tuvalet kağıtlarını klozere atın çoğu suda çözülebiliyor. derdinizi kökten çözün.

onlar takmıyorsa sen de takma,dolsun kova.

Tuvalet kagidini klozete atmayın, zemin katta yaşayanlarin bedduasini alabilirsiniz eğer tikanirsa, biz zeminde yaşadigimiz icin biliyoruz..

Bence sizdeki kutu çok işlevsiz, içine bi sey koymak çok zor ve o kapak kismiyla uğraşmak uyuz. Bizim evde pedalli olan var ve bi sıkintı yaşamiyoruz, tavsiyem o kesinlikle

@nundu +1 hele hele bina eskiyse borular pert oluyor. bizim apartman bu yüzden battı birkaç kez.

dediğiniz şeyi çok iyi anlıyorum. eski ev arkadaşım yapardı bunu, sinir olurdum. iteceksin arkadaşım onu aşağıya...

pedallı çöp kutusu alın büyüğünden.

İş yerinde klozete tuvalet kağıdı atmayıp bu şekilde çöpe atıyoruz. Evde ise direkt tuvalete ve klozete. İki mekan da yaklaşık aynı süredir kullanılıyor ve bilin bakalım nerenin borular tıkandı? İşyerinin... Bence direkt tuvalete atın gitsin.

Süper konu :)

Verdiğiniz örnekteki ilk kova zaten bu ortamlar için çok uygun değil. İkincisi ise ufak, eğer daha geniş hacimli bir kova olursa bu durum biraz daha azalacaktır. Onun dışında evdekilerle durumu paylaşmak ve çöpü daha sık değiştirmek dışında bilinen bir çözüm yok :)

2018 yılında hala "Kağıtlarını suya at" yorumları için yazmak istedim aslında. Lütfen Google: Kağıt, atık, su

İşyerlerindeki tıkanmaya yol açabilecek tek değişkenin kağıt olduğu sonucu nasıl çıkarabilinmiş o da çok ilginç. Tesisat ya da atık su uzmanı değilim ancak boruların yapısı, yaşı, atılmış olabilecek başka nesneler de etkilidir herhalde.

Çok mu zor bir kağıdı 2 mm ötedeki bir kutuya koymak ve dönüştürmek?.. Neler konuşuyoruz, ben artık utanmaktan yazamıyorum.

Çöpünüzü de sokağa atmazsınız artık. Benzer mantık:) Belki camdan falan? :)

Bir de cam, metal ve plastik için geri dönüşüm kutuları icat oldu. Ve kullanıldığında çevre daha çok kirlenmiyor :) Aklınızda bulunsun.

İyi geceler herkese.

Kutuyu büyütmek mutlaka rahatlık sağlayacaktır. Onun dışında eğer içinde çok az kağıt varken kabarıp doluyorsa tuvalet fırçasıyla içeri doğru sıkıştırmak nispeten daha pratik ve temiz bir çözüm. Kağıtları tuvalete atmayın bence de.

Kapaksız bir kova kullanın, mecburen en son atan doluluğu görüp biraz daha bastıracak. Hatta metal bir kova kullanıp arada bir kibrit yakıp atın içine :)

Ayrıca tuvalet kağıdı çok da rahat atılır klozete, ince ve suda eriyen bir yapısı var çünkü. Ha yok siz örgü yumağı kadar elinize dolayıp top halinde atarsanız iblemem, gerçi onun bile tıkaması zor. Eğer bir gider tıkandıysa sebebi tuvalet kağıdı değildir, ya tasarım hatası ya da başka bir hata vardır sistemde.

4. kattaki dairemde de müstakil evimde de klozete atarım kağıdı.

O ilk çöp kovası kabus bir şey, aman diyeyim.
Pedallı kovalar biraz da büyücek olursa iş görür. 4 kişilik ailemizde haftada bir değiştiriyoruz, rahat ediyoruz. Bir de tuvalet kağıdını değiştiren kişi eski rulonun kartonuyla eli diğer çöplere değmeden az bir ittiriyor çöpü ki yoğunlaşma olsun, kovada yer kalsın.

@hana bi
geri donusum kismini anlamadim. kullanilmis tuvalet kagitlari geri donusume gidiyor mu? Google: Kağıt, atık, su da yazdim ama atik tesisleri cikiyor.

tuvaletin kagitla tikanmasi bana gercekci gelmiyor.

4. kisi kim bu arada? :)

Suya karışan ve çözünmeyen atıkların doğadaki etkileri gibi google'layabilirsiniz.
"Dönüşüm" genel anlamda. Evsel atıkların geri dönüşümü gibi bir uygulama varsa bir çevre mühendisi herkesi aydınlatabilir. Onun dışında herkes kendi tuvalet kağıtlarından sorumlu:)

Doktor olan var, iş yeri hekimi olarak çalışıyor, paraya ihtiyacı yok.

Babam 80 yaşına kadar çalıştı. Aslına bakarsanız yaptığı daha çok danışmanlık, bilgilerini senelerdir çalıştığı şirketteki bir elemana aktarmak şeklindeydi.

iki mimar var ortaklar. ikisi de seksenin üzerinde ve aktif olarak çalışıyorlar.

İnşaat mühendisleri var tanıdığım.

var. Emekli icra memuru, icra katibi olarak çalışıyor. Tahminince yaşi 83 85.

dedem. kendi kurduğu işi var ve hala kontrol ediyor.

Sakın almayın hepsinin rezidansında problem var. bir keki 2 saatte pişiriyor. çiğ bırakıyor. üstelik teknik servisi de sıkıntılı.

bir tane yorum mesela bu yeni modeli için.

arçelik veya beko öneririm.

şöyle bir şey nasıl?

urun.n11.com

Ben Simfer'in eski bir modelini kullanıyorum. İdare ediyor. Bir şikayetim var sadece o da bazen pizza veya etli yemekler için tepsiyi bir noktada çevirmek gerekiyor ki her tarafı iyi kızarsın. Onun dışında gayet iyi. Bu fiyat düzeylerinde normaldir.

almışken en kalitelisini almak istiyorum. bir 10 yıl daha gitsin.

Bende bu vardı 14 sene tepe tepe kullandım, ankastre aldıktan sonra da yazlıkta kullanıyoruz.

www.hepsiburada.com

'en iyisi' gibi bir niyetin varsa şu tarz fırınlara bakabilirsin:

www.endustriyelmutfakaletleri.com

Bu tarz cihazların iyisini siemens yapıyor.

Anneme de ananeme de aldık, çok memnunlar. Kesinlikle öneririm.

Arçelik suf 5000 mgsi. Anneme 500’e almıştık 1,5 sene önce. Ananeme bir kaç ay önce 600’e aldık. Şuan internet fiyatı 620 fakat mağazalardan fiyat araştırması yap. 550-600 arasına bulursun mutlaka.

Hatta kendime de alacaktım fakat taşındığım evde ankastre vardı.

Ben yabancı sitelere baktım en iyisi Bosch diyordu. 400 küsur lira galiba.

İşte bunlar hep Percy Jackson :)

Yok abi nefes alan hicbir seyi o kadar buyutmem gozumde.

bizim osman abi vardı, bir baktım yarısı atmış. okçuluk kursuna gidiyordu, sonra çözdüm olayı.

ciddi cevap olarak yok. herkesin farklı güçlü özellikleri var ama onlar bile bir kişide yoğun olarak toplanmıyor.

Çevremde yok ama Jacques Brel benim için tanrıdır mesela.

Var. Konusunca anladim.

Akrabalarımdan gördüğümü söylemek istiyorum: bol bol gezin, özellikle yurt dışına gidebiliyorsanız gidin. Hobilerinize vakit ayırın/geliştirin. Çocuktan sonra hiçbirine vakit kalmıyor maalesef.

Gezin uyuyun sinemaya gidin. 5 yılda 3 kere sinemaya anca gitmişimdir.

Terapiye gitmek:)

Gezin
Uyuyun
Akşamları, hafta içi bile olsa dışarı çıkın
Beraber tango vs kursa gidin

Bütün bunları iyi ki çocuk olmadan yapmışım. Bundan sonra ancak emekli olunca vaktim olur.

Yurtiçi yurtdışı seyahatleri tek geçerim. Evet çocukla da gidebilirsiniz ama, özellikle yurtdışı için küçüçük çocuğa pasaport ve vize için aynı parayı ödemek,onun için ayrı bilet almak çok zor geliyor :)
Ve kalacağın yerin şartlarını çocuğa göre bakmak zorunda oluyorsun. Akademik kariyer düşünülüyorsa , hamilelikten önce ders döneminin bitmiş olmasına dikkat edin. Uykudan uyanıp derse gitmek, ya da ders çalışmak işkence. İlk 3 ay ve son 3 ay çok uyku ihtiyacınız oluyor.

Sıkı bir doktor kontrolünden geçin. Nerenizde ne var görün, öğrenin tedavinizi olun.

Fazla kilonuz varsa onları verin.

Güvenebileceğiniz bir doktor edinin.

Psikolojinizi hazırlayın.

Yeni jenerasyon anneler gibi buldumcu olmayın. Çok ciddi bir problem olmadığı sürece herkes doğurabiliyor sonuçta. Abartmayın.

Dışarıdan gelen negatif enerjilere kendinizi kapatın. Zira bana yapılıyor “şöyle zor böyle zor dışarıdan göründüğü gibi değil vs” alakası yok!

Bebek sahibi yakınlarınızla takılın ufaktan. Bir bebekle daha sık vakit geçirin. Benim kardeşimin annesi gibiydim aramızdaki yaş farkı yüzünden, ailede kalabalık olunca bebek eksik olmuyordu ama herkes böyle olmayabiliyor. Bebek bulun ve ilgilenin!

Spor yapın.

Bir de ev işlerinden anlayan yardımcı olmayı seven kocanız varsa hemen yapabilirsiniz bence :)

ben baba kontenjanından cevap veriyorum; sinema, tiyatro, opera, bale. şimdi canım bunlara gitmek istemiyor. yani gitsem giderim, ama evde beni bekleyen tatlı bir minik varken bırakıp gitmek işime gelmiyor. bir an önce eve gidip sıpayı göreyim, oyunlara dalayım istiyorum. aynısı dışarı çıkıp içmek gibi aktiviteler için de geçerli. sinema her saat olduğu için çözülmesi daha kolay, ama sinema da dahil.

çocuk sahibi olmadan önce bol bol gidin.

seyahat konusunda bir sıkıntı yaşamadım, çocuk 2 aylıkkenden beri geziyoruz.

bir yandan da gebelik zaten 9 ay, yapmak istediklerinizi yapmanız için epey süre tanıyor (alkol hariç)...

Klasik oyun konsolları, bilgisayarlar ve klasik oyunlar ilgi alanım, ufak bir koleksiyonum da var bilmiyorum yeterince sıra dışı bir şey mi ama.

2 saatten daha fazla konuşabilirim, hatta konuşup yayınlamışlığım da var ilginizi çekerse podcast olarak :)

(bkz: retro podcast)

duyuruyu silme lütfen, favorilere ekledim.

yol bisikleti ve genel bisiklet mühendisliği hakkında 12 13 sene konuşabilirim.

Ya cok ozellesmis alanlarda calisan insanlar icin gecerli sanirim bu. Genelde lisansustu egitimde ozellesiliyor boyle.

Amerikan yerlilerinin gocleri uzerine ortalama ustu bilgim var su sira icinde bulundugum calismadan oturu. Ozellikle Na-Dene dillerini konusan Atabaskan, Chipewyan gibi toplumlari arastiriyoruz. Ama bunu anlamaya calisirken Sibirya ve Amerika'daki diger toplumlar uzerine de bilgi sahibi oluyorsun ister istemez. Yakin zamanda Anadolu Neolitik toplumlariyla ilgili bir calismada da yer aldim, belki standarttan biraz fazla biliyorumdur onu da ama emin degilim :) He bir de Guney Dogu Asya toplumlarinin yayilimi hakkinda biraz bir seyler biliyorum yine yaptigimiz bir calismadan dolayi. Genelde boyle toplumlarin genetik yapisi uzerine iste uzmannlik alanim ama meslek oldugundan senin dedigine girer mi bilemedim.

@hedep, master, sen kaydedersin de ben dinlemem mi!
@Tears of Devil, bisiklet pek fazla sıra dışı değil ama sıra dışı, pek bilinmeyen bilgiler verebilirsin pek tabii ki.
@evrim halkasi, işte tam da senin gibi örneklerden bahsediyordum. atabaskan'lara ait bir şeyler söyle mesela, neolitik anadolu'dan günümüze kadar gelen bir gelenek görenek var mı ya da, yap şovunu göster bilgini!
aslında illa ki akademik bilgi olmasına gerek yok, kişisel merak da olabilir bu ilginin sebebi; yeter ki sıra dışı olsun.

Hap gibi bilgi verince tam olacak mi bilmiyorum ama kaynaklariyla beraber yazayim.

Atabaskanlar, Kanada'da yasayan bir yerli Amerikali grubu. Bu arkadaslar Na-Dene dil ailesine mensup bir dili konusuyorlar. Kisaca olay soyle gelismis: Ilk olarak 16-17 bin yil kadar once Sibirya'dan bir grup Amerika kitasina geciyor, bunlar hizla Guney Amerika'ya dogru yayiliyorlar. Sonra, 5 bin yil kadar once Sibirya'daki Bel'kachi kulturune mensup bireylerin bir kismi Amerikaya geciyor, Kuzey'de ilk gecen yerlilerle karisiyor. Bu arada da bu Na-Dene dillerinin onculu olan bir dili Amerika'ya tasiyorlar. Bu karismadan sonra o toplumlar bugunku Atabaskan, Chipewyan gibi toplumlari olusturuyor. Bu arada bir volkan patlamasi sonucu Kuzey'deki Atabaskanlarin bir kismi Guney'e goc ediyor, bunlar da bugun bildigimiz Apache toplumlari.

Yukarida bahsettigim Bel'kachi kulturunden Sibirya'da kalanlarin, Bati'dan goc eden Syalakh toplumu oldugu dusunuluyor. Bel'kachi'ler ise once Ymyyakhtakh klturunu olusturuyoor, sonra bugunku Koryak ve Chukchi'leri (Chukotko-Kamchatkan dillerini konusuyorlar).

Daha ayrinti isteyenleri henuz hakem asamasinda bulunan makalemize alalim: www.biorxiv.org

Anadolu hakkinda sunu yazmistim, tekrarlamayayim: eksisozluk.com
Altinda bir video var, daha iyi bir bilgi olabilir. Calismanin akademik yayini da surada: rspb.royalsocietypublishing.org

Bir de ben bu konularda arada bir video hazirliyorum. Ozelden onlari atarim merak edersen. Cunku bu konularda 50 sene konusabilirim, bazi duyurucular biliyor :p

Bir arkadaşım dilbilimci, onun ladino üzerine doktorası vardı, benim aklıma sıradışı o örnek olarak geliyor
ben etik - işyeri etiği konusunda saatlerce konuşurum. Ama kabul ediyorum herkesin gözleri benim kadar parlamıyor bu konuyu duyunca

dünya bayraklarını sayabilirim sanırım bu konuda. Çocukluğumdan beri bayraklara ilgim var ve 10 yaşımdan beri falan tüm ülke bayraklarını biliyorum. Ayrıca sembolizmlerini ve az çok hikayelerine de hakimim. Bunun dışında ülkelerin başkentleri, haritadaki yerleri, tarihi ve kültürel bilgileri falan da var araştırmayı çok sevip baya bilgimin olduğu ama en iddialı olduğum konu bayraklar.

@evrim halkasi, işte bundan bahsediyordum! tüm duyuru camiası adına teşekkürler *-*

@SiyamkedisiZorro, göz parlatmasa bile çalışan herkesin kurması gereken bir denge, bu açıdan söyleyeceğin şeylerin işe yarar olacağından eminim. lütfen yaz :)

@nundu, yaz abicim, enteresan bağlantıları olan bayraklardan bahset. ilginç hikayesi olduğunu düşündüğün bayraklardan bahset.

ben bunu biliyorum demeyin, bildiğinizi yazın. ahkam kesmek de serbest, artislik yapmak da. eminim daha çok insan var oralarda bir yerlerde, gelin!

Birazdan sınavım var ama kısaca yazabileceğim bi iki anekdotu paylaşayım o zaman :D

1)1936 Münih olimpiyatlarına kadar haiti ve Lihtenştayn'ın bayrakları bire bir ayniydı. Olimpiyatlarda fark ettiler bayraklarının aynı olduğunu ve Lihtenştayn bayrağına sarı bir prenslik tacı ekledi, haiti de coat of arm(devlet arması) ekledi bayraklarının ortasına.

2) Afrika'da Avrupalı ülkeler tarafından koloni yapilamayan iki ülke var. Biri Etiyopya(2. Dünya savaşı sırasında kısa bi süre italya işgaline uğruyorlar ama tam bir koloni durumuna asla düşmediler), diğeri de Liberya. Liberya, 1800lerde köleliğin kaldırılmasından sonra ABD'de özgürleşen zencilerin yaşaması için ABD tarafindan kurulan bir ülke(Adı da özgürlük anlamındaki liber kökünden geliyor zaten). Liberyanın bayrağı ABD bayrağına çok benziyor, aynı kırmızi beyaz çizgi düzeni var ama mavi kare üzerinde bir yıldız var abd bayragindaki eyalet sayısı kadar yıldız yerine.

Etiyopya bayraği ise kırmızı sari yesil renklerinden oluşuyor. Etiyopya asla koloni olmadigi icin bu renkler diğer Afrika ülkeleri tarafindan da bagimsizliklari zamanina bayrak renkleri olarak kullanilmaya başlanıyor Etiyopya'ya saygı olarak ve Afrika kıtasını temsil eden siyahın da eklenmesiyle Pan-Afrikan renkler olarak adlandırılıyor.

