yaş geyiği yapmak istemezdim ama bu yaşlarda gelen bir özellik saydıklarından bazılarını bende yapar olduğumu fark ettim.

Ha yanlış yaptığımın farkında olduğum için bunlar karar mekanizmamı çok fazla etkilemiyor birisi hakkında önyargı sahibi olup onunla muhabbet edeceksem önyargı yapmanın anlamı yok kendimi mal pozisyonuna sokuyorum kurtul şu önyargıdan diyorum.

Tam ekleme yapıyordum ilk cevap geldi :), aksine başkaları için ben boş insan da olabilirim. Öyle olup olmamakta sakınca görmüyorum işte garip tarafı. Bilmediğim şey olabilir, kesin var, beceremediğim şeyler var dolu hatta. Neden böyle oldum ne ara oldum anlamadım. Sadece kadınlara karşı var bu.

@playıng star, o benim de aklıma geldi. O sebeple engel olmaya çalışıyorum bu duruma. Verdiğim örnekte misalen topuklu ile ilerleyemeyen kadında, çivi topuk yerine bir tık kısa olsaydı bunu düşünmeyeceğime eminim. Ya da o kızın kıyafetindeki bir detay eksik olsaydı, çorabı daha koyu renk olsaydı, çizme diz altı olsaydı... O şuhluk çiğ geliyor bana

Geçen fakültenin kantininde sırada bekliyordum. Bir tane kız çantasına kırmızı bir top asmış. Böyle yün gibi. Süs amaçlı tamamen. Kantinde çalışan kız, bu kızı görünce "salak" deyip kafasını çevirdi. Ben bu noktada iki şey fark ettim. Birincisi kantinde çalışan kız bu kıza özeniyor olabilirdi. Çantasında süs olan kız üniversite okuyordu ve istediği gibi davranıyordu. İkincisi de kantinde çalışan kız iş hayatı nedeniyle bıkkındı ve bu bıkkınlığın acısını başkalarından çıkarıyordu. Belki sizde de böyle bir durum olabilir. Biraz bastırılmış feminenlik sezdim. Adliyede vakit geçire geçire sert biri olmuş olabilirsiniz ki duyuruda gördüğüm kadarıyla gereksiz sert birisiniz. Kokoşları ben de sevmem ama her kadın istediği gibi giyinebilir. Giyim tarzlarıyla dikkat çekmek istemeleri tabii ki salakça ama bu çok tepki verilecek bir şey değil. Diğer bir yandan onlar kadar özgür olmak da istiyor olabilirsiniz. Özgürlükten kastım kafanızın boş olması. Yani onlar gibi biraz düşünmeden yaşamak istiyor olabilirsiniz. Ben de bazen karşımdakine içimden saydırırım ama genelde insanları kırmamaya çalışan biriyim. Herkesin kendi hayatı. Benim çocuğum değil karşımdaki.

hepimiz etrafımızdaki insanları ister istemez yargılarken kendimizi buluyoruz. en yargılamadığını iddia eden insan bile, tıpkı senin yaptığın gibi içten içe bunu yapıyor. bence bunun dozajı çok önemli. yani tepkinin derecesi, bu tepkiyi nereye götürmek istediğin. bunun illa ki imrenmeyle, kıskanmayla, yıkıcı bir eleştiriyle alakası olmasına gerek yok. bilinç altının derinliklerine inmeden konuya açıklık getirmek gerekirse bence bu çok fazla uyarıldığımız bir dünyada yaşıyor olmamızla açıklanabilir. ben de çevremdeki insanların giyimine, şehirlerin dizaynına, bir arabanın park edilişine, bir adamın yolda yürürken elini kolunu savuruşuna.. her şeye fazla dikkat eder oldum çünkü hem medyada hem gerçek hayatta bunlar gözümüze sokuluyor ve neyin nasıl olması gerektiği anlatılıyor hep. bazıları dünyamızla uyuşur, bazısı uyuşmaz. sonuçta kafamızda bununla ilgili doğru, yanlış yargılar oluşturuyoruz, tartışıyoruz.
senin verdiğin örnekten gidecek olursak, kış günü ince çorap ve minik etek giydiği için kızın durumuna "ne alaka şimdi, nası rahat ediyor böyle, ben hayatta edemezdim bu soğukta, üstelik o kadar olay oluyor niye daha düşünceli davranmıyor" diye mi düşünüyorsun yoksa bu davranışından dolayı ondan nefret mi ediyorsun? ikisinin arasında fark var. bana senin durumun ilkiymiş gibi geldi.

Bunların çiğ gelmesi normal. Bunda sorun yok. Bakar geçersin. Ama tahammul edemeyecek bir sey yok. Onlar öyle sen böylesin.

Ama bunun sadece belli kadınlara yönelik olmasında bir sıkıntı var sanki. Rahatsizligin süslü gösterişli "kadınsı" kadınlarda. Örnegin okumayan, kültürsüz kadınlardan degil de topuklu ayakkabili kadinlardan rahatsiz olmuşsun. Biraz dissendium gibi dusundüm ben de. Iyi bir egitimin kariyerin vardır dolu bir insansindir ama bu süreçte çekiciligini kaybettigini dusunduren şeyler yaşamışsındir. O abartılı görünüşü kıskanmak degil bu tabi ki ama farkinda olmadan bunu feminenlikle bir tutmuş olabilirsin. Ki muhtemelen meslektaşlarında da var. Hani onlar da senin gibi gayet işinde gucunde ama süslenmekten geri kalmamişlar. Onlarin buna vakti, hevesi vardir senin yoktur. Sen mesgulsündür. Hep oyle olmuşsundur. Bu bile senin için sinir olma sebebi belki. Yaşla da ilgili olabilir.Ayrica verdigin örnekler çok abartılı da gelmedi bana. Isyerinde topuklu cizme giyen kadinlar toplumdaki kadin imajini zedelemiyor genelde. Eger sorunun, hemcinslerinin yarattigi "boş insan" algisiysa bunlara gelene kadar kadınlarla ilgili çok şeyden rahatsiz olmaliydin. Bunlar hep varsayim tabi. Sevmeyebilirsin begenmeyebilirsin ama bu tahammulsuzluk normal degil pek.

geçen gün sorulan "moderatörler hakkında ne düşünüyorsunuz?" sorusunda senin için "forever pms" ve ayaklı "stanford prison experiment" virali demiştim.

çuvaldızı önce kendine batırdın mı? sebebi söylediğim şeyler olabilir, bir baktır derim.

bu insanlar ne yapıyorlar ki? size ne zararları var? kış ayında giysin yazlık ayakkabısını ya da yazın sıcağında bot giysin kime ne? ten rengi ince çorap ve mini etek giymek, bol makyaj yapmak onların tercihi?

ben her şeye önyargıyla bakan insanların kendileri ve insanlarla barışık olmadığını ve mutsuz olduklarını düşünüyorum. sevmiyorum bu tip insanları, kusura bakmayın.

@aquarium okuma imkanı olmayan insanlara karşı kötü yönde bur eleştiride bulunacak haddi kendimde bulmuyorum sanırım, onun imkânsızlığını eleştirmek olur bu. Tam hali değil o kişi anlatabiliyor muyum? O insanların siyasî veya sosyal anlamda benim hayatımı da belirliyor oluşu ayrı mesele, kızıyorum ama tahammülsüz değilim.

Üniversitede filan etekle dolaşırken karşımdan gelen hemcinsimin bakışını görüp o bakışı anlamdiramayan insanım hala, destek olmalı insanlar birbirine, ben.onun sokakta rahat yürümesini sağlamalıyım diyorum ama diğer yandan da hor görünce kendimle celisiyorum, bu canımı sikan

bir gün o embesil görünümlü hatta belki de gerçekten embesil bir insan gelir senin başarmak için çok uğraştığın, kafanın basmadığı, beceremediğin herhangi bir şeyi yapar gözünün önünde o zaman dersin ki herkesin kendi çapında bir değeri olabiliyormuş demek ki. bu dediğini ben de yapıyordum oradan biliyorum çünkü.

Koruma içgüdüsü ile yapıyor olabilir misin bunları? Sonuçta kadınlara karşı nasıl bir onyargi olduğunu hepimiz biliyoruz. Bende de oluyor bu, 'ya kisacik etekle çıkmış bu soğukta; donacak simdi, sağda solda da bir sürü hanzo dolaşıyor. Kıza musallat olmasinlar' diye düşünüyorum mesela. Ya da o kadar topuklu ayakkabıyla sokakta yürüyen birini görünce 'e düz yol değil ki, düşer kırar bir tarafını' diye düşünüyorum.

Ayrıca kompleksli biri olduğunu da düşünmüyorum kesinlikle.

Yakın arkadaş çevremde bu tür insanlar olmuyor, iş yaşamında da tahammül etmeye çalışıyorum.
Aşırı derecede yüzeysel+habire çocuğundan bahseden dominant kadınlardan mobbing gördügüm oldu bu nedenle hiçbirinden hoşlanmıyorum. Samimi olmasam da kiyafetlerine, çocuklarına iltifat ediyorum, sosyal medyada beğeniyorum, konuştuklarını dinleyip onaylıyorum-konusmayı devam ettirecek nötral cümlecikler kuruyorum. Hoş tutmaya calışınca saldırganlıkları azalıyor, ciddi anlamda psikopat değillerse.

@pink :) ne kusuru aşk olsun, kendim cozemedigim için sordum zaten. Haklı olabilirsiniz, her yorumu okuyup üzerine düşünüyorum.
Herhangi birinin hemcinsime bakıp aşağılaması benim kadın olarak içime dokunuyor. Bir yerde ağzını yayarak konuşan bir kadına bakıp gerizekalı olduğunu veya salak bir tiki olduğunu düşündüren haline kızıyorum. Kadın toplumda zor yer ediniyor, her anlamda. Neden tane tane konuşmuyorsun diyorum icimden.

Veya o kıza kıyafeti yüzünden gelecek bakışlar beni geriyor, bir bakıyorum kızı yadırgayan ben olmuşum içten içe.

Aman bilemedim böyle şeyler.

"Şekilci olmaya ve insanları aşağılamaya başladığımı fark ettim." bu cümleden ve devaminda verdigin örneklerden çok da sadece hemcinsleri koruma icgüdüsü, yolda yurumelerini kolaylastirma amacı sezemedim ben. Aşagılamadan da yapabilirdin bunu. Çok sinirlenmiş gibi görünüyordun. Neyse, okumayanlar derken genel olarak kitap okumayanlar,kendini gelistirmeyenler anlamında dedim. Hani yolda guvenle yurumesini istedigin korudugun,ama ayni zamanda boş, saf gerizekalı diye dusundugun hemcinslerin. Bence de dedigin gibi tam olarak neyin rahatsiz ettigini cozememissin celiskilerin var :) olabilir ya cok dusunme. Bir yandan haline uzuldugumuz bir yandan da kizip elestirdigimiz bir sürü insan var etrafimizda. Normaldir.

işte bunlar hep mahalle baskısı, hep bastırılmış ve pompalanmış duygular. 90larda ful makyaj mini etek giyen kadın göze batmıyordu. çevremizdekilerden dolayı kendimizi sınırlar olduk, ve diğer insanlardan da bunu bekliyoruz

ve ben bu duyuruyu okumadan önce yarın işe ten rengi çorap ve beyaz, üstünde kırmızı çiçek desenleri olan elbise ile gitmeyi düşünüyordum. tabii sonra nerede yaladığım aklıma geldi, siyah opak çorap ile bordo daha mutaassıp elbisede karar kıldım

var. açık ofise gidince boğulacak gibi oluyorum.

bir kaç ay önceye kadar vardı, hatta müstakil bir binada oturuyordum. şu an yok, bildiğin koridorda oturuyorum, karşılıklı iki duvarda sürekli açılıp kapanan birer kapı var. iş yerinde (devlet dairesi) ciddi bir yer sıkıntısı var zira, köşe kapmaca gibi yer değiştirip duruyoruz. yaza doğru iki kişilik bi odaya geçicem, bunu yaşayınca orası vaha gibi gelecek :)

yok, açık ofis. öncesinde sadece bizim ekibin olduğu bir odamız vardı, açık ofis sayılır mı bilmiyorum. şimdi yaklaşık 200 kişi, öncesinde 10 kişi şeklindeydi.

yok amk yok olsa maaşın 3te 1 ini verirdim. lanet olsun gereksiz dedikodu ve konuşmalara.
bütün gün beynim s.kliyo..
susun ulan diye bağırasım geliyor bağıramıyorum. bana ne ulan senin 16 yaşındaki ergen oğlunun ders çalışmayışından..

tamam sakinim..

Yok, açık ofis ne yazık ki. İnsanlarla zorunlu olarak iletişime geçmem gerekiyor, hikayelerini "hıı evet" şeklinde onaylayıp yorumlarına tepki vermekten on birim iş yapabilecekken beş birimde kalıyorum.

