Değer verdiğim bir akrabamdan bahsediyorum. Erkek kendisi, yaşı 40'larında. 10 küsur yıldır kendisinden on yaş genç bir kadınla beraber. Evlenmediler, çocuk yapmadılar. Beraber yaşıyorlar. Adam çok zeki biri aslında. Ama bu kadın söz konusu olunca mala bağlamış gibi davranıyor. Kadının işi gücü yok, bomboş yaşıyor. Adamın kazandığından yiyor. Adamın ailesiyle arası bu kadın yüzünden de bozuldu kaç kere. Adam annesine, kız kardeşine biraz vakit ayırsa, kadın kıskançlık krizine falan giriyor. Ciddi psikolojik rahatsızlıkları var. Evine hiçbir katkısı olmamasına rağmen şımarık. Adamın ekonomik durumu da giderek kötüleşti yıllar içinde. Kadın şimdi de çocuk yapma yaşının geçtiğinden yakınıyormuş. Kendi geçimini sağlayamıyor, yüz tane ilaç kullanıyor, arada krizler, ataklar yaşıyor, ama çocuk yapmak istiyormuş!
Bahsettiğim bu erkek akrabam, işinde başarılı ve zeki. Kendi başına sağlıklı mis gibi bir hayat kurabilir. 10 yıldan sonra da bir aşk kaldığını zannetmiyorum. Evlenmedi en azından. Ama neden bu kadına saplanıp kaldı? Ömrünün en sağlıklı olan yıllarını bu ruh hastasıyla tüketti, tüketiyor. Sert konuşuyorum, çünkü ben de defalarca kadının telefonda saatlerce adamı saçmasapan darlamasına şahit oldum. Ben dinlerken bunaldım.
Konuştuğunuzda mantıklı bir adam bu. Nedir bu adamın bu ilişkide kalmasına neden olan şey?

Birkaç saat hiçbir şey yapmadan, yapacaklarınızı düşünmeden, kaygılanmadan öylece durabiliyor musunuz?

Teşekkürler.

sevgili duyuru arkadaşlarım. aranızda hastalar var mı? kronik falan yani... ne tür hastalıklarınız var? ne çektiniz, çekiyorsunuz?

benimkiler:

mitral yetmezlik, astım, alerjik rinit, pcos, gastrit, romatizma, miyop, dirsekte sinir sıkışması

bir de şu an diş teli kullanıyorum çift çene ameliyatı olacağım seneye :')

11 yıl önce de apandist ameliyatı olmuştum. anksiyete, panik atak ve depresyon kombosunu atlattım geçtiğimiz yıllarda da...

her şey 5 yaşımdaki romatizma teşhisimle başladı. 29 yaşındayım şu an. şu mitral yetmezlik yüzünden lisede her ay penisilin/deposilin vurulmuştum. şu sıralar astım beni öldürmeye ant içti. pcos yüzünden regl olamıyorum bazı aylar ve ilaçla ancak olabiliyorum. falan filan. yani tabii beterinden korunalım buna da şükür. sadece sinir bozuyor arada :')

Arabada çekilen fotoğraflar ve Gym fotoları olumlunun aksine olumsuz etki yaratıyor sanırım. Zira kadınların profillerinde sık sık "Bıktım o çıplak vücutlarınıza denk gelmekten", "Tamam araban var kardeş, anladık" vs. tarzı yazılara denk geliyorum da.

Peki Bumble ve Bumble türü mecralarda bir erkek için ne tarz, "nerede çekilen" fotoğrafların iş yaptığını düşünüyorsunuz?

Merhaba. Aynı ofisteki iş arkadaşım olan kızdan hoşlanıp söylemiştim 6 ay önce. 6 aydır unutamıyorum bu kızı. Normalde aramız kötüydü ama şu an iyi. Normalde ilişki olarak kesinlikle kabul etmeyeceğim özellikleri var ama hep aklımda. Başka kızlarla konuşmak da içimden gelmiyor. Başka kızlarla konuşsam da aklımda o oluyor. Onu da denedim. Hem de 3 4 kız. Soğuk yaptım uzun süre. Yüzüne bile bakmadım. Ama o da etkili olmadı. O konuşunca ben de konuştum bir yerden sonra. Nasıl aklımdan çıkacak bu kız? Ya kötü olan normalde esprili, konuşkan biriyim. Bu kızla konuşunca Türkçem A1 oluyor. Evlenmek istiyorum deyip zirvede mi bıraksam?

