söylemiyoruz.

sorulmuyor ya. sorulsa da alıyorum bir şeyler derim heralde.

Soylemem samimiyetime bagli söylüyorsam da net olani söylüyorum brüt ne ki. Onemi yok.

söylemeyin hocam, ben söyledim pişmanım. ota boka önüme geliyor, "ama sen şu kadar maaş alıyosun" diye

elime gecen neti soylerim niye saklayacagim yav.

ortalama bişey söylüyorum. 3 - 3,5 arası; 4 - 4,5 arası gibi. ama neti söylüyorum tabi ki, keza net maaş alıyorum brüt artıyor sürekli :)

Söylemiyorum. Özellikle saklıyor değilim ama böyle parasal muhabbetler içine girmek hoşuma gitmiyor. Alıyoruz işte kendimize yetecek kadar bir şeyler vs. deyip geçiştiriyorum.

Değişiyor diyorum, net miktarı söylemem.

soylemiyorum. sorana da kil olurum, sana ne? bir de sacma salak karsilastirmaya falan giriyorlar. yakinlik durumuna gore eger kirmak istemiyorsam x civari falan derim.

Soylemiyorum genelde. Maasin sorulmayacagini bilmesi lazim insanin.

Alakasız biriyse ama illa bir yanıt bekliyorsa "Allah'a şükür idare ediyoruz" veya "asgari civarı" diyorum. (Gereksiz akraba/tanıdıklar bu sınıfta)

Yakın biriyse bankaya yatan neti söylüyorum, brüt benim elime geçmiyor ki, o parayı ben görmüyorum sonuçta. Esas olan net bankaya yatandır benim için.

bazen sorulmadan da söylüyorum bazen, çünkü az :D
net söylüyorum tabi ki, brütün bana yararı yok ki sorana yarasın.

Alıyoruz işte birşeyler.

ben eskiden kıl olur söylemezdim, şimdi net neyse onu söylüyorum. ulu orta değil tabi ki, yakın arkadaşlarıma anneme babama filan.

hepinizin demek istediğini anlıyor ve hak veriyorum ama kimse kimseye maaşını söylemiyor mu demek oluyor bu? illa yabancı ya da samimi olmayan birinin sorduğunu farz etmeseniz iyi olurdu. anne-babanız-kardeşiniz-eşiniz, ne bileyim işte, maaşınızı saklamak zorunda hissetmediğiniz kişilere nasıl söylediğinizi merak ediyordum. maaş algısı nedir onu merak ediyorum ben; art niyet aramayacaktım cevaplarınızda gösteriş yapıyor, artislik yapıyor diyerek.

samimi olmadığım kişilere zaten sormam. yakın arkadaşlarımla da rahatça konuşup gerek patrona saydırma, gerek zam meselesini vesaire rahatça tartışırız.

İlla söyleyeceksen eline geçen miktar söylenir. Borçlar çıktıktan sonra eline kalanı da söyleyebilirsin :)

aileme aylık net ortalamayı söylüyordum. brütün içinden çıkamazlar. :)

ama @mirty'ye kesinlikle katılıyorum. mutlaka bir şekilde önüne çıkıyor.

anam babam diyorum bak, sırf param var diye enişteme benim adıma BORÇ VERMİŞLER. benim başka bir planım var mı, kendime göre ne düşünmüşüm sormak yok. o yüzden ben de geniş bir skala söylüyorum onlara. aile dışından biri şimdiye kadar sormadı.

o zaman soyle diyelim, sorarlarsa cok yakinlarima, hava atmak gibi algilamayacagini bildigim ya da profesyonel gorusune cok guvendigim kisilere soylerim.

ama piremses'in dedigi gibi aile icinde cok sacma salak sekilde onune cikiyor, benim annem de kuzenim icin benden borc istedi mesela, sonra kuzenim direk kendi istemeye falan basladi. iki uc kere tekrarlaninca annemi iyice hasladim. akrabalarla para isine girilmez zira giden geri gelmiyor ya da bizimkiler arsiz bilemiyorum.

Seni en çok ne tatmin ediyor ruhsal anlamda? Bunu sorgula. Keyif aldığın bir uğraşının ucundan da olsa tut bırakma. Gerisi geliyor bir şekilde.

@razvan rat keyif aldığım şeyleri meslek olarak yapmak istemiyorum. Yapmak isteyebileceğim şeyler içinse yeteneğim yok ya da karakterim el vermiyor. Zaten beni en çok boğan şeylerden biri de bu ikisi arasındaki fark. Mesela bi X alanında kendi halimde araştırma yapmayı seviyorum ama akademisyen, araştırmacı filan olmak istemiyorum. Ama mesela bi tiyatrocu filan olmak isterdim, ama ne o yetenek var ne de bu saatten sonra öyle bi yeteneğe sahip olabilirim. Hatta aksine nispeten çekingen bi karakterim var ve hafızam kötü.

Bunun gibi bir sürü şey var. Yapmak isteyebileceğim şeyler ve yapabileceğim şeyler bambaşka. Bir ürün, eser vs üretmeye isteğim var ama karakterime vs göre yapabileceğim şeyler daha ziyade akademisyenlik filan gibi rasyonel şeyler.

Malesef hayat böyle bahaneler bularak geçmiyor bak ben sevdiğim işi yapıyorum hatta birçok insanın hobi olarak gördüğü şeyden ben para kazanıyorum. Yaşında çok genç değil 25 olmuşsun artık. Araştırmayı seviyorum ama araştırmacı olmak istemiyorum demek bana göre şımarıklık. Kimse çalışmak istemiyor o zaman? Bak ben hobimi işe dönüştürmeme rağmen işe gitmek istemiyorum bazen. Yapıcak bir şey yok gidiyorsun da çalışıyorsun da paşa paşa. Demek istediğim o yüzden hiçbir şey dört dörtlük değil. Her şeyden önce bence sevdiğin şeyleri biliyor olmak yerine kafa olarak hazır değilsin.

@powerpufgirl, çalışmak istemiyorum değil. Aksine çalışmak istiyorum. Kaldı ki şu an önümde bi iş var da yapmıyor da değilim ki şımarıklık olsun. Yani bana al sana kadro al sana maaş hadi araştır da demiyor kimse zaten. Şu an öğrenciyim ve mezun oluncaya kadar olan süreyi belli bir hedef üzerinde adım atarak geçirmek istiyorum fakat o hedefim yok.

İlgi alanlarımda araştırma yapmayı sevmekle akademisyen olmak bambaşka şeyler, ki ablam akademisyen, nasıl bir süreç, nasıl bir yaşam tarzı gerektirdiğini gayet yakından gördüm. Ben öyle bir yaşam tarzına girersem mutsuz olurum. Şu an sadece hiçbir hedefim yok diye mutsuz olacağımı bildiğim yolda ilerlemek istemiyorum (ki Türkiye şartlarında akademisyen olmak da kolay değil zaten). Hala zamanım ve fırsatım varken bir hedef belirlemek ve o hedefin gerekliliklerine yoğunlaşmak istiyorum. Sadece öyle bir hedef nasıl bulunur onu bilmiyorum ve sürekli stres halindeyim.

Öğrenciyim demişsin. Okuduğun bölümün iş olanakları neler? Ya da şöyle sorayım okuduğun mesleği yapmak istemiyor musun?

@hayde bre, Yabancı dil öğrencisiyim. Yabancı dil veya kültür üzerinden çalışabilir veya bir şirkete tercüman filan olarak girebilirim. Bir diğer alternatif de dilini öğrendiğim ülkede bir şirkete tercümanlık dışında bir pozisyonda işe girmeye çalışıp o işi öğrenip ordan devam edebilirim. Fakat ne yapmak istediğimi bilmediğim sürece ne hangi şirkete başvuracağımı bilebilirim ne de hangi pozisyona. Zaten şu anda iş bulma odaklı seminer dersler de alıyorum işte kendini tanıma ve bu doğrultuda iş arama vsvs şeklinde de biraz önce dediğim gibi yapmak isteyebileceklerim ve yapabileceklerim arasında fark olduğu için kaybolmuş hissediyorum.

Ne yapmak istemediğini belirleyip oradan devam etmeye çalışacaksın.
30uma geldim ben de hala tam olarak ne isterdim bilmiyorum. Bilseydim bile "her sabah erken kalk, trafikte boğuş işe git, işte insanlarla boğuş, trafikte boğuş eve dön, ev işiyle uğraş, uyu" gibi bir sarmala girdikten sonra ne faydası olurdu, istediğim şeyden belki de yaka silkerdim, emin değilim. İş dediğin sonuçta para kazanmak için bir zorunluluk ve hiçbirimiz günün sonunda dünyayı kurtarmıyoruz.
Neleri yapmak istemediğini bil, vaktin elverdiğince deneme yap. Öğrencilikten faydalanıp yurtdısına çık, staj vs yapabiliyorsan yap.
Fırsatın varken deneyebildiğin kadar dene, yapmak istemediklerini bul ve bunların dışında birşeyler yap.

Tuz buz oldu.

İnsanlar yerine hayvanlarla uğraşarak bir yaşam sürmekti.

resmen hatırlamıyorum. Hayal kurmayı bırakmışım, plan yapmaktan.

Oha, her dakika hayal kuran bir ben miyim? Birkac saat once hasta olan cok cok sevdigim yakinimin iyilestigini, onla yapacaklarimizi hayal ettim. Sonra da sevdicegin turkiyeye dondugunu, bulustugumuzu hayal ettim. Yine dun falan babamla yapacagimiz ispanya seyahatini hayal ettim. Bi de bunlari cok net, bildigin gozlerimi kapatip gozumun onune getirerek, neredeyse yasayarak hayal ediyorum. Hayal kurmadan yasaniyor muymus? Yoksa ben mi cok hayalperestim? :)

Kendim kurduysam hatırlamıyorum ama son zamanlarda en çok hoşuma giden tıp okuyan kardeşiminkiydi. onun pratisyen zorunlu görevi ile benim uzmanlık zorunlum 4 yıl sonra. Önce benimki belli olursa o da benim olduğum şehri yazacak, beraber gideceğiz.

Hayallerde yaşadığım için bu soruyu okumadan az önce bile kafamda bir şeyler kuruyordum. Asla olmayacak bir şeyin hayalini kuruyordum.

bu kadar tüketim çılgınlığında hayal edecek şey kalmadı..

akşam eve gitmek olabilir ama, paket hayaller :)

Ben de çok kurarım ve deli saçması şeyler olur genelde. Hani gittiğim kafede dans yarışması gecesi olsa ve orada birinci olsam son dansı bitirirken şöyle selam verirdim diye düşünüp kendi kendime gülerim hahaha.

(deli mıdır nedir)

en son hatırladığım fantastik bir hayal. ölene değin tarafıma uyuma fırsatı sunduklarını hayal ediyorum. sonra üzerine düşünüyorum uzun uzadıya. sonunda rüyalarımın içinde bulunduğum gerçeklikten daha değerli olduğuna kanaat getirip kabul etme kararı alıyorum böyle bir durumla karşı karşıya kalmam halinde.

www.youtube.com

yatarken cikarmasam sabah dus alirken cikarmak zorunda kalicam. yatmadan önce cikarmamanin bir anlami yok benim icin. gece uyanip saate bakacak olsam bile bu kol saati olmaz.

imkanım olsa kolumu bacağımı çıkarıp komodinin üstüne koyar, sabah alır geri takarım.

duş aldıysam baksırımı bile çıkarıyorum. eve girer girmez çıkarırsanız yatarken üşengeçlik etmezsiniz.

Çok hafif saat kullanıyorum ama hiç farketmez çıkartmadan yatmam.

Yorgunsam unutur uyurum, normalde çıkartırım. Yüzde 50 yüzde elli.

Bazen çıkartıyorum

Dijital saat kullaniyorum ben, decatlhlondaki spor saatlerinden ama iste normal saat kronometre vs dışında bi işlevi yok. Saatimi hic cikarmiyorum. Yani duş, deniz, uyku vs hep bileğimde. Bi rahatsizlik vermiyo niye cikarayim ki?

Ayrica boxersiz da asla uyuyamam sanirim kendimi güvensiz hissederdim, 12 ay uyuma kiyafetim evde giyilen şort tişört

değil uyumak ben eve girer girmez çıkarıyorum.

eve girerken çıkarırım. eskiden duşa bile saatle girerdim neredeyse.

Minik bir şey ama yine de çıkarırım hep.

Her türlü aksesuarı çıkartıyorum.

Eve girdiğim gibi çıkartırım zira bayağı ağır.

Saat kullanmiyorum ama kullanirken hic cikarmiyordum.

Evden çıkmadan önce takıp, eve girer girmez çıkartıyorum.

Evet belirgin bir şeye hizalama taktiği. Bi binanın köşesine falan.

Aynı dert bende de var. Nefret ettiğim nadir şeylerdendir.

@free Akıntıyla açılınca gidebiliyo o belirgin noktalar da :(

Numaralı havuz/deniz gozlukleri var aslinda hazir. Speedo satiyodu. Astigmati duzeltmiyolar ama bi yere kadar gorus saglayabiliyo. Belki onlari deneyebilirsin.

Havuzda babam yerine baska bir adama el salladiktan birkac ay sonra lazer oldum. Hayatimda verdigim en dogru karardi.

lens kullaniyorum ve islanmak icin degil yuzmek icin, zaman gecirmek icin denize giriyorsam mutlaka deniz gozlugu takiyorum yoksa hizalama falan yalan oluyor, sudan cikinca balik gibi havlunu ariyorsun.

lens kullanmamı doktor yasakladıktan sonra denize bile gözlükle girer oldum. gözlükteki su damlası bile görememekten iyidir
(göz derecem astigmatlı 4 ve 5)

çok pratik olmayabilir ama bence optimal yol lens + kaliteli deniz gözlüğü + dalgası deniz

Önceden denize giderken lens takmıyordum. Yanımda hep birileri olduğu için şezlong arama derdi olmuyordu. Ama etrafı göremiyordum tabii. Sonra bundan 4 5 sene önce yeterr deyip lensle denize girmeye başladım. Muhteşem deniz ve dağ manzarasını kaçırıyormuşum haberim yokmuş. Denize kafanı sokup gözünü açmadıkça ve deniz üstünde abartılı hareketler yapmadıkça sorun olmaz bence. Lensin düşmesi ya da mikrop kapma gibi bir durum yaşamadım. Denizden çıkınca yüzünü yıkarsan da iyi olur.

Ben gözlerimi kısarak durumu kurtarıyorum:)

günlük lenslerden alıp günün akşamında atabilirsin.

numarali deniz gozlugu al.

Lens + normal deniz gözlüğü

Geyiğine kullanırım herhalde. Tatlı kucuk mavi bişey, bence olmalı.

Kullanmazdım.

kullanılırdı. ara sıra ben de atardım

bu arada twitter hesabın zamanında az işimize yaramamıştı :D siteye girmektense çok daha makul.

Kullanirdim

kullanmazdım

Kullanırdım, habire çocuk fotosu paylaşılan ortamlarda olmak zorundayım bunun olması kolaylık olurdu. Çocuklara ve yeni alınmış mallara uzun uzadıya maşallah aman ne cici/güle güle kullanın" yazılmazsa alınan mallar var, halbuki nazar emojisi olsa bas gec gorevini yerine getir, çeneler kapansın.
Olsa sabahtan aksama her konuşmaya serpiştirirdim.

şu ana kadar hiç ihtiyaç duydum mu bilmiyorum ama ben zaten var sanıyodum :/ olsa türkiye gibi nazar kültürünün zirvede olduğu bi yere kullanılır bence.

kullanıp kullanmama konusunda galiba kullanmazdım diyorum ama kullanım alanlarını düşününce instagramda kız fotolarının altında fazlasıyla görebiliriz :))

Kullanmazdim ama turkiye'de ciddi sekilde kullanilacagina inaniyorum. Sabahtan aksama dua /sukur emojisi kullaniliyor, bence bunu da mervecanlar cok begenir.

Kullanırım ben, iyi fikir.

Sadece çoluk çocuk fotoğrafı/videosu olarak bakmamak lazım, beğendiğim bir şey atsam arkadaşlarıma direkt peşinden bunu yapıştırırım mesela. Arada olm hatuna bak diye fotoğraflar geliyor, oralara da gider örneğin.

Kullanmazdım ama insanlar kullanır, yapabilirsin.

geyiğine kullanırım. kabe'yi kullanıyorum mesela geyik olarak, inşallah falan yazınca.

Kullanırdım :D

Bence olmalı, emoji yerine bunu foto olarak atan insan çok gördüm, sıklıkla kullanılır.

Nazar inandığım bir şey değil, kullanmazdım. Ama başkaları kullanabilir.

Kesin kullanırdım. Nazar boncuğunu sadece nazar amaçlı değil dekoratif olarak çok beğendiğim için. Çocuklarına nazar boncuğu takmayan bir anneyim ben, yutması benim için daha riskli. Ama evim, işyerinde çalışma masamın üzeri hep nazar boncuğu dolu, görsel olarak çok beğeniyorum.

Cevaplar için çok teşekkürler! Başvuru için çok güzel bir kaynak oldu.

