Kartalda herhangi bir yaşam yok. Dışarıda arkadaşlarınızla buluşmak için varsa arabanızla, yoksa toplu taşımayla bir yerlere gitmeniz gerekecek büyük ihtimal. Kartalda öyle gidip oturulacak pek bir yer yok.
Sahil tarafı en nezih yeridir. Toplu taşıma kullanacaksanız kartal veya atalar tren istasyonuna yakın, sahil tarafında bakabilirsiniz.

kartalin bazi yerleri iyidir bazi yerleri kotudur. takilacak eglenecek yer de girla var. eskiden kartala oturuyorum diye boburlenerek derdi. bazi bolgeleri kotu ismini de orasi kotu yapti.

kartal merkezi referans alarak yazıyorum, e-5 üstü dağ tepeleri de kartala bağlı, dikkat et.

ulaşım kolay,
denize giriyorsan adaya yakın
iş yerine kolay ulaşırsın.
alış veriş çarşı pazar için merkezi bir yer
tutucu değildir

sosyalleşemezsin
eskiden beri işçi semtidir
sosyoekonomik ve sosyokültürel açıdan vasattır.
deprem açısından risklidir.

*kartaldan kadıköye gidildikçe refah ve sosyal açıdan yaşam standartı yükselir. kartaldan daha doğuya, tuzla yönüne gidildikçe düşer. böyle hesap yapabilirsiniz.

ben kartalı çok severim. kartal merkez tam bana göre. kartal merkezden bakın.

Kartal merkez dediğiniz yer neresi? hangi mahalleler / semtler?

sosyalleşmeyi daha çok Kadıköy/Bostancı'da yapan biri için çok zorlanır mıyım?

Bir de @jimjim, Kartal sahil kıyısı dışında aslında zemini çok sağlam diye okudum/duydum. İnşaat mühendisi arkadaşım hatta referans göstermişti.

kartal merkez; ahmet şimşek koleji, marmaray istasyonu, kartal ido iskele'den kartal mezarlık/9 palmiyeler sitesine kadar uzanan alan ve biraz da kuzeyidir (e-5e gelmeden)

zaten zemin olarak daha sağlam olan ve yeni yapılanmaların olduğu yerler taş ocağı da denen; e-5 ve e-5'in de kuzeyinde bulunan mahallerdir, haritadan bakın, boş vaktinizde metroyla gidip etrafına göz atın size uyuyor mu uymuyor mu diye.

yani seni biz tanıyamayacağımız için bilemeyiz. dedikleir gibi araban vardır, zaten 9-6 çalışan beyaz yakalısındır o zaman çok da farketmez istinyede kalmışsın, kartalda kalmışsın, caddebostanda oturmuşsun.. ama arabam yok ayrıca mahalle havası korunsun, çok arkadaşım var, dışarı çıkıp hemen bi cafede, pubda takılayım,komşularım nezih saygılı tipler olsun, türlü türlü ayılıkla karşılaşmayayım istersen zor. imkansız demiyorum zor.
zaten istanbulda yaşıyoruz bi kaç kurtarılmış bölge haricinde her yerde zor.

Ben kartalda e5 üstündeyim. Oturduğumuz yeri, ormanı, sessiz sakin olmasını seviyoruz. Araba olduğu için zorlanmıyoruz. Ya araba olacak ya da metro ve marmaraya yakın oturacaksınız.

Erkek arkadasimla yer değiştiririm.

yer değiştiririm veya onun bakamayacağı bir noktaya çekerim sandalyemi

Erkek arkadaşımla yer değişirim +1

ablacim dur sakin, hemen oyle olay mi cikartilir... baktin dedigin gibi olay, yer degistirirsin olur biter

Yer değiştirmeye gerek yok mekan değiştirin onun yerine. Yer değiştirdiğinizde aşırı saftirik değilse sevgiliniz ortamda bir bokluk olduğunu anlar zaten. Huzur kalmaz.

glide+1
ayrıca o mekana da bir daha gitme bence ablacım.

" başka bir yere gidelim mi" derim

Sevgilimi kavga içine sokmam. Mekan değiştiririm.

sevgilime kesinlikle yansitmam, mekandan ayrilmayi teklif eder derhal uzaklasirim. sandalye degistirmek direkt su okuz beni rahatsiz ediyor demek sonra olay cikar durduk yere. ipsiz sapsiz insanlarla muhatap edemem sevgilimi.

olay çıkartırsanız 3 tane sap'ın erkek arkadaşınızı dövmesi için fırsat yaratmış olursunuz..

fotoğrafını çeker gibi yapıyorum.
ya da devam ederse gerçekten çeker polis savcı şikayet eder, olmadı hiç istemesem de ifşa ederim.
olay çıkartıp falan tadımı kaçırmam. bi de öyle bir mekanda ne işim var? yok mekan düzgünse işletmeciye şikayet ederim.

Anlattığın koşullarda, şerefsizden bana ne. ayrıca gözüyle yemek ne demek? Çok mu bakıyor? Vallahi ben hiç fark etmiyorum bakışları, etrafla okadar ilgisizim ki, sanırım bu benim icin şans. Hadi diyelim ki fark ettim, ne kadar rahatsızlık verici olabilir ki baska bir masada oturan bir adam? Hele mekanı asla terk etmem, bana ne olm, ben niye terk ediyorum?! Erkek arkadaşma da söylemem, tamamen umrumda olmaz.

hiçbir şey yapmam, olduğu yere bir daha bakmam ve soyutlanmış olurum. eğer çok çok rahatsız ederse de kalkalım derim, nedenini belki uzaklaştıktan sonra söylerim belki hiç söylemem.

böyle bir olayı erkek arkadaşına söyleyen kezbandır. net.

1- erkek arkadasınız sizin sahibiniz, sizden sorumlu kisi degil. bu sekilde tacizci erkege karsi kendinizi savunmuyorsunuz, tacize kaynaklik eden ataerkil zihniyeti yeniden üretiyorsunuz.

2- tacize ugradiginizda siz bir sey yapmak zorunda degilsiniz, tacizci davranısını degistirmek zorunda.

3- ben mekanı terk eder, mekanı terk ederken de mekan sahibine neden rahatsiz oldugunuzu ve böyle tipler buraya gelmeye devam ettikce o mekana bir daha gelmeyecegimi söylerdim. mekan sahibi bu konuda hassas ise, sizden sonra o arkadaslara da yol verirdi, hassas degilse zaten oraya gitmenizin bir anlamı yok.

4- bak mekanı terk ettim, ben bir sey yaptim tacizci oturdugu yerde kaldı, hani o davranısını degistirecekti diyorsaniz, utopik görünebilecek ama işe yaradigini örnekleri ile gördügüm şu öneriyi yapabilirim.

birisi sizi taciz ediyorsa, tacizci sizin gücsüzlügünüzden ve sessiz kalacaginizdan emin oluşundan beslenir. sessiz kalmayin, yüksek sesle "birine mi benzettin kardeş" diyerek karşı ataga gecin, muhtemelen tacizci geri adım atacak inkar edecektir, siz bir adım daha ileri gidip mekan sahibini de işin icine katın, kadın olarak rahat rahat oturamayacaksak buraya da mi gelemeyecegiz, kim aliyor bunlari iceri deyin. mekan sahibi başkalarına mahcup olacagi icin size degil tacizciye yönelecektir.

Ya bircok akademisyen asiri hiyar oluyor, inek gecmislerinden dolayi sosyal becerileri algilari gelismemis oluyor diye dusunuyorum - o yuzden takma. Universitede sort giyilmeyecek de ne giyilecek? Nerede giyilecek? Asiri sacma bir muhabbet acmis.

karışamazlar. o üniversitede yazın arş. görlerden kisme şort giymiyormuymuş acaba.

sacmalamis. hoca diye ciddiye almaniza gerek yok bence.

onlardan her yerde var demek ki. bizde de bir tip tişört şortla gelmeyin falan diyordu. daha saçma olanı bir sonraki gün ben hariç herkesin grand tuvalet gelmiş olmasıydı.

Bıraksın bu işleri. Geçen sene de benim hocam bu tarz bir şeyler demişti ama herkes iş çıkışı geldiği için şıktı, benim çalıştığım yerde serbest kıyafet olduğu için çok salaştım. Kafana göre giyin sen de.

aklıma ilk gelen şortunuz çok mu kısa, belki otururken bazı görüntüler veriyor olabilirsiniz.

eğer bu değilse, onlara neymiş ya, boş verin.

sanırım saygısızlık olarak algılamış olmalı. yaşlı ise x kuşağı sevmez bu tarz işleri. çünkü onlar farklı ekollerden/gelenekten geliyorlar ve bizim de aynı yoldan geçmemiz gerektiğine inanıyor olabilirler.
zaten bu tarih itibariyle isteseniz de giyemezsiniz malum havalar soğuyor.

Hemen kesmeyin giymeyi otorite kabul ettirdim diye de triplenebiliyor hocalar. Bir iki daha giyin sonra bi tık daha smart casual'a kayarsınız. İmaj nihayetinde zaman zaman size avantaj da sağlayacaktır alımdır, hoca seçimidir, kongreye gönderilme, araştırmaya davet vs. Durumlarında.
Ha yok ben diplomayı alsam yeter gibiyse donla gidin hoca egosundan odasında kudursun.

öğrencisine dememeli bence ama eski kuşak takabiliyor evet.

Fakat araştırma görevlisi okulun çalışanı, bir arkadaş ar.gör'ler giymiyor mu demiş de evet baya giymiyorlar benim çalıştığım ve gördüğüm yerlerde :D İletişim fakülteleri çok daha rahattır ona rağmen giyen görmedim.

herkes tersini düşünmüş ama, şortla gitmek rahatlık alameti gibi görünür. elbette istediğiniz kıyafetle gidersiniz, ama ben üniversiteden herhangi bir hocamı ziyarete gideceğimde bile özenli giyinirim. şort ahlak açıdan sıkıntı olduğundan değil, fazla rahat bir kıyafet olduğundan yadırganır.

kimsenin kıyafetine karışmam ama yüksek lisansta şortla derse giren arkadaş olsaydı ben de dönüp hocaya bakardım, acaba ne diyecek diye. daha ciddi, daha kurallı bir yer orası. akademik anlayışta şort... bana da garip geldi.

bence giymeyin. zaten havalar da soğudu. elbette keten pantolon ve ütülü kumaş gömlek giymenize gerek yok. ama yüksek lisans doktora hazırlığı olarak geçer. eşofmanla, şortla gidince işi basite aldığınız düşünülebilir. kaç tane makale yazmış, senelerini akademiye vermiş insanlar, ders vereceği kişinin de duruşunu kendilerince özenli görmek istiyorlar. derste -patlatmak ya da cakkıdı cakkıdı ses çıkarmak harici tabi- sakız çiğnemenin de bence saygıyla alakası yok. ama çiğnenmez. bunun gibi.

Yüksek Lisans yaparken aynı zamanda okulda asistan/araştırma görevlisi gibi bir göreviniz varsa giymeyin. Ama düz yüksek lisans öğrencisi adı üzerinde öğrencidir ve öğrenciler ne giyiyorsa onu giyer.
Sadece biraz dikkat edin, böyle önemsiz şeylere takıp egosunu sizin üzerinizdetatmin etmesin...

çocuk ya da yazlık bölgeler hariç şort giymenin anlamı yok hoca haklı

hocam, çok uzun sakalın vs olduğunda da kestir olum şunu diyen hocalar da olabiliyor.Ama araştırma görevlisi olma fikrin yoksa çok önemli değil kılık kıyafet.

Stanley One Hand.

Sıcak tutması ve sağlık açısından çift duvarlı çelik termos önerebilirim. Ben starbucks, stanley ve tchibodan aldım memnunum.

contigo byronları öneririm.

www.amazon.com

yıllardır linkteki contigo termosu kullanıyorum.. içi çok hafif karardı ama hala sızdırma gibi şeyler yapmıyor.. üzerindeki kilit mekanizması, termos çantadayken mandal yanlışlıkla basılmasın diye var..

edüt: 16oz = 470ml = orta boy starbucks bardağı

Stanley one hand var bende de ama tchibonunkiler de daha uygun fiyata aynı performansı yakalıyor. Benim bu stanley starbucksın standart muglarından biraz daha az süre sıcak tutuyor. Ama çevirmeli kapaklılar öyle değildi stanleyde daha uzun süre gidiyordu. Tchibo kurtarır.

5 gb aylık bonus verince en katı savunucuları oldum.

viva la turk telekeom

Paketimin süresi dolunca hattı iptal edeceğim, evde internet için taahhüt bitmesine az kaldı o zaman iptal ederim. Eski bir çalışanı olarak nefretim daha fazla. 1 kuruş fazla vermem.

murphy kanunlarına göre en kötü ihtimal her zaman başa gelir. O nedir? eski imeili telefonun yasa dışı işlemlerde kullanılması.

Tehlikeye değer mi parası? sen karar ver.

Beni sevseler almam.

Buralarda herkes o telefonlardan kullanıyor. Bi sorun olduğunu duymadım şimdilik.

Binder Dandet'e katılıyorum, aynı zamanda IMEI değişikliği için nasıl bir yazılım kullandıklarını, kullandıkları yazılımın telefonda nasıl bir arka kapı bıraktığını vs bilmiyoruz. Sırf bu paranoyadan ötürü her şeyi ikinci el alırım ama telefonu almıyorum.