Memnun edilmesi zor ve dengesiz?

Teşekkürler.

Falanca filmi bizim mahallede çekseler olurmuş dedirten bir benzerlikten bahsediyorum. Ağır Roman'i bizim sokakta cekebilirlermis. Dolapdere rulez!

Siz hangi filmin setinde yaşıyorsunuz?

Teşekkürler.

Tepkileri yüksek ve daha kontrolsüz, enerjik ve hareketli, fırlama, arkadaş çevresi epey geniş, sosyal ve dağınık yaşayan erkek ile daha sakin, ağırbaşlı, nerede nasıl davranacağını iyi bilen ve kendini kontrol edebilen, kendi üç beş kişisiyle hayatını devam ettiren, rutini olan ve rutinleri seven kadın ilişkisi... Kadın da duvar gibi değil tabii ki. O da konuşkan, neşeli, sıcakkanlı, baş başayken sadece erkeğe enerjisi yüksek ama erkekle kıyaslanınca haliyle çok daha sakin kalıyor. Özellikle erkeğin arkadaş ortamlarında. Gerçi erkek bu dengelenme halinden hoşlanıyor gibi. Bir de şöyle bir ayrıntı var. Kadın erkekten 10 yaş küçük. İşin sohbet, kafaların uyuşması, fiziksel beğeni, birlikte yaşama kısımları (şimdilik) mükemmelken diğer farklılıklara rağmen bu ilişki uzun vadede yürür mü?

Biz kadınlar olarak daha çok aşk acısı çektiğimizi daha doğrusu bunu daha çok yansıttığımızı düşünüyorum. Siz erkekler de yoğun şekilde aşk acısı çekiyor musunuz? Duygularınızı özellikle belli etmemeye çalışıyor musunuz ve çalışıyorsanız ne yapıyorsunuz? Ve en merak ettiğim aylarca aşk acısı çeken var mı?

Gizemli, kimseyle konuşmuyor. İşini yapıyor gidiyor.

Arzulamamak ne ya.. arzulamamak.. ne bilim aklıma başka bisey gelmedi.
10 yıl olmuş beraber olalı. Artık öyle bir istek kalmamış bende. Aslında durum onda da böyle. Yani uzun süre birlikte olmayıp iyice birbirimizi isteyince artık birlikte oluyoruz. Fakat başka bir bireyi düşününce o istek tavan tavan tavan gidiyor, bana göre bu durum normal. İnsan artık o bedene alışıyor ve çekici gelmiyor. Bunun sevip sevmemekle, sevkinin sevginin azalmasıyla da bir ilgisi yok bence. Siz ne düşünüyorsunuz?

Böyle bir şey var mı? Çok istesemde hiç başaramadım, başaramadık. Kavga olmasa bile kırgınlık oluyor. Arkadaş kalınamıyor.

Sizin ayrılıklarınız nasıl oluyor

Son açtığım duyuruda anlattığım iş arkadaşının da flörtümsü bir şeyi varmış :(
Belirli yaştan sonra kızların ya flörtü ya konuştuğu ya hazırda bekleyeni oluyor sanırım rekabet çok.

Bir yandan bu gönül işlerinden sıkıldım lanet olsun diyorum bir yandan tanışmak, tanımak zaman geçirmek istediğim kalp atışlarımı değiştiren birileri çıkıyor sonuç hüsran olsada.

Sporla uğraşıp, dizi-filmle zaman geçireyim diyorum bir yandan ömrümüzden her gün birer birer eksikliyor diye stres oluyorum.
Bu durumu nasıl düzelticem

Sınıf arkadaşı. Çok muhabbetimiz yoktu ama güzelleşmiş. Takipleştik Insta'da. Story'ye like attım. Selam falan yazsam mı? Taktik please.

Sorularım sadece erkek kullanıcılara. Ve başka dating appler için değil, tamamen Bumble özelinde.

1. Premium üye misiniz, Boost gibi özelliklerden faydalanıyor musunuz? Yoksa dümdüz standart üye olarak mı takılmaktasınız?
2. Haftada ortalama kaç like, eşleşme alıyorsunuz?
3. Objektif bir bakış açısıyla bakmaya çalıştığınızda tipinize 10 üzerinden kaç verirsiniz?

