sadece aile fertleriyle. hem iş hem de okul online olduğu için hiçbir sosyal aktivitem yok. ben zaten hayat normal akışındayken bile pek sosyal değildim, şimdi ağzımda maskeyle ailem dışında kimseyi tanımadığım bir yerde çıkıp da gezmek fikri bile heyecanlandırmıyor. arada bacaklarım açılsın, yürümeyi unutmayayım diye parka falan çıkıyorum sadece. internet üzerinden genelde haftada bir kez falan görüştüğüm iki arkadaşım var, biri zaten yurtdışında, yüz yüze bir daha ne zaman görürüm bilmiyorum.

şahan'ın gözüne dondurma saplanan adam skeci vardı, o geldi aklıma. "sosyal ayat sıfır, eş dost sıfır, ekonomik ayat sıfır, kişisel özgüven sıfır yerlerde"

Yürüyüşe ve markete bile çıkmıyorum. Tanıdığım iki kişi genç yaşta covidden vefat etti. Hiçbir kuvvet beni dışarı çıkaramaz. Dışarı çıkmayı hiç özlemedim. Böyle iyiyim.

işe gidiyorum (iyi ki!). evde otursam kafayı yerdim. belki de korona manyaklarından biri olurdum.

onun dışında tam korona öncesinde ehliyet ve araba almıştım, mobilitenin çok faydası oldu, 2020 yazında hafta sonları kamplara gittim. sosyalleşmeyi ve organize etmeyi çok seven sosyal kelebek bir arkadaşım da kamp yapmayı seven akadaşlarını bir araya getirerek bir kamp grubu kurdu ve grup büyüdü, o vesileyle bayağı insanla tanışmış oldum. yasakların kalkmasıyla tekrar organizasyonlara başladık.
havalar ısınsa da çimlerde takılma sezonunu açsak diye bekliyorum.

not: korona olmadım, birlikte çalıştığım ekipten de kimse olmadı.

Sosyalleşemiyorum. Sadece büyük kardeşim ve çocukları bize gelirlerse onları görüyorum ve anneannemle teyzeme gidersek onları görüyorum. Onun dışında markete pazara gidersem 2 insan yüzü görüyorum. O kadar.

Salona gidiyordum. Eve ekipman kurunca o da kaldı. Gittiğim 1-2 sportif aktivite ortamı var. Onlar dışında bitti sosyal hayat.

Arkadaşımla sahilde yürüyorum. Başka kimseyle görüşmüyorum.

Sadece açık havada (sahil, park, orman) ve güvendiğim 2-3 kişiyle bir araya geliyorum. Bunun dışındaki arkadaşlarımla arada online buluşmalar yapıyoruz.

Daire programına çıkanlar aşırı kolpa geliyor bana. Bunu belirteyim.


Soruya cevap ise biz de sizin gibi TV karşısında, sehpada yiyoruz biseyler izlerken. Hatta sehpalar alçak kalıyor diye yüksek C sehpa aldık koltukta rahat yiyebilmek için :D En büyük zevkimiz bu. Çok çok nadiren mutfakta, balkonda ya da salondaki masada yeriz ki bunların toplamı otuz belki anca bir buçuk senede.

Biz mutfakta karşılıklı oturarak masada yiyoruz her öğünümüzü mutlaka 4 yıldır çok nadirdir yayılarak yediğimiz, özellikle tv bile almadık eve sohbeti öldürmesin diye, hele ki en sohbet edilesi nokta yemek yerken onu da bir şeyler izleyerek tv odaklı geçirmek çok verimsiz geliyor bize

Evdeki en önemli yerin yemek yenen kısım olduğuna inanıyorum. Masa benim de evimin merkezinde.
Ama yani tek başımayım pandemide zaten konuk ağırlama yalan oldu, tabak yapıp bilg karşısında koltukta veya o masada yine bilg karşısında tek başına yiyorum.
3 ve üzeri insan varsa masa donatırım, ister kahvaltı ister akşam yemeği masada uzun oturmalı, şenlikli ve bol çeşitli geçer. Seviyorum öyle. Ama zaten olaya tersinden bakarsak her gün tek yediğim için benim adıma önemli bişey insanların yemeğe gelmesi.
2 kişi kalırken de koltuk+ tabak takılıyoruz.

tek başıma yaşıyorum. oturma odasında tv ve pc karşısında yemek yiyorum. sadece ramazanları sahuru mutfakta yapıyorum. ilk yalnız yaşamaya başladığımda hep mutfaktaydım. bu arada mutfakta masa falan yok. tezgah üzerine koyuyordum yemekleri.

evimiz amerikan mutfak, dolayısıyla salon ile mutfak iç içe. biz de mutlaka masamızda yiyoruz. yani bi tabak bile olsa masaya oturuyoruz genelde. koltukta yemiyoruz çünkü kırıntı oluyor vs. rahat edemiyorum.

buna ek olarak daire kanalının inanılmaz yapay ve kasıntı insanlardan oluştuğunu da söylemem lazım, yani adam yer sofrası yapsa bile "bu bizim için ritüeldir mutlaka sushimi özel sushi masamda yeriz ve ailecek ekonomik konjonktürü tartışırız" diyen tipler var o kanalda, özel seçiliyor. ben iğrendiğim için izleyemiyorum artık.

Daire kanalına çıkan istisnasız herkes numaracı yaa. Konuyla ilgili fikrim şu şekilde:eksisozluk.com

Bana böyle şeyler biraz balon geliyor. Bir şeyin kurallaşması/gelenekselleşmesi de beni rahatsız ediyor. Bizim evde herkes rahat. Yatakta, salonda, pc başında, mutfakta, balkonda her yerde yeriz.

onların evleri büyüktür. ayrı mutfağım yok. yemek masam yok. yemek masası koyacak yer yok.

orta sehpada ya da pc masasında film izleyerek yiyorum. tv de yok.

galiba fakirim ben. :D

pc masasinda biseyler izlerken yerim hep.

Salonda masada, amerikan servisle falan tam takım sofra kuruyoruz (misafir yoksa masa örtüsü kullanmıyoruz) ama televizyona doğru, dizi izleyerek yiyoruz. Acelemiz yoksa kahvaltı da aynı şekilde.

Minicik bir sehpamız var ve bence eğilerek tepside yemek yemek pek keyifli değil. Sadece hamburger, tantuni falan gibi kolay yenen şeyleri büyük tabaklarla alıp koltukta yiyoruz. Hemen işe oturacaksak kahvaltıyı da tek tabak hazırlayıp koltukta, ofis masasında falan yiyoruz.

Şu an evimizde mutfakta masa yok. Önceki evde ufak bir masa vardı ama çok nadir yemek yiyorduk orada da.

Tepside ya da eğik büğük yemek keyifli değil +1

yemek masada yenir diye büyüdüm, mutfak ya da salon ama illa masada yerdik. Yemeği içeri götürmektense laptopı mutfak masasına koymak daha pratik geliyor.

Yatarak ya da oturarak sadece pizza yiyorum, o da pratik olduğu için.

Masada yerim/yeriz. Koltukta çok nadir yeniyor. Bence hijyenik değil ve rahatsız. Ayrıca dairedeki tipler de kasıntı. Her öğün etrafa mumlar, çiçekler dizip masamı şaraplarla donatmıyorum.

Yuzde 99 salonda yemek masasinda, evde teksem sehpada yedigim oluyor.

Ailede hep masadaydı. Kahvaltı, akşam yemeği hep masada, yemek odasında ya da mutfak masasında. Böyle büyüdüm. Şimdi tek başıma masada yemek çok hüzünlü geliyor. Ama sporcu olduğumdan diyet çok sıkı. Mübarek asker disiplinine sahip bir beslenmem var. Öyle olunca yeme şekline de yansıyor. Yani önceden aileyle keyifli yemeklerde masaydı, şimdi öz-disiplin amaçlı masa ve başka bir şeyle ilgilenmeden yemek var. Yahu ben cips falan bile yiyemiyorum oturduğum yerde (._.) lanet gitsin. Iki çift muntazam but, popo sahibi olacağız diye çekilen çile.

Yemeği hep masada yerim.

Tek başıma yaşıyorum. Daima masada ve servis tabağından peçetesine herşeyi hazır etmeden oturmam masaya.
Öyle de olması gerekiyor bence.
Misafir varsa da, en güzel sohbetler yemek masasında olur bence.
Bir masa da balkonumda var. Hava güzelse, aynı ortam balkonda oluşturulur. Özel zamanlarda ekstradan mum da konur. Diğer herşey vardır zaten.

Genelde PC ya da salonda sehpada. Sokak lezzetleri tarzında şov yapmışsam daha bir kısmı pişerken ocağın başında.

Bazen de mutfakta masada yiyorum ama onlar salatasıydı mezesiydi falan birlikte olan high tier yemekler olunca ancak.

Her zaman masada yiyoruz. Normal öğünler kışın mutfak masasında, yazın balkonda. Evet, her şeyi tepsiyle balkona taşıyoruz:) Günlük masamızda da peçete, örtüler vs bulunur. Rutinde dört dörtlük olmasa da bardağından bıçağına yemek masası kurulur.
Misafir varsa ya da masaya sığmayacak kadar kişiyse salonda yemek masasında yenir.

Şu an ayrı evdeyim, mutfağa masa sığmadığı için salonda yemek masasında yiyorum. Masayı alana kadar kanepede/koltukta/yerde süründüm ve bir an evvel masa temin edip rahata erdim. Yaz için balkona da küçük bir masa yapma derdindeyim :)

Arada sırada, ev nasıl olsa dağılmış ve temizlenecekse tepsiyle yemişliğim vardır ama bu istisnaya girer. Sehpada/koltukta/tezgahta yiyenleri okudukça şoklara girmedim desem yalan olur.

Bu arada dairedekiler tabiki yapay, kamera motor denince gerçeklerden kopar herşey.

ben küçüklüğümden beri odamda tek başıma ya yatakta ya da çalışma masamda yemek yerim. bu olay bence biraz ailede alınan kültüre göre değişiyor. küçükken nasıl gördüyseniz büyüyünce de ona devam ediyorsunuz. bana kalırsa mutfakta, yemek odasında ya da salonda yemek masasında ailecek her öğün yemek yemek isterdim. hatta sormamışsınız ama aynı saatlerde yemek de bana hoş geliyor, yani örneğin 20.00'da bütün ailenin o odada toplanıp yemek yemesinden bahsediyorum. bence en güzeli bu, ama ben de artık neresi olduğu fark etmeden, masa kullanmadan, düzensiz bir şekilde yiyorum yemeklerimi.

nasil koltukta elde yemek yiyosunuz yawww
masa. sehpada yersem de yere otururum. karsima pc

%80 Sehpada yiyoruz. IKEA nın hasır minderlerinden var. Onu kullanıyorum. Bazen pazar kahvaltısı falan yapacaksak yemek masasında yiyoruz.

Evliyim, ana öğünler salondaki yemek masasında yenir. 40 yılda 1 fiziksel veya mental olarak çok yorulduysak, pizza söylediysek kanepede TV karşısında yeriz. Ailemin evinde de her zaman hep birlikte yemek masasında yemek yenir.

Ben bu kadar kanepede yemek yiyen insan olmasına şaşırdım açıkçası, beklemiyordum. Dediğiniz programı bilmiyorum ama TV karşısında yemek yemeyi sağlıklı bulmuyorum, ne yediğinizin farkında olmuyorsunuz bence. Ergonomik de değil. Ayrıca bize de yemek masasındaki sohbetin çok tatlı geldiği oluyor, özellikle haftasonu kahvaltıdan sonra hemen kalkmayabiliyoruz, onun tadı ayrı hakikaten.

tepsi, tabak ile koltukta, tv karsisinda. is gunleri kahvalti is bilgisayari basinda.

kokulu ya da tepsiye sigmayacak kadar cesitli yemek varsa mutfak masasinda.

şu anki mutfağım masa kullanmama elvermeyecek kadar dar.

kanepeye oturup, sehpada yiyorum. yerken youtube'de birand belgeselleri & flu tv & tenis, bisiklet, yüzme, f1 özetleri & salaş gezgin vloğu filan izler, bazen de izleyecek bir şey ararken yemeği bitiririm.

Araştırıp öyle cevap veriyorum. Her çağırana gitmeye gerek yok. Bizim sektörde (it) zaten öncelikle telefon mülakatı oluyor.

bu iş biraz da kısmet işi.. hayatımın akış yönünü değiştiren işi tam da böyle bulmuştum.. pek mutlu olmadığım halde herhangi bir yeni iş için başvuru falan da yapmadan devam ettiğim eski işyerinde çıktığımız öğle yemeği arasında, elimde tepsiyle yarım yamalak konuşarak iş görüşmesi için randevulaşmıştık.. =)

uluslararası bir japon inşaat firmasının türkiye ofisiydi.. aşağı yukarı 15 yıl önce..

Daha önce duymadığım bir firma ise arayana direkt "şu an çalışıyorum ama daha iyi bir fırsat olursa değerlendirebilirim. ben araştırayım, yakın çevreme sorayım sonra duruma göre haberleşiriz." diyorum. buna hayır diyecek halleri yok. sonra araştırıp beğenmediysem "şu an çalıştığım firmadan daha iyi bir yer bakıyorum" ya da "beklentilerimi karşılayan bir yer değil vs." diyorum.

Bir keresinde çalıştığım bölümün müdürlük pozisyonu için görüşmek istediğini söylemişti bir firma. Çok sıcak bakmıyordum büyük bir firma olmadığı için ama müdürlük de önemli bir adım olacağı için hemen olumsuz dönmedim. ikinci telefon görüşmesinde beni arayan ik'cı arkadaş cumartesi günlerinin de çalışıldığını söyledi. direkt olmaz demiştim. beyaz yaka cumartesi de gidiyorsa o firmadan cacık olmaz.

aktif olarak iş aradığım bir dönemdeyim, artık hiç kimse görüşmeye çağırmıyor, bütün görüşmeler online oluyor, o yüzden görüşmeden önce fikrim olmayan firmalar ile bile görüşüyorum, en kötü yarım saatim gitmiş oluyor.

benaslinda +1

Nereden fırsat geleceği belli olmaz kafasındayım zaten evden çalışıyorum en fazla yarım saatim gider

Ben eskiden iş aradığım dönemlerde arayan firmalara mail atmalarını istiyordum ki araştırdığımda olası bir çekince olurda nazikçe dönüş yapıp iptal ediyordum.

Bir de bazen arayan firmaların isimlerini falan anlayamıyorsunuz, o yüzden en garanti yol oluyordu benim için.

Görüşelim dedikten sonra hemen başlanmıyor zaten. Görüşmeye kadar araştırıyorum, biraz da merak ettiğim için görüşüyorum. Tabii bu online görüşmeler için geçerli. Fiziksel olarak görüşme olacaksa şirketin iyi olması lazım.

yönetici daha iyi bilir ya da kapıcı

Emlakçı ile ev sahibi arasında sözleşme varsa başınız ağrır. Yapmaya çalıştığınız şey maalesef kanunen uygun değil. Maalesef diyorum çünkü ben de emlakçıları hiç sevmem. Ama durduk yere kendi başınıza iş açmayın.

