Merhaba. Haziran sonunda 4 yaşına girecek kedim bir süredir hasta ve ne olduğunu bulamıyoruz. ekim ayı gibi sistit oldu, 10 günlük bir antibiyotik tedavisi gördü ve birkaç ay içinde dökülmeler başladı. kedim kara ve teni kağıt gibi oldu, göbeği tamamen çıplaklaştı ve eklemlerinde dökülmeler oldu. dün de yanaklarını yolmuş hep yine teni görünüyor. parazit aşıları ve damlası yapıldı. zaman zaman kortizon da verdiler ama geçmiyor. vitamin eksikliği olabilir dedi veteriner, destekler kullanıyoruz ama hiç iyileşme yok. obsesif dedi veteriner temas etmeden sevin dedi, o da çare olmadı. mamasını yiyor, suyunu içiyor. hipoalerjenik mama kullanıyoruz. iştahında ve enerjisinde hiç problem yok. oyunlarımızda hiç azalma yok. ne olduğunu anlayamıyorum :( bilen yardımcı olursa çok sevinirim. çok çok üzülüyorum elimden bir şey gelmemesine.

merhaba, geçen hafta çok istediğim bir yere iş görüşmesine gittim. Görüşme ilk önce ik yöneticisi ve normal ik'cıyla geçti. Sonra teknik ekip yöneticisi ve teknik elemanlarla geçti. Bunları linkedin'den ekleyim mi hepsini? Amele mi durur?

Hala telefon çalmadı bekliyorum o kadar. Gergin bir bekleyiş içindeyim.

edit: ayın 19'unda gitmiştim görüşmeye.

son yasayla birlikte kampanyaların pek çoğu (sinemia sinema kodları vs) kapandı veya iptal oldu. eskiden iyi kötü uygun fiyata filmlere giderken şimdi çok geliyor. arada bir iyi film gelince gidilir de siz sık sık gidebiliyor musunuz? veya bildiğiniz uyguna gelen kampanya, salonlar var mı?

Evet gençler,

Er kişisi olarak son zamanlarda kendime sıkça sorduğum soru. Biraz uzun olabilir, sebeplerini yazacağım.

1 (bir) yıllık evliyim. Öncesinde 3 yıl birlikteydik.Ben 29 o 28 yaşında. Benim hatun bir şekilde herhangi bir konuda herhangi bir tartışmada şu yolu izliyor. Önce konu kendiyle alakalı değilse bir şekilde kendine döndürüyor mevzuyu. Sonra başarabilirse mağdur ediyor/gösteriyor kendini o konuda ve ordan (gerek ajitasyon gerek acındırma) hararetli ve sinirli şekilde yürüyır. Ne güzel kafa. ve herhangi bir konuda %100 haklı olduğuna inanarak konuşuyor her zaman. Garson masaya yanlışlıkla suyu hızlı koyduysa mesela kesin bize gıcık olduğu için yaptı. Başka açıklama kabul etmiyor aq ya. Yok yani.. Her konuda o haklı hiç daha özeleştri yaptığını görmedim, saçsaça gelsek bile ya evet ben de böyle dememeliydim demedi sonrasında hiç bir zaman. Hep şöyle; sen öyle yaptığın için ben öyle yaptım. Sen öyle desiğin için ben öyle dedim. Haklı yani yine, suçlu benim. Bu da bir yerden sonra kaldırılacak gibi olmuyor artık. Mağdur ve haklı olamadığı konularda da tansiyonu en yükseğe çıkarıyor (tartışırken/konuşurken arabadan inip gitme, camı çerçeveyi daaan diye vurma vs.) beni bir şekilde delirtmeyi başarıp sonra da sen bana bağırdın sen bana fazla sinir gösterdin diyip yine mazlum oluyor ve özür bekliyor. Deli oluyorum artık.

