banabi kullanıyorum, çünkü evime sadece o geliyor.

Migros sanal market ve getir.

banabi, amazon.com.tr

Sıklıkla getir, nadiren banani. 1-2 kez de istegelsin kullandım.

Migros hemen
Gerçekten hızlı teslimat yapıyor.

Migros, getir, a101 kullandım hepsi de iyi.

diğerlerini de deneyeceğim. kampanyalara göre ona buna bulaşıyorum.

migros sanal market. son 1 senede kendilerini geliştirdiler resmen.

Banabi. Ama sağlam fiyat farkı yiyorum, her seferinde bu son diyorum.

migros sanal market kullanıyorum, çok memnunum.

Migros ve mopas'i kullanirdik. Mopas'ta yer daha rahat bulunuyordu

migros hemen ve trendyol hızlı market özellikle bu ikisi market fiyatlarında ayrıca getirme ücreti de yok.
getir gereksiz pahalı nasıl hala buradan sipariş veriyorsunuz anlamıyorum. indirim çeki olsa bile market fiyatına yaklaşamıyor.
banabi bazen güzel kampanyalar yapıyor ama yinede pahalı.
keza istegelsinin de fiyatları piyasanın üstünde.
bunların yanında carrefour ve migros sanal market çok daha tercih edilebilir.

kullanım sıklığına göre:

migros
istegelsin
a101
getir
şok

şok getirme ücreti almayan tek seçenek olduğu halde sonuncu sırada çünkü sepetin her gece sıfırlanması gibi geri zekalıca bir uygulaması var. yani ben bütün gün aklıma gelenleri, geldikçe teker teker sepete atmışım, ertesi gün bi bakıyorum ki sepetim bomboş. yuh yani.

milyonlarca lira harcanan ve önünde bir sürü pozitif örnek de olan bir sistemde bu nasıl düşünülmez anlayamadım.

banabi ve getir. banabi'de fiyatlar biraz daha uygun olduğu için genelde onu kullanıyorum.

Buyuk ve haftalik ev alisverislerinde istisnasiz migros. Cok da memnunum.

Ara sira sadece birkac sey alacaksam, abur cubur vs o zaman cogunlukla getir'i, nadiren de banabi'yi kullaniyorum.

hepsini kullandım en iyisi hepsiexpress. fiyatlar raf fiyatı. getir ve banabi acayip kazık.

migros sanal market, carrefour, a101.

carrefour'un kötü havalarda ve haftasonlarında 100TL üzerine ücretsiz teslimat kampanyası vardı, artık yapmıyorlar.

Migros hemen kullanıyorum ben. Kampanya falan varsa getir, banabi vs. değerlendiriyorum ama normalde hep migros hemen.

Sanal market çok nadir oluyor, bir aralar 45dk.ya teslim seçeneği vardı kullanıyordum ama o olmayınca gidip alıyorum 10dklık yerde migros diye.

Çağrı market, getirme ücreti almıyor, sepet sıfırlanmıyor.

Geçmiş olsun. Günün sonunda tek başımızayız.

geçmiş olsun, iyi akşamlar.

üzüldüm geçmiş olsun
bu ikiyüzlülük tüm insanlıkta var lafla peynir gemisi yürütmek.

kendi paranı kazanıp adios amigos diyebilmen lazım. yani o aşamada olabilmen lazım.

Diğerlerinden daha az dikkatli davranmışsındır, onlar da biraz bunun hıncını çıkarıyordur. Üzücü ama olur böyle şeyler. Unutursunuz bir haftaya. Geçmiş olsun.

herkesin psikolojisi cozutmak üzere bu ara. bu cepte. korkularımız, anksiyetelerimiz arttı. belki ölmekten, hasta olmaktan korkuyorlar. ikincisi, anne babalarımız insandır. insan da kusursuz olmaz. aile diye kutsallaştırmaya, yüce görmeye gerek yok. sevgileri de kusurlu olabilir tabi ki.

boyle dusunuyorsan neden bu kirginligini ayni bu cumlelerle onlara soylemek varken bize yaziyorsun acaba?

Onlarla paylasabilsem buraya yazmazdim.

Eğer sağ alt ise (başlık sol diyor ama ilk cümlede sağ demişsiniz, emin olamadım) 12 parmak ülseri diye bir olay var, o da olabilir. Doktora bir sorun.

Yanlışlıkla sağ yazmışım ilk cümlede. Sol alt olacak.

Ağrın varsa parol + nurofen, yoksa sadece nurofen

covid olma riskiniz olabilir (umarım değildir)
bende de aynı bu şekilde başlamıştı

Bana Jim Jefferies'i andıran Joe Rogan var. Son zamanlardaki favorim kendisi.

Jim jefferies ve Tom segura izlemiş ve sevmiş biri olarak:
Akabinde Michelle Buteau izledin, çokk tatlı çok keyifliydi.
Ama asıl önerim jo koy. Efsane bir adam. Tavsiye ederim.

ekşici gibi olmasın ama şu dave chappele'in en az 3-4 şovunu izledim yenilerden mimik oynamadı ya bir bana mı kenidini beğenmiş ve sıkıcı geliyor . çok severim stand up izlemeyi ama bir gülemedim şu adama

soru içinse
joe rogan
eric andre
jım jefferis son hafatalrda izleyip beğendiklerim

Pek standup izleyen biri değilim ama Ricky Gervais - Humanity'i bayağı beğenmiştim.

kevin hart'a gülüyorum

ev hizmetlerinde çalışan bir işçinin tazminat hakkı vardır.

ama;
"Kızkardeşi doğum yaptığından torunuyla ilgilenmek" bir fesih sebebi değildir. bu şekilde istifa ederse kıdemini yakar.

sgk'sı yapılıyor mu? (genelde yapmazlar) sgk'sı yapılmıyor ise sgk'mı yapmadığın için iş akdimi feshediyorum demesi lazım. bu durumda kıdemi yanmaz.

SGK si yapiliyor. İşten bir süre izin alması gerektiğini bir ay öncesinden söylemişti işverene.

İşten ayrılmadıysa eğer, bu şartlar altında (yani mücbir sebeple 40 gün işten uzak kalacak olmaması durumunda ki bahsettiğiniz neden iş kanununa göre keyfi sayılabilir) işinden istifa etmesi ya da işveren tarafından iş akdini yerine getiremeyeceği ya da getiremediği için işten çıkartılması durumunda tazminat hakkı doğmaz bu yüzden bu şekilde ayrılmaması en doğrusu olur. Ama anlaşırlarsa kıdem tazminatını alır ayrılır orası ayrı ihbar tazminatını unutsun tabi bu durumda.

Eğer ayrıldıysa yine bu tarz konularda işçi mahkemeleri işçinin tarafında oluyor diye biliyorum bir şekilde döndürebilir lehine avukatın şifahen söylediklerini öne sürerek.

Kıdem Tazminatı Hak Etme Koşulları;

"İşçinin kendi isteği ile işten ayrılmamış olması, sözleşmenin işveren tarafından sona erdirilmesi ya da kendiliğinden sona ermesi"

Edit: İmla

sgk'sı yapılıyorsa ücrete bakmak lazım, ücretler de tam olarak ödeniyorsa ne yazık ki yapcek bir şey yok.

ya kıdemini yakacak, ya da "eylüle kadar ücretsiz izne çık" teklifini kabul edecek.

1- kendi isteği ile istifa eden kişi kıdem tazminatına hak kazanamaz. işçinin kendi isteği ile işten ayrılıp tazminata hak kazanabilmesi için belirli bir nedenden dolayı kendi iş akdini feshetmesi gerekir. o nedenler şurada detaylı anlatılmış:

kulacoglu.av.tr:~:text=Y%C3%BCr%C3%BCrl%C3%BCkte%20bulunan%20yasal%20d%C3%BCzenlemeler%20gere%C4%9Fi,dahi%20k%C4%B1dem%20tazminat%C4%B1na%20hak%20kazanacakt%C4%B1r.

2- İşveren tarafından iş akdinin feshi yani işten çıkarılma iş kanununda ikiye ayrılır: geçerli nedenle fesih ve haklı nedenle fesih. İşçi geçerli neden ile işten çıkarılırsa kıdem tazminatına hak kazanır, işsizlik maaşına başvurabilir. Haklı neden ile işten çıkarılırsa kıdem tazminatı alamaz, işsizlik maaşına başvuramaz. Geçerli nedenle fesih performans düşüklüğü vb. daha hafif nedenler olduğunda uygulanır. Haklı nedenle fesih ise işçinin ahlak ve iyi niyet kurallarına uymadığı durumlarda uygulanır.

3- Asıl önemli detay: şu anda salgından dolayı işverenin işçiyi geçerli neden ile işten çıkarması yasak. Şu anda bir işçiyi işten çıkarmanın tek yolu haklı neden ile işten çıkarmak. Ki bu da işçinin siciline işlenen bir şey, 4857 Sayılı İş Kanunu 25/II maddesi olarak aratırsanız göreceksiniz.

4 - ev hizmetlerinde çalışanların sigortalılık durumu ayda çalıştığı gün sayısına göre değişir. aynı işverene bağlı olarak ev hizmetlerinde ayda 10 gün ve üzeri çalışanların sigortalılık durumu normal bir işçiden farksızken, ayda 10 günden az çalışıyorsa işveren tarafından sadece meslek hastalığı ve kaza sigortası diye bir sigorta türü ödenir.

"Ayda 10 günden az çalışanlar iş kazası ve meslek hastalığı yönünden sigortalı sayılacak, primleri çalıştıran kişi tarafından ödenecek, sigortalılar isterlerse takip eden ayın sonuna kadar uzun vade (emeklilik) ve genel sağlık sigortası primi ödeyebilecektir."

Dolayısıyla işçi ayda 10 gün ve üzeri aynı işverene bağlı çalışıyorsa kıdem tazminatına kesinlikle hak kazanır ancak şu anda ülkemizde hiçbir işveren işçisini kıdem tazminatına hak kazanabileceği yol olan geçerli nedenle fesih yaparak işten çıkaramaz yasak olduğu için.

Benim anladığım kadarıyla anneniz ücretli izne çıkmak istemiş. 5 yılı aşkın süredir çalışıyordu demişsiniz. Ayda kaç gün gidiyordu? Kaç gün gittiğine göre yıllık izin hakkı doğar, atıyorum her gün gittiği bir iş ise bu 5 yıl içinde yıllık izin haklarını kullandı mı? Yoksa birikmiş yıllık izin hakkı var mı?

Birikmiş yıllık izin hakkı varsa ona sayması belki istenebilir.

Ama çok üzülerek söylüyorum şu dönemde hiçbir işveren ev hizmeti olsa bile işçiye 40 gün ücretli izin vermez bence. 40 günlük ücretli izin 40 gün boyunca işçinin çalışmaması ama maaşının ve sigortasının çalışıyormuşçasına yatırılması. Dediğim gibi birikmiş bir izin hakkı da yoksa bu kadar uzun bir süre boyunca ücretli izin pek kabul edilmez.

Bu durumda işverenin ya ücretsiz izne çık ya istifa et önerisi makul gibi geliyor ama istifa ederse kıdem tazminatı yanacak. Onun için bence işveren kabul ediyorsa en mantıklısı ücretsiz izne çıkmak gibi görünüyor.

Ya da işveren annenizi 25/2 haklı neden ile çıkarır ve annenizin kıdem tazminatına hak kazanmamasına rağmen yani yasal olarak gerekmemesine rağmen tamamen kendi iyi niyeti ile tazminat öder ama bir işveren işçisini aslında kendi çıkarmıyorsa bunu neden yapsın ki?

tatlı hayat, tatlı kaçıklar... yalnız tatlı kaçıklar moralinizi biraz bozabilir. bugün bir bölümü yayınlansa kanalı kapatırlar.

Beş kardeş
Şaşıfelek çıkmazı

üsküdar'a giderken.

işler güçler'de olabilir.

Bulabilirsen Kaygısızlar, Sıdıka, Bizimkiler

Yedi Numara bir de tabii.

Kardeş payı

çok dış katmanda şeylerse normal.

ama derinlerdeki şeyleri de tutup her önüne gelene anlatıyorsa o beni biraz soğutur.

"Seninle iyi bir çift olabiliriz ama benim sakat yanlarım var ve aradığın mükemmeliyetçiliği sana veremeyeceğim büyük ihtimalle" alt metinli bir şeydir bu kanımca.

Diğer taraftan da göz dağı verme.

yakın bulmuştur sizi, dertlidir, anlatmak istiyodur anlatamıyodur, o sırada karşısına siz çıkmışsınızdır, size dökmüştür içini.

Niye cool görünme çabası olsun, neden hayır gelmesin.

Ruh sağlığı zor bi konu, gün oluyo kimseyle tek kelime etmiyorsunuz, gün oluyo içinizi dökmek, birikenleri atmak istiyorsunuz.

Bir de ilginçtir en ilişki meraklısı kadınlar hep böyle piskolojisi bozuk erkeklerin peşinde gezer.

Bana açıp gömleğinin altındakileri göstermek gibi geliyor. Durduk yere ama, sokak ortasında, açıyor gösteriyor. Konteksten bağımsız. Psikolojik problemlere tolerans gistermedigimden değil, bu meselelerin özel, kişisel olduğunu düşündüğümden herkese olduğu gibi açıklamak bana biraz ucuz geliyor. Sizin de fikrinizi merak ettim.

Kişiye göre değişir bu. Başka emareleri yoklardım. Eğer öz farkındalığı yüksek biriyse dert etmezdim. Bi de o anki konuya bağlı.

Kişiye göre değişir. Bazen insanlar kendisini tanımayan ve bir daha rastlamayacağı insanlara kendini anlatmaya meyilli oluyorlar.

Ben de bahsettiğin kişi olabiliyorum çoğu zaman ve benim eşim de senin gibi. Bu bakımdan çok farklı insanlarız.

