Arkadaş olmazdım böyle biriyle. Bu mantıktan gidersek sevgili de olamazdım. Ama şöyle bir ihtimal var arkadaşlıktan farklı olarak, belki de sadece ortak noktalarınız olduğunu göstermeye çalışıyordur hoşlandığı için.

Ben soruyu anlamadım. Kıyaslama deyince "bak sen şunu bilmiyorsun ben ise şunu biliyorum" ya da tam tersi bir şey bekledim. Burada sizin yaptıklarınıza katılan birisi var.
Sen de demişsin "bak ben de senin gibiyim" mesajını vermek istediğini.

Bilmediği bir şeyi biliyor gibi yapmıyor anladığım kadarıyla.
O halde ne gibi bir sorun var size bildiğini paylaşmasında?

benim seviyemde olan kız bulcam, altın bulmuş gibi kaparım

Vallahi fark ettiysem böyle bir şey muhtemelen ben de bazı şeyleri bilmiyormuş gibi davranır ve karşımdakinin kendini iyi hissetmesini sağlarım. Flirt olmasa bile eğer karşımdakinin katılma çabasını ya da kendisini eksik gorduğü icin böyle şeyler söylediğini fark edersem benim de söylediklerim üstünlük kurma gibi gorünecekse kendimi askıya alırım, onu bildiği şeylerden gevam ederim, hatta çoktan bildiklerimi yeni keşfetmiş ya da ogrenmiş gibi anlatırım. Eger gözünde de büyüttüyse seni yaptığı anlaşılır bir şey. Delicesine bir rekabet durumu falan yok. Bir de aynı meslekte olanlarda hafif bir rekabet oluyor, o da bazen sekste harikalar yaratıyor. Rekabet her zaman kötü bir şey değil. Bunu da ekleyeyim (*-*)/

Tanima evresinde normal degil mi?

Yani dogal olarak iki tarafta yaptigi seylerden bahsediyor ve ortak noktalara heycanlaniyor insanlar.

Bence sanki siz biraz benim seviyeme kimse gelmesin tavrindasiniz onun tasasini yapmissiniz.

@2oda1salon, benim seviyeme gelmesi pek mümkün değil şu yaştan sonra, o yüzden bunu dert etmiyorum. Aksine mutlu eder benim seviyemde olması ama umudu kestim ben, pek yok öyle kadın etrafımda.

2

6.

yaş 26 olduğu için vazgeçmek kolay olmuyor, o yüzden her zaman "olumlu" tarafta kalabiliyorum ama o noktaya geldiğimde de işte heyecanlanacağım bir şey yok açıkçası. o yüzden altı verdim. kendime 10 sene veriyorum zaten. baktım 35'imde hala türkiye'deyim, ay sonunu zor getiriyorum falan sıkarım kafama yeter daha fazla zorlamanın manası yok, herkes 80 sene yaşayacak değil, olmuyorsa üstelememek lazım.

0

Yok.

Hayatın kendisine 3. Ama şu anki şu kısacık zaman dilimine 9 veriyorum.

2,5-3

Şu ara 3. Zor dönem=)

3. Niye çünkü vaktim yok. Ama çalışmıyor olsam ve vaktim olsa bu 7 olur 8 olur.

Bazen 3 bazen 8 ama ortalamasi 4-5 falan

9, yeni şeyler denemeye bayılıyorum ve deneyecek o kadar çok şey var ki

Şu sıralar 2-3.

7

alt limiti 1 koyduğun için 1.

senelerdir 2 bile değildi, esasen hiçbir zaman yoktu. şu an ise 9 civarı. her şey yeni başlıyor gibi bir his var içimde.

2-3

1. o da asik oldugum kisinin hatrina. kendisi de benden hoslansa 10 uzerinden 11 olur heyecanim ama hoslanmiyor iste.

7

bazen 2 bazen 9

Bazen sinirleniyorum bir süre konuşmayalım diye atarlanıyorum ama bir günü geçmiyor hiç asfdsas. Sinirim biraz azalınca özlemeye başlıyorum. Özlemesem merak ediyorum iyi mi çok üzüldü mü diye.

Ben çok fevriyim galiba, genelde barışmamak üzere ayrılıyorum :D

Bizim iliski restart uzerine kurulu.gerilim basladiginda susuyoruz.konusulsada cevaplama olmuyor.bir baska sorulmasi,soylenmesi gereken olaya kadar susuyoruz.sonra yeni soruyla bastan basliyoruz.eski konu tekrar acilmiyor.

Bu sorunu tartismamak degil.sorun varsa soyluyoruz,iki tarafta gorusunu beyan ediyor.ortak nokta bulursak islem tamam oluyor,ayni dusunmuyorsak bi ileriki asamaya birakiyoruz.

En uzun kusluk isten eve gelene kadar suruyor bu durumda.cocukluk yapip uzatmaya gerek duymuyoruz.

Açıkçası soruyu tam anlamadım, sevgiliyle küs kalmak diyorsunuz sonra aranızın bozuk olması değil diyorsunuz? Küsmek değil de incindiğimde bunu söyler hissettirir susarım, 1 günü geçmedi o. Ama iletişim sıkıntısı çektiğimiz onun içine kapandığı bir dönem yapıcı konuşup tepki almayınca 12 gün hiçbi şey dememiştim, ayrılmak için sonunda görüşmüş evlenme teklifi almıştım. Kabul etmemiştim o ayrı konu.

Alabileceğim en kötü haber e-posta adresimin kapatılması/çalınması olurdu sanırım.

Anam babam, kardeşim, sevgilimin ağır hasta olması veya ölmesi. Allah gecinden versin.

Borç kötüdür ama ölüm ve hastalıkla sınanmak kötü. Her şeyin çözümü var yeter ki sağlıklı olalım.

alabileceğim en kötü iki haberi aldım zaten. en sevdiğim üç kişiden ikisinin ölüm haberiydi. ikinciyi bekliyorduk ama ilki çok ani ve beklenmedikti. şimdi son kalanın da ölüm veya ölümden beter bir hastalık haberini alırsam mahvolurum. evet en kötüsü bu olur.
@Hallegadola'ya katılıyorum, sağ ve sağlıklı olalım hepimiz, herkes... gerisi bir şekilde yoluna girer.

Başımdan eksik olmasın hanımla ilgili alacağım her kötü haber , en kötü haberdir. Geri kalan her şey için dünya yansa umurumda olmaz. Ömrüne bereket olsun , ben onun kötü haberini almaya dayanamam.

işimi kaybetmem olurdu.

tam olarak geçen sene bugün öyle bir haberle mahvolmuşluğum var, çok yakın ve çok sevdiğim bir arkadaşımı ani olarak kaybettim. o zaman anladım ki bundan daha mahvedici bir haber alamazsın. yani ölüm, çok sevilen birinin ölümünün haberi alınabilecek en kötü haber bence.

sevdiklerimden birinin hastalanması ve çaresi olmaması, çile çekecek olması vb.

Bir gün evi süpürürken annemin ölüm haberini aldım. Beklenmedikti, aniydi. Buna eşit haber alabilirim, daha beterini alamam. Bunu atlattıysam onları da atlatırım.

Aile bağları çok kuvvetli olan biri değilimdir ama aile bireylerimden birinin ölmesinden daha kötü bir haber düşünemiyorum. Borç, işsizlik falan hepsi çok basit kalıyor gözümde.

yegenime birsey olursa mahvolurum. bazen aklima kotu seyler geliyo durduk yere uykularim kaciyo

böyle bir kızla görüşmek isterdim. hoşuma da giderdi açıkçası. linkedin harici tek bir sosyal medya kullanmayan arkadaşlarım var. bence çok güzel.

internetten fotoğrafının olmaması bu devirde nimet gibi bir şey.

Nesi garip ki, üç kere öp de başına koy kızı.
Kız değilim ama İnternette bana ait birsey de çıkmıyor. Imbd sayfası var Bi tek. Onda da fotoğrafım yok. WhatsAppta da yok. WhatsApp durumum da "merhaba ben WhatsApp kullanıyorum"

Sosyal medya kullanmayanları garip karşılanması kadar garip bir şey yok aslında. Hiçbir sosyal medya hesabım yok kullanmıyorum kullanmayı düşünmüyorum. Evet google'da da çıkmıyorum, seri katil olabilir miyim acaba.

Gayet normal bir durum altında bir şey aramana gerek yok.

benim de internette fotoğrafım, sosyal medya hesaplarım yok ve üçüncü bir kolum, yeşil renkli suratım yok. normal bi insanım.

Bende kullanmıyorum ve zamanında karşı cinse bu durum hep ilginç geldiği için ekmeğini çok yedim. Bu anlamda bir çabam bile yoktu olaylar kendiliğinden gelişti, sanıyorum gizemli bir hava katıyor insanlar kolayca kesfedemeyince üzerine düşüyor başka bir numarası yok.

Asosyal medya sacmaliktan baska hicbir zey degildir. Helal olsun kiza git evlen birden

Sunu da belirtmem gerekir ki Turk bu tarz kizlar var cok ama hepsi sapik seks bagimlisi kendilerini gizlemeye calisiyolar tek sebebi bu. Yani farkli durum gibi gozukuyor umarim oyledir

gçmişini saklamıyorsa sorun yok

Fransız falan mı? Avrupalıların bazıları kişisel gizliliğe çok önem veriyor ve akıllı telefon vb. şeyleri de çok az kullanıyorlar. Türk için garip (iş hayatının bile whatsappa girdiği bir ülke) ama onlar için normal.

Valla ben korkarım böylesinden

Evet Dünya'da hala sosyal medya ile kafayı bozmamis insanlar var

instagramı boşsa ya da kullanmıyorsa daha en baştan eleyen insanlar var, çok garip görüyorum. instagram kullanmak şart mı? asıl hayatını sürekli diğer insanlara canlı yayın yapanlarda sorun olmalı. bu insanların korkusunun temelinde, dolandırıcı vs olma ihtimali ve eski tecrübesi yatıyor. evli belki ama saklıyor gibi.

Bu tam olarak 3 sene önceki ben. Zaten fotoğraf çektiren bir insan değilim ve whatsapp profil fotoğrafı bile gereksiz geldiği için senelerce öyle kullanmıştım. 3 sene önce ilk kez köpeğimle uzaktan çekilmiş bir fotoğrafımızı profil fotoğrafı yaptım ve hiç değiştirmedim yıllardır.

İnstagram konusunda inanılmaz önyargılıydım çünkü sadece vakit kaybıymış gibi ve insanların abartı mutluluğunu görmek saçma geliyordu. Ama geçen sene vegan birkaç hesap keşfettim ve işime yarayacağı için uzaktan takip etmeye çalıştım ama üyelik olmadan bütün fotoğraflara ulaşamayınca bu sene başında sırf şu birkaç hesabı takip edebilmek için instagram açtım. 1 tane arkadaşımın bile haberi yok hala hesap açtığımdan. Tanıdığım kimsenin ve 1 tane bile kendi fotoğrafımın olmadığı bir hesabım var sonuç olarak.

Facebook hiç kullanmadım hayatımda. Twitter da yine birkaç hesabı takip etmek için açıp bir tane bile tweet atmamıştım.

Yani bana kalırsa son derece normal ve üzerinde düşünmeye gerek olmayan bir durum. Siz sosyal medya kullanmayı tercih ediyorsunuzdur, bahsettiğiniz kişi tercih etmiyordur. Bu kadar.

Benim de Instagram ve Twitter'ım yok, Facebook'um duruyor ama en son 2013'te aktiftim. İnterneti kendi hayatım için değil ilgim olan şeyleri tartışmak için kullanıyorum. Bu nedenle vakit geçirmek için mesela duyuru ve tumblr gibi anonim ortamları tercih ediyorum. Bence gayet düz bir insanım, arıza değilim. Beni birisi bu yüzden eleyecekse demek ki zaten hiç uyuşmazmışız diyerek yoluma bakarım açıkçası.

@IcedFlames +1

Bazı insanlar sosyal medya kullanmayana niye bu kadar şaşırıyorlar anlamıyorum cidden.

Bir de bu grubun yanında sosyal medya kullanmamayı çok büyük bir başarı, fedakarlık ya da sanal dünyaya karşı bir direniş olarak lanse eden sosyal medya kullanmayan grup var. Bana cidden bunu övmek, bununla övünmek oturup tek tek kullanmadığı ya da hiç açmadığı sosyal medya hesaplarını saymak vs çok boş geliyor. Bir de kullanmadığı ile övünüp, kullananları eleştiren hesaplarını kapatmaları için baskı yapan tipler gördüm. X kullanıyorsa ya da kullanmıyorsa şöyledir tarzı tüm genellemeleri çok sığ buluyorum açıkçası. İnsanoğlu çok garip gerçekten.

Apple ürün de alsan made in china yzıyor. Buna eksi puan yazan kızdan uzaklaş bro kafan rahat olur.

olmaz, ayıp.

Hediyenin menşei olmaz ahah. Al gitsin.

buna eksi puan verenden uzaklas +1

al gitsin.

barbie merakimdan dolayi eski erkek arkadasim bana barbie almisti ama barbie olmayan barbie. sadece oturup gulmustum. komiklikten ve sempatiklikten arti puan olmustu bence. :d artik "eski" sevgilim olmasina ragmen sakliyorum hala o cakma barbie'yi.

Çin malı hakkında "kalitesiz ürün" izlenimi olan kızdan/erkekten kaçılmalı. "Çin malı almış, kesin ucuzdur bu" diye düşünecek biriyse aldığın hediyenin bir kıymeti yok, böyle düşünmeyecek biriyse Çin malı olmasının önemi yok

Cin dunyanin hakimi olcak kesin artik bu algiyi degistirin degistirmeseniz de onlar degistirir zaten sadece zaman geciyo akilli davranip daha once hareket etmis olursunuz

Abi seviyorsan Almandan şaşmayacaksın ama gönül eğlendiriyorsan Çin de olur.

Uyduruk bir sey değilse bence sorun olmaz

Soru ciddi mi diye yazmayı düşünürken cevapları okudum da, Allah kolaylık versin. Cevap vereyim; "benim için" menşei değil ama kaliyesi önemlidir. Çin sadece tek bir kalitede ürün satmıyor. Ama arkadaşınızın bu konuda önyargıları varsa bilemem.

eksi puan yazıyorsa o kızla ben takılmazdım. senin bileceğin iş.

Memnuniyetsizlik yaşamam. Maddi değerinden ziyade üzerine düşünülmüş hediye daha kıymetli bence. Aksine pahalı bir hediye rahatsız eder. Aldığım hediyeler içinde en çok sevdiklerimden biri minik bir tahta taraktı misal.

Gitsin postaneye yılbaşı kartı atsın mesela. Benden mutlusu olmaz. Maddi boyutunu önemsemem. İfade ettiği bir şey yok çünkü.

maddi boyutunu önemsemem. ama geçerken öylesine standart bişey (benim için özel bi anlamı olmayan kupa, tshirt vs ) aldıysa da hiç almasa daha iyiydi derim. yoksa parayla satın alınmasına bile gerek yok, kendi yaptığı,yazdığı bişey bile olabilir.