Küçük bir güncelleme yazmak istedim: Yaklaşık 1.5 yıl önce başka biri daha Nazar Boncuğu başvurusu yapmış, ilk aşamada onay almış ve şu an itibariyle nazar boncuğu resmen bir emoji adayı! unicode.org

1. 1.98 TL
2. 27
3. 600 TL

27 yaşındayım, borcum yok, 70k civarı birikimim var.

22 yaşındayım, kumbaramda bir 110 lira falan birikmişim var, asjgdjasd. Borcum yok.

25. ne birikimim var ne borcum.

Birikimim de yok, borcum da yok. 24 yaşındayım.

Öğrenim kredisi bile almadan üniversite bitiyorum ya. Çiçek gibi çocuğum.

1. 148900 tl
2. 30
3. borcum yok. alacağım var 28200 tl

0.
24
3600 TL 3 aya kapatırım gibi duruyor.

Para biriktirmek anlamsız geliyor yapamıyorum da zaten. Napıcam ki biriktirip?

$60.000 bitiktirdim.
yasim 27
30.000 tl borcum var hali hazirda.

140 bin ailemin benim için biriktirdiği para var.
Borcum yok.

Alacağım 5500 euro var.

23, öğrenci. Ailemi seviyorum <3

1. 0
2. 25
3. 5 TL + kyk borcu(17-18bin lira olması lazım tam hatırlamıyorum)

31 yaşındayım, borcum yok, gayrimenkul ile ilgileniyorum. Birikimi söylememe gerek yok diye düşünüyorum

1. 3600 TL
2. 20
3. 0

1. 3000 TL
2. 29
3. 2500 TL kredi kartı.

yazılanları okuyunca kendimi savurgan hissettim,

34'e girdik.
* 1 milyon 300 bin nakitim var.Simdilik faiz yiyorum degerlendircem yakin zamanda.
* Borcum olmasi imkansiz.

23 yaş. 13500 lira borç. 0 lira birikim

1. 480k
2. 27
3. 4k falan.

birim: lira.

1. Yok
2. 22
3. 258 bin TL

1) birikimim yok.
2) 24 yaş
3) kyk kredisi 15.000 tl onun dışında borcum yok

1) 17.000 (sonu muallak bes parası dahil)
2) 29
3) 10.000 civarı (kyk+kredi+kredi kartı)

En fakir benim sanirim

1. 16.000 dolarim var sadece

2. 28

3. Borc yok

Ahahahaha
Hiç birikimim yok
50.000 tl üzeri borcum var
32 yaşındayım

Biraz öyle. Herkes kendi işinde gücünde. Herkes bir dağınık.

Benim işim pazarlama, her gün farklı farklı yerlerde farklı yeni insanlarla tanışıyorum. Şunu söylim şu anda insanlarla iletişim kurmak, tanışmak hiç olmadığı kadar kolay. Özellikle kadınlarla. Emin ol.

herkesin götü tavanda egosu marsta. bu yüzden çok zorlaştı evet. bunun bir numaralı sorumlusu da instagram ve diğer ıvır zıvırlar.

İletişim kurmak zorlaşmadı da bence büyüdük. İnternet bazında konuşacak olursam, bir kere internet bu kadar derya deniz bir şey değildi, genelde gençler kullanırdı. Ben 14-15 yaslarindayken chat odaları, msn falan hala aktif kullanılırken tanımadığım, tipini bile bilmediğim bir sürü insanla saatlerce çetleşir, müzik gruplarından, filmlerden, havadan sudan, dertlerimizden falan bahsederdik, ve bu çok normal bir şeydi. 80'ler ve 90'ların başında doğmuş ve evinde bilgisayar olan herkesin rastgele bir chat programında, forumda, oyun oynarken vs tanışıp kanka olduğu biri mutlaka vardır.

Şimdi 24 yaşındayım, değil tanımadığım insanla film müzik analizi yapmak, bazen tanıdıklarımla bile oturup konuşmak zulüm gibi geliyor. Tahammülüm azaldı, bunu da büyümüş olmama bağlıyorum.

Büyüdük +1
Film sohbetine gelene kadar hava durumu, iş/güç, evlilik çoluk çocuk muhabbetine takılıyorsun öyle manalı doyurucu bir sohbet zaten olmuyor. Zaman kısıtlı, zorunluluktan bir arada oturduğun insanlarla zoraki muhabbetler kurmaya çalışıyorsun vs. Muhabbet zorlaştı, yüzeysel ve işimize/çıkarımıza yarayacak yorucu ve zorunlu konuşmacıklarla uğraşıyoruz.

İmkanlar açısından aksine her geçen gün kolaylaşıyor. Her türden insana kolayca ulaşabiliyorsun. Diğer taraftan bir şeyin kolaylığı arttıkça değeri de düşüyor. Ciddi bir çaba harcamadan sahip olduğun şeye değer vermiyorsun. Dahası artık her şey maddileşti, büyük çıkarlar olmadıkça insanlar zaman/çaba harcamıyor. Harcamak isteseler dahi oyun ve eğlenceden zaman bulmaları zor. Bu şartlarda derinlikli, anlamlı iletişim kurmak da haliyle çok zor.

Ben güvenlik konusunda da endişeleniyorum açıkçası. Tabii ki büyümek, hayat gailesi, teknoloji bağımlılığı vs gibi şeyler etki ediyordur ama, artık o kadar fazla -muhtemelen haklı- bir "kimseye güvenmeyin" mesajı var ki, ben birçok durumda yeni insanlarla iletişim kurmaya çekiniyorum. İnternetten tanıştığın biri seni rahatsız eder mi, girdiğin bir site bilgini çalar mı, bir kafede sohbet ettiğin kişi takip eder mi, bir şey yapıp seni suçlar mı, söylediğin bir laftan başına bela olur mu falan gibi sürekli bir kaygı halinde yaşıyoruz.

Herhangi bir site veya organizasyonun sohbet odaları falan da hiç ilgimi çekmiyor mesela. Kendi seçtiğim ve sadece zevk için kullandığım tek bir sosyal medya aracı bile (instagram) hatta duyuru bile gün içinde o kadar zaman çalıyor ki, bir de gidip herhangi bir yerde boş boş milletle sohbet etmek yerine kim bilir neler yapılır o zamanda diye düşünüyorum.

Var.

Var. Abim olur kendisi. 5 vakit namazını da kılar. Akp'den nefret eder, yıllardır tanırım her kadına arkadaş gibi yaklaşmıştır. Evli zaten. Gerici yada yobazlıkla alakası yok, evde ki kütüphanesini görürseniz aklınız şaşar. Çocuk olmadan önce ayda 1-2 sinemaya da giderdi eşiyle. Yurt dışına çıkıp gidip gezmelerini anlatmıyorum bile. Özet geçmek gerekirse; hem dünya hayatını yaşıyor hem de dinine bağlı takılıyor. Senin etrafında çok sorunlu tipler olabilir uzak durmaya bak sen.. ayrıca dediğin sorunlar tüm müslüman dünyasında var

2 kisi biliyorum yakindan. Ikisinin de siyasetle alakasi yok.

doymadınız elalemin müslümanlığını tartmaya ölçmeye biçmeye. "şu adam düzgün AMA reisçi." tek bir örnek vereyim diyorsun verdiğin örnek film karakteri adeta. yani sanki o senin her boku yiyen arkadaşın tüm müslümanların ortalaması. noluyo size iftara doğru bi "bunlar da güyaaa oruç tutuyo amk" "türbanlısından korkucan bu zamanda" edebiyatına başlıyosunuz hemen. nedir derdiniz?

benim tanıdığım bir aile var. bilmiyorum onların belki mutluluklarından etkileniyor da olabilirim. sanki müslümanlığı tam yaşıyorlar gibi geliyor. ve hiç karamsar değiller, hiç cahil değiller, hiç yobaz değiller. birbirlerine çok sıkı kenetliler. bunlar dışarıya masa kuruyorlar tüm aile mangal yapıyor hafif ilahi ya da sanat müziği eşliğinde yemeklerini yiyorlar. kadınların hepsi kapalı. erkekleri namazlarını hep camide kılıyor. mübarek gecelerde hep bir şeyler hazırlıyorlar başka evlere yardım yapıyorlar. bazen keşke benim ailemde onlar gibi olsaydı diyorum. birde bunlarda reisçi. bir tek bu huylarını sevmiyorum zaten.

Dini duyguların yoğun olduğu Portekiz deyim uzun süredir. Haç taşımayan dövmesini yapmayan yok. Hepsi hırıstiyan... Ama her türlü pislki var. Taciz tecavüz oranı Tr den katkat fazla. Ama kimse hıristiyana bak yakışıyor mu hiç demiyor? Bizim ülkede neden bu bakış açısı var anlamıyorum. Aslında anlıyorum. Gerçekten mütedeyyin kesimin iyi insanlardan olduğunu biliyorum Tr de. Ama uç örnekler olunca hemen Müslüman kesime bir şeyler yıkılmak isteniyor. Dün akit gazetesi yönetmeni öldürlmüştü, yorumlara bi baktım işte müslümanalr böyle falan diye. Yahu dünyanın her ülkesinde birileri öldürülüyor ama Müslüman olunca niye müslümanlar böyle deniyor? Türkiye de kayınpederini öldüren ilk kişi bu değil ama oooo işte alın size Müslüman katil diye yaygara koparmak saçma. Ensar olayında bile iki yüzlülük var. Maalesef çocuk tacizcisi olayı ilk değil ülkede ama keşke her zaman bu kadar duyarlı olunsa idi.

tabi ki var.
söylediğin örnekler göze battığı ve bir çoğu yavşak ve yırtık olduğu için göz önündeler.
müslümanlığı doğru bildiği şekilde yaşayan, haram ve kul hakkından korkan çok yakınım var. en yakın örnekleri annem, teyzemler, kayınpederim ve kayınvalidem, rahmetli dedem vs vs daha çok sayarım.
5 vakit namazlarını kılarlar, ibadetlerini sağlıkları el verdiği sürece aksatmazlar bunun yanında hepsi laik cumhuriyet kadın ve adamları. hiçbiri haram nedir bilmezler.

Yani soruya cevap vereyim annem babam 5 vakit namazında niyazında insanalarıdr ve bırakın insana zarar vermelerini hayvanlara zarar verdiklerini bile görmedim. Artık kurtulun şu Müslüman kalıplarından.

Tr de tüm karikatürlerde cami hocası, Kuran hocası hep agresif sert çocuk döven kişiler olarak lanse edildi ediliyor. Ama normal okullardaki hocalara karşı böyle bir algı yok. Ben ilkokulda cami hocasından sevgi gördüm Türkçe hocamdan dayak yedim. Cengiz hoca aq hocası

benim eski ev sahiplerim.

adam-kadın 50 yaşlarında. ikisi de namazında niyazında insanlar. 2 kız 1 erkek çocukları var.

taşınmama rağmen hepsiyle hala görüşüyoruz. o kadar güleryüzlü insanlar ki neredeyse bir şeylerden şüphe edersiniz. anne baya türbanlı uzun eteklikli falan. baba desen benimle tokalaşırken bile utanır, yüzü kızarır. bir keresinde "bu bize köyden alışkanlık kaldı, ne yapalım. orada kadınla el sıkışmak bile ayıptı." demiş anneme. kızlardan küçük olanı liseye gidiyor, canı ne isterse onu giyiyor, çıkıyor geziyor. büyük kız evlenmiş, boşanmış, tekrar ailesinin yanına dönmüş. o da türbanlıydı ama şimdi açık. oğlan biraz enteresan sadece. evlendiği kızın başını zorla kapattırdı. ama kız bir sene sonra dayanamadı dedi ki sen kim oluyorsun da bana karışıyorsun :D oğlanın anne babası da kızı desteklediler. helal olsun demiştim. şimdi o da başını açtı.

anne babaya bayılıyorum ama. çocukları için "onların hayatı, canları ne isterse öyle yapsınlar. biz onların tercihlerine saygı duyarız, gerektiğinde destek oluruz" diyorlar. (kadın annemin arkadaşı. ona anlatmış.)

ben o evde kaldığım zamanlar daha okuyorum diye kiramı 5 yıl boyunca hiç artırmadılar mesela. karşı dairemde oturdukları için sürekli yemek, pasta, börek verirlerdi. eve arkadaşlarım gelip duruyordu, kızlı erkekli baya gürültü patırtı yapıyorduk, içki şişeleri dairenin önünde yığılıyordu. ama bir gün bile şikayet etmediler. ben bir gün utana sıkıla "ay çok ses ettik dün galiba" falan dedim kadın dedi ki "olur mu evladım gençsiniz eğlenin tabii."

sonra kadın sürekli bana derslerimi sorup benim için dua ettiğini anlatıyordu.

siyasi görüşleri nedir bilmem.

ne bileyim. böyle aileler insana dini sevdiriyor :)

Etrafımda hiç yok diyenlerin öyle bir çevresi yok sadece gördükleri haberlerden öyle algıları var. Üstteki blue nikli arkadaş buna örnek. Bir tane namaz kılan tanıdığı olmadığına adım gibi eminim.

Benim yok.

Kelimenin doğrusu şifahi olacak. Sözle yapılan demek.

çevremdeki herkes gerçek müslüman. Gerçek müslüman böyle oluyor abicim, bırakın şu müslüman güzellemelerini, gördüğünüz her müslüman gerçek müslüman. büyüyün artık

Gerçek müslüman ne ki? Kime göre, neye göre?

Tam Kuran'da yazıldığı şekilde mi? Kaldı ki şu anki Kuran da bilindiği kadarıyla Hz. Muhammed öldükten sonra parça parça toplatılmış bir kitap. Ve birçok farklı yorumu var.

Diyeceğim o ki, bu iş dine kitaba bakmıyor bence. Tamamen karakter meselesi. Hırsızlık yapan, yalan söyleyen vs bir şekilde kitabına uyduruyor, adamın karakterinde var ve ona göre bu günah değil. Bir kulp buluyor yani.

Ama dürüst ve onurlu bir insan ateist de olsa, budist, müslüman, hristiyan da olsa her zaman dürüst.

Sorun müslümanların ikiyüzlüğü değil dolayısıyla, sorun insanların genel olarak ahlaksızlığı.

ben varım.

bir tane arkadaşım var öyle. okuyan araştıran sorgulayan biri. bana hatta şunu demişti "ben bunca yıl sünnilik adında islamdan uzağa düşmüş yozlaşmış bir dine inanıyormuşum" eskiden kendime müslüman dediğim için vicdan azabı çekiyorum gibi bir şeyler daha eklemişti. öyle yani. gerçekten çok düzgün birisi, o kadar maddi manevi bir sürü zorlukla uğraşmasına rağmen üstelik. ben olsam çekerdim emaneti çükerdim adaleti.

parayla imanın kimde olduğunu bilemezsin. insanları sınıflandırmayın böyle...

benim dedektör geçen 0.03 kişi tespit etti ama. nerede o eski müslümanlar...

yaşca sizden büyük oldugumdan
ben eskiden çokca, samimi ve iyi kalpli mazlum müslüman görüyordum.
ama kalmadı. cidden kalmadı.
bu konuda levent gültekin'in teorisi mi dogru acaba diyorum.
yani onlar ellerine fırsat geçmediği için kötü değillerdi acaba diye düşünüyorum.

Biraz tekraren yaziyorum, bazi arkadaslar hemen savunmaya gecmis " neden musluman= şöyle/böyle" diyorsunuz, " zaten herkes böyle, neden musluman olunca laf oluyor" turunden tuyleri kabartmislar, buna hic gerek yok, ben cok daha basit,cok daha icimizden, cok daha etrafimizdan bahsediyorum,
Arkadaslar hepimizin etrafinda yok mu,
Yilda bilmem kac kere zina yapip oruc tutan, alkol alip oruc tutan namaz kilan, harama hirsizliga katli yapan ses cikarmayan destek veren....
Ornekleri binlerle carpabiliriz..
" sanki sadece muslumanlar yapiyor" demeyin, onlar ben Allah' tan korkuyorum demiyor, mevzu onlar degil,
Mevzu, Allah'a inaniyorum deyip te bunlari yapan binler olmasi..
Gercekten korksa , tir tir titrerdi bunlari yapmaktan..
Soru ise şu idi: gercekten Allah'tan korkar gibi yasayan tanidigi olan var mi..
Kimseye bir isnat, hakaret, iftira ima falan yok..
Sadece benim etrafimda yok, olan var mi diye merak ettim.
Hani ben mi cok garip bir ortamdayim diye..
Ama gel gor ki 35 yildir gordugum insan malzemesi bu galiba ne yazikki

"Etkileneyim, ben de kendimi dine daha iyi vereyim" hissi veren kimse yok. Vecibelerini yerine getirmeye çalışanlar var ama en basitinden ölü eti çiğneyip duruluyor dedikodu, elalemi çekiştirme gırla.
Herkesin mutlaka bir taraftan eksiği var, ne yapacaksın.

düğünler hakkında da düşündüğümü: "gereksiz"

www.youtube.com

Saçmalık

Sanırım ilk Japonya da olmuştu buna benzer durum. Böyle ithal adetler bizde hep baş ağrıtmıştır. Tam bir saçmalık.

olmaz bence. o kadar iyiyse aran zaten boşanamazsın. tekrar evlenir onlar. boşanma düğününde tekrar aşık olmuşlar elele dans eden boşanmış çift biraz oksimoron değil mi?

evliliği de onla bunla kutlamayı saçma buluyorum, boşanmayı da...