Hatun fazla şüphecidir. Mesela parkta oturan yaşlı varsa o kesinlikle çocuk tacizi için ordadır. Aksini söylersem, olmayanilir torunu vardır belki dersem ya ben saftiriğimdir ya da onun görüşünü kabul etmek istemiyorumdur. Yol sıkışıktır yanından adam geçer, kesin ona dokunmaya çalışmıştır misal. Ben nasıl tepki vermem. Aynı konu ailem için geçerli. Kimsenin işi gücü yok aslında, herkes onu böyle el üstünde tutup aramalı sormalı, eğer öyle değilse ona gıcık oluyorlar, beğenmiyorlar ya da sevmiyorşar vs. Kendi doğrularından başka doğru olamıyor. Öğretemiyorum belki şöyledir belki böyledir diye.

Son iki kavgayı yazayım mesela. İkizimle iki kere telefonda konuştum aynı gün ikimiz yanyanayken, bi baktım suratı düşüyor her konuşmadan sonra. Yeğenim var 1 yaşında normalde her çocuğu çok sever bayılır fotosunu gösteriyorum hımm diyor. Nokdu canım problem ne diyorum yok bişey nolacak ki diyor. Aptal yerine koyuyor bir de. Neyse en son hanımefendi diyor ki bak bana ailen yüzünden sorun çıkarma. Dellenmiyorum bişey demiyorum ama iğrendim artık ve dedim ki sen ne beni ne ailemi tanıyamamışsın. Sokağın ortasındayız arabayla gelmişiz beraber dönmemiz gereken allahın siktir ettiği bi yerde bastı gitti. En katlanamayacağım şey afedersiniz g*t gibi orda kalmak. Delirdim elim ayağım titredi. Arıyorum açmıyor falan. Neyse ulaştım dedim 5 dakkkan var ya gelirsin ya da ben gidiyorum. Geldi arabaya biner binmez ondan özür dileyecekmişim. Sebep surat ifadem o kadar iğrençmiş ki duramamış orda. Gidemezsin nolursa olsunwvlilik böyle bişey değil diyorum sen öyle yaparsan giderim diyor. Yani basıp gittiği için haklı yine.

Bugün de istanbula dönüp dönmeme mevzusu var. İstanbul doğma büyüme piremses. Her fırsatta evi anneaine yakına taşıma mevzusunu açıyor tilt oluyorum. Ben anadoludan geldim her yer bana aynı. Farketmez aslında istanbul ama 2 yul yaşadım canımdan bezdim istanbulda ve o kadar ısrarcı ki alerji oldu artık. Bir de izmirdeyiz lan aq. Her tarafın tatil beldesi ne istiyosun daha anlamadım ki. Ne anne sevdasıymış aq. Ben 10 bin tl alıyorum izmirde o 7 bin tl. Mesleklerimiz aynı.Diyorum ki izmirde aldığım para istanbulda aynı olacaksa ne anlamı var taşınmanın. Nasıl diyor izmir de şöyle izmir de böyle istanbul daha güzel falan filan. Onun şimdiki benim de eski yöneticiyle ( ben ayrıldım şirketten) konuşmuş biz istanbula dönmek istiyoruz orda pozisyon var mı diye. Konuşucam demiştii bana öncesinde ben de konuş dedim. Neyse işte maaş aynıysa ne anlamı var diyorum ters ters cevaplar veriyor. Burda oturduğun kiraya orda oturamazsın diyorum istanbulu bilmesine rağmen beylikdüzünde oturursun diyor. İşe gideceği yer de şişli. Yine beni çıldırtmaya oynuyor. Neyse bu sefer sakin kalabildim ve mantıklı konuşmaya çalışıyorum. En son konuyu konuşurken dedim ki “iki dakika mantıklı düşünebilirsen” hoop kalktı ayağa terkediyor odayı. Sen nasıl benimle böyle konuşursun falan. Mağdur oldu hemen. Öyle olunca konu da piç oluyor kalıyor. Hiç bir şeyi doğru düzgün konuşamıyoruz. Hep tırmandırıyor sürekli bundan besleniyor. O da aynı şeyi söylüyor bana senle konuşulmuyor diye.

