Fred perry ve samsonite markalarından bulabilirsiniz bence arasıdığınızı.

desa.doracdn.com Bunun üç farklı rengi var. İlk bunu bulduğum için bunu paylaştım.

img-trendyol.mncdn.com

Bilmiyorum beğenir misiniz ama benim aklıma bunlar geldi.

Samsonite'ın tablet çantaları var, onlara bak.

Samsonite'ın tablet çantaları var, onlara bak.

gearsnare.com

www.desa.com.tr bundan aldım geçen. fiyatı mağazada 239 tl ye düşmüş hem de babalar günü diye.

www.aliexpress.com
www.aliexpress.com
www.aliexpress.com
www.aliexpress.com
www.aliexpress.com

sirta takilacak yan capraz vs canta istemiyorum
yazin terletiyor ve de bel-sirt agrisi yapiyor uzun sureli kullanimda

bunu hakettin goo.gl

Bütün Tarantino filmleri.

Şindlerin listesi

se7en. İzlediğim açık ara en berbat filmdi. Çılgın gibi sevenler var.

Carnivale. İzlediğim açık ara en berbat diziydi. Çılgın gibi sevenler var.

Neon Genesis Evangelion. İzlediğim açık ara en berbat animeydi. Çılgın gibi sevenler var.

inception

tarantino filmleri +1

the game, pi, scarface

@ardacan benim için filmin en öne çıkan yanı javier bardem. kısmen katılıyorum sana. ama yine de senaryo ve kurgu açısından beklediğim hype alamadım.

Interstellar diyerek en tepki çekecek hareketi yapıyorum.

kült mü değil ama uzay filmleri açısından bence Gravity

carnivale'a kötü denmiş, yuh yuh. buradan çok fena kavga çıkar. carnivale en orjinal yapımlardan biri dizi kulvarında. gerçi duyuruda film denmiş. bence her kült filmi kült yapan etkenler vardır. boşuna kült olmamış o filmler. scarface falan denmiş, oturup ağlıyorum şu an :(

Yakın dönemden La la land ve Grand Budapest Hotel. Eskilerden Paths of glory, Alien ve The silence of the lambs.

Pulp Fiction

herhangi bir hint filmi. güzelleri var ama benim için kült olamayacaklar.

bu arada tarantino'nun tüm filmleri kült kategorisinde değil tabi, ama pulp fiction'a kült değil demeyin, rica ediyorum.

vallaha ben clockwork orange'ı bir türlü sevemedim ve çok saçma geldi her izleyişimde.
ortamlarda muazzam film filan demişliğim de olmuştu ama daha karakterimin oturmadığı dönemlerdi onlar lkjsdfşajsdşfja.

Fikir vermesi açısından, filmin içerisinden müziğini çıkarınca bir şey kalmayan filmlerdir.

Seven Samurai (Shichinin no samurai)

3 buçuk saatim boşa gitti resmen.

Pulp Fiction +1

The Dark Knight: Film iyi hoş da IMDb'de 4. sırada olmayı hak edecek kadar değil. Heath Ledger öldü diye sonradan abartıldığını düşünüyorum.

Goodfellas
Full Metal Jacket: İlk bölüm harika. İkinci bölüm çok vasat.

the shining.. stanley kubrick'i çok severim ama bu filmi bir türlü sevemedim.

eternal sunshine of the spotless mind
pulp fiction
one flew over the cuckoo's nest
interstellar

the usual suspects. soze'nin kim olduğu baştan belliydi.


bu kültleşti mi bilmiyorum ama interstellar +1. aslında memento hariç çoğu nolan filmi dahil buna.

leon için demiştim bunu. Çok film izleyen biri değilim, izleyince de buna değsin şstiyorum

Star Wars :(

İnterstellar çok sikko bir film, bunu söylediğimde her ortamda linç yedim.

The Green Mile
Pulp Fiction
Leon
Star wars serisi
Lord of the Rings serisi

@Devilred Ne tepkisi, tas sopayi aldim yola ciktim geliyorum:)

The Shawshank Redemption
Forrest Gump
İyi, Kötü, Çirkin

Linç edileceğimi bile bile yazıyorum:

Godfather serisi
A Clockwork Orange
English Patient
Full Metal Jacket
The Silence of the Lambs
Little Miss Sunshine
Into the Wild
Lost in Translation

Little miss sunshine +1

Little miss sunshine +47373727 nasil unutmusum

bir filmi izlerkenki ruh hali cok farkeder.
once sevmedim deyip ikinci izleyiste en sevdigim filmler arasina giren cok filmler olmustur.

Godfather
Forrets Gump
Green Mile

Tr için Selvi boylum al yazmalım

se7en +1
izlediğim en sıkıcı, dandik, abartılmış filmlerden biriydi.

interstellar +1 diyecektim ama kült olarak değerlendirildiğini bile sanmıyorum zaten. kısaca nolan'ın tüm filmleri diyeyim. hepsi aşırı abartılmış balon filmler bana göre.

No Country for Old Men + 1
Little Miss Sunshine + 1
Eternal Sunshine of the Spotless Mind

Ekmek hamuru kıvamını biraz geçince sür. Elinle bile sürersin. Biraz kuruduktan sonra nemli bir süngerle üstünden tekrar geç. Kaymak olur.

Bıçakla düzeltmen biraz zor olabilir çünkü tamamen düz olduğu için ucunu değdirmek zor olacaktır. Islak bir kaşığın arka kısmıyla ufak hareketlerle daha düzgün olacaktır ancak mala düzgünlüğü kadar olmayabilir çatlak küçükse sıkıntı olmaz.

Estetik kaygım yok. Delik kalmasın , yeter.

www.koctas.com.tr

bu olur mu mesela ya da bu www.koctas.com.tr

çabuk kurumaması için napmak lazım. Kapta hemen krursa?

Kap da yok zaten de. poşette yaparım sanırım

rigips'ten 1 kilo al geç. spatula falan filan boşver. bi tane yoğurt kabında yaparsın.

Çabuk donan bir alçıyı poşette hazırlayamazsın topak olur, plastik bir kap bile olur. suyun üzerine alçıyı yavaş yavaş koy, çabuk donmasını istemiyorsan birkaç damla sirke koyabilirsin. Homojen bir şekilde karıştırırsan delik kalmaz. Islak sünger çok daha mantıklı cidden, bir de ertesi gün su zımparası ile üstünden geçersen kaymak gibi olur.

dayım geçenlerde evimdeki dediğin gibi boşlukları alçıyla doldurdu. tam alçı olmayabilir, biraz macunumsu bir malzemeydi ama adı alçıydı. Karton kola bardağında karıştırdı, eliyle sürdü, ıslak süngerle de üstünden geçti

Spatula yerine eski kredi/banka kartı vb kalın plastik çok rahat kullanılıyor. Bıçak zor olur.

önce bi' duruyoruz; ruhumuzun bize yetişmesini bekliyoruz. Bu sırada çokca uyuyoruz, çokca koşuyoruz, çokca okuyoruz. sonra böyle bi' zaman geliyor, mesela susadığımızı filan farkedebildiğimiz anda, yani aklımızı tekrardan yavaş yavaş kullanabildiğimizi farkettiğimizde ; elimizde kalanlarla birlikte neler yapabileceğimize bakıyoruz. Elimizdekileri yazıyoruz bi' tahtaya, sonra bunlarla neler yapılabilir acaba diyor ve kendimize yeni yol haritamızı çiziyoruz.

Yani, tabiri caizse yeniden başlıyoruz. Sürekli hemde, herseferinde daha da azalarak. Sonra bi' yerden sonra yani; rutine biniyor. dertler toplumsal sıradanlık çizgisine oturuyor, bunun bi' diyagramı var. O saatten sonra da para kazanıp, etrafımızı mutlu etmeye çalışıyoruz, sonrası sonrası sessizlik işte.

önce duruyoruz.
olaya dışarıdan bakıyoruz.
sorun neyse, onu benliğimizin parçası haline getirmiyoruz.

içimize dönüyoruz, sorunlarımızı, travmalarımızı çözüyoruz.

merkezimizde kalmayı ve dış etkenlerden minimum seviyede etkilenmeyi öğreniyoruz.
hayatı olduğu haliyle kabul ediyoruz, kızıp, küsmüyoruz.
ama içimizde birikmiş öfke, üzüntü vb. varsa, önce bunları boşaltıyoruz.

mete kudur +1
öfkesini dışarı atamayan bir insansanız ağlamak ve lustral de baya yardımcı oluyor. ha bir de uyumak. bence sorunları çözecek gücü bulana kadar fırsat varsa insanın kendisini dinlemesi ve dinlenmesi en iyisi.

atlatamıyorsun, sadece alışıyorsun... bu laftan nefret ediyorum ama tek çare zaman. ölüme bile zamanla alışıyor insan

Geldi. Çokça... hâlâ da bitmedi, gelmeye devam ediyor.

Soyle bir durmaya, uyumaya falan vakit yok cok. Depresyonunu bile yasayamiyorsun.

Nasil mucadele ediyorum? Bazen kulac atıyorum, kurek çekiyorum... bazen de akintiya birakiyorum kendimi.

hayatımın her konuda pisliğe battığı bir dönem vardı. dönem diyorum, çünkü 3 adet birbiriyle bağlantılı girift bir sergüzeşte girmiştim(öeh) uzak da değil öyle. 1,5 yıl öncesi falan. tam bir kasvetli sanat filmi sahnesiydi hatta.

kendimi uykuya verdim, zamansız ve yersizce ağladım, kimseyi dinlemedim, inatlaştım derken en sonunda beynimin üzerindeki perde kalktı ve psikiyatriste gittim. dedim bana masal anlatma hoca, bana ağlatmayıcı bir ilaç ver (bunun biraz daha kibarını dedim)

Neyse bu ilaçlı süre zarfında kendimi telkin ettim bolca (nasıl oluyorsa) düşünce tarzımı değiştirdim kendimce yine. Sonra bir baktım ki o sıkıntılı 3 olayın birini artık az takıyorum, biri benden bağımsız şekilde düzeldi, diğeri için de beklemedeyim. En azından neşeli halime kavuştum. Böyle yazmamın sebebi de belki azıcık da olsa bir destek Alman gerekiyordur. Zaten bir zaman sonra duyarsızlaşacağın ya da kendiliğinden düzelecek şeyler için o zaman gelene kadar en azından mutsuzlukla değil de farkındalıklar neblim aydınlanmayla filan geçir. Nasılsa bir şekilde oyalanıyor insan

Yaklaşık bir senedir sağlık sorunlarımla uğraşıyorum. Bu sürenin beni her anlamda ne kadar geri götürdüğünü kelimelerle anlatamam. İnsanın kendisinin ve sevdiklerinin sağlığı yerindeyse kendine dert edinmesini anlamsız buluyorum. Sağlık varsa her şey halledilebilir, çok takmamak lazım.

Genc yasta oldugun icin keder olur zaten. 30-35 gibi anliyosun ki hersey geciyor. Nereden nereye geldim, o zamanlar buraya gelecegimi hic dusunemezdim diyorsun. Ama gencken ve olaylari yasarken hic gecmez gibi gorunuyor. Bu dunyada milyarlarca insan var, milyonlarcasinin acimasiz dertleri var. ama onlarin bile umudu var. cunku hayat oyle ki, herseyin degismesi yillar alabiliyor ama bir anda hersey bambaska oluyor.
Bana da gencken boyle nasihat ederlerdi, dinlemezdim, karalar baglardim. O yuzden biliyorum cok takmiyacaksin yazdiklarimi. Ama sen de duse duse kendin ogreneceksin, her gecenin bir sabahi vardir.

Başına her ne gelirse gelsin şu an gözüktüğü kadar korkunç değil ve geçecek öyle düşün. Ben zor durumlarda kendimi böyle rahatlatıyorum olayın iyi bi yönünü bulmaya çalışıyorum bu da şu sebepten olmuş demek ki bunu öğrendim bu sayede diye kendimi avutuyorum, kendimi uzun süre yargılıyorum (bu iyi değil) sonra kendimi affediyorum ve hafifliyorum.
Sevdiğin insanlarla vakit geçir hayatındaki iyi giden şeylere odaklan. En önemlisi de başta da söylediğim gibi hepsinin geçici olduğunu unutma.

çocukken geldi o keder. çocukluğum yitti gitti ama geçmedi. sevdiğin birinin yanında olması yeter diyemeyeceğim zira onun da hayata karşı dik durabilmesi lazım.

kendinden başka çaren yok. kendine şefkat göstermeye alışman lazım. ben pek beceremiyorum. bu hayatta en çok kendime acımasız davranmışımdır heralde.
derdin ne bilmiyorum ama tek çare kendinsin, kimseye bel bağlama.

edit: bir de ilaç, terapi falan bi yere kadar etkili olabiliyor. onu da denemek lazım

Ben hiçbir şey yapamıyorum. Ne zamana kadar yanıcam onu merak ediyorum. Her nefesim acı dolu sanki. Küllenmeyi bekliyorum.

öncelikle insanın üzerinde sürekli sensör olmalı ki doğru yanlış duruyor algılayabilsin.
daha daraltırsan belki oturduğu koltuğa sensör koyar otururken konumunu uyarmasını sağlayabilirsin.

koltuğun altına yada arkasına basınç/kuvvet sensörleri koyarak yaslanıp yaslanmadığını ölçebilir yaslanmıyorsa buzzer ile ikaz ürettirebilirsin. Ama bu tabi sadece o koltuğa oturduğu anı ölçer.