öte yandan gayet pahalı bişey alınca da yine hediyesine göre "vay öküz, görgüsüzlük yapıp bu hediyeyi almış" yerine "canım, benim için etiketini önemsememiş" diyebilirim.

düşünülüp alınan hediye ne? burada o önemli.

önemsemem, pahalı hediyenin altında ezilmek istemem.

pahalı hediye olması çoğunlukla artıdır.
ama ucuz hediye eksi değildir.

önemli olan elbette düşünmesi ama çoğunlukla düşünmeden alıyorlar bu da bir gerçek.
jimjim+1

Pahalı hediyenin altında ezilmek de dert sonuçta ama milyoncudan mutlu yıllar yazan kupa ile gelince al senin olsun demişliğim var :)

Eski işyerimde yılbaşı hediyeleşme çekilişi yapılırken tüm kadınlar ortaya konuşup ehihihi 100 liradan ucuz olmasın ehhihih şaka şaka ihihih yapmışlardı.

Öylesine bir yazasım geldi.

hediyede önemsenmiş olmak beni çok daha fazla mutlu ediyor. hediyeyi de değerli yapan şey benim için özel düşünülmüş olması. maddi değerini pek önemseyemiyorum.

Tek beklentim ucuz ya da pahalı beğendiğim bir şey alması. Sevgilimle artık bu zahmetlere girmek istemediğimiz için düz hediye çeki alıp geçiyoruz. Maddi ya da manevi anlam sevmiyorum işleve bakıyorum daha çok.

ucuz olmasi beni ilgilendirmez ama dandiklik ve dusuncesiz, gecistirilmis bir hediyeden hoslanmam. almak icin alinmasi kotu yani.

mesela gecen bir arkadasim baska bir arkadasima kolye aldi internetten. urunu alan kisi kendi adresine istedi o bakti gordu sonra diger arkadasa kargoladi. bence bu hediye cok guzel oldu :)

jimjim +1

bence burada maddi boyut, yol yordamla doğru orantılı olmalı.
bir de şöyle bir gerçek var: "düşünmesi yeter" diye bir şey yok bence.
hayır, düşünmesi yetmez, doğru düzgün bir hediye beklerim.
ama buradaki ölçü ne?

maddi durumu çok iyiyse, bana da eften püften bir şey aldıysa baştan savma bir hediye gibi görürüm ve kendimi değersiz hissederim.
maddi değeri yüksek olup hiç benle alakası olmayan bir şey alırsa da "düşünmemiş bile, parayı bastırıp almış" derim.
ikisi de beni mutlu etmez bu durumda.

yani bunun bir ortası olmalı.
bu doğum günümde sevgili değil de akraba konumunda biriyle buna benzer bir şey yaşadım mesela.
doğru zamanda, doğru tarzda, karşıdakine hem konum, hem yaş, hem ruh olarak hitap eden bir hediye almak önemli.
bu bazen el yapımı bir şey de olabilir, bir çanta ya da ayakkabı da.
çok değişken.

bir de yılbaşlarında daha eğlenceye yönelik, ıvır zıvır hediyeler alınabilir.
doğum günleri daha özel bence.

Hayır yaşamam. Hatta hayatımda beni en çok mutlu eden hediye elime hiç geçmemiş olan hediyeydi. Çünkü beklemediğim bir anda beklemediğim birisinden gelmişti, kabul edememiştim. Düşünülmek güzel şey.

Kadınlar yerine erkekler yazın oraya ve düşünün , genellemenin nasıl bir canavar olduğunu görün.

önemli olan sevmem.. sevdikten sonra parası önemli değil. özenini hissetmezsem üzülürüm.

eşime evlilik yıldönümünde iphone 11 aldım. ağladı ama üzüntüden "buna niye bu kadar para verdieeeaaaağğğn" çekti halbu ki hayaliydi. yani benimki maddiyata bakıyo ama harcama yönünden sdsfsd

Bu biraz kişilerin ekonomik durumuyla yaşıyla falan da ilgili. Özel bir gün olmadan öylesine içinden gelip alınan bir şeyin maddi boyutunu önemsemem. Ama karşımda işinde gücünde maddi problemi olmayan biri varsa doğum günü gibi özel bir günde doğru düzgün kaliteli bir şey beklerim.

Sırf benim beğeneceğimi, bana yakışacağını düşünerek fiyatına değer diyerek alınan bir hediye de düşünülmüş ve değer verildiğini gösteren hediyedir bana göre. Pahalıysa manevi değeri yoktur, düşünülmemiştir diye bir şey yok. Onun dışında akılda tutulmuş, o kişiye dair özel hediyeler de manevi anlamda önemlidir, pahalı olup olmadığına bakılmaz.

Yılbaşı özel bir gün değildir, kupa, kitap falan her şey alınabilir.

Pahalı hediyenin altında ezilmek istemem +1

Daha ileri giderek, hiç hediye alınmamasını tercih ederim.

Hediyenin benim düşünuldüğümu gösterme gibi bir işlevi yok bende. bu hediye işi beni okadar rahatsız ediyor ki 18-19 yaşı civarı hediye alıp vermeyi kestim yetişkinlerle. Hediyeleşme alışverişe dönüyor, üstelik sahiden zaman ve emek kaybı, her sene cetrefilleşen bir mesele, ugraşmaya değmez. Hayatı zorlaştıran bir şey çok. Coçuk tanıdık varsa alıyorum hala kücük seyler, onlar da resim falan yaparsa kabul ediyorum. Onlar dışında hediye konusunda katıyım.Şu olabilir, geziyorsunuzdur bir şeye bakıyordur, ihtiyaç ya da istediği o anda sen ödersin, kendiliğinden gelişen bir şey olur biter. Şimdiki sevgiliden de bir tek sneakers kabul ediyorum. O da diğerleri eskidiyse. Şöyle bir bakıyor, bunlar daha eskimemis diyor geçiyor, yıprandıysa ayakkabılar bir çift alıyor. Hep de aynı model bir sürprizi de yok ama ona seviniyorum çok (*-*)
ay soruya da cevap vermemis gibi oldum. Cevab veriyorym: Karşımdakini ucuzvu dneilecek ya da hava atacağı bir koşulu ortadan kaldirarak durumu çözüyorum

asla. hediyedir. düşünülmek güzel. :)

beni düşünerek seveceğim bir hediyeyi alması her zaman artıdır. misal yılbaşı hediyesi bana parfüm almış ama çok istediğim ve tek sevdiğim parfüm oydu, çok bilindik high end bir marka olmamasına rağmen kur farkından dolayı epey pahalı olan bir parfümdü. ben fiyatından dolayı alamıyordum. başka pahalı parfüm alsa hoşuma gitmezdi, özellikle onu almış olması beni çok mutlu etti. yani demek istediğim kişiye özel ve onun sevdiği bir şeyse maddi değerinin pek bir önemi olmuyor (fotoğraf baskılı yastık vb şeyler hariç).

Önemsemem. Pahalı olmaması tercih sebebi hatta. İnce görsün yeter.

Mangal. Ciddiyim.

yılbaşlarını dışarıda geçirmeyi sevmem ama arkadaşlarımla ya da ailemle olurdum normalde.
bu yıl tek başıma evdeyim mecburen.
zoom party falan yapmayı düşünüyoruz.
mücbir sebepler olursa ona da bakarım.

perşembe akşamından pazartesi sabahına kesintisiz sokağa çıkma yasağı var. evimizde oturup şarap falan içeriz film izleriz. olup olacağı o.

sokağa çıkma yasağı olmasa geniş aile takılacaktık, şimdi çekirdek aile takılacağız mecbur. Kuruyemişimizi alırız takılırız.

aileyle yemek

Parti. 10-15 tane bira, sarap, viski allah ne verdiyse icicem.

evde tek basima olacagim. hicbir sey yapmayacagim. suslerim, agacim hazir. kendi kendimi sevindiriyorum iste. moral oluyor.

youtube izlerim. muhtemelen dondurma sprite falan alirim. tek basima icki icmem.

evdeyiz buyuk ihtimal.

bir arkadaşın evine gideceğiz yasaklar başlamadan. bahçeli falan büyük bir ev. içeriz herhalde. maksat yılbaşı kutlamak da değil, 4 günü 4 duvar arasında yalnız geçirmemek.

Ana baba kardeş ben, pasta kuruyemiş güzel yemek televizyon.

Hayaller sevgilimle Ilgaz, hayatlar PTT.

Dağ evi. Kar. Müthiş bir toto donması yaşayacagız ama dur bakalım.

aile ve ev, güzel ama abartılı sayıda olmayan yemekler.

Büyük ihtimal evde olurum. Sevdiğim bir yemeği yapar, biraz televizyona bakinirim. Sevdiklerimi arar yeni yıllarını kutlarım. Güzel bir film izler sonra da yatarım.

Tek olurum, TV kuruyemiş film dizi filan. Yılbaşını seviyorum tek veya kalabalık farketmez kutlarım.

Kus ucmaz bir yerde ev kiraladik. Yaban domuzlari ve geyiklerle yeni yila gireriz. Bu sene havai fisekler de yasaklandi, rahat rahat ormana gidip kopegimle yuruyuse cikarim. Sessizligin tadini cikaririm. Mis.

Evde hanimla okuz gibi yiyip icecegiz sanirim. Youtube'dan dansoz felan mi acsak?

ptt

İki sebebi olabilir:
1) Takipçi kasmak. Güzel bir profile sahipse reklam amaçlı açıp bir süre sonra kapatınca profili stalk edenler takip etsin diye.

2) Bir arkadaşı bir içeriği repost etmek istemiştir. Hesap kapalı iken repost olmuyordu sanırım. O yüzden geçici açmıştır.

canı öyle istiyordur. valla ben de öyleyim arada bi açıp kapatıyorum :D ve hiçbir sebebi yok.

profil kapalıyken çok fazla takip geliyorsa tek tek onaylamak yerine açıp tekrar kapatıyordur. o zaman istekler otomatik onaylanıyor.

Yeni foto atıp onda ekli olmayanları merakta bırakmak istememiştir belki

Radarındaki erkekten beklediği ilgiyi göremeyince hasbelkader instagram profili karşısına çıkarsa ne kaçırdığını bilsin istiyor olabilir.

Kendini kimler takip ediyor görmek için. Profil açıksa çok büyük ihtimale aktif bir hikayesi vardır. Başka bir amacı yok.

Bazı çekilişlere katıldığınızda hesabınızı açık bırakmanız gerekiyor yoksa çıksa da alamıyorsunuz gibi şeyler var o da olabilir.

konumla/etiketlerle paylaşıp insanlara ulaşmasını istediği bir şey olabilir. sanatsal fotoğraf, ilgi çekecek fotoğraf, yardım kampanyası vb. olabilir.

Belki konseptte gönderileri ve hesapları paylaşan Instagram sayfaları var. Oralarda paylaşıldıysa görenler takip etsin diye yapıyorlar.

evet hepsi benimde aklima gelen seyler, ama bunlarin hic birini yapmiyor bu kiz; neden acip kapatiyor acaba ? :)

Hocam kafan öyle bulanmış ki yazdığın duyuru da karman çorman olmuş.

uzun mesafe ilişkisi, ister 10 gün ister 10 yıl sürsün pişmanlıktır. "Yek ya biz öyle olmayız" diyenler de olur.

Ayrıldıktan sonra mesafe olması kişinin karşı tarafı daha kolay unutmasını sağlar. o nedenle soğukluk da normal.

ben burda esas şeyi anlamıyorum, bitmiş gitmiş bir ilişkinin ardından hala iyi olmayı beklemenin ne anlamı var ki?

arkadaşım bunu yaptı diyorsan, arkadaşın da zaten yeterince arkadaşın değilmiş. yıllardır farklı ülkelerde yaşayan arkadaşlarım var, koptuklarım oldu ama sebebi mesafe değil bizlerdik.

Mesafe gerçekten her şeydir. Bir iş yaptırmak için bile ilgili kişiye ikide bir görünürüz telefon ederiz vs. Evet mesafe her şeydir.

Kahvaltı
Ekşi Sözlük
Ekşi Duyuru
Youtube
Counter Strike
Football Manager

ve sıfır bilumum faydalı iş

sadece internette geziniyor ve tuvalet, yemek gibi zorunlu ihtiyaçlarımı karşılıyorum.

Maalesef çalışmak zorundayım. Yaklaşık 1 aydır içimde bir sıkıntı var. Yasaklar olmasa da gezmeyi seven bir insan değilim ama arkadaşlarımla buluşup(en azından evde) kafa dağıtmaya ihtiyacım var ama yasaklar var. İşten eve, evden işe.

Yiyip içip yatan azınlıktan biri benim :/ Gerçekten inanılmaz boş geçiriyorum günlerimi bir süredir, bunun da farkındayım ama değiştirmek için bir şeyler de yapamıyorum. Mayıs ayında pandemi yine erteletmezse hayatımda büyük değişiklikler olacak. Sadece mayısa kadar gün öldürüyorum.

bu aralar oyun

kahvaltı
youtube /ekşi/twitter/instagram
oyun/kodlama
akşam maç var
sonra evde muhabbet ya da arkadaşlarla facetime falan

Böyle dönemlerde Football Manager oyununu açınca zaman kavramı kendiliğinden kayboluyor zaten çok güzel zaman geçirtiyor.
Bunun haricinde az yemek yemeye çalışıyorum, günlük belirlediğim belirli bir kitap okuma sürem var onu tamamlıyorum.

Asiri yogunum, asiri calisiyorum. O yuzden benim cogunlugu is olmakla birlikte;

Is
Kitap okumak
Dizi izlemek
Ev isleri (temizlik bulasik yemek vs)
Duzenli spor
Ara sira da mini egitimler

Verimli geciriyorum ama

Fl studio
Pugb
YouTube
Sözlük
Yemek
Yatmak

verimli yaşayan insanların pü allah belasını versin çok affedersin, ben o noktadayım artık.

güya erasmus'tayım. hiçbir şey yapamıyoruz. odadayız işte bütün gün. sadece dışarıda yürüyüş (iki kişi yan yana, daha fazlası yok) ve süpermarkete gidiş mümkün.

dönem muhtemelen çöp oldu. hiçbi şey yok. bomboş, bombok. kendimi geliştirmeyi geçtim ben hayata güçlükle tutunuyorum. o yüzden merak etme ben tam olarak söylediğin şeyi yapıyorum - bi işim var işte online yürüttüğüm, hayata bağlayan tek şey o. dizi izliyorum, maç izliyorum, öküz gibi yiyorum, yatıyorum vs. bomboş bir hayat. yakında ölürüm muhtemelen.

Marttaki dönemde dediğiniz gibi bir şeyler yapmaya çalışıyordum ama bu dönem beni de ciddi zorluyor psikolojik olarak. Sabah uyan, dizi izle, kitap oku, müzik dinle, sohbet et, yemek yap, film izle seklinde geçiriyor benimki de. Kitap okumayı, film izlemeyi vs kendimi geliştirmeye yonelik ekstra aktivite olarak görmüyorum zira benim rutinim böyle.