Zengin ve aptalız en kötü ne olabilir ki diye düşünmüşler galiba

Evlenirken yapılan düğünü ne kadar saçma buluyorsam boşanma düğününü de o derece saçma buluyorum.

Evlenirken sacma, bosanırken daha da sacma bi olay dugun bence

Takılan altınları verilen hediyeleri ilgili kişilere geri veriyorlarsa mantıklı :))

boşanma sonrası cinayetler yerine bu saçmalığı görmeye alışabilirim.

Ne değişik adamlar allah aşkına ya. Saçmasapan bir iş.

Davetliler sıraya girsin, gelin damat takıları geri versinler bari...

harikaymış ya helal olsun:) bayılıyorum böyle uçuk kaçık insanlara:)

Düğünler kadar saçma ve gereksiz.

düğünde takılan altınları da geri verselermiş o zaman :)

Tam bir maymunluk örneği.

Boşandıktan sonra kadını bıçaklamak yerine "yeni bir hayata başlıyoruz" temalı parti yapmışlar işte. Ne var yani, hep Ortadoğu kafasıyla yaşamak zorunda mı insanlar.

Ben hayatta yapmazdım böyle birşeyi, evlenirken düğün yapmak bile gereksiz bence ama insanların parası var, vakti var. Eğlensinler işte.

Çok yapısökümcü bir etkinlik, bravo diyorum.

bildiğin mallık.

Düğün kafası evlenirken de boşanırken de saçma, ama boşanma düğünü evlenirkenkinden daha saçma gelmedi bana.

"Düğün" denilmesi garip olmuş, insanın aklına klasik düğünler geliyor. Parti yapmışlar, eğlenmişler, güzel bir şey.

Çifti biraz samimi bulsam yine gereksiz derdim ama belki ne uçuk insanlar deyip gülümsetebilirdi. Ama çok yapmacık ve iticiler ya. Adam da yapımcı falanmış. Ama bakınca hakkında bu düğünden baska pek başarili bir işe ulasilamiyor. Tamamen şov işte. Kafamda sevimlileştiremedim. Bosandiktan sonra bicaklamali olaylarla kiyaslamaya da gerek yok. Gayet medeni ama saçmalamadan da boşanılabiliyor.

gereksiz.
boşanmak bir başarı değil.

Onu yapamıyorum ya. İşi eve taşıyorum mutlaka ya da erkek arkadaşıma dert yanıyorum. Biraz gamsız olmak gerek sanırım ya da fazla profesyonel olmak gerek..

Genel olarak memnuniyetsizsem, stresliysem ne yazık ki o negatif duyguları beraberimde eve getiriyorum, daha sinirli ve ters oluyorum çevreme karşı.

Ama işteki problemleri getirmiyorum, "ya sevkiyat da gecikti üretim planında geri kaldık..." diye uykumu kaçırmıyorum. Babamın işi mi banane napayım yani, kraldan çok kralcı olduğum idealist günlerim ilk işimden ayrıldığımda sona erdi.

taşıyorum, bunun da çok faydasını gördüm. benim için problem problemdir, bir şekilde çözüme ulaştırmam lazım. ya da o sıkıntıyı es geçip bırakıp gideceksem de ''let it go'' illa üzerinde bu kararı almam lazım. işte bu yüzden herhangi bir problemi çözene kadar heryere yanımda götürürüm. cebimden çıkarır önüme koyarım çözene kadar. başka şeylerle pek ilgilenmem, ilgilenemem.

aklına güvendiğim, önyargıları olmadığını zannettiğim, analitik düşünebilen ve benzer bir şeklini yaşamış ya da uzmanlık alanları o olan kişilere danışırım. ne zaman bir sonuca erdirirsem o zaman kapatabilirim kafamdaki o parıltıyı.

edit: problemle saplantıyı karıştırmışsınız yalnız; olmayan birşey olmadı diye kahrolmam ya da kahrolsam da bunu yanımda taşımam, hüznümü yalnız yaşamayı seviyorum zaten de, problem şu olabilir mesela üstteki cevabı refere ederek; sevkiyat gecikti üretim planından geri düştük, napılabilinir ?

yani üzerine hamle yapabileceğimiz ya da yapmasak bile buna bizim karar vereceğimiz şeyler.

onun dışında sevkiyat kaçtı, üretim planında geri kaldık diye kendini sık dur, hiçbir işe yaramaz; ergenlikte ki huzursuzluk gibi milleti de strese sokmaktan başka. sevkiyat üretim planının gerisinde kaldık, napabilirize bakılır, hiçbirşey yapılamıyorsa da ''let it go'' artık yapacak birşey yok, bu bize ders olsun bir daha aynı hataları yapmayalım dersin ve boşverirsin gider. bırakırsın gider. her ne olursa olsun gönül işleri dahil, olaylara bu şekilde yaklaşıyorum.

kız var, kızın annesi var; annesi seni sevmedi, neden sevmediğini çözdün mü, evet. değiştirebilir misin, denersin. oldu mu olmadı, kız vazgeçti mi, sanmıyorum ileri vadede vazgeçmez, çık o zaman. çünkü ne onunla yaşayabilirsin ne de çözemediğin bir olayın içinde genel itibariyle huzurlu olabilirsin. küçük küçük anları mutluluk sanar durursun.

kesinlikle taşıyorum. hatta evde de çalışıyorum.

Resmi tatillere denk getiriyoruz. Biryerlerden kısmak gerekiyor. Mesela işten 1 gün izin alıp resmi tatille birleştirip daha yzun bir taril yapıyoruz. Ya da izinleri kullanmıyoruz tur ayarlıyoruz tur tarihinde izin alıp öyle gidiyoruz. Önemli olan istemek biz 2-3 ay öncesinden ayarlıyoruz öyle gidiyoruz. Şimdiye kadarda bi aksilik çıkmadı hiç.

Üç dört ay öncesinden ayarlıyorum ben. İşim çıkarsa diye düşünmüyorum, zira işlerimi de o süre boyunca ona göre ayarlıyorum. Gerekirse önceden daha çok çalışıyorum, toplantıları ona göre düzenliyorum. Dürüstçe söylüyorum insanlara o tarihlerde müsait olmayacağımı.

yaz tatilinde eşimin izni oluyor bende işyerinden izin alıp çıkıyoruz.
1 ay sürüyor yada sürmüyor bizim planımız çok uzat tarihlere yapmıyoruz.
otel olarak otelde öde seçenekli otelleri seçiyoruz pahalı oluyor ama elden bişey gelmez.

pegasus kampanya yapıyo bakıyom fiyatlara, haftasonuna denk getirerek işte. eylülde aldığım biletle martta seyahat ettim. atla deve değil yani. booking'ten de otele bakıyosun rez hallediyorsun. denk getirememekten kastın ne anlamadım.

mesela açtım eurolig fikstürünü, baktımi pao-olympiakos maçı vardı ona mı gitsem pao-fener mi dedim. sonra fener maçına gideyim de söveyim fenere diye o haftasonuna aldım bileti ve gittim.

zor olan ne anlamadı ben :)

Cekilmis gayfe, biz öyle rahat insanlar değiliz, özellikle de ben. Yapacağım şey net değilse kaşıntı basıyor beni. Bir de erkek arkadaşım cat diye hafta başı Almanya'ya gidiyorum deyip 4 gün iş için gidebiliyor mesela, o hafta sonu iptal (gerçi bu senede birkaç kere oluyor en fazla). Benim de epey hareketli bir ailem var. Bir anda kendimi kuzen düğününde bulabiliyorum ya da isim çıktığı için ailemin yaşadığı ülkeye gidebiliyorum.

Tüm bunlar birleşince planlı bir şekilde tatilimi ayarlamazsam ya hiç gitmiyoruz ya da gideceğim güne kadar stresli oluyorum. Son dakika tatili bana göre değil yani.

Ayrıca pegasus'tan da nefret ederim, hostel bana göre değil mesela :)

o zaman erken plan sana göre değil, heveslenmemen gerek :)
hostel demedim ki booking'ten otel bak dedim :) ve pegasus candır ^^

Ben de böyleydim kırk kez düşünürdüm önceden ya işim çıkarsa ya şöyle olursa diye, ki gidemediğim olmadıysa bile bu yüzden tartıştığım oldu iştekilerle. Ama kilit nokta bu; ayarlayıp gidemediğim hiç olmadı. Hep bi şekilde ayarladım kendimi. Sonra fark ettim ki planlamayı iyi yapınca sıkıntı ortadan kalkıyor. Ucuz bilet de bu işin olmazsa olmazı ama. Bazen alıyorum bileti yanarsa yanar diye atıyorum kenara. Sonra o gün gelince mutlu oluyorum iyi ki almışım diye.

Allah'a sığınıyorum biraz planlamada. Pegasustan kampanya maili gelince şeytan dürtüyor. Cuma veya pazartesiye sarkan haftasonu planları şeklinde ilerliyoruz ufak ufak. Öyle uzun tatillerimiz olmuyor iş değişikligidir izinlerin sıfırlanmasıdır derken. Aile baskısı yoksa bayramda aldığımız da oldu. Hostelleri bookingten iptal edilebilir şekilde ayarlıyorum. Yine de stres oluyor inşallah gideriz diye, o paraya yanabilir gözüyle bakıyorum.
O strese girmesek hiç gidemeyeceğiz.

İptal riskini unut. İptal ihtimali zaten çok sık doğmaz. Doğarsa da bir şekilde planı uydurmaya çalışma şansın olabilir.

uçak şirketleri geçtiğimiz eylül'de, kasım'da ve bir de şubat'ta çok deli kampanya yaptı bu sene. tabi pegasus ve onur air'den bahsediyorum ama siz tercih etmiyorsunuz sanırım. gene de ucuzluk arıyorsanız bu kampanyaları takip etmeniz lazım.

neyse, o kampanyaların olduğu tarihlerde arkadaşlarla nerelere gidilir diye bakıyoruz, birkaç yer seçiyoruz, işlerimizden 2-3 günlük izinler alıyoruz ve herkes de planını ona göre yapıyor. bütün senenin tatil biletlerini o kampanya dönemlerinde alıyoruz. her sene böyle yaptık ve şimdiye kadar da hiç gidemediğimiz olmadı. allah korusun bir sağlık sorunu olmadığı sürece de gitmemek için bir sebep göremiyorum. örneğin bir tatilim kuzenimin düğününe denk geldi ama "kusura bakma tatil ayarlamıştım, gelemicem" dedim. gelmişim 27 yaşıma kırk yılın başı bir tatilim var, düğününlerine gitmem de evlerine ziyarete giderim, daha bile samimi hatta.

ücret konusu da şöyle. kampanyayla aldığın için normal fiyatların yarısına bilet almış oluyorsun. bir de biz yurtiçinde genelde çadırlı kamplı tatilleri, yurtdışında da hostelleri ya da airbnbyi tercih ettiğimiz için zaten gittiğimizde kalmaya ya para ödemiyoruz ya da üç kuruş bir şey veriyoruz. e böyle olunca tatil bizler için baya maliyetsiz oluyor. her tatil dönüşümde "istanbul'da kalsam kesin daha çok harcardım" diyorum hatta.

onun dışında, bir arkadaşım bayram tatilinde erkek arkadaşıyla motorsikletle avrupa turuna çıkacak. her ikisi de çalışıyor ama 15 gün izin ayarladılar. bütün sene başka bir yere gidemeyecekler muhtemelen ama o 15 günde keyiflerince gezecekler. bu da bir seçenek. ama hostelde kalmaca, orada-burada uyumaca gibi ekstraları var elbette.

karakter olarak mükemmelliyetçisin sanırım ondan öyle oluyor her şey tıkır tıkır ayarlı belli olsun istiyorsun eşimde öyle. iş çıkacak mı, su basacak mı öyle çok düşününce gidilmiyor bir yere.

19 mayıs haftası 3 gün önceden izin aldım ben iş yerinden tatil 4 güne çıkmış oldu ben izin aldım sende al (onun izinleri bana göre daha kolay oluyor) Antalya ya gidicez dedim. eşimde hemen bir panik, hava nasıl olacak vs. kısa sürede yanına alacağı parfüme kadar check list hazırlaması lazım ya rahatsız oldu :) halbuki evimiz var orda ha. evet ilk gün yağmur yağdı ama ikinci gün denize bile girdik, 4 gün değişiklik oldu iyi ki gelmişiz dedik.

yani çok düşünmeyin alışırsınız zamanla oteller için booking, yemekler için foursquare vs artık her şeyin bir appi var alın gidin. sonuçta tecrübeyle artacak kafanızdaki tatili geçirme olasılığınız. en fazla iptal edersiniz o da ayrı bir tecrübe. önemli olan hastalık vs olmasın.

Bisiklete atlıyorum, çadırı port bagaja atıyorum, pedal basmaya başlıyorum, gerisi geliyor.

iş-güç-okul-önceden bilinen önemli bir etkinliğin olmadığı ya da olma ihtimali bulunmadığı tarihlerde geziyorum. böylece ekstra bişey çıkıp da patlama ihtimali, çok uç bir durum olmadıkça olmuyor.. bu şekilde son 5 yılda patladığım tek şey, darbe nedeniyle yıllık izinlerin iptali oldu, onda da biletlerin çoğunu kurtardım.

yurtdışı planlarımı en az 3 ay önceden belirlemem gerekiyor, çünkü yıllık izin onayımın ankara'ya gidip gelmesi+vizeye başvurmak için bu süre gerekli. bu da süreci kendiliğinden belirliyor çoğunlukla.

benim yurtdışı gezilerim genelde etkinlik odaklı oluyor ve tek gezmeyi tercih ediyorum. diyelim ki sevdiğim grubun önemli bir turnesi var; listedeki ülkelerden görmek istediğim birinden en az iki şehirde konser izlemeyi hedefliyorum. ilk olarak etkinlik biletlerini alıyorum, yaklaşık bir yıl kadar önceden. aksi bir durum olursa vakit varken bunu elden çıkarıp rotayı başka yere çevirmek kolay oluyor. sonra ilk olarak gidiş uçak biletini alıyorum, 7-8 ay önceden. bu şekilde avrupa biletlerini 100 liradan başlayan fiyatlarla bulmak mümkün oluyor. devamında vaktim oldukça internetten bakarak gezmek istediğim diğer şehirleri ve rotayı belirleyip, genelde 2-3 ay kala dönüş biletimi alıyorum. bu arada yıllık izin başvurusu yapıyorum, gideceğim ülkelerin ismini bildiriyorum. dönüş bileti genelde pahalı oluyor ama bu tarihlerde son seferler de açılmış ve en optimal fiyatlar ortaya serilmiş oluyor. gidiş tarihine 1.5 ay kala vize evraklarını toplamaya başlıyorum ve bu arada booking'den kalacak yerleri rezerve ediyorum. 1 ay kala da vizeye başvuruyorum, çoğunlukla bir haftada elimde oluyor.

hangi ülke ve şehirlere gideceğim belli oluyor, yukarıda açıkladığım üzere ama şehir içi gezileri önceden ayarlamıyorum genelde, zira çoğunlukla bakmaya vakit olmuyor. bunun için dost yayınlarının görsel rehberlerini alıyorum, ülkeye, varsa şehre özel. türkçe olanları sayıca az, gideceğim ülke için türkçe yoksa amazon'dan ingilizcesini sipariş ediyorum 2 ay kadar önceden.

genelde bir şehirde akşam 17'ye kadar falan dolaşıp, diğer şehre akşama doğru yolculuk ediyorum. saat 21 gibi yeni şehirdeki otele varmaya çalışıyorum en geç. bavulumu bırakıp geçe 2-3'e kadar sokaklarda geziyorum. ilgim genelde mimari ve müzeler üzerine olduğundan, yapıların dışını görüp fotoğraflıyorum, gündüz gözüyle ve içini görmek istediklerimi de tespit ediyorum. sabah kahvaltı sırasında rehbere bir göz atıp, rotamı belirliyor ve gün boyu geziyorum. şehir yürünecek gibiyse toplu taşıma kullanmam. uzak mesafelere birden çok gitmem geretiği durumlarda akbil tarzı kartlardan alıyorum. taksiye çok zorda kalmadıkça binmem, bilmediğim ülkede gereksiz stres yaşamama sebep oluyor.

euro ya da dolar kullanan ülkeler için o parayı cebimde götürüyorum. kendi para birimi olan ülkelerde, türkiye'deki tl hesabımın kartı ile ortak atmlerden onların parasından çekiyorum. bu işlemi, parayı toptan kaybetmemek fakat fazla masraf da ödememek için ortalama 2 seferde yapıyorum. yanımda götürdüğüm paranın çoğunu üzerimde, az bi kısmını otelde saklıyorum.

otelde ortalama bi konfor arıyorum, tarihi kent merkezinde olmasına da özen gösteriyorum. bu nedenle genelde en önemli harcama kalemim bu oluyor. kredi kartı ile ödeyip, taksitlendiriyorum. diğer tüm harcalamaları nakit yaparım. yöresel yemeklere fazla meraklı değilim, bu nedenle yemek masrafım fazla olmuyor. girmek istediğim müze falan varsa fiyatına takılmadan girerim. gezerken gözüme çarpan hediyelik varsa alırım, yoksa son gün genelde havaalanından hallederim. kendime en az bi magnet almaya çalışıyorum.

güzel gezdiğimden çok emin değilim. genelde 10 günün sonunda adım atacak halim kalmayana kadar yürür, japonlardan çok fotoğraf çekerim. görmek istediğim hiç bi yer kalmaz geride ama öyle olunca da bi kafede 5 dk dinlenmeyi bile çok bulabiliyorum. bunun beni fazla tatmin etmediğini hissediyorum şimdilerde, bu yıl yeni bişeyler denemem lazım sanırım :)

tüm arkadaşlar kendilerini 2-3 günlük tatile teslim ediyor yani senin anlayacağın. pisa kulesinin resmi instagrama girsin diye bu teraneler,tatilden zevk falan aldıkları yok ..sürekli telefon elde;tüm cafe restoran dan wifi şifresi istemek tatil olmaz ..
orası yurt dışı diye (neresi olduğunun önemi yok) 6 ay önce bilet alıp o biletin tutsağı oluyorlar . onlar buna tatil diyorlar ama bu aslen bir görev ..