Alma. Annem yurtdışından kendisine telefon aldı. Evde kullanmadığımız bir telefonun imei numarasına kayıt ettirdik yine de telefon kapandı. Telefoncu başka telefonlara da kayıt etti yine kapandı. Sonra tekrar denedik şu an sorun yok. Uğraşmaya değmez boşver.

aslinda elinde kullanilmayan eski bir telefon varsa, evde kendin de IMEI'yi degistirebilirsin. cok zor bir islem degil. ozel bir tip kablo kullanman gerekiyor sadece o da aliexpress'te 3-5$'a satiliyor. fakat burada onemli olan konu bu islemin hicbir guvenligi yok. su anda bununla ilgili herhangi bir kontrol yapilmiyor ama mevcuty duzenlemeleri ve bu kacak telefon isine verdikleri ciddiyeti goz onunde bulundurursak yakinda IMEI kontrolune de baslanacagini tahmin etmek hic zor degil. herhangi bir IMEI numarasinin hangi marka/model telefona ait oldugu bilinen bir sey. sen Nokia 3310 telefonun IMEI'si ile iphone 8/xiaomi MiMAX gibi telefonlarla sebekeye baglanirsan bu aninda anlasilir ve hat direk bloke edilebilinir. teknik olarak burada hicbir zorluk yok. yetkili bir kisinin "bunu yapin" demesine bakar.

ben yıllardır kopya imei'li telefon kullanıyorum, facebookta yıllardır böyle cihaz satan adamlar var. çevremde de mağaza fiyatının yarısına onlardan sıfır cihaz alanlar var, henüz sorun yaşayanı görmedim.

öncelikle teşekkürler
bu vesileyle doğru bildiğimiz yanlışları ve hiç bilmediğimiz konuları da tartışalım bence.

hatta mod'lar bi sür üstte tutsa ne güzel olur.

paylaştığın linkte deprem sırasında yapılacaklar görselinde masanın altına giren insan var. ben mesela, bunun çok yanlış olduğunu; doğrusunun masadan daha sağlam bir eşyanın (beyaz eşya) konsol vs'nin "yanına" ve diklemesine çömelerek değil; cenin pozisyonunda fakat tepsideki kol böreği gibi yatay şekilde kıvrınılması gerektiğini doğru biliyorum. net olan biri bizi aydınlatabilir mi lütfen?

ya da es geçilen başka konularla ilgili falan..

benden not; deprem çantası için kolay bozulmayacak gıdalara kuru hurma örneği aklıma geldi.

yine zır cahil olduğum bir konu da kolon meselesi. deprem anında "kirişler" yani kapı girişleri/geçişleri tehlikeli fakat what about kolonlar? yani yanına yamacına sığınacağımız koruyucu eşyalar kolon yanında belki.. onlar da tehlikeli mi yoksa tam tersi mi?

afad'in sitesinde

2.Enerji hatlarından, diğer binalardan, direklerden, ağaçlardan ve duvar diplerinden uzaklaşın

agaclarla ilgili ne sikinti var bilen varsa yazabilir mi? ben guvenli olacagini dusunmustum. kapimin onunde bir mandalina agaci var. binadan dusen parcalari fln da biraz tutmaz mi?

Ağaç devrilirse falan diye olabilir mi?

@jimjim, evet deprem aninda agaclar devrilebilir.

Modlara teşekkürler.

www.afad.gov.tr

Teşekkürler. Deprem çantası nerede durmalı? Yatağa yakın mı yoksa kapıya yakın mı?

hocam bizimki kapının karşısında duruyor dışarı çıkarken almak için ama allah korusun büyük bi şey olursa da düdük su gibi şeylerin de başucunda olması lazım.

Benim de naçizane bi önerim var; Bridgefy isminde bir program var, internet-gsm şebekesi kesik olsa bile bluetooth üzerinden iletişime imkan veriyor, işinize yarayabilir.

99 depremi baz alınarak yapılmış bir araştırma. Ne yapılması ve ne yapılmaması ile ilgili baya bilgi veriyor.

www.earthquakecountry.org

deprem çantasının kapının hemen yakınında olması lazım. mesela deprem anında mutfakta, salonda, banyoda olsanız çanta için odanıza gidip alıp kapıya ulaşmanız gerekecek. bu da vakit kaybı demek. belki de siz alana kadar çantanın üstüne bir şeyler devrilecek vs. o yüzden kapıya çok yakın, tek hamlede alıp çıkacağınız bir uzaklıkta olsun.

Masa altına girmek kişiyi tavandan sıva parçaları, raflardan şişe tabak vs düşmelerine karşı, hayat üçgeni oluşturmak yani çamaşır makinesi, karyola gibi sağlam bir objenin yanına yatmak ise kolon, kiriş, dolap benzeri büyük ağırlıklara karşı koruyacaktır. Kısaca biri sizi yaralanmaktan, diğeri ölümden korur.
Deprem çantasını yatak odasına değil, dış kapıya yakın bir yere koymalısınız. Çünkü evde bulunduğunuz zamanın büyük kısmını yatak odası dışında geçiriyorsunuz.
Evde varsa baret, bisiklet kaskı vs bir şey, açık alana çıkana kadar, kafanıza bir şey düşmesinden sizi korur.
Büyük depremde en çok sıkıntısı çekilen şeylerin başında kadın pedi ve çocuk bezi vardı. Çanta hazırlayanların göz önünde bulundurması gerek.

@jimjim @Mirket
jazzabel'in eklediği yazıda yaşam üçgeninden bahsetmiş. yanında durduğunuz o büyük ve ağır obje bina farklı şekilde eğilirse güçlü depremde hareket edip sizi duvarla arasında bırakıp ezebilir de diyor. ama mesela kanepe gibi bi şeyse güvenli de olabilir ama bunlar test edilmeli diye vurguluyor. fakat afad ve evrim ağacı yazısında çök kapan tutun tekniğinden bahsettiği ve yine bu yazıda da bunun daha güvenli olduğuna dair sunduğu nedenler ötekinden daha mantıklı geldiği için çök kapan tutun'un daha güvenli olduğunu düşünüyorum.

bu arada ana gönderiyi güncelliyorum kaynak geldikçe. diğer ipuçlarını da soru cevap olarak ekleyebilirim.

Merhaba. Yedek telefon denmiş de, nasıl kullanacağız onu? Hep içinde aktif tuttuğumuz bir sim kartı mı olsun? Yoksa bizim cihaz bozulursa sim kartını ona takıp kullanalım diye mi? İkincisi pek gerekli gelmedi, 1.sinde ise aylık fatura ödememiz gerekir

@karabasun
merhaba. elde şarjı uzun giden akılsız telefonlardan varsa yedek olabilir. bildiğim kadarıyla aynı hat için bikaç tane sim kart çıkartılabiliyor, yeni hatta gerek olmayabilir. bendeki eskilerin bataryaları öldüğü için powerbank aldım yedek telefon almak yerine.

(bu arada görmeyen varsa sözlükte seferberlik başlığı açılmış yukarı ekledim bina kontrolü başlığıyla beraber. seferberlik başlığında change.org kampanyasının linki de var, 132k kişi imzalamış. kamuoyu oluşturmak için çok değerli.)

Sevgili büyüğüm levent pekcan dedi ki "bu hayat üçgeni hafif duvarlı(alçıpan vs.) ve ahşap evler için geçerli. Bizdeki evlerde kullanılan tonlarca betonu olan duvarları tavanları kıçı kırık dolap bilmem ne taşımaz"
Bu üçgen konusu abd çıkışlıymış, onların evleri ile bizimkiler genelde farklı olduğu için bizde çok geçerli olamazmış.
Bilenlerden yorum alabiliriz bence.

bu söylediklerim söyleyeceklerim kendi görüşüm. çoğu da kendi yaşadığım tecrubeler ile sabittir, bahsettiklerim en kötü ihtimal dahilinde uzman kişilerden yardım alana kadar yapabileceğiniz şeylerdir.

ilk önce şunu demek isterim. her şey genel bir durumda. bir formasyon üye birim zemin diyim, berbat olabilir o bölgede ama o binayı zemine göre yaparsanız imalatçı da buna uyarsa sorun olmaz. şu an istanbulun en kötü yerleri kabacı avrupanın güneyi marmaraya bakan kısımları ise ve bunlar olması gibi yapıldıysa sıkıntı olmaz. nereler iyi mesela sancaktepe üstü beykoz arkası tavşantepe arkası gibi gibi buralarda sok buyuk granitler var. en sağlam kayaçlardandır. ama 5 km öteye gidiyorsunuz hem alüvyon vs vs. denizkumu olayı var mesela. şayet denizkumu kullanan kişi çok pahalı da olsa güzel şekilde arındırma yaptıysa denizkumu çok sağlam kırma testı sonuçlaır veriyor çunku sahil plaserlerinde bazalt gibi kireçtaşı gibi güzel malzemeler var. ne demek bu yüzdeyüz yıkılır ya da bu yüzdeyüz ayakta kalır diye bir şey yok. siz her türlü hazırlıklı olmak zorundasınız.

ilk olarak söylemek istediğim şey, deprem anında dışarı kaçmayın derim ben. sebebi ise merdivenler. bu merdivenler çok lanet bir şey. yapması da çok zor zor olduğu kadar sağlamlığı da en az olan imalat. bırak depremi herkes aynı anda üstüne çıksa zıplasa belki de aşağıya sahanlıkla beraber iner. normalde sakal bırakmak gerekirken epoksi yapılıyor falan fişman. neymiş deprem olurken merdiven kullanmıyoruz. yaşam üçgeninde korunmayı bekliyoruz.

2 en üst katlarda oturmak büyük avantaj. hele hele 4-5 katlı binalarda en üst katlar genelde sağlam kalıyor en alt katlar kötü şekilde eziliyor. ve en üst katlarda yaşam alanı kalıyor. nete bakın yıkılan binalara çoğunda en üst katlarda bi hayat belirtisi görürsünüz üstelik sizi buralardan çıkartmaları daha kolay olacaktır.

3. kağıt sıkıştırılamıyor arkadaşlar kolay kolay. eğer evinizde korunaklı bir şey yoksa yatağınızın bazanızın içini kiyafetlerinizle değil. kitaplarınızla ansiklopedilerinizle silme ağzına kadar doldurun. bu durum sizin ezilmenize engel olur. çok büyük koruma sağlar şanzınızı arttırır. depremde hemen korunma pozisyonu alıp bazanın yanına yatın. bazanızın yanında da gerekli temel ihtiyaçlarınızı bulundurun.

4. ve aklıma şu anlık gelen son bilgi. bu çok ilkel bilgidir tartışılır. meslek arkadaşlarımla da tartışıp daha da geliştirmeye açığım.
c30/35 betona 10'luk çivi girmez (priz almış betondan bahsediyorum) girmemesi gerekiyor sokamazsınız hatta c25'e de girmemeli.
biz şantiyede mesela 10 günlük c30/35 betona çivi girdiğinde hemen anlıyoruz hee diyoruz bu beton sıkıntılı. bi numune al arkadaşım. bakıyoruz ki değerler düşük. kırın abi.
evinizde en azından uzman kişiler gelip kontrol edene kadar sizin yapabileceğiniz bir şey var.
gidin nalburdan bi 10'luk çivi alın. bir yerden de beşe on parçası bulun. 30 cm 50 cm fark etmez. beşe ona 10'luk çiviyi çakın. çivi arka yüzeyden çıkmaya çok yakınken artık çakmayın. beşe onunuzu kolona yaslayan yapıştırın ve çakmaya öyle devam edin. şayet bu çivi o kolona 1/1.5 cm'den fazla girerse hele hele neredeyse hepsi girerse bu beton mukavemetini yitirmiştir. bunu birkaç yerine ve birkaç kolona deneyin. o çivinin normal şartlarda yamulup girmemesi gerekiyor. 10luk çivi c25 ve üstü priz almış betonlara girmemeli. giriyorsa durum çok ciddi. çok kaba çok ilkel bir sistemdir ama işe yarar. önbilgi verir. bunu yapıp bırakmayın uzmana gösterin. meslek arkadaşlarımla bu konuda konuşmaya da açığım eksiği gediği olan varsa yazabilir.

edit: sakın aa girmedi bu çok sağlamdir uzmana gerek yok demeyin. bu belirli aralıklar için geçerli, kötünün de kötüsünü bulmaya yarar.

edit2: söylediğim anlaşılmadı herhalde. beşe on demek kereste türü bunun 2. 3. 4 metrelik olanı var gerek yok 40 cm ya da 50 cm de olsa yeter. bu beşeonu alın kolona yaslayın ama kılıcına yaslamayın yanı en geniş olan yüzeyi kolona temas etsin. çiviyi beşeona çakmaya başlayın. çivinin ilerlemesi kereste içindeki hareketini tamamlayınca betona devam etmek isteyecek siz vurmaya devam edin. yani keresteyi kolonnun bir parçası olarak düşünün ve öyle çakın. daha basit nasıl anlatayım bilmiyorum. keresteyi kolona çivi ile tutturur gibi çakın. o çivi 1.5 cm fazla betona kolona girerse kötü durum.
betona doğrudan niye çakmıyoruz sorunun da 3 cevabı var?
1 eline vurma ihtimalini ortadan kaldırırsın
2 çivi sekip gözüne girmez
3 çivi sert yüzey görünce yamulur yanal eksendeki yamulmaları ise kereste tolere eder. kerestenin içindeki çivi nasıl yamulsun. kerestenin dışında kalan kısmı yamulur. yani çakmaya kolaylık sağlar. siz kereste üzerinden kolona çiviyi çakın.

Hiç unutmam.. Çok güzel geçmişti..

Unutulur mu canım... Sinemaya gitmiştik, cem yılmaz filmiydi :) çıkınca bişeyler içmeye gittik tabi güzel geçmişti. Karşıdan karşıya geçerken koluna girmiştim arabalardan korkma bahanesiyle ve alevleri hissettim sşfkg

İlk buluşmamız düğündeydi ve herkes sevgili olduğumuzu bildiği için sürekli izleniyorduk. Utancımdan doğru düzgün konuşamamıştım. Maalesef o günden çok fazla video ve fotoğraf var.