Ama kendimizi geliştireceğiz diye sürekli uğraşmak zorunda degiliz; dönem dönem kendimizi iyi hissetmeyebiliriz. Öyle durumlarda ara vermek, sadece istediklerimizi yapmak da önemli.

Aile evinde olduğum için berbat geçiyor maalesef. Pandemiye denk gelmekten daha beter bir şey varsa o da pandemiye aile evinde denk gelmek olur sanırım.
Kitap okuyorum eskisinden daha çok. Tek artısı bu oldu, genel olarak Mart ayından bu yana.

Eşimle birlikte evdeyiz. çalışma izinlerimiz var, ancak çalışmak gerekmedikçe evde kalıyoruz. evde de zaman dizi&belgesel izlemekle geçiyor. yalnız değilsiniz yani...

Öğrenciyim. Hafta içinden tek farkı canlı derse girmemek ve 12'ye kadar uyumak. Bir de mutfağa girip bir şeyler yapıyorum bazen, iyi oluyor.

sabah kalkıp kahve+ bişiler izleme
biraz kitap okuma
kahvaltı
powernap
duş
kitap okuma
dizi film
akşam yemeği
sohbet muhabbet

yiyip içip yatıyorum. netflix ve ev işi de var.
ama bu hafta sonunu daha doğrusu bugünü çok verimli geçireceğim, çok faydalı şeyler yapacağım. biram ve şarabım hazır, onları şişeleyeceğim :)
not: evden çalışmıyorum, işe gidiyorum, iyi ki de gidiyorum.

kitap+müzik+film+dergi+gazete+müzik (enstrüman çalma)+ağırlık kaldırma+kanepede uzanma+sosyal medya

bunlardan bir karışım. bazen bazıları sıfır olabilir.

süper geçiyor, giresun'da dağ başı bir yerde bağ, bahçe işlerimle uğraşıyorum. kısıtlama yok, maske yok. akşam da kuzinemi yakıp keyif çayı içiyorum.

aşırı sıkılıyorum, öyle böyle değil.

öğlen 9 gibi kalkınca bi kahve.
netflix veya youtube karşısında eliptikte yarım saat ter idmanı.
kahvaltı
netflix, youtube (duyuru'ya amelie'deki dilenci gibi haftasonları girmiyorum)
öğlen yemeği
ağırlık idmanı (cumartesi çekiş günü, pazar bacağa denk geliyor genelde)
akşam yemeği
netflix, youtube kapanış.

kahvaltı
dota2
house md
kahve arası
fm
akşam yemeği
dota2
evlilik için ıvır zıvır bakma
fm 20
house md
yatış

Aaa yakın zamanda ben de gördüm.

----------
Rüyanda irin görmek, hissinin bazı yönlerini ifade etmen gerektiğini gösterir. Serbest bırakılmaya çalışan bazı önyargıları, tavırları veya diğer bazı olumsuz duyguları barındırıyor olabilirsiniz. Bu duyguları kabul etmeli ve onlarla başa çıkmalısınız. Ayrıca irin vücutta nerede bulunduğunun sembolizmini de göz önünde bulundurun.

Sıfır, sıfır, sıfır ve sıfır.

0. Aynı insanı senelerce çekemiyorum.

Üniversiteden 3 yakın arkadaşım var; biri en yakin arkadasim hatta. Liseden yok, ortaokuldan görüştüğüm 2-3 kişi var ama farklı bir ülkedeyim artık; çok göremiyorum o yüzden.

Erkek arkadaşımın en yakın arkadaşları üniversiteden; 20 yıla yaklasiyorlar. Bu tamamen denk gelmeyle ilgili bir durum ama bana kalırsa. Ben de is yerinden hiç arkadaş edinemiyorum mesela.

İlkokul ve ortaokuldan 2 tane ikisi de aynı kisiler. Numaralarımız var. 3 sene önce buluşmuştuk. Şimdi hiçbirimiz sormuyoruz.

Liseden 2 kişiydi 1' e indi. O biriyle de her fırsatta görüşür buluşur ya da konuşuruz bir şekilde.

Üniversiteden 5-6 kişilik bir arkadaş grubuyuz. Hepimiz dağıldık başka şehirlere ama her fırsatta görüşüruz birbirimizin şehrine gidince. Zaten bunlardan ikisi en yakın iki arkadaşım sayılır. Şu an bile wptan bir şeyler yazıyorlar.

Valla arkadaşlık da emek istiyor diğer birçok şey gibi. Karşıma farklı zamanlarda farklı yerlerde çok sağlam insanlar çıktı. Onlar da beni hayatlarında tutmaya gayret etti ben de onları. Ben arkadaşlık ilişkilerinin kişinin karakteri ile ilgili önemli veriler sunduğunu düşünüyorum.

Edit: 26 yaşındayım.

orta okuldan 4
liseden 7
üniden 35 kadar

Liseden bir arkadaşım var ama gerçekten yılda bir konuşuruz. Başka ülkede yaşıyor, buraya geldiğinde görüşürüz, hiç zaman geçmemiş gibi muhabbet ederiz. Sonra evine döner hiç konuşmayız. Üniversiteden de arkadaşlarım var birkaç tane ama çok yakın değiliz. Bir derdim olsa onlara gitmem, onlar da bana gelmezler. Tanıdıklık ile arkadaşlık arasında bir durum gibi biraz.

Ben de bazen istiyorum keşke çocukluktan beri gelen, beni kendimden daha iyi tanıyan gerçek bir dostum olsaydı diye. Ama ben de sizin gibi üşengeçlikten kaybediyorum hep. @Amaranta ursula'nın dediği gibi emek istiyor bu işler. Bir de öyle bir insan çıkmadı karşıma hiç.

Hepsine sıfır diye arkadaşlara ek soru: Şimdiki arkadaşlarınızla nasıl tanıştınız?

26 yaşındayım, hala üniversite üçüncü sınıftayım.

liseden bir arkadaşımla lise sonrasında da görüşmeye devam etmiştik, tıpkı senin gibi birlikte yurtdışına falan bile çıkıp konsere gitmiştik vs... belki iki yıl olmuştur, "slm kanka nabıyon" dışında muhabbetimiz yok. o bile en son altı ay önce olmuştur belki. çünkü farklı ülkelerde yaşıyoruz artık, bağ tamamen koptu maalesef. yazsam ne yazacağımı bilmiyorum, öyle bir durum.

üniversiteden çok yakın bir arkadaşım var. aynı bölümdeydik, o sonradan bırakıp gitti ama mesafelere rağmen yazışır ve görüşürüz.

ama sürekli görüştüğüm, bana bir şey olsa 1-2 gün içinde şüphelenecek tek insan sevgilim ve ailem sanırım. öyle beni bir süre ortalıkta görmese "ne oldu acaba?" diyecek bir tane bile arkadaşım yok, iletişimimiz kısıtlı olduğu için bir ay haber alamasa kimse merak etmez.

ilkokul ve ortaokul sıfır. liseden 5-6, üniversiteden 4. 24 yaşındayım.

Ø

galeri14.uludagsozluk.com

Yaşım 38 olmak üzere. Eğer akşam akşam unuttuğum yoksa (ki sanmıyorum):

İlkokul:
• 0

Ortaokul:
• 1 tane en yakın arkadaş.
• 2 tane çok yakın arkadaş.
• 10 kadar yıllar Facebook sayesinde tekrar irtibat kurup yakınlaştığımız, sık buluşup goygoy yaptığımız ama şehir değiştirdiğim için ancak memlekete döndüğümde görüşebildiğim, Whatsapp'ta çok aktif kullanılan bir grubumuzun olduğu arkadaş grubu.

Lise:
• 1 - Ama ortaokul ve liseyi aynı yerde okuduğum için aslında üst maddeyle birleşik. Lisede okula gelip yeni tanıştıklarımdan bahsediyorum. Çok yakın değiliz. Aslında lisede 7/24 sürekli eküri gezip aramızdan birinin karşı cins olması nedeniyle adımızın çıkacağı kadar yakın olduğumuz 4'lü bi grubumuz vardı ama maalesef zaman içerisinde uzaklaştık.

Üniversite:
• 3 - Hepimiz farklı şehirlerdeyiz ama aynı şehirde olunca görüşüyoruz.

s ı f ı r

Lise öncesi sıfır. Lisede 10 kişilik bir arkadaş grubuyduk hala görüşüyoruz. Okuduğum lisede hala herkes arkadaş ama en kalabalıklardan biri biziz sanırım.

Üniversiteden 5.

Aktif görüştüklerim: İlkokul-1, Lise-3, Üniversite-1 sadece yakın arkadaşlarım tabi. Orda burda görüp selamlaştığım ya da arada bi storysine falan cevap atıp lafladıklarım değil

35 K. İlkokul sıra arkadaşımla hala görüşüyoruz.ikiniz de evlendik yakın oturuyoruz sık sık ailece görüşürüz.
Ortaokuldaki kankalarım birbirleriyle evlendiler hala görüşüyoruz benim için süper oldu bi kerede ikisini birden görüyorum.

Aslında tüm ilkokul ve ortaokul arkadaşlarımı sık sık görüyorum. Herkes hala aynı semtte oturuyor.
Liseden herhangi birini yolda görsem tanımam.

38 e
-orta-lise = sıfır
üniden 3 beş kişi var. onlarında bazıları çıkar ilişkisi işte, bana işleri düştüğü için arar sorar o da olmasa beni aramazlar biliyorum. çocukluktan beri ayrılmadığım bir çok arkadaşım var belki de onlara sebep okuldakiler falan öyle zaman geçirmelik yani.

32 E. Lise arkadaş grubumdan aynı şehirde olduğumuz 3 kişiyle düzenli görüşüyorum. Diğerleri istanbul göçtüğü için koptuk biraz. Üniversiteden 2 kişiyle irtibat halindeyim. Biri çok yakın arkadaşım zaten.

AA anket ne güzel
Mahalleden 2
İlk okul 0
Orta okul 0
Lise 4
Üniversite 0

Ilkokul: 6-7 kadar (pek sik gorusmeyiz ama arkadasiz)
Orta: ilkokulla ayni ekip
Lise: yok
Unv: 4-5 ama benim daha cok universite disi, sosyal cevremdendi arkadaslarim

ilkokul 0
ortaokul 2
lise 3
üniversite 2-3

Önceden bu sayı çok daha fazlaydı. Evlenenler bir şekilde buharlaşıyor galiba. Bir çoğu ile hiç görüşmemeye başlıyoruz. Bir kısmında ise ikinci katip seviyesine çekiliyor muhabbetler. Ortaokul yıllarından kalan arkadaşlarım da evli ancak onlarla aile üyesi gibiyiz şimdilik eşleri aforoz etmediler beni.

İlkokuldan 1, ortaokuldan 1, liseden 0, üniversiteden 4 (o da zamanla 1-2'ye düşer) hepsi yakın derecede. Zaten yakın olmadıklarımla da laf olsun diye görüşmeyi sevmediğimden kopuyorum direkt.
Yaş 28

28 yaşındayım.
İlkokul 1 (Aynı zamanda ortaokul arkadaşım) Ayda 1 görüşürüz.
Lise 5 Yılda 2 görüşürüz.
Üniversite 2 3 yılda bir görüşür, ayda bir telefonlaşırız.

Bu sayı aslında daha fazlaydı ama son 4 yılda evlenenler ortadan kayboldu veya iş güç derken uzak mesafelere gittiler.

ilkokul ortaokul kesinlikle sifir. hayatimin en kotu donemiydi ve butun sinif arkadaslarima nalet etmisimdir.
liseden 2 kisi ile iletisim halindeyim. gerci 1 diyelim daha dogru olur.
universiteden 8-10 falan.

Ilkokul-ortaokul-lise: 0
Universite: 2
Yuksek lisans: 2

32/K

32 Erkek kişisi olarak

İlkokul 2 kişi. Birinin ikizi var. Onu saymadım. Öyle çok sık görüşmüyoruz ama arada yazışıyoruz.

Liseden 1 kişi. Arkadaş evlendi. Geçen haftalarda da baba oldu. Bununla görüşüyordum sıksık. Evlenince ve pandemi nedeniyle yalan oldu.

Üniversiteden var bi 5 - 6 kişi. Çoğu evlendi. Bekar 2 kişi kaldık. arada yazıştığımız oluyor. Biriyle de senede 2 defa konuşuyoruz. Bu kadar.

Ulan tek değilmişim. Bi kendim sanıyordum arkadaşsız takılan.

ilkokul, ortaokuldan kalmadı. öncesinden kalan çocukluk arkadaşlarım var. liseden arada bir konuştuklarım var.

üniversiteden 4-5 tane var.

25/K

0-0-0-2

üniversiteden iki kişi var, onlardan biri evli. çok nadir görüşüyoruz, karısından izin alamıyor :D

öbürü de başka şehirde (ankara).
hiç görüşmüyorum.. o yazıyor.

ingilizceye abandım.. kitap okudum, yurtdışına çıktım gezdim.

yüksek lisansa başlayıp bıraktım, kursa falan gittim :D

Kendi işimi freelance yaptım. PT, çeviri, güvenlik gibi ek işler de yaptım bu arada.

Yüksek lisans yapıyordum o dönem ona ağırlık verdim bir de ekstra kursa gittim. Her gün gezdim.

39493959 bölüm dizi izledim. yemek yedim. uyudum. depresyona girdim. is aradim.

35 kitap okumuştum, senede

Yuksek lisans, resim, kitap, dizi

Kim nitelendirmedi? Siberalem’de takılanlara hiç iyi gözle bakıldığını hatırlamıyorum ben.

siberalem kullanan cop insandir siberalem'den sevgili bulunmaz, siberalem'de takilanlar bes para etmez caresiz ruh hastalari

dk 2001

Kim diyor ki? Ortalamaya bakarsak Tinder'ın ortalama olarak çok daha kültürlü insanlara sahip olduğuna eminim.

Ki Tinder tabu bile değil bence, sevgili de buldum arkadaş da buldum; varolan arkadaşlarımı da buldum kimse kimseyi yargılamadı.

Sanırım zamanla alakalı, siberalemin kullanıldığı zamanlar internete ve bilgisayara erişim bu kadar da kolay ve ucuz değildi.

Hatta siberalem zamanlarında sadece pc ile erişim sağlıyorduk, cep telefonları teker takozuydu.

Yani internete ve bilgisayara ulaşabilen kesim görece daha kaliteli, daha görmüş geçirmiş, daha bilinçli kesim olabilir o zamana göre.

yaşım çıkacak ama siberalem'i kullanmışlığım var.
karşılaştığım erkeklerin düzgünlüğü karşısında ne olduğumu şaşırmıştım.
çok kısa bir dönem, 2-3 ay kullanmıştım ve 2-3 kişiyle tanışmıştım.
hepsi de gerçekten çok düzgün insanlardı.
evet hiçbiriyle evlenmedim ama insan uzun ya da kısa süreli, ne yaşarsa yaşasın karşısındakinin düzgünlüğü önemli bence.
tinder hiç kullanmadım, o yüzden karşılaştıramam
ama siberalem'de kimse ilişki aramıyor bence.
neredeyse bütün kadınlar escort ve bütün erkekler escort olmayan kadınları da escort sanıyorlar.
olmayan da var tabii ama çok azdır herhalde.
tinder da muhtemelen aynıdır.
bu platformlara özel bir şey değil.
kadın ve erkeğin "buluşması" için özel olarak düzenlenmiş olan her ortamda bunların olması kaçınılmaz.

