention whore'luktan çok daha büyük dertleri var.

Ne yapabiliyoruz ki başka? Öyle veya böyle, iyi ya da kötü, hayat devam ediyor bizler için.

En fazla buradan, sosyal medyadan veya arkadaşlar arasında konuşurken isyan edebiliyoruz.
Başka hiçbir şey yapamıyoruz. Birkaç gün sonra her şey normale dönecek yine. Sadece vefat edenlerin ailelerinin, arkadaşlarının içinde bir sızı kalacak.

@der meister seni anlıyorum ve kızmadım da söylediklerine. haklı olabilirsin. ama ben de bu "siz de şöyle şöyle yapmayın be abi" diye birbirimizi saçma sebeplerden eleştirmemizden bıktım. ben de yaptım bunu. "of bunlar da anca facebooktan bir şey paylaşsın, 2 gün sonra tatil fotosu atmaya devam ederler" dedim. bazı insanların her hareketlerine bir kulp taktım. her şeyin doğrusunu biliyordum ya. artık doğru bir davranışın olduğunu sanmıyorum. kimsenin elinden bir şey gelmediği bir ortamda ya bazıları psikolojik olarak çöküyor, bazıları hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam ediyor, bazıları sosyal medyadan yardırıyor, bazıları da benim gibi kendi gibi düşünen insan varsa acısını paylaşmak istiyor. cidden başka da amacım yoktu. kimin neyi nasıl yaptığını ben artık sorgulamayacağım. varsın 2 gün sonra tatil fotoğrafı atsın, şu an bu durumdan acı duyduğunu görmek bile bir bakıma beni mutlu ediyor. o kadar da ölmemişiz diyebiliyorum. ne bileyim ya...

galeri13.uludagsozluk.com

ben ankara patlamasında ciddi anlamda travma yaşadım. orada değildim ya da çok yakınlarım orada değildi. ama birkaç gün hep gözlerim doldu hatırladıkça, çok güçsüz hissettim.
bu defa da üzüldüm ama aynı şekilde etkilenmedim ve şimdi de bu halime üzülüyorum. olaydan sonraki fotoğraflara bakabiliyorum rahat rahat bu nasıl kanıksamak gerçekten çok üzücü.
ama demiyorum ki yarın çıkmayayım, ya gittiğim yerde patlarsam vs. herhalde tek takıldığım nokta böyle saçmasapan şekilde bu hayattan gitmek. evet sadece buna üzülüyorum herkes adına.

Tüm Ankara patlamalarında Ankara'daydım, mayıstan beri de İstanbul'dayım. Bilmiyorum ya bende sıkıntı yok, patlamalar, ölümler tabii ki üzücü ama dışarıdayken falan off her an ölebilirim gibi bir düşüncem olmuyor.

Rahatsız olduğun şey tehlikenin hemen yakınlarda olması mı yoksa olayın acı vericiliği mi? Eğer 1.si ise haklısın, hiç yaşama sevinci olmayan kişi bile böylesine bir ölümle yaşama veda etmek istemez. Yok eğer 2.si ise pek mantıklı değil çünkü tarih boyunca hemen her gün bundan çok daha acı olaylar tekrar edip duruyor. Mesela, açlıktan ölen insanlar. Herşeyin deliler gibi üretildiği bir zamanda insanların yaşamlarını sürdürecek yiyeceğe ulaşamadıkları için ölmeleri bombalı saldırılardan daha korkunç bir gerçek. Ama yine de kimse bunun hakkında birşey söylemiyor çünkü aç kalma ihtimalimizin olmadığını düşünüyoruz. Dünya kötü bir yer, en güçlüden en zayıfa doğru herkes el birliğiyle onu bu hale getirdi. Bu kötülük ama kırıcı bir sözle ama büyük bir patlamayla dışarı vurmak durumunda. Nedenleri değil sonuçları konuşmaya devam ettiğimiz sürece değişen birşey olmayacak.

e bunun bir benzeri trafik kazası
güzel güzel yolunda 80 le gidiyorsun yandan bir kamyon gelip biçiyor seni bu da aynısı güzel güzel tatile gidecekken birisi gelip bomba patlatıyor.

Önlenebilir mi evet (trafik kazası da terör saldırısı da) önleyebiliyorlar mı hayır.
Sen ne yaparsan yap bir şekilde gelip seni buluyor.

