bir hafta kadar önce sokakta karnı burnunda bir kediye denk gelince, kucakladım getirdim eve. doğumunu rahat yapsın da sonra bebekleri de anneyi de sahiplendiririm diye. ilk gece sürekli miyavladı, kuytu yerlere saklandı, halsiz halsiz yattı. dedim herhalde doğuracak. bekle bekle bebek çıkmadı. halsizliği de tedirgin edince veterinere götürdüm, ultrasonu çekildi bir aksilik mi var, içerde ölen bebek mi var diye. her şey yolundaymış. ama işte karnı hassas bölgesi ve orası traş edildiği için benden nefret ediyor ve benden aşırı derecede korkuyor.

eve gelince kartonların, kolilerin olduğu boş odaya girdi, giriş o giriş. çıkmıyor oradan. ben yanına girince de gözleri kocaman kocaman oluyor korkudan. sakinleştirmek için başını okşayayım dedim, iki kolumu birden parçaladı ve hırladı bana tırmaladıktan sonra. ama şöyle de dengesiz bir durum var ortada: ben odasına girmezsem mama yemiyor. miyavlayarak beni çağırıyor, ben odaya girince de mama yemeye başlıyor.

psikolojim bozulmaya başladı artık. beni sevsin, bana bayılsın demiyorum, benden korkmasa yeter. nasıl sakinleştirebilirim ben bu anne adayını?

not: fotoğrafta oyun oynamıyor, hep öyle yerlere saklanıyor. büyük bir kutunun içine özel pamuk minder yapptırıp koydum, kutuya başını sürtüyor ama kesinlikle içine girmiyor. resimde gördüğünüz gibi kartonların arkasına, fayansların üstüne yatıyor.

Kocaman bir arazide; ac, asisiz, kupesiz, yarisindan fazlasi yarali, uremeye devam eden; ustune, bulundukca buraya atilan 250den fazla hayvani dusunun... Iste orasi isparta tabakhane bolgesi.

Iki elin parmaklarini gecmeyecek sayidaki cogu ogrenci gonullu tarafindan hafta sonu besleme yapilmasi disinda herhangi bir sey yemiyorlar. Kuru mama varsa var, yoksa kemik suyuna makarna.

Belediye barinagi yok, barinaklarin halini bilenler bilir, olsa ne degisecek. Belediye sadece toplayip atiyor en kimsesiz yere, turkiye genelinde oldugu gibi...

Bu sayidaki hayvana yetisebilmek cok guc; ogrencilerin durumlari da belli, bilirsiniz.

Simdi bu hayvanlar yararina 5 mart persembe aksami, suleyman demirel universitesi - lutfu cakmakci kultur merkezi, saat 18.00'da, sdu rock toplulugu & isparta hayvan sahiplendirme platformu (bahsettigim gonullu tayfa) isbirligiyle, "mamani kap gel!" sloganiyla bir konser yapilacak. Konsere giris, getirilen kedi ve kopek mamalariyla olacak.

Sehir disindakilerden bekledigimiz ise temizmama.com gibi internet uzerinden uygun fiyata mama satisi yapan herhangi bir siteden vereceginiz mama siparisi. Onu da yapamazsaniz makarna yollayabilirsiniz.

Mamalarin yollanacagi adres: istiklal mahallesi, 116. cadde, apt no 20, bodrum kat, merkez/isparta
Mete varol (isparta hayvan sahiplendirme platformundan): 05310284787

*desteginizden haberdar edin lutfen.

Lutfen bir el uzatin, destek olun arkadaslar. Tesekkurler!

Ya keske basa turturulsa bu duyuru :(

doymadan bunu sağlamanın bi yolu yok di mi?:(

Çok enteresan bir şey oldu. Hem sizlerle paylaşayım hem de fikirleriniz alayım istedim.

Bazılarınız biliyor ben göç almış bölgelerde gönüllü çalışmalara katılıyorum. Çocuklarla el işi, resim, müzik, satranç, tiyatro, ingilizce, ders desteği.. çeşitli çalışmalarımız var. (Annelere de okuma yazma, mesleki kurslar, hijyen vb bilgilendirme gibi çalışmalar yapıyoruz)

Şimdi bu sene bir grup öğrenciyle çalışıyoruz. (4. sınıf) Öğrencilerin bulunduğu bölge gerçekten çok zorlu. Aileler sorunlu, dayak yemeyen çocuk yok gibi filan.

