Hardcase dahil fiyat olduğu için aslında oldukça ucuz, fakat modeli de düşüktür bunun.
Bu işten anlamıyorsanız, ilk defa gitar alıyorsanız, yeni öğreniyorsanız, bence en kötü aynı fiyata satarsınız.

Bilmenizde fayda var:

-Kutu başka tarz bir gitara ait olduğundan taşırken gitar kutu içinde sağa sola oynar.
Kutuyu satabilirsiniz veya gitarı satıp single cut gitar alırsınız kutu singe cut'a uyar.

yalnızlık psikolojik bir şey kesinlikle ve olağan.

günaydın / nasılsın / iyi geceler

bu 3'ünden hiçbirini kullanmadan kapattığım günlerim oldu (diyecek kimse olmadığından), o dönemimi yalnız addediyorum. artık böyle değilim. memnun olunacak bir şey değildi, benim gibi bir sosyopath için bile. yalnızlığın "cool" sanıldığı tek dönem; ayrılık sonrası acı yaşanan veya yeni biri bulunamayan zamanlar. yaş ilerleyince kıçıyla gülüyor bu sanrılara insan oğlu. yalnızlık iyi filan değildir.

Kolumda bandaj var sabah revirde kremi sürüp sarıyorlar, akşam ben kremi sürüyorum ama tek elimle saramıyorum. Yalnızlığın kafa attığı anlarımdan biri böyle mesela.

yalnız değilim, kendim var...
previews.123rf.com

ben değilim. kendimle öyle güzel anlaşıyorumki geçen iddiaya girdik saçlarını kazıtıcam ibnenin :)

Belki gercekten yalniz degilimdir ama bu siralar yalniz hissediyorum ya. Fazla gururlu oldugum ve insanlarin gozunde hep iyi bir imaj cizmek istedigimden belki de. Su an hissettigim turden yalnizlik, sevdigim turden bir yalnizlik hali degil, tehlikeli bir yalnizlik hali. Genel olarak da yalnizligi sevmiyorum, asla da barisamayacagim sanirim. Hayat paylastikca guzel bence.

Yalnızım. Şikayetçi değilim.
goo.gl

Benim için problem olabilecek 2 çeşidi var. 1.si anlaşılmamak, hayat görüşü paylaşamamak, bir şeylere karşı kimseyle aynı kavrayışa sahip olamamak. 2.si de kimsenin zihninin bir diğerininkine dokunamayacak olması.

Edit: Bu arada anlaşılmamaktan kastım biraz o ergen tınısı olan hal olsa da aslında algıladığın gerçekliğin dünyanın tamamen farklı olması. Yani işte ben böyle biriyim o şöyle biri değil de tamamen farklı şeyler deneyimlemek. Genelde çoğu konuda benzer hisler, deneyimler, tecrübeler yaşadığımızı hissederiz ama hiç öyle değil aslında.

Yalnizlik tanimim anlasilmamak ya da farkli olmaktan ziyade, "Olsem, kimsenin haberi olmaz. En az birkac gun beni bulmazlar" ya da "Su anda acil bir durum olsa ve hastaneye gitmem gerekse, arayacak kimsem yok" seklinde. Pesinden "Cagirayim da, bulusalim, goruselim " diyecek birinin olmamasi geliyor. "Ben derdimi anlatayim" ya da "Beni anlamiyorlar", vb bunlardan sonra ama o da yalnizlik tabii.

Gecen sene cografya degistirdikten sonra sifirdan baslamak zorunda kaldim. Istanbul'da arkadasim da vardi, anlasiliyordum, mutluydum ama 30'undan sonra sifirdan baslamak zor oldu biraz. Bir sene kadar cok yalniz hissettim kendimi. Sevgilim var ya da Istanbul'dan, vb arkadaslarim sik sik arayip soruyorlar, ben de onlari arar sorarim ama buradan yakin oldugum kimse olmadi. Arkadaslarim var ve gorusuyoruz ama herkes cok yogun. Cok sik toplanamiyoruz ya da gorusemiyoruz. Her seyimi anlatacagim, "kanka mode on" biri olmadi, geyik pesindeyiz surekli. Hala her seyimi eski arkadaslarima anlatiyorum.

Ozetle hayatta yalniz degilim ama henuz sosyal cevreyi duzene koyamadim. Aliskin oldugum bir durum olmadigindan, bu da ara ara bana yalnizlik hissi veriyor. Arkadaslarim olmasini, arkadaslarla vakit gecirmeyi, konusmayi cok severim. Biraz kizgin kumlardan serin sulara oldu sosyal hayatim, o da carpti ilk anda. Yeni yeni oturtuyorum.

Yalnızlık insanın kendine yakışanı giymesidir jsjsjk

Yalnızlık enteresan bir şey, tanım yapmaya kalktığımda @aychovski'nin tanımına benzer şeyler aklıma geliyor ancak o durumda olmamama rağmen yalnız hissediyorum.

Geçen duyuru açmıştım, tüm dostlarım bir anda başka yerlere dağıldı. Kendimle çokça vakit geçirmeyi sevsem de yanında inanılmaz rahat hissettiğim insanların yok olması ile birlikte içime yalnızlık hissi çöktü. Sanki artık hayattan daha az zevk alacakmışım gibi geliyor.

Daha yeni bi makale okudum, yalnizlik uzun vadede saglik sorunlarina daha cok yol aciyormus.

En son arada bir “Nbr kenks!? xd” diye mesaj atacak motivational bir telefon uygulaması arıyordum, var sen düşün halimi ahshf.
Benim problemim daha ziyade arkadaşsızlık. Hoş, sevgilim de yok ama arkadaşımın olmaması daha çok koyuyor. Neyse ki ailemle aram iyi. O konuda bari yüzüm gülüyor.

insanlar ayrılık sonrası oluşan depresif döneme, işsiz kalınan , ailenin kaybedildiği ve bilimum sıkıntılı süreçlerde düştükleri dönemleri yalnızlık olarak kategorize ediyyor, bazıları ise doğduğu günden beri zaten herkesten farklıdır, normal insanların yılın kısa bir sürecinde yaşadıkları o buhran dolu süreci zaten hergün yaşar onlar için hiçbirşey ifade etmez yalnızlık, zaten onlar yalnızlık kelimesinin vücut bulmuş halidir, ben kendimi böyle tanımlarım, yağmurda sırılsıklam olmuş leş gibi kokan acıyarak bakılan dokunmaya tahammül edemeyeceğiniz sokak köpeği benim

Yalnızım ve mutsuzum özellikle akşamları işten eve gidince. Mutsuz olmamın sebebi sadece yalnız olmam.

Yalnızım. Hayatında sevdiği insan olan insanları çok şanslı buluyorum sanki imkansızı başarmışlar gibi. Evlenmek için evlenenlerden bahsetmiyorum.

çevremdeki insan fazlalığı açısından hiç yalnız sayılmam ama kimseyle konuşmayı tercih etmediğim için yalnızım diyebiliyorum. bazı dönemler bu yalnızlıktan sıkılıp dışarıdan çıkmadığım olur, onun dışında konuşmam pek. delirmeyeyim diye merhaba merhaba.

no; etraf insan kaynıyor, normal bir insanın yalnız olması pek mümkün değil.

Sanırım değilim ya. acayip bir mahalle kültürüyle yetiştim. herkes birbirini seviyor sayıyor. 3-4 tane adam var, özellikle 2 tanesine Bursa'ya gidek mi iskender yeriz, Salda gölü mü ne varmış gidek mi çadır kurarız, gebze'ye gidelim mi elmalığı budayalım yaz geliyor dediğimde hepsi ertesi gün kapının önünde oluyor.

burası aracılığıyla hepsine selam olsun. Mehmet 1, ilaykan 2, The Witcher 3

Yalnızım ama alıştım gibi; yani o kritik eşiği geçtim. Bundan sonra alıştığım düzenimi bozar mıyım bilmem.

tek başıma yaşıyorum, iş bitip de eve gittikten sonra neredeyse hiçbir zaman hiçkimseyle görüşemiyorum. Ama bir introvert olduğumdan, bu zamanı şarj zamanı olarak değerlendiriyorum. Akşamları, haftasonunu vs tek başıma geçirmek yalnızlık gibi gelmiyor. Yalnız başıma yemek yemek, sinemaya gitmek gibi şeyleri aşağılayıcı, küçümsenecek bir şey olarak görmüyorum. Zira derdimi anlatacağım, yardım isteyeceğim, "ya kalk gelsene" diyebileceğim insanlar var hayatımda, ailem, yakın arkadaşlarım falan.

Ama sevgilim yok içerikli bir yalnızlığı yeni yeni yaşamaya başlıyorum sanırım. Haftasonu 8-9 günlük bir tatilden döndüm ve döndüğüm gibi derin bir mutsuzluğa girdim. Jetlag mi yaşıyorum yoksa depresyonda mıyım onu anlamaya çalışıyorum şu anda. Zihinsel olarak uzun süre önce hayatımın bundan sonrasını "single" olarak geçireceğim gerçeğini kabul ettim zira yeni insanlarla tanıştığım, tanıştıklarımı da çekici/ilginç vs bulduğum bir hayatım yok. Ve bu fikre gayet normal da bakıyordum. Ama işte son dört beş gündür, aychovsky'nin dediği "ölsem kaç gün sonra bulurlar" hissini romantik düzlemde yaşıyorum. Ama bu durumu değiştirecek hiçbir şey de yapmayacağımdan, yani gidip de bir çöpçatanlık uygulamasına falan sarmayacağımdan, şikayet etmek manasız herhalde. Jetlag ile birlikte duygusal çalkalanmalar da gider diye umuyorum zira biraz makaleler okudum, belirtiler aynı oluyormuş. Gereksiz iç dökmemi dinlediniz.

Yalnız: Biriyle duygusal birliktelik içinde olmayan.
Tek başına: Arkadaşları olmayan.

şeklinde ayırıyorum.

Tek başınalık konusunda sıkıntım yok, boş zamanlarımda sosyalleşebiliyorum. Çalışırken de sosyalleşebiliyorum. Yeni kimselerle tanışmak kolay. Sürekli görüştüğüm 15 yıllık yakın bir arkadaşım var, daha seyrek görüştüğüm 8-10 yıllık arkadaşlarım da var. Hatta geçen yıl bir 10-15 kişiyi de hayatımdan kendim çıkardım. Her yer insan...

Yalnızlık konusunda da elimden geleni yapıyorum. Kimiyle imkanlarımız el vermiyor, uzak şehirlerdeyiz. Kimiyle kafalar uymuyor. Hiçbir zaman sırf biriyle birlikte olmak için birlikte olmayı düşünmediğimden bu durum normal.

Memnun muyum? Bunun bir önemi yok diye düşünüyorum. Mevcut şartlar ve belirsizlikleri aşınca, bu arada biri de beni ikna ederse, daha stabil bir hayata geçebilirim diye umuyorum. O zamana kadar çevreyi genişletiyorum.

Kadınların hiç romantik olmaması zaman zaman canımı sıkıyor, ama ona da yapacak bir şey yok. Doğaları gereği erkekleri et parçası gibi görüyorlar. Son uzun ilişkim 3 yıl sürmüştü. Ayrılmamızın üzerinden bir yıldan biraz daha fazla geçti. Ayrılınca daha iyi hissetmeye başladım, çünkü beni de aşağı çekmeye başlamıştı. O psikolojiyle koşup yeni birini bulmak da istemedim.

Özet: Hayatı nasıl gelirse öyle yaşıyorum. Geleceğe dönük büyük kaygılarım yok. Üzerimdeki yükleri atıyorum. Böylece hayat her seferinde daha iyiye gidiyor.

yalan söylüyorlar.

Valla genelde tanıdikça ortak zevkler/ yönler olduğunu gördükce ve iyi anlaştıkça karşındakinin tipi çok da göze batmıyor. Tabii çok aşırı kötü bir tip olmadigini varsayiyorum.

O tipe önem vermeme konusu belli bir barajın üstünde geçerli. İnsandan insana değişen bir hilkat garibesi barajı, bir "sümük atmam" barajı var.
Kimi kadın da o barajın üstünde kalan, karşısına alıp koyabileceği seviyede gördüğü insanlarda tip 1. plana koymayabilir.

edit: Ben atladım ama soru baya sadece kadınlaraymış. "Tabii canım önemli olan insanın iç güzelliği" mesajları atmayın beyler rica ediyorum.

yalan

Tinderda hep asiri yakisiklilari begeniyorum, sevgililerimin hepsi ortalama ya da vasatti ama.

Yani aslinda bi iliskide tipe bakmiyorum, genel gecer seyler yasarken tip onemli oluyor.

Evet böyle bir şey var. Yoksa bu kadar yamuk yumuk herifin sevgilisi olur muydu?

Gerçi ben bir istisnayım. Bir erkekte en önem verdiğim şey tip.

Bir kız arkadaşım bana böyle bir şey diyeceğine küfür etse daha iyi. Hazmetmesi zor bir laf.

Türkiye'de irilik daha önemli. Tipim iyi boyum da iyi (benden uzun kız senede iki tane belki görüyorum) ama iri bir insan değilim. Şöyle kemiklerim doğuştan kalın olsaydı ya da kas yapsaydım ohoohoo.

gayet de tipe önem vermeyen bi dolu kız var. açık açık da "x marka arabası olsun isterse ayı olsun" veya "devlet memuru olsun evi kira olmasın ne olursa olsun" diyen var
yahut unutmayın FETÖ binlerce insan evlendirdi bu memlekette, kızların da hiçbiri tipe bakmadı emin olun (bu çaprazlamalarda erkekler kız güzel olsun, beyaz tenli, ince belli, genç olsun derken erkekler için sadece doğulu olmasın, çok kardeş olmasın gibi kriterler vardı.) öğretmen, avukat, mühendis bu kızlar.
akademisyen arkadaşlar var, sadece diplomasına bakan.
var da var.

hem yalan hem gerçek bu, duruma göre değişiyor.

ayrıca neden sığ gözükmek olsun ki tipe önem verdiğini ifade etmek, ülkemizdeki milyonlarca erkek sığ mı oldu şimdi?

Hem olabilir, hem olmayabilir.

Notre Dame’ın kamburu gibi bir şekil bozukluğu ya da Ağır Yaşamlar’da bir sezonu geçirtebilir olmadığı sürece ya da tam tersi, görünce dağın taşın yerinden oynayacağı bir yakışıklılığı veya deli gibi bir şeytan tüyü yoksa insanların tipini çok da anlamıyorum. İnsanları siluet olarak görüyorum, ki zaten 4-5 kere görmeden de tanıyamam pek kimseyi. Hatta, ortam kalabalık olduğunda abimi de tanıyamadım. Milleti t-shirt’ten, monttan tanıyorum. Herkes birbirine benziyor bence ve tanımadığım herkes bir silüet sadece. İki ağız, iki kulak, bir burun, vb. İnsanlar konuştuklarıyla, söyledikleriyle yavaş yavaş tiplerini dolduruyor.

Yaşımdan dolayı böyledir diyecektim ama 20-22 yaşlarındayken Azra Akın dünya güzeli olmuştu ve o zamanlar Kıvanç Tatlıtuğ’la sevgililermiş. Tanımıyordum Kıvanç Tatlıtuğ’u. Beyaz Show’a çıkmıştı ve bir şeyler söylemeye çalışıyor, cümle kuramıyor; konuşması cok sıkıntılıydı. Oda arkadaşım “Dünyanın en yakışıklı adamı yeaaa” gbi bir şey dedi; adama baktım baktım “Konuşamıyor, bu mu yakışıklı” dedim. Meğer adam Best Model, vb. imiş o sıralar. Eskiden de varmış demek ki. Ha, Dean Winchester için iki bölüm içinde “Bu çok yakışıklı” dedim, öyle birkaç istisna oldu.

Hani sevgiliye “Sen Brad Pitt’ten daha yakışıklısın” dersin ve inanmaz ya, ama öyle görünüyor gözüme. Brad Pitt çevresinde haleyle dolaşmıyor ki benim gözümde. Sevgili ise parıl parıl parlıyor.

cay koy geliyorum’un dediği gibi bir baraj var. Barajdan sonrası çok bir şey fark etmiyor.

kadınların iki farklı tarzı var.ilki yakışıklı yüksek testosteron barındıran çekici adama karşı duydukları ilgi. bu ilgi aslında anlık ve genelde sadece çok genç kızlar bu tip adamlara aşık, olur aklından çıkaramaz. ya da o gece eğlenmeyi kafasına koymuş fırlama bir kadına iyi av olurlar. tabi bu adamı sadece şekil olarak analiz ettim yoksak kültürlü zeki biri ise o zaman ölümcül kombo.

ikinci tarzları ise daha derin ve kalıcı duygusal arkadaşlık-yakınlık-güven ilişkisi. bu ilişki öyle çok hızlı kurulmuyor ama kurulduğunda da oldukça kalıcı oluyor. işte kadınlar genelde ilk modlarını görmezden gelip bu ikinciyi hatırladıkları için tip önemli değil diyorlar. gerçi tip önemli değil deseler bile hepsinin bir tarzı var. bir kız arkadaşım için sakalsız bir erkek ile beraber olmak düşünülemezdi bir diğeri ise her daim chubby tipleri beğenirdi. çok nadir olarak tipleri birbirine pek benzemeyen erkeklerle çıkan kızlar da gördüm.

son olarak dış görünüşü sadece tip olarak değerlendirmemek lazım, dış görünüş aynı zamanda ait olduğun kültürün ve düşünme biçiminin de bi yansımasıdır. iyi spor giydirdğinde gayet yakışıklı olacak bir adam. cemaat abisi gibi mavi pantolon beyaz gömlek ve metal gözlükle bir de uygun şivede konuluyorsa brad pitt olsa dönüp bakmazlar. bir de bunun üstüne özgüven ve bunun beden diline yansımasını eklersen konu iyice karmaşıklaşıyor.