@himmet dayi hocam hangi kanune göre suç acaba? şu an oturduğumuz evin sahibi (daha doğrusu oğlu, o ilgileniyor) evi tuttuktan sonra keşke bizi bulsaydınız filan dedi, o yüzden bir sene çok cüzi bir miktar zam yaptı, vs. evi bulduğumuzda da işin içinde 3 (ÜÇ) emlakçı vardı, organize zincir gibi çalışıyor mübarekler. ilk emlakçi birini, o diğerini aradı, öyle ulaştık eve. Bu suç değil mi şimdi?

O ilan dışında kiralık evler de olabilir. Her ev internet ilanına koyulmuyor. Şansınızı deneyin.

@himmet dayı +1 emlakcı ile sözleşme imzalıyorlar, siz de emlakcı ile sözlesme imzalarsanız o evleri kendiniz gidip alamazsınız.

Biz mesela ev satarken emlakcıya ya da internet ilanına vermedik. Bakkala, ustalara, sitedeki diğer oturan insanlara haber verdik. Bir komşumuz sayesinde de evi sattık.

sorun ve telefonunu alın. emlakçılar aracı.
imam gibi. Allahla kul arasına giren insanlar gibi.
gerek yok. direkt ev sahibine ulaşın.

nşada ev sahibi evi emlakçıya verdiyse zaten kiracı adayları ile uğraşmamak için vermiştir.

eğer ulaşırsanız bir sözleşme imzalayıp imzalamadığını sorun.. bu adamların tapu dairesinde de tanıdıkları oluyor, haberleşiyorlar. eğer mafyatik tiplerse onlardan habersiz satış gerçekleştiğinde gelip orada olay çıkarabilirler.

Evi kiralayacağız satın almayacağız..

Sitelerin kendi icinde ilan dondurme olayi cok o yüzden guvenlige sorun ilan disinda da baska daireler olabilir. Artik bir cok ev sahibi emlakciyla cok baglayici sozlesme yapmıyor. Veriyor 3 tane emlakciya ayrica kendim de verebilirim diyorsun o yüzden ev sahibine ulasmak da yasal olmayan bir sey yok. Zaten baglayici sozlesme yaptiysa, kusura bakmayin bu sekilde veremem emlakciyla temas kurun der. Yani denemekten zarar gelmez.

Ev sahibi olarak belirtiyorum: uğraşmak istesem zaten emlakçıya vermezdim, o komisyonun da bir kısmını kendim kiraya eklerdim kendi cebimde kalırdı. Oturup ıvır zıvır insanlarla bütün gün kiralık ev muhabbeti yapamayacağım için emlakçıya veriyorum. Emlakçıya verdiğim paraya da acımıyorum, adam görevini yapıyor, ben uğraşmak zorunda kalmıyorum.

@gmzo

emlak sözleşmesini ihlalden davalık olan ve o komisyonu (emlakçının alacağı para) her türlü ödeyen örnekler mevcut internette.

emlakçı ile uğraşmak istemiyorsan sahibinden kiralık evlere bakacaksın.

Hocam mesela adam aynı şehirde değil, gösterme durumu yok. Çevresine de güvenmiyorsa tek seçenek emlakçı kalıyor.

Benim derdim emlakçılıkla değil de aldıkları paranın fazla olması. Kirayı geçtim ama ev satışından özellikle çok alıyorlar bana kalırsa.

@neysene benim de derdim hiç işini düzgün yapan emlakçıya denk gelmemiş olmam ve karşılaştıklarımın hep türlü çakallıklar peşinde olması.

Taşeron emlakçı çalıştıran mı dersiniz, sırf arayalım diye kiraya verilmiş evi ilandan kaldırmayan mı dersiniz.. Kaldı ki emlakçının yegane işi ben hizmet almak için gittiğimde isteklerime uygun evle beni buluşturmasıdır. Anlatıyorsun, yok, elinde ne varsa gösterip oradan oraya koşturtuyorlar insanı ya tutarsa diye. Sırf evi tutalım diye söylenen yalanlardan hiç bahsetmiyorum bile.

Öyle sıkıntılarla karşılaşmadım ama biz ev sahibi olarak şöyle bir kazık yedik bir anadolu ilindeki evimizi 600 tl üzerinden kiraya vermesi için anlaştık. Komşulardan öğrendik ki emlakçı evi 850 tlye vermeye çalışıyormuş. Kira da direkt bize gelmediği için üzerinden nemalanacakmış. Anahtarı elinden alıp levhalarını iade ettik elemanlarına. Onun yüzünden kira yüksek diyw aylarca boş kaldı ev. Önceki sefer de kiracıya 2 ay depozit deyip bize 1 depozit verdi. 1 ay komisyon 1 ay da depoziti ceve indirince kiracı çıkarken fazladan 1 ay oturmuş oldu.
Saydığınız şeylerde de haklısınız ancak bu tip sahtekarlıkları bayağı meslek grubu yapıyor. Galerici bilgisayar tamircileri telefoncular. Türkiyede ahlak kavramı yok hocam kim kime geçirirse

aradaki fark açılıyordur. türk milletinde maddiyat çok önemli olduğu için insanlar triplere giriyor. ben de maaşımı sadece karşımdakinin benimle aynı ya da benden daha yüksek daha yüksek olduğunu biliyorsam söylerim. daha az olduğunu tahmin ediyorsam asla konusunu bile açmam.

Ayni sektorde oldugum yakin arkadaslarima soylerim, ozellikle karsilastirma yapmak icin faydali oluyor kimin ne kadar aldigini bilmek. Maasin gizliligi isverene yariyor.

Bence bu patronlarin aldatmacasi, maaslarini soylemesinler de protesto etmesinler.

Ben maasimi soylerim, bir arkadasim benden yuksek aliyorsa arkadasimi seviyorsam buna sevinirim. Daha da para kazansin isterim. Zaten bunu istemiyorsam gercekte arkadasim degildir.

O benden yuksek aliyordur bu arada ondan eminim acaba anlayamadigim bir iyi niyet mi var?

Ülkenin çoğu köle olarak görüldüğü için, çoğu insan hak ettiklerinden çok çok az maaş alıyor. O yüzden sorana söyleyince üzeceğini düşünüyor olabilir.

Bizim arkadaş grubunda az kazananlar varken söyleyemiyorduk. Herkes belli bir minimumu aşınca leaderboard yaptık artık; birbirimizi gaza getiriyoruz az alana iş değiştirsin diye baskı yapıyoruz vs :D Bu yaklaşım aslında ortalama maaşlarımızı da çok çok artırdı.

Menfaat talebinde bulunmanı peşinen engellemek için geliştirilen bir özsavunma olabilir. Benim bazen oluyor.

Ben az olduğu için çekiniyorum, ortalamanın üstünde olsaydı da insanları kötü hissettirmemek icin söylemezdim. Ortalama bir maaşım olsa söylerdim ama.

valla ben de bilmiyorum. bizim de dört kişilik bir lise grubu var, ikisiyle kazancımızı hala açıkça konusuruz, 4. yü biraz zorlamak gerekiyor, önce bir geveliyor. araba ve ev aldı belki bu etaplarla ilgilidir :D

Senin ciddi ustundedir nezaketen soylemek istemiyordur belkide moral bozmamak icin...

Yargilanmamak icin.

Ben düşükken söylemeye çekiniyordum, şu an ancak geldi arkadaşlarımın seviyesine ama bu kez de asgari ücret veya biraz fazlası alan arkadaş/akrabalara söylesem vay aq diyecekleri için söylemiyorum.

Benim maaşım düşükken üzülüyordum çünkü lan aynı bölümden mezunuz adam benim iki katım maaş alıyor diye.

sadece ve sadece borç isteme diye.

maaşımı kimseye söylemem. anam babam da bilmez. bana mahrem geliyor, "aç götüne bakayım" denmiş gibi oluyorum sorulduğunda.

Ben de ne kadar yakınım olursa olsun hiç kimseye maaşımı söylemem. Sadece maaşımı veren bilir. Tam olarak @lcha +1. Bence benim mahremim bu. Borç istenmesiyle alakası yok.

maaşı mahremim sayanların neden böyle düşündüğünü ögrnemek isterim. Bence bu emek-iş konusunda da biraz bilinçsizlikle ilgili bir şey. Arakadaşlar. Emek verdiginiz ve karşınızda ücret ödenen bir ekonomik sisteme tabisiniz. Maaş ve işinin sizin mahreminiz değil, bilakis oldukça kamusal ve toplumsal bir şey. Bir işçinin maaş benim mahremim dedigini düşünebiliyor musunuz? Yani bu düsünce nasil oluştu, içinizde nasıl temellendiriyorsunuz merak ediyorum, özel şirketlerde bizzat ekonomide kullanılan bir araç emeğiniz, işiniz. Bir nevi hepimizin aklı ya da bedeni kiralanıyor, iş dediğimiz bu, gocunacak bir şey yok. Nasıl mahrem olsun? ilk söyleyecğim bu. Sahiden merak ediyorum. Soruya cevap:Kendini kötü hisssetme diye söylemedi.

@Icha +1

Maaş sormam da sorulmasından da hoşlanmam. Annem ve babam dahil bilmez. Sonra “sen şu kadar şu kadar alıyorsun, şöyle şöyle para kalması lazım” gibi hesaplar yapıyorlar. Paramı istemiyorlar ama bu şekilde kontrol ediliyormuş gibi hissediyorum. Bu yüzden söylemiyorum.

Böyle şeyler görgü kuralları çerçevesinde uluorta konuşulmamalı. Benim gelirimi sadece ailem, ilerde de evlenirsem eşim bilir.

maaş sorulmaz veya sorulmadan söylenmez. her yerde ayıptır.

ama şöyle özel durumlar vardır mesela bilmediğin bir sektörde veya firmada işe gireceksindir dersin ki buranın ortalaması nedir? çok özel olmaz ise sen ne kadar maaş alıyorsun vs.

bunun cevabı da yine ortalama veya yaklaşık şeklinde olmalıdır.

peki neden maaş söylenmez?

çünkü ben o firmayı karıştırmak isteyen biri olabilirim ve 5k-6k tl fazla söyleyebilirim bu da o firmayı karıştırır.

bizde neden yaygın?

memur toplumu olduğumuz için. memuriyette zaten aldığın alacağın bellidir o sebeple konuşulmasında bir sakınca yok.

ama özel sektörde olay farklıdır her zaman çünkü sen bana o maaş bilgisini verdiğin zaman ben istediğim şekilde firmayı karıştırabilirim.

benim maaşım yaptığım işin dışarıdaki algısına ve şahsi iş bilgime göre düşük; bu yüzden herkese söylemiyorum.
önceden söylüyordum, sonra niye düşük daha yüksek olması gerekmiyor mu, başka yere geçsen daha fazla alırsın gibi yorumlar geliyordu; hepsine açıklama yapmaktan sıkıldığım için artık herkese söylemiyorum.

ayıp ya da gizli kısmında hiç değilim, aksine çatır çatır söylerim güzel maaş alsam. sanki borç isteseler vermek zorunda mıyım?
ama ısrarla soranlara, niye söylemiyorsun diyenlere uyuz oluyorum. senin örneğindeki yakın arkadaş olsam belki bi tık ısrar ederim ama zaten o yakınlıkta olduklarıma da söylüyorum.

Ben akrabalarıma söylemiyordum ama annem söylemiş. Anında jazzabel kredi çeksin şöyle yapsın böyle yapsın demeye başladılar :D

Arkadaşlarım ve eski şirketlerdeki yakın arkadaşlarımla maaş, prim, zam, performans notları vs her seyi söylüyoruz. Çevremde neler oluyor, süreçler nerede nasıl, benim çalıştığım şirket nasıl görmeyi seviyorum.

Maaşımı söylemeyi hiç sevmiyorum. Bazen arkadaşlarım soruyor, maaşımda çok değil normal memur maaşı ancak bazı arkadaşlarımdan aşağı yukarı fazla aldığımı tahmin ettiğim için çekiniyorum söylemekten, biraz ayıp sayıyorum, böbürlenmiş olarak gözükmek istemiyorum. Arkadaşınız da öyle düşünmüş olabilir.

aynı işyerinde günde 10 saat yan yana çalışan insanları birbirine düşman eden, yükselebilmek için yanındaki iş arkadaşının hatasını 4 gözle bekleyen, herkesin birbirinin kötülüğünü içten içe istediği aşağılık kapitalist ekonominin mide bulandırıcı bir yan etkisi. annesine dahi maaşını söylemeyen, "PARA" yüzünden bırak yakın arkadaşını, annesiyle dahi çatışmaya girme potansiyeli olan bir insan tipi yaratabiliyor. cevaplardan da anlayacağınız gibi. samimiyetsiz, boktan insan hareketidir.

2014tür sanırım en son, belki daha da eskidir.

Hele ki zengin kişilerin felan instagramda yediğini görünce inanamıyorum.

Ortalama ayda bir kez. Şubeden şubeye çok fark oluyor. Yakınımdaki AVM'de bulunan Burger King'ten aldığım son menü berbattı. McDonald's biraz daha kaliteli olabiliyor. Kolalar ikisinde de berbat. Şekerli su satıyorlar. Hatta bir kere kola almamak için ayran aldım.

hiçbir zaman lezzetli olmadılar. has burgerciler varken onlardan nasıl yiyorsunuz hiç anlamıyorum.

ekimde yedim galiba, ben de pek bayılmam ama mcdonaldsın double cheeseburger gibi bir gerçeği de var. bu hafta yine yemeyi planlıyorum.
Burger Kingte ise gurme tavuk mu ne vardı onu baya beğeniyorum.

Geçen senenin Şubat ayında sanırım.

Junk food'un tadı başkadır. Has burgerciler yerini tutamaz :) Senede 3-4 kere yerim, en son 1 ay kadar once yedim Burger King'den, epey de keyif verdi, ozellikle tavuk burgere bayiliyorum.

Sanırsam 2015 galiba.

Zincir burger'lerden (Carl Jr. da dahil) çok zorda kalmadıkça yemeceğimi sanmıyorum.

2012

az önce. mis gibiydi.

1 sene olmuştur yemeyeli ama junk food severim ben de.

hala burger king den yiyen adam midesidir. mc donalds o kadar berbat değildi en son. burger king den her yediğimde midem bulanıyordu. uzun zamandır yemiyorum zaten. carls jr bunlara göre çok çok iyidir.

geçen hafta mcdonalds'tan söyleyip yedim, bence aynı (yolda gelirken biraz yumuşuyor tabii).

uzun yıllardır düzgün hamburgercilerden yerim hatta son yıllarda fast foodun 25-30 lira olması ve zaten düzgün 150gr etli hamburgercilerin 40 lira civarında olması insanı oraya yönlendiriyor. Fakat cidden junk foodun tadı da bi ayrı :D insan arada özlüyor. Sanıyorum msg veya çeşitli soslarla ilgili.

En az 2-3 yıldır yememiştim. Geçen big mac yemeyi çok özlediğimi farkettim ve söyledim. Ama hayal kırıklığına uğradım. Hem çok pahalıydı hemde eskiden yediğimdeki tadı alamadım. Koskoca big mac i bile çocuk menüsü gibi yapmışlar.