İş yerinde başka bir departmanda iki kız kankam var. Bu departmanla sürekli iletişim hâlindeyiz. Bugün ziyaret ettik. Haftada bir yaptığımız bir şey. Evli olanla bugün selamlaştık ama hafif sarılır gibi oldu. Yöneticileri de daha önceden tanışıyor muydunuz dedi, kız da burada tanıştık dedi. Diğer kankamla da aynı şekilde selamlaştım bu arada. Bu soru bana ayıp geldi. Sanki niye sadece el sıkışmadınız gibi anladım. Kötü niyetli düşünmüş olabilir mi?

Hatta ek soru. Siz karşı cinsle sadece el mi sıkışıyorsunuz? Yakın arkadaş karşı cinsle nasıl selamlaşıyorsunuz?

gittiğiniz psikologla yaptığınız en ilginç konuşma ne? ama şeyden bahsediyorum size öyle bir şey söylemiş olsun ki bu yüzden bu psikoloğu bıraktım ya da bırakmayı düşündüm diyin.

benim gittiğim bir psikolog zaten kısıtlı olan zamanımızda bana başka bir danışanının dedikodusunu yapmıştı. bir de üstüne annemlere gittiğimde annemle uyuduğum için "patlatacağın başka bir bomba var mı?" demişti. ikinci seansa gitmedim çünkü sırf annemle uyuduğum için bu cümleyi kuran insan zaten beni yargılıyor anlamına geliyordu. böyle önemsiz bir konuda kurduğu cümleden sonra asıl sıkıntılarımı nasıl anlatacaktım? sonraki psikoloğuma bunu söylediğimde (daha önce psikoloğa gidip gitmediğimi, bıraktıysam niye bıraktığımı sormuştu) kadının gözleri şaşkınlıktan pörtlemişti ve çok iyi biri bir psikologdu kendisi, kendimi tanıyabilmem ve olaylara doğru bakabilmem adına üstümde çok emeği vardır.

boyle haftalik yemegimi yapip buzluga atardim sonra rahat ederdim falan son bir kac aydir ciddi manada evde yemek dogru durust pismiyor. bir kac kez sebze alip hic pisirmeyip atip yerine yenisini geldi sonra o da oyle oldu falan. su an sebzelik bos. cocuk var tabii. ya disaridan fast food soyluyorum -ki fast food insani degiliz veya yapabilecegim en kolay seyle idare ediyorum. dun aksam sadece cocuk yesin diye kofte ve pilav yaptim oyle zor geldi ki. asiri bir yorgun ve yilgin hissediyorum. ise geliyorum, yarim gun burada destekle ayakta duran manken pozu. .eve gidince sanki bu boyle bir deri ve ben onu ustumden cikarinca yigilip kaliyorum. neyse buralara terapi lazim belli ama yemek konusuna cozum bulalim acilen. isin garibi yemek pisirecek birini ise alabilirim ama onunla konusmak ayarlamalari yapmak o kadar zor geliyor ki. ne diyordum yemek, cocuk yiyecek. bana bir yasama zevki asisi.

romantik anlamda değil illa. normal sohbet.

Kendimi nasıl rahatlatabilirim?

Teşekkürler.

Yoksa anam babam tanışsın yeter gerisi düğünde nişanda tanışır mı dediniz?

Benimki; şarap, cips, Sopranos.

Taşındığım yeni evde televizyon var, aşırı mutluyum.

Sizin favori trioları alalim.

Teşekkürler.

Palamutum büyük mü? Can sıkıntısı paylaşayım dedim.

18+

(yalnızca premium üyeler görebildi)

:)

merhaba,
bu duyurunun benzerini geçtiğimiz günlerde açmıştım ama olay biraz değişti o yüzden akıl danışacak birilerine ihtiyacım var.

