niye bu düğün istemem diyen kadın bu kadar abartılıyor anlamış değilim. biz evlenirken kimsenin rızasını almadık, hatta okullarımız devam ettiği için ailelerimiz karşıydı. bu yüzden sadece nikah yapmayı düşünüyorduk, kimseyi çağırmak gibi bir düşüncemiz yoktu. sonradan aileler akrabalar için salon tutmak istediler, uygun fiyatlı bir yer ayarlandı. hiçbirinde illa şunu istiyorum, şu olacak demedim. gelinliğimi de kendi maaşım ile aldım. pişman değilim. ama bu iyi niyetimin bir miktar da olsa suistimal edildiğini düşünüyorum şöyle ki siz "aman masraf ettirmeyeyim, mutlu olmamız düğünden önemli" dediğinizde içten içe düğün, altın, takı gibi şeylere önem veren tipler sizin yüzünüze "tabii canım ne gerek var" deyip masraftan kurtuldukları için sevinebiliyorlar. o yüzden şimdiki aklım olsa belki bu denli masrafsız olmazdım ben de, bilemiyorum. düğün yapmak isteyene de kötü gözle bakmıyorum, kimsenin isteği içinde kalmamalı benim bazı isteklerim kaldı mesela. o zamanlar önemli değil diyordum, insan sonradan "ya evleniyordum niye şunu yapıvermedim ki?" diyebiliyor. ama bu noktada eşler elini taşın altına eşit derecede koymalı elbette.
0