en temizi kafaya bir adet kurşun ile bence.

fekat!

yüksek katlı bir bina ya da köprüden atlayıp inene kadar son pişmanlığı yaşamak istiyorum. hatta şöyle çooooook yüksek bir binadan atlayıp düşünmek için bolca vaktim olsun istiyorum.

edit: yaşlılığımı hiç hayal edemiyorum. hep derim, bir gün öleceğim ve bu bir kaza olmayacak diye.

Sevgilime yan baktin kavgasinda.

Yaslanmadan ölmek isterim sadece. 50'ler ideal bence.

çocukluğumdan beri savaşta öleceğimi düşünürüm, böyle garip ve rahatsız edici bir his var. bu tamamen benim manyak olmamdan da kaynaklanıyor olabilir tabii ama sanki ağzımda rambo bıçağıyla cephedeyken çotank diye alnımın çatına mermi yiyecekmişim gibi hissediyorum. anında ölmeyeceğim ama. son anlarımda öleceğimi bileceğim gibi. böyle bir senaryo var kafamda. böyle ölmeyi istiyor muyum? bilmiyorum.

ben sanırım pişmanlık duymayacağım bir şekilde ölmek isterdim. "güzel bir hayat yaşadım" diyebilerek, çok ani olmadan, öleceğim için üzülmeyerek. bir de önlenebilir bir ölüm olmasın. hani gerizekalılığım yüzünden ölmeyeyim mesela, sevenler "kafası çalışsaydı ölmezdi" diyemesinler, "keşke öyle olmasaydı, o zaman kurtulabilirdi" diyecekleri bir şey olmasın ellerinde. "e ölmeyip napcaktı daha amk" desinler, ölmemin normal karşılanacağı bir durumda ve güzel bir hayat yaşamış olarak öleyim.

bu durumda galiba klasik ölüm döşeğinde huzurla ölme şeysi ağır basıyor. güzel olurdu ya. rammstein falan açardım. ergenliğimi, gençliğimi düşünürdüm. öyle sakin sakin ölürdüm. mis.

Yaşlanmadan, acı çekmeden.

Uyurken güzel olurdu ama içimde bok yoluna gideceğim gibi bir his var.

Uyurken fark etmeden.

Ben doksanımı göreceğimi düşünüyorum. (öyle düşünmek işime geliyor:)
80-85'e kadar aktif olarak geçirip kalanını da ihtiyarlığın tadını çıkararak yaşama düşüncesindeyim. Zihnimdeki ihtiyarlık görüntüsü şöyle: Tercihen evimin önündeki verandada sallanan sandalyede dizlerimde yün şal olduğu halde oturuyorum, hava serin ama güneş var, sabah çiğ olmuş, çiçeklerimin üzerindeki çiğ damlaları güneşin ışığıyla muhteşem renklere bürünüyorlar, ben ve köpeğim birbirimize bakıp gülümsüyoruz.

"Eh artık ben ölem" dediğim zaman da artık yapmak istediğim bişi kalmamaış olacağı için akışına bırakırım.
Tek çekincem birilerine muhtaç olma düşüncesi. O şekil bişi başıma gelirse ve iyileşmem, kendime yetme durumum söz konusu değilse muhtemelen sevdiğim şeyleri hiç durmamacasına yeme gibi bişeler ayarlarım.
O yaşa kadar yaşamışsam çocuklar da artık büyüdükleri için kadavra başvurumu yapmış olurum. Gerçi 2050 lerden sonra belki kadavraya da gerek kalmaz, öğrenciler sanal veya yazıcı çıktısı organ ve bedenlerde pratik yapıyor olabilirler. Öyle olursa da toprakla buluşuruz :)

Ben soğuktan donarak ölmekte isteyebilirim. Ama tabi hiç acı yaşamayım korku da çok dozajında olsun. Ardimdan çok feci dramlar dönsün. Kibritçi kiz gibi.

Overdose.
40'ların başı olabilir.

son zamanlarda düşündüğüm iç savaş gibi bir sokak çatışmasında siniper la tek atış..

"100 Days of Happiness" diye bir roman var. Onda da hastalığından öleceğini öğrenen bir adam, 100 gün sonrasına bir başka ülkede (neresi olduğunu hatırlamıyorum) bir hastaneden randevu alarak assisted suicide ile ölmeye karar veriyor. Yeterince yaşadığımı ve ileride elden ayaktan düşeceğimi hissettiğim zaman o şekilde ölebilmek isterdim. Vedalaşarak, işlerimi hallederek, sürpriz faktörü olmadan, acı olmadan vs.

öncelikle ölmek istemiyorum.
ben yokken üretilmiş nadide sanat eserlerini, cevapları bulunmamış bilimsel problemleri ve insanların barış içinde huzurla yaşayabildiği günleri görebilmek isterdim. yine de eğer ölürsem çalışma masamda çalışırken, ney'imi üflerken ya da sevdiğim kadının yanında son nefesimi vermek isterdim.

fark etmez, çok bekletmesin yeterli.

overdose en temizi gibi düşünüyorum. bizimkiler öldüğünde kaç yaşındaysam o civarlar oluru var.

Tam tersi

Ikisinin de yaninda pirinc.

Benim çevremde ikisinin yanında da pirinç pilavı tercih edilir.

Ben şahsi olarak bu tür yemeklerin yanında bulgur pilavı tercih ederim.
Pirinç pilavından çok hoşlanmam.

Kuru fasülyenin ekürisi, kesinlikle, bembeyaz pirinç pilavıdır. Bu durumda, nohutun yanına da bulgur pilavı kalıyor mecburen:) Ama şahsen, nohutun yanına da pirinç pilavını tercih ederim.

tam tersi +1

zevk renk... bence de tersi.

kadın anam kuru fasulyenin de nohutun da yanında pirinç pilavı yapar. ben böyle alıştım.

açıkçası bulgur pilavının yenebileceği her ortamda pirinç pilavının da gideri vardır ama bunun tersini söylemek benim için mümkün değil. "buna pirinç pilavı değil de bulgur yakışır" diyebileceğim tek bir yemek bile düşünemiyorum. ha bulguru da severim, yanında turşuyla falan şahane gider, daha sağlıklıdır güzeldir vs. ama kuru fasulye ve nohutun yanında bence pirinç pilavı tartışmasız bir numaralı adaydır. nohutla bulgur pilavı mı yenir yav, onun yerine ne bileyim bi çorba salata falan yaparım ben olsam. bakliyat ve bulgur? ABSOLUTELY BARBARIC

Şahsi görüşüm, ikisinin yanına da bulgur.

Çevremde olan ikisinin yanına da pirinç pilavı. Bulgur pilavını etli yemeklerin yanında kullanıyorlar daha çok.

cekilin uzmani geldi :)
pilav üstü kuru/nohut diyince elbet pirinctir o.

ikisinde de pirinç.

Senin dediğin.

bence ikisinin yanında da pirinç pilavı gider ama illa eşleştireceksek nohut&bulgur, kuru fasulye&pirinç olur.

ikisinin de yanında pirinç gider.

ikisi de ikisiyle de gider. hatta dördünü birbirine de karıştırabiliriz o da farklı bi deneyim olur

Kuru fasulyenin de nohutun da yanında pirinç gider, taze fasulyenin yaninda bulgur gider.
Ayrıca çok pis canım çekti.

Kuru fasulye bulgur ne alaka ya

Ben tam tersini yapıyorum ama kuralı yok tabi...

agluna +1
canım çekti +1

Kuru fasulyeyi de nohutu da sevmem ama ikisinin yanında da yaygın olarak pirinç pilavı yeniyor çevremde.

bulgurun yanında nohut gitmez bu kesin ..

sana +1

Bulgurrrrr....

Pirinç pilavı sadece tavukla güzel gider :))

Genel kanı ikisinin yanında da pirinç gider. Bence de pirinç gider. Bulguru daha çok severim, bunuda belirteyim.

*product contains sugar or not*

"Any smell indicating (veya that indicates) whether the product contains sugar or not"

"when smelled"e gerek yok.

Der meister+1

Lafı çok dolandırma. En kısa ve net olacak şekilde kullan.

sor kardeş kesin dolandırıldı adam.

bana ver ben gönderirim de adfghjhlşl

Sordum daha parayı almamıs ama bank of america diye bi yerden mail gelmiş, para gönderildi diye,uyardım geri çekin gönderiyi diye, mail geldi bişi olmaz dedi.250 kargo parası da verdi.2400dü maildeki miktar.

Geçmiş olsun o zaman valla

Dogal seleksiyon olarak goruyorum ben bu olaylari bir noktadan sonra. Uyarmaya calistiginizda inanmiyorlar da cunku. Benzerini yasadim, inandiramadim dolandirildigina, ben kotu oluyordum az kalsin. yasasinlar, deneyimlesinler diyorum artik ne diyeyim.

Off offf ki offf yaa :( Keşke ikna edebilseydin Maria.

Sen o amcanın devamlı peşinde koşamazsın ki! Bırak tecrübelensin de bundan sonra daha dikkatli olsun...

@old possum

Cok soyledim,kendi sıram geldi.Kargo dekontunu onlara yollayıp, gidip çekcem parayı dedi.Ben de dedim bu mail geliyo ama parayı sonradan bankadan geri çekiyolar.Yok sabit fikir:( şimdi dolandırılınca beni suçlamasın bir de:))

salla ya kesin 100 lira fazlasına sattım diye seviniyordur şimdi. böyle böyle öğreniyorlar. sen elinden geleni yapmışsın kafasına vurup bayıltacak mıydın adamı?

sen yapacagini yapmissin, adama gecmis olsun.

Bence şu saat satan zenci arkadaşlardan birini şubeye götürüp, alıcı bu, artık vazgeçmiş yollama dedirtmen lazımdı.

ahaha güldüm. sen yapacağını yapmışsın boşver, böyle tiplere ne anlatsan boş. beklesin dursun şimdi. üzüleceğim ama üzülemiyorum da yani çok keyifliyim şu an, bulgaristan'dan sevgilim gelecek onu bekliyorum. yol parasını gönderdim bu sabah. canım <3 <3

Aldığımdan beri ekran koruyucusuz ve kılıfsız kullanıyorum (1.5 seneyi geçti) ekranım çizik değil. Ekran koruyucu ve kılıfın telefonu kalınlaştırıp takozlaştırmasını sevmiyorum.
Çizik falan yok, hiç düşürüp kırmadım da. Düştü tabi de kırılmadı.
Telefona evladım gibi değer verip sarıp sarmalama ihtiyacı hissetmiyorum. Maddi bir şey en nihayetinde.

Bir seneden fazla oldu alalı ve hiçbir çizik yok. Her şey daha güzel, kuşlar ötüyor, atlar kişniyor, ineklerin bahsini bile açmıyorum.

eskiden 6110'um vardı onu kılıflı kullanıyordum ondan sonraki bütün telefonlarımı kılıfsız ve koruyucusuz kullandım. kelimenin tam anlamıyla şımarıklık. Hani şu zaten koruyucuya gerek olsa koca apple koyardı safsatasının ardına sığınmadan, sırf şekli güzel geliyor diye kılıfsız kullanıyorum.

kullandığım telefonun ekranını 1 kez değiştirdim ve şu anda da sağ üst köşesinden diagonal şekilde 2 cmlik bi' derin çizik(çatlağımsı) var.

bulaşık yıkarken eldiven araba alırsanız film, sevişirseniz kondom, telefonda da koruyucu. Ne olursa olsun kılıfsız iş yapmayın.

3 sene ekran koruyucusuz kullandım telefonu. Çok fazla yere düştü bu sürede ama ekranda bir tek çizik bile olmadı. Sadece telefonun son günlerinde bir kez çok kötü düşürdüm ve o zaman da ekranda değil de telefonun kenarında ufak 1-2 çizik oldu.

Bu bahsettiğim telefon iphone 4'tü. Sonra değiştirmek zorunda kalınca daha iyi bir modelini alıp ekran koruyucu taktırdım. Bu sefer eskisinin yanında aşırı hafif kalan bir düşmeyle ekran koruyucusu paramparça oldu bunun.

Demek ki neymiş? Telefon iphone 4 değilse koruyucu şartmış. Ama 4'ümü kullanabilseydim hala senelerce ekran koruyucusuz kullanırdım daha. :(

4 yıldır koruyucusuz kullanıyorum. ekranda çizik yok ama kasada epey çizik var. neden kullanmadım çünkü bu ekranlar zaten çizilmeye, darbeye karşı vs. dayanıklı. telefonum defalarca düştü ama ekranı vs. kırılmadı.

elektronik şirketleri telefonlarının ekranlarını, çözünürlüklerini vs. 1% oranında geliştirmek için milyarlarlarca dolar harcarken 3 liralık bir plastik (veya polikarbon her neyse) koruyucu ile o ekranın verimini düşürmenin anlamı yok.

Kilif kullanmiyorum ekran koruyucu da yok. Ekran da cizik yok ama kapak cok cizildi. Kenarlari filan da soyuldu. Pahali telefon almadigim icin umurumda degil. 2bucuk 3 yil sonra degistiririm.

Kapakli deri kilif var, bu yuzden cizik degil. Onceki telefonumun cizikten ekrani gozukmuyordu. Hor kullanirim.

Ben de koruyucusuz ve kilifsiz kullaniyorum. Telefonlar pahali, ekran tamiri de keza oyle ama telefona 3000-4000 TL verip ondan sonra esek kadar bir kilifa sokmak ya da canim IPS ekranin uzerine dandik cin mali koruyucu yapistirip goruntunun anasini aglatmak mantikli gelmiyor. Ya bunlarin da alitelisini tercih etmek lazim -ki hem pahali hem de hala telefonun kullanilabilirligini baltaliyorlar, ya sigorta falan islerine girmeli (Acikcasi ne kadar iyiler, kullanislilar bilmiyorum), ya da Allah buyuktur deyip korumasiz gitmeli. Ben sonuncuyu tercih ettim, son 5 senede bir vukuat yok.

3000 liralık telefon kullanmıyorum. 1000 liralık işimi görecek f/p telefon kullanıyorum, o yüzden kılıf ekran koruyucu falan takmadım. düşürdüm, ekran kullanımımı etkilemeyecek kadar kırıldı, umrumda değil. pahalı telefon olsaydı, kahrolurdum.

benim aldığımdan beri yaklaşık iki senedir ekran koruyucu vardı. geçen sene ekim kasım gibi yere düştü, kenarlardan kırıldı. ben de rahatsız ediyor diye çıkardım. ondan bir iki gün sonra bi sinir harbinde fırlattım telefonu ve sonuç;
www.eksiduyuru.com

değiştirmedim de öyle kullanıyorum bi senedir.

şu an o kenardan döküle döküle daha da açılmış durumda.

4s den beri koruyucusuz ve kılıfsız kullanıyorum. 1 kere cam kırılma sorunu yaşadım tamamen kendi mallığımdan. iphone alıp kılıfa koyunca büyüyor telefon. ekran koruyucu konusunda da ekran çizmek zaten zor.

1 sene önce Z5 almıştım. Aldığım günden beri telefona kılıf ya da koruyucu takmadım. Aldığım tüm aletlerin aldığım gün jelatin vs ne varsa çıkartır bir daha takmam. Benim yaşam felsefem bu. Bunlar ürünler ve kullanılmaları eskimeleri lazım. Eskidikçe daha mutlu oluyorum bile diyebilirim. Ekranda kılcal çizikler vardır hiç dikkatimi çekmiyo. Ama telefonun yanları normalde grimsi olmasına rağmen şuan çok fazla sayıda siyahlık var. Alttaki metal gözüküyo. Arka tarafı bir hafta önce çatladı. Ama beni rahatsız eden bir şey yok.

Note 8 kullanıyorum. 10 gün oldu. Hem kalem kullanımını sınırladığı için hem de gorilla glass 5 olduğu için
kullanmıyorum.
Sahip olduğumuz malların tadını çıkarmamız gerektiğini düşünüyorum. Keyif > güvenlik

gorilla glass 3 ve sonrası için sorun değil böyle şeyler.
kırılmaz değil ama çizilmesi çok zor.
bende kullanmıyorum

ben hiç kılıf falan kullanmayan bir insandım düşmeler sonucu arkası biraz çizilmişti ama dikkatli bakmadan görünmüyordu, ama samsung kullanmaya başladım ve bu kavramlar hayatıma girdi. bence kullandığın telefonunu böyle kılıflara sarmak hem çirkin hem saçma dayanıklı telefon almak lazım, en kısa zamanda bu telefondan kurtulmayı umuyorum.