özetle:
eşimin yeğeni istanbul'da askeri okul kazandı. bizi de evci olarak yazdı.
bizim planımız 2-3 haftada bir cuma-cumartesi akşamları bizde kalması ve pazar günü okula dönmesiydi. çocuk da sizi her hafta rahatsız etmek istemiyorum, hem de çok uzak vs diyordu.
ben 2-3 haftada bir kalmasına da çok sıcak bakmıyordum ama yapacak bir şey yok moduna girmiştim.
şimdi okuldan öyle kafanıza göre evci iznine çıkmak yok. ya her hafta evci çıkacaksınız ya hiç çıkmayacaksınız denilmiş. çocuk da eşimi aramış amca okul böyle diyor ne yapayım diye o da gelme diyememiş. yani özetle çocuk her hafta sonu bizde kalmak zorunda ama bunu eşim de ben de kesinlikle diyemiyoruz.
buraya bir dipnot düşeyim: eşimin anne ve babası istanbul'da yaşıyordu. memleketlerine taşındılar. onların taşındığı eve biz geçtik yani eşimin anne-babasının evinde oturuyoruz. kira da ödemiyoruz. başka evleri var kirada onun kirasını da eşimin abisi alacak yıl sonundan sonra.
dün bayağı kavga gürültü oldu evde. çünkü ikimiz de çalışıyoruz. ben haftada 2 gün evden, 3 gün ofisten çalışıyorum ama 3 gün çalıştığım günlerde 2 saat işe gidiş, 2 saat eve dönüş sürüyor. 6'da çıksam 8'de evde anca oluyorum. bir tek hafta sonum var. cumartesi zaten temizlikle geçiyor. cumartesi akşamları eşimle vakit geçirmek istiyorum. pazar da yine ıvır zıvır işler oluyor ya da nadiren dışarı çıkıyoruz bi etkinlik vs olursa.
yeğeni bize gelirse cumartesi sabahı eşim evde olmuyor ve ben uyuyabileceğim 2 günden birinde kalkmak zorundayım çünkü ayıp. pazar günü de benzer durum var zaten askeri okulda olduğu için alışmış sabahın köründe kalkıyor. geçen pazar mesela 3'e kadar evde oturdu. 6'da okula girmesi gerektiği için 3'te çıktı.
benim artık cuma- cumartesi akşamları eşimle oturup film/dizi izleme ve vakit geçirme gibi bir olayım kesinlikle kalmadı. çünkü bu çocuk cuma akşam yemeği vaktinde gelecek ve bizle oturacak sohbet falan etmek istiyor. cumartesi gündüz çıkar gider ama akşam yine öyle. pazar da ya kahvaltıdan sonra biraz oturur ya da gider bilmiyorum 2 günüm çöp olduktan sonra pazar yarım günü düşünemiyorum artık.
dün eşime ya bu işe bi çare bul ya da bu iş boşanmaya kadar gider dedim. çünkü bu çocuk tam 5 sene okuyacak bu okulda. gidebileceği başka bir yer yok. olsa da yasak.
o da ailesiyle arasını bozmadan bir yöntem düşünüyor ama bulamadık.
makul şekilde abine anlat, bizim bi hafta sonumuz var. mümkün olduğunca evi otel gibi kullansın vs gibi çocuğunu uyarsın gibi bir yöntem geldi aklıma ama ne kadar etkili olur, nasıl bir tepki gelir bilmiyorum.
eşimi seviyorum ve bu nedenden ayrılmak istemiyorum ama ben sorumluluk almamak için çocuk bile yapmıyorum ve hayatımda 4-5 kere gördüğüm bi çocuğa da zaten tek dinlenme alanım olan hafta sonumu 5 sene feda etmek istemiyorum. üstelik bu çocuk bizde kalırsa benim evimde yatılı misafir de kalamaz her türlü tüm konforumu ve düzenimi bozuyor.
bu konuyla ilgili ailesini, abisini ve yeğenini de incitmeden nasıl bir konuşma yapılabilir. fikirlerinize gerçekten çok ihtiyacım var.

bunu kimse kabul etmez dedim eşime. çık sokağa 10 kişiye sor kaçı kabul edecek dedim. siz böyle bir şeyi kabul eder miydiniz bunu da kendisine okutmak için bunu da sorayım.

teşekkür ederim.

Selamlar,

Direkt konuya girizgah yapıyorum.

Mevcut şirketimde 4 yıldır çalışıyorum, fakat 1,5 yılını bahsedeceğim hanımefendi ile her gün iletişimde olmayacak şekilde beraber çalıştık ve çalıştığımız şehirler de farklı. yani hiç yanyana gelip fiziki olarak çalışmadık.