3) Son olarak hiç bir ülkenin bayrağında mor baskın bir renk olarak yoktur. Sadece dominika bayrağinda bir kuş motifinde ve nikaragua bayragindaki gökkuşaginda ufak bi detay olarak bulunur. Tarihte de eski çağlardan beri hiçbir bayrakta mor yoktur, bunun nedeni morun uretilmesinin modern zamanlara kadar çok zor olması ve değerinin çok yüksek olmasıdır. Kralların renginin mor olması da burdan gelir.

Maalesef normal, çok benzerini yaşadım.

normal dostum, birşeyleri bişeylere benzetme çok yaygın.

Normal hanımın annanenesi de tv ile sürekli konuşma el sallama durumu içinde, oluyor.

Aslına bakarsanız başlangıcı çok daha hafif oluyor. Öncelikle kaygı bozukluğu. TYakınlarına bir şey olacak kaygısı, daha sonra takip edildiğine dair kaygılar.
Eğer henüz ilerlememişse ileriyi düşünerek aklı başında bir kişiye vekalet vermesi sonrasında olabilecek (kentsel dönüşüm onayları, ev alım-satımı vs) için gerekli oluyor.

bozburun tabiiki. 3 gün fln planlayın

Ahhh Bozburun, ama orası sadece deniz için. Selimiye de olabilir. Ben olsam 2 şer gün kala kala gezerdim.

marmaris, datça sakin olur. datça aşırı sakindir. fethiyenin denizini önermem. kuşadası kalabalık olur. didim aşırı kalabalıktır.

Her iki soruya da İnci diyorum daha mat olduğu için.

inci.

İnci

İkisi de İnci.

inci +1

İnci'nin matlığı güzel ama ofiste giyeceksem ilkini tercih ederim, İnci'nin tabanı çok tapon.

Etiket dediğiniz şey şu ensede duran kumaş zımbırtılarsa iade almazlar, ama karton etiketleri kesseniz bile saklayıp geri götürmenizin sorun yaratacağını sanmam.

Alırlar bir şey olmaz.

Karton zımbırtıları kestim sadece. :(

Sevgilinizin yaka kartında "tekil3.şahıs ile sevgiliyim" de yazıyor mu? Yazıyorsa ve ona rağmen tanışma mesajları atıyorlarsa anormal olanlar karşı taraf.

Sevgilisi olduğunu nerden bilecekler?

erkek arkadaşım beni özellikle taciz ve ısrar gibi bir durumla rahatsız etmeyen kişilerle, benim de kendisinden güvenlik için yardım istemediğim bir konuda ("bu adama defalarca beni aramamasını söyledim, hala arıyor, çok rahatsız oluyorum"), özellikle iş konusunda yüz yüze geldiğim insanlara küfretse tam bir iletişim yoksunu, kaba, korkutucu bir insan olduğunu düşünürdüm. Aslında daha direkt ve kaba bir kelime kullanmak istedim de, ayıp olmasın diye demiyorum.

Sevgilim çok güzel bir kız dolayısıyla peşinden de ayrılmıyorlar. Ben genellikle şiddete başvuruyorum.

Burada kız arkadaşının tutumu önemli, eklemeye çalışanlarla muhattap olmadan engelleyip geçiyorsa sıkıntı yok. Kız facebook'unun, instagram'ının vs. genel sıkıntısı. Y**şak çok.

worklovebalance.files.wordpress.com

Küfürleşerek kendi sinirlerini yıpratırsın, senin müdahil olman gereken bir ısrar, rahatsızlık verme durumu olursa devreye girersin. Olay ilk aşamada kız arkadaşında bitiyor.

Kiz arkadasiniz bu istekleri rahatlikla geri cevirebilir, sizin korumaniza ihtiyaci oldugunu sanmiyorum. Ha buna ragmen taciz boyutuna gelecek ya da rahatsiz edici icerikler varsa ve israr ediliyorsa o zaman sizden yardim istemiş olarak algilamanizi ve bir seyler yapmanizi anlarim. Bence evet sizde anormallik var (bunu turkiyedeki erkek portfoyune gore soylemiyorum, sahsi fikrim)

Öncelikle ilişkilerde bu tarz olayların haber verilmesi zorunlu olmasa da iyidir. Öteki taraftan mesaj atılan kişi ilişkisi olduğunu belirtip nazikçe reddettikten sonra karşı taraf ısrar ediyorsa duruma göre dahil olunup ağıza sıçılabilir.

Sevdiğiniz insanları korunacak bir obje veya sahip olarak değil, zor anında yanında durulacak güçlü bir birey olarak görmeniz dileğiyle.

hemcinslerinize sormuşsunuz ama kayıtsız kalamadım. Durumla kız arkadaşınız ilgilenmeli gelen mesajlara cevap vermemesi, ya da erkek arkadaşı olduğunu söylemesi yeterli olacaktır. Ha olmuyor ısrar ediyorlarsa kendisi bir güzel engelleyebilir. İş yerinde rahatsız edilme durumları varsa bunu amirlerine bildirebilir. Yani konu size gelene kadar ohooo aşırı sahiplenme iki tarafı da bir süre sonra yorar. Yapmayın.

ben anlatıyorum hatta ss yolluyorum dalga geçip gülüyoruz.

evliliğin güzel yanı, kimse o yüzüğü görünce muhattap olamıyor :)

eskiden napıyordun dersen hatunun durumu idare etmesine göre müdahil oldum. genelde ilk sevgilim var bildirisinden sonra geri çekildi karşı taraf. hiç öyle ısrarcısına rast gelmedim.

her giriste sifresini unutan adam +1

Haydar ile ziyarete giderim, lafla olmaz çünkü

Candan yürekten sevmenin evlenmeden bir anlamı yok. Evlenirsen başın çok daha az ağrıyacak halbuki.

parmağında yüzük olmayan insana yazılır. ben görsem kız arkadaşını ben de yazarım.
ciddi iseniz tak bir nişan yüzüğü anneler tanışsın, hoşlaşmazsanız atarsınız.

bir insan yüzüğü görüp hala yazıyorsa o insan aranıp sövülür.

iki sevgilim oldu, ikisine de mesajlar gelip gitti. ikisi de "lesmiserables'ciğim, mesajlara baksana ya, rahatsız ediyorlar" falan dedi.

ikisine de "konuşmak istemiyorsan engelle" dedim.

hatta ilk sevgilime eski arkadaşlarımdan olup samimi olmadığım kişilerden yazanlar bile oldu.

cevap verip ben niye müdahil olayım?
sevgilime güvenmiyorsam niye birlikteliğe devam edeyim?

ufak tefek ilgileri anlatmaya gerek yok. niye anlatıp suyu bulandırayım ki. taciz boyutuna taşınmadığı sürece anlatmazdım, her şeyi anlatarak kız arkadaşınız yanlışı başta yapmış. engelle geç diyerek geçin napacaksınız ki o kendisi hayatında biri olduğunu söylemedikten sonra. sizlik bir olay yok burada.

radorecdn.pckolog.com

şöyle bişey iş görür. içerik size kalmış.

tek taşı tak gör bak bi daha yazan oluyo mu

Tektaş çözüm

seni kıskandırmaya, pazar değerini yükseltmeye çalışıyor. sen seninle her şeyi paylaştığını sanmaya devam et, ancak canının istediklerini paylaşıyor.

umutko+1

Çok net söylüyorum, böyle bir şeyi bana yaptıklarında zaten "erkek arkadaşım var" derim ve olayın önünü kendim keserim. Diyelim ki sevgilime anlattım, konuyu zaten çözüldü olarak anlatırım. Konu çözüldüğü halde sevgilim iş arkadaşımla küfürleşirse sevgilimi bir güzel haşlarım. Benim itibarım öncelikle benden sorulur.

Öte yandan adam çamur çıkar yapışır, o şirketin insan kaynakları vs. etkisiz kalır, e o zaman elbette müdahale edebilir, etsin de zaten. Ama olay o noktaya gelmemişse durumu olduğundan ciddi bir hale getirmeye gerek yok. Hem kendinizi hem de kız tarafını çomar gösteriyor bu küfürleşmeler.

SiyamkedisiZorro cok güzel anlatmis.

bence o kızdan ayrıl.

gün gelirde olursa; iş arkadaşıma küfür ettin diye sana ters yapacak kızla aynı cennete bile girme.

sopiro + 1
Böyle durumları sevgilime anlatırım, çünkü sonradan bir olay olursa veya bir şey olur da iş büyürse bir başkasından duymasını ya da “Şimdi mi söylüyorsun” demesini istemem. Aynı şekilde, biri ona yavşarsa bana anlatmasını beklerim. En fazla “Hahayt yolarım. Kafa derisi kemerimi süsler, ugh” diye dalga geçerim zaten.

Sevgilimden özellikle yardım istememişsem, iyice zor durumda degilsem, gidip işyerinde beni zor durumda bırakacak bir şekilde küfrederse bir daha yüzüne bakmam sanıyorum. Kolay bir ayrılık çeşidi olur.

İlk olarak ilgi görmek normal bir durum.

Çözüm önerisi olarak bu tarz kimselerle daha az karşılaşmak için

1- Birlikte kafaları yapıştırıp bir selfie çekin. Onu koyun sosyal medya hesaplarınıza.
2- Gerçek hayatta da (işi resmileştirmek şart olmadan) karşılıklı sağ veya sol yüzük parmaklarınıza birer düz yüzük geçirebilirsiniz.

Ben şimdiye kadar yukarıdaki iki yöntemi de denemedim. Buna rağmen kız arkadaşlarımdan sadece biri (ve en uzun süren ilişkim de buydu zaten) bana bir kere böyle bir olayı yansıttı. Aramızda derin bir güven vardı, fakat 'herhalde o zamana kadarki en ısrarcı kimse buydu, kendi de benim kadar ikna kabiliyeti yüksek biri olmadığından bana yansıttı' diye düşündüm. Esasen nedir ne değildir bilemiyorum. O anda kimseyi de sorgulamadım. Attığı mesajların üzerine adam bir de aradı. Aradığında telefonu ben açtım. Küfür geçmedi. Karşıdakine konuşma fırsatı da vermedim. Adam ikna oldu ki bir daha da aramadı.

Böyle durumlarda @aychovski'nin dediği gibi olayın “Şimdi mi söylüyorsun”a gitmesi güven açısından pek iyi olmaz. Öte yandan bu mesele rapor vermeye de dönüşmemeli. Benim kafamı sabah akşam meşgul eden/bozan kimseyle rahat edemem ben.

Birlikte olduğun kişiye saygı meselesi aynı zamanda. Israrcı biriyle karşılaşsam kendim de haberdar ederdim kız arkadaşımı ki birilerini kıskandırmak ya da beni kıskandırmaya çalışacak biriyle olmak da bana göre değil zaten.

Özet: Biriyle birlikte olduğunu göstermesi lazım kişinin. Buna rağmen adım atan ve/veya ısrar eden kimseler olursa uygun dille olayı açıklamak gerek.

umutko ve siyamkedisi +1

Keşke tüm kadınlar da birer birey olduklarını kavrasa, bazı şeyleri kendilerinin de halledebileceğini idrak etse ve böyle düşünse de sorun çıkarmaktan ziyade sorun önleme/çözme odaklı olsalar...

Bunlara ilaveten, bunları anlatmasın kısmına da karşıyım. Paylaşım ve bu tür şeyleri bilmek de önemli. Ama bunu anlatırken de bitmiş, çözülmüş şekilde anlatmış olması önemli. Yoksa umutko'nun dediği tipe girer bu tür kadınlar. O da zaten çok çiğ bir karakteri var anlamına gelir büyük ihtimalle.

engelle geç diyeceksin hacı başka ne yapacaksın, konuşmaya kalksan bitmiyor bu gördüğü kıza yavşayan yaşam biçimleri.

d&r da eğitim kitleri var deney setleri yaş aralıklarına göre seçebilirsiniz.

örnek: www.dr.com.tr

www.dr.com.tr

www.dr.com.tr

bunlar haricinde ilk okuldaki çocuklar için hazırlanan deneyleri yapabilirsiniz ışığın kırılması tayf olayı genleşme deneyi şekerli suyu damıtma deneyi fasülye yetiştirme eneyi gibi basit deneylerle de ilgisini çekebilirsiniz tabi 3-4 yaş için erken gelebilir bu deneyler o kısmı eğitimciler bilir.

Bir de illa bir sey satin almak yerine mesela disarida da deneyimsi seyler yaptirabilirsiniz, ne bileyim agac yapragi ve cicegi toplayip onlari eslestirmek gibi gibi.

Deney degil ama dünya haritasini o yastaki cocuk grubuna ögreten setler var. Belki onlar da ilgisini ceker.

dadlab diye bir adam var, takip edin.

3-4 yaşındaki çocuk deneyi kendisi yapamaz. Bir yetişkin deneyi yapar, gösterir. Sonra çocuktan kendisini taklit etmesini ister. Eşim, babam ve kayınpederim sağ olsunlar bu konuda muhteşemdirler. Bir pet şişenin çevresindeki ambalaj jelatini alınır, pantolona sürtülür, sonra kendi saçımıza tutulur. Kıkırtılar geçtikten sonra bunun statik elektrik olduğı anlatılır.
Yine su şişesi, kapak tersine şişenin üzerine konur, şişe elin sıcaklığıyla ısınınca kapak "pıt" diye oynar. "Aaaa kapak göpek etıyor" şeklinde gülünür bunun basınç olduğu anlatılır vs.
Deney setleri için 6 yaş diyorum ben. Şimdi 8 yaşında kızıma digital mikroskop aldık yılbaşı hediyesi. Saatlerini geçirebiliyor onunla. Baktığı da ölü sivrisinek, çiçek yaprağı ablasının patlamış sivilcesi. Müthiş eğlenceli!!!

Evet, temel sebep budur.

ben zerre üzülmedim kıskanmıyorum da. sadece insanların kısacık ömürlerine gerzekçe hazlar sığdırmaya çalışmalarına kızıyorum. uçakla parti düzenlemeye gitme. çok yaratıcı çok eğlenceli ne demezsin. birde sırf kendisi için yaşayan zengin mahlukların hepsi silinse keşke yeryüzünden.

sıradan biri bekarlığa veda yapsa ıyyyy dersiniz, jetle yapılınca ne var bunda gençler eğleniyor aralarında.

sırf kendisi için yaşayan zengin mahluklar.

hmm, üç beş bize de atsınlar demiş:) neden? neden seninle ya da fakir olmasına rağmen 10 tane çocuk yapan sorumsuz insanlarla paralarını paylaşmaları gereksin? kimse, kazandığını paylaşmak zorunda değil. saçmalamayın. bu bir tercihtir. aklınız, öncelikle "zorunluluk ve tercih" ayrımını yapabilsin.

üzülmemekte bir sorun göremiyorum. kimsenin yakını veya direkt bağ kurabileceği insanlar değillerdi. ama hakaret etmek iğrenç. hasetlerinden çatlamış herkes. ne kadar züğürt varsa paçoz gibi konuşuyor. okuduklarım içinde en fesat olanı, "kim bilir babası, çalışanlarına ne kötülükler yapıp ahlarını almıştır da çocuğundan çıkmıştır. üzülmedim ben." diyendi.

bekarlığa veda partisi yapan da umurumda değil, baby shower yapan da. burnumuzu, bizi ilgilendirmeyen meselelere sokmamayı ne zaman öğreneceğiz acaba?

@nice tnetennba, sülalede dilencilik var mı cümlelerimden çıkardığın anlama bakarsak var.

Evet +1

Şu ülkedeki bazı mahluklar malesef kendi yoluna bakmayı öğrenemedi/öğrenemeyecek. Bir başkasının kötülüğünü/ hatta ölmesini isteyebilecek kadar akıl vicdan yoksunu varlıklar dilerim ömrüm boyunca bir metreden yakınımda olmaz.

Zerre üzülmedim zerre. Sevinmedim de... dilek özçelikte ise ağlamaklı oldum. Üç gün moralim sıfır gezdim. 8 kişiden (mürettebat hariç) zerre etkilenmedim ama 1 kişi (dilek) beni mahvetti.

Bana göre insanın değeri şu kısa hayatta aptalca yaşamak ile değil yasadigin süreçte neler yaptığın ile ölçülmeli.

Nefret kusmuyorum ama umurumda da değiller açıkçası, tarifeli uçağa binselermiş bana ne.

eğer yaşadığım çağın en yüce ideali köşeyi dönmekse; eğer yaşadığım çağ toplumsal adaletsizlik üstüne kuruluysa; eğer yaşadığım çağ inandığım her şeyi yadsıyorsa; eğer yaşadığım çağa bayağılık ve çirkinlik egemense ben böyle bir çağa neden ayak uydurmak zorunda kalayım? bu kadınların yaptığı basbaya kokuşmuşluk.

"Bir şey senin kültüründe olmayabilir (ki benim de yok), bir şey sana ters gelebilir, ama bu durum insanların feci şekilde ölmesine sevinme duygusunu nasıl doğurabiliyor?"

Bir insanın başka bir insanın -başkalarına zararı olmayan- yaşam biçimine karşı duyduğu nefret o kişinin kötücüllüğü, cehaleti, yaşanmamışlığı, haseti, kendini geliştiremeyişi, kapalı görüşlülüğüdür. Bunlar kısmen toplumdan, kısmen aileden, kısmen de ekonomik durumdan kaynaklanıyor. Ama nedeni ne olursa olsun o kişinin kötü bir insan olduğunu gösteriyor benim için. Çünkü bu "bana ne" deyip geçmek değil, nefretini dile getirerek toplumu da zehirlemektir.