Bir önceki telefonumu (Nexus 4) kapaksız ve koruyucusuz kullandım kaç sene bir şey olmadı.

Şimdikini ise (Nexus 5X) sadece orijinal kılıfla kullanıyorum. Çünkü telefonun arka kısmı plastik gibi ve kirlenmeye çok müsait. Bir de bazen elimden kayıyor sık sık, kılıfla kaç defa düştü kalktı bir bok olmadı. Ekran ise Gorilla Glass olduğu için bir tane bile çizik yok, henüz çatlak vs. de yok.

Gaza gelip kılıfı da koruyucuyu da çıkardım hadi hayırlısı.

1. A. Evet çizik. 1. B. 1 yıldır koruyucu kullanıyorum
2. A. Ekran koruyucuya rağmen arkası kırıldı ki çift taraflıydı. Ben de delirdim çıkardım öndekini de. 2. B. Pek etkilemedi hayatımı.

Çok hassas telefon olmasına rağmen s7 edge ve kapaksız kılıfsız koruyucusuz kullanıyorum.

telefon elime geçeli (böyle deyince de çalmışım gibi oldu, babam almıştı ve bir süre kullanamamıştım, ondan öyle diyom) 4-5 ay oldu. herhangi bir yerinde çatlak ya da çizik yok. ilk birkaç gün koruyucu vardı ama o haliyle ağır ve hantal geliyordu, sevmedim. şarj aletini sokmak bile eziyetti. daha önceki hiçbir telefonumda koruyucu kullanmamıştım zaten, bunda da yeni diye heves etmiştim öyle sadece birkaç gün (tehlikeli erkek seven kızlar eklesin).

telefonun başına hiç mi iş gelmiyor? geliyor. şortla koltuğa oturduğumda falan voink diye cebimden çıkıp yere kapaklanıyor şerefsiz, newton yerçekimini icat etmemiş olmasaydı bunların hiçbiri olmazdı... şükür yere yakın olduğu için başına bir iş gelmiyor o mesafeden düşüşlerde. onun dışında da dikkatli kullanmaya çalışıyorum, sert zemine falan düşmedi hiç göklerden.

koruyucu kullanmak lazım aslında ama dediğim gibi bana hantal geliyor. telefon taşımaktan zaten nefret ediyorum. büyük ya da ağır bi şeyi sürekli yanımda gezdirmek istemiyorum. "la koruyucu ne kadar ağır olabilir mna goyum ne mal adamsın" diyebilirsin ama takıntılı adamım ben hoşuma gitmiyo, koruyucuyu skiyim. iyi günler.

şehir merkezine en az yarım saatlik yolunuz var. bence 2-3 saat için değmez.

edit : pardon ben toplam 4 saatiniz var anladım

boryspil şehir merkezine bayağı uzak ama 7 saat iyiymiş, şehir merkezine gidip bir yerde soluklanmak için yeterli olur. hepsini geçtim 7 saat boryspil'de geçmez zaten. bilgilerim güncel olmayabilir, bunun garantisini veremem ama 2016 başında gitmiştim boryspil'e. 322 numaralı shuttle ile harkivskaya istasyonuna gidebilir (40 dakika sürer yaklaşık) ve oradan metroya geçerek şehir içine gidebilirsiniz. vaktiniz kısıtlı olduğu için ben maidan'a gitmenizi öneririm, hreşatik ya da türkçesi nasıl yazılıyorsa, o cadde orada. maidan da yürüyüş mesafesinde kalıyor.

metro haritası şu: www.visitkievukraine.com

sizin metroya bineceğiniz durak, yeşil hatta, sağ alt tarafta. oradan mavi hatta aktarma yaparak hreşatik veya maidan'da inebilirsiniz, çok fark etmez. o taraflar güzeldir.

bu yolculuk için alfabe sorun olmaz, metroda latin alfabesi ve ingilizce anons mevcut. ana cadde üzerinde de sorun yaşayacağınızı sanmam, ingilizce menüsü ya da ingilizce bilen çalışanı olan çok mekan var. yine de ukrayna'da ingilizceye güvenmemek lazım, başka yerde 100 kişiden 50'si konuşuyorsa orada 20'si konuşuyor.

uzun lafın kısası, evet 7 saat varsa şehir merkezine gidip yemek yiyebilirsiniz ama daha fazlası da olmaz gibi, boryspil cidden uzak çünkü. bana harkiv'e gidip, trenle 10 saatte kiev'e geçmek, boryspil'den şehir merkezine gitmeye kıyasla daha cazip geliyor öyle söyleyeyim sjfj

Toplu tasima ugrasma, taksiye bin ya da uber cagir derim.

250-350 grivna arasi fiyat olur, 350den fazlasini verme.

Ben boryspil den maidan'a gitmistim (sehirde bildigim tek yer orasiydi shsjs) orada oklar var guzel guzel, su surada filan diye, yokus yukari yuruyup yukaridaki kiliseleri filan gordum, geldigim yoldan degil de baska yoldan indim, orada da biseyler gordum. Sonra maidan a baglanan asiri genis bi cadde var, mcdonalds in filan oldugu, orada gayet hos bi yerde yemek yedim. Sonra uber cagirip dondum :D
Benim toplamda 5 saat 50 dk duraklamam varmis ve butun bunlari hic de acele etmeden yaptim.

Biraz arastirip gidersen iyi olur:) ciktigima degdi benim.

Gidiş gelis eger yogun saatlerde degilse max 2 saat surer. Yogun bile olsa 2.5 saat surer. 4-5 saat da gezmek icin yeterli bir vakit. Bence meydan yerine Podol'e de gidilebilir. Ya da onve meydana gidip oradan Andrievsky üzerinden podole inebilirsin. Cok guzel bir tur olur.

Ben tarzımı belli ettim. Teyzem genelde hep takılır benle. Sana kokteyl yaparız falan der. Diğer teyzem kızı Amerikan filmlerindeki gibi babası getirir der. Sen de şimdiden kendi fikirlerini söylersen kimse baskı yapmaz. Düğüne harcanan paraya yazık. Yeni evlilerin bu kadar büyük paraları çarçur etmeleri bana çok mantıksız geliyor.

ben de aynı böyle davranıyorum ama neyse ki kafam çalışıyor diye düşündüklerinden beni böyle kabul ettiler "ellemeyelim onu, o farklı" yaptılar bazen.

ama yaş ilerledikçe bunu yememeye başladılar.

bu dönemde yaptığım gözlemlere göre düğünlerde kenarda durması hoş karşılanan, oynamaması garipsenmeyen hatta desteklenen bir kitle var: hacılar.

bu yüzden ileride hacıya gidip "get out of düğün free card" almayı planlıyorum.

arap adetleri hepsi, ortadoğuda yaşıyorsun.düğüne gitmek zorunda kaldın ve memnun olmadın aynı ben :)

Ben de gerçek anlamda tiksiniyorum düğün, nişan, kına gibi her türlü iğrenç gelenekten. Bir şekilde bahane yaratıp gitmiyorum hiçbirine. Çevrem de böyle kabul etti artık beni.

valla bu konuda çocukluğumdan beri "amk delisi" denen bir tip olduğum için hiç sorun yaşamadım. teyzem, dayım, amcam... hiçbirinin düğününe gitmedim. hepsiyle de aram iyi sayılır. kendi haline bırakmanı istiyolarsa buna erken yaşta başlaman, misafir gelince kendini odaya kilitmene falan lazım hsfjskl

Ben yillardir dugune gitmiyorum. En son bir arkadas kir dugunu yapti. O igrenclikler yasanmadi. Son derece sade bir dugun oldu. Arkada hafif bir muzik caldi - Turkce bile! Ama arabesk pop Murat Boz Demet Akalin falan degildi.

Ben de düğün sevmiyorum. Bulduğum çözüm şu: Akrabalarımın düğünlerine anne-baba gidiyor çok lazımsa, ben gitmiyorum. Diyeceği olan anama babama diyor, ben muhatap olmuyorum. Çok sevdiğim arkadaşlarım evlenip düğün yapacak kadar mal maalesef, onlarınkinde de arkadaşlarla iki sohbet edip altınımı takıp geliyorum. Kamuoyu zamanla bu halimi kabullendi, birkaç sene içinde çevrenizi alıştırabiliyorsunuz.

Düğününde gerdan kırmadığınız için kuzen trip atarsa da atsın derim. Yoksa bir-iki seneye kendinizi baby shower'larda, doğum günü pastasına kusan bebeklerin doğum günlerinde bulabilirsiniz, aman diyeyim.

şimdiye kadar sadece kuzenlerimin düğününe katıldım, bundan sonra da en yakın arkadaşlarım dışında kimseninkine katılmam sanırım.
onlar da yakınlarım olduğu için nerede ne yapacağımı bilirler, sıkılıp kalkıp gidersem de sorun etmezler.

kuzeniniz sırf bu nedenle sizi silmeye varacak şeyler düşünüyorsan bırakınız silsinler. yok silmesin diyorsanız da ortama uyum çalışmaları şart.

aynı fikirdeyim ama her düğün bu kadar saçmalık dolu olmuyor. bir gün evlenirsem düğün yapmayı düşünmüyorum. kırılan-küsen olursa da zerre umrumda değil.

Yapılmasına yapılır, motivasyonunun ne olduğuna bağlı ama; ben vakti zamanında 13 saat sürecen bir tren yolculuğu geçirmiştim ve çok pişman olmuştum. Biraz ayıp olacak ama indiğimde ''Ankaranın dikmeni...'' ile başlayan o gaddar deyiş dökülmüştü dilimden.

birazda karaktere bağlı tabi ama; ben olsam maddi imkanımı zorlayıp alternatif daha kısa süren yolculuklara bakardım. Yani bence 1 gün aç kalmak o yolu çekmekten daha kolay.

tren yolculuğunu seviyorsan az bile gelir. 24 değil ama 12-15 saatlik olanlarını ukrayna'da çok yaptım. bazen sırf trene binmek için ukrayna'ya gitmek istiyorum. aşırı sıkılgan biri değilsen büyük keyif alırsın, sadece dışarıyı izleyerek bile oyalanır insan.

yalnız kompartımanda sohbet işi için hem rusça hem de konuşmayı seven insanlar lazım. ben de tren yolculuğunu hep vodka tokuşturup sabaha kadar sohbet edeceğimiz bi şey olarak tasarlamıştım ama akşam 10'dan sonra çıt çıkmıyor trende, genel olarak diğer yolcularla oturup sohbet eden birini de hiç görmedim, aklımda kalan sadece bi kişi var öyle, karşı yataktaki amcayla bayağı konuşmuştu. rusça biliyorsan yine konuşurlar ama onun dışında ingilizce bilseler bile çekindikleri için konuşmuyorlar pek. yine de güzel insanlara denk gelirsen çok eğlenceli oluyor. bana belaruslu bir teyze çay ısmarlayıp kurabiye vermişti jashjs acayip mutlu olmuştum.

Ben severim. Zaten tren yataklari asiri rahat (bati ve dogu avrupa, turkiye, belarus tecrubelerim var) o yuzden uyumak sikinti degil. Gunduz manzara izlenir zaten, kitap okunur muzik dinlenir.

Onun disindaki zamanlarda degerli esyalarini yanina alip tren restoranina gidip harika yemekler yiyip diger yandan bira/vodka takilabilirsin ki en cok sohbet orada donuyo zaten. Rusca bilgim 10 kelimedir, adamlarla sohbet ediyodum, habire vodka filan ismarlamak istiyolardi yabanci olunca. Sigara icmeye gidiyodum filan iki vagon arasina.
Bence zaman sorunu yoksa gayet olur. Trendeki 12 saati otobusteki 5 saate tercih ederim zaten, zaman kisitlamasiyla alakali dedigim gibi

ben 40'ar saatlik 2 tren yolculuğu yapmıştım, öyle çok da uzun gelmemişti. karaktere bağlı herhalde. sıkılan bir insan değilimdir pek. yemek vagonunda çalışanlar hariç sohbetim de olmamıştı kimseyle. kitap-müzik-film-dışarıyı izlemeyle geçmişti vaktim.

bak sana bir şey anlatayım; schopenhauerdan geliyor.

“Soğuk bir kış sabahı çok sayıda oklu kirpi, donmamak için birbirine bir hayli yaklaştı. Az sonra, oklarının farkına vardılar ve ayrıldılar. Üşüyünce, birbirlerine tekrar yaklaştılar. Oklar rahatsız edince yine uzaklaştılar. Soğuktan donmakla, batan okların acısı arasında gidip gelerek yaşadıkları ikilemi, aralarındaki uzaklık, her iki acıya da tahammül edebilecekleri bir noktaya ulaşıncaya kadar sürdü. İnsanları bir araya getiren, iç dünyalarının boşluk ve tekdüzeliğidir. Ters gelen özellikler ve tahammül edemedikleri hatalar onları birbirinden uzaklaştırır. Sonunda, bir arada var olabilecekleri, nezaket ve görgünün belirlediği ortak noktada buluşurlar. Bu uzaklıkta duramayanlara, İngiltere’de “keep your distance!/mesafeni koru!” denir. Bu noktada, çevrenin sıcaklığını hissetme arzusu kısmen karşılanır ama, buna karşılık okların acısı hissedilmez. Kendi iç sıcaklığı çok yüksek olanlar ise, ne sıkıntı vermek, ne de sıkıntı çekmek için, topluluklardan uzak durmayı tercih ederler.”

ilgilenmen gereken nokta: "İnsanları bir araya getiren, iç dünyalarının boşluk ve tekdüzeliğidir."

metnin bütününden bu anlam çıkmasa da bu ayrıntıyı yakalamak önemli bence. bu bağlamda: senin beraber sosyalleşebileceğin ve kesinlikle senin gibi olan sağlam birkaç dosta ihtiyacın var.

psikologa git.

kendi kendine aşabilecek olsan şimdiye aşardın. ağır sorunların var senin. anca doktor paklar.

psikiliga git diyenlere küfredecem artık. siz biraz insan olsanız biraz anlayışlı olsanız buna gerek kalmayacak. bak arkadaş nasıl açıklamış şophenhauer zaten benimle aynı görüşlere sahip biri.

biz de zamanında sana çok açıklamıştık ama hiç bi işe yaramadı.

seninle ayni görüslere sahibim. sosyal cevrem sifir, obsesif denebilecek seylerim de var. depresifim, konsantre olmakta zorluk cekiyorum, 1 yildir iyi kötü idare ettim, ilac kullandim, bazen mükemmel olsa da iyi oldugumu söyleyemem.

pazartesi cagirdilar, yatili bölüme kabulüm yapilacak.

psikologa git diyen olursa s.kerim diyordum, simdi hey doc, fix me diyorum. cünkü bir yildir sürünüyorum, ve kendi basima cözemedim.

1 yil önceki kendimi görsem, alip karsima söyleyecegim seyi sana söyleyecegim.

"lan s.kik. psikiyatri ve psikolojiden bir b.k anlamazsin, tatava yapip yok depresyon modern cag bahanesi, moody olmak karakter özelligi falan diyip s.kik sokuk bahanelere siginirsin, dallama. hatta schopenden alinti yapip kendini zeki, üstün görür, topluma uyumsuzlugunu senin üstün olmana baglar, bazen de kücük görürsün.

s.ktir git .mcik."

dedigim seyin senin icin baglayiciligini bilemem, ama pazartesi gidip doktora kendimi teslim edecegim. simdi onlar düsünsün.

psikologa git diyeni bir daha azarlayacaksan da, müstahak lan. otur öyle.

silesius güzel yazmış. ben de psikolojik tedavi gördükten sonra mental anlamda ciddi anlamda toparlanmış biri olarak seni bu yola girmeye teşvik edeceğim. psikologların ne yaptığını sanıyorsun bilmiyorum ama psikoloğa giderek sorunlarını çok büyük ölçüde çözebilir, kendi ayakların üzerinde durmayı öğrendikten sonra da muhtemelen bir daha onlara ihtiyaç duymaksızın yardırabilirsin.

güzel insanlar şüphesiz ki hayat kalitesini arttırır ama şu an öyle görünüyor ki sen kendini dışarıdan müdahaleye muhtaç hissediyorsun. güzel kızlarla tanışamıyorsun, arkadaş çevren olmuyor çünkü bunu kendi kendine yapamıyorsun. ben sana olacağı söyleyeyim... ya böyle kendi kendine delireceksin ya da güzel bir kızla tanışacaksın. o güzel kız dünyanı değiştirecek ama hiçbir şey sonsuza kadar sürmüyor malum. ayrıca o kız da senin ne kadar başkalarına muhtaç, sorunlu bir herif olduğunu kısa zamanda anlayacak. gidecek. o zaman çok çok daha ağır bir depresyona sürükleneceksin ve ya intihar edecek ya da geri dönüşü olmayan psikolojik sorunlar yaşayacaksın.