Çocukların neredeyse hiç bir konuda kazanımları yok . Her çalışmaya sıfırdan başlıyoruz, iğneyle kuyu kazıyoruz. 3. 4. sınıfa gelmiş okumayı sökemeyenler var. 6.7. sınıfta heceleyerek okuyanlar var. Resim çalışması yapılacak, resim çıkmıyor.

Neyse bu seneki grup çalışmanın başından beri bir düzene giremedi. Hem çok hevesliler hem de bir türlü çalışmaya başlayamıyoruz dur otur demekten. Ne yaptıysak olmadı en sonunda grubu dağıtmaya karar verdik. Çalışma süreli, gösterimiz var. Mümkün değil olmayacak. Başka grup kuralım bari dedik.

Karne günü toplandık. Karneleri de takdir teşekkürlük yani bu öğrencilerin. İşte tebrikler filan. Çalışmaya geçtik, seninkiler yine kudurmaca. El hareketleri, küfürler, çalışmanın başından sonuna biri yüksek sesle şarkı söylemede... Bir şey anlatıyorum, fıııııııııııy bi sesler. Arkanı dönmeye gelmiyor.

En sonunda "dDağıtıyoruz grubu" dedik. Kızlar mızmızlandı filan, neyse çıktılar bunlar.
Biz kafalar gülle, yürekler gülle oturduk, plan program yapmaya çalışıyoruz. Nasıl zor bir karar anlatamam. O öğrencilerin o çalışmaya o kadar çok ihtiyaçları var ki aslında.

Birinin baba şizofren, çocuk tedavi görüyor.
Birinin kardeşi süper başarılı zeki bir çocuk, abi ezilmiş kardeşin başarısı altında, ilk geldiğinde konuşmuyordu bile. Öyle bir kenara siniyordu neredeyse. Çalışma boyu şarkı söyleyen bu.
Bir kız var, aile iki sokak öteye çocuğu bırakıp alıyor. Bu da ilk geldiğinde sinik olup sonradan değişenlerden. Çalışma boyu oğlanlardan birine "annenin günlüğünü okudum" mu diyormuş ne. Çalışmayı dağıtıyoruz dedik o gülüyor. Gülmeye hasretti herhalde, tadını mı aldı nedir. Ha bire gülüyor çocuk, fiyonk gibi dişler ortada.

Neyse biz içeride yeni grup hakkında konuşuyoruz filan bunlar gitmediler evlerine.
Evinize gidin demeye çıktım "biz bırakmayacağız çalışmayı, çalışma günleri geleceğiz, siz bizi bıraksanız da biz bırakmayacağız kararlıyız" dediler. Bir süre daha oturduk işte sınıfı temizledik filan. Çıktık, dışarıdalar hala. Başladı bunlar slogan atmaya. Sloganlar eşliğinde arabaya bindik arkadaşlar. Kendimi turk filmlerindeki o zalım patronlar gibi hissettim, valla zormuş. Bir yandan da helal olsun çocuklara diyorum içimden. Gülümsememek için zor tuttum kendimi.

Şimdii, biz çocukları dağıtmamaya bir ikisini çıkarmaya yeni ilavelerle devam etmeye karar verdik.
Çıkarmak zorundayız çünkü grubun şirazesi çok kaydı. İçlerinden biriyle başka bir çalışmada çalışıyorum. Çocuk orada çok normal, bu gruba gelince tekmeler filan.
Çıkardığımız çocukları belki sonra başka grupların içine alabiliriz ama belki de alamayız.

Toparlamaca:
Bu çocukların büyük bölümü dayak yiyen/baskı altında olan çocuklar. Biri her gün yiyormuş duyduğuma göre. Biz onlara olması gerektiği gibi davranıyoruz, işlerin bu hale gelmesindeki en büyük etken bu. Bir şeyi ricayla söyleyeyim çocuk 1-2 santim büyüyor genişliyor, gözlerinin içi ışıldıyor. Sonra eve gidiyor, dayak/ hor görme.

Annelerle, öğretmenleri müdür yardımcıları eşliğinde bir toplantı yapacağız.
Bu tür toplantılarda birebir gibi konuşulmaz, toplantıdan bu anlamda bir beklentim yok. Annelerle çocuklarını çalışmalara düzenli yollamaları gibi konuları söyleriz diye düşünüyorum. (Anneler tembel ve disiplinsiz biraz, uyuyor çocuğu kahvaltısız yolluyor, geç yolluyor..)