@Hallegadola +1

Bazen yeni tanıdığın insanlara anlatmak, yıllardır tanıdığın insanlara anlatmaktan daha kolay oluyor.

haşmetizm'e katılıyorum. ben de seni gömmeye gelicektim ama gömmemeye ve empati kurmana yardımcı olmaya karar verdim. sonra üşendim o yüzden kısa yazıcam. insanların böyle tikel sana göre normalden sapan davranışlarını acımasızca eleştirmek yerine nasıl bi dünyada, ortamda yaşadığımızı düşünebilirsin. "sağlıklı" kalabilen normal insanlar aslında psikopatlığa daha yakın geliyo bana. insanın türlü türlü hali ve dışavurumu var, bir şey illa bir şeyden kaynaklanmaz. geçen sene italya'da covid yasaklarının yeni kalktığı zamanlarda bi meydanda tek başıma oturuyodum. bi kadın gelip italyanca bilmediğimi de söylememe rağmen kendi dilinde uzun uzun %90'ını asla anlamadığım dertlerini anlattı bana. karantinayı yalnız geçirmiş. zaten yalnız biriymiş anladığım kadarıyla. hayatımda ilk defa görmüştüm kadını, it gibi serseri gibi tek başıma bira içiyodum. geldi anlattı. hatta saate de baktım 1 saat filan konuştu. bu kadın sınır bilmez ya da cool görünmeye çalışan biri değildi. şanssızdı. şimdi düşünüp sana tekrar sinirlendim. hain misin.

birinin bana psikolojik problemlerinden bahsetmesi basurundan bahsetmesiyle aynı etkiyi yaratıyor. cool olduğunu düşünen arkadaşlar mı varmış?

arkadaşlar bu tür bir şey ikiye ayrılır:
1) adam gerçekten dertli ve şanssızdır, bir sürü şey olmuş olabilir, mesela adamın ailevi çevresel ve psikolojik stres koşullarından dolayı eğitimi sarkmıştır, tipik türk kızı olarak mesela adını sormadan işini soruyorsunuzdur, o da okulunun devam ettiğini söyler ama sorumsuz bir öküz olmadığını, aptal biri olmadığını göstermek için açıklama yapmaya başlar ve konu konuyu açar, dolmuştur çünkü. siz bunlara basitçe "hmm hadi eyvallah" (abi kachayim, ne tuhaf adammış) der kaçar gidersiniz. bu kişi 10 tane psikiyatra gitmiştir ve verilen teşhis sadece majör depresyondur.
2) bu da gerçekten hastadır, üsttekinin aksine sorumluluğu da yoktur, "yeaa bazen elime taPanca alıp (evet p ile) önüme geleni vurmak istiyorum" gibi salak şeyler söyler, sizler de "kendine zarar vermeni istemiyorum burç" dersiniz sarılırsınız, bunlar da palazlanır da palazlanır, üstteki adam türkiyenin en iyi yerine gitse of boş muamelesi yaparken alttakine "olsuuun :))" yaparsınız.
işte daha acısı da alttakinin dallamalığı da üsttekinin üstüne yıkılır, acı olan da budur.

cool olma meselesine cevap vermemişim, valla kendimi cool hissetmediğim gibi çoğu zaman pişman oluyorum anlattığıma, çünkü sizin gibi düşünen biri olabilir karşımdaki diye düşünüyorum ve acaba rezil mi oldum vs diye düşünüyorum anlattıktan sonra ama napayım çoğu zaman engel olamıyorum kendime.

benim iliskilerimde de oluyor bu. Hadi benden sikildi desem, bir dahaki bulusma gerceklesmez, ama yok yana yakila geliyor yine. Ben de merak ediyorum sebebini, cevaplari takip edeyim bari :)

yanlış insanlara denk geliyorsunuz. bunun nazla alakası yok, karaktersizlik diyorum ben. maalesef sayıları çok olduğu için sürekli karşınıza çıkıyor olabilirler.

Muhabbet hızlı ilerlediğinde öyle oluyor bende de. Fazla ileri gittik galiba, biraz sağduyulu olalım refleksi.

@invictae kesinlikle paranormal bir olay :))
@cometome bu çok doğru ancak olayların işleyişindeki mükemmel sisteme bakınca tek cevap bu değil gibi duruyor.
@epistemic_regress bu kesinlikle doğru yani hepsini açıklayan şey bu değil ama olan bir şey, o anlık kaptırmış gibi oluyorlar çok fazla sonra kendilerine gelince "naptım ben yaw" deyip ertesi gün "hmm evet" oluyorlar.

Kiraz sapı, karanfil, mısır koçanı ve tarçın çubuğunu kaynatıp iç demişti göründüğum diyetisyen. Etkisi oldu bende. Ölçüleri birer tutam, tarçın çubuğu bir tane, karanfil üç beş tane.

Mısır püskülü de olabilir ya. Abuk sabuk, atıl bir şeydi işte.

www.youtube.com

tadı da güzel, çok da işe yarıyor.
zaten limonlu su bile içseniz ödem attırıyor gerçi ama bu tip çaylar daha etkili tabii.

maydanoz yiyin bol bol.

Sağlıklı beslenmeyle desteklenmediği sürece mucize olmuyor.

Benim favorim, ananas çayı. Ananası bütün alıp kabuklarını tencerede kaynatıp şişelere koyuyorum. Her sabah bir bardak içiyorum. Ananasın kendisini de ananas+ıspanak+nane+maydanoz smoothie yapıyorum. Bu kadar faydalı ve keyif veren başka meyve yok ya canım çekti.

Bu tarz detoksların süresi oluyor yalnız. 1-2 haftadan fazlası böbrekleri yorar dikkatli olmak lazım. Ayrıca 3 litre su için.

1 adet limon, 1 dal tarçın, 1 tatlı kaşığı karanfil, 1 tatlı kaşığı karabiber, yeşil elma, bir tutam kiraz sapı, bir tutam mısır püskülü, 2-3 lt su

hepsini kaynat, sonra süzüp sabahları 1 bardak iç demişti sporcu bir abim ancak henüz ben de deneyemedim. spor yapıyorum baya da zayıflamıştım ancak bel bölgesi bir türlü gitmiyordu, yakında ben de deneyeceğim bu tarifi.

aslında ödem atmak diye bir şey yoktur. yani ödem çok ciddi rahatsızlıklarda görülür böbrek yetmezliği vs.
ama şişkinliklere iyi gelen daha doğrusu sindirime, gaz sancısına iyi gelen bitki çayları mevcuttur. ben genelde açlık otu 3-5 tane atıyorum ıhlamur ve biraz da melisa ile birlikte demliyorum çok iyi geliyor.

2 tane aldım ben biri us polo biri loft. polo rahat-regular fit. loft slim fit.

transparan olmamasına dikkat edin. mavidekiler çok transparan mesela.

Vucudunuza da bagli beyaz renk biraz. Gobekli ve memisli degilseniz jean ile de sort ile de gayet guzel gider.

Göğüs kaslari ve omuzlarına bağlı. Liseli gibi de olabilirsin, İngiltere prensi gibi de.

ten rengin ne?
kıllı mısın?
memelerin nasıl görünüyor?
bunlar önemli

yukarıdakiler engel teşkil etmiyorsa slim fit kalıplar güzel olabilir.

sizin için hödük demeyelim, medeni cesareti yüksek diyelim.
ama kadın tertemiz gıcıkmış.

İyi demişsin, helal olsun.

"Zaten binanın en büyük asansörünü kullanıyorum.."

Asansör üç kişi ve onların birkaç parça eşyasıyla uygun mesafeli bir şekilde doluyor ama dördüncü kişi bu mesafeyi bozuyorsa kadın haklı olabilir. Arkadan mıy mıy konuştuğu için yine de gıcık. Hönk diye kadını bozduğun için sen de pek şey sayılmazsın.

Kadının size ne sorması gerekiyordu ben onu anlamadım?

Hastanedeki asansörlere covid sebebiyle 4 kişi binebiliyor. asansör 3 kişilikse ve kadın 3. Kişiyse problem nedir?

Asansörde 1 kişi var diye boşalana kadar beklemesi gerekiyorsa bence çok saçmaymış.

Aynı şekilde minibüs ve metrobüsüde bekleyin o zaman. Hatta bakkal Marketide beklersiniz. iyiymiş

Ya geçen markete gittim bir teyze market arabasıyla geçti yanımızdan, sonra bir kere daha denk geldik başka bir koridorda, sonra bir daha geçerken kadın bir anda bağırdı "ya yeter durmadan geçiyorsunuz burdan çekilin ben geçicem" dksjdnaldkma

şok olduk. yani iki kişinin rahatlıkla geçebileceği genişlikte bir koridor, kendisi de en az bizim kadar dolanıyor ki denk geliyoruz. zaten orası market keyfine dolanmıyorum almam gereken şeyi arıyorum, kadın bize kızdı.

garip insanlar.

Ben de sizin gibi sorarım ve rahatsız olurum. Bir de denyoymuş kadın. Çok iyi demişsiniz, içimin yağları eridi, ben de aynısını yapardım ahahahah.

ben de sizin gibiyim, insanlar işte... işlerine geldiği gibi her zaman.

Valla helal olsun ağzına sağlık. Hödük olan kadın, hem de böyle katmerli hali

@respect ben kadın bize sorsun demedim, kendisi başkası binmeye kalkınca geri çevirdi ya, madem o kadar pimpirikli kendisi de binerken sormalıydı diye düşündüm. yoksa bana fark etmez. ben sadece kendim binerken içeride birini görünce bi ufak müsade alıyorum. bu dönemde insanlar asansörde tek olmayı tercih edebilirler. ama iki kişinin olduğu asansöre binip, 4. kişiye gelme demesi garip.

@IncredibleMau :):) asansör 8 kişilik ama tabi hiçbir asansör üzerinde yazan kişi sayısı kadar kapasiteye sahip olmuyor. farklı bir bakış açısı, aslında mantıklı, bir kişi bir kişidir sonuçta. kadın kendisiyle bütün kapasitenin tamam olduğunu düşünmüş olabilir. burada kilit nokta arkadan konuşması diyebiliriz.

Zamanında İngiltere'de, "Polonyalılar geldi ülke çok bozuldu her yerde bunlar var" diyen kebapçı bi Türkle tanışmıştım. Kendi orada n'apıyor orayı bozmuş mu hiç düşünmüyordu. Bunu hatırladım :D

Yani üç kişi mesafeli durur gibi geldiyse binmiş ve dördüncüyü istememiş olabilir aslında. Ama sen de haklısın millet bencil. Mesela otobüslerde de binerken "arkada yer var gidin biraz" diyen sonra "aaaa yeter kimseyi almayın arkası sıkışık" diyenler aynı tipler :D

sanirim ben de ayni senin yaptigini yapardim ve takildigin noktaya takilirdim. ve evet insanlar biraz sey -_-

ofelia 90a takmışsın öyle diyeyim, tebrik ediyorum, senin yerinde olsam ayynısını yapardım.

Valla iyi yapmışsınız.

Başlığın devamında "orucu bozar mı?" diyeceksiniz diye çok korktum.

Belki ibadetinizi yapıyor olmak huzur veriyordur, stresinizi azaltıyordur. Ondandır :)

ben oruçken açlıktan inzivaya çekilip sessizliğe ve sinire bürünüyorum. muhteşem olay bu.

Böyle yan etkileri varsa ben de oruca başlayayım. Fizyolojik altyapısını bilmiyorum, meditatif bir alana girmissindir, yukarıdaki arkadaşın da dediği gibi ibadetini yerine getirdigin için huzurlu hissediyorsundur. Bir de yemek yeme hazzını ertelemek de bir nevi dopamin detoksu olduğundan izlediğin sitcomlara iki kat fazla gülerek arayı kapamaya calisiyorsundur. Nedeni önemli değil, sonucu beğendim. Bu kadar insanın bir bildiği var demek ki, oruç tutmayı bir düşüneyim.

Dopamin reseptörleri ile alakalı olabilir. Oruçluyken dopamin alamıyorsun böyle en küçük şeyler bile sana zevk vermeye başlıyor.

(bkz: dopamin reseptörü)

Çocuğum yok, kedilerim aşıyı ateşsiz atlatıyor. Ama internette böyle şeyler hep abartılıyor zaten. Hani başı ağrısa beyin kanseri, midesi bulansa mide kanseri çıkıyor ya insan.

İnternete değil hemşirenize güvenin. Doktora gitseniz de size önerdiklerinin aynısını yapmayacaklar mı?

Konuya uzağım ama en kötü doktorun söylediği en woke ebeveynin söylediğinden iyidir. Sen doktorunu dinle.

bir ateşin yüksek denebilecek noktaya gelmesi bile farklı ölçüm noktalarında farklıdır. mesela kulaktan ölçüğün 37 ile ağızdan veya koltuk altından veya makattan ölçtüğün 37 ile aynı yükseklik seviyesinde değildir. Kulaktan ölçersen 38 üstü ciddi iken makattan ölçersen 37 üstü risklidir gibi gibi. rakamları attım. internette araştırıp bulabilirsin.

makattan riski biliyorum. örneğin ağızdan 38.

internet anne babaları çok abartıyor. normalde çocuk gece uyuyabiliyorsa calpol bile kullanılmasa olur.

bizimki hiç ateş yapmadı 2 yaş aşıları da bitti hala ateş yok.
fitil kalındır 2 aylık için ortadan 2 ye bölün.
39 a kadar ses etmeyin

En fazla ateş yapan difteri tetanoz boğmaca aşısında bile hemşirenin önerisi yetiyor.
Ateş olursa bebeği soyun, nemli bezlerle koltuk altından serinlemeye çalışın. Yanında fitil de uygulayın.

internet anne babaları fazla abartıyor. ikinci ay aşısı verem ve ismini unuttuğum diğer iki aşıdan oluşuyor, özellikle verem baya ateş yapar. kolay değil, üç aşı oluyor çocuk. oğluma da mart ayında yaptırdık veremi ve akşamına baya ateş yaptı. 38'i de geçti. ama dediğiniz gibi calpol vermekle yetindik.

biraz sıkıntılı bir akşam geçirdi ama sabahına ateşi normale dönmeye başlamıştı. sizinki de öyle olur kanımca. şu anda hastaneye böyle şeyler için gitmeye gerek yok. hastaneye gitmek daha bir risk hatta.

doktor, hemşireden ziyade annenize ya da tecrübeli birine sormanız da kabil böyle durumlarda. doktor da bir getirin bakalım diyecek nihayetinde.

Biz aşı olduğunda ateşi hemen takip etmeye başlıyoruz. Örneğin normalde 36larda seyrediyor, 37.5'u geçmeye başladıysa ve çocuk huzursuzsa çok ağlıyorsa dolven veriyoruz. Çocukta huzursuzluk yoksa ateşi takibe devam ediyoruz. Şimdiye kadar 38'i hiç geçmedi. Yazdıklarım doktor tavsiyesi değildir ama biri doktor biri sağlıkçı olan ebeveynler olarak uygulamamız bu şekil.

(bkz: tercih değil yönelim)
Kimse oturup düşünüp "ben şu cinsiyetle takılayım" demiyor.

Abi sen nasıl karar verdin işte öyle :) bu oturup üzerine düşünülen bir şey değil hissetmekle ilgili

"Tercih", "karar" gibi sözcükleri kullanmamanızı öneririm. Her yerde söyleniyor, tercih değil yönelim. Bu sözcükleri kullanırsanız eğer insanlar sizin homofobik olduğunuzu düşünür.

Eğer heteroseksüel bir bireyseniz kendi yöneliminizin aşağı yukarı nasıl geliştiğini hatırlıyorsunuzdur. İçten gelen, bilinçsiz ve doğal bir süreç olduğunun farkındasınızdır. Diğer cinsel yönelimler için de aynı şey geçerli. Elbette materyalist bir bakış açısıyla bakacak olursak her şeyin bir sebebi vardır diye düşünebiliriz, ama düşünmek gerekir mi bilmiyorum. Çok fazla faktör (biyolojik, çevresel, kültürel, psikolojik) bir araya gelerek ortaya çıkıyor bu durumlar. Aynı şey heteroseksüellik için de geçerli.

@mikahakkinen: duyuru sahibi cinsiyetten bahsetmiyor, cinsel yönelimden bahsediyor. bizim milletimizde nedense bu konuda korkunç bir bilgisizlik ve bilgi kirliliği mevcut.