Eski isimde odam vardi, suan acik ofis. Ama ofiste olmuyorum genelde

malesef yok. yönetime her bulduğum fırsatta baskı yapıyorum. yanlış anlaşılmasın ancak bir mühendislik firmasında kadınlarla çalışmak gerçekten zor çünkü baskıyı çok iyi taşıdıklarını söyleyemem. hal bu olunca sürekli bir serzeniş sürekli bir şikayet ve anlamsız dedikodular dönüyor ortamda. yöneticim ile görüşüp ofiste kuytu bir yere geçtim kadınlardan en uzak noktada. şimdi görece daha iyiyim ama odam olsun çok isterdim

Evet. Önceden yoktu ama bu seferki işyerimde var. Arada kapıyı kapatıp kafa dinliyorum, çok iyi oluyor.

evet var. eski iş yerimde açık ofisti. şimdi odam var, rahat oluyor.

hevesin kirilmasi, hayal kirikligi bence sebep bunlar. her zaman her sey mukemmel olamaz herkes farkinda. ama buna ragmen cabaliyoruz. iste o da bir anda gidince insanin ayarlari bozuluyor ister istemez. ha bazisi da var hic yilmiyor. birakmiyor. never give upcilar. herkes farkli farkli.
amac edinmek konusunda ben de buna benzer dusunuyorum. bir seye odaklaniyorsun ve onu degerli yapiyorsun gozunde. hatta daha ileri seviyede gozunde iyice buyuyor ve asla yapamayacagim ama yaparsam kesin cok super olur moduna giriyorsun.
iste o bi anda gidince insan kaliyor ortada. gercekten garip bir his. insan ne icin yasar ki?

bence biyolojik. beynin diyor ki "şu an yaşadığın hoş bir durum değil, bu durumu değiştir, kaybını telafi et, sen bu olumsuzluğu bertaraf etmedikçe ben de sana basıcam üzüntüyü, basıcam ki artık katlanamıyorum diyerek harekete geç"

aynısı mutluluk için de geçerli: "şu an her ne yapıyosan devam et, baya işime yarayan bişey bu, sen devam ettikçe basıcam serotonini ki böylece sen de şartlanıp devam edesin.

üzüntü, korku, mutluluk tümü biyokimyasal ve bunların etkisinde sergilediğin eylemler hayat kaliteni belirliyor.

Panda+1 beni hayal kırıklıklarım mutsuz ediyor.
Herşey daha iyiye gidecek gibi bir masalsı yanılgım vardı. Ama beklediğim gibi olmadı/olmuyor çoğu şey. Şükretme zorunluluğum var, her gün yerimden kalkıp gidio yapmak zorunda olduğum sorumluluklarım var, var oğlu var.
Beklentilerimi karşılayamadım ve hayallerim yıkılınca yerine yenilerini koyamadım. Üzerinde fazla düşünmeden günü kurtarmaya çalışıyorum ama mutsuzum aslında. Mutsuz olmaya hakkım yok, şükretmem gerekiyor ama işte...

iptal ettim geçen hafta cuma, avantajı çok azaldı, gereksiz hesaba gerek yok.

edit: maaş hesabımdan eft havale kredi kartı hiç bir şekilde masraf alınmıyor, platinum kart verdiler, sıfır ödeme yapıyorum. bunu göz önüne alarak söyledim, yoksa eft'ye para verilmemesi bile yeterli doğru o konu. ama diğer avantajları bence azaldı ilk çıktığı dönemlerle kıyaslanamaz bile. daha önceki denemelerde de gördük ki bankalar bu tarz girişimlerin diyeyim arkasında durmuyor. illaki dengeye getiriyor bir yerden sonra.

Sırf masrafsız eft için bile devam edilir.
Apple Store % 20 az ama hiç yoktan iyi.

abi makası fazla mı ya enpara'nın? ben öyle düşünmüyorum. kur birden fırladığında veya düştüğünde donduruyorlar ki bence normal

Önceki artısı dediğin sadece %50 indirim vardı, aylık maksimum 25 TL veriyordu. 2,5 yıldır enpara kullanıyorum; %50 kampanyasından toplam 60 TL iade almışım. Buna karşın 500'den fazla para transferi yapmışım, 1000 TL civarı avantajı olmuş, hesap işletim ücretinden de 250 TL ödemekten kurtulmuşum. Ayrıca hesaptaki paraya günlük faiz veriyor.

Benim için hesap işletim ücreti almaması, ücretsiz para transferi yapabilmem, makul seviyedeki döviz makası (birçok bankaya göre hala uygun bir makas var bence, her an her zaman olmasa da), ayda bir diğer atmlerden ücretsiz para çekebilmem yeterli özellikler.

Maaş hesabı dışında bunları sunan sadece birkaç alternatif var (cepteteb, nuvo, kuveyttürk - hatta kuveyttürk'te günlük faiz filan yok sanıyorum), o yüzden ben kullanmaya devam ediyorum..

spotify indirimi için devam edilir, aylık 7.5 lira ile 5 kişiyi de bağlayabiliyorsun. ayrıca yılda 1-2 kez babil kitap indirimi yapıyor. Muadili Cepteb'in yemeksepeti dışında başka indirimini görmedim. Kullanım kolaylığı, müşteri ilgisini düşününce bence hala dijital bankacılıkta en iyiler.

unuttum söylemeyi, her ay bir kere başka banka atm'lerinden para çekme de artısı.

Ben de enparanın düzeleceği konusunda umutlarımı yitirdim. Buna rağmen kullanmayı düşünüyordum ancak son aylarda yaptıkları şark kurnazı türü hareketler (ani kur hareketlerinde sistem kilitleme, şikayetler ve tepkiler sonrası bundan vazgeçip makas aralığını hem kalıcı hem de ani hareketlerde daha da açmak, kampanyalarını birer birer bitirmek... daha sayayım mı?) beni neredeyse tamamen soğutmuş durumda.

Doğru, halen google play vs. kampanyaları devam ediyor ama %20'ye düştükten sonra hiçbir anlamı kalmadı. Hangimiz ayda telefon uygulamalarına 100 TL harcıyoruz da %20'nin bir manalı getirisi olsun? Geriye ücretsiz eft vs kalıyor ki onun da alternatifleri mevcut.

2 seneden fazla süredir severek kullanıyordum ancak zorla tiksindirtti kendinden. Böyle giderse geleceğini de iyi görmüyorum.

Ben havale ve eft ücretlerinin olmaması, fatura ödeme konusunda hemen her kurum ve şirketle anlaşması bulunması sebebiyle hala severek kullanıyorum.

Çağrı merkezinin hızlı cevap vermesi ve gerçek çözümler sunması da başka bir kullanma sebebim.

Şubeye gidin, ortalama bekleme sureniz 7 dakika, aidat kestik bir yıllık sözünüze puan olarak iade edelim, para transferinizi x ücret karşılığında gerçekleştireceğim, onaylıyor musunuz tarzı cümleler duymaktan bıkmıştım. O yüzden kampanyaların kısıtlanması, faizlerin düşmesi cok etkilemedi benim enparaya olan bakışımı.

Katarlılar geldiğinden beri diken üstündeyim. Teoride döviz çekilebilen atmleri olmasına rağmen gittiğimde para bulamayıp zor durumda kaldığım oldu. Bir gün o websitesindeki listeyi çıktı alıp atm atm gezeceğim sonra da arayıp küfredeceğim galiba.
Yine de bırakmaya hazır değilim, eskiden Kuveyttürk kullanıyordum dısarda soruşturma geçiriyorlar söylentisi oldu parayı çektim. Maaş hesabının sürekliliği kesin degil. Yine gün sonunda adres enpara, ama ilk zamanlar olduğu kadar iyi hissetmiyorum. :(

muhtemelen 15 kez filan alışveriş yapmışımdır, 1 kez oldu. ürünün elime ulaşmadığını dispute açarak bildirdim, satıcı bana ulaşarak ürünü gönderdiklerini kargoda olabileceğini filan söyledi (2 aydan fazla zaman geçmişti). durumu bildirdim kendilerine, param iade edildi sorun olmadan.

hayır olmadı. olmaması için de her alışverişimde kargo takip no'su aldım. gerektiğinde 1-2 dolar fazla verdim takipli olsun diye. öneririm.

oldu evet. hatta ibne satıcı iade de yapmadı. ben de çok uğraşmamıştım.

olmadı. en gelmez dediğim bile çıktı geldi :/ bir ara adam yanlış ürün yollamıştı ama yanlış yolladığı daha değerli bişeydi özür diledi ben de teşekkür ettim. yani olmadı :')

Bugüne kadar sıfır hatayla oynuyorlardı son siparişim gelmedi dispute actim. 2 ay onceyle arada kur farki daglari aştığına göre sebepsiz zenginlesecem (:

benim son 3-4 siparişim de gelmedi. bir sorun var heralde bu aralar.

yoğunluk döneminde gecikmiş de olabilir, "elime ulaşmadı" diyenlerin cevabına bu dahil mi? Bi de max teslim süresini geçti mi(bazılarında 3 ay oluyor 0.0), "normal" teslim süresini mi geçti?

Fitness saati almıştım, 60 günlük süre bitti 15 gün uzatma istedim, gene gelmezse iade isteyeceğim.
11 Kasım'da sipariş etmiştim, en son 23 Aralık'ta Türkiye'ye yollandı bilgisi çıkıyor takip sitesinde. Birileri yolda iç etti herhalde günahları boyunlarına. :(
Öteki ufak tefek mallar geldi, bu az daha havalı, elektronik birşey diye indiragandiye uğradı sanırım. :(

Şimdiye kadar birkaç kez olmuştu ama bu son iki aydır bir sürü şey gelmedi.

Son birkaç aydır aldığım ürünler çok geç gelmeye başladı. 3ay bekledigim de oldu ama eninde sonunda aldığım ürün elime ulaştı şimdiye kadar.

Yuka Kinoshita'ya bayılıyorum :) İnsan psikolojisi ilginc, şişman kadın böyle yese iğreniriz de ince zarif japon löp löp götürünce vauvv oluyorum. Çılgın kalorili tıkınmaları var, bazen canlı yayın da açıyor, insanin da oturup birlikte tıkınası geliyor.

youtu.be

@Sulfaoxaflori çok teşekkür ederim ama bu pek işe yaramadı tam tersi etki yarattı bende :/

başka öneriler var mı?

Tasty videoları iştah açıcı geliyor bana. Buzfeed tasty diye aratınız youtubeta.

herhangi bir ilacin yanetkisi olabilir mi?

sahsen kividir, muzdur, nardir, balkabagidir, tatli patatestir... hem sevdigim hem de sayesinde beslenebilecegim seylerle geciriyorum oyle zamanlari. bir de tabii, hayvan dozlarinda supplement ile...

devamlı kullandığım bir ilaç yok ki.
yaa en sevdiğim şeyleri alıyorum, ı ıhh gitmiyo. sabah izmir'in en güzel boyoz yapan fırınından boyoz aldım, iki lokma yedim, gerisi gelmedi. bozmuş bu boyozları diye bi de içimden söylendim adama.
ksk çarşısı dibimde, az önce çarşıyı dolaştım geldim, canım bişey istesin de yiyeyim diye. koca çarşıda canımın istediği bi şey bulamadım.

@ e haliyle, dediğini yapıyordum bir süre idare ettim öyle. naturel taddakilere yüklendim bu sefer de potasyum yüksek çıktı hatta.
muz çikolata ikilisi favori atırştırmalığım onlar bana bakıyor ben onlara. kabak tatlısına bayılırım cevizli/ tahinli. yok anacım yok.
tıkandım.
şimdi iştahlı bi tanıdık düşünmeye başladım gidem onlarda kalam diyom nam nam yesin ben de gaza gelirim belki :/

Ahaha, yendim onu \/ ( sevinç şeysi yapacaktım buraya beceremedim, siz öyle görün artık)

Yaa o alangirli tabaklar, pastalar, çukular.. hiç biri fayda etmedi de bi çıtır çıtır yanan odun ateşinde bi kazanda pişen keşkek işe yaradı iyi mi :)

Bu arada; bazı köy pazarlarında pazarları keşkek yapılıyormuş yeni öğrendim. sizlerle de paylaşayım istedim. Keşkek özleyenlere sevenlerine duyurulur :)

bir de portakal kabuğu haşlamıştım günde bir iki çerez gibi yiyordum, muhtemelen onun da yardımı oldu.

Mutsuzsun demek ki. Önce bi onu çöz bence.

@postmodern, valla çok daha sıkıntılı günlerim olmuştu, şimdi herşey normal düzeyde, öyle çok sıkılacak bişeyim yok şükür.

@konuşma ben konuşuyorum, buraya sormadan kan tahlilime bakılmıştı, anormal bişe bulunmadı. bir iki sapma var ama anlamlı farklar değilmiş. demire de bakılmıştır sanırım. hangisi oluyo o?

Sindirim sistemimde helikobakteri piori varmış, zayıf pozitif çıktı. damla sakızıyla yenerim umarım, azcık toparlayayım endoskopi filan yapıtıracağım.

Valla ben zehir zemberek gibi gelse de zorlaya zorlaya yiyorum. Et fazla yiyemiyorum içim hiç almıyo, kinoa filan aldım protein olsun diye. kendimce idare etmeye çalışıyorum işte.

Teşekkür ederim herkese. Yine de böyle iştah açcak tarifler olursa sevinirim . Bi günlük olay değil çünkü bu, biraz sürecek gibi. Eserli, gidiyo geliyo filan.

karda yuvarlanmak mutluluk belirtisi mi? bence değil

www.gidahatti.com

Ben de karlı resim koydum. Çok mutluydum valla İzmir'e kar yağdı sonuçta :)

İnsanların çoğunun internette gösteriş yaptığını düşünüyorum.
Sürekli ay çok mutluyuz kalp. (Yalandan gülümsemekten yüzü ağrıdı.)
Haberim yokken çekmişler ne kadar doğalım kalp. (Poz verdi, 100 milyon kare içinden seçildi.)
O yüzden iki arkadaşımın artık asla resmini çekmiyorum. Şuramı da çek, buramı da çek.

Sen bir de instagram'ı gör :D

Karda mutlu aile keyfi fotoğrafı paylaşan ve aynı zamanda çocuğun bile haberdar olduğu çirkin bir aldatma vakasıyla boğuşanları biliyorum. Özel olarak "mutluyuz" mesajı veren her insanda bir sıkıntı var, Allah kimseyi o duruma düşürmesin kafana takıp üzülme.

kimsenin görmediği duygularımı paketleyip sunuyorum.
bence en büyük hediye budur.

en savunmasız yanım en büyük hediyemdir.

seni seviyorum deyip sarilmayi dusunuyorum

öpücük

Fitness saatlerinden almıştım ama hala kargo ortalarda yok, "Aman ne hediyesi bunlar kapitalizmin oyunları" muhabbetine gireceğim sanırım.