İtiraf etmek gerekirse tadını gurme hamburgercilerden daha çok seviyorum ama sağlıksız diye çok nadir yiyorum.

geçen ay big mac yedik kardeşimle.o paraya zincir burgerlerin hiçbirisi yenilmez normalde ama canımız çekti 40 yılın başı.tekrar gurme burgercilerden söylenmesi gerektiğinde karar kıldık.:D

birkaç sene olmuştur. ben de çok canım çektiğinde, senede 1 falan yerdim ama artık kendim yapıyorum. sen de big mac yapabilirsin. birebir aynısı oluyor.

www.refikaninmutfagi.com

burada anlatılan big mac sosunu yapıp hangi etin üstüne koysan big mac lezzetini alıyorsun. mucizevi :) ben sosu bu tariften yapıyorum, hamburger köftesini de şurada anlatıldığı şekilde yapıyorum, daha güzel oluyor.
www.bonappetit.com

taş çatlasın 15 dakikada hazır oluyor hamburger, gerçekten çok basit.

not. bigmac sos tarifinde yazan her şeyin aynısı olmalı. örneğin turşu mutlaka tatlı alman turşusu olacak. ya da sarımsak ve soğan tozu yerine sarımsak ve soğan koyarsan olmuyor. tozlar aktarlarda ve bazı kuruyemişçilerde satılıyor. tuğba kuruyemişten aldım ben.

Geçen sene temmuzda McDonald's yedim. İncecik köfteyi çiğ bırakabilmeyi başarmışlardı. Uzun süredir yememiştim, yediğime de pişman oldum.

Sekiz ay olmuş, hiç aramıyorum. Hem eski tatları yok, hem de memlekette doğru düzgün burger yapan yer sayısı artık çoğaldı. Yoklukta falan anca gider ikisi de.

cheat day vazgeçilmezim texas smokehouse. o da yaklaşık ayda bire tekabül ediyor.

Geçen ay o da lezzeti için değil acele işim olduğundan çabuk hazırlandığı için.

Ben 5 sene önce cevahir yanındaki Burger King'e gittim.
baya varoş mahallesinde gibiydim
İçerisi freak show gibiydi

araplar, zenciler, fiziksel anomali sahibi 1 2 kişi falan
bir de ultra pis, yağ kokan bir ortam.

ya biz çocukken böyle değildi buralar
ya da biz çok aptaldık.

Benim pis bir midem var. Butik burgercilerden daha çok seviyorum. Geçen hafta yedim, değişen bir şey yoktu. Dört veya beş ayda bir yiyorum sanırım.

Sordum ben de cevap vereyim :) en son viyana’da yemiştim doublecheese gayet de iyiydi valla. Junk food 4eva

Yeşil çay icin günde 2 bardak gibi bir miktar öneriliyor genelde. Belki biraz bal karıştırabilirsiniz.

40 dereceden daha sıcak bir şeye bal karıştırılmaz.

Poşet yeşil çaylar güzel değil.

Bunu içiyorum her gün, tadı poşet çaylara göre daha hafif ve güzel. Sade ya da tarçınla içiyorum.

www.migros.com.tr

Ben 3 kahve+1 yeşil çay içtiğim için kahvenin ikamesi olur mu bilemiyorum. Normalde de sağlıklı beslenip yanında yeşil çayımı içerim. Tek başına çaydan bir şey beklememek lazım.

Jazzabelin gönderdiğinin bir de pudra halinde japon matcha'ya benzer hali var. Toz olduğu için etkisi daha yüksek oluyor sallamalara göre. Suya karıştırıp içince tadı inanılmaz kötü olabilse de kahveden daha değişik ve güzel bir kafa açma etkisi var. Sırf o nedenle tadını sevmeye bile başladım.

Peki ben bunu normal siyah çayla harmanlasam ve siyah çay yerine içsem olur mu?

Her gün 2 bardak çay içiyorum nasıl olsa. Yeşilin tadı siyahı çok bozar mı?

@mirket sıcak sıvıya neden bal karıştırılmıyor? Ben bazen çaya şeker yerine bal atıyorum.

40 derecenin üzerinde besin değerleri ölüyor. Şekerden bir farkı kalmıyor. Zararlı olduğunu iddia edenler de var.

Hocaya, bireysel mi grup mu olduğuna, ekipmanların düzgünlüğüne ve salonun iyiliğine göre değişebilecek bir şey.

grup dersi olacak.

hoca 8. dan.

salona internetten baktım ring var, bazı salonlarda ring bile yok.

Gupta kaç kişi olduğuna...:)

Fiyatı bayağı iyi ama grup çok kalabalıksa sıkıntı yaşarsın. Bir de kurs alanların yaşları, hal ve tavırları da işin rengini değiştiriyor. Deneme dersine katılıp etrafı kolacan etmende fayda var.

Ben grup derslerini özel derslerden daha çok seviyorum. 250 grup dersleri için iyi. Ama yukarda denildiği gibi gelen kitleye göre çok değişiyor. Sizi uygun biriyle eşleyebilecekler mi? O kişiyle aynı frekansta mı olacaksınız? Arada manyaklar da çıkıyor direkt dalmak için büyük bir hırsla gelmiş oluyorlar.

Kalabalık olsa bile kaç hoca sizi kontrol ediyor bu da önemli. Bireysel olarak herkesi kontrol edip, yanlış hareket olduğunda müdahale edebilmeliler.

Bence bir ay gidin, çevreyi tanıyın ona göre devam edersiniz.

Maşallah her yere de 5 dakka :)

Zemin kat olması ve 60 m^2 olması bence olumsuz yanları. Bir de bina 31+ yaşında. Fiyatı da ona göredir tabii ama deprem riski göz önünde bulundurulmalı. Zemin kat bir de en tehlikeli kat.

İstanbul'daki deprem riski ve binanın 99 öncesi yapıldığı göz önüne alınınca olası bir deprem anında zemin katta olmak hoş olmaz diye düşünüyorum. Önce can emniyeti sonra beğeni bana kalırsa. Bir de, ayriyeten zemin katın ısınma ve haşere sorunu da cabası.

30+ yıl demek o ev alınmaz demek. O bölge zaten riskli bir bölge. Üstüne para verseler bu evde oturmam.

kesinlikle alınmaz. yeni bina düşün istanbul için

maks. 10 yasinda falan olsaydi, icini bahcesini kafaniza gore yaptirip bir cennet olusturabşlirdiniz ama yasli bina alinmaz. 30 yillik bina no.

Al kiraya ver, bu tarz eski evler illa ki birgun kentsel donusume girer o zaman degerlenir dairen

Böyle evlere pahalı mezar gözüyle bakıyorum.

Konum güzel ancak biraz daha üstüne koyup başka ev bakmam daha iyi gibi.
Oradaki parkı da çok severim, konum o parayı hak ediyor ama ev o parayı etmez maalesef.

Çok eski ev, depremden korkmuyorsanız "amaan ölüm eninde sonunda ölmeyecek miyiz?" gamsızlığındaysanız güzel ve şirin bir ev.

Bu arada 31+ demek o ev 30 yaşında demek de değil, hepimizin gözünden kaçıyor ama 50 yaşında da olsa 31+ yazıyor ilanlarda.

Ev yeni ve depremden etkilenmeyecek olsa bile komşuların bahçeye atacağı türlü türlü çöple uğraşmamak için almazdım.

Türkiye dışında bir yerde olsaydı tam bahçeye masa sandalye koyup kedi beslenecek ortam derdim.

Pahalı mezar. Alma.

bir tanıdığımın başına geldi. eski bir ev satın alıyor, kısa süre sonra kentsel dönüşüm sebebiyle evden çıkmak zorunda kalıyor. aslında evi alırken evin yıkılacağı belliymiş ama satıcı bunu söylememiş, bizimki de uyanmamış. evin metrekaresi vs nedeniyle kentsel dönüşümde cepten para çıkması gerekiyormuş, satıcı da cebinden para çıkmadan satmış, bizimki kazıklanmış oldu.

bu sebeple böyle evleri alırken kentsel dönüşüm ile ilgili araştırmanızı çok iyi yapın.

kaporayı tasarım için alıyorlar zaten. ort. 300 tl gibi bir miktara dediğini yapabilirsin.

Edit:
Kendi tecrübelerimden yola çıkarak yazıyorum.
Barış Yeşilbaş, Biçem Şinik ve Ahmet Cambaz'la çalıştım. İstediğim tasarımı anlattım, ücrette anlaştık. Kaporayı yatırdım. Gittiğimde Barış'ın çalıştığı tasarımı sevmedim yeniden çalıştı yine olmadı. Diğerlerindekileri sevip yaptırdım. Burada "tasarımı çıktı olarak alacağım" dersen durum değişir, ancak "onlar tasarıma çalışsın beğenmezsem yaptırmayacağım" diyorsan kapora karşılığında yaptıkları şey zaten. Randevunu alırsın, kaporanı ödersin, tasarım içine sinmezse "bye" der başkasına çizdirirsin. vs vs..
Mailden gelsin ben göreyim vs. şansın yok, ya o an ok der yaptırırsın, ya da olmadı deyip iptal ettirebilirsin.

dövmede ücreti belirleyen; tasarımın ne kadar detaylı olduğu, boyutu, bir de dövmecinin piyasada isim yapmış olup olmaması vs gibi etkenlerdir..

bunları bilmeden bir yorum yapılamaz, özellikle ücret konusunda. dövmecinin tasarıma ne kadar ücret talep edeceğini zaten kimse bilemez.

soyut olarak bir takım betimlemeler yapacaksın ve senin hislerini algılayıp, kafanı okuyup sana görünce vurulacağın bir tasarım ortaya çıkaracak :) benim kişisel tecrübelerime dayanarak söyleyebileceğim, olmayacak işler peşindesin.

Ben İlhan Bilir’e yaptırdım. Dövmemi yaptıracağım güne kadar görmedim :D o gün gittim, dövmenin üzerinde biraz oynadık, bazı yerleri değiştirdik sonra hemen yaptı dövmeyi. O yüzden bu dövmeyi bu kişi yapar denilebilecek biri daha uygun gibi.

Herkes aynı değildir tabii. Öncesinde gösterenleri bilmiyorum. Ben kafamda İlhan Bilir anca yapar diye netleştirmiştim.

Bakirkoy'de bu tarz elbiseleri satan cok yer var. biz oralara gitmistik. Aldigimiz yerin wdini hatirlamiyorum malesef :(

Naia'dan siyah bir elbise aldım ben ama o kadar geç kargoya verdiler ki nişan günü yetişti. Ne olur ne olmaz diye Network'ten de bi elbise almıştım.

Ben söz için koton'dan koyu yeşil uzun bir elbise almıştım. Hic de günlük durmuyordu.linki bulamadim maalesef. Nişanım ev bahçesinde oldugu için petrol rengi abiye almıştım.

Simdiki aklim olsa arkadasimin su elbisesinden alırdım. Asiri şık duruyor bence.

Bkz: www.designkeos.com

www.lapoudre.com.tr

Arkadaşımın nişanı için buraya bakmıştık, ben genel olarak çok beğeniyorum elbiselerini. Mağazasında daha fazla seçenek var.

Evet

Proje bazli calisiyoruz, ekipteki herkes sonraki gun bosta kalacaksa "yarin icin kapasitem var" diyor. Planlamalar da o sekilde yapiliyor.

İş'e ve yoğunluğu olan kişiye bağlı, kişiyi seviyorsam ses ediyorum özel olarak pasla bana diye, öte ki türlü sorun oluyor. Millet işi çabuk bitirince hem seni aylak bırakmıyor, hem de baştan salma yaptın heralde nasıl bu kadar çabuk bitti algısı oluşabiliyor.

Yönetici olmadan önce bazen böyle dönemler oluyordu, hep gidip iş istedim.

Hayır bir şey demem zaten tek çalışıyorum. Kendi kendime iş çıkarırım bir şeyler analiz ederim. Bulduklarımı da yöneticime söylerim. İlk başladığım aylarda çok işim olmuyordu. O zaman da yöneticim keyfini çıkar boşver bazen yoğun bazen boş derdi.

İstiyordum, sonra farkettim ki tatsız bir iş, yani hem sürekli birilerine bir şey sormak kötü bir şey hem de boşuna beklentiyi yükseltiyorsun. Şimdi kendime ait bir backlog'um var, zamanım oldukça oradan iş alıp yapıyorum. Baştan bi beklenti yaratmadığım için geri dönüş de daha iyi oluyor.

olu taklidi yap gec, bence.

istiyorum ben.

Ben de istiyorum bu durum özel sektörde olduğumdan hep terfi alarak sonuçlandı

@camussar mantıklı:) ama bazen vicdan azabı çekiyorum ben bunun için. Genel olarak işe istekli olmak iyi sonuç doğuruyor heralde, teşekkürler herkese..

Çok fazla iş değiştirdim (6. işime başlıyorum). Tercihlerimi daha mantıklı yapardım.

Ya kariyerimden genel olarak çok memnunum, yani her zaman daha fazla para kazanılabilir tabi ama şu anki şirketimden, yaptığım işten falan keyif alıyorum epey.

Tek "keşke"m daha çok open source yazmak olabilirdi. Mesela yarım kalmış 4-5 tane oyunum var, iki tanesi de büyük projeler, oturdum hayvan gibi mmorpg networking tool'u yazdım mesela. Bunu yapıp sonra çöpe atacağıma en azından kütüphane olarak yayınlasaydım çok iyi olurdu. Öğrendim yine ama portfolyo konusunda eksiğim var.

ben de genel olarak çok memnunum. sadece önceki çalıştığım iş yerlerinde belli eğitim ve sertifikasyon programlarını alıp şirkete kitleyebilirdim, bunları yapmadığım için pişmanım. bi de her ayrıldığım iş yerinde içeride çok izin bıraktım, daha çok izin yapmam daha çok gezmem lazımdı.

Şu anki işime girerken yöneticim beni uyarmıştı. Çok meraklı birisin, şirket bu bu konularda gelişmiş bir yer değil, sana yetmeyebilir demişti. Gireli 1.5 sene oldu aynı nedenden dolayı iş aramaya başladım. Bu kadar acele etmeyebilirdim. Bu yüzden uzun süreli bir yerde kalamıyorum.

Yine de, buradaki tecrübeyi hiçbir yerde göremem. Tamamen kötü bir fikir değildi ama gelişmek için bir noktada çıkmam gerekecek.

ben de memnunum genel olarak.

degistirebilecek olsam kariyerime ilk basladigim sirketi degistirirdim, 3. ayimda bana gore olmadigini anlayip istifa etmistim ama totalde bosa giden 6 ay oldu. 6 ay su anki kariyerimi gelistirmis olurdum. denetim pismanliktir.

2000 tl daha az maaş alayım, ama üstüm kadın olmasın. hatta 2500 daha az alayım, iş yerimde altım da üstüm de erkek olsun.

Bulunduğum şehir. Nedense aha ben burada bir ömür yaşarım kafasına giremiyorum. Bundan bir önceki şehir daha ufaktı ama daha icim isinmisti (havasi haric)

Butun kariyerim bastan basa hata hepsini cope atarim en basa donebilsem.

Bende isinde iyi olursan maasin yukselir anlayisi vardi, tamamen yanlis. Ozel sektorde ne kadar az bilirsen o kadar yukselme sansin artiyor.

Astrologlarin uzay bilimcilerden cok kazanmasi gibi bu konu.