100 duyuru açtın, 100 kez dediler ki yolun yol değil, profesyonel yardım al. habire başkalarına bok atıyorsun. herkes kötü, bir tek sen iyisin. kimse seni anlamıyor falan. bu tutumunun şu yaşına kadar bir faydasını gördün mü, düşün bir.

eğer troll'lük yapmıyorsan (ki maalesef yaptığını düşünmüyorum) hayatının geri kalanını ciddi psikolojik sorunları olan yalnız, başarısız, acınası biri olarak geçireceksin. bunu tam tersine çevirmen mümkün ve tamamen senin elinde. o yüzden sözlükte insanlara sapık mesajlar atmak, duyuruda sana yardımcı olanları terslemek yerine lütfen artık bir psikoloğa git. evden çıkmanın senin durumundaki birisi için kolay olmadığını biliyorum. bu konuda desteğe ihtiyacın var. kurs olur, okul olur, iş olur... bir şeye başla. istemesen bile kendini gitmek zorunda hissedeceğin, seni evden çıkıp başkalarıyla iletişim kurmak zorunda bırakacak bir şeyler.

gayet sağlıklı ve düzgün bir hayat yaşayabilecekken niye kendi kendini bitiriyorsun, cidden anlamıyorum. "schopenhauer benim kafadan xD xD" diyerek hiçbir yere varamazsın. sadece kendini kandırıyorsun. aslında kandırmıyorsun bile, nasıl bir boka battığının sen de farkındasın. garip olan bu zaten. durumunun ne kadar kötü olduğunu bildiğin halde bunu değiştirmemek konusunda inanılmaz ısrarcısın.

tl;dr psikoloğa git. başka çıkış yolun yok gibi.

@Silesiusun

"lan s.kik. psikiyatri ve psikolojiden bir b.k anlamazsin, tatava yapip yok depresyon modern cag bahanesi, moody olmak karakter özelligi falan diyip s.kik sokuk bahanelere siginirsin, dallama. hatta schopenden alinti yapip kendini zeki, üstün görür, topluma uyumsuzlugunu senin üstün olmana baglar, bazen de kücük görürsün."

düşüncesinden sonra belirtmem gerekir ki biz rahatsız insanlar kendimizi toplumdan üstün gördüğümüz için uzak durmuyoruz. rahatsız olduğumuz için uzak duruyoruz. zaten sorun bu. metin bunun tersini iddia etmiyor. öyle bir anlam çıkarmayın. çıkarmanız gereken anlam benzer sorunlu kişilerin bir araya geldiğinde bu sorunu zamanla çözebilecekleri.

@qazedcsrfvtyhngujmkol bu da sana: ama bu demek değildir ki sorunumuzu sadece başkalarıyla çözebilelim.

bu sefer de schopenhauerun ağzından bir alıntı yapayım. (üstteki metni kendi yazmasına rağmen bu alıntıyı kullanabiliyor)

Kolay şey değildir mutluluk,
kendimizde bulmak çok zor,
başka yerde bulmak imkansızdır.
Chamfort

yani çözümü başka yerde arasan da burada senin daha değerli olduğun ve kendin mutlu olabilmen gerektiği ve ardından başkalarıyla mutlu olman gerektiği sonucu çıkıyor anlatabildim mi. saçma sapan yazıyor olabilirim ama mantıklı şeyler. buradan anlayacağın şey; sorununun çözümünde tamamen başkasına bel bağlamaman. onlardan önemlisi sensin.

ayrıca şunu da kesinlikle söylemem gerekir ki psikolog öcü değil kardeşim. gidersin ilacını alırsın ve zamanla daha iyi hissedersin. bak millet burada schopenhauer alıntısı yaptım diye biz sorunluları toplumdan üstün gördüğümüzü bu sebeple içe kapanıp insanlardan uzak durduğumuzu falan çıkarmış. yuh yani. eğer sende böyle düşünüyorsan kesinlikle yapma. bizler ezik büzük işe yaramaz tipleriz ve 1- iyi hissedebilmemiz için bir süre bizler gibi insanlarla takılmamız 2- psikologa gitmemiz gerekiyor. ben sorununu kafanda büyütme diye alıntı yaptım.

psikolog gerekir mi gerekmez mi bilemem/emin değilim; sırf bu kadar yazdığından;
ama;

bir müddet dürtülerine göre, aklına eseni yaparak hareket edersen; aynı zamanda bu anlamda yaptığın şeyler hayatını zeminden sarsma ihtimali olmayan şeyler olursa kendi durumunu dengelersin.

en kötü şeylere göre hareket etmek tarif ettiğin sorunun kaynağı denemez ama, sen en kötüsünü düşünmenin kendine güvenini, kendinden emin oluşunu etkileyip tahrip etmesine izin veriyosun ya da vermişsin. bunları birbirinden ayırabilirsin.

psikiyatr' a gitmenizi öneriyorum. beyin kimyası değişimiyle yaşadığınız bir olaya önceki halinizden çok daha farklı bakarak daha kolay çıkış yolları bulabilirsiniz.

Seni bu halinle hiçbir kız kabul etmez. Acı ve gerçek. Hele güzel bir kız falan diyorsun yani imkansız. Kızlar özgüvenli ve kararlı erkekleri severler. Şu halinle kızların ideal gördüğü erkeklerin tam zıttı durumdasın. Bir kızın gelip seni kurtarması ihtimali falan direkt çıkar aklından bunu.

Psikoloğa falan da gitme sen direkt psikiyatriste git ilaçlı terapi gör ve ardından rica minnet ne iş olursa olsun bir işe soktur kendini. Bundan başka çözüm yok sana. Başka cevap bekleme.

Mutluyum, ülkenin canı cehenneme. Beş para etmez embesillerle dolu bir ülke için iyi bile sayılır tr.

Ben toplumun peşinde olamadım, yani olmadım değil içimden hiç gelmedi. Ben daha çok bireyciyim; işbu yüzden yaşadığım ülke ve içinde bulunduğu durum beni fiziksel olarak engellemediği müddetçe bununla ilgilenmiyorum. Paramın erimesiyle ilgilenmiyorum çünkü parayla kurulacak bir hevesim yok. Sahip olduklarıma oluyor, olamadıklarıma karşı da pis gurur içindeyim.

Mutluluğa büyük anlamlar da yüklemek faydasız bir eylem. yani mutluluk süreklilik arz eden bir duygu değil aksine duygu geçişleri arasındaki pik mi diyorlar ne diyorlarsa o ani kırılma anları. mutluluk, keder, nefret bunların hepsi aynı şekilde meydana geliyor. ve sürekliliğini/süreksizliğini de biz yapay yollardan sağlıyoruz. (bkz: sanı)

bu durumda mutlu muyuz ? sorusuna ilişkin de yazdığın sebeplerden ötürü bi' mutsuzluğumuz yok çok şükür. Nasıl sorusunun da cevabını ilk parağrafta vermiştim.

Kafaya takacak o kadar cok sey varki, onlari dusunurken bir bakmissin 20 yil gecmis. Bazen bosver be abi. siki calisan her turlu kazaniyor.

tam şu anda kişisel sebeplerden dolayı mutsuz sayılırım ama uzun vadede ümidim var, öncelikli olarak ülkeden kurtulabileceğimi düşündüğüm için iyi hissediyorum. savaş çıkmadığı ya da ortalık daha fazla karışmadığı sürece ben "eh işte" diyerek, çok da sıkılıp bozulmadan yaşayabilirim sanırım. ülkedeki sorunları görmezden geldiğim için değil, kendi akıl sağlığımı koruyabilmek adına böyle davranıyorum. aç değilim, açıkta değilim. büyük ümitsizliğe kapılmadan, çok mutsuz olmadan beş sene daha çıkarabilirim diye düşünüyorum. sonrasında yurtdışına çıkamazsam, onu o zaman düşüneceğim. ama şu an için beni mutsuz eden kişisel meseleleri saymazsak ülkenin gidişatı çok da skimde değil savaş çıkmadığı, bombalar patlamadığı sürece.

mutlu da değilim mutsuz da. düşünmüyorum.

Mutluyum. Şu ülkede debelendiğim son 1 yılım. Sonra dönmemenin bi yolunu bulacağım. Sayılı gün çabuk geçer klişesine sarılıp mutlu oluyorum <3

Bunlarla mutsuz olmak ne yazik ki gereksiz cunku sen dogmadan once olen insanlar da bu ulkede ayni seylere uzulmusler ve yil 2017 olmus 1967'den bu yana zihniyet bir parca bile ilerlememis. Haha Kurt, Ermeni, Alevi dusmanligi kendini toplumun ust kesimi sananlarin aslinda siyasetcilere istedikleri her seyi vermesi, hala ogrenenin bilgili olmaya calisanin asagilanmasi devam ediyor. Beni en cok uzen de kendini cahillerden ustun sayan yari cahiller. Turkiye'nin Orta Dogu'ya saplanmasini istemeyen ama kadinlari asagilamaya falan gelince cahil dedikleri insanlardan bir farki kalmayan kesim.

son iki senedir mutlu olduğum anlar sınırlı. gelecek yıllarda "sınırlı" diyebileceğim sayıda bile kalmayacak diye korkuyorum.

Mutsuzum.

Elin bilmem hangi ülkelerinin devlet adamları 100-150 yıllık planlar yapıyorlar, kendi gözleriyle göremeyecekleri, yaşayamayacakları geleceği şekillendiriyorlar ve bu konuda son derece titizler, kendileri haricindeki ülkelere karşı da çok açık bir şekilde düşmanlar. Hepsi birbirini sırf kendileri yaşayamayacakları gelecek için ta en başından düşman yerine koyarak siyaset/politika uyguluyor.

Bizde ne var? Anca eleştir anca tüket anca yat anca ye. Satılmadık kurumumuz ve taşınmazımız kalmadı. Bırakalım geleceği, neredeyse mevcut halkın ölmesine çalışıyorlar. O derece bir hıyanet mevcut. Her konuda çürütüldük ve tüketildik. Geleceğimiz yok, şimdimiz elimizden her türlü alınıyor.

Bunu göre göre bazılarımız da ben bireyciyim, ülke umurumda değil, bana ne diyor.

Galiba sanıyorlar ki kendileri başka ülkelere iltica etseler mis gibi yaşayabilecekler... böyle olmadığını, özellikle batı ülkelerinin en ufak bir canlı bakteriye bile tahammül etmeyip anında etkisiz hale getireceğini bilmiyorlar. Özellikle bize karşı çok ciddi bir korku ve nefret duyulduğunu, kin beslendiğini kabul etmek istemiyorlar, çünkü bu onlara saçma geliyor, çünkü onlar her devlet yönetimini kendileri gibi insan ve samimi sanıyorlar. Olmadıklarını yaşamadan göremeyecekler. Bilmiyorlar.

Nasıl ki ben yaren olarak mevcut bedenimden başka bir bedende yaşayamazsam, herhangi bir milliyetin insanı da o milliyet özelliklerini ve kültürünü kayıpsız koruyarak ve hatta geliştirerek yaşamayı farklı bir devlette gerçekleştiremez. Nasıl ki benim karakterimin doğuş ve üretiliş yeri beynimse ve %100 beyin nakli mümkün değilse, bir ülke halkının da farklı bir ülkenin dümen suyuna girip kendi özellikleriyle kendi kalması mümkün değildir.

Ben halkımızda özellikle de gençlikte tam bir ulusal haysiyetsizlik görüyorum. Bireysel haysiyetlerimiz de yerli yerinde ve olgun değil, bu hale nasıl geldiğimiz çok derin ve uzun konu.

Bunlar beni etkiliyor, ilgilendiriyor ve mutsuz ediyor.

Mutlu değilim ama bunun tek sebebi ülkenin durumu da değil.

Mutsuzum ama keyfim yerinde.

ülkenin gidişatı umurumda değil artık. çok uzun süredir gündemi uzaktan yakından takip etmiyorum. sadece kişisel hayatımı iyileştirme odaklı yaşıyorum.

sanırım "bana dokunmayan yılan bin yaşasın"cı oldum. belki de böyle olmamızı bizi yönetenler istedi. ama ben böyle daha huzurluyum en azından. bir işim var, fazla giderim yok, gereksiz para harcamayı sevmiyorum, geleceğini düşünmem gereken bir çocuğum da yok. dolayısıyla enflasyon beni pek etkilemiyor.

değiştirme ihtimalimiz bile olmayan şeyler için uğraşmak, hiçbir şekilde anlamayanlara laf anlatmak sadece sinirlerimizi yıpratıyor. gezi'de elimizden gelenin en iyisini yaptık işte, olmadı. ve ben bir geziyi daha kaldıramam. ülke bu kafadaki insanlarla doluyken zaten başaramayız da. ölenler öldüğüyle, geride kalanlar üzüldüğüyle kalır. açıkçası bu ülke için değmez. gerçi hiçbir ülke için değmez. bence ileride ülke, ulus, milliyet, hatta din gibi insanları birbirine düşman eden kavramlar ortadan kalkacak. herkes dünya vatandaşı olacak.

bir de ülkede işler çok kötü olursa ben bir şekilde kaçıp kurtulurum gibi geliyor. maddi-manevi olanaksızlıklar yüzünden burada kalmak zorunda olanlara üzülüyorum.

Mutluyum. Eğer mesele paraysa benim alanımda (arge-üni araştırma fonlarının artması vs.) çalışanların yaşam standartları artıyor. Özellikle son 5 yılda epey arttı. Ama tabii mutlu olmamın sebebi bu değil. Sebebi yok yani genel olarak. İyi dostlarım, güzel bir çevrem var. Bunlar insanın kendi küçük dünyasını oluşturuyor zaten.

"Intelligence is the ability to adapt changes" diye bir söz vardır. ülkenin durumundan çok fazla etkilenip huzurunu bunun için kaçırdığını iddia edenleri zeki bulmuyorum açık söyleyeyim. Kendi karamsar ruh hallerine gündemi bahane ettiklerini düşünüyorum.

bahane denilen şey de işsizlik ha. vay efendim siz çok zeki olmalısınız ajdjdjdjd

Mutluyum.

Son bir senedir kendim dahil her şeye sinirliyim lanet okuyorum
Mutlu da değilim para kazanmıyorum en çok o yoruyor borca giriyorum her gün
Tembellikten de vazgecmiyorum nedense

evet.

dağıtıma çıkmadıysa alabilirsin

saat 5'ten sonra alamazsın pazartesiyi beklemen gerekiyor. eğer merkez şube ise yarın da açık olur ama...

bugün hayatımda ilk kez ptt şubesine gittim. sol tarafta vezne falan var, kargo kısmı sağdaydı. direkt gittim, barkod numarası ve kimliğimle aldım kargoyu. yalnız "17'den sonra kargo verilmez" gibisinden bir yazı vardı. 5'ten sonra gidersen vermeyebilirler. onun dışında evet normal kargo firmalarında olduğu gibi gidip alabiliyorsun kargo bölümünden. zaten görürsün ama göremezsen sor, ben daha şubeye girmeden, "belki başka bi taraftadır" diye içerden çıkmakta olan birine sormuştum.

ayrı soru microsoft'a sorulmuş, gelen cevap şu, ingiliççe bildiğini bildiğim için çevirmiyorum,

Hi Michael,

Thank you for choosing Windows 8 and joining us on our Community.

From the issue description, I understand that Windows Defender runs the security scan when the system wakes up from sleep mode or when you try to plug a network cable to the computer. And you don’t want this.

You would have scheduled Windows Defender to do so. So I would suggest you to unschedule Windows Defender to do so and check.

Follow these steps:
a. Press Windows key + W and type administrative tools.
b. Select Administrative Tools and select Task Scheduler.
c. Follow this path in the left hand pane. Task Scheduler Library/Microsoft/Windows/Windows defender
d. Uncheck all the boxes under Idle, Power and Network.
e. Now it won’t scan your computer.