Ölenler için üzülüyorum ama kendi elimden geleni yapıyorum bu kadar oluyor.

Gayette yaşıyoruz yaşamaya devam edeceğiz bir hafta sonra kimse hatırlamayacak bile.
yazık.

Peşin not: Atatürk Hava Limanında çalışıyorum. Patlama çalışma bölgemin az biraz uzağında yaşandı. Yolcu yada görevli olarak da orada olabilirdik.

Eleştirmek için söylemiyorum ama bizim halkımız unutkan. Ankara gar/kızılay, İstanbul saldırılarından sonra da böyle sorular sorduk. Sonra hepimiz normal hayatımıza döndük. Adamın biri çıkmış anayasadaki eksiklikten oluyor bu diyor. Asıl suçlular hiçbir zaman cezalandirilmayacak. Belki giderek ortadoğu ülkesi oluruz resmi olarak, kim bilir.

İlk fırsatta ülkeyi terkedicem.

Yaklaşık olarak 10 civarında şehidimiz var. 20 civarında da yaralımız var dediler dediler dediler

Kimsenin yaşam biçimine karışmayacaksın!
İsteyen inanır isteyen inanmaz! KARIŞAMAZSIN!
İsteyen evlenene kadar kimseyle sevişmez isteyen grup seks yapar! KARIŞAMAZSIN!
İsteyen kendi cinsiyle sevişir isteyen karşı cinsle! KARIŞAMAZSIN!
İsteyen Türkçe konuşur isteyen Kürtçe, Ermenice, Yunanca, Gürcüce... KARIŞAMAZSIN!
İsteyen camiye gider, isteyen sinagoga gider, isteyen hiçbirine gitmez! KARIŞAMAZSIN!
İsteyen vegan olur süt içmez, isteyen vejetaryen olur et yemez! KARIŞAMAZSIN!
İsteyen mini etek giyer, isteyen baş ortüsü takar! KARIŞAMAZSIN!

perşembe günü vize başvurumu yapacağım, 12 ağustos'ta uçuşum var. UMARIM tek parça olarak çıkabilirim şuradan. ben şu an başka bir şey düşünmüyorum açıkçası. annem ve kardeşlerim burada olacak, onlar için çok üzülüyorum ama nasıl desem, "suriye'de bile hala yaşayan milyonlarca insan var, herkes ölmüyor ki" gibi acınası bir düşünceyle avutuyorum kendimi. imkânım olsa onları da yanıma aldırırım zaten ama yakın zamanda öyle bir şey olmayacak gibi.

Elli tane patlama olmuş sözlükte adam "islama sövüyürler yeaa:(" diye ağlıyor. Ulan her olayda dinciler mağdur. Çok daha ağır konuşurdum da silinecek işte.

İstanbul'da olanlar kurulan kan merkezlerine ya da bakırköy Sadi konuk a ulaşıp kan verebilir bugün için.

Onun dışında "Yine biz öldük!", õlmeye de devam edicez. Kimse hicbi şeyi unutmuyor, yaşananlarin izi kalıyor da nasil yaşayalım bunca acıyla.

abi napicaz, hepimiz tek tek daha agir derecede sinir hastasi olucaz. tum insanlik vasiflarimizdan siyrilicaz, boyle parazit gibi, ne kendimizle ne baskasiyla barisik arafta yasiycaz. ne yapicaz amk. burada ne yapilabilir baska yani. cografya bunu gerektiriyor.

10 civarında naaşımız, ölümüz, kaybımız olabilir ama bunun adı şehit filan değil. cahil cahil konuşmayın. ek olarak az önce cnnde canlı yayına çıkan dayı 10 diyosunuz ama burda en az 25-30 ölü var dedi akabinde spiker abla da adını hatırlamadığım bir hastanede 26 ölü var dedi. bunlar dursun.

napıcaz, hiçbirşey. zira bu ülkede güzel şeyler olmasını isteyen insan sayısı örümcek beyinlilere göre çok az. dolayısıyla kaderimiz sadece demokratik bir şekilde oy kullanmak veya iç savaş gibi kötü bir ihtimal olursa da tarafımızı seçip dinci gebertmek. bu iş bu kadar. bu saatten sonra hümanizm kasamayacağım üzgünüm. tüm nefretimle ülkenin bu hale gelmesinde rolü olan kimse savaşacağız. yapacak başka onurlu olan varsa buyursun.