Kitap tabi ki hatun bayılıyor.

ayakkabı nine west, %50 indirimli şu sıralar ama yine de pahalı

tanıştığımız sıralar kullandığı, ancak daha sonra bulamadığımız parfümü buldum. onu aldım.

Bizimki sipariş usulü 'bana yılbaşında kaban al' dedi. Ben de bu hafta sonu aldım :)

istediğini/sevdiğini bildiğim bir şey varsa alırım, yoksa hediye falan almam kimseye.

Almayacağız biz. Artık alınacak hediye kalmadı:p

Sevgilime battaniye aldım english homedan

değişim ve dönüşüm hayatın mutlak birer parçası.

ne şekilde, nasıl olacağının aslında bir önemi yok.
önemli olan değişecek olması.

sadece ülke açısından değil; kişiler, ilişkiler, hayatlar, her şey için geçerli.

devranın dönüp dönmeyeceği artık insanların umrunda değil, okumuş kesim karşılarına çıkan ilk fırsatta başka bir ülkeye beyin göçü gerçekleştirecek. bu ülke hakkında benim umudum yok, devran değişir ama kafa değişmez. islamiyet amaç değil araç olduğu sürece bu topraklarda huzur mümkün değil.

eğer ona şöyle yapacağız, buna böyle yapacağız diye gördüklerini akp seçmeni de görüyorsa dönmez.

Yani dini ilahi bir devran donme durumu degilse inandiklari, devran dondugu herkesin kendi asıl degeri kadar deger gorecegi bir normallesme surecinde biz batariz.

Farzet ki cok cok abuk bir sey oldu ve dunya uzerindeki tum ulkelerin elinden butun silahlari ayni anda alindi.

Ne olur? Herkesin birbirinin kafasina silah dogrultarak is yaptirdigi uluslararasi iliskilerde buyuk bir guc kaymasi olur. Ulkelerin gucleri ordularinin kuvvetiyle degil gecici olarak da olsa "deger uretebilme" becerileri ile orantili olur.

Bir ulke insanlari bir araya gelip ne kadar "deger" uretebiliyor? Kendi icinde anlasabilen, homojen, bilime ilime teknolojiye hakim bir topluluk mu daha degerli olur yoksa hayattaki tek becerisi hatim indirmek olmus oylesine komplo teorilerine inanarak buyumus bir nufus mu?

Turkiye bugun biraz hurmet goruyorsa jeopolitik pozisyonu ve silahli kuvvetleri sebebiyle goruyor. Aslinda urettigimiz deger medeni ulkelere gore cok cok kisitli. Butun girisimciligimiz 2-3 istisna haric kasaba kurnazliginin otesine gecemiyor. Egitimimiz yok. Bagnaziz. Kritik dusunme becerimiz yok. Oyle egitilmemisiz. Ogretmenlerimizin de yoktu. Su an egitilen ogretmenlerimizin de yok, onlarin ogretmenlerinin de yoktu. Yapisal / kulturel bir sorun bu.

O yuzden evet, her ulke kendini savunma ve saldirma kuvveti sebebiyle degil deger uretme becerisine gore degerlendirilecegi bir dunyaya yelken acilacak olsa biz su ankinden daha kotu durumda oluruz.

Hayır.

Devran dönecek geyikleri hiçbir zaman bitmez. Devran değişmez esasen, değiştiğini sanırsın.

Olabilecek en büyük değişiklik aynısının lacivertinin gelmesi... umudum sıfır

Bazı guruplar öyle hatalar yaptı öyle antipati yarattılar ki seçime girdiklerinde tek işlevleri karşılarındaki gurubun oyunu yükseltmek oldu ve olmaya da devam edecek görünüyor. Yani hayır değişmeyecek.

Bunun dışında tarafsız ve dışarıdan bakarsak devran zaten dönmüş durumda. Bugüne kadar periyordik olarak darbelerle zar zor ayakta kalabilen natocu elitist bürokrasi halk tarafından defalarca denendikten sonra nihayet sepetlendi. An itibariyle FETÖ'cü subaylardan sonra NATO'cu subayların temizlenmesine çalışılacak diye tahmin ediyorum.

Defalarca nasıl denendi? Menderes, Demirel, Ecevit, Özal bunların hepsi aynı amaca hizmetle elitist silahlı diktayı kırma umuduyla halk tarafından getirilmişti. Bir kısmı seçildikten sonra sisteme entegre oldular olmayanlar da aynen abd başkanı J.F.K. gibi öldürüldüler.

Kenan Evren'in cumgenerali olduğu amerikan başkanının "bizim çocuklar yaptı" dediği bir önceki darbeden sonra halk sonunda sistemin dışından ölmeyi de göze almış birini getirmeyi başardı ve ülkeyi bölmeyi başarmasına ramak kalmış olan NATO cenderesinden çıkıldı. Bu tehtidin bu kadar yakın ve gerçek olduğu ancak 15 Temmuz sonrasında anlaşılabildi. D.Trump "11 CIA ajanı darbeye yardım etti" diyerek amerikanın bizi sırtımızdan bir kez daha bıçakladığını alenen itiraf etti.

Ülkenin başından abd ve onun kökten dincilerini atan bu gurubun ülkeyi büyük ortadoğu projesinin mönüsündeki yemek olmaktan çıkartıp konuk listesine dahil etmeyi başardığını reddetmiyorum. 15 Temmuzda sokakta neredeyse bir tek bunların olduğunu da reddetmiyorum. Ama doğru dış politikaya gelmeleri 15 yıl aldı ve içimin yağını 40 kez eritmeyi başardılar. İzlerken ömrümden ömür gitti.

Devranın döndüğü kaç olay gerçekleşti şimdiye kadar? Garibanın, ezilenin, fakir fukaranın gerçekten mutlu olduğu, eve huzur içinde gittiğini ne zaman vuku bulmuş?
Gün gelecek devran dönecek basit bir yalandan ibaret

Bu dünya sultan suleyman'a bile kalmadı, tabiki dönecek.

devranın ne şekilde döneceği, ne olacağı bilinemez tabii.
ya da bunu bizim görüp göremeyeceğimiz.

ama her zaman için "umutsuz durum yoktur, umutsuz insanlar vardır" sözünü unutmamak lazım bence.

Gezi zamanı polisle dürüm yiyip, akşamında o polis kendisine saldırınca "ağbi bize niye vuruyonuz biz terörist miyiz gidip onlara vurun" diye ağlayan, "haklıyken haksız duruma düşmeme"cilerle doluyken ortalık, devran mevran dönmez.

0

Sıfır.

1

5 miş.
oha.

0

çok :(

İki tane var, ikisi de çok ufak bir renk değişikliği hariç birbirinin aynı. İkinciyi indirimde diye almıştım. Gerçi şimdi ikinciyi kullanıyorum, onu daha çok sevdim.

1 tane var. Uzun zamandır kullanmıyorum.

Hic yok, sanirim 6-7 sene once olmustu en son.

sıfır

8 tane olabilir.

2

5 tane var. telefonu alalı 3 ay oldu.

telefondan sıkıldıkça kılıf alıyorum..

1 isim vermek istiyorum zira en az 4 kere kurtardı. Spigen

3

1, o da telefona takılı kuzenimde 25 30 adet vardı sanırım

0

0

1

0

0

3. Bir tanesi kapaklı, kart vs konulabiliyor onu iş yerinde kullanıyorum. Diğer ikisi normal arkadan takılan renkli şeyler, biri kullanımda digeri yedek duruyor. Hepsi aliexpress.

1. telefonda takılı.

0

kılıflı telefon kullanmak brandalı otomobil kullanmak gibi bir şey. çok saçma geliyor bana.

1

Eh işte.

Evdeydim.
Yeni bi tatlı denedim güzel olmadı.
Ona üzülmüşken tv'yi açtım ve Rus büyükelçisinin öldüğünü gördüm ve üzüldüm, kaygılandım yine.
Kötü bir gün daha yani.

orta şeker.

5'te çok güzel bir haberle uyandım. geceden sabaha kadar çalışmıştım, bir de maç izlemiştim. yattım uyudum, akşam uyanınca da işte çok güzeldi falan ama sonra büyükelçi vuruldu. ülke için yeterince kötü bir olay ama rusça okuyom ben, benim için daha sıkıntı verici. internet yavaşlatıldığı için maçımı da izleyemiyom şu an. genel olarak hiçbir şey yapmadığım halde dış etmenler yüzünden fazlasıyla hareketli bir gün oldu şu ana dek, umarım gece atom bombası falan patlamaz.

"İşe yaradım" hissi olan iyi sayılır bir gündü, suikastı duyunca gene sosyal medyaya yapıştım o tedirgin modda sayfaları yenileyip duruyorum. Uykulu başladı, yoğun ve iyi devam etti, tedirgin olarak bitiyor.

Askerdeki sevgilim bugun aramadi daha. Buyukelci vuruldugu icin de sikinti oldu tabi. Bi shameless izleyelim dedik onda da internet yavas. Yani kotu bir gun :/

evimin iki adım ötesinde büyük elçi vuruldu. sokaktan ordu geçti. yaşadığım ülkenin gidişatı yüzünden pek de iyi bir gün geçirmiyorum.

İstanbul dan teftişe geldiler. 12 saat oturduğum yerden hesap verdim. İğrenç bir gündü.

@cabiday ne iş yapıyorsunuz :)

@trafik canavari avukatım maalesef :)

ne olacağını tahmin edemezsin :) hem ağlasan nolcak? yarın biraz anlatırsın, bi sonraki gidişinde daha fazla, bazen hiç anlatmazsın senin seçimin onların her biri :)

antidepresan konusuna gelirsek, burdaki hiçkimseyi dinleme. doktorunla konuş çekincelerini falan, hem yan etkiler her ilaç için aynı değil.

geçmiş olsun

Kilo alma korkunu da söylersen ona göre ilaç yazabiliyorlar. En azından gittiğimde bana öyle söylemişti psikiyatr. Başlarda istah kapanması, mide bulantısı olmuştu ama devamını görecek kadar uzun kullanmadım.
Hem psikologda hem psikiyatrda ikinci cümlemden sonra ağlamaya başlıyordum, insan utanıyor ama yapacak birşey yok. Zaten alışıklar hemen selpak önüne sürülüyor. "Kimbilir daha neler geliyordur boşver napayım" deyip rahatlamaya çalısıyordum. Sonrasında ilaca başlayınca zaten ya kimyasal ya da psikolojik şartlanmayla bilmiyorum, "eehh s.kerler" türü bir sallamama durumu başlıyor, gözyaşları azalıyor.

akşam aydınlık olması bence de daha iyi.

geç doğması daha kötü. tamam akşam aydınlıkta işten çıkıyorum ama eve gidene kadar yine karanlık oluyor. değişen bir şey olmuyor.

geç doğması daha kötü, işten çıktığımda her halükarda karanlık oluyor, en azından sabah aydınlık olsaydı.

istanbulda yaşıyorum, geçen gün izmitten işe gelmek zorunda kaldım, 06.45de evden çıktım yıldızlar vardı yemin ediyorum.

kahrolsun öyle sabah.

akşam geç kararması daha iyi benim için.

anti-akepeyim ama bu "psikolojimiz bozuldu" geyiğini cidden anlamıyorum. saatler her ileri-geri alındığında "alışamadım, uyku düzenim bozuldu" vs diyen ciciş tipler şimdi de buna sardı. ben de karanlıkta kalkıyorum. kalktıktan 1 saat sonra hava aydınlanıyor. ama psikolojim falan bozulmadı. normal kış modundayım işte. psikoloji böyle bir şey değil lan. mood denen şeyle ruh sağlığı apayrı iki kavram. iyice ağızlarına sakız ettiler. kaldı ki melankoli ölümüne korkulacak bir şey de değil, bana yılın belli dönemlerinde iyi geliyor. bu insanlar nasıl coşkulu hayatlar yaşıyorsa en ufak düşük moda gelemiyorlar. az sakin.

akşam için farketmez, işten çıkınca zaten karanlık oluyor. ama sabah kör karanlıkta kalkıp evden çıkmak sinir bozucu.
Not: ciciş değilim, çoşkulu hayat yaşamıyorum, işe vardığımda bile hava karanlık oluyor.

Günün geç aydınlanması sorun.
Çünkü günaydın kelimesi günün aydınlığıyla bağlantılı. Ben işe koyulduktan 2 saat sonra aydınlanacak günü ne yapayım.

Akşam geç kararıp kararmaması dert değil. Adı üzerinde akşam. İlla ki olacak. Birkaç saat geç olsa ne olmasa ne.

Gündüzlerimizi çaldılar. Karanlıkta yollara düşüp penceresiz ofislere tıktılar. Akşam biraz güneş kırıntısı görmek kime yeterli gelir ki?

güneşin geç doğması daha kötü

Sürekli batan güneş olsun, o da olumlu.

Gec aydinlanmasi gunun daha kotu cunku gune verimli baslayamiyorum ben o yuzden hatta yataktan bile kalkamiyorum. Aksamki 1 saat gec batma artik o kadar saat aktif bir gunun ardindan cok da fark etmiyor bana.

sabah işe giderken,
akşam işten çıkarken güneşi görmemek sorun aslında.

ben işe 10da gidiyorum sorun değil.

ama 8de işe giden 6da işten çıkan adam bütün gün güneşi görmüyor.
en azından sabah güneşi görebilse onun bile faydası olurdu insana.

sabah karanlıkta gitmesi kötü ancak iki ay sabredersek, akşam hava kararma saati şubat-martta nasıl olucak onu merakla bekliyorum.

sabah karanlık olması daha kötü.