Beraber çalışmamız gereken sürelerde iletişimimiz esprili, enerjik özetle samimi bir iletişim şeklinde gerçekleşti. Hatta bu durum benim dikkatimi çekti sanki bir frekans yakalamışız gibi bir durum oldu, diğer çalıştığım ekip arkadaşlarımla yaşadığım gibi bir iletişim değildi. Fakat iş dışında herhangi bir şekilde iletişimimiz olmuyordu açıkçası. Bazen 1 ay iş sebebiyle bile olsa iletişime geçmediğimiz oluyordu.

Ve bu Hanımefendi benimle iletişim kurması gerektiği zamanlarda mail veya teamste yazması kafi olacakken genellikle direkt cepten arayarak iletişim kuruyordu. Bu durumdan da bir kıllandım açıkçası.

Bir konuşmamızda sanırım ben samimiyet boyutunu biraz ileri götürünce sanki ona karşı bir ilgim varmış gibi algıladı sanırım bana "biz seninle bu kadar çok iş yapmazdık ne oldu sürekli yazıyorsun :) " gibi sanki üstü kapalı şekilde bana amacın ne kardeşim mesajı çaktı. Bu soru karşısında afallayan ben "ne diyeceğim lan ben" moduna girip gayet ciddileşip çünkü bu işin bu kısmı senin sorumluluğunda öteki kısmı da benim haliyle sana yazıyorum dedim.

Neyse sonra bir şey daha fark ettim ki -biraz avelim, laglı çalışıyor algılarım- son konuşmalarımızda beni telefonla aradıktan sonra konu daha kişisel özel hayata kapsayacak kısımlara kayıyordu, yani sohbet etmeye çalışıyordu. İşte kurumsal hayat bana uygun değil, şöyle planlarım var vs. gibi sen ne planlıyorsun kendin için vs. gibi. Yani işi konuştuk hallettik fakat telefon kapanmadı farklı bir konu açıldı ama ben her zamanki gibi hımm anladım geri dönüşleriyle neyse o zaman görüşürüz deyip telefonu kapattım genellikle.

Neyse son bölüme geçiyorum.

Geçen Cuma günü pat diye "Bugün benim son iş günüm" diye yazdı.
Şaka yapıyor sandım "ciddi misin ?" diye dönüş yaptım.
"Evet, sizleri tanımak güzeldi :) instagramdan ekle :)" diye geri döndü bana.
Ben de; "Seni tanımak da güzeldi fakat instafram kullanmıyorum, söz açtığım gibi ilk seni ekleyeceğim :) dedim.
"hahaha mantıklı, tamamdır. Kendinize iyi bakın" diye dönüş yaptı.

Lan kafamda deli sorular oluştu sonra dedim "lan kafayı mı yedi bu sanki daha şimdi tanışmışız gibi sizli bizli konuşuyor" tak diye gideceğini söylüyor ve şimdi bana instagramdan ekle vs. diyor. Telefon numaram da var halbuki instagram ne alaka mk diyorum.

Sonra vakit geçtikçe acaba kendisine yalan söylediğimi mi düşündü instagramım yok diye vs. kuruntu yaptım. Sonra dedim bir arayayım sonra dedim bu iş farklı yerlere de gidebilir amacı ne çözemedim şehirler de farklı falan fistan kafam karışık yani anlayacağınız.

Belki söylemedi bana ama benim bulunduğum şehire de geliyor olabilir. İletişimimin kesilmesini de pek istemiyorum ama durum da ciddileşirse diye de korkuyorum. Sanki benim hissettiğim o ikimizin arasındaki freakansı o da hissetti ve "lan belki ?" oldu veya ben kuruntu yapıyorum.

Yardım edin ya :( napayım ben :(

daha onceden burada bir kac gonul isi icin soru yazmistim. cevaplar cogunlukla "yapma seni de aldatir" seklindeydi :)

Kimse birbirini aldatmadi, cunku oyle insanlar degiliz :)

biz sadece en kisa zamanda beraber yasamak istiyoruz.

ama gorunen o ki almanya'ya gitmek istiyorsam evlilik dokumanlarini teslim etmek ve vize onayi icin alman konsoloslugu 12 ila 16 ay beklemeli randevu veriyor.

Bu bilinen bir sorun alman konsolusluklarinda.

biz de soyle bir sey yapsak olur mu acaba diye dusunuyoruz.