Hatirliyorum. Salep icmistik. O tarcin dokmustu icine ve karistirmisti. Ben tarcinsiz icmistim. Salep hakkinda konusmustuk.

Bir kahve içmekten ne olacak canım, bir daha görüşmem kibarca da olmayacağını söylerim diyordum ki evlendik ve şimdi 1.5 yaşında bir oğlumuz var... Ve aklımdan hissettiklerim, olanlar hiç çıkmıyor. Ama sorsanız diğer ilişkilerimi, zihnimi zorlasam bile hatırlamıyorum.

Beni aldı, bir kafeye gidecektik ama giderken ya birer bira alıp manzaraya gidelim mi dedi asgfds lan ilk buluşma. Aa olur valla sakin sakin otururuz dedim. Gittik, arabada şehir ışıklarına karşı bira içtik şahinciler gibi :)

Baya güzeldi. Kahve içip muhabbet etmiştik. Ben onu bi konsere davet etcektim, ondan önce hangi sanatçının konseri olsa gidersin diye bir soru sordum. Direkt aradığım cevabı verdi. Ayrılırken sarılmıştık.

gitmek istememiştim, gidip konuşmadan keyif alınca da hesabı önüme çekip "bunu ben ödüyorum böylelikle bana bir bira daha borçlu olarak ikinci buluşmayı garanti altına alıyorum" demiştim.

çok coolum.

Kadıköy, boğa’nın orası. Geç kalmıştım :)

tabi hatırlıyorum, gözlerinin lensle renklenmiş olması biraz canımı sıkmıştı, genel olarak ta hiçbişey anlamamıştım sonrası kararsızlıkla geçen günler.

kadıköydeki benzinde oturmuştuk hava serindi biraz. sigara içmemden rahatsız olmuştu sonra bıraktım, o da o an içinden ben bu kıza sigarayı bıraktırırım diye düşünüyormuş meğerse :D

Elbette, o kadar ısrar etmişti ki buluşalım diye yarım saat oturur kahve içer kalkarım diyordum, 4 saat oturup kesintisiz sohbet ettik. Hala da ediyoruz :)

var. ama bu kardeşlerin karakterleri çok zıt. biri sorumlu iken diğeri haylaz, yalancı, burnu çamurdan çıkmayan bi tip.

Var, ben. Yüksek mühendisim, abim orta 2 terk. Özel bir sebebi yok, bana sunulan her imkan ona da sunuldu. Zorla okula gönderilip sürekli sınıfta kaldı. Sonunda ben okumam işe girip çalışmak istiyorum dedi bizimkiler pes etti, bu çocuğun içinde yok ne yaparsak yapalım olmayacak dediler. İşe girip çıraklıktan başladı. Şu an ticaretle uğraşıyor ve benden çok daha fazla kazanıyor. Öyle kara cahil falan da değil kendini sosyal anlamda oldukça geliştirdi, ama hödük bir tarafı da var okusaydı olmazdı belki.

Ben iyi bir üniversite okumadım ama üniversite okudum bir meslek ünvanım için de uğraşıyorum aynı zamanda kişisel gelişimim için de çaba gösteriyorum ama iki kardeşim öyle değil. İkisi de ortaokul terk çünkü benden büyükler ve bu onların tercihi değildi o zamanki koşullar, kayıplar onları başka sorumluluklara itmiş okulu bırakıp çalışmaya başlamışlar. Ancak şu an ikiside bolca boş vakte sahip olmalarına rağmen ne dışarıdan okulu bitirdiler ne de kitap okurlar. Kişisel gelişim için hiçbir çaba sarf etmiyorlar acaip bilgisiz ve cahiller söylememe rağmen de bir şey yapmıyorlar. Ben de anlam veremiyorum nasıl bu boş vakitlerini sadece sosyal medyayla harcıyorlar diye.
Benim çevrem tam tersi ama mesela iyi bir çevreden erkek arkadaşım olsa nasıl bu aileye sokarım diye düşünmeden de edemiyorum :/

Komsumuz, kadin ilkokul mezunu abisi doktor.

bitirmiş değilim, hala devam ediyorum. daha önce iki kez bölüm değiştirdim, ikisi de istanbul üniversitesi'ndeydi. şu an ankara üniversitesi'ndeyim, bunu bitirmeye kararlıyım.

kız kardeşim liseyi bitirdi, açıköğretimde ilahiyat okumak istedi ama yarım bıraktı, 20 yaşında ve önümüzdeki yaz evlenecek.

böyle deyince ben suçlu oluyorum, "SENİN YAPTIĞIN ÇOK YANLIŞ, BUNUN MUHAFAZAKARLIKLA ALAKASI YOK!1!!" diyorlar da biz sülalecek muhafazakarız. içlerindeki tek "bozuk" benim, bir de erkek kardeşim.

ben dinle ilişiği kestim, o çevredekilerden daha farklı olmak istedim. okudum, kazandım. ailemi çok seviyorum ama akrabalarla görüşmüyorum mesela. ailem de zaten muhafazakardır ama çok yalvardılar kız kardeşime okusun, kendi parasını kazansın, iş sahibi bir insan olsun diye... o ise hep "namazında niyazında ev hanımı" çevresinde büyüdüğü ve başka hiçbir şey yapmak istemediği için öyle kaldı. tek hayali evde kocasını beklemek olan birisi olup çıktı ne yazık ki. üstelik annemin okuyamadığı için çektiği zorlukları gördüğü, o kadının para kazanabilmek için bu yaşta hâlâ nasıl uğraştığına şahit olduğu halde...

bu konuda çok doluyum ben. kendim bir halt başardım diye demiyorum, ben de 25 yaşında hala okuyan bir adamım sonuçta ama kız kardeşimin kendine bu rolü biçmesine katlanamıyorum. yine ev hanımı olsun, yine kocasını beklesin tamam da kızım senin abin okudu, baban okudu, annen zamanında okuyamamış şimdi 50 yaşında açıktan lise okuyor ve sabahtan akşama kadar çalışıyor para kazanabilmek için bir başına. koca bulursun da ayrılırsan ne olacak, onun eline mi bakmak istiyorsun hep?

yok, dinletemedik. niye böyle oldu bilmiyorum. uğraşmıyorum da artık. yetişkin kadın oldu. biz söyleyeceğimizi söyledik. kendi kararı, kendi hayatı. görür dünyanın kaç bucak olduğunu 5-10 yıl sonra.

***

"muhafazakar kızlar okumaz" demiyorum, öyle anlaşılmasın. sınıf arkadaşlarımdan ikisi kız kardeşimle yaşıt, muhafazakar kızlar. ama işte benim kız kardeşim öyle bir çevrede büyüdü ve asla başka bir şey görecek cesareti/isteği bulamadı. herkes dünyayı kurtarmak isteyecek değil ama 99 doğumlu bir çocuk, hele de bu şartlarda büyümüşse, bundan daha fazlasını düşünüp isteyebilmeli bence. çok şey istemedim, okuyup kendi ayakları üzerinde dursun. ondan sonra istiyorsa amuda kalkarak halay çeksin, o beni ilgilendirmez. ama şu zamanda insan "ben evleneyim de parayı kocam kazanır zaten" demesin, dememeli.

Arkadasimin babasi ve amcasi var. Amca ankara hukuk mezunu ve prof. Baba liseyi aciktan bitirdi sonra da acikogretim uni diplomasi aldi. Bu kardeslerin babalari cok kucuk yasta ölmüş. Buyuk kardes çalışıp aileye bakmis kucuk kardes de okula devam etmis. Ayni imkanlara sahip olamamislar maaalesef.

Babamlar 6 kardeş, babam liseyi zor bitirmiş. Amcam cerrahpaşa ingilizce tıp mezunu.

Babam odtu mezunu ve iş hayatında baya iyi yerlere geldi. Amcam ve halam ortaokul mezunu. Babam 3 aile geçindirirdi. Babamın zekayla alakalı. Her sene üniversite kazanmasına rağmen liseden mezun olamamış ve sınıfta kalmış. Dersleri hep kötüymüş. Odtü kazanınca mezun etmişler.

Ben iühf mezunuyum, kardeşim liseyi zor bitirdi. Ekonomik olarak aynı imkanlara sahiptik ama o lisede ergenliği biraz ağır geçirdi sanırım, ben okumayacağım triplerine girdi, halbuki çok zekiydi.

2 yıllık bişi okumaya çalıştı okumadı, şimdi de işletme okuyor. Bitirecek mi bilmiyorum, ailecek izliyoruz.

Bir akrabamızın çocukları öyle
Kızların hepsi(3 Kız) doktor olmuştu tek tercih yapıp istedikleri üniversiteyi seçecek kadar iyiydiler
erkekler(2 erkek) lise mezunu orada burada çalıştılar hala belli bir işleri yok
bir sebebi yok kızlar küçüklükten beri okuma aşkıyla yanıp tutuşurken erkekler zorla okula gidiyordu

Yine bir akrabamızın çocukları da öyle 5 erkek kardeşler 2si çok iyi derece ile doktor oldular şu an özel hastaneleri vs var diğer 3 çocuk ilkokul ortaokul düzeyinde kaldı

Her iki hikâyede de ortak nokta okumuş kardeşler küçüklükten beri okumaya ilgili diğer çocuklar aile zoruyla okula gidiyorlardı

Bu arada okuyacak çocuk 7 yaşında belli olur diye bir söz vardır ne kadar doğrudur bilmiyorum
Ben sınıf öğretmeniyim kesin konuşmak istemiyorum ama gerçekten okuyacak çocuk az çok belli ediyor kendini :/

1. Cocuk odtü makina
2. Cocuk galatasaray uai
3. Çocuk liseyi 5 senede bitirip bitirince askere

Boyle bir örneğim var

4 kız kardeşten biri hakim, biri ziraat mühendisi oldu, diğer ikisi liseyi bile bitiremedi 16 yaşında dedem evlendirdi görücü usulü.

Bir tanıdığım var;

İlkokul terk ailenin en büyük çocuğu, hayvanları varmış eskiden onlarla ilgilenmiş, ailenin geçimiyle ilgilenen o olmuş hep. Mecburiyetten okuyamamış yani. Okumadığı için pişman olduğunu söylüyor. Muhtemelen iyi bir mesleği olurdu akıllı bir insan çünkü.
Erkek kardeşi doktor
Kız kardeşi eczacı
En küçük kız kardeşi mimar

annem itu lisans + yuksek lisans.
dayim onlisans
teyzem lise

sartlar ayni, akademik kafa ve okumayi sevme meselesi. annem hevesliymis, teyzem hic okul insani degildir. dayimin da zorla okumus bir hali vardi.

@scheherazade‘ye bi kaç detay dışında katılıyorum.

Ek olarak şunu söylemek isterim, öğrencilerin bireysel başarısının daha çok etki ettiği (yukarıdaki örneklerde odtü makinayı, tıp fakültelerini kazanmak vs gibi) örnekler haricinde eğitime önem veren orta üstü ailelerde bu duruma çok çok az rastlanır.
Birini saint josephe yolladılarsa -yani ailenin çocuğa saint josephi kazanacak alt yapıyı gerekirse daha erken müdahaleyle ek ders vs vererek/aldırarak sağladılarsa- diğer çocuğa da en kötü saint benoit’e göndermeye çalışıyorlar.

Okulları temsili verdim. İstanbul’la da sınırlandırılmasın. Demek istediğim aile eğitim konusunda (bknz eğitim diyorum, sadece öğretim demiyorum) titizse ve bilinçliyse zaten çocuğa bi alt yapı kuruyor bi yatırım yapıyor.

Hatta orta sınıf diye başladım ama bu örneği bi köyde, çocuklarına küçük yaşta okuma alışkanlığı kazandıran kız çocuklarının okuması konusunda aşırı hassas bir anne babanın katkısı olarak da değelendirebiliriz.

Çocuk tek başına “yapamadı” , “isteği/yatkınlığı yoktu” , “başaramadı” vs diye ele alınamaz. Tesla edison çıkarmııyoruz sonuçta düz üniversite birecek dahi olmaktan söz etmiyoruz.

Çocuklardan biri eğitimde başarılı diğeri başarısızsa aile, çevre, coğrafya, ailenin sosyokültürel yapısı sebep olmuştur.

ben

ben okudum abim okumadi. 5 yas buyuk benden.

sulalede pek okuyan yok zaten.

Tanıdığım varlıklı bir aile var. Büyük çocuk Türkiye'de üniversiteyi kazanamayınca okumaya Avrupa'ya göndermişler. Orada bir "gavur"la evlenmiş. Bu yüzden küçük kardeşi göndermemişler. Lise'den sonra sermaye sağlamışlar ticarete atılmış.

Dedem iki oğlunu da ucuz iş gücü olarak yanına bakkal çırağı almış. Halamı veterinerlik fakültesine göndermiş.

Babam orta okul terk, amcam üniversite mezunu. Halam ise ilkokul mezunu. Halam, görgü olarak babamın kat be kat daha fazlası.

Babamın okumaya niyeti yokmuş. Gerçi dedem eğitime, okumaya merak birisiydi. Nedense babam okumadı. Halam neden devam etmedi bilmiyorum. Kendisi çok becerikli, eli kıyafet kesimi olsun, resim olsun epey yatkın. Amcam ise vizyon sahibi biri. Babam ise düz insan.

şu an aklıma spesifik örneği gelmedi ama geçmişte dinlediğim hikayelerden çıkardığım şöyle bir sonuç var, kardeşlere her ne kadar aynı aile ortamı sunuluyor olsa da içlerinden birinin çocukken hayatının bir noktasında karşılaştığı bir deneyim (bilge biriyle tanışmak, sohbet etmek, kitap veya filmden etkilenmek gibi) tüm akademik serüvenine yön verebiliyor. bu işin birazı da kader kısmet belki..