Teknik bilgisi iyi olan adam nasil olsa odulumu alirim diye dusunuyor enflasyon zammi aliyor, cahil adam kovulmayim korkusuyla 7/24 lobi yapiyor tepene yonetici oluyor.

Bu sektöre girmezdim. İşe girmiş olsam da istediğim gibi bir iş bulana kadar iş aramaya devam ederdim. Beş yıl oldu. Şimdi her şeyi değiştirmek çok daha zor.

belçika'da yaşarken hollandalı bir kızla evlenmişti, singapur'da yaşıyorlardı, en son konuştuğumuzda (bir sene önce) amerika'ya taşınma planları vardı. herhalde amerika'da yaşıyorlardır şimdi. stalklamıyorum, zaten sosyal medya kullanmıyoruz. çok sevdiğim bir dostumdur hala, araya o kadar mesafe fln girince iletişimimiz koptu bayağı ama şimdi arasa/arasam araya hiç mesafe ve zaman girmemiş gibi yine dostça uzun uzun konuşuruz.

hatırlamıyorum bile.

Bu duyuruyu okuyunca “haa öyle biri de vardı evet” dedim.

Yurt disinda. Evlenmedi ama stalklamiyorum.

Hala beraberiz ama arada uzun süreli bir ayrılık oldu. Sonra bir yerde denk geldik tekrar barıştık.

hafızamı baya bi zorladım ama kim olduğunu hatırlamıyorum. hatırlasaydım stalklamazdım da. ama şu an bu yazıyı okuyunca aklıma gelir instadan tivitırdan bakabilirdim.

Bi daha hiç görmedim. Hiçbir fikrim yok. Zaten normalde beğenmeyeceğim biriydi,, sarhoşken öpülmüştüm:(

Instagram'da ekli ama aktif bir iletişimimiz yok. Arada paylaştığım fotoğrafları beğeniyor diye çıkarmıyorum heheh

@i ve been mistreated +1

Hala dost kaldığımız için bir dostumu stalklıyor gibi arada stalklıyorum tabii ki ;)
Evlenmedi ama tutkulu şekilde başkasını öpüyor.

facebook listemde.
ilk eklediğimde (ya da o mu eklemişti, hatırlayamadım) arada bir haberleşiyorduk ama aktif iletişimimiz yok şu anda.
herhangi bir flört falan gibi değil, eski arkadaş gibi bir sohbetimiz vardı zaten.
zamanında çok yakın arkadaştık, 1-2 ay çıkmıştık ama olmayınca ayrılıp arkadaşlığa devam etmiştik.
işin içinde seks olmayınca, o yaşlarda oluyordu öyle şeyler tabii.

çok da sevdiğim bir insandır.
profesyonel fotoğrafçı, evli değil, stalklamıyorum.

evli, iki çocuğu var.

ben stalklamıyorum çünkü umurumda bile değil nerede olup ne yaptığı.
ama iki yıl kadar önce abim wp'dan ablalarıyla birlikte birkaç fotoğrafını attı. (nereden, niye bulmuş bilmiyorum allah'ın işsizi) başta tanıyamadım, o hatırlatınca şok oldum.

sonra dikkatle bakınca fark ettim ki neredeyse hiç değişmemiş. yani bizim türk kadınında tipik olan iki çocuğu yapınca godzilla'ya dönme sendromundan mustarip değil. çökmemiş, iyi görünüyordu.

zaten daha 16 yaşında bile fiziği muhteşemdi. o anlamda onun gibi birini daha "öpmedim".

en son hangi üniversitede ve hangi bölümde okuduğunu öğrenmiştim. benimkiyle çok benzerdi. ama iletişim kurmadım. şimdi mezun olmuş olmalı. ne yaptığına dair hiçbir fikrim yok.

adını hatırlayamıyorum
hatırlasam stalklamak isterdim

sosyal medya kullanmıyor. belki evlenmiştir bilmiyorum. sosyal medyası olsa bakardım ama.

Kendisi şu an brezilya'da zaten brezilyalı yüksek lisansını bitirmiştir varsayıyorum. Belki doktora yapıyordur arada sırada paylaştığı sunum fotoğraflarını görüyorum :)

Baska bir sehire tasindi. En son tutkuyla optugu kisi kiskandigi icin beni facebook'tan silmisti gecen sene :D beni neden kiskandigina dair hicbir fikrim yok. İnstagramda duruyor, orda gormedi herhalde yeni maniti :D aktif bir iletisimimiz yok. Ayrildiktan sonraki ilk yillarda vardi. Pek stalklamiyorum.

kendisiyle evlendim, eşim olurlar.

hiçbir fikrim yok, stalklamak adetim değil :D

Korkunc tipsiz ve ne alaka dediğim bir kızla nişanlanmıştı en son, belki evlenmiştir ama çok da önemli biri değildi 1 2 ay flört ettiğim biriydi o yüzden stalklamıyorum, arkadaşlardan duyup bakmıştım o zamanlar

Uyuşturucudan beyni akmış şekilde sağda solda dolanıyor. Belki uüksek dozdan ölmüştür. Stalklama adetim yok insanları. Olsa da bakmazdım. Haline üzülüyorum.

Stalklamıyorum ama bir iki denk gelmiştim, tıp okuyor hala. İkimiz de yetişkin bireyler olarak arkadaş devam edecektik ama sevgilim çok sıcak bakmadı bu fikre, isteklerine saygı duydum ben de. Yarım senedir falan konuşmadım kendisiyle.

Çok ekstra biri olacağını düşünmüyorum, uzmanlığını alır; hobi olarak müzik yapmaya devam eder vs. öyle yaşar. Çok heyecan aramıyordu zaten. Umarım mutludur ¯\_(ツ)_/¯

bilmiyorum. stalklamıyorum

açık konuşayım yıllar önce belki 5-6 sene olmuştur aklıma gelmişti, sosyal medyada aradım stalk için ama bulamamıştım. 2019 da fake hesabından beni eklemiş. belli belirsiz bir profil fotosu koymuş. başta anlamadım sonra whatsapp verdi, biraz muhabbet ettik. 2. evliliğini yapmış, türkiye'ye gelince haber ver buluşalım dedi, biliyorum buluşursak takılırız da ama evli olduğu için içimden gelmedi. arada estikçe 2-3 ayda bir bakıyorum instadan, hatta şuan aklıma gelince bile açıp baktım :D

benimle birlikteyken "öyle şey olur mu yahu o benim ilkokul arkadaşım!11!!!!!111!!!" dediği kişiyle evli şu an. :))))))))))))))))

çok umrumda değil de, sağlam travmalarımdan biri olduğu için arada açıp bakıyorum ne durumda diye.

Kendisi minor sozluk celebritysi idi, birakti. Simdi bir Avrupa ulkesinde calisiyor.

Stalk ata sporum.

kendisi benim arkadaşım hatta beni bir arkadaşıyla bile tanıştırmaya çalıştı. zaten geçmiş 18 sene. Baya ünlü bir ressam.

amerikanın bir eyaletinde doktora yapıyor en son 1000 dolardan az bir paraya aldığı 20 senelik arabayı satıyordu.

40 yılda bir stalklıyorum.

öpüşeli 9 sene geçmiştir.

kesin sevgilisi vardır şu an.

ilk öpüştüğüm bir escorttu, çinliydi, malezyada kuala lumpurda otel odasında öpmüştüm.
sevgili olarak ilk öptüğüm kız, biz beraberken zayıfladı, baya zayıfladı, daş oldu.
Beni bıraktı baya kıro bir herifle evlendi.
7 8 sene önce instagramda denk gelmişti, kocası buna butik açmış (kız bilg. mühendisiydi)

Fırında tavuk, pilav veya tavuk sote pilav veya antrikot, pilav, yanına salata ve ayran

pilav dedin diye onu kremalı makarnayla değiştiriyorum. fırında somon + salata.

daha sağlıklısı: haslanmış kara buğday salatası (yeşillikli, domatesli falan. kısır gibi) + fırında somon. veya herhangi bir balık. ben yemesi kolay ve yağlı diye somonu seviyorum.

Geçen gün bunu yaptım. Hazırlaması 10dk, pişmesi 40dk sürdü. Tadı da acayip bir şey. www.instrupix.com

sebze olarak pırasa, protein olarak antrikot olabilir. fırında çeşitli sebzeler ve yoğurt olabilir.

Fırında cipura ve bolca salata tercihen yanına karides tava

İnsani şartlara sahip bir işim var. Severek gidiyorum. Sebebi bu olsa gerek.

İş dışında öyle yaşaman lazım ki "ulan ben bunu yapmak için günde 10 saatimi vermeye razıyım" dedirtmen gerekiyor. Demek ki iş dışı vaktinde parayı doğru kullanamıyorsun. Soruyu cevaplamak gerekirse evet, en zor dönemlerinde de, şu anki gibi evden çalışılan dönemlerde de işimi seviyorum.

Donem donem bana da oluyor o ama genel olarak memnunum sanirim isimden. Yol icin yolu guzel kilmak lazim, kitaptir - podcasttir. Oyle olunca yol bosa gitmis olmuyor, gun icinde yapmaya firsat bulamadigimiz seyleri yapiyoruz.

Ölene kadar yetecek param olsa da calismaya devam ederdim herhalde. Calismayip ne yapacaksin ki? Bir katma degeri olmali insanin. Su anda bulundugum isi severek yapiyorum, yeni bir sey ogrenmek/yapmak hosuma gidiyor.

benim sadece is yerinde gecirdigim sure 12 saat. arti yol git gel 3 saat=40 eder
:)

Son calistigim yerde sabah evden cikisim ile aksam eve gelisim arasinda 12.5 saat geciyordu. İsimi cok cok seviyordum ama deli gibi mutsuzdum. İstifa ettim, ayrildim. Su an calismiyorum, nereye kadar calismayacagim bilmiyorum ama mutluyum en azindan. Yol ile birlikte 12 saat nedir ya!?!? Para kazanmiyorum su an filan ama yemin ederim psikolojim rahat ya...

İşimi ve yöneticimi seviyorum ama uğraştığım diğer insanları sevmiyorum. Akşam yatarken, yarın kimlerle kavga edeceğim acaba diyerek yatıyorum.

İşyerim önceki işimin 4 katı maaş veriyor, işim daha az, insanlar genelde kültürlü sohbet edebiliyorum. Geç gelmem, erken çıkmam vs. sorun değil; hatta belli bir miktara kadar sebepsiz geç kalmamız normal karşılanıyor. vs de vs güzel iş


Ama her sabah kendimi sürükleyerek gidiyorum. Sadece para için çalışan biriyim. Hele şimdi evden çalışmayı da tattım ki, aynı miktarda hatta bazen daha çok işi 2-3 saatte bitirip kalanını hobilerime harcayabildiğimi keşfedince; 50% uzaktan çalışmanın diğer 50%si çok yoruyor beni.

oluyor, bu yuzden almiyoruz. sadece yenecek kadar aliyoruz.
4 mandalina ornegin. 2 kurabiye vb.

Benim de bir süre öncesine kadar yeme alışkanlığım kötüydü ama bahsettiğiniz türde değil. Sizin yaptığınız şeyi annem yapardı. Bu yüzden midir bilinmez kalan son lokmamı çöpe atmaya meyilli bir insanım. “Bir lokma vardı yeseydin ya” lafı en çok duyduğum şeylerden biridir mesela. Bence bir insanın kendisine yapacağı en büyük kötülük midesini çöplüğe çevirmektir. Bırakın mandalina çöpe gitsin. En fazla bir dahakine daha az almayı öğrenirsiniz.

ziyanın yanında ek olarak benimki bir de annemden kalma "kalmasın bir lokma" alışkanlığı. kalsın varsın, atılsın varsın. yani gerçekten o kalanları yerken ne yediğinden zevk alıyorsun, ne en ufak bir hayrını görüyorsun sağlığına, üstüne genelde boş kalori çer çöp oluyor. biraz bunun üstüne düşünüp yemeyince hiçbir şey kaybetmediğini fark etmeye bakıyor iş. özellikle ben de kilodan yana sıkıntı çektiğim için işimi gördü: kalori hesabı bir işe yarayabilir.

@try again fail again fail better, 4 mandalinayı nasıl alıyorsunuz? Mandalina çoğu yerde kiloyla satılıyor.

@ruhen hastayim ben, midemi çöplüğe çevirmiyorum kesinlikle. Bahsettiğim ekler, mandalina sevdiğim yiyecekler ve bunları farklı zamanlarda yiyorum. Sevmediğim yemekleri kesinlikle yemem. Ben her zaman az yiyecek almaya çalışıyorum ama eve alınırken bu kadar ince düşünülmüyor.

Bende de var bu alışkanlık. Tamamen ailemden geliyor özellikle annemden. Yani düşünüyorum da bizim evde asla yemek çöpe atılmazdı. Herkes tabağında ne varsa sonuna kadar bitirirdi. Annem tam bir zero waste insanı. Ben de israf sevmiyorum ve hiçbir şeyi israf etmemeye çalışıyorum aynı şekilde. Kendi evime az almaya çalışıyorum o yüzden her şeyi ama bazen bazı şeyleri sırf atmamak için fazla yediğimi fark ediyorum.

daha sık markete gidin. alışverişleri iki-üç haftalık değil bir haftalık yapın. bir hafta için 5 kilo mandalina alıyorsanız bırakın markete alışveriş yapmayı bilen bir kişi gitsin ya da bu kişi başkasıysa siz gidin. bir yiyeceği çöpe atmak teoride arz-talep dengesini gereksiz yere bozmak anlamına geliyor. yani ihtiyaç fazlası üretime neden olmuş oluyorsunuz bir bakıma. bu diş fırçalarken suyu kapamak kadar önemli.

@bohr atom modeli, fazla dediysem 1 kilo mandalina artmıyor. Zaten haftalık alınıyor çoğu zaman. Benim burada bahsettiğim 2 tane mandalina kaldıysa israf olmasın diye mandalina yemek.

siz bir sürü mandalina kalıyor yazmışsınız ben oradan hareketle yazdım. altı üstü iki mandalina ise yaptığınızda bir olağandışılık yok bence. sevilen her şey abartı miktarlarda olmamak kaydıyla bozulmasın diye yenebilir. bunu yapmayan yoktur.

Benim olmuyor. Meyveyi sebzeyi marketten sayarak alıyorum. Hangi gün ne yiyeceğimi alışveriş öncesinde planlıyorum. Kendi yemek alışverişimi kendim yapıyorum, ailem daha sağlıksız besleniyor ve orduya yetecek kadar yemek yapıyorlar. Bir iki mandalina bir şey değil ama bozulacak diye vücuduma ekler sokamam. Benden kıymetli değil şeker bu diyip atarım çöpe.

4 mandalinayi nasil aliyorum? turkiye'de yasamiyorum ama orada oldugum donemde ornegin migros'a gidip elime bi poset alip icine 4 tane koyup tartiriyorum. hic bi markette 1 kilodan asagi satilmaz diye bir ibare gormedim. ayni sekilde 1 elma, 1 muz aldigimda cok oldu.

Kayınvalidemin bir sözü var “ param ziyan olacağına midem ziyan olsun.”