Ne sabah ne de akşam güneş yüzü görmüyorum, "abi ne güzel yaa akşam aydınlık oluyo" diyenler içimden sövüyorum.
Aydınlık ortam görebiliyor olsam sabah görmek isterdim, akşam aydınlık olsa kaç yazar sanki dışarda oturabiliyor muyuz soğuktan donarken.

sabah geç aydınlanmasına alışamadım. akşam geç batsın :)

(bkz: inanma seni sikecek)

kardeşim bakınız küfürlü oldu ama kusura bakma. böyle bir şey mümkün olsa adam kredi çeker paraya para demez.

fikir vermesi için:
eksisozluk.com

yahu o da bişey mi, ben ayda 5000 tl veriyorum, üstüne bi de mercedes veriyorum. bana ver sen elliyi.

Kendisinin bu işten çıkarını da hesaba kattığımızda dehşet bir kar marjı görüyoruz. Bunu becerecek iddiası olan adam senin paranı napsın?

"miras, kira geliri, param var rahatım" temalı yazılarına denk geldikçe "fazlası ağırlık yapmasın" mantığıyla yardım eli uzatmak isteyen bir dolandırıcıdır herhalde.
Bir mesaj da ben mi sallasam benim de gözüm kalmış galiba.

ağlayarak, çok kafaya takmayacaksak ağlamadan 31!

vasa soğuk bi bira, evde yapılan güzel bi yemek, sevgiliyle sohbet muhabbet

Uyanık kaldıkça daha çok hatırlarsın. O yüzden tek çare uyku.

candy crash gibi bir oyun oynuyorum , kedimi seviyorum , tarihi bir belgesel bulup izliyorum

bira
neşeli arkadaş
friends

mümkünse 3ü bir arada

Koşu.

Duj
Kuru yemiş, narlı soda ve film

Müzik eşliğinde güzel bi banyo, çıkınca bi bölüm sevdiğin diziden, mis.

erkenden uyku.

uyumak güzel olurdu ama kolay uyuyamıyorum. duş+film+atıştırmalık iyi duruyor.

ağlıyorum.

Alkol, müzik, varsa biraz sıcak sohbet.

mümkünse sohbet en güzeli. onun dışında spor, sıcak duş ve uyku. güzel bir komedi filmi de iyi hissettiriyor.

spor veya playstation/pc oyun/dizi.
iyi geliyor bünyeye.

ben uyuyorum. beyin çok acayip çalışıyor, resetliyor resmen kendini uyuyunca.

Çikolata türü zararlı yiyeceklerle avunmaya çalışıyorum ama tabii ki hepsi kilo olarak döndü/dönüyor.

Sabun köpüğü, çok düşündürtmeyen, eğlenceli bir dizi/film, yatağın içinde dürüm gibi kıvrılma, sonra da güzel bir uyku.

yapacak çok bişey olacağını sanmıyorum. iştah da kesiliyor işin kötüsü herşey anlamsız geliyor.

Müzik eşliğinde banyo +1
Banyodan çıktıktan sonra şirin bir film ya da sevdiğim diziden bir bölüm +1
Ardından internette 9gag gibi komikli sayfalarda takılmak
Ekşi Duyuru'da cevap yazıp kafa dağıtmak
Öğrendiğim diller ile ilgili egzersiz yapmak
Sonra kulağa müziği takıp deli gibi dans etmek ve beden egzersizi yapmak (istersen banyoyu bu aşamadan sonra da yapabilirsin)
Çok yorulunca da uyumak

Benim listem bu şekilde.

banyo-müzik
ailemle, arkadaşlarımla muhabbet
komikli videolar

kitap okumakla. bunun dışında dizi izlemek, yemek yapmak, arkadaşlarımla sohbet etmek.

kafa yordurmayacak dizi/film veya video oyunu

şarap

Aynı ayda mezun olduğumuz bir arkadaşın akbili mezuniyetten sonra anında tama dönmüştü, biz bir sene daha kullanmıştık öğrenciyi.
Aramızda hiçbir fark yoktu, şans işi olarak görüyorum bu yüzden.
Aöfte ilgini çeken birşey varsa ordan okumaya devam edip öğrenci akbiline tekrar kavuşabilirsin. Ben bu şekilde emekli akbilime kadar öğrenci kullanmayı hedefliyorum. :D

sebebini bilmiyorum ama aynı şey de benim arkadaşımın ve benim de başımıza geldi.
arkadaşım mezun olur olmaz tam bilete dönüştü, ben hala öğrenci akbili kullanıyorum. ama bu yılın sonuna kadar vaktim var zannedersem.

2 sene

Daha öncesinde kaybettim iki yıl daha geçinebilirim.

10 sene idare ederim.Ciddiyim. Dogustan sanslılardanm sanırm. Sadece isimi kaybetsem ömür boyu idare ederim.Gelir kaynagimi kaybetsem 10 sene.

150 ay civarı.

Dayanamam. batarım. Allah kimseyi işsiz bırakmaz.

Yaklaşık bir sene, minimumda yaşayarak.

Bayağı giderim.

daha öğrenciyim ama kazancımın çok büyük bölümü (böyle deyince çok kazanıyomuşum gibi oldu da hayır, işte 500 alıyosam 400'ü diyelim) işimden geliyor. iki iş var. birinden çıksam 20-25 gün dayanabilirim ama diğerinden çıktığım an nalları dikerim. hep ekside yaşıyorum zaten, kovulduğum an biterim. gerçi işte dediğim gibi öğrenciyim, başka bir iş bulup aşağı yukarı aynı parayı almam çok zor olmaz diye tahmin ediyorum.

köyde dededen kalma bağ bahçe var. yaparım bir kulübe. açarım mandıra filozofu mode on. allah ne verdiyse. hatta tarla yola yakın oraya da çıkıp yetiştirdiğim ürünleri satsam ohoo şu ankinden fazla kazanırım.

neyse ben bi istifa edip geliyorum.

Sanırım askerde

her şey olabilir. ama umarım askerden dönüyor veya askere gidiyor olmam çünkü o zaman işler benim için ters gitmiş demektir. (konunun askerlikle alakası yok)

isveç'te. eğer orada olmazsam büyük ihtimalle ben de forever-alone'a katılıyor olacağım.

Torunlarımla parkta.

fabrikator olacagim

okul

okuldayım. 4. sınıfın ilk döneminin ortası :p

"Yapma çocuğum, sakin ol, şimdi geliyorum oraya, bir tane çarpacağım ha!" modunda çocuğumla uğraşıyor olurum herhalde.

istanbulda Mustafa Kemal paşa tugayında,Cumhuriyetçi güçlerinin bir askeri olarak görüyorum. Yobazlarla ölümüne savaş durumunda olan ve 1000 kişilik tabur komutanı olarak...
Türk bayrağının sancakta dalgalanırken, Kurtuluş mücadelesi veren ülkesine bağlı sorumluluk duygusu ile prangaları kırmak için uğraşan bir yurttaş olarak görüyorum.


R.I.P Fidel babayı düşünüyorum gözlerim kapalı !!

doçentlik dosyamı hazırlarken

şu an olduğum yerde. atalet kanımda var.

inşallah sıfır bir golf gti'ın içinde, çok da büyük isteklerim yok. it gibi çalışıyorum, gaza geldim.

Erenkoy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde

''EBi bi sigara versene'' derken.

kafa sallıyorum sadece

Ayip olmasin diye dinliyorum.

Kulağımda kulaklık oluyor, kimseyle göz teması kurmuyorum böylece tehlike minimuma iniyor.
Çok ısrarcı yaşlı teyzelere denk gelirsem muhabbeti uzatacak tepki vermiyorum "hı, evet, hım" gibi onaylayıcı kısa karşılıklar verip ineceğim yere kadar sabrediyorum.

En son halı saha maçı ayarlamıştık çocukla

evine göre değişir

şaşırmam ve gülmem.

Sacma mi peki bunu almak

beğenmeyin bence :=)

Nicin burya :(

her seyden once ogretmenligi cok da buyutmemek lazim. ogretmen iste atanmisiyla atanamamisiyla turkiyede elini sallasan ogretmen. ama ogretmenliginiz disindaki vurgular sosyal cevrenize gore degisir.

ben de öğretmenim :( :(

çok kötü, sakın alma.

Bir tane de kendime alirim.

Soru sorarken meslek ve cinsiyet belirtmene güldüm, lambada sorun yok.

beğendiğiniz şeyleri sorgulatan düzene nalet olsun

Şahsen ben de öğretmen olduğunuzu belirtmenize güldüm, lamba gayet şirin.

Neynep +1
Beğendiginiz şeyi alamayacaksanız niye çalışıyorsunuz ki ne anlamı var? Alın gitsin.

yoo gayet guzel. ne alaka

epey hos, begendiysen al :)
ama o kabloyu bi sekilde saklaman lazim.

Sapıklara karşı bir savunma sporu kursu & diğer sorunlara karşı da yurtdışına çıkabilmesi için gereken birikim konusunda (dil kursu, yurtdışı programları, ufkunu genişletecek sanatsal bilimsel etkinlikler vs.) maddi manevi destek

yasanilan semt en onemli etkenlerden biri. Mumkun oldugunca yobaz ve muhafazakarlarin olmadigi semtlerden ev bakacagim ben ev satin alirken.

gelecek belirsizdir. en yüksek önlemleri alsanız bile çocuklarınızın başına bunların gelip gelmeyeceğini bilemezsiniz. sadece bunların riskini makul bazı önlemlerle kabul edilebilir seviyeye çekebilirsiniz. bu gibi ihtimalleri kafaya takmak biraz aşırı endişelenme halidir. endişeyle baş etmeyi öğrenin.

Dinden ve Müslümanlardan mümkün olduğunca uzak tutarak.

evli değilim, çocuğum yok ve ileride de çocuk yapmayı düşünmüyorum. bunu gerçekten kafaya koydum. böyle zehir dolu bir yerde çocuğuma huzurlu bir hayat sunamam.

14 yaşımdaydım bizim evin balkonunda babam ve amcam karşılıklı oturuyorlardı. Amcam babamın gözü önünde beni mıncıklaya mıncıklaya sevdi(!!??) ve babamın gıkı çıkmadı. Yıllar sonra işyeri müdürünün tacizine de gıkı çıkmadı babamın.

Ama ben sevdiğim adamla sevişince kötü ilan edilirim. Hem de babam tarafından.

Yani:

Erkekler ADAM olmadıkça bu ülkede ne güvenlik olur ne hukuk ne adalet. Kadınların kurnazlıkları da işe yaramaz. Cinsel ahlak da güzelleşmez kötüye gider. Erkeklerin eğitimi şart üssü şart.

Yaşadığın semtin güvenilir olup olmadığına semtte yaşayanların iyi mi kötü mü onu anlamalısınız ama ikinci bahsettiğim biraz zor olabilir çünkü bazı insanlar niyetlerini ustalıkla saklayabilirler.

Kanka herkesin mutluluk kaynakları farklı.
Köpeği için yaşayan niye yaşadığını bilmeyen bir başkasına garip gelebilir.

Kısaca bizi heyecanlandıran ne varsa onun için yaşıyoruz diyorum.

öylesine.. troll değilim ama şunun için yaşıyorum diyebileceğim bi kavram yok

valla yaşayıp gidiyoruz işte özel bir amacımız yok.

Dünya barışı için.

@EXXE01

ne güzel demişsin, 'bizi heyecanlandıran ne varsa onun için..'

varsa eğer 70 yıllık ömrümüzün 20 küsür yılı uykuya, 4-5 yılı da uykuya dalmakla geçiyor diyorlar. 1 yılı tuvalette, 3 yılı yemekte, 11 yılı işte iyimser bir rakamla.. daha neler neler.. pat diye 30'a düşüyor geriye kalan. onu da ne saçma sapan şeylerle dolduruyoruz.

bir şeyler uğruna yaşamak için elimizde kalan kaç yıl ki? değiyor mu şu bir kereliğine bizim elimizde olan ömre yaşadıklarımız, yaptıklarımız?

merak ediyorum da, ne yapıyoruz, ne için yapıyoruz? yani gerçekten nereye gidiyoruz bu ömür denizinde? tünelin ucunu bilmeden nereye yürüyoruz?..

Küçük keyifler uğruna yaşıyorum valla. Güzel bi müzik, güzel bi hava, dondurma yiyip sevdiğim diziyi izlemek gibi.

neden yaşayıp gidiyoruz ki?

önce güzel işlerde çalışmak için hayatımızın en güzel zamanlarını sınavlara veriyoruz, sözde daha iyi yaşamak için, sonra bir o kadar daha güzel zamanları üniversitede daha iyi bir iş için veriyoruz, sözde daha iyi yaşamak için, iyi bir iş bulduk diyelim, evlenen oluyor, çocuğu olan..

bu kez yaşamak değil, yaşatmak için çalışıyoruz. daha iyi yaşatmak için. daha iyi ev için, daha yüksek model araba için, daha lezzetli yiyecekler için.. çocukların daha iyi okullarda okuması için..

bu kez çocukların daha iyi iş bulması için daha iyi okullara gönderiyoruz, onlar da sözde daha iyi işlerde çalışıp daha iyi yaşayıp, yani herkesin yaptığı gibi, bir yerlere savrulmak için daha çok çalışıyor.

sonra bitip gidiyor.