Bu elem olayla tekrar anladığım bir şey varsa o da kötü insanları olan kötü kalpli bir toplum oluşumuzdur. Allah'a inanmıyoruz diye biz yaftalanıyoruz ama bu yorumları yapanların kalpleri, içleri kötü. Bilmiyorum inandıkları diğer dünyadan beklentileri nedir.

Cevap: Evet.

Not: Sayende mallar listesine ekleyeceğim yaratıkların da çok yakınlarda olduğunu gördüm. Sağolasın.

@lcha, yeryüzünden silinme cümlemi tüm zenginlerin ölmelerini isteme olarak algılamayın. silinme çok esnek bir kelime. bitsinler ya da ne bileyim maliye bunlara bir el atsın yahut bir nizama girsinler.

benim cümlelerimle sorununu bana hitap ederek konuşursan gününün kalan kısmı daha sakin geçirebilirsin.

@fotrsapka, haklı olduğun noktalar var ama bu söylediklerinle uçakla parti düzenlemeye gitmek çok farklı. hayat tarzından çok farklı bir durum bu.

Kaza üzücü. Bunun yanında uçağa biniş sebepleri (herhalde eğlence adına) vs. benim de uygun bulmadığım bir şey. Aslında ülkemiz için bir çok sorun, tehdit ve hala şehitlerimiz varken düğünlerde bir konvoy oluşturup yok kornaya basmak, yok yüksek sesle iyice eğlenmeye bile karşıyım.
Eleştiride ise hiç bir sınır tanımadan ileri gidenlerin de manevi konularda bilinçsiz/yetersiz ve onların hayatını yaşamak için kısa yoldan zengin olma peşinde olduklarını düşünüyorum. Muhakkak, manevi bir yönü bulunmayanın, maddi hissleri ön plana çıkar.
Durumu biraz üst seviyelerde olanın (sağlık, iş, yardım, önemli ziyaretler vb. konular hariç) böyle her çeşit eğlence düğün, balayı, seyahat için yurt dışına çıkmasını her zaman tuhaf ve çok gereksiz yere para harcama olarak düşünürüm.

@kimilolo +1 devrimlerin bir çoğu da adaletsizlikten olmamış mı zaten. ama diğer taraftan bunu sadece kıskançlık diye tanımlamak çok yetersiz kalır. evet dilek özçelik ilacı için para bulamıyorsa ben de uçakla parti israfına kızıyorsam kıskanç olmuyorum. üzgünüm.

sizin bu kötülüğünüzü para da kapatamaz arkadaşım. onu demeye çalışıyorum. gaddar, fesat adamlar para sahibi olmasın zaten. umarım hayatın boyunca zengin olamazsın, gider yakınını satarsın para uğruna. o tipin var.

böyle yorum yapan herkesi aynı görüyorum. önce insan olmayı öğrenin.

inancım yok. üzülmedim. özentilik ile alakası yok, adamlar bizi görmüyor, fark etmiyor bile. ben açım sürünüyorum evimde eppek yok falan umrunda değil. fabrikası olan iş yapan adam özel jetle geziyor ama çalışanına asgari ücret veriyor, bayramda seyranda bi prim yardım kolisi bile vermiyor. arabasını yenilediği için maaşları geç verenler var. her gün görüyoruz duyuyoruz bunları. bu memleketin zengini ölsün abijim. kebapçı zengin olur mafya olur, türkücü zengin olur playboy olur, torna ustası zengin olur fenomen olur. tüm dünya bunların kekoluğuna göre şekilleniyor bana göre değil. kıyafetler yiyecekler taşıtlar. bu kıskanmak değil abijim adaletsizlik. benden daha fazla insan değil hiç biri. ben ölüyorsam o da ölsün.

not: ölenlerin cinsiyetini şimdi öğrendim. özel mesajlardan kadın düşmanlığıma ( ki hastasıyım gerçekleri söylemenin) laf sokan oldu. yorumda cinsiyet düşünmemiştim hala da düşnmüyorum. zenginleri sevmiyorum, kıskanmıyorum da. aktroll gibi efsane duyar kasamayacağım elin zengini öldü diye.

@i was made for you +1

zenginlikleri onların olsun. fakirliğin de zenginliğin de insanın gözüne sokulması kadar boktan bir şey yoktur. asıl beni kızdıran salakça duyar kasmaya çalışan mallar. ölümlerine üzülmediğini yada umursamadığını beyan edenlere saldıran çok salak var sözlükte. üzülmemek = sevinmek değildir. şahsen ben de üzülmedim. sadece pilotlar için, özellikle fetocu orospu çocukları yüzünden ordudan atılmış pilot için üzüldüm. Ne diyeyim Allah rahmet eylesin hepsi için..

not: bence de tarifeli uçak kullansalar daha güvenli olurmuş..

Dün okul servisiyle eve dönerken kampüste önümüze bir tane Lamborghini çıktı. Servistekilerden biri şoföre "abi yol verme ona" dedi. Şu kısacık cümleden anlayabileceğin gibi, zengin olanlara karşı nefret toplumun içine işlemiş durumda. Sık sık yabancı basını takip eden biri olarak BBC, ABC gibi sitelerin Facebook sayfalarında yapılan yorumlarda da bir Amerikalının, bir Hintlinin nefret kustuğunu görüyorum. Özellikle Asya'da Türklere karşı bir nefret bile var. Bu durum sadece bize özgü değil. Kötü niyetli insan her yerde kötü. Ben olaya 11 tane gencecik insan ölmüş diye baktım ve üzüldüm. Üzülmeyenlere lafım yok ama tanımadıkları insanları en küçük bir kötü niyetle yargılayan herkesi insan olarak görmüyorum.

Ölenlerden de sadece Mina Başaran konuşuluyor. Uçak sahibi olduğu için. Diğer kızların başlığını açıp "Yazık hamileymiş, çok üzüldüm." veya "Bebeğini arkada bırakmış. Öğrendiğimden beri şoktayım." yazan yok. İlginç değil mi?

Kiz kiza bekarliga veda partisi diyince birkac tane zenciyi ortaya alip CFNM partileri falan akla geliyor, o yuzden nefret kusuyorlardir. Oyle mi yaptilar yoksa sadece yiyip icip dans edip donler mi ben bilmem de nefret nedenini sormussun onun icin soyluyorum.
Sahsen ne partisi yaptilarsa yaptilar, herhangi bir uzuntu ya da sevinc duymuyorum olumleri ile ilgili. Herhangi bir bagim olmayan insanlara uzulmuyorum genel olarak. Allah rahmet eylesin ne diyeyim. Pilotlara uzuldum ama acikcasi. Ozellikle kaptana.
Bir de zengini kiskanma olayina da katiliyorum, genelde zenginler sevilmez bu yuzden. Haliyle bunlardan da pek hoslanmadi insanlar.

Sahsen ozel jetim olsa birak partiye gitmeyi anasini bile aglatirim. O yuzden ozel jetle tatile gidiyor diye kimseye uyuz olacak degilim.

zenginliğini kullanırken ölene pek acımak gelmek icimizden; "havyar yerken boğuldu" mesela. ferrarisiyle ağaca tosladı, gibi.
ama fakirliği yüzünden ölene de daha cok acırız, açlıktan öldü ya da ilaclarını alamayıp öldü gibi.

ben şahsen üzüldüm. ne kadar paralarinin olup olmaması beni alakadar etmez. arkalarında onları seven, onların kokusuna hasret gozu yaşlı sevenlerini biraktilar.

ben nefret kusan insanlarla ilgili hiçbir şey düşünmüyorum. zamanım degerli, bosa harcayamam.

öff bu konunun cidden baydığını düşünüyorum. oh olsun yazan bir kişiye karşılık o kişiye saydıran ve kıskançlıkla suçlayan 100 kişi çıkıyor.

her yerde bu tartışmayı görmekten bıktım. kadınların arkasından yapılan tartışmalara bakın. evet kıskanıyorlar dersek sizler yatışacak mısınız?

buna nefret kusanlar daha zavallı geliyor. ben o uçakta fakirler de olsa üzülürdüm. ama umarım o nefret kusanlar bir yakını öldüğünde aynı muameleyi görürler. o zaman çok gülerim işte:)

Geçtiğimiz yıl Eczacıbaşı'nın üst yönetiminden birileri helikopter kazasında öldü. Onda da benzer şekilde haber yapıldı. Sadece bir grup çıkıp "onun ölümüne üzülmedünüzzz" öküzlüğü yapmadığından bu kadar dikkatini çekmemiş olabilir..

Özetle aslında haberi büyüten ona karşıt olmaya çalışan vicdan yoksunlarıdır. "Onun ölümüne bu kadar üzülmedinizciler" ya da "zenginsin ölsüncüler"dir.

Benim için 2si hamile, 1i yeni anne, 3ü nişanlı olan gencecik kadınların öldüğü bir kazadır. Üzücüdür.

Ya aslında algıdan değil, gerçekten durum bu. zenginlerin ölümü dikkat çekiyor çünkü. 3.havalimanında 400 işçinin ölüm iddiası çıktı, haber bile olmadı. sonra bakan çıktı pişkin bir şekilde 30-40 kişi dedi geçti, kimse sallamadı bile. ama burada özel jetle keyif yapan zengin insanlar söz konusu.

the dark knight's joker'in tiradını hatırlatırım; eğer bir emniyet müdürü ya da bir önemli biri ölecek desek, yer yerinden oynar oysa yüzlerce mahkum ya da sıradan insan ölecek desek, kimsenin umrunda olmaz. durum bu.

uçak kazası her zaman popüler bi mevzu, normal bence. aynı zamanda ölen kişilerin genç olması, bu instagram paylaşımları filan insanların empati kurmasını daha güçlü hale getirmiş olabilir. zengin olmaları bunlardan sonra geliyor bence. sözlükte yazılanları okumadım gerçi.

bu sabah sözlükte görünce haberim oldu. herhangi bir şey hissetmedim. olur öyle diyip geçtim.

başlığa şöyle hızlıca bir baktım da konu yine taraftarlığa gelmiş. bir taraf üzülmüş sol köşeye geçmiş, diğer taraf zengin düşmanlığı yapmış sağ köşeye geçmiş, mal gibi birbirlerini yiyorlar.

düşük kültürlü boş insanlar kendilerini ilgilendirmeyen konularda taraftarlık yapmaya bayılıyor bu sosyal ortamda. yarına unutulur taraftarlığını yapacak başka bir şey bulurlar. bu kadar konuşulmasına sebep olan şey olayın kendisi değil, iki farklı görüşe yol açabilmesi sadece.

detayını bilmiyorum, otuz saniyede edindiğim izlenim bu yönde oldu.

haberi açıp bakmadım bile. iki gündür telefona haber sitelerinin konu ile ilgili bildirimleri geliyor. yine de merak edip bakmıyorum.

dünyada ölen bir çok insan var. haberi yapılabilecek tüm ölümlerin haberi yapılırsa samimiyetlerine inanırım. trafik kazalarında otobüsler, servisler kaza yapıyor da 10+ kişi hayatını kaybediyor. 2 gün haber dönmeyi bırakın 2 saat duruyor internet sitelerinde, sonra yerini başka bir haber alıyor.

savaşlarda ölen insanlar, açlıktan ve hastalıktan ölen insanların haberi yapılsın. bir üzüntü duyulacaksa bu insanlara üzülmeli.

uçak kazası popüler +1, bir de yurt dışı, bir de tehlikeli bölgeler; bodrum'da bir jiple yaşansaydı kaza, bu kadar duyulmazdı diye düşünüyorum ben de. ben ekşi'de başlığı görünce aklıma direkt uçağın düşürülmüş olma ihtimali geldi mesela, because middle east!

Genç insanlar öldü. Bir de babaları tanınmış insanlar. Ölene ayrı üzülüyorsun, evlat acısı Allah göstermesin bambaşka bir şey.

Öte yandan askerliğini yaparken ölen onlarca genç var, bazılarının eşi hamile, çocuğu yeni doğmuş göremeden ölmüş. İnsanın içi acıyor.

1- Allah göstermesin kimseye evlat acısını
2- Zenginin ölümü manşete haber olur, ki normal
3- 3 güne cenazeler kalkar, herkes bunu da unutur. Ateş düştüğü yeri yakar.

Çünkü hergün ölenler hergün ölüyorlar, bir uçak seyahatinde tamamı kadınlardan oluşan bir grup zengin kaç yılda bir ölür ki?

Gayet net, ozel jetiyle eglenceye giden bir is adami kizi daga cakilarak oldu. Dikkat cekici bir olay. Ekran basindakilerin ilgilenme potansiyeline orantili olarak haberlerde yer buluyor olaylar. Her sey izleyici endeksli. Olay bu kadar basit.
Hani cok zengin olmasina ragmen trajik bir kazada olmesi ilginc ve trajik geliyor kulaga ister istemez. Bu yuzden.

Ucak kazasi buyuk olay falan degil, neredeyse hicbir ucak kazasi ozel bir durum olmadikca ertesi gun konusulmaz bile. Kaza seklinin, lokasyonunun ya da olenlerin ozel bir durumu, dikkat cekici bir durumu olmasi lazim. Ucak kazalarini surekli takip ederim. Ne kadar gundem oldugunu goruyorum.

Su an sterese giren o ucagin sahibi zenginler degil Bombardier yetkilileri ve filosunda bu ucagi tutan ozel havacilik firmalaridir.

@sour, itici gelmiyor, bilakis mantıklı, ben soruya şunu yazamamıştım, "bu uçakta kanserin tedavisini yitirmedik. ölenler önemli bilim insanları değildi, hatta sermaye sahibi bile değildi. O halde, neden?"

edit: muhtemelen yanlış anlaşılacak bu ifade ama yapacak bir şey yok, gelen yanıta göre editlerim artık.

@sour, Yönetim kurulu üyesi, baba kontenjanından?

sanatçı, sporcu vs.'i de ekleyebiliriz oraya. bu insanların ölümü de bir şey değiştirmeyecek bence, sermaye bu insanların ellerinde değil ki? o projeler varsa yine yapılacak. elbette afaki konuşuyorum şu an ama bu insanların tek başlarına o firmaları yönetmediklerini düşünüyorum.

Yani, bu insanlar öldü, geri kaldık, şu kadar insan işsiz kaldı gibi bir durum olmayacaktır. Bu tür firmalar (holding) da zaten tek bir kişinin eline bakmaz, haksız mıyım?

haksız mıyım deyince de aklıma şu geldi: www.youtube.com

@sour, yok, pas geçmedim, tiklerini verdim, stavro'nunkini mantıklı da buldum ama kafamda yine oturtamadım. Çünkü "Gayet net, ozel jetiyle eglenceye giden bir is adami kizi daga cakilarak oldu. Dikkat cekici bir olay." dedi. Katılıyorum. Dikkat çekici ama ben büyütülürken bir yandan da bu kişilerin arkasından edilen ahlara ve vahlara takılmıştım. Nihayetinde böyle bir olay Türkiye'de "oh iyi olmuş" gibi çiğ ve iğrenç bir tavırla karşılanır.

Fakat genel itibariyle makul bir yanıt.

Edit: Tabii, ben haberleri düzgün takip etmediğim için nasıl servis edildiğini bilemedim. Nasıl bir algı yaratıldıysa öyle tepki alındı.

Artık her şey çok daha berrak. Teşekkürler @Stavro!

İK'cı değilim, öncelikle belirteyim. Büyük şirketlerde IK'cı aslında ilk görüşmeyi yapan kişi sadece. Dolayısıyla ilk görüşmeden çıkınca "olur" ya da "olmaz" diyebilecek durumda değil. En fazla "olmaz" ları eleyebiliyor ve birkaç kişiyi bir sonraki tura taşıyor. Bu arada o görev içeriden biriyle kapatılmış olabilir (ki ilk önce her halukarda içten kapatmaya çalışırlar, ama o dönemde o pozisyonla ilgilenmeyen biri daha sonra kendi şartları değiştiği için bir anda görevle ilgilenebilir), yöneticinin aklında belli bir kişi vardır ama prosedürler gereği bütün alternatifleri görmeden karar verme hakkı yoktur vs. vs.
Bu arada benim de vaktiyle başıma geldi 9 aylık bir görüşme maratonu, 4 görüşme yapıp, her görüşmenin sonunda "istediğimiz kişi sizsiniz" deyip son görüşmeden 3 hafta sonra ben telefon ettiğim için "maalesef" cevabını alabildim. Hırrr.

Tamam ilk görüşmeye çağırdı, onu söylesin çağırsın herkesi. O 6 ay süren iş görüşmesi sürecinde 4 kez farklı şehirlere gittim. 5er saat süren görüşmeler yaptılar. Nedir yani bu? Çok sinir bozucu.

öyle tipler tam dayaklık, profesyonellikten uzak firmalarda çalışır bu insanlar. belki daha iyisi olmuştur, bugün size dönüş yapmaya erinen ik'cı, çalışmaya başladığınızda nelere erinmez ki...

haklisin, bir de ekleme, tum dunyada boyle, sadece tr’de degil.

Kurumsal değiliz ama bizim şirkette max 1 haftada geri dönüş oluyor.

İk departmanları aptallığın kurumsallaşmış halidir. Ne işe aldıkları adamı niye aldıklarını bilirler, ne almadıkları adamı niye almadıklarını bilirler. Genellikle işin kendisinden anlamadıkları için genel hükümlerle karar vermeye çalışır, genelde de yanılırlar. İşte çok başarılı olmuş bir insan "daha önce şuraya şuraya başvurdum, reddettiler." der ya, işte o öngörüsüzlüğün sebebi insan kaynakları departmanlarıdır.