For any further queries related to Windows defender, feel free to get back to us any time. We will be glad to assist you.
Regards,
Tadasha Mishra

hizliresim.com

Yok olmuyor o da zaten secili degil

github.com

bu uygulama ile epey bir şey yapabilirsin ama istersen ayarlar kısmından pro moda tıklayarak win defender'i iptal et dersen, hallolmuş olur.

işletim sistemi win 1o sanıyorum. değilse bilemiyorum ne yapmalı.

oldukça ciddi olabilir, tedavi şart.

bence bunu başkasına açık açık söyleyen biri ciddi değildir.

ben hiç intihar etme kararı aldığı için mutlu görünen kimseyi görmedim duymadım, apatik hale gelen çok kişi gördüm ama.

konuyla ilintili; intiharı tehdit amacı gütmeksizin dillendiren kişilere lütfen yardım ediniz, elinizden geliyorsa destek olunuz.

intihar edenlerin %90'u sessiz falan yapmıyor bu işi. Yakınları hep aynı şeyi diyor söylemişti ama inanmamıştık falan filan. Psikolojiye göre intiharı dillendiren biri her zaman ciddiye alınmalıdır. Aksini savunmak cahilliktir.

kaç tane intihar eden tanıdınız da ciddi olan sessiz ve asilce yapar tarzı tırışka laflar ediyorsunuz.

Intihar eden bir tane tanidigim var. intihar etmeden once bana ve etrafina soylemisti. Intihar edecegini soylediginde sadece lafin gelisi olarak soyluyor saniyordum ve konusarak ikna edebildigimi dusunmustum. Isin asli, gercekten de edecegine inanmamistik.
Cevap olarak; dusunmek de dillendirmek de saglikli durumlar degil. En kisa zamanda yardim alinmali.

intihar hiçbir zaman hafife alınacak bir şey değil, "intihar edecek olan sessiz gider" diyen liselilere bakma. böyle düşünen bir kişi intihar etmeyi düşünüyor olsa bile belli ki hala bir umut taşıyor. yapılması gereken onu beslemek ve tekrar normal hayata döndürmeye çalışmak. şu durumda intihar etmeye kararlı görünmüyor ama dediğim gibi, "intihar edeceğim" diyen biri her zaman ciddiye alınmalı.

kendim yaşadığım için söylüyorum, beni benzer bir durumdan bu söylediğimi yapan insanlar kurtardı. yoksa intihar etmiş olacaktım gerçekten. bu işin şakası yok. manevi destek çok çok önemli. intihar edenlere de öyle bir gözle bakıyorlar ki... eminim bu konuda bilimsel çalışmalar zaten vardır, intiharların çoğu önlenebilir şeyler. bundan 5 sene önce kendimi öldürmek için uğraşıyordum, şu an o zamanları düşündükçe kahroluyorum, "lan ölseydim şimdi çay içemezdim amk" diyorum.

durum dışarıdan nasıl görünüyor olursa olsun, lütfen intihar etmek istediğini söyleyen birine, kendisini seviyorsanız, destek olun. hatta profesyonel destek alması için yönlendirin. intihar etmek kolay değil ama sanıldığı kadar zor da değil. bu fikri kafasına yerleştirmiş biri üç bira içip duygu yoğunluğuna kapılınca bile her şeyi bitirecek cesareti bulabilir.

ha sürekli intihar edeceğini söylüyordur ama hiçbir şey yapmıyordur, o zaman yine yanında olun çünkü belli ki bir şekilde ilgiye ve sevgiye ihtiyacı var. yetişkin bir insan "intihar etçem yea" liseliliği yapıyorsa yine bir problem vardır. intihar etmeyecek olması, işlerin yolunda olduğu veya bu kişinin uzun vadede gerçekten de intihar etmeyi düşünecek hale gelmeyeceği anlamına gelmiyor.

Bugun redditte bu konuda bir ama vardi. Mobildeyim, linki bulup paylasamiyorum. Basligi soyle: "My planned suicide date was yesterday, but i obviously didn't follow through. Ama."

gecen ay sevilen bir arkadasimiz intihar etti.

isinden ayrilmis, saclarini degistirmis; son gunlerde oldukca iyi gorunuyor, soranlara turkiye'den cikmaya hazirlandigini soyluyormus.

o oldukten sonra insanlar fb'da gecen yaz yazdigi intiharla alakali bir mesaji tekrar postalamis, filan... karar vermisti, herkesle vedalasiyordu, diyorlar.

maalesef arkasindan baska tesebbusler de geldi. intihar pis mesele. tedavi almak lazim. git domates yetistir, kariyerini terk et; niye intihar ediyorsun?

Bunu ben de düşünmüştüm hatta o tarihe yaklaşıyorum ama artık öyle bir düşüncem yok. Kimseye söylemedim ama sadece kafamda karar vermiştim.
Mutlu gözükme çabası intihar fikrini başkaları anlamasın da rahatça planımı gerçekleştireyim ya da insanlar beni iyi hatırlasın gibi bir düşünce sebebiyle olabilir.

Türk Psikiyatri Derneği'nin intiharla ilgili bir yazısında okumuştum. intiharı planlayan, planladığını söyleyen kişilerin ciddiye alınması ve yardım edilmesi gerektiğini söylüyorlar. İlgi çekmek için intihar edicem diyen ergenlik çağındaki bireyin bunu yapmayacağından emin olsan bile bu sese kulak vermek gerekiyormuş.

şu intihar ile ilgili sorularda hemen en önden "intihar edecek adam lafını yapmaz bi kere taaam mııaa, intaar edecek adam sessiz sedasız eder, intihar edecek adam bunu dillendirmez" şeklinde ahkam kesen cahillerin ortaya çıkması her defasında şart mı anlamıyorum.

oysa yapılan çalışmalar bu konuda istatistikler tam tersini söylüyor. intihar edenlerin büyük çoğunluğu bunu öncesinde defalarca bile dile getiriyorlar. "intihar eden adam sessiz eder" ezberi nerden çıktı nerde öğretiyorlar size bunu abi ne zaman intihar konusu açılsa damlıyorsunuz aynı ezber cahil cümleler ile.

bir halta yaramıyor. yapmış olmak için yapılmış olan bir proje.

insanların açgözlülüğünü ve salaklığını değerlendirmek için güzel aslında. bir ara swarm mıydı neydi, orada "mayor" olabilmek için bir mekana 500 kere giden tipler olurdu. günümüz insanı kendini değerli ve önemli hissetmeye bayılıyor. kulağa saçma gelebilir ama yemeksepeti puanları bu açıdan önemli bence. eminim "gececi" ya da "pizzacı" olmasıyla sevinecek veya en azından çok sipariş vermesinin verdiği vicdani rahatsızlığı bertaraf edecek insanlar vardır. insanlar kazanmayı ve önemli hissetmeyi seviyor. aldığın her nefes için gazoz kapağı verecek olsalar, hiç umursamasan bile yine arada bir "ekstra" nefes almak istersin.

hiç. oyunlaştırma * denen şey işte.

Operant conditioning deniyor. Her adiminda kucuk oduller veriliyor boylece bir sure sonra bagimli oluyorsun.

Eminim coktan birileri -ozellikle liseli ve universiteler- arasinda yarisma baslamistir.

zamaninda demokrasi getirecek, askeri vesayeti kaldiracak diye akp'yi destekleyen orrrrrrrrrrospu cocugu liberalimsi, ikinci cumhuriyetcilere sormak gerek bunu ama yarisi hapiste, yarisi yurtdisinda surgunde.

koycan götüne gidecek, sen yaşamana bak, gebersin millet amk. ben kendi huzurlu çemberimi oluşturdum sevdiğim insanlardan, çıkıp takılıyorum, içiyorum, sıçıyorum. gündemi takip etmiyorum. kim kimi koparıyor kendi payının amk

@aradaki uzaklık adlı arkadaş katılıyorum ben de. baktığım zaman bu düzeni değişterecek bir çözüm üretemiyorum. çözümü olan arkadaşların çözümleri mantıklı gelmiyor. yeterli destek ve katılım olmadığı için halk olarak çözüme gidilemiyor.

bu sefer çok düşününce olan bitenin üstüne bir de kendimi yıpratmış oluyorum. onun için pek düşünmüyorum. bunlar artık haberlerde falan bile doğru düzgün çıkmıyor. biri balkondan atlamış , kedi arabanın kaputuna sıkışmış kurtarmışlar gibi saçma haberler veriliyor artık.

onun dışında motosikletim var ve %40 mtv durumu benzine gelen zam ülkemizde motor fiyatlarına çılgın zamlar gelmesi bunlar beni yakından etkiliyor. at gibi çalış eşek gibi yaşa durumu var ülkemizde.

onun için hedef B ise hep A seviyesini çıkmak lazım çünkü türkiyede A seviyesinde B yi yaşarsın ya da C yi yaşarsın. standartlar kötü. bizler iyi yerlere gelip kaliteli yaşamalıyız ve yardıma ihtiyacı olanlara destek olucak güçte olmalıyız.

ben de üstteki arkadaşlarla aynı fikirdeyim. vasıflı, eğitimli, meslek sahibiyim. iktidar destekçisi işçi sınıfı sikilsin, götlerinde don kalmasın umrumda değil. ben bi şekilde hayatımı idame ettiririm.

Ben de yukaridaki arkadaslar gibi comfort zone olursturmustum ama bir yerlerden hepimizi etkiliyor. Ornegin tatil yapamiyoruz bir sure sonra ya da istedigimiz ayakkabiyi alamiyoruz cunku maasimiz gunden gune eriyor, ekonomi cok kotu durumda.

Disarida cikabilecegim yerler gittikce azaliyor cunku bir yandan barlar kapaniyor bir yandan onlarin zihniyeti, olusturulan her yeni bolgeye akin ediyor. Birkac bar olan yerde iki hafta sonra 5 tane nargile cafe goruyoruz, kadinlara mal mal bakan dar gomlegi yariya kadar acik yarisi kesilmis gogus killi adamlar uruyor.

Akilli gordugun ancak yukarida Baldur'un dedigi kisiler onlarin zihniyetinden farkliymis gibi gorunse de o zihniyeti destekleyen aciklamalar yapiyor. Yok kadinlar bara gidebilmeliymis ama yine de yanlarinda erkek arkadaslari olmaliymis, igrenc irkci espiriler, herkesin agzinda su ibne bu ibne iftiralari... butun bu gelismeler bir yerden sonra hepimizi etkiliyor cunku normallik degisen bir kavram. Bizim icin normal olan seyler gericilerin istedigi yone gidiyor. Alternatif bir Turkiye'de normal olan 90'li yillarda Hulya Avsar'in Ricky Martin'in poposunu ellemesi ya da Olacak O Kadar'da siyasetcilerin elestirilebilmesiydi.

Ben kaçmanın yollarını arıyorum yurt dışına öyle çember member beni kurtarmıyor iki çocuk var

hazırlığa yeni başlıyorum ve halihazırda beş sene kaybettim. normal şartlarda yurtdışına çıkabilmek için geçerli hiçbir sebebim, meziyetim vs. yok. o yüzden ben "yeni türkiye" fikrini kabullenip yarı aç yarı tok dört sene sebat edip bölümümü mümkün olan en iyi şekilde bitirmeye bakacağım. şu an bunları düşünmek için erken tabii ki ama yurtdışında hem kendisi hem eşi akademisyen olan bir abim var (öz değil ama öz olsa bu kadar ilgilenmezdi muhtemelen), sağolsun çok ilgileniyor benimle. o motive etti bayağı, "allahını seviyosan şu lisansı bitir, şunu yapsan zaten yüksek için buraya aldırırız seni ama okumuyosun ki eşşoleşşek. önün açık, artık sadece derslerine bak, günü geldiğinde her şey daha iyi olacak" dedi falan. acayip mutlu oldum. 2002'den beri yaşıyorum ve ölmedim, 2022'ye kadar da ölmem herhalde. sonra yurtdışına çıkamıyosam kafama falan sıkarım zaten daha uğraşamam.

kabul etmezseniz bir kaç ay daha evde boş oturacaksınız.

kabul edin. gidip eşyalı bir ev tutun. bu arada ankarada isteğiniz e uygun is bakmaya devam edin. bir kaç ay deneyip görürsünüz. daha doktoraya 1 sene var. o da bağlayıcı değil yani.

istifa etmek her şartta elinizin altında. baktınız olmuyor, dönersiniz iki bavulla.
ama sıfırdan ev kurmayın. eğer istanbulda kalacaksanız en az 1 sene eşyalı evde oturun. düzeniniz ve ihtiyaçlarınız belli olsun sonra isterseniz kendi bağımsız evinizi kurarsınız.

Bir Ankaralı olarak Ataşehir'de çalışıyorum.
2.5 senedir İstanbul'dayım.
bana gelen teklif Ankara'daki işimden aldığım maaşın iki katıydı, bir pozisyon üstüydü ve kariyer olarak önü son derece açık ve köklü bir firmaydı. Ankara'da baya mutsuzdum çünkü kendime göre iş bulamıyorum diye. o yüzden ben senin kadar fazla düşünmedim taşınırken.

şöyle söyleyeyim, eğer 4000 in altında bir teklif var ise, değmez. üstelik kafanda bu kadar soru varsa da zaten çok da içine sinmemiş demektir.

ha bu arada illa maslak'da yaşayacaksın diye birşey de yok. maslak metro hattı üzerinde, başka semtlere de bakılabilir. eğer gelmeye karar verirsen aklında olsun.

sektör-iş konusunda bir şey söyleyemem ama şunu söyleyeceğim: öğrencilik sebebiyle beş sene istanbul'da bulundum, dikiş tutturamadım ve en sonunda radikal bir karar alıp geçen hafta ankara'ya taşındım. bir hafta ankara'yı değerlendirmek için tabii ki yeterli olmayacaktır ama nefes aldığımı, "normal" bir muhitte normal insanlarla ve insan gibi yaşadığımı hissediyorum. büyük konuşmak gibi olmasın ama bu saatten sonra çok ekstrem bir şey olmadığı sürece hiçbir şekilde istanbul'da yaşamak gibi bir fikrim yok, her ne yapacaksam ya ankara'da yaparım ya da yurtdışına kaçmaya çalışırım.

çok iyi para kazanmıyorsan, kendini kalabalıktan izole etme lüksün yoksa istanbul çok yoruyor. ha aşığı da var, bu benim kendi görüşüm tabii ama ben nefret ettim. aklını çelmek gibi olmasın ama ankara'da iyi kötü kurulu düzenim olsa ben hiçbir koşulda istanbul'a gitmezdim.

yazılımcı olarak ankara'da seçenek az. buraya girip memnun olmasan bile o ara başka firmalara başvurup görüşüp başka bi iş ayarlayabilirsin.

burda biraz tecrübe edinir sonra da yurtdışına zıplarsın. tecrübe olayı önemli.

25 yaşına gelmişsin hala aileyle kalmak sıkıntı yapmıyo mu? ben bayramlarda gidiyorum 3. günde patlıyorum, dayanamıyorum.

kiralar pahalı evet ama bi tane ev arkadaşı edinebilirsin belki varsa eğer üniversiteden falan arkadaşın.

ben olsam giderdim. sonuçta kaybedeceğin bişey yok. baktın zor geldi, ankara'da ailenin evi var zaten direk oraya döneceksin.

Üniversitedeki en yakın arkadaşlarım İstanbul'da yaşıyor ama ya öbür yakanın en ucundalar ya da aileleriyle beraber yaşıyorlar. Bizimkiler hayatım boyunca hiç sıkıp yormadı beni sağ olsunlar ev yaşantısında. Çok iyi anlaşan bir çekirdek aileyiz.

Edit: Bu arada lafı açılmışken şeyi sorayım. Doktoraya başladım diyelim bir sene sonra. Yurt dışından bir şirketten teklif aldım bilmem kaç sene sonra da. Bu durumda doktorayı bırakıp gitmeme yasal bir engel söz konusu mu?

1- maaşa bağlı. gerçi kısa vadede kazancını para üzerinden değil sektördeki ilerleyişin üzerinden düşünmen faydalı olacaktır.

2- 1. madde.

3- ankara'da seçenekler şu an kısıtlı ise gelecekte de kısıtlı olmaya devam edecek. aylık şahsi masrafın, kiran ve faturalarını hesaplayıp teklif edilen maaş ile karşılaştır. seni belli standardın üzerinde tutmaya yetiyorsa kabul et.