Tıkandım kaldım kodumun yerinde. Daha 1 sene oldu. Bu iş böyle olacaksa ne bok yemeye evlendim. Geçmiyor da bendeki bu his. O hiç bişey olmamış gibi devam ediyor iki gün sonra ben devam edemiyorum. Yıpranıyorum. Mesela artık dışarı çıkmak istemiyorum beraber. Aktivite yapmak istemiyorum. Zaten yalnızlığı seven bi adamım da hani beraber hiç bişey yapmak gelmiyor içimden. Çünkü ya bişeyler demedim/yapmadım diye trip yiycem ya da kavga edicez mal mal.
Uyuyamadım kalktım yataktan telefonla yazdım bu kadr yazıyı da aq. Öyle dertleşmek istedim heralde bilmiyorum niye yazdım

Günümüzün sorunu..Otobüste uyuyor numarası yapan gençler...

Bu trt2 girişinden sonra size sormak istiyorum, hiç uyuyor numarası yaptınız mı?


ben: çok yorgun bir günden sonra bilerek teyzelere yer vermedim. evet suçluyum! ama çok yorgundum ya hu....

Beyoğlu, Cihangir taraflarında güzel vegan pasta yapan bir yer var mıdır tavsiye edebileceğiniz? Bir arkadaşımızın doğum günü için süpriz yapmak istiyoruz. Bir de pastanın üstüne onun yüzünün fotoğrafını koyabilirsek çok tatlış olur (ama tabi bütçeye de bağlı biraz :D bütçemiz 100 tl civarı ) Teşekkürler!

Herkese selam,

İzmir'de yeni sayılırım, hafta sonu arkadaşım gelecek ama kış vakti ne yapılır/nerelere gidilir pek fikrim yok. Lokasyon olarak Karşıyaka/Bostanlı civarında olacağız. Daha önce foça, alaçatı, seferihisar, şirince ve efes'e gittik birlikte ama kışın gitmek bir başka olur dediğiniz yerler varsa önerilere açığım.

İyi geçindiğim, bir araya gelince çok iyi vakit geçirdiğim arkadaşlarım var okuldan, eski işimden, spor aracılığıyla tanıştığım vs. kimisi 10 yıllık kimisi 1 yıllık ama en iyi arkadaşım şudur diyemiyorum.

Not: 28 E

Sizin en iyi arkadaşınız var mı? Yaş ve cinsiyetle cevap verebilir misiniz?

ben başlıyorum, house of cards.

Bak nick olarak alaydım keşki bunu..

kuzenim bu. uzun zamandır eline değil kadın erkek eli bile değmemiş,işsiz, bilgisayarda takılan, ailesiyle yaşayan, aşırı kilolu zaten kadın eli istese de değmez, sosyal çevresi yok falan filan... ne kadar kötü özellik varsa ekleyin elinizi korkak alıştırmayın.

Nerden tutsan elde kalıyor bu adam değil mi? hayata nasıl bağlıcaz bu adamı? depresif eğilimleri de var, bir gün haberi gelecek diye korkuyorum.

not: lisans mezunu

günlük hayatınızda sorunlara-sorulara- insanlara yapıcı şekilde mi yaklaşıyorsunuz yoksa yıkıcı (salt eleştiri mesela) mısınız?

Merhaba, M. Antonioni'nin filmlerinde sıkça işlediği absence presence meselesi, identification arayışı kadınlar üzerinde vs gibi konuların araştırıldığı makale arıyorum bitirme tezinde kullanmak adına. Bu konuda yardımcı olabilecek var mı acaba?

Günde 1 paket bitiren biriyle sevgili olur musunuz?

İçiyor musunuz bu akşam? Ne içiyorsunuz?

Selamlar,

Satış işiyle uğraşıyorum. Bölgem geniş, bol seyahatli. Seyahatteki gün başına şirketim bana 140 lira yemek parası veriyor (kahvaltı, öğlen yemeği, akşam yemeği). Kahvaltı sevmiyorum, yaptığım iş dolayısıyla çoğu zaman öğlen yemeği yemiyorum. Akşam işim bitince bu 140 lirayı doldurmanın telaşına giriyorum ve resmen H-A-Y-V-A-N gibi yiyorum. Bugün mesela yediklerimi yazsam "oha be hayvan" dersiniz.

