sadece aile fertleriyle. hem iş hem de okul online olduğu için hiçbir sosyal aktivitem yok. ben zaten hayat normal akışındayken bile pek sosyal değildim, şimdi ağzımda maskeyle ailem dışında kimseyi tanımadığım bir yerde çıkıp da gezmek fikri bile heyecanlandırmıyor. arada bacaklarım açılsın, yürümeyi unutmayayım diye parka falan çıkıyorum sadece. internet üzerinden genelde haftada bir kez falan görüştüğüm iki arkadaşım var, biri zaten yurtdışında, yüz yüze bir daha ne zaman görürüm bilmiyorum.
şahan'ın gözüne dondurma saplanan adam skeci vardı, o geldi aklıma. "sosyal ayat sıfır, eş dost sıfır, ekonomik ayat sıfır, kişisel özgüven sıfır yerlerde"
0