Tercih edilen bişey değilki bu? Hmm dur bakalım neyi tercih edeyim mi diyorudz?
Cinsel yönelim ergenlikten çok daha önce belirleniyor.
Bir de kafanız çok karışık veya eksik bilgi sahibisiniz gibi duruyor. O yüzden öncelikle cinsiyet kimliği ve cinsel kimlik arasında farkı da hatırlamak gerekir. Çocukların cinsiyet (toplumsal cinsiyet) kimlikleri bebeklik/çocukluk yaşta oluşuyor, çevresel etkenlerle daha görünür veya daha saklı hale geliyor. Cinsel kimlik veya yönelimse bu cinsiyet kimliğinden (ve nasıl taşındığından) çoğunlukla bağımsız olarak şekilleniyor.

Fizyolojik boyutunda belki interseksler bişey söyleyebilir ancak onlarda bile doğrudan fiziksel etkilerin (hormon, fiziksel gelişim vs) çok etkili olduğunu sanmıyorum .

Özetle doğuştan, kendi genetik ve psikolojik yapımız, uyaranlar ve bu uyaranlardan etkilenme biçimimiz vs .

Heteroseksüel olmayı nasıl “tercih” ettiniz? Bu soru üzerine düşünürseniz cevapları kendiniz bulabilirsiniz.

“Tercih” diyerek düşünüp alınan karar olarak demiyorum. Yönelim terimi daha doğru olabilir. Bazılarımız sadece karşı cinse yöneliyor. Bazılarımız her iki cinse de yöneliyor. Bazılarımız da hemcinsine yöneliyor. Mesela benim anlamadığım şey bu yönelimin nedeni? Sadece ailenin, çevrenin etkisi olduğunu zannetmiyorum. Biyolojik/fizyolojik olarak da sebepler vardır. Tam olarak ne oluyor bunlar mesela?

@hayaletimsi

Ben olayı eşcinselliğe indirgemedim. Kendime “neden” diye sorduğumda ben de tam cevap bulamadım.

İşte bu sebepler bir duyuru cevabına yazılacak kadar net ve basit değil.

en.m.wikipedia.org

Belki şurayı okuyarak az çok bir fikir edinebilirsiniz.

Hocam bunun neyini tam olarak anlamadınız anlayamıyorum. Şimdi sen cinsel yönelim olarak ne hissediyorsan bu da aynı şekilde oluyor, cinsel yönelim senin erkek ya da kadın olmandan bağımsız işleyen bir süreç, senin cinsiyetin erkek olabilir kadın olabilir ama cinsel yönelimin illa diğer cinse karşı olmayabilir bu bir norm değil, hem psikolojik ve biyolojik olarak aynı cins senin ilgini çeker, hetero biri nasıl hissediyorsa eşcinsel biri de aynı şekilde hissediyor bir farkı yok.

Bir heteroseksüel olarak bu soruyu soruyorsan zaten inkâr etsen de eşcinselliği anormal olarak görüyorsun demektir. Senin için psikolojik ve fizyolojik boyutu nasıl ise senin dışındaki tüm insanlar için de aynı şekilde.

@himmet

Heteroseksüel olarak sormuyorum bunu. Şöyle izah edeyim. Heteroseksüel neden karşı cinse yönelir, eşcinsel neden kendi cinsine yönelir. Beyinde, vücuttaki hangi faktörler cinsel yönelime neden oluyor. Mesela heteroseksüel birey karşı cinsten birisini çıplak görünce uyarılıyor diyelim. Eşcinsel de hemcinsinden birisini çıplak görünce uyarılıyor diyelim. Bnim merak ettiğim şey bunların altında yatan yada yatanlar. Genel olarak yönelimin altında ne var? Olayı hemcins/karşı cins olayına indirgemeden soruyorum. Heteroseksüeller doğru, eşcinseller yanlış gibi bir fikrim yok.

Abi kimse kimseti dinlemiyor veya anlamaya çalışmıyor. Soru soran dahil.
Cevaplayan bazı arkadaşlara: soru soram eşcinsellik diye bir olay karıştırmamışki? Hemen taşlamaya girişmişiz . Nasıl oluyor diye genel soruyor.


Arkadaşım, cevaben de sana sadece bu fizyolojik bişey değildir; kültürel, psikolojik, çevresel etkenler sebep oluyor diye cevap verildi. Olay fiziksel bir şeyle yön almıyor. Yani ergenlikte veya daha geç/erken biyolojik/ fizyolojik etkiyle cinsel dürtüler doğrudan yön kazanmıyor. “İşin psikolojik boyutu kadar fizyolojik boyutu da var herhalde” hayır yok :)

Hemcinsine arzunun üreme durtusune baskın gelmesi cidden büyük bir olay. Nedenini ben de çok merak ediyorum. Kimi neden arzuluyoruz?

ben eşcinselim. kendimi bildim bileli erkeklerden hoşlanıyorum. ergenlikle alakası yok aslında. 3-4 yaşından hatırladığım şeyler de var. 8-9 yaşından hatırladığım şeyler de var. ergenlikte bir anda keşfedilen bir şey değil, içinde hep var o yani.

nedenini ise bilmiyorum. aslında kimse net bir şekilde neden bazı insanlar kendi cinsinden, bazıları karşı cinsten hoşlanıyor bilmiyor diye biliyorum. bilimsel olarak yani.

@silah taciri
Verdiğiniz cevaplardan yazılanları okumadığınız izlenimi oluşuyor. Cinsel yönelime etkisi olabilecek biyolojik faktörlerin incelendiği çalışmalar mevcut. Siz de illa bunu merak ediyorum diyorsunuz. Link gönderdim ama hala aynı soruyu sormaya devam ediyorsunuz. Merak ediyorsanız açıp okursunuz. Kaynaklarda bilimsel çalışmaların kendileri de vardır, daha ayrıntılı inceleme yapabilirsiniz. İngilizce wiki'den örnek verdim daha güvenilir olur diye ama yok türkçe kaynak istiyorum diyorsanız "cinsel yönelime etki eden biyolojik faktörler" gibi bir google aramasıyla bazı sonuçlara ulaşmanız mümkün.

Ayrıca ergenlikle alakalı bir durum değil. Hetero bir erkek olarak merve adında bir kızdan hoşlanmıştım ilkokulda. Eşcinsellerin de benzer durumda olduğunu düşünüyorum.
Toplumsal baskı ve cinsel eğitimlerin erken yaşta verilmemesinden dolayı hetero ilişki deneyimleyip hüsranla sonuçlanan vakaları gören kişiler sanki tercihini değiştirmişler gibi algılıyorlar. Mesela murat övünç’ün bir oğlu var. Eşcinsel olan bu adamın kendi kanından dahi olsa ne surette bir ilşkiyle o çocuğu yaptığı meçhul. Belki çok sarhoş olup kendini kaybedip belki tüp bebek gibi bir yöntemle.

Hayatinda hic escinsel gormemis, bu sozcugu duymamis, asiri muhafazakar ulkelerde, ailelerde yasayan cocuklar escinsel oluyor, bu nedenle tercih demek yanlis, cunku tercih olmasi icin secenek olmasi gerekli. Binlerce yil once televizyon yokken, koylerde kabilelerde escinsel dogan kisiler oldu, nasil tercih olsun ki.

@silah taciri

heteroseksüel ya da homoseksüel misin onu bilemiyorum. zaten söylemeye çalıştığım senin bir cinsel yönelimin var. sen bunu nasıl edindiysen, sende nasıl şekillendiyse diğer tüm yönelimlerde de aynı. farklı bir şey aramaya çalışma. bunu yapınca kendini normalleştirip diğer yönelimleri anormalleştiriyorsun istemesen de.

@himmet dayi

yav ben kendi yönelişimin nedenini de merak ediyorum. Nasıl karar verdim? mesela beyin kendi içinde kısımlara ayrılmıştır. limbik sistem denen bir şey var. beynin kısımları farklı işlevlere sahip oluyor. amigdala korku, endişe. hipokampüs, kısa süreli hafıza vb. gibi. şu sunumda da cinsellikle alakalı beynin görevlerinden bahsedilmiş.

www.researchgate.net


tekrar ediyorum: ben eşcinseller neden eşcinsel diye sormuyorum? bizi, hepimizi merak ediyorum! Aseksüel de var, heteroseksüel de var, biseksüel de var, eşcinsel de var. genel olarak bu bütün yönelimlerin nedenleri???

En son sorduğunuz şeyin net bir cevabı yok, o yüzden burada kimse size cevap veremiyor. Ama okumak isterseniz "sexual orientation causes" keywordleri etrafında dolanarak kaynaklar bulabilirsiniz.

www.plannedparenthood.org
www.webmd.com

"Most scientists agree that sexual orientation (including homosexuality and bisexuality) is the result of a combination of environmental, emotional, hormonal, and biological factors."

korku...

ilk yarısı dram, ikinci yarısı aksiyon olurdu.

Dram olurdu. Sanat filmlerindeki dramlardan.

otobiyografik

Uzaklara bakmalı sanat filmi.....

Soruyu bir de şöyle sorayım: diyelim ki 80 sene yaşadınız hepiniz. Kaç senesi kayda değer bulunup filme alınır?

İkinci soruna cevap verecek olursam 80 yılın sonunda bibuçuk saatlik film yapıp dijital platformlarda oynatırlardı ancak. 3.4 puanı olurdu. Kendimden nefret ettim sıkıcılıkta.

Psikolojik gerilim. Ağır psikolojik bir film olurdu. Kasvetli filmler olur ya hani, hiçbir kötü şey yokmuş gibi görünen ama nerdeyse her şeyin insanı baskı altına aldığı ve bundan kaçılamayan bir film.

Gerilim-komedi-cinayet

Bilim Kurgu

Unutmuyorsun, sadece yenilere yer açmak için arşivliyorsun dosyalıyorsun arka plana atıyorsun. O kitapla ilgili birkaç detay görünce tekrar hatırlıyorsun.

sanmıyorum geçen 1984 romanı ile ilgili bir konu gördüm mesela ben o kitabı 10 yıl önce okumuştum.Hatırlamaya çalıştım fahrenheit diye bir romanla karıştırdım zihnimde acaba hangisiydi diye zaten yazar isimlerini hiç hatırlamıyorum:)

Okurken keyif alıyorsan gerisi önemli değil.

Evet okurken keyif alıyorum hatta bir şey daha söyleyim mesela sürekli ingilizce içerik okuyorum yıllardır ve bazı kelimeleri translate ile türkçeye çeviriyorum ama hala anlamını hatırlamadığım ingilizce kelimeler çıkıyor roman okurken.

Bazıları ise anlamını bildiğim ama sonra unuttuğum kelimeler oluyor.Web sayfasından translate eklentisi ile seçip direk kelime çıkıyor rahat oluyor ama mesela pdf lerde tekrar kelimeyi seçip web sayfasına geçmem gerekiyor anlamı için ve zaman kaybı oluyor baya.

Belki de bende sorun vardır yıllardır ingilizce okumama rağmen her gördüğüm ingilizce kelimenin anlamını hala program olmadan anlayamıyorum.

demek istediğim sanki sınırlı bir kapasitemiz var ve onu geliştiremiyoruz.Biraz sinirimi bozuyor bu durum.

Ben İngilizceden kitap çeviriyorum ve çevirileri düzeltiyorum, hâlâ sık sık sözlüğe bakma gereği duyuyorum. Sözcük hatırlamamanız çok normal.

Okuduğunuz kitapların (özellikle kurgu olanların) zaten hafızanızda o kadar yer etmesi gerekmiyor. Hatırlamayı sağlamak için her kitap hakkında kısa kısa notlar alabilirsiniz mesela. Kağıda yazıp ilgili kitabın arasında saklayabilirsiniz, defter tutabilirsiniz, ben sırf bu nedenle yıllarca blog yazdım, artık üşendiğimden pek yazmıyorum.

Her okuduğun kitap ufkunu biraz daha genişletir, olaylara daha bir geniş perspektiften bakarsın. Kitabın içeriği değil, sana ne kattığı önemli.

Kitaplarda okuduklarımızı unutuyorsak hâlâ neden okumalıyız?:

t24.com.tr

insanın zekasını değil de karakterini geliştiren bir şey olduğunu düşünüyorum çok kitap okumanın. yoksa hepsinin özetini yapar geçerdik ilkokulda ödev olarak okutulan kitaplar gibi.

bence kitaplar koku gibi. kalmıyor ama bir şeylerin üstüne siniyor kalıyor. biz de bu kokuların toplamıyız. anılar, travmalar, kitaplar.. ortaokulda okuduğum birkaç kitabın kokusu hala üstümdedir. olduğum insan hala taşır onları mesela.

Cemal Tunçdemirin K24 yazısını atmaya gelmiştim atılmış...

Okuduklarımız bizi bilmesek de değiştiriyor. Ayrıca okuduğumuz süre zarfında da mutlu ediyor. O yüzden unutsak da dert değil. Okumak iyidir.

Kendine değer vermeyen, insanların seni sevmediğini(çünkü niye sevsinler) düşünen bir insansan bu hareketlerin samimiyetsizliği sende bir redde sebebiyet veriyor olabilir.

İlgiden uzak durmaya çalışanlar kendini değersiz hisseden, gösterilen ilginin yapmacıklığı sebebiyle sevilmediğinin yüzüne vurulmasından rahatsız olan insanlardır denebilir.

Sosyal okazyonlari sevmiyor olabilirsin, gayet doğal. Sonuçta çevrendeki insanlar o gün seni mutlu etmek için binbir şekle girecek, minnet duyacaksın hepsine, mahcup hissedeceksin. Yaptıkları iyiliği yeterince coşkulu karşılayamazsam, gogsumde yumusatamazsam diye korkuyorsun. Ve bu o kadar yaygın bir anksiyete çeşidi ki, kendini tuhaf hissetmene gerçekten gerek yok :)

Ofiste pasta kola muhabbet olduğu için uzun yıllardır doğum günümde yarım ya da 1 gün izin alırım, kafam rahat olur. Eskiden kendi arkadaşlarımla bir şeyler içip eğlenirken çok sallamazdım ama benim de artık telefonu bile açmayasım geliyor, çalmıyor da zaten pek :)

Odak olmaktan endişelenme, sosyal fobi gibi bir şey olabilir, çok yaygınlaştı son zamanlarda. Bence 2 günlük bir tatille herkesten uzak durarak keyifle tek başınıza (ya da partnerinizle) geçirebilirsini.z

insan ilişkileri de ister özel ister profesyonel anlamda olsun canlı bir organizma bana göre. suyunun, toprağının, güneşinin ayarlanması, günlük/haftalık/mevsimsel bakımlarının yapılması gerekiyor. bu tarz etkinlikleri bu canlı organizmanın bakımı gibi düşünmek gerek zira içe dönük bir mizacınız olsa bile insan sosyal bir varlıktır, sosyal ihtiyaçlar vardır ve %100 izolasyon imkansızdır. ayrıca kaypaklığa vardırmadan diplomasi de şarttır.

bu açıdan bir değerlendirin, belki faydası olur.

Doğum günü kutlama terörü son bulsa da bir rahat nefes alsak.