@taylor durden sen böyle deyince merak ettim senin tatil anlayışın nasıl, anlatsana biraz. bak hepimiz anlattık. üstelik duyuruda sorulan soruya cevap vermiş de olursun.

En az 5 gün izinlerimizi ayarlıyoruz, hafta sonuyla 9 güne çıkıyor. Bazen bayramla birleştiriyoruz. Uçak biletini önceden alıyoruz, otelleri de ayarlıyoruz, ucuz fiyattan ayarladığımız için non-refundable oluyor oteller.
Bu kadar hazırlıktan sonra mecbur gidiyoruz:) Ölüm kalım vs durumu olmadığı sürece tatil iptal etmeyiz. Senede 2 kez yurt dışı tatili yapıyoruz.

Gaziantep valove çikolatayı arıyorsun, havale yapıyorsun sana 1 paket yolluyorlar. ŞA-HA-NE. Laduree overrated evet hatta istanbul'da overrated olmayan makaron yok.

Bence de overrated.

şimdi neymiş diye baktım.
"faydasız ve gereksiz bir gıdayım, benden uzak durun" diye bağırıyor.

overrated üstü bir derece varsa onu seçerdim. olmaz olsun öyle tatlı. çok iyi dedikleri bir yerde denedim, tatlıdan içim yandı. hiç gereği olmayan popüler kültür gıdası.

paris laduree'de yedim. mükemmel bir şey. istanbuldakiyle alakası yok. ama pahalı, tercih etmiyorum.

gereksiz overrated bencede. hele mücevher modunda ufak ufak paketlerde premium kutularda filan satılmasına şaşırıp kalıyorum.

Yemeden önce sert kurabiye gibi birşey zannederdim, ilk yediğimde dişim içine gömülünce kıvam bakımından hayal kırıklığı olmuştu. :))
Tadından veya kıvamından ziyade o verdiği "Aman Yarabbi Paris'teyim ve makaron yiyorum!!!" hissi için Paris'te yemek güzel. Sanki hayali dilek listemdeki maddelerden birini karalamışım gibi başarılı hissediyorum. Paris'te makaron? Check! İtalya'da pizza,makarna,gelato? Check! vs vs.

Guzel yapan yerde iyi oluyo ama gidip de ulan bi makaron yiyim diye aramam. Paristeki ladureede ben de yedim, donuste paris havaalanindaki bi cikolatacidan hediyelik aldiim daha basariliydi.

Pierre Hermé'nin makaronunu yiyene kadar hepsi abartılı

Ben ki her türlü tatlıyı seven bir insanım, bana bile güzel gelmiyor tadı. Ömür boyu yemesem aklıma gelmez.

Bir kere yedim. İçi boştu ve tadı için aşırı abartılı bir fiyatı avardı. Onun yerine aynı görünümlü ama daha kaliteli, ucuz tatlı lazımsa Bahar Pastanesi'den şarmeli alınmasını tavsiye ederim. Acıbadem hamuru ile yapılıyormuş, tadı da kendi de dolu dolu.
scontent.cdninstagram.com

en az 1,5 - 2 saat önce ve sonrasında çay kahve tüketmemek lazım.

dostlar unuttum söylemeyi antidepresan kullanıyorum. essitalopram...

Demir hapi kafaya gore kullanilabilecek bir sey degil.

Sut ve sut urunleri tuketimine dikkat etmek lazim ve sindirim problemlerine yol acabilir ayrica. Belki mideden demir alamiyosunuzdur, ampule karar verir doktor vb. Yani almayin

Kafaya göre almayın + dışkı kararabiliyor korkmayın

Sütaş orman meyveli yoğurt

Makyaj düzenleyicisi. Ara ara geliyor, almaya gittiğimde kalmamış oluyor:(

birşah yoğurt

Perşembe günleri gelen bazı ürünler oluyor. Düzenleyiciler, mutfak araçları vs. Denk gelirsem onlara şöyle bir bakıyorum onun dışında özellikle bir ürün yok.

Nimet borek var. Ispanakli ve peynirlisi mevcut. Harika oluyor lezzeti cok sık alırım.

Üç çeşit peynir. Markasını hatırlamıyorum da inek, keçi ve koyun peyniri bir kutuda. 13 lira gibi bir fiyatı vardı.

ekler'i muhteşem.

tava yoğurt da bimdeki tava yoğurt kadar olmasa da güzel

Birşah ve sütaşın fabrikası aynı diye biliyorum. Arada fiyat farkı var. Birşahı da sütaş üretiyor olabilir.

Çekmece düzenleyicisi var kaldıysa alcam bugün. Ekleri de güzel.

kavurması çogzel bazlama arasına koyup tosta basıyorum

Persembe gelenler +1 ama hiç yakalayamıyorum. Duzenleyici de alamadım, hatta geçende kondisyon bisikleti vardı galiba o da kaçtı. :(

gerçek enflasyondan bahsediyorsunuz işte.
hile hurdayla hesaplanan enflasyon %8 ama işin gerçeği çok farklı.

markete girdiğimizde 80-100 liradan aşağıya çıkamıyoruz ki et filan yok içinde mesela.

Sebze ve meyve çok pahalı. Mevsiminde olmayan meyveleri almıyorum. Ucuzlamasını bekliyorum. Çilek benim çocukluğumda yaza kadar raflara düşmezdi ve çok kısa süre kalırdı. Şimdi aylarca görüyorum. Ucuzlamadan da almıyorum. Dün baktım; kivinin kilosu 15 TL. Hayatta almam. Talebi arttırmak istemiyorum. Kendi çapımda tüketimden gelen gücümü kullanıyorum. :)

herkes farkında ama bunun değişmesi için elini tasin altina koyanlarin basina nelerin geldiğini gordugunden pek sesleri cikmiyor, şimdilik.

belirli bir rakamin maasli calisanlar için eve öyle kilolarca meyveler, sebzeler, etler, kiymalar filan almak bayagi bayagi lüks artik.

o yüzden insanlar, gram gram aliyorlar her ne aliyorlarsa.

bu çok doğru tespit. herkesin bunun farkında olduğunu düşünüyorum. ben olabildiğince harcamaları kıstım, herkesin de böyle yapması gerektiğini düşünüyorum, sonuçta tüketici olarak bizim tercihlerimize göre şekillenen bir arz var. türkiye'de aklı selim insanlar olarak bunu ne kadar iyi uygulayabilirsek o kadar iyi.

Sebzeleri az az alıyoruz, boynunu bükmeye başlayanları hemen çorba yapıyorum. meyveler hep pahalı gibi geliyor adam gibi almıyoruz, işyerinin yemekhanesi sayesinde bu sene ilk kez bugün yeşil erik yedim. Tavuk senede birkac defa belki aliyoruzdur misafire vs diye, eti kurban sayesinde yiyoruz. Deterjan vs toplu almaya calısıyorum indirimleri yakalayıp. Dısari nadir çıkıyorum evden işe isten eve, anca avm tarzı yerlerde ucuza ya Allah kahvedir hamburgerdir onlar yeniyor arkadaşlarla.
Tek lüks senede bir haydi bilemedin iki defa çıkılan tatil onda da kredi kartı sagolsun nerdeyse bir sene onceden planlayıp bilet bakıyorum, yorumu iyi ucuzca hosteller bulmaya calısıyorum sonra sene boyunca o kredi kartını geri ödüyorum falan. Artık onu da yapmayacağız, köye tanidıklara falan gidilecek tatil niyetine. Borcu kapatıp kartı da kapatacağım inşallah.
Amaann...

istanbul'da öyle bi durum olamaz da erzurum'da içmek gibi bir çılgınlık yapmazdım.

İçki içme derdinde değilim de ben daha çok su içerken ters ters bakan tipler, sıcakta oruç tuttuğu için siniri tepesinde kavga edecek yer arayan, açlıktan yarı uyuyan hiçbir işi düzgün yapamayan insanlar, meydanlarda iftar çadırı kalabalıkları, açlıktan ağzı kokan tipler falan görücem diye mutsuzum.

istanbul'da özellikle son birkaç yıldır hiç fark edilmiyor ramazan. hatta mekanlarda veya moda, caddebostan gibi sahillerde de içki içme oranında da bi değişiklik görmüyorum hiç. tabii biz merkezdeki, doğru dürüst yerlerde yaşıyoruz. mutlaka sıkıntılı semtlerde sorunlar oluyordur.

yine de farklı şehirler için dedikleriniz doğru, o anlamda "bakalım gene hangi şehirde ne olaylar olacak" diye düşündüğüm oldu geçenlerde.

Bazı şehirlerde su bile tehlikeli. Geçen sene ya da iki sene önce Erzurumda bir kadın avm önünde sigara içerken bir ton tantana çıkarmışlardı.

Eğer istifa etmeseydim çalıştığım okulda bende sıkıntı çekecektim büyük ihtimalle. Cuma namazına tek ben gitmezdim erkeklerden bir gavur olmadığım kaldı öyle diyeyim.

Keşke Türkiye de olsam diyorum. Özledim. Ayrıca bu ramazan dayak haberleri de sıkıcı ve abartılı. 20 sene İstanbul da hiçbir tepkiye denk gelmedim ben. Anadolu da da farklı olduğunu sanmıyorum

valla ben ramazanda ege bölgesine tatile gidiyorum her şey çogzel orda.

Ramazan ayından nefret ediyorum. İnançlı iken oruç tutmak zorunda kaldığım ve akşama kadar aç susuz dolaştığım için hiç sevmezdim. Şimdi ise ailemin yanında oruç tutuyor gibi yapmak hiç hoş olmuyor. Arefe günü eve gideceğim için sadece bir gün rol yapacağım.

Ankara'da da belli semtler dışında sorun olmuyor. Bizim okulda da tutmayan birsürü kişi var. Yemekhanede bayağı kişi oluyor. Geçen sene ramazanda okulda içmiştik yine bir şey diyen olmadı.

bende tiksinti yaratıyor.

Ramazanda her sene tatile giderdim mis gibi ucuz olurdu ama şimdi Mayısta başlıyor.Kötü oldu bu

karşılıklı saygıyla halledilebilecek şeyler. ben sorun olarak görmüyorum. ben oruç tutmasaydım insanların önünde su içmezdim. çekilir bir kenara içerdim.

Türk filmlerindeki gibi benim karşıma geçip nihooo hooo haaaa diye sabahtan akşama tependen aşağı su döksen etkilenmem
Ve hatta zayıf bünyeli de bir insanımdır
Anlatmak istediğim oruç böyle bir şey kimsenin yediği içtiği kimseyi ilgilendirmiyor neden böyle bir algı oluşturulmaya çalışılıyor bir kaç kendini bilmez yüzünden anlamıyorum
Ya da maksat bu vesile ile kutsal saydığımız ramazan ayına mı saydırmak

her sene "yine mi ramazan geldi ya öf" diyorum.

bazı çomarların insanları ramazan üzerinden taciz/tehdit etmesine ve saldırmasına uyuz oluyorum.

bunun dışında ramazanla veya oruç tutanlarla bir problemim yok.

Hic cekinmiyorum. Ramazan benim icin problem degip. Oruc tutmuyorum, tutana da karismiyorum.

"karşılıklı saygıyla halledilebilecek şeyler. ben sorun olarak görmüyorum. ben oruç tutmasaydım insanların önünde su içmezdim. çekilir bir kenara içerdim."

işte böyle düşünen insanlara uyuz oluyorum. adam sanıyor ki benim karşısında lıkır lıkır buz gibi suyumu içmem ona saygısızlık, sen ne diyorsun su şişesini götüme sokarım istersem. işin kötü yani bu adam açık açık laf da etmez anca ters ters bakar rahat rahat kavga da edemezsin.

proletarier aller götüne soktuğu su şişesi ve küfürlü ağzıyla tahammülsüz bir topluma nasıl dönüştüğümüze ayna tutuyor. tesekkür ediyoruz kendisine.

Çocukken severdim Ramazan'ı. Annem dışında oruç tutan olmazdı; ama iftar sofrasında bir araya gelmenin tadı başkaydı. İftara misafirler gelirdi. Biz misafirliğe gelirdik.
Şimdiyse davulcunun gecenin köründe uyandıracağı gerçeği dışında olumlu veya olumsuz bir şey çağrıştırmıyor. Yalnız yaşamanın etkisi sanırım.

Su içene bile saldırırlar + "of yine mi" diyenlere +1

2 yıldır içsel bıkkınlık, hayat gailesi yorgunlugu, insanlardan tiksinti duyma gibi nedenlerle tutamıyorum, tutasım gelmiyor. Kimseye karısmıyorum, yorum yapmiyorum ama gelip karışan, "ehe ehe cehenneme gidicen ama, niye tutmuyon yoksa aklın mı yok mesul değil misin ehe ehe ehe" diyen yavşaklardan iyice tiksindim.
Su bile içemeyeceğim ortalarda, ki insanların yüzüne carpma durumum da yok ama hemen laf edip sindiriyorlar.

Bu dönemde ergen ateizminin zirve yapması bazen yavan oluyor, evet.

Valla ben yer icerken kimseden gizlenmeye calismiyorum. Kalkip da mudahale eden ya da laf soyleyen olmadi.
Guneydogu ve anadolu illerinde de yaptim bunu.

ramazanla da oruc tutanla da bir derdim yok ama duzenin bozulmasi biraz geriyor beni. hemen rutinimize donelim istiyorum. bu yilbasi coskusu icin de gecerli, sevgililer gunu icin de.

insanlarin aclik kaynakli mala baglama hali geriyor beni. trafikte extra tehlike yaratiyorlar. saga sola bakmadan yola atliyorlar. asiri bir sinir oluyor. dokunsan kavga edecek. iftara yetismek icin seni arabasiyla cigneyebilir. oyle bi tahammulsuzluk. bir de -mis gibi yapanlarin sahteligini farkedince kotu oluyor. yani serefsizin teki olup da ramazanda bir ermis olmus havalarina giren tipler.

iftar saati yollarin boslugu guzel ama.

anneler gününün saçma gelmesini anlarım ama anne olmayı "bir erkeğin altına yatmak" diye tabir edip küçümsemeniz bana aşırı saçma geldi.

Duyurunun en igrenç trolüsün.

kadın düşmanı değilim ama eril bir ortamda büyüdüm özellikle çocukluğum komple böyle bir ortamda geçti.

bana öyle geliyor benim için annelik = erkeğe bacak açmak. sokaktaki kedi köpek de bunu yapıyor ve kutsallaştırılması aşırı saçma geliyor. hatta bi kutsallık atfedilecekse sokaktaki kedi köpeğin analığı kutsaldır çünkü gariban hayvan " hamilelik duygusunu deneyimleyeyim " veya " yaşlanınca ailem olsun yanıbaşımda" kaygısı gütmüyor en azından.

umarım trollsündür çünkü yazdıkların iğrenç.
annelik bir erkeğin altına yatmakla olmuyor. doğuran herkes anne olmaz önemli olan doğurduktan sonra o çocuğa iyi bir şekilde bakabilmek.
buraya çok uzun yazardım da değmezsin, umarım bir gün fikirlerin değişir.

Sta+1 demeye geldim. Ne eksik ne fazla;tam olarak yazacaklarimi yazmış.

ben kadınların 2. sınıf görüldüğü ve namus kavramının çok önemli olduğu küçükük bir iç anadolu şehrinde çocukluğumu ve ilk gençliğimi yaşadım. o yüzden böyle şekillendi.lütfen anlamaya çalışın.

İğrençsin+1

Annesi için erkek altına yatıp bacak açtı diyen biri namus mu diyor. Troll falan değilsin bildiğin iğrençsin. Normal insan böyle şeyler söylemez.

Senin annenin suçu belki de, insan yetiştirmeyi başaramamış.