Önerileriniz, eleştrileriniz olursa sevinirim.

bu aralar ellerim, ayaklarım ve en çok da göz altlarım feci şişiyor. her sabah balon gibi uyanıyorum (son 2 haftadır). doktora gidip de hemen kimyasal ilaçlara abanmak istemiyorum. sizin bu tip ödem durumlarında uyguladığınız bir formül var mı? bitkisel kür olur, başka bir şey olur her türlü tavsiyenize açığım.

neymiş hamilelikte 3 ay dolmadan hamile olduğun söylenmezmiş, bebeğe nazar değermiş düşük yaparmışsın. yok efendim eşyaları erkenden alınmazmış, bebeğe öyle olurmuş böyle olurmuş.

ne manyakça şeyler bunlar ya? var mı bildiğiniz böyle mitler?

edit: manyakça sözü çok irrite etmiş herkesi, manyakça demeyelim de sinir bozan diyelim. ne bileyim batıl inanç demeyelim de negatif enerji diyelim, ne olacak ki?

1 ay önce iş yerinden kedi getirdim eve. tek gözü kör ve çok hastaydı grip vb. eşimi de kışı atlatsın çaresine bakarız diyerekten kandırdım. planım geçen sürede kediye alışıp onunda bırakmak istememesini sağlamaktı. çünkü kendisi de zamanında kedi beslemiş hayvansever biri. ama kedi işimi hiç kolaylaştırmıyor yaramazlık üstüne yaramazlık yapıyor.

neyse kedi gece yatarken kapalı balkonda duruyordu ama bir iki hafta çok soğuk olunca içerideki küçük odaya aldım üşümesin diye. odada kitaplığın rafında spor aletinin adaptörü vardı. kedi onu kemire kemire parçalamış. öyle böyle değil ama toz gibi ufalamış kabloyu resmen. dün gece çok yorulduğum için erken yatmıştım. eşim sinirli şekilde kabloyu göstererek uyandırdı ne olduğumu şaşırdım. sonra evin içinde kediyi kovaladı ne yaptın sen diye.

aslında benim hatam kabloyu kaldırmam gerekirdi kedinin ulaşabileceğini düşünerek. ama zaten bizim yanımızda yapmıyor. evde pek çok elektronik eşya var. bir sürü kablo var. sürekli kaldırmak bir işe yaramaz diye düşünüyorum biz olmadığımız zaman atlarsam ne olacak?

siz neler yapıyorsunuz kediniz kablolardan uzak dursun diye? ne yapabilirim fikirlerinizi bekliyorum.

edit: kedi 4-5 aylık. bir sürü oyuncağı var. çok enerjik olduğu içinde her gün en az bir saat oyun oynatıyorum.

En fazla 30 yaş civarında bir erkek kişi düşünün, normal birisi olsun öyle çok zengin çok yakışıklı gibi istisna filtrelerle sınırlandırmayalım örneğimizi. Bu kişinin hayatında onlarca ilişkisi olmuş olsun. Belki 50 tane. Ve hiç bir kız tarafından reddedilmemiş, terk edilmemiş, aldatılmamış olsun.

Çevrenide hiç böyle bir örnek gördünüz mü? Görmediyseniz sizde böyle biri var mıdır çok mu düşük olasılık?

edit: Tek gecelik ilişkileri de dahil etsek 50 - 100 çok olur diyenler örneği 30 - 40 üzerinden cevaplayabilir. Önemli olan böyle çapkın olup da hiç terk edilmediğini söyleyen insan sizce doğru söylüyor olabilir mi?

Şu duyuruda daha önce bahsetmiştim sorunumuzdan: eksiduyu.ru

Ne yaptıysam halledemedim. Artık onu ağlarken görmekten yoruldum. Kendimi boktan biri gibi hissediyorum. Ona güven vermeyecek hiçbir davranışım olmadı. Hatta onunla olduğum andan beri gözüm başka hiçbir güzelliği görmüyor. Ondan hoşlanmaya başladığım andan beri görüştüğüm diğer kızları hayatımdan direkt çıkardım. Profesyonel yardım almayı da teklif ettim, kabul etmiyor.