Kendi doğum günümü zaten kutlamıyorum, normal geçiyor. Belki özel bir arkadaşla öylesine spontane muhabbetini edip kutlarmış gibi yapabilirim ama o modda olmadığım zamanlarda biri üstüne vazifeymiş gibi hatırlatırsa gayet de gıcık oluyorum.
Bence saçmalık zaten kocaman insanların doğum günü şeysi

Kendi doğum günümün kutlamasını seviyorum ama nedeni hep geçmişime dayanıyor, kırmızı odaya gitsem bu benim için temel bir sıkıntı olurdu geçmişime dair. Temmuz ayında doğdum ben, tüm ilkokul ortaokul lise üniversite hayatımda okul zamanı arkadaşlarımın doğum günü kutlandı, danaya girer gibi ortak pahalı hediyeler alındı. Benim doğum günümde zar zor harçlıklarımdan hediye alınsın diye para verdiğim insanlar bana kutlama mesajı bile atmadı. Hele lisede zengin bir arkadaşım inatla payına düşen parayı vermemişti, ben de başarı bursu alıyordum ondan vermiştim mesela para, çok içimi acıtır. Nefret ediyorum hepsinden haram olsun.

Çok arkadaşım oldu, iyi kutladığım zamanlarda oldu 26 yıl içinde. Şimdi zaten hiçbiri kalmadı. Bir de benim doğdum gün ve kimliğimdeki doğum günü arasında 1 hafta var, Trabzonlu nüfüs memuru sağ olsun. (Ben de karadenizliyim, asla kötü niyet içermiyor dediğim) bir de kimlikteki doğum günüm beş yıldır resmî tatil oldu. :( dolayısıyla iş yerinde de herkesin doğum günü kurum sitesinde yazdığı için kutlanırken benimki yine güme gitmiş oldu. Sıkıntı olur diye de değiştiremiyorum doğum tarihini.

Öyle işte aşırı saçma ve komik travmalarım yüzünden doğum günü benim için önemli. Ama artık büyük kutlamalı bir doğum günü yerine sevgilimle güzel baş başa bir doğum günü kutlamasını yeğlerim. Zaten asla çok büyük bir kutlama istemedim. Yaptıklarımın karşılığını istemiştim sadece. :’(

Doğum günlerim genelde kutlanmaz, en fazla hayatımdaki insan kutlar. Hatta öyle yıllar oldu ki annem bile kutlamadı. Hem kutlanmasını çok isterdim -bir insanın aklına gelmek bence mükemmel bir şey- hem de böyle şeylerle karşılaşmaktan korkarım. Bu tarz şeyler samimiyetsiz geliyor aynı zamanda. Sizi çok iyi anlıyor ve hak veriyorum.

Bu sene kış yersiz uzadı, katılıyorum. Nisan in ortasında kazak üstüne hırka giymek istemiyoruz, giyince keyfimiz kaçıyor.

Aşırı derecede katılıyorum sana, üşümekten yoruldum, eskiden sevdiğim soğuk havayı 1-2 senedir hiç sevmiyorum, soğuk, rüzgar, kapalı hava ve kötü havalarda yağan yağmur yaşama sevincimi emiyor. İncecik giyinmek ve ısınmak istiyorum.

kesinlikle katiliyorum.
sahsen katilmanin da otesinde elimde deliller var :)
gecen yil nisan ayinda sokaga cikma yasagi olan gunlerde evin penceresinden bir dunya fotograf cekmisim, bugunlerde tum agaclar yemyesil yapraklanmis durumdaymis. bu yil ise daha yeni yeni yapraklaniyorlar. bu yilin nisani gecen yilin marti gibi.
bu yil nisan daha soguk geciyor.

Doğru. Nisanın ortasında halen deli gibi kar yağıp duruyor. kahrolsun kış.

Yether yeminlen yether. Pijamamı çorabıma tıkıştırmaktan bıktım artık, her seferinde kendimi "olm bu hareket sana yakışmadı" ile "üşümekten iyidir olm hem ayakların üşürse çocuun olmaz" demek arasında bulmaktan gına geldi!

ben de düzenli koşuya çıkarım, motosiklete binerim. her seferinde içlik dahil 10 kat giymekten aşırı bıktım. yeter artık bu sene acayip sıktı bu soğuklar. ilk defa bu sene bu kadar soğuktan tiksindim.

her gün erik gelmiş mi diye kontrol ediyorum, yok.............

bu günlerdeki soğuk son diyorlar, yarından itibaren herhalde ısınır ve kalır öyle...

Evet kesinlikle katılıyorum, bu sene bir garip.

bkz. #climatechangeisreal

diğer bölgeleri bilmem ama istanbulda her zaman kış geç biter geç başlar.

aslında bizim ilkokulda öğrendiğimiz mevsim algımız biraz yanlış, mesela mart kış ayıdır bahar değil.

istanbulda haziran bile bi tık serin geçer. hatta eylül hazirandan daha sıcaktır.

Bu yıl önceki senelerden daha soğuk bir nisan olduğu kesin ama kendi adıma durumdan hiç şikayetim yok, şehirde yazdan ve yazın etkilerinden hiç hoşlanmıyorum, en basitinden yürüyüşte kulaklık bile takamayacağım, kışın güneşi çok severim, güneşli günlerde rahat rahat tadını çıkarıyorum, yazın kaçmak gerekecek güneşten, yani evet benim elimde olsa 'git köşende yazı bekle, bana dokunma sıcaklar gelmesin' derim.

Dışarıda on saniye yürüyunce kıçıma kadar terledigim yazın gelmesini hiç istememekle beraber tam tersi asıl eskiden Mayıs'a kadar hava serin devam ederdi hep. Ilkokulda falan Mayıs'ta yaz kıyafetine geçerdik. Şu son üç dört yıldır hava erken ısınıp çok geç soğuyor. Aralık ayında 20 dereceydi bu sene tam yılbaşından önceki hafta. Ekim ayı korkunc sıcaktı Ağustosla yarisiyordu. Kış zaten çok geç geldi. Hava bi ısındı mi 6 ay sogumuyor sıcağın çaresi de yok ayriyeten.

Alevi bir ailede büyüdüğüm için zor olmadı, 11-12 yaşlarında net olarak karar verdiğimi hatırlıyorum.

dindar sayılabilecek bir aileden geliyorum. çocukluğumdan beri araştırmaya ve okumaya meraklı bir tip oldum. lise dönemlerinde sorgulamaya başladım, islamiyette kendimce çelişkiler, manasızlıklar ve adaletsizlikler gördüm. aslında sarsıcı olmadı, daha çok düşüncelerimi açıklama ve düşüncelerime uygun yaşamakta sıkıntı oldu. yine de "ya islamiyet doğruysa, ya ben yoldan çıkmışsam" tarzı düşünceler ara sıra olmuyor değil.

bir de duyurudaki kişilerin genel olarak dindar sayılabilecek bir aileleri/çevreleri yok yani burada büyük bir yıkım göremezsiniz, çok dindar olup da dönen binde birdir yani. çoğu ortalama müslüman.

tasarlanan kurgu çok küçük yaşlarımdan beri kafamda oturmuyordu, peygamberliğin dünyanın en eski mesleklerinden birisi olduğuna dair okuduklarım çok tutarlı gelmişti.
tesadüf bir yakınımın evinde incil gördüm ve yarım saat kadar okudum çok mantıksız geldi. sonra gidip incil ile kur'an satın aldım. okuduktan sonra hiç şaşırmadım tutarsız olmalarına. yaş 16 o zaman. amerikadayken de yahudi bir çevre oldu iş ortamında. oradan merak sarıp ara ara tevrat okudum. gene aynı bomboş bir içerikle karşılaştım.

aslında benim kadar bunları okumak bile zaman kaybı ciddi anlamda. dünyaya zerre kadar katkı sağlayıp, insanlığa faydası olan insanlara bakmanız bile fazlasıyla yeterli. din ile uğraşıp, din satanlarında yaptıkları ortada zaten.

Bunun dediğiniz gibi "bir anda" olduğunu pek sanmıyorum.

Tatlı su müslümanı bir ailede büyüdüm, ramazanda oruç, bayram namazı falan, bir tek babannem sürekli kuran okurdu ve dinle kafayı bozmuştu. Yazları bütün sokak arkadaşlarım gidiyor diye ben de kuran kursuna gittim, zerre kafam almadı. Bir ara kuran meali okumaya çalıştım, onu da kafam almadı, bitiremedim. Bu arada önce bilimkurgu, sonra pozitif bilim kitapları girdi hayatıma, "aha bak bu mantıklı" dedim. Ama çocukken bile, "uyumadan önce dua et" mevzusu falan asla kafama yatmıyordu, hiçbir zaman dine yatkın olmadım bence.

İran'da doğup büyüyen, hafız/imam olan, sonradan ateist olan bir tanıdığım var, bu mevzuları biraz konuşmuştuk. Keşke onunla sohbet edebilseydiniz bu konuda, o kadar kapalı bir inanç sisteminde büyüyüp ateizme ulaşma süreci cidden çok ilginç.

Cevabım silinmiş.

“Dindar bir ailede, tüm ibadetleri yerine getirerek büyütüldüm. Uzun uzun bahsetmeyeceğim ama en az bir yıl arafta kalmıştım. İnancımı terk etmek hiç kolay olmadı.”

Mantık yönü ağır basan bir insan olmama rağmen inancımı sorgulamaya başlamam vicdani yönden oldu. Arafta kaldığım süre boyunca ise akıl ve mantığa uyan kanıtlar edindiğim için inancımı terk edebildim.

ateist baba - annesinin etkisinde kaldığı için inanan anne ortamında büyüdüm. ananem onda kaldığım zamanlar bana dua öğretirdi, babam farkettiği zaman çok kızardı fln. babam sayesinde senin anlattığına benzer yetiştirildim. babam tam pozitif bilim insanıydı ve her şeyi açıklardı bana. 17 yaşında babamı kaybedene kadar allah'ın varlığından başka bir inancım yoktu. babamla birlikte o inancı da kaybettim.

Dini cemaatlerin nasıl çıkar amaçlı suç örgütü olduklarını gördükten sonra.
Fetö öncesi oluyor kendi adıma.

ben yobaz olmayan ama müslüman bir ailede büyüdüm.

çok net kırılma anları hatırlamıyorum, bende yavaşça oldu.
ama liseyi bitirdiğimde din dosyasını kapatıp yakmıştım, bunu iyi hatırlıyorum.

zaten hemen sonrasında da çok zor günler, hatta yıllar geçirdim ve bana sürekli tatlı dille, ısrarla telkin edilmesine rağmen bir kere bile aklımdan dinden medet ummayı geçirmedim. tersine acı çektikçe dinden tiksintim daha da koyulaştı.

ben galiba ölüm gerçeğiyle gereğinden erken bir şekilde kendi başıma yüzleşmiştim. çocukken geceleri sürekli ölümü ve sonsuz hayatı düşündüğüm bir dönem oldu. gece uyku vakti çok yüksek konsantrasyonla bu konulara takılıp işin içinden çıkamıyordum bir türlü. başka çocuklar da da böyle bir "karanlık dönem" yaşıyor mu bilmiyorum. vardır belki de ama kimseden duymadım.

işte dinlerin de bu tür cevapsız sorulara bir cevap olarak üretildiğini düşünüyorum. yani kişinin korkunç derecede saçma ama rahatlatıcı bir şeye inanmak mı yoksa daha acı verici de olsa gerçeği seçmek mi noktasında yapacağı tercihe kalıyor iş. yoksa ben genç bir insanın 2021 yılında ciddi ciddi müslüman olabileceğine inanmıyorum. yani inanasım gelmiyor. tamam hepimizin hayatı türlü saçmalıkla dolu, hiçbirimiz gödel, wittgenstein değiliz (onların hayat bile delilik doludur zaten ki gödel sıyırmıştı mesela) ama bu kadar da değil ya. buna kalpten inanabilen bir insana saygı gösteremiyorum artık.

her neyse biraz dağınık oldu ama böyle.

18-19 yaşımdayken an american crime filmini izleyip, üzerine okuyup konuştuktan sonra oldu.

diyanetin açıklamaları gayet yeterli bence.

Tanıdığım en iyi ve en dürüst ve üstelik iyi bir müslüman insan olan amcam 12 yaşında oğlunu toprağa verdiğinde.. birkaç sene sonra da canlı yayında bir sürü insanın gözü önünde kurtarılamadan denizde boğularak öldüğünde..
Tecavüzcüler katiller yüz yaşına kadar yaşarken benim nahif, dünyanın derdini kendine dert eden babam 52 yaşında acılar içinde öldüğünde..

Her şeye olan inancımı kaybettim..

Fakat bunlar olduktan 5 yıl sonra imkansız olduğunu bile bile çok istedim ve bebek bekliyorum. İnancım geri geliyor.

Ben de bu surecten gectim diyemem. Ateist olarak buyutulmedim hatta hevesliydim oruc tutayim, cevsen takayim namaz nasil kilinir falan. Neyse, 4. Sinifa gittigim yaslarda bu nasil is lan olmaz oglum oyle sey demeye baslamistim kisa surede de mantigim ustun geldi hic sancili bir surec olmadi.

üniversitedeki arkadaşlarım ve bu konudaki uzun sohbetler sayesinde yavaş yavaş dinden uzaklaştım.

Bayağı dindar ve cemaatçi olan akrabaların içinde büyüdüm. Babam nurcular diye bilinen cemaatin (fetullaçılardan farklı) bayağı tanınan bilinen bir insanı istanbul üni islam enstitüsü mezunu olduğu için Arapça okur yazarlığı olan birisiydi. Hem anne tarafımın bir kısmı hem de baba tarafı 5 vakit namaz kılan, cemaat ayağı olan bir akraba güruhu. Üniversitede tanıştığım komünist sınıf arkadaşlarımın o zamana kadar bana öğretilmiş “herşey kuranda yazıyor” “kalem varsa onu yapan da vardır” minvalindeki saçma şeyleri yerle yeksan eden konuşmalarımızın ardından beni araştırmaya sevk ettiler. O zamanlar bir forum sitesinde “seksi şeytan” gibi bir nicke sahip yazarın hadislerle bir ilahiyat mezunu adamı harcaması, ateistler bilgiyle tokatlayabilir, bunlar hiç de bomboş adamlar değiller aksine bu ilahiyatçılar bu ateistten nasıl cahil olabilirler diye düşündüm. O zamana kadar cemaat içinde gösterilen hatun yahya unsurlarının saçmalıktan ibaret olduğunu, kullanılan fosil resimlerinin olta yemi (üzerinde metal kancayı unutmuşlar) olduğunu gösteren richard dawkins gibi bilim admalarına denk geldim. Daniel dennett isimli felsefecinin dinler tarihi ile ilgili dinleri ayyuka çıkaran videosunu izlemiştim. O zamanlar facebook moda olduğu için ateist-müslüman gruplarına dahil oldum. Ya allah varsa fikri tutarsız geldiği anda da her şeyi terkedip ateist oldum. Bu süreç yaklaşık 1 yıl sürdü. Ama ben müslüman olanların yüksek zekalı kesimini inatçı ya da korkak olarak nitelendiriyorum. Yoksa bunca tutarsızlık varken müslüman kalmak mümkün olamaz.

Sıkı bir şakirttim. Ama kendimce mantıklı bir şekilde götürüyordum inanç meselesini. Cin diye bahsedilenlerin öcüler olmadığını belki mikroskopik canlılar veya uzaylılar olabileceğini düşünüyordum. Hiçbir hadisi ciddiye almıyordum.