öldükten 1 ay sonra geçtiğimiz sokaklar, dokunduğumuz insanlar, oturduğumuz koltuklar, kokusunu çektiğimiz çiçekler.. hepsi 1 ay sonra unutuyor bizi.

sadece 1 ay yetiyor, sanki hiç yaşamamış gibi olmamız için.

sadece 1 ay..

hayalim

gezmek

her şeyden uzakta kalmak. teknolojinin her yere ulaştığı devirde teknolojiden uzak yaşamak.

bkz: doğadaki insan serdar kılıç

işte intihar gunah, cehennem korkusu, anneye aci cektirmenin vebali ve kendini oldurmenin elde olan tum yollarinin zor ve cok riskli olmasi gibi seyler falan.

Konuya bakış açım şu: (teyze tonlamasıyla) yaşıycan, napcan:)))

ben de bu soruyu kendime çok soruyorum. gözlemlediğim kadarıyla insanlar hazza,zevke,paraya, güce ve mutluluğa aşırı önem veriyorlar.Sosyal medya denen bataklık ,insanların sidik yarışı yaptığı, şuurun olmadığı akıl almaz bir ortam. Bazı insanlar mutlu olmak için, hayattan keyif almak için yaşıyorum der. Bu şuna benziyor, size yüklü miktarda para veriyorlar ve bunu ne için harcayacağınızı soruyorlar. siz de diyorsunuz ki, bu parayı harcamak için harcayacağım (!?) bu saçmalık. Bir çok insan ortalama 70 yıllık insan hayatına mutlu,rahat yaşamanın ötesinde bir gaye, bir anlam yüklemeyi anlamsız buluyor.bunu saçma buluyorlar.Bir çok insan hayat şartlarını iyileştirmeyi "hayatının amacı" yapmış.İlk bakışta insanın "Ne uğruna yaşıyorum lan ben?" diye sorması için önce temel ihtiyaçlarını karşılaması gerekiyor gibi görünüyor ancak bu tezi çürüten örnekleri göryoruz, Fakir ülkelerde, fakir hayatlar süren insanların hayat şartlarını iyileştirmekten farklı birtakım emelleri hayatlarındaki amaç haline getirdiklerini görüyoruz.
Bu sorunun cevabı insanların inançlarıyla şekilleniyor gibi görünse de bu soruya anlamlı bir yanıt vermek için her şeyden önce insanın kafasını kullanabilen bir insan olması lazım.

yaz; kendine müslüman...

umutlar var bolca.

@AWD

yaa, öyle işte.

hep bir adım daha iyi standartlar için yaşıyoruz. bir adım daha, bir adım daha. yaş oluyor 40, hayır, bir adım daha. yaş oluyor 50, hayır, bir adım daha. 60, 70.. pat, ecel geliyor kapıya, hadi gidiyoruz..

al sana standart. hadi bakayım. ulan bir kere var şu hayat elimizde ya, bir, bir.. yemişim standardını, öleceğiz lan.. bak ne diyorum, 40 yıl boş şeylere gidiyor. uyku, uykuya dalmak, tuvalet, yemek, iş..

evet, müdür oldum, genel müdür olayım, ceo olayım, daha büyük bir şirkete ceo olayım.. zamanımın hepsini boktan bir şirkete vereyim de bana para versinler. daha iyi standartlarda yaşayayım.

yahu tamam, elbette daha iyi standart güzeldir. ama benim anlamadığım, bunu bize nasıl kodladılar? yani 2000 model arabayı değil de, sırf tipi güzel diye 2017 model arabaya neden ağız suyu akıtıyoruz? neden iphone'ların içine düşüyoruz?

bakın her gün, her gün görüyorum, birilerinin gözüne girmek için çabalayanlar, birilerinden daha çok bildiğini anlatmak için kıçını yırtanlar..

yani ne bileyim.. bir şey için yaşasak bile bazen bizi alıp dışarı atıyorlar. biri bize hayır diyor, yaşamayacaksın kardeşim. kendi istediğin gibi yaşayamazsın.

çok sevdiğim bir arkadaşım, ben vatan için yaşayacağım dedi. harp okuluna gitti, şimdi harp okulları malum..

boktan bir çark var..
boktan bir kısır döngü..
biz giriyoruz..
yetmiyor çocukları da bunun içine sokuyoruz..
yetmiyor onlar da çocuklarını sokuyor..
cesaretimizi kırıyoruz..
istediğimiz gibi yaşamadan ölüyoruz..

sonra 1 ay sonra bizi herkes unutuyor.
1 ay.
1.
1 ay sonra sanki hiiiç yaşamamış gibi oluyoruz.

öldükten bir 1 ay sonra hiç yaşamamış gibi olmak için 70 yıl kıçımızı yırtıyoruz. ne güzel.

şu an ailem yaşadığı için. onun dışında bir hedefim yok, amacım yok. "doğduğum için yaşıyorum"

100 sene sonra "vay amk ne biçim yazmış şerefsiz" denebilecek bir yazar olmak ya da bir spor kulübünün sahibi/başkanı/babası olmayı çok isterdim. daha küçük çaplı olarak da başta annem olmak üzere aileme rahat bir yaşam sağlamak istiyorum önümüzdeki 8-10 yıl içinde. yine de "bunun uğruna" yaşıyorum diyemem, bunlar olması halinde çok mutlu edecek şeyler sadece. özellikle bir şey için yaşamıyorum, hayatımı tek bir şeye ya da bazı şeylere bağlamayı riskli buluyorum kendi adıma. bunu en son yaptığımda, o "şey"i kaybettiğimde intiharın eşiğine gelmiştim. gavurların da dediği gibi, don't put all your eggs in one basket, yani yumurta yiyen basketçi olur. şimdi meyve çayı müptelası manyak karılar gibi görünmek istemem ama mevsimlerin değişmesi, sabah işe koşturan insanların telaşı bile benim hoşuma gidiyor. hep birlikte, hepimiz, her şeyimizle yaşamı oluşturuyoruz ve ben de o bütünün bir parçası olarak yuvarlanıyorum. sağlığım yerinde, param da cebimde olduğu sürece genel olarak yaşamdan pek şikayetim yok açıkçası. özellikle keyif almıyorum ama "lan niye yaşıyom ki" diye de sormuyorum. ne bileyim sıkıştıktan sonra tuvalete gitmek bile eğlenceli geliyo bana ya, bi şey arama ihtiyacı ŞİMDİLİK hissetmiyorum çok şükür. ben yerimde dursam bile her şey dönüyo, izlesem bile beni 60-70 sene oyalar. sadece desteklediğim takımların 70 sene sonra nerede olacağını ya da örneğin 70 sene içinde ALS hastalarının yaşamlarının nasıl değişeceğini görmek için bile yaşayabilirim. beni ilgilendirmesine, benim etrafımda olmasına, benim ilgi odağı olmama gerek yok. diyorum ya, o dönüyor, ben de parçasıyım işte. öyle şeyler yani.

ha dünyaya iz bırakmak ister miyim? evet, isterim. ama bunun için kendiliğinden bir fırsat oluşmazsa, ayrıca uğraşmam. zaten şurada bilinçli, işgörür vaziyette yaşayabileceğim maksimum 60 sene var. ne bileyim, uğraşmak istemiyorum.

Daha çok okuyup daha çok şey öğrenmek için yaşıyorum. Bütün bunların sonunda memlekete hayırlı bir evlat yetiştirirsek ne ala. Mesela hiç ihtiyacım olmamasına rağmen şubat ayında borcum bitince Almanca yada Fransızca kursuna başlamayı düşünüyorum buda bir hayal benim için.

Bir kenarda oturup hiçbir şey olmasam, olamasam bile olup biteni görüp, izlemek için.

İnsanlık ve kendim için yapılacak güzel projeler var. Belki ilerde yuva kurarım bir de aile önemli tabi. Her defasında yeni hedefler ve hayaller kuruyorum. Böyle devam ediyoruz.

Hayatın hakkını vermek, bir mukavemet, bir kuvvet ve tutkular adına hayalleri gerçekleştirmek. Elinizdekine şükran duyup, talihsiz tecrübeleri kucaklayıp devam ettiğimiz sürece mutlu olmak icin yüzlerce sebep var.

@sl78 +1

üniversiteyi bitirip iyi para kazanıp hayal ettiklerimi satın almak, başta annem olmak üzere çevremin takdirini kazanmak, anne babamı bir daha devlet hastanesine göndermemek.

Şu an zevk için. İlerde de kızım ve oğlum için. Başka amacım yok.

Bastiani kalesine gelip bir şeyler olmasını bekleyen teğmen drogo gibiyim

aile
ve benden muhtaç durumdaki diğer canlılar

hayatına girdiğim insanlara huzur getirmek için. tabi ki önce kendi huzurumu korumam gerek.

Anlık ve küçük zevkler için yaşıyorum. Yemek yemek, yan devrilip yatıp uyumak, gezmek, kedi mıncıklamak gibi şeyler.
Birkaç günlük tatil veya o ağız sulandıran yemekleri yapan yerde yiyebilmek için çalışan, ömür tüketen insan benim. Çalış, harca, bitir, kuyruğunu kıstırıp tekrar çalış, zevklerini satın almak için işe bağımlı ol. Fasit dairede yaşıyorum öylesine.

merak etme ölecez zaten. çok da acele etmeye gerek görmüyorum.

soru çok güzel olduğu için cevap veriyorum: yani bi yandan soru yok diyosun, bi yandan cevabı biliyorum diyosun. cevap olması için soru olması şart, soru yoksa cevap da olamaz, dolayısıyla cevabı bilemessin, yani bi mallık var ama geri zekalı ağır kaçar.

bunlar hep yaşama içgüdüsünden.

eksiduyu.ru

ilaç kullanıyorsun çünkü ölmek istemiyorsun. ölmek istediğini düşünüyorsun çünkü depresyondasın.

spor yapmak insanı mutlu ediyor. psikolojik değil, mekanik bir şey biyolojiyle alakalı. hiçbir şey yapamıyorsan bile hızlı yürümeye alıştır ya da evde kendi kendine tempolu,aralıksız dans et. 1 ay kadar her gün hareket et, değişimi göreceksin. hareket etmek, nefes almak kendini iyi hissettirecek biyolojik bir bug.

Beş yapar arkadaşlar. İki iki daha beş. Bunu unutmayın. Hep dört diyorlar, hata yapıyorlar. Dördün bi kere iki tane ikiden oluşma gibi bi ihtimali yok, mecali de yok. Dört tembeldir, ikilere bırakılmayacak derecede zevk düşkünüdür. Beş her zaman ikiler için sığınılacak bir liman gibidir, bazen omzunda ağlacak bir meriçtir, bazen havalı bir taylandır, boradır.
Dördü tanımayanlar içinde hep iki tane iki ararlar ama yanıldıklarında önlerinde ufak ama hızla büyüyen bir karadelik oluşmuştur bile.

kafalar pırıl pırıl

4 olması lazım, emin olamadım ama

Ölmeyi hiçbirimiz istemiyoruz aslında, sadece mevcuttaki durumumuzdan memnun değiliz. Sorumluluklardan kaçamıyoruz, hayallerden uzaklaşıyoruz ve hiç kıramadığımız bir döngüye girerek ortadan kaybolmayı, yitip gitmeyi diliyoruz. Ölmek kısa yollu bir kaçış isteği betimlemesi sadece. Esas olan istek burada kaçmak.

sen dili kullanıldığında insanlar savunmaya geçecektir. eleştiriye açığım diyen her birey bunu gerçekten öyle olduğu için söylemez. ben dilini, önce aileye sonra topluma yaymak gerek. bu grup oluşsa dahi size olumlu bir getirisi olacağını garantileyemez.

Zaten arkadas gruplarımın hepsi öyle. Ama her insan bunu kaldırabilir diye birşey Yok.

Ben öyleyim kimsenin hosuna gitmiyo bazen en yakın arkadaslarım bi seyler sorup sen dogru söylersin falan diyolar ama onlar da genel olarak cok da haz etmiyorlar bu özelliğimden.

üstteki yorumlara ek olarak, bazı şeyleri bilmemek/duymamak lazım.

Teorik olarak güzel de pratikte imkansıza yakın . Bazı insanlarda çekememezlik hazımsızlık oluyor kendilerini sürekli karşılarındaki ile kıyaslıyorlar üstelik bunu kabul etmiyorlar ve bu yüzden karşılarındaki insana asılsız eleştiri yapıyorlar buna hayranlık deniyor. Grupta bu durum göze batar evet ama grup bence 3 kişiyi geçmemeli. Az adam olsun has adam olsun. Adam derken insanı kastediyorum.

valla ben böyle bir arkadaşım. ama www.youtube.com

insanlar bundan hoşlanmıyor galiba.

Yapma.

Ailen de dahil insanlardan gaddarsın lafını duymak hoş olmuyor.

Anlattığın gibi bi grubumuz vardı, oturup kalkma, diksiyon, kıyafet vs. kendimize çeki düzen vermemize yardımcı oldu.

Ancak ciddi ciddi konuşunca insan doğası gereği karşındaki savunmaya geçiyor. Ama işi gırgıra vurunca şaka yollu laf sokunca o savunma mekanizması daha az devreye giriyor.

Bu arada biz 18 yıllık arkadaşız.

Evlen&işe gir zaten bu ortamlarda alakalı/alakasız bir sürü insan çıkıp dış görünüşün ve kişiliğin hakkında "ama bak iyiliğin için" diyerek yorum yapacak. Bazen onu da demeyecek direkt ego savaşı üstünden yürüyüp vuracak.
Böyle bir gruba ihtiyaç duyacak kadar korumalı bir ortamda yaşıyorsanız kıymetini bilin bence. Zaten az çok herkes kendini biliyor, bir de elalemden laf işitmenin lüzumu yok.

gelin hepinize tek tek sayayım. sövebilirim de... ben hepinizi çok seviyorum. ister misiniz?