Ben tüm samimiyetimle söylüyorum hiç öyle sığ bilmem ne derdim yok. Benim için tipten önce zekası, kişilik özellikleri geliyor bunlar bende ok ise tipi zaten aşırı ama aşırı (yukarıda bir üst duyuruda söz edilen di Maria gibi mesela) çirkin değilse sevgili olma engeli kalmıyor.

tipten cok sempatik olup olmamasi onemli sanirim. benim begendigim erkeklerin cogu arkadaslarim tarafindan yakisikli bulunmuyordu mesela ama bana asiri sempatik geliyorlardi. askin gozu kor dedikleri olayi da tecrube etmis olabilirim, bilemedim simdi :P

aychovsky +1

tipe önem vermek, geri kalan hiçbir şeyi iyi olmasa da olur yeter ki yakışıklı olsun demek mi ? ya da tipe önem vermiyorum diyenler her baktıklarında çirkin buldukları insanlarla mı beraber oluyor ? hiç sanmıyorum. birçok kadın için ilk kriter tip olmayabilir ama mutlaka bir fiziksel çekim, beğeni vardır. aksi bana mümkün gelmiyor. bu beğeninin ölçütleri de herkese göre değişir.

Sallamışlar bence.

i.pinimg.com

@idexo, hahah iyi güldüm valla. Tipimle barışığım ama çok şükür :)

tanıdığım bir kız arkadaş var, birkaç aya evlenecek ama sürekli erkek arkadaşının çirkin olduğundan ama onu sevdiğinden bahsediyordu. "çirkin ama ben seviyorum" diyordu. niye sürekli çirkin olduğunu vurgulamak istediğini ben anlayamadım ve özellikle soran olmadı ama bu kadar vurguladığına göre bir sıkıntı olduğunu veya ileride olacağını düşünüyorum.

bu durumda tip önemli olmasa da fiziksel olarak onu ona çeken bir şeylerin olması lazım.

yani doçentlik için çok yol var önünde şimdiden bu triplere girmesi saçma ve boş.

Hedefinin olması güzel ama bu muhabbeti yapması anlamsız.

Sallayın gitsin hocam, o adamdan zarar gelmez, he he diyip geçin. Asıl "akademik kariyeri hiç düşünmüyorum" diyen ve bunu sorulmadığı halde tekrarlayan adamdan korkmak lazım.

Salak olduğundan.

doçent olmak nasıl bir hedef ya adfdghhf akademik kariyer istiyorum desin, prof olmak istiyorum desin. neden doçentlik?

öyle midir bilemem ama boş beleş bir adam canlandı gözümde.

of komikmiş, neden doçent acaba prof olmayı mı istemiyormuş:) siz de şey deyin, alttan alma dışında ilerleme olarak ne yapıyorsun. ya da boşver yaa yazık hayal kursun çocuk:)

Hedefi buysa neden vurgulamasın ki? Motive oluyordur. YTÜ makine mühendisliğini 6 yılda bitirmiş bir hocam şu anda akışkanlar mekaniğinde doktora yapıyor. Hayırlısı deyip geçmek lazım.

Aslında boş beleş değil, tam tersi boş zamanlarında part time çalışıp okul harçlığını çıkarıyor. Salaklığın içine neler girer bilmiyorum ama farkındaliğı düşük. Onun ne olacağının karşındakileri o kadar da ilgilendirmediğini pek farkedemiyor.

mezun olma yolunda ilerlese daha mantıklı olur. bırakın kendi halinde takılsın...

çok çok ileri tarihli bir hedef. hoca olmak öyle kolay değil artık. daha küçük hedefler koysa yüksek lisans yapma yolunda ilerliyorum diye kendi için daha iyi aslında ama kime ne belki de azmetti olacak.

Doçent olmak artık kolaylaştı. Dosya üzerinden, mülakatsız, sınavsız, temiz. YDS'den 65 alamayanlar bile uyduruk bir dil sınavıyla doçent oluyor. O niye olamasın? Profesörlük kadro meselesi, dinozorların ölmesi lazım. Doçentlik akademik yeterliliğine bakar.

Ya biz bunların hepsini diyoruz ama zatının hayallerine ket vuran lüzumsuz insanlar oluyoruz. Aman ya bosvermesek ne yarar
Tırt kişisel gelişim kitapları okumaktan beyni sulanıyor. Aslında bu kişisel gelişimcilere kızmak lazım.

Bence haklı. Genelde bu tipler akademisyen oluyor günümüzde maalesef. Başarı/liyakat odaklı bir sistemimiz yok bahsettiğiniz olay tr'de geçiyorsa.

'Tırt kişisel gelişim kitapları okumaktan beyni sulanıyor. Aslında bu kişisel gelişimcilere kızmak lazım.'

Secret okumuş olabilir mi?

Mümin sekman mı sekban mı onu okuyordu ve her şey sende başlar diye orada okuduklarını nutuk atar gibi anlatıyordu.

Doçent olma hedefi ancak doktora tamamlanınca konulabilecek bir hedeftir. Çünkü doktora öncesi yaptığın neredeyse hiç bir akademik faaliyet doçentlik başvurusu için işe yaramaz.

Hayatında amacın nedir? Ne için yaşıyorsun?

Tatmin edemediğin duyguların neler?(sevilme, takdir görme, kendini gerçekleştirme, çevreye faydalı olma...)

Tatmin edemediğin fiziksel ihtiyaçların var mı?(beslenme, spor...)

hocam ufaktan depresyondasın sen. yeni mi işe başladın? yoksa çok mu rutin oldu diye baydın?

Kendine bir hobi bul. dışarı çık. iyi gelir.

emekli maaşına haciz konamaz diye biliyordum ben. yapılandırdıktan sonra mı ödemedi yoksa?

Emekli maaşına haciz gelir ancak 4'te birinden fazlası kesilemez - en azından ben böyle biliyorum.

İkinci gelen haciz neyin borcu onu öğrenin; vergi borcu mu, banka borcu mu, nedir onu öğrenin SGK'dan. Eğer amcanızın icraya düşmüş banka borcu varsa ve amcanız borcu yapılandırmışsa onun taksit kesintisi olabilir ama bu da amcanızdan habersiz olamaz. Neticede emekli maaşından kesilmesi için "Maaşım dışında bir mal varlıgım ve gelirim yoktur. Borcumun maaşımdan kesilmesini istiyorum" gibi bir dilekçe vermiş olması gerekir mal beyanıyla birlikte.

Yaşlılık aylığına nafaka borcu dışında haciz koyulabilmesinin tek yolu kendinin muvafakatname ile buna izin vermesi diye biliyorum.

Bu da genelde maaşına karşılık kredi çekmek isteyenlere imzalatılıyor.

Haciz nedeni nafaka değilse ve muvafakatname yoksa bir avukata danışın.

kendisi izin vermedikçe(kredi çekerken falan) emekli maaşına allahın kulu el koyamaz. bankaya değil maliyeye gidip durumu konuşun. bankadan hesabın emekli maaş hesabı olduğunu gösteren yazıyı götürün. daha önceki çekilenler nasıl geri alınır bilmiyorum ama yapılan iş yasal değil.

2 ihtimali var, birisi iç enerjilerinden bu motivasyonu sağlıyorlar. 2.si ise önce zorla yapmaya başlıyorlar sonra seviyorlar.

Bi' kız tanıyorum, sevmediği bi' erkekle birlikteydi sonra çocuğa aşık oldu evlendiler.(god damn it) misal...

Ben de dota2'yi sevmiyordum ama deli gibi oynuyorum(gerçi hala sevmiyorum, bu örnek sayılmaz)

Instagram.

Instagramı hayatlarından çıkartın çoğu kişi yaptığı aktivitenin yanından bile geçmez. Herkes başkasına hava peşinde.

Msn döneminde kimse böyle değildi. Millet evde çay sigara takılıp arabesk müzik dinliyordu.

Hiçbir şey amaçsız hedefsiz ve zorla olduğu halde 'hevesle' olamaz.

Eğer kişinin inandığı bir amacı ve hedefi varsa geri kalan her şey teferruata dönüşüyor ve önemsiz oluyor. Kişi o hedefe giden her yolu ne kadar zor olsa da veya hatta etik dışı olsa da göze alabiliyor.

Motivasyon dedikleri de kendiliğinden olmuyor işte, hedefler kişiyi güdülüyor. 'İç enerji' dediği 'itki', insanın doğasından gelen bazı arzularından kaynaklanıyor. 'Başarma arzusu', 'kendini gerçekleştirme arzusu', 'takdir görme arzusu', 'hayatta kalma arzusu' gibi çeşitli düzeylerde genelleyebiliriz.

'Zorla başlayıp sonra sevme' diye de bir açıklama yok, yine hedefler yoksa kişi güdülenemez. Zorla başlama meselesi alışık olunmayan bir eylemi alışkanlığa çevirme sürecinden ibaret.

Tekrar: Kendine inanabileceğin bir hedef ve amaç bul. Çevrene faydalı olmak istiyorsun diyelim. Sana en basit gelen bir konuda ihtiyacı olan birine yardımcı olsan bile olur. Bu yardım maddi olmasa daha iyi, çünkü aslında birine yardım ederken kendine yardım edeceğinden zihnen bu yardım sürecini yaşaman lazım. Birine zorlandığı bir konuda(en basit karşıdan karşıya geçmek isteyen bir yaşlı, sakat, yardıma muhtaç biri dahi olabilir, matematik, yabancı dil de olabilir) yardım edebilirsin mesela.

Sosyal bir hedef veya amaç seni şu anda olduğundan bir kademe yukarı taşıyacaktır. Bu davranışları alışkanlık haline getirirsen de uzun vadede pozitif biri olabilirsin, bir çok kişiyle tanışabilirsin... Önce kendini geliştirme gibi kişisel amaçlar yerine sosyal amaçlar bulmanda bu yüzden fayda var. Daha sonra bireysel bir düzeye geçersin.

insan faktoru burada onemli. ve isine nasil bir bakis acisiyla baktigin, yani anlam, motivasyon devamliligi icin oldukca onemli bir etken.

insan faktoru, varligimizi ve sagligimizi diger insanlarin varligina borclu oldugumuz icin onemli. yaptigin is de diger insanlarin hayatina nasil bir etki yarattigi ve nasil bir pozitif etki yaratacagi isine olan sevginin en temel dayanagi. neden? cunku biz insanlar birbirimizle variz. bu sebeple benim isim- her ne ise artik- diger insanlarin hayatina katacagi degisim ve farki ve kolayligi dusunmek, sahsen beni ayakta tutan yegane seydir. ben para ile motive olamiyorum, sohret ile de. anlam ile motive oluyorum. beni ayakta tutan sey bu.

bu sebeple bence yaptiklari seyi hevesle yapan insanlar islerinin anlamini cozmus kimseler.

Kafamda tam idexo'nun yazdiklarinin tersi vardi. Tam tersi degil de, bayagi bayagi ters.

Isini hevesle yapan sansli insanlardan biriyim. Neden bana maas verildigini on kusur yildir anlayamiyorum, param olsa "Ne olur bunu yapayim mi ben, lutfeeen" diye para veririm. Amac, hedef, degerlendirme, yarisma, kiyaslama gibi kavramlarin tam tersine heves ve tutkuyu baltaladigini, hatta oldurdugunu dusunuyorum. Tutkulu oldugun ya da yapmayi sevdigin icin degil de, bir seyleri basarmak icin yola koyuldugunda ulasip ulasilmayacagi belli olmayan bir hedefin insani yozlastirdigina ve tutkudan, hevesten ziyade hirsa yol actigina inaniyorum. Otesinde, basarili olma fikrinin anksiyete yarattigini ve bunun da performansi kotu etkiledigini dusunuyorum. GIdilecek yol ya da gecilmesi gerek bir esik oldugunda, o nokta insana yuk olabiliyor.

Tutku ve heves tam tersine basaridan tamamen bagimsiz geliyor bana. Tutkuyla bagli oldugun bir is ya da hobi, bos zamanini onunla doldurmak istedigin, kimsenin haberi olmasa bile ilgilenmek istedigin, issiz adaya dussen yapmak isteyecegin, hatta yarin olecegini bilirken zamanini o sekilde gecirsen pisman hissetmeyecegin is ve hobidir bana gore. Basarisiz olsan ya da bir ton kotu geri bildirim alsan bile vazgecmek istemeyecegin istir.

Burada bagimlilikla tutkuyu ayirmak gerekebilir. Burada birkac ayrim birden yapilabilir. Kanada'da bir universitedeydi sanirim, orada bir arastirma bunu iki sekilde ayiriyor. Ilki tutku ile yaptigin bir aktivite istenildigi zaman yapilabilir ama bagimlilik kontrol edilemez. Ornegin, "Benim canim bugun Duyuru'ya girmek istemiyor" deyip girmiyorsan ama Duyuru'yu cok seviyorsan; o bir tutku olarak tanimlaniyor ama "Lanet olsun, bugun Duyuru'ya girmeyecektim. Yine on saat burada kaldim" diyorsan, o bagimlilik oluyor. Ikinci fark da ciktilari uzerinden. Bir aktivitenin sana olumlu getirisi olacaksa bu tutku olarak tanimlaniyor ama getirisi olumsuz olacaksa bagimlilik olarak tanimlaniyor. Ornegin, kumar tutkusu tutku olarak degil, bagimlilik olarak tanimlaniyor. Iskoliklikte de calisarak kendi isteginle sagligina zarar vermek olarak goruluyor. Ornegin. Japonlarin karoshi denilen bir kelimesi var ve "cok calismaktan olmek" anlamina geliyor ve Japonya'da siklikla olmasa da diger ulkelere gore daha cok karsilasilasilan bir kavram oldugu soyleniyor ama Japonlarinki is bagimliligi sayilmiyor. Ne kadar kendi istekleri ile orada olsalar da, bunun altinda kultur ve mahalle baskisi yatiyor ve Japonlar baska seceneklerinin olmadigini dusunuyorlar. Ayni sekilde, "Ya atarlarsa" ya da "Yarina kadar muhlet verdiler bu is icin" diye kendini zorlamak da bagimlilik sayilmiyor, cunku kendi isteginle degil. Diyelim ki zaten basarilisin ve seni kovalayan yok ama yine de calisirken kendine zarar verecek hale geliyorsun; o sartlar altinda canini cikaracak kadar calismak iskoliklik olarak tanimlaniyor. Cok sevilen bir iste ya da hobide tutku ve bagimlilik sinirlarda yuruyebiliyor.

Birkac ornek vereyim bu konuda, isimlerini vermeyeyim. Ilki Turkiye'nin en buyuk stratejik yonetim uzmanlarindan ve kendi adina cikardigi yontemleri ve patentleri var. 1000'den fazla kurum ve kurulusa danismanlik yapmis, meclise kadar danismanlik yapmis ve yurtdisinda isler almis. Adamin evinde usaklari var. Bu adamla birkac kisi konusma sansimiz oldu ve tam da yilbasi zamaniydi. Insanlar piyango biletine para cikarsa ne yapacaklarini hayal ediyorlardi. Bu adam uc tane stratejist adi soyledi kendisi gibi ama yabanci, onlarla bir calistay yapardim. Cok eglenceli olurdu, butun gunumu oyle gecirebilirim" dedi.

Diger bir ornek yine basarili bir kisi. Bir arkadasimin esi Turkiye'de cok unlu diyemem ama kendi capinda unu olan bir asci. Kendi lokantasini acti ve Eksi Sozluk'te lokantasini gectim, kendi adina da birkac entry var, ki kac kisi bilir gittigi lokantanin sefinin adini. Bu kiz bir gun lokantasini devretti ve bir hotelde baska bir sef ascinin iki kati altinda calismaya basladi. Maas dort kat falan dustu sanirim, 6-7 yildir entry'yi giren yok. Lokanta batti. Nedenini sordugumuzda "Muhtasarlik vergisi gibi kavramlarla tutkumun kirlenmesine daha fazla seyirci kalamadim. Simdi emir aliyorum ama en azindan sadece sevdigim seyi yapiyorum" dedi. Demek istedigim, bazen tutku basarinin ve hedefin onune gecebiliyor. Bu noktada "Hobini isin yapma" da diyebiliriz ama her zaman araya muhtasar vergisi zorunda degil tabii. Bazen gulu seven dikenine katlanabiliyor.

Ucuncusu ise abimin kiz arkadasi. Ikisi birlikte birkac yil once okculuga basladilar. Abim birazcik basarili ama kiz arkadasi basariyi gectim, bayagi kotu bir okcu. Yine de her firsatta "Hadi, ok atmaya" diyor, "Savasci olcam ben" diye kendi ile dalga geciyor ama her firsatinda ok atmaya gidiyor. Kac yuz, kac bin ok atmistir bilmiyorum ama kizin yetenegi o konuda degil. Yine de her seferinde "Ok atmaya gidelim" diye ilk gunku heyecanini koruyor. Bundan para kazanmaya calissa fakir kalabilirdi ama hobi olarak cok mutlu ve cok seviyor.

Gorev gibi, "Sevecegim" diye kendini zorladigin is zamanla aliskanliga da donusebilir, iskenceye de. Bunlarin disinda, olabildigince cok sey deneyerek tutkunun nerede yattigini aramak olabilir ama her seyi kisacik deneyerek degil de, bir "Bakalim oluyor mu" diye biraz zaman taniyarak. Bircok sey ilk basta zor veya anlasilmaz olabilir, biraz o aktiviteyi tanimaya zaman vererek degerlendirilebilir.