çok kolay dilerim. kıymetli bence, o yüzden diliyorum zaten. özür dilemeyi ve teşekkür etmeyi bilmeyen insanlardan hiç hoşlanmıyorum ve etrafta çok var bu insanlardan. onlardan biri olmamak için elimden geleni yapıyorum.

evet. açıklamasını yaparak mutlaka. anlaşılmamış bir nokta kalmasın.

Bruce +1 ozur dilemeyi ve tesekkur etmeyi bilmeyenlerden haz etmiyorum. Kimseyi kirmak uzmek istemiyorum. Hata yaptigimi fark ettigim an ozur dilerim. Onun disinda da bazen konu uzamasin diye veya karsimdakini kirmiyim diye ya da karsimdaki ailemden biriyse hakli/ haksiz olup olmadığıma bakmam ozur dilerim. Hicbir sevdigim insan benim yuzumden uzulmesin su hayatta.

Bende reflex olarak var neredeyse. Hatami fark eder etmez üzerine çok düşünmeden özür diliyorum. Ancak sırf karşı taraf mutlu olsun/ egosu tatmin olsun diye doğrudan sebep olmadığım bir şey için kolay kolay ozur dileyemiyorum.

gerçekten hatalıysam özür dilerim. sırf karşı taraf barışsın diye dilemem.

Özür dilerim ama dilediğim özürün benim için bir kıymeti yok. Benden özür dilenmesinden de hoşlanmam çünkü özür dilenince sanki yapılan yanlış bitmiş ve özürden sonra hemen affetmem gerekiyormuş gibi bir baskı oluyor. Bir daha aynı şeyi yapmaması benim için yeterli.

Hatalıysam dilerim değilsem dilemem

Bruce +1 teşekkür etmeyi ve özür dilemeyi bilmeyen insanlardan hoşlanmıyorum. Bazısı var ki gurur meselesi haline getirir "ben asla özür dilemedim, dilemem" diyerek onlara ayrı bir uyuzum.

Özür dilerim ama yaptığım ya da söylediğim şeyi bir daha asla tekrar etmemeye çalışırım bunu da söylerim. Karşımdaki de böyleyse özrü kabul edebilirim ama tekrara giren veya çok ağır bir durumsa özrün anlamı olmuyor benim için jazzebel'in de dediği gibi.

Evet

Eger yaptigim hatayi anladiysam kolayca ozur dilerim. bazen anlamadigim, sonrasinda dusunup tarttigim oluyor; dusundukten sonra hatali olduguma karar verdiysem yine donup ozrumu dilerim, gocunmam. Mumkun oldugunca da ayni hayati tekrarlamamaya calisirim. oteki turlu ozur dilemenin bir anlami kalmiyor cunku.

Bruce+1

Normalde 2 güne geçer ama siz ne yaptiracaksiniz ki?

Bilmiyorum ki:D Lazere gittiğim yerde cilt bakımı dedik randevulaştık.

benim sadece burnum kızarmıştı, ona da fucicort sürdüm geçti ertesi güne.

Benim üç güne geçiyor. Hassas demek ki cildiniz bunu belirtin kanırtmasınlar :)

Benim yüzüm 1 haftada iyileşmişti ve yüzümden kanlar akmıştı temizlerken.

Klasik cilt bakiminda normalde cilt cok hassas degilse bikac saate normale doner. Daha derinlemesine temizlik yapilan bakimlar var onlarda kizariklik hassasiyet vs daha fazla oluyor. Vakumlu temizlik yapilanlar. Bikac çeşidi var onun da. Bir de bazi yerlerde cilt bakimi genel kategorisi altinda dermapen de baska soyucu kimyasal peelingler de dahil edebiliyor. 3 gune iyilesir dediklerinde 10 gun surduyse cildinizde kullanilmis bi urunun icerigine reaksiyon göstermiş olabilirsiniz. Her icerik her cilde uygun olmuyor. Mesela benim ginsenge duyarliligim var salyongoz ozututune var. Sizde de oyle bir durum olusmus olabilir.

Okumanın yaşı yok. Go go go

imkanın varsa ikisini de aynı anda yap

5 yıl sonrasında doktora tezi sunup, dr. olmak gibi bir derdin yoksa salla yüksek lisansı filan. Memleket tezini zamanında yazamayıp, enstitüden atılanlarla dolu.

İşyeriyle konuşup ikisini aynı anda yapabilirsin bence. Ben olsam işi bırakmazdım. Çalıştıktan sonra ara vermek, para kazanmamak çok zor.

Yaşla ilgisi yok,40 olsan da sorun diil.
Ama yüksek yurtdışında değilse işe devam.
Mümkünse aynı anda yap olmuyorsa iş.
Bi kaç yıl sonra daha çok para kazınırken yap yükseği

İkisini aynı anda yapabiliyorsan yap derim. Millet işsizlikten kırılıyor, hazır iş bırakılmaz. Kaldı ki işsiz çok olduğundan, en ucuza en iyisini arıyor işverenler -ki buluyor- tecrübesizlere kimse bir şey vermiyor.

Yüksek lisans dersleri zaten bir sene sürüyor. İş ile beraber yürütmeye çalış. Ben hem işe gidip hem yüksek lisans yaptım biraz yorucu ama bitiyor hemen. Boşuna ara verme.

eger ayni anda yapabiliyorsan kesin yap.

eger yapamiyorsan : is tecrubesi > master ( maalesef )

passiflora

muz diye okudum birkaç yerde ama denemedim. magnezyum ve potasyumun etkili olduğunu hatırlıyorum. tavla gibi kafa yormayan ama dikkati dağıtan bir oyun da akşama doğru denenebilir.

Ben atarax şurup içiyorum arada. Kardeşim psikologa giderken, rahat uyumak için ben de kullanabilir miyim diye sormuştum sorun olmayacağını belirtmişti. Akşam 10 gibi almak gerekiyor ama yoksa ertesi gün de sersem gibi oluyorsunuz.

7:40

7 kalkış, 7.15 evden çıkış.

6.45 kalkis. 7.05 cikis. Beni de olduruyor inan. Bazilari 8 neyse..

06:03 alarm
06:55 çıkış

Erkek halimle bunu nasıl beceriyorum ben de bilmiyorum.

6:30da evden çıkıyorum. Milletin lütfedip 9'da zar zor işbaşı yapabildiği ortadoğu ülkeleri hariç gayet normal bir saat.

6:00 alarm , 6:50 çıkış , 8:30 işbaşı , 18:00 çıkış , 19:30 eve giriş , 00:00 yatış.

7:45

6:40 gibi.

6:10'da çıkmış oluyorum.

6.35

7:45’te çıkarsam çok rahat yetişiyorum, mesai öncesi hazırlık vs yapabiliyorum.

8’de çıkarsam da yine mesaiye 5-10 dk kala işte olabiliyorum.

Ama ben 8:15’te falan çıkıp 5-10 dk da geç kalıyorum. Sülalem rahat çünkü.

Mesai 9’da başlıyo.

08.15

730-740.

8'e 10 kala ya da 8de.

09.00 - 09.30 arası (geç gidiyorum tembelim)

5:25 kalk
6:07 evden çık
7:00 işbaşı

7:55'de çıkıyorum 8:25'de varıyorum, başlangıç 8:30

7:25 çıkış 7:55 şirkete varış

9:00 - 9:30 arasi evden cikiyorum. Ofis yuruyerek 10 dakika surmuyor.

8.40 ile 8.50 arası. geç kalıp 9u bulduğu oluyor. 1 saat sürüyo yolum.

8.15-8.45 arasi

8.30- 8.45 civari

7:05

7:10da kaalkıyorum 7:50de sevisteyim, 8:30 iş başı.

Rekor bende 5:45 ev iş 80 km.
4 vasita.

9.30'da çıkış. 10'da mesai başı.

İlkokuldan beri beş buçuklarda altılarda kalktım hep, nazar etmeyin döverin.

09:00'da uyanış, 10:00'da iş başı, 19:00'da mesai bitiyo

6.55 alarm 7.30 ilk otobüs 8 ikinci otobüs 8.20 iş yerindeyim.

8:45 evden çıkış, 10:00 iş başı.

7'de çıkanlara allah kolaylık versin ne diyim.

07:30

6.25 de çıkıyorum 7 de iş başlıyor:/

07:05.

7.05 kalk
7.25 cik
8.15 var
23.30 yat

8:50

7:30 kalkış

8:25 evden çıkış

8:30 mesai

9- 9.30 civarı bu aralar.

6:15 kalkış 6:30 en geç çıkış. 6:35te de servis alıyor. ev iş 50 km gidiş. istanbul.

hapur hupur opmuyorlarsa abartmanin alemi yok (diye dusunuyorum)

asagidaki cevaplardan sonra edit: bahsettigim opme durumu en fazla dede-babanne-dayiya falan kadar.

Bebeğin ne kadar küçük olduğuna bağlı, ben de çok küçük bebeğim olsa öptürmezdim, hatta çok yakın aile bireyleri dışında dokundurtmazdım, kucağa bile vermezdim. Başkasının (yakınım da olsa) çok küçük bebeğini öpmem, kucağıma fln almam ben de, zarar vermekten çok korkarım.

Dogru yapiyor. Sahsen sinir oluyorum her gelenin bebegi opmesinden, minciklamasindan, soyle bir kucagina almasindan. Sonra yanaklari falan dokuyor cocugun.
Zaten zamanla bagisikligi gelisir. Bunu bahane yapip salyalarini ve elindeki mikroplari cocuga bulastirmak gereksiz bence.

Zaten yeni doğan bebeği kimse öyle şapur şupur öpmez de birkaç aylıksa öpülüyor ve bence öpülmesinde de sorun yok.

Çocuğu opunce ne oluyor tam olarak? Öpmeden sevilmiyor mu? Ablamın kızı var, doğduğundan beri öptüğüm sayılıdır. Çocuk benim bakterimle tanışmasa da olur. Bizi herkes öptü de ne oldu yani Hulk mu olduk bakterilere karşı?

Normal.
Bu nedenle öpmek ya da mıncıklamak istediğim bebeğin velisinden izin istiyorum, haldır huldur girişmiyorum sabiye.

Ben de izin vermezdim. Bizim zaten artık toplum olarak öpme huyumuzu bırakmamız lazım. Sevgi göstermenin başka yolları da var. Ayrıca çok yakın aile bireyleri dışında çocuğuma kimsenin dokunmasına da izin vermem anne olsam.

Bebeğim olsa asla öptürmem. Kendim bile öpmekten sakınırım. Bebeğini öptürmeyen anne en doğrusunu yapıyor. Tebrik ederim onu. Ayrıca şunu da bir okuyun:

ww2.milliyet.com.tr

iyi yapiyor; ben de olsam opturmezdim. Hadi mikroplari gectim, niye baskasi tukurugunu bulastirsin istiyim ya les les

bence bu anne normal. bebegi opmek isteyen kisiler tuhaf. bazilari ciddi ciddi kafasini bozmus oluyor bebegi opmekle. annesi izin verse bile kafayi mi yedin arkadasim niye opmek istiyorsun? tuhaf icguduler.

Tanışması gereken bakterilerle tanışması için öpmeye gerek yok. Öpmek doğru değil. Ağzımız bakteri açısından vücudumuzun en pis yeridir. Yukarıda linki paylaşılan şey de gerçekten mümkün. Ayrıca başka sıkıntılar da var. (Hsv gibi)

Ayrıca küçüklüğümden hatırlıyorum bizim yaşlılar öpmeyi bilmiyor zaten. Resmen vakumlayıp komple tükürük yapan vardı. Gereksiz. Hadsiz.

öpücükle bağırsakların güçlendiğini yazanlar var da bana çok detay gibi geliyor. o zaman hastanelere gidip tahlil sonuçları güzel çıkanlara bol bol öptürelim kendimizi.

Kendi çocuğum yok ama başkasının bebeğinin kulağını severim, kolunu okşarım ama öpmem.

öpülmekten yanakları kırmızı kırmızı alerji olan tahriş olan bebekler gördüğümden beri hak verdiğim anne. Öpmeyin kadın istemiyorsa, çok da lazım değil bence.

ne amaçla öptürmediğine bağlı. hastalık kapıcak diye sağlıklı insalara bile öptürmüyorsa bu yanlış, bağışıklık sisteminin gelişmesine yardımcı bile olur öpülmek o yaşta. veya günde 250 kişi öpmek istiyorsa o da sinir edebilir anlayışla karşılarım ama o kadar kalabalıkla da muhattap olmuyorsa oldukça nahoş bi davranış bence.

Ben de zarar vermekten korkarım. Kendi yeğenime bile çok dokunmam. Başkasının çocuğuna zaten asla dokunmam.

Küçüklüğümde annemin arkadaşlarının öpme gazabına uğradığımı hatırlarım ve midem kalkar. Travma olmuş. Hatta annemin bile beni türkürüklü öpmesinden nefret ederdim. Çocukların bu davranışı sevmediği görüşünde olan biri olarak anne haklı.

Ayrıca olay sadece bakteri değil. Kadın/adam küçükken tacize uğramis ve bunun travmasını yaşıyor da olabilir. Bu durumda ne kadar 'yakin' olursanız olun izin vermeyebilir. Kimsenin alnında bu sapiktir yazmıyor ki.

Bakterisi, virüsü türlü türlü hastalığı var, iğrenç salyaları var, gereksiz samimiyet var. Hiç gerek yok öpülmesine. Öpecekse annesi babası belki kardeşi öper o kadar. Büyük annesine bile öptürtmemeli bence..

Bazı aileler/aile üyeleri gerçekten sınır bilmiyor. Bazı insanlar gerçekten "beni pis mi görüyorsunuz hıh" tribi atıp bencillik etmeyi bir şey zannediyor böyle durumlarda.

Evcil hayvanlara dokunurken, severken bile izin alınmalı sahiplenen kişiden. Bu durumsa insan bebeği için, dolayısıyla daha da ciddiyetli bir durum.