şu duyuruda benzer bir şey konuşuluyor:
eksiduyu.ru
oradaki cevabım bu duyuru için de geçerli.

zaman açısından düşünecek olursak, belki 70-80 kuşağının 90 ve 2000'lere göre daha az yırtık ve daha insan ilişkisi bilir olmasıyla ilgili bir yakıştırma söz konusu olabilir.
amaç zaten her zaman öyle ya da böyle seks ama şimdiki üslup biraz fazla laubali.
öbür türlü en azından bir selamlaşmak, hal hatır sormak icap ediyordu.
dolayısıyla o şekilde boş insan gibi değerlendirilmemiş olabilirler.

Twitter tarzı linç ortamları yaygın değildi o zamanlar.

siberalem döneminde internetin kullanım amacı büyük oranda iletişim kurmak amaçlıydı. mirc,isq, siberalem,yonja, arkadas.com ve daha nice ortam sadece bu amaca hizmet ederdi. internet demek chat demekti o zamanlar. İnsanlar sabahlara kadar cafelerde sıra beklerdi. Çoğu insan bu ön kabulle kullandığı için de kimse yadırgamazdı bu ortamları.

20 yıl önce en cesur istekler cam var mı? foto var mı? seviyelerinde gezerdi. Send me nude, ons,fb, arkadaşlığın az üstü, sevgililiğin biraz kenarı gibi kavramalarla birlikte işler değişti. Tinder peşrevsiz seks vaadi ile girdi piyasaya. Önce sağa atıyorsun oradan da yatak odasına geçiyorsuna kadar geldi olay. Peşrevsiz seks fikrine adapte olan olmayan herkes uygulamayı kullanıyor.

Sonuç olarak kim ne amaçla kullanırsa kullansın isterse zikir zinciri yapılsın uygulamada, tinder "quickie" etiketini almış üstüne. Tinder ben brazzerstaki kel adamım diyor. Siberalem ise iffeteki cemil.

ana işinden sonra ikinci bir iş öğren. eski sscb eğitim sistemi. ve bu ülkeden nasıl gidebiliyorsan git. 55 yaşındaki yazar tavsiyesi

beyaz yakayım ama kot pantolon tshirt ile işe giden versiyondan, iş beni sıkmamakla beraber 45 yaşımdan sonra dayanabileceğimi sanmıyorum. onun için 45-50 yaş arası için premium tesisat işi yapan şirket kurma hayalim var. sözleşme ile çalışacağız en temiz ve en hızlı işi yapacağız :) şu an da evde elektrik hariç tesisat anlamında kendi başıma yapamadığım hiç bir şey yok, bilgiyi genişletmek için senelerce antreman yapacağım.

kısa dönem hedef ise pandamı sonrası avrupada aynı sene 4-5 büyük rock festivaline katılmak.

35'e gelmeden borsadan, çalışmama gerek kalmayacak şekilde gelir sağlamak ve bir veterinerde çalışmaya devam etmek.

ben de beyaz yakayım, teknik bir iş yapıyorum. bizim sektörde (it) acayip büyük bir potansiyel ve para var, bu alanda ilerlemeye çalışıyorum. onun dışında hobi olarak video çekmeyi öğrendim bu sene, bir sürü kitap okudum, spor yapıyorum bisiklet sürüyorum, gezmeyi seviyorum, yazmayı seviyorum. covid öncesi dönemde bol bol gezdim, bir sürü anı biriktirdim, video foto bir sürü şey var. yani genel olarak böyle gitse okeyim yav.

benim tek derdim sevdiklerimin yaşlanması ve onları kaybetmek, onlara güzel bi hayat yaşatmak, onun dışında pek bi şey kafama takılmıyor hayatımla ilgili.

0 hedef, 0 arzu, 0 hayal olarak 2020'yi uğurlayacam.

Bu sene pandemiden bağımsız olarak üstümden geçti.

Bir ton hobim var, uğraş istesem bulur yaparım. Ama keyif almıyorum. Motivasyon diye bir şey kalmadı. Bayağı depresyondayım. Alışverişe falan sarmamdan belli. Sürekli bir şey almak istiyorum ama malum her halt zamlandı.

En son gittim Grogu oyuncağı aldım. Canım sıkıldıkça kafasına vuruyorum, force çekiyor. :p

Yaş 32, iki aya 33 oluyorum. Hayatı kaçırmışsım gibi.

Bu ara popüler olan söylem halimi özetliyor ya. İncinmişim. :D

26 yaşındayım. bir şey kalmadı açıkçası. hep hayal kurdum, hep bir şeyler istedim, en depresif zamanımda bile bir şekilde ümidim vardı. yıllar içinde sürekli başa sardığımı görüyorum. yeni yıldan hiçbir beklentim yok. eğer ölmeyeceksem sanırım sağlıklı olmayı dileyebilirim, çünkü sağlıksız olmak gerçekten zor ve üzücü olmalı. sağlıklı olmak bile yeterince lüks zaten benim için, fazlasını beklemiyorum. beklemek de değil mesele zaten, olmayacağını biliyorum. annem ve kardeşim üzülmeyecek olsa ölmeyi isterdim belki. sıkıldım. bir yere varamıyorum. o yüzden bir şey beklemiyorum artık.

Düşününce kabaca iki isteğim var. Birincisi ABD'de sevdiğim bir işi yaparak yaşamak. İkincisi de kendi işimi kurabilmek. Artık 40 yaşında mı olur, hiç olmaz mı, orasını bilmiyorum. Sevdiğim şeyleri hedef hâline getirerek onları değersizleştirmem. Film izlemeyi seviyorum ama bir tane bile izlenecek filmler listesi yapmadım bugüne kadar. Bazı şeyler sırf hayat güzel olsun diye yapılmaz bence.

2020 koronadan bağımsız olarak üstümden geçti +1
Yine de çok şükür sağlıklıyım ve işim var.

Hedef: minnoşumla daha da çok gezmek, biraz daha uzak yerlere gidebilmek. Kışlık ekipman edinip kışın da kamp yapmak. Yabanilik yapmamak ve insan içine karışmak için kendimi zorlamak.

Arzu: kafama göre biriyle tanışsam, hatta ilk görüşte aşık olsak fln, güzel olurdu.

Hayal: lotoyu tutturup istifa etmek :/

Bu arada olayların bu noktaya gelmesinde bin tane sebep vardır irili ufaklı. Bunları bilemeyiz ve buradan çözemeyiz. Hatta oradan da çözemeyiz. O yüzden ekşiduyuru'nun yetki seviyesini aşar derim.

İlla yorum isterseniz, bilgisiz ben şunu derim;

Bence ana ve baba önce kendi aralarını düzeltsin ve saygılı olsunlar. Çocuğa da kendi yaşıtı gibi davranıp ona da saygı duysunlar ve babacıysa, baba çocuğun anneyle bozulmuş olan ilişkisini düzeltmeli.

Baba sıvıştığına göre anneye ters gidip iki tarafı da zehirliyor. Toksik bir adam gibi görünüyor şu yazdıklarınızdan.

Kadın yakın zamanda psikolojik destek almaya başlar.

Babanızın mı yoksa annenizin mi kardeşi bilmiyorum ayrıca adam neyiniz olur? Eğer amcanız falansa babanız konuşsun. Ortada ciddi bir uyumsuzluk varsa eğer bir şeyler söyleyebilir.

Siz de çocuğu dikte edin. Anneye destek olun.
Anne çabalarına rağmen bir şeyler değişmezse "aferin, kır oğlum" tavrına geçebilir belki, belli olmaz.

@sevilen progressive türkücü
Çocuğun annesi benim teyzem. Kendisine ve kuzenime elimizden geldiğince destek olmaya çalışıyoruz, terapiye ikna etmek için konuşuyoruz şu ara. Baba tarafı gerçekten toksik. Üstelik kendisi öğretmen.. Babayla da bir konuşma yapmayı düşünüyoruz. En azından çocuk için bir adım atmalılar. Teşekkür ederim öneriler için

10 yaş hırçın olmak için geç bir yaş bence. Ne zamandır böyleler hocam?
Okula da gidemeyince ortam iyice tuhaflaşmıştır.

Bir de karantinada uygun olmaz ama ne kadar farklı insanlarla, akrabalarla iletişim içinde olurlarsa çocuğun tuhaflığı kendini o kadar belli eder. Tabi çevreye de bağlı duyarlı insanlar gerekir.

Bir de aklıma gelmişken sormak isterim. Nasıl hareketleri var çocuğun?

Son 2 senedir daha da şiddetlendi durum. Pandemi işleri daha da kötüleştirdi gerçekten. Tüm gün anneyle evde kalıyor, ikisi arasındaki iletişim baba işten eve gelince değişiyor muhtemelen. Çünkü üçü bir aradayken çocuk agresifleşiyor. Anne yapma dedikçe ve baba da bir şey olmaz yap dedikçe çocuk anneye düşman kesiliyor. Anne baba arasında ortak karar, ağız birliği yok kısaca.

Sorulan soruya cevap vermeme, annenin dediklerini dinlememe, anneye fazla yapışma(sarılma şeklinde) ya da vurma şeklinde aşırı uçlarda davranışlar mevcut

Hırçınlıktan başka durumlar da var sanki. Pedagog değilim ama öyle düşündüm.

Pedagoga gidebilirler öneri olarak.

Fazla yapışma olayını çözemedim ben. Anneden fazla sevgi mi bekliyor acaba?
Vurmayı da anneye yapıyor o halde. Bu hoş değil cidden.

pedagoga gidebileceklerini sanmıyorum, ancak anne tek başına gidebilir.
baba çocukta sorun görmüyor ki, neden pedagoga gitsin?
zaten pedagogun hiçbir önerisi veya yönlendirmesi baba davranışlarını değiştirmedikçe uygulanamaz.

bence annenin yapması gereken tek başına bir profesyonelden yardım almak.
terapi sürecinde terapist zaten muhtemelen kocasıyla da görüşmek isteyecektir, adam belki baba kimliğiyle değil de, koca kimliğiyle karısı üzerinden çağırıldığında, karısını konuşmak için terapiste gider.

sorun babada.
çocuğunu kendi uzantısı gibi görüyor, ona yönelen eleştirileri kendisine yapılmış gibi algılıyor olabilir.
ya da bir travması var, o nedenle çocuğa karşı davranışları olması gerekenin tam tersi.

pedagoga çocuk ve anne birlikte gidemezler mi? baba gitmese de olur şu aşamada.

yapmıyoruz ama hediye iyidir hak edene, değer verene, değer bilene

bence kararsız kalma, özel günlerde hediye almıyoruz biz olayı bana çok gereksiz geliyor. küçük soslar,sürprizlerden ne kendinizi ne hayatınızdaki insanı mahrum edin. hatta hediye almak için özel günü beklemeyin ama özel günleri de atlamayın derim ben. mutlu yıllar şimdiden.

durduk yere bile hediye alıp vermeyi seven biriyim.
sevgilime de tabiiki alırım. bu bir "hediyeleşme" olmasa da olur. içimden geliyorsa alırım ki içimden gelir.

yok ecnebi adetleri bunlar bize ters

evet, yapilirsa guzel olur.

Durduk yere hediye vermeyi severim +1

Ama 3 aylık ilişkim olsa tam olarak tanımadığım için ne alacağımı bilemeyebilirim

yapmak istiyorum ama ne alsam onu bilemiyorum.

biz yapıyoruz. ben hediye vermeyi de almayı da çok severim. ilişkiyi canlı tutan ufak heyecanlar bence bunlar.

yap yap, bugünler bir daha gelmeyecek. her anı güzel anılarla doldur.

stewie +1
böyle şeyler ilişkiyi sıcak tutar.
hediye almama meselesi çok soğuk ve gereksiz bir şeydir bana göre.
üstelik daha yeni bir ilişki, en güzel zamanlar, ufak bir şey de olsa alın bir hediye.

kız arkadaşım (yabancı) bana klasik Adventskalender dedikleri, noel gününe kadar 24 ufak hediye içeren büyük bir paket yapmış. çok hoştu. normalde yapmazdım ama ben de bir hediye alacağım yılbaşı için.

Bence her halükarda al sen. Eğer ne gerek vardı falan derse ya da o sana almamışsa seneye (hala sevgili olursanız) almazsın. Ya da konuşursunuz o zamana kadar. Ama bu işin default ayarı almak bence, aksi konuşulana kadar en azından.

Soruna direkt cevap: Evet yapıyoruz, ikimizi de çok mutlu ediyor.

yapmıyoruz ama ilişki yeni olduğu için güzel olur bence sen al :)

ben hediye alıp vermeyi çok seviyorum ondan alıyorum. beklentiye girmeden alıyorsam da sorun olmuyor, gelirse ne güzel, gelmezse de gelmemiştir yani.

İçimizden geldiyse ve maddi imkan varsa yapıyoruz. Ama bilerek başlamadık. Habersizce o bana ben ona almışız geçen senelerde öyle başladı. Hatta bu yılki hediyesi bugün geldi çok mutlu oldum, günüm güzel geçti. Onunki de yolda.

Ufak da olsa karşındakin yüzünü güldürecek bir şey almaktan kimseye zarar gelmez bence. Ajanda, kupa, sevimli çorap by tarz bir şey bile olabilir.

Hocam lafı ODTÜ kaynaklı diye biliyorum. Ankara etkisi ondandır.
Ayrıca abi neyi düşünüyorsun cidden (anlatabildim sanırım) :)

Dostum lafından iyidir bay irrite edici hocam candır :)

kardeş-kardeşim diyenlere bir gün bıçağı takasım var. Nereden kardeşin oluyorum senin!

hocam genelde üniversite ortamının çok olduğu yerlerde oluyor (nüfusa oranla)

Ankaralilarin hepsi hocam demiyor. Kesin bilgi.

Abi'yi "aabi" gibi yaymayıp kısa kesince muhatabın kardeşi olabiliyosun bi anda. Benim ağız hiç yayılmadığı için kullanamıyorum mesela. Hocam da hiç yakışmıyor bana. Başkası kullanınca daha sempatik geliyor. Sırf ismiyle hitap etmek için her önüme gelenle tanışamayacağıma göre mecburen dostum diyorum. Kardeş-kardeşim diyenlerden hiç hazetmiyorum ben de. "Hojam" diyenlerle kafalarını tokuşturup topraklamak lazım bunları.

asıl istanbul'da moruk diyorlar, ona uyuz oluyorum ben. ilk geldiğimde çok saçma ve poser gelmişti. sonra bi baktım ben de kullanıyorum alsjdas
hocam'ı online mecrada kullanıyorum sadece.