@aychovski'nin anlatmak istediği benim söylediklerimle aslında çelişmiyor. Zira güdüler her zaman tatmin edilemiyor veya çoğu zaman eksik tatmin ediliyor.

Doyurulamadığı zaman, mesela başarılı olunmazsa, bu arzu 'tutku'ya da dönüşebiliyor. Öte yandan doyurulan güdüler daha sonra tekrar ortaya çıkabiliyor, şiddeti artabiliyor... Dolayısıyla benim söylediklerimin başka bir boyutu gibi görülebilir.

Kısa kısa fikir vereyim:

Alışkanlık, Duyarsızlaşma durumları tekrardan gelen bazı sonuçlar. Kişi davranışı değiştirdiğinde bunu sürekli hale getirince duyarlılığı azalır, daha yüksek uyaranlara maruz kalmadıkça uyarılmaz(olumlu veya olumsuz)

Alışkanlıksa kişinin bazı davranışları reflekse dönüştürmesi diyebiliriz. Yani düşünmeye gerek kalmadan daha önce deneyimlenmiş bir davranışı tekrar ettirme. Bu bağlamda bağımlılık sandığımız çoğu şey alışkanlık.

Bağımlılık bambaşka bir durum.

Tükenme diye de bir şey var. Kişi daha üst bir amaç ve hedef bulmakta zorlanıyorsa veya hedefler çok yüksek, uzun vadeliyse aşması gereken engeller kısa vadede bir tatmin vermeyeceğinden kişi 'tükenmeye' başlayabilir. Çoğumuz etkin hedef koymayı bilmediğimizden tükeniveriyoruz. Amatörlüğü veya intermediate platosunu aşamıyoruz. Dolayısıyla hiçbir şeye başlarken hedefsiz değiliz, bir şekilde bir hayalimiz var. Ama bazen işi elimize alır almaz hayalleri yıkılıyor, bazen de uzun süre sonra. Bilinç düzeyinde olmayan, hayaller de hedeflerdir.

Durumlar, kişiler, çevre, sonuçları ve sebepleri etkiliyor. Algı düzeyi, kendini kontrol yeteneği davranışlarımızı etkiliyor.

Sonra 'hevesli' olmaksa deneyimsizlikten gelir. Hevesli profesyonel yoktur. Onun yerine disiplinli profesyonel vardır. Bir şekilde amatör ruhu korumayı başarırlarsa aynı zamanda heyecanlarını da koruyabilirler fakat emin ol her profesyonel de zaman zaman zorsunduğu problemler karşısında yılmanın eşiğine dahi gelir. Onlar öyle bir durumda kendi kendilerini mantıklı veya mantıksız sebeplerden motive edip durumu aşarlar. Çünkü profesyonellik maddi ve manevi olarak bunu gerektirir. Amatör yarım bırakabilirken, profesyonel bırakamaz.

Bütün bunların dereceleri, nereden nasıl kaynaklandığı da kişiden kişiye değişir. Hem aynı güdü çeşitli kimselerde başka türlü eyleme dönüşebilir, hem de aynı davranışın altında çeşitli kişilerin başka güdüleri ortaya çıkabilir...

Yukarıda vermek istediğim daha ziyade pratik önerilerdi. Tutku gibi bu işin çok kişisel boyutlarına girmek istemedim ve zaten şu aşamada pek de bir faydası olmaz.

Japonları da uzun uzun tartışmak istiyorum ama yukarıdakileri bile açacak pek vaktim yok. Hızlı hızlı yazdım.

@aychovski bu kadar içinden gelerek 10 yıldır ne iş yapıyorsun? İşini hevesle yapmanın sebebi karşında sürekli yeni konu, kişi veya durumlar olması mı? Sürekli bir yenilik ve keşif mi var? Seni güdüleyen nedir?

beklentileri küçük. sürekli eğlenmeseler de oluyor. kendilerini sürece bırakabiliyorlar.

1800-2000

limiti 1000 olduğu için fazla harcayamıyorum.

0.

Hiçbir şeye taksit yaptırmam, bugün alışveriş yaptıysam en fazla 2 gün içinde borcu kapatırım. Dolayısıyla her zaman 0 borç oluyor kartta neredeyse.

6-7 arası. nakit hiç kullanmıyorum.

kredi borcu haricinde 1000 2000 arası değişiyor ve belimi büküyor. aylardır düzlüğe çıkamadım. tam çıkıcam diyorum tatil giriyor araya, ipin ucu kaçıyor :)

6 bin geliyordu taksit yaptırdım 1700 geliyor ayda

7700-10.000 falan ama bu ay bitirdim karttan harcama işini. sırf nakit gidiyorum artık

4 ila 5 arası her ay.

Son bir yılın ortalaması 4bin. Kira ve fatura dışındaki bütün harcamaları oradan yapıyorum.

bu ay 6500 geliyor
odedikten sonra karti internet alisverislerina kapatacagim :(

genelde 2 falan gelirdi. bu sene cok fena oldu.

uçak biletleri ve zorunlu internet alışverişleri dışında kullanmıyorum. o yüzden genelde 0.

250-500 arası. o da internet alışverişlerim oluyor. nakit alıyorum genelde.

1000-1500 arası

400-700 arası.

2000 - 3000 arası genelde

en azından iş yerinden talep edebilirsin.

Hissetme öyle neden hissediyorsun :) Ona göre artı birçok özelliğin vardır eminim fakat değersizlik duygusuna kapılmışsın. Aile eğitimi, yetiştirilme şekli vb o kadar önemli ki, insan hayatı boyunca taşıyor bunun etkisini.

Bakış açın yanlış bana göre. Birilerini yüksekte görüp de iç geçirmek, kıskanmak ya da gıpta etmeyi çok doğru bulmuyorum. Hekres kendi hayatını yaşar.

Kendin söylüyorsun aynı konumda çalışıyorum diye. O tepeden inmiş, sen belki cırmalayarak gelmişsin, bu seni gururlandıracağı yerde eğip bükmemeli.

Ayrıca sosyal beceriye sokayım. Evet. İnsan la, en iğrenç bi pislik ölüsü dirisi ayrı pis kokan, boktan boktan şeyler yiyen domuzdan hallice bir yaratıktan bahsediyoruz.

Aç bak çağının ve içinde bulunduğu toplumun önünde olan insanlara hiçbiri sosyal yönden çok mükemmel değildir. Ha bu her antisosyal hımbılı dahi yapmıyor ama sosyal olmak, sevilmek bilemiyorum. Beni sevmesinler zaten lan ben tiksiniyorum insanlardan.

@msb çok haklısın :( kişilik 2 yaşında oluşuyormuş. benim babam yozgatlı, annem çankırılı. kız evlat olduğum için ezilerek, baskıyla büyütüldüm. sindirildim. ailem bana özgüven kazandırmaya kasmadı. sonradan okul hayatımda çok akran zorbalığına uğradım. evet değersizlik hissim var. kendimi iyi ve güzel hiçbir şeye layık görmüyorum sanki. bilinçli yaptığım birşey değil bu, otomatikman oluyor :(

@benaaymi, benim çekindiğim genel müdürlerle kız kanka muhabbeti yapıyor, teklifsizce arıyor, arkadaş oluyor. öyle bir özgüveni var. bense çok eziğim galiba :(

benim annem de prof, babam da avukat olsaydı, üst düzey okumuş bir ailede büyüseydim ben de bu kız gibi olabilirdim.

ben nasıl büyüdüm ama anlatayım mı ? annem ilkokul terk ev kadını. 3-4 yaşlarındayken beni kucağına oturtur, "bak a..ndan kan gelirse hayatın mahvolur. a..dan kan gelirse hayatın söner. a..dan kan gelirse söyle bana" diye diye büyüttü !! yaşadığım travmayı anlatamam. 30 küsur yaşındayım karşı cinsle ilişkim olmadı, gönül ilişkisi de kuramıyorum, kabullendim evde kaldığımı. hayatım mahvedildi.

Instagram kullanmayın. Kendinize karşı acımasız olmayın. Hiçbir hayat dışarıdan göründüğü gibi mükkemmel değil. İyi yönlerinizi düsünün.

güzellik veya iyi bir fiziksel yapı aynı zamanda iyi bir referans maalesef. fakat bu gerçekliği değiştirmek güç. bakıp bakıp iç geçirmenin de manası yok. özellikle sosyal medya platformlarının bu konuda yanıltıcı olduğunu düşünüyorum. orada insanların, sadece mutlu anları görüyorsun ya da onların görmesini istediği şeyleri görüyorsun. onun dışında arkadaş olayı belli bir yaştan sonra cidden zor fakat belli de olmaz güzel şeyler birdenbire olur derler değil mi ?

valla olabilir daha süperleri de olabilir bunda sıkıntı yapacak bir şey yok,
kendi durumunuzla onu kıyaslamaktan vazgeçin başka insanları referans alırsanız daima mutsuz olursunuz.

şu yazdığından bile sorunun yalnızca senden kaynaklı olduğu o kadar anlaşılıyor ki... 23 yaşındayım, hiçbir yerim tutmuyor, dombilinin tekiyim, param pulum da yok ama o kızdan daha özgüvenli olabilirim sjsjfs. nasıl aşıyorsunuz kısmına cevap vereyim kendimce,

en başta kendi değerini yaratman ve kendini insanlarla kıyaslamaktan vazgeçmen lazım. bu hayat senin. mutluluğunu başkalarının tayin etmesine izin verme. tabii ki sosyal varlıklar olarak belirli çevrelerle iletişim kuruyoruz, onların yaşamlarından veya davranışlarından etkileniyoruz ki bunda yanlış olan hiçbir şey yok ama ipleri tamamen onların eline bırakırsak asla mutlu olamayız. böyle bir dünya yok. mutluluğu kontrol edebileceğin, yönlendirebileceğin, bir birey olarak tayin edebileceğin şeylerle bulman lazım. uzun lafın kısası kendine bakman, kendinle mutlu veya mutsuz olman gerekiyor.

benim annem de ilkokul mezunu ve ben annemle gurur duyuyorum. saygın bir profesör olsa çok daha fazla gurur duyardım belki de, kendimi daha güçlü hissederdim ama sonuç olarak ben kendi yaptığım her işte, kendi attığım her adımda daha iyi hissediyorum. ilkokul mezunu kadının yetiştirdiği çocuk olarak üniversite okuyorum mesela. bundan 12 sene sonra belki ilkokul mezunu kadının çocuğu olarak profesör olacağım. neden başkasının annesi profesör olduğu için ezilmem gereksin ki? aksine, bundan güç alırım; benim annem ilkokul mezunuysa eğer, kendi çocuğumun annesi bir tık daha eğitimli olsun diye uğraşırım, eğer illaki bunu sorun edeceksem. bu konularda pozitif düşünmek, olumlu tarafından ve değiştirilebilecek kısımlara yaklaşmak gerekiyor. "NİYE İLKOKUL MEZUNUSUN LAN" diye annemi sopayla dövebilirim ama bu sadece bizi mutsuz eder.

hadi annen hem ilkokul mezunu hem de ultra cahil, insan içine birlikte çıkmaktan utanacağın biri olsun, öyle varsayalım... yine sorun değil. anneni sen seçmedin. sevmiyorsan, iyi anlaşmıyorsanız, pekala arana mesafe koyup da kendi hayatına devam edebilirsin. bu biraz yurtdışında türkiye'yi gömmeye benziyor: unutma ki annesini, ülkesini, etrafındakileri küçümseyen insan başkalarına daha karizmatik ve büyük görünmez. aksine, "çıktığı deliği beğenmiyor" diye ayıplarlar, başkalarının üzerine basarak yükselmeye çalışan ezik ve zayıf karakterli biri olduğun düşünülür.

kızın hayatına bu kadar takılman ise tam anlamıyla facia. yahu onun pırıl pırıl bir hayatının olması seni niye üzüyor, manyak mısın affedersin? bak işte ne güzel, etrafında mutlu ve özgüvenli birisi var. demek ki böyle şeyler olabiliyormuş. illa bir şey yapacaksan bundan güç almaya çalışsana. çirkin hissediyorsan spor yap, kendine değer ver. hem fiziksel hem mental olarak geliştir kendini. keyif aldığın şeylerle ilgilen, kendini iyi ve değerli hisset. gerçek şu ki dünyanın her yerinde, her an çok sayıda mutlu ve mutsuz insan var, olmaya devam edecek. bunları düşünerek, bunları takip ederek hayat yaşanmaz.

bence sorunun sosyal medya bağımlılığı. insanların fotoğraflarına, mutluluklarına bakıp da depresyona girmenin başka sağlıklı bir açıklaması yok benim gözümde. insanlara bakma, kendi hayatını yaşa. sen kendine değer verirsen, insanların da sana değer verme ve seni "adamdan sayma" ihtimali aynı ölçüde artar. herhangi bir insandan daha değerli veya değersiz değilsin, bunun belirleyicisi büyük ölçüde senin yaşamın ve tavırların. çok donanımlı, çok zeki olup evden çıkmayan birisi "arkadaşım yok" diye ağlayıp kendini değersiz hissedebilecekken; seviye olarak o kişinin yarısı dahi olmayan birisi çok güzel arkadaşlıklara sahip olabilir. benzer şekilde, senin o çok iyi sandığın arkadaşlar özünde pek iyi de olmayabilirler...

hiçbir şey siyah veya beyaz değil. insan hayatı 1 ve 0'lardan oluşmuyor. kendine bu kadar yüklenme. sosyal becerilerin zayıf olabilir. güzel olmayabilirsin. bunlar sorun değil. sorun bunları belirleme yetkisini insanlara vermende. tabii ki birisi iltifat edince iyi hissedersin, tabii ki sevgilin olunca daha özgüvenli olursun vs. ama hayatını ve güzelliğini başkalarının sözüne bağlama tamamen. çünkü birisi güzel buluyorsa birisi çirkin bulacak. bu şekilde mutlu olmak imkansız.

böyle yaşanmaz. başka birisi gibi olmayı isteme, hoşuna gidiyorsa eğer sen kendinden o kızı yarat. ben açıkçası en özgüvensiz ve iğrenç hissettiğim zamanda bile başkası olmayı istemedim. iyi olacaksam kendi halimle iyi olayım. gerisi hikaye.

peki neden hiç şöyle düşünmüyorsun? o kız bütün bu özgüvenine rağmen, bütün bu aile yapısına rağmen seninle aynı konumda? hatta şöyle diyelim, sen o beğenmediğin kendine rağmen o özgüvenli kızla aynı konumdasın. sen çok daha iyisin!! sadece görmen lazım.

Onun üzerinden kendi mutsuzluğunu görüyorsun. Sevgilin olsa, çok sevdiğin arkadaşların bulunsa, hobilerinle mutlu olsan o kadını gözünde bu kadar büyütmezsin. Hayatı tek kişiye indirgemenin hiçbir faydası yok. Her zaman için bizden daha güzeli, zengini, mutlusu var. Bu durumu kabullenmek lazım.

Ailemiz çok farklı değil. Anadolu insanında sana yapılan baskı olağanlaşmış artık. Evet, suçun büyük çoğunluğu ailende ama kendini bu işin içinden sıyıramazsın. Bir şekilde tutunmak zorundasın.

Kendine aksiyon yaratmıyorsun gibi geldi bana. Arkadaş edinemediğini söylemişsin ama edinmek için pek bir şey yaptığını sanmıyorum. Evde pineklemenin tadı ayrıdır fakat harekete geç biraz da.

ya iyi de kızın hayatında tek bir aksak olmadığını nereden biliyorsun. instagram'a aksak yönlerini koyacak eğil ya?

ayrıca kişilik iki yaşında oluşuyor diye bir şey yok. karakterimizde çevremizin etkisi olsa ben insanın kendini var ettiğine inanıyorum. şu anki hayatını beğenmiyorsan içinde olmak istediğin hayat için çabala. partiye mi gitmek istiyorsun? git. bir kere arkadaş bulmazsın iki kere bulamazsın 15.'de bulursun..

bu kadar drama yaratılacak bir durum yok bence.

Maşallah ya, kimmiş o kız? Ben ilkokuldayken aşık olduğum kız, en yakın arkadaşımı seviyordu. Çocuk da sarışın, mavi gözlü falan. Keşke ben de o çocuk gibi olsam diyordum o zamanlar. En yakın arkadaşıma özeniyordum yani. Sonra ortaokula doğru benim boyum falan uzadı. Okulun en çalışkan, hatta en güzel kızlarından biriyle sevgili oldum. Sonra başka birine özenmenin kendimizi harcamaktan başka bir işe yaramadığını fark ettim. Sen o kız olsaydın eğer, kendinden vazgeçmiş olacaktın teorik olarak. Kendini az da olsa seven bir insan kendinden asla vazgeçmez. Ben de kendimi vazgeçilecek biri olarak görmüyorum. Ben zaten başkası olsaydım, ben diye bir şey olmazdı.