Bildiğim kadarıyla bebek belli bir yaşa kadar herpes virüsü olan birisi öpmezse uçuk çıkarma riski oldukça düşüyor. Bu bile yeterli bence.

Niye opuyorsunuz zaten onu bilmiyorum ama hadi diyelim opturulmediniz. Niye bir sorun oluyor bu, her istedigini opmesi gerektigini dusunenler mi var aranizda?

öptürmeyen anneye saygı duyarım öpmem. ben kendi çocuğumu öptürüyorum.

dudaktaki uçuğa homurdanıyorsunuz ya, birileri sizi öpmese bulaşmazdı belki.
her denk getirdiğimiz yetişkini öpmediğimize göre bebekleri de öpme hakkımız yok. ben dokunmuyorum bile.

geçen hpv bulaşmış bi bebek gördüm kötü oldum. benim desteklediğim bi davranış.

anne ne derse o olur bence. esas garip olan başkalarının ne düşündüğünü sorgulamanız. en fazla tavsiye verip fikrinizi söyleyebilirsiniz ama sonunda annenin dediği olur.

Annem uçuğu olduğu için beni öpmezmiş ve öptürmezmiş. Elimi öper sonra temizlermiş. Kimde ne hastalık olduğunu bilemezsin bebekler her şeyi kaldıramayabiliyor.

40i cikmadan disari cikarilmaz bizim adetlerimizde, e disari cikmiyosa disardan gelen her tur geri zekali niye mirc mirc opebiliyo, cok sacma. Ayrica anne ne istiyosa odur kardesim, kadin doguruyo ve bakiyo, birak nasi rahat edicekse oyle yapsin, iki dakka opecen diye o anneye bisey olur mu diye stres yasatmanin manasi yok.

daha 1 ay önce baba olmuş taze bir ebeveyn olarak, bu akraba teröründen tiksindim resmen.

bebek doğmuş daha ilk gün, hastaneye ziyarete geliyor gerizekalılar. odaya girer girmez ne el yıkama ne dezenvekte etme, direk çocuğun yüzünü yanaklarını parmaklamaya başlıyorlar.

bir başka manyak metrobüsten inmiş gelmiş 1 günlük bebeği kucağına almaya çalışıyor.

diğer manyak ağzı dudakları çok tatlıymış diye dudaklarına dokunuyor. eller yine yıkanmadı.

başka bir manyak da öpmeye çalışıyor. ulan bebeğin anası babası daha öpmedi bir durun hele.

bu salak akrabaları uyarınca da bana küstüler bir de. çok da umrumdaydı.

benden size tavsiye, eğer arkanızdan böyle sövülsün istemiyorsanız kardeşinizin dahi olsa kimsenin bebeğine onlardan bir telkin gelmeden çok yaklaşmayın. onlar zaten kucağına al teyzesi der size uygun gördüğünde.

Benim alanım.

Marmarada benim bölümümde de böyle sıkıntılar vardı. Mezun olduğuma inanmıyordum. Girdiğim senenin ders listesini buldum transkript ile kıyasladım. Ders kalmadığını anlayınca ve inandım. Öğrenci işleri aldığın ve verdiğin kredi tutuyorsa mezunsundur diyor ama almadığın ders olma ihtimalini sallamıyor. Ders listesini bulmaya bak sen.

Küçük olduklarından kıyafetlerden içeri girebilir. Pisler. Sokabilirler, ısırabilirler. Zehirli olabilirler. Hızlı çoğalırlar. Görüntüleri mide bulandırıcı.

Öğretilmişlik?
Başka kıtalarda yiyorlar pek çok böceği, besleyen var. Uğur böceği de böcek mesela...

böcekler insanların yemek yemediği şeyleri yiyor ve bazı böceklerin yediği şey insanlara çok iğrenç geliyor.
böcekler, insanlara kıyasla genellikle çok küçük boyuttadır ve bu nedenle böcekler çok yabancı görünmektedir - kıyaslandığında garip.
çok küçük olmasına rağmen, böcekler insanlar gibi canlıdır ve gözleri ve ağzı vardır, ancak böcekler insanlar gibi cildi yoktur - böceklerin yapıldığı şey çok yabancıdır - insanlar için de gariptir.
Bir insan ile bir böcek arasındaki boyut farkı - tanık olma sayısı ne kadar olursa olsun - insanın kendini biraz tedirgin hissetmesine neden olduğunu gördüğünüzde genellikle birden fazla böceğin nasıl olduğunu görürsünüz.
Etrafta sürünürken böceklerin ne yapacağını bilmiyorsunuz, ve hayal ettikleri bazı yerler onlarla gitmek isteyeceğiniz bir yer değil.
oldukça fazla sayıda böcek türü ikiden fazla bacağına sahiptir ve bacaklar insan bacaklarına benzemez. Çoklu bacakları çok hızlı hareket eder ya da aynı anda çok yavaş hareket eder - bu aynı zamanda çok yabancıdır - insanlara garip gelir. Bir böceğin bacakları, bir insanın bacaklarına kıyasla çok fazla çarpışır ve böcek bacakları ile insan bacakları arasındaki farkın görülmesi birçok insanın alışması için çok zordur.
bir böceğin seni ısırıp ısırmayacağını ya da seni tararsa üzerine bir şey bırakıp bırakmayacağını bilmiyorsun.
böcekler konuşmaz, çoğu böcek hiç ses çıkarmaz ve etrafta birden fazla böcek olduğunda hepsi sessiz kalır - birlikte.
böcekler tuvaleti kullanmazlar, sadece herhangi bir yere kaka yaparlar. Hatta bazıları kendi kakasını bile yiyor ve ondan hastalanma. İnsanlar bunu yaparsa hastalanırlardı.

Bir çok sebebi olmakla birlikte, çeşit çeşit hastalık da taşırlar. Belki tarihi olarak bilinç dışımıza işlemiştir.

valla çekirgeden korktuğum kadar hiçbir şeyden korkmam. Her türlü böcekten tiksiniyorum ;(

Ben iğrenmiyorum sadece korkuyorum. İğreniyorum korkmuyorum diyen çok insan var ama korkup iğrenmeyene az rastladım. Korkma nedenimi açıklamam gerekirse, çok hızlı şekilde hareket etmeleri ve küçük olmaları ilk sırada. Mesela bir köpek de hızlı koşar, kovalamak isterse bir insanı kolayca kovalar ve yakalar ama çok korkuyor olsan da, karşında tek bir köpek varsa tekme, yumruk vs. can havli ile bir şekilde uzaklaştırmaya çalışabilirsin. Kıyafetinizden içeri girmez. Üzerinize tırmanmaz. Ya da arkadaşlarınızla bir kafede otururken birden bire omzunuzda dev bir kedi, köpek vs. görmezsiniz. Böcekler hem çok hızlı, hem çok küçük oldukları için hedef alınmaları zor hem de yine küçük olmalarından kaynaklı direkt insanın bedenine ulaşabiliyorlar.

Bir de bizden çok daha değişik görünüme sahip bir canlı olmaları da daha çok korkmamızı sağlıyor olabilir. Sonuçta kedi köpek dediğin hayvan bir şekilde sana benziyor form olarak. Küçük de olsa kafası var, seninkine benzer tipte ve işlevde gözleri var, burunları var vs. Böcek sanki başka bir alemden yani. Örümcek görünce nasıl irkilmez ki yani insan ? Ben hayranlık duruyorum birden bire örümcek görünce sakin kalabilenlere. Kolayca görülebilir bir ağız, burun, göz, kulak vs. yapılar yok. Top gibi bir şey etrafından sekiz tane ince bir şeyler çıkıyor bacak gibi, garip bir formda yürüyor, ağ örüp oradan sarkıyor falan. Bildiğin uzaylı gibi bir şey lan. Hamam böceği vs. için de aynı şey geçerli. Yani bu ''yabancılık'' olayı da bir faktör bence.

Bence genetik. Hayatta kalma dürtüsü, biyolojik yapımız kabul etmiyor. Misal yılan gördük mü de otomatikman tüylerimiz kabarıyor. Buna benzer şeyler diğer hayvanlarda da var.

evrimsel olarak böyle kodlanmış olabiliriz. evdeki böcekler olmasa bile doğadaki böceklerin bir çoğu zehirlidir. zehirli böceklerden kaçacak şekilde evrimleşmiş olabiliriz.

yabancılık diyenlere de katılıyorum. aslan kaplan bizim gibi memeli, ancak böcekler çok farklı bir tür

Antenleri var

korkuyorum +1

ama bu sorunun cevabi degil. sorunun cevabi, ogretilmislik.
tek basimiza doganin icinde bi evimiz olsaydi, etrafimizda kimse olmasaydi, herhangi bir sey hissetmezdik.

Yabancılık + benim sebebim galiba tenime degerler ihtimali. Düşünsene kolunun üstünde hamam
böcegı veya büyük bir uçan sinek dolasıyor. Kafayı yerim. Hareketlerini kestiremiyoruz, bu da bizi korkutuyor.

goodz'un dediği her şey +1
Ama en çok bacakları benim için. 4'ten fazla bacağı olup her bacağı farklı oynayan yaratıklar sinirimi bozuyor.

Ben iğrenmiyorum, korkmuyorum da. Sadece bir sürü böceği bir arada birikmiş halde görürsem iğrenebilirim. İğrenmenin sebebi böceklerin pis yerlerde dolaşmasıdır belki. Korkunun sebebi de hareketlerinin çok hızlı ve tahmin edilemez olması olabilir yukarıda denildiği gibi.

Öğretilmişlik +1
Küçükken bahçeye böcek avına çıkıp bulduğum bütün böcekleri toplayıp mikroskopla kanatlarını derilerinı kesip biçer bakardım. Alıştığım için korkmam da iğrenmem de ama hastalık taşıdığı düşüncesi olduğu için bulunduğum ortamda varsa alıp atarım camdan. Tenimde varsa paniklemem toz varmıs gibi atarım yine.

Bunun için özel şampuanlar var, blefaroshampoo idi galiba adı. Bazı doktorlar da bebe şampuanı ile yıkamayı öneriyor.

Dalinle yıkamanın iyi geldiğini duydum.

Annemde var bebek sampuanı kullan demişti doktor.

annemde vardı bebe şampuanı kullandı +1

Bebek şampuanı +1. Sabah akşam bir parça pamuğu sıcak suya batırıp gözlerine kompres yap demişti bana doktor, iltihaba sıcak iyi gelmez diye biliyorum ama yapmıştım bir süre. Göz makyajı yapma mümkün olduğunca.

Bebek şampuanı kullanacaksanız en doğal olarak bilinen mustela markası.

bağırsak florasıyla ilgiliymiş diye duydum. irritabl bağırsak sendromu felan:

üç damla kullandım biraz azalttı. şimdi düzenli bir şekilde dalinle yıkıyorum. damlaların adını verebilirim ama bilemedim doktora danışmadan kullanılmalı mı

Arkadaslar hepinize çok tesekkur ederim. @kablelvuku cok cok sagolun dusunceniz icin. Ben damla suanda kullaniyorum o yuzden daha fazla damla kullanmak istemiyorum.

ben 3 er damla kullandım 2 ay, ikisi de iyi gelmemişken ne iyi geldi biliyor musun? papatya çayını demleyip ılımasını bekleyip gözümü temizliyordum onla, kullandıktan sonra 3-5 gün iyice gözümden çapaklar aktı yanma falan geçti bu sayede. şu an yine başladı ama eskisinden daha az.

Haftanın her günü yaklaşık 11'de yatıp yaklaşık 7'de kalkıyorum. Haftasonu veya tatil farketmiyor.

2-7

Düzenli

22:30'da yatağa girerim. 23:00'a kadar uyumuş olurum. Sabah 6:00'da kalkarım. Haftaiçi düzenim böyle. Aksi halde Pazartesiden Cumaya kadar hızlı bir enerji düşüşü yaşıyorum. Anca bu şekilde stabil bir enerji sağlayabiliyorum.

Haftasonu sarkar. Cuma ve cumartesileri nispeten geç yatarım. Cumartesi ve pazar sabahları da 8:30-9:00 arası uyanırım. Planıma göre yataktan çıkıp çıkmama durumu da değişiyor ama uyumam sonrasında.

12.30-6.30 veya 8.00 genelde 1.5 saatlik periyotlarla ve min 6 saat uyumaya çalışıyorum

gece 1-2
sabah 9-10-11

hafta içi haftasonu aynı

İş günleri genelde 23.15 yatış, 6.55 zorla kalkış. Tatillerde her şey olabiliyor çok belirsiz.

1-8. haftasonu sarkar.

Yatış saati ve uyku kalitesi değişken. Sabahları 6.30’da kalkarım.

01:30-7:30
Düzenli. Hafta sonu sarkmıyor.
Edit: Alarm 7 ye kurulu 7' de uyanıyorum ama kendime gelmem yataktan çıkmam 7.30' u buluyor.

00.30-02.30 arasında uyuyorum gece. Sabah iş günleri 7.30 civarında uyanıyorum. Hafta sonları 1-3 saat sarkıyor genelde uyanma saatim.

+1 ms brownstone.

gece 12 sabah 7

Hafta içi 01:30 yatış, 06:40 kalkış. Haftasonları baya bir değişiyor. 03:00 ten önce yatmam, ne zaman uyanırsam o zaman kalkarım.

hafta içi gece 1-2, sabah 7:25.

hafta sonu değişiyo duruma göre.

12-6

gece 4 sabah 10-11 arası.

12-7.
fml.
media0.giphy.com

Gece 1-2 gibi
Sabah 5.40.

Gece 2-3 sabah 10 düzenli.