Kiz arkadasim 1-2 aylik (gerekirse daha fazla) gecici olarak isvecte calismaya baslayacak ve aile birlesimi vizesi basvurusu yapacagiz beraber Isvec icin.

biz dusunduk ve gayet yasal gibi gorunuyor bunu engelleyen bir sorun olabilir mi?

Alman konsolusluklarinin en az 14 aylik bekleme suresinden daha hizli bir araya gelebiliriz gibi geldi ama illa aranizda "yapamazsiniz" diyenler olacaktir.


Nedenleri ile cevap yazarsaniz degerlendirmek isterim.

merhabalar,

30+, evli erkek adam eşinin şehrine göçmüş.

bu adam nası arkadaş edinebilir?

gördüğüm kadarıyla bu tipler genelde futbol muhabbeti, halısaha vs üzerinden bir sosyallik yaşıyor.

ancak bu arkadaş futbol tayfadan değil, halısaha yapmaz vs. o tip biri değil yani anladınız siz.

e adam evli. gece çıksa çıkmaz. yaş da yolun yarısı.

eee napcaz?

iş ortamını geçelim. ölü. zaten mantıklı da değil.

bence bu saatten sonra geçmiş olsun. en yakın arkadaş kitap.

hem alma hem verme konularında...

ben, bana hediye alınmasını pek istemem. çünkü çok seçiciyim her türlü eşya konusunda. yani muhteşem veya çok pahalı bir zevkim olduğundan değil ama kendime göre seçiciyim işte. beğenmezsem kullanmam.

hediye vermeyi severim ama genelde kendi zevkime göre alıyorum. karşımdaki kişi en yakın arkadaşım dahi olsa o ne sever kestiremiyorum. benim zevkim bile kendi içimde çok değişken, belli bir tarzda almıyorum her şeyi. yerine göre giyindiğimden çok çeşitli kıyafetlerim vardır mesela. bu yüzden insanların tarzlarını da anlayamıyorum. bir çanta görsem aa bu tam x'lik diyemiyorum.

2 ay önce doğum günümde en yakın arkadaşım bana bir çanta almış mesela. senin sevdiğin tarz dedi. benim sevdiğim tarz öyle mi gözüküyor bilemedim ama sevdiğim tarz değildi de çok sevdiğim bir renkti o yüzden sevdim. açık mavi renk. bu rengi çok severim ama hiç giyemem. siyah tonlarda daha rahat hissediyorum, canlı giyinemiyorum pek. ofise bilgisayar çantamla gittiğimden kol çantası almıyorum. dışarı da ayda 1 ancak çıkıyorum, onda da o tarz renkli giyinmiyorum zaten kış geldi gelsin kahveler siyahlar griler modundayım.

keşke almasaydı hediye zaten beklentim yoktu. küçük bir kolye veya bileklik olabilirdi, altın falan değil tabii asla. gerçi onları da kendim de alıyorum ama takmıyorum. şimdi sırada onun doğum günü var ve ne alacağımı bilmiyorum. çok stresli bir durummm... önceki senelerde plak falan almıştım sanırım.

Ayse diye biri var diyelim. Yakin arkadasim. Bir arkadasimla bulustum aksam saatlerinde. Ayse aradi bir ara. Acamadim, masada degildim. Gelince arkadasim seni ayse diye biri aradi dedi. Ben de ayseye watsapttan yazdim: canim aramissin, bi arkadasla x'te oturuyorum acamiyorum su an, acil bi sey mi.
Ayse: ne alaka arkadasinla olman telefonu acamamanla. Neyse onemli degildi, sen keyfine bak. Dedi.

Ben de bozuldu diye o an hemen aradim bu sefer. Acmadi.
1 saat sonra yine aradim. Acmadi.
Aksam eve donerken yolda gene aradim. Acmadi. Mesaj attim: alindin sen ama kotu bi niyetim yoktu. Bi sey konusuyoduk bolemedim o an dedim. Bak yarin sabah arayacagim ac telefonu diyip gulucuk koydum.

Ayse: gecti artik. Bosver diye basladi ve destan yazdi. Yok sen beni onemsemiyosun vs seklinde bi seyler ve bugun benim dogum gunumdu dedi.

Bunu duyunca ozur diledim. Aklimdan cikmis dedim. Ve ne kadar uzuldugumu ifade ettim samimiyetle. Gercekten uzuldum yani, utandim o an.