Batık maliyeti okumanızı öneririm

Vallahi ben de aynı düşüncedeyim, sürekli evi iyice bi temizliyim evdeyken de daha da detaya inemem diyorum :) 2-3 haftada birer hafta gidiyoruz

Dünyanın en saçma firmasında çalışıyorum.
IT sektörü olmasına rağmen haftada 3 gün ofise gidiyoruz.
Martta ful ofise dönüyoruz.
Fakat yan odadaki insanla zoom üzerinden çalışıyoruz.(??)

Biz geçmedik. Dönüleceği zamanda da haftada 5 gün boyunca kesinlikle gelmeyeceğiz, home office günleri artacak dediler.

Zaten şirket bir katı iptal etti, yer yok mecburuz dönüşümlü çalışmaya.

dönmedik, marttan beri hiç dönmedik hatta. döneceğimiz zaman da bir daha hiç haftanın 5 günü ofise gideceğimizi sanmıyorum, mutlaka min 1-2 evden çalışma günü olacak.

Geçen marttan beri sadece 1 defa gittim şirkete. Sene sonuna kadar kesin gidilmeyecek, kesin koruyan aşı ya da kesin tedavi bulunursa o ayrı.

Pandemi bitse bile muhtemelen bir daha hiç 5 gün ofis çalışması olmayacak, haftada bir ya da 2 haftada bir duruma göre toplanacağız, beklentiler konuşmalar bu yönde, yurtdışı merkezin karar vermesini bekliyoruz.

Artık herkes alıştı, yeni düzene göre ayarladı kendini,bütün toplantılar zaten online, bu şekilde de gayet verimli çalışıyoruz biz, çok memnunum bu durumdan. Yazılımcı falan değilim bu arada mali işler-raporlama, gerçi çalışmam için bir laptop ve internet bağlantısı yeterli.

Ama işin ilginç yönü herkes uyum sağladı bu duruma, üretimde birebir çalışanlar hariç tüm bölümler kendini çok güzel organize etti. Mesela benim fiziksel olarak şirkete gitmeme gerek yok, ama illa ki evrak dosya ihtiyacı olanlar, evrak imzalamak durumunda olanlar bile rutine oturttular, haftada 1 gün dönüşümlü olarak şirkete geliyorlar, kimisi tüm gün şirkette kalıyor, kimisi 1 saatte işini ayarlayıp alması gerekeni alıp eve geri dönüyor.

Şirketinde işine geliyor bu durum. Toplantılar online olduğu için seyahat masraflarından deli gibi tasarruf yapıyoruz, first class-business class uçak biletlerinin parası şirkete kalıyor. Ofislerin aydınlatma-ısınma masrafları yok seviyesine indi, beyaz yaka servis kullanmıyor, öğle yemeği yemiyor ordan da var tasarruflar.

xiaomi'ninkini kullanıyorum, çok memnunum. özellikle gidişatı göstermek bakımından çok iyi. ama kas yağ oranı vs gibi şeylere çok güvenmiyorum açıkçası.

Xiaomi var bende de.

Önceden diyetisyene gittim, sonrasında kendimi gözlemlemek için tartıyı aldım. Diyetisyenin tartısına kıyasla yağ oranım 1-2 birim farklı çıktı. Tartıdaki değere göre sonraki haftaları takip ediyorum. Geçen hafta kaç birimmiş, önceki aya göre kaç birim arttı azaldı gibi. Bence çok faydalı.

Xiaomi dogru olcmuyor. Bayagi ciddi sapmalari var. ben sadece kilo icin kullaniyorum artik

çıkan sonuçların hassasiyeti konusunda bir şey diyemem ama tahminim hepsi benzer ölçüm yöntemlerini, ölçüm sensörlerini kullanıyordur. bende yunmai vardı. memnundum. bana bedava gelmişti diyetisyenimin hediyesi olarak. günlük kilo değişimini takip ediyordum. önemli olan telefonun sağlık app'ine bağlabiliyor mu?

Omron marka kullanıyorum. Bu tarz aletlerde omron en iyilerdendir. Düzgün ölçüyor hiçbir sorun yok.

Dışarıyı görse de görmese de her şekilde dışarı çıkmak ister. Hele ki kediler kısıtlanmaktan ölesiye nefret eden hayvanlardır. Ha dışarı alışkın olmayan kedi çıkınca bi ürker o ayrı, ama ruhunda kısıtlanmak yoktur. Kısıtlanan kedi mutsuz olur, sağa sola zarar verir.

Benimki ilk çıktığında, komando gibi sürünüyordu korktuğu için sanırım sonra alıştı, şimdi o korku salıyor diğer kedilere :)

Görmeseler de duvarların ardında bir şeyler olduğunu hissettikleri an çıkmak istiyorlar benim gözlemime göre. Yani yalıtılmış bir ortamda dışarıya ait hiçbir ses/koku/titreşim almıyorlarsa dünyanın sınırının o duvarlar olduğunu düşünüyorlardır belki. Ama yine de ufak alanlar doğaları gereği dar geliyor, dışarıyı görmemiş olsalar da her halükarda sınırı aşmaya çalışıyor olabilirler.

Bizimki 1,5 yaşında, 1 yaşına kadar korkudan balkona bile pek çıkarmadık, ancak kucakta falan çıktı fakat bir yerden sonra kendisi çıkmak istiyor. Artık gidip kapıyı aç diyor bağırarak :) bıraksam bütün gün oturur herhalde orda, soğuk falan da dinlemiyor dana.

görenlerde ya da sokaktan gelenlerde çıkma isteği daha çok oluyor.
görmeyenlerin bazısı korkuyor, bazısı merak ediyor.
çıkartmazsanız, dışarıda yaşamış kedi olsa bile bir süre sonra çıkmak istemiyorlar ve ev hayatına alışıyorlar.
dışarı çıkartılmayan kedi kısıtlanmış değil, evinde mutlu mesut yaşayan kedidir.
herhangi bir zarar falan da vermez, yaşadığı eve uyum sağlar.

Bence kedi köpek arasındaki fark kedinin kendi kendine yetebilmesi ama köpeğin hep insanına ihtiyaç duyması.

Benim kedim dışarıyı bilmiyor, bebekken annesi reddettiği için aldık bu yüzden sokağı da öğrenmedi. Hiç çıkmak istemedi ta ki karşı dairemizdeki komşu da kedi alana kadar. Diğer kedinin sesini duyup kapıyı tırmalıyor çıkıcam diye.

Teyzem yurtdışında ve bahçeli evi var. Kedisi özgür istediği zaman girip çıkabiliyor. Mamasını yiyip diğer evlerdeki sevgililerine gidiyormuş. O da evde kapalı kalamıyor en başta özgür yetiştiği için.

Çok oldu kafayı kıralı. 1 yıldır evdeyim.

var böyle birşey evet, yalnızsan daha kötüdür.

ben evde takılmayı çok seven biriyim. hatta hep şu güzel evimde doya doya takılamadım tek başına derdim hep.

berbat bi haldeyim. sıfıra yakın verimlilik. asla o planladığım gibi güzel vakit falan geçiremiyorum. eve eliptik bisiklet aldım, sadece tozunu alıyorum.
en son spor salonuna gidip üyeliğimi yenilettim, böyle olmayacak korka korka gideceğim napiim. : /
bomboş geçiyor günlerim. ama bommmmmmmmmmmm boş.

hayatım seyahatlerde geçiyordu bu evden çalışma olayından önce. ofis bile değil sürekli dışarıda. korona öncesi bekardım. evlendim ve şimdi full evdeyim istisnasız. inanılmaz radikal bir değişim oldu bende yani spor yapmaya kitap okumaya iş dışı aktiviteler yaparak hayatımı idame ettirmeye ve psikolojimi korumaya çalışıyorum. spor çok işe yarıyor diyebilirim, bırakınca direkt fark ediyor. yoga falan yap. spor yapmadığım günler gece zor uyuyorum açıkçası.

Aynen yanlız yaşıyorum.
Bbende spor salonunu bırakıp evdeki salona yatırım yaptım. Bir sürü ekipman aldım. Ama salon kapısını acmayya çekiniyorum. Birde üstüne peteklerini bile kapattım resmen hiç girmeyeyim diye.
Önceden PS biraz zevk verirdi. Onu da tamamen bıraktım. Ne oalcak böyle artık işte de verimim düşüyor gitgide

Bozuldu. Bozulmadı diyen varsa tebrik ediyorum kendisini.

Çok oldu kafayı kıralı +1
Yazın idare ediyordum hafta sonu çıkıp ama son yasaklardan beri evden çıkamıyorum çünkü akşama kadar yoğun çalışıyorum.
Evin kendisi hapis gibi geldiği için içinde ne yaparsam yapayım rahatlayamıyorum.

Hayvan gibi çalışıyorum. Normalde de cok calisirdim de su an sabah 9da aciyorum arada aralar yemek vs derken bazen gece 1de kapatıyorum. Ya dur sunu da yapayim diye diye bu hale geldi.

Spor salonu, restoran özledim. Maskesizligi özledim.
Evliyim, aliskiniz evde olmaya ama bu kadar da evde olmak sıkıntı.
Spor yapiyorum ama vallaha barbelle siir yazicam özlemimden.

güzel gidiyor. 1 senedir evdeyim. arada ofise gidiyorum, arada arkadaşlarla buluşuyorum. akşamları da programlama öğreniyorum, egzersiz bazen vs. tv yok, dizi film çok nadir.

Yok aksine, benim psikolojim düzeldi.

5 senedir aralıksız günde minimum 10 maksimum 18 saat arası çalışıyordum. Şimdi 2,5 aydır hiç çalışmıyorum. Her gün ev temizliyorum bana süper iyi geliyor. Yıllardır içimde kalan bütün detayları, çekmeceleri, kitapları tek tek düzenliyorum.

Gün aşırı dükkana gidip orada da boya, temizlik vs yapıyorum. Evde resim yapıyorum, taş boyuyorum. Yıllar sonra duyuruya döndüm çok uzun uzun yazıyorum. Kedimle köpeğimle oynuyorum.

Kendime, aileme, arkadaşlarıma yemek yapabiliyorum. Senelerdir yaptığım yemeklerin daha ben tadına bakamadan bitmesinden, stok kaygısıyla yiyememekten ve bunları parayla satmak zorunda kalmaktan çok sıkılmıştım. Dur iki porsiyon kalmış şimdi müşteri isterse eksilmesin diye senelerdir her gün 10 saat yemek yapıp kendim peynir ekmekle besleniyordum asjdkah :D

Haftada 2 gün filan misafir geliyor, bizim gibi evden dışarı adım atmayan arkadaşlarımız. Ya da biz gidiyoruz. Oyun oynuyoruz, mangal yakıyoruz. Yalnızken dizi, film vs. Baktığın zaman verimsizlik akıyor üzerimden ama bu da benim kendi iç verimim diye bakıyorum. Yıllardır hayalini kurduğum bir şeydi. Tek kelimeyle kusursuz.

kafeler açıkken kafeye gidiyordum arada. onlar kapanınca kötü oldu biraz
dizi vs seyretme açısından iyi oluyor. belgesel açıyorum işle birlikte sürekli

Pandeminin basindan beri yaklasik 11 ay evden calistim. Cok nadiren ofise gidiyordum bi degisiklik olsun diye. Sabah 8:30 uyan, 9:00 bilgisayari ac, programlanmis bi makine gibi isleri yap ama 15 dk'lik kahvaltiyi bile saat 13-14 gibi yap gibi bi akis.

1 senelik surecte 3 senelik is cikardim. Ama insan yuzu bile goremiyordum, en buyuk aktivitem markete gitmek ve arabayi yikamakti, ki bazen onlara bile vakit kalmiyordu.

Dedim ben istifa edeyim. Maasim falan da iyiydi baya ama yok dedim bu hayat degil.

Simdi daha iyiyim. Hala anlamsiz bi yogunluk var hayatimda ama oteki turlu olacak gibi degildi.

Birak isi.

Bozulmadı. Yola giden zamana çok acırdım ben. Şimdi yola gitmeyen zamanda sabah spor yapıyorum, akşam resim, heykel, dizi, film geçiyor öyle. Her güne yapacak bir sey buluyorum.

Eve geçtiğimizden beri o kadar yoğun 7/24 çalışıyoruz ki yöneticim artık yeter dedi ve istifa etti. İki kişi çalışıyorduk ben tek başıma kaldım. Delirdim biraz.

Bir aralar hep evdeydik, şimdi 50%. Keşke hep evde olsam. Hazırlanma derdi yok, yol derdi yok.

Boş zamanlarda internette boş boş dolanmak veya telefonda oyun oynamak yerine piyanoya sarmıştım, hayalimdeki oyunun prototipini yapmıştım zengin olacaktım, Just Dance oynuyordum, kitap okuyordum, dizi izliyordum vs :(

Keşke hep evde olsam.

katiliyorum, ayrica bu evde calismayi yucelten tiplere de ayrica ayarim. linkedin'de falan ilik ilik postlar paylasiyorlar bunla ilgili hepsinin altina doseyesim geliyor canima yetti valla; ki ben 2-3 gun ofise gidiyorum ona ragmen..

evdeyim, mutluyum ofise gitmeyi gerek duymuyorum. uzun vadede bu şekilde çalışmaya pozitif bakıyorum mümkünse insanlar istedikleri şehirlerde yaşayabilsinler.

İşimden nefret ettiğimi anladım. Çalıştığım yer değil, işin kendisinden. Evde sadece ben ve iş varız başka hiçbir şey yok. Benim için işe giderken yolda geçirilen zaman (bu benim için günün en güzel kısımlarından biriydi mesela, kitap/müzik/podcast dinliyordum, yolun bir kısmını yürüyordum), ofisteki insanlarla muhabbet etmek falanmış günü kurtaran. Başka bir planım olsa işi bırakacağım ama her şey için motivasyonum o kadar düşük ki işi bıraksam da bir şey yapamayacak haldeyim. Zaten bu dönemde nasıl iş değiştireyim, hele de tamamen sektör değiştirmek hiç mümkün değilmiş gibi geliyor. Yaptığım işin de gittikçe kötüye gittiğini görüyorum. İnsan çalıştıkça işinde daha iyi olmaz mı? Ben geriye gidiyorum işte. O da üstüne biniyor senden bir bok olmaz şu haline bak diye iyice kendimden de nefret ettim. Geçen sene hayatım için baya radikal değişiklikler yapma kararlarım vardı ama bu olay dünyayı öyle bir sikip attı ki onları da asla gerçekleştiremeyeceğim ile de yüzleşmem lazım. Bu dönemin benim için görece ne kadar rahat geçtiğinin farkındayım bu arada, onu aklımda tutarak çabalıyorum işte. Tekrar terapiye başlamam lazım sanırım. Bunu da yıllardır diyorum ama onu bile yapamadım peh

Büdüt: Hep evden çalışalımcı veya hep ofisten çalışalımcı değilim. Herkesin nerede verimli çalıştığı farklı. Bence evden çalışılabilecek işlerde insanlara bu seçenek sunulmalı. Ama bizim şirket full evden çalışmaya geçiyoruz, ofisi kapatıyoruz falan derse işi bırakırım direk. Ben bu şekilde çalışamıyorum, benim için çalışma yeri ve yaşama yerinin ayrı olması çok önemli. Öğrenciyken bile evde ders çalışmazdım hep kütüphaneye, ya da bir kafeye vb giderdim. Ben de sinir oluyorum karantinada verimin dibine vurdum, her akşam gurme yemek yapıyorum, 3 dil öğrendim diyenlere ama dediğim gibi herkes farklı.