4- odtü ve bilkent'e girecek kalibrede isen burada da sana göre okul bulunur. ankara'dakiler için "bildiğim okullar" demişsin, güzel ancak kaygılanman gereken bu değil. askerlik yapmama motivasyonu sana doktora yaptıracak kadar güçlü ise yurt dışı seçeneklerine göz atman mantıklı olabilir.

5- hakim olmadığım bir alan, pas. sadece bir değişiklik düşünüyorsan tam sırası, onu söyleyebilirim. 35 yaşından sonra yapabileceğin bir şey değil bu.

comfort zone'dan çıkmak için ideal zaman dilimindesin. endişelerinin hiçbiri gerçek birer endişe değil. istanbul'da çalışılır, doktora da yapılır, yaşanır da... yapan var

Kisilik gelisimini tamamlaman icin bence biraz zorluklarla basetmen gerekiyor. Ayrica maslakta calisan biri metro ve hatta metrobus hattinda herhangi bi yerde oturabilir.

Istanbula gelmek istemezsen gelme, zaten cok kalabalik :) ayrica tek basina evde kalmak zorunda degilsin, flatshare yaparsin falan filan.

sırf aileden uzaklaşıp, comfort zone dan çıkman için kabul etmeni tavsiye ederim ben.

not: mesleki olarak hiç bir yatkınlığım yok senin alana.

Yanıtların tümünü okuyamasam da sorunuzu tamamen okudum. Sizin de belirttiğiniz gibi tüm maddeler "konfor alanınız"dan çıkma kararıyla ilgili.

Lisans eğitimini bahsettiğiniz okullarda Ankara'da tamamlayan ve uzun süredir Maslak yakınlarında olan biri olarak benim seçimim İstanbul'du, yine öyle olurdu. Burda elbette 1. maddedeki gibi kazandığınız para önemli bir değişken, en azından kiranızı ödeyebildikten sonra kendinizi geçindirebilecek düzeydeyseniz kalan seçenekler tamamen kariyer planlaması.
İstanbul daha zor bir şehir olsa da kariyer seçeneklerinin Ankara'ya kıyasla fazla olduğu tartışılmaz. Elbette hayaliniz Aselsan gibi bir kuruma girip alıştığınız çevrede, alıştığınız şekilde huzurlı bir hayat sürmek de olabilir. Sizi neyin mutlu edeceği konusunda iyi düşünmek gerekli. Bazı insanlar dünyanın en iyi şirketinde çalışsalar da huzurlu ve aileleriyle birlikte olmayı tercih edebilirler, hepsi seçim sonuçta.. Ancak dediğim gibi bir ODTÜ'lü ya da Bilkentli'nin Maslak'tan gözünün korktuğu için kararını değiştirmesi çok anlamlı değil :) Yüksek lisans için Boğaziçi de fena bir seçenek sayılmaz ;)

kes kurtul

Kız arkadaş edin yoksa tuglayla vur kendine gelsin..

@AlsterWasser o bana göre değil bekleyince meninin kıvamı iğrenç oluyor. O yüzden uzun süre beklemiyorum yapmadan. Ama her gün de olmasın diyorum.

@qazedcsrfvtyhngujmkol, abi meninin kıvamına takman gerçekten enterasan.
napiyon yemeklere mi katıyon.

cevap: kişisel tecrübem ilgilenecek başka bir şey bulacaksın ya da yalnız kalmamaya uğraşacaksın. etrafında insan olunca haliyle yapamazsın diye umuyorum.

"neredeyse çekmeyim biraz bekleyeyim diyorum en ufak uyarıcıda kasıklarım falan ağrıyor mezi geliyor mecbur çekiyorum."

buradaki "mezi" nedir? meni mi? eğer bir iki gün çekmeyince meni geliyorsa doğru doktora koşuyorsun. o gelen şeyin meni olmadığına neredeyse eminim çünkü.

mastürbasyon bağımlılığından kurtulma rehberi" diye bir ekşi yazarının yazısı var okuyablirsin.

kafanı dağıtman lazım dayı. çok yalnız kaldığında, yapacak bi şey bulamadığında osbire verirsin kendini. senin doktora osbirden dolayı değil, beynini yiyip bitiren psikolojik durumların için gitmen gerekiyor. sana 500 kişi en az 5 bin kere söyledi git diye. ısrarla kendini eve kapatıp sorunlarına duyuruda çözüm aramaya çalışıyosun. biraz daha aktif bir hayatın olursa, aklında otuzbir dışında düşünebileceğin şeyler olursa her şey yoluna girer. cinsel hayatı olmayan birinin osbire davranmasında sıkıntı yok. millet niye "nofap" diye kasıyor onu da anlayabilmiş değilim. sevişemiyosan arada yap işte nedir amk amaç, abazan abazan gezince daha mı iyi oluyor anlamadım ki.

ayrıca "millet kaldırmak için uğraşır benim derdime bak" kısmında fena cringe eyledim. bunu yazarken ne düşündün, "oooo adamın ziki inmiyor deli sevişir bu" diyen duyuru kızlarının mesaj kutunu patlatacağını falan mı? kimse kaldırmakla uğraşmıyo valla, hepimiz aslan gibi çocuklarız, hatta aramızda sevişenler bile varmış.

der meister+1 olmakla beraber hiperseksüelite psikiyatrik ve psikolojik sorunların belirtisidir, yani cok acaip s.kici olabilirsin ama ağzından salyalar akarken bu bir işe yaramaz.

o açıdan bir doktora görün.

Masturbasyon bağımlılığı büyük sorun erkekler için özellikle. Hatta son jenerasyonlarda daha arttı diye biliyorum. Hatta cinsellikle ilgili en fazla bilgiye ve olanağa sahip olup bunu en az yaşayan dolayısıyla deli gibi asılan bir nesil var karşımızda. uzun vadeli etkileri de oldukça olumsuz. Masturbasyon sağlıklı cinsel hayatın bir parçası olsa da ölçüsüz ve her gün yapman zararlı. Detaylarını araştırabilirsin. Kendine öncelikle bir süre belirle. 1 hafta diyelim. 1 haftanın sonunda çok fena asılacağını düşünerek dokunmamaya çalış. Tabi nasıl kısmı sende. Çünkü her bağımlılık gibi kurtulmanın yolu iradeden geçiyor. İçsel olarak kurtulmak isteyip istemediğine karar vermen gerekiyor önce. Yani tabiki istiyorsun ama, çocuk isteği gibi iradesiz mi yoksa 50 kg verip sağlığına kavuşan kadının iradeli isteği mi. 2ncisi gibi ise masturbasyon yapmadığın her günü bir bağımlılıktan intikam aldığın gün olarak kabul etmeye başla. mesguliyet, spor vs. tabiki olumlu şeyler. Bir de bunlara kendine yapılacak işler checklist'i oluşturmayı da ekleyebilirsin. Bu da meşguliyet seviyeni artıracaktır. Son olarak offline sakladığın var ise, tüm pornolarını sil. İlginin odağı megabyte'lar değil, kadın teni ve kokusu olmalı.

Kendine oral yapmayı dene, spermler boşa gitmemiş olur.

ben de lise zamanında sadece ayna dinledim 1 yıl boyunca. ayna deyince aklıma o günler ve sürekli aklımda olan o kız geliyor. pişmanım. çok acı veriyor o hatıralar. dinlemiyorum artık o yüzden.
bir ömür de böyle kalır gibime geliyor. en sevdiğim grup, en sevdiğim şarkılar canımı yakıyor.

bir sene cidden fazlaymış başka hiçbir müzik dinlememek için ama bence çok da garip değil ya, bazı gruplar insana çok daha farklı hissediyor. "aaa bu benim lan!" diyorsun. hele ki ergenliğinde tanışmışsan falan kişiliğinin parçası gibi geliyor.

12 yaşında Iron Maiden, 18 yaşımda The Doors için yaptım bunu.

Şu an 24 yaşındayım, hayatımın hiçbir evresinde bu tarz heyecanlar, istekler duymuyorum. Herhangi bir aktivite, eşya ya da insan için de böylesine bağımlılık göstereceğimi sanmıyorum. Yaş ile ilgili olabilir. Yıpranmışlık düzeyi ile ayrı ilgili olabilir bilmiyorum.

Bence durumunuz problem değil ama kalıcı olmayacak diye düşünüyorum. O yüzden zevk aldığınız sürece doya doya dinleyin, tadını çıkarın.

Hangi grup

@baldur2 pink floyd

Pink Floyd ise başka bir şey dinlemeye gerek yok zaten.

ben de pink floyd'a takılıp kalmıştım bir dönem böyle. derya deniz grupları sindirmek kolay olmuyor, bu yüzden sıkmıyor. benzer bir şeyi camel, tool ve pain of salvation'da yaşadım ben. özellikle tool, okuyarak, dinleyerek, şarkı sözleri üzerine düşünerek bitmiyor. aklını bolca kurcalayacak kadar zengin. üstelik şarkılar hakkında okudukça, öğrendikçe kendini zeki sanıyorsun :)

pink floyd da tool gibi iste, sözleri tool kadar karışık değil, tool kadar okuma yapmayı gerektirmiyor ama müzikal anlamda tool'dan daha zengin, bu da bolca doyuruyor seni.

eğer çok seviyorsan ve aynı zevki veriyorsa devamlı aynı yemeği yemekte sorun yok bence. afiyet olsun.

Yani, pink Floyd bu soruya verilebilecek en makul cevap zaten. Hepimizden daha normalsin :)

isimsiz uye yaş kaç acaba?

belli dönemlerde takıntı oluyor ama sonra geçiyor. ben orta okuldan lise 1e kadar sadece iron maiden dinlemiştim mesela. sonra biraz düzelir gibi oldum üni zamanları doom metale sardım gene başka hiç birşey dinlemiyordum. diğer müzik türlerine de ağır sövüyordum hatta. şimdi mesela 32 yaşıma geldim çoğunlula jazz dinliyorum arada ofiste müslüm gürses,bergen felan açıp dinliyorum. özetle insan değişiyor. o tarzı yada o grubu sindirince yeni arayışlara geçiyor. bence normal yani sizin durum. hatta pink floyda bende sardırasım var

bunun king crimson'ı da var. adamlar çok kilit müzik yapıyor, atmosferleri çok güçlü hepsinde, normal yani takılı kalıp uzun süre dinlemek. kafan güzel dinliyorsan ekstra huşu konusu da var tabe.

www.youtube.com

www.youtube.com

youtu.be

www.youtube.com

carina round <3

www.youtube.com

Metin Altıok Şiirlerinden Şarkılar (Ankâ) Various Artists
open.spotify.com

youtu.be

www.youtube.com

ne anlarlar dertten halden..

youtu.be

www.youtube.com
www.youtube.com

youtu.be

güzelmiş seninki. 1 haftadır sadece arap şarkıları dinlemekten yorulmuştum iyi geldi.

www.youtube.com

valla ben 2 haftadır filan sırf sen olsan bari dinliyorum. cover'ını yapıcam onun.

Mobilden yaziyorum link veremeyeceğim.
Manus baba...

Charles Bradley yeni öldü, bekleniyordu ama yine de üzücü tabi, onu dinlerim bir süre. Mighty Sam Mcclain falan, o sulara dalıyorum son zamanlarda.

Nina Zilli - 50mila
www.youtube.com
ve
Pink Floyd- Coming Back to Life (çoğunlukla 2:30 sonrasını dinliyorum)
www.youtube.com

Birsen tezer
Yavuz cetin
Oasis
Riverside
Arctic monkeys
Katatonia

çocukluğumdan beri müzikle uğraşıyorum, koloratür sopranoyum. son 2 senedir kendi bestelerimi yapıyorum ve onları tanıtmak için uğraşıyorum. şu aralar yerel radyolarda çalmaya başladı.

eğer beğenirseniz belki ekleyebilirsiniz. bu bana gerçekten çok destek olur ama daha önemlisi beğenilmiş ve benimsenmiş olmanı beni mutlu eder.

TÜR: ALTERNATİF/INDIE POP

Arin -(git: youtu.be)
Uzak - (git: youtu.be)

youtu.be bu adamın yaptığı her şey gözüm kapalı tavsiye. mesaj da attıp deminki duyuru için.

bu ara "öze dönüş" projesi kapsamında bol bol neue deutsche härte dinliyorum. vurdulu kırdılı, güçlü, iyi motive ediyor. araya rus folk metali de ekleyeyim. almanca ve sert müzik sevmiyorsan hiç açma bile hehe

eisbrecher - miststück

www.youtube.com

oomph - das letzte streichholz

www.youtube.com

arkona - slavsia, rus

www.youtube.com

eisbrecher - was ist hier los

www.youtube.com

eisbrecher - verrückt

www.youtube.com

arkona - yarilo

www.youtube.com

eisbrecher - volle kraft voraus

www.youtube.com

oomph - labyrinth

www.youtube.com

youtu.be

soru buysa cevabım evet.

evet.

Olmaz mı hiç

Kesin geçeceğim mülakatı geçemediğim ve hayal kırıklığı yaşadığım da oldu,
"Ben istemezsen bitmez" dediğim ve benim de bitmesini istemediğim ilişkimin absürt biçimde bitmesiyle hayal kırıklığı yaşadığım da oldu. Ki kendisi ruh ikizi denen şeye inandırmıştı beni.
Çok yakın arkadaşlarımdan birinin bana ve çevremizdeki insanlara çok buyum yalan söylediğini anladığım ve yine kendime inanmayıp teyit ettirdiğim an da hayal kırıklığı yaşadım. Sonra o insanın inkâr edip, kayıtlara baktırdığımı söylediğimde ise bunu yaptım diye ağza alınmayacak laflarını duyduğumda da yaşadım.

Üniversite bittikten sonra hayatımda bir sürü yaşamışım şimdi bakıyorum da.

Oldu.

1.5-2 yıl önce f1 ile ilgili bir doktora pozisyonuna başvurmuştum irlanda'da. ab vatandaşı değilim diye başvurumu değerlendirememişlerdi bile. o çok koymuştu en son. iyi ki koymuş gerçi şimdi düşününce.

nefes alıyo musunuz gibi bi soru olmamış mı yav, kimin hayal kırıklığı yok allaşkına.

Çok.
Sonrasında kalpsiz oldum sanırım böyle daha güzel.

olmaz mı? çoook.

bak şu söz çok güzel: "herkesin bir derdi var. kiminin elması küçük, kiminin ekmeği yok."

e olmayan var mıdır ki? herkesin kesin olmuştur

Soru mu bu şimdi? Hayatında hiç hayal kırıklığına uğramayan insan var mıdır acaba.

ağrı kemikte mi yoksa kemik bölgesindeki kaslarda mı?

mr çektirdiniz mi?

kaval kemiğinin tam ortasında fakat oradaki tibialis anterior kasında mı yoksa kemikte mi bilemiyorum. mr için tarih aldım fakat ben sorunu hemen çözüp tekrar koşulara başlamak istiyorum.

kas zayıflığı yüzünden.

istediğiniz cevap olmayacak ama bende bu liseden beri yani yaklaşık 7 yıldır var. mr, röntgen, emg... yapmadıkları şey kalmadı. hiçbir şey çıkmıyor. bende bazen kaval kemiğinde yanma dışında ciddi bir his kaybı da oluyor, artık daha nadir olsa da bazen hızlı yürüdüğümde ayağımı bilekten kaldıramıyorum. düşük ayak dedikleri şey. ne fıtık çıkıyor ne başka bir şey. defalarca gittim, farklı yerlere gittim. hepsi "bir şey yok" deyip gönderdi.

Sadece koşarken benimde fazla kasılma ve yanma oluyor bacak kaslarımda dinlenip dinkenip koşuyorum yada bisiklet sürüyorum sebebini araştıramadım
Mineral vitamin eksikliğide yapıyormuş sanırım

Muhtemelen bacaklar kıllı ve uzerinizde topuka kadar inen eşofman var. Yani bahsettiginiz ortam tempolu harekette fazla ısinip terliyor hava icerde kaliyor.

Bir de bu isi şort/kapri gibi seylerle deneyin.

Bende de aynisi olurdu, doktora gitmedim ama yukarda yazdıkları gibi kas zayıf desen haftada 2-3 maç yapardim o zamanlar.... Bence ortama kisa zamanda cok yuk biniyor ayrica fazla isinip ortam hava almıyor.