Agustos ayinda hayatimin en zor donemlerinden birindeydim. Aslinda o kadar zor donemlerinden birinde degildim ama uykusuzdum, yorgunluktan geberiyordum. Bir enerji icecegi bulmustum, hayatima onunla devam ediyordum. Ictigim icecegim anksiyete ve depresyon gibi yan etkileri oldugunu bilmiyordum. Zaten zorlu bir donemde enerji icecegi diyetiyle kendimi daha manyak hale getirdim ve her seye aglar hale geldim. Hatta, bazi gunler buldugum nadir bos zamanda yatagin tepesinde tavana bakip agliyordum. Yine boyle bir zamanda universiteden bir arkadasimi Facebook'ta gordum. Kiz Almanya'ya tasinmis ailesiyle, deli gibi para kazaniyor ve ustune de Maldivlere bir ay tatile gitmis. Oyle mutlu guluyordu ki kiz, o mutlulugu gorunce aglamaya basladim. Hayatima lanet ettim, "Bu kadar ugrastim, bunun icin miydi" diye kendimi dagittim. Bir de bu kiz universitede hic kimsenin sevmedigi, herkesin kavgali oldugu bir kiz olunca iyice "Tamam, ilahi adalet yok da, bu kadar mi yok" diye aglamaya basladim.

Bir hafta sonra kalp carpintilarim siklasinca, "Bir de bunlarin ustune olmek uzere miyim" diye iyice bir sinir geldi. Meger bu gozyaslari ve moral bozukluklari cogunlukla enerji icecegi kaynakliymis ve icmeyi birakinca 3-4 gun sonra kendime geldim. Aglamalar durdu, moral yine bozuktu ama rahatsiz edecek kadar degil. Psikiyatra gittim "Bir hafta once sana ilac yazacagimdan emindim ama ilaca ihtiyacin yok. Kimyasallara karsi cok hassassin demek ki" dedi. Maldivler'deki arkadasin fotografini yine gordum. Aglayasim gelmedi amaititaf edeyim, icimden bir Sezercik dikip "Bi gun ben de yiycem o sekeyleyden, ben de goyucem Maldiv'leyi" deyiverdi. Sonra da Ekim sonuna kadar arkadakasi da, Maldivleri de unuttum.

Ekim sonunda Facebook'ta arkadasimin cok guzel, kocaman gulen bir fotografini gordum. Kocasi altina "Melek yuzlu sevgilim, melek oldun gittin" yazmis. Meger arkadasim 4 yildir bir hastalikla bogusuyormus ve o tatil son tatiliymis. O zaman anladim ki, kizin bu kadar buyuk gulmesinin sebebi yakinda olecegini bilmesi ve kalan zamanini en iyi sekilde gecirmeye calismasiymis. Bir kere daha kafama dank etti ki, ne diledigine dikkat etmek gerekiyormus. Boyle seyleri zaten biliyoruz ama boyle zamanlarda hatirliyoruz ve dank ediyor kafamiza.

Simdi burada "O zengin olabilir ama yarin da olebilir. Isteme oyle seyler" demeyecegim, cok sacma ama buradan cikarilacak bir iki ders var.

1. Kimsenin icini, hayatini, vb. bilemezsin. Mutluluk hicbir derdin olmamasi, hayatin kolay gecmesi degil. Sadece sen gozunde ideallestiriyorsun. Sosyal medyadaki iki fotograftan kizin hayatini bilemeyiz, kimse bilemez.

2. Hayat dedigimiz sey asiri kaygan. Hatta, Monte Kristo'nun dedigi gibi "Hayat bir fırtınadır, genç arkadaşım. Tam güneşin tadını çıkartırken, bir de bakmışsın ki kayalıklardan aşağı düşmüşsün". Obur gun yine gunesin tadini cikarabilirsin. Su haldeyken piyango sana cikar, istediklerinin cogunu elde edersin ve bugunku dertlerin kucuk gorunur. Yine su anda doktorun biri "Su kadar omrun kaldi" der, pesinden "Niye bu kadar uzdum kendimi" dersin. Bu kontrol edebilecegin degil, sadece kabul edebilecegin bir sey.

3. Baskasinin sahip oldugu bir seyi istemekte sorun yok ama baskasinin yerinde olmayi istemekte sorun var.

4. Ilk zamanlar ben de sucu "Ama ben boyle yetistirildim"e bagladim ama durum su ki, icinde bulundugun durumun (eger travmatik bir olay olmadiysa) sadece ve sadece seninle ilgisi var. Icinde bulundugun duruma "Ama bana boyle ettiler", "Ama ben boyle dogmadim ki" diye bahanelerle isyan etmek sana hicbir sey kazandirmayacak ve %100 dogru da degil. Sorumlulugunu al, "Ben hayatimin icine ettim" de ve baslangic noktani burasi belirleyip "Tamam, simdi ne yapayim" diye ilerle. "Insanlar benimle konusmuyor" degil, "Ben baska biri olsam kendimle gelip konusur muydum? Neden konusurdum, neden konusmazdim" diye bakmak onemli. Belki yanlis ortamdasin, belki kendini sevmiyorsun, belki de baska bir sey. Eseleye eseleye nedenlerini bulabilirsin. Sorun sensin, uzaklarda arama sorunu. Bunlarin sosyal adaletle ilgisi var ama mutlulukla yok.

5. Bu daha da kisisel bir not. Sukretmek ne kadar guzel olsa da ben sicak bakmiyorum. Cunku, cok tek tarafli ve acikcasi bana bencilce geliyor. Senden kotu durumdaki birine bakip "Oh, hele sukur soyle degilim" demek cok asagilayici geliyor. Illa bir kisi olmak zorunda degil, "Oh, hele sukur ki isim var" gibi bir sey soylerken aslinda bircok issizi asagiladigimizi dusunuyorum. Ayni sekilde, birileri de bizim durumumuza bakip "Oh, iyi ki bunun gibi degilim" diyordur eminim ki. Yani, atiyorum, o kizin sana bakip "Sukur ki ev hanimi ve isci kizi degilim" demesi hosuna gider mi? Yani, bircok insanda sukur iyi isleyen bir mekanizma, Iyi hissettiriyorsa ne guzel ama beni bencil ve dusuncesiz hissettiriyor sukretmek. Benim icin dogru olan "Oh,suyum buyum yerinde" degil; "Benimki yerindeyken, bununki neden degil" diye sormakta, sukretmenin de bunu engelledigini dusunuyorum. Yine de, bu fazla kisisel oldu. Eger sukretmek mutlu hissettiriyorsa, ne guzel.

6. Sorun sensin dedim ama bu elinde tuttugun keskin kilicin ucunu sana dondurmesin. Kendine adaletli davranmak apayri bir ust mekanizma, bunun altinda kendini sevmek var. Kendini sevmeyen kisi kendisine adaletli de davranamaz. Daha dogrusu soyle acayim. Kendine iyi davranmak, kendini sevmek kendini elestirmeye engel degil ama Maslow hiyerarsisi gibi dusun. Kendini sevmeden acimasizca elestirme. Ozetle, kendini yargilama, kendini dinle ve anla. "Dusene bir de ben vurayim" misali, hem dusen hem de dusene (kendine) vuran olma.

7. Bunu simdi yazmam ayip gerci ama isin gucun yerindeyse mutlaka profesyonel yardima basvur. Dinamik psikoterapiyi dusun. Bazen bu bataklik icinden kendi kendimize cikabilecegimiz kadar sig olmuyor.

benim annem babam mühendis ve doktor, ama bunun ailenin mesleğiyle ilgisi olduğunu düşünmüyorum. kuzenimin babası sarhoş, ayyaş bi taksici, annesi ev kadını mesela ve öyle iyi bi kadın da değil, olaysız günleri yok. ama benden daha mutlu ve başarılı. instagramı da öyle.

bence üstündeki bu kötü düşünceyi at. biraz daha konuşkan girişgen ol. kendi hayatında değiştirmek istediğin şeyler varsa değiştir.
bir de ben başka okulda devam ettim yüksek lisansa, hocalarla konuşuyorum. bana dediler ki nasıl hocayla samimi oldun, biz kaç yıllık öğrencisiyiz, korkuyoruz. yani o kişiyi sen niye gözünde büyütüyosun ki? herkes değerli, onlara saygılı olup önemsedikten, kandırmadıktan sonra muhabbet zaten geliyo.

bir de betül mardin örneği var mesela. youtube tan izlemeni öneririm.

----- spoiler ----

ben nasıl büyüdüm ama anlatayım mı ? annem ilkokul terk ev kadını. 3-4 yaşlarındayken beni kucağına oturtur, "bak a..ndan kan gelirse hayatın mahvolur. a..dan kan gelirse hayatın söner. a..dan kan gelirse söyle bana" diye diye büyüttü !! yaşadığım travmayı anlatamam. 30 küsur yaşındayım karşı cinsle ilişkim olmadı, gönül ilişkisi de kuramıyorum, kabullendim evde kaldığımı. hayatım mahvedildi.

----- spoiler ----

insanları karşılaştırmayı sevmem ama o kızın anası avukat babası prof ve bu anlattıklarına rağmen ikiniz de aynı konumdasınız?

burada aslında senin ciddi bir başarın var. gazlamak için yazmıyorum. hayatta her insanın bir diğerinden muhakkak artıları oluyor. her birimiz farklıyız. ama yaşadığımız dönem tek tip bir insanı idealleştiriyor, herkes de onu olmaya çalışyıor.

orta çağ tablolarında mesela kadınlar hep -günümüz değerlerine göre- bıngıl bıngıl kilolu, basenleri geniş, memeleri küçük v.s. o zamanın güzellik anlayışı o çünkü. sarışınların güzel kabul edilmesi de bizim dönemimize has bir olgu.

anlattığın kız bana hiç çekici gelmedi mesela. müthiş güzel olsa bile instagram'ı yoğun kullanan, habire gittiği partileri v.s. falan paylaşan birine hayatta aşık olmazdım ben. (ha muhafazakar falan değilim aman ha:))

otur bir fight club izle bacım. 1984, fahrenheit 451, demir ökçe v.s sistem eleştirisi yapan şeyleri okumaya izlemeye takip etmeye çalış. bu döngünün içine fazlasıyla girmişsin ve dışına çıkamıyorsun, o yüzden alternatif bir hayat bile hayal edemiyorsun.

ergenlik dönemi kahramanlarımdan kurt d. cobain'in de dediği gibi, "hayal ettiğin insanı olmaya çalışmak, içindeki insanı öldürmektir"

1. yanlış: kıskançlık, başkalarına kendini kıyaslayıp gereksiz bir tüketim kafa yapısına giriyorsun.
2. yanlış: ilgi görmediğini düşünüp ilgi aramaya buraya geliyorsun.
3. yanlış: 'Özgüvenim iğdiş edilerek, değersizlik hissiyle büyütüldüm.' bilmediğin, anlamsız benzetmeler kullanıyorsun.
4. yanlış: kendince 'gözlem' yapıp hikayeler yazıyorsun.
5. yanlış: iyiyi ve kötüyü gereksiz yere abartıyorsun.
6. yanlış: hayattan beklentilerin basit ve davranışların beklentilerinle derin biçimde çelişkili.

Ben böyle duygular hissetmiyorum, başka duygularım var.
Böyle duygular içerisinde olsam olgunlaşmaya çalışırdım.
Olgunlaşmak = deneyim sahibi olmak demek.
Deneyim = yanlışlardan öğrenmek demek.

benim babam ve annem lise mezunu. babam işçi emeklisi. hayatım boyunca çalışmakla kazanamayacağımı düşündüğüm bir miktarda maaş alıyor, işini seviyor-du, hala iş arkadaşlarıyla görüşüyor ve çalışma saatleri de çok iyiydi. ona baktığım zaman boşuna okumuşum gibi hissediyorum. asgariden öteye zor gidebildim. artık onu da alamıyorum. lise, üniversite mezuniyetine bakmıyor bu işler. gerçekten kızı bu kadar dert ediyorsan instagram'ı kapat. benzer sebeplerle facebook'u kapattım, 6 ay oldu. twitter zaten kullanmıyorum. ne kadar fazla hesap, o kadar toksik his benim için. kapattığımdan beri enerjim yerine geldi.

ya sen arada böyle duyurular açıyorsun. gerçekten depresyondaysan psikolojik yardım al. eğer değilsen de ilgi çekmek için mi yapıyorsun yoksa içten içe acı çekmekten mi hoşlanıyorsun anlamadım. diğer duyurularından da yola çıkarak söylüyorum ki, bir insan kendinden bu kadar nefret edemez bence. daha önceki duyurularında da birçok insan yardımcı olmaya çalışmıştı ama sen hiçbir şey yapmayıp paso burada duyuru açıyorsun, olmuyor.

profesyonel yardım almadan düzelemezsin. bir an önce yap bunu.

kaç yaşındasın bilmiyorum ama bunu kabullenmen ve öyle yaşaman gerekiyor. bazıları mükemmel hayata doğuyor, bazıları doğmuyor. bazıları çok şanslı oluyor, bazıları çok şanssız oluyor. senin elinden gelen sahip olduğun hayatı en iyi şekilde yaşamak.

bu arada instagram tamamen gösteriş dünyası.

'>>Kendi adıma iki erkeğin ılıskısını görunce bi kıpırdanma olmuyor ben de.'

Öncelikle bulunma hali olan 'de' bitişik olacak.

Kadın orada potansiyel göremiyor, o yüzden ilgisini çekmiyordur. Belki kıskanıyordur bile. Çünkü bütün erkekler erkeklere yönelse bu sefer kadınlara erkek kalmaz. Gay erkekler kadınlar için bir nevi rakip.

açıkçası benimde içim hoş oluyor. çünkü kadın estetik varlık, erkekler de öyle bir şey söz konusu değil bence. o yüzden lezbiyen pornolarına bayılırım. kaymak gibi iki kadın sevişiyor, bence mükemmel bir şey bu:)

normal bir ilişkide sevişen erkeğin yerine kendilerini koydukları gibi, kadınların birinin yerine kendilerinin olduğunu hatta daha iyisi(!), 3. olduklarını düşünüyorlar bu ekşına.

kıpırdanma(?) her halde oluyo :P

Lezbiyen değil biseksüel olduğunu düşünüyorlar ve ffm threesome ihtimali onları kıpır kıpır yapıyor. Her kuşu sevdiler bir leylek kaldı çünkü.

insan insana değişiyor. çoğunluk erkek seviyor ama sevmeyen senin gibi olan da var. benim için de lez ilişki bir kıpırdanma yaratmıyor.

Cunku kadin kole erkekler de efendi onlarin zihninde o nedenle kadinlar erkegin istedigi sekilde sevisebilir, islerine gelmeyen seks de yasadisi ahlaksiz vs vs dir.

The L Word dizisini izlemiş nesil bunun cevabını zaten biliyordur.

Bircok farkli teori var. Kadinlarin empirik calismalarda, erkeklerden daha cok tek cinsiyetli seksüel deneyimleri oldugu ortaya cikiyor. Buna sosyolojik aciklama getiren var, evrim yonunden bakan var.

Erotik malzeme esittir kadin bedeni. Tüketilen malzemenin de bir "gercek" lezbiyen iliski olmasina gerek yok. Medya´da ünlü iki kadinin opusmesi, kliplerde, dizilerde vs. vs. ciddiye alinacak bir sey olarak gosterilmez. Kadinlar opusur, guler gecerler. O kadinlar direkt "lezbiyen" diye etiketlenmez, onlar ancak erkekleri eglendiriyordur. Sonucta her sey pipi icin. Oyle olmali.

Bunun yaninda, pipi odakli bir dunyada yasadigimiz icin, penissiz seks seks degildir. Kadinlar orada olsa olsa, erkek bedenini tahrik etmek icin vardir, oynasiyorlardir. "Gercek" lezbiyen olamazlar. Gercek lezbiyen yoktur, olsa olsa arayis icerisindedir; varsa da "hasta"dir. Penissiz is mi olur? Falan fisman. Daha fazlasi icin bkz: Gender Studies.

acemi arti 1.
gercek lezbiyenleri erkekten ayirt edemiyorsunuz bazen, maskulen tarafi tabii ki.

Ben etrafimda boyle erkek gormedim pek sahsen. Ayni sekilde ben de birak hos olmayi muhabbetten sikilirim kadin kadina iliskiden bahsedilince. Zerre ilgimi cekmiyor. Izlerken bir ihtimal, ama muhabbetinin bir anlami yok benim icin.

ben de cevabını merak ediyorum.

www.wikihow.com

Sakın almayın hepsinin rezidansında problem var. bir keki 2 saatte pişiriyor. çiğ bırakıyor. üstelik teknik servisi de sıkıntılı.

bir tane yorum mesela bu yeni modeli için.

arçelik veya beko öneririm.

şöyle bir şey nasıl?

urun.n11.com

Ben Simfer'in eski bir modelini kullanıyorum. İdare ediyor. Bir şikayetim var sadece o da bazen pizza veya etli yemekler için tepsiyi bir noktada çevirmek gerekiyor ki her tarafı iyi kızarsın. Onun dışında gayet iyi. Bu fiyat düzeylerinde normaldir.

almışken en kalitelisini almak istiyorum. bir 10 yıl daha gitsin.

Bende bu vardı 14 sene tepe tepe kullandım, ankastre aldıktan sonra da yazlıkta kullanıyoruz.

www.hepsiburada.com

'en iyisi' gibi bir niyetin varsa şu tarz fırınlara bakabilirsin:

www.endustriyelmutfakaletleri.com

Bu tarz cihazların iyisini siemens yapıyor.

Anneme de ananeme de aldık, çok memnunlar. Kesinlikle öneririm.

Arçelik suf 5000 mgsi. Anneme 500’e almıştık 1,5 sene önce. Ananeme bir kaç ay önce 600’e aldık. Şuan internet fiyatı 620 fakat mağazalardan fiyat araştırması yap. 550-600 arasına bulursun mutlaka.

Hatta kendime de alacaktım fakat taşındığım evde ankastre vardı.