Eski trend, klozette doğum sanırım.

tiksinçsin. daha ağır konuşmak gerekirdi de değmez.
annelik çocuk peydahlamak değil o çocuğu yetiştirebilmektir. mesela senin annen annelik yapamamış çünkü sen olmamışsın. beyin gelişmemiş en basiti.

Bu tür özel günleri insanlar abartarak yaşamayı seviyor. Hele ki anneler gününde anne gibi "kutsal" varlıkları orantısız övüyorlar.

Evet çoğu anne takdir edilmesi gereken, çoğu zaman fedakar ve bizleri bu güne getiren kişiler. Bunun yanında anne olmuş olmak için anne olunur, orası da doğru. Çıkacak sonucu bilmeden anne olmaya karar verilir çünkü amaç anne olmayı tatmaktır. Sizin kaşınızı gözünüzü sevdiği için yapılmaz annelik.

Yine de fonksiyonel bireyler olmak için bu düşünceleri günlük hayata taşımamak gerek. Bu tür günler bazen yapmacık bazen samimi, bize sevinme ve bağlanma fırsatı verir.
Güne atanan önem ve içeriğe sinirlenip yanlış yerlere düşman olmana sebep olmasın.

Anlayış mı? Namus mu? Sen ne saçmalıyorsun yahu. Burada bir sürü anne var ya da herkesin bir anası var. Ne kadar abuk subuk düşünsen de ölçülü konuşmak zorundasın. Ayrıca sevgilim olmuyor diye ağlayan iğrenç bir çelişkili kafan var. Bu duyuruda iyice abartmışın. Evet iğrençsin, üstelik bunun farkındasın.

Trol degilim diyorsun, bir doktora gidip tedavi ol o halde.
Normal degil bu düsüncelerin.

aksine, en mantıklı gelen özel günlerdendir bana. türkiyede -en azından benim çevremde- annelerimizin ne doğum günü adam akıllı kutlanır, sevgililer günü evlilik yd falan da babalarımızın o kültürden gelmemesi nedeniyle pek umursanmaz. o kadar emek harcayan değer veren insanları senede bir gün de olsa özel hissettirme mutlu etme günü işte. bunu illa hediye alınmalı vs anlamında da söylemiyorum kim nasıl isterse öyle kutlasın fakat gün gayet anlamlı ve önemli bence.

Novice güzel ifade etmiş +1

doğru ya da yanlışlıkla ilgili konuşurken belirli bir cevap yok bence. büyük ihtimal kalanları umursamıyor olması lazım diye düşünsek de, örnek olarak çok borçlu ise kalanlara borç geçmesin diye intihar ediyor olanbilir. ya da bir kanser hastası kalanlara maddi yük oluşturmamak için ve kendi acılarını sonlandırmak için çekip gidiyor olabilir. aklıma hep maddi şeyler geldi tabii başka örnekler de mevcuttur.

intihara hak vermeyen insanların bir kısmı dini inançları yüzünden yapıyorlar. bu da ayrı bir bencillik konusu olabilir.

tamemen teknik yaklaşacağım. bu yüzden ne kadar doğru sorunun cevabını değil de onun yerini alacak şu kelimeyi kullanacağım; intihar eden kişinin bencil olması kesinlikle gerçek. Ölüm, aşk gibi kavramlar, bencilliğin tepe noktasıdır zaten.

yani birisi sizi intihardan sonra bencillikle suçluyorsa, fikri tamamen mantıklı ve gerçektir. şunu da hiç tereddüt etmeden söyleyebilirim, hareketin doğruluğu ya da yanlışlığını kenara bırakarak, yazılı olarak hamle çalışsanız da intihar eden birisini seven bir kişi için, ölen kişinin bencilliği kesindir.


hayat çünkü böyle birşey zaten, tavizlerden ibaret. sevdiklerin için taviz ver, faydan için taviz ver, hazların için taviz ver.
çalışmak mesela.

onun dışında burada temel yanılgı şöyle; velevki siz intihar edeceksiniz ve ben sizi çok seviyorum, siz öldükten sonra sizi bencillikle suçlamak tamamen hakkım, ve gerekçesi de çok mantıklı.
burada ki nüans tam olarak şu noktada. ben sizi çok seviyorum ama siz beni o kadar çok sevmiyorsunuz, siz zaten beni çok sevseniz benden ayrı olma fikrine tahammül bile edemeyeceğinizden, intiharın fikrini bile ayrımsayamazsınız. yani sevgide ki karşılıksızlık bu yaklaşımın tek acıklı kısmı.

ha onun dışında intihara kalkıştın, konu komşu, arkadaşlar, dostlar, akraba- anne baba kardeş filan sen bencilsin dedi. bunlar popülist yaklaşımlar, hepsi geçsin bunları. skip this.

İntihar etmiş kişiyi istersen sabaha kadar suçla ne değişecek? Sanırım sevenlerinin onlara bu acıyı yaşatmasına sitem ediliyordur en fazla bu da bir yerde doğal veya olası bir ilk tepki sanki....

Ana mesela sanırım intiharı normalleştirme ya da normalleştirmeme sorunu.. Sizin bakış açınız intiharı normalleştiriyor. Yaşamak isteyemen ölmek istiyorsa istediği zaman ölsüne çıkıyor yol. Bu da aslında çok derin sağlıklı bir bakış açısı değil bana göre. Bu düşünce de kızdığınız isanlar gibi biraz kestirip atma oluyor.

ölümden kaynaklanan kızgınlıktır, sitem duygusunun farklı tezahürüdür bence.
tabi ki kimse kimseye hayat vermiyor, hayatını sonlandırırken de kimse kimseye sormak zorunda değil.

ancak şöyle bir şey var; bir oğul arabayla giderken kaza yapmış ve ölmüş ise, emniyet kemeri takmadığı tespit edilmişse, annesi babası, kardeşleri, arkadaşları o kişiye içten içe de olsa, dile getirmese bile kızar. kaza sonucu ölene bile bu sitemler yönlendirilirken intihar edene neden denmesin?

ayrıca yukarıdaki bir yazar borçla ilgili konuşmuş. ölen kişinin borcu, varsa vârislerine geçer. ama tabi, bir maddi zorluk söz konusu ise, daha çok yük olmamak için insan intihar edebilir. söylediği yanlış demiyorum.

intihar çoğu insan eylemi gibi bencilcedir. kendi haklı sebepleri doğrultusunda burada kalmak istemeyen birini zorla burada tutmak da bencilcedir. yani konuya bencillik penceresinden bakarak bir yere varmak zor. ayrıca bir şeyin bencilce addedilmesi onu otomatik olarak olumsuz sınıfa da sokmaz. gidenler gider, kalanlar tartışır. louis c. k.'nin 2017 gösterisinde konuyla ilgili kısmı izlemenizi tavsiye ederim.

Psikotik krizler ve emo ergen bunalımları dışında gerçekleşen intiharlar konusunda: "sorumlulukların var burda, hooop nereye?" türü bir "bencillikle" söylendigini düşünüyorum bu bencil suçlamasının.
Allah korusun sevdiklerimden biri intihar etse çok üzülürüm ama kimbilir ne kadar acı çekiyordu, kimbilir nasıl bir problemi vardı ki böylesine zor bir yola girmek zorunda kaldı? Hasta belki, son anlarını sürünüp yatağa bağlı geçirmek istemiyor? Nasıl bencil diyeyim, hangi yüzle?
"Ölmesine üzülmüyorum da bana bakmakla yükümlüydü, anası babası mürüvvetini görecekti, eve para getirmek zorundaydı, ben özlemek istemiyorum burda kalsın sürünsün ağrılar içinde, ne demek intihar etti!?" gibi bir tepkiye benzetiyorum bencillik suçlamasını.

asıl bencillik, intihar etmeyi seçen bir insanın ardından felsefe yapmaya çalışmak bence. bencil olsa nolur olmasa nolur. yani.

evet tehlikeli. ben bir türk kimyagerin sahibi olduğu markadan bir stick kullanıyorum, içeriği temiz.

Yahu nedir bu markalar öneri istedik herkes stick diyor sadece :D

Aramızda gizli bir ürün. Sen rexona falan kullan ama istiyorsan.

gratisten crystal marka alıp kullanıyorum ben. kokusuz, parabensiz, aluminyumsuz, şusuz busuz. deniz tuzu kristali diil ama bildiğin roll-on.

Rossmana git isananın aluminyum içermeyen deodorantları var üzerlerine yazmışlar zaten başka markaların da vardır. Aluminyum tehlikeli aynı şekilde florür de tehlikeli. Deodorantı değiştirmişken diş macununuzu da değiştirin. Himayala markasının florürsüz diş macunu vardı.

Böyle zararlı içerikli şeylerde uzak durucam diye kafayı yedim şahsen. Hepsinde bir şey var.

Florür dişler için iyi diye biliyordum ben 0.o

@Bir ileti paylaştim diş hekimi idi sanıyorum, bir aydınlatıverse?

Rossman +1
Normallerden daha etkisiz gibi hissediyorum psikolojik midir yoksa aluminyumun cidden ter koku engellemede direkt etkisi var mı bilmiyorum.
"Normalinden sürdün ve şimdi öleceksin" manyaklarından değilim. Maruziyet süremi azaltıyorum sadece, arada bu aluminyumsuzu, önemli zamanlarda da geleneksel sticklerden kullanıyorum.

Ben henüz kullanmaya başlamadım ama Sebamed'in 2 tane alüminyumsuz roll on'unu aldım.

Florürün neymiş zararı? Ben de domates zararlı diyorum. En iyisi salatayı domatessiz yeyin.

Florur de aynı aluminyum gibi beyinde plak oluşumunu tetikliyor. Kimisi dişler için olmazsa olmaz derken kimisi gereği yok diyor. Çeşme sularına karıştırılıyor diye eylemler düzenlenmişti amerikada. Ben de ağız mukozasi çok emici olduğundan kullanmıyorum. Zaten sadece diş macunlarında yok ama hepsinden kaçamıyorsun tabii.

fluoridealert.org

Fayda/zarar durumuna bakmak gerekiyor her türlü malzemede. Yetişkin bir bireyde düzgün mekanik temizliği yaparsan eğer, diş fırçası, diş ipi ya da arayüz fırçası, diş macununa gerek dahi yok. Toplumun geneline bakıldığında florür kullanımıyla çürük insidansındaki değişim inanılmaz. Sanayileşme ile faydası bulunan bir çok malzeme de abartılı kullanılınca zararları er ya da geç çıkıyor. Şu an bilmediğimiz ve ileride öğreneceğimiz binlerce malzeme gibi.

Neticede florür çürük ile mücadelede çok etkin bir ajandır ve kişiye bağlı dozu değişkendir.

Mobilim, kaynaklar ile konuşmak isterdim ama vakit alacak. Kullanmak ya da kullanmamak tek başına pek bir şey ifade etmiyor zaten. Mühim olan insanın içi rahat etsin.

Ben de bu konuya çokça taktım son zamanlarda. Tavsiye edilen alüminyumsuz deodorantları denediginde çok da etkili olmayabilirler. Nalet olsun deyip zehirli olanlara dönmek isteyebilirsin. Araştırdıgıma gore yıllarca anti perspirant, alüminyumlu şeyler kullandıgımız için toksinler vs birikiyormuş. Doğal deodorantlar da işlevini yapamıyormuş. Armpit detox diye aratabilirsin çözümleri. Çoğunda elma sirkesi var. brn yapıyorum ve işe yarıyor gibi görünüyor şimdilik. Yakında işalla tamamen rossmannın isana markalı alüminyumsuz stickine geçeceğim.

git

gitmezsen benimsin

gitme bazen gitmemek daha iyi oluyor

Ben hep gittim. Hep de kaybettim. Yine gittim yalnız şimdi durum berabere bazen modum düşük olduğunda kaybettiğimi sanıyorum ama daha uzatmaları var hayatın

Boşver yea gitme.

gitme

@purple rain ya gidersem?

suphe duydugun seyi yapma gibi bi laf vardi. e kalmak da bisey yapmak. ona da supheli baktigina gore..senin icin dogrusu arafta kalmak :p

kesin git

git

@cosmicgadin tam araftayım, çıkamadım :)

Git, Allah yolunu açık etsin.

Git

Git. Hic yapmama pismanligi daha uzucudur.

giideyim miii gideeeeeyiiim miiii
gönül yooksaaa giiitmeyeyiiim miii

git gitmezsen pişman olursun.

Hayat bir mücadeledir. Mücadele etmediğin sürece yaşamış sayılmazsın. Tabiki de her mücadelenin sonunda lütufu keşfedememiş olabilirsin. Eğer gitmek istiyorsan ve gitmemek için bahane arıyorsan git; eğer gitmek istemiyorsan ve gitmek için bahane arıyorsan gitme. Herkesin mücadelesi farklıdır.

Gitme imkanın varsa git. İlerde hep aklında kalacak "Gitsem nasıl olurdu, daha iyi/farklı bir hayatım olur muydu acaba?" diye. Bir de o içinde kalmışlığı hayatındakilere yansıtıp onları da huzursuz edeceksin.

dalga geçtiğini düşünüyorum. tüm bu şartlar oluşmuşken "ya konuşamazsam?" diye böyle bir fırsatı tepecek misin gerçekten? tüm bunları başarmışken, şu noktaya gelmişken bu kadar pısırık ve korkak olmayı kendine yakıştırıyor musun? bunun cevabını vermen lazım kendine.

buraya sorman hata yemin ederim. bu durumu 10 sn'den fazla düşünmemen gerek. gideceksin tabiki. dili oraya gitmeden zaten halledemezsin

hiç durma bile, gitmek için hazırlan hemen. dili halledersin, sıkıntı yok.

ayrıca ne kadar güzel alanlar bunlar, imrendim resmen.

son olarak, bu fırsatı tepersen hayatın boyunca hep bir keşke ile yaşamak zorunda kalırsın, bunu yapma. hakikaten git, dil konusundaki en yetenek fukarası kişi de olsan git. en kötü ne olabilir yani?

başarılar, bol şans.

yok dostum gitme. senin pozisyondakileri direk havalimanından ilk uçakla hindistana gönderip köle olarak çalıştırıyorlar. kast sisteminin dibinden başlaman da cabası.


üzülmeni istemem ama bazen nasıl insanlar mezun oluyor şu üniversitelerden diyorum cidden.

Git, derdini anlatmaya uğraşırken zaten bir bakıyorsun seve seve konuşmaya başlamışsın.
Hatalarıma odaklanmaya başladığımda hep Asya tarafını düsünüyorum o japonlar çinliler muhteşem aksanlı ve muhteşem gramer bilgisi içeren bicimde konuşmadan gayet devam ediyorlar, iş dünyasında saygı da görüyorlar. Çabala, hata yapmaktan çekinme, elalem çataçuta giriyor aldırmıyor.

Git kendini zorlamazsan ömür boyu ingilizcen böyle kalır

Kalk.
Anadilini sana okulda ogretmediler. Dinleyerek ogrendin. Yabanci dil de boyle.
Oraya gideceksin. Daha ucakta baslayacaksin konusmaya. Benle dalga gecerler diye dusunmek yok. Onu bir tek Turkler yapiyoruz.
Herkes sana yardimci olacak, Alamancilar disinda. Onlar dalga gecebilir, asagilayabilirler. Ama bir donercinin seni ezmesine izin verme.
Zaten cok Turk var. Cok hasretlik cekersen ulku ocagi kiraathanesine git, cay ic.
Ama bence Turklerden uzak dur.

Kendinden de suphe etme bir daha. Mukemmel bir firsati kapmissin.
Almanya'da herkes birbirine selam verir. Haloo demeyi ogren.

Iyi yolculuklar, basarilar!

almanya'ya gitme imkanın varken gideyim mi diye soruyorsan senden ne türkiye'ye ne almanya'ya fayda gelir. kafana göre takıl.

tekrar buraya döneceksen hayır.

$aka yapiyor olmalisin gitmesem mi diye dusuneerek.
yds 71 falan hic fena degil, konusma pratigini kazanman maksimum 1 haftani alacaktir. -cok ciddiyim-
erasmustayken ne insanlar gordum, ilerlemelerine sahit oldum.
her seyin boyle istedigin gibi denk gelmis olmasini sakin kacirma.
ben de almanyada staj yapmis birisiyim, y.ici olsun ydisi olsun sonrasinda sana faydasi olacak bir seyi yapmak uzeresin su an sakin vazgecme.

Evet hatta yapmak için çabalıyorum.

yapardım.
hele yanımda sevdiğim olsa, düşünmem bile.

yaş önemli değil, ecnebilerin dediği gibi: "run for your life !"

35 yasindayim suan imkan olsa yaparim, zaten buradada super imkanlarla yasamiyorum, eger senin imkanlarin harikaysa 8-10 bin ve uzeri bir gelirin varsa dur yine bir dusun, burada oyle bir durumun yoksa gidecegin ulkede standartlarinin cok dusecegini sanmiyorum. ayrica sevgiln varmis, hadi yalniz olsan gerek yok diycem ama yaninda birisi olacak. hayata bir kere geliyorsun, yeni seylere sans ver.