Cuma günü eskilerden birisi yazmış bana. Kızın fotoğrafını gördü. Kız çok güzelmiş, ben sana bunları veremem diye krize girdi. O akşamdan beri görüşmüyoruz. Dün de "ben yürütemiyorum" dedi, görüşmedik bi daha. Daha önceden olsa dün akşam soluğu başka bi kızın yanında almıştım. Oysa sabaha kadar tek başıma içtim sadece. İşte ona bu farkı anlatamıyorum. Galiba hiçbi zaman da anlatamayacağım.

Her türlü çözüm yolunu denedim, ama daha fazla zorlamamak lazım sanırım? Tıkandım.

25 yaşında kadınım, sağlığım yerinde sayılır, sigara günde 2 paket kadar içiyorum, zaman zaman oluyordu böyle son aylarda, son bir haftadır yine, gün içinde durduk yere böyle 3-4 saniye kalbim sıkışıyor, bir ağrı giriyor, kalp atışımın sesini duyuyorum, hissediyorum sanki kalp kaslarının hareketini.
ancak mesela 3-4 kat merdiveni hızla çıkarım ya da günde 2 kilometre acele acele yürürüm, o zamanlar, nefes nefese kaldığımda falan değil, gayet dinlenirken, yemek yerken falan oluyor.
babam aşık olmuşsundur ondandır dedi ama aşık falan değilim, ama hakikaten de aşıkken o aşık olduğunuz kişiyle karşılaşınca kalbiniz bir sıkışır bir kulaklarınızda atar ya, ona benzer bir durum oluyor,tam aynı olmasa da, ama hani o tarz bir sebebi olmadan oluyor.
uyuşma falan yok, neden olabilir sevgili doktorlar? bilenler, yaşayanlar?

Merhaba, arkadaşım yağmurda ıslanmış montuyla mı pantolonuyla mı bilmiyorum oturmuş ve lacivert bir leke var koltukta. On dktır ıslak mendillere rebul kolonyası dökerek siliyorum. Ojelerim çıktı, mendil tırnaklarıma yapıştı ama leke tam çıkmıyor. Asıl rengi bozmadan nasıl çıkarabilirim sizce? Teşekkürler.

yer : izmir
ev m2 : 185
gelen tutar : 585 tl
evde bir adet babaanne ve dede var :)

sevgili galyalılar, note 2'yle geçen bir ömrün ardından yeni ufuklara yelken açmak, daha iyi bir android deneyimi yaşamak istiyorum.

-----------------------
biliyorum siz kurtlar bu işin en iyisini bilirsiniz. donanımhaber'e, yeşilcin'e ve bilimum teknoloji sitesine yazmadım bu mesajı. buraya yazdım.
-----------------------

note 2 yeryüzünün görüp görebileceği en iyi telefon. taa ki samsung servise girene kadar. türkiyede hangi samsung servisine girdiysem bin pişman oldum. ölesiye nefret ediyorum artık samsungdan. bu yüzden sonraki telefonumun samsung olmamasını istiyorum.
ben şanslıydım note 2 hiç bozulmadı. daha bir gün donmuşluğu bile yok. kaç sefer rom attım, hatta bir sefer hafızasını öyle bir sildim ki cihazı bilgisayar bomboş bir hafıza kartı olarak gördü ama o halde bile 1 2 dakikada düzeltebildim. elli sefer düştü üzerinde iz bile yok, flip coverı çıkardım çıplak kullandım gram çiziği yok. canım benim. yine de vedalaşmak istiyorum.
kendime 3 aylık bir süre koydum. bu telefonu ergen kardeşime doğum günü hediyesi olarak verip yoluma eski dostumu hiç aratmayacak bir cihazla devam etmek istiyorum.

önceliklerime gelince;

notiki gibi yıllar sonra bile başka bir cihazı aratmayacak telefon almak istiyorum.
*işimiz android olduğundan, güçlü bir işlemci ve ram.
*en az notiki kadar pil ömrü.
*satış sonrası kusursuz hizmet.
*5.5" ve üzeri bir ekran.
*mümkünse uygun fiyat :)

aklımdaki cihazlar,
asus zen6
şüphelerimle birlikte lg g3
motorola nexus6

ayrıca türkiyeye henüz girmemiş,
lenovo z2pro
oppa find 7
one plus one
Xiaomi Mi3

önerilerinizi açıklamalarıyla birlikte bekliyorum.
ps: sizi seviyorum.