Lisede kuranla ilgili şüphelerim başladı. Ama tanrı inancımı tamamen kaybetmem üniversitede ekşideki bir yazıyı okumamla oldu. Zaten çok sorgulardım içimde ama yazıda evrenin kendi kendine oluşabilme ihtimalini o kadar güzel anlatmışlardı ki bi anda gözümden perde kalktı sanki.

Sonraki hafta boyunca hep ağladım. Orada olmadığını bildiğim halde tanrıya sitem ettim bunca zaman yok muydun kime anlattım ben dertlerimi beni nasıl yalnız bırakırsın vs. diye. Şimdi komik de gelse o an yakın bir arkadaşımı kaybetmiş ve aldatılmış hissetmiştim.

ailemin işi sonda da kendi işimle ilgili dünyayı gezmem ve çeşitli inançtan çeşitli milletten insan tanımam bunda etkili oldu.

Özellikle de malezya, arjantin, çin, kudus ve mekke gezilerinden sonra iyice netleşti

Yaratıcı meselesinde çok emin değilim ama din konusuna hep mesafeliydim. Dindar bir ailede yetismedim ama din, kitap korkusunu hissetmiştim çocukluğumda gittiğim Kur'an kurslarında, şunu yaparsan cehenneme gidiyorsun vs dediklerinde yalnızca korktuğumu hatırlıyorum. Hiçbir kutsal kitabı okumadım ama kurmaca hikayeler üzerinde kurulu olduğunu çok uzun zamandır belli belirsiz hissediyordum. Üzerine hiç dusunmedim, öyle miydi böyle miydi demedim. İlgimi cekmedi.

Son birkaç yıldır bu inanmama durumu bütün sosyal organizasyonlara sirayet etti. Yani dini geçtim, devlet, ahlak tamamının insan yapısı olduğunu anlıyorsun. Zincirlerinden bir bir kurtulmak gibi. Bakın bir örnek vereyim: Online kpss kursuna gidiyorum, hoca Whatsapp şu kadar soru çözün diye ödev verdi. Pazar akşamı video çekip yollayın hepiniz falan dedi. Lan dedim, yapmasam ne olacak, bir yaptırımı mi var sanki? Sonra baktım insanlar bu ultimatomu ciddiye almaya başladılar grupta, "Ay hocam ne kadar süremiz kaldı?", "Ben disaridaydim hocam, şimdi hemen başlıyorum" demeye başladılar. İş ciddiye bindi, otorite doğdu birden, hepimizin iyiliğine olduğuna inandığımız bir amaç uğruna bir buyuran etrafında birleştik. Paragrafın başında bahsettigim insan ürünü her türlü sosyal organizasyonun da çalışma mekanizması özünde bu. Bir noktadan sonra bu hikayeye o kadar inanıyoruz ki kainatın başından beri oradaymış, dogalmis gibi geliyor. Kpss hocasının buyruğu evrile evrile tanrının buyruğuna dönüşüyor.

Beni inanılmaz rahatlatıyor bu düşünceler, hiçbir şey hayatı değil, zaruri değil, anlattığımız hikayelere inanıyor gibi yapsak yeterli. Olmeyelim, haz alalım yaşadığımizdan yeterli.

Yıkım değildi; lisede sınıf arkadaşımla konusmaya başlayınca okumaya, araştırmaya başladım. Saçmalık ya dedim. Yikim da olmadi. Hayatimin büyük bir parçası değildi, genel kültür gibi bir şeydi.

Edit: haz alamazsınız da olur, bunun için de tribe girenler olur şimdi. "Mutlu olmamız gerekiyormuş has.ktir! Hemen mutlu olmalıyım" diye. Hiçbir şey yapmak zorunda değilsiniz.

Kazanmadım ki kaybedeyim. İnandıklarım, büyük oranda çocukken kafama doldurdukları korkulardan ve ön yargılardan ibaretti. Yürekten hissettiğim bir inanmışlık değildi benimki. Haliyle geride bırakması da çok güç olmadı. Sarsıcı bir tecrübe yaşamadım, doğum sancıları çekmedim. Adım adım, santim santim, ilmek ilmek ilerleyen bir geçişti. Hiç canım acımadı :) Sadece din de değil. O güne kadar sağdan soldan işittiklerimle dağarcığımda yer tutmuş ne varsa aklımda, eş zamanlı olarak aşınıp ufalandılar. Bir şeyi yitirme değil de, daha çok kendini bulma süreciydi aslında.

Kazanmadım ki kaybedeyim +1

6. Sınıfa kadar her yaz kuran kursuna giden, kuran okumaya o yaşta başlamış, hacı dedelerin ve kapalı bir annenin oğlu olarak hiç baskı altında hissetmeden islam öğretildim. Ama daha ufacık çocukken bile hiçbiri bana bir anlam ifade etmiyordu, annem üzülmesin diye gidiyordum. Ama daha o yaşta bile duaymış, ibadetmiş bunların bir anlama geldiğine inanamadım. Bile isteye yaptığım bir şey değildi.

Çocuksun tabii ki inanç hissin olmaz desen, babaannem öldüğünde ya da 99 depreminde tanıdıklar öldüğünde "sığınabilirdim". Bence allah bana hidayet vermemiş, içimde yok yani. Manevi tarafı gelişkin bir insan değilim.

Benim suçum mu bu? Gelmiyor işte içimden inanmak, bu öğrenilebilen bişey olsa çoktan öğrenmiştim. Annem beni döve döve namaza devam ettirmedi diye mi suçlu? Benim gibi inanmaya ihtiyaç duymayan biri için sonuç illa ki cehennem mi? İyi bir insan olmamın hiç önemi yok mu?
Sırf bunların cevabının olmaması bile inanmamak için bir sebep.

Kutsal kitapları okuduktan sonra. Zaten yoktu da işte daha çok emin oldum diyelim.

Teoride alevi, pratikte ateist olan bir ailede büyüdüm. Hiçbir dini ritüel konusunda bilgisi yok ailede kimsenin. Evin duvarında en ufak bir dini simge de yer almaz örneğin. Bu nedenle hiçbir zaman güçlü dini inancı olan biri olmadım. Bu konuda aile tarafından herhangi bir baskı ya da öğreti olmadığı için birçok şey kendi kendine gelişti.

İlk okulun başlarında bir tanrının varlığına inandığımı biliyorum. Dua falan ettiğimi hatırlarım. Ama tabiri yerindeyse "kafa basmaya başladıkça" birçok şeyi sorgulamaya başladım. İnanç konusunda da keskin bir geçiş olmayanlardanım ben. Sorgulamaların yanı sıra hem çekirdek ailem hem de akrabaların çoğunluğu zaten çok inançlı kimseler olmadığı için öyle bir çevrede büyümenin de etkisi var elbette.

Keskin bir geçiş olmadı diyorum ama hiçbir zaman agnostik bir düşünceye sahip olmadığımı da biliyorum. Yani kafamda hiç "acaba" olmadı. Var ile yok arası aslında keskin bir geçişti ama bunun ne zamana rastladığını hatırlamıyorum.

Richard Dawkins'in The God Delusion kitabında 1 ile 7 arası bir skala vardır.
1: Kesin olarak bir tanrının var olduğunu düşünen kişi
7: Kesin olarak bir tanrının olmadığını düşünen kişi

Richard Dawkins kendinin 6 (bazı söylemlerinde 6,9) olduğunu ama 7 olmadığını, çünkü bu konuda bir kesinlik belirtmenin 'bilim dışı' olduğunu söyler. Şüpheci yaklaşır yani.

Ben kendimi 7 olarak görüyorum. Çünkü bilim insanı değilim :)

inançsız baba - soft müslüman bir anneyle büyüdüm. annem müslüman olmasına rağmen birkaç dua ve regl sonrası abdesti öğretmesi dışında herhangi bir dini empoze çabasına girmedi.

Anneannem de namaz kılmaz, oruç tutmaz ama dinin şehir efsanelerine çok meraklıdır, böyle saçma sapan hikâyeler olur ya onları anlatırdı arada. babam da sinirlendirdi ve bize hep bunların akılcı olmadığını nedenleriyle açıklardı.

15-16 yaşlarıma gelince okumaya anlamaya başladıkça; dinler tarihini, farklı inanç sistemlerini, kültürleri, mitolojiyi ve dini ritüellerin yansımalarını gördükçe zaten çok kuvvetli olmayan inancım ciddi şekilde sarsıldı. Özellikle dünya tarihinin %80'inin ekonomiyle ve ticaret döngüsüyle alakalı olduğunu idrak edince ise tamamen inançsızlaştım. ölümden sonraki hayatın olmama mevzusu da benim için ne küçükken ne de şimdi yıkım olmadı. zira sonsuzluk fikri ağır bir yükmüş gibi geliyor.

ben yazılanların aksine bir durumdayım sanırım.

"geleneksel islam" çerçevesinde yaşayıp giden bir ailede büyüdüm.
namazın kılınmadığı ama oruçların aksatılmadığı, kitap okunmayan ve kuranda olmayan şeylerin birileri tarafından din diye yutturulduğu şeylerle çevrelenmiş bir aile ortamı diyelim. yani türkiye'nin büyük bir kısmı nasılsa benim ailemde öyleydi.

lise zamanlarında saf ve samimi duygularla "geleneksel islam" çerçevesinde dindar bir insan oldum ama herhangi bir cemaat vesaire ortamında hayatım boyunca hiç bulunmadım. geldiğim süreçte onlarca kişiyi dinleyip farklı yorumları dinledim ama burada yazılan kişilerin aksine "sorgulama" kafasına biraz geç girdiğim için sanırım dindarlıktan kopmadım. daha çok toyken sorgulamış olsam muhtemelen ne lan bu saçmalıklar deyip farklı birisi olurdum diye düşünüyorum. saflığım bir nevi beni bu durumdan engelledi diyebilirim.

şu aşamada geleneksel islam öğretisindeki saçmalıklardan kurtulup gerçek islamı öğrenmeye çalıştıkça inancım daha da artıyor. fakat dediğim gibi uzun bir süreç sonrası sorgulama aşamasına geçmiş olmak daha olgun düşünmeme sebep oldu bence.

kız alternatif üretmeyince oğlan bozulmuş, kızın "aa görüşmek istemiyo"dan sonraki çıkışı da gereksiz geldi bana

Mansplaining böyle bir şey değil ki yahu, bu sadece cıvık erkek şakası. Benim pek hoşlandığım bir erkek tipi değil ama arada hoşlantı varsa bence tolere edilebilirdi.

oğlan tipten kaybetmiş, net.

Mansplaining bu değil. Mobbing gibi yerli yersiz kullanılan bir kavram haline geldi bu da.

Kızda zekâ geriliği olabilir.

1. "Mansplaining" denen saçmalık buradaki diyalogda bulunmuyor,
2. "Mansplaining" kelimesini kullananların alayı cinsiyetçi.

Erkek yatsın kalksın dua etsin böyle bir tipten kurtulduğuna.

playing star again +1

Kız kezban. Oğlancağız Allah'ın sevgili kuluymuş.

Ekşi sözlükten tanisilmis, bir şekilde numaralarını vermişler birbirlerine. Oğlanın sofistike ve komik görünme çabası kızı en baştan sogutmus. Whatsapp a geçtikten sonra günlerce, saatlerce durmadan mesajlasilmis gibi oğlan durup dururken buluşalım demiş, yine komik olmaya çalışırken irrite ederek. Kız karşı karşıya kaldığı cringe saganagi karşısında sağlam duramamis ve en son öğrendiği kelimeyi cümle içinde kullanmış. Oğlan bu kızı bir iki defa daha yoklar, kız da çaresiz bir anında cevap verirse tatsız bir iki sevişmeden sonra olay tamamen kapanır.

Kiz kendi kendini yukseltmis finalde de sacmalamis. Komik.

Diyalog bu kadariyla cok manasiz, daha once konustuklarinizda nem kapmis olmali.

evet elemanın etkileyiciliği yeterli değil bence de. iki taraf için de hayırlı olan olmuş. saçma sapan bir diyalog, ama özellikle kız acayip itici.

kadın tarafı muhtemelen fotoğrafı beğenmedi ve bulduğu ilk fırsatta erkekle muhabbeti kesmeye çalışmış. Olayı mansplaining e bağlamasının zeka geriliği olduğuna ben de katılıyorum. bu zeka geriliğine sahip kadınla olmaması erkek için daha iyi olmuş.

Mansplaining'i belki yanlis anlamis olabilir, muhtemelen biraz hassas bir insan, ama ben ne demek istedigini anladim. Daha 100 kelime muhabbet ettigin insana "aa görüsmek istemiyor" diyerek negatifi vermissin, satir arasinda "iste kendini mesgul gösterip görüsmekten yan cizen kadin profili" imasi yapmissin. Mansplaining olarak tanimladigi sey bu, tam karsilik gelmese de.

Özellikle bu ilk muhabbetler pozitif bir havada gecmeli. Kiz persembe dogumgünüm demis, direkt pas vermis, cok daha pozitif bir seyler söyleyebilirdin. En basiti "O zaman sen bir gün teklif et" diyebilirdin. "Aa dogumgününse görüstügümüzde birer dilim pasta yiyelim" diyip kizi görüsmeye daha da heveslendirebilirdin. Bi tane mum götürür üfletirdin, hosuna giderdi. Negatife düserek hata etmissin.

dating uygulamasından en az 21983012309 kişi yazıyordur kıza. Kızlar genelde ulan bu daha iyi, şu daha iyi derken böyle bir anda kestirip atma prosu oldular. Muhtemel başka alternatiflere yönelmiş, neler neler vardır kim bilir. Takma kafana başka insanlarla konuş.

kızın abarttıgına ve mansplainingi duyup kelimeyi kullanmaktan kendini alamadığına katılıyorum ama ayrıca da;

polopan +1

şu "aa görüşmek istemiyor" tepkisi gerçekten çok itici, zorla kadını seninle görüşmek istediği konusunda ikna etmesi için baskı altına sokmuş oluyorsun. belki gerçekten başka bir şeyden soğudu ve görüşmek istemiyor ama kibarca bahane uyduruyor; bu durumda zorla söyletecek kadar boğuyor bu tepki. ya da belki tam tersi söyledikleri bahane değil, ve gerçekten görüşmek istiyor; bu durumda da yoktan yere böyle bir tepki verince "seni ikna etmek için mi uğraşacağım" deyip asıl kadın erkeği kezban olarak görüyor. ben olsam boğulurdum yani sırf o tepkide bile.

Bir sayfalık Whatsapp yazışmasından erkek tarafının manslaining yapıp yapmadığını anlamak mümkün değil ama kıza perşembe, cuma uymayınca erkek tarafının "görüşmek istemiyor" şeklinde bütün günahı kıza yüklemesi de önceki bir takım (bizim bilmediğimiz) dialoglarla birlikte kızın hassaslaşmasına sebebiyet vermiş olabilir.
"Mansplaining mi yaptım şimdi" sorusuna odaklanmaktan ziyade sonraki ilişkilerde nasıl yaklaşmak gerektiği üzerinde kafa yormak daha yerinde olur. Hele hele daha tanışma turlarındayken tarafların (her iki kişinin de) daha yumuşak ve sevecen olmaları gerektiğini düşünüyorum. Olmuyorsa da olmuyor, ileriye bakmak lazım.