Elazığlılar ortak, Amasyalılar bacanak, Edirneliler aga, ülkücüler, bekçiler ve yeni polisler reis diyor. Hacı, hacu, hacıt, babuş, baboli, kanga, dayı, bilader gibi hitaplar da var. Sadece abi ve hocam olsa...

tanımadığım insanlara kullandığım hitap biçimleri daha enterasan ama tanıdığım insanlar için hepsinin kendine özgü hitapları var, birine ortak diyorum, birine hacı, birine hoca, birine abi(yaşı küçük), birine kardeşim, birine kahraman, birine kel, birine bizim oğlan vs.

lokasyon ankara:)

denmiş zaten, ankara'da hocam denmesi odtü'den çıkan bir olay. 60'ların sonunda sinan cemgil'in başlattığı bir akım. aslında çok da güzel, çünkü okulda hoca/öğrenci/personel kim olursa olsun herkesi eşit konuma koyar, herkese aynı hitap edersin. aynı zamanda herkesin herkesten bir şeyler öğrenebileceği mantığına dayanır.

bursalılar da aga ya da hacı ya da hafız der.

hocam <3 ben

ama Ankara'da anti-ODTÜ timi hocam kullanmaz kullananı da sevmez.

abi daha samimi. hocam irrite edici ve üstten bakan bir tınısı var.

istanbulluyum fakat yine de istanbul için böyle bir genelleme yapmak mümkün değil. istanbul'da hayatında duymadığın sözlerle karşılaşırsın. anadolu'da garip bir hitap duyduysan istanbullu birinden öğrenilmiştir muhtemelen. sürekli yeni şeyler türüyor.

2-kes

j r r tolkien hayrani +1

1-Saçma ve sana göre değil. Beylik lafı eden kadınla zor.
2-Çat diye kes görüşmeyi.
3-Zaman ilaç derler ya hak!

1- Herkesin kendince garip huyları var, o garip huyları bizi o kadar da rahatsız etmeyen insanı arıyoruz zaten hepimiz. Neden böyle davrandığını sorgulamak anlamsız bence.
2- Kes bence de. Birinci soruya verdiğim cevaptaki "o garip huyları bizi o kadar da rahatsız etmeyen insan" bu kadın değil senin için belli ki.
3- Denk gelmemiş olabilir, biraz fazla seçici olabilirsin, ya da senin bana göre dediğin insanlar seni kendine göre bulmuyordur.

Alınmaz.

doğum günü hediyesi alınmış eski sevgili olarak söylüyorum, alınmaz. kesin bilgi, yayalım.

Beraberken durumlar farklıydı. Ayrıldınız durum farklı. İletişim bıçak gibi kesildi mi? Arkadaş mısınız? İş arkadaşı mı? Arkadaşsanız o da aynı gözle mi bakıyor bu özel günlere?

Hesap kapansın olayı diye bir şey yok.

Tülay geri dön beklentisi varsa hediye alabilirsin. Beklenti yoksa suyu bulandırmamak en güzeli.

Sevabına bana gönderebilirsiniz :)

Gönderilmez, sizin niyetiniz öyle olmayabilir ama karşı taraf bak unutamamış hala umudu var gibi algılayabilir.

teşekkürler, haklısınız. almıyorum :)

flört buluşmasına iş mülakatına girer gibi gitmek hiç hoş değil, muhabbet nereye giderse onun üstüne merak ettiğimi sorarım. bunca yıllık insanım, bir gün bir flört buluşmasına giderken "şunu sorayım" demedim. böyle hesaplı kontrollü olunca samimiyeti kaçıyor işin.
sorulmasından hoşlanmayacağım sorular tam da böyle, gelmeden önce hesaplanmış sorulardır.

ilk buluşmada yüzeysellik normal. derinlere girmeden zaman geçirip geçirmediğini keşfetmek önemli. dolayısıyla anlam aramadan/vermeye çalışmadan akışa göre ilerlemek daha doğru bence.

playing star again +1

kazançla ilgili herhangi bir şeyi ne ilk konuşmada ne de sonraki konuşmalarda sirmam. Bana sorulursa, ima edilirse, herhangi bir şekilde bahsi geçirilirse rahatsız olurum. Mesela bir malla ilgili bile pahalı, ucuz yorumu yapmam. Çünkü onu pahalı, uygun, ucuz bulmam benim kazancım ile ilgili birazdan. Belli edecek herhangi bir şeyden kaçınırım. Evimin büyüklüğü, arabanın modeli, bilmem ne. Bunlardan bahsetmem gerekirse tamamen genel, niteleme olmadan bahsederim. Bazen bunun ucunu o kadar kacırıyorum ki ailem çiftlikte yasıyordu bir ara. Onun yerine sürekli bahçe diyordum, büyüklüğünden hic bahsetmedim. ve ziyarete gelen birinin yaşadıgı şaşkınlığı hala unutamıyorum. Insanları yanıltabiliyorum. Kısaca para mal mülk konuşmam.

Akışına bırakıyoruz. Laf lafı açıyor, açmazsa çevrede görülen şeylere yorum yapılıyor. Geçen böyle böyle oldu veya tee ben çocukken şunu bunu yaptım. İşinle alakalı tespitler, özellikle insanlar üzerine tespitler çok konuşturan konular.

Girilmeyecek bölgeler; para, geçmiş aşk hayatının ayrıntıları.

hava kötü olsa zaten yasak olmasa da dışarı çıkasım gelmez, ama bu hafta sonu hava bu kadar güzelken eve tıkılmaktan bunaldım evet :(

ilk başlarda bana da bu kadar koymuyordu ama koronayla ilgili her şeyden, aylardır her yerde korona görmekten duymaktan o kadar bıktım ve bunaldım ki şimdi bayağı koyuyor.

ben alışkınım çok sıkılmadım. ama internet olmasaydı durum daha değişik olabilirdi...

Tüm aile üyeleri evde olunca normalden fazla ses oluyor. Sessizliği seven biri olarak kafam şişiyor. Yasağın en kötü taraflarından biri bu bence.

Ben asiri mutluyum. Tamam cikaak iyiydi ama sikayet etmek yerine evde vaktimi degerlendirdim, beklettigim evdeki bazi isleri yaptim, kitap okudum, dizi izledim, tembellik yaptim, pencere pervazlarini bile sildim, kirlenmis :)) kisacasi; sizin elinizde sikilmak veya sikilmamak

Hayır, aksine dönüşümüm bitiyor yarın işe gideceğim iki hafta, hiç istemiyorum gitmek. Ev iyi ya.

Spora ve akşam dışarıya çıkamamak dışında bir sorun yok. Herşeye alışıyor insan. Yasak hepimizin sağlığı için, sokağa bak bomboş ne tuhaf bir şey. Yüzyılda 1 gelir böylesi bir olay keyfini çıkar diyorum kendime.

Ben ilk yasaklarda daha çok boğulmuştum sanki. Sağlık çalışanı olduğum için her gün hastaneye ve sık sık nöbete gidip bir de üstüne her gün evde olmak aşırı kötüydü. Sonra istifam kabul oldu da kafam rahat şimdi asjsj. Bir de evi değiştirmemizin de etkisi var herhalde bende. İlk yasaklardaki evimiz balkonsuz ve çok eskiydi. Şimdi büyük teras var da açık havaya çıkabiliyorum içerde bunaldıkça.

Evcimen biri olmama rağmen beni de boğdu. İlk yasaktaki keyif kalmadı artık. Film izlerim dedim ama saatlerdir izleyecek bişey bulamıyorum. Sabrımız kalmamıştır.

Bende de böyle oldu. İlkinde çok iyi gelmişti ama şimdi hiçbir şeye odaklanamıyorum, çalışamıyorum falan. Tatsız.

Alıştım artık yadırgamıyorum

boğulmadım, aksine evde yapılması gereken ve ertelediğim bir sürü şey vardı, onları hallettim.
biraz da yorulmuştum son zamanlarda, dinlendim.
iyi bile geldi sayılır.

Kesinlikle çok boğdu. Sürekli evden çalışıyıyorum bir de, her sabah uyandığımda ne yapıyorum ben neden yaşıyorum gibi düşünceler doluyor kafama.

işim gereği sürekli dışarıdayım ve kalabalık ortamlardayım. covide yakalanmamam mucize. bana kalsa hiç çıkmam keşke evden çalışabilseydim :(

baya bunalım takılıyoruz evet.

dunya depresyon, kaygi ve intihar oranlari tavan yapmis durumda. covid'den daha cok kisi olduruyor bunlar.

Zaten evcimen olduğum için evde kalmak beni ekstra boğmuyor da 9 aydır evden çalışıyorum hala düzenimi oturtamadım, zaman yönetimini öğrenemedim. İş verimim düştü ama bir yandan da sanki uyanık olduğum her an çalışıyorum, işi düşünmediğim bir saat geçirmedim şu 9 ay. Ofise gidip işimi yapmayı, evde olunca da rahat olmayı özledim. Bu sınırsızlık beni boğuyor.

Hah iste ayni bu durumdayim @peki madem. Evde olunca da ev isi yapabiliyor veya kendime vakit ayirabiliyor degilim ki

baldur2 +1. hatta geçenlerde covidin insanlara kafayı yedirtecek olması diye başlık açacaktım:) bence bu böyle gittikçe insanlar kafayı yiyecek çok net.

14 gün boyunca evden çalıştım. sadece 2 kez pazara çıktım. daha da devam ettirebilirdim. beni pek boğmuyor bu karantina meselesi. meğer hayatım karantinaymış da ben yeni farketmişim.

Cumartesi pazar 11'de uyanmışız, hanımda bende çocuk gibi sırıta sırıta gezindik evin içinde. İşler için kötü bir şey ama cidden en azından bizim ihtiyacımız varmış. Dışarıda telefonda çok kötü oldu yaaa tavrı ile gezip konuşuyorum ama iyi geldi. Sözde kendi işimiz pazar günü bile sabahın 8'inde kalkıp gidiyorduk yıllardır.

Not : Geçen dönem kapanmada da aynı fikirdeydik.

ablan durumdan memnun değilse, herifi döv rahat edin
ablan memnunsa, mecbur ses etmeyeceksin

abi yanlış anlama ama sana iş düşmez. ablan senden yardım istedi mi? sana hiç sızlandı mı? bu sorulara cevabın hayır ise karışma. kavgalarına maruz kalmasaydın hiçbir şey yapmayacaktın. şu anda da yapma bence. eğer şiddet yoksa burnunu sokma. sen o adama bir şey yaparsan günün sonunda ablan ile aranız bozulur.

Böyle işlere karisilmaz. 2 gün sonra onlar iyi olur, sen kötü. Aile dinamiklerini çok kurcalamamak lazımdır.

Müdahale edilmeyecek durumda değil ama. Psikolojik şiddet bu. Üstelik komşu olarak da rahatsız oluyorum. Kendi hiçbir haltı beceremeyen ama kızın her şeyini eleştiren ve bağıran bir tip. 3 yasında çocukları var. Çakarım tokadı ha dedi geçende çocuğa. Çıkıp dalcaktım zor tuttum kendimi.

Yukarıdakiler +1
Yapabileceğiniz şey ablanızla konuşmak olur. Abla hayatından memnunsa, iş fiziksel şiddete (özellikle çocuğa yönelik) varmıyorsa yapacak bir şeyiniz yok. Abla hayatından memnun değilse destek olacağınızı, yanında olacağınızı söyleyip ne yapmak istediğini sorabilirsiniz. Ayrılmak isteyip cesareti yoksa, korkuyorsa sizin desteğinizle cesaret edip durumunu düzeltebilir belki.

ablanla konuş. müdahale edeyim mi de bence. ablan istemediği veya şiddet söz konusu olmadığı sürece karışmamalısın bence ancak psikolojik şiddet var diyorsun. bence ablanla teke tek samimi bir konuşma yap. evliliği hakkında ne düşünüyor, normal oldugunu mu dusunuyor, bunları bunları duyuyorum kardeş olarak şu sebeplerden rahatsız oluyorum, sence ne yapmalıyım de.

Ablanıza bu konuyu " Abla bu adam seni sahipsiz mi sanıyor, sesinizin geldiğini bile bile sana bağırıp çağırıp duruyor. Çok ağırıma gidiyor. Artık bilerek bana inat sana bağırıyor diye düşünüyorum. Yazık sen benim ablamsın, kıyamıyorum." diyerek konuşmalısınız.

Ablanızdan olumlu tepki alırsanız, sadece bir kere ses yükseltmesinde yukarı çıkıp sen kime bağırıyorsun diye enişteye bağırmanız yeterli olacaktır. Böyle sadece sesi eşine çocuğuna çıkan tipler, bir iki bağırışa kuzu oluyor.

Bir aile büyüğünüz yok mu? Sen tek mi kalıyorsun alt katta? Şöyle oturaklı, aklı başında bir aile büyüğüne olaya müdahale ettirseniz ve eniştenle konuşup mevzuyu güzelce anlatsa? Sen müdahil olursan, ihtimal, gurur yapıp seninle de papaz olabilir. Zira, alt katta senin o patırtı gürültüyü duyduğunu bilmiyor mu o? kesin biliyordur, tahmin de ediyordur.

@alessandro maalesef aile büyüğü yok.

o halde, yukarıdaki arkadaşların çoğunun dediği gibi davranmak daha makul sanırım. Allah kolaylık versin.

@GoodMorningTeacher +1

Ablanla muhakkak konuşman gerek. Altta ailesi var ama kimse ses etmiyor diyerek ablanı gittikçe daha çok ezebilir. Aileyi sülaleyi başına topla gerekirse.

Ablam da altta kalmıyor ama karşıdaki daha çok bağırıyor. Anlamla konuştum ben de ona bağırıyorum bir şey olmaz diyor. Akılsız o da.

İki insanın hayatı, seni bağlamaz. Şiddet olmadığı sürece bulaşmazdım ben olsam, hatta mümkünse taşınır kendi hayatımı kurardım.

karı koca arasına girilmez.

fiziksel şiddet uygulamıyorsa seni alakadar etmez karışma. Yarın ablan sende suç bulur kocamı senin yüzünden kaybettim der öyle kalırsın ortada.

bu sorunun çözümünün gidip kavga çıkarmak olmadığının farkındayım ama ne yapmam gerek? bir kere komşu olarak gürültüden rahatsız oluyorum. ikincisi her ne kadar beni ilgilendirmediğini sözleseniz de bırakın ablam olmasını kimse olsa bu muameleye maruz kalsa insan tepki gösterir.