Ben de kaydadeger bir şey yapamadım ya, akşam akşam keyfini kaçırdın. Belki Rus/İngiliz edebiyatı okudum falan diyeceğim de eskiden daha çok okurdum, orada bile pozitife geçemedim.

İngilizce için aç medscape'ten haberleri oku, videolar, testler, notlar falan var. Güzel site.

tıp okuyan biri olarak böyle bir kaygın olmasına acayip saygı duydum, açıkçası ben tıp fakültesi öğrencisi olsam ve iki senede bir yıl atlayabilsem (yani 6. senemde üçüncü sınıfta olsam falan) egomdan, şerefsizliğimden geçilmezdi valla.

ben de bu konuda çok doluyum. lisede cidden iyi bi öğrenciydim. herkes ümitliydi, çok büyük adam olacaktım falan. 23 yaşında, istediğim bölüme nihayet başlıyorum ama hazırlık okuyacağım. arada geçen 5 sene bana mental anlamda çok şey kattı ama bu biraz da boş teselli sanırım; o arayı sığır gibi değil de daha verimli geçirseydim, muhtemelen çok daha fazla şey katabilirdim kendime, sonuçta herkes 18-23 arasında olgunlaşıyor, öyle ya da böyle.

bu süreçte "aferin lan, iyi ki yapmışım" dediğim az şey var. bir, rusça öğrendim. a2 seviyesinde ama olsun, zaten rus dili ve edebiyatı okuyacağım için çok da önemli değil, haziran'da b2 olur kısfmetse.

ukrayna ve belarus'a gittim. ukrayna'da iki değerli arkadaş edindim. hayata bakış açımı falan büyük ölçüde değiştirdiler. birisi çiftti. abi-abla gibiydiler, çok şey öğrendim. diğeri daha çok akran gibi. şu asosyal halimle gidip harkiv ormanlarında ateş falan aktım, o da geldi beni ziyaret etmeye, kendi adıma "yaşıyorum lan" diyebileceğim güzel şeyler tecrübe ettim o insanlarla. çocukken hayalini kurduğum şeyleri yaptım. dışarıda hava -15 dereceyken trenle tıngır mıngır sabahın köründe belarus'a falan girdim mesela. becerebilirsem bunları hikayeleştirmeyi çok isterim. benim adıma inanılmaz dolu ve güzel şeylerdi.

onun dışında aklıma bir şey gelmiyor. ukrayna'ya 5-6 kez gittim, rusça öğrendim, hayatımı olumlu anlamda değiştiren bazı insanlar tanıdım. somut olarak kendime bir şey katabildiğimi düşünmüyorum açıkçası.

ama gelecekten ümitliyim, onu net olarak söyleyebilirim. şu an bakınca liseyi bitirirken tam bir gerizekalıymışım diye düşünüyorum. okul asla bitmeyecekmiş gibi gelirdi, o yüzden okuyacak motivasyonum yoktu. sanki beş sene sonra ben olmayacakmışım ya da bambaşka biri olacakmışım gibi... hayır. beş sene geçti. hala aynı kişiyim. hala rusya ve almanya hastasıyım. hala yurtdışına kaçmak istiyorum. hala aynı müzikleri seviyorum, hala buz hokeyi izliyorum, hala büyük ölçüde aynı herifim işte. muhtemelen beş sene sonra da böyle olacağım, o yüzden artık "ohoo kamki ölürüz o zamana kadar amk" diye demoralize olup da saçmalamak yerine, küçük adımlarla ilerlemeye çalışıyorum. liseden sonra, başlayıp da bitirebildiğim tek şey sanırım geçen sene gittiğim rusça kursuydu. istikrar ve başarı sağlayabildiğim belki de tek şey... bunun üzerine koyacağım şimdi.

bazı şeyler için geç mi kaldım? evet. hayatımın en verimli yıllarını büyük ölçüde bomboş mu geçirdim? evet. ama buna takılmak istemiyorum artık. çünkü böyle yaparsam, 28 yaşında da diplomasız ve boş hayat yaşayan biri olacağım. mızmızlanmayı kesip ayağa kalkarsam, yol alacağım.

bakıyorum mesela. bu akşam eisbrecher dinliyorum. alexander wesselsky. ulan taş gibi adam. bakıyorum, kaç yaşında? 48. yahu benim bu adam olabilmek için önümde 25 sene var... yaşadığımdan daha fazla. neyi kaybettim ki? rusça mı öğrenemem 25 senede? almanca mı öğrenemem? lisansı bitirip yüksek lisans mı yapamam?

uzun lafın kısası, ben 18 yaşındayken hayatım 25'te bitecekmiş gibi hissediyordum. halihazırda yaşlanmıştım. sevişememiştim mesela, artık anlamı yoktu... hayatımda daha iyi ve güzel bir şey olmayacaktı. sonuçta 20-21 yaşına gelecektim, o saatten sonra ne yaşayacaktım ki?

bu zihniyetten büyük ölçüde kurtuldum artık. 22-23 gibi "lan daha yeni başlıyo, go go go" demeye başladım.

o yüzden liseden beri ne yaptın dersen neredeyse hiçbi şey yapmadım ama sanırım hayatımın geri kalanını kazanacak mental gücü buldum ki bu benim için her şeyden önemli.

bu arada cidden bayılıyom bu şarkıya ya, bunu dinleyip de kötü hissetmek imkansız zaten, burda da paylaşcam,

www.youtube.com

***

ingilizce konusunda şunu söyleyeyim: yurtdışı ya da kursa kesinlikle gerek yok ama kendi kendine zorlanıyorsan kursa gidebilirsin. çok büyük fark yaratıyor. ben beş senede öğrenemediğim rusçayı kursta 3-4 ayda öğrenmiştim. şimdi imkanlar bol, nette her türlü kaynak mevcut ama kurs ortamı daha ciddi oluyor. bi ağırlığı oluyor. kendini disipline etmek ve öğrendiklerini akılda tutmak açısından daha faydalı bence. yurtdışına kesinlikle gerek yok. faydası olur mu? muhakkak olur. ama ingilizce öğrenmek için yurtdışına gitmeye asla gerek yok yani. çok fazla paran varsa ve yurtdışında yaşayayım diyorsan 6 aylığına falan gidersin yapabiliyosan, onun dışında asla gereği yok.

hacım şöyle:
liseden 92de mazun oldum.
ingilizce-almanca-çince öğrendim (almanca hazırlık okudum).
rahmetlik pederin istediği okulda okudum.
sonra doktora yaptım.
sonra 35te ikinci kariyerime başladım.
sonra yırtdışında çalıştım.
sonra kariyerime başka bir kurumda aynı işte devam ettim.
sonra yine yurtdışında çalışıyorum (yakında dönüyorum).
pişman olduğum şeyler var mı? çok...
ama insansın işte hata yapıcan. insanın en müyim özelliği bu. peki nolucak? takılmadan uyandığın yerden yaşamaya devam edicen sonra yine uyuycan. uyandığında yeniden harlıcan ataşı.
böyle anladım ben. bilemem.
ingilizce öğrenmek istiyosan bi yurtdışı öneririm sana (biraz temelin olduğunu varsayıyorum).

Liseden sonra uni.ye basladim. Hazirlik sinavini hemen gectim 4 yilda mezun oldum. Uni.sirasinda 10 ulke gezdim ve birinde 1 donem okudum. Okul bitince ABD'ye gidip 6 ay yasadim. Sonra 2 yil calisip yuksek lisansa basladim. Bu arada 10 tane daha ulke gezdim. Sonra ABD'ye gidip 1 yil yasadim. Orada doktoraya baslayacaktim ki sorunlar cikti. Bu kadar ugrastiktan sonra hic beklenmedik sorunlar hayati etkileyebiliyor. Neyse simdi Turkiye'de doktoraya basliyorum. Ingilizcem C2 seviyesinde cikiyor. ABD'de ortamlarda Amerikali olmadigimi hissetmediler. Zaten onlarin ALES'ine (GRE) girip de doktoraya kabul almistim. Ancak dil ogrenmenin sonu yok. Hala bir kelime gordugumde onu ogrenmeye ve kullanmaya calisirim.

Ayrica 6 yil Almanca dersi aldim ama bu 7 yil once bitti. Avusturya'ya gitmistim bir hafta. 6 yil ogrendiklerim pekisti ama sonra kullanmadikca unutuyorsun. Bir nedenden dolayo Cekcede de B1 olmustum ama onu da unuttum. En kotusu de Cekce konustugum videolarin olmasi ve simdi ne dedigimi anlayamamam.

merak olmadan ingilizce öğrenilmez.
sosyal hayatınızda birisine birşey dediniz. sonra içinizden düşünmelisiniz. ulan ben bunu ingilizce nasıl derdim diye. ya da birisi bana gavur memlekette abuzıttın mı dese mal gibi kalır mıyım diye endişe etmelisiniz. bir gün yabancı dil konusunda teste tabi olacağınızı bilin. öyle a2 b2 bilmem ben :D

sırf bu işler için web sitesi yaptık onun duyurusunu yapmaya geldim bende, aha buraya yazıyorum.
www.mikroceviri.com

İşaret, orta ve yüzük parmağım ile izci selamı veriyorum.

Bas, isaret, orta

senin gibi yapmaya çalışırken çok zorlandım :/
elimde göstermem gerekirse işaret-orta-yüzük şeklinde gösteriyorum

Baş ve serçe parmağı elin içinde birleştirip işaret orta ve yüzük parmağı ile gösteriyorum.

ben işaret-orta-yüzük üçlüsüyle gösteriyorum. şimdi denedim de, baş-işaret-orta istesem bile yapamıyorum. zor geliyor. parmaklarımı tam olarak açıp kaldırmakta zorlanıyorum, bileğe doğru geri çöküyorlar. işaret-orta-yüzük çok daha rahat. hepsi allah allah deyu arşa yükseliyor.

senin tarzında sıkıntı gösterdiğin değil de göstermediğin parmaklar. sadece türkiye'de değil yanılmıyorsam italya'da da "top musun olm" anlamında kullanılıyor. ondan öyle demişlerdir herhalde. yoksa sen yine üç yapıyosun ama diğer iki parmak "ibne misin"e dönüyor eheh. cinsiyetçi, geri kalmış, zalımey toplumlarda böyle :(

serçe yüzük orta kombinasyonu ters "topsun olm" işareti oluyor, iyi başın belaya girmemiş bugüne kadar.

işaret-orta-yüzük yapıyorum ben, parmaklarım uzun olmadığı için baş parmaklı olanı yapmaya çalışınca yüzük ve serçenin eklemi ağrıyor.

serçe-yüzük-işaret

İşaret, orta, yüzük.

Senin gibi yapiyorum

seninki nba stili.

işaret orta yüzük

Serçe + orta + baş

Inglourious Basterds filmini tavsiye ederim, şu sorunuzdan hareketle.

Baş-işaret-orta ile gösteriyorum. En yaygın hali ise işaret-orta-yüzük. Orta-yüzük-serçe ile 3 göstermeyi ise daha önce hayatımda (filmler/diziler dahil) En fazla 1 ya da 2 defa görmüşümdür.

İşaret orta yüzük

Art arda sayarken baş parmaktan başlıyorum, 3 numara da Baş-İşaret-Orta parmaklar oluyor. Birine gösterirken direkt 3 yapacaksam İşaret-Orta-Yüzük işe gösteriyorum.

işaret-orta-yüzük.


aklıma soysuzlar çetesi filmini getirdi bu soru:)

İşaret orta yüzük :)

baş işret orta

www.youtube.com

Aha iste boyle diyip nah capsi koyan cikmamis, ne kadar seviyelisiniz olm benim aklima ilk bunu yapmak gelmisti :(
normal cevap: isaret orta yuzuk

yüzük-orta-işaret genelde. bazen baş-işaret-orta şeklinde çıkıyor. nadiren de serçe-yüzük-orta.

soysuzlar çetesi filminde alman subayı bardakilerin ajan olduğunu bu "3'ü gösterme" olayından anlıyordu. çatışıp birbirlerine girdikten sonra sordular alman subaya, ajan olduğumuzu nereden anladın diye... "almanlar 3'ü böyle (sanırım baş-işaret-ortaydı) gösterir, böyle (işaret-orta-yüzük) değil" demişti.

GM 5 plus, 2016 Ekim'de aldım. Aşırı pişmanım.

xiaomi 5 - 2 ay önce aldım.

zenfone 2. iki sene önce aldım, gayet memnunum açıkcası. asus'a sövüyor herkes ama.

iphone 5
2013

xiaomi redmi note 3
1 sene once aldim
gayet memnunum

htc one m8 o kadar temiz kullanmama rağmen şarj girişi bozuldu zar zor şarj oluyor sakın yaklaşma.

Note 4. 1 buçuk senedir kullanıyorum gayet memnunum

6s . 9 ay. Memnunum

GM Elite, zaman zaman sorun çıkarsa da bir şekilde çözüm buldum.
çok da pişman olduğum söylenemez.
iki buçuk yıl oldu.

xaomi 5s 2ay

Note 2- 2012 broweser ve mapsteki takılmalar dışında ok.

Önsiparişle note 8 aldım.

Yazmadan edemedim. Yaklaşık iki hafta önce Samsung s3 telefonum vardı. 2013 yazında almıştım. Dediğin gibi Allah onun belasını versin. Verdi de. 4 sene dayandım ve sonunda da çekiçle parçaladım. Son iki senedir hep bunu hayal ediyodum. Bu zamana nasipmiş. Samsung isterse telefonların şahını çıkarsın, bu saatten sonra alırsam beni sevsinler.

iphone 7plus. ilk çıktığı zamanlarda hediye olarak gelmişti. kendi irademle bir telefon alacak olsaydım normal boyutta olan 7 versiyonunu alırdım.

2013-iphone 4s.
artık yenisini alma vakti geliyor

samsung galaxy j7, 1 sene önce aldım.
idare eder ama iphone'u özlüyorum.

Note 5, 10 ay oldu. Aşırı memnunum. <3 ay lav not beş. <3

S7 edge. Bu şubatta aldım. Baya memnunum nazar değmesin ^^

Ondan önce de note 3 vardi 2014 ocakta almistim, iste bu şubatta s7 edge alinca babama verdim yeni batarya alip. Kardesim ve babam ortak kullaniyolar baya hoyrat sekilde ama hala gideri var, taş gibi telefon note 3

Samsung galaxy a7 (2015), 2 yıl 1 ay oldu alalı. Bir sıkıntı yok işimi görüyor. Pil performansı ilk seneki gibi hayvani değil malesef ama bir günü çıkarıyor yine.

Ayfonbeşes. İlk çıktığı gün mi ne almıştım, 3 kere pilini değiştirdim hala at gibi.

Samsung e7
3 sene olacak
Memnunum

şu an kontrol etmeye üşeniyorum ama huawei g3 ya da g5. babam vermişti. cenavar cenavar. çok memnunum. gerçi hem ben telefonu fazla kullanmıyorum hem de eskisi gerçekten iğrençti, yani huawei iyi telefondur diyemem ama benim işimi fazlasıyla görüyor, güzel.

samsung galaxy grand neo. 3 yıllık falan. bir tanığın adına, vodafone'dan kontratlı almıştım. ayda 33 tl/24 ay. alcatel tablet yanına hediye.

telefon bırak artık beni diyor. az kaldı canım, bir toparlayayım inşallah, telefon da bakacağım.

nexus5 2015 de aldım memnunum

iphone 5s. ilk çıktığı zamanlar almıştım hala yağ gibi telefon çok memnunum.

Xiaomi mi6 1 ay tavsiye ederim

2013-iphone 4s.
artık yenisini alma vakti geliyor

+1 rakicandır

kimsede iphone yedi medi yok mu be, ne kadar fakirsiniz :(
ya da, öhömm, tüketim toplumuna karşı gelebilmiş, bilinçli tüketici dostlarım, selam olsun!


sony xperia xz var bende, 10 aydır kullanıyorum. telefon olarak memnunum ama aldığımın 2. günü düşürüp kasasının içine ettiğim için yakın bağ kuramadım. normalde 2-3 seneden aşağı kullanmadım bir telefonu ama bununla gidemiycem sanırım o kadar. hilkat garibesi doğurmuş ebeveyn gibiyim, bi yandan bakmak zorundayım ama ölse üzülmem gibi ajlsdşasd

Xiaomi Redmi Pro - 8 ay oldu çok memnunum

Samsung s7. 5 ay oldu memnunum.

ayfon 6s
2 yıl oldu.
şarj hemen bitiyo la.

xiaomi redmi note 3
1 sene once aldim
gayet memnunum

zte nubia z9 max
1 yıl oldu. pili günü kurtarabilse ideale yakın bir telefon olacakmış. yeni pil aldım eskisinden farkı yok. pişman değilim ama değiştirmeyi de düşünüyorum.

nexus 4, 2014 kasımda aldım. bir kere ekran ve pilini değiştirdim. purenexus kurdum, nougat kullanıyorum. gps inde sıkıntı olmasa kullanmaya devam ederim ama yeni telefon bakıyorum bu aralar.