00:30 gibi uyuyorum 7:30 uyanıyorum

Sabah mutlaka erken kalkarım. 4.30-07.00 arası oluyor genelde. Ders çalışmam gerekiyorsa 4.30da kalkıyorum sonra işe gidiyorum. Gece değişiyor ama 10-12 arası. Haftasonu sarkmıyor geç kalkınca günün hemen bitmesini sevmiyorum.

Hafta içi 23:00-23:30 gibi uyumaya özen gösteriyorum, çünkü sabah 7'de her türlü uyanmam lazım. Uykusuzken de iş yapamıyorum, bütün enerjim kendimi ayık tutmaya gidiyor, kafam çalışmıyor resmen.

Hafta sonu sarkıyor evet, kimi zaman 1-2 gibi uyuyor, alarm kurmadan uyuyup 9-10 gibi uyanıyorum. Öyle 1-2'ye kadar uyumalar eskidendi, artık istesem de uyuyamıyorum o saatlere kadar :/

Hafta içi 12:30'da yatıp 06:30'da kalkıyorum. Yetmiyor tabii. Hafta sonu 01:00 gibi yatıp 11 gibi kalkıyorum.

duymamayi öğreniyor insan

off hayattaki en büyük problemlerimden biri bu olabilir. sürekli tepki verme ihtiyacı hissediyorsun, en olmadı gülümseyip kafa sallayıp duruyorsun falan fenalık getirici bi olay. ama farkında değiller yani eminim ondan.

Geveze mağduru azmış.

Farkındayım ve kontrol etmeye çalışıyorum ama her zaman başarılı olamıyorum. Yeni tanıştığım insanlara baştan söylüyorum ve uzatırsam uyar, kırılmam diyorum.

Sıvışmak gerçekten zor. Hele etrafta başka kimse yoksa daha da zor oluyor. Sürekli göz gözesin ve adam hiç boşluk bırakmadan konuşuyor. Hele kurdukları cümleler yapı itibariyle hepten çileden çıkartıyor insanı. Çünkü kurdukları cümlelerin yapısı, ardından 5, 6 cümle daha gelmezse anlamsız olacak türden cümleler. Ve konuşma boyunca hep bu türden cümleler kurdukları için bazen konuşmanın sonsuza dek süreceği hissiyatına kapılıyorsun. Böyle olunca daha da kötü hissettiriyor . :)

gerek yok her sözü laf ile beyana
bir bakış bin laf eder bakıştan anlayana

biraz sikik edebiyat dergilerinden fırlamış gibi görünsede anafikir güzel

Bunun daha korkutucu olanı "yüksek sesle çok konuşmak." Arkadaş grubumuzda böyle birisi vardı kalabalıksak ortamdan kendimi telefonla soyutlardım. Baş başa kaldığımızda da tepki vermeme yöntemiyle savuştururdum. Hatırladım yine irkildim.

ben görüşmeyi kesiyorum
geçen haftasonu bir arkadaşım misafir oldu bendeki bir ev toplanmasına
başka bir arkadaşımızı da çağırmak istedi
sırf çok konuşuyor diye çağırmadım

Hayır değiller :/

Ben çok konuşmayı sevmiyorum, arada bari konuşayım da o sussun diyorum da yine evet öyle de diyerek beni bastırıyor.

Tahammül edemiyorum, dinlerken yoruluyorum, bir yerden sonra aynı şeyleri söyleyip duruyor zaten. Artık telefonlarını açmamaya, metroya iniyorum gibi yalanlar söylemeye başladım.

tanıdığım yaşlı bir avukat var. çok konuşması o kadar meşhur ki adamın duruşmada hakim bayıltmışlığı var. benim çok konuştuğum zamanlar da var ama genelde sustuğum zamanlar daha çoktur.

yine eski bir çalışanımız var o kadar çok konuşuyor ki o gelince odadan çıkıyolar :( diyoruz yarı şaka yarı ciddi. ama enerjisinden hiçbir şey eksilmedi.

ne konuştuğuna bağlı. mesela cem yılmaz da çok konuşuyor.

çoğu farkında aslında genel olarak çok konuştuğunun ama durduramıyor kendini, konuştukça konuşası geliyor. ben bi süre sonra dinlemiyorum artık. çok konuşan insanlara önerim youtube kanalı açıp orada konuşmaları. hiç beklemediğim bir anda, ilgi duyduğum ya da duymadığım bir konu hakkında bilgi paylaşılmasını istemiyorum. istediğimde youtube'da buluyorum zaten anlatan birini, en azından hızını değiştirebiliyorum ya da sıkıldığımda durdurabiliyorum.

Ben de duruma göre çok konuşuyorum. Farkına da varıyorum aslında ama beynim durmadan konudan konuya atladığı için ve onların da ilgili olduğunu düşündüğüm için söylemek zorunda hissediyorum. Ha ama baya hızlı konuştuğum için genelde karşımdakini sıkacak kadar uzun sürmüyor konuşmam ama yeni tanıştığım biri cidden şoka uğruyor hsdhsd

Bu arada alkol alınca ve heyecanlanınca ciddi bir bombardımana dönüşüyorum. O zaman otokontrol mekanizması da zayıflıyor tabi, karşımdaki beni uyarmak zorunda kalıyor ama kırılmıyorum zaten hatta genelde ben diyorum çok konuşursam uyar diye.

Yavaş ve çok konuşan insanlara ben de aşırı uyuz oluyorum bu arada..

Ben anlıyorum karşımdaki sıkıldıysa ama duramıyorum:(

sürekli yoğun çalışıyorum
facebook'tan başka sosyal medya hesabım yok. orada da bir şey paylaşmam.
eksi sözlüğü 17 senedir okuyorum, yine de yazmam. çok eskiden gazete filan okurdum artık onu da okumuyorum. ekşi de açmasam dünyadan haberim olmayacak..çünkü home-office çalışıyorum. o yüzden buradan kısmıyorum. zaten kısmışım artık kısacağım kadar.
duyuruda yazıyorum bir tek o da iş yoğunluğu görece azsa. kalan yerleri ihtiyaca binaen kullanıyorum genel olarak.
internette vakit ziyan etmiyorum da ekşi-iş-film-tez/kod-makale hep bilgisayar başındayım kalkıp hareket etmem lazım, onu yapamıyorum.

Koymuyorum hatta onumde acik hep :D Kafayi dagitiyorum 5dk bakip, sonrasi daha iyi odaklaniyorum. Ama bu kisiden kisiye degisebilir.

Neredeyse 7/24 çalışıyorum ve yüksek lisans yapıyorum. Bütün sosyal medya hesaplarımı kapattım. Canım instagrama bakmak istediğinde telefondan pdf okuyorum alanımla ilgili video izliyorum vs. Üniversite dönemi yoğunlukları dönemsel olduğu için ihtiyaç duymamıştım ama şu an zaten hiç vaktim yok azıcık bi boşluk bulursam da boşa harcamamam lazım :/

aynı ortaokulda okuduğum bir mahalle arkadaşımla ara ara telefonla konuşuyoruz. onun dışında instagramdan like sadece.

Lisansa kadar görüştüm sonra umrumda olmadı açıkçası.

İlkokul 1. sınıftan beri tanıdığım bir arkadaşım var. Şu an benim en yakın arkadaşım o. Muhtemelen ben onun en yakın arkadaşı değilim ama olsun. Bir de liseden bir arkadaşım var. O kadar. Onun dışında hepsi iş hayatından.

ortaokul kankamla cok sik olmasa da gorusuyoruz, konusuyoruz. ayri sehirde oldugu icin zor oluyor. lisedekilerle de hala gorusuyoruz. onlarin da bir kismi ayri sehirde veya uzak yerde yasiyor. en sik gorustuklerin yeni dostlar.

birinci sinifin birinci gunu yanyana oturdugumuz arkadasimla hala gorusuyoruz. ayni spor salonuna gidiyoruz hatta.

orta okuldan gorustugum kisiler var.

mahalleden gorustugum de var 8-10 tane

Hayir. Sadece bir tane liseden kalma arkadasimla gorusuyorum nadiren. Istanbul'a komsu illerden birinde yasiyor, yilda 2-3 kez anca goruyorum.

lise ve mahalledekilerle görüşürüz ilk okuldakiler vatsap grubu kurup eklemişler ama çok da sarmadı beni yıllar yılı geriye gitmek.zaten ilk okul hocamı da sevmezdim çok pataklamıştır beni.

yazlıktan çocukluk arkadaşlarım var. hala sık sık görüşüyoruz. ilkokul ve ortaokuldan kimseyle görüşmüyorum. liseden 2-3 kişiyle görüşüyorum.

1 tane çocukluk arkadaşım var, daha ilkokula başlamadan önce iyi arkadaştık, hala düzenli görüşürüz.
Birkaçıyla mahalleye uğradıkça karşılaştıkça konuşuruz ama haberleşip görüştüğümüz olmadı.
Lise arkadaşlarımızın olduğu grubumuz var, onlarla da senede 1-2 sefer haberleşip yemek filan yeriz.
Üniversiteden birkaç arkadaşım var, hepsi de farklı şehirlerde. O şehirlere gidersem ararım görüşürüz, onlar da ankaraya gelince ararlar.

arkadaş alt yapım ortaokul halen görüşüyorum.

birinci sinifin birinci gunu yanyana oturdugumuz arkadasimla hala gorusuyoruz +1 :) yakında aynı işi koşturuyor olacağız, mevcut işimi bırakıp onunla aynı sektöre geçiş yapacağım :D

aynı zamanda ilkokul arkadaşlarımdan bir kaçı ile bir kaç günde, haftada, ayda bir ya da birbirimize işimiz düştüğünde :P görüşüyoruz.

en yakın arkadaşlarım;
1 adet ilkokuldan
1 adet liseden
2 adet üniden
1 adet işten

sevgilim ortaokuldan.

ilkokuldan 1 arkadaşımla görüşüyorum. liseden 2 arkadaş kaldı bende. çocukluk arkadaşlarımdan aynı mahallede oturanlarla daha sık olmak üzere diğerleriyle de arada bir görüşüyorum.

İlkokul ve ortaokuldan yok ama liseden 10 kişilik grubumuz var en çok onlarla beraberim. Üniversiteden de 1 kişi.

Cildiye dışında çare aramayın.
Kuzenimin özellikle burun ve alnı kötü durumdaydı 4-6 aylık bir tedaviden sonra yıllardır hiçbir sorunu yok.

soyulan maskelerden denediniz mi? siyah maske diye geçiyor ama çok fazla çeşidi var. 15 dk bekleyip soyuyorsunuz ve siyah noktaları çıkarıyor. olmadı burun bantları var siyah nokta temizliği için, onları da direkt o bölgeye kullanabilirsiniz.

Benim siyah noktalarım için cildiye bir krem vermişti eriyip yok olmuşlardı. Cilt tipinize uygun bir krem verir. Sıkma ya da siyah maske gibi zorlayıcı şeyler zarar veriyor.

cildiyeci gerekli gorurse once bir sikilip temizlenmesini isteyebilir cildin durumuna gore. ama onemli olan tekrar olusmasini engellemek. onun icin her gece yatmadan once yuzunu temizledikten sonra guzelce tonikle silmen gerek. tonik yerine gul suyu da olur. sonra uygun nemlendirici surucen ama Sabah yuzunu yikamican. goz ve agiz cevreniz suyla silebilirsin.

haftada bir maske uygulayabilirsin. buharla gozenekler rahatladiktan sonra siyah nokta temizlemek daha rahat olur. ama sonra gulsuyunu unutma.

bir de ne malzeme kullandigin onemli. simya evi urunlerine bir goz atmani oneririm.

İmex sabun

1- 13-14 saat

2- işe gidiş gelişlerde haber siteleri, sözlük, müzik. eve gelince duyuru, youtube'dan kısa videolar, bazen film izliyorum.

kendimi geliştirecek bir şey yapmam imkansız gibi bu tempoda.

3-3.5 yol. 9-6 işte. Evde tv aspor transfer raporu.

1- yol 1.5-2 saat arası sürüyor işle birlikte yaklaşık 12 saat gidiyor.
2- geldigimde genelde yorgunluktan ölüyorum, dus alıp sözlüğe bakiniyorum. Bazen ders çalışıyorum bazen televizyon izliyorum bazen aşka gelip yemek yapıyorum veya diğer ev işlerine bakabiliyorum.

Yaptıklarımın ne kadar verimli olduğu ise tartışmaya açık.

1- 8.30da evden cikiyorum. 5.30'da evde oluyorum.

2- spora gidiyorum, bisiklet biniyorum, mangal yapiyoruz vs. bazen gol kenarina gidiyoruz. genelde de 1-2 gibi yatiyorum

Toplam 10 saat evde yokum.(nşa)
İşten çıkıp bi işim varsa direkt oraya gidiyorum veya direkt arkadaşlarımla buluşuyorum(çok sık değil bu durum)

Direkt eve geldiysem bişeyler yiyip biraz tv veya telefonla vakit geçiriyorum. Sonra bi duş, sonrası zaten uyuma saati.

Ev işlerim varsa tv/telefonu çıkarıp o vakti gardrop-ütü-çamaşır vs. İçin ayırıyorum.

Kendimi geliştirecek bişey için zaman oluşturabilir miyim? Aslında evet. Ama o zaman nolur biliyomusun? Akşamki hafif atıştırmam, uyku düzenim, banyo saatlerim ve ev işlerim tamamen bozulur. O 2-3 saate o kadar çok ihtiyacım var ki kimseyle paylaşamam işte napıyım...

1. 11 saat
2. Senle aynı durumdayım. Baygın halde gelip mala bağlıyorum genelde.

1.12 saat
2.şu sıralar biraz salmış olsam da, kendimi geliştirme konusunda sürekli mücadele veriyorum. Kitap okumak, internetten kurs almak gibi şeylerden bahsediyorum. Çok verimli kullandığım tartışılır. Bazen arkadaşlarımla dışarıda oluyorum, yürüyüş yapıyorum. Başlıca engelleyiciler film, dizi, internet.