şöyle olaylar yaşandı.

kargocu geldi. ablam evde olmadığı için kargoyu ben alıyordum normalde ve kargocu 2. kata bastı eskisi gibi. ablam da o gün evdeydi ve ben 3. kat yazdım neden 2. kata bastınız dedi. kargocu da cevapladı. arada bir münakaşa vs. olmadı. sonra kargocu gidince kocası çıkıştı "ne polemiğe giriyorsun?" vs. baya bir kafa yedi.

pazar alışverişi için ablam pazara gidiyor. bu herif yatıyor evde ablam alışverişi yapıyor, 3. kata kadar pazar arabasını ablam taşıyor. ben duyarsam geldiğini yardım ediyorum. 9 aydır buradayım kocası 1 kere bile yardım etmedi. geçende ben çıktım yardım etmeye biraz utandı sanırım. "ben sana söyledim alacağımı ne acele ediyorsun" gibi söylenmeye başladı. (bu konuya baya takığım bu yüzden patlama ihtimalim yüksek.)

ben de evde olduğum için duyuyorum sürekli. çocuk bu yokken bir kere bile ağlamıyor. artık oynarken mi beceremiyor bilmiyorum ama bu eve gelince çocuk ağlıyor bir şekilde. nedenini bilmiyorum.

bir kere kuzenlerle oturuyoruz konu depremden açıldı. ablam şöyle bir şey söyledi "depremde merdivenler tehlikeli merdivenlere gitmeyin" bu herif sonra çıkıştı cahil cahil " olur mu ya en güvenli yerler merdivenler. merdivenlere gidin" cevaptaki cahilliği geçtim azarlar bir şekilde söyledi. orada zor tuttum kuzenlerdeyiz diye. çünkü ağzımı açsam baya üzerine yürücektim.

onun dışında her gün mutlaka boş boş sebepler için bir bağırış çağırış var.

Aile apartmanı gibi. Ben tek yaşıyorum. Bunlar sonradan geldi. Eskiden de böyleydi ama çok maruz kalmıyordum. Bu anlayışla karşılayabikecepim bir şey değilö. Onun da çok yanlışı var ve biz alttan aldık. Bu saatten sonra şu olur. Yaptığı en ufak hatada burnundan getiririm. Mesela evle tadilat yaptı batırdı bir şey demedik. Bunları bahane edip uğraşırım. Ya da deprem sohbetinde olduğu gibi duymazlıktan gelmem rezil ederim cahil cahil kınuşma, bir halttan Anlamıyorsun ama ahkam kesiyorsun derim. Başka bir sebepten üzerine yürürüm. Bu üstünü kapatabileceğim bir şey değil.

Bu karı koca mevzusu değil. Bir arkadaşınız sevgilisine bu şekilde bağırsa ne yapıyorsun sen falan dersiniz.

Kısacası ablamın hatrı için biz de birçok şeyi görmüyoruz. Alttan alıyoruz. Bu üsluba devam ederse en iyi ihtimalle ona karşı tavrım değişir. Daha başka birçok olay var.

Dostum sen ablanla bu konuyu açık açık konuşmalısın. Bazı insanlar, kan kusar kızılcık şerbeti içtim demeyi tercih eder. Belki ablan da durumdan rahatsız fakat size açıklayamıyor durumu. Aileden gelecek tepkiden çekinebilir, kötü evlilik, yanlış tercih yapan biri olarak yaftalanmak istemez vs bir çok nedeni olabilir.

Diğer taraftan ise bazı ilişkiler böyledir. Dışardan bakan bunlar nasıl birlikte yaşıyor falan der. Ama onlar hallerinden memnundur. Ablanın rahat konuşabileceği uygun zaman ve ortamı sağla endişelerini onunla konuş. Yapacağın ani bir çıkış hem seni hem ablanı zorda bırakabilir. Kaş yapayım derken göz çıkarırsın.

Enişte resmen sistematik psikolojik şiddet uyguluyor ablanıza. Bu davranışı ile, 6284 sayılı yasaya aykırı davranıyor ve ciddi yaptırımları olan BİR SUÇ İŞLİYOR. Ablanız çok uzun süredir bu şiddete maruz kalıyor ve ayrılma halinde maddi, manevi ve sosyal olarak baskı göreceği için katlanıyor belli ki. bu durumdaki kadınlar bir dilekçe ile savcılığa başvurabiliyor. Hiç bir delil göstermek zorunda değil aslında ama sizin durumunuzda tanıklığınız ya da ablanızın katından gelen sesleri kaydetmek gibi bir şey eklenebilir. Tekrar ediyorum, BU DURUMDA ENİŞTE YASAL BİR SUÇ İŞLİYOR. Bir suçtan haberi olan ve gerekli mercileri haberdar etmeyenler de suça ortak olmuş sayılır. Karı koca arasına girilmez, kol kırılır yen içinde, kadının karnından sıpayı gibi bilgece olduğunu zannettiğimiz zırvaların nelere mal olduğunu hep beraber görüyoruz.

Ablam da biraz mal. Geçen söyledim ben de ona bağırıyorum diyor. Efendi erkek yerine *** erkekten hoşlanan bir tip. Hatta iyi davransa gözünden düşer belki. Maddi olarak kocasından daha avantajlı. Ona muhtaç değil ama duygusal olarak sorunlu.

Nasıl konuşsam bilemiyorum. Üzerine yürürüm, korktuğum bir şey yok ama fayda etmez. Ben huzurlu bir ortam istiyorum sadece. Yoksa hataları görcek olsak, derdim kavga dövüş olsa çoktan bozuşmuştuk. Mantıklı bir şekilde rahatsızlığımı söylemem gerek. Ondan sonra devam ederse kendi bilir, benden çekeceği var. Ama bu rahatsızlığımı hangi zeminde savunmam gerek bilemedim.

Bende de biraz sorun var kabul ediyorum. Sessiz kalmamın sebebi düzgün konuşamayacak olmam. Sakin sakin lafını sokabilen biri değilim. O sinirle savunmaya kalksam baya sert çıkışırdım. Ortası yok bende pek.

Başlangıçta normal bir konuşma yaparım ama seni ilgilendirmeze getirirse konuyu sinirlenirim. Kendi yaptığı hatalarda da üste çıkmaya çalışan bir tip. Hatasını kabul etmez, egosu sarsılır. Hatasını kabul etmemek için saçma bir konuyu savunabilir mesela.

bu arada geçen yıl benzer bir olay yaşadık o yüzden konuşmadan anlamayacağını söylüyorum. benden sakladıkları bir şeyi öğrendim geçen yıl. düzgün bir şekilde aradım gel konuşalım neymiş ne değilmiş öğreneyim diyorum. egosuna yediremedi herhalde posta koymaya falan çalıştı. "neden geleyim, ne konuşcaz, evet oldu öyle bir şey de neden geleyim" gibi saçmaladı. sonra gelince de saçma sapan konuştu üzerine yürüdüm sonra alttan almak zorunda kaldı. kendimi de biliyorum. anneme sesini yükseltti diye dayıma dalmış bir insanım. yakınlarım benim için hassas konular. ama bu şekilde kavga dövüş de bir çözüm değil.

Değiştiremezsin başa çıkamazsın ya böyle çekeceksin ya da ayrılacaksın nasıl bir öneri bekliyorsun :)

Yol vereceksin.

bu cinsi hala hayatında tuttuğun için kendinde aramalısın sorunu

bkz. narsisistik kişilik bozukluğu

aşağıdaki siteleri okuyun.
aaa biri benim yaşadıklarımı anlatmış diyorsanız arkanıza bakmadan koşarak kaçın.

www.narsistlemucadele.com…-yazlar.html?m=1

narsistiliski.blogspot.com…u-cevap.html?m=1

www.narsistleyuzlesme.com

narsistleyasam.jimdofree.com

İlişki sorumluluğu istemediğini söylemiş işte. Adam gayet açık. Siz neden diretiyorsunuz ki? Ona destek vermeniz sizin tercihiniz. Karşılığında aynı desteği beklemeniz saçma. Kendinizi üzen sizsiniz.

“Uzeni yolla”

Demek ki bu olumsuzlukları size yaşatan biriyle mutlu olabiliyorsunuz.
Çok da şey etmeyin.

Yallah, git sorunlarını çöz, benden uzak diyoruz. Çünkü büyümemiş, küçük kalmış. Anası olamam, kendi halletsin diyoruz.

Bir tek doğal ihtiyaçlarını tatmin etmek için değerli kılabilirsin, eğer o zaman da "ne yapıyorum ben" hissi gelmeyecekse. Başka türlü herhangi bir insani temasa gerek yok.

Adam etmeye çalışma. Edemezsin.
Böyle yaşayabiliyorsan sen bilirsin ama düzelir zamanla diyorsan vakit kaybedersin ancak

karşınızdaki kişinin düşüncesi "takılayım, zaman geçireyim, ne yaparsa yapsın ben sadece hormonlarıma göre, cinsel açlığımı gidereyim" diye bakıyor, bana öyle geldi.
hatta açıkça da bunu göstermiş.
bundan sonrası yolları ayırmak. göstereceğiniz her çaba gereksiz ve salaklık olur.
başka insan mı yok?

Bu kişiyle ilgili burda kimsenin yapabileceği bir şey yok. En fazla sana sorabiliriz kendini ne kadar küçültmek istiyorsun diye.

Yaptıkları sadece bunlardan ibaretse köpeği olunası adammış. Pamuk gibi çocuk, bence kaçırma ve sonuna kadar git.

E3ki duyurulardan hatırlıyorum sizi, halen daha yollayamadınız demek şu adamı. Kaba bir tabir olacak ama adam sizi istemiyor defalarca da söylemiş bunu, siz halen daha kendinizi sevdiremezler çalışıyorsunuz adama, ne gerek var. Kurtulun şu adamdan önünüze bakın, sizi sevmiyor o sizinle evlenmeyecek. Siz bu adamda boşa çaba harcayarak ömrünüzden tüketiyorsunuz.

yol ver gitsin. şu dünyada ne kadar vaktimiz var ki?

Uzun süreli motive olmak imkansız gibi bir şey. Onun yerine disiplinli olmayı öğrenmek daha iyi olur. Disiplini oturtunca motive olsan da olmasan da, karnın ağrısa da ağrımasa da işin başına oturabiliyorsun.
Bunu sağladım. Nasıl yaptım; günlük program yaparak. Programdaki her bir işi adım adım köşe taşlarına bölerek. Mesela bir makale yazılacaksa 09:00-15:00 arası makale yazılacak şeklinde değil de bunu parçalara bölerek. 09:00--10:30 orta bölümün ilk paragrafı yazılacak. 10:30-11:30 ikinci paragrafı yazılacak gibi. İlk parçayı halledince ikinciye geçtim. Yazının tamamını düşünmedim.
Bir de bir işin başına geçince enerjisiz hissetmek vb. vücut salgılarıyla falan alakalı. Şimdi uzun uzun yazamayacağım ama başlarken hissettiğin o isteksizlik ve gerginlik üç dört cümle yazınca gidiyor.
Dört yıldır günlük programından şaşmamış biriyim. Lafımı dinlemeni tavsiye ederim.

hayatın bana öğrettiği şeylerden biri de yapılması gereken şey ne ise onun ne benim keyfimi bekleyeceği ne de benim motivasyonumun olup olmaması ile ilgileneceği.

bir iş yerinde çalışıyorsundur ve bir görevin vardır işin yapılması gerekiyordur.
kimse sana "cnm bugün motive misin ?" diye sormuyor.

öğrencisindir ve bir deadlinea bir şeyler yetiştirmeye çalışıyorsundur. O deadlineın bizim ruhsal durumumuzu umursadığını sanmıyorum.

dolayısıyla motivasyona entegre bir çalışma yerine daha profesyonel düşünmek ve zor da olsa bişiler yapmaya kalkışmak daha önemli.

motivasyon zaten zor olan o ilk ve ağır adımı attıktan sonra kendi geliyor.

ha bu kadar yazdım ben robot gibiyim süperim her şeyi bu şekilde mi yapıyorum. hayır. aynen ben de sizin gibi hissediyorum yer yer ama acı gerçek bu.

kaldı ki ne zaman motive olmayı bekledim hep işler zora girdi ya hüsran oldu.

motivasyon önemli ama başlangıç için koşut değil.

gerne..

@jrr ben nerede dedim ki çalışmayayım diye :) ne yapmam gerektiğini biliyorum, nasıl yapılabileceğini soruyorum

Bence uzun süreli motivasyon o şeyi ne kadar istediğin ve senin hayatında ne kadar önemli olduğu ile doğru orantılı. Senin durumunda ise yeteri kadar çok istemediğini, ve biraz da confort zone dedikleri duruma düştüğünü düşündüm ben. Ha bir de sadece çok istemek yetmiyor @Antony McCarten' in de dediği gibi disiplin konusunda kendini eğitmen gerek.
En azından kendimde gözledigim böyle oldu.

ben bir disiplin için uğraşayım :D

doktora tezim için de yeterince istemiyor olabilirsin demişlerdi ama 2-3 sene dert ettim, bitime doğru başladım, 4-5 ayda veri topladım, analiz edip savundum :) beklemek beni geriyor.

Çevrende güzel işler yapan biri yoksa motive olman zor. Seni de dibe çekerler. Başka bir ülkede okuduysan ünvanları yayınları toplayıp sonra dön Türkiye'ye.

Bana durumunuz biraz endişeden besleniyor gibi geldi. Akademi, ülke, okul, gelecek ve kariyer kaygısı omuzlarınıza binmiş ve haliyle endişe seviyeniz yükselmiş. Bu durumda iki kırmızı alarm tepkisi veriyoruz genelde. Ya o endişeye tutunup, işlevsiz davranışlarda bulunuyoruz veya ilki sürdürülebilir olmadığından endişe ve kaynaklarına karşı duyarsızlaşıyoruz. Bu noktada biraz bu konulardaki endişelerinizi gözden geçirmenin, meseleyi daha derinden ele almanın uygun olabileceğini düşünüyorum.

Hedef koymak. Kişiyi motive eden, zorluklara karşı durmasını sağlayarak yardım eder. Hedefte problem varsa canınız bir şey yapmak istemez. Belki hedef gerçekçi değil veya çok kolay yahut heyecan verici değil.

Sürekli motive olmaya inanmıyorum. Bazen bir şey yapmak istemese de, insan bu isteğini dinlememeli. Paulo coelhonun sadece güneşli günlerde yol alsaydık gibilerinden bir sözü olacak.

Su ani var, afet inan avrupa da doktora ogrencisiyken bulunduğu sehir ucaklar tarafından bombalanıyor bir akşam. Ev arkadaşı korkudan benzi atmış çığlık atarken afet ders calisyordur. Arkadaşı sorar başımıza bombalar yagiyorken sen nasil hala ders calisabiliyorsun? Afet inan da seninle birlikte çığlık atmam ise yaşayacaksan hemen yapayım ama bunun durumumuza bir faydası yok demiş. Yani hayatin dönemleri ve hatta tamamı kendini kandırma üstüne kurulu. Yapacak daha iyi bir şeyin yoksa isini yap fikri bana mantıklı geliyor. Paylaşmak istedim.

www.youtube.com

www.youtube.com

youtu.be

Karşılaştığım bir durum, cin olmadan adam çarpan tipler bunlar. Çakallık peşinde tiplerde genellikle böyle özellik olur, temel nedeninin aşağılık kompleksi, çekememezlik ve kıskançlık olduğunu düşünüyorum.

düpedüz sinsi bu insanlar. karşılaştım tabi. aşırı gıcık bi durum mesela sana bütün secereni sorup kendisi akşam ne yediğini bile söylemeyen tipler de bunlara benzer. böyle biri olduğunu anladıktan sonra ben de davranışımı ona göre ayarlıyorum.