Harika olur. Ama boyle arkadasliklar yok, boyle bir samimiyet yok.
Dogruyu soyleyeni de dokuz koyden kovarlar. Her zaman her yerde boyledir. Samimiyet doesn't work.

(bkz: saga noren)

Olmaz. Bana karşı herkes yapmacık bir kibarlık içinde olsun mümkünse. Patavatsızlığı kaldırabilecek biri değilim. Kötü yönüm varsa da bunu bana söylemesin (ki büyük ihtimalle ben o kötü özelliğimin farkındayımdır zaten), benimle ilgili beğenmediği bir husus varsa direkt muhabbeti kessin.

Eleştiriden de dobralıktan da hoşlanan biri değilim. i.hizliresim.com

Black Mirror s3e1 izlesin gerçeklik arkadaşlığını destekleyenler.
Ütopik ama eğlenceli olurdu.

Yapıcı bir doğruculukla söyleyecekse güzel ama 'Lafımı soktum ve moralini bozarak kaçtım' tarzı yıkıcı gerçekliğe sahipse güzel değil bence. Bir de gerçeklikle patavatsızlık arasında ince bir çizgi de var.

Birkaç sene önce halama gitmiştik ve çok özene bezene yemek yapmıştı ama yemeğe kuşburnu koyuyorum diye bütün topak topak karabiberleri atmış. Sonuçta yemek çok acı olmadı da, tadı biraz kayık oldu. Hani, o yemeğe 'Ne güzel olmuş, ohhh' diye yalan söylemesini beklemem kimsenin ama kadının o kadar uğraştığı yemeye bir akrabamın 'Çok iğrenç olmuş, leş gibi olmuş' demesi de gerçekçilik değil, başka bir şey bence. Hoş olmayan başka bir şey; patavatsızlık olabilir, düşüncesizlik olabilir. 'Tamam, pek güzel olmamış da bu da böyle olsun artık, ne yapalım. Ellerine sağlık' demek varken, kadın senin gözünün içine bakarken, sonucu değiştiremeyecekken birini üzmenin hiçbir anlamı ve gereği yok. Öyle bir durumda arkamdan konuşulmayacaksa, yüzüme yalan söylenmesini tercih ederim. Eğer boş umut peşinde koşuyorsam veya üzülmem sonucu değiştirecekse, hayatımı kendi elimle batırıyorsam ve doğrunun söylenmesi bir şeyleri değiştirecekse, saçmalıyorsam tabii ki acı acı vursun yüzüme.

Bir de acı bir gerçeği söyleyince, onu sindirdiğin anda o arkadaşın yanında olmak gerek. Örneğin, sınavdan kalacak bir kişiye 'Sen bu sınavdan kalırsın' demek %3-5 olan geçme olasılığını da moralini bozarak engellemek ve potansiyelini kullanmasını engellemek demek. Ya da kısa boylu ve basketbolcu olmak isteyen birine 'Sen basketbolcu olamazsın' demek, basketbolcu olmasa bile moralini bozarak sevdiği hobisini elinden almak demek. Birisi söylemişti 'Kanada'da kendi ülkesinin yasadışı göçmenini ihbar eden iki ülke vatandaşları var: Yunanistan ve Türkiye' diye, gerçekten kültürümüzde gerçeklik ile birini al aşağı etme arasındaki ince çizgiyi geçmek bol bol var. 'Hayatta yapamaz'lar, ciddiye almamalar kültürün parçası ve genelde gerçeklik adı altında 'Ben senin iyiliğin için söylüyorum' kisvesinde bu var bol bol. Tabii ki bu kısa boylu arkadaşımıza 'Çalışırsan basketbolcu olabilirsin' diyerek boş umut peşinde geçirmesine neden olmamak gerek ama aynı zamanda insanı hobisinden de etmemek gerek. 'Sen basketbolcu olamazsın' deyip gitmek yıkıcı bir gerçeklik; eğer gerçekten arkadaşsan bunun peşinden ya bir alternatif önerilir ya da bu sorunu nasıl çözeceği söylenebilir. 'İstatistikler şunu şunu gösteriyor; 1.60 boyunda şu var basketbolcu olan. Bu asla olamayacağın anlamına gelmez ama gerçekten zor, bu eforu göstermeye şu şu zorluklara rağmen hazır olup olmadığını bir düşün. Çalışırsan basketbolcu olamasan bile bir takımın koçu olabilirsin" deyip bir yandan işin zorluklarını ve neden olamayacağını göstermesi ve yapabiliyorsa alternatif önermesi, o da olmazsa moral bozuyorsa bunun önemli ve gerekli bir nedeninin olması önemli. Karşımızdakini 'He anam he' diyerek aptal yerine koymaya ve içinde bulunduğu yalanla vakit geçirmesine izin vermemek ne kadar önemliyse, motivasyonunu yıkıyorsak bunun bir nedeni olması da önemli. 'Kendi kafanda kurduğun bir gerçekle yaşıyorsun, kendine gel' deyip tokatlamak var, insanın potansiyeline çelme takmak var.

İnsanın yıkıcı gerçekliğe ihtiyacı olduğu anlar veya dönemler de oluyor, ara ara moral bozulmasına ihtiyaç var ki hayatımıza devam edip başka seçenekleri keşfedelim ama bunun arkadaşlığın en önemli tabanına tek başına ve yıkıcı şekilde oturması güzel değil bence.

erkekler arasındaki ilişki temelde böyle zaten.
eğer bir duyuru leydisi değilseniz, arkadaşlarınızda sorun var demektir.

yapsak böyle bir buluşma gelecek kimler olur? ama o kadar eleştiriye açık olmalı ki böyle bir buluşmada olanlar sanki 3. bir göz ile ortamdalarmışçasına izlemeleri gerekir.
İlk tanışmadan itibaren rahat ve yalansız ne olduğunu ortaya koymaktan kimler korkmaz acaba?

@aychovsky +1

gerçeklik kisvesi altında sadece yıkıcı konuşan kişiler dürüst değil, acımasız, engelleyici ve kırıcı.

dürüstlüğün her zaman sınırları vardır. bir insanın dürüst olabilmesi için ilk önce kendine dürüst olması gerekir ve kimse kendine %100 dürüst olamaz. kimse başkasına da %100 dürüst davranamaz, insan doğasına aykırı bu. ama dürüstlük, gerçeklik yüksek dozlarda iyidir ve her zaman yapıcıdır.

yüksek dozda gerçek olabildiğim ve onun bana gerçek olabildiği bir arkadaşım var. böyle bir arkadaşlığın olması için iki tarafında birbirinin düşüncesine, fikirlerine değer vermesi gerekiyor öncelikle. yoldan geçen, hayatı boyunca az ve yüzeysel düşünmüş adamın gerçekliğine ben gerçeklik demem, o bana dürüst yaklaştığını söylese de onun hakkımdaki fikirlerini yanlış bulurum. çünkü basit bir yerden bakar kendine göre dürüsttür ama bu gerçeklik değildir. bu arkadaşlıkta iki tarafın da gerçek olması gerekiyor. çünkü gerçek davranılmadığını düşünen bir kişi uzun vadede gerçek davranamaz. en önemlisi bu arkadaşlıkta iki tarafın da birbirini sevmesi ve değer vermesi gerekli. çünkü önemsediğin kişinin daha iyi olmasını istersin, onun yaşadıklarını daha çok özümsersin. onun daha iyi olması için ona gerçek davranırsın, onun iyiliği için.

ananı al git var
attan düşmesi var
şemsiyeyle keklik dürtmesi var
kırsalda takılırken aklımda kalanlar bunlar

bir ara köy ağalığını geri getireceğim dediğinde çifçilerle görüşmüştü diye hatırlıyorum ama bu çifçiler köy çiftçisi değilde endüstriyel çiftçilerdi yanılmıyorsam. sonra tepki çekince olay patladı.

14 kasımda milli tarım projesi kapsamında çiftçilerle buluşacakmış, tarım bakanlığı sitesinde tanıtım dönüyordu.

kus uzumunden nefret ediyorum ben de.
antep fistigina acimam ama fena yerim.

kus uzumunu sevmezdim, sarma-dolma yiye yiye alistim. asurede sevmem ama mesela. kiymali kol boreginde de severim. in a complicated relationship durumumuz :)

antep fistigini affetmem, her turlu.

kassiopeia+1111111111

Sevmesen bile, nezaketen yiyebilirdin.O kadar heveslenmiş kadıncagz

sevmeyen dünyada sadece sen varsın.

Kuş üzümü ben de sevmem de baklava nası yemezsin..

Yani baklava dediğin fıstıklı olur, çakma cevizli şeye baklava dedirtmem!!

Antepfıstığına bayılırım, kuş üzümünün ağzımda kırt kırt edişi hoşuma gitmiyor.
Büyük bir sağlık sorunu olmadıkça müdürün ikram ettikleri yenmeli bence, sonra boş yere gerginlik oluyor. İnsanlar kişisel olarak algılayıp alınıyor, elinde güç olan ve hayatını zorlaştırabilecek birini hoş tutmak durumundayız. Arkadaş/iş arkadaşlarının getirdiklerini daha rahat geri çevirebilirsin, orada da hatır, emek gibi etkenler devreye girer. Çiğ tavuk yiyeceksen yediğine değmeli.

yok.

Kuş üzümü eh cok aramam antep fistgina bayilirim ayrica baklava ikram edilmis hem de mudur ikram edilirse yenir ikramın cevrilmesi cok ayip bi sey bence

ayıptır ya nasıl sevilmez

Severim ben o ayrı ama sevmesem bile söylemezdim, hele de "nefret ederim" pek şık olmamış.

Kuru şampuan bir günü kurtarabilir.

saçlarını o kadar sık yıkadığın için zaten yağ oluyor. normali 3-4 günde 1. ben mesela saçlarımı daha uzun süre yıkamıyorum.
sen de birkaç sefer yıkama aradaki süreyi uzat saçlarının eskisi kadar yağlanmadığını göreceksin.

kuru sampuan +1
ilk gun rahat gecer ikinci gun toplarsaniz ikinci ucuncu gun kuru sampuan idare edebilir diye dusunuyorum.

bir de gercek zeytinyagi sabunun ise yaradigi soyleniyor, saclar alisinca daha zor yaglaniyor.

Kuru şampuan veya medikal dükkanlarda satılan kendinden şampuanlı boneler cözüm olabilir. Selpak'ın da böyle bir bone ürünü vardı.

kafama güzel bir mobil uygulama fikri var. eve gidip ona başlarım yavaştan sanırım

hanımın arkadaşı gelecek, kahve içip until dawn oynayacağız.

Millet "oo tatil" diye ortalara dökülür şimdi, yollarda sefil olmadan doğrudan eve yollanacağım . Eve kapanıp biraz ev işi, biraz dizi/film ve tıkınmaca.

Hanimim gelmesini bekliyorum dizi film yemek takiliri herhalde

@keskulpesent Okuyunca bi gülümseme yayıldı yüzüme, hep mutlu olsunlar :)

Önce ev eşyası alışverişi sonra spor. Akşam da kaç gündür alamadığım uykumu almak için erken uyumaya çalışacağım 9-10 gibi.
Yağmur yağarsa çok altında durma yine de derim, malum, güneydoğu için uyarı var ama hava bu belli olmaz.

dün gece yatmadan önce sapasağlamken sabah ayağa bile zor kalkacak kadar hasta bulduğum için kendimi uyurum herhalde. bildiğin ayakta duramıyorum, sırtımı falan hissetmiyorum.

Değişiklik yapıp spor.

Calisan yok mu gercekten ya? Adliye kapanana kadar adliyedeydim, simdi ofise gidiyorum. Buyuk ihtimal mesaiye de kalacagim. Bizim de sporumuz, bisikletimiz, kitabimiz, dateimiz, flortumuz var, ama iznimiz yok. :(

Okula çalışmaya gideceğim popomu kaldırabilirsem.

futbol menicir oynicam ben. guya valencia'yiz, sorsan paramiz ve seklimiz var ama borc cok fazla. ustune ustluk dalga gecer gibi yonetim yuksek profilli oyuncu imzala diyor. ulan de jong aylik 700k para istiyor, benim yillik transfer butcem 8m nasil alayim yuksek profilli oyuncu? de jong bi de bu yani. bizim cocuklarin suyu mu cikti da adamlara o kadar para dokuyoruz, hem disarda icine ne koyuyolar belli degil. mis gibi altyapimiz var iste ordan cikaralim, sanki bana sampiyon olcaklar. ziya dogan gibi oynatiyorum zaten takimi 3 galibiyet 5 beraberlik her mac karsilikli gol yok qeyfi. alcacer itinin yuzunden ama, nereye koyduysam oynayamadi essolessek. negredo olmasa isimiz yas. evet. benim cuma gunum boyle :p

Emirgan Korusunda yürüyüş yapacağım 1-2 saat kadar. sonra üşür, eve geçer, çay, kahve, anime (bleach), dizi (black mirror, sherlock vs) falan takılırım sanırım.

spordayim sonra da spa gunu mu yapsam eve gidip skyrime mi devam etsem ona karar veremiyorum.