Yedim kafayı ya , benim kadar gamsız insanı dert sahibi yaptı, terapi falan alıyorum o derece. Sıyırdık valla

ev hapsi gibi bir şey evden çalışma + haftasonu yasakları.

ben aylardır atlatamadığım bir ayrılığa rağmen psikolojik olarak gayet iyiyim.

etkisi olduğunu düşündüklerim:

-yıllardır düşük olan demir seviyem için demir ilacı almaya başladım. (kan değerlerine baktır. halihazırda düşük olan değerlerin olabilir ya da bu yeni evde oturma düzeninde düşmüş olabilirler. bazıları direkt psikolojini etkiliyor.)
-çok fazla dışarı çıkıyorum. yürüyüş yapıyorum. birilerine gidiyorum. birileri bana geliyor. senelerdir görüşmediğim arkadaşımı aradım, sıkıntıdan ölüyormuş. arayınca çok sevindi hemen gel dedi. herkes baymış, herkes yalnız hissediyor. sosyalleşmek lazım.
-karbonhidrat yemiyorum olabildiğince.
-yoga yapıyorum. zoom üzerinden yapılan online yoga dersleri var, kendi kendine yapmaktan çok daha iyi ve etkili oluyor. yasaklar başlamadan önce de birçok farklı aktivite yapıyordum. kamp, dalış, wakeboard.. bence kafayı yememenin çözümü hareket etmekten geçiyor.
-evde oturacaksam xbox oynuyorum. hafta boyu bir sürü şey yaptığımdan bazen bütün cumartesiyi oyun oynayarak geçirsem de hiçbir şey yapmadan günü bitirdim hissi olmuyor.

@nuisance +1

Evden çalışmak iyi güzel de şu düzende tam bir ev hapsi.

Yazılımcıyım, yeni işe başladım Ekim gibi. İş arkadaşlarımın hiçbirini yüz yüze görmedim. Kalabalık bir ekibiz aslında ama bire bir çalıştığım 3-4 kişi var, günlük toplantılarda 3-4 kişi daha ekleniyor bunun haricinde kimseyle tanışmıyor ve işin düşmedikçe iletişim kurmuyorsun. Ama trafik çekmemek, mesaiye beş kala uyanmak vs. bunlar güzel şeyler tabi.

Önceden düzenli spor yapardım. Şu an salon üyeliğim var ama salona gitmek istemiyorum. Havalar 10 derecenin üstüne çıktı mı bisiklet sürüyorum, boş boş yürüyorum evden uzaklaşıp.

Eşimle bazen birlikte bazen ayrı ayrı bir şeyler yapıyoruz da vakit geçiyor. Yoksa yalnız olsam çoktan keçileri kaçırmıştım.

Hasta olmadık, olmuyoruz belki ama bu durum çoğumuzun psikolojisini bozdu. Ben iyiyim, böylesi daha iyi diyen elbette vardır ancak yasaklar devam ederse özellikle yaşlılar vs. ciddi sağlık sorunları yaşayacak fiziksel/psikolojik.

Yorumlar için teşekkürler.
En azından yanlız değilmişim çoğu kişi ben gibi kafayı sıyırmış:) Tamamiyle pozitif etkilenen kişilere saygılarımı sunuyorum ve tebrik ediyorum gerçekten.
Ama hayatı aynı kalan kişi pek yok gibi yani ya çok olumsuz etkilemiş ya da pozitif bu durum da ilginç olmuş.

Ben de “yine bir şey yapmadan gün bitti” kısmını anlamıyorum. Diyorum ki ne güzel hayatları varmış pandemiden önce.
Ofise gittiğimiz normal dönemlerde, haftanın 4-5 günü falan yogaya gidiyordum geri kalan 2-3 günde de iş çıkışı yemek, alkol ve sohbet ile geçiyordu. Son bir yılın rutini buydu hatta. Bazen haftasonları 1-2 arkadaşım gelirdi kalmaya. Ama ofise gitmekten, mesaiye ofiste kalmaktan, dedikodulardan nefret ediyordum.
Pandemi ile beraber yoga salonu kapandı onun yerine haftada üç gün özel hoca ile çalışıyorum. Sabahları 15 dakikalık bir akışım var onu yapıyorum. Onun haricinde öğle arasında çamaşır yıkama özgürlüğü var, istediğim müziği dinleyerek çalışabilme özgürlüğüm var mesela bugün ofiste olsam muhtemelen karın ağrısından ağlayarak çalışıyor olurdum ama şu an koltuğa uzandım, sıcak su torbam var. Kapkalın giyindim, topuklu ayakkabı üzerinde ağrıya sabretmeye çalışmıyorum.
Çok stresli bir işim var ama ona rağmen iş arkadaşlarımın yüzünü görmeden çalışabildiğim için her gün şükrediyorum, bu bile yeterli bir sebep mutlu olmam için.
Arkadaşlarımı pek özlemedim sanırım, telefonla görüşüyoruz.
Deniz kenarında yürüyüş yapmayı özledim ama bunu yapamadığım için delirdim, öldüm bittim diyemem.
Sadece daha iyi şartlarda nasıl olabilirdi diyorum. Biraz daha geç yatabilsem daha çok kitap okumak isterdim. Bir de bazen yalnız olmak zorluyor. Mesela geçen haftasonuydu sanırım arayan soran da olmayınca 2 gün konuşmadığımı fark ettim. Garip bir his. Ailesiyle değil ama sevdiği insan ile yaşayanlara özeniyorum. Ben de en azından haftada 3 gün falan sevdiğim bir insanla beraber kalarak birlikte vakit geçirmek isterdim. Sanırım o da olsa, ağzımdan memnuniyetsiz herhangi bir söz çıkmazdı.

Mesela spor yapıyormuşsun, neden bıraktın? Hayat manasız mı geliyor, spor yapmaya mı değmez? ”bir şey yapmak”tan kasıt nedir tam olarak? Kendini geliştirmek mi? Vakti bir şeylerle doldurmak mı?
Mesela ben bu haftasonu resim yapacağım, yazı yazacağım. Temizlik yapacağım mesela, onu bile zevkle bekliyorum. Bu his çok kötü, anlıyorum. Ama öneri verebilmek için en azından normalde sevdiğin şeyleri yapmayı neden bıraktığını anlamamız lazım.

Evet. Psikoloji bozukluğunun kıstası nedir bilemiyorum ama bir anormallik hali seziyorum ben de.

2020 martindan beri evden calisiyorum, ilk 6 ay turkiyedeydim, son 6 aydir londradayim.

Turkiyedeyken normalde sabah 7.15'te uyanir, eve de 7.30-8 gibi gelirdim. Haftaici pek bir sey yapamazdim haliyle. Evden calismaya baslayinca 6'dan sonra bisiklete binmeye basladim. Esimle duzenli yuruyuse cikmaya basladik.

Ardindan londra'ya geldik, su anda ha istanbul'dayim ha burda. Gunduz calisiyorum, is bitince cevredeki parklara yuruyuse gidiyoruz o kadar. Hayatimda pek degisikligi olmadi.

Koronavirus olmasaydi cok daha farkli olurdu tabi ki ama ofiste olmaktansa evde olmak daha guzel geliyor bana. Hem istedigim gibi calisabiliyorum hem de evde oluyorum (Biraz evci bir insanim).

Eger yalniz olsaydim cok daha kotu gecerdi.

Evde olmayı aşırı seven ve işe gitmekten nefret eden bir insan olarak bunca zamandır içten içe keşke böyle devam etse diye düşünürken artık dayanamayacak noktaya geldiğimi hissediyorum ne yazık ki

Cafeler, barlar, sinemalar vs. açılsa bu kadar problem olmazdı ama benim için.

Her sabah hazırlanıp işe gitmenin kadar iğrenç ve acı verici olduğunu bildiğim için zerre şikayetim yok bu durumdan. Yasaklar bitip de rahat rahat dolaşmaya başladığımız zaman home-office olayı çok daha iyi olacak. Şu an tek sıkıntı akşam işi bitirdikten sonra yapacak bir şeyin, gidecek bir yerin olmaması.

bozulmaması için bilinçli çaba sarf ediyorum. :) daha doğrusu, bozulma seviyesini asgari seviyede tutmaya çalışıyorum. her ne kadar evde vakit geçirmeyi seven biri olsam da, ben de iş ve ev ortamlarının ayrı olmasını tercih eden insanlardanım. kafeler açık olsa bu kadar zorlanmazdım, bir yandan yiyip içerek saatlerce çalışabiliyordum çünkü. aynı zamanda bir iki insan yüzü görmek, dışarıda hayata karışmış olmak da iyi geliyordu.

bu yeni düzen bakımından, sürekli verimli olmaya çalışmak bana çok yorucu geliyor. buna harcanan çabanın kendisi, işin kendisinden de zorlayıcı. bu açıdan kendimi çok sıkıştırmamaya çalışıyorum ama bir yandan da uzun süreler verimli olmamı gerektiren bir işim var; o yüzden sıkışmışlık hissinden kurtulamıyorum. :) yalnız yaşıyorum ve kendimle keyifli vakit geçirebilen biriyim. düzenli spor yapıyorum, enstrüman çalıyorum, bol bol okuyorum çiziyorum vs. ancak sevgilim olsaydı ve en azından hafta sonlarını onunla birlikte vakit geçirerek ve bir şeyler paylaşarak değerlendirebilseydim, hafta içi iş günleri daha verimli olabilirdi benim açımdan, bir ihtimal. :)

ha şu da var, çok sıkıldığımdan yola çıkarak özellikle sosyal medya bazında abuk subuk insanlarla vakit geçirmeye de çalışmıyorum. enerjimi pozitif ve hayat kalitesini yüksek tutmaya çalışan, buna özen gösteren insanlara yöneltemiyorsam, tek başına vakit geçirmeyi her türlü tercih ediyorum. ötekisi psikolojiyi daha da bozuyor bence. ^^

Kasa çapı 26 görünüyor, fotoğraflar aldatmasın oldukça küçük kadranlı. 3'üncü görselde belli oluyor biraz kasa ,kordonundan minnacık geniş.

Kasası bayagı küçük o fiyatlara daha modern bi saat bakabilirsiniz ama sarı olan daha iyi gibi.

kesinlikle gümüş rengi olan.

saatlere ilgili ve merakli biri olarak, ben begenemedim maalesef ama skagen fiyat/performans olarak iyidir

Ben sarı rengi beğendim baya, normalde de altın renk kadran takarım zaten.

bu aralar ben de saat bakıyorum kendime. skagen bakıyorum ben de bu arada. altın rengini hiç beğenmiyorum bir de bu tarz bana kaba geldi hep daha kibarları var ya.

Yeni işe geçtiğin için hafif de olsa bir öz baskı oluyor. İşi çözdükçe ve ilerledikçe rahatlarsın. Bir türlü de normale dönmüyorsan bir uzmana başvur tabi.

kafama hiçbir şeyi takmayan, işi işte bırakan biriyim.

şu anki iş yerimde risk seviyesi 0, uyku kalitesi 9.
daha önceki iş yerimde ise sorumluluğun fazla olmasından kaynaklı risk seviyesi çok yüksekti ancak uyku kalitem ise yine yüksekti. (8-9)

İş stresi 0 uyku kalitesi 2

iş stresi 10 uzerinden 100 falandir herhalde ama uyku kalitem de 10 uzerinden 10 alir. cok rahat uyuyorum. cogu vakit mesaide yarida kalan islerimi ruyamda tamamlasam da uyuyorum uykumdan memnunum uyku acisindan bir seylerimi degistirmek istemem.

Benim stresim yüksek, asla hata yapmamam gerekiyor ama uyku kalitem gün içindeki yediklerim ve spor yapmamla orantılı oluyor. Temiz beslendiğim ve yürüyüş yaptığım günler çok iyi uyuyorum.

Benim işim çok yoğun, yorucu ve yerine göre de stresli bir iş ancak ilginçtir ne olursa olsun çok rahat uyuyabilen bir insanım ben. Bu özelliğimden dolayı kendimi çok şanslı sayıyorum :)
Öyle gamsız, umursamaz da bir tip değilim ha; işimi ve sorumluluklarımı da önemsiyorum. Ama gereğinden fazla ve büyülecek kadar önemsemiyorum galiba. Heheyt !

İş stresim 10 üzerinden 8 diyebiliriz, ben de çok pinpirikli biri olduğumdan uyumasına uyuyorum ama sabah uyanır uyanmaz aklımda hep iş, mide ağrısına kadar gidebiliyor. Uyumakta sıkıntı yok da uyanmak istemiyorum

Kuru mama, arada (1-2 haftada 1 kez) yaş mama veriyorum. Bunların dışında hiçbir şey vermedim. Ama arada değişiklik olsun diye balık alıp vermeyi düşünüyorum.

Örnek olarak köfte içinde onlar için o kadar zararlı şeyler barındırıyor ki soğan, sarımsak, salça, tuz, envai çeşit baharat... Mesela 1 adet köftenin yarısını asla vermem. Peşimde çok dolanmışsa kırk yılda bir o köftenin 10’da 0,5’i kadar bir parça koparıp veririm. 1 adet çubuk krakerin çeyreğini, tuzlarını ayıklayıp, 4 parçaya bölüp veririm filan. Arada sırada o kadar küçük miktarlar. Yemekten artanları sokaktakilere bile vermiyorum valla. Herkese sadece kuru mama. Ayda 1 yarım paket yaş mama (2 kediye yarım yarım bölüştürüyorum). Şimdi anlatınca üzüldüm :) çok mu katıyım bilmiyorum. Köpeğime de o köftenin maksimum yarısını veririm.
Kedimizin bir tanesi aşırı obur. Şu ana kadar yemeyi reddettiği hiçbir şey olmadı. Bazen iddiaya giriyoruz bunu da yer mi acaba diye, ancak o zaman istisnai olarak 5 saniye izin veriyoruz o şeyi yeyip yemediğini görmek için. Bu da senede 2-3 kere olmuştur maksimum.

Evet veriyoruz çünkü dik dik bakarak taciz ediyo şapşik :) Az biğşi verince yiyiyo gidiyo :)

Veriyordum. Tadımlık cips bile veriyordum. Bi yeri mi şişsin heyvanceğizin.

tadımlık veriyorum.

genelde yemek yerken masaya uzanıp sadece izler yemeklerle ilgilenmez ama bazen tadını merak ediyor sanırım. gelip elime yüzüme dokunuyor, o zaman kıyamayıp çok az veriyorum. fazlası için ısrar etmiyor zaten.

Bizimki muhakkak masaya çıkıp her şeyi koklayıp yatıyor bir kenara, sofra kalkana kadar yatıyor masada :) sadece yoğurt ve peynir için hamle yapıyor, biz de bit kadar bir parça veriyoruz. Onun dışında sadece kuru mama yiyor.

Ağzıma soktuğum her şeyden pay ister vatandaş ama genelde yemez de. Bi koklatırım bakar ha benlik değil der gider, tavuk, balık falan yeniyorken evde delirir bağırır çağırır tasına ayıklar koyarım onu da koklar genelde yemez :D

Hayatı boyunca sabit tek markanın mamasından ve yaş mamasından düzenli yedi, arada ödülleri çıbıkları falan var aslında benim yediğimi yiyesi yok da işte kedilik mesleğini icra etmek adına yapıyor.