Yolda tartışma programı dinliyorum, o da bir şeyler katıyor.

günlük veya haftalık program yapıp onu takip etmek etkili oluyor. Habit tracker diye bir şey var ilgini çekerse. Alışkanlıklarını veya basitçe yaptıklarını takip etmeye yarıyor.

Aslında somut hedeflerin varsa, işin çok daha kolay. Çünkü nereye gittiğini biliyorsun, yaptığını neden yaptığını biliyorsun.

Bir dönem anksiyete sorunumu çözmek için haftada 5 gün 30 dk tempolu yürüyordum. Hiçbir engel tanımıyordum. Diz boyu kar yağıyordu veya yağmur. Kafama koyduğum için yapıyordum. Nasıl hissettiğimi umursamıyordum. O istek hiçbir zaman kalıcı olarak varolmuyor. Eve geldiğimde halim yoksa dahi giyinip çıkıyordum, 5 dk sonra vücut kendine geliyor. Yürüyüş bitip eve döndüğümde çok daha dinç oluyordum. Daha rahat bir uyku da sağlıyor.

Kendini yorgun hissetmeyle ilgili mevcut durumu inceleyebilirsin :

-işin fiziksel olarak çok yorucu mu? Tüm gün ayakta mısın? Bir şey taşıyor musun? Vb.
-stres yoruyorsa, onu azaltmanın yollarını inceleyebilirsin.
-yeterince uyumuyorsan uyku düzenini değiştirebilirsin. Uyku kaliten düşükse arttırabilirsin.
-yediklerinin arasında kalitesiz yiyecekler varsa, onlar da kötü hissettirir.
-uzun zamandır kafanda yer alan sorunlar varsa, bunlar bıkkınlık yapar, sırtta kambur olup moraline enerjine zarar verir.

1- sabah işe gidiş 15-20dk, akşam dönüş yaklaşık 40dk, totalde 1 saat yol diyebiliriz. 8.30-18.30 iş. 11 saat ediyor hepsi.

2-işten gelip hemen spora gidiyorum. spora gitmiyorsam genelde dinleniyorum, oyun, film, dizi, internette takılma şeklinde.

1- 6.20 evden cıkış 19.20 eve giriş.

2- dizi, film, müzik. yorgun değilsem kitap okumaya çok gayret ediyorum. haftasonu 1 günü tamamen okumaya,çğrenmeye ayırıyorum. diğer türlü vicdanım rahatlamıyor.

1- 10 saat toplam.
2- yorgun hissetmiyorum ama uykumu alamadığım zamanlar ki çoğu zaman böyle oluyor, erken uyumamaya çalışarak vakit geçiriyorum. uykum varken bir şeyler yapmaya hevesim olmuyor, hobilerimi yapamıyorum o yüzden. uykum yokken hobilerim konusunda kendimi geliştirmeye çalışıyorum ama uzun bir zamandır bir atalet içinde olduğum söylenebilir.

1,5 saat yol git-gel. şu an geçici olarak mesaim 8:30-17:30 ama 17:30da cıktıgım cok nadir.

gelir gelmez üstünü başını değiştir ve sakın beş dk suraya uzanayım vs deme. tv izleme.

Yol toplamda 40dk ya da max 1 saat sürüyor. Normalde 10 saat çalışıyoruz ama bazen bir kriz çıkıyor 17-18 saat çalışmış oluyoruz.

Kendimi sakatlamadan önce spora giderdim vakit buldukça, şimdi spor yapamadığım için çıkışta eve gitmiyorum yürüyorum, geziyorum, birileriyle buluşuyorum.

1-9 saat harcıyorum
2-spora gidiyorum bir ara ingilizce çalışıyordum sınavı geçince bıraktım metal maketlerimden yapıyorum

1-10.5- 11 saat (yol dahil)
2-bazen uyuyakalıyorum, bazen duş bile lüks olabiliyor ( saçlarım vakit alıyor.) eğer iş çıkışı bir programım varsa sabaha yorgun işe geliyorum. gencim ancak fiziken çok yorucu oluyor benim için.

eğer enerjim varsa, film- kitap. dışarıda haftaiçi aktivitem 1-2'dir. 3. gün de dışarıda olursam kendimi asla toplayamam.

8.30-8.40 evden çıkış, 19 gibi eve dönüş.

Haftanın belli günleri iş çıkışı spora gidiyorum. Gitmediğim zamanlar başka bir planım varsa dışarıda oraya gidiyorum, yoksa eve gelip uzun uzun yemek yapıyorum. Film, kitap, arkadaş vs bir şekilde geçiyor akşam. Çalışmanın ilk senesinde erkenden yatıp sabaha kadar bayılmış gibi uyuyordum. zamanla alıştım sanırım. şimdi her şeye zamanım ve enerjim var gibi geliyor.

''matematik'te'' bütün suçu ne güzel çevreye atmışsınız.
daha çok çalışsaydım, iyiydi.

edit : ''matematik'te''

"bütün suç" değil matematik.

Bazı önemli sınavlara az çalıştığım icin ve dikkat eksikliği yüzünden potansiyelimin altında kaldım, şimdi telafi etmeye çalışıyorum.

Hobi olarak ilgilendiğim seyde doğru kişilerle (bana yol gösterip ilgimin ve enerjimin doğru yere aktarilmasini saglayacak) tanışabilseydim ve biraz da aileden varlıklı olsaydım çok farklı bi hayat yaşıyor olurdum. Nasip değilmiş.

ağlatacaksın şimdi beni, neyse.

elbette olabilirdim ama gelişimimi engelleyen veya yolumu tıkayan öyle trajik veya büyük bir olay falan olmadı - başardıklarım gibi başaramadıklarım da büyük ölçüde kendi salaklıklarımdan oldu.

yalnız en BUTTHURT olduğum şey lisansı almanya'da okuyamamak. ben daha 11. sınıfta almanya'daki okullara mail atıyordum keko gibi, böyle böyle ben sizi çok seviyorum ama benim param yok sizin çocuğunuz olayım mı diye. ciddi ciddi leipzig üniversitesine falan "orada yaşamak kaç para, ben 16 yaşındayım geliyim mi" yazıyordum ajfjsks.

ve hepsine cevap veriyorlardı. burs sayfalarına yönlendiriyorlardı, vize almak için neye ihtiyacım olduğunu anlatıyorlardı vesaire.

o dönemde euro uçmamıştı böyle. çocuğunun üniversite eğitimine aylık 2000-2500 lira ayırabilecek bir ebeveyn oğlunu/kızını almanya'da okuturdu.

o ara babam battı. değil almanya'da okumak, lise sonu teyzemin yanında okurken (ailem başka yere taşınmıştı, ben teyzemin yanında kalmıştım düzenim bozulmasın diye) "üniversiteyi hangi parayla okuyacağım?" diye ağladığımı hatırlıyorum. kadın bana harçlık ya da yemek vermese direkt açım yani, üniversiteye mi hazırlanayım iş mi kovalayayım, öyle bir durumdaydım.

16 yaşında leipzig'e "size geliyim mi" diyen adam 24 yaşında üniversite hazırlığı yeni bitirdi aq. babamı ayrı, kendimi ayrı skeyim. ama inat ettim aga, geçen sene kafam yerine geldi, it gibi uğraşıyorum. lisansa gitme şansım yok artık da yüksek lisans için kafaya koydum. kader ağlarını örüyorsa ben de kendi ağlarımı örüyorum artık, ağzını burnunu kırıcam onun.

hedef 2022. gerekiyosa böbreğimi satıcam ama çıkarıcam o parayı. 4 sene var önümde, eşek değilsem giderim. 18'de gidemedim 28'de gidicem. gittikten sonra bi çay içip huzur içinde ölebilirim, koymaz. ama gidicem.

olabilirdim ama cok cok kotu yerlerde de olabilirdim. Dunyanin buyuuuk bir bolumune gore cok cok sansli bir hayat yasadim ve yasiyorum. zengin degilim, alt-orta ekonomik sinif, kirada, devlet okullarinda büyümüş siradan bir vatandasim. buna sahip olmak bile koca dunyada buyuk bir sans. o yuzden ben nedense hep sansli tarafini goruyorum. yoksa milyar dolari olan bir aile icine de dogabilirdim tabii ki ama dusun dusun nereye kadar? bir faydasi yok.

Klişe ama neye göre daha iyi? Genelgeçer başarı kıstaslarına göre evet, hatta kesinlikle. Beni tanıyıp da potansiyelimi gerçekleştiremediğimi düşünen insanlar çok ama ben olduğum noktadan mutluyum. "daha mutlu olmak" düşüncesi tehlikeli bir durum, her zaman daha mutlu olunabilir ama mutlu olma kriterlerimi sağlayabildiğim için öyle düşünmüyorum.

Tam da böyle düşündüğüm için o "daha iyi noktada" olamadım, bunun da farkındayım ama bir önemi yok.

Bazı şeyler farklı şekilde gelişseydi şu anki kafa yapımda ve alanımda olamazdım. Daha iyi yerde olabilirdim ama alanımı ve şekillendiğim insanı seviyorum mutluyum.

Arda Turan'ın transfermarkt grafiği gibiyim

Olabilirdim de olmayabilirdim de. Bu neyi değiştirecek ki? Çok kafa yormadım yoracağımı sanmıyorum.

Kesinlikle daha iyi bir yerlerde olabilirdim diye düşünüyorum. Hiperaktivitem oldugu farkedilseydi ve bir enstrüman çalmaya teşvik edilseydim engin deham ve inanılmaz müzikal yeteneklerim boşa gitmezdi.

Hayir, potansiyelimi canimi cikararak sonuna kadar kullandigim yerdeyim. Daha ustune kapasitem yok.

ben hedeflerime göre epey iyi bir yerdeyim diye düşünüyorum

yalnızca çocukken spora yönlendirilseydim iyi bir sporcu olabilirdim gibime geliyor
geçtiğimiz günlerde ajax erkek futbol takımının kamp yaptığı otelde konaklama fırsatım oldu
sabah taktik, öğlen kuvvet antrenmanlarını izledim, içim gitti, çok imrendim

kendim haftada 5 gün spor yapıyorum ama profesyonel seviyede bir sporcu olmak hep ukte kaldı içimde :)

Yok ya. Yani bende acimadi.

yok yav bazıları tez canlıdır .. acı yok zırlayan bir alet ve sadece :)

Acıtmıyor da irrite ediyor.

normali acıtmaz ama derin diş taşı temizliği denilen kök yüzeyi düzleştirme ya da küretaj (zaten lokal anestezi altında yapılıyor) gün içinde biraz hassasiyet yaratabilir.

Neverlose+1
Bir de sonrasında sıcak soğuk gıdalarda sızlama yapabiliyor bir süre.

Raadol anestezi gerekmeksizin hic acitmiyor. Hissetmezsin bile. Ben yaptirmadan once disci arkadasima olm az bi hassasiyet bile olacaksa igne vur uyustur demistim. Raadol dedi yapti 10 dk'da acisiz tamamlandi.

Benimki biraz farklı. Aşırı taş biriktiği için epey rahatsız etti temizlerken. Dayanamayıp lokal anestezi istedim.

Lokal anesteziyle bir şey hissetmiyorsunuz. Temizlik bitince de harika oluyor zaten.

on alt dislerde hassasiyet oldugu icin o bolgeyi azcik uyusturuyor, geri kalan hicbir sey acimiyor, sizlamiyor.

Bende acimisti ama belki ileri seviyede oldugu icindir.

Acıtmıyor normalde ama dişetinin dibinde ısrarcı bir taş varsa onu temizlemek için uğraştıkça dişeti hafiften sızlıyor. Bir de dişetlerinde çekilme varsa diş taşları gidince oralar boş kaldığı için soğuk şeyler içerken biraz sızlıyor.

benim tecrübem çok acıtıyor. annemin tecrübesi acıtmıyor dişleri hassaslaştırıyor sonrasında sızı vb. rahatsızlık kolayca ortaya çıkabiliyor. kanımca elletmeyin çok mecbur değilse

cevaplar için teşekkürler.

açıkçası şu an yemedi.

ağustos-eylül'e erteledim :)

geçen hafta yaptım. acımadı ki!
korkacak bir şey yok bence büyütmeyin gözünüzde. yazın tertemiz dişlerin keyfini çıkarın.

solante anti aging aldım ben, çok memnunum. bence erkekler de rahatlıklar kullanabilir. fiyatının pahalılığı gözünü korkutmasın, uzun zaman gidiyor çünkü.

Avene.

La roche posay olabilir çok pahalı da değil. Alacağınız zaman önceliğiniz yağsız, light yapılı ve 30 üstü spf olsun. Yağlılar ve yoğunlar hem parlatır hem beyaz beyaz kalıntı bırakır.

Solante

Uriage Hyseac Fluide. Çok yağlı durmuyor, çok memnunum ben.

bunlardan hangisi ciltte yoğurt gibi durmuyor?. iz bırakmıyor?

Rossmannda sun ozon markasınınkini aldım bu yıl koruma konusunda memnunum. N
Fiyat olarak normalde 50 lira civari sanirim bana indirimde 27 liraya geldi. Yogurt gibi durmuyor ama surdugun yer paril paril parliyor terlemissin gibi. Parlamayan ve yogurt gibi durmayan varsa ben de fikir almak isterim.

Cildi kireç gibi kaplaması güneş kreminin etkili olduğuna işaret. Ben solantenin renkli olanını kullanıyorum. Fondoten gibi durmuyor, herhangi bir şeyi kapatmıyor. beyaz durmasın diye tercih ettim. Problem olmuyor.

Evet ben de işe başlamadan önce izin almanın daha kolay olduğunu düşündüm.Yarın arayıp söyleyeyim bakalım ne diyecekler.Cevaplar için teşekkürler.