Yedikten sonra da deli gibi pişman oluyorum, bir kere bu kadar çok yemek sağlıksız, sonra kilo alıyorum, ve şişkinlik oluyor. Otele dönüyorum ve çöküp kalıyorum. "Keşke yemeseydim bu kadar, bir dahakine yemeyeceğim" diyorum ama her defasında o yemekleri söyleyip öküz gibi yiyorum.

Yani özetle: tam bir görmemişim. Ama işin garibi gördüm de, yani öyle fakirlik içinde et yemeden filan da büyümedim, orta halli bir yaşantım vardı. Ama o 140 lirayı mutlaka harcamam lazım gibi hissediyorum ve yemeğe veriyorum kendimi.

Sorum şu: sizce ben hayvan mıyım, görmemiş miyim, bu kötü alışkanlığımı nasıl yok edebilirim?

Edit: bu 140 lirayı nakit almıyorum, sadece ve sadece yemek fişi karşılığında ödüyor şirket bana bunu. yemek dışında başka bir şey de alamıyorum.

Merhabalar! Yepyeni ve haliyle sürekli su toplayan bir dövmem var.

Dövmeci ilk olarak sardı ve 24 saat sonra o bandajı çıkarıp antibakteriyel sabun ve içme suyuyla yıkamamı söyledi. Buraya kadar her şey normal.

Ama özellikle renkli dövmelerle ilgili olanları da izledim, pek çok dövmeci bu aşamadan sonra artık kremle tedaviye ve dövmenin açık tutulma sürecine başlanmasını öneriyor.

Benimki hiçbir şey sürmeden tekrar sar 4 gün sonra çıkar krem tedaviye başla dedi. Hiçbir şey sürmeden 5 gün kapalı kalmış olacak yani toplamda birinci gündeki bandaj değişimi hariç.

Bayağı bir video izledim ve başka bir yerde böyle bir öneri görmedim. Benzer bir şey önerilen var mı?

Cevabınız evet ise hangileri?

Çok sevdiğim bir arkadaşımın ricasıdır, kendisinin üyeliği olmadığı için ben yazıyorum, aynen aktarıyorum:

Fazlasıyla fikirsiz ve düşüncesiz kayınbabayı kendimden bıktırmam lazım. Gitsin amk evine. Yüzüne bakmıyorum fakat her sene süreyi artırarak geliyor.
Çok geveze, kimse onunla konuşmasa kendi kendine konuşuyor.
Eşimde durumdan memnun değil ama birşey diyemiyor, babası neticede.
Ptostatı var, 5 dk da bir wc de. Bir ağzımıza yapmadığı kaldı.
Kayınvalide rahmetli oldu kurtuldu, bu en az 20 sene daha yaşar.
Evlense birken iki olur bela.
Dünya onun etrafında dönüyor sanıyor, işine geldi mi herşeyi anlıyor cin gibi, işine gelmedi mi salağa yatıyor.
Uzun hayranı, iq:25-30 falan.
Akşama kadar esra erol ve atv seyrediyor.
Kendi evi var Niğde ‘de ama her sene sormadan etmeden gelip kalıyor bizde.
Ailede kimsenin sevmediği ama yaşından ötürü çok da tepki göstermedikleri birisi. Arkasından yardırıyorlar ama.
Sürekli birşeyler yiyor, bir çanta dolusu hap içiyor, hastalık hastası ama katır gibi.
Ota boka küsen adam bana küsmedi, ne yaptıysam olmuyor.
Bir konu açılsa evimiz müsait değil diyecem ama her sene kendi kendine bilet alıp geliyor sormadan.
2 aydır sinirden eve gidesim yok, huzur kalmadı.
Ailede şöyle yap böyle yap diyecek yol gösterecek birisi yok, yüzgöz olmamak için öte git diyen olmamış.
Aynısını diğer damadına ve gelinlerine de yapıyor. Onlar da. Niğde’de yaşadıkları için gelip kalma çok olmuyor onlarda.
Hijyen bilgisi yerlerde.
Babadır candır vs duyar kasmaya gerek yok, o aşamalar geçildi.
Nasıl “daha da gelmem buraya” dedirtebilirim. Özgün fikirleriniİ bekliyorum.
Not: ben ve eşim ve 5 yaşındaki oğlum Ankara’da yaşıyoruz ve her ikimiz de çalışıyoruz. Hanıma bacım diyorum artık.
Ankara’da başka akrabalar da var ama bilen telefonunu açmıyor, bilmryen yaşına hürmeten normal misafir zannedip el üstünde tutuyor , bir sonraki sene onların da ağzına sıçıyor, bir gitti mi 10-15 gün kalıyor, almasak daha da kalır.
Sinir oldum bak yine.
Köyde tarlalar falan var, ordan ortalama bir gelir geliyor, ihtiyacı yok paraya pula ama pinti puşt.
Evlat olsa sevilmez. Seven yok zaten, beni zayıf halka gördü :)
Not: büyüklere hürmeti vs biliriz de bu farklı. İnsandır candır babadır vs gerek yok bunlara. İstenmediğini anlasın yeter.