Arkama bile bakmadan giderim. Ailem burada evet ama onlara ne kadar faydam dokunuyor tartışılır. Yurtdışında hem kendime hem gelecekteki çocuğuma iyi bir yaşam sunabilirim Avrupada. Zaten tek korku yalnızlık olur onda da evleneceğim adam destek olur zaten. Arkama bile bakmam Avrupa'da oturup dil oğrenecegim üstüne bir de yuksek lisans yapacagım ha. Vay arkadaş. (İmrendi)

yaptim, mutluyum
hayatim bir degil, 3 tik ust seviyede

edit: buradaki özne ben değilim diye sonradan eklemişsin, ben yazarken allahıma yoktu o. ben sensindir diye düşünüp ona göre şeyaptımdı.

"otuzlu yaşlarında ya da yirmilerin sonlarında olmayan şerefsizler yazmasın" demediğin için çok yakında 23'ü dolduracak bir zırtapoz olarak yazıyorum,

ülkenin şu anki durumunu, bildiğim kadarıyla senin durumunla da birleştirecek olursam, ben bu riski alıp ülkeden kaçardım. seni daima çalışkan biri olarak gördüm, yanılmıyorsam halihazırda evropa vatandaşlığın da var zaten. hatta bir dakika ya, sen niye hala burada saygın iş kurulu düzen falan deyip duruyorsun ki, niye gitmiyorsun? orada da düzen kurulur, orada da yaşanır. düzen kurana, dil öğrenene kadar geçen süreçte yatağına bağlı vaziyette kalmayacaksın ki. öyle veya böyle hayat yine akacak, buradaki gibi olmasa bile yine yaşayacaksın.

ben yurtdışında yaşamayı kısa süreli olsa da tecrübe ettim. ne kadar ağır gelebileceğini, tatile gitmekten ne kadar farklı olduğunu gördüm. yine de bir avrupa ülkesinde yaşama şansım olsa bugün arkama bile bakmadan giderim.

bu ülke, hele ki genç bir kadın için, hiç güzel değil. ben senin avrupa görmüş bir insan olarak buraya nasıl bu kadar bağlandığını da hiç anlamıyom zaten. ben olsam giderim. hani klasik "o dönemin şartlarında değerlendirmek lazım" geyiği var ya... sen de gittiğin ülkenin şartlarına göre değerlendir kendini.

türkiye'de asgari ücretle çalışacak olsam, annesiyle yaşamak zorunda olan top sakallı teknosa çalışanı olurdum. ne geleceğim, ne gerçekleştirebileceğim hayallerim, ne de düzgün bir yaşantım olurdu. kendi adıma konuşuyorum, başkası pekala yardırıp gidebilir.

öte yandan almanya'da asgari ücretle çalışacak olsam muhtemelen yurtdışı tatilleri yapabilecek, işe bisikletle falan gidebilecek, netto kasiyeri olduğum için toplumda boş beleş adam muamelesi görmeden sakin sakin yaşayabilecektim. ben bu yüzden evropa'da yaşam için (almanya-fransa gibi ülkeler için söylüyorum) birkaç adım geri gelmeye razı gelirdim. evet biliyorum insan her yerde aynı, almanya da öyle cennet değil ve asgari ücretle çalışan bir yabancı olarak insanların bana bayılmayacağını biliyorum ama sonuç olarak kötü değil işte ya. değil yani bence.

ben rus dili edebiyatı okuyorum çünkü çok istediğim halde avrupa'ya gidemiyorum. bu yüzden rus hükümetine çalışıp avrupa'nın birlik ve beraberliğini bozmak, hansgillere falan nükleer bomba atmak istiyorum. tamam rusya'yı ve rusları gönülden severim ama motivasyonlarımın başında avrupa'yı bozmak geliyor. evet. ya benimsin ya kara toprağın çünkü.

git fraise, git. iki yıl oldu galiba, soruyorsun. git. valla git ya.

çok üzüldüm biraz sevineyim,

www.youtube.com

Kesin evleneceksem dil de öğrenirim, dünyanın bir ucuna da giderim.

Senin durumunda olsam ben de aynısını yapardım sevgilimden bunu istemek bencillik değil bence ikinizin de iyiliği için istiyorsun.30lu yaşlarımda değilim belki o zaman değişikliğe daha karşı olurdum tam kestiremiyorum ama şu anki düşüncem bu şekilde.

Gitmezdim. Bence sen de gitmek istemiyorsun. İstesen bugüne kadar çoktan gitmiştin.

şimdi bekara karı boşamak kolay. adamın kurulu düzeni var, iyi ve geleceği olan bir işi var. ailesi var. bunları bırakıp sevgilisiyle bir maceraya atılmak istemeyebilir, bu en doğal hakkıdır. fazla zorlarsan ayrılık kapıda. na işte buraya yazdım.

bu bir bakış açısıydı. kısıtlı bilgilerle bunu söyleyebiliriz.

sevgilinin kapasitesi de önemli. belli bir yaştan sonra sıfırdan başlamayı göze alamayabilir. burada mutludur belki de, belki de senin buraya ayak uydurmanı bekliyordur. aynı sorunun sana sorulduğunu düşünürsen daha iyi anlarsın. neden bu soruyu sen ona soruyorsun da o sana soramıyor? avrupa'da senin rahat edeceğin bir hayat yerine türkiye'de onun rahat edeceği, senin bir dönem gelişmeni gerektirecek bir hayat önerisini neden o sana soramıyor?

Bana sorulsa giderim ama çalışmak, dil öğrenmek bana kolay geldiği için. yapmakta zorlanacağım bir şey olsa, türkiye'de bırakmayı istemeyeceğim insanlar olsa, rahatımdan vazgeçemeyebilirdim.

düzeni bozma

gideceğim yerin yaşam standartları önemli. temelli mi kalıcam orda bu süreçten sonra o da önemli. bunlar okeyse 3-4 yıl bişey değil. ben giderdim.

Gereksiz bir macera olur. Bunu yapmam için iki şey olmalı: Ya Türkiye savaş haline girer, ben de kaçmak için giderdim; ya da tüm bu işlerin sonunda astronot olma şansım olurdu, onun için giderim. Yoksa kurulu düzenim, geleceği ve kazancı olan iyi bir işim varken yurtdışında 3-4 yıl sığıntı bir hayat yaşamayı göze almazdım. Kaldı ki bizim planladığımız süreler hiçbir zaman nokta atışı olmaz, yani 3-4 yıl diyorsak o iş en az 6-7 yıl olur, hayatımın 6-7 yılı çöpe atamam bu şekilde. Ha ama dediğim gibi, işin sonunda astronot olacaksam şansımı denerdim.

taşınırım.

temmuz'da evleneceğiz. yabancı dilimiz çok iyi değil biraz dilimizi geliştirip bi şekilde gitmek istiyoruz.

Burada ne kadar maaş aldığım hangi şehirde yaşadığım önemli faktörler olurdu. Gideceğim Avrupa ülkesi de önemli bence
Sektorel olarak çalıştığım ve esimin çalıştığı alanın o ülkedeki durumuna bakar tr'den daha iyi şartlarda yasayabilecegime ve er ya da geç buradaki standartimi yakalayabilecegimizi düşünüyorsak sevgilimi ya da esimi de ikna ederdim ve gitmek için tüm şartları sağlamaya çalışırdım

su anda 30lu yasların basında yeni yeni , düzen kurmus rahat etmiş birisiyim

hiç bir sey beni tekrar dil ögrenmeye , tekrar yuksek yapmaya itemez . birazda kafam rahat olsun artık yaş olmus 30bilmem kaç

valla içim bir kötü oldu
yurt dışında hazır iş var , ortam var , calısma kosulları mukemmel , mmaş on numara , 2-3 ayda bir 2-3 haftalıgına seni turkiyeye yolluyoruz filan derlerse düşünebilirim :D

sonunda hep mutsuzluk vardır bu işlerin .. hep ama

Yaptığımı biliyorsun. Aile, kurulu düzen, kadrolu iş, para, vb. ne varsa hepsini dağıtıp geldim. Düzenimi yeni kurmuştum ve uzun zamandan sonra her şey düzene girmişti. Türkiye'deki imkanlarım düzgündü, yoluna giriyordu. Borcum harcım yoktu, beyaz yakalı ayarında maaşım vardı; fıstık gibi yaşıyordum. Biraz yoruluyordum gerçi, 4 saatlik trafik dışında derdim yoktu.

Şimdi, daha da çok çalıştığım, asgari ücretin az üstünde kazandığım, yaşamakta zorlandığım, düzenin ötesinde bir durumdayım. Hayatım yetişkin hayatından, öğrenci hayatına başladım; bildiğimiz sıfırdan ama bu bir 3 seneden sonra normale girecek.

Türkiye'de 3 sene sonra yine aynı yerde olacaktım, iş yerinde mobbing'e uğruyorduk ve o daha da yoğunlaşarak devam edecekti. Arkadaşlarım KHK'larla atıldı, belki ben de atılanlardan biri olacaktım. Geldikten sonra 'Tam zamanında gitmişsin, çekilmez oldu burası' diyen mesajlar aldım bol bol. Pişman değilim geldiğime ama güzellik bedavaya gelmiyor tabii ki.

Üstelik bunu birkaç sene sonra tekrar yapmak durumunda da kalabilirim. Bu ülkede olacağımın bir garantisi yok. Dil öğrenip başka bir ülkeye geçmeyi de deneyebilirim. Ama şunu biliyorum ki birkaç sene çok stabil bir düzenim yok.

temelli orada kalabileceksem evet. yoksa dil okulu için gitmeyi mantıksız buluyorum. yüksek için de gidilebilir.

Hayat cok kisa, fazla garantici olmamak lazim diye dusunuyorum. Ben olsam kesin giderdim, hatta su an bavulumu toplamaya baslardim. Ha bu arada ben yillardir burada dikis tutturamamis biriyim, onun da etkisi var, belirtmis olayim. Gidince de hersey cok guzel olacak diye birsey yok, ama yine de denerdim.

Not: 30 kusur yasindayim.

Kriterlere uyan birisi olarak, duruma bağlı diyorum.

Burada ticaret vs. yapıyorsam, işimi oturtmuş ve rahata alışmışsam bir daha düşünürüm. Ama normal bir çalışan vs. isem, şartlara bakarım. Eğer çok yoksulluk çekmeyeceksem ve köle gibi çalışmak durumunda kalmayacaksam giderim, kim ne demiş şeyimde bile olmaz. Kaldı ki sevgilim çağırıyor diyorsun ve muhtemelen evlenirim diyorsun. İlk zamanlarında sana yardım eder illa ki, o yüzden gidilebilir diye düşünüyorum.

Özet, para sıkıntım olmasa ben çoktan gitmiştim zaten. Maddi olarak burada halihazırda çok iyi durumda bulunuyorsam da yine ciddi bir düşünürdüm ve hatta gitme düşüncesi yine ağır basardı bence.

yaptim, devam ediyorum ama surunmem sanarken surunur hale geldim. pisman miyim degil miyim bilmiyorum, bazen pisman oluyorum bazen olmuyorum. fakat bu olay sevgiliyle beraber yapilacak is degil arkadas, sonu mutlaka kotu biter, kimse sizin icin hayatini degistirmez. degistirse de mutlaka basiniza karar, ya da icten ice nefret beslemeye baslar. siz hangi taraftasiniz bilmiyorum ama iki taraf icin de risk. iki kisinin de ayni seyi ayni derece tutkuyla istiyor olmasi gerekiyor bunu beraber yapmak icin. dedigim gibi, hayat gulluk gulistanlik gecmiyor, bazen maddi bazen manevi cok sayida problem yasaniyor yurt disinda, egitim falan orta yasta, cok zor.

kesinlikle giderdim, türkiye'de şu an iyi gözüken işin olsa ne yazar, yarın ne olacağını biliyor musun, işsiz mi kalacaksın, en doğal haklarından mahrum mu olacaksın, ülke nereye gidiyor belli değil.
hele bu ülke isviçreyse kesin giderim. 30 yaş zaten çok genç bir yaş, aile sıkıntı olabilir sadece onun için de iletişim kanalları çok gelişti zaten.
bence hayati önemi var bu konunun. kesinlikle giderdim

bunun yaşla ilgisi olmadığını düşünüyorum.
30'lu yaşlardayım ve taşınamam.
20'li yaşlarda olsaydım da taşınamazdım, gidip farklı bir ülkede yaşayamazdım.

sevdiğim insanlar benden böyle bir şey istese çok üzülürdüm.

tabii bu benim düşüncem.

ben buraya ait hissediyorum. anadilimi konuşmak istiyorum. buranın yemeklerini yemek ve rakı içmek istiyorum.

bu ülkeyi düzeltebilmek istiyorum.

teşekkürler,

daha kotu kosullarda yaptim bu eylemi, evet su an surunuyoruz ve biraz daha surunecegiz ama mutluyuz.

30larin sonu, evli ve cocuklu.

Ben de bunun yaşla alakası olmadığını düşünüyorum. Kişilik, beklenti ve hayaller ile ilgili bu durum. İsteğinizi belirtmenizin bencillik olduğunu düşünmüyorum, ancak sevgiliniz açık ve net bir şekilde istemediğini söylediyse ısrar etmeniz çok yıpratıcı ve üzücü olur. Farklı zamanlarda ve biçimlerde benzer bir ısrarı babam ve sevgilim üzerimde uyguladılar, üzüntüm ağlamaya kadar gitti fakat hiçbir yere gitmedim. Bu yüzden ısrar etmeyin.

Yaşla alakası yok diyenlere katılmıyorum. İnsan öğrenciyken, gençken garsonluk, kasiyerlik, amelelik yapar fazla koymaz. Ama üniversiteyi bitirmiş eğitimli, iyi de bir işe sahip kişi bir anda hayat standardının bu derece düşmesini kolay sindiremez. Cem Yılmaz gosterisinde diyor ya hani, skmişim İngiltereyi, ne kasıyorsun pasaport görevlisi Pakistanlı diye. Bir zahmet en kalifiyemiz başvursun bakalım, İngiltere'de pasaport görevlisi olabiliyor mu olamıyor mu? Herşeyden once bir göçmensiniz, Hele bir de dile hakim değilsen, bir beyaz türkün burun kıvırdığı sekreterlik, resepsiyonistlik, garsonluk bile yapamazsın. Ha dile gerek duyulmayan bir mesleğin vardır, yazılım, it alanında ya da mutfakta şef sindir. Kendi mesleğini icra edersin, fazla standartların değişmez ya da daha da yükselir o ayrı. Ama her zaman bir yabancısındır, Londra ya da New York gibi bir kozmopolit yerde yaşamıyorsan bunu her zaman hissedersin.

yaparım ve yapıcam da zaten. planlarım o yönde. hatta, gücüm yeterse annemi de yanıma almayı planlıyorum ilerleyen senelerde.

25 yaşındayım. askerliğimi yaptım ve türkiye'de halen yüksek yapmaktayım. yazma sebebim başlığım aklımda kalması ve gaza gelmek. sevgilim yok, sapım, sadece annem ve babam var. başka kimseye eyvallahım yok.

"Yoksa bu kadar çabaya değmez mi diye düşünürsünüz? "

ama buna bazen evet diyorum.

yurtdisinda zorluk cekebilirsin, baslarda her sey farkli gelir. insanlari anlamayabilirsin, kazik da yiyebilirsin. ama bir sure sonra yurtdisina tasinmanin ne kadar dogru bir karar oldugunun farkina varacaksiniz. bu arada yurtdisindan turkiye'ye donus yapanlarin cogu, tutunamamis insanlardir..mesala odtu'de bu sekilde donmus cok hoca vardi.

buradaki mutluluğunun ölçüsünü bilmeden kimse bişey diyemez aslında. yada der de bi sonuca ulaştırmaz seni ama benim kendim için fikrim şudur,yurtdışı askerlik gibidir kardeşim .. hele burada bir evi ailesi evi arabası gelrii olan biri için çok zor bir yerdir. bu durumda değilsen burada alta tabaka olacağına orada alt tabaka olmanı önerebilirim .
burada durum ortalama ve üstüyse kal ,değilse git

Özellikle debe kalktığından beri ekşisözlüğe girme sıklığım azaldı. Artık sadece tek başıma yemek yerken okuyorum.
Saçma başlık sayısı arttı senin de dediğin gibi. Ekşi güzel bir hazine, içinde kıymetli ve güzeş yazılar var. Ama çöp daha fazla.

ben çok extreme bir şey aramıyorsam girmiyorum artık.

debe olduğunda her gün okurdum debede ne var ne yok diye, en son o kalktığından beri çok azaldı giriş sayım.

duyuruya girebilmek icin giriyorum mecbur. birde gun icinde aradigim bir teknik terim varsa aratmak icin/

ben de bir şey aramıyorsam girmiyorum.
geçenlerde şimdi hatırlamadığım bir başlığa bakıyordum. sozluk formati, tanim falan yalan olmuş. böyle alt alta karşılıklı sohbet etmişler. zaten rezillesmisti, iyice leşi çıkmış.
eskiden okumaya doyamazdım.