Honda abiyi mühendis olarak Toyota'ya almamış bir departmandan bahsediyoruz, seni harcarken mi çekinecekler?

cevabı açık.IK'nın sizi arayıp aramamasının kendi sürecine bir katkısı yok.Bu yüzden boşuna zaman kaybı olarak görüyorlar.Bir de genelde IK'cılar yoğun oluyor

ben de bunu anlamiyorum arkadas. lan bu IKcilar da zamaninda bu yollardan gecmedi mi? gecti. su sisteme bir duzen kurayim demiyorlar mi hic.

IK cıyım. uzun yıllardır.

yorumlardan bazıları doğru. danışmanlık firmalarının fln görüşme kotoları oluyor. o yüzden dönmüyorlar.

ik çok yoğun oluyor, pozisyon bazlı dönüş değil de atıyorum 1 ay sonra farklı pozisyon için görüşülenlere toplu dönülebiliyor. ya da biriyle anlaşıyorum ama çok emin değilim deneme süresi içinde bekliyorum olmazsa olumlu bulduğum 2. adaya dönüyorum. bu bilgiyi aday ile paylaşamam tabiki.

ama benim anlamadığım asıl şu. olumlu olunursa zaten arıyorlar. olumlu değilse aramıyorlar zaten bu beklentiyi sizde kim yaratıyor :)

başka şehirdeyim paramı zamanımı harcıyorum kısmını da hiç anlayamıyorum, iş arzı, iş gücü arzından daha az. yani iş arayan adam çok, iş az, dolayısıyla istersen harcamayabilirsin bu senin kendi seçimin. ayrıca her iş görüşmesi olumlu olacak diye bir şey yok. sen çok beğenirsin ama onlar beğenmez.

siz sanıyorsunuz ki biz hep orospuluk peşindeyiz :) ama ne yazık ki öyle değil, bizim de beğendiğimiz ama bütçe/yönetici yüzünden üzülerek olumsuz döndüğümüz adaylar olabiliyor.

@benaslinda
Siz sadece sadece bir iş gözüyle baktığınız için para harcamayabilirsiniz bu sizin tercihiniz demek mantıklı gibi geliyor.
Ancak son aylarda bu işler için çabalamam şehir şehir gezmem tamamen hayatımın bir dönüm noktası olması gerektiği için böyle. Yani şu anki işimi beğenmedim ben yeni iş daha çok para istiyorum durumu değil aslında. Şu görüşmeye gittiğim iş bir olsa bütün sıkıntılarım, bütün dertlerim bitecek arayışı benimkisi.
İkincisi zaten aramazlarsa olumsuzdur olumlu olabileceğini düşündüren nedir sorunuzun cevabı da şöyle, ilk görüşmeden 2 ay, 3 ay sonra tam olmdığını kabullenmişken ikinci görüşmeye çağırıldığım çok oldu. Bunun süresi nedir? Örneğin ne kadar süre bekledikten sonra olumsuz oldu demeliyiz. Olumsuz dönüş almayınca umut dünyası işte umutlanmaya devam ediyoruz. En azından bir otomatik mesaj göndermek zor olmasa gerek değil mi?

@keneabidin, bence hiçbir yer bizi şu kadar süre bekle olmazsa olumsuz demez. Mesela bir firma önce olumlu dedi, hatta yönetim kurulu başkanı hayırlı olsun bile dedi, sonra pozisyon askıya alındı dediler.

Bir başka sözde kurumsal yer yazın sıralamada ikinci oldunuz birinci yapamazsa sizi arayacağız dedi. Böyle saçmalık mı olur?

Ben de senin gibi bulunduğum yerden başka bir şehirdeki pozisyona başvurdum. İlk önce gel dediler, sonra gelme dediler bir yıl sonra tekrar görüşmeye çağırdılar falan. Karşına iyi bir fırsat çıkarsa değerlendir başkalarına böylelerine bel bağlama bence.

ik türkiye'de otomatikleşmiş ve prosedürleri belirlenmiş bir birim değil, hatta yukarıda dendiği gibi; dünya'da bile yeni yeni standartları belirlenen, nispeten yeni bir iş geliştirme alanı. haliyle resmi prosedürleri, yol haritaları, hatta teamülleri bile oturmuş değil. benzer şekilde, hukuki açıdan da temelleri sağlam atılmış değil.

biraz da uğraşılan alanla alakası var. her şirketin ba/bs prosedürleri neredeyse tamamen aynıdır ama ik'da işe alımdan tut disiplin yönetmeliğine kadar bir çok uygulama sadece sektöre göre değil, iş yerinin bulunduğu semte göre bile değişebiliyor. işin içinde öznellik çok olduğu için standart oluşturmak da zor. hele ki uzun süredir iş arayan bir insan tarafından işe alınmama sebebi olarak gösterilmeleri okları hepten üzerine çekiyor.

bu sebepler ne kadar normalse ülkedeki kurumsal yapı o kadar anormal. zaten dengesi olmayan bir iş alanını bir de dengesi olmayan insanlar yönetince ortaya böyle bir kanayan yara çıkıyor. bu alanda çalışacak dengeli insan seçememek de bahsedilen dengesizliğin en basit göstergelerinden bir tanesi. daha ik'da çalışacak insanın hangi özelliklere sahip olması gerektiği bile standart değil. muhasebeci eta logo netsis bilsin, işini yapar. ik'cının objektif bir insan olup olmadığını ölçmenin standardı yok ki. böyle de girift sorunları olan bir iş alanı yani. tabii ki bu demek değil ki "ik'cılara da yazık :((", sadece ortada keyfi yapılan bir ciddiyetsizlik olmadığını anlatmak istedim.

türkiye için konuşacak olursak standartizasyonu sağlamak için daha çok fırın ekmek yenmesi lazım, mevcut işverenlerin hepsinin yok olup yeni nesil işverenlerle olmaya başlayabilecek bir süreç bu. bizdeki gibi şirketleşmenin tek amacının para kazanmak olduğunu düşünen yöneticiler olduğu sürece kimse insanların telefon başında geri dönüş beklemesini umursamaz.

çünkü empati yeteneğinden yoksun ve kötü insanlar da o yüzden. bunun gibi arsızlar yüzünden işe giriş için imzayı atana kadar herhangi bir umut beslemeyeceksin ki üzülmeyesin. bak biri de gelmiş buraya iş arzı az, iş talebi fazla o yüzden para harcaman normal sana kim harca dedi diye gevşek gevşek konuşmuş. insanlar keyiflerinden şehir şehir gezip iş görüşmesi yapıyorlar ya istersen başvurma yani. inşallah sizin insanlara yaptığınız terbiyesizliklerin aynısı başınıza gelir de görürsünüz dünya kaç bucakmış.

@benaslında sağlam saçmalamış neymiş iş arzı azmış istersen gel istemezsen gelmeye getirmiş konuyu :) tam işte sizin bahsettiğiniz cins ikcı profili

kendisi küçük dünyasından çıkabilirse bir ikcı olarak daha nitelikli cevaplar verebilir bence.

bunu yapan bir yerden hiç dönüş almamak daha iyi değil mi? ya daha işe girmeden böyle tavır gösterilebilen bir yerde işe girmiş olsaydınız? bu berbat olmaz mıydı?

Sende bir sorun yok. Seni bilip bilmeden yargılaması profesyonel bir hareket değil. Yine de ilk işin olacağı için kaçırmamaya bak.

ego tatmini yapan bir arkadaşmış berbat ettin diyemem. çağrılma ihtimalin var

berbat etmişsin diye bir şey yok anlattığın kadarıyla. ama görüşmeyi yapan kişi net bir öküzmüş.

Adam oranın kimya mühendisi imiş. 50'li yaşlarda biriydi. Hatta kendisi de bana "Şu ana dek hep mavi yakalılar için görüşme yapmıştım. İlk kez üniversiteli biriyle görüşme yapacağım." dedi başlarda.

yalnız, ingilizce bilmeyen birinin ingilizceni geliştirmen (!) için tavsiye vermesi de güzelmiş.

önceki duyurunuza istinaden soruyorum: maaş mevzusu noldu? sizden maaş beklentinizi sordular mı? veya onlar bir şey söylediler mi?

@acemi: Ama olmadığım gibi görünmeyi pek beceremem. Hayatta en sevmediğim ve yapamadığım şey de kendimi övmek. İş dünyası için olumsuz bir şey zannedersem bu davranışım.


@yemrem: Adam öyle bir soru sormadı. Bu konuya üstü kapalı değindiğimde ileride konuşulacağını söyledi.

Seviyesiz öküzün teki, boşver. Bu sana ders olsun, kendine güvenmesen bile gülümseyerek "fena değil" dersin. Karşındaki seni ölçebilecek seviyedeyse bile yalan bir cevap olmaz bu.

@yemrem'e katılıyorum, hevesini de kırmışlardır. Adam en azından İngilizce bilen birini bulup öyle test etmek istemiş. Benim İngilizcemi Türkçe konuşarak test etmek istemişti sevgili ASAM.

İşte bu işverenler yüzünden herkes advanced

Öncelikle görüşmeyi berbat eden biri varsa o da İK görevlisidir. Senlik bir durum yok. Yaptığı yorumları da yaşına ver, ben hiç 50 li yaşlarda bir İK görevlisi olduğunu görmedim. Senden başka kimseden de duymadım. 50'den fazla görüşmeye gittim, bunların arasında çok büyük kurumsal firmalar da var ve hepsinin de İK görevlisi gençti. Senlik bir problem yok.

tam bir zeka fakiriyle gorusme yapmissin. iki ayakli salagin laflari yuzunden kendini suclama.

Hava güzel.

bizim burada hava da güzel değil ? your turn @angelus

hedeflerim var, bunlara ulaşmak için de umudum.

yüzerek

ben artık hak ettiğimiz gibi yaşadığımızı düşünüyorum. sınırlı bir çevrede, belli insanlarla görüşerek suya sabuna dokunmadan yaşıyorum.

ko g*tüne rahvan gitsin prensibi en iyisidir. ben o moddayım artık tavsiye ederim.

bir de sevdiğin kadınla/erkekle birlikte olunca hayat daha çekilebilir oluyor, öneririm.

Kendi etkileyebileceğim çevre içinde en iyisi olmaya çalışıyorum. Planlarımı da öyle yapıyorum. Evet, başımıza kötü şeyler gelebilir, ama iyi şeyler de gelebilir. Kötüye yoğunlaşmak istemiyorum.

Yaşamak için motivasyonum yok. Kendimi bildim bileli depresifim. Hayatta zevk aldığım; bu dünyanın sıradanlığını unutturan sadece diziler ve filmler var benim için.

bütüne bakmayarak buluyorum ben. hayatı bütün olarak ele almayarak.

yoksa bana kalsa insanlık dediğin ayakkabı giyen virüsten* başka bir şey değil.

"We're a virus with shoes."

B. Hicks

edit: bir de abijim, ben bu hayatta herkesin bir "kişisel isa'sı" olduğuna inanıyorum. onu bulunca her şey çok güzel oluyor.

Hava guzel +1

Yasamin bu dediklerinden ibaret oldugunu dusunmuyorum. O yuzden sanirim. Ha super coskulu bir yasama sevincine sahip degilim ama her donemin kendi boktanligi, kendi savaslari vs var. kah bencil olarak kah aktivist olarak "elimizden gelenin en iyisi"ni yapmamiz gerekiyor. Rahatsizsan degistirmek icin bir seyler yap. Gosterilere, imza kampanyalarina katil. Sonucta elinden gelenler muhtemelen bunlar.

Neyse, hava guzel.

delirmeye çalışıyorum, başarırsam müthiş olacak

Kusra bakma da kimsenin skinde degil cocuk tacizi, cinayet, egitimsizlik, savas vs.
Cunku ates dustugu yeri yakar. Sayisiz sehit cenazesine protokol geregi katilmis biri olarak sunu rahatlikla soyleyebilirim ki o cenazeye katilanlarin tamami 2 saatte etkisinden kurtuluyor. Sadece ailesi kaybettigi ile kaliyor kisiyi.

Insanlarin kisisel konforuna mudahele edilmedigi surece her seyi yapabilirsin kimsenin de sesi cikmaz. Bunun cehaletle falan da alakasi yok ayni seyi Isvicre'ye de gitsen farkedebilirsin. Herkes kendi hayatindan sorumludur.

Icinde yasadigin ortami sorguluyorsan ve begenmiyorsan degistirmek istiyorsan denersin olmayinca da basar gidersin veya umursamayi birakirsin koyun modunda digerleri gibi yasar gidersin baska bir secenek yok zira.

yaşama sevincim çok yok, kendimi bildim bileli nötr yaşıyorum.

yakın zamanda Allah izin verirse kızım olacak. Şu sıralar tek tesellim, sevincim, heyecanım bu :)

ustalık gerektiren kafaya takmama sanati diye bi kitap aldım, onu okuyorum.

www.kitapyurdu.com

hava güzel +1
kendi hayatımı yaşamaya çalışıyorum elimden geldiğince ailemle sevdiklerimle paylaşıyorum zamanımı

bana kalırsa dünyanın her tarafı böyle, tarih boyunca da böyleydi bu sebeple çok da oflayıp puflamıyorum.

Buradan gideceğim tarihe kadar gün sayıyorum.
Gitme ihtimalim olan şehirleri google maps'te hergün bir başka yerini geziyorum, oralarda yaşayan insanların yazılarını okuyorum.
Kiralık evlere, satın alınabilecek ikinci el arabalara bakıyorum. Facebook'ta o şehirdeki expatların gruplarına giriyorum inceliyorum.
Böyle böyle 1 sene geçireceğim sanırım.

Öncelikle kimse hayatını güllük gülistanlık yaşamıyor.
Ama duyduğun ya da yaşadığın bir şeyi de böyle kafana takarak yaşamak işkence oluyor.

Daha dün akşam öğrendiğim bir şey beni o kadar üzdü ki resmen zar zor uyudum oldukça sarsıldım ama bugün hayatıma devam etmem gerekiyor. Çalışıyoruz, planlarımız var bunlara duyduğumuz kötü şeyleri yansıtamayız.
Dün gece çökmüş haldeyken bugün ohh hava şahane modunda geziyorum yapacak bir şey yok çünkü.

Katılıyorum. Yaşama motivasyonu bulmak çok zor. Umut da bir yerden son kâr etmiyor.
Hayatımda ilk kez türkiye’den uzaklaştım Ocak ayından bu yana, geçici süreliğine.

Ve şu an o kadar iyi anlıyorum ki ülkede yaşadığımız çileyi, karamsarlığı. Burada ilk kez uzun’un sesi olmadan, televizyonun kirli gündemi olmadan günlerimi geçiriyorum ve dedim ki işte yaşamak istediğim hayat.

Kaygısız, sadece günlük yaşantın bireysel streslerinden müteşekkil bir hayat, kendine kurbanlık koyun aramayan bir ülkede yaşama hissi.

Ve cidden gözlerim doluyor düşündükçe, tüm bunları hak edecek ne yaptık? Sevebilirdik ülkemizi, daha çok sevebilirdik, eğer böyle dipsiz kuyu haline gelmeseydi.

O yüzden burası ile kıyaslayınca varsın beyaz peynirini, simitini, ekmeğini özleyeyim, bunlar sineye çekilir. Ben yarın ne olacak diye düşünmeden yaşayacağım bir ülke istiyorum.

kişisel olarak taşıyamayacağım büyük bir yük, kendimle ya da yakınlarımla ilgili ciddi bir sağlık problemi gibi şeyler olmadıkça ben oturup karamsarlık listesi yapıp üzülmüyorum açıkçası. ülkenin dünyanın problemlerine kafa yorup üzülüyorum ama yaşama sevincimi engelleyecek kadar içselleştirmiyorum. genel olarak mutlu bir insanım, hevesliyim. hava güzel demişler, çok doğru mesela.

bulamıyorum. günlük tek tesellim ise havanın güneşli olması.

gündem takibi yaptığım tek mecra ekşi sözlük. buradakiler de canımı sıkmaya fazlasıyla yetiyor.
yani şöyle düşünün; herşeye kulak tıkayıp, ulan hayatımı ekran başında netflix izleyerek sonlandıracağım diye plan yapıyorsun, sistemin kölesi olmaya razı gelmişsin, ona bile müdehale ediliyor. senin adına başkalarının bu kadar çok karar verdiği bir ortamda yaşama sevinci bulabilene pes diyorum. hatta çocuk doğurup, onunla mutlu olacakları hiç anlamlandıramıyorum.

Hava güzel +1

Ben de eskiden sizin gibiydim, her şeye kafamı takar üzülürdüm. Özellikle ülkede, dunyada olan biten şeyler beni yiyip bitirirdı. Sonra baktım benim üzülmem hiçbir şeyi değiştirmiyor. İnsanlık tarihi boyunca şu anda yasadigimiz şeylerin çok daha kötüleri yaşandı, yaşanmaya da devam edecek. Üstelik sadece bizim ülkemizde değil, başka ülkelerde de insanlar çok daha farklı sorunlarla boğuşuyor. Ben artık daha izole bir hayat yaşıyorum.


Hayata bir kere geldim; üzülerek, umutsuzluk içinde ömrümü geçirmeye niyetim yok. Cevremdekilerin ve benim sağlığımız iyi olduğu sürece hiçbir şeyi kafama takmıyorum zira biliyorum ki her kötü dönem geçiyor. (Bundan 5 yıl önce deli gibi kafama taktigim şeyı şu anda hatırlamıyorum bile) önemli olan andan keyif almak, kendi hayatını güzelleştirmek.

dünya leş bi yer onun için ne yazık ki biraz egoist takılmak lazım.

annemin bir sözünden;

herkes kötü olamaz kızım o zaman dünya başımıza yıkılırdı.


hem çoğunluk kötü olsa bu kadar dilenci nasıl zengin olurdu?

koca bir yılın üç ayında yatan birine ben de prim vermezdim. zammı da enflasyon oranından bir tık fazla yapmazdım.

edit: saldırgan tutumla yazdım, burada "yatan" tabiri işveren gözündedir. onun için önemli olan işyerine gelmendir. sen evden şirketi kurtaran işler yapsan da işveren gözünde değeri olmaz.

hukuken de bir şey alabileceğini sanmıyorum.