spor

evet, zamaninda biraz bakmistim ama sadece dogada degil sehir yasaminda da mumkun olan en az disa bagimlilik gibi seyler, evi bir ulke gibi dusunursek. en basitinden mutfakta kullandigin otlar aliyorsun dalindan suda koklendiriyorsun, ciceklik degil sebzelik toprak olan saksiya dikiyorsun. sonra bunun sulamasinda evde sebze meyvenin kumunu akitirken kullandigin suyu biriktirip kullaniyorsun. gubreleme zamani geldiginde evdeki organik atiklari kompost olarak biriktirip depolayabilmissen o kompostu kullaniyorsun. bu isin yemek kismi bir de temizlik kozmetik kismi var. kimyacilarin alisveris ettigi dukkanlarda, boraks, katbonat vs alarak kendi temizlik urunlerini elde edebilirsin, mumunu sabununu yapabilirsin.
mesela bizim evde asiri tuylu ve tuy doken bir kedimiz var, aslinda ben bunun taradigim tuylerini biriktirsem, sifirdan yun kazak yapabilirim istesem ama butun bunlar cok vakit aliyor, cok yer kapliyor, fakat arastirmaya baslamak istersen ilk once basit bir bitkiden baslayabilirsin, devami da corap sokugu gibi gelir. agaclar.net'e bakmani oneririm. dogayi tanimak anlamak icin cok guzel bilgiler var. ankaradaysan cankaya belediyesinin bahcivanlik kursu var, inanilmaz faydali, cicek bocek herseyi anlatiyorlar, hem de universiteden hocalar piyasadan yetistiriciler anlatiyor.

ilgileniyorsan soyle seyler var:

www.youtube.com

edit: bir de bu adam var: www.youtube.com

ikinci herif once yilan yakaliyor sonra yilanlari tavsan deligine saliyor deligin obur ucunda bekleyip kacan tavsani yakaliyor : ) oyle biri

@idexo Ailecek takip ediyoruz bu kanalı :)

Manisa tarzanından hallice aksiyonlu şeylere degil de, ekoköy olaylarına imreniyorum. Para ve zaman gerekiyor istediğim workshoplar için. Tangala keçi çiftliğinde peynir yapımına gitmek isterdim, aysun the sütçü kil-duvar yapımıyla ilgili etkinlikler yapıyordu, moyymini de bal hasadı vardı, sineksekiz yayınevinin irem cagil'ini de takip ediyorum onların hayatı da bastıklari kitaplar da aynı doğrultuda. Permakültür, ekoköy konularında kitapları var.
Bıkkın kentli tembelliğimi kenara atabilirsem anca balkonda domates, patates falan yetiştiririm herhalde. :(
Workaway.info sitesinde de "gelin çiftliğimize yardim edin size keçicilik/arıcılık... öğretelim" diyenler var. Kanada'daki alpaka çiftliğini unutamıyorum gidip öğrenmek vardı. :)

Tamirden anlarım, mobilyadan anlarım, elektrik işlerinden anlarım, domates biber ektiğim zamanlar oldu, temizlik yapmaktan anlarım ve severim, çok güzel yemek yaparım. İlla doğa olması gerekir mi? Ondan da anlarım. Ütü falan da yaparım; çift çizgi bulamazsınız.

Tek yaşıyorum. Bence kendime yetebiliyorum.
Edit: Mobilya derken marangozluk.

güvenimin boşa çıkması,
kandırılmak,
değer verdiğim kadar değer görmemek,
sevdiklerime birşey olması

-unutulmak.
-yapayalnız kalmak.
-kullanıldığımı hissetmek/anlamak.
-başkasının bir hamlede elde ettiği şeyler için benim en az 4-5 hamlede elde etmem, hatta edememem.
-yaşlanacağımı bilmek.

bunlar beni erken öldürecek zaten.

ailemden birini kaybetmek

sevdiğimin ölmesi

- Kendim, saçma sapan bir şey yapmışımdır.
- Ailemden ya da sevdiğim insanlardan birisine bir şey olması.

Ölüm. Olmuşla ölmüşe çare yok geri kalan herşey yoluna girer.

hastalık ve ölüm.

Ölüm elbette, otesi yok, caresi yok. yasamayan bilemez, yasayan da gerisini takmaz fazla.

Vişne reçeli kavanozunun bittiğini kahvaltıda görmem.

Annemin babamın ölmesi veya sürünerek yaşlanması (alzheimer, bunama, kalça kırığına bağlı komplikasyonlar, özbakımı yapamaz hale getirecek herhangi başka bir hastalık vb.)

üzülmek üzer en çok. üzülme eylemi.

1. elden tecrübem yok fikrimi belirticem;
bir kişinin kendisiyle evlenilir, ailesiyle evlenilir düşüncesinde olduğum için ailesini çok önemsemem. Ancak maalesef ülkede aile işin içine çok girdiği için aileler de evlenmiş gibi oluyor. Yani iki kişi anlaşıyorsa sorun olmamalı ama aileler arasında uçurum varsa bir şekilde sorun oluyor gibi. Eğer aileler çok işin içine girmezse her şey güllük gülüstanlık olabilir.
Maddi konuda da bilmem neyi kız tarafı yapar bunu erkek tarafı yapar gibi über adetler olduğu için burada da sıkıntı olabilir. Yok şurada böyle yaptılar, biz bunu yaparsak çok altta kalır gibi belki.

ilk cevapta tecrübem yok dedim ama böyle ailelerin işin içine girdiği tecrübem yok.
kültür olarak farklı olduğum biriyle çıkmıştım ama zamanında. sonradan epey farklı olduğumuzu anladım tabii. 2 arkadaşımla otururken bizim bahsettiğimiz yabancı dizileri ve şarkıcıları bilmemesi, hesabı ödemeli kafası vs vs çok farklı olduğumuz anlaşılınca birkaç ay sonra ayrılık getirdi tabii.

Hayata bakış açısında (tatil mi, konser mi, tiyatro mu o da ne? - ucuz bile olsa lügatta yok, anlaşılamıyor), temel görgü kurallarında (bıçak kullanmama, her ortamda masada ortadan saldırıp yeme/sini mantığı vs.), yakınlık-samimiyet anlayışında (köylümüź/ıdısının dıdısının bıdısı yakınimdır düğününe mutlaka gidilir/samimiyet adı altında her özel durumun sorulup konuşulması e çünkü yabancı yok herkes yakın), kadına bakış açısında (karı hizmet eder, hizmet anları dışında görünmezdir kaale alınmaz, neo-anadolu modeller aynı zamanda calışsın eve para da getirsin erkege "yük" olmasın der) vb. farklılıklar olabiliyor.
Aileleri neredeyse hiç bulaştırmamak, evlilik gibi geleneksel olaylarda orta yol bulmak (doğrudan nikah ve toplu arkadaş yemeğiyle işi çözmek gibi) gerekiyor. Çocuk konusunda neye göre nasıl yetişecek kısmı da karışık.
Çiftimiz birlikte mutluysa, köy tarafı genlerinden gelen bazı kalınlıkları kontrol altına alabiliyorsa, iki tarafın da aileleri bulaşıcı türden değilse ve iki taraf da "anam da anam babam da babam her hafta mutlaka onlar gelecek/biz gideceğiz" demiyorsa, az miktarda stresle işi götürmek mümkün.

o degil de light ne yahu? nasil arkadas o oyle? yani o arkadasin samimiyetini bir degerlendir bence. kiskaniyor olabilir mi? niye seni ezmeye calisiyor?

iliski kismina gelirsek, oyle hesapli kitapli olmaz o isler. yasadikca anlayabilecegin bir durum bu.

ayrica zenginlik ve okumusluk insani otomatik ust sinifa yerlestirmiyor. bu gozler ne kirolar gordu cift diplomali, lv cantali ama daha agzinda lokmayla konusulmamasi gerektigini bilmeyen, fesat, kotu ama maldivlerde tatil yapan insanlar.

yani aileler karakter olarak duzgunse sizin mutlulugunuzun icin her seyi yaparlar zaten.

@jimicik, cok sagol aynen ben de o lafı ettiginden beri konusmak bile istemiyorum. ki hayatının her zamanında destek oldugum, kendim asla yapmayacagım yanlıslarını kabul ettigim bi arkadas bu.

aile mevzusuna gelirsek sıkıntı işte, benim ailemde o bahsettiginiz kalınlıklar pek torpulenmemiş. daha dogrusu babamda, canı sıkılınca aşırı agresifleşen bi insan. hf zor işler.

Sıkıntı olacak.

işin doğrusu karşı taraf bunu size belli etmese de iyi kötü bir rahatsızlık duyacaktır muhtemelen. hiçbir zaman size bakıp suratlarını ekşitecek halleri yok, böyle bir şeyden bahsetmiyorum. ama muhtemelen kızlarının/oğullarının kendi sınıflarından biriyle birlikte olmasını tercih edeceklerdir. benim ablam da doğulu, arap kökenli biriyle evlendi. annemler damadını da, damadın ailesinden de birçok kişiyi seviyorlar, bir sorun yok aslında. ama zaman zaman "keşke dünürlerimiz bizimle aynı kafa yapısında, ortak zevklerde, bize benzeyen insanlar olsaydı" gibi bir düşüncede olduklarını ifade ediyorlar.

şöyle örnek vereyim: evde nişan yapıldı ve nişan sırasında herkes alkışlarken damadın ailesinden kadınlar zılgıt çektiler. tabii böyle bir şeyi hiç beklemiyorduk, korktuk bi anda bağırmaya başladıklarında hahah annem baya bi bozuldu. işte "sonuçta burası köy değil, apartmandayız, biraz uyum göstermeleri lazımdı" falan diye söylendi.

bizim yaptığımız çayı beğenmiyorlar, kaçak çay seviyorlar. ne bileyim, yemeği yerde yemek istiyorlar. böyle şeyler uyumsuzluk yaratıyor bir araya gelindiğinde. damadın annesi türkçe bilmiyor, annemle oturup konuşamıyorlar. kadın kapalı, biraz yaşlı, annem spor falan yapar, makyajlıdır vs. işte bir uyumsuzluk oluyor en nihayetinde.

ama bunlar gerçek anlamda sorun değil bence. yani eminim onlar da bizim hakkımızda farklı şeyler düşünüyordur ama ne biz onlara, ne onlar bize bir şey belli etmiyor. insan ilişkileri böyle zaten. şimdilik bir problem yok. yani bu saydıklarım da aslında herhangi bir soruna yol açmadı hiç. zaten damadın ailesi memleketinde yaşıyor, pek bir araya gelmiyoruz. önemli olan iki insanın kendi evindeki mutluluğu. dünürler hiç görüşmese bile olur.

benzerini ben yaşadım/yaşıyorum, iki çocuğumuz var şimdi. karşı tarafın ailesi çok yapıcı haklarını yemeyeyim.

neyse, size tavsiyem mümkün mertebe ailelerden uzak durmaya çalışın. onların davranışları bir yerde sana batmaya, sizinkilerin davranışları bi yerden sonra eşine batmaya başlar. ne kadar uzak o kadar iyi.

ayrıca iş ciddiye binerse eş adayınızla oturup karşılıklı konuşun. karşılıklı beklentilerinizi ve isteklerinizi açıkça söyleyin. zamanla karşı taraf değişir diye sakın düşünmeyin, ya değişmiyor yada değişirken çok çok acı veriyor. duygularınızı kenara koyup baştan anlaşın, yoksa kültür farklılıkları bir yerden sonra büyük sorunlara neden olabiliyor.

Olmaz davul dengi dengine.

senin bu konuda ne düşündüğünün zerre önemi yok. o bu konuda ne düşünüyor tek önemli olan o. eğer o sorun yapmıyorsa sen hiç yapma. o sorun yapıyorsa zaten kıçına bas tekmeyi.

nerede hata yaptigimizi düsünerek.

çok vakit harcayıp bir şey yapmayarak

"hep bana"cılık yaparak, başkalarının hayatının en iyi yargıcı, kendi hayatımızın en iyi avukatı olarak.


turabi gibi konuşarak bir de.

Empati kurmayı unutarak.

Hem kendimizden hem başkalarından çok fazla şey bekliyoruz.

çok şeyde hata yapıyoruz. mesela o an vaktimizi daha değerli geçirebilecekken gelmeyecek şeyi bekliyoruz.

seks. etraflıca bi sevişsek pamuk helva gibi olucaz hepimiz.

Çok fazla tüketerek, stres altında çalışarak, her şey için acele ederek, sabah 5te elimize kahvemizi alıp güneşin doğuşunu izleyemeyerek, elimizden telefonu düşürmeyerek, dedikodu yaparak, sade yaşamak yerine her şeye sahip olmayı isteyerek... Bunlar sadece 1-2 dakikada aklıma gelenler kısacası sade yaşamayı bilmediğimiz için mutlu da olamıyoruz hep daha fazlasını istiyoruz. Kıyafet alıyoruz kıyafetlerimiz sığmıyor dolabımızı büyütüyoruz, dolabımız sığmıyor daha büyük bir ev satın alıyoruz. Sizce de yorulmadık mı?

Disiplinsiz, prensipsiz ve mantiksiz davranarak.

çok fazla hayal kurup beklentileri uçurup olmayınca çakılıyoruz

Bildiğimi sanmıyorum. Çok fikrim var, bir görüşüm vs. Ama günün sonunda sanki içimdeki hayvan en ilkel haliyle "umursamamak" diye fısıldıyor. Yani ne bahaneler bulursam bulayım bunlar ne kadar makul olursa olsun, yaşamın kimi acımasız kuralı ne kadar net olursa olsun, sessizlik olduğunda bu hayvan bölüyor: "bırak ya, kime anlatıyorsun"

Başkalarının kederlerine, yıkımlarına "nasıl olsa benim veya tanıdığımın başına gelmedi" deyip sessiz kalarak, çok hızlı yaşayarak, çok hızlı tüketerek, ona-on beşe bölünüp aslında hiçbir şeye odaklanmayarak, nasırlaşmayı göze alıp yaşadıklarımızın değerlendirmesini yapmaya bile vakit ayırmayarak, sanki anamız bizi bunun için doğurmuş gibi başkalarının bizi istismar etmesine izin vererek...

tembellik. armut piş ağzıma düş...

hayır

Asla

pozları çok salakça
erkeğim erkek tarafı olarak bu hayatı kıskanmam.