GM 5 Plus. Şubat 2016'da aldım. Gayet memnunum.

6plus

2 sene oldu, gayet memnunum. tek sıkıntısı, o zaman mallık edip 16gb almıştım, şimdi hiçbir boka alanı yetmiyor telefonun.

xiaomi mi4

2.5 sene falan sanirim.

Note 5

1.5 yıl oldu galiba. İlk çıktığı zamanlar almıştım. Öncesinde de note kullanıyordum. İleride de note alırım. Memnunum tabii.

Darlaniyordur. Antidepresan kullanma sebebi nedir sorması ayıp olmasın?

benimki de erken uyuyo hep. üzgünüm ben de.

@okiler yaygın anksiyete bozukluğu

Genel olarak erken uyusaydi sorun yoktu ama normalde geç saatlere kadar uyumayip senin yaninda, hem de ayda 3-4 kez gorusurken erken uyumasi cok normal degil bence. Ilaçtan dolayi olsa normalde de erken uyur. Huzurlu hissediyorum falan diye kıvırmış ama temkinli ol bana kalırsa.

Senin yanında rahatlamış hissediyorsa vücudu salıyor olabilir kendisini, uykusu gelir doğal bu. Diğer zamanlar kafasına taktığı bir şey varsa erken uyumasını engeller.

Edit: Nasıl bir cevap verdiysem diğer cevapların gidişatı da kökten değişti, bir ilişki daha kurtardık arkadaşlar :)

ben de normalde sabahlayan biriyim, ama erkek arkadaşımın yanında tavuk gibi uyuyakalıyorum çünkü çok rahat ve huzurlu hissediyorum. ayrıca bir sene geçmiş, sıkılsa çoktan ayrılırdı bence.

Birlikte değilken onu ayakta tutan işi, gücü, dersi, sorumluluğu oluyor olabilir mi?

Sizinle birlikte olduğu zamanlar izin veya tatil günleri olabilir mi?

Ayda 3-4 kere görüşebildiğiniz biriyle nasıl sevgili kalabiliyorsunuz? Bu durum geçici mi? Her haftasonu mu birliktesiniz?

Eğer sadece haftasonları görüşebiliyorsanız ve ikinizin tatiline denk geliyorsa muhtemelen normal zamanda da erken uyumak istiyordur ve işten güçten uyuyamıyordur.

Benim anlayışıma göre mesele aktif ilgi göstermek değil. Bir şekilde imkan dahilinde yanında olmak önemli.

Diğer zamanlarda sohbet ediyorsanız belki seninle konuşmak için uyumuyordur.
Sen yanındayken de dediği gibi rahat olduğu için uykusu geliyordur.

Bırak uyusun, tek sorununuz bu olsun allasen...

bu bende de vardı ve gerçekten tam olarak senin erkek arkadaşının söylediği gibi, yanında huzurlu hissettiğim için daha rahat ve kolay uyuyabiliyordum. normalde yalnızken mal mal nette dolaşıyorum, bir sürü şey düşünüyorum vs... onunlayken günü onunla geçiriyordum, canım başka bir şeyle ilgilenmek de istemiyordu zaten. akşam olunca da yatıp uyuyodum öküz gibi.

durum canını sıkıyosa paylaş yine de, böyle böyle bi şey var kankito sıkıntı mı var amk hayırdır de ama zannetmiyorum sıkılma gibi bu durum olduğunu. onun için diğer davranışlarına bakmak lazım sıkıntı emaresi arıyorsan.

bi de şu var: anksiyete bozukluğu varsa ve çok sık görüşemiyorsanız (ki görüşemiyomuşsunuz) senin yanındayken az da olsa geriliyor olabilir. bu garip bi his, tam olarak ifade etmem mümkün değil. sürekli görüşemeyince, hele de gergin insanlarda, bu konularda çekingenlik-gerginlik olabiliyor. bu da uyumak istemesine neden olabilir.

uzun lafın kısası, bu durum dışında bi problem yoksa, bence durumunun seninle alakası yok. bırak uyusun. ayrıca bir duyurucu olarak bunu söylemem kulağa saçme gelecek belki ama bunu sadece sana değil sevgilisi olan tüm insanlara söylüyorum: fikir almak istiyorsanız yine alın ama buradakilerin aklına uyup da iş yapmayın. trollziya'nın da dediği gibi ben hayatımda ilişki konusunda bu kadar garip bi kitle görmedim. her insanın mizacı farklı, yaşam tarzı farklı, düşünce yapısı farklı. bu kadar kolay mı yargılamak amk ya. erken uyuyosa sıkılmıştır. üç saat mesaj atmamışsa sevmiyodur. manyak mısınız lan. 16 yaşında mısınız ya da? ne yapıyosunuz, hiç inanmadığınız, güvenmediğiniz insanlarla mı sevgili oluyosunuz. ne bu güvensizlik? o yüzden kapak reyiz sen sıkıntı ediyosan açıkça söyle bunu, konuşun. ha bana sorarsan endişe etmeni gerektirecek hiçbi şey yok.

Sen yokken ne yapiyor? Sen yokken uykusunu kaciracak seyler yapiyordur ,mesela oyun oynamak, sosyal medyada takilmak gibi, ama sen varken baska seyle ilgilenmemek adina bunlari yapmiyordur ve ekstra bir aktiviteniz de yoksa uykusu geliyordur.

şimdi ayıptır söylemesi sevişiyorsanız ondan ötürü bir yorgunluk olabilir.

ilişkide tutku kalmamış sanki?

yanındayken fiziksel olarak yoruluyor mu? Seksten bahsetmiyorum; eğer normalde evcimen bir tipse ve seninleyken dışarıda falan takılıyorsa yorulması normal. Bana da oluyor çünkü ve benim de kız arkadaşım feci yakınıyordu bu durumdan.

hep görüşüyor olsanız der meister'a katılırdım da ayda 3-4 görüşsem sevgilimle uyumayı bırak uyutmam ben? heyecanı bitmiş demek ki.

huzurlu oldugu icin uyuyordur senin yaninda
kadin kisisiyim ama eski sevgilimin yaninda ben de oyleydim

ortalığı karıştırmış olmayayım ama, ben evliyken boşanana kadar sürekli uyuyakalıyordum her durumda. Çok yoğun çalışıyordum ve uykum da vardı, ama başımı zor tutuyordum eşimle olduğum zamanlarda. Ayrıca, ne zaman onunla arabaya binip bir yere gitsek araba tutuyordu.

boşandıktan sonra o şekilde narkolepsi varmışçasına uyuyakaldığım olmadı. Araba da tutmuyor.

Umarım, fazla rahatlıktandır sizin sevgilinizinki.

ortalığı karıştırmaya geldim^^

en son kimle birlikteyken erken uyuduğumu düşündüğümde aklıma gelen isimler genelde çok ağır trollediğim veya artık sevmekten usandığım isimler genelde. normalde gece 1 den önce uyumam ama bazen işler öyle bir hale geliyor ki 10 da vamos...

doğru gitmeyen bir şeyler var, bir şeyden bıkmış... bunu söyleyemiyor olması muhtemel. ayrılmak istemiyordur, bıktığı birkaç şey olduğu gibi fazlaca hoşlandığı birkaç şey de var demekki.

dediği bahane gibi gelebilir kulağa ama kendimden biliyorum değil ve bana da aynısı oluyor. bende de var yaygın anksiyete bozukluğu ve kız arkadaşımın yanında rahat olduğum için dışarda bile olsak erkenden gevşiyorum uykum gelmeye başlıyor. öteki türlü 3-4 saat yatakta dönüp durduğum da hep olmasa da sık olur ve geç yatarım.

Dedigi dogru olabilir

Kanada. İngilizce konuşacaksın bir kere. Almanca kasmaya gerek olmayacak. Amerika ile komşu. İzin günlerinde neden bir New York, California yapmayasın?

Belçika da yaşıyorum, kanada da yaşama ihtimalim var iş bulursam vize vs gerekmiyor. İş bulsam direkt kanadaya kaçarım. Eğer kanada olmuyorsa almanya da yaşa

kanada'nın insanı kültürü yeter. biraz soğuk ama avrupa'da türk olmaktan daha iyi fikir bence.

kanada ama toronto değil vancouver ya da ottawa.

Bu kişiye ve ülkenin yapısına bağlı. Her insanın karşısındaki ülkeyle ilgili beklentileri ve kriterleri var. Sizin bir de kendi kişiliğiniz var, dolayısıyla bunların uyumu kişiyi mutlu edecek şey. Örneğin, ben sıcak seven bir insanım, Kanada'ya ya da Almanya'ya gidip donacağıma, Suudi Arabistan'da birinin onuncu cariyesi olnayı ve onuncu sınıf vatandaş/köle olarak değer görmeyi tercih edebilirim. Şaka bir yana, bu ülkelerin kültürel endekslerine, yaşam şartlarına falan çok bağlı.

Örneğin, iki ülkenin kültürel endekslerine bakalım. Gri Almanya, mavi Kanada.
hizliresim.org
İki ülkenin kültüründe güce tapma hemen hemen eşit ve düşük.
Bireysellik benim için çok önemli mesela. Türkiye'de hiç bireysellik olmaması sorun bence; herkesin burnu herkesin iç işlerinde olması, komşunun senin yaşantını merak etmesi fazla geliyor. Amerika'da da bireysellik aşırı fazla geliyor mesela, insanlar açık havada hücre hapsindeymiş gibi geliyor. Kendi adıma bireyselliğin 40-50 civarı değeri olduğu bir ülke benim için uygun. Eğer 'Dışarı çıktığımda komşularımla konuşmak isterim' ya da 'İş arkadaşlarım bana yakın olsun' ya da 'Kankalık müessesi benim için önemlidir' gibi talepleriniz varsa Almanya daha uygun gibi duruyor ama 'İnsan hiç olmasa da olur, ben bıktım. Bir daha kimsenin yüzünü görmek istemiyorum', 'Görmesem de aramam' tarzı biriyseniz Kanada daha uygun olur.

Masculinity kısmı da eğer ülkenin maskülen kısmı ağırlıkta ise daha maddi şeylere ağırlık veren, kahramanlıkları seven bir memleketten; faminen kısmı ağırlıkta ise işbirliği, destek, dayanışmanın çok olduğu ülkeden bahsediyoruz demektir. Maskülen ülkelerde performans ve rakamlar önemlidir. Feminen ülkeler daha bir 'Olsun, performansı düşük olsun. Biz ona bakarız' yapısına sahiptir.

Uncertainty avoidance is vatandaşlarının ne kadar riski sevdiği ile ilgili. Örneğin, Türkiye'de 'Memurluğa kapağı atayım' yapısı daha fazla olduğu için bu oran bayağı düşük. Girişimciliğin yüksek olduğu yerlerde yüksek. Örneğin, Kanada'da girişimcilik, Almanya'da geleceği garanti altına alma oranı daha yüksek gibi görünüyor. Almanya biraz daha sosyal bir devlet zaten.

Bunun yanı sıra 'low context' 'high context' ülkeler var. Kanada'nın İngilizce konuşulan yerleri ve Almanya low context'tir, Kanada'nın Fransızca konuşulan yerleri high context'tir. Siz low context bir insansanız, atıyorum Quebec'te sıkıntı yaşarsınız; high context bir insansanız Almanya'da ve atıyorum, Vancouver'da sıkıntı yaşarsınız. Aşağıdaki test, kendinizi tanımak için güzel bir değerlendirme.
www.laits.utexas.edu

Bunun dışında Türk olarak Almanya'da veya Kanada'da bulunacağınız bölgelerde ırkçılık ne derecede var; buna da bir bakın derim. Almanya'nın şeker gibi bir yerinde rahat edebilecekken Kanada'da milletin size terörist gözü ile baktığı bir yer olmasın ya da tam tersi Kanada'da komşularla mutlu olabilecekken Almanya'da 'Yine mi Türk' diye bakılan bir yer olmasın.

Uncertainty avoidance'ı görünce gözüme takıldı, riskten kaçınmadan farklı bir terim o, hatta risk ile alakasız.

Neyse tabi ki Kanada.

uncertainty avoidance için belirsizliğe dayanamama desek daha doğru olabilir. disipli ve önlem almayı seven almanlar, inciği cinciği planlayan hollandalılar ile allah kerim, kervan yolda düzülür diyen türkler iki uç olarak örnek verilebilir

The Uncertainty Avoidance dimension expresses the degree to which the members of a society feel uncomfortable with uncertainty and ambiguity. The fundamental issue here is how a society deals with the fact that the future can never be known: should we try to control the future or just let it happen?

High uncertainty avoidance countries
Some of the highest uncertainty avoidance countries include Greece, Japan, Guatemala, Turkey, France and Germany.

Low uncertainty avoidance countries
Some of the lowest uncertainty avoidance countries include the Philippines, the United Kingdom, Denmark, and Singapore.

İlk bakıldığında adı 'Kervan yolda düzülür' ülkesi ile ilgili görünüyorsa da, genel olarak kurallarla çerçeveyi tanımlamadan çok geleceğin garanti altına alınıp alınması ile ilgili bir madde bu.

Türkiye'nin kesinlikten kaçınma puanı 85, bu puan Türklerin daha garantici bir millet olduğunu söylüyor. Trafik kurallarının netliği veya kanunlarla haklarımızın net olarak korunması değil; geleceğin garanti altında olmasını isteme, riskten kaçınma puanı.

Ben bu duyurudaki adamın kafasındayım. eksiduyu.ru Dünyanın öteki ucuna niye gideyim durup dururken? Kaçmak istediğim bir geçmişim varsa, arkamda kimseyi bırakmayacaksam Kanada olur tabii ki.

konusu burası değil ama; www.google.com.tr (ki vs bile koymadım :)

Almanya için bu kadar yüksek olması şaşırtıcı, biz Türkler için yapmıştık.

Tabi ki kanada dostum. Kanada Amerika'nın sorunsuz veya az sorunlu olanı demek. Ayrıca Amerika kıtasındaki türk algısı Avrupa'dan fersah fersah iyi.

*cries in german*

ben iflah olmaz bir kış ve buz hokeyi hastası olmama rağmen almanya'yı seçerdim. amerika kıtası açıkçası pek ilgimi çekmiyor, özellikle yaşamak için. avrupa'nın da göçülecek bir tarafı kalmadı gerçi ama türkiye'den iyidir yine de. kanada fazla uzak, yalnız ve boş geliyor bana. kar küreyip 4 nüfuslu yerde yaşamak ve buz hokeyi izlemek istesem isveç'e veya kuzey sibirya'ya giderim kanada yerine. geri kalan her şey için evropa.

özenle korunmuş tarihi eserler/binalar, yeşil alan bolluğu, geniş kaldırımlar/sokaklar, kimsenin kimseyle ilgilenmediği, sokaklarda rahatça yürüyen, giyinen insanlar...

basit ama etkili, verimli toplu taşıma ağı. arabası olan insanın bile "lan ne gerek var" deyip de işine, arkadaşına, sevgilisine toplu taşımayı kullanarak gitmeyi düşünebilmesi, bunun o şehirde makul bir şey olarak kabul görmesi.

düzgün şehirleşme, tarihi binaların/tarihin korunmuş olması, yeterli otopark, trafik kurallarına uyan sürücüler, tanımadığınız halde size merhaba/günaydın diyen insanlar.

trafiksiz bir yaşam (bol raylı sistem ve bisiklet yolu)
yeşil alanlar
sokakta küfretmişim veya sikecekmiş gibi bakmayan insanlar (hem kadın hem erkek)
sokaklarda az güvenlik gücü görmek
az korna
birbirini incelemeyen insanlar

Kaldirimlarin yuksekligi.