Tarlada değilde yolda donan sebze ve meyveler için soruyorum. Sonuçta buz tutuyor, çözününce ne farkı olacak?

Merhaba arkadaşlar.

Toplumun vicdanını kanatan bir olayla daha karşı karşıyayız. Biliyoruz ki garsonlar çok az para alıyorlar. O Yüzden bahşiş onların can damarı, amerikalılar yolunu bulmuş, yüzde 20 civarı bahsis bırakıyorlar.

Siz bahşiş veriyor musunuz?

Bahşişe bakış açınızı ezoterik açıdan yararlanarak açıklayınız.(bu da ekstra puan)

ya bi arkadaşım var, kız öyle güzel bi yüze sahip değil kabul etmek lazım ama ilk tanıştığımız zamandan itibaren kendisiyle o kadar barışıktı kı hep kusurlarıyla dalga geçiyordu hiç kompleksi yoktu yani bu yönden. neyse de ben de takılmayı severim insanlara, arada takılıyordum buna. çok da eğleniriz beraber..

ayrıca biz bunla arada sevgiliymişiz gibi yapıyorduk gırgırına ama cidden şakasına çok da eğlenceli oluyordu. hani yaparsın ya samimi kız arkadaşınla arada öyle bişey yani.

her neyse geçen arkadaş ortamında bu iltifat etti bana yakışıklısın falan filan tarzı bişey dedi. sen de çirkin ördek yavrususun dedim bende buna takılmak için, sonra da seninle bizi dışarıdan birileri görünce çirkin kız almış taş gibi çocuğu tarzı şeyler söylüyorlardır dedim. yanımda yürürken nasıl utanmıyorsun insan yerin dibine girer gollum gibisin. bi de bu çirkinlikle benimle sevgili gibi takılıyorsun vsvs bunun gibi bir çok şey söyledim 5-10 dk boyunca uzattım da uzattım muhabbeti komik diye(ama değildi aslında). bunun yüzü düşmüş epey ben sonlara doğru farkettim. hani herkes gülüyordu başta o da gülüyordu da sonlara doğru gülünmedi sanırım pek..

bu bi anda kalktı sonra tuvalete gidiyim ben dedi yarım saat gelmedi geldiğinde gözleri şişmişti epey, ağlamış sanırım.. ne oldu falan diye de soramadık hiç birimiz, üsütünü falan aldı eve gitmem lazım dedi vedalaştık garip bi şekilde, durumu kurtarmak için biraz şirin gözükmeye çalıştım da olmadı pek..

sonuç olarak beklemiyordum böyle bi tepki ama feci şekilde abarttım sanırım onun sonucu oldu bu olay, abartmasam gülüp geçerdik yine. nasıl gönlünü alabilirim ya da ne yapmalı bundan sonra ?

Nesine.com dan mac izleyecegim. Uygulamasindan aciyorum. Tikliyorum maca. Browser oynaticisinda mi, telefon oynaticisinda mi diyor. İkisini de acsam full ekran, tonu degisen grilik kapliyor. Asus zenfone 5. Ses geliyor ama.

Nasil cozebilirim?

Selamlar.

Grip, soğuk algınlığı belirtileri başlar başlamaz alınan bir ilaç vardı sanki hastalığı hafif geçirmek için. Adı neydi? Veya yok mu öyle bir şey?

Teşekkürler.

5-6 ay sonra düğünümüz var ama hala ev konusunu netleştiremedik. elimizde nakit para olmadığı için kiraya yöneldik ama baktığımız muhitte (ikimizin iş yerlerinin alakasız yerlerde olmasından dolayı seçenekler sınırlı, ucuz olsun diye maltepe'ye kadar ilerledik) bütçeyi 1200'e kadar yükseltmemize rağmen internetten yaptığımız araştırmalarda doğru düzgün ev bulamadık. kiraya o kadar para vereceğimize daha uygun bir yerden ev alma ihtimalimizi düşündük ama o da açmazda. durum şudur:

200 bine ev alabileceğimizi varsayalım. Kredi peşinat için 50 bin nakite ihtiyacımız var. arabayı satsak 20 bin, 30 bin de borç harç bulabiliriz.