Ne ölçüde istediğiniz hayatı yaşıyordunuz/ yaşamak istersiniz vs

Bugün 26. Doğumgünüm ve ben sabah 6da uyanıp işe gitmeliyim elbette bunu hayal etmemiştim canım sıkkın biraz.

nacizane bir zippo koleksiyoneri olarak (20 civarı var) merak ediyorum, herhangi koleksiyonunuz var mı?


pul koleksiyonu sayılmıyor hilmi.

sb.

günaydın herkese,

minik bir kediye geçiçi yuva oldum. sanırım 3-4 aylık daha, çok tatlı ve oyuncu bir kedi. iyi de anlaşıyoruz :))

bana gelmeden önce gözünden bir operasyon geçirmiş, o yüzden günde dörder kez göz damlası damlatıyorum. burada da bir sıkıntı yok ama bu sabah her zamanki gibi uyanıp odanın içinde oyun oynarken biraz miyavlayıp birden kustu bir süre sonra yine kaldığı yerden oynamaya devam etti hatta şu an bile çok hareketli, sürekli koşturuyor.

o nedenle gözlemelediğim kadarıyla herhangi bir sağlık problemi varmış gibi görünmüyor ama neden kusmuş olabilir anlamadım ve biraz tedirgin oldum açıkcası.

sizce neden kusmuş olabilir, böyle şeylerin arada olması normal mi ?

Fikret Bey iyice düz duvara tırmanmaya başladı.
Ocak'a kadar kız bulamazsam kardeşim kısırlaştıracağını söyledi.
Öyle bir eziyet çeksin istemiyorum hayvancağız yok mu bir dişi kedisi olan.

gerçekten ne şekilde ''eğleniyorum ben'' duygusuna kapılıyorsunuz?

bar disko kafe?

evde sıcak çay içip müzik dinlerken?

Maçlar olsun kompetizyon olsun

arkadaşlarla muhabbet ederken?

bilgisayar ve güzel bir oyun?

sosyal medya?

not: iş bu soru insanlar gerçekten bar disko'da eğlenebiliyor mu diye merakımdan açılmıştır daha sonra genelleme ihtiyacı hissedilmiştir.

Aile bağlarım çok iyi değil ( çekirdek aileden bahsediyorum) üniversiteden beri farklı şehirlerdeyiz.
Maddi bağım mezun olduktan beri kendileriyle yok 2,3 ayda bir görüşürüz yüzyüze.
Erkek kardeşim de bu yıl üniversiteye başladı ama aynı şehirde ve %50 burslu özel bir üniversitede.

Annem ve babam kendi aralarında benim kyk kredimin kalanını ödemeye karar vermişler. Kardeşler arası haksızlık olmasın diye sanıyorum.
Ben hali hazırda ödüyorum işsiz kalmadığım sürece de ödeyebilecek durumdayım.
Sizce ödeme tekliflerini kabul edeyim mi? Kalan tutar:10 bin tl
Ben zaten ödüyorum ama bu ödemenin çıkması da elimi istanbul gibi bir yerde rahatlatır.
Ama vicdanen de istemiyorum.

Ne yapmalıyım? Yerimde olsanız naparsınız?