Belirttiğim gibi sağlık sorunu var ve kafasına göre prim zam verilmiyor. Belirli hedefler koyuldu.

Kendi başınıza gerçekleştirdiğiniz hedefler var mı yoksa gerçekleşen hedefler hep grup çalışması gerektiren hedefler mi? Bu dava açtığınızda desteklemeniz gerekecek olan bir durum. Şirket diyebilir ki "tamam da bu arkadaşın "gerçekleştirdim" dediği hedefleri aslında hep gruptan başkaları yaptı", o zaman bir şekilde toplantı notlarından sizin de örneğin bir takım ara görevleri üstlendiğiniz ve yerine getirdiğiniz anlaşılabilir mi? Yoksa sadece toplantıya fiziken katıldığınızı mı ispat edebiliyorsunuz? Çünkü bu biraz zayıf kalıyor. Elbette dava açabilirsiniz, bu sizin hakkınız da örnek verdiğim gibi veriyle desteklemek gerek.

KEndi başıma gerçekleştirdiğim hedef, her gün toplantılara katılmak :D o da raporsuzken.

Takımnın gerçekleştirdii hedefte benim de katkım var ama. Mesela her ay şu kadar bug'dan fazla çıkmamasında katkım var.


benim kayıtlarımı silmişlerdir, o yüzden ortalama zam ve prim üzerinden verirler kazanırsam.

Para için değil de çok sinir oldum. Arabulucu görüşmesinde çok katı konuştu avukat.

kara cumada tüm herkese yarım altın dağıtmışlardı. Bunu arabulucu görüşmesinde istedim ve ona ikna ettim mesela.

Adam diyor ki haksızlığa uğramanı istemeyiz, elemanımızken diğer elemanlar ne aldıysa sen de onu almalısın diyor. PRim zam da aynı şekilde olmalı. Olağanüstü bir durum var, raporluyum. Prim zamdan önce kovsalar böyle bir şey olmayacaktı.

Almayı beklediğiniz miktar ne kadar? Yani çabanız çok abartı ve gereksiz geldi bana. Prim de performansa bağlı olan birşey sonuçta, toplam 6 aylık bir çalışmanız var. Toplantıya katılmak bir başarı değil ki ayrıca. Ben olsam utanırdım bu kadar ısrarcı olmaya.

Şirket ortalamasına bakılırsa yüzdeleri öyle hesaplarsam 2500e yakın (verilerimi silmişlerdir, o yüzden hesaplayamazlar, şirket ortalamasından verirler diye düşünüyorum.)

eğer silmemişlerse de takımsal hedefleri tam hatırlamasam da en az 1000 lira ediyordur.

en son ilkokulda lisede utanmıştım. İş hayatında utanmak nedir :)

valla hocam
red pill yapmayan erkegin hali
ibretle izliyoruz

her koyun kendi bacağından asılır.

hocam
o arkadasa da uzulmek sorunu cozmeyecek
o arkadasın kendi isine gucune ekmegine bakması gerekli ki bu ruh halinden ciksin
degismeyi o isteyecek.
sen bir gorusursen fazla caktırmadan bu yone dogru it.
turkiye de karıdan ayrılsam da isime gucume bakabilsem diyen milyonlarca erkek var

@kingcyrax, bu konuda sessiz olmam iyi olur kadını da hiç beğenmiyorum zaten görür üzülür filan diye. bu toplumdaki basmakalıp yargılar yıktı onları. koca minyon, belli bir işi de yok, kadın sarışın etine dolgun falan filan. mücadeleyi kabul etmedi. zamanında niye evlendin ya madem. bilmiyorum ben tanıştığımda evli ve çocuklulardı.

tipik bir kadın davranışı.

iyi kalpli bir erkek bul: check

o iyi kalpli erkeği baştan çıkar, evlilik diye parasını sömür: check

düdükleyecek bir şeyi kalmayınca başkasını arayıp bul, boşan: check

aradan çok geçmeden bir üst sınıfa terfi et ve onunla nikahı bas: check

kadına kızıyor muyum evet kızıyorum, ama suç ne yazık ki erkeklerde. bu olanlara baştan onun izin vermemesi gerekir idi. hemen de kadını savunmalar başlamış zaten maddi kaygılar varsa boşanma olurdu zaten diye. nedense bu boşanmayı da hep kadınlar yapıyor arkadaşlar neden acaba?

Kadını silebilirsin. Kavga ettiği komşusunun lafıyla çocuklarını bırakıp kocasını terk ediyorsa hiçbir zaman tatmin olmayacak bir leştir kendisi. Şuna bile red pill diyorlar. Hayvan gibi yaşamaya nasıl böyle modern adlar buluyorlar anlamak güç.

red pill ne la? bi ben bilmiyormusum gibi bi hava olusmus burda.

Bunlar benim yakıştirdığim seyler de olabilir. Belki tamamen farkli bir sebebi vardir. Düşündüm de... ama adam mutsuz kadin mutlu buna eminim.

Red Pill nedir bilmiyorum ama her iki tarafı da tanımıyoruz. Siz ne kadar tanıyorsunuz bilemem. Bilemeyiz, belki adam tembeldir, enerjisini emiyordur. Kadın artık nefes alamaz hale gelmiş ayrılmıştır. Olamaz mı yani... Boşanmışlar, neyse ne. Kadın yolunu başka bir yere çevirmiş. Anlatımınızda çocuk sorunu da yok diye görüyorum. Eğer bir aldatma yoksa niye beddua? Mutsuzsa niye ömrünü harcasın adam? Adam harcar mıydı?Adamın silkinip kendi hayatını kurtarması / kurması lazım. Kalbinin iyisini kötüsünü bilmem, ama bazen çevreye iyi kalpli olup ruh emici sünepelikte insanlar olabiliyor.
Ezcümle; hepsi için hayırlısı.

kadın: balık etli, güzel
erkek: ufak tefek

red pillciler de hiç demiyo ki erkek kendi skalasından biriyle evlenseymiş o zaman?

Red pill nedir acaba biri açıklar mi red pill aşkına. google'da yok.

ekşide the red pill olarak var, mgtow var.

@acemi, nafaka yok kadın evlendi. Düğün bile yaptirdı.

Mağdur hep kadın mı olacak? Oh olsun demiyorum da bir uzulesim de gelmedi hani. İnsallah haksizliga ugratmadan mutlu olmustur kadin, yine de.

bu arada yanlıs anlasılmasın
tum sorunu red pill cilige baglayip adamı övmüyorum.
iliskisini bitirecek kadar kadını bezdirmis olabilir sorumsuzluklarla.
adam da kendini degistirsin diyorum.
gercek red pill cilikte kendin dahil kimseye acımamak gerekli.
yanlıs yaptiysan kendini de elestirip düzelteceksin.

ama kadın icin her seyi yapıp yaranamayan erkekler de var mı var
o yüzden red pill i dogru anlamak gerek.

@kingcyrax, o işler öyle olmuyor işte. red pillciler şunu iyi bilsinler ki o adam da biliyordur o pillcilerin bildiğini de işte beynindeki bariyerlerden kurtulamıyordur. o bilmez mi eşşekler gibin çalışıp çok paralar kazanmayı. ayrıca bunun erkeği dişisi mi var, pillcilerin mantığına göre kadın erkek hepimiz topun ağzındayız azcık kapasitemiz düştüğü an şutlanabiliriz.

valla shit happens. bu vesileyle kadın nefretini körüklemek, red pill yahut "seven sikilir" gibi acınası bahanelerin ardına sığınmak uzun vadede erkeklerin daha da aptal ve rezil varlıklar olmasına yol açıyor. bu nasıl yapılır o konuda tavsiye veremem ama arkadaşının "lan genç adamım, çocuklarım var benim. terk ettiyse terk etti nabalım, tamam çok üzülüyorum ama hayat devam ediyor yani, en azından toparlanma gayreti göstereyim, LET'S GO BOIZ" deyip fiziksel olarak değilse de mental olarak bi silkelenmesi lazım.

kadın artık eşi değil. ne yaşadıysalar yaşadılar. artık bitmiş. önüne bakması lazım. yoksa "potansiyel eş"lere bakacak olursak hepimizin intihar etmesi lazım çünkü her gün sevebileceğimiz, aşık olabileceğimiz ayarda binlerce erkek/kadın başkasıyla evleniyor. eski eşin bunlardan ne farkı var? eş değil, arkadaş değil. bitti gitti.

çok zor bir süreç olabileceğinin farkındayım. hiçbir şey olmamış gibi yaşasın demiyorum. sadece ilerlemek adına adım atmaya başlasın. bence siz de bu süreçte adama ezik, yardıma muhtaç, ürkek ceylan yavrusuymuş gibi falan yaklaşmayın. daha da kötü hissedip "alttan alınmaya" hiç ihtiyacı yok çünkü bence.

evlilik programındaki dayının da dediği gibi SKTİR ET BANA KARI MI YOK :(

ben bile çok üzüldüm. sen bi de arkadaşıymışsın normal üzülmen.

benim inancıma göre adam zor bi şekilde imtihan ediliyor, başkasına göre kader vuruyor, karma tokatlıyor ya da adam yaptıklarının cezasını çekiyor vs.
ama öyle işte. kaybetmiş adam. daha ufak tefek oluşu detayıyla bile kaybetmiş.

hocam boyle bir olay da var ama buna izin vermemek erkegin elinde
red pill i dusurmeyin boyle
adam calismiyor diyor arkadas
bu da yanlıs degismiyor kendini gelistirmiyor
he belki ihtiyacı yoktur ama bilemiyorum

üzülme. herkes seçimlerinin bedelini öder. böyle kadınlarla evlenmeyi veya sevgili olmayı tercih eden erkeklerin genel problemi kendi hatalarını kabul etmemeleri. o kadın zaten baştan sinyallerini vermiştir, adam görmemiştir. ya da görmek istememiştir. "iştheee gadınlar böyleee" ye bağlamak anlamsız.

başlığı açan kişi, kadının ne adamı sömürdüğüne dair, ne iyi bir herif olup bu kadının da onu kerizlediğine dair vs. hiçbir bilgi vermemiş.
altına ise doluşmuş herkes red pill'ci olsa olmazdı, tipik kadın, şunu yap/bunu yap sonra da yolla diye lanet yığdırmışsınız.

kadından nefret etmek için yer arıyorsunuz. kadının bu durumda suçu ne? adama nazaran daha dikkat çekici ve güzel olması mı? ne yapsın kendine sakal bıyık mı çizsin? boşanmak istemesi mi? ne yapsın beraber olmadığı adamla acıyıp bir şeyler yapmayı sürdürmeye mi çalışsın? sevmiş, birini bulmuş, evlenmek istemiş. ne yapsın kutlamasın mı amk?

aynı şeyi erkek kişi de yapabilirdi. bu durumda bunları sayacak mıydınız? tipik erkek, kadını kullanıp atmış, faydalanıp tüketince bir yamana atmış diyecek miydiniz?

burada arkadaş belli ki, adamın fiziksel olarak şansının pek olmamasından ve son durumdaki halinden üzülerek açmış konuyu. bu kadından nefret edecek, tüm kadınları ahlaksızlıkla, art niyetlilikle suçlayacak nasıl yer buluyorsunuz anlamakta güçlük çekiyorum.

red pill denilen olay, -belgeseli kastetmiyorum belgesel çok ayrı bir mesele- amerika odaklı bakir 4chan, redditçilerin çıkardığı bir nefret, şiddet üzerine kurulu paronayalar, sosyal medya intikamı zinciridir. sonrasında ikili ilişkilerdeki başarıszlığı ve yetersizliğiyle yüzleşemeyen eksik akıllıların da kendine pay çıkardığı bir zamazingodur. haklılık payı olan şeyleri kendi işlerine yarayan manipülatif tümevarımlarla harmanlayıp bu gariplere avuntu diye, ya da kötülüklerine bahane diye yediriyorlar. hele ki kendini geliştirmekten aciz, işine gelince kültürel dogmaları, işine gelince modern yargıları kullanan çoğu kötü yetişmiş türk erkelerinin şark kurnazlığı yapıp sürekli yamandıkları bir ideoloji. birazcık kendilerine çeki düzen verseler böyle çocuk tesellilerine kalmayacaklar aslında ama. bunu farkına varabilecek bir alt eğitim, sağlıklı sevgi-şefkat-güven-sorumluluk-empati gibi kavramlar verilmemiş en başta aileden. hastalıklı bir her şeye yetkileri ve her şeyin doğuştan onlara verilmiş bir hak olduğu dürtüsü ile değerlendiriyorlar başlarına gelen her şeyi, herkesi.

işin kendini ele veren tarafı, bu insanlar kadınların kendilerinin bile haberdar olmadığı türden şeytani yönlerini listelerken erkeklere ''siz bunları yapın orospulara'' minvalinde analiz ettiklerinden daha bile şeytani davranışlar öğütlüyorlar. kadınları şeytana denk bir şekilde tanımlayanlar da, kendini bu şeytandan korurken daha da şeytanca davranmayı öğüteleyenler de bu adamlar. ulan ben kadınların erkekleri bu şekilde suistimal etmeye programlı korkunç yaratıklar olarak görsem, hayatıma sokmam. bu adamlar o kadar haysiyet noksanı ki, hala bu şeytan, düşman belledikleri varlıklara muhtaçlar ve onlarla beraber olmak için ellerinden geleni yapıyorlar.

red pillci tayfanın istisnasız hepsi iltihaplı ruh ve kişilik yapılarını kendilerine itiraf edip bunu iyileştirmeye gayret edemeyen ve bozuk kişiliklerini mastürbe eden kin ve şiddet dolu insan ürünü tespitlere tapan, zekasız budalalardır.
inanmaya devam etsinler, kendi kendilerini zehirlemeye devam etsinler ne diyeyim.

Değildir.

Bir sorun çıkacaksa ilk başta çıksın, 10 yıl sonra değil.

Değildir. Bi Yalanı seveceğine gerçekleri sevelim ki

bu soruyu soracak kadar saf olduğun için dene ve gör diyorum. öğrenmiş olursun.

Aptallık olmadığına inanmak istiyorum. Ben herşeyi en başta ortaya döken biri olarak şeffaflıktan yanayım. Eğer karşındaki bu durumu suistimal edebilecek potansiyeldeyse bunu da görme şansı verir hem. Değilse zaten mis.

Dostum, bilmiyorum hiç dikkat ettin mi ama ilişkilerde "gizem, mistisizm" isteyen, "biraz gizemli olsun" diyenler kadınlardır. Gizemli olmak demek kabaca "bazı şeyleri gizlemeyi" gerektiriyor en azından. Buradan pay biç işte ne kadar dürüst davranman gerektiğini veya bunun aptallık olup olmadığını.

Evet, sanirim %100 durust olundugunda ortada merak edecek hicbir sey kalmiyor ve iliskinin tadi kaciyor. Ancak bir seyler saklanarak yasanacak iliski de bana gore degil. Ben her zaman kartlari acik oynamaktan yanayim. Insan bu denli sevdigi ve deger verdigi birine bile icten pazarlikli olarak hareket edip bir seyleri saklamak zorunda hissedecekse o iliskiyi hic yasamamasi daha iyidir. En azindan kendimize olan saygimizi yitirmemis oluruz.

Dediklerinde çok haklısın, gönül ister ki senin dediğin gibi düşünen birilerini bulalım ama neredeyse yok gibi bir şey. Mevcutta da durum böyle, o yüzden üzülmemek için akılda tutmak gerek bunu.

geçmiş konusunda yalan söyleme ama genel olarak hiçbir şey söyleme. konuşmak istemiyorum de, bir şekilde hallet. benim hayatım sikildi afedersin o konudan. onun dışında kendi hisleriniz için dürüst olun. naçizane tavsiyem söyleme konusunda cimri olursanız yukarda anahtar kelimeleri geçen heyecanlı ve gizemli bir ilişkiniz olur. yalanla dolanla da doğru düzgün ilişki olmaz. el özet; yalan söylemeyin, doğruyu da çok söylemeyin.

her zaman doğruları söyle, ama doğruları her zaman söyleme.

@icim urperiyor bu ne kadar güzel bir laftır. çerçeveletip asmak lazım duvara.
altına imzamı atıyorum.

her ilişki rol ve saklama gerektiriyor. bu sebeple %100 dürüst davranmak aptallıktır.

uyguluyor muyum peki doğru olanı? hayır. hiç bir zaman. hep aptal oldum.

aptallık değil ama her doğruyu da söylemeye gerek yok bence, yalan söylemeden de söylenmemesi gereken şeyler söylenmeyebilir.

Yüzde yüz dürüst olmak, hayatına dair herşeyi anlatıp çıplak kalmak demek eşittir tüm zaaflarını kullanılır hale getirmektir. kimse ilişkide dürüstlük palavrasını atmasın, kimseye yalan söylemem fakat şu hayatta öğrendiğim tek bir şey varsa birinin beni tümüyle bilmesine izin vermemektedir, çünkü "insanlar kötü". O kadar saf olmamayı yaşayarak öğrenen bilir. @İdexo +1

ben de tersi açıdan bakayım. dürüst olmadığına dair herhangi bir his uyanınca karşı tarafta, bence bunun dönüşü olmaz. ilişki uzun ömürlü olsun diye bir şeyleri gizledin ve bu taktikte başarılı oldun, sonuçta ilişki uzun süredir devam ediyor diyelim; bu ilişkide geçmişe dönük bilgilere sahip olma olasılığı doğru oranlı olarak artacak. ve bunlar öğrenildiğinde, ola ki güven ilişkisi ortadan kalkarsa ve karşıdaki "ya yine aynı şekilde davranıyorsa" derse, pek tadı kalmaz diye düşünüyorum...