Ama bu sefer de yeni bir destan yazdi ve cocuk muyuz, dogum gunu de mesele degil, senin gozunde degerim yok dedi ve gene o arkadasinin yaninda telefonu acamaman kadar sacma bi sey yok dedi. Ve uzatti da uzatti. Ben sana soyleyim boyleyim sen beni dusunmuyorsun falan dedi. Ve defalarca ozur dilememe ragmen uzatti buralara. Ben de bu sefer sinirlendim artik. Hicbi sey yazmadim daha.
Ve su an ben ozur bekliyorum. Adim atmayacagim. Daha ne adimi atayim yani diye dusunuyorum. Siz ne dusunuyorsunuz? Yasimiz kucuk degil, benim kafam bu kadar uzatmalari goturmuyor acikcasi.

Çalıştığım yerde çok düzgün ve normal güzellikte olan, çok sıradan bir hayatı olan bir kız meslektaşım var.
İşyerinde olduğumuzdan flörtöz yaklaşamıyorum, arkadaşlarda bizi yakıştırdığından dışarıda da topluca buluşunca komiklikler filan konuşuyoruz.

Soruna gelecek olursak,
Ufak didişmeler, iltifatlar, nazlar falan filan olmayınca ayrıca iş yeri olunca böyle nasıl söyleyim arkadaş gibi kaldı ne bir kalp çarpıntısı ne başka bir şey.

İş çıkışı başbaşa buluşma yakınlığımız hem fiziken 50km hem ilişki anlamında pek yok.
İnstagramdan yazaam bir muhabbet bir şey oluşmadı tam aramızda sanki.

Daha ileriye götürmek için neler yapabilirim , nasıl yapmalıyım ?

İşin kötü yani bundan önceki duyurularımı görenler biliyordur, spor salonundaki kız vardı buluşmamız yemek yememiz aramızdaki uyum yanındayken geçtim bir aydır görüşmüyoruz hala düşünmeden yapamıyorum hala kalbimi sıkıştırıyor, unutamadım.
Onu görsem kesintisiz 24 saat konuşacak bir şeyler bulurum, kalbim çarpar….
Ama istenmediğimi hissettim öylece kaldı o iş.

Bir yandan yeni kızla niye bu duyguları hissetmiyorum diyorum
Diğer yandan hissetsem bir yıkılmayı daha kaldıramayabilirim diyorum.
Bir yandan belki başkası vardır çok düşük ihtimal olsada işyerinde saçma bir duruma mı düşerim diyorum.

lisede kimya, fizik, biyoloji kitaplari nasil evrenin farkli kisimlarinin ne oldugunu, nasil calistigini anlatiyorsa enerjiyi anlatan bir kitap biliyor musunuz?

su tur seyleri aciklayacak turden bir kitap vs ariyorum
- biri sana 40 metre arka solundan bakiyor. sen vucudunu dondurup bakiyorsun ve goz temasi kuruyosun. bu kisi gecmiste baglanti hissettigin bir kadin. bu baglanti toplam 2 dakika dansta olustu.
- baglanti hissettigin baska biri. bu daha derin. buyuk kalabalik gurultulu bir yerde, o kisinin mekana girdigini hissediyorsun. arkandan, hatta terastan sana baktigini hissediyorsun. donup baktiginda goz temasi kuruyorsun hep
- baglanti falan yok bunda. yaninda oturan kisi keske psikolog veya psikoloji okumus biri olsa diyorsun icinden. soruyorsun oyle cikiyor. bunun gibi 10-15 sey
- bir kac baglanti hissedince enerjin artiyor. bu enerjiyi sen gizlesen de, uykusuz olsan da, evsiz gibi giyinsen de bir sekilde diger kadinlar hissediyorlar. sonra diger kadinlardan cok daha fazla ilgi aliyorsun. sanirim bu enerji senin 1-2 metre etrafindakiler tarafindan hissedilen bir sey. kabaca 20 yasinin altindaki kadinlar bu enerjiyi farketmiyor (eger sosyal dansci vb degillerse). bu bahsettigim enerji erkeklerin 90%'inde yok.
- isi enerji olan bir adam (15 yillik dans hocasi) sana destek vermek icin dirsegine 2sn dokununca hemen hissediyorsun destegi. bu nasil aciklanir bilmiyorum ama asiri net.
- enerjim cok fazla(?) oldugu icin kolayca kirici da olabiliyor. benim enerjim arttiktan sonra birine "benim elimden gelen bu. ben buyum" gibi bir enerji verdim dansta. negatif bisey degildi. sadece cizgi cektim. ama kadin yine de kirildi.
- dansta birini cekici bulmadiysam bundan fazla etkileniyor bence, bu kisiye kendimden fedakarlik edip enerji vermem gerekiyor (yoksa mutsuz oluyor, bana soguk enerji veriyor). cekici buldugum cogu kadindan sicak/iyi enerji aldim, hicbirinden soguk enerji almadim.
- kadinlar sanki enerji aleminde yasiyor. goz, koku, dokunma vb onemli evet ama en cok enerjiyi umursuyorlar. hayvanlar da enerjiyi baya hissediyor sanirim.