Ben yabancı sitelere baktım en iyisi Bosch diyordu. 400 küsur lira galiba.

1 param az ve 1300 TL'lik yaz kıyafet alışveriş listem var.
2 12 kilo vermem lazım.
3 vizeler başladı.
4 Evde zeytin yok yarın sabah için.

Mezun oluyorum, istediğim gibi bir iş bulamamaktan korkuyorum.

Is ariyorum :/

bugün rusça sunumum var, çok heLecanlıyım. daha önce de yapmıştım, hatta önceki çok daha stresli ve zordu ama yine de geriliyorum. üstelik hala tamamen bitirmedim. "öğrencilerin tatlı telaşı" diye facebook sayfası açacağım, hocasına sunumsuz yakalanan garibanlar olarak birbirimize fiyonklu, çiçekli destekler sağlayacağız. maviliklere motor süreceğiz. neyse gidip çalışayım ben. bazen gülüyorum hatta kızıyorum ama bu açıdan çok takdir ediyorum okulu. sorsan A2 falanız ama öyle veya böyle rusça sunum yaptırıyorlar döve döve. muazzam. ben dayak yemeyince hiçbir konuda gelişim göstermiyorum çünkü.

detachment nam filmdeki bas karakter gibiydim; keske oyle kalsaydim diyorum; dusun, yani...

Çalışmak istiyorum ama işe gitmek istemiyorum.

-Zaman yetmiyor: eğlensem çalışamıyorum, çalışsam uyuyamıyorum, uyusam eğlenemiyorum.
şuradaki adult gibiyim: pics.onsizzle.com

-İyi şarküteri ürünleri bulmak iyice zorlaştı.
-Varoluşsal sıkıntılarım yok, fakat sanırım yokoluşsal sıkıntılarım var.
-Kısa vadeli iyi kötü bir düzenim var, orta ve uzun vadede hedeflerime ulaşmak için düzen arıyorum. Bu noktada benden kaynaklanmayan genel belirsizlikler var.
-Hayatta kendimi gerçekleştirme aşamasına geçişteyim, psikolojik olarak (doğum gibi) sancılı bir süreç.
-İlgi alanlarımın bir kısmı yerli ve milli insanlar için bir anlam ifade etmiyor/etmeyecek, maddi ve manevi olarak yabancılara hitap etmeye mecbur oluyorum.

çorabım kaçtı :/

yalnızım.kendimi bulamadım.iç huzursuzluk.az maaş.kilolarım.en sevdiklerimden birinin kanser olması.istanbuldan sıkılmış olmam.

www.eksiduyuru.com

şarjı bitmeyen telefon istiyorum. yeter amk.

işim yok... aramaktan da vazgeçmenin eşiğindeyim.

Motivasyon konusunda sıkıntılıyım. Evde sabahtan akşama kadar yatmak ve hiçbir şey yapmamak istiyorum. İşyerinde ve hayattaki bütün projelerimi erteliyorum ve son ana kadar yapmıyorum.

aile içi özel meseleler, sevgiliyi uzaktan yakından ilgilendirmeyen özel meseleler, kişiye kendini kötü hissettirecek şeyler. bunlar kişiden kişiye göre değişir ama benimkiler bu şekilde. her şeyin paylaşılmasını doğru bulmuyorum. rapor vermeye giriyor bir süre sonra

@oekuklu senin cumleni aynen yapıştırmıştım:)

Nedir kisiye kendini kotu hissettiren? Daha netlestirir misin?

aile meseleleri +1, eski sevgiliye dair herhangi bir şey, geçmişte yaşanan cinsel ilişkiler vs.

farkettim zaten :)

maddi meseleler olabilir öteki duyurudaki gibi. genel olarak konuşursam, eğer sıkıntımı sevgilim biliyorsa o sıkıntı üzerine daha çok konuşmak istemem. kendi üzerimden örnek vereyim, şu sıralar iş kaygısı yaşıyorum, mezun olacağımdan dolayı. bu konu üzerine konuşmaktan kaçınıyorum kız arkadaşımla. konuşmak bana tekrar hatırlatıyor çünkü kaygılarımı

ben 'aşk'ın ve 'sevgili' olmanın çok çok değerli bir şey olduğunu düşünüyorum, yani öyle takılalım olursa olur, olmazsa olmaz gibi değil. dolayısıyla doğrudan bütün bir hayatımı paylaşacağım insan olduğuna inandığımda her şeyini paylaşmasını isterim ve her şeyimi de paylaşırım. ben-sen kavramını ortadan atıp biz kavramına inananlardanım. bundan sonra ne yaşayacaksak, ne olursa olsun birlikte olacak iki insan olarak her şeyi paylaşmamız gerekir diye düşünüyorum.

ama evet, geçmiş ilişkilerde yaşananlar bilmem neler karşı tarafın hoşuna gitmeyebilir. ben dinlemek istemezdim. kişiye rahatsızlık veren önemsiz konular hariç olabildiğince her şey diyorum.

geçmiş :)

Sevgiliyle paylaşılmaması gereken şeyler:

sorumlulukların kişisel olanları,
arkadaşla yapılması gereken hobi ve geyik muhabbetleri,
lezzetsiz yemekler(özellikle kendi yaptıysa),
aşırı fetişler,
kıskançlıklar ve sevgilinin ayarlarını bozacak yorumlar,
kişisel elektroniklerin ve sosyal medya hesaplarının parolaları
özellikle erkekler için kendi iş hayatlarındaki önemsiz veya az önemli sorunlar,
sürpriz olması gereken hazırlıklar,
en küçük detaylar,
gizemi ortadan kaldıracak çözümlemeler,
eski ilişkiler,
naiflikler,
zayıflıklar,
... diye giden bir liste.

Sevgiliyle paylaşılması gereken şeyler:

anlayış,
kaliteli zaman,
ıslak fanteziler,
lezzetli yemekler(özellikle kendi yapmışsa),
ilgi,
sevgilinin anlattıkları hakkında duygular,
yatak,
müzik zevki,
cinsel haz(özellikle yeni tanışıldığında neredeyse bir oryantasyon eğitimi gibi olmalı. pozisyon, teknik yeri geldiğinde açıkça belirtilmeli),
genel manada hayat görüşleri,
pozitif başarılar,
... diye giden bir liste

exclude keywords (artvin,öğretmen,land rover)

artvin'e gitsem mi gitmesem mi diye mi kararsızsın, pek anlamadım ki. nasıl yardımcı olalım yani biz

çekilişe katılmak istiyorum.

kardeş sizler nerenin manyağısınız? dedi raskolnikov rublelerini cebine yerleştirirken. Rublelerden yansıyan ışık adeta gözünü almasına rağmen ''şükür'' diye düşündü.

Kırmızı seç, hiç değilse sorumluluk sende olur, keşke demezsin.

Mavi hap her zaman bir sonraki meselede 'mavi mi kırmızı mı?' sorusunu geri getirecek sonuçlar doğurur.

Yaşadığın sürece sürekli hipnozda, uykuda olamazsın diyorum, bilinç dışı veya bilinç altı sürekli dürter uyandırmaya, dengelemeye çalışır.

'la logique' her zaman uzun vadede galip gelir, aksine gidene keşke dedirtir.

güzel

Ben de beğendim.

ben beğenmedim. belki kemik olanları olabilirdi

omonia +1

güzel, almalısın bence. 1 daha zarif.

Ortalama. Pek hoşuma gitmedi.

Kişisel bilgiler: 25 yaşında, lahmacun sever.

Kötü gözüküyor, bütçe varsa Casio retrolara bakabilirsin.

eski kız arkadaşımın benzer bir saati vardı ten rengi kumral olanlara yakışıyor gibi hissediyorum.

90ların unutulmayanlarından. f91w modelinin değişik halleri.
İstersen bir de , F91w renkli.. araması yap. 20tl civarına yakın olmalı fiyatları. Pil ömrü o kadar iyi ki senelerce gider.
Ama dikkat et hakiki olmayanları da var. (Kalitelisinin ekran camı saat göstergesine daha yakın olur) yine iç aydınlatma ışığı olarak yeşillisini bulabilsen iyi olur.

Normalde kullandigim yuvarlak cerceveli klasik casio saatim var zaten. Bir farklilik olsun diye istiyorum :/

@playing star again ilk fotograftaki h&m’in :’)

2. Güzel geçenlerde çok baktım buna ama bu modelin küçük kasalı olanları yok, olanlar da çakma. O yüzden almayacağım.

şunlar daha güzel değil mi?

sep.yimg.com

metalse şu var:

www.skywatches.com.sg

retro çizgilerde:

casiowatches.bg

@1adam dediginiz modeli arattim ama plastik kayisli istedigimden pek emin degilim :(

@ ceann deas
Hafiflik açısından iyidir. Karar senin :)

bende 1 numaradan var 2 yıldır kullanıyorum aşırı şirin süper bi saat :) bu sene h&m'e tekrar gelince bi tane daha stokladım elimdeki bozulursa diye. aynı minik modelin orijinal casio olanından da kullanıyorum ama inanır mısın h&m'den aldığımın malzemesi daha kaliteli. tek kusuru kayışının pembeliği zamanla bakırlaştı çok hafif.

H&m dekini ben de cok begendim ne zaman almistiniz hatirliyor musunuz? Belki ayni donemde yine gelir :)

ilkini 2016da aldım, ikincisini ise 1 ay önce aldım :)

Bi yoklayayim bende madem belki kalmistir tesekkur ederim :)

içinde bir pul veya vida serbest kalmış olabilir açılıp bakılmadan bilinemez.

www.youtube.com

bu tip videolarda cevap bulunabilir.

xxx plakalı araç satışı için kapora yazıp havale yapın tuhsat sahibine.

en güvenlisi vermemek bence.

Anlattığınız şekilde güvenilir görünmedi, satıcıya u şekeilde gidebilir misiniz? Araba eğer satılmazsa ben gelip alacağım yok satılırsa da artık yapacak bir şey yok diyerek.

sözleşme yapmanız gerekir ama bence en güvenli yol yine parayı vermemek.

Aranız madem yok gibi diğerleriyle, bir laf edip bozun bence aynı şey yaşanınca. X de aldırmıyor size ayıp ettikleri noktasında hak vermiyorsa yanlarında bulunmamaya bakarsınız.

Yok saymak değil ki bu. Bazı insanlar diğerlerinden daha renkli olduğu için herkes onlara odaklanır. Hiçbir şey yapmam. Ben de X Hanıma diğerleri gibi laf atarım.

bi masaya oturuyorsan görgü kuralıdır, selam verirsin. ayıp ediyorlar. ben olsam @haykrs... gibi bi fırsatını bulur bozardım, biz de buradayız diye. xin yerinde de olsam seni de muhabbete dahil ederdim. o da ayıp ediyor. arkadaşın masadan sessizce kalkıp giderken hiç mi fark etmezsin?

@olutaklidi
"biz de buradayız" diyecek oldum çok defa ama bu sefer de kiskaniyo gibi algılanmaktan çekindim. kıskançlıkla ilgisi yok ama öyle algılayacaklar muhtemelen.

Belkide sıkıntı sizdedir. Soğuk ya da içine kapanık bir insansınızdır.

Mekan arkadaşlığı böyle.

X'e selam verdiklerinde 'biz de buradayız' yerine pozitif bir tepki verirsen daha iyi olur. Diğerlerini muhabbete davet edebilirsin.

Bir de sürekli aynı kişi veya kişilerle takılmaktansa olabildiğince tanışmaya açık olup, diğer insanlara selam verip uygun durumda muhabbet etsen bunlar başına gelmez. İlla kafa dengi diye bakmamak da lazım. X olmasa ne yapacaktın?

Problem daha ziyade sende gibi görünüyor. Kendini biraz sosyal olarak açık tut. 'Profesyonel' ol.

@komanda kani var bende
soğuk bi yapım var evet ama varlığınız umursanmayınca içe kapanıklık kaçınılmaz oluyor. mesela diğer arkadasımla çok rahat iletişim kurabiliyorum. kasilmiyorum. ama onlar olunca sohbete dahil olamiyorum.

@idexo
bende de problemler var ozellikle sosyal iliskilerimde. inkar etmiyorum ama yapılan şeyin sadece benim soğuklugumdan kaynaklandıgını da düşünmüyorum.

ama öneriniz mantıklı geldi. kalabalıklara karışmak lazım.

Ben olsam bir daha o gruptaki kimseyle takılmazdım. Takılıp da sinir katsayımı mı yükselteceğim?
Ha gerçi benim dediğimi yaparsan da benim gibi arkadaşsız kalırsın afshs.

" kendimi o gruba ait hissettmiyorum ama o arkadasimdan dolayi da gruptan da çikamiyorum. " siz böyle düşünüyosanız, onlar da öyle düşünüyor işte. karşılıklı.

siz hep arkadaşınıza hitap ediyosanız sosyal ortamda gruba dahil olamazsınız tabii.

@ghilleinthemist
yani görmezden gelindiğim umursanmadığım için gruba ait hissetmiyorum.

o arkadaşima hitap ediyorum derken onunla iletişim kurabiliyorum çünkü o da benimle kuruyor, beni dinliyor ya da beni görmezden gelmiyor. diğerleri aksini yaptığı için de ben yakınlık gösteremiyorum onlara.

Ben burada, diğerlerinden çok, x'e takıldım biraz. SOnuç olarak, iki tarafa da yakın olan x'se, sizi muhabbete dahil etmek, diğerlerinin size hayalet muamelesi yapmasını engellemek de, nezaketen x'in görevi.

Beni kahretmedi hatta gormemistim ben de favladim. Insanoglu hayvanlasmadi, biz zaten biraz gelismis hayvanlariz.

hayatta bazı gerçekler vardır söylenmeseler insanı daha iyi hissettirecek türden, bu da onlardan birisi.

bir diğeri de hayvanları eziyetlerle öldürüyor oluşumuz. Kimse seslendirmezse eğer canın acımıyor, uyumak gibi birşey; malum uykuda acımaz.

edit: soruya cevap vermeyi unutmuşum; beni de kahrediyor, ama seninle aynı sebepten dolayı değil.

sert bir giriş ve argo dil. fakat doğruluğu mevcut. senin incitmekten korktuğun için ellerin titreyerek dokunduğun kadın muhtemelen kendisine sıkıca sarılacak adamdan hoşlanıyordur. senin kıyısında büyük ve derin bir saygı ile beklediğin olanak bir başkasının çiğneyip attığı bir sıradanlıktan ibaret.

genel anlamda toparlayacak olursak 'aşık olduğu kızla seks düşünemeyen erkeğin' tutumunda bir çekingenlik var. efendi adam yerine piç adam tercihi gökten zembille inmedi. erkeğin kendine güveni olmalı. yani kısacası amiyane bir tabirle 'sikeceksin' zaten bu kötü bir eylem de değil.

geçen kısa şort giymeyle ilgili başlıkta 1000 küsür fav alan bi entry vardı, şu sözlükte son dönemde popüler olan dindar bi yazarın yazdığı. O çok rahatsız etmişti beni. Ama bundan çok rahatsız olmadım.

bunu yazan sanıyor ki sen "sikince" başkası "sikemeyecek". sorsan bu davranıştan yakınır ama birbirini seven iki insanın cinsel birliktelik yaşamasına bakış açısı en az "insan sevdiğini siker mi" düşüncesindeki kadar çarpık.

başlıktaki insanların varlığı, yazılandan daha rahatsız edici. gerçi yazılan şey doğru asdjasjdf

Kendi sorumun cevabı gelmiş mi diye bakarken görüp gidip artı favlayıp geldim. Adam haklı aga.

hayvanlık yok. koca bir parça gerçeklik var.

hayatın gerçekliğini, en az hayatın kendisi kadar acımasız olan sözcüklerle kullanmış. olay bu.

bedensel arzuyu hor gormek de yuceltmek de sacma.

su diskur ve ondaki eziklik tiksindiriyor maalesef beni.

fav'layan kadin varsa, o da ayrica salak, tabii...

Basliktaki zihniyet ayri, entry'deki zihniyet ayri kahrediyor.

Özellikle kadınların içindeki bu hayvanı seviyorum.

Düşünsene hatun kendisini pamuklara sarıp sarmalayan çok seven elemanı bi kenara atıp benim babafingonun önünde diz çöküyor. Defalarca boşaltıyorsun bir de sarılıp uyumak istiyor. Hey yavrum hey. Seviyorum bu kadınları.

'ne ara bu kadar hayvanlaştı insanoğlu?'

Asıl insanoğlu son birkaç on bin yılda insanlaştı. İnsanlaşma, kendi doğasına yabancılaşmasını da getirdi. Bunu bu lafa kahrolanlar için söylüyorum. Bu tarz söylemlere dar ve kişisel ideal pencerelerden bakan insan kahrolur tabi. Arzu ettiğim şeyler olmamasına rağmen beni de kahretmiyor.(yoksa arzularımı mı baskılıyorum?)

Dışarıda 16 çeşit insan var. Hepsinin aradığı(hedeflediği) benzer şeyler var. Her bir çeşit insanın bir de bireysel deneyimlerine göre, aradığı şeyleri ararken ve özellikle gelişim döneminde, duygusal boyutta çeşitli seviyelere geldiği, deneyimlerine göre bazı özelliklerinin ilerlediği bazı özelliklerinin gerilediği açık. Buna karakter diyelim.

Bu noktada bize benzemeyen insanlar da var. Bu kimselerin böyle düşünmeleri bu olguları gerçek yapmıyor da gerçek olgularla karşılaştıkça bu düşünceler daha bir perçinleniyor.