1)düzgün omurgaya ait kalıp çıkartırsın.kalıbın üzerindeki piezo sensor normal otoruşta sürekli aktif halde olur.kambur vaziyete geçince baskı kalkar sensor deaktif olur.
uyarır.
2)omurganın iki ucuna altına ve üstüne ip gibi elastik bir malzeme takılabilir.malzeme kambur vaziyete geçine esner.cihaz uyarı verir.

sensör mantığı sürekli olmalı diye düşünüyorum. Çünkü pozisyon ve ona uygunluk açısından algılayabilecek sistem insan gözü ya da sensördür.

siz derseniz ki pozisyon olmayacak, algı olmayacak. O zaman korse takar. Kişi her daim korseye uymak zorunda kalır.

Sensörlü korse diye bir şey yapın, bu iş huzur içinde çözülsün

www.medikalortopedi.com

ideal oturuşa uygun piezo sensör +1

e "onyıl" de abi? onyıllar boyunca mesela? olmaz mı öyle? yani dil kullanımı ne kadar esnetilebilir, hangi noktada "gtünden kelime uydurma lan" denebilir bilmiyorum ama bence onyıl gayet kullanılabilir tıpkı yüzyıl gibi. hatta ben bunu gördüm diye de hatırlıyorum ama emin değilim.

ingilizce'dekinin latince'yle deca-(10)'la ilgisi var gibi geldi. direkt ingilizce olmayabilir. onyıl aynı şey değil tabii ki, ingizce'de de ten years var, dekat var. birleşik yazınca ayrı bir kelime olmuyor.

Niye yok? Niye var ? Soruları herhangi bir dil için en saçma sorulardır.

Özgün bir çeviri yapacaksam on yıl kullanırım. Gelenekçi bir çeviri yapacaksam dekat. Kelime zihinde varsa dilde de vardır, sadece bir farkında değilizdir bence

Ayip degil, herkes ne kadar is yapiyorsa siz de o kadar yapmaya calisin.

Ben yapmıyorum gittiğim yerde, onlar geldiğinde de katiyen yaptırmıyorum, kovuyorum ben sonra yapcam aaaa diyorum. Bence olması gereken bu.

yapmak zorunda değilsin ve yapmamalısın. canın istemiyorsa yani.

istemiyorsan ve daha da önemlisi sırf kadın olduğun için bu rolün sana yüklendiğini düşünüyorsan kesinen yapmamalısın.

bana gelenlere mutfağı biliyonuz filan diyorum. bir yere gittiğinde de içinden gelmiyorsa yapma, ortamda hasta yaşlı sakat veya sadece çocuk yoksa hiç de ayıp değil bence.

Al eline vur masaya deki siz kimsiniz beni hizmetçi yapmak istiyorsunuz

bence dışarıda görüşün, yiyin, için. büyük gezinti parklarındaki masalar bile evladır şu gönülsüz durumdan. Ben de erkenden uykum geliyor diye eve misafir davet edemiyorum. Çözümü sokakta buldum.

anlamadım ben nereye gidince iş veriyorlar? ya da nereye gelince size yapışıyor filan.

Dışarda görüşmek mantıklı. Olabildiğince etrafını alıştırmamaya çalış, kendin de alışma. Bi başlayınca bırakmak zor biliyorum oturmak olmuyor ama erkenden önlemini alman lazım yoksa iyice üzerine yapışır.

6-e

1 ya da 2

2 ile başlayıp geceleyin 1e geçiyorum.

Çok sıcaksa hava durumum görsellerin dışına çıkabiliyor.

25,E

3-4-5-6 ama bacak sallayacağım tutarsa 4

e.

4 ile başlayıp 3'e geçiyorum. K

1-5
K

1, 2, 3, 4, 5, 6-E

3 ve 4
K

1-5 e

5e yakın
M

Sıklıkla 5, bazen 3. K

5 k

hepsi ve fazlasi
K

giriş - 5
gelişme - 6
sonuç - 3

1'in bacak arasinda yastik olan haliyle uyuyorum.

Uyuma pozisyonum benimle ilgili ne diyormus? Bari onu da paylassaydin da bir seyler ogrenseydik.

K

çoğunluk 5, azınlık 3, e

Hiçbiri. Bi el yastığın altında bi el yana uzanmış, bi bacak düz uzatılmış diğeri bükülmüş ve yana uzanmış halde.
Kadın.

bunların hiçbiri değil, dizlerim havada uyuyorum.

3 ve 5 in karışımı k.

1

5

Baska sekilde uyuyamiyorum fizyolozik nedenlerle.

K

Hepsi.

5e

1-5 e

benimki de @bir nick var benden iceri gibi. 27 e

5 ile başlarım soğuksa 1, normal havada 3, sıcaksa 6 şeklinde devam ederim.

e

1,K

bir nick var benden iceri +1, e

1, 5 ve 1-5 arı
erkek

sırtüstü uyumak konforlu değil,

1,2,3-K

5 e

1-3-6 k

1/5-k.

e-5

yüzüstü yatmak kalbe zararlıymış.

Cevapları mı yok? Buraya yazsan cevaplanabilir

dişçi korkum kalmadı ama yerinde olsam mezuniyetten sonra çektirirdim. şişer mişer, pişman olursun. Çeken çok iyi çekse bile dişin sıkıntılıysa diş hekimi ne yapsın!!11

istanbul implantoloji çene cerrahı tolga gülçiçek

Dişin durumuna bağlı; ağzın yüzün morarabilir de hiçbir şey olmadan da kalkabilirsin koltuktan, bunlar hep ihtimal. Ben olsam mezuniyet sonrasına bırakırdım.

çok güzel olur ancak fırının alt ızgaralarını kısa süre çalıştırıp üst ızgaralarını daha uzun süre çalıştırmanız lazım yoksa altı hemen yanar.

Müthiş oluyo, salça sosunu vs düzgün ayarlarsan.

bir de ben normalde bu tortilla gibi lavaşların tadını çok sevmem ama başka bulamadım. pizzada da kötü olmaz di mi tadı?

şu bazlamaları ikiye bölüp fırına atıp yapıyorum ben. süper oluyor. sucuk ve mısır taneleri ile süslemeyi unutma

@plastik bazlamayı da düşündüm aslında ama lavaş daha yaygın sanki pizza yapımında o yüzden. ince olsun diye bir de.

Pizza formatında kurur gibi geliyor. Şu quasidilla mı ne var ya 2 ye katlanmış, ancak öyle olursa gevremez sanki. Ben de bazlamayı ikiye kesip yaparım. Kalın diyorsan içini al

ben yapıyorum gayet güzel oluyor ama sos ve içeriği yeterli miktarda kullanmak lazım. o da deneye yanıla bulunuyor. domates sosu önemli, ne çok fazla ne de az olmalı. onun dışında ben tek lavaş kullanıyorum, üzerini kapatmıyorum ama erkeksen o sana yetmez muhtemelen. 2 katlı da olur heralde, denemek lazım

Tortilla pizza yaygın bir şey. İnce hamur için tek, kalın hamur için aralarına yağ sürerek çift kat kullanabilirsiniz lezzetli oluyor.

temel besin maddem.
salçalı yağlı sosun kenarlara ulaştığından emin olun. kuruyor oralar hep.
tek kat inanılmaz ince oluyor ben çift yapıyorum. arasına bir şeyler koymayı denedim ama pek verimli olmadı. düz atıyorum çift olarak.
kaşar en son koyulacak, fırını kapatsanız bile olur onun sıcaklığıyla erir o.
ya da ızgara varsa yumurta + kaşar yapabilirsiniz üstüne iki dk. da. yumurta için sadece sarıları, daha güzel daha derli toplu oluyor. yumurta olacaksa kenarlara yarım sosislerden set yapılmalı.

YouTube da uğur Volkan uysal var tarifi orda

ben yapiyorum oyle, gayet de guzel oluyor. iki katli yapiyorum hatta genelde tek kat ince gibi geliyor diye. iki kat arasina salca sosu ve kasar, parmesan ve mantar dilimleri filan koyuyorum. dunyanin en pratik ve lezzetli tarifleri listesinde ilk 10a oynar guzel malzemelerle hazirlandiginda.

Ortasina sos koymamani oneririm, ikisinin arasina kasar yeter

www.youtube.com

Bazlama + 1 (Bim'lerde var)

www.youtube.com

Bazza :)

wetransfer ile yollayabilir, ha tabi içinde hazır programı çalıştırmıyorsa.

diğer türlü cd'yi yazdırıp sana kargo vs. ile yollayabilir.

bilgisayardan anlayan bir arkadaşınızsa cd'nin iso'sunu alıp wetransfer ile size gönderir. siz de o iso'yu cd'ye yazdırır gönderirsiniz. hatta göndereceğiniz kişi de bu işlerden anlıyorsa iso'yu direkt ona gönderin yazdırsın cd'ye.

hiçbirimiz bilgisayardan anlayan insanlar değiliz. Olmazsa mr daki lezyonları tarif ederim, o daha kolay :)

mr cd'sinin içinde otomatik başlayan programı falan vardır belki, o yüzden içeriği kopyalayıp yapıştırmak doğru çalışmamasına sebep olabilir. siz eeb'in dediği gibi yapın.

www.youtube.com
bu video'da bir cd'yi nasıl iso halinde tek bir dosya haline getirileceği anlatılmış. cd'yi iso yapsın, herhangi bir dosya paylaşım sitesi ile ya da drive ile göndersin. boyutu büyükse wetransfer ile.

siz de boş cd alın ve gelen iso'ları cd'ye yazın. (aynı programdaki write image file butonu ile). cd'^lerin kopyası elinizde.

Sana kendini iyi hissettirecekse tekrar oku tabii okumanın nesi kötü olacak.

Değil okumanın kötüsü olmaz.

hocam yanlış anlamazsan bu nasıl bir sorudur? her şeyi geçtim neden kötü olsun tekrar okumak? hayatı bu kadar iyi kötü ekseninde yaşamamanı tavsiye ediyorum. seriyi de oku yeniden.

üçer kez falan okudum sanırım tüm kitaplarını farklı farklı dönemlerde, hepsinden ayrı keyif aldım. ayrıca kitaptan fayda gözetilmemeli bence. oku gitsin

çok kötü bir şey. duymamış olayım

Ya ayni dusunce bende de oluyor. Simdi okunmus kitabi okumak yerine okunmamisi okusam zamanimi daha iyi degerlendirirmisim gibi geliyor. Buna ragmeb harry potter i ikinciye okudum gitti cok da keyif aldim. Oku bence.

Ben ilk kitabi 15 sene once okumustum, ondan beri tüm kitapları 3-5 kez okudum heralde. Artik bastan sona okumuyorum ama canim sikildiginda her kitabin sevdigim kisimlarini falan okuyorum, oku sen de nolucak. Cok keyiflidir.

ikinci yorumu yazıyorum am abi de şöyle düşün, 7 kitabı okuduktan sonra gelen kitap okuma isteğiyle başka okumadığın kitapları da okuyabilirsin mesela. 7 kitap tutsa tutsa max 1 ay tutar, sonrasında da diğer kitaplara geçersin

Oku <3

kitap okuma isteğimin kaybolduğu bir dönemde sözlükte epey bi sürükleyici kitap araştırmıştım. Şibumi yazılmıştı çokça, aldım okudum. İştahım yerine geldi.

Sen de yeni kitaptan dişine göre bulmaya cesaret edemiyorsan harry potter ı oku bence. Benim de canımı çektirdin hatta, okusam ortaokul yıllarıma dönerim kesin

32/kadın

Doktorlar ve pilotlar. İkisi de ağır sorumluluk içeren meslekler olduğundan saygımı kazanıyorlar. Tanıyana kadar tabii, mesleğin saygısı da bir yere kadar.

mesleği değil de her ne yapıyorsa işini iyi yapma istediğinde ve güdüsünde olmak cok albenili.

23k

yaş 30 / Erkek / hepsi çekici geliyo, ayrıca aseksüel olduğum için bi çok konuda anlaşırız gibime de geliyo.

mesleğini öne çıkaran insan otomatikman itici geliyor. çünkü mesleği dışında bir özelliği yoktur ve mesleğini de para ve itibar için seçmiştir.

ben kendim gibi el işi yapanların işlerine saygı duyuyorum(çekici gelmiyor hiçbiri saygı uyandırıyor sadece)

33 erkek

24, erkek, kimyager.

Bu kız şimdi ne çok şey biliyordur, acaba bana da hepsini anlatır mı diye heyecanlanıyorum bazen. Böyle atomlar çarpışıyor falan, çiuvvv. Çok heyecanlı.

pazarcı / saygı duyuyorum abi onlara.

2x // erkek

mesleğiyle kimse çekici gelmiyor. özel bir meslek saygım, ilgim yok.

Yuvarlanantencereninkapağına katılıyorum. Mesleği abuk subuk gelse bile bana bu işi hırs ve şevkle yapıyorsa o mesleğe saygı ve ilgi duymaya başlayabiliyorum.

Hiçbir meslek çekici gelmiyor, kariyeri iyi veya geliri yüksek olan bir meslekse zaren egosu da peşinden geliyor. Genel olarak konu mesleklere geldi mi konuşmayı sevmiyorum.

25/ kadın
Bilgisayar mühendisi / yazılımcı, bu iki grup kendi işleri ile ilgili bir şey anlatırken bana aşırı zeki geliyorlar. Sanırım hiçbir fikrimin olmadığı alanlar olduğundan başkasından dinlerken ilgimi çekiyor. Bazen bir problem olduğunda uzaktan bağlanıyorlar bilgisayarıma. Kendilerini görmesem de ekrandan yaptıkları işleri hayranlıkla izliyorum.

Avukatlar, bu da bir diğer grup. Genelde iletişim yetenekleri kuvvetli, bilgili, günceli takip eden, pratik zekalı insanlar oluyorlar. Yaptıkları iş adalet ile ilgili olduğundan saygım çok büyük.