Butun bunlara sebep olanlarin piskinliklerini seyredecegiz.

ülkenin düştüğü halin, içinde bulunduğu çıkmazın farkına varalım. hala normal şartlarda bir iktidar-muhalefet çekişmesinden öte varlık kavgasında olduğumuzu anlayalım.

bir de gerizekalı gibi "türbanlılara zulmettin, üniversiteye sokmadın" ezberini ve bu ezberi yapanları siktiredelim.

islamcı budur, islamcı yapıcı değil yokedicidir. bunları sandıkla deviremezsin.

kimsenin bir şeyi unuttuğu yok. sadece baştan önemsemeyenler ve devletimize zeval gelmesin diyenler terörü kınayıp geçiyor. biz hatırlıyoruz. kan dökeni de, destek olanı da, asıl katili de, emri vereni de.

öfkelenmek ve örgütlenmek zorundayız. beslendikleri organlardan desteği çekmek zorundayız. ekonomik boykot yapmak zorundayız. birbirimize güvenmek ve ÖRGÜTLENMEK zorundayız.

Valla ben para biriktirmeye basladim. Kacicam guneye. Batarsa ulke ben oradayken batsin. Kismet artik. Mucadeleyi biraktim ben.

islamın yasaklanmasını ve nazizm muamelesi grmesini bekleyeceğiz.

@kawaye tek başımıza unutmadık diye amuda mı kalkacağız? örgütlenilecek diyorum. unutup tamamen gündelik hayata dönecek durumumuz kalmadı zaten. bugün beşiktaş'ta tez hocamla görüşürken top atıldı, yerimden sıçradım. birkaç gün önce hoparlörden çıkan seste yerimden sıçradım. bu mu unutmak? böyle bir durumda boş konuşmak, "bir halt yapamayız" demektir.

sıçan kaçar, aydın vatansever ölür, sıçan döner ve ülkeyi yönetir veya üst sınıfa dahil olur, meydanda adam kalmadığından eğitim baltalanır, ekonomi bağımlı hale gelir ve bunların hepsini sırıtarak yaparken ölenlerin kredisini yer, gözü yaşla ölenden bahsederek ve onun bayrağını taşıyormuş gibi yaparak. ona göre ülke inşa edilmez, hazır ülkeye konulur. ülke dediğin macarnex gibi bir şeydir; kullanıma hazırdır, bozuksa atarsın. kim bozmuş diye de düşünmezsin, sadece yeme tarafıyla ilgilisindir.

her kaçan sıçan olmasa da her sıçan kaçar veya saklanır. bir şekilde ayakta kalır.

napılacağına gelince... daha kendi içimizde anlaşamıyoruz ki örgütlenelim. cephe gerekiyor ama tc vatandaşlığının cepheyi oluşturmak için gereken tek kimlik olduğunda ısrar etmezsek batışa devam gibi geliyor bana. herkesin ekstra sıfatları bir kenara atmasının vakti geldi. diğer her şey telaffuz edilirse eşitlik bozulur, edilmezse değil.

@yuvarlanan:

yurtdışında rahat yaşam karşılığı etnikçi okuma yapması ve ona göre makale yazması yönünde talimat alan dönek solculardan olmayın, kaçtığınızla kalın yeter bence.

1 milyon dolar mı ne "piyango"dan kazanıveren demir küçükaydın olmayın mesela veya

minnesota üniversitesi'nde resumesinde "I'm a german journalist" diyen, yakın arkadaşlarına öğrencilik döneminde okuma siparişi aldığını söyleyen Taner Akçam olmayın. o cörmın haliyle türkiye hakkında zırvalamak zor olmamış olsa gerek. (kuvvetle muhtemel bu tarz şeylerle alakanız bile yok - ben kendimce ülkeden gidenlerden hangi tipin şimdiye dek ülkeye en çok zararı verdiğini düşününce cevap olarak bu tipi öne sürüyorum.)

bunlar avrupa'ya bir gittiler, döndüklerinde başka bir şey olmuşlardı. "bize ülkemiz değil burası değer verdi" kadar ezik bir savunma olmasa gerek bu faust ilişkisinde.