Mansplaning diyen kadınlar Türkiye’de ağırlıkla hippi Kezban kitleden oluyor. Tartışmalarda hitler ölçeği diye bir şey vardı eskiden, ilk kim karşı tarafı faşist bir nazi olmakla suçluyorsa o zayıf ve haksız olan taraftır diye. Bı da öyle bir şey.

mansplaining böyle bir şey değil +1

Erkek tamam cıvık da kız da çok malmış, ayar olurdum ben olsam, hatta küfür eder al sana mansplaining der engellerdim.

Kadınım.

"aa görüşmek istemiyoo" da cringe oldum. yani buna nasıl cevap verilir ki? "ayyy çok görüşmek istiyorum valla ondan değil :((" falan diye yalvarmasını mı bekledi acaba bilemedim. diğer mevzuda hanım abla manipülasyon ile mansplainingi karıştırmış olsa gerek eheh.

Evet, şimdi ben kendi yorumumu yazayım:

- Burada bu soruyu sormamın birincil nedeni gerçekten "mansplaining" (veya herhangi kötü) bir şey yapıp yapmadığımı anlamaktı. Kendimi epey kötü hissettim ve hatta bu kelimenin anlamını Google'da aradım (yarım yamalak biliyormuşum).

İkincil neden de, büyük ihtimalle yanlış bir şey yapmadığımı ve bana haksızlık yapıldığını düşünerek, ezberci olarak gördüğüm bu zihniyeti başkalarının da görmesini istememdi.

- Muhabbet ettiğim kişiyle iletişimime göre o "cıvıklığı" yapıyorum. Nedenini tam bilmiyorum. Belki karşımdakini tartmak için: "acaba ne kadar istiyor?".

- Karşımdaki kişi en başından beri çok ilgiliydi. Fiziksel olarak çok etkilenmemiş olsam da, cana yakınlığı, uzun boylu ve kıvırcık saçlı oluşu ve profilinde "hookup" seçeneğini de seçmiş olması (buna takılmazsınız umarım) nedeniyle kendime yakın hissetmiştim. Bunların verdiği rahatlıkla bazılarının cıvıklık dediği şakayı / espriyi (her ne ise) yaptım. Beklentim "çok isterdim ama bu hafta zor görünüyor" veya "dur bir şekilde ayarlayalım" gibi bir cevaptı.

- Önemli bir ayrıntı(!) da bu kişinin "psikoterapist" olması (en azından öyle söylemesi).

- Yaşadığım bu olayı feminizme, "kadının beyanı esastır" gibi görüşlere bağlayabilirim ama burada bunu yaparsam günümün nasıl berbat olacağını da kestirebiliyorum. Canımın sıkılmasını istemiyorum ve yapılacak da çok iş var. O yüzden bu sözlerim okuyan kişinin yorumuna kalsın (zaten aşağı yukarı anlaşılmıştır).

Kimlik tanımında erkeklik olmayan, hayatında hiç "bir erkek olarak" dememiş, "biz erkekler/kadınlar" lafını saçma, hatta uzak durulması gereken sözler olarak gören, toplumsal cinsiyet rollerini reddeden bir "erkeğin" erkekliğini kullanarak baskı kurmak ve tepeden bakmakla suçlanması bence düşünülmesi gereken bir durum (suçlayan için de, suçlanan için de).

Yaşları da vereyim: İki kişi de yaklaşık 40 yaşında.

Ben de hatırlıyorum bu sahneleri. İzlerken çok rahatsız olur, absurd bulurdum hatta. Zaten absurd olması için yapıldığını su an bu cümleleri yazarken farkettim :p kafayı yemiyorsun, vardı öyle bir şey.

Tardu Flordun ve elindeki yastık gözümde canlandı şu anda, evet öyle bir sahne vardı diye hatırlıyorum ben de.

O sahne mi bilmiyorum ama bir sahnenin fotoğrafını buldum, az aşağıda.

seyler.eksisozluk.com

oha o neymis oyle, donarak ölür insan, kaygisizlarda bile yoktu oyle diyim

Türk filmlerinde dizilerinde hatırlamıyorum ama çok filmde gördüm.

Hayal meyal Kemal Sunal'ın yastıkla küvete yattığını hatırlar gibiyim ama yanılıyor da olabilirim.

otel odasinda olu bulundu. bana nedense bunu hatirlatiyor. sanki otel odasindanki kuvette olu bulunuyorlar hep gibi geliyor.

pbs.twimg.com

Bu sayılır mı? Yoksa Türk filmi/dizisi mi olması lazım?

@nawar olur olur teşekkürler

Evdeki yabancı dizisinde bahsettiğiniz sahne var jakuzi, başka bölümlerlerde de tekrarlayan bir şaka. (youtube'da bölümler var)

i.ytimg.com

i.ytimg.com

Ve uyku tulumu ile ufak yaşta bunu gören benim bunu denemişliğim ve küvette ciddi ciddi uyumuşluğum var.

seinfeld'te kramer dolu jakuzide uyuyakalıyordu. su sabaha kadar soğuduğu için hasta oluyordu. komik bir bölümdü ama siz bunu sormuyorsunuz anladığım kadarıyla.

aa ben de. sizde de aynı mı bilmiyorum ama paylaş deyince story şeyi ve kamera açılıyor.

Aynen bende de kamera açılıyor. Hayat damarlarımdan biri koptu, yardım edin.

Anksiyetesi olan birinin lsd ya da mantarla tedavi olması pek mantıklı gelmedi bana. Aksine çok kötü bir deneyim yaşayabilir tripte. Panik olabilir kaygılanabilir vs.

Zaten bu tarz uyuşturucular sürekli kullanılacak uyuşturucular değiller. Sürekli kullanım aksine psikolojik rahatsızlıklara sebep olur. Yani nasıl bir kullanımla tedavi edecekler ki? Kaç kere kullanacak bir kişi senede bunları? Bana biraz saçma geldi.

Şu an bunların tedavisi ilaç + psikoterapi bu yönde değişimler yenilikler olur diye düşünüyorum.

Sarı kantaronun toz halinde tüm bitki hali, ekstresi, tentürü (yağı değil, o sindirim sistemi problemi, yara ve yanıklarda etkili) belirli bazı bitkilerle karıştırılınca etkili olduğunu çok duydum. uzun süreli kullanımda da sıkıntı yapmaz zira uyuşturucu değil. nerede yaşadığınızı bilmiyorum ama kayseri'de bir getat kliniği bu tarz tedaviler uyguluyor ve başarılarını çok duydum.

onun haricinde psilocybin gibi maddelerin microdosing ile etkili olduğunu ben de duydum fakat deneyimleyeni görmedim. bunun yanında 2 sene önce dünyanın en prestijli bütünsel tıp fuarına gittim ve orda cannabis içeren sürüsüne bereket sağlık destek ürünü gördüm. bir bildikleri var demek ki.

Geçen senelerde çin'de başa takılan beyin dalgası düzenleyici bir alet geliştiriyorlardı. İlaç ve terapi bende işe yaramıyor böyle faydalı buluşları bekliyorum açıkçası.

elbette ki psikiyatrik rahatsızlıkların tedavisinde çığır açan gelişmeler olacaktır fakat bunların alternatif tıpta olduğunu düşünmüyorum. yani dediğiniz gibi lcd, magic mushroom filan gibi maddelerin tedavi edici etkisi olduğunu düşünmüyorum. daha doğrusu eksileri (yani yan etkileri) artılarını götürebilir. bu her türden madde için geçerli değil mi zaten? yani antidepresanlar bile bağımlılık yaptığı ve fazla uyuşturduğu gerekçesiyle problem olabilirken lsd, magic mushroom gibi çok daha etkili maddelerden böyle bir şey beklemek bana pek mantıklı gelmiyor.

@ashleybon'un dediği alternatif tıp değil. psikolojik, psikiyatrik, davranışsal bozuklukların tedavisinde kullanılan bir kognitif sinirbilim yöntemi. fakat bu cihazların hala geliştirilmesi gerekiyor. "tdcs" veya "tms" şeklinde aratabilirsiniz.

tdcs:
scholar.google.com

tms:
scholar.google.com

İlaç tedavisi + terapiden ben de çok fayda sağlayamıyorum. Bir umut varsa sabırla bekleyelim bari.

@playing star again: yine de ekt den daha riskli değil gibi.

nil

Bence de Nil. Diğerleri biraz 50+ duruyor.

nil+1

nil sultan

asya

yurtdisinda kullanisli olsun ekolunden geldigim icin bu secenekler arasindan sadece asya olabilir diyorum.

Nil olsun adaşım olsun

Sultan deyince benim aklıma Cennet Mahallesi sultan geliyor.
Bence de nil+1

Nil'e bir +1 de benden

Nil +1

Nilay, Nilsu gibi isimleri de düşünebilirsiniz. Lütfen Sultan falan koymayın, çok kötü bir bebek için.

nil

türkan

asya

Saydıklarınız içindende kesinlikle Nil +1

Nil ya da asya

Asya

Nil en güzeli kesinlikle. Asya da diğer seçeneklere göre fena değil ama Nil açık ara daha güzel.

Türkan ve özellikle Sultan çok kötü bence bir çocuk için.

Türkan. Çocukların yarısı Nil ve Asya zaten şu anda.

Asya

asya.

herkes nil demiş ama bence bir isim en az iki heceli olmalı diye düşünüyorum.diğer türlü çok kısa oluyor.

Cisimlerin değil çizimlerin olacaktı.

Geometric line drawing / how to draw geometric design vs yazınca çokça sonuç çıkıyor.

Çok daha kompleks ve sanatsal olanını arıyorsanız youtu.be şu seriye de bakabilirsin.

kısa yazacağım çünkü hem meşgulüm hem de kafam balon gibi, kusura bakma:

gittiğin doktor bir soyguncu. o "alanında ünlü profesör" dediğin yaratık kadar aç gözlü bir maymun çeşidini amazon ormanlarında bile bulamazsın.

değiştir. yol yakınken dön. profeösör titri olmayan ama çok daha iyi hizmet alabileceğin insanlar bulunabilir.

geçmiş olsun.

Psikiyatriste hiçbir zaman büyük paralar vermedim ama hiçbir doktordan da bahsettiğiniz muameleyi görmedim. Devlet hastanesindekiler haricinde tabii, onlar gün boyu çok fazla hasta gördükleri için yanımda dosyamı okumalarına ses edecek değilim. Ama üstüne para verip göründüğum hiçbir doktor bana dediğiniz hissi yaşatmadı. Ama ben de de son doktorumla ilgili şöyle bir şey olmuştu, seanstan ayrılırken yüzünde böyle çaresiz, bıkkın, bezmiş bir ifade vardı. Hadi tamam nolur git, der gibiydi. O hissi aldıktan sonra da o doktora bir daha gitmedim mesela.

Sen yine de önden bir anlat durumu, böyle böyle hissettim diye. Baktın rahatsızlığın devam ediyor bırakırsın. İnsanın içi almayınca dert anlatasi da gelmiyor çünkü.

öncelikle doktor ile bir uyum yakalmış olmanız gerekiyor. anladığım kadarıyla bu sizde olmamış. bence de yol yakınken başka bir doktor arayın. biraz zor bir süreç ve can sıkıcı biliyorum ama doğru kişiyi bulmanız önemli. umarım bu süreci iyi atlatırsınız, karamsarlığa kapılmaya gerek yok.

Çok teşekkür ederim cevaplarınız için. Bir şey daha sorayım o zaman.

Beni bu doktora yönlendiren diğer doktordan çok memnun kalmıştım ve onunla devam etmek istiyorum. Yeni bir psikiyatriste gitmek istesem şimdi bu doktora nasıl söylemem lazım sizce? “Sizin yönlendirdiğiniz doktora devam etmek istemiyorum” demek biraz garip geliyor :( Söylenir mi sizce böyle bir şey? Sırf bunu söylemek için aramam mı gerekir, arasam da ne denir? :( Ona randevu almam da 10 günü falan buluyor da :(

Para veriyorsun, hizmet alıyorsun karşılığında. Hatır gönül işi değil bu, arayıp söyleyebilirsin bence direkt. Kimse kişisel algilamaz herhalde ya da algilamamali.

diğer arkadaşlar yazmışlar zaten gerekli şeyleri.

"Sizin yönlendirdiğiniz doktora devam etmek istemiyorum"

Bunu söylemekten kesinlikle çekinme, terapi mevzuları maalesef böyle, doğru terapisti bulana kadar çok kez deneme yanılma yapmak gerekebiliyor.

ücret ödediğin bir konuda saygı çerçevesinde istediğin şeyi söylemekte ve yapmakta özgürsün. söyle ona anlat durumu, ya sizle devam edelim ya da ben gidiyorum diye.

Ela canlanıyor o şarkıyı aklımda mustafa sağyaşar'dan dinlerken

Net siyah

herkes siyah göz diye bilir de, fakat zeytuni göz yeşille ela arası bir gözdür. zeytunidir yani.

yesil bence...

Net yeşil. Siyah göz yok zaten.

Benin aklıma "Afgan Kız" fotoğrafı geldi.

Buyrun : tr.wikipedia.org

Siyaha çalan yeşil geliyor benim aklıma.

İstanbul'da doğdum büyüdüm.

kesinlikle parlak siyah göz düşünmüşüm. boncuk boncuk gözlere öyle dendiğini düşünmüşüm. yeşil falan demişler, okuyunca aklım çıkacaktı. aslında o da mantıklıymış ama bunu hiç duymamıştım, hayatta tahmin etmezdim.

sanırım bu düşüncenin temel nedenlerinden biri de kişinin kendi göz rengi. kahverengi gözlüler böyle düşünüyordur bence daha çok.

Istanbul.

Siyah- bursa

istanbul'da dogdum buyudum, yesil gozluyum.

ozellikle kucukken "zeytin goz" tabirini cok duydum, haliyle yesile calan goz diye yer etti bende.

Aylı isimleri seviyorsanız direk ay ismi koyun :) Nisan mesela
Miray daha iyi içlerinde
Ama Yaz koysanız keşke ben çok seviyorum Yaz ismini :)
Sağlıklı ve kolay doğum olur inşallah

Boş ver bizi be :) koy içinden geleni.
Haa ben kızım olsa nagehan koyardım:) soyadıyka kafiyeli olmasını öneririm. Kişiyi çok etkiliyor

Kızım olsaydı Cemre veya Mevsim düşünüyorduk ama oğlumuz olacak.

Ceday olsun o zaman :)

Ben bu sıralar Lara ismini çok seviyorum. Hem yurt dışında da kullanılabilir. Bu arada Selay da olabilir ya da Nilay.

kişisel sıralamam:
miray
simay
aybeniz.

voleybol takımı kadrosu sayıyor gibi oldum.
aybeniz kızılderili ismi gibi. soluk beniz anlamında.

evet benzersiz ama gereksiz de. neden kız ömrü boyunca adını yanlış söyleyenleri düzeltsin ki? üstelik yurtdışına filan açılacak olursa diğer ikisiyle işi daha kolay olur.

sunay

AyCan

Yazdıklarınız içinde Simay.

Umay da düşünebilirsiniz.

Aydan güzel isim, çok da yaygın değil. Bir düşünün.

Aybeniz koyarsaniz ismi hep yanlis yazilir cok sıkıntı yasar. Uzulursunuz. Ayla koyun.