Ama bu iki meslek grubundan da dünyanın en zeki en yakışıklı erkeği olsun, mesleği üzerinden kendini övdüğüne şahit olursam fersah ferah soğurum.

22/E

Üni sınavında derece yapanlar ve top okullardan mezun mühendisler saygımı kazanmıştır hep. Hele bir de master veya dontoraya stanford, mit, harvard gibi okullara gitmişse saygım 10 kat daha artıyor. Onun dışında ege, gazi, sakarya gibi yerlerden mezun mühendisi sallamam.

başarılı ve işine hakim, kendi alanında deneyimi/bilgisi derya olan erkek genel olarak çekici gelir.
bu, hayata karşı da olabilir.

yani genel olarak neyin nasıl yapılacağını, yolunu yordamını bilmesi, bir konu hakkında "x'e sorayım" diye düşünebilmek, benim bilmediğim şeyleri bildiğini bilmek, bana kavram olarak çekici gelen bir şey.

31, kadın.

mesleği çekici yapan yine kendisi. kendisini sevince mesleğini de sevdim şimdi acayip bi algıda seçicilik oldu bende. ne zaman nerde hemşire lafını duysam ta içimde bi yerler cız ediyor. olm bu kadar çok sevmeyin bak, ya da terk edilmeyi başarmayın. ikisi de kolay değil. ne öküzlük etmişim ya. bedeli ayrılık olmamalıydı..

yüksek zeka ve bilgiye ihtiyaç duyan meslekler çekici geliyor bana. ama boğaziçi bilgisayar bitirdim demesi çok ilginç değil. okul bu ortalama zekada olup ders çalışan herkes bitirebilir.

bu yapıda bir kadının bilimsel bir araştırma yapıyor olması ya da bir yenilik üzerinde çalışıyor olması ilginç gelir.

çekiciyi genel anlamından sıyırmak isterim. Özellikle mesleği "ilgi" çekici gelen bir kişi olmuştu. Bir uçak yolculuğu ve sonrasında 3 saat aralıksız sohbet ettiğim halk bilim doktorası yapan arkadaş. Ortak arkadaşımız olduğundan önceden tanıyorduk birbirimizi ama böyle yağ gibi kayan bir diyaloga girmemiştik.

Onun dışında mesleğe özel çekilme durumum yok. Zaten aslında bende fazlasıyla itme durumu var. 27k

polis/asker. 24, erkek

sanatçı, sosyal bilimci vs kadınlar çok ilgimi çekiyo benim. benim hiç alakam yok o saydıklarımla ve bilen kadını çok çekici buluyorum. tamamen benimle farklı domainlerde bilgisi varsa çekicilik arşa çıkıyor. ama çok bilen mühendisi de çekici bulurum. bilsin yeter. 20e

Hukukçu ve psikolog kadınlar çok ilgimi çekiyor. Pek aptal olma ihtimalleri yok gibime geliyor niyeyse. Müzisyen ve ressam kadınlar da tahrik düzeyinde ilgimi çekiyor.

Riskli bir şey. Kendi basit iğnem için sormuştum hemşireye, tıbbi eğitimin yoksa deneme bile dedi. Felç kalmaya kadar gidermiş.

ne yalan söyleyeyim, bence değil. bilim dünyası tabii ki riskli oldugunu düşünüyordur.

youtube' da falan kesin vardır videosu. hangi sınırlar içinde vurulmalı, nasıl vurulmalı, napılmalı vs.

yapma.

sinire denk gelirse ömür boyu sakatlık olabilir. yapmayın.

eski sevgilime iki günde bir demir iğnesi yapılması gerekiyordu. sürekli kalk hastaneye git falan meşakatli geldiği için ben yapıyordum. şey demişti, zaten hastanede yapılsa bile risk var, bir de eve yakın hastane var zaten, bir şey olursa direkt götürürüm diye rahattım açıkçası. yer olarak da, kalçasında zaten morluklar vardı önceki iğnelerden dolayı, onların yakınına yapıyordum. çok zor değil, ama siz yine önce bilen birisinden öğrenseniz daha iyi olur.

enistem tek ayagi sekerek yuruyor. kucukken hasta olunca babasi yapmis ignesini ve sinire denk geldiginden tek ayagi sakat kaldih

Risk var. Hele ki tozlu iğneler falan daha riskli.

Yok yapma. Benim att arkadaşım kalçama iğne yapmıştı yıllarca acısını yaşadım, kendisi sağlık meslek lisesi mezunu, 2 yıllık yüksek okul okumuştu buna rağmen baya kötüydü.

Ben de evde defalarca iğne olmuş biriyim, şimdi başkasına yapmam. Sakat kalmasını geçtim ölme ihtimali var. Bizzat doktor tarafından yapılsa bile birisi ciddi alerjik reaksiyon yaşarsa gelip o ortamda buna müdahale edecek malzemeniz var mı diye bakılıyor.

@embermane Özellikle demir ilaçları aşırı alerjiktir asla evde yapılmaması gerekir. Kasa da yapılmıyor artık, sarkom adında bir tümör oluşumuna sebep olduğu söyleniyor. Gerekirse hastanede damardan verilir. Bir daha kimseye yapmayın. Hastanede yapılsa bile risk var, evinizde ölün diyen için ne desem gg.

Yapma, benim dayım çocukluğunda vurulan yanlış iğneden dolayı şuan yıllardır topallayarak yürüyor. Şaka yapmıyorum.

(bkz: enjeksiyon nöropatisi)
(bkz: düşük ayak)

iğne yapmak bilene basit bir olay ya hani, ben yapardım. Hatta beraber çalıştığım hemşirenin başka işi varsa ya da yemeğini yiyorsa ona seslenmezdim. Gider hastanın iğnesini yapardım. Hatta evde de arkadaşlarla birbirimize B12 iğnesi yapardık. ( yazınca çok komik durdu, doktorların ev tipi eğlencesi :)

Ortalama üstü bir yiğitlikmiş. Allahtan kötü bir durum yaşanmadı. Yapan kişi doğru yöntemle iğneyi yapsa bile hastanın sinir seyri çoğunluktan farklı olabilir. Bu kadar bilinmezlik içinde ben de artık eşe dosta yapmıyorum. Geçen haftalarda da bu konu kafamı epey kurcaladı hatta bir cihaz tasarladım kafamda. Muhtemelen kafamda kalmaya devam eder.

Alerjiden bahsetmedim yukarıda zaten söylenmiş. Hastanede yaptırın

gönderin, geçmiş olsun

uzun saçlı, seksi ve aseksüel biri miydi?
kesin beni gördün rüyanda.
izmir'de yanıyoz şu anda.

Ahahahah çok sıcak

cinsiyet olarak uymuyorsun sanrı. aseksüel kısmı konusunda bir şey diyemem o kadar tanıma imkanım olmadı. izmir çık aradan

Rüyalarında bile kadraja sığmayan birini gördüysen kesin benim fkkfkdkdl

kaşı kalınsa benimdir :)

@fallopian biraz ya da değildi emin değilim :)

Zirvede olmadığım için rüyadaki ben değilim muhtemelen. Cevaba gelecek olursalk, aniden aşırı sıcaklaştı hava. Yazların ne kadar bunaltıcı geçtiğini hatırlatır cinsten.

bence tekirdağ. çok güzel yer.

Edirnede yaşamışsın. Ailenle yaşamak istemiyorsun. Cevap veriyorum c şıkkı tekirdağ.

çanakkaleye gidip ayrı eve çıkın. bu sayede her istediğiniz kabul oluyor sanırım.

tekirdağ baya güzel ben olsam orda yaşardım.

tekirdağ.

arastirmalarima göre Çanakkale baya güzel bir yermis sosyokültürel anlamda.

bunun yanı sıra turkiye' de dünya sağlık örgütünün hava kirlilik sınırının altında olan tek şehir canakkale. kükürt di oksit miktarının en fazla olduğu şehirlerden biri de tekirdag. muhtemelen bu açıdan sormadınız ama kanser olmak da istemeyiz diye düşünüyorum.

Ben senin yerinde olsam asistanlık için Tekirdağ derdim. Çanakkale çok sapa, kuş uçmaz kervan geçmez gibi geliyor. Tekirdağ'da daha çok vaka görürsün. İkisini de görmedim bu arada. Dışardan bir gözle söylüyorum.

canakkale kesinlikle.

Çanakkale

Çanakkale bence çok daha güzel bir yer.

tanıyon beni zaten
enfeksiyon bence tabi şehir/hastane de önemli bu kıyasta biliyorsundur.
kaç aldın?

insanlarla uğraşamam ben labarstuvarda takılırım dersen pataloji seç, birazda kişiliğe göre. yakın bir tanıdığım tus da derece yaptı gidip pataloji seçti ailesi yıkıldı. bizde doktor deyince muayene açabilen bilindik branşlar daha populerdir malum. ama çocuk ben hastayla insanlarla uğraşamam arkada takılmak istiyorum dedi.

yakın arkadaşımdan örnek vereyim; tam bir dahiliyeci kafası var, boşa gitmemesi gereken bir beyin. Kliniği sevdiği halde ölü görmek istemedi, mecburideki tecrübesinden kaynaklı. Patolojiyi araştırdı. Hacettepeye gitti, oradaki asistan ortamını gördü. Zormuş gerçekten ve gidenin göz numarası büyüyormuş, kendisinin de göz bozukluğu var. Bir de fetus otopsilerini bazı yerlerde adli tıp değil patoloji yapıyormuş. Ben bilmiyordum, duyunca şaşırdım. Bu göz meselesi ve fetus otopsisi yüzünden patoyu sildi aklından..
Şimdi enfeksiyon asistanı. Çok isteyerek gitti, hem dahiliye gibi hem de o kadar sert değil diye. Yine de zorlanıyor ama asistanlıkta kolay bir bölüm yok zaten. Kendimden örnek vermek isterdim ama çok alakasız bir bölümdeyim

@pastörize Zaten bozukluğu olan gözü daha da artırabilir hakikaten de. Bir de arkadaşımın göz bozukluğu dışarıdan görünür cinstendi. Ondan öyle bir uyarı yapılmış olabilir. Fetus da ekstra üzücü gelmiyor ya da ben ceset göre göre alıştım. Kişiye göre yani.

Bir de enfeksiyon için klinik mikrobiyoloji de veriyor mu diye öğrenmek lazım. Enf olur ve yıllar içinde sıkılırsan mikrop uzmanlığınla bir laboratuvara geçersin

Açılın patolog geldi. Yeni başladım gerçi. Ben de aynı durumdaydım enfeksiyonla arasında kalmıştım.Fetüs otopsisi evet zor da sırf bu sebepten patolojiyi silmek çok saçma olmuş. Göz konusunda da burdaki asistanların yarısından çoğunun göz sorunu yok o da saçma bi genelleme olmuş. Hasta görmek istiyosan enfeksiyon istemiyorsan patoloji yaz. Bir de nöbet icap vs bunları düşün patoda haftasonun boş bütün resmî tatillerin tatil bunlar çok güzel avantajlar. Ama patoda teorik yükün çok fazla tahmin edersin ki enfeksiyon daha hafif. Bir de patonun makroskopi kısmı var eğer cerrahi vs seviyorsan çok tiksinme olayın yoksa bence eğlenceli ama herkes sevmeyebilir. Mikroskopi de aynı şekilde kimilerine çok sıkıcı gelir bana bulmaca çözmek gibi geliyor seviyorum. Bulabildiğin uzmanlarla konuş, benim her iki branştan konuştuğum uzmanlar da memnundu genel olarak, hangisini seçersen mutlu olursun umarım.

yakında o senden ayrılır zaten

fakirlikten ziyade sanki sende bir ezilmişlik var gibi. sevgilisinin yanına gitmek isteyen her türlü gider. her türlü kendine kalacak yer bulur.

benimde hiçbir zaman çok param olmadı fakat hiçbir zaman da kendimi fakir görmedim. bir şeyi yapmak istiyorsam ki bu sevdiğim insan ile vakit geçirmek ise her türlü yaparım onu.

yol için otostop çekebilirsin. kalacak yer için couchsurfing gibi bilumum ortam var. para gerçekten çok şey fakat her şey değildir.

edit: para hakkında şöyle bir örnek verebilirim. cebimde 100 lira var iken istanbuldan erzurum'a gidip kayak yapıp üstüne cağ yiyip geri dönmüşlüğüm var.

ezilmişlikten ziyade kabullenilmişlik var. sorun şu ki ortak bir şehirde kalacağız. tek olsaydım sokakta bile sabahlarım ben. ona karşı hissettirmiyorum gelecekten umutlu, gururlu birisi gibi davranıyorum ama içten içe böyleyim.

Kadını üzen parasızlık değil çabasızlıktır. O çaba kadına verdiği değeri gösterir, kadına verdiği değer de erkeğin kendine verdiği değeri gösterir. Kadın erkeğin kıymetsizlik saplantısı olanından hiç hazzetmez, çünkü nu güçsüzlük getirir. Buna göre düşün, alabildiğine geniş ve şartlanmasız düşün. Çözümler sende. Sevgi kolay bulunan bişey değil, çabala.

Ek: iki taraf da çalıştığı halde, ben memurum ve İstanbul'a tayinim olmuyor diye, adam ben çalışmayacağım (?!??!!??) için ev araba alamayacağını düşünüp beni hayatından çıkardı. Bir başkası memuriyetimi basamak olarak kullanabilmek için benimle evlenmeye kalkıştı ama nasıl: beni bir başkasıyla formalite nikahı kıymaya teşvik etti. O sayede Ankara'ya tayin olacakmışım eş durumundan, sonra onu boşayacakmışım biz evlenecekmişiz... godoş. Üstelik 7 yıldır bitirmediği aöf'ni ben bitirttim, askere benim zorumla gitti ve çalışmayan, siyasi parti peşinde koşan, onların arada bir cebine koydukları 5-10 lirayla geçinen biriydi.