neyse ben ikinci kere yazıyorum; kaçan kaçar, kaçmakla sıçan olunmuyor demek için - kendi yorumum için ayrımı netleştirmek istedim.

ama bir yerde kalabilmek için kişiden istemeyeceği/doğru bulmadığı/hakkında bir şey bilmediği şeylerin söylemesini istedikleri noktada bunu kabul eden sıçandır ve bizim böyle sıçanımız çok.

dostum 100 dolar fiyat ceken taksicilerin ahlaki yapisini yasayla, egitimle, abye girmekle degistiremezsin. bu 200-300 yillik bir surec en az. ahlaksizlik toplumun temeli olmus maalesef. haksizlik, adalet yok ki, yasalar adamina gore uygulaniyor, adam kayirma had safhada. bir gun halk kahramanisin, diger gun vatan haini. bir tane hakim grubu, sike yapmissiniz diyo, yargitay onayliyo, digeri yapmamssiniz diyor yargitay yine onayliyor. sirke donmus ulke.

Hp elitebook serilerini kullanıyorum yaklaşık 10 yıldır. Eskidikçe yeni modellere geçiyorum. En son i7 olanını aldım. Memnunum

Markadan ziyade model önemli. Hp nin pavilionları tırt mesela

1- dell n5110
2- 5
3- plastik olduğu için kasada kırıklar oluştu. herhangi bir sebepten dolayı servise göndermedim.
5- 9/10
6- öneririm.

1- macbook pro
2- 2 sene
3- bir sıkıntı yaşamadım
4- ///
5- 9/10
6- öneririm

1. asus'un k52f modelini kullanıyorum. (800 liraya almıştım. orta sınıf).

2. 2010'nun sonundan beri.

3. hiçbir sıkıntı yaşamadım. hiç servise gitmedi.

5. 10.

6. evet.

1. SAMSUNG NP300E5A

2. 5 yada 6. senesi bu. o zamanlar 1000tl ye almıştım.

4. hiç göndermedim. bir kere sarj kablosu bozuldu. laptop ile samsunga gittim yenisini aldım. servislik işim olmadığı için puan veremiyorum.

5. fena değil. 7 veririm.

6. f/p olarak fena değil fakat önerecek olsam msi, monster, asus öneririm.

1- asus. tam markasını bilmiyorum :( aldığım zaman pahalı sınıfındaydı.
2- 4 sene oldu
3- bir kere internette sakıncalı kullanımım nedeniyle çöker gibi oldu, format attım :( servise yollamalık bir durum olmadı.
5- 9/10. sorunsuz.
6- öneririm.

1. Monster (modelini tam hatırlayamadım ama aldığımda orta-pahalı sınıftandı)
2. Bu ay 7. senesini doldurdu, hala taş gibi maşallah
3. İlk aldığım sene harddiskinde sıkıntı vardı servise gönderdim yenisini taktılar bi sıkıntı olmadı. Onun haricinde geçen sene harddisk öldü kendim yenisini aldım taktım sıkıntı yok.
4. Serviste bi sıkıntı yoktu gayet iyi ilgilendiler 9 diyorum.
5. Markadan memnunum yine olsa yine alırım ama bu aralar biraz pahalı sanırım :D 10 üzerinden 8 diyorum.
6. Öneririm hatta şunu da söyliyim ben aldığımda aynı gün yerine 3 gün sonra kargoya verebilecekleri için özür dileyip bi üst modelini(full hd versiyonunu) yollamışlardı, biraz tav oldum açıkcası :D

macbook pro retina
2 sene
9-9.5/10
öneririm

Is ve kisisel olarak 2 laptop kullaniyorum. Is <> Kisisel seklinde cevapliyorum:

1- MacBook Pro Retina <> MacBook Air

2- Modelleri surekli yenilenmekle birlikte yaklasik 6-7 senedir

3- Hic sikinti yasamadim

4- Servise gerek olmadi hic

5- 10/10

6- Oneririm

1) şu an samsung kullanıyorum. ondan önce yine samsung, daha önce dell kullanmıştım. fiyat olarak şöyle söyliyim aldığım bilgisayarlar insan olsaydı kesin memur olurdu. tam orta yolcu hepsi.

2) şimdiki bilgisayarım 3 yıla yaklaşıyor sanırım, o civarda bir şey.