@want2die Adamlar kronik rahatsızlığım olduğunu biliyorlar aslında ama dediğin gibi bundan bahsetmem zaten. Benim için önemli olan ilaçlar. İlaç olduğu sürece gitmesen de doktora önemli değil. Muhtemelen bir daha gideceğim zaman senelik iznin gelmesini beklerim.

girdikten sonraki hafta 1 hafta tatile gidecem yalnız diye anlaşarak işe girmişliğim var. önden konuş, herhangi bir hoşgörüsüzlük sezersen de sıkıntıyı baştan görmüş olursun en azından.

@yuto Yamanmışsın vallahi :) O sırada tatil yapacak zaman bile bulmuşsun. Dediğin gibi sıkıntıyı baştan görmek önemli. Bu arada ben de mi hastaneye gideceğim diyerek birkaç gün tatile çıksam? Kafama çok yattı.

Beni pat diye aramışlardı pazartesi gel başla diye. O sırada fizik tedaviye gitmem gerekiyordu. 1 hafta geç başlayıp, başladıktan sonra da 1 hafta erken çıktım işten. Sorun olacağını zannetmiyorum.

Şimdi aradım da sorun yok dediler. Ne zaman hazır hissediyorsam o zaman başlamamı söylediler.

1 - vardı
2 - hayır yapamazdım. günde en az 2 saat telefonda ingilzice konuşuyorum ve yazışmalarımın %70'i ingilizce.

nisan'dan itibaren Hollanda'da çalışmaya başlayacağım ve kullandığım ingilizce %100'e çıkacak.

1- evet
2- hayır

I live in English.

1- evet, toefl isteniyordu
2- yapamazdim, internetteki kaynaklarin alayi yabanci dilde. Gelen yabanci danismanlar falan da var

evet mülakat da ingilizceydi
haıt hep ingilizce konuşmam ya da yazışmam gerekiyor

Sürekli zira yabancı bir okulda ingilizce öğretiyorum. :) Türkçe konuşabileceğim kimse yok bir iki öğrenci ve çalışan dışında.

Sanırım vardı, is ilanının kendisi ingilizceydi. İngilizce bilgim test edilmedi ya da sınamadım. Sozume givenildi.

İs yerinde sıklıkla kullanıyoruz. Kodlar, yorumları, commit.ler (yazılım) hep ingilizce oluyor ve bazen özensiz ya da hatalı yazdığımda tanımıyorlar.

İngilizce bilmeseydim almazlardı.

1. Vardı zaten mülakat da ingilizceydi.

2. Her gün kullanıyorum. Yurtdışı lokasyonlarıyla ben görüşüyorum genelde. Ofiste anlayan ama konuşamayan çok. Raporların da çoğu ingilizce.

1. 2 kişi ile ayrı ayrı İngilizce mülakata girmiştim+ sınav.

2. Çok az Türkçe kullanıyorum, yöneticimiz expat

ne yazık ki o iş öyle değil, glutensiz un sağlıklı diyemezsiniz.
glutensiz un denilen şeylerin çoğu aslında bir nevi gluteni alınmış nişasta. dolayısıyla yediğiniz şey pek de faydalı olmuyor.
un içeriğine bakarsanız size yardımcı olabilir belki.

eğer glutensiz beslenmek istiyorsanız bence nohut unu, fasulye unu, badem unu,fındık unu gibi şeyler kullanmanız veya bunların karışımını kullanmanız.

diyeti neden uyguladığınızı bilmiyorum ama sağlıklı insanların gluten tüketimine karşı çıkan da var, glutenli beslenilmesinde bir sıkıntı yoktur diyen de var. populeritesini bir kenara bırakıp iyice araştırıp karar vermek lazım bence.

Glutensiz beslenmenin kalp hastaligi riskini artirtidigina iliskin bazi arastirmalar oldugunu duymustum. Kaynak bulursam iletirim.

1- Çölyak değilsen ye gitsin bir halt olmaz.
2- Karbonhidratsız yaşayamazsın. Yulaf, bulgur, abartmadan makarna vs. ye gitsin.
3- Mesela kek için yulaf unu kullanabilirsin, yulaf son derece faydalı bir şey, keki de gayet güzel oluyor. Şeker olarak da bir iki çorba kaşığı bal koyabilirsin.

Bende gluten intoleransı var. Ortaya çıkana kadar glutenli şeyler yerdim ama evde ekmeğimizi hamurumuzu kendimiz annemin sağlıklı diye aldığı zımbırtılarla yapardık. Doktora bunu belirttim arkasından dolaşmaya çalışma hayatından tamamen çıkaracaksın dedi. O yuzden canan karatay gibi düşünüyorum bu konuda.

Ben et ve sebze yiyorum. Özellikle sebze yiyince hissedilen hafiflik çok güzel bir şey. Bir miktar yemenin çok da zararı olmaz herhalde onu bilebilecek bir insan değilim. Ben vucudum tepki verdiği için çok kolay bıraktım. İnsan bir süre sonra zaten alışıyor.

neden gluten yememeye çalışıyorsunuz anlamıyorum. gluten denilen şey bir protein kompleksi. eğer glutene alerjiniz yoksa faydalı.

Simdi bu konunun uc durumu var,

Colyak hastaligi = Gluten yememeli, yenirse ciddi yan etkiler
Gluten intoleransi = Laktoz intoleransi gibi, hastanelik etmez ama gluten yemek rahatsiz eder (toplumun yuzde onu felan)
Geri kalanlar = istedigi kadar yiyebilir, herhangi bir zarari yok aksine protein.

Muhtelemen ilk iki kategoriye girmiyorsunuz o yuzden rahat rahat yiyebilirsiniz.

otobüs, ryanair ve wizzair gibi seçenekler daha ucuz olabilir. interrail tecrübesi olan biri olarak araştırın derim. her zaman ucuz olmayabiliyor interrail bileti

daha ucuz olabilir daha pahalı da olabilir ama trenin verdiği keyfi asla vermez.

Ben plan yapmadan çıkıp almanyada tren istasyonundaki görevliden eurailin daha ucuza geldiğini öğrenmiştim. Her yere hızlı trenle gittim misler gibi. Ama son dk alacağın için istediğin yerler için rez yaptıramayabilirsin. Eurail seçeneğini de bir araştır bence.

Eurail, interrailin interrail bileti geçmeyen ülke vatandaşlarına satılan versiyonudur, diye biliyorum

tum rotalarin fiyatina bak, flexible degilsen zaten onceden neye ne zaman bincen planlaman lazim sonucta.

mesela berlin prag icin regiojet e bak, 15-20eurodan fazla degildir, prag viyana zaten 15euro.

diger rotalarin fiyatlarini toplarsin, bi simdi early booking fiyatini bi de son dk fiyatlarini.

basit bi toplama-cikarma yani aslinda.

şurdaki otobüs fiyatlarıyla karşılaştır istersen:
www.studentagency.eu

bi de interrail tamamen bedava demek değil. bazı trenlerde 10-15 euro supplement ödeyebilirsin.

@merhum, almanya avusturya civarında pek rez isteyen trenler yok. Yanlış hatırlamıyorsam berlinden praga ordan da viyanaya giden bir tren var. O da rezsiz. Danimarkayı bilmiyorum.

Rez olayları için railplanner uygulaması var storelarda. İndirebilirsin

valla ben 10 yıl önce italya, ispanya vs. yapmıştım. çoğunda supplement verdiğimi hatırlıyorum. belki değişmiştir.

evet italya, ispanya, fransa gibi ülkelerde rezsiz tren yok hiç, olanlar da oldukça eski ve durakta kedi köpek görse duran trenlerden.

1. Hiç gitmez.
2. İlişkinin ne aşamada olduğuna bağlı.

1 - Surprizlerin yalnizken yapilmasi beni daha mutlu ediyor. Evde beni cicekle karsilamasini is yerime cicek gondermesine tercih ederim ama tek secenek is yerine cicek gondermekse o da olabilir.

2 - Sevmem.

"We need to make sure that the diamond we buy to express our love is not destroying the life of someone we will never know."

www.huffingtonpost.com

1- Gitmez. Alakasız insanların olduğu bi ortamda çiçek almak beni gerer. Hele bir de sevmediğim çiçekler olursa(mesela gül) hoşuma gitmediğini daha gıcık bi dille dile getiririm muhtemelen.
2- Sevmem.

1. Gönderen sevgilimse gider flört vs adı konmamış bir şeyse gitmez.
2. Evlilik teklifinde hoşuma gider.

Benim için çiçeğin hoş olabileceği zamanlar var ama pırlanta evlilik teklifi için de başka bir şey için de hoşuma gitmez/kabul etmem.

İş yerime böyle bir şey gönderilsin istemem annem bile yolladığında rahatsız oluyorum.

Tektaş sevmem seveceğim başka bir model alınırsa hoşuma gider evet.

1 - hayır. bonyfood tercih ederim D
2 - tek taş pırlanta hediye? hiç öyle bi merakım yok zaten 9 taksitle alınmış şeyi parmağımda taşımak istemem.

Valla ben erkegim benim bile hosuma gider cicek gelmesi. Cicek sevdigim bir sey degil ama cicek hediye edilmesi sembolik bir sey ve farkli. Isyerine gonderilmesini etrafindakilere karsi havasi olsun amacli degil de beklenmedik bir anda olsun mantigiyla algiliyorum ben. Ben sahsen cicek gondermem ama cicek gelince "bu ne yağğğ" diyen kizin da agzini ortasina bir tane patlatirim:) Tesekkur et gec iste iyi niyetle yapilmis bir hareket sonucta.
Pirlantaya bir sey diyemeyecegim.

1. Hayir
2. Hayir

1- Gitmez. Rahatsız olurum +1 Çok avamca.
2- Hayır, beni tatile götürse daha çok sevinirim. Tek taşı napacağım? Ne işime yarayacak? Bana ne katacak? Bana kendimi özel hissettirmez çünkü çok klişe, hiç düşünülmemiş bir hediye.

Hepimiz seviniriz ya yemiyelim birbirimizi. Yani böyle bir tebessüm geçer. Sonra ay bu ne sevmem falan deriz (*-*)

1. Ne amacla yapildigina bagli ve sevgilimse evet

2. Hayir, cok banallesti,artik manevi bir degeri oldugunu dusunmuyorum

1. Hayır.
2. Hayır.

1-Hayır.
2-Evlenme teklifi amacıyla hediye ediliyorsa evet. :D

1) çiçek istemiyorum, solacak gidecek. Bonnyfood gibi bir şey çok mutlu eder ama
2) hayır tek taşlardan hiç hoşlanmam ve verilen parayı acayip saçma bulurum

1-gonderdiyse ok ama surekli gelmesini istemem. Hatta gondermediye trip atmam ofise gondermek sov bence.

2-no tek tas. Sevmiyorum. Sevdigim tasarim isler yapan bir isim var, ondan bir tane secsin daha iyi. Pirlanta falan oyle duskunluklerim yok.

madem sevmiyorsunuz bu furya ne :)

Herkes cool olma peşinde mk. He he kimse sevmez zaten.

Hikaye bunlar, bırakın bu işleri. İş yerine çiçek gönderilmesinden hoşlanmayacak hatun yoktur.

1. Buket çiçeğe hayır saksıda çiçeğe evet.

2. Evet

1- Sevgilim ya da ailemse olur. Olur diyorum çünkü bunu ancak kabul edebilirim. Çok da matah bir şey değil. Bu yaş olmuş çiçek taşımaya utanan biri olarak nerede, nasıl taşıyayım afedersin.

2- hayatımda hiç normal yüzük bile takmadım, yakıştıramadım. Bence emrivaki yapacağına bana seçtirsin belki çok güzel gelen başka bir şey vardır.

öncelikle stavro+1

1. çiçek almaktan hoşlanmamak yeni trend herhalde.
fakat sevgiliden gelmesi öncelikli olmakla birlikte, her türlü tebrik ya da benzeri amaçla yollanmış çiçek ruhu okşar, güzeldir.

2. tek taş hediye alınacak bir şey değil.
evlenilecekse alınması ayrı bir şey, daha doğrusu eğer tek taş seviliyorsa evlenileceği zaman alınması icap eder.
genelde fabrikasyon ve çok kaba montürlü oldukları için erkeklerin zevkine bu konuda pek güvenmiyorum ve evet, ortalıktaki tek taşları ben de beğenmiyorum.
muhtemelen ben de evlenecek olduğumda almak istemeyeceğim.

ama tek taş diye prenses kesim, mercimek-nohut arası büyüklükte bir pırlanta yüzük alınırsa, çenem dizlerimin hizasına düşer diye tahmin ediyorum.
pırlanta var, pırlanta var.

1-evet çok hoşuma gider.
2-evlilik teklifi ise hoşuma gider tabii ki. diğer türlü ne alaka yani? kabul etmem.

kızarıklıklarınız seboreik dermatit olabilir mi acaba? burun kenarı ve alın kızarıklığı eşimde de oluyor ve sebebi bu hastalık. eğer öyleyse kapatıcı fondoten çok daha zararlı olabilir cildinize.
bunun yerine tedavi amaçlı bir ilaca geçebilirsiniz onlar daha iyi gelecek ve kızarıklıkları giderecektir. bunun için bir cilt doktoruna gitmenizi öneririm.

bb ya da cc krem kullanabilirsin.
hem besler hem de görüntü açısından güzel sonuç verir.
kapatıcılıkta bb>cc
yalnız tavsiyem gidip de migrostan falan almayın; yani en azından gratis watsons benzeri bir yere gidin. hatta avm ecznalerine de danışailirsiniz.
bunların haricinde renkli nemlendiriciler de var; fakat benim önerim bb kullanmanız.

www.trendyol.com


ayrıca clinique anti blemish bb, tavsiye edebilirim.

var dyoda marshallda