sıkıntı şu ki daha evlilik masrafları için 15-20 bin kadar harcama yapmamız lazım. öte yandan zaten ayda 1500 tl civarı eşyalar için taksit ödüyoruz (4-5 ay kadar daha sürecek) bu 15-20 binden hariç. düğünde 20-25 bin civarı takı vs. beklentimiz var bununla ev peşinatı için aldığımız borcu ödemeyi planladık.

sakin gibi görünüyorum ama zaman azaldıkça kaygılar artıyor. sizce bu hesap tutar mı? yoksa paşa paşa kiraya mı çıkalım. veya farklı öneriniz olur mu?

not: ailelerin mevcut durumda pek bir katkıları yok, durumları da yok zaten ancak takı falan takarlar. ikimizin geliri 4500 tl civarı.

kendi hesabım değil, burda tanıdıklarım olduğu için kimseyi endişelendirmek istemediğimden burdan yazıyorum. ruh halimden dolayı karmaşık olabilir, zamanla düzeltirim belki.

henüz yeni 26 oldum. kadınım. bugüne kadar benim yaşımda yaşamış normal bir insandan belki çok daha fazla deneyimim oldu bazı konularda. kendimi geliştirmem, elde ettiğim fırsatlar, gezip-görüp yeni şeyler öğrenmem, yaptığım sosyal aktiviteler, spor vs hepsi dahil. istemeyerek istemediğim bir okulu bitirdikten sonra yine sonucunda istemediğim bir bölüm okudum, o bölüm sonrası 1 yıl yurtdışında bir asistanlık yaptım ve 24-25 yaşımın tam ortasına gelen hayatımın en güzel 1 yılını yaşadım. arkadaşlıklarım, hayattan aldığım haz, tekrar olamayacağım kadar elde ettiğim mutluluk.

bugüne kadar çok aşk acısı çektim. her seferinde ben terk edildim. hep ya bir başkası oldu ya da sevilmedim. son deneyimim benim bütün enerjimi, inancımı, her şeyimi aldı elimden. yaptığım asistanlığın sonuna doğru başladığım bir ilişki. ilk başta çok sevmedim ama araya mesafe girince ters tepti ve daha çok bağlandım. tam birlikte olabilmenin yolunu bulmuşken yaşadığımız dev hayal kırıklıkları beni ona hasta boyutunda bağlarken onu benden vazgeçirdi. sonuç olarak ben başardım, her şeyi bir kenara bırakıp deyim yerindeyse yeniden, sıfırdan bir hayata başladım onun olduğu ülkede, şehirde ama o benden çoktan vazgeçti. geçtiğimiz 1 ay boyunca aşağılandım, hakarete uğradım, bile bile hayal kırıklığına uğratıldım - gel görüşelim diyip son yarım saat kala ben vazgeçtim demesi mesela - ve bunlar beni artık içinde bulunduğum bu noktaya getirdi.

konu gönül işi değil, ama bu bahsettiğim gönül işi aslında bir aydınlanma yaşamamı sağladı belki de.

bahsettiğim gibi, bugüne kadar dolu dolu bir hayat yaşadım, mutluluklarım üzültülerimi hep gölgede bıraktı, hayattan hep zevk aldım. ama şimdi düşününce bir daha asla o kadar mutlu olamayacağımı görüyorum. yaşayabileceğim her şeyi yaşadım, tükettim belki de. zaten zamanla etrafımdaki bütün arkadaşlarımı yitirdim, kimseyle iletişimim kalmadı. yeni kurmaya çalıştığım arkadaşlıklar yüzeysellikten öteye gidemiyor, bir süre sonra onlar da yok oluyor. hobi edinsem, burda verdiğim hayatta kalma mücadelesinden dolayı ona da vaktim yok. kendime ayıracağım vaktim yok. o kişi için kalkıp buraya geldim, burda canımı dişime takıp yemek yemeye vaktim olmadan köle gibi çalışıyorum ama karşılığında hep acı çekiyorum. bu sadece aşk acısı değil, artık fiziksel olarak da kalbimin ve ciğerlerimin acıdığını hissediyorum. arada kendi kendime konuşuyorum, gecenin 3ünde sokağa çıkıp bir köşeye oturup sabaha kadar ağlıyorum. sokakta gördüğünüz o aklını yitirmiş kişilerin yaptığı her şeyi yapıyorum belki de.