Geçenlerde bir arkadaşım bana DolphinRadar adında bir araçtan bahsetti.
Bu siteyle birinin Instagram hesabını anonim olarak kontrol edebiliyorsunuz, kimleri takip etmiş veya kimleri bırakmış görebiliyorsunuz.
Meraktan sevgilimin hesabına baktım…
Son günlerde takip ettiği kişilerin neredeyse hepsi çok güzel kızlar.
Aralarında tanıdığım yok, mesajlaştıklarını da görmedim ama içim çok kötü oldu.
Acaba ona bunu sormalı mıyım, yoksa sessizce geçmeli miyim?
Ben mi fazla kuruyorum?

hemen anlam mi yuklerdiniz yoksa normal misiniz?

bos vakti olanlara ozel ergenimsi storysidir. bir arkadasimin anlattigina gore...

mevzudan bahsedeyim; yeni tanismis iki birey, cocuk bol bol kendinden bahsediyor, arkadaslariyla tanistiriyor hatta kadin tanisirken arkadaslari "evet epeyi dinledik senin hakkinda" gibi hk konusuldugunu biliyor. kadin daha icedonuk hatta bazen sessiz kaliyor cunku arkadaslari vs her sey cok yeni gibi. kadin hala bi bilinmez gibi zorla konusturuyorlar. cocuk cok komik ve eglenceli cok sessizlik olmuyo. ortalama iki gunde bir gorusuyorlar.
dun kadinin acil bir isi icin yabanci dil pratigi yapmak istiyor. ders alabilecegi hocaya ulasip 1 saat icinde ayarlayip gidiyor. cafede dersteyken cocuk ariyor kadin" dersteyim" dedigi an cocuk kapatiyor. kadin da hocayla acayip bir uyum yakalamis surekli guluyorlar bu sohbet gorunumlu ders yapilirken cocuk ayni mekana geliyor arkadaslariyla(tesaduf). kadin heyecandan parlarken cocuk gayet mesafeli, hocayla selamlasip "hic bolme dersi sandalye bossa alalim" deyip aliyor, gidiyor. cikarken de uzaktan bir selam, arkadasi ise bakmadan cikiyor. kadin belki ders cikisi tekrar ararim gorusuruz dese de ders mekan kapanana kadar suruyor ve gec olmasi nedeniyle evine donuyor. kiz haberlesmiyor ertesi gun ariyor cocuk acmamis, sonrasi derin sessizlik

simdi bu cocugun sessizligi manipulasyon mu? hakli haksiz var mi bilmiyorum ama kadin haber mi vermeliydi iletisememek disinda niye sogukluk girdigini anlamiyormus...

İki ay önce bir heves ayrı eve çıktım. Bir takım olumsuzluklar neticesinde bu hafta evi degistiriyorum. Maddi zarar dışında bir sıkıntım yok, evsiz de kalmadım, destek de gördüm başkalarından ama içimde beni boğan bir çöküntü var. Bu anı değişiklik bana hiç iyi gelmedi. Hayat kalitem yükselecek, daha yeni, daha güvenli bir eve gecicem ama istek, motivasyon, heves gibi parametreler sıfırlandı bende. Hiç yemek yemedigim, bütün gün uyuduğum, işten izin alıp evde bomboş takıldığım bir sürece girdim. Su an ne yaşadığımı da net olarak anlamıyorum açıkçası, belki aranızdan biri izah eder diye yazıyorum bunları.

Teşekkürler.

open.spotify.com