Bunlar erkek. Erkek böyle olmaz. Bana ne iltifatlar ne kocaman sözler ettiler ama asla uygulamasını göremedim. Çünkü onlar çabalamadılar. Çünkü kendilerini de kadınları da kıymetli bulmadılar.

Önce insan olduğunu sonra da erkek olduğunu hatırla ve çabala. Başka çıkışın yok. Kaçmak çok kolay. Evden çalış tez yaz yine para kazan. Bişey yap.

siz kompleksi biraz abartmışsınız. Onun kadın olması bir şeyi değiştirmez. Hayat müşterektir. Eve giren para zaten ikiye bölünür. Kimin ne kadar aldığının bir önemi olmaz ilerde. Tabi bu siz bu aşağılık kompleksini, ezikliği aşabilirseniz böyle olur.
Aşamazsanız ilişkiniz sizin yüzünüzden bitme noktasına gelecektir.

Yani bence siz ayrılın.

Ayrılmayın. İlki onun kararı bu, sizi seçtiyse buna rağmen seçmiştir ya da bununla birlikte seçmiştir.kimcisi onun suçu değil bu. Onun iyiliğini düşündüğünüz için ayrılarak onu çok üzeceksiniz. O kendisi içinneyin iyi olduğuba karar verebilir.

Zamanında işsiz bir kişi işe birlikteydim ve bnzer şeyleri yaşadık. yaren'in "Önemli olan çaba" sözüne katılıyorum. Hayat bu. Bir gün o da işsiz kalabilir. İşsizliği yıllarca da sürebilir. Aynı şekilde sizin işbirliğiniz de yıllarca sürebilir. Mesleğinizle ilgili bir iş bulamayanilirsiniz ama nir şekilde başka bir iş bulabilirsiniz. O zamana kadar dayanırsa ilişkiniz, çok güzel bir ilişkiniz olabilir. O zamana kadar dayanmazsa zaten olmayacakmış dersiniz. Ancak, atıyorum 5 yıl geçer de siz "Ne yapayım, bulamıyorum" der ve eve kapanırsanız, çabalamazsanız, o sorun olabilir.

o başka birine meyillenince biter. Ayrılsan da bir, ayrılmasan da

Hatunu boş ver, senin kendin için silkelenmen lazım. Bu ezik psikolojisini at üstünden.

yaren -1

Öğrenciliği unutmuş sanırım çabala diyen arkadaşlar. Hafta içi okul varken, hafta sonu sınavlarla, ödevlerle, dinlenmekle geçerken bir erkeğin çabalaması mümkün değil. Seviyorsan biraz daha idare et. Yoksa sen bilirsin. Kendini sığıntı gibi hissetmeye başladıysan o ilişkiden çok tat alamazsın zaten. Seviyorsan ayrılma. Bu sefer daha çok üzülürsün.

Bolgendeki dandik bi ozel hastaneye git. 10 dakkada yazarlar.
Ben kendi yasadigim sehirde 20 liraya almistim saglik rapurunu

Verebilir ama doktor da haklı asıl bu işler için tahlil yapılması gerekiyor. İşini usulüne uygun yapan birisiymiş demek ki.

daha geçen dayımla konuştuk. Ege mezunu, 20 yıl önce üniversitesindeki mediko dan almış raporunu. Medikonun doktoru o kadar incelemiş ki takdir ettik adamı, 20 yıl sonra bile. 1 hafta sürenizin kalması hastanenin ya da doktorum suçu değil. Aile hekimiyken bana da böyle emrivaki yapmak isteyen hastalar geliyordu, yok turnuvası var, maça çıkacak vs diye. Ben de rapor vermiyordum. Bu inat falan değil, gerçekten de o raporun gerektirdiği tetkikin elinde olmaması/ yapmaya yetkinin olmaması ile ilgili. Aile hekimi ilkeli bir insanmış ki vermemiş size.

Aile hekiminiz iyi bir doktormuş, o haklı.

Havuzdan sistit kapmıştım küçükken, hala acısını çekerim. Keşke bütün doktorlar iyice kontrol edip de verseler raporu.

Mediko ya git. Ytu de onlardan alabiliyorsun.

Dandik hastane +1. 10 dakikada veriyorlar.

yalnız benim yazıdan anladığım dermatoloji ve dahiliye/aile hekimi şeklinde.

yani aile hekimi veya medikodan alman yetmeyecek; illa cildiyeye görünmen lazım rapor için.

doktor haklı; diğer arkadaşlarının raporlarını kabul etmiş olmaları üniversitenin hatası. kendi yönetmeliklerine aykırı davranmışlar.

bence evlencek birini bul pişman olmazsın

not : erkeğim

23 yaşındayım, 5 yıllık bi ilişkim var, sürekli evlenelim artık daha ne kadar böyle sürecek siye baskı görüyorum, ama evlenmeye hiç niyetim yok. Evlilik gerçekten çok korkutuyor beni. 5 yıl önce de böyleydi, 5 yıl sonra da böyle olacağını öngörebiliyorum.
Daha sonrası için bir fikrim yok, benim kafamda hep 30umdan sonra evlenirim gibi bir plan olduğu için 30a kadar korkup kaçacağımı düşünüyorum.

İnsanlar sorun değil bence ama sen yaşının geçtiğini düşündüğün için evlilikten korkuyorsun gibi geldi bana. Evlen mutlaka ileride zor olur.

İsteyip istemediğimi bilmiyorum ama düşencesi bile titremeye yol açıyor bende. Lafın gelişi söylemiyorum bunu, gerçekten fiziksel tepki veriyor vücudum.

Geçen gün anneme de dedim, hiçbir zaman o evlilik tanımı içerisinde konumlandırmadım kendimi, konumlandırmadım. Neden bilmiyorum ama olmadı işte, içimden gelmedi hiç. Büyük sorumluluk, daha kendi hayatım içinde tam olmamışım ben, tam olmadan olmaz ki bu işler diyorum sanırım kendi kendime. Yalnız kalmak da istemiyorum ileride, birtakım çelişkilerdeyim.

31 yaşın son demlerindeyim, bitse de gitsek hatta, hiç sevemedim kendisini.

ben. her geçen gün evlilik fikrinden daha da soğuyorum.

29-30 yaşındayken ben de delicesine ürküyordum. Hatta bol bol 'Niye sevdiğim kişiden evlenerek nefret etme riskini göze alayım ki' diyordum. Meğer sorun o zaman birlikte olduğum kişideymiş. Yeni yeni fikre ısınıyorum. Şu anda da çocuk fikri delicesine 'Hayatta olmaz, imkansız, istemem' görünüyor. Ona da zamanı gelince bakacağım. Ailemde 40-45 yaşları arası doğumlar bol, o yüzden çok da düşünmüyorum.

Bir arkadaşımla konuştum az önce. O da 36 yaşında. 'Benim hayalim hep evlenmemekti. Şimdi evlenmek istediğimi fark ettim' dedi. Yeni bir sevgili sahibi, göreceğiz.

Bir kuzenim var, 48 yaşında evlenmedi. O bile, 'Bilmem, zamanı gelince bakarız' diyor.

Eski patronum, 60 yaşında. O da 3 ay sonra evleniyor.

Dördümüzün de kız kurusu olmak dışında ortak noktası şu, pişman değiliz. Kendim hakkında polemik yapmayayım, taraflı olur; bu kuzen evlilik teklifi almamış ya da cinsel hayatı olmayan biri değil. Hazır hissetmemiş, istememiş ve yeni yeni hazır hissediyor. Açıkçası ben de tren kaçtığını düşünmüyorum çocuk düşünülmüyorsa. Yapabilinecek insan ne zaman denk gelirse. Bunun için zorlamaya, o an içinden gelmeyen bir şeyi yapmaya gerek yok. Zamanı geri çevirememek gerçekten bir dert, o konuda söyleyeceğim bir şey yok ama ilerisi için çok korkulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum.

Bende bu durum tam tersi. Is guc sahibi de olduktan sonra evlenmek istiyor artik insan. Evlilik dusuncesini hicbir zaman aklindan gecirmemis bir insan olarak evlilik olabilir artik diyorum. Evlenilecek kadin atsin birileri ustume.

25 / erkek.

kendimi bildim bileli gözümü korkutan bir şeydi. boşanmış aile çocuğuyum onun da etkisi vardı. şu an 25 yaşındayım, son 1 senedir nedense çok sıcak bakıyorum evliliğe. özellikle çocuk olacaksa bu yaşlarda olsun ki, yaş ilerleyince kafam kaldırmaz gibi geliyor. neden sıcak bakmaya başladın dersen, sevgili gibi gez toz beraber yaşa. nereye kadar. asıl o sıkıcı geliyor bana artık.

@ayça, aslında evlilik bizim kulturumuzde cekilcek cile degil zaten de o cocuk olayı tum işi tereddute sokuyor zaten:/

Evlilik kurumu keşke baştan hiç olmasaymış diyorum. Ama evlilik denen şeyin var oldugu mevcut durumda evlilik deyince korkup kaçanlardan da degilim. Tabi ilerisi icin. Su yaşımda evlenmek kötü olurdu. Sevdigim bir insanla makul bir zamanda evlenme fikrine gayet sıcak bakıyorum ama çocuk olayından emin degilim. Su an icin cocuga cok soguk bakiyorum. Ileride degisir muhtemelen.

Ergenliğimden beri evliliğe bakış açım hiç değişmedi. Hep nefret ettim toplumdaki bu evlilik dayatmasından. Bir an bile "acaba olur mu" diye geçirmedim aklımdan, her zaman aşırı uzaktım evlilik fikrine. Yıllardır bu fikrim değişmediyse artık yeni insanlar tanıyıp yeni şeyler gördükten, sorunlu evliliklere şahit olduktan sonra fikrimin değişeceğini sanmıyorum hiç.

Ben varım yani sonuç olarak. 24 yaşındayım.

31 k evlenmek istemiyorum. Ömür boyu gömlek ütüleyemem.

Ne gerek evlilige. Herkes yapiyor diye mi yani.

Suicides underground +1

Bir is arkadasim gecen baktim erkek arkadasinin gomlegini utuluyor. Sogudum cidden kizdan

27 k
Evlilik son 1 seneye kadar hep manasız ve eziyet dolu görünmüştü bana. İçinde illa ki aldatma olacakmış gibi, neden bu ihaneti yaşayayım ve hayatımı çıkmaza sokup modumu düşüreyim ki? diyodum.
Ama şuan öyle bakmıyorum, güven problemini biraz daha aştım, yalnız yaşamaktan alabildiğine korkuyorum. Aile dostlar falan biyere kadar, insan kendini yalnız hissediyor. Aileyle yaşamak kalabalık geliyor, tek yaşamak da çok yalnız. En iyisi 2 kişi olmak, sevdiğinle uyumak, her şeyden senin haber vermene gerek olmadan haberdar olması, senin hikayeni yarı yarıya paylaşması ve bunun resmiyete bağlanmış olması.
"Tam ve sürekli bir hayat ortaklığı" kanun tanımını ilk okuduğumda kabus gibi hapis gibi boğucu bir çıkmaz demiştim. Ama şuan tam tersi, tek başına olmak arkadaşlarla aileyle avunmaya çalışmak karanlık bi çukur gibi geliyor.

Çocuk sahibi olma konusunu düşünmek bile istemiyorum. Bazen kabuslarımda hamile olduğumu karnımın kocaman olduğunu görüyorum.

evliligi gomlek utulemeye indirgeyen, sevgilisinin gomlegini utuledi diye kizdan soguyan lumpenler kadar garip, sig bir topluluk gormedim sanirim. evlenmeyi istemeyenlere hicbir lafim yok da bu zihniyet muthis ya, ciddi ciddi yetiskin insanlarin boyle seyler yazabilmesi, bu konuda bu kadar dar goruslu olmasi urkutucu.

Tamamen tanıştığın insanla ilgili bence. Ben ütü yapmayı pek sevmiyorum diye gömlek giymem yaka takar üstüne kazak giyerim diyen sevgilim vardı mesela. Tamam belki ileride böyle olmaz ütülerim illa ama o da başka bir şey yapar bir şekilde beraber yürür. Evlenince de hayatında güzel ve kötü anlar olacak evlenmeyince de. O yüzden evliliği bir şeylerden vazgeçiş ya da kazanma olarak görmek biraz saçma geliyor bana. Bakarsın biri olur evlenirsin olmaz evlenmezsin. Her şey mümkün.

29,5! yaşımdayım ve seninle az çok aynı şeyleri düşünüyorum fakat şöyle de inandığım bir şey var; evlilik istenilmez istetilir diye. Yani muhtemelen o kafaya sokacak birisi çıkmadığı için karşımıza böyle düşünüyoruz.

evlenmeyi bilmem de
cocuk dogurup sonradan pişman olan hiç görmedim.

evlilik konusunda muhtemelen pişman olursun.
çünkü burası türkiye.
erkek halimle beni bunaltıyor dost akraba.

der meister +1

nutkum tutuldu.