Kahrolanların deneyimleri ve idealleri yüzleşmelerini veya kabullenmelerini engelliyor olabilir. Oysa insana dair her şeyin bir açıklaması var ve değerler de subjektiftir. Herkes etki alanı kadar değerler sistemini dayatabilir. Ne siz bu değerleri kabul etmek zorundasınız ne de onlar demek istiyorum. Kahrolmanızın da bir faydası yoktur.

formatın ırzına geçtiği için kahroldum. doğru dürüst bi şikayet mekanizması da olmadığı için sözlüğün ağzına sıçtılar böyle zaten.

Evet bir çoğu var. Bir kere yıllar öncesinin (ve artık açıklanmış olan) gizli deneyleri bunun bir işareti. Bilim ve teknoloji artık düşünüldüğü gibi insanlığa değil belli bir kesimin tekelinde ve onların faydası için ilerliyor. Yediklerimize bile katılanlar uzun vadede sağlık yönünden tehlikeli. Ve üretenlerin bunun farkında olmamasını düşünmek imkansız gibi.

İnanmıyorum. İleri teknolojiyle ilgili deneyler dünyanın gelişmiş her ülkesinde yapılıyor ama bu deneylerde insanların kullanıldığını düşünmüyorum. Cahil bir insan CERN ile ilgili çalışmaları bile yanlış anlayabilir. Ama birazcık araştırma yapan biri komplo teorilerinin çok rahat üstesinden gelebilir. Uzaylılara da inanmıyorum bu arada. Dünya dışı yaşam beklediğimizden çok farklı olacak bana göre. İki kolu, iki bacağı olan uzaylı tiplemeleri bu fikirlerin insan ürünü olduğuna işaret ediyor.

ben de bazılarına inanıyorum ve yaptıkları her şeyi de övüne övüne gösterecekleri fikrine katılmıyorum. bazı şeyler sonradan kullanılmak üzere gizli kalabilir, bu çok doğal. zaten her şeyi pat diye ortaya koysalar, mesela bizim gibi aylar önceden davul zurnayla afrine gireceğiiizz gibi bağırsalar bu adamlar bu halde olamazdı. akıllılık zaten göstermekte, yahut yapmakta değil, bunu el altından becerebilmekte çaktırmadan. tabi bunlar bize son derece yabancı şeyler. geçen ay da menbiç'e gireceğiz diye bağırıyordu malum. böyle işte. özellikle abd'nin kişilerin çıkarlarına bağlı yönetilen bir devlet olmadığı da açık olduğundan bu tip gizli işlere son derece ehemmiyet gösterdiklerine inancım tam.

öyle gizemli, manyak şeylere değil ama gelişmiş ülkelerin çeşitli projeler geliştirmeye çalıştığına elbette ki inanıyorum. elinde bu gücü bulunduran her ülke bunları yapar ve ister.

inanmayana da saygım var ama "her şeyde amerika'yı suçlayalım!1!" diyen, amerikan hayranlığından kendini kaybetmiş tiplere gtümle gülüyorum açıkçası. dünyaya abd kadar zarar vermiş başka bir terör örgütü var mıdır acaba, merak ediyorum. bizim beceriksiz, aptal falan olmamız onların da şerefsizin önde gideni olduğu gerçeğini değiştirmiyor. kaldı ki bugün ortadoğu CİHADELLO YEHUU deyip kendini havaya uçurmaya bayılan tiplerden oluşuyorsa yine bunun sebebi de büyük oranda abd'dir.

sen bir türk olarak iç savaşta doğsan, siyasal islam'ın pompalandığı ve abd destekli diktatörlerin cirit attığı bir coğrafyada büyüsen gelip duyuruda böyle kadın hakları falan konuşacağını mı sanıyorsun? o zihniyetle, o koşullarda yetişen adam kendini patlatmaktan başka ne bilecek?

kendi ülkemden bir halt olmaz onun farkındayım da bu abd köpekliği kadar nefret ettiğim bir şey yok. açık açık "biz bu iktidarı istemiyoz ya" deyip darbe yapan, dalga geçer gibi demokrasi götürüyoruz falan diyen bir ülkeyi nasıl sevip destekleyebiliyorsunuz, anlamıyorum.

İnanmıyorum, inananların da pek zeki olmadığı yönünde ön yargım var.

hayır.

hepsinin tamamen propaganda amaçlı olduğuna inanıyorum. sadece bizde neler neler var olm bi bilseniz var ya durumu.

ha şu var gizli askeri araçların ufo diye yutturulması tam bir efsane olay.

hiçbirine inanmıyorum ancak doğru olma ihtimallerini de takdir ediyorum.

şöyle bir şey var; doğrudur ya da değildir. doğru değilse zaten sorun yok, doğruysa da benim konu hakkında yapabileceğim hiçbir şey yok. gereksiz yere gündemimi meşgul etmesine izin vermiyorum. somut, elle tutulabilir ve kanıtlanabilir olayları, temel mantıksal süreçten geçebilecek konuları düşünmeyi seviyorum.

ayrıca bunu politikaya, bilime hatta tıbba indirgeyenler var, aman aman. youtube'tan büyük resmi görenlerin kanallarında sağlığınız için şunu yapın, diş macununuza flor koyup epifiz bezinizi parmaklıyorlar ve sizi itaatkar ediyorlar diyenleri dinleyip uygulayanlar var. aman diyeyim..

Bazı şeyler vardır, bunların üzerine bin katılır, sulandırılır.

Akla yatkın olmayan şeylere(ufo) şahsen inanmamakla birlikte ilginç ve bilimsel temelleri olabilecek şeylere(genetiğiyle oynanan insanlar) inanıyorum.

genetiğiyle oynanması demek spider-man yapmak demek değil tabi, fakat mesela insan klonlamak, yapay rahimde insan yetiştirmek, bunları yaparken gen seçerek yapabilmek... nihai amacı bunlar olan bir sürü proje olması mümkün. Ekonomik ve sosyal açıdan planlamayı başka bir boyuta taşıyacağından da neden olmasın ki?

bence asıl olay deep web'de değil, deep web'e girmek bir şey değil çünkü. insanların algılarıyla oynamak kolay ve bugün insanların neredeyse tamamı gerçeklik algısını bozacak her türlü manipülasyona da müsait. modern insan inançsız değil yani, sadece kadim dinlere inanmıyorlar, fakat yeni fetişlere inanıyorlar.

Aşağıdaki alıntıyı da paylaşayım:

Küçük Moiz ilkokul çağına gelmiş, okulda ilk günün akşamı eve dönmüş. Annesi:

“Oğlum öğretmenin bu gün neler anlattı size bakayım ?” diye sormuş.

Moiz:

“Anne, Musa diye bir adam varmış, bir gün Ramses diye biriyle kapışmış, adamlarını alıp kaçmaya başlamış. Kaçmışlar, kaçmışlar bir nehrin kenarına gelmişler. Arkadan Ramses’in ordusu geliyormuş. Musa hemen cep telefonundan Mossad, CIA, Ordu, vs.. herkesi aramış. Hemen helikopterlerle askerler gelmiş, nehrin üzerine bir köprü yapmışlar. Musa ve adamları geçmiş. Ramses’in adamları köprüye girerken savaş uçakları gelmiş, köprüyü bombalamış, hepsi suya düşüp boğulmuş…”

Diye anlatırken, Anne:

“İnanamıyorum !.. Öğretmenin cidden böyle mi anlattı ?” demiş.

Oğlan da:

“Ya, Anne, ben sana öğretmenin anlattığı şekliyle anlatsam hiç inanmazsın..”…

Var tabii olmaz mı, uzaylı falan değil tabii de şöyle şeyler.

www.wikiwand.com

Bir de bunlar Avrupa ülkelerini aşar anca Amerika'da oluyordur.

kısmen inanıyorum ama çoğu da abartı şeyler.

Genelde pürüzsüz değil, Avrupalılarla karşılaştırılınca. Ama bunu yermek için söylemiyorum; zira erkeklerde de durum aynı. Coğrafi koşulların daha sert olmasının ve beslenmenin etkisiyle ilgili bir durum. Ama tabii buradan "bomb.k" diyorum anlamı çıkmasın.

'Türk kadınının teni' genellemesini yapamam, fakat türk erkekleri yabancı kadınların tenini daha çok beğenecektir genellemesi yapabilirim. Tam tersi yabancılar için geçerlidir, onlar da Türk kadını/erkeği tenini beğenecektir. Bununla birlikte erkeklerin bilinç düzeyinde kadında herhalde en son fark ettiği şeylerden biridir ten. Ondan önce çok yaygın yaygın fetişlere veya kadının öne çıkan özelliklerine odaklanacaklardır.

Bir tünel vizyon düşün: fineartamerica.com
Erkekler bu genişlikte bir perspektifle görüyordur karşısındakini. En azından sevişene kadar. Seviştikten sonra incelemeye başlar.

Bir kimsenin teni öne çıkan bir özelliği değilse de iltifat edilmez herhalde. O yüzden her kadına 'tenin güzel' denmiyordur, fakat sorulduğunda birçok erkek kadınları kırmak istemediği için geveler, kelimenin bağlamını değiştirir.

Böyle bir genelleme yapamam ama "kuş elden kaçmasın" diye gibi saçma bir sebepten de herkese tenin güzel diyemem.

Dünyanın çeşitli bölgelerinden deneyimi olan bir insan olarak; hayır Türk kadınının teni kesinlikle kötü değil hatta ilk 4’e girer.

cilde iltifat gelmiş heralde. türk kadını teni nasıldır diye soru olamaz çünkü kapsam çok geniş. yabancı teniyle türk tenini nasıl kıyaslayabiliriz allaşkına ya biraz mantıklı olun bence. herkese de söylenmez tenin güzel diye. kadının kendi tenini beğendiği tahmin ediliyordur ona denebilir, gerçekten beğenilmiştir o zaman denebilir.

kişisine göre değişir ama erkeklere göre kesinlikle daha iyi. beğenmedikleri tene zaten tenin çok güzel demez kimse, bayağı zorlama bir şey. tenini sorunca siyah noktasızlık, pürüzsüzlük, canlılık gibi şeyleri anlıyorum bu arada, başka bir şey soruyorsan bilemem.

devilred hanımcım 2-3 sene önce bir ifşada fotonu görmüştüm. maşallahın var nazar değmesin hala unutmadım bak kızıl saçlı falandın. adam tenin güzel diyorsa doğrudur. her yerin güzel zaten, kuş elden uçmasın diye demiyor erkekler şüphecilik yapmayın durduk yere asdsaasd.

Başka iltifat edecek yer bulamamıştır belki adam. Erkeklerin en son iltifat edeceği yerlerden biridir çünkü ten. Sana yalakalanmaya çalışan biri falan mıydı?

Ayrıca evet Türk kadınının teni genel olarak bayağı güzel. Bunu pek çok ülkede bulunmuş biri olarak söylüyorum. Türk kadınının genelinin teni hafif buğdayımsı veya esmer olduğu için fazla hassas değil ve dolayısıyla da fazla bir problemi yok. Beyaz ten daha hassas ve probleme müsaittir çünkü. Bu sebeple bilhassa orta ve kuzey Avrupa’daki kadınlar Türklere oranla daha fazla cilt sorunu yaşıyor.

bence güzel. hepsi güzel diyemem ama güzel olanlar hayli çok ve bana denk gelenler de öyle oldular hep.

Bazı tenler var aşık oluyorsun.

Genel olarak kötü değil yani

Genel olarak kotu diyemem. Genel olarak iyi de diyemem. Her turlusu var bizim ulkede. Slavlarla karsilastirirsak onlarin teni daha iyi diyebilirim. Genel olarak Avrupa'lilarin teni daha iyi diyebilirim kendi adima. Ama Turklerin teni kotu diyemem asla. Fena tenler var.

Bence güzel.Türkiye disinda bir ülkede yasiyorum. Benim de türlü milletten hemcinsimi incelemem sonrasinda vardigim kani bu. Türk kadini zaten genel olarak güzel. Tek sikinti insanlarin spor yapmayi aliskanlik haline getirmemis olmasi. Saci, kasi, gözü gayet de yerinde insanlariz.

Burada OkCupid'de tas gibi cocuklar "Sabah kalkip yüzünüzü yikayinca kaslariniz hala yerinde duruyorsa, mesaj atip sansinizi deneyebilirsiniz!" falan yaziyorlar. :D

Çünkü seni sevmiyorlar.

bu sefer uzun uzadıya anlatmayacağım; keyifleri yerinde olan insanlara değil, modu düşük - hayatında bazı şeylerinin ters gittiği kızlara gönder. Önce bi' sor nasılsın iyi misin diye ? iyiyim diyenleri es geç, senin pozisyonunda birisi için boşuna enerji kaybı onlar.

naber y.rram diye msj gönder.

dışarı çık, biraz çevre yap, onlarla takıl. gerekmedikçe mesajlaşma. çok üzerlerine de düşme. ilgi görmüyorsan başkalarına bak. herkesin dönem dönem yalnızlıktan, dönem dönem de sosyallikten bunaldığı olur.

her mesaj atmayanı veya ilgi göstermeyeni kişisel algılama. bütün insanlar o anda takılacak birilerini aramıyor olabilirler.

mesaj almak istiyorsan 'çekici' olman lazım. bu genelde imaj tabi. kendine bak, özen göster, pazarla.

ilgili özlü söz: www.youtube.com

Görüntüsü güzel mi? Evet. O kadar eder mi? Etmez, Gant sonuçta kıyafet markası içinde on liralık mekanizma var. Çok beğendiysen alınır mı? Alınır.

çok güzel saat. ancak aynı modelde skagenler var daha uzun kullanmak adına onlara bakın bence. beğendiysen de al gitsin.

Verilir ya çok güzel.

Muhteşem değil

Baya iyi ben alırdım para varsa

Verilir, güzel saat.

Saatin tipi tasarımı iyi fakat saat olarak bir değeri yok. Evladiyelik olduğunu da sanmıyorum. Kayışı hızla yıpranacak gibi duruyor zaten.

Bunun aldığın markanın kendisine maliyeti 2-3 dolar falandır.

al sana seksi saat: www.amazon.com

Böyle bombeli camlı saatleri denemeden almayın, hayal kırıklığı yaratabiliyor.

Saat bozulmaz o konuda sıkıntı yok, mekanizmanın ederi o değil quartz saat bildiğin. Ama 259'a almışsın zaten, güle güle kullan.

dursun, kesin kilo alırsın tekrar.

Kiloyu kendin mi verdin, haftaliktan falan mi? Buna gore cevap degisir.

Daraltıyoruz, neden atalım.
Belden alacaklar, biraz da popodan. Bacakta çok ciddi fark yoktur. Ben 36bedenken 40ları, 42leri daralttırıp giyiyordum. İyi bir terzi halleder.

İhtiyacı olan varsa ver giyinsin, ihtiyacın varsa güzel bir terziye götür o halleder. Terzileri etkin olarak kullanalım

kendim verdim kiloları,
kotlarda daraltılabiliniyor mu?

Daraltılabiliyor evet. Ama biraz dikkat etmek lazım; özensizce yapılan işlemler pantolonun kalıbını bozabiliyor. Ama çok büyük bir oynama olmayacağı için bence çok bozulmaz, yaparlar yani bozmadan.

Black Mirror izlemeye korkuyorum. Bugün vd gelecek ile ilgili kendi kaygılarım bana yetiyor.

Hayır yok, Get Out'a bayıldım ama film bittiği an bitiyor benim için.

black mirror'un playtest bölümü beni bayağı sarsmıştı. bazen gece yatarken o algıya girip çıkamadığım oluyor rüya öncesinde ama zevk alıyorum korkmaktan çok.

Elbette var, örnek Stephen King.

Ayrıca aynı sebepten Black Mirror'ı hiç izlemedim, yalnız olmadıgıma sevindim:)

Her ne kadar korku türünün sevenleri olsa da, hayatın tüm keşmekeşinde bunca stres ve kaygı unsuruyla boğuşuyorken bir de üstüne bu türle kendini germek bana göre değil.

Korkmak değil de, izlemeyi düşünmediğim film var: IT'in geçen sene çıkan filmi. Niye? Çünkü küçükken ilk filmini izlemiştim (kitabını da okudum ama o daha sonraydı galiba) ve bu yüzden palyaçolardan hiç haz etmem, travma oldu mk.

django var birde, karnıma ağrılar girmişti film boyunca.

Recep İvedik filmlerini izlemeye korkuyorum: ya ben de sıradan halkla aynı beğenilere sahipsem?

Get Out'u sonu dışında beğenmiştim.

aklıma başka gelmedi şimdilik.

Otomatik Portakal

kıyafet giymiş, insan gibi davranan tilki, kedi vb hayvanların olduğu animasyonlar ve rotoskop tekniği beni ürkütüyor, bakamıyorum.

Sevgilinizin yaka kartında "tekil3.şahıs ile sevgiliyim" de yazıyor mu? Yazıyorsa ve ona rağmen tanışma mesajları atıyorlarsa anormal olanlar karşı taraf.

Sevgilisi olduğunu nerden bilecekler?

erkek arkadaşım beni özellikle taciz ve ısrar gibi bir durumla rahatsız etmeyen kişilerle, benim de kendisinden güvenlik için yardım istemediğim bir konuda ("bu adama defalarca beni aramamasını söyledim, hala arıyor, çok rahatsız oluyorum"), özellikle iş konusunda yüz yüze geldiğim insanlara küfretse tam bir iletişim yoksunu, kaba, korkutucu bir insan olduğunu düşünürdüm. Aslında daha direkt ve kaba bir kelime kullanmak istedim de, ayıp olmasın diye demiyorum.