Bir zaman bir badimle konuşurken, "Yahu sözlük hata verdi, 5000 insan engellemişim de sınır oymuş." demişti bana. Çok karşı çıktığımı hatırlıyorum, "Birçok farklı görüş var hoşumuza gitmese de, en kötü ihtimalle okur geçerim." demiştim hatta. Sonra kendisi de bütün bilgilendirici entry'lerini silip kayboldu gitti, tıpkı diğer bütün kaliteli yazarlar gibi.

Sayı 5000 olmasa da, sözlüğün kalitesini düşürecek kadar kötü olduğunu düşündüğüm entry ve başlıkları engellemeye çalışıyorum hâliyle. Yönetimin zerre umursamadığı şeyi yazarlar kendi başlarına hallediyor işte. Bir profil değişikliği oluyor, talepler ortadayken futurama sayesinde kullanılabilir şekilde geri kazanıyoruz sözlüğü.

İçerdiği muhteşem entry'lerin hatırı için, hiç girmemek yerine girmeme mani olanları göz ardı etmeye çalışıyorum. Hoş bir yöntem değil esasında ama size de tavsiye ederim. Noktalama işareti yerine küfür kullanılan, okuyana bir şey katacağına "Bu neydi ya?" gibi bir tepki verdiren, sinir krizi geçirtecek kadar aykırı entry'leri görmezden gelin; nispeten çekilebilir oluyor.

Sözlük bozdu klisesi var ama son 2-3 senede okunur olmaktan tamamen çıktı sözlük. Hani o eski eski sözlük markasının altı tamamen boşaldı. Türkiye ortalamasına indi ve her başlık aptal dolu, hangi başlığa girsem silme beyinsizlik kaynıyor. O yüzden buraya girmeye başladım, henüz pek kesfedilmedi burası.

Kanzuk moderatör vs ne varsa kaldırdı zaten, eski sözlük ortamını koruma gibi bir gayesi yok hatta daha fazla çaylak alımını destekliyor. Twitter gibi herkes istediğini yazsın havasında takılıyor ve tek amacı elbette para, kurumsal bir şirket gibi bireysel bir sözlük vizyonu yok.

cok uzun zamandır var sadece spesıfık bır bılgı almak ıcın gırıyorum

aşırı şekilde manipulasyon ve propaganda yapılıyor sözlükte.
ee kapatılmamanın diyeti sanırım bunlar.

düzgün takılınabilecek bir yerler bilen varsa haber etsin.

Troll'leri geçtim. Sözlükte gerçekten "bilgi" yok. Geçen kütlesel debi başlığına bakayım dedim. Başlık "kutlesel debi" olarak duruyor. Bir kişi bile düzeltmemiş başlığı. Fizikte, matematikte var olan en temel kavramları bile bulamıyorsun. Ben sözlüğü hep bilgi edinmek için kullandım. Güzel yazarların kaliteli yazıları sitenin başka bir güzelliği oluyordu. Şimdi onlar zaten gitti. Bilgi zaten yok. Kural yok. Moderatör yok. Çok iyi yazarlar tanıyorum ama ortalık düşük zekalıdan geçilmiyor. Eskiden itü sözlük'te bile küfürlü ve bakınızlı bir entry anında silinirdi. Hatta devamı uçurulma nedeniydi. Bugün bir başlığa bakıyorsun, 35 tane bakınız var. Bazen kafa dağıtmak için okuyorum. Onun haricinde tırt.

mumkun oldukca badilerin yazdiklari & badilerin favladiklarini okuyorum. bunlarin dışında bakmamaya çalışıyorum. çünkü felaket zaman kaybı. bir sürü çerçöp insanın yazdığı şeyi niye okuyayım?

badilerin favladigi yazari badi yapiyorum. bazen bi yazisini begenip badiye eklediğim kişi saçmasapan şeyler yazınca çıkarıyorum.

Allah debeoku sitesini yapandan razı olsun her gün ordan okuyorum özet geçmiş gibi oluyorum, onun dısında sadece spesifik bir arama yapacaksam ekşide şansımı deniyorum.

sözlüğün 2002 yılından beri okuru, 2003'ten beri de yazarıyım. yeni değilim yani.
ilk tanıdığım yıllarda benden her anlamda "üst" (yaş, birikim, statü vs.) insanların cirit attığı bir ortam olduğunu düşünür (öyleydi de), ağzım hayranlıktan ayran budalası gibi "ehe" pozisyonda donmuş okurdum.

hatırlıyorum da, az buz zaman geçirmezdim başında.

şimdi dediğin gibi, bakasım gelmiyor. böyle dudağımın kenarı tiksintiyle büzülmüş, çemçük ağızla göz atıyorum arada. bu sadece benim tadımın kalmamasıyla ilgili değil.

yine de kutsal bilgi kaynağıdır tabii, bu anlamda çok değerli olduğunu düşünüyorum. hâlâ...

ben asıl birkaç ay öncesine kadar duyuru'ya merak edip bakmamıştım bile, burada ne varmış diye. yani duyuru kafamda bir şeyler alınıp satılan, kedilere yuva filan aranan bir yerdi. girdim baktım bayağı frame var, akıyor. zaman geçiyor, takılıyorsun yani...

şaşırdım doğrusu.

Sorun olmaz, alabilirsin herhangi bi hastaneden

@annesharley hakkaten mi ya? Çevremdeki herkes aile hekimi olmalı diyo. Hatta özel hastane oluyosa daha da iyi olur iş yerinden izin almak zorunda kalmam

bakırköy evlendirme dairesi bize sadece aile hekimi kabul ettiklerini söylemişti.

bence tarih alacağınız evlendirme dairesine sorun.

Özel yerden alınan raporu aile hekiminize onaylatmak zorundasınız ne yazık ki.

aile hekimi o raporu her türlü görmek zoruna maalesef. aile hekimine kan testini vereceksiniz, sonra verem savaşa gideceksiniz, verem savaştan aldığınız kağıdı kan sonuçlarınızla birlikte aile hekimine onaylatacaksınız.

başka sorularınız varsa alayım :) yeni atlattım o süreci.

Ben aile hekiminden değil, belediyenin sağlık işleri müdürlüğünden almıştım. Aile hekimimi görmedim bile, oradaki doktorlar onayladı. Bazı belediyelerin böyle bir hizmeti var, bir araştırın.

şöyle
aynı şeyi bende alacaksam araştırma için sorarım ama aksi halde hiç umurumda bile olmaz.

@basond araştırma için değil işte ondan eminim.

Gerçekten araştırma amaçlı soranlar çok nadir. Almayacak/alamayacak insanların sormasına gıcık oluyorum.
1- Önceden kendi de almıştır "aman kazık yedik/oh ben ucuza aldım sana geçirmişler" çıkarımını yapmak için sorar.
2- Kıskanır, "ooo amma da para harcıyorlar/harcatıyor herife/karıya" demek için sorar.
3- Bazı insanlar gercekten o malın değerini verilen parayla ölçer. Ne kadar çok para harcanmışsa o kadar değerli görürler (bkz. Başlık parası kültürü olmayan, bunu istemeyen kadını "seni zaten baban başından attı bedavaya aldık" diyen kabile kültürü), malım değerini ve buna bağlı olarak senin değerini ölçmek için sorar.
4- Borç isteyecektir, "Şuna bu parayı verdiyse bana da verir" diye düsünmek için sorar.

aynısı bilmem nerde yarı fiyatına. almayanı dövüyolar.
demek için.

Kazancını merak ettikleri için muhtemelen.

benim evim uzakta, şehir merkezinden non-stop bir yolculuk toplu taşımayla(sıra sıra hepsi gelmiş olsa) neredeyse 2 saat.

o yüzden uzak değil, bir de bu zamanın fiziksel olmanın yanında algıyla da bir ilişkisi var yani yolculuk konforu yolculuk amacı filan çok etkiliyor.

45 dk o yüzden uzak değil bence.

20 dakika uzaklığa gidiyorum ben. çok çok nadir olarak 1 saat uzaklıktaki yere. yolda geçen zamana çok acıyorum çünkü.

İşten çıkıp eve geldikten sonra çıkacağım yer 45 dakika uzakta olsa ben çıkmazdım, benimki genelde 3-10 dakika arasında değişiyor yürüyerek.

Aksam bir yere gideceksem eve gelmem, direkt is cikisi giderim. Eve geldikten sonra karsi bina bile uzak gelir. O yuzden eve ugramam.

Şehir? İstanbul'da yaşarken 1 saati geçiyordu hep benim. Bir buçuk saate kadar normal görüyordum. (bkz: beylikdüzü) İstanbul dışındaki her şehir için fazla bence.

haftada 2-3 gun 30km(20-30dk) uzaga gidiyorum onun dısında genelde 5-10dk mesefe oluyor

buf-e kür +1, Cesario +1
Gerçi birkaç büyük şehir için çok sayılmaz bence ama ben de gtmezdm. Arada gidiyordum Beylikdüzü-Kadıköy'ü ama birkaç ayda bir. Genelde yakınlardaki yerlere gidiyordum. Gerçi iş çıkışı doğrudan gidiyordum ben de. Eve uğramıyordum.
Yine de gitmek istiyorsanız kim ne karışr.

Stavro+1
Zaten eve varmam min. 1.5 saati buluyor, direkt işten çıkar giderim. Mekan evle iş arasında olur böylece toplamda her halükarda harcayacağım vakti harcamış olurum.

her gün 4-5 saatim(bazen 7-8) yolda geçtiği için hafta içi bir yere gitmiyorum...

çok ya boşversene haftasonu gıdersın.

eve girersem hayatta çıkmam +1

Ben neden bunu söylediğini ve neyi savunduğunu anlamadım gerçekten. Neden kadın kocasından önce eve gelmeliymiş :s ?

Şaşırmadım. Bu tarz düşünen çok fazla kadın ve erkek var. Gerçi bu lafı bi erkek söyleseydi nasıl linç yerdi düşün? Böyle kadınlar için üzülmüyorum bunların karnından sıpa sırtından sopa eksik etmeyeceksin.
Araştırma görevliliği falan hikaye. Kaç tane bilim insanı niteliğinde akademisyenimiz çıkıyor ki artık. Çoğu memur gibi olmuş akademide. Bu kadın da memur zihniyetliymiş, bir bilim insanı gibi düşünmesini bekleyemezsin. Gitsin kocişine yemek hazırlasın

@qazaqwsx evi düzene koymak ve kocası eve geldiğinde kapıda karşılamak için.

@gmzo o kadar saçma ki aklıma bile gelmedi..Şimdi burdan türkiyede akademideki insanların haline mi yanayım..kadının dar görüşlülüğüne mi yanayım..nerden tutarsan...

Maalesef kafasındaki ataerkil düşüncelerden kurtulamamış bir kişinin beyanı. Ne zaman kadın-erkek eşit olduğumuzu anlayacağız acaba?

dabi dabi

hep

Eve duzene koymak niye sadece onun goreviymis? Anahtar diye bir sey icat oldu ondan esi de edinirse kapida karsilama geregi kalmaz.

Kusura bakmayin girisim sert oldu biraz ama sinir oluyorum boyle seylere ya.

çalışmayan bir kadın için olsa ben de aynısını düşünürüm. adam çalışmıştır, epey yorgundur. evine gelince eşini, onun sıcak karşılaşıyışını görmek, stresinden sıyrılıp yuvasına geldiğini hissetmek ister bence. ama kadın çalışıyorsa böyle bir şeyi dile getirmek anlamsız tabii.

araştırma görevliliği falan hikaye +1 çalıştığım/okuduğum yerde herkes en az doktora öğrencisi, aynı mantıklar, ay çocuğumlar, vay kocişimler

@limoncello hakikaten de memur yakıştırması doğru sanıyorum. aynı bilim dalındayız, ben yeni başladım. "çok zorlanmazsın zaten, yılların deneyimiyle birlikte oturmuş bi sistem var ders vermeyle ilgili, sana da o sistemi öğrenmek kalıyor sadece." dedi bir ara. yani araştırmak, düşünmek, eğitime bir şey eklemek yok. üzüldüm açıkçası.

@vegas bu yüzden kendimi garip hissettirdi sanırım. ben de evleniyorum birkaç aya ve bu muhabbetin açılması üzerine kurdu çünkü bu cümleyi. öyle de tatlı bir dille söylüyor ki, kendimi toplumun yüz karası gibi hissettirdi ki senelerdir böyle söylemlere sert bir dil ve tavırlara karşı çıkıyorum aslında.

Akademisyen yalnizca kendi konusunda biraz bilgiye sahip o kadar. Zeka gostermesini beklemiyoruz.

egitim cahilligi aliyor.

şimdi tabii ki insanlar istediği şekilde yaşayabilir, muhafazakar ya da modern. kocasından önce de gelebilir, sonra da. kocasının ayağını da yıkayabilir, hatta suyunu da içebilir. nitekim bunlar kişisel tercihlerdir, başkasını ilgilendirmez, kimse de yaşam tarzı ve özel hayatındaki kişisel tercihler için yargılanamaz.

ama olay 'kadın dediğin.....', 'erkek dediğin ....' tarzı genellemelere giriyorsa ve makbul kadının nasıl olması gerektiği tanımı yapılıp kocasından sonra eve gelen/gelmek zorunda olan kadınlar ocakdışı bırakılıyorsa bu zihniyet eleştirilir, memur zihniyeti demek de az kalır hatta. burda anladığım kadarıyla bu kişisel bir tercih olarak değil, olması gereken olarak görülmüş.

ayrıca eğitim cehaleti alır+1 bizde nedense eğitim yoluyla zihniyeti değişen çok çok az insan var. şu da önemli akademisyen denen kişi kimdir? lisedeki öğretmenin üniversitede ders anlatanı mı? akademisyen olan kişi kendi alanı dışında çok bilmese de açık fikirli, araştıran, dogmatik, geleneksel yargılara değil de evrensele ve bilime önem veren insandır bence. o yüzden muhafazakar zihniyetli bir bilim insanı olmasını düşünemiyorum. ama muhafazakar bir çok akademisyen varsa onlar da bence memur zihniyetlidir.

yukarıda yazanları pek okumadım, kim ne demiş bilmiyorum, ama muhtemelen linç edileceğim.

kadınım ve ben de öyle düşünüyorum.
çalışıyorsa falan, ayrı tabii.

ama ben de evlenirsem, kocam gelmeden yemek falan yapıp, beklemek isterim.
aile düzeni önemli bir şey.
şirkette ceo da olsam, evde yemeğimi kendim yapmak isterim mesela.

benim de ailemde hep öyle oldu.
evde yardımcı bile olsa, yemekleri hep kadınlar yaptı.
ki hani aşırı geleneksel olmayan, tipik İstanbul ailesine sahibim.
benim annem falan da hep gittiğimiz yerden kalkardı eve üvey babamdan önce gitsin, yemek yapsın diye.

bunda kadın haklarına aykırı bir şey göremiyorum.
kadın erkek ilişkisinde bazı şeyler muhafaza edilmeli ve belirli seviyelerdeki düzen korunmalı.
yoksa o evlilik düzeni olmadığında ilişki rayından çıkabiliyor.

sen o gün çok çalışacaksındır, adam yemek yapar, sana sürpriz olur falan, onlar ufak tefek hoşluklar, tamam.
ya da yemek yapamazsın, yorgunsundur dışarıdan bir şey istersin, yemeğe çıkarsın falan filan.

ama genel olarak evin düzeni ve aile hayatı, üstelik bir de çoluğa çocuğa karışma meselesi de varsa, bence çok önemli.

sevdiğim adamı kapıda karşılamak, önüne iki tabak yemek koymak beni de mutlu eden bir şey olur sonuçta.
bunu yapamadığında da insanın huzursuz olması normal.
evcimen olmanın kötü olduğunu düşünmüyorum.
ne benim kadın haklarımı ihlal ettiğini, ne de karşımdaki adamı sığıra dönüştürdüğünü düşünüyorum.
evin dışındayken herkes kendi işinde istediğini yapar, isterse kadın şirkettekileri asar keser, ama evde kadın kadın, erkek de erkek olmalı.
"bunu yapınca mı kadın olunuyor?" e, yani.
despot bir düzenden bahsetmiyorum, ama rollerin değişmemesi lazım.

bir de, dediğim gibi yani ben kadın olarak zevk/haz alıyorum bu tip şeylerden zaten.
incilerim dökülmez adamı kapıda karşıladım diye.

ben bu soruya patriarka/feminizm tartışmasından bağımsız olarak cevap vereceğim. çünkü sorunun bağlamı gerçekten de bu tartışmadan bağımsız.

öncelikle insanların kendi hayatlarıyla ilgili verdikleri her karar, eğitim seviyelerine bakılarak yargılanamaz. bir yanda prof. bir kadın çocuk büyütmek için işini gücünü bırakabilir, bir yanda da ilkokul mezunu bir çift tamamen toplum tabularını kabullenmeksizin yaşayabilir. eğitim yaşam tercihlerinde bir etken olsa da ''tek etken'' değildir.

ikinci olarak kendi hayatınızla ilgili tercihlerinizi ''modernitenin gereği'' olarak görürseniz, bu hayatı başkalarına da dayatma ya da onları küçümseme yanılgısına düşersiniz. kant 20. yy felsefesinin temellerini kurmasına rağmen köyünden dışarı çıkmayan bir adamdı. sadece bu yönünden yola çıkıp kant'ı yobaz ilan edebilir misiniz?