Of cok guldum, hep utuden konusulmus. Utu muhim beyler. kimler kimler istedi de dedim utu yabmayi bilmiyorsan aufwiedersehen. Ben evlenmeyi cok seviyorum, herkese evlenme teklif ediyordum baska bir sosyal ortamda, cok komikti. Seye de heb gulmusumdur. Evlilik diyorsun, aklina dugun, akraba sorumluluklari bir seyler bi seyler geliyor. Olm bi gun beyaz bir elbise, bir takim giyeceksin, iki ayakta durup el cirpacaksin, biraz yorulacaksin, anneannen mutlu olacak! Olay bu yani. Yaşlılar mutlu olsun, ne olacak yani, sanki hergununu muthis anlamli seyler yaparak dolduruyorsun da bir geceye gelince ay dugunler cok sacma. Konudan dagildim, ne diyordum? Evliligin bu sevgili disinda geti4digi sevilmeyen seyleri iki dakikada halledince geriye muthis bir sey kaliyor bence. Yalniz hepimizin olmesi cok dandik bir sey. Gelecekteki kocamin olecek olmasina katlanamiyorum.

çocuk çok severim ama o sorumluluğu almak istemediğimden çocuk yapmam, o yüzden uzun süre evlenmem de diye düşünüyordum.

beni evliliğe itebilecek hiçbir neden yoktu bana göre zira 3 yıldır bir ilişkim var, birlikte yaşıyoruz, maddi sorunumuz yok vs. vs.

ama toplumun içine karıştıkça maalesef o sosyal baskıyı hissederek sudan çıkmış balığa dönüyorsun. en basitinden, halası beni komşularına "sözlüsü" diye tanıtırken daha ailemle bile tanışmamıştı sevgilim. yaptığımız ayıp günah değil neden böyle deme gereği duydu diye üzülmüştüm. o yüzden çocuk konusunda hala benzer düşünsem de 2-3 seneye evlenirim muhtemelen çünkü artık bu ülkenin kokuşmuş zihniyetiyle mücadele edemiyorum.

evlenmeyi iki kişinin canının istediği gibi şekillendirmek, kendi kurallarını belirlemek, yoldaşlık, heyecan, destek, eğlence gibi kavramları kaybetmeden sürdürülebilecek bir seçim olarak bakacak erkeği bırakın, genel olarak insan bulmanın çok zor olduğunu düşündüğümden evlenmek gibi bir düşüncem yok.

evlenmekten korkmuyorum da, kendi seçtiğim bir şeyden niye korkayım. En kötü ihtimalle boşanırsın, biter gider diye düşünüyorum, ama benim tuzum kuru. Çalışan bir kadınım, kendi param var, modern bir ailem/sosyal çevrem var, bu yaşıma kadar kimseden "evlen, çocuk yap" gibi bir baskı görmedim, görmüyorum.

daha önce evlendim, iki sene sürmedi. hayatımda yaptığım en saçma ve gereksiz şeydi.

Genel olarak evlilikten korkma kavramını pek anlamıyorum. Misal, durup dururken "ya attan düşersem" diye uykum kaçmıyor benim, zira ata binmeyeceğim, ata binmemi gerektiren ortamlarda bulunmayacağım, illa ata binmem gerekirse belki ders alıp pratik yapıp bunu başarıp başaramayacağımı deneyeceğim, hayat illa ata binmemi gerektiren bir şekilde ilerlerse de başka alternatiflerin de kabul göreceği bir yerde yaşamak için gerekenleri yaparak bir yol planı çizeceğim. Saçma bir metafor oldu ama, korkuyorsanız evlenmeyin demek istiyor şair burada.

Bence hızlı bir hayatınız yoksa çok pişman olursunuz. Birkaç tanıdığım var, hepsi açıkca belirtmese de pişmanlar. Bir tanesi geçen evlenmeyi denedi ama bu yaştan sonra sıkıntılı, olmadı...

Standart ev kadını veya evden-işe şeklinde bir hayatınız varsa mutlaka evlenin. Ancak ekstrem bir hayatınız varsa (örneğin dünyayı geziyorsanız), uzun bir süre niyetinizde buysa o zaman evlenmek istemiyorsanız evlenmeyin.


.

Benim arkadaşım beş yıl önce aklımdan geçmezdi evlenmek ama şimdi çok pişmanım diyor. Ciddi anlamda da istiyor evlilik. Bahsettiğim kişi 34,k.
Ben de biraz @kartallar yuksek ucar gibi düşünüyorum bu konuda.

İnsanlar hala bunun zorunluluk değil bir tercih olduğunu anlayamıyor.
Kadın bir erkeğe ait veya anne olmayınca daha değersiz değil, bunu karşındaki ile tartışmayı bilmek, ona gerçekten ne söylemeye çalıştığı konusunda yardım etmek lazım.
Çevresinde tek başına durabilen güçlü kadınların tü kaka ise kime neye göre olduğunu.. Bir insanın hayat kavgasını aşağılamaya vakit ayıran insanın vaktini almayı da bilmek lazım. Evliliğin zıttı Yalnızlık değil.

27-kadın

küçüklüğümden beri hiç evlenmek istemedim çünkü evlenmeye gerek olduğunu düşünmüyorum. eskiden korkutucu gelirdi sürekli aynı adamla yaşama fikri. şimdi ise tam tersi, bütün ömrümü aynı adamla geçirmek istiyorum ama bunun için niye evlenelim ki? bizim birbirimize "sana söz, iyi günde, kötü günde, hastalıkta, sağlıkta yanında olacağım. bunun altına imzamı dahi atarım. te bunlar da şahitlerim" demeye ihtiyacımız yok :D bunu zaten biliyoruz.

ailelerimiz açısından da şanslıyız, yıllardır sevgilimle beraber yaşamama rağmen hiç baskı kurmuyorlar "niye evlenmiyorsunuz" diye.

hem sonra evlenmeye kalksak düğün yapıcaz, annemler ablamın düğününde yaptıkları gibi 600 kişiyi çağırmak isteyecek, ben olmaz diyeceğim, kavga edeceğiz, sonuçta o 600 kişi gelecek, ve bir sürü gereksiz masraf olacak. yazık günah.

çocuk istersem o zaman evlenirim tabi. ama çocukları çok sevmeme rağmen şu yaşımda bir çocuğun minimum 18 yıllık sorumluluğunu almak istemiyorum. şu anki yaşam tarzım bir çocuk yetiştirmek için kesinlikle uygun değil. çocuk için hayatımı toptan değiştirmem gerekecek. çok zor. 

sevgilimin gömleğini de ütülerim donunu da yıkarım ayrıca. o da benim için yapar. bunlar da bir şey mi, insan sevdiğinin yüzü gülsün diye neler yapmaz ki. sanırım birbirimiz için yapmaktan gocunacağımız hiçbir şey yok şu hayatta. gömleğini ütülemekten şikayetçi olacağınız biriyle evlenmemelisiniz zaten.

bir kez evlendim(aslında imza atmamak için oldukça direndim ama işte enerjimizi neden insanlara bunu izah etmeye çalışarak harcayalım, kendimize harcarız söylemleriyle ikna oldum, belki de o dönem ikna olmak istedim). öyle travmalı, çok kötü bir evliliğim olmamasına rağmen inanılmaz pişman oldum. hayatımda verdiğim en yanlış karardı. balayından döndükten sonra pek çok kişiden, evlenmeden önceki etkinliklerime/hobilerime/iş tempoma vesaire devam edince, artık evli barklı kadınsın "uyarısı" aldığımda ne "halt" ettiğimi idrak edebilmiştim. eskiden işyerinde asiliklerim, aferin phoebe hakkımızı aldın diye yorumlanırken, evlilik sonrası e ama sende kendine bir çeki düzen vere dönüştü. hayatta evlilik kadar pişman olduğum hiç bir kararım olmadı gerçekten. o yaşa kadar inşa ettiğim bütün kimliğimi/zihinsel birikimimi sınırlamam ve evliliğe uygun bir kadın profiline dönüştürmem beklendi. bunu yaşamayan kadın sayısı son derece sınırlı bu ülkede. sosyo kültürel-ekonomik düzeyi farketmiyor. kadınlar bunu kendi aralarında dahi dile getiremiyor çoğunlukla. çünkü seçilmemiş/tercih edilmemiş kadın algısıyla anılmayı göze alamıyorlar. yemişim bu algıyı. benim mutluluğumdan, huzurumdan daha önemli ne var bu bir kere yaşayacağım hayatta? istisnai evlilikler elbette vardır, her evlilik böyledir diye ahkam kesmeyeceğim.

herkes tekrar evlenmeme sebebimin evlilik fobisi falan olduğunu düşünüyor. hiç alakası yok. bunun bir tercih olduğunu kabul etmek istememe sebepleri, çoğunlukla, kendileri bu sosyal algıyla mücadele edecek gücü kendilerinde göremedikleri için yaşadıkları iç çekişmeler. şükür iç huzurum çok yerinde ve son derece mutluyum. 50 yaşımı 50 yaşına gelince düşünürüm. neden olasılıklar üzerinden senaryolar yazıp bugünümü anksiyete ile geçireyim?

ezcümle; bir başkası ile birlikte olmadanda ben tam ve bütünüm. bir başkası ile hayatımı birleştirme kararı alırsam şayet, bu toplum istedi diye, kendimi tamamlamak için vesaire olmaz. bir yol arkadaşı istediğim için olur, ki imza atmayı yinede düşünmüyorum.

27 k, birebir aynı fikirdeyim sizinle.

yalnızca evlilik değil, genel olarak ilişki olayına alerjim var. ne zaman gereğinden fazla bir samimiyet oluşsa biriyle, ya bi yolunu bulup kendimden soğutuyorum, ya da ayaklarım totoma çarpa çarpa kaçıyorum. çevremdeki ilişkilere ve evliliklere baktıkça bu fikrim sadece pekişiyor. bundan 4-5 yıl önce bu görüşümün 30a yaklaştıkça değişeceğini ve isteyeceğimi düşünüyordum, tam tersi oldu. kafamda soru işareti bırakan tek husus toplum baskısı. bu yüzden mümkün olan en kısa zamanda daha medeni topraklara kaçmaya çalışıyorum, evlenmemiş kadınların buradaki kadar yadırganmadığı yeni diyarlara doğru.

sebebi ise büyük ihtimalle korkunç bir babaya sahip olmaktan kaynaklı çocukluk travmalarım. çok severek evlenen annemin neler yaşadığına doğrudan şahit oldum. önceden mantık evliliğine veya paravan evliliğe biraz daha yakındım, şimdi o da gitti. sevmediğim sürece aynı evin içinde ikinci bir kişinin varlığına katlanamıyorum. hiç gerek yok o yüzden. ama işte, dediğiniz gibi, 50 yaşıma geldiğimde akranlarım çocuk, ve hatta torun severken acaba pişman olur muyum diyorum ben de. hayırlısı yaa.

ekleme: sebep demişim, havada bırakmışım. tamamen kısıtlanma psikolojisiyle alakalı. istediğim an, istediğim kişilerle, istediğim aktivitelerde bulunmaya çok alıştım. yukarıda da bahsedilmiş, evlilik "kendine çeki düzen verme"ye mecbur bırakıyor insanı biraz. çok hareketli bir hayatım olduğundan da değil de, canımın istediği gibi hareket etme özgürlüğüme biraz fazla düşkünüm. hayatımı ikinci bir kişiye (çocuk da giriyor devreye bu noktada) göre şekillendirmek istemiyorum. aldığım kararların hepsini kendim öyle istediğim için almak istiyorum, mecburiyetten veya sırf uyum sağlayayım diye değil.

Hiç kimseyi sevmemiş, hiç kimse tarafından da sevilmemişsiniz.

Çağımızın sorunu bu olduğu için, kimse evlilik düşünmüyor ya da korkuyor.

evliliği ömür boyu gömlek ütülemek sananlar var. tamam evlenmenin bana göre de pek bir mantığı yok ama evlenince ev işini kadın yapar mantığındaki erkeklerle evlenip sonra da evlilikten soğuyorum demek salakça.

öyle delicesine istememek değil de biriyle nasıl geçineceğim konusunda ciddi endişelerim var. Bu da beni geride tutuyor.

Ailemde ve yakınımda geç evlenen/hala bekar olan ileri yaşlar var. 39'dan 73 yaşa kadar bir aralıktan bahsediyorum. Evlenenler keşke erken yaşta evlenseydik, bekarlar da keşke evlenseydik diyorlar.

Türkiye medeni bir yer olduğunda evlenen çift sayısı azalacak. İstemediğiniz kimseyle evlenmek zorunda değilsiniz.

öncelikle der meister +1


biriyle sürekli beraber olacak olmak, geçinme dusuncesi korkutucu. su yıla kadar evlilik benim de korktuğum bir şeydi. ama bilhassa su günlerde ' neden olmasın ya ^^ ' cümleleri geçiyor icimden.

22 k istemiyorum, korkunç

Insanlarla yapamamak ayrı bir sorun, onun evlenmeyi istemekle alakası yok. Iyi vakit gecirdiginiz insanlar yok demek ki etrafınızda?

Evlenme kısmına gelince, iki yıl öncesine kadar evlenmek istemiyordum. Hala da, çok baskı yoksa evlenmeyi sebepsiz görüyorum. Yaklasık iki senedir evliyim. Bu denli aile baskısı üzerimde olmasa ve beraber yasadıgım insanı sürekli 'saklama'ya calısmaktan bıkmıs olmasam, ikimiz de sacma buluyorduk evliliği,özellikle asla cocuk istemeyen bir cift olarak, hala da öyle buluyoruz.

27-k.

Eşim çift olmadan birey olmayı bildiği için evlilik öcü gibi gelmiyor şu an bana. Omuzuma binen hiçbir ekstra yük yok. Öyle oldugu için de, bir imza atıp aileyi rahatlatmak çok büyümedi gözümde.

23 yaşında bi erkek arkadaşım oldu, ilk 1 sene evlensem evlenirdim. Sonra bir soğudum bu evlilik olaylarından, 29 yaşımda da ayrıldık zaten...