Dürüst olmakla her doğruyu söylemek arasında ufak gibi gözüken ama çok büyük bir fark var

evet, herkes bilmesi gerektiği kadar bilmeli.

eski sevgililer ile olan özel şeylerden, arkadaşlarla olan özel şeylerden bahsedilmemeli, sevgilin sana zamanında güvenmiş olan ya da güvenen insanların seninle paylaştığı özel şeyleri bilmek zorunda değil.

eğer çıkma tarzı bir ilişkiden bahsediyorsak ilişkiye dair olan her düşünce bence açıklanmalı , alttan alma gibi bir durum olmamalı kartlar açık açık oynanmalı öbür türlü illa zamanla sabır bitiyor.

Sır / yalan başka şey "gereksiz dahi olsa hislerini bütün çıplaklığıyla ifade etmesi" başka şey. Tarz meselesi. Ben bir sürü insan tanıyorum, patavatsızca birilerinin yüzüne hakarete varan eleştirilerde bulunup arkadaşlaığı bozulunca "çok dobraydım, taşıyamadılar beni" diye ağlaşan.
Siz ilişkinizde dürüst olun, yalan söylemeyin ama lütfen yerine göre konuşun. Hislerinizi bütün çıplaklığıyla değil, lisan-ı münasiple ifade edin.

Buraya sorsan kimse istemiyor herkes tektaş alana embesil gözüyle bakıyor. Zurna zırt diyince bütün işler değişiyor :D

Bedava olsaydı isterdim belki. Ama çok gereksiz para ve istemiyorum.

ben gelinlik de giydim düğün de yaptım. düğün istemeyenleri anlamıyorum ya bence çok eğlenceli. inanılmaz sarhoş olup arkadaşlarımla çılgınca eğlendiğim bir geceydi çok da güzeldi. yine olsa yine yaparım ^^

etmiyorum. hayatimda etmedim.

niye bu düğün istemem diyen kadın bu kadar abartılıyor anlamış değilim. biz evlenirken kimsenin rızasını almadık, hatta okullarımız devam ettiği için ailelerimiz karşıydı. bu yüzden sadece nikah yapmayı düşünüyorduk, kimseyi çağırmak gibi bir düşüncemiz yoktu. sonradan aileler akrabalar için salon tutmak istediler, uygun fiyatlı bir yer ayarlandı. hiçbirinde illa şunu istiyorum, şu olacak demedim. gelinliğimi de kendi maaşım ile aldım. pişman değilim. ama bu iyi niyetimin bir miktar da olsa suistimal edildiğini düşünüyorum şöyle ki siz "aman masraf ettirmeyeyim, mutlu olmamız düğünden önemli" dediğinizde içten içe düğün, altın, takı gibi şeylere önem veren tipler sizin yüzünüze "tabii canım ne gerek var" deyip masraftan kurtuldukları için sevinebiliyorlar. o yüzden şimdiki aklım olsa belki bu denli masrafsız olmazdım ben de, bilemiyorum. düğün yapmak isteyene de kötü gözle bakmıyorum, kimsenin isteği içinde kalmamalı benim bazı isteklerim kaldı mesela. o zamanlar önemli değil diyordum, insan sonradan "ya evleniyordum niye şunu yapıvermedim ki?" diyebiliyor. ama bu noktada eşler elini taşın altına eşit derecede koymalı elbette.

Gelinlik giymek isterim, dugunu angarya buluyorum. Zahmetli bir surec.

Her manada yorucu ve gereksiz bir şey bence düğün. O yüzden yapmak istemem. Nikah sonrası ufak bir kokteyl yeterli diye düşünüyorum.

ben istemem. o geceye harcanan paraya da çıkar yurtdışında gitmediğim yerlere gider gezerim.

Düğün hayal ederdim. Sonrasında nikah olsa da olur dedim. Eşimi mali anlamda zorlayacak bir şey yaptırmak istemiyordum. Arkadaşlar sağ olsunlar bize alternatifler gösterdiler (düğünde oymana meraklısı arkadaşlarımız vardı, evet) bizim de içimize sindi. Bütçemize göre (kendimiz ödedik) maksimum arkadaş, az biraz yakın aile dostları olan bence müthiş bir düğün oldu. Hala da söylerler "ne eğlenmiştik" diye.

ben düğün istemedim, hiç öyle düğün, gelinlik falan hayalim de olmadı, üstelik düğün istemiyorum diye kayınpederim bana küstü :)
onun yerine nikah sonrası şehir dışından gelen eş dost akrabaya minimal bir yemek organize ettik.
eğer çok paramız olsaydı, yani düğüne verilecek 20-30-40 bin -ya da ne kadarsa- liramız olsaydı ve o parayı vermek bizi hiçbir şekilde maddi-manevi zora sokmayacak olsaydı, düğüne karşı çıkmazdım ama sanırım.
diğer türlüsü tam bir şımarıklık, hele kredi çekip düğün yapanlar falan absürd bence.
bir arkadaşım evlenirken kına ne ya pff ne banal falan deyip gizli gizli kına yapmıştı, bu da baya komik bence. bastırma bırak aksın, anane bunlar, hepsi olur :)

Şatafatlı düğün istemiyorum, ama olur da evlenmeye karar verirsem bunu bütçemize göre sevdiğim insanlarla kutlamak isterim, yemek olur kokteyl olur hiç önemli değil.
Gelinlik de bu en dümdüz en zarif olanlardan giyeceğim eğer evlenirsem.

Hiçbir şeyin aşırı abartılısını görgüsüzlüğün dibine vurulanını sevmem zaten.

gelinlik evet

Bizim hatun da istemiyor..

Yengen istemedi. Zaten o tiynette bir kadin olsaydi yengen olmazdi. 2 arkadas ayarladik gittik tisortle spor ayakkabiyla nikah yaptik. Evlilik muessesesine daha dogrusu birlikte olacagimizi resmi mercilere bildirmenin sacmaligina pek itibar etmiyoruz. Sadece burokratik zorunululuktan evlendik. Hic oyle keko evliler gibi bir hayatimiz da yok. Yuzuk var annemin israriyla ucuza aldik 2 tane aldigimiz gunden beri de takmiyoruz ben saat bile takamam, hanim zaten sevmez yuzuk kolye falan. Bilmiyorum biz bu caga ve kulture ait degiliz pek. Ya geriyiz ya ileri onu da cok irgalamiyoruz.

Bunlari istemeyen kadinlarin cogu yillardir yalniz hayatlarinda hic duzgun bir iliskileri olmamis "loser"lar o yuzden de beni alacak biri olsun da dugun eksik kalsin diye dusundukleri icin istemiyorlar ama yahudinin dedigi gibi bi enayi ciksa isler degisir.

ben istiyorum. ayrı ayrı nişan düğün kına nikah şeklinde değil de aile arasında yüzük sonrasında da nikahın da içinde olduğu bir düğün isterim. maddi imkanları çok zorlamanın da bir anlamı yok. istemediğim şey, görüşmediğim hatta tanımadığım eş dost akrabadan oluşan bol gelenekli bir düğün.

düğüne dünyanın en korkunç olayı, bir kadının en ahlaksız isteği gibi bakmayı da pek anlamıyorum. o istekte olan bir kadınla evlenmem falan. zorlama adetler dışında evlenecek kişilerin isteği ve tarzıyla yapılan, çiftin kendisini eğlendirdiği şık bir kutlama, anı neden olmasın ?

Düğün istemem ama kokteyl tarzı ufak bir kutlama isterim. En yakın arkadaşlar ve aile üyeleri ile yer içer eğleniriz, güzel olur. Neden yüzlerce kişilik bir düğün yapıp da dıdısının dıdısının masrafını üstleneyim? Bence asıl bunu yapmayı istemek anormal.

Gelinlik mevzuna gelince kabarık olmayan, sade, vintage bir şeye hayır demem. O gün benim için özel olacak, dolayısıyla özel bir elbise giymekte sakınca görmüyorum. Gelinlik deyince illaki koskoca pasta gibi bir şey giymeye gerek yok. 20’li yıllardan fırlamış gibi duran şık bir elbise iş görür.

Yani klasik anlamda düğün ve koskoca gösterişli bir gelinlik istemediğim için suçlu mu oldum? Değişik mi oldum? Valla bence olmadım.

Bu arada yukarıda bir arkadaş bu kadın loserdır demiş. İşte tipik erkek kafası. Onlara 40 gün 40 gece düğün yaptıracak, gelinliğin eeenn pahalı modelini isteyen kızlar daha değerli, daha olması gereken gibi görünüyor, diğerleri loser. Ne diyeyim umarım loser olmayan bir kıza denk gelirsiniz de size sadece gelin başı için 5000 tl ödetir.

Gelinlik giymek isterim; hiç şöyle gelinliğim olsun vs diye hayallerim olmadi ama hayatımda 1 kere giyeceğimi düşündüğüm bir elbise olması değişik geliyor; yaşlanınca içimde kalmasın. Hem 'biriyle hayatımı birlestirirken o güne özel hazırlanmanin nesi kötü?' Diye düşünüyorum.

Düğün kısmı da şöyle; çok buyuk organizasyona, davullara, zurnalara gerek yok ama en yakınlarımın geleceği, pasta limonata dağıtılmayan, sicak bir ortamda birkaç saat eğlenmek güzel olur gibi geliyor. Bunun için deli gibi para harcamak da gerekmiyor. Her düğün klasik Türk düğünü gibi olmak zorunda de değil.

Gelecek sene nisan mayis gibi evleneceğim; organizasyonu da yukarda tarif ettiğim şekilde yapmayı düşünüyoruz.

@i m cool with that biz de davullu zurnalı abartılı bir düğün yapmadık, taraflardan herhangi biri yapmak istese de kabul etmezdim. düğün illa davullu zurnalı olmak zorunda değil. benim bahsettiğim hiçbir özelliği olmayan bir günmüş gibi gidip evlenme kafasında olanlar.

Evet var. Hatta düğün yapmamak için gidip yurt dışında evlenmiştim bir zamanlar. O kadar uzağa gittim ki kimse gelemedi. Gelinlik yerine de beyaz normal elbise giymiştim. Tanıdığım 3-4 çift daha böyle yaptı. Yani sanıldığı gibi herkes düğün istemiyor. Tanıdığım pek çok insan da aile baskısı yüzünden düğün vs yaptı.

Düğün olmayacak, gelinlik de büyük olasılıkla olmayacak. Ailem de istemiyor.

Düğün ve gelinlik istemedim. Eski eşimin ailesinin çevresi geniş diye onların ısrarı ile sade bir kokteyl ile ve gelinlik ile çözdük işi. Boşanmak istedigimde eski eşin isteği ile evlilik terapistine gittik. Eski eşim dedi ki, phoebe kapris yapmaz, hır gür çıkarmaz, yıldönümü aydönümü kutlamaz, takı falan zaten sevmez, düğün "bile" istemedi, öyle olunca nasılsa "cepte" diye hissediyorum ve serçe parmağımı dahi oynatma ihtiyacı duymuyorum. Bu da böyle bir anımdır.

Hayal etmedim de yahu tanıdığım ve değerli bulduģüm herkesi bir araya toplama fikri bayağı hoşuma gidiyor. Bir de burda böyle bir bölüm var, o bölümde insanlar konuşma yapıyor, o bölümü çok seviyorum. Insanın geçmişiyle ve bağlarıyla yeniden karşılaşması epey güzel bir şey. Düğün, bir ritüel, bir toplantı, devletle olan iş ayrı. Birisiyle hayatını birleştirdiğinde artık orada yeni bir kimliğin, benliğin oluyor, bu kimliğın taninmasının bir aracı. Kendine de bu yeni kimliģin orada dank ediyor, dile geliş şekli. Kutlama kısmını da seviyorum. Iyi ki birbirimizi bulduk gibi (*-*). Gelinlik ve damatlık da özen ve sayglı bir şey gibi ya hani, onları da seviyorum. Olmadığın kadar temiz, sade ve şık olacaksın. Fikir iyi. Böyle işte. Düğün olsun.

abartı olmamak kaydıyla isterim tabii. kapalı alanda davul zurna eşliğinde düğünümün yapılacağını, çoluk çocuğun pistte dolaşacağını ve koca memeli teyzelerin göbek atacağını düşününce midem bulanıyor. böyle bir organizasyona asla evet demem.

ne düğün ne gelinlik hiç birini istemedim. sadece sevdiğim kişiyle başbaşa nikah kıyayım olsun bitsin dedim ama olmadı çünkü burası türkiye. düğün yapmazsanız evlatlıktan reddederiz diyen aileler vardı ve 5 kuruş da destek vermediler. sonuç olarak düğünler yapıldı ama arkamdan bir sürü de dedikodu oldu. şimdiki aklım olsa işler kopma noktasına da gelse istemiyorum diye diretirdim. ailelerin gönlünü edeceğiz diye hem paramızdan hem psikolojimizden olduk.

hayır soğuktan,kardan, yağmurdan, kıştan vs nefret ederim.

çok severim. aksine yazı pek sevmem. kar yağmayan yerde yaşayamam:)

Bayılırım <3

Ne yazık ki sokaklarımız ve havamız pis olduğu için o güzel beyazlık hızla siyaha dönüyor, ama yine de seviyorum.

karı görünce kaymadan duramam açıkçası. kaydıkça kayasım gelir. akşama kadar kayarım. akşam halim kaldıysa kaymaya devam ederim.

Tabiki severim, nadir olan seyler guzeldir

Bayılırım <3

Efsanevi 87 kışını yaşamış nesildenim...

Zaman zaman uğraşı, derdi adamı bıktıracak düzeye gelse de karı severim tabii.

Ayrıca @incity +1

ehem.

Cok severim ama sevmem. Kari severim ama kar yagdi diye sevinmem. İstanbul'da karin bir anlami yok benim icin, sehir icinde kari ne yapayim? Kari severim ama kar tatiline gittigim zaman.

karı sevmem mi bayılırım. bazıları süt gibi, bembeyaz. üzerinde yuvarlanmak hoş oluyo.
nihihi.
ama daha yağmadı. :(

yeni yağmış olanını severim temiz ve kusursuz. kirlenince hoş durmuyor..

En az 4 saat derin uyku diye biliyorum ben. Odanızın sıcaklığı, havasız kalması ve rahat nefes alıp almama, uyumadan önce birşeyler yiyip içme durumlarında uyku kalitesini etkiler. Nispeten daha serin ortamda daha iyi uyunur.

benim derin uyku 3:50 ile 4:30 saat arası değişiyor, güzel uyanıyorum.
Belki pasifloralı veya melisa çayı deneyebilirsin, bir de şöyle bir şey buldum : www.herby.com.tr

Eğer hala durum aynıysa bi atarax'ı da deneyebilirsin doktora sorup.

He bir de, zamanında mı uyuyorsun o da önemli olabilir, mesela benim uyusam da uyumasam da saat 2'den sonra nabzım düşüyor, vücudun bir uyku saati var o saatlerde uyumak lazım.

Cok duzenli saatlerde uyuyorum, uyku oncesi bisi yemiyorum, aksamlari hafif gidalar tuketiyorun, ortam asiri sicak olmuyor, oncesinde kafami bosaltmaya calisiyorum, cok kuruntulu bi tip degilim zaten.
Yine de olmuyor arkadas :/

odanın sıcaklığını 21-22’de tutuyorum. daha yüksek olursa kalorifer yanarsa sıcaktan bunalıyorum uyuyamıyorum. tabi evde bebek de olduğu için bu derecelerde aslında. yüksek sıcaklık onun için de zararlı.
burnumun tıkalı olmaması da önemli doğru nefesle daha derin uyuyorum.

soru farklı ve cevap bu değil biliyorum ama uyku kaynaklı yorgunlukların (uykusuzluğun) ardında sağlık problemleri olur.

kısa bir süre için yorgun hissediyorsan farklı bir sebebi olabilir ama uzun süreli bir şikayetse sorun olabilir.

yazdıklarından anladığım kadarıyla uyku için elverişsiz bir ortam yok.

bir göğüs hastalıkları uzmanına muayene olman senin için iyi olabilir. ankara veya istanbul'daysan isim önerebilirim.

derin uykuya ben de takmistim bir ara. 1 satin altindaydi benimki hep. baskalarina sordum, en az uc saat uyuyorlarmis. sonra boyle kabullendim kendimi. ama madem yorgun uyaniyorsunuz, bir uyku klinigine gitmek mantikli. belki uyku apnesi faln vardir.

Bir ara ben de kullandım o applikasyonlardan. Evde neredeyse 1 saatin altında çıktı derin uyku. Sonra 3 gün iş seyahatindeydim, otelde 8 saatlik uykunun 6 saatinde derin uyumuşum. Hakikaten de dinlenmiş kalktım. Kendim için cevap vereyim; evdeki sesler, kedinin tıkırtıları, çocukların arada uyanıp yanıma gelmeleri, eşimin kıpırtısı, horlaması vs. Bunlar zaten benim hafif olan uykumun kalitesini iyice düşürüyor.

Kedinin tikirtilari ve ruzgarin sesi bir etken olabilir bak. Kedi sag olsun iceride tikir tikir, derinlesemiyor olabilir uyku bu yuzden.

Aksam melisa vb bir cay icicem bakalim ise yarayacak mi.