Sevgilim çok güzel bir kız dolayısıyla peşinden de ayrılmıyorlar. Ben genellikle şiddete başvuruyorum.

Burada kız arkadaşının tutumu önemli, eklemeye çalışanlarla muhattap olmadan engelleyip geçiyorsa sıkıntı yok. Kız facebook'unun, instagram'ının vs. genel sıkıntısı. Y**şak çok.

worklovebalance.files.wordpress.com

Küfürleşerek kendi sinirlerini yıpratırsın, senin müdahil olman gereken bir ısrar, rahatsızlık verme durumu olursa devreye girersin. Olay ilk aşamada kız arkadaşında bitiyor.

Kiz arkadasiniz bu istekleri rahatlikla geri cevirebilir, sizin korumaniza ihtiyaci oldugunu sanmiyorum. Ha buna ragmen taciz boyutuna gelecek ya da rahatsiz edici icerikler varsa ve israr ediliyorsa o zaman sizden yardim istemiş olarak algilamanizi ve bir seyler yapmanizi anlarim. Bence evet sizde anormallik var (bunu turkiyedeki erkek portfoyune gore soylemiyorum, sahsi fikrim)

Öncelikle ilişkilerde bu tarz olayların haber verilmesi zorunlu olmasa da iyidir. Öteki taraftan mesaj atılan kişi ilişkisi olduğunu belirtip nazikçe reddettikten sonra karşı taraf ısrar ediyorsa duruma göre dahil olunup ağıza sıçılabilir.

Sevdiğiniz insanları korunacak bir obje veya sahip olarak değil, zor anında yanında durulacak güçlü bir birey olarak görmeniz dileğiyle.

hemcinslerinize sormuşsunuz ama kayıtsız kalamadım. Durumla kız arkadaşınız ilgilenmeli gelen mesajlara cevap vermemesi, ya da erkek arkadaşı olduğunu söylemesi yeterli olacaktır. Ha olmuyor ısrar ediyorlarsa kendisi bir güzel engelleyebilir. İş yerinde rahatsız edilme durumları varsa bunu amirlerine bildirebilir. Yani konu size gelene kadar ohooo aşırı sahiplenme iki tarafı da bir süre sonra yorar. Yapmayın.

ben anlatıyorum hatta ss yolluyorum dalga geçip gülüyoruz.

evliliğin güzel yanı, kimse o yüzüğü görünce muhattap olamıyor :)

eskiden napıyordun dersen hatunun durumu idare etmesine göre müdahil oldum. genelde ilk sevgilim var bildirisinden sonra geri çekildi karşı taraf. hiç öyle ısrarcısına rast gelmedim.

her giriste sifresini unutan adam +1

Haydar ile ziyarete giderim, lafla olmaz çünkü

Candan yürekten sevmenin evlenmeden bir anlamı yok. Evlenirsen başın çok daha az ağrıyacak halbuki.

parmağında yüzük olmayan insana yazılır. ben görsem kız arkadaşını ben de yazarım.
ciddi iseniz tak bir nişan yüzüğü anneler tanışsın, hoşlaşmazsanız atarsınız.

bir insan yüzüğü görüp hala yazıyorsa o insan aranıp sövülür.

iki sevgilim oldu, ikisine de mesajlar gelip gitti. ikisi de "lesmiserables'ciğim, mesajlara baksana ya, rahatsız ediyorlar" falan dedi.

ikisine de "konuşmak istemiyorsan engelle" dedim.

hatta ilk sevgilime eski arkadaşlarımdan olup samimi olmadığım kişilerden yazanlar bile oldu.

cevap verip ben niye müdahil olayım?
sevgilime güvenmiyorsam niye birlikteliğe devam edeyim?

ufak tefek ilgileri anlatmaya gerek yok. niye anlatıp suyu bulandırayım ki. taciz boyutuna taşınmadığı sürece anlatmazdım, her şeyi anlatarak kız arkadaşınız yanlışı başta yapmış. engelle geç diyerek geçin napacaksınız ki o kendisi hayatında biri olduğunu söylemedikten sonra. sizlik bir olay yok burada.

radorecdn.pckolog.com

şöyle bişey iş görür. içerik size kalmış.

tek taşı tak gör bak bi daha yazan oluyo mu

Tektaş çözüm

seni kıskandırmaya, pazar değerini yükseltmeye çalışıyor. sen seninle her şeyi paylaştığını sanmaya devam et, ancak canının istediklerini paylaşıyor.

umutko+1

Çok net söylüyorum, böyle bir şeyi bana yaptıklarında zaten "erkek arkadaşım var" derim ve olayın önünü kendim keserim. Diyelim ki sevgilime anlattım, konuyu zaten çözüldü olarak anlatırım. Konu çözüldüğü halde sevgilim iş arkadaşımla küfürleşirse sevgilimi bir güzel haşlarım. Benim itibarım öncelikle benden sorulur.

Öte yandan adam çamur çıkar yapışır, o şirketin insan kaynakları vs. etkisiz kalır, e o zaman elbette müdahale edebilir, etsin de zaten. Ama olay o noktaya gelmemişse durumu olduğundan ciddi bir hale getirmeye gerek yok. Hem kendinizi hem de kız tarafını çomar gösteriyor bu küfürleşmeler.

SiyamkedisiZorro cok güzel anlatmis.

bence o kızdan ayrıl.

gün gelirde olursa; iş arkadaşıma küfür ettin diye sana ters yapacak kızla aynı cennete bile girme.

sopiro + 1
Böyle durumları sevgilime anlatırım, çünkü sonradan bir olay olursa veya bir şey olur da iş büyürse bir başkasından duymasını ya da “Şimdi mi söylüyorsun” demesini istemem. Aynı şekilde, biri ona yavşarsa bana anlatmasını beklerim. En fazla “Hahayt yolarım. Kafa derisi kemerimi süsler, ugh” diye dalga geçerim zaten.

Sevgilimden özellikle yardım istememişsem, iyice zor durumda degilsem, gidip işyerinde beni zor durumda bırakacak bir şekilde küfrederse bir daha yüzüne bakmam sanıyorum. Kolay bir ayrılık çeşidi olur.

İlk olarak ilgi görmek normal bir durum.

Çözüm önerisi olarak bu tarz kimselerle daha az karşılaşmak için

1- Birlikte kafaları yapıştırıp bir selfie çekin. Onu koyun sosyal medya hesaplarınıza.
2- Gerçek hayatta da (işi resmileştirmek şart olmadan) karşılıklı sağ veya sol yüzük parmaklarınıza birer düz yüzük geçirebilirsiniz.

Ben şimdiye kadar yukarıdaki iki yöntemi de denemedim. Buna rağmen kız arkadaşlarımdan sadece biri (ve en uzun süren ilişkim de buydu zaten) bana bir kere böyle bir olayı yansıttı. Aramızda derin bir güven vardı, fakat 'herhalde o zamana kadarki en ısrarcı kimse buydu, kendi de benim kadar ikna kabiliyeti yüksek biri olmadığından bana yansıttı' diye düşündüm. Esasen nedir ne değildir bilemiyorum. O anda kimseyi de sorgulamadım. Attığı mesajların üzerine adam bir de aradı. Aradığında telefonu ben açtım. Küfür geçmedi. Karşıdakine konuşma fırsatı da vermedim. Adam ikna oldu ki bir daha da aramadı.

Böyle durumlarda @aychovski'nin dediği gibi olayın “Şimdi mi söylüyorsun”a gitmesi güven açısından pek iyi olmaz. Öte yandan bu mesele rapor vermeye de dönüşmemeli. Benim kafamı sabah akşam meşgul eden/bozan kimseyle rahat edemem ben.

Birlikte olduğun kişiye saygı meselesi aynı zamanda. Israrcı biriyle karşılaşsam kendim de haberdar ederdim kız arkadaşımı ki birilerini kıskandırmak ya da beni kıskandırmaya çalışacak biriyle olmak da bana göre değil zaten.

Özet: Biriyle birlikte olduğunu göstermesi lazım kişinin. Buna rağmen adım atan ve/veya ısrar eden kimseler olursa uygun dille olayı açıklamak gerek.

umutko ve siyamkedisi +1

Keşke tüm kadınlar da birer birey olduklarını kavrasa, bazı şeyleri kendilerinin de halledebileceğini idrak etse ve böyle düşünse de sorun çıkarmaktan ziyade sorun önleme/çözme odaklı olsalar...

Bunlara ilaveten, bunları anlatmasın kısmına da karşıyım. Paylaşım ve bu tür şeyleri bilmek de önemli. Ama bunu anlatırken de bitmiş, çözülmüş şekilde anlatmış olması önemli. Yoksa umutko'nun dediği tipe girer bu tür kadınlar. O da zaten çok çiğ bir karakteri var anlamına gelir büyük ihtimalle.

engelle geç diyeceksin hacı başka ne yapacaksın, konuşmaya kalksan bitmiyor bu gördüğü kıza yavşayan yaşam biçimleri.

eksisozluk.com

o arkadaşın yazdığından farklı bir anlamı olabilir

'değersiz lafları üst üste koyup değerlendiremezsiniz' demektir

vampircik.com

Gümrük vergisi normal şartlarda %18 galiba, fakat bu Almanya'dan geliyorsa orada belirtilen 185 euro VAT(KDV) dahil ise sen yine sonuçta 185 ödersin. Vergi hariç ürün+kargo fiyatını firmaya ödersin, vergiyi de burada ayrıca ödersin.

Vergi de kargo hariç ürünün kendi fiyatı üzerinden hesaplanır.

bu;

çok hoş.

www.youtube.com

www.youtube.com

cem karaca 1 mayıs

gücün var mı sevgilim derin sularda inci tanesi aramaya...
www.youtube.com

www.youtube.com

bayılıyorum.

"Was ist die Sonne ohne dein Licht?
Was ist ein Bild ohne dein Gesicht?
Ich hab das Leben verflucht, allein zu leben versucht.
Doch es geht nicht!"

yani diyor ki,

"senin ışığın yoksa güneş nedir mna koyim,
senin yüzün olmayan fotoğrafı skim,
sensiz yaşamak çok zor be gülüm,
çok denedim ama beceremedim"

:((

şaka bi yana, eisbrecher'i gerçekten çok çok seviyorum. çocuk gibi. eisbrecher ve oomph'u canlı görsem başka bi şey istemem yani o kadar. allah neue deutsche härte'yi bulandan, icra edenden razı olsun. hayatımda bu kadar çok sevdiğim, her yaşımda ve her zamanımda yanımda hissettiğim başka bi şey olmadı.

gs gol attı, o sen olsan bari çalıyor adsfdgfhjhk

The Boxer Rebellion yeni single çıkarmış, canlarım benim.

Dün geceden ağlayarak bunu dinliyorum. Muazzam
open.spotify.com

www.youtube.com

Yunan esintileri

www.youtube.com Echoes

www.youtube.com

zardandam-gidiyor gençliğim

Bu ara geri elektronik müziğe döndüm.

www.youtube.com

daft punk brah
www.youtube.com

megri megri

www.youtube.com

www.youtube.com

iggy pop'ın radyo programını dinliyorum. şu anda bu çalıyor:

47soul- mo light
www.youtube.com

open.spotify.com

www.youtube.com

Kulaklık en önemlisi.
Sonra DAC geliyor. Telefonun iyi bir telefonsa yeterli olacaktır.
Sonra amfi önemli. Telefonun iyi bir telefonsa yeterli olacaktır.

FLAC, FLAC olduğu için değil kayıpsız olduğu için iyi bir format. Yani sıkıştırılmış formatı FLAC'a çevirirsen bir anlamı yok. Yine FLAC'ın oluşturulma koşulları önemli. Sonra albümlerin iyi masterlanmış versiyonlarını bulman gerek. Bir de FLAC dinlediğine değecek ilginç ve dinleme zevki yüksek albümler bulman lazım. Arşivcilik yapman lazım.

Ne tarz müzik dinliyorsan ona uygun bir kulaklık alsan iyi olur.

Bass ağırlıklı müzikler dinliyorsan ona göre,
Klasik müzik dinliyorsan ona göre

Telefonun hafızası FLAC için düşükse bir süre laptopla idare edip beğendiğin bir player alabilirsin.

Klasik müzik için şu iyi bir kulaklık: www.amazon.com

Bunun da seveni var sevmeyeni var: www.amazon.com

Sana ilgi duymamışlar bence. Kısa ve net bir çıkarım yaptım. Iki kez karşılıklı ilişki yaşadım ikisinde de kadın ilgili davranmaya başladı.

Bu ilişkiler dışında hatırladığım kadarıyla dört kadından çok ilgi gördüm. Bunların ikisini hayat tarzıma müdahale ettiği için birisini saygısız olduğu için birisini ise eski ilişkilerinde tutarsız davrandığı için reddettim.

Mutlaka bir yerde hata yapıyorsunuz ama bu hata bence stratejik değil. Ilgi uyandirmamışsın.

Ha mesela bir baksa kadın daha hatırladım şimdi. Çok seksapel bir kadındı mesela ama o bana ilgi gösterdiği sırada ben başkasına aşıktım. Böyle bir şeyi de hesaba katmalısın.

en güzeli işte. bugün adım attın diye havaya giren adama "taktik" yapsan 2 sene sonra artık seni "elde ettiğini" anlayınca havaya girerdi.

Seni tanımıyorum, bu anlattıklarından yola çıkarak çıkarımlarım

Taktik yapmamaktan ziyade zamanlama meselesi olabilir. Başkalarıyla görüşüyordur...

Belki kendini görmek istediğin gibi biri de değilsindir.

Üçüncü olarak onlar da senin gibi zor beğeniyor olabilirler.

'Etkilendiğin tipler' nasıl insanlardı? Neden etkilendin?

Seni beğenen 'kendince eli yüzü düzgün insanlar'ı neden reddediyordun?

'zor bi insan olunca begenmiyorum kolay kolay' demişsin, 'zor bir insan' olduğun için beğenilmemiş olabilir misin? Tanıdıkça beğenmemişlerdir.

Erkekler de kadınlar gibi adım atan kişiye göre davranırlar. Beğendiği biri adım atınca şanslı bile hissederler. Tanımadığı birinden ilgi görünce tanımaya çalışırlar. İnsan bunlar da. Bunlar da aradaki uyumu gözetiyorlar.

bugün bana açılan kimbilir dün kimlere açıldı, yarın kimlere açılır.. ohoo durumu.

haksız değiller.

Buyuk ihtimal ilgilerini cekmemissinizdir cok taktik yapsaydiniz hatta bir sekilde is oldu diyelim zaman gectikten sonra zaten ilgisi sonerdi

Bana yuruyen 1 2 kiz oldu ama acikcasi daha cok hosuma gitti dobralik

Tam olarak aynı durumdayım. Genelde beğenilen biriyim, ancak ben çok zor beğenirim. Kırk yılın başında birini beğenirim, o da bana ilgi gösterir sonra benden karşılık görünce kaçar gider.

Artık taktik kasacağım ama. Birisi için gebersem de asla ona karşı açık olmayacağım, kendimi naza çekip onun adım atmasına yardım etmeyeceğim. Eğer onun da bana ilgisi varsa kıvransın pez...k. Gerçi o zaman ilişki ihtimali daha da zorlaşır ama en azından adım atıp karşıdaki insanın uzaklaşmasından daha az koyar. Olmayacaksa bu şekilde olmasın.

Bencede sana ilgi duymamışlar :( . Erkek bir birey olarak bende çok nadir etkileniyorum birilerinden, bunu belli ettiğim zaman hoşuna giden de oluyor irite olan da oluyor. Ama bi kızın benimle ilgilendiğini hissettiysem o iş muhtemelen olmuyor çünkü o harekete geçene kadar ben çoktan ona karşı "harekete geçmemiş" oluyorum. Eh haliyle yalan oluyoruz.

En temizi nabza göre şerbet vermek, kadına da erkeğe de ; bazı kızlar aleni bi şekilde bunun belli edilmesinden yanayken bazıları gizli ve daha utangaç bi şekilde bunun gösterilmesinden yana.

Paragraflarca yazmaya gerek yok. Seni beğenenler de senin onları reddin sonrasında aynen böyle hissediyorlar. Seni beğeniyor olsalardı, bunu yapmak yerine attığın adıma karşılık verirlerdi.

Kadınların erkeklere açılması doğru ve olağan bir durum. Beğenen beğendigini söylesin sadece şu durum var, sizin açıldığınız kişiye sizden başka açılanlar da vardır.
Aynı anda birden fazla kadının açıldığı dönemler sadece kadınlarda değil erkeklerde de oluyor, bir bakıyorsun bir kaç kadın aynı anda yürüyor, erkek tabii ne oluyor durumuna düştüğü olabilir veya zaten olgunlaştırma aşamasında bir ilişkisi vardır, senin ileride yapacağın trip ve gereksiz kıskançlıkları ölçemediği için hali hazırda ilgilendiği kişi ile yoluna gitmeye karar vermiştir.
Bence açılmadan önce erkeğin boşta olduğunu iyi araştırmak lazım.

bu konu ile ilgili şarkı bile var

youtu.be

sağlıklı ve normal bir erkek davranışı değil bu, etrafımda gördüğüm normal ve sağlıklı erkeklerin hiç biri böyle ergence şeyler yapmıyor, yapmazlar. beğendiğin erkeklerde sorun var anlamına geliyor bu, yoksa çok genel bir erkek davranışı olduğunu düşünmüyorum.

bir de insanların ilişkilerde bu kadar çok taktik maktik plan kurnazlık yaptığını düşünmek bana bahane bulmak gibi geliyor. yüzlerce tecrübem yok ama istisnai durumlar haricinde insanlar ilişkilerde bu kadar ince eleyip sık dokumuyorlar. hatta keşke dokusalar, asıl sorunun bu genelgeçerlik olduğunu düşünüyorum. olumsuz tecrübelerden sonra otomatik olarak sebebi taktikti oyundu diye açıklamaya çalışıyoruz ama genelde olmama sebepleri gayet basit ve kabul edilebilir şeyler oluyor.

sorun sende de olabilir karşı tarafta da, normal bir şey bu, ilişki kurmak yürütmek kolay şeyler değil günümüzde. sürekli aynı şeyleri yaşadığını düşünüyor isen de biraz kendine bakmak gerekiyor, neyi yanlış yapıyor olabilirim diye. ben senin durumunda insan seçimini yanlış yaptığını düşünüyorum mesela.

seni beğenmeyene kendini beğendirmek hoşuna gidiyor senin. adım atmayla ilgisi yok. taşrada ya da köyde yaşamıyosan, ya da etrafındakiler anlayış olarak böyle yerlerin dedikodu ağı baskısını taşıyanlardan ibaret değilse; daha açık söyleyeyim kıro ve hanzo sevmiyosan adım atan kadına bişey olarak bakıldığına bu kadar sık rastlamazsın.