Kaldirimlar ne kadar yuksek ise bir ulke o kadar az gelismistir.

Temiz sokak, hayvanlar için sokaklarda su ve mama konulması, cadde ve sokaktaki ağaç çokluğu

Insanlarin rahatca giyinebilmesi, etrafta tek tip insan cogunlugu gormemek.

- bisikletler için özel yolların olması
- yeşil alanların bolluğu
- temiz sokaklar
- gece gündüz çalışan toplu taşıma
- köpeğinin pisliğini temizleyen hayvan sahipleri
- geri dönüşüm çöp kutuları ve bunların düzgün kullanılması
- korunmuş tarihi binalar
- ücretsiz kültür & sanat etkinlikleri

ülkedeki çikolataların içindeki bütün fındık oranı arttıkça gelişmişlik ve zenginlik artar.

Yazılanlara ek olarak sokak hayvanlarının insanlara karşı davranışları. Bir yerdeki sokak hayvanlarının çoğu insanlardan gördükleri yüzünden insanlardan kaçıyorsa ya da korkuyorsa "gelişmiş" diyemem asla o yere.

Memlekette kullanılan küfürlerin içeriği
eksisozluk.com
Eğitimde fırsat eşitliği
Yaşlıya, hamileye ve engellilere saygı
Yere tükürülme sayısı
Toplu taşıma kullanım sıklığı ve yeterliliği
İsteyenin istediğini rahatlıkla giymesi
Tarihi eserlerin korunumu

Hocam sokaktaki kadın erkek oranı.
Eğer bir şehirde sokakta gezinen kadın sayısı az ise bombok oluyor genelde. Ben bunu direkt o şehrin genel sosyolojik durumu ile ilişkilendiriyorum.
Türkiye için bu durum.

mutluluk genellikle "acaba mutlu muyum ?" diye sormadığın geçici bir andır.

edit: daha spesifik olarak tablo çizeceksek eğer mesela öğlene doğru güneşin hafifçe odadan içeri sızmasıyla gözlerini açtığında sevgilinin sana sarılarak masum masum uyuduğunu görmek. bir cumartesi günü.

sevdiceğin dizine başını koymuş uyuklarken gözünü açıverdiğin anda gözünü kırpmadan seni izlediğini gördüğün an olabilir bence ;_;

Arzularına kavuşmak, korktuklarından emin olmak.

bunu çok sevdim. benim de böyle irili ufaklı bir sürü minik mutluluk fotoğraflarım var. çocukluğumdan beri aklımdan çıkaramadığım bir tanesi yine karlı buzlu,

sibirya'dayım. minik oğlanla çıkıyoruz evden sabah. anası DASVİDANYA REBYATA deyip kapıyı kapatıyor arkamızdan. ladam var. iyi değil ama kötü de değil, mis gibi araba hehe. atıyorum bebeyi arkaya. hem okul hem de buz hokeyi çantasını da koyuyorum yanına. bir yandan ellerimi ovuşturuyorum ısınsınlar diye, diğer yandan minik kürekle arabanın üzerindeki kara buza girişiyorum.

bunu düşündükçe bayağı bayağı sesli olarak gülüyorum. acayip hoşuma gidiyor. akşam kurstan alacağım sonra bebeyi. kıpkırmızı yanaklarıyla, nefes nefese neler yaptığını falan anlatacak.

mutluluk için bu tarz belki binlerce "fotoğraf" oluşturulabilir ama benim için en belirgini bu sanırım. kaldı ki öyle kesinlikle çocuk sahibi olmak isteyen biri de değilim. hem sorumsuzum hem de ayrılıktan aşırı korkuyorum, çocuk sahibi olduktan sonra terk edilirsem muhtemelen depresyondan ömür boyu çıkamam.

şu bebelerden bi tane istiyorum ama işte, var mı böyle bi tatlılık ya,

www.youtube.com

spesifik olarak niye böyle bi şey var kafamda bilmiyorum ama sanırım hem fazlasıyla basit hem de düz adamın mutlu olmak için ihtiyaç duyabileceği her şeyi içeriyor. evlat ve eş var, mutluyuz ve hayatımızı paylaştığımız biri var. kalkıp gittiğimize göre işimiz var. çocuğu hokeye yazdırmışız, belli ki az buçuk para da var. kar var, buz var, buz hokeyi var. daha ne amk mis gibi hayat. yalnız sibirya değil de petersburg veya ne bileyim kuzey avrupa'da falan hamburg yahut stokholm olsa daha iyi gibi. sibirya'yı çok severim ama artık 16 yaşında değilim, imkanım olsa gerçekten gidip de yaşayabilir miyim bilmiyorum. yerlisinin bile kaçmaya çalıştığı yerde çiğ çiğ yenmekten korkuyorum biraz. ha bi de babamla böyle şeyler yaptığımızı hatırlıyorum, onun payı olabilir. ben oturuyodum arabada, o kar falan kürüyodu. çok eğlenceliydi. her taraf kar buz ama sen sıcacık arabadasın. bi yerlere gideceksin. ne güzel yahu. düşünsene eşinle ortak yeni bi canlı yapıyosun ve bu canlı "iyi ki babam var lan" falan diyo, mutlu oluyo sfjksfs süper bi şey.

Disarda deli gibi firtina varken, ruzgarla karisik yagmur camlari doverken youtu.be esliginde los isiklar altinda bir kadinla sessizce usulca dans ederek opusmek..
Ya da yazlik bir yerde denize sifir bir evde sert bir kis ayinda deniz kudurmus, sobada cay demlenirken battaniye altinda kitap okumak..

özenle hazırladığım bir çalma listesini çam ağaçlarının altında yemyeşil bir göle karşı hamakta yatarken dinlemek. hava sıcak olsun ama rüzgar serin essin, uykum olsun, öyle yatıp dinlerken sızayım.

Kış gününde dışarıya çıkmak zorunda olmadan dışarıdaki o güzel kar görseli eşliğinde sıcacık odada yatağın içinde karşındaki ekranda back to the future oynarken sıcak salep içmek.
Bu görüntüye eşlik edebilecek tatlış bir kedi de varsa yanınızda oh daha ne olsun.

@tuarek; Geçmiş olsun.

Hicbir dis etken ya da sarta bagli olmadan, icinde sahip olduklarinla yetinmek, onlardan sukran duymaktir. Durduk yere gobek atasi ya da insana sarilasi gelmektir. Sarta baglamadigin zaman en makbul olanidir.

bir şeyi düşünmediğin, bir şeylerin umrunda olmadığı anlar mutlu anlardır bana göre ve insanlar genellikle mutlu olduklarında mutlu olduklarının farkında olmazlar.

mutluluk hep uzaktan görünür. ona ulaştığında mutlaka yolda değişmiş olursun ve başka arzular ortaya çıkar.

bence mutluluk fantezisini kurduğumuz manzaraları hayal etmek veya gerçekleştirmekten farklı bir şey.

mutluluk gerçekten tatmin olmakla ilgili bir şey. bekletinlerin doyurulduğu bir tatmin değil ama. çünkü bunu sonralandırmak mümkün değil.

beklentilerin yok edildiği, her şeyin olduğu haliyle anlaşılıp kabul edildiği anda gelen bir tatmin. budistlerin nirvanası, mutasavvıfların fenafillah'ı veya gün içindeki küçük ani aydınlanmalarımız örnek verilebilir. bunu da hep sürdürmek pek mümkün değil.

Tek motorlu pervaneli ucakla daglarim vadilerin ustunde suzulmek.

Gerçekten sevildigimi bilmek beni çok mutlu ederdi. Yalnızlık bana gore değil :)

Olmaz :(

Biriyle opustugunu kafanda canlandiramiyosan asla olmaz.

Sigara ictigi icin bile olmaz. Sevdigin insanin ten kokusu bile onemlidir. Bu koku sigara kokusu olmamali.

Olmaz. Olamaz. Olmamalı. Olmasın. Hiiiçç yanaşma. İğrenirsin.

olmaz

signal white now

No. Ictikce igreneceksin. Surdurulebilirligi yok.

sigara ve dişler bahane. seven adam - kadın sigaraya bile başlar.

gitsin bi dişçiye temizlettirsin. olmuyor mu öyle

Nein Gülşah, nein!

her şeyi tamam bir tek o kaldıysa olur.
e

kahverengi dişli olmayı savunacak değilim, çirkin bir görüntü eyvallah da ilişkiniz bu kadar küçük detaylara bağlıysa zaten sevgili olmayın ya. ne saçmasapan şeyler bunlar. hiç mi aşık olmadınız yoksa kendinizi prenses mi sanıyorsunuz merak ediyorum. herkesin kriterleri vardır, herkes "şu olmasın" der de sevgili olup olmama kararını dişe bakarak alacaksanız kusura bakmayın da öyle sevgiliğe kafam girsin. derdiniz gönül eğlendirmekse eminim kahverengi dişli olmayan birini bulursunuz. yok o değilse zaten, her yerde karşınıza çıkamayacak insanları böyle şeylerle harcamak yerine daha yapıcı olup dişleri temizletme yolunu tercih edebilirsiniz mesela.

kesinlikle hayır. diş çok önemli ya.

SAna olmaz o

sinek küçüktür ama mide bulandırır. ustelik "adam papyon takıyor, ben sevmem" durumu değil bu. cinsellik ilişkinin sac ayaklarından biridir.
eski eşim sigara bile kullanmadığı halde bir dönem aklina esti ve pipoya başladı. onu bulamazsa puro iciyordu. hayatımın en azap dolu dönemiydi. ben böyle ekşi ve pis kokan bir şey görmedim.

kısacası size bakıp gülümsediğinde inci gibi parlamayacaksa dişleri; ağzı üstü başı kokacaksa olmaz o is; aşkınızdan ölseniz bile olmaz...

olmaz da diyemeyiz bence. bir aşık oluyorsun, en "hayatta olmaz" dediğin durum karşındakinde var ama görmüyorsun bile. ama sen ona bakınca gülen gözler yerine sarı dişler görüyorsan zor.

cevaplardan birinde dendiği gibi, arzulama durumu gerçekten varsa bokunu bile yersin tiksinmeden. ama o arzu yoksa dişlerin bembeyaz olmaması batar, yüzündeki 2-3 sivilce batar, kol kılları batar falan da filan.

Yani ben de sigara kokusundan tiksinirim, evde içirmem, sırf bu yüzden ablam bile bana sık gelemiyor mesela ama sigara içen sevgilim olmuştu. Abartılı değilse sevdiğinde ağız kokusu falan sorun olmuyormuş anladım, haa o benim yanımda içmiyordu ve girip çıkıp dişlerini fırçalayıp gargara falan yaptığı için görüntü olarak da rahatsız edecek bir şey yoktu. Senin kafana takıldığına göre istemiyorsun, ama haklisin yani diş de önemli.

Sigara içecek kadar iradesi zayıf ve bağımlı biriyle olmamalı. Küllük ile öpüşmeyi kimse istemez.

Bu kadar çok sigara içen insan varken kahverengi dişli insanlara çok ama çok nadir rastlıyorum ben. Bence bu çocuğun sıkıntısı yalnızca sigara değil, kişisel hijyen +1

Sen bu çocukla öpüşme fikrine bile yüz buruşturuyorsan ne diye sevgililik müessesesini aklından geçiriyorsun ki? Bana garip geldi. Iyk kahverengi dişli .s.s deyip hala sevgili olmayı düşündüğüne göre ya çocuk çok yakışıklı ya da boşta kaldın ve yanlış bir karar vermek üzeresin.

Olmam, sen de olma.

her saniye dişlerine bakardım istem dışı, muhteşem biriyse sevgili olurdum ama sevgili oldugum anda rahatsız olduğumu söylerdim

en iyi arkadasımda da aynı problem var, sigara falan da içmiyor diş kendisi üretiyormuş temizletiyor sürekli. bende genelde senede bir airflow ile temizletirim önemli şeyler bunlar (ki sigara içmiyorum çay kahve yüzünden)

Asla ve kat'a olmazdım; gerek sigara nefretim, gerekse titizliğim nedeniyle.
Gel gör ki oldum bi keresinde, gerçekten insanın gözü görmüyormuş.
İnsanoğlu çok yivrenç..

sırf dişleriyse sorun bence bi sorun olmaz.ama partnerinize kendiniz karar verin tabi :)

Bırak kahveyi rengini, sigara içenle sevgili olamam.

Yoksa ben de başlarım çünkü.

adam 7/24 leş gibi sigara kokmayı "ufak bir detay" diye nitelendirmiş ya.

hayır, olmam. sen de olma.

Öpecek olan sensin, bize ne soruyorsun. Miden alırsa yürü.

Olmazdım tekin acarda satılan 80 tl lik bir dış macunu sokup aliyor o kahverengiligi. Sizin ici 4 5 oaket sigara parası. Tavsiye ederim

sifirdan baslamak derken? tecrubemi yanima goturemiyor muyum :)

orda giris pozisyonu ise gireceksem ayrilmazdim. burdaki hayatimdan daha konforlu olmali ki gideyim.

@fakyoras evet sadece tecrübeyi alarak gidiyorsunuz. :)

@Trollziya yaş 30 diyelim.

Bulunmak istediğim sektörde 2 defa kariyer imkanı elde ettim, her ikisinde de "la ne sporu" dedikleri için bırakmak zorunda kaldım. Zaten ömrümün sonuna kadar asgari ücret vadediyordu. Amerikada olsa aynı sektörde eşşek gibi kariyer imkanım olurdu. o yüzden kesinlikle Amerikayı tercih ederim.

@Tears of Devil evet abd'ye gitmekte en büyük etken bu. buradaki çalışma ile bir gram ilerleme olmuyor. en azından orada çalışınca karşılığını alırım düşüncesi.

@Sour haklısınız :) burada ne uzayan ne kısalan kesime sordum.

33 yaşındayım sıfırdan başladım, abd değil ingiltere'de. bir çok pozitif ve negatif yönü vardır elbet ama tek diyeceğim burada sıfırdan başlamak ile türkiye'de sıfırdan başlamak aynı şey değil. burada kat ettiğin hız/gelir/standartları elde etmek için bi amerikalının 3.5, avrupalnın 4, ingilterelinin 4,5 katı çalışman-efor harcaman gerekiyor türkiye'de.

burada günde 5 saat cafe nero'da asgari ücrete çalışan adam benimle aynı tatili yapabiliyor

başlarım. hatta yaş 28 hala en büyük hayallerimden biri. 28yılın aklımızın bişeylere ermeye başladığı 15 yılını bok püsür içinde geçirdik kalanını adam gibi yaşayalım bari.

ayrılırdım. medeniyet kadar büyük zenginlik yoktur.

altı yaşımdan beri en büyük hayalim yurtdışında yaşamak. henüz 23 yaşındayım. büyük konuşmak gibi olmasın ama öyle sıfırdan, elimde hiçbir şey yokken başlayacak olsam muhtemelen istemezdim. lisansı burada bitirip rusya (bölümüm dolayısıyla nispeten kolay) veya bir avrupa ülkesine gitmek için kasacağım sanırım. abd'yi sadece nhl play-off'larının oynandığı nisan-haziran aylarında sempatik buluyor, yalnızca o zamanlarda "keşke orada olsam" diyorum. onun dışında gezmeye gitmek isterim en fazla. evropa daha güzel.

Türkiye'deki şartların, ABD'de gideceğin şehir ve "sıfırdan başlama"nın net bir tanımı, yaşın ve mesleğin çok mühim bu soruları cevaplamak için.

@try again fail again fail better ingiltere imkanı olsa ben de koşa koşa giderim hem de orada sıfırdan başlamak beni hiç yormaz.

@Trollziya sizin burada pozisyonunuz iyiymiş.

ingiltere imkanı önüne gelsin diye beklersen ömür boyu beklersin. 2019 mart da ankara anlaşması bitiyor. 1 yıldan fazla vaktin var, başvur git. yoksa kimse sana "ingiltere'ye gel seni işe boğalım" demiyor

hayır.

yasal olarak gecmez ama bir sinava gireceksin mesela ordaki hocalar sadece bakip gec diyor ya o sekilde sorun cikarcaklarini sanmam ama fotokopisi alinip bir kayit yapilcaksa kimse o topa girmez bence. dusuncelerim bunlar kesin bilgi degil

Odtünün ingilizce yeterlilik sınavına gireceğim, hem uçak hem de sınav için, uçakta sorun yaşayan yok da ama sınav için emin olamadım