Eğer gürültü uykunuzu çok bölüyorsa kulak içi gürültü süngeri takabilirsiniz, çok etkili oluyor. Işık vs varsa göz bandı da takabilirsiniz. ben bazen kullanıyorum çok iyi uyuyorum.

aklinda biri vardir, ondan derin uyuyamiyorsundur :)

çok geçmiş olsun. acelem var ama yine de yazmak istedim. oluyor böyle şeyler deyip unutmaya çalışmak en iyisi. giden geri gelir merak etmeyin. sizlere bir şey olmaması iyi.
allahından bulsunlar.

Büyük geçmiş olsun. İnsan "cana geleceğine.." diyor ama yine de moral bozucu. Şimdi yapılacak işlere odaklanın; tekrar girmemesi için ne yapabilirsiniz? Kapıdan mı girmiş, pencereden mi? Alarm sistemi var mı? Komşularınızla iletişime geçin, ortak karar alın. Apartman güvenliğini sağlayıcı tedbirler alın.
Yine de tekrar etmekte fayda var, şükür siz yokken girmiş.

Bir arkadaşımın evine hırsız girmişti o da o sırada uyuyor numarası yapmış ne alacaksa alsın gitsin demiş içinden. Hırsız tüm işini bitirip çıkarken bunun yanına gidiyor ve bıçağı karnına dayayıp, uyumadığını biliyorum sesini çıkarırsan seni keserim diyor.

Çok daha beter senaryolar ile bitebilir bu süreçler bırakın gerçekten mala gelsin. Çok geçmiş olsun.

@SiyamkedisiZorro Çok teşekkürler. 1. katta dairemiz. Pencereden girmiş. Pencerelerimizin hepsi arkadan sürgülüydü, sadece iki pencerede sürgü yoktu. Onların birinden girmiş. Bir müsibet hesabı, o pencerelere de sürgü taktıracağız. Aslında site içindeyiz.

@gozu acik sevisen yahudi evet cok sukur en azından evde yoktuk. Aslında insan cok sinirleniyor, yanlarında zarar verecek birşey olmadıgını bilsek, "keşke evde denk gelseydi" diyesi geliyor insanın ama, neler neler var dediğiniz gibi. buna da şükür.

Sagliginiza bir sey olmamis. Huzurunuz, mutlulugunuz yerinde. Takmayin, evet sıkıntılı bir durum ama mal bu. Yerine yenisi elbet gelir. Sıkmayin caninizi, pozitif dusunmeye calisin.

bi ara bizim eve hırsız dadanmıştı. 2-3 ayda bir hırsız giriyordu. (yazın pencereler açık) sonra pencerelere parmaklık taktırdık o gün bu gündür hiç vukuat olmadı. geçmiş olsun. kötü bir his biliyorum.

hadi ordan ya bu şu filmin konusu, resmen izleyip buraya yazmışsın www.imdb.com

izlemediysen de izle, iyi gelir.

filmin konusu: bir kadın (duyarlı ve kendince bu yüzden ezik olduğunu düşünüyor) bir gün evine hırsız giriyor bilgisayarını ve babaannesinin gümüş kaşık takımını çalıyor.
maddi boyutuna takılmasa da evine birinin girmiş olma hissi onu sinirlendiriyor ve bunca yıllık topluma karşı biriktirdiği pasif agresif nefretiyle de gaza gelip hırsızı bulmaya çalışıyor bir komşusuyla.

falan filan...
güzel kafa dağıtırsın. (izlemediysen.....)

öğrencilerin isimlerini buzlayıp hocanın yazdığı şeyleri okulun fb grubuna postalayın. kalanını halk kendi kendine yapar.

Eski ogrencileri kac yasinda?
Eski ogrencilerine bu hareketleri ogretmenleri olmasinin ardindan mi yapmis? (Yani onlar "eski" ogrencileriyken mi, yoksa hala onun ogrencileriyken mi?)

Cinsel iliski icin -cinsel iliski gerceklestiginde- karsi taraf 18 yasindan buyuk muydu ve rizasi var miydi?

Simdi bunlarin cevaplari olmadan olmaz.

Ama genel olarak bir avukata danisabilirsiniz ya da savciliga gidebilirsiniz.

eski öğrenciler artı onsekiz ise adamın hukuken yaptığı bir yanlış yok. o yüzden sosyal medya demiştim.

18+ ise sosyal medyada paylaşma hakkı nereden geliyor?

Ben dahil diğer eski öğrencileri 24 yaşındayız. 16 yaşında sadece taciz (ki ben sonradan farkettim) ve manipülasyonla birlikte ona hayranlığım mevcuttu. 19 yaşındayken ise onun zorlamasi ile cinsel birlikteliğimiz oldu. 4.yil sonra yeniden bana ve arkadaşlarıma uygunsuz şeyler yazmış. Şimdi nişanlı ve özel bir kurumda öğretmenlik yapıyor. Küçüklerle de bu aşamalardan geçerek hayatların mahvetmesinden korkuyorum. Psikolojik destek alıyorum.

'16 yaşında sadece taciz (ki ben sonradan farkettim)'

taciz nasıl sonradan fark ediliyor?

Sevmiştir sevmek için yapmıştır diyosun. Sonrasında adamın niyeti seni yatağa yatmak olunca anlıyorsun o hareketlerini de

Taciz farkındalığın artmasıyla idrak edilebilir.

Eğitim verdiği özel kuruma ihbarda bulunabilirsiniz. Direkt yönetime (okul sahibi ve okul müdürüne) bildirim yapmanızı öneririm.

Uygunsuz seyler yazmaktan kasit ne?

Seni seviyorum vb davranışlarla manipüle edildim zaten hayranlığımi ve ilgimi biliyordu. Babam albay duymasından bir şey yapmasından korktum. Hala da korkuyorum avukat olduğum halde. Soruşturma başlatsam sonuçsuz kalsa bile onun ailesi de kalabalık Her seyi yapabilirler evimi yurdumu biliyor

ne zaman ayrıldınız? :)

Adam hiç sevgilim olmadi. Seni seviyorum önemsiyorum gibi sizlerle oyaladı ilaç kullanıyordum sağlıklı da dusunemiyordum 17 yaşımdan beri. 4 yıl sonra yeniden görüştüm diğer arkadaşlarıma yazdığı kağıtlar mevcut elimde. Sen mi yazdın diye ikrar ettirmek ses kaydı almak onu konuşturmak amacıyla görüştüm. Instagram adresi bana ait değil diyerek siyrilabilir mi?

@fatminka: Taciz olduğunu sonradan fark ettim diyorsun, hayrandım diyorsun, manipülasyonla beni kendine hayran bıraktı fikrini sonradan edinmişsin, yönlendirici düşünceden uzak olman mümkün değil. Yaşadıklarını hafife almak olarak görme bunları, böyle bir süreç başlatırsan karşılaşacağın şeyler (muhalefet ve vicdani olarak) olarak gör. 16 yaşındaki tacizin detayları ne mesela? Nasıl bir davranışa taciz deniliyor burada?

Bu arada üstümdeki arkadaş neden hukuktan bi bok anlamadan öyle bir şey yok böyle bir şey var gibi bilgiler veriyor anlamış değilim. Ne demek teknolojik suç diye bir şey yok? Ne demek kanıtlanamaz? Gayet de kanıtlanabilir. Nasıl bu kadar emin konuşuyorsun ya? Hukuk yazılımla işlemiyor, böyle durumlarda müdahale edilebilsin diye, kurallar böyle durumlarda insan yargısı gerektiriyor diye insan yargısına yer veriliyor, o hakim de o yüzden orda. Öyle olmasaydı koyardık yapay zekayı saniyede çözerdi tüm davaları.

Zaten ilginiz olan birinin derste sürekli saçınızı oksamasi öpmesi hatta boynunuzu öpmesi sarılması nedir? Siz o zamanlar benden hoşlanıyor seviyor diye düşünüp mutlu oluyorsunuz ama o aslında sizin göguslerinize baktigini 4yil sonra söylüyor

dostum 19 yaşında cahil olman çok normal de hala mı devam ediyor bu cahillik anlamadım ki. neden buraya yazıp insanların seni bilmeden etmeden yargılamasına müsade ediyorsun? bunları öğrenebileceğin yerin burası olmadığını bilmiyor musun?
avukata sorsana.

edit: öeh bi de avukatmışsın. durum vahim.

Şu an danışabileceğim anlatabileceğim kimse yok malesef

madem avukatsınız, bence hukuk hocalarınızdan sizi en iyi anlayabilecek, mümkünse bayan ve yaşlı bu tür davaları bilen birine meseleyi anlatabilirsiniz.

eğer hocalarınızdan böyle biri yoksa, başka üniversitelerde(iyi üniversite) bayan, yaşlı, idealist ve bu tür davaları bilen birine meseleyi anlatabilirsiniz.

kaşısına gidip tüm her şeyi anlatmayın. kabaca durumu özetleyin. o soru sordukça ilgili ise detayları verirsiniz. bir de meselenin hukuki gidişinin yanı sıra psikolojik bir yanı da var ise orayı da ihmal etmeyin.

Malesef kadın ceza hocam yok. Erkek prof aramızın iyi olduğu var da nasıl anlatırım bilemiyorum.

iyi üniversitede, yaşlı, kadın, idealist, anlayışlı, cezacı olmasına rağmen şefkatli hoca araştır.

istanbul üni, marmara üni, yeditepe üni ve diğer üniversitelerin ceza hukuku kadrolarına bak. isimleri yaz. git. danışmak istediğim bir konu vardı de. nasıl bir yol izleyeceğimi bilemedim de. anlat. insanız yani. çaresiz kalabiliriz, ne yapacağımızı bilemeyebiliriz. yol göstermezse o utansın.

19 yaşında 'onun zorlaması' ile bir şeyler olduğunda aklınız neredeydi?

inanmıyorum açıkcası ve de geçmiş olsun.

çekirdek aile içerisindeki anne, baba ve çocukların özlük haklarının; barınma ve beslenme haklarının yerine getirilmesi; kadının ve 18 yaşından büyük çocukların çalışma haklarına saygı gösterilmesi.
herhangi bir aile bireyinin ötekileştirilmemesi ya da herhangi bir aile bireyine üstün insan muamelesi yapılmaması
olabilir.

Oooo süper konu.
Kişilerin olduğu yerde illa ki bir etik ilişki içinde oluruz; olumlu ya da olumsuz anlamda. Ailede bu etik bence daha dar anlamında değerler üzerinden yürümekte. Özellikle de değer eğitiminin ana merkezinin aile olduğunu düşünürsek temel kural: "koyduğun kurala uyacaksın" olmalıdır.

kimsenin kimseyi doyurmaya, bakmaya zorunluluğu yok diyorum. yardımcı olmak isterse olabilir ama olmayınca da niye olmuyor denmez.

not: büyük konuşmak istemiyorum ama 3 bin tl kazanan kardeşin yerinde olsam yardımcı olsa dahi kabul etmem. ileride kabul ettiği yardımlardan dolayı bir laf yer, içinde sızısı kalır.

Abi destek olmak isterse olur, kendi parası ama böyle bir zorunluluğu yok tabii, kardeşi 3 bin liralık bir iş yapıyorsa hayatını 3 bin liralık şekilde yaşamaya entegre etmesi gerekiyor, kaldı ki evlenmiş barklanmış belli bir yaşa gelmiş bir insanın bunu çok önceden yapması gerekiyor, abisinden falan beklentisi varsa bu hatalı ve aciz bir davranış olur.

Valla kişiye bağlı, ben ailede en çok kazanan kişiyim yardımda bulunuyorum zor durumda kaldıkları zaman he tabi parayı savuruyolarsa yardımda bulunmuyorum öyle. İçinden nasıl geliyorsa makbul olanı yardım edilmeli bana göre. Tabii abartmamak şartıyla yoksa düşük kazanan kişi bokunu çıkartabiliyor.

Küçük kardeşin ne kadar zorlandığına, abinin de gönlünün ne kadar geniş olduğuna göre değişir bence. Bir standardı yoktur diye düşünüyorum. Tek bildiğim, abinin "zorunlu" olmadığı hiçbir şeye.
Kardeşe o parayı vermek kendisine hiç koymuyordur, kardeş almaktan gocunmuyordur, almasa bir şeylere yetişemiyordur (hastane parası, mutfak masrafı vs), abi vermese içi rahat etmiyordur ("kardeşim açken ben tok yatamam" gibi), o zaman bize bir şey söylemek düşmez. Ama neticede, bu kardeşler yaptıkları seçimlerle bu noktaya gelmişler değil mi, mecburiyetten değil? Yani küçük kardeş bir hastalık geçirmiştir, zamanında çalışıp abiyi okutmuştur vs bir gönül borcu durumu vardır, o zaman işler değişebilir.

Tabi ki şart değil kendi parası ister verir ister vermez. Diğer taraf buna hasetlenemez. Zaten vicdanli ise gelirinin bi kısmını yardıma harcıyorsa buna aileden başlarsa tadından yenmez. Para vermesene bile ihtiyaçlarını karşılasa vs daha usturuplu olur.çocuğunun okul taksiti vs. Ama kesinlikle şart değil.

tamamen insafa/gurura vs. kalmış bir durum. ben kabul etmezdim mesela 3bin geliri olan kardeş olsaydım. ama 3ok kazanan abi olsam verirdim hiç düşünmeden.

hiçbir zorunluluk vs. de yok bence. tabi yazar burada her iki kardeşe de eşit şartlar sunulduğunu var sayıyor. örneğin bu 3bin alan kardeşe "abin doktorluk okuyor o yüzden seni üniversitede okutamayız hadi lise yeter sana" dendiyse o zaman o abinin de artık abilik yapması gerek.

herkes kendi hayatını, ailesini kurmuş. bence bu artık pek "aileden birinin çok kazanması" durumu olmuyor. anne babaya, evdeki okuyan kardeşe yardım etmek vs olabilir ama kendi ailesini kurmuş işinde gücünde olan kardeşe yardım etme zorunluluğu yok. yardım edilebilir de tabi ama artık bağımsız insanlar bunlar bence. zor durumda kalınır yardım edilir, düzenli yardımla kardeşin gelirini yükseltmek şart değil.

zorunluluk yok ama vicdan var. kendim çok rahat yaşarken kardeşimin çabalamasına gönlüm el vermez. ayda 2000 tl versem bana hiç koymaz ama kardeşimin hayatında çok şey değiştirecekse gözümü kırpmam veririm.

ha ya da çocukları vardır yeğenlerimin masraflarını üstlenirim ben okuturum, hem güzel bir vesile olur hem kardeşime yardımcı olurum

Böyle yaşayan bildiğim çok sayıda aile var.

Zaten türkiyede eskiden eğitimin özelliği buydu, sınıf atlatabiliyordu şimdi bitirdiler o işi de, herneyse konumuz bu değil.

Normal şartlarda abinin yardım etmesi ''görevi'' değil ''tercihi'' olacaktır, yani şart değil ancak yardım ederse hem kendisi mutlu olur hem de öz kardeşine belki daha iyi imkanlar sağlamış olur.

Ama yaklaşım olarak yardım etmeyen de çok fazla var(kendisi ayda çok fazla kazanıyor -ki bir kısmı miras gelirlerinden- kardeşine de kağıt imzalatmış ne mirastan pay vermiş ne de yardım ediyor, kardeşi evli ve kirayı ödeyemiyorlar çoğu zaman, ev sahipleri yardım ediyor mutfak masraflarında v.s) ama bunun yanında kendime ne alırsam 1 tane de kardeşime(kardeşi kadın ve bekar) diyerek 800 bin liraya ev almak yerine aynı aparmanda 400'erden ev alan da var.(tapusu kendi üzerine ama kardeşi kullanıyor)

Yani bu tür durumlar 2 nesil geridekilerin köyden yeni göç ettiği ailelerde çok görülür ve sorduğunuz sorunun 2 durumu da rastlanır.

yardımcı olmanın sonu yok. mesela çocukları olur, eğitimini üstlenebilir, araba almak isterler, peşinatı vermeye yardımcı olur ama düzenli olarak aylık bir yardım bence yanlış olur. diğer taraf bütçesine göre yaşamayı öğrenmek zorunda.

Böyle bir zorunluluk elbette ki yok, herkes kendi hayatından sorumlu. Kimse tırnaklarıyla elde ettiği mevkiyi ve bunun getirilerini kardeşiyle paylaşmak zorunda değil. İstisnalar, acil durumlar, sağlık giderleri gibi öngörülemeyen giderleri ayrı tutuyorum.

Ama aradaki abi-kardeş ilişkisine bakarak, ben olsam, böyle bir durumda kardeşime yardım ederdim/ediyorum.

direkt para yardımı bir şekilde her iki taraf için de manevi yük haline gelebilir. 30-35 bin kazanan abinin vizyonu, çevresi vs. daha geniştir. bir şekilde diğer kardeşin 5-10 arası kazanmasını sağlayabilecek ortamı oluşturmaya çalışması daha mantıklı gibi.

Abinin yardim etme mecburiyeti yok, geliri düsük olan taraf o gelirle yasamayi ögrenmek zorunda. Anne - babanin masraflarini üstlenme konusunda abisi ön ayak olabilir.

Benim öyle bir durumum aile bireylerine maas baglamak seklinde para göndermekten ziyade yegenlerimin en iyi okullarda okutulmasina destek olurdum.
Ya da hesabini tutamayacak kadar param varsa ev alir, kendi üstüme yapar; kardesimin oturmasina izin verirdim. Ama bunun sebebi mecburiyet degil, kardesimle aramin iyi olusu ve onun da bana ayni cömertligi gösterecegine emin olmam.

3 bin kazanıyormuş vah vah vah....

1800 lira ile ev geçindirenler ne olacak? Ben abi olsam yardım etmezdim zira sizin düşük olarak gördüğünüz maaş iyi bir maaştır.