30 yaşındayım, çocuk doğurmaya karar vermedikçe evlenmem diyorum. Korkmak ürkmek vs. değil, sadece gereksiz buluyorum.

var.
bulduğun adam
1. hem çok aşık olduğun bir adam olacak
2. hem sana çok aşık olacak.
3. hem sorun çıkartmayan düzgün bir dünür ailesi olacak.
4. hem ekonomik-kültürel olarak senin aile kültürüne uyum sağlayacak.
5. hem aldatma ihtimali düşük olacak, sadık kalacak.

böyle bir adam bulma olasılığı yerlerde sürünüyor açıkçası, en güzel kızlar için bile zor, hatta güzeller için beğeni skalası daraldığı için daha da zor. dolayısıyla bu sebeple bekar kalan bir sürü kız arkadaşım var bende bunlardan biriyim.

evlenmek istemeyen kadın yoktur, kendine layık gördüğü adamlar onunla evlenmek istemeyen kadın vardır. dolayısı ile yoktur, ütü mütü hikaye. coni dep gelsin gömleğimi ütüle desin yuvarlanarak ütüler. boş geyik bu, farklıyım ben edebiyatı işte. meriç avcısı şişman teyzeler daha çok girer bu işe.

bir duyurucu vardı, İzmir'de. Böyle yardım işleri ile ilgilileniyordu. Nicki Phoebe idi yanılmıyorsam. Gerçekten de ihtiyacı olan kişilerdi söyledikleri. Onunla iletişime geçebilirsiniz

bunun nedeni tamamen, o bahsedilen kişiyi "asagi" görme cabasi bence.
ayni seyi, bir cok calisan, kendi üstleri için de yapıyorlar.

rahatsız olurum ve kesinlikle izin vermem.

bence üzerinde düşünmeye bile değmez. bir kadın sizinle cilveleşecekse "mete kudur bey" diyerek de cilvenin allahını yapabilir, ya da "mete kudur'cum" diyerek de iş arkadaşlığı seviyesini koruyabilir.

bir kadın olarak hepsi yaşça benden büyük erkeklerin arasında çalışıyorum. müdürler dışında herkese adıyla sesleniyorum. kaldı ki ne diyeceğim zaten, aynı işi yaptığım aynı seviyede olduğum insanlara "bey" demem, "abi" desem o ne öyle mahalle bakkalı gibi.
müdürlere "bey" diyorum, o da tamamen saygıdan. yaşla alakası yok.

iş hayatı dışında da böyle bu. arkadaşım seviyesindeki herkese ismiyle hitap ediyorum ve bu güne kadar "şu adam da benden 15 yaş büyük ama çok yakışıklı ya. abi demiyim şimdi yarın öbür gün lazım olur" diye düşünmedim hiç.

seni bağlayan durumu göremedim. kadın kendinden büyüklere abi değil de ismiyle hitap ediyomuş. ee? yani?
ayrıca 11 yaş için az daha olsa seni doğurabilecek durumda demek saçma değil mi?

@subjektif soru sorup da beğenmediklerine tik atmamak ben duyuru kullanmayı bilmiyorum demekle eş değer.

tıp fakültesinde, uzmanlığını almak üzere olan kadın bölümdeki yar. doç hatta prof. hocalara yasemin abla, neşe abla filan diyor
asıl bu acayip geliyor bana
abla/abi demeyelim, siz de demeyelim (öğrecisine "siz" diyen hocalarım da var bu arada ama az)
e ne diyelim?
Allah'tan akademide "hocam" var dışarıda o da yok, ne diyeceğiz?
hanım/bey diyorum ben sürekli.
ismiyle hitap ettiğim adam yok gerçi de olsa da cilveden değil.

Bu abi abla olayı da bir tür köylülük, ailen ne güzel isim vermiş tabii ki o kullanılacak. Ha arada resmiyet vardır hanım-bey olur ama ben bu abi- abla bekleyen tayfaya sırf ibnelik olsun diye bile ismiyle hitap ederim, benden 10 yaş küçük herhangi bir insanın da bana abi demesini beklemem. Bir tek kardeşimin bana abi demesi benim için yeterli. Kimse kimseye abi-abla demek zorunda değil, bu hayali ve gereksiz bir hiyerarşinin oluşmasına neden oluyor sadece.

Ben birlikte çalışılan insanlara bey/hanım şeklinde hitap etmek icin onlarin benden ust mevkide olmasi gerektigini dusunmuyorum. Arada samimiyet yoksa ve yaş farkı cok fazlaysa bey/hanimdir benim icin. Abi abla samimiyetine gerek yok is ortaminda. Kendimden cok buyuk insanlara onlar açıkça öyle istemedikce ismiyle hitap etmem. Samimiyet olur o zaman ismiyle hitap edilir.

abi-abla hoşuma gitmeyen hitap şekilleri. yerine göre bey-hanım da aşırı resmi kaçıyor. yeterince yakın olduğum abi ablalara ismiyle hitap ediyorum .

2.5 yaşında kızım adımla hitap ediyor.

Ben rahatsız olmam. Bence herkes istediği gibi hitap edebilir. ben bazen abi diyorum bazende yaptığım iş gereğince "coach" diye hitap ediyorum. (spor sektörü) muhasebe kısmında çalışan kadına da yönetici olduğu için hanım diyorum. Baya bi karışık yani :) içimden nasıl geliyorsa öyle davranıyorum. Bazen sizli bizli konuşuyorum bazen direk senli benli..

Hanım / bey varken abla abi demek gereksiz samimiyet.

abi, abla kesinlikle kullanmıyorum. iyi tanımadığım herkese yaşından bağımsız olarak hanım/bey diyorum.
benden büyük olan ama aynı konumda ya da nispeten yakın çalıştığım kişilere de (aynı ofis vs) ismi ve siz diye hitap ediyorum. "Siz de çay ister misiniz, Elif?" gibi saçma bir şey oluyor ama herkes benim böyle garip konusmama alıştı, yadırgamıyorlar.

büyüklere ismiyle, küçüklere de "canım" diye hitap ediyorlar. nedendir bilmem.

gayet profesyonel bir davranış bence, erkekler yapamıyorlar.

abi derim faka bu benim o dediğim kişiden kafaca yüksek olduğum durumlarda olur,hanım bey derim bu da onlara iş yaptırırken .. yani kısacası ne söylediğinizin önemi yok nasıl ve ne için söylediğinizin önemi var ..
restoranda garsona 'patron' diye seslenirim, iş hayatında bazen müdüre 'üstad' derim.. neden çünkü ast ve üste iş yaptırmak zeka gerektirir

Abi / abla iş hayatına uygun hitaplar değil bence. Hanım / bey olur, onlar olmazsa zaten isim olur. Çok uzun yıllardır aynı iş yerinde çalışıyorum. Daha yeni direktör oldum. Beraber çalışırken ismiyle hitap ettiğim kişiye kendisi direktör olunca da ismiyle hitap ettim. Yeni tanıştığım junior arkadaşa da (eğer bir okul vs. bağımız yoksa ) bey / hanım diye hitap ederim. Ama şöyle bir gerçek var, düne kadar mesafeli olduğum için kendilerine Bey / Hanım dediğim direktörler şimdi bana "bey'i / hanım'ı kaldıralım" diyorlar. E aramızda böyle bir konuşma geçtikten sonra bey/hanım demem yakışık almaz.

anne babam yaşındaki uzmanlar dahil olmak üzere tüm uzmanlara, yard.doç/doç ise de genç görünmesine göre abla/abi. prof. ise hocam diyorum. ha bir de çok samimi olmadığım erkek asistan arkadaşıma da x hocam diyorum. kız ise zaten adı ile hitap ediyorum. Yürüme ihtimalim olan az samimi biri olsaydı işyerinde, muhtemelen ya hitap etmezdim, ya da x bey derdim. Olay yürümeyse böyle de olur +1

bey/bayan + siz'li cümleleri önlerine yığmak gereksiz bir yakınlık, yılışıklık fikrine set oluyor. saygı'nın hangi kelimeyle göstermelik olduğunu ya da olmadığını belirlemek de bana kalırsa son derece kusurlu, birisi de çıkıp böyle düşünenler göstermelik saygı içindeler diyebilir, der de. Neyse, kimin nasıl düşündüğüne kafa yormak da gereksi diyorum, iyi çalışmalar diliyorum



edit: tik umrumda değil de başkalarına fikir sorup bunları da cevap kabul etmeyerek saygısızlığın da dik alasını yapmış oluyorsunuz. Bakın, sizin için güzel bir alternatif daha var, wordpad!

bizim kültürümüzden gelen bir davranış şekli, kadınlar her zaman kendinden yaşça büyükler ile onların potansiyel erkek arkadaş adayı olduklarını düşünerek, isimleriyle hitap kullanırken kendinden yaşça küçüklere kendilerince "arkadaşça" düşündükleri hitapları kullanabiliyorlar. bu her zaman böyle değil ama genel olarak böyle bir düşünce biçimleri var. ben biraz büyük gösteren biriyim ve yaşımı öğrendiklerinde değişen hitaplarla karşılaştığım çok oluyor :)

tabii bunlar çok önemli değil. kadınları doğaları için suçlamak iyi birşey olmaz beyler.

Ben takilmiyorum oyle seylere ya. Ben de kendimdem cok buyuk kizlara ismiyle hitap ediyorum cunku:)

Bir de nasil alisirsan oyle gidiyor, buyuklere ismiyle hitap edilmez diye ogrendigimiz icin abi/abla denmeyince rahatsiz oluyoruz. Herkesin ismi var aslinda, isim neden konuluyor? Ismiyle cagirmak icin:) Bence cok kasmaya gerek yok:)

Evet bir saygısızlık saygısızlaşma var. Amerikan filmleriyle asimüle olmuş bir coğrafyada yaşıyoruz. Toplum kullandığı dildeki 3. tekil şahsı nereye koyacağını şaşırmış durumda.


Bunun dışında feministler medyayı ele geçirirken erkekleri reklamları, dizileri, filmleri kullanarak ciddi şekilde aşağıladılar. Bunun sonucu olarak da erkeklere karşı elle tutulur bir saygısızlık oluştu. Arşivimdeki örneklerin bazılarını buraya yazamam bile. Sonradan kadınlara neler yaptıklarının öğretilmesi gerekti. Medyada neler döndüğünden haberiniz yok tabi.


Aşağılamanın etkilerini gidermek için müdahele ettiğim başlıkların sayısı 20 olmuştur. İki tanesi aşağıda.
www.eksiduyuru.com
www.eksiduyuru.com


Babayı nasıl itibarsızlaştırmışlardı? Reklam sloganlarından sadece birkaçı aşağıda.

● Bu iyiliği babanız olsa yapmaz. - Banka reklamı.

● Denizden babam çıksa yerim.

● Babana bile güvenme. - Baba yemeği döker anne gelmeden hemen önce bebek dökmüş süsü verir.

● Babana benzeme kendin ol. - Kızlar sokakta yürüyen bir erkeği arabalarına gezmeye davet eder. Adam emniyet kemeri olmamasını neden göstererek reddeder. Baba figürü içi geçmiş antika olarak gösterilir vs.

● DSLR kullanan yaşlı erkek fotoğrafçının (baba figürü) yakalayamadığı kareyi cep telefonuyla yakalayan ergen.

Hepsini sayamam. Aralıksız arka arkaya yapılmış tek hedefe odaklı reklamlar. Nedensellik ilişkileriyle birlikte tez yazmamı beklemeyin.



Bir zahmet bakın: Üniversitelerdeki FETÖ Tipi feminist Yapılanma



AKP'nin bilgisi dahilinde oluyor bunlar. Recep bahsetmişti! Bir başka AKP'li de CHP'lilere ithafen son referandumda AKP'nin bayan oylarının %60'ını almasını nereye koyacaklarını düşünsünler onlar dedi. Satın bakalım...

kayıp nesil olduk.

hacı siz kayboldunuz ortadan ya. 89 ve 91'liler göz önünde ama siz hiç yoksunuz.

evlendim. askere gitmedim. bir kızım var 1 yaşında. iş güç sahibi olduk. hayat devam ediyor. bedelli bekliyoruz. valla kayıp nesil gibiyiz be...

evlenmedik, askere de gitmedik, ama yaşlandık...

80 doğumlu bir abiniz olarak 3 sene önce evlendim. 2 yaşında bir oğlum var. 37 yaşındayım. İçki ve sigarayı bırakarak hayatıma çeki düzen verme planları yapıyorum. bu yaz işimi değiştirip, başka bir şehre taşınacağım.

yaşlanmışlarmış...durun lan daha size noluyo? takılın lan tavşanlar gibi işte...

harbiden yaşlandılar, en son ortaokulda görmüştüm 90'lı. siz ne yapıyorsunuz be, bende merak ettim.

kendim de bir 90lı olarak çevremde aynı yaştan insan hakikaten az görüyorum. geçenlerde yıllar sonra ilk defa yeni bir 90lı ile tanıştım, şaşırdım vallahi.

Dün markette kasiyer kız bana "aa saçınızda beyazlar var!" dedi. Kızda homo eğilim olmadığını varsayarak kızın yürüme hedef kitlesinde de olamayacağımı düşünüp hiçbir mantığa dayandıramadığım bu cümleyi "eh benim yaşım var, sen kaç yaşındasın ki?" diyerek karşıladım. zaten o da 21 yaşındaymış. Yaşlanma mevzuu göreceli. Hangi yaştaysam o güzel geliyor.