"ben zorum" anlayışını değiştirmediğin sürece şimdiden evde kaldın demektir, hayırlı olsun ^^

kimliğini değersiz gördüğü için ilgi duyan kişiyi de değersiz algılıyordur.

bahsettiğiniz ürünün adı "Virtual Reality"

en bilindik iki markanın ürünleri var bu tarz oyunlar için biri Playstation VR diğeri ise HTC VR.

oyunları falan da var hatta Skyrim ve Fallout 4 gibi oyunlar VR platformu için çıktı. fakat daha çok fazla oyun eksiği ve teknolojik gelişmeye ihtiyacımız var.

@ A darkness coming +1

Bir de occulus rift var.

A darkness coming' in dediği gibi daha çok eksiği var ve yolun başında. Şimdilik çok yaygın değil. Çünkü hem daha yolun başında, oyunlarda tam entegrasyon sağlanmış değil hem de uzun süre oynamak zor. Çünkü baş dönmesi, mide bulantısı gibi sorunlara neden oluyor. Özellikle aksiyon fazlaysa ciddi sorun olur.

Öte yandan insanlar tam olarak cesaret edemiyor. Çünkü mesela VR ile korku oyunu oynamak çok ciddi sorunlara hatta kalp krizi kaynaklı ölümlere bile yol açabilir. Resident Evil 7 bunun için birebir. Hatta devrim yarattı diyebiliriz. Çünkü birebir deneyimliyosun. Hatta bayağı fena olan insanların videosu vardı.

Öte yandan sorduğun soruya cevap olarak şu an öyle çok ahım şahım derecede yaygın olduğunu düşünmüyorum. Yaygın olması için bi 5 senesi daha var.

Ayrıca evde kullanmak için de alınır. Avmlerde falan oyun salonlarında kullanılıyor. Yani öyle kullanım alanı kısıtlaması yok. Büyük bi şey değil zaten. Bi o kafaya geçirdiğin başlık var zaten. Bir de gerçekliğin daha da artması için bir yelek tarzı bir şey var. Onu takınca mesela oyunda göğsünden vurulunca gerçekten de göğüs bölgenden vurulmuş gibi acı hissediyosun. Tabi o seviye ayarlanır.

Türkiye' de Vatan Bilgisayar, Teknosa gibi teknoloji marketlerinde bulabilirsin.

şu gayet iyi

www.vive.com

www.youtube.com
www.ortombo.com 37bin lira gözlük hariç.

Tüketiciler pratik olanı tercih eder
Üreticiler ucuz olanı tercih eder
Tasarımcılar ekolüne göre fonksiyonel veya estetik olanı tercih eder

Bir yanda mass hysteria diye bir şey var. Diğer yandan krizler akla geliyor.

Bilinçli bir şekilde toplumun psikolojisini bozmak isteyen iktidarlar kendi kuyularını da kazacaklarından mantıken böyle bir çaba onların çıkarına olmazdı.

'Siyasal iktidarlar' diye özellemek yerine 'güç sahipleri' diye soyutlayalım. Yönetici kesim veya erk sahipleri potansiyel olarak 'toplumun psikolojisi'ni bilerek veya bilmeyerek bozabilirler.

Dünya'da 1929'da 'Büyük Bunalım' yaşanmış.

Türkiye'de Cumhuriyet tarihinde başımıza bu kadar derin bir olay gelmemekle birlikte siyasi, askeri, ekonomik krizler yaşadık. Bu krizlerin sonunda mutlaka herkes terapi görmedi, fakat darbe döneminde işkence görenler PTSD geliştirdiler veya ekonomik kriz dönemleri yokluk görenlerden bir kısmı aşırı tutumlu oldular.

Başka örnek: Ermenistan'da yaşayan Ermeni'lerin bir çeşit kurban psikolojisiyle sarmalandığını duyuyorum.

Başka örnek: İsrail'de yaşayan erkekler matriyarka tarafından büyük baskı altındalar ve kadınların vicdanına kaldıklarından sıkıntılı bir hayat yaşıyorlar.

Kendi ülkelerinde daha rahat yaşamak dururken niye yurtdışında yaşasınlar? diye de düşününce mantık bizi yurtdışına göç veren ülkelerde bir takım derin problemler olduğuna vardırıyor.

Elbette, zaten en çok korku ve tehlikeyi kullanırlar.

Sosyal bilimlerde mutlak diye bir şey yok zaten, fakat sosyal psikolojinin uğraşabileceği en topyekün konular da bunlar işte.

Yakın tarihten saydığım olayların en büyüğü Büyük Bunalım olmuş. Bu Amerikan toplumunun tamamını etkilemekle kalmamış dünyayı etkilemiş bir kriz. Zira o dönemde krizin doğası itibariyle oluşan balon patlayınca borsadaki menkul kıymet fiyatları %30-%40 kadar gerilemiş. İşsizlik fırlamış. 29 krizi deyip geçmemişler, ekonomik yokluğun getirdiği sosyolojik, psikolojik büyük yıkımlar olmuş. İntihar edenler olmuş. Boşuna Büyük Bunalım dememişler. Bu arada büyük buhranın en önemli bir sebebi devlet müdahalesinin hiçbir şekilde kullanılmaması. Yani devlet zamanında borsaya müdahil olsaymış muhtemelen kriz bu boyutlara varamazmış.

Türkiye açısından bakınca Birinci Dünya Savaşı ve hemen ertesinde başlayan Kurtuluş Savaşı büyük bir bunalım ve bundan çıkış süreci olarak kabul edilebilir. Bu süreci hazırlayan sorunlar, savaş süreci... çok zorlu koşullar, yokluk yılları... Böyle bir dönemde önceki bürokratların ve padişahın demokrasiye direndiğini görüyoruz. Dağıtılmış ordudan kalanlar ve kendi kaderini eline alan bir halk hareketi 'Ya İstiklal Ya Ölüm'e kadar zorlanmış.

ekleme: Sorudaki bir çelişki de şu, topyekün psikolojik problemler varsa gidecek psikiyatr bulmak mümkün mü? Hem maddi hem manevi olarak psikiyatr da toplum da çökmüş olacaktır. Böyle krizler medeniyetlerin yıkılmasına sebep olabilecek doğal afetler, savaşlar, kıtlıklar, kuraklıkların... vb. hep birden geldiği ve uzun sürdüğü dönemlerde ortaya çıkabilir.

Dunya savaslari ya da buyuk capli savaslar suresince hic kimsenin psikolojisinin normal olacagini sanmiyorum. Bu savaslar da siyasi iktidarlar tarafindan baslatiliyor ve sürdürülüyor.

Mesela Avusturyali yazar Stefan Zweig 2. Dunya savasi doneminde hedef haline getirildikten sonra bir sekilde Brezilya'ya kacmayi basarmisti. Ancak insanligin bir daha asla duzelmeyecegine olan kati inanci nedeniyle karisi ile birlikte intihar etmislerdi. Ne kadar bir karamsar tablo icerisinde yaşandığını tahmin edebilirsin.

Var olduğunu nerden biliyon?

@freetakilir, inaniyorum.

Var olan düşünce de o zaten. İnsan iradesinden ötürü yaptıklarının sonucu olarak insanlar ödül v ceza alır öldükten sonra. Tanrı seni yarattı, sana irade verdi ve senin yaptıklarını izliyor (arada dua filan edersen bonus olarak araya sihirli dokunuşlar yapabiliyor) ve öldükten sonra ölçüp biçiyor. Tabi bu inanç meselesi. Yine de benim aklıma şu takılıyor: küçücük çocuklar tecavüze bile uğrarken müdahil olmamak, çocuğun o acıyı çekmesi filan. Karşı tarafı anlarım da Çocuk neyle sınanıyor bu durumda?

bir yere gitmiyoruz, aynen devam.

eksisozluk.com

allah yok din yalan

Gittiğimiz,tarih boyunca hep aynı şeyler. Gelişim süreci içerisinde yaşananlar farklı görünüyor sadece.

Hayatta her şey zıddıyla bilinir. ALLAH Celle Celaluh kötülüğü de yaratır ama buna 'rızası' yoktur. Allah celle celaluhun kötülüğü hiç yaratamaması/yaratma ması demek onun güç ve kudretinde eksiklik olduğu ve her şeye kadir olmadığı manasına gelir ki böyle bir şey hiç bir şekilde mümkün değildir ve düşünülemez.

Her daim burası ve başka yerlerde de gördüğüm üzere genellikle çocukların acı çekmesinden katliamlara kurban gitmesinden (haşa) Allah celle celaluhun burada bir şey yap(a)mamasından bahsediliyor. Olaya sadece maddi anlamda bakanların başka sonuca varması zaten mümkün görünmüyor bu şekilde. Çocukların acı çekmesi üzerinden dinden uzaklaşma hissi yaşayan veya uzaklaşanların, tarihteki 'en büyük katliamlara' imza atanların da neden bir dine/inancı olmayanlar olduğunu düşünmesi gerekir. Yine onlar değil miydi bir çok çocuğu öldürmeyle beraber yine bir çoğunu ebeveynsiz bırakan? Ahiret inancı olmayan biri zaten bir şekilde öldükten sonra da hesap vermeme inancı taşıdığından (güç sahibiyken) neden bu dünyada istediği her şeyi yapmasın ki? İnancımıza göre Allah celle celaluh bir şeyi yapmaya mecbur değildir. Bunu kendi aklımıza/duygularımıza göre değerlendiremeyiz. Kaldı ki O akla gelen hiç bir şeye benzemez.

Biz nereye gidiyoruz bilmiyorum ama sen deizme doğru gitmişsin.

her şeyi tanrıdan bekleyen insan modeli. sorun tanrıda değil bu modelde bence.

yas 14 olmus h.o

deneyim, duyarsızlaşma, farkındalık anahtar kelimeler.

deneyim kazandıkça beklentilerin daha isabetli olur.

maruz kaldığın durumlara bir süre sonra duyarsızlaşırsın.

farkındalığını artırdıkça kendini kaptırdığını fark etme şansın olur, bu durumda duygularına veya 'id'ine hakim olma şansın olur.

bahsettiğin dayanıklığı geliştirmenin en somut yolu bir şeyleri yaşamaktan geçiyor. ne kadar kötü ya da zorlayıcı olurlarsa olsunlar, yaşadıklarının aslında çok bir numarası olmadığını, ve çok büyük, özel olaylar dışında (fiziksel felaketler gibi), ne yaşarsan yaşa insan olarak seni dünkü halinden uzaklaştırmadığını, yaşamadan anlayamıyorsun. ancak bunun bir defa farkına vardın mı gelecekteki travmaları atlatmak daha kolaylaşıyor.

ayrıca insan olarak düşüncelerimizden teşkil değiliz, hatta düşüncelerimiz son tahlilde pek önemli de değil. duygu değişimlerini düzenlemenin yolu bu düzenlemeyi yapmak için özel bir düşünceyi sarfetmemekten geçiyor. bunu ne kadar fazla düşünürsen içinden çıkması da senin için zor olur. ne yapacağım diye düşünmek yerine, duygu değişimlerini sakin bir şekilde gözlemlemeye çalış. verdiğin tepkileri ölç, ama yargılamaya çalışma. içinden çıkılacak bir bataklık, çözülmesi gereken bir düğüm olarak görme. bırak üzerinden geçsinler. zor geliyorsa uyu biraz, uyandığında daha iyi olacaktır. bunu yapmayı bir alışkanlık haline getirdiğinde duygu durumundaki değişikliklerin seni eskisi kadar bağlamadığını hissetmeye başlayacaksın.

başka insanların da zamanında benzer şeyleri düşündüğünü bilmek seni rahatlatabilir. stoacı felsefeyi (epiktetos (enchiridion), seneca'nın mektupları, bunları seversen marcus aurelius) ve taoist felsefe (tao te ching) ilgini çekebilir, sana bir zemin sağlayabilir.

ani fiziksel değişimler ise ilk dediğinden biraz farklı bir konu, ama bahsettiğine benzer bir şeyi kendi hayatımda uyguladım ve devam ettirmeye çalışıyorum. soğuk (yağmurlu, karlı) havalarda normalinden bir hayli daha ince giyin ve ortalıkta gezinmeye başla. başlarda donacaksın ama zamanla, bunu tekrar ettikçe vücudunun adapte olmaya başladığını göreceksin

gerek vücudumuz, gerek zihnimiz ekstrem noktalardan ders çıkarıp kendini bir şekilde adapte edebiliyor. ekstremlerden kaçmamayı, onlara göğüs germeyi sağlayabildiğin sürece gelişirsin.

manevi olarak düşünürsek insana öyle ya da böyle bir şeyler öğreten yegane şey, arkadaşların da dediği gibi deneyim.
her insan hayatında çok büyük zorluklar yaşamıyor ya da üstesinden gelmesi gereken engellerle karşılaşmıyor, ama yine de empati yapabilmeyi insan hikayeleriyle öğrenmek ya da buna aşina hale gelebilmek mümkün.
bir de tabii "herkesin yaşadığı kendine zor gelir".
herkesin her şeyi kendine göre yaşadığını ve deneyimlediğini bilmek önemli.
bazısı kendini değiştirmeye açık olur, bazısı kinlenir.
bunda hem karakterin hem de ayakta kalmaya çalıştığınız ortamın yapısının önemi var.

ama şu da var ki, insan birçok şeyi öğrenip deneyim kazansa da öğrenmenin sonu yok.
hayat devam ettiği sürece her şekilde sürprizle karşılaşıyorsun.
unumu eledim, eleğimi astım, ben her şeyi gördüm demek doğru değil o yüzden.

Soru başlıkta ise geçmişten şu duyurunun aradığınız şey olabileceğini düşünüyorum ilişkilere dair: www.eksiduyuru.com

hiçbir arkadaşıma o kadar değer yüklemem, arkadaşlık kavramına derin anlamlar yüklemiyorum.

ölmem.

ölmem, zaten o kadar yakın bir arkadaşım yok

Arkadaş ve dost kavramları yakınlık farkını da belirtiyor.

Dost dediğin kimse yağlı ballı konuşmaz, acı söyler. Samimiyetine güvenirsin, yeri gelince fedakarlık yaparsın, yeri gelir sırrını paylaşırsın...

Dost diyeceğin kimsenin karakteri olgundur, etik değerleri vardır, ahlakı vardır.

Dostluk karşılıklıdır. Yani aynı kaliteleri senin de göstermen gerekir.

2018'de artık biri için ölmek, kendini feda etmek arabesk ve fazla duygusal. Normal şartlarda ne ben böyle bir şeyi bir başkasından isteyebilirim, ne de ben başkası için böyle şeyler yapabilirim. Buna rağmen zaten senin için ölürüm demenin de bir anlamı yoktur, yeri gelir de birini kurtarmak için kendini tehlikeye atarsan bu gerçek bir anlam taşır.

İkide birde, durduk yere tutup senin için canımı feda ederim diyen kimseyle yakınlaşmaktan ziyade uzaklaşabilirim.

ölmem. ama sevdiğim arkadaşlarım için yapamayacağım şey yoktur. zaten toplasan 2 kişi falan.

Hic bir insanogluna annem ve çocuğum dışında böyle değer yüklemem.

ölmem. hele şu her arkadaşına kardeşim diyen tiplere uyuzum. öz kardeşlerine bu kadar değer vermiyorlar.

Arkadaşlarıma asla bu kadar anlam yüklemem. Biri için ölürüm demek zor. Ama bir keresinde kardeşim gölet düşmüştü yüzme bilmiyor, o an suda çırpındığını görünce ben de hiç düşünmeden suya atladım. Öyle bir hissi sadece aileme hissederim yani.

arkadaş için ölmem ama dostum onun için ölmemem gerektiğini bana söyliyecek kadar adamdır.

hayır ne münasebet

Zamana bırak.

Senin ilişkiden beklentilerine bağlı. Bence insanlar kendi beklentileri karşılanıyor mu diye düşünmek yerine karşı taraf beni seviyor mu yok hisleri ne ona takıyor boşuna. Bu baya gereksiz çünkü 1) başkasının hislerini asla tam olarak bilemezsin 2) bilsen ne olacak önemli olan sana ne hissettirdiği. Dolayısıyla biri beni seviyor olsa da ilgisizse dinlemiyorsa umrum dışıdır. Bu mantık dışında ilişkilerde tatminsizlik garanti bence.