İlginçtir eti form sunta falan yerken verirsem elimden kemiriyor o tatsız kokusuz şeyi eheh.

Mutfak kapısında içli içli bakıyor hep. Köfteyi sade yaparız genelde o yüzden veriyoruz. Balık, yoğurt, peynir de olabilir ama çok sık değil.

Van kedisi bizimki.

Birkaç ay önce sürekli kaşınmaya başladı, ondan önce de kaşınmıştı çokça ve yumurtadan sandık kesinlikle yumurtalı bir şey vermiyorduk. Veteriner herhangi bir şeyden olabilir dediğinden beri ne peynir, ne balık hiçbir şey vermiyoruz.

Yemek yemeyi çok seviyor, çokça da ağlıyor biz yerken ama üzgünüm kendi iyiliği için yapıyoruz.

spotify'da chill covers listesini dinliyorum.
open.spotify.com

@Jux bu listeyi ben de takip ediyorum genelde icerken dinliyordum, calisirken de guzel olur tesekkurler.

o halde bir de şuna bakabilirsin
open.spotify.com

@Jux bu tam aradigim sanirim, zaten yann tiersen ile basladi harika tesekkurler

merhaba, chill covers tarzı şeyler çok güzel onunla mutlu olanlar elbette var ancak bende pek yaramadı, youtubeda lofi videolar canlı yayınlar oluyor lofi studying music falan diye ona da bi bakılabilir sadece bilgi olarak yazıyorum.

open.spotify.com
open.spotify.com

şuradaki 2 müzik'ten listeye ulaşabilirsin

Joy fm açıyorum arkadan

Türkçe dışında her şeyi dinliyorum

Bu aralar bu: open.spotify.com

open.spotify.com

Çok stresli ve sinirliysem rock-metal karışık bir şeyler dinliyorum.
open.spotify.com
open.spotify.com

Bir de Hans Zimmer favorim. Arkada karışık çalar.

Cok guzel oneriler gelmis tesekkurler herkese.

@ckisc lofi yi duymamistim daha once spotify’da da baya liste buldum dun onlarla calistim hatta:)
@kojonotsuki radio dinlemek de iyi fikirmis yillardir dinlemiyorum herhalde joy fm’i de severim aklimda bulunsun.

Marangoz 1500 tl fazlasına masif ahşap yapıyorsa marangozu kaçırmayın derim.

Marangoz MDF ile yapıyorsa da ikea alın. Mdf gazına gelmeyin

İkea +1
Usta milletinden uzak durun/durdurun.

Marangozda kesin mdf ve suntadan yapıyordur. Masifden tapsa kimbilir ne ister

Ben ikeadan yaptım. Devasa bir şey. Duvarı komple kapladı. Tasarımı da kendi zevkime göre yaptığım için çok severek kullanıyorum.
Fakat montaj ve nakliye kampanyaları oluyor. Kesin denk gelir. Bekle öyle satın al.

Ben montajı kendim yaptım ama bir gün iki kişi gerekiyor. Değmez.

İkea Brimnes severek kullanıyorum. Montajı kendimiz yaptık, bir taşınma gördü.
İkea ne diyorsa o, beklentiyi iyi bilmek ürünü de iyi tanıyıp beklentiyle kıyaslamak, olay bu. Süpriz olmaz, 205cm yere bu ürün sığar diyorsa sığar, sığmayacak gibi dursa da sığar. Marangoz, usta, yerli ürün vs hepsinde mutlak bişey çıkıyor, güven vermiyor. Marangozu ve yapacağı ürünü iyice araştırmanız gerek bence.

Ikea nin urunleri uber kaliteli degil ama usta derdi olmamasi, garanti hizmetleri, vazgecip iade etme olaylari yuzunden her turlu ikea derim.

Kesinlikle ustaya yaptır ama tabi mdf ise, ikea elinde kalır

sürgü kapılı pax kullanıyorum ben çok çok memnunum.

ben de ikea marangoz ikileminde marangoza yaptirdim. kullanilan ahsap ok ama urun gelene kadar defalarca kavga, anlasmazlik. aynali olsun diye siparis veriyorun aynasiz getirip bu paraya bu kadar dedi adam shjsjsj abi biz parayi konusmustuk. sonra surgulu dolap kapagi kapanmamaya basladi. ama marangoz tabii ki de kavga ettigi icin "garanti" vermiyo musteri "haksiz". gelecegim dese de gelmiyor zaten. türlü çesit tasa....

ustanin dedigine inanma. ikeayi eziklemeyi iyi biliyorlar da kendi verdikleri hizmet ne. mahalle bakkalinin avmyi sevmemesi gibi bir sey

ikea dolabı da çok kaliteli değil ama ustayla uğraşılmaz hocam, ikea yapıştır geç bence.

Ben ikea değil ama tepe home da beğendiğim gardrobu marangoza yaptırdım, nedeni ölçüleri odama uymamasıydı. Sonuç olarak çıkan dolabın gösterdiğim fotoğrafla alakası yoktu, söylediğim ölçülerde de yapmamıştı, kavga dövüş değiştirdim. Şu an yaptırsam hazırda ne varsa onu satın alırım kimseye yaptırmam.

ikea dan, istediğim şekilde beğenerek aldım. usta işi uzun tutar, istediğin gibi gelmez.

şimdi ikea da kaliteli şey var kalitesiz şey var görüp ellemeden net birşey diyemem ama ustalardan uzak durmaya çalış +1

yok 30 e

bir şeyi almamam için tek geçerli sebep onu bir influencer'ın övüyor olması.

super kahraman olsaydim baba olurdum +1

vasıfsız influencer takip etmiyorum. ama normal ünlüler de artık bir şeylerin reklamını yapar oldu ve çok itici geliyor bu ürünler. asla terci sebebim olmaz, daha çok negatif etkiler. o ürünü alsam sanki kandırılmışım gibi hissederim.

30-k

Evet, ilgimi çeken bana lazım olacak bir şey olunca bakıp alıyorum. Yeni ürün keşfetmek açısından faydalı bir şey bence, ama sırf yorumlara inanıp dan diye ürün almak biraz saflık.
31e.

negatif yönde etkiler.
influencer'lığa en aklı başında başlayanlar bile zamanla bi değişik oluyorlar. bu işe girdiğini gördüğüm herkesi engelliyorum, görmek istemiyorum. örn: numerusclauses. çok tatlı kadın aslında. ama linklerinden içim bayıldı.

30küsur k

Bende de ters etki yapıyor. Ürün tanıtacaksan da azıcık gerçekçi tanıt yani. Her gün 10 tane krem tanıtıyor, aynen hepsini aynı anda kullanıyorsundur kesin. Ama altlarına mercedes audi çekebildiklerine göre muhtemelen iyi satış yapıyorlardır, gözü kapalı tercih eden kesim çoğunluktadır.
22 k

İnfluencerler ile herhangi şekilde etkileşimim yok, olsa da etkilenmezdim muhtemelen.

hayır, hiçbirini güvenilir bulmadığımdan verdikleri önerileri ciddiye almıyorum.
29 k

Hepsi satış için sevgi ponçiğine dönüşüyor, normaldeki cool havaları birden gidiyor. Ama bazen ilgimi çeken ürün olduğunda etkileniyorum ve çok nadir de olsa alıyorum. Ece Targıt tanıtım işini dengeli yaptığı için takip ediyorum, tarzısın seviyorum.

25-e

nope. hatta bunlar paylaşıyorsa kesin bir bokluk vardır diyorum.

Hayır ya aksine itiyor yani. Nisan hakan takip ediyordum komik şeyler paylaşıyor diye. Adam da Trendyol linki verme terör örgütüne katıldı. Yakında çıkacağım takipten. Saçma sapan şeyler öneriyor bir de yani aşırı saçma geliyor. Alacağım varsa da almıyorum.

Hayır. 32 E.

Reklam parası için, iyi teklif ile gelenin ürününü övecek kişiye güvenmek mantıklı gelmiyor. Evet, reklam izleyip de gaza gelip ürün almaya ikna olmak da pek yaptığım bir şey değil.

Not: Takip ettiğim bir influencer yok.

Reklamı yapılan ürün için etkilemiyor ama sosyal medyada sürekli tüketimin vurgulandığı gönderiler, reklamlar sinirlerimi bozmaya başladı. Farkında olmadan tüketime itiyor mu diye düşünmeye başladım. Takip ettiğim bir influencer yok ama bir yerlerden denk geliyor illa.

27k

influencer denilen şeylere neden influencer acaba diyordum, şu an öğreniyorum. bana yeterince influence edememişler demek ki şimdiye kadar. neyse özetle hayır, zaten hiçbir ürünü biri güzel dedi diye almıyorum, ihtiyacım olan şeyler için ekşi ve muhtelif alışveriş sitelerinden yorumlara bakıyorum. sonuçta influencer önerisi kanald reklamından farklı bir şey değil.
33 k

Hayır 24 K

25-e

hayır hatta olumsuz etkiliyor. iyi bir ürünün bu şekilde değil de mouth-to-mouth anlayışıyla tanıtımını yapacağını düşünüyorum.

kalitesiz bir ürünüm olsaydı ilk influencerlara reklam verirdim

Cevap sayılır mı bilmiyorum ama etkileşim halinde olmamama rağmen "influencer" kelimesini duyduğum an saçlarım diken diken oluyor.
39 e

evet çok etkileniyorum. tiksinti ve türevi etkiler yaratıyorlar bende. yani aşırı etkileniyorum infuluınsır lardan.

30küsür E

Bir kremci beyefendi var. Onun tavsiyelerinden secerek alisveris listemi oyle olusturuyorum, cunku guven veriyor urun denerken.

Kremci bey dedigim, biyolog aslinda.

Sarap alirken de, deneme listemi olustururken de, Instagram´dan bol bol faydalaniyorum. Damak tadimin yakin oldugu isimler var, onlarin onerileri genelde beni tatmin ediyor. Ne icmis, ne soylemis onlar hakkinda? Profesyonel mi yoksa sarapsever mi? Prof. ise tabii bir tik daha onyargi ve acaba ile yaklasiyorum. Tabii ki kendi sattigi saraplari ovecek ve sunacak. Ancak tüketicilerdense influencerler, boyle bir durum yok. Bir üretici ile isbirlikleri vs. olursa, o ayri tabii.

Mesela V. Milor yabanci sarap onerilerinden masama koyup "ya hu ne alaka?!" dedigim bir sarap olmadi. Sürekli iyi cikan onerileri var, bu nedenle güveniyorum.

Bunlar disinda, moda ürünlerinde vs. kimseyi takip etmiyorum.
29 K

Amazon com yorumları referans noktam

İnfulinsır övüyorsa hayatta almam

Artık gelinen nokta evinin mobilyasını çekip en güzel mobilyalar için kaydırın. Kaydırınca da kel alaka ürünler :)
O kaydırın tayfasını topyekün çıktım takipten. Yemek sayfası bile takip etmiyorum tencere tas kaydırını yüzünden artık aradığım şeyi googlelayarak araştırıyorum.

Sosyal eczaci’yi takip ediyorum ben.
Bir de link, kaydirin vs umrumda olmuyor ama restoran vs bakabiliyorum bazen.

Bazen story e “dun giydigimi cok soran oldu, aynisini bulamadim ama benzerlerini ekledim, yukari kaydiriiin” diyenlere sinir oluyorum :/ influencer arkadasim var birkac tane ama millet gercekten soruyor bunlari, gercekten merak ediyorlar, gercekten aliyorlar.

Enteresan yani.

influencer veya ticari hesap takip takip etmiyorum 38e

o kadar ilgimi çekmiyor ki sanki hiç görmemiş gibi oluyorum
34 e

26E.

influcancer kitlesinden kimseyi takip etmiyorum, dolayısıyla neyi tercih ettikleri konusunda da fikrim yok. bir şeyi öneriyorlarsa da bunu para aldıkları için yaptıklarını biliyorum, haliyle beni hiçbir şekilde etkilemiyor. yani ortada bir ürün söz konusu, bu ürünü yapanlar atıyorum 5 bin lira verip birilerine "bizim ürünümüzü öv" diyorlar. bu beni niye etkilesin ki? ürünün özelliğiyle ilgili şeyler dikkatimi çekebilir tabii ama bu durumda da zaten işin influencer'lık bir yanı kalmıyor.

bir tüketici olarak reklamın benim için iki anlamı var: birincisi aşinalık (sürekli maruz kaldığım bir markayı tercih etmem veya benimsemem daha kolay oluyor), ikincisi firmanın satış için aktif çaba göstermesi ve reklam yapması. yani birisi reklam yaptığında, "ürünlerini satmak için uğraşıyorlar" diye düşünüyorum; bu otomatik olarak biraz daha olumlu bir izlenim uyandırıyor reklam yapmayan işletmeye kıyasla, biraz daha fazla güven veriyor. ama influencer dediğimiz kitlenin yaptığı şeyin benim açımdan reklamın bu "olumlu" yönüne hiçbir katkısı yok. o açıdan ben umursamıyorum. tercihimde kullanıcıların yorumları, ürünün işlevselliği vs. daha belirleyici olur.

influencer'lardan sadece güzel memesi olanları takip ediyorum. sattıkları ürünlerle hiç ilgilenmiyorum.

evin yolunu bulabilecek kadar zeki olan birisi oldugum icin hayir,
buyuk firmalar reklam yaptirirsa almiyorum, yorumlara da yaziyorum
30k

8 kilo aldım aktif spor yapmama rağmen

20 kilo aldim, hamile kaldim :)

Pandemiden beri daha disiplinli bir şekilde spor yapmaya ve beslenmeye başladım. Kilomu bilmiyorum sonuç iyi.

Hamile kalmadım, 10 yıldır yaptığım aktif spor yaşamımı pause ettim, 10 kg aldım.

10 kilo verdim. IF yapıyordum zaten, aynen devam ettim. Toplamda da 2 yılda 20 kilo verdim.

20 kilo aldım, sabah akşam yiyip içip yatıyorum. İnşallah bir ara diyete/spora başlayacağım :)

surekli yatmama ragmen hic kilo almadim. on yildir ayni kilodayim.

nisan basindan beri evden calisiyorum. basta kilo verdim. sonra geri aldim.

sonuc olarak 1 kilo daha fazlayim sadece.

ne yaptigima gelecek olursak, pek fark yok. ise giderken de disardan cok az yerdim. simdi de oyle. bu demek degil ki borek corek yemiyorum. bayaa yiyorum hem de. 3-5 kilo daha hafif olsam iyi olur ama neyse :)

Ben 5 kilo aldım. Böyle olmayacak dedim diyetisyene gittim 13 verdim :)

10 kilo aldım, ilk defa bu kilolardayım.

çok zor kilo alırım ona rağmen hareketsizlikten ilk iki ay 3 kilo aldım. sonra adapte olunca durdu.