Bir de babama, 35 yaşında biri ile olur muyum? Yaşı çok büyük değil mi :s .S gibi sorular soruyordum. Adam durdu ve dedi ki "sen de küçük değilsin yavrum artık, yaşın var yani"
böyle arada silkelenmek güzel, öğrencilikten neredeyse Yen'i çıktığım için algılayamıyorum.

7 8 senedir 92liler ve daha üstü ile takıldığım için yaşandığımin farkına yeni yeni varıyorum. Okul bitmedi, askerlim yapılmadı, evlenilmedi. Çok şükür bi işin ucundan tutuldu ama bi bok olamadık henüz. Yukarda da birinin yazdığı gibi hayatıma çeki düzeni gerrrçekten vermem gerekiyor. Ve evet 90lılar kuş olup göç etmişler sanki. Hakaten kaybolmuş nesil

o kadar yaşlanmadık ya. daha ne yaşadık ki? sanırım son 10 yılımda ben bendim, öncesinde baya salaktım. o yüzden öncesini saymıyorum.

hem yaşlanmak kötü bir şeymiş gibi gelmiyor. yaşlanmayıp ne yapak, ölek mi? :D hayatı dilediğim gibi yaşayabildiğim ve sevdiklerim yanımda olduğu sürece yaşlandığımda da çok kötü hissetmicem sanırım.

bir 90'lı olarak; üniversite bitti, hemen ardından işe girdim. en son isteyeceğim şeyi oldum: beyaz yakalı plaza çalışanı. ama sonra bunu sevdim, çünkü hayatımdaki her şeye bir şekilde uyum sağlayıp sevmeyi çok iyi biliyorum. bu en sevdiğim özelliğim. sonra sevgilim oldu. sevgilim benim birçok konuya bakış açımı değiştirdi. çok da iyi oldu.

evlenmeyi düşünmüyorum. çocuk ise çok uzak bir gelecekte belki. çocuk olursa evlenirim.

iş hayatında yükselmek gibi bir hedefim yok. çünkü keyfim yerinde, yaptığım işin yoğunluğu bana yetiyor, kazandığım para bana yetiyor çünkü baya sade bir hayatım var. sadeliği seviyorum. bunların daha fazlasını da istemiyorum.

yıllar geçtikçe çok daha bencil ama daha az ukala olduğumu hissediyorum. daha az konuşmaya daha çok yazmaya çalışıyorum ve beni ilgilendirmeyen şeylere burnumu sokmuyorum çünkü beni ilgilendirmiyorlar. herkes kendi seçimlerini yapmalı ve sonuçlarına da katlanmalı. bana ne! eskiden böyle değildim mesela ama böylesi daha iyi.

kendime göre doğrularım ve yanlışlarım var. bence bunlar kişiden kişiye göre değişir. kimseyi yargılamamaya çalışıyorum o yüzden. biri size göre kötüdür ama kim bilir başına neler gelmiştir de size göre "kötü" olmasına yol açacak seçimler yapmak zorunda kalmıştır. bilemezsiniz. bu yüzden biri beni yargılayınca çok sinirleniyorum. ha evet 27 yıldır değişmeyen bi asabiyetim var, kolay sinirleniyorum. önümüzdeki senelerde de bu konuyu halledicem umarım.

öyle.

Arkadaşlar sakin, biz daha ölmedik :)

Ben zaten biraz küçük gösteriyorum, etrafım da ne hikmetse 92'li, 93'lü kaynıyor o yüzden ancak Facebook'ta nişan/düğün fotoğrafı görünce "Ohaaa bir nefer daha aramızdan ayrıldı, yaşımız 30'a dayandı" diyorum sadece.

Okulu iki yıl geç bitirdim, sonrasında askere gittim, biraz iş aradım derken 1.5 yıldır çalışıyormuşum geçen fark ettim. 20'li yaşların başında dış dünyadan kolay etkileniyorken 20'lerimin sonuna doğru hayatımın biraz da olsa düzene oturduğunu ve sağdan soldan, hatta arkadan gelen darbelere karşı daha dirençli olduğumu fark ettim.

Sadece bazen 2000'li yılların başıyla ilgili muhabbet açıldığında sanki birkaç sene öncesiymiş gibi hissediyor, sonra 2001'li kardeşimin yaşını hatırlayıp o tokatla bi kendime geliyorum o kadar.

otomatik büret varsa şilifli ağızlar birbirine uyabilirmiş. balon üstte düz bürette çalışmaz diyor yanımdaki kimyager

bunca yıllık kimyagerim, kahve yapmak için joje ve büret kullananı ilk defa görüyorum. sağlıklı bir düzenek kurmak istersen doğubankın orada laboratuvar malzemeleri satan yerler var. yardımcı olurlar

Filtresini çıkar, suyla yıka, yağçöz sık. O şekilde beklesin bir süre. Fitre nerede diyorsan da modele göre değişiyordur belki ama makinenin iç tabanında çevirmeli bir şey var, onu çevir ve Çek bakalım. Süzgeçli bir yapı ise filtre odur

filtre boşluğunda su varsa süngerle ordaki suyu al hiç su kalmasın. iyice temizle oraları.
pervanelerde pis olabilir.
bulaşık makinesi temizleyici alıp makine boşken çalıştır.
hala aynı ise makinenin temiz su borusunu çıkarıp su giriş yerini kontrol et.

hep öyle papatya gibi açılır sünnet derisi. Canınızı sıkmayın, kontrole götürün

Biyofizikçi olabilir ama onlar da tıp doktoru değil. Fark ders neymiş ki, sayısaldan eşit ağırlığa mı geçiyorsun.

doktora yapmıştır. Linkedinde Dr. fyodor dostoyevski.

ne biliyim onluklu, maskeli, mikroskoplu fotolar paylasiyor, egitim aliyormus sanirim, uzak bir akraba diyelim, herkes doktor olacak diye bekliyor, bana da komik geldi ama hic bildigim bir alan degil, o yuzden sordum.

tıp fakültesi okumadan kimse hekim olamaz. doktora yaparak doktor olabilir tabi.

asdsafsf bu tiplerin hepsi aynı yalanı söylüyor ya. fizikçiler tıp fakültelerinde biyofizikçi falan olabiliyor.

Üniversite hastanelerinde nükleer tıp bölümünde fizikçiler var ve birçoğu kendilerini doktor sanıyor.

Doktora yapınca "doktor" ünvanın oluyor ama hekimle aynı şey değil bildiğin gibi.

Aynı akrabadan bende de var, ailede herkes doktor olacak diyor, çocuk fizyoterapi okuyor. Ben de House M.D. izledim ama bu beni doktor yapmıyor mesela.

Doktora yapiyordur, doktor olacaktir, hekim degil. Biyolojiyle ilgili bir alanda yapiyorsa mikroskop falan gayet normal. Ailede ne olacaksin diye sorduklarinda doktora yaptigini soyluyorsa, millet yanlis anlayip abartiyordur.

Doktor değil de tıp fakültesinde akademisyen oluyorlar demek daha doğru olur. Biyofizik yazılmış zaten.

Tıp alanında doktora yapıyordur. Milletimiz anlamadığı için doktor olacak diyordur.
Burdaki cevaplarda enteresan, O kadar baskıya maruz kaldıktan sonra kimsenin doktor olacağım dediğini görmedim.

tesekkur ederim, simdi kendisini koseye sıkıştırabilirim :)

Adam doğru söylüyor. Gerçekten doktor olacak. İsminin başına Dr gelecek (filmlerdeki gibi). Amma velakin tıp doktoru olamayacak(hekim), Muayene edeyim reçete edeyim yetkisi tabi ki yok.
MD ve PHD farkı olacak yani. Tıp dışı doktora dediğimiz PhD pek çok bilim dalında yapılıyor. İsterseniz sanat tarihi alanında da doktor olabilir.

yok amerika da degil, turkiye de, biyofizik tir muhtemelen, en aakla yatkini o.

fotograf makinasi kazandim

sayısalda 3 tutturdum bi kaç kere.

Samsung tablet verdi teb bankası, o da yedeklerden kazanmışım.

5 yaşındayken Carrefourda koka koladan deniztopu çıkmıştı. O gün bu gündür başkaca bir şey kazanmadığım halde ailede şanslı addedilirim. (çok yazık)

Bi kere cipsten ash tasosu çıkmıştı, o sayılmaz di mi?

Yemeksepeti'nden tek derslik yemek kursu kazanmıştım.

Ilkokulda yapilan hediye cekilisinde kumbara kazanmistim. Ama o cekikiste zaten 25 hediye ve 25 ogrenci vardi...

Arkadaşıma çekilişten araba çıktı :) bizzat görmesem inanmam herhalde. Bana da Efes Pilsen montu çıkmıştı. Bir de italya seyahati kazandım :)

ben her sene kesin kazanıyorum.
en son anneler gününde kahve makinesi kazandım.

markafoni'de bir butikteki resmi mail ile gönderip çekilişe katılıyordun. 50 lira kazanmıştım. sonradan öğrendim, orda çalışan arkadaşım benim ismimi görünce seçilenlerin arasına almış beni :/

kazı kazan'da 200 lira kazanmam en büyük dönüm noktasıydı sanırım.

green card kazanmıştım hocam.

bu sene ofisteki yılbaşı etkinliğinde kupa kazandım, kupa; bardak; mug neyse işte.

yoksa hiçbir şey kazanmadım.

konser ve sinema bileti kazandım daha büyük birşey kısmet olmadı daha.

abajur çıkmıştı bir çekilişten. birde yıllar önce algida çerçeve dağıtıyordu o çıkmıştı.

Cok.
Gencken trtden kitap serisi, muzik kaseti, sinema bileti vs.
Hakkaten noldu ya la, nerede benim o sans simdi..

5-6 yaşlarında falanım, bir çocuk dergisindeki bulmacayı çözüp gönderen bir veya birkaç kişiye oyuncak araba göndereceklerdi yaptım ailem gönderdi şu parmak uzunluğundaki ufak metal arabalardan gönderdiler bir tane.

ilk ve sondu.

Tus dershanesinden yüzde elli indirim kazandım :D
Ama daha iyisi var ailem ben çocukken araba kazandı.

ben küçükken bakkalda çekilen çekilişlerden gameboy kazanmıştım :D

Birkaç sene önce kfc çekilişinde yedek iphone talihlisi olmuştum ama sıra gelmedi. Yedek talihlilik şut orta karışımı gibi karaktersiz bişi. Düşman başına.

eskiden henkel temizlik ürünleri çekilişinden 1 hafta lykia world ölüdeniz tatili kazanmıştık.
150 sene fln oldu.

trt deki çıngırock programından gitar kazanmıştım, hayatımda sadece bu

zirveye gel, erken kalkarsın en kötü :)

karanlıkta diyalog'a git.

Zirveye gitmeye karar verdim

Hepsini yaşadım. Dikkatlı konuşuyorum uzun süredir

büyük konuştum, küçümsedim, hepsi başıma geldi. hayat tokatlaya tokatlaya adam ediyor.

üniversiteye ilk başlayınca, yurtta tanıştığımız 2 arkadaş okulu 2 yıl uzattıklarını, o sene de 1. sınıfı 3. kez alacaklarını söyleyince arkalarından bayağı atmıştım. "ulan hani 1 yıl tamam da 2 kere üstüste yuh" demiştim. 3. sınıfta üstüste 2 kere kaldım.

ibret is loading...

İnsanlarla uğraşmak istemiyorum, vicdani sorumluluğu az olan bir yerde olmak istiyorum dedim, insanın en iğrenç olduğu ve vicdani yükün fazla olduğu bir yerdeyim. Alışmışım herhalde, artık koymuyor.
Beynime çok güvenirdim. Beynimden hastalandım.
Erkeklerden bahsetmiyorum bile. Büyük küçük çok konuşmuşum. Artık konuşmuyorum

ohooo olmaz mı? hatta ne zaman büyük laf etsem, iç ses "aha tuttuk!" diyor. hiç sekmedi.

her şeyi yerim, canavar gibiyim diyordum
uzak doğuya gittim 1-2 gün hiçbir şey yiyemedim

tam karşılar mı bilmiyorum ama bir olaya hayretten çok kınamayla tepki verdiğimde o davranış direkt bende peydah oluyor, küçüklüğümden beri böyle.

son örnekleri de şöyle:

-bir arkadaşımın sadece bel kısmı aşırı terliyor, tişörtü sırılsıklam oluyor. ben de "ulan tamam, her yerinden terliyorsun da bel ne alaka? nasıl bu kadar ıslaklık oluyor?" diye düşüncelere gark olmuştum. sonuç: şimdi hiçbir yerim terlemese dahi bütün tişörtlerim bel kısmımdaki terlemelerden dolayı mahvoldu, mahvoluyor. çünkü belimden terliyorum artık, üstelik en soğuk günde bile. ne iğrenç bir şey.

-babaannemin babamı amcamın borçlarını ödeme konusunda zorlamasını duyunca anneme "anne, bak ileride kardeşimin borcunu bana, benim borcumu ona ödetme. bu ne ya böyle? o keyif çatacak, ben de borcunu ödeyeceğim öyle mi?" diye güya şimdiden uyarıyordum. evet, üstünden çok geçmedi kredi kartı borcumdan dolayı neredeyse avukatlık olurken benim borcumu kardeşim ödedi, ben de utandım.

-thy'nin sınavına girecektim. sınava girmeden önce orada okulda bir arkadaşıma denk geldim. geçen seneki soru tiplerini konuşuyoruz. o bu tip soruların aslında zor olduğunu söylerken ben de "yok yav. geçmiş soru tiplerine baktım da aptalın bile yapabileceği sorular. öyle kolay sormuyorlardır." dedim. bilin bakalım ne oldu? sınava girdim, vakit yetiremedim. sadece 15-20 soru yapabildim 40 sorudan.