İlke ismini çok severim ben. Sağlıkla alırsınız umarım kızınızı kollarınıza :)

aybeniz nedir ya? soluk benizli gibi

ada ismi guzel gibi
aysel
ayla

olabilir ay olsun diyorsaniz

@

ay denilince aklına solukluk mu geliyor yahu herkesin, hiç öyle düşünmemiştim :)

Ayda

Umay
tr.wikipedia.org

Ece
tr.wikipedia.org

Aybeniz bence kotu bir isim :/
Soluk benizli kisi gibi.

Miray guzel
Ayla, Aydan, Simay...

Tomris.

Aybeniz yerine aysima daha iyi olamaz mı en azından anlamı daha güzel, ayyuzlu demek. Bir de Aylin,Ayda da olabilir.

Miray diye eski sevgilim vardı, o yüzden sempatim diğerlerine kıyasla fazla. Miray +1

Aybeniz koymayin :( aytemiz gibi...
bu yazdiklarinizda en guzeli Miray bence. anlami nedir bilmem ama kulaga hos geliyor.


aydan, ayla gibi isimleri severim ben de. bir de soyisimle olan uyumu da onemli. soyadiniz parlak olsaydi mesela Aydan Parlak, soyadiniz yildiz olsaydi Ayla Yildiz gibi...

miray > simay > ilke

Miray ismi, Farsça kökenlidir. Anlam itibariyle ay gibi ışık saçan demektir.
Miray ismi, yumuşak başlılığı, güzel huyu temsil eder.
Miray ismi Kur'an'da geçmemektedir.

Güzel. Oyum Miray'a!

aybeniz bence de aytemiz gibi, biraz talihsiz olabilecek bir isim.

miray da, simay da, ilke de tanıdım.
direkt o kişileri çağrıştırdığı için önyargısız fikir vermem zor ama fonetik olarak bence de içlerinde en iyisi miray.

"ay"lı isim olarak da en sevdiğim "aylin".
aylinler de tatlı olur genelde.

İlke çok güzel. Duru diyecektim.

aybeniz'i çok sevdiyseniz ayben koyun. aybeniz gerçekten kötü bir isim.

diğer seçeneklerin tamamı güzel. parantezi yazmadan sorsanız ilk aybeniz'i elerdim.

Aybeniz koymayin demeye geldim. Digerleri guzel isimler.

ilay

Mayıs

@freebird5406_2 sfadfasd

bunlardan ben ilke yi daha çok begendim
ışık
güneş

Aybeniz koymayın, ayrıca "Simay benim karım lan" Simay güzel isim.

Benim hep tavsiyem iki isim koyun, soy adı ile fonetik olarak uyumlu iki isim koyun.

Allah sağlıklı ve hayırlı bir evlat olmasını nasip etsin .

İlke. Andımızı getiriyor akıllara. Dolayısıyla çocukluğumuzu da. Ekseriyetle de çocukluk akla gelince pozitif duygu yükleniyor insan.

aybeniz koymayın.

miray +1

bana göre kızımın ismi en güzel isim :)

deniz

Bunu biz bilemeyiz ama soylediginiz seyler ciddi aeyler. Teshis konulmasi icin acilen psikiyatra gitmelisiniz

annenle olan kisimla ilgili (bkz: oedipus kompleksi)

buenosdias bu ooedipus kompleksi değil karşı cins hemcins fark etymiyor herkesin bana aşık olduğunu sanıyordum. hocamın, eşcncsel olduğunu bana aşık olduğunu hatta annemin bile. evcil hayvanımın bana zarar vereceğine inanıyordum. yoldan geçen kişilerin bana güldüğüne. bir ara bana şantaj yapıldığına inanıyordum. bir ara evliya olduğumu düşünüyordum. bir ara polislerin beni takip ettiğini sanıyordum. mesela herkesi potransiyel katil veya sapık olarak görüyorum. gizli anlamlar arıyorum. telefonların dinlendiğini, kameralarla izlendiğimi
.mesala alkol alınca sesler duymaya başlamıştım. çok ciddiyim. ilkokulda atatürk ü gördüğümü iddia ediyordum arkadaşlara.

6 aydır gidiyorum doktora psikotik bozukluk teşhisi konuldu ama net bilgi verilmedi. sadece ben mi bunları deneyimledim diye düşünüyorum.

şizotipal kişilik bozukluğu?

acil profesyonel yardım al yani buraya sorarak çözülecek bir şey değil.

erenkoyruhsinireah.saglik.gov.tr

ailende özellikle anne-dayı tarafında akıl hastalıgı teshisi almıs kimse var mı ?

orpheus aslında sanrılarımı, takıntılarımı anlatmayı sevmem ama insana dair şeyler diye buradan kendimi tanıttım. zor bir hayat yaşıyorum yaşıyordumç bu aralar tedavi görüyorum. ailemde akıl sağlığı kötü olan yok ama babaannem depresyon hastasıydı.

Sanrilarin hala devam ediyor mu, sanrı olduklarının farkında misin?

Astarı yüzünden pahalı, düz ilişki daha az sorun yaratıyor.

ons dısında hiçbirini yaşamadım , yaşayabilirm gibi de gelmiyor. fakat bazen acık ilişkiye bile sıcak bakan ancak tamah etmeyen biri omlayı istiyorum. yani rahat olmayı, kafaya takmamayı, kıskanmamayı.

Bu ilişkileri istemeden, adını koymadan da olsa yaşadım. Tanınlamaya falan da çalışmadım. O sevgilisini anlatıyor sen sevgilini anlatıyorsun ya da eşini vs. Sonra sevişiyorsunuz sonra dertleşiyorsun sonra tekrar sevişiyorsun ismi yok ama. Tanımlama yok teşebbüs yok. Öyle.

hiçbirini bizzat yaşamadım, açık ilişki yaşamış birisiyle birlikte oldum "kapalı" bir ilişkide. gerçi sonradan aldığım duyumlara göre galiba ben kendi kendimi kandırmışım, kendisi benimleyken de pek kapanmamış, sadece benim haberim yokmuş. yine de günahını almayayım, elimde somut delil yok aldatıldığıma dair.

sıkıcı bir cevap olacak belki ama ben "yaşayan yaşasın, herkesin hayatına kimse karışamaz" diyeceğim. kendimce bir mantık çerçevesine oturtabiliyorum bu anlayışı. bir insanın ömür boyu hiç flört etmemesi, bunu isteyip özlememesi, her 2-3 günde bir sevgilisiyle/eşiyle sevişip de bundan hiç sıkılmaması vs. bana düşük ihtimal geliyor. o yüzden insanların neden açık ilişki isteyebileceğini anlıyorum.

öte yandan ben kendim bu tarz bir işe girişebileceğimi hiç zannetmiyorum çünkü duygusal, kırılgan, özgüvensiz bir insanım. sevdiğim insanın hayatında başkalarının olması, bana ayırabileceği zamanı onlarla geçirmesi vs. bana göre değil. hayatımda biri olmasa da olur evet ama varsa eğer "benim" olsun istiyorum ben, diğer türlü çocuk gibi mızıldanırım sürekli. olmaz.

açık ilişkide taraflar birbirinin ne yaptığını bilir bu arada, bir üstte arkadaş "sen sevgilini aldatıyorsun" falan demiş de biriyle birlikteyken başkasıyla ondan gizli bir şekilde birliktelik yaşamak "açık ilişki" değil aldatmak oluyor lol ne alakası var açık ilişkiyle bunun.

genelde sonrasında sevgiliye kayıyor, en azından bende hep öyle oldu. benden kaynaklı da olabilir. duygu yaşamayı seviyorum çünkü.

açık ilişki yaşayan biriyle bir süre takılmıştım ama sadece seks odaklıydı. fwb şeklinde yürüyen bir ilişkimde karşı tarafın artık yoğun duygusal hislere sahip olması nedeniyle boka batmak üzereyken ben başkasından hoşlanmaya başlayınca direkt olarak sona erdi.

bir taraf duygusala bağlıyor sonunda çünkü bu kadar uzun süre takılıp hala seks yapma isteği oluyorsa zaten hem arkadaşlık hem seks olmuş oluyor ve bunun da ilişkiden çok bir farkı kalmıyor gibi. sonra da "e niye adını koymuyoruz bunun"a geliyor olay.

3-4 fwb daha oldu hayatımda, bunlar iki tarafın da yavaş yavaş hevesini kaybetmesiyle kendiliğinden sonlandı. kimse sevgili olalım moduna girmedi. en ideali bu bence.

F*ckbuddy, friends with benefits, one night stand hepsinde oldukça fazla tecrübem var. Çok güzel tecrübelerim de var, sıkıcı olanlar da. Tecrübem şu yönde: Bunları yaşadığım kadınların arasında konuyu sevgililiğe doğru itmeye çalışmayan olmadı. Belkim benim şanssızlığımdır fakat benim tecrübem böyle. (Bu arada harika bir adamım demeye çalışmıyorum.) Bunun dışında herşey güzeldi. Bulgar, Ukraynalı, Rus, Alman, İngiliz ve tabiki çoklukla Türk kadınlarla yaşadım bunları. Yaşlar 18-35 arasında değişiyordu. Farklı mecralardan veya gerçek hayatta tanıştık. Yaşanmasını tavsiye ederim. Sıkılınca da bırakırsın. Yaşım 37 bu arada.

Yaşamam, yaşayamam, gabe+1

video.uludagsozluk.com
Tam olarak bu çizgideyim.

FWB: Yapan yapiyor, gayet de guzel yuruyor. Kisisel deneyimim de hep olumluydu, genelde taraflardan birinin monogamik iliskiye girmesi ile bitti. Bu arada duygusallasip sevgili olmaya calisma konusunda sadece kadinlara bok atmayalim. Gayet erkekler de o moda girebiliyor.

Acik iliski: Bir suru formu (Tam acik, bir taraf acik, cuckold, swinger vs...) var ve TR "Elalem ne der acikhava hapisanesi" oldugu icin insanlar gizli sakli yapiyor. O yuzden hic yokmus gibi geliyor.

Her insan iliskisinde oldugu gibi iletisim ve ne istedigini biliyor olmak onemli. FWB isteyen insan aslinda sevgili istedigini ama sevgililigin belli kisimlarindan korktugunu kabul edememis biri olabiliyor.

Acik iliskide de kisi dusundugunden daha kiskanc oldugunu fark edebiliyor ama iliski bir kere acildigi icin dertlerini icine atip patlamaya baslayabiliyor. Acik iliski dusunen bir ciftin bol bol konusup fantazi yapmasi, ufak ufak denemeelerle baslamasi, rahatsizlik olan yerde durup analiz yapmasi felan lazim ama o kadar iletisim kurabilmek de kendi icinde bir basari.

twelfth +1

denizcilik mesleğinde olan benim için gayet normaldi bir aralar, her seferinde başa sarıyorduk. hep beklerim ederim ciddi olalım diyen kadınların %99'u beklemiyordu.

Türk insanının olayı biraz çarpık bu konuda. Millet harmandalı büyüdüğü için ons'den evliliğe giden kişi az değil.
Bazen de taraflardan biri veya ikisi tribe girip duygusallaşıyor ancak burada gözden kaçırılan bambaşka bir mesele daha var.
Mesela biri ile FWB ilişki yürütüyorsunuz, bir duygusallık yok, temiz temiz seksinizi yapıp keyfinize bakıyorsunuz, insan neden durduk yere tribe girsin, hep duygusallaştığı için mi? Hayır. Bu anlatacağımı yaşamadım ancak böyle bir olay kuralım, FWB gidiyor, keyfine gerçekten leş bir tiple/tiplerle ilişkiye giriyor. Bunda da bir sıkıntı yok, istediğini yapsın tabi, ancak bu noktada o da tribe giriyor. İçinden bir şekilde kötülük yapmak istiyor, bundan keyif alıyor, her insanın zihninde bilinçsizce fayda maliyeti olayı vardır. Hiç dürüst ve etik olmayan davranışlarda bulunabilir ve tamamen keyfine sizi kötü hissettirmeye çalışabilir. Başta toparlayıp anlatabileceğimi sandım ancak konu derin. Kendi tecrübelerime gelirsek ben herhangi bir sorun yaşamadım, her şey gayet güzel gitti, denk gelmesi lazım.

Bir şey düşünmemek. Bunu becerebildiğimde uykuya geçiş sürem kısalıyor. Bir yerde ayaklarımıza odaklanmanın da uykuya geçişi hızlandırdığını okumuştum ama bende pek bir işe yaramadı.

yataga gitmeden 1 saat once telefon/tv/bilgisayar herhangi bi ekrana bakmayi birak, isiklari kapat, bi kadeh kirmizi sarap ve sakin muzik olabilir, 12 de yatiyorsan saat 9'dan sonra hic bisey yeme. 'wind down' deniyor genel olarak

5-10 dakika meditasyon yapmak
yatağa girmeden 1-2 saat önce teknolojik aletleri kullanmayı bırakmak
yatmadan en az 3-4 saat önce son öğünü yemiş olmak
gün içinde çay kahve tüketimini azaltmak
yatakta sadece uyku aktivitesini gerçekleştirmek ve bu sayede beynin yatağı sadece uyunacak yer olarak kodlaması (örneğin home office çalışıyorsanız yatağın üzerinde çalışmamak)
melisa ve papatya çayı içilebilir yatmadan 1 saat önce.

bunlar haricinde en önemlisi fiziksel ve zihinsel anlamda aktif olmak. önceden ben de çok sıkıntı çekiyordum, şu an kafayı koyduğum gibi uyuyorum yorgunluktan tüm gün çalıştığım için.

uyku meditasyonları var onları deneyin. nefes odaklanmak, bedene odaklanmak vs gibi.

ASMR denediniz mi hiç? Ben konuşmalı olanları dinliyorum her gece ama başlarda Türkçe ve konuşmalı olanlar komik gelebilir. O yüzden aşağıya konuşmasız birkaç tane bırakıyorum. Bence bi şans verin :)

youtu.be

youtu.be

youtu.be

Nefes izleme meditasyonu direkt uyku getiriyor

gün içinde antrenman yaparsanız azalabilir

bu durumu ben sesli kitap ile çözdüm kesinlikle tavsiye ederim.

şu metot benim hayatımı değiştirdi;

www.healthline.com

Kapana kısılmış hissediyorum. Şöyle ki, ne hissettiğimi düşündüğüm anda daralıyorum. Sorunu görünce bile kötü oldum, ne hissettiğimi anlamak bile istemiyorum. Hislerimden yapılan bi kafese koymuşlar gibi.

Var olmamak istiyorum ben, kuş gibi hafif hissetmek istiyorum. Sıfır sorumluluk, sıfır beklenti. İçime oturan öküz değil de, kendi varlığım altında eziliyorum.

Ben de daha ne kadar kötüye gidecek? diye soruyorum kendime. Hiçbir şey beni şaşırtmıyor artık. Sıradaki ne? diyorum.

Her zaman daha kötüye gidiyor, sadece bir yerden sonra kabuk bağladıysan eskisi kadar acı hissetmiyorsun. Ama kabuk bağlayan deri yumuşaklığı da hissetmez. O noktadan sonra iyiye gitse bile bunu hissetmek çok zor hale geliyor.