Ben de kasım başı gibi yurt dışından dönüp eve kapandım, ondan sonra 8 kilo civarı aldım. toplamda başından sonuna 85 den 97 oldum ama hangi kiloları ne ara aldın bilmiyorum

Mart ayinda tek basima yasadigim Amerika’dan dönüp partnerimle yasamaya basladim. Amerika’dayken kilo alma korkusuyla cok sade ve sebze, et ve tam tahillara dayanan bir beslenme seklim vardi. Abur cubur, sekerli ve yagli yiyeceklerden tamamen uzaktim. Türkiye’ye dönünce kendimi Türk mutfagina vurdum ve gelsin cigerler gitsin mantilar seklinde beslenmeye basladim. Disaridan da cok yemeye basladik, evde de denemedigim kek, pasta, börek tarifi kalmadi. Mart-Haziran arasi 11 kg aldim. Yazin 3 kg verdim, su an +10 kg ile baslangica geri döndüm. Pandemiden önce yoga, trx vs grup derslerine katilan ve her gün 8-10 bin adim yürüyen biriydim. Pandeminin ilk aylarinda günlük yürüyüslere cikmamiza ragmen su an onu da birakmis durumdayiz. Atistirmalari kestik, iki ögüne indik ve pasta börek islerini biraktik su an. Kah gram gram kilo verip kah yerimizde saymaya devam :)

Ha bir de ilk lockdown sirasinda alkol tüketimimiz acayip artmisti. Günlük kokteyl saatimizin yaninda yemeklerle sarap eslestirip icmeye falan baslamistik. Su an onu da oldukca azalttik.

Mart 2020: 79,61 kg
Ocak 2020: 76,92 kg

3 kilo verilmiş. Beslenmeye dikkat ediyorum, günde 20-30 dk yoga yapıyorum, yazın bi de bisiklet sürüyordum.

değişmedim. spor yapıyorum

6 kilo aldım :(

7 kilo verdim. Evde olunca hem spora daha çok zaman ayırabildim. Hem de daha sağlıklı beslenmeye başladım.

ilk 2-3 hafta hariç hiç spor yapmadım, 3 kilo verdim. dışarıda güzel şeyler yemeyi kesince otomatik olarak vermiş oldum. zaten 3 senedir if yapıp istediğimi yememe rağmen kilomu koruyordum, denklemdeki kalori girişi azalınca veriverdim.

8-9 kg verdim.
Noelden beri 2-3 kg aldim.

Kalori takibi yaparak verdim ki sporum salonlarin kapanmasi sebebiyle barfisk sinav kettbell ile hareketr donustu.

Kalori takibi yapmadigim icin sonrasinda aldim.

3 kilo verdim. Hiç bi zaman kilolu bi insan olmamıştım. Pandemi başında yemek ile daha az uğraşmak için IF’e başladım. Genel olarak tatlı ve abur cubur seven bi insan değilim. İlk 6 ay nike training’i çok aktif kullandım kas oranımın ciddi bi şekilde arttığını gözle görülür bi şekilde gördüm. Sonra nike training’i yapmamaya başladım bu sürede kilo değişimi olmadı ama kas oranımın azaldığını hissediyorum.

Basinda 2 kg aldim, sonra 5 kg verdim.
Havalarin isinmasiyla parka gitmeye ve disarda vakit gecirmeye basladim, sikintidan yemek yeme durumum da gecti. Net etkiyi paketli gidalardan uzak durarak almisimdir.

Evde tartı yok o yüzden kesin bir şey diyemiyorum ama kıyafetlerim hala aynı şekilde oluyor o yüzden hiç değişmedim diyebilirim.

mart 2020:82 civari

şubat 2021: 91 civari

94 e kadar çıkmıştım ancak şuan diyetteyim.hedefim yeniden 82 leri görebilmek.

5 kilo falan verdim. Evde olunca öğünleri atlıyorum, işteyken yine öğle yemeği yerdim, sabah bişeyler yerdim. Evde tek düzgün öğün yiyorum gerisi atıştırma şeklinde geçiyor :D

Her gün en ufak bir şey için bile tartışırlar. Bence normali bu:)

size göre aşağılama olan sözler veya hareketler onların rutini haline gelmiş olabilir mi? Bunun dışında ilişkide tartışmasa olmasa muhtemelen birbirlerini boğazlayabilirler.

Normali bu +1

Bence sizinkiler tartışmaktan zevk alıyor. Ve hayır normali bu değil. Bizimkiler 5 6 ayda bir anca tartışır onda da küslük vs uzatilmaz.

Çocukluğumuzu, ergenliğimizi, gençliğimizi zehir ettiler. Sağolsunlar evlilikten soğuttular.

Günde 1-2 heralde.

Benimkiler anlaşmazlık yaşadıklarında susmayı biliyorlar. Tabi tartışıyorlar ama seslerini yükseltmeden ve hakeret etmeden. Baktılar olacak gibi değil susuyorlar, bir süre sonra normale dönüyorlar.

Ben çocukken (20 yıl kadar önce) çok tartışırlardı, sonra azalmaya başladı. Ben de zaten yıllardır onlarlar oturmuyorum o yüzden kesin bir şey diyemem ama çok ender tartışıyorlar artık sanki.

Normali o değil elbette. Annem hayattayken bizimkiler çok sık tartışmazdı, en azından ben çok sık şahit olmazdım. Evde bağrış çağrış kavga olduğunu sadece iki kez hatırlıyorum. Onun da biri annemle babam arasındaydı, nedenini bilmiyorum; diğeri geniş aileyle ilgili bir meselede babamın telefonda bağırmasıydı, babam çok haklıydı. Bunlar dışında bağırıp çağırmadan konuşabiliyorlardı çoğunlukla, ufak tartışmalarda da asla aşağılama hakaret falan duymadım ikisinden de.

Hergun amansızca. Yarınlar yokmuscasina. Bence babam çok lafa salça oluyor. Yoksa çözülmeyecek meseleler değil.

kucuk ama hemen hemen her gun. konular bir turlu degistirilmeyen aliskanliklardan veya onu niye oraya koydun, kapiyi niye sert kapattin tarzi kucuk seyler. bence bu tartismalar da bir nevi aliskanliga donmus artik vazgecemiyorlar.

Tartıştıkları belli konular vardı. Evirip çevirip aynı konularda yıllarca nerdeyse her gün tartıştılar. Sonunda boşandılar da rahatladık.

Yani herkes demiş ama "bağırarak ve birbirlerini aşağılayarak sonlandırıyorlar." normal falan değil onu belirteyim.

Bir iki ayda bir falan derdim ben. Bu da olmasın isterdim ama ortalamaya göre iyi yine de.

Büyük ihtimalle anne-babanızın yaşındayımdır. Valla en son ne zaman tartıştığımızı hatırlamıyorum, 2 yıl olmuştur her halde. Tartıştığımız zaman da çocukların yanında tartışmayız. Genel olarak ortak zevk, düşünce ve hedefleri olan insanlarız. Bir de ben kadın tarafı olarak hiçbir zaman ekonomik sorumluluğun tamamını eşime yükleyip gerçekçi olmayan bir beklenti içine girmedim.
Benim anne-babam da çok tartışmazdı, ama büyüdüğüm zaman aslında birbirlerinden çok farklı ve maalesef birbirlerini sevmeyen insanlar olduklarını gördüm. Başta sevmişler ama sonra o beklentiler ve hayal kırıklıkları...
Eşimin anne-babasında fark ettiğim daha pasif agresif tavırlar var mesela. Baba bildiğini okuyor, anne durmadan konuşuyor, biz geldiğimizde babayı şikayet ediyor vs. Ama onlarda da bağırmak yok. Ben çok rahatsız olurdum herhalde bağırış-çağırış olsaydı. İki tarafın ebeveynleri de iletişim konusunda iyi değiller gördüğünüz gibi ancak en azından çocuklara travma bırakmamışlar.

peki madem +1.

ben küçükken çok kavga ederlerdi, hatta hafızamda tekme tokat bir kavgaları da var nasıl yerleştiyse bilincimden çıkmıyor o görüntü. ben gelince sonlandırmışlardı.

ama şu an neredeyse hiç kavga etmiyorlar.

aşağılama ve hakaret normal değil +1

haftalık olarak ufak tefek atışmaları olur bizimkilerin. yaklaşık iki ayda bir gibi de tartışma olur. aşağılama, küfür ve hakaret olmaz.

Bizimkiler normalde pek tartışmaz, annem arada söylenir ki genelde hep haklıdır, ufak ufak sitem eder. Çorap niye burada, neden geç hazırlandım, aradım niye açmıyorsun neden geri dönmüyorsun gibi. Şimdi pandemide ikisi de evde tartışmaların dozu biraz daha arttı normal ama ikisi de çok sıkıldı :)

Zararlı olan her şeyi yapması gerekiyor mu? Kendi seçmek istiyor olabilir belki.

Sigarayi birakamiyordur. Mikrodalganin bagimlilik yapmadigini biliyoruz

Burada problem, siz bilimsel olarak belirli bir zararı yok dediğinizde argüman sunamayıp, sen bilmiyorsun demesi. Twitterdaki biraz araştır istersen diyen tipler gibi.

herkesin hayattan zevk aldığı şeyler farklı. alkol ve sigara sağlığına zarar veriyor ama keyif de veriyor ve psikolojisine iyi geliyor belki, bu da iyi bir şey aslında. mikrodalga ise bir şeye iyi gelmiyor sanki, yani alkolden sigaradan daha az zararlı bile olsa azıcık bir zararı varsa bile niye kullanayım diyor olabilir.

ben de sağlığıma çok dikkat ediyorum ama bazı zararlı şeyler keyif verdiği için onları yapıyorum. beslenmeme, uykuma dikkat ettim, düzenli spor yaptım ve böylece sağlığıma +5 kattım diyelim, alkol içerek sağlığımdan -1 götürmeyi göze alabiliyorum. bunun gibi.

@jazzabel +1

hangi zararlı şeyleri yapıp yapmayacağını seçebilir ancak mikrdalganın zararıyla ilgili bir şey söylemesi gerekirdi.

biri hayatı kolaylaştırıyo biri keyif olabilir ama sen bilmiyorsun demesi antipatik

o zaman hepimiz herhangi sağlığa zararlı bir şey yaptığımız için (mesela deterjanla yıkanmış tabaktan yemek yemek) gidip asfalt da yiyelim. nasıl olsa bir kere sağlığa zararlı bir şey yaptık.

kurduğunuz mantık yanlış, sigara zararlı değil mikrodalga zararlı demiyor ki. sigaranın zaralarını biliyordur, belirli nedenlerden bırakamıyordur ama mikrodalgada yemek pişirmemek hayat kalitesinden ödün vermeden korunabilecği bir risktir. o da bunu yapıyordur.

hayatta kimse mukemmel bir derecede tutarli degildir.

Dün karne faslı vardı. Bugün 3 haftalık tatilimin ilk günü. Üzerimde muazzam bir keyif var.

3 gibi uyanıp kahvaltı yaptım. tekel sağolsun biraları gönderdiler. şimdi oyuna giricem arkadaşlarla 5 kişi. şimdlik 10/10 geçiyor. akşama doğru dizi/film işine girmeyi düşünüyorum bakalım.

Sıkıntıdan ne yapacağımı bilemedim.
Öyle bir geçer zaman ki izliyorum. hiç izlememiştim bu diziyi. sardı. aptal çemile, mal ali kaptan diye geziyorum jfgjdfgj

bir de sözlükte başlıklar arasında geziniyorum.
çok sıkıldım.

dün sevgilimden ayrıldım bugün online aldığım derslere girdim sonra aöf derslerini halledeceğim. hiç yürümedim uyandığım gibi aynı oda içinde uzun bir gün...........

duyuru chat saolsun yalnızlığımı geciriyor

pazartesiye teslim etmem gereken projeyi hafta sonuna bıraktığım için çalışıyorum.
kafamdaki ince hesaplara göre molasız iki saatte bitmesi gerekiyordu ama neremle hesapladıysam 7. saatteyim ve hala bitmedi(:
üzerimdeki stresi de playlist düzenleyerek yok sayıyorum şu an

Cuma akşamı, Pazartesi sabaha yetişmesi gereken iş verdiler. Mesai yaptım keyifsizim.

doğru.

pdf okuyacaksınız e-kitap okuyucu almayın. okursunuz ama performanssız olur uğraştırır.

kindle'ım var, makale okumak için hiç kullanamadım. e kitap okuyucular bence makale türü şeyler okuma için iyi değil. içinde düzgün bir pdf reader'ın highlight özellikleri ile falan kullanılabileceği bir tablet daha mantıklı seçim olur. ipad'le çalışabilen arkadaşlarım var. fiyatı çok olmayan iş görebilecek alet kısmında maalesef öneride bulunamadım maalesef :/

Kindle almıştım ama pek kullanışlı bulmadım çünkü ülkemizde e kitap yaygın olmadığı için türkçe kitap bulmak zor veya ben beceremedim. Bu konuda kesin bilgi sahibi olmadan almayın. E kitap okuyucularda lcd ekran kullanılmadığı için ekran gözü yormuyor. Kitap okuma amaçlı e kitap okuyucu dışında ipad, telefon gibi cihazları tavsiye etmem uzun vadede gözlete zarar veriyor

Pdf dosyaları dönüştürülebiliyor ama makale için çok uygun diyemem. Ben makale okumayı hala ipadden yapıyorum.

Almadan önce kaynaklara bakıp karar vermeniz daha doğru olur. Ben yabancı kitapları basılı bulamadığım ve çok pahalı olduğu için aldım. Türkçe kaynak denildiği gibi sınırlı ama populer kitaplar genelde var.

Kobo clara hd kullanıyorum memnunum.

Makale için iPad.

E kitap okuyucuya boşa para vermiş olursunuz PDF okumaksa amaç

bana göre popilik.

aşağı kahvelerin tadlarından bilmem ne yazacaklar olabilir. :)

10+ yıldır kahve içiyorum.

Düz adam sami yorumu yapıyorum;

Gloria daha pahalı ve daha ufak bardaklarda veriyor.
Mesela latte alıyorum ikisinden de starbuck upuzun kova gibi bardak 15 TL, gloria ufak boy bardakta (starbucksun en küçük bardağına eşit olacak şekilde) 15,75 TL.

Gloria da çalışanlar diyor ki "biz aslında espresso daha çok koyuyoruz, starbucks sütü bol koyuyor aslında size süt satıyor vs" Haklı olabilirler ama benim gibi gurme olmayan envai çeşit kahve çekirdeğini yüz metreden ayıramayan düz adamlar için tat aynı tat, ama starbucks 2 misli veriyor. Benim için fiyat/performans starbucks bu durumda.

Ayrıca popülerlik+1

populerlik dolayisiyla guvenilirlik ve f/p. starbucksi sanki zengin isi gibi hep ithaf ettiler ama en uygun fiyatli kahvecidir

Yanında Nero da var. Ben Neroya giriyorum mesela :D

Benim gibi senin gibi düz kahve içenler için fark yok gibi (belki Nero daha iyi çekirdek olarak vs biraz) esas fark herhalde şekerli şeylerdedir. White chocolate mocha, yok frappuchino gibi şeylerde starbucks iyi olabilir bilmiyorum. Genelde herkesin elinde onları görüyorum.

Al birini vur ötekine. Ama bizim halk kahvenin tadına mı bakıyor allasen.

Gloria da kahve içmedim sanırım ama nero bardakları daha küçük, daha pahalı ve kahvesinin tadı daha değişik geliyor bana. Genelde şöyle kocaman kahve alayım dediğimde starbuckstan alıyorum ama sıra çoksa alternatiflere bakarım.