çok şükür ki üniversitede üst otoriteymişçesine "bunlar nasıl okulu uzatabiliyorlar?" gibi bir kınama yapmama rağmen allah beni cezalandırmadı o noktada, sadece ucundan döndüm.

ne çekiyorsam dilimden çekiyorum zaten.

kibir en büyük günahtır. büyük konuşmak tanrıya bir challenge.

yaş 13, küçük bir ilçede yaşıyorum ve lise sınavlarına hazırlanıyorum.
ben: "asla istanbul'da yaşayamam. kalabalık ve yorucu. bir de herkes nesine bayılıyor anlamıyorum. neymiş boğaz varmış çok şahaneymiş. yok yok ben kesin küçük bir şehirde kalmalıyım. denizi olmasa da olur."
istanbul'da bir lise kazanılır.
ben: "tamam okumak için falan katlanırım bi beş sene ama üniversitede kesin odtü modtü.."

neyse uzatmayayım, o yaşta böyle büyük konuşunca üniversiteyi de burada okudum tabi. yaş 27 oldu ve hala buradayım. konu hakkındaki yeni hissiyatım için ise irtibat nickim.

Bir arkadasim dugun fotograflarini 2 yil alamadi. Yok artik en mutlu gunun insan hic mi heves etmez, butce ayiramaz dedim. Demez olaydim kendi dugun cd mi 1 kere izleyemedim ustune fotograflarimizi 3. Evlilik yildonumuzde aldik.

Tovbe konusmam daha

"Asla makine mühendisi olmam. Bu ne olum bunlar toptan kafayı yemiş" dememden 5 yıl sonra makine mühendisliği 3. sınıftan selamlar. Yine dersin birini 3. kez alan birisine yoh artık demiştim. Bu sene bir dersi 3. kez alıyorum. Rectoa nın dediği gibi hayat tokatlaya tokatlaya adam ediyor.

neler olduğunu söylemeyeceğim ama öyle oldu evet. hayat çok acımasız.

asla tıp okumam kafayı mı yedim diyordum. öyle bir okuyorum ki, hem de üniversite bırakmalı falan.

artık öyle asla falan demiyorum.

lisede kafam zehir gibiydi tıp yaz dediler. ama tıpı kazanacak kadar değildi o ayrı. zaten dedimki ben 6 yıl okuyamam çok fazla. o okul bitmez dedim. eğitim fakültesi yazdım, 4 yıllık okulu 8 yılda bitirdim.
üniversitede bi kız arkadaşın erkek arkadaşı lise mezunuydu. dedim üniversite mezunu kızla lise mezunu erkek olmaz, gitmiş lise mezunu bulmuş dedim. hayatıma giren erkeklerin ciddi olanları ya da aşık olduklarımın yüzde 80'i, lise mezunu bile değil, lise terk erkekler kjadkad
work and travel yaptım. türkiyeye dönerken gittiğim eyalete bi daha adımımı atmam, allah buranın belasını versin dedim. bi sonraki sene tekrar work and travel yapmak istedim ve mecburen yine aynı yere gittim :)
daha çok vardı da şu an aklıma gelenler bunlar.

Zebellah badici zamanlarımda, zor geldiğinden, "delikanlı adam koşar mı" geyiği çevirirdim. Sakatlık üstüne sakatlık yaşaya yaşaya ağırlık işleri eski tadı vermeyince koşuyu keşfettim. 5, 10, 15 derken yarı maratonlar koştum. Şimdi hayallerde maraton ve triatlon var.

Bir de otomatik vites için zamanında büyük konuşmuş olabilirim.

Manyaklık. Yapma.

@cesario Türkiye'de de öyle, ağzına bakılıyor içmiş mi diye

@docrivers sana sözüm yok, ne denmesini bekliyordun ki

en iyi arkadaş. 28k

seksle hayat geçmez arkadaşa veriyorum oyumu 20e

En iyi seks. Seks olmazsa iliski yurumuyor maalesef.

Arkadaş tabi ki. Seks bir ilişkiyi güzel kılan bir vasıtadır sadece. Arkadaşlık, kafa denkliği, frekans örtüşmesi daha mühim.

27 erkek

24 erkek en iyi arkadaş.

ben birlikte olacagım kadının benim aynı zamanda en iyi arkadasım olmasını isterim. sevgililik, evlilik sanki kalıplar içerisinde yaşanıyor gibi geliyor bana, en azından gordugum o. hosuma gitmiyor.

hatta aklıma su geliyor, insanlar genelde birlikte oldukları adamı / kadını cok fazla vakit gecirmeden seciyor. ya da birlikte cok fazla vakit gecirmeden birlikte olmaya baslıyor. o adamın / kadının her yonunu gormuyorlar iliskiye basladıklarında. oysa arkadasının iyi / kotu her yonunu biliyor ve bunlarla birlikte yurutuyorsun iliskini. en iyi arkadasın sevgili olması mantıklı geliyor bana. her yonunu biliyorsun, birlikte konusmakten ve vakit gecirmekten keyif alıyorsun. bir insanda daha baska ne ararsın ki?

Neden birinden birini seçmek durumundayız ki ikisi de en iyi olmasın ama olsun yani birinin eksikliği sıkıntı çünkü 28k

Arkadaş 25e

arkadaş , 33k

arkadaş kesinlikle.

baya kolay bu sorunun cevabı. en iyi seks. en iyi arkadaşı dışarıda çok daha rahat bulursun en iyi seksi bulmaya kıyasla.

en iyi arkadaş 22k

En iyi arkadaş. Seks konusunu hallederiz, o kolay. E 27

Arkadaş, 27 k

İlla birinden biri mi?
Herhangi birinden birini en fazla 6-4 kayırabiliyorum. Sadece seviştiği için anlaşamadığım birini bütün gün çekemeyeceğim gibi, ten uyumu yerlerdeyse ona da bir yıl dayanılır mı bilemiyorum. Hiç sevişilmese daha iyi.
Arladaş olmak ilk anda daha iyi gibi geliyor ama ondan sonra da "Ne olur gece olmasın", "Ne olur çabuk bitsin" demek de apayrı bir kabus olsa gerek. Arkadaşlığı yer bitirir ama aseksüel oturacaksak, o zaman arkadaş olabiliriz de, o zaman neden düz arkadaş olmuyoruz, amacımız ne. Seçemedim.
33k

En iyi arkadaş, 25k

@mermize, kedi köpek gibi birbirini yedikten sonra ne anlamı var, boşanmamak ilişkinin sadece bi şekilde sürdüğünü gösterir, gerçek mutluluk bu değil :/

arkadaş olalım da gerisi kolay +1

En iyi arkadaş diyorum ben de. Konuşmak, bir şeyleri paylaşmak ve karşındakinin seni anlaması bu dünyadaki en güzel şeylerden bir tanesi.

En iyi sex. 27 e

en iyi seks, 28e.

iddialı olmak istemiyorum, ama en iyi arkadaş ve en iyi seks diyorum.
ikisinden biri, bir ilişkiyi hayat boyu sürdürmek için yetersiz.

en iyi seks zaten çok göreceli bir kavram.
en iyi seks zannettiğiniz şey, bir başkasıyla olduğunuzda ortalama bir sekse de dönüşebilir.
bu kavramlar üzerinden yola çıkmak çok saçma o yüzden.
o ana kadar en iyi seksi, en iyi iletişim kurduğunuz kişiyle yakaladıysanız ne mutlu.

bu durumda soruyu çok mantıklı bulmadım.
hayatı birlikte geçirmek için çok çok daha fazlasına ihtiyaç var.
olay o kadar basit değil.
32 k

arkadaşla en iyi seks :) 29e

27e

soruyu biraz garip buldum. ama böyle bir ayrım yapacaksam illa ki, seksin arkadaşlığa göre daha geliştirilebilir olduğunu düşünüyorum. 5 olan arkadaşlığı 10 yapmanın, 5 olan seksi 10 yapmaya göre çok daha zor olduğunu düşünüyorum. bir de sanki seks tarafların birbirine olan tavırlarından daha çok etkileniyormuş gibi geliyor. yani bir şeyler hissettiğim bir kişiyle, iyi arkadaş isem bu seks yaparken ki duyguları da etkileyebilir. ama bir şeyler hissettiğim kişiyle, mükemmel seksin arkadaşlık ilişkisine çok etkisi olduğunu düşünmüyorum.

sorunuzda hayat geçirmek dediğiniz için vadeye de bakardım ben. arkadaşlık ilişkisi daha uzun sürecek gibi diğerine göre. bu olmaya bilir tabii. ama sonsuzda arkadaşlık daha büyük süre olarak.

Arkadaş 24e

kesinlikle arkadaş,
seks dediğiniz zaten ne kadar sürüyor? hadi çok iyisiniz oscarlık performans sergiliyorsunuz ikiniz de, sonra oturup ne konuşcanız? ya da sen heycanlı heycanlı başına gelen bişeyi anlatcan ya anlamayacak ya siklemeyecek. Hayatta seksten çok önemli şeyler var. frekans uyuşması başta, ortak zevk alınan şeyler, senin hoşuna gidenin onun da hoşuna gitmesi vs.

28 e

En iyi arkadaş 24e

bu ikisinden birinin 10 üzerinden 5 olduğu kişiyle hayat geçmez.

arkadaş, 27e. seks iyi güzel de 45 yaşından sonra işe yaramıyor. uzun vadeden bahsediyoruz.

eloluk yapıp en iyi seksi seçiyorum.

en iyi arkadaşım da oldu, en iyi seksim de (kendimce işte). ben arkadaş diyorum çünkü seksin tadı yalnızca damağımda kaldı ama arkadaşım hala yanımda.

en iyi arkadaşla oturup seks konusunu çözemiyosanız zaten allah belanızı vermiş demektir.

seks bazen alakasız insanlarla güzel olabiliyor, ama iletişim zayıf kalabiliyor.

iyi seks iyi iletişim demektir diye bir şey okumuştum. mantıklı gelmişti.

33 erkek.

seksin geliştirilebilir olduğuna inanmıyorum.
daha doğrusu, inanıyorum.
ama kötü veya ortalamanın altı bir seksi, dünyanın en iyisine çevirmek bence hayal.
çok iyiyi, çok daha iyi ya da belki en iyi seviyesine taşıyabilirsin.
arada o kimya vardır ya da yoktur.
olmayan kimyayı, çekimi var edemezsin.
ama çok kuvvetli olanı, son noktaya taşıyabilirsin.
iletişim de bu noktada devreye girer.
benim fikrim bu yönde.

seks için söyleyebileceğim şey, (kendi adıma) karşımdakiyle yakınlaştıkça "ilerlediği" yönünde.
yani üzerine mutlaka bir şeyler koyuluyor, o da iletişimle mümkün.
karşındakini daha iyi tanıdıkça, mükemmel olanı daha da olağanüstü hale getirebiliyorsun.

ama yine de soru yanlış.
saçma demeyelim de, mantık olarak hatalı.
başlangıç noktası önemli, yani dediğim gibi o çekimin var olması, kafaların belli oranda (hatta ortalamanın üstü şekilde) uyuşması, benzer tabakalardan olmak önemli.

seksin de, ilişkinin de her zaman daha iyisi vardır.
aranırsa, bulunur.
burada asıl çapa olan şey o kişiyi sevmek ve onunla olmaktan zevk almak demek.
seks sadece yatakta olan bir şey değil benim için.
ilişkinin geneli seks zaten.

ama bütün bunların dışında, kötü ilişki, kötü ilişkidir.
seksin iyi olmasıyla kötü ilişkiyi sürdürmenin bir alakası olmamalı.

edit:
bir de, aynı dili konuşmak dediğimiz şey zaten sadece iletişim ve entelektüel düzeyde kalan bir şey değil.
hayat görüşü, seks, dünyaya bakış, bunların hepsi bir zaten.
performans olarak seksin "iyi" olması ya da (biraz amiyane bir tabir olacak ama) karşınızdakinin her yola gelmesi, seksin iyi olması demek değildir.

edit2:
aldatma çok farklı bir konu.
sadece seks için yapılan aldatmaların bile duygusal düzeyi oluyor.
ilişkinin aldatmaya rağmen devam edip etmemesi, ilişkinin kalitesiyle ilgili bir şey değil.
mutsuz olduğu halde ilişkisini ya da evliliğini sürdüren insanlar var.
ama aldatmaların büyük kısmı zaten duygusal boşluktan kaynaklanıyor.
yani bu konunun ucu bucağı yok, ama "aldatma seks nedeniyle oluyor, dolayısıyla önemli olan seks" çok yüzeysel bir bakış açısı.
ve büyük oranda da yanlış.

fırsatını bulduğunda tek gecelik kaçamak yapmak vb. tarzı aldatmalar ayrı bir kategori.

sabahtan beri bu soruya cevap bulamadım.
ben onu bunu bilmem gardaş, segz varsa yazın beni de.

Hayatını geçirmeyi düşündüğün kişiyse ikisi de birarada olmak zorunda. Sadece arkadaş sadece ten uyumu-iyi seks o ilişkiyi uzun ömürlü kılmaz.

@cutie, önşart olarak seks 5/10 demiş, 0/10 dememiş dikkat edersen. Sen ise felaket senaryoları üzerinden gitmişsin.

en iyi arkadaş, 29K

Soru çok garip + umrumda değil de ben @blatta hiberna'nın insan ilişkileriyle alakalı yazdıklarını inanılmaz çöp buluyorum, insan bu kadar berbat olabilir mi bu konuda ya? Yani yazdığı "wall of text"ler bile kurtarmıyor kendisini çok üzgünüm.

En iyi arkadaş. 32 erkek.

@dirtysecretsofduyuru:

teşekkür ederim :)