özellikle duygusal ilişkiler ve aile kurmak gibi konularda (her ne kadar insanlığa dair güncel bilgi ve birikimden yararlanmak gerekse de) insanlar bilimsel yöntemleri değil kendi ailelerine ve çocukluklarına dair bilinçdışı pattern'leri takip ederler. kimse okuyarak çocukluk tramvalarının üstesinden gelemez.

siz hiç ''bilimsel'' bir şekilde aşık olan bir bilim adamı gördünüz mü? göremezsiniz çünkü duygular bilişsel değildir.

bu tarz bakış açılarında patriarkanın hiç etkisi yoktur demiyorum. tam tersine çok etkisi vardır, fakat bu etki düşündüğünüz kadar korkunç bir şey de olmayabilir.

modern toplum yapısı ve kadının özgürleşmesi konuları da gece yarısı mesaileri ve göçmen bakıcılar tarafından büyütülen çocuklar demek değildir. bu kavramların özümsenmesine daha baya zaman var bana göre.

(bu son kısım soruyla biraz ilgisiz oldu. kendi tramvalarını ailesi üzerinden tatmin etmeye çalışıp kendi ailesini tramvatize eden ve bunu feminizm olarak gören algı - ki sizde bu var demiyorum- beni sinir ediyor da ona serzenmişim aslında biraz.
bak bu tam mansplaining oldu işte :)

sunumsuz yakalanmak istemeyenler sadece ev hanımları olmuyor işte ne yazık ki... slfjsl istemsizce güldüm çok komik ya :D

ulkenin onde gelen universitesi ne ki, oradaki arastirma gorevlisi ne olsun...

millet dusune dusune yasamiyor ki...

benim anneme de oyle dedikleri olurdu, o da babam da sallamazlardi - ki, babam gayet agir bir adamdir. hala hastasiyim.

sanırım genel bir fikrimi yazacağım ben de, cevaplar için teşekkürler.

öncelikle akademide bulunduğunu belirtmemin sebebi (türkiye'de akademinin durumundan bağımsız olarak), üniversitelerin her şeyden önce eleştirel ve özgür düşüncenin geliştirildiği ve öğrencilere aşılandığı yerler olması gerekliliği. dolayısıyla bu ortamda bulununan bir kadının toplumun biçtiği rolleri bu denli kabullenip, üzerine aksini kesinlikle kabul etmeyişiydi beni asıl şaşırtan. kısa konuşması aşağı yukarı şöyleydi: "eşim benden önce evde olduğu zamanlarda kendimi çok kötü hissediyorum, bence kadın kesinlikle kocasından önce evde olmalı. hocalar anlatırlar bölümde bazen (artık aramızda olmayan, bölümün eski hocaları olan bir çiftten bahsediyor), ali hoca ayşe hocayı erken gönderirmiş eve. saat 4 buçuk olunca 'hadi sen git artık' dermiş ki kendisinden önce evde olsun. kadın önce evde olsun ki kocası geldiğinde kapıyı açıp, karşılasın." bu noktada ben müdahale ettim, sert bir cevap da vermek istemeyerek "onların zamanında belki normal karşılanıyor olabilir ama bence öyle bir şey kalmadı." buna da cevabı "yok yok, bence hala kesinlikle kadın önce eve gitmeli."

bunun kendi yaşamımı modernitenin gereği olarak kabul edip, başkalarını küçümsemekle alakası yok. dilerse ve ekonomik durumları el veriyorsa kadın (veya erkek!) çalışmamayı tercih edebilir. hadi diyelim kendi ilişkisinde de birtakım rolleri üstlenmeyi, kocasından önce eve gitmeyi isteyebilir. ancak bunu çalışma ortamında dillendirip, hele ki aynı pozisyonda çalışan iki insanı örnek göstererek birinin diğerini eve önden göndermesini normal ve doğru karşılamak, kadını toplumdaki yerinde kendi söylemleriyle bir adım geriye itmektir. üzgünüm ama üniversitede öğrencilerle içli dışlı olan birinin bu söylemleri savunuyor ve aksini kesinlikle reddetmesi benim için kabul edilebilir bir şey değil.

yani çalışmayıp evinle ve çocuklarınla ilgilenmeyi tercih etmek farklı bir şey, çalışıp kadının eve daha erken gitmesini savunmak çok farklı bir şey.

yere dusup kirilan sarap kadehi + 1
krem peynir + 1
gmzo + 1

'Kocamdan önce evde olmak istiyorum' ile 'Kadın kocasından önce evde olmalı' arasında dağlar var gibi geliyor bana. Dişi kuşun yuvayı yapması değil, 'Yuvayı yapanın dişi kuş olmaması çok yanlış, dişi kuş olmalı' diye tutturulması rahatsız ediyor. 'Erkek dediğin ...', 'Kadın dediğin ...'lere katılmıyprum. Her evin kendi düzeni var, bir taraf ezilmedikçe ve hayat müşterek oldukça sıkıntı yok. Halamın eşi erken emekli olmuştu ve halam 60 küsur yaşına kadar çalıştı; evlilikleri de mutlu bir evlilikti. Eniştem halam geldiğinde çayını karıştırıp verirdi. Başka bir mutlu evlilik de teyzeminkiydi; onda da teyzem erken emekli oldu ve eve o baktı. Herkesin kendi mutlu olduğu dinamik neyse odur. Bu kişinin de içinin sıkılması olabilir, 'Niye için sıkılıyor' diyemem, kendi nasıl mutlu oluyorsa öyle mutludur ama "Yok yok, bence hala kesinlikle kadın önce eve gitmeli" empozesine saygı duymuyorum.

''üzgünüm ama üniversitede öğrencilerle içli dışlı olan birinin bu söylemleri savunuyor ve aksini kesinlikle reddetmesi benim için kabul edilebilir bir şey değil.''

siz kabul etmeyin o zaman :) muhtemelen sizin kabul edip etmemenizin de bahsettiğiniz kadın için hiçbir önemi yoktur. ayrıca akademide olan, öğrencilerle içli dışlı olan birisi toplumsal cinsiyet rolleri konusunda sizden farklı düşünebilir, düşündüklerini çalışma ortamında özgürce dile getirebilir (sen ne kadar özgürsen o da o kadar özgür kısaca)

ha gidip derste öğrencilerine bunları anlatıyorsa, diğer insanları yargılayıp rahatsız ediyorsa, herhangi bir şekilde mobbing yapıyorsa filan yorumum değişir tabii ki. böyle durumlar yoksa hazmetmek veya kabullenememeye devam etmek dışında bir seçeneğiniz yok gibi duruyor.

edit: ben kadının kocasından önce eve gelmesi gerektiğini filan düşünmüyorum elbette. ama böyle düşünen birinin böyle yaşamaya hakkı var. böyle düşündüğünü söyleme hakkı da var. aynı şekilde düşünmeyen birine de ya he deyip geçmek ya da ilgili insana karşı kendi argümanlarıyla kendi düşüncesini savunmak düşer.

kimse kimin hangi konuda ne kadar görüş bildirebileceğini belirleyemez. böyle şeylere kalkışmak bence de en hafif tabirle ayıp ve aslında hadsizlik :)

Zaten yolda gebermişim, iş yerinde bir sürü insanla uğraşmışım bir de eve gelince "çok açım!" diye sabırsızca bekleyen birini bulmak tüm sinirlerimi hoplatıyor. Biri başimda beklerken iş yapamıyorum. O yüzden kocamdan önce eve gitmeyi tercih ederim.
Niye yemek benim görevim oluyor da eve koşmak istiyorum? Annemden görüp koşullandım, adamın "o nerde bu nerde burası dağınık" diye kendi başına yapıyor gibi gözüküp 2 kat eforla iş yaptırmasından hoşlanmıyorum, adamın duygu sömürüsü moduna geçip "ah ah ne sofralar kuruluyordur sımdi orda burda" diye söylenmesinden nefret ediyorum.
Kociş ciciş oğluş/kızış muhabbeti akademide de, havalı plazalarda da oluyor. Kendileri kadar "süper kadın/süper hizmetli/süper anne" değilseniz yargılayıp, olmayan akıllarından verip, çeşitli şekillerde sizi ezip bastırmaya çalışıyorlar.
"He" deyip geçmek en iyisi, kendi görüsünüzü söyleseniz bile onlar bunu kutsal kişiliklerine saldırı olarak görüp agresifçe şirretliğe başlıyorlar. Gerek yok.

@aychovsky'ye katılıyorum, bunu tercih etmek ve gereklilik olarak görmek bambaşka şeyler.

e adam yumurtayı zor kırıyor, ona bıraksak aç kalıcaz, bu durumda ben de elbette eve erkenden gidip yemeğimi kendim yapmak isterim. ama bunu isteyen bir kadın; yorgun olduğunda ya da canı yemek yapmak istemediğinde "bugün de böyle olsun" diyemiyorsa ya da mesela evin diğer işlerini de kendi yapıyorsa bir dursun ve kadınlığını sorgulasın. sonra yevmiyesini alıp evine dönsün zira bildiğin hizmetçilik yapıyor bu şekilde.

hepsini geçtim; bunu kadın erkek rolüne bağlamak ve bu rollerin sabit olduğunu düşünmek benim için çirkin bir davranış ve şahsen kanımı donduruyor. bana bunu annem söylese "hadi ordan" derim, sevgilim söylese "keyfin bilir" der kapıyı gösteririm.

e o sabahın köründe gidiyorsa ben de gidiyorum? o çalışıyorsa ben de çalışıyorum, ben de para kazanıyorum? herkesin eli ayağı tutuyor? işleri paylaşmak yerine olayı neden "kadının rolü"ne getiriyoruz? sırf çocuk doğuruyoruz diye mi dağıtılıyor bu roller?

Herkesin kendi ilişki dinamikleri var. Onlarınki öyle demek ki.

bu cümleyi odanızı temizlemeye gelen bir kadından duysanız muhtemelen bu soru olmayacaktı. meslek fetişizminden kurtulmak gerek. belki akademisyenler özelinde beklediğiniz özgür düşünme gerekliliği bunu da kapsıyordur.

akademiklere fazla anlam yüklüyorsunuz gerçekten, bir alanda uzman olması örnek kişi ya da düşünceyi temsil edeceği anlamına gelmiyor. zaten üniye gelene kadar öğrencilerin kafa yapısı, karakterleri oluşmuş oluyor. Öyle insanın hayatını değiştiren hocalar ilkokulda, lisede oluyor. Her ikisi yönünden de ülkemiz çok leş malesef. Eşimde akademisyen, prof/yrd doç vs arkadaşları ailecek oturmaya geliyor. bölümdeki prof eşini çalıştırmadığını, kadının yerinin evi olduğu gururla anlatıyor. adamın eşi bana eve eşimden sonra geldiğim için acıyor resmen. sınıf öğretmeni falan olsaydın keşke diyorlar.

aychovsky + 1

Eve genelde ben daha erken geliyorum. Dolayısıyla gayet domestik kocamı kapıda karşılıyorum. Üzerini değiştirip gelince beraber yemek yiyoruz (ben hazırlamış oluyorum, çocuklar daha önce yiyor). Ben ondan daha geç eve geldiğimde ise o beni kapıda karşılıyor, üzerimi değiştirip geldiğimde sofra hazır oluyor.

Eve daha erken gelebilmeyi istiyor muyum, evet. Ama bunun sebebi kocama "hizmet edebilmek" değil. Beraber daha fazla vakit geçirebilmek. Bizim evliliğimizin dinamiği bu.

Ne yuzde 80 Hayir'i? Oyle resmi bir anket ben duymadim da gormedim de. Iki tarafin da anketleri yuzde 55 civarinda kendi tarafinin kazanacagini soyluyordu.

Ikinci olarak, bu referendumda Hayir dese bile secimlerde tekrar AKP'ye oy verecegini soyleyen bir suru insan var.

Ucuncu olarak da sunu soyleyeyim. Bu referandum CHP'nin ne basarisi ne de basarisizligi. CHP kendi tabanini tutabildi o kadar. Her HDP'liyi ya da her Hayir diyen MHP'liyi CHP'li gormemek lazim.

Sadece akpnin degil, milliyetci-muhafazakar kitlenin de ve bilip tanidigimiz turkiye cumhuriyetinin de sonu. Yakin.

Yarim kalmis devrim tamamlanacak gibi. Tamamlanabilir mi bilmem ama hedef o.

Cok yazik ettiler kendilerine bize ve ulkeye.

Onedio ve buna benzer sayfalari kast ediyorum. Twitter'da bagimsiz sayfalarin yaptigi anketlerde var.

Bence akp gücünü koruyor MHP çöktü
Ayrıca sosyal medya var sosyal medya var
Sözlükte anketlerde 92 hayır çıkıyordu :)

internette yapilan anketleri referans olarak alamazsin. evinin kapisi olmayan binlerce insan oy kullandi. telefonu/bilgisayari, ozetle interneti olmayan belki milyonlarca insan oy kullandi. elinde kalasnikofla milleti tehdit ederek zorla evet oyu verdiren dingilin onedio'da takildigini dusunmuyorsundur umarim.

Yaşlıları ölse arkadan kindar gençlikleri geliyor, min. 3 tane yapıp hepsini merdivenaltı sıbyan okullarından başlatıp imam hatibe uzanan bir tedrisattan geçiriyorlar. 10 yılda temizlenebilecek bir durum göremiyorum keşke görsem.

Çökse çökse kafamıza çöker başka bir şey bekleme.

Hesap etmediğin birinci şey: İnsanlar yaşlandıkça milliyetçileşir ve sağa kayarlar. Çünkü öğrenmeye devam ederler.

İkincisi: Ben %85 enflasyonu gördüm. Bir de şimdiki ekonomik gücü. CHP'nin nereye saklayacağını şaşırdığı gücü... Atılan yalanlar yaşı düşük kitlece yeniyor çünkü eskiden siz kundaktayken yaşandı bunlar.

Üçüncüsü: Savunma alanındaki yerli üretim oranı akp iktidara gelmeden önce %15 iken şu an %60'a dayandı. Sağcılar toptan tüfekten anlarlar avcılıkla atıcılıkla ilgilenirler. Sol kesim ise genelde sanatla ilgilidir.

Dördüncüsü: Rakibe saygısızlık. Efendi insanlar solcuların sert tarzına tahammül edemiyorlar.


Balık kavağa çıkarsa chp seçilebilir. Demirel'in sevdiği sözdür. Tabi senin yaşın küçük bunu hatırlamayabilirsin.

kendi başını yesin, bizim başımıza ne demeye çöküyormuş!

hesap makinesi: demirel'in, ecevit'in yaşlandıkça nasıl değiştiğini. genel olarak daha hoş görülü ve açık fikirli olduğunu görmek lazım. türkeş'in mhp kongresinde nazım'dan şiir okuduğunu! demek yaşlanınca insanlar çok da milliyetçileşmeyebiliyormuş. öyle bir kaide yokmuş!

ikincisi:: 2002'de yönetimi devralınan ülkede enflasyon yüzde 85 değil 50'ydi!
tıpkı karneyle ekmek dağıtılan bir ülke devralınmadığı gibi!
herkesin kundağına kadar laf edilecekse zatı şahaneleri kundağa bile düşmemişken, bu ülke işgal altındaydı ve padişah/halife ve şakşakçı taifesi islam adına yine, allah adına işgalcilerle eleleydi! kundağa bile düşmemişler bilmez!

her devirle ilgili konuşmak için kısa pantolon-kundak geyiği yapılmalı çünkü. çünkü taş devrinde yaşıyoruz. geçmişi ancak yaşayan bilir!

sğcılar kıbrıs'ı pazarlamak için denktaş'ı satar, yunan'a ege adalarını peşkeş çeker! elin lisanslı ürününü tr'de üretip adını yerli koymayı "yerli ve milli" diye pazarlar!

bir solcu kıbrıs'a harekat düzenler, yüzde 85 enflasyonun başbakanı bir kayalığa operasyon düzenler de şu bolluklu, bereketli, yerli milli silahlı dönemde ancak mahalle kahvesi kıvamında avcılık ve atıcılık hikayeleri anlatılır. sanatsal bile değil üstelik!

son dördüncüsü: "özel değil geneeeeel geneeeeel" diyenler mi efendi?
"rahmetimiz gazabımızı geçti" diyenler mi efendi?
ölmüş bir çocuğu yuhalatan; aleviyi, ermeniyi aşağılayan mı; üç tane oy fazla alacağım diye işemeli fantezileri gerçek gibi anlatıp "bu cuma yayınlayacağız. görüntüler elimizde" diyen mi?

milyon tane örnek var.

allah dilerse balık kavağa da çıkar, uçar da. allaha tapanlar bilir, uffak ya da koccaman! allaha tapanlar bilir, başkasına tapanlar bilmez!

yeni gelen nesilde akp karşıtlığı daha fazla, hatta refarandumda 18-26 yaş aralığında hayır %64, az buçuk uzman akp'liler bu durumun farkında ve uzun vadede sorun yaşayacaklarını düşünüyorlar.