3) önceki samsung'da bir haller vardı. 2-3 kez gönderdim. bunu da bir kez gönderdim.

4) 9 diyebilirim. şu anki bilgisayarım için samsung seçmemin sebebi, öncekinde çok memnun olmamdı. ne sorun yaşadıysam götürdüm ve en geç bir hafta içinde tertemiz ve ücretsiz verdiler bilgisayarı. yalnız artık laptop yapmıyormuş galiba samsung... şu anki bilgisayarım geçen bozuldu, servise götürdük 1900 lira fiyat çektiler. meğer ram'lerden biri bozulmuş. onu çıkardık, yerine 120 liraya 8gb'lık hyperx taktık. hem bilgisayar mis gibi oldu hemi de 4 cigorayt ekstra ram.

5) son olay nedeniyle sana puanım 7 kankam. servise gidince 2 bin lira fiyat çekmeyeceklerini bilsem ömür boyu samsung kullanabilirim, ben memnunum ve seviyorum.

6) sanırım şu an için önermem. bizim zamanımızda bi şey olunca muhatap buluyodun, hey gidi. şimdi öyle değil. kaçmış hepsi. diyorum ya normalde yüzsüz gibi format için bile götürdüğüm servis şimdi 5 dakikalık bir ram çıkarma işlemi için bile dalga geçer gibi 1900 lira istiyor. eeey semsüng sen kimsin ya?

hp 7 yıl
sony 4 yıl
dell yeni

hp bazı problemler çıkardı ilk 3-4 yılda
sony hayatımda gördüğüm en taş laptop'tı. ses bile yapmadı. gerçekten inanılmaz.

1- Acer kullandım talebeyken. Orta halli birşeydi. Anakartı yandığında yaşamını tamamlamıştı.
2- 3 sene boyunca kullandım.
3- Çok, çok fazla ısınırdı.O kadar ki, altında ki masa alev alacak diye korkardım. Garantisi dolduğu için göndermedim.
5-6.
6- Ekonomik bir ürün almak isteyenlere önerebilir; ama iyi bir ürün almak isteyencelere önermem Acer'ı. Windows işletim sistemli laptoplarda her zaman Sony'i öneririm.

hayır gönül bu mantıklı bir açıklama bekleme içindeki yazılım bu şekilde

yoo. demek ki öyle insanlardan hoşlanıyosun. illa boyuna ve kilona göre birini bulmak zorunda değilsin :)

190-86yım, atletiğim, sevgilim yok.

lfşgjffg şaka şaka :D yanlış yapmıyorsun.

1.92'yim, 80'im. Genelde 1.57 kızlar çekici geliyor.

1.70 in altinda bir kadini begenmenin neresi yanlış olabilir . keza her şeyi gectim 165 170 arasi türkiyede uzun bile sayilir .bu aralıktaki bir kadin ortalama kiloda ise göze estetik gelir .
Ki zaten toplum olarak kisayiz.

Bi de şu var kisa boylu kadınlar olarak biz de ölelim mi .buradan o anlam çıkıyor biraz da .

bence bir yanlışlık yok. minyonlar her zaman daha çok çekiyorlar beni de.

Cunku biz minikler cok sevimliyiz afsfdgafd

154'um, sevgililerimin boy ortalamasi 184'tu

don't feed troll.

bence yanlış bir şey yapmıyorsun. ben de 1.96 boyundayım ve penisim 22 santimetre. 1.60'ın altındaki kızları şişe takıp çeviriyor ve SEBAHATTİN SEN YİNE DE ÜLKEMİZİ KÜÇÜMSEME, ALİKOPTER DÜLÜLÜLÜ diye bağırıyorum. daha uzun boylu olanlarla olmuyor. zevk ve seks meselesi.

böyle bi soru olabilir mi ya:) yanlış yapıyorsun desek uzun kızlardan mı hoşlancan?

boyumu kilomu vücut tipimi yazayımda minnoş taliplerimi bekleyeyim.

cevap: yanlış yapıyor olabilirsin.

minyon.avi

yanlış yapıyorsun. derhal vazgeç.

bir kere "sevgili tercihi" başlı başına bir hata bence.

ben de eskiden diyordum ki, "benim sevgilim beyaz tenli olacak aga", sonra gittim baya esmer bir kıza aşık oldum/olmuştum.

istediğin kadar yaz çiz, kalbin kimi severse, senin tercihlerin o olur.