neyse, düşününce gerçekten de ben bir daha geçmişteki gibi mutlu olamayacaksam, hep o mutluluğun özlemini çekeceksem, mutsuz bi hayat yaşayacaksam buna ne gerek var? şu an ne için yaşıyorum, sadece annem için, ailem için. eğer onlar olmasaydı aylardır aklımda olan bu düşünceyi çoktan gerçekleştirirdim ama annemi o kadar üzemem. bu yüzden ona yaşadığım hayatı hep farklı şekilde lanse ediyorum. hep çok mutlu, çok güzel bir ortamım olduğunu söylüyorum ama ben tek başımayım. ortamım yok, arkadaşım yok. hayattan zevk almayı geçtim, uyanık kaldığım her dakika aklımda hep bunlar, çektiğim acılar, bundan sonrasının nasıl olacağı, geleceği görmek istememem var.

bu duyuruyu niye yazdım bilmiyorum. az önce mehmet pişkin'in intiharıyla ilgili entryleri okudum, notlarını okudum, sonrasında buraya geldim.

hepinize mutlu yıllar.

kocaeli taraflarından beylikdüzü'ne gideceğim. çıkış saatim ne yazık ki 6.30 kocaeli. çok trafiğe takılır mıyım ?

edit: çok güzel umut verdiniz. köprüde yeni yıla girmek üzere. mutlu seneler:))

ufak bir yoklama yapayım dedim soru açık. ben ''kendine iyi bak'' ile kum gibi arasında kararsız kaldım. sizler hangisini sevioyrsunuz

Biraz önce twitterda karşıma çıkan bir proje sizinlede paylaşmak istesim

imgur.com

allahümeheloy! agshdjklş günaha da sokar :D biraz önce oturdum koskoca einstein görelilik kuramını basitleştirip anlattım, üzerine kuramın imkanını düşünürken bununla karşılaştım, sinirim bozuldu akşam akşam :D ne güzel şeylerle uğraşıyorlar. hani bizimkilerde bunlardan farksız.

siz ne düşünüyorsunuz bu proje hakkında.

Mesela 3500tl maas alan devlet memuru arkadas, yil boyunca 3500 almiyor mu? Yil sonuna dogru daha dusuk maas mi aliyor? Devlet memurlarinda durum ne?

duşakabin dediğim kısım aslında banyoda çamaşır makinesi konsun diye düşünülmüş 3 tarafı kapalı ve tavana kadar fayans kaplı bir girintinin önüne şeffaf plastik bir sürgülü kapı konmasıyla oluşturulmuş bi yer. komple cam olanlardan değil. normalde çamaşır suyu, asprin ve deterjan namına bişeyler ekleyip suyla karıştırıp siliyorum komple. ama su lekeleri tam çıkmıyo gibi. kuruyunca aynen duruyo damla damla. ben de hiç sevmiyorum o görüntüyü.

bi ara tv.lerde ovalamadan temizleyin falan diyen bi reklam vardı. bişey sıkıyosun bekletiyosun duş başlığıyla duruluyosun tertemiz oluyodu ama ne markası ne adı hiç bişeyini hatırlamıyorum zaten 1-2 kere gördüm onda da dikkatli izlememiştim.

siz neyle temizliyosunuz banyoyu. metal kısımları cifleyince mis gibi oluyo, klozeti de çamaşır suyu, asprin ikilisiyle hallediyorum ama duşakabin hep sıkıntı kaldı bende.

var mı önerebileceğiniz temizlik malzemeleri? hem uğraştırmasın hem kalıntı bırakmadan güzelce temizlesin ben de rahat edeyim.

edit: duyurucu bir arkadaşın mesajını görünce hatırladım sorduğum ovalamadan temizleyen ürün cillit bang turbo power. benim gibi ihtiyacı olan olursa diye editledim.