Suna cok guldum :)))))


www.instagram.com

Düşünsenize sabah uyanıp yataktan çıktığınızda ilk gördüğünüz şey bu manzara oluyor

Alttaki yorum: düşünemedim


Kıskanmadım bu arada :D

baya baya gosteris meraklisi bi hatun. ayni sartlara sahip gosteristen uzak sade ve dogaclama kareler olsaymis ufaktan bi kiskanma olurdu. Bu hesap iticilik akiyor.

Yons +1

Cansu taşkına benzettim çok itici

İticilik akıyor +1

Bu ablaya gelene kadar ooo kıskandığım milyonlarca insan var. Birkaçını şöyle belirtmek noktasında... Lindbergh, curie, da vinci, pilatre de rozier, wiessner, pasteur, darwin, sadun boro, poincare, bernoilli, ketin, gagarin daha sabaha dek sayarım, sidikli bi kadına gelene kadar daha bütün karayip korsanları var.

Beni kiskandiracak bir sey gormedim. Dolayisiyla hic kiskanmadim.

Edit: "Canim baklava isterse kocam beni Gaziantep'e goturur" durum felaket:))

baklava tepsisi biraz moralimi bozmadı değil.

@yons +1

bisikletini kıskandım benimkinden daha güzel.

ben kıskandım valla. hayat ona çok kolay geçiyormuş gibi geldi.

Her yeri gezme imkanı olmasını kıskandım (hem zamanı hem parası bol gibi). Ama onun yerinde olmak istemezdim yine de, kimbilir o imkanların bedelini nasıl ödüyordur (belaltı ima yapmıyorum sadece bazı şeyler çok güzel gidiyor gibi göründüğünde onu dengelemek için el mahkum hayatın başka kısımlarından birşeyler eksiliyor).

hayvan gibi kıskanmışlar gelip burada tatava yapıyorlar.

ulan sabah akşam yenibosna üst geçidini görüyorsunuz gelip gak guk yapıyorsunuz

Sulfoxaflor + 1
Gezebilmesi güzel, ne mutlu ona. Çatır çatır kıskanmadım ya da 'Keşke onun yerinde olsam' demedim ama 'Ne güzel gezmiş/geziyor' dedim ama kadını itici bulduğumu söylemeliyim. Yani, yaşadığı hayat bana göre kolaydır belki; durmadan gezebilmeyi isterdim ama bu kadın olmak istemezdim. Yoksa, kıskanmama değil; kıskanabileceğim birçok kadın var önümde arkamda.

bu kadar boş yaşamasına rağmen bu kadar imkana sahip olmasını kıskandım. o imkanlarla neler yapılabilirdi oysa ki..

valla çok amelece geldi bana. eyfel kulesi nedir ya onun modası geçti. ben bir ülkede az turistik, kimsenin gitmediği yerlere gitmek isterim. amk eyfel kulesi, burj el arap, napoli falan bunlar nedir ya. dubai zaten hiç ilgimi çekmez sıfır. fransaya gidecek olsam korsika adasına giderim. italya'da sicilya adasının köylerine veya sardunya adasına giderim. böyle amelece bir vizyonum yok kıskanmadım.

kıskanmadım ve bunun neresi çok para? herkes yapabilir yaptıklarını. kız çok kasıntı/yapmacık kocası da onun oyuncak ken'i gibi duruyor. türklerde bi görmemişlik hep oluyor zaten.

edit: profilindeki Guide to Luxury• •Travel & Personal Style Blogger yazısı her şeyi özetliyo.

tik almak için kıskanmamız gerekiyor sanırım:)

yazmis oldugu bolge hakkindaki yazilari okudum da detay ve ipucu yok. bu nedenle pek bir duygusal reaksiyon gosteremedim. biz yapamadiktan sonra bazi seylerin anlami yok.

www.facebook.com

hiç de kıskanmamışlar.
Ya böyle tip kadınları beğenen erkekler olduğuna inanamamak kıskanmak mı peki?

sokakta yürürken laf attığım kedi köpek bana yüz verince moralim ne kadar kötü olursa olsun düzeliyor, kedi ayaklarıma sürtündüğünde ya da ne bileyim köpek kuyruğunu salladığında filan aşırı mutlu oluyorum gözlerimden kalpler çıkıyor, bıdır bıdır konuşup seviyorum hemen. ben de bu çeşit bi' manyağım, işinize gelirse.

hayvanları seven çocuklar görünce oluyor bana

Hayat güzel bir şey değil de böyle ufak güzellikler görünce ben de mutlu oluyorum.
Dediğin gibi tatlı bir çift mesela mutlu oluyorum denk gelince, sonra diyorum ki sana ne oluyor ya manyak.

Valla bana oyle seyler olmyor, iki insan birbirini opup sarilinca mutlu falan opmuyorum, banane yahu?

O yaşadığın mutluluk bana da oluyor. Bir de çocuğunu seven veya onunla çok güzel bir iletişim kuran baba gördüğümde çok mutlu oluyorum böyle.

Ben en cok hayvanlari izlerken mutlu oluyorum, mesela az once bir filin nehirdeki adama bogulmasin diye hortumunu uzattigi goruntuleri izledim ve aynen durum su:

encrypted-tbn3.gstatic.com

Haftasonu buldugumuz kedileri kopekleri mincikliyoruz onda da ayni duygu olusuyor.

Ben de hayvanatta manevi zevkler bulan arkadaşlara katılıyorum. Geçen termik döne döne güneye göçen bazı yırtıcılar denk geldi arazide. Yırtıcı göçer mi lan demek göçüyormuş helal, yolu beleşe getiriyorlar avlanma yöntemini uyarlayıp, hay kurban olduğum negzel evriltmiş içsesleri eşliğinde izledim. Kendi sefil hayatlarımızın biraz uzağında aslar sansarlar tilkiler cirit atıyor. Muhteşem bir gezegene hayali sınırlar çiziyoruz sınıflar yaratıp sığırlar gibi yaşıyoruz.

Ya ben bugün biberonla kuzu besledim, hayat şahane bir şey.
Çiftler değil de bir hayvanlar, bir de çok sıradan bir anda birbirine yardım eden yabancılar o hissi veriyor bana. Otobüste yere düşen tokayı alıp, sahibine iade etmeden önce tozunu silkeleyen bir teyze vardı mesela, aylar önce gördüm hâlâ hatırlıyorum o minicik inceliği.
(Fakat olmasını istediğim bazı şeyler olmuyor ve hayat bok gibi bir şey.)

yıllarca bu anımla insanların kafasını ütüledim lakin lisede bi alt sokağımızdaki nesibe aydın dersanesin önünden geçerken uzun sarı saçlı selvi boylu 16 yaşlarında bi kızın önündeki sevgilisi tahmin ettğim oğlanın sırtına zıpladığını gördüm. kız zıpladı, sonra böyle sarıldı oğlanın boynundan öptü falan, bacaklarını beline doladı. çocuk da kızın elini kolunu öptü falan. vay arkadaş dediğimi hatırlıyorum bi gün beni de biri böyle sarabilecek mi falan diye.

Ne olursa olsun hayat o kadar güzel ki insanın hiç bırakası gelmiyor. Hatta o kadar büyük ki senin üzüntün derdin bu koca hayatta zerre nokta değil. Kimimiz güzel şeyleri görmeyi ret etsede çok güzel yaşamak.

Evde liyakat +1
Kedilerin sürtünmesi, sakin ve sevecen huylu köpeklerin ilgisi beni mutlu ediyor. Bir de kargaları izlemeyi çok seviyorum, paat diye cevizleri oraya buraya atıp kırıp yemeye calışıyorlar :) zeki olmak başka bir şey işte, canlarım benim.

Sevişen insanları görünce böyle şeyler hissetmiyorum. Çirkinler ya da her insan sevişmemeli bence. Sadece güzel insanlar yapsın böyle şeyler. Çirkinleri görmek zorunda değiliz. Yaşlılardan da hoşlanmam. Millet yaşlı dede görünce falan güler, ama ben hiç sevmem. Bebek görünce mutlu olabilirim. Bir de bana bakıp gülüyorsa çok güzel olur. Kedileri de severim.

Hayat sen nasıl görürsen, hissedersen, düşünürsen öyledir. Bunların hepsi yani nasıl gördüğün, hissettiğin, düşündüğün sürekli değişir.

Benim için şuan; kötü.

sürtünen kediler, tatlış hayvanlar, beklenmeyen ve öylesine şahit olunmuş iyilikleri ben de eklemek istiyorum ^^

Ben de bir hayvanin karnını doyurduğumda, maddi manevi daha büyük bir tatmin hissedemezmişim gibi geliyor. Düşünsene tamamen tesadüfen ordan geçiyorsun, bi garibi doyuruyorsun, deliler gibi seviniyor. Senin için yemek verdiğin bir kedi/köpek daha ama onun o gün karnı doydu. Ya da hayatında yediği tek düzgün şeydi. Ya da o gün yediği tek şey. Onun hayatı için paha biçilemez.

Üzücü ve müthiş bir his. Belki ben abartıyorum. Hayatta kendimi bu kadar ise yarar hissettiğim olmuyor pek.

Bir de taşa sormak lazım.

ahaha eşinle ilişkine zarar :D :D :D

çocuk istemiyorsan istemiyorsundur da istememe argümanların komik.

@la noix ya ilişkiden kastım normal ilişki hani kendini çocuğa adayıp kocayı unutmak filan. aslında istememe argumanlarını yaratmak zorunda kaldım biraz da bunlar aşılır şeyler de ben dümdüz istemiyorum ama biraz zorlayınca bunları sebep olarak gösterebiliyorum. içimi sıkıyo bana bağlı bi canlı fikri

senin gibi değilim. sen de kendini ikna için bir şeyler seçmişsin ama sesli söylemesen daha iyi :D istemiyorsan istemiyorsundur, boşver takma kimseyi de.

Çocuk delirtti kızı delirtti, karşımda sinirden ağlayacaktı, öyle huysuzdu ki resmen dünya üzerindeki bütün çocuklardan nefret ettim o an. İstememekte ne kadar da haklıymışım diye düşündüm.
5-10 dakika geçti kız geldi annesine sarıldı; anne bana dönüp dedi ki:
-İşte bunu yapınca hepsi geçiyor lütfen sen de doğur bu duyguyu yaşa.
Hassiktir ordan ya geçiyormuş, yalancı pislik.

35'i geçmedim ama 35'i geçip hala istemeyen bi yakınım var, o da yalan yani inanma.
Ben yaptım bu sıkıntıyı çekiyorum sen de çek diyorlar resmen başka dertleri yok.

Bu durumdan memnun olan mutlu olan vardır elbet onlara lafım yok, kimse üzerine alınmasın lütfen.

Ne kadar seksist bir bakis acisi var yahu.
Kendini cocuga adayip kocayi ihmal edecekmis filan.

Denge olmadan isler yurumez zaten. Elbette anne farkli ama koca-baba-partner ustune duseni yaparsa boyle sikintilar olmaz zaten.

Ha cocuk istemeyebilirsin, ben de istemiyorum. Dusunmuyorum. Ha dusunecek olsam vucudum bozulacak filan pek umrumda olmazdi zaten. Her seyin artisi ve eksisi var. su anki yasam tarzimda cocugun yeri yok, sempati de duymuyorum cocuklara, kendimi cocukla hayal bile edemiyorum. Misafirlikte bile bebek besigine filan bakmam bile.

Yani biri istemiyorsa istemiyodur, bunu seksist ve inanilmaz ataerkil argumanlarla desteklemeye gerek yok bence :)

yaa bende bu aralar bunu baya düşünüyorum. zor ve saçma gelmeye başladı. 1 tane hayatım var ve rahatça yaşamak istiyorum diye düşünmeye başladım. ama bir yandan da tam teslim olamamışım ki acaba yapmazsam çok şey kaçırır mıyım diye düşünüyorum. tabi bu düşüncelerle çocuk sahibi olursam iyi bir anne olabilir miyim ya ilgisiz sevgisiz bir anne olursam diye de düşünüyorum. böylelikle işin içinden çıkamıyorum :(

@kuehles blondes ama türk toplumunda hangi baba anne kadar çocuğuna bakıyor. tüm yük hep kadınlarda o yüzden ataerkil argümanlarım

çocuk yapmak mantıklı değil zaten dünya çok kötü bir yer bir sürü kötü olasılık var. Başına kötü bir şey gelmese bile yine bir mantığı yok ölecek ve sanki hiç doğmamış gibi olacak geri sonsuza kadar

@esinsin
Bu tamamen iliskinin dinamigiyle ve erkegin zihniyetiyle alakali.
Zihniyette vb uyusmazsam zaten yol veriyorum en basit bir flortlesmede bile.

Sonucta cocuk istememe kararini kendi mikrocevrenizde gorduklerinizle sekillendirmissiniz bence. Sonucta siz "turk toplumu" degilsiniz, sizin cocuk istemeniz ya da istememenizi diger insanlarin yaptigi ya da yapmadiklari sekillendirmemeli. Sonucta cocuguyla ilgilenmeyecek bir baba adayi yerine ilgili olabilecek olani secmek, olcmek sizin elinizde, toplumun degil.

Benim cevremde "cocuk yapsam da her gun gezdirsem, mamasini yedirsem, kafama filan firlatir eheh, kanguru gibi tasirim kizimi/oglumu" diyen erkek arkadaslarim var. buna ragmen "hmmh cevremdeki erkekler boyle o yuzden ben de dusuneyim" demiyorum. Sizin de oyle dememeniz lazim yani.

Umarim anlatabilmisimdir.