+1 ben de 190'lık adamım. 1.60-65 lik kadınlar inanılmaz çekici geliyor.

there is no such choice but your heart's.

şakil oniyıl'ın sevgilisine bak.

Bununla ilgili en güzel cevabı kardeş payında vermişlerdi;
En iyi kanatçıları da tavuklar bilir o zanan!

euro 2016 özelinde konuşuyorum, roy hodgson mal. ikincisi, premier lig yabancıların sırtında giden bir lig. yine de ne olursa olsun böyle bir ülkenin bu kadar kötü takım çıkarmasını hiçbir şekilde anlamlandıramayız sanırım.

NBA'i NBA yapan Amerikalı oyuncular, Avrupalı yıldız sayısı çok sınırlı. Premier Lig'de bir sürü milletten adam var.

basketbolda kalite farki sahaya aninda yansir. futbolda ise en yetenekli oyuncu bile belli bir degere kadar etki edebilir.

açıkçası iş ilanıydı bende başvurdum de
çok fazla kasılıp yamulmaya gerek yok.

is ilaniydi ben de basvurdum deme.

sirketi onceden arastir. arastirdigini gosteren cevaplar ver. mesela uluslararasi musterileri olan bir sirketiz, (bir kac musteri ismi de sayarsan tadindan yenmez) o yuzden calismak istiyorum guzel bir cevap olabilir. baktiklari sey senin ne kadar hevesli oldugun en nihayetinde. onu gostermek lazim.

ben evime yakın daha çok uyurum demiştim baya gülmüştü.

soru gelince arkana yaslanıyorsun... hafiften derin bir nefes alıyorsun. sigaranı çıkarıp yakıyorsun. "sizinle çalışmak istemiyorum, siz benimle çalışmak istiyorsunuz" diyorsun ve bir kültablası alabilir miyim diye rica ederken sigaranın külünü masaya doğru fırlatıyorsun.

bu özgüvene sahip biriyle her şirket çalışmak isteyecektir.

hayatımda hiç iş görüşmesine girmeme gerek olmadı çok şükür, bu saçmalığa gerek duymaksızın işi alacak kadar şanslı oldum ama benim bildiğim bu tip durumlarda firma senin planlarından çok onlara ne verebileceğinle ilgilenir. yani "kendimi geliştirebileceğime inanıyorum" dersen, "bize ne senin gelişiminden kardeşim, biz x işini hakkıyla yapıp bizim cebimizi dolduracak adam arıyoruz" diyebilirler. o açıdan, sahip olduğun özellikleri temel alarak firmaya neler katabileceğin konusunda yardırman daha faydalı olabilir diye düşünüyorum. motivasyon mektubu mantığı.

tekrar belirteyim benim iş görüşmesi deneyimim yok, sadece fikir. yanlış yönlendirmek istemem.

Hic sisman degilim ama biraz gobegim var. Tisort giyince cok siritiyor. Sayilir mi?

eskiden öyleydim şimdi gayet fit insanım.
dayı klasmanına da giriyorum.

inanmayın sakın! sevgili arıyor, şişmanım diyenleri eleyecek.

1.82 ye 90 yeter mi? Got yok göbek oturunca var.

var ! ben varım, ortalama göbekli türk erkeğiyim, gurur duyuyorum

son 3.5 senede yaklaşık 40 kilo aldım ve basket maçlarının banko adamıyken, büyük boy pizzanın üzerine tatlı olarak 4 kişilik yaş pasta yiyen dehşetengiz bir şüşkoya dönüştüm. konu kilit. gerçi ben bunu 4 sene önce de yapıyordum ama yakıyordum. necip türk halkı sağolsun "KİLONA GÖRE İYİ DURUYOSUN LAN" diyerek moral veriyorlar. özgüvenim hep düşük olduğu için şüşkoluk ayrıca düşürmüyor, o anlamda da bir sıkıntım yok. hedefim patlayarak ölmek.

surada olmak isterdim. sadce bir saat bile yeterli olurdu. en cekici yer bana gore
eol.jsc.nasa.gov
iss

Ben Sahra Çölü'nü görmeyi isterdim hep. Hâlâ da isterim. Bi kaç akrep, kertenkele de yesek fena olmaz.

yalnız adam dünya demiş ^^

çorum.