100 günlük bır projem vardı

100 gün boyunca beslenme şeklımı değıştırecek ve olacaklara bakacaktım, 100 günün sonunda eğer değışım başlangıcı olarak belırledığım kıloya yaklaşamazsam bırak dağınık kalsın dıyıp, bundan sonrakı hayatıma eskı dandık beslenme şeklıme devam ederek ve bır daha asla dıyet yapmayarak devam edecektım

hedef 100 günde 23 kılo vermek ya da 23 e yaklaşmaktı

bugün tam 100 gün oldu ve tartıldım

19 kılo verdığımı gördüğüm, hedeften 4 kılo şaşmış olsam da aynı yolda yürümeye devam edeceğım

öncelıkle bu 100 günde neler yaptım, neler yapmadım, bundan sonra ne yapmam gerekıyor bunları belırleyeceğım, sonra yoluma devam edeceğım

şımdıkı hedefım 60 günde 9-10 kılo vermek

hedefımı tam 12 den vuramamış olsam da ıyı gıttığımı düşünüyorum, çok mutluyum

bugün doğum günüm ve benım yenıden doğuşumun da ılk günü

benı motıve etmek ısteyenlerınız var mı
varsa güzel yorumlarınızı ve fıkırlerınızı merak edıyorum

Malum, önemli bir zirve. Sizce capslardan hangisini giyeyim nasıl kombin yapayım?

Saygılar.

a.

24 yasinda yeni mezun calismaya baslayan biriyim. sabah okula yegenlerimi birakip ise giderim. is ev arasi 20km. gunde 40 km yapar ama siklikla eve iki kez gitmem gerektigi icin 80 km oluyor. istanbulun merkezi yerlerine uzak hadimkoyde yasiyorum. haftasonu bir gun gezerim. tuketim icin cimri bir araba bakiyorum. dizel ve otomatik olmasi sart ( jeep in renegade modeli haric duz vitese karsiyim).

genelde haftasonu aileyi gezdirmeye gittigimde arabada surucu haric 3 yetiskin 2 cocuk bir de bir tane bebek oluyor. bunlarin hepsini soyluyorum da kafanizda bir imaj olussun nasil bir araba baktigima dair. kesinlikle station vagon araba istemiyorum. evli degilim gencim daha ben.

butcem 70bin tl civari. cok sevdigim bir araba olursa icini doldurma falan derken 85binlere ciakbilirim.

aile icin olsun yerden yuksek hakimiyet hissi icin olsun SUV araba almayi dusunuyorum. acaba nissan qashqai haric ne onerebilirsiniz ?

renault captur ve peugot 2008 cok hosuma gitti tam bana gore ama onlar sanki SUV den cok yukseltilmis hatchback havasi veriyor. bunun gibi bir de volvo cross country var cok guzel araba ama dedigim gibi yukseltilmis hatchback gibi.

sedan olarak tek arac aklima cok yatti o da skoda octavia. ama onun da ses yalitiminin cok kotu oldugunu ve giderken yoldaki boyayi bile hissettigin dereced kotu bir suspansiyon oldugunu soylediler. yoksa cok mantikli bir araba ve cok begendim.

Hızlı olsun, işlemcisi iyi olsun istiyoruz. İnternette gezmek için kullanıyor genelde.

Samsunh Note3, Iphone6-6plus, LG G3, Sony Xperia Z3, Samsung S5

Hanımlar hangisini tercih ediyor sebeblerini de yazabilirlerse seviniriz.

benim ailemden kalan biraz param var. erkek arkadaşımın da maaş kartı bende duruyor, oradan 3 sene de epey bir şeyler biriktirdim. üstüne de biraz kredi çekeceğiz, ev alacağız. ocak sonunda evleneceğiz. evi ise evlenmeden önce alacağız muhtemelen. evleninceye kadar içinde istediğimiz değişikliği yapıp, evlenmeden önce o eve geçelim diyoruz. şimdiki evimizi de bir arkadaşımıza kiraya vereceğiz. (şu an çok hoşumuza giden bir ev var, ayıp biliyorum ama kaparoyu verenin vazgeçmesini umut ediyoruz)

şimdi mesele şu ki, erkek arkadaşım evin tapusunun benim üzerimde olmasını istiyor. sebebi de çok yoğun çalışması ve evrak işlerine koşturamayacak olması. ben de evlilik öncesi edinilen mal olacağı için yasal hakları açısından ikimiz üstüne olsun istiyorum. hayat bu iyisi var kötüsü var, bencilliğin alemi yok, ikimizi de güvenceye almak lazım. hem o biriktirdiğimiz parayla istediği arabayı almak için çok heveslenmişti ama bu ev konusu açılınca hayallerinin arabasından vazgeçti. o yüzden sadece benim üzerime olması içime sinmiyor. evlenmeden müşterek tapu çıkartabiliyor muyuz? her işi halletsem de erkek arkadaşımı sadece imza atmaya çağırsam, böyle bir yol var mı?