2 adet zalto bardagim kirilmis bilasik makinesinde. Ne okuzu, deve oturdu deve. Nasil uyurum bu gece...

gecenin şu saatini bana ömürbillah tiksindiğim borsaymış coin'miş filan bunları "acaba mı" diye araştırtan mahluklara lanet ederek geçiriyorum.

İçimde oturan öküzden ziyade, beynimin içinde büyüyen obez bi fil var gibi. Beynimin kafa tasımdan fırlayacağını düşünüyorum. Düşünmekten. İşin içinden çıkamamaktan ötürü. Kafam devamlı sıcak gibi. Buzdolabına sokup dondurmak istiyorum. Hıyırlısı :)

Sürekli sınanıyor gibi gerginim. Genellikle gergin hissediyorum.

Ben de gündemden dolayı öfkeli ve umutsuzum, cuma gecesinden başlayan istanbul sözleşmesi, mb başkanı değişimi, tüm haftasonu gergindim

Doktor tavsiyesiyle takviye gıda alabilirsin. D vitamini, kandaki demir azlığı uyku ihtiyacını arttırıyor.

Az uyumak muhtemelen çözüm olmaz, hem sağlıklı değil hem de az enerjiniz olacağı için yine işlerinizi yapamazsınız.

Gidebiliyorsanuz böyle bir imkanınız varsa ülkeyi terk edin, benim olmadığı için gidemiyorum ama olsa giderdim. Onun dışında ülkenin düzelme ihtimali yok, yani bugün gereken adımlar atılsa ortalama refah düzeyine erişmek için bile en az üç jenerasyon geçer, yani bizim yaşadığımız ve yaşayacağımız koşullar bunlar, ya bunu kabullenip devam etmeli ya da gitmeli, başka bir çözüm yok.

Haberi öğrendiğimden beri yüreğimde bir ağırlıkla Twitter'daki birtakım kadınlara kibarca İstanbul Sözleşmesi hakkında birkaç şey anlatmaya çalışıyorum, belki anlarlar da hemcinslerine karşı bu saldırganca tutumlarına son verirler diye. Yazdıklarıma karşı hakaretler havada uçuşuyor; ülkeden defolup gitmemizi salık veriyor bir kadın, diğeri bana ''Sen de mi dönmesin?'' diye soruyor. Mutsuzum, ülke her geçen gün daha da kapalı bir havaya bürünüyor. Mutsuzum, kadınlar bile ataerkiyi o kadar kanıksamış ki bu düzeni içselleştirmeyen hemcinslerine hakaret etme hakkını kendilerinde görüyor.

Güvenemiyorum karşımdaki insanlara, kadınlar da dahil. Artık erkeklerle olan ilişkimi en alt seviyeye indirdim, o herkese karşı tatlı ve neşeli tavırlar içerisinde olan güler yüzlü ve kibar kadın değilim. Mesela 2019'un sonunda en yakın arkadaşım olarak gördüğüm, çok güvendiğim adamın tacizine uğradım. Beni aylarca tehdit etti, onlara anlattığımdaysa beni suçladı ailem. Kimsesizliği, çaresizliği çok derinden hissettim. Daha önceden de tanıdıktı bu his ama bu kez betona çarpmış gibiydim.

Yalnız olduğumuzu, onların gözünde tek vasfı erkekleri mutlu etmek için bir lezzet olarak gönderilme olan kadınlar olarak değersiz görüldüğümüzü biliyorum bu ülkede. Ben gitme planları yapıyorum açıkçası şu noktada. Çok zor benim için bu karar; ama bir yıl da sürse, on yıl da sürse gitmeye kararlıyım. Artık bu ülke insanı için hiçbir şey yapmayacağım; emeğimi, zamanımı, değerlerimi başka ülke halklarının gelişmesi için harcayacağım. Beni, bizi buna mecbur bıraktılar.

Kusura bakmayın, ben de böyle dert yanma gibi uzun uzun yazdım. Moralim bozuk geceden beri, kafam çok dolu.

türkiye çaresiz ve mutsuz insanların ülkesi.

ya bir yolunu bulup gideceğiz ya da 30-40 medeni/gelişmiş ülke dışındaki milyarlarca insan gibi hayatımızın hiçbir kıymetinin olmadığı, hayatta kalmaya çalışarak geçirdiğimiz saçmasapan yaşamların sonucunda öleceğiz işte.

biz bu kadar gelişmişliğin kıyısında olunca hep onu yakalayabileceğimize inanarak büyüdük. en azından kendi neslim için konuşuyorum, 90 sonrasında doğanlar, özellikle 90-95 aralığı. ergenliğimizde nispeten rahat bir türkiye gördük, en azından genç bir insan için. ekonomi bu kadar kötü değildi, memur çocuğu erasmus'la avrupa'yı görebiliyordu vs...

oraya bu kadar yakın büyüyünce "biz de onlar gibiyiz" diye düşündük. onların standardına erişebiliriz, onlar gibi yaşayabiliriz sandık.

halbuki atatürk'ün hatrına bir müddet ayakta kalmış, sovyet tehlikesine karşı amerika'nın kucağına oturunca hürmeten "birinci dünya ülkesi" sayılmış dandirik bir ülkeyiz, ötesi değil.

bunu sindirmek kolay değil ama sanırım yapmamız gereken şey bu. ya kaçıp kurtulacağız ya da bazen "çöl maymunu" gibi ifadelerle hakaret ettiğimiz insanlar gibi kimse için önemi olmayan hayatlar yaşayıp öleceğiz.

egomuzu kaybetmezsek akıl sağlığımız gidecek çünkü. en azından ben öyle düşünüyorum.

Realistik bir yorum yapacağım: ülkedeki rezilliklere fazla odaklanma, kendi hayatına odaklan derim. Aşırı politize olmuş bir hayat yaşarsan burada çok ciddi mutsuz olursun. Kendi hayatına bakacaksın. Her tanıştığın görüştüğün insan sana zarar verir mi düşünüyorsan psikolojik destek alma zamanın gelmiş demektir, o şekilde yaşanmaz. Yerinde olsam bu konulardan, gündemden kendimi uzaklaştırırım bu denli etkileniyorsan.

Bana bu iş artık it dalaşına döndü gibi geliyor. Adamlar sırf karşı tarafı daha da çileden çıkarmak için imza attığı, ismi Istanbul olan anlaşmadan çekiliyorlar

"üstelik bunu da hukuka göre yine yapmıyorlar. hamurabi kanunlarına göre yönetilen babil kabilesi bile şu anda bizim yönetimden daha hukuksaldı eminim. ceza hukuku prof. adem sözüer : "anayasa madde 90: usulüne göre yürürlüğe konulmuş milletlerarası andlaşmalar kanun hükmündedir.bunlar hakkında anayasaya aykırılık iddiası ile anayasa mahkemesine başvurulamaz
anlamı#istanbulsözleşmesi
yürütme tasarrufuyla feshedilemez
yetki gaspıyla tbmm devre dışı bırakılamaz""

Yukarıda yazılanları ekside gördüm, işlemin hukuki bir geçerliliği var mı belli değil. Sanki millet Twitter'da birbirini yesin, iyice kutuplassin, seçimlerden önce oylar belirginlessin diye yapılmış gibi. Nereden baksan saçmalık. Bu noktadan @roket adam a katılıyorum, şu ortamda politize olmanın kimseye çok büyük bir faydası olmayacaktır.

girl boss, bridgerton, ginny and georgia

eksiduyu.ru

Ateş böceği yolu isminde bir dizi izlemiştim. Eğlenceliydi.

www.netflix.com

The bold type benziyor, yeni geldi netflixe

Please Like Me izliyorum üç gündür. İlk sezonu çok iyi değil ama ikinci sezonu bayağı derin ve eğlenceliydi.

aradaki fark açılıyordur. türk milletinde maddiyat çok önemli olduğu için insanlar triplere giriyor. ben de maaşımı sadece karşımdakinin benimle aynı ya da benden daha yüksek daha yüksek olduğunu biliyorsam söylerim. daha az olduğunu tahmin ediyorsam asla konusunu bile açmam.

Ayni sektorde oldugum yakin arkadaslarima soylerim, ozellikle karsilastirma yapmak icin faydali oluyor kimin ne kadar aldigini bilmek. Maasin gizliligi isverene yariyor.

Bence bu patronlarin aldatmacasi, maaslarini soylemesinler de protesto etmesinler.

Ben maasimi soylerim, bir arkadasim benden yuksek aliyorsa arkadasimi seviyorsam buna sevinirim. Daha da para kazansin isterim. Zaten bunu istemiyorsam gercekte arkadasim degildir.

O benden yuksek aliyordur bu arada ondan eminim acaba anlayamadigim bir iyi niyet mi var?

Ülkenin çoğu köle olarak görüldüğü için, çoğu insan hak ettiklerinden çok çok az maaş alıyor. O yüzden sorana söyleyince üzeceğini düşünüyor olabilir.

Bizim arkadaş grubunda az kazananlar varken söyleyemiyorduk. Herkes belli bir minimumu aşınca leaderboard yaptık artık; birbirimizi gaza getiriyoruz az alana iş değiştirsin diye baskı yapıyoruz vs :D Bu yaklaşım aslında ortalama maaşlarımızı da çok çok artırdı.

Menfaat talebinde bulunmanı peşinen engellemek için geliştirilen bir özsavunma olabilir. Benim bazen oluyor.

Ben az olduğu için çekiniyorum, ortalamanın üstünde olsaydı da insanları kötü hissettirmemek icin söylemezdim. Ortalama bir maaşım olsa söylerdim ama.

valla ben de bilmiyorum. bizim de dört kişilik bir lise grubu var, ikisiyle kazancımızı hala açıkça konusuruz, 4. yü biraz zorlamak gerekiyor, önce bir geveliyor. araba ve ev aldı belki bu etaplarla ilgilidir :D

Senin ciddi ustundedir nezaketen soylemek istemiyordur belkide moral bozmamak icin...

Yargilanmamak icin.

Ben düşükken söylemeye çekiniyordum, şu an ancak geldi arkadaşlarımın seviyesine ama bu kez de asgari ücret veya biraz fazlası alan arkadaş/akrabalara söylesem vay aq diyecekleri için söylemiyorum.

Benim maaşım düşükken üzülüyordum çünkü lan aynı bölümden mezunuz adam benim iki katım maaş alıyor diye.

sadece ve sadece borç isteme diye.

maaşımı kimseye söylemem. anam babam da bilmez. bana mahrem geliyor, "aç götüne bakayım" denmiş gibi oluyorum sorulduğunda.

Ben de ne kadar yakınım olursa olsun hiç kimseye maaşımı söylemem. Sadece maaşımı veren bilir. Tam olarak @lcha +1. Bence benim mahremim bu. Borç istenmesiyle alakası yok.

maaşı mahremim sayanların neden böyle düşündüğünü ögrnemek isterim. Bence bu emek-iş konusunda da biraz bilinçsizlikle ilgili bir şey. Arakadaşlar. Emek verdiginiz ve karşınızda ücret ödenen bir ekonomik sisteme tabisiniz. Maaş ve işinin sizin mahreminiz değil, bilakis oldukça kamusal ve toplumsal bir şey. Bir işçinin maaş benim mahremim dedigini düşünebiliyor musunuz? Yani bu düsünce nasil oluştu, içinizde nasıl temellendiriyorsunuz merak ediyorum, özel şirketlerde bizzat ekonomide kullanılan bir araç emeğiniz, işiniz. Bir nevi hepimizin aklı ya da bedeni kiralanıyor, iş dediğimiz bu, gocunacak bir şey yok. Nasıl mahrem olsun? ilk söyleyecğim bu. Sahiden merak ediyorum. Soruya cevap:Kendini kötü hisssetme diye söylemedi.

@Icha +1

Maaş sormam da sorulmasından da hoşlanmam. Annem ve babam dahil bilmez. Sonra “sen şu kadar şu kadar alıyorsun, şöyle şöyle para kalması lazım” gibi hesaplar yapıyorlar. Paramı istemiyorlar ama bu şekilde kontrol ediliyormuş gibi hissediyorum. Bu yüzden söylemiyorum.

Böyle şeyler görgü kuralları çerçevesinde uluorta konuşulmamalı. Benim gelirimi sadece ailem, ilerde de evlenirsem eşim bilir.

maaş sorulmaz veya sorulmadan söylenmez. her yerde ayıptır.

ama şöyle özel durumlar vardır mesela bilmediğin bir sektörde veya firmada işe gireceksindir dersin ki buranın ortalaması nedir? çok özel olmaz ise sen ne kadar maaş alıyorsun vs.

bunun cevabı da yine ortalama veya yaklaşık şeklinde olmalıdır.

peki neden maaş söylenmez?

çünkü ben o firmayı karıştırmak isteyen biri olabilirim ve 5k-6k tl fazla söyleyebilirim bu da o firmayı karıştırır.

bizde neden yaygın?

memur toplumu olduğumuz için. memuriyette zaten aldığın alacağın bellidir o sebeple konuşulmasında bir sakınca yok.

ama özel sektörde olay farklıdır her zaman çünkü sen bana o maaş bilgisini verdiğin zaman ben istediğim şekilde firmayı karıştırabilirim.

benim maaşım yaptığım işin dışarıdaki algısına ve şahsi iş bilgime göre düşük; bu yüzden herkese söylemiyorum.
önceden söylüyordum, sonra niye düşük daha yüksek olması gerekmiyor mu, başka yere geçsen daha fazla alırsın gibi yorumlar geliyordu; hepsine açıklama yapmaktan sıkıldığım için artık herkese söylemiyorum.

ayıp ya da gizli kısmında hiç değilim, aksine çatır çatır söylerim güzel maaş alsam. sanki borç isteseler vermek zorunda mıyım?
ama ısrarla soranlara, niye söylemiyorsun diyenlere uyuz oluyorum. senin örneğindeki yakın arkadaş olsam belki bi tık ısrar ederim ama zaten o yakınlıkta olduklarıma da söylüyorum.

Ben akrabalarıma söylemiyordum ama annem söylemiş. Anında jazzabel kredi çeksin şöyle yapsın böyle yapsın demeye başladılar :D

Arkadaşlarım ve eski şirketlerdeki yakın arkadaşlarımla maaş, prim, zam, performans notları vs her seyi söylüyoruz. Çevremde neler oluyor, süreçler nerede nasıl, benim çalıştığım şirket nasıl görmeyi seviyorum.

Maaşımı söylemeyi hiç sevmiyorum. Bazen arkadaşlarım soruyor, maaşımda çok değil normal memur maaşı ancak bazı arkadaşlarımdan aşağı yukarı fazla aldığımı tahmin ettiğim için çekiniyorum söylemekten, biraz ayıp sayıyorum, böbürlenmiş olarak gözükmek istemiyorum. Arkadaşınız da öyle düşünmüş olabilir.

aynı işyerinde günde 10 saat yan yana çalışan insanları birbirine düşman eden, yükselebilmek için yanındaki iş arkadaşının hatasını 4 gözle bekleyen, herkesin birbirinin kötülüğünü içten içe istediği aşağılık kapitalist ekonominin mide bulandırıcı bir yan etkisi. annesine dahi maaşını söylemeyen, "PARA" yüzünden bırak yakın arkadaşını, annesiyle dahi çatışmaya girme potansiyeli olan bir insan tipi yaratabiliyor. cevaplardan da anlayacağınız gibi. samimiyetsiz, boktan insan hareketidir.