Bu soruya hicbir zaman cevap veremem. Asiri cekici gelen bir suru yer var.
Ama bir yerin gercegini gorunce cogu zaman "bu muydu..." diyor insan evet.

eclibris'in dedigi yere gitsem kendimden gecer sarhos olurdum ama...

sibirya. hem şehirlerini (başta krasnoyarsk olmak üzere) hem de doğasını, tundrasını görmeyi çok istiyorum ama hem türk vatandaşı olduğumdan hem de kısfmetse ukrayna'ya yerleşeceğimden ötürü sanırım çooook uzun yıllar gerçekleştiremeyeceğim bunu. hem çok uzak (dolayısıyla uçak bileti falan öldürüyor) hem de ukrayna vizeli türk pasaportu rusların muhtemelen ret damgasına boğacağı, atıp yırtacağı bi' defter olur herhalde. o yüzden şimdilik mobeselerden izliyom arada.

bana en çekici gelen, yaşadığımı en çok hissedeceğimi düşündüğüm yer sibirya ama güney amerika'yı, özellikle şili'yi de görmek isterdi. bi de kuzey kutbuna yakın yerleri merak ediyom, rovaniemi-tromsö falan çıkmak isterdim oralara.

Patagonya.

Güney Amerika'yı genel olarak görmek isterdim.

Zermatt İsviçre

yatak odası yada balkon bilemedim

Grönland, Antarktika, Sibirya.
Sıcak olarak ise yalnızca Sokotra aklımda.

su an tatli tatli esen herhangi bir yer diyerek minimalizmin dibine vursam da uzun zamandir en cekici buldugum yerlerden biri hallstatt - salzburg. en yakin zamanda gidiciim.

küba

müziği, havası, yiyecekleri, kültürü tam benlik.

Sibirya ^^

Ve iran.

Barcelona

Pripyat.

direkt en çekici yerini seçemem gibi geldi şu anda. en favorilerimden birisi kuzey ışıklarının gözlemlendiği yer. oralara çadır kurup takılmak falan, bir tütün sarıp içmek ne hoş olurmuş. yanızında da sizi anlayan, sizin onu anladığınız bir sevdicek olması da bonus olurmuş.

wimbledon'da djokovic'i takip etmek burjuva hayallerimin doruk noktası. o yüzden şu an için wimbledon. genel olarak da namib çölü'nü görmek ister(d)im. çöller ilgimi çekiyor.

Senin yazdığını görmeden ben de Machu Picchu yazacaktım, sonra farkettim senin yazdığını.

Genel olarak Güney Amerika'da insanlığın toplu olarak yaşadığı ilk yerleri çok merak ediyorum evet.

oo anket dayanamam

muz
çilek
kivi
portakal
ananas

1- karpuz
2- kavun
3- yeşil ekşi elma
4- vişne
5- muz

karpuz
dut
kiraz
şeftali
erik

1 - yaban mersini
2 - karpuz
3 - portakal
4 - nar
5 - çilek

dayanamıyorum devam edicem, üzüm, kavun, mandalina, yeşil elma, beyaz kiraz. limon da meyve di mi? limon.
edit : incir ve dut'a çok ayıp etmişim. devam ediyorum incir, dut, böğürtlen, kızılcık.

incir
şeftali
karpuz
üzüm
kiraz

___
dut, erik, çilek, kavun, elma... çok var :( :(

1-muz
2-kiraz
3-ayva
4-kavun
5-karpuz

Limon (meyveden sayılıyordu bu değil mi?)
Portakal
Mandalina
Muz
Çilek

şu an;

karpuz, muz, kavun, erik

siralayamiyorum

kiraz
nar
ananas
muz
karpuz
kavun
cilek
seftali/nektar
mandalin
uzum
ayva

kiraz
incir
erik
yeşil elma
muz

1. Çilek (nickim bile çılek zaten)
2. Şeftali
3. Erik
4. Kiraz
5. Frambuaz/yeşil elma. (Ayrım yapamadım ikisi arasinda)

erik
şeftali
ananas
karpuz
kiraz

1) karpuz
2) armut
3) şeftali
4) kivi
5) bilmiyom