İnsanları tanımadan çok fazla bilgi verme. İş hayatı böyle tiplerle dolu.

çok karşılaştım. kendini akıllı sana tipler onlar. senin ona her bilgiyi vermeni ister ama o sana asla bilgidir tecrübedir vermez. sinirlenmekte haklısın. ben de başta çok sinirleniyordum ancak sonradan samimi değilsem kimseyle bu tarz muhabbetlere girmiyorum. sordukları zaman da "bilmiyorum" diyorum.

tipik türk erkeği hareketi; benden önce kimlerle ne kadar yiyişti. merak etmeyin, en modern geçineni de dahil hepsi merak ediyor :d

Candide +1.

Ogrenince de pislik yapiyorlar. Acikcasi benim de sinir oldugum bi konu. Onceden konusurdum beni iyi tanidiklarini dusundugumden ama ben onlari kendilerinden iyi tanidigimi farkettigimden beri hicbiriyle konusmuyorum.

Hiçbir sevgilim ve flörtümle arkadaş kalmadım. Ayrıldığım gün hayatımdan çıkarıyorum.

İlişkinin ciddiyetine göre eskileri sorduğum oldu, detaylandırmadan.

arkadaş kalıp kalmadığını öğrenmek garip bir şey değil

zaten normal bir insan karşı cinsle muhabbetini en aza indirir sağlıklı bir ilişki için

@candide esasında benim bahsettiğim mevzu tam olarak "benden önce kimlerle ne kadar yiyişti" mevzusu değil. geçmişteki bazı "yiyiştikleriyle" halen bir şekilde normal arkadaş olarak bir iletişim sürdürüyor mu merakı; mevzu bu :)

Arkadaş kalma olayı ağır kolpa. Sorulup öğrenilebilir.

Daha düzgün bir iletişim seviyesine gelmeden enerjinizi nasıl da düşürmüş, sizi etkilemiş. Konuşmaya devam ederseniz üzüleceksiniz. Umutlar, hayal kırıklıkları yaşatacak. En iyisi ondan uzak durmak, mümkünse başkalarıyla sosyalleşmek.

uzak dur bitchesaintshit

Bu durumda yapılacak en iyi şey konuşmayı hiç uzatmadan bitirmek. Ergence gelebilir ama engelle gitsin.

insanı geçmişe gömer böyle durumlar, önüne bak. nasıl ayrıldığınızı, o anki hislerini getir aklına. yedek sevgili olma.

konuyla alakalı olacağını düşündüğüm ve bir aralar sevdiğim bir yazar olan Cezmi Ersöz'ün "Derinliğine Kimse Sevgili Olamadı" kitabının arka kapağında bulunan şiirimsisi geldi aklıma.

"kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi... kimi derinden sevsem, o da bir başkasını derinden hatırlardı. öylesine çok sevdim ki onları. başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını, sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim. beni yitirmekten hiç korkmadılar: çünkü onlara göre fazla iyiydim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden. beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu. "ne olur, bir daha beni aramayın! çünkü ben kolay unutamıyorum. çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. çocukluğumun o güzel bahçesini." böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni... soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim... o yedek sevgili..!"

hepbiarayisicinde +1500
çok güzel ifade etmiş, ekliycek bişey bulamadım.

@j r r tolkien hayrani

Ya belki öneri istemedim ama veren olursa da hayır demem. Şu anda ne yapmak istiyorsam, olduğum gibi hareket ediyorum. Belki yanlış belki doğru bilemiyorum. Eğer sürekli böyle soğuk olursa, uzatmanın bir anlamı kalmayacak tabii ki.

@e bana nick birakmamissiniz zalimler

Biri var dediğinde belki beni kastetmiştir. Bilemeyeceğim ama bunu öyle düşünerek kendimi yormak istemiyorum. Diğer dediklerinizin hepsine katılıyorum(Böyle bir kişiliğe sahip olmayı gerçekten istemezdim)

Hayatında yolunda gitmeyen işler var. Biraz moral motivasyon lazım. Bir nevi pit stop alanı oluyorsun. Muhtemelen bu eski sevdicek geçmişte terk eden taraf. Biz de tadilattayız kapalıyız de ve gönder.

@istege bagli sigortasiz

Siz de haklısınız. Hem de kelimesi kelimesine belki de. Duyuruda herkese hak veriyorum. Bu ne ya :)

Mesela bu gece normalde mesajlaşacağız diye düşünüyordum çünkü ben işten çıkmadan önce bana ''Fotoğrafını atacaktın, ne oldu?'' dedi ve bende evde olduğum zaman göndereceğimi söyledim ve anlaştık. Gece yarısı bir mesaj attım ve daha şimdi ''Uyandım'' diye cevap atmış. Bu insan en az 10 saat uyuyan biri değil. Yok öyle bir şey. Biliyorum. Belki de o bahsettiği 'kişi' ile bir şeyler yaptı. Bilemem. Neyse ne artık. Bende burada içimi döküyorum işte.

Gunaydinlar.
Ilk defa simdi duydum. Bakarken suna denk geldim. youtu.be Beni de yaz o sıkkın kesime.

Şu an çok şaşkınım. Ben de bunu bilen 2 kişi var sanıyordum. Bir ben biri de arkadaşım. Arkadaşımın eski ev arkadaşıymış. Bana çok hitap etmiyor ama tarz olarak.
Ben iyiyim valla, mis gibi bir gün.

ben severek dinliyorum. kaybolan benim gemim en sevdiğim parçası.

Ben duymamıştım ama şimdi dinliyorum ben çok mutlu etti. Sağ olun paylaştığınız için.

birkaç ay önce şunu dinleyip tiksinmiştim:
www.youtube.com

Online etkinlikler oluyor bir dünya yerde onlara dahil olabilir ordan birileri ile iletişimi devam ettirebilsin

Nerden bulabilirim online etkinlikleri meetup.com a baktım ama turkiyede pek kullanılmıyor sanırım

İstediğini yazar, istediğini çizer, boş boş konuşur, insanların canları ne isterse yazmalarına, yapmalarına hakkı var. Karşısındaki bunu kabul ediyor mu etmiyor mu burdaki çizgi bu, sizin yerinizde başkası olsa sınırlarını net bir şekilde belli eder ve rahatsız olduğu noktada kibarca ona sınırını gösterirdi ve o mesajları yazmaya devam edemezdi. size edebilmiş.

başkalarını siktir edin, şu kadar yazmanıza yazık. kendinize odaklanın, neden bir yetişkin olarak sinirimi bozmasına izin verdim diye sorun.

Çok basit değil mi ? Bak şuan işle ilgileniyorum bahsettigin şeylere ayıracak vaktim yok konuşmak istersen aralarda sohbet edebiliriz, aradada 10 15dk konuşursun geçersin

Rahatsızlığını dile getirmekten çekinmen saçma ama çok çekiniyorsan beyaz yalanlara başvurabilirsin. İşim var şuan konuşamam de geç zaten bir kaç kez bunu yapınca anlayıp yazmaz.

Engelle geç?

rahatsız olurum ve kalmamasını rica ederim.

ancak karşı taraftaki arkadaş da zaten sevgilisi varken ve yokken arasındaki farkı bilen biriyse sevgilisi olduğu dönemde gelip de kalmaz.

ya ben hemcins değilim ama benzer bir arkadaş grubum olduğundan dolayı (geçmişte) yazmak istedim.

99'dan beri tanıdığım ve 2007'den itibaren benim mal arkadaşlarım evlenip eşlerinin sözlerine baktıklarından dolayı 2017'ye kadar sürmüş olan 6 kişilik bir grubumuz vardı. 2,5 (1imiz şehir dışındaydı hep) kız 3 erkektik ve hala bu kadar zaman geçmesine rağmen dönüp baktığımda safi arkadaşlık görüyorum aramızda. tabii ki "içlerindeki düşünceleri" bilmem mümkün değil ama fazlaca alkol alınan bu grupta aramızdan iki kişinin 4 sene kadar sevgili olması dışında herhangi bir duygusal durum oluşmadı. her zaman herkes "kötü niyetli" olmayabiliyor bence bunu da aklınızda tutun.

ama dediğim gibi şu an cevap verebilecekler arasında en yanlış kişiyim sanırım :) 26 yaşında evli bir kadınım ve eşim de zamanında senelerce arkadaş grubumun içerisinde bulundu, tatillere gidildi vs.

Ben rahatsız olurum. Bunun geri kafalılıkla, yobazlıkla alakası yok.

benzer bir durumda kız arkadaşım beni de çağırmıştı, xx gelecek sen de gelsene falan diyerek

valla yıllardır evime bir çok erkek arkadaşım geldi gitti hiçbiriyle yatmadık çok şükür.

güvenmediğin sevgilinse, bir daha düşün.
güvenmediğin sensen bir daha düşün.
güvenmediğin kadın-erkek ilişkileriyse, yetişkin kadın ve erkek bireyler arkadaş olabilirler, bu nedenle bir terapi tavsiyemdir.

Ama bu durumu sindiremiyorsan bir an önce kız arkadaşına söyle, onun da vaktini boşuna çalma.

Tam olarak @lcha +1
Hatta 1 az oldu, +1000

ya kız arkadaşınızın bir erkekle aynı ortamda kaldığı an sizi aldatacağınızı düşünüyorsanız ya sizde ya da sevgilinizde sorun var demektir.

eskiden ok derdim ama artık kabul etmem mümkün değil.

Uygun gelmiyor bana da. Git sen de kal muhabbet olur işte

Kız arkadaşınızı bilemeyeceğimiz için kesin bir şey söyleyemeyiz. Mesela @Icha'nın dediği de var. İlla herkes birbiri ile yatacak diye bir şey yok ama.. Ama illa bir yüzde vereceksek bence %51(daha fazla gerçi ama neyse) olumsuz yönde diye düşünüyorum.

Ha ayrıca ''Yok böyle düşünüyorsanız sizde sorun var. Yok şöyle. Yok böyle'' He he aynen. Böyle düşünen sorunlu oluyor tabi. Kimse birbirini aldatmıyor ya. Yok öyle bir şey.

Bizi mi koparıyonuz anlamadım ki :D Sanki herkes sevgi pıtırcığı, birbirine sadık çift. Allahım ya. Ne kadar da modern insansınız.

Bu tamamen sana bağlı. İçinin sinmediği bir şeyi kabul etme.

Erkek olarak tabi ki izin vermezdim.Bundan rahatsiz olmaniz da gayet normal.

- Tek sorulması gereken,bu arkadaşla daha önce duygusal veya fiziksel herhangi bir ekşın yaşandı mı?
buradan gelecek cevaba göre hareket edilir.

benim bu konuda çok güzel bir yöntemim var. yıllardır kafam rahat bu yöntemle. eğer ben o arkadaşı tanıyorsam en azından 2-3 kez bir yerlerde yemek yemişliğimiz bir şeyler içmişliğimiz varsa kız arkadaşıma yanıtım olumlu, eğer tanımıyorsam olumsuz olur. o da bu yöntemimi bildiği için gül gibi geçinip gidiyoruz.

Aşkım o zaman sen gel benim evde kal, çocuk senin evde kalsın derim. Hee benim evim yok mu? o zaman ''aşkım, ben de geleyim kalayım. Hem tanışmış olurum^^'' derim.

araları o kadar iyiyse onla sevgili olup başkalarını uğraştırmasaymış derim

annen eve en iyi erkek arkadaşını davet etse ne düşünürsün diye sorarım

Ben erkeğim, artık hayatımda birisi olunca karşı taraftan yapmasını istemediğim şeyleri ben de yapmıyorum.

Sürekli kız arkadaşların çoğunlukta olduğu ortamlarda takılırdım ama kız arkadaşım sürekli erkeklerle takılsın istemezdim. O yüzden yapmıyorum. Tam kısıtlamadan bahsetmiyorum. Sadece aşırılığa gerek yok bence.

Eve kız arkadaşlarım gelebilir mesela, tekrar gelmek isteseler "ya şimdi merve bişey demez ama rahatsız olur kankacım kusura bakma" derim. Çünkü sevgilime de erkekler gelip gitsin istemem açıkçası.

Belki sevgiliniz de benzerini düşünerek size böyle bir şeyle gelmeyecek. Veya sevgilinizin yakın arkadaşı sizin yanlış anlayabileceğinizi düşündüğü için bu teklifte bulunmayacak. Zaten bence adam olan eski de olsa kız arkadaşının erkek arkadaşıyla tanışmadan önce evine kalmaya gitmez. En kötü sizi de çağırsın orda tanışın yani.

Fazla genişliğin iyi olduğunu düşünmüyorum. Ne demişler, cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşelidir. İnsan ilişkilerinde güven önemlidir fakat hala beynimizi ilkel istek ve arzularımızın her an engelleyecek şekilde eğitmedik. Zaaflarımız, kusurlarımız var. Çoğu insan sevgilisine güvendiğini söyler ama ölüyorum bitiyorum, aramızdaki en güçlü şey güven <3 <3 <3 deyip de sevgilisinin onu aldattığını bilmeyen milyonlarca insan var.

Bana öyle bir istekle gelinirse rahatsızlığımı dile getiririm bunda gocunacak bir şey yok. Engelleyemem tabii ki haddime değil fakat normal karşılamam için geçmişlerini bilmem ve tanışmış olmam lazım. Erkek-erkeği, kadın da kadını gözünden anlar az çok. Gözüm tutarsa sorun olmaz.

benim herhangi bir kız arkadaşım sevgilisi varken kalmaya çağırsa ben reddeder, gider otelde kalırım.

ültimatomu verir geçerdim ben olsam. sen ne düşünüyorsun karşıdaki düşünsün.

sen de gidip kalmalısın bu durumda. hem tanışmış sohbet etmiş olursunuz.

büyük konuşmayı sevmem ama ben kabul etmezdim. kız arkadaşın itiraz ederse "sana güveniyorum ama onlara güvenmiyorum" dersin :)


not: genellemiyorum ama bu mevzularda meriçler de vardır. meriç faktörünü de gözardı etmemek gerek.

rahatsız olurum. kalmamasını rica etmem. çünkü zaten erkek arkadaşını evinde misafir eden biriyle baştan sevgili olmam. Ne benim başım ağrısın ne de onun.
yargıladığımdan, ayıpladığımdan, beni aldatacağından endişelendiğimden değil. sadece bana uygun değil.
Dedemin kız arkadaşı da (o nasıl şeyse) bir erkek arkadaşıyla aynı evde kalmazdı, babamın da. Modern erkek, anlayışlı erkek zırvalarını hoş görmüyorum.

ananiyimioguz +1000 çözümü de söylemiş. Sende gidip onda kalabilirsin. Basit bir şey aslında senin arkadaşın olan kızlar sende kalmasını istiyorsan, bu durumdan rahatsız olmayacaksa o da olabilitesi olabilir.Lakin o rahatsız olacaksa ayrıca sen böyle bir durum istemiyorsan, istemediğini söyleyebilirsin. Çok fazla kafa patlatmana gerek yok. Seven kişi anlayışla karşılar.