Ben olsam diyebilirim sadece. Kendimi buna zorunlu hissederim. Benim için bir zorunluluktur. Ama bu zorunluluk benim şahsi düşüncem olduğu için herkes aynı düşünce de olmayabilir. O doktor mesela kirası 10.000 TL lik bir evde oturuyor olabilir. Yani der ki; benim gelirim kadar giderim var. Etmeyebilir.
Aile kavramına bakış açısı ile farklılık gösterir.
Aradaki önceden gelen ilişkilere göre farklılık gösterir.
Eşinin tutumuna göre farklılık gösterebilir(bazı eşler çok etkili olabiliyor)
Bir çok faktör ekilidir. Ama zorunluluk kişiye göre değişen bir durum bence.
Maaşım o paraların 3 te 1i kadar olmasına rağmen ve evli olamama rağmen ve kadın olmama rağmen ailemdeki kardeşlerime anneme babama maddi olarak yardım etmeye çalışıyorum.

zorunluluk tabi yok, kimse kimsenin başına silah dayamıyor. ama ben 30-35 bin kazansam ve 3 bin kazanan kardeşime kuruş yardım etmesem kendi insanlığımı sorgularım. çünkü 30 ile 28 arasında bi fark yok ama 3 ile 5 arasında çok fark var.

Bu tarz kazancta ucurumlarin oldugu aileler var mi bildiginiz demişsiniz ee zaten ülkenin çoğu bu durumda. zengin fakir arası farkın fahiş olma sebebi bu.

ayrıca zorunluluğu yok deyip bunu savunanlar da benim gözümde insan değildir!

bizim ailemiz için konuşursak babam kendini zorunlu hissediyordu geçen seneye kadar. Babamlar 6 kardeş; beşinin işi gücü yerinde iken en küçük erkek kardeşleri 2000-2500 lira maaslı işlerde çalıştı hep, bundan iki sene önce de evlendi. En çok desteği de hep babam sağladı (bu arada amcam 45 yaşında). Araba bile aldı. Diğer kardeşleri de ara ara destek oluyor tabi.

Babam tüm bunları yaparken amcam ikide bir iş değiştiriyordu vs. Sorunca 'işten çıkardılar' Sonradan öğrendik ki nasılsa hazırdan geliyor diye en ufak şeyde istıfa eden amcammış. Kendini hazıra alıştırmış bir nevi. Bunun üzerine babam desteği komple kesti 1 sene kadar önce. Bunu kötü niyetli olduğu için değil, amcam kendi kendini idame etsin diye yaptı. Hala acil durumlarda destek sağlar.

Velhasıl asla zorunlu değil hatta bunu zorunluluk haline getirince karşı tarafa yararı değil zararı oluyor. Ha bu demek değil ki asla destek olmasın, olsun ama abartmasın. Yoksa sonu amcam ile babam gibi olabilir.

Bana gelince vicdani olarak babamdan çok da farklı olmadığım için muhtemelen ben de elimden geleni yapardım.

Çok kazanan diğerine yardım etmeli. Bu devirde 3000 liraya geçinmek zor. Bir de ev kiraymış. Yalnız bir elin verdiğini öteki el duymayacak. Verilen para gözünde büyüyorsun yardım etmemeli mevzu bahis kişi.

Zorunluluk yok. Düzenli olması bir süre sonra zorunluluk gibi hissedilir her iki taraftan da baktığımızda. Bu kazanç uçurumları aslında epey fazla. Ben abi olsam düzenli para vermek yerine örneğin çocuklarının eğitimini üstlenirdim. Eşi çalışmıyor evi kira meselesine kardeş ve karısı çözüm bulacaklar.

Sanırım her ay düzenli yardım yapmak yerine elimde oldukça toplu para vermeye çalışırdım.

ayda 30 bin gelirim olsa sadece kardesime değil tüm akrabalarıma katkı sağlardım

tanıdığım bir ailede durum tam böyleydi, büyük abi diğer iki kardeşine devamlı yardım yaptı. kendi eşinden ve çocuklarından kıstı onlara ev aldı, çocuklarını okuttu. kendi eşi kafayı yedi bir yerde.

her şeyde dengeli olmak lazım.

ek: kardeşin abisinin kazandığında gözü varsa, abim bana bakmak zorunda gibi bir beklenti geliştirdiyse durum çok iticileşiyor. iyilik karşılık beklentisiyle başa kakılarak da yapılmaz ama bir iyilik yapınca da devamlı yapmalıymış gibi beklenti de oluşuyor.

arada dengeler de bozuluyor bir süre sonra, para aradaki ilişikileri geriyor. birisi yardım ettiği için minnet duyarken bir diğeri kendini kıyaslamaya başlıyor, öfke besliyor, kin güdülüyor. eşler ve çocuklar arasında çatışmalar yaşanıyor, yardım edenenin eşi neden yardım ediyor diye ayrı öfke duyuyor, kıskançlıklar oluyor, yardım eden yardım ettiğinden bir davranış görünce vay efendim oluyor. her zaman olan şeyler.

özetle en iyisi karnı toksa akrabayla para işlerine girmemek. herkes kazandığıyla yaşasın.

Böyle bir zorunluluk yok.
Adamın kendi eşi çalışmazken niye abisi maaşa bağlasın?

Bence diğeri üç binlik yaşamayı öğrenecek. Çünkü o, onun kendi hayatının şartları.

Ha, 30bin kazanan ben olsaydım, 3 bin kazanan kardeşim olsaydı, veya eşim/eşimin kardeşi arasında bu denklem olsaydı, düzenli olarak yardım etmeyi isterdim.

ya açıkçası bazıları da hazıra çok alışıyor ve zaten göndermesi lazım kafasına giriyor, o beni biraz sinir ediyor. şart mı diye soruyorsan elbette şart değil, doktor parayı sokaktan toplamıyor kardeş de memurmuş iyi işte garanti iş, nerde yaşadığı da önemli ama kendine güvenmiş evlenmişse kendi kendine geçindirmeli evi, bak işte şimdi gördüm eş de çalışmıyor yazmışın niye ki çalışsın o zaman.neyse bu kadar konuştuktan sonra diyorum ki yine de ben olsam gönderirim dayanamam:) ablam da bana hep gönderdi zaten ama dediğim gibi parayı alan teşekkür etmeyi bilmeli bence.

Böyle düzenli bir transfer talep edilemez. Talep etmeyi bırak, abisinin kendi teklifiyle aylık bağlaması bile evli barklı adamın zoruna gider. Gitmiyorsa da gitmeli.

Evet kardeş ayağını yorganına göre uzatmak zorunda. Genel anlamda kazandığı para kendisini tatmin etmiyorsa, gelirini iyileştirici fikirler bulmalı. İş değiştirme, ek iş yapma, eşini çalışmaya teşvik etme vb. gibi.

Abi sonuçta abidir, bir hır gür bir şey olmadığı sürece, kardeşlerden biri zor bir zaman geçiriyorsa, başına bir iş gelmişse vs. diğeri tabii ki ona yardımcı olmalıdır, kardeşlik gereği. Ama "o çok kazanıyor, birazını şuna versin" diye bir şey diyemeyiz. Bunlar biri üniversiteye diğeri orta okula giden kardeşler olsa ve biri 30 lira diğeri 100 lira harçlık alsa da abi bir 20 lirayı düzenli olarak kardeşine verse bu olurdu da işini gücünü eline almış, evini barkını kurmuş insanlar arasında olmamalı böyle bir alışveriş.

Bu para öyle namussuz bir şeydir ki, öyle bir alıştırır ki insanı kendine, uyuşturucu müptelalarına çevirir. Nasıl ki eroin parası için anasını babasını kesenler, nenesinin bileziklerini gasp edenler var, işte para da ööyle kişiliğinden taviz verdirir insana. En ufak bir meselede, o kardeş o abi karşısında ezik durumda kalır.

Hele hele küçük kardeşin karısı, eltisine karşı ÇOK daha boynu eğik kalır. Abi-kardeş belki bir şekilde fazla lafını etmeden, dile getirmeden, göz yumup yürütebilirler bazı şeyleri ama, abinin karısı saatli bir bomba gibi olur. Ne zaman nerede patlayacağını bilemez kimse.

Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin.

(Bütün aile bir arada yaşarken masrafların gelir durumuna göre üstlenilmesi veya yeğenin falanca ihtiyacının amcası tarafından karşılanması gibi durumlar söylediklerimin dışındadır. Bugün pek öyle aileler de kalmadı zaten.)

ellerin soğuk mudur genelde?

Kremi elinizin tersine sürüp, iki elinizin tersiyle yedirmeye çalışın. Bu aşamada elleri ovuşturmayın. Krem elin tersinde tamamen emildikten sonra bir veya iki kez ovuşturun ellerinizi. Eğer hala yağlı hissediyorsanız ben krem tavsiye edeceğim ama türkiyede yok sanırım o kremden.

Ben krem sürdükten sonra beklemeyi sevmeyenlerdenim. Marks & Spencer'ın hand&Body lotion'ları hemen çekiyor. Müthiş nemlendirdiklerini söyleyemem ama sık kullanımda işe yarıyor.

@durgunfotom Hayır, aksine sıcaktır :)
@irene Söylediğiniz şekilde deneyeyim bir de teşekkürler kremin adını da söylersen sevinirim :)
@SiyamkedisiZorro Onlara da göz atacağım. Teşekkürler

L’Occitane ile yves rocherın kremlerini avmde dene. ben beğenmiştim. elleriniz soğuk olsaydı doktorun verdiği ilacı falan söyleyecektim.

el için nivea soft ve dudak için Nivea lip butter vanilya & macadamia kullanıyorum. iki bölge de çok kuruyor. ikisini de ilk rahatlama etkisi çok olsun diye bol sürersem elle baniçka (bulgar işi börekli yağ kendileri) yemiş ve ağzımı silmemişim gibi oluyor. püf nokta az sürmek, sık sık sürmek.

en azından bende öyle.

Linola krem losyon. Dermatolog tavsiyesiyle tarafıma reçetelendi ve kösele ellerim yumuşacık oldu. 60-70 tl arası fiyatı ama her kuruşuna değer.
Geçmiş olsun.

rossmann/isana'nin papatyali kremi var. irene'nin dedigi gibi ellerin dis yuzunu birbirine ovusturarak suruyorum. avuc icime hic bulastirmiyorrum. bir dakika sonra distaki de rahatsiz etmeyecek kivama gelmis oluyor. ya da kremden sonra peceteyle elinizin icini silmeyi deneyin.

Neutrogena nın koyu mavi kutuda bir el kremi var. Numune olarak gelmişti. Yapış yapış yapmıyor ve kokusu az. Tavsiye ederim.

the body shop'un kenevirli olanını deneyin bir mağazasında, kokusu kötü ama baştan uyarayım.

Doktora gittim. Pilates önerdi, başladım. Doktora gitmeden durumunuzu nasıl öğrenmeyi planlıyorsunuz bilmiyorum. Gitmenizi öneririm.

Bu duruş bozukluğunun tam net teşhisini öğrenip ona göre düzeltici egzersiz yapmanız lazım. Mesela sırf yüzme ile duruş bozukluğu düzelmez; pilateste bile kas dengesizliği nerede ise; o bölgedeki güçsüz kasları güçlendirmek, gergin kasları ise esnetmek gerekir. Bilmeden yapacağınız egzersizler postür bozukluğunu artırabilir bile.

bu tıbbi bir tanı mı, yoksa duruşunuzu eğri/kambur bulduğunuz, size böyle söylenegeldiği için mi duruş bozukluğu diyosunuz?

bu ayrıntı önemli bana kalırsa ama ilgili hekimler bu işi sadece spor yap düzelir düzeyinde ele alıyolar mı yoksa teferruatı nedir bilemiyorum. demek istediğim, bunu hekim diyosa onun kontrolünde bir öneri daha iyi olur sanki. şimdi size antrenman/hareketler önerirken başka sakatlıklara yol açmış olmasın kimse. bu kısmına göre önerileri siz süzgeçten geçirin.

demin kendime workout hazırlamak için youtube'da geziniyodum, şu video denk geldi, işinize yarar belki:
www.youtube.com

duruş korseleri varmış bu iş için, ne kadar işe yarar bilemiyorum ama duymuştum.

Tıbbi tanı önemli. Ben doktora gittikten sonra başladım onun verdiği egzersiz tablosu doğrultusunda başladım egzersize. Ayrıca korse verdi takmam için.

@dafaisss, tıbbi tanı, doktorun söylediği yoga yap ve yüz. ancak daha spesifik örnek almak istemiştim şu şu egzersizler gibi. belki direkt bu amaçla tekrar gitmem gerek.

Teşekkürler öneriler ve yorumlar için.

Kayropraktır, ters tarafa dönmüş boyun eğrimi düzeltti. Bir ara haftanın 5 günü gidiyordum ve ciddi işkence aletleriyle çalışıyordu adam. TR'ye döndükten sonra öyle birini bulamadım. Bulursam tekrar gideceğim.

yatsan.com

Ben bundan kullanıyorum ve çok memnunum. O fiyata yatak alırım dersin, hakkın var. Ama hayat kalitemi iyileştirdi.

Yataşın visco yastıkları iyi bence ben de visco standart kullanıyorum memnunum linkteki de güzel benziyor bence deneyebilirsin.

Bir aydaki net kârım en az 20 bin lira olacaksa isterdim. Yoksa 5-6 bin lira için uğraşmam.

dissendium +1 demekle birlikte;

Hiçbir zaman kendi işim olsun, üstüm olmasın gibi kaygılarım olmadı, sorumluluk almaktan çok hoşlanmam, ne kadar fazla sorumluluğun olursa o kadar başın ağrır.
Bunun yerine işimi yapayım paramı alayım düşüncesindeyim.

isterdim.

3 bin maaşlı işte kazanmak yerine 3 bin kendi işimi yaparak kazanmayı tercih ederdim.

kendi işim. başımda saçma salak insanlar emir vermiyor, benden bir şey beklemiyor, darlamıyor, sıkmıyor, saçma iş arkadaşlarıyla iyi ilişkiler kurmak zorunda kalmıyorsunuz.

işinizi geliştirmek daha iyiye götürebilmek sizin elinizde ama maaşlı çalışanlar genel olarak %5-7 oranında zam alıyor, bir taraflarını dahi yırtsalar.

kendi işimi tek çalışan ben olursam isterim.
çalışanlar aileden olursa ya da bir gün evlenirsem, eşim, çocuğum çalışacaksa olabilir.

Tabii ki de isterdim :)

Aylık en az 100 - 120 bin lira kemiksiz kar bırakmıyorsa kesinlikle bulaşmayacağım bir iş.

İş hayatında 20+ yılımı doldurduktan ve danışmanlık verecek duruma geldikten sonra kendi işim. Müşteri bulması biraz zor diye şimdilik iş yerinde çalışıyorum, ama yavaş yavaş o yola giriyorum ben.

tabii ki isterdim ve gözüm korkmazdı. hedefim de o zaten.

Kendi işimin patronu olmak için bir ay içinde motosikletimi satacağım.

Barış ismi şahane bir isim bence. (iki isime karşı değilseniz, X Barış tarzı bir çok isim çok iyi oluyor.)
Ferman'ı da beğeniyorum.
Güven de güzel isim.
Azerice "Elad" diye bir isim var. O da hoş. Ama dini içerikli bir anlamı var yanılmıyorsam, her aileye uymayabilir.

Umurbey.

Erkek çocuğa çok daha zor evet isim koymak.

Tercihim kendi oğluma Oğuzhan oldu.
Tuğrahan da erkek kardeşimin adı.
Ayrıca ismin çocuğun yaşantısını etkileyeceğine inandığımdan,
Önder
Barış
Onur gibi isimleri de severim.

Aile büyüklerinin isimlerini de bir düşünün. Geçenlerde arkadaşımın oğlu dünyaya geldiği gün, arkadaşımın babasının birinci ölüm yıl dönümüydü. İsmi gerçekten güzel ve anlamlı oldu.
Bunun dışında eşiniz ile geçmişte ki sohbetleriniz, yazışmalarınız, varsa mektuplarınız, anılarınız, her şeyi bi elden geçirin. Ortak dostlarınız, sohbetleriniz, seyahatleriniz,... Bunları konuşurken hem biraz eğlenirsiniz, hem de fikir edinirsiniz.

ozan
ediz
evrim
reha
merih
şener
tamer
yaman

ps: lütfen oğlunuza yarış atlarına konacak türden ucubik isimler koymayın.

Baris, Deniz, Ahmet, Melih

Kayra çok güzel isim bence.
Bi de deniz.

Yıllardır erkek olursa Erdem, kız olursa Nilüfer koyacam diyorum. Kismet.

ali, ahmet, uras, utku, buğra.

batu

Levent
Tuna
Serkan
Gökdeniz
Deniz
Bulut
Kaan
Batuhan
İlber
Alp
Çağatay
Ozan
Rauf
Tarık
Yalçın

Bunlar da benim favorilerim.

Edit: Atilla’yı ben de çok severim yazmayı unutmuşum.

Günün birinde oğlum olursa koyacagim isim hiç düşünmeden Barış olur. İkinci favori ismim de Deniz ama kardeşimin ismi.

Ablamızın oğlu oluyor yakın zamanda; onun için isim bakarken Sarp ismi de fena gelmedi bize.

aziz arif
nazım hikmet
borahan

ben çocuk ismi söz konusu olduğunda erkek isimlerine daha kolay adapte oluyorum. erkek ismi olarak;

halit
mahir
ali
gibi klasik isimleri daha çok seviyorum :/ çocuğum olursa hiç öyle farklı bir isim arayışına gireceğimi de sanmıyorum.

Ege