Annelik tarifi zor eşsiz bir duygu ama büyük sorumluluk ve enerji istiyor.
Çocuk isteyenlere bile bir yıl deneyin olmazsa doktora görünün diyorlar. Rutin bir kontrol için görünebilirsiniz. Gebelik öncesi folik asit başlatır doktorunuz eksik değerlerinizi yükseltmek için takviye verir muhtemelen.

bunu aslinda yalnizca sen bilebilirsin. bir de benim cevremde gordugum bir seyler yoluna girsin de oyle yaparim diye beklersen o zaman hic gelmeyebiliyor, asla %100 hazirim evet diyemiyorsun zaten cocuk icin. ama icinde bu varsa ve yapmak istiyorsan kendini engellemek de yanlis. ben de 34um 2 gun sonra dogumum olacak bir aksilik olmazsa :) cok garip bir surec ben napiyorum hazir miyim hicbir sey bilmiyorum cok cahilim seklinde gecen bir 9 ay var halihazirda :) sonrasini tecrube etmedim henuz ama tum arkadaslarimdan duydugum bir anda annelik yukleniyor cocugu kucagina alinca diyorlar, yasayip gorucez bakalim :)

yumurta dondurmak tabii ki bir secenek, doktoruma sordugumda rahmin sende oldugu surece menapoza girsen bile hamile kalabiliyorsun o yontemle. ama yasi cok gecirmemek en iyisi sanki, vucut dinc olmuyor her seyden once. simdi dusunuyorum 10 yil once hamile kalmis olsam cok daha rahat bir hamilelik gecirebilirdim mesela ve 10 yil sonra bir hamilelik yasasam bundan 10 yil daha yasli bir vucutla eminim cok zorlanirdim.

ama sunu bilmelisin ki tek dusunmen ve dinlemen gereken senin kendi ic sesin. hani cocuk diye soran cevrenin baskisiyla kendin simdi degil diye dusunuyorken cocuk yapmaya kalkarsan cok mutlu bir surec yasamazsin bence. tum baskilardan arinmis bir sekilde kendin karar vermelisin once ve esinle fikir birligine varmaniz da onei tabii :)

planli hamilelik oncesi rutin kontrol ve smear testi yapilir genelde. diger cevapta soylendigi gibi folik asit verir doktor, hamile kalmadan 3 ay once baslatiyorlar genelde. bir de benim dusuncem sma tasiyicilik testi yaptirmak iyi bir fikir olabilir. boyle bir risk varsa almaya degmez cunku, belki tup bebek dusunulebilir o zaman. ben hamile kaldiktan sonra bu bebeklerin haberleri cok paylasilir oldu ben yaptirmadim bu testi ama simdiki aklim olsa mutlaka yaptirirdim. bir de bir dogum paketi almak da faydali olabilir eger takiplerimi ve dogumumu devlet hastanesinde yaptiririm demiyorsan. en azindan masraf dusunmemis oluyorsun oyle de. baska aklima gelen bir sey yok su anda :) umarim icine sinen karari verebilirsin.

Her şeyden önce bu konuyu eşinizle konuşmanız lazım, korkularınızı, aklınızdan geçen ne varsa onunla paylaşmanız onunda sizinle paylaşması lazım. Çocuk sahibi olmak, bir çocuğun sorumluluğunu almak, anne-baba olabilmek, hamilelik, doğum, lohusa süreci gerçekten korkulacak şeyler. Hiçte öyle basit, gülerek geçen süreçler değil. Hop diye içine girilmemesi gereken bir süreç, dönüşü yok. 34 yaşta çok genç. Kaç yaşında insanlar sorunsuz hamilelikler geçirip, sağlıklı bebeklerini kucaklarına alıp onları büyütüyorlar. Önemli olan bebeği düzgün bir hayatı olacak zamanda dünyaya getirmek.

Hamilelik, doğum, doğum sonrası annenin fiziksel ve psikolojik değişimi, babanın baba olmaya alışma süreci, uykusuzluk, kimi annelerin artık banyo yapacak saçlarını tarayacak vakit bulamaması, acaba iyi bir anne olacak mıyım endişeşi, doğum sonrası bambaşka bir bedene sahip olmak, süt vermekten yaşanacak acılar, sütünüz olmazsa mama derdi,anne-baba olan çiftin karı-koca olarak arasının bir süre ciddi şekilde bozulması, bazı çiftler anne baba olunca karı-koca olmalarını rafa kaldırıyor, bebek bakımının sorumluluğu, 2 yaş sendromu, okulu, ergenliği bir sürü şey var. Hepsinin altından eşinizle beraber kalkabilecek misiniz, hem maddi açıdan hem psikolojik hem fiziksel olarak?

Mesela çocuk 5 yaşına gelip anaokuluna gidene kadar 15günde bir eve yardımcı alacak paranız varsa, siz dışarıya gezmeye giderken çocuğunuzu hiç düşünmeden bırakabileceğiniz melek gibi anneniz/kayınvalideniz ya da bakıcınız olacaksa, eşiniz baba olabilecek kadar vicdanlı, merhametli çocuğunun yanında annesine özellikle düzgün davranacak biriyse, birbirinize karşı, saatlerce ağlayacak, huysuzluk yapacak bebeğe karşı sabırlı olacak insanlarsanız yapın.

Merhaba. Taze bilgilerle geldim. 34 yaşındayım şu an tüp bebek tedavisi görüyorum.
Yumurta dondurma eğer evliyseniz mümkün değil. Embriyo dondurabilirsiniz. Doğurganlığınız hakkında bilgi istiyorsanız Amh testi yaptırıyorsunuz sadece kan vererek. Bir de rahim filmi çekiliyor. Bu arada 34 yaş istatiksel olarak doğurganlıkta sınır yaşıymış ben de yeni öğrendim. 35den sonra işler daha zorlaşıyor.

Eşim 34 ben 38 iken kızımız oldu, doğal yöntemlerle.
Korktu sanırım eşim de doğumdan falan ama şimdi naapsak da 2.yi yapsak diyoruz.
Epidural ile doğurdu, doğumhaneden yürüyerek çıkıyordu hemşireler durdurup tekerlekli sandalyeye oturttular.
istiyorsanız bir an evvel olur umarım, dünyanın en keyifli duygusu
kaka temizlerken bile şarkılar söylüyorum ben
(bizim kızımız şu an 21. aylık)

34 yaşındayım ben de, 3 yaşında kızım var.
evlenir evlenmez hamile kaldım, o kadar çok istiyordum çocuk.
tabii ki çok seviyorum, canımın parçası ama "acaba mı?" denilip emin olmadan yapıldığında çok büyük pişmanlıklara sürükler adamı.

hastaneye gidip çocuk planımız var genel kontrole geldim desen yeterli. onlar ne yapacağını bilirler ama belli bir test vb. yok. yumurtalıklarına bakarlar.

bir 34lük daha olarak benim etraftan duyduğum yüzde 100 hazır hissetme gibi bi durumun olmayacağı. 7 senelik evliyim ve hep bahanelerle erteledim, temelinde de ya çocuğuma annem gibi davranırsam korkusu vardı. artık eytere beaa dedim şu an hamileyim. daha fazla beklemek riskleri arttıracak çünkü öte yandan. artık iç dünyamda da terapimi sağlayarak nasıl iyi bir anne olurum ona yöneliyorum :)

hamilelikten korkma sebebiniz nedir? vücudun yaşayacağı değişimler mi? açıkçası hamilelik sadece aşerme gibi minnoş belirtilerden ibaret değil evet, ama bu belirtiler oldukça haa içimde hala canlı bir şekilde duruyor ki bunları yaşıyorum diyip mutlu oluyorum. çünkü henüz başka bir iletişimimiz yok.

ben de sırf şu iş mevzularını hala yoluna koyamadığım için üzülüyordum ama bir taraftan da pandemi dönemi çocukla ilgilenmek için ideal bir dönem.

bu arada ben de önce smear testi yaptırdım (sağlık ocağında ücretsiz), daha sonra hastaneye gittiğimde hormon testi yaptılar gebeliğe engel bir durum var mı diye. reglin 3. ya da 4. gününde gitmek gerekiyormuş bunun için. sonrasında da folik asite başlamıştım.

1. çocuğu dayatılıyor diye düşünmeyin siz ve içgüdüleriniz istiyor mu diye bakın

2. çocuk için kritik yaşlara geldiniz, bilimsel olarak doğurganlık en iyi 20 li yaşlarda oluyor ve 35 ten sonra hem gebelik ihtimali azalıyor hem de çocuklarda down riski gibi şeyler artıyor

3.ilerleyen yıllarda ciddi anlamda çocuk isterseniz biyolojik olarak sıkıntı yaşayabilirsiniz psikolojik olarak da

4. çocuk büyütmek fiziksel efor da gerektiren bir şey yaş aldıkça efor sarfetmek de zorlaşacak

5. çocuk yapmadan önce bazı önkoşullar şart: en az 2 yıl siz çalışamazsanız çocuğun ve sizin maddi olarak sorumluluğunu alacak bir eş ve maddi durum, size çocuk büyütürken destek oalcak birileri ister yardımcı tutmak olsun ister annelerden destek almak olsun (anne desteği bir noktada boka sarabiliyor).

6. velev ki çocuk yaptınız ilk 2 yıl ciddi anlamda uyksuzluk çekmeye hazır olun. fiziksel olarak çoook fedakarlık yapmanız gerekecek. psikolojik olarak da ilk 2 yıl duygu şelaleleri yaşanıyor. ayrıca bir yerde okumuştum ebeveynlik sabır makamıdır diye çok doğru kendinizi terbiye etmeye hazır olun.

7. nihayet güzel bir şeyler diyeceğim evlat sahibi olmak çok çok çok zor ama klişe olsa da dünyanın en güzel şeylerinden biri. bir kere zamanla kalbinizde öyle yeni kapılar açılıyor ki başka bir canlıya sonsuz sevgi ve merhamet duymanın aynı şekilde küçük savunmasız bir canlı tarafından ölesiye sevilmeyi deneyimliyorsunuz. bambaşka bir deneyim bambaşka bir duygu. her insan hayatında bir kez deneyimlemeli diye düşünüyorum. evlat sahibi olduktan sonra hayatınız bir daha hiç bir zaman eskisi gibi olmuyor. dünyaya bakış açınız değişiyor bir kere çok daha duygusal olmaya hazır olunç tabi herkesin annelik hikayesi farklı.

8. son olarak elbette hamilelikten önce kadın doğumcu kontrolüne gitmelisiniz belki kistleriniz büyüdü vs. hem de gebelikten önce folik asit kullanmakta fayda var.

33 yaşında ve tüp bebekle şu an hamile biri olarak şunları demeye geldim,
1- düşündüğünüz zaman hemen çocuğunuz olmayabilir. Hani “artık düşünüyorum” demek bir sonuca değil bir sürece götürebilir.

2- yumurta dondurmaktan bahsetmişsiniz. Kanunen embriyo dondurabilirsiniz, yukarda bir arkadaş yazmış. Embriyo dondurmak için tüp bebek yapıcaksınız, sadece transfer sürecini erteleyeceksiniz. Maddi manevi düşündüğünüzden zor bir süreç olduğunu belirteyim. Soracağınız soru olursa özelden de yazabilirsiniz.

Ne çocukla oluyor ne de cocuksuz. Ama 30 dan sonra cocuk sart. Yurumuyor hayat.

34 çok geç bir yaş değil. Sonrası da değil. 20'ler ve 30'lar arasında doğurganlık konusunda anlamlı bir fark var, sonrasında ufak çaplı azalmalar söz konusu. 17 yaşında hamile olan bir arkadaşımın dediğine göre ise hamileliği göğüsleyebilmek için bile 37 geç bir yaş ama bir diğer arkadaşıma göre ise kadınlığının ve anneliğinin altın çağı. Bu öyküler hepimize göre her zaman değişir. Önemli olan sizin ne hissedip, ne düşündüğünüzdür ve en nihayetinde de biraz kaderdir bana kalırsa :) 33 yaş, yumurtalığında kisti olan, 3 yıllık evli ve çocuksuz biri olarak sadece şu konuda kendimce bir öneri vermek isterim. Kist geçmişinizden bahsetmiştiniz, bazı kistlerin kısırlık yapma riski oluyor. Bu noktada bununla ilgili bir kere daha başvurun. Çocuk sahibi olmaya tam karar verdiğiniz an bir son dakika sürprizi ile karşılaşmadan, planlarınızı bu yönü de hesaba katarak yapın lütfen. Onun dışında bunlara takılmadan 34'lük çok mutlu bir melodi olmanızı dilerim hayat boyu :))

Seks düşünüyorum. Eski seksler yapamadıklarım tekrar yapmak istediklerim ulan keşke yapabilseydim dediklerim.
Dünyanın çeşitli yerlerinde o anki zevkime göre kurduğum kralliklari yönetiyorum.
Broker olma hayali kuruyorum.
Yine seks düşünüyorum.
Kamyon tanker gibi araçlar kullandığımı hayal ediyorum.
Land cruiser kullandığımı hayal ediyorum.
seks düşünüyorum.
Öyle yani.

Genelde konu konuyu açıyor. Yarın yapacaklarımla ilgili düşünüyorum bir şeyler, gerçi yastığa uyumak için kafamı koyduktan sonra hemen uykuya dalabilen biriyim. Dolayısıyla süre kısa oluyor. Ama şu aralar fark ettim ki kendi irademin dışında bir şeyler aklıma geliyor ya da bazı imgeler oluşuyor. Buna bir ara kafa yormayı düşünüyorum, irade dışı zihinde bir şeylerin oluşması mevzusuna.

Sizin mevzu da değişik cidden. İnsanın yapacağı espirileri kurgulaması bence toplumda onaylanma arzusundan kaynaklı. Bunun sizdeki derecesi ne kadar sağlıklı bilemedim:/

Evet, espri dusunmenin pek saglikli olmadigini hissediyordum zaten :/

özellikle geceleri, gündemimde biri ya da bir şey, bir olay varsa onu düşünürüm.
söylenenleri, söylediklerimi düşünürüm, bastırdığım ya da gizlediğim duyguları hissederim.

işle ilgili yoğunluğum varsa ya da yapmam gereken şeyler biriktiyse onları organize ederim.

zihnimin boşta ve serbest olduğu dönemlerde genelde hayal kuruyorum.

Vallahi şunu yapıyorum çok net. Çok buyük sayıyı bir başka büyük sayiýa bölme. Bölme işleminde rakamların yerini falan hatırlamaya çalışırken uyuyorum.

Düşünmemek için sesli kitap, podcast, youtube videosu falan açıp öyle uyuyorum. Genelde evde hep bu şekilde gürültü vardır, duştayken bile açıyorum bir şey.

Ben düşünmüyorum hiçbir şey. Sadece uykuyu ve simsiyah boşluğu düşünüyorum. Bazen yatak ne kadar rahat ya ne güzel uyuyacağım şimdi diye düşünerek uyuyorum.